Boska dobroci (D. Kusz OP

Boska dobroci opr.: D. Kusz OP

    

 Bo Ła

      

-

ska ską

do sku

 

wy - trys

    

 -

    -

     

     Łez

  

   

 

nę - ły

    

bro tecz

- ci! - na,

      



       



u - derz w ser - ce by ob - fi - te

    

                  nad Pa-nem

   

     

    

cier - pią



- cym,

  

  

mo zdro

          

     

-

ją

- cym.

    

Pieśń idąc do S tacyi I Po wielu krzywdach i obelgach Pana, Zawziętość ludzka stawia przed tyrana; Aby nań wyrok ogłosił wołają, Zbawcy nie znają. Obwinia Piłat niewinność istotną, Na śmierć skazuje u wszystkich sromotną, śeby na krzyŜu Bóg zawisł z łotrami I złoczyńcami.

Pieśń idąc do S tacyi IV Powstawszy z ziemi, gdy na Kalwaryją Zwróci się Jezus, postrzeŜe M aryją M atkę kochaną, ta ku niemu drŜąca Idzie, płacząca. Wejrzą na siebie, nie mówią ni słowa, Dla Ŝalów cięŜkich ustała wymowa: Same w nich słychać głębokie wzdychania, Jęki i łkania.

Pieśń idąc do S tacyi II Bierze Zbawiciel krzyŜową machinę Na swe ramiona, któa grzechów winę Naszych znaczyłą, chcąc przez tę ofiarę, Znieść z ludzi karę. Spieszy z cięŜarem przy wielkiej ochocie, By jak najprędzej na górze Golgocie Stanął i umarł, za wszystkich grzeszników I niewdzięczników.

Pieśń idąc do S tacyi V Boleść z Ŝałością, Ŝe się wraz złączyły, Jezusa w siłach cięŜko osłabiły: Tak, Ŝe juŜ krzyŜa dalej nieść nie moŜe. KtóŜ M u pomoŜe? PomóŜ, człowiecze, dźwigać krzyŜa Panu, Wszak to dla twego szczęśliwości stanu: Przyłącz się chętnie do Cyrenejczyka Za pomocnika.

Pieśń idąc do S tacyi III Ach, duszo moja! cóŜeś uczyniła? śeś krzyŜ tak cięŜki na Pana zwaliła, Pod którym z nagła na ziemię upada, Sobą nie włada. śeby wstał prędko kaci nalegają, Naśmiewając się, noga popychają: śaden w upadku Zbawcy nie ratuje, Ani folguje.



- je. - je

 

KrzyŜ dźwi - ga

 

    

