Baker Apryl - Touch Me Not

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

CandyJourney tłumaczenie:malpka43210 beta:mlody2202

Strona | 1

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Spis treści: Rozdział 1…………………………………………………………..str.3 Rozdział 2…………………………………………………………..str.9 Rozdział 3…………………………………………………………str.14 Rozdział 4…………………………………………………………str.21 Rozdział 5…………………………………………………………str.29 Rozdział 6…………………………………………………………str.36 Rozdział 7…………………………………………………………str.46 Rozdział 8…………………………………………………………str.53 Rozdział 9…………………………………………………………str.62 Rozdział 10………………………………………………………..str.78 Rozdział 11………………………………………………………..str.86 Rozdział 12………………………………………………………..str.101 Rozdział 13………………………………………………………..str.118 Rozdział 14………………………………………………………..str.145 Rozdział 15………………………………………………………..str.155 Rozdział 16………………………………………………………..str.178 Rozdział 17………………………………………………………..str.193 Rozdział 18………………………………………………………..str.207 Rozdział 19………………………………………………………..str.221 Rozdział 20………………………………………………………..str.231 Rozdział 21………………………………………………………..str.236 Epilog ...……………………………………………………………str.244

Strona | 2

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 1 Studenci uniwersytetu bostońskiego byli ściśnięci, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku. Pierwszy dzień przeprowadzek do akademików zawsze był szalony. Na obiedzie każdy chciał znaleźć miejsce i usiąść. Koniec sierpnia w Bostonie, choć nie gorący, nie był chłodny, więc większość osób ma na sobie krótkie spodenki, spódniczki czy tego typu rzeczy. Dr. Dre Beatbox na jednym z zewnętrznych stolików puścił relaksacyjną muzykę, a wiele zgromadzonych osób podeszło bliżej. Prawdziwa mieszanka hormonów, przynajmniej tak widział to Nikoli Kincaid. Jego wzrok przeniósł się z masy ciał do zgrupowania kobiet. Nie mógłby znaleźć żadnej, z którą się nie przespał w ciągu ostatnich trzech lat. Cóż…, było kilka, ale widocznie go nie pociągały. Nigdy nie sypiał z jedną kobietą dwa razy, to była ścisła reguła, której nie złamie dla nikogo. Usiadł i analizował czy powinien wyrwać ślicznego rudzielca, który wyglądał na zagubionego, czy arogancką blondynkę, która otwarcie lustrowała go wzrokiem pełnym pożądania. Wybór padł na blondynkę. Wiedział jaki ma wpływ na kobiety i wykorzystywał to na swoją korzyść. Babcia nazywała jego wygląd przekleństwem, on - gwarancją miłego spędzenia czasu: włosy koloru ciemnej czekolady i czarne wręcz onyksowe oczy, przyciągające płeć przeciwną. To właśnie te oczy były obietnicą niesamowitego seksu, a rosyjski akcent jedynie dodawał uroku. Posiadał każdą laskę w swoim wieku. Był trochę obrzydzony, kiedy pierwszy raz uderzała do niego kobieta w wieku jego matki. Jednak zaakceptował to i przekonał się, jak bardzo uroda może być przydatna. Nie ma lepszego sposobu, żeby ochrzcić początek ostatniego roku, niż… jego szczęka opadła zarabiając pytające spojrzenia od faceta siedzącego obok. Luter Conway był jego najlepszym przyjacielem od pierwszej klasy liceum i jedyną osobą, która

Strona | 3

CandyJourney

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

naprawdę go znała. Cholera, czasami Nik nie rozumiał sam siebie, a ten ustawiał go do pionu.  Ona

nie jest pierwszakiem.

 Kto?

— Luter przeskanował tłum i zatrzymał się na tym, co przykuło uwagę Nika. Włosy tak czarne, że lśniły w promieniach słonecznych na niebiesko, ciepłe błękitneoczy skupione na facecie, z którym rozmawiała. Kiedy się śmiała, jej drobna twarz promieniała. Była oszałamiająco piękna i nawet o tym nie wiedziała. Nie miała pojęcia, jak działa na mężczyzn.  Nawet  To

o tym nie myśl Nik — ostrzega.

Lily Holmes.

Ach, tak, sławna Lily Holmes. Często słyszał to imię. Uczyła większość drużyny piłkarskiej i kilku członków jego bractwa. Dlaczego do tej pory jej nie zauważał?  Zawodnicy

połamią ci skrzywdzisz — warknął Luter.

każdą

kość

w

ciele,

jeśli

ją

 Będzie

warto — uśmiechnął się skacząc na równe nogi i zwinnym krokiem ruszając w stronę Lily.

*** Lily uśmiechnęła się, ale w duchu skrzywiła. Wszystko, co chciała zrobić, to znaleźć cichy kąt i usiąść na chwilkę. Nie żeby to w ogóle było możliwe. Westchnęła, kiedy kilku kumpli z drużyny Adama podeszło się przywitać. Z czasem zbierało się coraz więcej osób, aż utworzył się sporej wielkości tłum. Obiecała spotkać się tutaj z Adamem na obiad, ale jeśli szybko się nie pojawi, zamierza uciec. Musiała sprawdzić w księgarni czy jest już jej książka. Wczoraj nie było jej w magazynie, ale ma nadzieję, że dziś już będzie.

Strona | 4

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Rozejrzała się wokół, odetchnęła z ulgą, widząc Adama podążającego w jej kierunku. Wyglądał jak typowy amerykański chłopiec z piaszczysto-blond włosami ułożonymi do góry, śmiejąc się z Mikem Croftem. Uśmiechnęła się lekko, kiedy podeszli. Adam Roberts -jej najlepszy przyjaciel od trzeciej klasy, a zarazem nieszczęśliwa miłość. Dziewczyna chciałaby obudzić się i uświadomić sobie jak wiele mogłaby posiadać, ale zrezygnowała z tego dawno temu. Nie byłaby w stanie dać mu tego, czego potrzebuje, dlatego teraz musi udawać podekscytowaną przygotowaniami do jego ślubu z niejaką Susan Williams. Do dupy jest być nią, ale to nic nowego. Przez chwilę chciała warczeć z frustracji, Sue i jej mała paczka przyjaciółeczek z bractwa była nierozłączna. Adam przez lato był zajęty pracą u ojca, a później spędzał czas z narzeczoną, dlatego Lily została przeniesiona na boczny tor. Sama również przez większość wakacji była zajęta stażem w agencji literackiej w Nowym Jorku. Zapominała powoli o wspólnych chwilach, chciałaby zjeść z nim jeden wspólny posiłek- tylko oni, bez gapiów. Tęskniła za swoim przyjacielem.  Lily

— Adam uśmiechnął się i przytulił ją mocno, ale tylko przez moment, wiedział o jej lęku.  Hej

— uśmiechnęła się do niego.

 Hej

Sue!

 Lils,

będziesz zbyt zajęta, żeby mi pomóc z ekonomią w tym semestrze? — zapytał Mike. Szczerze go kochała, to jedyna osoba poza Adamem, której ufa. Kręcone brązowe włosy Mike’a i duże, zielone oczy zawsze były łagodne. Jak nikt inny potrafił ją rozśmieszyć.  Mikey,  Co?

ja nie zapisałam się na ekonomię.

Dlaczego? — skrzywił się.

Strona | 5

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Um,  Do

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

bo nie jestem na kierunku biznesowym?

diabła Lily, co ja teraz zrobię?

 Cholera,

nie wiem — zaśmiała się z jego miny. Jakimś cudem, w ciągu ostatnich lat została nieoficjalnym trenerem drużyny futbolowej. Obwinia za to Adama, zaczęło się od niego, kiedy poprosił o pomoc dla znajomego. I zanim się zorientowała została korepetytorką ponad połowy z nich, z jednego lub kilku przedmiotów. Trudno było odmówić, kiedy tak im zależało. W rezultacie tego zaprzyjaźniła się z całym zespołem, ich dziewczynami i ich bractwami. Zdobyła masę „przyjaciół”, ale tak naprawdę mogła ich zliczyć na palcach jednej ręki. Smutne, ale prawdziwe.  Możesz zapisać się na korepetycje — jego była dziewczyna Janet pokręciła głową. Jane była malutka, zawsze przypominała Lily Dzwoneczka ze swoimi krótkimi, truskawkowo-blond włosami.  Cześć, mogę cię pożyczyć na chwilką? — to była jedyna rzecz, którą Lily usłyszała zanim ktoś chwycił jej dłoń i pociągnął. Co do cholery? Wpadła prosto na niego, gdy się zatrzymał. Stali około stu stóp od grupki. Wyswobodziła rękę i wzięła kilka kroków w tył. Odwróciła się i prawie przestała oddychać… Patrzyła w niemal czarne, błyszczące rozbawieniem oczy.  To było niegrzeczne — krzyknęła, starając się odzyskać opanowanie.  Pomyślałem, że potrzebujesz ratunku, Lily Bells.  Nie nazywam się tak! — zawrzała nerwowo.  Wiem jak się nazywasz.

Strona | 6

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lily również znała osobę przed sobą i jego reputację…, ale cholera, dlaczego jego głos brzmi jak jedwab z tym seksownym, rosyjskim akcentem? Nie miała zamiaru skończyć na liście jednonocnych numerków. Co to, to nie. Ja też wiem kim jesteś, Nikoli, możesz już wrócić tam skąd przyszedłeś, nie jestem zainteresowana. 

Aw, kochanie nie denerwuj się, nie proszę cię o zdjęcie majtek. 

Lily zmrużyła oczy. Wiedziała, że Adam i Mike przyglądają się im marszcząc brwi.  Po prostu oszczędzam ci kłopotu. Zaśmiał się tym cudownym głosem, co spowodowało zaciskanie się „rzeczy” tam na dole, a Lily westchnęła lekko. 

Co powiesz, jeśli wszystko o co mi chodziło to korepetycje?

 Twoja

średnia jest tak wysoka jak moja — skwitowała

szybko. Wyciągnął rękę i prześledził Wzdrygnęła się na ten kontakt.

palcem

kontury

jej

ust.

 Wystarczy!

— wyszło trochę mocniej, niż zamierzała. — Wracam do znajomych. I nawet jeśli potrzebujesz tylko pomocy, moja odpowiedź nadal brzmi: nie. Kolejne słowa sprawiły, że się zatrzymała.  Nie poddam się tak łatwo, Lily. Zawsze dostaje to, czego chcę.  W takim razie musisz pogodzić się z rozczarowaniem. Nikoli przyglądał się jej odejściu i uśmiechnął złośliwie. Nie miał takiego wyzwania odkąd skończył 17 lat. Lily miała być testem.

Strona | 7

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Tak, Lily Holmes i on mieli wkrótce znaleźć się w bliskich relacjach. To miała być zabawa.

Strona | 8

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 2 Lily była wściekła, gdy wracała do przyjaciół. Bezczelny drań. Złościła się również na siebie. Dotyk Nikoliego nie wzbudził w niej takiego samego strachu, który pojawiał się przy innych. Lęk nadal pozostał, jednak osłabiony przez coś, czego nie rozumiała i nie zamierzała poznawać. O

co chodzi? — zapytał Adam jak tylko wróciła.  O nic. Więc jak minęło ci lato, Mikey? Mike zaśmiał się z oczywistej próby zmiany tematu. — Mamy wyjaśnić parę rzeczy Nikowi?  Nie,

nic nie trzeba wyjaśniać. Potrzebował nauczyciela, ale powiedziałam, że nie mam czasu i musi znaleźć kogoś innego.  Korepetytor — mruknął Adam. — Lily, ty…  Wiem dokładnie jaki on jest — przerwała mu machnięciem ręki. — Mówiłam, już się go pozbyłam. Adam zmarszczył brwi i spojrzał w stronę Nikoliego, który nadal stał pod drzewem. Sue wyciągnęła rękę i przyciągnęła narzeczonego do siebie, przypominając o swojej obecności. Zerknął w dół, a jego twarz rozjaśnił megawatowy uśmiech. Lily zamarła w środku, ale pozostała spokojna. Nie chciała dać Sue kolejnego powodu do nienawiści.  Oglądaliście

wiadomości zeszłej nocy? — pisnęła Janet. — Zaginęła kolejna dziewczyna. Lily widziała ten reportaż. W ciągu ostatnich trzech miesięcy zaginęły na obszarze Bostonu trzy kobiety. Ciała odnajdywano dokładnie tydzień po zniknięciu. Wszystkie zostały brutalnie zgwałcone, pobite i uduszone. Policja w końcu przyznała, że ma do czynienia z seryjnym mordercą. Ostatnie uprowadzenie miało miejsce sześć dni temu, a jeśli zabójca trzyma się schematu, ciało odkryją jutro.

Strona | 9

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Jane

za bardzo się martwisz — Sue przewróciła oczami. — Jesteśmy całkowicie bezpieczne na terenie kampusu. Lily chciała zrobić to samo. Blondynka. Naprawdę sądzi, że są bezpieczne, ponieważ są na terenie uczelni? Zabójca mógłby spokojnie spacerować po okolicy, tak jak po centrum handlowym. Nie było żadnej gwarancji bezpieczeństwa. Collage był tak samo otwarty jak McDonald’s. Sue żyła w bańce. Nie miała pojęcia o prawdziwym świecie, pełnym złych wilków. Głupia.  Nie

martwcie się dziewczyny – Mike napiął mięśnie. — Ochronimy was. Chłopak ze swoim metrem dziewięćdziesiąt, wciąż zachowywał się jak dziecko. To była jedna z tych rzeczy, pomimo której go uwielbiała. W

porządku Michelangelo, czuję się teraz duuuuużo bezpieczniejsza — powiedziała. Razem z Mikiem oglądali powtórki Wojowniczych Żółwi Ninja, kiedy w zeszłym roku zerwał z Janet. Oboje byli uzależnieni od kreskówek, mimo że technicznie rzecz biorąc byli już dorośli. Kto powiedział, że dorośli nie mogą oglądać bajek? 1 Uśmiechnął się i wyrzucił pięść w powietrze — Kto ocali twój tyłek?  Ochrona

kampusu? — odparła oschle.

Pokazał jej język. O, tak, bardzo dojrzale… Lily spojrzała na Adama, który podziwiał narzeczoną. Wyglądali na szczęśliwych, dlatego względnie zaakceptowała ich związek.  Obiad?

Pojawił się skruszony wyraz na twarzy Adama. O nie, nie, nie… Mała Barbie znów zaatakowała.

1

Co za bzdura, nawet muszą :P

Strona | 10

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Lils,

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

mieliśmy ogarniać plany związane ze ślubem z mamą

Susan.  Nie przejmuj się - zaśmiała się pogodnie, a w duszy klęła na sześć różnych sposobów. — Idźcie robić co trzeba. Zjemy razem kiedy indziej.  Zawsze możesz pójść z nami. Sue posłała jej śmiercionośnie spojrzenie zza ramienia chłopaka. Kusiło ją, żeby się zgodzić, ale pokręciła głową na „nie”. – Nie, jest ok. Zjem obiad i pójdę do księgarni po podręczniki, na które czekam.  Jesteś

pewna? — zapytał ponownie z nadzieją wypisaną na twarzy. Lily była pewna, że nie był fanem swojej przyszłej teściowej.  Tak, jestem pewna. Idźcie planować.  On jest ślepy, Lils — szepnął Mike ze współczuciem, kiedy para odeszła. Westchnęła, nie zadając sobie trudu z zaprzeczaniem, znał ją tak dobrze jak Adam, więc nie miało to sensu. Zamiast tego zmieniła temat — I co z twoją ekonomią?  Nie przypominaj mi o tym, jestem skazany na porażkę, nie ukończę tego. Przewróciła oczami, Mike jak na sportowca był naprawdę inteligentny, czasem trzeba było go tylko popchnąć we właściwym kierunku.  Wiesz, że nie pozwolę ci zawieść przez statystyki. Oboje skrzywili się pod tym stwierdzeniem. Mike i statystyki, tego nie powinno się wymawiać w tym samym zdaniu. Lily prawie zrezygnowała w zeszłym roku, zanim znalazła sposób tłumaczenia, który miał dla niego sens. Dziękowała za to Bogu, inaczej oboje by zawiedli. Spędziła wiele czasu tłumacząc mu podstawy i sama na tym ucierpiała. To nie był nawet jej kierunek — studiowała anglistykę. Chciała mu pomóc, ale nie zrobi tego ponownie. Średnia wiele dla niej znaczy. Strona | 11

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Znajdę ci korepetytora — zapewniła go.  Jak wakacje? — zapytała Janet, zwracając tym uwagę Lily.  Było świetnie — uśmiechnęła się. — Spędziłam większość czasu w agencji literackiej w Nowym Jorku.  Byłaś tam całe wakacje? — oczy Jane rozbłysły. Chciała przeprowadzić się do Nowego Jorku po studiach i pracować jako dziennikarz, a Mike chciał pracować na Wall Street. Byli razem ponad dwa lata. Lily spodziewała się zobaczyć wkrótce na palcu koleżanki pierścionek, Mike był w nią zapatrzony jak w obrazek.  Nie mogę uwierzyć, że byłaś w Nowym Jorku przez całe wakacje i nie zadzwoniłaś, żeby powiedzieć: Hej Mikey, mam szkolenie w NJ! – wyglądał na poważnie zranionego. — Czy ty wiesz jakie fantastyczne imprezy moglibyśmy mieć? Lily zaśmiała się widząc jego minę. — Przepraszam, Mikey.  Koleś niefajnie, bardzo niefajnie. Zaśmiała się. — Złapię was później. Muszę sprawdzić, czy jest już moja książka, przed tym całym rojem pierwszaków. Za każdym razem, kiedy Lily zbliżała się do Adama i Sue, była tak sfrustrowana, że chciała krzyczeć. Uczciwie nie mogła zaprzeczyć temu, co Adam w niej widział: blond włosy, po prostu zwykła niebieskooka lalka Barbie. Adam zawsze wolał blondynki. Dziewczyna dbała o siebie, nie była koścista. Nie hamowała ich przyjaźni, ale to on wyznaczył granicę. Powiedział jej, że Lily jest dla niego jak rodzina, i jeśli ją odepchnie, będzie musiała liczyć się z konsekwencjami. Sue nie odezwała się więcej, ale wciąż chciała ich rozdzielić przez małe rzeczy, jak dzisiejszy obiad. Lily była pewna, że był to podstęp, żeby trzymać Adama z dala. Westchnęła i skierowała się do księgarni. Może jednak coś pójdzie dzisiaj dobrze i książka już będzie na nią czekać.

Strona | 12

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

*** Nik obserwował odejście Lily. Zamierzała być wyzwaniem. Nie mógł sobie przypomnieć czy kiedykolwiek musiał pracować nad kobietą, zazwyczaj same lgnęły do niego, ale nie Lily. Ta od razu powiedziała, że nie chce mieć z nim nic wspólnego. Może po prostu gra trudną do zdobycia? Coś podpowiadało mu, że to nie gra. W ogóle nie była zainteresowana i to było wstrząsające2. Luter podszedł z odrażającym uśmieszkiem, co irytowało Nika na tyle, że był gotowy uderzyć najlepszego przyjaciela. Nie to, że nie był on uzasadniony. Odrzucenia to dla niego nowe doświadczenie, które ani trochę mu się nie podoba.  Zgasiła cię w mniej niż minutę! — zakpił.  Zamknij się do cholery, człowieku! Luter zaśmiał się —Cholera, że nie. To pierwszy raz i zamierzam czerpać z tego same korzyści.  Już nie długo.  Zostaw to Nik, Lily nie jest typem dziewczyny do pieprzenia.  A jakim typem jest? — Nikoli knuł już w głowie spisek, dzięki któremu będzie miał ją w swoim łóżku.  Takim, który poślubiasz — powiedział poważnie.  Gówno prawda, koleś. One wszystkie chcą tego samego, tylko trzeba wiedzieć jak uderzać. Luter pokręcił głową. — Twoja sprawa. Chłopak wiedział, że przyjaciel tylko o niego dba, ale nie zamierzał dać się odstraszyć.  Zawsze dostawał to, czego chce3.

2 3

O Boże, i jak on sobie z tym poradzi :P Hahah Pan Wielkie Ego!

Strona | 13

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 3 Księgarnia była tak zatłoczona, jak Lily podejrzewała, że będzie. Były tu chyba wszystkie pierwszaki. W zeszłym roku musiała uporać się ze związkiem Adama i Sue. Był jej najlepszym przyjacielem i kochała go, ale bycie blisko bolało. Nigdy nie spojrzał na to, co miał tuż przed sobą. Wolał bezmózgie blondynki. Z westchnieniem przedarła się do lady, aby dowiedzieć się, że książka jeszcze nie dotarła. Zajęcia zaczynają się w poniedziałek, a tutaj nie spodziewają się jej dostać, aż do następnego tygodnia. Zniechęcona wróciła do kawiarni. Przynajmniej będzie mogła coś zjeść, zanim pójdzie do dziewczyn do akademika. Mieszkała na wyższym piętrze, dlatego przyznano jej zniżki na pokój i jedzenie. Wykład dotyczący panujących zakazów i nakazów, nie był czymś wyczekiwanym, ale trudno. W każdym semestrze znalazł się ktoś, kto po prostu musiał spróbować przemycić do swojego pokoju alkohol czy chłopaków. Bez względu na rodzaj szkoły, dzieci zawsze były dziećmi. Złapała sałatkę oraz colę ze środkowej półki i poszła do stolika. Skinęła głową na kilka osób, które mijała. Ktoś machał na znak, żeby się przyłączyła, ale nie była w nastroju na pogawędki. Przygnębiona przez Adama znalazła odosobniony stolik. Gdy ludzie do niej podchodzili usprawiedliwiała się, ale większość z nich już wiedziała, że potrzebuje spokoju. Dźgając kawałek pomidora wyobrażała sobie, że to uśmiechnięta buzia Sue. Lily była zdeterminowana, żeby zostawić uczucia do Adama za swoimi plecami, ale jak to zrobić, kiedy cały czas tu był? Boston miał być ucieczką od wszystkiego i wszystkich z przeszłości, ale wtedy Adam dowiedział się, że tu idzie i postanowił się dołączyć. Specjalnie wybrała ten uniwersytet,

Strona | 14

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ponieważ on chciał iść na LSU 4. Otrzymał tam stypendium piłki nożnej. Kto pomyślał, że zmieni zdanie? W Bostonie też zdobył stypendium, ale ich drużyna była niczym w porównaniu do LSU. Na początku potraktowała to jako znak, że znaczy dla niego więcej, niż się wydawało. Facet poszedł za nią na inny uniwersytet. Później okazało się, że nie sądził, żeby poradziła sobie sama, dlatego z braterskimi instynktami zawsze ją chroni. Nigdy nie widział w niej więcej niż młodszą siostrę. Na drugim roku poznał Sue - gwóźdź do trumny. Nowy Jork był jej nowym wyjściem. W lecie zapracowywała sobie tyłek, ale to się opłacało. Agencja literacka, gdzie praktykowała, była gotowa przyjąć ją jako asystentkę jednego z agentów, zaraz po ukończeniu szkoły. Lily kocha książki, a możliwość pracy w miejscu, gdzie przebywają ich autorzy była niesamowita. Sama doszlifowywała szkic, aby zacząć wysyłać go potencjalnym agentom. Teraz, kiedy wiedziała, czego szukają, będzie miała większą szansę na prezentację własnej pracy przed nimi.  Więc,

to jest tylko dla mnie, czy mężczyzn ogólnie?

Lily poderwała głowę, żeby zobaczyć siadającego Nikoliego. Zmrużyła oczy. Posłał jej uśmiech przeznaczony do roztapiania kości —co właśnie czynił, ale nie pozwoli mu zobaczyć jaki ma na nią rzeczywisty efekt. Miała się tutaj dąsać w ciszy, a nie słuchać dziwkarza z seksownym rosyjskim akcentem.  Myślę,

że tylko dla ciebie — powiedziała z westchnieniem. Nie udał jej się obiad, może zje z dziewczynami z piętra.  Aw, Lily Bells, to nie było miłe — uśmiechnął się szerzej widząc rumieniec wpełzający na jej policzki. — Wszyscy wokół mówią, że jesteś najpiękniejszą z dziewczyn.

4Louisiana

State University

Strona | 15

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie prowadziliśmy już przypadkiem takiej rozmowy? Nie zamierzam się z tobą przespać, więc idź znajdź sobie inną, niczego niepodejrzewającą dziewczynę do zabawy.  Kochanie, nie ma biednych, nieświadomych kobiet. Wszystkie wiedzą, o co chodzi. Seks. To wszystko czego pragnę, jeśli łudzą się na więcej, to nie mój problem. Chcę się upewnić, że zrozumiałaś - to tylko seks. Niewiarygodny seks, ale nadal tylko jednorazowy numerek.

*** Nikoli patrzył jak przewraca na niego oczami. Był zirytowany, ale również zafascynowany. Wydawała się urażona insynuacją sexu z nim. Nie było dziewczyny w kawiarni, która odwróciłaby się od niego. Więc czemu nachodzi Lily Homes? Dlatego, że ta go nie chce, do cholery.  Dlaczego

autentycznie odpowiedź.

nie chcesz się ze mną zabawić? — zapytał zaciekawiony, choć niepewny czy chce znać

Zmarszczyła nos — Bóg jeden wie jakie choroby roznosisz.  Używam

prezerwatyw, poza tym chodzę na regularne kontrole — powiedział urażony.  Sam fakt, że potrzebujesz regularnych kontroli pod kątem STD jest wystarczający — jej głos ociekał obrzydzeniem.  Nie, to po prosu oznacza, że jestem mądry. Nie będę przepraszał za to, że lubię sex. Nie mam się czego wstydzić. — O dziwo, patrząc w jej przepełnione pogardą oczy, zawstydził się trochę ilością partnerek z ostatnich kilku lat.  Dlatego jesteś tak spięta? Potrzebujesz tego, ale wstydzisz się przyznać do własnych potrzeb? Patrzył na jej bladą i zmarszczoną twarz. Wstydzi się? Oszalały, czekając na krzyki złapał ją za rękę. Z przerażeniem

Strona | 16

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

wyrwała nadgarstek. Mógłby pomyśleć, wyobraził, gdyby nie wyraz jej twarzy.

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

że

wszystko

sobie

 Nie dotykaj mnie! — syknęła — Nigdy więcej mnie kurwa nie dotykaj! Jej głos był tylko szeptem, ale wszystkie oczy w stołówce osiedliły się na niej. Nie miała pojęcia jak piękna była ze skórą koloru kości słoniowej, wypiekami i błyszczącymi oczami. To sprawiło, że chciał jej zrobić kilka niegrzecznych rzeczy, ale pohamował żądzę na sekundę. Coś było nie tak. Bardzo, bardzo nie tak.  Spokojnie Lily Bells, nie chciałem cię skrzywdzić. Po prostu nie chciałem, żebyś wybuchła.  W takim razie nie zadziałało — powiedziała zapalczywie. Jego oczy omiatały jej soczyste usta, dziarskie piersi, wcięcie w talii i drobne stopy. 5 Kolor zalał jej twarz, a jemu krew odpłynęła w całkiem inne miejsce. 

Jakieś problemy tutaj, Lily?

Nikoli chciał krzyczeć z frustracji. Nie mniej niż sześciu członków drużyny piłkarskiej, w tym dwóch z jego bractwa, stanęło za Lily. Jak do cholery miał ją mieć pod sobą, skoro nawet pięciu minut nie mogą sami porozmawiać?  Nie

Jimmy — uśmiechnęła się do faceta — Nikoli i ja właśnie omawialiśmy jego status SDP. Szczęka mu opadła, ona nie… mała… do diabła. Wstał gotowy do… cholera, nie wiedział co chciał zrobić? Usłyszał śmiech wokół, niektóry ukryty, inny nie. Furia promieniała od niego. Śmiech ustał tak szybko, jak się zaczął, kiedy podniósł ramiona, a jego mięśnie zafalowały. Piłkarzem nie był, ale bił się z najlepszymi z nich. Wszystkich stojących naprzeciwko pokonał w ciągu ostatnich lat. Wiedzieli, że lepiej nie Ale że widział to wszystko podczas, gdy siedział naprzeciwko niej, przy stoliku. Ma rentgena! Hahah :P 5

Strona | 17

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

przekraczać granicy. Dał im swoje najmroczniejsze spojrzenia i kilku cofnęło się o krok.  Wiesz

co? — Lily pokręciła głową, odchodząc. — Mam ważniejsze rzeczy do zrobienia, niż oglądanie pokazu testosteronu.  Pozwól, że chociaż zaproszę cię na obiad. – Nikoli skoczył za nią, nie zważając na chichoty z tyłu. Nie pozwoli jej tak szybko uciec. — Teraz nie udało nam się nic zjeść.  Czy odejdziesz i zostawisz mnie w spokoju, jeśli pozwolę ci postawić sobie obiad? Dał jej swój opatentowany uśmiech — Uwierz mi Lily Bells, nie chcesz żebym cię zostawił. Spojrzała na niego z wyrozumiałością, ja na dziecko i ruszyła w stronę akademików. — Nie prześpię się z tobą teraz, jutro czy za rok. Co muszę zrobić, żeby to do ciebie dotarło?  Milaya6 , jest wiele rzeczy, które chcę z tobą zrobić.  Co to znaczy?  To rosyjski.  Ale twoje nazwisko jest szkockie.  Moja mama jest Rosjanką, ale rodzina ojca pochodziła ze Szwecji zanim przeprowadził się do USA. Wstąpił do wojska, kiedyś stacjonowali w Rosji i wtedy poznał moją mamę.  Dorastałeś w Rosji? Chciała rozmawiać, trochę mu ulżyło. To nie jest normalne rozmawiać o sprawach osobistych z kobietą, ale sytuacja jest wyjątkowa. Ona nie nabierze się na zwykłe bzdury. I byli jeszcze piłkarze obserwujący ich z bezpiecznej odległości. Luter miał rację co do jednej rzeczy. Lily nie była osobą do użycia i wyrzucenia, miała zbyt wielu potencjalnych obrońców. Chociaż wiedział, że w każdej chwili mógłby z nimi wygrać, to nie obchodziło go to. Pragnął jej. Bardzo.  Do

czternastego roku życia. Potem tata wysłał mnie i moich braci do wujka Briana do Wirginii. Chciał, żebyśmy studiowali 6Kochanie

Strona | 18

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

w USA, gdzie dorastał, chociaż sami z mamą mieszkają w Petersburgu.  Widziałam zdjęcia tego miasta. Jest piękne.  To prawda — zgodził się. — Brakuje mi go czasem. Jest tak wiele miejsc, które zwiedziłem jako dziecko. Razem z braćmi bawiliśmy się w ruinach i udawaliśmy rycerzy. Zaśmiał się. Minęło wiele lat, odkąd o tym myślał.  Ilu masz braci?  Pięciu — zawsze potrafili go rozśmieszyć. Wszyscy z wyjątkiem Victora byli starsi i używali ich jako worki treningowe, aż do czasu, kiedy stali się wystarczająco silni, żeby ich pokonać.  Żadnej siostry?  Dziękuję, kurwa, że nie. Posłała mu zaciekawiony wyraz twarzy. — Moi bracia i ja jesteśmy podobni, a gdybyśmy mieli bronić siostrę przed facetami jak my… — potrząsnął głową — nie mielibyśmy żadnej zabawy.  Więc

wszyscy jesteście osłami? — jej niewinny ton kłócił się z figlarnym błyskiem w oku. Nikoli uśmiechnął się myśląc o reakcjach swoich braci na to stwierdzenie. Chcieliby jego Lily Bells. Zatrzymaj się… jego Lily Bells? O czym, do diabła, myślał? Chciał tylko zdobyć laskę przed tą rozmową. A teraz? Widział akademiki, zmarszczył brwi spoglądając na zegarek. Spędził 15 minut na rozmowie z kobietą. To najdłuższa rozmowa jaką przeprowadził z przedstawicielką płci przeciwnej. Cholera, potrzebuje dobrej laski.  Obiad?

— zapytał, kiedy dotarli przed jeden z mniejszych akademików na kampusie. Lubił go i miejsce, w których został postawiony. Miał sporo starego uroku. Nie lubił tych nowoczesnych i sztucznych budynków. Architektura przypominała niektóre budowle rosyjskie. Zatarł ręce na myśl jak

Strona | 19

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

szybko mogą mieć seks. Nie był wybredny co do miejsca, podłoga spełni zadanie tak dobrze jak łóżko.  Myślałam, że może o tym zapomnisz — wydaje z siebie długie westchnienie. — Zdajesz sobie sprawę, że pójdę tylko na kolację, a potem nie będzie seksu? Zamierzasz mi odpuścić resztę roku?  Mogę zmienić twoje zdanie.  Nie. Nie zmienisz. Mam do siebie więcej szacunku, niż kobiety z którymi cię widziałam. Poza tym sprzątałam po tobie już wcześniej i nie jest to sytuacja, w jakiej chcę się postawić.  Jak to sprzątałaś po mnie? Roześmiała się sucho. — Pamiętasz gadkę o jednorazowych numerkach i braku przywiązania? Nikoli powoli skinął głową, a w środku czuł jak tonie.  Musiałam siedzieć i wysłuchiwać płacz niektórych z tych dziewczyn, tłumacząc im, że byłeś palantem, na którego szkoda czasu. Dlaczego sama miałabym zrobić sobie coś takiego?  Nie zrobisz — zaprzeczył szybko — znasz zasady już teraz. Tylko seks.  Dlaczego, do cholery, nie? — mruknęła. — Nie mam innych planów. Jeśli pójdę z tobą na kolację musisz obiecać, że będziesz trzymać się ode mnie z dala do końca roku. Nie wie, że właśnie pomachała mu czerwoną flagą przed oczami.  Mamy

umowę, kochanie.

Strona | 20

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 4 Uśmiechnęła się nieśmiało, a on rzucił jej sukienkę. Miedziany blond z rana zmarszczył brwi. Nikoli nie był w nastoju do radzenia sobie z tym. Potrzebował dać upust swojej frustracji. Tak, seks był dobry, ale nie świetny. Miała po prostu się ubrać i spadać. Wyrzucił zużyty kondom do kosza i poszedł pod prysznic. Słyszał jak Luter wyjaśnia jej w drugim pokoju, że musi już iść. Była przylepą. Jak mógł tego nie zauważyć? Na szczęście Luter o to zadba. Jak zawsze. Nik czasami czuł się źle umieszczając go w takiej sytuacji, ale nie na tyle, żeby nie robić tego ponownie. Luter go znał, akceptował i nigdy nie oceniał. Byli braćmi, kochał go tak samo mocno jak tych z krwi. Chłopak też to wiedział, dlatego znosił gówno Nikolaia.  Nik, przyciągnij tutaj swój tyłek! Mam na oku ’69 Mach 1 w pełni odstawiony. Te kilka słów sprawiło, że Nikoli poślizgnął się wychodząc z prysznica. Luter i jego tata wprowadzili go w samochody. Od tamtej pory przeżywa swój własny romans. Luter organizował rajdy z dala od głównych dróg. Ojciec marszczył na niego brwi, ale nic nie mówił. Staruszek dofinansował ich więcej niż raz, kiedy wpadli w kłopoty. Gdyby ojciec Nika znał jego wybryki, własnymi rękoma obu zaciągnąłby do Rosji i zamknął pod kluczem. Ci chłopcy z Miami byli mroczni. Wychodzili bez szwanku albo nie, a Nik to kochał. Szukali starego amerykańskiego samochodu, który miał już potrzebne modyfikacje na nadchodzący wyścig. W wyścig chcieli wprowadzić kilka przeszkód, a nie martwić się o uzyskanie dodatkowej elektroniki. W zeszłym roku zakwalifikowali się dzięki bombie technicznej przymocowanej do auta, przez którą prawie zginęli 300 jardów przed metą.

Strona | 21

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Wciąż możemy wyremontować twojego fiata — proponuje Luter. — Jest mniejszy i lżejszy.  Nie, nie chcemy powtórki z zeszłego roku. Słyszałeś ile wynosi wygrana?  Czterysta tysięcy to ostatnia kwota. Wpisowe wynosi dwadzieścia tysięcy. Nikoli skinął głową. — To będzie bankroll nowych programistów. — On i Luter rozpoczęli własną działalność w wieku 17 lat. Obydwaj byli zagorzałymi graczami i przenieśli tę miłość na nowy poziom. Zaprojektowali i zaprogramowali strzelankę, nawet ją wydali. Nie chcieli sprzedać gry, więc dowiadywali się jak producenci promują i rozpowszechniają je sami. Wzięcie kredytu nie było możliwe, dlatego znaleźli inną drogę: wyścigi i szybkie samochody. Luter znalazł pierwszy wyścig dzięki kumplowi grającemu w Call of Duty online. Wpisowe były surowe — trzy tysiące dolców. Stracili wszystkie swoje oszczędności, błagali i pożyczali od wszystkich, których znali. Ojciec Lutra przekazał tysiąc, podobnie jak ojciec Nika. Jadąc do Miami byli zmobilizowani i wyszli z tego bogatsi o trzydzieści tysięcy dolarów. Wszystko, co zrobili wujek i tata Lutra, to przekazali pieniądze od inwestora, który uwierzył w grę. Ich gra została wydana, zatrudnili menadżera biznesu i kierownika produkcji, który był w kontakcie z ludźmi na całym świecie. Rok później z trzydziestu tysięcy zrobiły się trzy miliony. Od tamtej pory wspinali się ku górze. Kiedy zaczęli notorycznie wygrywać wyścigi, wstrzymali się z produkcją gier. Luter lubi bawić się przy samochodach, natomiast Nik kocha wyścigi — idealny związek.  Pokaż mi ten samochód — chwycił piwo z lodówki i usiadł obok przyjaciela pogrążonego w komputerze.  Koleś sprzedaje go na eBay’u — śmieje się. — Głupi. Nik wydał z siebie niski gwizd, kiedy zobaczył dane techniczne wozu. Głupi było niedopowiedzeniem — to pieprzone szaleństwo! Oryginalny silnik 351 został zamieniony na 428, trzy Strona | 22

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

podwójne rury wydechowe z tłumikami Flowmaster, Offenhauser Port O Sonic kolektor dolotowy, gaźnik Barry Grant 1000 CFM Srebrny Claw,… .Ten samochód miał serce i duszę pod maską. Niewiele trzeba zmienić.  Zawiadom sprzedawcę. Zaproponuj dwa razy więcej, a dostaniemy go jutro. Kasa od ręki —powiedział Nikoli, a jego oczy błyszczały, kiedy kończył czytać. — To jest pierwsza klasa, kretynie. Nie ma mowy, żeby ktoś złożył taki samochód, a potem sprzedał go, za nawet nie jedną dziesiątą tego, ile jest warty. — Luter prychnął przed sprawdzeniem telefonu. Zmarszczył czoło i spojrzał na kumpla zdezorientowany.  Co do cholery? To prawda?  Czy co jest prawdą? — Nik był zajęty podziwianiem pięknego bordowego auta. Zaprosiłeś Lily Holmes na randkę? Gwałtownie uniósł głowę. — Skąd o tym wiesz?  Mac po prostu pyta, czy to prawda.  To nie randka.  Więc nie zaprosiłeś jej na kolację?  Cóż, tak, tak zrobiłem, ale…  Więc jest to randka — Luter wybuchnął śmiechem. — Och, Boże, nie sądziłem, że dożyję dnia, kiedy Nicoli Kincaid będzie musiał zaprosić dziewczynę na prawdziwą randkę.  Chcesz się bić? — warknął. — Powiedz Macowi, żeby zamknął gębę albo mu pomogę! Luter sapał przez śmiech tak bardzo, że o mało się nie posikał. Nikoli zamachnął pięścią w twarz przyjaciela, pozostawiając na niej niebieską smugę.  Co jest człowieku?!  To nie jest śmieszne — odgryzł się. — Ona nie leci na mnie, jak każda inna. A jeśli będę musiał wziąć ją na kolacje, żeby znalazła się naga w moim łóżku, to to zrobię!

Strona | 23

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Cokolwiek. Powiedziałem ci, żebyś zostawił ją w spokoju. Jeśli nie słuchasz mam zamiar cieszyć się każdą minutą twojego oswajania.  To nie jest porządku, stary. Nikoli Kincaid nie jest oswojony. I nigdy nie będzie, nigdy.  Cokolwiek powiesz — Luter zaśmiał się i usiadł przez komputerem. — Cokolwiek powiesz…

***  Co zrobiłaś? Lily skrzywiła się trzymając telefon przy uchu. Jak Adam dowiedział się, że wychodzi z Nikiem? Zgodziła się mniej niż dwie godziny temu, a on już krzyczy na nią przez telefon.  To nic wielkiego — wymamrotała wypakowując zakupy z toreb. Płatki śniadaniowe, mleko, napoje gazowane, jakieś przekąski.  Nic wielkiego?!- krzyczał z frustracji. – Lily, rozmawiamy o Nikolim Kincaidzie. Czy ty w ogóle wiesz, kim on jest?  Tak, Adam, bardzo dobrze wiem. Nie jestem głupia.  Nie jestem tego taki pewien! — warknął. Odsunęła komórkę i spojrzała na nią. Jak śmiał?!  Dzwonisz po to, żeby mnie obrażać? Bo jeśli tak…  Lils, martwię się o ciebie. Znam Kincaida. To cymbał, który myśli tylko o jednym.  Jestem tego całkowicie świadoma. — Nie miał prawa jej obrażać i dyktować, co może robić. Był jej najlepszym przyjacielem, a nie bratem czy chłopakiem. To był czas, żeby się rozerwać. Zgodziła się wyjść z Nikolim, ponieważ była zła na Adama. Miał na nią wyjebane przez Sue o kilka razy za dużo, a dzisiejszy dzień tego dowodzi.  To dlaczego do cholery zgodziłaś się z nim wyjść? — eksplodował.

Strona | 24

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Bo chciałam — usłyszała irytację w własnym głosie, ale nie obchodziło jej to.  Lily są rzeczy, o których nie wiesz — podkreślił. — Słyszałem plotki w rodzaju…  Adam nie będę z tobą o tym rozmawiała — przerwała.  Cóż, to oczywiste… — przerwał, żeby porozmawiać z kimś w tle, Lily słyszała mamrotane imię Sue. Jęknęła w duchu. Rozmawiał z nią o tym, kiedy Sue tam była? Twarz Lily zapłonęła, poczuła się upokorzona.  Słuchaj muszę iść, ludzie czekają w kolejce na zewnątrz i muszę wygłosić mowę.  Lily, ta rozmowa nie jest skończona. Jesteś poza jego ligą…  Dlaczego, jestem niewystarczająco dobra dla niego? — krzyknęła do telefonu. — Dlaczego Adam? Nie jestem tak ładna, jak niektóre z jego dziewczyn? Jestem nudna? Za kiepska? Wytłumacz mi to — jej głos stawał się miększy z każdym słowem. Powitała ją kompletna cisza. Dobrze wiedział, jak bardzo zdenerwowana jest.  Czekam, Adam.  Nie o to mi chodziło — powiedział cicho.  Nie? Nienawidzę faktu, że muszę ci to powiedzieć, ale to, że ty mnie nie dostrzegasz nie znaczy, że inni mnie nie dostrzegają. Teraz, jeśli wybaczysz nie mam czasu, muszę zająć się ważniejszymi rzeczami. Zakończyła rozmowę i rzuciła telefon na łóżko. Przysięga na Boga, czasem ją dezorientował. Tak jak na przykład teraz, gdy stawał się zazdrosny i terytorialny, podczas gdy przeważnie, nawet jej nie zauważał. To mógł być kompleks brata, chociaż mała iskierka nadziei skakała w górę i dół. Może był zazdrosny? Ostatecznie i tak nie ma to znaczenia. Nigdy nie widział tego, co miał przed sobą i nigdy nie dostrzeże. Musiała to przeboleć. Adam i Sue brali ślub i musiała się z tym pogodzić. Gdy ukończy ostatni rok może przenieść cię do Nowego Jorku i zapomnieć o swoich

Strona | 25

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

problemach. Jeśli nie będzie z nią Adama dwadzieścia cztery na siedem, będzie w stanie naprawić złamane serce. Głośnie pukanie do drzwi przerwało jej milczącą frustrację. Jedna z jej dziewczyn z ubiegłego roku stała w drzwiach, wykręcając ręce. Coś było nie tak.  Mandy, co się stało? — zapytała zaniepokojona.  To Stephanie. Coś jest nie tak. Siedzi w naszym pokoju i płacze, nie chce powiedzieć dlaczego. Z westchnieniem Lily zamknęła drzwi i poszła za Mandy do pokoju, który dzieliła z przyjaciółką. Były studentkami drugiego roku i Lily zazwyczaj zwracała im uwagę. Obie były młode i podjęły wiele złych decyzji w zeszłym roku. Nawet zepsuła im popijawę w pokoju. Bóg jeden wie, co teraz zrobiła Steph. Dziewczyna leżała zwinięta w kłębek na łóżku, mocno szlochając w pluszowego misia. Jej blond włosy były splątane, a sukienka pognieciona.  Co się stało, kochanie? — zapytała siadając obok dziewczyny.  Odejdź, za bardzo się wstydzę, żeby o tym rozmawiać — szlochała. Instynkty Lily zaalarmowały. — Ktoś ci coś zrobił, Stephanie? Dziewczyna czknęła i skinęła głową. — Byłam taka głupia, Lily. Wiedziałam lepiej, a i tak to zrobiłam, myśląc, że ze mną będzie inny. Nie mógł być tak zły jak wszyscy mówili. Brzuch Lily zacisnął się. Miała wrażenie, że dokładnie wiedziała co się stało. — Powiedz mi — powiedziała powoli.  Chciałam zjeść obiad, ale on złapał mnie zanim poszłam — pociągnęła nosem. — Nie mogłam się powstrzymać, chciałam powiedzieć „nie”, naprawdę, ale O.MÓJ.BOŻE., on jest taki gorący.  Nikoli Kincaid? — zapytała zrezygnowana Lily.

Strona | 26

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Po wszystkim, on po prostu rzucił we mnie sukienką i wyszedł. Jego przyjaciel powiedział, że muszę iść, ale mogę zostawić numer telefonu. Byłam głupia, Lily. Dlaczego myślałam, że na mnie spojrzy inaczej? Przecież znałam jego reputację. Lily westchnęła. — Wszystkie tak myślą, Steph. Każda chce być tą, która zatrzyma jego uwagę na dłużej niż kilka godzin.  To nawet tyle nie trwało — powiedziała ze smutkiem. — Nawet się nie pożegnał. Jego przyjaciel mnie wyrzucił.  Po prostu odznacz go na waszej liście — powiedziała. — Miałaś seks z największą dziwką w collage’u. Wszyscy inni mieli, więc, dlaczego nie ty? To sprawiło, że Stephanie zachichotała. — Jest taki gorący, a seks był naprawdę świetny.  Widzisz, to nie koniec świata, prawda? Teraz już wiesz, o co to całe zamieszanie i możesz znaleźć sobie miłego faceta w tym semestrze, tak? Steph uśmiechnęła się przed rzuceniem się na Lily i mocnym jej przytuleniem. Lily siedziała całkowicie nieruchomo walcząc z krzykiem rosnącym w gardle. — Jesteś najlepsza Lily. Cieszę się, że jesteś opiekunką naszego akademika.  Obiecaj mi, że nie będzie w tym roku popijawek, proszę — dała Stephanie napięty uśmiech, ale pozbyła się go tak szybko jak mogła. Skrzywiła się na konspiracyjne spojrzenie obu dziewczyn. Boże drogi, one mają zamiar pozwolić jej osiwieć, zanim skończy 22 lata.  Obiecujemy zachowywać się tak długo, żeby nie stanąć na drodze zabawie — Mandy dała Lily uśmiech i pomogła koleżance wstać. — Chodź Steph, musisz się umyć zanim przyłączymy się do reszty. Lily westchnęła i podążyła za nimi. Były dobrymi dziewczynami, może odrobinę złośliwymi dla ich własnego dobra. W imię zabawy robiły śmieszne, głupie rzeczy, jak uprawianie

Strona | 27

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

seksu ze zdzirowatą dziwką. Ona i Nikolai mają do pogadania, a jeśli myślał o uwiedzeniu jej, pomysł ten umrze tak szybko, jak powie mu bez ogórek, że nie jest jednorazowym numerkiem i może zapomnieć o niej w mniej niż pięć minut. Nie chciała być na jednym z tych łóżek, płacząc, ponieważ straciła czujność. Nie ma mowy, że się z nim prześpi. Tylko, że on jeszcze o tym nie wie.

Strona | 28

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 5 Lily spojrzała na siebie w lustrze i uśmiechnęła się. Wytarte, luźne dżinsy, jedna z koszulek Adama i czarny tank top prawdopodobnie nie były tym, czego spodziewał się Nikoli, kiedy zapraszał ją na kolację. Wygodne sandały z różowym lakierem na paznokciach dopełniały strój. Nikoli zapewne oczekuje sukienki i obcasów. Zaplotła włosy w warkocze i założyła czarne okulary w starym stylu. Krzyczała nudziarskim kujonem ze szkoły średniej, a więc nie była w stylu Nikoliego.  Cóż, na pewno nie będziemy inspiracją pożądliwych myśli. — zaśmiała się Janet z otwartych drzwi w pokoju Lily.  O to chodzi — powiedziała z uśmiechem. — Plus, będę gotowa na wojnę. Janet wygięła brwi w zapytaniu.  Pamiętasz, Stephanie i Amandę z zeszłego roku? Te, które zrobiły taką imprezę, że prawie nas wszystkich wyrzucili? Janet roześmiała się. — Och, tak, nie wiem czy, kiedykolwiek widziałam cię równie szaloną. No cóż, wydaje mi się, że nasz chłopak zaczepił Stephanie i zostawił ją ze łzami w oczach — pokręciła głową. – Dlaczego niczego się nie uczą? Kobiety są dla niego jedynie zabawką na godzinę.  Jest za śliczny dla własnego dobra — zgodziła się Janet. — Bardzo kocham Mike, ale jeśli Nikoli dałby mi jedno z tych pożądliwych spojrzeń... — wzruszyła ramionami. — Szczerze, nie wiem, co bym zrobiła. Wiem, jak źle to brzmi, ale on jest jednym z tych facetów... Lily westchnęła. Nikoli był facetem, który mógł zniszczyć kobietę spojrzeniem. A ona przyszłaby do niego z szeroko otwartymi oczami. Nigdy nie dawał im żadnych nadziei.

Strona | 29

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Mówiąc o Mike’u, powiedział, że stanęłaś Adamowi kością w gardle. Lily przewróciła oczami. — Tak, przeszedł do trybu nadopiekuńczego brata i próbował zabronić mi wychodzić ze szkolną dziwką.  O Boże, nigdy tak o nim nie myślałam — zachichotała Jane. — Teraz za każdym razem, kiedy usłyszę jego imię, będę myśleć „szkolna dziwka”. Lily roześmiała się. — Wyobraź sobie, to... Nikoli ubrany w czarne obcasy, mini-spódniczkę i ździrowaty top, zaczepiający ludzi na rogu ulicy.  Stop — wysapała miedzy salwami śmiechu. — Ten obraz teraz ze mną zostanie! Jak do cholery mam mieć seks fantazje, skoro widzę go na rogu ulicy jako tandetną prostytutkę?! Lily ukłoniła się. — Moja praca wykonana, teraz jedyne fantazje jakie będziesz mieć, to te o Mike’u. Jane wzięła kilka głębokich oddechów i upadła na łózko Lily. — Potrzebowałam tego śmiechu. Mike był w złym humorze przez cały tydzień.  Wszystko w porządku? — zapytała i zaczęła sprzątać porozrzucane lakiery do paznokci.  Myślę, że tak. — Janet zmarszczyła brwi — Jest bardzo tajemniczy. Czasem myślę, że mnie oszukuje, ale ty znasz go lepiej.  Oszukuje? — odwróciła się i spojrzała na Jane. — Mike by ci tego nie zrobił. Zbyt mocno cię szanuje. Zerwałby z tobą, gdyby spotykał się z kimś innym.  Możliwe — westchnęła.  Wiem to — powiedziała stanowczo Lily. — Zaufaj mi. On cię kocha. Kiedy z nim zerwałaś w zeszłym roku załamał się. Gdybyś go widziała, nie zwątpiłabyś ponownie.

Strona | 30

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Jestem zaskoczona, że nie poszedł płakać w ramię Adama — powiedziała smutno Jane.  Och, poszedł do niego, — wyznała Lily — ale Adam i Sue zaręczyli się tydzień wcześniej, jeśli pamiętasz. Nie było to najlepsze miejsce dla porzuconego Mikey’ego, który szukał odrobiny współczucia. Poza tym stworzyliśmy silną więź podczas oglądania Wojowniczych Żółwi Ninja.  Więc to jest to, co robiliście przez cały tydzień? — zapytała ciekawa.  Zaopatrzyłam go w piwo, frytki i kreskówki. Potem upił się, śmiał się z Michelangelo i Donatello i opowiedział mi historię waszego zerwania, jakim był kretynem i niedorzeczny plan odzyskania cię…  Który składał się z pijanego ataku na dom bractwa, wtargnięcie siłą niczym Wojownicze Żółwie Ninja i wyznanie mi dozgonnej miłości — zachichotała Jane — oraz obietnicy spróbowania przestania być takim palantem, z naciskiem na „spróbować”.  Mikey jest dobrym facetem — powiedziała Lily.  Tak, jest — przyznała dziewczyna i obróciła się na bok. — Dlaczego wychodzisz z Nikolim? Adam naprawdę wariuje. Wzdrygnęła się na zmianę tematu. — Powiedział, że jeśli pójdę z nim na kolację zostawi mnie w spokoju do końca roku. Najwyraźniej myśli, że trochę czasu sam na sam będzie wszystkim, czego potrzebuje, żeby dostać się do moich majtek. Adam może się pieprzyć. To nie jego sprawa.  On się martwi, Lils. Jest w domu bractwa i wciąż zamartwia się, że cię zranił swoimi słowami. Lily westchnęła. — Wysłał cię tutaj, żebyś spróbowała mnie przekonać do odwołania randki, prawda?  Być może — powiedziała ostrożnie Jane.  Bez obrazy Jan…, ale… odczep się. Adam nie miał prawa cię tutaj przysyłać.  Jakich idiotyzmów ci naopowiadał?

Strona | 31

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie powiedział ci — Lily ugryzła się w język. — Zasugerował, że nie jestem wystarczająco dobra dla Nikolaia. Nie jestem z jego ligi, żeby kiedykolwiek mu się spodobać.  No, tak ubrana… — Janet uśmiechnęła się.  Zamknij się! — Lily pękła. – Nie musisz mi przypominać, że dla niego też jestem nic nie warta.  Nie oto mi chodziło, jeśli już, to jesteś za dobra dla tej męskiej dziwki. On nie zasługuje na kogoś takiego jak ty. Adam pewnie miał na myśli…  Możemy nie rozmawiać o Adamie? Choć raz chcę o nim zapomnieć i dobrze się bawić. Jane spojrzała na nią z litością, której nienawidziła z całego serca. Mikey wiedział co czuła do przyjaciela, a Jane wiedziała, bo on wiedział. Dlaczego do diabła dała się upić i przyznała się do zakochania w Adamie?  Słuchaj, chcę po prostu z tym skończyć. Powinien być tu za minutkę. Ustaliliśmy, że spotkam się z nim przy wyjściu. Możesz powiedzieć Adamowi, żeby pilnował własnego, cholernego interesu. Lily podniosła torebkę i wskazując Jane drzwi ruszyła w ich stronę. Dziewczyna zmarszczyła brwi, ale również wstała.  Chcesz poczekać ze mną i zobaczyć wyraz jego twarzy, kiedy dostanie to czego chce? Jane uśmiechnęła się i skinęła głową. Obie śmiały się, kiedy wsiadały do windy, zjechały na pierwsze piętro i czekały na niego na schodach. Nie musiały długo czekać, a kiedy przyjechał, Lily westchnęła z zachwytu. Nie miało to nic wspólnego z nim wysiadającym z auta. To czarny Plymouth Barracuda z 1970 roku.

Strona | 32

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Nie widziała takiego modelu od dziecka, kiedy to jej ojciec był właścicielem jednego z nich. Kochał je. Wydała zachwycony pisk i - ku rozczarowaniu Jane - biegiem ruszyła w stronę samochodu. Nikoli gapił się, kiedy z uwielbieniem przesuwała palcami po karoserii. Luter wyciągnął się wygodnie na fotelu pasażera.  Prowadzisz 440 czy 426? — zapytała, kiedy kucała i kontrolowała felgi.  Znasz się na samochodach? — zapytał z niedowierzaniem. Zignorowała go i zwróciła się do Lutra. — Więc, który?  Podniosę ci maskę i sama sprawdzisz. Lily czekała niecierpliwie, a następnie zanurkowała pod maskę. Tam w całej okazałości pokazał się silnik 426, pracujący z 425 końmi mechanicznymi. Samochód ma przyśpieszenie i jest szybki. Wyprodukowano ograniczoną ilość tego modelu — ‘Cuda’. Jej ojciec był jednym z pierwszych właścicieli, po tym jak umarła jej matka sprzedała go, żeby mieć na rachunki.  Skąd tyle wiesz o samochodach? — Nikoli podszedł bliżej Lily, a jego ręka pogładziła jej włosy. Instynktownie odsunęła się, aby zachować dystans.  Tata mnie nauczył — wyjaśniła, badając silnik. — A także tego, jak umieścić gaźnik z powrotem, kiedy miałam dziewięć lat, i jak odbudować silnik w wieku dwunastu. Mieszkałam pod maskami samochodów, gdy mój tata się ścigał.  Twój ojciec był kierowcą wyścigowym? — Luter zmarszczył brwi, a potem westchnął. Lily zorientowała się, że prawdopodobnie próbuje połączyć ją z nazwiskiem ojca.  Martin Holmes — wymamrotała i cofnęła się spod maski. Jej ojciec był jednym z największych kierowców NASCAR na torze, ale jego prawdziwą miłością były rajdy. Nigdy nie pozwolił jej podejść nawet do jednego z nich. Powiedział, że to zbyt niebezpieczne dla dziecka. — Zginął w wypadku w Dayton latem, kiedy skończyłam dwanaście lat.

Strona | 33

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Luter wydał z siebie krótki gwizd. — Nauczył cię prowadzić?  Oczywiście — zaśmiała się. — Jeździłam zanim mogłam dosięgnąć pedałów. Siedziałam na jego kolanach i kręciłam kierownicą, do czasu, kiedy moje nogi rzeczywiście urosły i mogłam docisnąć gaz.  Kto by pomyślał, że słodka, niewinna Lily Holmes jest ćpunem samochodowym? — zaśmiał się Luter.  Wciąż mogę być słodkim i niewinnym guru samochodowym — powiedziała z przymrużeniem oka i zwróciła się do Nika. — Mogę ją prowadzić? Nikoli skrzywił się. To nie było to, czego oczekiwał. Znała samochody. Znała się wystarczająco, żeby wiedzieć, że pod maską jego dziecinki jest silnik z limitowanej edycji. To odrzuciło go nieznacznie.  Więc, mogę? — zapytała niecierpliwie.  Nie wiem — powiedział wolno. — Nawet Luter nie prowadził mojego dzieciątka. Ona…  ... jest z limitowanej edycji ‘Cuda’. Wyprodukowano ich jedynie 666 w 1970 roku. Wiem co to za samochód, Nikoli. Mój tata miał jeden z nich. Siódmy z linii montażowej. Obiecuję, że będę ostrożna. Chłopak zamrugał i pokręcił głową. — Może w drodze powrotnej. Nadąsała się. Wydęła wargi, wyglądając przy tym pięknie, a Nikoli nawet nie zauważył, kiedy zrobił krok w jej kierunku. Chciał być jak najbliżej, ale nie mógł tego zrobić, kiedy nie pozwalała się dotknąć.  Nie czuj się źle, Lils. Znam go od lat i niezwykle rzadko mam przyjemność usiąść za kółkiem.  Dlaczego nie wiem nic o tym, że znasz się na samochodach? Myślisz, że Adam albo Mike coś wspominali? — zapytała Janet z tyłu.

Strona | 34

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Mike nic o tym nie wie. A Adam jest zakłopotany, kiedy dzwoni do mnie, żeby naprawić samochód. Janet roześmiała się. — Założę się. Cóż, idę znaleźć Mike. Zaproponował, że zabierze mnie na nowy film, straszny film –— zadrżała. — Nie wiem czemu dałam się namówić. To mnie przerasta.  Możesz mnie podrzucić? Nik nie chciał mnie wysadzić na przystanku przed bractwem, ponieważ byliśmy już spóźnieni.  Jasne. Lily zadzwoń gdybyś czegoś potrzebowała. Nik prychnął na oczywistą insynuację dziewczyny. Przez ostatnie 3 godziny jego telefon był atakowany przez SMS od ludzi, którzy chcieli, żeby zostawił Lily w spokoju i jej nie skrzywdził. Można by pomyśleć, że była Matką Teresą, a ludzie zebrali się, żeby ją chronić. Wciąż spoglądała z pożądaniem na samochód, kiedy skupił się na niej. Zaśmiał się na oczywisty cel uczynienia siebie brzydkiej. Niestety, Nikoli nie uważa, że kobiety wyglądają źle w workowatych ubraniach. Warkocze dodawały jej słodyczy, a ubrania luźny wygląd. Wyglądała wręcz uroczo, a on był ciekawy co miała pod spodem.  W końcu sami, Lily Bells — mruknął. Posłała mu zaskoczone spojrzenie i cofnęła się o pięć kroków.  Idziemy? — zapytał łagodnie, kiedy rozglądała się gotowa do ucieczki. Była ofiarą tańczącą z drapieżnikiem. A drapieżnik zamierzał wygrać to polowanie.

Strona | 35

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 6  Więc, dokąd? — zapytał Nikoli, oddalając się od akademika.  To bez znaczenia — powiedziała roztargniona, pieszcząc wnętrze samochodu. Nikoli uśmiechnął się. Była zbyt zajęta, żeby się nim przejmować. Gdyby tylko wiedziała, jak wygląda wielbiąc jego samochód i co zrobiła kładąc dłonie pod pośladki, siedząc tak do końca podróży.  „Joe” jest w porządku?  Oczywiście. Mają najlepsze Rubens 7 w mieście, a ja umieram z głodu.  Nie udało ci się zjeść?  Nie — pokręciła głową. — Miałam zbyt wiele do zrobienia…, mówiąc o tym… Nikoli zerknął kątem oka i nieznacznie się zaniepokoił obserwując jej twarz. — O czym? — zapytał ostrożnie.  Sprawiłeś, że jedna z moich dziewczyn dzisiaj płakała. Nikoli jęknął w duchu. Dzisiaj miał tylko jeden sex z napaloną blondyną. Była w akademiku Lily? Cholera.  Lily już to przerabialiśmy. Każda dziewczyna, z którą śpię wie z góry, czego się spodziewać. Mówiłem ci to.  Och, wiem — przytaknęła. — Stephanie też wiedziała, ale myślała, że z nią będzie inaczej.  Jej błąd — dodał szybko. — Nie mój.  Zgadzam się. Ale faktem jest, że ktoś, przypuszczam Luter, nie powinien być tym, który ją wyrzucał. Powinieneś mieć chociaż tyle przyzwoitości. Zdajesz sobie sprawę, jak kobieta się wtedy czuje? Zwłaszcza 19-letnia dziewczyna? 7Kanapki

Ruben to tosty lub kanapki z kapustą, serem szwajcarskim, wołowiną konserwową i sosem rosyjskim kub przygotowywane na chlebie żytnim. Jest to jeden z najpopularniejszych produktów żywnościowych z Nowego Jorku.

Strona | 36

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Piekło. Kto by pomyślał, że ta blondyna właduje go w wykład o moralności u Pani Słodkiej i Niewinnej? Lily musi skończyć myśleć o nim, jak o przyzwoitym facecie. Nie był nim i dobrze o tym wiedział. Był samolubnym draniem.  Do czego zmierzasz? Wiedziała co będzie, kiedy do mnie podeszła. Skończyłem i poszedłem pod prysznic. Myślałem, że wyczuła, że czas się zmyć. Nie moja wina, że Luter musiał ją wykopać.  Naprawdę nie obchodzi cię, jak to wpływa na kobiety, z którymi sypiasz? — zapytała przerażona.  Po pierwsze, my nie śpimy — uśmiechnął się drapieżnie. — A po drugie, nie, nie obchodzi mnie to. Oboje czerpiemy przyjemność. Dlaczego powinienem dbać o coś jeszcze? Lily otworzyła usta, ale przerwał jej. — Spójrz, możemy kłócić się o to wiecznie, a i tak nie dojedziemy do porozumienia. Odpuść, ok? Jesteśmy na miejscu, więc chodźmy coś zjeść. Jestem naprawdę głody. Przywiózł ją tu, ponieważ myślał, że będzie to miejsce, gdzie nie spotka ludzi, których ona zna. „Joe” był speluną specjalizującą się w kuchni kubańskiej, a większość studentów wolała pizzę, hamburgery i piwo. Dlatego Nikoli był zaskoczony, że dziewczyna znała to miejsce. Im dłużej z nią przebywał, tym większą stawała się niespodzianką.  Nik! — Joe krzyknął, gdy stanęliśmy w drzwiach. I zamknął go w niedźwiedzim uścisku. Joe był właścicielem tego miejsca i traktował bywalców jak rodzinę. Nikoliemu się to podobało. Wcześniej przesiadywał tu godzinami, pracując nad oprogramowaniem do nowej gry, a Joe karmił go tak długo, jak było to potrzebne.  Hej, człowieku — Nikoli uśmiechnął się, gdy już się uwolnił — Masz wolny stolik?  Dla ciebie zawsze, przyjacielu — Joe uśmiechnął się, a potem spojrzał nad ramieniem Nikoliego, gdzie Lily przyglądała się im z rozbawieniem. — A to kto ?

Strona | 37

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Joe, to jest Lily Holmes. Joe zmarszczył brwi, a potem się rozpogodził. — Oryginalne Ruben? Lily uśmiechnęła się i skinęła głową, powodując dezaprobatę Nika.  Często biorę stąd na wynos — wyjaśniła. — Mikey i ja znaleźliśmy to miejsce w zeszłym roku i zakochaliśmy się w jedzeniu.  Dobrze jest dopasować twarz do imienia — Joe podarował Lily uśmiech. — Piękną twarz do pięknej dziewczyny. Lily zarumieniła się, a Nikoli roześmiał. Zostaw to Joe’mu, a spróbuje ukraść twoją randkę. — Spokojnie Casanova, ona jest ze mną.  Nie przyprowadziłeś tu dotąd żadnej dziewczyny — Joe mrugnął. — Ta musi być wyjątkowa. Lily zaśmiała się, ale powstrzymała od powiedzenia czegokolwiek — ku zdziwieniu Nikolaia. Zakładał, że wymyśli jakiś żart o ich randce, ale nie zrobiła nic takiego. Ku jego wielkiemu rozczarowaniu był z tego zadowolony. Westchnął i wprowadził ją do jadalni.  Jesteśmy głodni, Joe. Gdzie jest nasz stolik? Joe zaprowadził ich na tył knajpki, gdzie było wolne. Lily wsunęła się na krzesełko, a Nikoli debatował ze sobą, czy usiąść obok niej, jednak pamiętając wcześniejszą reakcję, zdecydował się zająć miejsce naprzeciwko. Tak bardzo jak lubił więzić ją w pułapce, tak chciał dać jej odrobinę przestrzeni. Małe westchnienie ulgi, które wydobyło się z dziewczyny, było odpowiedzią samo za siebie.  To, co zwykle dla was obojga? — zapytał Joe i pospiesznie się oddalił, kiedy przytaknęli.

Strona | 38

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Warkocze? — uśmiechnął się Nikoli. — Kierunek słodka uczennica?  Nie. Chciałam czuć się swobodnie. Twoje dżinsy i koszulka potwierdziły mój wybór. Jestem zadowolona, że nie ubrałam sukienki.  Przypuszczałem, że wyciągniesz coś takiego — przyznał. — Przyjechałem gotowy na wojnę.  Wojnę? — zaśmiała się. — To po prostu szybki obiad, po którym pójdziemy swoimi ścieżkami i o sobie zapomnimy. Nikoli skrzywił się. Tak szybko się go nie pozbędzie. Musieli ponownie porozmawiać. — Więc, twój tata to Martin Holmes? Przytaknęła, a jej twarz zaszła smutkiem. Musiała za nim tęsknić.  Jak to było dorastać na torze wyścigowym?  Wspaniale. Nie ma nic lepszego niż boks w dniu wyścigu. Mój tata miał specjalny zestaw słuchawkowy stworzony specjalnie dla mnie, więc hałas mi nie szkodził. Żyłam dniem. Chcieliśmy zawsze być wcześniej, żeby porozmawiać z innymi kierowcami. Zawsze przed wyścigiem razem sprawdzać listę kontrolną, lubiliśmy to. Wtedy mogłam oglądać wyścig z boksu. Patrzenie jak przelatuje okrążenie za okrążeniem, było najbardziej niesamowite.  Mogłaś zostawać w boksie? — uniósł brew. On i Luter próbowali raz podkraść się do jednego podczas mniejszego wyścigu, ale ochrona odeskortowała ich spowrotem na trybuny.  Moim tatą był Martin Holmes. Jak myślisz? Mieszkałam tam. To dzięki załodze mojego taty, zawsze mnie przemycali. Bycie tam, czując dudnienie ziemi pod stopami, patrząc jak samochody pędziły z wiatrem… nie ma lepszego uczucia na świecie. Nik uświadomił sobie, że mówiła jak on. Dokładnie to czuł za każdym razem siadając za kierownicą. Adrenalina, pośpiech były prawie lepsze od seksu. Prawie.  Nigdy nie myślałaś o sobie jako kierowcy? — zapytał zaciekawiony.

Strona | 39

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie. Byłam tam w dniu, kiedy miał wypadek. Widziałam jak wyciągali go z samochodu. Od tamtego czasu nie siedziałam za kierownicą samochodu wyścigowego.  Rozumiem — skinął głową. — Nadal chcesz się ścigać?  Jasne, wychowałam się na tym. Nadal jestem wielkim fanem NASCAR. Mój tata również kochał wyścigi. Miał zwyczaj budowania samochodów na zawody. Nigdy nie zabrał mnie na przejażdżkę którymkolwiek z nich, ale nadal była to jego pasja.  Nie sądzę, żebym kiedykolwiek spotkałem dziewczynę, która wiedziałaby tyle o samochodach — pokręcił głową. — To dla mnie nowość.  Nie prawda — Lily uśmiechnęła się. — Przyznaj, że nie rozmawiasz z dziewczynami tylko z nimi sypiasz, więc skąd miałbyś wiedzieć, że znają się na samochodach?  Cóż, nigdy nie miałem dziewczyny całkowicie mnie ignorującej i patrzącej pożądliwie na mój samochód — zaśmiał się. — Domyślam się, że jestem tu gratisem. Lily zaczerwieniła się. — Myślę, że „pożądanie” to za mocne słowo. Wyszczerzył się. — Pieściłaś mój samochód niczym faceta, Lily Bells. Poznam pożądanie, kiedy je zobaczę.  Pozwolisz mi ją prowadzić? — jej oczy błyszczały z podniecenia.  To auto, to moje dziecko, Lily — skrzywił się. — Sama powiedziałaś, że nie prowadziłaś wyścigówki…  Ona jest zawodnikiem? — prychnęła. — Nie widziałam żadnych modyfikacji. Nik wstrzymał na chwilę oddech. Teraz siedziała przed nim najseksowniejsza kobieta, jaką kiedykolwiek spotkał, nawet ubrana jak małolata. Znała samochody, znała kierowców, a jej oczy świeciły jak lampki na Boże Narodzenie, kiedy o nich mówiła.

Strona | 40

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Usunąłem je w zeszłym roku. Teraz jest zwykłym autkiem, ale nadal posiada kilka modyfikacji, których nie widać na pierwszy rzut oka. Działa lepiej niż przeciętna ‘Cuda.  Może nie jedźmy, potem… — kluczyła. — Czy mógłbyś mnie zabrać na przejażdżkę, pokazać jak szybko dotrzemy do twojego mieszkania?  Tak, to mogę zrobić — uśmiechnął się, a podniecenie przebijało się przez niego. Kochał szybką jazdę i wyczuł bratnią dusze naprzeciw siebie. Pierwszy raz tej nocy przemknęła mu przez głowę myśl bycia przyjaciółmi. Potem zmieniła pozycję, a jej piersi lekko podskoczyły — myśl wyleciała przez okno. Nie, seks, a potem może tylko przyjaźń. Albo przyjaciele, uprawiający dużo seksu? Nigdy wcześniej nie miał przyjaciółki z korzyściami. Cholera, nigdy, w całym swoim życiu nie przyjaźnił się z kobietą. Lily była delikatna i nieśmiała, reprezentowała wyższy poziom, zagadkę. Miała odwagę się sprzeciwiać, ale rumieniła się i spuszczała wzrok na najmniejszy komplement. Miała wrodzoną skłonność do wywoływania wszystkich jego dominujących cech, w szczególności tych ochronno-opiekuńczych. Nie wiele kobiet potrafiło kiedykolwiek pociągnąć za ten jego przewód, a Lily była tą jedyną nad której bezpieczeństwem się zastanawiał. Skrzywił się. Kiedy zaczął rozważać zatrzymanie jej? Jego telefon zadzwonił, wyciągnął go. Luter chciał wiedzieć jak idzie randka. Skrzywił się w pełni świadom, że przyjaciel nie mógł tego zobaczyć, ale zarobił chichot od Lily.  Więc, ścigasz się? — dziewczyna zaskoczyła go pytaniem. Pokiwał głową. — Tak, Luter i ja weszliśmy w to, kiedy mieliśmy 17 lat. Ściągaliśmy się w wielu wyścigach rajdowych, ale również w tych nielegalnych.  Nielegalnych? Nie będziesz miał kłopotów, jeśli cię złapią?

Strona | 41

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Uśmiechnął się szeroko. — Punkt dla ciebie, Lily Bells. Chodzi o podjęcie ryzyka.  Lubisz ryzykować.  Nawet nie masz pojęcia — mrugnął do niej i rozsiadł się wygodnie, pozwalając, aby ich nogi się zetknęły. Natychmiast przesunęła kolano. Skrzywił się, a ona odwróciła wzrok i spojrzała z ulgą.  Jest jedzenie — wymamrotała, kiedy Joe i kelner gramolili się w ich kierunku.  To jedziemy — Joe promieniał ustawiając przed Lily talerz. Nikoli zaśmiał się na oczywistą próbę zaimponowania dziewczynie. Nigdy nie przyniósł jedzenia dla niego.  Dziękuję. Wygląda wspaniale.  Wszystko co najlepsze dla Nikoliego i jego damy — wyszczerzył się. — Daj mi znać, jeśli będziesz czegoś potrzebowała, piękna pani.  Wracaj do kuchni — powiedział przez śmiech Nik. — Skończy się tak, że ukradniesz ją zanim ja będę mieć jakąkolwiek szansę. Joe spojrzał na niego z naganą w oczach, przez którą Nik poczuł się zakłopotany. Mężczyzna był świadom jego nocnych przygód, jak i innych osobliwości, jeśli chodzi o sex. Obracali się w tych samych kręgach. Tak go poznał.  Bądź z nią ostrożny — ostrzegł. — Powoli mój przyjacielu, a ją zatrzymasz. Jest tego warta. Nikoli przytaknął, świadomy, że Lily odczytała zupełnie inne znaczenie tego oświadczenia. — Będę o tym pamiętać.  Jeśli nie, ja mogę — ostrzegł. Nikoli zjeżył się i wstał.  Tylko ostrzegam, jak przyjaciel przyjaciela — Joe powiedział z uśmiechem, lecz ostrzeżenie w jego głosie było jasne. Mężczyzna miał tylko dwadzieścia sześć lat i był przystojny.

Strona | 42

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Gdyby tylko chciał zauroczyć Lily — zrobiłby to. Nikoli zdawał sobie z tego sprawę. Nie podobała mu się myśl — Joe z Lily, nawet troszeczkę.  Trzymaj się od niej z daleka, Joe — warknął. Fala wściekłości sprawiła, że nie bardzo wiedział, co robi i mocno uderzył chłopaka. — Ona jest moja.  Ach, dziewczyna tutaj siedzi — pisnęła Lily — i nie należy do nikogo, oprócz siebie.  Wszystko się zmienia, Lily — głos Nikoliego stał się zimny. Joe w końcu załapał wiadomość i wycofał się zostawiając ich w spokoju. Nikoli nie pozwoli by Joe kiedykolwiek znalazł się w jej pobliżu, zwłaszcza teraz gdy uwierzył, że Lily należy do niego.  Zechcesz mi to wyjaśnić?  Joe jest gorszy niż ja — powiedział po chwili. — Chciałem się tylko upewnić, że zostawi cię w spokoju.  Chronisz mnie przed wilkami, co? — zapytała łagodnie. — Przyganiał kocioł garnkowi? Nikoli roześmiał się, świadomy ironii. — Jestem tylko wilkiem chcącym cię dziś wieczorem w swoim łóżku.  Chciałbyś — uśmiechnęła się do niego. — Dzisiaj jestem cnotliwa.  To się okaże — odpowiedział z oczyma pełnymi obietnicy. Lily wzięła kanapkę i ugryzła. Jej twarz była pełna wielkiej radości.  Och… Mój… Boże… To jest takie dobre… — mówiła między kolejnymi kęsami.  Jesteś głodna. Nie sądzę, żebym wcześniej widział kogoś, kto tak szufluje jedzenie.  Nie znasz naszej Lily. Nikoli obserwował sztywniejącą dziewczynę, która obróciła się, żeby zobaczyć patrzącego z góry Adama z Sue. Jak do diabła dowiedział się, gdzie byli? Złość i frustracja walczyły w jego

Strona | 43

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

środku. Wiedział, że Adam był najlepszym przyjacielem Lily, dlatego musiał uważać, żeby się nie wściekła i nie uciekła.  Co ty tu robisz? — krzyknęła widocznie zdenerwowana. Może nie będzie musiał niczego robić. Zmusił się, aby zachować spokój patrząc na tę dwójkę.  Przyjechaliśmy coś zjeść — Adam powiedział ostrożnie. — Zauważyłem cię, więc postanowiliśmy podejść i sprawdzić co z tobą.  Ty chciałeś sprawdzić co z nią — dodała Sue. — Ja chciałam tylko pizzę. Nikoli skrzywił się na Sue. Nigdy nie lubił takich kobiet. Co Adam w niej widział poza wyglądem? Było oczywistym, że gardziła Lily, choćby przez piorunujące spojrzenia, które rzucała w jej stronę.  Adam, nienawidzisz kubańskiego jedzenia — głos Lily był aksamitnie miękki i dopiero teraz zauważył, jak bardzo zła była. — Dlaczego tu jesteś? Nie sądziłam, że znasz Joe’s.  Luter wspominał, że Nikowi się tu podobało, a ja wiem, że kochasz kubańską kuchnię, więc ...  Więc zdecydowałeś się zatrzymać… i co dokładnie? Domagać się, żebym wróciła do domu?! Nie jestem twoją siostrą, ani dziewczyną Adam. Nie możesz mi mówić, co mam robić. Nie masz takiego prawa.  Lily, jesteś moją przyjaciółką, mam...  Wiesz, co? Nie zamierzam rujnować swojej randki, kłócąc się z tobą. Dobrze się bawiłam, zanim się pojawiłeś. Dlaczego nie pójdziesz znaleźć stolika i nie włożysz jedzenia we własne usta, zanim wpieprzysz się jeszcze bardziej…! Adam wyglądał, jakby chciał coś powiedzieć, ale bardzo zła narzeczona pociągnęła go za sobą. Nikoli studiował Lily, kiedy obserwowała ich odejście. Dopiero, kiedy spojrzała na niego prawda wyszła na jaw. Widział to w jej oczach, zanim zdążyła to ukryć. Cholera.

Strona | 44

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Jesteś w nim zakochana!

Strona | 45

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 7 Lily gapiła się na Nikoliego. Jak się zorientował?  Niesamowite umiejętności Sherlocku, ale nie mogłeś się bardziej pomylić.  Widziałem, jak na niego spojrzałaś.  Czy to naprawdę ma znaczenie? — westchnęła.  Oczywiście, że ma. Wie?  Jak sądzisz? — Skoncentrowała swoją uwagę na ludziach idących chodnikiem.  Bierze ślub za cztery miesiące. Była skrępowana, bo Nikoli się w nią wpatrywał. Nie potrafiła odczytać wyrazu jego twarzy. Tak długo, jak rozmawiali o samochodach, było w porządku. Uwielbiała samochody, jak niektóre kobiety buty. Ku swojemu zaskoczeniu, bawiła się naprawdę dobrze zanim pokazał się Adam. Było niewiele osób z którymi mogła usiąść i szczerze porozmawiać.  Dlaczego mu nie powiesz? — Nikoli zapytał po dłuższej chwili.  Bo myśli o mnie jako młodszej siostrze — przyznała gorzko. — Nigdy nie widział mnie w ten sposób.  Och, myślę, że możesz się zdziwić — spojrzenie Nika przetoczyło się na stół Adama i Sue. — Sposób, w jaki patrzy na mnie teraz, trąci zazdrością. Lily powstrzymała się od zerknięcia we wskazanym kierunku.  Znów się mylisz. On tylko obserwuje. Jestem przecież na obiedzie z uniwersytecką dziwką8. Wypluł piwo, a Lily roześmiała się głośno. Spojrzał na dziewczynę z przerażeniem. 8

Nasz tytułowy Manwhore :D dowiaduje się o sobie kilku rzeczy… :P

Strona | 46

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Pan na telefon? — zapytał z tlącymi oczami.  Dziwka — odpowiedziała słodko.  Nie jestem dziwką! — zaprzeczył zapalczywie, przez co Lily roześmiała się jeszcze bardziej. Wyglądał na totalnie zszokowanego.  Tak, jesteś — wysapała. — Sypiasz z inną kobietą każdej nocy, czasem kilkoma na dobę. Zdefiniuj słowo „dziwka”. Tak nazywa cię większość dziewczyn.  Jestem znawcą kobiet! — warknął. — Tak, lubię seks, ale to nie czyni mnie kurwą! Lily zachichotała, wspominając wcześniejszą rozmowę z Janet i tę drugą z nim, na rogu ulicy. Zastanawiała się, co by na to powiedział, ale wyglądał na wystarczająco zdenerwowanego, więc postanowiła zachować ten mały szczególik na później.  Nie jestem pewien, czy chcę się z tobą przespać — powiedział zirytowany. Roześmiała się bardziej, aż rozbolał ją brzuch. Bogowie, tak dawno tego nie robiła. Kątem oka uchwyciła widok zaniepokojonego Adama. To było prawie tak komicznie, jak oburzony wyraz twarzy Nikoliego.  Nigdy nie byłem w takiej sytuacji — Nikoli odchylił się do tyłu. — Dziewczyna, której pragnę jest zakochana w swoim najlepszym przyjacielu, który się żeni.  To nie jest twój standardowy kłopot — przytaknęła, starając się powstrzymać od śmiechu. Nikoli patrzył na nią kalkulując, co wywołało nerwowy śmiech. — Dlaczego tak na mnie patrzysz?  Myślę, LilyBells — powiedział cicho. Zmysł samozachowawczy dziewczyny przeszedł na wyższy poziom gotowości- dokładnie DEFCON9 dwa. Zmrużyła oczy. 9DefenseCondition

– system oznaczeń poziomów gotowości bojowej sił zbrojnych USA wobec zagrożeń zewnętrznych.

Strona | 47

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie ma o czym myśleć, Nikolai. Adam bierze ślub, ja wyjeżdżam do Nowego Jorku po zakończeniu roku, a ty nie prześpisz się ze mną dziś wieczorem.  Nie, nie prześpię się z tobą tej nocy — zgodził się, szokując tym samym. — Mam co do ciebie inne plany, Lily.Plany, których nie możemy tutaj omawiać.  Możemy przedyskutować wszystko, co tylko chcesz, ale tutaj na otwartej przestrzeni. — Nie ma mowy, żeby została z nim sam na sam.  Pozwól, że zadam ci pytanie — Nikoli pochylił się do przodu, przesuwając nogi tak, żeby dotykały jej. Była uwięziona, nie miała, gdzie zwiać. Uniósł brwi. — Pytanie-odpowiedź.  Jakie pytanie? — nerwowo popychała jedzenie na talerzu. Domyślała się dokąd zmierzał.  Nie lubisz być dotykana — wyszło bardziej jak stwierdzenie niż pytanie. Znał już odpowiedź, więc nie widziała sensu zaprzeczać.  Nie, nie lubię, ale to nie twoja sprawa.  Och, ależ tak, Lily Bells, zwłaszcza jeśli mam ci pomóc.  Pomóc mi? O czym ty mówisz? Jeśli uważasz, że twoja sprawność seksualna będzie w stanie natychmiast mnie wyleczyć, jesteś w błędzie. Uśmiechnął się niebezpiecznie. Lily skurczyła się trochę w boksie, który zajmowali. Ten uśmiech robił dziwne rzeczy z jej wnętrzem, zaciskało się, ale nie było to nieprzyjemne. Kompletnie tego nie rozumiała, ale zaczęła dostrzegać powód uległości tak wielu dziewczyn.  Chcesz Adama?  To sprawa dyskusyjna. Kocha Sue, pobierają się. Niedługo będę absolwentem i będę mogła stąd uciec, tak jak starałam się to zrobić wcześniej. Zostanie z Sue, ja pojadę do Nowego Jorku i ruszę dalej.  Uciekasz?

Strona | 48

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Postanowiłam przyjechać do Bostonu, bo Adam zamierzał studiować na LSU — przyznała. — Jednak w ostatniej chwili zmienił zdanie i rozpoczął naukę tutaj.  Więc przeszedł do Bostonu? — spojrzenie Nikoliego stało się bardziej wyrachowane przez sekundę.  Tak, ale nie z powodów, o których myślisz — dodała szybko. — Chciał się tylko upewnić, że poradzę sobie sama.  Dlaczego miałabyś sobie nie poradzić? To nie było coś, czym chciała się podzielić. — Nie ważne.  Czy to ma coś wspólnego z tym, że nie lubisz być dotykana? Jej nozdrza osobiście?

zafalowały

wyzywająco.

Dlaczego

jest

tak

 Zdajesz sobie sprawę, że jeśli chcesz mieć jakiekolwiek szanse na odbicie go blondi, będziesz musiała pozwolić się dotknąć.  Adam wie o mojej wrażliwości na ludzi, dotyka mnie — syknęła. — Dlaczego w ogóle o tym rozmawiamy?  Spójrz na cudownego chłopca. Widzisz jak trzyma ją za rękę? Pozwolisz mu to zrobić? Pozwoliłabyś się tak dotknąć? Lily zerknęła na stół Adama. Rzeczywiście trzymał rękę Sue, leniwie masując tył jej dłoni. Lily chciała być w stanie to zrobić, ale już na samą myśl panikowała.  Nie dostaniesz szansy na zwycięstwo, jeśli nie pozwolisz sobie na dotyk, Lily Bells — szepnął tak cicho, żeby tylko ona słyszała. — Musisz to tolerować, jeśli pragniesz Adama. On potrzebuje kogoś, kogo będzie mógł pieścić, całować i kochać. W tej chwili, to nie ty.  Myślisz, że tego nie wiem? — zawrzała. — Tak wiele razy zastanawiałam się, co tracę nie pozwalając się dotknąć.  Pozwól mi pomóc.  Jak dokładnie? — zapytała podejrzliwie.

Strona | 49

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Na początek, powiedziałaś, że patrzy na ciebie jak na siostrę, ale odkąd tu siedzimy mogę powiedzieć coś zupełnie innego. Jest zazdrosny, co powoduje wściekłość blondyny. Potrzebujesz kogoś, kto wykaże prawdziwe zainteresowanie spędzaniem z tobą czasu. Kogoś, kogo nie może znieść.  Niech zgadnę, tym kimś jesteś ty? — Sarkazm kapał z każdego jej słowa. Posłał jej diabelski uśmiech. — Oczywiście. Kto lepiej zwróci jego uwagę niż uniwersytecka dziwka we własnej osobie? Lily uśmiechnęła się, gdy rzucił w nią jej własnymi słowami. Brzmiał na mniej zepsutego.  Wszyscy wiedzą, że Nikoli się nie umawia — zauważyła Lily. Jego uśmiech zmienił się w wilczy-zdobył jej uwagę. Chciała Adama, a on chciał jej. Dlatego właśnie znalazł sposób, dzięki któremu obydwoje dostaną to czego pragną… Miejmy nadzieję. Wszystko zależało od jej zgody. Musiał być ostrożny.  Jak zauważyłaś, każdy myśli o mnie jak o dziwce. — Nie mógł nic poradzić, ale skulił się w sobie. Nie był kurwą. Zazwyczaj. — Pomożesz mi oczyścić wizerunek.  Jak dokładnie zamierzam to zrobić?  Przez nasze randki i mój celibat. Jej szczęka opadła. Teraz najbardziej skomplikowana część.  Nikt w to nie uwierzy — powiedziała po chwili. — Wytrzymasz dzień bez seksu?  Oczywiście — warknął. — Nie o to chodzi, w każdym razie. Nie będę miał ochoty na seks z przypadkowymi kobietami. Zdobędę ciebie.  Och nie, nie zdobędziesz. Nie ma mowy, nie prześpię się z tobą, żeby zwrócić uwagę Adama.  Och kochanie, jest więcej niż tylko to — powiedział, jego głos był niski i głęboki. Wiedział dokładnie, jak wpływał na

Strona | 50

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

kobiety, a z Lily nie było inaczej. Jej oczy zaszkliły się odrobię, a policzki zaróżowiły. Pomimo tego co powiedziała, działał na nią. Nie stracił jeszcze uroku. — Nie możesz po prostu spędzać ze mną czasu. Musisz pozwolić mi cię dotknąć. Otworzyła szeroko oczy. Widział w nich panikę. — Lily, jeśli chcesz Adama, musisz pozwolić mu się dotknąć. Mogę ci w tym pomóc. Potrzeba tylko kilku zasad. Obiecuję, że nie zrobię nic, żeby cię przestraszyć, a jeśli zrobię, od razu mnie zatrzymasz. Wszystko co zrobisz, to wypowiesz słowo bezpieczeństwa.  Słowo bezpieczeństwa? — zmarszczyła brwi, po czym spiorunowała go wzrokiem, gotowa przywołać wszystkie poniżone przez niego kobiety. Do diabła z tymi książkami. Istnieje na Ziemi osoba, która ich nie czyta? — Nie odchodź i nie denerwuj się, Lily Bells, to nie to, co myślisz. Nie zadam ci bólu. Nie mam ochoty cię krzywdzić. Chodzi o przyjemność. Panika w twoich oczach utwierdziła mnie, że będziesz bardziej zrelaksowana mając słowo bezpieczeństwa, to wszystko. Nie będzie żadnego BDSM.  Co dokładnie proponujesz Nikoli? Delikatnie. Chytrze. Jak to zrobić?  Nie będę kłamać, Lily. Bardzo cię pragnę. Ale nie mam szans, jeśli nie mogę cię dotknąć. Chcę cię w moim łóżku. Jestem gotów poświęcić cierpliwość i nauczyć cię mi ufać, aż pozwolisz mi się dotknąć.  Co dokładnie zdobędę dzięki tej umowie?  Adama — odpowiedział wprost. — Doprowadzisz go do szaleństwa pokazując jak piękna, inteligentna i atrakcyjna jesteś.  Jaka jest twoja cena? — zapytała wojowniczo i podejrzliwie jednocześnie.  Ty oczywiście, Lily Bells. Dokładniej, szansa zaciągnięcia cię do mojego łóżka. Nie jestem dżentelmenem. Będę miał cię nagą i użyję każdego swojego triku. To moja cena. Wpatrywała się w niego, jakby stracił rozum. Nikoli jej potrzebował. Mógłby jej pomóc i dotykać tego pięknego ciała,

Strona | 51

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

kiedy tylko by chciał. Gdy poczułaby się na tyle z pewna, żeby był w stanie ją uwieść. Najpierw musiał zrozumieć, skąd pochodził strach, ale to będzie temat rozmowy na kiedy indziej. Przeżyła wystarczająco dużo szoku, jak na jeden dzień.  Nie dawaj mi teraz odpowiedzi. Idź do domu, pomyśl, a następnie, jeśli będziesz chętna aby zrobić to co trzeba, żeby ukraść Adama, zadzwoń do mnie. To nie będzie łatwe i będziesz musiała być ze mną szczera, ale damy radę. — Dał znak kelnerowi — Mogę na chwilę twój telefon?  Po co?  Wpiszę mój numer. Powinnaś go znać, żeby zadzwonić — wyjaśnił cierpliwie. Była nieufna. Po prostu musiał poczekać. Cierpliwość jednak nie była cnotą, którą posiadał. Dorastał w pokoleniu: chcę teraz, mam teraz. To był test silnej woli, ale miał wrażenie, że będzie warto. Niechętnie podała swój telefon. Wypuścił powietrze, które nie zdawał sobie sprawy, że wstrzymywał. To było nowe. Nigdy wcześniej nie był zdenerwowany przez dziewczynę. Bał się, że powie „nie” i odejdzie. Najpierw wpisał swój numer, więc miała jego, później wpisał jej w swój telefon. — Chodź, Lily Bells, idziemy do domu. Dzisiejsza noc na pewno nie poszła tak, jak sobie zaplanował. Zabrał się za niby proste zadanie uwiedzenia Lily i zamiast znaleźć kobietę, która zdobędzie jego uwagę na dłużej niż pięć minut, rzeczywiście mieli się poznać. Chciał jej pomóc, aby zobaczyć jak osiąga sukces. Tak bardzo pragnął tego wszystkiego, że lekko się przeraził. On tego nie robił, całej tej akcji z dziewczyną. Jak do diabła to się stało?

Strona | 52

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 8 Po podrzuceniu wstrząśniętej Lily do akademika, Nikoli wrócił do siebie. Światła były zapalone, więc przypuszczał, że Luter już był. Westchnął, szykując się na jego reakcję. Jechał na kolację spodziewając się Lily na deser, a teraz musiał stawić czoła śmiechowi kumpla. Nie był w nastroju do słuchania jego gderania. I nie mógł znaleźć prawdziwej przyczyny swojego złego samopoczucia. Lily odrzuciła go już podczas pierwszego spotkania, a teraz kontynuowała utrzymywanie dystansu. Po fakcie żałował swojej decyzji. Nie wiedział, czy ma cierpliwość, aby robić to, co trzeba. Problemem było to, że chciał pomóc. Te niebieskie oczy nawiedzały go, przypominał sobie ukryty w nich strach i panikę. Coś złego się jej przytrafiło i pokryło bliznami do tego stopnia, że nie mogła znieść dotyku. Ktoś tak piękny i niewinny jak Lily, nie powinien się bać. Ludzie ją kochają, mówią o wielkim sercu i wyjątkowości. Jego matka zakochałaby się w niej - a myśl o tym jeszcze bardziej go przeraziła. Dziwka. Potrząsnął głową. Nie miał pojęcia, że ludzie tak o nim myślą. Pewnie, spał z wieloma kobietami, ale nie było ich, aż tak wiele. Nieraz słyszał jak dziewczyny chwaliły się, że uprawiały z nim sex, choć w rzeczywistości nigdy ich nawet nie tknął i nie miał takiego zamiaru. Po prostu nigdy nie pofatygował się, żeby sprostować bajki i plotki. To wzmacniało jego reputację, a przynajmniej tak myślał. Zamiast tego, został męską kurwą Uniwersytetu Bostońskiego. Nie miał powodów, aby przywiązać się do kogokolwiek. Razem z Lutrem ciężko pracowali, aby upewnić się, że nikt nie wiedział o ich milionach. Było kilku doinformowanych, tych którzy czytali czasopisma o grach i ludzie przeprowadzający z nimi wywiady. Większość osób z BU wolało magazyny plotkarskie. Nikoli nie chciał kobiety lecącej na pieniądze. Kiedy postanowi się

Strona | 53

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ustatkować z tą jedną, wtedy cholernie dobrze upewnij się, że jest z nim dla niego, a nie milionów na koncie. Miał na tym punkcie obsesję. Zastał Lutra ślęczącego przed telewizorem, grającego w Call of Duty. Nikoli nie miał pojęcia, dlaczego tak ją uwielbia. Grał, wygrał i nigdy nie miał ochoty tego powtórzyć. Obecnie pracują nad nową grą o zombie, taką która sprawiłaby, że Resident Evil wyglądałby dziecinnie. Zatrudnili zespół graficzny projektujący wizję tak, aby jak najbardziej przypominała rzeczywistość. Z Lutrem jako jedyni, pracowali nad oprogramowaniem. To nowatorski pomysł, dlatego wszystko utrzymywali w tajemnicy. 

Nie, nie, nie, nie, cholera!

Nikoli spojrzał na telewizor, żeby zobaczyć Lutra padającego ofiarą ataku podkradających się przeciwników. Nie stało się tak, dopóki Nikoli nie usłyszał jego pomruków o wielkim wybuchu. Luter grał na pieniądze. Ktokolwiek go zamordował, musiał być bardzo dobry. Nikoli nigdy nie zakładał się przeciwko przyjacielowi. Pech, człowieku — rzucił przyjacielowi piwo. — Rewanż?  Nie — warknął. — Mały skurwiel odmówił. Wie, że przegra. 

Nikoli roześmiał się, a następnie dołączył do Lutra na kanapie. Otworzył swoje piwo i wziął łyk z butelki. Ach, potrzebował tego. Jak poszła… twoja... randka?  Rozmawialiśmy.  Rozmawialiście? — Brwi Lutra wystrzeliły w górę. — Tylko... rozmawialiście?  Ludzie naprawdę nazywają mnie męską dziwką BU? — zapytał w zamian. 

Luter zaśmiał się. — Nie słyszałeś tego wcześniej? Nikoli pokręcił głową. — Nie, to było trochę żenujące. Nie jestem kurwą. Nie sypiam z każdą kobietą, którą spotkam.

Strona | 54

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lubię seks i nie będę za to przepraszać, ale nie jest tak źle, jak powiedziała Lily. No cóż Nik, masz reputację, która rozprzestrzenia się błyskawicznie. Jesteś jak celebryta.  Nie słódź. — Pociągnął kolejny łyk piwa.  Nie słodzę. — Luter pokręcił głową. — Jesteś symbolem, człowieku. Każda na kampusie, chce odhaczyć cię na swojej liście.  Jakoś nie czuję się lepiej — mruknął.  Więc co zrobimy z porażką z Lily? Chcesz iść do pubu, może „T”? Myślę, że wszyscy są w „Jillian” albo „The White Horse”. 

Nikoli zmrużył oczy. Dlaczego Luter sugeruje przebywanie z dala od reszty? To znaczy… to oczywiste, że randka z Lily była epicką porażką — kontynuował. — Jestem pewien, że nie chcesz słuchać śmiechu chłopaków...  Nie ma problemu — Nikoli popatrzył znacząco na Lutra. — Jeśli to się stanie, porozmawiam sobie z nimi i wybije całe to gówno. 

Uśmiech spłynął z twarzy Lutra, a sam szybko wycofał się do lodówki po kilka piw. — Przynajmniej rezygnujesz z Lily i... Kto powiedział, że zrezygnuje? — Nikoli widział jak Lutrowi opada szczęka.  Ale... ale... wróciłeś do domu sam! — wyjąkał, zatrzaskując drzwi od lodówki.  I? 

Luter ugryzł się w język i spojrzał. — Nie możesz tego zrobić, stary. Ona nie jest dziewczyną do pieprzenia. Jest za miła. Przysięgam na Boga, że jeśli ją zranisz, będziemy mieć problem. — Brwi Nikoliego wystrzeliły w górę. Luter mówił wcześniej o Lily. Pomagała mu z angielskim, kiedy oblał. Nik nie wiedział, że Luter będzie ją chronił. Uspokój się, kurwa i przestań zachowywać jak wkurzona laska. Przypominasz siostrę, kiedy to robisz. —Nikoli zachichotał, 

Strona | 55

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

kiedy Luter się zaczerwienił. Kochał go czasem podrażnić. — Mylisz się. Zawarliśmy z Lily układ.  Jaki? — Luter zapytał podejrzliwie.  Jest zakochana w Cudownym Chłopcu — powiedział zdegustowany. — A on wychodzi za blondynkę. Obiecałem pomóc jej go zdobyć, jeśli w zamian będę mógł podjąć próby uwiedzenia jej.  Zgodziła się na tę głupotę? — wrzasnął.  Jeszcze nie — przyznał Nikoli. —Odwiozłem ją do domu i dałem czas do namysłu. Jeśli chce mieć jakąkolwiek szansę na kradzież chłoptasia, musi pozbyć się lęku, a ja jej w tym pomogę. W głębi duszy wie, że potrzebuje pomocy. Zgodzi się.  Lęku? — zapytał ciekawy. Nik debatował, ile powinien powiedzieć Lutrowi, ale Lily będzie spędzać wiele czasu tutaj, tak samo jak w jego innych mieszkaniach. Luter musi znać granice, gdyby kiedykolwiek przebywała w jego pobliżu. Lily ma fobię — powiedział w końcu. — Powiem ci tyle, ile powinieneś wiedzieć, żebyś nie zrobił czegoś, przez co ucieknie. Jeśli dowie się, że ci powiedziałem, może być niemiło.  Teraz jestem naprawdę ciekawy — Luter rzucił Nikowi butelkę wody i usiadł. — Co? Woda cię nie zabije. 

Nikoli odchrząknął. Prawda była taka, ani on, ani Luter nie byli wielkimi pijakami. Potrafiliby pić z najlepszymi, ale po wypadku samochodowym w 2008 roku, zgodzili się zachować umiar. Wyszli napić się z kumplem, a w drodze do domu rozbili samochód. Ich przyjaciel, który prowadził, zginął. Po tym, Nikoli i Luter wzbraniali się przed alkoholem i jazdą po nim. Nie lubi dotyku — powiedział. — To mój największy problem. Jeśli nie mogę jej dotknąć, nie mam szans na zaciągnięcie jej do łóżka. A jeśli nie nauczy się go znosić, stoi na straconej pozycji w zdobyciu Cudownego Chłopca.  No, cholera — Gwizdnął zamyślony Luter. — To wiele wyjaśnia. Co zaproponowałeś? 

Strona | 56

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Pomogę jej wyzbyć się strachu i sprawić, żeby Cudowny Chłopiec był zazdrosny, jeśli zgodzi się na mój warunek.  A co jest warunkiem? — zapytał podejrzliwie.  Dostanę szansę uwiedzenia jej, a ona zdobędzie chłoptasia — Nikoli dopił piwo, i otworzył wodę. — Oboje wygramy.  Dopóki nie złamiesz jej serca — warknął Luter. — Lily…  Cholera, Luter, zamknij się w końcu! — eksplodował. — Jestem zmęczony słuchaniem ostrzeżeń. To tylko laska! 

Usta Lutra poruszały się z furią, zanim je zamknął. Powolny uśmiech rozprzestrzenił się na jego twarzy, a grymas Nikoliego pogłębił. Cofam wszystko. Myślę, że to najlepszy cholerny pomysł, jaki kiedykolwiek miałeś. 

Coś było zdecydowanie nie tak. Nikoli po prostu nie był pewien, co. — Dlaczego uśmiechasz się jak idiota? Bo nigdy nie dostrzeżesz tego, aż będzie za późno. Lily jest najlepszą rzeczą, jaka kiedykolwiek cię spotkała, ale kiedy to zrozumiesz, zdąży odejść.  Nie wiesz o czym, do cholery, mówisz — Nikoli zaprzeczył, chociaż wiedział, że Luter ma rację. Lily Holmes przerażała go.  Zobaczymy — uśmiechnął się Luter. — Daj już spokój, chodźmy stąd. „The White Horse” czy „T”?  „T”. Nie jestem w nastroju na modne lokale. Potrzebuję baru. 

Luter nie odezwał się ani słowem. Po prostu otworzył drzwi i nadal uśmiechał się jak idiota, którym mianował go Nikoli. Dziś wieczorem potrzebuje trochę whisky. Lily Holmes nie była jeszcze jego, a już powoduje jazdy z piciem. W co, on się, do cholery wpakował?

*** Lily westchnęła, kiedy telefon zadzwonił ponownie. Nie patrząc na wyświetlacz wiedziała, że to Adam. Bombardował jej

Strona | 57

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

komórkę, odkąd wyszli z restauracji. Martwił się. Dostała czego chciała, nie miał prawa sprawić, żeby poczuła się gorsza. Może nie miał takiego zamiaru, ale tak się skończyło. Zawsze w ten sposób czuła się przy Adamie. Wróciła niechęć do dotykania. Adam ją chronił, widział jako małą siostrzyczkę. Ani razu, gdy spędzali wspólnie czas, nie spojrzał na nią, jak na którąkolwiek ze swoich dziewczyn. Zawsze była dla niego tylko Lily. Sfrustrowana, rzuciła poduszką o ścianę. Nikoli miał rację, co do jednej rzeczy. Adam był pieszczotliwą i wrażliwą osobą, potrzebował intymnego kontaktu. Na samą myśl o pozwoleniu Adamowi na głaskanie jej dłoni, zaczęła się trząść. Zaklęła. Dlaczego nie mogła pozbyć się fobii? Zamknęła oczy z frustracji, kiedy ktoś zaczął walić w drzwi. To był dopiero pierwszy dzień. W jakie kłopoty dziewczyny mogły już wpaść? Narzekając dowlekła się do drzwi, zaskoczona, gdy zobaczyła Adama. Chłopak odetchnął z ulgą na jej widok. Co ty tu robisz? — zapytała zrezygnowana, nie mając siły na kłótnię.  Musiałem się upewnić, że... że nie... wszystko w porządku? 

Lily uniósł brew. — Że czego nie zrobię, nie prześpię się z Nikolim? Znasz mnie lepiej, Adam. Wypuścił powietrze, które nie zdawała sobie sprawy, że trzymał. Może Nikoli nie pomylił się tak bardzo do uczuć Adama? Może jest nadzieja? Został jeden sposób, żeby to sprawdzić. Nie, żeby to była twoja sprawa, co robię — powiedziała. — Dlaczego w ogóle obchodzi cię z kim sypiam?  Mogę wejść? — jego oczy trochę się zasmuciły. — Nie chcę o tym rozmawiać z połową holu widowni. 

Lily zerknęła za niego i zobaczyła kilka otwartych drzwi. Cholera wścibskie pierwszaki. Cofnęła się i wpuścił go do środka, zamykając drzwi. Upadł na łóżku i patrzył w sufit przed dobrą

Strona | 58

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

minutę, w tym czasie oparła się o drzwi i czekała. Obrócił się w jej stronę. — Przepraszam. Za co? — zmrużyła oczy. — Za obrażenie mnie? Najście w Joe’s? Za zachowanie się jak kompletny dupek? Zawstydzenie przed Nikolim? Za to, że czuję się bezwartościowa? Za co dokładnie jest ci przykro, Adam? 

Miał czelność się wzdrygnąć. — Za wszystko — powiedział. — Nie chciałem, żebyś poczuła się bezwartościowa, Lily, ani nie sugerowałem, że jesteś niewystarczająco dobra dla Nikoliego. Przysięgam na Boga, że nie o to mi chodziło. Spójrz, Lily, chodzi o to, że Nikoli jest bardziej doświadczony, jest... cóż, jest...  Dziwką?

— zasugerowała. — Tak, Adam, wiem. Nie musisz mi o tym przypominać. Znam go i jego opinię wśród dziewczyn.  Więc, dlaczego do diabła, zgodziłaś się z nim wyjść?!— krzyknął z płonącymi oczami.  Bo chciałam!  Naprawdę straciłaś cholerny rozum — warknął siadając. — On zje cię żywcem, Lily.  Ponownie, to nie jest twoja sprawa!  Tak, to jest moja sprawa! — wstał i podszedł do niej. — Ty jesteś moją sprawą.  Adam, powiedziałam ci w Joe’s, nie jestem twoją siostrą, ani nawet dziewczyną! Nie możesz mówić mi, co mam robić, z kim i gdzie! Jeżeli będę miała ochotę przelecieć całą drużynę piłkarską, mogę i to nadal nie będzie twój interes! Oczy zapłonęły mu furią. Mogła odczytać ją z napiętych mięśni. Oparł rękę na ścianie obok jej głowy. Nigdy nie widziała go tak złego, ale Nikoli miał rację, co do jednej rzeczy. Adam był zazdrosny.  Lily

Izabello Holmes — jego oczy złagodniały. — Byłaś moją sprawą odkąd pobiłaś Jimmy’ego Carsona w 4 klasie, kiedy próbował zabrać mój lunch. Jesteś moją najlepszą przyjaciółką i będę wkurzony oglądając cię jako kolejną ofiarę Nikoliego

Strona | 59

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Kincaida. Zasługujesz na więcej, niż traktowanie jak kawałek tyłka.  Nikoli był bezpośredni i uczciwy — panika zaczęła narastać, kiedy Adam podszedł bliżej, blokując drogę ucieczki. — Nigdy nie obiecywał mi szczęśliwego zakończenia, jedynie dobrze spędzony czas. Jeśli coś zrobię, będę uważać. Nie jestem głupia, Adam. Jego ręce opadły i wsunął jej niesforny kosmyk włosów za ucho. Drgnęła i pisnęła. Mały dotyk sprawił, że zadrżała. Nie mogła wytrzymać, a Adam o tym wiedział. Zaśmiał się. — Nie wiem, czy muszę się o cokolwiek martwić, Lils.  Naprawdę?

- zapytała zamieniając strach na gniew. — Dlaczego Adam? Wyjaśnij mi to.  Nie możesz go dotknąć, Lily — gniew wypływał z jego oczu. — Oboje to wiemy.  Drań — wyszeptała, a łzy popłynęły, pomimo prób zatrzymania ich. — Wynoś się! Twarz mu zbladła, kiedy zdał sobie sprawę, co powiedział. — O Boże, Lily, przepraszam! Nie chciałem tego... Tak mi przykro…  Wystarczy.

Wynocha.

Odsunął się od niej, kiedy szarpnęła drzwi. — Wyjdź!  Nie!—

krzyknął. — Nie chciałem tego powiedzieć. Proszę, Lily, naprawdę nie chciałem! Słyszała otwieranie drzwi w głębi korytarza. Upokorzona, zamknęła oczy. — A dam musisz wyjść, nie chcę teraz z tobą rozmawiać. Proszę.  Nie,

dopóki mi nie wybaczysz. — Pociągnął za drzwi, zamykając je. — Nie mogę wyjść, dopóki mi nie wybaczysz. Lily, proszę. Przykro mi. Przysięgam, nie o to mi chodziło. Nigdy nie próbowałbym cię zranić.  Adam, powtórzę jeszcze raz, odpuść, albo zadzwonię do Mikey’a, żeby cię stąd wywlókł. Nie mogę cię słuchać. Proszę, zostaw mnie, do cholery, w spokoju.

Strona | 60

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Lily…  Nie

— przerwała. — Chcę, żebyś wyszedł. Idź znajdź swoją idealną dziewczynę, którą możesz dotknąć.  Cholera, Lily…  Zamknij się! — krzyknęła. — Nie masz prawa! WYJDŹ. DO. CHOLERY! TERAZ! Otworzyła drzwi. Przygarbił się pokonany. — Odejdę, ale to jeszcze nie koniec, Lily. Nie zamierzam stracić najlepszej przyjaciółki przez niewyparzone usta.  Straciłam

cię już dawno temu, Adam — powiedziała cicho. Skrzywił się zdezorientowany. — Proszę, odpuść. Kiedy wreszcie zniknął, zamknęła drzwi i osunęła się na podłogę. Całe jej ciało trzęsło się z bólu. Jak śmiał jej to wypominać? Czuła się gorzej niż bezwartościowo. Użył jej fobii dla zgorszenia. To boli. Łzy wypalały mokre ślady na jej policzkach. Lily była zmęczona strachem, uczuciem bezwartościowości, uszkodzenia i bycia niegodną wielkiego Adam Roberts’a. Była zmęczona byciem ofiarą. Zasługiwała na więcej, do cholery. Adam miał rację. Była przeklęta siedząc tutaj i pozwalając, żeby strach ją ograniczał. Nigdy więcej nie pozwoli, żeby ktoś ponownie sprawił, żeby się tak czuła. Sięgając po telefon, znalazła numer Nika. Odebrał po drugim dzwonku.  Lily

Bells?  Dobra, Kincaid, mamy umowę.

Strona | 61

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 9  Coś

się stało? — Nik usiadł w fotelu, spychając z kolan blondynkę. Lily płakała. — Co się stało?  Nieważne — wyszeptała łamiącym się głosem. — Chcesz umowę czy nie?  Cholera, jasne, że tak! — powiedział. Dlaczego płacze?  Zadzwoń do mnie jutro, ustalimy szczegóły — rozłączyła się. Zszokowany odsunął telefon od ucha i spojrzał na niego. Rozłączyła się. Nikt, nigdy w ten sposób, nie skończył z nim rozmowy. Dlaczego, do cholery, płakała? Blondynka ponownie próbowała wczołgać się na jego kolanach, ale wstał.  Luter!

Chłopak wyjrzał zza stołów bilardowych. — Tak?  Znajdź

sobie podwózkę — powiedział. — Muszę coś

załatwić. Luter kiwnął głową i wrócił, skąd przyszedł. Nik skinął na kelnerkę i zapłacił rachunek, zostawiając dziewczynie 50 dolarów napiwku. Była dobrą kelnerką, rzeczywiście wykonywała swoją pracę i nie flirtowała. Plus wiedział, że miała w domu troje dzieci. W ubiegłym roku podsłuchał, kiedy rozmawiała z innymi pracownicami. Od tamtego czasu zawsze starał się zostawić spory napiwek, kiedy go obsługiwała. Cenili się wzajemnie.  Już

wychodzisz? — zapytała blondynka.  Wychodzę. Rób, co chcesz. — powiedział, po czym złapał klucze i wyszedł z baru. Nie mógł wyrzucić z głowy głosu Lily. Brzmiała na załamaną. Był zachwycony, że się zgodziła, ale płacz go zaniepokoił. Po około dwudziestu minutach dotarł do jej akademika. Skinął głową Jamie’mu, szefowi ochrony. — Jamie, jak leci?

Strona | 62

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie

najgorzej — odpowiedział młody strażnik, ziewając. — Właśnie zaczynam, więc dam ci znać za kilka godzin.  Mam się spotkać z Lily Holmes, ale nie pamiętam, które podała piętro — kontynuował, nie przegapiając powątpiewającego spojrzenia Jamiego. — Dzwoniła wcześniej.  Lily dzwoniła? — zapytał podejrzliwie. Nikoli westchnął i wyciągnął telefon, pokazując chłopakowi ostatnie połączenie z imieniem Lily. — Który pokój? Zielone oczy Jamiego zwęziły się jeszcze bardziej, a czerwone włosy podkreślały całą złość. — Pokój 432, ale przysięgam, jeśli ją zdenerwujesz, nie pozwolę ci ponownie tam wejść, bez względu na przyczynę. Nikoli zmarszczył brwi, zmęczony ciągłymi groźbami. — Zaufaj mi. — Zmusił się do ograniczenia irytacji. — Nie chcę jej skrzywdzić. Jest zdenerwowana, po prostu sprawdzam, czy wszystko w porządku. — Następnie wsiadł do windy, niecierpliwie stukając nogą, pojechał na czwarte piętro. Kiedy wysiadł, dwoje pierwszaków spojrzało w jego kierunku, ale zignorował ich i zaczął szukać odpowiedniego numeru. Pokój Lily znajdował się na środku korytarza. Chciał zapukać, kiedy usłyszał jakieś dźwięki. Zdenerwował się zdając sobie sprawę, że to płacz. Nie zastanawiając się dłużej, zapukał. Usłyszał szuranie, a potem drzwi się otworzyły. Twarz dziewczyny była opuchniętym, czerwonym bałaganem. — Nie płacz — powiedział bez zastanowienia. Próbowała zatrzasnąć drzwi, ale przepchnął się do środka.  Powiedziałam,

że spotkamy się jutro.  Milaya, co się stało? — zapytał łagodnie. — Dlaczego płaczesz? Patrzyła na niego, a łzy wyciekały z jej dużych, niebieskich oczu, co prawie go zabiło. To było uczucie, którego nigdy nie doświadczył i zaniepokoiło go. Wyciągnął rękę, chcąc jej dotknąć, ale cofnęła się drżąc. Widział strach w jej oczach. Pierwszy raz

Strona | 63

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

naprawdę chciał kogoś pocieszyć, ale nie mógł. Frustracja wypalała go od środka.  Jeśli

nasz układ to dla ciebie zbyt wiele, nie musimy go ciągnąć. — Nikoli nie mógł uwierzyć, że wypowiedział te słowa, ale nie chciał być powodem płaczu. Ludzie mieli rację, Lily była wyjątkowa i może właśnie dlatego, był tak zdeterminowany, żeby ją zdobyć. Ale nigdy celowo nie sprawiłby jej bólu. Pokręciła głową. — Nie... nie, to nie przez ciebie. Adam... Kiedy usłyszał, że załamał jej się głos, miał ochotę zmiażdżyć Adamowi twarz. Co, do diabła, ten mały skurwiel zrobił?  Co,

Adam?

Pokręciła głową i czknęła. — To nie ma znaczenia.  Dla

mnie ma, Milaya — powiedział zgubnie spokojnym głosem. Kiedy spotka Cud Chłopca ma zamiar lekko go uszkodzić. — Ja... — urwała, kiedy ktoś zapukał. Z pomrukiem odwrócił się i omal nie wyrwał drzwi z zawiasów, mając nadzieję, że to Adam. Zamiast tego zastał dziewczynę z wcześniej. Patrzyła na niego, zaskoczona. — Gdzie jest Lily?  Nie

chce teraz z nikim rozmawiać. — Nikoli próbował zamknąć drzwi, ale przeszła obok niego. Widząc Lily ze łzami w oczach, wściekła odwróciła się w jego stronę. — Co jej zrobiłeś?!  Nikoli nic nie zrobił. Co tu robisz, Janet?  Adam powiedział, że jesteś zdenerwowana i... — Jej oczy rozszerzyły się. — To przez Adama? Kochanie, co się stało? Lily zerknęła na Nikoliego i zaklęła podobnie jak Janet.  Chodź,

Milaya. Ucieknijmy na trochę.  Nie wiem — wycofała się. — Ja…  Obiecuję, że będę się zachowywał — zapewnił. — Musisz się stąd wydostać, przynajmniej na chwilę.  Nie jestem pewna, Lily — Janet zmarszczyła brwi, a Nik warknął.

Strona | 64

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 To

nie ja ją skrzywdziłem — powiedział zaskoczony własnym gniewem.  Jeszcze nie. Ona nie jest jednonocną zabawką, ani jedną z tych dziewczyn, które…  Dosyć! — krzyknęła Lily. Musieli się uspokoić. Głowa ją łupała, i czuła się okropnie. Bolało. Wszędzie. Nie była w stanie radzić sobie jeszcze z nimi.  Przepraszam. Ja tylko…  Wiem, Jane — zamknęła oczy i wydała z siebie długie westchnienie. — Troszczysz się, ale Nikoli jest moją sprawą, nie waszą. Odpuść. Jane zrobiła wielkie oczy, ale skinęła. — Mam zostać na noc? Lily zaprzeczyła, nie chciała stawiać nikomu czoła, dopóki się nie uspokoi. Ale nie było mowy, żeby znosiła współczucie Jane przez całą noc. — Nie, będzie dobrze. Wracaj do domu.  Ale…  Żadnych

„ale” — powiedziała stanowczo. — Wychodzę z Nikolim, więc nie ma potrzeby, żebyś tutaj była. Dam sobie radę. Nie mogła uwierzyć, że on po prostu się na to zgodził, ale myśl o tych wszystkich dziewczynach szepczących na korytarzu... to było zbyt wiele. Plus, jeśli zostanie tu jeszcze minutę rozpamiętując sytuację z Adamem, oszaleje. Nikoli przytrzymał dla Janet drzwi. Lily oczekiwała zobaczyć wielki uśmiech samozadowolenia, ale zamiast tego, wyglądał na złego. Początkowo była zaskoczona jego obecnością, ale teraz bardziej zastanawiała się jego zachowaniem.  Dlaczego

tu jesteś? — Zapytała ciekawa.  Szczerze mówiąc to nie wiem — skrzywił się. Lily miała wrażenie, że był tak zdezorientowany własnymi działaniami jak ona. Nikoli Kincaid nie był człowiekiem, który opiekował się kobietami, a co dopiero kobietami, z którymi się spotykał.  Nie musiałeś — powiedziała po chwili. — Czuję się dobrze.

Strona | 65

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Prychnął. — Nie jest dobrze, Milaya. Daj spokój, chodźmy stąd.  Jane

poszła — powiedziała Lily. Nie miała zamiaru nigdzie z nim wychodzić. Rozmyśliła się. — Też możesz już iść. Przyglądał się jej uważnie, przez co zaczęła się wiercić. — Naprawdę chcesz zostać tu sama? Jak tylko wyjdę, wszystkie dziewczyny zaczną pukać do drzwi i domagać się wyjaśnień. Jesteś na to gotowa? Lily zmarszczyła brwi. Miał rację. Widziała gapiów spoglądających za Jane, kiedy wychodziła i nie miała wątpliwości, że wpadną tu tak szybko, jak Nikoli wyjdzie. Cholera. Chciała tylko płakać w ciszy i spokoju.  Dobrze,

ale to nie jest część umowy. Ta obowiązuje od jutra.

Chytry uśmiech rozświetlił mu twarz, wracała do normalnego nastroju. — Słowo harcerza.  Dorastałeś

w Rosji — przypomniała mu. — Mają tam

harcerzy?  Nie, ale lubię to amerykańskie powiedzonko. Sprawia, że ludzie ci ufają.  Ufam ci na tyle, ile mogę, Kincaid. Uśmiechnął się szerzej. — Chodźmy, Lily Bells. Lily chwyciła kluczyki i zablokowała drzwi. Patrzyła prosto przed siebie, łapiąc kątem oka zaciekawione twarze. Przetarła czoło, próbując złagodzić pulsujący ból głowy. Wiedziała, że będą o tym rozmawiać na całym kampusie. Nie tak planowała spędzić dzisiejszą noc. Machnęła na Jamiego. Spojrzał na nią i podszedł. — Co ci zrobił? — Wściekły odwrócił się do Nikoliego. — Ostrzegałem, że jeśli ją zdenerwujesz wyrzucę cię z budynku…  Jamie,

czekaj — przerwała mu. — Nikoli mnie nie zdenerwował. Przyszedł sprawdzić, czy ze mną w porządku.

Strona | 66

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Ale

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

płakałaś — zmarszczył brwi.

Sfrustrowana pokręciła głową i obdarowała Nika zbolałym wyrazem twarzy. — Masz tak cały dzień? Pokiwał głową. — Tak, trudno się do ciebie dostać, kiedy na każdym kroku ktoś ci grozi.  Adam

— westchnęła. Powinna była wiedzieć, że wyciągnie coś, co tylko bardziej ją rozwścieczy.  Och, nie, Lily Bells — Nikoli roześmiał się. — Nie tylko Adam. Myślę, że nie zdajesz sobie sprawy, jak wiele osób o ciebie dba. Od lunchu mój telefon wariuje. Wytrzeszczyła oczy. Ludzie ostrzegali Nikoliego? Czemu?  Jamie,

nic mi nie jest. Jeśli chcesz kogokolwiek winić za mój stan, wiń Adama. Nikoli jest po prostu dobrym przyjacielem. Jamie otworzył szeroko oczy i spojrzał na nią zakłopotany. Ruszyli dalej, nim mógł cokolwiek dodać. Może to kolejny powód, przez który Nikoli chciał zrobić z niej nowy podbój, uważał ją za trudną do zdobycia. Ludzie powinni zająć się własnymi sprawami. Lily była wdzięczna Nikowi, że nie próbował zaczynać rozmowy. Bała się, ponieważ prawdopodobnie rozpłakałaby się ponownie. Była też zła. Za to co powiedział Adam… To bolało. Wykorzystał jej fobię, żeby czuła się żałośnie. Zrobił to celowo. Nigdy wcześniej nie był dla niej tak okrutny. Jak mógł to zrobić? Oczekiwała, że Nikoli skręci, ale kontynuował jazdę w głąb miasta. To nie była droga do jego mieszkania. Wiedziała, gdzie mieszkał, ponieważ wcześniej podrzucała z Mike’m Lutra do domu. Jakieś dwadzieścia minut później wjechał na parking bardzo drogiego apartamentowca.  Gdzie

jesteśmy? — zapytała, kiedy otworzył dla niej drzwi.

Strona | 67

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

U

mnie — gestem wskazał drogę do windy. Zmarszczyła brwi, kiedy włożył klucz, a potem wcisnął przycisk na najwyższe piętro.  Ale…  Lily, Luter i ja dzielimy mieszkanie w pobliżu kampusu, ale to jest moje. Odpowiem na wszystkie pytania, kiedy będziemy w środku, ok? Podróż trwała wieki. Nikoli patrzył prosto przed siebie, przez co Lily stała się jeszcze bardziej nerwowa. Nie powinna była tu przychodzić. Dlaczego dała się namówić? Winda otworzyła się, a Nikoli wprowadził ją do czegoś, co wyglądało na hol. Nie widziała innych drzwi, więc musieli być na ostatnim piętrze. Podłoga z czarnego marmuru kontrastowała z całkowicie białymi ścianami. Gdzieniegdzie wisiały drogie dzieła sztuki. Było tak pięknie, że zaschło jej w ustach. Wiedziała, że miał pieniądze, ale nie wyobrażała sobie ich skali. Jako fanka gier czytała czasopisma z nimi związane. Wiedziała, kim był Nikoli, ale nie wspomniała o tym, ponieważ sam nie poruszył tematu. Lubiła prywatność, dlatego szanowała ją u innych. Wnętrze mieszkania było ogromne. Z salonu przechodziło się do kuchni połączonej z jadalnią. Meble wykonano w ziemistych kolorach z odrobiną czerwieni dla kontrastu. Brąz i szarości. Męskie mieszkanie. Przypomniała sobie rozmowę w restauracji. Powiedział, że potrzebuje słowa bezpieczeństwa. Na samą myśl rozszerzyła oczy. Co robił tutaj z innymi kobietami? W panice, gorączkowo rozglądała się za drogą ucieczki. Nie ufała mu, więc dlaczego pozwoliła się tu przyprowadzić?

*** Nikoli zrzucił buty i poszedł do kuchni, łapiąc przed powrotem do salonu dwie butelki wody z lodówki. Usiadł na kanapie i machnął na Lily, żeby dołączyła. Spojrzała na niego, ale spokojnie czekał. Musiał pozwolić jej podjąć decyzję. To był pierwszy etap - zdobycie zaufania. Bez

Strona | 68

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

zaufania, nigdzie nie dotrą. Widział tysiące emocji kłębiących się w jej oczach. Strach, wahanie, ciekawość. Szedł o zakład, że ciekawość będzie czynnikiem napędowym. Podczas jazdy pozostała cicha, więc cokolwiek wcześniej zrobił Adam naprawdę ją zawiódł. Nadal lekko się trzęsła. Nikoli wypuścił małe westchnienie ulgi, kiedy niepewnie usiadła na drugim końcu kanapy, jak najdalej od niego. Nie przejął się tym. Nauczy ją ufać, a sam dowie się co to cierpliwość. Rzucił jej butelkę wody, odkręciła zakrętkę i upiła łyka. Czubkiem języka zlizała resztę z warg. Rozszerzył nozdrza na ten widok, ale opanował pragnienie. Musiał uważać, żeby jej nie przestraszyć.  Powiedziałeś,

że wyjaśnisz mi, dlaczego tutaj jesteśmy — patrzyła wszędzie, byle nie na niego.  To moja ucieczka — powiedział. — Tutaj ukrywam się przed wszystkimi i wszystkim. Również służy mi jako miejsce, gdzie urzeczywistniam swoje fantazje z kobietami o podobnych upodobaniach. Natychmiast na niego spojrzała. Powstrzymał uśmiech widząc jej złość. Wiedział, o czym myśli. Nie bała się go.  Lily

Bells, nie przesadzaj — starał się zachować kojący głos. — Mówiłem, że miewam pewne zachcianki, ale żadne nie zawierają cierpienia. Nigdy nie zadałem kobiecie bólu fizycznego, i nigdy tego nie zrobię.  Po prostu łamiesz ich serca — powiedziała pełna gniewu. Poczuł ulgę.  Myślałem,

że już to omówiliśmy. Teraz, Lily Bells, opowiedz, co się stało dziś wieczorem? Było w porządku, kiedy odjeżdżałem. Podciągnęła kolana do piersi i objęła rękami. Przestraszył się, kiedy jej oczy przybrały nawiedzony wygląd. — Adam przyszedł sprawdzić...

Strona | 69

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Co

sprawdzić? — zachęcił, kiedy nie odzywała się przez dobrą minutę.  Miałeś rację — powiedziała udręczonym głosem. — Był zazdrosny. Przyszedł sprawdzić, czy ty i ja... czy my...  Uprawialiśmy seks? — zaproponował. Widział, jak ciężko przechodziło jej to przez gardło. Musiał wiedzieć, co się stało, ale co więcej, musiał wiedzieć, dlaczego boi się dotyku. Skinęła głową. — Zdenerwował się, kiedy powiedziałam mu, że to nie jego sprawa.  Skrzywdził

cię? — spiął się, myśląc o Adamie, dotykającym

jej w gniewie.  Nie o to chodzi — szepnęła. — Adam nigdy by mnie nie uderzył, pomimo to mnie zranił. Łza popłynęła po jej policzku, i tak bardzo jak chciał ją wytrzeć, zacisnął pięści.  On...

on... Adam wie, jak trudno... — zamknęła na chwilę oczy, a Nikoli poczuł palący gniew. Wiedział, co zrobił dupek. I wiedział, że zrobił to celowo.  Użył lęku, żebyś poczuła się gorzej? — skinęła głową, a jego grymas się pogłębił. Adam jest jej przyjacielem, nie ważne jak bardzo był zazdrosny, nigdy nie powinien tak postąpić. — Przykro mi. Wydała z siebie gorzki śmiech. — Ma rację. Nie zniosę takiego kontaktu. Nie mogę dać mu tego, co dostaje od Sue.  Pomogę

ci w tym — przypomniał jej. — Ale muszę zrozumieć, dlaczego się boisz. Ktoś cię zranił?  Nie byłam wyśmiewana, molestowana czy gwałcona jako dziecko, jeśli tak myślisz. Terapeuci i psychologowie, u których byłam stwierdzili, że wszystko siedzi w mojej głowie. Był bardzo zaskoczony, spodziewał się historii przemocy, biorąc pod uwagę, jak zareagowała, kiedy dotknął jej na lunchu. — Więc to się dzieje samo z siebie?

Strona | 70

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Musimy 

teraz o tym rozmawiać? — spojrzała na podłogę. Tak. Muszę zrozumieć, jeśli mam pomóc.

Kolejna pusta salwa śmiechu. — Oboje dobrze wiemy, że tu nie chodzi o pomoc, tylko mnie nagą.  Prawda

— wybuchnął śmiechem, pomimo powagi sytuacji. — Nie będę kłamał, ale chcę ci pomóc, Lily. Nie wiem dokładnie dlaczego, ale tak jest. I mogę to zrobić, ale musisz pomóc mi zrozumieć. Cierpliwie czekał, kiedy rozmyślała. Nie mógł naciskać, nie teraz. Ostatecznie będzie musiał, ale to nie ten czas. Było jej ciężko, co wyraźnie było widać na jej twarzy. Skinęła głową, gdy wystarczająco się uspokoiła.  Wiesz,

że mój tata umarł, kiedy miałam dwanaście lat. Zaczęłam zachowywać się dokładnie jak ty. Sprawiałam poważne kłopoty, zrezygnowałam ze szkoły, przez 3 lata spotykałam się z niewłaściwymi ludźmi. Moja siostra, Laney, miała tego dość. W piątkowy wieczór wymknęłam się z domu. Laney próbowała mnie zatrzymać, ale odepchnęłam ją. Kiedy upadła, przebiegłam na drugą stronę ulicy, gdzie z parku pobiegłam prosto na cmentarz spotkać się ze znajomymi. Śledziła mnie. Mieszkałyśmy na zakręcie, który ograniczał widoczność, dlatego kierowca nie mógł jej zobaczyć. Nie prowadził szybko, ale nie był w stanie odpowiednio zareagować. Wykrwawiła się na śmierć.  A ty się obwiniasz — nie spodziewał się tego. Utrata tak wielu osób w krótkim czasie musiała być trudna, ale żeby obwiniać siebie? Do dupy. Przynajmniej zna prawdę. Skinęła głową. — Ty byś się nie obwiniał? Mógł kłamać, ale nie wyszłoby z tego nic dobrego. — Tak, Lily Bells, pewnie też bym się obwiniał. Uśmiechnęła się lekko. — Później zrobiło się jeszcze gorzej, nie pozwoliłam nikomu się dotykać. Ciągle ją widzę, kiedy łapie

Strona | 71

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

mnie za rękę, a potem wpada pod samochód. Adam próbował mi pomóc, kiedyś złapał mnie w jeden, z tych niedźwiedzich uścisków, ale po prostu nie mogłam... Zaczęłam się trząść i krzyczeć. Nie wytrzymałam, w końcu zrezygnował. Zdiagnozowano mnie szybko, ale leczenie nie przynosiło efektów. Wszystko siedzi w mojej głowie.  Uważasz,

ze jesteś przyczyną jej śmierci —wymamrotał. Musi sprostać trudnemu zadaniu, ale nie pozwoli się odtrącić.  Jak mnie naprawisz? — zaśmiała się gorzko.  Przez cierpliwość — powiedział zdeterminowany. I jakąś pomoc od przyjaciół z oddziału psychiatrycznego. Kilku zawdzięczało mu przysługi, więc może wytłumaczą mu od podstaw lęk Lily. Lily spojrzała zaskoczona. Cierpliwość? Naprawdę uważa, że wyleczy ją z najgorszego koszmaru dzięki cierpliwości? Jeśli tak, Nikoli Kincaid, był szalony.  Adam

próbował przez ponad rok. Dlaczego tobie ma się

udać? Przeskanował wzrokiem całe jej ciało od góry do dołu, dłużej zatrzymując się na ustach, przez co poruszyła się niespokojnie. Poczuła gorąco i pociągnęła łyk wody. Jego spojrzenie powodowało różne nieznane wcześniej uczucia. A uśmiech na twarzy sugerował, że dobrze wiedział jak na nią działa. Wyznała mu najmroczniejszy sekret, a wszystko, czym zaprzątał sobie głowę to seks! Poczuła się naprawdę głupio. Dlaczego uwierzyła, że mogą współpracować? Dobrze wiedziała, że Nikoli był najgorszym rodzajem kobieciarza.  Lily,

Cudowny Chłopiec jest dupkiem i idiotą. Tutaj potrzeba cierpliwości i silnej ręki. Nie mógł ci tego dać, dlatego się poddał. Z drugiej strony, ja uwielbiam wyzwania.  Jak możesz mi pomóc, kiedy wszystko, o czym myślisz dotyczy moich spodni? — zapytała, pocierając dłonie.  Właśnie dlatego. Znam sposoby, których możemy użyć, żebyś cieszyła się na samą myśl o tym, co potrafią moje ręce. Strona | 72

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Przełknęła ślinę i napięła mięśnie na jawną obietnicę w jego głosie. W tym momencie, patrząc w piękne, czarne oczy, uwierzyła.  Przykro

mi z powodu twojej siostry — powiedział. — Nie wiem, co bym zrobił, gdybym stracił brata, dlatego nie mogę nawet wyobrazić sobie, co czułaś, albo nadal czujesz. Cholera, prawie wszyscy skończyli studia i rozjechali się po kraju. Jeśli nie mógłbym któregoś zobaczyć, albo usłyszeć… — Lily gapiła się oniemiała, kiedy zamknął oczy. Nie znała go od tej strony, wydawał się taki ludzki. — Przykro mi, Lily.  Dziękuję.  Jestem draniem, wiem o tym, ale nie jestem bezduszny — powiedział, przysuwając się bliżej. Odsunęła się tak daleko, jak mogła, ale podszedł bliżej, aż dzieliły ich zaledwie centymetry. Natychmiast spociły jej się dłonie. — Chcę, abyś zrozumiała prosty fakt. Zamierzam na ciebie naciskać, Milaya, doprowadzać do ostateczności, ale wiedz, że słyszałem jak cierpisz. Pomogę ci zapomnieć. Dla mnie zawsze będziesz najważniejsza. Wystarczy spróbować. Jego ciemne oczy płonęły z taką intensywnością, że Lily trochę się przestraszyła. Nikt nigdy tak na nią nie patrzył. Musiała tylko się zgodzić. Potrafiła?  Powiedz

mi, dokładnie, co zamierzasz.  Zaczniemy powoli, Lily. Po pierwsze, musisz czuć się ze mną komfortowo, dlatego będziemy spędzać razem dużo czasu. Będziesz ze mną tak zrelaksowana, jak z Adamem i Mike’m.  Trudno — nie mogła stłumić nerwowego chichotu. — Żaden z nich nie dostał mojej cnoty. Uśmiechnął się, naprawdę się uśmiechnął i nic nie mogła poradzić na to, że podziwiała jego dołeczki. Miał ładny uśmiech, kiedy nie wykorzystywał go za bardzo. — Kiedy się do mnie przyzwyczaisz, zaczniemy od czegoś prostego.  Jak,

co?

Strona | 73

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Jak

trzymanie mnie za rękę, nie będę oczekiwał więcej. Bez obaw będziesz mogła się wyrwać.  Więc, to ja dotykam ciebie, a nie ty mnie? —Nigdy wcześniej tego nie próbowała. Adam zawsze zmuszał ją do uścisków.  Chodzi o kontrolę, Lily — wyjaśnił. — Wszyscy cię zmuszają, ja tego nie zrobię. Mogę kilka razy niezapowiedzianie cię dotknąć, ponieważ chcę cię zapoznać z moim ciałem. Zaufaj mi, Milaya, pokochasz to.  Co to znaczy „Milaya”? To rosyjski?  Tak, rosyjski.  Więc? — dociekała. — Co to znaczy? Nikoli nie był gotowy, żeby jej odpowiedzieć. Nie był nawet pewien, dlaczego ją tak nazywa, „kochanie”, nigdy wcześniej nie zwracał się w ten sposób do kobiety. Przy niej nie mógł się powstrzymać.  To

nie ma znaczenia — zbył pytanie. — Jesteś gotowa? Naprawdę gotowa? Musisz być pewna.  Nie... nie chcę już dłużej tak żyć. Nikomu nie mogę pokazać, jak bardzo mi zależy. Nie mogę nawet przytulić mamy. — Nerwowo wykręcała palce. — Nawet, jeśli z Adamem nie wyjdzie, chcę znowu być normalna, Nikoli. Chcę mieć to, co wszyscy. Chce móc kogoś dotknąć. Nikoli obserwował ją. Tak wiele emocji przebiegło przez jej twarz. Nie mógł nawet pojąć całego bólu, który przeszła, ale siedziała tu, silniejsza niż reszta, nie poddając się. Zdobyła się na więcej odwagi niż większość ludzi. Nik miał własne demony, dlatego rozumiał. Lily nie jest tylko wyjątkowa, jest nadzwyczajna.  Dasz

radę, Lily. Obiecuję.  A co z tobą?  Ze mną? Uśmiechnęła się diabolicznie, a Nikolai zmarszczył brwi. Czy ona flirtowała?

Strona | 74

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Cóż,

powiedziałeś, że chcesz zmienić swój wizerunek. Jeśli masz zamiar to zrobić, nie możesz uprawiać seksu z byle kim. Jeśli ludzie mają uwierzyć w nasze randki musisz odpowiadać moim standardom. Dwóch może grać w tę grę. Przysunął się aż jego udo stykało się z jej. Wstrzymała oddech. —Jak mówiłem wcześniej, Lily, nie potrzebuję nikogo innego. Pragnę ciebie. — Zanim zdążyła zareagować, pochylił się i delikatnie musnął jej usta swoimi. Skończyło się, zanim dobrze zaczęło. Wstał i podszedł do okna z widokiem na Boston. Musiał jej dać chwilę i uporać się z własnymi emocjami. Ręka Lily drżała, kiedy pocałował jej usta. Nie mogła uwierzyć! Powiedział jej, że nie będzie się spieszył.  Powiedziałeś…  Powiedziałem

— odwrócił się do niej. — Mam ci pomóc Lily, sprawić, żebyś czuła się komfortowo, ale chciałbym cię także dotykać. To dlatego tutaj jestem. Chcę zgiąć cię na tej kanapie i pieprzyć tak mocno, że przez tydzień będziesz czuła mnie w sobie, ale się kontroluje. Usta Lily utworzyły nieme „O”. Nie spodziewała się, że powie prawdę. Był uczciwy. — Jak mogę ci zaufać, skoro już pierwszego dnia nie dotrzymujesz słowa?  Lily,

obiecałem, że poczujesz się ze mną dobrze. Ale to zawiera moje napady, moje usta pragną twoich, chcę więcej a nawet cię jeszcze nie dotknąłem. Zrobię to znowu i znowu, więc przyzwyczajaj się. Przełknęła ślinę. Pocałował ją. I miał zamiar to powtórzyć. Jej wnętrze skurczyło się, ale nie ze strachu, drżała z podekscytowania i oczekiwania. Dlaczego jego dotyk, a nawet sama obietnica tak na nią działa? Z nikim, nawet Adamem się tak nie czuła. Może dziwka naprawdę pomoże. Roześmiała się, myśląc o tym, co Jane miałaby teraz do powiedzenia.

Strona | 75

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Coś

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

śmiesznego? — zapytał niskim i chrapliwym głosem.

Spojrzała, a jej śmiech zamarł. Wyglądał inaczej, na zdeterminowanego, jak dominujący samiec. Nie śmiał się. Dobry Boże, w co ona się wpakowała? Omal nie powiedziała tego na głos, zatrzymała się w ostatniej chwili. Jeśli nie wykorzysta szansy nigdy się nie dowie. Ten facet - nie chłopak z wcześniej, ale mężczyzna przed nią - może przywrócić jej życie. Wiedziała to instynktownie i nie zamierzała rezygnować z danej szansy.  Myślałam

tylko o tym, co wszyscy powiedzą, kiedy uniwersytecka dziwka wyjdzie na prostą. Jesteś w stanie znieść abstynencję?  Koneser, Lily, koneser kobiet.  Jeśli to jest to co robisz w nocy — wzruszyła ramionami. — Przynajmniej nie zaczepiasz na ulicy… Wypluł wodę, którą dopiero co wypił. Zaśmiała się, och Boże, miała zamiar opowiedzieć o tym Janet.  Zapłacisz

za to, Milaya — obiecał. — I może dam ci klapsa.  Nie, nie — powiedziała przez śmiech. — Dopiero co powiedziałeś, że nie ranisz kobiet.  Nigdy nie powiedziałem też, że to będzie bolało, prawda? — Lily rozszerzyła oczy, podczas gdy jego błyszczały zamiarem. Zepchnęła wątpliwości na dalszy tor. Ten człowiek może być bardziej niebezpieczny niż inni. Przeraziła się, że uderzył w czuły punkt, ale nie chciała dalej tchórzyć.  Bez

dotykania, pamiętasz?

Powolny, niedbały uśmiech pojawił się na jego twarzy. — Och, ale kiedy cię dotknę, Milaya... Wzięła drżący oddech. Musiała się stąd wydostać, zanim zrobią coś, na co nie była gotowa. — Myślę, że powinniśmy wracać na kampus. Nikoli zachichotał. — Już uciekasz? Zdajesz sobie sprawę, że następnym razem nie puszczę cię tak łatwo? Strona | 76

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Liczę

na to — powiedziała i właśnie to miała na myśli. Musiał ją zatrzymać. Nie mogła wciąż uciekać. Może właśnie jego potrzebowała?  Chodź, Lily Bells, wracamy do domu.

Strona | 77

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 10 Lily czuła się gównianie, ale burczący brzuch zmusił ją do pobudki. Wczoraj nie zmieniła nawet ubrań, po prostu poszła do łazienki i przemyła twarz. Ruszyła w stronę kawiarni ubrana w ulubione spodnie z pingwinami i starą koszulkę zespołu AC/DC 10 . Tłumiąc ziewnięcie, chwyciła miskę świeżych owoców, jogurt z musli i szklankę soku pomarańczowego. Opadając przy pierwszym, napotkanym stole, przetarła oczy. Przez brak snu czuła się niewyraźnie. Dzisiaj planowała jedynie zjeść i przespać kolejne kilka godzin, potem ewentualnie porozmawiać z Nikolim. Myślenie o ostatniej nocy powodowało u niej bóle brzucha. Wciąż nie mogła uwierzyć, że Adam powiedział te okropne rzeczy. Nigdy nie myślała, że może być tak okrutny. Przekonywała się, że działał pod wpływem zazdrości, co dawało złudne nadzieje na odbicie go Sue. Nie wiedziała, kiedy mu przebaczy, z pewnością nie nastąpi to w najbliższym czasie. Jeśli plan Nikoliego zadziała, faktycznie pomoże. Po prostu zignoruje Adama i będzie spędzała czas z Nikiem. Może w końcu uświadomi sobie, że nie byli jedynie przyjaciółmi. Na dzwoniącej komórce wyświetliła jej się twarz Adama. Zignorowała połączenie. Za wcześnie, żeby sią z tym zmierzyć.  Wyglądasz

strasznie, Lily. Uderzyła głową w stół. Mikey. Oczywiście. Adam prawdopodobnie wysłał go, żeby wybadać jak bardzo jest zła.  Dziękuję,

Michelangelo

—

mruknęła.

—

Czuję

się

niesamowicie.

10

Strona | 78

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Skrzywiła się, kiedy położył na stole talerz z gotowanymi jajkami i gofry. Jak ktokolwiek mógł jeść tak ciężkie śniadanie, tak wcześnie rano.  Więcccc…

Ponownie skrzywiła się, a Mike roześmiał, jednak szybko spoważniał. — Po wczorajszej ilości alkoholu, byłem pewien, że Adam się rozchoruje.  Wszystko

w porządku? — zapytała zaniepokojona. Może jest wściekła i zraniona, ale nie chciała go skrzywdzić. Cóż, przynajmniej nie bardzo.  Zasnął, ale opowiedział mi kilka ciekawych rzeczy. Przepraszam za to, Lils. Westchnęła. — Nie teraz, Mikey.  Wiem,

ale zdajesz sobie sprawę, że powiedział to z zazdrości? — wpakował jajka do ust i przełknął. Nawet nie przeżuł. Zmarszczyła brwi. — Spierdolił.  Tak, miesza się w nie swoje sprawy.  Janet powiedziała, że wczoraj odwiedziłaś Nikoliego — odłożył widelec i spojrzał. — Lily, Nikoli...  Nie jest twoją sprawą — dokończyła bez ogródek.  Po prostu nie chcę, żebyś zrobiła coś głupiego w złości. Jesteś dla mnie jak siostra, więc muszę wtrącić swoje trzy grosze. Twoje oczy są podpuchnięte i czerwone, dlatego nie jestem pewien, czy myślisz logicznie. Nikoli jest...  Wiem o nim wszystko. I powiem ci to samo, co Adamowi. Nie mieszaj się. Jestem dużą dziewczynką. Wiem, czego chcę. Obserwował ją dłuższą chwilę. — Lily...  Proszę,

Mikey. Zostaw to w spokoju.  Co zostawić w spokoju? Jęknęła na dźwięk głosu Nikoliego. Jęknęła ponownie, gdy usiadł obok. Przysunął się tak blisko, że nie było między nimi żadnej, wolniej przestrzeni. Zaczęła się pocić, ale zmusiła się do zachowania spokoju.

Strona | 79

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nic

— wyprostowała się. Nikoli ubrał wyblakłe dżinsy i koszulkę Metalliki. Jego włosy były rozczochranym bałaganem, czarne oczy błyszczały, a pełne usta uniosły się w półuśmiechu.  Dushka...  Co to znaczy? — spytała podejrzliwie. Uśmiechnął się drapieżnie. — Chciałabyś wiedzieć?  Wiem,

co to oznacza po angielsku — zwęziła oczy.  Ale nie po rosyjsku — wrzucił do ust kilka winogron.  Dlaczego tak dobrze umiesz angielski? — Mike zapytał z ciekawością. — Nie dorastałeś w Rosji? Nikoli skinął głową. — Tak, ale mój ojciec mówił po angielsku. Dlatego znam oba języki równie dobrze. Teraz dushka...  Nie

— przerwała. — Stop. Nie nazywaj mnie tak. Nigdy.  Nawet nie wiesz, co to znaczy — roześmiał się.  Wiem, co wszyscy będą myśleć, a to wystarczy. Koniec z dushka. Obiecaj!  W takim razie katyonak.  Notatka dla siebie, przejrzeć słownik rosyjski. Mike potrząsnął głową, z trudem powstrzymując śmiech. Lily posłała mu rozdrażnione spojrzenie, powodując u niego kaszel.  Co

tam, chłopaki? Zamknęła oczy. Trzech kumpli z drużyny Adama usiadło przy stole. Wszyscy rzucali Nikoliemu groźne spojrzenia, które ten kompletnie ignorował. Zamiast tego skupił się na Lily, która starała się odsunąć jak najdalej. Kiedy na niego spojrzała, jedynie uśmiechnął się w odpowiedzi. Ostrzegał, że zamierza doprowadzać ją do ostateczności, ale myślała, że dostanie co najmniej dzień, aby uporać się z nową sytuacją. Powinna była wiedzieć lepiej.  Śniadanie?

— zapytała sarkastycznie.  Milka, w końcu spadniesz z krzesła, jeśli dalej będziesz się odsuwać — Nikoli roześmiał się.  Może to Ty powinieneś się odsunąć, Nik — powiedział Brian Greggory.

Strona | 80

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie,

jest w porządku — lekceważąco machnęła ręką. — Nie martw się o to, Brian.  Jeśli ci przeszkadza... Nikoli leniwie wrzucił do ust kolejne winogrono. — Nie będę jej przeszkadzał. W rzeczywistości będziemy razem spędzać dużo czasu, więc przyzwyczaj się. Brian zmrużył oczy, a Lily była pewna, że nigdy w to nie uwierzy.  Ma

rację. Widzisz, mamy zakład — czuła jak Nikoli tężeje. Nie miał pojęcia, co zamierzała, dlatego radośnie zatarła ręce. Może układ ma jakieś zalety.  Zakład? — wciąż jedząc, zapytał z ciekawością Mike. Skrzywiła się, widząc gofry.  On chce mnie, a ja jego samochód — sześć par oczu wpatrywało się w nią w szoku.  To się nigdy nie stanie, Lily Bells. — Jego samochód? Straciła cholerny rozum!?  Nigdy nie mów nigdy, Kincaid — uśmiechnęła się szelmowsko, przez co prawie się roześmiał. Prawie. Nie odda swojej dziecinki.  Chcesz „Cudę” — przecierając oczy Luter usiadł koło Nikoliego. Nikoli miał ochotę ją udusić, kiedy kiwnęła głową. Nie ma mowy, żeby odebrała mu samochód.  Martwi się — powiedział Mikey, obserwując Nika.  Tak, robi to — zgodził się Luter. — Stawiam 100 dolców, że zdobędzie auto — Nikoli spojrzał wściekłe na przyjaciela. Obstawiali jego samochód? Jego dziecinkę?  O co się założyliście? — zapytał Mikey.  Uważam, że nasz żigolo nie wytrzyma długo bez seksu — powiedziała od niechcenia. — Jeśli ulegnie podczas najbliższych 3 miesięcy, straci swój samochód. Nikoli skoncentrował się na kobiecie obok. Zwróciła na niego uwagę wszystkich wokół. Zapłaci za to. Spojrzał w jej rozbawione, niebieskie oczy. — Jak powiedziałem wczoraj, Milaya, nie będę potrzebował nikogo innego, mając w łóżku ciebie.

Strona | 81

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Mike mruknął coś niezrozumiale, a reszta wyglądała na nieźle wkurzonych, co zignorował.

chłopaków

 To

druga połowa zakładu. Musi być ze mną przez trzy miesiące, inaczej przegra.  Pragnę samochodu bardziej, niż ciebie.  Zobaczymy, Lily Bells — uśmiechnął się. — Mówiąc o zakładzie... jesteś gotowa?  Gotowa? — zmarszczyła brwi. — Na co?  Zobaczysz — wstał i czekał.  Nie jestem ubrana — odwróciła się z szeroko otwartymi, przestraszonymi oczami.  Wyglądasz dobrze, na to co zaplanowałem — nie mógł powstrzymać podstępnego uśmiechu. Czas na mały rewanż. — I tak szybko się ich pozbędziesz. Zmrużyła oczy i pokręciła głową. — Chcę opinii lekarskiej. Kto wie, co przenosisz.  O,

nie — zmrużył oczy. — Rozmawialiśmy o tym wczoraj,

dushka.  Powiedziałam ci, żebyś mnie tak nie nazywał — krzyknęła. Chłopaki siedzący naprzeciwko zachichotali. Obdarzyła każdego wściekłym spojrzeniem. — Kolejna osoba, która się zaśmieje, nie dostanie korepetycji — to starło uśmieszki z ich twarzy. Dziewczyna była bardziej waleczna, niż się spodziewał. Choć na to liczył. Musiała tylko odczepić się od jego samochodu. Poważnie, gdzie do tej pory się podziewała?  Gotowa?

— starał się utrzymać łagodne spojrzenie, ale przebijała się przez nie narastająca irytacja. Chwyciła miskę, żeby wrzucić ją do pojemnika. — Naprawdę, muszę się przebrać… Potrząsnął głową. — Nie, nie mamy pospieszysz, to może pozwolę ci prowadzić.

czasu. Jeśli

się

Mike parsknął mlekiem przez nos, na widok szczęścia Lily. — O co chodzi z jego samochodem?

Strona | 82

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

O

mój Boże... to Plymouth Barracuda z 1970 roku! — jej niebieskie oczy świeciły jak lampki bożonarodzeniowe. — Wiesz jakie to auto jest rzadkie?  Od kiedy jesteś miłośnikiem samochodów? — zmarszczył brwi.  Kochała samochody, zanim jeszcze dobrze mówiła — ciało Lily zamarło, wzdrygnęła się na dźwięk głosu Adama. Nikoli podszedł bliżej. Nie odsunęła się. Nie sądził, że była świadoma, jak blisko stał, ale Adam na pewno zauważył, ponieważ zwęził oczy.  Poważnie? Dlaczego o tym nie wiem?  Jak myślisz, kto naprawia moje auto? — Adam odstawił tacę. — Lily, możemy porozmawiać?  Spieszymy się — powiedział zimno Nikoli.  Lily? — ponownie zadrżała, kiedy Adam popatrzył prosto w jej oczy.  Nie. Już wychodzimy.  Lily, proszę...  Nie, Adam. Nie dzisiaj — odwróciła się do chłopaków siedzących przy stole. — Chłopcy, nie martwcie się Nikolim. Chcecie mi pomóc? Następnym razem trzymajcie Adama z daleka, a mnie i Nika zostawcie w spokoju. Nikoli uśmiechnął się, kiedy zobaczył zdenerwowanie Cud Chłopca. Dobrze. Musiał odpokutować za skrzywdzenie Lily. A sądząc po rzucanych w jego kierunku spojrzeniach, będzie się grubo tłumaczył. Uwaga Nika wróciła do Lily i skoncentrowała się na jej piersiach. Wytrzeszczył oczy. Zdał sobie sprawę, że nie miała stanika... dlaczego, nie zauważył wcześniej?  Przestać

się gapić na moje piersi — ruszyła w kierunku

drzwi.  Mogę

patrzeć na tyłek? — zawołał, na co pokręciła głową. Nie musiał patrzeć wstecz, żeby usłyszeć, niski pomruk chłoptasia. — Bo to jest cholernie dobry tyłek. Luter chwycił go za ramię. — Masz życzenie śmierci?

Strona | 83

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Muszą

się przyzwyczaić.  Gdzie idziecie? — zapytał Luter, również wychodząc.  Pojeździć Mach 111.  Bierzesz Lily w piżamie? Nikoli uśmiechnął się. — Chce prowadzić, więc jej pozwolę... tylko, że nie moją dziecinkę.  Pozwolisz

jej prowadzić Mach 1? Co jeśli go zepsuje?

Całkowicie?  To tylko samochód.  Tylko samochód?! — krzyknął. — To Mach 1! Nikoli zatrzymał się, widząc Lily przyglądającą z ciekawością całej sytuacji. Nie pozwoli jej uciec.

się

 Jej

ojcem był Martin Holmes. Pewnie jest lepsza niż my.  Nie w tym rzecz.  Słuchaj, stary. Będę prowadził z powrotem, ale zaufaj mi. Ten jeden raz, ok? Jutro możesz nim jeździć cały dzień. Cholera, po wyścigu możesz go sobie wziąć. I nie myśl, że wczoraj nie widziałem, jak się śliniłeś nad obrazkami w internecie.  Och, cokolwiek — burknął, ale Nikoli złapał błysk w jego oku. Luter pragnął Mach 1.  Więc,

gdzie jedziemy? — ziewnęła Lily, kiedy wrócił. Wyglądała słodko. Dziwne, że tak myślał. Dla niego, kobiety były gorące i seksowne, ale nie słodkie. Prychnął. Brzmiał banalnie, nawet jak na siebie.  Chcesz sobie pojeździć?  Pozwolisz mi prowadzić? — zapytała podekscytowana.  Nie, nie pojedziesz Ellie, ale możesz wypróbować Mach 1.  Naprawdę? — zapiszczała jak dziewczyna.

11

Strona | 84

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Naprawdę.

Musimy po prostu podjechać do akademika i zgarnąć twoje prawo jazdy.  Muszę zmienić ubranie... — urwała, kiedy pokręcił głową. — Dlaczego nie?  Chcę, żebyś czuła się komfortowo, Lily. Cały dzień spędzimy w samochodzie, więc musisz się zrelaksować. Piżama w pingwiny powinna załatwić sprawę. Skrzywiła się, ale nie sprzeciwiła. Wsiadła do samochodu i przez minutę delikatnie śledziła palcami skórzane wnętrze. Wyobrażał sobie jej dotyk na swojej skórze. Może cały dzień z nią w małej przestrzeni, jest błędem. Nie. Zdecydował kilka minut później, kiedy wysiadła i pobiegała w stronę akademika, dzięki czemu mógł obserwować jej tyłek. To na pewno był zły pomysł.

Strona | 85

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

RODZIAŁ 11  Jak

nazywają się twoi bracia? — zapytała zaciekawiona Lily. Nie skakała z radości, na wieść o pozostaniu w małej przestrzeni auta z Nikiem, ale jazda Mach 1? Zdecydowanie była tego warta.  Kade jest najstarszy — powiedział, koncentrując się na drodze. — Dimitri, Viktor, Connor, ja i najmłodszy - Callum ma 20 lat.  Sześcioro chłopaków? Założę się, że wasza mama miała pełne ręce roboty.  Nawet nie masz pojęcia. Nasze bójki były standardem, który niemal zawsze kończył się zakrwawioną podłogą. Posiada to spojrzenie, przez które w mgnieniu oka czujemy się zażenowani i zawstydzeni jednocześnie.  Myślę, że wszystkie matki je mają — jej na pewno. Użyła go, kiedy Lily ogłosiła, że przenosi się na studia do Bostonu.  A ty? Masz jakieś rodzeństwo? Skinęła głową. — Tak, kiedy ja i Laney miałyśmy 14 lat, mama wyszła ponownie za mąż.  Byłyście

bliźniaczkami? — przerwał.  Tak. Identycznymi. — Chociaż nie mogły się bardziej różnić. Laney nienawidziła torów wyścigowych i ogólnie samochodów. Wolała siedzieć w domu i pomagać mamie. Lily wychowała się na torze, Laney wśród sklepów i nauki, jak w przyszłości zostać królową balu. Ale niezależnie od różnic, wciąż były takie same. Kochały się bardziej, niż cokolwiek na świecie. Lily do tej pory czuła wewnętrzną pustkę, jakby kawałek niej zginął z bliźniaczką. Czasem czuła tak silny ból fizyczny, że musiała leżeć, dopóki nie minął. — Tak więc, wracając do twojego pytania. Mam młodszego brata i siostrę. Ponownie bliźnięta, dominują w rodzinie mamy. Mia i Mitchell.  Ich też nie dotykasz? — zapytał cicho Nikoli.

Strona | 86

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Westchnęła. Żałowała, że nie może powiedzieć „nie”. Byli tylko dziećmi i nie rozumieli, dlaczego nie chciała z nimi grać, trzymać za rękę czy całować. Kochała ich na śmierć, ale nie mogła tego przekazać.  Domyślam

się, że tak, prawda? — otrzymał skinienie. — Cóż, wielki czas na zmiany, Lily Bells.  Opowiedz mi o dzieciństwie w Rosji — koniec z przesłuchaniem. Przez nie stawała się nerwowa. Rozmawiali tylko o jej lękach i psychice, a chciała cieszyć się dniem.  Powiem ci wszystko, jeśli coś dla mnie zrobisz — spokojny głos Nikoliego zaalarmował Lily. Coś knuł.  Co? — spytała podejrzliwie. Roześmiał się. — Nie patrz na mnie, jakbym właśnie poprosił cię, żebyś popełniła morderstwo. To proste.  Co?

— powtórzyła, podejrzewając, że to będzie gorsze niż morderstwo.  Chcę, żebyś mnie dotknęła. Spojrzała w jego kierunku, ale skupiony był na drodze. Ma go dotknąć?  Jeśli

chcesz, złap mnie za rękę — zaproponował, utrzymując pogodny ton.  Dlaczego?  Ponieważ chcę, żebyś czuła się ze mną dobrze…  I myślisz, że tak będzie, jeśli zmusisz mnie do zrobienia czegoś, czego nie chcę? — nic nie mogła poradzić na piskliwy głos. Panika rosła.  Nie zmuszam cię — powiedział cierpliwie. — Ty chcesz usłyszeć o Rosji, ja, żebyś mnie dotknęła, to nie takie trudne. Jeśli nie potrafisz, znajdziemy inny temat. Próbowała uspokoić oddech. Zamknęła oczy i zrobiła tak, jak radził jej terapeuta: wzięła dwadzieścia głębokich wdechów. Właśnie o to chodziło, miał jej pomóc tolerować dotyk. Dawał jej kontrolę, pozwalając się dotykać. Poradzi sobie?

Strona | 87

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Wzdrygnęła się, kiedy opuszki palców przebiegły wzdłuż jej ramienia do dłoni. Otworzyła oczy i spojrzała na Nikoliego, który wydawał się wciąż skupiony na drodze.  Niezapowiedziany

atak?! — syknęła. Jak śmiał? Powiedział, że to ona ma go dotknąć, ale w końcu pozbawił jej tej kontroli. Uśmiechnął się. — Tak. Drań.  Wybór

należy do ciebie, Lily Bells. Możemy rozmawiać o Rosji, albo opowiesz mi o dorastaniu na torze wyścigowym.  Dlaczego nie opowiesz mi czegoś innego? — spytała. Rosja będzie musiała poczekać. Nie była gotowa na dotyk. Za wcześnie.  Nie. Jeśli chcesz coś o mnie wiedzieć, znasz cenę. Sapnęła. — Ty... ty... ty... Wyciągnął rękę i zatrzymał palce milimetr od jej ust. — Och, Milaya, prosty dotyk. To wszystko. Jeśli nie jesteś gotowa, trudno. Drań.  Denerwuj

się ile chcesz, ale takie są zasady.  Myślałam, że mieliśmy być cierpliwi — robi i mówi dwie różne rzeczy.  Jestem bardzo cierpliwy, Lily — przestała oddychać, kiedy zwrócił ku niej swoje czarne oczy. Widziała w nich ślepe pożądanie. — Nasze definicje cierpliwości bardzo się różnią. Gdybym miał zrobić to, co chcę, to zatrzymałbym samochód i wziął cię tu i teraz, ale powstrzymałem się, prawda? Daję ci wybór.  Wybór? — omal się nie zakrztusiła. — Nie nazywałabym tego wyborem, raczej negocjacjami zakładnika. Zaśmiał się. — Negocjacje zakładnika? Cóż, Milka, jeśli tego pragniesz, myślę, że mogę spełnić twoje pragnienie. Po prostu cię zwiążę i będę dotykał. Spodobałoby ci się.  Nie

wiem nawet, co powiedzieć — pisnęła.

Strona | 88

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Posłał jej wredny uśmiech. — Gdy to zrobimy, Milaya, rozmowa będzie ostatnią rzeczą, o której pomyślisz.  Myślisz,

że pozwolę ci się związać? — rzuciła mu spojrzenie mówiące, że stracił rozum.  Tak, Lily. Pozwolisz mi to zrobić. Jeszcze nie teraz, ale wkrótce.  Oszalałeś. Nigdy się nie zgodzę.  Zobaczymy. Jesteś głodna? Jest prawie południe, a przed nami co najmniej godzina drogi, zanim dotrzemy do Windham. Była głodna, a jakby na potwierdzenie, właśnie w tym momencie, jej brzuch zaburczał. Nikoli roześmiał się i wjechał na parking przy jadłodajni. Nawet się nie zorientowała, że byli w mieście. — Gdzie jesteśmy? — zapytała, kiedy wchodzili do środka. W

Norwalk. Przynajmniej tak mówi GPS. Nie zwróciłaś

uwagi? Pokręciła głową, i machnęła na kelnerkę z tyłu. Zatrzymali się w małym, uroczym miejscu w nadmorskim stylu. Kelnerka odebrała zamówienia na napoje i odeszła, żeby zapoznali się z menu.  Czemu

marszczysz brwi? — zapytał Nikoli.  Myślisz, że mają tu świeże czy mrożone ryby?  Lily, jesteśmy w Massachusetts, tutaj mają na pewno świeże ryby.  O mój Boże, nigdy nie oglądałeś „Kuchennych koszmarów” ani „Restaurant Impossible”?  Och, nie? Wytrzeszczyła oczy. — Pokazują, co naprawdę dzieje się w kuchniach restauracyjnych. Nie uwierzysz w rzeczy, które widziałam...

Strona | 89

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 To

dlatego nie pijesz z lodem? — uśmiechnął się, widząc przerażenie wypisane na jej twarzy.  Tak! Wiesz, ile miejsc w maszynach do lodu nie jest czyszczonych? Widziałeś kiedykolwiek, jak wygląda rosnąca bakteria?  Nie, nie mam pojęcia — przysunął się, przenosząc prawą nogę bliżej jej lewej.  Co robisz? — spytała, ale zanim zdążyła się odsunąć, przeniósł również drugą, stawiając stopę z drugiej strony i unieruchamiając ją w miejscu. Nie dotknął jej, ale nie pozwolił też, żeby zwiała.  Rozciągam nogi. Potrzebują tego po trzech godzinach jazdy.  Chodźmy na spacer, czy coś, ale zabierz stopy.  Nie.  Nie ? — zaśmiał się na jej niedowierzanie. — To nie jest śmieszne, Nikoli.  Nie zgadzam się. To jest tak samo zabawne, jak nazwanie mnie męską dziwką przed całą stołówką. Biedna kelnerka wybrała tę chwilę, aby wrócić. Julie — jak mówił identyfikator — zaczerwieniła się jak burak i spojrzała na niego oceniająco. — Jesteście... hmm... hmm... gotowi... złożyć zamówienie?  Cheeseburger

i frytki — powiedział Nikoli, krzywiąc się na Lily, która uśmiechała się od ucha do ucha. Cholerna kobieta. Nie był kurwą!  Są świeże ryby?  Oczywiście. Każdego ranka właściciel dostaje je z doków.  W takim razie Chowder12, dziękuję. — Lily uśmiechnęła się i oddała menu. Dziewczyna prawie odbiegła od stołu. — Nie miej do mnie pretensji. To cały ty, koleś.  Lily Bells, miałaś pomóc mi z reputacją, nie ją pogarszać.

12

Strona | 90

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 To

trochę trudne do zrobienia, kiedy paplasz gorzej niż dziewczyna. Rozdziawił usta, a Lily wybuchnęła śmiechem. Zamierzał ukręcić jej łeb.  Zamierzasz

gdzieś iść?  Nie — zmarszczyła brwi, kiedy przesunął obie stopy jeszcze bliżej. Zaczęła się wiercić, chociaż wciąż nie dotykał żadnej części jej ciała. Miał nadzieję, że zbierze się na odwagę, żeby go od siebie odsunąć i w ten sposób zmusi ją do dotyku. Pierwszy kontakt jest najtrudniejszy, dlatego chciał mieć go za sobą. To coś jak pierwsza jazda na rowerze bez kół pomocniczych. Wiesz, że nieuniknienie spadniesz, ale gdy to zrobisz, podniesiesz się, wrócisz i zaczniesz ponownie. Pierwszy upadek jest najtrudniejszy, ale kiedy go pokonasz, będzie już tylko lepiej. Z nią też będzie lepiej, kiedy wykona ten krok.  Dlaczego, do cholery, nie?  Ponieważ lubię cię uwięzioną — wymruczał. — To sprawia mi przyjemność.  Czy wyglądam jakby mi zależało na utrzymaniu twojego perwersyjnego szczęścia? — warknęła. — Ja nie jestem szczęśliwa, więc mnie wypuść.  Nie, to ty musisz mnie przesunąć — przerwał, zanim zaczęła się kłócić. — Więc, jeśli chodzi o zakład, nigdy nie zgodziłem się...  Co z nim? — nie zaszczyciła go spojrzeniem, była zbyt zajęta obserwowaniem stóp.  Jak na Boga wpadłaś na pomysł, żeby wkręcić do zakładu mój samochód?  Boisz się małego zakładu, Kincaid? — spojrzała w górę i uśmiechnęła się, naprawdę się uśmiechnęła. Nikoli poczuł ucisk w brzuchu. Była wspaniała, kiedy się uśmiechała. Widział jej wcześniejszy uśmiech, ale ten był inny — szczery i szczęśliwy.  Nie, dushka, ale ty powinnaś — pochylił się nad stołem, naruszając jej przestrzeń osobistą. — Naprawdę myślisz, że kiedykolwiek stracę samochód w zakładzie, w którym generalnie chodzi o seks?

Strona | 91

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Mówiłam

ci, żebyś mnie tak nie nazywał — wyszeptała, opierając się plecami o oparcie i zdobywając kilka dodatkowych centymetrów. Na szczęście, tylko kilka. Wysunęła język, zwilżając usta. Uważnie śledził każdy jej ruch, wyobrażając sobie, jakby to było czuć go na sobie. — Pachniesz jak wanilia. Kojarzysz mi się z ciasteczkami. Chciałabyś spróbować waniliowych ciasteczek, Milaya?  Och,

Nikoli — wyszeptała, z drżącym oddechem. — Twoje oczy są coraz ciemniejsze.  Mhmm… — wymamrotał zbliżając się. — Wiesz dlaczego, Lily? Uśmiechnął się, kiedy zaprzeczyła głową. Był zdeterminowany, żeby zrzucić z niej ubrania. — Dlatego, że wyobrażam sobie wszystko, co mogę zrobić z tym pięknym, małym języczkiem. Wytrzeszczyła oczy, a jej oddech przyspieszył. Usta Nikoliego znajdowały się o włos od niej. — Chciałabyś? Ktoś oczyścił gardło i Nikoli był zmuszony spojrzeć. Stała tam kelnerka z jedzeniem. Jęknął sfrustrowany, ale cofnął się, żeby mogła położyć talerze. Nieco chwiejnie ustawiła je na stole. Lily zamrugała. Patrzył jak całe postępy z ostatnich kilku minut, znikają w ciągu sekundy. Zamknęła oczy, a gdy je otworzyła, była ostrożna i czujna. Frustracja wezbrała w Niku, ale nie chcąc dać jej po sobie pokazać, leniwie uśmiechnął się do dziewczyny.  Dziękuję,

Julie.  Jesteś... ach... mile widziany — Julie odwróciła się i odeszła, spoglądając kilka razy przez ramię. Zignorował wydawane przez Lily dźwięki pełne obrzydzenia. Zanurzył frytkę w ketchupie. — Wróćmy do zakładu…  Zakład

trwa — powiedziała między kęsami. — Oczywiście, jeżeli nie boisz się porażki. Strona | 92

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Bardzo starała się utrzymać spokojny ton. Nikoliemu na krótką chwilkę udało się do niej dotrzeć. Miała nawet ochotę go dotknąć i nie denerwowała się. Bezsensowne było pragnienie jego, skoro tyle czasu wytrzymała bez dotyku kogokolwiek. Nie mogła pozwolić sobie, żeby zauważył, jak na nią wpływa.  Już

ustaliliśmy, nie boję się przegranej. Jak właściwie wpadłaś na ten pomysł? Nie o tym rozmawialiśmy wczorajszej nocy.  Chcesz, żeby ludzie myśleli, że się umawiamy? — skinął głową.  Musiałam znaleźć sposób, żeby uwierzyli, że się naprawdę spotykamy.  Co jest złego w randkach ze mną? — odłożył burgera. Wyglądał na tak oburzonego, że Lily wymknął się chichot. Dobry Boże — chichot. Nikoli ją zmieniał. Nigdy nie była chichotką. Nawet Adam nie potrafił jej, aż tak rozbawić.  Nie jesteś materiałem na randkę — zaśmiała się, kiedy oburzył się jeszcze bardziej.  Dlaczego nie, do cholery? Nigdy wcześniej nikt się nie skarżył.  Nikoli, jesteś fantazją każdej dziewczyny — cudowny, seksowny, ale żadna się z tobą nie umówi. Warknął, przysuwając się coraz bliżej. Spojrzała nerwowo, ale zaraz jej oczy zapłonęły gniewem, kiedy dostała frytką w twarz. No nie! — Naprawdę chcesz zacząć walkę na jedzenie, kiedy mogę cię oblać zupą?  Wyjaśnij,

dlaczego żadna dziewczyna nie pójdzie ze mną na randkę? — Och, uderzyła w czuły punkt! Dobrze. Musiał się dowiedzieć, że nie jest Bogiem.  Jesteś na liście facetów, których chce się zaliczyć przed śmiercią. Każda dziewczyna prześpi się z tobą tylko raz. To wszystko. Och, są jeszcze te, które myślą, że dla nich się zmienisz. Oboje dobrze wiemy, że wolisz jednonocne przygody. Masz problemy z zaangażowaniem.  Nie zgadzam się!

Strona | 93

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Naprawdę?

Powiedz mi, kiedy ostatni raz byleś w związku, który trwał dłużej niż jedną noc?  Z tobą.  Ja się nie liczę. Poza tym, tego nie można nazwać związkiem. Pytanie brzmi, dlaczego nie chcesz normalnej relacji z jedną osobą.  Mam swoje powody. Prychnęła, ale kontynuowała. — Dziewczyny są podobne do facetów. Nie chcą kogoś, kto przespał się z tyloma osobami.  Nie

spałem z tak wieloma, jak myślisz. Dziewczyny mają tendencje do rozpowiadania niestworzonych historii. Po prostu ich nie prostuje. Jakby uwierzyła. Ha! W ciągu ostatnich trzech lat widziała go z większą liczbą dziewczyn, niż była w stanie zliczyć. — Nie masz do nich szacunku.  Mam

szacunek — zatrzymał się. — Cóż, do niektórych z nich. Szanuję ciebie i moją matkę. To się nie liczy?  Dlaczego ich nie szanujesz?  Wytykasz mi liczbę podbojów, ale mylisz się, ponieważ nie było ich tak dużo. Widziałem, jak zdradzają swoich mężów, chłopaków, i biją się o mnie z najlepszymi przyjaciółkami. Nie chcę brzmieć arogancko czy się chwalić, ale taka jest prawda. Dlaczego miałbym je szanować, skoro porzucają wszystko dla jednorazowego seksu? Jeśli nie są szczęśliwe, to niech mają jaja, żeby się do tego przyznać. Nie szanuję kogoś, kto nie szanuje sam siebie. Lily zmarszczyła brwi i wzięła łyżkę zupy do ust, żeby nie musieć odpowiadać od razu. Nie spodziewała się takiego przemówienia ze strony Nikoliego. Powiedziałaby identycznie. Miał cholerną rację. Jak można szanować kogoś, kto nie szanuje siebie albo innych? Cholera, może Nikoli ma jednak jakiś kodeks moralny. W

każdym razie wracając do zakładu — powiedziała. Potrzebowała kilku minut, żeby przetworzyć głęboką stronę Nikoliego Kincaida. — Ludzie mnie znają. Wiedzą, że nigdy z

Strona | 94

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

własnej woli nie umówiłabym się z tobą, dlatego wymyśliłam coś, w co uwierzy nawet Adam.  Cudowny Chłopiec wie o twojej manii samochodowej — skinął głową, jakby wszystko miało sens. — Więc to nie jest prawdziwy zakład? Mogę…  Ach, to jest prawdziwy zakład — przerwała. — Widzę to tak, że... twoja propozycja jest całkowicie jednostronna.  Jednostronna? — zapytał z niedowierzaniem. —Dostaniesz Cud Chłopca.  A co, jeśli nie? Jeśli moja fobia nie minie? Albo uda ci się mi pomóc, ale nie zdobędę Adama? Albo oboje się mylimy i naprawdę kocha Sue na tyle mocno, żeby z nią zostać? Teoretycznie, jeśli tak się stanie, może ci się poszczęścić i się prześpimy. Wygrywasz za każdym razem, ja tylko tracę. W ten sposób mam szansę na odejście z samochodem, którego pragnę bardziej niż czegokolwiek. Nikoli obserwował ją z kamienną twarzą. Nie zauważyła, że zdążył przycisnąć swoje nogi do jej ud. Była tak skupiona na rozmowie, że wyzbyła się strachu. To spory postęp. Okazuje się, że jeśli będzie cierpliwy, w końcu skończą w łóżku. Nie ma cholernych szans, że straci ją już na początku. Więc, dlaczego nie? W

porządku, Lily Bells. Jeżeli utrzymasz się z dala od mojego łóżka przez trzy miesiące, zdobędziesz mój samochód. — Rozpogodziła się i omal nie zaczęła podskakiwać. Nie trzeba było wiele, żeby była szczęśliwą. Obserwował ją przez chwilę. Dyskutował ze sobą, czy powiedzieć jej o nodze, której w dalszym ciągu nie zauważyła. Nie chciał zniszczyć chwili, ale z drugiej strony, może być tak zszokowana, że sama to zrujnuje.  Ile Kade ma lat? — zapytała, biorąc kolejną łyżkę.  Dwadzieścia siedem — Nikoli obserwował znikającą w jej ustach łyżkę. W odpowiedzi otarł się kolanem o jej nogę. — Mieszka w Wirginii i pracuje w FBI.  Naprawdę? Nie wrócił do Rosji?  Nie, żaden z moich braci nie wrócił. Może kiedyś, ale lubimy Amerykę. Tutaj mamy więcej swobody. Razem z Kade’m staramy

Strona | 95

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

się przekonać rodziców do powrotu do Stanów, ale mama kocha Rosję.  Hej, Bob, podgłoś! Oboje spojrzeli na faceta za ladą, który podgłosił dźwięk na telewizorze, wiszącym na ścianie. Reporter stał w parku, tuż przed miejscem zbrodni. Właśnie odnaleziono ciało zaginionej dziewczyny. Było we wszystkich wiadomościach. Ludzie zaczęli się przekrzykiwać. Nikoli przyciągnął z powrotem uwagę Lily. Zmarszczyła brwi i pokręciła głową.  Martwisz

się o to?  Nie za bardzo, ale to smutne. I przerażające. Okazuje się, że biedna dziewczyna była naprawdę blisko.  Ktokolwiek to jest, przynajmniej nie atakuje na kampusie — powiedział, chcąc uspokoić jej nerwy. Wiele dziewczyn zaczęło się o to martwić. Ochrona wszędzie umieszczała ulotki ostrzegające przed samotnym spacerowaniem. Sam byłby przerażony, będąc dziewczyną.  Miejmy nadzieję, że tak pozostanie — powiedziała, wpatrując się w ekran telewizora. — Możemy już iść? Straciłam apetyt.  Oczywiście — dał sygnał kelnerce. — Jeszcze jedna sprawa.  Hmm?  Jak zamierzasz wstać? Kiedy spojrzała pytająco, wskazał na ich ściśnięte nogi. Opadła jej szczęka. Przeskakiwała wzrokiem między jego twarzą, a złączonymi nogami. Cierpliwie czekał, aż szok minie. Nie przerywając kontaktu wzrokowego z Lily, skinął głową na Julie, kładącą rachunek na stole. Westchnęła i prawie dostała ataku serca. Nikoliemu udało się wcisnąć ją pomiędzy nogi. Jak mogła tego nie zauważyć? Teraz, kiedy już wiedziała, czuła ich płonący dotyk nawet przez spodnie od piżamy. Bóg wie, jak długo tak siedzieli. Za bardzo się rozkojarzyła, żeby poczuć jego niespodziewany napad. Dziwne. Nie hiperwentylowała. Technicznie rzecz biorąc, to jego buty jej dotykały, ale nie miała kontaktu ze skórą. Można to

Strona | 96

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

nazwać dotykiem? Mózg krzyczał, że tak, zwłaszcza, kiedy pocierał nogami raz w przód, raz w tył. Czuła go, i było… miło. Bez zastanowienia wyciągnęła rękę i odepchnęła go. Nikoliemu uciekł niski pomruk zadowolenia. Lily nie marnowała czasu i wybiegła z restauracji. Poszła prosto do samochodu i starała się skupić. Udało się. Dotknęła go. O. Mój. Boże. Zrobiła to! Ulga przeszyła ją na wskroś. Niepotrzebnie się zamartwiała. Może nie jest do reszty zniszczona. Pewnie, że to tylko buty, ale mimo wszystko wczoraj nie byłaby w stanie tego zrobić. Jego ataki dawały jej komfort. Nikoli rozpraszał ją jak nikt inny i możliwe, że to jest klucz do dotyku i bycia dotykaną. Potrafi to zrobić. Pierwszy raz, od kiedy skończyła szesnaście lat wróciła nadzieja. Nadzieja. Nikoli będąc na tyle błyskotliwy, nie odezwał się słowem, otwierając samochód. Wdrapała się do środka i zapięła pasy, a następnie z uśmiechem na ustach zwróciła się do chłopaka. — Opowiedz mi o Rosji. Zmienił bieg. — Co chcesz wiedzieć?  Wszystko

— zaśmiał się i resztę drogi spędził opowiadając o dorastaniu z braćmi w Rosji, ulubionych miejscach, zamkach, architekturze i kulturze. Wszystko co zdążył w jedną godzinę. Jadąc polną drogą do domu Jaspera Moore’a i jego Mach 1, obiecał, że powie więcej. Dom był nieco zaniedbany. Farba odpadała, kilka dachówek potrzebowało wymiany przed zimą. Piękny samochód stał na podjeździe. Dobrze przygotowany i gotowy do pracy. Zatrzymując się, widział, ile kosztowało Lily pozostanie w samochodzie. Będąc inteligentną kobietą, rozumiała, że nie należy wchodzić na czyjąś posesję. Nikoli zatrąbił. Czekali, aż facet wyjdzie. Jasper Moore był równie zaniedbany jak dom. Jego ubrania były brudne. Miał dziurę w koszuli. Wyglądał, jakby nie brał prysznica od kilku dni. Nikoli próbował nakłonić Lily do pozostania w samochodzie, ale jej oczy oceniały Mach 1.

Strona | 97

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Powiedziała, że dźgnie go, jeśli spróbuje ją zatrzymać. Tłumiąc uśmiech, wysiadł, z Lily depczącą po piętach.  Kincaid?

— Jasper zapytał chrapliwym głosem, który zawdzięczał dużej ilości papierosów. Omiótł spojrzeniem Lily. Pieprzył ją oczami. Ta, nawet nie zwróciła uwagi, była zbyt zajęta podziwianiem auta. Nikoli stanął przed Lily i pozostał tam, odcinając Jasperowi widok na jej tyłek. Nie podobał mu się sposób, w jaki ją obserwował. — To ja. Mam czek. Kluczyki? Mężczyzna wyciągnął je z kieszeni. — Chcesz go najpierw uruchomić?  Oczywiście.

Lily? — Rzucił jej kluczyki. — Uruchomisz go

dla mnie? Lily postukała palcami w dach samochodu. Nigdy nie dotykała farby, przed wejściem do środka. Podniosła maskę i uruchomiła zapłon. Ulga przetoczyła się przez Nikolaia, kiedy auto zbudziło się do życia. Bał się, że samochód nie ruszy, oczywistym było, że Jasper nie miał pojęcia, jak o niego dbać. Nie wiedział ile jest wart. — Sprawdzisz gaźnik Lily Bells? — uśmiechnął się słysząc ryk silnika. To było zwycięstwo warte czterysta tysięcy dolarów. Możliwe, że trzeba go trochę podreperować, ale i tak zamierzał go kupić.  Działa

tak samo jak wtedy, kiedy wujek mi go podrzucił. Zmarł kilka lat temu i zostawił mi samochód.  Jak długo stał nieużywany? — zapytała Lily, sprawdzając wnętrze.  Prawie cztery lata — Jasper zbliżył się do samochodu.  Jak często go uruchomiasz?  Zacząłem kilka dni temu przed wstawieniem ogłoszenia, żeby upewnić się, że działa. Lily zagapiła się na niego, a Nikoli zachichotał. Jasper nie był znawcą samochodów. — Dobrze. To wyjaśnia znikomą ilość gazu. Oby starczyło na dotarcie do stacji.

Strona | 98

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Kręcąc głową na jej oburzony ton, Nikoli zwrócił uwagę na Jaspera, który stał stanowczo zbyt blisko Lily. Nawet, jeśli była bezpieczna w samochodzie, było coś w tym facecie, co odpychało Nika. Na pewno sposób, w jaki patrzył na Lily. Jeśli to zauważy, zacznie wariować. Po raz kolejny Nikoli ucieszył się z jej manii, dzięki której pozostawała w nieświadomości.  Jeśli

masz kartę pojazdu, wypiszę czek — wyciągnął portfel. Jasper odwrócił się i zniknął w domu. Nikoli niecierpliwiąc się obserwował Lily. Była ponad wszystkim, znajdywała uszkodzenia i kwakała jak kwoka. Fakt, że pożąda samochodu, wciąż zawracał mu głowę. Była seksowna jak diabli.  Jest

wystarczająco dużo gazu, żeby dojechał do stacji benzynowej? — zapytał, odsuwając myśli o czterogodzinnym powrocie do szkoły, przez które zaczynał wariować.  Ledwo, ale tak — zmarszczyła brwi. — Skórzane siedzenie pasażera jest rozerwane w dwóch miejscach, w desce rozdzielczej jest pęknięcie, a na błotniku małe wgniecenie.  Możesz nim wrócić? Mówiłaś, że minęło trochę czasu odkąd ostatni raz jechałaś…  Mogę prowadzić twój samochód?  Cholera, jasne, że nie!  Tak, chętnie nim wrócę — mrugnęła. — Spróbuj mnie złapać. Wytrzeszczył oczy na wyzwanie, ale nim zdążył cokolwiek powiedzieć, Jasper wrócił z kartą i umową. Nikoli upewnił się, że jest podpisana i wręczył czek.  Miło

się z tobą robi interesy — Jasper kiwnął głową i wrócił

do domu. Nik przykucnął przed oknem kierowcy. — Jesteś pewna? Zawsze mogę poprosić Lutra...  Jest

ok, Nikoli. Za kierownicą czuję się lepiej gdziekolwiek indziej. Nie zamierzam go zniszczyć. Obiecuję.

niż

Strona | 99

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

W

porządku, jedź za mną na stację. Miejmy nadzieję, że wystarczy gazu. Nawet na chwilę nie chcę zostawić go na poboczu. Pokiwała głową i posłusznie ruszyła za nim. Uśmiechnęła się, kiedy napełniła bak. Chłopak nie miał pojęcia, jak dobrze prowadzi. Może jej ojciec umarł, ale nadal kocha samochody i spędziła całe lata na doskonaleniu nowych sztuczek. Ta dziecinka ma wszystkie gadżety, o jakich mogłaby zamarzyć. Nie tylko siedziała za kierownicą jednego z najbardziej niesamowitych samochodów, jakie kiedykolwiek stworzono, ale udało jej się dotknąć Nikoliego. Uśmiechała się szeroko, dla wielu nie miałoby to znaczenia, ale dla niej miało. Nikoli wyszedł ze sklepu i podał jej butelkę zimnej wody. — Gotowa? A

ty?  Milaya, och, ja zawsze jestem gotowy — prześledził palcami jaj policzek. Ledwo drgnęła i nie wyrwała się. Oniemiała, na myśl, jak szybko przyzwyczaiła się do jego dotyku. Dlaczego nie wariuje? To nie miało sensu. Uśmiechnął się. — Zamierzam wygrać.  Spróbuj

— powiedziała, odsuwając się i uruchamiając samochód. — Do zobaczenia na kampusie! I zostawiła go, biegnącego do auta. Śmiejąc się, przyspieszyła do 100km/h. Wiatr smagał jej włosy, a czucie pod sobą samochodu przypominało, jak bardzo kochała wyścigi. Tęskniła za tym. Szybka jazda dawała jej wolność i swobodę, której dawno nie czuła. Nikoli ją doganiał, na co złośliwie się uśmiechnęła. Facet nie miał szans. Prowadziła w pełni wyposażony samochód wyścigowy. „Cuda” była niesamowita, ale nigdy nie dorówna Mach 1. Dodając gazu spojrzała, jak we wstecznym lusterku znika Nikoli.

Strona | 100

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 12 Klnąc Nikoli wbiegał po schodach do akademika Lily. Zadręczał się przez przegraną. Oczywiście wiedział, że Mach 1 jest szybszy niż „Cuda”, ale mimo wszystko nie powinna była go pokonać. Nie przypuszczał, że potrafi tak wiele. Stracił ją z oczu na piętnaście minut. Piętnaście minut! Niechętnie musiał przyznać, że prowadziła cholernie dobrze. Ignorując wszystkie spojrzenia, przeszedł korytarz i uderzył w drzwi. Brak reakcji. Co do diabła? Jego samochód stoi na zewnątrz, więc musi tutaj być. Ponownie zapukał. Nadal nic.  Nie

ma jej.

Odwrócił się i zobaczył znajomą twarz. Napalona blondynka z wczoraj. — Gdzie jest?  Czego

chcesz od Lily?  Tego co moje, cholerne kluczyki — mruknął. — Spójrz, Stacey...  Stacey? — westchnęła.  Suzie? — próbował.  Stephanie!  Gdzie jest Lily? — zignorował oburzenie w jej głosie.  Nie twój interes. Ona nie jest na tyle głupia, żeby nabrać się na…  Steph? — wypuścił westchnienie ulgi, słysząc cichy głos Lily. — Wszystko w porządku?  Tak, po prostu ten, tutaj palant nie chce odejść. Lily zaśmiała się. — Jest ok, Steph. Przyszedł odzyskać samochód. Wpuściła chłopaka do środka. Miał minutkę, żeby przyjrzeć się wnętrzu, kiedy rozmawiała z dziewczyną. Wczoraj to ona zajęła całą jego uwagę i nie zauważył, że nie miała wszędzie porozrzucanych różowych czy fioletowych poduszek. To prawda, Strona | 101

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

nie krzyczała typową dziewczyną, ale wiedział, że płeć przeciwna jest przywiązana do tych kolorów. Zamiast tego łóżko pokrywała kołdra w kolorze głębokiej czerwieni. W rogu stało wielkie, beżowe krzesło. Na biurku laptop, obok proste lampy. Stolik zajmowała mikrofalówka. Telewizor, PS413 i odtwarzacz DVD zalegały skrzynię, którą szkoła oferowała każdemu studentowi. Najbardziej charakterystyczna była sterta książek. Gdziekolwiek byś się nie obrócił czy usiadł, ciężko byłoby ich nie znaleźć. Kochała je. Już dawno to ustalił. Ta wiedza może być później bardzo przydatna.  Skończyłeś

pożerać wzrokiem mój pokój? — zapytała,

zamykając drzwi.  Jeszcze minutka. Kluczyki? Śmiejąc się, wyłowiła je z szuflady. — Działa jak marzenie — powiedziała, rzucając klucze. — Przestań się dąsać. Złapał je i wsadził do kieszeni. — Nie dąsam się.  Jesteś

zły, bo wygrałam. Wiedziałeś, że twoja „dziecinka” nie dorówna Mach 1. Oczekiwałeś, że skoro mój tata umarł, nie wiem jak prowadzić samochód wyścigowy? Myślałeś, że będę prowadzić jak staruszka, bo wystraszę się jego mocy? Cholera. Dokładnie tak myślał.  Niestety,

Nikoli. Samochody to moja rzecz. Jeżdżę od zawsze. To pewne, że radzę sobie o niebo lepiej od ciebie.  Nie szedłbym tak daleko.  Ile miałeś lat, kiedy zacząłeś?  Piętnaście. Dlaczego?  Trzy — powiedziała z zadowoleniem. — Zaufaj mi, kiedy mówię, że w tej bitwie jestem faworytem.

13

PlayStation 4

Strona | 102

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Nigdy nie spotkał seksowniejszej kobiety. — Hmm... obchodzisz się z drążkiem lepiej niż ja, prawda, Lily Bells? Szeroko otworzyła oczy. Obserwował, jak rumieniec rozchodzi się po jej szyi i policzkach. Zaczęło się od dekoltu. Zamierzał dobrze bawić się przy poszukiwaniu jego dokładnego początku. I to szybko.  Nie

o to mi chodziło i dobrze o tym wiesz! — bełkotała.  Och, Milaya, rzeczy, które możesz zrobić z moim drążkiem... Krążył jak drapieżnik wokół ofiary. Jego ciało dokładnie zdradzało intencję. Cofała się powoli, jednak szybko wpadła na drzwi od szafy. Nikoli podszedł, zatrzymując się kilka centymetrów przed nią. Patrzyła wszędzie, byle nie na niego.  Oczy

do góry, Lily — brzmiało twardo, zdecydowanie. Jak polecenie, dlatego automatycznie spojrzała. Czarne oczy wpatrywały się w nią, płonąc głębokim, leniwym ogniem. Zabrakło jej powietrza. Jego ciepły oddech owiewał jej twarz. — Wszystko w porządku? Skinęła głową, zaskoczona pytaniem. Bardziej zaskoczyło ją, że to prawda. Było w porządku. Panika pozostała, ale udało się ją opanować. W zamian zaatakowały ją inne uczucia. Płytko oddychała, w brzuchu czuła fruwające motylki, jej krew wrzała z powodów, których nie rozumiała. Właściwie, nie była przestraszona. Czuła się… podekscytowana. Poruszyła się niespokojnie.  Nie

ruszaj się, duszka —warknął surowo Nikoli.  Powiedziałam, nie… Położył palec na jej ustach, ale zabrał go zanim była w stanie przeanalizować zaistniałą sytuację. — Cicho, Milaya. Wystarczająco trudno jest mi cię nie dotykać. Pocałuję cię, jeśli zaczniesz mówić.

Strona | 103

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Gotowość bojowa zamigotała w jej głowie, ale ciało żyło własnym życiem. W tej chwili pragnęła jego dotyku czy pocałunku bardziej niż czegokolwiek. Musiał zauważyć potrzebę w jej oczach, ponieważ również zaczął ciężej oddychać.  Chcesz, żebym cię dotknął, Milaya?  Tak

— wyszeptała. — Ale boję się.  Wiem — powiedział miękkim głosem. — Ale jestem z ciebie bardzo dumny, Lily. W zaledwie jeden dzień pokonałaś tak długą drogę. Jesteś wspaniała. Zaczerpnęła urywany wdech. Głos Nikoliego był jak aksamit, owijając się wokół niej, sprawiając, „rzeczy” w miejscach, gdzie nie powinien. Jak to możliwe, że na sam dźwięk jego głosu zaciska uda? Boże Drogi, właśnie zrozumiała, dlaczego tyle kobiet uległo jego rosyjskiemu akcentowi.  Lily...

Oboje odwrócili się w stroną drzwi, w których stał zszokowany Adam. Chwilę później zaskoczenie zmieniło się w wściekłość.  Co ty tu, do diabła, robisz?  Przyszedłem

odebrać kluczyki — odpowiedział, odwracając się, więc zasłonił Lily. — Nikt cię nie nauczył pukać? Adam warknął, wchodząc do pokoju. Nikoli rozciągnął ramiona przygotowując się do walki. Marzył, żeby wpakować Cud Chłopcu pięść w twarz, za gówno, które wyrzucił wczoraj wieczorem Lily. Nikoli spojrzał gniewnie na Lily, kiedy wymięła go i stanęła przed Adamem. Czy ta kobieta nie wie, kiedy nie ruszać się z miejsca?  Czego

chcesz, Adam? — spytała zrezygnowana.  Przyszedłem przeprosić, ale widzę, że jesteś zajęta...  Nie — powiedział cicho Nikoli.  Wypierdalaj stąd! — warknął Adam. — Przyszedłem porozmawiać z Lily, nie z tobą. Strona | 104

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Adam,

ale ja nie jestem gotowa na rozmowę — podeszła do drzwi i gestem nakazała mu wyjść. — To, co zrobiłeś... Nie zapomnę o tym. Przynajmniej nie teraz. Musisz wyjść.  Lily, proszę — kajał się. — Nie możemy zapomnieć...  Trzeba było o tym pomyśleć, zanim zdecydowałeś się być dupkiem — przerwał Nikoli. — Wynoś się!  Lily, nie możesz mu ufać — błagał ją wzrokiem.  Teraz, ufam mu bardziej niż tobie. Chłopak zbladł, ale skinął głową. — Przykro mi, Lils, za wszystko. Naprawię to — zatrzymał się przy drzwiach. — Przysięgam, że to zrobię — dał jej szybki uścisk, spoglądając smutno, kiedy się wzdrygnęła. Nikoli zauważył jej reakcję. Przebywała z nim cały dzień i ani raz się nie wzdrygnęła. Jego plan działał. Im więcej spędzali razem czasu, tym bardziej przyzwyczajała się do jego dotyku i przestawała się bać. Dziwne, że Adam ją wystraszył. Znali się od dziecka, powinna czuć się z nim lepiej niż z kimkolwiek innym. Sama przyznała, że początkowo Adam próbował jej pomóc. Być może wtedy jeszcze nie chciała pomocy. Dopiero teraz coś się zmieniło. Tak czy inaczej korzystał na tym. Po zamknięciu drzwi, Lily była blada. Nikoli chciał popchnąć ją trochę dalej, ale wiedział, że teraz to prawdopodobnie niemożliwe. — Chcesz wpaść na chwilę? Luter pewnie chciałby usłyszeć wszystkie szczegóły. Uśmiechnęła się, ale pokręciła głową. — Nie, muszę załatwić parę rzeczy. Obiecałam kilku dziewczynom, że później obejrzymy film. Poza tym, nie jestem pewna, czy chcę iść do ciebie... kiedykolwiek.  Dlaczego

nie, do cholery? — zapytał z oburzeniem. Co było nie tak z jego mieszkaniem?  Tam nie może być czysto — wzdrygnęła się na samą myśl. — Słyszałam opowieści o twoich meblach.

Strona | 105

CandyJourney

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

Nikoli uśmiechnął się wykorzystamy te meble.

leniwie.

—

My

również

dobrze

Pokręciła głową. — Planujesz mnie zmuszać do przebywania tam?  Siedzenia,

schylania, leżenia — wymruczał. — Na kanapie, stole, łóżku... tak, Milaya, bardzo dogłębnie zapoznasz się z moimi meblami.  Nie w tym życiu — skrzywiła się. — Bóg jeden wie, jakie płyny są na nich wylane. Chcesz, żebym przyszła? Znajdź nowe meble, w szczególności stół.  Mam pozbyć się dobrych mebli, żebyś mogła przyjść?  Chcę, żebyś pozbył się wstrętnych mebli pokrytych niezliczoną ilością chorób.  Nie są pokryte chorobami — przewrócił oczami. Laska była śmieszna.  Jak często czyścisz kanapę? Szorujesz stół wybielaczem, po…? Zdajesz sobie sprawę, że możesz jeść te paskudne płyny? Skrzywił się. — Nie.  Nikoli,

moja noga nie postanie w tym, czy twoim jakimkolwiek innym mieszkaniu, dopóki ich nie wyczyścisz?  Lily, byłaś tam zeszłej nocy.  Wtedy o tym nie myślałam! Zwariowałeś, jeśli nawet przez sekundę myślałeś, że wejdę do łóżka, w którym wcześniej była inna kobieta! Zaśmiał się. — Kupię nowe prześcieradła. — Nie sądził, że zdawała sobie sprawę z tego, co powiedziała i gdzie błądziły jej myśli. Jeśli mówiła o łóżku, jego szanse znacznie wzrosły.  Koleś,

to się nie wydarzy — wskazała na niego palcem. — Proste! Za każdym razem kiedy na nie spojrzę, będę myślała o wszystkich kobietach, które leżały tam wcześniej. Roześmiał się głośno. Wyglądała na urażoną.  To

nie jest śmieszne!

Strona | 106

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Tak,

Lily Bells, to cholernie zabawne — złośliwym uśmieszkiem jeszcze bardziej ją rozwścieczał.  Zaufaj mi, Kincaid, nie przyjdę dopóki nie kupisz nowych mebli.  Mówisz poważnie?  Śmiertelnie poważnie.  Skąd w ogóle będziesz wiedziała, czy są nowe czy nie?  Byłam u ciebie wcześniej — powiedziała z zadowoleniem.  Kiedy?  Pamiętasz, że uczyłam Lutra? Jęknął. Luter był zażenowany oblaniem jednego przedmiotu w zeszłym roku i Lily musiała przychodzić do ich mieszkania, żeby mu pomóc. Wiedziała, jak wyglądają meble. Cholera. Zamierzał wydać pieniądze.  Dobrze,

kupię nowe, pieprzone meble. Szczęśliwa?

Lily uśmiechnęła się. — Tak, bardzo.  Jak

bardzo? — zapytał, zbliżając się.

Zmrużyła oczy. — Nie aż tak. Zatrzymał się i studiował ją przez chwilkę. Zerkała nerwowo, ale nie widział ani strachu, ani paniki z wczoraj. Nie był na tyle głupi, żeby myśleć, że nie wycofałaby się ponownie, jeśli nacisnąłby za mocno. Jeśli popełni błąd, cały postęp, który dzisiaj zyskali, zniknie.  Podejdź

tu, Lily.  Dlaczego? —zapytała, biorąc krok w tył.  Chodź. Tutaj — włożył w słowa więcej mocy. Zmarszczyła brwi, ale poczłapała bliżej. — Czego chcesz?  Tutaj

— wskazał na miejsce tuż przed sobą. — Nie każ mi prosić ponownie.

Strona | 107

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Walczył z uśmiechem widząc jej oburzenie. Nie lubiła słuchać rozkazów. W ogóle. Podeszła bliżej, pomimo gniewu w oczach.  Tak

trudno?  Zależy, dlaczego zdecydowałeś się zostać samcem alfa — zachowywała się ostrożniej niż wcześniej.  Cierpliwość jest tylko malutką częścią pomocy, Lily. Druga to dominacja. Potrzebujesz zasad, żeby całkowicie się wyleczyć. Zmrużyła oczy, ale zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć, podniósł rękę, uciszając ją skutecznie. — Ostatniej nocy byłaś bałaganem, Milaya, płakałaś, byłaś bliska ataku paniki, myśląc o moim dotyku.  I?  Dzisiaj

też się tak czujesz? — zapytał łagodnie. — Boisz się, kiedy jestem blisko? Chcesz uciec? Schować się przede mną? Szeroko otworzyła oczy.  Odpowiedź

brzmi „nie”, Milaya. Dzisiaj nie dawałem ci wyboru. Spędziłaś ze mną dzień ubrana dokładnie tak, jak chciałem. Pomogłem ci. Dotknęłaś mnie dzięki pułapkom. Rozproszyłem cię, więc nie wariowałaś. Ustaliłem zasady naszej dzisiejszej wycieczki. Dzięki nim jesteś silniejsza i pewniejsza siebie.  Ja... nie jestem pewna, co chcesz przez to powiedzieć — spojrzała z niepewnością i strachem.  Nie chcę niczego mówić, Milaya — powiedział twardo. — Chcę, żebyś stanęła całkowicie nieruchomo i milczała. Nie ruszaj się i patrz przed siebie. Była zdenerwowana, ale nie tak jak, kiedy wychodził Adam. Decydując się na ryzykowny krok, podszedł do szafy. Przez lekko uchylone drzwi widział jakieś szaliki. Wybrał najcieńszy jaki znalazł. Odpowiedniejsze miał w swoim apartamencie, ale nie mógł czekać. Zadrżała. Słyszała skrzypienie rozsuwanych drzwi i Nikoliego grzebiącego w szafie. Czego szukał? Zwalczyła pragnienie Strona | 108

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

zerknięcia. Szczerze mówiąc, bała się zastanego Zamknęła oczy, przestępując z nogi na nogę.

widoku.

Prawie roześmiała się z absurdalności sytuacji. Słuchała szalonych rozkazów kampusowej, męskiej dziwki w własnym pokoju. Dlaczego? Nie miała pojęcia. Wcześniej nigdy nie była w podobnej sytuacji. Ciekawość wzięła górę i zagłuszyła wszelkie obawy. Poczuła, kiedy się zbliżył. Promieniował ciepłem. Jeśli cofnęłaby się odrobinkę, uderzyłaby w jego pierś. Napięła mięśnie. Walczyła z rosnącym niepokojem, lęk w ciągu sekundy potrafiłby wszystko zaprzepaścić. Przed chwilą była szczęśliwa, nawet się śmiała. Teraz się boi. Czasem się nienawidzi.  Ciii,

kochanie — wyszeptał, dmuchając ciepłym powietrzem w jej ucho. Instynktownie zadrżała. —Zamierzam zasłonić ci oczy szalikiem.  Co? Nie!  Stój. Spokojnie — pomimo braku surowości w głosie, dało się w nim wychwycić wyraźny rozkaz. — Oddychaj. Nie zamierzam cię dotknąć, Milaya. Spokojnie, kochanie. Ręce Lily zaczęły się trząść, ale zmusiła się do bezruchu, kiedy ręce Nikoliego wyrosły koło jej głowy. Zauważyła jeden z ulubionych wełnianych szali, zanim obwinął nim jej oczy. Odsunął się, żeby związać razem końce.  Spokojnie,

katyonak — wyszeptał kojąco, ale wciąż z nutką

ostrzeżenia.  To jest zaufanie. Powiedziałem, że cię nie dotknę i tego nie zrobię. Mogła mu zaufać? Do tej pory nie dał jej powodów do zachowania ostrożności, pomijając — jak to nazywa — niezapowiedziane ataki. Nawet już się nie droczą. Odkąd odebrali rano samochód i nie wzdrygała się pod jego dotykiem, zdała sobie sprawę, że zaczyna mu ufać. Nie powinna, ale co dziwnie, robiła Strona | 109

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

to. Może po prostu potrzebuje tego zaufania. Potrzebuje wiary w lepszą przyszłość. Ponownie się oddalił i chodził po pokoju. Co, do cholery, robi? Nerwy miała jak ze struny. Wytężyła słuch, starając się coś usłyszeć. Gdzie był? Materac zaskrzypiał, więc odwróciła się w tamtym kierunku.  Pozwoliłem

ci się ruszyć? — zapytał, głosem przepełnionym władzą i gniewem. Jęknęła. Nie była pewna, czy lubi tę stronę Nikoliego. Jednak jej ciało reagowało bardzo pozytywnie. Zaciskało się w miejscach, gdzie nie powinno. Przestała się trząść. Władzę przejęły inne nerwy, te, nie mające nic wspólnego ze strachem.  Pozwoliłem?

— powtórzył z irytacją.  Nie — szepnęła.  Wróć do poprzedniej pozycji, Milaya — zmarszczyła brwi, ale wykonała polecenie. Słyszała Nikoliego krążącego wokół. Przemknęło przez nią oczekiwanie, które tylko bardziej poplątało kłębiące się w niej myśli. Jej tętno przyspieszyło, kiedy poczuła go przed sobą. Blisko. Mocny zapach wody po goleniu, zaatakował jej zmysły i utrudnił oddychanie. Dlaczego, po prostu, stał? Oddech połaskotał jej ucho. — Nadal chcesz, żebym cię dotykał, Milaya? Gotowość bojowa eksplodowała w jej zmysły. Mózg nie odpowiadał, ale ciało tak. Co się dzieje? Każdy nerw był czujny, wyczekiwał dotyku. Pragnęła go.  Odpowiedz

mi.  Nie wiem — omal jęknęła.  Ciii, Milaya — uspokajał. Wiedział, że nie może naciskać zbyt mocno. Wszystko wiąże się z zaufaniem. — Twoje ciało drży, Milaya. Nie ze strachu, ale z podniecenia, oczekiwania

Strona | 110

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

i zagubienia. Wszystko w porządku. Zamierzam teraz ściągnąć szalik. Nie ruszaj się dla mnie. Ostrożnie rozwiązał szalik, pozwalając mu opaść. Kiedy spojrzała na niego ciemnymi, niebieskimi oczami pełnymi pożądania, jego płuca odmówiły współpracy. Widział, pojawiającą się dezorientację, ale wyczuł także reakcję na jego bliskość. Zmusił się do kontroli.  Lepiej?  Ja...

ja nie wiem. Dlaczego to zrobiłeś?  Zaufanie — powiedział po prostu. — Chciałem ci pokazać, że jestem go godny. Kobieta jest szczególnie podatna na zranienie, jeśli odpuści kontrolę. Musisz zrozumieć, że ja również nie ufam łatwo. Obiecałem, że cię nie dotknę i dotrzymam słowa, Lily. Dała mu niepewny uśmiech.  Nie

spodziewałaś się, że poczujesz coś więcej niż starach,

prawda?  Nigdy nie robiłam czegoś takiego — szepnęła. — Czytałam książki o kobietach rezygnujących z kontroli i pozwalających, żeby facet je krzywdził…  Skrzywdziłem cię? — przerwał twardo i nieustępliwie. Nie pozwoli jej myśleć, że było jak w kiepskiej powieści erotycznej z BDSM. Nie było. Nie wiąże kobiet dla własnej przyjemności. Prawda — lubił kontrolę, robił niektóre rzeczy, które widywał w odwiedzanych klubach, ale to nie był on.  Nie — przyznała. — Chodzi o to, że kiedy powiedziałeś, że zakryjesz mi oczy myślałam… — Pokręciła głową. —Nikoli nie jestem, eee… uległą. Nie pozwolę się ranić, czy krzywdzić mężczyźnie dla jego chorej satysfakcji.  Masz wypaczone postrzeganie, Lily. Nie chodzi o to, żeby zranić kobietę albo jej użyć. Chodzi o zaspokajanie jej potrzeb, zdobycie zaufania i okazanie szacunku.  Jak możesz mówić o szacunku, skoro pozbawiasz kogoś kontroli.  Lily, słuchałaś dzisiaj moich poleceń. Dlaczego?

Strona | 111

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Mnóstwo emocji przebiegło po jej twarz, kiedy starała się odpowiedzieć. Bardziej niż czegokolwiek, jego część — ta będąca dominującym samcem alfa — chciała ją złapać, powiedzieć, że zatroszczy się o wszystko, ale nie mogła. Najpierw musiała pogodzić się z własnymi lękami.  Mogę

usiąść? — zapytała, pocierając ręce. Uśmiechnął się. Nie zdawała sobie sprawy, że poprosiła o pozwolenie. Kiwnął głową. Opadła na łóżko. — Na początku byłam ciekawa. Potem chodziło o pokonanie strachu, który sparaliżował mnie na myśl, że nie będę widziała co zamierzasz.  Ale

to się zmieniło, prawda, Milaya? — usiadł obok, zostawiając zaledwie centymetr wolnej przestrzeni. — Odnalazłaś chęć słuchania, robienia o co proszę. Twoje ciało reaguje na mój głos, a to cię dezorientuje. Pokiwała głową, patrząc w dół. — Strach zmienił się w… oczekiwanie. Nikoli uśmiechnął się z rosnącą dumą. Nie był jej łatwo, ale nie kłamała. Mówiła szczerze. Teraz jeszcze bardziej postara się wzmocnić swój „autorytet”, władzę i zaufanie.  Spójrz

na mnie, Lily.

Niechętnie spojrzała w górę.  To,

co czułaś było naturalne. Byłaś ciekawa. Twój organizm zareagował na pragnienie. On wie, czego chce, nawet jeśli go nie rozumiesz. Nie bój się.  Nie boję się ciebie. Zaśmiał się. — Powinnaś, Milaya. Powinnaś być przerażona.  Wiem

— powiedziała lekko zachrypniętym głosem, przez który jego oddech zaczął się rwać. Pochylił się bliżej, tak, że otarli się ramionami. Zadyszała, rozchylając usta i jęcząc cicho. Automatycznie skoncentrował się na jej pełnych, soczystych Strona | 112

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

wargach, które ostatnimi dniami stały się inspiracją wielu fantazji. Tak łatwo byłoby pochylić się i musnąć je swoimi. Spojrzała pytającym wzrokiem, kiedy Nikoli przysunął się jeszcze bliżej. Zapach jej truskawkowego szamponu do włosów i waniliowego płynu do ciała, za każdym razem doprowadzał go do szaleństwa.  Będzie ok, jeśli cię pocałuję?  Może — zaczerpnęła urywany oddech, ale nie uciekła, przysunęła się bliżej. Jęknął. Myśl o całowaniu, tych idealnych ust niemal wysłała go na krawędź. Fantazjował o nich cały tydzień. Potarł swoim nosem jej. Nawet nie drgnęła, siedziała zupełnie nieruchomo. Usłyszał jedynie ciche westchnienie i delikatny wdech. Spojrzał w jej napełnione potrzebą oczy. Widział strach, ale przede wszystkim zaufanie. Ufała, że nie zmusi jej do niczego, ani nie zezłości się, kiedy go powstrzyma. Właśnie teraz Lily Holmes stała się najniebezpieczniejszą istotą, jaką kiedykolwiek spotkał. Ale nie dba o to, że Lily mogłaby go złamać. Łaskotał oddechem jej usta. Czekał. Wciąż nie uciekła, ale widział jak przerażona i zdenerwowana była. — Wszystko dobrze, Milaya?  Tak

— szepnęła, czuł zapach mięty pieprzowej w jej

oddechu.  Dobra dziewczynka — powiedział, zbliżając się, aby przykryć jej usta swoimi...  Lily! — krzyknął ktoś i uderzył w drzwi. Nikoli jęknął.  Zignoruj to — błagał, nawet kiedy wstała.  Nie mogę — brzmiała na tak sfrustrowaną jak on, ale otworzyła drzwi. Nikoli westchnął i rzucił się na łóżko. Tak blisko. Tak cholernie blisko.

Strona | 113

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Nie był pewien, czy pozwoliłaby mu spróbować ponownie. Pukanie okazało się jej ucieczką, wybawieniem. Cholera, nawet się nie całowali, a cofają się w postępach. Nie pozwoli, żeby strach ponownie wygrał. Musi przestać się denerwować, zanim zacznie mieć wątpliwości i przeszłość powróci. Dwie dziewczyny stojące w drzwiach Lily próbowały na niego spojrzeć. Plan stworzył się sam. Uśmiechnął się szeroko. Nie zapamięta własnych lęków, o nie. Zapamięta śmiech. Usiadł i ściągnął koszulkę. Dziewczyny wytrzeszczyły oczy i zaczęły się jąkać. Lily odwróciła się, kiedy jedna z nich nie potrafiła, po raz trzeci odpowiedzieć na zadane pytanie. Lily zamarła, zarumieniła się i rzucała spojrzenia między nim a dziewczynami. Nikoli zachichotał. A właściwie zaczął się śmiać. Może iść do łóżka krzycząc z wściekłości. Patrzył jak pospieszyła dziewczyny i zamknęła im drzwi przed nosem. Została w miejscu. Nie ruszyła się. Nie przeszkadzało mu to, uwielbiał obserwować jej reakcje.  Myślisz,

że co robisz?  Co robię? — zapytał niewinnie.  Załóż z powrotem koszulkę! — krzyknęła szeptem.  Nie chcę — uśmiechnął się. Otworzyła szeroko oczy. Poznała się już na jego wrednym uśmiechu. Podskoczył na łóżku. Jej usta utworzyły nieme powodując skrzypienie materaca.

„O”.

Podskoczył

ponownie,

 Przestań!

— stanęła przed nim. — Nikoli, skończ. Wiesz, że nas podsłuchują.  Zmuś mnie — znowu podskoczył, tym razem mocniej, zmuszając stary materac do jęku protestu. Lily słuchała upokorzona jego głośnych jęków. Była pewna, że zemdleje, kiedy użył ręki, aby uderzyć zagłówkiem w ścianę.  To nie jest śmieszne! — zawrzała. — Ludzie słuchają!

Strona | 114

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Wiedział o tym. Słyszał kroki i szepty. Zaśmiał się i powtórzył skok na łóżko, mocniej i szybciej, wielokrotnie uderzając zagłówkiem w ścianę. Wypuścił kolejny, długi jęk — Lily... Chwyciła go za ramię i zrzuciła z łóżka. W połowie drogi w dół, Nikoli obrócił ich tak, że uderzył plecami o podłogę, kiedy Lily wylądowała między jego nogami. Wykorzystał każdą uncję kontroli, żeby powstrzymać się od syknięcia. Ten prosty dotyk faktycznie zabolał. Zdusił jęk, kiedy zakłopotana Lily starała się podnieść i przypadkiem potarła jego długość.  Lily,

jeśli się ruszysz nie gwarantuję, że odejdziesz bez

szwanku.  Ja... — starając się odsunąć jak najdalej, nacisnęła na niego kolanami. To było zbyt wiele. Obrócił się, w ostatniej chwili podtrzymując Lily. Upadła na podłogę, uwięziona jak w klatce. Uważał, żeby jej nie dotknąć. —Ostrzegałem, żebyś się nie ruszała. Wzięła drżący oddech, próbując opanować rosnącą panikę. — Dotykam cię, Lily Bells? — zaprzeczyła głową. — Zatem nie panikuj. Nie zamierzam cię dotknąć.  Mogę

wstać? Proszę, Nikoli..., nie mogę... to... — jąkała się

w panice.  Nie — widział jej przerażenie, ale też zaufanie. Ufała mu. — Lubię mieć cię w pułapce. Ustaliliśmy już wcześniej, że to daje mi szczęście.  Jesteś perwersem — wyjąkała, z uśmiechem czającym się w kąciku ust. Wypuścił lekkie westchnienie. Z jej oczu wyczytał, że była niemal u kresu wytrzymałości. Poza tym napięła wszystkie mięśnie.  Po prostu lubię sprawiać, że się rumienisz. Nie mogę się doczekać, żeby znaleźć początek twojego rumieńca i dokładnie posmakować każdy centymetr jego drogi. Pochylił głowę i potarł nosem wzdłuż jej.

Strona | 115

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Zawsze

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

obiecujesz, że mnie nie dotkniesz, a potem to

robisz.  Lubisz, kiedy to robię. Prawda, Milaya?  Tak — odpowiedziała szczerze. Nikoli chciał wyrzucić pięść w górę w geście zwycięstwa, dopóki nie spojrzał jej w oczy. Zaniepokoił się widocznym w nich zmęczeniem. Miał ochotę ją pocałować, ale dzisiaj przeszła za wiele. Nie powinien naciskać za mocno. Podnieśli się. Lily zrobiła to szybciej, niż by chciał, ale przynajmniej nie zwiała na koniec pokoju. Postęp. O

której zaczynasz jutro pierwsze zajęcia? — zapytał, podnosząc koszulkę z ziemi.  O dziewiątej. Naciągnął ją przez głowę. — Wpadnę po ciebie i zabiorę na śniadanie. 10 minut drogi od kampusu, jest mała knajpka serwująca absolutnie najlepsze śniadania. Nawet te twoje zdrowe rzeczy.  Zdrowe

rzeczy?  Nie myśl, że nie zauważyłem z jakim wstrętem patrzyłaś na śniadanie Mika — mrugnął. — Serwują lżejsze dania ze wszystkimi tymi zdrowymi nasionami oraz mój stek z jajkami. Słodko zmarszczyła nosek. Chciał się uderzyć za użycie tego stwierdzenia „słodko”, ale to prawda. — Mają świeże owoce? — podeszła bliżej. U

Barneya codziennie są świeże dostawy.  Jak wielu właścicieli restauracji znasz? — stanęła kilka centymetrów od niego.  Wystarczająco, żebyś dobrze jadła dopóki nie skończysz szkoły.  Obiecujesz? — szepnęła przerażona, ale zdecydowana.  Słowo skauta. Uśmiechnęła się i pokręciła głową. — Wyciągnij rękę przed siebie, dłonią ku górze. Strona | 116

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Nikoli zrobił jak prosiła i czekał. Złączyła ich dłonie, splatając palce. Ledwo, ale ją czuł.  Twoja

ręka jest taka wielka w porównaniu z moją — mruknęła. Nikoli czuł energię płynącą przez całe ciało. Chciał przyciągnąć ją do pocałunku, powiedzieć jak bardzo jest dumny, ale stał nieruchomo, dopóki się nie cofnęła.  Dobrze się spisałaś, Lily Bells.  Nie wiedziałam, że jestem w stanie — powiedziała miękkim i niskim głosem. — Dziękuję, Nikoli.  Za co, Milaya?  Za wszystko? Że się nie poddajesz? — zdobyła się na zmęczony, ale szczęśliwy uśmiech. — Za to, że choć jesteś dziwką, nie zmuszasz mnie do robienia niczego na co nie mam ochoty, mimo że dziewczyny rozgadały wszystkim, że… Wyszczerzył zęby. — Jeśli tak to znaczy, że mój samochód zostaje ze mną.  Nie

ma szans, Kincaid. Ten samochód jest mój.

Zaśmiał się otwierając drzwi. Kilka dziewczyn patrzyło prosto na niego. — Jej cnota jest nadal bezpieczna, panie. Mała Miss Świętości nie doceniła mojego żartu.  Nie

jestem świętoszkiem!  Uprawiałaś ze mną seks?  Nie!  Świętoszek.  Dziwka. Dziewczyny w korytarzu zachichotały jak banda dwunastolatek. Zrobił co trzeba. Upewnił się, że nie będą plotkowały o Lily. Jest teraz bardzo delikatna i krucha, a plotki mogłyby zaprzepaścić wszystkie postępy.  Będę

o siódmej, świętoszku! — przypomniał.  Wynocha! — krzyknęła, wskazując palcem na drzwi. Śmiejąc się ruszył w stronę windy. Lily się zmienia. Na lepsze.

Strona | 117

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 13 Lily spoglądała przez okno na zakorkowane ulice. Ruch w centrum Bostonu był prawie tak duży, jak w godzinach szczytu w Nowym Jorku. W tej części miasta łatwo złapać autobus i bezpiecznie wyjść na spacer. Akurat autobus nie był dla niej problemem. Poprosiła Mike, żeby podrzucił ją do gabinetu psychiatry. Po ostatnich dniach musiała porozmawiać. Poważnie. Drzwi gabinetu otworzyły się gwałtownie i wypadł z niego roztrzęsiony mężczyzna w średnim wieku. W przeszłości, wielokrotnie wyglądała i czuła się podobnie po wizycie u lekarki. Dr. Rebeka Purdue wystawiła głowę zza drzwi i uśmiechnęła się do Lily. Kobieta zbliżała się do czterdziestki, była w wieku jej mamy. Nawet ją przypominała, z kasztanowo- brązowymi włosami i brązowymi oczami. Może dlatego Lily, związała się z nią mocniej niż z poprzednimi, trzema specjalistami.  Lily,

wejdź proszę — Rebeka cofnęła się, aby ta mogła swobodnie przejść. Biuro było ciepłe i przytulne, w kojących odcieniach niebieskiego i szarości, z żółtymi poduszkami na jednej z kanap.  Bardzo dziękuję za szybkie przyjęcie — opadła na najbliższej kanapie i odrzuciła poduszki.  Nie ma sprawy — Rebeka usiadła w fotelu naprzeciwko. — Nie często dzwonisz i prosisz o dodatkową wizytę. Ostatni raz był prawie rok temu. Wszystko w porządku? Było, kiedy spotykały się dwa razy w tygodniu na początku terapii. Teraz wizyty odbywały się dwa razy w miesiącu, w zależności od potrzeb. Ostatnio poprosiła o sesję awaryjną, gdy Brian chciał ją przytulić, a ona uciekła. Ukrywanie fobii przed wszystkimi stało się niemożliwe. Faceci, których korepetytowała stali się bardzo opiekuńczy, kiedy Adam wyjaśnił im, jej lęk.

Strona | 118

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

To jeden z powodów, dlaczego Nikoli wpływał na nią tak mocno. Czasami myślała, że wszyscy przyjęli ją jako kolejną, młodszą siostrzyczkę.  Spotkałam

kogoś — skupiła się na wyłamywaniu palców. Lekarka czekała na dalszy ciąg opowieści, nauczyła się, jak rozmawiać z Lily. Dziewczyna otwierała się we własnym tempie i nie należało jej poganiać. Wyznawanie swoich uczuć i lęków było dla niej trudne. — Mówi, że może mi pomóc z lękami.  Pomóc? — Rebeka poruszyła się w fotelu. Kolejne dwadzieścia minut Lily spędziła na opowiadaniu o ostatnich dniach, Nikolim i jego szalonej propozycji oraz dziwnych uczuciach, które towarzyszyły im obojgu.  To

szaleństwo, prawda? — spojrzała w górę. — Nie rozumiem, dlaczego nie wariuję, kiedy mnie dotyka, a zaczynam, kiedy robi to Adam.  To nie jest szalone. Lily, twoja fobia nie jest tak ogromna czy poważna, jak u niektórych ludzi. Mam pacjentów, którzy nawet nie wychodzą z mieszkania, ponieważ są tak przerażeni kontaktem fizycznym. Jesteś normalnie funkcjonującym członkiem społeczeństwa. Masz granice, przez które, sama obcinasz sobie włosy zamiast iść do fryzjera, ale twój strach opiera się na jednym. Nie pozwól, żeby cię powstrzymywał. Popatrzmy na to, co wiemy o twojej fobii. Przede wszystkim bardziej skupia się wokół rodziny niż obcych ludzi. Boisz się, że okazując miłość czy jakiekolwiek emocje przez kontakt fizyczny, możesz ich skrzywdzić albo doprowadzić do śmierci. Uważasz Adama za rodzinę, prawda?  Oczywiście.  Adam stał się częścią twojego strachu, ale Nikoli jest nowy, nie jest rodziną.  Mimo to, nie powinnam pragnąć jego dotyku. Od lat znam większość chłopców z drużyny piłkarskiej. Nie mogę nawet przytulić Mike’a. Nie rozumiem, co się dzieje. Czym oni się różnią?  Może chodzi o to, że ci się podoba?

Strona | 119

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lily ponownie spojrzała na kolana, chcąc ukryć rumieniec. — Tylko ślepa kobieta byłaby w stanie mu się oprzeć.  Lily,

to nie jest złe. Jedynie oznacza, że jesteś gotowa sobie wybaczyć. Właśnie o tym rozmawiamy już od kilku miesięcy. Chcesz się zmienić. Twój umysł potrzebuje sposobu, żeby wyrazić siebie, dotknąć kogoś, kogo nie zaliczasz do rodziny. Kilka dni temu zadecydowałaś, że będzie to Nikoli. Lily jęknęła i opadła na poduszki. Potrzeba normalności frustrowała ją od miesięcy, zwłaszcza teraz, kiedy kończyła studia i zaczynała nowe życie. Ale czy jest gotowa pozwolić Nikoliemu na dotyk?  Opowiedz

mi o Nikolim. Mówiłaś, że jest inny niż Adam.

W jakim sensie?  Nie traktuje mnie jak siostry, która może złamać się przy pierwszym, lepszym podmuchu wiatru — otworzyła oczy i przyjrzała się abstrakcyjnym obrazom wzdłuż ścian. — Jest coś jeszcze.  Hmm?  Adam... cóż, Adam i ja nie rozmawiamy ze sobą. Zachował się jak dupek, kiedy dowiedział się o mojej randce z Nikolim, a potem…użył mojej fobii, żebym poczuła się bezwartościowa.  Dlaczego miałby to robić? — Rebeka utrzymała neutralną, ale skoncentrowaną twarz.  Nikoli mówi, że jest zazdrosny. Część mnie ma wielką nadzieję, że to prawda. Wszystko, czego kiedykolwiek chciałam, to żeby w końcu mnie zauważył.  Niedługo bierze ślub, prawda?  W Boże Narodzenie — wstała i zaczęła krążyć po pokoju. — Zastanawiam się, czy to nie jest powód mojej nagłej chęci zmiany.  A jest?  Nie wiem — usiadła na kanapie. — Nic już nie wiem. Wiem tylko, ze jestem zdezorientowana. Przy Nikolim czuję rzeczy, których nigdy nie potrzebowałam, ani nie pragnęłam od Adama. Kocham Adama, ale co jeśli nie jestem w nim zakochana? Co jeśli,

Strona | 120

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

uczepiłam się jedynej osoby, z którą czuję się bezpiecznie i zawsze jest przy mnie?  Może twój, mały eksperyment z Nikolim pomoże ci odpowiedzieć na te pytania, Lily. Być może. Nikoli wywołał nowe, przyjemne reakcje. To prawdopodobnie było tylko pożądanie, ale sugerowało, że uczucia w jej głowie mogą być większe, niż są w rzeczywistości. Adam był jej niezmienną.  Myślisz,

że możemy wrócić do dwóch sesji w tygodniu? Czuję się pozbawiona kontroli. Wszystkie te emocje są nowe i przytłaczające.  Oczywiście Lily, jeśli czujesz taką potrzebę — Rebeka uśmiechnęła się do niej w matczyny sposób.  Tylko na jakiś czas. Nikoli spycha mnie na krawędź i nie pozwala się wycofać. Nigdy nie posunął się za daleko, przynajmniej jeszcze nie, ale muszę to przedyskutować. Z Adamem nie mogę, zwłaszcza w tej chwili.  Dobrze. Teraz powiedz mi, jak się czujesz po kłótni z Adamem? Ramiona Lily opadły. — Adam zawsze był ze mną, miły, pomocny, dopóki nie spotkałam Nikoliego. Nie wiedziałam, że potrafi być tak okrutny. To boli bardziej niż mogę wyrazić. Przepraszał, ale nie jestem w stanie zapomnieć jego słów.  Czasami

ci których kochamy krzywdzą nas najbardziej,

Lily.  Staram

się mu wybaczyć. Potrzebuję go w swoim życiu, nawet jeśli na dystans. Jest moim pewnikiem, jedyną osobą przez którą nigdy nie czułam się winna śmierci Laney. Czasem moja mama patrzy na mnie z bólem i poczuciem winy w oczach. Nie wiem, może to tylko moje wyobrażenie, ale ja je widzę — potarła szyję, starając się rozluźnić napięte mięśnie. — Rozmawiałam z Nikolim o Laney. Brwi terapeutki uniosły się odrobinkę.

Strona | 121

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lily nigdy chętnie nie mówiła o siostrze, ale z Nikolim czuła…, że może wyznać wszystko. Dlaczego?  Może

chodzi o to, że Nikoli nie poznał twojej siostry i czułaś się bezpiecznie, bez wątpliwości i poczucia winy. Dobrze, Lily, to postęp. Ogromny krok naprzód w wybaczeniu sobie. Czas minął, Lily — Rebeka wstała. —Zatrzymaj się w recepcji, przy Sharon i zapisz na piątek. Jeśli mnie potrzebujesz, masz numer mojej komórki i biurowy. Zadzwoń jeśli stracisz kontrolę. Nie chcemy powtórki ostatniego incydentu. Wydaje mi się, że będzie dobrze, jesteś silniejsza niż myślisz. Może to naprawdę zadziała i znów będzie normalna.

*** Nikoli szamotał się w małym mieszkaniu jak zwierzę w klatce. Był cholernie sfrustrowany seksualnie i nie mógł z tym nic zrobić. Przez ostatni tydzień zachowywał się jak gbur. Lily tylko się wyszczerzyła, kiedy go zobaczyła. Cholera. Założyli się, że nie wytrzyma bez seksu, ale był równie uparty, żeby dowieść swego. Luter zaczął zbierać zakłady. Większość ludzi dała mu góra dwa tygodnie, Luter — tydzień i trzy dni.  Wiesz,

jeśli zrobisz dziurę w dywanie stracimy depozyt. — Luter powiedział od niechcenia, skupiony na grze.  I co? — warknął.  Po prostu mówię, brachu — Luter przerwał grę i odwrócił się do niego. — To ledwo ponad tydzień, a zaraz wybuchniesz. Musisz się odstresować.  Nie zgarniesz całej puli z zakładów — odpowiedział wściekle.  Hej, po prostu mówię, że potrzebujesz się odstresować. Dlaczego nie wyjdziesz i nie strzelisz kilku kolejek? Nawet z tobą pójdę.  Nie! Jeśli to zrobię skończy się na pieprzeniu.

Strona | 122

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 No

to, kurwa, idź do swojego pokoju! — warknął Luter. — Działasz mi na nerwy! Trzepnął kumpla i wyszedł trzaskając drzwiami. Cholera, ale był w podłym nastroju. Kto do cholery wiedział, że brak seksu powoduje drażliwość? Nawet porno nie pomaga. Cóż, nie bardzo. Usiadł przy biurku i wpatrywał się w ekran komputera. Powinien zabrać się za programowanie, ale był zbyt wkurwiony. Kilka minut przeglądał Facebooka, ostatecznie poddał się i wziął komórkę. Twarz Lily pojawiła się na wyświetlaczu. Patrząc poczuł się jeszcze gorzej. Cholera, ta dziewczyna bawiła się z nim na więcej sposobów, niż powinna. Tęsknił za nią. Dziwne. Nigdy wcześniej nikogo mu nie brakowało — z wyjątkiem rodziny, ale na pewno nie dziewczyny. Skype zabrzęczał. Dostał wiadomość ze zdjęciem brata, Viktora i jego nowej dziewczyny. Vik jako jedyny ze wszystkich braci, wiązał się z dziewczynami na dłużej niż tydzień. Reszta uważała, że to szalone. Przez Lily coraz częściej myślał nad prawdziwym związkiem. Ignorując dzwonki alarmowe myślał więcej również o niej. Była inna. Możliwe, że znała samochody lepiej niż on sam. Seksowna jak diabli potrafiła utrzymać jego zainteresowanie rozmową na dłużej niż pięć minut. Krążył spojrzeniem między komórką a otwartym okienkiem Skype’ a. Dlaczego nie ma jej na Skype’ie? Uśmiechnął się. Może jej twarz w kamerce złagodzi irytację. Bezskutecznie wpisywał imię i e-mail. Marszcząc brwi, wysłał jej SMS. Nikoli: Jaką masz nazwę na Skype’ie? Lily: Skąd wiesz, że mam Skype’a? Nikoli: Nie pieprz. Kto nie ma Skype’a? Lily: Ja? Strona | 123

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Nikoli: LILY! Lily: Dobra. Arabella. Nikoli: Arabella? Lily: Konto do gry. Konto do gry? Grała? Nigdy nie spotkał się z jej nazwą. Pewnie lubiła te dziewczęce gry z Facebooka. Rolnik Lily. Zaśmiał się. Pojawiło się sześć trafień. Nikoli: Które? Lily: Dziewczyna z palcem w ustach. Prowokacyjny obrazek? Tak wiele rzeczy nie ma w niej sensu. Ma poważny problem z dotykiem, ale ustawiła zdjęcie profilowe emanujące seksem? Potrząsnął głową i wysłał prośbę o przyjęcie. Czekał… I czekał… Nikoli: Kurwa, Lily, przyjmij to cholerne zaproszenie. Lily: Wyłączyłam Skype’a. Sfrustrowany przewrócił oczami. Nikoli: To go, do cholery, otwórz. Lily: Wyluzuj. Nikoli: Czekam już 2 minuty. Lily: Do licha! Zaakceptowała zaproszenie. Zwęził oczy. Cały czas była dostępna. Co za kłamczucha. Bawiła się z nim. Kliknął w połączenie wideo i czekał…, czekał…, czekał...

Strona | 124

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Cholera z tą kobietą. Otworzył chat. Nikoli: Odbierz! Lily: Jestem zajęta. Nikoli: Wsiądę w samochód i zaraz u ciebie będę. Znowu wybrał natychmiast.

połączenie

wideo.

Odebrała

niemal

 Czego

chcesz, Nikoli? Próbuję się uczyć.  Chciałem tylko zobaczyć twoją uśmiechniętą twarz.  Już zobaczyłeś, teraz muszę...  Teraz, mój mały świętoszku, albo ze mną porozmawiasz, albo do ciebie przyjadę. Twój wybór.  Dobrze — prychnęła. — O czym chcesz rozmawiać?  O tobie.  O mnie? Dlaczego?  Jesteś fascynującą dziewczyną, Lily. Wstań.  Po co? Westchnął. — Nie kłóć się, po prostu zrób o co proszę. Wykonała polecenie. Zaschło mu w ustach na widok starej koszulki Metalliki i malutkich, białych koronkowych majtek. Cholera. Nie powinien o to prosić, ale był ciekaw, w czym sypiała.  Cóż,

przynajmniej nie masz na sobie babcinych majtek. Jesteś koronkową dziewczyną, co? Usiadła i skinęła głową. — Tak. Nie lubię czuć niczego innego na skórze. Dlaczego miałabym mieć babcine majtki? Zaśmiał się. — Ponieważ jesteś świętoszkiem.  Powiedziała

dziwka — zażartowała, przerzucając włosy przez ramię. — Założę się, że Luter jest wkurzony. Oczywiście wiedziała o zakładach. — Próbował wyciągnąć mnie na drinka.  Mikey

uważa, że wytrzymasz trzy tygodnie. Jest łaskawy. Strona | 125

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

A

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

jak ty myślisz, Lily Bells? Ile mi dajesz?

Uśmiechnęła się. — Myślę, że wytrwasz do końca.  Dlaczego?  Chcesz

zachować swój samochód równie mocno, jak ja go

pragnę. Tak. Zatrzyma swoją dziecinkę. Przeciągnął się, zrzucając buty. Brzmienie jej głosu działało kojąco. Wybrzuszenie w spodniach zniknęło. Zirytował się, ale nie narzekał. Przerwało im pukanie do drzwi Lily. Dziewczyna wstała i otworzyła je. Nie widział, ale słyszał kilka podniesionych damskich głosów. Lily pokręciła głową i roześmiała się z czegoś. O

co chodzi? — zapytał, kiedy wróciła.  O nic — położyła książkę na kolanach. — Tylko problemy dzisiejszych nastolatek.  Jak długo jesteś opiekunką piętra?  Od początku drugiego roku — przerzuciła kilka stron i zapisał coś w notatniku.  Czemu?  Bo to opłaca mój pokój i wyżywienie — spojrzała w górę. — Po śmierci taty mieliśmy kłopoty finansowe. Kiedy zginęła Laney było jeszcze gorzej. Po ślubie mamy z Dave’m polepszyło się, ale nadal nie była w stanie wysłać mnie na studia. Musiałam zapłacić z zasiłków, pożyczek i stypendiów. Dziewczyna przed nim rozumiała ciężką pracę. Kolejny pierwszy raz. Większość znanych mu dziewczyn, wykorzystałyby innych ludzi dla osiągnięcia celu. Zdobyła jego szacunek.  Dlaczego

nazywasz mnie Lily Bells?  Nie wiem. Po prostu, wymyśliłem to, kiedy pierwszy raz się spotkaliśmy. Pasuje do ciebie.  Nazywam się Lily Isabella Holmes. Nie byłam pewna, czy o tym wiesz.

Strona | 126

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Nie,

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

nie wiedziałem.

Wybuchnął śmiechem, kiedy nałożyła czarne okulary w stylu lat 50., krzyczące nudziarstwem. Zwinęła włosy w luźny pęk i usadowiła się wygodniej.  Doceń

frajerskiego mola książkowego.  Och, doceniam. Jest piekielnie seksowna — to prawda. Nawet w tych, okropnych okularach była wspaniała. Siedziała tam w koszulce i koronkowej bieliźnie, której chętnie pozbyłby się zębami.  Opowiedz mi o Laney — potrzebował rozproszenia.  Co... dlaczego?  Ponieważ, Milaya, część problemów wynika z tego, co się stało z twoją siostrą. Czujesz się winna. Rozmowa pomoże.  Co chcesz wiedzieć? — spytała ostrożnie.  Wszystko, co chcesz mi powiedzieć. Lily zmarszczyła brwi. Rozmowa o siostrze nie pomoże, jedynie pogorszy sprawę. Myśląc o bliźniaczce stawała się przygnębiona i samotna. Chciałaby cofnąć tamten okropny dzień. Wspomnienia o Laney bolały.  Pamiętasz,

mówiłam ci, że Laney i ja byłyśmy bliźniaczkami — skinął głową i czekał. Uśmiechnęła się skręcając rąbek bluzki. — Kiedy byłyśmy małe, robiłyśmy razem wszystko, nawet dokańczałyśmy zdania. Była córeczką mamusi, ja córeczką tatusia. Pod względem charakteru byłyśmy tak różne, że nawet nasz identyczny wygląd nie miał znaczenia — wyszczerzyła się. — Chociaż, jeśli tylko chciałyśmy, nikt nie potrafił nas odróżnić.  Byłyście

małymi diabełkami? — roześmiał się głośno.  Strasznymi — zgodziła się z uśmiechem. — Mój dziadek klął z frustracji zawsze, kiedy nas obserwował. Rozmawiałyśmy z nim o rzeczach, których zabraniali nam rodzice.  Czym się różniłyście?

Strona | 127

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Byłam

spokojna, siedziałam z nosem w książce albo pod maską samochodu. Laney nie. Miała życie towarzyskie. Wszyscy ją kochali. Była miła i słodka, ale za głośna i porywcza. Zawsze w centrum uwagi. Była uosobieniem dziewczyńskości, kochała zakupy, gotowanie, modę, kolor fioletowy. Ubóstwiała wszystko, co dziewczęce. Zatrzymała się i zamknęła oczy. W głowie mignęła jej uśmiechnięta twarz siostry. Zapłakała z bólu, który w nią uderzył. Boże, tak bardzo tęskniła za Laney. Za długimi rozmowami, jej śmiechem. Ból powrócił z prawie dwukrotną siłą.  Milaya,

w porządku jest się smucić. Tak radzimy sobie ze stratą i ruszamy dalej. Jeśli nie pozwolisz jej odejść, nigdy nie będzie lepiej.  Brakuje mi jej. Codziennie. Czuję wielką pustkę. Byłyśmy bliźniaczkami, dwoma połówkami jednej całości. Zawsze wiedziałam o czym myśli, co czuje. Teraz odeszła. Jestem pusta w środku, Nikoli. Pusta. I do cholery, to moja wina. Gdybym tylko nie była taka głupia...  Lily — przerwał. — Twoja siostra cię kochała, prawda?  Tak.  Myślisz, że chciałaby żebyś się obwiniała? Jakby się czuła wiedząc, że tak mocno cierpisz przez wypadek?  Nie.  Wybacz sobie. Z tego co powiedziałaś, jestem pewien, że siostra zrobiła to już dawno temu. Żadna z was nie miała pojęcia, że zza rogu wyjedzie samochód. Gdybyś wiedziała, zrobiłabyś wszystko, żeby ją uratować. Ona o tym wie. Gwarantuję ci, że nie obarczyła cię winą. To był wypadek, Milaya, tragiczny wypadek. Lily otarła łzy. Laney nie chciałaby widzieć jej w takim stanie. Dzięki Nikoliemu zapominała, zaczęła się leczyć nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Było coraz lepiej. Rozmowa z Rebeką pomogła jej to sobie uświadomić.

Strona | 128

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Wiesz

co. Każdego dnia, począwszy od jutra, chcę, żebyś opowiedziała mi coś nowego o Laney. Może to być jakaś wasza przygoda, wyskok, jakieś szczęśliwe wspomnienie. Możesz to zrobić? Skinęła głową. Mogła.  Co

robisz w sobotę?  Uczę się?  Nie — zaprzeczył. — Idziemy na zakupy.  Zakupy?  Powiedziałaś, że nie wejdziesz do mojego mieszkania, dokąd nie kupię nowych mebli. Dziewczyna wzdrygnęła się.  Jedziemy

kupić meble. Pomożesz mi, a Luter wszystko

przeniesie.  Naprawdę kupujesz nowe meble?  Pomyśl o wszystkich nowych wspomnieniach, które na nich zapiszemy... Ty pochylająca się na kanapie, kładąca się na stole w kuchni, z nogami owiniętymi wokół mnie, przywiązana do łóżka, ze mną całującym każdy skrawek twojego ciała — Lily poczuła rumieniec na policzkach, schodzący coraz niżej dekoltu.  Zdejmiesz dla mnie koszulkę? — Zapytał.  Nie.  Chcę po prostu zobaczyć, gdzie zaczynasz się rumienić, Milaya — uśmiechnął się wrednie. — Jestem w swoim mieszkaniu, ty w swoim pokoju w akademiku. Jesteś całkowicie bezpieczna.  Nie. Nie pokażę ci piersi. Nikoli zaśmiał się na jej pełen oburzenia ton. Uwielbiał ją drażnić, jak dziewicę, która nigdy nie widziała nagiego faceta. Była orzeźwiająca.  Lily,

nie proszę o seks przez Skype’a. Pytam tylko, czy zdejmiesz koszulkę. Patrz — schylił się, ściągnął koszulkę przez głowę i odrzucił na bok. — Widzisz, jakie to łatwe?

Strona | 129

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nadal

nie zamierzam się rozebrać — śmiejąc się, śledziła wzrokiem jego tatuaże.  Taki świętoszek.  Tak — zgodziła się. — Nie ma pokazu piersi, Kincaid.  Co chcesz na śniadanie? — zapytał, zmieniając temat.  Jeszcze o tym nie myślałam?  Kilka przecznic dalej otworzyli nową włoską knajpkę. Pokochasz ją. Serwują tylko śniadania. Pomyślałem, że możemy to sprawdzić.  Jasne, ale jeśli podają tylko ciężkie jedzenie zatrzymamy się po jakiś jogurt.  Jogurt jest nudny, Lily Bells. Dlaczego nie spróbujesz czegoś innego, jak herbatniki i sos?  Jestem z południa — przypomniała. — Herbatniki i sos są tam normą. Jeśli jadłam coś w czasie dorastania, nie jem teraz.  Niedobrze. Bardzo chciałbym wylać sos na twój brzuch i wylizać go do czystości. Westchnęła głośno. Roześmiał się z jej szoku.  Za

dużo myślisz o seksie — powiedziała po chwili zdyszanym głosem.  Myśli o seksie nigdy za wiele — odparował. — Ty, mój świętoszku, myślisz za mało.  Jesteś dupkiem.  Jestem twoim dupkiem — uśmiechnął się szelmowsko. Pokręciła głową. — Zaraz się powieszę. Naprawdę muszę się pouczyć, jutro rano mam test.  Dobrze

Lily Bells, pozwalam ci wrócić do nauki, ale wpadnę po ciebie jutro o szóstej. Mam zajęcia o ósmej, więc musimy wstać wcześniej.  Cholera, to znaczy że musze wstać jeszcze wcześniej, żeby wziąć prysznic.  Pogódź się z tym. Dobranoc, Milaya.  Dobranoc, dupku — zakończyła rozmowę. Boże, ta dziewczyna jest kimś więcej. Strona | 130

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

***  Nienawidzę

cię, Lily.

Uśmiechnęła się do Lutra.  Bądź

mężczyzną, Luter — powiedziała Janet. — Tylko ty

narzekasz.  Łatwo ci mówić. To my dźwigamy najcięższe rzeczy. Mike rzucił mu ostrzegawcze spojrzenie. Lily tylko się roześmiała. Chciałaby zobaczyć Jane jako Terminatora, kopiącego Lutra w dupę. Naprawdę potrzebował dobrego kopa, marudził cały dzień.  Nie

— szepnął Adam. — Nie zaczynaj z nią, bo nigdy nie

skończy. Luter spojrzał przerażony i pobiegł sprawdzić, co jeszcze trzeba przenieść przez trzy kondygnacje schodów. Lily była zaskoczona, kiedy Adam zgłosił się na ochotnika do wnoszenia mebli. Początkowo chciała kazać mu odejść, ale potrzebowali pomocy. Nikoli nie żartował z kupnem mebli. Zamówił wszystko. Dzisiaj rano wyrzucił stare meble, z wyjątkiem tych z pokoju Lutra. Zawlókł ją do kilkunastu sklepów meblowych, a później wynajął firmę przewozową. Posadził Lutra między nimi, żeby nie świrowała. Dobrze wiedziała, że nie uporałaby się z takim ograniczeniem. Najwyraźniej Nikoli też. Adam i Mike usiedli przed telewizorem na miękkiej, ciemnobeżowej kanapie. Lily wybrała ją nie dla koloru, który pasował do jasnych ścian, ale przez wygodę. Zrobiła w sklepie test jakości i komfortu. Ta była najcichsza i najłatwiej byłoby na niej zasnąć.

Strona | 131

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Nikoli rzucił na nią czerwone poduszkami i krzyknął: — Napoje w lodówce, chłopaki. Weźcie coś zimnego zanim pójdziemy po resztę. Janet pociągnęła długi łyk wody i szepnęła do Lily. — Dlaczego on kupuje nowe meble?  Nie

chciałam wejść do mieszkania, dopóki nie pozbędzie się tych chorobotwórczych brudów —powiedziała, nie zadając sobie trudu, żeby zniżyć głos. Nikoli tylko uśmiechnął się blado i sapnął w swoje piwo.  Myślisz,

że dlaczego nie siadam w domu bractwa u Adama i Mika? — zapytała z wyraźnym wstrętem. —Wystarczy pomyśleć o wszystkich płynach w tym miejscu.  Fuuuuu. Nigdy o tym nie myślałam.  Sprzątamy — bronił się Mike.  Wybielaczem? — Zapytała Lily. — Wszędzie?  Cóż…  Nie sprzątacie!? — Jane wyglądała, jakby dostała mdłości. — Nie wrócę tam ponownie. Mike spojrzał wściekle na Lily, a ta tylko się uśmiechnęła. — Pogódź się z tym, Michelangelo. Nagle Luter wydał z siebie jęk przyjemności i wszyscy odwrócili się, żeby zobaczyć go rozłożonego na kanapie.  O.

Mój. Boże. Mógłbym tu zamieszkać.  Wynocha z kanapy! — krzyknęła Lily.  Co? Dlaczego?  Ponieważ jest nowa, a ty jesteś spocony, brudny i śmierdzisz.  To moja cholerna kanapa — usiadł, ale podniósł się widząc morderstwo w oczach Lily. W zamian ruszył do lodówki, którą Nikoli również wymienił. Nikoli chwycił napój z ręki Lutra. — Nie człowieku, to nie dla ciebie. Są dla Lily — wręczył jej puszkę wiśniowego dr. Pepper’a.

Strona | 132

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Ja

też je lubię! — zaprotestował.  Nie dotykaj ich — ostrzegł Nikoli ciężkim głosem.  Skąd wiesz, że to moje ulubione? — zapytała zakłopotana Lily. — Nigdy o tym nie mówiłam.  Prosisz o nie za każdym razem, kiedy idziemy coś zjeść — wzruszył ramionami, jakby to nie było nic wielkiego. — Nie trudno się domyślić.  Dziękuję, Nikoli. Skinął głową i wrócił do lodówki po piwo. Zaczynał żałować zawarcia układu. Nie dlatego, że nie chciał jej pomóc, nie. Zaczął się zmieniać i to nie dawało mu spokoju. Robił dla niej małe rzeczy typu zaopatrzenie lodówki w jej ulubione napoje, odprowadzanie na zajęcia, mimo że spóźnia się na własne. W ciągu ostatnich dwóch tygodni zorientował się, że Lily bardziej docenia mniejsze gesty niż te wielkie. Za każdym razem kiedy się uśmiechała, jego żołądek robił salto. Przeszkadzało mu to, ale jednocześnie lubił uczucia jakie wywoływała. Parsknął na własne niezdecydowanie. Dziewczyna naprawdę zaczynała się do niego dostawać. Nikoli zmrużył oczy, kiedy Adam odsunął krzesło dla Lily. Jego pierwszym odruchem była chęć wybicia gówna z Cud Chłopca i wysłanie go na ostry dyżur, ale Lily kazała odpuścić, więc trzymał język za zębami. Adam był przynajmniej użyteczny. Dźwiga na schodach więcej ciężarów, niż zawierał jego przydział. Janet włączyła radio, w którym leciało "Sugar" Maroon 5 w — Och, kocham tą piosenkę!  No,

mistrzu karaoke, śpiewaj — powiedział Mike z mściwym błyskiem w oku.  Nie — Lily pokręciła głową.  Mistrz karaoke? — zapytał Nikoli.  Dziewczyna potrafi śpiewać — potwierdził Adam. — Pięknie śpiewać.

Strona | 133

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Muszę

to usłyszeć.  Nie, to się nie wydarzy.  Oj, dawaj, Lils — nakłaniał Adam. — Zaśpiewaj dla nas.  Ty zacznij — powiedziała złośliwie. Nikoli patrzył z otwartymi ustami na Cud Chłopca, trzeba przyznać, że miał przyzwoity głos. Lily roześmiała z głupiego tańca Adama. Rzucił jej pilota i zaczęli śpiewać razem. Ich głosy dobrze się zgrywały i oczywistym było, że dużo razem śpiewali. Zaschło mu w ustach na widok tańca Lily podczas kolejnego utworu: „Worth It” Fifth Harmony. Tańczyła zmysłowo, a nawet trochę brudno. Cholera. Podążał wzrokiem za biodrami dziewczyny, kiedy poruszała nimi w rytm piosenki. Kurwa. Powiedziała, że lubi tańczyć, ale... kurwa. Ślinił się, kiedy kręcąc biodrami schodziła coraz niżej i identycznie wracała. Ledwo stłumił jęk obserwując, jak porusza tyłkiem i piersiami. Gdzie nauczyła się tak tańczyć? Ja pierdolę, był twardy. Spoglądając w górę, złapał Lutra na gapieniu się i uderzył go w ramię. — Oczy w górę! — warknął. Nikoli zauważył, że Adam podszedł bliżej Lily. Tańczył wymownie kręcąc biodrami. Poczuł ukłucie zazdrości. Co do cholery? Im bliżej tyłka Lily był Adam, tym bardziej miał ochotę go stłuc. Lily dobrze się bawiła i nie zauważyła jego bliskości. Nikoli zbliżył się asekuracyjnie, w razie potrzeby gotowy do interwencji. Lily zaśmiała się, kiedy złapała Nikoliego na ocieraniu śliny. Torturował ją prawie dwa tygodnie. Teraz jej kolej na mały rewanż. Śledził oczami jej biodra i tyłek poruszające się w rytm piosenki. Uśmiechnęła się i odwróciła z wdziękiem kota. Znieruchomiała, kiedy ktoś stanął za nią. Adam. Domyśliła się, widząc wściekłego Nikoliego. Napięła mięśnie i starała się kontrolować drżenie dłoni. Panika rozrosła się, kiedy Adam otoczył ją ramionami w pasie. Nie mogła zahamować reakcji.

Strona | 134

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Wyrwała się i szybko wycofała, dopóki nie uderzyła w wyspę kuchenną. Adam wyglądał na urażonego, ale do cholery, wiedział, że nie powinien jej dotykać. Osunęła się na podłogę. Chcąc złagodzić panikę, wsunęła głowę między nogi i próbowała oddychać. Przypominała sobie, że nikt jej nie skrzywdził. Nie działało.  Co

ty, kurwa robisz? — ryknął Nikoli. Skrzywiła się. Nie mogła oddychać. O, Boże, nie mogła oddychać. Bardziej czuła niż widziała wahanie Janet. Koleżanka zobaczyła jeden z jej ataków, kiedy w zeszłym roku Brian próbował ją przytulić w ramach podziękowania za pomoc w angielskim.  Myślałem, że jest lepiej — powiedział cicho Adam.  Jest. Jeśli jej się pogorszy, przysięgam…  Nikoli — wyszeptała, mając nadzieję że ją usłyszy. Podbiegł w mgnieniu oka. — Milaya, jest w porządku. Jesteś bezpieczna — brzmiał spokojnie i kojąco, ale gdy dotknął palcami czubek jej głowy, nie mogła powstrzymać biadolenia. — Nie, proszę… Nie dotykaj mnie..., nie mogę... Ja…  Shh,

katonyac, nie zamierzam cię dotykać.

Wstał i podszedł do Adama, chwytając go za przód koszulki przyciągając do siebie.  Nie

— szepnęła ze łzami w oczach. — Proszę, nie, Nikoli.

Uniosła głowę na tyle, żeby zobaczyć, że spiął się, ale odsunął od chłopaka, nadal gotowy do uderzenia. Zamiast tego rzucił nim niczym szmacianą lalką o zlew kuchenny.  Wynoście

się wszyscy.

Słyszała bezowocnie protestującą Janet. Pokój opustoszał, Nikoli podszedł do radia, ale nie wyłączył go, jedynie przyciszył. Potem chwycił butelkę wody z lodówki i usiadł naprzeciwko niej, w sporej odległości. Postawił butelkę w miejscu, z którego ją dosięgnie.

Strona | 135

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Spokojnie,

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

dushka — mruknął. — Jesteś bezpieczna.

Jej płuca zaciskały się coraz bardziej, a obraz rozmazywał. — Ja... nie… nie mogę oddychać — jęknęła.  Zamknij

oczy — powiedział spokojnie. — Wsłuchaj się w dźwięki muzyki i nie myśl o niczym innym, jak jej słowach. Śpiewaj je w głowie, dushka. Słuchaj i relaksuj się. Zamknęła oczy i pozwoliła dźwiękom "All of Me" John’a Legend’a uspokoić się. Nuciła wraz z miękkim głosem piosenkarza. Gwałtownie otworzyła oczy i zaskoczona spojrzała na Nikoliego. Mogła oddychać, panika zmniejszyła się. Skąd wiedział co zrobić?  Pamiętasz,

jak mówiłem ci, że mój ojciec był w wojsku? Miał PTSD, czyli zespół stresu pourazowego. Po powrocie do domu z ostatniej misji, cały czas miewał ataki paniki. To było tuż przed tym, kiedy wysłał mnie i Calluma do naszego wuja. Moja mama uspokajała go muzyką. Pomyślałem, że tobie też może pomóc. Pomaga? Skinęła głową. Pomagało. Siedziała sztywna jak deska, ale wyrównała oddech. Była zakłopotana. Myślała, że jest lepiej, ale prosty dotyk Adama wywołał w niej szaleństwo.  Hej,

hej, nie płacz teraz, Milaya — otarła łzę, ale nie mogła powstrzymać kolejnych.  Przepraszam — czknęła.  Za co przepraszasz?  Ciężko pracowałeś, żeby mi pomóc, a to nie działa. Przykro mi, że marnujesz czas.  Hej, dushka, jest lepiej. To nie jest coś, co osiąga się przez tydzień, dwa czy nawet miesiąc. Będziemy posuwać się tak wolno, jak potrzebujesz. Nie denerwuję się. Po prostu miałaś gorszy moment, a Cud Chłopiec nie powinien cię tak obejmować. Nie

Strona | 136

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

spodziewaliśmy się tego i dlatego jesteś przerażona. Nie wątp w siebie, Lily. Jest poprawa.  Co oznacza „dushka”? — zapytała, zawsze zapomniała sprawdzić.  Nie powiem, Lily Bells. Pokręciła głową i usiadła, sięgając po butelkę wody i biorąc ostrożny łyk. Nie miała ochoty zarzygać nowych mebli Nikoliego, zwłaszcza po skarceniu Lutra.  Nie

jesteś taki, jak się spodziewałam.  Co masz na myśli? — wzruszył ramionami. — Cóż, też jesteś inna, niż się spodziewałem.  Jesteś zuchwały i masz tą „odpierdol się” postawę, ale jesteś też miły i cierpliwy. Nie spodziewałam się. Nikoli obserwował zmieszanie na twarzy Lily i musiał przyznać, że był równie zdezorientowany. W ciągu, zaledwie dwóch tygodni stała się kimś więcej.  Nie

mów tego głośno — zaśmiał się, żeby ukryć emocje. — Mam reputację do utrzymania. Teraz, co chcesz na obiad? Jestem głodny. Chodźmy zjeść, a potem odwiozę cię do domu.  Co z meblami?  Nie martw się, Luter dokończy wieczorem. Co chcesz zjeść?  Kubańskie? — zapytała niepewnie.  Pewnie. Joe jest szczęśliwy, kiedy przychodzisz. Idź się umyj, ja zajmę się resztą. Ok? Skinęła głową i ruszyła w stronę łazienki. Kiedy zamknęła drzwi, poszedł pogadać ze wszystkimi. Cholerny Adam. Cud Chłopiec zawsze wszystko pierdoli. Nigdy więcej. Czekali na zewnątrz. Ruszył prosto na Adama, ale Mike go zablokował.  Spokojnie

kolego. Lily ci nie wybaczy, jeśli coś mu zrobisz.

Uwielbia idiotę.  Nie mam zamiaru go uderzyć — obiecał, ale Mike nie drgnął. Mądry facet. Strona | 137

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Adam spojrzał na niego ze złością i wyzwaniem w oczach. Był zazdrosny. — Zbliż się do niej jeszcze raz, a kurwa, nie ręczę za siebie.  Jest

moją najlepszą przyjaciółką!  To dlaczego, do cholery, to zrobiłeś? — Nikoli eksplodował. — Wiesz, jaka jest.  Widziałem, że ty ją dotykasz — powiedział przez zaciśnięte zęby. — Myślałem, że jest lepiej...  Nie jest lepiej! — przerwał. — Pozwala mi się dotykać tylko dlatego, że mi ufa.  Mi nie ufa?! — krzyknął Adam.  Oczywiście, że nie!  Uspokój się, kurwa! — interweniował Luter, stając przed Adamem. — To był błąd! Niech wszyscy się uspokoją i się rozejdą. Nikoli zazgrzytał zębami i powstrzymał świerzbiącą rękę przed uderzeniem w cokolwiek. Jego pierwszym wyborem była twarz Cud Chłopca, ale Luter miał rację, musiał się ogarnąć. Był zły na Adama, a pogarszała to wiedza, że Lily go kocha. Był jej najlepszym przyjacielem od dziecka. Tylko dlatego się powstrzymał.  Trzymaj

się od niej z daleka! — ostrzegł. — Ona musi się leczyć, nie zachowuj się jak zazdrosny głupek.  Nie jestem o ciebie zazdrosny — zaprzeczył zapalczywie.  Zachowujesz się jak zazdrosny dupek, Adam — zaćwierkał Mike. Adam rzucił mu gniewne spojrzenie, ale trzymał gębę na kłódkę.  Zabieram

Lily na obiad — powiedział i odwrócił się, aby wejść z powrotem do środka. — Mike, trzymaj go ode mnie i Lily z daleka, albo nie obiecuję że przeżyje nasze następne spotkanie.

Strona | 138

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

*** Bar był pełny jak zawsze, ale Joe’mu udało się wcisnąć ich do tylnej budki. Dzięki temu, ku uciesze Lily, mieli trochę więcej prywatności niż osoby przy innych stołach. Rozejrzała się, kiedy siadali. Ciepło tego miejsca zawsze ją rozluźniało. Ciepłe odcienie drewna i subtelne akcenty kultury kubańskiej dodawały relaksujący i zabawny klimat. Głos uśmiechniętego Joe’go witał gości. Wystarczyło zerknięcie na nią, żeby wysłał Nikoliemu wściekłe spojrzenie.  Opowiedz

mi o Joe — powiedziała cicho, patrząc jak porusza się po restauracji.  Co?  Skąd go znasz?  Jem tutaj — powiedział, nie patrząc jej w oczy.  Tak, ale skąd go znasz? Nie chciał o tym opowiadać, przynajmniej nie dzisiaj. Mogłaby się przestraszyć. — Czy to ma znaczenie?  Tak.

Pamiętam, że kiedy byliśmy tutaj pierwszy raz obydwoje zachowywaliście się... terytorialnie. Jestem ciekawa.  Joe wziął mnie pod swoje skrzydła, kiedy przyjechałem do Bostonu. Dzielimy ten sam rodzaj potrzeb w sypialni.  O mój Boże, jesteś biseksualny! — zasłoniła dłonią usta. Wyglądała śmiesznie, będąc tak zaskoczoną i przerażoną jednocześnie.  Nie. Nie jestem!  W porządku, jeśli tak, Nikoli.  Oczywiście, że w porządku — powiedział niskim głosem. — Nie ma w tym nic złego, ale nie gustuje w facetach.  Hmmm...  Słuchaj, mówię poważnie, Lily. Mój brat Connor jest biseksualna, więc uwierz mi, nie przeszkadza mi jego wybór, ale ja tego nie robię. Łał. Nie spodziewała się tego. — Fajne, że rodzina go wspiera.

Strona | 139

CandyJourney

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Tego

nie powiedziałem — uśmiechnął się wymuszenie. — Moi bracia i ja jesteśmy blisko, a jednocześnie każdy z nas nie godzi się z jego wyborem, jedynie go wspieramy. Moi rodzice i dziadkowie? Wszyscy są praktykującymi katolikami. Gdyby wiedzieli o wyborze Connora, nie byliby szczęśliwi.  Popierasz go i jak się z tym czujesz?  To mój brat. Chcę, żeby był szczęśliwy i tak długo jak będzie, nie interesuje mnie z kim się spotyka. Teraz jest w związku z kobietą, ale kto wie, może za miesiąc będzie pieprzył faceta. Ten drobny szkopuł pogrzebał jego „pierdol się” postawę. Ciągle ją zaskakiwał, dlatego nie mogła powstrzymać wielkiego uśmiechu cisnącego się na twarz.  Wracając

do

Joe’go.

Gdzie

się

poznaliście?

Tutaj

w restauracji?  Nie, spotkałem go w Bastian’s. To seks klub. Zirytował się brakiem szoku Lily.  Joe

widział, że potrzebuję kontroli w seksie, ale wtedy nie byłem jeszcze w tym dobry. Joe wziął mnie pod swoje skrzydła i nauczył, jak spełnić kobietę.  Więc, ty i on... — urwała i poruszyła wymownie brwiami.  Nie! Mówiłem już, że nie lubię mężczyzn. Nie interesują mnie.  Więc co dokładnie robił?  Dzieliliśmy się kobietami. Pokazał mi, jak kontrolować sytuację, jak być osobą którą jestem dziś, jak być dominem i zdobyć uległą. Niektóre z rzeczy, które widzieliśmy w Bastian... — zdegustowany, potrząsnął głową. — Ani Joe, ani ja nie lubimy bólu. To znaczy, w porządku, niektórzy tego potrzebują, ale nigdy nie skrzywdziłem kobiety. To nie daje mi żadnej przyjemności, dlatego Joe postanowił mi pomóc. Widział, że miałem problemy z dominacją bez ranienia tej drugiej osoby. Od tamtej pory byliśmy przyjaciółmi, prawie braćmi.

Strona | 140

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Ach,

tu jest moja piękna dziewczyna — przerwał im głos Joe’go. — Powiedz, co zrobił Nikoli, że spowodował twój płacz? Joe był zdenerwowany i zaniepokojony jej łzami. Za każdym razem, kiedy razem z Nikolim przychodzili tu coś zjeść, Joe nazywał ją dziewczyną Nikoliego. To go zawsze dręczyło, teraz wiedziała dlaczego.  Nikoli

nic nie zrobił. Zdenerwowałam się, a on mi pomógł.  Dusza tak piękna jak twoja, nigdy nie powinna płakać — Joe zignorował niski warkot Nikoliego. — Każdy, kto cię zrani, będzie miał ze mną do czynienia.  To moja praca, Joe.  Powiedziałeś to już komuś?  Tak. To jedno proste słowo przywróciło uśmiech Joe’go. — Dobrze. Chcesz spróbować specjalność dnia? Normalnie nie ma jej w menu?  Co

to jest? — zapytał podejrzliwie Nikoli, powodując wybuch śmiechu Joe’go.  Ostatni raz, kiedy przekonałem go do wypróbowania nowego dania, wypalił sobie usta i wypił 3 litry wody. —wyjaśnił Joe, zaciekawionej Lily. — Teraz mi nie ufa.  Więc, co mamy spróbować? — zapytała na przekór niezadowolonemu Nikoliemu.  Gulasz wołowy.  Gulasz wołowy?  Cóż, mój jest bardziej skomplikowany niż zwykły gulasz. — mrugnął. — To będzie gulasz wołowy po kubańsku.  Przynoś — roześmiała się. — Jestem gotowa.  Wspaniale! —uśmiechnął się. — Jemu też przygotuję. Nikoli mruknął coś niezrozumiale. Uśmiechnęła się jeszcze bardziej na jego zirytowanie.  Luter

powiedział, że sprawdzaliście Mach 1 w tym tygodniu. Zbliża się wyścig?

Strona | 141

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Tak,

za około miesiąc. Nie trzeba wiele pracy, ale chcemy zmodyfikować silnik tylko trochę bardziej niż jest.  Potrzebujesz pomocy? Nikoli poderwał głowę. Była poważna?  Naprawdę

chcesz być brudna i usmarowana smarem?

Zaśmiała się. — Pod maską czuję się lepiej niż w domu. Tata wszystkiego mnie nauczył, ja po prostu kontynuuję jego lekcje. Adam, po tych wszystkich latach, ma mnie dość. Joe postawił talerze i dzbanek mleka. — Gdyby Nikoliemu zrobiło się gorąco, na wszelki wypadek, przyniosłem też dzbanek zimnego mleka. Lily zachichotała, a Nikoli posłał jej groźne spojrzenie. Nie chciał spalić sobie wszystkich kubków smakowych. — Śmiało. Gryź, dushka.  Ile

razy muszę powtarzać? Nie nazywaj mnie tak!

Skinął głową w stronę miski, pachniało pysznie, ale wiedział lepiej, widział pływające w środku chili. Zgarnęła kęs i wepchnęła w usta. Szukał pierwszych znaków świadczących o dodatkowej ilości chili, ale ona jedynie zamknęła z przyjemności oczy. —Mmmmm... Joe, to jest pyszne. Nikoli zmarszczył brwi i wziął odrobinkę swojej zupy. Była pyszna, ale przełknął szybko zanim ogień wywołałby jakiekolwiek szkody. Spojrzał na Lily, która brała kolejny kęs. Nie dotknęła picia, ani mleka. Zwrócił podejrzliwe spojrzenie na Joe. Gdyby dodał więcej chili, Lily też by ją dostała?  Coś

nie tak, Nikoli?

Potrząsnął głową, nie chcąc się przyznać, że bał się gulaszu, podczas gdy Lily szuflowała równo. Jeśli dowiedzieliby się o tym jego bracia, nie miałby życia. Cholera by Joe i jego pikantne kubańskie dania.

Strona | 142

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Gdy Joe odszedł, Nikoli wziął łyk zimnego mleka. Lily podniosła szklankę wiśniowego Dr. Pepper.  Więc,

mój mały świętoszku. Gdzie nauczyłaś się tak

tańczyć? Zmarszczyła nos. Nienawidziła „świętoszka” równie mocno, jak „dushka”. Gdyby tylko wiedziała, że to znaczy kochanie. Stłumił uśmiech.  Oglądałam

teledyski. Jako nastolatka spędziłam godziny w swoim pokoju, śpiewając i tańcząc do ulubionych kawałków i zespołów. Wyobrażał sobie jej taniec wokół pokoju ze szczotką do włosów.  Jesteś

naprawdę dobra.

Wzruszyła ramionami. — Czemu nie jesz?  Nie

jestem głodny. Chciałem cię nakarmić, jedzenie cię

odpręża.  Nieprawda.  Tak, Lily Bells, robi to. Nie bądź taka przerażona. Uwielbiam obserwować, jak jesz — podniósł rękę, aby powstrzymać to co formowało się w jej ustach. — Bez żartów. Delektujesz się jedzeniem jak życiem. Jestem szczęśliwy oglądając to. Skończyłaś swoje. Weź moje, jeśli chcesz. Zmarszczyła brwi, ale nie odmówiła. Doszedł do wniosku, że dziewczyna miała świetny metabolizm. Nie jadła dużo, ale o dziwnych porach. Wzięła kęs, a jej oczy rozszerzyły się. Patrzył, jak na oślep łapie picie. Podał jej szklankę mleka, którą wypiła na raz.  Co

to do cholery jest? — jęknęła.  Wiedziałem. Drań. Wrzucił dodatkowe chili.  Próbuje cię zabić?  To jego forma żartu — czuł, że Joe, skądś ich obserwuje. Dupek. — Wychodzimy? Strona | 143

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Skinęła głową i sięgnęła po mleko, kiedy płacił. Jej usta płonęły, a oczy łzawiły. Nigdy nie jadła niczego ostrzejszego. W drodze do samochodu próbowała przypomnieć sobie, czy ma w pokoju coś do picia. Nikoli bez słowa zatrzymał się przed sklepem spożywczym i kupił karton mleka. Kiedy dotarli do akademika, nie próbował jej pocałować ani dotykać. Dotrzymał słowa przez całą noc. Zachowywał się jak prawdziwy dżentelmen. Rebeka przedstawiła jej Nikoliego i związek z Adamem w innym świetle. Co jeśli poczuje do niego więcej niż powinna? Trzy godziny później, kładąc się spać, nadal nie znała odpowiedzi.

Strona | 144

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 14 Minęły kolejne dwa tygodnie. W tym roku zajęcia Lily były trudniejsze, ale jak sama zauważyła, zawsze znalazła coś, żeby ominąć naukę. Jeśli nie dawała korepetycji, spędzała czas z Nikolim. Czuła się dziwnie, ponieważ lubiła z nim przebywać tak bardzo jak z Mike’m i Adamem. Nikoli do niej dotarł. Nigdy nie posunął się za daleko. Zawsze zostawiał jej pole manewru, aby mogła się wycofać w każdym momencie. Rozmawiali godzinami. Obydwoje byli sfiksowani na punkcie samochodów, co pomagało w budowie relacji. Nikoli, jak to Nikoli. Kiedy dawała mu palec, brał całą rękę. Nie był taki zły, jak sądziła. Był bardzo słodki i opiekuńczy, ale tylko kiedy nikt nie widział, ponieważ nie chciał stracić reputacji. Irytowała się, ponieważ z każdym spotkaniem poznawała jego prawdziwe oblicze. Musiała na okrągło przewartościowywać swoją opinię o nim. Wolała go jako egoistyczną, szkolną dziwkę, którą wbrew wszystkiemu nie był. Zachowywał się prawie normalnie. Prawie, ponieważ jego ego wykraczało poza normę. Zadowolona bawiła się z przyjaciółmi. Mike poprosił, żeby pomogła mu i Adamowi w grze. Cała trójka uwielbiała grać, szczególnie w „Halo”. Drużyna facetów pokonała Mike’a i Adama. Lily była najlepszym strzelcem, a Mike ubłagał ją, żeby dziś do nich dołączyła. Chciał się odegrać. Luter również padł ofiarą siły przeciwników. No bo, poważnie, grupa jedenastu facetów przeciw dwóm osobom nie była fair. Chłopaki usunęli stolik. Usiadła z Mike’m na kocu naprzeciwko kanapy, obok Lutra. Adam zajął krzesło, koło Mike’a. Wciąż z nim nie rozmawiała, ale chyba domyślił się, że jeśli będzie trzymał gębę na kłódkę, nie wyjdzie. Potrzebowała czasu i w końcu to uszanował. Epizod w mieszkaniu Nikoliego tylko go w tym utwierdził. Przez pierwszą godzinę biegali dokoła jak wariaci, żeby mogła wyczuć taktykę drugiego zespołu. Była zadziwiająco łatwa - szli i

Strona | 145

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

po prostu zabijali. Jedynie brutalna siła w liczbach. Lily uśmiechnęła się, wyglądając z kryjówki. Pierwszy z nich wszedł na linię ognia. Przepuściła go. Chciała zobaczyć, w jakich grupach podróżują. Śledziła ich ruchy przez ostatnie dwadzieścia minut. Teraz przybywała w swoim ulubionym miejscu, całkowicie ukryta. Zanim nawet zdała sobie sprawę, co się wydarzyło, zdjęła połowę wrogów. Nikoli chwycił piwo z lodówki i ruszył na poszukiwania reszty. Luter wysłał mu wcześniej SMS, że był z Lily w bractwie Cud Chłopca. Robili jakiś turniej online. Wiedział, że była graczem, ale nie miał pojęcia, że brała udział w turniejach. Powinien się domyślić, w końcu to Lily Bells, ciągle zaskakująca czymś nowym. Była orzeźwiająca i cholernie się jej bał. Nie mógł pozwolić, żeby zakład się przedłużył, ponieważ przyniósłby więcej bólu niż czegokolwiek. Zwykła myśl o wycofaniu się wywoływała skurcze w żołądku. Nie powstrzymał cisnącego sią na usta uśmiechu, kiedy zauważył ją siedzącą na podłodze, całkowicie skupioną na ekranie i wykrzykującą polecenia do Mike'a i Lutra. Była tak skupiona, że nie zwracała uwagi na nic innego, co dało mu chwilkę na dokładną inspekcję. Miała najbardziej wyrazistą twarz, jaką do tej pory spotkał. Niczego nie ukrywała, zawsze pozostawała naturalna. Nie kłamała. Nie igrała z ludźmi. Fascynowała samym swoim widokiem. Pochyliła się i zmrużyła oczy, a Nikoli zerknął na telewizor. Trzech facetów przechodziło obok jej kryjówki. Patrzył, jak po kolei pozbywa się wszystkich. Zmarszczył brwi, kiedy przybiegli trzej kolejni. Od razu do nich strzeliła. Zaśmiał się. Sprytne maleństwo. Luter i Mikey wiwatowali, ale szybko uspokoili się i rozpoczęli polowanie. Chichocząc, rozejrzał się za wolnym miejscem. Lily i Mike leżeli przed kanapą. Luther siedział po prawej stronie Lily, a Cud Chłopiec naprzeciwko Mike’a. Nie miał gdzie usiąść...

Strona | 146

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Szatański plan uformował się sam. Och, Lily Bells go zabije, ale będzie warto. Nawet nie drgnęła, kiedy lekko ją dotknął. Dobra, może nie była w pobliżu miejsca, w którym tak bardzo pragnął ją mieć, ale zachwycił się postępem. Zrzucił buty, a potem wspiął się na oparcie kanapy, z nogami po obu stronach Lily. Skupiła się na grze, więc nic nie zauważyła. Wolno, przeniósł nogi w dół, nadal otaczając Lily nogami. Dziewczyna, ku radości Nikoliego, nieświadomie oparła się o mebel, zabijając dwukrotnie większą liczbę wrogów. Mike i Adam wpatrywali się w nich w szoku. Mniej więcej po minucie Mike skinął głową i wrócił do gry, natomiast twarz Adama przybrała wyraz czystej nienawiści. Nikoli wyszczerzył zęby, chcąc wkurzyć go mocniej. Małe przyjemności w życiu są najlepsze.  Ilu

zostało? — Zapytał Mike, pudłując. Luter zdjął faceta. — Dzięki kolego.  Czterech — odpowiedziała w roztargnieniu Lily, kierując się do zadaszonego wąwozu. — Nie skupiajcie się w jednym miejscu. Dajecie im dwóch w cenie jednego. Mike posłusznie odszedł od Lutra. Lily przykucnęła i czekała. —Mikey, idź tędy. Mam czysty strzał.  Co?

Dlaczego ja?  Będziesz przynętą — powiedział spojrzeniem bliskim stopienia lodowców.

szorstko

Adam,

ze

Lily zmarszczyła brwi i obróciła się w stronę Nikoliego. Nikoli doskonale wiedział, sprawę ze swojego położenia. uwięziona między jego nogami. Nadal ją przetrzymując pochylił

kiedy dziewczyna zdała sobie Zesztywniała. Była całkowicie Jednak nie pozwolił jej uciec. się i ucałował w czubek głowy.

Strona | 147

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Cicho, żeby jako jedyna usłyszała, powiedział: — Spokojnie, Milaya. Lily wzięła głęboki oddech i zrelaksowała się. Chwilę to trwało, ale był z niej cholernie dumny. — Dobra dziewczynka — wyszeptał wtulając się w jej włosy. Zawsze pachniała tak cudownie. Wanilia i truskawki.  Mike,

masz jednego na szóstej. Jeśli się ruszysz, dostaniesz

i zginiesz. Nikoli roześmiał się i rozsiadł wygodnie, obserwując grę. Lily była dobra. Więcej niż dobra. Może pomoże w tworzeniu nowej gry o zombi, do której aktualnie potrzebował testera broni. Zamarł. Naprawdę o tym myślał? Nigdy nie powiedział żadnej kobiecie o swojej działalności. Prosił się o kłopoty. Dawno temu dostał nauczkę. Lepiej nie mieszać przyjemności z pracą.  Człowieku,

twoja dziewczyna jest kozacka — wykrzyknął Luter, obserwując Lily. I dopiero wtedy uświadomił sobie, co powiedział. Spojrzał szeroko otwartymi i przerażonymi oczami na Nikoliego. Lily nie zwracała uwagi na otoczenie. Jej celem była gra, ale wszyscy w pokoju, łącznie z innymi facetami którzy przyszli obserwować rozgrywkę, wpatrywali się w niego. Wiedzieli, że nie był związkowym gościem. W ostatnich tygodniach, kiedy spędzał czas z Lily, nigdy specjalnie nie nazywał jej swoją dziewczyną. Spojrzał w dół i stwierdził, że nie może powiedzieć, że nią nie była. Cholernie dziwne. Próbował się odezwać, ale po prostu nie potrafił. Cholera, miał kłopoty.  Jest

— zgodził się, opierając wygodniej o kanapę. Słyszał zszokowane wdechy. Przerażenie na twarzy Cud Chłopca powinno zostać uwiecznione. Nie zasługiwał na Lily. Nikt nie zasługiwał. Jest za dobra dla wszystkich dupków, w tym dla niego.

Strona | 148

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

W rogu pokoju zobaczył swojego kumpla Craiga. Facet nie zwracał uwagi na nic po za swoimi rękami, na tyłku ślicznej blondynki z dużymi cyckami. Sam widok pogorszył sprawę. Wypuścił powolny oddech zerkając na Lily, siedzącą centymetry od jego penisa. Wyobrażał sobie jej usta owinięte wokół, jej paznokcie wbijające się w tyłek, podczas gdy wchodziłby w nią coraz głębiej. Kurwa, musiał się uspokoić. Ale nie mógł. Cholera. Minęły tygodnie, odkąd uprawiał seks. Musiał ukoić ból. Owinął sobie wokół dłoni jej włosy, dziwiąc się ich miękkością. Powoli, żeby jej nie spłoszyć, przeniósł je do tyłu i zaczął zaplatać warkocz. Kiedy wrócą do apartamentu w mieście, pokaże jej, czego pragnął przez tygodnie. Chciał jej dotykać, całować i nie tylko. Pokazałby jej, jak dobrze poczuje się w jego ramionach. Leniwy, pełny obietnic uśmiech wykwitł na jego twarzy. Pochłonięty myślami nie zauważył, że dwóch ostatnich przeciwników rozeszło się, podobnie jak grupa wokół nich. Zostali jedynie Adam i Mike, patrzący z niedowierzaniem na Lily pozwalającą zaplatać sobie warkocza. Ostatnio robił to często, więc dla niej nie było to dużym zaskoczeniem. Westchnął. Dlaczego żaden z nich nigdy nie próbował? Mieli o nią dbać. W ciągu dwóch miesięcy zrobiła większe postępy niż przez kilka poprzednich lat.  Lils?  Hmm?

— zrelaksowana, oparła głowę na kolanach Nikoliego. Uwielbiała, kiedy ktoś czesał jej włosy. Jej mama robiła to kiedy była mała, ale nigdy tak delikatnie jak Nikoli. Pieścił jej włosy, od czasu do czasu lekko za nie pociągając.  Masz klejnoty na sprzedaż? Poderwała się na wzmiankę o formie płatności używanej w grze. Mikey oszczędzał przez tydzień, żeby pozwolić sobie na większe wydatki. Zawsze kupował od niej, ponieważ miała wiele kamieni. Kupowała i sprzedawała klejnoty w niższej cenie. Tak Strona | 149

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

dorobiła się małej fortuny w grze i utrzymywała zdrowe konto bankowe w realu.  Ile

potrzebujesz? — zapytała, prostując się.  Co najmniej pięć tysięcy, może więcej pod koniec tygodnia.  Na co, do cholery, potrzebujesz pięciu tysięcy klejnotów?  Klejnotów? — zapytał Nikoli. Zignorowała go i skoncentrowała się na Mike'u. — Więc?  Kupiłem

Janet pierścionek — wyznał nieśmiało, wyciągając z kieszeni małe, czarne, aksamitne pudełeczko. Lily pisnęła i zerwała się, ignorując chrząknięcie naburmuszonego Nikoliego. — Pokaż mi! — Mike roześmiał się i umieścił pudełeczko na jej wyciągniętej dłoni. Kiedy je otworzyła jęknęła z zachwytu, w środku leżał prosty, diamentowy pierścionek. Nie był ogromny, ale elegancki i idealnie pasował do Jane.  Jest

piękny, Mikey. Dobrze się spisałeś.  Mam nadzieję, że Jane się spodoba — wepchnął pudełeczko z powrotem do kieszeni. Brzmiał na tak zdenerwowanego, że Lily nie mogła powstrzymać uśmiechu.  Kocha cię — zapewnił Adam. — Nie martw się bracie. I tak nie chodzi o pierścionek.  Adam ma rację — zgodziła się Lily. — Pokocha pierścionek, tak jak i ciebie.  Może.  Po co ci tak dużo klejnotów?  Cóż, pomyślałem, że zorganizuję ślub niespodziankę dla Jane. Chcę go zaplanować na dzień po oświadczynach. Pomyślałem, że to będzie dla nas wyjątkowe, wziąć ślub i świętować go online.  Słodko — uśmiechnęła się Lily.  Czekaj, zatrzymaj się chwilkę — przerwał Nikoli. — Mówisz o VSL? Wirtualnym życiu społecznym?  Tak — Adam zaśmiał się z szoku Nikoliego.  Gracie w gry erotyczne? — wrzasnął, a Lily zachichotała.

Strona | 150

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 To

więcej niż gra erotyczna. To wirtualna rzeczywistość — powiedziała.  Zasadniczo, Lily Bells, to gra w której się spotykasz i pieprzysz.  Może dla ciebie. Ja się tam dobrze bawię, chodząc do klubów, zwiedzając i poznając nowych ludzi.  Znam cię?  Nie wiem — zażartowała. — A ty? — wyszczerzyła się, gdy zmrużył oczy.  Jak się nazywasz?  Ooo, nie. Nie powiem.  Dushka...  Prosiłam, nie nazywaj mnie tak.  Podaj mi swoje dane, a ja nigdy więcej nie nazwę cię „dushka”.  Nie — patrzyła jak jego twarz twardnieje i poczuła trzepotanie nerwów. Nie z obawy, ale z oczekiwania na reakcję. Uwielbiała, a nawet kochała to uczucie. Mogła zapomnieć o strachu i czuć. Nikoli osiągnął coś, czego nikt inny nie potrafił. Leczył. Pomagał. Uśmiechała się, dopóki nie napotkała jego mrocznego spojrzenia. Och, będzie ciekawie. Nikoli starał się trzymać emocje na wodzy. Nie był w stanie stłumić zaskoczenia na wieść, że jego słodka, niewinna Lily gra w gry erotyczne. Prawda, w VSL można robić wiele innych rzeczy, ale nie spotkał jeszcze samotnej osoby, która nie miałaby wirtualnego seksu. Dlaczego nie chce podać nazwy?  Mamy

wspólnych przyjaciół? — Lily tylko się uśmiechnęła. Wiedział, że Mike grał, kilka razy się spotkali, ale Lily?  Mikey? — Lily przechyliła głowę i spojrzała na chłopaka.  Nie martw się, Lils, lista moich przyjaciół jest ukryta.  Wiesz, że mam zamiar i tak się dowiedzieć? —uśmiechnął się dziko.

Strona | 151

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lily szerzej otworzyła oczy, nawet Mike wyglądał na trochę zaniepokojonego. Powinien. Nikoli mógł zmienić jego życie w grze, w piekło.  Nie

martw się o klejnoty. Zadbam o ślub — Lily odsuwała się od Nikoliego. Prychnął. Jakby to mogło ją ocalić.  Wesela w VSL są strasznie drogie — jęczał Mike.  Parę osób jest mi winnych przysługę. Pamiętasz, jak razem z Jane zorganizowałyśmy wesele? Jan pokazała mi dokładnie to, czego chce na własnym ślubie, poza projektem sukni i tortu.  Gotowa, Lily Bells? — zapytał, przerywając rozmowę. — Zarezerwowałem stolik w Mason, a musimy jeszcze wziąć prysznic.  Nie mam czego założyć! — jęknęła.  Nie martw się, kupiłem ci coś, ale musimy się pospieszyć. Zignorował jej grymas. Odkrył, że Lily czuje się niezręcznie przyjmując prezenty. Nie chciała, żeby wydawał na nią pieniądze. Kolejny pierwszy raz. Wcześniej wydawał pieniądze na dziewczyny, dlatego że tego żądały. Lily była inna. Wystarczyło zrobić dla niej malutką rzecz, a była szczęśliwa.  Jak

zdobyłeś rezerwację? — wydyszał Mike. Nikoli wzruszył ramionami. Mason była jedną z najbardziej ekskluzywnych restauracji w Bostonie. Zazwyczaj rezerwacja trwa miesiące, ale Nikoli zna właściciela. Ma nastoletnich synów, którzy są fanami jego gier. Zawsze otrzymują przedpremierowe kopie, a Nikoli rezerwacje, kiedy tylko ich potrzebuje. Nagle uśmiechnął się jak kot z Cheshire.  Co?

— zaniepokoiła się Lily. Roześmiał się. — Wiesz co, Mike. Jeśli podasz mi nazwę Lily Bells, upewnię się, że dostaniesz w Manson stolik na całą noc. Nawet zapłacę rachunek. Zamówicie co będziecie chcieli. Ja stawiam.  Nie

rób tego, Mikey. Bądź silny.  To Mason, Lils — błagał. — Wiesz, ile to by znaczyło dla Janet? Strona | 152

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Upewnię

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

się, że dostanie coś specjalnego, deser czy coś —

dorzucił Nikolo.  To niesprawiedliwe! — warknęła Lily.  Mike — przerwał Adam. — Przemyśl to. Naprawdę uważasz, że dotrzyma obietnicy? Poważnie, chyba Pan Sakiewka nie ma takich kontaktów.  Jeśli Nikoli mówi, że może to zrobić, to może — broniła Lily. — Nigdy nie składa obietnic, jeśli nie jest w stanie ich spełnić. Wybuch radości zmieszany z niepokojem przebiegł Nikoliego. Broniła go, co znaczyło, że znaczył dla niej więcej, niż powinien.  Cassia.

Nazywa się Cassia. — Mike rzucił Lily przepraszające spojrzenie. — Możesz go zablokować, Lils, ale mówimy o Mason. Musiałem. Cassia? Nikoli nie kojarzy tego imienia. Zapewne jeszcze się nie spotkali. — Zablokowałaś mnie? — Zapytał podejrzliwie.  Nie

— powiedziała, patrząc wściekle na Mike'a. — Po prostu nie zadajemy się z tymi samymi ludźmi.  Cóż, pani Holmes, od tej pory będziemy spędzać czas razem — obiecał. — Nie ukryjesz się przede mną, ani mnie nie zignorujesz.  W grze jesteś większą dziwką niż w rzeczywistości. Dlaczego miałabym się z tobą zadawać? Zmrużył oczy i ruszył do przodu z jasną intencją. Lily wydała mały pisk i zaczęła uciekać. Złapał ją w pasie i obrócił dookoła, więżąc przy ścianie. Przytrzymał jej ręce płasko nad głową i przyglądał się, jak w oczekiwaniu szeroko otwiera oczy. Trwał w bezruchu, żeby się przyzwyczaiła.  Chcesz

mnie zdenerwować? Dlatego mnie tak nazywasz?  Mówisz o „dziwce”? — szepnęła.  Tak, dushka.  Nie jesteś dziwką? — zapytała niewinnie.  Nie. Nie jestem — zamknął przestrzeń między nimi, napierając ciałem na jej. Spięła się, ale nie próbowała się wyrwać. Z tyłu Adam warknął, ale Nikoli wiedział, że Mike nie pozwoli mu

Strona | 153

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

zrobić nic głupiego, dlatego skoncentrował się na kobiecie przed nim.  Nikoli. Ja...  Ciii, Milaya — pochylił się tak, że otarli się nosami. — Spokojnie, kochanie. Ich oddechy mieszały się, a emocje szalały. Zamknął oczy, kiedy zadrżała. Boże, co mógłby teraz zrobić. Zgiąłby ją i wypieprzył, ale nie mógł. Wziął kilka głębokich wdechów i leciutko odchylił głowę. Oczy Lily były zaszklone i płonęły pożądaniem. To senne spojrzenie zabijało całą kontrolę. Kurwa. Musiał się opamiętać. Pochylił się, składając na jej policzku słodkiego buziaka. Jęknęła na kontakt z jego skórą i mimowolnie przysunęła się bliżej, kiedy składał niewinne całusy między jej szczęką a uchem. Delikatnie ssał i nadgryzał jej usta, powodując ciche jęki. Uśmiechnął się. Była gotowa. Gotowa na jego dotyk.  Czas

na nas, Milaya — przyciągnął ją do siebie, owijając ramieniem. Tylko to uchroniło ją przed upadkiem. Lily nie powiedziała ani słowa, ale pozwoliła zaprowadzić się do samochodu. Fakt, że nie wzdrygała się ze strachu, nie umknęło uwadze Mike’a i Adama. Mike wyglądał na wdzięcznego, a Adam wkurzonego. Cud Chłopiec dostrzegł, co traci. Na to liczyła, ale coś nie dawało jej spokoju. Nikoli skutecznie rozpraszał jej uwagę i zapominała o Adamie. Musiała odzyskać kontrolę. Szybko. Nawet, jeśli nie miała na to najmniejszej ochoty.

Strona | 154

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 15 Lily wzięła głęboki wdech, spoglądając na czarną, koronkową sukienkę, która ledwie zakrywała jej tyłek. Do stroju dodała czarny naszyjnik, i pasujące czarne, paskowane szpilki. Nigdy w życiu nie nosiła, czegoś tak wyzywającego. Czuła się nieswojo, ale co ważniejsze, pierwszy raz w życiu czuła się seksownie. A wszystko dzięki człowiekowi siedzącemu naprzeciwko, dziękującemu kelnerowi za jedzenie. Mruknęła własne podziękowania, kiedy postawił przed nią tapilę.  Wszystko

w porządku, Lily? — zapytał Nikoli z niepokojem

w oczach.  Jeśli nie liczyć faktu, że jestem praktycznie naga, to tak, jest w porządku — powiedziała, krojąc rybę.  Nie bądź świętoszkiem. Wyglądasz pięknie.  Jesteś tym, który pokazuje gołą dupę?  Chcesz? — uśmiechnął się szeroko. — Będę bardziej niż szczęśliwy, spuszczając tutaj spodnie. Wszyscy będą pewnie zachwyceni — wstał. Lily syknęła: — Nie waż się! — kiedy usiadł, pokręciła głową. — Jesteście gotowi do wyścigu?  Tak.

Luter nadal chce dobudować kilka rzeczy, ale ja nie chcę żadnej dodatkowej elektroniki.  Masz rację, po prosu pozwól jej działać — zgodziła się. Mach 1 nie potrzebuje dodatków. Była wyposażona w system nitro, więc jeśli ktoś zamierzał pokonać Nikoliego, musi to zrobić tradycyjnie, przez wyścig.  Chcesz przyjść? — zapytał cicho, patrząc na Lily. Naprawdę zapytał czy pojedzie z nim do Miami?  Ja…  Pamiętam, mówiłaś, że tata nie pozwalał ci przychodzić na takie wyścigi, ale na doskonaleniu Mach 1 spędziłaś tyle samo czasu, co ja czy Luter. Pomyślałem, że chciałabyś tam być.

Strona | 155

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Oniemiała. Zapraszał ją na weekendowy wyjazd do Miami. Oczywiście, byłby tam Luter, więc nie dzieliliby pokoju. Zakład byłby bezpieczny.  Nie

musisz odpowiadać teraz — uśmiechnął się czarującą. — Daję ci czas do jutra. Odwzajemniła się niepewnym uśmiechem. To była, ta nieznana, ukryta strona Nikoliego. Facet słodki, miły i uroczy. Och, był uroczy w ten dziwkarski sposób, ale nadal uroczy.  Powiedz

mi, jak skończyłaś w tego typu grach. — To nie była prośba, Lily słyszała w jego głosie wyraźnie polecenie. Zaczęła automatycznie odpowiadać, ale powstrzymała się. Nie lubiła spełniać poleceń czy żądań. Fakt, ufała mu, ale był mylący. Kilka razy rozmawiała na ten temat z Rebeką. Martwiła się, że zamieni się w kobiety, o których czytała w książkach. W rzeczywistości w ciągu ostatniego miesiąca stała się silniejsza niż kiedykolwiek. Zastanawiała się, co powiedziałaby Janet... pewnie, żeby uciekała z krzykiem. Dziewczyna była zagorzałą przeciwniczka uległości. Mimo to, zastanawiała się jakie uczucia towarzyszą uległym. Wystraszona własnymi myślami wspomniała o tym Rebece. Jednak psychiatra odgoniła wszelkie wątpliwości, mówiąc o zaufaniu sobie i ciekawości, która nie była niczym złym.  Jak ty zacząłeś? — zapytała, zamiast odpowiedzieć.  Brat mnie wprowadził. Kiedyś, kiedy go odwiedzałem miał otwarty laptop i akurat był w trakcie gry. Wyjaśnił mi, na czym to polega i byłem skończony. Gra idealna dla mnie.  To więcej niż tylko seks gra — i tak było. I nie dlatego, że sama z niej korzystała. Kochała przyjaciół, założyła biznes, który dobrze prosperował, ponieważ traktowała swoich klientów bardzo rodzinnie i udzielała potrzebnej pomocy.  Tak, Lily, jest. Teraz, powiedz mi, jak się tam znalazłaś? Uśmiechnęła się. Zawsze wiedział, kiedy i jak zmienić tor rozmowy. Nie miała nic przeciwko. Wolała odpowiadać na pytania, niż wykonywać polecenia.

Strona | 156

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Cóż,

Mike ją znalazł. Nigdy nie pytałam jak. Dodał Adama i oboje stwierdzili, że to może być dla mnie dobre.  Dobre? Wzięła kolejny kęs ryby myśląc o najlepszym wyjaśnieniu. Wszystko wiązało się z jej lękiem. Próbowali pomóc. Szukali różnych sposobów, za co ich kochała. Tam mogła żyć bez obaw, czuła się bezpiecznie. Była sobą.  Mike

i Adam myśleli, że może mi pomóc. Adam przypuszczał, że tak przyzwyczaję się do bliskości drugiej osoby. Wirtualny świat miał mi przybliżyć ten rzeczywisty. — Roześmiała się, przypominając sobie tę rozmowę. — Wirtualny seks, nie był czymś, co chciałam z nim omawiać. — Pokręciła głową, uśmiechając się szeroko.  Pomogło? — zapytał zaciekawiony. Zastanawiała się chwilkę, zanim odpowiedziała. — Tak. Nie z fizycznym aspektem mojej fobii, ale wyzbyłam się nieśmiałości i niskiego poczucia wartości. Tam jestem sobą, nie ukrywam się. Nikogo nie interesują moje wariactwa. Nikoli wziął głęboki wdech, patrząc na kobietę przed sobą. Wstrząsnęła nim jej szczerość. Większość kobiet ma tendencje do omijania lub lekkiego naginania prawdy. Kłamstwa — jeden z powodów, przez, które nigdy wcześniej, nie garnął się do poznawania płci przeciwnej. Och, oczywiście ma kilka przyjaciółek, ale nigdy nie rozmawiał z nimi tak, jak z Lily. Godzinami.  Więc  Nie

miałaś kiedyś wirtualny seks? twoja sprawa — odpowiedziała

z

zaróżowionymi

policzkami.  Dawaj, Milaya. Możesz mi powiedzieć. To tylko VSL.  Panie Kincaid, to naprawdę nie jest twoja sprawa.  Och, mam inne zdanie, panno Holmes. Jesteś moją sprawą, a teraz, kiedy wiem, że jesteś na VSL, tam też nią będziesz.

Strona | 157

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie,

nie sądzę — odpowiedziała, patrząc w górę. Jego oczy lśniły od powstrzymywanego śmiechu. — Może tam jestem sprawą kogoś innego? Gniew i zazdrość automatycznie dały o sobie znać. Myśl o niej będąc z kimś innym, nawet internetowym chłopakiem, sprawiła, że widział na czerwono. Była jego. W rzeczywistym i wirtualnym świecie.  Masz

tam chłopaka, Milaya? — Kiedy nie odpowiedziała, wydał z siebie niski pomruk. —Odpowiedz na cholerne pytanie!  Nie. Nie mam chłopaka od kilku miesięcy. Faceci w tej grze to brudne, zdradzające dranie. Odetchnął z ulgą.  To

jest seks gra, Milaya. Są tam z tylko jednego powodu. Jeśli nie dasz im tego, czego pragną, odejdą.  Nie zgadzam się na video rozmowy, myślę, że to jest problemem. Skinął głową.  Nie

powinnaś. Oni nie są tylko oszustami, Lily. Niektórzy podchodzą praktycznie pod stalkerów.  Pnącza — Uśmiechnęła się. — Po to z nimi rozmawiam. Wiem, że zawsze do mnie przypełzną. Potrząsnął głową. Zostaw Lily wymyślenie słodkiej nazwy dla dziwaków, którzy lubią prześladować dziewczyny w Internecie. — Następne pytanie. Zakładam, że uprawiałaś wirtualny seks?  Tak

— brzmiała na cudownie zakłopotaną.  Jak długo jesteś członkiem?  Od drugiego roku studiów. Usiadł i wgapił się w nią. Dwa lata w seks grze. Nie była tak niewinna jak sądził na początku. Mimo wszystko wirtualny seks nie jest jak ten prawdziwy. — Dotkasz się, Lily? Kiedy grasz, dotykasz się dla nich?

Strona | 158

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie

— zaprzeczyła ruchem głowy. — Nigdy nie czułam takiej potrzeby. Z nikim, chociaż kłamałam i potwierdzałam. Ponownie jej uczciwość była wstrząsająca. Grała od dwóch lat i ani razu się nie dotykała? Pokręcił głową. Czas, żeby jego dziewczynka poznała uroki dotyku. I tak za długo była ich pozbawiona.  Cóż,

Lily Bells od teraz wszystko się zmieni —powiedział, z uśmiechem, który dobrze już poznała. Coś knuł. —Mam co do ciebie plany.  Słuchaj, mam reputację do utrzymania na VSL —Nerwy załamały jej głos. — One ją zrujnują?  Czy kiedykolwiek obchodziło mnie co myślą o mnie inni, Lily? Dlaczego teraz miałoby być inaczej? Poza tym, nie martw się. Dzisiaj myślę o czymś innym. Wydała niski przytłumiony dźwięk podobny uwięzionemu w klatce zwierzęciu. Nawet na sekundę nie spuścił z niej oka. Bacznie obserwował każdy jej ruch. Wierciła się niespokojnie. Co? Jakie plany? O co mu chodziło? Przez spojrzenia, które jej posyłał miała ochotę zwiać jak najprędzej i nie oglądać się wstecz, a jednocześnie pochylić się nad stołem i zażądać odpowiedzi. O czym do diabła myślał? Czekała, aż zapłaci rachunek, zgarnęła torebkę i ruszyła za nim do samochodu. Podczas jazdy nie odezwał się słowem, ani nawet nie zerknął w jej stronę, co tylko zwiększyło wątpliwości. Obserwował ją przez kilka ostatnich dni ciężkimi i zamyślonymi oczami. Wiedziała, że jej pragnął. Prawdę mówiąc z nią było identycznie, ale nie zamierzała się poddać. Dostanie ten samochód. Tu pojawiła się kwestia sporna. Możliwe, że jeśli jej ciało zadziała instynktownie, skończy krzycząc. Wierzyła Bogu, że do tego nie dopuści, ale zwyczajnie nie miała pojęcia co się wydarzy. Kierowali się do mieszkania, które wcześniej odwiedziła tylko raz. Penthouse. Jej oddech stał się płytki i urywany, kiedy zdała Strona | 159

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

sobie sprawę, że nie było nikogo, kto mógłby im przerwać. Lutra, Mika i Adama. Żaden mieszkaniec nie zapuka do drzwi. Nikt. Będzie sama z Nikolim Kincaidem. O. Cholera. Zaparkował i wysiadł, żeby otworzyć jej drzwi. Złapała go za rękę i pozwoliła sobie pomóc przy wysiadaniu. Jazda windą przebiegła w ciszy, ale kiedy drzwi rozsunęły się i wydały cichy dźwięk, Lily podskoczyła. Nikoli tylko się uśmiechnął i wprowadził ich do środka. Uniosła brwi. Wymienił wszystkie meble w salonie, a nawet stolik kuchenny. Dotrzymał słowa. Mały uśmiech zawitał na jej twarzy.  Meble

spełniają twoje oczekiwania? — Zapytał niemalże

formalnie. Skinęła głową, nie ufając głosowi. Meble były nowoczesne i wykonane w delikatniejszych odcieniach, niż poprzednie. Wyglądało tak, jakby kupił je z myślą o niej, co było śmiesznie. Nie dekorował mieszkania dla niej.  Usiądź,

przyniosę coś do picia — skinął w stronę kanapy, jak podczas pierwszej wizyty. Nie widziała innej opcji, więc posłusznie usiadła, obciągając sukienkę, co niewiele pomogło. Czuła się naga w tak skąpej, małej czarnej.  Zdejmij buty — powiedział swobodnie przekopując zawartość lodówki. Zmarszczyła brwi, ale rozpięła obcasy. Ból stóp cholernie ją zabijał. Dawno nie miała na sobie szesnastocentymetrowych szpilek. Nikoli opadł na drugim końcu kanapy, podając jej butelkę wody. Wzięła ją, masując obolałe nogi. Bez słowa wciągnął jej nogi na swoje kolana i zaczął masować najpierw pierwszą, potem drugą, rozluźniając napięte mięśnie. Lily obserwowała go i uśmiechała się. Nucił. Pewnie nie zdawał sobie z tego sprawy. Robił to czasami, kiedy był bardzo spokojny. Uwielbiała oglądać go tak beztroskiego. Strona | 160

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Uśmiechnął się miękko, a jego czarne oczy błyszczały z zadowolenia. Nuceniem uspokoił jej rosnącą panikę. Z jękiem rozkoszy opadła na kanapę. Kochała jego miłą i słodką stronę. Zakochiwała się w kolejnych rzeczach z nim związanymi, ale wiedziała, że nie bawił się w dziewczyny. Zgodził się ze względu na zakład. Miała mętlik w głowie. Pomagał jej z własnych pobudek. Musiała sobie o tym przypominać. Cały czas. Problem polegał na tym, że nie wiedziała jak powstrzymać uczucia. Była zbyt uparta, żeby przyznać, że już się zakochała. Tak czy inaczej, była w poważnych tarapatach. Po wszystkim jej serce będzie cierpiało epicki zawód miłosny. Z pewnością. Nikoli obserwował ją spod rzęs. Była zamyślona. Nie wiedział o czym, ale jej ciało całkowicie się zrelaksowało. Dokładnie tego pragnął. Powoli unosił palce coraz wyżej, do kostek. Rozluźniona nie zwracała uwagi na jego wędrówkę. Uśmiechnął się i przeniósł się jeszcze wyżej, na łydki. Ugniatał mięśnie i zaśmiał się z lekkiego westchnienia przyjemności. Dotarł do kolan, kiedy poczuła co się dzieje. Wyprostowała się i spojrzała dziko. Nie zareagował. Patrzył przez chwilę, ale zaraz kontynuował delikatny masaż kolan i ud. Zwolnił, ale zwiększył nacisk. Kojącymi ruchami odpędzał napięcie. Chwyciła jego rękę, kiedy zahaczył palcami o rąbek sukienki. Szarpała się, ale nie przestawał. Spotkał jej oczy przepełnione milionami emocji: strachem i paniką, ale także ciekawością i pożądaniem. Skupił się na dwóch ostatnich.  Lily,

zamierzam ściągnąć z ciebie sukienkę.

 Nie.  Tak,

Milaya. Musisz swobodnie czuć się z moimi rękami na swoim ciele. Nadszedł czas, na kolejny krok. Wiesz, że cię nie skrzywdzę.  Ja... ja... Nikoli...  Ciii, Milaya. Jest w porządku. Możesz to zrobić. Wiem, że możesz. Ufasz mi? — wyciągnął rękę i czekał. Spojrzała, jakby to

Strona | 161

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

była ręka diabła. Nie niecierpliwił się, po prostu czekał na decyzję. Po dobrych pięciu minutach, w końcu szepnęła: — Tak. Usiadł i pociągnął ją na swoje kolana tak, że wylądowała pomiędzy nimi. Jej niebieskie oczy były ciemniejsze niż zazwyczaj, prawie czarne. Widział w nich strach i zmusił się do zachowania spokoju.  Powoli

— mruknął, kładąc dłonie na jej udach w miejscu, gdzie podniosła się sukienka. Westchnęła i przytrzymała jego dłonie. Pozwolił jej na to, wiedząc, że musi zdobyć większą kontrolę. Spojrzała mu w oczy i wzięła głęboki oddech dla uspokojenia. — Nie wiem czy potrafię, Nikoli. Nie wiem, czy jestem gotowa.  Jak

się dowiesz, jeśli nie spróbujesz, Lily?

Popatrzyła na ich złączone dłonie. Wyraźnie czuł jak drżą. Rozumiał, że była przestraszona, może nawet przerażona, ale przed nimi kluczowy moment. Lily wykorzystała każdą uncję silnej woli, żeby nie uciec z krzykiem do drugiego pokoju. Z paniki zaczęła się trząść. Na samą myśl o tym, co Nikoli zamierzał zrobić, przerażenie gwałtownie rosło.  Spójrz

na mnie, Lily.

Wyciągnęła głowę i napotkała spojrzenie Nikoliego. Jego twarz z czarnymi, ciepłymi oczami była zaledwie kilka centymetrów dalej. Posłała mu niepewny uśmiech, siląc się, aby zachować spokój.  Skrzywdziłem

cię kiedykolwiek? — zapytał cicho.

 Nie.  Myślisz,

że to zrobię?

 Nie.  Więc

przestań myśleć — uśmiechnął się delikatnie. — Spójrz na mnie, Milaya i oddychaj. Po prostu oddychaj.

Strona | 162

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Zrobiła, o co prosił. Myślała o ostatnich dwóch miesiącach, które razem spędzili. Myślała o tym, jak się czuła, kiedy całował ją, próbując rozśmieszyć albo, kiedy trzymał ją w swoich ramionach dając poczucie bezpieczeństwa. Im więcej o nim myślała, tym bardziej jej ciało się relaksowało a umysł wariował. Patrząc w jego ciemne, cierpliwe oczy zdała sobie sprawę z prawdy, którą od dawna ukrywała. Kochała go. Nie tylko kochała. Była w nim zakochana.  Co

się stało? — zapytał zainteresowany. — Spięłaś się z powrotem, Milaya. Powiedz mi, co jest nie tak. Nie tak? Wszystko jest nie tak! Panika przeszyła jej serce. Czuła jak cały jej świat legł właśnie w gruzach. Jak to się stało? Kiedy? Nie może kochać Nikoliego Kincaida.  Spokojnie,

kochanie, wszystko jest w porządku. Wystarczą głębokie oddechy. Spokojnie? Jak ma się uspokoić, skoro zakochała się w uniwersyteckiej dziwce? Dobry Boże, jak mogła dać się nabrać na jego sztuczki? Powinna być ponad to. Oczywiście nazywał ją swoją dziewczyną dla dobra zakładu, pomagał pozbyć się lęków, ale miał ukryte motywy. Chciał się dostać do jej majtek. Proste. Nie czuł tego samego. Nie kochał jej. Nie mógł się dowiedzieć.  Lily?  Daj

mi chwilkę — powiedziała nieco ostrzej, niż zamierzała.  Mamy całą noc, Lily Bells. Masz tyle czasu, ile potrzebujesz. Niech go szlag. Dlaczego nie zachowywał się wobec niej jak egoistyczny dupek? Dlaczego musiał być słodki, miły i tak… taktowny? Zamknęła oczy, kiedy ponownie zaczął pocierać palcami jej uda. Panika próbowała przedrzeć się z powrotem, lecz intensywność uczuć i głupie serce skutecznie ją przysłoniły. To było… dobre. Och, do diabła, to było naprawdę dobre. Strona | 163

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Była w wielkich tarapatach.  Zrobisz

to? — zapytała, po raz kolejny wyciągając ręce do

góry.  Tak

— powiedział z oczywistym śmiechem w głosie. — Ale w ten sposób… Uniósł dłonie wyżej pod sukienką i przesuwał je coraz dalej, cały czas masując odsłonięte ciało. Święte piekło. Ze wszystkich sił starała się powstrzymać jęk, chciała ścisnąć uda, żeby złagodzić pulsowanie.  Spokojnie,

kochanie. Mam cię. Jesteś bezpieczna.

Jej ręce opadły, kiedy pieszcząc biodra, delikatnie ścisnął jej pośladki. Czuła mrowienie w każdym miejscu, które zbadał palcami, wszystkie uczucia wędrowały prosto do jej rdzenia. Złączyła nogi, słysząc ten cholernie seksowny chichot. Powoli powędrował rękoma do zamka. Poczuła szarpnięcie, a następnie chłodne powietrze na rozgrzanych plecach.  Musimy

ustalić bezpieczne słowo, Lily. Coś, co jesteś w stanie zapamiętać niezależnie od sytuacji. Pomyśl, kochanie. Pierwszym słowem, które przyszło jej do głowy było „Laney”, ale to nie wydawało się właściwe, ale obie kochały jedną rzecz i była pewna, że na pewno to zapamięta.  Motyl.  Bardzo

dziewczęco.  Jestem dziewczyną — zauważyła sarkastycznie. Poruszyła się i wytrzeszczyła oczy, gdy poczuła go przez cienką koronkę majtek. Zamknęła oczy i oddychała powoli.  Dajesz radę?  Ja... ja nie wiem.  Jeśli poczujesz się zbyt przytłoczona, Milaya, po prostu wypowiedz bezpieczne słowo, a się zatrzymam. Obiecuję. Skinęła głową. Nikoli nigdy jej nie kłamał. Zatrzymałby się, gdyby poprosiła. Pytanie brzmiało, czy będzie chciała przerwać? Strona | 164

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Dobra

dziewczynka — uśmiechnął się i przeniósł obie ręce na jej ramiona. Stach Lily oddalił się, zastąpiony zupełnie innym lękiem. Lekiem, przed tym, że nie będzie chciała się zatrzymać. Jego palce wyznaczały ognisty szlak wzdłuż jej karku, aż do włosów, w których zatopił swoje palce. Przyciągnął ją do siebie i złączył ich usta w pocałunku, który nie był delikatny, wręcz przeciwnie wymagający i intensywny. Lily zadrżała. Objęła go ramionami za głową i wplotła palce we włosy. Nie mogąc się powstrzymać pociągała za nie w potrzebie. Poczuła jego jęk powodujący drżenie całego jej ciała. Składał pocałunki wzdłuż jej policzka, szczęki, a potem gardła. Zatrzymał się, żeby skubnąć jej szyję z rozszalałym pulsem, na co jęknęła cicho, wbijając paznokcie w jego włosy. Kontynuował swoje tortury na jej wargach, podczas gdy jego dłonie spoczęły na jej ramionach, pociągając za sukienkę. Sukienka zjechała w dół jej ramion, po piersiach i zatrzymała się wokół talii. Nikoli odsunął się i spojrzał na nią zmrużonymi powiekami. — Piękna — myślał o tym przez całą noc, a teraz ma ją dla siebie. Teraz. Tutaj. I nie zamierzał się spieszyć. Siedziała mu na kolanach w czarnej, koronkowej bieliźnie z sukienką skupioną wokół talii i ramionami uwięzionymi w rękawach. „Wspaniała” było odpowiedniejszym słowem, ponieważ taka była. Wspaniała. Pozwolił palcom błądzić po każdym centymetrze jej jedwabistego ciała. Drżała, biadoliła, skomlała, rozszerzył nozdrza. Nigdy w życiu nie pragnął niczego bardziej niż zanurzyć się w jej ciepłym wnętrzu. Odepchnął tą myśl na bok. Już wkrótce. Powoli, cały czas ją obserwując, zaczął rozpinać koszulę. Denerwowała się, ale jej oczy były skupione na jego piersi, kiedy ujawniał swoją nagą skórę. Zdjął koszulkę i rzucił ją na bok. Dał jej chwilę, zanim odchylił się do tyłu i przyciągnął ją do siebie, aż na nim wylądowała. Czuł jej twarde sutki i zamknął oczy. Boże, to było tak dobre. Za dobre. Zrelaksowała się i schowała głowę w

Strona | 165

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

zagłębieniu jego szyi, kiedy owinął wokół niej ramiona. Ciepły oddech Lily drażnił jego ciało i musiał stłumić budujący się jęk. Idealnie się dopasowali. Uśmiechnął się na jej mały pomruk zadowolenia. Ufała mu. Był z siebie dumny. Wiedziała, że nigdy by jej nie skrzywdził. Musiał sprawdzić, jak daleko mógł się posunąć. Na ile mu zaufała.  Lily?  Hmm?  Czas

iść do łóżka.

Zaśmiał się, kiedy się spięła. — Cicho, Milaya. Nie mam na myśli tego, co myślisz, że mam na myśli. Po prostu chcę cię dotykać. To wszystko.  To

wszystko?  Obiecuję.  Okey. Ogarnęło go ogromne szczęście i nie mógł powstrzymać wielkiego uśmiechu. Wstał z Lily w ramionach i przeszedł niewielką odległości do sypialni. Nowe królewskich rozmiarów łóżko zdominowało pokój. Strzeliła spojrzeniem w jego stronę, ale Nikoli uspokajająco ścisnął jej dłoń. — W porządku, Milaya, jesteś ze mną bezpieczna. Wiesz o tym. Zostawił otwarte drzwi, nie chcą, żeby zemdlała z paniki. Skopał swoje buty i postawił ją na nogi przy łóżku. Suknia opadła i zatrzymała się wokół jej stóp. — Nie ruszaj się. Podszedł do szafy i znalazł chusty. Były grube, miękkie i bardzo wytrzymałe. Zabrał je i nachylił się do jej ucha. — Zamierzam zakryć ci oczy, Milaya. Cieszysz się?  Tak

— wyszeptała.

Uśmiechnął się, kiedy posłusznie zamknęła oczy. Szczelnie zawiązał chustę, aby się nie ześlizgnęła. Teraz, kiedy nie widziała jego zamglonych z pożądania oczu, była spokojniejsza. — Na Strona | 166

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

łóżko, Milaya — delikatnie pchnął ją do tyłu, aż uderzyła kolanami w materac. Nikoli podniósł jej nogi i powiedział: — Połóż się, kochanie. — Na darmo kręciła i wykrzywiała nogi próbując wyrwać je z jego uścisku. Spojrzał z dezaprobatą na jej sztywne ciało, ale wbrew sobie wypuścił śmiech. — To nie miłe śmiać się z kogoś.  Nie

masz powodu do strachu, Lily. Będę cię tylko dotykał. Nic więcej.  To wszystko?  To wszystko. A teraz podaj mi ręce.  Dlaczego? — spytała podejrzliwie.  Możesz mi zaufać, Lily Bells?  Tak.  Podaj mi swoje ręce. Lily leżała zamrożona z setkami myśli kłębiącymi się w głowie. Wiedziała, że zamierzał związać jej ręce. Nie chciała, ale powoli na to. Dlaczego chce związać jej ręce? Nie będzie mogła się ruszyć. Rozmyślała nad ucieczką, ale jej skóra stanęła w ogniu i pragnęła czuć ręce Nikoliego. Od kiedy powiedział, że jej dotknie, jej umysł skupiał się wyłącznie na wyobrażeniu jego rąk. Potrafi to zrobić? Pozwoli się związać? Porzuci reszki kontroli? Kiedy zapytał, czy mu ufa, odpowiedziała natychmiast. Ufa. Tak samo jak Adamowi, może nawet bardziej. Nigdy by jej nie skrzywdził. Nigdy nie pchnął za daleko. Był delikatny i miły. Kocha go. Potrafi. Może to zrobić. Uda się. Chyba. Poczuła miękki materiał owijający się wokół jej nadgarstków, dopóki nie był dokładnie związany. Nikoli pociągnął za węzły upewniając się, że są bezpieczne, a następnie uniósł jej ręce w górę i przymocował do zagłówka. Pociągnął jeszcze raz. Lily również sprawdziła ich wytrzymałość. Były mocne. W najbliższym czasie się z nich nie wydostanie. Leżącą Lily dopadł niepokój, kiedy Nikoli odsunął się od łóżka. Dlaczego to zrobiła? Dlaczego mu na to pozwoliła?

Strona | 167

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Potrzebowała wolności. Zaczęła wykręcać ręce, mocno pociągała próbując się uwolnić. Panika zaczęła ją dusić. Spróbowała ponownie z większą siłą. Musiała uciec. Musiała poczuć wolność. Nie potrafi oddać całkowitej kontroli.  Ciii,

Milaya — objął obie jej dłonie swoimi. — Jesteś bezpieczna. Nie skrzywdzę cię. Wiesz o tym. Po prostu oddychaj, kochanie. Oddychaj i odpuść. — Jego palce zataczały powolne okręgi na jej rękach i, co dziwne, relaksowała się. Nie umysł, ale ciało rozluźniło się i pragnęło wtopić się w jego dotyk.  Odpręż się, dziecinko — wyszeptał. Usiał i wziął ją za rękę. — W porządku. Pójdziemy powoli. Po prostu wyluzuj. Dźwięki piosenki „Eyes on Fire” zespołu Blue Foundation wypełniły pokój. Lily skoncentrowała się na nich i nierównym biciu swojego oszalałego serca. Wzięła głęboki wdech i wsłuchała się w hipnotyczne dźwięki utworu. Jego dotyk odpędził panikę i westchnęła. Ruszał palcami wzdłuż jej ramienia. Tam i z powrotem. Tam i z powrotem. Poczuła iskry w miejscach, które prześledził palcami. Powtarzał czynność na obu rękach. Czuła go. Jego palce na jej skórę. Drżała wszędzie, gdzie czuła jego dotyk. Przeciągnął dłonią po jej boku, żebrach, biodrach. Szarpnęła się gwałtownie na nieoczekiwany błysk pożądania. Kontynuował powolną wędrówkę w dół po jej nodze, a następnie w górę po wewnętrznej stronie uda. Wstrzymała oddech, gdy jego palce przemknęły nad koronką bielizny, naciskając lekko na łechtaczkę. Jęknęła. Uniósł palce do jej brzucha, gdzie płasko, rozłożył dłoń. Śledził mięśnie, w górę i w dół, w poprzek i znowu w dół. Każdym dotykiem powodował gorące dreszcze na całym jej ciele. Krzyknęła, gdy ujął jej piersi w dłonie i ścisnął delikatnie.  Ciii,

kochanie — wyszeptał w jej rozpaloną skórę. —Uspokój

się i czuj. Lily prawie spadła z łóżka, kiedy wziął jeden z jej sutków do ust. Jeśli wcześnie nie chciała unieruchomionych rąk, teraz ich

Strona | 168

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

potrzebowała. Jego usta ssały brodawkę przez koronkowy materiał stanika. Płomień przemknął przez Lily i krzyknęła z nadmiaru uczuć, które spowodowały ból i pulsowanie łechtaczki. Im mocniej Nikoli ssał jej sutek, tym bardziej bolała. Nawet jej tam nie dotknął, a była rozpalona do granic. Poruszyła się niespokojnie, złączając mocno nogi i starając się złagodzić ucisk. Krzyknęła ponownie, kiedy Nikoli polizał jej sutek. Nie z ulgi, a z bólu. Jej ciało pulsowało. Była przemoczona. Wstał. Słyszała szelest, ale nie wiedziała co się dzieje, ponieważ była całkowicie skupiona na odczuciach i muzyce.  Kochanie,

zamierzam objąć twoje ciało. Poczujesz mnie na swojej skórze — głos Nikoliego był chrapliwy, ale nie zwróciła na to uwagi. Poczuła zapadające się łóżko, a zaraz potem dłonie błądzące po nogach. Jęknęła, próbując je skrzyżować, jednak powstrzymał ją. Nie pozwolił jej się ukryć. Szeroko rozsunął jej uda i usiadł między nimi. Poczuła jego skórę dotykającą jej, ciepło przepływające między ich ciałami. Jego ciało przykryło ją całkowicie swoją ogromną posturą. — To moja dziewczynka — wymruczał. — W porządku? Całe ciało Lily spięło się na dotyk obcej masy. Pozostał w idealnym bezruchu, pozwalając jej się dostosować. Wzięła głęboki, uspokajający oddech i zmusiła się do relaksu. Panika pozostała, ale nie tak silna jak wcześniej. Bardzo pomocne okazało się ciepłe ciało Nikoliego i słodkie słowa otuchy, które szeptał jej do ucha. Westchnęła. Nie czuła strachu, ale coś… coś, czego nie potrafiła nazwać.  Dobra

dziewczynka — szepnął jej do ucha, jednocześnie śledząc je językiem i ssąc. Jęknęła na nowe doznanie. Ogień z wcześniej ponownie przejął kontrolę nad ciałem, osiedlając się między jej skrzyżowanymi udami. Zaskomlała, gdy leciutko zanurzył zęby w jej miękkim ciele. Zniżył usta i wytorował sobie drogę wzdłuż jej gardła, delikatnie wirując językiem po skórze. Wydała dźwięk, którego sama nie rozpoznawała, kiedy podgryzł wrażliwe miejsce gardła, tuż nad tętnem.

Strona | 169

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Myślałam,

że miałeś mnie tylko dotykać — wydyszała, kiedy lizał szlak między jej szyją a szczęką, docierając do dolnej wargi.  Nigdy nie powiedziałem, czym dokładnie cię dotknę — jego głos był cichy i mroczny. Był jak czekolada w środku nocy. Pragniesz jej, choć wiesz, że nie powinieneś. Tak czuła się z Nikolim. — Dotykam cię swoimi rękami, ustami, językiem, zębami. Złączyli usta w pocałunku i nie mogła powstrzymać westchnienia ulgi. W ciągu ostatnich kilku miesięcy przyzwyczaiła się do jego pocałunków. Uwielbiała czuć jego usta, kiedy ssał i subtelnie je podgryzał. Tym razem było inaczej. Poczuła jego pocałunek jak pieszczotę z jego ciałem owiniętym wokół swojego. Z zasłoniętymi oczami, związana, nie mogąc się ruszyć, poddała się magicznym dźwiękom piosenki. Gorąca atmosfera potęgowała każdy dotyk, każdą zmianę, każdy ruch. Nigdy nie czuła czegoś podobnego i mimo przerażenia, czy dziwnych doznań, nie chciała poddać się strachowi. Nie była tą samą dziewczyną, co dwa miesiące temu. Pogłębił pocałunek, przesuwając się tak, że Lily poczuła jego twardą długość, przyciskającą się do niej. Instynktownie uniosła biodra w górę. Nikoliemu wyrwał się niski, urywany jęk. Z trudem opuścił jej usta i ukrył twarz w zgięciu jej szyi, ciężko dysząc. Wysunął język i musnął jej rozpaloną skórę. Zmusił się do przerwy. Ufała mu na tyle, aby pozwolić się związać i zakryć oczy. Pozwoliła o siebie zadbać. Nie chciał wykorzystać jej zaufania. Przynajmniej nie dziś. Znowu pójdzie dziś do łóżka z niebieskimi jajami. Dziś i każdej nocy. Miami… cóż, to zupełnie inny plan. Podniósł się, aż siedział na kolanach między jej nogami i po prostu się w nią wpatrywał, nie wydając żadnego dźwięku. Słyszał jej oddech, wiedział, że zastanawia się, co robi i co zamierza. Mały uśmiech rozprzestrzenił na jego twarzy, gdy o tym pomyślał. Musiała być bardzo zdenerwowana, a jednak leżała tam, czekając. Czekając na jego dotyk, jego krok. Jego.

Strona | 170

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Jego. Nie miał wątpliwości. Już nie. Była jego. Bez względu na to, co stanie się za chwilę, teraz, była jego. Nie chciał czekać kolejnych trzech tygodni, do końca ich trzymiesięcznego zakładu. Jego ciało sobie nie poradzi. Wkrótce ją uwiedzie. Prawdę mówiąc, jeśli by chciał i pchnął ją odrobinkę mocniej, mógłby wziąć ją już teraz, ale nie chciał. Chciał, żeby całkowicie i nieodwołalnie zatraciła się w uczuciach. Bez przeszkód. Bez zbędnych myśli. Poruszyła się niespokojnie, więc ponownie skupił na niej uwagę. Położył dłonie płasko na wewnętrznych stronach jej ud i pocierał je w górę i w dół. Czuł tą cholernie jedwabista skórę. Zawsze była jak balsam na jego pokryte odciskami dłonie. Jęknęła. Zwiększył nacisk, delikatny masaż stawał się głębszy, intensywniejszy. Z każdym ruchem, zbliżał się do wierzchołka jej uda. Pozwolił jednej ręce przesunąć się na jej biodro i prześledzić cieniutką koronkę, która doprowadzała go do szaleństwa. Obniżył troszeczkę palec tak, że naciskał na jej fałdki. Kochał dźwięk jej głosu, kiedy krzyknęła, kochał mokry materiał, który bardzo wymownie potwierdzał, jak gotowa była. Zataczał powolne kółka wokół jej łechtaczki.  Podoba

ci się, kochanie? — zapytał ochrypłym głosem. Boże, potrzebował uwolnienia, inaczej zawali noc.  Takkk — nie mogła złapać tchu. Wysunęła biodra do przodu. Uśmiechnął się. Jej twarz pełna pożądania i pragnienia, niemal wysłała go na krawędź. Odsunął koronkę na bok i wsunął palce w jej fałdki. Boże, była mokra. Tak cholernie mokra. Jej miękkie krzyki, gdy dotknął jej opuchniętej łechtaczki sprawiły, że włożył rękę w własną bieliznę i głaskał się, patrząc na wijącą się przed nim dziewczynę. Zamienił kciuk z palcem wskazującym i wsunął go w jej wnętrze. Kurwa, była nieprawdopodobnie ciasna. Zamknął oczy, a myśl o nim całym wchodzącym w jej ciepłe wnętrze, pokonała go. Jęknął i wydał z siebie własny okrzyk. Strona | 171

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Skupił się na jej wysuniętych biodrach. Jeśli była dziewicą, mógłby ją skrzywdzić. Tak łatwo byłoby dać się ponieść i wsunąć palcem zbyt głęboko. Była blisko. Jej uda napięły się drżąc.  Nikoli...

ja... co, to...  Ciii, kochanie — uspokoił, wkładając w nią dwa palce. — Nie walcz z tym. Niech się dzieje. Spokojnie, kochanie, pozwól sobie dojść. Chwycił swojego penisa i gładził go mocno i szybko. Nadał tempo palcom we wnętrzu Lily, jednocześnie przynosząc sobie ulgę. Boże było tak dobrze, a nawet w nią nie wszedł. Mocniej przycisnął palce do jej łechtaczki, ocierając się o jej ścianki. Czuł jak jest napięta, czuł, że zbliża się do uwolnienia. I w końcu ustąpiła. Poczuł jej soki, kiedy krzyknęła i podskoczyła pod ręką. Nikoli jęknął i również doszedł. Zawołał jej imię i upadł do przodu, lądując na niej. Zajęło mu chwilę wyrównanie oddechu, ale nawet wtedy się nie poruszył. Osaczył ją swoją wagą i uśmiechał nieprzytomnie myśląc, że to jego imię krzyczała. Nie Cud Chłopca, jego. Lily z wrażenia ledwie łapała oddech. Nigdy w życiu nie czuła czegoś takiego. Trochę bolało, ale nie zabrał palców. Słyszała jak krzyczał jej imię. Podobało jej się to. Pomimo faktu, że był za ciężki i trudno jej się oddychało, nie poprosiła, żeby zszedł. Czuła się dobrze, nie chciała jeszcze tracić tego uczucia. Jeszcze nie, choć wiedziała, że to nieuniknione. Gdy Nikoli w końcu się podniósł, bała się co nadchodzi. Zajęczała lekko, kiedy wyciągnął rękę z jej majtek. Ciało nadal odczuwało skutki orgazmu. Było spuchnięte i wrażliwe. Rozwiązał chustę, ale nie otworzyła oczu. Nie chciała, żeby zobaczył, to czego nie powinien. Nie mogłaby znieść widoku jego triumfu.  Otwórz

oczy, Lily.

Jęknęła, ale uczyniła jak prosił. Jego czarne oczy były senne i zamglone, ale nie było w nich ani śladu triumfu.

Strona | 172

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

W

porządku, Milaya? — zapytał, rozwiązując jej ręce. Wziął je w swoje i potarł łagodnie, jedną za drugą. Skinęła głową, nie ufając swojemu głosowi. Był tak delikatny. Jak mogłaby go nie kochać? Nie wszyscy znali drugą stronę szkolnej dziwki, ale Nikoli był mężczyzną jakiego jeszcze nie spotkała. Jak przeżyje jego odejście? Podniósł ją do pozycji siedzącej, ujął jej twarz i dał miększy i łagodniejszy pocałunek niż kiedykolwiek wcześniej. Stopiła się. To było takie słodkie. Nigdy jej tak nie całował. Nie, on nie całował, on ją smakował.  Jest

moja dziewczynka — wyszeptał w jej usta. Przejechał językiem po jej dolnej wardze. — Było tak źle? Lily poczuła, że jej twarz staje w płomieniach, więc pochyliła głowę. Ukryła się za burzą gęstych, ciemnych loków.  Hej,

mój mały świętoszku, nie chowaj się — zbeształ ją i podniósł jej twarz. — Nie ma się czego wstydzić.  Chodzi o to, że... Nigdy... ja... Nikoli roześmiał się i przyciągnął ją do siebie, więc wylądował na jego klatce piersiowej. — Nie martw się, twoja cnota nadal jest w stanie nienaruszonym.  Więc

nie straciłam zakładu? — podniosła głowę i spojrzała na niego błyszczącymi oczami. Prawdę mówiąc nie obchodziło jej to. Utrata zakładu byłaby tego warta. Nikoli wybuchnął śmiechem, ona również.  Nie,

Lily Bells, nie straciłaś cholernego zakładu. Technicznie, oboje mieliśmy orgazm, więc można powiedzieć, że mieliśmy seks, ale nie liczy się. Nie będzie, dopóki nie zatopię się w tobie tak głęboko, że zapomnisz co się dzieje. Taki obraz nawiedził jej głowę. Wypuściła westchnienie. Gładził ją po włosach, mocniej do siebie przyciągając. Przytuliła

Strona | 173

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

się i pozwoliła sobie odpocząć. Tym razem nie było strachu czy spiętych mięśni. Podobało jej się. Była szczęśliwa.  Nikoli?  Tak?

— zapytał leniwe.  Jeśli pojadę z tobą do Miami, myślisz, że możemy odwiedzić moją mamę? Dawno jej nie widziałam, ani bliźniaków.  Oczywiście. Nie powinno przebywać się długo bez kontaktu z bliskimi, Lily. Rodzina jest ważna. Słyszała naganę w jego głosie i skrzywiła się. Jego rodzina rozjechała się po całym świecie, ale na pewno rozmawiał z nimi cały czas przez Skype’a. Może ma lekkie obyczaje, jeśli chodzi o seks, ale ma równie silne wartości rodzinne.  Wiem,

ale przedtem... cóż, zawsze kończyło się niezręcznie. Moja mama obwinia się za moje lęki, chociaż to nie jej wina. To niczyja wina, tylko moja. Jest coraz lepiej dzięki tobie. Myślę, że może... może uda mi się ją przytulić, bez ataku paniki. Chciałabym spróbować.  Wierzę w Ciebie, Lily Bells. Możesz to zrobić. Zarezerwuję dzisiaj bilety.  Nie, sama za siebie zapłacę.  Lily, mogę sobie pozwolić... Pochyliła się i położyła mu palec na ustach. — Nie dbam o to, czy możesz. Bardzo dziękuję za ofertę, ale zapłacę za swój bilet.  Jesteś

najbardziej upartą kobietą, jaką kiedykolwiek spotkałem i pierwszą, która nie skacze na mnie dla drogich rzeczy. Uśmiechnęła się. Wiedziała, kim był Nikoli Kincaid. Czytała czasopisma.  Nikoli,

wszystko czego chcę to ty, a nie to, co możesz mi

dać.  Poważnie?

— zapytał ze zdziwieniem w głosie i na twarzy.

Strona | 174

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Przyszła jej kolej, żeby się roześmiać. Odsunęła się i usiadła na skraju łóżka, zerkając na suknię. Jeśli ta rozmowa pójdzie dalej, mogłaby wyjawić coś, czego nie chce.  Jest

późno i muszę jeszcze wrócić przed zamknięciem drzwi w akademiku.  Możemy zostać tu na noc, jeśli chcesz. Spojrzała na niego. Wyglądał na pełnego nadziei, jak mały chłopiec proszący o nową zabawkę. — Chciałabym, ale muszę być dostępna dla dziewczyn. Nie mogę wyjść bez uprzedzenia chyba, że wcześniej załatwię kogoś na zastępstwo.  Szkoda

— przejechał palcem w górę jej kręgosłupa. Jęknęła.

Czuła, jak Nikoli przysuwa się na łóżku. Wstała. Chwyciła wystającą spod niego suknię i wciągnęła ją na siebie. Nikoli stanął za nią, przełożył jej włosy przez ramię i zapiął zamek. Pochylił się i złożył delikatny pocałunek na jej obojczyku.  Chcę

ci coś pokazać — miał na sobie jedynie spodnie. Biorąc ją za rękę, skierował się na korytarz. Otworzył ostatnie drzwi po prawej, prowadzące do biura. Wyposażył je w ciemne mahoniowe meble. Regały z książkami zajmowały trzy z czterech ścian. Jedną z nich tworzyły okna z widokiem na centrum Bostonu. Lily ominęła dekoracje i podeszła prosto do książek. To był wielki mix książek informatycznych, fikcyjnych, klasyki i ogólnie naukowych. Facet nie wiedział, jak zorganizować swoją bibliotekę.  Zawsze znajdziesz najkrótszą drogę do książek —powiedział ze śmiechem. — Podejdź tu, proszę. Lily zerknęła na niego. Siedział za biurkiem, obracając monitor komputera. Wcisnął kilka klawiszy i nucił, czekając, aż się zaloguje. Stanęła obok. Owinął rękę wokół jej talii.  Jesteś

całkiem dobrym graczem.

Zaśmiała się. — Prawda.

Strona | 175

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Chcesz

przetestować nową grę? — spojrzał jej w oczy. Zmarszczyła brwi. Prosił ją, żeby przetestowała jego nową grę?  Zależy od rodzaju — powiedziała w końcu.  FPS14. Z zombie.  Oczywiście, jeśli chcesz. Jestem wielkim fanem strasznych gier, a FPS są moimi ulubionymi.  Dużo o tym myślałem. Nieźle kopałaś dupy w turnieju.  Minęło trochę czasu odkąd grałam. To było naprawdę trudne.  Bzdura — potrząsnął głową. — Wzięłaś na siebie prawie całą przeciwną drużynę. To wymaga wielu umiejętności.  To nic wielkiego — wzruszyła ramionami.  Lily, kiedy wcześniej powiedziałem, że mogę sobie pozwolić kupić ci bilet, miałem to na myśli. Jestem właścicielem firmy z grami.  A kiedy ja powiedziałam, że mnie to nie obchodzi, też miałam to na myśli. Wiem, kim jesteś, Nikoli.  Wiesz? — oniemiał. Zaśmiała się, chociaż ten jeden raz, to ona go zszokowała.  Jestem graczem, Nikoli. Oczywiście, że wiem, kim jesteś. Po prostu nic nie powiedziałam, bo myślałam, że chciałbyś zachować tę część swojego życia prywatnego dla siebie. To nie moja sprawa.  Cały czas wiedziałaś kim jestem i nigdy o nic nie zapytałaś…  Nic od ciebie nie chcę. Cóż, chcę samochód, ale to inna sprawa.  Nie dostaniesz mojej dziecinki.  To się okaże, Kincaid.  Myślę, że oboje wiemy, że nie dostajesz tego samochodu — dodał z wilczym uśmieszkiem.  Nie, nic o tym nie wiemy — odpowiedziała z równie podstępnym uśmiechem. — Zawsze mogę powiedzieć „nie”.  Zobaczymy, mój mały świętoszku.  Zobaczymy — przytaknęła w duchu modląc się o silną wolę.

14First-person

shooter - strzelanka pierwszoosobowa, w skrócie FPS

Strona | 176

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Delikatnie ją uścisnął i skoncentrował się na monitorze.  Nad

tym pracujesz?  Tak, razem z Lutrem, ale potrzebujemy testerów broni, musimy przeanalizować ich wydajność, pozbyć się usterek i tego typu rzeczy. Zrobisz to dla mnie?  Oczywiście — powiedziała podskakując w środku. Słyszała plotki o tej grze w internecie, ale ich firma nie chciała wyjawić żadnego szczegółu. Wrzucił pusty dysk CD do komputera i rozpoczął nagrywanie.  Lily, ufam ci. Nie możesz tego nikomu pokazać.  Nie pokażę. Nawet Mikowi. Kilka minut później wyciągnął płytę, wyczyścił ją rękawem i podał jej.  Chodź,

Milaya. Wracamy do domu.

Zanim wyszła z mieszkania z czerwoną twarzą, rzuciła ostatnie spojrzenie na kanapę. Naprawdę ma nadzieję, że jest w stanie powiedzieć „nie”. Ale nie sądzi, że go użyje.

Strona | 177

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 16 Następnego ranka walenie do drzwi obudziło Lily. Jęknęła i uchyliła oko. 05:30. Kogo, na Boga, przywiało tak wcześnie? Westchnęła, odrzuciła kołdrę i usiadła, ścierając sen z powiek. Zasnęła niecałą godzinę temu. Gra Nikoliego cholernie ją wciągnęła i nie potrafiła skończyć. Ponowne uderzenie w drzwi wyrwało ją z letargu. — Moment! Idę! — mruknęła, wstając. Dowlekła się do drzwi i niemal wyrwała je z zawiasów. Tam, w pełnej krasie, stał Adam z przekrwionymi oczami, śmierdzący gorzej niż gorzelnia.  Hej,

Lils — uśmiechnął się. — Mogę wejść?

Drzwi w głębi korytarza uchylały się kolejno. Lily cofnęła się, żeby go wpuścić. Nie chciała żadnych plotek roznoszonych przez dziewczyny z piętra. — Pospiesz się — wszedł, potykając się o własne nogi. Jak się tu dostał? Chłopaki nie mogli przebywać w damskich akademikach po jedenastej w nocy.  Jesteś

pijany, Adam — powiedziała ze wściekłym spojrzeniem, które zawstydziłoby samego diabła.  Troszeczkę — zgodził się zmarnowany.  Co tu robisz? — zmarszczyła brwi, kiedy próbował usiąść na łóżku i chybił, przez co z hukiem wylądował na podłodze.  Nie wiem — zmieszanie w jego głosie dorównywało jej własnemu. — Poszedłem na spacer i skończyłem tutaj. Jestem zmęczony. Westchnęła. Nie mogła go wykopać, kiedy był pijany. Zamknęła za sobą drzwi, rzuciła mu jedną z poduszek i chwyciła koc z szafy. — Proszę. Możesz spać na podłodze. Posłał jej krzywy uśmiech i położył się, szczelnie otulając kocem. Zawsze uwielbiał koce. Od dzieciństwa. Wspięła się na łóżko i starała się zignorować jego szuranie. Potrzebowała więcej snu. Zamykała już oczy, kiedy usłyszała: — Lily?

Strona | 178

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Tak?

— idź spać do cholery.  Przepraszam. Brzmiał żałosne i samotnie.  Chciałbym,

żebyś mi wybaczyła... Tęsknię za Tobą. To, co zrobiłem jest niewybaczalne, ale muszę odzyskać najlepszą przyjaciółkę. Proszę. Był jak mały, załamany chłopiec, którego tak bardzo kochała, którego znała. Również za nim tęskniła. Głęboko ją zranił, ale wycierpiał wystarczająco. Odpuściła mu już jakiś czas temu, chciała po prostu dać mu nauczkę.  Okey.  Dzięki

Bogu. Pamiętasz lato, kiedy pojechaliśmy na plażę Myrtle i olałem cię, bo flirtowałem z jak—jej—było? Zaśmiała się. Tak, pamiętała. Tego lata zdała sobie sprawę, że Adam nie kocha jej tak, jakby tego chciała. Dopiero zaczynał lubić dziewczyny, ale zrozumiała, że uważał ją tylko za przyjaciółkę. Kiedyś bolało, teraz już nie.  Byłaś

na mnie taka wściekła. Nie rozumiałem dlaczego, aż do teraz, kiedy przestałaś ze mną rozmawiać. Teraz wiem, jakie to uczucie, kiedy najlepszy przyjaciel cię ignoruje. Tak mi przykro, Lils. Musiał być naprawdę pijany, skoro zebrało mu się na wspominki.  Jest

w porządku, Adam. Chodźmy spać, dobrze? Jestem

zmęczona.  Okey. Odetchnęła z ulgą, gdy przestał mówić. Była cholernie zmęczona i potrzebowała snu.  Dlaczego

umawiasz się z Kincaidem?  Wiesz dlaczego — wyjęczała. Dlaczego dziś? Czemu musi o tym rozmawiać, kiedy jest pijany, a ona śmiertelnie zmęczona?

Strona | 179

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie,

nie wierzę w te bzdury, które wszystkim rozpowiedziałaś. Dlaczego on, Lily?  Dlaczego nie?  Bo jest...  Nie twoim interesem — przerwała, zanim wymienił wszystkie wady Nikoliego. Tak, może był dziwką, ale w głębi serca to przyzwoity człowiek. I go kocha. Wciąż nie potrafi sobie tego wyobrazić, ale to prawda. Przerażona. Powinna być przerażona, ale nie była. Nawet, jeśli złamie jej serce, nie żałuje. Zrobił dla niej więcej w ciągu kilku miesięcy, niż ktokolwiek inny w całym jej życiu.  On cię skrzywdzi, Lils.  Wiem — wyszeptała.  Więc dlaczego? — zapytał zdezorientowany.  Bo go kocham — odpowiedziała cicho.  Cholera. Chyba nie mówisz poważnie? Prześpi się z tobą i wyrzuci, Lily.  Czemu obchodzi cię kogo kocham albo nie? To nie twoja sprawa. Usiadł i spojrzał poważnie. — Obchodzi, bo cię kocham, Lily. Zawsze cię kochałem.  Ja

też cię kocham, Adam, ale masz kompleks starszego brata. Mogę podejmować własne decyzje i popełniać własne błędy. Nie musisz mnie chronić. Muszę żyć własnym życiem, a nie ukrywać się za wszystkimi i wszystkim.  Nie, Lils, nie rozumiesz. Kocham Cię.  Ja też cię kocham — zaśmiała się.  Nie, do cholery — warknął. — Kocham cię, Lily, nie Susan. Ciebie. Szczęka jej opadła. Naprawdę powiedział, że ją kocha? Kocha w sensie kocha? Nie ma mowy. I dlaczego teraz?  Adam,

jesteś pijany i nie myślisz jasno. Przemawia przez ciebie alkohol. Połóż się. W nocy o wszystkim zapomnisz.  Lily, jestem pijany, ale nie tak bardzo. Wiem, co mówię.

Strona | 180

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Adam,

kochasz Sue — powiedziała, rozpaczliwie próbując mu wytłumaczyć. Czemu teraz, kiedy zakochała się w Nikolim?  Tak, kocham Sue. Kochałem ją na tyle, żeby się oświadczyć.  To dlaczego mówisz, że kochasz mnie a nie ją?  Bo jestem ślepym głupcem — wyznał z goryczą. — Latem, kiedy powiedziałem mamie o zaręczynach, zwróciła mi na coś uwagę. Powiedziała, że jestem głupi nie widząc skarbu przed sobą. Nie rozumiałem o co jej chodzi. Teraz wiem. Kiedy cię straciłem dużo myślałem. Przede wszystkim o tym, jak bardzo cię skrzywdziłem. Myśl o utracie ciebie, złamała mi serce. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Jej serce rozpadło się i jedna łza spłynęła po policzku. Dlaczego nie wyznał tego kilka tygodni temu? Kochała go, ale do Nikoliego czuła coś więcej.  Jesteś

jedyną, której pragnę, Lily. Chcę się z tobą ożenić, mieć dzieci i zestarzeć się. Tylko z tobą.  Adam...  Proszę, Lily, powiedz, że mnie kochasz i, że za mnie wyjdziesz. Proszę. Słyszała prawdę w jego głosie i załamała się. Był pijany, ale mówił szczerze. Może właśnie przez alkohol był tak prawdomówny. Zyskał potrzebną odwagę i ujawnił uczucia. „Płynna odwaga” jak mawiał Mike. Usłyszał to w jakimś starym westernie, który ojciec kazał mu oglądać. Pasuje jak ulał.  Ja…  Nic

nie mów — przerwał. — pomyśl o tym, dobrze?  Obudzisz się rano i będziesz żałował długiego języka.  Nie, Lily. Żałuję jedynie, że zdążyłaś polubić Kincaida, zanim zdałem sobie sprawę jak bardzo cię kocham. Obiecaj, że o tym pomyślisz. Wyobraź sobie naszą wspólną przyszłość. To wszystko o co proszę.  Okey — wyszeptała i odwróciła się w stronę ściany. Była zmęczona i zmieszana. Tysiące myśli i pytań kłębiło się w jej głowie.

Strona | 181

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Dlaczego, do diabła, wyskoczył z tym dzisiejszego wieczora? Co zrobić?

*** Nikoli pogwizdywał idąc korytarzem akademika Lily. Była dziewiąta, więc uznał, że miała wystarczająco dużo czasu na sen. Wmawiał sobie, że był tu usłyszeć opinię o grze, ale prawdę mówiąc, po prostu chciał ją zobaczyć. Zapukał do drzwi i krzyknął: — Obudź się, Lily Bells! Następną rzeczą jaką usłyszał, był huk i Lily przeklinająca gorzej niż marynarz. Zaśmiał się, myśląc o jej twarzy. Musiała spaść z łóżka. Kiedy otworzyła, jego uśmiech zniknął. Adam zdychał na podłodze.  Ciii

— wyszeptała, wciągając go do środka. — Jeszcze śpi.  Co on tu robi? — krzyknął, próbując okiełznać wewnętrznego jaskiniowca.  Przyszedł pijany wcześnie rano, więc położyłam go na podłodze — powiedziała zmęczonym głosem. — Co tu robisz?  Przyszedłem zabrać cię na śniadanie — zerknął na jej zmęczoną twarz. — Spałaś?  Trochę — ziewnęła. —Grałam całą noc, a potem ten tutaj mnie obudził. Zasnęłam jakieś pół godziny temu.  Chodźmy na śniadanie, potem odpoczniesz. Znowu ziewnęła i spojrzała na Adama. — Prześpi większość dnia, jak zawsze kiedy jest pijany. Skoczę do łazienki i możemy wychodzić. Złapała szczoteczkę i pastę do zębów. Kiedy wyszła, Nikoli studiował Cud Chłopca. Nie rozumiał, co Lily w nim widziała. Był średni, zwyczajny. Nie miał powodzenia u kobiet. Sue była pustą jędzą, dbającą tylko o własną dupę. Nikoli miał okazję pieprzyć ją na drugim roku, ale nawet on miał swoje standardy. Sue była prawdziwą krową, więc zdusił to w zarodku, zanim zdążyła powiedzieć „cześć”.

Strona | 182

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Adam, niestety, zaczynał rozumieć swoje uczucia do Lily. Nikoli nie zdziwiłby się, gdyby rzucił dla niej Barbie. Na samą myśl o Adamie i Lily, zacisnął zęby. Razem byłoby im dobrze. Wzięliby ślub, spłodziliby dwoje cudownych dzieci, kupiliby dom z białym płotem i psa. Lily miałaby wszystko, czego mogłaby zapragnąć. Szczęśliwa. Zasłużyła na szczęśliwe życie. Zasłużyła na kogoś lepszego. Pragnęła go seksualnie, tylko seksualnie. Wiedział, co o nim myśli. To prawda, ostatnio jej opinia uległa lekkiej zmianie, ale wciąż był dla niej największą kampusową dziwką. Nigdy nie spojrzy na niego inaczej. I pasowało mu to. Nie chciał, żeby zobaczyła go w innym świetle. Musiała myśleć w ten sposób. Tak będzie łatwiej, kiedy się rozstaną. Dla obojga.  Hej

— Lily przerwała jego rozmyślania. Odwrócił się i zobaczył ją z wielkim bananem na twarzy. Dlaczego nie słyszał, kiedy weszła?  Hej, mój mały, podstępny ninjo — powiedział i przyciągnął ją do siebie. — Pachniesz jak świeża mięta. Roześmiała się i nie mógł oprzeć się pokusie zgarnięcia jej ust w pocałunku. Usłyszał ciche westchnienie i w odpowiedzi przyciągnął ją bliżej, pogłębiając pocałunek. Z każdym spotkaniem, coraz bardziej bał się jej odejścia. Musiał zakończyć tą znajomość. Szybko. Po Miami. Pożegnają się po powrocie z Miami. Odsunął się i spojrzał w jej niebieskie oczy, promieniujące śmiechem i ciepłem. Miami. No, kurwa, teraz przerażało go Miami. Strach uderzył pełną siłą.  Wszystko

w

porządku?

Wyglądasz

jakbyś

miał

zwymiotować.  Czuję się dobrze. Gotowa do wyjścia?  Oczywiście — nadal wydawała się zaniepokojona, ale zgarnęła torebkę i ruszyła do drzwi.

Strona | 183

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Podróż do ostatnio odkrytej knajpki mijała spokojne. Nikoli gapił się na Lily. Unikała jego wzroku, cały czas wyglądając przez okno. Martwiła się czymś. Nie potrafił wyjaśnić skąd, ale wiedział, że chodziło o coś złego. Po zajęciu miejsc i złożeniu zamówienia zdobył się na odwagę, żeby zapytać: — Co się stało, Lily Bells? Coś cię gryzie. Zwróciła zagubione i sfrustrowane oczy na niego. Wstrzymał oddech. — Adam powiedział mi dzisiaj rano kilka rzeczy.  Ponownie

cię zranił? Przysięgam, że się z nim policzę.  Nie, nie — pokręciła głową. — To coś innego. Był pijany i nie sądzę, że wiedział co mówi, albo powiedział to właśnie dlatego, że był pijany. Sama już nie wiem. Żółć podeszła Nikoliemu do gardła. Wiedział, na co się zanosi. — Lily?  Powiedział,

że mnie kocha i chce mnie poślubić.  Rozumiem — szepnął. Posłała mu spojrzenie. Wydawał się odległy.  Tego chciałaś, prawda?  Tak — zgodziła się cicho. — Tego chciałam.  Dlaczego nie jesteś szczęśliwa, Milaya?  Dlaczego teraz, Nikoli? Dlaczego teraz, kiedy mam się lepiej? Dlaczego teraz, kiedy jestem z tobą? Nie wiem. Jestem sfrustrowana. Zawsze byłam tam, gdzie on, dla niego. Wszystko się zmieniło. Co mam zrobić? Jestem taka zdezorientowana.  Milaya, Cud Chłopiec jest w tobie zakochany. Kiedy to się stało? Nie wiem, ale wiem, że był zazdrosny. Nie mógł znieść myśli, że jesteśmy razem. To doprowadzało go do szaleństwa.  Możliwe — mruknęła.  Cóż, jeśli wybierzesz Cud Chłopca, Ellie zostanie ze mną. Auto? Jego pierwszą myślą było auto? Tylko utwierdziła się w przekonaniu, że Nikoli jej nie kocha. Chciał tylko cholernego samochodu. Poczuła rumieniec wykwitający na twarzy. Rumieniec

Strona | 184

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

gniewu. Dlaczego jest zaskoczona? W końcu to największa dziwka w szkole. Nikoli obserwował jak policzki Lily zabarwiły się na czerwono, a niebieskie oczy zapłonęły wściekłością. Zmarszczył brwi. Dlaczego była zła? Chciała Cud Chłopca. Powinna być szczęśliwa. Powinien cieszyć się jej szczęściem, ale nie potrafił. Chciał w coś uderzyć. Nienawidził tego, że w środku gotował się z gniewu i zazdrości. Nie przywiązuje się. Nigdy. Ale ta kobieta zalazła mu za skórę. Opuści go. Wiedział od początku.  Hej,

Maya! Podgłoś! — krzyknął ktoś. Obydwoje obrócili się w stronę telewizora na ścianie. Znaleziono kolejne ciało dziewczyny. Podobno to ta sama osoba, który zabijała całe lato. Boston był oficjalnie ofiarą seryjnego mordercy i wszystkim puszczały nerwy.  To jest dwie przecznice od uczelni — Lily wytrzeszczyła oczy. — O mój Boże, on jest coraz bliżej.  Nie martw się Milaya, złapią go.  Tak, złapiemy. Nikoli poderwał głowę i zobaczył uśmiechającego się do niego brata, Kade’a. Bałagan czarnych, kręconych włosów i senne, czarne oczy zmartwiły Nikoliego. Kade wyglądał, jakby nie spał od tygodni. Potrząsnął głową i wstał, zgarniając brata w niedźwiedzi uścisk.  Dobrze

cię widzieć, Nik — powiedział, puszczając go. — Można by pomyśleć, że ukrywasz się przed braćmi. W ogóle nie dzwonisz.  Byłem zajęty, brachu. Lily, to Kade, mój brat.  Witaj — uśmiechnęła się. — Bardzo miło cię poznać. Brwi Kade wystrzeliły w górę. Nikoli nie mógł go obwiniać. Był podobny do braci. Nie zabierał dziewczyn na śniadanie. Pierzył je i wychodził.  Ty

jesteś najstarszym bratem, prawda?

Strona | 185

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Och,

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

tak — mruknął Kade i dał Nikoliemu co-do-kurwy

spojrzenie.  Usiądź, Kade. Zamawiamy śniadanie. Jedzenie jest tu kosmiczne — przesunął się, robiąc miejsce dla brata, który czujnie obserwował Lily. — Jak mnie znalazłeś?  FBI, pamiętasz? Łatwo cię wyśledzić.  Jestem pewien, że to naruszenie prywatności —prychnął Nikoli.  Bracia nie mogą oczekiwać prywatności — roześmiał się. — Więc, Lily, jak długo znasz mojego brata?  Znam tą dziwkę od kilku miesięcy — powiedziała całkowicie niewinnym głosem, powodując wyplucie kawy przez Nikoliego. Kade zaśmiał się. — Dziwkę?  Cóż,

ma reputację, ale zmienił się ostatnimi czasy.  Czyżby? — Zapytał Kade, zerkając na Nikoliego, który rzucił mu spierdalaj spojrzenie. — Nie brzmi jak on. Mój brat nie potrafi się zachować. Uśmiechnęła się. — Nie znasz go tak dobrze jak myślisz. Nikoli jest przyzwoity... jak na kurwę.  Myślałem,

że uzgodniliśmy, że przestaniesz mnie tak nazywać — zawrzał. Nienawidził tego określenia. Zwłaszcza, gdy używała go Lily.  My uzgodniliśmy? — zapytała słodko. Otworzył szerzej oczy. Nadal była wkurzona, ale dlaczego? Ponieważ jej marzenie się spełniło? Nie rozumiał. Zachowuje się bez sensu.  Tak, dushka, my — pochylił się, mrużąc oczy.  Nie nazywaj mnie dushka! — zwęziła oczy.  Och, zrobię więcej niż nazwę cię duszka — powiedział groźnie.  Możesz próbować, Kincaid. Uśmiech Nikoliego rósł wraz z chytrym tonem w głosie Lily. Kade wtrącił się, zanim Nikoli zdążył coś dodać. — Um, starszy brat jest tutaj… zamówić wam pokój?

Strona | 186

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie

— Nikoli usiadł z powrotem, gdy kelnerka odstawiała ich jedzenie. Czekał aż odejdzie, żeby zadać pytanie. — Co tu robisz, Kade?  Morderca — zwykle beztroska twarz Kade’a zmieniła się w ponurą maskę. — Bostoński Departament Policji telefonował, więc wysłaliśmy kilku ludzi do pomocy w schwytaniu tego faceta.  Kilku ludzi? — zapytała Lily.  Agent specjalny Kade Kincaid, jeden z członków BAU…  Analiza behawioralna jednostki — dokończyła za niego. Nikoli westchnął. Lily była prawdziwym fanem „Zabójczych Umysłów”. Potrafi oglądać ten program całe dnie, nawet z powtórkami. Prawdę mówiąc Nikoli również polubił tą serię i ogląda ją nawet, kiedy Lily nie ma w pobliżu. Kade posłał Lily firmowy uśmieszek. Nikoli odwrócił się, żeby spojrzeć mu w oczy. — Nie. Brwi Kade’a ponownie się uniosły. Nikoli wiedział jak terytorialnie brzmi, ale nie zdzierżyłby widoku brata flirtującego z jego dziewczyną. Kątem oka widział Lily kręcącą głową. Rzucił jej spojrzenie. — Mam to na myśli, Kade. Łapy precz od mojej dziewczyny .  Twojej

co? — Kade parsknął kawą przez stół centralnie na Lily, która wydała z siebie przerażone westchnięcie. Kropelki kawy poplamiły jej koszulkę.  Dziewczyny — pochylił się ścierając serwetką kawę. Wyglądała na wstrząśniętą użyciem słowa „dziewczyna”. Była jego, dopóki nie zerwą po Miami. Albo do czasu, kiedy zgodzi się na propozycję Cud Chłopca. Cokolwiek. Rozbolał go brzuch. Cholera, musiał w coś uderzyć.  Nie bawisz się w dziewczyny.  Teraz się bawię! — warknął. — Przeproś Lily Bells. Lily stłumiła śmiech, widząc Kade’a patrzącego na nią z otwartymi ustami. Facet wyglądał jakby kopnięto go w dupę, a nie dowiedział się, że jego młodszy brat ma dziewczynę. Coraz zabawniej. Strona | 187

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Przepraszam

— mruknął w końcu ze zmarszczonymi brwiami. Mogła się jedynie uśmiechnąć na jego Nikowy wygląd. Ten wyraz twarzy widziała u Nikoliego bardzo często przez ostatnie tygodnie. Gdyby nie był tak zblazowany w temacie Adama, mogłaby pomyśleć, że naprawdę go obchodzi. Zmylił ją. Wcześniej zachowywał się jakby jej nie chciał, a teraz powiedział bratu, że jest jego dziewczyną. Poważnie? Może niech ją oznaczy jak pies. Kochała idiotę, ale to już przesada. Zachowuje się beznadziejnie. Wiedziała, że Nikoli nigdy nie będzie do niej należał. Ten moment dawał tylko złudną iskierkę nadziei. Boże, tak bardzo chciała, żeby coś do niej czuł. I to ją przeraziło, bo kiedy skończą będzie bardziej zniszczona niż myślała.  Więc,

Lily, jesteś seniorem czy...? — zaczął Kade.  Tak — uśmiechnęła się. — Absolwentką tego roku.  Jak Nik. Co studiujesz?  Angielski. Po zakończeniu mam zagwarantowaną pracę w agencji literackiej w Nowym Jorku.  Praca z innymi pisarzami? Nie piszesz sama?  Och, piszę — powiedziała z uśmiechem. — Moja powieść jest prawie gotowa. Kiedy skończę i wprowadzę zmiany, spróbuję ją opublikować.  Piszesz książkę? — zapytał Nikoli. — Nic nie mówiłaś.  Nie mówię ci wszystkiego, Kincaid.  Najwyraźniej — warknął. Zaśmiała się. — O czym jest?  Nie twój interes — powiedziała ze śmiech w oczach. Wiedziała, że będzie upierdliwy, dopóki mu nie powie. Gdyby tylko wiedział... pokręciła głową. Gdyby ją przeczytał zrozumiałby, dlaczego milczała. Opisała ich historię. Brakowało jedynie zakończenia. Tak jak w ich przypadku.  Dlaczego nie chcesz mi powiedzieć? Kade powiedział: — Pisarze zwykle nie dzielą się pracą, dopóki nie zostanie wydana. Chodzi o potrzebę prywatności.  Skąd

wiesz? — zapytał Nikoli.

Strona | 188

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Koło

tygodnia kręciłem z pisarką — włożył do ust kawałek kiełbasy. — Wkurwiła się, kiedy zajrzałem do rękopisu.  Popieram. Zbliż się, a nie ręczę za siebie — zagroziła Lily.  Daj spokój, Lily Bells. Pozwól mi przeczytać.  Nie.  Tylko pierwszy rozdział?  Nie.  Daj spokój, Nikoli — powiedział Kade. — Ona naprawdę może cię skrzywdzić. Nie widzisz tego błysku w oczach, wyraźnie mówiącego, że jest gotowa cię zasztyletować?  Lily mnie nie zrani — zadrwił.  Jesteś pewien? — zapytała. Tym razem to Nikoli uniósł brwi. Dlaczego jest taka wścieka?  Kade,

pracujesz nad sprawą seryjnego mordercy, prawda? — zapytała, nie chcąc gadać z Nikolim. —Macie jakieś ślady?  Nie mogę rozmawiać o śledztwie, które jest w toku, Lily. Powiem ci tylko, że jesteśmy blisko. Znajdziemy go. Prędzej czy później.  Mam nadzieję, że prędzej — zadrżała. — Ostatnio zbliżył się do kampusu.  Tak — mruknął Kade. — Na wszelki wypadek wystąpiliśmy z prośbą do uczelni w sprawie zwiększenia ilości patrolów policyjnych. Upewnij się, że nigdzie nie będziesz chodziła na własną rękę. Niech zawsze ktoś odprowadza cię do akademika.  Dopilnuję tego — obiecał Nikoli. Kade dostał swoje jedzenie, więc Lily skoncentrowała się na telewizorze, gdzie nadal nadawano na żywo z miejsca zbrodni. Jeśli przysłano FBI sprawa musi być poważna. Miała nadzieje, że szybko go dopadną. Odkąd usłyszała o pierwszej ofierze, czuje się zaniepokojona.

*** Wracając do pokoju, Lily spodziewała się, że jest już pusty, jednak na łóżku siedział zmartwiony Adam. Zamknęła drzwi

Strona | 189

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

i oparła się o nie. Spojrzał na nią ciemnymi oczami. Przywołał na twarz grymas, kiedy w pokoju obok trzasnęły drzwi.  Wyglądasz

jak gówno — opadła na krzesło i przesunęła dłonią po włosach.  Czuję się gorzej. Położył się na łóżku i zapatrzył się w sufit. — Lily, musimy porozmawiać o... no... O

wczorajszej nocy?  Tak — nie ruszył się. — Wiem, że upicie się i wypaplanie tego wszystkiego, nie było dobrym pomysłem.  Myślisz?  Może i byłem pijany, ale miałem na myśli każde słowo. Zamknęła oczy i policzyła do dziesięciu. Miesiąc temu, ta rozmowa oznaczałaby dla niej więcej niż wygrana w totka. Teraz, oznacza, że musi zranić jedyną osobę, dla której zawsze się starała.  Adam,

nie wierzysz w...  Tak, wierzę — usiadł i spojrzał jej w oczy. — Kocham cię, Lils. Kocham Cię całym sobą. Po prostu nie sądziłem, że kiedykolwiek ci się polepszy...  Więc teraz jesteś zainteresowany tylko dlatego, że mam się coraz lepiej? — wycedziła gniewnie.  Nie o to mi chodziło — rozruszał ramiona. — Próbowałem, Lily, cholernie mocno próbowałem ci pomóc, ale nie potrafiłem. Nie rozumiem, czemu Nikoliemu się udało. To jest to, co miałem na myśli. Wychodziło na to samo. Nie był zainteresowany, dokąd nie pojawił się Nikoli.  Adam,

kocham cię. Bóg wie, jak długo. Myślałam, że jestem w tobie zakochana, ale dopiero niedawno odkryłam różnicę. Jesteś moim najlepszym przyjacielem i bardzo mi pomogłeś. Po prostu byłeś, nie popychałeś mnie do przodu. Zawsze będziesz

Strona | 190

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

moim najlepszym przyjacielem i zawsze będę cię kochać, ale nie jestem w tobie zakochana.  Kochasz kampusową dziwkę — wytrzeszczył oczy, zdenerwowany. — On cię zniszczy.  Wtedy mój najlepszy przyjaciel będzie musiał mnie poskładać do kupy — zaoferowała mu mały uśmiech. Wiedziała, że to prawda. Nikoli ją skrzywdzi.  Lils, posłuchaj mnie — wstał i zaczął krążyć po pokoju. — Kocham cię. Możemy być tacy szczęśliwi, jeśli tylko mi zaufasz.  Co z Sue?  Co z nią?  Mieliście się pobrać w najbliższych tygodniach. Pomyślałeś o tym? Przestał chodzić i usiadł na podłodze. Jego twarz była rozdarta.  Myślę,

że powiedziałeś to z powodu Nikoliego. Kochasz Sue,

prawda?  Tak.  Więc, dlaczego rozważasz odejście od niej?  Ponieważ cię kocham! — krzyknął sfrustrowany. — Nie słuchasz mnie, Lily. Kocham cię bardziej, niż kiedykolwiek byłbym w stanie pokochać Sue. Chcę się z tobą ożenić, mieć dzieci i zestarzeć. Tylko ty. Zawsze tego chciałem. Jesteś moim sercem, Lily. Zabija mnie widok ciebie i Nikoliego. Za każdym razem, kiedy widzę was razem, czuje jak coś przebija mi serce. Co mogę powiedzieć, żebyś to pojęła? Kocham Cię. Starła łzy.  Dlaczego,

Lily? Dlaczego zaufałaś jemu, a nie mnie?  Bałam się, Adam — rzuciła niezdecydowana, niepewna. — Wróciłam do dwóch wizyt tygodniowo z Rebeką. Rozmawiamy o tym. Bałam się, że jeśli pozwolę ci się dotknąć, możesz umrzeć jak tata. Nie mogłam tego zrobić. Mój umysł tego nie pojmował.

Strona | 191

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Nikoliego nie chciałam chronić, był obcy i nie bałam się, że go zranię.  Nadal uważasz, że możesz mnie skrzywdzić?  Nie. Zrozumiałam, swoje obawy. Dzięki Nikoliemu i Rebece wychodzę na prostą.  To dlaczego nie dasz nam szansy, Lils? Pokażę ci, jak bardzo cię kocham, jak dobrze może nam być.  Bo ja nie kocham cię w ten sposób, Adam — jej głos był cichy, posępny. Patrzyła, jak wzdryga się z bólu. — Kocham cię jak brata albo najlepszego przyjaciela. Nie wiem, co bym bez ciebie zrobiła, ale to wszystko. Wstał, jego ruchy były sztywne i wolne, a oczy nawiedzone i pełne determinacji. — Kiedy cię złamie, będę tutaj aby pozbierać kawałki. Może wtedy dasz mi szansę.  Adam...  Nie

— przerwał. — Nic nie mów, Lily. Jestem tym, który będzie tu dla ciebie. Pamiętaj o tym. — Adam podszedł i złożył krótki pocałunek na jej czole. Był tak szybki, że przypomniał jej o niespodziewanych atakach Nikoliego. Posłał jej krzywy uśmiech i wyszedł, zamykając za sobą drzwi. Zamknęła oczy i spuściła głowę na biurko. Cholerny Nikoli Kincaid zrujnował jej szansę na spokojne życie z Adamem. Płakała. Płakała. Krzyknęła z bólu. Zraniła jedyną osobę, której nigdy nie chciała skrzywdzić.

Strona | 192

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 17 Lily zmrużyła oczy, idąc przez lotnisko w Miami. Wleczący się obok Luter, wyglądał jakby był gotów paść na kolana i ucałować ziemię. Źle zniósł lot, nawet alkohol nie pomógł. Nikoli roześmiał się i powiedział, że powinien był spać. Lily podłączyła słuchawki i oglądała film na tablecie, a potem zajęła się książką. Nikoli skorzystał z własnej rady i przespał cały lot. Miała wrażenie, że również nie był fanem latania, chociaż ukrył to lepiej niż Luter. Autobus zabrał ich do wypożyczani samochodów, a tam Nikoli wynajął nowego Lexusa. Lily wzięłaby najtańszego Forda Focus, ale Nikoli przypomniał jej, że go stać. Wydawał się niemal zirytowany, że o nic nie prosiła. Niczego nie chciała, poza jego miłością, której nigdy nie otrzyma. Hotel również nie należał do tanich. Lily skuliła się myśląc o rachunku za obsługę pokojową, którą Luter tak kochał. Spędził cały wczorajszy dzień, opowiadając o wspaniałym room service oferowanym przez hotel. To było ich ulubione miejsce podczas pobytu w Miami. Nikoli zarezerwował dwa pokoje, jeden dla nich, drugi dla Lutra. Recepcjonista był aż nazbyt pomocny, kiedy ich zobaczył, co dało Lily do myślenia. Musieli często tu bywać, skoro nawet personel ich kojarzył. Nie powinna się dziwić, startowali w wyścigach, a Miami z nich słynęło. Luter zaproponował wypad na obiad, był bliski omdlenia. Biedny facet wyglądał, jakby tego potrzebował. Nikoli pokręcił głową i zgarnął bagaże, wskazując Lily, żeby otworzyła drzwi. Pokój był cudowny. Salon wyposażono w bardzo wygodną kanapę, ustawioną tuż przed dużym, zamontowanym na ścianie telewizorem. W kącie, koło drzwi do łazienki, stała malutka lodówka. Nikoli otworzył podwójne drzwi prowadzące do sypialni i rzucił walizki przed komodę z kolejnym telewizorem. W pokoju dominowało ogromne łóżko królewskich rozmiarów, przykryte piękną, szarą narzutą.

Strona | 193

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Podoba

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ci się, Lily Bells? — zapytał Nikoli, owijają wokół

niej ramiona.  Jest ślicznie — powiedziała, odwracając głowę by spotkać jego usta. Westchnęła. Pocałunek był miękki i delikatny. Pozbawiał tchu.  Chcesz wypróbować łóżko? — wyszeptał w jej usta, zanim się cofnął i spojrzał z góry.  Niezła próba — oparła głowę na jego piersi. — Ellie jest moja.  Nie po tym weekendzie — obiecał. Determinacja w jego głosie wysłała przyjemny dreszcz wzdłuż jej ciała. — Co robimy najpierw? Odpoczynek, jedzenie czy spotkanie z mamą? Uśmiechnęła się. Nie zapomniał, że chciała odwiedzić rodzinę. Specjalnie przylecieli wcześniej, żeby mogła to zrobić, jutro cały dzień będą zajęci. Nie była pewna, kiedy zaczyna się wyścig. Nikoli powiedział, że dostanie smsa z informacją o miejscu i czasie startu.  Możemy

zobaczyć mamę? Dzwoniłam do niej w nocy, żeby powiedzieć, że przyjeżdżam. Jestem pewna, że ugotuje tonę jedzenia. Roześmiał się. Lily dorastała w górach, dowiedział się, że tamtejsi próbują nakarmić ludzi dla własnego, dobrego samopoczucia albo stają się drażliwi.  Oczywiście,

kochanie. Idź się odświeżyć, ja w tym czasie wbiję adres do GPSa. Zejdź, kiedy będziesz gotowa. Słodki. To Nikoli, którego pokochała, nie człowiek którego grał przed innymi, nawet Lutrem. Będzie za nim tęskniła. Mimo, że nic nie powiedział, czuła że to ich ostatni wspólny weekend. Nazwij to intuicją albo instynktem, ale wiedziała. Wychodząc z łazienki złapała torebkę, prezenty dla dzieciaków i ruszyła na dół. Nie chciała się smucić. Jeśli został jej tylko ten weekend, wykorzysta go żeby dobrze się bawić.

Strona | 194

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Jazda do domu mamy trwała około godziny. Mieszkała tuż za miastem, ale przez korek, którego żadne z nich się nie spodziewało, droga się wydłużyła. Lily widziała ciągnące się wzdłuż drogi sady pomarańczowe. Jej matka zawsze zachwycała się świeżym sokiem z jednego z nich. Ona i jej ojczym przenieśli się z Północnej Karoliny na Florydę, zaraz po tym jak ukończyła szkołę średnią. Kochali ją, a dzieci uwielbiały mieszkać blisko plaży. Chociaż, które dziecko nie byłoby zadowolone? Kiedy Nikoli zwolnił i wjechał na podjazd domu w hiszpańskim stylu, zdenerwowała się. To był jej pierwszy wielki test sprawdzający, czy Nikoli pomógł jej przezwyciężyć fobię. Co jeśli zacznie krzyczeć? Albo przestraszy bliźniaków? Co jeśli…  Będzie

dobrze, Lily Bells — uspokajał ją Nikoli. — Jest lepiej. Możesz to zrobić.  Nie wiem. Jeśli...  Jesteśmy razem od miesięcy, Lily i nic złego się nie stało, prawda?  No, nie.  Uwierz w siebie. Nie jesteś przeklęta, nie odpowiadasz za czyjąś śmierć i nie skrzywdzisz nikogo. Dasz radę. Wierzę w ciebie. A co z tobą, Milaya? Jego słowa zadziałały jak chłodny balsam w gorący letni dzień, ukoiły zaniepokojenie i przywróciły uśmiech. Nadal się denerwowała, ale panika zniknęła. Zniknęła. Nikoli był jej Woobie. Niemal roześmiała się na tą myśl. Kiedy była mała miała stary, żółty kocyk, który ratował ją przed potworami. Mama nazywała go Woobie. Nikoli właśnie teraz stał się jej osobistym Woobie. Mama wyszła na ganek i obserwowała córkę. Nie były podobne. Joanna Stanton była małą, pełną energii istotką z blond włosami ułożonymi w niechlujny kok. Ubrała różowy podkoszulek i dżinsowe spodenkami, które ładnie komponowały się z jej opaloną skórą. Wyglądała dobrze. Klimat Florydy jej sprzyjał.  Nie

marnuj słonecznego dnia — powiedziała Lily.  Co? — zapytał, nigdy wcześniej tak nie mówiła. Strona | 195

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Tak

mawiał mój tata, kiedy bał się czegoś zrobić. To był jego sposób na przypomnienie sobie, że kiedy musisz się z czymś zmierzyć, nie ma sensu tego odkładać.  Twój ojciec był mądrym człowiekiem. Gotowa? Nie bardzo, ale i tak wyszła z samochodu. Stanęła patrząc na mamę. Nie widziały się bardzo długo. Matka obserwowała uważnie. Nikoli podszedł i delikatnie trącił ją do przodu. Spojrzała na niego, musiał dać jej czas. Potrząsnął głową na „nie” i pchnął ją ponownie. Ten mężczyzna był nieznośny. Nigdy nie pozwalał jej poświęcić chwili na myślenie. Posłała mu jeszcze jedno piorunujące spojrzenie i ruszyła. Kiedy się zbliżyła, jej mama wzięła automatyczny krok w tył. Dokładnie znała lęk Lily.  Cześć,

mamo — powiedziała niepewnie.  Lily — głos mamy był miękki. Kiedyś Lily uwielbiała słuchać czytanych przez nią bajek. — Witaj w domu, kochanie. Lily zamknęła oczy i wzięła głęboki oddech, skoncentrowała się na tym zadaniu. Czekała na panikę, ale czuła jedynie ciepło i miłość płynące od matki. I Nikoliego. Czuła za sobą jego obecność i to dodało jej pewności. Podeszła do matki i objęła ją, przytulając mocno. — Kocham cię, mamo. Kobieta wydała zduszony krzyk i oddała uścisk. — Och, moje dziecko... Czuła płacz mamy. Słyszała coś dziwnego w jej głosie, bezgraniczną miłość i wielkie szczęście, których pozbawiła ją na tyle lat. Zamiast paniki poczuła głęboki smutek. Spowodowała tyle bólu.  Przykro

mi, mamo — wyszeptała, również płacząc. — Nie chciałam cię zranić... ja po prostu... ja...

Strona | 196

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Ciiichutko,

moja słodka dziewczynko — pogładziła jej włosy jak wtedy, kiedy Lily była dzieckiem. — Cicho. Pozwól mi się trzymać. Za sobą słyszała szeleszczenie i wiedziała, że Nikoli przyniósł prezenty które kupiła dla rodziny, ale zeszły one na dalszy plan. Teraz chciała jedynie zatopić się w ramionach matki, bez strachu, bez paniki, bez krzyków. A wszystko dzięki Nikoliemu Kincaidowi.

Spędzili popołudnie wylegując się przy basenie, podczas gdy jej mama gotowała, jakby chciała wyżywić trzy wielkie armie. Bliźniacy wyszli z siebie widząc Lily. Nie spędzała z nimi dużo czasu, ale rozmawiali przez Skype co najmniej dwa albo trzy razy w tygodniu. Przybiegli po swoje prezenty, jak małe diabły i piszczeli z zachwytu. Lily serce złamało się, kiedy maluchy były zszokowane uściskami. Spędziła dwie godziny po prostu siedząc z nimi na podłodze, bawiąc się i uśmiechając. Kiedy wszyscy się najedli, Lily zaoferowała pomoc z naczyniami. Zadowolony Nikoli rozmawiał z jej ojczymem o baseballu. Pomogła mamie zebrać naczynia i zaniosła je do kuchni, gdzie dokładnie szorowała, kiedy tamta wyrzucała resztki z jakiś garnków i patelni. Zawsze odmawiała wkładania ich do zmywarki, gdzie mogą się zniszczyć.  Opowiedz

mi o tym młodym człowieku — powiedziała bez

wstępów.  Myślę, że można powiedzieć, że jest moim zbawieniem. Bez niego nie okiełznałabym swoich lęków.  Jak on to zrobił? Jak osiągną to, czego my nie potrafiliśmy?  To nie jest tak, mamo. Zrobiłaś wszystko, co mogłaś. Chodziło o mnie. Chciałam się zmienić, żeby ktoś mógł mnie dotknąć. Nikoli... on nigdy nie pozwolił mi się poddać. Popychał i popychał i popychał. Czasami mam ochotę go udusić, ale nigdy

Strona | 197

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

nie popchnął mnie za daleko. Wiedział, kiedy przestać. Ale przede wszystkim był, kiedy go potrzebowałam.  Popychał? Lily prychnęła. Taa, delikatnie mówiąc. — Na granice. Nigdy nie pozwolił mi poddać się swojemu strachowi, nigdy nie pozwolił mi zrezygnować, mamo. Nawet, kiedy chciałam. Nigdy nie myślałam, że pozwolę się komukolwiek dotknąć. Jestem zdrowa dzięki niemu.  Och,

kochanie, jestem taka szczęśliwa. Szkoda tylko, że ja nie pomogłam ci bardziej. Tak mi przykro. Lily odstawiła talerz, wzięła ręce swojej mamy i spojrzała jej w oczy. — Nie bądź smutna, mamo. Ta fobia nie była twoją winą, zrobiłaś wszystko co mogłaś. Jesteś dobrą mamą. Tak bardzo cię kocham. Nigdy więcej łez, dobrze? Od teraz tylko uśmiech.  To

dobra rada, pani Stanton.

Odwróciły się i zobaczyły Nikoliego stojącego w drzwiach. Lily poczuła, że jej serce podskakuje radośnie na jego widok i skurczyła się w środku. Nie ze strachu, ale z bólu. To ich ostatni wspólny weekend. Intuicja. Nie mogła pozbyć się tej dręczącej myśli. Chciała zwinąć się w kłębek i płakać. Matka Lily podeszła do Nikoliego i zamknęła go w niedźwiedzim uścisku. Zaśmiał się i przytulił ją.  Za

co to?  Za oddanie mi mojego dziecka — powiedziała drżącym głosem. Walczyła, żeby się nie załamać. Nikoli uśmiechnął się. Teraz zrozumiał, skąd u Lily taka życzliwość. Jej matka była jedną z najsłodszych kobiet, jakie kiedykolwiek spotkał. Przez sekundę mignął mu obraz jego mamy. Zobaczył w jej oczach wdzięczność i poczuł, że odrobinkę się rumieni. Nie miała pojęcia dlaczego chciał uleczyć Lily i patrząc jej teraz w oczy, niemal poczuł się jak łajdak. Niemal.

Strona | 198

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Proszę

mi nie dziękować. Lily jest piękną kobietą, która zasługuje na szczęście. Tylko trochę pomogłem.  Jesteś mile widziany w tym domu, młody człowieku — powiedziała, ocierając oczy. — Zawsze.  Dziękuję — powiedział z żalem Nikoli i spojrzał na Lily. — Musimy już iść, Lily Bells.  Tak szybko? — zapytała Joanna.  Jutro muszę wcześnie wstać — wyjaśnił. — Mam wyścig.  Wyścig? — zapytała ostro Joanna.  Tak, proszę pani — skinął głową. — Przyjechałem na Florydę, żeby się ścigać.  Ścigasz się? — Nikoli widział jak oczy Joanny wypełniają się emocjami. Musiała myśleć o ojcu Lily.  Tak. Lily pomagała mi przygotować samochód do wyścigu.  Te cholerne samochody — Joanna pokręciła głową. — Lily zawsze mieszkała pod maską samochodu, nawet po śmierci ojca.  To trzymało mnie przy zdrowych zmysłach — uśmiechnęła się Lily.  Tak, tak. Wiedziałeś, że moja córka się ściga, Nikoli?  Tak proszę pani. Pozwoliłem jej nawet prowadzić samochód, który kupiłem. Pokonała mnie.  To jest moja dziewczynka — powiedziała, chociaż Nikoli widział, że wcale nie było jej do żartów. Nie była zadowolona z wiedzy, że Lily prowadziła samochód wyścigowy.  Naprawdę musimy iść. Musimy jeszcze nakarmić Lutra, mojego partnera zbrodni.  O mój, pozwól mi przygotować dla niego jedzenie —Joanna nakładała na papierowy talerzyk swoje specjały. Objął Lily ramieniem, nachylił się i szepnął. — Szczęśliwa?  Bardziej niż kiedykolwiek mogłabym to wyrazić — szepnęła. — Dziękuję, Nikoli Kincaid. Musnął ustami jej włosy. Kątem oka złapał jej matkę patrzącą na nich z nadzieją. Nie mógł spojrzeć jej w oczy. Pierwszy raz poczuł się winny swoich motywów. Lily naprawdę była piękną osobą wewnątrz i na zewnątrz. Zasłużyła na więcej niż to, do czego chciał ją wykorzystać.

Strona | 199

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Proszę

bardzo — Joanna wręczyła Lily talerz okryty folią aluminiową. Była dobrą kucharką. Luter będzie jęczał z zadowolenia.  Dziękuję pani. To była przyjemność panią poznać. Lily podała Nikoliemu talerz i przytuliła matkę. — Kocham cię, mamo.  Ja

też cię kocham, skarbie — mruknęła Joanna, a Nikoli uśmiechnął się, wiedząc, ile znaczyło to dla Lily.  Uruchomisz samochód, kiedy będę żegnała się z bliźniakami? — skinął głową, jeszcze raz żegnając się z matką Lily i wychodząc na wilgotne, nocne powietrze Florydy. Zapalił samochód i otworzył okna przed włączeniem klimatyzacji, aby wypuścić ciepłe powietrze, a potem z powrotem zasunął szyby i włączył chłodzenie. Ostrożnie położył talerz z jedzeniem na tylnym siedzeniu i odchylił się w tył, pozwalając chłodnemu powietrzu uderzać go w twarz. Myślał o Lily przez cały tydzień. Odkąd powiedziała mu o wyznaniu Adama, wiedział, że to początek końca ich umowy. Trochę się do niej przywiązał, ale to nie było złe. Po prostu upewnił się, że w końcu potrafił się kimś zaopiekować. Cichutki głos w głębi umysłu prychnął z jego głupoty, ale zignorował go. Mieli umowę. To wszystko. Spełnił swoje warunki, pomógł jej wyzbyć się strachu przed dotykiem i zdobyła Cud Chłopca. Teraz nadszedł czas, aby odebrał swoją nagrodę. Skrzywił się na samo brzmienie tego wyrażenia. Drzwi pasażera otworzyły się. Lily wsunęła się na miejsce i zapięła pasy. — Dziękuję.  Oczywiście

— mruknął i wyjechał z podjazdu.

Włączyła radio i zmieniała kilka razy kanały, zanim zdecydowała się na jeden. W drodze do hotelu nie odezwała się ponownie. Nie musiała. Widział zamyślony wyraz jej twarzy. Musiała myśleć o popołudniu.

Strona | 200

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Zaparkował samochód i wszedł na górę. Tak jak przypuszczał, Luter oślinił się na widok jedzenia. Chwycił talerz i zamknął drzwi, jakby bał się, że będzie musiał się podzielić. Kręcąc głową, Nikoli skierował się do swojego pokoju. Lily powiedziała, że chce wziąć prysznic. Czekając, aż wyjdzie pozbył się butów i skarpetek, po czym otworzył laptopa i przeczytał e-maile wymagające uwagi. Znalazł jeden od Lily, w którym oceniła jego nową grę zombie. Siedział zszokowany, kiedy zapoznał się z jej bardzo szczegółowym raportem. Wypisała plusy, rzeczy, których nie polubiła i należało je poprawić, a na końcu swoją propozycję zmian. Nigdy nie dostał tak szczegółowych wytycznych, od żadnego z poprzednich testerów. Kobieta była niesamowita pod wieloma względami. Dwadzieścia minut później usłyszał dźwięk zakręcanego prysznica. Zamknął laptopa. Odwrócił się i spojrzał na drzwi od łazienki, czekając aż wyjdzie. Minęło kolejne piętnaście minut, a Lily jak nie było, tak nie ma. Może goli nogi? Po kolejnych dziesięciu minutach podszedł do drzwi. Zanim podniósł rękę, usłyszał ją. Płakała.  Lily?

Brak odpowiedzi.  Lily,

co się stało?

Nadal nic, ale słyszał jej płacz. Złapał za klamkę i spróbował otworzyć drzwi. Udało się, były niezablokowane. Siedziała na środku podłogi, owinięta ręcznikiem, z głową opartą na kolanach. Łzy spływały po jej twarzy, a oczy były bardzo smutne. Uklęknął przed nią i pogładził jej włosy.  Coś

nie tak, kochanie?

Tylko pokręciła głową. Posadził ją na swoich kolanach. — Ciii, dushka, nie płacz. Powiedz mi, co się stało. — Zamiast odpowiedzieć, owinęła ręce wokół jego szyi i zaszlochała jeszcze mocniej. Co do diabła? Przerażała go. Strona | 201

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Lily,

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

powiedz mi, dlaczego płaczesz? — rozkazał pewnym

głosem.  Pocałuj mnie — spojrzał w jej ciemne, niebieskie oczy. Chciał odpowiedzi, ale spełnił prośbę, widząc jej błagający wzrok. Pochylił głowę i pocałował ją delikatnie, czule. Wplątała palce w jego włosy, przyciągając go bliżej. Rozkoszował się uczuciem jej warg. Przebiegł palcami w górę i w dół jej pleców, relaksując i uwodząc jednocześnie. Odsuwając się, pozostawił ją bez tchu. Teraz zaślepiony pożądaniem i pragnieniem, wziął ją w ramiona i ułożył wygodnie na łóżku, zdejmując koszulę. Spojrzała na niego z czymś, czego zawsze od niej pragnął. Z zaufaniem. Co, do cholery, zamierzał zrobić z Lily Isabellą Holmes? Lily spojrzała na Nikoliego i czekała na jego ruch. Miał dziwny wyraz twarzy. Rozproszyła go wcześniej, prosząc o pocałunek. Nie mogła wyznać powodu płaczu. Straciłaby go. Wiedziała, że przegra zakład. Spędzi z Nikolim noc, skosztuje go i pozwoli się kochać. Dlaczego? Kocha go. Proste. Schylił się i odwinął ręcznik, pozostawiając ją nagą. Usiadł za nią na łóżku i powolnymi, delikatnymi ruchami wycierał jej włosy. Westchnęła, z nim zawsze czuła się bezpiecznie. Chwilę później wyrzucił ręcznik i zbliżył usta do jej szyi. Czule przejeżdżał wargami po odkrytej skórze obojczyka, przygryzając ją lekko to tu, to tam. Dłońmi podróżował w dół jej ramion, po udach, brzuchu, kończąc na pocieraniu jej piersi. Jęknęła i przylgnęła do niego, cicho prosząc o więcej. Wygięła plecy w łuk w niemym błaganiu, kiedy delikatnie podszczypywał jej sutki.  Nikoli...  Ciii.

Nic nie mów, dushka. Po prostu pozwól mi się kochać — podszedł do niej i pchnął ją na łóżko.

Strona | 202

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Walczyła z łzami, słuchając czułych słówek. Dzisiejszej nocy, będzie go kochać najlepiej jak potrafi.  Nie

płacz, Milaya. Proszę, nie płacz.

Uśmiechnęła się przez łzy i sięgnęła po niego. — Wszystko w porządku. Jestem po prostu szczęśliwa, Nikoli. Pozwól mi się dziś kochać. Proszę. Popatrzył na nią z szeroko otwartymi oczami, a potem skinął głową. Wstał i rozebrał dżinsy. Lily spojrzała na niego i tylko jedno słowo przyszło jej na myśl. Piękny. Ze swoją ciemną, opaloną skórą przypominał bardziej Greków, aniżeli Rosjan. Czarne oczy i włosy, a także spojrzenie „bad boya”, były kolejnymi zaletami. Kochała każdy centymetr jego wyrzeźbionego na siłowni ciała. Usiadła i wyciągnęła rękę, a kiedy bez zawahania ją ujął, przyciągnęła go bliżej. Uśmiechnął się i usiadł obok. — Co zamierzasz zrobić, Milaya?  Wszystko,

czego pragnę — prześledziła opuszkami palców jego klatkę piersiową. — Wszystko, czego pragnę, Nikoli Kincaid. Nikoli zamknął oczy i pozwolił Lily na jej badania. Był z niej cholernie dumny. Spędziła cały dzień ze swoją rodziną, a teraz naga chce poznać jego ciało. Był tak bardzo dumny ze swojej Lily Bells. Wydał z siebie małe westchnienie, kiedy kciukami okrążyła jego sutek. Nikt nigdy nie wpływał na niego tak jak Lily. Jej leciutki dotyk doprowadzał go do szaleństwa. Chciał ją odwrócić, nachylić nad łóżkiem i mocno w nią wejść, ale nie zrobił tego. W zamian leżał spokojnie, pozwalając się torturować. Pozwalał jej na coś, na co inne dziewczyny nigdy nie miały pozwolenia. Nie ufał nikomu tak, jak Lily Bells. Ze wszystkich sił starał się kontrolować jęk, kiedy ciepłymi, wilgotnymi ustami musnęła jego rozpalone ciało. Otworzył oczy i spojrzał na nią z góry. Powtarzała jego ostatnie czynności. Zdał sobie sprawę, jak trudno jej to przychodziło.

Strona | 203

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Dotyk jej warg wzniecił wewnętrzny ogień. Szybko odnalazł drogę do jej ust. Nie był w stanie znieść więcej tych słodkich tortur. Próbowała protestować, ale uciszył ją i przeturlał się, a więc leżała pod nim. — Nie, Milaya, wystarczy. Dojdę zanim zaczniemy. Jej śmiech dotknął najmniejszego skrawka w jego ciele. Zamknął oczy i zmusił się do odzyskania kontroli. Zasłużyła na więcej niż szybkie pieprzenie.  Lily,

muszę zapytać... — poruszyła się pod nieświadomie go pocierając. — Ach, kurwa, nie ruszaj się.

nim,

Uciekł jej kolejny mały śmiech. — Co chcesz wiedzieć?  Jesteś

dziewicą?  Nie, nie jestem. Pamiętasz, jak mówiłam, że wpadłam w złe towarzystwo po śmierci taty? Wtedy straciłam dziewictwo. To było dawno, Nikoli.  Do diabła — mruknął.  Nikoli?  Tak?  Za dużo myślisz — śmiech tańczył w jej oczach. Nic nie mógł na to poradzić, ale roześmiał się. Śmiech Lily był zaraźliwy. Nigdy nie wahał się będąc z kobietą, ale teraz bał się ją skrzywdzić. Była ciepła, mokra, i chętna. Czego jeszcze potrzebował? Włożył w nią dwa palce, powodując gwałtowny wdech. — Nadal za dużo myślę?  Nie

— jej głos był niski i głęboki.

Była mokra, a wciąż się wahał. Pracował w niej palcami, jednocześnie pocierając łechtaczkę. Jęczała i mamrotała bezsensowne rzeczy.  Jeśli

chcesz przerwać powiedz mi teraz, Milaya — powiedział, przełykając ciężko. Lily dała mu najdelikatniejszy

Strona | 204

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

uśmiech, jaki kiedykolwiek widział i ujęła jego twarz. — Nie chcę żebyś się zatrzymywał, Nikoli. Jęknął i ukrył twarz w zgięciu jej szyi, liżąc wrażliwą skórę. Jęknęła w proteście, kiedy wyciągnął z niej palce. — Jesteś pewna?  Tak

— to jedno, pełne pasji słowo wystarczyło. Chwycił prezerwatywę z szuflady stolika nocnego i rozpakował ją. Podniósł się i ustawił między rozłożonymi nogami Lily. Wilgoć z niej kapała.  Spójrz na mnie, Milaya. Nie zamykaj oczu. Lily poczuła dreszcz, kiedy usłyszała jego polecenie. Ciało zareagowało automatycznie. Spojrzała w jego oczy i zadyszała, widząc w nich ogromne pragnienie. Musiał zauważyć wahanie na jej twarzy, ponieważ splótł ich palce, a drugą ręką owinął jej biodra i przyciągnął bliżej, wsuwając się w jej wnętrze. Jęknęła czując lekkie pieczenie.  Spokojnie.

Zrelaksuj się, Milaya.

Westchnęła, kiedy wszedł głębiej i poczuła coś, czego nie potrafiła zdefiniować. Zacisnęła się wokół niego, wypełniającego ją. Rozkoszowała się każdym otrzymanym jękiem przyjemności. Ścisnęła jego dłoń wciąż owiniętą wokół jej, kiedy zaczął się poruszać. Pozwolił jej się przyzwyczaić do swojej wielkości i dotyku, nadając ruchom wolne tempo. Ogień rósł z każdym pchnięciem. Wyrwała dłoń i zsunęła ją niżej, przyciągając go bliżej siebie. Spojrzeli sobie w oczy, złączając usta w pocałunku. Całował ją, jakby to był ich pierwszy, a zarazem ostatni pocałunek. Owinęła go nogami w pasie i zatopiła się w cudownym uczuciu. Poruszali się płynnie, jak jeden organizm. Nikoli przyspieszył tempo, na co Lily jęknęła. Przerwał pocałunek, rękami otoczył jej łopatki, utrzymując ją w bezruchu, podczas gdy sam poruszał się w niej głęboko i mocno. Lily krzyknęła z intensywności wrażeń, nie wiedziała czy chce uciekać,

Strona | 205

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

czy domagać się więcej. Nikoli trzymał ją w miejscu, uderzając biodrami w jej.  To

jest to, kochanie — szepnął jej do ucha, językiem przesuwając po jego płatku, a palcami odnajdując łechtaczkę. — Odpuść, Milaya. Napięcie wewnątrz rosło z każdym jego dotykiem i muśnięciem łechtaczki. Nie była przygotowana na nadchodzący orgazm i krzyknęła głośno, wołając jego imię. Dochodząc do siebie, jak przez mgłę słyszała Nikoliego krzyczącego jej własne imię. Wyczerpany opadł na nią z nierównym oddechem. Uśmiechnęła się zrelaksowana. Jej ciało było ociężałe i spełnione. To było coś, czego nigdy nie zapomni i nie będzie żałowała. Minęło sporo czasu, zanim Nikoli był w stanie znaleźć siłę, żeby wyjść z Lily. Przytulił ją do siebie, ale nie odezwali się. Nigdy, przez te wszystkie lata, nie czuł się tak, jak podczas kochania się z Lily. Rozbiła go, przebiła się przez każdy mur, którym się otoczył. Stała się jego upadkiem. Dała mu coś, czego nigdy nie spodziewał się dostać od żadnej kobiety. Każdą cząstkę siebie. I nie domagała się niczego w zamian. Zniszczyła go. Lily Holmes przerażała go bardziej niż piekło.

Strona | 206

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 18 Dźwięki silników zagłuszyły cichą noc. Lily zamrugała i starła sen z powiek. Chociaż Nikoli obudził ją o 3:00 rano, teraz, godzinę później, nadal nie potrafiła się obudzić. Nie spała długo po kochaniu się z Nikolim. Myślała i słuchała jego cichego oddechu, jeszcze długo po tym jak zasnął. Ryki silników i zapach gazu przywracały jej pełną świadomość. Nie tak wyobrażała sobie te wyścigi. Dorastała oglądając „Szybkich i Wściekłych”, ale film miał bardzo wypaczoną wizję prawdziwego wyścigu ulicznego. Kiedy parkowali w jakimś opuszczonym magazynie był środek nocy, co jakiś czas zdarzały się przebłyski światła. Fantazjowała o torze wyścigowym z widzami i fanami z całego świata, a nie o tym, czego jest świadkiem. Nikoli zostawił ją i Lutra w samochodzie, a sam poszedł się zarejestrować. Luter włożył kaptur i po raz tysięczny rozpoczął kontrolę samochodu, chociaż bez wątpienia był gotowy. Już niemal chciała mu coś na ten temat powiedzieć, ale wiedziała, że właśnie tak radził sobie ze stresem. W zamian postanowiła przestudiować ludzi wokół. Adrenalina i emocje widniały na każdej nieznajomej twarzy. Ludzie tłoczyli się w grupach wokół swoich samochodów. Jedni próbowali ochłonąć, inni motywowali się mówiąc do siebie. Uśmiechnęła się. To było niesamowite. Nic dziwnego, że jej ojciec wyścigi uliczne kochał bardziej niż NASCAR. Nawet nie prowadziła, a podekscytowała się jak nigdy.  Hej,

skarbie — Nikoli objął ją od tyłu. — Jak się czujesz?  O.MÓJ.BOŻE.TO.JEST.NIESAMOWITE.— roześmiał się.  Nie to miałem na myśli — wyszeptał. — Chodziło mi o to, czy wszystko w porządku po ostatniej nocy? Boli?15

15

Ooooo ukradł moje serce!

Strona | 207

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lily poczuła, jak jej twarz staje w ogniu. Zerknęła na Lutra nadal zakopanego pod maską. — Czuję się dobrze — mruknęła. Ponownie ją przytulił i roześmiał się serdecznie. Widział rumieniec rozprzestrzeniający się wzdłuż jej szyi i policzków. Wyglądała uroczo, będąc zakłopotaną. — Co sądzisz o swoim pierwszym nielegalnym wyścigu? — zapytał, pocierając spód jej piersi. Uśmiechnął się szerzej, słysząc małe westchnienie.  Cóż,

myślałam, że będzie więcej ludzi, więcej światła, więcej... wszystkiego. Luther wstał i domknął maskę. — Och, jest mnóstwo ludzi, Lily. Wyścig jest po prostu trzymany w dużej tajemnicy i zachowują się względnie cicho.  Jesteśmy

gotowi? — Nikoli oparł podbródek na szczycie

głowy Lily.  Nawet jeśli nie, już nic na to nie poradzimy — spojrzał na zegarek. — Masz pięć minut, żeby dostać się do na linię startu.  Luter, nie spuszczaj jej z oka — odwrócił się, dając Lily szybkiego całusa. — Życz mi szczęścia, kochanie.  Powodzenia — powiedziała z cieniem uśmiechu na twarzy. Zdawała się rano smutna. Chciał ją uspokoić, ale nie mógł. Czuł, że domyśliła się jego planów. Przeczuwała, że to ich ostatni wspólny weekend. Nie miał pojęcia, jak ją pocieszyć, kiedy sam miał problem, żeby się z tym pogodzić. Wypuścił ją z objęć i usiadł za kierownicę. Uruchomił silnik, gazując kilka razy, a potem odjechał zostawiając Lily i Lutra w lusterku wstecznym.  Chodź,

Lily — Luther wziął ją za rękę i pociągnął w stronę samochodów ustawionych w kolejce. Zesztywniała. Miała się lepiej, ale nie wyleczyła się ostatecznie. — Poczekamy tu, więc będziemy mieć dobry widok na zwycięzców.  Zazwyczaj, jak długo to trwa? — wyrwała się z uścisku. Odrobina paniki wkradła się do jej kręgosłupa, ale wzięła głębokie oddechy i zmusiła się do zachowania spokoju.

Strona | 208

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Zależy

— obserwował samochody. — To może być dziesięć minut albo kilka godzin. Trasa jest zaprogramowana w GPSie. Nikoli dostał ją, kiedy zapisywał się kilka minut temu. Nikt jej nie zna do czasu podłączenia GPSa. W ubiegłym roku jechali pół godziny. Nagle odpalono silniki i bez ostrzeżenia zapiszczały opony. Zawodnicy odjechali, znikając w porannych ciemnościach. Wytrzeszczyła oczy. Spodziewała się kogoś machającego zieloną flagą czy coś. Luter zaśmiał się. — Zniszczyliśmy twoje oczekiwania, co? Zakłopotana pokiwała głową. Nie tego oczekiwała.  Weźmiemy

cię na wyścig, który je spełni. W tym chodzi o wielkie pieniądze. Posłała mu smutny uśmiech. Bardzo wątpiła, że będzie miała okazję zabrać się z nimi na jeszcze jakiś wyścig, ale starała się o tym nie myśleć i zajęła się liczeniem czasu. Zjadały ją nerwy. Ostatni wyścig, który dopingowała, kosztował jej ojca życie. Umierał w ogromnych męczarniach, uwięziony we wraku własnego samochodu, pchnięty na ścianę i nie mogący się obronić, kiedy kilka samochodów kolejno w niego uderzało. Nie chciała się nad tym rozwodzić, ponieważ pewnie skończyłaby panikując. Niepewność szarpała ją i niszczyła od środka. Co jeśli... Martwiła się i nic nie mogła na to poradzić. Nikoli brał udział w wyścigu niebezpieczniejszym, niż te organizowane przez NASCAR. Chociaż starała się tego nie pokazywać, nerwy zżerały ją żywcem. Po czterdziestu pięciu minutach Luter podobnie jak kilka innych osób, zaczął nerwowo krążyć. Wcześniej był zdenerwowany, ale teraz wyraźnie czymś się martwił. Z każdą mijającą minutą miasto wracało do życia. Wkrótce prawie niemożliwe będzie dla zawodników, ukrycie się przed policją

Strona | 209

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

i śmigłowcami. To było kolejne zmartwienie Lily. Nie mógł dać się złapać za udział w nielegalnych wyścigach. To byłby potężny cios dla ich biznesu. Minęło kolejne piętnaście minut, zanim usłyszeli warkot silników. Luther chwycił Lily i pociągnął na pobocze. Zanim zdążyła zaprotestować, ujrzała cztery samochody walczące o prowadzenie. Wszyscy byli na drodze, przepychając się wzajemnie i wymijając. Zmrużyła oczy i zauważyła Nikoliego na trzecim miejscu. Serce jej zamarło, kiedy jeden z samochodów uderzył w niego, spychając z drogi. Jednak ten szybko odzyskał kontrolę i wystrzelił do przodu. Luther zaklął siarczyście, kiedy oglądał walkę Nikoliego o drugie miejsce. Skręcił i uderzył w Dodge’a Charger’a, zmuszając go do ustąpienia. Kierowca stracił panowanie nad pojazdem i wypadł z toru, zabierając ze sobą ostatniego rywala. Pozostało Mach 1 i Chevelle z 1974r. Żaden nie zamierzał odpuścić. Między nimi nie było nawet centymetra wolnej przestrzeni. Lily zagryzła kostki u palców, starając się powstrzymać krzyk. Luther pochylił się, mrucząc coś, czego nie mogła wyłapać. Nie obchodziło jej to. Jej oczy były przyklejone do dwóch pojazdów, agresywnie walczących o zwycięstwo. Coraz bardziej się zbliżali, a żaden nie zamierzał odpuścić. Wiedziała, jak ważny jest ten wyścig dla Lutra i Nikoliego, ale nie sądziła, że zwyciężą. Obserwowała drugiego kierowcę i wiedziała na pewno, że nie odkrył wszystkich kart. Samochód miał trochę dłuższy przód, co powiedziało jej, że zamontowano w nim więcej modyfikacji.  Nie

wygra — wyszeptała Lily, a Luter spojrzał na nią wściekły. — Nie wygra. Drugi samochód nadal ma większe możliwości, może przyspieszyć.  Skąd wiesz?  Znam się na samochodach, Luter. Zaufaj mi.

Strona | 210

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Luther wyciągnął małe radio i zaczął do niego krzyczeć. Uniosła brwi. Mógł wcześniej porozmawiać z Nikolim? Dlaczego czekał tak długo, pozwalając pochłaniać się nerwom? Przez chwilę nie zdawała sobie sprawy, co się dzieje. Nikoli pociągnął do przodu i wyrównał z przeciwnikiem, zmuszając go do zboczenia z trasy. Tył Chevelle uderzył w Nikoliego i oba samochody wymknęły się spod kontroli. Wszystko działo się tak szybko. Lily patrzyła z przerażeniem, jak ponownie się zderzają, co ostatecznie wysłało Nikoliego na metę, a Chevelle uderzyło w róg budynku, rozbijając przód. Samochód Nikoliego zatrzymał się i Lily, mimo wołania Lutra, wystartowała zobaczyć Nikoliego. Musiała się upewnić, że jest w porządku, że żyje. Samochód dostał nieźle w dupę i wiedziała, że Nikoli również. Drzwi otworzyły się i sięgnęła po niego od razu, kiedy wyszedł na chodnik. Padła na kolana, chwyciła jego twarz i uniosła, żeby spojrzeć mu w oczy. Posłał jej półuśmiech i zgarnął jej usta w pocałunku pełnym strachu, pasji i potrzeby. Obydwojgu zabrakło tchu. Odsuwając się, patrzył na nią w szoku.  Kocham

cię — wyrzuciła z siebie na jednym wdechu. Zamrugał. Wiedziała, że jest w szoku. Nie chciała tego wyjawić. Boże, jak to cofnąć? Zaczęła coś mówić, ale ciężki zapach benzyny i azotu przykuł jej uwagę. Ojciec ostrzegł, że kiedy poczuje coś takiego, powinna uciekać najszybciej jak potrafi. Spojrzała na Chevelle i zobaczyła, że kierowca próbuje się wydostać. Wstała i podbiegła do niego. — Luter przyciągnij tu swoją dupę i pomóż mi go wyciągnąć, zanim wybuchnie! — Wyciągnęła mały scyzoryk i skoncentrowała się na rozcinaniu pasa. Z drugiej strony ktoś szarpnął za drzwi, dostając się do środka. Czuła Nikoliego za plecami. Zerknęła na niego. Starał się usunąć siedzenie. Posłał jej uśmiech. Powinien odpoczywać, nie pomagać. Chłopakom udało się uwolnić nogi kierowcy. Lily zrobiła krok w tył, żeby mogli go wyciągnąć. Luter rzucił jej kluczyki do

Strona | 211

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lexusa, a sam wskoczył do Mach 1. Nikoli nie zastanawiając się długo i ruszył do Lexusa. Lily patrzyła chwilę za Lutrem, ale zaraz dogoniła Nikoliego. Opadł na miejsce pasażera.  Jedź

— ugryzła się w język, zanim byłaby skłonna coś

dodać. Wypełniła polecenie bez słowa. Wiedziała, że policja wkrótce tu będzie, więc muszą zniknąć. Pokierował ją kilkoma bocznymi uliczkami, którymi dostali się na autostradę. 10 minut później, zjechała na stację benzynową i odwróciła się oceniający szkody. Nikoli zarobił kilka nieprzyjemnych siniaków i krwawiące cięcie na czole. Otworzyła schowek i wyjęła apteczkę, którą schowała tam wczoraj. Narzekał, kiedy oczyszczała ranę, a potem zakleiła ją plastrem. Zadowolona zamknęła apteczkę. Wiedziała, że nie chciał jechać do szpitala.  Wszystko

w porządku? Mogę ci jakoś pomóc?  Butelka wody byłaby świetna — powiedział, widząc zmartwienie w jej oczach. Skinęła głową i wysiadła z samochodu. Wypuścił niewielkie westchnienie ulgi. Wygrał. Dzięki Lily. Było blisko, ale dzięki Bogu Lily znała się na samochodach i wiedziała, że facet będzie przyspieszał. Luther ostrzegł go, powtarzając jej słowa. Kiedy go pocałowała, zdał sobie sprawę z dwóch rzeczy. Kochała go, ale co ważniejsze, że on kocha ją. Czuł jej miłość w pocałunku, zawarła w nim wszystko, czego nie miała odwagi wyznać. Kochał ją, a to go przeraziło. Nie wiedział, jak odpowiedzieć. Jasne, Lily o nic nie prosiła, ale kto mógł go zapewnić, że nie stanie się jak inne kobiety? Znał takie przypadki. Już raz wybrał nieodpowiednią kobietę i nie zamierzał ponownie znaleźć się w takiej sytuacji. Nie zrobi tego, bez względu na to, jak bardzo kocha Lily. Nie zaryzykuje kolejnego złamanego serca.

Strona | 212

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lily otworzyła drzwi samochodu i podała mu wodę, wraz z kilkoma mokrymi ręcznikami papierowymi. Oczyścił twarz, a potem wypił połowę butelki, jednym długim haustem.  Jesteś

pewien, że nic ci nie jest? Możesz mieć obrażenia wewnętrzne. Może powinniśmy jechać do szpitala?  Nie. Gliny sprawdzą szpitale i lokalne kliniki, szukając osób z obrażeniami po wypadku samochodowego. Nie mogę tam iść. Czuję się dobrze, Lily, naprawdę. Wystarczy, że wrócimy do hotelu. Zapaliła samochód i włączyła się do ruchu. Nikoli zamknął oczy i skrzywił się, kiedy wpadli w dziurę. Nie sądził, że ma obrażenia wewnętrzne, ale był obolały i czuł każdą nierówność jezdni. Ulgą byłoby po prostu poleżeć w łóżku przez jakiś czas. Trochę ponad godzinę zajęło im dotarcie do hotelu. Luter już czekał, kiedy Lily parkowała. Pomógł Nikoliemu i wprowadził go przez boczne drzwi, których wcześniej nie zauważyła. Tylne wejście było tylko do użytku pracowników, ale wejście do windy znajdowało się kilka kroków dalej. W pokoju Nikoli runął na łóżko, a Luter wyszedł tłumacząc się koniecznością sprawdzenia samochodu. Lily usiadła na krześle naprzeciwko łóżka i patrzyła jak zasypia. Martwiła się wstrząsem mózgu, ale nie wykazał żadnych objawów. Nie miał zawrotów głowy, ani nie widział podwójne, a jego oczy były ostre, skupione. Mimo to martwiła się, więc bacznie obserwowała szukając jakichkolwiek symptomów. Wciąż nie wierzyła, że była na tyle głupia, żeby wyznać mu miłość. Szok w jego oczach był martwiący. Czasem myślała, że Nikoli odwzajemnia jej uczucia, ale nie miała pewności. Otwierając oczy kilka godzin później, pierwszym zaskoczeniem Nikoliego, był widok Lily skulonej w fotelu obok. Uśmiechnęła się lekko. Poczuł kurczące się serce. Wiedział, co musi zrobić. Nie zasługiwała na to, ale nie zaryzykuje ponownie złamanego serca. Nie może.

Strona | 213

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Hej,

śpiochu. Zaczęłam się martwić.  Jest w porządku — usiadł i przesunął dłonią po włosach. — Daj mi kilka minut, Lily Bells. Potem musimy porozmawiać. — Wstał i skierował się do łazienki. Zwolnił, kiedy obrażenia dały o sobie znać. Uderzył się więcej razy, niż mógł zliczyć. Rzeczywiście, gdy zdjął koszulę, ujrzał siniaka, ciągnącego się pod pachą i wokół ramienia. Wszedł pod prysznic i pozwolił ciepłej wodzie ukoić ból mięśni. Jak złamać jej serce? Jak spojrzeć w oczy kochanej kobiecie i powiedzieć, że nie czuje tego samego? Wszystko przez zdeterminowane dążenie do zdobycia jedynej kobiety, która nie tylko go ignorowała, ale kazała na siebie zapolować. Kiedy biegła, gonił ją. Kiedy złapał, stwierdził, że była chytra jak lis, a nie słodka i niewinna. Nie był na nią przygotowany. Zaszła mu pod skórę. Podważyła jego własne poczucie wartości. Sprawiła, że chciał się zmienić na lepsze. I mimo to, nadal zamierzał ją złamać. Wytarł się, założył czyste dżinsy i koszulkę. Wychodząc, wziął głęboki oddech. Zamyślona Lily wciąż siedziała w tym samym miejscu, wpatrując się w przestrzeń. Podszedł i usiadł na łóżku. — Musimy porozmawiać, Lily. Uśmiechnęła się pełna nadziei.  Tak,

musimy. Nie chciałam tego powiedzieć, ale mleko się rozlało. Kocham cię, Nikoli. Od dłuższego czasu.  Nie, Lily, nie kochasz mnie. Spójrz na mnie, tylko myślisz, że mnie kochasz... Wyciągnęła rękę i położyła palec na jego ustach. — Zatrzymaj się, Kincaid. Widzę to, co wszyscy, nawet więcej do cholery, nie obchodzi mnie co myślisz, ale widzę prawdziwego ciebie. Człowieka łagodnego, troszczącego się o tych, na których mu zależy. Człowieka, który zatrzymał się, żeby kupić lizaka małej dziewczynce, której mamy nie było na to stać. Widzę człowieka,

Strona | 214

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

który się śmieje, miłego i kochającego. Widzę mężczyznę, w którym się zakochałam. Widzę cię. Nikoli nie wiedział, co powiedzieć. Lily rzeczywiście go przejrzała. Ukrywał się przed wszystkimi, czasem nawet Lutrem. Jak dostała się tak blisko?  To

nie ma znaczenia, Lily.  Oczywiście, że ma.  Nie, nie ma. Nie kocham cię, Lily. Jej oczy. Cholera. Przyglądał się jak z pełnych szczęścia zmieniają się w ciemne, głęboko zranione. To było tak, jakby ktoś wyssał z niej całą radość i nie pozostało nic, poza złamaną duszą. Zbladła i uwięziła ramę krzesła w śmiertelnym uścisku. Patrzył jak się załamuje i walczy z łzami. Bardziej niż cokolwiek, chciał wciągnąć ją na kolana i wyznać jak bardzo ją kocha, ale po prostu siedział zesztywniały, z pustym wyrazem twarzy. Wstała. Spojrzał na nią ostrożnie. Grzebała w swoim bagażu, aż znalazła tablet. Odwróciła go i kliknęła kilka razy. Co robi? Kiedy skończyła, odłożyła tablet i zadzwoniła do recepcji prosząc o taksówkę.  Co

robisz? — zapytał się trochę zaniepokojony. Nie odpowiedziała. Poszedł za nią.  Wracam do domu. Udało mi się przebukować bilet. W południe mam lot do Bostonu.  Nie musisz tego robić, Lily. Możesz wrócić ze mną i Lutrem...  Nie, to nie jest dobry pomysł. Nie chcę oglądać litości w jego oczach. Widziałam ją już wiele razy, kiedy posyłał je innym dziewczyną.  Przynajmniej pozwól zabrać się na lotnisko.  Nie. Nie powinieneś teraz prowadzić. Musisz odpocząć. Kolejny ostry ból przeszył jego klatkę piersiową. Nawet ze złamanym sercem, bardziej przejmuje się nim niż sobą. Strona | 215

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Skończyła pakowanie. Wychodząc spojrzała za siebie ostatni raz. Widząc ogrom jej bólu, automatycznie zrobił krok w jej kierunku, ale powstrzymała go machnięciem ręki.  Żegnaj,

Nikoli.

Potem zamknęła drzwi. Nikoli potykając się, opadł na krzesło i schował głowę w dłoniach. Wiedział, że stracił najlepszą rzecz, jaka kiedykolwiek go spotkała. Chwilę później tonął w bólu. Stał, zaciskając pięści, bezradnie patrząc na drzwi. Naprawdę odeszła. Zły na siebie uderzył pięścią w ścianę. Wypuścił urywany jęk, z radością witając ból. Zasłużył na cierpienie. Wizja śmiejącej i żartującej Lily mignęła mu przed oczami. Upadł na kolana pokonany wielkim bólem, przebijającym każdą jego cząstkę. Jak przetrwa?

*** Nie kocham cię, Lily. Te słowa odbijały się echem w jej umyśle, powodując kłucie w sercu. Czuła się, jakby odebrał jej serce, a potem zgniótł. Nie mogła oddychać. Rozpadała się. Ciało bolało z każdym ruchem. Chciała płakać, krzyczeć do Boga, losu i każdego innego podmiotu, którego mogłaby obarczyć winią za swój stan. Zadzwoniła do Adama i poprosiła, żeby odebrał ją z lotniska. Błagała, żeby nie zabierał Sue. Ta wiedźma chętnie jeszcze dołożyłaby swoje trzy grosze. Adam nie zadał ani jednego pytania, po prostu obiecał, że będzie czekał. Za to była wdzięczna. Lot do domu był trudny. Ledwo trzymając się na nogach, wbiegła do hali odbioru bagażu, gdzie czekał Adam. Rzuciła się na niego i wybuchnęła płaczem. Widząc jego znajomą twarz, załamała się. Objął ją ramionami i przyciągnął do siebie, Strona | 216

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

mamrocząc bzdury. Szlochała mocno, a on po prostu stał i pozwalał na to.  Chodź,

Lils. Jedziemy do domu, dobrze?

Zamiast wrócić do akademika, zabrał ją do małego mieszkanka Mika i Jane. Oboje tam byli, kiedy Adam otworzył drzwi, ale przepchnęła się obok i popędziła do łazienki. Stanie kosztowało zbyt wiele wysiłku, więc położyła się na zimnej podłodze z policzkiem przyciśniętym do białych płytek, pachnących jak Pine-Sol. Nie mogła oddychać. Próbowała wziąć wdech, ale nie potrafiła. Za bardzo bolało. Łzy kapały z jej twarzy, tworząc kałużę. Wszedł Adam, nie odezwał się, po prostu położył się obok. Odnalazł jej rękę i splótł ich palce. Wstrząsnął nią szloch. Nie mogła się powstrzymać. Całe ciało odmawiało jej współpracy, a dusza rozdarła się na pół. Tęskniła za nim, a to dopiero kilka godzin.

***  Wyglądasz

jak gówno.

Nikoli podniósł zaszklone oczy. Kade usiadł naprzeciwko, zamawiając piwo. — Co tu robisz?  Luter

do mnie zadzwonił. Powiedział, że byłeś pijany przez ostatni tydzień i nie chcesz go słuchać. Luther bawi się w cholernego ochroniarza. Alkohol uśmierza ból.  Co

w ciebie wstąpiło? — kontynuował Kade. — Nigdy tak dużo nie piłeś. To było zanim stracił jedyną ważną dla siebie osobę.  Idź

do domu, Kade.

Strona | 217

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nigdzie

nie idę — podziękował kelnerce. — Co do cholery jest z tobą nie tak? Poważnie, stajesz się pijakiem przez jakąś laskę?  Nie wiesz nic o Lily. Nie rozumiesz, co jej zrobiłem. Spojrzenie Kade’a zaostrzyło się. — Nikoli nie będziesz miał kłopotów, prawda? Prychnął. — Nie. Ulga zalała twarz Kade’a. — Musisz zebrać się do kupy, braciszku.  Kocham

ją.

To zamknęło Kade’a. Na zmianę otwierał i zamykał buzię, nie wydając żadnego dźwięku.  To

dlaczego ty, kurwa, siedzisz tu zapijając dupę, zamiast być z nią?  Wiesz dlaczego. Kade wzdrygnął się. Znał powód.  Ona

nie jest Jessicą — jej imię wciąż przywoływało wściekłość obydwojga. Jessica Frasier. Jej nazwisko pozostawiało nieprzyjemny smak w ustach Nikoliego. Latem, tuż przed rozpoczęciem studiów, spędzał czas z Kade’m w Wirginii. Jessica była jego przyjaciółką. Piękna blondynka w rzeczywistości okazałą się manipulującą suką. Zaczęła z nim flirtować od razu, kiedy przyjechał. Kade, dumny osiągnięć jego firmy, o wszystkim jej powiedział. Był w niej zakochany. To nie miało znaczenia dla Nikoliego. Przekonała go, że w ciągu tych kilku tygodni się w nim zakochała. Uwierzył. Był młody i głupi. Omal nie zniszczył swojej relacji z Kade’m. Nic nie było prawdziwe, ale obaj zdali sobie z tego sprawę po fakcie. Jessica ich zniszczyła. Nikoli zranił brata, zabrał to na czym mu zależało

Strona | 218

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

i nie oglądał się wstecz. Może ból, który teraz czuł, był karą za popełnione błędy. Od początku żądała od Nikoliego drogich rzeczy. Czuł się wręcz zobowiązany, spełniając każdą jej zachciankę. Opuścił mieszkanie brata i został z Jessicą. Któregoś dnia wrócił wcześniej i podsłuchał jej rozmowę telefoniczną. Chwaliła się usidleniem bogatego brata, śmiała się opowiadając, jak to ustawiła się do końca życia. Zdając sobie sprawę z niewybaczalnego błędu, po prostu wyszedł i znalazł brata. Bolało, frajer go uderzył. Myślał, że go kocha. Wstydził się swojego czynu. Opowiedział Kade’owi podsłuchaną rozmowę. Przebaczył mu. Jessica zmanipulowała ich oboje. Od tamtego czasu, żaden z nich nie miał związku trwającego dłużej niż godzinę. Złamała ich. Zrujnowała go. Kochał ją, a przynajmniej tak sądził. Teraz dostrzegał różnicę między pożądaniem a miłością. Kochał Lily, Jessicę jedynie pożądał.  Nikoli,

wiesz, że jestem pierwszą osobą zachęcającą do spotkań bez zobowiązań, ale myślę, że powinieneś odzyskać swoją kobietę.  W dniu, w którym ją poznałem, wiedziałem, że wpadłeś. Sposób w jaki wy dwoje się… dogadywaliście. Wróciłem do domu myśląc o tym, że mój młodszy brat znalazł tą jeden. Nikoli kręcił głową, zanim jego brat skończył mówić.  Nie

mogę.  Braciszku, siedzisz tu tak pijany, że nie sądzę, że potrafisz wstać. Luter mówił, że zachowujesz się tak od tygodnia. Jeśli kochasz tą dziewczynę, wyznaj jej to.

Strona | 219

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Powiedziałem

jej, że jej nie kocham — Nikoli strzelił kolejnego shota z tequili. — Powiedziała, że mnie kocha, a ja ją złamałem. Jej twarz... — zamknął oczy.  Jestem pewien, że jeśli z nią porozmawiasz...  Nie — przerwał. — Tak jest lepiej. Kade nic nie powiedział, wystarczył zdegustowany wyraz jego twarzy. Tak, był głupi. Wiedział to, ale bał się. Kade poprosił o rachunek Nikoliego i zapłacił go. — Chodźmy do domu. Jeśli chcesz zniszczyć szansę na szczęście, okey, ale nie pozwolę ci więcej wypić. Jeśli będę zmuszony obejść każdy bar w Bostonie i cię z niego wyciągnąć, zrobię to. Ledwie pamiętał Kade’a ciągnącego go w górę. Mógł myśleć tylko o Lily. To było najlepsze wyjście.

Strona | 220

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 19 Nikoli rzucił pustą puszkę po piwie na stół i przestudiował tłum. W domu jego bractwa krążyło mnóstwo pijanych gorących lasek, ale trudno było się na nich skupić, w myślach wciąż mając Lily. Nawiedzały go jej oczy. Nie wrócił ponownie do apartamentu. Za dużo wspomnień. Bóg jeden wiedział, że próbował, ale to po prostu zbyt wiele. Może przyszedł czas, żeby wystawić go na sprzedaż? Po zakończeniu studiów i tak wyjeżdża z Bostonu. Razem z Lutrem otwierają nowe biura w Nowym Jorku. Zdecydowali się na to dwa lata temu, jednak teraz ponownie główkuje nad lokalizacją. Lily również przeprowadza się do Nowego Jorku, zaraz po wręczeniu dyplomów. Pierdolić to. Nie powinna tak na niego działać. Poważnie rozważa zmianę planów? To tylko laska. Wmawiał to sobie, ale wiedział lepiej. Lily Bells była wyjątkowa. Miła, piękna, pełna miłości i radości. Omotała go. Przeraził się, że wciąż jej pragnął. Złamał jej serce. Te oczy... cholera, cały czas doskonale pamiętał widoczny w nich ból. Nienawidzi tego, że mógłby być na jej miejscu. Nienawidzi miłości. Zostało ostatnie wyjęcie, potrzebuje pieprzenia. Dobre, mocne pieprzenie pomoże zapomnieć. Była tylko laską, taką samą, jak inne. Łatwo odejdzie w zapomnienie. Dziś w nocy, że znajdzie dziewczynę, zabierze ją do jednego z pokoi na górze i wyrzuci Lily Holmes ze swojego życia, raz na zawsze. Wzrokiem przeszukał pomieszczenie i skupił się na blondynce z piwem. Docenił sposób, w jaki jej sukienka podkreślała jej krzywizny i sposób, w jaki jej biodra sugestywnie się poruszały. Właśnie z nią spędzi noc. Wstał z uśmiechem i dumnym krokiem skierował się w jej stronę.

Strona | 221

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Lily westchnęła. W końcu uległa ciągłym namową Janet i przyszła na imprezę. Paradoksalnie odbywała się ona w bractwie Lutra i Nikoliego, ale była dość pewna, że Nikoliego nie będzie. Nienawidził takich rzeczy. Wolałby siedzieć w barze. Przynajmniej taką miała nadzieję. Nie była pewna, czy jest gotowa na spotkanie. Minął prawie miesiąc od weekendu w Miami. Za każdym razem, kiedy powracała do niego myślami, ból rozrywał jej serce na nowo. Nikt, z wyjątkiem Adama, nie wiedział jak bardzo ją zniszczył. Nauczyła się dobrze ukrywać emocje. Wszyscy myśleli, że nie przejęła się zerwaniem z Nikolim. Zerwaniem. Wypuściła gorzki śmiech. Nigdy nie byli razem, przynajmniej nie do końca. Głupi zakład. Nikoli wyszedł z niego bez szkód, a Lily stała się płaczącym bałaganem, bez samochodu i ukochanego. Właśnie dlatego pozwoliła wyciągnąć się z domu. Musiała skończyć z użalaniem się nad sobą. Jedynym sposobem było wyjście do ludzi i robienie normalnych rzeczy. Mikey zobaczył ją pierwszy Uśmiechnął się od ucha do ucha.

i

podbiegł

się

przywitać.

 Hej,

Lils, udało ci się.  Nie, żeby Jan dała mi wybór — powiedziała ze smutkiem.  Kochana wiesz przecież, że ona jest despotyczna i zawsze dostaje to czego chce.  Hej! —Jan żartobliwie uderzyła go w ramię, a potem mocno przytuliła.  Jest moja dziewczyna — Adam owinął ją ramieniem i uścisnął. Dał jej swój stu-watowy uśmiech i pociągnął na balkon, gdzie było cicho.  Jesteś pewna, że chcesz zostać? Nikoli gdzieś tutaj jest. Twarzy Lily zbladła, a serce się skurczyło. Chciała uciec daleko, bardzo daleko.  Zabiorę

cię do domu — powiedział cicho Adam.

Strona | 222

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Nie

— pokręciła głową. To było nieuniknione. — Jan będzie zła, jeśli wyjdę, a wszyscy pomyślą, że wyszłam z jego powodu. Nie mam zamiaru uciekać jak przestraszona dziewczynka, Adam. Nie jestem nią. Posłał jej smutny uśmiech. — Lubię twoją nową odważną wersję, chociaż czasem tęsknię za starą Lily, zawsze uważną i opanowaną. Wiedziała, co miał na myśli. Kobiety kochały Nikoliego. Gdziekolwiek by nie poszedł wisiały na nim. Tej nocy nie było pewnie inaczej, ale wytrzyma. Przecierpi to. Nie tylko dla Jan, ale również dla siebie, musi udowodnić, że potrafi pokonać ból.  Wiesz,

jak bardzo cię kocham, prawda? — zapytała, dając mu kolejny uścisk. Leżał z nią na podłodze w łazience Janet przez dwa dni. Nic nie powiedział, po prostu ją pocieszał. Był cudownym najlepszym przyjacielem i to pomogło bardziej niż cokolwiek.  Ja też cię kocham, Lily — objął ją. Nie chciała, żeby odebrał to w niewłaściwy sposób.  Adam, muszę z tobą porozmawiać — oparła się o poręcz balkonu. — Chciałam to powiedzieć, przez długi czas, ale nie zrobiłam tego, ponieważ myślałam, że jesteś szczęśliwy.  Rozważyłaś moją propozycję?  Nie, Adam to nie byłoby fair w stosunku do żadnego z nas i dobrze o tym wiesz, ale chcę porozmawiać o Sue. Westchnął i usiadł obok.  Jedyne

czego chcę to, żebyś był szczęśliwy, rozumiesz? —

kiwnął głową.  Jesteś szczęśliwy? Sam fakt, że byłeś gotowy rzucić ją dla mnie wiele mówi. Chcesz się z nią ożenić z miłości, czy poczucia obowiązku? Będziesz zadowolony po pięciu, dziesięciu latach małżeństwa?  Szczerze mówiąc, nie wiem, Lils. Im bliżej ślubu tym bardziej staję się nerwowy. Zaczynam zadawać pytania, czuję

Strona | 223

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

wątpliwości. Czasami myślę, że Sue mnie zmanipulowała. Czułem wielką presję.  Obiecaj mi, że zanim staniesz przed Bogiem, całą naszą rodziną i przyjaciółmi, przemyślisz to jeszcze raz. Obiecaj, Adam.  Obiecuję — pochylił się i pocałował ją w czubek głowy. — Wracajmy do środka. Janet chce pokazać wszystkim ślubne dodatki. Ma je dzisiaj przy sobie, chociaż nie mam pojęcia, po co. Kiedy wrócili, Janet natychmiast ich znalazła. — Bardzo mi przykro, Lily, nie wiedziałam, dopóki Mike mi nie powiedział. Przysięgam, nie wiedziałam. W

porządku, Jane — roześmiała się. — Jest okey, naprawdę. A teraz, powiedz mi, o co chodzi z tymi dodatkami ślubnymi? I dlaczego przywiozłaś wszystko do domu bractwa?  Mike próbował naprawić zlew i skończyło się zalaniem mieszkania. Mieszkamy tutaj, dopóki go nie naprawią.  Och, mój — szepnęła, brzmiało dokładnie jak Mikey.  Chodź, pokażę ci wszystko, co wybrałam do tej pory. Potrzebuję pomocy z kwiatami i sukienkami dla druhen...  Jest impreza, Jan! — krzyknął Mike z drugiego końca pokoju. — Zabaw się! Lily zachichotała, kiedy Janet rzuciła mu śmiercionośne spojrzenie. Całą drogę na górę mamrotała o ludzkiej głupocie. Na schodach natknęły się na trzech pijanych facetów i żaden nie pofatygował się, aby się przesunąć. Roześmiała się i ruszyła dalej, słuchając wywodu koleżanki o dopasowaniu kolorów i kwiatach. Nikoli gorliwie zapychał usta blondynki swoim językiem, kiedy ją usłyszał. Wszędzie rozpoznałby jej głos. Oderwał usta od dziewczyny i z przerażeniem patrzył na otwierające się drzwi. Jane spojrzała w górę, prosto na niego, a jej pogodna twarz zamieniła się w pełną furii. Możliwe, że oliwy do ognia dodały jego dłonie pod koszulką dziewczyny i kolano wciśnięte miedzy jej uda. Lily również to zobaczyła.

Strona | 224

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Wytrzeszczyła oczy. Puścił biuściastą blondynkę, którą do tej pory więził przy ścianie. W oczach Lily zamigotał ból. Uciekła jej pojedyncza łza, zanim odwróciła się i odeszła. Nikoli pękł. Widząc ją znowu, po tylu tygodniach, wszystkie kłamstwa wypłynęły na zewnątrz. Ból, za który ponosił całkowitą odpowiedzialność nie raz, a dwa razy, stał się bodźcem napędzającym do działania. Kochał ją. Na darmo próbował się oszukiwać. Kochał ją i cholera, nadszedł czas, żeby to wyznać. To był czas, aby położyć kres ich wspólnej gehennie. Żeby tylko nie było za późno. Przeklinając, oderwał się od dziewczyny i skierował się w stronę Lily, ale zatrzymał go rozjuszony karzełek przy drzwiach.  Jak

śmiesz! Wiesz, co jej zrobiłeś? Obchodzi cię w ogóle, że leżała w mojej łazience przez dwa dni? Obchodzi cię, że szlochała tak mocno, że straciła głos? Kim do cholery myślisz, że jesteś, Nikoli Kincaidzie? Jesteś niczym innym jak bezwartościowym...  Po pierwsze, to moje bractwo i nie spodziewałem się, że przyjdzie. Po drugie, jestem cholernie pewny, że nie chciałem, żeby to oglądała. Teraz zejdź mi z drogi, żebym mógł sprawdzić co z nią!  Sprawdzić co z nią?! Trzymaj się od niej z daleka, do cholery! Ona nie potrzebuje więcej bólu. Nikoli podniósł drącego się karzełka i po prostu przestawił na bok. Zignorował jej krzyki, zbiegając po schodach. Rozejrzał się w tłumie, ale nigdzie jej nie widział. W zamian zdobył niezłą widownię.  Gdzie?

— warknął, a kilka osób wskazało na drzwi. Nie tracąc czasu, szarpnął za nie i zbiegł po schodach. Doskonale wiedział, dokąd pójdzie, do małej altanki na końcu ulicy. Kochała tam przesiadywać, podobno działała na nią uspokajająco.

Strona | 225

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Zatrzymał się jakieś sześć metrów od altany, ponieważ na ziemi leżała komórka, a zaraz obok widoczne były ślady krwi prowadzące w kierunku ulicy. Podszedł bliżej i serce przestało mu bić. To był telefon Lily.

*** Lily obudziła się czując falę mdłości. Jęknęła i przewróciła się na bok, co okazało się dość trudne, zważając na to, że uwięziono ją w małym, ciasnym miejscu. Otworzyła oczy, przyzwyczajając je do ciemności. Pierwszą rzeczą, jaką zauważyła był ruch. Nakazała sobie zachować spokój. Spokój i koncentrację. Słyszała dźwięki autostrady, była w bagażniku jakiegoś auta jadącego po autostradzie. Nie jechało szybko, prawdopodobnie zgodnie z przepisami. Głowa ją zabijała. Zamknęła oczy i próbowała sobie przypomnieć wydarzenia z wcześniej. Biegła, uciekając od Nikoliego i jego nowej zabawki, kiedy w kogoś uderzyła. Wymamrotała przeprosiny i próbowała przejść obok, ale nieznajomy złapał ją za ramię i przyciągnął do siebie. Kazał jej zachowywać się cicho i grzecznie pójść za sobą. Poczuła pulsowanie w ręce. Próbowała uciec, ale zatrzymał ją. Tata Adama nauczył ją krzyczeć i walczyć na wszelki wypadek, gdyby znalazła się w podobnej sytuacji. Ostatnią rzeczą, jaką zapamiętała była pięść faceta, a potem wszystko zrobiło się czarne. Nie mogła wpaść w panikę, bo pewnie skończyłaby martwa, a tego nie chciała. Ignorując ból w ramieniu, na oślep szukała klamki. Wszystkie nowe samochody ją miały, w razie, gdyby bagażnik się zaciął. Niestety tutaj takiej nie było, co znaczyło, że samochód jest stary. Następnie zbadała tylne reflektory i pierwszy raz szczęście zwróciło się ku niej. Zmieniła pozycję i kopnęła w nie tak mocno, jak potrafiła, wpuszczając do środka trochę światła. Wiercąc się,

Strona | 226

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

zdołała przekręcić głowę i spojrzeć przez powstałą lukę. Otaczały ich samochody. Jak zwrócić ich uwagę? Przeszukała wnętrze bagażnika, ale nic nie znalazła. Ślepa uliczka. Myśl. Myśl. Myśl. Powtarzała sobie. Stanik! Był biały. Uniosła się odrobinkę, aby rozpiąć haftki. Dla pewności owinęła jedno ramiączko wokół nadgarstka, a potem wystawiła go na zewnątrz i zaczęła machać. Modliła się do Boga, żeby ktoś go zobaczył i wezwał policję.

*** Nikoli zawołał Lutra i naświetlił mu sytuację. Poprosił, żeby wezwał 911, bo ochrona kampusu nie miała odpowiednich kwalifikacji. Jego myśli skupiały się w jednym miejscu. Na seryjnym mordercy. Od miesięcy zbliżał się do kampusu. Kade. Zadzwoni do brata.  Czego?

— warknął do słuchawki Kade.  Lily — wydusił łamiącym się głosem. — Zniknęła, Kade. Ktoś ją porwał.  Szczegóły.  Wybiegłem za nią na zewnątrz, ale znalazłem tylko telefon...  Może przez przypadek go zgubiła — uspokajał.  Nie, nie rozumiesz. Tam jest krew, a ślady prowadzą na ulicy. Ktoś ją porwał, Kade.  Kiedy?  Pięć minut temu.  Nie ruszaj się z miejsca i wyślij mi adres. Posłusznie wykonał polecenie. Spojrzał w górę, słysząc szybkie kroki. Luter, Mike, Adam i kilkoro innych chłopaków pędziło ku niemu.  Stop!

— krzyknął. — Nie możemy zniszczyć dowodów.  Co się stało? — warknął Adam. — Ty gnoju...  Spójrz, nie mamy na to czasu — przerwał Nikoli. —Możemy powyzywać się później. Teraz ważniejsza jest Lily.

Strona | 227

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Adam kiwnął głową, ale jego oczy obiecywały bólu.  Ilu

z nas jest na tyle trzeźwych, żeby prowadzić?  Niewystarczająco — powiedział ponuro Mike. — Ale możemy zebrać większą grupkę.  Musimy się rozproszyć i zacząć poszukiwania. Nic innego nie wymyślimy, ale jeśli będzie próbowała uciec, może uda nam się coś zauważyć.  Jestem za — Mike ruszył w stronę domu, z Adamem depczącym po piętach. Mniej niż minutę później, ludzie strumieniami wylewali się z bractwa. Jedni wspinali się do samochodów, inni rozeszli się po terenie kampusu. Kade przybył razem z policją. Ochrona prychała z oburzenia, dowiadując się, że policję wezwano jako pierwszą. Nikoli powtórzył swoją historię niezliczonej ilości osób, zanim w końcu podszedł do brata.  Mają

moje zeznania. Każą mi czekać. Zamierzam jej szukać.  Nik, zwolnij. Nawet nie wiemy, gdzie jest... Równocześnie ucichli słysząc wiadomość wywiewającym przez tylny reflektor starego sedana.

o

staniku

 Za

mną — powiedział Kade i wsiadł do SUVa. Nikoli pokierował go i wkrótce znaleźli się na autostradzie, łamiąc wszelkie ograniczenia prędkości. Droga zajęła im dwadzieścia minut, ale dogonili domniemanego porywacza. Mike i Adama nie pozostali daleko w tyle. Kompletnie zapomniał, że tata Mika zainstalował skaner policyjny w jego samochodzie. Sedan przyspieszył widząc światła policyjne. Nikoli zaklął, kiedy samochód zaczął wyprzedzać inne. To stawało się niebezpieczne, cholernie niebezpieczne. Kade musiał dojść do tego samego wniosku, ponieważ przez radio wykrzykiwał polecenia. Ciężarówka Mike'a zrównała z SUV’em. Nikoli opuścił szybę. —To będzie katastrofa!  Wiemy

— odkrzyknął Mike.

Strona | 228

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Kade przyspieszył, naśladując SUVa i manewrując między samochodami. Stary, złoty Saturn gwałtownie skręcił w lewo uderzając w samochód przed sobą i pogorszając sytuację. Kierowca nie wytrzymał siły odrzutu i dachował, lądując po przeciwnej stronie środkowego pasa, gdzie czołowo zderzył się z ciągnikiem z przyczepką. Wszyscy z przerażenia wstrzymali oddech. Sedan zatrzymał się przed barierkami, cały pognieciony, zniszczony. Kade oprzytomniał pierwszy i objechał kraksę, dostając się bliżej. Nikoli otworzył drzwi i puścił się pędem, zanim ktokolwiek mógłby go zatrzymać. Przypomniał sobie wyścig w Miami, ale… tu było o wiele gorzej. Jego skaleczenia były niewielkie, a ona… ona… może być martwa. Boże, proszę, nie pozwól jej umrzeć. Ślizgając się, zatrzymał się przed bagażnikiem. Zauważył mały skrawek białego materiału, zmówił modlitwę błagalną. Odszukał klamkę od klapy i pociągnął. Nic. Adam, Mike i Kade dołączyli do niego i wspólnie unieśli pokrywę.  Nienienienienienie

— szepnął Nikoli, patrząc na martwe, zniekształcone ciało Lily. Sięgnął po nią, ale Mike i Adam go powstrzymali.  Nie — powiedział Mike. — Musimy zaczekać na lekarzy. Możemy wyrządzić jej większą krzywdę.  Muszę wiedzieć czy żyje — łzy spływały mu po twarzy, ale miał to w dupie. Widział jedynie krwawiącą Lily. Kade pochylił się i przyłożył dwa palce do sprawdzając puls. — Żyje, ale ma bardzo słabe tętno.

jej

szyi,

W oddali zamigotały kolorowe światła, ale Nikoli odizolował się od wszystkiego. Lily. Tylko Lily. Ukląkł przed bagażnikiem i zrobił coś, czego nie robił od małego, modlił się. Obiecał, Bogu, że jeśli pozwoli jej ujść z tego z życiem, spędzi każdą kolejną

Strona | 229

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

minutę uszczęśliwiając ją. Obiecał wiele rzeczy, jeśli tylko Bóg pozwoli jej żyć. Zanosił się szlochem, a łzy spływały mu po twarzy. Jego Lily Bells. Kade delikatnie odciągnął go w tył, aby sanitariusze mogli zabrać się do pracy.  Co

do cholery? — mruknął Mike. Nikoli odwrócił się, żeby zobaczyć Mika z szokiem wpatrującego się w kierowcę. Stając obok, zareagował identycznie. Brian Gregory. Brian Gregory z drużyny futbolowej. Rozwścieczony Nikoli wyrwał drzwi z zawiasów, ale Kade złapał go, zanim zdążyłby cokolwiek zrobić.  Puść

mnie!  Nie możesz pobić tego gościa, Nikoli. Zostaniesz oskarżony o napaść i pobicie!  Po tym, co zrobił Lily?! Aresztują mnie?!  Lily cię teraz potrzebuje — argumentował Kade. — Co zrobi, kiedy się obudzi i dowie, że jesteś w więzieniu? Pomyśl, Nik. Pomyśl przez dwie cholerne sekundy. Co jest ważniejsze? Lily, czy dobicie nieprzytomnego faceta, który nie będzie nawet świadom, co się dzieje? Nikoli bez słowa wrócił do karetki, gdzie sanitariusze ładowali Lily. Adam wszedł za nimi, ale Nikoliemu nie pozwolono wsiąść. Zabierali tylko jedną osobę. Potulnie skierował się do auta czekającego Mika i razem w ponurym milczeniu ruszyli za karetką.

Strona | 230

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 20 Oczekiwanie wydawało się trwać wiecznie. Nikoli bezustannie obserwował poruszające się wskazówki zegara. Była na chirurgii. Trzy godziny. Pielęgniarka powiedziała, że lekarz wyjdzie tak szybko, jak tylko się czegoś dowie. Adam zawiadomił mamę Lily i swoich rodziców, a Nikoli zorganizował dla nich samochód. Wszyscy byli już w drodze. Wrócił myślami do bólu w oczach Lily, kiedy zobaczyła go z blondynką. Jego wielkość była nie do opisania. Chciałby cofnąć czas i darować Lily kolejne cierpienie. Musi żyć. Musi mu wybaczyć. Ciągle pamiętał ich wspólne chwile. Czasy, kiedy po prostu leniuchowali na kanapie, oglądając horrory i wykłócając się o bzdury nad tonami jedzenia. Przypomniał sobie jej zaszklone, ciemniejące z pożądania oczy, ochrypłe jęki, kiedy poruszał się w niej. Jednak przede wszystkim przypomniał sobie Lily. Dziewczynę kochającą piżamę w pingwiny i książki. Boże, jak ona kocha książki. Specjalnie dla niej zrobi bibliotekę. Ale musi żyć. Był największym głupcem, jakiego kiedykolwiek stworzył Bóg. Skrzywdził jedyną osobę, która widziała więcej niż tylko otaczającą go powłokę. Wyrzucił ją jakby była zwykłym śmieciem. Dostał najcenniejszy dar, coś wartego więcej niż wszystkie jego pieniądze, więcej niż samochód i własne życie... i po prostu ją wrzucił. Wszystko dlatego, że bał się ponownego zranienia. A teraz bolało bardziej niż kiedykolwiek. Lily walczyła o życie. Przez jego głupotę.

Strona | 231

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Możemy

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

już iść?

Otworzył oczy na znajomy piskliwy głos dziewczyny Adama. Rozglądała się wokół rozdrażniona i niecierpliwa. Przyszła do szpitala niecałe pół godziny temu i już chce wracać? Samolubna suka.  Nie,

nie możemy, Sue. Lily wciąż jest na chirurgii.  Adam, przecież i tak nie jesteś w stanie pomóc jej w żaden sposób. Chodźmy do domu, odpoczniemy...  Odpoczniemy? — eksplodował Nikoli, wstając. Jego oczy zamieniły się w lód. Dziewczyna rozsądnie wzięła krok w tył. — Naprawdę jesteś najbardziej samolubną suką, jaką kiedykolwiek spotkałem. Sapnęła i spojrzała na Adama z wyczekującym wzrokiem.  Znasz

Cud Chłopca od ilu? Trzech lat, prawda? Lily zna go całe życie. Jest dla niego jak siostra, najlepsza przyjaciółka, jest częścią jego duszy. Naprawdę myślisz, że on, kurwa, pójdzie z tobą do domu i odpocznie, kiedy ona walczy o życie?! I dlaczego, do cholery, w ogóle zapytałaś? Poza faktem, że jesteś zazdrosną, egoistyczną suką?! Usiądź na dupie, albo wyjdź, ale nie waż się prosić o to samo Adama. Wrócił na swoje krzesło. Sue patrzyła na niego, poruszając niemo ustami. W końcu, odwróciła się w stroną Adama. — Pozwolisz mu tak zwracać się do swojej narzeczonej?  Jeśli

ona nadal byłaby moją narzeczoną, nie, ale skoro ty nią nie jesteś, to może zwracać się do ciebie, jak tylko zapragnie.  Słucham?! — wrzasnęła.  Jesteś samolubną suką. Wcześniej to po prostu ignorowałem, ale prosisz mnie, żebym opuścił Lily, w chwili, kiedy najbardziej mnie potrzebuje? To za wiele. Żyłem z twoim gównianym charakterem od dawna, Sue. Nie kocham cię. Skończyliśmy. Zanim urządzisz widowisko pomyśl, gdzie jesteśmy. Większość drużyny futbolowej i każdy, kto kocha Lily, jest tutaj. Strona | 232

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Adam wstał i zajął miejsce obok Nikoliego. Mike i Janet śledzili wszystko z jawnym zainteresowaniem. Uniósł brwi. Jak do tego doszło?  Kochasz

ją, prawda? — zapytał po długim czasie Adam.  Tak, ale spieprzyłem. Jeśli mi wybaczy, zamierzam ją poślubić.  Nigdy więcej nie przysporzysz jej takiego bólu, rozumiesz? W innym wypadku, bez zastanowienia wpakuję ci kulkę w łeb i ukryję ciało tak, żeby go nie znaleźli. Rozumiemy się? Skinął głową i obaj skierowali uwagę z powrotem na zegar. Co tak długo? Trzydzieści minut później, zmęczony chirurg wszedł do poczekalni i wywołał imię Lily. Nikoli i Adam rzucili się do przodu.  Jak

ona się czuje? — krzyknął Nikoli.  Wszystko w porządku? — zapytał Adam z obawą w głosie.  Jesteście rodziną?  Jestem jej narzeczonym — odpowiedział Nikoli, a potem zwrócił się do Adama. — To jej brat.  Nazywam się doktor Kerev. Przeszła poważną operację, musieliśmy usunąć śledzionę i załatać niektóre uszkodzenia w nerkach i płucach. Ma cztery złamane żebra, lewą nogę i małe pęknięcie w czaszce. Zassali oddech.  Wyliże

się — dodał pospiesznie chirurg. —Zaaplikowaliśmy jej środki nasenne i uspokajające, na okres rekonwalescencji. Potrzebuje teraz dużo odpoczynku, dlatego przenieśliśmy ją na intensywną terapię.  Zostaniemy — powiedział Nikoli tonem nieznoszącym sprzeciwu.  Tylko najbliższa rodzina. Pozostali powinni udać się do domu. Nie możemy zrobić więcej, niż pozwolić jej odpocząć

Strona | 233

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Po wielu narzekaniach i protestach, poczekalnia opustoszała. Mike zabrał Janet do domu, a pielęgniarka zaprowadziła Adama i Nikoliego na OIOM, do pokoju Lily. Była podłączona do jakiejś aparatury i kilku monitorów. Wyglądała na taką malutką i bezradną. Wyciągnęli krzesła spod łóżka i spojrzeli na siebie, po prostu czekając. Policja spisała ich zeznania, a niedługo potem pokazał się Kade. Był na dole, zobaczyć się z Greggorym.  Jak

ona się czuje?  Jest stabilna. Podali jej leki nasenne i uspokajające.  To chyba najlepsze rozwiązanie.  Czy Brian już się obudził? — zapytał Adam, starając się, podobnie jak Nikoli, utrzymać wściekłość na wodzy.  Rozmawiałem z nim. Początkowo myśleliśmy, że mógłby być naszym mordercą, ale nim nie jest. Nie pasuje do profilu, a jego mieszkanie to potwierdza. Za to pokazuje, że miał bzika na punkcie Lily. Obserwował ją od lat i zgaduję, że nie miała o tym pojęcia? Obaj patrzyli na niego tępo.  To

częsty przypadek. Stalker nie nawiązuje bliższej relacji ze swoją ofiarą, dopóki nie będzie gotowy do działania, albo nie obnosi się ze swoją obsesją, twierdzi po prostu, że są przyjaciółmi. Wykorzystał dobrą okazję. Była sama, zdenerwowana, więc ją złapał. Wiózł ją do małego domku, który kupił za pieniądze ze spadku po dziadku. Jeśli Lily nie byłaby inteligentną dziewczyną, istnieje duża szansa, że nigdy byśmy jej nie odnaleźli. Porwał ją z martwej strefy, zero kamer, zero świadków, nic. Strach ścisnął serce Nikoliego tak mocno, że omal nie zemdlał. Prawie ją stracił. Straciłby, gdyby temu draniowi udałoby się ją dowieźć do tego domu. Na samą myśl dostał drgawek.  Co

się z nim stanie? — zapytał Adam, biorąc dłoń Lily w śmiertelny uścisk. — Nie wyjdzie, prawda?

Strona | 234

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Z

zarzutami, jakie dzisiaj zgarnął, żaden sędzia w Bostonie nie pozwoli na wpłatę kaucji. Wyjedzie za długi, długi czas. A teraz, kiedy młode kobiet są porywane i mordowane? Ten chłopak będzie szczęśliwy, jeśli odzyska wolność w najbliższej przyszłości.  Wciąż nie macie nic o mordercy? — zapytał Nikoli.  Nie powinienem rozmawiać o trwającym śledztwie — powiedział cicho Kade. — Ale biorąc pod uwagę to, co się dzisiaj stało, sądzimy, że zamierza wkrótce uderzyć na jednym z uniwersytetów. Ostrzegam was. Żadna kobieta nie jest bezpieczna, miejcie oczy szeroko otwarte.  Powiedziałeś mi wczoraj, że chłopaki się zwijają. Kiedy wyjeżdżasz?  Nie wyjeżdżam. Mój przełożony poprosił mnie, żebym został w Bostonie, dokąd nie złapiemy tego psychopaty. Będę tu do rozwiązania sprawy.

Rozmawiali jeszcze kilka minut, a potem Kade pożegnał się, mówiąc, żeby dzwonili, gdyby czegoś potrzebowali. Adam usiadł obok Lily, wciąż ściskając jej dłonie. Czekali.

Strona | 235

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

ROZDZIAŁ 21 Bolało. Wszędzie. Lily próbowała otworzyć oczy, ale były za ciężkie. Udało jej się utrzymać jedno oko częściowo otwarte i zobaczyć Nikoliego śpiącego na krześle przy łóżku. Wyglądał na wyczerpanego, a jego ubrania były pogniecione, jakby spał w nich kilka dni. Ponownie przymknęła powieki, kiedy ostre światło zaczęło ją razić. Jak długo była nieprzytomna? Słyszała dźwięk pikających maszyn i zdała sobie sprawę, że jest w szpitalu. Dlaczego była w szpitalu? Mgliście przypomniała sobie fragmenty wypadku samochodowego. Rozejrzała się wokół. Zdecydowanie była w szpitalu. Podłączono ją do większej ilości maszyn, niż mogłaby zliczyć. Spojrzała na Nikoliego. Dlaczego tu jest? Jej ostatnie wspomnienie wiązało się z nim miziającym się z jakąś blond idiotką. Wybiegła z domu i wtedy... wtedy... o mój Boże. Zaatakowano ją i obudziła się w bagażniku, ktoś ją porwał. Pamiętała wykopanie tylnego reflektora i użycie stanika jako ostatniej deski ratunku. A potem? Zastanawiała sią intensywnie. Przyspieszyło jej tętno, kiedy przypomniała sobie samochód pędzący z przeraźliwą prędkością, a potem coś musiało w nich uderzyć, ale nie była pewna. Straciła przytomność. Teraz, obudziła się tu z Nikolim Kincaidem śpiącym obok i wyglądającym, jakby wrócił z piekła. Potrzebowała wody. Usta wyschły jej na wiór. Przycisku przywołującego pielęgniarki nigdzie nie widziała, a była tak obolała, że nie była pewna, czy jest w stanie się ruszyć. Wypuściła niewielkie westchnienie, ale to wystarczyło, żeby obudzić mężczyznę naprzeciwko. Oczy Nikoliego gwałtownie się otworzyły i skupił na niej zmartwionym wzrok. Strona | 236

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

 Obudziłaś

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

się — wyszeptał.

Kiwnęła głową i skrzywiła się. Okropnie bolała ją głowa. — W…wo...  Woda?

— zapytał i skinęła. Nalał wody do jednego z tych małych, plastikowych szpitalnych kubków i przytrzymał jej głowę. — Na początek tylko kilka łyków — ostrzegł. Chłodna woda złagodziła odrobinę suchość w ustach i pieczenie w przełyku. Kiedy Nikoli odsunął rękę z kubkiem, próbowała daremnie protestować. — Nie, Milaya musisz pić powoli, inaczej się pochorujesz. Wyciągnął rękę i nacisnął zaginiony wcześniej przycisk. — Muszą cię zbadać, dushka. Odpoczywaj i pozwól im działać. Kilka minut później weszła pielęgniarka z wielkim uśmiechem. — Obudziłaś się. Zaczynaliśmy się martwić. — Podniosła parametry Lily i skinęła głową. — Masz szczęście, twój lekarz dostał pilne wezwanie, dlatego ja sprawdzę twoje obrażenia, a potem go zawiadomimy. Przez kolejne dwadzieścia minut była szturchana, dźgana i popychana. Od zawsze nienawidziła szpitali, miały ten specyficzny zapach środków czyszczących zmieszanych ze smrodem choroby. Tak naprawdę interesowało ją tylko, kiedy mogłaby wrócić do domu. Zdegustowana zmarszczyła nos, kiedy doktor powiedział, że to kwestia kilku dni. Adam wpadł do sali w momencie, kiedy opuszczał ją lekarz. Mocno chwycił ją w objęcia. Poczuła ukłucie bólu w złamanych żebrach. Nikoli odciągnął go, zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć.  Jej

żebra — powiedział Adamowi. — Zraniłeś ją.  Cholera, zapomniałem — przesunął dłonią po włosach. — Przykro mi, Lils.  W porządku.

Strona | 237

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Byłbym

tu już wcześniej, ale zasnąłem na stołówce i zobaczyłem wiadomość Nika zaledwie kilka minut temu. — Skrzywił się i strzelił Nikoliemu przepraszające spojrzenie. Zmarszczyła brwi, zachowywali się jak przyjaciele. Kiedy Adam i Nikoli stali się przyjaciółmi? Przecież się nienawidzili.  Jak

się masz? — zwrócił się do niej Adam, siadając na pustym krześle.  Jestem zmęczona — powiedziała szczerze. Miała problemy z utrzymaniem otwartych oczu.  Zmęczona? — zaśmiał się. — Spałaś prawie pięć dni, Lils.  Pięć dni? — jęknęła. Nie ma mowy!  Tak, miałaś kilka bardzo poważnych obrażeń, a potem doszło do powikłań — spojrzał na Nikoliego. — Miałaś jakieś krwawienie w mózgu i musieli cię natychmiast operować. Wystraszyłaś nas na śmierć. Nic dziwnego, że tak strasznie bolała ją głowa.  Twoja

mama i moi rodzice przyjechali. Nie zdziw się, jeśli jeszcze dzisiaj się tu pokaże — ostrzegł. — Spróbuję opóźnić jej wizytę do jutra, ale nie ma mowy, żeby twoja mama łatwo odpuściła. Musieliśmy ją stąd wyrzucić siłą, żeby wróciła do hotelu i się przespała. Spojrzała na Adama jeszcze raz. Jego ubrania wyglądały podobnie jak Nikoliego. Nie golił się od kilku dni. Siedzieli tu cały czas?  Ona

musi spać — powiedział Nikoli. — Teraz, kiedy się obudziła, możesz wrócić do domu i chwilę się przespać.  Niezły pomysł. Muszę wziąć prysznic. Przynieść ci kolację? Nikoli kiwnął twierdząco. Skonsternowana Lily zerkała między nimi. Czyżby umarła i poszła do piekła? Adam zaśmiał się na zmieszanie widoczne na jej twarzy. — Nie martw się, Lils, Kincaid i ja doszliśmy do porozumienia. Jest

Strona | 238

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

w porządku — pochylił się i pocałował ją w czoło. — Odpocznij trochę, wrócę w ciągu kilku godzin. Zadzwonię też do mamy. Nikoli skinął na niego, a potem przyciągnął krzesło bliżej łóżka i usiadł. Patrzył na nią, nie mówiąc ani słowa. Tak wiele emocji mignęło w jego oczach.  Przykro

mi, Milaya — powiedział po dłuższej chwili. —Tak

mi przykro.  To nie twoja wina, ktoś mnie zaatakował, Nikoli.  Tak, ale gdybym nie był uparty jak osioł, nigdy nie musiałabyś tego przeżyć. To przez mnie ten drań mógłby cię wywieźć. Westchnęła i zaczęła coś mówić, ale położył jej palec na ustach.  Cicho,

Milaya. Kiedy zobaczyłem twoją twarz tamtej nocy... Boże… Zdałem sobie sprawę, jak samolubnym draniem byłem — przejechał dłonią po włosach. —Okłamałem cię, Lily, kiedy powiedziałem, że cię nie kocham, to kłamstwo. Kocham. Kocham bardziej niż własne życie, ale przeraziłaś mnie, wyznając mi to w Miami. Ciągle pamiętałem dziewczynę, która dawno temu złamała moje serce i…nie potrafiłem. Nie przeżyłbym tego ponownie, więc skłamałem.  Skłamałeś? — trzepotanie nadziei ożyło gdzieś głęboko w brzuchu, ale potem przypomniała sobie te wszystkie kobiety. — Nikoli... ostatni miesiąc... te wszystkie kobiety...  Nic się nie wydarzyło — zaklął. — Próbowałem, Milaya. Zaufaj mi, starałem się o tobie zapomnieć, ale nie potrafiłem. Ciągle widziałem twoje oczy. Ta dziewczyna, z którą mnie zastałaś? Była moją ostatnią próbą, ale nie mogłem. Zamierzałem wrócić na dół, kiedy weszłyście do środka. Nie będę zły, jeśli mi nie uwierzysz, ale to prawda, Lily. Widziałaś mnie z dziewczynami, ale czy któraś z nich wspominała coś o pieprzeniu? Wróciła pamięcią do ostatniego miesiąca, słyszała pogłoski, że grał trudnego do zdobycia i olewał dziewczyny.

Strona | 239

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Kocham

cię, Lily Isabello Holmes. Spieprzyłem. Wybacz mi, a nigdy więcej to się nie powtórzy. Jestem dupkiem, ale dupkiem, który cię kocha. Wybaczysz mi? Wybaczysz mi cały ból, który sprowadziłem na nas oboje i wyjdziesz za mnie? Poślubić go?  Przysięgam

na wszystkie świętości, Milaya, jeśli mi wybaczysz, spędzę każdy cholerny dzień naszego życia, uszczęśliwiając cię. Obiecałem Bogu, że będę o ciebie dbał, jeśli tylko wrócisz do nas. Nigdy nie dowiesz się, jakie przeszedłem piekło, kiedy znalazłem na chodniku twój telefon, krew... Boże, Lily... i ten wypadek… Sięgnął w dół i chwycił ją za rękę. — Proszę, dushka, wybacz mi. Jest mi tak cholernie przykro, Lily. Dasz mi drugą szansę? Proszę? Spojrzała na niego wstrząśnięta i oszołomiona. Kolejne zdania zlały się w nieskładną całość. Bla, bla, bla. Oświadczył się? Naprawdę poprosił ją o rękę? Spojrzała w jego piękne onyksowe oczy, pełne bólu, żalu i miłości. Potrafiłaby zapomnieć wszystkie jego błędy? Tak mocno ją uszkodził. Wyleczyłby uszkodzoną duszę, pękniętą na milion kawałeczków, które wciąż szlochały w łazience Janet.  Nikoli,

nie wiesz, co mi zrobiłeś, przez co przeszłam...  Jan mi powiedziała. Przykro mi, Lily. Wiem, że to nic nie znaczy, ale prawdziwie i głęboko przepraszam. Nigdy więcej tego nie zrobię. Przysięgam. Zaufać mu ponownie? Kocha go tak mocno, ale przejdzie przez to jeszcze raz? Co, jeśli ponownie ją odrzuci? Wytrzyma? Jej umysł wzbraniał się przed myślą o kolejnym bólu, bólu, z którym czasem wciąż budziła się w środku nocy, płacząc, dopóki nie zasnęła. Jedyna osoba, która mogłaby naprawić cały tan zasmarkany bałagan siedzi przed nią, wpatrując się w nią z czystą miłością.

Strona | 240

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Dała mu szansę i zrobi to ponownie, bez konsekwencje. Nikoli Kincaid to jej serce i dusza.  Co

względu

na

oznacza „dushka”? — zapytała zamiast odpowiedzieć od

razu.  „Kochanie”

— przejechał dłonią po krótkich włosach. — Nigdy przedtem nie zwracałem się tak do dziewczyny, dlatego nie powiedziałem ci, co to znaczy. Byłem zagubiony. Nazywał ją „kochaniem” przez wiele miesięcy, a nawet nie zdawała sobie z tego sprawy.  Zabijasz

mnie Lily — pochylił się do przodu, opierając łokcie na łóżku. — Proszę powiedz, że mi wybaczasz.  Wybaczam ci, Nikoli. Uniósł jej dłoń i ucałował lekko. — Dziękuję, Milaya. Nie zasługuję na to, ale dziękuję.  Nie,

nie zasługujesz, jesteś samolubnym draniem, a jeśli kiedykolwiek zranisz mnie ponownie, przysięgam, że cię zastrzelę. Zaśmiał się. — Nadal nie odpowiedziałaś na moje pytanie, Lily Bells.  Nie

wiem, czy chcę poślubić osła.  Tak, chcesz — powiedział z niegodziwym uśmiechem na twarzy.  Naprawdę?  Aha — skinął głową. — Kto inny poradzi sobie z twoją pruderyjnością?  Nie jestem świętoszkiem! Posłał jej swoje firmowe spojrzenie.  Dobra,

jeśli jestem świętoszkiem, to ty jesteś dziwką.  Czy nie umawialiśmy się czasami, że nie będziemy używać tego słowa?  Tak długo, jak będziesz mnie nazywał świętoszkiem? Zapomnij.  Kocham cię — powiedział ze śmiechem. Strona | 241

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

 Wyjdę

za ciebie, Kincaid, ale pod jednym warunkiem.  Jakim?  Chcę twoje auto.  Ellie? Chcesz Ellie? — wyglądał na poruszonego. Roześmiała się głośno.  Tak.

Wstał i zaczął krążyć wokół. — Mogę ci kupić każdy samochód, Lily Bells. Powiedz tylko jaki, a jeszcze dzisiaj stanie na szpitalnym parkingu.  Chcę

twój samochód, Nikoli.

Wziął głęboki wdech i usiadł na łóżku. Pochylił się, tak by widziała jego oczy. — Jeśli to znaczy, że będziesz moja, Milaya, zgoda. Samochód jest twój. Jej usta opadły. Dał jej samochód? Kochał go… kocha ją. Naprawdę musi być dla niego ważna, skoro oddaje jej jedyną rzecz, którą kocha ponad wszystko inne.  No

dobra, po prostu pozwól mi prowadzić swój samochód raz na jakiś czas. Okey? Uśmiechnął się. — Czy to znaczy „tak”?  Nie

sądzisz, że to za wcześnie? —położyła się. — Znany się zaledwie kilka miesięcy.  Mój ojciec poślubił moją matkę po tygodniu znajomości. Chłopaki od Kincaidów nie marnują czasu. Kocham cię, Lily. Nie na tydzień, miesiąc, czy rok. Będę cię kochać jako staruszek, ledwo pamiętający swoje nazwisko, ale zawsze pamiętający o tobie. Nie potrzebuję miesięcy ani lat, żeby upewnić się, że chcę, żebyś została moją żoną. Jesteś wszystkim, czego potrzebuję, wszystkim czego kiedykolwiek potrzebowałem. Wyjdź za mnie, Lily. Proszę.  Tak, Kincaid, wyjdę za ciebie.

Strona | 242

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Pochylił się i złożył pocałunek na jej ustach. — Kocham cię, Lily.  Ja

też cię kocham, Nikoli.

Uśmiechnął się i pocałował ją delikatnie.  Śpij,

kochanie, po prostu śpij.

Strona | 243

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

EPILOG Choinka była bałaganem. Wszyscy zebrali się na święta w rodzinnym domu Adama. Ich zadaniem było udekorowanie drzewka. Razem z Nikolim, Adamem i bliźniakami gapiła się na krzywego potwora jednocześnie z przerażeniem i podziwem. Wykorzystali wszystkie ozdoby i światełka, ale choinka przypominała bardziej Krzywą Wieżę w Pizie.  Może

powinniśmy ją przywiązać do ściany? — zasugerował

Luter. I

zrobić dziurę w świeżo wyremontowanym salonie matki? Zabije was — powiedział Adam. — Nie myślcie, że da wam się wytłumaczyć.  To prawda, na Boga — powiedziała Lily. — Pamiętasz, jak rzucaliśmy się w domu śnieżkami i cały dom zamienił się w jedną, wielką kałużę? Adam wzdrygnął się. — Nawet nie chcę o tym myśleć.  Ma

coś w sobie — powiedział Nikoli w zamyśleniu. — Dzieciaki, podoba wam się? Bliźniaki podskoczyły w górę, krzycząc "tak". — Widzisz? Kochają ją. Tylko to się liczy. Objęła go w pasie i zaśmiała się z jego toku rozumowania. Nie miała wątpliwości, że jak tylko rodzice zobaczą ten choinkowy koszmar, poprawią go. Jej mama kochała święta, musiały być idealne. Co roku latała wokół jak tornado, dokładając wszędzie ozdoby świąteczne. Nawet teraz wiejski domek przyozdobiony dla dziewięciu osób wyglądał jak jeden z tych pokazowych wynajmowanych na święta.  Obiecaj

mi, że nigdy nie zamienisz naszego domu, w miejsce wyglądające jakby zwymiotował tam święty Mikołaj — szepnął jej do ucha Nikoli.  Nie składam obietnic, których nie mogę spełnić — zażartowała.

Strona | 244

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Jęknął.  Taśma

izolacyjna! — krzyknął Adam i oboje odwrócili wzrok, zaskoczeni.  Taśma izolacyjna? — Zapytał Nikoli, patrząc na niego jakby stracił rozum.  Taśma izolacyjna rozwiązuje wszystko — powiedziała Lily. Spojrzał na nią z rozbawieniem.  No, tak — powiedziała defensywnie. Adam wybiegł i wrócił kilka minut później z jednym z tych mocnych haków Command i rolką taśmy klejącej. Przyłożył hak do ściany, a następnie owinął taśmę klejącą wokół pnia drzewka. Luter trzymał ją w miejscu, podczas gdy Adam wiązał koniec taśmy z hakiem. Potem poruszył drzewkiem, więc zgubił taśmę. Nikoli wybuchnął śmiechem. Udało się. Drzewko stało prosto, a Adam wyglądał jakby chciał tańczyć wokół salonu. Spojrzał na Lily, potem Lutra, Adama i bliźniaków. Jedna rzecz go uderzyła. Gdyby nie spotkał Lily, byłby tym samym starym Nikolim, spędzającym Boże Narodzenie u Lutra, czując się, jak piąte koło u wozu. Zamiast tego miał przyjaciół i rodzinę, u której może spędzić wakacje, a wszystko zawdzięczał kobiecie obok. Uzdrowiła go i pokazała jak kochać kogoś więcej niż siebie. Stała się jego domem i na zawsze nim pozostanie. Zadzwonił telefon Lily. Patrząc na ekran, uciekł jej niewielki jęk. Suzie Daniels. Jej agentka literacka.  Halo?

Tak? Naprawdę? Ile? Łoł. Tobie również wesołych świąt, Suzie i bardzo dziękuję! Zakończyła rozmowę i spojrzała w górę. Jej oczy były szeroko otwarte i podekscytowane. — Joanna sprzedała moją książkę „Simon i Schuster”!  Gratulacje!

— Adam chwycił ją i obrócił ją dookoła. — Zasługujesz na to, Lils!

Strona | 245

CandyJourney Touch Me Not (Manwhore#1) Apryl Baker

tłumaczenie: malpka43210 beta: mlody2202

Luther zrobił krok w jej kierunku, ale Nikoli go wyprzedziłi złożył na jej ustach słodki pocałunek.  Gratulacje,

Milaya.

Adam zaczął się śmiać.  Co

cię tak śmieszy? — oburzył się.  Zapytaj ją, jaki tytuł ma książka. Nikoli uniósł na nią brew. — Więc? Pokręciła głową i uśmiechnęła się. Zwęził oczy. — Jaki jest tytuł, Lily? Adam był tym, który odpowiedział.  Dziwka.

Lily wybuchnęła śmiechem i popędziła przed siebie.  Milaya!

— ryknął i rzucił się za nią, szczęśliwszy niż kiedykolwiek wcześniej. Dziwka w końcu odnalazła spokój.

Strona | 246