Cormoran Strike 3 Zniwa zla - Galbraith Robert

WROCŁAW 20 16

T ytuł oryginału Career of Evil Proje kt okładki i fotografie Nico T aylor © L ittle Brow n Book G roup L im ite d 20 15 Re dakcja MAŁG ORZAT A G ROCHOCKA Kore kta ANNA KURZYCA Re dakcja te chniczna ADAM KOL ENDA Copyright © 20 15 J .K . Row ling Polish e ditions © Publicat S . A . MMX VI (w ydanie e le ktroniczne ) Wykorzystyw anie e -booka nie zgodne z re gulam ine m dystrybutora, w tym nie le galne je go kopiow anie i rozpow sze chnianie , je st zabronione . Pow ie ść w ydana po raz pie rw szy w Wie lkie j Brytanii w 20 15 roku prze z S phe re . Osobiste praw a autorskie zastrze żone . Wsze lkie postaci i w ydarze nia opisane w tym utw orze , poza znajdującym i się w dom e nie publiczne j, są fikcyjne , a jakie kolw ie k podobie ństw o do osób żyjących lub zm arłych je st całkow icie przypadkow e . Wsze lkie praw a zastrze żone . Żade n fragm e nt ninie jsze go utw oru nie m oże być re produkow any, prze chow yw any ani prze syłany w żadne j form ie ani żadnym i środkam i, be z uprze dnie j pise m ne j zgody w ydaw cy. Utw ór nie m oże te ż być rozpow sze chniany w opraw ie lub okładce inne j niż oryginalna oraz w form ie inne j niż ta, w które j został w ydany.

je st znakie m tow arow ym Publicat S . A . Wydanie e le ktroniczne 20 16 IS BN 9 78-83 -271-550 5-4 Publicat S. A . 61-0 0 3 Poznań, ul. Chle bow a 24 te l. 61 652 9 2 52, fax 61 652 9 2 0 0 e -m ail: office @publicat .pl, w w w .publicat .pl Oddział w e Wrocław iu 50 -0 10 Wrocław , ul. Podw ale 62 te l. 71 785 9 0 40 , fax 71 785 9 0 66 e -m ail: w ydaw nictw odolnoslaskie @publicat .pl

Źródła cytatów um ie szczono na końcu książki. S e le cte d Blue Öyste r Cult lyrics 19 67–19 9 4 by kind pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td. w w w .blue oyste rcult .com ’Don’t Fe ar the Re ape r: T he Be st of Blue Öyste r Cult’ from S ony Music Ente rtainm e nt Inc available now via iT une s and all usual m usical re tail outle ts.

Konw e rsja publikacji do w e rsji e le ktroniczne j

Spis treści

De dykacja *** 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20

21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47

48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 Podzię kow ania Źródła cytatów Przypisy

S éanow i i M atthew H arrisom – z róbcie z tą dedykacją, co tylko chcecie, ale nie... nie... nie stosujcie jej na brw i.

I choose to steal w hat you choose to show And you know I w ill not apologiz e – You’re m ine for the taking.

I’m m aking a career of evil...

Bę dę kraść to, co bę dzie sz pokazyw ał, Dobrze w ie sz, że nie prze proszę – Mogę cię m ie ć w każde j chw ili.

Robię karie rę w branży zła [...]

Blue Öyste r Cult , Career of Evil słow a: Patti S m ith

1

2011

This Ain’t the Summer of Love

To nie jest lato miłości

Nie udało m u się ze trze ć całe j je j krw i. Pod paznokcie m środkow e go palca le w e j dłoni została cie m na kre ska przypom inająca naw ias. Zaczął ją stam tąd w ygrze byw ać , ale w łaściw ie te n w idok m u się podobał: pam iątka po przyje m nościach poprze dnie go dnia. Po chw ili be zskute czne go grze bania w łożył krw aw y paznokie ć do ust i possał. Że lazisty posm ak przyw ołał w spom nie nie zapachu strum ie nia, który trysnął gw ałtow nie na w yłożoną płytkam i podłogę , ochlapując ściany, m ocząc m u dżinsy i zm ie niając brzoskw iniow e rę czniki kąpie low e – m ię ciutkie , suche i starannie złożone – w nasiąknię te krw ią szm aty. Dziś rano św iat m iał dla nie go jaśnie jsze barw y i w ydaw ał się w spanialszy. Czuł spokój i był podbudow any, jakby ją w chłonął, jakby je j życie prze toczono do je go żył. Zabijane kobie ty staw ały się tw oją w łasnością:

to form a posiadania o w ie le le psza od se ksu. J uż sam o patrze nie na nie w chw ili śm ie rci było rodzaje m intym ności w ykraczające j dale ko poza to, cze go m ogły dośw iadczyć dw a żyw e ciała. Czując dre szcz podnie ce nia, pom yślał, że nikt nie w ie , co zrobił ani co planuje . S zczę śliw y i spokojny ssał środkow y pale c, opie rając się o cie pły m ur w słabym kw ie tniow ym słońcu i w patrując w dom naprze ciw ko. Dom nie był pię kny. Racze j zw yczajny. Ow sze m , przyje m nie jszy niż m ale ńkie m ie szkanko, w którym ze sztyw niałe od krw i ubranie le żało od w czoraj w czarnych w orkach na śm ie ci, cze kając na spale nie , i w którym zostaw ił lśniące noże , um yte środkie m de zynfe kującym , w ciśnię te za rurę w kształcie lite ry U pod kuche nnym zle w e m . T e n dom m iał z przodu ogróde k, czarne balustrady i traw nik w ym agający skosze nia. Dw oje białych drzw i um ie szczono tuż obok sie bie , co św iadczyło o tym , że trzypię trow y budyne k podzie lono na m ie szkania. Na parte rze m ie szkała Robin Ellacott . Dołożył starań, że by poznać je j praw dziw e im ię i nazw isko, le cz w m yślach nazyw ał ją S e kre tarką. Prze d chw ilą w idział ją prze chodzącą za okne m w ykuszow ym , łatw o ją było poznać dzię ki jaskraw ym w łosom . Obse rw ow anie S e kre tarki traktow ał jak bonus, m iły dodate k . Miał kilka w olnych godzin, w ię c postanow ił przyjść i na nią popatrze ć . Dzisiaj był dzie ń odpoczynku m ię dzy w czorajszym i i jutrze jszym i atrakcjam i, m ię dzy zadow ole nie m z te go, co zostało zrobione , a podnie ce nie m tym , co m iało się zdarzyć . Drzw i po praw e j stronie nie spodzie w anie się otw orzyły i z dom u w yszła S e kre tarka w tow arzystw ie m ę żczyzny. Nadal oparty o cie pły m ur gapił się na ulicę odw rócony do nich profile m , że by w yglądać jak ktoś, kto cze ka na przyjacie la. Nie zw rócili na nie go najm nie jsze j uw agi. Oddalali się chodnikie m , idąc ram ię w ram ię . Odcze kał m inutę i ruszył za nim i. Miała na sobie dżinsy, le kką kurtkę i buty na płaskim obcasie . J e j długie falujące w łosy w idziane w blasku słońca w ydaw ały się je szcze bardzie j rude . Zauw ażył m ię dzy tym i dw ojgie m le kki dystans, nie odzyw ali się do sie bie . Um iał w yczuw ać e m ocje . Zauw ażył je i w ykorzystał u dzie w czyny, która w czoraj um arła w śród zakrw aw ionych, brzoskw iniow ych rę czników . Byli na długie j ulicy. T rzym ał rę ce w kie sze niach i sze dł nie spie sznym krokie m , jakby się w ybrał na zakupy. W te n jasny porane k je go cie m ne okulary nie zw racały uw agi. Drze w a de likatnie falow ały na le kkim w iose nnym w ie trzyku. Na końcu ulicy idąca przode m para skrę ciła w le w o, w sze roką, zatłoczoną arte rię , w zdłuż które j stały biurow ce . Wysoko w górze

tafle szkła w oknach lśniły w blasku słońca, gdy m ijali sie dzibę Rady G m iny Ealing. Współlokator albo chłopak czy ktokolw ie k to był – m ę żczyzna o w yrazistym profilu i kw adratow e j żuchw ie – coś do nie j m ów ił. Odpow ie działa m u krótko, be z uśm ie chu. Kobie ty są takie m ałostkow e , podłe , paskudne i żałosne . Nadąsane suki, w szystkie co do je dne j ocze kujące , że m ę żczyźni bę dą je uszczę śliw iać . Dopie ro gdy le żały prze d tobą m artw e i puste , staw ały się czyste , taje m nicze , a naw e t cudow ne . Wte dy były be z re szty tw oje , nie zdolne do kłótni, szam otaniny czy ode jścia, były tw oje i m ogłe ś z nim i zrobić , co tylko ze chce sz . Zw łoki te j w czorajsze j stały się cię żkie i be zw ładne , gdy upuścił z nich kre w : były je go naturalnych rozm iarów pie ścide łkie m , je go zabaw ką. S ze dł za S e kre tarką i je j chłopakie m prze z gw arne ce ntrum handlow e Arcadia, sunąc z tyłu niczym duch albo bóg. Czy ludzie robiący sobotnie zakupy w ogóle go w idzie li, czy m oże jakoś się prze obraził, stał się podw ójnie żyw y, zyskał dar nie w idzialności? Dotarli na przystane k autobusow y. Czaił się w pobliżu, udając, że zagląda prze z drzw i do baru se rw ujące go curry, patrzy na ow oce ułożone w w ysokie ste rty prze d skle pe m , na te kturow e m aski z tw arzam i księ cia William a i Kate Middle ton w iszące w kiosku; obse rw ow ał ich odbicia w szybach. Zam ie rzali w siąść do autobusu linii osie m dzie siąt trzy. Miał przy sobie nie w ie le pie nię dzy, ale je j w idok spraw iał m u tyle przyje m ności, że nie chciał tak szybko re zygnow ać . Wchodząc za parą do autobusu, usłyszał, jak m ę żczyzna m ów i o We m ble y Ce ntral. Kupił bile t i posze dł za nim i na górę . Para znalazła dw a w olne , sąsiadujące ze sobą m ie jsca na sam ym prze dzie pojazdu. Usiadł nie dale ko, obok gburow ate j kobie ty, którą zm usił do prze sunię cia siate k z zakupam i. Chw ilam i słyszał ich głosy w ynurzające się z gw aru rozm ów innych pasaże rów . G dy nie rozm aw iali, S e kre tarka posę pnie patrzyła prze z okno. Nie m iała ochoty je chać tam , dokąd je chali – był te go pe w ny. G dy odgarnę ła z oczu pasm o w łosów , zauw ażył pie rścione k zarę czynow y. Wię c zam ie rzała w yjść za m ąż ... a racze j tak je j się w ydaw ało. Ukrył uśm ie sze k za postaw ionym kołnie rze m kurtki. Prze z upaćkane szyby w padało cie płe południow e słońce . Do autobusu w siadła grupa m ę żczyzn, którzy zaję li m ie jsca w okół. Dw óch m iało na sobie czarno-cze rw one koszulki drużyny rugby. Nagle poczuł, jak blask dnia przygasa. Koszulki z sie rpe m księ życa i gw iazdą budziły w nim nie przyje m ne skojarze nia. Przypom inały o czasach, gdy nie czuł się jak bóg. Nie chciał, że by dzie ń je go szczę ścia został skażony i splam iony daw nym i złym i w spom nie niam i, ale je go e uforia gw ałtow nie

słabła. Rozzłoszczony – jakiś nastolate k napotkał je go spojrze nie i z prze strache m pospie sznie odw rócił w zrok – w stał i ruszył w stronę schodów . Obok drzw i stał ojcie c z m ałym syne m i m ocno trzym ali się drążka. Na dnie je go żołądka e ksplodow ał gnie w : on te ż pow inie n m ie ć syna. A racze j nadal pow inie n go m ie ć . Wyobraził sobie chłopca stojące go obok, zadzie rające go głow ę i patrzące go na nie go jak na bohate ra – tylko że on już daw no stracił syna, a w szystkie m u był w inie n człow ie k nazyw ający się Corm oran S trike . Zam ie rzał się ze m ścić na Corm oranie S trike ’u. Zam ie rzał zm ie nić je go życie w pie kło. S tojąc na chodniku, spojrzał na przód autobusu i za szybą je szcze raz m ignę ła m u złotow łosa głow a S e kre tarki. Pom yślał, że w ciągu najbliższych dw udzie stu czte re ch godzin zobaczy ją ponow nie . T a św iadom ość pom ogła m u opanow ać nagłą w ście kłość w yw ołaną w idokie m koszule k drużyny S arace ns. Autobus oddalił się z w arkote m , a on ruszył w prze ciw ną stronę , pow oli się uspokajając . Miał cudow ny plan. Nikt o nim nie w ie dział. Nikt się nicze go nie spodzie w ał. A w dom u w lodów ce cze kało na nie go coś bardzo w yjątkow e go.

2

A rock through a w indow never com es w ith a kiss.

Do kam ie nia rzucone go w okno nikt nie dołącza całusa.

Blue Öyste r Cult , M adness to the M ethod

Dw udzie stosze ściole tnia Robin Ellacott od ponad roku była zarę czona. Miała w ziąć ślub trzy m ie siące te m u, le cz z pow odu nie spodzie w ane j śm ie rci je j przyszłe j te ściow e j prze sunię to ce re m onię . W tym czasie w ie le się w ydarzyło. Zastanaw iała się , czy gdyby padły słow a przysię gi m ałże ńskie j, dogadyw aliby się z Matthe w le pie j niż te raz . Czy gdyby pod zarę czynow ym pie rścionkie m z szafire m , już trochę luźnym , na je j palcu tkw iła obrączka, rzadzie j by się kłócili? Prze dzie rając się w ponie działe k rano prze z gruz na T otte nham Court Road, Robin ponow nie prze żyw ała w m yślach kłótnię z poprze dnie go dnia. J e j ziarno zaczę ło kie łkow ać , zanim w yszli z dom u na m e cz rugby. Miała w raże nie , że kłócą się przy okazji każde go spotkania z S arah S hadlock i je j chłopakie m T om e m , i nie om ie szkała te go zauw ażyć , gdy sprze czka, na którą zanosiło się już od m e czu, prze ciągnę ła się do późnych godzin nocnych. – Na litość boską, nie w idzisz, że S arah chciała m ię dzy nam i nam ącić? T o ona ciągle o nie go pytała, be z prze rw y o nim m ów iła, nie ja to zaczę łam ... Nie ustający re m ont ulic w okół stacji T otte nham Court Road utrudniał Robin drogę do pracy od je j pie rw sze go dnia w age ncji pryw atne go de te ktyw a przy De nm ark S tre e t . Potknię cie się o w ie lką grudę gruzu je szcze bardzie j popsuło je j hum or. Zatoczyła się i dopie ro po chw ili odzyskała rów now agę . Z głę bokie j w yrw y w zie m i, w ype łnione j m ę żczyznam i w kaskach i fluore sce ncyjnych kam ize lkach, dobie gły ją gw izdy i sprośne uw agi. Cze rw ona na tw arzy potrząsnę ła głow ą i ignorując robotników , odrzuciła do tyłu jasnorude w łosy, które opadły je j na oczy, i znow u w róciła m yślam i do S arah S hadlock oraz je j podstę pnych uporczyw ych pytań o sze fa Robin. – Na sw ój dziw ny sposób je st atrakcyjny, praw da? T rochę poturbow any, ale m nie takie rze czy nigdy nie prze szkadzały. Faktycznie je st taki se ksow ny jak na zdję ciu? Kaw ał z nie go face ta, praw da? Robin w idziała, jak Matthe w zaciska zę by, i starała się odpow iadać spokojnym , oboję tnym tone m . – J e ste ście w te j age ncji tylko w e dw oje ? Napraw dę ? Nikogo w ię ce j tam nie m a? „S uka – pom yślała Robin, która nigdy nie potrafiła zdobyć się na życzliw ość dla S arah S hadlock . – Robi to spe cjalnie ”. – Czy to praw da, że odznaczono go w Afganistanie ? T ak? Rany, w ię c na dodate k je st bohate re m w oje nnym ?

Robin starała się ze w szystkich sił uciszyć je dnoosobow y chór S arah w yrażający uznanie dla Corm orana S trike ’a, le cz na próżno: pod konie c m e czu Matthe w okazyw ał narze czone j w yraźny chłód. Nie zadow ole nie nie prze szkodziło m u je dnak w prze kom arzaniu się i zaśm ie w aniu raze m z S arah w drodze pow rotne j z Vicarage Road, a T om , który w ydaw ał się Robin nudny i tę py, re chotał raze m z nim i, nie św iadom y jakichkolw ie k podte kstów . Potrącana prze z prze chodniów , także law irujących w śród ulicznych w ykopów , Robin dotarła w końcu na chodnik po prze ciw ne j stronie i prze chodząc w cie niu be tonow e go, przypom inające go kratow nicę m onolitu zw ane go Ce ntre Point , znow u poczuła złość na w spom nie nie te go, co usłyszała od Matthe w o północy, gdy kłótnia rozgorzała z now ą siłą. – Do chole ry, czy ty napraw dę ciągle m usisz o nim gadać? S łyszałe m , jak m ów iłaś S arah... – T o nie ja zaczę łam o nim gadać , tylko ona, nie słuchałe ś... Matthe w zaczął ją je dnak prze drze źniać , m ów iąc głose m , którym zaw sze re lacjonow ał w ypow ie dzi kobie t , piskliw ym i idiotycznym : – „Och, on m a takie urocze w łosy...” – Na litość boską, m asz jakąś chole rną, totalną paranoję ! – krzyknę ła Robin. – S arah glę dziła o tych prze klę tych w łosach J acque s’a Burge ra, a nie Corm orana, a ja tylko pow ie działam ... – „A nie Corm orana” – pow tórzył, znow u de bilnie popiskując . S krę cając w De nm ark S tre e t , Robin była rów nie w ście kła jak osie m godzin w cze śnie j, gdy jak burza w ypadła z sypialni i poszła spać na kanapie . S arah S hadlock, prze klę ta S arah S hadlock, która studiow ała raze m z Matthe w i robiła, co w je j m ocy, że by odbić go Robin, dzie w czynie cze kające j w Yorkshire ... G dyby Robin m ogła m ie ć pe w ność , że nigdy w ię ce j nie zobaczy S arah, byłaby szczę śliw ym człow ie kie m , ale w lipcu S arah m iała być goście m na ich ślubie , a pote m be z w ątpie nia zam ie rzała psuć ich życie m ałże ńskie – m oże naw e t które goś dnia w prosi się do age ncji Robin, że by poznać S trike ’a, o ile je j zainte re sow anie było szcze re i nie m iało na ce lu je dynie siania nie zgody m ię dzy Robin i Matthe w . „Nigdy, prze nigdy nie prze dstaw ię je j Corm oranow i” – pom yślała ze złością Robin, zbliżając się do kurie ra, który stał prze d w e jście m do budynku. W je dne j urę kaw iczone j rę ce trzym ał podkładkę do pisania z klipse m , a w drugie j podłużną, prostokątną paczkę . – Zaadre sow ana na nazw isko Ellacott? – spytała Robin, gdy kurie r znalazł się w zasię gu je j głosu. S podzie w ała się dostaw y je dnorazow ych aparatów fotograficznych w kartonow e j obudow ie koloru kości słoniow e j, które zam ie rzała rozdać

gościom w e se lnym na pam iątkę . Ostatnio pracow ała o tak różnych porach, że proście j było kie row ać prze syłki do age ncji niż do dom u. Kurie r w kasku kiw nął głow ą i podsunął je j podkładkę . Robin pokw itow ała odbiór i w zię ła podłużną paczkę , o w ie le cię ższą, niż się spodzie w ała. G dy w sunę ła ją pod pachę , odniosła w raże nie , że w środku prze sunął się jakiś poje dynczy duży prze dm iot . – Dzię kuję – pow ie działa, ale kurie r już się odw rócił i w siadał na m otor. Wchodząc do budynku, słyszała, jak odje żdża. S zła po rozbrzm ie w ających e che m m e talow ych schodach, które w znosiły się spiralnie w okół popsute j ażurow e j w indy, je j obcasy stukały o m e tal. G dy prze krę ciła klucz w zam ku i otw orzyła prze szklone drzw i, odbiło się w nich św iatło, a na tle szyby w yraźnie ukazał się w ygraw e row any napis – C .B. S trike , pryw atny de te ktyw . S pe cjalnie przyszła do pracy w cze śnie j. Prow adzili m nóstw o spraw i chciała nadgonić papie rkow ą robotę , zanim w róci do codzie nne go śle dze nia m łode j rosyjskie j striptize rki. S łysząc odgłosy cię żkich kroków na górze , pom yślała, że S trike je szcze nie w ysze dł z m ie szkania. Położyła podłużną paczkę na biurku, zdję ła płaszcz i pow ie siła go raze m z tore bką na kołku obok drzw i, zapaliła św iatło, nape łniła i w łączyła czajnik, a pote m się gnę ła po le żący na biurku ostry nożyk do otw ie rania kope rt . Przypom inając sobie , z jaką stanow czością Matthe w odrzucił je j w yjaśnie nie , że podziw iała kę dzie rzaw ą czuprynę rw acza J acque s’a Burge ra, a nie krótkie i, szcze rze m ów iąc, przypom inające ow łosie nie łonow e w łosy S trike ’a, ze złością dźgnę ła konie c paczki, rozcię ła ją i otw orzyła pude łko. W środku le żała w ciśnię ta bokie m ucię ta noga kobie ty, a je j palce w ygię to, że by się zm ie ściła.

3

H alf-a-hero in a hard-hearted gam e.

Półbohate r w be zlitosne j grze .

Blue Öyste r Cult , T he M arshall Plan

Krzyk Robin odbił się od okie n. Odsunę ła się od biurka, w patrując się w le żący na nim szkaradny prze dm iot . Noga była gładka, szczupła i blada, a otw ie rając paczkę , Robin m usnę ła ją palce m i poczuła zim ną, gum ow atą te ksturę skóry. Chw ilę po tym , jak zdołała zdusić krzyk, zatykając usta rę kam i, szklane drzw i obok nie j gw ałtow nie się otw orzyły. S tanął w nich m ie rzący m e tr osie m dzie siąt sie de m nachm urzony S trike w rozpię te j koszuli odsłaniające j m ałpi gąszcz cie m nych w łosów na klatce pie rsiow e j. – Co je st , do chole ...? Podążył w zrokie m za je j prze rażonym spojrze nie m i zobaczył nogę . Poczuła, jak je go rę ka be z ce re gie li zaciska się na je j ram ie niu i w yciąga ją na korytarz . – J ak to się tu znalazło? – Kurie r – w ykrztusiła, pozw alając się zaprow adzić na górę . – Na m otorze . – Zacze kaj tu. We zw ę policję . G dy zam knął za nią drzw i sw oje go m ie szkania, stała zupe łnie nie ruchom o i z łom oczącym se rce m słuchała, jak S trike schodzi z pow rote m do age ncji. Poczuła, że w je j gardle w zbie ra żółć . Noga. Prze d chw ilą przysłano je j nogę . Prze d chw ilą spokojnie w niosła ją po schodach – zapakow aną nogę jakie jś kobie ty. Do kogo nale żała? G dzie była re szta ciała? Pode szła do najbliższe go krze sła, plastikow e go i tanie go, z w yście łanym sie dziskie m i m e talow ym i nogam i, i usiadła na nim , nadal przyciskając palce do zdrę tw iałych ust . Pam ię tała, że paczkę zaadre sow ano na je j nazw isko. T ym czase m S trike stał w age ncji obok okna w ychodzące go na ulicę i z te le fone m przy uchu lustrow ał De nm ark S tre e t w poszukiw aniu jakie gokolw ie k śladu kurie ra. Zanim w rócił do pocze kalni, że by się przyjrze ć paczce na biurku, skontaktow ał się z policją. – Noga? – pow tórzył kom isarz Eric Wardle na drugim końcu linii. – Pie przona noga?

– I na dodate k nie w m oim rozm iarze – pow ie dział S trike , który w obe cności Robin nie pozw oliłby sobie na taki żart . Miał podw inię tą nogaw kę odsłaniającą m e talow y prę t , który zastę pow ał m u praw ą kostkę . G dy usłyszał krzyk Robin, w łaśnie się ubie rał. J uż kie dy to m ów ił, uśw iadom ił sobie , że je st to praw a noga, jak ta, którą stracił, i że ucię to ją pod kolane m , czyli dokładnie w m ie jscu, w którym am putow ano je go w łasną. Wciąż przyciskając kom órkę do ucha, przyjrzał się nodze z bliższe j odle głości i je go nos w ype łnił się nie przyje m nym zapache m przyw odzącym na m yśl kurczaka nie daw no w yję te go z zam rażarki. S kóra prze dstaw icie lki rasy kaukaskie j: gładka, blada i be z skazy, je śli pom inąć stare go, zie lonkaw e go siniaka na łydce , nie dokładnie ogolona. Odrastające w łoski były jasne , a nie pom alow ane paznokcie trochę brudne . Prze cię ta piszcze l lśniła lodow atą bie lą na tle otaczające go ją m ię sa. Zgrabne cię cie : S trike pom yślał, że praw dopodobnie zrobiono je sie kie rą albo tasakie m . – Mów isz, że to noga kobie ty? – Na to w ygląda... S trike zauw ażył je szcze coś. Na łydce , w m ie jscu, w którym ucię to nogę , była blizna: stara, nie zw iązana z raną pow stałą na skute k oddzie le nia kończyny od ciała. Ile ż razy w spę dzonym w Kornw alii dzie ciństw ie zaskoczyło go zdradliw e m orze , gdy stał odw rócony do nie go ple cam i? Ci, którzy nie znali oce anu, zapom inali o je go potę dze , o je go brutalności. G dy ude rzał w nich z siłą zim ne go m e talu, czuli prze raże nie . S trike m ie rzył się ze strache m , pracow ał z nim i zm agał się prze z całe życie zaw odow e , le cz na w idok te j stare j blizny prze raże nie – tym w ię ksze , że nie spodzie w ane – na chw ilę zaparło m u de ch w pie rsiach. – J e ste ś tam ? – spytał Wardle na drugim końcu linii. – Co? Dw ukrotnie złam any nos S trike ’a znajdow ał się w odle głości nie spe łna dw óch ce ntym e trów od m ie jsca, w którym ucię to nogę kobie ty. Przypom inał sobie bliznę na nodze dzie cka, które go nigdy nie zapom niał... Ile m inę ło czasu, odkąd je w idział? Ile m iałoby te raz lat? – Zadzw oniłe ś do m nie , ponie w aż ...? – podpow ie dział m u Wardle . – A tak – odrze kł S trike , zm uszając się do konce ntracji. – Wolałbym , że byś to ty się tym zajął, ale je śli nie m oże sz ... – J uż jadę – prze rw ał m u Wardle . – Nie długo bę dę . Nie ruszaj się stam tąd. S trike się rozłączył i odłożył te le fon, cały czas w patrując się w nogę . Zauw ażył, że le ży pod nią liścik napisany na kom pute rze . Wyszkolony prze z

brytyjską arm ię i znający proce durę dochodze niow ą oparł się silne j pokusie , że by go stam tąd w yjąć i prze czytać: nie w olno niszczyć dow odów dla zakładu m e dycyny sądow e j. Zam iast te go nie zgrabnie przykucnął, że by prze czytać adre s w idnie jący do góry nogam i na odchylone j pokryw ie . Paczkę zaadre sow ano do Robin, co w cale m u się nie spodobało. J e j nazw isko be zbłę dnie napisano na kom pute rze i um ie szczono na białe j nakle jce z adre se m ich age ncji. Pod spode m była druga nakle jka. Wytę żając w zrok i nie chcąc dotykać pude łka naw e t po to, że by w yraźnie zobaczyć adre s, zauw ażył, że nadaw ca najpie rw zaadre sow ał paczkę na nazw isko „Cam e ron S trike ”, a późnie j zasłonił je drugą nakle jką z nazw iskie m „Robin Ellacott”. Dlacze go zm ie nił zdanie ? – Kurw a – zaklął cicho S trike . Wyprostow ał się z pe w nym trude m , zdjął tore bkę Robin z kołka, zam knął szklane drzw i i posze dł na górę . – Policja już je dzie – pow ie dział do Robin, kładąc prze d nią tore bkę . – Chce sz he rbaty? Pokiw ała głow ą. – Z brandy? – Nie m asz brandy – odparła. Mów iła le kko zachrypnię tym głose m . – S zukałaś? – Oczyw iście , że nie ! – zaw ołała. Uśm ie chnął się , w idząc, jak się oburzyła na suge stię , że m ogłaby m u m yszkow ać w szafkach. – Po prostu nie je ste ś... nie nale żysz do osób, które trzym ają brandy do ce lów m e dycznych. – Piw a? Prze cząco pokrę ciła głow ą, nie była w stanie się uśm ie chnąć . G dy he rbata była już gotow a, S trike z w łasnym kubkie m usiadł naprze ciw Robin. Wyglądał tak sam o jak zw ykle : potę żny były bokse r palący za dużo papie rosów i je dzący za dużo fast foodów . Miał gę ste brw i, spłaszczony i asym e tryczny nos, a gdy się nie uśm ie chał, na je go tw arzy stale gościł w yraz ponure go rozdrażnie nia. J e go gę ste , cie m ne , krę cone w łosy, w ciąż w ilgotne po porannym prysznicu, przypom niały Robin o J acque s’u Burge rze i S arah S had lock . Wydaw ało je j się , że od kłótni z Matthe w m inę ły całe w ie ki. Odkąd w e szła do m ie szkania S trike ’a, m yślała o narze czonym tylko prze z chw ilę . Bała się m u pow ie dzie ć , co zaszło. Wie działa, że bę dzie zły. Nie podobało m u się , że Robin pracuje u S trike ’a. – Przyjrzałe ś się ... te m u? – m ruknę ła, się gnąw szy po gorącą he rbatę , po czym odstaw iła ją nie tknię tą. – No – potw ie rdził. Nie w ie działa, o co je szcze spytać . Dostała ucię tą nogę . S ytuacja była tak

okropna, tak grote skow a, że każde pytanie przychodzące je j do głow y brzm iało nie dorze cznie , prostacko. „Poznaje sz ją?” „J ak m yślisz, dlacze go ktoś ją przysłał?” i – to pytanie w ydaw ało się Robin najbardzie j naglące – „Dlacze go akurat m nie ?”. – Policja bę dzie chciała usłysze ć coś w ię ce j o kurie rze – pow ie dział. – Wie m – odrze kła. – Próbuję sobie w szystko przypom nie ć . Na dole rozle gł się dźw ię k dom ofonu. – T o na pe w no Wardle . – Wardle ? – pow tórzyła zaskoczona. – T o najbardzie j przyjazny gliniarz, jakie go znam y – przypom niał je j S trike . – Nie ruszaj się stąd, przyprow adzę go. W ubie głym roku S trike w zbudził nie chę ć stołe czne j policji, nie do końca z w łasne j w iny. W obsze rnych donie sie niach prasow ych na te m at je go dw óch najw ię kszych sukce sów de te ktyw istycznych ze zrozum iałych pow odów pię tnow ano funkcjonariuszy, których w ysiłki przyćm ił. Wardle pom ógł m u je dnak przy pie rw sze j z tych spraw i podzie lił z nim trochę późnie jsze j chw ały, w ię c ich w zaje m ne stosunki pozostaw ały dość przyjazne . Robin w idziała Wardle ’a tylko w artykułach prasow ych na te m at te j w łaśnie spraw y. Ich ście żki nigdy nie prze cię ły się w sądzie . Wardle okazał się przystojnym m ę żczyzną z gę stym i kasztanow ym i w łosam i i oczam i koloru cze kolady, ubranym w skórzaną kurtkę i dżinsy. S trike nie był pe w ny, czy bardzie j go rozbaw iło, czy zirytow ało odruchow e spojrze nie , jakim kom isarz zm ie rzył Robin po w e jściu do pokoju – je go oczy szybko prze sunę ły się zygzakie m po je j w łosach, figurze i le w e j rę ce , gdzie na se kundę zatrzym ały się na pie rścionku zarę czynow ym z brylantam i i szafire m . – Eric Wardle – prze dstaw ił się ściszonym głose m i z uśm ie che m , który S trike ’ow i w ydał się nie potrze bnie czarujący. – A to sie rżant Ekw e nsi. T ow arzyszyła m u szczupła, czarnoskóra funkcjonariuszka z przygładzonym i w łosam i upię tym i w kok . L e kko się uśm ie chnę ła i Robin poczuła, że obe cność inne j kobie ty przynosi je j w ie lką ulgę . Po chw ili sie rżant Ekw e nsi odw róciła w zrok i om iotła spojrze nie m skrom ną kaw ale rkę S trike ’a. – G dzie je st ta paczka? – spytała. – Na dole – pow ie dział S trike , w yjm ując z kie sze ni klucze do age ncji. Pokażę pani. Co u żony, Wardle ? – dodał, szykując się do w yjścia w tow arzystw ie sie rżant Ekw e nsi. – A co cię to obchodzi? – odparow ał kom isarz, le cz ku radości Robin, która zinte rpre tow ała je go uw ażne spojrze nie jako próbę zgryw ania psychologa, usiadł naprze ciw ko nie j przy stoliku i otw orzył note s.

– Kie dy pode szłam , stał prze d drzw iam i – w yjaśniła Robin, gdy Wardle spytał, jak dostarczono nogę . – Wzię łam go za kurie ra. Był ubrany w czarną skórę : całkie m czarną, nie licząc nie bie skich pasków na ram ionach. Kask te ż m iał czarny, a osłona była opuszczona i lustrzana. Musiał m ie ć co najm nie j m e tr osie m dzie siąt . Naw e t gdyby zdjął kask, byłby o jakie ś dzie się ć , dw anaście ce ntym e trów w yższy ode m nie . – Budow a ciała? – spytał Wardle , bazgrząc w note sie . – Pow ie działabym , że był dość postaw ny, ale praw dopodobnie kurtka była trochę w yw atow ana. – Oczy Robin nie chcący skie row ały się w stronę S trike ’a, który w rócił do m ie szkania. – Chodzi m i o to, że nie był taki... – Nie był takim tłustym dranie m jak tw ój sze f? – podsunął S trike , który usłyszał je j ostatnie słow a, i Wardle , zaw sze skory do żartów ze S trike ’a i cze rpiący z nich przyje m ność , zaśm iał się pod nose m . – I m iał rę kaw iczki – dodała Robin, nie re agując na żart – Czarne , skórzane m otocyklow e rę kaw ice . – No oczyw iście – m ruknął Wardle , dodając notatkę . – Pe w nie nie zapam ię tała pani żadnych szcze gółów dotyczących m otocykla? – T o była czarno-cze rw ona honda – odrze kła Robin. – Zauw ażyłam logo, te n sym bol skrzydła. Na m oje oko sie de m se tpię ćdzie siątka. Duża. Wardle w ydaw ał się zaskoczony i je dnocze śnie był pod w raże nie m . – Robin to be nzyniara – pow ie dział S trike . – Prow adzi jak Fe rnando Alonso. Wolałaby, że by skończył z tą w e sołością i nonszalancją. Pię tro niże j le żała noga kobie ty. G dzie podziała się re szta? Robin w ie działa, że nie w olno je j się rozpłakać . Żałow ała, że nie je st bardzie j w ypoczę ta. Prze klę ta kanapa... ostatnio spę dzała na nie j zbyt w ie le nocy... – I kazał pani pokw itow ać? – spytał Wardle . – Nie pow ie działabym , że m i „kazał” – odrze kła Robin. – Podsunął podkładkę z klipse m i zrobiłam to odruchow o. – Co było na te j podkładce ? – T o w yglądało jak faktura albo... Zam knę ła oczy, próbując sobie przypom nie ć . Dopie ro te raz zdała sobie spraw ę , że form ularz w yglądał am atorsko, jakby zrobiono go na laptopie , i pow ie działa o tym kom isarzow i. – S podzie w ała się pani jakie jś prze syłki? – spytał Wardle . Robin w spom niała o je dnorazow ych aparatach na ślub. – Co zrobił, kie dy w zię ła pani paczkę ? – Wsiadł na m otor i odje chał w kie runku Charing Cross Road. Rozle gło się pukanie do drzw i i w e szła sie rżant Ekw e nsi, niosąc liścik,

który S trike zauw ażył pod nogą, te raz już um ie szczony w foliow e j tore bce na dow ody rze czow e . – Przyje chali z zakładu m e dycyny sądow e j – poinform ow ała Wardle ’a. – L iścik był w paczce . Warto spytać , czy te słow a coś m ów ią pani Ellacott . Wardle w ziął liścik i zlustrow ał go w zrokie m , m arszcząc brw i. – T o jakiś be łkot – stw ie rdził, a pote m prze czytał na głos: – A harvest of lim bs, of arm s and of legs, of necks... – ...that turn like sw ans... – w sze dł m u w słow o S trike , który stał oparty o kuche nkę , za dale ko, że by m ógł to prze czytać – ...as if inclined to gasp or pray [1] . Pozostała trójka w patryw ała się w nie go be z słow a. – T o te kst piose nki – pow ie dział S trike . J e go m ina nie spodobała się Robin. Czuła, że te słow a coś dla nie go znaczą, coś złe go. Z w yraźnym w ysiłkie m w yjaśnił: – T ak brzm i ostatnia zw rotka M istress of the S alm on S alt. Blue Öyste r Cult . S ie rżant Ekw e nsi uniosła starannie narysow ane brw i. – Kto? – Popularny ze spół rockow y z lat sie de m dzie siątych. – Dom yślam się , że dobrze znasz te n re pe rtuar – pow ie dział Wardle . – Znam tę piose nkę – uściślił S trike . – Wie sz, kto m ógł to przysłać? S trike się zaw ahał. Pozostała trójka nadal się w nie go w patryw ała, a prze z głow ę de te ktyw a gw ałtow nie prze m ykały pom ie szane obrazy i w spom nie nia. Czyjś niski głos m ów iący: „S he w ante d to die . S he w as the quicklim e girl” [2] . Chuda noga dw unastolatki naznaczona sre brnaw ą, nie re gularną blizną. Para m ałych, cie m nych oczu jak u fre tki, nie naw istnie zm rużonych. Wytatuow ana żółta róża. Po chw ili – inny człow ie k praw dopodobnie od razu by o tym pom yślał – przypom niał sobie w le kącą się za tam tym i w spom nie niam i i nagle w yskakującą na pie rw szy plan listę zarzutów , w śród których znalazł się pe nis odcię ty zw łokom i prze słany policyjne m u inform atorow i. – Wie sz, kto m ógł to przysłać? – pow tórzył Wardle . – Być m oże . – S trike spojrzał na Robin i na sie rżant Ekw e nsi. – Wolałbym o tym porozm aw iać na osobności. Potrze buje cie je szcze cze goś od Robin? – Musim y spisać pani nazw isko, adre s i tak dale j – odrze kł Wardle . – Vane sso, m oże sz się tym zająć? S ie rżant Ekw e nsi pode szła z note se m do Robin. Odgłos kroków dw óch m ę żczyzn ucichł na klatce . Mim o że Robin nie m iała ochoty ponow nie oglądać

ucię te j nogi, zrobiło je j się sm utno, że poszli tam sam i. Prze cie ż to je j nazw isko w idniało na paczce . Makabryczna prze syłka nadal le żała na biurku. S ie rżant Ekw e nsi w puściła do age ncji dw óch w spółpracow ników Wardle ’a: gdy ich prze łożony zjaw ił się z pryw atnym de te ktyw e m , je de n robił zdję cia, a drugi rozm aw iał prze z kom órkę . Obaj z cie kaw ością spojrze li na S trike ’a, który zdobył w śród policjantów pe w ną sław ę w okre sie , gdy zraził do sie bie w ie lu kole gów Wardle ’a. S trike zam knął drzw i sw oje go gabine tu i usie dli z Wardle ’e m naprze ciw ko sie bie przy biurku. Kom isarz otw orzył note s na czyste j stronie . – No dobra, znasz kogoś, kto lubi rąbać zw łoki na kaw ałki i w ysyłać je pocztą? – T e re nce Malle y – pow ie dział S trike po chw ili w ahania. – Na począte k . Wardle nicze go nie zapisał i tylko w patryw ał się w nie go znad koniuszka długopisu. – T e re nce „Digge r ” Malle y? S trike potaknął. – Z grupy prze stę pcze j z Harringay? – A ilu znasz T e re nce ’ów „Digge rów ” Malle yów ? – znie cie rpliw ił się S trike . – I ilu z nich m a zw yczaj w ysyłać ludziom czę ści ciała? – J ak, do diabła, ze tknąłe ś się z Digge re m ? – Wspólna ope racja z obyczajów ką w 20 0 8. S iatka handlarzy narkotyków . – S praw a, za którą go przym knę li? – Właśnie . – Nie ch m nie szlag – pow ie dział Wardle . – Czyli to on, nie ? T e n face t to pie przony św ir, w łaśnie w ysze dł na w olność i m a nie ograniczony dostę p do połow y londyńskich prostytute k . L e pie j od razu zacznie m y prze szukiw ać T am izę w poszukiw aniu re szty zw łok . – T ylko że tam te ze znania złożyłe m anonim ow o. W ogóle nie pow inie n w ie dzie ć , że to ja. – Mają sw oje sposoby – prze konyw ał Wardle . – Ci z Harringay są jak pie przona m afia. S łyszałe ś, że prze słał Ianow i Be vinow i fiuta Hatforda Alie go? – No, słyszałe m – odrze kł S trike . – A o co chodzi z tą piose nką? Co to, kurw a, za żniw a? – Właśnie to m nie m artw i – pow ie dział pow oli S trike . – Digge r racze j nie baw iłby się w takie subte lności i dlate go m yślę , że za prze syłką m oże stać któryś z trze ch pozostałych.

4

F our w inds at the F our Winds Bar, T w o doors locked and w indow s barred, O ne door left to take you in, T he other one just m irrors it ...

Czte ry w iatry w barze Czte ry Wiatry, Dw oje zam knię tych drzw i i kraty w oknach, T rze cie drzw i otw arte , że byś m ógł w e jść , Czw arte to tylko ich odbicie [...]

Blue Öyste r Cult , Astronom y

– Znasz aż czte re ch face tów , którzy m ogliby ci przysłać ucię tą nogę ? Czte re ch? S trike w idział prze rażoną tw arz Robin odbijającą się w okrągłym luste rku obok zle w u, przy którym się golił. Policja w re szcie zabrała nogę , S trike ogłosił dzie ń w olny i Robin nadal sie działa przy stoliku z lam inatu w je go kuchni połączone j z salone m , trzym ając oburącz drugi kube k he rbaty. – Praw dę m ów iąc – pow ie dział, nacie rając na szcze cinę na sw oje j brodzie – m yślę , że tylko trze ch. Chyba pope łniłe m błąd, m ów iąc Wardle ’ow i o Malle yu. – Dlacze go? S trike stre ścił Robin krótką historię sw oich kontaktów z zaw odow ym prze stę pcą, który ostatnią odsiadkę zaw dzię czał m ię dzy innym i ze branym prze z S trike ’a dow odom . – T e raz Wardle je st prze konany, że grupa prze stę pcza z Harringay odkryła,

kto go w sypał. Ale w krótce po złoże niu ze znań w yje chałe m do Iraku, a poza tym nie słyszałe m , że by kie dykolw ie k funkcjonariusz Wydziału do spraw S pe cjalnych został zde m askow any po złoże niu ze znań w sądzie . Zre sztą cytow anie piose nki nie pachnie m i Digge re m . T e n typ nie lubi takich w ym yślnych akce ntów . – Ale ucinał już kaw ałki ciał ludzi, których zabił – pow ie działa Robin. – Raz na pe w no to zrobił, ale nie zapom inaj, że ktokolw ie k za tym stoi, w cale nie m usiał nikogo zabić . – S trike grał na zw łokę . – Noga m oże pochodzić od nie boszczyka. Z odpadów szpitalnych. Wardle to w szystko spraw dzi. Nie w ie le bę dzie m y w ie dzie ć , dopóki nie przyjrzy je j się zakład m e dycyny sądow e j. Postanow ił nie w spom inać o upiorne j e w e ntualności, że nogę ucię to żyw e j osobie . W ciszy, która zapadła, S trike opłukał m aszynkę pod kuche nnym krane m , a Robin patrzyła prze z okno pogrążona w m yślach. – No cóż , m usiałe ś pow ie dzie ć Wardle ’ow i o Malle yu – ode zw ała się , odw racając się do S trike ’a, który napotkał je j spojrze nie w luste rku. – Bo prze cie ż skoro już kie dyś prze słał kom uś... w łaściw ie co prze słał? – spytała trochę ne rw ow o. – Pe nisa – odparł S trike . Um ył tw arz, osuszył ją rę cznikie m i dopie ro pote m podjął prze rw any w ąte k . – No, chyba m asz rację . Ale im dłuże j o tym m yślę , tym bardzie j je ste m pe w ny, że to nie on. Zaraz w racam , idę zm ie nić koszulę . Kie dy krzyknę łaś, ode rw ałe m dw a guziki. – Prze praszam – pow ie działa nie śm iało, gdy zniknął w sypialni. S ącząc he rbatę , roze jrzała się po pom ie szcze niu, w którym sie działa. Nigdy w cze śnie j nie była w m ie szkaniu S trike ’a na poddaszu. Dotąd co najw yże j pukała do drzw i, że by prze kazać jakąś w iadom ość , albo – w okre sach najbardzie j w ytę żone j pracy i najw ię ksze go nie doboru snu – że by go obudzić . S alon z kuchnią był ciasny, ale panow ał w nim porząde k . Brakow ało jakichkolw ie k akce ntów osobistych: zbie ranina kubków , tania ście re czka złożona obok palnika gazow e go; żadnych zdję ć i ozdób, nie licząc narysow ane go prze z dzie cko żołnie rza przykle jone go do m e blościanki. – Kto to narysow ał? – spytała, gdy S trike w rócił w now e j koszuli. – Mój siostrze nie c J ack . Z jakie goś pow odu m nie lubi. – Nie bądź taki skrom ny. – Nie je ste m . Nigdy nie w ie m , jak rozm aw iać z dzie ćm i. – Wię c m yślisz, że znasz trze ch face tów , którzy m ogliby...? – zaczę ła znow u Robin. – Mam ochotę się napić – w sze dł je j w słow o S trike . – Chodźm y

do T otte nham .

Po drodze nie m ogli rozm aw iać z pow odu ogłuszające go hałasu m łotów pne um atycznych w ciąż dochodzące go z w ykopów na ulicy, le cz gdy obok Robin sze dł S trike , robotnicy w e fluore sce ncyjnych kam ize lkach nie gw izdali i nie w yli jak w ilki. W końcu dotarli do ulubione go lokalne go pubu S trike ’a w yposażone go w ozdobne lustra w pozłacanych ram ach, cie m ną boaze rię , lśniące m osię żne nale w aki do piw a, kopułę z kolorow e go szkła oraz w obrazy Fe lixa de J onga z hasającym i ślicznotkam i. S trike zam ów ił kufe l doom bara. Robin, nie bę dąc w stanie prze łknąć alkoholu, poprosiła o kaw ę . – A w ię c? – pow ie działa, gdy de te ktyw w rócił do w ysokie go stolika pod kopułą. – Kim są ci trze j m ę żczyźni? – Nie zapom inaj, że m ogę się grubo m ylić – zaznaczył S trike , sącząc piw o. – W porządku – odparła Robin. – Kim oni są? – Zw yrodnialcam i m ającym i dobre pow ody, że by m nie nie naw idzić . W um yśle S trike ’a w ystraszona, chuda dw unastolatka z blizną w okół nogi przyglądała m u się zza prze krzyw ionych okularów . Czy to była je j praw a noga? Nie m ógł sobie przypom nie ć . „J e zu, nie pozw ól, że by to była ona...” – Kim oni są? – pow tórzyła Robin, tracąc cie rpliw ość . – Dw óch znam z w ojska – odrze kł, pocie rając brodę . – Obaj są w ystarczająco w alnię ci i agre syw ni, że by... że by... Prze rw ało m u potę żne m im ow olne zie w nię cie . Robin cze kała na dalszy ciąg w yjaśnie ń, zastanaw iając się , czy S trike spę dził w czorajszy w ie czór ze sw oją now ą dzie w czyną. Elin, była zaw odow a skrzypaczka, a obe cnie pre ze nte rka Radia T hre e , oszałam iająco pię kna nordycka blondynka, przypom inała Robin ładnie jszą w e rsję S arah S hadlock . Zape w ne to m ię dzy innym i dlate go praw ie natychm iast poczuła do Elin nie chę ć . Drugim pow ode m było to, że w obe cności Robin Elin nazw ała ją se kre tarką S trike ’a. – Prze praszam – pow ie dział S trike . – S ie działe m do późna, robiąc notatki w spraw ie Khana. J e ste m w ykończony. S pojrzał na ze gare k . – Ze jdzie m y coś zje ść? Um ie ram z głodu. – Za chw ilę . Nie m a je szcze naw e t dw unaste j. Chcę posłuchać o tych m ę żczyznach. We stchnął. – No dobrze . – Ściszył głos, gdy jakiś człow ie k prze sze dł obok ich stolika

w drodze do toale ty. – J e de n to Donald L aing z Króle w skie j Pie choty G raniczne j. – Znow u przypom niały m u się oczy jak u fre tki, skonce ntrow ana nie naw iść , w ytatuow ana róża. – Dzię ki m nie dostał dożyw ocie . – Ale ... – Wysze dł po dzie się ciu latach – pow ie dział S trike . – Od 20 0 7 roku je st na w olności. Nie był zw ykłym św ire m , tylko zw ie rzę cie m , prze bie głym , chytrym zw ie rzę cie m , psychopatą, i to z tych najgorszych, je śli chce sz znać m oje zdanie . Dostał dożyw ocie w spraw ie , które j nie pow inie ne m był badać . T uż po tym jak oczyszczono go z inne go zarzutu. Ma chole rnie dobre pow ody, że by m nie nie naw idzić . Nie pow ie dział je dnak, co zrobił L aing ani dlacze go on, S trike , badał tę spraw ę . Czasam i, zw łaszcza gdy m ów ił o sw oje j karie rze w Wydziale do spraw S pe cjalnych, Robin w yczuw ała w tonie je go głosu, że otarł się o coś, o czym nie chciał rozm aw iać , w ię c nigdy nie naciskała. Nie chę tnie porzuciła te m at Donalda L ainga. – Kim je st te n drugi face t z w ojska? – T o Noe l Brockbank . Pustynny S zczur. – Pustynny... co? – S iódm a Brygada Pance rna. Pow oli S trike staw ał się coraz bardzie j m ilczący, błądził gdzie ś m yślam i. Robin zastanaw iała się , czy to dlate go, że je st głodny – nale żał do m ę żczyzn potrze bujących re gularnych posiłków , że by zachow ać dobry hum or – czy z jakie goś m rocznie jsze go pow odu. – Może w takim razie coś zje m y? – zaproponow ała. – No – m ruknął S trike , dopijając piw o, i podźw ignął się z m ie jsca. Przytulna re stauracja w podzie m iach była pom ie szcze nie m w yłożonym cze rw oną w ykładziną, w yposażonym w drugi bar, dre w niane stoliki i ściany pokryte re produkcjam i w ram ach. Byli pie rw szym i klie ntam i, którzy tam usie dli i złożyli zam ów ie nie . – Zacząłe ś m ów ić o Noe lu Brockbanku – przypom niała S trike ’ow i, gdy w ybrał rybę z frytkam i. S am a poprosiła o sałatkę . – T ak, on te ż m a dobre pow ody, że by chow ać do m nie urazę – odrze kł zw ię źle S trike . Nie chciał m ów ić o Donaldzie L aingu, a do dyskutow ania o Brockbanku w ykazyw ał je szcze w ię kszą nie chę ć . Po dłuższe j chw ili m ilcze nia, w które j z m arsow ą m iną w patryw ał się w jakiś nie okre ślony punkt nad ram ie nie m Robin, dodał: – Brockbank m a nie rów no pod sufite m . A przynajm nie j tak tw ie rdził. – Wsadziłe ś go do w ię zie nia? – Nie – odrze kł.

Miał złow rogą m inę . Robin cze kała, ale czuła, że nie usłyszy na te m at Brockbanka nicze go w ię ce j, w ię c spytała: – A te n trze ci? T ym raze m S trike w ogóle nie odpow ie dział. Pom yślała, że nie usłyszał pytania. – Kim je st ...? – Nie chcę o tym rozm aw iać – burknął S trike . Patrzył spode łba na drugi kufe l piw a, ale Robin nie dała się onie śm ie lić . – Ktokolw ie k przysłał tę nogę – pow ie działa – zaadre sow ał ją do m nie . – No dobra – m ruknął nie chę tnie po krótkie j chw ili w ahania. – T e n trze ci nazyw a się J e ff Whittake r. Robin prze sze dł dre szcz . Nie m usiała pytać , skąd S trike zna J e ffa Whittake ra. J uż to w ie działa, m im o że nigdy dotąd o nim nie rozm aw iali. Dzie ciństw o i m łodość Corm orana S trike ’a były sze roko opisyw ane w inte rne cie i be z końca pow tarzane w artykułach prasow ych pośw ię conych je go de te ktyw istycznym sukce som . Był nie ślubnym i nie planow anym potom kie m gw iazdy rocka i kobie ty nie zm ie nnie okre ślane j jako supe rgroupie , która zm arła z prze daw kow ania, gdy m iał dw adzie ścia lat . J e ff Whittake r był je j znacznie m łodszym drugim m ę że m , oskarżonym o je j zam ordow anie i oczyszczonym z zarzutu. S ie dzie li w m ilcze niu, dopóki nie podano je dze nia. – Dlacze go zam ów iłaś tylko sałatkę ? Nie je ste ś głodna? – spytał S trike , pochłaniając sw ój tale rz fryte k . T ak jak przypuszczała, po przyję ciu w ę glow odanów popraw ił m u się hum or. – Ślub – odparła krótko. Zam ilkł. Uw agi na te m at je j figury nie m ie ściły się w granicach, które sam nakre ślił w ich w zaje m nych stosunkach, postanaw iając już na sam ym początku, że pow inni unikać zbytnie j zażyłości. J e dnak uw ażał, że robi się za chuda. J e go zdanie m (i naw e t ta m yśl w ykraczała poza w spom niane granice ) w yglądała le pie j, gdy m iała krągłości. – Mógłbyś m i przynajm nie j pow ie dzie ć – ode zw ała się po kilku m inutach ciszy – co cię łączy z tą piose nką. Prze z chw ilę żuł, po czym napił się je szcze piw a, zam ów ił kole jny kufe l doom bara i odrze kł: – Moja m atka w ytatuow ała sobie je j tytuł. Nie m iał ochoty m ów ić Robin, gdzie dokładnie był te n tatuaż . Wolał o tym nie m yśle ć . Na szczę ście dzię ki je dze niu i piw u coraz bardzie j się odprę żał: Robin nigdy nie prze jaw iała nie zdrow e go zainte re sow ania je go prze szłością, ale dziś m iała chyba praw o dom agać się inform acji.

– T o je j ulubiona piose nka. Blue Öyste r Cult był je j ulubionym ze społe m . Chociaż w łaściw ie to za m ało pow ie dziane . Miała na je go punkcie praw dziw ą obse sję . – J e j ulubionym ze społe m nie był the De adbe ats? – spytała Robin be z zastanow ie nia. Ojcie c S trike ’a był w okalistą w De adbe ats. O nim te ż nigdy nie rozm aw iali. – Nie – pow ie dział S trike , zm uszając się do le kkie go uśm ie chu. – Na liście L e dy stary J onny plasow ał się na m arnym drugim m ie jscu. Pragnę ła Erica Bloom a, w okalisty Blue Öyste r Cult , ale nigdy go nie dostała. Wyw inął je j się jako je de n z nie licznych. Robin nie w ie działa, co pow ie dzie ć . J uż w cze śnie j się zastanaw iała, jak to je st , gdy bogata historia se ksualnych podbojów tw oje j m atki je st dostę pna w inte rne cie i każdy m oże ją poznać . Przynie siono S trike ’ow i kole jne piw o i zanim podjął w ąte k, pociągnął łyk . – O m ało nie zostałe m Erikie m Bloom e m S trikie m – w yznał i Robin zakrztusiła się w odą. G dy kaszlała w se rw e tkę , S trike się roze śm iał. – S pójrzm y praw dzie w oczy, te n prze klę ty Corm oran brzm i nie w ie le le pie j. Corm oran Blue ... – Blue ? – Blue Öyste r Cult , nie słuchałaś? – Boże . Nigdy o tym nie w spom inałe ś. – A ty byś w spom inała? – Co to znaczy M istress of the S alm on S alt? – S kąd m am w ie dzie ć! Ich te ksty piose ne k to czysty obłę d. S cie nce fiction. S zale ństw o. W je go głow ie ode zw ał się głos: „S he w ante d to die . S he w as the quick lim e girl” [3 ] . Znów pociągnął łyk piw a. – Chyba nigdy nie słyszałam o Blue Öyste r Cult – pow ie działa Robin. – J asne , że słyszałaś – prze konyw ał S trike . – „Nie bój się żniw iarza”. – Nie ... co? – T o był ich w ie lki prze bój. D on’t F ear the Reaper. – A , rozum ie m . Prze z chw ilę zdum iona Robin m yślała, że S trike daje je j radę . J e dli w m ilcze niu, aż w re szcie Robin, nie m ogąc dłuże j w ytrzym ać , ale m ając nadzie ję , że nie zabrzm i to, jakby była w ystraszona, spytała: – J ak m yślisz, dlacze go zaadre sow ał tę nogę do m nie ? S trike m iał już czas, że by się nad tym zastanow ić .

– Myślałe m o tym – odrze kł – i chyba pow inniśm y to potraktow ać jak m ilczącą pogróżkę , w ię c dopóki się nie dow ie m y... – Nie zre zygnuję z pracy – oznajm iła w ojow niczo. – Nie zam ie rzam sie dzie ć w dom u. Matthe w w łaśnie te go chce . – Rozm aw iałaś z nim , praw da? Zadzw oniła do narze czone go, gdy S trike był na dole z Wardle ’e m . – T ak . J e st zły, że pokw itow ałam odbiór. – Pe w nie się o cie bie m artw i – pow ie dział nie szcze rze S trike . S potkał Matthe w kilkakrotnie i z każdym raze m coraz bardzie j go nie lubił. – Wcale nie – w arknę ła Robin. – Po prostu m yśli, że to konie c, że tym raze m bę dę m usiała zre zygnow ać , że się w ystraszę . Nie docze kanie . Matthe w był prze rażony, gdy dow ie dział się , co zaszło, je dnak usłyszała te ż w je go głosie le ciutką nutkę satysfakcji. Wyczuła nie w yrażone na głos prze konanie , że te raz w końcu zrozum ie , jak nie dorze czna była je j de cyzja o zw iązaniu sw oje go losu z nie obliczalnym pryw atnym de te ktyw e m , który nie był je j w stanie zaofe row ać przyzw oite j pe nsji. T o S trike zm uszał ją do pracy w nie typow ych godzinach, dlate go m usiała kie row ać prze syłki do pracy, zam iast do m ie szkania. („Prze cie ż nie dlate go przysłano m i nogę , że Am azon nie m ógł m nie zastać w dom u!” – odparła oburzona Robin). Na dom iar złe go S trike był trochę sław ny i fascynow ał ich przyjaciół. Praca Matthe w w charakte rze księ gow e go nie m iała takie go uroku. J e go żal i zazdrość się gały głę boko i coraz czę ście j daw ały o sobie znać . S trike nie był taki głupi, że by zachę cać Robin do nie lojalności w obe c Matthe w . Mogłaby te go żałow ać , gdy prze jdzie je j w zburze nie . – Zaadre sow ał nogę do cie bie dopie ro po nam yśle – pow ie dział. – Najpie rw um ie ścił na prze syłce m oje nazw isko. Przypuszczam , że albo chciał m nie zm artw ić , pokazując, że w ie , jak się nazyw asz, albo cię nastraszyć , że byś ode szła z pracy. – No cóż , nie dam się nastraszyć – oznajm iła Robin. – Robin, nie pora na braw urow e popisy. Ktokolw ie k to je st , daje nam do zrozum ie nia, że dużo o m nie w ie , że zna tw oje im ię i nazw isko, a dzisiaj rano dokładnie ci się przyjrzał. Widział cię z bliska. T o m i się nie podoba. – Najw yraźnie j uw ażasz, że m oje um ie ję tności kontrw yw iadow cze są nie w ie le w arte . – Biorąc pod uw agę , że m ów isz do człow ie ka, który posłał cię na najle pszy kurs kontrw yw iadow czy, jaki zdołał znale źć – pow ie dział S trike – i prze czytał pe łną pochw ał opinię , którą pode tknę łaś m u pod nos... – W takim razie w ątpisz w m oje um ie ję tności z zakre su sam oobrony. – Nigdy ich nie w idziałe m i m uszę ci w ie rzyć na słow o, że rze czyw iście

je zdobyłaś. – Czy chociaż raz przyłapałe ś m nie na kłam stw ie dotyczącym m oich um ie ję tności? – obruszyła się Robin i S trike m usiał przyznać , że nie . – No w łaśnie ! Nie bę dę głupio ryzykow ać . Nauczyłe ś m nie m ie ć oko na pode jrzanych typów . Zre sztą nie stać cię na to, że by m nie ode słać do dom u. I tak z trude m nadążam y z robotą. S trike w e stchnął i potarł tw arz dw ie m a w ie lkim i, ow łosionym i rę kam i. – Nie w ychodź po zm roku – pow ie dział. – Poza tym m usisz m ie ć przy sobie alarm , i to porządny. – Oczyw iście – odparła. – Od ponie działku i tak zajm uje sz się spraw ą Radforda – przypom niał je j, pocie szając się tą m yślą. Radford był zam ożnym prze dsię biorcą. Chciał zatrudnić w biurze de te ktyw a udające go półe tatow e go pracow nika, by zde m askow ać starsze go m e ne dże ra, które go pode jrze w ał o działalność prze stę pczą. Robin była oczyw istą kandydatką, ponie w aż po drugie j słynne j spraw ie o m orde rstw o S trike stał się zbyt rozpoznaw alny. Dopijając trze cie piw o, zastanaw iał się , czy nie udałoby m u się prze konać Radforda, że by w ydłużył godziny pracy Robin. Ucie szyłby się , w ie dząc, że je st be zpie czna w okazałym biurow cu, codzie nnie od dzie w iąte j do piąte j, dopóki szale nie c, który prze słał je j nogę , nie trafi za kratki. T ym czase m Robin zm agała się z przypływ am i w ycze rpania i le kkich m dłości. Kłótnia, zarw ana noc, potw orny szok na w idok ucię te j nogi – a te raz m usiała w racać do dom u i po raz kole jny uzasadniać sw oje pragnie nie dalsze go w ykonyw ania nie be zpie czne j pracy za m arne pie niądze . Matthe w , który daw nie j był dla nie j je dnym z najw ażnie jszych źróde ł pocie sze nia i w sparcia, stał się te raz kole jną prze szkodą do pokonania. Wrócił do nie j nie proszony i nie chciany obraz zim ne j, ucię te j nogi w kartonow ym pudle . Zastanaw iała się , kie dy prze stanie o nie j m yśle ć . Opuszki palców , którym i m usnę ła nogę , nie przyje m nie ją m row iły. J e j le żąca na kolanach dłoń odruchow o zacisnę ła się w pię ść .

5

H ell’s built on regret .

Pie kło zbudow ano na żalu.

Blue Öyste r Cult , T he Revenge of V era G em ini słow a: Patti S m ith

T e go sam e go dnia, ale znacznie późnie j, S trike be zpie cznie odprow adził Robin do m e tra, w rócił do age ncji i usiadł przy je j biurku, pogrążając się w m yślach. Widział m nóstw o rozczłonkow anych zw łok, w idział, jak gniją w m asow ych grobach albo le żą św ie żo roze rw ane na kaw ałki na poboczach dróg: ucię te kończyny, zm iażdżone m ię śnie , zgruchotane kości. Nie naturalne przypadki śm ie rci były dom e ną Wydziału do spraw S pe cjalnych, nie um undurow ane go skrzydła Króle w skie j Żandarm e rii Wojskow e j, a on i je go w spółpracow nicy czę sto odruchow o re agow ali na takie w idoki żartam i. T ak radzi sobie człow ie k w ze tknię ciu z roze rw anym i i okale czonym i zw łokam i. Nie dla Wydziału do spraw S pe cjalnych był luksus um ytych, upię kszonych nie boszczyków w pudłach w yście łanych atłase m . Pudła. T o, w którym dostarczono nogę , w yglądało całkie m zw yczajnie . Nie m iało śladów w skazujących pochodze nie ani pozostałości po poprze dnim adre sacie , nie m iało nicze go charakte rystyczne go. Całą tę ope rację doskonale zorganizow ano – bardzo sum ie nnie i porządnie – i w łaśnie to nie pokoiło S trike ’a, a nie sam a noga, choć oczyw iście robiła potw orne w raże nie . Prze rażało go staranne , drobiazgow e i rze czow e m odus operandi. S pojrzał na ze gare k . Wie czore m był um ów iony z Elin. Dzie w czyna, z którą spotykał się od dw óch m ie się cy, była akurat w trakcie rozw odu prze prow adzane go w konw e ncji chłodne j polityczne j gry na prze trzym anie , godne j szachow e go turnie ju arcym istrzów . Mąż , z którym była w se paracji, m iał m nóstw o pie nię dzy, co S trike odkrył, gdy zaproszony prze z Elin do dom u znalazł się w prze stronnym apartam e ncie z dre w nianym i podłogam i i w idokie m na Re ge nt’s Park . Zgodnie z ustale niam i dotyczącym i w spólne j

opie ki nad dzie ckie m była gotow a gościć u sie bie S trike ’a tylko w te noce , gdy je j pię ciole tnie j córki nie było w dom u, a je śli gdzie ś raze m w ychodzili, w ybie rali m nie j gw arne i m nie j znane re stauracje w stolicy. Elin nie chciała, aby je j m ąż się dow ie dział, że ona się z kim ś spotyka. T aki układ bardzo S trike ’ow i odpow iadał. Wie cznym proble m e m w je go zw iązkach było to, że w w ie czory, w które w ię kszość ludzi odpoczyw ała, on czę sto m usiał pracow ać , śle dząc czyichś nie w ie rnych partne rów , a poza tym nie m iał szcze gólne j ochoty naw iązyw ać bliższych re lacji z córką Elin. Nie kłam ał, gdy m ów ił Robin, że nie potrafi rozm aw iać z dzie ćm i. S ię gnął po kom órkę . Prze d w yjście m na kolację m usiał załatw ić kilka spraw . Za pie rw szym raze m połączył się z pocztą głosow ą. Zostaw ił w iadom ość , prosząc G raham a Hardacre ’a, daw ne go kole gę z Wydziału do spraw S pe cjalnych, że by do nie go oddzw onił. Nie był pe w ny, gdzie Hardacre obe cnie prze byw a. G dy rozm aw iali po raz ostatni, szykow ał się do prze prow adzki do Nie m ie c . Ku rozczarow aniu S trike ’a rów nie ż drugi te le fon, tym raze m do stare go przyjacie la, które go los rzucił w kie runku m nie j w ię ce j prze ciw nym niż Hardacre ’a, nie został ode brany. S trike nagrał drugą praw ie ide ntyczną w iadom ość , po czym się rozłączył. Przysunął krze sło do kom pute ra Robin, w łączył go i w patryw ał się w stronę startow ą, le cz tak napraw dę je j nie w idział. Obraz w ype łniający m u um ysł, zupe łnie w bre w w oli S trike ’a, prze dstaw iał je go m atkę – nagą. Kto m ógł w ie dzie ć , że m iała tam tatuaż? Rze cz jasna, je j m ąż oraz liczne sym patie prze w ijające się prze z je j życie , a także każdy, kto w idział ją roze braną w skłotach i brudnych kom unach, w których z prze rw am i m ie szkali. Poza tym istniała je szcze je dna m ożliw ość , która przyszła S trike ’ow i do głow y w T otte nham , le cz uznał ją za nie nadającą się dla uszu Robin: że w pe w nym m om e ncie L e da pozow ała do rozbie ranych zdję ć . Byłoby to zupe łnie w je j stylu. J e go palce zaw isły nad klaw iaturą. Napisał „L e da S trike nag” i skasow ał to, lite ra po lite rze , ze złością, dźgając przycisk palce m w skazującym . Istniały m ie jsca, w jakie żade n norm alny m ę żczyzna się nie zapuszczał, w yrazy, których nikt nie chciałby zostaw ić w historii w yszukiw arki, le cz także , nie ste ty, zadania, jakich w olałby nikom u nie prze kazyw ać . Wpatryw ał się w pole w yszukiw ania, które w łaśnie w yczyścił, w be znam ię tnie m rugający kursor, a pote m szybko napisał w typow ym dla sie bie stylu, dw om a palcam i: „Donald L aing”. Było ich m nóstw o, zw łaszcza w S zkocji, le cz m ógł w ykluczyć tych, którzy

płacili czynsz albo głosow ali w w yborach w czasie , gdy L aing sie dział w w ię zie niu. Po staranne j e lim inacji i m ając na uw adze przybliżony w ie k L ainga, S trike skupił się na człow ie ku, który praw dopodobnie m ie szkał z nie jaką L orraine MacNaughton w Corby w 20 0 8 roku. L orraine MacNaughton była te raz zare je strow ana jako osoba m ie szkająca sam otnie . Wykasow ał L ainga i na je go m ie jscu w pisał „Noe l Brockbank”. Było ich w Wie lkie j Brytanii m nie j niż Donaldów L aingów , le cz S trike dotarł do podobne j śle pe j uliczki. W 20 0 6 roku w Manche ste rze m ie szkał sam otnie N.C . Brockbank . J e śli był tym człow ie kie m , które go S trike szukał, suge row ało to, że rozstał się z żoną. S trike nie był pe w ny, czy to dobrze , czy źle ... Opadł na oparcie krze sła Robin i zaczął rozw ażać praw dopodobne konse kw e ncje ode brania paczki z anonim ow ą ucię tą nogą. Wie dział, że w krótce policja bę dzie m usiała zw rócić się o inform acje do opinii publiczne j, ale Wardle obie cał uprze dzić S trike ’a prze d zw ołanie m konfe re ncji prasow e j. T ak dziw aczne i grote skow e historie zaw sze w yw ołują se nsację , le cz S trike nie w ątpił, że ta w zbudzi je szcze w ię ksze zainte re sow anie , ponie w aż – i ta m yśl w cale nie spraw iała m u przyje m ności – nogę prze słano do je go age ncji. Ostatnim i czasy gaze ty chę tnie rozpisyw ały się o Corm oranie S trike ’u. Rozw iązał spraw y dw óch m orde rstw , działając pod sam ym nose m stołe czne j policji, a obie te historie fascynow ałyby opinię publiczną, naw e t gdyby nie rozw ikłał ich pryw atny de te ktyw : pie rw sza dlate go, że ofiarą była pię kna, m łoda dzie w czyna, druga dlate go, że chodziło o dziw ne , rytualne m orde rstw o. S trike zastanaw iał się , w jaki sposób historia z nogą w paczce w płynie na age ncję , którą prow adził z tak w ie lkim zaangażow anie m . Chcąc nie chcąc, czuł, że konse kw e ncje bę dą pow ażne . Inte rne tow e poszukiw ania były okrutnym barom e tre m statusu. J uż nie baw e m po w yguglaniu „Corm oran S trike ” na szczycie listy nie ukażą się im ponujące pane giryki zw iązane z je go dw om a najsłynnie jszym i sukce sam i, le cz brutalna inform acja, że otrzym ał prze syłkę z fragm e nte m ciała, że m a co najm nie j je dne go bardzo złośliw e go w roga. S trike był prze konany, że opinię publiczną, a przynajm nie j je j nie pe w ną sie bie , w ystraszoną i roze źloną czę ść stanow iącą źródło utrzym ania pryw atnych de te ktyw ów , rozum ie na tyle dobrze , aby w ie dzie ć , że age ncja otrzym ująca pocztą ucię te nogi racze j nie przyciągnie klie ntów . W najle pszym razie ludzie założą, że on i Robin m ają w ystarczająco dużo w łasnych proble m ów , w najgorszym zaś uznają, że prze z le kkom yślność albo nie kom pe te ncję w plątali się w coś, co ich prze rosło. J uż m iał w yłączyć kom pute r, gdy zm ie nił zdanie i z je szcze w ię kszą nie chę cią niż ta, z jaką zabie rał się do szukania nagich zdję ć sw oje j m atki,

w pisał w w yszukiw arce : „Brittany Brockbank”. Było ich kilka na Face booku i na Instagram ie , pracow ały dla firm , o których nigdy nie słyszał, uśm ie chały się do nie go prom ie nnie z se lfie s. Przyglądał się zdję ciom . Praw ie w szystkie Brittany m iały dw adzie ścia kilka lat , tyle , ile m iałaby te raz ona. Pom inął czarnoskóre , le cz nie potrafił okre ślić , która z pozostałych: brune tka, blondynka czy ruda, ładna czy brzydka, sfotografow ana z uśm ie che m , zam yśloną m iną czy znie nacka, była tą, które j szukał. Żadna nie nosiła okularów . Może była zbyt próżna, że by pozow ać w nich do zdję cia? Może poddała się lase row e j kore kcji w zroku? Może w ystrze gała się m e diów społe cznościow ych? Pam ię tał, że chciała zm ie nić nazw isko. A m oże pow ód je j nie obe cności był bardzie j fundam e ntalny – m oże już nie żyła. J e szcze raz spojrzał na ze gare k: pora się prze brać . „T o nie m oże być ona – pom yślał, a pote m dodał: – Oby to nie była ona”. Bo je śli to była ona, ponosił za to w inę .

6

Is it any w onder that m y m ind’s on fire?

Co w tym dziw ne go, że m ój um ysł płonie ?

Blue Öyste r Cult , F lam ing T elepaths

Wracając w ie czore m do dom u, Robin była nie zw ykle czujna. Ukradkie m porów nyw ała każde go m ę żczyznę w w agonie z zapam ię tanym w ysokim człow ie kie m w czarne j skórze , który w rę czył je j potw orną prze syłkę . Chudy m łody Azjata w tanim garniturze uśm ie chnął się z nadzie ją, gdy ich spojrze nia po raz trze ci się spotkały. Pote m skupiła w zrok na te le fonie , prze cze sując – gdy zasię g na to pozw alał – stronę BBC i podobnie jak S trike zastanaw iając się , kie dy o nodze zacznie być głośno. Czte rdzie ści m inut po poże gnaniu ze S trikie m w e szła do ogrom ne go supe rm arke tu Waitrose nie dale ko stacji m e tra obok dom u. L odów ka w m ie szkaniu była praw ie pusta. Matthe w nie lubił kupow ać je dze nia i była pe w na (choć podczas ich prze dostatnie j kłótni te m u zaprze czał), że je go zdanie m ona, ponie w aż w nosi nie spe łna je dną trze cią kw oty do ich w spólne go gospodarstw a, pow inna zw ię kszyć sw ój w kład, w ykonując żm udne zadania, za którym i on nie prze padał. S am otni m ę żczyźni w garniturach nape łniali koszyki i w ózki gotow ym i daniam i. Kobie ty w garsonkach prze chodziły szybkim krokie m , chw ytając

m akaron, który m ożna naprę dce przygotow ać dla rodziny. Wycze rpana m łoda m atka z m ale ńkim dzie ckie m w rze szczącym w składanym w ózku snuła się po ale jkach z je dnym opakow anie m m arche w ki w koszyku niczym półprzytom na ćm a, nie m ogąc się skupić . Robin pow oli space row ała ale jkam i, czując dziw ne pode ne rw ow anie . Nie było tam nikogo, kto by przypom inał m ę żczyznę w czarne j m otocyklow e j skórze , nikogo, kto m ógłby się czaić , fantazjując o odrąbaniu Robin nóg... „O odrąbaniu m i nóg!...” – Prze praszam ! – pow ie działa rozzłoszczona kobie ta w śre dnim w ie ku, próbując dosię gnąć kie łbasy. Robin prze prosiła i odsunę ła się na bok, odkryw ając ze zdziw ie nie m , że trzym a w rę ku paczkę kurczę cych ude k . Wrzuciw szy je do w ózka, popę dziła na drugi konie c supe rm arke tu, gdzie pośród w in i m ocnie jszych alkoholi było w zglę dnie spokojnie . Wyję ła kom órkę i zadzw oniła do S trike ’a. Ode brał po drugim sygnale . – Wszystko w porządku? – T ak, oczyw iście ... – G dzie je ste ś? – W Waitrose . Niski łysie jący m ę żczyzna w patryw ał się w półkę z she rry tuż za Robin, skupiając w zrok na w ysokości je j pie rsi. G dy się odsunę ła, prze sunął się w ślad za nią. S piorunow ała go w zrokie m . Zarum ie nił się i odsze dł. – No cóż , w Waitrose pow innaś być be zpie czna. – Mhm – m ruknę ła ze w zrokie m utkw ionym w ple cach oddalające go się łysie jące go m ę żczyzny. – S łuchaj, to pe w nie be z znacze nia, ale w łaśnie coś sobie przypom niałam : w ostatnich m ie siącach przyszły do nas dw a dziw ne listy. – Od św irów ? – Nie zaczynaj. Robin zaw sze prote stow ała, słysząc to zbiorcze okre śle nie . Odkąd S trike rozw iązał drugą w ażną spraw ę m orde rstw a, dostaw ali znacznie w ię ce j dziw aczne j kore sponde ncji. Najskładnie j piszący ludzie po prostu prosili o pie niądze , zakładając, że S trike stał się baje cznie bogaty. Byli te ż osobnicy chow ający do kogoś dziw ne osobiste urazy i chcący, że by S trike pom ścił ich krzyw dy; także tacy, którym życie upływ ało na dow odze niu słuszności cudacznych te orii, oraz m ający tak nie okre ślone , zaw iłe potrze by i prośby, że ich listy św iadczyły je dynie o chorobie psychiczne j. Była rów nie ż garstka osób obojga płci („T ak, ci rze czyw iście m uszą być szurnię ci” – przyznała kie dyś Robin), którym S trike najw yraźnie j się podobał. – Były zaadre sow ane do cie bie ? – spytał S trike , natychm iast pow ażnie jąc . – Nie , do cie bie .

G dy rozm aw iali, słyszała, jak S trike chodzi po m ie szkaniu. Być m oże um ów ił się na w ie czór z Elin. Nigdy nie opow iadał o tym zw iązku. G dyby nie to, że Elin w padła kie dyś do age ncji, Robin pe w nie naw e t nie dow ie działaby się o je j istnie niu – dopóki które goś dnia S trike nie zjaw iłby się w pracy z obrączką na palcu. – Co w nich było? – spytał S trike . – J e de n napisała dzie w czyna, która chciała sobie uciąć nogę . Pytała o radę . – S łucham ? – Chciała sobie uciąć nogę – pow tórzyła Robin głośnie j i jakaś kobie ta się gająca nie dale ko po bute lkę rosé spojrzała na nią ze zdum ie nie m . – J e zu Chryste – m ruknął S trike . – A m nie nie w olno ich nazyw ać św iram i. Myślisz, że dopię ła sw e go i uznała, że chciałbym o tym w ie dzie ć? – Myślę , że te n list m oże m ie ć jakie ś znacze nie – odrze kła, ignorując pytanie . – Nie którzy napraw dę pragną sobie odcinać różne czę ści ciała. T o znane zjaw isko, nazyw a się ... Nie , nie „bycie św ire m ” – dodała, trafnie prze w idując zam iar S trike ’a, który w odpow ie dzi tylko się roze śm iał. – Był te ż drugi list , od osoby, która podpisała się inicjałam i i be z końca rozw odziła o tw oje j nodze oraz o tym , jak bardzo chciałaby ci w ynagrodzić je j brak . – G dyby ktoś chciał m i to w ynagrodzić , przysłałby m i nogę m ę żczyzny. Wyglądałbym dość głupio z ... – Prze stań – pow ie działa. – Nie żartuj z te go. T rudno m i zrozum ie ć , jak m oże sz z te go żartow ać . – T rudno m i zrozum ie ć , jak m oże sz z te go nie żartow ać – odparł, ale życzliw ie . Usłyszała bardzo znajom e szurnię cie zakończone głośnym stukie m . – Chyba nie zaglądasz do szuflady św irów ! – Robin, nie pow innaś je j nazyw ać „szufladą św irów ”. T o trochę nie grze cznie w obe c naszych um ysłow o chorych... – Do zobacze nia jutro – prze rw ała m u, uśm ie chając się m im o w oli, i rozłączyła się , gdy w słuchaw ce zabrzm iał je go śm ie ch. Zm ę cze nie , z którym w alczyła cały dzie ń, dopadło ją ponow nie , kie dy prze chadzała się po supe rm arke cie . T o dlate go, że m usiała zde cydow ać , co przygotow ać na kolację . Byłaby uszczę śliw iona, gdyby m ogła robić zakupy na podstaw ie listy napisane j prze z kogoś inne go. Podobnie jak pracujące m atki, które szukają te go, co nie w ym aga długich przygotow ań, poddała się i w ybrała m akaron. S tojąc w kole jce , zobaczyła prze d sobą m łodą kobie tę , które j dzie cko w re szcie padło z w ycze rpania i te raz spało jak zabite z rozłożonym i rączkam i i m ocno zam knię tym i oczam i. – S łodkie – ode zw ała się Robin, czując, że dzie w czyna potrze buje

w sparcia. – J ak śpi – odrze kła m atka ze słabym uśm ie che m . G dy w końcu Robin w e szła do dom u, była napraw dę w ycie ńczona. Ku je j zaskocze niu Matthe w pow itał ją w w ąskim prze dpokoju. – J uż byłe m w skle pie ! – zaw ołał na w idok czte re ch pę katych re klam ów e k w je j rę kach. Był w yraźnie rozczarow any – robiąc zakupy, Robin um nie jszyła w agę je go dokonań. – Prze cie ż w ysłałe m ci e se m e sa, że w ybie ram się do Waitrose ! – Nie zauw ażyłam – pow ie działa Robin. – Prze praszam . Praw dopodobnie rozm aw iała w te dy ze S trikie m . Może naw e t byli w supe rm arke cie w tym sam ym czasie , ale ona spę dziła go, głów nie czając się w śród alkoholi. Matthe w podsze dł do nie j z otw artym i ram ionam i i m ocno ją przytulił, w czym , chcąc nie chcąc, w yczuła doprow adzającą ją do szału w ie lkoduszność . Musiała je dnak przyznać , że jak zw ykle w yglądał nie sam ow icie przystojnie w cie m nym garniturze i z zacze sanym i do tyłu gę stym i, płow ym i w łosam i. – T o m usiało być straszne – m ruknął, ogrze w ając je j w łosy odde che m . – Było – przyznała, oplatając go rę kam i w pasie . S pokojnie zje dli m akaron, ani razu nie w spom inając o S arah S hadlock, S trike ’u ani J acque s’u Burge rze . Wście kła poranna am bicja Robin, by zm usić Matthe w do przyznania, że to S arah, a nie ona, w yrażała podziw dla krę conych w łosów , już się w ypaliła. Robin poczuła, że została nagrodzona za dojrzałą w yrozum iałość , gdy Matthe w pow ie dział prze praszającym tone m : – Po kolacji bę dę m usiał trochę popracow ać . – Nie m a spraw y – odrze kła Robin. – I tak chciałam się w cze śnie j położyć . Zabrała do łóżka niskokaloryczną gorącą cze koladę i num e r „G razii”, ale nie m ogła się skupić . Po dzie się ciu m inutach w stała, poszła po laptopa, je go te ż zaniosła do łóżka i w yguglała „J e ff Whittake r ”. Inform acje z Wikipe dii czytała już w cze śnie j, podczas je dne j z w yw ołujących w yrzuty sum ie nia w ycie cze k po prze szłości S trike ’a, le cz te raz robiła to z w ię kszą uw agą. Zaczynało się od znajom e go zastrze że nia:

Jeff W hittaker J e ff Whittake r (ur. 19 69 ) to m uzyk le pie j znany jako m ąż L e dy S trike , supe rgroupie z lat sie de m dzie siątych, oskarżony o je j zabójstw o w 19 9 4 r. J e st w nukie m dyplom aty sir Randolpha Whittake ra odznaczone go Orde re m za Wybitną S łużbę oraz Kaw ale ra Kom andora Orde ru św . Michała i św . J e rze go.

Dzieciństwo i młodość Whittake ra w ychow yw ali dziadkow ie . J e go nastole tnia m atka Patricia Whittake r chorow ała na schizofre nię . Whittake r nigdy nie poznał ojca. Wydalono go ze szkoły G ordonstoun, gdy rzucił się z noże m na członka grona pe dagogiczne go. T w ie rdzi, że za karę dziade k zam knął go w szopie na trzy dni, cze m u sir Whittake r zaprze cza. J e ff ucie kł z dom u i bę dąc nastolatkie m , prze z pe w ie n czas m ie szkał pod gołym nie be m . T w ie rdzi także , że pracow ał jako grabarz .

Kariera muzyczna Whittake r grał na gitarze i pod konie c lat osie m dzie siątych oraz na początku dzie w ię ćdzie siątych pisał te ksty piose ne k dla licznych ze społów trashm e talow ych, m ię dzy innym i dla Re storative Art , De vil he art i Ne crom antic.

Życie prywatne

W 19 9 1 r. Whittake r poznał L e dę S trike , byłą dzie w czynę J onny’e go Roke by’e go i Ricka Fantonie go, która pracow ała w firm ie płytow e j rozw ażające j podpisanie kontraktu z ze społe m Ne crom antic. W 19 9 2 r. Whittake r i S trike w zię li ślub. W grudniu te go sam e go roku urodził im się syn S w itch L aVe y Bloom Whittake r. W 19 9 3 r. Whittake ra w yrzucono z Ne crom antic z pow odu nadużyw ania narkotyków . G dy w 19 9 4 r. L e da Whittake r zm arła w skute k prze daw kow ania he roiny, Whittake ra oskarżono o m orde rstw o. Został oczyszczony z zarzutu. W 19 9 5 r. Whittake ra ponow nie are sztow ano za napaść i próbę uprow adze nia sw e go syna prze byw ające go pod opie ką pradziadków . Dostał w yrok w zaw ie sze niu za pobicie w łasne go dziadka. W 19 9 8 r. Whittake r groził w spółpracow nikow i noże m i skazano go na trzym ie się czną odsiadkę . W 20 0 2 r. Whittake r trafił do w ię zie nia za utrudnianie pochów ku. Kare n Abraham , z którą m ie szkał, zm arła w skute k zatrzym ania akcji se rca, le cz Whittake r prze z m ie siąc trzym ał je j ciało w ich w spólnym dom u. W 20 0 5 r. skazano go na odsiadkę za hande l crackie m .

Robin prze czytała biogram dw a razy. T e go w ie czoru m iała proble m y z konce ntracją. Inform acje ze ślizgiw ały się z pow ie rzchni je j um ysłu i nie m ogła ich przysw oić . Nie które e le m e nty historii Whittake ra, skrajnie dziw aczne , w yróżniały się na tle innych. Po co ktokolw ie k m iałby prze z m ie siąc ukryw ać zw łoki? Czy Whittake r się bał, że znow u zostanie oskarżony o m orde rstw o, czy m oże był inny pow ód? Ciała, kończyny, fragm e nty zw łok ... Upiła łyk gorące j cze kolady i się skrzyw iła. Napój sm akow ał jak arom atyzow any kurz . Ule gając pre sji bycia szczupłą panną m łodą, Robin od m ie siąca w yrze kała się praw dziw e j cze kolady. Odstaw iła kube k na nocny stolik, ponow nie przysunę ła palce do klaw iatury i w yszukała zdję cia z proce su J e ffa Whittake ra. Ekran w ype łnił się fotkam i ukazujących dw óch różnych Whittake rów uw ie cznionych w odstę pie ośm iu lat , w chodzących do dw óch różnych sądów i w ychodzących z nich. Młody Whittake r oskarżony o zam ordow anie żony nosił dre dy zw iązane w kitę . W czarnym garniturze i kraw acie e m anow ał pe w nym w yśw ie chtanym urokie m , był w ystarczająco w ysoki, by spoglądać ponad głow am i w ię kszości stłoczonych w okół nie go fotore porte rów . Miał w ystające kości policzkow e , zie m istą ce rę i nie zw ykle sze roko osadzone ogrom ne oczy, jakie m ogłyby nale że ć do odurzone go opium poe ty albo he re tyckie go kapłana. Whittake r oskarżony o utrudnianie pochów ku stracił w łóczę gow ską atrakcyjność . Był m asyw nie jszy, m iał krótko ostrzyżone w łosy i zapuścił brodę . Nie zm ie niły się je dynie sze roko osadzone oczy oraz otaczająca go aura

nie w zruszone j arogancji. Robin pow oli prze w ijała obrazy. Wkrótce zdję cia m ę żczyzny, które go w m yślach nazyw ała „Whittake re m S trike ’a”, zaczę ły się prze platać ze zdję ciam i innych Whittake rów i innych spraw sądow ych. Che rubinkow aty Afroam e rykanin J e ff Whittake r pozw ał sw oje go sąsiada za to, że te n notorycznie w yprow adzał psa na je go traw nik . Dlacze go S trike uw ażał, że je go były ojczym (dziw nie było m yśle ć o Whittake rze w tych kate goriach, był zale dw ie pię ć lat starszy od S trike ’a) prze słał m u nogę ? Zastanaw iała się , kie dy S trike po raz ostatni w idział człow ie ka, który je go zdanie m zam ordow ał m u m atkę . T ak m ało je szcze w ie działa o sw oim sze fie . Nie lubił rozm aw iać o prze szłości. Robin prze sunę ła z pow rote m palce na klaw iaturę i napisała „Eric Bloom ”. G dy w patryw ała się w zdję cia ubrane go w skórę rockm ana z lat sie de m dzie siątych, pie rw szą m yślą, jaka przyszła je j do głow y, było to, że m iał takie sam e w łosy jak S trike : gę ste , cie m ne i krę cone . Przypom niały je j o J acque s’u Burge rze i S arah S hadlock, co bynajm nie j nie popraw iło je j hum oru. S kupiła się na dw óch pozostałych m ę żczyznach, których S trike w ym ie nił jako praw dopodobnych pode jrzanych, ale nie m ogła sobie przypom nie ć , jak się nazyw ają. Donald jakiś tam ? I takie śm ie szne nazw isko zaczynające się na B... Zazw yczaj m iała doskonałą pam ię ć . S trike czę sto ją kom ple m e ntow ał. Dlacze go nie m ogła ich sobie przypom nie ć? Z drugie j strony, czy te nazw iska na cokolw ie k by je j się przydały? Z laptopa był nie w ie lki pożyte k, gdy szukało się dw óch m ę żczyzn m ogących być dosłow nie w szę dzie . Robin za długo pracow ała w age ncji de te ktyw istyczne j, że by nie w ie dzie ć , iż ci, którzy używ ają pse udonim ów , nie m ają stałe go m ie jsca zam ie szkania, w olą skłoty albo lokale na w ynaje m , nie w pisują się na listy w yborców i m ogą z łatw ością w ym knąć się z rzadkie j sie ci inform acji te le foniczne j. Porozm yślała je szcze kilka m inut , a nastę pnie z poczucie m , że w pe w nym se nsie zdradza sw oje go sze fa, w pisała w polu w yszukiw arki „L e da S trike ” i z najw ię kszym i w yrzutam i sum ie nia, jakich kie dykolw ie k dośw iadczyła, dodała: „nago”. Zdję cie było czarno-białe . Młoda L e da pozow ała z rę kam i nad głow ą, długi obłok cie m nych w łosów opadał je j na pie rsi. Naw e t w pom nie jszonym form acie Robin zauw ażyła łukow aty napis um ie szczony nad cie m nym trójkąte m w łosów łonow ych. Mrużąc oczy, jakby le kkie rozm azanie obrazu w jakiś sposób łagodziło je j poczynania, Robin pow ię kszyła zdję cie do pe łnych rozm iarów . Nie chciała go przybliżać , i w cale nie m usiała. S łow a „M istress of” były w yraźnie w idoczne .

Wiatrak w łazie nce za drzw iam i z w arkote m obudził się do życia. S pe szona Robin w zdrygnę ła się i zam knę ła oglądaną stronę . Ostatnio Matthe w nabrał zw yczaju pożyczania sobie je j kom pute ra, a kilka tygodni te m u przyłapała go na czytaniu je j m e jli do S trike ’a. Mając to na uw adze , je szcze raz otw orzyła stronę prze glądarki, w yczyściła historię w yszukiw ania, w e szła w ustaw ie nia i po chw ili nam ysłu zm ie niła hasło na DontFe arT he Re ape r. T o m u pokrzyżuje szyki. G dy w yślizgnę ła się z łóżka, że by pójść do łazie nki i w ylać gorącą cze koladę do um yw alki, uśw iadom iła sobie , że nie przyszło je j do głow y poszukać szcze gółów na te m at T e re nce ’a „Digge ra” Malle ya. Oczyw iście policja m iała o w ie le w ię ksze szanse na odnale zie nie londyńskie go gangste ra niż ona albo S trike . „Ale to i tak be z znacze nia – pom yślała zaspana, w racając do sypialni. – T o nie Malle y”.

7

Good To Feel Hungry

Dobrze jest czuć głód

Oczyw iście , gdyby m iał rozum , z którym się urodził – to było ulubione pow ie dze nie je go m atki, te j podłe j suki („Co, nie m asz już rozum u, z którym się urodziłe ś, ty głupi gów niarzu?”) – gdyby m iał rozum , z którym się urodził, nie śle dziłby S e kre tarki już nastę pne go dnia po dostarcze niu je j nogi. T ylko

że trudno było się oprze ć pokusie , skoro nie w ie dział, kie dy znow u nadarzy się taka okazja. Pragnie nie , że by ponow nie za nią iść , narosło w nim nocą – chciał zobaczyć , jak w ygląda po rozpakow aniu pre ze ntu. Od jutra je go w olność m iała zostać m ocno ograniczona, gdyż T o zam ie rzało sie dzie ć w dom u, a gdy T o sie działo w dom u, dom agało się je go uw agi. Musiał uszczę śliw iać T o m ię dzy innym i dlate go, że T o zarabiało pie niądze . G łupie , brzydkie i w dzię czne za czułość T o chyba w ogóle nie zauw ażało, że go utrzym uje . G dy tylko T o poszło rano do pracy, pospie sznie w ysze dł z dom u, że by zacze kać na S e kre tarkę na stacji m e tra nie dale ko je j m ie szkania, co okazało się m ądrą de cyzją, ponie w aż S e kre tarka w cale nie poszła do pracy. Przypuszczał, że dostarcze nie nogi zakłóci rutynow y rozkład je j dnia i nie pom ylił się . Praw ie nigdy się nie m ylił. Wie dział, jak nale ży śle dzić ludzi. Na zm ianę nosił w e łnianą czapkę i chodził z gołą głow ą. Rozbie rał się do koszulki, pote m narzucał kurtkę , a je szcze późnie j prze w racał ją na le w ą stronę ; w kładał cie m ne okulary albo je zde jm ow ał. Wartość , jaką m iała dla nie go S e kre tarka, dale ko prze w yższała w artość w szystkich innych kobie t , z którym i m ógł zostać sam na sam , i tkw iła w tym , co za je j pośre dnictw e m zam ie rzał zrobić S trike ’ow i. Am bitny plan ze m szcze nia się na S trike ’u – ze m szcze nia się raz na zaw sze , brutalnie – narastał w nim , aż w końcu stał się najw ażnie jszym dąże nie m w je go życiu. Zaw sze taki był. T e n, kto go w kurzył, był naznaczony i w pe w nym m om e ncie , gdy nadarzała się okazja, naw e t je śli dopie ro po latach, dostaw ał za sw oje . Corm oran S trike w yrządził m u w ię kszą krzyw dę niż jakakolw ie k inna istota, w ię c zam ie rzał m u za to odpłacić . Zgubił trop S trike ’a kilka lat te m u, ale późnie j dzię ki gw ałtow ne m u rozgłosow i znow u nam ie rzył drania: podziw iane go, bohate rskie go. On sam zaw sze pragnął takie go statusu, zaw sze go pożądał. Czytanie pochw alnych artykułów o tym piździe lcu przypom inało picie kw asu, le cz pochłonął w szystkie , jakie znalazł, gdyż je śli chce się spow odow ać jak najw ię ce j szkód, nale ży poznać sw ój ce l. Aby zadać Corm oranow i S trike ’ow i ból, był gotów zrobić w szystko, co w je go – nie , nie ludzkie j, gdyż był prze konany, że je st kim ś w ię ce j niż tylko człow ie kie m – nadludzkie j m ocy. T o m iało być coś bardzie j w yszukane go niż nóż w sadzony w cie m ności m ię dzy że bra. Nie , kara dla S trike ’a m iała być pow olnie jsza, bardzie j udziw niona i prze rażająca, złożona i de finityw nie rujnująca. Nikt nigdy się nie dow ie , że to je go dzie ło – bo i po co? Wyw inął się już trzy razy, nie dał się przyłapać: trzy kobie ty były m artw e i nikt nie m iał

poję cia, kto je zabił. Dzię ki te j św iadom ości m ógł be z najm nie jszych obaw prze czytać dzisie jsze „Me tro”, czuć je dynie dum ę i zadow ole nie z histe rycznych donie sie ń na te m at ucię te j nogi, de le ktow ać się zapache m strachu i de zorie ntacji bijącym ze w szystkich artykułów , be zradnością tę pych m as przypom inających ow ce , które zw ie trzyły w ilka. T e raz potrze bow ał tylko, że by S e kre tarka zde cydow ała się na je de n krótki space r po jakim ś w yludnionym odcinku ulicy... ale w L ondynie prze z cały dzie ń roiło się od ludzi, w ię c sfrustrow any ostrożnie obse rw ow ał, jak pałę ta się nie dale ko L ondon S chool of Econom ics. Ona te ż kogoś śle dziła i łatw o było zgadnąć kogo. J e j ce l m iał jasne platynow e w łosy i po południu zaprow adził S e kre tarkę z pow rote m na T otte nham Court Road. S e kre tarka zniknę ła w pubie naprze ciw ko klubu ze striptize m , do które go w sze dł je j obie kt . Zastanaw iał się , czy nie w e jść tam za nią, ale dziś w ydaw ała się nie be zpie cznie czujna, w ię c w ybrał tanią japońską re staurację z oknam i w ychodzącym i na pub, zajął m ie jsce przy je dnym z nich i cze kał, aż S e kre tarka w yjdzie . Uda się , pow tarzał sobie w m yślach, patrząc prze z cie m ne okulary na ruchliw ą ulicę . Dopadnie ją. Musiał się trzym ać te j m yśli, ponie w aż w ie czore m cze kał go pow rót do T e go oraz do połow iczne go życia, kłam liw e go życia, dzię ki które m u praw dziw y On m ógł sw obodnie chodzić i oddychać . W brudnym londyńskim oknie odbiła się je go obnażona tw arz, odarta z kulturalne j w arstw y, którą nakładał, że by m am ić kobie ty, gdy chciał, by padły ofiarą je go uroku i je go noży. Na pow ie rzchnię w ydostała się istota, która żyła w środku, istota pragnąca je dynie ustanow ić sw oją dom inację .

8

I seem to see a rose, I reach out , then it goes.

Zdaje m i się , że w idzę różę , G dy po nią się gam , rę ka trafia w próżnię .

Blue Öyste r Cult , L onely T eardrops

T ak jak S trike się spodzie w ał, gdy w ie ść o ucię te j nodze prze dostała się do m e diów , je go stary znajom y Dom inic Culpe ppe r z „Ne w s of the World” skontaktow ał się z nim w e w tore k z sam e go rana w stanie zaaw ansow ane j furii. Dzie nnikarz nie przyjm ow ał do w iadom ości, że m ogły istnie ć w ażne pow ody, dla których S trike nie zadzw onił do nie go, gdy tylko otrzym ał prze syłkę z ucię tą kończyną. De te ktyw naraził m u się je szcze bardzie j, odrzucając prośbę o inform ow anie Culpe ppe ra o w sze lkich now ych postę pach w spraw ie w zam ian za w ysokie honorarium . Wcze śnie j Culpe ppe r daw ał S trike ’ow i płatne zle ce nia i zanim rozm ow a dobie gła końca, de te ktyw zaczął przypuszczać , że to źródło je go dochodu w łaśnie w yschło. Culpe ppe r nie był zadow olony. S trike nie rozm aw iał z Robin aż do popołudnia. Zadzw onił do nie j z pociągu He athrow Expre ss, którym je chał z ple cakie m . – G dzie je ste ś? – spytał. – W pubie naprze ciw ko S pe arm int Rhino. Nazyw a się Court . A ty? – Wracam z lotniska. Dzię ki Bogu Psychotata w siadł do sam olotu. Psychotata był bogatym bankie re m , które go S trike śle dził na zle ce nie je go żony. Para toczyła nie zw ykle zacię ty bój o praw a do opie ki nad dzie ćm i. Podróż m ę ża do Chicago oznaczała, że S trike bę dzie m iał kilka dni odpoczynku od obse rw ow ania, jak o czw arte j rano m ę żczyzna sie dzi w sam ochodzie prze d dom e m żony z lorne tką noktow izyjną skie row aną na okno sw oich synów . – Wpadnę tam do cie bie – pow ie dział S trike . – Nigdzie się nie ruszaj... O ile oczyw iście Platyna kogoś nie pode rw ie . Platyna była m łodą Rosjanką studiującą e konom ię i striptize rką. Ich klie nte m był je j face t , człow ie k, które go S trike i Robin prze zyw ali „Dw a Razy”, trochę dlate go, że śle dzili dla nie go już drugą blondynkę , z którą się

spotykał, a trochę dlate go, że w ydaw ał się uzale żniony od docie kania, gdzie i jak kochanki go zdradzają. Robin uw ażała, że Dw a Razy je st podły i je dnocze śnie żałosny. Poznał Platynę w klubie , który Robin w łaśnie obse rw ow ała, i zle cił im , by się dow ie dzie li, czy przypadkie m jacyś inni m ę żczyźni nie korzystają z dodatkow ych usług , które Platyna św iadczy sw oje m u Dw a Razy. O dziw o, be z w zglę du na to, czy Dw a Razy był skłonny w to uw ie rzyć i czy to m u się podobało, trafił na nie typow o m onogam iczną dzie w czynę . W czasie kilkutygodniow e j obse rw acji je j poczynań Robin ustaliła, że Platyna je st w zasadzie dość sam otną istotą, jada lancz z książkam i i rzadko spotyka się ze znajom ym i. – Wszystko w skazuje na to, że pracuje w klubie , że by zapłacić za studia – pow ie działa S trike ’ow i oburzona Robin po pie rw szym tygodniu śle dze nia Platyny. – S koro Dw a Razy nie chce , że by inni face ci poże rali ją w zrokie m , dlacze go nie pom oże je j finansow o? – Najbardzie j podnie ca go to, że ona rozbie ra się prze d innym i – w yjaśnił cie rpliw ie S trike . – Dziw ię się , że szukał je j aż tyle czasu. Platyna spe łnia w szystkie je go kryte ria. Nie długo po tym jak przyję li zle ce nie , S trike posze dł do klubu i zape w nił sobie w spółpracę sm utnookie j brune tki o nie praw dopodobnym im ie niu Rave n, która m iała m ie ć oko na dzie w czynę je go klie nta. Obie cała dzw onić raz dzie nnie i inform ow ać , co porabia Platyna, oraz natychm iast zaw iadom ić S trike ’a, gdyby zauw ażyła, że rosyjska striptize rka daje num e r te le fonu inne m u klie ntow i albo za bardzo się kim ś inte re suje . Re gulam in klubu zakazyw ał dotykania i nagabyw ania, le cz Dw a Razy był prze konany („Bie dny, żałosny drań” – pow ie dział S trike ), że je st tylko je dnym z w ie lu m ę żczyzn zabie rających ją na kolację i sypiających w je j łóżku. – Nadal nie rozum ie m , dlacze go obse rw uje m y te n klub – w e stchnę ła Robin do słuchaw ki, i to nie po raz pie rw szy. – Prze cie ż Rave n obie cała do nas dzw onić . – Dobrze w ie sz dlacze go – odrze kł S trike , szykując się do w yjścia z pociągu. – On lubi zdję cia. – Ale na zdję ciach w idać tylko, jak ta dzie w czyna kursuje do pracy i z pow rote m . – Nie w ażne . T o go podnie ca. Poza tym je st prze konany, że pe w ne go dnia Platyna w yjdzie z klubu w tow arzystw ie jakie goś rosyjskie go oligarchy. – Nie m asz czasam i dość takich spraw ? – Ryzyko zaw odow e – odparł nie zrażony. – Do zobacze nia nie długo. Robin cze kała w śród kw ie cistych w zorów na pozłacane j tape cie . Obite

brokate m krze sła i zbie ranina różnych abażurów m ocno kontrastow ały z olbrzym im plazm ow ym te le w izore m pokazującym futbol i re klam y cocacoli. Pow ie rzchnie m alow ane m iały m odny odcie ń szarości, który siostra Matthe w w ybrała nie daw no do salonu. Robin w ydaw ał się przygnę biający. Obse rw ację drzw i do pubu utrudniały dre w niane porę cze schodów prow adzących na pię tro. Na ze w nątrz nie ustanny strum ie ń pojazdów płynął w praw o i w le w o, liczne cze rw one pię trow e autobusy raz po raz zasłaniały je j w idok na w e jście do klubu ze striptize m . Zjaw ił się S trike , w yglądał na rozdrażnione go. – S traciliśm y Radforda – oznajm ił, w rzucając ple cak pod w ysoki stolik obok okna, przy którym sie działa. – Prze d chw ilą dzw onił. – Nie ! – T ak . Uw aża, że stałaś się zbyt rozpoznaw alna, że by pracow ać pod przykryw ką w je go biurze . O szóste j rano policja poinform ow ała m e dia o ucię te j nodze . Wardle dotrzym ał słow a dane go S trike ’ow i i zaw czasu go pow iadom ił. S trike ’ow i udało się opuścić m ie szkanie na poddaszu w cze snym rankie m i zabrać ciuchy na kilka dni. Wie dział, że nie długo dzie nnikarze zaczną w ystaw ać prze d je go age ncją, i to nie po raz pie rw szy. – Poza tym – ciągnął S trike , w racając do Robin z kufle m w rę ku i sadow iąc się na w ysokim tabore cie – Khan te ż się w ykruszył. Woli w ybrać age ncję , do które j nikt nie przysyła czę ści ciała. – O kurde – pow ie działa Robin, po czym spytała: – Dlacze go się tak uśm ie chasz? – Be z pow odu. – Wolał prze m ilcze ć , że lubi, gdy Robin m ów i „o kurde ”. Wydobyw ało to je j uśpiony akce nt z Yorkshire . – T akie dobre zle ce nia! – m artw iła się Robin. Potaknął, w patrzony w fasadę S pe arm int Rhino. – Co słychać u Platyny? Rave n nie dzw oniła? Rave n dzw oniła prze d chw ilą, w ię c Robin m ogła poinform ow ać S trike ’a, że jak zw ykle nie m a żadnych w ie ści. Platyna była lubiana prze z klie ntów i te go dnia dała już trzy w ystę py, które , sądząc po re gulam inie obow iązującym w klubie , prze bie gły w bardzo kulturalne j atm osfe rze . – Czytałaś? – spytał S trike , pokazując „Mirror ” zostaw iony na stoliku obok . – T ylko w inte rne cie . – Mie jm y nadzie ję , że dzię ki te m u pojaw ią się jakie ś inform acje – odrze kł S trike . – Ktoś na pe w no zauw ażył, że brakuje m u nogi. – Ha, ha – pow ie działa Robin.

– Za w cze śnie ? – T ak – ucię ła chłodno. – Wczoraj w ie czore m trochę poszpe rałe m w sie ci – oznajm ił S trike . – W 20 0 6 toku Brockbank m ógł m ie szkać w Manche ste rze . – S kąd w ie sz, że to on? – Nie w ie m , ale gość je st w podobnym w ie ku, zgadza się inicjał drugie go im ie nia... – Pam ię tasz inicjał je go drugie go im ie nia? – No – pow ie dział S trike . – Ale w ygląda na to, że już się stam tąd w yprow adził. Z L aingie m je st podobnie . Najpraw dopodobnie j to w łaśnie on m ie szkał w 20 0 8 roku pod tym adre se m w Corby, ale już go tam nie m a. J ak długo – dodał, patrząc prze z okno – te n gość w w ojskow e j kurtce i cie m nych okularach sie dzi w tam te j re stauracji? – Mnie j w ię ce j pół godziny. S trike m iał w raże nie , że m ę żczyzna w cie m nych okularach te ż m u się przygląda, gapiąc się prze z dw ie szyby. Był barczysty i długonogi, w ydaw ał się za duży na sre brne krze sło, na którym sie dział. Prze suw ające się po oknach znie kształcone odbicia sam ochodów i prze chodniów utrudniały obse rw ację , ale na tw arzy face ta dostrze gł chyba kilkudniow y gę sty zarost . – J ak tam je st? – zacie kaw iła się Robin, w ykonując ge st w stronę dw uskrzydłow ych drzw i S pe arm int Rhino pod cię żką, m e taliczną m arkizą. – W klubie ze striptize m ? – spytał zdum iony S trike . – Nie , w japońskie j re stauracji – odparła z sarkazm e m . – Oczyw iście , że w klubie ze striptize m . – W porządku – pow ie dział, nie do końca pe w ny, o co go pyta. – Miałam na m yśli w ygląd. – Złoto. L ustra. Półm rok . – Widząc, że Robin w ycze kująco m u się przygląda, dodał: – Na środku je st rura, tańczą przy nie j. – Nie rozbie rają się ? – Do te go są pryw atne boksy. – Co dzie w czyny m ają na sobie ? – Bo ja w ie m ... Nie w ie le ... Zadzw oniła je go kom órka: Elin. Robin odw róciła głow ę i zaczę ła się baw ić czym ś, co w yglądało jak okulary do czytania, le cz w rze czyw istości m iało aparacik, za pom ocą które go uw ie czniała poczynania Platyny. G dy dostała te n gadże t od S trike ’a, w ydał je j się e kscytujący, ale tam to podnie ce nie już daw no m inę ło. Piła sok pom idorow y i gapiła się prze z okno, starając się nie słuchać , o czym m ów ią do sie bie S trike i Elin. G dy je j sze f rozm aw iał prze z te le fon z dzie w czyną,

zaw sze brzm iał rze czow o, le cz z drugie j strony trudno było sobie w yobrazić , że m ógłby m rucze ć czułe słów ka. Matthe w nazyw ał ją „Robsy” albo „RosyPosy”, gdy był w odpow ie dnim nastroju, co ostatnio nie zdarzało m u się zbyt czę sto. – ...u Nicka i Ilsy – m ów ił S trike . – No. Nie , zgadzam się ... no... w porządku... ty te ż . Rozłączył się . – Właśnie tam zam ie rzasz się zatrzym ać? – spytała Robin. – U Nicka i Ilsy? Była to para najstarszych przyjaciół S trike ’a. Robin poznała ich i polubiła, gdy dw a razy w padli do age ncji. – T ak, m ów ią, że m ogę u nich m ie szkać , jak długo ze chcę . – Dlacze go nie u Elin? – spytała Robin, ryzykując, że podpadnie , gdyż doskonale w ie działa o granicy, jaką S trike w olał zachow ać m ię dzy sw oim życie m osobistym a zaw odow ym . – T o by się nie spraw dziło – pow ie dział. Nie w ydaw ał się poirytow any je j pytanie m , ale nie w ykazyw ał chę ci do kontynuow ania w ątku. – A , zapom niałe m – dodał, spoglądając prze z okno w stronę japońskie j re stauracji. S tolik, przy którym sie dział m ę żczyzna w w ojskow e j kurtce i cie m nych okularach, był już pusty. – Kupiłe m ci coś. Podał je j alarm antygw ałtow y. – J uż m am – odrze kła Robin, w yjm ując sw ój z kie sze ni płaszcza, że by m u pokazać . – Ale te n je st le pszy – zape w niał S trike , de m onstrując je j ce chy urządze nia. – Potrze buje sz alarm u o głośności co najm nie j stu dw udzie stu de cybe li, a te n dodatkow o opryskuje napastnika nie jadalną cze rw oną cie czą. – Mój m a sto czte rdzie ści de cybe li. – Mim o to uw ażam , że te n je st le pszy. – Czy każdy face t sądzi, że gadże t , który w ybrał, m usi być le pszy od te go, który kupiłam ? Roze śm iał się i dopił piw o. – Do zobacze nia późnie j. – Dokąd idzie sz? – Na spotkanie z S hanke re m . T o prze zw isko nic je j nie m ów iło. – G ość czasam i daje m i cynki, które m ogę w ym ie nić na jakie ś inform acje od glin – w yjaśnił. – T o on m i pow ie dział, kto zadźgał te go policyjne go inform atora, pam ię tasz? Pole cił m nie te m u gangste row i jako goryla. – Aha – przypom niała sobie Robin. – T e n. Nigdy m i nie m ów iłe ś, jak się nazyw a.

– S hanke r to m oja najw ię ksza szansa na dow ie dze nie się , gdzie je st Whittake r – rze kł S trike . – Poza tym m oże coś w ie dzie ć o Digge rze Malle yu. Obraca się w podobnych krę gach. Zm rużył pow ie ki i spojrzał na ulicę . – Mie j oko na te go face ta w w ojskow e j kurtce . – J e ste ś jakiś ne rw ow y. – Robin, chole ra, no pe w nie , że je ste m ne rw ow y – pow ie dział, w yjm ując paczkę papie rosów prze d krótkim space re m do m e tra. – Ktoś nam przysłał pie przoną nogę .

9

One Step Ahead of the Devil

Jeden krok przed diabłem

Widok kale kie go S trike ’a idące go chodnikie m po drugie j stronie ulicy w kie runku Court był nie spodzie w anym bonuse m . Ale się skurw ysyn upasł, odkąd w idzie li się po raz ostatni. S ze dł z ple cakie m na ple cach jak głupi re krut , którym kie dyś był, i nie zdaw ał sobie spraw y, że nadaw ca nogi sie dzi zale dw ie pię ćdzie siąt m e trów dale j. T e ż m i de te ktyw ! Wsze dł do pubu, że by dołączyć do S e kre tare czki. Praw ie na pe w no się pie przą. W każdym razie m iał taką nadzie ję . Dzię ki te m u to, co zam ie rzał je j zrobić , spraw i m u je szcze w ię ce j radości. Późnie j, gdy patrzył prze z cie m ne okulary na S trike ’a sie dzące go tuż przy

oknie , m iał w raże nie , że de te ktyw się odw rócił i na nie go spojrzał. Oczyw iście z takie j odle głości, prze z dw ie szyby i przycie m nione szkła nie m ógł zauw ażyć rysów tw arzy, le cz coś w postaw ie sie dzące go w oddali m ę żczyzny, w tw arzy zw rócone j w je go kie runku, bardzo go ze stre sow ało. S poglądali na sie bie z prze ciw nych stron ulicy, a sam ochody z w arkote m sunę ły w obu kie runkach, raz po raz zasłaniając im w idok . Zacze kał, aż trzy pię trow e autobusy staną je de n za drugim w dzie lące j ich prze strze ni, a pote m ze ślizgnął się z krze sła, w ysze dł szklanym i drzw iam i z re stauracji i skrę cił w boczną uliczkę . Adre nalina krążyła w je go cie le , gdy zde jm ow ał w ojskow ą kurtkę i prze w racał ją na le w ą stronę . Wyrzuce nie je j nie w chodziło w rachubę : w podsze w ce m iał ukryte noże . Za rogie m pobie gł co sił w nogach.

10

With no love, from the past .

Z prze szłości, be z w yrazów m iłości.

Blue Öyste r Cult , S hadow of California

Nie prze rw any strum ie ń pojazdów zm usił S trike ’a do zatrzym ania się i zacze kania na prze jście prze z T otte nham Court Road. L ustrow ał w zrokie m chodnik po drugie j stronie . G dy już na nim stanął, zajrzał prze z okno do japońskie j re stauracji, le cz nigdzie nie było w idać face ta w w ojskow e j

kurtce , a żade n z m ę żczyzn w koszulach i koszulkach nie przypom inał w zroste m i budow ą ciała gościa w cie m nych okularach. S trike poczuł, że w ibruje je go kom órka i w yjął ją z kie sze ni kurtki. Robin przysłała e se m e sa:

Wyluzuj.

Podniósł rę kę i pom achał na poże gnanie w stronę okie n Court , po czym ruszył w kie runku m e tra. Chyba m iała rację , rze czyw iście za bardzo się de ne rw ow ał. Czy to m ożliw e , że św ir, który prze słał nogę , to face t z re stauracji obse rw ujący Robin w biały dzie ń? W każdym razie nie spodobało m u się uporczyw e spojrze nie te go rosłe go face ta w w ojskow e j kurtce ani to, że nosił cie m ne okulary, choć słońce w cale m ocno nie św ie ciło. Czy je go zniknię cie , gdy S trike m iał zasłonię ty w idok, było przypadkow e , czy ce low e ? Nie ste ty, je śli chodziło o w ygląd trze ch m ę żczyzn, którzy go te raz absorbow ali, S trike w zasadzie nie m ógł pole gać na sw oich w spom nie niach, ponie w aż Brockbanka nie w idział od ośm iu lat , L ainga od dzie w ię ciu, a Whittake ra od sze snastu. Każdy z nich m ógł w tym czasie przytyć lub schudnąć , w yłysie ć , zapuścić brodę albo w ąsy, znie dołę żnie ć bądź rozw inąć m ię śnie . S am , odkąd po raz ostatni ich w idział, stracił nogę . J e dyną ce chą, które j nie sposób było ukryć , w ydaw ał się w zrost . Wszyscy trze j m ę żczyźni zaprzątający m u m yśli m ie li co najm nie j m e tr osie m dzie siąt , a face t w w ojskow e j kurtce w yglądał na m e talow ym krze śle w łaśnie na tyle . G dy S trike sze dł w stronę stacji T otte nham Court Road, w je go kie sze ni zaw ibrow ał te le fon i w yjm ując go, ucie szył się na w idok nazw iska G raham a Hardacre ’a na w yśw ie tlaczu. Odsunął się na bok, że by nie prze szkadzać prze chodniom , i ode brał połącze nie . – Oggy? – ode zw ał się były kole ga z pracy. – Co tam , stary? Dlacze go ludzie przysyłają ci nogi? – Dom yślam się , że nie je ste ś w Nie m cze ch – odrze kł S trike . – Od sze ściu tygodni je ste m w Edynburgu. Właśnie o tobie czytałe m w „S cotsm anie ”. Wydział do spraw S pe cjalnych Króle w skie j Żandarm e rii Wojskow e j m iał biuro w zam ku e dynburskim : se kcja 3 5. Pre stiżow y przydział. – Hardy, potrze buję przysługi – pow ie dział S trike . – T ajnych inform acji o dw óch gościach. Pam ię tasz Noe la Brockbanka?

– T rudno go zapom nie ć . S iódm a Pance rna, je śli m nie pam ię ć nie m yli? – Właśnie . Drugi to Donald L aing. Miałe m z nim do czynie nia, zanim cię poznałe m . Króle w ska Pie chota G raniczna. S potkaliśm y się na Cyprze . – S tary, zobaczę , co się da zrobić , kie dy w rócę do biura. T e raz stoję na środku zaorane go pola. Pogaw ę dkę o w spólnych znajom ych skrócił narastający w godzinach szczytu hałas. Hardacre obie cał zadzw onić , gdy tylko zajrzy do w ojskow ych archiw ów , i S trike ponow nie ruszył w stronę m e tra. Pół godziny późnie j w ysze dł na stacji White chape l i zauw ażył e se m e sa od człow ie ka, z którym m iał się spotkać .

Sorry Bunsen dzisiaj nie mogę zadzwonię

Było to rozczarow ujące i je dnocze śnie nie na rę kę S trike ’ow i, ale w cale go nie zaskoczyło. Biorąc pod uw agę , że nie niósł na spotkanie dostaw y narkotyków ani w ie lkie go pliku używ anych banknotów oraz nie w ym agał zastrasze nia ani pobicia, to, że S hanke r w ogóle raczył w yznaczyć te rm in i m ie jsce spotkania, św iadczyło o w ie lkim pow ażaniu dla S trike ’a. Po całym dniu na nogach S trike czuł ból w kolanie , le cz prze d stacją nie było ław e k . Oparł się o m ur z żółte j ce gły obok w e jścia i zadzw onił do S hanke ra. – No, co tam , Bunse n? S trike już nie pam ię tał, dlacze go S hanke r nazyw a się S hanke r, i nie m iał poję cia, dlacze go S hanke r m ów i na nie go Bunse n. Poznali się , m ając sie de m naście lat , i w ię ź , która ich połączyła, choć w pe w nym se nsie silna, nie nosiła typow ych znam ion przyjaźni nastolatków . W zasadzie nie była przyjaźnią w zw yczajnym rozum ie niu, le cz racze j w ym uszonym brate rstw e m . S trike był pe w ny, że gdyby um arł, S hanke r opłakiw ałby je go śm ie rć , le cz rów nie pe w ny był te go, że gdyby S hanke r został sam na sam z je go zw łokam i, obrabow ałby je ze w szystkich w artościow ych prze dm iotów . Zape w ne tylko oni dw aj byli w stanie zrozum ie ć , że zrobiłby to w prze św iadcze niu, iż S trike w zaśw iatach byłby zadow olony, w ie dząc, że je go portfe l m a S hanke r, a nie jakiś anonim ow y cw aniak . – J e ste ś zaję ty? – spytał S trike , zapalając now e go papie rosa. – No, Bunse n, dzisiaj nie m a szans. Co je st grane ? – S zukam Whittake ra. – Dokończysz spraw ę , co?

Zm iana tonu S hanke ra zanie pokoiłaby każde go, kto by zapom niał, z kim – a racze j z czym – m a do czynie nia. Dla S hanke ra i je go kum pli je dynym w łaściw ym finałe m zatargu była śm ie rć i w re zultacie połow ę dorosłe go życia spę dził za kratkam i. S trike był zaskoczony, że S hanke r w ogóle dożył trzydzie stu kilku lat . – Po prostu chcę w ie dzie ć , gdzie on te raz je st – pow ie dział w ym ijająco S trike . Wątpił, że by S hanke r słyszał o nodze . S hanke r żył w św ie cie , gdzie w iadom ości m iały ściśle osobiste znacze nie i prze kazyw ano je ustnie . – Mogę popytać . – T e sam e staw ki co zw ykle – zape w nił go S trike , który m iał z S hanke re m stały układ dotyczący przydatnych inform acji. – I... je ste ś tam je szcze ? J e go stary przyjacie l m iał zw yczaj rozłączać się be z ostrze że nia, gdy coś inne go zw róciło je go uw agę . – Mów iłe ś coś? – spytał S hanke r, a je go głos zabrzm iał w yraźnie j. S trike m iał rację , przypuszczając, że S hanke r odsunął kom órkę od ucha i uznał, że to konie c rozm ow y. – No – pow ie dział. – Digge r Malle y. Milcze nie na drugim końcu linii w ym ow nie św iadczyło o tym , że podobnie jak S trike nigdy nie zapom inał, kim je st S hanke r, S hanke r nie zapom inał, kim je st S trike . – S hanke r, to spraw a tylko m ię dzy nam i. Nigdy nie rozm aw iałe ś o m nie z Malle ye m , praw da? Po chw ili S hanke r ode zw ał się sw oim najbardzie j nie przyje m nym głose m : – A po chuja m iałbym to robić? – Musiałe m spytać . Wyjaśnię ci, kie dy się spotkam y. Złow roga cisza trw ała dale j. – S hanke r, czy kie dykolw ie k na cie bie doniosłe m ? – spytał S trike . Znow u zapadło m ilcze nie , tym raze m krótsze , i po chw ili S hanke r odpow ie dział tone m , który w e dług S trike ’a był je go norm alnym głose m . – No, Bunse n, w porządku. Whittake r, m ów isz? Zobaczę , co się da zrobić . W słuchaw ce nastąpiła cisza. S hanke r nie uznaw ał poże gnań. S trike w e stchnął i zapalił kole jne go papie rosa. Przyje chał tu na m arne . Po w ypale niu be nson & he dge sa zam ie rzał od razu w siąść do w agonu. Ze stacji w ychodziło się na be tonow y plac otoczony tylnym i ścianam i budynków . G he rkin, olbrzym ia konstrukcja przypom inająca czarny pocisk, lśniła dale ko na horyzoncie . Dw adzie ścia lat te m u, w czasie krótkie go pobytu

rodziny S trike ’a w White chape l, je szcze je j tam nie było. Rozglądając się , S trike nie czuł żadne go w zrusze nia czy nostalgii. Nie przypom inał sobie te go be tonow e go placu, tych nijakich tylnych ścian budynków . Naw e t stacja w ydaw ała m u się tylko trochę znajom a. Nie kończąca się se ria prze prow adze k i zm ian charakte ryzująca życie z m atką zam azała w spom nie nia poszcze gólnych m ie jsc . Czasam i zapom inał, który skle p na rogu sze dł w parze z którym zapuszczonym m ie szkanie m , który lokalny pub sąsiadow ał ze skłote m . Zam ie rzał w rócić na stację m e tra, le cz zanim się zorie ntow ał, sze dł w stronę je dyne go m ie jsca w L ondynie , które om ijał od sie de m nastu lat: w tym budynku um arła je go m atka. Był to ostatni skłot L e dy, rozlatujący się dw upię trow ie c przy Fulbourne S tre e t , oddalony od stacji zale dw ie o m inutę . Idąc, S trike coraz w ię ce j sobie przypom inał. Oczyw iście : prze chodził po tym m e talow ym m oście nad linią kole jow ą w ostatnie j klasie ogólniaka. Pam ię tał te ż nazw ę ulicy, Castle m ain... na pe w no m ie szkała tam je dna z je go szkolnych kole żane k, taka m ocno se ple niąca dzie w czyna... Zw olnił kroku i dotarł do końca Fulbourne S tre e t , dośw iadczając dziw ne go podw oje nia w raże ń. J e go nie w yraźne w spom nie nia te go m ie jsca, be z w ątpie nia osłabione św iadom ym i próbam i w ym azania ich z pam ię ci, le żały niczym w yblakłe prze źrocza na sce nie prze d je go oczam i. Budynki były rów nie zapuszczone , jak te z je go w spom nie ń – frontony obłaziły z białe go tynku – le cz zakłady i skle py w yglądały zupe łnie obco. Poczuł się tak, jakby w rócił do pe jzażu ze snu, w którym sce ne ria zm ie niła się i prze obraziła. Oczyw iście w szystko było nie trw ałe w bie dnych czę ściach L ondynu, gdzie słaby, chw ie jny bizne s rozw ijał się i znikał, zastę pow any innym : tanie szyldy zaw ie szano i zde jm ow ano, ludzie przychodzili i odchodzili. Ponie w aż zapom niał num e ru, m inę ło parę m inut , zanim odnalazł drzw i do daw ne go skłotu. W końcu zauw ażył je obok skle pu ofe rujące go tanie ubrania w stylu azjatyckim i zachodnim . Za je go czasów był tu chyba antylski supe rm arke t . Mosię żna skrzynka na listy przyw ołała dziw ne , bole sne w spom nie nie . G łośno grze chotała, ile kroć ktoś w chodził albo w ychodził. „Kurw a, kurw a, kurw a...” Odpalając drugie go papie rosa od koniuszka pie rw sze go, S trike ruszył żw aw ym krokie m na White chape l Road, gdzie stały stragany: je szcze w ię ce j tanie j odzie ży, rozm aitość jarm arcznych tow arów z plastiku. Przyspie szył, sze dł, sam nie w ie dząc dokąd, i po drodze budziły się kole jne w spom nie nia: sie de m naście lat te m u ta sala bilardow a te ż tam była... podobnie jak odle w nia dzw onów ... i nagle w spom nie nia rzuciły się na nie go, że by kąsać , jakby nade pnął na gniazdo uśpionych w ę ży...

Dobie gając czte rdzie stki, je go m atka zaczę ła się inte re sow ać m łodszym i m ę żczyznam i, a Whittake r był najm łodszy z nich w szystkich: gdy zaczę ła z nim sypiać , m iał dw adzie ścia je de n lat . Kie dy pie rw szy raz przyprow adziła go do dom u, je j syn m iał sze snaście . J uż w te dy m uzyk m arnie w yglądał, m iał sińce pod zapadnię tym i, sze roko osadzonym i oczam i o ude rzającym złotobrązow ym kolorze . Cie m ne dre dy opadały m u na ram iona. Całe życie chodził w je dnych dżinsach i koszulce , w skute k cze go śm ie rdział. W głow ie S trike ’a pobrzm ie w ało w yśw ie chtane zdanie , dotrzym ując m u kroku, gdy m ozolnie m asze row ał po White chape l Road. „Ukryw a się na w idoku. Ukryw a się na w idoku”. Oczyw iście ludzie pom yśle liby, że m a obse sję , je st uprze dzony, nie potrafi odpuścić . Pow ie dzie liby, że na w idok nogi w pudle od razu pom yślał o Whittake rze , gdyż nigdy nie prze bolał oczyszcze nia Whittake ra z zarzutu zabójstw a L e dy. Naw e t gdyby S trike w yjaśnił pow ody, dla których pode jrze w a Whittake ra, praw dopodobnie w yśm iano by pom ysł, że tak oste ntacyjny w ie lbicie l pe rw e rsji i sadyzm u m ógłby uciąć kobie cie nogę . S trike w ie dział, jak głę boko zakorze nione je st prze konanie , że źli ludzie ukryw ają sw oje nie be zpie czne upodobanie do prze m ocy i dom inacji. G dy noszą je jak bransole ty, że by w szyscy w idzie li, naiw ny m otłoch się śm ie je , nazyw ając to pozą lub uznając za dziw nie atrakcyjne . L e da poznała Whittake ra w firm ie płytow e j, gdzie zarabiała jako re ce pcjonistka, sze re gow a pracow nica, żyw y kaw ałe k historii rocka zatrudniony jako rodzaj sym bolu. Whittake r, grający na gitarze i piszący słow a piose ne k dla kole jnych thrashm e talow ych ze społów , które je de n po drugim w yrzucały go z pow odu sce n, jakie lubił urządzać , agre sji oraz nadużyw ania alkoholu i narkotyków , tw ie rdził, że poznał L e dę , gdy starał się o podpisanie kontraktu płytow e go. L e da zw ie rzyła się je dnak S trike ’ow i, że do ich pie rw sze go spotkania doszło, gdy próbow ała prze konać ochronę , że by w yrozum iale potraktow ała m łode go człow ie ka, które go w yrzucano za drzw i. Przyprow adziła go do dom u i Whittake r już tam został. S ze snastole tni S trike nie był pe w ny, czy trium falna, otw arta przyje m ność , jaką Whittake r cze rpał ze w szystkie go, co sadystyczne i de m oniczne , była szcze ra, czy tylko udaw ana. Wie dział je dynie , że go nie naw idził i m iał do nie go instynktow ny w strę t prze w yższający w szystko, co czuł do które gokolw ie k inne go kochanka L e dy. G dy w ie czoram i odrabiał w skłocie le kcje , m usiał oddychać sm rode m te go człow ie ka, praw ie w yczuw ał je go sm ak . Whittake r próbow ał traktow ać nastolatka z góry – je go nagłe w ybuchy i złośliw e , upokarzające uw agi ukazyw ały e lokw e ncję , którą starannie ukryw ał, gdy chciał się przypodobać m nie j w ykształconym przyjaciołom L e dy.

S trike nie pozostaw ał m u dłużny, a do te go m iał prze w agę , gdyż był m nie j upalony od Whittake ra, a przynajm nie j tylko tak upalony, jak chcąc nie chcąc je st upalony człow ie k nie ustannie żyjący w kłę bach m arihuanow e go dym u. G dy L e da nie słyszała, Whittake r szydził z de te rm inacji S trike ’a kontynuujące go e dukację m im o czę stych zakłóce ń. Whittake r był w ysoki i żylasty, zaskakująco dobrze um ię śniony jak na kogoś, kto prow adził praw ie w yłącznie sie dzący tryb życia. S trike m iał już ponad m e tr osie m dzie siąt i boksow ał w lokalnym klubie . G dy obaj byli w dom u, od napię cia m ię dzy nim i tę żało zadym ione pow ie trze i stale unosiła się groźba prze m ocy. Zastraszanie m , se ksualnie zabarw ionym i docinkam i i szyde rstw am i Whittake r na dobre prze płoszył L ucy, przyrodnią siostrę S trike ’a. Paradow ał po skłocie nago, drapiąc się po w ytatuow anym torsie i śm ie jąc z zaw stydzone j czte rnastolatki. Pe w ne go w ie czoru L ucy pobie gła do budki te le foniczne j na rogu ulicy i ubłagała ciocię i w ujka z Kornw alii, że by po nią przyje chali. Zjaw ili się nastę pne go dnia rano po całonocne j podróży z S t Maw e s. L ucy cze kała gotow a ze sw oim skrom nym dobytkie m w m ałe j w alizce . Nigdy w ię ce j nie m ie szkała z m atką. T e d i J oan stali w drzw iach i zaklinali S trike ’a, że by te ż z nim i poje chał. Odm ów ił i z każdą kole jną prośbą J oan coraz bardzie j um acniał się w sw oim postanow ie niu, zde te rm inow any, że by prze trzym ać Whittake ra, nie zostaw iać go sam e go z m atką. S łyszał już Whittake ra głośno rozm yślające go o ode braniu kom uś życia, jakby to była jakaś e pikure jska przyje m ność . Wte dy nie w ie rzył, że Whittake r m ów i pow ażnie , ale w ie dział, że je st zdolny do prze m ocy, i w idział, jak w ygraża innym m ie szkańcom skłotu. Pe w ne go razu – L e da nie chciała w to uw ie rzyć – był św iadkie m , jak Whittake r próbow ał zatłuc kota, który nie chcący obudził go z drze m ki. S trike w yrw ał m u z rę ki cię żki but , gdy Whittake r, w rze szcząc i klnąc, gonił po całym pokoju prze rażone zw ie rzę , raz po raz biorąc zam ach, by za w sze lką ce nę je ukarać . Kolano, do które go przyle gała prote za, zaczynało daw ać się S trike ’ow i w e znaki, gdy coraz szybcie j kroczył ulicą. Po je go praw e j stronie w yrósł nagle pub Nag’s He ad, jakby go ktoś w yczarow ał: niski, kw adratow y i ce glasty. Dopie ro przy drzw iach zauw ażył ubrane go na cie m no ochroniarza i przypom niał sobie , że jakiś czas te m u Nag’s He ad dołączył do grona klubów ze striptize m . – O kurde – m ruknął. Nie m iał nic prze ciw ko półnagim kobie tom w irującym w okół nie go, gdy de le ktow ał się kufle m piw a, le cz nie znajdow ał uzasadnie nia dla w ygórow anych ce n drinków w takich przybytkach, zw łaszcza gdy w ciągu je dne go dnia stracił dw óch klie ntów .

Wsze dł zate m do pie rw sze go S tarbucksa, jaki napotkał, znalazł w olne m ie jsce i oparł obolałą nogę na sąsie dnim krze śle , w zam yśle niu m ie szając w ie lką czarną kaw ę . Mię kkie kanapy w kolorze zie m i, w ysokie kubki z am e rykańską pianką, rze ścy m łodzi ludzie pracujący cicho i w ydajnie za czystą szklaną ladą: z pe w nością było to doskonałe antidotum na śm ie rdzące w idm o Whittake ra, a m im o to w ie dział, że nie zdoła się od nie go uw olnić . Czuł, że nie je st w stanie prze stać ponow nie te go prze żyw ać , przypom inać sobie ... G dy Whittake r m ie szkał z L e dą i je j syne m , prze m oc i w ykrocze nia, jakich dopuszczał się jako nastolate k, były znane je dynie organom opie ki społe czne j na północy Anglii. Opow ie ści, które snuł o sw oje j prze szłości, były liczne , m ocno ubarw ione i czę sto sprze czne . Dopie ro gdy go are sztow ano pod zarzute m m orde rstw a, praw da w ycie kła za spraw ą ludzi z je go prze szłości, którzy ujaw nili się albo w nadzie i na pie niądze od prasy, albo pow odow ani chę cią ze m sty, albo próbując na sw ój pokrę tny sposób stanąć w je go obronie . Whittake r pochodził z w yższe j w arstw y klasy śre dnie j. Urodził się w zam ożne j rodzinie , na cze le które j stał odznaczony orde ram i dyplom ata. Do dw unaste go roku życia uw ażał go za sw oje go ojca. W tym w ie ku odkrył, że je go starsza siostra, która, jak go prze konyw ano, m ie szkała w L ondynie i pracow ała jako nauczycie lka w szkole Monte ssori, w rze czyw istości była je go m atką, że m iała pow ażne proble m y z alkohole m i narkotykam i oraz że żyła w nę dzy i brudzie , porzucona prze z rodzinę . Od te j pory Whittake r, już i tak spraw iający kłopoty oraz m ający skłonność do gw ałtow nych napadów w ście kłości, w czasie których rzucał się na kogo popadło, szalał be z żadnych zaham ow ań. Wydalony ze szkoły z inte rnate m , dołączył do lokalne go gangu i w krótce został je go przyw ódcą. T e n e tap je go życia znalazł finał w zakładzie popraw czym , po tym jak Whittake r przystaw ił nóż do gardła m łode j dzie w czynie , podczas gdy je go kum ple ją gw ałcili. W w ie ku pię tnastu lat ucie kł do L ondynu, pope łniając po drodze m nóstw o drobnych prze stę pstw , i w re szcie udało m u się odnale źć biologiczną m atkę . Ich krótkie e ntuzjastyczne spotkanie praw ie natychm iast prze rodziło się w e w zaje m ną prze m oc i w rogość . – Wolne ? Wysoki chłopak pochylał się nad S trikie m i już zaciskał rę kę na oparciu krze sła, na którym spoczyw ała noga de te ktyw a. Przypom inał m u Matthe w , narze czone go Robin, m iał podobne falujące , jasnobrązow e w łosy i zadbany w ygląd. S trike stę knął i zdjął nogę , a pote m krę cąc głow ą, patrzył, jak chłopak odchodzi z krze słe m , w racając do sze ściorga znajom ych. S trike zauw ażył, że dzie w czyny cze kały na nie go z nie cie rpliw ością: sie działy

w yprostow ane i rozprom ie niły się , gdy postaw ił krze sło i znów do nich dołączył. Z jakie goś pow odu – czy prze z podobie ństw o do Matthe w , czy dlate go że chłopak zabrał m u krze sło albo dlate go, że S trike od razu potrafił w yczuć dupka – gość w ydał m u się dziw nie nie przyje m ny. Nie dopiw szy kaw y i m ając żal, że zakłócono m u spokój, S trike podźw ignął się z m ie jsca i w ysze dł. W kroplach de szczu z pow rote m kroczył po White chape l Road, znow u paląc i nie broniąc się już prze d potę żną falą w spom nie ń, która go uniosła... Whittake r czuł nie m al patologiczną potrze bę bycia w ce ntrum zainte re sow ania. Miał żal, je śli z jakie gokolw ie k pow odu uw aga L e dy skupiała się na pracy, dzie ciach, przyjaciołach, i ile kroć uznał, że żona go zanie dbuje , błyskał sw oim hipnotyzującym urokie m w stronę innych kobie t . Naw e t S trike , który nie znosił go jak zarazy, m usiał przyznać , że Whittake r m iał potę żny se ksapil działający praw ie na w szystkie kobie ty, jakie prze w inę ły się prze z skłot . Wyrzucony z kole jne go ze społu Whittake r nadal m arzył o gw iazdorskie j karie rze . Znał trzy akordy gitarow e , a każdy skraw e k papie ru, jaki w padł m u w rę ce , pokryw ał słow am i piose ne k m ocno inspirow anym i satanistyczną biblią w czarne j okładce , opatrzone j pe ntagram e m z koźlim łbe m , le żącą na m ate racu, na którym spał z L e dą. Whittake r posiadał rozle głą w ie dzę na te m at życia i karie ry przyw ódcy am e rykańskie j se kty Charle sa Mansona. S tara, trze szcząca w inylow a płyta Mansona L IE: T he L ove and T error Cult tw orzyła podkład m uzyczny nauki S trike ’a w szkole śre dnie j. Whittake r poznał le ge ndę L e dy, zanim się spotkali, i lubił słuchać o im pre zach, w których brała udział, i o m ę żczyznach, z którym i sypiała. Za je j pośre dnictw e m łączył się ze św iate m sław y i gdy S trike poznał go le pie j, dosze dł do w niosku, że Whittake r chyba nade w szystko pragnie być znany. Nie w prow adzał m oralne go rozróżnie nia m ię dzy sw oim ukochanym Mansone m a ludźm i w rodzaju gw iazdy rocka J onny’e go Roke by’e go. Obaj znale źli stałe m ie jsce w zbiorow e j św iadom ości, z tym że Manson osiągnął w te j dzie dzinie w ię kszy sukce s, gdyż siła je go m itu nie zale żała od m ody: zło zaw sze fascynow ało. J e dnak nie tylko sław a L e dy przyciągała Whittake ra. J e go kochanka urodziła dzie ci dw óm bogatym gw iazdom rocka, które łożyły na potom stw o. Wprow adzając się do skłotu, Whittake r był prze konany, że tkw ie nie w nie dostatkach bohe m y to tylko e le m e nt stylu życia L e dy i że gdzie ś nie dale ko znajduje się olbrzym ie źródło pie nię dzy, do które go ojcow ie S trike ’a i L ucy – odpow ie dnio: J onny Roke by i Rick Fantoni – pom pują forsę . Najw yraźnie j nie znał praw dy albo nie w ie rzył, że po latach nie gospodarności

i rozrzutności L e dy obaj m ę żczyźni zam rozili dopływ gotów ki, tak że by nie m ogła je j roztrw onić . Z upływ e m czasu złośliw e aluzje i drw iny Whittake ra odnoszące się do rze kom e go skąpstw a L e dy staw ały się coraz czę stsze . Dochodziło do grote skow ych napadów złości, gdy nie chciała w yłożyć forsy na fe nde ra stratocaste ra, które go Whittake r sobie upatrzył, albo kupić m u atłasow e j m arynarki od J e ana Paula G aultie ra, która, choć Whittake r chodził śm ie rdzący i obdarty, nagle m u się zam arzyła. Coraz bardzie j naprzykrzał się żonie , opow iadając nie stw orzone i łatw e do obale nia kłam stw a: że w ym aga pilne go le cze nia, że je st w inny dzie się ć tysię cy funtów człow ie kow i, który grozi m u połam anie m nóg. L e dę na zm ianę to baw iło i przygnę biało. – Kochanie , nie m am żadne j kasy – m ów iła. – Napraw dę , kochanie , nie m am , prze cie ż inacze j bym ci trochę dała, praw da? G dy S trike m iał osie m naście lat i sze dł na studia, L e da zaszła w ciążę . Był prze rażony, ale naw e t w te dy nie przypuszczał, że je go m atka poślubi Whittake ra. Zaw sze pow tarzała synow i, że nie naw idziła być żoną. J e j pie rw sza, podję ta je szcze prze d dw udzie stką, próba życia w m ałże ństw ie trw ała dw a tygodnie , po których L e da ucie kła od m ę ża. Małże ństw o nie było te ż chyba w stylu Whittake ra. Mim o to ślub się odbył, be z w ątpie nia dlate go, że Whittake r uznał go za je dyny pe w ny sposób, aby dobrać się do taje m niczych ukrytych m ilionów . Ce re m onię zorganizow ano w urzę dzie stanu cyw ilne go w Maryle bone , gdzie w cze śnie j w zię li ślub dw aj Be atle si. Być m oże Whittake r sobie uroił, że zostanie sfotografow any w drzw iach tak jak Paul McCartne y, le cz nikt się nim nie zainte re sow ał. I dopie ro śm ie rć je go rozprom ie nione j panny m łode j ściągnę ła tłum fotore porte rów na schody sądu. Nagle S trike zdał sobie spraw ę , że nie chcący dosze dł aż do stacji Aldgate East . Wyrzucał sobie , że cała ta w ypraw a okazała się je dną w ie lką stratą czasu. G dyby w siadł do m e tra w White chape l, pokonałby już kaw ał drogi do dom u Nicka i Ilsy. Zam iast te go nadw yrę żył kolano i dotarł na stację w sam ą porę , że by zdążyć na ścisk w godzinach szczytu. J e go m asyw na sylw e tka, na dom iar złe go z ple cakie m , w yw oływ ała m ilczące nie zadow ole nie w śród podróżnych zm uszonych dzie lić z nim prze strze ń, le cz S trike le dw ie ich zauw ażał. Prze w yższając ludzi stojących w pobliżu o głow ę , trzym ał się uchw ytu i w patryw ał w sw oje rozkołysane odbicie w cie m nych szybach, w spom inając ostatnią, najgorszą czę ść historii: Whittake ra w sądzie w alczące go o w olność , ponie w aż policja zauw ażyła nie ścisłości w je go w yjaśnie niach dotyczących m ie jsca pobytu w dniu, w którym igła trafiła w ram ię je go żony, oraz nie konse kw e ncję w re lacji

na te m at źródła pochodze nia he roiny i narkotykow e j historii L e dy. Proce sja obszarpanych w spółm ie szkańców skłotu złożyła ze znania dotyczące burzliw e go, pe łne go prze m ocy zw iązku L e dy z Whittake re m , stronie nia L e dy od he roiny w e w sze lkie j postaci, pogróże k Whittake ra, je go zdrad, w yw odów na te m at m ordow ania i pie nię dzy, je go braku w yraźne go sm utku po znale zie niu ciała L e dy. Raz po raz, nie potrze bnie histe ryzując, podkre ślali, że ich zdanie m na pe w no on ją zam ordow ał. Obrona zdyskre dytow ała ich be z najm nie jsze go trudu. Pojaw ie nie się w sądzie stude nta Oksfordu było jak pow ie w św ie żości. S ę dzia z uznanie m zm ie rzył S trike ’a w zrokie m : Corm oran był czysty, e lokw e ntny i inte lige ntny, choć gdyby nie garnitur i kraw at , je go potę żna sylw e tka m ogłaby w yw ołać strach. Oskarże nie chciało, że by odpow ie dział na pytania dotyczące zainte re sow ania Whittake ra rze kom ym m ajątkie m L e dy. S trike opisał m ilczące m u sądow i w cze śnie jsze próby ojczym a dobrania się do fortuny, która w zasadzie istniała tylko w je go głow ie , oraz ponaw iane prośby, że by L e da w dow ód sw oje j m iłości um ie ściła go w te stam e ncie . Whittake r obse rw ow ał S trike ’a sw oim i złotym i oczam i, praw ie zupe łnie nie ruchom y. W ostatnie j m inucie składania ze znań ich spojrze nia na chw ilę się spotkały. Kącik ust Whittake ra drgnął w le ciutkim , pogardliw ym uśm ie chu. Pale c w skazujący je go le żące j na stole dłoni uniósł się o ce ntym e tr i w ykonał m ale ńki, szybki ruch w bok . S trike doskonale w ie dział, co to oznaczało. T e n m ikroge st był prze znaczony w yłącznie dla nie go, był m iniaturow ą kopią ge stu, który S trike zdążył dobrze poznać: poziom e go, gw ałtow ne go cię cia dłonią w ym ie rzone go w gardło osoby, która śm iała obrazić Whittake ra. – Dostanie sz za sw oje – m aw iał Whittake r, w ytrze szczając złote oczy szale ńca. – Dostanie sz za sw oje ! Dobrze się przygotow ał do rozpraw y. Ktoś z je go zam ożne j rodziny w ykosztow ał się na porządne go adw okata. Wyszorow any i ubrany w garnitur zaprze czał w szystkie m u łagodnym , cichym , pe łnym szacunku głose m . Zanim zjaw ił się w sądzie , dopracow ał sw oją w e rsję w ydarze ń. Wszystko, co oskarże nie starało się w yw le c, że by nakre ślić obraz m ę żczyzny, jakim napraw dę był – Charle s Manson na starym gram ofonie , satanistyczna biblia w łóżku, w yw ody upalone go Whittake ra na te m at zabijania dla przyje m ności – torpe dow ał z le kkim nie dow ie rzanie m . – Cóż m ogę pow ie dzie ć ... je ste m m uzykie m , Wysoki S ądzie – oznajm ił w którym ś m om e ncie . – Mrok m a w sobie poe zję . L e da rozum iała to le pie j niż ktokolw ie k inny. G łos m e lodram atycznie m u się załam ał i Whittake r zaczął szlochać m im o

braku łe z . J e go adw okat spytał pospie sznie , czy potrze buje chw ili, że by dojść do sie bie . Wte dy Whittake r dzie lnie pokrę cił głow ą i prze dstaw ił sw oją gnom iczną opinię na te m at śm ie rci L e dy. – S he w ante d to die . S he w as the quicklim e girl. Wów czas nikt nie zrozum iał tych słów , być m oże je dynie S trike , który w ie lokrotnie słyszał tę piose nkę jako dzie cko i nastolate k . Whittake r cytow ał z M istress of the S alm on S alt . Puścili go w olno. Ekspe rtyza le karska potw ie rdziła, że norm alnie L e da nie zażyw ała he roiny, le cz je j re putacja zadziałała na je j nie korzyść . Brała m nóstw o innych narkotyków . Była nie sław ną im pre zow iczką. Mę żczyznom w kę dzie rzaw ych pe rukach, których praca pole gała na klasyfikow aniu przypadków nagłe j śm ie rci, w ydaw ało się zupe łnie oczyw iste , że um arła na brudnym m ate racu, goniąc za przyje m nościam i, jakich nie m ogło je j dać szare życie . Na schodach sądu Whittake r ogłosił, że zam ie rza napisać biografię zm arłe j żony, a pote m zniknął z pow ie rzchni zie m i. Obie cana książka nigdy nie pow stała. Cie rpiący w m ilcze niu dziadkow ie Whittake ra adoptow ali syna je go i L e dy. S trike już nigdy nie zobaczył przyrodnie go brata. Po cichu rzucił studia i zaciągnął się do w ojska. L ucy poszła do kole dżu. Życie toczyło się dale j. Dzie ci L e dy nigdy nie prze chodziły oboję tnie obok pojaw iających się w prasie sporadycznych w zm iane k o Whittake rze , zaw sze zw iązanych z jakim ś prze stę pstw e m . Oczyw iście Whittake r nie trafiał na pie rw szą stronę : on tylko poślubił kobie tę , która zdobyła sław ę , gdyż prze spała się z kim ś sław nym . Zainte re sow anie , jakie budził, było je dynie słabym odbicie m odbicia. – T o gów no, które nie daje się spuścić – podsum ow ał S trike w rozm ow ie z L ucy, ale je j to w cale nie rozśm ie szyło. Była je szcze m nie j skłonna niż Robin się gać po czarny hum or, że by radzić sobie z trudnym i sytuacjam i. Zm ę czony i coraz bardzie j głodny S trike , kołysząc się raze m z pociągie m i czując ból w kolanie , był przybity i zły, prze de w szystkim na sie bie . Prze z lata z de te rm inacją zw racał się ku przyszłości. Prze szłości nie m ożna było zm ie nić: nie zaprze czał te m u, co się stało, le cz nie zam ie rzał się nad tym rozw odzić , nie czuł potrze by szukania skłotu sprze d blisko dw udzie stu lat , przypom inania sobie grze chotania tam te j skrzynki na listy, ponow ne go prze żyw ania w rzasków prze rażone go kota, w idoku m atki w dom u pogrze bow ym : blade j i w oskow e j w sukie nce z rozsze rzanym i rę kaw am i... „T y pie przony kre tynie – pom yślał ze złością, lustrując w zrokie m m apę m e tra i próbując ustalić , ile razy bę dzie się m usiał prze siąść , że by dotrze ć do Nicka i Ilsy. – Whittake r nie przysłał te j nogi. Po prostu szukasz pre te kstu,

że by dobrać m u się do skóry”. T e n, kto przysłał nogę , był zorganizow any, w yrachow any i skute czny. Whittake r, które go znał blisko dw adzie ścia lat w cze śnie j, był chaotyczny, poryw czy i nie prze w idyw alny. A je dnak ... „Dostanie sz za sw oje ...” „S he w as the quicklim e girl...” – Kurw a m ać! – pow ie dział głośno S trike , w yw ołując w okół konste rnację . Właśnie sobie uśw iadom ił, że prze gapił stację .

11

F eeling easy on the outside, But not so funny on the inside.

Na ze w nątrz luz, L e cz w środku już nie tak w e soło.

Blue Öyste r Cult , T his Ain’t the S um m er of L ove

Prze z nastę pne dw a dni S trike i Robin na zm ianę śle dzili Platynę . S trike przy każde j okazji spotykał się z Robin w czasie pracy i nale gał, że by w racała do dom u prze d zm rokie m , gdy w m e trze je st je szcze dużo ludzi. W czw arte k w ie czore m obse rw ow ał Platynę , dopóki be zpie cznie nie trafiła pod w ie cznie pode jrzliw e skrzydła sw oje go Dw a Razy, a nastę pnie skie row ał się na Octavia S tre e t w Wandsw orth, gdzie w dalszym ciągu m ie szkał, że by uniknąć dzie nnikarzy. J uż po raz drugi w sw oje j karie rze de te ktyw a m usiał schronić się u przyjaciół: Nicka i Ilsy. Chyba tylko u nich był w stanie w ytrzym ać , le cz na orbicie pracujące go m ałże ństw a i tak czuł się dziw nie nie udom ow iony. Mim o licznych nie dostatków sw oje go ciasne go m ie szkania na poddaszu nad age ncją, m ógł tam zupe łnie sw obodnie przychodzić o dow olne j porze , jadać o drugie j w nocy, gdy w racał z obse rw acji, i chodzić po brzę czące j m e talow e j klatce schodow e j be z obaw y, że pobudzi w spółm ie szkańców . T e raz uw ie rała go m ilcząca pre sja, że by od czasu do czasu zjaw iać się na w spólnym posiłku, i czuł się jak je dnostka antyspołe czna, posilając się w środku nocy z lodów ki,

m im o że otw arcie go do te go zachę cano. Z drugie j strony nie potrze bow ał w ojska, że by nauczyć się porządku i dobre j organizacji. L ata m łodości spę dzone w chaosie i brudzie pchnę ły go w prze ciw ną stronę . Ilsa już zdążyła zauw ażyć , że S trike porusza się po dom u, nie zostaw iając w zasadzie żadne go śladu, w prze ciw ie ństw ie do je j m ę ża, gastroe nte rologa, które go m ożna znale źć , idąc trope m porozrzucanych rze czy i nie dom knię tych szuflad. S trike w ie dział od znajom ych z De nm ark S tre e t , że fotore porte rzy nadal w ystają prze d drzw iam i je go age ncji, w ię c był skazany na spę dze nie re szty tygodnia w pokoju gościnnym Nicka i Ilsy o nagich białych ścianach i m e lancholijne j atm osfe rze ocze kiw ania na sw oje praw dziw e prze znacze nie . J e go przyjacie le od lat be zskute cznie starali się o dzie cko. S trike nigdy ich nie pytał o postę py i czuł, że zw łaszcza Nick je st m u w dzię czny za tę pow ściągliw ość . Obydw oje znał od daw na, Ilsę prze z w ię kszość życia. Miała jasne w łosy i okulary, pochodziła z S t Maw e s w Kornw alii, gdzie znajdow ał się najsolidnie jszy dom , w jakim S trike kie dykolw ie k m ie szkał. W podstaw ów ce chodził z Ilsą do klasy. Ile kroć odw ie dzał T e da i J oan, co w dzie ciństw ie zdarzało m u się re gularnie , odnaw iali przyjaźń, która w yrosła na gruncie stare j szkolne j przyjaźni J oan z m atką Ilsy. J asnow łosy Nick, które m u po dw udzie stce zaczę ły się robić zakola, był przyjacie le m S trike ’a z państw ow e j szkoły śre dnie j w Hackne y, na które j S trike zakończył e dukację . Nick i Ilsa poznali się w L ondynie na im pre zie z okazji osie m nastki S trike ’a, chodzili ze sobą prze z rok, późnie j się rozstali i poszli na inne ucze lnie . Około dw udzie ste go piąte go roku życia ponow nie się spotkali. Ilsa była już zarę czona z kole gą praw nikie m , a Nick um aw iał się z kole żanką le karką. Oba te zw iązki zakończyły się kilka tygodni późnie j, a gdy m inął kole jny rok, Nick i Ilsa w zię li ślub i S trike został drużbą. S trike zjaw ił się w ich dom u o w pół do je de naste j w ie czore m . G dy zam knął za sobą drzw i w e jściow e , Nick i Ilsa pow itali go z salonu, zachę cając, że by nałożył sobie curry, które go m nóstw o im zostało. – Co to? – spytał, patrząc zde zorie ntow any na długie sznury z chorągie w kam i w barw ach Wie lkie j Brytanii, liczne kartki z odrę cznie napisanym i życze niam i i coś, co w yglądało na dw ie ście cze rw onych, białych i granatow ych plastikow ych kube czków w olbrzym ie j foliow e j torbie . – Pom agam y zorganizow ać uliczną im pre zę z okazji króle w skie go ślubu – pow ie działa Ilsa. – Chryste Wsze chm ogący – odrze kł ponuro S trike , nakładając na tale rz górę le tnie go curry Madras.

– Bę dzie fajnie ! Pow inie ne ś przyjść . S trike rzucił je j spojrze nie , na które go w idok zachichotała. – Udany dzie ń? – spytał Nick, podając S trike ’ow i puszkę te nne nta. – Nie – odrze kł, z w dzię cznością przyjm ując piw o. – Kole jny klie nt zre zygnow ał. Zostało m i dw óch. Nick i Ilsa w ydali z sie bie w spółczujące pom ruki, po czym zapadła przyje m na cisza, w które j S trike opychał się curry. Był zm ę czony i przygnę biony, prze z w ię kszość podróży do dom u rozm yślał o tym , że tak jak się obaw iał, pojaw ie nie się ucię te j nogi podziałało na je go rozw ijaną z tak w ie lkim zaangażow anie m działalność zaw odow ą jak kula do rozbióre k . Aktualnie je go zdję cie m nożyło się w inte rne cie i w gaze tach w zw iązku z prze rażającym , nie spotykanym akte m . Dzie nnikarze korzystali z pre te kstu, że by przypom nie ć św iatu, iż S trike m a tylko je dną nogę , cze go w praw dzie w cale się nie w stydził, le cz trudno to było uznać za re klam ę . Przylgnę ła do nie go w oń dziw ności i pe rw e rsji. Został skażony. – S ą jakie ś w ie ści w spraw ie nogi? – spytała Ilsa, gdy S trike rozpraw ił się ze sporą czę ścią curry i dotarł do połow y puszki z piw e m . – Policja coś znalazła? – J utro w ie czore m spotkam się z Wardle ’e m i zdobę dę najśw ie ższe inform acje , ale nie w ygląda m i, że by cokolw ie k m ie li. S kupiają się na tym gangste rze . Nie prze dstaw ił Nickow i i Ilsie szcze gółów zw iązanych z trze m a m ę żczyznam i, którzy, jak przypuszczał, m ogli być na tyle nie be zpie czni i m ściw i, że by m u przysłać nogę , w spom niał tylko, że kie dyś m iał do czynie nia z zaw odow ym prze stę pcą, które m u już się zdarzyło odciąć pe w ną czę ść czyje goś ciała i prze słać ją pocztą. J ak m ożna się było spodzie w ać , obydw oje natychm iast przychylili się do opinii Wardle ’a na te m at praw dopodobne go w inow ajcy. Po raz pie rw szy od w ie lu lat , sie dząc na ich w ygodne j, zie lone j kanapie , S trike przypom niał sobie , że Nick i Ilsa poznali J e ffa Whittake ra. Im pre za z okazji osie m nastki S trike ’a odbyła się w pubie Be ll w White chape l, je go m atka była w te dy w szóstym m ie siącu ciąży. Na tw arzy cioci J oan w idniała m aska de zaprobaty zm ie szane j z w ym uszoną w e sołością, a w uje k T e d, zw ykle pokojow o nastaw iony, nie ukryw ał złości i znie sm acze nia, gdy upalony jak św inia Whittake r prze rw ał dyskote kę , że by zaśpie w ać je dną z napisanych prze z sie bie piose ne k . S trike pam ię tał te ż sw oją w ście kłość , pragnie nie bycia gdzie ś dale ko, w yje chania do Oksfordu, odcię cia się od te go w szystkie go. Nick i Ilsa pe w nie nie w ie le z te j im pre zy pam ię tali: te go w ie czoru byli pochłonię ci sobą, ogłusze ni i zdum ie ni nagłą, głę boką w zaje m ną fascynacją.

– Martw isz się o Robin – pow ie działa Ilsa, i nie zabrzm iało to jak pytanie . S trike potakująco m ruknął z ustam i pe łnym i chle ba naan. W ciągu ostatnich czte re ch dni m iał czas, że by się nad tym zastanow ić . W te j krytyczne j sytuacji i nie z w łasne j w iny Robin stała się je go pię tą achille sow ą, słabym punkte m , i przypuszczał, że te n, kto postanow ił zaadre sow ać nogę na je j nazw isko, dobrze o tym w ie dział. G dyby S trike zatrudniał m ę żczyznę , nie czułby te raz aż takie go nie pokoju. Oczyw iście S trike nie zapom inał, że Robin była w rę cz nie oce nionym skarbe m . Um iała nakłonić nie pokornych św iadków do m ów ie nia, gdy je go postura i budzące strach rysy tw arzy w yw oływ ały nie chę ć . J e j urok i be zpre te nsjonalność prze łam yw ały opór, otw ie rały drzw i i se tki razy ułatw iały S trike ’ow i pracę . Wie dział, że m a u nie j dług , ale te raz po prostu m arzył o tym , że by na razie odsunę ła się na bok i cze kała w ukryciu, dopóki nie złapią nadaw cy te j ucię te j nogi. – L ubię Robin – pow ie działa Ilsa. – Wszyscy lubią Robin – odrze kł nie w yraźnie S trike , żując nastę pną porcję naan. Mów ił szcze rze : je go siostra L ucy, przyjacie le , którzy w padali do age ncji, klie nci – w szyscy podkre ślali, że bardzo lubią je go w spółpracow nicę . G dy usłyszał w głosie Ilsy cichą pytającą nutkę , zapragnął nadać rozm ow ie o Robin be zosobow y w ydźw ię k, le cz Ilsa już zadaw ała nastę pne pytanie , potw ie rdzając je go prze czucia: – J ak ci się układa z Elin? – W porządku – pow ie dział S trike . – Nadal ukryw a cię prze d byłym ? – spytała Ilsa z le kką uszczypliw ością. – Nie lubisz je j, co? – odparł S trike , ku sw oje j ucie sze nie spodzie w anie prze nosząc dyskusję do obozu w roga. Znał Ilsę od trzydzie stu lat , w ię c w ie dział, że gw ałtow nie zaprze czy. – Ale ż lubię ... T o znaczy w zasadzie je j nie znam , ale w ydaje się ... W każdym razie je ste ś szczę śliw y, a to najw ażnie jsze . Myślał, że to w ystarczy, że by Ilsa porzuciła te m at Robin – nie ona pie rw sza spośród je go przyjaciół m ów iła, że skoro tak dobrze dogadują się z Robin, to m oże ...? Czy nigdy nie brał pod uw agę ...? – le cz Ilsa była praw niczką i nie daw ała się tak łatw o znie chę cić do zadaw ania pytań. – Robin prze sunę ła ślub, praw da? Ustalili now ą...? – T ak – w sze dł je j w słow o S trike . – Drugie go lipca. Prze dłużyła sobie w e e ke nd, że by poje chać do Yorkshire i pozałatw iać to, co się załatw ia prze d ślube m . Wraca w e w tore k . O dziw o, stał się sojusznikie m Matthe w , nale gając, że by Robin w zię ła urlop w piąte k i ponie działe k, i te raz czuł ulgę na m yśl, że w dom u

rodzinnym je st oddalona od L ondynu o czte rysta kilom e trów . Była srodze zaw ie dziona, że nie pójdzie ze S trikie m do Old Blue L ast w S hore ditch na spotkanie z Wardle ’e m , le cz poza tym S trike chyba w yczuł w je j głosie le kką nutkę ulgi, jaką w yw ołała m yśl o prze rw ie w pracy. Ilsa w yglądała na nie co zasm uconą w iadom ością, że Robin w ciąż zam ie rza poślubić kogoś inne go niż S trike , le cz zanim zdążyła coś dodać , w kie sze ni S trike ’a zabrzę czała kom órka. Dzw onił G raham Hardacre , je go stary kole ga z Wydziału do spraw S pe cjalnych. – Prze praszam – pow ie dział S trike do Nicka i Ilsy, odstaw iając tale rz z curry i podnosząc się z kanapy – Muszę ode brać , to w ażne ... Cze ść , Hardy! – Może sz rozm aw iać , Oggy? – spytał Hardacre , gdy S trike sze dł w stronę drzw i w e jściow ych. – T e raz już tak . – S trike dotarł trze m a krokam i do końca krótkie j ście żki w ogródku i w ysze dł na cie m ną ulicę , że by pospace row ać i zapalić . – Co dla m nie m asz? – S zcze rze m ów iąc, stary – odrze kł Hardacre , który w ydaw ał się ze stre sow any – byłoby znacznie łatw ie j, gdybyś tu przyje chał i sam na to spojrzał. Mam tu panią chorąży, która je st praw dziw ym w rzode m na dupie . J akoś się nie polubiliśm y. J e śli zacznę coś stąd w ysyłać i ona się o tym dow ie ... – A je śli przyjadę ? – Bądź w cze śnie rano, zostaw ię te pliki otw arte na kom pute rze . Prze z nie uw agę , rozum ie sz? Hardacre już kie dyś podzie lił się ze S trikie m inform acjam i, cze go, form alnie biorąc, nie pow inie n był robić . Dopie ro nie daw no prze niósł się do 3 5. se kcji. S trike w cale się nie dziw ił, że je go przyjacie l nie chce narobić sobie kłopotów . De te ktyw prze sze dł na drugą stronę ulicy, usiadł na niskim m urku otaczającym ogróde k prze d dom e m naprze ciw ko, zapalił papie rosa i spytał: – Warto bę dzie po to je chać aż do S zkocji? – T o zale ży, cze go szukasz . – Daw nych adre sów ... pow iązań rodzinnych... opinie le karskie i psychiatryczne te ż m ogłyby się przydać . Brockbanka zw olniono ze służby z przyczyn zdrow otnych w 20 0 3 roku, praw da? – Zgadza się – potw ie rdził Hardacre . J akiś hałas z tyłu spraw ił, że S trike w stał i się odw rócił. Właścicie l m urku, na którym sie dział, w łaśnie w yrzucał śm ie ci do kubła. Był drobnym m ę żczyzną około sze śćdzie siątki i w św ie tle uliczne j latarni S trike zauw ażył, jak irytacja na je go tw arzy ustę puje m ie jsca prze praszające m u uśm ie chow i

na w idok w zrostu i postury przybysza. De te ktyw oddalił się w olnym krokie m , m ijając dom y sze re gow e , prze d którym i sze le ściły bujne drze w a i żyw opłoty poruszane w iose nnym w ie trzykie m . Wkrótce m iały tu zaw isnąć chorągie w ki dla uczcze nia zaślubin kole jne j pary. Nie długo pote m szykow ał się ślub Robin. – Przypuszczam , że nie znalazłe ś zbyt w ie le na te m at L ainga – pow ie dział S trike le kko pytającym tone m . Karie ra w ojskow a S zkota trw ała króce j niż Brockbanka. – Nie ... Ale , Chryste , w ygląda na to, że nie zły z nie go num e r – stw ie rdził Hardacre . – Dokąd trafił z G lasshouse ? G lasshouse było w ojskow ym w ię zie nie m w Colche ste r, gdzie um ie szczano w szystkich skazanych członków pe rsone lu w ojskow e go, zanim trafili do cyw ilne go w ię zie nia. – Do HMP Elm le y. Późnie j nic na je go te m at nie m am y, bę dzie sz m usiał spróbow ać w syste m ie nadzoru kuratorskie go. – T aa – pow ie dział S trike , w ydm uchując dym w stronę gw ie ździste go nie ba. Obaj z Hardacre ’e m w ie dzie li, że ponie w aż S trike nie je st już funkcjonariusze m , m a nie w ię ksze praw o dostę pu do dokum e ntacji syste m u nadzoru kuratorskie go niż zw ykły śm ie rte lnik . – Hardy, skąd dokładnie pochodzi L aing? – Z Me lrose . Kie dy się zaciągnął, jako najbliższe go kre w ne go podał m atkę ... S praw dziłe m . – Me lrose – pow tórzył z zadum ą S trike . Pom yślał o sw oich dw óch klie ntach: o dzianym kre tynie podnie cającym się tym , że m oże być rogacze m , oraz o bogate j żonie i m atce płacące j S trike ’ow i za dow ody prze ciw ko m ę żow i, od które go ode szła i który te raz prze śladow ał ich synów . Psychotata był w Chicago, a poczynania Platyny z pe w nością m ogły pozostać nie udokum e ntow ane prze z dw adzie ścia czte ry godziny. Pozostaw ała oczyw iście m ożliw ość , że żade n z pode jrze w anych prze z S trike ’a m ę żczyzn nie m a nic w spólne go z nogą i że to w szystko je st je dynie w ytw ore m je go um ysłu. A harvest of lim bs [4] ... – Dale ko je st z Edynburga do Me lrose ? – Mnie j w ię ce j godzina, półtore j jazdy. S trike zgasił papie rosa w rynsztoku. – Hardy, m ógłbym przyje chać nocnym pociągie m w ponie działe k rano, skoczyć do cie bie do biura, a pote m poje chać do Me lrose i spraw dzić , czy

L aing nie w rócił do rodziny albo czy ktoś przypadkie m nie w ie , gdzie on te raz je st . – S upe r. Oggy, odbiorę cię z dw orca, je śli dasz m i znać , gdzie w ysiądzie sz . W zasadzie – Hardacre szykow ał się do aktu szczodrości – je śli zam ie rzasz przyje chać tylko na je de n dzie ń, pożyczę ci sw ój sam ochód. S trike nie od razu w rócił do zacie kaw ionych przyjaciół i zim ne go curry. Paląc nastę pne go papie rosa, space row ał po ciche j ulicy i m yślał. Pote m sobie przypom niał, że w nie dzie lę w ie czore m m iał iść z Elin na konce rt w S outhbank Ce ntre . Chciała w nim w zbudzić zainte re sow anie m uzyką klasyczną, choć nie krył, że nigdy za taką nie prze padał. S pojrzał na ze gare k . Było już za późno, że by zadzw onić i odw ołać spotkanie . Pom yślał, że bę dzie m usiał o tym pam ię tać nastę pne go dnia. G dy w racał do dom u, je go m yśli znow u popłynę ły w stronę Robin. Bardzo rzadko w spom inała o ślubie , do które go zostało zale dw ie dw a i pół m ie siąca. S łysząc, jak m ów i Wardle ’ow i o je dnorazow ych aparatach fotograficznych dla gości, uśw iadom ił sobie , jak nie w ie le ją dzie li od zostania panią Cunliffe . „J e st je szcze czas” – pom yślał, le cz nie spre cyzow ał na co.

12

... the w ritings done in blood.

[...] słow a napisane krw ią.

Blue Öyste r Cult , O D ’d on L ife Itself

Wie lu m ę żczyznom m ogłoby się w ydaw ać , że branie pie nię dzy za śle dze nie w L ondynie w ystrzałow e j blondynki to sam a przyje m ność , le cz obse rw ow anie Platyny coraz bardzie j S trike ’a nudziło. Po godzinach w ysiadyw ania na Houghton S tre e t , gdzie od czasu do czasu na zbudow anych ze szkła i stali pasażach L ondon S chool of Econom ics pojaw iała się półe tatow a striptize rka w drodze do bibliote ki, S trike posze dł za nią do S pe arm int Rhino na zm ianę zaczynającą się o czw arte j po południu. T am się urw ał: m iał o szóste j spotkanie z Wardle ’e m , a Rave n obie cała zadzw onić , gdyby Platyna zrobiła coś nie stosow ne go. Zjadł kanapkę w skle pie nie dale ko pubu, w którym się um ów ili. Raz zadzw oniła je go kom órka, ale w idząc, że to L ucy, zacze kał, aż połączy się z pocztą głosow ą. Coś m u m ów iło, że nie długo są urodziny je go siostrze ńca J acka, a nie m iał zam iaru być na przyję ciu – nie po ostatnim razie , z które go zapam ię tał prze de w szystkim w ścibstw o m ate k zaprzyjaźnionych z je go siostrą i rozryw ające bę be nki w rzaski nadm ie rnie podnie conych i w padających w złość dzie ci. Pub Old Blue L ast stał na końcu G re at Easte rn S tre e t w S hore ditch. Był okazałym trzypię trow ym budynkie m z ce gły, zaokrąglonym niczym dziób łodzi. S trike pam ię tał, że kie dyś działał tam klub ze striptize m i burde l: podobno daw ny szkolny przyjacie l je go i Nicka stracił tam cnotę z kobie tą tak starą, że m ogłaby być je go m atką. T ablica um ie szczona tuż za drzw iam i obw ie szczała odrodze nie Old Blue L ast jako klubu m uzyczne go. S trike zobaczył, że te go w ie czoru od ósm e j bę dzie m ógł podziw iać w ystę py na żyw o ze społów Islington Boys’ Club, Re d Drape rs, In G olde n T e ars i Ne on Inde x. J e go usta w ykrzyw iły się w kpiącym uśm ie chu, gdy prze ciskał się do w yłożone j cie m nym dre w ne m sali, w które j olbrzym ie zabytkow e lustro za bare m opatrzono pozłacanym i lite ram i re klam ującym i jasne piw a z poprze dnie j e poki. S fe ryczne lam py ze szkła zw isały z w ysokie go sufitu, ośw ie tlając tłum m łodych m ę żczyzn i kobie t , z których w ię kszość w yglądała na stude ntów ubranych z nie zrozum iałą dla S trike ’a dbałością o aktualne tre ndy. Choć je go m atka w głę bi se rca była fanką ze społów w ystę pujących na stadionach, zabie rała syna do w ie lu takich klubów jak te n, gdzie kape le , w których grali je j przyjacie le , m ogły dać kilka w ystę pów , zanim z hukie m się rozpadły, by trzy m ie siące późnie j prze grupow ać się i pojaw ić w innym pubie . Old Blue L ast w ydał się S trike ’ow i zupe łnie nie w stylu Wardle ’a, który dotąd pił z nim je dynie w Fe athe rs nie dale ko S cotland Yardu. Pow ód

w ysze dł na jaw , gdy S trike dołączył do policjanta sam otnie stojące go z kufle m piw a przy barze . – Żona lubi Islington Boys’ Club. Um ów iliśm y się tu po pracy. S trike nie poznał je szcze żony Wardle ’a i choć nigdy się nad tym zbytnio nie zastanaw iał, przypuszczał, że je st hybrydą Platyny (ponie w aż Wardle zaw sze w odził w zrokie m za sztuczną opale nizną i skąpym odzie nie m ) i He lly, je dyne j znane j m u żony stołe czne go policjanta, zainte re sow ane j prze de w szystkim sw oim i dzie ćm i, dom e m i pikantnym i plotkam i. T o, że żona Wardle ’a lubiła grający indie rocka ze spół, o którym S trike nigdy w cze śnie j nie słyszał, i m im o że od razu poczuł do te go ze społu pogardę – podsunę ło m u m yśl, że z pe w nością je st cie kaw szą osobą niż ta, jakie j się spodzie w ał. – Co dla m nie m asz? – spytał Wardle ’a, zdobyw szy kufe l piw a od coraz bardzie j zaję te go barm ana. Na m ocy m ilczące go porozum ie nia ode szli od baru i zaję li ostatni w olny stolik dla dw óch osób. – S pe ce z zakładu m e dycyny sądow e j pracują nad nogą – pow ie dział Wardle , gdy usie dli. – Uw ażają, że nale żała do kobie ty w w ie ku od pię tnastu do dw udzie stu pię ciu lat i że kie dy te n face t ją ucinał, w łaścicie lka już nie żyła, tyle że , sądząc po skrze pnię ciu krw i, od nie daw na, a od ucię cia nogi do chw ili je j dorę cze nia tw oje j przyjaciółce Robin prze chow yw ano ją w zam rażarce . Od pię tnastu do dw udzie stu pię ciu lat . We dług oblicze ń S trike ’a Brittany Brockbank m iałaby te raz dw adzie ścia je de n. – Nie m ogą być bardzie j pre cyzyjni w spraw ie w ie ku? Wardle prze cząco pokrę cił głow ą. – Na razie nie są w stanie nicze go w ię ce j pow ie dzie ć . Dlacze go pytasz? – J uż ci m ów iłe m : Brockbank m iał pasie rbicę . – Brockbank – pow tórzył pow oli Wardle tone m św iadczącym o tym , że nikogo takie go nie pam ię ta. – J e de n z typów , którzy w e dług m nie m ogli prze słać nogę – pow ie dział S trike , nie kryjąc znie cie rpliw ie nia. – Były S zczur Pustynny. Duży, cie m now łosy face t z kalafiorow atym uche m i... – No, już w ie m ! – Wardle od razu się zde ne rw ow ał. – Chłopie , ciągle słyszę jakie ś nazw iska. Brockbank ... T o te n z tatuaże m na prze dram ie niu... – Nie , te n z tatuaże m to L aing – popraw ił go S trike . – S zkot , które go w pakow ałe m do pudła na dzie się ć lat . Brockbank obw inia m nie o uszkodze nie m ózgu. – A , tak . – J e go pasie rbica Brittany m iała na nodze starą bliznę . J uż ci m ów iłe m . – T ak, tak, pam ię tam .

S trike pow strzym ał się od kąśliw ości, pociągając łyk piw a. Byłby o w ie le pe w nie jszy, że je go pode jrze nia są traktow ane pow ażnie , gdyby naprze ciw ko sie dział je go stary kum pe l z Wydziału do spraw S pe cjalnych G raham Hardacre , a nie Wardle . Re lacje S trike ’a z Wardle ’e m od początku charakte ryzow ały się nie ufnością, a ostatnio także le kką ryw alizacją. Oce niał um ie ję tności de te ktyw istyczne Wardle ’a w yże j niż kilku innych funkcjonariuszy stołe czne j policji, z którym i m iał do czynie nia, m im o że Wardle podchodził do w łasnych te orii z ojcow ską sym patią, które j nigdy nie okazyw ał te oriom S trike ’a. – Pow ie dzie li cokolw ie k na te m at blizny na łydce ? – J e st stara. Pow stała na długo prze d śm ie rcią. – Kurw a m ać! – zaklął S trike . S tara blizna m ogła nie szcze gólnie inte re sow ać zakład m e dycyny sądow e j, le cz dla nie go m iała ogrom ne znacze nie . Właśnie te go się obaw iał. Naw e t Wardle , który przy każde j okazji m iał zw yczaj nabijać się ze S trike ’a, poczuł chyba coś na kształt e m patii na w idok zanie pokoje nia de te ktyw a. – S tary – pow ie dział (to te ż była now ość) – to nie Brockbank . T o Malle y. S trike w łaśnie te go się bał, bał się , że na sam o w spom nie nie o Malle yu Wardle rzuci się za nim w pogoń, zapom inając o innych pode jrzanych S trike ’a, podnie cony m yślą, że ujm ie bardzo groźne go gangste ra. – Masz dow ody? – spytał otw arcie S trike . – G rupa prze stę pcza z Harringay trudniła się strę cze nie m prostytute k z Europy Wschodnie j w L ondynie i Manche ste rze . Rozm aw iałe m z obyczajów ką. W ubie głym tygodniu zrobili nalot na burde l nie dale ko stąd i zabrali stam tąd dw ie Ukraine czki. – Wardle je szcze bardzie j ściszył głos. – Prze słuchują je nasze funkcjonariuszki. Podobno m iały przyjaciółkę , która m yślała, że je dzie do Wie lkie j Brytanii, że by zostać m ode lką, i nigdy nie spodobała je j się ta druga branża, naw e t gdy stłukli ją na kw aśne jabłko. Dw a tygodnie te m u Digge r w yw le kł ją z dom u za w łosy i odtąd je j nie w idziały. Digge ra te ż nie . – Dla Digge ra to codzie nność – pow ie dział S trike . – Co nie znaczy, że to je st je j noga. Czy ktokolw ie k słyszał, że by Digge r o m nie w spom inał? – T ak – oznajm ił zw ycię sko Wardle . S trike odstaw ił kufe l, z które go już m iał pociągnąć łyk . Nie spodzie w ał się tw ie rdzące j odpow ie dzi. – Napraw dę ? – J e dna z dzie w czyn, które obyczajów ka stam tąd zabrała, tw ie rdzi, że nie daw no słyszała, jak Digge r o tobie w spom inał. – W jakim konte kście ?

Wardle w ypow ie dział w ie losylabow e słow o: nazw isko bogate go rosyjskie go w łaścicie la kasyna, dla które go S trike rze czyw iście pracow ał pod konie c ubie głe go roku. S trike zm arszczył brw i. We dług nie go to, że Digge r w ie dział o pracy S trike ’a dla w łaścicie la kasyna, w cale nie znaczyło, że gangste r odkrył, iż ostatnią odsiadkę zaw dzię cza ze znaniom złożonym prze z de te ktyw a. Najnow sze w ie ści św iadczyły je dynie o tym , że Rosjanin zaczął się obracać w m ocno pode jrzanych krę gach, co zre sztą S trike zauw ażył już w cze śnie j. – A co obchodzi Digge ra, że Arcam aszcze w m i płaci? – Cóż , od cze go by tu zacząć? – w e stchnął Wardle , co w e dług S trike ’a było ogólnikow ością udającą sze rokie spojrze nie na spraw ę . – J e go grupa prze stę pcza działa na w ie lu frontach. Mów iąc najproście j, m am y gościa, które go sam w skazałe ś, m ów iąc, że już m u się zdarzyło prze syłać pocztą ucię te czę ści ciała, i który zniknął z m łodą dzie w czyną tuż prze d tym , zanim dostałe ś ucię tą nogę m łode j dzie w czyny. – W takim uję ciu to rze czyw iście brzm i prze konująco – pow ie dział S trike , nie czując się ani trochę prze konany. – Zrobiłe ś cokolw ie k w spraw ie L ainga, Brockbanka i Whittake ra? – J asne – odrze kł Wardle . – Kazałe m m oim ludziom ich zlokalizow ać . S trike m iał nadzie ję , że to praw da, i pow strzym ał się od w yraże nia w ątpliw ości, w ie dząc, że popsułby w te n sposób przyjazne stosunki z Wardle ’e m . – Mam y te ż nagranie z m onitoringu, na którym w idać kurie ra – dodał kom isarz . – No i? – T w oja kole żanka je st dobrym św iadkie m . T o rze czyw iście była honda. T re fne tablice re je stracyjne . Ubranie dokładnie takie , jak opisała. Odje chał na południow y zachód. T ak się składa, że tam faktycznie je st sie dziba firm y kurie rskie j. Ostatnia kam e ra uchw yciła go w Wim ble donie . Dale j nie m a już śladu ani po nim , ani po m otorze , ale jak pow ie działe m , tablice były tre fne . T e raz face t m oże być w szę dzie . – T re fne tablice – pow tórzył S trike . – Pie kie lnie dobrze to sobie zaplanow ał. Pub w ype łniał się ludźm i. Wyglądało na to, że ze spół zagra na pię trze : klie nci prze ciskali się w stronę drzw i prow adzących na górę i S trike słyszał znajom y pisk sprzę że nia m ikrofonu. – Mam dla cie bie coś je szcze – ośw iadczył be z e ntuzjazm u. – Obie całe m Robin, że dam ci kopie . T e go dnia rano w rócił do age ncji je szcze prze d św ite m . Prasa dała

za w ygraną i już nie próbow ała go zdybać przy drzw iach, ale znajom y ze skle pu z gitaram i naprze ciw ko zaw iadom ił S trike ’a, że fotore porte rzy czaili się tam aż do poprze dnie go dnia w ie czore m . Wardle spojrzał na kse rokopie dw óch listów . Wydaw ał się le kko zaintrygow any. – Oba przyszły w ciągu ostatnich dw óch m ie się cy – pow ie dział S trike . – Robin uw aża, że pow inie ne ś na nie spojrze ć . J e szcze po je dnym ? – spytał, w ykonując ge st w stronę praw ie puste go kufla Wardle ’a. S trike posze dł kupić dw a piw a, a Wardle zaczął czytać . G dy de te ktyw w rócił do stolika, kom isarz nadal trzym ał list podpisany R .L . S trike się gnął po drugi i prze czytał słow a napisane w yraźnym , zaokrąglonym pism e m pilne j ucze nnicy:

[...] że bę dę napraw dę sobą i napraw dę stanę się kom ple tna, dopie ro gdy pozbę dę się nogi. Nikt nie rozum ie , że to nie je st i nigdy nie bę dzie czę ść m nie . Rodzinie bardzo trudno zaakce ptow ać m oją potrze bę am putacji, w szyscy m yślą, że to m i prze jdzie , ale ty m nie rozum ie sz [...]

„Mylisz się ” – pom yślał S trike , rzucając kse rokopię z pow rote m na stolik . Przy okazji zauw ażył, że sw ój adre s w S he phe rd’s Bush napisała najw yraźnie j i najstarannie j, jak m ogła, że by je go odpow ie dź zaw ie rająca poradę , jak najle pie j uciąć sobie nogę , nie zaginę ła po drodze . Podpisała się Ke lse y, le cz nie podała nazw iska. Wardle , nadal zatopiony w le kturze drugie go listu, w ydał z sie bie prychnię cie w yrażające rozbaw ie nie połączone z odrazą. – J a pie rdolę , czytałe ś to? – Nie – odparł S trike . Do baru w ciskało się je szcze w ię ce j m łodych ludzi. S trike i Wardle raze m z kilkom a innym i osobam i po trzydzie stce nale że li do grona najstarszych klie ntów . De te ktyw dostrze gł ładną, bladą m łodą kobie tę um alow aną jak gw iazdka z lat czte rdzie stych, z cie nkim i czarnym i brw iam i, karm azynow ą szm inką na ustach i bladonie bie skim i w łosam i upię tym i w victory rolls, rozglądającą się w poszukiw aniu sw oje go chłopaka. – Robin czyta listy od św irów i m i je stre szcza, je śli uzna to za konie czne . – „Chcę m asow ać tw ój kikut – prze czytał Wardle na głos. – Chcę , że byś m nie używ ał jak żyw e j kuli. Chcę ...” J asna chole ra. Prze cie ż to naw e t nie je st

fizycznie ... Prze w rócił kartkę na drugą stronę . – „R .L .” J e ste ś w stanie odczytać te n adre s? – Nie . – S trike w ytę żył w zrok, ale pism o było ścisłe i nie zw ykle trudne do rozszyfrow ania. Na pie rw szy rzut oka je dynym czyte lnym słow e m w nabazgranym adre sie było „Waltham stow ”. – Eric, prze cie ż m iałe ś cze kać przy barze . Młoda kobie ta z bladonie bie skim i w łosam i i karm azynow ym i ustam i zjaw iła się przy stoliku obok, trzym ając drinka. Miała na sobie skórzaną kurtkę , a pod nią coś, co w yglądało jak le tnia sukie nka z lat czte rdzie stych. – Prze praszam , kochanie , gadam y o pracy – pow ie dział nie poruszony Wardle . – T o je st Corm oran S trike , a to April. Moja żona – dodał. – Cze ść – przyw itał się S trike , w yciągając ogrom ną dłoń. Nigdy by się nie dom yślił, że tak w ygląda żona Wardle ’a. Z pow odów , których na skute k zm ę cze nia nie chciało m u się analizow ać , nabrał do Wardle ’a w ię ksze j sym patii. – A , to ty! – zaw ołała April, posyłając S trike ’ow i prom ie nny uśm ie ch, podczas gdy Wardle zsunął kse rokopie listów ze stolika, złożył je i w sadził do kie sze ni. – Corm oran S trike ! Dużo o tobie słyszałam . Zostanie sz na konce rcie ? – Wątpię – odrze kł, choć w cale nie gburow ato. Była bardzo ładna. April z jakie goś pow odu nie chciała go w ypuścić z klubu. Oznajm iła, że m ają do nich dołączyć przyjacie le , i rze czyw iście , kilka m inut po je j przyjściu zjaw iło się je szcze sze ść osób. W grupie znalazły się dw ie kobie ty be z pary. S trike dał się nam ów ić na prze nie sie nie się z nim i na górę , gdzie znajdow ała się m ała sce na i sala w ype łniona ludźm i. W odpow ie dzi na je go pytania April w yjaw iła, że je st stylistką i w cze śnie j te go dnia pracow ała na planie zdję ciow ym dla pe w ne go m agazynu, a poza tym – dodała jak gdyby nigdy nic – doryw czo tańczy burle skę . – Burle skę ? – pow tórzył S trike na cały głos, gdyż w sali na pię trze znow u rozle gały się piski spow odow ane sprzę że nie m , co w yw ołało krzyki i ję ki prote stu ze strony ze branych tam pijących. „Czy to przypadkie m nie je st artystyczny striptiz?” – zastanaw iał się , gdy April dzie liła się z nim inform acją, że je j przyjaciółka Coco – dzie w czyna z w łosam i koloru pom idora, która uśm ie chnę ła się do nie go i figlarnie pom achała palcam i – te ż tańczy burle skę . Wydaw ali się zgraną paczką i żade n z m ę żczyzn nie re agow ał na nie go tą m ę czącą drażliw ością, jaką prze jaw iał Matthe w , ile kroć S trike znalazł się w je go zasię gu. Corm oran od daw na nie słuchał m uzyki na żyw o. Pe tite Coco już w yraziła pragnie nie , że by ktoś ją podniósł, aby m ogła le pie j w idzie ć ...

G dy Islington Boys’ Club w sze dł na sce nę , S trike w bre w sw oje j w oli cofnął się do czasów i ludzi, o których starał się nie m yśle ć . Unosząca się w pow ie trzu w oń zw ie trzałe go potu, znajom y dźw ię k dostrajanych gitar, szum w łączone go m ikrofonu – byłby w stanie to w szystko znie ść , gdyby postura i gibka androgyniczność w okalisty nie skojarzyły m u się z Whittake re m . Czte ry takty późnie j S trike już w ie dział, że w ychodzi. Nie m iał nic do zarzuce nia te m u rodzajow i cię żkie go, gitarow e go rocka: ze spół grał dobrze i m im o nie fortunne go podobie ństw a do Whittake ra w okalista m iał przyzw oity głos. Daw nie j zbyt czę sto skazany na to środow isko, tym raze m m ógł sw obodnie poszukać spokoju oraz czyste go pow ie trza i zam ie rzał skorzystać z te go przyw ile ju. Krzyknął na poże gnanie do Wardle ’a, pom achał i uśm ie chnął się do April, która puściła do nie go oko i te ż pom achała, po czym ruszył do w yjścia i dzię ki sw e j m asie z łatw ością prze cisnął się prze z tłum spoconych i już zdyszanych ludzi. Dotarł do drzw i, gdy Islington Boys’ Club skończył pie rw szą piose nkę . Braw a na górze zabrzm iały jak stłum ione bę bnie nie gradu w blaszany dach. J uż po chw ili oddalał się z ulgą w stronę szum iących odgłosów ruchu uliczne go.

13

In the presence of another w orld.

W obe cności inne go św iata.

Blue Öyste r Cult , In the Presence of Another World

W sobotę rano Robin i je j m atka w zię ły stare go land rove ra i poje chały ze sw oje go rodzinne go m iaste czka Masham do kraw cow e j w Harrogate na popraw ki sukni ślubne j. Krój został zm ie niony, gdyż początkow o ślub m iał się odbyć w styczniu, a te raz kre ację szykow ano na lipie c . – S chudła pani – pow ie działa starszaw a kraw cow a, w pinając szpilki w zdłuż tylne j czę ści gorse tu. – L e pie j nie ch już pani nie chudnie . T a suknia je st stw orzona dla le kkich krągłości. Robin w ybrała m ate riał i krój ponad rok te m u, inspirując się trochę kre acją Elie go S aaba, na którą je j rodziców , w ykładających te ż za pół roku forsę na połow ę w e se la je j starsze go brata S te phe na, z pe w nością nie byłoby stać . Pe nsja, jaką S trike w ypłacał Robin, nie starczyłaby naw e t na tę tańszą w e rsję . Ośw ie tle nie w przym ie rzalni było korzystne , le cz odbicie Robin w lustrze ze złotą ram ą w yglądało zbyt blado, m iała cię żkie pow ie ki i zm ę czone oczy. Nie była pe w na, czy prze robie nie sukni na m ode l be z ram iącze k to dobry pom ysł. W oryginalnym kroju podobały je j się m ię dzy innym i długie rę kaw y. A m oże po prostu była zm ę czona roztrząsanie m te m atu sukni. W przym ie rzalni pachniało now ą w ykładziną i w oskie m do dre w na. G dy L inda, m atka Robin, patrzyła, jak kraw cow a upina, podw ija i prostuje m e try szyfonu, Robin, przygnę biona sw oim odbicie m w lustrze , skupiła się na um ie szczonym w kącie stojaczku z kryształow ym i diade m am i i sztucznym i kw iatam i. – Proszę m i przypom nie ć , czy dobrałyśm y już nakrycie głow y? – spytała kraw cow a m ająca bardzo czę sto spotykany te ż w śród pe rsone lu pie lę gniarskie go zw yczaj nadużyw ania pie rw sze j osoby liczby m nogie j. – Prze d zim ow ym ślube m skłaniałyśm y się w stronę diade m u, praw da? Myślę , że do sukni be z ram iącze k w arto spróbow ać kw iatów . – Kw iaty byłyby ładne – zgodziła się L inda stojąca w rogu pom ie szcze nia. Matka i córka były bardzo podobne . Choć szczupła nie gdyś talia L indy się posze rzyła, a je j w yblakłe rudozłote w łosy nie dbale upię te na czubku głow y były poprze tykane siw izną, m iała takie sam e nie bie skoszare oczy jak córka i w łaśnie skupiała je na sw oim drugim dzie cku z zatroskanie m i prze nikliw ością, które S trike ’ow i w ydałyby się kom icznie znajom e . Robin przym ie rzyła całą gam ę kw ie cistych stroików , ale żade n je j się nie spodobał. – Chyba pozostanę przy diade m ie – stw ie rdziła. – A m oże św ie że kw iaty? – podsunę ła L inda.

– T ak – pow ie działa Robin, nagle ow ładnię ta pragnie nie m uw olnie nia się od zapachu w ykładziny i sw oje go obram ow ane go odbicia. – Chodźm y zobaczyć , czy kw iaciarka m oże coś doradzić . Ucie szyła się , że prze z kilka m inut bę dzie m iała przym ie rzalnię tylko dla sie bie . Wysw obadzając się z sukni i w kładając dżinsy oraz sw e te r, szukała przyczyn sw oje go kie pskie go hum oru. Choć żałow ała, że om inę ło ją spotkanie S trike ’a z Wardle ’e m , chciała jak najszybcie j oddalić się o tych kilkase t kilom e trów od taje m nicze go m ę żczyzny w cze rni, który dostarczył je j ucię tą nogę . Wcale je dnak nie czuła, że udało je j się ucie c . J uż w jadącym na północ pociągu znow u pokłóciła się z Matthe w . Naw e t tutaj, w przym ie rzalni przy J am e s S tre e t , gnę biły ją coraz licznie jsze lę ki: topnie jące zle ce nia age ncji, strach o to, co się stanie , je śli S trike nie bę dzie m ógł je j dłuże j zatrudniać . G dy się już ubrała, spojrzała na kom órkę . Nie było żadnych w iadom ości od S trike ’a. Kw adrans późnie j w śród w iade r z m im ozam i i liliam i m ów iła praw ie w yłącznie m onosylabam i. Kw iaciarka robiła dużo zam ie szania i uw ijała się , przystaw iając kw iaty do w łosów Robin i nie chcący dopuszczając do te go, że krople zim ne j, zie lonkaw e j w ody skapnę ły z długie j łodygi róży na je j kre m ow y sw e te r. – Chodźm y do Be ttys – zaproponow ała L inda, gdy w re szcie zam ów iły stroik z kw iatów . Be ttys of Harrogate było m ie jscow ą instytucją, he rbaciarnią od daw na działającą w uzdrow isku. Na ze w nątrz, gdzie klie nci cze kali pod czarno-złotą szklaną m arkizą, w isiały kosze z kw iatam i, a w środku były lam pki z pusze k po he rbacie i zdobione dzbanki, m ię kkie krze sła i ke lne rki w fartuszkach w ykonanych te chniką broderie anglaise. Robin od dzie cka uw ie lbiała patrze ć prze z szklaną ladę na rzę dy tłustych m arce panow ych św ine k oraz obse rw ow ać m atkę kupującą które ś z luksusow ych ciast ow ocow ych zapraw ionych alkohole m i sprze daw anych w osobliw ych spe cjalnych puszkach. Dziś, sie dząc obok okna i patrząc na kw ie tniki z roślinam i w podstaw ow ych kolorach przypom inające ge om e tryczne figury zrobione z plaste liny dzie cię cym i rączkam i, Robin zre zygnow ała z je dze nia, poprosiła tylko o dzbane k he rbaty i znow u spojrzała na kom órkę . Nic . – Wszystko w porządku? – spytała L inda. – T ak – zape w niła Robin. – Zastanaw iałam się tylko, czy są jakie ś w iadom ości. – J akie w iadom ości? – Na te m at nogi – odrze kła Robin. – Wczoraj w ie czore m S trike spotkał się

z Wardle ’e m ... z ofice re m stołe czne j policji. – Aha – pow ie działa L inda i zapadła cisza, trw ająca aż do m om e ntu, gdy podano he rbatę . L inda zam ów iła G rube go Nicponia, je dną z ogrom nych babe cze k Be ttys. Posm arow ała ją m asłe m i dopie ro w te dy spytała: – Próbuje cie z Corm orane m znale źć człow ie ka, który przysłał tę nogę , praw da? Coś w tonie m atczyne go głosu podpow iadało Robin, że nale ży zachow ać ostrożność . – Po prostu inte re suje nas, co robi w te j spraw ie policja. – Aha – pow ie działa L inda, żując i obse rw ując Robin. Robin była rozdrażniona i m iała z te go pow odu poczucie w iny. S uknia ślubna dużo kosztow ała, a ona nie okazyw ała żadne j w dzię czności. – Prze praszam , że je ste m opryskliw a. – Nic się nie stało. – Chodzi o to, że Matthe w ciągle nie m oże prze bole ć , że pracuję dla Corm orana. – T ak, słysze liśm y co nie co dzisiaj w nocy. – O Boże , m am o, prze praszam ! Robin m yślała, że kłócili się cicho i nie obudzili rodziców . S prze czali się w drodze do Masham , zaw ie sili broń na czas kolacji z je j rodzicam i, a pote m w rócili do kłótni w salonie , kie dy L inda i Michae l poszli spać . – Czę sto padało im ię Corm orana, praw da? Przypuszczam , że Matthe w ... – On w cale się nie m artw i! – zaprze czyła Robin. Matthe w uparcie traktow ał pracę Robin jak rodzaj żartu, ale gdy był zm uszony brać ją pow ażnie – na przykład kie dy ktoś przysyłał je go narze czone j ucię tą nogę – racze j się złościł, niż nie pokoił. – No cóż , je śli się nie m artw i, to pow inie n – odrze kła L inda. – Robin, ktoś ci przysłał fragm e nt ciała m artw e j kobie ty. J akiś czas te m u zadzw onił do nas Matt i pow iadom ił, że trafiłaś do szpitala z w strząśnie nie m m ózgu. Nie m ów ię , że byś ode szła z te j pracy! – dodała, nie dając się zastraszyć urażone j m inie Robin. – Wie m , że w łaśnie to chce sz robić! W każdym razie – w cisnę ła w ię kszą czę ść G rube go Nicponia do nie staw iające j oporu rę ki Robin – nie zam ie rzałam pow ie dzie ć , że Matt się m artw i. Zam ie rzałam spytać , czy je st zazdrosny. Robin sączyła m ocną he rbatę , spe cjalność Be ttys. Mim ochode m pom yślała, czy nie w arto by kupić kilku tore be k do age ncji. Waitrose w Ealing nie ofe row ał nicze go rów nie dobre go. S trike lubił m ocną he rbatę . – T ak, Matt je st zazdrosny – przyznała w końcu.

– Zakładam , że nie m a pow odów . – Oczyw iście , że nie ! – oburzyła się Robin. Czuła się zdradzona. Matka zaw sze stała po je j stronie , zaw sze ... – Nie m asz się co de ne rw ow ać – rze kła nie w zruszona L inda. – Nie suge row ałam , że zrobiłaś coś, cze go nie pow innaś. – T o dobrze – pow ie działa Robin, odruchow o je dząc babe czkę . – Bo nie zrobiłam . T o m ój sze f, nikt w ię ce j. – I tw ój przyjacie l – dodała L inda. – S ądząc po tym , jak o nim m ów isz . – T ak – przyznała Robin, le cz uczciw ość zm usiła ją do sprostow ania: – Ale to coś inne go niż zw yczajna przyjaźń. – Dlacze go? – On nie lubi rozm aw iać o spraw ach osobistych. Prę dze j w ycisnę łabyś w odę z kam ie nia. Nie licząc pe w ne go pam ię tne go w ie czoru – pote m praw ie o nim nie w spom inali – gdy S trike tak bardzo się upił, że le dw ie m ógł ustać , w zasadzie nigdy nie dzie lił się spontanicznie inform acjam i ze sw oje go pryw atne go życia. – Ale dobrze się dogaduje cie ? – No, bardzo dobrze . – Wie lu m ę żczyzn nie potrafi znie ść , że ich druga połow a dobrze się dogaduje z innym i m ę żczyznam i. – Co m am zrobić , pracow ać w yłącznie z kobie tam i? – Nie – pow ie działa L inda. – Mów ię tylko, że Matthe w najw yraźnie j czuje się zagrożony. Czasam i Robin pode jrze w ała, że w e dług m atki pow inna była poznać w ię ce j chłopaków , zanim zw iązała się z Matthe w . Łączyła je m ocna w ię ź , Robin była je j je dyną córką. T e raz, w śród kaw iarniane go postukiw ania i pobrzę kiw ania, Robin uśw iadom iła sobie , cze go się boi: L inda m ogła je j pow ie dzie ć , że je śli chce , je szcze nie je st za późno, że by odw ołać ślub. Robin była zm ę czona i przygnę biona, le cz choć m ie li za sobą kilka burzliw ych m ie się cy, w ie działa, że kocha Matthe w . S uknia była uszyta, ce re m onia w koście le um ów iona, przyję cie praw ie opłacone . Musiała brnąć dale j i dotrze ć do linii m e ty. – S trike m i się nie podoba. Poza tym je st w zw iązku: spotyka się z Elin T oft . T o pre ze nte rka Radia T hre e . Miała nadzie ję , że ta w iadom ość odw róci uw agę m atki bę dące j zapaloną słuchaczką program ów radiow ych podczas gotow ania i pracy w ogrodzie . – Elin T oft? T o ta prze pię kna blondynka, która nie daw no opow iadała w ie czore m w te le w izji o kom pozytorach e poki rom antyzm u? – spytała L inda. – Chyba tak – odrze kła Robin z w yraźnym brakie m e ntuzjazm u i m im o

że je j taktyka dyw e rsyjna okazała się skute czna, zm ie niła te m at . – Wię c pozbyw acie się land rove ra? – T ak . Oczyw iście nic za nie go nie dostanie m y. Może oddam y go na złom ... na nic się już nie przyda – pow ie działa L inda, le cz po chw ili zaśw itała je j nagła m yśl: – Chce cie go z Matthe w ? Ma zrobione opłaty na najbliższy rok i zaw sze jakoś prze chodzi prze gląd. Robin żuła babe czkę i m yślała. Matthe w be z prze rw y narze kał na brak sam ochodu, w iążąc te n nie dostate k z je j niską pe nsją. Na w idok audi A3 cabrio nale żące go do m ę ża je go siostry dosłow nie skrę cało go z zazdrości. Robin w ie działa, że nie zadow oli go stary, poobijany land rove r, w którym w ie cznie czuć było m okrym pse m i kaloszam i. Ubie głe j nocy o pie rw sze j w salonie je j rodziców prze dstaw ił listę szacunkow ych zarobków ich w szystkich rów ie śników , trium falnie konkludując, że płaca Robin znajduje się na sam ym końcu te j tabe li ligow e j. Czując nagły przypływ złośliw ości, w yobraziła sobie , jak m ów i narze czone m u: „Matt , prze cie ż m am y land rove ra, nie m usim y już odkładać na audi!”. – Mógłby się bardzo przydać w pracy, kie dy trze ba w yje chać poza L ondyn – zauw ażyła. – S trike nie bę dzie m usiał brać sam ochodu z w ypożyczalni. – Mhm – m ruknę ła L inda, błądząc chyba gdzie ś m yślam i, le cz ze w zrokie m skupionym na tw arzy Robin. G dy w róciły do dom u, Matthe w nakryw ał do stołu ze sw oim przyszłym te ście m . Zw ykle był bardzie j pom ocny w kuchni rodziców Robin niż w ich w spólnym m ie szkaniu. – J ak w ygląda suknia? – spytał, co, jak przypuszczała Robin, było próbą poje dnania. – W porządku – odparła. – Czy w yjaw ie nie cze goś w ię ce j przynosi pe cha? – zażartow ał, a po chw ili, w idząc, że Robin się nie uśm ie cha, dodał: – Założę się , że tak czy inacze j w yglądasz pię knie . Łagodnie jąc, w yciągnę ła do nie go rę kę , a on puścił do nie j oko i czule ścisnął je j palce . Pote m L inda z hukie m postaw iła m ię dzy nim i półm ise k tłuczonych zie m niaków i oznajm iła Matthe w , że podarow ała im stare go land rove ra. – Co? – spytał, a na je go tw arzy odm alow ało się w yraźne rozczarow anie . – Ciągle pow tarzasz, że chce sz m ie ć sam ochód – obruszyła się Robin w im ie niu m atki. – No tak, ale ... land rove r w L ondynie ? – Dlacze go nie ? – Zrujnuje je go im age – pow ie dział brat Robin, Martin, który w łaśnie

w sze dł do pokoju z gaze tą w rę ce . Czytał o koniach startujących w popołudniow e j gonitw ie G rand National. – Ale dla cie bie , Rob, land rove r bę dzie jak ulał. J uż w idzę , jak raze m z Kute rnogą pę dzicie nim na m ie jsce jakie jś zbrodni. Matthe w zacisnął zę by. – Zam knij się , Martin – w arknę ła Robin, piorunując brata w zrokie m , gdy usiadł przy stole . – I chciałabym zobaczyć , jak nazyw asz S trike ’a Kute rnogą, stojąc z nim tw arzą w tw arz – dodała. – Pe w nie by się uśm iał – odrze kł be ztrosko Martin. – Dlate go że je ste ście tacy podobni? – odparow ała szorstkim tone m . – Bo obydw aj m acie na koncie olśnie w ające dokonania w oje nne , ryzykow aliście życie i utratę kończyn? Martin jako je dyny z czw orga m łodych Ellacottów nie posze dł na studia i jako je dyny nadal m ie szkał z rodzicam i. Zaw sze był bardzo w yczulony na najm nie jsze aluzje pod adre se m je go m arnych osiągnię ć . – O co ci, kurw a, chodzi? Pow inie ne m pójść do w ojska? – zape rzył się . – Martin! – skarciła go L inda. – Nie w yrażaj się ! – Cie bie te ż obje żdża za to, że nadal m asz obie nogi, Matt? – spytał Martin. Robin rzuciła nóż i w ide le c na stół i w yszła z kuchni. Znow u w rócił do nie j obraz ucię te j nogi z lśniącą, białą piszcze lą w ystającą z m artw e go ciała i z przybrudzonym i paznokciam i, które w łaścicie lka zape w ne w olałaby w yczyścić albo pom alow ać , zanim ktokolw ie k je zobaczy... Rozpłakała się po raz pie rw szy, odkąd dostała paczkę . Prze z łzy nie w idziała naw e t w zoru na stare j w ykładzinie na schodach i m usiała po om acku szukać gałki w drzw iach do sypialni. Pode szła do łóżka i padła tw arzą w dół na czystą narzutę . Drżały je j ram iona, klatka pie rsiow a gw ałtow nie unosiła się i opadała, a Robin przyciskała rę ce do m okre j tw arzy, próbując stłum ić szloch. Nie chciała, że by ktokolw ie k za nią posze dł, nie chciała m usie ć m ów ić i w yjaśniać , chciała je dynie zostać sam a i w yzw olić e m ocje , które pow ściągała, że by prze trw ać tydzie ń w pracy. W sw obodzie , z jaką je j brat m ów ił o am putacji, pobrzm ie w ały e cha dow cipów Corm orana na te m at ucię te j nogi. Zginę ła kobie ta, i to praw dopodobnie w potw ornych, brutalnych okolicznościach, a w yglądało na to, że tylko Robin się tym prze jm uje . Śm ie rć i topór zre dukow ały tę nie znaną dzie w czynę do kaw ałka m ię sa, do proble m u, który nale żało rozw iązać , a ona, Robin, czuła się tak, jakby była je dyną osobą pam ię tającą, że te j nogi używ ała żyw a, oddychająca istota ludzka, być m oże je szcze tydzie ń te m u...

Po dzie się ciu m inutach nie prze rw ane go płaczu prze w róciła się na ple cy, otw orzyła załzaw ione oczy i roze jrzała się po sw oim daw nym pokoju, jakby m ógł przyjść je j z pom ocą. Kie dyś w ydaw ał je j się je dynym be zpie cznym m ie jsce m na zie m i. Prze z trzy m ie siące po rzuce niu studiów praw ie z nie go nie w ychodziła, naw e t że by coś zje ść . Wte dy ściany m iały w ście kle różow y kolor bę dący nastę pstw e m błę dne j de cyzji podję te j w czasie re m ontu, gdy Robin m iała sze snaście lat . Pam ię tała jak prze z m głę , że nie była zadow olona z e fe ktu, le cz nie chciała prosić ojca o prze m alow anie , w ię c zasłoniła krzykliw y róż w szystkim i plakatam i, jakie m iała. Naprze ciw nie j, na ścianie w nogach łóżka w isiało olbrzym ie zdję cie De stiny’s Child. Choć te raz nie było tam nicze go oprócz gładkie j bladozie lone j tape ty położone j prze z L indę , gdy Robin w yprow adziła się z dom u, że by dołączyć do Matthe w w L ondynie , Robin w ciąż potrafiła przyw ołać w ize runki Be yoncé , Ke lly Row land i Miche lle William s w patrujących się w nią z okładki płyty S urvivor. T e n obraz był nie odłącznie zw iązany z najgorszym okre se m w je j życiu. Na ścianie w isiały tylko dw a zdję cia w ram kach: na je dnym była Robin z kole gam i i kole żankam i z szóste j klasy w ostatnim dniu szkoły (Matthe w stał w ostatnim rzę dzie , najprzystojnie jszy chłopak w klasie , nie w ykrzyw iał się i odm ów ił w łoże nia śm ie szne go nakrycia głow y), a na drugim dw unastole tnia Robin je chała na Angusie , kucyku rasy Highland, żyjącym na farm ie je j w uja kosm atym , silnym i upartym stw orze niu, które Robin hołubiła m im o je go krnąbrności. Zre zygnow ana i w ycze rpana, zam rugała, że by pow strzym ać kole jne łzy i grzbie tam i dłoni w ytarła m okrą tw arz . Z kuchni dobie gały ją nie w yraźne głosy. Była pe w na, że je j m atka doradza Matthe w , by na jakiś czas zostaw ił Robin w spokoju, i m iała nadzie ję , że Matt je j posłucha. Czuła, że m ogłaby prze spać re sztę w e e ke ndu. G odzinę późnie j, gdy nadal le żała na sze rokim łóżku, sm ę tnie patrząc prze z okno na w ie rzchołe k lipy w ogrodzie , Matthe w zapukał do drzw i i w sze dł z kubkie m he rbaty. – T w oja m am a pom yślała, że chę tnie się cze goś napije sz . – Dzię ki – pow ie działa Robin. – Wszyscy bę dzie m y oglądali gonitw ę . Mart postaw ił duże pie niądze na Ballabriggsa. Ani słow a o je j przygnę bie niu czy cham skich uw agach Martina. S w oim zachow anie m Matthe w daw ał je j do zrozum ie nia, że w pe w ie n sposób się skom prom itow ała i postanow ił je j w skazać w yjście z sytuacji. Od razu w ie działa, że Matt nie m a poję cia, co czuła, gdy zobaczyła tę nogę i je j

dotknę ła. Nie , po prostu go drażniło, że S trike , które go żadne z Ellacottów nie m iało okazji poznać , znow u staw ał się te m ate m w e e ke ndow ych rozm ów . T o była pow tórka z S arah S hadlock na m e czu rugby. – Nie lubię patrze ć , jak konie skrę cają sobie karki – pow ie działa. – Zre sztą m am trochę pracy. S tał, patrząc na nią z góry, a pote m w ysze dł, zam ykając drzw i odrobinę zbyt gw ałtow nie i nie dokładnie , w skute k cze go odskoczyły z pow rote m . Robin usiadła, przygładziła w łosy, w zię ła głę boki odde ch, a pote m poszła po le żącą na toale tce torbę z laptope m . Miała w yrzuty sum ie nia, zabie rając go w podróż do dom u z nadzie ją, że znajdzie czas na coś, co na w łasny użyte k nazyw ała sw oim i liniam i dochodze nia. Wspaniałom yślne prze bacze nie m alujące się na tw arzy Matthe w położyło kre s tym w yrzutom . Nie ch sobie ogląda gonitw ę . Ona m iała cie kaw sze rze czy do roboty. Pode szła do łóżka, położyła pod ple cy ste rtę podusze k, otw orzyła laptopa i prze szła do zakłade k, o których z nikim nie rozm aw iała, naw e t ze S trikie m , be z w ątpie nia gotow ym nazw ać to stratą czasu. S pę dziła już kilka godzin, analizując dw ie odrę bne , ale pow iązane ze sobą linie dochodze nia zainspirow ane listam i, które S trike na je j usilną prośbę zabrał na spotkanie z Wardle ’e m : kom unikat m łode j kobie ty pragnące j pozbyć się nogi oraz list osoby de klarujące j chę ć robie nia z kikute m S trike ’a rze czy, od których Robin zbie rało się na le kkie m dłości. Robin zaw sze fascynow ały m e chanizm y rządzące ludzkim um ysłe m . Prze z jakiś czas studiow ała psychologię . Młoda kobie ta, która napisała do S trike ’a, najw yraźnie j cie rpiała na BIID, czyli apote m nofilię : irracjonalne pragnie nie pozbycia się zdrow e j czę ści ciała. Po prze czytaniu kilku artykułów naukow ych w inte rne cie , Robin już w ie działa, że osoby cie rpiące na BIID są nie liczne i że przyczyna ich stanu nie je st znana. Zaglądając na strony w sparcia, uśw iadom iła sobie , jak bardzo inni ludzie nie znoszą chorych z tym zaburze nie m . Na forach roiło się od złośliw ych kom e ntarzy, w których oskarżano cie rpiących na BIID o pragnie nie statusu kojarzące go się z nie szczę śliw ym w ypadkie m albo chorobą, o chę ć zw róce nia na sie bie uw agi w grote skow y i odrażający sposób. Na te ataki odpow iadano w rów nie złośliw y sposób: czy autor napraw dę m yśli, że chory chce m ie ć BIID? Czy nie rozum ie , jak trudno je st być transable de m – pragnąć paraliżu albo am putacji, potrze bow ać ich? Robin zastanaw iała się , co S trike pom yślałby o historiach osób chorych na BIID, gdyby je prze czytał. Przypuszczała, że nie okazałby im w spółczucia. Na dole otw orzyły się drzw i do salonu. Usłyszała fragm e nt w ystąpie nia kom e ntatora, je j ojcie c w ygonił stare go cze koladow e go labradora, który puścił

bąka, a Martin się roze śm iał. Ku sw oje m u rozgorycze niu w ycze rpana Robin nie była w stanie przypom nie ć sobie nazw iska m łode j dzie w czyny, która napisała do S trike ’a, prosząc o radę w kw e stii pozbycia się nogi, le cz w ydaw ało je j się , że była to Kylie albo jakoś tak . Prze w ijając pow oli najpopularnie jszą inte rne tow ą stronę w sparcia, w ypatryw ała nazw użytkow ników m ogących w jakikolw ie k sposób się z nią kojarzyć – gdzie bow ie m je śli nie do cybe rprze strze ni zw róciłaby się nastolatka z rzadką obse sją, że by podzie lić się sw oim i fantazjam i? Drzw i do pokoju, w ciąż uchylone po w yjściu Matthe w , otw orzyły się i do środka w człapał w ypę dzony labrador Row ntre e . Podsze dł do Robin, która odruchow o podrapała go za uszam i, a nastę pnie klapnął obok łóżka. Prze z chw ilę ude rzał ogone m w podłogę , a późnie j, cię żko dysząc, zapadł w se n. Przy akom paniam e ncie je go chrapliw e go sapania Robin dale j prze cze syw ała fora. Zupe łnie nie spodzie w anie poczuła te n dre szcz podnie ce nia, który poznała, pracując u S trike ’a, i który był błyskaw iczną nagrodą za znale zie nie m ale ńkie j inform acji m ogące j m ie ć jakie ś znacze nie , nie m ie ć żadne go albo – czasam i – znaczyć w szystko.

Niemamgdziesięzwrócić: Wiecie cokolwiek na temat Camerona Strike’a?

Robin w strzym ała odde ch i otw orzyła całą dyskusję .

W@nBee[5]: tego detektywa z jedną nogą? no, to weteran. Niemamgdziesięzwrócić: Słyszałam, że mógł to zrobić sam. W@nBee: Nie, poszukaj w sieci, był w Afganistanie.

I to w szystko. Robin prze cze sała inne dyskusje na forum , le cz użytkow nik Nie m am gdzie się zw rócić nie zostaw ił kole jnych pytań i w ię ce j się nie pokazał. T o je szcze nic nie znaczyło: m ógł zm ie nić nazw ę . Robin szukała, dopóki nie doszła do w niosku, że zajrzała w każdy zakąte k strony, le cz nazw isko S trike ’a te ż już się nie pojaw iło. Jej podnie ce nie słabło. Naw e t zakładając, że autorka listu

i Nie m am gdzie się zw rócić to ta sam a osoba, w liście w yraziła prze konanie , że S trike św iadom ie doprow adził do am putacji sw oje j nogi. Nie w ie lu było sław nych ludzi po am putacji, co do których apote m nofil m ógł m ie ć nadzie ję , że okale czyły się z w łasne j w oli. Z salonu na dole dobie gały te raz okrzyki kibiców . Robin porzuciła fora BIID i skupiła się na drugie j linii dochodze nia. L ubiła m yśle ć , że odkąd podję ła pracę w age ncji de te ktyw istyczne j, stw ardniała je j skóra. Mim o to pie rw sze w ypady na te re n fantazji akrotom ofilów – osób czujących pociąg se ksualny do ludzi po am putacji – na który dotarła już po kilku kliknię ciach m yszką, w yw ołały skurcz w je j żołądku utrzym ujący się je szcze długo po w yjściu z inte rne tu. T ym raze m znalazła w ynurze nia jakie goś m ę żczyzny (zakładała, że to m ę żczyzna), które go najbardzie j podnie cało fantazjow anie o kobie cie z kończynam i ucię tym i nad łokciam i i kolanam i. Najw idocznie j m ie jsce ucię cia kończyn m iało dla nie go szcze gólne znacze nie . Drugi m ę żczyzna (bo prze cie ż to nie m ogły być kobie ty) od w cze sne j m łodości m asturbow ał się , m yśląc o przypadkow ym zgilotynow aniu nóg sw oich i najle psze go przyjacie la. Wszę dzie dyskutow ano o fascynacji kikutam i, o ograniczone j m obilności osób po am putacji, o czym ś, co, jak przypuszczała Robin, było dla tych ludzi w yraze m najw yższe go oddania. Podczas gdy na dole trajkotał charakte rystyczny nosow y, nie zrozum iały głos kom e ntatora re lacjonujące go gonitw ę , a krzyki je j braci zagrze w ających zaw odników do w alki przybie rały na sile , Robin prze glądała kole jne fora, szukając jakie jkolw ie k w zm ianki na te m at S trike ’a, a także zw iązku łączące go te n rodzaj parafilii z prze m ocą. Istotne w ydało je j się to, że żadne j z osób snujących na tym forum fantazje o ludziach be z kończyn i o am putacji nie podnie cały prze m oc ani ból. Naw e t m ę żczyzna, który m arzył o gilotynie ucinające j nogi je m u i je go przyjacie low i, pisał o tym jasno i je dnoznacznie : cię cie było je dynie konie cznym w stę pe m do pow stania kikutów . Czy osoba podnie cona S trikie m jako człow ie kie m po am putacji m ogłaby uciąć kobie cie nogę i m u ją przysłać? Matthe w w ydałoby się to pe w nie praw dopodobne , pom yślała z pogardą, ponie w aż założyłby, że ktoś na tyle dziw ny, że by znajdow ać upodobanie w kikutach, je st w ystarczająco stuknię ty, że by poćw iartow ać drugie go człow ie ka: o tak, w e dług Matthe w byłoby to m ożliw e . Na podstaw ie te go, co zapam ię tała z listu od R .L ., i po prze studiow aniu inte rne tow ych w ynurze ń innych akrotom ofilów bardzie j praw dopodobne w ydało je j się je dnak, że coś, co R .L . m iał na m yśli, pisząc o „w ynagrodze niu te go” S trike ’ow i, oznaczało praktyki, które S trike uw ażałby za o w ie le m nie j ape tyczne niż sam a am putacja.

Oczyw iście R .L . m ógł być zarów no akrotom ofile m , jak i psychopatą... – T AK! T AK, KURWA! PIĘĆS ET FUNCIAKÓW! – krzyknął Martin. S ądząc po rytm icznym łom ocie dobie gającym z korytarza, uznał, że salon nie nadaje się do w ykonania pe łne go tańca zw ycię stw a. Row ntre e obudził się , półprzytom ny ze rw ał się z m ie jsca i szcze knął. Panow ał taki hałas, że Robin nie słyszała zbliżające go się Matthe w , dopóki nie otw orzył drzw i. Odruchow o zaczę ła klikać m yszką, zam ykając po kole i strony pośw ię cone se ksualne j fe tyszyzacji osób be z kończyn. – Cze ść – pow ie działa. – Dom yślam się , że Ballabriggs w ygrał. – T ak – potw ie rdził Matthe w . Po raz drugi te go dnia w ykonał poje dnaw czy ge st . Robin odsunę ła laptopa, a Matthe w pociągnął ją za rę kę , pom agając je j w stać , i przytulił. Raze m z cie płe m je go ciała poczuła ulgę , która prze nikała prze z nią, uspokajała. Nie zniosłaby kole jne j nocy kłótni. Po chw ili odsunął ją od sie bie , a je go w zrok zatrzym ał się w jakim ś punkcie nad je j ram ie nie m . – Co? S pojrzała na laptopa. Na środku jasne go, białe go e kranu z te kste m w idniała otoczona ram ką de finicja:

Na chw ilę zapadło m ilcze nie . – Ile koni zginę ło? – spytała Robin drżącym głose m . – Dw a – odrze kł Matthe w , po czym w ysze dł z pokoju.

14

... you ain’t seen the last of m e yet , I’ll find you, baby, on that you can bet .

[...] je szcze m nie zobaczysz, Dobrze w ie sz, co to znaczy.

Blue Öyste r Cult , S how tim e

O w pół do dzie w iąte j w nie dzie lę w ie czore m S trike stał prze d stacją Euston i palił ostatnie go papie rosa prze d dzie się ciogodzinną podróżą do Edynburga. Elin była zaw ie dziona, że om inie go w ie czorny konce rt , i w ię kszość popołudnia spę dzili w łóżku, na co S trike przystał bardzie j niż skw apliw ie . Elin, pię kna, opanow ana i dość chłodna poza sypialnią, w je j w nę trzu staw ała się o w ie le bardzie j w yle w na. Wspom nie nie pe w nych e rotycznych obrazów i dźw ię ków – je j alabastrow a skóra nie co w ilgotna pod je go ustam i, je j blade usta sze roko otw arte , gdy ję czała z rozkoszy – dodaw ały arom atu cie rpkie m u sm akow i nikotyny. W e le ganckim m ie szkaniu Elin w Clare nce T e rrace pale nie było nie dozw olone , ponie w aż je j córe czka m iała astm ę . Zam iast się gnąć po papie rosa po stosunku, S trike m usiał w alczyć z se nnością z pow odu Elin pokazujące j m u nagranie , na którym opow iadała o kom pozytorach e poki rom antyzm u w nocnym program ie w te le w izji. – Wie sz, je ste ś podobny do Be e thove na – pow ie działa do nie go zam yślona, gdy kam e ra zbliżyła się do m arm urow e go popie rsia kom pozytora. – Z rozw alonym nose m – odrze kł S trike . J uż m u to m ów iono. – Właściw ie po co je dzie sz do S zkocji? – spytała Elin, gdy przypinał

prote zę , sie dząc na łóżku w je j urządzone j w be żach i bie li sypialni, w które j nie panow ała je dnak tak przygnę biająca, surow a atm osfe ra jak w pokoju gościnnym u Ilsy i Nicka. – Badam trop – pow ie dział S trike , w pe łni św iadom y, że to gruba prze sada. J e dynie je go w łasne przypuszcze nia w iązały Donalda L ainga i Noe la Brockbanka z ucię tą nogą. I choć w głę bi duszy ubole w ał nad w ydatkie m blisko trzystu funciaków na podróż w obie trony – nie żałow ał podję te j de cyzji. Rozgniótłszy nie dopałe k papie rosa pię tą sztuczne j stopy, ruszył w stronę stacji, kupił torbę je dze nia w supe rm arke cie i w gram olił się do nocne go pociągu. J e dnoosobow y prze dział z chow aną um yw alką i w ąską kusze tką był m ale ńki, ale karie ra w w ojsku zaw iodła go w znacznie bardzie j nie w ygodne m ie jsca. Z zadow ole nie m odkrył, że je go m e tr osie m dzie siąt sie de m w sam raz m ie ści się na posłaniu, a poza tym po zdję ciu prote zy o w ie le łatw ie j było się poruszać w m ałe j prze strze ni. Prze szkadzało m u je dynie to, że prze dział był prze grzany: w sw oim m ie szkaniu na poddaszu utrzym yw ał te m pe raturę , jaką w szystkie znane m u kobie ty skrytykow ałyby i nazw ały lodow atą, choć je szcze żadna tam nie spała. Nigdy nie zapraszał do sie bie sw oje j siostry L ucy, że by nie pozbaw iać je j złudze ń co do sw oich aktualnych zarobków . Po zastanow ie niu dosze dł do w niosku, że w zasadzie je dyną kobie tą, która kie dykolw ie k tam była, je st Robin. Pociąg szarpnął i ruszył. Za okne m m igały ław ki i filary. S trike opadł na posłanie , rozpakow ał pie rw szą bagie tkę z be kone m i odgryzł ogrom ny kę s, przypom inając sobie Robin, która sie działa przy stole w je go kuchni, blada i w strząśnię ta. Cie szył się , że te raz była w dom u w Masham , z dala od e w e ntualnych nie be zpie cze ństw : dzię ki te m u m iał z głow y przynajm nie j je dno drę czące zm artw ie nie . S ytuacja, w jakie j się znalazł, była m u doskonale znana. Rów nie dobrze m ógłby znow u być w w ojsku, podróżow ać prze z całą Wie lką Brytanię jak najtańszym koszte m , że by zam e ldow ać się w placów ce Wydziału do spraw S pe cjalnych w Edynburgu. Nigdy tam nie stacjonow ał. Wie dział je dnak, że biura m ie szczą się w zam ku stojącym na szczycie nie rów ne j skalne j w ychodni pośrodku m iasta. Kołysząc się w śród stukotu na korytarzu, posze dł się w ysikać , a pote m roze brał do bokse re k i położył na cie nkich kocach, że by pospać , a racze j się zdrze m nąć . Kołysanie pociągu było kojące , le cz gorąco i zm ie nna prę dkość raz po raz w yryw ały go ze snu. Od podróży vikingie m , który w yle ciał w pow ie trze w Afganistanie , pozbaw iając go połow y nogi i dw óch kole gów ,

S trike nie chę tnie pozw alał się w ozić innym ludziom . T e raz odkrył, że je go le kka fobia obe jm uje także pociągi. G w izd lokom otyw y m ijające j je go w agon i pę dzące j w prze ciw ną stronę trzy razy budził go rów nie skute cznie jak budzik . Najm nie jszy prze chył na zakrę cie w yw oływ ał potw orne w izje , w których olbrzym i m e talow y potw ór prze chylał się , prze w racał, rozbijał i roztrzaskiw ał na kaw ałki... Pociąg w je chał na stację Wave rle y w Edynburgu kw adrans po piąte j, le cz śniadanie se rw ow ano dopie ro od szóste j. S trike ’a obudził ste w ard idący w zdłuż prze działów i rozdający tace . G dy Corm oran otw orzył drzw i, balansując na je dne j nodze , m łody chłopak w uniform ie odruchow o krzyknął z prze raże nia, w patrując się w prote zę le żącą na podłodze za S trikie m . – S orry, kole ś – pow ie dział z silnym akce nte m z G lasgow , gdy prze niósł w zrok z prote zy na nogę S trike ’a i uśw iadom ił sobie , że pasaże r je dnak nie odrąbał sobie kończyny. – Nie długo w ysiadka! Rozbaw iony S trike w ziął tacę i zam knął drzw i. Po be zse nne j nocy m iał o w ie le w ię kszą ochotę na papie rosa niż na odgrze w ane go, gum ow ate go croissanta, w ię c zabrał się do przypinania nogi i ubie rania, żłopiąc przy tym czarną kaw ę , i jako je de n z pie rw szych pasaże rów w ysze dł pow itać chłodny szkocki porane k . L okalizacja dw orca stw arzała dziw ne w raże nie , jakby człow ie k znajdow ał się na dnie prze paści. Prze z harm onijkow y szklany sufit S trike w idział zarys cie m nych gotyckich budynków w znoszących się na w yższym poziom ie . Znalazł m ie jsce obok postoju taksów e k, gdzie um ów ił się z Hardacre ’e m , usiadł na zim ne j m e talow e j ław ce , obok nóg postaw ił ple cak i zapalił. Hardacre zjaw ił się dopie ro dw adzie ścia m inut późnie j, ale zanim to nastąpiło, S trike ’a dopadły złe prze czucia. T ak bardzo się ucie szył, że uda m u się uniknąć w ydatków na sam ochód z w ypożyczalni, że uznał, iż spytanie Hardacre ’a, czym je ździ, byłoby cham skie . „Mini. Pie przone m ini...” – Oggy! Przyw itali się na sposób am e rykański, który prze niknął naw e t do sze re gów sił zbrojnych: pół nie dźw ie dzie m , pół uściskie m rę ki. Hardacre m iał zale dw ie m e tr sie de m dzie siąt , był sym patycznie w yglądającym śle dczym z rze dnącym i, m ysim i w łosam i. S trike w ie dział je dnak, że za je go nijaką aparycją skryw a się bystry, docie kliw y um ysł. Byli raze m przy are sztow aniu Brockbanka i już sam te n fakt w ystarczyłby, że by połączyła ich silna w ię ź , zw łaszcza po kłopotach, w jakie prze z to w padli. Chyba dopie ro na w idok stare go przyjacie la w ciskające go się do m ini Hardacre ’ow i przyszło do głow y, że pow inie n był w spom nie ć , jakim je ździ

sam ochode m . – Zapom niałe m , że taki duży z cie bie skurczybyk – pow ie dział. – Dasz radę tym je ździć? – No pe w nie . – S trike odsunął fote l pasaże ra najdale j, jak się dało. – Dzię ki za pom oc, Hardy. Przynajm nie j m iał autom atyczną skrzynię bie gów . S am ochodzik w yje chał ze stacji i ruszył w górę ku czarnym jak sm oła budynkom , które spoglądały na S trike ’a prze z szklany dach sam ochodu. Wcze sny rane k m iał barw ę chłodne j szarości. – Późnie j m a być ładnie j – m ruknął Hardacre , gdy je chali strom ą, brukow aną Royal Mile , m ijając skle py sprze dające szkocką kratę oraz flagi ze stojącym lw e m , re stauracje i kaw iarnie , pe nsjonaty re klam ujące w ycie czki do m ie jsc naw ie dzonych prze z duchy oraz w ąskie uliczki, na których końcu m igała panoram a m iasta rozciągające go się nisko po praw e j. Na szczycie w zgórza ukazał się zam e k: cie m ny i złow rogi na tle nie ba, otoczony w ysokim , krę tym kam ie nnym m ure m . Hardacre skrę cił w praw o, oddalając się od zw ie ńczone j he rbe m bram y, prze d którą już czaili się turyści chcący uniknąć stania w kole jkach. Przy dre w niane j budce podał sw oje nazw isko, m achnął prze pustką i prze je chał, kie rując się w stronę w jazdu w ydrążone go w w ulkaniczne j skale , prow adzące go do ośw ie tlone go re fle ktoram i tune lu, w zdłuż które go prze ciągnię to grube kable e ne rge tyczne . G dy w yje chali z tune lu, znale źli się w ysoko nad m iaste m , a obok nich na parape cie m uru obronne go stały arm aty, za którym i w idać było zam glone iglice i dachy czarno-złote go m iasta się gające aż do zatoki Firth of Forth. – Ładnie – pow ie dział S trike , podchodząc do arm at , że by spojrze ć na pe jzaż . – Nie źle – przyznał Hardacre , spoglądając oboję tnie na stolicę S zkocji. – T ę dy, Oggy. We szli do zam ku prze z dre w niane boczne drzw i. S trike sze dł za Hardacre ’e m chłodnym , w ąskim korytarze m w yłożonym kam ie nnym i płytam i, a pote m w spię li się po schodach na pie rw sze pię tro, co nie było łatw ym zadanie m dla kolana je go praw e j nogi. Re produkcje prze dstaw iające w iktoriańskich żołnie rzy w m undurach galow ych w isiały na ścianach w nie re gularnych odstę pach. Drzw i na pie rw szym pię trze prow adziły do w yłożone go w ytartą, cie m noróżow ą w ykładziną korytarza z rzę de m biur i ze ścianam i koloru szpitalne j zie le ni. Choć S trike w cze śnie j tu nie był, od razu poczuł się jak u sie bie , cze go z pe w nością nie pow ie działby o starym skłocie przy Fulbourne S tre e t . Kie dyś to było je go życie : m ógłby usiąść przy w olnym biurku

i w ciągu dzie się ciu m inut w róciłby do pracy. Na ścianach w isiały plakaty: je de n przypom inał śle dczym o znacze niu proce dur zw iązanych ze Złotą G odziną – tym krótkim okre se m po pope łnie niu prze stę pstw a, w którym je st najw ię ce j tropów oraz inform acji i najłatw ie j je zgrom adzić – na innym w idniały zdję cia z instytutu Drugs of Abuse . Były tam te ż białe tablice pokryte najnow szym i w iadom ościam i i te rm inam i dla różnych spraw w toku – „cze ka na analizę billingu i DNA”, „konie czny form ularz S PA 3 ” – i m e talow e skrzynki z prze nośnym i ze staw am i do zde jm ow ania odcisków palców . Drzw i do laboratorium były otw arte . Na w ysokim m e talow ym stole w plastikow ym w orku na dow ody rze czow e le żała poduszka. Była pokryta cie m nobrązow ym i plam am i krw i. Kartonow e pudło obok zaw ie rało bute lki z alkohole m . T am , gdzie był rozle w krw i, zaw sze był te ż alkohol. W kącie stała pusta bute lka po w hisky Be ll’s, na którą zatknię to cze rw ony be re t żandarm e rii w ojskow e j, te n e le m e nt um undurow ania, od które go w yw odziło się angie lskie prze zw isko członków tych służb [6] . Korytarze m nade szła krótkow łosa blondynka w kostium ie w prążki zm ie rzająca w prze ciw ną stronę . – Cze ść , S trike . Nie od razu ją poznał. – Em m a Danie ls. Catte rick, 20 0 2 – przypom niała m u z sze rokim uśm ie che m . – Nazw ałe ś nasze go sie rżanta sztabow e go nie chlujnym ciule m . – A , tak – przyznał S trike , a Hardacre zare chotał. – Bo nim był. Obcię łaś w łosy. – A ty stałe ś się sław ny. – Be z prze sady – odrze kł. Blady m łody m ę żczyzna be z m arynarki w ysunął głow ę z biura w dalsze j czę ści korytarza, zainte re sow any rozm ow ą. – Musim y le cie ć , Em m a – oznajm ił z w e rw ą Hardacre . – Wie działe m , że tw ój w idok ich zacie kaw i – dodał, zw racając się do S trike ’a, gdy w e pchnął pryw atne go de te ktyw a do sw oje go biura i zam knął drzw i. W pom ie szcze niu było dość cie m no, w duże j m ie rze dlate go, że okno w ychodziło na nagą, urw istą ścianę skalną. Wystrój, na który składały się taka sam a w ytarta różow a w ykładzina i bladozie lone ściany co na korytarzu, ożyw iały zdję cia dzie ci Hardacre ’a i okazała kole kcja ce ram icznych kufli do piw a. – No dobra, Oggy – pow ie dział Hardacre , stukając w klaw iaturę , a po chw ili w stając, że by ustąpić m ie jsca S trike ’ow i. – T u m asz Brockbanka. Wydział do spraw We w nę trznych m iał dostę p do danych ze w szystkich

trze ch służb. Na m onitorze w idniało zdję cie Noe la Cam pbe lla Brockbanka. Zrobiono je , zanim S trike go poznał, zanim tw arz Brockbanka przyję ła ciosy, które na zaw sze w gniotły je de n z je go oczodołów i pow ię kszyły m u ucho. Cie m ne , krótko ostrzyżone w łosy, pociągła, w ąska tw arz, le kko posiniała na żuchw ie , i nie zw ykle w ysokie czoło: gdy zobaczyli się po raz pie rw szy, S trike pom yślał, że ta podłużna głow a i le kko skrzyw ione rysy tw arzy spraw iają w raże nie , jakby ktoś ścisnął głow ę Brockbanka im adłe m . – Oggy, nie m ogę ci pozw olić nicze go w ydrukow ać – zaznaczył Hardacre , gdy S trike usiadł na fote lu na kółkach przy kom pute rze – ale m oże sz zrobić zdję cia m onitora. Kaw y? – He rbaty, je śli m asz . Dzię ki. Hardacre w ysze dł z pom ie szcze nia, starannie zam ykając za sobą drzw i, a S trike w yjął kom órkę i zrobił zdję cia e kranu. G dy nabrał pe w ności, że przyzw oicie uchw ycił podobie ństw o, prze w inął w dół, gdzie znajdow ały się pe łne dane Brockbanka, i zapisał je go datę urodze nia oraz inne szcze góły. Brockbank urodził się w pie rw szy dzie ń św iąt Boże go Narodze nia w tym sam ym roku co S trike . Zaciągając się do w ojska, podał adre s dom ow y w Barrow -in-Furne ss. T uż prze d w zię cie m udziału w ope racji G ranby – le pie j znane j opinii publiczne j jako pie rw sza w ojna w Zatoce Pe rskie j – oże nił się z w dow ą po innym żołnie rzu, w ychow ującą dw ie córki, m ię dzy innym i Brittany. G dy Brockbank służył w Bośni, urodził m u się syn. S trike czytał kartote kę , robiąc notatki, i w końcu dotarł do prze łom ow ych obraże ń, które zakończyły karie rę Brockbanka. Hardacre w rócił z dw om a kubkam i, S trike m ruknął dzię kuję i dale j studiow ał zaw artość pliku. Nie było tam w zm ianki na te m at prze stę pstw a, o które oskarżono Brockbanka i którym zajm ow ali się S trike i Hardacre , obaj do dziś prze konani, że Brockbank był w inny. T o, że Brockbank uniknął odpow ie dzialności było je dną z najw ię kszych poraże k w w ojskow e j karie rze S trike ’a. Z kole i je dnym z je go najw yrazistszych w spom nie ń zw iązanych z tym człow ie kie m była m ina Brockbanka, gdy z dziką, zw ie rzę cą furią rzucił się na S trike ’a z nadtłuczoną bute lką po piw ie . Był m nie j w ię ce j te go w zrostu co S trike , m oże naw e t w yższy. Dźw ię k, który się rozle gł, gdy Brockbank ude rzył w ścianę po tym , jak S trike w alnął go pię ścią, przypom inał, jak późnie j pow ie dział Hardacre , zde rze nie sam ochodu z nę dznym barakie m w ojskow ym . – Widzę , że pobie ra ładniutką w ojskow ą re ntę – m ruknął S trike , zapisując różne adre sy, na które ją w ysyłano, odkąd Brockbank odsze dł z arm ii. Najpie rw poje chał do dom u: do Barrow -in-Furne ss. Pote m do Manche ste ru, gdzie spę dził praw ie rok . Ha! Wię c to byłe ś ty, draniu. Brockbank w yje chał z Manche ste ru do Marke t Harborough, a nastę pnie w rócił

do Barrow -in-Furne ss. Co to je st , Hardy? – Opinia psychologa – w yjaśnił Hardacre , który usiadł na niskim krze śle przy ścianie i prze glądał w łasne pliki. – W ogóle nie pow inie ne ś je j oglądać . Postąpiłe m bardzo nie ostrożnie , zostaw iając ją tutaj. – Bardzo – przyznał S trike , otw ie rając plik . Właściw ie je dnak nie dow ie dział się z nie j nicze go now e go. Brockbank był hospitalizow any tylko raz, gdy stało się jasne , że je st alkoholikie m . L e karze długo de batow ali, które z je go objaw ów m ożna przypisać nadużyw aniu alkoholu, które ze społow i stre su pourazow e go, a które urazow e m u uszkodze niu m ózgu. S trike m usiał w yguglać kilka słów : afazja – trudności ze znale zie nie m odpow ie dnie go słow a; dyzartria – zaburze nie m ow y; ale ksytym ia – trudności ze zrozum ie nie m albo okre śle nie m w łasnych e m ocji. W tam tym okre sie słaba pam ię ć była Brockbankow i bardzo na rę kę . Czy trudno byłoby m u udaw ać nie które z tych klasycznych objaw ów ? – Nie w zię li pod uw agę – pow ie dział S trike , który znał i lubił kilku m ę żczyzn z urazow ym uszkodze nie m m ózgu – że Brockbank od początku był piździe lce m . – Praw da – odrze kł Hardacre , sącząc kaw ę i nie prze ryw ając pracy. S trike zam knął akta Brockbanka i otw orzył te L ainga. J e go zdję cie dokładnie odpow iadało obrazow i żołnie rza pie choty graniczne j zapisane m u w pam ię ci S trike ’a, który m iał zale dw ie dw adzie ścia lat , gdy się poznali: sze roka, blada tw arz, niskie czoło, m ałe , cie m ne oczy fre tki. S trike dobrze pam ię tał szcze góły krótkie j karie ry w ojskow e j L ainga, które j osobiście położył kre s. Zanotow ał adre s je go m atki w Me lrose , pobie żnie prze czytał re sztę dokum e ntu, a nastę pnie otw orzył załączoną opinię psychologa. „Wyraźne oznaki antyspołe cznych zaburze ń osobow ości i ce ch borde rline [...], m oże stw arzać ciągłe zagroże nie dla innych [...]” S łysząc głośne pukanie do drzw i, S trike zam knął akta na e kranie i w stał. G dy Hardacre otw orzył, do środka w e szła nasrożona kobie ta w garsonce . – Masz dla m nie coś na T ipsona? – w arknę ła do Hardacre ’a, m ie rząc S trike ’a pode jrzliw ym spojrze nie m , z które go się dom yślił, że już w cze śnie j doskonale w ie działa o je go obe cności. – Bę dę ucie kał, Hardy – oznajm ił natychm iast . – Wspaniale było cię zobaczyć . Hardacre zw ię źle prze dstaw ił go pani chorąży, w yjaśniając pokrótce , skąd się znają, po czym odprow adził S trike ’a do w yjścia. – Posie dzę tu do późna – pow ie dział, że gnając się z nim w drzw iach uściskie m rę ki. – Zadzw oń, jak już bę dzie sz w ie dział, o które j oddasz

sam ochód. Udane j podróży. G dy S trike ostrożnie schodził po kam ie nnych stopniach, siłą rze czy pom yślał, że te ż m ógłby tu być , pracow ać raze m z Hardacre ’e m zgodnie ze znanym i m u proce duram i i w ym ogam i Wydziału do spraw S pe cjalnych. Wojsko chciało, że by został, naw e t m im o braku kaw ałka nogi. Ani razu nie żałow ał de cyzji o ode jściu, ale to nagłe , krótkie ponow ne zanurze nie w daw nym życiu w yw ołało nie uniknioną tę sknotę . Nigdy nie był bardzie j św iadom y zm iany, jaka zaszła w je go statusie , niż w chw ili, gdy w ysze dł na słabe słońce św ie cące prze z szcze linę w gę stych chm urach. Mógł te raz spokojnie oddalić się od żądań nie m ądrych prze łożonych i od otoczone go skałam i biura, le cz z drugie j strony został pozbaw iony w ładzy i m ożliw ości, jakie daw ała przynale żność do brytyjskie j arm ii. Był zdany w yłącznie na sie bie , w racając do cze goś, co m ogło się okazać szukanie m w iatru w polu, uzbrojony je dynie w kilka adre sów , goniąc za człow ie kie m , który przysłał Robin nogę jakie jś kobie ty.

15

Where’s the m an w ith the golden tattoo?

G dzie się podział m ę żczyzna ze złotym tatuaże m ?

Blue Öyste r Cult , Pow er Underneath D espair

T ak

jak

S trike

przypuszczał,

jazda

m ini,

naw e t

po

w ykorzystaniu

w sze lkich m ożliw ych sposobów , że by dostosow ać pozycję fote la, okazała się bardzo nie w ygodna. Z pow odu braku praw e j stopy m usiał naciskać gaz le w ą nogą. Wym agało to przyję cia ryzykow ne j i nie w ygodne j pozycji w ciasne j prze strze ni. Dopie ro po opuszcze niu stolicy S zkocji i be zpie cznym w yje chaniu na spokojną i prostą drogę A7 do Me lrose poczuł, że m oże prze stać m yśle ć o te chnice jazdy pożyczonym sam ochode m i skupić się na sze re gow ym Donaldzie L aingu z Króle w skie j Pie choty G raniczne j, poznanym je de naście lat te m u na ringu bokse rskim . Do spotkania doszło w ie czore m w surow e j, słabo ośw ie tlone j hali sportow e j rozbrzm ie w ające j w rzaskliw ym i okrzykam i pię ciuse t w yjących re krutów . On był w te dy kaprale m Corm orane m S trikie m z Króle w skie j Żandarm e rii Wojskow e j, w pe łni spraw nym , w ysportow anym i um ię śnionym , z dw ie m a silnym i nogam i, gotow ym pokazać , na co go stać w Mię dzypułkow ym T urnie ju Bokse rskim . Kibiców L ainga przyszło co najm nie j trzy razy w ię ce j niż kibiców S trike ’a. Osobiście nikt do nie go nic nie m iał. Żandarm e ria w ojskow a z zasady nie cie szyła się sym patią. Patrze nie , jak ogłuszony cze rw ony be re t pada na ring , m iało być m iłym zakończe nie m w ie czoru w ype łnione go porządnym bokse m . Obaj byli dużym i face tam i i m ie li stoczyć ostatnią w alkę w turnie ju. Wrzask tłum u dudnił w ich żyłach niczym drugi puls. S trike zapam ię tał czarne oczka prze ciw nika i je go obcię te na je ża w łosy koloru cie m norude go lisie go futra. Na całe j długości je go le w e go prze dram ie nia w idniała w ytatuow ana żółta róża. S zyję m iał o w ie le sze rszą niż w ąska żuchw a, a bladą, be zw łosą klatkę pie rsiow ą um ię śnioną niczym m arm urow y pom nik Atlasa. Pie gi rozsiane na je go rę kach i ram ionach odznaczały się na białe j skórze jak ślady po ukąsze niu kom ara. Prze z pie rw sze czte ry rundy w alczyli jak rów ny z rów nym , m łodszy zaw odnik był chyba trochę szybszy w nogach, S trike le pszy te chnicznie . W piąte j rundzie S trike zrobił unik, zam arkow ał ude rze nie w tw arz, a pote m pow alił L ainga ciose m w ne rki. Prze ciw nicy S trike ’a zam ilkli, gdy je go ryw al gruchnął na m atę , po czym w hali rozle gło się bucze nie przypom inające ryk słoni. Zanim sę dzia doliczył do sze ściu, L aing stał z pow rote m na nogach, le cz zostaw ił na m acie czę ść sam odyscypliny. Zaczął boksow ać jak szalony. Prze z chw ilę odm aw iał prze rw ania zw arcia, za co dostał od sę dzie go surow ą re prym e ndę . Wym ie rzył cios po gongu – drugie ostrze że nie . W pie rw sze j m inucie szóste j rundy S trike w ykorzystał pogubie nie się prze ciw nika i ze pchnął krw aw iące go z nosa L ainga na liny. G dy sę dzia ich rozdzie lił, a nastę pnie dał sygnał do w alki, L aing zrzucił z sie bie ostatnią

cie nką błonkę kulturalne go zachow ania i natarł na S trike ’a głow ą. S ę dzia próbow ał inte rw e niow ać , a w te dy L aing dostał szału. S trike o w łos uniknął kopniaka w krocze , po czym L aing zam knął go w uścisku, zatapiając zę by w je go tw arzy. S trike słyszał krzyki sę dzie go i ciszę , jaka nagle zapadła na trybunach, gdy e ntuzjazm kibiców prze rodził się w zanie pokoje nie na w idok złow rogie j siły e m anujące j z L ainga. S ę dzia z trude m rozdzie lił zaw odników , w rze szcząc na L ainga, le cz on zachow yw ał się tak, jakby nicze go nie słyszał: ze brał siły i zam achnął się na S trike ’a, który zdążył się je dnak odsunąć i m ocno ude rzyć go w brzuch. L aing zgiął się w pół i pozbaw iony tchu osunął się na kolana. S trike zsze dł z ringu nagrodzony słabym i braw am i, a z pie kące go m ie jsca po ugryzie niu na kości policzkow e j cie kła m u kre w . Dw a tygodnie późnie j S trike , który zdobył w turnie ju drugie m ie jsce , ustę pując je dynie sie rżantow i z trze cie j spadochronow e j, został prze nie siony z Alde rshot , le cz prze dte m dotarła do nie go w ie ść , że L aingow i zakazano opuszczania koszar z pow odu agre sji i braku dyscypliny na ringu. Kara m iała być surow sza, ale podobno starszy ofice r uw zglę dnił prze dstaw ione prze z L ainga okoliczności łagodzące . L aing tw ie rdził, że w sze dł na ring w silnym stre sie spow odow anym w iadom ością, że je go narze czona poroniła. J uż w te dy, w ie le lat prze d zdobycie m dodatkow ych inform acji o L aingu, z pow odu których S trike je chał te raz drogą krajow ą w pożyczonym m ini, nie w ie rzył, że m artw y płód m ógł cokolw ie k znaczyć dla w ście kłe go zw ie rzę cia ukryte go pod be zw łosą, m le cznobiałą skórą L ainga. G dy Corm oran opuszczał ojczyznę , na je go tw arzy w ciąż w idniały ślady po sie kaczach. T rzy lata późnie j S trike przybył na Cypr, że by zbadać spraw ę rze kom e go gw ałtu. G dy w sze dł do pokoju prze słuchań, po raz drugi stanął tw arzą w tw arz z Donalde m L aingie m , te raz już trochę m asyw nie jszym , paradującym z kilkom a now ym tatuażam i, z całą tw arzą pokrytą pie gam i od cypryjskie go słońca i ze zm arszczkam i w okół głę boko osadzonych oczu. J ak m ożna się było spodzie w ać , adw okat L ainga sprze ciw ił się , by dochodze nie prow adził człow ie k, które go je go klie nt kie dyś pogryzł, w ię c S trike zam ie nił się z kole gą rozpracow ującym na Cyprze siatkę handlarzy narkotyków . G dy tydzie ń późnie j spotkał się z nim na drinku, ku sw oje m u zdziw ie niu dow ie dział się , że kole ga je st skłonny uw ie rzyć w baje czkę L ainga utrzym ujące go, że on i rze kom a ofiara, m ie jscow a ke lne rka, za obopólną zgodą upraw iali na chybcika se ks po pijaku, a te raz kobie ta te go żałow ała, ponie w aż ktoś doniósł je j chłopakow i, że w yszła z pracy raze m z L aingie m . Nie było św iadków rze kom e go ataku, podczas które go, jak tw ie rdziła ke lne rka, L aing groził je j noże m . – Dzie w czyna lubi się zabaw ić – podsum ow ał kole ga z Wydziału

do spraw S pe cjalnych. S trike nie m iał podstaw , że by zaprze czyć , ale pam ię tał, że L aing zdołał już kie dyś w zbudzić sym patię starsze go ofice ra, m im o że św iadkam i je go agre sji i nie subordynacji były se tki ludzi. G dy S trike spytał o szcze góły dotyczące w yjaśnie ń L ainga i je go zachow ania, kole ga opisał go jako bystre go, sym patyczne go m ę żczyznę z cie rpkim poczucie m hum oru. – Mógłby być bardzie j zdyscyplinow any – przyznał śle dczy po prze analizow aniu akt L ainga – ale nie w ygląda m i na gw ałcicie la. Oże nił się z dzie w czyną z rodzinne go m iaste czka, przyje chała tu raze m z nim . W palącym cypryjskim słońcu S trike w rócił do spraw y narkotyków . Dw a tygodnie późnie j, chcąc w yglądać – jak to m ów ią w arm ii – „m nie j po w ojskow e m u”, m iał już gę stą brodę i le żąc na dre w niane j podłodze w zadym ionym lofcie , słuchał dziw ne j historii. Biorąc pod uw agę nie chlujny w ygląd S trike ’a, je go rzym skie sandały, w orkow ate szorty i spłow iałe bransole tki ze sznurka okrę cone w okół grube go nadgarstka, nic dziw ne go, że le żący obok nie go m łody upalony cypryjski dile r nie dom yślał się , że rozm aw ia z funkcjonariusze m brytyjskie j żandarm e rii w ojskow e j. G dy ram ię w ram ię w yle giw ali się ze skrę tam i w rę kach, w yjaw ił S trike ’ow i nazw iska kilku żołnie rzy handlujących na w yspie narkotykam i, i to nie tylko m arihuaną. Chłopak m ów ił z tak silnym akce nte m , a S trike był tak bardzo pochłonię ty zapam ię tyw anie m poprze krę canych nazw isk i pse udonim ów , że początkow o nie skojarzył nazw iska Dunnullung z nikim m u znanym . Dopie ro gdy kum pe l zaczął opow iadać , jak „Dunnullung” zw iązał i torturow ał w łasną żonę , S trike uśw iadom ił sobie , że Dunnullung to L aing. – Św irus – pow ie dział oboję tnym tone m chłopak o spojrze niu w ołu. – Zrobił to dlate go, że próbow ała od nie go ode jść . Wypytyw any ostrożnie i jakby m im ochode m Cypryjczyk w yjaw ił, że usłyszał tę historię od sam e go L ainga. Wszystko w skazyw ało na to, że została opow ie dziana trochę dla zabaw y, a trochę ku prze strodze , że by uśw iadom ić m łode m u m ę żczyźnie , z kim m a do czynie nia. Nazajutrz S trike zjaw ił się na skąpanym w południow ym słońcu osie dlu S e aforth. S tały tam najstarsze na w yspie kw ate ry w ojskow e , pom alow ane na biało i trochę zniszczone . S trike postanow ił złożyć w izytę w porze , w które j L aing , uniknąw szy oskarże nia o gw ałt , prze byw ał w pracy. G dy zadzw onił do drzw i, usłyszał je dynie odle gły płacz dzie cka. – Ona m a chyba agorafobię – podzie liła się sw oją opinią ze S trikie m rozplotkow ana sąsiadka, która pospie sznie w yszła w tym ce lu z dom u. – J e st trochę dziw na. Bardzo nie śm iała. – A je j m ąż? – spytał S trike .

– Donnie ? Och, Donnie to dusza tow arzystw a – ożyw iła się . – S zkoda, że pan nie w idział, jak naśladuje kaprala Oakle ya! Och, robi to be zbłę dnie . J e st prze zabaw ny. Istniały bardzo liczne prze pisy dotyczące w chodze nia do dom u inne go żołnie rza be z je go w yraźne j zgody. S trike głośno zapukał do drzw i, ale nikt nie otw orzył. Nadal je dnak słyszał płacz dzie cka. Posze dł na tył dom u. Wszystkie zasłony były zaciągnię te . Zapukał do drzw i. Nic . G dyby przyszło m u się tłum aczyć z podję tych działań, m iałby na sw oje uspraw ie dliw ie nie je dynie te n płacz dzie cka. Może zre sztą nie uznano by go za w ystarczający pow ód do w targnię cia do dom u be z nakazu. S trike nie ufał nikom u, kto za bardzo pole gał na instynkcie albo intuicji, le cz był prze konany, że w dom u stało się coś złe go. Posiadał szósty zm ysł w yczulony na w szystko, co dziw ne i potw orne . Prze z całe dzie ciństw o w idyw ał rze czy, o których inni ludzie w ole li m yśle ć , że zdarzają się tylko w film ach. Naparł na drzw i ram ie nie m i za drugim raze m ustąpiły. W kuchni brzydko pachniało. Od kilku dni nikt nie w ynosił śm ie ci. Wsze dł głę bie j. – Pani L aing? Nikt nie odpow iadał. S łaby płacz dzie cka dobie gał z pie rw sze go pię tra. S trike w spiął się po schodach, cały czas naw ołując . Drzw i do głów ne j sypialni były otw arte . Dom tonął w półm roku. Okropnie śm ie rdziało. – Pani L aing? L e żała naga, przyw iązana za je de n nadgarste k do w e zgłow ia, czę ściow o przykryta m ocno zakrw aw ionym prze ście radłe m . Na m ate racu obok zauw ażył nie m ow lę w sam e j pie luszce . Było w ychudzone , w yglądało nie zdrow o. G dy podbie gł, że by ją uw olnić , a drugą rę ką się gnął po kom órkę , chcąc w e zw ać kare tkę , kobie ta prze m ów iła łam iącym się głose m : – Nie ... Idź sobie ... Wynoś się ... S trike rzadko w idyw ał rów nie w ie lkie prze raże nie . J e j m ąż był tak nie ludzki, że zaczę ła m u przypisyw ać w rę cz nadnaturalną m oc . Naw e t gdy S trike próbow ał uw olnić je j nadgarste k, zakrw aw iony i spuchnię ty, błagała, że by zostaw ił ją w spokoju. L aing pow ie dział, że ją zabije , je śli po je go pow rocie dzie cko nie bę dzie szczę śliw sze . Najw yraźnie j nie była w stanie w yobrazić sobie przyszłości, w które j L aing nie je st w sze chm ocny. Donald L aing został skazany na sze snaście lat w ię zie nia za to, co zrobił żonie ; pogrążyły go ze znania S trike ’a. Do ostatnie j chw ili w szystkie m u zaprze czał, m ów iąc, że je go żona sam a się zw iązała, że to lubiła, że to ją podnie cało, że zanie dbyw ała dzie cko, że próbuje go w robić , że to w szystko zostało ukartow ane .

T o były je dne z najpaskudnie jszych w spom nie ń S trike ’a. Dziw nie się czuł, odśw ie żając je , gdy m ini sunął pośród zie lonych w zgórz połyskujących w coraz silnie jszym słońcu. S trike nie znał takich pe jzaży. W spokoju rozle głych m as nagie go granitu i falujących w zgórz w yczuw ał jakąś szlache tność , z którą nigdy w cze śnie j się nie ze tknął. Wię kszość dzie ciństw a spę dził na w ybrze żu, czując sm ak soli w pow ie trzu – tu było króle stw o lasów i rze ki, taje m nicze i skryte w inny sposób niż S t Maw e s, m iaste czko o długie j prze m ytnicze j historii, gdzie kolorow e dom y osuw ały się na plażę . Mijając e fe ktow ny w iadukt po praw e j, pom yślał o psychopatach i o tym , że m ożna ich znale źć w szę dzie , nie tylko w zniszczonych czynszów kach, slum sach i skłotach, le cz naw e t tutaj, w tym spokojnym , pię knym m ie jscu. T acy ludzie jak L aing przypom inali szczury: w ie działe ś, że są, le cz nigdy o nich za bardzo nie m yślałe ś, dopóki nie spotkałe ś które goś na sw oje j drodze . Po obu stronach szosy stały na straży dw a m iniaturow e zam ki z kam ie nia. G dy S trike w je żdżał do rodzinne go m iaste czka Donalda L ainga, prze z chm ury prze biło się ośle piająco jasne słońce .

16

S o grab your rose and ringside seat , We’re back hom e at Conry’s bar.

Wię c złap sw oją różę i m ie jsce w pie rw szym rzę dzie , Wróciliśm y do dom u, do baru Conry’e go.

Blue Öyste r Cult , Before the Kiss

Za szklanym i drzw iam i skle pu przy głów ne j ulicy w isiała ście re czka do naczyń. Ozdobiono ją czarnym i rysunkam i m ie jscow ych atrakcji turystycznych, ale uw agę S trike ’a zw róciło kilka w ystylizow anych żółtych róż , takich jak ta, którą zapam ię tał w ytatuow aną na silnym prze dram ie niu Donalda L ainga. Przystanął, że by prze czytać w ie rszyk pośrodku:

It’s oor ain toon It’s the be st toon T hat e ve r the re be : He re ’s tae Me lrose , G e m o’S cotland, T he toon o’the fre e [7] .

Zostaw ił m ini na parkingu obok opactw a z cie m nocze rw onym i łukam i w znoszącym i się na tle bladonie bie skie go nie ba. Na południow ym w schodzie

w idać było potrójny szczyt w zgórza Eildon, które S trike zauw ażył na m apie . Dodaw ało linii horyzontu dram aturgii i charakte ru. W pobliskie j kaw iarni kupił bułkę z be kone m i zjadł ją przy stoliku na ze w nątrz, w ypalił papie rosa, w ypił drugą m ocną he rbatę te go dnia, po czym ruszył pie chotą na poszukiw anie ulicy Wynd, na które j L aing był zam e ldow any, gdy sze snaście lat te m u zaciągał się do w ojska. S trike nie do końca w ie dział, jak się to w ym aw ia: w ind jak w iatr czy w ind jak obrót w skazów ki ze gara? W blasku słońca m iaste czko w yglądało na zam ożne . S trike kroczył pochyłą głów ną ulicą w stronę rynku, gdzie w m isie pe łne j kw iatów stała kolum na zw ie ńczona je dnorożce m . Na okrągłym kam ie niu na chodniku w idniała daw na rzym ska nazw a m iaste czka, T rim ontium , naw iązująca zape w ne do pobliskie go w zgórza z trze m a w ie rzchołkam i. Prze gapił Wynd, która zgodnie z m apą w je go te le fonie odchodziła od głów ne j ulicy. Zaw rócił i w m urze po praw e j stronie znalazł prow adzące na cie m ne w e w nę trzne podw órko w ąskie prze jście , w którym m ógł się zm ie ścić je dynie pie szy. S tary dom rodzinny L ainga m iał jasnonie bie skie drzw i i w chodziło się do nie go po niskich schodach. S trike zapukał i praw ie natychm iast otw orzyła m u ładna, cie m now łosa kobie ta, o w ie le za m łoda, że by być m atką L ainga. G dy w yjaśnił, po co przysze dł, odpow ie działa z le kkim akce nte m , który w ydał m u się całkie m atrakcyjny: – Pani L aing? Nie m a je j tu dzie się ć lat albo i dłuże j. – Zanim zdążył się znie chę cić , dodała: – Mie szka te raz na Dingle ton Road. – Dingle ton Road? Dale ko to? – T ylko kaw ałe k stąd. – Pokazała za sie bie , w praw o. – Nie znam num e ru. – Nie szkodzi. Dzię ki za pom oc . Wracając obskurnym prze jście m w stronę słone czne go rynku, S trike uśw iadom ił sobie , że nie licząc w ulgaryzm ów , które m łody żołnie rz m am rotał m u do ucha na ringu bokse rskim , nigdy nie słyszał, że by Donald L aing coś m ów ił. Na Cyprze S trike pracow ał pod przykryw ką nad spraw ą handlarzy narkotyków i w żadnym razie nie m ógł się pokazyw ać z brodą w pobliżu kw ate ry głów ne j, w ię c prze słuchanie m are sztow ane go L ainga zaję li się inni. Późnie j, gdy z sukce se m zakończył spraw ę narkotyków i zgolił brodę , ze znaw ał prze ciw ko L aingow i w sądzie , le cz w yje chał z Cypru, zanim L aing publicznie ośw iadczył, że nigdy nie zw iązał ani nie torturow ał żony. Prze chodząc prze z ryne k, S trike zastanaw iał się , czy szkocki akce nt nie był przypadkie m je dnym z pow odów , dla których ludzie tak chę tnie w ie rzyli Donnie m u L aingow i, prze baczali m u i go lubili. Chyba gdzie ś czytał, że re klam odaw cy, chcąc zasuge row ać solidność i uczciw ość , w ykorzystują

szkocki akce nt . J e dyny pub, jaki dotąd zauw ażył, stał kaw ałe k dale j, przy ulicy, którą m inął w drodze na Dingle ton Road. Wyglądało na to, że w Me lrose lubią żółty kolor: ściany były białe , le cz drzw i i okno podkre ślono jaskraw ym jak kw as żółtym kolore m i cze rnią. Ku rozbaw ie niu urodzone go w Kornw alii S trike ’a pub, m im o braku dostę pu m iaste czka do m orza, nazyw ał się S hip Inn[8] . S krę cił w Dingle ton Road, która bie gła pod m oste m , w spinała się na strom e w zgórze i znikała z pola w idze nia. Okre śle nie „nie dale ko” było bardzo re latyw ne , o czym S trike w ie lokrotnie m iał okazję się prze konać , odkąd stracił łydkę i stopę . Po dzie się ciu m inutach w spinania się na w zgórze , zaczął żałow ać , że nie w rócił po m ini na parking obok opactw a. Dw a razy spytał prze chodzące kobie ty, czy nie w ie dzą, gdzie m ie szka pani L aing , le cz choć obie były uprze jm e i przyjazne , żadna nie m ogła m u pom óc . Brnął dale j, le kko spocony, m ijając rząd białych parte row ych budynków , aż w końcu napotkał idące go w prze ciw ną stronę starsze go m ę żczyznę w tw e e dow ym kaszkie cie , w yprow adzające go czarno-białe go psa rasy borde r collie . – Prze praszam – pow ie dział S trike . – Wie pan m oże , gdzie m ie szka pani L aing? Zapom niałe m num e ru. – Pani L aing? – odrze kł face t z pse m , przyglądając się S trike ’ow i spod szpakow atych brw i. – A jakże , to m oja sąsiadka. „Dzię ki Bogu”. – T rzy dom y dale j – dodał m ę żczyzna, pokazując palce m . – T o te n budyne k ze studnią życze ń z przodu. – Wie lkie dzię ki – odrze kł S trike . S krę cając na podjazd dom u pani L aing , zauw ażył kąte m oka, że m ę żczyzna nie ruszył się z m ie jsca i go obse rw uje , m im o że collie ciągnie go w dół ulicy. Parte row y dom pani L aing w yglądał czysto i solidnie . Kam ie nne zw ie rzątka jak z baje k Disne ya stały porozstaw iane na całym traw niku i w yglądały zza rabate k . Drzw i w e jściow e znajdujące się z boku budynku spow ijał cie ń. Dopie ro gdy S trike podniósł rę kę w stronę kołatki, uśw iadom ił sobie , że za kilka se kund m oże stanąć tw arzą w tw arz z Donalde m L aingie m . G dy zapukał, prze z m inutę nic się nie działo – je śli pom inąć to, że starszy face t z pse m zaw rócił i stał obok furtki pani L aing , be z skrę pow ania gapiąc się na S trike ’a. De te ktyw przypuszczał, że m ę żczyzna pożałow ał w yjaw ie nia adre su sąsiadki i postanow ił spraw dzić , czy rosły nie znajom y nie chce przypadkie m zrobić je j krzyw dy. Nie potrze bnie się m artw ił.

– J e st w dom u – zaw ołał do S trike ’a, który zastanaw iał się , czy nie spróbow ać je szcze raz . – Ale m a szm e rgla. – Co m a? – odkrzyknął S trike , pukając po raz drugi. – S zm e rgla. Hyzia. Mę żczyzna z pse m zrobił kilka kroków po podje ździe w stronę S trike ’a. – De m e ncję starczą – prze tłum aczył Anglikow i. – A – pow ie dział S trike . Drzw i się otw orzyły, ukazując m ale ńką, pom arszczoną staruszkę z zie m istą ce rą, ubraną w granatow y szlafrok . S piorunow ała S trike ’a w zrokie m , patrząc na nie go z rodzaje m be zosobow e j w rogości. Z je j brody w yrastało kilka sztyw nych w łosów . – Pani L aing? Nie odpow ie działa i tylko w patryw ała się w nie go oczam i, które choć te raz prze krw ione i w yblakłe , daw nie j m usiały być – nie m iał co do te go w ątpliw ości – prze nikliw e jak u fre tki. – Proszę pani, szukam pani syna Donalda. – Nie – pow ie działa z zaskakującą gw ałtow nością. – Nie ! Wycofała się i zatrzasnę ła drzw i. – O kurde – m ruknął S trike pod nose m , prze z co przypom niał sobie o Robin. Praw ie na pe w no poradziłaby sobie le pie j od nie go i oczarow ała tę m ałą staruszkę . Pow oli zaw rócił, zastanaw iając się , czy w Me lrose je st je szcze ktoś, kto m ógłby m u pom óc – na pe w no w idział innych L aingów w spisie 19 2.com – i znalazł się dokładnie naprze ciw ko m ę żczyzny z pse m , który podsze dł aż pod dom , okazując nie śm iałe pode kscytow anie . – Pan je st tym de te ktyw e m – pow ie dział. – Pan je st tym de te ktyw e m , który zam knął je j syna. S trike był zdum iony. Nie m iał poję cia, jak m ógł zostać rozpoznany prze z starsze go S zkota, które go nigdy w cze śnie j nie w idział. J e go tak zw ana sław a m iała bardzo m ałą m oc, gdy chodziło o rozpoznaw alność w śród obcych ludzi. Codzie nnie chodził ulicam i L ondynu i nikogo nie inte re sow ało, kim je st , a dopóki się z kim ś nie spotkał na gruncie zaw odow ym albo je go nazw isko nie padło w zw iązku z jakim ś dochodze nie m , rzadko go kojarzono z prasow ym i donie sie niam i na te m at je go de te ktyw istycznych sukce sów . – A jakże , to pan! – ciągnął starszy m ę żczyzna, coraz bardzie j pode kscytow any. – Moja żona i ja przyjaźnim y się z Margare t Bunyan. – Widząc zdziw ioną m inę S trike ’a, w yjaśnił: – Z m atką Rhony. Poje m na pam ię ć S trike ’a potrze bow ała kilku se kund, że by odnale źć inform ację , że żona L ainga, m łoda kobie ta, którą S trike znalazł przyw iązaną do łóżka i przykrytą zakrw aw ionym prze ście radłe m , m iała na im ię Rhona.

– Kie dy Margare t zobaczyła pana w gaze tach, pow ie działa nam : „T o on, to człow ie k, który uratow ał naszą Rhonę !”. Dobrze się panu pow odzi, praw da? Prze stań, Wullie ! – krzyknął podnie sionym głose m do znie cie rpliw ione go psa, który nadal szarpał się na sm yczy, próbując w rócić na ulicę . – O, a jakże , Margare t śle dzi w szystkie pańskie poczynania, w szystkie artykuły w gaze tach. Odkrył pan, kto zabił tę m ode lkę ... i te go pisarza! Margare t nigdy nie zapom niała, co pan zrobił dla je j córki, nigdy. S trike w ym am rotał coś nie zrozum iałe go, m ając nadzie ję , że zostanie to zinte rpre tow ane jako w dzię czność za uznanie Margare t . – O czym chciał pan rozm aw iać z panią L aing? Donnie znow u coś zm alow ał, praw da? – S zukam go – odrze kł w ym ijająco S trike . – Wie pan m oże , czy w rócił do Me lrose ? – O nie , nie w ydaje m i się . Kilka lat te m u odw ie dził m atkę , ale od tam te j pory go nie było. T o m ałe m iasto: gdyby Donnie L aing w rócił... usłysze libyśm y o tym , no nie ? – Myśli pan, że pani... Bunyan, praw da?... m ogłaby cokolw ie k ...? – Byłaby zachw ycona, gdyby pan ją odw ie dził – pode kscytow ał się starszy m ę żczyzna. – Nie , Wullie ! – skarcił skom lące go borde r collie , próbujące go go w yciągnąć na ulicę . – Zadzw onię do nie j, dobrze ? J e st w Darnick . T o w ioska na zachód od Me lrose . Zadzw onić? – Bardzo by m i pan pom ógł. S trike w sze dł za nim do sąsie dnie go dom u i cze kał w m ałym , nie skazite lnie czystym salonie , podczas gdy prze ję ty gospodarz trajkotał prze z te le fon przy akom paniam e ncie skom le nia coraz bardzie j zde ne rw ow ane go psa. – Przyje dzie – pow ie dział m ę żczyzna, zasłaniając słuchaw kę rę ką. – Chce się pan z nią spotkać u m nie w dom u? Zapraszam . Żona zaparzy he rbatę ... – Dzię ki, ale m am je szcze parę spraw do załatw ie nia – skłam ał S trike , który w ątpił, by udało m u się prze prow adzić rozm ow ę w obe cności takie go gaduły. – Mógłby pan spytać , czy znajdzie czas na lancz w S hip Inn? Za godzinę . De te rm inacja psa chcące go iść na space r prze w ażyła szalę na korzyść S trike ’a. Mę żczyźni ze szli raze m ze w zgórza, a collie cały czas szarpał się na sm yczy, zm uszając de te ktyw a do szybsze go, niżby chciał, m arszu po strom e j pochyłości. Na rynku z ulgą poże gnał się z pom ocnym m ę żczyzna, który w e soło m u pom achał i ruszył w kie runku rze ki T w e e d. S trike , le kko utykając, space row ał dla zabicia czasu po głów ne j ulicy, dopóki nie przyszła pora zaw rócić w stronę S hip Inn. Na końcu ulicy napotkał kole jną e ksplozję cze rni i kw asow e j żółci, która,

jak po chw ili zdał sobie spraw ę , w pływ ała na w ystrój S hip Inn. T u także ujrzał żółtą różę , sym bol lokalne go klubu rugby. Przystanął z rę kam i w kie sze niach, spoglądając na niski m ure k bie gnący w zdłuż gładkie j, rów ne j połaci turkusow e j, aksam itne j m uraw y otoczone j drze w am i, na żółte słupy bram ki do rugby lśniące w słońcu, na trybuny z praw e j i le kko falujące w zgórza w tle . Boisko było starannie utrzym ane niczym m ie jsce kultu i w ydaw ało się nie zw ykle porządnie urządzone jak na tak m ałe m iaste czko. Wpatrując się w prze stw ór aksam itne j traw y, S trike przypom niał sobie Whittake ra, śm ie rdzące go i palące go w kącie skłotu, podczas gdy L e da le żała obok i z otw artym i ustam i słuchała opow ie ści o je go cię żkim życiu – te raz S trike w yraźnie w idział, że była łatw ow ie rna i z łapczyw ością pisklę cia połykała baje czki, które opow iadał je j m łody m ąż . Z punktu w idze nia L e dy szkoła G ordons toun m ogła się rów nać z w ię zie nie m w Alcatraz: to zakraw ało na skandal, że je j szczupłe go poe tę skazano na srogą, szkocką zim ę , gdzie zbie rał cię gi pośród błota i de szczu. – Rugby, kochanie ? O, nie ! Moje bie dactw o... ty grałe ś w rugby! G dy sie de m nastole tni S trike (paradujący w ów czas ze spuchnię tą w argą po tre ningu w klubie bokse rskim ) cicho roze śm iał się nad pracą dom ow ą, Whittake r, chw ie jąc się na nogach, stanął prze d nim i krzyknął paskudnym , nie naturalnie brzm iącym cockne ye m : – Co się , kurw a, śm ie je sz, głąbie ? Whittake r nie potrafił znie ść , gdy ktoś się z nie go śm iał. Potrze bow ał, w rę cz pożądał uw ie lbie nia. G dy m u go brakow ało, był gotów zadow olić się strache m lub naw e t nie naw iścią bę dącą dow ode m je go m ocy, le cz szyde rstw o św iadczyło o w yższości uzurpow ane j sobie prze z kogoś inne go, a zate m było nie do znie sie nia. – Byłbyś, kurw a, w nie bow zię ty, co, głupi ćw oku? J uż te raz uw ażasz się za pie przone go ofice ra le psze go od karków grających w rugby. Pow ie dz je go bogate m u tatuśkow i, że by go w ysłał do pie przone j G ordonstoun! – w rzasnął Whittake r do L e dy. – Kochanie , uspokój się ! – pow ie działa, a po chw ili, trochę bardzie j stanow czym tone m dodała: – Nie , Corm ! S trike już w stał, gotow y w alnąć Whittake ra, cze go nie m ógł się docze kać . Nigdy nie m iał ku te m u le psze j okazji, ale m atka stanę ła m ię dzy nim i, kładąc chude , ozdobione pie rścionkam i rę ce na ich falujących klatkach pie rsiow ych. S trike zam rugał i je go oczom znow u ukazało się jasne , skąpane w słońcu boisko, m ie jsce nie w innych w ysiłków i e m ocji. Czuł zapach liści, traw y i w oń rozgrzane j gum y dobie gającą od strony pobliskie j drogi. Pow oli zaw rócił

i ruszył w stronę S hip Inn, m arząc o piw ie , le cz podstę pna podśw iadom ość nie zam ie rzała m u je szcze odpuścić . Widok te go rów ne go boiska do rugby w yzw olił inne w spom nie nie : czarnow łose go, cie m nookie go Noe la Brockbanka rzucające go się na nie go z nadtłuczoną bute lką po piw ie . Brockbank był m asyw ny, silny i szybki: rw acz . S trike pam ię tał, jak uniósł pię ść i om ijając tę nadtłuczoną bute lkę , dosię gnął ce lu w chw ili, gdy szkło dotknę ło je go szyi... Pę knię cie podstaw y czaszki – tak brzm iała diagnoza. Krw aw ie nie z ucha. Rozle głe uszkodze nie m ózgu. – Kurw a, kurw a, kurw a – w ym am rotał S trike pod nose m w takt w łasnych kroków . „S kup się na L aingu, przyje chałe ś tu w spraw ie L ainga”. Prze sze dł pod m e talow ym gale one m z jaskraw ożółtym i żaglam i zaw ie szonym nad w e jście m do S hip Inn. T ablica tuż za drzw iam i inform ow ała, że to je dyny pub w Me lrose . W środku natychm iast się uspokoił: cie płe kolory, lśniące szkło i m osiądz, dyw an przypom inający patchw ork z w yblakłych brązów , cze rw ie ni i zie le ni, ściany w brzoskw iniow e j barw ie i odsłonię te ce gły. Wszę dzie zauw ażał kole jne oznaki św iadczące o sportow e j obse sji Me lrose : tablice ze zbliżającym i się m e czam i, kilka olbrzym ich e kranów plazm ow ych, a nad pisuare m (m inę ły godziny, odkąd S trike sikał po raz ostatni) w isiał m ały, przym ocow any do ściany te le w izor, w razie gdyby przyłoże nie nastąpiło w chw ili, gdy nie dało się już dłuże j ignorow ać pe łne go pę che rza. Pam ię tając, że cze ka go pow rotna podróż do Edynburga sam ochode m Hardacre ’a, kupił sobie m ałe go johna sm itha i usiadł na skórzane j kanapie naprze ciw ko baru, prze glądając lam inow ane m e nu i m ając nadzie ję , że Margare t Bunyan zjaw i się punktualnie , gdyż w łaśnie sobie uśw iadom ił, że je st głodny. Przyszła zale dw ie pię ć m inut późnie j. Choć praw ie nie pam ię tał, jak w yglądała je j córka i nigdy w cze śnie j się nie spotkali, gdy tylko przystanę ła na w ycie raczce i utkw iła w nim spojrze nie , zdradziła ją m ina w yrażająca obaw ę połączoną z nie cie rpliw ym w ycze kiw anie m . S trike w stał, a ona nie pe w nym krokie m ruszyła w je go stronę , ściskając oburącz pase k ogrom ne j czarne j torby. – T o napraw dę pan – pow ie działa z zapartym tche m . Miała m nie j w ię ce j sze śćdzie siąt lat , była drobna i krucha, nosiła okulary w m e talow e j opraw ce , a spod m ocno ondulow anych jasnych w łosów w yłaniała się je j zanie pokojona tw arz . S trike w yciągnął sw oją w ie lką rę kę i uścisnął je j zim ną, drobnokościstą

dłoń, która le kko drżała. – T ata Rhony je st dzisiaj w Haw ick, nie m oże przyje chać , dzw oniłam do nie go, prosił, że by panu prze kazać , że nigdy nie zapom nim y, co pan dla nie j zrobił – pow ie działa je dnym tche m . Opadła na kanapę obok S trike ’a i nadal w patryw ała się w nie go z trw ogą połączoną ze zde ne rw ow anie m . – Ciągle o tym pam ię tam y. Czytam y o panu w gaze tach. Było nam bardzo przykro z pow odu pańskie j nogi. T yle pan zrobił dla Rhony! T o, co pan dla nie j zrobił... Nagle do je j oczu napłynę ły łzy. – ...byliśm y tak ... – Cie szę się , że zdołałe m ... Znale źć je j dzie cko zw iązane , nagie i zakrw aw ione na łóżku. Rozm aw ianie z członkam i rodzin o tym , co spotkało ich ukochane osoby, było je dną z najgorszych czę ści je go pracy. – ...że zdołałe m je j pom óc . Pani Bunyan w ydm uchała nos w chuste czkę w ydobytą z dna czarne j torby. Czuł, że nale ży do te go pokole nia kobie t , które z zasady nigdy nie chodzą do pubu sam e , a już z pe w nością nie kupują drinków przy barze , je śli m ają przy sobie m ę żczyznę , który m oże im oszczę dzić tych katuszy. – Proszę pozw olić , że coś dla pani zam ów ię . – T ylko sok pom arańczow y – pow ie działa spe szona, w ycie rając oczy. – Może je szcze coś do je dze nia – zachę cał ją, zam ie rzając zam ów ić sobie łupacza w cie ście piw nym i frytki. G dy w rócił po złoże niu zam ów ie nia przy barze , spytała, co robi w Me lrose , i natychm iast w yszła na jaw przyczyna je j zde ne rw ow ania. – Donnie tu nie w róci, praw da? Wrócił? – O ile m i w iadom o, to nie – pow ie dział S trike . – Nie w ie m , gdzie je st . – Myśli pan, że m a coś w spólne go z ...? Ściszyła głos do sze ptu. – Czytaliśm y w gaze cie ... Wie m y, że ktoś panu przysłał... przysłał panu... – T ak – potw ie rdził S trike . – Nie w ie m , czy m a z tym coś w spólne go, ale chciałbym go znale źć . Podobno po w yjściu z w ię zie nia przyje chał odw ie dzić m atkę . – Och, to było jakie ś czte ry, pię ć lat te m u – pow ie działa Margare t Bunyan. – Zjaw ił się na progu je j dom u i siłą w sze dł do środka. J e go m atka m a te raz alzhe im e ra. Nie zdołała go pow strzym ać , ale sąsie dzi zadzw onili po je go braci, a oni przyje chali i go w yrzucili. – Wyrzucili go? – Donnie je st najm łodszy. Ma czte re ch starszych braci. T o tw ardzi m ę żczyźni – pow ie działa pani Bunyan. – Wszyscy. J am ie m ie szka w S e lkirk

i od razu przyje chał, że by w yrzucić Donnie go z dom u m atki. Podobno pobili go do nie przytom ności. Z drże nie m upiła łyk soku pom arańczow e go i ciągnę ła dale j: – S łysze liśm y o tym . Nasz przyjacie l Brian, które go nie daw no pan poznał, w idział tę bójkę na ulicy. Czte re ch na je dne go, w szyscy krzycze li i w rze szcze li. Ktoś w e zw ał policję . J am ie dostał poucze nie . Wcale się tym nie prze jął – pow ie działa pani Bunyan. – Nie chcie li go w idzie ć , ich m atka te ż . Wygonili go z m iasta. Byłam prze rażona – ciągnę ła. – Ze w zglę du na Rhonę . On zaw sze pow tarzał, że po w yjściu z w ię zie nia ją odnajdzie . – I odnalazł? – spytał S trike . – O tak – pow ie działa z żale m pani Bunyan. – Wie dzie liśm y, że to zrobi. Rhona prze prow adziła się do G lasgow , zatrudniła się w biurze podróży. Mim o to ją znalazł. Prze z pół roku żyła w strachu, że się zjaw i, i pe w ne go dnia się zjaw ił. Wie czore m przysze dł do je j m ie szkania, ale był chory. Nie taki jak kie dyś. – Chory? – ożyw ił się S trike . – Nie pam ię tam na co, chyba na jakiś rodzaj artre tyzm u. Rhona m ów iła, że m ocno utył. Przysze dł do nie j w ie czore m , w cze śnie j ją śle dził, ale dzię ki Bogu – pow ie działa z żare m pani Bunyan – akurat był u nie j narze czony. Ma na im ię Be n i je st policjante m – dodała trium falnym tone m , aż pocze rw ie niały je j blade policzki. Pow ie działa to w taki sposób, jakby m yślała, że spraw i tym S trike ’ow i szcze gólną przyje m ność , jakby on i Be n byli w spółczłonkam i jakie goś w ie lkie go de te ktyw istyczne go bractw a. – T e raz są już m ałże ństw e m – ciągnę ła pani Bunyan. – Nie m ają dzie ci, bo... No, w ie pan dlacze go... I be z ostrze że nia trysnął strum ie ń łe z, spływ ając po tw arzy pani Bunyan za okularam i. Okropie ństw a sprze d dzie się ciu lat nagle znów stały się św ie że i krw iste , jakby na stoliku prze d nim i w ylądow ała góra podrobów . – ...L aing w sadził w nią nóż – w ysze ptała pani Bunyan. Zw ie rzała m u się , jakby S trike był le karze m albo księ dze m , w yjaw iając ciążące je j se kre ty, którym i nie m ogła się podzie lić z przyjaciółm i: on już w ie dział najgorsze . G dy znow u pogrze bała w czarne j kw adratow e j torbie w poszukiw aniu chuste czki, przypom niał sobie sze roką plam ę krw i na prze ście radle i zdartą skórę na nadgarstku Rhony po próbach uw olnie nia się . Dzię ki Bogu, że je j m atka nie m ogła zajrze ć m u do głow y. – Wsadził w nią nóż ... Próbow ali... no w ie pan... to napraw ić ... G dy postaw iono prze d nim i dw a tale rze z je dze nie m , roztrzę siona pani Bunyan w zię ła głę boki odde ch.

– Ale m ie li z Be ne m cudow ne w akacje – w ysze ptała gorączkow o, raz po raz w ycie rając zapadnię te policzki i unosząc okulary, że by dotrze ć do oczu. – I hodują... hodują ow czarki... ow czarki nie m ie ckie . S trike był głodny, le cz nie m ógł je ść podczas rozm ow y o tym , co spotkało Rhonę L aing. – Urodziła L aingow i dzie cko, praw da? – spytał, przypom inając sobie ciche kw ile nie obok zakrw aw ione j, odw odnione j m atki. – T e raz m usi m ie ć z dzie się ć lat . – U-um arło – sze pnę ła, a łzy skapnę ły je j z brody. – Ś-śm ie rć łóże czkow a. Zaw sze było chorow ite . T o się s-stało dw a dni po tym , jak zabrali D-Donnie go. I o-on... Donnie ... zadzw onił do Rhony z w ię zie nia i pow ie dział, że w ie , że to ona zabiła... zabiła... dzie cko... i że kie dy w yjdzie , te ż ją zabije ... S trike na chw ilę położył ogrom ną dłoń na ram ie niu szlochające j kobie ty, po czym podźw ignął się na nogi i podsze dł do m łode j barm anki, która obse rw ow ała ich z otw artym i ustam i. Brandy w ydaw ała się zbyt m ocna dla te j kruche j istoty przy stoliku. J oan, ciotka S trike ’a, tylko trochę starsza od pani Bunyan, zaw sze uw ażała porto za le karstw o. Zam ów ił kie lisze k i w rócił na m ie jsce . – Proszę . Nie ch pani to w ypije . Został nagrodzony ponow nym w ybuche m płaczu, le cz po chw ili pani Bunyan w ytarła tw arz prze m oczoną chuste czką, pow ie działa drżącym głose m : „Bardzo pan m iły”, w ypiła porto, gw ałtow nie w ciągnę ła pow ie trze i patrząc na nie go, zam rugała jasnorzę sym i oczam i różow ym i jak u prosiaka. – Dom yśla się pani, gdzie L aing m ógł się w ybrać po tym , jak się zjaw ił u Rhony? – T ak – sze pnę ła. – Be n popytał w biurze kuratora sądow e go. Wszystko w skazuje na to, że Donnie poje chał do G ate she ad, ale nie w ie m , czy dale j tam je st . „G ate she ad”. S trike przypom niał sobie Donalda L ainga znale zione go w inte rne cie . Czy z G ate she ad prze prow adził się do Corby? A m oże to byli dw aj różni m ę żczyźni? – W każdym razie – ciągnę ła pani Bunyan – nigdy w ię ce j nie nachodził Rhony i Be na. – T o zrozum iałe – m ruknął S trike , się gając po nóż i w ide le c . – G liniarz i ow czarki nie m ie ckie . Nie je st taki głupi. J e go słow a dodały je j chyba odw agi i trochę ją pocie szyły, gdyż z nie śm iałym , sm ę tnym uśm ie che m zaczę ła skubać sw ój m akaron z se re m . – Pobrali się m łodo – pow ie dział S trike , który chciał się dow ie dzie ć o L aingu jak najw ię ce j, usłysze ć w szystko, co m ogłoby m u dać w yobraże nie

o je go pow iązaniach albo zw yczajach. Potaknę ła, prze łknę ła i odrze kła: – O w ie le za m łodo. Zaczę ła się z nim spotykać już jako pię tnastolatka i bardzo nam się to nie podobało. S łysze liśm y o Donnie m L aingu różne rze czy. J akaś m łoda dzie w czyna m ów iła, że w ykorzystał ją na dyskote ce dla m łodych farm e rów . Nic m u nie zrobili: policja pow ie działa, że brakuje dow odów . Próbow aliśm y ostrze c Rhonę , że bę dą z nim kłopoty – w e stchnę ła – ale to tylko zw ię kszyło je j de te rm inację . Zaw sze była uparta ta nasza Rhona. – Był już oskarżony o gw ałt? – spytał S trike . Ryba i frytki sm akow ały w yśm ie nicie . Z ulgą zauw ażył, że w pubie zbie rają się ludzie i uw aga barm anki skupiła się na innych. – O tak . T o nie cie kaw a rodzina – pow ie działa pani Bunyan z rodzaje m afe ktow ane go, m ałom iaste czkow e go snobizm u, który S trike dobrze pam ię tał ze sw oje go dzie ciństw a. – Wszyscy bracia zaw sze się bili i m ie li kłopoty z policją, ale on był najgorszy. Własne rodze ństw o go nie lubiło. S zcze rze m ów iąc, m atka chyba te ż . Chodziły słuchy – dodała z nagłym przypływ e m pe w ności sie bie – że był z inne go ojca. Rodzice ciągle się kłócili i m nie j w ię ce j w tym czasie , kie dy zaszła w ciążę z Donnie m , byli w se paracji. L udzie m ów ią naw e t , że prow adzała się z m ie jscow ym policjante m . Nie w ie m , czy to praw da. Policjant w yje chał, a pan L aing w rócił do żony, ale nigdy nie lubił Donnie go, te go je ste m pe w na. W ogóle go nie lubił. Podobno w ie dział, że chłopak nie je st je go. Donnie był najbardzie j nie sforny z nich w szystkich. Kaw ał chłopa. Dostał się do sióde m e k ... – Do sióde m e k? – Do drużyny rugby – pow ie działa i naw e t ta m ała, nobliw a dam a była zdziw iona, że S trike nie od razu zrozum iał coś, co w Me lrose traktow ano bardzie j jak re ligię niż sport . – Ale go w yrzucili. Brak dyscypliny. T ydzie ń po tym , jak w yle ciał, „ktoś” zrył całe G re e nyards. Boisko – dodała w obliczu zadziw iające j ignorancji Anglika. Porto rozw iązało je j ję zyk . Usta je j się nie zam ykały. – Zajął się w ię c bokse m . Poza tym był w ygadany, a jakże . Kie dy Rhona go poznała – ona m iała pię tnaście lat , on sie de m naście – nie którzy m nie prze konyw ali, że w cale nie je st taki zły. A jakże – pow tórzyła, potakująco kiw ając głow ą na w idok nie dow ie rzania S trike ’a. – Potrafił zje dnać sobie obcych. Donnie L aing um iał być czarujący, je śli chciał. Ale nie ch pan spyta Walte ra G ilchrista, czy Donnie był czarujący. Walte r w yrzucił go z pracy na farm ie , bo L aing ciągle się spóźniał, i „ktoś” podłożył ogie ń w je go stodole . Och, nigdy nie udow odniono, że to Donnie . Podobnie jak nigdy nie udow odniono, że to on zniszczył boisko, ale w ie m , jaka je st praw da. Rhona

nie chciała słuchać . Myślała, że go zna. Że ludzie go nie rozum ie ją i takie tam . Mów iła, że je ste śm y uprze dze ni, ogranicze ni. Donnie chciał się zaciągnąć do w ojska. Krzyżyk na drogę , pom yślałam . Miałam nadzie ję , że je śli w yje dzie , Rhona o nim zapom ni. Po jakim ś czasie w rócił. Zaszła w ciążę , ale poroniła. Była na m nie zła, bo pow ie działam ... Nie chciała m u w yjaw ić , co pow ie działa, ale S trike m ógł się dom yślić . – ...a pote m prze stała się do m nie odzyw ać i w yszła za nie go na je go pie rw sze j prze pustce . Nie zaprosiła na ślub ani ojca, ani m nie – ciągnę ła. – Wyje chali raze m na Cypr. Ale w cze śnie j zabił nam kota. – Co? – spytał zdziw iony S trike . – Wie m , że to był on. Zanim Rhona za nie go w yszła, ostrze galiśm y ją, że pope łnia okropny błąd. T e go w ie czoru nie m ogliśm y znale źć Purdy. Nastę pne go dnia le żała m artw a na traw niku za dom e m . We te rynarz pow ie dział, że została uduszona. Na plazm ow ym e kranie nad je j ram ie nie m Dim itar Be rbatow w szkarłacie cie szył się z gola zdobyte go w m e czu z Fulham e m . Pow ie trze w ype łniło się głosam i S zkotów . Pobrzę kiw ało szkło, podzw aniały sztućce , a tow arzyszka S trike ’a opow iadała o śm ie rci i ranach. – Wie m , że on to zrobił, w ie m , że zabił Purdy – oznajm iła z żare m . – Nie ch pan pom yśli, co zrobił Rhonie i dzie cku. T o zły człow ie k . J e j palce pogm e rały przy zapię ciu tore bki i w yję ła ze środka m ały plik zdję ć . – Mój m ąż ciągle pow tarzał: „Po co je trzym asz? S pal je ”. Ale zaw sze m yślałam , że pe w ne go dnia je go zdję cia m ogą nam się przydać . Proszę – pow ie działa, w kładając je w w yciągnię te rę ce S trike ’a. – Nie ch je pan w e źm ie , nie ch je pan zatrzym a. G ate she ad. T am się prze prow adził. Późnie j, gdy w yszła, znow u płacząc i dzię kując, S trike zapłacił rachune k i posze dł do Mille rs of Me lrose , rodzinne go skle pu m ię sne go, który zauw ażył, space rując po m ie ście . T am kupił kilka paszte cików z dziczyzną, przypuszczając, że bę dą o w ie le sm acznie jsze niż to, co zdołałby kupić na dw orcu prze d w e jście m do nocne go pociągu do L ondynu. Wracając na parking krótką uliczką z kw itnącym i złotym i różam i, znow u pom yślał o tatuażu na tam tym m uskularnym prze dram ie niu. Kie dyś, w ie le lat te m u, przynale żność do te go urocze go m iaste czka, otoczone go farm am i i strze żone go prze z trzy w ie rzchołki w zgórza Eildon, m iała dla Donnie go L ainga jakie ś znacze nie . Nie był je dnak stw orzony do pracy na roli ani do gry w drużynie rugby, nie m ógł się przydać w m ie jscu, które zdaw ało się cze rpać dum ę z dyscypliny i uczciw e j działalności. Me lrose w ypluło podpalacza stodół, dusicie la kotów , niszczycie la boisk, w ię c L aing

szukał schronie nia tam , gdzie w ie lu m ę żczyzn albo znalazło zbaw ie nie , albo dostało za sw oje : w brytyjskie j arm ii. G dy w ylądow ał w w ię zie niu i naw e t ono go w ypluło, próbow ał w rócić do dom u, le cz nikt go tutaj nie chciał. Czy w G ate she ad cze kało go cie ple jsze pow itanie ? Czy prze prow adził się stam tąd do Corby? A m oże – zastanaw iał się S trike , w ciskając się z pow rote m do Hardacre ’ow e go m ini – były to je dynie przystanki na drodze do L ondynu i S trike ’a?

17

The Girl That Love Made Blind

Dziewczyna zaślepiona miłością

Wtore k rano. T o śpi po – jak pow ie działo – długie j, cię żkie j nocy. J akby go to, kurw a, w ogóle obchodziło. Musiał je dnak udaw ać , że obchodzi. Prze konał T o, że by poszło się położyć , a gdy zaczę ło głę boko, rów no oddychać , prze z chw ilę je obse rw ow ał, w yobrażając sobie , że w ydusza z nie go pie przone życie , patrzy jak T o w ytrze szcza oczy i w alczy o pow ie trze , a tw arz pow oli m u sinie je ... G dy już był pe w ny, że T o się nie obudzi, po cichu w ysze dł z sypialni, w łożył kurtkę i o poranku w ym knął się , by poszukać S e kre tarki. Po raz pie rw szy m iał okazję śle dzić ją za dnia, le cz było za późno, że by ją w ytropić na stacji obok dom u. Najle psze , co m ógł zrobić , to zaczaić się u w lotu De nm ark S tre e t .

Zauw ażył ją z dale ka: tych jaskraw ych, falujących, jasnorudych w łosów nie m ożna było prze oczyć . Próżna suka, pe w nie lubiła się w yróżniać w tłum ie , bo w prze ciw nym razie zakryłaby je czym ś, obcię ła albo ufarbow ała. One w szystkie chciały zw racać na sie bie uw agę , co do te go nie m iał najm nie jszych w ątpliw ości: w szystkie . G dy znalazła się bliże j, je go nie zaw odna intuicja um ożliw iająca w yczuw anie e m ocji podpow ie działa m u, że coś się zm ie niło. S zła ze spuszczoną głow ą, przygarbiona, nie zw racała uw agi na rój ludzi w okół ściskających tore bki, kubki z kaw ą i te le fony. Minął ją, idąc w prze ciw ną stronę i podchodząc tak blisko, że poczułby zapach je j pe rfum , gdyby nie to, że znajdow ali się na ruchliw e j ulicy pe łne j spalin i pyłu. Rów nie dobrze m ógłby być słupkie m przy drodze . T rochę go to zde ne rw ow ało, m im o że prze cie ż zam ie rzał prze jść obok nie zauw ażony. Wyróżnił ją, le cz ona traktow ała go oboję tnie . Dokonał je dnak pe w ne go odkrycia: płakała od w ie lu godzin. Wie dział, jak w yglądają zapłakane kobie ty, w idyw ał je w ie le razy. Miały spuchnię te , zacze rw ie nione i kluchow ate tw arze , cie kło im z nosa i ję czały: w szystkie co do je dne j. L ubiły zgryw ać ofiarę . Człow ie k m iał ochotę je zabić , byle by się tylko zam knę ły. Zaw rócił i posze dł za nią kaw ałe k w stronę De nm ark S tre e t . Kobie ty w takim stanie czę sto byw ały ule głe w sposób, który nie byłby m ożliw y, gdyby nie czuły sm utku czy strachu. Zapom inały o tym w szystkim , co suki odruchow o robiły, że by tacy jak on trzym ali się od nich z dale ka: o kluczach zaciśnię tych w dłoni, te le fonie w rę ce , alarm ach antygw ałtow ych w kie sze ni, o chodze niu w grupach. Dom agały się uw agi, były w dzię czne za m iłe słow o, za życzliw e ucho. Właśnie tak upolow ał T o. Przyspie szył kroku, gdy S e kre tarka skrę ciła w De nm ark S tre e t , z które j po ośm iu dniach w ynie śli się w re szcie znie cie rpliw ie ni dzie nnikarze . Otw orzyła czarne drzw i do budynku i w e szła do środka. Zam ie rzała nie długo w yjść z pow rote m czy m oże spę dzić cały dzie ń ze S trikie m ? Napraw dę m iał nadzie ję , że się pie przą. I pe w nie się pie przyli. Be z dw óch zdań – tylko w e dw oje cały czas w je dnym biurze . Zaszył się w bram ie i w yjął te le fon, nie spuszczając z oka okna na drugim pię trze budynku num e r dw adzie ścia czte ry.

18

I’ve been stripped, the insulation’s gone.

Roze brano m nie , w arstw a izolacji zniknę ła.

Blue Öyste r Cult , L ips in the H ills

T am te n rane k, gdy Robin po raz pie rw szy w e szła do age ncji S trike ’a, był te ż pie rw szym rankie m je j narze cze ństw a. Dziś, otw ie rając prze szklone drzw i, przypom niała sobie , jak w patryw ała się w cie m nie jący szafir na palcu, a po chw ili S trike w ybie gł z age ncji i o m ało je j nie zrzucił z m e talow ych schodów . Nie m iała już na palcu pie rścionka. Mie jsce , gdzie tkw ił prze z te w szystkie m ie siące , w ydaw ało się te raz nadw rażliw e , jakby je napię tnow ał. Robin niosła podrę czną torbę z ubranie m na zm ianę i kilkom a kosm e tykam i. „Nie m oże sz tu płakać . Nie w olno ci tu płakać”. Autom atycznie w ykonała zw ykłe czynności, od których rozpoczynała dzie ń pracy: zdję ła płaszcz, pow ie siła go raze m z tore bką na kołku obok drzw i, nape łniła i w łączyła czajnik, a torbę podrę czną w e pchnę ła pod biurko, że by S trike je j nie zobaczył. Raz po raz się odw racała, że by spraw dzić , czy zrobiła to, co zam ie rzała. Czuła się be zcie le sna jak duch, które go zim ne palce prze nikają prze z paski tore be k i czajniki. Wystarczyły czte ry dni, że by rozpadł się zw iąze k trw ający dzie w ię ć lat . Czte ry dni narastające j nie chę ci, w yle w ania żalów i rzucania oskarże ń. Z pe rspe ktyw y czasu czę ść z nich w ydaw ała się zupe łnie tryw ialna. L and rove r, gonitw a G rand National, de cyzja Robin o zabraniu laptopa do dom u. W nie dzie lę doszło do m ałostkow e j sprze czki o to, czyi rodzice płacą

za sam ochody w ynaję te na ślub, a to doprow adziło do kole jne j kłótni o je j żałosną pe nsję . Wsiadając do land rove ra w ponie działe k rano prze d podróżą do L ondynu, praw ie się do sie bie nie odzyw ali. Ostatnie j nocy, już w We st Ealing , w ybuchła aw antura, przy które j w szystkie w cze śnie jsze sprze czki zble dły, zm ie niając się je dynie w ostrze gaw cze drgania prze d katastrofą se jsm iczną m ającą w szystko zniszczyć . Za chw ilę spodzie w ała się S trike ’a. S łyszała, jak porusza się w m ie szkaniu na górze . Wie działa, że nie m oże spraw iać w raże nia roztrzę sione j ani nie zdolne j do poradze nia sobie z sytuacją. T e raz została je j tylko praca. Musiała znale źć pokój w cudzym m ie szkaniu, gdyż tylko na to było ją stać za m arne grosze , które płacił je j S trike . Próbow ała sobie w yobrazić przyszłych w spółlokatorów . Pom yślała, że to bę dzie jak pow rót do akade m ika. „Nie m yśl o tym te raz”. Robiąc he rbatę , uśw iadom iła sobie , że zapom niała przynie ść puszkę z Be ttys, którą kupiła tuż po ostatnie j przym iarce sukni ślubne j. T a m yśl praw ie w ytrąciła ją z rów now agi, le cz potę żnym w ysiłkie m w oli pow strzym ała się od płaczu i zaniosła kube k do kom pute ra, aby prze brnąć prze z m e jle , na które nie m ogła odpow ie dzie ć , gdy na tydzie ń m usie li opuścić age ncję . Wie działa, że S trike w łaśnie w rócił ze S zkocji: przyje chał nocnym pociągie m . Zam ie rzała z nim o tym porozm aw iać , że by odw rócić uw agę od sw oich cze rw onych, spuchnię tych oczu. Zanim rano w yszła z m ie szkania, próbow ała zm nie jszyć opuchliznę za pom ocą lodu i zim ne j w ody, le cz be z w ię ksze go pow odze nia. Matthe w próbow ał je j zagrodzić drogę do drzw i. On te ż w yglądał upiornie . – Posłuchaj, m usim y porozm aw iać . Musim y. „J uż nie – pom yślała Robin, które j zadrżały rę ce , gdy unosiła gorącą he rbatę do ust . – Nie m uszę już robić nicze go, na co nie m am ochoty”. Śm iałość te j m yśli podw ażyła poje dyncza gorąca łza, która be z ostrze że nia spłynę ła je j po policzku. Wytarła ją prze rażona. Nie przypuszczała, że zostały je j je szcze jakie ś łzy. Odw racając się w stronę m onitora i le dw ie w ie dząc, co robi, zaczę ła pisać na klaw iaturze odpow ie dź klie ntow i, który prosił o fakturę . S łysząc odgłos kroków na schodach, w zię ła się w garść . Drzw i się otw orzyły. Podniosła głow ę . Na progu stał m ę żczyzna, który nie był S trikie m . Poraził ją pie rw otny, instynktow ny strach. Nie m iała czasu analizow ać , dlacze go nie znajom y tak na nią w płynął, w ie działa je dynie , że je st

nie be zpie czny. W m gnie niu oka obliczyła, że nie zdąży w porę dobie c do drzw i, że alarm antygw ałtow y le ży w kie sze ni płaszcza i je j najle pszą bronią je st te raz ostry otw ie racz do listów spoczyw ający kilkanaście ce ntym e trów od je j le w e j rę ki. Mę żczyzna był w ym ize row any i blady, m iał ogoloną głow ę , trochę pie gów rozsianych na sze rokim nosie oraz grube usta. T atuaże pokryw ały je go nadgarstki, knykcie i szyję . Złoty ząb połyskiw ał z boku uśm ie chnię tych ust . G łę boka blizna bie gła od środka górne j w argi w stronę kości policzkow e j, ciągnąc usta do góry i w ykrzyw iając je w pe rm ane ntny e lvisow y uśm ie sze k . Miał na sobie w orkow ate dżinsy oraz bluzę od dre su i zalatyw ał od nie go m ocny zapach zw ie trzałe go tytoniu i m arihuany. – J ak le ci? – zagadnął. Raz po raz pstrykając palcam i obu rąk zw isających po bokach, w chodził głę bie j do pocze kalni. Pstryk, pstryk, pstryk . – J e ste ś sam a? – Nie – pow ie działa, czując zupe łną suchość w ustach. Chciała złapać za otw ie racz do listów , zanim m ę żczyzna pode jdzie bliże j. Pstryk, pstryk, pstryk . – Mój sze f w łaśnie ... – S hanke r! – zaw ołał S trike , stając w drzw iach. Nie znajom y się odw rócił. – Bunse n – pow ie dział i prze stał pstrykać palcam i, po czym w yciągnął rę kę i przyw itał się ze S trikie m żółw ikie m . – J ak le ci, brachu? „Dobry Boże – pom yślała z ulgą Robin, rozluźniając się . Dlacze go S trike je j nie uprze dził, że m a przyjść te n m ę żczyzna?” Odw róciła się i skupiła na m e jlach, że by Corm oran nie zobaczył je j tw arzy. G dy prow adził S hanke ra do sw oje go gabine tu i zam ykał drzw i, usłyszała nazw isko „Whittake r ”. Norm alnie żałow ałaby, że nie m oże być obe cna przy ich rozm ow ie . S kończyła odpow iadać na m e jle i pom yślała, że pow inna zaproponow ać kaw ę . Najpie rw poszła je szcze raz spryskać tw arz zim ną w odą w m ale ńkie j łazie nce na korytarzu, w które j utrzym yw ał się silny zapach kanalizacji be z w zglę du na to, ile odśw ie żaczy kupiła za pie niądze z kase tki. T ym czase m S trike , który zdążył się je j przyjrze ć , był w strząśnię ty zm ianą, jaka zaszła w je j w yglądzie . Nigdy nie w idział, że by była aż taka blada ani m iała tak spuchnię te i prze krw ione oczy. G dy sie dział przy biurku spragniony przynie sionych prze z S hanke ra inform acji na te m at Whittake ra, do głow y przyszła m u m yśl: „Co te n drań je j zrobił?” i prze z ułam e k se kundy, zanim skupił całą uw agę na gościu, w yobraził sobie , jak w ali Matthe w w pysk i m a z te go frajdę . – Co tak paskudnie w yglądasz, Bunse n? – spytał S hanke r, rozsiadając się na krze śle naprze ciw ko i e ne rgicznie pstrykając palcam i. Miał te n tik już jako

nastolate k i S trike ’ow i było żal każde go, kto spróbow ałby go uciszyć . – J e ste m w ykończony – odparł S trike . – Dw ie godziny te m u w róciłe m ze S zkocji. – Nigdy nie byłe m w S zkocji – pow ie dział S hanke r. S trike nie m iał poję cia, że S hanke r nigdy w życiu nie w yje żdżał z L ondynu. – No w ię c cze go się dow ie działe ś? – On dale j się tu krę ci. – S hanke r prze stał pstrykać palcam i, że by w yjąć z kie sze ni paczkę m ayfairów . Zapalił papie rosa tanią zapalniczką, nie pytając S trike ’a o pozw ole nie . De te ktyw w m yślach w zruszył ram ionam i, w yjął sw oje be nson & he dge sy i pożyczył od S hanke ra ogie ń. – Widziałe m je go dile ra. G ościu m ów i, że Whittake r je st w Catford. – Wyprow adził się z Hackne y? – Na to w ygląda, Bunse n, chyba że zostaw ił tam sw oje go klona. Klonów nie szukałe m . Daj m i nastę pną stów ę , a pójdę spraw dzić . Rozbaw iony S trike w ydał z sie bie krótkie prychnię cie . L udzie nie doce niali S hanke ra i to był ich błąd. J e go ne rw ow ość oraz w ygląd kogoś, kto zażyw ał w szystkie nie le galne substancje , jakie tylko m ógł, doprow adzały ich do błę dne go w niosku, że te raz te ż je st na haju. W rze czyw istości był bystrze jszy i trze źw ie jszy niż w ie lu bizne sm e nów pod konie c dnia pracy, naw e t je śli pozostaw ał notorycznym prze stę pcą. – Masz adre s? – spytał S trike , w yciągając note s. – J e szcze nie – pow ie dział S hanke r. – Pracuje gdzie ś? – Rozpow iada, że organizuje trasę konce rtow ą jakie jś kape li m e talow e j. – Ale ? – T o alfons – pow ie dział rze czow o S hanke r. Rozle gło się pukanie do drzw i. – Czy ktoś m a ochotę na kaw ę ? – spytała Robin. S trike zauw ażył, że spe cjalnie odw raca tw arz od św iatła. Odszukał w zrokie m je j le w ą dłoń: nie było na nie j pie rścionka zarę czynow e go. – Chę tnie – odrze kł S hanke r. – Dw ie łyże czki cukru. – Napiłbym się he rbaty. Dzię ki – pow ie dział S trike , patrząc, jak Robin się w ycofuje . S ię gnął do biurka po starą m e talow ą popie lniczkę , którą zw ę dził z baru w Nie m cze ch, i podsunął ją S hanke row i, zanim te n zdążył strze pnąć przyrastający popiół na podłogę . – S kąd w ie sz, że je st alfonse m ? – Od gościa, który spotkał go z gw oździe m – w yjaśnił S hanke r. S trike znał cockne y: m osię żny gw óźdź oznaczał prostytutkę . – Mów i, że Whittake r z nią

m ie szka. Bardzo m łoda sztuka. T o praw ie nie le galne . – No jasne – m ruknął S trike . Odkąd został śle dczym , m ie w ał do czynie nia z najróżnie jszym i aspe ktam i prostytucji, ale tym raze m chodziło o coś inne go: o je go byłe go ojczym a, człow ie ka, które go m atka S trike ’a kochała i ide alizow ała, które m u urodziła dzie cko. Praw ie poczuł w oń Whittake ra: je go brudne ubrania, je go zw ie rzę cy odór. – Catford – pow tórzył. – No. J ak chce sz, m ogę się tam roze jrze ć – zaproponow ał S hanke r, ignorując popie lniczkę i strze pując popiół na podłogę . – Ile to je st dla cie bie w arte , Bunse n? G dy ne gocjow ali honorarium S hanke ra, dyskutując o tym z hum ore m podszytym pow agą dw óch m ę żczyzn doskonale w ie dzących, że S hanke r nicze go nie zrobiłby za darm o, Robin przyniosła kaw ę i he rbatę . W św ie tle je j tw arz w yglądała upiornie . – Odpisałam na najw ażnie jsze m e jle – pow ie działa do S trike ’a, udając, że nie zauw aża je go badaw cze go spojrze nia. – Pójdę się zająć Platyną. S hanke r w ydaw ał się m ocno zaintrygow any tym ośw iadcze nie m , ale nikt m u nicze go nie w yjaśnił. – Wszystko w porządku? – spytał ją S trike , żałując, że je st z nim i S hanke r. – J asne – pow ie działa Robin, pode jm ując żałosną próbę uśm ie chnię cia się . – Ode zw ę się późnie j. – „Pójdę się zająć platyną”? – pow tórzył zacie kaw iony S hanke r, gdy za Robin zam ykały się drzw i do age ncji. – T o brzm i le pie j, niż w ygląda w rze czyw istości – zape w nił go S trike , odchylając się w fote lu, że by w yjrze ć prze z okno. Robin w yszła z budynku ubrana w tre ncz, skie row ała się w górę De nm ark S tre e t i zniknę ła m u z oczu. J akiś duży face t w czarne j czapce w ysze dł ze skle pu z gitaram i naprze ciw ko i ruszył w tę sam ą stronę , le cz uw agę S trike ’a odw rócił S hanke r, pytając: – Bunse n, ktoś napraw dę przysłał ci pie przoną nogę ? – T ak – potw ie rdził S trike . – Uciął ją, w łożył do pude łka i dorę czył osobiście . – J a pie rdolę – pow ie dział S hanke r, które go nie łatw o było zszokow ać . G dy w ysze dł z plikie m banknotów za w ykonane usługi i otrzym aw szy obie tnicę takie j sam e j kw oty za dodatkow e szcze góły na te m at Whittake ra, S trike zadzw onił do Robin. Nie ode brała, ale nie było w tym nic dziw ne go, je śli akurat znajdow ała się gdzie ś, gdzie nie m ogła sw obodnie rozm aw iać . Wysłał do nie j e se m e sa:

Daj znać jak będziesz gdzieś gdzie możemy się spotkać

Nastę pnie usiadł na je j opuszczonym krze śle , aby zająć się sw oją czę ścią kore sponde ncji i faktur. Po drugie j nocy w pociągu trudno m u je dnak było się skupić . Pię ć m inut późnie j spojrzał na kom órkę , le cz Robin nie odpow ie działa. Wstał, że by zaparzyć sobie nastę pny kube k he rbaty. Unosząc go do ust , poczuł le kką w oń m arihuany prze nie sioną z rę ki na rę kę podczas poże gnania z S hanke re m . S hanke r pochodził z Canning T ow n, le cz m iał kuzynów w White chape l, którzy dw adzie ścia lat te m u w plątali się w zatarg z konkure ncyjnym gangie m . S hanke r chciał pom óc kuzynom i z te go pow odu w ylądow ał w rynsztoku na końcu Fulbourne S tre e t , obficie krw aw iąc z głę bokie j rany na ustach i policzku, która trw ale go oszpe ciła. Właśnie tam znalazła go L e da S trike w racająca późnym w ie czore m z w ypraw y po bibułki do skrę tów . Prze jście oboję tnie obok le żące go w rynsztoku zakrw aw ione go chłopca w w ie ku je j syna było dla L e dy nie do pom yśle nia. T o, że ściskał w dłoni zakrw aw iony nóż , że m iotał prze kle ństw a i najw yraźnie j znajdow ał się pod w pływ e m jakie goś narkotyku w ogóle je j nie znie chę ciło. Wytarła S hanke ra i m ów iła do nie go tak, jak nie m ów ił nikt , odkąd um arła je go m atka, gdy m iał osie m lat . Kie dy zabronił te j dziw ne j kobie cie w e zw ać kare tkę , gdyż bał się te go, co m ogłoby go spotkać ze strony policji (prze d chw ilą ugodził napastnika noże m w udo), L e da obrała je dyny kurs, jaki w ydaw ał je j się m ożliw y: zaprow adziła go do skłotu i osobiście się nim zaję ła. Pocię ła na kaw ałki plaste r z opatrunkie m i nie poradnie zakle iła głę boką ranę , zastę pując w te n sposób szw y, ugotow ała ranne m u rzadką bre ję pe łną tytoniow e go popiołu i kazała zdum ione m u synow i znale źć m ate rac, na którym S hanke r m ógłby spać . L e da od początku traktow ała S hanke ra jak daw no zaginione go siostrze ńca, a on czcił ją w zam ian tak, jak potrafi je dynie załam any chłopak kurczow o ucze piony w spom nie nia o kochające j m atce . Po pow rocie do zdrow ia korzystał z je j szcze re go zaprosze nia i w padał z w izytą, gdy tylko m iał ochotę . S hanke r rozm aw iał z L e dą tak, jak nie m ógłby rozm aw iać z żadnym innym człow ie kie m , i był chyba je dyną osobą, która nie w idziała w nie j żadnych w ad. S zacune k, jaki do nie j czuł, obe jm ow ał także je j syna. Dw óch chłopaków , którzy pod każdym w zglę de m różnili się od sie bie jak ogie ń i w oda, je szcze bardzie j zbliżyła m ilcząca, le cz potę żna nie naw iść do Whittake ra, który był szale ńczo zazdrosny o te n now y e le m e nt w życiu L e dy, le cz bał się okazyw ać m u taką pogardę jak S trike ’ow i.

S trike był pe w ny, że Whittake r dostrze gł w S hanke rze de ficyt , na który sam cie rpiał: brak norm alnych granic . Whittake r słusznie dosze dł do w niosku, że choć nastole tni pasie rb źle m u życzy, trzym ają go w ryzach nie chę ć do zrobie nia przykrości m atce , szacune k dla praw a i zde cydow ane w ystrze ganie się nie odw racalnych działań m ogących na zaw sze prze kre ślić je go życiow e szanse . S hanke r zaś nie znał takich ogranicze ń i długie okre sy je go pom ie szkiw ania z patchw orkow ą rodziną trzym ały w jakich takich ryzach nasilającą się te nde ncję Whittake ra do stosow ania prze m ocy. T o w łaśnie ze w zglę du na re gularną obe cność S hanke ra w skłocie S trike uznał, że m oże spokojnie w yje chać na studia. G dy się że gnali, nie był w stanie ubrać w słow a sw oje j najw ię ksze j obaw y, ale S hanke r i tak zrozum iał. – S pokojna głow a, stary. S pokojna głow a. S hanke r nie m ógł je dnak sie dzie ć w skłocie be z prze rw y. W dniu śm ie rci L e dy w yje chał w je dną ze sw oich re gularnych, zw iązanych z narkotykam i podróży służbow ych. S trike nigdy nie zapom ni ich nastę pne go spotkania: sm utku S hanke ra, je go poczucia w iny i łe z, których nie m ógł pow strzym ać . Podczas gdy S hanke r ne gocjow ał w Ke ntish T ow n dobrą ce nę za kilogram pie rw szorzę dne j boliw ijskie j kokainy, L e da S trike pow oli sztyw niała na brudnym m ate racu. S e kcja zw łok w ykazała, że zanim któryś ze w spółm ie szkańców skłotu spróbow ał ją obudzić , sądząc, że zapadła w głę boki se n, nie oddychała od sze ściu godzin. Podobnie jak S trike , S hanke r od początku był prze konany, że zabił ją Whittake r, a je go rozpacz i pragnie nie be zzw łoczne j ze m sty były tak gw ałtow ne , że Whittake r pow inie n był się cie szyć , iż został are sztow any, zanim S hanke r go dorw ał. Wpuszczony na m ie jsce dla św iadków S hanke r, zam iast opow ie dzie ć o troskliw e j kobie cie , która nigdy w życiu nie tknę ła he roiny, zaw ołał: „T o spraw ka te go skurw ie la!”, a nastę pnie usiłow ał prze dostać się prze z barie rkę do Whittake ra, za co be zce re m onialnie w yrzucono go z sądu. Św iadom ie odpychając od sie bie te daw no pogrze bane w spom nie nia, które po odgrze baniu pachniały rów nie paskudnie , S trike upił łyk gorące j he rbaty i znow u spojrzał na kom órkę . Nadal nie było w iadom ości od Robin.

19

Workshop of the Telescopes

Warsztat z teleskopami

G dy te go ranka je go w zrok spoczął na S e kre tarce , od razu w yczuł, że je st w ytrącona z rów now agi, roztrzę siona. Wystarczyło na nią spojrze ć: sie działa w oknie w ie lkie j stude nckie j re stauracji G arrick obok L ondon S chool of Econom ics. Dziś w yglądała nie ładnie . S puchnię ta tw arz, zacze rw ie nione oczy, blada ce ra. Pe w nie naw e t m ógłby usiąść obok nie j, a ta głupia suka by nie zauw ażyła. S kupiona na dziw ce ze sre brnym i w łosam i, która pisała coś na laptopie kilka stolików dale j, nie zw racała uw agi na m ę żczyzn. Nie prze szkadzało m u to. Wie dział, że już nie długo go zauw aży. T o on bę dzie ostatnim obraze m w je j życiu. Nie m usiał dziś w yglądać jak ładny chłopczyk . Nigdy ich nie podryw ał, gdy były przygnę bione . Wte dy staw ał się przyjacie le m w bie dzie , dobrodusznym nie znajom ym . „Kochanie , nie w szyscy m ę żczyźni są tacy. Zasługuje sz na kogoś le psze go. Pozw ól, że odw iozę cię do dom u. Zgódź się , podrzucę cię ”. Można było z nim i zrobić praw ie w szystko, je śli tylko zapom niały, że m asz fiuta. Wsze dł do zatłoczone j re stauracji, chyłkie m podsze dł do lady, by kupić kaw ę , po czym znalazł m ie jsce w kącie , skąd m ógł ją obse rw ow ać od tyłu. Zniknął je j pie rścione k zarę czynow y. Inte re sujące . T o rzuciło now e św iatło na podrę czną torbę , którą nosiła dziś na ram ie niu albo chow ała pod stolikam i. Czyżby zam ie rzała spać gdzie ś indzie j niż w m ie szkaniu w Ealing? Może w końcu znajdzie się na jakie jś opuszczone j ulicy, idąc słabo ośw ie tlonym skróte m lub w yludnionym podzie m nym prze jście m ? J e go pie rw sze m orde rstw o było podobne : po prostu skorzystał z okazji. Pam ię tał je obraz po obrazie , jak pokaz slajdów , gdyż było e kscytujące i now e . Wydarzyło się , je szcze zanim podniósł to do rangi sztuki, zanim zaczął w to grać jak w grę , którą w istocie było. Była pulchna i cie m now łosa. J e j kole żanka w łaśnie odje chała, w siadła

do sam ochodu klie nta i zniknę ła. Face t w aucie nie m iał poję cia, że w ybie ra, która z nich prze żyje noc . T ym czase m on je ździł tam i z pow rote m ulicą z noże m w kie sze ni. G dy nabrał pe w ności, że została sam a, zupe łnie sam a, podje chał i prze chylił się na m ie jsce pasaże ra, że by zagadnąć do nie j prze z okno. Kie dy m ów ił, zaschło m u w ustach. Uzgodnili ce nę i w siadła do sam ochodu. Wje chali w pobliską śle pą uliczkę , z dala od latarni i prze chodniów m ogących ich nie pokoić . Dostał to, co chciał, a pote m , kie dy się podnosiła, je szcze zanim zapiął rozpore k, ude rzył ją pię ścią, tak że odbiła się od drzw i i rąbnę ła tyłe m głow y w szybę . Naw e t nie zdążyła pisnąć , gdy w yjął nóż . Odgłos ostrza tnące go m ię kkie ciało, gorąca kre w tryskająca m u na rę ce – naw e t nie krzyknę ła, tylko gw ałtow nie w ciągnę ła pow ie trze , ję knę ła i opadła na sie dze nie , a on raz po raz w bijał w nią nóż . Ze rw ał je j z szyi złoty w isiore k . Wte dy je szcze nie m yślał o w zię ciu najw ię ksze go trofe um : kaw ałka nie j. Zam iast te go w ytarł rę ce w je j sukie nkę , gdy oklapnię ta sie działa obok, w strząsana prze dśm ie rtnym i drgaw kam i. Wycofał z uliczki, dygocząc ze strachu i e kstazy, po czym w yje chał z m iasta raze m ze zw łokam i, uw ażając, że by nie prze kroczyć dozw olone j prę dkości, i co kilka se kund spoglądając w luste rko w ste czne . Kilka dni w cze śnie j znalazł pe w ne m ie jsce , skraw e k opuszczone go pola i zarośnię ty rów . G dy ją do nie go sturlał, rozle gło się w yraźne , m okre plaśnię cie . Nadal m iał je j w isiore k oraz kilka innych pam iąte k . T o były je go skarby. Zastanaw iał się , co zabie rze S e kre tarce . Chińczyk obok nie go czytał coś na table cie . Ekonom ię behaw ioralną. G łupie psychologiczne pie prze nie . On te ż był kie dyś u psychologa, zm usili go. – Opow ie dz m i o sw oje j m atce . Mały łysy face t napraw dę użył takich słów – co za żart , co za banał. A m ogłoby się w ydaw ać , że psychologow ie są inte lige ntni. Podjął tę grę dla zabaw y i opow ie dział te m u kre tynow i o sw oje j m atce : że była zim ną, podłą, popie przoną suką. J e go narodziny były je j nie na rę kę , postaw iły ją w kłopotliw e j sytuacji, i gdyby um arł, w cale by się nie prze ję ła. – A ojcie c? – Nie m am ojca – odparł. – T o znaczy nigdy go pan nie w idział? Milcze nie . – Nie w ie pan, kim on je st? Milcze nie . – Czy po prostu go pan nie lubi? Nie odpow ie dział. G ra m u się znudziła. Chyba tylko be zm ózgi daw ały się

nabrać na te n szajs. J uż daw no zrozum iał, że inni ludzie napraw dę są be zm ózgam i. W każdym razie pow ie dział praw dę : nie m iał ojca. Mę żczyzna, który podjął się te j roli, o ile m ożna to tak nazw ać – te n, który dzie ń w dzie ń go lał („człow ie k surow y, ale spraw ie dliw y”) – w cale go nie spłodził. Prze m oc i odrzuce nie – tym była dla nie go rodzina. Z drugie j strony to w łaśnie w dom u nauczył się , jak prze trw ać , jak m ądrze się bić . Zaw sze w ie dział, że je st le pszy od innych, naw e t gdy jako dzie cko kulił się pod stołe m w kuchni. T ak, już w te dy w ie dział, że został stw orzony z le psze go m ate riału niż drań nacie rający na nie go z w ie lką pię ścią i zaciśnię tym i zę bam i... S e kre tarka w stała w ślad za dziw ką ze sre brnym i w łosam i, która w łaśnie w ychodziła z laptope m w te czce . Dopił kaw ę i ruszył za nim i. Poszłoby m u z nią dzisiaj tak łatw o, tak łatw o! Zapom niała o w sze lkie j ostrożności, praw ie nie zw racała uw agi na platynow ą kurw ę . Wsiadł do te go sam e go m e tra co one i stał odw rócony do S e kre tarki ple cam i, le cz zza w yciągnię tych rąk grupy turystów obse rw ow ał je j odbicie . G dy w ysiadła, z łatw ością w m ie szał się w tłum . Wszyscy troje szli jak w proce sji: sre brnow łosa dziw ka, S e kre tarka i on. Wspię li się po schodach, w yszli na chodnik, ruszyli ulicą w stronę S pe arm int Rhino. Był już spóźniony, le cz nie potrafił się pow strzym ać . Dotąd nie zostaw ała poza dom e m po zm roku, a torba podrę czna i brak pie rścionka zarę czynow e go ułożyły się w okazję , które j nie m ógł prze puścić . Po prostu bę dzie m usiał w ym yślić jakąś baje czkę dla T e go. S re brnow łosa dziw ka zniknę ła w klubie . S e kre tarka zw olniła, a pote m nie zde cydow ana stała na chodniku. Wyjął te le fon i obse rw ow ał ją, zaszyw szy się w cie m ne j bram ie .

20

I never realiz ed she w as so undone.

Nigdy nie przypuszczałe m , że je st w takie j rozsypce .

Blue Öyste r Cult , D ebbie D enise słow a: Patti S m ith

Robin zapom niała o złożone j S trike ’ow i obie tnicy, że po zm roku nie bę dzie prze byw ała poza dom e m . Właściw ie to naw e t nie zauw ażyła zachodu słońca, dopóki nie zdała sobie spraw y, że prze suw a się po nie j św iatło re fle ktorów i rozjaśniły się w ystaw y skle pów . Dzisiaj Platyna zm ie niła rozkład dnia. Norm alnie byłaby w S pe ar m int Rhino już od kilku godzin i w irow ała półnaga ku ucie sze obcych m ę żczyzn, a nie szła ulicą w dżinsach, butach na w ysokim obcasie i zam szow e j kurtce z frę dzlam i. Najpraw dopodobnie j zam ie niła się z którąś z kole żane k, le cz już nie baw e m m iała tańczyć w okół rury, w zw iązku z czym pojaw iało się pytanie , gdzie Robin spę dzi noc . J e j kom órka prze z cały dzie ń w ibrow ała w kie sze ni płaszcza. Matthe w przysłał ponad trzydzie ści e se m e sów .

Musimy porozmawiać . Zadzwoń, proszę. Robin, nie rozwiążemy żadnego problemu, jeśli ze mną nie porozmawiasz.

Ponie w aż dzie ń m ijał, a ona w ciąż m ilczała, zaczął dzw onić . Późnie j ton je go e se m e sów się zm ie nił.

Robin, wiesz, że cię kocham. Żałuję, że to się stało. Chciałbym móc to zmienić, ale nie mogę. To ciebie kocham, Robin. Zawsze cię kochałem i zawsze będę kochał.

Nie odpisyw ała, nie odbie rała je go te le fonów ani nie oddzw oniła. Wie działa tylko, że nie w róci do m ie szkania – nie dzisiaj. Nie m iała poję cia, co się stanie jutro albo pojutrze . Była głodna, w ycze rpana i odrę tw iała. Późnym popołudnie m S trike zrobił się praw ie tak sam o natrę tny jak Matthe w .

Gdzie jesteś? Zadzwoń proszę.

Odpisała, ponie w aż z nim także nie była w stanie rozm aw iać .

Nie mogę rozmawiać . Platyny nie ma w pracy.

Zaw sze utrzym yw ali ze S trikie m pe w ie n e m ocjonalny dystans i bała się , że je śli bę dzie dla nie j życzliw y, rozpłacze się , okazując te go rodzaju słabość , jaką z pe w nością potę piał u asyste nte k . Nie m ie li już praw ie żadnych spraw , unosiło się nad nim i w idm o m ę żczyzny, który przysłał je j nogę , a zate m nie m ogła dać S trike ’ow i kole jne go pow odu, że by kazał je j pozostać w dom u. J e j odpow ie dź go nie zadow oliła.

Zadzwoń jak najszybciej.

Zignorow ała e se m e sa, tłum acząc sobie , że m ogła go nie ode brać: prze cie ż gdy go przysłał, była nie dale ko m e tra, a w krótce pote m nie m iała zasię gu, ponie w aż je chała za Platyną na T otte nham Court Road. Wychodząc ze stacji, znalazła w te le fonie kole jne nie ode brane połącze nie i now ą w iadom ość od Matthe w :

Muszę wiedzieć, czy wrócisz dzisiaj na noc. Umieram ze strachu o ciebie. Napisz tylko, czy żyjesz, o nic więcej nie proszę.

– Och, nie pochle biaj sobie – m ruknę ła. – J akbym chciała się prze z cie bie zabić . Dziw nie znajom y brzuchaty m ę żczyzna m inął Robin w św ie tle pod m arkizą S pe arm int Rhino. T o był Dw a Razy. Zastanaw iała się , czy je j się przyw idziało, czy rze czyw iście posłał je j pe łe n sam ozadow ole nia uśm ie sze k . Czyżby zam ie rzał w e jść do środka i patrze ć , jak je go dzie w czyna w iruje w tańcu dla innych m ę żczyzn? Może dokum e ntow anie je go życia se ksualne go go podnie cało? S kąd się w łaściw ie biorą takie dziw olągi? Odw róciła się . Musiała zde cydow ać , co robić . S to m e trów dale j w cie m ne j bram ie jakiś m ę żczyzna w czapce chyba kłócił się prze z kom órkę . Zniknię cie Platyny pozbaw iło Robin ce lu. G dzie zam ie rzała spać? G dy tak stała, nie m ogąc się zde cydow ać , m inę ła ją grupka m łodych m ę żczyzn. S pe cjalnie prze szli tuż obok i je de n z nich otarł się o je j podrę czną torbę . Wyczuła de zodorant Axe i zapach piw a. – Masz tam kostium , m ała? Uśw iadom iła sobie , że stoi prze d klube m ze striptize m . G dy odruchow o odw róciła się w stronę age ncji S trike ’a, zadzw oniła je j kom órka. Ode brała be zw ie dnie . – G dzie się podzie w asz, do diabła? – zabrzm iał je j w uchu je go rozgnie w any głos. Ucie szyła się , że to nie Matthe w , a Corm oran dodał: – Prze z cały dzie ń próbuję się do cie bie dodzw onić! G dzie ty w łaściw ie je ste ś? – Na T otte nham Court Road – odrze kła, pospie sznie odchodząc od w ciąż je szcze dow cipkujących m ę żczyzn. – Platyna dopie ro w e szła do środka, a Dw a... – Co ci m ów iłe m o w ychodze niu po zm roku? – Ulica je st dobrze ośw ie tlona – uspraw ie dliw iła się Robin. Próbow ała sobie przypom nie ć , czy kie dykolw ie k w idziała w pobliżu hote l T rave lodge . Potrze bow ała jakie goś czyste go i tanie go nocle gu. Musiał być tani, gdyż zam ie rzała zapłacić ze w spólne go konta sw oje go i Matthe w . Postanow iła nie w ydać w ię ce j, niż na nie w płaciła. – Wszystko w porządku? – spytał S trike , trochę m nie j agre syw nie . Poczuła, jak rośnie je j gula w gardle . – T ak – odrze kła najdobitnie j, jak m ogła. Próbow ała zachow yw ać się profe sjonalnie , być taka, jak chciał. – J e ste m je szcze w age ncji – pow ie dział. – Mów iłaś, że je ste ś na T otte nham Court Road? – Prze praszam , m uszę kończyć – ucię ła ze ściśnię tym gardłe m i się

rozłączyła. Czuła tak dojm ujący strach prze d rozpłakanie m się , że m usiała zakończyć rozm ow ę . Wydaw ało je j się , że zam ie rzał zaproponow ać spotkanie . G dyby je dnak się spotkali, o w szystkim by m u pow ie działa, a te go nie pow inna robić . Nagle łzy zaczę ły je j płynąć po tw arzy. Nie m iała nikogo oprócz S trike ’a. Otóż to! Wre szcie to prze d sobą przyznała. L udzie , z którym i jadali w w e e ke ndy posiłki, ci, z którym i chodzili na m e cze rugby – oni w szyscy byli przyjaciółm i Matthe w , je go kole gam i z pracy, je go przyjaciółm i ze studiów . Ona nie m iała nikogo oprócz S trike ’a. – Boże – pow ie działa, w ycie rając oczy i nos rę kaw e m płaszcza. – Wszystko w porządku, skarbie ? – zaw ołał be zzę bny m e ne l w bram ie . Nie była pe w na, dlacze go znalazła się w pubie T otte nham – m oże dlate go, że znała obsługę , w ie działa, gdzie je st dam ska toale ta i że Matthe w nigdy by tu nie zajrzał. Potrze bow ała je dynie spokojne go kąta, aby m óc poszukać tanie go nocle gu. Poza tym m arzyła o drinku, co było do nie j zupe łnie nie podobne . S pryskała tw arz zim ną w odą w łazie nce , kupiła kie lisze k cze rw one go w ina, zaniosła go do stolika i znow u w yję ła te le fon. Miała kole jne nie ode brane połącze nie od S trike ’a. Mę żczyźni przy barze spoglądali w je j stronę . Dom yślała się , jak w ygląda: zapłakana i sam otna, z podrę czną torbą. Cóż , nie m ogła nic na to poradzić . Wpisała w kom órce : „T rave lodge obok T otte nham Court Road” i cze kała na pow olną odpow ie dź , pijąc w ino chyba szybcie j, niż pow inna, na nie m al pusty żołąde k . Nie jadła śniadania ani lanczu: prze z cały dzie ń prze kąsiła tylko tore bkę czipsów i jabłko w stude nckie j kaw iarni, do które j Platyna poszła się uczyć . Hote l T rave lodge był w High Holborn. Musiał je j w ystarczyć . Poczuła się nie co spokojnie jsza, w ie dząc, gdzie spę dzi noc . S tarannie unikając kontaktu w zrokow e go z m ę żczyznam i przy barze , poszła po drugi kie lisze k w ina. Nagle pom yślała, że chyba pow inna zadzw onić do m atki, le cz taka pe rspe ktyw a znów w ycisnę ła je j łzy z oczu. Nie była w stanie zm ie rzyć się z m iłością i rozczarow anie m L indy, je szcze nie . Do pubu w sze dł rosły m ę żczyzna w czapce , le cz Robin go nie zauw ażyła, ponie w aż z de te rm inacją w patryw ała się w re sztę i w ino, nie dając żadne m u z m ę żczyzn czających się przy barze najm nie jsze go pow odu do przypuszcze nia, że chciałaby, aby któryś się do nie j dosiadł. Po drugim kie liszku w ina trochę się odprę żyła. Pam ię tała, że kie dyś S trike się tu upił, w tym sam ym pubie , tak że le dw ie m ógł iść . Że tam te go w ie czoru je dyny raz je j się zw ie rzył. „Może w łaśnie dlate go tu przyszłam ” –

pom yślała, spoglądając w stronę kolorow e j kopuły ze szkła. Do te go baru przychodzili ludzie , którzy odkryli, że ich ukochana osoba była nie w ie rna. – J e ste ś tu sam a? – spytał m ę ski głos. – Cze kam na kogoś – pow ie działa. G dy na nie go spojrzała, poczuła, że m a trudności ze skupie nie m w zroku. Był żylastym blondyne m z w yblakłym i nie bie skim i oczam i i od razu się dom yśliła, że je j nie uw ie rzył. – Mogę zacze kać raze m z tobą? – Nie , kurw a, nie m oże sz – ode zw ał się znajom y głos. T o był S trike : m asyw ny i nachm urzony, spiorunow ał nie znajom e go w zrokie m , a te n jak nie pyszny w rócił do dw óch kum pli przy barze . – Co ty tu robisz? – spytała Robin, odkryw ając ze zdziw ie nie m , że po dw óch kie liszkach w ina je j ję zyk zdrę tw iał i zrobił się cię żki. – S zukam cię – pow ie dział. – S kąd w ie działe ś, że ...? – J e ste m de te ktyw e m . Ile te go w ypiłaś? – zainte re sow ał się , spoglądając na kie lisze k po w inie . – T ylko je de n – skłam ała, w ię c posze dł do baru po nastę pny i po kufe l doom bara dla sie bie . G dy składał zam ów ie nie , rosły m ę żczyzna w czapce w ym knął się z pubu, le cz S trike te go nie zauw ażył, gdyż był pochłonię ty piorunow anie m w zrokie m blondyna, który dale j gapił się na Robin i zre zygnow ał chyba dopie ro, gdy do stolika w rócił nachm urzony S trike z kufle m i kie liszkie m . – Co się dzie je ? – Nic . – Daruj sobie . Wyglądasz jak chole rna śm ie rć na chorągw i. – No cóż – pow ie działa Robin, pociągając w ie lki łyk w ina. – Może sz uznać , że podniosłe ś m nie na duchu. S trike krótko się roze śm iał. – Dlacze go m asz ze sobą torbę ? – Nie ode zw ała się , w ię c dodał: – G dzie się podział tw ój pie rścione k zarę czynow y? Otw orzyła usta, że by odpow ie dzie ć , le cz w e zbrało w nie j zdradliw e pragnie nie rozpłakania się , które ode brało je j zdolność m ow y. Po krótkie j w e w nę trzne j w alce i kole jnym solidnym łyku w ina oznajm iła: – J uż nie je ste m zarę czona. – Dlacze go? – Zabaw ne , że akurat ty o to pytasz . „Upiłam się – pom yślała, jakby opuściła ciało i patrzyła na sie bie z boku. – J ak ja w yglądam ! Upiłam się nie spe łna trze m a kie liszkam i w ina, to prze z

brak je dze nia i snu”. – Co w tym zabaw ne go? – spytał zde zorie ntow any S trike . – Nie rozm aw iam y o spraw ach pryw atnych... T y nie rozm aw iasz o spraw ach pryw atnych. – Z te go, co pam ię tam , w yw nę trzałe m się prze d tobą w łaśnie w tym pubie . – Raz . Widząc je j zaróżow ione policzki i słysząc, jak plącze je j się ję zyk, dom yślił się , że Robin je dnak w ypiła w ię ce j niż dw a kie liszki. Rozbaw iony i je dnocze śnie zanie pokojony, pow ie dział: – Chyba pow innaś coś zje ść . – T o sam o si w te dy poe działam – odrze kła Robin. – T e go w ie czoru, kie dy się ... i w końcu poszliśm y na ke baba... A ja – oznajm iła z godnością – nie chcę ke baba. – No w ie sz, je ste śm y w L ondynie . Pe w nie m oże m y poszukać cze goś, co nie je st ke babe m . – L ubię czipsy – odparła, w ię c posze dł je kupić . – Co się dzie je ? – pow tórzył, gdy w rócił do stolika. Po kilku se kundach przyglądania się , jak Robin usiłuje otw orzyć opakow anie czipsów , w ziął je od nie j i ją w yrę czył. – Nic . Po prostu dziś w nocy zam ie rzam spać w T rave lodge , i tyle . – W T rave lodge . – No. J e st je de n przy... nie dale ko. S pojrzał na je j w yłączoną kom órkę i dom yślił się , że zapom niała ją naładow ać . – Nie pam ię tam gdzie dokładnie – ciągnę ła. – Zostaw m nie tutaj, poradzę sobie – dodała, grze biąc w torbie w poszukiw aniu cze goś, w co m ogłaby w ydm uchać nos. – No – w e stchnął – sądząc po tw oim w yglądzie , m ogę być spokojny. – Napraw dę w szystko w porządku – pow ie działa żarliw ie . – J utro rano jak zw ykle bę dę w pracy, zobaczysz . – Myślisz, że cię szukałe m , dlate go że m artw ię się o pracę ? – Nie m usisz być m iły! – ję knę ła, chow ając tw arz w chuste czce . – Nie zniosę te go! Bądź norm alny! – Czyli jaki? – spytał skołow any. – Opryskliw y i nie rozm o... nie rozm ow ... – A o czym chce sz rozm aw iać? – O niczym konkre tnym – skłam ała. – Po prostu m yślałam ... że by zachow yw ać się profe snalnie .

– Co zaszło m ię dzy tobą i Matthe w ? – Co się dzie je m ię dzy tobą i Elin? – odparow ała. – A czy to w ażne ? – spytał nie poruszony. – No w łaśnie – odrze kła w ym ijająco, opróżniając trze ci kie lisze k . – Chcę je sze je ... – T ym raze m w ypije sz coś be z alkoholu. Cze kając na nie go, w patryw ała się w sufit . Nam alow ano tam sce ny z te atru: S pode k hasał z T ytanią otoczony grupą w róże k . – Z Elin w szystko w porządku – podjął S trike , gdy znow u usiadł. Dosze dł do w niosku, że w ym iana inform acji to najle pszy sposób, że by skłonić Robin do m ów ie nia o sw oich proble m ach. – T akie spokojne te m po je st m i na rę kę . Ona m a dzie cko i nie chce , że bym za bardzo się do nie go zbliżył. T rudny rozw ód. – Aha – pow ie działa Robin, m rugając oczam i znad szklanki coli. – J ak się poznaliście ? – Prze z Nicka i Ilsę . – S kąd ją znają? – Nie znają je j. Organizow ali im pre zę , a ona przyszła z brate m . T o le karz, pracuje z Nickie m . Nigdy w cze śnie j je j nie w idzie li. – Aha – pow tórzyła Robin. Na chw ilę zapom niała o w łasnych proble m ach, skupiając uw agę na tym skraw ku pryw atne go św iata S trike ’a. Był taki norm alny, taki zw yczajny! Posze dł na im pre zę i zagadnął pię kną blondynkę . S trike podobał się kobie tom – Robin odkryła to w czasie ich w spólne j pracy. G dy się u nie go zatrudniła, nie rozum iała, jak to m ożliw e . T ak bardzo różnił się od Matthe w . – Czy Ilsa lubi Elin? – spytała Robin. S trike ’a zdum iał te n prze błysk prze nikliw ości. – No... tak, chyba lubi – skłam ał. Robin sączyła colę . – Oke j. – S trike z trude m pow strzym yw ał znie cie rpliw ie nie . – T w oja kole j. – Rozstaliśm y się – oznajm iła. Znając m e todologię prze słuchań, uznał, że nale ży zam ilknąć; po jakie jś m inucie okazało się , że postąpił słusznie . – On... coś m i pow ie dział – w yznała. – Wczoraj w nocy. Cze kał. – I te go nie m ożna już cofnąć . Nie cze goś takie go. Była blada i opanow ana, le cz nie m al czuł cie rpie nie kryjące się w tych słow ach. Nadal m ilczał.

– Prze spał się z inną – dodała cichym , zdław ionym głose m . Zapadło m ilcze nie . S ię gnę ła po paczkę z czipsam i, zobaczyła, że zjadła w szystkie , i upuściła ją z pow rote m na stolik . – Chole ra – m ruknął S trike . Był zaskoczony: nie tym , że Matthe w prze spał się z inną kobie tą, le cz tym , że się do te go przyznał. Odniósł w raże nie , że przystojny m łody księ gow y to m ę żczyzna, który w ie , jak ułożyć sobie życie , że by m u było w ygodnie , szufladkując i kate goryzując rze czyw istość w e dle potrze by. – I to nie raz – podję ła Robin tym sam ym zduszonym głose m . – Robił to m ie siącam i. Z kim ś, kogo obydw oje znam y. Z S arah S hadlock . T o je go stara przyjaciółka ze studiów . – J e zu – pow ie dział S trike . – Przykro m i. Napraw dę było m u przykro, szcze rze przykro z pow odu je j cie rpie nia. Wiadom ość w yw ołała je dnak także inne e m ocje , które zw ykle m ocno trzym ał na w odzy, uznając je za chybione i je dnocze śnie nie be zpie czne , a one się naprę żyły, spraw dzając, czy nie uda im się zrzucić krę pujących je ogranicze ń. „Nie bądź pie przonym głupkie m – pom yślał. – Nie m oże sz do te go dopuścić . Od razu w szystko spie przyłoby się na am e n”. – Co się stało, że się przyznał? – spytał S trike . Nie odpow ie działa, ale ta sce na przypom niała je j się z porażającą w yrazistością. Ich m agnoliow y salon był o w ie le za m ały, że by pom ie ścić parę w stanie takie j furii. Całą drogę z Yorkshire prze byli w land rove rze , które go Matthe w nie chciał. W pe w nym m om e ncie je j pode ne rw ow any narze czony stw ie rdził, że to tylko kw e stia czasu, że by S trike ude rzył do Robin, a co w ię ce j przypuszczał, że ją to ucie szy. – T o tylko m ój przyjacie l! – w rzasnę ła na Matthe w , stojąc obok ich tanie j kanapy, podczas gdy bagaże stały je szcze w korytarzu. – J ak m oże sz suge row ać , że podnie ca m nie je go kale ctw o... – J e ste ś naiw na jak chole ra! – krzyknął. – Bę dzie tw oim przyjacie le m , dopóki nie spróbuje cię zaciągnąć do łóżka... – Na jakie j podstaw ie tak go oce niasz? T e ż cze kasz, że by się rzucić na sw oje kole żanki z pracy? – Oczyw iście , że nie , do diabła, ale ty je ste ś w nie go w patrzona jak w pie przony obraze k ... T o face t , sie dzicie w te j age ncji tylko w e dw oje ... – On je st m oim przyjacie le m , tak sam o jak S arah S hadlock je st tw oją przyjaciółką, ale prze cie ż w y nigdy... Zobaczyła to w je go tw arzy. Prze m knął po nie j w yraz, jakie go je szcze nigdy nie w idziała. J akby nam acalne poczucie w iny prze ślizgnę ło się

po w ysokich kościach policzkow ych, gładko ogolone j brodzie i orze chow ych oczach, które prze z lata uw ie lbiała. – ...Praw da? – spytała z nagłym w ahanie m . – Praw da? Zbyt długo się zastanaw iał. – Oczyw iście – zaprze czył z prze konanie m , jakby zatrzym any na chw ilę film gw ałtow nie ruszył dale j. – Oczyw iście , że nie ... – Zrobiłe ś to – pow ie działa. – Prze spałe ś się z nią. Widziała to w je go tw arzy. Nie w ie rzył w dam sko-m ę skie przyjaźnie , ponie w aż sam nigdy takie j nie zaznał. On i S arah sypiali ze sobą. – Kie dy? – spytała. – Nie , chyba nie ... w te dy? – J a nie ... Usłyszała słaby prote st m ę żczyzny, który w ie , że prze grał, który w rę cz chciał prze grać . Całą noc i cały dzie ń drę czyła ją je dna m yśl: w pe w nym se nsie chciał, że by się dow ie działa. Jej dziw ny spokój, nie tyle oskarżycie lski, ile w ynikający z oszołom ie nia, skłonił go do w yjaw ie nia całe j praw dy. Ow sze m , to stało się w te dy. Od początku czuł się z te go pow odu okropnie ... ale w tam tym czasie on i Robin ze sobą nie sypiali i pe w ne go w ie czoru S arah chciała go pocie szyć i, no cóż , sytuacja w ym knę ła się spod kontroli... – Chciała cię pocie szyć? – pow tórzyła Robin. Wre szcie ogarnę ła ją złość , w yryw ając ze stanu obe zw ładniające go nie dow ie rzania. – Chciała pocie szyć cie bie ? – Wie sz, dla m nie to te ż był trudny okre s! – krzyknął. S trike patrzył, jak Robin nie św iadom ie krę ci głow ą, próbując o tym nie m yśle ć , le cz od w spom nie ń zaróżow iły je j się policzki, a w oczach znow u zalśniły łzy. – Co m ów isz? – spytała S trike ’a, w yrw ana z zam yśle nia. – Pytałe m , co go skłoniło do przyznania się . – Nie w ie m . Kłóciliśm y się . On uw aża... – Wzię ła głę boki odde ch. Dw ie trze cie bute lki w ina na pusty żołąde k doprow adziły ją do te go, że w zię ła przykład ze szcze rości Matthe w . – On nie w ie rzy, że je ste śm y tylko przyjaciółm i. Dla S trike ’a nie było to żadne zaskocze nie . Widział pode jrzliw ość w każdym spojrze niu Matthe w , słyszał nie pe w ność w każde j kąśliw e j uw adze , jaką narze czony Robin rzucał pod je go adre se m . – No w ię c – ciągnę ła z w ahanie m Robin. – Zw róciłam m u uw agę , że je ste śm y tylko przyjaciółm i i że sam te ż m a platoniczną przyjaciółkę , sw ą starą drogą S arah S hadlock . Wte dy w szystko w yszło na jaw . Miał z S arah rom ans na studiach, kie dy ja... kie dy ja byłam w dom u.

– T ak daw no te m u? – Myślisz, że skoro to było sie de m lat te m u, nie pow innam m ie ć pre te nsji? – spytała ostro. – Mim o że to zataił i ciągle się z nią w iduje m y? – Po prostu się zdziw iłe m , że przyznał się do te go po tak długim czasie – odrze kł spokojnie S trike , nie dając się w ciągnąć w kłótnię . – Aha – pow ie działa Robin. – No cóż , było m u w styd. Z pow odu te go, kie dy to się stało. – Na studiach? – spytał skołow any S trike . – T uż po tym , jak je rzuciłam – sprostow ała. – Aha. Nigdy nie rozm aw iali o tym , dlacze go prze rw ała studia psychologiczne i w róciła do Masham . Robin nie zam ie rzała opow iadać S trike ’ow i te j historii, le cz w szystkie postanow ie nia odpłynę ły w m ałym m orzu alkoholu, którym w ype łniła sw oje głodne i w ycze rpane ciało. Co by się stało, gdyby m u pow ie działa? Na razie m iał nie pe łny obraz sytuacji i nie był w stanie je j doradzić . Nie w yraźnie zdała sobie spraw ę , że liczy na je go pom oc . Be z w zglę du na to, czy to je j się podobało, czy nie – be z w zglę du na to, czy podobało się je m u – S trike był w L ondynie je j najle pszym przyjacie le m . Nigdy w cze śnie j nie stanę ła z tym fakte m tw arzą w tw arz . Alkohol podnosił ją na duchu i pozw alał prze jrze ć na oczy. Mów i się in vino veritas, praw da? S trike na pe w no znałby to pow ie dze nie . Miał dziw ny zw yczaj sporadyczne go cytow ania łacińskich fraz . – Wcale nie chciałam rzucać studiów – zaczę ła pow oli, czując zaw roty głow y – ale coś się w ydarzyło i późnie j m iałam proble m y... Nie dobrze . T o nicze go nie w yjaśniało. – Wracałam od przyjaciółki, która m ie szkała w innym akade m iku – pow ie działa. – Wcale nie było tak późno... rapte m koło ósm e j... ale już prze d nim ostrze gano... w lokalnych w iadom ościach... T ak te ż było nie dobrze . Za dużo szcze gółów . Pow inna była w yłożyć suche fakty, a nie prze dstaw iać w szystkie najdrobnie jsze de tale , tak jak w te dy w sądzie . G łę boko w e stchnę ła, spojrzała S trike ’ow i w tw arz i w yczytała z nie j, że on już się dom yślił. Czując ulgę , że nie m usi te go m ów ić , spytała: – Czy m ógłbyś zam ów ić je szcze trochę czipsów ? G dy w rócił do stolika, w m ilcze niu podał je j opakow anie . Nie spodobała je j się je go m ina. – Nie m yśl o tym ... to nicze go nie zm ie nia! – zaw ołała z rozpaczą. – T o było dw adzie ścia m inut m oje go życia. Coś, co m i się przytrafiło. T o nie je ste m ja. T o m nie nie de finiuje .

Dom yślił się , że m usiała usłysze ć te słow a na jakie jś te rapii. Prze słuchiw ał ofiary gw ałtów . Znał sform ułow ania, jakie im podsuw ano, że by zrozum iały coś, co dla kobie ty było nie do poję cia. Właśnie uzyskał odpow ie dź na w ie le pytań dotyczących Robin. Na przykład tych zw iązanych z je j długim zw iązkie m z Matthe w : nie zaw odnym chłopakie m z rodzinne go m iaste czka. Pijana Robin w yczytała je dnak w m ilcze niu S trike ’a to, cze go najbardzie j się obaw iała: zm ianę w je go sposobie je j postrze gania, gdy z osoby je m u rów ne j zm ie niła się w ofiarę . – T o nicze go nie zm ie nia! – pow tórzyła ze złością. – Nadal je ste m taka sam a! – Wie m o tym – pow ie dział – ale je dnak spotkało cię coś zaje biście straszne go. – No, tak ... to praw da – m ruknę ła udobruchana. Pote m znow u w ybuchła. – Zam knię to go dzię ki m oim ze znaniom . Zauw ażyłam pe w ne szcze góły, kie dy... Miał pod uche m taką białą plam ę ... nazyw ają to bie lactw e m ... I je dną nie ruchom ą, rozsze rzoną źre nicę . Zaczę ła trajkotać , poże rając trze cią paczkę czipsów te go dnia. – Próbow ał m nie udusić . Oklapłam i udałam m artw ą, a w te dy ucie kł. Zaatakow ał w te j m asce je szcze dw ie dzie w czyny i żadna z nich nie była w stanie podać policji szcze gółów . Dzię ki m oim ze znaniom go przyskrzynili. – Wcale m nie to nie dziw i – pow ie dział S trike . Uznała to stw ie rdze nie za zadow alające . Prze z chw ilę sie dzie li w m ilcze niu, a ona dojadała czipsy. – T ylko że późnie j nie byłam w stanie w yjść z pokoju – podję ła, jakby nie nastąpiła żadna prze rw a. – W końcu ucze lnia ode słała m nie do dom u. Miałam odcze kać tylko je de n se m e str, ale ... już nie w róciłam . Robin zam yśliła się nad tym , w patrzona prze d sie bie . Matthe w zachę cał ją do pozostania w dom u. G dy agorafobia ustąpiła, co trw ało ponad rok, zaczę ła go odw ie dzać na uniw e rsyte cie w Bath, gdzie trzym ając się za rę kę , space row ali pośród budynków z kam ie nia z Cotsw olds, w zdłuż półksię życów w stylu re ge ncji i zadrze w ionych brze gów Avonu. Ile kroć w ychodzili gdzie ś z je go przyjaciółm i, była w śród nich S arah S hadlock, re chocząca z dow cipów Matthe w , dotykająca je go ram ie nia, be z końca kie rująca rozm ow ę na stare dobre czasy, którym i m ogli się cie szyć , kie dy nie było z nim i Robin, uciążliw e j dzie w czyny Matthe w z je go rodzinne go m iaste czka... „Chciała m nie pocie szyć . Wie sz, dla m nie to te ż był trudny okre s!” – No dobra – ode zw ał się S trike – m usim y ci znale źć jakiś nocle g. – Pójdę do T rave l...

– Nie , nie pójdzie sz . Nie chciał, że by spała w m ie jscu, gdzie anonim ow i ludzie m ogą sw obodnie space row ać po korytarzach albo w e jść prosto z ulicy. Może m iał paranoję , ale w olał, że by nocow ała gdzie ś, gdzie krzyk nie utonie w e w rzaw ie babskich w ie czorów . – Mogłabym się prze spać w age ncji – pow ie działa Robin, podnosząc się chw ie jnie z krze sła. Chw ycił ją za ram ię . – J e śli m asz je szcze to łóżko polo... – Nie bę dzie sz spała w żadne j age ncji – uciął. – Znam odpow ie dnie m ie jsce . Moja ciocia zatrzym ała się tam z w ujkie m , kie dy przyje chali obe jrze ć Pułapkę na m ysz y. No, daj m i tę torbę . J uż kie dyś zdarzyło m u się objąć Robin, le cz w te dy sytuacja w yglądała zupe łnie inacze j: używ ał je j w charakte rze laski. T ym raze m to ona m iała proble m y z utrzym anie m rów now agi. Znalazł je j talię i m ocno ją przytrzym ał, gdy w ychodzili z pubu. – Matthe w nie byłby tym zachw ycony – ode zw ała się po chw ili. S trike m ilczał. Mim o te go, co usłyszał, nie był rów nie pe w ny jak Robin, że je j zw iąze k się zakończył. Była z Matthe w prze z dzie w ię ć lat , a w Masham cze kała na nią gotow a suknia ślubna. Pilnow ał się , że by nie pow ie dzie ć pod adre se m Matthe w żadnych krytycznych uw ag , jakie m ogłyby zostać pow tórzone byłe m u narze czone m u w kole jnych kłótniach, które z pe w nością ich nie om iną, gdyż w ię zi um acniane j prze z dzie w ię ć lat nie da się prze ciąć w je dną noc . Zachow yw ał tę pow ściągliw ość bardzie j ze w zglę du na Robin niż na sie bie . Nie bał się Matthe w . – Kim był te n m ę żczyzna? – spytała Robin zaspanym głose m , gdy w m ilcze niu pokonali sto m e trów . – Który? – T e n z rana... Myślałam , że to te n od nogi... Wystraszyłam się jak diabli. – A ... to S hanke r. S tary przyjacie l. – J e st prze rażający. – Nie zrobiłby ci krzyw dy – zape w nił ją S trike . Po chw ili dodał: – Ale nigdy nie zostaw iaj go w age ncji sam e go. – Dlacze go? – Zw ę dziłby w szystko, co nie je st przytw ie rdzone na stałe . Nicze go nie robi za darm o. – S kąd go znasz? Historia S hanke ra i L e dy starczyła im aż do Frith S tre e t , gdzie spoglądały na nich ciche re zyde ncje e m anujące dostoje ństw e m i łade m . – T o tu? – spytała Robin, patrząc z otw artym i ustam i na hote l Hazlitt’s. – Nie m ogę tu nocow ać ... T u bę dzie drogo!

– J a płacę – pow ie dział S trike . – Potraktuj to jako te goroczną pre m ię . Be z gadania – dodał, gdy otw orzyły się drzw i i m łody uśm ie chnię ty m ę żczyzna odsunął się , że by w puścić ich do środka. – T o prze ze m nie potrze buje sz be zpie czne go m ie jsca. W w yłożonym boaze rią korytarzu było przytulnie , poczuła się jak u kogoś w dom u. Hote l m iał tylko je dno w e jście i nikt nie m ógł otw orzyć frontow ych drzw i od ze w nątrz . S trike podał m łode m u m ę żczyźnie sw oją kartę kre dytow ą i odprow adził chw ie jącą się Robin do schodów . – Może sz w ziąć jutro w olne , je śli... – Bę dę o dzie w iąte j – pow ie działa. – Corm oran, dzię ki za... za... – Nie m a spraw y. Dobre j nocy. G dy zam ykał za sobą drzw i hote lu Hazlitt’s, na Frith S tre e t było spokojnie . S trike ruszył prze d sie bie z rę kam i głę boko w kie sze niach, zatopiony w m yślach. Została zgw ałcona i porzucona na pastw ę losu. „J asna chole ra”. Osie m dni te m u jakiś drań w rę czył je j ucię tą nogę kobie ty, a m im o to nie w spom niała słow e m o sw oje j prze szłości, nie poprosiła o urlop i nie straciła ani odrobiny absolutne go profe sjonalizm u, jakim codzie nnie w ykazyw ała się w pracy. T o S trike , gdy je szcze nie w ie dział, co ją spotkało, nale gał na najle pszy alarm antygw ałtow y, pow tarzał, że by nie w ychodziła po zm roku, re gularnie się z nią kontaktow ał w ciągu dnia pracy... W chw ili, w które j S trike zdał sobie spraw ę , że oddala się od De nm ark S tre e t , zam iast się do nie j przybliżać , w odle głości dw udzie stu m e trów zauw ażył m ę żczyznę w czapce przyczajone go na rogu S oho S quare . Bursztynow y koniusze k papie rosa szybko zniknął, gdy człow ie k się odw rócił i pospie sznie zaczął się oddalać . – Prze praszam , kole go! G łos S trike ’a odbił się e che m po cichym placu i de te ktyw przyspie szył kroku. Mę żczyzna w czapce nie odw rócił się i ruszył bie gie m . – He j! Kole go! S trike te ż zaczął bie c, je go kolano przy każdym gw ałtow nym kroku prze szyw ał ból. Ścigany obe jrzał się i ostro skrę cił w le w o. S trike bie gł za nim najszybcie j, jak potrafił. G dy w padł na Carlisle S tre e t , w ytę żył w zrok, lustrując tłum ze brany przy w e jściu do T oucan i zastanaw iając się , czy m ę żczyzna się w nie go w m ie szał. Dysząc, m inął bie gie m klie ntów pubu i zbliżając się do skrzyżow ania z De an S tre e t , zaczął się obracać , w ypatrując ucie kinie ra. Mógł skrę cić w le w o, w praw o albo pobie c dale j po Carlisle S tre e t , a w szę dzie było m nóstw o bram i piw nic, w których m ę żczyzna

w czapce m ógł się ukryć , je śli oczyw iście nie zatrzym ał prze je żdżające j taksów ki. – Kurde – m ruknął S trike . Kikut bolał go w m ie jscu ze tknię cia z prote zą. Zapam ię tał je dynie w ysoką, m asyw ną sylw e tkę , cie m ny płaszcz oraz czapkę i zw rócił uw agę na pode jrzany fakt: m ę żczyzna ucie kł, zanim S trike zdążył go o cokolw ie k zapytać – o godzinę , o drogę – albo poprosić o ogie ń. Na chybił trafił skrę cił w praw o, w De an S tre e t . S am ochody śm igały w obu kie runkach. Prze z blisko godzinę prze cze syw ał okolicę , zaglądając w cie m ne bram y i piw niczne zagłę bie nia. Wie dział, że to praw ie na pe w no szukanie w iatru w polu, le cz je śli – hipote tycznie – śle dził ich te n sam m ę żczyzna, który przysłał nogę , najw idocznie j był zuchw ałym dranie m , które go nie zdarny pościg S trike ’a racze j nie prze płoszył. Mę żczyźni w śpiw orach rzucali m u gnie w ne spojrze nia, gdy podchodził do nich o w ie le bliże j, niż odw ażyłby się prze cię tny obyw ate l. Dw a razy w ypłoszył koty zza kubłów na śm ie ci, le cz nigdzie nie było w idać m ę żczyzny w czarne j czapce .

21

... the dam n call cam e, And I knew w hat I knew and didn’t w ant to know .

[...] zadzw onił te n prze klę ty te le fon I w ie działe m , co w ie działe m i cze go nie chciałe m w ie dzie ć .

Blue Öyste r Cult , L ive F or M e

Nastę pne go dnia Robin obudziła się z bóle m głow y i uczucie m cię żkości na dnie żołądka. G dy zam ie rzała prze w rócić się na drugi bok na obcych, śnie żnobiałych poduszkach, m iała w raże nie , że bom bardują ją w ydarze nia ostatnie go w ie czoru. Potrząsając głow ą, że by odsunąć w łosy z oczu, usiadła i się roze jrzała. Mię dzy rze źbionym i słupam i dre w niane go łoża z baldachim e m rozpoznała nie w yraźny zarys pokoju słabo ośw ie tlone go linią jasne go św iatła m ię dzy zasłonam i z brokatu. G dy je j oczy przyw ykły do pozłacane go półm roku, dostrze gła te ż portre t grube go dże nte lm e na z bokobrodam i opraw iony w złoconą ram ę . T aki hote l nadaw ał się na kosztow ną w ycie czkę do m iasta, a nie na prze sypianie kaca z kilkom a ciucham i pospie sznie w rzuconym i do podrę czne j torby. Czy S trike um ie ścił ją w tym e le ganckim , starom odnym luksusie w ram ach w yprze dzające j re kom pe nsaty za pow ażną rozm ow ę , którą zam ie rzał dziś z nią prze prow adzić? „Wszystko w skazuje na to, że zm agasz się z bardzo trudnym i e m ocjam i... Chyba dobrze by ci zrobiła prze rw a w pracy”. Dw ie trze cie bute lki kie pskie go w ina i w szystko m u pow ie działa. Robin

cicho ję knę ła i opadła z pow rote m na poduszki, zasłaniając tw arz ram ionam i i zatapiając się w e w spom nie niach, które w chw ili słabości i przygnę bie nia zaw ładnę ły nią ze zdw ojoną siłą. G w ałcicie l m iał na tw arzy gum ow ą m askę goryla. J e dną rę ką przytrzym yw ał Robin, drugą zaś przyciskał je j gardło do zie m i, a gdy ją gw ałcił, m ów ił je j, że zginie , że w ydusi z nie j pie przone życie . J e j m ózg był szkarłatną jam ą porażające j paniki, je go dłonie zacisnę ły się w okół je j szyi jak pę tla, je j prze trw anie zale żało od zdolności udaw ania, że już nie żyje . Późnie j nastąpiły dni i tygodnie , podczas których czuła się tak, jakby faktycznie um arła i została uw ię ziona w cie le , z którym nic je j nie łączyło. Miała w raże nie , że je dyny sposób, że by się ochronić , to oddzie lić się od w łasne go ciała, zaprze czyć zw iązkow i z nim . Minę ło dużo czasu, zanim poczuła, że znow u m oże w ziąć je w posiadanie . W sądzie m ów ił łagodnym , potulnym głose m – „tak, Wysoki S ądzie ”, „nie , Wysoki S ądzie ” – nijaki biały m ę żczyzna w śre dnim w ie ku, z rum ianą ce rą, je śli pom inąć tę białą plam ę pod uche m . Czę sto m rugał bladym i, zm ę czonym i oczam i – oczam i, które w cze śnie j były szparkam i w idocznym i prze z otw ory w m asce . T o, co je j zrobił, zburzyło je j w izję św iata, zakończyło je j e dukację na uniw e rsyte cie i zaw iodło ją z pow rote m do Masham . Zm usiło do prze jścia w ycze rpujące j spraw y sądow e j, w które j krzyżow y ogie ń pytań w yw ołał praw ie taką sam ą traum ę jak napaść , gdyż obrona tw ie rdziła, że to Robin zaprosiła go na klatkę schodow ą, że by upraw iać se ks. Wie le m ie się cy po tym , jak je go rę ce w rę kaw iczkach w ynurzyły się z cie nia i zasłaniając je j usta, w ciągnę ły do w nę ki pod schodam i, nie była w stanie znie ść żadne go kontaktu fizyczne go, naw e t de likatne go uścisku członka rodziny. G w ałcicie l skaził je j pie rw szy i je dyny zw iąze k e rotyczny, tak że m usie li z Matthe w zaczynać od now a, a strach i poczucie w iny tow arzyszyły im na w szystkich e tapach te j drogi. Robin przycisnę ła rę ce do oczu, jakby m ożna było siłą w ym azać to w szystko z um ysłu. Oczyw iście w ie działa już , że m łody Matthe w , które go uw ażała za be zinte re sow ny w zór życzliw ości i zrozum ie nia, figlow ał z nagą S arah w sw oim akade m iku w Bath, podczas gdy ona godzinam i sam otnie le żała w łóżku w Masham , tę po w patrzona w De stiny’s Child. T e raz, w ciszy urządzone go z prze pyche m hote lu Hazlitt’s, po raz pie rw szy zastanaw iała się nad tym , czy Matthe w zostaw iłby ją dla S arah, gdyby była szczę śliw a i nie została skrzyw dzona, a naw e t czy w naturalny sposób m ogliby się od sie bie oddalić , gdyby skończyła studia. Opuściła rę ce i otw orzyła oczy. Dzisiaj były suche , m iała w raże nie , jakby

zabrakło je j łe z . Nie czuła już rozpaczy po w yznaniu Matthe w , le cz racze j tę py ból przysłonię ty panicznym strache m o to, że prze kre śliła sw oje pe rspe ktyw y zaw odow e . J ak m ogła być taka głupia, że by pow ie dzie ć S trike ’ow i, co ją spotkało? Czyżby nie zdążyła się nauczyć , co się dzie je , kie dy je st szcze ra? Rok po gw ałcie , gdy prze zw ycię żyła agorafobię , a je j w aga praw ie w róciła do norm y, gdy nie m ogła się docze kać , że by w rócić do św iata i nadrobić stracony czas, ogólnikow o w yraziła zainte re sow anie „czym ś zw iązanym ” z pracą śle dcze go w spraw ach karnych. Nie m iała dyplom u i straciw szy nie daw no czę ść pe w ności sie bie , nie ośm ie liła się głośno pow ie dzie ć o sw oim szcze rym pragnie niu zostania de te ktyw e m . I bardzo dobrze , gdyż w szyscy w je j otocze niu usiłow ali je j w ybić z głow y naw e t tę nie śm iało w yrażoną chę ć poznania pe ryfe rii pracy policji, także m atka, zazw yczaj najbardzie j w yrozum iała istota na św ie cie . Wszyscy uznali to za dziw ne now e zainte re sow anie i potraktow ali jako oznakę w ciąż trw ające j choroby, objaw nie zdolności Robin do odrzuce nia te go, co ją spotkało. Mylili się : pragnę ła te go na długo prze d gw ałte m . W w ie ku ośm iu lat poinform ow ała braci, że bę dzie łapała rabusiów , a oni be zlitośnie ją w yśm iali, tylko dlate go, że nale żało się z nie j w yśm ie w ać , bo prze cie ż była dzie w czyną i ich siostrą. Robin m iała nadzie ję , że ich re akcja nie odzw ie rcie dla praw dziw e j opinii na te m at je j zdolności i opie ra się na zbiorow ym m ę skim odruchu, le cz odtąd już nigdy nie w yrażała zainte re sow ania pracą de te ktyw a w rozm ow ach z trze m a w rzaskliw ym i, zarozum iałym i braćm i. Nikom u nie pow ie działa, że w ybrała studia psychologiczne , m yśląc po cichu o profilow aniu prze stę pców . G w ałcicie l na dobre prze kre ślił je j dąże nia do te go ce lu. Była to kole jna rze cz, którą je j ode brał. T rw anie przy sw oich am bicjach podczas prze zw ycię żania stanu skrajne go osłabie nia, w okre sie , w którym w szyscy w okół praw dopodobnie spodzie w ali się , że znow u się załam ie , okazało się zbyt trudne . Z pow odu w ycze rpania i poczucia obow iązku w obe c rodziny, tak opie kuńcze j i kochające j, gdy Robin najbardzie j je j potrze bow ała, m usiała porzucić sw oją w ie lką am bicję i w szyscy byli zadow ole ni, w idząc, jak o nie j zapom ina. Późnie j age ncja pracy tym czasow e j om yłkow o w ysłała ją do pryw atne go de te ktyw a. Miała pracow ać tam prze z tydzie ń, ale już u nie go została. T o zakraw ało na cud. J akim ś sposobe m , dzię ki łutow i szczę ścia, a pote m w łasne m u tale ntow i i uporow i, dow iodła sw oje j w artości w alczące m u o prze trw anie S trike ’ow i i w ylądow ała praw ie dokładnie w m ie jscu, o którym m arzyła, zanim zupe łnie obcy człow ie k w ykorzystał ją dla sw oje j pe rw e rsyjne j przyje m ności jak je dnorazow y, nie ożyw iony prze dm iot , a pote m

pobił i praw ie udusił. Dlacze go, dlacze go pow ie działa S trike ’ow i, co ją spotkało? Martw ił się o nią, je szcze zanim m u w yjaw iła sw oją historię : i co te raz? Uzna, że je st zbyt słaba do te j pracy, była te go pe w na, i te raz szybko odstaw i ją na boczny tor, ponie w aż kobie ta po takich prze jściach nie je st w stanie przyjąć w szystkich obow iązków , jakie pow inna brać na barki je go w spółpracow nica. Cisza i spokój w nie skazite lnym pom ie szcze niu urządzonym w stylu ge orgiańskim stały się przytłaczające . Robin z w ysiłkie m w ygram oliła się spod cię żkie j kołdry i prze szła po pochyłe j dre w niane j podłodze do łazie nki z w anną na lw ich łapach, ale be z prysznica. Pię tnaście m inut późnie j, gdy się ubie rała, na toale tce zadzw oniła je j kom órka, którą na szczę ście naładow ała poprze dnie go dnia w ie czore m . – Cze ść – pow ie dział S trike . – J ak się czuje sz? – W porządku – odparła drżącym głose m . Chciał je j pow ie dzie ć , że by nie przychodziła do pracy, w ie działa to. – Właśnie dzw onił Wardle . Znale źli re sztę ciała. Robin gw ałtow nie usiadła na tabore cie obitym haftow anym płótne m i obie m a rę kam i przycisnę ła kom órkę do ucha. – Co? G dzie ? Kim ona je st? – Pow ie m ci, jak po cie bie w padnę . Chcą z nam i porozm aw iać . O dzie w iąte j bę dę pod hote le m . Nie zapom nij cze goś zje ść – dodał. – Corm oran! – zaw ołała, że by się nie rozłączył. – Co? – Wię c nadal... nadal u cie bie pracuję ? Zapadło krótkie m ilcze nie . – O co ci chodzi? J asne , że nadal u m nie pracuje sz . – Wię c nie ... Nadal... Nic się nie zm ie niło? – spytała. – A bę dzie sz robiła, co ci każę ? Bę dzie sz m nie słuchała, kie dy m ów ię , że m asz nie w ychodzić po zm roku? – T ak – pow ie działa z le kkim w ahanie m . – Dobrze . Do zobacze nia o dzie w iąte j. Rozdygotana Robin głę boko w e stchnę ła z ulgą. T o je szcze nie konie c: nadal chciał z nią pracow ać . Odkładając kom órkę na toale tkę , zauw ażyła, że w nocy przysze dł najdłuższy e se m e s, jakie go kie dykolw ie k dostała.

Robin, nie mogę spać, bo ciągle o tobie myślę. Nie wyobrażasz sobie, jak bardzo żałuję, że to się stało. Postąpiłem jak dupek i nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Miałem 21 lat i wtedy jeszcze nie wiedziałem tego, co wiem

teraz: że nie ma nikogo takiego jak ty i że nigdy nie mógłbym pokochać kogoś tak mocno jak ciebie. Od tamtej pory nie było nikogo oprócz ciebie. Byłem zazdrosny o ciebie i Strike’a i pewnie powiesz, że nie mam prawa być zazdrosny po tym, co zrobiłem, ale chyba w głębi duszy myślę, że zasługujesz na kogoś lepszego ode mnie i właśnie to mnie gryzło. Wiem tylko, że cię kocham i że chcę się z tobą ożenić, a jeśli ty już tego nie chcesz, będę musiał się z tym pogodzić, ale proszę cię, Robin, napisz do mnie i daj znać, że wszystko z tobą OK . Proszę. Matt xxxxxxx

Robin odłożyła kom órkę na toale tkę i dale j się ubie rała. Zam ów iła rogalika i kaw ę prze z room se rvice , a gdy je dostarczono, zdziw iła się , jak bardzo je dze nie i picie popraw iło je j sam opoczucie . Dopie ro pote m prze czytała e se m e sa od Matthe w je szcze raz .

[...] chyba w głębi duszy myślę, że zasługujesz na kogoś lepszego ode mnie i właśnie to mnie gryzło.

T o było w zruszające i zupe łnie nie podobne do Matthe w , który czę sto w yrażał opinię , że odw oływ anie się do podśw iadom ych m otyw ów to nic w ię ce j jak krę tactw o. Zaraz pote m uśw iadom iła sobie je dnak, że Matthe w nigdy nie usunął S arah ze sw oje go życia. Nale żała do grona je go najle pszych przyjaciół ze studiów : czule go obję ła na pogrze bie je go m atki, jadała z nim i kolacje w kam e ralnym czte roosobow ym gronie , nadal flirtow ała z Matthe w , nadal siała nie zgodę m ię dzy nim a Robin. Po krótkim zastanow ie niu odpisała m u:

Nic mi nie jest .

G dy jak zw ykle schludna cze kała na S trike ’a prze d hote le m Hazlitt’s, za pię ć dzie w iąta podje chała czarna taksów ka. S trike był nie ogolony, a ponie w aż broda rosła m u z w igore m , je go tw arz w yglądała jak usm olona. – Oglądałaś w iadom ości? – spytał, gdy tylko w e szła do sam ochodu. – Nie . – Me dia w łaśnie się dow ie działy. J ak w ychodziłe m , m ów ili o tym w te le w izji.

Pochylił się , że by zam knąć plastikow ą prze grodę m ię dzy nim i a kie row cą. – Kim ona je st? – spytała Robin. – Form alnie je szcze je j nie zide ntyfikow ali, ale m yślą, że to dw udzie stoczte role tnia Ukrainka. – Ukrainka? – zdziw iła się Robin. – No. – Po chw ili w ahania dodał: – G ospodyni znalazła ją poćw iartow aną w zam rażarce w m ie szkaniu. Brakuje praw e j nogi. T o na pe w no ona. S m ak pasty do zę bów w ustach Robin zaczął przypom inać żrące che m ikalia, rogalik i kaw a prze w róciły je j się w żołądku. – G dzie je st to m ie szkanie ? – Przy Coningham Road w S he phe rd’s Bush. Mów i ci to coś? – Nie , chyba że ... O Boże . Boże ! Dzie w czyna, która chciała sobie odciąć nogę ? – Na to w ygląda. – Ale ona nie m iała ukraińskie go nazw iska, praw da? – Wardle uw aża, że m ogła używ ać inne go. No w ie sz, pse udonim u dziw ki. T aksów ka w iozła ich po Pall Mall w stronę Ne w S cotland Yardu. Białe ne oklasycystyczne budynki prze suw ały się za oknam i po obu stronach: dostojne , w yniosłe i oboję tne na dram aty kruche j ludzkości. – Wardle w łaśnie te go się spodzie w ał – pow ie dział S trike po dłuższym m ilcze niu. – Zgodnie z je go te orią noga nale żała do ukraińskie j prostytutki po raz ostatni w idziane j z Digge re m Malle ye m . Robin czuła, że to nie konie c w ie ści. S pojrzała na nie go z obaw ą. – W je j m ie szkaniu znale źli listy ode m nie – ciągnął S trike . – Dw a, podpisane m oim nazw iskie m . – Prze cie ż je j nie odpisałe ś! – Wardle w ie , że są tre fne . Podobno im ię je st napisane z błę de m , Cam e ron, ale m im o to m usi m nie prze słuchać . – Co je st w tych listach? – Nie chciał m i pow ie dzie ć prze z te le fon. Zachow uje się całkie m przyzw oicie – dodał S trike . – Nie dopie prza się . Prze d nim i w yrósł pałac Buckingham . Olbrzym ia m arm urow a królow a Wiktoria m arszczyła brw i na pom niku, spoglądając z góry na zde zorie ntow aną i skacow aną Robin, po czym zniknę ła z w idoku. – Praw dopodobnie bę dą nam chcie li pokazać zdję cia ciała, że by spraw dzić , czy zdołam y je zide ntyfikow ać . – Oke j – pow ie działa Robin odw ażnie j, niż się czuła. – Doszłaś do sie bie ? – spytał S trike .

– T ak . Nie m artw się o m nie . – Rano i tak zam ie rzałe m zadzw onić do Wardle ’a. – Dlacze go? – Wczoraj w nocy, w racając z hote lu Hazlitt’s, zauw ażyłe m duże go face ta w czarne j czapce przyczajone go w boczne j uliczce . Coś w je go w yglądzie m i się nie spodobało. Zaw ołałe m do nie go – m iałe m zam iar poprosić o ogie ń – a on dał nogę . T ylko m i nie m ów – dodał S trike , choć Robin nie w ydała z sie bie żadne go dźw ię ku – że je ste m pode ne rw ow any albo m i się przyw idziało. Myślę , że nas śle dził, i pow ie m ci coś je szcze : chyba był w pubie , kie dy tam przysze dłe m . Nie w idziałe m je go tw arzy, tylko tył głow y, jak w ychodził. Ku je go zaskocze niu, Robin w cale nie zbagate lizow ała tych pode jrze ń. Zam iast te go w skupie niu zm arszczyła brw i, próbując przyw ołać nie w yraźne w spom nie nie . – Wie sz co... Wczoraj te ż gdzie ś w idziałam duże go face ta w czapce ... T ak, stał w bram ie na T otte nham Court Road. Ale je go tw arz była w cie niu. S trike zaklął pod nose m . – Proszę , nie każ m i robić sobie prze rw y w pracy – pow ie działa Robin głose m bardzie j piskliw ym niż zazw yczaj. – Proszę . Uw ie lbiam tę robotę . – A je śli te n poje b cię śle dzi? Nie zdołała pow strzym ać dre szczu strachu, le cz de te rm inacja w zię ła górę . Była gotow a w ie le zrobić , że by pom óc w uję ciu te go zw ie rzę cia, kim kolw ie k ono było... – Bę dę uw ażała. Mam dw a alarm y antygw ałtow e . S trike nie w yglądał na uspokojone go. Wysie dli przy Ne w S cotland Yardzie i natychm iast zaprow adzono ich na górę do biura be z ściane k działow ych, gdzie Wardle stał be z m arynarki, m ów iąc do grupy podw ładnych. Na w idok S trike ’a i Robin od razu zostaw ił w spółpracow ników i poprow adził de te ktyw a raze m z partne rką do m ałe j sali. – Vane ssa! – zaw ołał, w ychylając się za drzw i, gdy S trike i Robin zaję li m ie jsca przy ow alnym stole . – Masz te listy? Po chw ili sie rżant Ekw e nsi pojaw iła się z dw ie m a w ydrukow anym i kartkam i w ochronnych plastikow ych tore bkach oraz z rozpoznaną prze z S trike ’a kopią je dne go z dw óch napisanych odrę cznie listów , które prze kazał Wardle ’ow i w Old Blue L ast . S ie rżant Ekw e nsi, pow itaw szy Robin uśm ie che m , który te j ostatnie j znow u w ydał się nadzw yczaj pokrze piający, usiadła obok Wardle ’a z note se m . – Chce cie kaw y albo cze goś inne go? – spytał Wardle . S trike i Robin prze cząco pokrę cili głow am i. Wardle prze sunął listy w stronę S trike ’a. T e n

prze czytał je oba, a nastę pnie prze kazał sie dzące j obok Robin. – Żadne go z nich nie napisałe m – oznajm ił Wardle ’ow i. – T ak przypuszczałe m – pow ie dział Wardle . – Pani Ellacott , czy nie odpisała pani w im ie niu S trike ’a? Robin prze cząco pokrę ciła głow ą. W pie rw szym liście „S trike ” przyznaw ał, że rze czyw iście sam zorganizow ał am putację sw oje j nogi, gdyż pragnął się je j pozbyć , i dodaw ał, że historia o m inie -pułapce w Afganistanie była m iste rną przykryw ką. Nie w ie dział, jak Ke lse y to odkryła, le cz błagał ją, że by nikom u o tym nie m ów iła. Późnie j zgadzał się je j pom óc w „zrzuce niu brze m ie nia” oraz pytał, gdzie i kie dy m ogliby się spotkać tw arzą w tw arz . Drugi list był krótki i potw ie rdzał, że S trike przyjdzie do nie j trze cie go kw ie tnia o siódm e j w ie czore m . Oba listy podpisano „Cam e ron S trike ” grubym , czarnym atram e nte m . – T e n – zauw ażył S trike , ponow nie się gając po drugi list , gdy Robin skończyła czytać – brzm i tak, jakby w cze śnie j do m nie napisała, proponując czas i m ie jsce spotkania. – Właśnie m iałe m o to spytać – pow ie dział Wardle . – Dostałe ś nastę pny list? S trike spojrzał na Robin, która prze cząco pokrę ciła głow ą. – Oke j – podjął Wardle . – Uporządkujm y fakty: kie dy przysze dł pie rw szy list od... – spojrzał na kse rokopię – osoby, która podpisała się Ke lse y? Odpow ie dzi udzie liła Robin. – Włożyłam kope rtę do szuflady św i... – po tw arzy S trike ’a prze m knął cie ń uśm ie chu – do szuflady, w które j trzym am y nie chcianą kore sponde ncję . Może m y spraw dzić datę na pie czątce , ale o ile dobrze pam ię tam , to było na początku te go roku. Chyba w lutym . – Oke j, doskonale – pow ie dział Wardle . – Przyśle m y kogoś po tę kope rtę . – Uśm ie chnął się do Robin, która w yglądała na w ystraszoną. – Nie ch się pani uspokoi: w ie rzę w am . J akiś kom ple tny św ir próbuje w robić S trike ’a. T o się nie trzym a kupy. Po co S trike m iałby zadźgać kobie tę , poćw iartow ać ją, a pote m prze słać je j nogę do w łasne j age ncji? Po co m iałby zostaw iać w je j m ie szkaniu listy od sam e go sie bie ? Robin próbow ała odw zaje m nić uśm ie ch. – Zadźgał ją? – w trącił się S trike . – Ustalam y, co dokładnie ją zabiło – pow ie dział Wardle – ale w torsie są dw ie głę bokie rany, które najpraw dopodobnie j załatw iły spraw ę , zanim zaczął ją ćw iartow ać . Pod stołe m Robin zacisnę ła rę ce w pię ści, tak że paznokcie w biły się

głę boko w je j dłonie . – Prze jdźm y dale j – podjął Wardle , a sie rżant Ekw e nsi w łączyła długopis i przygotow ała się do pisania. – Czy nazw isko Oksana Wołoszyna cokolw ie k w am m ów i? – Nie – odrze kł S trike , a Robin prze cząco pokrę ciła głow ą. – Wszystko w skazuje na to, że tak brzm iało praw dziw e nazw isko ofiary – w yjaśnił Wardle . – T ak się podpisała na um ow ie najm u i gospodyni tw ie rdzi, że okazała dow ód tożsam ości. Podaw ała się za stude ntkę . – Podaw ała się ? – spytała Robin. – Próbuje m y ustalić , kim napraw dę była – pow ie dział Wardle . „No jasne – pom yślała Robin. – Przypuszcza, że prostytutką”. – S ądząc po liście , dobrze m ów iła po angie lsku – zauw ażył S trike . – O ile rze czyw iście ona go napisała. Robin spojrzała na nie go zde zorie ntow ana. – S koro ktoś podrabia listy ode m nie , m oże rów nie ż podrabiać listy od nie j – dodał. – Że by spróbow ać napraw dę w as ze sobą skontaktow ać? – No w łaśnie : że by zw abić m nie na spotkanie albo zostaw ić m ię dzy nam i jakiś papie row y ślad, który obciążyłby m nie po je j śm ie rci. – Van, idź zobaczyć , czy są już zdję cia zw łok – pow ie dział Wardle . S ie rżant Ekw e nsi w yszła z sali. Miała figurę m ode lki. Wnę trzności Robin zaczę ły się prze w racać pod w pływ e m paniki. Wardle , jakby to w yczuł, zw rócił się do nie j ze słow am i: – Chyba nie m usi pani ich oglądać , skoro S trike ... – Pow inna je obe jrze ć – uciął S trike . Wardle w yglądał na zaskoczone go, a Robin, choć starała się te go nie okazyw ać , zaczę ła się zastanaw iać , czy S trike nie próbuje je j przypadkie m nastraszyć , że by prze strze gała zasady nie w ychodze nia z dom u po zm roku. – T ak – pow ie działa, nie źle udając spokój. – Chyba pow innam . – Nie są... przyje m ne – zaznaczył Wardle z nie typow ą dla sie bie oglę dnością. – Nogę zaadre sow ano na nazw isko Robin – przypom niał m u S trike . – Mogła kie dyś w idzie ć tę kobie tę , tak sam o jak ja. T o m oja partne rka. Wykonuje m y tę sam ą pracę . Robin spojrzała na nie go z ukosa. Nigdy dotąd nie nazw ał je j partne rką w rozm ow ie z kim ś innym , w każdym razie nie w je j obe cności. Nie patrzył na nią. S kupiła się z pow rote m na Wardle ’u. Była pe łna obaw , le cz usłyszaw szy, jak S trike staw ia je j status zaw odow y na rów ni ze sw oim , w ie działa, że be z w zglę du na to, co zobaczy, zrobi w szystko, że by nie zaw ie ść

ani sie bie , ani je go. G dy w róciła sie rżant Ekw e nsi, trzym ając w rę ku plik zdję ć , Robin głośno prze łknę ła ślinę i w yprostow ała się na krze śle . Najpie rw w ziął je S trike i je go re akcja w cale nie dodała je j otuchy. – Oże ż kurw a! – Najle pie j zachow ana je st głow a – pow ie dział cicho Wardle – bo w łożył ją do zam rażarki. Robin, która instynktow nie cofnę łaby rę kę od cze goś rozgrzane go do cze rw oności, m usiała zw alczyć rów nie silny odruch odw róce nia się , zam knię cia oczu i prze łoże nia zdję cia na drugą stronę . Wzię ła je je dnak od S trike ’a i spojrzała. J e j trze w ia przybrały konsyste ncję płynu. Ucię ta głow a tkw iła na re sztkach szyi, w patrując się w obie ktyw nie w idzącym i oczym a, tak zam rożonym i, że nie było w idać , jaki m ają kolor. Cie m ne usta były rozdziaw ione . Brązow e w łosy sztyw ne , przyprószone lode m . Policzki pe łne i pucołow ate , broda i czoło pokryte trądzikie m . Wyglądała m łodzie j niż na dw adzie ścia czte ry lata. – Poznaje ją pani? G łos Wardle ’a rozle gł się zaskakująco blisko. Wpatrując się w tę odcię tą głow ę , Robin zupe łnie zapom niała o kom isarzu. – Nie – odrze kła. Odłożyła zdję cie na stół i w zię ła od S trike ’a nastę pne . L e w ą nogę i dw ie rę ce w ciśnię to do lodów ki, gdzie zaczę ły się rozkładać . Przygotow ując się na w idok głow y, nie przypuszczała, że pozostałe czę ści m ogą być rów nie okropne , i zaw stydziła się , gdy w yrw ał je j się cichy pisk prze raże nia. – T ak, to straszne – pow ie działa cicho sie rżant Ekw e nsi. Robin z w dzię cznością spojrzała je j w oczy. – Na nadgarstku le w e j rę ki je st tatuaż – zauw ażył Wardle , podając im trze cie zdję cie , na którym ta rę ka le żała rozciągnię ta na stole . Czując już w yraźne m dłości, Robin spojrzała na fotografię i dostrze gła napis „1D” zrobiony czarnym tusze m . – T orsu nie m usicie oglądać – pow ie dział Wardle , zbie rając zdję cia ze stołu i oddając je sie rżant Ekw e nsi. – G dzie był? – spytał S trike . – W w annie – odparł Wardle . – Właśnie tam ją zabił: w łazie nce . Wyglądało jak w rze źni. – Zaw ahał się . – Uciął je j nie tylko nogę . Robin ucie szyła się , że S trike nie spytał, co je szcze uciął m orde rca. Wątpiła, by zdołała znie ść odpow ie dź . – Kto ją znalazł? – spytał S trike . – Właścicie lka – odrze kł Wardle . – J e st w pode szłym w ie ku i kie dy dotarliśm y na m ie jsce , straciła przytom ność . Praw dopodobnie dostała zaw ału.

Zabrali ją do szpitala Ham m e rsm ith. – Co ją skłoniło, że by tam w e jść? – Zapach – pow ie dział Wardle . – Zadzw onili do nie j lokatorzy z dołu. Postanow iła w paść rano, prze d pójście m na zakupy, że by zastać Oksanę w dom u. Ponie w aż nikt nie otw ie rał, w e szła do środka. – Ci z dołu nicze go nie słysze li? Krzyków , cze gokolw ie k? – T o dom podzie lony na m ie szkania pe łne stude ntów . Nie m a z nich żadne go pożytku – pow ie dział Wardle . – G łośna m uzyka, kum ple przychodzący i w ychodzący o każde j porze . Kie dy spytaliśm y, czy z góry nie dobie gały jakie ś odgłosy, gapili się na nas jak cie lę ta. Dzie w czyna, która zadzw oniła po w łaścicie lkę , dostała straszne j histe rii. Mów i, że nigdy sobie nie w ybaczy, że od razu nie zadzw oniła, jak poczuła te n sm ród. – T ak, to by w ie le zm ie niło – m ruknął S trike . – Mógłbyś w sadzić głow ę na m ie jsce i dzie w czyna byłaby jak now a. Wardle się roze śm iał. Naw e t sie rżant Ekw e nsi się uśm ie chnę ła. Robin gw ałtow nie w stała. Wczorajsze w ino i poranny rogalik okropnie prze w racały je j się w je litach. Cicho prze prosiła i pospie sznie ruszyła do drzw i.

22

I don’t give up but I ain’t a stalker, I guess I’m just an easy talker.

Nie re zygnuję , ale nie nam aw iam , Chyba po prostu dobrze się ze m ną rozm aw ia.

Blue Öyste r Cult , I Just L ike T o Be Bad

– Dzię ki, w ie m , co to je st w isie lczy hum or – pow ie działa Robin godzinę późnie j, trochę poirytow ana, a trochę rozbaw iona. – Może m y o tym zapom nie ć? S trike żałow ał sw oje go dow cipu z policyjne j sali, gdyż Robin w róciła z dw udzie stom inutow e go pobytu w toale cie blada i le kko spocona, a w oń m ię ty św iadczyła o tym , że znow u um yła zę by. Zam iast w ziąć taksów kę , zaproponow ał, że by ode tchnę li św ie żym pow ie trze m i poszli pie szo w zdłuż Broadw ay do Fe athe rs, najbliższe go pubu, gdzie zam ów ił dzbane k he rbaty. Wolałby piw o, le cz Robin nie nauczono, że by traktow ać alkohol jako nie odłączne go tow arzysza rozle w u krw i, w ię c obaw iał się , że kufe l m ógłby w zm ocnić je j w raże nie , iż m a be zduszne go sze fa. O w pół do dw unaste j w środę w Fe athe rs było spokojnie . Usie dli przy stoliku w głę bi ogrom ne go pubu, z dala od dw óch tajniaków rozm aw iających ściszonym głose m przy oknie . – Kie dy byłaś w toale cie , w spom niałe m Wardle ’ow i o naszym przyjacie lu w czapce – pow ie dział S trike . – Mów i, że postaw i tajniaków w okolicy De nm ark S tre e t , że by porozglądali się prze z kilka dni. – Myślisz, że w rócą dzie nnikarze ? – spytała Robin, która dotąd nie m iała czasu, że by się tym prze jm ow ać . – Mam nadzie ję , że nie . Wardle zachow a te tre fne listy w taje m nicy. Mów i, że ujaw nie nie takie j inform acji byłoby te m u św irow i na rę kę . S kłania się do w niosku, że m orde rca napraw dę chce m nie w robić . – A ty nie ? – Nie – odrze kł S trike . – Nie je st aż tak stuknię ty. T u dzie je się coś dziw nie jsze go. Zam ilkł i Robin, nie chcąc m u prze szkadzać w m yśle niu, te ż prze stała się odzyw ać . – T o zw yczajny te rror – pow ie dział pow oli S trike , drapiąc się po nie ogolone j brodzie . – Próbuje nas nastraszyć , nam ie szać w naszym życiu najbardzie j, jak się da. I spójrzm y praw dzie w oczy: robi to skute cznie . Wokół age ncji krę ci się policja i w zyw ają nas do S cotland Yardu, straciliśm y w ię kszość klie ntów , ty je ste ś... – O m nie się nie m artw ! – w trąciła natychm iast . – Nie chcę , że byś się m artw ił... – Robin, do kurw y nę dzy – zde ne rw ow ał się S trike – w czoraj obydw oje go w idzie liśm y. Wardle uw aża, że pow inie ne m ci kazać zostać w dom u i...

– Proszę – ję knę ła, czując, jak znow u dopadają ją te sam e obaw y co rano – nie każ m i prze stać pracow ać ... – Nie w arto dać się zam ordow ać , że by ucie c od życia rodzinne go! Widząc, że się skrzyw iła, natychm iast pożałow ał tych słów . – Nie traktuję te go jak ucie czki – m ruknę ła. – Uw ie lbiam tę pracę . Dzisiaj rano obudziłam się zrozpaczona tym , co ci w czoraj pow ie działam . Bałam się , że ... m oże sz uznać , że nie je ste m w ystarczająco tw arda. – T o, co m i w czoraj pow ie działaś i czy je ste ś tw arda, nie m a tu nic do rze czy. T u chodzi o psychola, który praw dopodobnie cię śle dzi i porąbał już je dną kobie tę na kaw ałki. Robin w m ilcze niu napiła się le tnie j he rbaty. Była głodna jak w ilk . J e dnak na m yśl o zje dze niu jakie goś pubow e go dania zaw ie rające go m ię so na je j czoło w ystę pow ał pot . – T o nie je st je go pie rw sze m orde rstw o, praw da? – spytał re torycznie S trike , skupiając cie m ne oczy na rę cznie m alow anych nazw ach piw a nad bare m . – Uciął je j głow ę i kończyny, czę ść ciała zabrał ze sobą. Czy coś takie go m ożna zrobić be z przygotow ania? – Racze j nie – przyznała Robin. – Zrobił to dla przyje m ności. Urządził sobie w te j łazie nce je dnoosobow ą orgię . Robin nie była już pe w na, czy czuje głód, czy m dłości. – T o jakiś sadystyczny m aniak, który chow a do m nie urazę i postanow ił połączyć przyje m ne z pożyte cznym – rozm yślał głośno S trike . – Czy te n rysopis pasuje do które goś z trze ch pode jrzanych? – spytała Robin. – Czy któryś z nich kogoś w cze śnie j zabił? – No – pow ie dział S trike . – Whittake r. Zabił m oją m atkę . „Ale w zupe łnie inny sposób” – pom yślała Robin. L e dę S trike w ysłała na tam te n św iat igła, a nie noże . Z szacunku dla S trike ’a, który m iał ponurą m inę , nie pow ie działa te go na głos. Po chw ili przypom niała sobie je szcze o czym ś. – Pe w nie w ie sz – zaczę ła ostrożnie – że Whittake r prze z m ie siąc trzym ał w m ie szkaniu zw łoki kobie ty? – No – potw ie rdził S trike . – S łyszałe m . T a w iadom ość dotarła do nie go, gdy był na Bałkanach, prze kazała m u ją L ucy. Znalazł w inte rne cie zdję cie Whittake ra idące go do sądu. J e go były ojczym zm ie nił się praw ie nie do poznania, ostrzygł się na krótko i zapuścił brodę , le cz nadal m iał te św idrujące złote oczy. O ile S trike dobrze pam ię tał, Whittake r bronił się , m ów iąc, że bał się „nastę pne go fałszyw e go oskarże nia” o m orde rstw o, w ię c próbow ał zm um ifikow ać zw łoki kobie ty, ow ijając je

w orkam i na śm ie ci i chow ając pod podłogą. Obrońca prze konyw ał nie czułe go sę dzie go, że now atorskie pode jście je go klie nta do proble m u w ynikało z nadużyw ania narkotyków . – T ylko że on je j nie zam ordow ał, praw da? – spytała Robin, próbując sobie przypom nie ć , co w yczytała w Wikipe dii. – Była m artw a od m ie siąca, w ię c se kcja zw łok racze j nie nale żała do najłatw ie jszych – stw ie rdził S trike . G dyby S hanke r go te raz zobaczył, znow u pow ie działby, że paskudnie w ygląda. – Osobiście obstaw iałbym , że ją zabił. Czy face t m oże m ie ć aż takie go pe cha, że by dw ie je go dzie w czyny padły trupe m w dom u, podczas gdy on sie dzi tam z założonym i rę kam i? Whittake r lubił śm ie rć , lubił zw łoki. T w ie rdził, że jako nastolate k był grabarze m . Miał jakiś pociąg do trupów . L udzie brali go za zagorzałe go fana rocka gotyckie go albo za jakie goś tanie go poze ra – piose nki o ne krofilii, biblia satanistyczna, Ale iste r Crow le y i te w szystkie bzde ty – ale on był złym , am oralnym dranie m , który m ów ił każde j napotkane j osobie , że je st złym , am oralnym dranie m . I co? Kobie ty pchały się do nie go drzw iam i i oknam i. Muszę się napić – dodał S trike . Wstał i ruszył do baru. Robin patrzyła, jak się oddala, le kko zaskoczona tym nagłym przypływ e m złości. Opinii, że Whittake r dw a razy zabił, nie potw ie rdzały ani sądy, ani, o ile w ie działa, dow ody ze brane prze z policję . Przyw ykła do te go, że S trike obstaje przy starannym grom adze niu i dokum e ntow aniu faktów , do je go czę stych napom nie ń, że prze czucia i osobiste anim ozje w praw dzie m ogą w nosić pe w ne inform acje , le cz nigdy nie pow inny w yznaczać kie runku dochodze nia. Ale gdy w grę w chodziła spraw a je go m atki... S trike w rócił z kufle m nicholson’s pale i dw ie m a kartam i dań. – Prze praszam – m ruknął, siadając, po czym pociągnął duży łyk piw a. – Od daw na o tym w szystkim nie m yślałe m . T e prze klę te słow a piose nki. – No tak – pow ie działa Robin. – Kurw a m ać , to nie m oże być Digge r – ciągnął sfrustrow any S trike , prze cze sując palcam i gę ste , krę cone w łosy, co w żade n sposób nie w płynę ło na je go fryzurę . – T o zaw odow y gangste r! G dyby się dow ie dział, że prze ciw ko nie m u ze znaw ałe m , i chciał się ze m ścić , toby m nie , kurde , zastrze lił. G dyby w ie dział, że nasłałe m na nie go policję , nie baw iłby się w ucinanie nóg i te ksty piose ne k . T o bizne sm e n. – Wardle nadal m yśli, że to on? – T ak – pow ie dział S trike . – Kto jak kto, ale Wardle pow inie n w ie dzie ć , że proce dury dotyczące anonim ow ych ze znań są szcze lne . Inacze j całe m iasto byłoby usiane m artw ym i gliniarzam i. Pow strzym ał się od dalsze j krytyki pod adre se m Wardle ’a, choć

kosztow ało go to sporo w ysiłku. Face t był taktow ny i pom ocny, a prze cie ż m ógłby narobić m u kłopotów . S trike nie zapom niał, że gdy poprze dnim raze m w sze dł w drogę stołe czne j policji, trzym ano go w pokoju prze słuchań prze z bite pię ć godzin, i to chyba w yłącznie na życze nie funkcjonariuszy, którzy chow ali do nie go urazę . – Co z tym i dw om a, których znasz z w ojska? – spytała Robin, ściszając głos, gdyż grupka pracow nic biurow ych w łaśnie sadow iła się przy pobliskim stoliku. – Z Brockbankie m i L aingie m . Czy któryś z nich w cze śnie j kogoś zabił? T o znaczy – dodała – w ie m , że byli żołnie rzam i, ale nie m ów ię o służbie . – Nie zdziw iłbym się , gdybym usłyszał, że L aing kogoś w ykończył – pow ie dział S trike – ale z te go, co w ie m , zanim trafił do paki, nicze go takie go nie zrobił. Okale czył noże m byłą żonę : zw iązał ją i pociął. S pę dził za kratkam i dzie się ć lat i w ątpię , czy zdołali go zre socjalizow ać . J e st na w olności od ponad czte re ch lat: to m nóstw o czasu, że by pope łnić m orde rstw o. Nie w spom inałe m ci... S potkałe m się w Me lrose z je go byłą te ściow ą. We dług nie j po w yjściu z pudła poje chał do G ate she ad i w ie m y, że w 20 0 8 roku m ógł być w Corby, ale ... – dodał S trike – pow ie działa m i te ż , że je st chory. – Na co? – T o jakaś odm iana artre tyzm u. Nie zna szcze gółów . Czy nie dom agający m ę żczyzna m ógłby zrobić to, co w idzie liśm y na zdję ciach? – S trike się gnął po m e nu. – No dobra. J e ste m chole rnie głodny, a ty od dw óch dni nie jadłaś nicze go oprócz czipsów . G dy S trike zam ów ił rdzaw ca z frytkam i, a Robin śniadanie oracza, skie row ał rozm ow ę na je szcze inne tory. – Czy tw oim zdanie m ofiara w yglądała na dw adzie ścia czte ry lata? – Nie ... nie je ste m w stanie oce nić – odrze kła Robin, be zskute cznie broniąc się prze d obraze m gładkich, pucołow atych policzków i zm rożonych, białych oczu. – Nie – dodała po krótkie j chw ili. – Pom yślałam , że to... że ona... w ygląda m łodzie j. – J a te ż . – Muszę ... do toale ty – pow ie działa, w stając . – Wszystko w porządku? – Po prostu m uszę siku... Za dużo he rbaty. Patrzył, jak odchodzi, a pote m dopił piw o, podążając za m yślą, którą je szcze nie podzie lił się z Robin ani z nikim innym . Ofice r śle dcza w Nie m cze ch pokazała mu kie dyś dzie cię ce w ypracow anie . S trike nigdy nie zapom niał ostatnie go zdania napisane go starannym , dzie w czę cym pism e m na bladoróżow e j kartce .

Pani zm ie niła im ię na Anastassia, ufarbow ała w łosy, zniknę ła i nikt się nie dow ie dział, dokąd w yje chała.

– T e ż chciałabyś tak zrobić , Brittany? – spytała cicho policjantka na nagraniu, które późnie j obe jrzał. – Chciałabyś ucie c i zniknąć? – T o tylko opow iadanie ! – upie rała się Brittany, siląc się na pogardliw y śm ie ch. S plotła sw oje m ałe palce , a je dną nogę praw ie ow inę ła w okół drugie j. J e j rzadkie , jasne w łosy zw isały sm ę tnie w okół blade j, pie gow ate j tw arzy. Miała prze krzyw ione okulary. Przypom inała S trike ’ow i żółtą papużkę nie rozłączkę . – T ylko to w ym yśliłam ! S trike w ie dział, że w krótce te sty DNA pokażą, kim je st kobie ta z lodów ki, a w te dy policja się gnie w prze szłość , że by spraw dzić , kim napraw dę była Oksana Wołoszyna, je śli tak brzm iało je j praw dziw e nazw isko. Zastanaw iał się , czy przypadkie m nie m a paranoi, skoro ciągle się m artw i, że ciało m ogło nale że ć do Brittany Brockbank . Dlacze go na pie rw szym liście do nie go w idniało im ię Ke lse y? Dlacze go głow a w yglądała tak m łodo, tw arz w ciąż była gładka i pucołow ata jak u dzie cka? – Pow innam te raz śle dzić Platynę – pow ie działa sm utnym głose m Robin po pow rocie do stolika, spoglądając na ze gare k . Obok pracow nica biurow a św ię tow ała chyba urodziny: przy w tórze donośne go śm ie chu kole żane k w łaśnie rozpakow ała cze rw ono-czarny gorse t . – T ym bym się nie prze jm ow ał – odrze kł S trike nie obe cnym głose m , gdy postaw iono prze d nim i rybę z frytkam i i śniadanie oracza. Prze z chw ilę jadł w m ilcze niu, po czym odłożył nóż i w ide le c, w yjął note s, spraw dził coś w zapiskach, które zrobił w biurze Hardacre ’a w Edynburgu, i się gnął po te le fon. Robin patrzyła, jak w pisuje słow a w w yszukiw arce i zastanaw iała się , co robi. – T ak – pow ie dział po spojrze niu na w yniki. – J utro jadę do Barrow -inFurne ss. – J e dzie sz ... dokąd? – zdziw iła się . – Po co? – T am je st Brockbank . A w każdym razie pow inie n tam być . – S kąd w ie sz? – W Edynburgu odnalazłe m je go daw ny adre s i dow ie działe m się , że prze syłają tam je go re ntę . T e raz je st tam zam e ldow ana jakaś Holly Brockbank . Najpraw dopodobnie j je st z nim spokre w niona. Pow inna w ie dzie ć , gdzie m ożna go znale źć . J e śli uda m i się ustalić , że prze z kilka ostatnich tygodni był w Kum brii, bę dzie m y w ie dzie li, że nie dostarczał nikom u nóg

i nie śle dził cię w L ondynie , praw da? – Cze goś m i nie m ów isz o Brockbanku – stw ie rdziła Robin, m rużąc nie bie skoszare oczy. S trike zignorow ał tę uw agę . – Chcę , że byś w czasie m oje j nie obe cności w m ie ście sie działa w dom u. Walić Dw a Razy. J e śli Platyna ode jdzie z innym klie nte m , bę dzie m ógł m ie ć pre te nsje w yłącznie do sie bie . Obe jdzie m y się be z je go forsy. – Wte dy zostanie nam je de n klie nt – zauw ażyła Robin. – Obaw iam się , że je śli nie złapie m y te go św ira, w ogóle nikt do nas nie przyjdzie – pow ie dział S trike . – L udzie nie bę dą chcie li się do nas zbliżać . – J ak zam ie rzasz się dostać do Barrow ? – spytała Robin. W je j głow ie rodził się pe w ie n plan. Czyżby prze w idziała w łaśnie taki sce nariusz? – Pociągie m – odrze kł. – Prze cie ż w ie sz, że nie stać m nie te raz na w ypożycze nie sam ochodu. – A m oże – zaczę ła trium falnym tone m – zaw iozę cię tam m oim now ym ... no, w zasadzie starym , ale spraw nym land rove re m ! – Od kie dy m asz land rove ra? – Od nie dzie li. T o stary sam ochód m oich rodziców . – Aha – pow ie dział. – No cóż , brzm i w spaniale ... – Ale ? – Nie , napraw dę bardzo byś m i pom ogła... – Ale ? – pow tórzyła z naciskie m , w yczuw ając jakie ś zastrze że nia. – Nie w ie m , jak długo m i tam ze jdzie . – Nie w ażne . Prze cie ż i tak kisiłabym się w dom u. Zaw ahał się . Zastanaw iał się , w jakim stopniu je j pragnie nie zaw ie zie nia go do Kum brii w ynika z nadzie i, że zrani w te n sposób Matthe w . Doskonale potrafił sobie w yobrazić , co księ gow y pom yśli o spontaniczne j i nie w iadom o jak długie j w ypraw ie na północ, podczas które j bę dą tylko w e dw oje , a do te go przyjdzie im gdzie ś nocow ać . W czystych zaw odow ych re lacjach nie nale ży dopuszczać do w zaje m ne go w ykorzystyw ania się w ce lu w zbudze nia zazdrości u partne rów . – O chole ra! – pow ie dział nagle , się gając do kie sze ni po kom órkę . – Co się stało? – spytała zanie pokojona. – Właśnie sobie przypom niałe m ... Wczoraj w ie czore m byłe m um ów iony z Elin. Kurw a... Zupe łnie zapom niałe m . Zacze kaj chw ilę . Wysze dł na ulicę , zostaw iając Robin przy stoliku. Patrząc na m asyw ną sylw e tkę S trike ’a chodzące go z te le fone m przy uchu tam i z pow rote m po drugie j stronie panoram icznych okie n, była cie kaw a, dlacze go Elin nie

zadzw oniła ani nie zae se m e sow ała, że by spytać , gdzie S trike się podzie w a. S tam tąd był już tylko krok do zastanaw iania się – w bre w pode jrze niom S trike ’a po raz pie rw szy – co pow ie Matthe w , gdy Robin przyjdzie do dom u tylko po to, że by zabrać land rove ra i zniknie z ubraniam i na kilka dni. „Nie bę dzie m ógł m ie ć pre te nsji – pom yślała, pode jm ując odw ażną próbę buntu. – T o już go nie dotyczy”. Myśl o konie czności zobacze nia się z Matthe w naw e t na chw ilę w ytrąciła ją je dnak z rów now agi. S trike przysze dł, prze w racając oczam i. – Złapałe m m inusa – oznajm ił zw ię źle . – Zam iast w czoraj, spotkam y się dzisiaj w ie czore m . Robin nie w ie działa, dlacze go w iadom ość , że S trike w ybie ra się na spotkanie z Elin tak ją przygnę biła. Chyba była zm ę czona. Różnych napię ć i w strząsów e m ocjonalnych z ostatnich trzydzie stu sze ściu godzin nie m ożna było załagodzić je dnym lancze m w pubie . Obok pracow nice biurow e piszczały już ze śm ie chu, a z inne j paczki w yle ciały kajdanki z fute rkie m . „T o nie są je j urodziny – uśw iadom iła sobie Robin. – Ona w ychodzi za m ąż”. – No to m am cię w ie źć czy nie ? – spytała szorstko. – T ak – pow ie dział S trike , który najw idocznie j prze konał się do te go pom ysłu (a m oże po prostu rozw e se liła go w izja randki z Elin?). – Wie sz, byłoby w spaniale . Dzię ki.

23

M om ents of pleasure, in a w orld of pain.

Chw ile przyje m ności w św ie cie bólu.

Blue Öyste r Cult , M ake Rock Not War

Nazajutrz rano na w ie rzchołkach drze w w Re ge nt’s Park le żały grube , m ię kkie , przypom inające paję czynę w arstw y m gły. S trike , który szybko w yłączył budzik, nie chcąc obudzić Elin, stał przy oknie , balansując na je dne j nodze i odgradzając się zasłoną, że by nie w puścić do sypialni św iatła z ulicy. Prze z chw ilę patrzył na upiorny park i hipnotyzow ał go w pływ w schodzące go słońca na liściaste gałę zie w ystające z m orza pary. Pię kno m ożna znale źć praw ie w szę dzie , je śli człow ie k przystanie , że by się roze jrze ć , le cz codzie nna w alka o prze trw anie spraw ia, że łatw o zapom nie ć o istnie niu te go zupe łnie darm ow e go luksusu. Zachow ał w spom nie nia pię kna z dzie ciństw a, zw łaszcza z okre sów spę dzonych w Kornw alii: m orza połyskujące go o poranku, błę kitne go niczym skrzydło m otyla, taje m nicze go szm aragdow e go i cie niste go św iata Rabarbarow e j Ście żki w ogrodzie T re bah, białych żagli unoszących się w oddali jak m orskie ptaki na w zburzonych, cie m noszarych falach. W cie m ności za je go ple cam i Elin poruszyła się w łóżku i w e stchnę ła. S trike ostrożnie w ysze dł zza zasłony, w ziął prote zę opartą o ścianę i usiadł na krze śle w sypialni, że by ją przym ocow ać . Późnie j, nadal poruszając się najcisze j, jak um iał, ruszył z ubranie m w rę kach w stronę łazie nki. Poprze dnie go w ie czoru po raz pie rw szy się pokłócili: punkt zw rotny w każdym zw iązku. Zupe łny brak kontaktu po tym , jak nie zjaw ił się na w torkow e j randce , pow inie n uznać za ostrze że nie , le cz S trike był za bardzo zaję ty Robin i poćw iartow anym ciałe m , że by się nad tym zastanaw iać . Ow sze m , Elin potraktow ała go chłodno, kie dy zadzw onił, że by prze prosić , ale po tym gdy tak chę tnie zgodziła się na ponow ne spotkanie , nie spodzie w ał się w rę cz lodow ate go przyję cia, jakie go dośw iadczył, zjaw iając się osobiście z dw udzie stoczte rogodzinnym opóźnie nie m . Po kolacji zje dzone j przy akom paniam e ncie nie przyje m ne j, koturnow e j rozm ow y zaproponow ał, że sobie pójdzie i zostaw i ją sam na sam z je j rozżale nie m . G dy się gnął po płaszcz, na chw ilę się rozzłościła, le cz był to słaby rozbłysk m okre j zapałki. Pę kła i z nie w yraźną skruchą w ygłosiła łzaw ą tyradę , z które j dow ie dział się , że , po pie rw sze , Elin je st w trakcie te rapii, po drugie , że te rape uta zdiagnozow ał u nie j skłonność do bie rne j agre sji, i, po trze cie , że je go nie zjaw ie nie się w e w tore k tak głę boko ją zraniło, iż w ypiła w sam otności całą bute lkę w ina, sie dząc prze d te le w izore m .

S trike je szcze raz prze prosił, przyw ołując okoliczności łagodzące : trudną spraw ę oraz je j groźny i zaskakujący obrót . Wyraził szcze ry żal, że zapom niał o ich randce , le cz dodał, że je śli Elin nie je st w stanie m u w ybaczyć , pow inie n sobie pójść . Padła m u w ram iona, poszli prosto do łóżka i upraw iali najle pszy se ks od początku ich krótkie go zw iązku. G oląc się w nie skazite lnie czyste j łazie nce Elin ze św iatłam i w suficie i śnie żnobiałym i rę cznikam i, S trike pom yślał, że poszło m u całkie m gładko. G dyby zapom niał o randce z Charlotte , kobie tą, z którą był zw iązany z prze rw am i prze z sze snaście lat , odniósłby fizyczne obraże nia, szukałby je j te raz w zim nie poranka albo m oże próbow ał pow strzym ać od skoku z w ysokie go balkonu. Uczucie , które żyw ił do Charlotte – najgłę bsze , jakim kie dykolw ie k darzył kobie tę – nazyw ał m iłością. Ból, jaki m u spraw iło, i je go długofalow e skutki bardzie j przypom inały je dnak w irusa i naw e t te raz nie był pe w ny, czy prze zw ycię żył chorobę . Nie w idyw anie się z nią, nie dzw onie nie , nie korzystanie z now e go adre su m e jlow e go, z które go przysłała m u zdję cia, że by pokazać sw oją zrozpaczoną tw arz w dniu ślubu z daw nym chłopakie m : S trike sam narzucił sobie taką kurację i dzię ki nie j pozbył się objaw ów . Wie dział je dnak, że w ysze dł z te go okale czony, że nie je st już zdolny czuć te go, co kie dyś. S m ute k Elin poprze dnie go w ie czoru nie chw ycił go za se rce tak jak daw nie j sm ute k Charlotte . Miał w raże nie , że je go zdolność kochania została stę piona, zakończe nia ne rw ow e uszkodzone . Nie zam ie rzał zranić Elin, w idok je j łe z nie spraw iał m u przyje m ności, le cz najw yraźnie j stracił zdolność w spółodczuw ania bólu. Praw dę m ów iąc, gdy szlochała, w głę bi duszy planow ał pow rót do dom u. S trike ubrał się , a pote m cicho ruszył w stronę słabo ośw ie tlone go prze dpokoju, gdzie w rzucił przybory do gole nia do torby spakow ane j prze d w yjazde m do Barrow -in-Furne ss. Drzw i po praw e j były uchylone . Pod w pływ e m im pulsu le kko je popchnął. Mała dzie w czynka, które j nigdy nie w idział, spała tu, gdy nie była u ojca. Różow o-biały pokój był nie skazite lnie czysty, na suficie w okół gzym su nam alow ano w różki. L alki Barbie sie działy w rów nym rzę dzie na kom odzie , tę po się uśm ie chając, a ich spiczaste pie rsi przykryw ała tę cza, która pow stała z ich jaskraw ych sukie ne k . Na podłodze obok m ale ńkie go łóżka z baldachim e m le żało sztuczne futro z głow ą nie dźw ie dzia polarne go. S trike nie znał praw ie żadnych m ałych dzie w czyne k . Miał dw óch chrze śniaków , choć w zasadzie żadne go nie chciał, i trze ch siostrze ńców . J e go dobry przyjacie l w Kornw alii m iał córki, le cz S trike w łaściw ie w ogóle nie

m iał z nim i do czynie nia. Mijały go bie gie m jak be zkształtna m asa kucyków i m achających rącze k: „Cze ść , w ujku Corm ie , pa, w ujku Corm ie ”. Wychow yw ał się w praw dzie raze m z siostrą, ale je j nigdy nie rozpie szczano jasnoróżow ym i łóżkam i z baldachim e m , choć pe w nie bardzo by te go chciała. S trike w rócił do prze dpokoju i pogrze bał w kie sze ni. Zaw sze nosił przy sobie note s i długopis. Napisał krótki liścik do Elin, robiąc aluzję do najle psze j czę ści poprze dnie go w ie czoru, i zostaw ił go na stoliku w prze dpokoju, że by przypadkie m je j nie obudzić . Pote m zarzucił torbę na ram ię i rów nie cicho w ysze dł z m ie szkania. O ósm e j m iał się spotkać z Robin przy dw orcu We st Ealing.

Re sztki m gły unosiły się nad Hastings Road, gdy Robin w yszła z dom u, zarum ie niona i zaspana, z re klam ów ką pe łną je dze nia w je dne j rę ce i torbą z ubraniam i na zm ianę w drugie j. Otw orzyła bagażnik stare go, szare go land rove ra, w rzuciła torbę i szybko pode szła z re klam ów ką do drzw i kie row cy. Prze d chw ilą Matthe w próbow ał ją przytulić w prze dpokoju, cze m u staw iła zde cydow any opór, kładąc obie rę ce na je go gładkie j, cie płe j klatce pie rsiow e j, odpychając go i krzycząc, że by się odsunął. Miał na sobie tylko bokse rki. Bała się , że te raz pospie sznie narzuca jakie ś ciuchy, gotow y za nią w ybie c . Zatrzasnę ła drzw i sam ochodu i zapię ła pas be zpie cze ństw a, chcąc jak najszybcie j ruszyć , le cz gdy prze krę ciła kluczyk w stacyjce , z dom u w yskoczył bosy Matthe w w koszulce i spodniach od dre su. Nigdy nie w idziała, że by m iał tak zrozpaczoną, tak be zbronną m inę . – Robin – zaw ołał, gdy w cisnę ła gaz, odje żdżając od kraw ę żnika. – Kocham cię . Kocham cię ! Zakrę ciła kie row nicą i ryzykow nie w yje chała z m ie jsca parkingow e go, o m ały w łos nie zahaczając o hondę sąsiada. Widziała, jak Matthe w m ale je w tylnym luste rku. Mę żczyzna, który zw ykle nad sobą panow ał, te raz na całe gardło de klarow ał m iłość , nie prze jm ując się , że w yw oła cie kaw ość , drw iny i śm ie ch sąsiadów . S e rce Robin bole śnie w aliło w pie rsi. Był kw adrans po siódm e j, S trike na pe w no nie cze kał je szcze przy dw orcu. Na końcu drogi skrę ciła w le w o, chcąc je dynie bardzie j oddalić się od Matthe w . Ze rw ał się o św icie , gdy próbow ała się spakow ać , nie budząc go. – G dzie się w ybie rasz? – Pom óc S trike ’ow i w śle dztw ie . – Nie w rócisz na noc? – Racze j nie . – Dokąd je dzie sz?

– J e szcze nie w ie m . Bała się podać nazw ę m iasta, że by za nim i nie poje chał. G dy poprze dnie go dnia w ie czore m w e szła do dom u, Matthe w płakał i błagał, co m ocno nią w strząsnę ło. Nigdy nie w idziała go w takim stanie , naw e t po śm ie rci m atki. – Robin, m usim y porozm aw iać . – Rozm aw ialiśm y w ystarczająco długo. – Czy tw oja m am a w ie , dokąd je dzie sz? – T ak . Kłam ała. J e szcze nie pow ie działa m atce o ze rw aniu zarę czyn ani o tym , że je dzie ze S trikie m na północ . Miała prze cie ż dw adzie ścia sze ść lat , to nie były spraw y je j m atki. T ak napraw dę Matthe w pytał, czy pow iadom iła rodziców o odw ołaniu ślubu, ponie w aż obydw oje w ie dzie li, że nie w siadłaby do land rove ra, że by zaw ie źć S trike ’a w nie znane m ie jsce , gdyby zarę czyny nadal były aktualne . Pie rścione k z szafire m le żał dokładnie tam , gdzie go zostaw iła: na re gale w yładow anym je go starym i podrę cznikam i do księ gow ości. – Nie ch to szlag – sze pnę ła Robin, m rugając, że by pow strzym ać łzy, i skrę ciła w pie rw szą le pszą spokojną ulicę , starając się nie m yśle ć o sw oim palcu be z pie rścionka ani o udrę czone j tw arzy Matthe w .

Podczas krótkie go space ru S trike pokonał o w ie le w ię kszą odle głość niż ta, którą prze m ie rzyły je go nogi. Oto L ondyn, pom yślał, paląc pie rw sze go w tym dniu papie rosa: w ysze dłe ś ze spokojne go, sym e tryczne go sze re gow ca Nasha przypom inające go rze źbę z lodów w aniliow ych. S ąsiad Elin, Rosjanin w prążkow anym garniturze , w łaśnie w siadał do audi i w odpow ie dzi na „...dobry” S trike ’a oschle skinął głow ą. Po krótkim space rze obok pom nika S he rlocka Holm e sa przy stacji Bake r S tre e t de te ktyw znalazł się w brudnym pociągu m e tra, w otocze niu gaw ę dzących polskich robotników , św ie żych i pe łnych w e rw y o siódm e j rano. Późnie j cze kał go rozgardiasz Paddington, prze ciskał się z torbą na ram ie niu w śród kaw iarni i ludzi doje żdżających do pracy. Wre szcie pokonał kilka przystanków He athrow Conne ct w tow arzystw ie w ie lkie j rodziny z We st Country, m im o poranne go chłodu już ubrane j jak na Florydę . J e j członkow ie w patryw ali się w znaki na stacji jak ne rw ow e surykatki i ściskali rączki w alize k, jakby lada chw ila spodzie w ali się napadu. S trike dotarł na dw orze c We st Ealing pię tnaście m inut prze d czase m i rozpaczliw ie łaknął papie rosa. Rzucił torbę pod nogi i zapalił, m ając nadzie ję ,

że Robin się za bardzo nie pospie szy, ponie w aż w ątpił, że by pozw oliła m u palić w land rove rze . L e dw ie je dnak zdążył dw a razy się zaciągnąć , zza rogu w yje chał kanciasty sam ochód, a za prze dnią szybą w yraźnie zobaczył jaskraw ą, jasnorudą głow ę Robin. – Może sz palić w e w nątrz – zaw ołała, nie gasząc silnika, gdy zarzucił torbę z pow rote m na ram ię i przym ie rzył się do zgasze nia papie rosa – pod w arunkie m że opuścisz szybę . Wspiął się do środka, w rzucił torbę do tyłu i zatrzasnął drzw i. – I tak nie m oże tu bardzie j śm ie rdzie ć – dodała Robin, obsługując sztyw ną skrzynię bie gów z typow ą dla sie bie w praw ą. – T o króle stw o psich zapachów . G dy zaczę li się oddalać od chodnika, S trike zapiął pas be zpie cze ństw a i roze jrzał się po sam ochodzie . Wnę trze było zniszczone i podrapane , zde cydow anie unosiła się w nim ostra w oń kaloszy i labradora. S trike ’ow i przypom niały się w ojskow e pojazdy, którym i je ździł po najróżnie jszych te re nach Bośni i Afganistanu, le cz je dnocze śnie w zbogaciło się je go w yobraże nie o pochodze niu Robin. T e n land rove r przyw odził na m yśl błotniste drogi i zaorane pola. Przypom niał sobie , jak m ów iła, że je j w uj m a farm ę . – Miałaś kie dyś kucyka? S pojrzała na nie go zdziw iona. G dy m ignę ła m u je j cała tw arz, zauw ażył zm ę czone pow ie ki i bladość . Be z w ątpie nia nie w ie le spała. – Na litość boską, co to za pytanie ? – T akim sam ochode m je ździ się na zaw ody je ździe ckie . W je j odpow ie dzi zabrzm iała le kka uraza: – Ow sze m , m iałam kucyka. Roze śm iał się , opuszczając szybę najniże j, jak się dało, i opie rając na nie j le w ą rę kę z papie rose m . – Dlacze go tak cię to baw i? – Nie w ie m . J ak się nazyw ał? – Angus – odrze kła, skrę cając w le w o. – Kaw ał skurczybyka. Ciągle m nie zrzucał. – Nie ufam koniom – pow ie dział, paląc . – J e ździłe ś kie dyś? T ym raze m to Robin się uśm ie chnę ła. Pom yślała, że koński grzbie t to pe w nie je dno z nie w ie lu m ie jsc, w których S trike czułby się napraw dę zakłopotany. – Nie – pow ie dział S trike . – I w olałbym , że by tak pozostało. – Mój w uje k m a takie go, który by cię uniósł – ciągnę ła Robin. – T o rasa

Clyde sdale . Olbrzym . – Zapam ię tam – m ruknął S trike , a ona się roze śm iała. Paląc w m ilcze niu, podczas gdy Robin skupiała się na law irow aniu w śród coraz licznie jszych o poranku sam ochodów , S trike uśw iadom ił sobie , że bardzo lubi ją rozśm ie szać . Zauw ażył rów nie ż , że czuje się o w ie le szczę śliw szy, znacznie bardzie j odprę żony, sie dząc tutaj, w rozkle kotanym land rove rze , i rozm aw iając o bzdurach z Robin niż w czoraj w ie czore m podczas kolacji z Elin. Nie był m ę żczyzną, który opow iada sobie w ygodne kłam stw a. Mógłby sobie tłum aczyć , że Robin re pre ze ntuje łatw ość przyjaźni, a Elin w zloty i upadki e rotyczne go zw iązku. Wie dział je dnak, że praw da je st o w ie le bardzie j skom plikow ana, zw łaszcza że z palca Robin zniknął pie rścione k z szafire m . Od chw ili, w które j się poznali, w ie dział, że Robin oznacza zagroże nie dla spokoju je go um ysłu, le cz ryzykow anie najle psze go układu zaw odow e go w je go życiu byłoby akte m rozm yślne go sabotażu, do które go on, po latach w yniszczających, prze ryw anych zw iązków , po cię żkie j harów ce i pośw ię ce niach, że by rozw inąć age ncję de te ktyw istyczną, nie m ógł i nie zam ie rzał dopuścić . – Ignoruje sz m nie ? – Co? Rze czyw iście m ógł je j nie usłysze ć , silnik stare go land rove ra był bardzo głośny. – Pytałam , jak poszło z Elin. Nigdy w cze śnie j nie pytała go w prost o je go zw iązki. S trike przypuszczał, że poufałość sprze d dw óch dni prze niosła ich na inny poziom zażyłości. Chę tnie by te go uniknął, gdyby m ógł. – W porządku – pow ie dział w ym ijająco, w yrzucając nie dopałe k i zam ykając okno, co nie znacznie zm nie jszyło hałas. – Wię c ci w ybaczyła? – Niby co? – Że zupe łnie zapom niałe ś o w asze j randce ! – zaw ołała Robin. – A , to. No. Chociaż w zasadzie nie ... ale chyba je dnak tak . Robin skrę ciła w A40 i dw uznaczna odpow ie dź S trike ’a w yw ołała w je j um yśle nie spodzie w any, w yrazisty obraz: S trike ’a z w łochatym cie lskie m i be z połow y nogi sple cione go z jasnow łosą i alabastrow ą Elin na tle czyste j, białe j poście li... Była pe w na, że poście l Elin je st biała, nordycka i czysta. Pe w nie nie m usiała sam a prać sw oich rze czy. Elin w yw odziła się z w ysokie j w arstw y klasy śre dnie j i była tak bogata, że – w prze ciw ie ństw ie do Robin – nie m usiała osobiście prasow ać posze w ki prze d te le w izore m w ciasnym salonie

w Ealing. – A Matthe w ? – spytał S trike , gdy w je chali na autostradę . – J ak ci z nim poszło? – W porządku – bąknę ła Robin. – G ów no praw da – stw ie rdził S trike . Z ust Robin znow u w yrw ał się śm ie ch, le cz m iała m u trochę za złe , że dom aga się w ię ce j inform acji, podczas gdy sam tak nie w ie le w yjaw ił je j o Elin. – Chce , że byśm y do sie bie w rócili. – T o oczyw iste – pow ie dział S trike . – J ak to: „oczyw iste ”? – Mów iłaś, że bym nie był taki skrom ny, w ię c sam a te ż nie bądź . Robin nie była pe w na, jak na to zare agow ać , ale poczuła przyje m ne zadow ole nie . S trike chyba po raz pie rw szy dał w yraz te m u, że w idzi w nie j kobie tę , i po cichu zanotow ała tę w ym ianę zdań w m yślach, że by późnie j prze analizow ać ją w sam otności. – Prze prosił i ciągle pow tarzał, że bym z pow rote m w łożyła pie rścione k – pow ie działa Robin. Re sztka lojalności w obe c Matthe w nie pozw oliła je j w spom nie ć o je go płaczu i błaganiach. – Ale ja... Zam ilkła i m im o że S trike chciał usłysze ć coś w ię ce j, nie zadaw ał dalszych pytań i tylko opuścił szybę , że by zapalić nastę pne go papie rosa. Zatrzym ali się na kaw ę na stacji be nzynow e j Hilton Park S e rvice s. Robin poszła do toale ty, a S trike stanął w kole jce po kaw ę w Burge r Kingu. Prze jrzała się w lustrze i ze rknę ła na kom órkę . T ak jak się spodzie w ała, Matthe w prze słał w iadom ość , le cz je j ton nie był już błagalny ani poje dnaw czy.

Jeśli się z nim prześpisz, z nami koniec. Może ci się wydaje, że w ten sposób wyrównasz rachunki, ale to nie będzie to samo. Sarah była dawno temu, byliśmy dzieciakami i nie zrobiłem tego po to, żeby cię zranić . Pomyśl, co przekreślasz, Robin. Kocham cię.

– Prze praszam – m ruknę ła Robin, odsuw ając się na bok, że by jakaś znie cie rpliw iona dzie w czyna m ogła pode jść do suszarki. J e szcze raz prze czytała e se m e sa od Matthe w . Przyje m ny przypływ gnie w u zdusił m ie szaninę litości i bólu zrodzoną po porannym pościgu. T utaj, pom yślała, m iała prze d sobą aute ntyczne go Matthe w : Jeśli się z nim prześpisz,

z nami koniec. Wię c tak napraw dę nie w ie rzył, że m ów iła pow ażnie , gdy zde jm ow ała pie rścione k i ośw iadczała m u, że już nie chce za nie go w yjść? „Konie c” m iał być dopie ro w te dy, kie dy zade cyduje o tym Matthe w . To nie będzie to samo. J e j nie w ie rność byłaby z de finicji gorsza od je go nie w ie rności. Dla nie go je j podróż na północ była je dynie ćw icze nie m się w odw e cie : m artw a kobie ta i m orde rca na w olności je dynie pre te kstam i, że by okazać złośliw ość . „Wal się ” – pom yślała, w kładając gw ałtow nie kom órkę z pow rote m do kie sze ni i w chodząc do kaw iarni, gdzie S trike sie dział i jadł podw ójne go Croissan’Wicha z kie łbasą i be kone m . Na w idok je j zarum ie nione j tw arzy i zaciśnię tych zę bów odgadł, że ode zw ał się Matthe w . – Wszystko w porządku? – T ak – pow ie działa Robin, a po chw ili, zanim zdążył spytać o coś je szcze , dodała: – Opow ie sz m i w końcu o Brockbanku? Pytanie zabrzm iało trochę agre syw nie j, niż zam ie rzała. T on e se m e sa Matthe w ją rozw ście czył, podobnie jak to, że prze z nie go zaczę ła się zastanaw iać , gdzie w łaściw ie bę dzie te j nocy spała. – S koro chce sz – odrze kł łagodnie S trike . Wyjął te le fon z kie sze ni, otw orzył zdję cie Brockbanka, które zrobił prze d m onitore m Hardacre ’a, i prze sunął kom órkę po stoliku w stronę Robin. Robin w patryw ała się w pociągłą, zw ie ńczoną gę stym i, cie m nym i w łosam i śniadą tw arz, która w yglądała nie typow o, le cz całkie m atrakcyjnie – T e raz je st brzydszy – zaznaczył S trike , jakby czytał w je j m yślach. – T o zdję cie zostało zrobione zaraz po tym , jak się zaciągnął. T e raz m a zapadnię ty oczodół i kalafiorow ate ucho. – Ile m a w zrostu? – spytała Robin, przypom inając sobie kurie ra w skórze i z lustrzaną osłoną kasku. – T yle co ja albo w ię ce j. – Mów iłe ś, że poznałe ś go w w ojsku. – T ak – potw ie rdził S trike . Prze z kilka se kund m yślała, że S trike nie zam ie rza nic w ię ce j dodać , ale po chw ili zorie ntow ała się , że po prostu cze ka, by para starszych ludzi zastanaw iających się , gdzie usiąść , znalazła się poza zasię gie m je go głosu. G dy tych dw oje sobie poszło, pow ie dział: – Był m ajore m w S iódm e j Brygadzie Pance rne j. Oże nił się z w dow ą po kole dze . Miała dw ie m ałe córki. Późnie j urodziło im się w spólne dzie cko, chłopie c . Po nie daw ne j le kturze akt Brockbanka fakty płynę ły w artkim

strum ie nie m , choć S trike pam ię tałby je i be z w izyty w Edynburgu. S praw a nale żała do tych, o których nigdy się nie zapom ina. – S tarsza pasie rbica m iała na im ię Brittany. W w ie ku dw unastu lat zw ie rzyła się kole żance ze szkoły w Nie m cze ch, że je st m ole stow ana. Kole żanka pow ie działa m atce , która to zgłosiła. We zw ano nas. Nie rozm aw iałe m z nią osobiście , zrobiła to pe w na pani ofice r. J a tylko obe jrzałe m nagranie . Wstrząsnę ło nim , że starała się być taka dorosła, taka opanow ana. Była prze rażona tym , co się stanie z je j rodziną, skoro się w ygadała, i próbow ała w szystko odw ołać . Nie , oczyw iście , że nie pow ie działa S ophie , że groził zabicie m je j m łodsze j siostry, je śli Brittany na nie go donie sie ! Nie , w łaściw ie S ophie nie kłam ała – to był tylko żart , i tyle . S pytała S ophie , co zrobić , że by nie zajść w ciążę , bo... bo była cie kaw a, każdy chce w ie dzie ć takie rze czy. Oczyw iście nie pow ie działa te ż , że gdyby się w ygadała, pociąłby je j m am ę na kaw ałe czki... A ta historia z nogą? Och, to... No, to te ż był żart ... T o w szystko było żarte m ... Pow ie dział je j, że m a bliznę na nodze , bo praw ie je j ją uciął, kie dy była m ała, tylko że w porę przyszła m am a i go pow strzym ała. Zrobił to dlate go, że pode ptała m u rabaty, ale to oczyw iście te ż był żart – spytajcie m am ę . Zaplątała się w drut kolczasty i tyle , m ocno się poraniła, próbując się uw olnić . Mogli spytać m am ę . On je j nie pociął. Nigdy by je j nie pociął, nie tatuś. S trike w ciąż pam ię tał m inę , jaka m im ow olnie pojaw iła się na je j tw arzy, gdy Brittany zm usiła się do pow ie dze nia „tatuś”: w yglądała jak dzie cko próbujące połknąć zim ne flaczki pod groźbą kary. Miała dw anaście lat , a już zdążyła się nauczyć , że życie je j rodziny bę dzie znośne , tylko je śli ona się zam knie i be z słow a skargi zgodzi na w szystko, co on chce je j zrobić . S trike nabrał nie chę ci do pani Brockbank już podczas pie rw sze go prze słuchania. Chuda i prze sadnie um alow ana, be z w ątpie nia na sw ój sposób także była ofiarą, le cz S trike m iał w raże nie , że św iadom ie pośw ię ciła Brittany, że by ocalić dw oje pozostałych dzie ci, że przym ykała oczy na długie nie obe cności w dom u m ę ża i starsze j córki, że je j de te rm inacja, aby nie w ie dzie ć , była rów noznaczna ze w spółudziałe m . Brockbank zagroził Brittany, że udusi je j m atkę i siostrę , je śli kom ukolw ie k pow ie o tym , co je j robi w sam ochodzie , gdy zabie ra ją na długie w ycie czki do pobliskie go lasu lub w cie m ne uliczki. Pow ie dział, że potnie je na kaw ałki, a pote m zakopie w ogródku. Późnie j zabie rze Ryana – sw oje go synka, chyba je dyne go członka rodziny, który był m u drogi – i w yje dzie gdzie ś, gdzie nikt ich nie znajdzie . – T o był żart , tylko żart . Nie m ów iłam pow ażnie .

Małe w ykrę cane palce , prze krzyw ione okulary, nogi zbyt krótkie , że by stopy m ogły dosię gnąć podłogi. Nadal kate gorycznie odm aw iała poddania się badaniom , gdy S trike i Hardacre poje chali do dom u Brockbanka, że by doprow adzić go na prze słuchanie . – Kie dy się zjaw iliśm y, był zalany. Pow ie działe m m u, dlacze go przyje chaliśm y, a on rzucił się na m nie z nadtłuczoną bute lką. Pow aliłe m go na zie m ię – ciągnął S trike be z cie nia dum y – ale nie pow inie ne m był go dotykać . Nie m usiałe m . Nigdy nie przyznał te go głośno, m im o że Hardacre (który w czasie późnie jsze go śle dztw a okazał m u pe łne w sparcie ) te ż o tym w ie dział. – S koro rzucił się na cie bie z bute lką... – Nie m usiałe m go pow alać na zie m ię , że by m u ją zabrać . – Mów iłe ś, że był duży... – Był zalany. Poradziłbym sobie be z w ale nia pię ścią. Przyje chał ze m ną Hardacre , było dw óch na je dne go. T ak napraw dę cie szyłe m się , że się na m nie rzucił. Miałe m ochotę go w alnąć . Praw y sie rpow y dosłow nie go ogłuszył. I w łaśnie dlate go m u się upie kło. – Upie kło m u się ...? – Wyw inął się – pow ie dział S trike . – Uszło m u to na sucho. – J ak to? S trike w ypił je szcze trochę kaw y i w patrzony w jakiś nie okre ślony punkt , przypom inał sobie tam te w ydarze nia. – Po tym , jak go ude rzyłe m , trafił do szpitala, bo na skute k w strząśnie nia m ózgu dostał silne go ataku padaczkow e go. Urazow e uszkodze nie m ózgu. – O Boże – ję knę ła Robin. – Potrze bna była natychm iastow a ope racja, że by pow strzym ać krw aw ie nie z m ózgu. Ciągle m iał ataki. Zdiagnozow ali urazow e uszkodze nie m ózgu, ze spół stre su pourazow e go i alkoholizm . Nie był w stanie pojaw ić się na proce sie . Zbie gli się adw okaci. Oskarżono m nie o napaść . Na szczę ście ze spół m oich obrońców odkrył, że w w e e ke nd poprze dzający zajście Brockbank grał w rugby. T rochę popytali i okazało się , że dostał kolane m w głow ę od stupię tnastokilow e go Walijczyka i znie siono go z boiska na noszach. Młody le karz prze oczył krw aw ie nie z ucha, bo pokryw ały je siniaki i błoto. Po prostu kazał m u w racać do dom u i odpoczyw ać . Okazało się , że m iał pę knię tą podstaw ę czaszki, a m oi adw okaci odkryli to, gdy poprosili le karzy o obe jrze nie prze św ie tle nia zrobione go po m e czu. Pę knię cie czaszki to była w ina w alijskie go napastnika, nie m oja. Mim o to gdyby Hardy nie ze znał, że Brockbank rzucił się na m nie z bute lką, byłbym ugotow any. Ostate cznie uznano, że działałe m w sam oobronie . Nie m ogłe m w ie dzie ć , że m iał pę knię tą

czaszkę ani jaką m u zrobię krzyw dę tym ciose m pię ścią. T ym czase m znale źli w je go kom pute rze pornografię dzie cię cą. Historia Brittany pokryw ała się z re lacjam i w ie lu osób, które czę sto w idyw ały, jak ojczym gdzie ś ją w ie zie . J e j nauczycie lka ze znała, że dzie w czyna była coraz bardzie j zam knię ta w sobie . Prze z dw a lata ją m ole stow ał i groził, że je śli kom uś o tym pow ie , zabije ją, je j m atkę i siostrę . Zdołał ją prze konać , że już raz próbow ał je j uciąć nogę . Miała bliznę w okół gole ni. Pow ie dział je j, że zam ie rzał ją odpiłow ać , ale zjaw iła się je j m atka i go pow strzym ała. Na prze słuchaniu m atka ze znała, że to blizna po w ypadku, do które go doszło, kie dy Brittany była m ała. Robin m ilczała. Obie m a rę kam i zasłaniała usta i w ytrze szczyła oczy. S trike w yglądał prze rażająco. – L e żał w szpitalu, le karze próbow ali zapanow ać nad atakam i, a za każdym raze m , gdy zam ie rzano go prze słuchać , Brockbank udaw ał de zorie ntację i am ne zję . Krążyła w okół nie go chm ara adw okatów w yczuw ających okrągłą sum kę : zanie dbanie ze strony le karza, napaść . T w ie rdził, że sam był ofiarą m ole stow ania, że pornografia dzie cię cia to tylko objaw je go proble m ów psychicznych, je go alkoholizm u. Brittany uparcie pow tarzała, że w szystko zm yśliła, m atka w rze szczała, że Brockbank nigdy nie tknął żadne go z je j dzie ci, że je st ide alnym ojce m , że już straciła je dne go m ę ża, a te raz straci drugie go. S ze fostw o dom agało się w ycofania oskarże nia. Został zw olniony ze służby z przyczyn zdrow otnych – ciągnął S trike , spoglądając cie m nym i oczam i w nie bie skoszare oczy Robin. – Wym igał się od kary, a w dodatku dostał odszkodow anie i re ntę , a pote m posze dł w olno, zabie rając ze sobą Brittany.

24

S tep into a w orld of strangers Into a sea of unknow ns...

We jdź do św iata obcych, Do m orza nie znanych [...]

Blue Öyste r Cult , H am m er Back

Warczący land rove r poże rał kilom e try ze stoicką w praw ą, le cz zanim pojaw iły się pie rw sze drogow skazy do Barrow -in-Furne ss, podróż na północ zaczę ła się nie m iłosie rnie dłużyć . Mapa nie do końca oddaw ała, jak dale ko znajduje się te n port , jak bardzo je st odizolow any. Barrow -in-Furne ss nie zostało stw orzone po to, że by prze z nie prze je żdżać albo odw ie dzać je przypadkie m . Było końce m św iata, ge ograficzną śle pą uliczką. J e chali prze z najdale j w ysunię te na południe krańce Krainy J e zior, w śród falujących pól pe łnych ow ie c, suchych kam ie nnych m urków i m alow niczych w iose k przypom inających Robin je j dom w Yorkshire , późnie j prze z Ulve rston („m iasto, w którym urodził się S tan L aure l”), aż w re szcie zobaczyli w oddali sze rokie ujście rze ki oznaczające , że zbliżają się do w ybrze ża. Po południu w końcu zaw itali do nie ładne go prze m ysłow e go m iaste czka z dom inującym i na je go pe ryfe riach m agazynam i i fabrykam i po obu stronach drogi. – Zanim poje dzie m y do Brockbanka, pójdzie m y coś zje ść – pow ie dział S trike , który od pię ciu m inut analizow ał m apę Barrow . G ardził e le ktronicznym i urządze niam i do naw igacji, uzasadniając to tym , że na załadow anie się papie ru nie trze ba cze kać , a w ydrukow ane na nim inform acje nie znikają w nie korzystnych w arunkach. – Kaw ałe k dale j je st parking. Na rondzie skrę ć w le w o. Minę li zniszczone boczne w e jście na Crave n Park, boisko drużyny rugby Barrow Raide rs. S trike , który m iał oczy sze roko otw arte , w razie gdyby gdzie ś pojaw ił się Brockbank, chłonął charakte rystyczną atm osfe rę te go m ie jsca. J ako człow ie k urodzony w Kornw alii m yślał, że zobaczy m orze , poczuje je go sm ak, le cz m iał w raże nie , że znajdują się w ie le kilom e trów od w ybrze ża. Na pie rw szy rzut oka Barrow -in-Furne ss kojarzyło się z olbrzym im podm ie jskim ce ntrum handlow ym , gdzie ze w sząd otaczały ich krzykliw e fasady outle tów przy głów ne j ulicy, tylko że tu i tam m ię dzy skle pam i dla m ajste rkow iczów i pizze riam i stały dum ne i nie pasujące do re szty archite ktoniczne pe re łki św iadczące o dostatnie j prze m ysłow e j prze szłości m iaste czka. Izbę ce lną w stylu art dé co prze kształcono w re staurację . Na w iktoriańskie j ucze lni te chniczne j ozdobione j klasycystycznym i rze źbam i

w idniały słow a L abor O m nia V incit. Kaw ałe k dale j znale źli się w śród długich rzę dów dom ów sze re gow ych, w otocze niu pe jzaży, jakie m alow ał L ow ry, w ulu zam ie szkanym prze z robotników . – Nigdy nie w idziałe m tylu pubów – pow ie dział S trike , gdy Robin skrę ciła na parking. Marzyło m u się piw o, le cz pam ię tając, że L abor O m nia V incit, przystał na propozycję Robin, że by prze kąsili coś naprę dce w pobliskie j kaw iarni. Kw ie tniow y dzie ń był jasny, le cz bryza przynosiła chłód znad nie w idoczne go m orza. – Nie narzucają się klie ntom , praw da? – m ruknął na w idok nazw y kaw iarni: T he L ast Re sort[9 ] . Obok m ie ściły się S e cond Chance [10 ] z używ aną odzie żą oraz dobrze prospe rujący lom bard. Mim o m ało obie cujące j nazw y, w T he L ast Re sort było przytulnie i czysto, lokal był pe łe n gaw ę dzących starszych pań i w rócili na parking przyje m nie naje dze ni. – J e śli nikogo nie zastanie m y, trudno bę dzie obse rw ow ać je go dom – stw ie rdził S trike , pokazując Robin m apę , gdy w sie dli do land rove ra. – S toi na sam ym końcu śle pe j uliczki. Nie m am y gdzie się przyczaić . – Przyszło ci do głow y – pow ie działa Robin nie do końca oboję tnym tone m , w yje żdżając z parkingu – że Holly to Noe l? Że zm ie nił płe ć? – J e śli tak, znajdzie m y go be z najm nie jsze go trudu – odrze kł S trike . – Na obcasach bę dzie m iał ze dw a m e try, a do te go kalafiorow ate ucho. S krę ć tutaj w praw o – dodał, gdy m inę li klub nocny o nazw ie S kint[11] . – J e zu, w Barrow nie ow ijają w baw e łnę , praw da? Widok na m orze zasłonił im olbrzym i kre m ow y budyne k z napise m „BAE S yste m s”. Nie m iał okie n i w yglądał, jakby liczył z półtora kilom e tra długości, a do te go był nijaki, anonim ow y i prze rażający. – Myślę , że Holly okaże się je go siostrą albo m oże now ą żoną – pow ie dział S trike . – T e raz w le w o... S ą w tym sam ym w ie ku. W praw o... S zukam y S tanle y Road... Wygląda na to, że w yląduje m y tuż obok BAE S yste m s. I rze czyw iście , po je dne j stronie proste j S tanle y Road stały dom y, a po drugie j bie gł w ysoki ce glany m ur zw ie ńczony drute m kolczastym . Za tą be zw zglę dną barie rą w znosił się złow rogi, biały budyne k fabryki, prze rażający sam ą sw oją w ie lkością. – „T e re n obie któw jądrow ych”? – zdziw iła się Robin, czytając napis na tablicy na m urze i przyham ow ując, że by je chać jak najw olnie j. – Budują łodzie podw odne – pow ie dział S trike , patrząc na drut kolczasty. – S pójrz, w szę dzie są policyjne ostrze że nia.

W śle pe j uliczce nikogo nie było. Kończyła się m ałym parkingie m obok placu zabaw . Robin zatrzym ała sam ochód i zauw ażyła kilka prze dm iotów , które utkw iły w drucie kolczastym nad m ure m . Piłka nie w ątpliw ie w ylądow ała tam prze z przypade k, le cz obok był także m ały różow y w óze k dla lale k, zaplątany i nie do odzyskania. Na je go w idok poczuła się nie sw ojo: ktoś ce low o go tam rzucił, że by nie m ożna go było dosię gnąć . – Dlacze go w ysiadasz? – spytał S trike , okrążając sam ochód od tyłu. – Chciałam ... – S am się rozm ów ię z Brockbankie m , je śli w ogóle tam je st – pow ie dział S trike , zapalając papie rosa. – T y m asz się do nie go nie zbliżać . Robin w róciła do land rove ra. – Postaraj się go nie w alnąć , dobrze ? – m ruknę ła w ślad za oddalającą się sylw e tką S trike ’a, gdy le kko utykając, z kolane m ze sztyw niałym po podróży sze dł w stronę dom u. Czę ść dom ów m iała czyste okna i starannie poustaw iane ozdoby za oknam i, w innych w isiały firanki o różnym stopniu czystości. Nie które były zanie dbane i sądząc po parape tach, było w nich brudno. S trike już praw ie dotarł do brązow ych drzw i, gdy nagle zatrzym ał się w pół kroku. Robin zauw ażyła, że na końcu ulicy pojaw iła się grupka m ę żczyzn w nie bie skich kom bine zonach i kaskach. Czy był w śród nich Brockbank? Czy dlate go S trike się zatrzym ał? Nie . Po prostu ode brał te le fon. Odw rócił się od drzw i i od m ę żczyzn, pow oli ruszył w stronę Robin, nie idąc już zde cydow anym krokie m , le cz nie spie sznie , skupiony w yłącznie na głosie w słuchaw ce . J e de n z m ę żczyzn w kom bine zonach był w ysoki, cie m now łosy i brodaty. Czy S trike go zauw ażył? Robin je szcze raz w yślizgnę ła się z land rove ra i udając, że pisze e se m e sa, zrobiła robotnikom kilka zdję ć , przybliżając obraz najbardzie j, jak się dało. S krę cili za róg i zniknę li z pola w idze nia. S trike przystanął dzie się ć m e trów od nie j, paląc i słuchając osoby, która m ów iła do nie go prze z te le fon. J akaś siw a kobie ta m rużyła oczy, przyglądając im się z okna na pię trze najbliższe go dom u. Chcąc rozw iać je j pode jrze nia, Robin odw róciła się od dom ów i zrobiła zdję cie olbrzym ie j fabryki nukle arne j, jakby była turystką. – Dzw onił Wardle – oznajm ił S trike , podchodząc do nie j od tyłu. Miał ponurą m inę . – Ciało nie nale ży do Oksany Wołoszyny. – S kąd to w ie dzą? – spytała zdum iona Robin. – Oksana prze z trzy tygodnie była w dom u w Donie cku. Ślub w rodzinie . Nie rozm aw iali z nią be zpośre dnio, ale je j m atka pow ie działa prze z te le fon, że Oksana nadal tam prze byw a. T ym czase m w łaścicie lka zdołała trochę dojść

do sie bie i w yznała policji, że była w szoku, gdy znalazła zw łoki, bo m yślała, że Oksana poje chała na Ukrainę na w akacje . Wspom niała te ż , że głow a nie bardzo przypom inała głow ę Oksany. S trike zm arszczył brw i i w sunął te le fon z pow rote m do kie sze ni. Miał nadzie ję , że dzię ki tym w iadom ościom Wardle skupi się na kim ś innym niż Malle y. – Wracaj do sam ochodu – pow ie dział pogrążony w m yślach i je szcze raz ruszył w stronę dom u Brockbanka. Robin w róciła do land rove ra. Kobie ta w oknie na pię trze nadal się gapiła. Na ulicy pojaw iły się dw ie policjantki w odblaskow ych kam ize lkach. S trike dotarł do brązow ych drzw i. Rozle gło się stukanie m e talu w dre w no. Nikt nie otw orzył. S trike już m iał zapukać je szcze raz, gdy pode szły do nie go policjantki. Robin usiadła w yprostow ana, zastanaw iając się , cze go, na litość boską, chce od nie go policja. Po krótkie j rozm ow ie w szyscy troje odw rócili się i ruszyli w stronę land rove ra. Robin opuściła szybę , czując nagle nie uzasadnione poczucie w iny. – Panie pytają – zaw ołał S trike , gdy znalazła się w zasię gu je go głosu – czy nazyw am się Michae l Ellacott . – Co? – zdziw iła się Robin, kom ple tnie skołow ana na dźw ię k im ie nia sw oje go ojca. Przyszła je j do głow y nie dorze czna m yśl, że Matthe w w ysłał za nim i policję – ale dlacze go m iałby m ów ić , że S trike je st je j ojce m ? Nagle zrozum iała, o co chodzi, i pow ie działa: – S am ochód je st zare je strow any na tatę . Zrobiłam coś złe go? – No cóż , zaparkow ała pani na podw ójne j ciągłe j – odrze kła oschle je dna z policjante k – ale nie dlate go tu je ste śm y. Robiła pani zdję cia fabryki. T o nic złe go – dodała, w idząc spanikow aną m inę Robin. – L udzie robią to codzie nnie . Uchw yciły panią kam e ry m onitoringu. Czy m ogę zobaczyć pani praw o jazdy? – Aha – pow ie działa Robin, czując na sobie zdziw ione spojrze nie S trike ’a. – J a tylko... m yślałam , w ie pani, że to bę dzie ładne zdję cie . Drut kolczasty, te n biały budyne k i... chm ury... Podała policjantce dokum e nty, starannie unikając spojrze nia S trike ’a. Była zaw stydzona. – Pan Ellacott to pani ojcie c, praw da? – Po prostu pożyczył nam sam ochód – w yjaśniła Robin, ze strache m m yśląc o tym , że policja skontaktuje się z je j rodzicam i, a oni się dow ie dzą, że Robin je st w Barrow be z Matthe w , be z pie rścionka i nie zarę czona... – A gdzie państw o m ie szkają?

– My nie ... nie m ie szkam y raze m – pow ie działa Robin. Podali sw oje nazw iska i adre sy. – Przyje chał pan do kogoś w odw ie dziny, panie S trike ? – spytała druga policjantka. – Do Noe la Brockbanka – odrze kł natychm iast S trike . – T o stary przyjacie l. Prze je żdżałe m nie dale ko i pom yślałe m , że zobaczę , co u nie go słychać . – Brockbank – pow tórzyła policjantka, oddając Robin praw o jazdy. Robin m iała nadzie ję , że Brockbank je st znany policji i zm iana te m atu szybko odw róci uw agę od je j nie daw ne j gafy. – Popularne tute jsze nazw isko. W porządku, nie zatrzym uje m y państw a. Proszę nie robić tu w ię ce j zdję ć . – Prze praszam – pow ie działa Robin do S trike ’a, be zgłośnie poruszając ustam i, gdy policjantki ode szły. Pokrę cił głow ą, uśm ie chając się m im o poirytow ania. – „Ładne zdję cie ”... „drut kolczasty”... „chm ury”... – A co byś w ym yślił na m oim m ie jscu? – obruszyła się . – Prze cie ż nie m ogłam im pow ie dzie ć , że robiłam zdję cia robotnikom , bo pom yślałam , że je de n z nich m oże być Brockbankie m ... S pójrz ... G dy je dnak w yśw ie tliła zdję cie robotników , zdała sobie spraw ę , że najw yższy z nich, face t z rum ianym i policzkam i, krótką szyją i ogrom nym i uszam i, to nie m ę żczyzna, które go szukają. Otw orzyły się drzw i najbliższe go dom u. S iw ow łosa kobie ta, która obse rw ow ała ich z okna na pię trze , w yszła, ciągnąc za sobą kraciasty w óze k na kółkach. T e raz już się uśm ie chała. Robin była pe w na, że kobie ta w idziała, jak przychodzi i odchodzi policja, i ucie szyła się , że nie są szpie gam i. – T o na okrągło się tu zdarza – zaw ołała donośnie , a je j głos zadźw ię czał na ulicy. „Na okrągło” w ym ów iła jak „na łokrągło”. Robin nie znała te go akce ntu, choć w ydaw ało je j się , że zna kum bryjski, skoro pochodzi z sąsie dnie go hrabstw a. – Wsze dzie tu m ajo kam e ry. S pisujo num e ry re je stracyjne . J uże śm y się przyzw yczaili. – Nie trudno zauw ażyć londyńczyków – pow ie dział uprze jm ie S trike , w zbudzając je j zainte re sow anie . – Państw o z L ondynu? Co w as sprow adza aż do Barra? – S zukam y stare go przyjacie la. Noe la Brockbanka – pow ie dział S trike , w skazując sąsie dni dom – ale nikt nie otw ie ra. Pe w nie je st w pracy. L e kko zm arszczyła brw i. – Noe la, m ów isz pan? Nie Holly? – Z Holly te ż chę tnie byśm y się spotkali, je śli je st gdzie ś w pobliżu – odrze kł S trike . – T e ra je st w pracy – pow ie działa sąsiadka, spoglądając na ze gare k . –

W pie karni w Vicke rstow n. Albo – dodała z odrobiną w isie lcze go hum oru – m oże cie spróbow ać w ie czore m w Crow ’s Ne st . Zw ykle tam sie dzi. – Wpadnie m y do pie karni, zrobim y je j nie spodziankę – oznajm ił S trike . – G dzie to w łaściw ie je st? – T o taki m ały, biały budyne k zara przy drodze z Ve nge ance S tre e t . Podzię kow ali je j i ruszyła prze d sie bie , zadow olona, że m ogła pom óc . – Dobrze usłyszałe m ? – m ruknął S trike , otw ie rając m apę , gdy znow u be zpie cznie sie dzie li w land rove rze . – Ve nge ance S tre e t[12] ? – T ak to zabrzm iało – pow ie działa Robin. Odbyli krótką podróż prze z m ost nad ujście m rze ki, gdzie że glujące łodzie unosiły się na szarobure j w odzie albo tkw iły zacum ow ane na przybrze żnych rów ninach błotnych. Wzdłuż brze gu było coraz m nie j utylitarnych, prze m ysłow ych budynków i coraz w ię ce j ulic z dom am i sze re gow ym i. Czę ść z nich została pokryta tynkie m kam yczkow ym , czę ść była z cze rw one j ce gły. – T o nazw y statków – dom yślił się S trike , gdy je chali po Am phitrite S tre e t[13 ] . Ve nge ance S tre e t bie gła pod górę . Po kilkum inutow ym prze cze syw aniu okolicy znale źli m ałą, pom alow aną na biało pie karnię . – T o tu – pow ie dział od razu S trike , gdy Robin zaparkow ała nie dale ko prze szklonych drzw i. – T o na pe w no je go siostra, spójrz na nią. Robin pom yślała, że pracow nica pie karni w ygląda na w ię kszą tw ardzie lkę niż w ię kszość m ę żczyzn. Miała taką sam ą podłużną tw arz z w ysokim czołe m jak Brockbank, oczy o surow ym spojrze niu obrysow ała grubą kre ską, kruczoczarne w łosy ściągnę ła w ciasną, nie tw arzow ą kitkę . Koszulka z krótkim i, obcisłym i rę kaw am i w łożona pod biały fartusze k ukazyw ała grube , nagie ram iona pokryte tatuażam i od ram ie nia po nadgarste k . W uszach w isiały liczne złote obrę cze . Pionow a zm arszczka m ię dzy brw iam i nadaw ała kobie cie w ygląd osoby w ie cznie poirytow ane j. W pie karni było ciasno i tłoczno. Patrząc, jak Holly pakuje w ypie ki do w ore czków , S trike przypom niał sobie paszte ciki z dziczyzną z Me lrose i pocie kła m u ślinka. – Znow u bym coś zjadł. – Nie m oże sz z nią tam rozm aw iać – pow ie działa Robin. – Bę dzie le pie j, je śli zagadnie m y ją w dom u albo w pubie . – Mogłabyś tam skoczyć i przynie ść m i paszte cik . – Nie spe łna godzinę te m u zje dliśm y bułki! – Co z te go? Nie je ste m na żadne j chole rne j die cie .

– J a te ż już nie – pow ie działa Robin. T e odw ażne słow a przypom niały je j, że suknia ślubna be z ram iącze k nadal cze ka w Harrogate . Czy napraw dę nie zam ie rzała się w nią zm ie ścić? Kw iaty, cate ring , druhny, w ybór pie rw sze go tańca – czy to w szystko nie bę dzie już potrze bne ? Prze padną zaliczki, trze ba bę dzie zw rócić pre ze nty, na tw arzach przyjaciół i członków rodziny odm aluje się zdum ie nie , gdy się dow ie dzą... W land rove rze było chłodno i nie w ygodnie , czuła zm ę cze nie po godzinach jazdy i prze z kilka se kund – czas, jakie go potrze bow ało je j se rce , że by słabo, zdradliw ie ścisnąć się w pie rsi – na m yśl o Matthe w i S arah S hadlock znow u chciało je j się płakać . – Mogę zapalić? – spytał S trike i nie cze kając na odpow ie dź , opuścił szybę i do środka w darło się zim ne pow ie trze . Robin pow strzym ała się od zaprote stow ania. Prze cie ż w ybaczył je j ściągnię cie policji. J akim ś cude m chłodna bryza pom ogła je j przygotow ać się do te go, co m usiała m u pow ie dzie ć . – Nie m oże sz rozm aw iać z Holly. S pojrzał na nią i zm arszczył brw i. – Dobrze byłoby zaskoczyć Brockbanka, ale je śli Holly cię rozpozna, da m u znać , że go szukasz . Muszę to zrobić sam a. J uż w ym yśliłam jak . – J asne ... nie m a m ow y – pow ie dział be znam ię tnie S trike . – Bardzo praw dopodobne , że m ie szka albo z nią, albo parę ulic dale j. T o w ariat . J e śli w yczuje podstę p, zrobi się nie przyje m ny. Nie pójdzie sz tam sam a. Robin ciaśnie j ow inę ła się płaszcze m i chłodno odparła: – Chce sz usłysze ć , co w ym yśliłam , czy nie ?

25

T here’s a tim e for discussion and a tim e for a fight .

J e st czas na dyskusję i czas na w alkę .

Blue Öyste r Cult , M adness to the M ethod

S trike ’ow i plan Robin się nie podobał, le cz m usiał przyznać , że je st dobry, a nie be zpie cze ństw o, że Holly ostrze że Noe la – m nie jsze niż pote ncjalne ryzyko Robin. Dlate go gdy o piąte j Holly w yszła z pracy raze m z kole żanką, S trike nie postrze że nie ruszył za nią pie szo. T ym czase m Robin poje chała na odludny odcine k drogi obok sze rokie go pasm a bagnistych nie użytków , w yję ła sw oją torbę z bagażnika, w yślizgnę ła się z dżinsów i w łożyła e le gantsze , choć pognie cione spodnie . G dy je chała m oste m w stronę ce ntrum Barrow , S trike zadzw onił i poinform ow ał ją, że Holly nie poszła do dom u, le cz skie row ała się prosto do pubu na końcu te j sam e j ulicy. – Wspaniale , chyba tak bę dzie proście j – zaw ołała Robin w stronę kom órki le żące j na m ie jscu pasaże ra i prze łączone j na głośnik . Zagłuszały ją w ibracje i kle kot land rove ra. – Co? – Mów ię , że chyba tak ... nie w ażne , je ste m praw ie na m ie jscu! S trike cze kał obok parkingu prze d Crow ’s Ne st . L e dw ie otw orzył drzw i po stronie pasaże ra, Robin w ydała z sie bie zduszony okrzyk: – Chow aj się , chow aj się ! Holly stanę ła w drzw iach pubu z kufle m w dłoni. Była w yższa od Robin i dw ukrotnie od nie j sze rsza, m iała na sobie czarną koszulkę i dżinsy. Zapalając papie rosa, zm rużyła oczy i roze jrzała się , patrząc na okolicę , którą znała na pam ię ć , i je j zw ę żone oczy na chw ilę zatrzym ały się na land rove rze . S trike pochylił głow ę i najzw innie j, jak potrafił w gram olił się z pow rote m na prze dnie sie dze nie . Robin w cisnę ła gaz i natychm iast odje chała. – Naw e t na m nie nie spojrzała, kie dy za nią sze dłe m – zaznaczył S trike , podźw igając się do pozycji sie dzące j. – Mim o to nie pow inie ne ś je j się pokazyw ać – pouczyła go Robin. – Mogłaby cię zauw ażyć i coś sobie przypom nie ć . – Prze praszam , zapom niałe m , że skończyłaś kurs z w yróżnie nie m – odrze kł

S trike . – Oj, odw al się – odparła z nagłym poirytow anie m . Zaskoczyła go. – Żartow ałe m . Robin skrę ciła na parking , nie w idoczny z Crow ’s Ne st , a pote m zajrzała do tore bki w poszukiw aniu m ałe go pude łe czka, które kupiła po południu. – Cze kaj tu. – J e szcze cze go. Bę dę na parkingu i porozglądam się za Brockbankie m . Daj kluczyki. Podała m u je nie chę tnie i poszła. S trike patrzył, jak idzie w stronę pubu i zastanaw iał się , dlacze go nagle tak się zde ne rw ow ała. Być m oże , pom yślał, Matthe w te ż bagate lizow ał je j osiągnię cia, uznając je za m arne . Pub Crow ’s Ne st stał w m ie jscu, w którym spotykały się Fe rry Road i S tanle y Road, tw orząc ostry zakrę t: był ogrom nym budynkie m w kształcie be czki z cze rw one j ce gły. Holly nadal stała w drzw iach, paląc i pijąc z kufla. Robin poczuła ne rw ow e łaskotanie na dnie żołądka. S am a się do te go zgłosiła: te raz cała odpow ie dzialność za znale zie nie Brockbanka spoczyw ała na nie j. Była pode ne rw ow ana z pow odu głupoty, prze z którą nie daw no ściągnę ła na nich policję , a rzucony nie w porę dow cip S trike ’a przypom niał je j o zaw oalow anych, le kce w ażących uw agach Matthe w pod adre se m je j szkole nia kontrw yw iadow cze go. Po oficjalnym pogratulow aniu je j najw yższych oce n narze czony dał Robin do zrozum ie nia, że konie c końców nauczyła się tylko zdrow e go rozsądku. G dy Robin zbliżała się do pubu, w kie sze ni zadzw oniła kom órka. Czując na sobie spojrze nie Holly, w yję ła te le fon, że by spraw dzić , kto dzw oni. T o była je j m atka. Ponie w aż odrzuce nie połącze nia w yglądałoby trochę bardzie j nie typow o niż ode branie go, przysunę ła aparat do ucha. – Robin? – usłyszała głos L indy, gdy m ijała Holly w drzw iach, nie patrząc w je j stronę . – J e ste ś w Barrow -in-Furne ss? – T ak – pow ie działa Robin. S tojąc prze d dw ojgie m w e w nę trznych drzw i, w ybrała te z le w e j, które zaprow adziły ją do ogrom ne go, obskurne go baru z w ysokim sufite m . Dw aj m ę żczyźni w w idzianych już nie daw no nie bie skich kom bine zonach grali w bilard tuż obok drzw i. Robin racze j w yczuła, niż zobaczyła, jak kilka głów odw raca się w je j stronę . Unikając kontaktu w zrokow e go, ruszyła w stronę baru, kontynuując rozm ow ę te le foniczną. – Co ty tam robisz? – spytała L inda i nie cze kając na odpow ie dź , dodała: – Dzw onili do nas z policji, pytali, czy tata pożyczył ci sam ochód! – Zaszło nie porozum ie nie – pow ie działa Robin. – Mam o, napraw dę nie m ogę te raz rozm aw iać . Z tyłu otw orzyły się drzw i i obok prze szła Holly z w ytatuow anym i

rę kam i sple cionym i na pie rsi, m ie rząc Robin z ukosa badaw czym spojrze nie m , w którym ta w yczuła także w rogość . Nie licząc krótkow łose j barm anki, były tam je dynym i kobie tam i. – Zadzw oniliśm y na stacjonarny – ciągnę ła nie zrażona m atka – i Matthe w pow ie dział, że w yje chałaś z Corm orane m . – T ak – potw ie rdziła Robin. – A gdy spytałam , czy znajdzie cie czas, że by w paść do nas w w e e ke nd na lancz ... – Po co m ie libyśm y przyje żdżać na w e e ke nd do Masham ? – spytała skołow ana Robin. Kąte m oka zobaczyła, że Holly zajm uje m ie jsce przy barze i gaw ę dzi z m ę żczyznam i w nie bie skich kom bine zonach z fabryki BAE. – S ą urodziny taty Matthe w – przypom niała je j m atka. – A , no tak – odrze kła Robin. Zupe łnie w yle ciało je j to z głow y. Miało być przyję cie . Od tak daw na było zaznaczone w kale ndarzu, że przyw ykła do je go w idoku i zapom niała o planow ane j w ypraw ie do Masham . – Robin, w szystko w porządku? – Mam o, jak już m ów iłam , napraw dę nie m ogę te raz rozm aw iać – pow ie działa Robin. – Nic ci nie je st? – Nie ! – znie cie rpliw iła się Robin. – Wszystko w najle pszym porządku. Zadzw onię do cie bie późnie j. Rozłączyła się i odw róciła w stronę baru. Barm anka, która cze kała, że by przyjąć od nie j zam ów ie nie , taksow ała ją w zrokie m tak sam o jak w ścibska sąsiadka ze S tanle y Road. W pubie tę re ze rw ę odczuw ało się je szcze bardzie j, le cz Robin już w ie działa, że nie je st to podyktow ana szow inizm e m nie chę ć lokalnych m ie szkańców do obcych. Była to racze j nie ufność ludzi ce niących sobie pryw atność . Czując, że se rce bije je j trochę szybcie j niż zw ykle , ode zw ała się z w ym uszoną pe w nością sie bie : – Dzie ń dobry, m oże m ogłaby m i pani pom óc . S zukam Holly Brockbank . Pow ie dziano m i, że m ogę ją tutaj zastać . Barm anka zastanow iła się , po czym odparła be z uśm ie chu: – T o ona, ta przy barze . Podać coś? – Poproszę kie lisze k białe go w ina – pow ie działa Robin. Kobie ta, w którą się w cie lała, z pe w nością piłaby w ino. Poza tym nie znie chę ciłyby je j nie ufność w oczach barm anki, odruchow a w rogość Holly ani taksujące spojrze nia m ę żczyzn przy stole bilardow ym . Kobie ta, którą udaw ała Robin, była opanow ana, trze źw o m yśląca i am bitna. Zapłaciła za w ino, po czym ruszyła prosto do Holly i trze ch m ę żczyzn gaw ę dzących z nią przy barze . Byli zacie kaw ie ni, ale nie ufni. Zam ilkli, gdy

stało się jasne , że Robin idzie do nich. – Dzie ń dobry – pow ie działa z uśm ie che m . – T o pani je st Holly Brockbank? – No – odparła Holly z ponurą m iną. – A-ani to-o? – S łucham ? Czując na sobie rozbaw ione spojrze nie kilku par oczu, Robin uśm ie chała się dale j w yłącznie dzię ki w ysiłkow i w oli. – A – pani – to – ktoł? – spytała Holly, prze drze źniając londyński akce nt . – Nazyw am się Ve ne tia Hall. – Uuu, ale nie fart – pow ie działa Holly, uśm ie chając się sze roko do robotnika obok, który głośno zare chotał. Robin w yję ła z tore bki w izytów kę , św ie żo w ydrukow aną po południu w autom acie w ce ntrum handlow ym , gdy S trike został obok pie karni, że by m ie ć Holly na oku. T o on zasuge row ał, że by użyła drugie go im ie nia. („Brzm i, jakbyś była cipkow atą paniusią z południa”). Robin podała Holly w izytów kę , odw ażnie spojrzała w je j m ocno um alow ane kre dką oczy i pow tórzyła: – Ve ne tia Hall. J e ste m adw okate m . Holly zrze dła m ina. Mrużąc oczy, prze czytała inform acje z w izytów ki – je dne j z dw ustu, które Robin w ydrukow ała za czte ry i pół funta.

– S zukam pani brata Noe la – pow ie działa Robin. – Chce m y... – J ak m je tu pani znalazła? Nie ufność spraw iła, że Holly aż urosła, naje żyła się jak kot . – S ąsiadka pow ie działa, że m ożna tu panią zastać . T ow arzysze Holly w nie bie skich kom bine zonach skw itow ali to znaczącym i uśm ie cham i. – Być m oże bę dzie m y m ie li dla pani brata dobre w ie ści – brnę ła odw ażnie Robin. – Właśnie go poszukuje m y. – Nie w ie m , dzie je st i nic m je to nie obchodzi. Dw aj robotnicy odsunę li się od baru i ruszyli w stronę stolika. Został tylko je de n, który z le kkim uśm ie che m obse rw ow ał konste rnację Robin. Holly dopiła piw o, dała m u piątkę , prze suw ając ją po barze , i poprosiła, że by kupił nastę pne , po czym zlazła z tabore tu i zam aszystym krokie m poszła w stronę dam skie j toale ty, trzym ając rę ce sztyw no jak m ę żczyzna. – J e j braciak i ona ze sobo nie gadajo – pow ie działa barm anka, która prze sunę ła się za bare m , że by podsłuchiw ać . Chyba było je j trochę żal Robin. – Pani pe w nie nie w ie , gdzie je st Noe l? – spytała zde spe row ana Robin. – Nie m a go tu co najm nie j od roku – odrze kła w ym ijająco. – Ke v, w ie sz m oże , gdzie on się podzie w a? Przyjacie l Holly je dynie w zruszył ram ionam i i zam ów ił dla nie j piw o.

Akce nt w skazyw ał, że pochodzi z G lasgow . – No cóż , szkoda – pow ie działa Robin, a je j czysty, opanow any głos w cale nie zdradzał szale ńcze go bicia se rca. Prze rażała ją m yśl, że w róci do S trike ’a z pustym i rę kam i. – Rodzina m ogłaby otrzym ać w ysokie odszkodow anie , gdyby tylko udało m i się go znale źć . Odw róciła się do w yjścia. – Rodzina czy on? – spytał ostro m ę żczyzna z G lasgow . – T o zale ży – odrze kła chłodno Robin, odw racając się z pow rote m . We dług nie j Ve ne tia Hall nie była osobą, która chę tnie spoufalałyby się z ludźm i nie zw iązanym i ze spraw ą odszkodow ania. – J e śli członkow ie rodziny byli zm usze ni podjąć się roli opie kunów ... Ale że by to oce nić , m usiałabym poznać szcze góły. Nie którzy kre w ni – skłam ała – dostają bardzo znaczące odszkodow ania. Wracała Holly. Na w idok Robin rozm aw iające j z Ke vine m zrobiła w ście kłą m inę . Robin te ż poszła do toale ty i z łom oczącym se rce m zastanaw iała się , czy kłam stw o, które w łaśnie pow ie działa, przynie sie ow oce . S ądząc po w yrazie tw arzy Holly, gdy się m ijały, m ogła te ż zostać osaczona obok um yw ale k i pobita. Po w yjściu z toale ty zobaczyła, że Holly i Ke vin sie dzą przy barze i dyskutują, praw ie stykając się nosam i. Wie działa, że nie nale ży bardzie j naciskać: albo Holly połknie przynę tę , albo nie . Ciaśnie j zaw iązała pase k płaszcza i nie spie sznie , le cz zde cydow anym krokie m prze szła obok nich, kie rując się w stronę drzw i. – Ej! – T ak? – spytała Robin, nadal nie co ozię ble , ponie w aż Holly była nie uprze jm a, a Ve ne tia Hall przyw ykła do pe w ne go szacunku. – No dobra, o co w tym szyskim chodzi? Ke vin w yraźnie m iał ochotę ucze stniczyć w rozm ow ie , le cz najw idocznie j je go zw iąze k z Holly nie był na tyle zaaw ansow any, by m ógł słuchać o je j pryw atnych spraw ach finansow ych. Nie zadow olony oddalił się w stronę autom atu do gry. – Może m y pogadać , o tam – pow ie działa Holly do Robin, biorąc św ie że piw o i pokazując stolik w rogu obok pianina. Na parape cie pubu stały statki w bute lkach: ładne , de likatne prze dm ioty w porów naniu z ogrom nym i, okazałym i potw oram i budow anym i za oknam i po drugie j stronie w ysokie go m uru. T ysiące plam ginę ły w śród w zorów na w ykładzinie . Rośliny za zasłonam i były oklapnię te i sm utne , ale prze różne ozdoby i trofe a sportow e stw arzały w w ie lkie j sali przytulną atm osfe rę , a jaskraw onie bie skie kom bine zony klie ntów – w raże nie brate rstw a.

– Kance laria Hardacre and Hall re pre ze ntuje ogrom ną rze szę w ojskow ych, którzy doznali pow ażnych i m ożliw ych do uniknię cia obraże ń poza pole m w alki – w yjaśniła Robin, puszczając przygotow aną zaw czasu gadkę . – Prze glądając dokum e nty, natrafiliśm y na przypade k pani brata. Oczyw iście nicze go nie m oże m y być pe w ni, dopóki z nim nie porozm aw iam y, ale bylibyśm y bardzo zadow ole ni, gdyby pow ię kszył grono naszych klie ntów . T o najpraw dopodobnie j te n rodzaj spraw , jakie z zasady w ygryw am y. J e śli do nas dołączy, zw ię kszy się nacisk na arm ię , że by w ypłaciła odszkodow ania. Im w ię ce j takich osób znajdzie m y, tym le pie j. Oczyw iście pan Brockbank nie ponie sie żadnych kosztów . Nie m a w ygrane j – pow ie działa, naśladując re klam y te le w izyjne – nie m a opłat . Holly m ilczała. J e j blada tw arz była nachm urzona i nie ruchom a. Na każdym palcu z w yjątkie m se rde czne go m iała tanie pie rścionki z żółte go złota. – Ke vin m ów ił coś o kasie dla rodziny. – T ak – odrze kła be ztrosko Robin. – J e śli obraże nia Noe la dotknę ły panią jako członka rodziny... – A pe w nie – w arknę ła Holly. – W jaki sposób? – spytała Robin, w yjm ując z tore bki na ram ię note s i cze kając z ołów kie m gotow ym do pisania. Czuła, że alkohol i rozżale nie bę dą je j najw ię kszym i sojusznikam i podczas w ydobyw ania inform acji od Holly, coraz bardzie j chę tne j do opow ie dze nia historii m ogące j je j zdanie m zainte re sow ać praw niczkę . Na począte k je j rozm ów czyni postanow iła złagodzić w raże nie , że je st w rogo nastaw iona do sw oje go kale kie go brata. S zcze gółow o opow ie działa Robin o tym , jak Noe l w w ie ku sze snastu lat zaciągnął się do w ojska. Pośw ię cił arm ii w szystko: była całym je go życie m . O tak, ludzie nie zdają se spraw y, jakie ofiary ponosi żołnie rz ... Czy Robin w ie , że Noe l to je j brat bliźniak? T aa, urodzili się w Boże Narodze nie ... Noe l i Holly... Opow iadając tę oce nzurow aną historię brata, dodaw ała blasku sam e j sobie . Mę żczyzna, z którym dzie liła m atczyne łono, w yruszył w św iat , podróżow ał i w alczył, aw ansując w hie rarchii brytyjskie j arm ii. J e go odw aga i duch przygody św iadczyły także o nie j, pozostaw ione j w Barrow . – ...i oże nił się z tako je dno Ire ne . Wdow o. Wzio ją z dw om a dzie ciakam i. J e zu. J ak to m ów io, nie m a w dzię czności na tym św ie cie , no nie ? – Co m a pani na m yśli? – spytała uprze jm ie Ve ne tia Hall, ściskając kie lisze k z ce ntym e tre m cie płe go, octow e go w ina. – Oże nił się z nio i urodził im się syn. Cudny chłopczyk ... Ryan... Cudny. Nie w idziałam go od... sze ściu lat , dobrze m ów ię ? Może od sie dm iu. S uka.

T aa, Ire ne po prostu spie przyła, jak on był u le karza. Zabrała dzie ciaki... A syn był dla Noe la szyskim . S zyskim ... I to by było na tyle , jak chodzi o „w zdrow iu i w pie przone j chorobie ”, nie ? Pie przona żona. I to kie dy najbardzie j potrze bow ał pom ocy. S uka. A w ię c drogi Noe la i Brittany daw no się roze szły. A m oże się postarał, że by odnale źć pasie rbicę , którą z pe w nością w inił za sw oje fatalne w skutkach obraże nia w rów nym stopniu co S trike ’a? Robin zachow ała spokój, m im o że se rce łom otało je j w pie rsi. Żałow ała, że nie m oże od razu napisać do S trike ’a e se m e sa. Po ode jściu żony Noe l be z zaprosze nia zjaw ił się w daw nym dom u rodzinnym , w m ale ńkich dw óch pokojach na górze i dw óch na dole przy S tanle y Road, gdzie Holly spę dziła całe życie i gdzie od śm ie rci ojczym a m ie szkała sam a. – Przyję łam go – pow ie działa Holly, prostując się na krze śle . – Rodzina to rodzina. Nie w spom niała o ze znaniach Brittany. G rała zatroskane go członka rodziny, oddaną siostrę i naw e t je śli to było tylko prze dstaw ie nie , Robin, już w ystarczająco dośw iadczona, w ie działa, że zw ykle naw e t z najw ię kszych śm ie ci m ożna odsiać bryłki praw dy. Zastanaw iała się , czy Holly w ie o oskarże niu o m ole stow anie dzie cka, skoro ta historia w ydarzyła się w Nie m cze ch i nie postaw iono zarzutów . T ylko czy gdyby Brockbank faktycznie doznał urazu m ózgu prze d zw olnie nie m ze służby, byłby w ystarczająco prze bie gły, że by prze m ilcze ć pow ód upokarzające go zakończe nia karie ry w ojskow e j? Czy gdyby był nie w inny i nie spe łna rozum u, nie m ów iłby, m oże naw e t be z końca, o nie spraw ie dliw ości, która zniszczyła m u życie ? Robin postaw iła Holly trze cie piw o i zrę cznie skie row ała rozm ow ę w stronę losów Noe la po ode jściu z w ojska. – Nie był sobo. Ataki. Napady. Brał kupę le ków . Nie daw no prze stałam się opie kow ać ojczym e m po udarze , a tu do dom u w raca Noe l z tym i konw ulsjam i i... Holly utopiła konie c zdania w piw ie . – T o m usiało być trudne – pow ie działa Robin, pisząc w m ałym note sie . – Miał jakie ś proble m y z zachow anie m ? Rodziny czę sto w spom inają, że te go rodzaju w yzw ania są najgorsze . – T aa – odparła Holly. – Nie popraw ił m u się charakte r po tym , jak o m ało m u nie w ybili m ózgu z czaszki. Dw a razy rozw alił m i dom . Na łokrągło się na m nie w ydzie rał. On je st te ra sław ny, w ie pani? – dodała posę pnie . – S łucham ? – spytała zakłopotana Robin.

– T e n gadżij, co go pobił! – G a...? – Pie przony Cam e ron S trike ! – A , tak – pow ie działa Robin. – Chyba o nim słyszałam . – No! J e st te ra pie przonym pryw atnym de te ktyw e m , piszo o nim szyskie gaze ty! J ak sprał Noe la, był pie przonym żołnie rze m żandarm e rii... Uszkodził go, kurw a, na całe , kurw a, życie ... Złorze cze nia trw ały jakiś czas. Robin robiła notatki i cze kała, aż Holly je j pow ie , dlacze go żandarm e ria w ojskow a przyszła po je j brata, le cz Holly albo te go nie w ie działa, albo postanow iła prze m ilcze ć . J e dno było pe w ne : Noe l Brockbank w inił za sw oją e pile psję w yłącznie S trike ’a. Po roku, który w opow ie ści Holly brzm iał jak rok pobytu w czyśćcu, w czasie które go Noe l traktow ał siostrę bliźniaczkę i je j dom jak w ygodne ujście dla sw oich żalów i w ście kłości, w yje chał do Manche ste ru do pracy w charakte rze ochroniarza, którą załatw ił m u daw ny przyjacie l z Barrow . – Wię c był w stanie podjąć pracę ? – spytała Robin, gdy Holly prze dstaw iła je j obraz m ę żczyzny zupe łnie nad sobą nie panujące go, le dw ie zdolne go pow strzym ać w ybuchy agre sji. – No, w te dy było z nim już w porządku, pod w arunkie m że nie pił i brał le ki. Cie szyłam się , że w yje chał. G oszcze nie go tutaj dało m i w kość – pow ie działa Holly, przypom inając sobie nagle o odszkodow aniu obie canym osobom , które m ocno ucie rpiały w skute k obraże ń odnie sionych prze z członka rodziny. – Miałam napady paniki. Poszłam do le karza. S zysko je st w m oich papie rach. Pe łny opis w pływ u złe go zachow ania Brockbanka na życie Holly zajął kole jne dzie się ć m inut . Robin z pow agą i w spółczucie m kiw ała głow ą i w trącała zachę cające do dalsze go m ów ie nia zdania w rodzaju: „T ak, słyszałam to od innych członków rodzin” i „O tak, to by się bardzo przydało w e w niosku”. Robin zaproponow ała spotulniałe j Holly czw arte piw o. – T e ra ja staw iam – pow ie działa Holly, be z prze konania w stając od stolika. – Nie , nie , to w szystko pójdzie w koszty – zaoponow ała Robin. Cze kając na św ie ży kufe l m ce w ana, spojrzała na kom órkę . Przysze dł kole jny e se m e s od Matthe w , które go nie otw orzyła, i w iadom ość od S trike ’a, którą prze czytała.

Wszystko OK? Tak – odpisała.

– Wię c pani brat je st te raz w Manche ste rze ? – spytała po pow rocie Holly do stolika. – Nie – pow ie działa siostra Brockbanka, pociągnąw szy duży łyk m ce w ana. – Wylali go. – Och, napraw dę ? – odrze kła Robin z ołów kie m gotow ym do pisania. – Wie pani, je śli to nastąpiło z pow odu je go stanu zdrow ia, m oże m y pom óc przy pozw ie o nie spraw ie dliw e ... – T o nie dlate go – prze rw ała je j Holly. Na napię te j, posę pne j tw arzy na ułam e k se kundy pojaw iła się dziw na m ina: prze błysk sre brne go św iatła m ię dzy burzow ym i chm uram i, silne go i chcące go się prze dostać . – Wrócił tu – pow ie działa Holly – i szysko zaczę ło się od now a... Kole jne historie prze m ocy, aw antur be z pow odu i połam anych m e bli zakończyły się tym , że Brockbank zdobył inną pracę , oglę dnie okre śloną jako „robota w ochronie ”, i w yje chał do Marke t Harborough. – A pote m znow u w rócił – pow ie działa Holly i puls Robin przyspie szył. – Wię c je st w Barrow ? – spytała. – Nie – odrze kła Holly. Była już pijana i z trude m trzym ała się w e rsji, którą zam ie rzała prze dstaw ić praw niczce . – Przyje chał tylko na dw a tygodnie i tym raze m m u pow ie działam , że jak je szcze raz się pokaże , naślę na nie go policję , i w yniósł się na dobre . Muszę się odlać – oznajm iła Holly. – I zajarać . Palisz? Robin prze cząco pokrę ciła głow ą. Holly z pe w nym trude m podźw ignę ła się na nogi i ruszyła do toale ty, dzię ki cze m u Robin m ogła w yjąć kom órkę z kie sze ni i napisać do S trike ’a.

Mówi, że nie ma go w Barrow, nie mieszka u rodziny. Upiła się. Jeszcze nad nią pracuję. Chce wyjść zapalić, nie wychylaj się.

G dy tylko w cisnę ła „w yślij”, pożałow ała trze ch ostatnich słów . Obaw iała się , że m ogą w yw ołać nastę pny sarkastyczny kom e ntarz pod adre se m je j kursu kontrw yw iadow cze go, ale praw ie natychm iast przyszła odpow ie dź i zobaczyła tylko je dno słow o:

Dobrze.

G dy Holly w końcu w róciła do stolika, m ocno pachniała rothm anam i. Przyniosła białe w ino, które podsunę ła Robin, i piąte piw o dla sie bie . – Bardzo dzię kuję – pow ie działa Robin. – Widzisz – podję ła Holly płaczliw ym tone m , jakby nie było żadne j prze rw y w rozm ow ie – to że tu m ie szkał, napraw dę m ocno w płynę ło na m oje zdrow ie . – Be z w ątpie nia – odrze kła Robin. – Wię c pan Brockbank m ie szka w ...? – Był agre syw ny. Mów iłam ci, jak w alno m ojo głow o w drzw i lodów ki? – T ak, m ów iła pani – potw ie rdziła Robin, nie tracąc cie rpliw ości. – I podbił m i oko, jak próbow ałam go pow strzym ać od potłucze nia tale rzy m am y... – Okropne . Z pe w nością nale ży się pani jakie ś odszkodow anie – skłam ała Robin, po czym , ignorując le kkie w yrzuty sum ie nia, prze szła prosto do se dna. – Zakładaliśm y, że pan Brockbank je st w Barrow , ponie w aż tu przychodzi je go re nta. Po w ypiciu czte re ch i pół piw a Holly re agow ała z opóźnie nie m . Obie tnica re kom pe nsaty za cie rpie nia rozjaśniła je j tw arz: naw e t głę boka zm arszczka, którą życie w yryło m ię dzy je j brw iam i, nadająca Holly w ygląd w ie cznie w ście kłe go człow ie ka, chyba gdzie ś zniknę ła. Na w spom nie nie o re ncie Brockbanka zrobiła się je dnak be łkotliw ie nie ufna. – Nie , w cale nie – zaprze czyła. – T ak w ynika z naszych danych – pow ie działa Robin. Autom at do gie r grał synte tyczną m uzyczkę i m igotał w kącie ; bile na stole do bilardu stukały i dudniły na suknie , akce nt z Barrow m ie szał się ze szkockim . Robin poczuła prze błysk intuicji graniczące j z pe w nością. Holly korzystała z w ojskow e j re nty. – Oczyw iście – podję ła Robin z prze konującą nie frasobliw ością – w ie m y, że pan Brockbank nie m usi je j pobie rać osobiście . Czasam i nie pe łnospraw ny re ncista upow ażnia do te go kre w nych. – No w łaśnie – pow ie działa natychm iast Holly. Cze rw one plam y w pe łzały na je j bladą tw arz . Mim o tatuaży i licznych kolczyków w yglądała dzię ki te m u dzie w czę co. – Odbie rałam jo dla nie go zara na początku. J ak m iał ataki. „Dlacze go – pom yślała Robin – skoro był taki nie dołę żny, prze kie row yw ał re ntę do Manche ste ru, a pote m do Marke t Harborough, a je szcze późnie j z pow rote m do Barrow ?” – Wię c te raz m u ją pani prze syła? – spytała Robin i se rce znow u zabiło je j szybcie j. – Czy m oże już odbie ra ją osobiście ? – S uchaj – pow ie działa Holly.

Na ram ie niu m iała tatuaż He ll’s Ange ls, czaszkę w skrzydlatym kasku, która zafalow ała, gdy Holly pochyliła się w stronę Robin. Piw o, papie rosy i cukie r nadały je j odde chow i zje łczałą w oń. Robin naw e t się nie skrzyw iła. – S uchaj – pow tórzyła – a załatw iacie ludzio odszkodow ania, jak byli... jak ktoś ich skrzyw dził, no w ie sz, albo... takie tam ? – Zgadza się – pow ie działa Robin. – A jak ktoś był... jak opie ka społe czna pow inna była... pow inna była coś zrobić , a nie zrobiła? – Wszystko zale ży od okoliczności – odrze kła Robin. – Mam a ode szła, jak m ie liśm y dzie w ię ć lat – w yznała Holly. – Zostaw iła nas z ojczym e m . – Przykro m i – pow ie działa Robin. – T o straszne . – L ata sie de m dzie siąte – podsum ow ała Holly. – S zyscy m ie li to gdzie ś. Mole stow anie dzie ci. W żołądku Robin gruchnął ołow iany blok . Czuła na tw arzy cuchnący odde ch Holly, tuż obok w idziała je j plam istą tw arz . Holly nie m iała poję cia, że sym patyczna praw niczka, która roztoczyła prze d nią w izję w orków z pie nię dzm i, to tylko m iraż . – Robił to nam obu – podję ła Holly. – Mój ojczym . Noe low i te ż . J uż jak byliśm y m ali. Chow aliśm y się raze m pod łóżko. A pote m robił m i to Noe l. Nie m yśl se – dodała z nagłą pow agą – że Noe l nie potrafił być w porządku. Za m ałe go byliśm y ze sobą blisko. W każdym razie – w je j tonie zabrzm iało poczucie podw ójne j zdrady – jak m iał sze snaście lat , zostaw ił nas i posze dł do w ojska. Robin, która nie zam ie rzała w ię ce j pić , się gnę ła po w ino i pociągnę ła duży łyk . Drugi opraw ca Holly był je j sojusznikie m prze ciw ko pie rw sze m u: m nie jszym złe m . – T o był drań – pow ie działa Holly i Robin czuła, że m a na m yśli ojczym a, a nie brata bliźniaka, który ją m ole stow ał, a pote m w yje chał za granicę . – Ale jak m iałam sze snaście lat , m iał w ypade k w pracy i pote m już m ogłam se z nim poradzić . Che m ikalia prze m ysłow e . S kurw ie l. J uż m u nie staw ał. J e chał na prze ciw bólow ych i innym gów nie . A późnie j dostał udaru. Wyraz nie skryw ane j w rogości na tw arzy Holly doskonale uzm ysłow ił Robin, na jaką opie kę z je j strony m ógł liczyć ojczym . – Poje b – pow tórzyła cicho. Robin usłyszała sw oje pytanie : – Czy kie dykolw ie k le czyła się pani u psychologa? „Napraw dę m ów ię jak cipkow ata paniusia z południa”. Holly prychnę ła.

– Kurw a, nie . J e szcze nikom u o tym nie m ów iłam . Pe w nie słyszysz m nóstw o takich historii? – O tak – pow ie działa Robin. Była je j to w inna. – Ostatnim raze m , jak Noe l tu był – podję ła Holly, a pię ć piw działało już na je j nie korzyść , m ocno znie kształcając słow a – kazałam m u spie rdalać i trzym ać się ode m nie z dale ka. Wynoś się albo zadzw onię na policję i pow ie m , co że ś m i robił, a w te dy zobaczym y, co oni na to, skoro te szyskie dzie w czynki na łokrągło m ów io, że ś się z nim i zabaw iał. Po tym zdaniu cie płe w ino w ustach Robin skw aśniało je szcze bardzie j. – Dlate go stracił robotę w Manche ste rze . Dobie rał się do trzynastolatki. W Marke t Harborough było pe w nie to sam o. Nie chciał m i pow ie dzie ć , dlacze go w rócił, ale ja w ie m , że znow u coś takie go zrobił. Uczył się od m istrza – zakończyła Holly. – No to jak? Mogę kogoś pozw ać? – Myślę – zaczę ła Robin, bojąc się udzie lać rad, które m ogłyby je szcze bardzie j skrzyw dzić zranioną kobie tę sie dzącą obok nie j – że najle pie j byłoby się z tym zgłosić na policję . G dzie w łaściw ie je st pani brat? – spytała, rozpaczliw ie chcąc z nie j w ydobyć potrze bną inform ację i w yjść . – Nie w ie m – odparła Holly. – J ak m u pow ie działam , że pójdę na policję , to się w ście kł, ale pote m ... Wym am rotała coś nie zrozum iałe go, coś, w czym le dw ie w yraźnie pobrzm ie w ało słow o „re nta”. „Pow ie dział je j, że je śli nie pójdzie na policję , bę dzie m ogła zatrzym ać je go re ntę ”. Zate m sie działa tu, w pę dzając się picie m do grobu za pie niądze , które dostała od brata w zam ian za nie ujaw nie nie je go w ystę pków . Holly w ie działa, że je j brat praw ie na pe w no nadal „zabaw ia się ” z innym i dzie w czynkam i... Czy kie dykolw ie k słyszała o oskarże niach Brittany? Czy się nim i prze ję ła? A m oże je j w łasne rany pokryły się tak grubym i bliznam i, że stała się nie czuła na cie rpie nia innych? Wciąż m ie szkała w dom u, gdzie to w szystko się działo, gdzie frontow e okna w ychodziły na m ur i drut kolczasty... Robin zastanaw iała się , dlacze go nie ucie kła. Dlacze go nie w yje chała tak jak Noe l? Po co zostaw ać w dom u z w idokie m na w ysoki goły m ur? – Nie m a pani je go num e ru te le fonu ani nic? – spytała Robin. – Nie – odparła Holly. – G dyby zdołała pani jakoś m nie z nim skontaktow ać , m ożna by z te go w yciągnąć duże pie niądze – pow ie działa zde spe row ana Robin, porzucając fine zję . – T o to posze dnie m ie jse – w yce dziła Holly po kilku m inutach w ytę żania stę pione go alkohole m um ysłu i be zow ocne go gapie nia się na te le fon. –

W Marke tarbrough... Długo trw ało, zanim znalazła num e r te le fonu do poprze dnie go m ie jsca pracy Noe la, ale w końcu je j się udało. Robin zanotow ała num e r, po czym w ydobyła z w łasne go portfe la dzie się ć funtów i w cisnę ła je do nie staw iające j oporu rę ki Holly. – Bardzo m i pani pom ogła. Napraw dę bardzo. – T ak to już je st z gadżijam i, no nie ? S zyscy są tacy sam i. – T ak – pow ie działa Robin, nie m ając poję cia, z czym w łaściw ie się zgadza. – Bę dę z panią w kontakcie . Mam pani adre s. Wstała. – No. T o na razie . T acy już so ci gadżije . S zyscy tacy sam i. – Ma na m yśli m ę żczyzn – w yjaśniła barm anka, która pode szła, że by zabrać czę ść licznych pustych kufli Holly, uśm ie chając się na w idok w yraźne go zdum ie nia Robin. – G adżij to m ę żczyzna. Ona m ów i, że w szyscy m ę żczyźni są tacy sam i. – O tak – pow ie działa Robin, nie do końca św iadom a, że to m ów i. – Św ię ta praw da. Wie lkie dzię ki. Do w idze nia, Holly... T rzym aj się ...

26

D esolate landscape, S torybook bliss...

Wym arły krajobraz, S ie lanka z książe k dla dzie ci [...]

Blue Öyste r Cult , D eath V alley Nights

– S trata psychologii – pow ie dział S trike – to zysk pryw atne go de te ktyw a. Chole rnie dobra robota, Robin. Wzniósł za nią toast puszką m ce w ana. S ie dzie li w zaparkow anym land rove rze , je dząc rybę z frytkam i nie dale ko Olym pic T ake aw ay. Rozśw ie tlone okna baru potę gow ały cie m ność w okół. Na tle prostokątów św iatła re gularnie prze suw ały się sylw e tki, które z chw ilą w e jścia do gw arne j sm ażalni prze obrażały się w trójw ym iarow ych ludzi, a w ychodząc, z pow rote m zm ie niały się w cie nie . – Wię c żona go zostaw iła. – T ak . – I Holly m ów i, że od tam te j pory nie w idział dzie ci? – T ak . S trike sączył m ce w ana i m yślał. Chciał w ie rzyć , że Brockbank napraw dę stracił kontakt z Brittany, le cz je śli te n podły drań jakim ś cude m ją odnalazł? – Nadal nie w ie m y, gdzie on je st – w e stchnę ła Robin. – Wie m y, że tutaj go nie m a i nie było od około roku – pow ie dział S trike .

– Wie m y, że nadal m nie obw inia o sw oje nie szczę ścia, dale j m ole stuje m ałe dzie w czynki i je st o w ie le zdrow szy na pie przonym um yśle , niż się w ydaw ał, kie dy le żał w szpitalu. – Dlacze go tak m ów isz? – Wygląda na to, że nie pisnął słow e m o oskarże niu o m ole stow anie dzie cka. Chodzi do roboty, m im o że m ógłby sie dzie ć w dom u i pobie rać zasiłe k dla nie pe łnospraw nych. Pe w nie w pracy m a w ię ce j okazji do poznaw ania m łodych dzie w czyn. – Prze stań – m ruknę ła Robin, gdyż w spom nie nie w yznania Holly nagle ustąpiło m ie jsca obrazow i zam rożone j głow y, m łode j, pucołow ate j tw arzy z le kko zdziw ioną m iną. – Czyli zarów no Brockbank, jak i L aing są na w olności gdzie ś w Wie lkie j Brytanii i obaj nie naw idzą m nie jak chole ra. Chrupiąc frytki, S trike pogrze bał w schow ku na rę kaw iczki, w yjął atlas drogow y i prze z chw ilę w m ilcze niu prze w racał kartki. Robin zaw inę ła re sztę ryby z frytkam i w gaze tę i pow ie działa: – Muszę zadzw onić do m am y. Zaraz w racam . Oparła się o uliczną latarnię kaw ałe k dale j i w ybrała num e r rodziców . – Wszystko w porządku, Robin? – T ak, m am o. – Co się dzie je m ię dzy tobą a Matthe w ? Robin spojrzała na le kko gw iaździste nie bo. – Chyba się rozstaliśm y. – Chyba? – pow tórzyła L inda. Nie w ydaw ała się ani w strząśnię ta, ani zasm ucona, le cz je dynie zainte re sow ana w szystkim i szcze gółam i. Robin bała się , że opow iadając o tym na głos, m oże się rozpłakać , le cz żadne łzy nie zaszczypały je j w oczy i nie m usiała się zm uszać do m ów ie nia spokojnym tone m . Być m oże zrobiła się tw ardsza. Koszm arna historia życia Holly Brockbank i straszliw y konie c nie znane j dzie w czyny z S he phe rd’s Bush z pe w nością pozw alały nabrać dystansu do innych spraw . – T o się stało w ponie działe k w ie czore m . – Z pow odu Corm orana? – Nie – pow ie działa Robin. – Prze z S arah S hadlock . Okazuje się , że Matt z nią sypiał, kie dy byłam ... w dom u. Kie dy... no w ie sz kie dy. Po tym jak rzuciłam studia. Z Olym pic w ytoczyli się dw aj m łodzi m ę żczyźni, w yraźnie podchm ie le ni, krzycząc i obrzucając się w yzw iskam i. J e de n z nich zauw ażył Robin i trącił drugie go łokcie m . Ruszyli w je j stronę . – Co słychać , m ała?

S trike w ysiadł z sam ochodu i zatrzasnął drzw i. Był o głow ę w yższy od nich obu i w m roku w yglądał groźnie . Mę żczyźni szybko zam ilkli i ode szli chw ie jnym krokie m . De te ktyw zapalił papie rosa i oparł się o sam ochód, nie w yłaniając się z cie m ności. – Mam o, je ste ś tam ? – Pow ie dział ci o tym w ponie działe k w ie czore m ? – spytała L inda. – T ak – odrze kła Robin. – Dlacze go? – Znow u kłóciliśm y się o Corm orana – m ruknę ła Robin, św iadom a obe cności S trike ’a kilka m e trów dale j. – Pow ie działam : „T o re lacja platoniczna, taka jak tw oja i S arah”, i w te dy zobaczyłam je go m inę ... A pote m się przyznał. J e j m atka długo, głę boko w e stchnę ła. Robin cze kała na słow a pocie sze nia albo m ądrości. – Dobry Boże – pow ie działa L inda. Znow u zapadło dłuższe m ilcze nie . – Robin, jak ty się w łaściw ie czuje sz? – W porządku, m am o, napraw dę . Pracuję . T o m i pom aga. – Dlacze go je ste ś akurat w Barrow ? – Próbuje m y nam ie rzyć je dne go z m ę żczyzn, którzy w e dług S trike ’a m ogli m u prze słać nogę . – G dzie bę dzie cie nocow ać? – Zam ie rzam y się zatrzym ać w T rave lodge – odrze kła Robin. – Oczyw iście w osobnych pokojach – dodała pospie sznie . – Rozm aw iałaś z Matthe w od czasu w yjazdu? – Ciągle przysyła m i e se m e sy, pisze , że m nie kocha. Mów iąc to, uśw iadom iła sobie , że ostatnie go z nich nie prze czytała. Dopie ro te raz sobie o nim przypom niała. – Prze praszam – pow ie działa Robin do m atki. – S uknia, w e se le i w ogóle ... T ak m i przykro, m am o. – T o ostatnia rze cz, która by m nie m artw iła – odparła L inda i je szcze raz spytała: – Robin, dobrze się czuje sz? – T ak, przysię gam , że tak . – Zaw ahała się , a późnie j dodała, nie m al zacze pnie : – Corm oran zachow ał się w spaniale . – Ale bę dzie sz m usiała porozm aw iać z Matthe w – pow ie działa L inda. – Po tych w szystkich latach... nie m oże sz tak po prostu prze stać się do nie go odzyw ać . Robin straciła nad sobą panow anie . S łow a w ylały się z je j ust , głos drżał z w ście kłości i trzę sły je j się rę ce . – Zale dw ie dw a tygodnie te m u byliśm y z S arah i T om e m na m e czu rugby. S arah krę ci się przy Matthe w od czasu studiów ... S ypiali ze sobą, kie dy ja

byłam ... kie dy byłam ... Nigdy je j nie usunął ze sw oje go życia, ona zaw sze go przytula, flirtuje z nim , m ąci m ię dzy nam i... Na m e czu ciągle m ów iła o S trike ’u: „Och, on je st taki atrakcyjny, je ste ście w te j age ncji tylko w e dw oje , praw da?”. A ja prze z cały czas m yślałam , że Matt te go nie odw zaje m nia. Dobrze w ie działam , że na studiach próbow ała go zaciągnąć do łóżka, ale nigdy... S ypiali ze sobą prze z półtora roku... I w ie sz, co m i pow ie dział? Że go „pocie szała”... Musiałam ustąpić i zgodzić się , że by przyszła na nasz ślub, dlate go że nie pytając Matta o zdanie , zaprosiłam S trike ’a. T o była kara za to, że nie chciałam je j w idzie ć . Zaw sze gdy Matt je st w pobliżu je j biura, jadają raze m lancz ... – Przyjadę do cie bie do L ondynu – oznajm iła L inda. – Nie , m am o... – Na je de n dzie ń. Zabiorę cię na lancz . Robin sm utno się roze śm iała. – Mam o, ja nie m am prze rw y na lancz . T o nie je st te go typu praca. – Robin, przyje żdżam i już . G dy głos je j m atki brzm iał tak stanow czo, nie było se nsu się spie rać . – Nie w ie m , kie dy w rócę . – W takim razie daj m i znać , a w te dy kupię bile t na pociąg. – Ale ... och, nie ch bę dzie – ustąpiła Robin. G dy się poże gnały, uśw iadom iła sobie , że konie c końców m a łzy w oczach. Mogła udaw ać , że je st inacze j, le cz m yśl o przyje ździe L indy bardzo ją pokrze piła. S pojrzała w stronę land rove ra. S trike nadal stał oparty o sam ochód i on te ż rozm aw iał prze z te le fon. A m oże tylko udaw ał? Mów iła dość głośno. Potrafił być taktow ny, je śli chciał. S pojrzała na kom órkę w sw oje j dłoni i otw orzyła e se m e sa od Matthe w .

Dzwoniła twoja mama. Powiedziałem jej, że wyjechałaś służbowo. Daj znać, czy mam powiedzieć tacie, że nie będziesz na jego urodzinach. Kocham cię, Robin. Mxxxxxx

Znow u to sam o: tak napraw dę nie w ie rzył, że ich zw iąze k się zakończył. Daj znać, czy mam powiedzieć tacie [...], jakby to była burza w szklance w ody, jakby Robin nie m ogła się posunąć do te go, że by nie zjaw ić się na im pre zie u je go ojca... „Naw e t nie lubię tw oje go prze klę te go ojca...” Rozzłoszczona napisała odpow ie dź i w ysłała ją.

Oczywiście że nie przyjadę.

Wróciła do sam ochodu. Wyglądało na to, że S trike napraw dę rozm aw ia prze z te le fon. Atlas drogow y le żał otw arty na m ie jscu pasaże ra: S trike patrzył na Marke t Harborough, m iaste czko w L e i ce ste rshire . Usłyszała, jak m ów i: – No, ty te ż . No. Zobaczym y się , jak w rócę . „Elin” – pom yślała. Wgram olił się z pow rote m do sam ochodu. – Dzw onił Wardle ? – zagadnę ła nie w innie . – Elin – odparł. „Wie , że poje chaliśm y raze m ? T ylko w e dw oje ?” Robin poczuła, że się cze rw ie ni. Nie w ie działa, skąd się w zię ła ta m yśl. Prze cie ż ona nie ... – Chce sz je chać do Marke t Harborough? – spytała, podnosząc atlas. – Dlacze go nie – odrze kł S trike , pociągając kole jny łyk piw a. – T o ostatnie m ie jsce , w którym pracow ał Brockbank . Może znajdzie m y tam jakiś trop. Bylibyśm y głupi, gdybyśm y te go nie spraw dzili... a skoro już tam bę dzie m y... – Wyjął atlas z je j rąk i prze rzucił kilka stron. – Zostanie nam tylko dw adzie ścia kilom e trów do Corby. Moglibyśm y tam zajrze ć i spraw dzić , czy L aing , który w 20 0 8 roku m ie szkał tam z jakąś kobie tą, to nasz L aing. Ona nadal tam je st: nazyw a się L orraine MacNaughton. Robin przyw ykła do doskonałe j pam ię ci S trike ’a do nazw isk i szcze gółów . – Oke j – pow ie działa, m yśląc z zadow ole nie m , że porane k przynie sie dalszy ciąg dochodze nia, a nie tylko długą podróż z pow rote m do L ondynu. Może je śli znajdą coś cie kaw e go, spę dzą w drodze nastę pną noc i nie bę dzie m usiała oglądać Matthe w prze z kole jne dw anaście godzin... Po chw ili przypom niała sobie , że nazajutrz w ie czore m Matthe w je dzie na północ na urodziny ojca. Bę dzie m iała m ie szkanie tylko dla sie bie . – Czy m ógł ją jakoś znale źć? – zastanow ił się głośno S trike po chw ili m ilcze nia. – Prze praszam ... co? Kto? – Czy po tych w szystkich latach Brockbank m ógł w ytropić Brittany i ją zabić? A m oże szukam w nie w łaściw ym m ie jscu, bo m am zaje biste poczucie w iny? L e kko ude rzył pię ścią w drzw i land rove ra.

– Ale ta noga – ciągnął, dyskutując sam ze sobą. – S ą na nie j dokładnie takie sam e blizny. Rozm aw iali o tym : „Kie dy byłaś m ała, zam ie rzałe m ci odpiłow ać nogę , ale pow strzym ała m nie tw oja m am a”. Pie przony, podły drań. Kto je szcze m ógłby m i prze słać nogę z blizną? – No cóż – odrze kła pow oli Robin. – Chyba w ie m , dlacze go w ybrał nogę , i to nie konie cznie m usi m ie ć zw iąze k z Brittany Brockbank . S trike odw rócił głow ę i spojrzał na nią. – Mów dale j. – Ktokolw ie k zabił tę dzie w czynę , m ógł ci prze słać dow olny fragm e nt je j ciała i osiągnąłby ide ntyczny e fe kt – zaczę ła. – Rę ka albo... albo pie rś... – ze w szystkich sił starała się zachow ać rze czow y ton – te ż ściągnę łyby nam na głow ę policję i prasę . T w oje inte re sy także zostałyby narażone na szw ank i bylibyśm y rów nie w strząśnię ci... Ale on postanow ił ci przysłać praw ą nogę , ucię tą dokładnie w tym m ie jscu, w którym am putow ano tw oją. – Noga m oże m ie ć zw iąze k z tą pie przoną piose nką. Chociaż z drugie j strony... – Zastanow ił się . – Nie , gadam głupoty, praw da? Rę ka te ż by pasow ała. Albo szyja. – On w yraźnie naw iązuje do tw oich obraże ń – pow ie działa Robin. – Z czym m u się kojarzy tw oja am putow ana noga? – Bóg je de n w ie – odrze kł S trike , obse rw ując je j profil. – Z bohate rstw e m – odrze kła. Prychnął. – Nie m a nic bohate rskie go w tym , że znalazłe m się w nie odpow ie dnim czasie i w nie odpow ie dnim m ie jscu. – J e ste ś odznaczonym w e te rane m w oje nnym . – Nie odznaczyli m nie za to, że w yle ciałe m w pow ie trze , tylko w cze śnie j. – Nigdy m i o tym nie m ów iłe ś. Odw róciła się do nie go, ale nie pozw olił je j zboczyć z te m atu. – Mów dale j. Dlacze go akurat noga? – T w oje obraże nia to w oje nna spuścizna. Re pre ze ntują odw agę , pokonanie w roga. W każdym artykule prasow ym na tw ój te m at w spom inają o am putacji. Myślę , że je m u kojarzy się to ze sław ą i osiągnię ciam i, a także z ... z honore m . Próbuje zbagate lizow ać tw oje obraże nia, pow iązać je z czym ś okropnym , spraw ić , że by społe cze ństw o prze stało cię postrze gać jako bohate ra i zobaczyło w tobie człow ie ka, który dostaje fragm e nt poćw iartow ane j dzie w czyny. Ow sze m , chce ci narobić kłopotów , ale przy okazji chce pom nie jszyć tw oje zasługi. T o ktoś, kto pragnie te go, co osiągnąłe ś, kom u zale ży na uznaniu i byciu kim ś w ażnym .

S trike pochylił się i w yjął z brązow e j torby u sw oich stóp drugą puszkę m ce w ana. W zim nym pow ie trzu rozle gł się trzask zaw le czki. – J e śli m asz rację – pow ie dział, patrząc, jak dym z je go papie rosa w ije się w cie m ności – je śli te go psychola w ście ka, że stałe m się sław ny, to na pie rw sze m ie jsce w ysuw a się Whittake r. T ylko na tym m u zaw sze zale żało: na sław ie . Robin cze kała w m ilcze niu. S trike praw ie nigdy nie w spom inał o sw oim ojczym ie , le cz inte rne t dostarczył je j m nóstw a szcze gółów , którym i Corm oran nie ze chciał się z nią podzie lić . – T o najw ię kszy pie przony pasożyt , jakie go kie dykolw ie k znałe m – podjął S trike . – Próba uszczknię cia kaw ałka cudze j sław y byłaby bardzo w je go stylu. W m ałe j prze strze ni w sam ochodzie Robin znow u w yraźnie poczuła, że S trike w pada w złość . Na w zm ianki o trze ch pode jrzanych zaw sze re agow ał tak sam o: Brockbank budził w nim poczucie w iny, Whittake r złość . T ylko o L aingu potrafił m ów ić stosunkow o obie ktyw nie . – Czy S hanke r już się cze goś dow ie dział? – Mów i, że on je st w Catford. Nam ie rzy go. J e ste m prze konany, że Whittake r zaszył się w jakie jś brudne j norze . Nie w yje chał z L ondynu. – S kąd ta pe w ność? – T ylko L ondyn m ógł go zadow olić – pow ie dział S trike , w patrując się w sze re gow e dom y obok parkingu. – Wie sz, Whittake r pochodzi z Yorkshire , ale te raz je st czyste j krw i cockne ye m . – Nie w idziałe ś go od w ie ków , praw da? – Nie m uszę go w idzie ć . Znam go. Nale ży do te j szum ow iny, która ściąga do stolicy w poszukiw aniu w ie lkich sukce sów i nigdy nie w yje żdża. Uw ażał, że L ondyn to je dyne godne go m ie jsce . Whittake r potrze bow ał najw ię ksze j sce ny. J e go były ojczym nigdy nie zdołał się w ygram olić z brudnych zakam arków stolicy, gdzie prze stę pczość , bie da i prze m oc ple niły się jak bakte rie , z podbrzusza m iasta, które zam ie szkiw ał także S hanke r. Nikt , kto tam nie żył, nie był w stanie zrozum ie ć , że L ondyn je st kraje m sam ym w sobie . Naw e t m ając L ondynow i za złe , że skupia w ię ce j w ładzy i pie nię dzy niż jakie kolw ie k inne brytyjskie m iasto, nie m ógł w ie dzie ć , że bie da m a spe cyficzny sm ak tam , gdzie w szystko kosztuje w ię ce j, gdzie nie ustanne podziały m ię dzy tym i, którym się pow iodło, a tym i, którym nie , są zaw sze bole śnie w idoczne . Odle głości m ię dzy m ie szkanie m Elin z w aniliow ym i kolum nam i w Clare nce T e rrace a brudnym skłote m w White chape l, gdzie um arła m atka S trike ’a, nie m ie rzyło się w kilom e trach. T e dw a m ie jsca

dzie liły nie zliczone nie rów ności, lote ria narodzin i szans, błę dy w oce nie i uśm ie chy losu. Obie kobie ty, je go m atka i Elin, były pię kne i inte lige ntne , le cz je dną w e ssało bagno narkotyków i ludzkie go brudu, a druga sie działa w ysoko nad Re ge nt’s Park za nie skazite lnie czystą szybą. Robin te ż m yślała o L ondynie . T o m iasto oczarow ało rów nie ż Matthe w , le cz je go nie inte re sow ały zagm atw ane św iaty, które codzie nnie badała, pracując jako de te ktyw . Z e kscytacją spoglądał ku błyszczące j pow ie rzchni: na najle psze re stauracje , najle psze dzie lnice m ie szkaniow e , jakby L ondyn był olbrzym ią planszą Monopoly. Nigdy nie był do końca zw iązany z Yorkshire , z ich rodzinnym Masham . Wpraw dzie tam urodził się je go ojcie c, le cz zm arła nie daw no m atka pochodziła z S urre y i kre ow ała się na osobę , która poje chała na północ z konie czności. Uparcie tę piła w sze lkie nale ciałości ję zykow e z Yorkshire u Matthe w i je go siostry Kim be rly. J e go w yuczony ne utralny akce nt był je dnym z pow odów , dla których bracia Robin nie byli zachw yce ni, gdy zaczę ła się z nim spotykać: m im o je j prote stów , m im o nazw iska z Yorkshire w yczuli nie doszłe go południow ca. – Dziw nie byłoby stąd pochodzić , praw da? – pow ie dział S trike , w ciąż w patrzony w sze re gow ce . – T u je st jak na w yspie . Nigdy w cze śnie j nie słyszałe m te go akce ntu. G dzie ś nie opodal zabrzm iał m ę ski głos śpie w ający skoczną piose nkę . Na początku Robin m yślała, że to jakiś hym n. Późnie j do solow e go m ę skie go głosu dołączyły inne , a gdy w ie trzyk zm ie nił kie rune k, bardzo w yraźnie usłysze li dw a w e rsy:

F riends to share in gam es and laughter S ongs at dusk and books at noon... [14]

– S zkolna piose nka – pow ie działa Robin z uśm ie che m . J uż ich zauw ażyła: grupa m ę żczyzn w śre dnim w ie ku ubranych w czarne garnitury szła po Buccle uch S tre e t i głośno śpie w ała. – Pogrze b – dom yślił się S trike . – Kum pe l ze szkoły. Wystarczy spojrze ć . G dy ubrani na czarno m ę żczyźni zrów nali się z sam ochode m , je de n z nich napotkał spojrze nie Robin. – Mę skie lice um w Barrow ! – krzyknął do nie j, unosząc pię ść , jakby w łaśnie strze lił gola. Mę żczyźni zaw tórow ali m u w e sołym okrzykie m , le cz w ich podlane j alkohole m pe w ności sie bie w yczuw ało się m e lancholię .

Znikając im z oczu, znow u zaczę li śpie w ać piose nkę :

H arbour lights and clustered shipping Clouds above the w heeling gulls... [15]

– Ech, rodzinne m iaste czka – podsum ow ał S trike . Myślał o takich ludziach jak je go w uje k T e d, Kornw alijczyk do szpiku kości, który m ie szkał w S t Maw e s i m iał tam um rze ć . Był czę ścią tkanki te go m ie jsca pam ię taną dopóty, dopóki żyli tam lokalni m ie szkańcy uśm ie chający się na w yblakłych zdję ciach łodzi ratunkow e j na ścianach pubu. Po śm ie rci T e da – S trike m iał nadzie ję , że nie nastąpi ona w cze śnie j niż za dw adzie ścia, trzydzie ści lat – opłakiw aliby go tak sam o jak kole dzy ucznia lice um w Barrow : z alkohole m , ze łzam i, le cz także cie sząc się , że został im dany. Co cie m now łosy, zw alisty Brockbank, gw ałcicie l dzie ci, i rudy jak lis L aing , opraw ca w łasne j żony, zostaw ili w m iaste czkach, w których przyszli na św iat? Dojm ującą ulgę , że już w yje chali, strach prze d ich pow rote m , skrzyw dzonych ludzi i złe w spom nie nia. – J e dzie m y? – spytała cicho Robin i S trike pokiw ał głow ą, w rzucając rozżarzony nie dopałe k do ostatnie go łyka m ce w ana, gdzie papie ros zgasł z cichym , przyje m nym dla ucha syknię cie m .

27

A dreadful know ledge com es...

Zbliża się okropna w iadom ość [...]

Blue Öyste r Cult , In the Presence of Another World

W T rave lodge dostali pokoje oddzie lone pię ciom a innym i. Robin się bała, że człow ie k za kontuare m zaproponuje im w spólny nocle g , le cz S trike zrę cznie w ybrnął z sytuacji, prosząc o „dw ie je dynki”, zanim m ę żczyzna zdążył otw orzyć usta. T o nagłe onie śm ie le nie było napraw dę nonse nsow ne , ponie w aż prze z cały dzie ń w land rove rze dzie liła ich m nie jsza odle głość niż w w indzie . Dziw nie się czuła, m ów iąc S trike ’ow i dobranoc, gdy dotarła do drzw i sw oje go pokoju. Naw e t nie zw olnił kroku. Pow ie dział tylko „...branoc” i posze dł do sie bie , le cz zanim w sze dł do pokoju, zacze kał, aż Robin poradzi sobie z kartą m agne tyczną i zniknie , m achnąw szy m u ne rw ow o na poże gnanie . Po co pom achała? Nonse ns. Rzuciła torbę podrę czną na łóżko i pode szła do okna. Rozciągał się z nie go ponury w idok na m agazyny prze m ysłow e , które m inę li kilka godzin w cze śnie j, w je żdżając do m iasta. Miała w raże nie , że opuścili L ondyn o w ie le daw nie j niż w rze czyw istości. Ogrze w anie było za bardzo podkrę cone . Robin z w ysiłkie m otw orzyła zapie czone okno i do środka w padło chłodne nocne pow ie trze skore do przypuszcze nia szturm u na duszną prze strze ń kw adratow e go pokoju. Podłączyła te le fon do ładow arki, roze brała się , w łożyła koszulę nocną, um yła zę by i w ślizgnę ła się w chłodną poście l. Wciąż czuła się dziw nie zde ne rw ow ana, w ie dząc, że śpi pię ć pokoi od S trike ’a. Oczyw iście w szystko prze z Matthe w : „J e śli się z nim prze śpisz, z nam i konie c”. Nie sforna w yobraźnia nagle podsunę ła je j odgłos pukania do drzw i i obraz S trike ’a w praszające go się pod byle pre te kste m ... „Nie bądź śm ie szna”. Prze w róciła się na drugą stronę , przyciskając zarum ie nioną tw arz do poduszki. Co je j chodziło po głow ie ? Prze klę ty Matthe w , podsuw ał je j takie m yśli, sądził ją sw oją m iarą... T ym czase m S trike nie położył się je szcze spać . Cały był zdrę tw iały po długich godzinach unie ruchom ie nia w sam ochodzie . Przyje m nie było odpiąć prote zę . Mim o że prysznic nie był szcze gólnie w ygodny dla człow ie ka z je dną nogą, skorzystał z nie go, ostrożnie przytrzym ując się drążka

w drzw iach i starając się ulżyć obolałe m u kolanu za pom ocą cie płe j w ody. Wytarł się i pow oli w rócił do łóżka, podłączył kom órkę do ładow arki i nago w sze dł pod kołdrę . Wyciągnię ty, z rę kam i pod głow ą, w patryw ał się w cie m ny sufit i m yślał o Robin, le żące j pię ć pokoi dale j. Zastanaw iał się , czy Matthe w znow u do nie j napisał, czy rozm aw iają prze z te le fon, czy Robin korzysta z pryw atności, że by popłakać po raz pie rw szy te go dnia. Z dołu dobie gły go odgłosy im pre zy, praw dopodobnie w ie czoru kaw ale rskie go: donośny m ę ski śm ie ch, okrzyki, pohukiw anie , trzask drzw i. Ktoś w łączył m uzykę i w je go pokoju zadudnił bas. Przypom niały m u się noce prze spane w age ncji, w które j m uzyka docie rająca z 12 Bar Café na dole w ibrow ała w m e talow ych nogach polow e go łóżka. Miał nadzie ję , że w pokoju Robin hałas nie je st aż tak dokuczliw y. Musiała w ypocząć – jutro m iała prze d sobą kole jne czte rysta kilom e trów . Zie w ając, prze w rócił się na bok i m im o krzyków i dudnie nia m uzyki, praw ie natychm iast zasnął.

Zgodnie z um ow ą spotkali się nazajutrz w jadalni, gdzie S trike zasłonił Robin, że by m ogła ukradkie m nape łnić te rm os kaw ą, i obydw oje nałożyli sobie na tale rze góry grzane k . S trike oparł się pokusie i nie zjadł pe łne go angie lskie go śniadania, nagradzając się za tę w strze m ię źliw ość kilkom a daniszam i, które schow ał do ple caka. O ósm e j znow u sie dzie li w land rove rze i je chali prze z w spaniałą kum bryjską w ie ś, falującą panoram ę w rzosow isk i torfow isk pod zam glonym błę kitnym nie be m . S krę cili na M6, kie rując się na południe . – Przykro m i, że nie m ogę cię zm ie nić – pow ie dział S trike , sącząc kaw ę . – T o sprzę gło by m nie w ykończyło. Wykończyłoby nas oboje . – Nic nie szkodzi – odrze kła Robin. – Prze cie ż w ie sz, że uw ie lbiam prow adzić . Mknę li w przyje m nym m ilcze niu. Robin była je dyną osobą, które j S trike pozw alał się w ozić m im o głę boko zakorze nione go uprze dze nia do kobie t za kółkie m . Zw ykle o tym nie m ów ił, le cz w ynikało to z w ie lu nie przyje m nych dośw iadcze ń w roli pasaże ra: ne rw ow e j nie poradności cioci z Kornw alii, rozkojarze nia L ucy i braw urow e go igrania z nie be zpie cze ństw e m w w ykonaniu Charlotte . Wpraw dzie je go daw na dzie w czyna z Wydziału do spraw S pe cjalnych, T race y, była dobrym kie row cą, le cz kie dyś na w ąskie j drodze w ysoko w górach tak bardzo sparaliżow ał ją strach, że m usiała się zatrzym ać i z trude m łapiąc pow ie trze , odm ów iła ustąpie nia m u m ie jsca za kółkie m , choć sam a nie była w stanie dale j prow adzić .

– Matthe w ucie szył się z land rove ra? – spytał S trike , gdy pę dzili po w iadukcie . – Nie – odparła Robin. – Wolałby audi A3 cabrio. – No jasne – m ruknął S trike pod nose m , cze go w kle koczącym sam ochodzie nie m ogła usłysze ć . – Palant . Minę ły czte ry godziny, zanim doje chali do Marke t Harborough, m iaste czka, w którym , jak ustalili po drodze , żadne z nich dotąd nie było. Krę ta droga w iodła prze z liczne ładne w iose czki z dacham i krytym i strze chą, z sie de m nastow ie cznym i kościołam i, ogródkam i ze sztucznie kształtow aną roślinnością i ulicam i o takich nazw ach jak Hone ypot[16] L ane . S trike przypom niał sobie surow y, goły m ur, drut kolczasty i górującą nad nim fabrykę łodzi podw odnych tw orzące w idok z okna rodzinne go dom u Noe la Brockbanka. Co przyw iodło go tutaj, do te go bukoliczne go pię kna i urokliw e go zakątka? J aka firm a m ie ściła się pod num e re m te le fonu, który Holly dała Robin, a który le żał zapisany na karte czce w portfe lu S trike ’a? Wraże nie dostojne j starości tylko się w zm ogło, gdy dotarli do Marke t Harborough. Bogato zdobiony w ie kow y kościół Św ię te go Dionize go tkw ił dum nie w se rcu m iasta, a obok nie go, pośrodku głów ne j ulicy, stała nie zw ykła konstrukcja: m ały, w znie siony na palach dom z m uru pruskie go. Za tą osobliw ą budow lą znale źli m ie jsce parkingow e . Chcąc jak najszybcie j zapalić i rozprostow ać kolano, S trike w ysiadł, przypalił papie rosa i posze dł spojrze ć na tabliczkę inform ującą, że dom na palach był szkołą śre dnią w znie sioną w 1614 roku. Wokół nie go w ypisano złotym i lite ram i w e rse ty z Biblii. „Człow ie k patrzy na to, co w idoczne dla oczu, Pan natom iast patrzy na se rce ” [17] . Robin została w land rove rze i szukała na m apie najle psze j drogi do Corby, gdzie cze kał ich nastę pny postój. G dy S trike w ypalił papie rosa, w spiął się z pow rote m na m ie jsce pasaże ra. – Oke j, spróbuję zadzw onić pod te n num e r. J e śli m asz ochotę rozprostow ać nogi, to kończą m i się papie rosy. Robin prze w róciła oczam i, le cz w zię ła dychę , którą je j podał, i poszła na poszukiw anie be nson & he dge sów . Za pie rw szym raze m num e r był zaję ty. Za drugim ode zw ał się dam ski głos z silnym akce nte m : – S alon m asażu T ajska Orchide a, w czym m ogę pom óc? – Cze ść – pow ie dział S trike . – Dostałe m w asz num e r od przyjacie la. G dzie m ogę w as znale źć?

Podała m u adre s przy S t Mary’s Road, od które j, jak dow ie dział się z m apy, dzie liło go zale dw ie kilka m inut . – Czy któraś z pań je st w olna dziś rano? – spytał. – J akie pan lubi? – odrze kł głos. We w ste cznym luste rku zobaczył w racającą Robin, je j jasnorude w łosy sw obodnie pow ie w ały na w ie trze , a w dłoni lśniła złota paczka be nson & he dge sów . – Cie m now łose – pow ie dział po chw ili w ahania. – T ajki. – Mam y w olne dw ie T ajki. J aka usługa pana inte re suje ? Robin otw orzyła drzw i po stronie kie row cy i w siadła do środka. – A jakie ofe ruje cie ? – spytał S trike . – Zm ysłow y m asaż ole jkam i w w ykonaniu je dne j pani – dzie w ię ćdzie siąt funtów . Zm ysłow y m asaż ole jkam i w w ykonaniu dw óch pań – sto dw adzie ścia. Pe łny m asaż nagim ciałe m z ole jkam i – sto pię ćdzie siąt . Ce nę dodatkow ych usług ne gocjuje pan z m asażystką, oke j? – Oke j, chciałbym ... hm ... je dną panią – pow ie dział S trike . – Nie długo bę dę . Rozłączył się . – T o salon m asażu – w yjaśnił Robin, przyglądając się m apie – ale nie taki, do jakie go się chodzi z bolącym kolane m . – Napraw dę ? – spytała zaskoczona. – One są w szę dzie – pow ie dział. – Prze cie ż w ie sz . Rozum iał je j zdziw ie nie . S ce nka za prze dnią szybą – kościół Św ię te go Dionize go, św iątobliw a szkoła śre dnia na palach, ruchliw a i zam ożnie w yglądająca głów na ulica, flaga z krzyże m św ię te go J e rze go łopocząca na le kkim w ie trze prze d pobliskim pube m – m ogłaby się pojaw ić na plakacie re klam ującym m iaste czko. – Co zam ie rzasz ... G dzie je st te n salon? – spytała Robin. – Nie dale ko – pow ie dział, pokazując je j na m apie . – Najpie rw bę dę potrze bow ał bankom atu. Czy napraw dę zam ie rzał zapłacić za m asaż? – zastanaw iała się zdum iona Robin, le cz nie w ie działa, jak sform ułow ać to pytanie , i nie była pe w na, czy chce usłysze ć odpow ie dź . Zatrzym ała się obok bankom atu, że by S trike m ógł zw ię kszyć de be t o kole jne dw ie ście funtów , po czym poje chała zgodnie z je go w skazów kam i na S t Mary’s Road bie gnącą nie dale ko końca głów ne j ulicy. S t Mary’s Road okazała się napraw dę porządnie w yglądającą ulicą z age ncjam i nie ruchom ości, salonam i kosm e tycznym i i kance lariam i notarialnym i, z których w ię kszość m ie ściła się w ogrom nych dom ach je dnorodzinnych.

– T o tu – pow ie dział S trike , pokazując palce m , gdy prze je żdżali obok dyskre tne go zakładu na rogu. Na lśniącym fiole tow o-złotym szyldzie w idniał napis „S alon m asażu T ajska Orchide a”. J e dynie cie m ne role ty w oknach suge row ały, że ofe ruje się tam coś w ię ce j niż uzasadnione w zglę dam i m e dycznym i zabie gi na obolałe staw y. Robin zaparkow ała w boczne j uliczce i obse rw ow ała S trike ’a, dopóki nie zniknął je j z oczu. Zbliżając się do drzw i salonu, S trike zauw ażył, że orchide a na lśniącym szyldzie nad w e jście m ude rzająco przypom ina srom . Nacisnął dzw one k i natychm iast otw orzył m u długow łosy m ę żczyzna praw ie dorów nujący m u w zroste m . – Dzw oniłe m prze d chw ilą – pow ie dział S trike . Ochroniarz coś m ruknął i skinął w stronę dw óch czarnych zasłon prow adzących w głąb. T uż za nim i była m ała, w yłożona w ykładziną pocze kalnia z dw ie m a sofam i, na których starsza T ajka sie działa obok dw óch m łodych kobie t . J e dna z nich w yglądała na jakie ś pię tnaście lat . W te le w izorze w kącie le cie li M ilionerz y. G dy w sze dł, znudzone dzie w czyny się ożyw iły. S tarsza kobie ta w stała. Ene rgicznie żuła gum ę . – Dzw onił pan, nie ? – Zgadza się – pow ie dział S trike . – Chce pan drinka? – Nie , dzię ki. – Chce pan T ajkę ? – No – pow ie dział S trike . – Którą? – T ę . – Wskazał m łodszą, ubraną w różow ą bluzkę w iązaną na karku, zam szow ą m inispódniczkę i tande tne lakie row ane szpilki. Uśm ie chnę ła się i w stała. J e j kościste nogi skojarzyły m u się z flam ingie m . – Oke j – zgodziła się je go rozm ów czyni. – Najpie rw pan płaci, pote m idzie do pokoju, oke j? S trike podał je j dzie w ię ćdzie siąt funtów , a w ybrana prze z nie go dzie w czyna rozprom ie niła się i skinę ła na nie go palce m . Miała ciało m łode go chłopca, je śli pom inąć nie w ątpliw ie sztuczne pie rsi, które przyw iodły m u na m yśl plastikow e lalki Barbie na półce w pokoju córki Elin. Krótkim korytarze m poszli do pokoju. Było to m ałe pom ie szcze nie z je dnym okne m z czarną role tą i nisko w iszącą lam pą prze sycone zapache m drze w a sandałow e go. W kącie w ciśnię to prysznic . S tół do m asażu był obity czarną sztuczną skórą. – Chce sz najpie rw w ziąć prysznic? – Nie , dzię ki – pow ie dział S trike .

– Oke j, rozbie rasz się tutaj – poinstruow ała go, pokazując na m ale ńki, oddzie lony zasłoną kąt , w którym m ie rzące m u m e tr osie m dzie siąt sie de m S trike ’ow i byłoby bardzo trudno się zm ie ścić . – Wolę zostać w ubraniu. Chcę z tobą porozm aw iać . Nie w ydaw ała się zaskoczona. Widziała już w szystko. – Mam zdąć bluzkę ? – spytała w e soło, się gając w kie runku kokardki na karku. – Be z bluzki dzie się ć funtów e kstra. – Nie – pow ie dział S trike . – Ulżyć ci rę ką? – zaproponow ała, spoglądając na je go rozpore k . – Ulżyć ci rę ką z ole jkie m ? Dw adzie ścia e kstra. – Nie , chcę z tobą tylko porozm aw iać – pow ie dział S trike . Po je j tw arzy prze m knę ło zw ątpie nie , a pote m pojaw ił się nagły strach. – J e ste ś z policji. – Nie – zaprze czył, podnosząc rę ce , jakby się poddaw ał. – Nie je ste m z policji. S zukam człow ie ka, który nazyw a się Noe l Brockbank . Pracow ał tu. Przypuszczam , że przy drzw iach... jako ochroniarz . Wybrał tę dzie w czynę dlate go, że w yglądała bardzo m łodo. Znając skłonności Brockbanka, pom yślał, że szukałby kontaktu w łaśnie z nią, a nie z innym i dzie w czynam i. T ajka prze cząco pokrę ciła głow ą. – Odsze dł – pow ie działa. – Wie m – odrze kł S trike . – Chcę się dow ie dzie ć dokąd. – Mam a go w ylała. Czy w łaścicie lka była je j m atką, czy tylko m iała taki tytuł honorow y? S trike w olał nie m ie szać w to Mam y. Wyglądała na cw aną tw ardzie lkę . Przypuszczał, że m usiałby słono zapłacić za inform acje , które na nic by m u się nie przydały. Na szczę ście w ybrana prze z nie go dzie w czyna okazała się m nie j w yrachow ana. Mogła go skasow ać za potw ie rdze nie , że Brockbank tu pracow ał, że został w ylany, le cz na to nie w padła. – Znałaś go? – spytał. – Wyle ciał w tygodniu, w którym tu przyszłam – pow ie działa. – Za co? Dzie w czyna spojrzała na drzw i. – Czy ktokolw ie k m a tu je go num e r te le fonu albo w ie , dokąd poje chał? Zaw ahała się . S trike się gnął po portfe l. – Dam ci dw ie dychy – pow ie dział – je śli prze dstaw isz m nie kom uś, kto m a inform acje na te m at je go aktualne go m ie jsca pobytu. Pie niądze bę dą tw oje . S tała i w patryw ała się w nie go, baw iąc się rąbkie m zam szow e j spódniczki jak dzie cko, a po chw ili w yszarpnę ła dw ie dzie siątki z je go rę ki

i w sadziła głę boko do kie sze ni. – Zacze kaj tu. Usiadł na obitym sztuczną skórą stole do m asażu i cze kał. W m ałym pom ie szcze niu było czysto jak w spa i to m u się podobało. Brud zde cydow anie nie działał na nie go jak afrodyzjak . Zaw sze przypom inał m u o m atce i Whittake rze w cuchnącym skłocie , o poplam ionych m ate racach i gę stnie jących w nozdrzach m iazm atach ojczym a. T utaj, obok rów ne go rządka ole jków na szafce , e rotyczne m yśli były w rę cz gw arantow ane . Wizja pe łne go m asażu nagim ciałe m z ole jkie m nie była nie przyje m na. Be z żadne go w yraźne go pow odu je go m yśli gw ałtow nie skrę ciły w stronę Robin sie dzące j w sam ochodzie na ulicy. S zybko pode rw ał się z m ie jsca, jakby został przyłapany na czym ś kom prom itującym , a po chw ili usłyszał tuż obok rozgnie w ane głosy T aje k . Drzw i raptow nie się otw orzyły, ukazując Mam ę i w ybraną prze z nie go dzie w czynę , która w yglądała na w ystraszoną. – Zapłaciłe ś za m asaż z je dną dzie w czyną! – w arknę ła roze źlona Mam a. Podobnie jak je j podopie czna odszukała w zrokie m je go rozpore k . S praw dzała, czy nie skorzystał już z jakie jś usługi, czy przypadkie m nie próbuje dostać cze goś w ię ce j za darm o. – Zm ie nił zdanie – pow ie działa spanikow ana dzie w czyna. – Chce dw ie dzie w czyny, je dną T ajkę i je dną blondynkę . Nic nie robiliśm y. Zm ie nił zdanie . – Zapłaciłe ś tylko za je dną – krzyknę ła m am a, m ie rząc w S trike ’a szponiastym palce m . S trike usłyszał cię żkie kroki i dom yślił się , że nadciąga długow łosy odźw ie rny. – Z radością – pow ie dział, klnąc w m yślach – zapłacę te ż za m asaż z dw ie m a dzie w czynam i. – Dodatkow o sto dw adzie ścia? – krzyknę ła do nie go m am a, nie w ie rząc w łasnym uszom . – T ak – potw ie rdził. – Nie m a spraw y. Zm usiła go do pow rotu do pocze kalni, że by zapłacił. T ym raze m sie działa tam ruda dzie w czyna z nadw agą w w ycię te j sukie nce z lycry. S poglądała na nie go z nadzie ją. – On chce blondynkę – oznajm iła chuda T ajka, gdy S trike w rę czył sze fow e j sto dw adzie ścia funtów . Rude j zrze dła m ina. – Ingrid m a te raz klie nta – pow ie działa Mam a, w rzucając gotów kę do szuflady. – Zacze kaj tu, aż skończy. Usiadł zate m m ię dzy kościstą T ajką a rudą i oglądał M ilionerów , dopóki niski, siw obrody m ę żczyzna w garniturze nie w ysze dł szybkim krokie m

z korytarza i unikając kontaktu w zrokow e go z osobam i w pocze kalni, nie zniknął za czarnym i zasłonam i. Pię ć m inut późnie j pojaw iła się ubrana w fiole tow ą lycrę i się gające po uda buty szczupła tle niona blondynka, która, jak oce nił S trike , była m nie j w ię ce j w je go w ie ku. – Idźcie z Ingrid – pow ie działa m am a i S trike raze m z T ajką posłusznie poczłapali z pow rote m do w yznaczone go pom ie szcze nia. – On nie chce m asażu – pow ie działa z zapartym tche m pie rw sza dzie w czyna S trike ’a, gdy drzw i się zam knę ły. – Chce się dow ie dzie ć , gdzie je st Noe l. Blondynka zm arszczyła brw i i zm ie rzyła S trike ’a spojrze nie m . Może i była ponad dw a razy starsza od kole żanki, le cz dobrze w yglądała, m iała cie m nobrązow e oczy i w ysokie kości policzkow e . – Po co ci on potrze bny? – spytała ostro z czystym akce nte m z Esse x, po czym dodała spokojnie j: – J e ste ś z policji? – Nie – zaprze czył S trike . J e j ładna tw arz nagle się rozjaśniła. – Zaraz, zaraz – pow ie działa pow oli. – Wie m , coś ty za je de n: ty je ste ś te n S trike ! Cam e ron S trike ! De te ktyw , co rozw iązał spraw ę L uli L andry i... J e zu... czy to nie tobie ktoś ostatnio przysłał nogę ? – Ee ... no tak, to ja. – Noe l m iał na tw oim punkcie pie przoną obse sję ! – ciągnę ła. – W sum ie to jak cię pokazali w w iadom ościach, o niczym innym nie gadał. – Napraw dę ? – No tak, ciągle pow tarzał, że prze z cie bie m a uszkodzony m ózg! – T o nie tylko m oja zasługa. Dobrze go znałaś, praw da? – Nie aż tak dobrze ! – pow ie działa, dobrze inte rpre tując je go pytanie . – Znałam je go przyjacie la z północy, J ohna. Św ie tny face t , był je dnym z m oich stałych klie ntów , zanim w yje chał do Arabii S audyjskie j. Chyba chodzili raze m do szkoły. Zrobiło m u się żal Noe la, bo to były żołnie rz i m iał trochę proble m ów , w ię c go nam tu pole cił. Pow ie dział, że gość m a złą passę . Nam ów ił m nie , że bym m u w ynaję ła u sie bie pokój i w ogóle . J e j ton w yraźnie św iadczył, że w spółczucie J ohna dla Brockbanka uw aża za chybione . – J ak się dogadyw aliście ? – Na początku był w porządku, ale jak prze staw ał się pilnow ać , be z prze rw y glę dził. O w ojsku, o tobie , o sw oim synu. Ma obse sję na punkcie syna, chce go odzyskać . Mów i, że to prze z cie bie nie m oże się z nim w idyw ać , ale nie rozum ie m , jak to sobie w ykom binow ał. Be z trudu m ożna było się dom yślić , dlacze go je go była żona nie chciała, że by się zbliżał

do m ałe go. – T o znaczy? – Mam a go przyłapała, jak trzym ał na kolanach je j w nuczkę i pakow ał je j rę kę pod spódniczkę – pow ie działa Ingrid. – Ona m a sze ść lat . – Aha – odrze kł S trike . – Wyniósł się i nie zapłacił m i za dw a tygodnie . Wię ce j go nie w idziałam . Krzyżyk, kurw a, na drogę . – Wie sz, dokąd poje chał po tym , jak w yle ciał z pracy? – Nie m am poję cia. – Wię c nie m oże sz m nie z nim skontaktow ać? – Pe w nie m am gdzie ś je go num e r kom órki – pow ie działa. – Nie w ie m , czy je szcze go używ a. – Mogłabyś...? – Wyglądam , jakbym nosiła przy sobie kom órkę ? – spytała, w ysoko unosząc rę ce . L ycra i buty podkre ślały każdą krągłość . S tw ardniałe sutki w yraźnie odznaczały się pod cie nkim m ate riałe m . Mim o że zachę ciła go, że by się te m u w szystkie m u przyjrzał, S trike zm usił się do utrzym ania kontaktu w zrokow e go. – Mogłabyś się późnie j ze m ną spotkać i m i go dać? – Nie w olno nam podaw ać klie ntom danych kontaktow ych. Re gulam in, skarbie : nie w olno nam nosić te le fonów . Ale coś ci pow ie m – dodała, m ie rząc go w zrokie m . – S koro to ty i skoro w ie m , że w alnąłe ś te go drania, że je ste ś bohate re m w oje nnym i w ogóle , po robocie spotkam się z tobą na końcu te j ulicy. – Byłoby w spaniale – pow ie dział S trike . – Wie lkie dzię ki. Nie w ie dział, czy m u się przyw idziało, czy napraw dę zobaczył kokie te ryjny błysk w je j oku. Pe w nie był rozkojarzony zapache m ole jku do m asażu i nie daw nym i m yślam i o cie płych, śliskich ciałach. Odcze kaw szy dw adzie ścia m inut , czyli tyle , że by Mam a uznała, iż klie ntow i zape w niono ulgę , które j potrze bow ał, S trike w ysze dł z T ajskie j Orchide i i prze sze dł na drugą stronę ulicy, gdzie w sam ochodzie cze kała Robin. – Dw ie ście trzydzie ści funciaków za stary num e r kom órki – pow ie dział, gdy odje żdżali od kraw ę żnika i ruszali w stronę ce ntrum m iasta. – Chole ra, m am nadzie ję , że było w arto. S zukam y Adam and Eve S tre e t , podobno je st nie dale ko, po praw e j stronie . Kaw iarnia nazyw a się Apple by’s. Nie długo m am się tam z kim ś spotkać . Robin znalazła m ie jsce parkingow e i cze kali, rozm aw iając o tym , co usłyszał od Ingrid na te m at Brockbanka, i je dząc danisze , które S trike

zw ę dził z hote low e go bufe tu. Robin zaczynała rozum ie ć , skąd się bie rze nadw aga S trike ’a. Nigdy dotąd nie ucze stniczyła w dochodze niu trw ającym ponad dw adzie ścia czte ry godziny. G dy każdy posiłe k pochodził z m ijanych po drodze skle pów i był je dzony w bie gu, człow ie k szybko zniżał się do fast foodów i cze kolady. – T o ona – pow ie dział S trike czte rdzie ści m inut późnie j, w yłażąc z land rove ra i kie rując się w stronę Apple by’s. Robin obse rw ow ała zbliżającą się blondynkę , te raz już w dżinsach i kurtce ze sztuczne go fute rka. Miała figurę m ode lki i Robin przypom niała się Platyna. Minę ło dzie się ć m inut , pote m pię tnaście . Ani S trike , ani dzie w czyna nie w yszli z kaw iarni. – Ile czasu m oże trw ać prze kazanie num e ru te le fonu? – spytała w kurzona Robin, zw racając się do w nę trza land rove ra. W sam ochodzie było je j chłodno. – Myślałam , że chce sz je szcze poje chać do Corby. Mów ił, że w salonie m asażu do nicze go nie doszło, ale kto w ie . Może je dnak doszło. Może ta dzie w czyna w ysm arow ała S trike ’a ole jkie m i... Robin zabę bniła palcam i w kie row nicę . Pom yślała o Elin i o tym , jak ona by się poczuła, gdyby się dow ie działa, co S trike dziś robił. Późnie j z le kkim zaskocze nie m przypom niała sobie , że nie spojrzała na te le fon, że by spraw dzić , czy Matthe w znow u się z nią kontaktow ał. Wyję ła te le fon z kie sze ni płaszcza i zobaczyła, że nie m a now ych w iadom ości. Odkąd m u napisała, że nie w ybie ra się na im pre zę urodzinow ą je go ojca, m ilczał. Blondynka i S trike w yszli z kaw iarni. Wyglądało na to, że Ingrid nie chce go w ypuścić . G dy pom achał je j na poże gnanie , pochyliła się i pocałow ała go w policze k, a pote m ode szła, kołysząc biodram i. S trike zauw ażył, że Robin się te m u przygląda i le kko zm ie szany w rócił do sam ochodu. – Cie kaw ie to w yglądało – pow ie działa Robin. – Czy ja w ie m – odparł S trike , pokazując je j num e r zapisany w te le fonie jako NOEL BROCKBANK KOMÓRKA . – Po prostu dzie w czyna lubi sobie pogadać . G dyby Robin była je go kum ple m , nie zdołałby się pow strzym ać i dodałby: „Miałe m branie ”. S ie dząc przy stoliku, Ingrid be zw stydnie z nim flirtow ała, prze w ijając listę kontaktów w te le fonie , zastanaw iając się głośno, czy nadal m a te n num e r, że by zaczął się nie pokoić , że już go skasow ała, pytając go, czy kie dykolw ie k był na praw dziw ym tajskim m asażu, próbując w ybadać , dlacze go szuka Noe la, pytając o rozw iązane prze z nie go spraw y, zw łaszcza o tę zw iązaną z pię kną m artw ą m ode lką, dzię ki które j zaistniał w m e diach, a w końcu nale gając z cie płym uśm ie che m , że by w ziął rów nie ż je j num e r, „tak na w sze lki w ypade k”. – Chce sz od razu zadzw onić do Brockbanka? – spytała Robin, odw racając

uw agę S trike ’a od oddalające j się Ingrid. – Co? Nie . T rze ba to zaplanow ać . J e śli odbie rze , m oże m y m ie ć tylko je dną szansę . – S pojrzał na ze gare k . – Ruszajm y, nie chcę się zjaw ić zbyt późno w Cor... Zadzw onił te le fon w je go rę ce . – T o Wardle – pow ie dział S trike . Ode brał, prze łączając kom órkę na głośnik, że by Robin te ż słyszała. – Co się dzie je ? – Zide ntyfikow aliśm y ciało – oznajm ił Wardle . J akaś nutka w je go głosie uprze dziła ich, że policja poznała nazw isko ofiary. W króciutkie j chw ili ciszy, która nastąpiła po tych słow ach, prze z spanikow any um ysł S trike ’a prze m knął obraz dzie w czynki z m ałym i, ptasim i oczam i. – T o Ke lse y Platt , dzie w czyna, która prosiła cię w liście o radę w spraw ie pozbycia się nogi. Pisała szcze rze . Miała sze snaście lat . W S trike ’a ude rzyły rów nie w ie lkie fale ulgi i nie dow ie rzania. Pom acał w poszukiw aniu długopisu, ale Robin już notow ała. – S tarała się o dyplom cze ladniczy z pe dagogiki prze dszkolne j w jakie jś szkole zaw odow e j i tam poznała Oksanę Wołoszynę . Ke lse y m ie szkała w Finche le y raze m z przyrodnią siostrą i je j partne re m . Pow ie działa im , że w yje żdża na dw utygodniow e praktyki szkolne . Nie zgłosili zaginię cia, nie nie pokoili się . Miała w rócić dopie ro dzisiaj w ie czore m . Oksana m ów i, że Ke lse y nie dogadyw ała się z siostrą i spytała, czy m oże u nie j pom ie szkać prze z dw a tygodnie , że by trochę ode tchnąć . Wygląda na to, że dzie w czyna w szystko sobie zaplanow ała, napisała do cie bie , podając adre s kole żanki. S iostra, co zrozum iałe , je st w zupe łne j rozsypce . Na razie nie udało m i się z nie j w ydobyć żadnych se nsow nych ze znań, ale potw ie rdziła zgodność charakte ru pism a w liście , a to, że je j siostra chciała się pozbyć nogi, racze j nie było dla nie j zaskocze nie m . Pobraliśm y próbki DNA ze szczotki do w łosów dzie w czyny. Pasują. T o ona. Przy akom paniam e ncie skrzypnię cia fote lu pasaże ra S trike przysunął się do Robin, że by prze czytać , co zanotow ała. Poczuła zapach papie rosów z je go ubrania i le ciutką w oń drze w a sandałow e go. – Z siostrą m ie szka partne r? – spytał. – J e m u te go nie przypnie sz – pow ie dział Wardle i S trike się dom yślił, że kom isarz już próbow ał. – Czte rdzie ści pię ć lat , e m e rytow any strażak w nie zbyt dobre j form ie . Rozw alone płuca i nie podw ażalne alibi na tam te n w e e ke nd. – Na w e e ke nd...? – zaczę ła Robin. – Ke lse y w yszła od siostry w ie czore m pie rw sze go kw ie tnia. Wie m y,

że m usiała zginąć drugie go albo trze cie go, bo czw arte go dostaliście nogę . S trike , bę dzie sz m usiał do m nie w paść i odpow ie dzie ć je szcze na kilka pytań. T o rutyna, ale potrze buje m y oficjalnych ze znań w spraw ie tych listów . Wyglądało na to, że nie m a nic w ię ce j do pow ie dze nia. Wardle przyjął podzię kow ania S trike ’a za prze kazanie w iadom ości i rozłączył się , pozostaw iając po sobie ciszę , która w uszach Robin drżała od w strząsów nastę pczych.

28

... oh D ebbie D enise w as true to m e, S he’d w ait by the w indow , so patiently.

[...] och De bbie De nise była m i w ie rna, T ak cie rpliw ie cze kała przy oknie .

Blue Öyste r Cult , D ebbie D enise słow a: Patti S m ith

– Cała ta w ycie czka to strata czasu. Ofiarą nie je st Brittany. S praw cą nie m oże być Brockbank . S trike czuł nie w ysłow ioną ulgę . Nagle kolory Adam and Eve S tre e t w ydały m u się czystsze , prze chodnie pogodnie jsi i sym patycznie jsi niż prze d rozm ow ą z Wardle ’e m . Ostate cznie okazało się , że Brittany żyje . Nie ponosił w iny za tę trage dię . Noga nie nale żała do nie j.

Robin m ilczała. S łyszała trium falną nutę w głosie S trike ’a, czuła je go ulgę . S am a oczyw iście nigdy nie spotkała ani nie w idziała Brittany Brockbank i choć cie szyła się , że dzie w czyna je st be zpie czna, nie zm ie niało to faktu, że inna dzie w czyna zginę ła w potw ornych okolicznościach. Poczucie w iny, które stoczyło się ze S trike ’a, gruchnę ło na kolana Robin. T o ona rzuciła okie m na list Ke lse y i odłożyła go do szuflady św irów , nie napisaw szy odpow ie dzi. Zastanaw iała się , czy ta historia potoczyłaby się inacze j, gdyby skontaktow ała się z Ke lse y i poradziła je j, aby poszukała pom ocy. Albo gdyby S trike do nie j zadzw onił i pow ie dział, że stracił nogę w w alce , że to, co usłyszała na te m at je go kale ctw a, było kłam stw e m . Robin nę kały bole sne w yrzuty sum ie nia. – J e ste ś pe w ny? – spytała głośno po m inucie ciszy, podczas które j obydw oje sie dzie li zatopie ni w m yślach. – Pe w ny cze go? – odrze kł S trike , odw racając się do nie j. – Że to nie m oże być Brockbank . – S koro to nie je st Brittany... – zaczął S trike . – Prze d chw ilą m ów iłe ś, że ta dzie w czyna... – Ingrid? – T ak, Ingrid – pow ie działa Robin z le kkim znie cie rpliw ie nie m . – Prze d chw ilą m i m ów iłe ś, że w e dług nie j Brockbank m a obse sję na tw oim punkcie . Wini cię za uraz m ózgu i utratę rodziny. S trike w patryw ał się w nią ze zm arszczonym i brw iam i i m yślał. – Wszystko, co m ów iłam w czoraj, że m orde rca chce cię ocze rnić i um nie jszyć tw oje zasługi w oje nne , doskonale pasuje do te go, co w ie m y o Brockbanku – ciągnę ła Robin. – Nie uw ażasz, że spotkanie z Ke lse y albo m oże zauw aże nie na je j nodze blizny podobne j do blizny Brittany lub dow ie dze nie się , że chciała się pozbyć nogi, m ogło go... bo ja w ie m ... do cze goś popchnąć? Chodzi m i o to – dodała nie śm iało – że nie do końca w ie m y, jak uraz m ózgu... – T e n pie przony uraz nie je st aż taki w ie lki – w arknął S trike . – W szpitalu udaw ał. J e ste m pe w ny. Robin nic nie pow ie działa, sie działa za kie row nicą i obse rw ow ała ludzi chodzących tam i z pow rote m po Adam and Eve S tre e t . Zazdrościła im . Naw e t je śli m ie li jakie ś zm artw ie nia, racze j nie obe jm ow ały one pow ażne go uszkodze nia ciała i m orde rstw a. – Masz trochę racji – przyznał w końcu S trike . Robin czuła, że ostudziła je go radość . S pojrzał na ze gare k . – No, je śli zam ie rzam y dotrze ć dzisiaj do Corby, pow inniśm y już ruszać . S zybko pokonali dw adzie ścia kilom e trów dzie lące oba m iaste czka. Widząc nachm urzoną m inę S trike ’a, Robin była praw ie pe w na, że de te ktyw

rozm yśla o ich rozm ow ie na te m at Brockbanka. Droga była nijaka, otoczona płaskim i polam i, a w zdłuż pobocza ciągnę ły się gdzie nie gdzie żyw opłoty i stały drze w a. – No w ię c w róćm y do L ainga – pow ie działa Robin, próbując w yrw ać S trike ’a z zadum y, która racze j nie była przyje m na. – Przypom nij m i... – A tak, L aing – odrze kł pow oli S trike . T ak jak przypuszczała, pogrążył się w m yślach o Brockbanku. T e raz zm usił się do skupie nia na drugim pode jrzanym . – L aing zw iązał żonę i pociął ją noże m . Z te go, co w ie m , dw a razy był oskarżony o gw ałt , ale nigdy nie trafił za to do paki. Poza tym próbow ał m i odgryźć połow ę tw arzy na ringu bokse rskim . Mów iąc w skrócie , to agre syw ny, cw any drań – pow ie dział S trike – ale jak ci w spom niałe m , je go te ściow a uw aża, że po w yjściu z w ię zie nia był chory. Mów iła, że poje chał do G ate she ad, ale nie zabaw ił tam długo, skoro w 20 0 8 roku m ie szkał w Corby z tą kobie tą – pow ie dział, znow u zaglądając do m apy w poszukiw aniu ulicy L orraine MacNaughton. – Wie k się zgadza, ram y czasow e te ż ... zobaczym y. J e śli L orraine tam nie m a, w rócim y po piąte j. J adąc zgodnie ze w skazów kam i S trike ’a, Robin prze cię ła ce ntrum Corby, które okazało się be zładnym skupiskie m be tonu i ce gie ł zdom inow anym prze z ce ntrum handlow e . W panoram ie królow ała m asyw na sie dziba urzę du, na które j ante ny połyskiw ały jak że lazny m e ch. Nie było żadne go rynku, żadne go kościoła, a już z pe w nością żadne j szkoły śre dnie j z m uru pruskie go na palach. Corby stw orzono po to, że by pom ie ścić robotników gw ałtow nie napływ ających w latach czte rdzie stych i pię ćdzie siątych. Wie le budynków m iało sm ę tny, użytkow y w ygląd. – Połow a nazw ulic je st po szkocku – zauw ażyła Robin, gdy m ijali Argyll S tre e t i Montrose S tre e t . – Kie dyś nazyw ali to Małą S zkocją, praw da? – pow ie dział S trike , patrząc na drogow skaz do biurow ca Edinburgh House . S łyszał, że w okre sie najw ię ksze go rozkw itu Corby m iało najlicznie jszą szkocką populację na południe od granicy. Na balkonach m ie szkań pow ie w ały flagi z krzyże m św ię te go Andrze ja i stojącym lw e m . – Od razu w idać , dlacze go L aing czuł się tutaj bardzie j jak w dom u niż w G ate s he ad. Może naw iązał jakie ś kontakty. Pię ć m inut późnie j znale źli się w stare j czę ści m iasta, gdzie ładne kam ie nne budynki nosiły ślady w ioski, jaką Corby było prze d pow stanie m huty stali. Wkrótce pote m znale źli We ldon Road, przy które j m ie szkała L orraine MacNaughton. Budynki tw orzyły zw arte sze ściose gm e ntow e sze re gi, a każdy dom był lustrzanym odbicie m sąsie dnie go, tak że drzw i w e jściow e znajdow ały się

obok sie bie , a rozkład okie n był odw rócony. Na kam ie nnych nadprożach w idniały w yryte nazw y. – T e n je st je j – pow ie dział S trike , pokazując na S um m e rfie ld obok bliźniaczo podobne go Northfie ld. Ogróde k prze d S um m e rfie ld w ysypano drobnym żw ire m . T raw a prze d Northfie ld w ym agała skosze nia, co przypom niało Robin o je j m ie szkaniu w L ondynie . – Chyba pow inniśm y pójść raze m – pow ie dział S trike , odpinając pas. – Przy tobie praw dopodobnie poczuje się sw obodnie j. Dzw one k nie działał, w ię c S trike głośno zapukał do drzw i knykciam i. Eksplozja gw ałtow ne go szcze kania uśw iadom iła m u, że w dom u je st co najm nie j je de n żyw y lokator. Po chw ili usłysze li kobie cy głos – rozgnie w any, le cz jakby be zradny. – S zsz! Cicho! Prze stań! S zsz! Nie ! Drzw i się otw orzyły i le dw ie Robin zdążyła zobaczyć m nie j w ię ce j pię ćdzie się ciole tnią kobie tę o surow ych rysach tw arzy, z dom u w ybie gł szorstkow łosy jack russe ll, w arcząc i zajadle szcze kając, by po chw ili zatopić zę by w kostce S trike ’a. Na szczę ście dla de te ktyw a, le cz nie dla jacka russe lla, zę by natrafiły na stal. Pie s zaskom lał, a Robin w ykorzystała je go szok, szybko się pochyliła, chw yciła zw ie rzę za kark i podniosła. Pie s, zaskoczony tym , że zadyndał w pow ie trzu, zupe łnie się uspokoił. – Żadne go gryzie nia – pow ie działa Robin. J ack russe ll, najw yraźnie j dochodząc do w niosku, że kom uś, kto odw ażył się go podnie ść , nale ży się szacune k, pozw olił je j się trzym ać , obrócił się w pow ie trzu i próbow ał ją polizać po rę ce . – Prze praszam – ode zw ała się kobie ta. – Nale żał do m oje j m atki. T o jakiś chole rny potw ór. No proszę , polubił panią. Istny cud. J e j się gające ram ion brązow e w łosy m iały szare odrosty. Po obu stronach w ąskich ust w idniały głę bokie zm arszczki m arione tki. Podpie rała się laską, je dną z koste k m iała spuchnię tą i zabandażow aną, a stopę w cisnę ła w sandał odsłaniający pożółkłe paznokcie . S trike się prze dstaw ił, a nastę pnie pokazał L orraine sw oje praw o jazdy i w izytów kę . – Nazyw a się pani L orraine MacNaughton? – No – pow ie działa z w ahanie m . Pospie sznie spojrzała na Robin, która uspokajająco uśm ie chnę ła się znad łba jacka russe lla. – A pan to... jak tam było napisane ? – J e ste m de te ktyw e m – odrze kł S trike . – I byłe m cie kaw y, czy m ogłaby m i pani coś pow ie dzie ć na te m at Donalda L ainga. Z danych biura num e rów

w ynika, że m ie szkał tu z panią dw a lata te m u. – No, m ie szkał – pow ie działa pow oli. – Nadal tu je st? – spytał S trike , m im o że znał odpow ie dź . – Nie . S trike w skazał Robin. – Czy zgodziłaby się pani, że byśm y raze m z kole żanką zadali pani kilka pytań? S zukam y pana L ainga. Nastąpiło m ilcze nie . L orraine przygryzała w e w nę trzną stronę w argi i m arszczyła brw i. Robin w zię ła jacka russe lla na rę ce , a on z e ntuzjazm e m polizał je j palce , na których be z w ątpie nia w yczuł ślady daniszy. Nade rw ana nogaw ka S trike ’a pow ie w ała na le kkim w ie trzyku. – Dobrze , proszę w e jść – pow ie działa L orraine , po czym cofnę ła się , że by w puścić ich do środka. W zatę chłym salonie m ocno śm ie rdziało starym dym e m tytoniow ym . Było tam m nóstw o gadże tów kojarzących się ze starszą panią: szyde łkow e osłonki na pude łka z chuste czkam i, tanie poduszki z falbanam i i cała gam a w ym yślnie ubranych m isiów usadow ionych na w ypole row anym kre de nsie . Na je dne j ze ścian królow ał obraz prze dstaw iający prze brane za pajacyka dzie cko z oczam i jak spodki. S trike nie w yobrażał sobie , że Donald L aing m ógłby tu m ie szkać , podobnie jak nie w yobrażał sobie byka le żące go w kącie . G dy w e szli do środka, jack russe ll zaczął się w ie rcić , chcąc się uw olnić z obję ć Robin, i znow u zaczął szcze kać na S trike ’a. – Och, zam knij się – ję knę ła L orraine . Opadła na w ypłow iałą kanapę obitą brązow ym aksam ite m , obie m a rę kam i uniosła zabandażow aną nogę , kładąc ją na skórzanym pufie , a nastę pnie się gnę ła po paczkę supe rkingów i zapaliła. – Pow innam ją trzym ać w górze – w yjaśniła z papie rose m w ustach. Wzię ła w ype łnioną nie dopałkam i popie lniczkę z rżnię te go szkła, którą położyła sobie na kolanach. – Codzie nnie przychodzi pie lę gniarka środow iskow a, że by zm ie nić m i opatrune k . Nie ch państw o usiądą. – Co się pani stało? – spytała Robin, prze ciskając się obok stolika kaw ow e go, że by usiąść przy L orraine na kanapie . J ack russe ll natychm iast w skoczył tam za nią i na szczę ście prze stał szcze kać . – Oblałam się gorącą fryturą – odrze kła L orraine . – W pracy. – J e zu – pow ie dział S trike , sadow iąc się w fote lu. – Musiało potw ornie bole ć . – No, bolało. Kazali m i sie dzie ć w dom u co najm nie j prze z m ie siąc . Na szczę ście , kie dy to się stało, nie m iałam dale ko do pogotow ia. Okazało się , że L orraine pracuje w stołów ce w m ie jscow ym szpitalu.

– No w ię c co zrobił Donnie ? – m ruknę ła L orraine , w ydm uchując dym , gdy w ycze rpał się te m at je j poparze nia. – Znow u kogoś okradł? – S kąd te n pom ysł? – spytał ostrożnie S trike . – Mnie okradł. Robin już w ie działa, że szorstkość te j kobie ty to tylko fasada. G dy L orraine w ypow iadała te słow a, je j długi papie ros zadrżał. – Kie dy to było? – zainte re sow ał się S trike . – J ak m nie zostaw ił. Zabrał całą biżute rię . Obrączkę m am y, w szystko. Wie dział, ile ona dla m nie znaczy. Nie m inął je szcze rok od pogrze bu. No tak, pe w ne go dnia po prostu w ysze dł z dom u i nie w rócił. Zadzw oniłam na policję , m yślałam , że coś m u się stało. Późnie j zdałam sobie spraw ę , że m am pusto w portfe lu i cała biżute ria zniknę ła. Wciąż czuła upokorze nie . G dy o tym m ów iła, zaróżow iły się je j zapadnię te policzki. S trike pom acał w w e w nę trzne j kie sze ni m arynarki. – Chcę się upe w nić , że m ów im y o tym sam ym człow ie ku. Poznaje pani m ę żczyznę z te go zdję cia? Podał je j je dną z fote k, które dostał od byłe j te ściow e j L ainga w Me lrose . L aing , w ysoki i barczysty, w nie bie sko-żółtym kilcie , z cie m nym i oczam i jak u fre tki i krótko ostrzyżonym i, rudym i jak u lisa w łosam i stał prze d urzę de m stanu cyw ilne go. Rhona kurczow o trzym ała się je go ram ie nia, była od nie go o ponad połow ę chudsza i m iała na sobie kie psko dopasow aną, praw dopodobnie kupioną z drugie j rę ki suknię ślubną. L orraine bardzo długo przyglądała się zdję ciu. W końcu pow ie działa: – T o chyba on. Możliw e . – T utaj te go nie w idać , ale na le w ym prze dram ie niu m iał w ytatuow aną dużą żółtą różę – pow ie dział S trike . – No – odrze kła posę pnie L orraine . – Zgadza się . Miał. Paliła, w patrując się w fotografię . – Był żonaty, praw da? – spytała le kko drżącym głose m . – Nie pow ie dział pani? – w trąciła się Robin. – Nie . Mów ił, że nigdy nie m iał żony. – J ak go pani poznała? – zainte re sow ała się Robin. – W pubie – odparła L orraine . – Kie dy go znałam , już tak nie w yglądał. Odw róciła się w stronę kre de nsu za ple cam i i nie zdarnie podję ła próbę w stania z kanapy. – Może pom ogę ? – zaproponow ała Robin. – W środkow e j szufladzie . Chyba je st tam zdję cie . J ack russe ll znow u zaczął szcze kać , gdy Robin otw orzyła szufladę

zaw ie rającą zbie raninę pie rście ni do se rw e te k, zrobionych szyde łkie m chuste cze k, pam iątkow ych łyże cze k, w ykałacze k i le żących luze m zdję ć . Robin w yję ła jak najw ię ce j tych ostatnich i podała je L orraine . – T o on – pow ie działa L orraine , prze jrzaw szy w ie le zdję ć , na których prze w ażnie w idniała bardzo stara kobie ta bę dąca zape w ne je j m atką. L orraine od razu podała zdję cie S trike ’ow i. Nie poznałby L ainga, gdyby go m inął na ulicy. Były bokse r m ocno spuchł, zw łaszcza na tw arzy. J e go szyja stała się nie w idoczna, skóra w ydaw ała się napię ta, a rysy tw arzy znie kształcone . J e dną rę ką obe jm ow ał uśm ie chnię tą L orraine , a druga luźno zw isała z boku. Nie uśm ie chał się . S trike przyjrzał się uw ażnie j. Żółta róża była w idoczna, le cz czę ściow o zasłonię ta zaognionym i cze rw onym i plam am i pokryw ającym i całe prze dram ię . – Miał jakie ś proble m y skórne ? – Łuszczycow e zapale nie staw ów – pow ie działa L orraine . – Mocno daw ało m u się w e znaki. T o dlate go był na zasiłku. Musiał zre zygnow ać z pracy. – T ak? – odrze kł S trike . – A gdzie w cze śnie j pracow ał? – Przyje chał tu jako m e ne dże r je dne j z dużych firm budow lanych – w yjaśniła – ale pote m zachorow ał i nie m ógł dłuże j pracow ać . Miał w Me lrose w łasną firm ę budow laną. Był dyre ktore m ge ne ralnym . – Napraw dę ? – zdziw ił się S trike . – No, to był rodzinny inte re s – ciągnę ła L orraine , prze szukując ste rtę zdję ć . – Odzie dziczył go po ojcu. T o znow u on, nie ch pan spojrzy. Na tym zdję ciu trzym ali się za rę ce . Wyglądało, jakby zrobiono je w ogrodzie . L orraine stała rozprom ie niona, a L aing m iał oboję tną m inę . Cie m ne oczy w yglądały w je go okrągłe j tw arzy jak szparki. Miał charakte rystyczny w ygląd człow ie ka zażyw ające go ste rydy. Włosy przypom inające lisią sie rść były takie jak kie dyś, le cz poza tym S trike m usiał się m ocno przypatryw ać , że by dostrze c rysy m łode go, spraw ne go bokse ra, który prze d laty ugryzł go w tw arz . – J ak długo ze sobą byliście ? – Dzie się ć m ie się cy. Poznałam go zaraz po śm ie rci m am y. Miała dzie w ię ćdzie siąt dw a lata... Mie szkałyśm y tu raze m . Pom agałam nasze j sąsiadce pani William s i w ogóle . Miała osie m dzie siąt sie de m lat . De m e ncja starcza. J e j syn je st w Am e ryce . Donnie był dla nie j dobry. Kosił je j traw nik i robił zakupy. „Drań w ie dział, co się opłaca” – pom yślał S trike . L aing był w te dy chory, be zrobotny i spłukany, w ię c sam otna kobie ta w śre dnim w ie ku, nie m ająca nikogo na utrzym aniu, um ie jąca gotow ać i posiadająca w łasny dom , a do te go pie niądze po nie daw no zm arłe j m atce , m usiała być dla nie go dare m nie bios.

Warto było udać trochę w spółczucia, że by w kraść się w je j łaski. L aing potrafił być ujm ujący, je śli chciał. – Kie dy się poznaliśm y, w ydaw ał się w porządku – pow ie działa ponuro L orraine . – Dogadzał m i na w sze lkie sposoby. A prze cie ż sam nie czuł się dobrze . Miał spuchnię te staw y i w ogóle . Musiał chodzić na zastrzyki... Późnie j zrobił się trochę hum orzasty, ale m yślałam , że to prze z kłopoty ze zdrow ie m . Nikt nie ocze kuje od chorych, że zaw sze bę dą w e se li, praw da? Nie w szyscy są tacy jak m oja m am a. Chole ra, to była cudow na kobie ta, bardzo chorow ała, a m im o to zaw sze była uśm ie chnię ta i... i... – Podam pani chuste czkę – zaproponow ała Robin i pow oli, że by nie zrzucić jacka russe lla, który trzym ał łe b na je j kolanach, prze chyliła się w stronę pude łka z szyde łkow ą osłonką. – Zgłosiła pani kradzie ż biżute rii? – zainte re sow ał się S trike , gdy L orraine w zię ła chuste czkę , które j użyła m ię dzy je dnym a drugim głę bokim zaciągnię cie m się supe rkingie m . – Nie – odburknę ła. – Bo i po co? I tak by je j nie znale źli. Robin dom yśliła się , że L orraine nie chciała, by dow ie dziano się o je j upokorze niu. Rozum iała ją. – Czy kie dykolw ie k był agre syw ny? – spytała de likatnie . L orraine w ydaw ała się zaskoczona. – Nie . T o dlate go tu przyje chaliście ? S krzyw dził kogoś? – Nie w ie m y – pow ie dział S trike . – Wątpię , że by m ógł kogoś skrzyw dzić – odrze kła. – Nie nale żał do te go rodzaju m ę żczyzn. T o sam o pow ie działam policji. – Prze praszam – w trąciła się Robin, głaszcząc po głow ie J acka Russe la, który zapadł w drze m kę . – Myślałam , że nie zgłosiła pani kradzie ży. – T o było późnie j – w yjaśniła L orraine . – Mnie j w ię ce j m ie siąc po tym , jak zniknął. Ktoś się w łam ał do pani William s, ogłuszył ją i okradł. Policja pytała, gdzie je st Donnie . Pow ie działam : „J uż daw no go nie m a, w yprow adził się ”. Zre sztą on by te go nie zrobił, ośw iadczyłam im . Był dla nie j dobry. Nie ude rzyłby staruszki. T rzym ali się kie dyś za rę ce w ogródku piw nym . Kosił sąsiadce traw nik . Nie chciała uw ie rzyć , że byłby aż taki zły. – Dom yślam się , że pani sąsiadka nie zdołała prze dstaw ić policji rysopisu – pow ie dział S trike . L orraine prze cząco pokrę ciła głow ą. – Po tym już nie doszła do sie bie . Zm arła w dom u. T e raz w Northfie ld m ie szka jakaś rodzina – dodała L orraine . – T roje m ałych dzie ci. S zkoda, że nie słyszycie , jak hałasują. W dodatku m ają cze lność narze kać na psa!

Znale źli się w śle pym zaułku. L orraine nie m iała poję cia, dokąd poje chał L aing. Nie przypom inała sobie , że by m ów ił o jakim kolw ie k m ie jscu, z którym czuł się zw iązany, nie licząc Me lrose , i nigdy nie poznała żadnych je go przyjaciół. G dy zrozum iała, że on już nie w róci, usunę ła je go num e r z kom órki. Pozw oliła im zabrać dw a zdję cia L ainga, ale poza tym nie m ogła im pom óc . J ack russe ll głośno zaprote stow ał, gdy Robin odsunę ła cie płe kolano, i w szystko w skazyw ało na to, że m a ochotę w yładow ać psią złość na w stającym z fote la S trike ’u. – Prze stań, T igge r – zde ne rw ow ała się L orraine , z trude m zatrzym ując na kanapie w yryw ające go się psa. – Proszę nas nie odprow adzać , trafim y do drzw i – zaw ołała Robin, prze krzykując psa, który szcze kał jak szalony. – Bardzo dzię kuje m y za pom oc! Zostaw ili ją w zagraconym , zadym ionym salonie , z zabandażow aną kostką w górze , praw dopodobnie trochę sm utnie jszą i bardzie j zanie pokojoną niż prze d ich w izytą. Histe ryczne ujadanie psa tow arzyszyło im aż do furtki. – Mogliśm y przynajm nie j zrobić je j he rbatę albo coś – pow ie działa Robin z poczucie m w iny, gdy z pow rote m w sie dli do land rove ra. – Nie m a poję cia, ile m iała szczę ścia, że w yszła z te go cało – pocie szył ją S trike . – Pom yśl o te j bie dne j staruszce – pokazał w stronę Northfie ld – zatłuczone j na śm ie rć dla paru funciaków . – Myślisz, że to L aing? – J asne , że to chole rny L aing – pow ie dział S trike , gdy Robin zapuszczała silnik . – Kie dy rze kom o je j pom agał, prze prow adził re kone sans. Zauw ażyłaś, że m im o ostre go artre tyzm u był w stanie kosić traw niki i m ordow ać staruszki? Robin była głodna i zm ę czona, a od stę chłe go sm rodu papie rosów bolała ją głow a. Potaknę ła i pow ie działa, że tak, chyba zauw ażyła. Rozm ow a z L orraine ją przygnę biła i pe rspe ktyw a nastę pnych dw óch i pół godzin za kółkie m w ydaw ała je j się m ało kusząca. – Może m y już je chać? – spytał S trike , spoglądając na ze gare k . – Obie całe m Elin, że w rócę dziś w ie czore m . – Nie m a spraw y – odrze kła Robin. A je dnak z jakie goś pow odu – m oże prze z bolącą głow ę , m oże na m yśl o sam otne j kobie cie sie dzące j w S um m e rfie ld w śród w spom nie ń o ukochanych osobach, które ją opuściły – poczuła, że z łatw ością m ogłaby się znow u rozpłakać .

29

I Just Like To Be Bad

Ja po prostu lubię być zły

Czasam i trudno m u było prze byw ać z ludźm i uw ażającym i się za je go przyjaciół: z m ę żczyznam i, z którym i się trzym ał, gdy potrze bow ał pie nię dzy. T rudnili się głów nie kradzie żą, a ich rozryw ką było chodze nie na dziw ki w sobotnie w ie czory. L ubili go, uw ażali za kum pla, za kole sia, za rów ne go sobie . Za rów ne go sobie ! W dniu, w którym policja ją znalazła, m arzył tylko o tym , że by być sam i de le ktow ać się donie sie niam i w m e diach. Z przyje m nością czytał artykuły w gaze tach. Czuł dum ę : po raz pie rw szy m ógł zabić w dom ow ym zaciszu, nie m usiał się spie szyć , zorganizow ał w szystko tak, jak chciał. T ak sam o zam ie rzał postąpić z S e kre tarką. Pragnął nacie szyć się nią żyw ą, zanim ją zabije . Frustrow ało go je dynie to, że nigdzie nie w spom niano o listach, które m iały skie row ać uw agę policji na S trike ’a, skłonić ją do prze słuchiw ania te go skurw ie la i w ie rce nia m u dziury w brzuchu, zm ie szać je go nazw isko z błote m i zm usić głupią opinię publiczną do w ysnucia w niosku, że m iał z tym coś w spólne go. W gaze tach były je dnak nie zliczone artykuły na te m at te go, co zrobił, zdję cia m ie szkania, w którym ją załatw ił, w yw iady z tym gogusiow atym policjante m . Zachow ał je w szystkie : były pam iątkam i w takim sam ym stopniu jak kaw ałki je j ciała zabrane do je go pryw atne j kole kcji. Oczyw iście m usiał ukryw ać prze d T ym sw oją dum ę i radość , gdyż T o w ym agało te raz bardzo ostrożne go traktow ania. T o nie było szczę śliw e , o nie . Życie nie układało się tak, jak T o ocze kiw ało, i m usiał udaw ać , że zaje biście

go to obchodzi, że się tym prze jm uje , że je st m iłym face te m , dlate go że T o było przydatne : daw ało m u pie niądze i być m oże w krótce bę dzie m usiało dać także alibi. Nigdy nie w iadom o, kie dy takie jak T o m ogą się przydać . J uż kie dyś o m ało nie w padł. T o było, gdy zabił drugi raz, w Milton Ke yne s. Nie nale ży srać na w łasną w ycie raczkę : tak brzm iała je dna z je go najw ażnie jszych zasad. Nigdy prze dte m ani pote m nie był w Milton Ke yne s i nic go z tym m ie jsce m nie w iązało. Ukradł sam ochód, ale nie z chłopakam i, to była solow a robota. J akiś czas w cze śnie j przygotow ał tre fne tablice re je stracyjne . Późnie j po prostu je ździł, zastanaw iając się , czy m u się poszczę ści. Po pie rw szym m orde rstw ie podjął dw ie nie udane próby: usiłow ał zagadyw ać dzie w czyny w pubach, w klubach, starał się zostać z nim i sam na sam , ale nie szło m u to tak dobrze jak daw nie j. Nie był już taki przystojny, w ie dział o tym , le cz nie chciał popaść w rutynę i m ordow ać prostytute k . J e śli za każdym raze m szukało się takich sam ych, policja w końcu kojarzyła fakty. Raz udało m u się w ytropić w uliczce podchm ie loną dzie w czynę , ale zanim zdążył się gnąć po nóż , pojaw iła się zgraja rozchichotanych dzie ciaków , w ię c się zm ył. Pote m dał sobie spokój ze zw yczajnym podryw anie m . Wie dział, że m usi użyć siły. J e ździł godzinam i, coraz bardzie j sfrustrow any: w Milton Ke yne s nie było ani śladu pote ncjalne j ofiary. Dzie się ć m inut prze d północą już m iał się poddać i w ytropić jakąś dziw kę , le cz nagle zauw ażył tę dzie w czynę . Kłóciła się z chłopakie m na rondzie , na środku drogi: krótkow łosa brune tka w dżinsach. Minął tę parę i przyjrzał je j się w e w ste cznym luste rku. Patrzył, jak w ście kła dzie w czyna odchodzi, odurzona w łasną złością i łzam i rów nie skute cznie jak alkohole m . Rozjuszony m ę żczyzna, które go zostaw iła, krzyknął coś za nią, a pote m w ście kły ruszył w prze ciw ną stronę . Zaw rócił i poje chał w kie runku dzie w czyny. S zła i płakała, w ycie rając oczy rę kaw e m . Opuścił szybę . – Wszystko w porządku, kochanie ? – Odw al się ! Przypie czę tow ała sw ój los, zaszyw ając się w krzakach przy drodze , że by oddalić się od je go w olno jadące go sam ochodu. S to m e trów dale j w yszłaby na dobrze ośw ie tlony odcine k ulicy. Musiał tylko zje chać na pobocze i zaparkow ać . Zanim w ysiadł z sam ochodu, w łożył kom iniarkę i z noże m w rę ce nie spie sznie cofnął się do m ie jsca, gdzie zniknę ła. S łyszał, jak próbuje się w ydostać z gę ste j kę py drze w i krzaków posadzone j tam zgodnie z plane m urbanistów , że by złagodzić kontury sze rokie j, szare j dw upasm ów ki. Nie postaw iono tam żadne j latarni.

Okrążając cie m ne zarośla, był nie w idoczny dla prze je żdżających kie row ców . Kie dy w ydostała się z pow rote m na chodnik, już cze kał, że by przystaw ić je j nóż do gardła i w e pchnąć ją tam z pow rote m . Zanim porzucił ciało, spę dził w krzakach godzinę . Wyrw ał je j kolczyki z uszu, a pote m z zapam ię tanie m m achał noże m , odkraw ając kaw ałe k po kaw ałku. Zacze kał, aż nikt nie bę dzie prze je żdżał, i zdyszany ucie kł z pow rote m do kradzione go sam ochodu, nie zde jm ując kom iniarki. Odje chał, a każda cząste czka je go ciała była upojona i syta, kie sze nie prze siąkły krw ią. Właśnie podniosła się m gła. Poprze dnio w ykorzystał sam ochód z pracy, który nastę pnie dokładnie w yczyścił pod sam ym nose m kole gów . T ym raze m w ątpił, że by kom ukolw ie k udało się usunąć kre w z tych tapice row anych sie dze ń, a w szę dzie było je go DNA . Co m iał zrobić? Nigdy nie był tak bliski paniki. Poje chał w ie le kilom e trów na północ, a pote m porzucił sam ochód na pustym polu dale ko od głów ne j drogi i jakichkolw ie k zabudow ań. T am , trzę sąc się z zim na, zdjął tre fne tablice , zam oczył je dną skarpe tkę w be nzynie z baku, a pote m rzucił ją na zakrw aw ione prze dnie sie dze nie i podpalił. Minę ło dużo czasu, zanim sam ochód porządnie zajął się ognie m . Kilka razy m usiał podsycać płom ie ń, aż w końcu o trze cie j rano, gdy obse rw ow ał to w szystko pod osłoną drze w , auto e ksplodow ało. Pote m ucie kł. Była zim a, tak że przynajm nie j kom iniarka nie w yglądała pode jrzanie . Zagrze bał tre fne tablice re je stracyjne w le sie i popę dził ze spuszczoną głow ą, ściskając w kie sze niach sw oje ce nne pam iątki. Myślał o tym , że by je te ż zakopać , ale nie potrafił się na to zdobyć . Plam y krw i na spodniach pokrył błote m , a na dw orcu nie zdjął kom iniarki. S ie dząc w rogu w agonu, udaw ał pijane go i ludzie trzym ali się od nie go z dale ka: chcąc, że by zostaw iono go w spokoju, m am rotał pod nose m , tw orząc atm osfe rę zagroże nia i szale ństw a, która działała jak kordon. Zanim w rócił do dom u, znale źli je j ciało. Widział to je szcze te j sam e j nocy w te le w izji, je dząc z tacy na kolanach. Znale źli spalony sam ochód, ale tablic nie , a co w ię ce j – to napraw dę dow odziło je go nie byw ałe go szczę ścia, osobliw e go błogosław ie ństw a, jakie dostał od opie kuńcze go kosm osu – chłopaka, z którym się pokłóciła are sztow ano, postaw iono w stan oskarże nia i m im o że dow ody prze ciw ko nie m u były słabe , został skazany! Do dziś na m yśl, że te n palant sie dzi w pace , czasam i głośno się śm iał... T e długie godziny w cie m ności, gdy spotkanie z policją m ogło być fatalne w skutkach, gdy bał się , że poproszą go o opróżnie nie kie sze ni albo że jakiś bystrooki pasaże r zauw aży na nim zaschnię tą kre w , w ie le go je dnak nauczyły. Zaplanuj każdy szcze gół. Nicze go nie zostaw iaj przypadkow i.

Właśnie dlate go m usiał w yskoczyć po m aść Vicks VapoRub. T e raz prze de w szystkim nale żało dopilnow ać , że by now y głupi plan T e go nie kolidow ał z je go plane m .

30

I am gripped, by w hat I cannot tell...

Zaw ładnę ło m ną, ale nie w ie m co [...]

Blue Öyste r Cult , L ips in the H ills

S trike był przyzw yczajony do zm ie nności ce chujące j prow adze nie śle dztw a: gorączkow ych działań prze platanych w ym uszoną bie rnością. Mim o to w czasie w e e ke ndu po w ypraw ie do Barrow , Marke t Harborough i Corby czuł dziw ne napię cie . S topniow e m u ponow ne m u zanurzaniu się w życiu cyw ili, trw ające m u prze z ostatnie dw a lata, tow arzyszyły naciski, prze d którym i w ojsko go chroniło. Przyrodnia siostra L ucy, je dyna z je go rodze ństw a, z którą się w ychow yw ał, zadzw oniła w sobotę z sam e go rana, że by spytać , dlacze go nie odpow ie dział na zaprosze nie na przyję cie urodzinow e sw oje go drugie go siostrze ńca. Wyjaśnił, że w yje chał i nie m iał dostę pu do age ncyjne j skrzynki, le cz ona praw ie go nie słuchała. – J ack uw aża cię za bohate ra, prze cie ż w ie sz – pow ie działa. – Napraw dę chce , że byś przysze dł.

– Wybacz, L ucy – odrze kł S trike . – Nie dam rady. Prze ślę m u pre ze nt . G dyby S trike nadal służył w Wydziale do spraw S pe cjalnych, L ucy nie próbow ałaby szantażu e m ocjonalne go. Łatw o było unikać rodzinnych zobow iązań, podróżując po św ie cie . T raktow ała go w te dy jak nie odłączny e le m e nt olbrzym ie j, nie prze je dnane j w ojskow e j m achiny. G dy uparcie odm aw iał ugię cia się w obliczu odm alow ane go prze z nią obrazu opuszczone go ośm iolatka, na próżno w ypatrujące go w ujka Corm orana przy furtce w ogrodzie , dała za w ygraną i spytała, jak m u idą poszukiw ania człow ie ka, który przysłał m u nogę . T on je j głosu suge row ał, że ode branie takie j prze syłki je st w jakim ś se nsie kom prom itacją. Chcąc jak najszybcie j zakończyć tę rozm ow ę , oznajm ił je j nie zgodnie z praw dą, że całkow icie zdał się na policję . L ubił m łodszą siostrę , le cz z czase m pogodził się z tym , że ich zw iąze k opie ra się praw ie w yłącznie na w spólnych i w duże j m ie rze traum atycznych w spom nie niach. Nigdy nie zw ie rzał się L ucy, chyba że zm uszały go do te go okoliczności, a to z proste go pow odu, że zw ie rze nia zw ykle w yw oływ ały nie pokój albo lę k . L ucy żyła w stanie pe rm ane ntne go rozczarow ania, że w w ie ku trzydzie stu sie dm iu lat je j brat nadal w ystrze ga się te go w szystkie go, co było je j zdanie m nie zbę dne , że by go uszczę śliw ić: pracy w stałych godzinach, pie nię dzy, żony i dzie ci. S trike , zadow olony, że się je j pozbył, zaparzył sobie trze ci kube k he rbaty te go ranka i położył się na łóżku obok ste rty gaze t . W kilku z nich było zdję cie ZAMORDOWANEJ KELS EY PLAT T w granatow ym szkolnym m undurku i z uśm ie chnię tą, nie ładną, pryszczatą tw arzą. W sam ych bokse rkach, z w łochatym brzuche m , bynajm nie j nie pom nie jszonym w skute k nape łniania go prze z ostatnie dw a tygodnie licznym i daniam i na w ynos i batonikam i, schrupał opakow anie półsłodkich he rbatników , prze glądając kilka artykułów , le cz nie dow ie dział się z nich nicze go now e go, w ię c skupił się na zapow ie dzi zaplanow ane go na nastę pny dzie ń m e czu Arse nalu z L ive rpoole m . G dy czytał, zadzw oniła kom órka. Nie zdaw ał sobie spraw y, jak bardzo je st spię ty: zare agow ał tak błyskaw icznie , że zaskoczył Wardle ’a. – Nie ch m nie diabli, szybki je ste ś. S ie działe ś na te le fonie ? – Co now e go? – Byliśm y u siostry Ke lse y. Ma na im ię Haze l, je st pie lę gniarką. Przyglądam y się najbliższe m u otocze niu ofiary, prze szukaliśm y je j pokój i zabe zpie czyliśm y laptopa. Korzystała z inte rne tu, udzie lała się na jakim ś forum dla ludzi, którzy chcą sobie odrąbać kaw ałe k ciała, i pytała tam o cie bie . S trike podrapał się po gę stych, krę conych w łosach i słuchał dale j, w patrzony w sufit .

– Mam y dane dw óch osób, z którym i re gularnie rozm aw iała na tym forum . W ponie działe k pow inie ne m dostać ich zdję cia. G dzie bę dzie sz? – T u, w age ncji. – Partne r je j siostry, były strażak, m ów i, że Ke lse y ciągle go pytała o ludzi uw ię zionych w budynkach, o w ypadki sam ochodow e i te go typu rze czy. Napraw dę chciała się pozbyć te j nogi. – J e zu – m ruknął S trike . G dy Wardle się rozłączył, S trike poczuł, że nie je st w stanie się skupić na zakulisow ych prze tasow aniach na stadionie Em irate s. Kilka m inut późnie j prze stał udaw ać , że pochłania go los kadry kie row nicze j Arsè ne ’a We nge ra i w rócił do gapie nia się na pę knię cia na suficie , w zam yśle niu be z końca obracając w dłoni kom órkę . Wiadom ość , że noga nie nale żała do Brittany Brockbank, w yw ołała tak w ie lką ulgę , że S trike pośw ię cił ofie rze m nie j uw agi niż zw ykle . T e raz po raz pie rw szy zastanow ił się nad Ke lse y i je j liste m , które go nie chciało m u się prze czytać . Myśl, że ktokolw ie k m oże dążyć do am putacji, w ydaw ała m u się odrażająca. Raz po raz obracał kom órkę w dłoni, sze re gując w szystko, co w ie dział o Ke lse y, i próbując zbudow ać je j m e ntalny obraz z nazw iska oraz litości pom ie szane j z nie sm akie m . Miała sze snaście lat , słabo dogadyw ała się z siostrą, uczyła się na prze dszkolankę ... S trike się gnął po note s i zaczął pisać: „Chłopak ze szkoły?”, „Nauczycie l?”. Wypytyw ała o S trike ’a w inte rne cie . Dlacze go? S kąd je j przyszło do głow y, że sam am putow ał sobie nogę ? A m oże w ym yśliła to na podstaw ie prasow ych donie sie ń na je go te m at? „Choroba psychiczna?”, „Fantastka?” – pisał. Wardle już prze glądał je j inte rne tow e kontakty. S trike prze stał pisać , przypom inając sobie zdję cie pucołow ate j tw arzy Ke lse y w zam rażarce , spoglądające j na nie go zam rożonym i oczam i. Dzie cię ca krągłość . Od początku m yślał, że w ygląda na o w ie le m nie j niż dw adzie ścia czte ry lata. Praw dę m ów iąc, w yglądała m łodo naw e t jak na sze snastolatkę . Wypuścił ołów e k z dłoni i dale j obracał kom órkę w le w e j rę ce , m yśląc ... Czy Brockbank był „praw dziw ym ” pe dofile m – jak to ujął pe w ie n psycholog , które go S trike poznał przy okazji inne j spraw y o gw ałt w w ojsku – czy tylko m ę żczyzną, które go podnie cały dzie ci? A m oże był jakim ś innym rodzaje m brutala, m ę żczyzną krzyw dzącym m ałe dzie w czynki tylko dlate go, że były dostę pne i najłatw ie j m ógł je zastraszyć , zm uszając do m ilcze nia, le cz je śli trafiła m u się inna łatw a ofiara, prze jaw iał sze rsze se ksualne zainte re sow ania? Krótko m ów iąc, czy dzie cinnie w yglądająca sze snastolatka była za stara, że by podnie cić Brockbanka, czy te ż zgw ałciłby każdą łatw ą

do ucisze nia kobie tę , gdyby m u się naw inę ła? Kie dyś S trike m iał do czynie nia z dzie w ię tnastole tnim żołnie rze m , który próbow ał zgw ałcić sze śćdzie się ciosie dm iolatkę . S e ksualna brutalność nie których m ę żczyzn potrze bow ała je dynie okazji. S trike nie zadzw onił je szcze pod num e r Brockbanka, który dostał od Ingrid. J e go cie m ne oczy pobie gły w stronę m alutkie go okna, za którym było w idać słabo rozśw ie tlone słońce m nie bo. Może pow inie n był prze kazać num e r Brockbanka Wardle ’ow i. Może pow inie n to zrobić natychm iast ... Ale gdy zaczął prze w ijać listę kontaktów , dopadły go w ątpliw ości. Co do te j pory w skórał, dzie ląc się z Wardle ’e m sw oim i przypuszcze niam i? Nic . Policjant był zaję ty w ce ntrum dow odze nia, gdzie be z w ątpie nia prze sie w ał inform acje pochłonię ty w łasnym i hipote zam i, a hipote zom S trike ’a – co pryw atny de te ktyw zdążył zauw ażyć – daw ał nie w ię ce j w iary, niż pom ysłom każde go, kto m iał prze czucia, ale nie dow ody. T o, że Wardle , dysponując w szystkim i policyjnym i środkam i, nie znalazł je szcze Brockbanka, L ainga ani Whittake ra, w skazyw ało, że nie przyw iązuje do tych tropów duże j w agi. Nie , je śli S trike chciał znale źć Brockbanka, be z w ątpie nia pow inie n trzym ać się m istyfikacji w ym yślone j prze z Robin: praw niczki chcące j zape w nić byłe m u m ajorow i odszkodow anie . Łatw a do zw e ryfikow ania historia spotkania z je go siostrą w Barrow m ogła okazać się przydatna. W zasadzie , pom yślał S trike , siadając na łóżku, nie złym pom ysłe m byłoby zadzw onie nie do Robin już te raz i danie je j num e ru do Brockbanka. Wie dział, że je st sam a w m ie szkaniu w Ealing , a Matthe w w yje chał do Masham . Mógł do nie j zadzw onić i... „O nie , naw e t o tym nie m yśl, ty głupi zasrańcu”. W głow ie zakw itł m u obraz je go i Robin w T otte nham , obraz, do które go m ógł doprow adzić te n te le fon. Obydw oje nie m ie li nic do roboty. Porozm aw ialiby o spraw ie przy odrobinie alkoholu... „W sobotę w ie czore m ? Puknij się ”. S trike gw ałtow nie w stał, jakby le że nie na łóżku zaczę ło m u spraw iać ból. Ubrał się i posze dł do supe rm arke tu. Wracając na De nm ark S tre e t z w ypchanym i re klam ów kam i, odniósł w raże nie , że m ignął m u tajniak od Wardle ’a przysłany po to, że by m ie ć oko na postaw nych m ę żczyzn w czapkach. Młody face t w ocie plane j kurtce był supe rczujny, je go w zrok odrobinę za długo spoczyw ał na de te ktyw ie , gdy te n prze chodził, kołysząc zakupam i. Znacznie późnie j, kie dy S trike zjadł już sam otnie w ie czorny posiłe k w sw oim m ie szkaniu, zadzw oniła Elin. J ak zw ykle spotkanie w sobotni w ie czór nie w chodziło w rachubę . G dy rozm aw iali, słyszał w tle je j baw iącą

się córe czkę . J uż w cze śnie j um ów ili się na kolację w nie dzie lę , le cz zadzw oniła, że by spytać , czy nie m iałby ochoty spotkać się z nią w cze śnie j. J e j m ąż chciał za w sze lką ce nę prze forsow ać sprze daż w artościow e go m ie szkania w Clare nce T e rrace , w ię c zaczę ła się rozglądać za now ym lokum . – Chciałbyś ze m ną obe jrze ć now e m ie szkanie ? – spytała. – J utro o drugie j je ste m um ów iona w lokalu pokazow ym . Wie dział, albo w ydaw ało m u się , że w ie , iż to zaprosze nie nie w ynika z żadne j żarliw e j nadzie i, że pe w ne go dnia zam ie szkają tam raze m – spotykali się dopie ro od trze ch m ie się cy – le cz stąd, że Elin w m iarę m ożliw ości zaw sze w olała być w czyim ś tow arzystw ie . J e j w ize rune k kobie ty chłodne j i sam ow ystarczalne j był m ylący. Pe w nie nigdy by się nie poznali, gdyby nie to, że w olała pójść na im pre zę pe łną nie znanych kole gów i przyjaciół brata, niż spę dzić kilka godzin w sam otności. Oczyw iście nie było w tym nic złe go, nie m a prze cie ż nic złe go w byciu tow arzyskim , tylko że S trike już od roku organizow ał sobie życie tak, jak m u pasow ało, i trudno było ze rw ać z tym przyzw yczaje nie m . – Nie m ogę – pow ie dział. – Przykro m i. Do trze cie j m am robotę . S kłam ał prze konująco. Przyję ła to stosunkow o dobrze . Ustalili, że zgodnie z w cze śnie jszym plane m spotkają się w bistro w nie dzie lę w ie czore m , a to oznaczało, że bę dzie m ógł spokojnie obe jrze ć m e cz Arse nalu z L ive rpoole m . G dy się rozłączył, je szcze raz pom yślał o Robin, sie dzące j sam otnie w m ie szkaniu, które dzie liła z Matthe w . S ię gając po papie rosa, w łączył te le w izor i w cie m ności ponow nie opadł na poduszki.

Robin m iała dziw ny w e e ke nd. Postanow iła nie w padać w przygnę bie nie tylko dlate go, że była sam a, a S trike posze dł do Elin (dlacze go w ogóle o tym pom yślała? Oczyw iście , że do nie j posze dł, prze cie ż był w e e ke nd i to, jak go spę dzał, nie pow inno było je j inte re sow ać). Posie działa kilka godzin przy laptopie , uparcie drążąc je dną ze sw oich starych hipote z, oraz drugą – now ą. W sobotę późnym w ie czore m dokonała w inte rne cie odkrycia, po którym trzy razy podskoczyła zw ycię sko w m ale ńkim salonie i o m ało nie zadzw oniła do S trike ’a, że by m u o tym pow ie dzie ć . Dopie ro po kilku m inutach, w czasie których w aliło je j se rce i przyspie szył odde ch, zdołała się uspokoić i prze konać sam ą sie bie , że le pie j zacze kać z w ie ściam i do ponie działku. Uznała, że prze kazanie m u ich osobiście da je j o w ie le w ię kszą satysfakcję . Wie dząc, że Robin je st sam a, je j m atka zadzw oniła do nie j dw a razy i dopytyw ała się , kie dy m oże przyje chać do L ondynu. – Nie w ie m , m am o, je szcze nie te raz – w e stchnę ła Robin w nie dzie lę

rano. S ie działa w piżam ie na kanapie , znow u z otw artym laptope m , i próbow ała ciągnąć inte rne tow ą rozm ow ę z członkie m społe czności BIID, który podpisyw ał się jako <<Δē vōŧė ė >> [18] . Ode brała te le fon od m atki tylko dlate go, że się bała, iż zignorow anie połącze nia m oże się skończyć nie zapow ie dzianą w izytą.

<<Δēvōŧėė>>: gdzie chcesz się przeciąć? TransHopeful: w połowie uda <<Δēvōŧėė>>: obie nogi?

– Może jutro? – spytała L inda. – Nie – odparła natychm iast Robin. Podobnie jak S trike , skłam ała gładko i prze konująco. – T e raz nad czym ś pracuję . L e pie j bę dzie w przyszłym tygodniu.

TransHopeful: Tak, obie. Znasz kogoś, kto to zrobił? <<Δēvōŧėė>>: Nie mogę podać tej info na forum. Gdzie mieszkasz?

– Nie w idziałam się z nim – pow ie działa L inda. – Robin, pisze sz na kom pute rze ? – Nie . – Robin skłam ała je szcze raz z palcam i zastygłym i nad klaw iaturą. – Z kim się nie w idziałaś? – J ak to z kim ? Z Matthe w ! – A . No cóż , nie spodzie w ałam się , że do w as w padnie . S tarała się pisać cisze j.

TransHopeful: W Londynie. <<Δēvōŧėė>>: Ja też. Prześlesz mi zdjęcie?

– Byliście na im pre zie u pana Cunliffe ’a? – spytała, próbując zagłuszyć odgłos stukania w klaw isze . – Oczyw iście , że nie ! – pow ie działa L inda. – Daj m i znać , który dzie ń w przyszłym tygodniu bę dzie ci najbardzie j odpow iadał, a kupię sobie bile t . Zbliża się Wie lkanoc, bę dzie tłok .

Robin się zgodziła, odw zaje m niła czułe poże gnanie L indy i całą uw agę skupiła na <<Δē vōŧė ė >>. Nie ste ty, gdy odm ów iła prze słania m u albo je j (była praw ie pe w na, że to m ę żczyzna) zdję cia, <<Δē vōŧė ė >> stracił zainte re sow anie ich rozm ow ą na forum i zam ilkł.

Myślała, że Matthe w w róci w nie dzie lę w ie czore m , ale się nie pojaw ił. G dy o ósm e j spojrzała na kale ndarz w kuchni, przypom niała sobie , że od daw na zam ie rzał w ziąć w olny ponie działe k . Pe w nie naw e t sam a się na to zgodziła, kie dy robili plany na te n w e e ke nd, i pow ie działa Matthe w , że te ż poprosi S trike ’a o w olny dzie ń. Całe szczę ście , że się rozstali, pocie szyła się : uniknę ła kole jne j kłótni o godziny pracy. Późnie j je dnak płakała, sam a w sypialni pe łne j re liktów ich w spólne j prze szłości, takich jak: pluszow y słoń, podarow any je j na ich pie rw sze w ale ntynki – w tam tych czasach Matt nie był taki w yrobiony; pam ię tała, jaki zrobił się cze rw ony, gdy w rę czał je j te n pre ze nt – i szkatułka na biżute rię , otrzym ana od nie go na dw udzie ste pie rw sze urodziny. Do te go liczne zdję cia, na których uśm ie chali się podczas w akacji w G re cji i Hiszpanii oraz stali w ystroje ni na ślubie je go siostry. Najw ię ksze zdję cie ze w szystkich ukazyw ało ich ram ię w ram ię w dniu je go ukończe nia studiów . Miał na sobie togę , a Robin stała obok w le tnie j sukie nce i rozprom ie niona św ię tow ała osiągnię cie , z które go ją obrabow ał człow ie k w m asce goryla.

31

Nighttim e flow ers, evening roses, Bless this garden that never closes.

Nocne kw iaty, w ie czorne róże , Błogosław ione go ogrodu nie zam ykają stróże .

Blue Öyste r Cult , T enderloin

Nastę pne go dnia w spaniały w iose nny porane k, który pow itał Robin po w yjściu z m ie szkania, popraw ił je j hum or. Nie zapom inała o ostrożności, jadąc m e tre m w stronę T otte nham Court Road, ale nigdzie nie zauw ażyła rosłe go m ę żczyzny w czapce . Podczas poranne j podróży do pracy w padło je j natom iast w oko rosnące pode kscytow anie dzie nnikarzy króle w skim ślube m . Kate Middle ton była na pie rw sze j stronie chyba w szystkich gaze t czytanych prze z pasaże rów m e tra. Robin znow u dotkliw ie odczuła to puste , w rażliw e m ie jsce na trze cim palcu, gdzie prze z ponad rok tkw ił pie rścione k zarę czynow y. Ponie w aż je dnak nie m ogła się docze kać , kie dy podzie li się ze S trikie m w ynikam i sw oje go sam odzie lne go śle dztw a, postanow iła nie popadać w przygnę bie nie . L e dw ie w yszła ze stacji T otte nham Court Road, usłyszała, jak jakiś m ę żczyzna w oła ją po im ie niu. Prze z ułam e k se kundy bała się , że Matthe w przygotow ał na nią zasadzkę , le cz po chw ili zobaczyła S trike ’a prze pychające go się prze z tłum z ple cakie m na ram ie niu. Dom yśliła się , że noc spę dził z Elin. – ...dobry. J ak ci m inął w e e ke nd? – spytał. Zanim zdążyła odpow ie dzie ć ,

dodał: – Nie . Prze praszam . T o jasne , że był do dupy. – Na szczę ście nie cały – pow ie działa Robin, gdy jak zw ykle om ijali prze szkody w postaci barie re k i dziur w drodze . – Co m asz? – spytał głośno S trike , prze krzykując nie ustanny w arkot . – S łucham ? – zaw ołała. – Cze go. S ię . Dow ie działaś? – S kąd w ie sz, że cze goś się dow ie działam ? – Masz tę m inę – w yjaśnił. – T ę , którą robisz, kie dy bardzo chce sz m i o czym ś pow ie dzie ć . Uśm ie chnę ła się . – Że by ci pokazać , potrze buję kom pute ra. S krę cili za rogie m w De nm ark S tre e t . Prze d drzw iam i age ncji stał ubrany na czarno człow ie k z bukie te m cze rw onych róż . – O, na litość boską... – w e stchnę ła Robin. Nagły strach ustąpił: w cze śnie j je j um ysł w ykasow ał na chw ilę narę cze kw iatów i w idziała je dynie m ę żczyznę w cze rni – ale to oczyw iście nie był kurie r. T o – zobaczyła, gdy do nie go pode szli – był m łody chłopak z długim i w łosam i, dostaw ca z Inte rflory, w dodatku be z kasku. S trike w ątpił, czy chłopak kie dykolw ie k w rę czał pię ćdzie siąt cze rw onych róż m nie j ucie szone j odbiorczyni. – Ojcie c go do te go nam ów ił – m ruknę ła posę pnie Robin, gdy S trike otw orzył prze d nią drzw i i w cisnę ła się do środka, nie zbyt de likatnie obchodząc się z drżącą kw ie cistą aranżacją. – Na pe w no pow ie dział: „Wszystkie kobie ty uw ie lbiają róże ”. Nicze go w ię ce j nie potrze ba: w ystarczy pę k chole rnych kw iatów . S trike sze dł za nią po m e talow ych schodach. Był rozbaw iony, le cz starał się te go nie okazyw ać . Otw orzył drzw i do age ncji, a Robin pode szła do sw oje go biurka i be zce re m onialnie rzuciła na nie kw iaty, które zadrżały w prze w iązane j w stążką plastikow e j tore bce z zie lonkaw ą w odą. Dołączono do nich liścik . Nie chciała go otw ie rać w obe cności S trike ’a. – No w ię c? – spytał, w ie szając ple cak na kołku obok drzw i. – Cze go się dow ie działaś? Zanim zdążyła się ode zw ać , rozle gło się pukanie do drzw i. Za m le czną szybą rysow ała się w yraźnie sylw e tka Wardle ’a: je go falujące w łosy, skórzana kurtka. – Byłe m w okolicy. Nie przysze dłe m za w cze śnie , praw da? Wpuścił m nie jakiś gościu. Wzrok Wardle ’a natychm iast pow ę drow ał w stronę róż na biurku Robin. – Urodziny?

– Nie – odparła szorstko. – Kaw y? – J a się tym zajm ę – pow ie dział S trike , podchodząc do czajnika i nie prze stając m ów ić do Robin. – Wardle przysze dł nam coś pokazać . Robin poczuła rozczarow anie : czyżby policjant m iał ją uprze dzić? Dlacze go nie zadzw oniła do S trike ’a w sobotę w ie czore m , kie dy dokonała sw oje go odkrycia? Wardle usiadł na kanapie obite j sztuczną skórą, która zaw sze w ydaw ała donośne , pie rdzące odgłosy, gdy siadała na nie j nie co cię ższa osoba. Wyraźnie zaskoczony policjant ostrożnie zm ie nił pozycję i otw orzył jakąś te czkę . – Okazuje się , że Ke lse y udzie lała się na stronie dla ludzi zam ie rzających pozbyć się kończyn – pow ie dział do Robin. Robin usiadła tam gdzie zw ykle , przy biurku. Róże zasłaniały je j w idok na policjanta. Wzię ła je znie cie rpliw iona i położyła na podłodze obok . – Wspom niała o S trike ’u – ciągnął Wardle . – Pytała, czy ktoś coś o nim słyszał. – Podpisyw ała się jako Nie m am gdzie się zw rócić? – ode zw ała się Robin, starając się m ów ić zw yczajnym tone m . Wardle spojrzał na nią zdum iony, a S trike odw rócił się z łyże czką do kaw y zastygłą w pow ie trzu. – No, tak – przyznał policjant , gapiąc się na nią. – Do diabła, skąd o tym w ie sz? – Znalazłam to forum w ubie gły w e e ke nd – w yjaśniła Robin. – Pom yślałam , że Nie m am gdzie się zw rócić to m oże być dzie w czyna, która napisała list . – J e zu – pow ie dział Wardle , prze nosząc w zrok z Robin na S trike ’a. – Pow inniśm y zaproponow ać je j pracę . – Ona już m a pracę – odparł S trike . – Mów dale j. Ke lse y pisała... – No tak, w końcu w ym ie niła się adre sam i m e jlow ym i z dw ie m a osobam i. T o nic w ie lkie go, ale próbuje m y ustalić , czy faktycznie się spotkali. W Praw dziw ym Św ie cie – dodał Wardle . S trike pom yślał, że to dziw ne : okre śle nie – tak popularne w dzie ciństw ie , gdy chciało się odróżnić św iat fantazji i zabaw y od nudne go św iata dorosłych i faktów – te raz oznaczało życie poza inte rne te m . Podał Wardle ’ow i i Robin kaw ę , a pote m posze dł do sw oje go gabine tu po krze sło, w olał nie dzie lić z kom isarze m pie rdzące j kanapy. G dy w rócił, Wardle pokazyw ał Robin w ydruki e kranu z profilów dw óch osób na Face booku. Uw ażnie je obe jrzała, po czym podała S trike ’ow i. Na je dnym była m łoda przysadzista kobie ta o okrągłe j, blade j tw arzy, z czarnym bobe m i w okularach. Na drugim jasnow łosy dw udzie stoparolate k z asym e trycznym i oczam i.

– Ona pisze bloga o byciu „transable de m ”, cokolw ie k to, kurw a, znaczy, a on prosi na w szystkich forach o pom oc w odrąbaniu sobie kaw ałków ciała. J e śli chce cie znać m oją opinię , obydw oje m ają pow ażne proble m y. Rozpoznaje cie które ś z nich? S trike prze cząco pokrę cił głow ą, Robin te ż . Wardle w e stchnął i zabrał zdję cia z pow rote m . – T ak przypuszczałe m . – Co z innym i m ę żczyznam i, z którym i się zadaw ała? J acyś kole dzy albo nauczycie le ze szkoły? – zainte re sow ał się S trike , m yśląc o pytaniach, które przyszły m u do głow y w sobotę . – J e j siostra tw ie rdzi, że Ke lse y m iała jakie goś taje m nicze go chłopaka, które go nigdy je j nie prze dstaw iła. Haze l w ątpi w je go istnie nie . Rozm aw ialiśm y z dw ie m a przyjaciółkam i Ke lse y ze szkoły i żadna z nich nigdy nie w idziała je j chłopaka, ale je szcze nad tym pracuje m y. A skoro m ow a o Haze l – ciągnął Wardle , po czym się gnął po kaw ę i zanim pow ie dział coś w ię ce j, upił łyk – obie całe m , że prze każę ci w iadom ość . Chciałaby się z tobą spotkać . – Ze m ną? – zdziw ił się S trike . – Dlacze go? – Nie w ie m – odrze kł Wardle . – Chyba chce się prze d w szystkim i uspraw ie dliw ić . J e st w fatalnym stanie . – Chce się uspraw ie dliw ić? – Ma poczucie w iny, bo traktow ała tę spraw ę z nogą jak jakie ś dziw actw o i próbę zw róce nia na sie bie uw agi, a te raz czuje , że to dlate go Ke lse y szukała pom ocy u kogoś inne go. – Wie , że nie odpisałe m na te n list? Że nigdy nie m iałe m z Ke lse y żadne go kontaktu? – T ak, tak, w yjaśniłe m je j to. Mim o w szystko chce z tobą porozm aw iać . Nie w ie m , o co je j chodzi – pow ie dział le kko znie cie rpliw iony Wardle – ale to tobie prze słano nogę je j siostry. Wie sz, jacy są ludzie w szoku. Poza tym je ste ś Corm orane m S trikie m , praw da? – dodał Wardle z nutą rozdrażnie nia w głosie . – Pe w nie m yśli, że Cudow ny Chłopie c rozw iąże spraw ę , skoro policja się guzdrze . Robin i S trike pow strzym ali się od porozum ie w aw czych spojrze ń, a naburm uszony Wardle m ów ił dale j: – Mogliśm y le pie j potraktow ać tę Haze l. Nasi ludzie trochę za ostro prze słuchiw ali je j partne ra. T o ją do nas znie chę ciło. Może pom yślała, że dobrze byłoby cię m ie ć po sw oje j stronie : de te ktyw a, który już kie dyś uratow ał prze d pudłe m je dno nie w iniątko. S trike postanow ił zignorow ać pobrzm ie w ającą w tym urazę .

– Oczyw iście m usie liśm y prze słuchać gościa, który z nią m ie szka – dodał Wardle na użyte k Robin. – Rutynow a spraw a. – T ak – pow ie działa Robin. – Oczyw iście . – Oprócz partne ra siostry i te go rze kom e go chłopaka nie było w je j życiu innych m ę żczyzn? – spytał S trike . – Chodziła do psychologa, chude go czarne go face ta po pię ćdzie siątce , który w czasie je j śm ie rci był u rodziny w Bristolu. J e st je szcze opie kun parafialne j grupy m łodzie ży, nie jaki Darre ll – w yliczał Wardle . – G rubas w ogrodniczkach. Prze z całe prze słuchanie płakał jak bóbr. W nie dzie lę był w koście le i zachow yw ał się , jak nale ży. Poza tym nie m a żadne go alibi, które m ożna by spraw dzić , ale jakoś go sobie nie w yobrażam z tasakie m . O nikim w ię ce j nie w ie m y. W je j klasie były praw ie sam e dzie w czyny. – A w te j parafialne j grupie m łodzie ży? – T e ż praw ie sam e dzie w czyny. Najstarszy chłopak m a czte rnaście lat . – J ak policja zapatruje się na m oje spotkanie z Haze l? – spytał S trike . – Nie m oże m y ci te go zabronić – pow ie dział Wardle , w zruszając ram ionam i – pod w arunkie m że prze każe sz nam w szystkie użyte czne inform acje , ale w ątpię , że byś znalazł coś w ię ce j. Wszystkich prze słuchaliśm y, prze szukaliśm y pokój Ke lse y, m am y je j laptopa i idę o zakład, że żadna z osób, z którym i rozm aw ialiśm y, nic nie w ie . Wszyscy m yśle li, że poje chała na szkolne praktyki. Wardle podzię kow ał za kaw ę , szcze gólnie cie pło uśm ie chnął się do Robin, cze go praw ie w ogóle nie odw zaje m niła, i w ysze dł. – Ani słow a na te m at Brockbanka, L ainga albo Whittake ra – m ruknął S trike , gdy ucichły brzę kliw e odgłosy kroków na klatce schodow e j. – Nigdy nie w spom inałaś, że szpe rałaś w ne cie – dodał. – Nie m iałam dow odu, że to ta dzie w czyna, która napisała list – pow ie działa Robin – ale rze czyw iście pom yślałam , że Ke lse y m ogła szukać pom ocy w sie ci. S trike podźw ignął się na nogi, w ziął kube k z je j biurka, a gdy już zm ie rzał w stronę drzw i, spytała z oburze nie m : – Nie inte re suje cię , co zam ie rzałam pow ie dzie ć? Odw rócił się zaskoczony. – T o nie było to? – Nie ! – No w ię c? – Chyba znalazłam Donalda L ainga. S trike nie ode zw ał się i tylko stał ze skonste rnow aną m iną, trzym ając kubki w obu dłoniach.

– Znalazłaś...? J ak? Robin odw róciła się do kom pute ra, skinę ła do S trike ’a, że by podsze dł, i zaczę ła pisać . Przysunął się i spoglądał je j prze z ram ię . – Najpie rw – zaczę ła – przypom niałam sobie o łuszczycow ym zapale niu staw ów . Pote m ... S pójrz . Otw orzyła stronę charytatyw ne j organizacji J ustG iving. Z m ałe go zdję cia u góry spoglądał nachm urzony m ę żczyzna. – Nie ch m nie szlag , to on! – pow ie dział S trike tak głośno, że Robin le kko podskoczyła. Postaw ił kubki i przysunął krze sło zza biurka, że by spojrze ć na m onitor. Robiąc to, prze w rócił róże . – Chole ra... prze praszam ... – T o nic – uspokoiła go Robin. – S iadaj, ja posprzątam . Ustąpiła m u m ie jsca i S trike usiadł na obrotow ym krze śle . Zdję cie było m ałe i S trike pow ię kszył je kliknię cie m . S zkot stał na czym ś, co w yglądało na m ały balkon z balustradą z grube go, zie lonkaw e go szkła. Nie uśm ie chał się i praw ą rę ką opie rał się na kuli. Nadal rzucały się w oczy je go niskie czoło i krótkie , szcze ciniaste w łosy, które je dnak pocie m niały z w ie kie m i nie były już rude jak lisie futro. S tarannie się ogolił, je go skórę znaczyły blizny po ospie . Miał m nie j spuchnię tą tw arz niż na zdję ciu L orraine , le cz przybrał na w adze od czasów , gdy był um ię śniony jak m arm urow y pom nik Atlasa i ugryzł S trike ’a w tw arz na ringu bokse rskim . Miał na sobie żółtą koszulkę , a na praw ym prze dram ie niu w idniała w ytatuow ana róża, którą je dnak zm odyfikow ał: te raz prze bijał ją sztyle t , a krople krw i kapały z kw iatu na nadgarste k . Za stojącym na balkonie L aingie m w idać było zam azany, nie re gularny w zór z czarnych i sre brnych okie n. Podał praw dziw e nazw isko:

Prośba D onalda L ainga o w sparcie Jestem brytyjskim w eteranem i cierpię na łusz cz ycow e z apalenie staw ów . Z bieram pieniądz e dla organiz acji Arthritis Research. Prosz ę, w płacajcie, ile m ożecie.

J e go strona istniała od trze ch m ie się cy. Ze brał ze ro proce nt z tysiąca funtów , na które liczył. – Żadnych bzde tów na te m at te go, że cokolw ie k zrobi za te pie niądze – zauw ażył S trike . – T ylko „dajcie m i”. – Nie „m i” – popraw iła go Robin z podłogi, gdzie papie row ym

rę cznikie m w ycie rała rozlaną w odę z kw iatów . – Chce prze kazać pie niądze na ce le dobroczynne . – T ak tw ie rdzi. S trike w ytę żał w zrok, przyglądając się nie re gularne m u w zorow i za ple cam i L ainga. – Przypom ina ci to coś? T e okna w tle ? – Na początku pom yślałam o G he rkinie – odrze kła Robin, w yrzucając nasiąknię te w odą rę czniki do kosza i w stając z podłogi – ale układ okie n je st inny. – Nie m a żadnych inform acji na te m at te go, gdzie m ie szka – zauw ażył S trike , klikając w szę dzie , gdzie się dało, że by spraw dzić , jakie je szcze inform acje m oże kryć ta strona. – Na pe w no podał J ustG iving sw oje dane . – Z jakie goś pow odu nikt nie przypuszcza, że źli ludzie te ż m ogą zachorow ać – pow ie działa Robin. S pojrzała na ze gare k . – Za pię tnaście m inut pow innam śle dzić Platynę . L e pie j już pójdę . – No – m ruknął S trike , nadal w patrzony w zdję cie L ainga. – Bądźm y w kontakcie i... A , zapom niałe m : m uszę cię o coś prosić . – Wyjął kom órkę z kie sze ni. – Brockbank . – Wię c je dnak nadal m yślisz, że to m oże być on? – spytała Robin, na chw ilę prze stając w kładać kurtkę . – Nie w ykluczone . Chcę , że byś do nie go zadzw oniła i pociągnę ła w ąte k Ve ne tii Hall, praw niczki od odszkodow ań za uszkodze nie ciała. – Aha. Nie m a spraw y – pow ie działa Robin, w yjm ując w łasną kom órkę , że by zapisać num e r, który je j pokazał, le cz pod pow łoką rze czow ości rozpie rała ją radość . S am a w ym yśliła Ve ne tię , to była je j kre acja, a te raz S trike opie rał na tym całe dochodze nie . Dopie ro w połow ie skąpane j w słońcu De nm ark S tre e t przypom niała sobie , że do sponie w ie ranych róż dołączono liścik i że zostaw iła go w age ncji, nie czytając .

32

What’s that in the corner? It’s too dark to see.

Co je st w tym kącie ? Zbyt cie m no, że by dojrze ć .

Blue Öyste r Cult , After D ark

Robin, którą prze z cały dzie ń otaczały uliczny hałas i donośne głosy, nie m iała okazji, że by zadzw onić do Noe la Brockbanka w cze śnie j niż o piąte j po południu. J ak zw ykle zacze kała, aż Platyna pójdzie do pracy, po czym w e szła do japońskie j re stauracji obok klubu ze striptize m i zaniosła zie loną he rbatę do stolika w cichym kącie . T am odcze kała pię ć m inut , chcąc się upe w nić , że w sze lkie odgłosy w tle , jakie usłyszy Brockbank, m ogą się kojarzyć z gw arną kance larią przy głów ne j ulicy, i z łom oczącym se rce m w ybrała num e r. Nadal był aktyw ny. Robin prze z dw adzie ścia se kund w słuchiw ała się w sygnał, a pote m , akurat w chw ili, gdy uznała, że nikt nie odbie rze , ktoś to zrobił. W słuchaw ce rozle gł się bardzo cię żki, chrapliw y odde ch. Robin znie ruchom iała z kom órką przyciśnię tą do ucha. Pote m le kko podskoczyła, gdy piskliw y dzie cię cy głos zaw ołał: – HALO! – Halo? – pow ie działa ostrożnie . W tle ode zw ał się stłum iony kobie cy głos: – Co tam m asz, Zahara? Rozle gło się szuranie , a pote m znacznie głośnie jsze : – T o Noe la, szukał... Na linii zapadła cisza. Robin pow oli opuściła kom órkę , nadal w aliło je j se rce . Wyobraziła sobie le pki palusze k, który przypadkie m prze rw ał połącze nie . T e le fon zaczął w ibrow ać w je j dłoni: ktoś oddzw aniał z num e ru

Brockbanka. Wzię ła głę boki odde ch, że by się uspokoić , i ode brała. – Ve ne tia Hall, słucham . – Co? – pow ie dział kobie cy głos. – Mów i Ve ne tia Hall... Z Hardacre and Hall – odrze kła Robin. – Co? – pow tórzyła kobie ta. – T o pani prze d chw ilą dzw oniła? Mów iła z londyńskim akce nte m . Robin zaschło w ustach. – T ak, to ja – pow ie działa Robin alias Ve ne tia. – S zukam pana Noe la Brockbanka. – Dlacze go? Po le dw ie zauw ażalnym w ahaniu Robin odparła: – Czy m ogę spytać , z kim rozm aw iam ? – Po co? – Kobie ta w ydaw ała się coraz bardzie j agre syw na. – Kim pani je st? – Nazyw am się Ve ne tia Hall i je ste m praw niczką spe cjalizującą się w odszkodow aniach za uszkodze nie ciała. Przy sąsie dnim stoliku usiadła jakaś para i zaczę ła głośno m ów ić po w łosku. – Co? – spytała po raz kole jny kobie ta na drugim końcu linii. Prze klinając w duchu sąsiadów , Robin zaczę ła m ów ić głośnie j i prze dstaw iła tę sam ą historyjkę , którą opow ie działa Holly w Barrow . – Pie niądze dla nie go? – spytała nie znana kobie ta z nie co m nie jszą w rogością. – T ak, je śli w ygram y spraw ę – zaznaczyła Robin. – Czy m ogę spytać ...? – S kąd pani o nim w ie ? – Natrafiliśm y na akta pana Brockbanka, badając inną... – Ile bę dzie tych pie nię dzy? – T o zale ży. – Robin w zię ła głę boki odde ch. – G dzie je st pan Brockbank? – W pracy. – Czy m ogę spytać , gdzie ...? – Pow ie m m u, że by do pani oddzw onił. Na te n num e r, tak? – T ak, proszę – pow ie działa Robin. – Bę dę w kance larii jutro od dzie w iąte j. – Ve ne ... Ve n... J ak się pani nazyw a? Robin prze lite row ała je j im ię Ve ne tia. – No dobra, w porządku. Pow ie m , że by oddzw onił. T o do w idze nia. Idąc do m e tra, Robin zadzw oniła do S trike ’a, że by pow ie dzie ć , co się stało, ale je go num e r był zaję ty. G dy schodziła do tune lu, pow oli traciła dobry hum or. Wie działa, że Matthe w już bę dzie w dom u. Miała w raże nie , że m inę ło dużo czasu, odkąd

po raz ostatni w idziała byłe go narze czone go, i na m yśl o spotkaniu czuła strach. J adąc do Ealing , popadała w je szcze w ię ksze przygnę bie nie . Żałow ała, że nie m a jakie goś dobre go pow odu, że by tam nie w racać , le cz chcąc nie chcąc, spe łniła daną S trike ’ow i obie tnicę , by po zm roku nie prze byw ać poza dom e m . Czte rdzie ści m inut późnie j dotarła na stację We st Ealing. Idąc ze strache m w se rcu w stronę m ie szkania, po raz drugi spróbow ała zadzw onić do S trike ’a. – Chole rnie dobra robota! – pochw alił ją, gdy m u oznajm iła, że udało je j się połączyć z num e re m Brockbanka. – Mów isz, że ta kobie ta m iała londyński akce nt? – Chyba tak – odrze kła Robin, czując, że S trike prze oczył w ażnie jszą spraw ę – i w ygląda na to, że m a te ż m ałą córkę . – No jasne . Pe w nie w łaśnie dlate go je st tam Brockbank . Myślała, że w ykaże w ię kszą troskę o dzie cko prze byw ające w najbliższym otocze niu m ę żczyzny, które go znał jako pe dofila – ale nie . S zybko zm ie nił te m at . – Właśnie rozm aw iałe m prze z te le fon z Haze l Furle y. – Z kim ? – Z siostrą Ke lse y, pam ię tasz? Z tą, która chce się ze m ną spotkać? Um ów iłe m się z nią na sobotę . – Aha – pow ie działa Robin. – Wcze śnie j nie m ogę , Psychotata w rócił z Chicago. T o naw e t le pie j. Prze cie ż Dw a Razy nie bę dzie nas w ie cznie utrzym yw ał. Robin m ilczała. Nadal m yślała o dzie cku, które ode brało te le fon. Re akcja S trike ’a na tę w iadom ość ją rozczarow ała. – Wszystko w porządku? – spytał. – T ak – pow ie działa. Dotarła do końca Hastings Road. – No to do zobacze nia jutro – dodała. Poże gnał się i rozłączył. Czując, że rozm ow a ze S trikie m nie spodzie w anie je szcze bardzie j popsuła je j hum or, z le kkim nie pokoje m ruszyła w stronę drzw i w e jściow ych.

Obaw y okazały się nie potrze bne . Matthe w , który w rócił z Masham , nie był już tym m ę żczyzną, który co godzina błagał Robin o rozm ow ę . S pał na kanapie . Prze z nastę pne trzy dni ostrożnie się om ijali: Robin z chłodną uprze jm ością, on z m iną oste ntacyjne go pośw ię ce nia, które chw ilam i ocie rało się o parodię . Bie gł m yć kubki, gdy tylko skończyła pić , a w czw arte k rano spytał z szacunkie m , jak je j idzie w pracy. – Och, litości – pow ie działa Robin, om ijając go w drodze do drzw i.

Dom yśliła się , że rodzina kazała m u zostaw ić ją w spokoju, dać je j trochę czasu. J e szcze nie rozm aw iali o tym , jak zaw iadom ią gości o odw ołaniu ślubu: Matthe w w yraźnie nie chciał podjąć te j dyskusji. Robin codzie nnie próbow ała zacząć rozm ow ę na te n te m at , ale re zygnow ała. Czasam i zadaw ała sobie pytanie , czy to tchórzostw o nie ujaw nia przypadkie m je j skryw ane go pragnie nia, że by znow u w łożyć pie rścione k . Kie dy indzie j była pe w na, że je j opory w ynikają z w ycze rpania, nie chę ci do te go, co, jak w ie działa, bę dzie ich jak dotychczas najgorszą i najbardzie j bole sną konfrontacją, a także z potrze by ze brania sił prze d ostate cznym rozstanie m . Choć Robin nie zbyt e ntuzjastycznie zachę cała m atkę do w izyty, podśw iadom ie m iała nadzie ję , że da je j ona w ystarczająco dużo siły i pokrze pie nia, by m ogła zrobić to, co nale ży. Róże na je j biurku pow oli zw ię dły. Nikt nie zadał sobie trudu, że by zm ie nić im w odę , w ię c um arły po cichu w opakow aniu, w którym je dostarczono. Nie było te ż Robin, która m ogłaby je w yrzucić , a S trike , zaglądający do age ncji nie re gularnie , że by coś stam tąd w ziąć , uznał, że zachow ałby się nie stosow nie , gdyby pozbył się je j kw iatów albo w ciąż je szcze nie otw arte go liścika. Po tygodniu re gularnych kontaktów Robin i S trike w rócili do trybu pracy oznaczające go rzadsze spotkania: na zm ianę śle dzili Platynę i Psychotatę , który w rócił z Am e ryki i natychm iast znow u zaczął prze śladow ać sw oich synów . W czw arte k po południu rozm aw iali prze z te le fon, zastanaw iając się , czy Robin pow inna zadzw onić do Brockbanka, który je szcze nie oddzw onił. Po nam yśle S trike stw ie rdził, że Ve ne tia Hall, zaję ta adw okatka, z pe w nością m iałaby w ażnie jsze spraw y na głow ie . – J e śli nie skontaktuje się z tobą do jutra, m oże sz spróbow ać je szcze raz . Minie pe łny tydzie ń. Oczyw iście je go przyjaciółka m ogła nie zapisać num e ru. G dy S trike się rozłączył, Robin znow u zaczę ła się prze chadzać po Edge S tre e t w Ke nsington, gdzie m ie szkała rodzina Psychotaty. T o otocze nie je szcze bardzie j ją przygnę biło. Zaczę ła już szukać w inte rne cie now e go m ie szkania, le cz te , na które było ją stać z pe nsji w ypłacane j prze z S trike ’a, w yglądały je szcze gorze j, niż się obaw iała: m ogła liczyć najw yże j na pokój w e w spólnym dom u. Otaczające ją pię kne w iktoriańskie budynki prze robione z daw nych stajni, z lśniącym i drzw iam i w e jściow ym i, bujną, pnącą roślinnością, skrzynkam i na parape tach i jasnym i, otw ie ranym i pionow o oknam i kojarzyły się z w ygodną, dostatnią e gzyste ncją, do jakie j aspirow ał Matthe w w czasach, gdy Robin w ydaw ała się gotow a do rozpoczę cia bardzie j lukratyw ne j karie ry. Od początku m u m ów iła, że nie zale ży je j na pie niądzach, a przynajm nie j nie tak bardzo jak je m u, i nadal tak było, le cz pom yślała, że tylko dziw ak m ógłby

się prze chadzać w śród tych ładnych, cichych dom ów , nie porów nując ich – ze szkodą dla tych drugich – z „m ałym pokoje m w w e gańskim dom u, gdzie nie tole ruje się kom óre k w pom ie szcze niach w spólnych”, który ce now o m ie ścił się w je j zasię gu, albo z pokoje m w ie lkości kre de nsu w Hackne y w „przyjaznym i szanującym się gronie gotow ym PRZYJ ĄĆ CIĘ NA POKŁAD!”. J e j kom órka znow u zadzw oniła. Wyję ła ją z kie sze ni kurtki, m yśląc, że to S trike , i poczuła ucisk w żołądku: dzw onił Brockbank . Wzię ła głę boki odde ch i ode brała. – Ve ne tia Hall. – T o pani je st tą praw niczką? Nie w ie działa, jaki głos spodzie w ała się usłysze ć . Brockbank przyjął w je j um yśle m onstrualną postać , te n gw ałcicie l dzie ci, zbir z podłużną brodą i nadtłuczoną bute lką, który w e dług S trike ’a udaw ał am ne zję . Miał niski głos, a akce nt , choć w żadnym razie nie tak silny jak u siostry bliźniaczki, w yraźnie kojarzył się z Barrow . – T ak – pow ie działa Robin. – Czy to pan Brockbank? – T aa, zgadza się . W je go m ilcze niu było coś złow rogie go. Robin pospie sznie prze dstaw iła sw oją fikcyjną historię o odszkodow aniu, jakie m oże na nie go cze kać , je śli ze chce się z nią spotkać . G dy skończyła, m ilczał. T rzym ała ne rw y na w odzy, ponie w aż Ve ne tia Hall m iała w ystarczająco pe w ności sie bie , że by nie spie szyć się z prze rw anie m ciszy, le cz trzaski słabe go połącze nia w ytrącały ją z rów now agi. – A jak m nie pani znalazła, hę ? – Natrafiliśm y na inform acje o pańskie j spraw ie , gdy prow adziliśm y dochodze nie ... – Dochodze nie ? Dlacze go czuła się taka zagrożona? Nie m ógł być nigdzie w pobliżu, le cz m im o to się roze jrzała. Na słone czne j pię kne j ulicy było pusto. – Dochodze nie w spraw ie podobnych obraże ń odnie sionych poza pole m w alki prze z innych żołnie rzy – w yjaśniła, żałując, że je j głos brzm i tak piskliw ie . Znow u zapadła cisza. Zza rogu w yje chał sam ochód i toczył się w je j stronę . „Nie ch to szlag” – pom yślała zrozpaczona Robin, uśw iadam iając sobie , że za kie row nicą sie dzi ow ładnię ty obse sją ojcie c, które go pow inna była obse rw ow ać z ukrycia. G dy odw róciła się w stronę je go sam ochodu, spojrzał je j prosto w tw arz . Pochyliła głow ę i pow oli oddaliła się od szkoły. – No to co m am zrobić , hę ? – spytał Noe l Brockbank w je j uchu.

– Czy m oglibyśm y się spotkać i porozm aw iać o pańskie j spraw ie ? – odrze kła Robin, czując w yraźny ból w klatce pie rsiow e j spow odow any łom otanie m se rca. – Myślałe m , że już pani zna m oją spraw ę – odparł, a w łoski na je j karku stanę ły dę ba. – Piździe le c, co się nazyw a Cam e ron S trike , uszkodził m i m ózg. – T ak, w idziałam to w pańskich aktach – pow ie działa Robin z zapartym tche m – ale nale ży spisać pańskie ze znania, że byśm y m ogli... – S pisać ze znania? Nastąpiła cisza, która nagle w ydała się nie be zpie czna. – Na pe w no nie je st pani m e ndą? Robin Ellacott , dzie w czyna z północy, zrozum iałaby; Ve ne tia Hall, londynka, praw ie na pe w no nie . „Me ndam i” nazyw ano w Kum brii policjantów . – S łucham ? Nie je ste m ... czym ? – spytała, robiąc, co w je j m ocy, że by w ypow ie dzie ć to tone m uprze jm e go zakłopotania. Psychotata zaparkow ał prze d sw oim daw nym dom e m . L ada chw ila je go synow ie m ie li w yjść z opie kunką na plac zabaw . G dyby ich zacze pił, Robin m iała zrobić zdję cia. Zanie dbyw ała płatne zle ce nie : pow inna była dokum e ntow ać poczynania Psychotaty. – Policjantką – w arknął Brockbank . – Policjantką? – pow tórzyła, nadal siląc się na ton w yrażający nie dow ie rzanie połączone z rozbaw ie nie m . – Oczyw iście , że nie . – Na pe w no? Drzw i daw ne go dom u Psychotaty otw orzyły się . Robin zobaczyła rude w łosy opie kunki i usłyszała, jak otw ie rają się drzw i sam ochodu. S tarała się , że by w je j odpow ie dzi zabrzm iały uraza i zde zorie ntow anie . – Oczyw iście , że je ste m pe w na. Panie Brockbank, je śli nie je st pan zainte re sow any... Rę ka, w które j trzym ała te le fon, le kko się spociła. Po chw ili zaskoczył ją słow am i: – No dobra, spotkam się z panią. – Doskonale – pow ie działa Robin, gdy opie kunka prow adziła dw óch m ałych chłopców w stronę chodnika. – G dzie pan m ie szka? – W S hore ditch – odrze kł Brockbank . Robin poczuła m row ie nie w e w szystkich ne rw ach. Był w L ondynie . – Wię c gdzie byłoby panu najw ygodnie j...? – Co to za hałas? Niania krzyczała na Psychotatę , który ruszył w stronę je j i chłopców . J e dno z dzie ci zaczę ło płakać .

– Och, ja w łaściw ie ... Dziś je st m oja kole j na ode branie syna ze szkoły – pow ie działa Robin, starając się zagłuszyć krzyki i piski w tle . Po drugie j stronie zapadła cisza. Rze czow a Ve ne tia Hall z pe w nością by ją prze rw ała, le cz Robin sparaliżow ało coś, co jak sobie tłum aczyła, było irracjonalnym strache m . Po chw ili prze m ów ił głose m tak groźnym , jakie go Robin je szcze nigdy nie słyszała, tym bardzie j że praw ie zanucił słow a, tak bardzo zbliżając usta do słuchaw ki, że poczuła, jakby sze ptał je j do ucha. – Czy m y się znam y, dzie w czynko? Robin próbow ała coś pow ie dzie ć , ale z je j ust nie w ydobył się żade n dźw ię k . Na linii zapadła cisza.

33

T hen the door w as open and the w ind appeared...

Wte dy otw orzyły się drzw i i do środka w padł w iatr [...]

Blue Öyste r Cult , (D on’t F ear) T he Reaper

– Zaw aliłam spraw ę z Brockbankie m – oznajm iła Robin. – Napraw dę m i przykro, nie w ie m , jak to się stało! Poza tym nie odw ażyłam się zrobić zdję ć Psychotacie , bo stałam za blisko. Był piąte k, dzie w iąta rano i S trike przysze dł do age ncji nie z m ie szkania na poddaszu, le cz z ulicy, znow u z ple cakie m . G dy w chodził po schodach,

słyszała, jak nuci pod nose m . Nocow ał u Elin. Robin zadzw oniła do nie go poprze dnie go dnia w ie czore m , że by pow ie dzie ć o rozm ow ie z Brockbankie m , ale S trike nie m ógł długo rozm aw iać i obie cał, że w ysłucha je j nazajutrz . – Psychotatą się nie prze jm uj. Dorw ie m y go kie dy indzie j – uspokoił ją S trike , zająw szy się czajnikie m . – A z Brockbankie m poszło ci św ie tnie . Wie m y, że je st w S hore ditch, w ie m y, że o m nie m yśli, i w ie m y, że pode jrze w a cię o bycie policjantką. Czy je go pode jrze nia biorą się stąd, że je ździ po całym kraju i zabaw ia się z dzie ćm i, czy m oże stąd, że ostatnio zarąbał nastolatkę ? Odkąd Brockbank w ypow ie dział je j do ucha sw oje ostatnie pię ć słów , Robin była le kko roztrzę siona. Poprze dnie go w ie czoru ona i Matthe w praw ie się do sie bie nie odzyw ali, w ię c z pow odu nie m ające go ujścia nagłe go poczucia zagroże nia, które nie do końca rozum iała, całą w iarę pokładała w tym , że nie długo zobaczy się ze S trikie m i porozm aw iają o znacze niu złow rogie go poże gnania Brockbanka: „Czy m y się znam y, dzie w czynko?”. Dziś ucie szyłaby się na w idok pow ażne go, ostrożne go S trike ’a, który potraktow ał paczkę z nogą jak pogróżkę i ostrze gł ją, że by po zm roku nie w ychodziła z dom u. Mę żczyzna, który w łaśnie w e soło robił sobie kaw ę , m ów iąc rze czow ym tone m o m ole stow aniu dzie ci i m orde rstw ie , nie daw ał je j pocie sze nia. Nie m iał poję cia, jak brzm iał głos Brockbanka, gdy nucił je j do ucha. – Wie m y o Brockbanku coś je szcze – pow ie działa zduszonym głose m . – Mie szka z m ałą dzie w czynką. – Nie konie cznie . Nie w ie m y, gdzie zostaw ił te le fon. – W porządku – odparła Robin, czując je szcze w ię ksze pode ne rw ow anie . – S koro chce sz być drobiazgow y: w ie m y, że m a bliskie kontakty z m ałą dzie w czynką. Odw róciła się pod pre te kste m posortow ania kore sponde ncji, którą podniosła z w ycie raczki po przyjściu do pracy. T o, że pojaw ił się w age ncji, nucąc pod nose m , działało je j na ne rw y. Praw dopodobnie noc z Elin była m iłym urozm aice nie m zape w niającym m u rozryw kę i odpoczyne k . Robin te ż byłaby zachw ycona, m ogąc ode tchnąć po dniach nie ustanne j czujności i w ie czorach lodow ate j ciszy. Św iadom ość , że zachow uje się nie racjonalnie , w żade n sposób nie zm nie jszyła je j rozżale nia. Zdję ła z biurka zw ię dłe róże w suchym plastikow ym w ore czku i łodygam i do góry w e pchnę ła je do kosza. – Nic nie m oże m y zrobić w spraw ie te go dzie cka – pow ie dział S trike . Robin prze szyło nie zw ykle przyje m ne ukłucie złości. – W takim razie prze stanę się nim prze jm ow ać – w arknę ła. Próbując w yjąć rachune k z kope rty, nie chcący prze rw ała go na pół. – Myślisz, że to je dyne dzie cko zagrożone m ole stow anie m ? W sam ym

L ondynie są ich se tki. Robin, która w głę bi ducha m yślała, że skoro okazała złość , S trike zm ię knie , podniosła głow ę . Wpatryw ał się w nią le kko zm rużonym i oczam i i be z cie nia w spółczucia. – Martw się dale j, skoro chce sz, ale to strata e ne rgii. Ani ja, ani ty nie m oże m y pom óc te m u dzie cku. Brockbank nie figuruje w żadnych re je strach. Nigdy nie był skazany. Naw e t nie w ie m y, gdzie to dzie cko je st ani co... – Ono m a na im ię Zahara – w e szła m u w słow o. Ku prze raże niu Robin je j głos zabrzm iał jak zduszony pisk, tw arz pocze rw ie niała i do oczu napłynę ły łzy. Znow u się odw róciła, tyle że za późno. – Ej, Robin – pow ie dział życzliw ie S trike , le cz ona gw ałtow nie pom achała dłonią, że by zam ilkł. Nie chciała się załam ać . T rzym ała się w garści tylko dzię ki um ie ję tności podążania naprzód, skupiania się na tym , co było do zrobie nia. – Nic m i nie je st – odparła prze z zaciśnię te zę by. – Napraw dę . Zapom nijm y o tym . T e raz nie m ogła już w yznać , jak groźne w ydały je j się ostatnie słow a Brockbanka. Nazw ał ją dzie w czynką. A ona nie była żadną dzie w czynką. Nie była załam ana ani dzie cinna – już nie – ale Zahara... Usłyszała, że S trike w ychodzi na korytarz, a po chw ili zobaczyła prze z łzy gruby zw ite k papie ru toale tow e go. – Dzię kuję – bąknę ła nie w yraźnie , biorąc go od S trike ’a i w ydm uchując nos. W ciszy upłynę ło kilka m inut , podczas których Robin raz po raz w ycie rała oczy i sm arkała, unikając w zroku S trike ’a, który prze kornie sie dział w pocze kalni, zam iast pójść do sw oje go gabine tu. – No co? – pow ie działa w końcu i znow u poczuła złość , w idząc, że S trike po prostu stoi i na nią patrzy. Uśm ie chnął się . Z jakie goś pow odu nagle zachciało je j się śm iać . – Zam ie rzasz tu stać do południa? – spytała, udając w kurze nie . – Nie – odparł S trike , nadal się uśm ie chając . – Po prostu chciałe m ci coś pokazać . Pogrze bał w ple caku i w yjął lśniący katalog z nie ruchom ościam i. – T o broszura Elin – w yjaśnił. – Wczoraj oglądała tam m ie szkanie . Zastanaw ia się nad kupne m . Robin natychm iast ode chciało się śm iać . J ak S trike ’ow i m ogło przyjść do głow y, że rozw e se li ją w iadom ość , iż je go dzie w czyna zastanaw ia się nad zakupe m nie dorze cznie drogie go m ie szkania? A m oże zam ie rzał oznajm ić (zm ie nny nastrój Robin gw ałtow nie się pogorszył), że chcą z Elin raze m

zam ie szkać? J ak na film ie szybko prze bie gającym prze d oczam i zobaczyła puste m ie szkanie na poddaszu, S trike ’a żyjące go w luksusie i sie bie w m ale ńkim pokoiku na pe ryfe riach L ondynu, sze pczącą prze z kom órkę , że by nie usłyszała je j w e gańska w łaścicie lka. S trike położył prze d nią broszurę . Na okładce był w ysoki now ocze sny w ie żow ie c zw ie ńczony czym ś na kształt dziw ne j tw arzy przypom inające j tarczę , w które j osadzono turbiny w iatrow e niczym troje oczu. Napis pod zdję cie m głosił: „S trata S E1, najatrakcyjnie jsze m ie szkania w L ondynie ”. – Widzisz? – pow ie dział. J e go zw ycię ska m ina rozdrażniła Robin do granic m ożliw ości, m ię dzy innym i dlate go, że takie che łpie nie się w izją cudze go luksusu w ydaw ało się do nie go zupe łnie nie podobne , ale zanim zdążyła się ode zw ać , rozle gło się pukanie do szklanych drzw i. – Nie ch m nie chole ra – pow ie dział szcze rze zdum iony S trike , otw ie rając drzw i S hanke row i, który w sze dł do środka, pstrykając palcam i i tak jak poprze dnio przynosząc ze sobą w oń papie rosów , m arihuany i nie m yte go ciała. – Byłe m w okolicy – oznajm ił, nie św iadom ie pow tarzając słow a Erica Wardle ’a. – Znalazłe m go, Bunse n. S hanke r opadł na kanapę obitą sztuczną skórą, rozkraczył się i w yjął paczkę m ayfairów . – Znalazłe ś Whittake ra? – spytał S trike , które go prze de w szystkim zdum iało to, że S hanke r nie śpi m im o tak w cze sne j pory. – A kogo je szcze kazałe ś m i szukać? – odparł S hanke r, głę boko w ciągając dym , w yraźnie zadow olony z w raże nia, jakie zrobił. – Catford Broadw ay. Mie szkanie nad sm ażalnią. G w óźdź m ie szka raze m z nim . S trike w yciągnął rę kę i uścisnął S hanke row i dłoń. Mim o złote go zę ba i blizny w ykrzyw iające j górną w argę uśm ie ch je go gościa był dziw nie chłopię cy. – Chce sz kaw y? – spytał go S trike . – No, nale j – pow ie dział S hanke r, który najw yraźnie j m iał ochotę popław ić się w blasku chw ały. – J ak le ci? – dodał w e soło, zw racając się do Robin. – W porządku, dzię kuję – odparła z cie rpkim uśm ie che m , w racając do nie otw artych kope rt . – T o się nazyw a fart – m ruknął S trike do Robin ściszonym głose m , gdy w czajniku głośno gotow ała się w oda, a S hanke r palił i spraw dzał e se m e sy w te le fonie . – Wszyscy trze j są w L ondynie . Whittake r w Catford, Brockbank w S hore ditch, a te raz już w ie m y, że L aing je st w Ele phant and Castle – a w każdym razie , że był tam trzy m ie siące te m u.

Potaknę ła, ale po chw ili spytała ze zdziw ie nie m : – S kąd w ie m y, że L aing był w Ele phant and Castle ? S trike postukał w lśniącą broszurę S traty na je j biurku. – A m yślałaś, że dlacze go ci to pokazałe m ? Robin nie m iała poję cia, o co m u chodzi. S kołow ana prze z kilka se kund w patryw ała się w broszurę , zanim zrozum iała, co m iał na m yśli. T u i ów dzie w nie re gularnych rzę dach cie m nych okie n w staw ionych na całe j długości zaokrąglone j kolum ny um ie szczono sre brne pane le : to było tło w idoczne za L aingie m stojącym na be tonow ym balkonie . – Aa – pow ie działa słabym głose m . S trike nie prze prow adzał się do Elin. Nie w ie działa, dlacze go znow u robi się cze rw ona. Miała w raże nie , że zupe łnie nie panuje nad e m ocjam i. Co się z nią dzie je , na litość boską? Obróciła się na krze śle , że by znow u skupić uw agę na kore sponde ncji i ukryć tw arz prze d obydw om a m ę żczyznam i. – S hanke r, nie w ie m , czy m am przy sobie w ystarczająco kasy, że by ci zapłacić – pow ie dział S trike , zaglądając do portfe la. – Odprow adzę cię i zahaczym y o bankom at . – Nie m a spraw y, Bunse n – odrze kł S hanke r, pochylając się nad kosze m Robin, że by strze pnąć popiół osypujący się z papie rosa. – J ak bę dzie sz potrze bow ał pom ocy przy Whittake rze , w ie sz, gdzie m nie szukać . – No, dzię ki. Ale chyba dam sobie radę . Robin się gnę ła po ostatnią kope rtę , która w ydaw ała się sztyw na i w je dnym rogu trochę grubsza, jakby zaw ie rała kartkę z dołączoną now atorską ozdóbką. G dy chciała ją otw orzyć , zauw ażyła, że prze syłkę zaadre sow ano na je j nazw isko, a nie S trike ’a. Zaw ahała się , patrząc na nią nie pe w nie . J e j nazw isko i adre s age ncji napisano na kom pute rze . Pie czątkę pocztow ą przystaw iono w ce ntrum L ondynu, a list nadano poprze dnie go dnia. G łosy S trike ’a i S hanke ra rozbrzm ie w ały i cichły, le cz nie byłaby w stanie pow ie dzie ć , o czym rozm aw iają. „T o nic – pom yślała. – J e ste ś prze w rażliw iona. Coś takie go nie m ogłoby się zdarzyć po raz drugi”. G łośno prze łknę ła ślinę , otw orzyła kope rtę i nie pe w nie w yję ła kartkę . Widniał na nie j obraz J acka Ve ttriana: blondynka sie dząca bokie m w fote lu przykrytym udrapow aną płachtą. Kobie ta trzym ała filiżankę , a e le ganckie nogi w czarnych pończochach i szpilkach skrzyżow ała i oparła o podnóże k . Do kartki nicze go nie przypię to. T o, co w yczuła prze z kope rtę , przykle jono w e w nątrz . S trike i S hanke r nadal rozm aw iali. Mim o sm rodu nie m yte go ciała S hanke ra Robin w yczuła w oń rozkładu.

– O Boże – pow ie działa cicho, ale żade n z m ę żczyzn je j nie usłyszał. Otw orzyła kartkę z obraze m Ve ttriana. W rogu tkw ił przykle jony prze zroczystą taśm ą gnijący pale c od nogi. S tarannie napisane na kom pute rze drukow ane lite ry układały się w słow a:

SHE’S AS BEAUTIFUL AS A FOOT[19 ]

Robin upuściła kartkę na biurko i w stała. Miała w raże nie , że w zw olnionym te m pie odw raca się do S trike ’a. J e go w zrok prze sunął się z je j prze rażone j tw arzy na ohydny prze dm iot le żący na biurku. – Odsuń się od te go. Zrobiła, co kazał. Było je j nie dobrze i drżała, a na dom iar złe go S hanke r to w szystko w idział. – Co? – pow tarzał S hanke r. – Co? O co chodzi? Co? – Ktoś m i przysłał ucię ty pale c – oznajm iła Robin opanow anym głose m , który nie nale żał do nie j. – J aja se , kurw a, robicie – pow ie dział S hanke r, podchodząc ze szcze rym zacie kaw ie nie m . S trike pow strzym ał S hanke ra prze d podnie sie nie m kartki le żące j tam , gdzie upuściła ją Robin. Znał słow a „S he ’s as Be autiful as a Foot”. T ak brzm iał tytuł nastę pne j piose nki Blue Öyste r Cult . – Zadzw onię po Wardle ’a. – Zanim się gnął po kom órkę , napisał na sam oprzyle pne j karte czce czte rocyfrow y PIN i w yjął z portfe la kartę kre dytow ą. – Robin, idź po re sztę pie nię dzy dla S hanke ra, a pote m tu w racaj. Wzię ła karte czkę i kartę kre dytow ą, w dzię czna za szansę ode tchnię cia św ie żym pow ie trze m . – A ty, S hanke r – dodał ostro S trike , gdy obydw oje pode szli do szklanych drzw i – odprow adź ją, dobra? Odprow adź ją do age ncji. – J asne , Bunse n – odparł S hanke r, jak zaw sze ze le ktryzow any dziw nością, działanie m i w onią nie be zpie cze ństw a.

34

T he lies don’t count , the w hispers do.

Kłam stw a się nie liczą, sze pty tak .

Blue Öyste r Cult , T he V igil

T e go w ie czoru S trike sie dział sam przy kuche nnym stoliku w sw oim m ie szkaniu na poddaszu. Krze sło było nie w ygodne , a kolano am putow ane j nogi bolało go po kilkugodzinnym śle dze niu Psychotaty, który w ziął dziś w olne , że by prze śladow ać syna podczas w ycie czki do Muze um Historii Naturalne j. Face t był w łaścicie le m firm y, bo w prze ciw nym razie na pe w no w ylaliby go z pracy za te w szystkie godziny, które m u upływ ały na zastraszaniu w łasnych dzie ci. Za to Platyna chodziła prze z nikogo nie obse rw ow ana i nie fotografow ana. Dow ie dziaw szy się , że w ie czore m przyje żdża m atka Robin, S trike nale gał, że by asyste ntka w zię ła trzy dni w olne go. Odrzucił w szystkie je j obie kcje , odprow adził ją do m e tra i podkre ślił, że m a do nie go napisać e se m e sa, gdy już be zpie cznie dotrze do dom u. S trike m arzył o w yspaniu się , le cz czuł zbyt w ie lkie zm ę cze nie , że by w stać i pójść do łóżka. Drugi kom unikat od zabójcy zanie pokoił go bardzie j, niż był gotow y przyznać w obe cności asyste ntki. Choć prze syłka z nogą była prze rażająca, żyw ił dotąd cichą nadzie ję , że zaadre sow anie paczki na nazw isko Robin było je dynie złośliw ym ozdobnikie m dodanym po nam yśle . Druga prze syłka, pom ijając oko puszczone przy okazji do S trike ’a (S he’s As Beautiful As a F oot), nie pozostaw iała żadnych złudze ń, że te n człow ie k, kim kolw ie k był, m iał Robin na oku. Naw e t tytuł obrazu na kartce , którą w ybrał – w ize runku sam otne j, długonogie j blondynki – brzm iał złow rogo: M yślę o tobie. Wście kłość w zbie rała w S trike ’u, prze zw ycię żając zm ę cze nie . Przypom niał sobie bladą tw arz Robin i w ie dział, że je go asyste ntka porzuciła nie śm iałą nadzie ję , iż prze słanie nogi było przypadkow ym akte m szale ńca. Mim o w szystko Robin głośno sprze ciw iała się w zię ciu urlopu, zw racając uw agę na to, że ich je dyne dw a płatne zle ce nia czę sto ze sobą kolidują: S trike

nie byłby w stanie sam odzie lnie w ykonać obu zadań i w re zultacie codzie nnie m usiałby de cydow ać , czy śle dzić Platynę , czy Psychotatę . Był je dnak nie w zruszony: pow inna w rócić do pracy dopie ro po pow rocie m atki do Yorkshire . Ich prze śladow cy udało się ograniczyć działalność S trike ’a do dw óch klie ntów . De te ktyw był zm uszony po raz drugi w puścić do age ncji policję i obaw iał się , że prasa odkryje , co zaszło, m im o że Wardle obie cał nie ujaw niać inform acji o kartce i palcu. Zgadzał się ze S trikie m , że je dnym z ce lów zabójcy je st skupie nie uw agi prasy oraz policji na de te ktyw ie i że zaw iadam iając m e dia, oddałby m u przysługę . Kom órka S trike ’a głośno zadzw oniła w m ałe j kuchni. S poglądając na ze gare k, zobaczył, że je st dw adzie ścia po dzie siąte j. Ponie w aż m yślał o Robin, chw ycił ją i od razu przystaw ił do ucha, nie zauw ażając nazw iska Wardle ’a na w yśw ie tlaczu. – Dobre w ie ści – pow ie dział Wardle . – No, tak jakby. Nie zabił nastę pne j kobie ty. T o pale c Ke lse y. Z drugie j nogi. Kto nie m arnuje , te m u nie brakuje , no nie ? S trike , który nie był w nastroju do żartów , odpow ie dział dość opryskliw ie . G dy Wardle się rozłączył, de te ktyw dale j sie dział przy stoliku w kuchni, zatopiony w m yślach, a na Charing Cross Road, rozbrzm ie w ał w arkot sam ochodów . J e dynie św iadom ość , że nazajutrz rano m usi poje chać do Finchle y na spotkanie z siostrą Ke lse y, zm otyw ow ała go w końcu do rozpoczę cia codzie nne j, uciążliw e j czynności zde jm ow ania prote zy prze d sne m . Dzię ki w ę drow nym zw yczajom m atki je go znajom ość L ondynu była bardzo dobra, le cz m iała pe w ne luki i je dną z nich było w łaśnie Finchle y. Wie dział o te j dzie lnicy tylko tyle , że w latach osie m dzie siątych, gdy raze m z L e dą i L ucy kursow ali m ię dzy skłotam i w takich m ie jscach jak White chape l i Brixton, był to okrę g w yborczy Margare t T hatche r. Finchle y było zbyt oddalone od ce ntrum , że by odpow iadać rodzinie całkow icie zale żne j od transportu publiczne go i dań na dow óz oraz zbyt drogie dla kobie ty, które j czę sto brakow ało m one t do licznika prądu – było m ie jsce m , gdzie , jak kie dyś z rozm arze nie m uję łaby to L ucy, m ie szkały porządne rodziny. Wychodząc za spe cjalistę od kosztów budow lanych i w ydając na św iat trze ch w spaniałych synów , L ucy zaspokoiła sw oje dzie cię ce pragnie nie ładu i be zpie cze ństw a. S trike poje chał m e tre m do We st Finchle y i z pow odu fatalne j sytuacji finansow e j zam iast poszukać taksów ki, zde cydow ał się na długi space r do S um m e rs L ane . Zrobiło się cie pło i le kko spocony m ijał kole jne ulice dom ów je dnorodzinnych, prze klinając je za bujną roślinność , ciszę i brak

punktów orie ntacyjnych. W końcu, pół godziny po w yjściu ze stacji, znalazł dom Ke lse y Platt , m nie jszy niż w ie le sąsie dnich budynków , z pobie loną e le w acją i ogrodze nie m z kute go że laza. Zadzw onił do drzw i i natychm iast usłyszał głosy za m le czną szybą podobną do te j w drzw iach je go age ncji. – T o chyba te n de te ktyw , kotku – ode zw ał się głos m ów iący z akce nte m z Ne w castle . – Otw órz! – odpow ie działa piskliw ie jakaś kobie ta. Ogrom na cze rw ona sylw e tka zam ajaczyła za szybą i drzw i się otw orzyły, ukazując prze dpokój praw ie całkie m zasłonię ty zw alistym , bosym m ę żczyzną w szkarłatnym szlafroku frotté . Był łysy, le cz gę sta siw a broda w połącze niu ze szkarłatnym szlafrokie m skojarzyłyby się ze Św ię tym Mikołaje m – gdyby się uśm ie chnął. On je dnak gorączkow o w ycie rał tw arz rę kaw e m . Oczy za okularam i były spuchnię te jak po ugryzie niu pszczoły i przypom inały szparki, a na rum ianych policzkach lśniły łzy. – Prze praszam – burknął, odsuw ając się , że by w puścić S trike ’a. – Pracuję na nocną zm ianę – dodał, tłum acząc się ze stroju. S trike prze m knął bokie m . Mę żczyzna m ocno pachniał old spice ’e m i kam forą. U podnóża schodów stały dw ie obe jm ujące się kobie ty, blondynka i brune tka, i obie szlochały. Na w idok S trike ’a w ypuściły się z obję ć i otarły łzy. – Prze praszam – w e stchnę ła brune tka. – S he ryl to nasza sąsiadka. Była w Magaluf, dopie ro się dow ie działa o Ke lse y. – Prze praszam . – S he ryl z cze rw onym i oczam i pow tórzyła za nią jak e cho. – Haze l, nie bę dę ci zaw racała głow y. J e śli bę dzie sz cze goś potrze bow ać ... cze gokolw ie k, ty albo Ray... cze gokolw ie k . S he ryl m inę ła S trike ’a w ciasnym prze dpokoju – „Prze praszam ” – i uścisnę ła Raya. Prze z chw ilę raze m się kołysali: dw oje w ysokich ludzi przytulonych brzucham i i obe jm ujących się naw zaje m za szyje . Ray znow u zaczął chlipać , w tulając tw arz w je j sze rokie ram ię . – Nie ch pan w e jdzie – pow ie działa Haze l, po czym czkając i w ycie rając oczy, zaprow adziła S trike ’a do salonu. Przypom inała w ie śniaczkę z obrazów Brue gla: m iała okrągłe policzki, m ocny podbróde k i sze roki nos. Nad je j spuchnię tym i oczam i w isiały brw i gę ste i krzaczaste jak gąsie nice nie dźw ie dziów e k . – T ak je st prze z cały tydzie ń. L udzie się dow iadują, przychodzą i... prze praszam – dokończyła ze ściśnię tym gardłe m . Prze proszono go sze ść razy w ciągu dw óch m inut . Inne kultury byłyby zaw stydzone nie dostate cznym okazyw anie m sm utku po czyje jś śm ie rci – tu, w spokojnym Finchle y, w stydzono się , że on te n sm ute k w idzi.

– Nikt nie w ie , co pow ie dzie ć – sze pnę ła Haze l, pow strzym ując się od płaczu i w ykonując ge st w stronę kanapy. – Prze cie ż nie potrącił je j sam ochód ani nie była chora. L udzie nie w ie dzą, co się m ów i, gdy kogoś... – Zaw ahała się i w zdrygnę ła prze d ostatnim słow e m , kończąc zdanie potę żnym pociągnię cie m nose m . – Prze praszam – pow ie dział S trike , prze jm ując zw yczaj. – Wie m , że to dla pani okropny okre s. S alon był nie skazite lnie czysty i z jakie goś pow odu nie gościnny, być m oże ze w zglę du na chłodną kolorystykę . Kom ple t w ypoczynkow y obity pasiastym , sre brnoszarym m ate riałe m , biała tape ta z cie nkim szarym paskie m , poduszki ustaw ione na rogach, ide alna sym e tria ozdób na kom inku. W w ytartym z kurzu e kranie te le w izora połyskiw ało odbite św iatło z okna. Mglista sylw e tka S he ryl ocie rające j łzy prze m knę ła po drugie j stronie firane k . Ray, przygarbiony, szurając bosym i nogam i, prze sze dł za drzw iam i salonu, w ycie rając oczy pod okularam i końce m paska szlafroka. Haze l w yjaśniła, jakby czytała w m yślach S trike ’a: – Ray złam ał krę gosłup, próbując w ydostać rodzinę z płonące go pe nsjonatu. Ściana nie w ytrzym ała i je go drabina runę ła. Z trze cie go pię tra. – Chryste ! – pow ie dział S trike . Haze l drżały usta i rę ce . S trike przypom niał sobie , co m ów ił Wardle : że policja nie zbyt dobrze ją potraktow ała. Z pe rspe ktyw y kobie ty w takim szoku pode jrzliw ość w obe c Raya albo prze słuchiw anie go w ydaw ało się nie w ybaczalnym okrucie ństw e m , nie uzasadnionym potę gow anie m ich prze raźliw e j m ę ki. S trike doskonale w ie dział, z jaką brutalnością biurokracja potrafi inge row ać w osobistą trage dię . Byw ał po obu stronach barykady. – Ktoś chce brow ara? – zaw ołał ochryple Ray z – jak S trike przypuszczał – kuchni. – Idź spać! – odkrzyknę ła Haze l, ściskając m okrą kulę z chuste cze k . – S am a przyniosę ! Idź spać! – Na pe w no? – Idź spać , obudzę cię o trze cie j! Haze l w ytarła całą tw arz św ie żą chuste czką, jakby to była m yjka do tw arzy. – Nie je st type m , które m u zale żałoby na zasiłku dla nie pe łnospraw nych i tak dale j, ale nikt nie chce m u dać porządne j pracy – pow ie działa do S trike ’a ściszonym głose m , gdy Ray, pociągając nose m i szurając nogam i, znow u prze sze dł korytarze m . – Nie z je go krę gosłupe m , w je go w ie ku i z je go nie najle pszym i płucam i. Pie niądze do rę ki... praca na zm iany... Zam ilkła, zadrżały je j usta i po raz pie rw szy spojrzała S trike ’ow i w oczy.

– Napraw dę nie w ie m , dlacze go poprosiłam , że by pan przysze dł – w yznała. – Mam zupe łny m ę tlik w głow ie . Mów ili, że do pana napisała, ale pan je j nie odpow ie dział, a pote m przysłali panu je j... je j... – T o m usiał być dla pani potw orny szok – w sze dł je j w słow o S trike , w pe łni św iadom y te go, że cokolw ie k pow ie , to bę dzie za m ało. – T o je st ... – odrze kła z prze ję cie m – ...straszne . S traszne . O niczym nie w ie dzie liśm y. O niczym . Myśle liśm y, że poje chała na praktyki. J ak policja zapukała do drzw i... Ona m ów iła, że w yje żdża ze szkoły, i ja je j uw ie rzyłam , to m iały być jakie ś praktyki. Brzm iało to całkie m zw yczajnie ... Nigdy nie przypuszczałam ... Ale to była straszna kłam czucha. Be z prze rw y kłam ała. Mie szkała ze m ną trzy lata, a m im o to... A m im o to nie udało m i się je j pow strzym ać . – Na jaki te m at kłam ała? – zainte re sow ał się S trike . – Na każdy – pow ie działa Haze l, w ykonując dość gw ałtow ny ge st . – J e śli był w tore k, m ów iła, że je st środa. Czasam i robiła to zupe łnie be z potrze by. Nie w ie m dlacze go. Nie w ie m . – Dlacze go z panią m ie szkała? – spytał S trike . – J e st m oją... Była m oją przyrodnią siostrą. Z je dne j m am y. T atę straciłam , jak m iałam dw adzie ścia lat . Mam a w yszła za face ta z pracy i urodziła się Ke lse y. Były m ię dzy nam i dw adzie ścia czte ry lata różnicy... Wyprow adziłam się z dom u... T raktow ała m nie racze j jak ciocię niż siostrę . Późnie j, trzy lata te m u, m am a i Malcolm m ie li w Hiszpanii w ypade k sam ochodow y. Pijany kie row ca. Malcolm zginął na m ie jscu, m am a prze z czte ry dni była w śpiączce i pote m te ż ode szła. Ke lse y nie m a innych kre w nych, w ię c w zię łam ją do sie bie . Patrząc na ide alny porząde k, poduszki ustaw ione na rogach, czyste , w ypole row ane do połysku pow ie rzchnie , S trike zastanaw iał się , jak się tu czuła nastolatka. – Nie dogadyw ałyśm y się z Ke lse y – podję ła Haze l, jakby znow u czytała w m yślach S trike ’a. G dy w skazała na pię tro, gdzie Ray posze dł spać , z je j oczu popłynę ły now e łzy. – On m iał o w ie le w ię ce j w yrozum iałości dla je j w ym ysłów i fochów . Ma dorosłe go syna, który pracuje za granicą. I le psze pode jście do dzie ci niż ja. Pote m w padła tu policja – dodała z nagłym przypływ e m w ście kłości. – Poinform ow ali nas, że ją... i zaczę li w ypytyw ać Raya, jakby to on m ógł... jakby kie dykolw ie k, za m ilion lat ... Pow ie działam do nie go: to jakiś koszm ar. T akie rze czy w iduje się w w iadom ościach, praw da?, ape luje się do dzie ci, że by w róciły do dom u... S ądzi się ludzi za to, cze go nigdy nie zrobili... Kto by pom yślał... Kto by pom yślał... Ale m y naw e t nie w ie dzie liśm y, że ona zaginę ła. S zukalibyśm y je j. Nie w ie dzie liśm y.

Policja w ypytyw ała Raya... gdzie był i sam a nie w ie m o co... – Mnie pow ie dzie li, że Ray nie m a z tym nic w spólne go – w trącił S trike . – No, te raz w to w ie rzą – odrze kła Haze l, płacząc ze złości. – Po tym jak trze j m ę żczyźni ze znali, że był raze m z nim i prze z cały kaw ale rski w e e ke nd i na dow ód pokazali zdję cia... Nie w idziała żadne go se nsu w tym , że by w zw iązku ze śm ie rcią Ke lse y prze słuchiw ać m ę żczyznę , który z nią m ie szkał. S trike , pam ię tając ze znania Brittany Brockbank, Rhony L aing i w ie lu innych podobnych im osób, w ie dział, że w ię kszość gw ałcicie li i m orde rców to nie obcy ludzie w m askach, którzy w yciągają rę kę z cie m ne j w nę ki pod schodam i. Byli ojcam i, m ę żam i, face tam i m atki albo siostry... Haze l w ytarła łzy, gdy tylko w ypłynę ły na je j krągłe policzki, i nagle spytała: – A w łaściw ie co pan zrobił z tym je j nie m ądrym liste m ? – Moja asyste ntka w łożyła go do szuflady, w które j prze chow uje m y nie typow ą kore sponde ncję – odrze kł S trike . – Policja pow ie działa, że je j pan nie odpisał. Mów ią, że listy, które znale źli, zostały podrobione . – Zgadza się – potw ie rdził S trike . – Wię c te n, kto to zrobił, m usiał w ie dzie ć , że się pane m inte re sow ała. – T ak – przyznał. Haze l e ne rgicznie w ydm uchała nos, a pote m spytała: – No to chce pan he rbaty? Zgodził się , uznając, że Haze l potrze buje chw ili, że by dojść do sie bie . G dy w yszła z pokoju, sw obodnie się roze jrzał. J e dyne zdję cie stało na m odułow ym stoliku w kącie obok nie go. Ukazyw ało roze śm ianą kobie tę po sze śćdzie siątce w słom kow ym kape luszu. Dom yślił się , że to m atka Haze l i Ke lse y. Nie co cie m nie jszy pase k na pow ie rzchni stolika obok zdję cia w skazyw ał, że stała tu je szcze je dna fotografia, która zapobie gła w ypłow ie niu te go m ałe go skraw ka tanie go dre w na. Dom yślił się , że było to szkolne zdję cie Ke lse y, to, które drukow ały w szystkie gaze ty. Haze l w róciła z tacą, niosąc na nie j kubki z he rbatą i tale rz he rbatników . S trike ostrożnie postaw ił sw ój kube k na podkładce obok zdję cia m atki i pow ie dział: – S łyszałe m , że Ke lse y m iała chłopaka. – Bzdura – odparła Haze l, opadając z pow rote m na fote l. – T o te ż kłam stw o. – S kąd taki...? – Mów iła, że on m a na im ię Niall. Niall. L itości!

Z je j oczu znow u popłynę ły łzy. S trike nie m iał poję cia, dlacze go chłopak Ke lse y nie m ógłby m ie ć na im ię Niall, i nie krył zdziw ie nia. – One Dire ction – podpow ie działa zza chuste czki. – S łucham ? – spytał zupe łnie skołow any S trike . – Chyba nie ... – T e n ze spół. Zaję li trze cie m ie jsce w X F actor. Ona m a obse sję ... m iała obse sję na je go punkcie ... a Niall był je j ulubie ńce m . No w ię c co m ie liśm y pom yśle ć , kie dy pow ie działa, że poznała chłopaka, który m a na im ię Niall, m a osie m naście lat i m otor? – Rozum ie m . – Mów iła, że poznała go u psychologa. Widzi pan, chodziła do psychologa. T w ie rdziła, że poznała Nialla w pocze kalni, że trafił tam dlate go, że stracił rodziców , tak jak ona. Nam nigdy nie pokazał się na oczy. S karżyłam się Rayow i: „Ona znow u to robi, znow u ple cie te sw oje koszałki-opałki”, a Ray na to: „Daj spokój, to ją uszczę śliw ia”, ale ja nie lubiłam , jak kłam ała – ciągnę ła Haze l z fanatycznym błyskie m w oku. – Ona kłam ała be z prze rw y, przychodziła do dom u z plastre m na nadgarstku, m ów iła, że się skale czyła, a okazyw ało się , że to tatuaż z One Dire ction. Prze cie ż sam pan w ie , że zm yśliła te n w yjazd na szkolne praktyki, sam pan w ie ... Ciągle kłam ała i nie ch pan patrzy, jak to się skończyło! Z olbrzym im , w yraźnym w ysiłkie m zapanow ała nad kole jną e rupcją łe z, zaciskając drżące usta i m ocno przykładając chuste czki do oczu. Wzię ła głę boki odde ch i dorzuciła: – Ray m a pe w ną te orię . Chciał to pow ie dzie ć policjantom , ale ich to nie obchodziło, bardzie j inte re sow ali się tym , gdzie był, kie dy ją... W każdym razie Ray m a przyjacie la, Ritchie go, który daje m u czase m cynk o jakie jś robocie w ogrodzie , no i w idzi pan, Ke lse y poznała Ritchie go... Prze dstaw iła tę te orię , dodając olbrzym ią ilość szcze gółów i pow tórze ń. S trike , przyw ykły do rozw le kłe go stylu nie w praw nych św iadków , słuchał grze cznie i z uw agą. Haze l w yję ła z szuflady kom ody zdję cie , które , po pie rw sze , dow iodło, że gdy zam ordow ano Ke lse y, Ray był z trze m a przyjaciółm i na kaw ale rskim w e e ke ndzie w S hore ham -by-S e a, a po drugie , ukazało rany na cie le Ritchie go. Ritchie i Ray sie dzie li na kam ie niach obok kę py m ikołajka nadm orskie go, sze roko się uśm ie chali, trzym ali piw o i m rużyli oczy prze d słońce m . Pot połyskiw ał na łyse j głow ie Raya i rozśw ie tlał spuchnię tą tw arz Ritchie go, je go szw y i siniaki. Młodszy m ę żczyzna m iał nogę usztyw nioną orte zą. – ...bo w idzi pan, Ritchie przysze dł tu zaraz po w ypadku i Ray m yśli, że w te dy Ke lse y w padła na te n sw ój pom ysł z nogą. Zam ie rzała udaw ać , że m iała w ypade k .

– Ritchie nie m ógł być tym je j chłopakie m , praw da? – spytał S trike . – Ritchie ?! J e st nie zbyt bystry. Pow ie działby nam . Zre sztą praw ie go nie znała. T o w szystko to był tylko je j w ym ysł. Ray chyba m a rację . Znow u planow ała coś zrobić z nogą i udaw ać , że spadła z m otoru jakie goś chłopaka. Byłaby to doskonała te oria, pom yślał S trike , gdyby Ke lse y le żała te raz w szpitalu, udając, że m iała w ypade k m otocyklow y i odm aw iając podania szcze gółów , że by chronić fikcyjne go chłopaka. Musiał oddać Rayow i spraw ie dliw ość i przyznać , że faktycznie był to plan, na jaki m ogłaby w paść sze snastolatka, plan łączący górnolotność z krótkow zrocznością w nie be zpie cznych proporcjach. Wątpił je dnak, by Ray m iał rację . Be z w zglę du na to, czy Ke lse y kie dykolw ie k planow ała upozorow anie w ypadku m otocyklow e go, dow ody św iadczyły, że porzuciła te n zam iar i w olała poprosić S trike ’a o instrukcje dotyczące pozbycia się nogi. Z drugie j strony, po raz pie rw szy ktoś w spom niał o jakim ś zw iązku m ię dzy Ke lse y a m otocyklistą, w ię c S trike ’a znów zacie kaw iło absolutne prze konanie Haze l, że chłopak Ke lse y był w ym yślony. – No cóż , w szkole dla prze dszkolane k racze j nie m a chłopaków – pow ie działa Haze l – a gdzie ż indzie j m ogłaby go poznać? Niall. W poprze dnie j szkole ani poza nią te ż nie m iała chłopaka. Chodziła na te rapię i czasam i do kościoła przy nasze j ulicy, je st tam grupa dla m łodzie ży, ale tam nie m a żadne go Nialla z m otore m – ciągnę ła Haze l. – Policja to spraw dziła, pytała je j przyjaciół, czy cokolw ie k w ie dzą. Darre ll, który prow adzi tę grupę , był strasznie załam any. Dzisiaj rano Ray go spotkał, w racając do dom u. Mów i, że Darre ll zauw ażył go po drugie j stronie ulicy i w ybuchnął płacze m . S trike m iał ochotę robić notatki, ale w ie dział, że zniszczyłoby to atm osfe rę zaufania, którą starał się podtrzym ać . – Kto to je st Darre ll? – On nie m iał z tym nic w spólne go. T o m łody pracow nik kościoła. Pochodzi z Bradford – odrze kła ogólnikow o Haze l. – I Ray je st prze konany, że je st ge je m . – Czy Ke lse y m ów iła w dom u o sw oim ... – S trike się zaw ahał, nie w ie dząc, jak to nazw ać . – O sw oim proble m ie z nogą? – Mnie nie – odrze kła be znam ię tnie Haze l. – Nie chciałam te go słuchać , nie chciałam o tym w ie dzie ć , nie znosiłam te go. Pow ie działa m i, jak m iała czte rnaście lat , i od razu ją poinform ow ałam , co o tym sądzę . Próba zw róce nia na sie bie uw agi i tyle . – Miała na nodze starą bliznę . W jaki sposób...? – Zrobiła to sobie zaraz po śm ie rci m am y. J akbym nie m iała w ystarczająco dużo zm artw ie ń. Obw iązała nogę kable m , próbow ała odciąć krąże nie .

S trike dostrze gł w je j tw arzy m ie szaninę odrazy i złości. – Była w sam ochodzie , którym je chali m am a i Malcolm , sie działa z tyłu. Musiałam je j załatw ić te rape utę i w ogóle . On uw ażał, że to, co zrobiła z nogą, to było w ołanie o pom oc czy coś takie go. S m ute k . Poczucie w iny osoby, która prze żyła, nie pam ię tam . Ale od jakie goś czasu już nie m ów iła, że chce się pozbyć nogi... No nie w ie m – pow ie działa Haze l, krę cąc głow ą. – Wspom inała o tym je szcze kom uś? Rayow i? – Czasam i. T o znaczy on w ie dział, jaka ona je st . J ak się poznaliśm y, jak się w prow adził, naopow iadała m u nie stw orzonych historii: na przykład że je j tata był szpie gie m i w łaśnie dlate go m ie li te n w ypade k . S am a nie w ie m , co je szcze . Wię c w ie dział, ale się na nią nie złościł. Po prostu zm ie niał te m at , rozm aw iał z nią o szkole i takie tam ... J e j tw arz nabrała nie atrakcyjne go cie m nocze rw one go koloru. – Pow ie m panu, cze go ona chciała – w ypaliła. – Chciała je ździć na w ózku... że byśm y ją w ozili jak dzie cko, rozpie szczali, i że by była w ce ntrum zainte re sow ania. T ylko o to je j chodziło. J akiś rok te m u znalazłam je j pam ię tnik . T o, co tam w ypisyw ała, co lubiła sobie w yobrażać , o czym fantazjow ała... Absurd! – Na przykład? – spytał S trike . – Na przykład pisała, że pozbę dzie się nogi, zacznie je ździć na w ózku, podje dzie pod sam ą sce nę na konce rcie One Dire ction, a oni ją zauw ażą i pote m bardzo się nią prze jm ą, bo bę dzie nie pe łnospraw na – pow ie działa Haze l je dnym tche m . – Nie ch pan to sobie w yobrazi. Obrzydliw ość . Nie którzy ludzie napraw dę są nie pe łnospraw ni, choć nigdy te go nie chcie li. J e ste m pie lę gniarką. Wie m , co m ów ię . Widuję ich. No – dodała, spoglądając na nogi S trike ’a – ale panu chyba nie m uszę te go tłum aczyć ... Pan te go nie zrobił, praw da? – spytała nagle be z ogróde k . – Pan nie ... pan sobie nie uciął... nie zrobił pan te go... sam ? Zastanaw iał się , czy w łaśnie dlate go chciała się z nim spotkać . Może w jakiś poplątany, podśw iadom y sposób próbow ała znale źć punkt orie ntacyjny na m orzu, po którym nagle zaczę ła dryfow ać , m oże starała się dow ie ść – m im o że je j siostra już nie żyła i nie m ogła te go zrozum ie ć – że ludzie nie robią takich rze czy, nie w praw dziw ym św ie cie , w którym poduszki stoją zgrabnie na rogach, a kale ctw o je st je dynie skutkie m nie szczę śliw e go zrządze nia losu, w alących się ścian albo w ybuchu przydrożnych bom b? – Nie – odrze kł. – J a w yle ciałe m w pow ie trze . – Otóż to, sam pan w idzi! – zaw ołała dziw nie agre syw nym , zw ycię skim tone m , znow u zale w ając się łzam i. – Mogłabym je j to pow ie dzie ć ... Mogłabym je j to pow ie dzie ć , gdyby tylko... gdyby tylko m nie spytała... ale

ona tw ie rdziła – dodała Haze l, połykając łzy – że czuje się tak, jakby ta noga nie nale żała do nie j. J akby je j posiadanie było czym ś złym i jakby m usiała się je j pozbyć ... jak jakie goś guza albo coś. Nie chciałam te go słuchać . T o było zupe łnie be z se nsu. Ray pow ie dział, że próbow ał je j prze m ów ić do rozsądku. Pow ie dział je j: nie m asz poję cia, o czym m arzysz, nie chciałabyś le że ć w szpitalu tak jak ja po złam aniu krę gosłupa, m ie siącam i w gipsie , w ranach, z zakaże niam i i całą re sztą. On się na nią nie złościł. Mów ił do nie j: chodź , pom oże sz m i w ogródku albo coś w tym rodzaju, odw racał je j uw agę . Policja pow ie działa, że Ke lse y rozm aw iała w inte rne cie z takim i ludźm i jak ona. Nie m ie liśm y poję cia. Z drugie j strony, skończyła sze snaście lat , a prze cie ż nie m ożna prze szukiw ać nastolatkom laptopów , praw da? Zre sztą i tak bym nie w ie działa, cze go szukać . – Czy kie dykolw ie k o m nie w spom inała? – spytał S trike . – Policję te ż to inte re sow ało. Nie . Nie przypom inam sobie , że by kie dykolw ie k o panu m ów iła, Ray te ż . T o znaczy be z urazy... Pam ię tam proce s po śm ie rci L uli L andry, ale nie przypom niałabym sobie , jak pan się nazyw a albo w ygląda. Na pe w no bym pam ię tała, gdyby o panu w spom niała. Ma pan takie śm ie szne im ię ... Be z urazy. – A je j przyjacie le ? Czę sto w ychodziła z dom u? – Nie m iała praw ie żadnych przyjaciół. Nie była lubiana. W szkole te ż w szystkich okłam yw ała, a nikt te go nie lubi, praw da? G nę bili ją za to. Uw ażali, że je st dziw na. Praw ie w ogóle nie w ychodziła z dom u. Nie m am poję cia, kie dy m iałaby się spotykać z tym sw oim Nialle m . J e j złość w cale nie zaskoczyła S trike ’a. Ke lse y była nie planow anym dodatkie m do je j nie skazite lne go dom u. T e raz Haze l m iała do końca życia nosić w sobie poczucie w iny i żal, prze raże nie i w yrzuty sum ie nia, m ię dzy innym i dlate go, że życie je j siostry dobie gło końca, zanim zdążyła w yrosnąć z dziw actw , które je od sie bie odsunę ły. – Czy m ógłbym skorzystać z łazie nki? – spytał S trike . Pokiw ała głow ą, w ycie rając oczy. – Za drzw iam i prosto i po schodach. S trike opróżnił pę che rz, czytając opraw iony w ram kę i zaw ie szony nad spłuczką dyplom za „odw agę i chw ale bne zachow anie ” przyznany strażakow i Rayow i William sow i. Przypuszczał, że pow ie siła go tu Haze l, a nie Ray. Poza tym w łazie nce nie było nicze go inte re sujące go. T a sam a co w salonie dbałość o czystość i porząde k się gała aż do w nę trza szafki na le karstw a, dzię ki które j S trike się dow ie dział, że Haze l w ciąż m ie siączkuje , że ona i Ray kupują pastę w e konom icznym opakow aniu i że je dno z nich albo obydw oje cie rpią na he m oroidy.

Wysze dł z łazie nki najcisze j, jak potrafił. Zza zam knię tych drzw i dobie gały stłum ione pom ruki w skazujące , że Ray śpi. S trike zrobił dw a zde cydow ane kroki w praw o i znalazł się w pakam e rze Ke lse y. Wszystko pasow ało do w szystkie go i m iało ide ntyczny liliow y odcie ń: ściany, narzuta, abażur i zasłony. Naw e t gdyby S trike nie w idział re szty dom u, m ógłby się dom yślić , że w tym chaosie porząde k narzuca się siłą. Ogrom na korkow a tablica gw arantow ała brak szpe cących śladów po pine zkach na ścianach. Ke lse y obkle iła ją zdję ciam i pię ciu ładnych chłopców , którzy, jak S trike przypuszczał, tw orzyli One Dire ction. Ich głow y i nogi w ystaw ały poza ram ę . S zcze gólnie czę sto pojaw iał się blondyn. Oprócz fotografii One Dire ction w ycinała te ż zdję cia szcze niąt , prze w ażnie rasy shih tzu, oraz różne słow a i skrótow ce : „occupy”, „fom o” i „zaje fajnie ”. Czę sto pojaw iało się im ię Niall, zw ykle w pisane w se rduszko. T e n chaotyczny, nie uporządkow any kolaż św iadczył o postaw ie krańcow o różne j od pre cyzji, z jaką łóżko przykryto narzutą, a liliow y dyw an ułożono pod kąte m prostym . Na w ąskim re gale w yróżniał się now y e gze m plarz książki O ne D irection: na z aw sz e m łodz i – oficjalna historia nasz ego sukcesu w X F actor. Poza tym na półce stała se ria Z m ierz ch, pude łko na biżute rię , gąszcz m ałych ozdóbe k, w którym naw e t Haze l nie zdołała zaprow adzić sym e trii, plastikow a tacka z tanim i kosm e tykam i do m akijażu i dw ie przytulanki. Korzystając z te go, że Haze l je st na tyle cię żka, by podczas w chodze nia po schodach narobić hałasu, S trike szybko otw orzył szuflady. Oczyw iście policja zabrała w szystkie inte re sujące rze czy: laptopa, każdy skraw e k zapisane go papie ru, każdy num e r te le fonu albo zanotow ane nazw isko, a także pam ię tnik, je śli Ke lse y nadal go prow adziła, po tym jak Haze l zaczę ła w ę szyć . Pozostała zbie ranina prze dm iotów : pude łko z papie re m listow ym takim jak te n, na którym do nie go napisała, stara konsola Ninte ndo DS , opakow anie sztucznych paznokci, pude łe czko z gw ate m alskim i lale czkam i popraw iającym i hum or oraz, w dolne j szufladzie nocne go stolika, kilka ukrytych w puchatym piórniku sztyw nych, zafoliow anych bliste rów z table tkam i. Wyjął je : jajow ate kapsułki koloru m usztardy opatrzone nazw ą Accutane . Wziął je de n z bliste rów i schow ał do kie sze ni, po czym zam knął szufladę i ruszył w stronę szafy, która była nie posprzątana i trochę zatę chła. Ke lse y lubiła cze rń i róż . S zybko pom acał fałdy m ate riału, prze szukując kie sze nie , le cz nicze go nie znalazł, dopóki nie natrafił na w orkow atą sukie nkę , z które j w ydobył coś, co w yglądało jak pognie ciony los na lote rii albo bile cik z szatni z num e re m 18. Haze l nie ruszyła się z m ie jsca, odkąd S trike w ysze dł z salonu. Dom yślił się , że m ógłby zostać na górze dłuże j, a i tak by nie zauw ażyła. G dy ponow nie

w sze dł do pokoju, le kko się w zdrygnę ła. Znow u płakała. – Dzię kuję , że pan przysze dł – pow ie działa nie w yraźnie , w stając . – Prze praszam , ja... I rozpłakała się na dobre . S trike położył rę kę na je j ram ie niu i zanim się obe jrzał, w tuliła tw arz w je go klatkę pie rsiow ą, szlochając i trzym ając go za poły płaszcza be z śladu kokie te rii, pow odow ana w yłącznie bóle m . Objął ją i stali tak prze z całą m inutę , aż kilka razy gw ałtow nie w e stchnę ła i się od nie go odsunę ła, a rę ce S trike ’a z pow rote m opadły. Pokrę ciła głow ą, nie znajdując już w ię ce j słów , i odprow adziła go do drzw i. J e szcze raz złożył je j kondole ncje . Pokiw ała głow ą. J e j tw arz w yglądała upiornie w św ie tle dnia w padającym do obskurne go prze dpokoju. – Dzię kuję , że pan przysze dł – w ykrztusiła. – Po prostu m usiałam się z pane m spotkać . Nie w ie m dlacze go. Bardzo pana prze praszam .

35

Dominance and Submission

Dominacja i uległość

Od w yprow adzki z dom u m ie szkał z trze m a kobie tam i, ale ta – T o – w ystaw iała go na cię żką próbę . Wszystkie trzy brudne suki tw ie rdziły, że go kochają, cokolw ie k to m iało znaczyć . Dzię ki te j ich tak zw ane j m iłości z dw ie m a pie rw szym i jakoś dało się w ytrzym ać . Oczyw iście w głę bi se rca w szystkie były fałszyw ym i pizdam i, za w sze lką ce nę chcącym i dostaw ać

w ię ce j, niż daw ały, ale żadna z dw óch pie rw szych nie m ogła się rów nać z T ym . Był zm uszony znosić w ię ce j niż kie dykolw ie k w cze śnie j, ponie w aż T o było w ażną czę ścią je go w ie lkie go planu. Nie ustannie je dnak fantazjow ał o zabiciu T e go. Wyobrażał sobie , jak ta głupia tw arz w iotcze je , gdy on zatapia głę boko w brzuchu T e go sw ój nóż , a T o nie m oże uw ie rzyć , że S karb (T o nazyw ało go S karbe m ) ją zabija, m im o że gorąca kre w zaczyna oble w ać m u rę ce , a rdzaw a w oń w ype łnia pow ie trze w ciąż drżące od krzyków ... Konie czność udaw ania m iłe go gościa fatalnie w pływ ała na je go sam okontrolę . Czarow anie ich, w abie nie i przypodobyw anie im się to była łatw izna, je go druga natura, od zaw sze . Utrzym yw anie pozorów prze z dłuższy okre s to je dnak zupe łnie inna historia. Udaw anie w ykańczało go ne rw ow o. Czasam i w ystarczyło, że T o oddychało, a już m iał ochotę chw ycić nóż i dźgnąć je w pie przone płuca... Wie dział, że je śli w krótce jakie jś nie załatw i, to, kurw a, norm alnie e ksploduje . W ponie działe k z sam e go rana znalazł pre te kst , że by w yjść z dom u, le cz gdy zbliżał się do De nm ark S tre e t z zam iare m w ytropie nia S e kre tarki idące j do pracy, nagle w yczuł zagroże nie , jak szczur, które m u drżą nozdrza, gdy w ie trzy nie be zpie cze ństw o. Przystanął obok budki te le foniczne j po prze ciw ne j stronie ulicy i m rużąc oczy, spojrzał na postać stojącą na rogu De nm ark S tre e t , tuż obok skle pu z instrum e ntam i m uzycznym i pom alow ane go na krzykliw e kolory cyrkow e go plakatu. Znał policję , znał je j ruchy, je j gie rki. Młody m ę żczyzna stojący z rę kam i w kie sze niach ocie plane j kurtki udaw ał w yluzow ane go, zw ykłe go prze chodnia... A prze cie ż to on w ym yślił tę pie przoną grę . Um iał się stać w łaściw ie nie w idzialny. S pójrzcie na te go głąba: stoi na rogu i m yśli, że je śli w łożył ocie planą kurtkę , to w m ie sza się w tłum ... „Nigdy nie kituj kiciarza, kole ś”. Pow oli zaw rócił i zniknął z w idoku za budką te le foniczną, gdzie zsunął z głow y czapkę ... Miał ją, gdy S trike go gonił. Możliw e , że gość w ocie plane j kurtce dostał rysopis. Pow inie n był o tym pom yśle ć , pow inie n był prze w idzie ć , że S trike zadzw oni po sw oich kum pli z policji, pie przony tchórz ... „Ale nie zrobili portre tu pam ię ciow e go” – pom yślał, a gdy z pow rote m sze dł ulicą, je go sam ooce na znow u w zrosła. S trike , choć nie zdaw ał sobie z te go spraw y, był o kilkadzie siąt ce ntym e trów od nie go, a m im o to nadal nie m iał pie przone go poję cia, kim on je st . Boże , kie dy już załatw i S e kre tarkę ,

m iło bę dzie patrze ć , jak S trike i ta je go pie przona age ncja znikają z pow ie rzchni zie m i pod błotną law iną rozgłosu, a policja i prasa rzucają się na de te ktyw a, w ytykając m u bliskie re lacje z ofiarą, nie um ie ję tność ochronie nia w łasne j pracow nicy, pode jrze w ając go o je j zam ordow anie , doprow adzając do kom ple tne j ruiny... J uż planow ał nastę pny ruch. Pójdzie do L ondon S chool of Econom ics, gdzie S e kre tarka czę sto śle dziła tę drugą dziw kę , i tam ją znajdzie . T ym czase m potrze bow ał inne j czapki i m oże te ż innych okularów prze ciw słone cznych. Pom acał w kie sze niach w poszukiw aniu pie nię dzy. Nie m iał praw ie nic, kurw a, jak zw ykle . Pom yślał, że bę dzie m usiał nakłonić T o do pow rotu do pracy. Miał już dość słuchania, jak T o ję czy, biadoli i szuka w ym ów e k, że by sie dzie ć w dom u. W końcu kupił dw ie now e czapki: be jsbolów kę i szarą, z w e łny, w m ie jsce czarne j w e rsji z polaru, którą w yrzucił do kosza na Cam bridge Circus. Pote m w siadł do m e tra do Holborn. Nie było je j tam . Ani żadnych stude ntów . Po be zow ocnym rozglądaniu się w poszukiw aniu rudozłotych w łosów , przypom niał sobie , że je st ponie działe k w ie lkanocny. L ondon S chool of Econom ics zam knię to z pow odu dnia w olne go od pracy. Dw ie godziny późnie j w rócił na T otte nham Court Road, poszukał je j w Court i prze z chw ilę czaił się w pobliżu w e jścia do S pe arm int Rhino, le cz je j nie znalazł. Po tych kilku dniach, w czasie których nie m ógł w yjść z dom u i je j śle dzić , rozczarow anie spraw iło m u nie m al fizyczny ból. Zde ne rw ow any zaczął chodzić po cichych bocznych uliczkach z nadzie ją, że z naprze ciw ka w yjdzie jakaś dzie w czyna, jakakolw ie k, w cale nie konie cznie S e kre tarka. Ostrza pod je go kurtką zadow oliłyby się te raz kim kolw ie k . Może tak bardzo nią w strząsnę ła je go karte czka z pozdrow ie niam i, że ode szła z pracy. Wcale te go nie chciał. Chciał, że by była prze rażona i w ytrącona z rów now agi, ale że by dale j pracow ała dla S trike ’a, bo to za je j pośre dnictw e m zam ie rzał dopaść te go drania. G orzko zaw ie dziony w rócił do T e go w cze snym w ie czore m . Wie dział, że bę dzie m usiał z T ym sie dzie ć prze z nastę pne dw a dni i ta pe rspe ktyw a pozbaw iała go re szte k sam okontroli. G dyby m ógł w ykorzystać T o, tak jak zam ie rzał w ykorzystać S e kre tarkę , spraw a w yglądałaby zupe łnie inacze j, to byłoby je go w ybaw ie nie : spie szyłby się do dom u, trzym ając noże w pogotow iu – ale się nie odw ażył. Potrze bow ał T e go żyw e go i całkow icie podporządkow ane go. J e szcze czte rdzie ści osie m godzin te m u om al nie e ksplodow ał ze złości

i rozsadzające j go agre sji. W środę w ie czore m pow ie dział T e m u, że nazajutrz bę dzie m usiał w yjść w cze śnie do roboty, i otw arcie ośw iadczył, że już najw yższa pora, że by T o także w róciło do pracy. J ę cze nie i skom le nie , które z te go w ynikły, tak podziałały m u na ne rw y, że w końcu w padł w złość . T o, prze rażone je go nagłą w ście kłością, próbow ało go udobruchać . Potrze bow ało go, chciało go, prze praszało... S pał osobno, udając, że dale j je st zły. Dzię ki te m u m ógł się sw obodnie onanizow ać , le cz nie osiągnął satysfakcji. Chciał – potrze bow ał – kontaktu z kobie cym ciałe m za pośre dnictw e m ostre j stali, chciał poczuć sw oją dom inację , gdy tryska kre w , usłysze ć całkow itą ule głość w krzykach, w błaganiach, w agonalnych spazm ach i ję kach. Wspom nie nia chw il, w których to robił, nie przyniosły m u ukoje nia, tylko je szcze bardzie j go rozpaliły. Pałał żądzą zrobie nia te go ponow nie : pragnął S e kre tarki. W czw arte k rano obudził się za pię tnaście piąta, ubrał, w łożył be jsbolów kę i w ysze dł, że by poje chać prze z L ondyn do m ie szkania, które dzie liła z gogusie m . Zanim dotarł do Hastings Road, słońce już w ze szło. S tary land rove r zaparkow any nie dale ko dom u zape w nił m u osłonę . Oparł się o nie go i prze z prze dnią szybę obse rw ow ał okna m ie szkania. O siódm e j zauw ażył jakiś ruch za oknam i salonu i nie długo pote m goguś w ysze dł z dom u ubrany w garnitur. Wydaw ał się w ym ize row any i nie szczę śliw y. „Myślisz, że te raz je ste ś nie szczę śliw y, ty głupi dupku... Zacze kaj, aż się zabaw ię z tw oją dzie w czyną...” Pote m w re szcie się zjaw iła, tyle że w tow arzystw ie jakie jś starsze j kobie ty, bardzo do nie j podobne j. „Noż kurw a m ać”. Co ona w ypraw ia, chodzi na space rki ze sw oją pie przoną m atką? T o zakraw ało na kpinę . Czasam i m iał w raże nie , że cały św iat sprzysiągł się prze ciw ko nie m u, że by nie m ógł robić te go, co chce , że by go ograniczać . Zaje biście nie naw idził te go uczucia, że je go w sze chm oc się ulatnia, że ludzie i okoliczności go osaczają, re dukując do je dne go z w ie lu unie szkodliw ionych, gotujących się ze złości śm ie rte lników . Ktoś m u za to zapłaci.

36

I have this feeling that m y luck is none too good...

Mam w raże nie , że szczę ście m i nie sprzyja [...]

Blue Öyste r Cult , Black Blade

G dy w czw arte k rano w łączył się budzik, S trike w yciągnął cię żką rę kę i tak m ocno w alnął w przycisk na górze stare go ze garka, że te n spadł ze stolika nocne go na podłogę . Mrużąc oczy, m usiał przyznać , że słońce prze bijające się prze z cie nkie zasłony zdaje się potw ie rdzać hałaśliw ą opinię budzika. Czuł w rę cz obe zw ładniającą pokusę , że by prze w rócić się na drugi bok i z pow rote m zasnąć . J e szcze prze z kilka se kund le żał, zasłaniając oczy prze dram ie nie m , nie dopuszczając do sie bie dnia, a późnie j z je go ust w ydobyło się coś m ię dzy w e stchnie nie m a ję kie m i odrzucił kołdrę . G dy m acał w poszukiw aniu klam ki w drzw iach do łazie nki, pom yślał, że w ciągu ostatnich pię ciu nocy spał śre dnio jakie ś trzy godziny na dobę . T ak jak prze w idziała Robin, ode słanie je j do dom u oznaczało, że m usiał w ybie rać m ię dzy Platyną a Psychotatą. Ponie w aż nie daw no był św iadkie m , jak te n drugi nie ocze kiw anie rzucił się na sw oje dzie ci, i ponie w aż w idział łzy i strach chłopców , postanow ił, że Psychotacie nale ży się pie rw sze ństw o. Zostaw ił Platynę z je j nie w innym rozkłade m dnia i lw ią czę ść tygodnia pośw ię cił na potaje m ne robie nie zdję ć skradające m u się ojcu: zbie rał kole jne zdję cia człow ie ka szpie gujące go w łasne dzie ci i osaczające go je , ile kroć m atki nie było w pobliżu.

G dy nie śle dził Psychotaty, był zaję ty w łasnym dochodze nie m . Policja działała o w ie le w olnie j, niżby chciał, nadal nie m iała najm nie jsze go dow odu, że Brockbank, L aing albo Whittake r m ie li jakikolw ie k zw iąze k ze śm ie rcią Ke lse y Platt . S trike w ype łnił praw ie każdą w olną godzinę ostatnich pię ciu dni nie ustanną, nie ustę pliw ą, żm udną pracą policyjną, którą w cze śnie j w ykonyw ał je dynie w w ojsku. Balansując na je dne j nodze , gw ałtow nie prze krę cił rączkę prysznica w stronę prze ciw ną do ruchu w skazów e k ze gara, chcąc, że by lodow ata w oda brutalnie go obudziła, schłodziła je go spuchnię te oczy i w yw ołała gę sią skórkę pod cie m nym i w łosam i na je go pie rsi, nogach i rę kach. Zale tą je go m ale ńkie go prysznica było to, że gdyby się poślizgnął, nie m iałby gdzie upaść . Um ył się i skacząc na je dne j nodze , w rócił do sypialni, gdzie z grubsza w ytarł się rę cznikie m i w łączył te le w izor. Nazajutrz m iał się odbyć króle w ski ślub i przygotow ania do nie go zdom inow ały w szystkie kanały inform acyjne . Przypinał prote zę , ubie rał się i popijał grzankę he rbatą, a pode kscytow ani pre ze nte rzy i kom e ntatorzy te le w izyjni co chw ila w spom inali o ludziach, którzy już cze kali w nam iotach w zdłuż trasy i w okół opactw a w e stm inste rskie go, oraz o liczbie turystów napływ ających do L ondynu, że by obe jrze ć ce re m onię . S trike w yłączył te le w izor i zsze dł do age ncji, sze roko zie w ając i zastanaw iając się , jak te n m ultim e dialny potok rozm ów o ślubie w pływ a na Robin, które j nie w idział od ubie głe go piątku, gdy ode brała kartkę z obraze m J acka Ve ttriana i m ałą ohydną nie spodzianką. Mim o że na górze w łaśnie w ypił w ie lki kube k he rbaty, po w e jściu do age ncji odruchow o w łączył czajnik, a nastę pnie położył na biurku Robin listę klubów go-go i barów ze striptize m oraz salonów m asażu, którą zaczął tw orzyć w w olnym czasie . Zam ie rzał poprosić Robin, że by pociągnę ła to dale j i obdzw oniła w szystkie te go typu m ie jsca, jakie zdoła znale źć w S hore ditch, co m ogła be zpie cznie robić , nie w ychodząc z dom u. G dyby istniała jakaś szansa, że Robin się zgodzi, w ysłałby ją do Masham raze m z m atką. Wspom nie nie je j blade j tw arzy prze śladow ało go prze z cały tydzie ń. T łum iąc drugie potę żne zie w nię cie , opadł na krze sło Robin, że by spraw dzić m e jle . Wpraw dzie zam ie rzał ją ode słać do dom u, le cz nie m ógł się docze kać , kie dy ją zobaczy. Brakow ało m u Robin w age ncji – je j e ntuzjazm u, zaradności, nie w ym uszone j uprze jm ości, a poza tym chciał je j pow ie dzie ć o kilku odkryciach, jakich dokonał podczas uparte j pogoni za trze m a m ę żczyznam i, na których punkcie m iał te raz obse sję . Zaliczył już praw ie dw anaście godzin w Catford, próbując przyuw ażyć Whittake ra w chodzące go albo w ychodzące go z m ie szkania nad sm ażalnią,

m ie szczące go się przy ruchliw e j ulicy dla pie szych bie gnące j za Catford T he atre . T e atr otaczały skle py rybne , pracow nie pe rukarskie , kaw iarnie i pie karnie , a nad nim i były m ie szkania z trze m a łukow atym i oknam i tw orzącym i trójkąt . Cie nkie zasłony w lokalu, gdzie w e dług S hanke ra m ie szkał Whittake r, cały czas były zaciągnię te . Za dnia ulica zape łniała się straganam i, zape w niając S trike ’ow i przydatną osłonę . Wym ie szane zapachy kadzide łe k ze stoiska z łapaczam i snów i w ie lkich kaw ałów surow e j ryby le żących nie opodal na lodzie w ype łniały m u nozdrza, aż w końcu praw ie prze stał je w yczuw ać . S trike prze z trzy w ie czory obse rw ow ał m ie szkanie ze znajdujące go się naprze ciw nie go boczne go w e jścia do te atru i nie zobaczył nicze go oprócz zarysów postaci poruszających się za zasłonam i. Wre szcie w środę w ie czore m drzw i obok sm ażalni się otw orzyły i ukazała się w nich w ychudzona nastolatka. Cie m ne , brudne w łosy odgarnę ła z zapadnię te j, królicze j tw arzy o sinym gruźliczym odcie niu bladości. Miała na sobie krótką koszulkę , zapinaną na suw ak bluzę z kapture m i le gginsy upodabniające je j nogi do w yciorów do fajki. Ze sple cionym i rę kam i przyciśnię tym i do pie rsi w e szła do sm ażalni, opie rając się o drzw i, dopóki nie ustąpiły i o m ało nie w padła do środka. S trike tak szybko prze bie gł prze z ulicę , że złapał je , zanim się zam knę ły, i ustaw ił się za nią w kole jce . G dy pode szła do lady, sprze daw ca zw rócił się do nie j po im ie niu. – Wszystko w porządku, S te phanie ? – No – pow ie działa cichym głose m . – Poproszę dw ie cole . Miała liczne kolczyki w uszach, nosie i ustach. Odliczyła m one ty i w yszła ze spuszczoną głow ą, nie patrząc na S trike ’a. Wrócił do zacie nione go m ie jsca przy drzw iach te atru po drugie j stronie ulicy, gdzie zjadł kupione w łaśnie frytki, nie odryw ając oczu od rozśw ie tlonych okie n nad sm ażalnią. Kupno dw óch bute le k coli suge row ało, że Whittake r je st na górze , być m oże le żał rozciągnię ty nago na m ate racu w pozie , w jakie j S trike bardzo czę sto go w idyw ał, gdy był nastolatkie m . Corm oran uw ażał, że je st obie ktyw ny, le cz gdy stał w kole jce w sm ażalni i czuł, że od te go drania m oże go dzie lić zale dw ie kilka m e trów , że odgradzają ich od sie bie je dynie cie nkie dre w no i gipsow y sufit , se rce zaczę ło m u bić jak szalone . Uparcie obse rw ow ał m ie szkanie , dopóki około pie rw sze j w nocy nie zgasło św iatło w oknach, le cz nie zauw ażył śladu Whittake ra. Z L aingie m poszło m u nie w ie le le pie j. S taranna analiza G oogle S tre e t Vie w w ykazała, że balkon, na którym lisow aty L aing pozow ał do zdję cia dla

J ustG iving , nale żał do m ie szkania w Wollaston Close w niskim , obskurnym bloku nie dale ko S traty. Ani w spisie abone ntów te le fonicznych, ani na liście w yborców z te j nie ruchom ości nie było śladu L ainga, le cz m im o to S trike m iał nadzie ję , że S zkot m oże tam m ie szkać jako czyjś gość , w ynajm ow ać kw ate rę i obyw ać się be z te le fonu stacjonarne go. We w tore k w ie czore m prze z kilka godzin obse rw ow ał m ie szkania, uzbrojony w parę gogli noktow izyjnych, które po zm roku um ożliw iały m u zaglądanie prze z okna be z zasłon, le cz nie zauw ażył, że by S zkot tam w chodził, że by stam tąd w ychodził ani by poruszał się w którym kolw ie k z tych lokali. Nie chcąc, że by L aing odkrył, że je st śle dzony, S trike postanow ił zre zygnow ać z pukania do drzw i, le cz za dnia czaił się nie dale ko ce glanych łuków pobliskie go w iaduktu zabudow anych tak, by stw orzyć tune low ate lokale . Prow adzono w nich drobną działalność handlow o-usługow ą: e kw adorską kaw iarnię , salon fryzje rski. Milczący i nachm urzony S trike rzucał się w oczy, je dząc i pijąc w śród w e sołych im igrantów z Am e ryki Południow e j. Now e zie w nię cie S trike ’a zm ie niło się w kole jny ję k zm ę cze nia, gdy prze ciągnął się na krze śle Robin, w ię c nie usłyszał brzę kliw ych kroków na schodach. Zanim zdał sobie spraw ę , że ktoś się zbliża, i spojrzał na ze gare k – było zde cydow anie za w cze śnie na Robin, która pow ie działa m u, że je j m atka m a pociąg o je de naste j – na ścianie za m le czną szybą drzw i pojaw ił się czyjś cie ń. Rozle gło się pukanie i ku zdum ie niu S trike ’a do środka w sze dł Dw a Razy. Brzuchaty bizne sm e n w śre dnim w ie ku był o w ie le bogatszy, niż m ógłby suge row ać je go w ym ię toszony, nijaki w ygląd. T w arz Dw a Razy, zupe łnie nie zapadającą w pam ię ć , ani przystojną, ani ładną, w ykrzyw iała dziś konste rnacja. – Rzuciła m nie – oznajm ił S trike ’ow i be z w stę pów . Opadł na kanapę obitą sztuczną skórą, w yw ołując e rupcję sztucznych gazów , która kom ple tnie go zaskoczyła. S trike przypuszczał, że było to dla nie go drugie zaskocze nie te go dnia. Face t , który zazw yczaj zryw ał z blondynkam i, pokazując im zgrom adzone dow ody ich nie w ie rności, m usiał prze żyć szok, gdy sam został porzucony. Im le pie j S trike poznaw ał sw oje go klie nta, tym le pie j rozum iał, że Dw a Razy traktow ał to jak jakiś rodzaj satysfakcjonujące go se ksualne go punktu kulm inacyjne go. T e n człow ie k m iał w sobie dziw ną m ie szaninę m asochisty i podglądacza z obse sją na punkcie kontrolow ania innych. – Napraw dę ? – spytał S trike , w stając i podchodząc do czajnika. Potrze bow ał kofe iny. – Bardzo uw ażnie ją obse rw ow aliśm y i nie zauw ażyliśm y śladu inne go m ę żczyzny.

T ak napraw dę prze z cały tydzie ń nie zrobił w spraw ie Platyny nicze go oprócz odbie rania te le fonów od Rave n, z których kilka prze łączył na pocztę głosow ą, gdy akurat śle dził Psychotatę . T e raz zaczął się zastanaw iać , czy je w szystkie odsłuchał. Miał w ie lką nadzie ję , że Rave n nie donosiła m u o pojaw ie niu się inne go bogacza, gotow e go pokryć czę ść stude nckich w ydatków Platyny w zam ian za w yłączne przyw ile je , gdyż w prze ciw nym razie m usiałby się na dobre poże gnać z pie nię dzm i Dw a Razy. – No w ię c dlacze go m nie rzuciła? – spytał ostro Dw a Razy. „Bo je ste ś pie przonym dziw olągie m ”. – No cóż , nie m ogę przysiąc, że nie znalazła sobie kogoś inne go – pow ie dział S trike , starannie dobie rając słow a i zale w ając w kubku kaw ę rozpuszczalną. – Mów ię tylko, że je śli tak je st , to była chole rnie sprytna. Śle dziliśm y każdy je j ruch – skłam ał. – Kaw y? – Myślałe m , że je ste ście najle psi – burknął Dw a Razy. – Nie , nie piję rozpuszczalne j. Zadzw oniła kom órka S trike ’a. Wyjął ją z kie sze ni i spraw dził, kto dzw oni. Wardle . – Prze praszam , m uszę ode brać – oznajm ił nie zadow olone m u klie ntow i. – Cze ść , Wardle . – Wykluczyliśm y Malle ya – poinform ow ał go Wardle . O w ycze rpaniu S trike ’a najle pie j św iadczyło to, że te słow a prze z parę se kund nic dla nie go nie znaczyły. Pote m do nie go dotarło, że Wardle m ów i o gangste rze , który kie dyś odciął face tow i pe nisa, i o które go w inie w zw iązku z prze słanie m nogi kom isarz w ydaw ał się dotąd prze konany. – Digge r... racja – pow ie dział S trike , chcąc pokazać , że uw ażnie słucha. – Wykluczyliście go, tak? – T o nie m oże być on. Kie dy została zam ordow ana, był w Hiszpanii. – W Hiszpanii – pow tórzył S trike . Dw a Razy zabę bnił grubym i palcam i w podłokie tnik . – No – m ruknął Wardle . – Na pie przone j Minorce . S trike pociągnął łyk tak m ocne j kaw y, jakby pow stała z w lania w rzątku prosto do słoika. Z boku czaszki narastał ból. Rzadko bolała go głow a. – Ale zrobiliśm y postę py w spraw ie tych dw óch zdję ć , które ci pokazałe m – ciągnął Wardle . – Mów ię o łe bku i dzie w czynie , którzy udzie lali się na stronie dla tych św irów , gdzie Ke lse y o cie bie pytała. S trike nie w yraźnie przypom niał sobie pokazane prze z Wardle ’a zdję cia m łode go m ę żczyzny z asym e trycznym i oczam i oraz czarnow łose j kobie ty w okularach. – Prze słuchaliśm y ich i okazało się , że nigdy się z nią nie spotkali,

kontaktow ali się tylko prze z inte rne t . Poza tym on m a nie podw ażalne alibi na dzie ń je j śm ie rci: pracow ał na podw ójne j zm ianie w supe rm arke cie . W L e e ds. S praw dziliśm y. Ale – dodał Wardle i S trike poczuł, że kom isarz zm ie rza do cze goś, co w ydaje m u się obie cujące – je st je szcze type k, który krę cił się na tym forum . Nazyw a się De vote e i napę dzał im w szystkim le kkie go stracha. Ma słabość do ludzi po am putacji. L ubił pytać kobie ty, gdzie chciałyby być prze cię te i w szystko w skazuje , że z parom a próbow ał się spotkać . Ostatnio zupe łnie zam ilkł. Próbuje m y go nam ie rzyć . – Uhm – m ruknął S trike , doskonale św iadom y rosnące go poirytow ania Dw a Razy. – Brzm i obie cująco. – No. Nie zapom niałe m te ż o liście , który dostałe ś od te go gościa zafascynow ane go tw oim kikute m – dodał Wardle . – Nim te ż się inte re suje m y. – Wspaniale – pow ie dział S trike , nie do końca w ie dząc, co m ów i, i podniósł rę kę , że by pokazać Dw a Razy, który w łaśnie zam ie rzał w stać z kanapy, że już kończy. – S łuchaj, Wardle , nie m ogę te raz rozm aw iać . Może późnie j. G dy Wardle się rozłączył, S trike próbow ał udobruchać Dw a Razy, który w padł w le kką złość , cze kając na zakończe nie rozm ow y te le foniczne j. S trike , który nie m ógł sobie pozw olić na odrzuce nie stałe go klie nta, ugryzł się w ję zyk i nie spytał Dw a Razy, co niby m ógł poradzić na to, że Platyna go rzuciła. G dy w ie lkim i łykam i pił czarną jak sm oła kaw ę , czując, jak w je go głow ie narasta ból, prze de w szystkim m arzył o tym , by m óc pow ie dzie ć Dw a Razy „spie rdalaj”. – No w ię c co zam ie rza pan z tym zrobić? – spytał klie nt . S trike nie był pe w ny, czy Dw a Razy prosi go o zm usze nie Platyny, że by do nie go w róciła, o śle dze nie je j po całym L ondynie w nadzie i, że nakryje ją z innym chłopakie m , czy o zw rot pie nię dzy. Zanim je dnak zdążył odpow ie dzie ć , usłyszał kroki na m e talow ych schodach i dam skie głosy. L e dw ie Dw a Razy zdążył rzucić S trike ’ow i zdum ione , pytające spojrze nie , otw orzyły się szklane drzw i. Robin w ydała się S trike ’ow i w yższa niż Robin prze chow yw ana w je go pam ię ci: w yższa, ładnie jsza i bardzie j zaw stydzona. Za nią – w norm alnych okolicznościach w yw ołałoby to je go zainte re sow anie i rozbaw ie nie – w e szła kobie ta, w które j od razu rozpoznał je j m atkę . Była w praw dzie trochę niższa i zde cydow anie sze rsza od Robin, le cz m iała takie sam e jasnorude w łosy, takie sam e nie bie skoszare oczy, a je j tw arz w yrażała doskonale znaną S trike ’ow i życzliw ą docie kliw ość . – Bardzo prze praszam – pow ie działa Robin, zauw ażając Dw a Razy i gw ałtow nie nie ruchom ie jąc . – Może m y zacze kać na dole ... Chodź , m am o...

Ich nie zadow olony klie nt w stał, w yraźnie zde ne rw ow any. – Nie , nie , napraw dę nie trze ba – odrze kł. – Nie byłe m um ów iony. Pójdę już . Poproszę tylko ostatnią fakturę , S trike . Prze cisnął się na korytarz .

Półtore j godziny późnie j Robin i je j m atka sie działy w m ilcze niu, ich taksów ka je chała w stronę King’s Cross, a w alizka L indy le kko kołysała się na podłodze . L inda uparła się , że by prze d pow rote m do Yorkshire poznać S trike ’a. – Pracuje sz z nim od ponad roku. Chyba nie bę dzie m iał nic prze ciw ko te m u, że w padnę się przyw itać? Chciałabym przynajm nie j zobaczyć , gdzie pracuje sz, że bym m ogła to sobie w yobrażać , kie dy opow iadasz o age ncji... Robin opie rała się , jak m ogła, zakłopotana na sam ą m yśl o prze dstaw ie niu S trike ’ow i m atki. Wydaw ało je j się to dzie cinne , nie stosow ne i nie m ądre . Martw iło ją zw łaszcza to, że zjaw iając się w tow arzystw ie m atki, um ocni S trike ’a w prze św iadcze niu, iż je st zbyt roztrzę siona, aby zajm ow ać się spraw ą Ke lse y. G orzko żałow ała, że nie zdołała ukryć prze raże nia z pow odu kartki z re produkcją Ve ttriana. Pow inna była pam ię tać , że nie nale ży zdradzać naw e t odrobiny strachu, zw łaszcza po tym , jak opow ie działa S trike ’ow i o gw ałcie . Mów ił, że to nicze go nie zm ie niło, ale ona w ie działa sw oje : m iała liczne dośw iadcze nia z ludźm i m ów iącym i je j, co je st albo nie je st dla nie j dobre . T aksów ka pę dziła po Inne r Circle i Robin m usiała sobie pow tarzać , że to nie w ina je j m atki, iż natknę ły się na Dw a Razy. Pow inna była najpie rw zadzw onić do S trike ’a. T ak napraw dę m iała nadzie ję , że go nie zastaną albo bę dzie w m ie szkaniu na poddaszu, że bę dzie m ogła oprow adzić L indę po age ncji i zabrać ją stam tąd, nie prze dstaw iając ich sobie . Bała się , że je śli do nie go zadzw oni, S trike spe cjalnie zacze ka na je j m atkę , pow odow any charakte rystyczną dla nie go prze korą połączoną z zacie kaw ie nie m . L inda i S trike gaw ę dzili, gdy Robin parzyła he rbatę i z rozm ysłe m m ilczała. Pode jrze w ała, że je dnym z pow odów , dla których L inda chciała poznać S trike ’a, była chę ć oce ny stopnia zażyłości łączące j go z je j córką. Na szczę ście S trike w yglądał okropnie , dobre dzie się ć lat starze j niż w rze czyw istości, m iał zarośnię tą tw arz i podkrążone oczy, jak zaw sze , gdy pracow ał, re zygnując ze snu. L inda m usiałaby się bardzo starać , że by pode jrze w ać Robin o potaje m ne zaurocze nie sze fe m , które go zobaczyła w takim stanie . – Polubiłam go – ode zw ała się je j m atka, gdy ich oczom ukazał się

budyne k dw orca S t Pancras z cze rw one j ce gły – i m uszę pow ie dzie ć , że choć m oże nie je st ładny, to je dnak coś w sobie m a. – T ak – odrze kła chłodno Robin. – S arah S hadlock uw aża tak sam o. Zanim w yszły i ruszyły na dw orze c, S trike poprosił Robin o pię ć m inut na osobności. W gabine cie prze kazał je j nie dokończoną listę salonów m asażu, barów ze striptize m i klubów go-go w S hore ditch, prosząc, by zaczę ła żm udny proce s obdzw aniania ich w poszukiw aniu Noe la Brockbanka. – Im dłuże j się nad tym zastanaw iam – pow ie dział – tym bardzie j nabie ram prze konania, że on nadal pracuje jako ochroniarz albo bram karz . Co inne go pozostałoby duże m u face tow i po urazie m ózgu i z taką prze szłością? Prze z szacune k do m ogące j to słysze ć L indy, S trike nie dodał, że je go zdanie m Brockbank na pe w no dale j pracuje w branży e rotyczne j, gdzie najłatw ie j znale źć be zbronne kobie ty. – Oke j – odrze kła Robin, zostaw iając listę S trike ’a tam , gdzie ją położył, czyli na je j biurku. – Odw iozę m am ę , a pote m przyjadę ... – Nie , chcę , że byś pracow ała w dom u. Zapisuj w szystkie rozm ow y, zw rócę ci koszty. W um yśle Robin m ignę ło zdję cie De stiny’s Child z płyty S urvivor. – Kie dy m am przyjść do age ncji? – T o zale ży, ile ci to zajm ie – odparł. T rafnie inte rpre tując je j m inę , dodał: – S łuchaj, chyba w łaśnie na dobre straciliśm y Dw a Razy. Psychotatą m ogę się zająć sam ... – A co z Ke lse y? – T y próbuje sz nam ie rzyć Brockbanka – pow ie dział, pokazując na listę . Po chw ili (pę kała m u głow a, le cz Robin o tym nie w ie działa) dodał: – S łuchaj, jutro nikt nie pracuje , je st św ię to państw ow e , króle w ski ślub... Nie m ógłby się w yrazić jaśnie j: nie chciał, że by plątała m u się pod nogam i. Podczas je j nie obe cności w age ncji coś się zm ie niło. Może S trike przypom niał sobie , że je dnak nie została w yszkolona prze z żandarm e rię w ojskow ą, że zanim dostarczono je j nogę , nigdy nie w idziała ucię tych kończyn, że krótko m ów iąc, nie je st taką partne rką, jaka m ogłaby m u się przydać w te j e kstre m alne j sytuacji. – Właśnie m iałam pię ć dni w olne go... – Na litość boską – znie cie rpliw ił się – m asz tylko stw orzyć listę i dzw onić ... Czy napraw dę m usisz to robić tutaj? „Masz tylko stw orzyć listę i dzw onić”. Przypom niała sobie , jak Elin nazw ała ją se kre tarką S trike ’a. G dy sie działa w taksów ce obok m atki, law a złości i rozżale nia zm iotła je j racjonalność . Nazw ał ją sw oją partne rką w obe cności Wardle ’a, kie dy chciał,

że by obe jrzała zdję cia rozczłonkow anych zw łok . Nie dostała je dnak żadne j now e j um ow y, nie nastąpiły żadne form alne re ne gocjacje ich re lacji zaw odow ych. Pisała na klaw iaturze szybcie j niż S trike grubym i, w łochatym i palcam i, zajm ow ała się m nóstw e m faktur i m e jli. T o ona se gre gow ała w ię kszość dokum e ntów . Może , pom yślała, S trike sam pow ie dział Elin, że Robin je st je go se kre tarką. Może nazyw ając ją partne rką, rzucił je j tylko ochłap, m oże to był tylko sym boliczny ge st . Może (te raz już spe cjalnie podsycała sw oje rozżale nie , i dobrze o tym w ie działa) S trike i Elin rozm aw iali o nie dostatkach Robin podczas sw oich potaje m nych kolacji z dala od m ę ża Elin. Może zw ie rzył się sw oje j dzie w czynie , że bardzo żałuje zatrudnie nia kobie ty, która prze cie ż przyszła do nie go jako zw yczajna pracow nica tym czasow a. Pe w nie o gw ałcie te ż je j pow ie dział. „Wie sz, dla m nie to te ż był trudny okre s”. „Masz tylko stw orzyć listę i dzw onić”. Dlacze go płakała? Łzy w ście kłości i frustracji pocie kły je j po tw arzy. – Robin? – ode zw ała się L inda. – T o nic, nic – w arknę ła Robin, w ycie rając oczy nasadą dłoni. Rozpaczliw ie chciała w rócić do pracy po pię ciu dniach w dom u z m atką i Matthe w , po krę pujące j trójstronne j ciszy w m ale ńkie j prze strze ni, po sze ptanych rozm ow ach, które – w ie działa o tym – L inda prow adziła z Matthe w , gdy ona była w łazie nce , i o które postanow iła nie pytać . Nie chciała znow u utknąć w dom u. Choć m ogło to w yglądać irracjonalnie , czuła się be zpie cznie j w ce ntrum L ondynu, rozglądając się w poszukiw aniu te j rosłe j postaci w czapce , niż w sw oim m ie szkaniu przy Hastings Road. Wre szcie zatrzym ali się przy King’s Cross. Robin bardzo się starała panow ać nad e m ocjam i, św iadom a rzucanych z ukosa spojrze ń L indy, gdy szły prze z zatłoczony dw orze c w stronę pe ronu. Wie działa, że w ie czore m znow u zostanie sam a z Matthe w i bę dzie się nad nim i unosiło w idm o ostatnie j, rozstrzygające j rozm ow y. Nie chciała, że by m atka do nie j przyje żdżała, le cz w obliczu je j rychłe go w yjazdu m usiała przyznać , że obe cność L indy przyniosła je j pocie chę , z jakie j nie do końca zdaw ała sobie spraw ę . – No dobrze – pow ie działa m atka Robin, gdy je j w alizka be zpie cznie trafiła na półkę , a ona sam a w róciła na pe ron, że by ostatnich kilka m inut spę dzić z córką. – T o dla cie bie . T rzym ała w rę ku pię ćse t funtów . – Mam o, nie m ogę ... – Ow sze m , m oże sz – nale gała L inda. – Prze znacz to na kaucję za now e m ie szkanie ... albo na parę butów ślubnych od J im m y’e go Choo. We w tore k poszły pooglądać w ystaw y na Bond S tre e t i gapiły się prze z

szyby na biżute rię be z skazy, na tore bki kosztujące w ię ce j niż sam ochody z drugie j rę ki, na ubrania od proje ktantów , o których obie m ogły je dynie pom arzyć . Dale ko te m u było do skle pów w Harrogate . Z najw ię kszą pożądliw ością Robin patrzyła na w ystaw y skle pów obuw niczych. Matthe w nie lubił, gdy w kładała bardzo w ysokie obcasy, i dlate go spe cjalnie w yraziła pragnie nie posiadania dw unastoce ntym e trow ych szpile k . – Nie m ogę – pow tórzyła Robin na rozbrzm ie w ającym e che m i gw are m dw orcu. Za kilka m ie się cy rodzice m ie li się dołożyć do ślubu je j brata S te phe na. Wpłacili już pokaźną zaliczkę na je j w e se le , raz prze łożone , kupili je j suknię i pokryli koszty prze róbe k, stracili je dną zaliczkę na w ynaje m sam ochodów ... – Chcę , że byś to w zię ła – pow ie działa surow o L inda. – Albo zainw e stuj w sam otne życie , albo kup sobie buty na ślub. Robin znow u w alczyła ze łzam i i m ilczała. – Cokolw ie k postanow isz, ja i tata w pe łni cię poprze m y – ciągnę ła L inda – ale chcę , że byś zadała sobie pytanie , dlacze go nikogo nie pow iadom iłaś o odw ołaniu ślubu. Nie m oże sz żyć w takim zaw ie sze niu. T o nie służy żadne m u z w as. We ź te pie niądze . Pode jm ij de cyzję . Mocno obję ła Robin, pocałow ała ją w m ie jsce tuż pod uche m i w siadła do pociągu. Robin udało się pom achać je j z uśm ie che m , ale gdy pociąg w re szcie odje chał, zabie rając je j m atkę do Masham , do ojca, do labradora Row ntre e i w szystkie go, co przyjazne i znajom e , Robin opadła na zim ną m e talow ą ław kę , schow ała tw arz w dłoniach i po cichu zapłakała w banknoty, które dostała od L indy. – Rozchm urz się , skarbie . Na nim św iat się nie kończy. Podniosła głow ę . S tał prze d nią zanie dbany m ę żczyzna. S ze roki brzuch w yle w ał m u się znad paska, a na tw arzy w idniał lubie żny uśm ie ch. Robin pow oli w stała. Dorów nyw ała m u w zroste m . S pojrzała m u prosto w oczy. – Odw al się – pow ie działa. Zam rugał. J e go uśm ie ch zm ie nił się w grym as nie zadow ole nia. G dy odchodziła, w pychając pie niądze L indy do kie sze ni, usłyszała, jak m ę żczyzna coś za nią krzyczy, ale nie zrozum iała co i w cale je j to nie obchodziło. Wzbie rała w nie j olbrzym ia w ście kłość na m ę żczyzn traktujących okazyw anie e m ocji jak w spaniałą zachę tę , na m ę żczyzn, którzy poże rają w zrokie m tw oje pie rsi, udając, że oglądają w ino na półkach, na m ę żczyzn, dla których sam a tw oja obe cność je st lubie żnym zaprosze nie m . J e j furia rozdę ła się i obję ła S trike ’a, który ode słał ją do dom u do Matthe w , ponie w aż uznał ją za kulę u nogi. Wolał narazić na szw ank sw oje

inte re sy, które pom agała m u rozw ijać , i w alczyć dale j na w łasną rę kę , niż pozw olić je j robić to, w czym była dobra, w czym czase m naw e t go przyćm ie w ała, a w szystko z pow odu skazy, jaką już zaw sze m iał w nie j w idzie ć , dlate go że prze d sie dm iom a laty znalazła się obok nie w łaściw ych schodów w nie w łaściw ym czasie . No w ię c dobrze , obdzw oni te je go prze klę te kluby go-go i bary ze striptize m w poszukiw aniu drania, który nazw ał ją „dzie w czynką”, le cz poza tym zrobi coś je szcze . Nie m ogła się docze kać , kie dy pow ie o tym S trike ’ow i, ale spie szyły się z L indą na pociąg , a te raz, gdy kazał je j zostać w dom u, nie m iała już ochoty m u m ów ić . Zacisnę ła pase k i pom asze row ała ze zm arszczonym i brw iam i, czując, że m a pe łne praw o zbadać je de n trop na w łasną rę kę , nie inform ując o tym S trike ’a.

37

T his ain’t the garden of Eden.

T o nie je st rajski ogród.

Blue Öyste r Cult , T his Ain’t the S um m er of L ove

S koro m usiała zostać w dom u, postanow iła, że obe jrzy ślub. Nazajutrz z sam e go rana z otw artym laptope m na kolanach, le żącą obok kom órką i grającym w tle te le w izore m siadła na kanapie w salonie . Matthe w te ż m iał

w olne , le cz był w kuchni i nie w chodził je j w drogę . Zre zygnow ał z uprze jm ych propozycji he rbaty, pytań o pracę i służalcze j troski. Po w yje ździe m atki Robin w yczuła w nim zm ianę . Wydaw ał się zanie pokojony, nie pe w ny, pow ażnie jszy. Widocznie w czasie cichych rozm ów L inda zdołała m u uśw iadom ić , że być m oże nie uda się już napraw ić te go, co się popsuło. Robin doskonale w ie działa, że m usi zadać coup de grâce. Poże gnalne słow a L indy uśw iadom iły je j dobitnie , że to spraw a nie cie rpiąca zw łoki. Nie znalazła je szcze now e go m ie szkania, le cz m usiała pow ie dzie ć Matthe w , że się w yprow adza, i uzgodnić , jak pow iadom ią o tym przyjaciół i rodzinę . Mim o to sie działa na kanapie i w olała pracow ać , niż zająć się spraw ą, która zdaw ała się w ype łniać m ałe m ie szkanie , napie rać na ściany, tw orzyć sztyw ną atm osfe rę nie ustanne go napię cia. Kom e ntatorzy z kw iatam i w butonie rkach i kom e ntatorki z bukie cikam i przy sukniach trajkotali na e kranie o de koracjach w opactw ie w e stm inste rskim . S ław ni goście zm ie rzali ku w e jściu, a Robin, je dnym uche m słuchając re lacji, zapisyw ała num e ry klubów go-go, barów ze striptize m i salonów m asażu w S hore ditch i w najbliższe j okolicy. Od czasu do czasu prze w ijała stronę , że by prze jrze ć opinie klie ntów , licząc, że ktoś m ógł w spom nie ć o bram karzu Noe lu, le cz padały tam je dynie im iona tance re k . Klie nci czę sto je sobie pole cali, kie rując się ich rze kom o e ntuzjastycznym stosunkie m do w ykonyw ane j pracy. Mandy z je dne go z salonów m asażu daw ała „pe łne trzydzie ści m inut” i „nigdy nie stw arzała atm osfe ry pośpie chu”; cudow na S he rry z Be ltw ay S trippe rs zaw sze była „chę tna, uczynna i skora do śm ie chu”. „Mogę zde cydow anie pole cić Zoe – napisał inny klie nt . – Wspaniała osoba i cudow ny »happy e nd«!!!” G dyby Robin była w innym hum orze – albo w innym życiu – pe w nie uznałaby te opinie za zabaw ne . Wie lu bow ie m m ę żczyzn płacących za se ks pragnę ło w ie rzyć , że e ntuzjazm kobie t je st praw dziw y, że się nie spie szą, gdyż m ają z te go przyje m ność , że napraw dę baw ią je dow cipy klie ntów , że cze rpią aute ntyczną rozkosz z m asow ania ich ciałe m i z zadow alania rę ką. J e de n z re ce nze ntów zam ie ścił na stronie w ie rsz o sw oje j ulubione j dzie w czynie . Choć Robin sum ie nnie tw orzyła listę num e rów , w ątpiła, by Brockbank ze sw ą nie chlubną prze szłością m ógł znale źć zatrudnie nie w przybytkach w yższe j klasy, pre ze ntujących na sw oich stronach inte rne tow ych profe sjonalnie ośw ie tlone , w yre tuszow ane nagie dzie w czyny i zapraszających pary do przychodze nia raze m . Robin w ie działa, że burde le są nie le galne , le cz nie trze ba było zbyt długo

podróżow ać w cybe rprze strze ni, że by znale źć o nich jakąś w zm iankę . Odkąd zatrudniła się u S trike ’a, została m istrzynią tropie nia inform acji w słabie j dostę pnych zakam arkach inte rne tu i już po chw ili skrupulatnie porów nyw ała w zm ianki o lokalnych przybytkach zam ie szczone na kie psko zaproje ktow anych stronach pośw ię conych w ym ianie takich inform acji. Na najtańszym krańcu te go rynku nie było żadnych w ie rszy: „Za anal biorą tu 60 funtów ”; „S am e cudzozie m ki, nie m ów ią po angie lsku”; „T e bardzo m łode są pe w nie je szcze czyste , w pozostałe nie radziłbym w sadzać fiuta”. Czę sto podaw ano je dynie przybliżoną lokalizację . Wie działa, że S trike nie pozw oliłby je j szukać piw nic i czynszów e k, gdzie pracow ały „głów nie dzie w czyny z Europy Wschodnie j” albo „sam e chińskie dziw ki”. Robiąc sobie prze rw ę i podśw iadom ie m ając nadzie ję , że dzię ki te m u poluzuje się ciasny supe ł w je j pie rsi, Robin spojrzała na te le w izor. Książę ta William i Harry szli raze m naw ą. G dy na nich patrzyła, otw orzyły się drzw i do salonu i w sze dł Matthe w z kubkie m he rbaty. Nie spytał, czy te ż chciałaby się napić . Be z słow a usiadł na fote lu i zaczął się gapić w e kran. Robin w róciła do pracy, ale cały czas czuła przy sobie krę pującą obe cność Matthe w . Dołączając do nie j be z słow a, zrobił odstę pstw o od sw oich dotychczasow ych zw yczajów . Akce ptacja je j odrę bności – nie prze szkadzanie je j, naw e t że by zaproponow ać he rbatę – także była now ością. Podobnie jak to, że nie się gnął po pilota, że by zm ie nić kanał. Kam e ry w róciły prze d hote l G oring , gdzie pe łniły w artę w ocze kiw aniu na w yjście Kate Middle ton w sukni ślubne j. Robin ukradkie m spoglądała znad laptopa, pow oli prze w ijając sze re g le dw ie zrozum iałych kom e ntarzy na te m at jakie goś burde lu nie dale ko Com m e rcial Road. L aw ina pode kscytow anych głosów i braw skłoniła ją do podnie sie nia głow y w sam ą porę , że by zobaczyć , jak Kate Middle ton w siada do lim uzyny. Długie koronkow e rę kaw y, takie sam e jak te , które Robin usunę ła z w łasne j sukni ślubne j... L im uzyna pow oli odje żdżała. Kate Middle ton sie działa w środku, praw ie całkie m zasłonię ta prze z ojca. A w ię c postanow iła nie upinać w łosów . Robin te ż . T ak podobało się Matthe w . Ale nie m iało to już znacze nia... T łum y w iw atow ały na całe j długości T he Mall, w szę dzie jak okie m się gnąć pow ie w ały brytyjskie flagi. G dy Matthe w się do nie j odw rócił, Robin udała, że znow u je st pochłonię ta pracą. – Chce sz he rbaty? – Nie – pow ie działa. – Dzię ki – dodała nie chę tnie , w ie dząc, jak agre syw nie to zabrzm iało.

Obok nie j zapiszczała kom órka. Matthe w czę sto m arszczył brw i albo się naburm uszał, gdy działo się to w dniu w olnym od pracy: m yślał, że to S trike , i czasam i m iał rację . T ym raze m tylko się odw rócił, że by dale j oglądać te le w izję . Robin się gnę ła po te le fon i prze czytała e se m e sa, który w łaśnie przysze dł:

Skąd mam wiedzieć, że nie jesteś dziennikarką?

T o był trop, który badała be z w ie dzy S trike ’a. Miała już przygotow aną odpow ie dź . G dy tłum na e kranie w iw atow ał na w idok jadące j pow oli lim uzyny, napisała:

Gdyby dziennikarze o tobie wiedzieli, już staliby pod twoim domem. Pisałam, że możesz mnie znaleźć w internecie. Jest tam zdjęcie, na którym idę do sądu złożyć zeznania w sprawie morderstwa Owena Quine’a. Znalazłeś je?

Odłożyła kom órkę , je j se rce biło szybcie j. Kate Middle ton w ysiadała z lim uzyny prze d opactw e m . W koronkow e j sukni m iała w ąziutką talię . Wyglądała na taką szczę śliw ą... napraw dę szczę śliw ą... Robin z łom oczącym se rce m patrzyła, jak pię kna kobie ta w diade m ie idzie w stronę w e jścia do opactw a. J e j kom órka znow u pisnę ła.

Tak, widziałem zdjęcie. No i?

Matthe w w ydał jakiś dziw ny dźw ię k, pijąc z kubka. Robin go zignorow ała. Praw dopodobnie m yślał, że pisze do S trike ’a, na co zazw yczaj re agow ał grym asam i i odgłosam i poirytow ania. Robin prze łączyła kom órkę w tryb aparatu, uniosła ją na w ysokość tw arzy i zrobiła sobie zdję cie . Fle sz zaskoczył Matthe w , który roze jrzał się ze zdziw ie nie m . Płakał. Robin drżały palce , gdy prze syłała e se m e se m sw oje zdję cie . Pote m , nie chcąc patrze ć na Matthe w , znow u skupiła się na te le w izorze . Kate Middle ton z ojce m szła te raz pow oli w yłożoną szkarłatnym dyw ane m naw ą rozdzie lającą m orze gości w kape luszach. Na oczach Robin

nastę pow ał punkt kulm inacyjny m iliona baje k i baśni: ple be juszka szła ku sw e m u księ ciu, pię kno nie odparcie zbliżało się do w yższych sfe r... Robin w bre w w oli przypom niała sobie w ie czór, gdy Matthe w ośw iadczył się je j pod pom nikie m Erosa na Piccadilly Circus. Na stopniach sie dzie li m e ne le i gdy Matthe w padł na kolana, zaczę li gw izdać . T a nie spodzie w ana sce na na brudnych schodach zupe łnie ją zaskoczyła, Matthe w ryzykow ał sw ój najle pszy garnitur na m okrych, ubłoconych kam ie niach. Dolatyw ały do nich alkoholow e w yzie w y w ym ie szane z zapache m spalin: ujrzała granatow e aksam itne pude łe czko, a pote m m rugnął do nie j szafir, m nie jszy i ble dszy niż te n na palcu Kate Middle ton. Późnie j Matthe w pow ie dział, że w ybrał go dlate go, iż pasow ał do je j oczu. G dy zgodziła się za nie go w yjść , je de n z m e ne li w stał i zaklaskał z pijackim e ntuzjazm e m . Pam ię tała, jak m rugające ne ony Piccadilly odbijały się w rozprom ie nione j tw arzy Matthe w . Dzie w ię ć lat w spólne go życia, w spólne go dojrze w ania, kłóce nia się i godze nia, m iłości. Dzie w ię ć lat trw ania przy sobie m im o traum y, która pow inna była ich rozdzie lić . Przypom niała sobie dzie ń po ośw iadczynach, w którym age ncja pracy tym czasow e j w ysłała ją do S trike ’a. Miała w raże nie , że od tam tych chw il upłynę ło o w ie le w ię ce j czasu niż w rze czyw istości. Czuła się te raz inną osobą... w każdym razie dopóty, dopóki S trike , unikając odpow ie dzi na pytanie , kie dy bę dzie m ogła w rócić do pracy jako je go partne rka, nie kazał je j zostać w dom u i spisyw ać num e ry te le fonów . – Oni te ż się rozstali. – Co? – spytała Robin. – Rozstali się – pow ie dział Matthe w i głos m u się załam ał. S kinął głow ą w stronę te le w izora. Książę William w łaśnie odw rócił się ku pannie m łode j. – Na jakiś czas ze sobą ze rw ali. – Wie m – odparła. S tarała się zachow ać zim ną kre w , le cz Matthe w m iał zrozpaczoną m inę . „Chyba w głę bi duszy m yślę , że zasługuje sz na kogoś le psze go ode m nie ”. – Czy m y... czy m ię dzy nam i napraw dę skończone ? – spytał. Kate Middle ton dołączyła do księ cia William a przy ołtarzu. Wydaw ali się uszczę śliw ie ni, że znow u są raze m . Robin w patryw ała się w e kran. Wie działa, że je j odpow ie dź zostanie potraktow ana jako ostate czna. Pie rścione k zarę czynow y nadal le żał tam , gdzie go zostaw iła, na re gale , nad starym i podrę cznikam i do księ gow ości. Odkąd go zdję ła, żadne z nich go nie tknę ło. – Najukochańsi... – zaczął dzie kan We stm inste ru na e kranie . Robin pom yślała o dniu, w którym Matthe w po raz pie rw szy zaprosił ją

na randkę , i przypom niała sobie , jak w racała ze szkoły, czując w se rcu żar pode kscytow ania i dum y. Przypom niała sobie , jak rozchichotana S arah S hadlock oparła się o nie go w pubie w Bath i jak Matthe w się od nie j odsunął, le kko m arszcząc brw i. Pom yślała o S trike ’u i Elin... „A co oni m ają z tym w spólne go?” Przypom niała sobie Matthe w blade go i roztrzę sione go w szpitalu, gdzie trzym ano ją prze z dw adzie ścia czte ry godziny po gw ałcie . Że by m óc przy nie j być , nie posze dł na e gzam in, po prostu be z słow a w yje chał z Bath. J e go m atkę to zde ne rw ow ało. Musiał zdaw ać w se sji popraw kow e j. „Miałe m 21 lat i w te dy je szcze nie w ie działe m te go, co w ie m te raz: że nie m a nikogo takie go jak ty i że nigdy nie m ógłbym pokochać kogoś tak m ocno jak cie bie ...” S arah S hadlock be z w ątpie nia go obe jm ow ała, gdy pijany opow iadał je j o sw oich poplątanych uczuciach do Robin, cie rpiące j na agorafobię , nie pozw alające j się dotknąć ... Zapiszczała kom órka. Robin odruchow o po nią się gnę ła i spojrzała na w yśw ie tlacz .

W porządku, wierzę, że to ty.

Nie była w stanie skupić się na tym , co prze czytała, i odłożyła kom órkę na kanapę , nie pisząc odpow ie dzi. Płaczący m ę żczyźni w yglądali tak tragicznie . Oczy Matthe w przybrały szkarłatny kolor. J e go ram iona gw ałtow nie dygotały. – Matt – sze pnę ła przy akom paniam e ncie je go ciche go szlochania. – Matt ... Wyciągnę ła rę kę .

38

Dance on Stilts

Taniec na szczudłach

Nie bo było m arm urkow oróżow e , le cz na ulicach nadal roiło się od ludzi. Milion londyńczyków i przybyszów spoza m iasta tłoczyło się na chodnikach: cze rw one , białe i granatow e czapki, brytyjskie flagi i plastikow e korony, żłopiący piw o pajace ściskali za rę ce dzie ci z pom alow anym i tw arzam i, w szyscy podskakiw ali i falow ali unosze ni ckliw ym i se ntym e ntam i. Wype łniali m e tro, tłoczyli się na ulicach i gdy się m ię dzy nim i prze ciskał, szukając te go, cze go potrze bow ał, co najm nie j raz usłyszał re fre n hym nu państw ow e go śpie w any fałszyw ie prze z podchm ie lonych ludzi, a raz z w irtuoze rią prze z grupkę rozbaw ionych Walije k, które zatarasow ały m u w yjście ze stacji. T o zostało w dom u i płakało. Ślub na chw ilę w yrw ał T o z przygnę bie nia, roztkliw ił do prze sady i doprow adził do łzaw e go rozczulania się nad sobą, do błagalnych aluzji do pode jm ow ania zobow iązań i bycia raze m . Zapanow ał nad sobą tylko dlate go, że każdy je go ne rw , każdy atom je go istnie nia skupiał się na tym , co go cze kało w ie czore m . Konce ntrując się na rychłe j uldze , był cie rpliw y oraz kochający i uradow ane T o pozw oliło sobie na w ię ce j niż dotąd: próbow ało go zatrzym ać w dom u. J uż w łożył kurtkę z nożam i i w końcu nie w ytrzym ał. Nie tknął T e go naw e t palce m , le cz um iał prze rażać i zastraszać sam ym i słow am i, sam ą m ow ą ciała, ukazując nagle drze m iącą w nim be stię . Wysze dł z dom u i trzasnął drzw iam i, zostaw iając zastraszone , prze rażone T o. Prze pychając się prze z tłum pijących na chodniku, pom yślał, że bę dzie się m usiał bardzo starać , że by zatrze ć złe w raże nie . Bukie t jakichś nę dznych kw iatów , udaw any żal, trochę bzde tów o życiu w stre sie ... Na sam ą m yśl je go tw arz w ykrzyw iła się ze w strę te m . Nikt nie śm iał się postaw ić face tow i o takim w zroście i z taką m iną, m im o że torując sobie drogę , potrącił kilka osób. Były dla nie go jak m ię siste krę gle i m iały w sobie tyle sam o życia

i znacze nia co krę gle . Z je go punktu w idze nia liczyło się tylko to, czy ktoś m oże być dla nie go użyte czny. Właśnie dlate go S e kre tarka stała się taka w ażna. Nigdy nie śle dził kobie ty aż tyle czasu. Ow sze m , poprze dnim raze m te ż trochę to trw ało, ale w te dy było inacze j: ta głupia m ała suka z taką radością w padła w je go szpony, jakby porąbanie na kaw ałki było je j życiow ą am bicją. Bo oczyw iście było... Na m yśl o tym uśm ie chnął się . Brzoskw iniow e rę czniki i odór je j krw i... Znow u ogarniało go to uczucie w sze chm ocy. Wie dział, że te go w ie czoru którąś dopadnie ... H eadin’ for a m eeting, shining up m y greeting... [20 ] Rozglądał się w poszukiw aniu jakie jś dzie w czyny, która odłączyła się od gę ste go tłum u, zam roczona alkohole m i se ntym e ntalnością, le cz w szystkie poruszały się w grupach i zaczynał dochodzić do w niosku, że je dnak le pie j poszłoby m u z kurw ą. Czasy się zm ie niły. Daw nie j było inacze j. T e raz dziw ki nie m usiały już chodzić po ulicach, m iały kom órki i inte rne t . Kupie nie sobie kobie ty było rów nie łatw e jak zam ów ie nie je dze nia z dostaw ą, le cz nie chciał zostaw iać śladu w sie ci ani w spisie połącze ń jakie jś suki. Na ulicach zostały tylko najgorsze szm aty. Wie dział, gdzie je znale źć , ale m usiał w ybrać takie m ie jsce , z którym nic go nie w iązało, gdzie ś z dala od T e go... Dzie się ć m inut prze d północą był w S hackle w e ll, chodził ulicam i z dolną czę ścią tw arzy zakrytą postaw ionym kołnie rze m kurtki i w czapce nasunię te j głę boko na czoło, a gdy sze dł, noże cię żko obijały m u się o pie rś: je de n zw yczajny, do kroje nia m ię sa, i nie w ie lka m acze ta. Ośw ie tlone okna re stauracji se rw ujących curry i licznych pubów , w szę dzie chorągie w ki w barw ach Wie lkie j Brytanii... Znajdzie ją, naw e t gdyby m iało m u to zająć całą noc ... Na cie m nym rogu stały trzy kobie ty w króciutkich spódniczkach, paląc i rozm aw iając . Prze sze dł drugą stroną ulicy i je dna z nich coś do nie go krzyknę ła, ale ją zignorow ał, zaszyw ając się w cie m ności. T rzy to za dużo: zostaw ało dw óch św iadków . Polow anie pie szo było łatw ie jsze i je dnocze śnie trudnie jsze . Nie m usiał się obaw iać uchw yce nia prze z kam e ry tablic re je stracyjnych, le cz trudno m u było znale źć odpow ie dnie m ie jsce – nie m ów iąc już o znacznie bardzie j skom plikow ane j ucie czce . Krążył po ulicach kole jną godzinę , aż w końcu znalazł się z pow rote m na tym odcinku drogi, gdzie w cze śnie j stały trzy kurw y. T e raz były już tylko dw ie . Łatw ie jsze zadanie . Mnie j św iadków . T w arz m iał praw ie całkie m

zasłonię tą. Zaw ahał się , w te j sam e j chw ili prze je żdżający sam ochód zw olnił i kie row ca zam ie nił z dzie w czynam i kilka słów . J e dna z nich w siadła do środka i pojazd odje chał. Cudow na trucizna w ype łniła m u żyły i m ózg. T ak sam o było za pie rw szym raze m : w te dy te ż została m u ta brzydsza, m ógł z nią zrobić , co tylko chciał. Nie było czasu na w ahanie . Któraś z je j kole żane k m ogła w rócić . – T o znow u ty, skarbie ? Miała chropaw y głos, m im o że w yglądała m łodo: ufarbow ane he nną rude w łosy obcię ła na nie chlujne go boba, oboje uszu i nos ozdobiła kolczykam i. Nos m iała w ilgotny i zaróżow iony, jakby była prze zię biona. Do skórzane j kurtki i gum ow e j m inispódniczki w łożyła przypraw iające o zaw rót głow y obcasy, na których balansow ała z w yraźnym trude m . – Ile ? – spytał, le cz praw ie nie słuchał odpow ie dzi. L iczyło się gdzie . – J e śli chce sz, m oże m y pójść do m nie . Zgodził się , ale był spię ty. L e pie j, że by w ynajm ow ała sam odzie lny pokój albo kaw ale rkę : pusto na schodach, nikogo, kto m ógłby usłysze ć albo zobaczyć , tylko jakaś brudna, cie m na nora i ciało błagające o bycie . J e śli się okaże , że to jakie ś w spólne m ie szkanie , jakiś burde l pe łny innych dzie w czyn i z grubą starą suką na straży albo, co gorsza, z alfonse m ... Kołysząc się na obcasach, w e szła na ulicę , zanim św iatło dla pie szych zm ie niło się na zie lone . Chw ycił ją za ram ię i pociągnął do tyłu, a prze d nim i prze m knął biały van. – Mój w ybaw ca! – zachichotała. – Dzię ki, skarbie . Czuł, że coś brała. Widział w ie le takich jak ona. J e j zacze rw ie niony, cie knący nos go odrzucał. Odbici w cie m nych w itrynach, które m ijali po drodze , w yglądali jak ojcie c i córka – ona bardzo niska i chuda, on w ysoki i zw alisty. – Widziałe ś ślub? – spytała. – Co? – Króle w ski ślub. Wyglądała prze pię knie . Naw e t te j m ałe j brudne j kurw ie odbiło na punkcie ślubu. Paplała o nim , kie dy szli, zde cydow anie za czę sto się śm iała, chw iała się na tanich szpilkach, a on cały czas m ilczał. – S zkoda tylko, że je go m am a te go nie docze kała, no nie ? J uż praw ie je ste śm y na m ie jscu – dodała, pokazując czynszów kę prze cznicę dale j. – T o m oja chata. Widział ją w oddali: na schodach sie dział jakiś face t , w okół ośw ie tlonych drzw i stali ludzie . G w ałtow nie się zatrzym ał.

– Nie . – No co ty! S karbie , nim i się nie prze jm uj, znają m nie – zape w niła z pow agą. – Nie – pow tórzył i z nagłą furią m ocno zacisnął rę kę na je j chudym ram ie niu. W co ona pogryw a? Myśli, że urodził się w czoraj? – T am – pow ie dział, pokazując cie m ną prze strze ń m ię dzy dw om a budynkam i. – S karbie , w dom u je st łóżko... – T am – pow tórzył ze złością. S pojrzała na nie go trochę spe szona, m rugając m ocno um alow anym i oczam i, ale głupia suka m iała zm ącony um ysł i prze konał ją be z słów , sam ą siłą sw oje j osobow ości. – No, nie ch ci bę dzie , skarbie . Pod ich butam i coś zachrzę ściło, chyba żw ir. Bał się , że m ogą tam być św iatła na fotokom órkę albo czujniki ruchu, le cz dw adzie ścia m e trów od ulicy cze kała na nich tylko gę stsza, głę bsza cie m ność . Podał je j banknoty. S am a rozpię ła m u spodnie . Był je szcze m ię kki. G dy na kolanach pracow ała w cie m ności, starając się , że by nabrzm iał, on cicho w yjm ow ał noże ukryte w kurtce . Wysunął je spod nylonow e j podsze w ki i trzym ał po je dnym w każde j rę ce . J e go dłonie pociły się na plastikow ych rę koje ściach... T ak m ocno kopnął ją w brzuch, że pole ciała na ple cy. Zduszony, św iszczący w de ch, a pote m chrzę st żw iru podpow ie działy m u, gdzie w ylądow ała. S koczył naprzód z w ciąż rozpię tym rozporkie m , ze spodniam i zsuw ającym i się z biode r, potknął się o je j ciało i znalazłszy ją w te n sposób, dopadł do nie j. Raz po raz zatapiał w nie j nóż do m ię sa: trafił w kość , praw dopodobnie w że bro, i dźgnął ponow nie . Rozle gł się św ist dobie gający z je j płuc, a pote m go zszokow ała: krzyknę ła. S ie dział na nie j okrakie m , le cz zacie kle w alczyła i nie m ógł znale źć je j gardła, że by ją w ykończyć . L e w ą rę ką zadał potę żny cios m acze tą, le cz, o dziw o, pozostało w nie j w ystarczająco dużo życia, że by w rzasnąć je szcze raz ... Z je go ust w ylał się potok prze kle ństw . Dźgał ją noże m do m ię sa. G dy próbow ała go pow strzym ać , zranił ją w dłoń, i w te dy w padł na pe w ie n pom ysł – przycisnął je j rę kę do zie m i, ukląkł na nie j i uniósł nóż ... – T y m ały, pie przony lachociągu... – Kto tam je st? „Oże ż kurw a”.

J akiś m ę ski głos dobie gający z cie m ności od strony ulicy pow tórzył: – Kto tam je st? Zlazł z nie j, w ciągnął m ajtki i spodnie , po czym w ycofał się najcisze j, jak potrafił, z dw om a nożam i w le w e j rę ce , a w praw e j z czym ś, co było chyba je j dw om a palcam i, w ciąż cie płym i, kościstym i i krw aw iącym i... Nadal ję czała i skom lała... Po chw ili w ydała z sie bie ostatni długi św ist i zam ilkła... Chw ie jąc się na nogach, ruszył prze d sie bie w nie znane , byle dale j od nie ruchom e j postaci, a zm ysły m iał w yostrzone jak u kota, który w yczuw a zbliżające go się psa. – Wszystko tam w porządku? – spytał odbijający się e che m m ę ski głos. Dotarł do grube go m uru i po om acku posuw ał się w zdłuż nie go, aż m ur zm ie nił się w ogrodze nie z siatki. W św ie tle odle głe j latarni uliczne j zauw ażył zarys cze goś, co praw dopodobnie było rozpadającym się w arsztate m sam ochodow ym za płote m , cię żkie sylw e tki pojazdów złow rogo w yglądały w półm roku. G dzie ś w prze strze ni, którą w łaśnie opuścił, rozle gły się kroki: m ę żczyzna podsze dł, że by spraw dzić , kto krzyczał. Nie w olno m u było spanikow ać . Nie w olno było ucie kać . Hałas by go zgubił. Pow oli prze suw ał się w zdłuż siatki otaczające j stare sam ochody w stronę cie m ne j plam y, która m ogła albo prow adzić na sąsie dnią ulicę , albo być śle pym zaułkie m . Wsunął zakrw aw ione noże z pow rote m do kurtki, w rzucił je j palce do kie sze ni i skradał się dale j, w strzym ując odde ch. W uliczce rozle gł się krzyk: – J a pie rdolę ! Andy... ANDY! Zaczął bie c . T e raz, gdy ich w rzaski odbijały się e che m od ścian, z pe w nością już go nie słysze li, a kie dy cię żko gnał w stronę cie m ności, w sze chśw iat – jakby znow u postanow ił m u sprzyjać – rozłożył pod je go stopam i m ię kki traw iasty grunt ... Śle py zaułe k, praw ie dw um e trow y m ur. Po drugie j stronie słyszał w arkot sam ochodów . Nie było inne go w yjścia: dysząc, zaczął się nie zdarnie w spinać i żałow ał, że nie je st taki jak kie dyś: spraw ny, silny i m łody. Próbow ał się podciągnąć , szukając stopam i jakie goś oparcia, a je go m ię śnie rozryw ał ból... Panika m oże zdziałać cuda. Znalazł się na górze i ze skoczył. Cię żko w ylądow ał na zie m i. J e go kolana z trude m to w ytrzym ały: zatoczył się , le cz odzyskał rów now agę . „Idź dale j, idź dale j... spokojnie ... spokojnie ... spokojnie ...” S am ochody ze św iste m prze je żdżały ulicą. Ukradkie m w ytarł zakrw aw ione rę ce w kurtkę . W oddali rozle gły się krzyki, zbyt dale ko, że by m ógł zrozum ie ć słow a... Musiał jak najszybcie j się stam tąd w ynie ść . Zam ie rzał pójść do m ie jsca, o którym T o nie w ie działo.

Przystane k autobusow y. Podbie gł i ustaw ił się w kole jce . Nie w ażne , dokąd poje dzie , byle by tylko jak najdale j stąd. Na bile cie został krw aw y ślad je go kciuka. Włożył go głę boko do kie sze ni i natknął się na je j ucię te palce . Autobus odje chał z w arkote m . Oddychał długo i pow oli, próbując się uspokoić . Ktoś na górze znow u zaczął śpie w ać hym n. Autobus przyspie szył. G w ałtow nie biło m u se rce . Pow oli je go odde ch się uspokoił. Wpatrując się w sw oje odbicie w brudnym oknie , obracał w dłoni je j w ciąż je szcze cie pły m ały pale c . Panika ustąpiła m ie jsca e uforii. Uśm ie chnął się do cie m ne go odbicia w szybie , dzie ląc się sw oim trium fe m z je dyną istotą, która m ogła go zrozum ie ć .

39

T he door opens both w ays...

Drzw i otw ie rają się w obie strony [...]

Blue Öyste r Cult , O ut of the D arkness

– S pójrz – pow ie działa zdum iona Elin w ponie działe k rano, stojąc z m ise czką granoli prze d te le w izore m . – Nie do w iary! S trike w łaśnie w sze dł do kuchni, św ie żo um yty i ubrany po ich nocne j randce , na którą jak zw ykle um ów ili się w nie dzie lę w ie czore m .

W nie skazite lne j kre m ow obiałe j prze strze ni pe łno było pow ie rzchni ze stali nie rdze w ne j i de likatne go ośw ie tle nia jak na sali ope racyjne j na m iarę dw udzie ste go pie rw sze go w ie ku. Na ścianie za stołe m w isiał te le w izor plazm ow y. Na e kranie pre zyde nt Obam a stał na podium i prze m aw iał. – Zabili Usam ę Ibn L adina! – pow ie działa Elin. – J asna chole ra – odrze kł S trike , przystając, że by prze czytać inform acje z paska na dole e kranu. Mim o czystych ubrań i ogolone j brody nadal w yglądał nę dznie z pow odu w ycze rpania. G odziny pośw ię cone na poszukiw anie L ainga i Whittake ra zaczę ły bole śnie daw ać m u się w e znaki: m iał prze krw ione oczy i poszarzałą skórę . Podsze dł do e kspre su do kaw y, nape łnił sobie kube k i w ypił kilkom a haustam i. Poprze dnie go w ie czoru o m ało nie zasnął na Elin i do nie licznych m ałych sukce sów poprze dnie go tygodnia zaliczył to, że przynajm nie j tę robotę udało m u się dokończyć . T e raz stał oparty o w yspę ze stalow ym blate m , patrzył na w yglądające go jak spod igły pre zyde nta i szcze rze m u zazdrościł. Przynajm nie j Obam a dopadł sw oje go w roga. Ujaw nione szcze góły śm ie rci Ibn L adina dostarczyły Elin i S trike ’ow i te m atu do rozm ow y, gdy podw oziła go do m e tra. – Cie kaw e , czy zanim w kroczyli, byli pe w ni, że to on – pow ie działa, zatrzym ując się prze d stacją. S trike te ż się nad tym zastanaw iał. Oczyw iście Ibn L adin m iał charakte rystyczny w ygląd: grubo ponad m e tr osie m dzie siąt ... Myśli S trike ’a popłynę ły z pow rote m do Brockbanka, L ainga i Whittake ra. – W środę idzie m y z ludźm i z pracy na drinka. Może m asz ochotę się przyłączyć? – Wydaw ała się trochę skrę pow ana. – Z Duncane m już praw ie w szystko uzgodniliśm y. Mam dość ukryw ania się . – Prze praszam , nie da rady – pow ie dział. – Nie te raz, kie dy prow adzę tyle obse rw acji, już ci m ów iłe m . Musiał prze d nią udaw ać , że szukanie Brockbanka, L ainga i Whittake ra to płatne zle ce nia, ponie w aż w prze ciw nym razie nigdy by nie zrozum iała, dlacze go tak bardzo m u zale ży na rozw iązaniu te j spraw y. – No dobrze , w takim razie bę dę cze kała na te le fon – odrze kła i w yczuł w je j głosie chłodną nutę , którą je dnak postanow ił zignorow ać . „Czy to m a se ns?” – zadał sobie pytanie , schodząc do m e tra z ple cakie m prze w ie szonym prze z ram ię . Nie m iał na m yśli m ę żczyzn, których szukał, le cz Elin. T o, co zaczę ło się jako przyje m ne urozm aice nie , zaczynało staw ać się uciążliw ym zobow iązanie m . Prze w idyw alność ich rande k – te sam e re stauracje , takie sam e noce – zaczynała go nużyć , le cz gdy Elin zaproponow ała

porzuce nie sche m atu, w cale się nie ucie szył. Mógł na pocze kaniu w ym yślić tuzin sposobów , w jakie w olałby spę dzić w olny w ie czór, niż pójść na drinka ze zgrają pre ze nte rów Radia T hre e . Na cze le listy znajdow ało się spanie . Nie długo – czuł, że te n m om e nt je st już bliski – bę dzie chciała prze dstaw ić go córce . Choć S trike m iał już trzydzie ści sie de m lat , dotąd skute cznie unikał statusu „chłopaka m am usi”. Wspom nie nia m ę żczyzn, którzy prze w inę li się prze z życie L e dy – czę ść z nich była porządna, w ię kszość nie (czołow ym prze dstaw icie le m te j drugie j grupy był Whittake r) – pozostaw iły w nim nie sm ak graniczący z odrazą. Nie m iał ochoty oglądać w oczach jakie goś dzie cka strachu i nie ufności, które w yczytyw ał w spojrze niu sw oje j siostry L ucy, ile kroć w drzw iach staw ał kole jny nie znajom y m ę żczyzna. Nie w ie dział, jaką sam m iał w te dy m inę . T ak długo, jak się dało, uparcie nie dopuszczał do sie bie te j czę ści życia L e dy, skupiając się na je j uściskach i śm ie chu, na m atczynym zachw ycie je go osiągnię ciam i. G dy w ychodził z m e tra na stacji Notting Hill G ate , kie rując się w stronę szkoły, zaw ibrow ał je go te le fon: e se m e sow ała była żona Psychotaty.

Chciałam się upewnić, czy pan wie, że chłopców nie ma dzisiaj w szkole z powodu święta. Są u dziadków. Tam za nimi nie pójdzie.

S trike zaklął pod nose m . Rze czyw iście zapom niał o dniu w olnym od pracy. Miało to tę zale tę , że te raz m ógł spokojnie pójść do age ncji, nadgonić trochę papie rkow e j roboty, a pote m poje chać na Catford Broadw ay, dla odm iany za dnia. Żałow ał tylko, że e se m e s nie przysze dł, zanim zapuścił się do Notting Hill. Czte rdzie ści pię ć m inut późnie j S trike w chodził cię żkim krokie m po m e talow ych schodach do sw oje j age ncji i po raz e nty zadaw ał sobie pytanie , dlacze go nigdy nie skontaktow ał się z w łaścicie le m w spraw ie uruchom ie nia ażurow e j w indy. G dy je dnak dotarł do szklanych drzw i, je go uw agę przykuło coś inne go: dlacze go w środku pali się św iatło? T ak m ocno popchnął drzw i, że Robin, choć słyszała je go m ozolne kroki, le kko podskoczyła na krze śle . Wpatryw ali się w sie bie : ona w yzyw ająco, on oskarżycie lsko. – Co ty tu robisz? – Pracuję – pow ie działa. – Kazałe m ci pracow ać w dom u. – J uż skończyłam – odparła, stukając palce m w plik karte k le żących obok

nie j na biurku, pokrytych odrę cznym i notatkam i i num e ram i te le fonów . – T o w szystkie num e ry, które udało m i się znale źć w S hore ditch. Wzrok S trike ’a podążył za je j rę ką, le cz je go uw agę zw rócił nie m ały plik starannie zapisanych karte k, na które w skazała, le cz pie rścione k zarę czynow y z szafire m . Nastąpiła chw ila ciszy. Robin zastanaw iała się , dlacze go se rce w ali je j w pie rsi. J akie to nie dorze czne , że tak się obaw iała je go krytyki... Prze cie ż to je j spraw a, czy chce w yjść za Matthe w ... Absurde m było naw e t to, że m iała potrze bę tłum acze nia się prze d sam ą sobą... – Wróciliście do sie bie ? – spytał S trike , odw racając się do nie j ple cam i, że by pow ie sić kurtkę i ple cak . – T ak . Znow u zapadło krótkie m ilcze nie . Odw rócił się i spojrzał je j w tw arz . – Nie m am dla cie bie pracy. Została nam tylko je dna spraw a. S am m ogę się zająć Psychotatą. Zm rużyła nie bie skoszare oczy. – A co z Brockbankie m , L aingie m i Whittake re m ? – J ak to co? – J uż nie próbuje sz ich znale źć? – Próbuję , ale to nie je st ... – Wię c jak zam ie rzasz się zajm ow ać czte re m a spraw am i naraz? – T o nie są spraw y. Nikt nam nie płaci... – Wię c to takie hobby, tak? – pow ie działa Robin. – T o dlate go prze z cały w e e ke nd w yszukiw ałam num e ry te le fonów ? – S łuchaj, m asz rację , chcę ich nam ie rzyć . – S trike próbow ał ze brać argum e nty m im o ogrom ne go zm ę cze nia i innych, m nie j łatw ych do okre śle nia e m ocji (znow u m iała na palcu pie rścione k ... od początku przypuszczał, że tak bę dzie ... ode słanie je j do dom u, że by poprze byw ała z Matthe w , oczyw iście ułatw iło spraw ę ) – ale nie ... – Z chę cią się zgodziłe ś, że bym zaw iozła cię do Barrow – odrze kła Robin, która była przygotow ana na tę kłótnię . Doskonale w ie działa, że S trike nie chce je j z pow rote m w age ncji. – Nie m iałe ś nic prze ciw ko te m u, że bym rozm aw iała z Holly Brockbank i L orraine MacNaughton, praw da? Wię c co się nagle zm ie niło? – Przysłano ci nastę pny pie przony fragm e nt ciała, Robin, oto, co się , kurw a, zm ie niło! Nie zam ie rzał krzycze ć , ale je go głos odbił się e che m od szafe k na dokum e nty. Robin była nie w zruszona. J uż w idyw ała rozzłoszczone go S trike ’a, słyszała,

jak prze klina, w idziała, jak w ali pię ścią w m e talow e szuflady. Nie prze szkadzało je j to. – T ak – przyznała ze spokoje m – i byłam tym w strząśnię ta. Chyba w ię kszość ludzi byłaby w strząśnię ta, gdyby dostała pale c w sadzony w pocztów kę . S am te ż m iałe ś dość nie tę gą m inę . – T ak, i w łaśnie dlate go... – ...próbuje sz sam rozpracow ać czte ry spraw y i ode słałe ś m nie do dom u. Ale ja nie prosiłam o urlop. W e uforii, która nastąpiła po ponow nym w łoże niu pie rścionka na pale c, Matthe w pom ógł je j naw e t przygotow ać argum e nty prze m aw iające za pow rote m do pracy. Patrząc z pe rspe ktyw y czasu, było to dość nie zw ykłe – on udaw ał S trike ’a, a ona prze dstaw iała m u sw oje racje – le cz te raz Matthe w był gotów pom óc je j w e w szystkim , byle by tylko drugie go lipca zgodziła się za nie go w yjść . – Chciałam od razu w rócić do... – T o, że chciałaś w rócić do pracy – prze rw ał je j S trike – nie oznacza, że pow rót do pracy le ży w tw oim inte re sie . – Och, nie w ie działam , że je ste ś ce rtyfikow anym psychologie m pracy – odparła z le kkim sarkazm e m . – S łuchaj – pow ie dział S trike , bardzie j rozdrażniony je j chłodnym racjonalizm e m niż byłby w ście kłością i łzam i (szafir znow u zim no zam igotał na je j palcu) – je ste m tw oim pracodaw cą i to ja de cyduję , czy... – Myślałam , że je ste m tw oją partne rką – odparow ała Robin. – T o nicze go nie zm ie nia – odrze kł. – Partne rka czy nie , nadal ponoszę odpow ie dzialność za... – Wię c w olisz patrze ć , jak age ncja upada, niż pozw olić m i pracow ać? – spytała Robin. Na je j blade j tw arzy pojaw ił się rum ie nie c złości i choć S trike prze czuw ał sw oją klę skę , cze rpał nie jasną przyje m ność z te go, że Robin traci zim ną kre w . – Pom ogłam ci rozkrę cić te n inte re s! Ktokolw ie k to je st , w yśw iadczasz m u przysługę , odsuw ając m nie na bok, zanie dbując płatne zle ce nia i zaharow ując się na... – S kąd w ie sz, że ...? – Bo gów nianie w yglądasz – pow ie działa odw ażnie i zaskoczony S trike o m ało nie roze śm iał się po raz pie rw szy od w ie lu dni. – Albo je ste m tw oją partne rką, albo nie – ciągnę ła. – J e śli zam ie rzasz m nie traktow ać jak jakąś porce lanę na spe cjalne okazje , w yjm ow aną tylko w te dy, kie dy m asz pe w ność , że nic je j się nie stanie , to... to z nam i konie c . Konie c z tą age ncją. Zrobię le pie j, je śli skorzystam z propozycji Wardle ’a... – J akie j propozycji? – spytał ostro.

– Pow ie dział, że pow innam się zatrudnić w policji – dokończyła Robin, patrząc S trike ’ow i prosto w tw arz . – Wie sz, że nie traktuję te go jak zabaw y. Nie je ste m m ałą dzie w czynką. Prze trw ałam gorsze rze czy niż ode branie prze syłki z palce m . Wię c ... – Ze brała się na odw agę . Miała nadzie ję , że nie bę dzie m usiała staw iać ultim atum – ...de cyduj. De cyduj, czy je ste m tw oją partne rką, czy... kulą u nogi. J e śli nie m oże sz na m nie pole gać ... je śli nie m oże sz pozw olić , że bym pode jm ow ała takie sam o ryzyko jak ty... to pow innam ... – G łos o m ało je j się nie załam ał, le cz zm usiła się do dokończe nia zdania: – ...pow innam ode jść . Pod w pływ e m e m ocji trochę za m ocno obróciła się na krze śle , chcąc znale źć się z pow rote m naprze ciw ko kom pute ra, i w re zultacie prze z chw ilę sie działa w patrzona w ścianę . Udając, że nic się nie stało, obróciła krze sło w stronę m onitora i kontynuow ała otw ie ranie m e jli, cze kając na je go odpow ie dź . Nie w spom niała m u o tropie . Musiała się dow ie dzie ć , czy nadal je st je go partne rką, i dopie ro pote m podzie lić się z nim sw oim i odkryciam i albo dać m u je w pre ze ncie poże gnalnym . – Ktokolw ie k to je st , m asakruje kobie ty dla przyje m ności – pow ie dział cicho S trike – i jasno dał do zrozum ie nia, że to sam o chciałby zrobić z tobą. – Rozum ie m – odrze kła Robin ze ściśnię tym gardłe m , nie odryw ając oczu od m onitora. – Ale chyba zdaje sz sobie spraw ę , że je śli w ie , gdzie pracuję , to pe w nie w ie te ż , gdzie m ie szkam , a skoro je st taki zde te rm inow any, to w yśle dzi m nie w szę dzie . Nie m oże sz pojąć , że o w ie le bardzie j w olałabym pom óc go złapać , niż sie dzie ć i cze kać , aż zaatakuje ? Nie zam ie rzała błagać . Wyrzuciła ze skrzynki dw anaście spam ów , zanim ponow nie się ode zw ał, m ów iąc zm ę czonym głose m . – W porządku. – Co: „w porządku”? – spytała, rozglądając się ostrożnie . – W porządku... w racasz do pracy. Rozprom ie niła się . Nie odw zaje m nił je j uśm ie chu. – Och, rozchm urz się – pow ie działa, w stając i okrążając biurko. Prze z je dną szaloną chw ilę m yślał, że go uściska – w ydaw ała się taka szczę śliw a (a skoro zabe zpie cze nie w postaci pie rścionka w róciło na je j pale c, m oże sze f stał się postacią, którą w olno be zpie cznie ściskać , ase ksualnym nie ryw ale m ) – le cz ona tylko poszła do czajnika. – Mam pe w ie n trop – oznajm iła. – T ak? – pow ie dział, w ciąż usiłując zrozum ie ć now ą sytuację . (J akie w yznaczy Robin zadanie , że by nie narażać je j na zbyt w ie lkie nie be zpie cze ństw o? Dokąd m ógłby ją w ysłać?)

– T ak . Naw iązałam kontakt z je dną z osób z forum BIID, która rozm aw iała z Ke lse y. S ze roko zie w ając, S trike opadł na kanapę obitą sztuczną skórą, która pod je go cię żare m jak zw ykle w ydała odgłos kojarzący się ze w zdę cie m , i próbow ał sobie przypom nie ć , o kim Robin m ów i. Był tak bardzo nie w yspany, że je go zazw yczaj poje m na i pre cyzyjna pam ię ć stała się zaw odna. – Z ... face te m czy z kobie tą? – spytał, nie w yraźnie przypom inając sobie zdję cia, które pokazał m u Wardle . – Z m ę żczyzną – pow ie działa Robin, zale w ając w rzątkie m tore bki z he rbatą. Po raz pie rw szy od początku ich w spółpracy z radością skorzystał z okazji, że by zakw e stionow ać je j działania. – Wię c be z m oje j w ie dzy udzie lałaś się w inte rne cie ? G rałaś w gie rki ze zgrają anonim ow ych typów , nie w ie dząc, z kim zadzie rasz? – Prze cie ż ci m ów iłam , że byłam na tym forum ! – oburzyła się Robin. – Widziałam , że Ke lse y o cie bie pytała, pam ię tasz? Nazw ała się Nie m am gdzie się zw rócić . Pow ie działam ci to w szystko, kie dy przysze dł Wardle . J e m u to zaim ponow ało – dodała. – Ale już zostaw ił cię w tyle – odparł S trike . – Prze słuchał obie osoby, z którym i Ke lse y kontaktow ała się prze z inte rne t . T o śle pa uliczka. One nigdy się z nią nie spotkały. T e raz policja rozpracow uje gościa, który nazyw a się De vote e i nam aw iał na spotkanie kobie ty z te j inte rne tow e j strony. – J uż o nim w ie m . – S kąd? – Poprosił, że bym m u prze słała sw oje zdję cie , a kie dy te go nie zrobiłam , prze stał się odzyw ać ... – Flirtuje sz z tym i św iram i? – Och, na litość boską – znie cie rpliw iła się Robin. – Udaw ałam , że cie rpię na to sam o zaburze nie co oni, trudno to nazw ać flirtow anie m ... I nie sądzę , że by nale żało się prze jm ow ać tym De vote e . Podała S trike ’ow i kube k z he rbatą, która m iała je go ulubiony odcie ń kre ozotu. J ak na ironię tylko go to zde ne rw ow ało, zam iast udobruchać . – Wię c m yślisz, że nie nale ży się prze jm ow ać De vote e ? S kąd taki w niose k? – Inte re sow ałam się trochę akrotom ofilią, odkąd przysze dł do cie bie list od te go m ę żczyzny zafiksow ane go na tw oje j nodze , pam ię tasz? T ak jak inne parafilie , praw ie nigdy nie w iąże się to z prze m ocą. Moim zdanie m je st o w ie le bardzie j praw dopodobne , że m asturbuje się nad klaw iaturą na m yśl

o tych w szystkich w annabe e s. S trike , nie znajdując odpow ie dzi, tylko napił się he rbaty. – W każdym razie – podję ła Robin (poczuła się urażona, że S trike nie podzię kow ał za he rbatę ) – type k, z którym Ke lse y rozm aw iała prze z inte rne t , te n, który te ż m arzy o am putacji, okłam ał Wardle ’a. – J ak to? – S potkał się z Ke lse y w praw dziw ym życiu. – T ak? – spytał S trike , postanaw iając nie okazyw ać zbytnie go zainte re sow ania. – S kąd w ie sz? – Napisał m i. Prze raził się , kie dy skontaktow ała się z nim policja. Nikt z je go rodziny ani przyjaciół nie w ie o je go obse sji na punkcie pozbycia się nogi. S panikow ał i skłam ał, że nigdy nie w idział się z Ke lse y. Bał się , że gdyby się przyznał, zrobiłoby się o nim głośno i m usiałby ze znaw ać w sądzie . T ak czy inacze j, kie dy już go prze konałam , że ja to ja i że nie je ste m dzie nnikarką ani policjantką... – Pow ie działaś m u praw dę ? – T ak, to najle psze , co m ogłam zrobić , bo jak już nabrał pe w ności, że nie kłam ię , zgodził się na spotkanie . – A dlacze go m yślisz, że napraw dę chce się z tobą spotkać? – spytał S trike . – Dlate go że m am y atut , które go brakuje policji. – Czyli co? – Czyli – pow ie działa chłodno, żałując, że nie m oże udzie lić inne j odpow ie dzi – cie bie . J ason zrobi absolutnie w szystko, że by cię poznać . – Mnie ? – spytał spe szony S trike . – Dlacze go? – Ponie w aż je st prze konany, że sam uciąłe ś sobie nogę . – Co?! – Ke lse y go zape w niała, że zrobiłe ś to osobiście . Chce się dow ie dzie ć jak . – J e zu... kurw a m ać – zaklął S trike . – J e st psychicznie chory? Oczyw iście , że je st – odpow ie dział sobie natychm iast . – Prze cie ż chce sobie odciąć pie przoną nogę . Kurw a m ać . – Wie sz, trw a de bata na te m at te go, czy BIID to choroba psychiczna, czy m oże jakiś rodzaj anom alii m ózgow e j – odparła Robin. – J e śli prze św ie tli się m ózg osoby cie rpiące j... – Mnie jsza z tym – w sze dł je j w słow o S trike , zbyw ając te n te m at m achnię cie m rę ki. – Dlacze go uw ażasz, że te n św ir m a coś cie kaw e go do...? – S potkał się z Ke lse y – znie cie rpliw iła się Robin – a ona na pe w no m u pow ie działa, skąd m a pe w ność , że je ste ś je dnym z nich. Chłopak m a

dzie w ię tnaście lat , pracuje w supe rm arke cie w L e e ds, m a ciotkę w L ondynie , przyje dzie tu, zatrzym a się u nie j i się ze m ną spotka. Próbuje m y uzgodnić te rm in. Musi spraw dzić , kie dy bę dzie m ógł w ziąć w olne . S łuchaj, od nie go m am y już tylko dw a kroki do osoby, która prze konała Ke lse y, że am putow ano ci nogę na tw oje życze nie – ciągnę ła, rozczarow ana i je dnocze śnie poirytow ana brakie m e ntuzjazm u S trike ’a w zw iązku z w ynikam i je j sam odzie lne j pracy, le cz m im o w szystko nadal m iała cie ń nadzie i, że prze stanie być taki drażliw y i krytyczny. – A ta osoba praw ie na pe w no je st m orde rcą! S trike w ypił je szcze trochę he rbaty, pozw alając, by to, co pow ie działa, pow oli prze niknę ło do je go w ycze rpane go m ózgu. Rozum ow ała logicznie . Nam ów ie nie J asona na spotkanie było w ażnym osiągnię cie m . Pow inie n był ją pochw alić . Zam iast te go sie dział w m ilcze niu i pił he rbatę . – J e śli uw ażasz, że pow innam zadzw onić do Wardle ’a i m u to prze kazać ... – pow ie działa Robin z w yraźnym żale m . – Nie – zaprze czył S trike i pośpie ch, z jakim to zrobił, dał Robin m ałą satysfakcję . – Dopóki się nie dow ie m y, co te n chłopak ... nie bę dzie m y zaw racać Wardle ’ow i głow y. Dam y m u znać , jak już usłyszym y, co m a do pow ie dze nia te n cały J ason. Mów iłaś, że kie dy przyje dzie do L ondynu? – S tara się o urlop, je szcze nie w ie m . – J e dno z nas m ogłoby poje chać do nie go do L e e ds. – Woli przyje chać tutaj. Usiłuje to ukryć prze d znajom ym i. – Oke j – pow ie dział szorstko S trike , pocie rając prze krw ione oczy i próbując ułożyć dla Robin plan zaję ć , który nie narażałby je j na nie be zpie cze ństw o. – W takim razie naciskaj go dale j i zacznij dzw onić pod te num e ry. Może uda ci się natrafić na ślad Brockbanka. – J uż zaczę łam go szukać – odparła i usłyszał w je j głosie ukryty bunt zw iastujący rychłe żądanie pow rotu na ulicę . – Poza tym – dodał, m yśląc w pośpie chu – chciałbym , że byś poobse rw ow ała Wollaston Close . – Mam się roze jrze ć za L aingie m ? – Właśnie . Nie rzucaj się w oczy, nie krę ć się tam po zm roku, a je śli zobaczysz te go face ta w czapce , w ynoś się stam tąd albo w łącz te n sw ój chole rny alarm antygw ałtow y. Najle pie j je dno i drugie . Naw e t opryskliw ość S trike ’a nie była w stanie stłum ić radości Robin, że w róciła na pokład jako je go pe łnopraw na partne rka w inte re sach. Nie w ie działa, że S trike uw ażał i m iał nadzie ję , iż w ysyła ją w śle py zaułe k . Dnie m i nocą obse rw ow ał drzw i nie w ie lkie go bloku, re gularnie zm ie niając pozycję oraz używ ając gogli noktow izyjnych, że by lustrow ać

balkony i okna. Nie zobaczył nicze go, co m ogłoby w skazyw ać , że w środku czai się L aing: żade n barczysty cie ń nie poruszał się za zasłoną, nigdzie nie było śladu niskie go czoła ani cie m nych oczu fre tki, nie zauw ażył żadne j m asyw ne j postaci kuśtykające j o kulach ani idące j zam aszystym krokie m bokse ra, którym L aing kie dyś był (gdy chodziło o Donalda L ainga, S trike nicze go nie w ykluczał). W każdym m ę żczyźnie w chodzącym do budynku albo w ychodzącym z nie go S trike w ypatryw ał cie nia podobie ństw a do zdję cia L ainga ze strony J ustG iving albo do pozbaw ione j tw arzy postaci w czapce , le cz żade n z nich naw e t w nie w ie lkim stopniu nie odpow iadał te m u rysopisow i. – No – pow ie dział – w takim razie zajm ie sz się L aingie m i... Daj m i połow ę tych num e rów ... podzie lim y się nim i. J a bę dę dale j szukał Whittake ra. Pam ię taj, że m asz re gularnie dzw onić , dobra? Podźw ignął się z kanapy. – Oczyw iście – odrze kła uradow ana Robin. – A , je szcze je dno... Corm oran... Był już praw ie w gabine cie , ale się odw rócił. – ...co to je st? T rzym ała table tki Accutane , które znalazł w szufladzie Ke lse y, a po spraw dze niu ich w inte rne cie , zostaw ił w tacce na kore sponde ncję . – A – m ruknął. – T o nic w ażne go. Czę ść je j radości w yparow ała. Poczuł nie w yraźne w yrzuty sum ie nia. Wie dział, że zachow yw ał się jak gbur. Nie zasługiw ała na to. S próbow ał w ziąć się w garść . – L e k na trądzik – w yjaśnił. – Nale żał do Ke lse y. – Oczyw iście , prze cie ż poje chałe ś do nie j do dom u, w idziałe ś się z je j siostrą! J ak tam było? Co ci pow ie działa? S trike nie czuł się na siłach, że by opow iadać o Haze l Furle y. Miał w raże nie , że od tam te j rozm ow y m inę ło dużo czasu, był w ycze rpany i nadal czuł do Robin nie uzasadnioną w rogość . – Nic now e go – odparł. – Nic w ażne go. – Wię c dlacze go zabrałe ś te table tki? – Myślałe m , że to m ogą być pigułki antykonce pcyjne ... Że m oże Ke lse y knuła coś, o czym siostra nie w ie działa. – Aha – odrze kła Robin. – Wię c rze czyw iście są be z znacze nia. Wyrzuciła je do kosza. Ego – tylko i w yłącznie e go – zm usiło S trike ’a do podję cia w ysiłku i kontynuow ania te j rozm ow y. Robin w padła na dobry trop, a on nie m iał nic oprócz m ało konkre tne go pom ysłu zw iązane go z le kie m Accutane . – Poza tym znalazłe m num e re k – pow ie dział. – Co?

– Coś w rodzaju bile cika z szatni. Patrzyła na nie go w ycze kująco. – Z num e re m osie m naście – dodał S trike . Cze kała na dalsze w yjaśnie nia, le cz żadnych nie usłyszała. S trike zie w nął i uznał sw oją porażkę . – Do zobacze nia późnie j. Inform uj m nie , co robisz i gdzie je ste ś. Wsze dł do gabine tu, zam knął drzw i, usiadł przy biurku i rozw alił się w fote lu. Zrobił w szystko, co było w je go m ocy, że by ją pow strzym ać prze d pow rote m na ulicę . T e raz m arzył tylko o tym , że by usłysze ć , jak w ychodzi.

40

... love is like a gun And in the hands of som eone like you I think it’d kill.

[...] m iłość je st jak pistole t , A w rę kach kogoś takie go jak ty Chyba m ogłaby zabić .

Blue Öyste r Cult , S earchin’ for Celine

Robin była o dzie się ć lat m łodsza od S trike ’a. Zjaw iła się w je go age ncji jako tym czasow a se kre tarka, nie poszukiw ana i nie m ile w idziana, w najgorszym m om e ncie je go życia zaw odow e go. Zam ie rzał ją zatrzym ać

tylko na tydzie ń, i to w yłącznie dlate go, że gdy przyszła, o m ało nie zrzucił je j z m e talow ych schodów . Czuł, że je st je j to w inie n. J akim ś sposobe m zdołała go prze konać , że by pozw olił je j zostać dłuże j, najpie rw na drugi tydzie ń, pote m na m ie siąc i w re szcie na zaw sze . Dzię ki nie j o w łos uniknął bankructw a, pracow ała na sukce s je go age ncji, nauczyła się te j roboty, a te raz prosiła je dynie o to, by pozw olił sobie pom óc, gdy age ncja znow u prze chodziła kryzys, i by m ogła raze m z nim w alczyć o je j prze trw anie . Wszyscy lubili Robin. On te ż ją lubił. J ak m ógłby je j nie lubić po tym w szystkim , prze z co raze m prze szli? J e dnak już na początku pow ie dział sobie : ani kroku dale j. Nale żało zachow ać dystans. G ranice m usiały pozostać nie naruszone . Wkroczyła w je go życie w tym sam ym dniu, w którym na dobre ze rw ał z Charlotte po sze snastu latach prze ryw ane go zw iązku. Nadal nie był w stanie pow ie dzie ć , czy spraw ił m u on w ię ce j przyje m ności, czy bólu. Uczynność Robin, je j sum ie nność , fascynacja tym , czym się zajm ow ał, i podziw , jakim go darzyła (skoro m iał być ze sobą szcze ry, pow inie n być szcze ry do końca), okazały się balsam e m na rany zadane prze z Charlotte , na obraże nia w e w nę trzne o w ie le trw alsze niż poże gnalne pre ze nty w postaci podbite go oka i zadrapań. Wte dy szafir na trze cim palcu Robin był zale tą: zabe zpie cze nie m i kropką. Nie dopuszczając nicze go w ię ce j, um ożliw ił S trike ’ow i sw obodne ... Właściw ie co? Pole ganie na nie j? Zaprzyjaźnie nie się z nią? Pie rścione k zarę czynow y nie postrze że nie doprow adził do osłabie nia barie r, w skute k cze go, patrząc w ste cz, S trike zdał sobie spraw ę , że podzie lili się ze sobą osobistym i inform acjam i, których praw ie nikt nie znał. Robin była je dną z zale dw ie trze ch osób (tak przypuszczał) w ie dzących o dzie cku, które Charlotte rze kom o straciła, le cz które m ogło w ogóle nie istnie ć albo zostać usunię te . S trike zaś nale żał do garstki ludzi w ie dzących o nie w ie rności Matthe w . Mim o całe j de te rm inacji de te ktyw a, że by trzym ać Robin na dystans, racze j podtrzym yw ali się naw zaje m – i to dosłow nie . Doskonale pam ię tał, co czuł, obe jm ując ją w talii, gdy nie pe w nym krokie m szli do hote lu Hazlitt’s. Była w ystarczająco w ysoka, by m ógł z łatw ością ją prow adzić . Nie lubił się schylać . Nigdy nie podobały m u się bardzo niskie kobie ty. „Matthe w nie byłby tym zachw ycony” – pow ie działa. Byłby je szcze m nie j zachw ycony, gdyby w ie dział, jak bardzo podobało się to S trike ’ow i. Dale ko je j było do urody Charlotte . Charlotte nale żała do te go rodzaju pię kności, na w idok których m ę żczyźni m ilkną w pół słow a, które oszałam iają ich tak, że nie m ogą w ydobyć z sie bie głosu. Robin, jak siłą rze czy zauw ażał, gdy pochylała się , że by w yłączyć kom pute r pod ścianą, była bardzo se ksow na,

le cz w je j obe cności m ę żczyźni nie zapom inali ję zyka w gę bie . S ądząc po zachow aniu Wardle ’a, skłaniała ich w rę cz do w ię ksze j gadatliw ości. L ubił je dnak je j tw arz . L ubił je j głos. L ubił przy nie j być . Nie chodziło o to, że chciał z nią być – to byłoby szale ństw o. Nie m ogliby raze m prow adzić age ncji i rom ansow ać . W każdym razie nie była dzie w czyną, z którą m ie w a się rom anse . Znał ją tylko jako kobie tę zarę czoną albo osam otnioną po ze rw aniu zarę czyn i dlate go w idział w nie j istotę stw orzoną do m ałże ństw a. Bliski złości zsum ow ał to, co o nie j w ie dział i zaobse rw ow ał, a co spraw iało, że skrajnie się od sie bie różnili i ucie le śniało je j be zpie cznie jszy, odrę bny i bardzie j konw e ncjonalny św iat . Od szóste j klasy m iała te go sam e go nadę te go chłopaka (choć te raz rozum iał to trochę le pie j), m iłą rodzinę z klasy śre dnie j w Yorkshire , rodziców od dzie siąte k lat bę dących m ałże ństw e m , najw yraźnie j szczę śliw ym , labradora, land rove ra oraz kucyka. Naw e t prze klę te go kucyka! Po chw ili do je go głow y w darły się inne w spom nie nia i od obrazu be zpie czne j i uporządkow ane j prze szłości oddzie liła się inna Robin: ukazała m u się kobie ta, która nadaw ałaby się do Wydziału do spraw S pe cjalnych. Była to Robin pobie rająca le kcje jazdy dla zaaw ansow anych, narażająca się na w strząśnie nie m ózgu, że by dopaść m orde rcę , ze spokoje m ow ijająca S trike ’ow i poranione ram ię płaszcze m jak opaską uciskow ą, po tym jak został dźgnię ty noże m , i w ioząca go do szpitala. Robin, która tak skute cznie im prow izow ała podczas prze słuchiw ania pode jrzanych, że w yciągała z nich inform acje , jakich nie zdołała w ydobyć policja; Robin, która w ym yśliła Ve ne tię Hall i z pow odze nie m się w nią w cie liła; która prze konała prze rażone go m łode go m ę żczyznę m arzące go o am putacji nogi, że by je j zaufał; która dała S trike ’ow i sto innych dow odów sw oje j inicjatyw y, zaradności i odw agi m ogących już daw no zrobić z nie j nie um undurow aną ofice r policji, gdyby nie to, że kie dyś w e szła do cie m ne j klatki schodow e j, gdzie cze kał na nią zam askow any drań. I ta kobie ta zam ie rzała poślubić Matthe w ! Matthe w , który liczył, że je go narze czona zatrudni się w dziale kadr i dołoży ładną pe nsyjkę do je go w łasne j, który dąsał się i narze kał na je j długi, nie norm ow any czas pracy i m arne zarobki... Czy nie w idziała, że zam ie rza zrobić coś chole rnie głupie go? Dlacze go, do kurw y nę dzy, z pow rote m w łożyła pie rścione k na pale c? Czyżby nie zasm akow ała w olności podczas ich w ypraw y do Barrow , którą S trike w spom inał z sym patią w ytrącającą go z rów now agi? „Pope łnia zaje biście w ie lki błąd, i tyle ”. Właśnie : i tyle . T o nie było nic osobiste go. Be z w zglę du na to, czy była

zarę czona, zam ę żna czy w olna, nic nie m ogłoby w yniknąć ze słabości, którą, jak był zm uszony przyznać , od jakie goś czasu do nie j m iał. Postanow ił przyw rócić zaw odow y dystans, który z jakie goś pow odu zniknął po je j alkoholow ych w yznaniach i w m iłe j atm osfe rze ich w ycie czki na północ, oraz na razie odłożyć krystalizujący się plan zakończe nia zw iązku z Elin. Czuł się be zpie cznie j, m ając w odw odzie inną kobie tę , w dodatku pię kną, które j e ntuzjazm i dośw iadcze nie w łóżku z pe w nością m ogły m u zre kom pe nsow ać ich nie zaprze czalne nie dopasow anie poza nim . Zaczął się zastanaw iać , jak długo Robin bę dzie u nie go pracow ała po tym , jak zostanie panią Cunliffe . Matthe w z pe w nością w ykorzysta każdy gram m ę żow skie go w pływ u, że by odciągnąć ją od zaw odu tyle ż nie be zpie czne go, co kie psko płatne go. No cóż , to już je j zm artw ie nie : jak sobie poście li, tak się w yśpi. T ylko że gdy już raz się ze rw ało, o w ie le łatw ie j ze rw ać ponow nie . Wie dział o tym jak m ało kto. Ile razy rozstaw ali się z Charlotte ? Ile razy ich zw iąze k się rozpadał i ile razy próbow ali odbudow ać te n w rak? Pod konie c w ię ce j było pę knię ć niż budulca: żyli w paję cze j sie ci szcze lin spajanych nadzie ją, bóle m i iluzją. Do ślubu Robin i Matthe w zostały tylko dw a m ie siące . Był je szcze czas.

41

S ee there a scarecrow w ho w aves through the m ist .

S pójrz na stracha na w róble falujące go w e m gle .

Blue Öyste r Cult , O ut of the D arkness

T ak się złożyło, że w ciągu nastę pne go tygodnia S trike bardzo rzadko w idyw ał Robin. Prow adzili obse rw ację w różnych m ie jscach i w ym ie niali się inform acjam i praw ie w yłącznie prze z te le fon. Zgodnie z je go prze w idyw aniam i ani na Wollaston Close , ani w je j okolicach nie było śladu po byłym żołnie rzu Króle w skie j Pie choty G raniczne j. Nie udało m u się także nam ie rzyć Whittake ra w Catford. Wychudzona S te phanie je szcze kilka razy w ychodziła z m ie szkania nad sm ażalnią i do nie go w racała. Choć S trike nie m ógł je j obse rw ow ać prze z całą dobę , w krótce był pe w ny, że w idział w szystkie je j ubrania: kilka brudnych dże rse jow ych koszule k i je dną znoszoną bluzę z kapture m . J e śli, jak be z w ahania stw ie rdził S hanke r, była prostytutką, to pracow ała nie re gularnie . Choć starał się , że by go nie zauw ażyła, w ątpił, czy je j zapadnię te oczy w ogóle by go zare je strow ały, naw e t gdyby prze stał się ukryw ać . Były przym knię te , pe łne w e w nę trzne go m roku, nie dopuszczające św iata ze w nę trzne go. S trike próbow ał oce nić , czy Whittake r je st praw ie zaw sze w środku czy praw ie zaw sze poza m ie szkanie m przy Catford Broadw ay, le cz pod tym adre se m nie zare je strow ano żadne go te le fonu stacjonarne go, a nie ruchom ość nale żała do nie jakie go Dare shaka, który albo ją w ynajm ow ał, albo nie był

w stanie pozbyć się dzikich lokatorów . G dy pe w ne go w ie czoru de te ktyw stał obok drzw i dla aktorów te atru i palił papie rosa, obse rw ując ośw ie tlone okna i zastanaw iając się , czy tylko m u się przyw idziało, że w środku ktoś się porusza, zaw ibrow ała je go kom órka i na w yśw ie tlaczu ukazało się nazw isko Wardle ’a. – Co słychać? – pow ie dział. – Chyba spraw a m a ciąg dalszy – odrze kł policjant . – Wygląda na to, że nasz przyjacie l znow u zaatakow ał. S trike przyłożył kom órkę do drugie go ucha, że by nie usłysze li te go prze chodnie . – Mów . – Ktoś potraktow ał noże m dziw kę w S hackle w e ll i na pam iątkę uciął je j dw a palce . Zrobił to spe cjalnie : przygw oździł je j rę kę do zie m i i ciachnął. – J e zu. Kie dy to było? – Dzie się ć dni te m u, dw udzie ste go dzie w iąte go kw ie tnia. Dopie ro te raz w ybudzili ją ze śpiączki farm akologiczne j. – Prze żyła? – spytał S trike , odryw ając w zrok od okie n, za którym i m ógł się czaić Whittake r, i całą uw agę skupiając na Wardle ’u. – J akim ś pie przonym cude m – pow ie dział Wardle . – Dźgnął ją w brzuch, prze bił płuco, a pote m uciął palce . T o nie poję te , że ostrze om inę ło najw ażnie jsze organy. Na pe w no uznał, że ją zabił. Zaprow adziła go m ię dzy dw a budynki, że by m u obciągnąć , ale coś m u prze szkodziło: dw aj stude nci idący po S hackle w e ll L ane usłysze li krzyk i w e szli w uliczkę , że by spraw dzić , co się dzie je . G dyby się zjaw ili pię ć m inut późnie j, byłoby po nie j. Prze prow adzono dw ie transfuzje , że by utrzym ać ją przy życiu. – I? – spytał S trike . – Co m ów i? – Na razie je st nafasze row ana le kam i i sam e go ataku nie pam ię ta. T w ie rdzi, że był dużym , m asyw nym białym type m w czapce . W cie m ne j kurtce . Miał postaw iony kołnie rz . Nie za dobrze w idziała je go tw arz, ale m yśli, że pochodził z północy. – Napraw dę ? – spytał S trike , czując, że se rce łom ocze m u jak nigdy dotąd. – T ak m ów i. Ale je st oszołom iona. A , i uratow ał ją prze d w e jście m pod sam ochód. T o ostatnia rze cz, jaką pam ię ta. Wciągnął ją z pow rote m na chodnik, kie dy nadje żdżał jakiś van. – Dże nte lm e n – m ruknął S trike , w ydm uchując dym w gw iaździste nie bo. – No – pow ie dział Wardle . – Pe w nie chciał, że by je j ciało pozostało nie naruszone . – S ą jakie ś szanse na portre t pam ię ciow y? – J utro spróbuje m y w ysłać do nie j rysow nika, ale nie w iążę z tym

w ie lkich nadzie i. S trike stał w cie m ności i inte nsyw nie m yślał. Czuł, że now y atak w strząsnął Wardle ’e m . – J akie ś w ie ści w spraw ie które goś z m oich pode jrzanych? – spytał. – J e szcze nie – odrze kł krótko Wardle . S frustrow any S trike postanow ił nie naciskać . Potrze bow ał łatw e go dostę pu do policyjne go dochodze nia. – A co z tym w aszym De vote e ? – spytał, odw racając się z pow rote m w stronę okie n m ie szkania Whittake ra, gdzie chyba nic się nie zm ie niło. – J ak ci idzie z tym w ątkie m ? – Próbuję nasłać na gościa ludzi od prze stę pstw inte rne tow ych, ale m ów ią, że m ają te raz w ażnie jsze spraw y – odparł Wardle nie be z goryczy. – Ich zdanie m to tylko zw yczajny zbocze nie c . S trike przypom niał sobie , że podobne go zdania była Robin. Nie zostało nic w ię ce j do dodania. Poże gnał się z Wardle ’e m , a pote m zagłę bił w sw oje j niszy w zim nym m urze i paląc papie rosa, w rócił do obse rw ow ania zasłonię tych okie n Whittake ra.

Nastę pne go dnia S trike i Robin spotkali się przypadkie m w age ncji. S trike , który w łaśnie w ysze dł z m ie szkania, trzym ając pod pachą kartonow e pudło pe łne zdję ć Psychotaty, nie zam ie rzał zachodzić do age ncji, ale na w idok sylw e tki Robin m ajaczące j za m le czną szybą zm ie nił zdanie . – ...dobry. – Cze ść – pow ie działa Robin. Ucie szyła się na je go w idok, a je szcze bardzie j ucie szyło ją, że się uśm ie chał. Ostatnio ich kontakty charakte ryzow ało dziw ne skrę pow anie . S trike m iał na sobie sw ój najle pszy garnitur, dzię ki cze m u w yglądał szczuple j. – Co się tak w ystroiłe ś? – spytała. – Pilne spotkanie z adw okate m : żona Psychotaty chce , że bym pokazał w szystko, co m am , w szystkie zdję cia, na których czai się pod szkołą i w yskakuje na dzie ci. Zadzw oniła w czoraj późnym w ie czore m , po tym jak zjaw ił się w dom u zalany i im groził: zam ie rza w ytoczyć najcię ższe działa i zdobyć sądow y zakaz zbliżania się . – Czy to oznacza, że prze staje m y go obse rw ow ać? – Wątpię . Psychotata nie podda się tak łatw o – odrze kł S trike , spoglądając na ze gare k . – Zre sztą nie w ażne ... Mam tylko dzie się ć m inut , a m uszę ci prze kazać najnow sze w ie ści. Pow ie dział je j o próbie zam ordow ania prostytutki w S hackle w e ll. G dy

skończył, w yglądała pow ażnie i po nam yśle spytała: – Zabrał palce ? – No. – Mów iłe ś... Kie dy byliśm y w Fe athe rs, m ów iłe ś, że tw oim zdanie m Ke lse y nie je st je go pie rw szą ofiarą. Byłe ś pe w ny, że przygotow yw ał się do te go, co je j zrobił. Przytaknął. – Nie w ie sz m oże , czy policja szukała innych przypadków m ordow ania kobie t , którym ucinano fragm e nty ciała? – Na pe w no – pow ie dział S trike , m ając nadzie ję , że się nie m yli, i zapisując w pam ię ci, że by spytać o to Wardle ’a. – T ak czy inacze j – dodał – te raz to zrobi. – Czy ta prostytutka bę dzie w stanie go rozpoznać? – J ak w spom niałe m , zasłonił tw arz . Był dużym , białym face te m w czarne j kurtce . – Pobrali od nie j próbki DNA? – spytała Robin. Obydw oje odruchow o pom yśle li o tym , co prze szła Robin w szpitalu po ataku gw ałcicie la. S trike , który prow adził dochodze nia w spraw ie gw ałtów , znał proce durę . Robin nagle przypom niał się ponury m om e nt , gdy cała obolała siusiała do poje m nika, m ając je dno oko zupe łnie zam knię te po ciosie pię ścią, z gardłe m spuchnię tym na skute k dusze nia, a późnie j m usiała się położyć na koze tce i jakaś pani doktor de likatnie rozchyliła je j kolana... – Nie – pow ie dział S trike . – Face t nie ... Nie doszło do pe ne tracji. No, le pie j już pójdę . Dzisiaj m oże sz zapom nie ć o śle dze niu Psychotaty: w ie , że dał plam ę , w ię c racze j nie pokaże się prze d szkołą. G dybyś m ogła m ie ć na oku Wollaston... – Zacze kaj! T o znaczy... je śli m asz czas – dodała. – T ylko dw ie m inuty – odrze kł, ponow nie spoglądając na ze gare k . – O co chodzi? Chyba nie zauw ażyłaś L ainga? – Nie , ale ... m ożliw e , że w ytropiłam Brockbanka. – Żartuje sz! – T o klub ze striptize m nie dale ko Com m e rcial Road. Obe jrzałam go na G oogle S tre e t Vie w . Wygląda dość obskurnie . Zadzw oniłam , spytałam o Noe la Brockbanka i jakaś kobie ta pow ie działa: „Kto?”, a pote m dodała: „Ma pani na m yśli Nile ’a?”. Zasłoniła słuchaw kę rę ką, chw ilę porozm aw iała z inną kobie tą, pytając ją, jak się nazyw a te n now y bram karz . Wygląda na to, że dopie ro się zatrudnił. Wię c opisałam go z w yglądu i w te dy pow ie działa: „No, to Nile ”. Oczyw iście – dodała skrom nie Robin – to w cale nie m usi być on i tak dale j, m oże to jakiś inny cie m now łosy m ę żczyzna, który napraw dę m a

na im ię Nile , ale kie dy w spom niałam o podłużne j brodzie , ona od razu... – J ak zw ykle się spisałaś – pochw alił ją S trike , spoglądając na ze gare k . – Muszę le cie ć . Prze ślij m i nam iary na te n klub ze striptize m , dobrze ? – Myślałam , że m ogłabym ... – Nie , m asz zostać na Wollaston Close – uciął S trike . – Bądźm y w kontakcie . G dy zam knę ły się za nim szklane drzw i i z brzę kie m schodził po m e talow ych schodach, Robin pocie szyła się m yślą, że ją pochw alił. L iczyła je dnak na szansę zrobie nia cze goś inne go niż be zse nsow ne gapie nie się godzinam i na m ie szkania przy Wollaston Close . Zaczynała przypuszczać , że L ainga tam nie m a, a co gorsza, że S trike o tym w ie .

Wizyta w kance larii była krótka, ale ow ocna. Praw nika zachw yciły liczne dow ody od S trike ’a, które w yraźnie dokum e ntow ały nie ustanne łam anie prze z Psychotatę sądow ych postanow ie ń dotyczących opie ki nad dzie ćm i. – O, doskonale – rozprom ie nił się nad pow ię kszonym zdję cie m m łodsze go syna, który z płacze m kulił się za nianią, gdy je go ojcie c aw anturow ał się i w ygrażał palce m te j odw ażne j kobie cie , praw ie stykając się z nią nose m . – Doskonale , doskonale ... Po chw ili, zauw ażając m inę sw oje j klie ntki, pospie sznie ukrył radość w yw ołaną w idokie m cie rpie nia dzie cka i zaproponow ał he rbatę . G odzinę późnie j S trike , w ciąż w garniturze , le cz z kraw ate m w ciśnię tym do kie sze ni, sze dł za S te phanie do ce ntrum handlow e go Catford. Oznaczało to konie czność prze jścia pod olbrzym ią rze źbą z w łókna szklane go prze dstaw iającą uśm ie chnię te go czarne go kota, um ie szczoną na dźw igarze rozciągnię tym nad uliczką prow adzącą do hali. J e go dyndającą łapę dzie liły dw a pię tra od zaw adiacko unie sione go ogona. Wyglądał, jakby zam ie rzał skoczyć na prze chodzących obok klie ntów albo ich pochw ycić . S trike postanow ił śle dzić S te phanie pod w pływ e m chw ili – nigdy w cze śnie j te go nie robił – a po spraw dze niu, dokąd poszła i z kim się spotkała, zam ie rzał w rócić , że by dale j obse rw ow ać m ie szkanie . S zła jak zw ykle m ocno ople ciona rę kam i, jakby chciała utrzym ać się w te n sposób w całości, ubrana w znaną m u szarą bluzę z kapture m , czarną m inispódniczkę i le gginsy. Chudość je j przypom inających patyczki nóg podkre ślały m asyw ne tram pki. We szła do apte ki i S trike patrzył prze z okno, jak zgarbiona cze ka na krze śle na re alizację re ce pty, z nikim nie naw iązując kontaktu w zrokow e go i gapiąc się na sw oje stopy. Ode braw szy białą papie row ą tore bkę , w róciła tą sam ą drogą, którą przyszła, prze chodząc pod olbrzym im kote m z dyndającą

łapą i najw yraźnie j idąc do m ie szkania. Minę ła je dnak sm ażalnię przy Catford Broadw ay, kaw ałe k dale j skrę ciła w praw o przy Afro-karaibskim Ce ntrum S pożyw czym i zniknę ła w m ałym pubie o nazw ie Catford Ram dobudow anym do zaple cza ce ntrum handlow e go. Ele w ację pubu, m ające go chyba tylko je dno okno, obłożono dre w ne m , które upodobniłoby go do w iktoriańskie go kiosku, gdyby nie to, że ktoś obkle ił ją re klam am i fast foodów , S ky S ports i darm ow e go Wi-Fi. Cały te re n był w yłączony z ruchu kołow e go, le cz nie dale ko w e jścia do pubu zaparkow ał poobijany szary transit , zape w niający S trike ’ow i przydatną osłonę . De te ktyw skrył się za nim i rozw ażył różne e w e ntualności. Na tym e tapie spotkanie tw arzą w tw arz z Whittake re m na nic by się zdało, a pub w ydaw ał się zbyt m ały, że by m ożna się było w nim ukryć prze d byłym ojczym e m , o ile to w łaśnie z nim m iała się tu spotkać S te phanie . T ak napraw dę S trike ’ow i zale żało je dynie na porów naniu aktualne go w yglądu Whittake ra z postacią w czarne j czapce i m oże je szcze z m ę żczyzną w w ojskow e j kurtce , który obse rw ow ał pub Court . S trike oparł się o transita i zapalił papie rosa. G dy postanow ił poszukać trochę bardzie j oddalone go punktu obse rw acyjne go, że by zobaczyć , z kim S te phanie w yjdzie z pubu, tylne drzw i sam ochodu, za którym się przyczaił, gw ałtow nie się otw orzyły. S trike pospie sznie cofnął się o kilka kroków , a ze środka w ygram oliło się czte re ch m ę żczyzn w e m gle dym u o silnym , gryzącym zapachu palone go plastiku, który były funkcjonariusz Wydziału do spraw S pe cjalnych natychm iast skojarzył z crackie m . Wszyscy czte re j byli zanie dbani, m ie li brudne dżinsy i koszulki, a z pow odu zapadnię tych policzków i prze dw cze snych zm arszcze k, trudno było oszacow ać ich w ie k . Usta dw óch z nich zachodziły na pozbaw ione zę bów dziąsła. Na chw ilę zdum iał ich w idok nie znajom e go m ę żczyzny stojące go tak blisko w czystym garniturze i, sądząc po je go zdziw ione j m inie , dom yślili się chyba, że nie w ie dział, co się dzie je w sam ochodzie . Zatrzasnę li drzw i transita. T rze ch pe w nym krokie m poszło do pubu, ale czw arty stał w m ie jscu. G apił się na S trike ’a, a S trike gapił się na nie go. T o był Whittake r. Był w ię kszy, niż S trike pam ię tał. De te ktyw w ie dział, że były ojczym praw ie dorów nuje m u w zroste m , le cz zapom niał, jak dobrze je st zbudow any, jakie sze rokie m a ram iona, jak grube kości pod m ocno w ytatuow aną skórą. G dy stali, m ie rząc się w zrokie m , je go cie nka koszulka ozdobiona logo S laye ra, m ilitarystyczna i zaraze m okultystyczna, opinała je go ciało i ukazyw ała zarys że be r. Żółta tw arz Whittake ra była w ysuszona jak stare jabłko, ciało zniszczone ,

skóra skurczyła się na szkie le cie , a pod w ysokim i kośćm i policzkow ym i utw orzyły się zagłę bie nia. Zm atow iałe w łosy prze rze dzały się na skroniach: zw isały strąkam i w okół w ydłużonych płatków uszu ozdobionych sre brnym i tule jam i. S tali tak, S trike w e w łoskim garniturze , nie typow o jak na nie go szykow nym , i Whittake r, śm ie rdzący oparam i cracku, ze złotym i oczam i he re tyckie go kapłana przysłonię tym i pom arszczonym i, opadającym i pow ie kam i. S trike nie byłby w stanie pow ie dzie ć , jak długo się sobie przyglądali, le cz w tym czasie prze z je go um ysł prze płynął całkow icie spójny strum ie ń m yśli... G dyby Whittake r był m orde rcą, m ógłby spanikow ać , ale w idok S trike ’a za bardzo by go nie zaskoczył. Ale je śli nie był m orde rcą, pow inie n był prze żyć potę żny szok, zastając S trike ’a tuż obok sw oje go transita. T ylko że Whittake r nigdy nie zachow yw ał się tak jak inni ludzie . Zaw sze lubił pozow ać na człow ie ka, które go nic nie szokuje , na w sze chw ie dzące go. Po chw ili zare agow ał i S trike od razu poczuł, że nie rozsądnie byłoby się po nim spodzie w ać cze goś inne go niż to, co zrobił. Whittake r sze roko się uśm ie chnął, odsłaniając pocze rniałe zę by, i w S trike ’u natychm iast w e zbrała nie naw iść sprze d dw udzie stu lat . Marzył o tym , że by w alnąć Whittake ra pię ścią w tw arz . – Proszę , proszę – pow ie dział cicho Whittake r. – T oż to sie rżant S he rlock kurw a Holm e s. Odw rócił głow ę i S trike zobaczył skórę prze św itującą m ię dzy rzadkim i w łosam i. T o, że Whittake r łysiał, spraw iło m u pe w ną przyje m ność . S kurw ie l był próżny. Na pe w no m u się to nie podobało. – Banjo! – zaw ołał Whittake r do ostatnie go z trze ch tow arzyszy, którzy w łaśnie dotarli do drzw i pubu. – Zaw ołaj ją tu! Cały czas be zcze lnie się uśm ie chał, m im o że oczam i szale ńca w odził od transita do S trike ’a i z pow rote m w stronę pubu. Raz po raz zaciskał brudne palce . Mim o pozorne j be ztroski był zde ne rw ow any. Dlacze go nie spytał, co S trike tam robi? A m oże już w ie dział? Kum pe l nazw any Banjo w ysze dł z pubu, ciągnąc S te phanie za chudy nadgarste k . W w olne j rę ce nadal ściskała białą tore bkę z apte ki. Opakow anie w ydaw ało się ude rzająco nie skazite lne na tle tanich, brudnych ciuchów je j i Banja. Wokół je j szyi podskakiw ał złoty łańcusze k . – No co m nie tak ...? O co ci...? – ję czała, nicze go nie rozum ie jąc . Banjo postaw ił ją obok Whittake ra. – Przynie ś nam piw o – pole cił Whittake r Banjow i, który posłusznie się oddalił, szurając nogam i. Whittake r położył rę kę na chudym karku S te phanie ,

a ona spojrzała na nie go z nie w olniczym uw ie lbie nie m dzie w czyny, która, podobnie jak kie dyś L e da, dostrze gała w Whittake rze cudow ne zale ty, zupe łnie nie w idoczne dla S trike ’a. Pote m Whittake r ścisnął je j szyję palcam i, aż skóra w okół nich pobie lała, i zaczął nią potrząsać , nie aż tak e ne rgicznie , by zw rócić uw agę prze chodniów , le cz z w ystarczającą siłą, że by na je j tw arzy natychm iast odm alow ał się rozpaczliw y strach. – Wie sz coś o tym ? – O-o czym ? – w yjąkała. W białe j papie row e j tore bce grze chotały table tki. – O nim ! – odparł cicho Whittake r. – Prze cie ż tak bardzo cię inte re suje , ty m ała, brudna suko... – Zostaw ją – pow ie dział S trike , odzyw ając się po raz pie rw szy. – Czy ja w yglądam na kogoś, kto słucha tw oich rozkazów ? – spytał cicho Whittake r z sze rokim uśm ie che m i obłę de m w oczach. Z nagłą, szokującą siłą, chw ycił S te phanie oburącz za szyję i podniósł ją całą, tak że w ypuściła białą tore bkę na chodnik i próbow ała się w ysw obodzić , m achając nogam i, a je j tw arz robiła się fiole tow a. S trike nie m yślał, nie zastanaw iał się . Mocno w alnął Whittake ra w brzuch, a te n runął na ple cy, ciągnąc za sobą S te phanie . Zanim S trike zdążył te m u zapobie c, usłyszał ude rze nie je j głow y w be ton. Whittake r, które m u na chw ilę zabrakło tchu, próbow ał w stać , a spom ię dzy je go czarnych zę bów w yle w ał się strum ie ń m am rotanych prze kle ństw . S trike zobaczył kąte m oka trze ch kum pli Whittake ra, z Banje m na cze le , prze ciskających się prze z drzw i pubu: w szystko w idzie li prze z brudne okno. J e de n z nich trzym ał krótki, zardze w iały nóż . – No, dale j! – podjudzał ich S trike , stając w rozkroku i sze roko otw ie rając ram iona. – Ściągnijcie gliniarzy do sw oje j ćpuńskie j m e liny na kółkach! L e żący na zie m i Whittake r, nadal nie m ogąc złapać tchu, w ykonał ge st , który pow strzym ał je go przyjaciół, co było najrozsądnie jszym posunię cie m byłe go ojczym a, jakie S trike kie dykolw ie k w idział. Zza okna pubu spoglądały liczne tw arze . – T y pie przony m atkoje ... ty m atkoje bco... – rzę ził Whittake r. – T aa, porozm aw iajm y o m atkach – pow ie dział S trike , pom agając S te phanie w stać . W uszach szum iała m u kre w . Korciło go, że by tłuc Whittake ra, aż je go żółta tw arz zm ie ni się w m iazgę . – On zabił m oją – dodał, zw racając się do dzie w czyny i patrząc w je j zapadnię te oczy. Rę ce m iała tak chude , że praw ie obe jm ow ał je dłońm i. – S łyszałaś? On już zabił je dną kobie tę . A m oże w ię ce j. Whittake r próbow ał chw ycić S trike ’a za kolana i pow alić go na zie m ię . S trike kopnął go, nadal trzym ając S te phanie . Cze rw one ślady po palcach

Whittake ra odznaczały się na je j białe j szyi, podobnie jak odciśnię ty łańcusze k, na którym w isiał w ygię ty kontur se rduszka. – Chodź ze m ną – pow ie dział do nie j S trike . – T o pie przony m orde rca. S ą schroniska dla kobie t . Ode jdź od nie go. J e j oczy przypom inały otw ory w ie rtnicze prow adzące do cie m ności, jakie j nigdy nie w idział. Rów nie dobrze m ógłby je j ofe row ać je dnorożca: je go propozycja była szalona, nie m ie ściła się w je j rze czyw istości i, o dziw o, m im o że Whittake r tak m ocno ścisnął je j gardło, że nie była w stanie się ode zw ać , w yrw ała się S trike ’ow i, jakby był poryw acze m , po czym chw ie jnym krokie m pode szła do Whittake ra i troskliw ie nad nim przykucnę ła. Asym e tryczne se rduszko zakołysało się na je j szyi. Whittake r pozw olił sobie pom óc, w stał i odw rócił się do S trike ’a, rozcie rając brzuch, który przyjął cios, a pote m , w typow ym dla nie go, m aniakalnym stylu, zaczął re chotać jak staruszka. Whittake r w ygrał: obaj to w ie dzie li. S te phanie przyw arła do nie go jak do w ybaw cy. We pchnął brudne paluchy głę boko w e w łosy z tyłu je j głow y i m ocno ją do sie bie przyciągnął, a nastę pnie pocałow ał, w sadzając je j ję zyk do gardła. Wolną rę ką skinął na w ciąż je szcze przyglądających się te m u kum pli, że by w siadali do transita. Banjo w spiął się na m ie jsce kie row cy. – Do zobacze nia, m am insynku – sze pnął Whittake r do S trike ’a, w pychając S te phanie na pakę . Zanim drzw i się zam knę ły, ucinając w yzw iska i drw iny je go tow arzyszy, Whittake r spojrzał S trike ’ow i prosto w oczy i z sze rokim uśm ie che m w ykonał w pow ie trzu znajom y ge st podrzynania gardła. T ransit odje chał. Nagle S trike zdał sobie spraw ę , że kilka osób stoi w okół nie go i gapi się z tę pym i m inam i publiczności zaskoczone j nie spodzie w anym zgasze nie m św iate ł w te atrze . Re szta nadal przyciskała tw arze do okna pubu. Nie pozostało m u nic inne go, jak tylko zapam ię tać num e r re je stracyjny stare go poobijane go transita, zanim skrę ci za róg. G dy w ście kły stam tąd odchodził, gapie się rozstąpili, robiąc m u prze jście .

42

I’m living for giving the devil his due.

Żyję po to, by dać diabłu, co m u się nale ży.

Blue Öyste r Cult , Burnin’ for You

„Każde m u zdarza się coś spie przyć” – tłum aczył sobie S trike . J e go karie ra w ojskow a te ż nie obyła się be z w pade k . Można tre now ać najcię że j, jak się da, spraw dzać każdy e le m e nt w yposaże nia, przygotow yw ać się na każdą e w e ntualność , a m im o to spotyka cię jakiś pe ch i m asz prze srane . Pe w ne go razu w Bośni w adliw y te le fon kom órkow y nie ocze kiw anie się rozładow ał, w yw ołując ciąg nie fortunnych zdarze ń zakończonych tym , że przyjacie l S trike ’a le dw ie usze dł z życie m , skrę ciw szy w nie w łaściw ą ulicę w Mostarze . W żade n sposób nie zm ie niało to faktu, że gdyby podw ładny w Wydziale do spraw S pe cjalnych prow adził dochodze nie i oparł się o tył nie dbale zaparkow ane go transita, nie spraw dziw szy, czy w środku je st pusto, S trike m iałby na te n te m at dużo do pow ie dze nia, i to głośno. Nie zam ie rzał konfrontow ać się z Whittake re m – w każdym razie tak sobie pow tarzał – le cz po chw ili trze źw e j re fle ksji m usiał przyznać , że je go działania św iadczyły o czym ś zgoła prze ciw nym . S frustrow any długim i godzinam i obse rw ow ania m ie szkania Whittake ra w zasadzie nie zadał sobie trudu, że by schow ać się prze d klie ntam i pubu, i choć oczyw iście nie m ógł w ie dzie ć , że Whittake r je st w sam ochodzie , z pe rspe ktyw y czasu poczuł dziką przyje m ność , w ie dząc, że w re szcie przyw alił te m u skurw ie low i. Boże , napraw dę m iał ochotę zrobić m u krzyw dę . T e n che łpliw y śm ie ch, w łosy w strąkach, koszulka S laye ra, gryzący zapach, palce zaciśnię te na chude j, białe j szyi, szyde rcze słow a o m atkach: e m ocje , które e ksplodow ały w S trike ’u na nie spodzie w any w idok Whittake ra, były e m ocjam i je go osie m nastole tnie go ja, skore go do bójki, nie prze jm ujące go się konse kw e ncjam i. Pom ijając przyje m ność zw iązaną z ude rze nie m Whittake ra, spotkanie przyniosło m u nie w ie le istotnych inform acji. Próbow ał prze prow adzić

re trospe ktyw ne porów nania, le cz na podstaw ie sam e go w yglądu nie m ógł ani zide ntyfikow ać , ani w ykluczyć Whittake ra jako rosłe go m ę żczyzny w czapce . G oniąc prze z S oho cie m ną postać , nie zauw ażył u nie j zm atow iałych w łosów Whittake ra, ale m ogła prze cie ż zw iązać długie strąki albo w e tknąć je pod czapkę . Wydaw ała się bardzie j zw alista od Whittake ra, le cz w atow ane kurtki na pe w no dodają obję tości. Re akcja Whittake ra na spotkanie S trike ’a obok transita te ż nie podsunę ła de te ktyw ow i żadnych konkre tnych tropów . Im dłuże j o tym m yślał, tym bardzie j nie m ógł się zde cydow ać , czy w pe łne j sam ozadow ole nia m inie Whittake ra w yczytał trium f ani czy ostatni ge st je go ojczym a, brudne palce prze cinające pow ie trze , był tylko typow ym dla nie go aktorskim popise m , czczą pogróżką, infantylnym odw e te m człow ie ka zde te rm inow ane go, by za w sze lką ce nę być najgorszym , najstrasznie jszym z ludzi. Mów iąc w skrócie , ich spotkanie pokazało, że Whittake r pozostał brutalnym narcyze m , i dostarczyło S trike ’ow i dw óch dodatkow ych inform acji. Po pie rw sze , S te phanie zde ne rw ow ała Whittake ra, okazując zainte re sow anie S trikie m , i choć Corm oran przypuszczał, że po prostu zacie kaw ił ją daw ny pasie rb je j chłopaka, nie w ykluczał e w e ntualności, że nastąpiło to, gdy Whittake r w spom niał o chę ci ode grania się na S trike ’u albo gdy m u się w ym knę ło, że planuje ze m stę . Po drugie , Whittake row i udało się zyskać kilku kum pli. Choć zaw sze – S trike nie m ógł pojąć dlacze go – przyciągał pe w ie n typ kobie t , to w latach, w których się znali, był nie lubiany i pogardzany praw ie prze z w szystkich m ę żczyzn. Zw ykle drw ili oni z je go dziw actw , satanistycznych bzde tów , pragnie nia bycia w ce ntrum uw agi w każdym tow arzystw ie i, rze cz jasna, m ie li m u za złe , że w tak nie w ytłum aczalny, m agne tyczny sposób przyciągał kobie ty. T e raz je dnak w yglądało na to, że Whittake row i udało się znale źć sw e go rodzaju e kipę , m ę żczyzn, którzy dzie lili się z nim narkotykam i i pozw alali sobą dyrygow ać . S trike dosze dł do w niosku, że je dyna pożyte czna rze cz, jaką m oże zrobić w najbliższym czasie , to pow ie dzie ć Wardle ’ow i, co się w ydarzyło, i podać m u num e r re je stracyjny transita. Zrobił to z nadzie ją, że policja uzna, iż w arto prze trząsnąć pojazd w poszukiw aniu narkotyków i w sze lkich innych obciążających dow odów albo, je szcze le pie j, że nale ży prze trząsnąć m ie szkanie nad sm ażalnią. Wardle be z cie nia e ntuzjazm u w ysłuchał S trike ’a upie rające go się , że w yczuł zapach cracku. Po zakończe niu rozm ow y de te ktyw był zm uszony przyznać , że na m ie jscu Wardle ’a te ż nie uznałby sw oich inform acji za w ystarczający pow ód do zdobycia nakazu prze szukania. Najw yraźnie j policjant uw ażał, że S trike uw ziął się na byłe go ojczym a, i żadne pow iązania

m ię dzy S trikie m , Whittake re m i Blue Öyste r Cult nie były w stanie skłonić Wardle ’a do zm iany zdania. G dy w ie czore m zadzw oniła Robin, by jak zw ykle zdać m u raport , S trike pow ie dział je j, co się w ydarzyło, a to przyniosło m u ulgę i pokrze pie nie . T e ż m iała m u coś do prze kazania, le cz natychm iast skupiła się na w ie ści, że stanął tw arzą w tw arz z Whittake re m . Wysłuchała całe j historii z zacie kaw ie nie m i w m ilcze niu. – No cóż , cie szę się , że go ude rzyłe ś – odrze kła, gdy skończył sobie w ypom inać , że dopuścił do sprze czki na ulicy. – Napraw dę ? – spytał zdziw iony. – Oczyw iście . Prze cie ż dusił tę dzie w czynę ! W chw ili, gdy Robin w ypow iadała te słow a, już ich pożałow ała. Nie chciała daw ać S trike ’ow i dodatkow ych pow odów , że by przypom niał sobie coś, o czym nigdy nie pow inna była m u m ów ić . – J ak każdy błę dny ryce rz, spisałe m się do dupy. Upadła raze m z nim i ude rzyła głow ą w chodnik . Zupe łnie nie rozum ie m – dodał po krótkim zastanow ie niu – dlacze go się tak zachow ała. Prze cie ż to była je j szansa. Mogła od nie go ode jść: zaprow adziłbym ją do schroniska, pom ógłbym je j. Dlacze go, kurw a, do nie go w róciła? Dlacze go kobie ty to robią? Robin prze z ułam e k chw ili w ahała się prze d udzie le nie m odpow ie dzi i w tym m om e ncie uśw iadom ił sobie , że m ogła w ziąć je go słow a do sie bie . – Przypuszczam ... – zaczę ła Robin, a S trike je dnocze śnie pow ie dział: – Nie m iałe m na m yśli... Obydw oje zam ilkli. – Prze praszam , m ów – ode zw ał się znow u. – Chciałam tylko pow ie dzie ć , że prze cie ż prze śladow ani ludzie kurczow o trzym ają się sw oich prze śladow ców . Prze chodzą pranie m ózgu i w ydaje im się , że nie m a inne go w yjścia. „J a byłe m je j innym w yjście m , do chole ry: stałe m tam , dokładnie naprze ciw ko nie j!” – Pokazał się dzisiaj L aing? – spytał S trike . – Nie – odrze kła Robin. – Wie sz, napraw dę nie sądzę , że by on tam m ie szkał. – Mim o to m yślę , że w arto... – S łuchaj – w e szła m u w słow o – w idziałam lokatorów w szystkich m ie szkań poza je dnym . Każdy z nich w chodzi i w ychodzi. T o ostatnie albo je st puste , albo ktoś le ży tam m artw y, bo drzw i nigdy się nie otw ie rają. Nie zauw ażyłam naw e t nikogo z opie ki ani pie lę gniare k przychodzących z w izytą. – Pocze kam y je szcze tydzie ń – pow ie dział S trike . – T o je dyny trop, jaki

m am y w zw iązku z L aingie m . Posłuchaj – dodał z rozdrażnie nie m , gdy próbow ała zaprote stow ać . – Bę dę w takie j sam e j sytuacji, obse rw ując klub ze striptize m . – Z tą różnicą, że Brockbank tam je st – odparła ostro Robin. – Uw ie rzę , kie dy go zobaczę – odparow ał S trike . Kilka m inut późnie j poże gnali się w atm osfe rze obopólne go słabo skryw ane go nie zadow ole nia. W każdym dochodze niu zdarzały się zastoje i kryzysy, gdy kończyły się inform acje i inspiracja, le cz S trike ’ow i z trude m przychodziło pogodze nie się z tym . Prze z nie znane go nadaw cę nogi je go age ncja prze stała zarabiać . Ostatnia płacąca klie ntka, żona Psychotaty, już go nie potrze bow ała. Psychotata, m ając nadzie ję , że nie m usi prze konyw ać sę dzie go o be zzasadności sądow e go zakazu zbliżania się do dzie ci, tak napraw dę się na te n zakaz zgodził. Age ncja nie m iała szans prze trw ać w sm rodzie porażki i je j bliźniaczki pe rw e rsji. T ak jak S trike prze w idział, je go nazw isko m nożyło się te raz w inte rne cie w zw iązku z zabójstw e m i poćw iartow anie m Ke lse y Platt , a ohydne szcze góły nie tylko przyćm iły w sze lkie w zm ianki na te m at je go w cze śnie jszych sukce sów , le cz także utrudniły re klam ę je go usług de te ktyw istycznych. Nikt nie chciał zatrudniać tak nie sław ne go człow ie ka, nikom u nie podobał się de te ktyw tak blisko zw iązany z nie rozw ikłaną spraw ą m orde rstw a. Dlate go zde te rm inow any i le kko zde spe row any S trike w ybrał się do klubu ze striptize m , gdzie m iał nadzie ję znale źć Noe la Brockbanka. Okazało się , że to kole jny daw ny pub w boczne j uliczce obok Com m e rcial Road w S hore ditch. Ce glana fasada była m ie jscam i w ykruszona, na zacie m nionych oknach nie udolnie nam alow ano białe sylw e tki nagich kobie t . Nazw a pubu (T he S arace n) nadal w idniała napisana sze rokim i złotym i lite ram i na obłażące j z farby czarne j płycie nad dw uskrzydłow ym i drzw iam i. Dzie lnicę zam ie szkiw ał ogrom ny odse te k m uzułm anów . S trike m ijał ludzi w hidżabach i taqijach, robiących zakupy w licznych skle pach z tanią odzie żą o takich nazw ach jak Inte rnational Fashion albo Made in Milan, ze sm utnym i m ane kinam i w synte tycznych pe rukach oraz nylonow ych i polie strow ych ubraniach. Na Com m e rcial Road roiło się od banglade skich banków , zapuszczonych age ncji handlu nie ruchom ościam i, szkół angie lskie go i podupadających skle pów spożyw czych z brudnym i w itrynam i ofe rujących prze jrzałe ow oce , le cz nie było tam żadne j ław ki, na które j m ógłby usiąść , ani naw e t niskie go, zim ne go m urka. Mim o czę ste j zm iany punktu obse rw acyjne go, S trike ’a w krótce rozbolało kolano po długich okre sach nadare m ne go stania i cze kania, gdyż nigdzie nie było w idać Brockbanka.

Mę żczyzna przy drzw iach był przysadzisty i be z szyi, a nikt oprócz klie ntów i striptize re k nie w chodził do klubu ani z nie go nie w ychodził. Dzie w czyny zjaw iały się i znikały i podobnie jak ich m ie jsce pracy były bardzie j zanie dbane i m nie j w yrafinow ane niż te zatrudniane w S pe arm int Rhino. Nie które m iały tatuaże i kolczyki, kilka nadw agę , a je dna, która w chodząc do budynku o je de naste j prze d południe m , w yglądała na pijaną, była w yraźnie brudna, co S trike zauw ażył naw e t prze z okno baru z ke babam i stojące go dokładnie naprze ciw ko klubu S arace n. Po trze ch dniach obse rw acji Corm oran – choć nie przyznał w rozm ow ie z Robin, iż w iązał z tym m ie jsce m w ie lkie nadzie je – chcąc nie chcąc dosze dł do w niosku, że albo Brockbank nigdy tu nie pracow ał, albo już go w ylali.

Zanim w przygnę biającym sche m acie braku innych tropów coś się zm ie niło, nastał piątkow y porane k . G dy S trike przyczaił się przy w e jściu do w yjątkow o ponure go skle pu odzie żow e go o nazw ie World Flair, zadzw oniła je go kom órka i usłyszał głos Robin: – J utro J ason przyje żdża do L ondynu. T e n od nogi. Ze strony dla m arzących o am putacji. – Wspaniale ! – pow ie dział S trike , czując ulgę na sam ą m yśl o porozm aw ianiu z kim ś. – G dzie się z nim spotkam y? – T o bę dą oni – w yraźnie zastrze gła Robin. – S potykam y się z J asone m i Burzą. T o... – S łucham ? – prze rw ał je j S trike . – Z Burzą? – Wątpię , że by to było je j praw dziw e im ię – odrze kła cie rpko Robin. – T o ta kobie ta, z którą Ke lse y kom unikow ała się prze z inte rne t . Czarne w łosy i okulary. – A tak, pam ię tam – pow ie dział S trike , przytrzym ując kom órkę m ię dzy żuchw ą a ram ie nie m , że by zapalić papie rosa. – Prze d chw ilą rozm aw iałam z nią prze z te le fon. T o w ie lka aktyw istka społe czności transable dów i je st dość apodyktyczna, ale J ason uw aża ją za cudow ną osobę i chyba czuje się przy nie j be zpie cznie j. – W porządku – m ruknął S trike . – Wię c gdzie m am y się spotkać z J asone m i Burzą? – Chcą iść do G alle ry Me ss. T o kaw iarnia w S aatchi G alle ry. – Napraw dę ? – S trike pam ię tał, że J ason pracuje w supe rm arke cie , w ię c zdziw ił się , że po przyje ździe do L ondynu od razu m arzy m u się sztuka w spółcze sna. – Burza je ździ na w ózku – w yjaśniła Robin – a ta gale ria podobno je st

łatw o dostę pna dla nie pe łnospraw nych. – Oke j – pow ie dział S trike . – O które j? – O pie rw sze j – odparła Robin. – Burza... hm ... spytała, czy staw iam y. – Chyba bę dzie m y m usie li. – Corm oran... J e szcze je dno... Czy rano m ogłabym w ziąć w olne ? – No pe w nie . Coś się stało? – Nic, po prostu m am ... kilka ślubnych spraw do załatw ie nia. – Nie m a spraw y. Ej – dodał, zanim zdążyła się rozłączyć – m oże prze d pójście m tam , spotkam y się , że by porozm aw iać? Uzgodnim y strate gię . – Wspaniale ! – pow ie działa Robin i S trike , poruszony je j e ntuzjazm e m , zaproponow ał spotkanie w barze kanapkow ym przy King’s Road.

43

F reud, have m ercy on m y soul.

Fre udzie , zlituj się nad m oją duszą.

Blue Öyste r Cult , S till Burnin’

G dy nazajutrz Robin zjaw iła się w Pre t A Mange r przy King’s Road z białą torbą zarzuconą na ram ię , S trike cze kał już od pię ciu m inut . Był rów nie słabo zorie ntow any w dam skie j m odzie co w ię kszość byłych żołnie rzy, le cz naw e t on rozpoznał nazw isko J im m y’e go Choo. – Buty – pow ie dział, pokazując na torbę , gdy zam ów ił dla Robin kaw ę .

– Zgadłe ś – odrze kła z sze rokim uśm ie che m . – Buty. T ak . Na ślub – dodała, ponie w aż ostate cznie nie pow inni byli dłuże j unikać te go te m atu. T raktow ali je j pow rót do Matthe w jak jakie ś dziw ne tabu. – Nadal chce sz przyje chać , praw da? – dodała, gdy usie dli przy stoliku obok okna. S trike zastanaw iał się , czy kie dykolw ie k zgodził się zjaw ić na je j ślubie . Dostał drugie zaprosze nie , które podobnie jak pie rw sze było sztyw ną kre m ow ą kartką z w ytłoczonym i czarnym i lite ram i, ale nie przypom inał sobie , że by potw ie rdził sw ój przyjazd. Robin patrzyła na nie go w ycze kująco i przypom niała m u się L ucy oraz je j próby zm usze nia go do udziału w im pre zie urodzinow e j siostrze ńca. – No – m ruknął nie chę tnie . – Potw ie rdzić w tw oim im ie niu? – spytała Robin. – Nie – odparł. – S am to zrobię . Przypuszczał, że bę dzie to w ym agało zate le fonow ania do je j m atki. „Właśnie tak kobie ty cię w rabiają” – pom yślał. Dopisują cię do list , a pote m zm uszają, że byś potw ie rdził przybycie i podjął zobow iązanie . Dają do zrozum ie nia, że je śli się nie zjaw isz, zm arnuje się tale rz gorące go je dze nia, krze sło ze złotym oparcie m bę dzie stało puste , a kartonow a w izytów ka na stole obw ie ści tw oją że nującą nie uprze jm ość całe m u św iatu. W te j chw ili nie był w stanie w ym yślić dosłow nie nicze go, co budziłoby w nim w ię kszą nie chę ć niż patrze nie , jak Robin w ychodzi za Matthe w . – Chce sz ... chciałbyś, że bym zaprosiła Elin? – spytała odw ażnie Robin, licząc, że S trike choć trochę się rozchm urzy. – Nie – odrze kł be z w ahania, le cz usłyszał w te j propozycji błagalną nutę i szcze ra sym patia do Robin spraw iła, że je go le psza strona ponow nie w zię ła górę . – No to pokaż te buty. – Nie m ów isz pow ażnie ! – Prze cie ż poprosiłe m , praw da? Robin w yję ła pude łko z torby z nam aszcze nie m , które rozbaw iło S trike ’a, zdję ła pokryw ę i odsunę ła bibułkę . Zobaczył w ysokie , połyskliw e szpilki w kolorze szam pana. – T rochę rockandrollow e jak na ślub – zauw ażył. – Myślałe m , że są... bo ja w ie m ... w kw iatki. – Praw ie nie bę dzie ich w idać – odrze kła, gładząc je de n z butów palce m w skazującym . – Mie li te ż platform y, ale ... Nie dokończyła zdania. Praw da w yglądała tak, że Matthe w nie lubił, gdy była zbyt w ysoka. – No w ię c jak roze gram y spraw ę z J asone m i Burzą? – spytała, zam ykając pude łko i w kładając buty z pow rote m do torby.

– Prze jm ie sz inicjatyw ę – pow ie dział S trike . – T o ty się z nim i kontaktow ałaś. W razie potrze by się w łączę . – Zdaje sz sobie spraw ę – zaczę ła skrę pow ana – że J ason spyta cię o nogę ? Że on m yśli, że ... skłam ałe ś na te m at te go, jak ją straciłe ś? – No. – Oke j. Po prostu nie chcę , że byś się poczuł urażony i w ogóle . – Chyba dam radę . – S trike ’a rozbaw iła je j zatroskana m ina. – Nie zam ie rzam go bić , je śli to m asz na m yśli. – T o dobrze – odparła Robin. – Bo sądząc po je go zdję ciach, złam ałbyś go na pół. S zli ram ię w ram ię po King’s Road – S trike palił papie rosa – w stronę w e jścia do gale rii, nie co oddalone go od ulicy, w idoczne go za pom nikie m sir Hansa S loane ’a w pe ruce i pończochach. Prze szli pod łukie m w ścianie z jasne j ce gły, w chodząc na traw iasty plac, który gdyby nie hałas ruchliw e j ulicy za nim i, m ógłby nale że ć do jakie jś w ie jskie j posiadłości. Z trze ch stron otaczały go dzie w ię tnastow ie czne budynki. Na w prost , tam , gdzie kie dyś m ogły się m ie ścić baraki, była G alle ry Me ss. S trike , który spodzie w ał się przy gale rii stołów ki, uśw iadom ił sobie , że w chodzi do znacznie e le gantsze go m ie jsca i nie be z obaw przypom niał sobie o de be cie na koncie oraz o tym , że zgodził się zapłacić za coś, co praw ie na pe w no m iało być lancze m dla czte re ch osób. Pom ie szcze nie , w którym się znale źli, było podłużne i w ąskie , a za łukow atym i prze jściam i po le w e j stronie w idać było drugą, sze rszą salę . G dy szli za ke lne re m w głąb re stauracji, białe obrusy, ke lne rzy w garniturach, w ysokie sufity i dzie ła sztuki w spółcze sne j na ścianach potę gow ały nie pokój S trike ’a zw iązany z cze kającym go rachunkie m . Parę , które j szukali, łatw o było zauw ażyć w śród gustow nie ubrane j, prze w ażnie dam skie j klie nte li. J ason był żylastym m łodzie ńce m z długim nose m , m iał na sobie brązow ą bluzę z kapture m i dżinsy i w yglądał, jakby przy najm nie jsze j prow okacji zam ie rzał rzucić się do ucie czki. G dy sie dział w patrzony w se rw e tkę , przypom inał zanie dbaną czaplę . Burza, które j czarne , obcię te na boba w łosy z pe w nością były farbow ane i która nosiła grube , kw adratow e okulary w czarne j opraw ce , była je go fizycznym prze ciw ie ństw e m : blada, przysadzista i kluchow ata z m ałym i, głę boko osadzonym i oczam i przypom inającym i rodzynki w bułce . Miała na sobie czarną koszulkę z w ie lobarw nym kre sków kow ym kucykie m rozciągnię tym na obfitym biuście i sie działa na w ózku inw alidzkim obok stolika. Prze d obydw ojgie m le żały otw arte m e nu. Burza już zam ów iła kie lisze k w ina. Na w idok S trike ’a i Robin kobie ta się rozprom ie niła, w yciągnę ła krótki

pale c i szturchnę ła nim J asona w ram ię . Chłopak roze jrzał się z nie pokoje m . S trike zauw ażył w yraźną asym e trię je go jasnonie bie skich oczu: je dno było o dobry ce ntym e tr w yże j od drugie go. Nadaw ało m u to dziw nie be zbronny w ygląd, jakby dokańczano go w pośpie chu. – Cze ść – przyw itała się Robin i z uśm ie che m podała rę kę najpie rw J asonow i. – Miło cię w końcu poznać . – Cze ść – m ruknął, podając je j w iotkie palce . Rzucił S trike ’ow i krótkie spojrze nie i odw rócił się zarum ie niony. – No, dzie ń dobry! – pow ie działa Burza i z sze rokim uśm ie che m w yciągnę ła rę kę do S trike ’a. Zrę cznie cofnę ła w óze k o kilkanaście ce ntym e trów i zaproponow ała, że by w ziął sobie krze sło stojące przy sąsie dnim stoliku. – T o w spaniałe m ie jsce . Bardzo łatw o się tu poruszać , a obsługa je st napraw dę pom ocna. Prze praszam ! – głośno zacze piła prze chodzące go ke lne ra. – Czy m oże m y prosić o je szcze dw a m e nu? S trike usiadł obok nie j, a J ason prze sunął się , że by zrobić m ie jsce dla Robin. – Urocze m ie jsce , praw da? – podję ła Burza, sącząc w ino. – A obsługa m a cudow ne pode jście do ludzi na w ózkach. T rudno sobie w yobrazić bardzie j życzliw y pe rsone l. Pole cę te n lokal na m oje j stronie . Robię listę obie któw przyjaznych nie pe łnospraw nym . J ason przygarbił się nad m e nu, najw yraźnie j bojąc się naw iązać z kim kolw ie k kontakt w zrokow y. – Pow ie działam m u, że by zam aw iał, co tylko chce – oznajm iła Burza S trike ’ow i be z cie nia skrę pow ania. – Nie m iał poję cia, ile zarabiasz na rozw iązyw aniu takich spraw . Pow ie działam : prasa płaci m u krocie za sam ą re lację . Pe w nie w łaśnie tym się te raz zajm uje sz: rozw iązuje sz głośne spraw y? S trike pom yślał o sw oim gw ałtow nie pikującym saldzie , o pokoju nad age ncją dum nie zw anym kaw ale rką i o druzgocącym w pływ ie , jaki ucię ta noga w yw arła na je go age ncję . – S taram y się – odparł, unikając w zroku Robin. Robin w ybrała najtańszą sałatkę i w odę . Burza zam ów iła przystaw kę i danie głów ne , zachę cając J asona, że by zrobił tak sam o, a nastę pnie ze brała m e nu i oddała je ke lne row i z m iną łaskaw e j gospodyni. – Wię c, J ason... – zaczę ła Robin. Burza natychm iast w e szła je j w słow o, zw racając się do S trike ’a: – J ason się de ne rw uje . Nie do końca prze m yślał re pe rkusje spotkania z tobą. Musiałam m u je uzm ysłow ić , dnie m i nocą w isie liśm y na te le fonach. S zkoda, że nie w idziałe ś rachunków ... Pow innam cię nim i obciążyć , ha, ha! A tak se rio... – nagle spow ażniała – ...napraw dę byśm y chcie li, że byś od razu

nas zape w nił, że nie w padnie m y w kłopoty, dlate go że nie pow ie dzie liśm y o w szystkim policji. Bo w sum ie nie m ie liśm y żadnych przydatnych inform acji. Ona była tylko bie dną dzie w czyną z proble m am i. My nic nie w ie m y. S potkaliśm y się z nią tylko raz i nie m am y poję cia, kto ją zabił. Na pe w no w ie sz o tym w ię ce j od nas. S zcze rze m ów iąc, bardzo się zm artw iłam , jak usłyszałam , że J ason rozm aw iał z tw oją partne rką, bo chyba nikt nie zdaje sobie spraw y, jak prze śladuje się naszą społe czność . Mnie te ż grożą śm ie rcią... Pow innam cię zatrudnić , że byś prze prow adził śle dztw o, ha, ha. – Kto ci groził śm ie rcią? – spytała Robin z uprze jm ym zdziw ie nie m . – Widzisz, to prze z tę m oją stronę inte rne tow ą – pow ie działa Burza, ignorując Robin i zw racając się do S trike ’a. – T o ja ją prow adzę . J akbym była drużynow ą... albo m atką prze łożoną, ha, ha... W każdym razie to m nie w szyscy się zw ie rzają i do m nie przychodzą po radę , w ię c oczyw iście to m nie atakują różni ignoranci, którzy obie rają nas sobie za ce l. Zre sztą chyba sam a się o to proszę . Czę sto toczę cudze boje , praw da, J ason? W każdym razie – ciągnę ła, prze ryw ając tylko po to, że by łapczyw ie napić się w ina – nie m ogę się zgodzić , że by J ason z tobą rozm aw iał, je śli nie zagw arantuje sz, że nie w padnie prze z to w jakie ś tarapaty. S trike zastanaw iał się , jakie je j zdanie m m iał w tym zakre sie upraw nie nia. S ytuacja w yglądała tak, że zarów no J ason, jak i Burza zataili prze d policją inform acje i be z w zglę du na to, co nim i kie row ało i czy te inform acje m ogły się okazać użyte czne , czy nie , zachow ali się nie m ądrze i pote ncjalnie szkodliw ie . – Wątpię , że by które ś z w as w padło w tarapaty – skłam ał z łatw ością. – No cóż , oke j, m iło to słysze ć – stw ie rdziła Burza z dozą sam ozadow ole nia – bo oczyw iście chce m y ci pom óc . Pow ie działam J asonow i: skoro te n psychopata zam ie rza drę czyć społe czność BIID, a w szystko w skazuje , że tak, to prze cie ż , do diabła, m am y obow iąze k pom óc . Wcale bym się nie zdziw iła, gdyby nas nie naw idził. T e w szystkie w yzw iska na stronie inte rne tow e j, ta w rogość . W głow ie się nie m ie ści. Oczyw iście to w ynika z ignorancji, ale w yzyw ają nas ludzie , którzy, m ogłoby się w ydaw ać , pow inni stać po nasze j stronie , bo doskonale w ie dzą, jak to je st być ofiarą dyskrym inacji. Podano napoje . Ku prze raże niu S trike ’a ke lne r z Europy Wschodnie j w lał je go spitfire ’a do szklanki z lode m . – Ej! – oburzył się . – Piw o nie było zim ne – w yjaśnił ke lne r, zaskoczony re akcją S trike ’a, którą najw yraźnie j uznał za prze sadzoną.

– Do kurw y nę dzy – m ruknął S trike , w yjm ując lód ze szklanki. Nie dość , że cze kał go w ysoki rachune k za lancz, to je szcze m usiał znosić lód w piw ie . L e kko naburm uszony ke lne r podał Burzy drugi kie lisze k w ina. Robin skorzystała z okazji: – J ason, kie dy naw iązałe ś kontakt z Ke lse y... Ale Burza już odstaw iła kie lisze k i znow u w e szła je j w słow o: – S praw dziłam w archiw um : Ke lse y po raz pie rw szy w e szła na stronę w grudniu. No, pow ie działam o tym policji, w szystko je j pow ie działam . Ke lse y o cie bie pytała – zw róciła się do S trike ’a tone m suge rującym , że w zm ianka na je j stronie inte rne tow e j pow inna m u schle biać – a pote m zaczę ła rozm aw iać z J asone m . Wym ie nili się adre sam i m e jlow ym i i odtąd kontaktow ali już be zpośre dnio, praw da, J ason? – No – bąknął. – Późnie j zaproponow ała spotkanie i J ason zw rócił się do m nie ... praw da, J ason?... Mów iąc w skrócie , uw ażał, że bę dzie się czuł pe w nie j, je śli pójdę raze m z nim , bo to prze cie ż inte rne t , praw da? Nigdy nic nie w iadom o. Mogła być kim kolw ie k . Mogła być m ę żczyzną. – Dlacze go chciałe ś się spotkać z Ke l...? – zaczę ła Robin, zw racając się do J asona, le cz Burza znow u ją zagłuszyła: – Oczyw iście obydw oje inte re sow ali się tobą – pow ie działa do S trike ’a. – A w łaściw ie Ke lse y go tobą zainte re sow ała, praw da, J ason? Wie działa o tobie dosłow nie w szystko – dodała z chytrym uśm ie che m , jakby łączyły ich jakie ś w stydliw e se kre ty. – Wię c cze go się od nie j o m nie dow ie działe ś? – spytał S trike chłopaka. J ason zrobił się cze rw ony jak burak i nagle Robin zaczę ła się zastanaw iać , czy przypadkie m nie je st ge je m . Podczas sze roko zakrojonych poszukiw ań na forach w yczuła e rotyczny podte kst w fantazjach nie których – choć nie w szystkich – użytkow ników , a <<Δē vōtė ė >> był najodw ażnie jszy. – Pow ie działa – w ym am rotał J ason – że je j brat cię zna. Że z tobą pracow ał. – Napraw dę ? – zainte re sow ał się S trike . – Na pe w no m ów iła o bracie ? – No. – Nie m iała brata. T ylko siostrę . Asym e tryczne oczy J asona ne rw ow o prze sunę ły się po prze dm iotach na stoliku i dopie ro pote m w róciły do S trike ’a. – J e ste m pe w ny, że m ów iła o bracie . – Pracow ał ze m ną w w ojsku, tak? – Nie , racze j nie w w ojsku. Późnie j. „Be z prze rw y kłam ała... J e śli był w tore k, m ów iła, że je st środa”.

– A ja m yślałam , że usłyszała to od sw oje go chłopaka – w trąciła się Burza. – Mów iła, że m a chłopaka, który nazyw a się Ne il, pam ię tasz, J ason? – Niall – bąknął J ason. – T ak? Nie ch bę dzie , Niall. Przyje chał po nią, jak byliśm y na kaw ie , pam ię tasz? – Chw ile czkę . – S trike uniósł dłoń i Burza posłusznie zam ilkła. – Widzie liście Nialla? – T ak – potw ie rdziła Burza. – Przyje chał po nią. Motore m . Na chw ilę zapadła cisza. – Mę żczyzna na m otorze przyje chał po nią do... G dzie się spotkaliście ? – spytał S trike , a spokojny ton je go głosu zadaw ał kłam gw ałtow nie bijące m u se rcu. – W Café Rouge przy T otte nham Court Road – pow ie działa Burza. – T o nie dale ko nasze j age ncji – zauw ażyła Robin. J ason zrobił się je szcze bardzie j cze rw ony. – Och, Ke lse y i J ason doskonale o tym w ie dzie li, ha, ha! Mie liście nadzie ję , że uda w am się spotkać Corm orana, praw da, J ason? Ha, ha, ha – roze śm iała się ubaw iona Burza, gdy ke lne r przyniósł je j przystaw kę . – J ason, przyje chał po nią m ę żczyzna na m otorze ? Burza m iała pe łne usta i w końcu chłopak m ógł się ode zw ać . – No – potw ie rdził, nie śm iało spoglądając na S trike ’a. – Cze kał na nią na ulicy. – Widziałe ś go? – spytał S trike , prze czuw ając odpow ie dź . – Nie , bo tak jakoś... S tał tak jakoś za rogie m . – Nie zdjął kasku – pow ie działa Burza, spłukując pie rw szy kę s przystaw ki w ine m , że by szybcie j w rócić do rozm ow y. – Pam ię tacie , jakie go koloru był te n m otor? – spytał S trike . Burza m yślała, że był racze j czarny, a J ason uparcie tw ie rdził, że cze rw ony, le cz zgadzali się co do te go, że stał zbyt dale ko, że by m ogli rozpoznać m arkę . – Pam ię tacie m oże coś je szcze , co Ke lse y m ów iła o sw oim chłopaku? – spytała Robin. Obydw oje prze cząco pokrę cili głow am i. Dania głów ne podano w środku rozw le kłe go w yw odu Burzy na te m at poparcia i pom ocy, jakie ofe row ała na sw oje j stronie inte rne tow e j. Dopie ro gdy nape łniła usta frytkam i, J ason ze brał się w re szcie na odw agę i zw rócił be zpośre dnio do S trike ’a. – Czy to praw da? – spytał nagle . G dy to pow ie dział, znow u zrobił się cze rw ony jak burak .

– Co takie go? – odrze kł S trike . – Że ... że ty... Ene rgicznie żując, Burza prze chyliła się na w ózku w stronę S trike ’a, położyła rę kę na je go prze dram ie niu i prze łknę ła. – Że zrobiłe ś to sam – sze pnę ła, nie śm iało puszczając do nie go oko. J e j grube uda ode rw ane od w ózka le ciutko prze sunę ły się w pow ie trzu, zam iast be zw ładnie zaw isnąć na ruchom ym torsie . S trike był w szpitalu S e lly Oak z m ę żczyznam i cie rpiącym i na poraże nie poprze czne i czte rokończynow e w skute k odnie sionych na w ojnie obraże ń, w idział ich w ychudzone nogi i zm iany, jakie w prow adzali do ruchów górne j czę ści ciała, że by poradzić sobie z be zw ładnym cię żare m na dole . Po raz pie rw szy dotarło do nie go to, co robi Burza. Ona nie potrze bow ała w ózka inw alidzkie go. Była całkow icie spraw na. O dziw o tym , dzię ki cze m u zdołał zachow ać spokój i uprze jm ość , okazała się m ina Robin: poczuł ulgę , w idząc, z jaką odrazą i w ście kłością spojrzała na Burzę . Zw rócił się do J asona: – Że bym m ógł ci w yjaw ić , czy to praw da, czy nie , m usisz m i pow ie dzie ć , co słyszałe ś. – No... – zaczął J ason, który praw ie nie tknął burge ra Black Angus – Ke lse y m ów iła, że posze dłe ś z je j brate m do pubu i... i się upiłe ś, i pow ie działe ś m u praw dę . Podobno w ziąłe ś broń, oddaliłe ś się w cie m ności jak najdale j od bazy w Afganistanie , a pote m ... strze liłe ś sobie w nogę i znalazłe ś le karza, który ci ją am putow ał. S trike pociągnął solidny łyk piw a. – A dlacze go to zrobiłe m ? – Co? – spytał zde zorie ntow any J ason, m rugając . – Próbow ałe m ode jść ze służby z pow odów zdrow otnych czy...? – Och, nie ! – pow ie dział J ason z dziw nie urażoną m iną. – Nie , ty... – Rum ie nił się tak bardzo, że w ydaw ało się m ało praw dopodobne , by w re szcie je go ciała została jakaś kre w – ...byłe ś taki jak m y. Potrze bow ałe ś te go – sze pnął. – Chciałe ś te j am putacji. Robin nagle poczuła, że nie m oże patrze ć na S trike ’a, i udała zainte re sow anie dziw acznym obraze m prze dstaw iającym rę kę trzym ającą but . Rów nie dobrze m ogłaby to być brązow a doniczka z w yrastającym z nie j różow ym kaktuse m . – Czy te n... brat ... który w spom niał o m nie Ke lse y... w ie dział, że chciała się pozbyć nogi? – Racze j nie . Nie . T w ie rdziła, że je ste m je dyną osobą, które j o tym m ów i. – Wię c tw oim zdanie m to był tylko zbie g okoliczności, że w spom niał o...?

– L udzie o tym nie m ów ią – w e szła m u w słow o Burza, przy pie rw sze j okazji w racając do rozm ow y. – T o w stydliw a spraw a, bardzo w stydliw a. W pracy się nie ujaw niłam – ciągnę ła be ztrosko, w ykonując ge st w stronę sw oich nóg. – Muszę m ów ić , że to uraz krę gosłupa. G dyby w ie dzie li, że je ste m transable de m , nigdy by te go nie zrozum ie li. Naw e t nie chcę zaczynać opow iadać o uprze dze niach w śród pe rsone lu m e dyczne go, bo to absolutnie nie poję te . Dw a razy zm ie niałam le karza pie rw sze go kontaktu. Nie zam ie rzałam znow u w ysłuchiw ać , jak się m nie nam aw ia na w izytę u chole rne go psychiatry. Nie , Ke lse y m ów iła, że nie była w stanie nikom u o tym pow ie dzie ć , kochane bie dactw o. Nie m iała gdzie się zw rócić . Nikt je j nie rozum iał. Dlate go zgłosiła się do nas... i oczyw iście do cie bie – pow ie działa do S trike ’a, uśm ie chając się z le kką w yższością, ponie w aż w prze ciw ie ństw ie do nie j zignorow ał Ke lse y. – Pam ię taj, że nie je ste ś sam . L udzie , którym udało się osiągnąć to, cze go pragnę li, zw ykle opuszczają naszą społe czność . Rozum ie m y to, oczyw iście , że rozum ie m y, ale w ie le by dla nas znaczyło, gdyby zostali i opisali, jakie to uczucie w re szcie znale źć się w cie le , które je st nam prze znaczone . Robin bała się , że S trike m oże w ybuchnąć w te j e le ganckie j, białe j prze strze ni, gdzie m iłośnicy sztuki rozm aw iali ściszonym głose m . Nie w zię ła je dnak pod uw agę sam okontroli, jakie j były ofice r Wydziału do spraw S pe cjalnych nauczył się w ciągu długich lat prow adze nia prze słuchań. Uprze jm y uśm ie ch, z jakim słuchał Burzy, był w praw dzie nie co ponury, le cz S trike zachow yw ał spokój. – Wię c nie sądzisz, że by to brat podsunął Ke lse y pom ysł skontaktow ania się ze m ną? – zw rócił się do J asona. – Nie – pow ie dział J ason. – Myślę , że sam a na to w padła. – A w łaściw ie cze go ode m nie chciała? – No, prze cie ż to oczyw iste – w trąciła się rozbaw iona Burza. – Chciała, że byś je j doradził, jak zrobić to, co zrobiłe ś! – T e ż tak m yślisz, J ason? – spytał S trike i chłopak pokiw ał głow ą. – No... Chciała się dow ie dzie ć , jak bardzo bę dzie m usiała uszkodzić nogę , że by ją ucię li, i chyba liczyła, że poznasz ją z le karze m , który am putow ał tw oją. – T o w ie czny proble m – pow ie działa Burza, najw yraźnie j nie zauw ażając, jakie w raże nie robi na S trike ’u. – Znale zie nie chirurgów , na których m ożna pole gać . Wię kszość nie m a dla nas za grosz w spółczucia. L udzie um ie rają, próbując to zrobić sam i. W S zkocji był je de n cudow ny chirurg , który prze prow adził dw ie am putacje dla cie rpiących na BIID, ale późnie j m u to unie m ożliw iono. T o było dobre dzie się ć lat te m u. L udzie je żdżą za granicę , ale

je śli nie m ają za co, je śli nie stać ich na w yjazd... S am rozum ie sz, dlacze go Ke lse y chciała położyć łapki na tw oje j liście kontaktów ! Robin z brzę kie m upuściła nóż i w ide le c, odczuw ając w im ie niu S trike ’a całą odrazę , jakie j w e dług nie j dośw iadczał. „Na je go liście kontaktów ”! J akby am putacja była rzadkim prze dm iote m , który kupił na czarnym rynku... S trike w ypytyw ał J asona i Burzę prze z nastę pne pię tnaście m inut , zanim dosze dł do w niosku, że nie w ie dzą już nicze go, co m ogłoby m u się przydać . Z re lacji z ich je dyne go spotkania z Ke lse y w yłaniał się obraz nie dojrzałe j i zrozpaczone j dzie w czyny, czujące j tak potę żną potrze bę pozbycia się nogi, że w spie rana prze z oboje cybe rprzyjaciół była gotow a zrobić w szystko, byle by tylko osiągnąć ce l. – T aa – w e stchnę ła Burza. – Była je dną z nas. Podję ła już podobną próbę w dzie ciństw ie , za pom ocą drutu. Zgłaszali się do nas tak zde spe row ani ludzie , że kładli nogi na torach kole jow ych. J e de n face t usiłow ał zam rozić sobie nogę cie kłym azote m . W Am e ryce dzie w czyna spe cjalnie spartaczyła skok narciarski, ale w takich sytuacjach istnie je ryzyko, że m oże sz nie osiągnąć stopnia nie pe łnospraw ności, na jakim ci zale ży... – A tobie na jakim zale ży? – zainte re sow ał się S trike . Prze d chw ilą podniósł rę kę , prosząc o rachune k . – Chcę sobie prze rw ać rdze ń krę gow y – odrze kła Burza ze stoickim spokoje m . – Poraże nie poprze czne . T ak . Byłoby ide alnie , gdyby zrobił to chirurg. Na razie zadow alam się tym – pow ie działa, je szcze raz pokazując na w óze k inw alidzki. – Korzystasz z toale t dla nie pe łnospraw nych, z podnośników dla w ózków inw alidzkich i takie tam ? – spytał S trike . – Corm oran – ode zw ała się Robin ostrze gaw czym tone m . T e go się obaw iała. Był ze stre sow any i nie w yspany. Chyba pow inna była się cie szyć , że udało im się uzyskać w szystkie nie zbę dne inform acje . – T a potrze ba – odparła nie w zruszona Burza – tow arzyszy m i od dzie cka. J e ste m w nie w łaściw ym cie le . Muszę być sparaliżow ana. Przysze dł ke lne r. Robin w yciągnę ła rę kę po rachune k, gdyż S trike go nie zauw ażył. – S zybko, proszę – ponagliła ponure go ke lne ra. Był to te n sam m ę żczyzna, na które go S trike w arknął za w rzuce nie lodu do szklanki z piw e m . – Znasz w ie le nie pe łnospraw nych osób, praw da? – pytał S trike Burzę . – Parę – odrze kła. – Mam y prze cie ż w ie le w spól... – Macie , kurw a, w szystko w spólne . Wszystko, kurw a... – Wie działam – m ruknę ła Robin pod nose m , w yryw ając ke lne row i te rm inal i pospie sznie w suw ając w nie go visę . S trike w stał, górując nad

Burzą, która nagle straciła re zon, a J ason skulił się na krze śle , jakby m iał ochotę zniknąć w sw oje j bluzie z kapture m . – Corm , daj spo... – zaczę ła Robin, gw ałtow nie w yjm ując kartę z urządze nia. – Do w asze j w iadom ości – pow ie dział S trike , zw racając się do Burzy i J asona. Robin chw yciła sw ój płaszcz i próbow ała odciągnąć Corm orana od stolika. – J e chałe m sam ochode m , który w ybuchł. – J ason przyłożył dłonie do szkarłatnych policzków , a je go oczy w ype łniły się łzam i. Burza tylko gapiła się be z słow a. – Kie row cę roze rw ało na pół... T o dopie ro se nsacja, co? – spytał be zlitośnie Burzę . – T ylko że on zginął, w ię c długo się nią, kurw a, nie nacie szył. Drugi face t stracił pół tw arzy, a ja nogę . Żade n z nas o tym nie m arzył... – Oke j. – Robin w zię ła S trike ’a pod rę kę . – Wychodzim y. J ason, w ie lkie dzię ki za spotkanie ... – L e czcie się – pow ie dział głośno S trike , pokazując na J asona i pozw alając, by Robin w yprow adziła go z re stauracji pe łne j gapiących się na nich klie ntów i ke lne rów . – L e czcie , się , kurw a. Na głow ę ! Odde ch S trike ’a zaczął w racać do norm y, dopie ro gdy znale źli się na porośnię te j drze w am i ulicy, praw ie prze cznicę od gale rii. – Oke j – m ruknął, m im o że Robin się nie ode zw ała. – Ostrze gałaś m nie . Prze praszam . – W porządku – odrze kła łagodnie . – Mam y w szystko, na czym nam zale żało. W m ilcze niu pokonali kilka m e trów . – Zapłaciłaś? Nie zauw ażyłe m . – T ak . Zw rócę sobie z kase tki. S zli dale j. Mijali ich dobrze ubrani m ę żczyźni i kobie ty, zaję ci, zabie gani. Aw angardow o w yglądająca dzie w czyna z dre dam i prze płynę ła obok w długie j sukie nce w ture ckie w zory, le cz tore bka za pię ćse t funtów zdradzała, że je j hipisow ska tożsam ość je st rów nie fałszyw a jak kale ctw o Burzy. – Dobrze , że je j nie w alnąłe ś – pow ie działa Robin. – Na w ózku. W otocze niu m iłośników sztuki. S trike zaczął się śm iać . Robin pokrę ciła głow ą. – Wie działam , że nie w ytrzym asz – w e stchnę ła, ale się uśm ie chała.

44

Then Came The Last Days of May

I nastał koniec maja

Myślał, że była m artw a. Nie prze jął się tym , że nie m ów ili o nie j w w iadom ościach – prze cie ż była dziw ką. O pie rw sze j, którą załatw ił, te ż nie pisali w gaze tach. Prostytutki się , kurw a, nie liczyły, były niczym , nikt się nim i nie prze jm ow ał. Za to S e kre tarka w yw oła se nsację , dlate go że pracuje u te go drania – porządna dzie w czyna z ładniutkim narze czonym , prasa za takim i szale je ... Ale nie pojm ow ał, jak ta kurw a m ogła prze żyć . Pam ię tał je j tułów pod nożam i, odgłos cię cia i prze bijania w ydaw any prze z m e tal rozkraw ający skórę , szuranie stali o kość , tryskającą kre w . W gaze cie pisali, że znale źli ją jacyś stude nci. Pie prze ni stude nci. Ale nadal m iał je j palce . S tw orzyła portre t pam ię ciow y. Co za pie przona kom e dia! Policjanci to ogolone m ałpy w m undurach, w szyscy co do je dne go. Myśle li, że te n portre t się na coś przyda? Zupe łnie nie był do nie go podobny, ani trochę . T o m ógł być każdy, biały albo czarny. G dyby w pokoju nie sie działo T o, roze śm iałby się na głos, ale T o nie byłoby zadow olone , w idząc go zaśm ie w ające go się nad artykułe m o m artw e j dziw ce i portre cie pam ię ciow ym ... Ostatnio T o było bardzo naburm uszone . Musiał się nie źle starać , że by m u w ynagrodzić nie daw ne szorstkie potraktow anie , m usiał prze prosić , grać m iłe go face ta. „Byłe m przygnę biony – pow ie dział. – Bardzo przygnę biony”. Musiał T o przytulić , kupić m u kw iaty i sie dzie ć w dom u, że by odpokutow ać sw oją złość , a te raz T o, jak w szystkie kobie ty, próbow ało w ykorzystać

sytuację , dostać coś w ię ce j – najw ię ce j, jak się da. – Nie lubię , kie dy tak znikasz . „J ak tak dale j bę dzie , sam a, kurw a zniknie sz”. Opow ie dział je j baje czkę o szansie na pracę , ale po raz pie rw szy najnorm alnie j w św ie cie ośm ie liła się , kurw a, zadaw ać m u pytania: skąd w ie sz o te j pracy? J ak długo cię nie bę dzie ? Patrzył, jak T o gada, i w yobrażał sobie , że bie rze zam ach i tak m ocno w ali pię ścią w tę paskudną, pie przoną tw arz, że gruchocze je j kości... J e szcze prze z jakiś czas T o było m u je dnak potrze bne , przynajm nie j dopóki nie załatw i S e kre tarki. T o nadal go kochało i to był je go atut: w ie dział, że m oże je ute m pe row ać , grożąc rozstanie m . Nie chciał je dnak nadużyw ać te j m ożliw ości. Dlate go nie ustaw ał w w ysiłkach, przynosił kw iaty, całow ał i był m iły, że by w spom nie nie je go w ście kłości osłabło i zatarło się w te j głupie j, tę pe j głow ie . Dole w ał je j do drinków trochę zm ię kczacza, coś e kstra, że by nie m ogła odzyskać rów now agi, że by płakała m u w ram ię , kurczow o się go trzym ała. Cie rpliw y, m iły, ale zde te rm inow any. W końcu T o się zgodziło: tydzie ń poza dom e m , z dala od nie j. Mógł robić , co chciał.

45

H arvester of eyes, that’s m e.

Oto ja, żniw iarz oczu.

Blue Öyste r Cult , H arvester of Eyes

Inspe ktor Eric Wardle bynajm nie j nie był zachw ycony, że J ason i Burza okłam ali je go ludzi, le cz gdy w ponie działe k w ie czore m na zaprosze nie Wardle ’a spotkali się na piw ie w Fe athe rs, S trike zauw ażył, że m nie j to inspe ktora rozzłościło, niż m ożna się było spodzie w ać . Wyjaśnie nie je go zaskakujące j w yrozum iałości było proste : w iadom ość , że m ę żczyzna na m otorze zabrał Ke lse y ze spotkania w Café Rouge , doskonale pasow ała do now e j ulubione j hipote zy Wardle ’a. – Pam ię tasz face ta podpisujące go się jako De vote e , który udzie lał się na te j stronie ? Fe tyszyzow ał kikuty i zam ilkł, kie dy zam ordow ano Ke lse y. – No – pow ie dział S trike , przypom inając sobie , że Robin udało się z nim skontaktow ać . – Nam ie rzyliśm y go. Zgadnij, co m a w garażu. S ądząc po tym , że nikogo nie are sztow ano, S trike założył, że nie znale źli fragm e ntów zw łok, w ię c uprze jm ie odrze kł: – Motocykl? – Kaw asaki ninja – uściślił Wardle . – Wie m , szukam y hondy – dodał, ubie gając S trike ’a – ale jak się u nie go zjaw iliśm y, gość o m ało nie posrał się ze strachu. – J ak w ię kszość ludzi na w idok policji krym inalne j na progu sw oje go dom u. Mów dale j. – T o m ały spocony type k, nazyw a się Baxte r, je st prze dstaw icie le m handlow ym i nie m a alibi na w e e ke nd drugie go i trze cie go ani na te n dw udzie ste go dzie w iąte go. Rozw ie dziony, be zdzie tny, tw ie rdzi, że został w dom u, że by obe jrze ć króle w ski ślub. Oglądałbyś króle w ski ślub, gdyby w dom u nie było kobie ty? – Nie – pow ie dział S trike , który obe jrzał ślub je dynie w w iadom ościach. – Utrzym uje , że m otocykl nale ży do je go brata, a on tylko go dogląda, ale po kilku pytaniach przyznał, że parę razy się prze je chał. Wię c w ie m y, że um ie je ździć m otocykle m , a hondę m ógł prze cie ż pożyczyć . – Co m ów ił na te m at strony inte rne tow e j? – Zupe łnie to bagate lizuje , tw ie rdzi, że tylko się zgryw ał, że nicze go takie go nie m iał na m yśli, że nie krę cą go kikuty, ale kie dy spytaliśm y, czy m oże m y obe jrze ć je go kom pute r, w cale nie był zadow olony. Pow ie dział, że zanim pode jm ie de cyzję , chciałby porozm aw iać z adw okate m . Wte dy daliśm y m u spokój, ale jutro znow u zam ie rzam y do nie go w paść .

Na przyjacie lską pogaw ę dkę . – Przyznał, że rozm aw iał z Ke lse y prze z inte rne t? – T rudno, że by te m u zaprze czał, skoro m am y je j laptopa i m ate riały od Burzy. Pytał Ke lse y, jakie m a plany w zw iązku z nogą, zaproponow ał spotkanie , ale odm ów iła. W każdym razie w inte rne cie . Chole ra, prze cie ż to oczyw iste , że m usim y m u się przyjrze ć – pow ie dział Wardle w odpow ie dzi na sce ptyczne spojrze nie S trike ’a. – Nie m a alibi, m a m otor, słabość do kikutów i próbow ał się z nią spotkać! – T aa, jasne – odparł S trike . – J akie ś inne tropy? – Właśnie dlate go chciałe m się z tobą zobaczyć . Znale źliśm y te go tw oje go Donalda L ainga. J e st w Wollaston Close w Ele phant and Castle . – Napraw dę ? – S trike był szcze rze zdziw iony. De le ktując się tym , że przynajm nie j raz udało m u się zaskoczyć S trike ’a, Wardle uśm ie chnął się z w yższością. – No. I face t je st chory. Znale źliśm y go za pośre dnictw e m strony J ustG iving. Poszliśm y do nich i zdobyliśm y je go adre s. Rze cz jasna, w łaśnie na tym pole gała różnica m ię dzy S trikie m a Wardle ’e m : te n drugi nadal m iał odznakę , w ładzę i w pływ y, których S trike się w yrze kł, odchodząc z arm ii. – Widziałe ś go? – spytał S trike . – Wysłałe m tam dw óch ludzi i nie zastali go w dom u, ale sąsie dzi potw ie rdzili, że tam m ie szka. Wynajm uje , m ie szka sam i w szystko w skazuje na to, że je st bardzo chory. Podobno na jakiś czas poje chał do dom u do S zkocji. Na pogrze b przyjacie la. Nie długo m a w rócić . – Chole rnie praw dopodobna baje czka – m ruknął S trike do kufla z piw e m . – J e śli L aing m a w S zkocji jakie goś przyjacie la, zje m to szkło. – J ak sobie chce sz – odparł Wardle , trochę rozbaw iony, a trochę znie cie rpliw iony. – Myślałe m , że się ucie szysz, że ścigam y tw oich pode jrzanych. – Cie szę się – pow ie dział S trike . – Wię c m ów isz, że je st chory, tak? – We dług sąsiada chodzi o kulach. Podobno bardzo czę sto byw a w szpitalu. Na otoczonym skórzaną tapice rką e kranie nad ich głow am i puszczano m e cz Arse nalu z L ive rpoole m z ubie głe go m ie siąca, ze ściszonym głose m . S trike patrzył, jak van Pe rsie strze la karne go, który, jak sądził, oglądając to w cze śnie j na sw oim prze nośnym te le w izorku w m ie szkaniu, m ógł pom óc Arse nalow i zdobyć tak bardzo potrze bne zw ycię stw o. Oczyw iście Arse nal prze grał. Ostatnio los coraz rzadzie j uśm ie chał się do G unne rsów , podobnie jak do S trike ’a.

– S potykasz się z kim ś? – spytał nie spodzie w anie Wardle . – Co? – zdziw ił się S trike . – S podobałe ś się Coco – w yjaśnił Wardle , upe w niając się , że S trike zauw ażył je go znaczący uśm ie sze k, którym chciał dobitnie uśw iadom ić de te ktyw ow i, iż sam uw aża to za absurd. – Coco, przyjaciółce m oje j żony. Rude w łosy, pam ię tasz? S trike pam ię tał, że Coco tańczy burle skę . – Obie całe m , że spytam – ciągnął Wardle . – Mów iłe m je j, że ponury z cie bie drań. T w ie rdzi, że je j to nie prze szkadza. – Prze każ , że bardzo m i m iło – pow ie dział zgodnie z praw dą S trike – ale tak, spotykam się z kim ś. – Ale nie z tą tw oją partne rką z pracy, co? – spytał Wardle . – Nie – odrze kł S trike . – Ona w ychodzi za m ąż . – T w oja strata, stary – m ruknął Wardle , zie w ając . – J a bym się z nią um ów ił.

– Podsum ujm y – pow ie działa Robin nastę pne go dnia rano w age ncji. – G dy tylko się dow iaduje m y, że L aing faktycznie m ie szka w Wollaston Close , chce sz, że bym prze stała prow adzić tam obse rw ację . – Wysłuchaj m nie do końca – odparł S trike , szykując he rbatę . – S ąsie dzi tw ie rdzą, że w yje chał. – Prze d chw ilą m ów iłe ś, że tw oim zdanie m w cale nie poje chał do S zkocji! – T o, że odkąd obse rw uje sz je go m ie szkanie , drzw i są zam knię te , w skazuje , że je dnak gdzie ś poje chał. – S trike w rzucił tore bki z he rbatą do dw óch kubków . – Nie kupuję historyjki o pogrze bie przyjacie la, ale w cale bym się nie zdziw ił, gdyby w padł z w izytą do Me lrose i próbow ał w ycisnąć trochę kasy ze sw oje j znie dołę żniałe j m atki. T o na pe w no pasow ałoby do w yobraże nia nasze go Donnie go na te m at udane go urlopu. – J e dno z nas pow inno tam być , bo kie dy w róci... – J e dno z nas tam bę dzie – uspokoił ją S trike – a tym czase m chcę , że byś zaję ła się ... – Brockbankie m ? – Nie , Brockbankie m zajm uję się ja – pow ie dział S trike . – Chcę , że byś spróbow ała ze S te phanie . – Z kim ? – Ze S te phanie . Dzie w czyną Whittake ra. – Dlacze go? – spytała głośno Robin, gdy w oda w czajniku zagotow ała się

jak zw ykle przy akom paniam e ncie cre sce ndo kle koczące j pokryw ki i donośne go bulgotania, a para w odna pokryła okno. – Chcę spraw dzić , czy m ogłaby nam pow ie dzie ć , co Whittake r robił w dniu śm ie rci Ke lse y i w nocy, kie dy ta dzie w czyna w S hackle w e ll straciła palce . Konkre tnie trze cie go i dw udzie ste go dzie w iąte go kw ie tnia. S trike zalał tore bki z he rbatą w rzątkie m i w m ie szał m le ko, stukając łyże czką w ścianki kubka. Robin nie była pe w na, czy ta zm iana rozkładu dnia pow inna ją cie szyć , czy m artw ić . W sum ie uznała, że się cie szy, ale je j nie daw ne przypuszcze nia, że S trike próbuje ją odsunąć na boczny tor, bynajm nie j się nie rozw iały. – Nadal uw ażasz, że Whittake r m oże być m orde rcą? – T ak – pow ie dział S trike . – Ale nie m asz żadnych... – Nie m am żadnych dow odów obciążających które gokolw ie k z nich, praw da? – odparł S trike . – Zam ie rzam szukać , aż jakie ś zdobę dę albo oczyszczę ich w szystkich z pode jrze ń. Podał je j kube k z he rbatą i opadł na kanapę obitą sztuczną skórą, która, o dziw o, tym raze m pod nim nie pie rdnę ła. Było to drobne zw ycię stw o, le cz z braku innych le psze niż nic . – Miałe m nadzie ję , że uda m i się w ye lim inow ać Whittake ra na podstaw ie je go aktualne go w yglądu – podjął S trike – ale w ie sz co, te n face t w czapce to napraw dę m ógł być on. Co do je dne go nie m am w ątpliw ości: dale j je st takim sam ym dranie m , jakim był, kie dy go znałe m . Kom ple tnie zaw aliłe m spraw ę S te phanie i dzie w czyna na pe w no nie ze chce ze m ną rozm aw iać , ale tobie m oże z nią pójść le pie j. J e śli da m u alibi na te dni albo w skaże kogoś, kto m ógłby je dać , bę dzie m y m usie li je szcze raz prze m yśle ć całą spraw ę . J e śli nie , Whittake r zostaje na liście . – A ty co bę dzie sz robił, kie dy ja zajm ę się S te phanie ? – Zostanę przy Brockbanku. Dosze dłe m do w niosku – pow ie dział S trike , rozprostow ując nogi i w zm acniając się łykie m he rbaty – że pójdę dzisiaj do klubu ze striptize m i dow ie m się , co się z nim stało. Mam dość je dze nia ke babów i krę ce nia się po skle pach z ciucham i w ocze kiw aniu, aż się pojaw i. Robin m ilczała. – Co? – spytał S trike , patrząc na je j m inę . – Nic . – No, w yduś to z sie bie . – Oke j... A je śli on tam je st? – Nie bę dę się m artw ił na zapas... Nie zam ie rzam go bić – zape w nił ją S trike , odgadując je j m yśli.

– Oke j – pow ie działa Robin, le cz po chw ili dodała: – Ale Whittake ra ude rzyłe ś. – T o było co inne go – odrze kł S trike , a gdy się nie ode zw ała, w yjaśnił: – Whittake r to szcze gólny przypade k . Rodzina. Roze śm iała się , choć nie zbyt w e soło.

G dy prze d w e jście m do S arace na przy Com m e rcial Road S trike w yjął z bankom atu pię ćdzie siąt funtów , urządze nie be z ce re gie li pokazało m u uje m ne saldo na rachunku. De te ktyw z ponurą m iną podał dychę bram karzow i be z szyi stojące m u obok drzw i i prze cisnął się prze z pasy czarne j folii zasłaniające w nę trze , w którym słabe ośw ie tle nie nie było w stanie zam askow ać ogólne go w raże nia zanie dbania. We w nątrz usunię to w szystkie ślady daw ne go pubu. Now y w ystrój kojarzył się z dom e m kultury, tyle że zniszczonym , słabo ośw ie tlonym i opustoszałym . Podłogę zrobiono z pole row anych sosnow ych de se k, w których odbijał się sze roki ne onow y pas bie gnący w zdłuż baru ciągnące go się prze z całą długość sali. Nie daw no m inę ło popołudnie , le cz na m ałe j sce nie w głę bi klubu już w irow ała dzie w czyna. S kąpana w cze rw onym św ie tle i tańcząca prze d ustaw ionym i pod kąte m lustram i, że by m ożna było podziw iać każdy skraw e k je j upstrzone go dołe czkam i ciała, zde jm ow ała stanik przy dźw ię kach S tart M e Up Rolling S tone sów . Na w ysokich tabore tach sie działo w sum ie czte re ch m ę żczyzn, każdy przy w łasnym w ysokim stoliku. Dzie lili uw agę m ię dzy dzie w czynę nie zdarnie kołyszącą się w okół rury a te le w izor z dużym e krane m nastaw iony na kanał S ky S ports. S trike ruszył prosto do baru, gdzie stanął naprze ciw ko tabliczki z napise m „Klie nt przyłapany na m asturbacji zostanie w yrzucony”. – Co podać , kochanie ? – spytała długow łosa dzie w czyna z fiole tow ym cie nie m na pow ie kach i kółkie m w nosie . S trike zam ów ił kufe l johna sm itha i zajął m ie jsce przy barze . Nie licząc bram karza, je dynym innym pracow nikie m płci m ę skie j w zasię gu w zroku był człow ie k sie dzący za konsolą obok striptize rki. Był przysadzisty, jasnow łosy, w śre dnim w ie ku i ani trochę nie przypom inał Brockbanka. – Miałe m nadzie ję , że spotkam tu przyjacie la – pow ie dział S trike do barm anki, która nie m ając innych klie ntów do obsłuże nia, stała oparta o bar, w zam yśle niu w patryw ała się w te le w izor i dłubała w długich paznokciach. – T ak? – spytała znudzonym głose m . – T ak – potw ie rdził S trike . – Mów ił, że tu pracuje .

Do baru zbliżył się m ę żczyzna w jaskraw e j m arynarce i dzie w czyna poszła go obsłużyć . S tart M e Up dobie gło końca, a w raz z piose nką skończył się w ystę p striptize rki. Naga ze skoczyła ze sce ny, chw yciła szlafrok i zniknę ła za kotarą w głę bi klubu. Nikt nie zaklaskał. J akaś kobie ta w bardzo krótkim nylonow ym kim onie i pończochach w yślizgnę ła się zza kotary i prze szła się po klubie , podsuw ając klie ntom pusty kufe l, a oni je de n po drugim w kładali rę ce do kie sze ni i daw ali je j trochę drobnych. Do S trike ’a pode szła na końcu. Dał je j dw a funciaki. Ruszyła prosto na sce nę , gdzie ostrożnie postaw iła kufe l z m one tam i obok konsoli DJ -a, zrzuciła z sie bie kim ono i w e szła na sce nę w staniku, m ajtkach, pończochach i butach na obcasie . – Panow ie , m yślę , że to w am się spodoba... Pow itajcie , proszę , uroczą Mię ! Zaczę ła podrygiw ać do Are „F riends” Electric? G ary’e go Num ana. J e j ruchy nie były ani odrobinę zsynchronizow ane z m uzyką. Barm anka w róciła na m ie jsce obok S trike ’a, że by dale j oddaw ać się le nistw u. T am gdzie sie dział, e kran te le w izora był najle pie j w idoczny. – No, jak w spom niałe m – zaczął znow u S trike – przyjacie l m ów ił, że tu pracuje . – Mhm – m ruknę ła. – Nazyw a się Noe l Brockbank . – T ak? Nie znam . – Rze czyw iście – pow ie dział S trike , oste ntacyjnie się rozglądając, choć już ustalił, że Brockbanka nie m a w pobliżu. – Chyba pom yliłe m m ie jsce . Pie rw sza striptize rka w yszła zza kotary prze brana w jaskraw ożółtą m inisukie nkę na cie niutkich ram iączkach, która le dw ie zakryw ała je j krocze i jakim ś cude m w yglądała bardzie j nie przyzw oicie niż je j w cze śnie jsza nagość . Pode szła do m ę żczyzny w jaskraw e j m arynarce i o coś go spytała, ale prze cząco pokrę cił głow ą. Roze jrzała się , napotkała spojrze nie S trike ’a, uśm ie chnę ła się i pode szła. – He jka – przyw itała się . Mów iła z irlandzkim akce nte m . Okazało się , że je j w łosy, które w cze rw onym św ie tle na sce nie w ydaw ały m u się jasne , m ają jaskraw y, m ie dziany kolor. Pod grubą w arstw ą pom arańczow e j szm inki i gę stym i sztucznym i rzę sam i kryła się dzie w czyna w yglądająca jak ktoś, kto pow inie n być te raz w szkole . – J e ste m Orla. A ty? – Cam e ron – prze dstaw ił się S trike , gdyż w łaśnie tak nazyw ała go w ię kszość ludzi, którym nie udało się dosłysze ć je go im ie nia. – No to jak, Cam e ron, m asz ochotę na pryw atny tanie c?

– G dzie ? – O tam – pow ie działa, pokazując na kotarę , za którą się prze brała. – J e szcze nigdy cię tu nie w idziałam . – Wie m . S zukam kogoś. – J ak ona się nazyw a? – T o on. – S karbie , je śli to m a być on, trafiłe ś pod zły adre s – odrze kła. Była taka m łoda, że sam o słuchanie , jak m ów i do nie go skarbie , w ydaw ało się le kko sprośne . – Postaw ić ci drinka? – spytał. Zaw ahała się . Pryw atny tanie c oznaczał w ię ce j pie nię dzy, le cz być m oże te n Cam e ron nale żał do gości, którzy potrze bują rozgrze w ki. – Cze m u nie . S trike zapłacił w ygórow aną ce nę za w ódkę z syrope m z lim onki, którą sztyw no sączyła na tabore cie obok nie go. J e j pie rsi w yle w ały się z sukie nki, a skóra przypom inała m u te ksturą skórę zam ordow ane j Ke lse y: była gładka i ję drna, z m nóstw e m m łodzie ńcze go tłuszczyku. Na ram ie niu m iała w ytatuow ane trzy nie bie skie gw iazdki. – Może ty znasz m oje go przyjacie la? – pow ie dział S trike . – Nazyw a się Noe l Brockbank . Mała Orla nie była głupia. W bystrych spojrze niach, które rzucała m u z ukosa, pode jrzliw ość m ie szała się z w yrachow anie m . Podobnie jak m asażystka w Marke t Harborough zastanaw iała się , czy przypadkie m nie je st policjante m . – J e st m i w inie n pie niądze – w yjaśnił S trike . Prze z chw ilę dale j m u się przyglądała, m arszcząc gładkie czoło, po czym najw idocznie j łyknę ła je go kłam stw o. – Noe l – pow tórzyła. – Chyba już odsze dł. Zacze kaj chw ilę ... Edie ? Znudzona barm anka nie ode rw ała w zroku od te le w izora. – Hm ? – J ak się nazyw ał te n face t , które go De s nie daw no w yrzucił? T e n, który tu pracow ał tylko kilka dni? – Nie w ie m , jak m u tam było. – No, te n zw olniony m iał chyba na im ię Noe l – pow ie działa Orla do S trike ’a. Po chw ili z nagłą i ujm ującą szcze rością dodała: – Daj dyszkę , a się upe w nię . Wzdychając w m yślach, podał je j banknot . – Zacze kaj tu – pole ciła w e soło Orla. Ze ślizgnę ła się z tabore tu przy barze , w sadziła dyszkę za gum kę m ajte k, nie e le gancko obciągnę ła sukie nkę

i nie spie sznym krokie m pode szła do DJ -a, który przyglądał się S trike ’ow i z nachm urzoną m iną, słuchając, co Orla m a m u do pow ie dze nia. G burow ato skinął głow ą. J e go obw isła tw arz żarzyła się w cze rw onym św ie tle . Orla w róciła truchte m z zadow oloną m iną. – T ak jak m ów iłam ! – oznajm iła S trike ’ow i. – Nie było m nie , jak to się stało, ale m iał jakiś atak czy coś. – Atak? – pow tórzył S trike . – No, pracow ał dopie ro pie rw szy tydzie ń. T aki duży face t , nie ? Z podłużną brodą? – Zgadza się – potw ie rdził S trike . – No w ię c się spóźnił i De s nie był zadow olony. De s to te n tam – dodała nie potrze bnie , pokazując na DJ -a, który pode jrzliw ie przyglądał się S trike ’ow i, zm ie niając m uzykę z Are „F riends” Electric? na G irls Just Wanna H ave F un Cyndi L aupe r. – De s obje chał go za spóźnie nie , a te n tw ój kole ś norm alnie padł na zie m ię i zaczął się skrę cać . Podobno zlał się w spodnie – dorzuciła Orla z w yraźnym zadow ole nie m . S trike w ątpił, że by Brockbank zsikał się z pow odu re prym e ndy De sa. Wyglądało na to, że napraw dę m iał atak e pile psji. – Co było pote m ? – Dzie w czyna tw oje go kum pla w ybie gła z ... – J ak się nazyw a ta dzie w czyna? – Zacze kaj... Edie ? – Hm ? – J ak się nazyw a ta czarna z tw istam i? No, ta z w ie lkim i buforam i. T a, które j De s tak nie lubi. – Alyssa. – Alyssa – pow tórzyła Orla, zw racając się do S trike ’a. – Wybie gła z zaple cza i darła się na De sa, że by zadzw onił po kare tkę . – Zadzw onił? – No. Zabrali te go tw oje go kole sia, a Alyssa poje chała raze m z nim . – A czy Brock ... czy Noe l je szcze tu pote m pracow ał? – Na chole rę kom u bram karz, który pada na zie m ię i le je w spodnie tylko dlate go, że ktoś na nie go krzyczy? – odparła Orla. – S łyszałam , że Alyssa prosiła De sa, że by dał m u drugą szansę , ale De s nie daje drugich szans. – Wię c Alyssa nazw ała De sa skąpym piździe lce m – dorzuciła Edie , w ynurzając się nagle ze sw oje j apatii – i ją te ż w ylał. G łupia suka. Potrze buje pie nię dzy. Ma dzie ci. – Kie dy to w szystko się stało? – spytał S trike Orlę i Edie . – Dw a tygodnie te m u – pow ie działa Edie . – Ale te n kole ś to była jakaś

m e nda. Krzyżyk na drogę . – Dlacze go m ów isz, że to była m e nda? – zainte re sow ał się S trike . – Coś takie go od razu w idać – odrze kła Edie z rodzaje m znuże nia w ie lkie j e kspe rtki. – Od razu. Alyssa m a zaje biście kie pski gust , je śli chodzi o m ę żczyzn. Druga striptize rka została już tylko w stringach i z e ntuzjazm e m potrząsała tyłkie m w stronę nie liczne j publiczności. Do klubu w e szli dw aj starsi m ę żczyźni i po krótkim w ahaniu ruszyli w stronę baru, nie odryw ając oczu od stringów , które najw yraźnie j m iały za chw ilę zniknąć . – Nie w ie sz, gdzie m ógłbym znale źć Noe la? – spytał S trike Edie , która w ydaw ała się zbyt znudzona, że by zażądać pie nię dzy za inform acje . – Mie szka z Alyssą gdzie ś w Bow – pow ie działa barm anka. – Załatw iła sobie m ie szkanie kom unalne , ale ciągle na nie narze kała. Nie w ie m , gdzie dokładnie – dodała, uprze dzając pytanie S trike ’a. – Nigdy u nie j nie byłam ani nic . – Myślałam , że je lubi – dorzuciła be z prze konania Orla. – Mów iła, że m ają tam dobry żłobe k . S triptize rka w yślizgnę ła się ze stringów i m achała nim i nad głow ą jak lasse m . Zobaczyw szy w szystko, co było do zobacze nia, dw aj now i klie nci dobili do baru. J e de n z nich, tak stary, że m ógłby być dziadkie m Orli, skupił kapraw e oczka na je j row ku m ię dzy pie rsiam i. Rze czow o zm ie rzyła go w zrokie m , a pote m zw róciła się do S trike ’a: – No to chce sz pryw atny tanie c czy nie ? – Racze j nie – pow ie dział S trike . Zanim zdążył dokończyć zdanie , odstaw iła kie lisze k, zsunę ła się z tabore tu i popłynę ła w stronę sze śćdzie się ciolatka, który sze roko się uśm ie chnął, pokazując w ię ce j szcze rb niż zę bów . Obok S trike ’a stanę ła zw alista postać: bram karz be z szyi. – De s prosi na słów ko – oznajm ił tone m , który byłby złow rogi, gdyby nie to, że jak na tak barczyste go m ę żczyznę m iał zaskakująco cie nki głos. S trike się roze jrzał. DJ , który z nie zadow ole nie m przyglądał m u się z drugie go końca sali, skinął do nie go rę ką. – J akiś proble m ? – spytał S trike bram karza. – J e śli tak, De s ci pow ie – zabrzm iała le kko złow ie szcza odpow ie dź . S trike prze sze dł zate m prze z salę , że by porozm aw iać z DJ -e m , i stanął obok nie go jak w yrośnię ty ucze ń w e zw any do dyre ktora przy pulpicie . W pe łni św iadom y absurdalności sytuacji, m usiał zacze kać , aż trze cia striptize rka be zpie cznie postaw i sw oją szklankę z m one tam i obok konsoli, zrzuci z sie bie fiole tow y szlafrok i w e jdzie na sce nę w czarne j koronkow e j

bie liźnie i na obcasach z akrylu. Była m ocno w ytatuow ana, a spod grube j w arstw y m akijażu prze zie rały pryszcze . – Panow ie : cycki, dupa i laska z klasą. J ackaline ! Zabrzm iała Africa w w ykonaniu T oto. J ackaline zaczę ła w irow ać w okół rury, w czym była o w ie le bardzie j bie gła niż obie je j kole żanki, a De s zasłonił m ikrofon rę ką i pochylił się . – No, kole ś. – Wyglądał starze j i m iał ostrze jsze rysy niż w cze rw onym św ie tle sce ny. Mie rzył S trike ’a prze nikliw ym spojrze nie m , a w zdłuż je go żuchw y bie gła blizna głę boka jak na tw arzy S hanke ra. – Po co w ypytuje sz o bram karza? – T o m ój przyjacie l. – Nie podpisał um ow y. – Nie tw ie rdziłe m , że podpisał. – Nie słuszne zw olnie nie z pracy, te ż m i, kurw a, pom ysł. Nigdy m i nie m ów ił, że m a pie przone ataki. Przysłała cię tu ta suka Alyssa? – Nie – pow ie dział S trike . – S łyszałe m , że Noe l tu pracow ał. – T o pie przona, stuknię ta kre tynka. – Nie m am poję cia. S zukam je go, a nie je j. De s podrapał się pod pachą i prze z chw ilę m ie rzył S trike ’a w rogim spojrze nie m , a nie co ponad m e tr dale j J ackaline zsuw ała ram iączka stanika i odw rócona tyłe m m ie rzyła pow łóczystym spojrze nie m sze ściu oglądających ją m ę żczyzn. – G ów no praw da, że te n drań był kie dykolw ie k w siłach spe cjalnych – rzucił agre syw nym tone m De s, jakby S trike się przy tym upie rał. – T ak m ów ił? – Ona tak m ów iła. Alyssa. Nie w zię liby takie go pie przone go w raka. Zre sztą – dodał De s, m rużąc oczy – nie tylko to m i się w nim nie spodobało. – T ak? A co je szcze ? – T o już m oja spraw a. Prze każ je j to ode m nie . Nie chodziło tylko o te n pie przony atak . Nie ch spyta Mię , dlacze go nie chciałe m go z pow rote m . A je śli je szcze raz zrobi coś głupie go z m oim pie przonym sam ochode m albo przyśle które goś ze sw oich kum pli, że by szukał na m nie haków , to, kurw a, zobaczym y się w sądzie . Prze każ je j to! – Nie m a spraw y – odrze kł S trike . – Masz je j adre s? – Odpie rdol się , dobra? – w arknął De s. – Wypad stąd. Pochylił się do m ikrofonu. – Ładnie ! – pow ie dział, m ie rząc J ackaline w ystudiow anym pożądliw ym spojrze nie m , gdy rytm icznie potrząsała pie rsiam i w szkarłatnym św ie tle . Pokazał S trike ’ow i, że by spadał, po czym w rócił do sw oje j ste rty starych

w inylow ych płyt . Nie m ając inne go w yjścia, S trike pozw olił się ode skortow ać do drzw i. Nikt się nim nie zainte re sow ał. Uw aga publiczności nadal była podzie lona m ię dzy J ackaline a L ione la Me ssie go na dużym te le w izorze . Przy drzw iach S trike odsunął się , prze puszczając grupkę m łodych m ę żczyzn w garniturach. Wszyscy w yglądali już na w staw ionych. – Cycki! – zaw ołał pie rw szy z nich, pokazując na striptize rkę . – Cycki!!! Bram karz poczuł się urażony takim w e jście m . Doszło do krótkie j w ym iany zdań i krzykacz został ute m pe row any prze z kole gów i krytyczne uw agi bram karza prze kazane w raz z kilkom a dźgnię ciam i palce m w skazującym w klatkę pie rsiow ą. S trike cie rpliw ie zacze kał na rozw iązanie proble m u. G dy w końcu pozw olono m łodym m ę żczyznom w e jść , oddalił się przy pie rw szych dźw ię kach T he O nly Way Is Up w w ykonaniu Yazz .

46

Subhuman

Podczłowiek

S am na sam ze sw oim i trofe am i czuł się całkow icie spe łniony. Były dow ode m je go w yższości, je go zdum ie w ające j um ie ję tności prze m ykania się m ię dzy m ałpam i w policyjnych m undurach oraz tę pym i jak barany m asam i ludzi, i brania, co tylko chciał – jak półbóg. Oczyw iście trofe a daw ały m u coś je szcze . Chyba nigdy m u nie staw ał w chw ili zabijania. G dy w cze śnie j o tym m yślał, ow sze m : czasam i doprow adzał się do onanistyczne j gorączki, m yśląc o tym , co zrobi, dopie szczając i insce nizując w głow ie różne m ożliw ości. Pote m – na przykład te raz, gdy trzym ał w rę ce chłodną, gum ow atą, skurczoną pie rś, którą odciął od torsu Ke lse y i która zrobiła się już le kko chropaw a w skute k czę ste go kontaktu z pow ie trze m poza lodów ką – te ż nie m iał z tym żadne go proble m u. T e raz był tw ardy jak m aszt . Palce te j now e j trzym ał w pude łku na lód. Wyjął je de n z nich, przycisnął do ust , a pote m ugryzł – m ocno. Wyobraził sobie , że ona nadal je st do nich dołączona i krzyczy w agonii. Wgryzł się głę bie j, de le ktując się pę kanie m zim ne go ciała, a je go zę by m ocno nacisnę ły na kość . J e dną rę ką pogm e rał przy sznurku spodni od dre su... Pote m w łożył w szystko z pow rote m do lodów ki, zam knął drzw i i le kko je pokle pał, uśm ie chając się pod nose m . Pom yślał, że w krótce bę dzie tam te go w ię ce j. S e kre tarka nie była m ała: na oko m iała z m e tr sze śćdzie siąt

sie de m albo i m e tr sie de m dzie siąt . Był tylko je de n drobny proble m ... nie w ie dział, gdzie się podziała. Zgubił trop. Rano nie było je j w age ncji. Posze dł do L ondon S chool of Econom ics, gdzie znalazł tę platynow ą sukę , ale ani śladu S e kre tarki. S zukał w Court , spraw dził naw e t w T otte nham . Było to je dnak tylko chw ilow e utrudnie nie . Wie dział, że ją w yw ę szy. W razie potrze by jutro rano znow u m ógł ją w ytropić na stacji We st Ealing. Zrobił sobie kaw ę i w lał do nie j sporo w hisky z bute lki, którą trzym ał tu od m ie się cy. Oprócz kaw y i alkoholu nie m iał praw ie nic w brudne j norze , w które j ukryw ał sw oje skarby, w sw oim taje m nym sanktuarium : tylko czajnik, kilka nadtłuczonych kubków , lodów kę – ołtarz je go profe sji – stary m ate rac do spania i stację dokującą do iPoda. T o było w ażne . S tało się czę ścią je go rytuału. G dy usłyszał ich po raz pie rw szy, pom yślał, że są do dupy, le cz w m iarę jak rosła je go obse sja na punkcie pogrąże nia S trike ’a, lubił ich m uzykę coraz bardzie j. L ubił je j słuchać prze z słuchaw ki, śle dząc S e kre tarkę albo czyszcząc noże . T e raz to była dla nie go św ię ta m uzyka. S łow a nie których piose ne k tow arzyszyły m u jak fragm e nty naboże ństw a. Im dłuże j słuchał, tym w yraźnie j czuł, że oni rozum ie ją. W obliczu noża kobie ty re dukow ały się do najprostsze j form y. Prze raże nie je oczyszczało. S taw ały się w pe w ie n sposób nie skalane , gdy prosiły i błagały o życie . Cult (tak ich w m yślach nazyw ał) chyba to rozum iał. Ci m uzycy to czuli. Włożył iPoda do stacji i w ybrał je de n ze sw oich ulubionych kaw ałków : D r. M usic . Pote m podsze dł do um yw alki i popę kane go luste rka do gole nia. Maszynka i nożyczki już cze kały: w szystkie narzę dzia, jakich potrze buje m ę żczyzna, że by się zupe łnie prze obrazić . Eric Bloom śpie w ał z poje dyncze go głośnika w stacji dokujące j:

G irl, don’t stop that scream in’ You’re sounding so sincere ... [21]

47

I sense the darkness clearer...

Wyraźnie j czuję cie m ność [...]

Blue Öyste r Cult , H arvest M oon

Dzisiaj – pie rw sze go cze rw ca – Robin w re szcie m ogła pow ie dzie ć: „Za m ie siąc w ychodzę za m ąż”. Nagle drugi lipca w ydał je j się bardzo bliski. Kraw cow a w Harrogate chciała się um ów ić na ostatnią przym iarkę , le cz Robin nie m iała poję cia, kie dy uda je j się znale źć czas na w ypraw ę do dom u. Przynajm nie j kupiła buty. J e j m atka przyjm ow ała potw ie rdze nia od gości i re gularnie inform ow ała córkę o zm ianach na liście . Robin czuła się dziw nie w yłączona z te go w szystkie go. G odziny nużące go w ystaw ania na Catford Broadw ay, gdzie obse rw ow ała m ie szkanie nad sm ażalnią, dzie liła prze paść od pytań o kw iaty, o rozm ie szcze nie gości na w e se lu i o to (najw ię ksze zm artw ie nie Matthe w ), czy poprosiła już S trike ’a o dw a tygodnie urlopu na m iodow y m ie siąc, który Matthe w zorganizow ał i który m iał być nie spodzianką. Robin nie pojm ow ała, jak to m ożliw e : ślub był już tak blisko, a ona naw e t te go nie zauw ażyła. W przyszłym m ie siącu, już w przyszłym m ie siącu zostanie Robin Cunliffe – przynajm nie j w szystko na to w skazyw ało. Matthe w be z w ątpie nia ocze kiw ał, że żona przyjm ie je go nazw isko. Ostatnio był nie zw ykle w e soły. G dy m ijali się w prze dpokoju, przytulał ją be z słow a i ani razu nie narze kał na długie godziny, jakie spę dzała w pracy – godziny zahaczające o ich w e e ke ndy. Od kilku dni zaw oził ją rano do Catford, jadąc do firm y w Brom le y, w które j prze prow adzał audyt . Nie m ów ił już złe go słow a na pogardzane go land rove ra, naw e t gdy zgrzytały bie gi i utykał na skrzyżow aniach, pow tarzał, że to cudow ny pre ze nt , że dając im go, L inda była bardzo m iła, że sam ochód nie zw ykle się przydaje , gdy w ysyłają go poza m iasto. Poprze dnie go dnia, podw ożąc Robin, zaproponow ał, że skre śli S arah S hadlock z listy gości w e se lnych. Robin czuła, że już sam o porusze nie te go te m atu w ym agało

od nie go ze brania się na odw agę , bał się , że w spom nie nie o S arah m oże w yw ołać kłótnię . Prze z chw ilę się zastanaw iała, próbując okre ślić , co w łaściw ie czuje , i w końcu odm ów iła. – S arah m i nie prze szkadza – pow ie działa. – Wolałabym , że by przyszła. Nic się nie stanie . Usunię cie z listy uzm ysłow iłoby S arah, że Robin dopie ro te raz się dow ie działa, co zaszło prze d laty. Robin w olała udaw ać , że w ie o tym od początku, że Matthe w przyznał się daw no te m u i że ona w cale się tym nie prze jm uje . Miała sw oją dum ę . G dy je dnak je j m atka, która te ż się nad tym zastanaw iała, spytała, kogo Robin chce posadzić obok S arah, skoro S haun, w spólny przyjacie l S arah i Matthe w ze studiów , nie m ógł przyje chać , Robin odpow ie działa pytanie m : – Czy Corm oran już potw ie rdził? – Nie – odrze kła je j m atka. – Aha – pow ie działa Robin. – Ale m ów i, że przyje dzie . – Chce sz go posadzić obok S arah? – Nie , oczyw iście , że nie ! – odburknę ła Robin. Zapadło krótkie m ilcze nie . – Prze praszam – pow ie działa Robin. – Prze praszam , m am o... J e ste m ze stre sow ana... Nie , czy m ogłabyś posadzić Corm orana obok ... sam a nie w ie m kogo... – Przyje dzie z dzie w czyną? – Mów i, że nie . Posadź go gdzie kolw ie k, byle nie obok te j chole rne j... T o znaczy nie obok S arah. Był najcie ple jszy porane k od początku roku i Robin postanow iła zacze kać , aż pojaw i się S te phanie . L udzie robiący zakupy na Catford Broadw ay m ie li na sobie koszulki i sandały. Czarne kobie ty m ijały ją w kolorow ych chustach na głow ach. Robin, która w łożyła le tnią sukie nkę i starą dżinsow ą kurtkę , w cisnę ła się w je dną z tych sam ych co zw ykle w nę k w budynku te atru, udając, że rozm aw ia prze z te le fon dla zabicia czasu, a późnie j, że ogląda pachnące św ie czki i kadzide łka na najbliższym straganie . T rudno się skonce ntrow ać , gdy człow ie k je st prze konany, że kazano m u szukać w iatru w polu. S trike uparcie tw ie rdził, że nadal pode jrze w a Whittake ra o zam ordow anie Ke lse y, le cz Robin w głę bi duszy nie była o tym prze konana. Coraz bardzie j skłaniała się do opinii Wardle ’a, że S trike uw ziął się na byłe go ojczym a i że daw ne żale utrudniały m u zazw yczaj trze źw y osąd. S poglądając raz po raz na nie ruchom e zasłony w m ie szkaniu Whittake ra, przypom niała sobie , że po raz ostatni w idziano S te phanie , gdy Whittake r w pychał ją na pakę transita. Zastanaw iała się , czy dzie w czyna w ogóle je st w m ie szkaniu.

Od le kkie go rozżale nia, że cze ka ją kole jny zm arnow any dzie ń, z łatw ością prze szła do rozpam ię tyw ania najw ię ksze j urazy, jaką czuła do S trike ’a: przyw łaszczył sobie zadanie tropie nia Noe la Brockbanka. Z jakie goś pow odu Robin uw ażała Brockbanka za sw oje go pode jrzane go. G dyby nie w cie liła się tak skute cznie w Ve ne tię Hall, nigdy by się nie dow ie dzie li, że Brockbank m ie szka w L ondynie , a gdyby nie w padła na to, że Nile to Noe l, nigdy nie w ytropiliby go w klubie S arace n. Naw e t niski głos w je j uchu – „Czy m y się znam y, dzie w czynko?” – w praw dzie w yw oływ ał dre szcze , le cz je dnocze śnie tw orzył dziw ny rodzaj w ię zi. Zm ie szany z w onią kadzide łe k zapach surow e j ryby, który w ostatnich dniach zaczął kojarzyć się Robin z Whittake re m i S te phanie , w ype łniał je j nozdrza, gdy stała oparta o chłodny kam ie ń i obse rw ow ała nie ruchom e drzw i ich m ie szkania. J e j nie posłuszne m yśli jak lisy do śm ie tnika pom knę ły z pow rote m do Zahary, m ałe j dzie w czynki, która ode brała te le fon Brockbanka. Od tam te j rozm ow y Robin m yślała o nie j codzie nnie i po pow rocie S trike ’a z klubu ze striptize m w ypytała go o w szystkie szcze góły dotyczące m atki dzie cka. Pow ie dział Robin, że dzie w czyna Brockbanka nazyw a się Alyssa i je st czarna, w ię c Zahara te ż m usiała być czarna. Może była podobna do te j m ałe j dzie w czynki ze sztyw nym i w arkoczykam i, która dre ptała ulicą, m ocno trzym ając m atkę za pale c w skazujący i w patrując się w Robin ponurym i, cie m nym i oczam i. Robin się uśm ie chnę ła, ale dzie w czynka nie odpow ie działa uśm ie che m , tylko nadal je j się przyglądała, m ijając ją raze m z m atką. Robin uśm ie chała się dale j, aż dzie w czynka, odw róciw szy się praw ie o sto osie m dzie siąt stopni, że by nie stracić z nią kontaktu w zrokow e go, potknę ła się w sw oich m ale ńkich sandałkach. Upadła na zie m ię i zaczę ła płakać . Nie w zruszona m atka podniosła ją i poszła dale j. Robin z poczucie m w iny w róciła do obse rw ow ania okie n Whittake ra, a zaw odze nie dzie w czynki, która się prze w róciła, rozbrzm ie w ało na całe j ulicy. Zahara praw ie na pe w no m ie szkała w tym m ie szkaniu w Bow , o którym w spom niał S trike . J e j m atka podobno nie była zadow olona z te go lokalu, ale je dna z dzie w czyn, z którym i S trike rozm aw iał, pow ie działa m u... J e dna z dzie w czyn m u pow ie działa... – No jasne ! – m ruknę ła pode kscytow ana Robin. – No jasne ! S trike na pe w no o tym nie pom yślał – oczyw iście , że nie , prze cie ż był m ę żczyzną! S ię gnę ła po te le fon i zaczę ła szukać . W Bow było sie de m żłobków . Robin w zam yśle niu w sunę ła kom órkę z pow rote m do kie sze ni i ze le ktryzow ana sw oim i m yślam i, jak zw ykle zaczę ła się prze chadzać w śród straganów , od czasu do czasu ze rkając na okna

m ie szkania Whittake ra i na w ie cznie zam knię te drzw i, le cz była całkow icie pochłonię ta tropie nie m Brockbanka. Widziała dw a m ożliw e rozw iązania: obse rw ow ać w szystkie sie de m żłobków i w ypatryw ać czarne j kobie ty odbie rające j dzie w czynkę o im ie niu Zahara (tylko skąd m iałaby w ie dzie ć , która to m atka i które dzie cko?) albo... albo... Przystanę ła obok straganu ofe rujące go e tniczną biżute rię , praw ie je j nie w idząc, zaprzątnię ta m yślam i o Zaharze . Zupe łnie przypadkie m ode rw ała w zrok od pary kolczyków z pióre k i koralików , akurat gdy S te phanie , którą S trike trafnie opisał, w yszła drzw iam i obok sm ażalni. Blada dzie w czyna z prze krw ionym i oczam i, m rugająca w jasnym słońcu jak królik albinos, popchnę ła drzw i do sm ażalni, w toczyła się do środka i ruszyła w stronę lady. Zanim Robin zdążyła ochłonąć , S te phanie ją m inę ła, trzym ając puszkę coli, i z pow rote m w e szła do budynku prze z białe drzw i. „Chole ra”. – Nic się nie dzie je – pow ie działa S trike ’ow i godzinę późnie j prze z te le fon. – Nadal je st w środku. Nie m iałam szansy nic zrobić . We szła i w yszła w ciągu jakichś trze ch m inut . – Nie ruszaj się stam tąd – odrze kł S trike . – Może znow u w yjdzie . Przynajm nie j w ie m y, że się obudziła. – J akie ś postę py w spraw ie L ainga? – Żadnych, kie dy tam byłe m . Musiałe m w rócić do age ncji. Wiadom ość dnia: Dw a Razy m i prze baczył. Prze d chw ilą w ysze dł. Potrze buje m y pie nię dzy, w ię c nie m ogłe m odm ów ić . – Och, na litość boską... Czy to m ożliw e , że już znalazł now ą dzie w czynę ? – spytała Robin. – Nie znalazł. Chce , że bym spraw dził jakąś now ą striptize rkę , z którą flirtuje . Mam się dow ie dzie ć , czy nie je st już w jakim ś zw iązku. – Dlacze go po prostu je j nie spyta? – S pytał. Dzie w czyna m ów i, że z nikim się nie spotyka, ale kobie ty to paskudne krę taczki i oszustki, Robin, prze cie ż w ie sz . – A tak, oczyw iście – w e stchnę ła. – Zapom niałam . S łuchaj, m am pe w ie n pom ysł w zw iązku z Bro... Zacze kaj, coś się dzie je . – Wszystko w porządku? – spytał ostro. – T ak ... Nie rozłączaj się . Zatrzym ał się prze d nią transit . S pace row ała w okół nie go z kom órką przy uchu, próbując ustalić , co się dzie je . Zauw ażyła, że kie row ca był obcię ty na je ża, le cz ośle piało ją słońce odbijające się od prze dnie j szyby i nie m ogła dojrze ć rysów tw arzy. Na chodniku zjaw iła się S te phanie . Ciasno ople ciona

rę kam i prze m asze row ała prze z ulicę i w spię ła się na pakę sam ochodu. Robin odsunę ła się , prze puszczając transita i udając, że rozm aw ia prze z te le fon. J e j w zrok napotkał oczy kie row cy. Były cie m ne , przysłonię te opadającym i pow ie kam i. – Poje chała gdzie ś, w siadła na pakę stare go transita – pow ie działa Robin do S trike ’a. – Kie row ca nie w yglądał na Whittake ra. Mógł być jakim ś m ie szańce m albo południow ce m znad Morza Śródzie m ne go. T rudno go było dojrze ć . – W takim razie w ie m y, że S te phanie nie w ypadła z gry. Pe w nie poje chała zarobić dla Whittake ra trochę pie nię dzy. Robin starała się nie m ie ć do nie go żalu za te n oboję tny ton. Przypom niała sobie , że ciose m w brzuch uw olnił S te phanie , gdy Whittake r ją dusił. Przystanę ła i spojrzała na w ystaw ę saloniku prasow e go. G adże ty zw iązane z króle w skim ślube m nadal były m ocno e ksponow ane . Na ścianie za Azjatą przy kasie w isiała brytyjska flaga. – Co m am robić? J e śli chce sz się zająć now ą dzie w czyną Dw a Razy, m ogę poobse rw ow ać Wollaston Close . T o całkie m ... uch – gw ałtow nie w ciągnę ła pow ie trze . Odw róciła się , że by stam tąd ode jść , i zde rzyła się z m ę żczyzną z kozią bródką, który rzucił pod je j adre se m jakie ś prze kle ństw o. – Prze praszam – sze pnę ła odruchow o, gdy face t prze cisnął się obok nie j i w sze dł do saloniku prasow e go. – Co się stało? – spytał S trike . – Nic ... Wpadłam na kogoś... S łuchaj, pojadę do Wollaston Close – pow ie działa. – W porządku – odrze kł z w yraźnym w ahanie m – ale je śli L aing się pojaw i, spróbuj tylko zrobić m u zdję cie . Nie zbliżaj się do nie go. – Nie zam ie rzałam – odparła. – Zadzw oń, je śli bę dzie sz m iała jakie ś w ie ści. J e śli nie bę dzie w ie ści, te ż zadzw oń.

Krótki przypływ e ntuzjazm u na m yśl o pow rocie do Wollaston Close prze m inął, zanim Robin dotarła na stację Catford. Nie była pe w na, dlacze go nagle poczuła się przygnę biona i nie spokojna. Może pow inna była coś zje ść . Postanow iw szy ze rw ać z cze koladow ym nałogie m , który zagrażał je j szansom na zm ie szcze nie się w prze robioną suknię ślubną, kupiła sobie nie ape tycznie w yglądające go batonika zbożow e go, a pote m w siadła do pociągu. Żując kaw ałe k sprasow anych trocin, gdy pociąg niósł ją w stronę

Ele phant and Castle , zaczę ła w zam yśle niu rozcie rać że bra obolałe po zde rze niu z rosłym m ę żczyzną z bródką. Narażanie się na prze kle ństw a ze strony innych ludzi było oczyw iście ce ną m ie szkania w L ondynie . Nie przypom inała sobie , że by w Masham ktoś choćby raz obrzucił ją na ulicy prze kle ństw am i. Z jakie goś pow odu pospie sznie się roze jrzała, le cz w pobliżu nie było chyba żadne go rosłe go m ę żczyzny – ani w praw ie pustym w agonie , ani w sąsie dnich. Po zastanow ie niu doszła do w niosku, że te go ranka nie była tak czujna jak zw ykle , że uśpiło ją znajom e już otocze nie na Catford Broadw ay, pochłonę ły m yśli o Brockbanku i Zaharze . Zastanaw iała się , czy by zauw ażyła, gdyby ktoś ją tam obse rw ow ał... Nie , z pe w nością m iała paranoję . Matthe w podrzucił ją rano land rove re m . Morde rca nie m ógłby je j śle dzić aż do Catford, chyba że cze kał na Hastings Road w jakim ś poje ździe . „W każdym razie – pom yślała – pow inna w ystrze gać się sam ozadow ole nia”. Wychodząc z pociągu, zauw ażyła w ysokie go cie m now łose go m ę żczyznę idące go kaw ałe k za nią i spe cjalnie przystanę ła, że by puścić go przode m . Naw e t na nią nie spojrzał. „Zde cydow anie m am paranoję ” – pom yślała, w yrzucając do kosza nie doje dzony batonik zbożow y.

G dy dotarła na parking w Wollaston Close było w pół do drugie j, budyne k S trata w znosił się nad zniszczonym i starym i blokam i jak w ysłannik przyszłości. Długa le tnia sukie nka i dżinsow a kurtka, tak dobrze pasujące do rynku w Catford, tu w ydaw ały się jakby stude nckie . Znow u udając, że rozm aw ia prze z kom órkę , Robin m im ochode m spojrzała w górę i je j se rce na chw ilę zam arło. Coś się zm ie niło. Ktoś odsunął zasłony. Była supe rczujna i nie zw olniła kroku, w razie gdyby akurat patrzył prze z okno. Zam ie rzała znale źć jakie ś m ało w idoczne m ie jsce , z które go m ogłaby obse rw ow ać balkon. Była tak pochłonię ta szukanie m ide alne go m ie jsca do przyczaje nia się i stw arzanie m pozorów naturalne j rozm ow y, że nie patrzyła, jak idzie . – O nie ! – pisnę ła, gdy praw a noga w yślizgnę ła się spod je j ciała, a le w a nade pnę ła na rąbe k długie j sukie nki, w w yniku cze go Robin zrobiła nie e le gancki półszpagat , prze w róciła się na bok i upuściła kom órkę . – Kurde – ję knę ła. T o, na czym się poślizgnę ła, w yglądało jak w ym iociny albo naw e t skute k rozw olnie nia: ku je j prze raże niu czę ść m azi przyw arła do sukie nki, a upadając, podrapała sobie rę kę , le cz najbardzie j m artw iło ją w łaśnie pochodze nie te j gę ste j, żółtobrązow e j, kle iste j papki. G dzie ś nie dale ko jakiś m ę żczyzna parsknął śm ie che m . Wście kła

i upokorzona Robin próbow ała w stać i nie um azać przy tym je szcze bardzie j ubrania i butów , w ię c nie od razu roze jrzała się w poszukiw aniu źródła drw in. – Wybacz, m ała – pow ie dział ktoś z m ię kkim szkockim akce nte m tuż za je j ple cam i. G w ałtow nie się obe jrzała i poczuła, jakby prze szyło ją kilka w oltów prądu. Mim o cie płe go dnia m iał na sobie w iatroszcze lną czapkę z długim i nausznikam i, kurtkę w cze rw ono-czarną kratę i dżinsy. J e go zw aliste ciało opie rało się na kulach i spoglądał na nią z góry, nadal się uśm ie chając . Blade policzki, brodę i w orki pod m ałym i, cie m nym i oczam i znie kształcały głę bokie blizny po trądziku. G ruba szyja w yle w ała się znad kołnie rzyka. Z je dne j rę ki zw isała m u re klam ów ka zaw ie rająca coś, co w yglądało na kilka produktów spożyw czych. Dostrze gła koniusze k w ytatuow ane go sztyle tu, który, jak w ie działa, w yże j na prze dram ie niu prze bijał żółtą różę . Krople w ytatuow ane j krw i kapiące m u na nadgarste k w yglądały jak rany. – Potrze bny ci kran – pow ie dział, pokazując z sze rokim uśm ie che m na je j nogę i rąbe k sukie nki – i porządna szczotka. – T ak – odrze kła drżącym głose m . S chyliła się po kom órkę . Ekran był pę knię ty. – Mie szkam tu – ciągnął, kiw ając głow ą w stronę m ie szkania, które obse rw ow ała z prze rw am i prze z m ie siąc . – Może sz w e jść , je śli chce sz . Um yje sz się . – Och, nie ... Nic się nie stało. Ale bardzo dzię kuję – odparła Robin je dnym tche m . – Nie m a spraw y – pow ie dział Donald L aing. J e go w zrok prze ślizgnął się po je j cie le . Poczuła m row ie nie skóry, jakby prze sunął po nie j palce m . Odw rócił się na kulach i zaczął odchodzić , a re klam ów ka nie zgrabnie zadyndała. Robin stała tam , gdzie ją zostaw ił, i czuła napływ ającą do tw arzy kre w . Nie odw rócił się . Nauszniki je go czapki kołysały się jak uszy spanie la, gdy pow oli i z w ysiłkie m skrę cał za blokie m i znikał z w idoku. – Boże – sze pnę ła Robin. Czując pie cze nie rę ki i kolana, na które upadła, w zam yśle niu odgarnę ła w łosy z tw arzy. Dopie ro w te dy, czując zapach palców , z ulgą zdała sobie spraw ę , że ta śliska substancja to curry. Idąc pospie sznie za róg , że by zniknąć sprze d okie n Donalda L ainga, w cisnę ła przyciski uszkodzone j kom órki i zadzw oniła do S trike ’a.

48

Here Comes That Feeling

I pojawia się to uczucie

Fala upałów , która zalała L ondyn, była je go w rogie m . W koszulce nie m ógł schow ać noży, a czapki i postaw ione kołnie rze zape w niające m u dotąd anonim ow ość , w yglądały nie na m ie jscu. Pozostaw ało m u je dynie cze kać – ze złością, be zradnie , w m ie jscu, o którym T o nie m iało poję cia. Wre szcie w nie dzie lę pogoda się popsuła. De szcz obm ył spalone słońce m parki, zatańczyły w ycie raczki sam ochodów , turyści przyw dziali foliow e poncha i na prze kór w szystkie m u brnę li prze z kałuże . Pode kscytow any i zde te rm inow any naciągnął czapkę głę boko na czoło i w łożył sw oją spe cjalną kurtkę . G dy sze dł, noże odbijały m u się od klatki pie rsiow e j, schow ane w podłużnych prow izorycznych kie sze niach, które pow stały po rozcię ciu podsze w ki. Ulice stolicy były nie w ie le m nie j zatłoczone niż te j nocy, gdy zaszlachtow ał dziw kę , które j palce le żały te raz w poje m niku na lód. T uryści i londyńczycy nadal krążyli w szę dzie jak m rów ki. Czę ść kupiła parasolki i czapki w barw ach narodow ych. S zturchał nie których dla czyste j przyje m ności tow arzyszące j rozpychaniu się . Czuł coraz silnie jszą potrze bę m ordow ania. Kilka ostatnich zm arnow anych dni upłynę ło szybko, je go urlop od T e go pow oli się kończył, le cz S e kre tarka nadal była żyw a i w olna. S zukał je j godzinam i, próbując ją w ytropić , i nagle prze żył szok: ta be zcze lna suka w yrosła tuż prze d nim , w biały dzie ń... T ylko że w szę dzie w okół byli św iadkow ie ... S łaba kontrola im pulsów , pow ie działby pe w nie te n pie przony psychiatra, w ie dząc, jak się zachow ał na je j w idok . S łaba kontrola im pulsów ! J e śli chciał,

potrafił doskonale kontrolow ać sw oje im pulsy – był człow ie kie m o nadludzkim sprycie , zabił trzy kobie ty i okale czył czw artą, a policja nadal nic o nim nie w ie działa, w ię c pie przyć te go psychiatrę i je go głupie diagnozy – ale gdy zobaczył ją prze d sobą po tylu jałow ych dniach, chciał ją nastraszyć , chciał pode jść blisko, napraw dę blisko, tak blisko, że by poczuć je j zapach, prze m ów ić do nie j, spojrze ć w je j zalę knione oczy. Pote m sobie poszła, a on nie odw ażył się iść za nią – je szcze nie – i puszcze nie je j w olno praw ie go dobiło. Pow inna była już le że ć w kaw ałkach w lodów ce . Pow inie n był już w idzie ć je j tw arz w te j e kstazie prze raże nia i śm ie rci, posiąść ją be z re szty i m óc się nią baw ić . S ze dł zate m w chłodnym de szczu, płonąc w środku, ponie w aż była nie dzie la i S e kre tarka znow u zniknę ła, w róciła tam , gdzie nie m ógł je j dopaść , do sw oje go gogusia. Potrze bow ał w ię ksze j sw obody, znacznie w ię ksze j sw obody. T o be z prze rw y sie działo w dom u, szpie gow ało go, kurczow o się go trzym ało, pow ażnie krzyżując m u plany. Wie dział, że nie m oże tak dłuże j być . Zdołał już w ypchnąć opie rające się T o z pow rote m do pracy. T e raz m usiał poudaw ać , że znalazł now ą robotę . W razie potrze by bę dzie kradł, że by zdobyć gotów kę , i udaw ał, że ją zarobił – nie po raz pie rw szy. Dzię ki te j w olności zyska czas, które go bardzo potrze bow ał, aby być w pobliżu, gdy S e kre tarka straci czujność , gdy nikt nie bę dzie patrzył, gdy skrę ci w nie w łaściw ą uliczkę ... Prze chodnie m ie li dla nie go rów nie m ało życia co autom aty. G łupcy, głupcy, głupcy... G dzie kolw ie k sze dł, rozglądał się za nią, za tą, którą załatw i w nastę pne j kole jności. Nie , nie za S e kre tarką, bo ta suka znow u schow ała się za białym i drzw iam i z gogusie m , le cz za jakąkolw ie k kobie tą na tyle głupią lub pijaną, by napatoczyć się m ę żczyźnie z nożam i. Musiał ją załatw ić , zanim w róci do T e go, po prostu m usiał. T ylko dzię ki te m u zdoła jakoś w ytrzym ać , gdy znow u przyjdzie m u udaw ać m ę żczyznę , które go T o pokochało. J e go oczy błyszczały pod czapką, kie dy dokonyw ał se le kcji i odsie w ał: kobie ty z m ę żczyznam i, kobie ty z ucze pionym i dzie ćm i. Żadna nie była sam a, żadna nie była taka, jakie j potrze bow ał... Zanim zapadł zm rok, prze sze dł w ie le kilom e trów : m ijał ośw ie tlone puby, gdzie m ę żczyźni i kobie ty śm iali się i flirtow ali, m ijał re stauracje i kina, rozglądając się , cze kając z cie rpliw ością m yśliw e go. W nie dzie lę w ie czore m ludzie pracujący w racali do dom u w cze śnie , ale to było be z znacze nia: nadal w szę dzie roiło się od turystów , przyje zdnych przyciągnię tych historią i taje m niczością L ondynu... Dochodziła już północ, gdy w padły w je go w praw ne oko niczym kę pa dorodnych grzybów w w ysokie j traw ie : grupka rozw rze szczanych,

podchm ie lonych dzie w czyn re choczących i zataczających się na chodniku. Były na je dne j z tych spraw iających m u szcze gólną przyje m ność ponurych, zanie dbanych ulic, gdzie pijacka szam otanina i krzyk dzie w czyny nie były niczym nadzw yczajnym . Posze dł za nim i, trzym ając się w odle głości dzie się ciu m e trów , i patrzył, jak prze chodzą pod ulicznym i latarniam i, szturchając się łokciam i i re chocząc – w szystkie oprócz je dne j. Była najbardzie j pijana i w yglądała najm łodzie j z nich w szystkich: zbie rało je j się na w ym ioty, od razu to zauw ażył. Potykała się o w łasne nogi, zostaw ała le kko w tyle , m ała, głupia dziw ka. Żadna z je j przyjaciółe k nie zdaw ała sobie spraw y, w jakim stanie je st ta najm łodsza. T akie lubił najbardzie j: pijane w sztok piszczały i re chotały, idąc chw ie jnym krokie m . S unął za nim i jak gdyby nigdy nic . Odgłosy w ym iotów zw róciłyby uw agę przyjaciółe k, które zatrzym ałyby się i ze brały w okół nie j. Próbując pow strzym ać torsje , nie była w stanie m ów ić . Pow oli odle głość m ię dzy nią a przyjaciółkam i rosła. Dzie w czyna zataczała się i chw iała, przypom inając m u tę poprze dnią na je j głupich w ysokich obcasach. T a nie m ogła prze żyć , że by stw orzyć portre t pam ię ciow y. Zbliżała się taksów ka. Prze w idział te n sce nariusz, zanim zobaczył, jak zam ie nia się w rze czyw istość . Dzie w czyny hałaśliw ie zatrzym ały sam ochód, piszcząc i m achając rę kam i, a pote m w siadły do środka, je dno grube dupsko po drugim . Przyspie szył kroku, pochylając głow ę , że by ukryć tw arz . Uliczne lam py odbijały się w kałużach, św iate łko na dachu taksów ki zgasło, zaw arczał silnik ... Zapom niały o nie j. Zatoczyła się na ścianę , w yciągając rę kę , że by się przytrzym ać . Miał zale dw ie kilka se kund. Któraś z przyjaciółe k lada chw ila zauw aży, że je j nie m a. – Wszystko w porządku, skarbie ? Źle się czuje sz? No, chodź . T ę dy. Nic ci nie bę dzie . T ylko chodź ze m ną. Zaczę ła w ym iotow ać , gdy w ciągał ją w boczną uliczkę . Wstrząsana torsjam i be zskute cznie próbow ała w ysw obodzić rę kę . Krztusiła się , a rzygow iny bryzgały je j na buty. – Brudna suka – w arknął, zaciskając dłoń na rę koje ści noża pod kurtką. S iłą ciągnął ją w stronę cie m ne j w nę ki m ię dzy skle pe m z film am i dla dorosłych a drugim ze starzyzną. – Nie – w ydusiła z sie bie , le cz zakrztusiła się w ym iocinam i. Po drugie j stronie ulicy otw orzyły się drzw i, po schodach spłynę ło św iatło. L udzie ze śm ie che m w yle gli na chodnik . Pchnął ją na ścianę i pocałow ał, przygw ożdżając całym ciałe m , gdy

próbow ała się bronić . S m akow ała paskudnie , rzygam i. Drzw i naprze ciw ko się zam knę ły, grupka ludzi prze szła obok, ich głosy odbiły się e che m w ciche j nocy, św iatło zgasło. – Kurw a m ać – pow ie dział z obrzydze nie m , uw alniając je j usta, le cz nadal przyciskając ją ciałe m do m uru. Zacze rpnę ła tchu, że by krzyknąć , ale on trzym ał już gotow y nóż i z łatw ością zatopił go głę boko m ię dzy je j że bram i. Było be z porów nania łatw ie j niż z poprze dnią, która tak zacie kle i uparcie w alczyła. Dźw ię k zam arł na pokrytych w ym iocinam i ustach i gorąca kre w w ylała m u się na urę kaw iczoną rę kę , m ocząc m ate riał. Dzie w czyna konw ulsyjnie drgnę ła, próbow ała coś pow ie dzie ć , je j oczy w yw róciły się do góry, odsłaniając białka, a całe ciało oklapło, w ciąż przyszpilone noże m . – G rze czna dzie w czynka – sze pnął, w ysuw ając z nie j nóż do m ię sa. Um ie rając, padła m u w ram iona. Wciągnął ją głę bie j w e w nę kę , w które j ste rta śm ie ci cze kała na zabranie . Rozkopał czarne w orki, rzucił ją w kąt i w yjął m acze tę . Pam iątki były najw ażnie jsze , le cz m iał je dynie kilka se kund. Mogły się otw orzyć inne drzw i albo te tę pe suki, je j przyjaciółki, w róciłyby po nią taksów ką... Ciął i odkraw ał, po czym w łożył sw oje cie płe , krw aw iące trofe a do kie sze ni, a ją przykrył ste rtą śm ie ci. Wszystko zaję ło m u nie spe łna pię ć m inut . Czuł się jak król, jak bóg. Odsze dł, be zpie cznie schow aw szy noże . Dyszał na chłodnym , czystym nocnym pow ie trzu, a gdy już znalazł się na głów ne j ulicy, kaw ałe k pokonał bie gie m . G dy w oddali usłyszał naw ołujące donośne dam skie głosy, był już o prze cznicę dale j. – He athe r! He athe r, gdzie je ste ś, idiotko? – He athe r w as nie słyszy – sze pnął w cie m ność . Próbow ał się pow strzym ać od śm ie chu, w tulając tw arz w kołnie rz, le cz nie był w stanie stłum ić radości. G łę boko w kie sze niach je go m okre palce baw iły się gum ow atą chrząstką i skórą, do które j w ciąż były przycze pione je j kolczyki – m ałe plastikow e rożki z lodam i.

49

It’s the tim e in the season for a m aniac at night .

T o se zon na nocne go szale ńca.

Blue Öyste r Cult , M adness to the M ethod

G dy rozpoczął się drugi tydzie ń cze rw ca, nadal było chłodno, chw ilam i de szczow o i trochę w ie trznie . S łone czny blask w ie lkie j gali tow arzyszący króle w skie m u ślubow i zatarł się w pam ię ci: skończył się oszałam iający przypływ rom antyczne go rozgorączkow ania, z w ystaw skle pow ych usunię to ślubne tow ary i tablice z gratulacjam i, a stołe czne gaze ty w róciły do bardzie j przyzie m nych spraw , m ię dzy innym i do zbliżające go się strajku pracow ników m e tra. Pote m na pie rw szych stronach środow ych gaze t e ksplodow ała prze rażająca w ie ść . Pod w orkam i pe łnym i śm ie ci znale ziono okale czone ciało m łode j kobie ty, a gdy policja zaape low ała o inform acje , w ciągu kilku godzin św iat usłyszał, że po ulicach L ondynu grasuje Kuba Rozpruw acz dw udzie ste go pie rw sze go w ie ku. Zaatakow ał i okale czył trzy kobie ty, le cz w szystko w skazyw ało na to, że stołe czna policja nie w padła na je go trop. W gaze tach m nożyły się m apy L ondynu z zaznaczonym i m ie jscam i, w których doszło do napaści, oraz zdję cia trze ch ofiar. W szalonym pę dzie , że by poznać w sze lkie aspe kty te j historii, dzie nnikarze , św iadom i, że zjaw ili się na te j im pre zie z le kkim opóźnie nie m , pokazyw ali, iż postanow ili nadrobić stracony czas. Wcze śnie j traktow ali zam ordow anie Ke lse y Platt jako je dnostkow y akt szale ńca i sadysty, a atak na L ilę Monkton, osie m nastole tnią prostytutkę , w łaściw ie nie w yw ołał żadne go oddźw ię ku w m e diach. Dzie w czyna kupcząca sw oim ciałe m w dniu króle w skie go ślubu nie m ogła prze cie ż ocze kiw ać , że zm ie cie św ie żo upie czoną księ żną z pie rw szych stron. Zam ordow anie He athe r S m art , dw udzie stoje dnole tnie j pracow nicy oszczę dnościow e j kasy m ie szkaniow e j z Nottingham , to była zupe łnie inna spraw a. Nagłów ki w łaściw ie pisały się sam e , ponie w aż He athe r była

cudow nie w dzię cznym te m ate m : bohate rką ze stałą pracą i chłopakie m uczącym w podstaw ów ce , pragnącą po prostu obe jrze ć najw ażnie jsze atrakcje stolicy. W prze ddzie ń sw oje j śm ie rci przyje chała obe jrze ć Króla L w a, zjadła dim sum w Chinatow n i pozow ała do zdję ć w Hyde Parku na tle je żdżących konno kaw ale rzystów z gw ardii króle w skie j. Można było w ysm ażyć nie kończące się ce ntym e try te kstu na te m at długie go w e e ke ndu, podczas które go św ię tow ała trzydzie ste urodziny bratow e j zakończone brutalną, potw orną śm ie rcią obok zaple cza skle pu z atrakcjam i dla dorosłych. T a historia, podobnie jak w szystkie najle psze historie , rozm nożyła się jak am e ba, tw orząc nie skończoną se rię now ych prasow ych w ątków , opinii i spe kulacji, a każda z nich w yw oływ ała now y chór sprze ciw u. Dyskutow ano o nagannych skłonnościach m łodych Brytyje k do picia alkoholu, co skutkow ało obw inianie m ofiary. Pojaw iały się prze rażające artykuły o prze m ocy se ksualne j studzone przypom nie niam i, że te go rodzaju napaści są w Anglii o w ie le rzadsze niż w innych krajach. Publikow ano w yw iady ze zrozpaczonym i, nę kanym i poczucie m w iny przyjaciółkam i, które prze z przypade k porzuciły He athe r, co z kole i w yw ołało ataki i szkalow anie w m e diach społe cznościow ych, a nastę pnie uaktyw niło obrońców pogrążonych w sm utku m łodych kobie t . W każde j z tych historii czaił się cie ń nie znane go m orde rcy, szale ńca ćw iartujące go kobie ty. Dzie nnikarze znow u ruszyli na De nm ark S tre e t w poszukiw aniu m ę żczyzny, który dostał paczkę z nogą Ke lse y. S trike uznał, że przyszła pora, by Robin odbyła czę sto dyskutow aną, le cz codzie nnie odkładaną podróż do Masham na ostatnią przym iarkę sukni ślubne j, a on sam znow u ulotnił się do Nicka i Ilsy z ple cakie m i przytłaczającym poczucie m be zradności. Na De nm ark S tre e t nadal stał tajniak, w razie gdyby dostarczono pocztą coś pode jrzane go. Wardle obaw iał się , że m oże przyjść nastę pna czę ść ciała zaadre sow ana do Robin. Przytłoczony w ym ogam i śle dztw a prow adzone go pod okie m państw ow ych m e diów , Wardle nie był w stanie spotkać się ze S trikie m prze z sze ść dni po odkryciu zw łok He athe r. W końcu w cze snym w ie czore m Corm oran znow u w ybrał się do Fe athe rs i zastał tam w ym ize row ane go kom isarza, które m u bardzo zale żało na prze dyskutow aniu spraw y z m ę żczyzną w taje m niczonym w nią i je dnocze śnie pozostającym z boku. – Co za pie przony tydzie ń – w e stchnął Wardle , przyjm ując kupione prze z S trike ’a piw o. – Znow u zacząłe m palić chole rne papie rosy. April je st strasznie w kurzona. Pociągnął długi łyk piw a, a nastę pnie podzie lił się ze S trikie m praw dziw ym i inform acjam i na te m at odkrycia zw łok He athe r. Historie

publikow ane w prasie , jak S trike zdążył już zauw ażyć , były sprze czne w w ie lu pote ncjalnie istotnych m ie jscach, le cz w szyscy zgodnie obw iniali policję , że znale ziono ją dopie ro po dw udzie stu czte re ch godzinach. – Ona i je j przyjaciółki były zalane – zaczął kom isarz, otw arcie w ykładając fakty. – Czte ry w siadły do taksów ki, tak naprute , że zapom niały o He athe r. Dopie ro na sąsie dnie j ulicy zauw ażyły, że je j nie m a. T aksów karz był w kurzony, bo zachow yw ały się głośno i w ulgarnie . Kie dy pow ie dział, że nie m oże zaw rócić na środku ulicy, je dna z nich zaczę ła go w yzyw ać . Doszło do w ie lkie j kłótni, w ię c m inę ło dobre pię ć m inut , zanim zgodził się poje chać po He athe r. G dy w końcu dotarli na ulicę , na które j, jak im się w ydaw ało, została – pam ię taj, że są z Nottingham , w ogóle nie znają L ondynu – nigdzie nie było je j w idać . T aksów karz w olno je chał ulicą, a one opuściły szybę i ją w ołały. Późnie j je dne j z nich się w ydało, że w oddali w idzi He athe r w siadającą do autobusu. No w ię c dw ie w ysiadły z taksów ki – nie m a w tym żadne j logiki, były kom ple tnie zalane – i zaczę ły bie c, krzycząc za autobuse m , że by się zatrzym ał, a dw ie pozostałe w ychyliły się z taksów ki i krzyczały na tam te dw ie , że by w siadały do środka i poje chały za autobuse m taksów ką. Późnie j ta, która w cze śnie j w dała się w kłótnię z taksów karze m , nazw ała go głupim Pakistane m , a on kazał im spie rdalać i odje chał. No w ię c m ów iąc w skrócie – ciągnął Wardle – te w szystkie pom yje , które na nas w yle w ają, dlate go że nie znale źliśm y je j w ciągu dw udzie stu czte re ch godzin, to w ina alkoholu i rasizm u. T e kre tynki były prze konane , że He athe r w siadła do autobusu, w ię c zm arnow aliśm y półtora dnia, próbując nam ie rzyć kobie tę w podobnym płaszczu. Pote m w łaścicie l Ce ntrum Rozryw ki dla Dorosłych posze dł w ystaw ić kubły na śm ie ci i znalazł ją pod w orkam i. Miała odcię te uszy i nos. – Wię c to praw da – pow ie dział S trike . J e j okale czona tw arz była je dynym szcze gółe m , co do które go gaze ty nie m iały w ątpliw ości. – No, praw da – w e stchnął Wardle . – Rozpruw acz z S hackle w e ll. Brzm i w spaniale . – J acyś św iadkow ie ? – Nikt nicze go nie w idział. – A co z De vote e i je go m otore m ? – Wykluczyliśm y go – przyznał Wardle z ponurą m iną. – Ma m ocne alibi na noc śm ie rci He athe r, ślub w rodzinie , a dw óch poprze dnich napaści te ż nie udało nam się z nim pow iązać . S trike m iał w raże nie , że Wardle próbuje m u pow ie dzie ć coś je szcze , w ię c cie rpliw ie cze kał.

– Nie chcę , że by prasa się o tym dow ie działa – podjął Wardle , ściszając głos – ale w ydaje nam się , że m ógł załatw ić je szcze dw ie . – J e zu. – S trike szcze rze się zanie pokoił. – Kie dy. – Daw ne historie – pow ie dział Wardle . – Nie w yjaśnione m orde rstw o w L e e ds w 20 0 9 roku. Prostytutka pochodząca z Cardiff. Zadźgana. T e j nicze go nie uciął, ale zabrał łańcusze k, który zaw sze nosiła, i w rzucił ją do row u za m iaste m . Ciało znale ziono dopie ro po dw óch tygodniach. Późnie j, w ubie głym roku, zam ordow ano i okale czono dzie w czynę w Milton Ke yne s. Nazyw ała się S adie Roach. Posadzili za to je j chłopaka. Przyjrzałe m się spraw ie . Rodzina m ocno się starała o je go zw olnie nie i w ysze dł po ape lacji. Nicze go nie m ogli m u udow odnić , oprócz te go, że para się kłóciła i że kie dyś groził jakie m uś face tow i scyzorykie m . Pokazaliśm y w szystkie pię ć spraw psychologom i spe cjalistom od m e dycyny sądow e j, a oni doszli do w niosku, że je st w ystarczająco dużo w spólnych ce ch w skazujących na te go sam e go spraw cę . Wygląda na to, że używ a dw óch narzę dzi: noża do m ię sa i m acze ty. Wszystkie ofiary były be zbronne – prostytutki, pijane , nie zrów now ażone e m ocjonalnie – i w szystkie oprócz Ke lse y dopadł na ulicy. Każde j zabrał coś, co uw ażał za trofe um . Za w cze śnie , że by pow ie dzie ć , czy je st jakaś zgodność m ię dzy pobranym i od nich próbkam i DNA . T o racze j m ało praw dopodobne . Nie w ygląda na to, że by z którąkolw ie k upraw iał se ks. J e go krę ci coś inne go. S trike był głodny, ale coś m u m ów iło, że nie nale ży prze ryw ać m ilcze nia nachm urzone go Wardle ’a. Policjant napił się je szcze piw a, a pote m , nie patrząc S trike ’ow i w oczy, dodał: – S praw dzam w szystkich tw oich typów . Brockbanka, L ainga i Whittake ra. „No kurw a, najw yższa pora”. – Brockbank je st inte re sujący – pow ie dział Wardle . – Znale źliście go? – spytał S trike , zastygając z kufle m przy ustach. – J e szcze nie , ale w ie m y, że pię ć tygodni te m u re gularnie byw ał w koście le w Brixton. – W koście le ? J e ste ś pe w ny, że to te n sam face t? – Wysoki były żołnie rz, były zaw odnik drużyny rugby, podłużna broda, je dno oko zapadnię te , kalafiorow ate ucho, cie m ne w łosy obcię te na je ża – w yre cytow ał Wardle . – Nazyw a się Noe l Brockbank . Ma m e tr osie m dzie siąt sie de m albo m e tr dzie w ię ćdzie siąt . S ilny północny akce nt . – T o on – pow ie dział S trike . – Ale , chole ra, w koście le ? – Zacze kaj chw ilę – odrze kł Wardle . – Muszę się odlać . „Chociaż w łaściw ie dlacze go nie m iałby być w koście le ?” – pom yślał S trike , idąc do baru po dw a nastę pne piw a. W pubie robiło się coraz tłocznie j. Raze m z piw e m przyniósł do stolika m e nu, ale nie m ógł się na nim skupić .

„Młode dzie w czyny w chórze ... Nie on pie rw szy w padłby na te n pom ysł...” – T e go m i było trze ba – ode zw ał się Wardle , podchodząc do stolika. – Chyba pójdę zapalić , zaraz do cie bie w rócę ... – Najpie rw dokończ to, co m iałe ś pow ie dzie ć o Brockbanku – poprosił S trike , podsuw ając m u św ie że piw o. – Praw dę m ów iąc, znale źliśm y go przypadkie m – odrze kł Wardle , siadając z pow rote m i przyjm ując piw o. – J e de n z naszych ludzi śle dził m atkę lokalne go bossa narkotykow e go. Uw ażam y, że m am a nie je st taka nie w inna, jak tw ie rdzi, w ię c nasz człow ie k posze dł za nią do kościoła, a tam zobaczył Brockbanka, który stał w drzw iach i rozdaw ał śpie w niki. Brockbank zaczął gadać z gliniarze m , nie w ie dząc, z kim m a do czynie nia, a nasz człow ie k nie m iał poję cia, że Brockbank je st poszukiw any. Czte ry tygodnie późnie j te n policjant usłyszał, jak m ów ię o poszukiw aniu Noe la Brockbanka w zw iązku ze spraw ą Ke lse y Platt , i pow ie dział, że m ie siąc te m u w Brixton poznał gościa o tym sam ym nazw isku. Widzisz, S trike ? – zakończył Wardle z cie nie m sw oje go charakte rystyczne go znaczące go uśm ie szku. – J e dnak zw racam uw agę na tw oje cynki. Byłbym nie m ądry, robiąc inacze j po spraw ie L andry. „Zw róciłe ś na nie uw agę , dopie ro jak nicze go nie w skórałe ś z Digge re m Malle ye m i De vote e ” – pom yślał S trike , le cz w ydał z sie bie dźw ię ki m ające św iadczyć o tym , że je st w dzię czny i pod w raże nie m , i dopie ro pote m w rócił do najw ażnie jsze j kw e stii. – Mów iłe ś, że Brockbank prze stał chodzić do kościoła? – No – w e stchnął Wardle . – Wczoraj tam poje chałe m i zam ie niłe m słow o z pastore m . Młody gość , zapale nie c, kościół w podupadłe j czę ści śródm ie ścia... Znasz te klim aty – ciągnął kom isarz, le cz był w błę dzie , ponie w aż kontakty S trike ’a z kle re m ograniczały się głów nie do kape lanów w ojskow ych. – Długo opow iadał o Brockbanku. Mów ił, że los cię żko go dośw iadczył. – Uszkodze nie m ózgu, zw olnie nie z w ojska z przyczyn zdrow otnych, utrata rodziny i te go typu bzde ty? – spytał S trike . – Z grubsza biorąc – potw ie rdził Wardle . – Mów ił, że tę skni za syne m . – Uhm – m ruknął posę pnie S trike . – Wie , gdzie Brockbank m ie szka? – Nie , ale podobno je go dzie w czyna... – Alyssa? Wardle le kko zm arszczył brw i i się gnął do w e w nę trzne j kie sze ni kurtki. Wyjął z nie j note s i spraw dził. – No, na to w ygląda – przyznał. – Alyssa Vince nt . S kąd w ie działe ś? – Oboje w łaśnie zostali w ylani z klubu ze striptize m . Za chw ilę ci w yjaśnię – dodał pospie sznie , ponie w aż Wardle zaczął odchodzić od te m atu. – Mów dale j o Alyssie .

– No w ię c udało je j się zdobyć m ie szkanie kom unalne w e w schodnim L ondynie nie dale ko m atki. Brockbank pow ie dział pastorow i, że zam ie rza się w prow adzić do nie j i dzie ci. – Dzie ci? – pow tórzył S trike i je go m yśli pofrunę ły ku Robin. – T o dw ie m ałe dzie w czynki. – Wie m y, gdzie je st to m ie szkanie ? – spytał S trike . – J e szcze nie . Pastorow i było żal, że Brockbank się prze prow adza – pow ie dział Wardle , nie spokojnie spoglądając w stronę chodnika, gdzie dw óch m ę żczyzn paliło papie rosy. – Wyciągnąłe m z nie go, że Brockbank był w koście le w nie dzie lę trze cie go kw ie tnia, czyli m nie j w ię ce j w czasie , gdy zginę ła Ke lse y. Z pow odu rosnące go znie cie rpliw ie nia Wardle ’a S trike nie skom e ntow ał tych w ie ści i tylko zaproponow ał, że by raze m poszli na papie rosa. Zapalili i prze z chw ilę stali be z słow a. L udzie prze chodzili chodnikie m , idąc w obu kie runkach, zm ę cze ni po w ie lu godzinach sie dze nia w biurach. Zbliżał się w ie czór. Be zpośre dnio nad nim i m ię dzy indygo nadchodzące j nocy a koralow ym ne one m zachodzące go słońca został w ąski pase k zw yczajne go nie ba, nudne go, nijakie go pow ie trza. – J e zu, brakow ało m i te go – pow ie dział Wardle i zanim podjął prze rw any w ąte k, zaciągnął się , jakby to było m le ko m atki. – No w ię c w te n w e e ke nd Brockbank był w koście le i bardzo się udzie lał. Podobno m a św ie tne pode jście do dzie ci. – Nie w ątpię – m ruknął S trike . – Coś takie go w ym agałoby m ocnych ne rw ów , praw da? – zauw ażył Wardle , w ydm uchując dym ku drugie j stronie ulicy ze w zrokie m utkw ionym w rze źbę Epste ina D z ień zdobiącą biura L ondon T ransport . Chłopie c stał prze d m ę żczyzną na tronie i był tak skrę cony w pasie , że obe jm ow ał króla z tyłu i je dnocze śnie pokazyw ał w idzom pe nisa. – Zabić i poćw iartow ać dzie w czynę , a pote m zjaw ić się w koście le , jakby nic się nie stało. – J e ste ś katolikie m ? – spytał S trike . Wardle w yglądał na zaskoczone go. – T ak się składa, że je ste m – odrze kł pode jrzliw ie . – A co? S trike pokrę cił głow ą i le kko się uśm ie chnął. – Wie m , że psychol by się tym nie prze jął – pow ie dział nie co urażony Wardle . – Po prostu m ów ię ... W każdym razie nasi próbują się dow ie dzie ć , gdzie on te raz m ie szka. J e śli to budyne k kom unalny i zakładając, że Alyssa Vince nt to praw dziw e im ię i nazw isko je go kobie ty, nie pow inno być z tym w ię kszych proble m ów . – Wspaniale – odparł S trike . Policja m iała środki, z którym i on i Robin nie

m ogli konkurow ać . Być m oże w końcu pojaw ią się jakie ś prze łom ow e inform acje . – A co z L aingie m ? – A – m ruknął Wardle , gasząc pie rw sze go papie rosa i natychm iast zapalając nastę pne go – o nim w ie m y w ię ce j. Od półtora roku m ie szka sam w Wollaston Close . Utrzym uje się z zasiłku dla nie pe łnospraw nych. W w e e ke nd drugie go i trze cie go m iał infe kcję klatki pie rsiow e j i je go przyjacie l Dickie przysze dł m u pom óc . Nie m ógł sam iść na zakupy. – Chole rnie w ygodne – zauw ażył S trike . – Albo praw dziw e – odparł Wardle . – S pytaliśm y Dickie go i potw ie rdził w szystko, co m ów ił L aing. – Czy L aing był zaskoczony, że policja pyta, co robił? – Na początku w yglądał na m ocno zdziw ione go. – Wpuścił w as do m ie szkania? – Nie złożyło się . S potkaliśm y go, jak prze chodził o kulach prze z park, i ostate cznie porozm aw ialiśm y z nim w lokalne j kafe jce . – W te j e kw adorskie j w tune lu? Wardle zm ie rzył S trike ’a surow ym spojrze nie m , które de te ktyw ze spokoje m odw zaje m nił. – J e go te ż obse rw ow ałe ś, praw da? Nie m ie szaj nam szyków , S trike . Pracuje m y nad tym . S trike m ógłby odpow ie dzie ć , że trze ba było zainte re sow ania ze strony prasy i klę ski ulubionych hipote z Wardle ’a, że by policja zaangażow ała pow ażne środki w tropie nie trze ch m ę żczyzn w ytypow anych prze z S trike ’a. Postanow ił to je dnak prze m ilcze ć . – L aing nie je st głupi – ciągnął Wardle . – G dy zaczę liśm y go w ypytyw ać , szybko się połapał, o co chodzi. Wie dział, że to ty podałe ś nam je go nazw isko. Czytał w gaze tach, że przysłano ci nogę . – Co m iał w te j spraw ie do pow ie dze nia? – Chyba w głę bi duszy uw aża, że ci się nale żało – odrze kł Wardle z le kkim uśm ie che m – ale w sum ie je go re akcja nie była zaskakująca. T rochę zacie kaw ie nia, trochę nie chę ci. – Wyglądał na chore go? – No – odparł Wardle . – Nie w ie dział, że do nie go przyjdzie m y, a jak go znale źliśm y, w le kł się o kulach. Z bliska robi nie cie kaw e w raże nie . Prze krw ione oczy. Ma jakby popę kaną skórę . Chyba kie psko z nim . S trike m ilczał. Nadal nie do końca w ie rzył w chorobę L ainga. Mim o w yraźnych dow odów zażyw ania ste rydów , łuszczycow ych zm ian skórnych i ran, które w idział na zdję ciach, w ciąż uparcie odrzucał m yśl, że L aing rze czyw iście je st chory.

– Co robił, kie dy zam ordow ano te kobie ty? – Mów i, że był sam w dom u – pow ie dział Wardle . – W żade n sposób nie m ożna te go potw ie rdzić ani obalić . – Hm – m ruknął S trike . Wrócili do pubu. Ich stolik zaję ła jakaś para, w ię c znale źli inny, obok panoram iczne go okna z w idokie m na ulicę . – A co z Whittake re m ? – Nam ie rzyliśm y go w czoraj w ie czore m . Poje chał w trasę z jakim ś ze społe m . – J e ste ś pe w ny? – spytał pode jrzliw ie S trike , przypom inając sobie , co m ów ił S hanke r: że Whittake r tak tw ie rdzi, le cz w rze czyw istości pasożytuje na S te phanie . – No, je ste m pe w ny. Byliśm y u je go dzie w czyny narkom anki... – We szliście do m ie szkania? – Rozm aw iała z nam i w drzw iach, zre sztą nic dziw ne go – pow ie dział Wardle . – W te j norze śm ie rdzi. W każdym razie tw ie rdziła, że w yje chał z chłopakam i, podała adre s konce rtu i faktycznie tam był. S tary transit zaparkow any na ulicy i je szcze starszy ze spół. S łyszałe ś kie dyś o De ath Cult? – Nie – odrze kł S trike . – I dobrze , są do dupy – pow ie dział Wardle . – Musiałe m tam w ysie dzie ć pół godziny, zanim udało m i się pode jść do Whittake ra. G rali w piw nicznym pubie w Wandsw orth. Prze z cały nastę pny dzie ń szum iało m i w uszach. Whittake r chyba się nas spodzie w ał – ciągnął Wardle . – Podobno kilka tygodni te m u spotkał cię obok sw oje go transita. – Wspom inałe m ci o tym – przypom niał m u S trike . – S m ród cracku... – A tak, tak . S łuchaj, nie m am do nie go za grosz zaufania, ale tw ie rdzi, że S te phanie m oże m u dać alibi na cały dzie ń króle w skie go ślubu, co w ykluczyłoby napaść na dziw kę w S hackle w e ll, i utrzym uje , że w dniach śm ie rci Ke lse y i He athe r był raze m z De ath Cult . – Opracow ał sobie w szystkie trzy daty, hę ? – odparł S trike . – J ak m iło. Czy De ath Cult potw ie rdza je go w e rsję ? – S zcze rze m ów iąc, ci je go kole sie byli bardzo m ało konkre tni – pow ie dział Wardle . – Wokalista m a aparat słuchow y. Nie w ie m , czy dotarły do nie go w szystkie m oje pytania. Nie m artw się , m oi ludzie spraw dzają ich ze znania – dodał, w idząc zm arszczone brw i S trike ’a. – Dow ie m y się , czy napraw dę tam był, czy nie . Wardle zie w nął i prze ciągnął się . – Muszę w racać do biura – oznajm ił. – Chyba cze ka m nie nocka w robocie . Odkąd zaję ła się tym prasa, dostaje m y m nóstw o inform acji.

S trike był już potw ornie głodny, ale w pubie panow ał hałas, w ię c uznał, że w olałby zje ść gdzie ś, gdzie m ożna pom yśle ć . Prze sze dł z Wardle ’e m kaw ałe k ulicą. Obaj znów zapalili papie rosy. – Psycholog zw rócił nam uw agę na pe w ną kw e stię – pow ie dział Wardle , gdy kurtyna cie m ności opadła na nie bo nad ich głow am i. – J e śli m am y rację i to rze czyw iście je st se ryjny zabójca, zw ykle korzysta z okazji. Ma chole rnie dobre m odus operandi, bo gdyby w szystkie go dokładnie nie planow ał, nie m ógłby tak długo się w ym ykać , ale w przypadku Ke lse y zm ie nił sche m at . Doskonale w ie dział, gdzie ją znale źć . L isty i pe w ność , że bę dzie tam sam a... Na pe w no to zaplanow ał. Proble m w tym , że chociaż chole rnie się staram y, nie udało nam się znale źć żadne go dow odu, że któryś z tw oich pode jrzanych kie dykolw ie k się do nie j zbliżył. Dosłow nie roze braliśm y je j laptopa na czę ści i nicze go tam nie było. J e dyne osoby, z którym i kie dykolw ie k rozm aw iała o nodze , to te dziw olągi J ason i Burza. Nie m iała praw ie żadnych przyjaciół, a ci, których m iała, to były dzie w czyny. W je j te le fonie te ż nie znale źliśm y nicze go dziw ne go. O ile w ie m y, żade n z tw oich pode jrzanych nigdy nie m ie szkał ani nie pracow ał w Finchle y ani w S he phe rd’s Bush, a już na pe w no nie zbliżał się do je j szkoły. Nic ich nie w iąże z żadną ze znanych je j osób. J ak, do diabła, które m uś z nich udałoby się do nie j zbliżyć be z w ie dzy rodziny, i to na tyle , że by m óc nią m anipulow ać? – Wie m y, że m iała sw oje se kre ty – pow ie dział S trike . – Nie zapom inaj o rze kom ym chłopaku, który okazał się bardzo praw dziw y, kie dy ode brał ją z Café Rouge . – No – w e stchnął Wardle . – Nadal nie m am y żadne go tropu te go prze klę te go m otoru. Daliśm y opis dzie nnikarzom , ale nikt się nie zgłosił. Co u tw oje j partne rki? – dodał, przystając prze d szklanym i drzw iam i sw oje go m ie jsca pracy, le cz najw yraźnie j postanaw iając w ypalić papie rosa do ostatnie go m ilim e tra. – Nie je st zbyt w strząśnię ta? – Wszystko z nią w porządku – odparł S trike . – Poje chała do Yorkshire na przym iarkę sukni ślubne j. Zm usiłe m ją, że by w zię ła w olne . Ostatnio czę sto pracow ała w w e e ke ndy. Robin w yje chała be z narze kania. Po co m iałaby sie dzie ć w L ondynie , gdy dzie nnikarze obstaw ili De nm ark S tre e t . Wykonyw ała kie psko płatną robotę , a policja obse rw ow ała Brockbanka, L ainga i Whittake ra skute cznie j, niż m ogłaby to robić pryw atna age ncja. – Pow odze nia – m ruknął S trike , gdy Wardle ruszył w sw oją stronę . Policjant uniósł rę kę w ge ście podzię kow ania i poże gnania, po czym zniknął w ogrom nym budynku za w olno obracającym się graniastosłupe m z połyskującym napise m Ne w S cotland Yard.

S trike zaw rócił w stronę m e tra, m arząc o ke babie i roztrząsając w m yślach proble m zasygnalizow any prze d chw ilą prze z Wardle ’a. J ak którykolw ie k z pode jrzanych m ógł się zbliżyć do Ke lse y Platt na tyle , że by poznać je j plany albo zdobyć je j zaufanie ? Pom yślał o L aingu m ie szkającym sam otnie w ponurym m ie szkaniu w Wollaston Close , pobie rającym zasiłe k dla nie pe łnospraw nych, nie dołę żnym i z nadw agą, w yglądającym o w ie le starze j niż na sw oje trzydzie ści czte ry lata. Kie dyś był rozryw kow ym face te m . Czy nadal potrafiłby tak oczarow ać m łodą dzie w czynę , że je ździłaby z nim m otore m albo ufnie zaprosiła do m ie szkania w S he p he rd’s Bush, o którym je j rodzina nie m iała poję cia? A Whittake r, śm ie rdzący crackie m , z pocze rniałym i zę bam i i rze dnącym i, m atow ym i w łosam i? Ow sze m , kie dyś m iał hipnotyzujący urok, a w ychudzone j, uzale żnione j od narkotyków S te phanie podobał się chyba naw e t te raz, le cz obie kte m je dyne j znane j nam ię tności Ke lse y był ładnie ostrzyżony blondyn starszy od nie j zale dw ie o kilka lat . Pozostaw ał je szcze Brockbank . Masyw ny, śniady były rw acz w ydaw ał się S trike ’ow i w rę cz odpychający, tak różny od ładne go Nialla, jak to tylko m ożliw e . Brockbank je dnak m ie szkał i pracow ał w ie le kilom e trów od dom u Ke lse y i choć obydw oje chodzili do kościoła, ich parafie znajdow ały się po prze ciw nych stronach T am izy. Policja z pe w nością trafiłaby już na ślad e w e ntualnych kontaktów m ię dzy tym i dw ie m a grupam i w ie rnych. Czy brak w idoczne go zw iązku m ię dzy Ke lse y i trze m a pode jrzanym i S trike ’a w ykluczał ich jako pote ncjalnych m orde rców ? Choć logika zde cydow anie skłaniała do odpow ie dzi tw ie rdzące j, jakiś głos w głę bi S trike ’a nadal uparcie sze ptał, że nie .

50

I’m out of m y place, I’m out of m y m ind...

T racę pe w ność , tracę rozum [...]

Blue Öyste r Cult , Celestial the Q ueen

Cała podróż Robin do dom u była naznaczona prze dziw nym poczucie m odre alnie nia. Przyszła panna m łoda z nikim nie m ogła się dogadać , naw e t ze sw oją m atką, pochłonię tą przygotow aniam i do ślubu i choć pe łną zrozum ie nia dla córki nie ustannie spoglądające j na te le fon w ocze kiw aniu na now e w iadom ości o Rozpruw aczu z S hackle w e ll, to je dnak trochę urażoną. S ie dząc znow u w znajom e j kuchni z drze m iącym Row ntre e m u stóp i plane m rozm ie szcze nia w e se lnych gości rozłożonym na w yszorow anym dre w nianym stole , Robin poczuła, jak bardzo zanie dbała ślubne obow iązki. L inda be z prze rw y bom bardow ała ją pytaniam i o pre ze nty dla gości, prze m ów ie nia, buty druhe n, stroik na głow ę , najodpow ie dnie jszy m om e nt , że by porozm aw iać z pastore m , adre s, pod którym Robin i Matt chcie liby ode brać pre ze nty albo o to czy S ue , ciocia Matthe w , pow inna sie dzie ć u szczytu stołu czy nie . Robin m yślała, że podczas pobytu w dom u uda je j się odpocząć . Zam iast te go m usiała, z je dne j strony, staw iać czoła ogrom ne j fali banalnych pytań m atki, a z drugie j – odpow iadać na rów nie liczne pytania sw oje go brata Martina, który ślę czał nad artykułam i dotyczącym i odkrycia zw łok He athe r S m art , aż w końcu Robin straciła cie rpliw ość i zarzuciła m u nie zdrow e zainte re sow anie m akabrycznym i szcze gółam i, a w ycze rpana ne rw ow o L inda zabroniła w spom inać w sw oim dom u o m orde rcy. T ym czase m Matthe w , choć starał się te go nie okazyw ać , był zły, że Robin je szcze nie poprosiła S trike ’a o dw a tygodnie urlopu z okazji m iodow e go m ie siąca. – Na pe w no się zgodzi – pow ie działa narze czone m u przy kolacji. – Nie m am y praw ie żadnych zle ce ń i m ów i, że policja prze ję ła w szystkie nasze tropy. – Nie potw ie rdził je szcze przyjazdu – ode zw ała się L inda, badaw czo przyglądając się córce , która praw ie nic nie jadła. – Kto? – spytała Robin. – S trike . Nie dostałam od nie go potw ie rdze nia. – Przypom nę m u – odrze kła Robin, pociągając duży łyk w ina.

Nikom u, naw e t Matthe w , nie pow ie działa, że ciągle m a koszm ary, budzi się w cie m ności i nie m oże złapać tchu, le żąc w tym sam ym łóżku, w którym m ie siącam i spała po gw ałcie . W tych snach ciągle przychodził do nie j rosły m ę żczyzna. Czasam i w dzie rał się do age ncji, w które j pracow ała ze S trikie m . Czę ście j w yłaniał się ze lśniącym i nożam i z cie m ności w bocznych londyńskich uliczkach. T e go ranka już się zabie rał do w yłupie nia je j oczu, le cz obudziła się zdyszana, gdy Matthe w zaspanym głose m spytał, co m ów iła. – Nic – pow ie działa, odgarniając spocone w łosy z czoła. – Nic . W ponie działe k Matthe w m usiał w rócić do pracy. Wydaw ał się zadow olony, zostaw iając ją w Masham , że by pom agała L indzie w przygotow aniach do ślubu. Po południu m atka i córka spotkały się z pastore m kościoła Św ię te j Marii Dzie w icy, że by po raz ostatni om ów ić szcze góły naboże ństw a. Robin bardzo starała się skupić na suge stiach w e sołe go kapłana, na je go koście lne j prze m ow ie m otyw acyjne j, le cz je j spojrze nie cały czas zbaczało w stronę ogrom ne go kam ie nne go kraba kurczow o ucze pione go ściany po praw e j stronie naw y. Fascynow ał ją w dzie ciństw ie . Nie m ogła pojąć , dlacze go duży, rze źbiony krab w spina się po kam ie niach kościoła, aż w końcu je j cie kaw ość udzie liła się L indzie , która poszła do m ie jscow e j bibliote ki, zajrzała do źróde ł i zw ycię sko poinform ow ała córkę , że krab był godłe m stare j rodziny S crope ’ów i um ie szczono go pod w m urow aną na je j cze ść tablicą pam iątkow ą. Wyjaśnie nie rozczarow ało dzie w ię ciole tnią Robin. W pe w nym se nsie w cale je j na nim nie zale żało. Po prostu lubiła być je dyną osobą chcącą poznać praw dę .

G dy nastę pne go dnia stała u kraw cow e j w przypom inające j pude łko przym ie rzalni, w yposażone j w lustro w pozłacane j ram ie i w ype łnione j zapache m now e j w ykładziny, zadzw onił S trike . Robin w ie działa, że to on, ponie w aż przypisała je go num e row i spe cjalny dzw one k . Rzuciła się do tore bki, w yw ołując cichy okrzyk pode ne rw ow ania i zdziw ie nia ze strony kraw cow e j, które j w yrw ała z rąk fałdy zrę cznie upinane go szyfonu. – Halo? – pow ie działa Robin. – Cze ść! – przyw itał się S trike . T a je dna sylaba uśw iadom iła je j, że stało się coś złe go. – O Boże , zabił nastę pną? – w ypaliła, zapom inając o kraw cow e j kucające j przy rąbku je j sukni ślubne j. Kobie ta z ustam i pe łnym i szpile k w patrzyła się

w je j odbicie w lustrze . – Prze praszam na chw ilę . Nie , nie m ów iłam do cie bie ! – dodała, w razie gdyby S trike zam ie rzał się rozłączyć . – Prze praszam – pow tórzyła, gdy za kraw cow ą zasunę ła się kotara, po czym opadła w sukni ślubne j na tabore t w kącie . – Nie byłam sam a. Zginął ktoś je szcze ? – T ak – odrze kł S trike – ale to nie to, co m yślisz . Chodzi o brata Wardle ’a. Zm ę czony i skołatany m ózg Robin próbow ał pow iązać fakty, które nie chciały ułożyć się w całość . – T o nie m a nic w spólne go ze spraw ą – pow ie dział S trike . – Rozpę dzona półcię żarów ka prze je chała go na prze jściu dla pie szych. – Boże – odparła bardzo poruszona Robin. Na chw ilę zapom niała, że śm ie rć m oże nastąpić inacze j niż z rąk psychopatyczne go nożow nika. – Pie przona trage dia, be z dw óch zdań. Miał troje dzie ci i czw arte w drodze . Prze d chw ilą rozm aw iałe m z Wardle ’e m . Zaje biście okropna spraw a. Mózg Robin chyba w re szcie zaskoczył. – Wię c Wardle ...? – Urlop okolicznościow y – pow ie dział S trike . – Zgadnij, kto prze jął śle dztw o. – Chyba nie Anstis? – spytała Robin z nagłym zanie pokoje nie m . – G orze j – m ruknął S trike . – Nie ... tylko nie Carve r – pow ie działa, prze czuw ając najgorsze . S pośród w szystkich policjantów , których S trike zdołał obrazić i przyćm ić przy okazji sw oich dw óch najgłośnie jszych de te ktyw istycznych trium fów , inspe ktor Roy Carve r został zde klasow any najbardzie j i w re zultacie chow ał do nie go najw ię kszą urazę . Prasa sze roko opisyw ała, w rę cz w yolbrzym iała błę dy, jakie pope łnił podczas dochodze nia w spraw ie w ypadnię cia sław ne j m ode lki z balkonu je j pe nthouse ’a. S pocony m ę żczyzna z łupie że m i nakrapianą, fiole tow ą tw arzą koloru pe klow ane j w ołow iny nie prze padał za S trikie m , je szcze zanim de te ktyw publicznie dow iódł, że policjantow i nie udało się znale źć m orde rcy. – Zgadłaś – pow ie dział S trike . – Właśnie prze z trzy godziny m iałe m go tu na głow ie . – O Boże ... Dlacze go? – Nie żartuj – odrze kł S trike . – Dobrze w ie sz dlacze go. Carve r tylko m arzył, że by znale źć pre te kst do prze słuchania m nie w zw iązku z se rią m orde rstw . L e dw ie się pow strzym ał prze d spytanie m , czy m am alibi, i pośw ię cił chole rnie dużo czasu tym tre fnym listom do Ke lse y. Robin ję knę ła. – Dlacze go, na litość boską, dopuścili Carve ra do...? Prze cie ż po tam te j

w padce ... – Nam pe w nie trudno w to uw ie rzyć , ale nie zaw sze był takim kutase m . Widocznie sze fostw o uznało, że w spraw ie L andry m iał pe cha. Podobno to tylko tym czasow e rozw iązanie , dopóki nie w róci Wardle , ale Carve r już m nie ostrze gł, że bym trzym ał się z dale ka od je go śle dztw a. Kie dy spytałe m , co udało im się ustalić w zw iązku z Brockbankie m , L aingie m i Whittake re m , w zasadzie kazał m i spie rdalać z m oim e go i m oim i prze czuciam i. G w arantuję ci, że nie dostanie m y w ię ce j inform acji o postę pach w spraw ie . – Ale bę dzie m usiał się trzym ać kie runków w yznaczonych prze z Wardle ’a – pow ie działa Robin. – Praw da? – Biorąc pod uw agę , że najw yraźnie j w olałby odrąbać sobie fiuta, niż pozw olić , że bym znow u rozw iązał je go spraw ę , m ożna założyć , że dokładnie zbada w szystkie m oje tropy. Proble m w tym , że zracjonalizow ał sobie spraw ę L andry, uznając, że po prostu m iałe m szczę ście , i chyba uw aża, że typując tych trze ch pode jrzanych, chcę się tylko popisać . Żałuję jak chole ra – dodał – że nie zdobyliśm y adre su Brockbanka, zanim Wardle posze dł na urlop. Ponie w aż Robin m ilczała prze z m inutę , słuchając S trike ’a, kraw cow a najw idocznie j uznała, że nale ży spraw dzić , czy m ogą w rócić do przym iarki, i w ysunę ła głow ę zza kotary. Robin, które j tw arz przybrała nagle błogi w yraz, znie cie rpliw iona pom achała rę ką, pokazując je j, że je szcze nie skończyła. – Otóż m am y adre s Brockbanka – pow ie działa do S trike ’a trium falnym tone m , gdy kotara ponow nie się zsunę ła. – Co? – Nie m ów iłam ci, bo m yślałam , że Wardle już go znalazł, ale na w sze lki w ypade k postanow iłam ... Obdzw oniłam okoliczne żłobki, podając się za Alyssę , m am ę Zahary. Mów iłam , że chcę się upe w nić , czy m ają nasz now y adre s. J akaś pani prze czytała m i go z listy kontaktow e j rodziców . Mie szkają przy Blondin S tre e t w Bow . – J e zu Chryste , Robin, toż to, kurw a, ge nialne ! G dy kraw cow a w końcu w róciła do pracy, zastała o w ie le w e se lszą pannę m łodą niż ta, którą zostaw iła w przym ie rzalni. Brak e ntuzjazm u klie ntki podczas prze rabiania sukni zm nie jszał przyje m ność , jaką zw ykle cze rpała z pracy. Robin była zde cydow anie najle pie j w yglądającą panną m łodą, jaka się do nie j zgłosiła, i kobie ta liczyła na zdję cie , które m ogłaby w ykorzystać do ce lów re klam ow ych, gdy suknia bę dzie już gotow a. – Cudow nie – pow ie działa rozprom ie niona Robin do kraw cow e j, gdy ta w yprostow ała ostatni sze w i raze m konte m plow ały je j odbicie w lustrze . – Absolutnie cudow nie . Po raz pie rw szy pom yślała, że suknia napraw dę w ygląda całkie m nie źle .

51

D on’t turn your back, don’t show your profile, You’ll never know w hen it’s your turn to go.

Nie odw racaj się ple cam i, nie pokazuj profilu, Nigdy nie w iadom o, kie dy przyjdzie kole j na cie bie .

Blue Öyste r Cult , D on’t T urn Your Back

S praw a w yw ołała olbrzym i odze w ze strony opinii publiczne j. Obe cnie badam y ponad tysiąc dw ie ście tropów i czę ść z nich w ygląda obie cująco – pow ie dział inspe ktor Roy Carve r. – Nadal ape luje m y o inform acje na te m at cze rw one j hondy cb750 , którą w ykorzystano do prze transportow ania fragm e ntu ciała Ke lse y Platt , i chcie libyśm y porozm aw iać z każdym , kto w nocy 5 lipca, gdy zam ordow ano He athe r S m art , był na Old S tre e t .

We dług Robin nagłów e k „Policja bada now e tropy w poszukiw aniu Rozpruw acza z S hackle w e ll” nie znajdow ał uzasadnie nia w żadnym fragm e ncie krótkie go artykułu pod nim , choć było chyba zrozum iałe , że Carve r nie chciał się dzie lić z prasą szcze gółam i faktycznie poczynionych postę pów . Wię kszą czę ść strony zajm ow ało pię ć zdję ć kobie t , które uznaw ano te raz za ofiary Rozpruw acza. Ich tożsam ość i sm utny los odciśnię to na klatkach pie rsiow ych czarną czcionką.

Martina Rossi, 28 lat , prostytutka zadźgana na śm ie rć , skradziono łańcusze k .

Martina była pulchną, śniadą kobie tą ubraną w białą koszulkę na ram iączkach. J e j nie ostre zdję cie w yglądało na se lfie . Z łańcuszka na szyi zw isała m ała harfa w kształcie se rca.

S adie Roach, 25 lat , asyste ntka działu adm inistracji, zadźgana na śm ie rć i okale czona, straciła kolczyki.

Była ładną, ostrzyżoną na chłopaka dzie w czyną z obrę czam i w uszach. S ądząc po obcię tych postaciach w okół nie j, zdję cie zrobiono na jakim ś spotkaniu rodzinnym .

Ke lse y Platt , 16 lat , ucze nnica, zadźgana i poćw iartow ana.

T u była znajom a, pucołow ata tw arz dzie w czyny, która napisała do S trike ’a. Uśm ie chnię ta Ke lse y pozow ała w szkolnym m undurku.

L ila Monkton, 18 lat , prostytutka zaatakow ana noże m , ucię te palce , prze żyła.

Nie w yraźne zdję cie w ym ize row ane j dzie w czyny z jaskraw ym i, rudym i w łosam i ufarbow anym i he nną i obcię tym i na kosm ate go boba. Fle sz aparatu odbijał się w je j licznych kolczykach.

He athe r S m art , 22 lata, zatrudniona w branży finansow e j, zadźgana na śm ie rć , odcię to je j nos i uszy.

He athe r m iała okrągłą tw arz i nie w inny w ygląd, falujące m ysie w łosy, pie gi i nie śm iały uśm ie ch.

Robin ode rw ała w zrok od „Daily Expre ss” i głę boko w e stchnę ła. Matthe w został w ysłany do High Wycom be , że by prze prow adzić audyt u jakie goś klie nta, w ię c tym raze m nie m ógł je j podrzucić . Minę ła godzina i dw adzie ścia m inut , zanim dotarła z Ealing do Catford m e tre m pe łnym turystów i ludzi jadących do pracy, spoconych w londyńskim upale . G dy pociąg zw olnił prze d stacją Catford Bridge , w stała i ruszyła w stronę drzw i, kołysząc się raze m z re sztą pasaże rów . Miała za sobą dziw ny tydzie ń w pracy po pow rocie z Masham . S trike , który najw yraźnie j nie zam ie rzał podporządkow ać się pole ce niu Carve ra i trzym ać z dala od je go śle dztw a, traktow ał je dnak inspe ktora na tyle pow ażnie , że by zachow ać ostrożność . – J e śli zdoła dow ie ść , że m ącim y w policyjnym dochodze niu, bę dzie po age ncji – pow ie dział. – A oboje w ie m y, że be z w zglę du na to, co zrobię , stw ie rdzi, że próbow ałe m w szystko popsuć . – Wię c dlacze go dale j się tym zajm uje m y? Robin grała adw okata diabła, ponie w aż byłaby bardzo nie szczę śliw a i zaw ie dziona, gdyby S trike oznajm ił, że kończą inte re sow ać się tą spraw ą. – Bo Carve r uw aża, że m oje pode jrze nia są gów no w arte , a ja uw ażam , że Carve r to nie kom pe te ntny ćw ok . Śm ie ch Robin ucichł bardzo szybko, gdy S trike zade cydow ał, że pow inna w rócić do Catford i obse rw ow ać dzie w czynę Whittake ra. – Dale j? – spytała. – Po co? – Wie sz po co. Chcę się prze konać , czy S te phanie rze czyw iście m oże m u dać alibi na dni, w których pope łniono m orde rstw a. – Wie sz co? – zaczę ła Robin, zbie rając się na odw agę . – S pę dziłam w Catford m nóstw o czasu. J e śli nie robi ci to różnicy, w olałabym się zająć Brockbankie m . Może spróbuję coś w yciągnąć z Alyssy? – J e śli chce sz odm iany, m am y je szcze L ainga – pow ie dział S trike . – Widział m nie z bliska, kie dy się prze w róciłam – odparła natychm iast . – Nie sądzisz, że byłoby le pie j, gdybyś sam się nim zajął? – Obse rw ow ałe m je go m ie szkanie , kie dy cie bie nie było – odrze kł. – No i? – I prze w ażnie sie dzi w dom u, ale czase m w ychodzi na zakupy. – J uż nie m yślisz, że to m ógł być on, praw da? – Nie w ykluczyłe m go – pow ie dział S trike . – Dlacze go tak cię ciągnie do Brockbanka? – No cóż – odrze kła odw ażnie – m yślę , że dużo zrobiłam , że byśm y go odnale źli. Zdobyłam od Holly adre s w Marke t Harborough, a w żłobku adre s przy Blondin S tre e t ...

– Martw isz się o dzie ci, które z nim m ie szkają – w sze dł je j w słow o. Robin przypom niała sobie m ałą czarną dzie w czynkę ze sztyw nym i w arkoczykam i, która prze w róciła się , patrząc na nią na Catford Broadw ay. – A je śli tak, to co z te go? – Wolałbym , że byś została przy S te phanie – odparł S trike . Zde ne rw ow ała się . Zde ne rw ow ała się tak bardzo, że od razu poprosiła o dw a tygodnie urlopu, i to chyba agre syw nie jszym tone m , niż zrobiłaby to w innych okolicznościach. – Dw a tygodnie ? – S pojrzał na nią zdziw iony. Przyw ykł racze j do te go, że błaga go o m ożliw ość zostania w pracy. – Z okazji m ie siąca m iodow e go. – A – pow ie dział. – Racja. No. T o chyba już nie długo, praw da? – Na to w ygląda. Ślub je st drugie go. – Chryste , to już ... Za jakie ś trzy tygodnie ? Zde ne rw ow ało ją, że nie pam ię tał. – T ak . – Wstała i się gnę ła po kurtkę . – Mógłbyś potw ie rdzić przyjazd? Wróciła zate m do Catford m ię dzy uczę szczane stragany, do zapachu kadzide łe k i surow e j ryby, do be zse nsow nych godzin w ype łnionych stanie m pod przyczajonym i nie dźw ie dziam i nad bocznym w e jście m do Broadw ay T he atre . T ym raze m schow ała w łosy pod słom kow ym kape lusze m i założyła okulary prze ciw słone czne , le cz i tak nie była pe w na, czy przypadkie m straganiarze je j nie rozpoznali, gdy po raz kole jny zaczaiła się naprze ciw ko trze ch okie n m ie szkania Whittake ra i S te phanie . Odkąd w róciła do obse rw ow ania dzie w czyny, w idziała ją tylko dw a razy i nigdy nie m iała najm nie jsze j okazji, by z nią porozm aw iać . Whittake r w ogóle się nie pokazyw ał. Robin znow u oparła się o chłodną, szarą, kam ie nną ścianę te atru, szykując się na kole jny długi dzie ń nudy, i zie w nę ła. Późnym popołudnie m była już zgrzana, zm ę czona i starała się nie m ie ć żalu do m atki, która prze z cały dzie ń słała je j e se m e sy z pytaniam i zw iązanym i ze ślube m . G dy poprosiła, że by Robin zadzw oniła do kw iaciarki m ające j do nie j kole jne uciążliw e pytanie , Robin uznała, że m usi się cze goś napić . Zastanaw iając się , jak zare agow ałaby L inda, gdyby je j odpisała, że postanow iła zde cydow ać się na sztuczne kw iaty – na głow ie , w bukie cie , w całym koście le , byle tylko nie m usie ć pode jm ow ać kole jnych de cyzji – ruszyła w stronę sm ażalni, w które j sprze daw ano chłodzone napoje gazow ane . L e dw ie zdążyła dotknąć klam ki, gdy w padł na nią ktoś, kto także chciał w e jść do środka. – Prze praszam – pow ie działa odruchow o, a pote m dodała: – O Boże .

T w arz S te phanie była spuchnię ta i fiole tow a, je dno okno m iała praw ie całkie m zam knię te . Nie zde rzyły się m ocno, ale niższa dzie w czyna aż odskoczyła. Robin w yciągnę ła rę kę , że by uchronić ją prze d upadkie m . – J e zu... Co ci się stało? Pow ie działa to tak, jakby znała S te phanie . W pe w nym se nsie czuła, że ją zna. Z obse rw ow ania drobnych przyzw yczaje ń te j dzie w czyny i zapoznaw ania się z ję zykie m je j ciała, ubraniam i oraz upodobanie m do coli zrodziło się je dnostronne poczucie w ię zi. Dlate go te raz naturalnie i z łatw ością zadała S te phanie pytanie , jakie m ało który Brytyjczyk skie row ałby do obce go człow ie ka: – Wszystko w porządku? Robin nie do końca w ie działa, jak to się stało, że dw ie m inuty późnie j sie działy ze S te phanie w przyje m nie zacie nionym m ie jscu przy stoliku w S tage Door Café nie dale ko sm ażalni. S te phanie w yraźnie cie rpiała z bólu i w stydziła się sw oje go w yglądu, le cz je dnocze śnie była zbyt głodna i spragniona, że by zostać w m ie szkaniu. Zw yczajnie ule gła silnie jsze j osobow ości, zaskoczona zatroskanie m starsze j od sie bie dzie w czyny i propozycją darm ow e go posiłku. Robin paplała be z se nsu, idąc ze S te phanie ulicą i zachow ując pozory, że je j donkiszotow ska propozycja pójścia na kanapkę w ynika z poczucia w iny po tym , jak o m ało nie prze w róciła S te phanie , łapiąc za klam kę . S te phanie m rukliw ie podzię kow ała za fantę i kanapkę z tuńczykie m , le cz po kilku gryzach przyłożyła dłoń do policzka, jakby coś ją zabolało, i odłożyła kanapkę . – Ząb? – spytała zatroskana Robin. Dzie w czyna potaknę ła. Z nie zam knię te go oka w ypłynę ła łza. – Kto ci to zrobił? – spytała z naciskie m Robin, się gając ponad stołe m , że by w ziąć S te phanie za rę kę . Znow u grała jakąś postać , w cie lała się w rolę i im prow izow ała. J e j słom kow y kape lusz i długa le tnia sukie nka podśw iadom ie kojarzyły się z hipisow ską altruistką, która sądzi, że m oże uratow ać S te phanie . Robin poczuła le ciutki odw zaje m niony uścisk palców , m im o że S te phanie prze cząco pokrę ciła głow ą, pokazując, że nie zam ie rza w ydać napastnika. – Znasz go? – sze pnę ła Robin. Po tw arzy S te phanie popłynę ły kole jne łzy. Odsunę ła rę kę i napiła się fanty, znow u się krzyw iąc, gdy zim ny płyn dotarł do m ie jsca, gdzie , jak przypuszczała Robin, ukruszył się ząb. – T o tw ój ojcie c? – sze pnę ła Robin.

T akie przypuszcze nie m ogłoby się sam o nasunąć . S te phanie m iała najw yże j sie de m naście lat . Była tak chuda, że praw ie nie m iała pie rsi. Łzy zm yły w sze lki ślad kre dki, którą zw ykle obrysow yw ała oczy. J e j brudna tw arz była dzie cię ca, m iała le kki nagryz pionow y, le cz dom inow ały na nie j fiole tow e i szare siniaki. Whittake r okładał ją, aż pę kły naczynia krw ionośne praw e go oka: w idoczny skraw e k m iał szkarłatny kolor. – Nie – sze pnę ła S te phanie . – Chłopak . – G dzie on je st? – spytała Robin, je szcze raz się gając po rę kę S te phanie , schłodzoną kontakte m z zim ną fantą. – Wyje chał – pow ie działa S te phanie . – Mie szka z tobą? S te phanie potaknę ła, a pote m spróbow ała w ypić je szcze trochę fanty, trzym ając lodow aty płyn z dala od uszkodzone j czę ści tw arzy. – Nie chciałam , że by w yje żdżał – sze pnę ła. G dy Robin pochyliła się w je j stronę , pow ściągliw ość dzie w czyny nagle ustąpiła w obliczu życzliw ości i łagodności. – Poprosiłam , że by w ziął m nie ze sobą, ale on nie chciał. Wie m , że posze dł na dziw ki, w ie m to. Ma inną, słyszałam jak Banjo coś m ów ił. Ma na boku inną dzie w czynę . Ku zaskocze niu Robin okazało się , że źródłe m najw ię ksze go bólu S te phanie , o w ie le gorszym niż pę knię ty ząb oraz posiniaczona i zm altre tow ana tw arz, je st m yśl, że brudny, handlujący crackie m Whittake r m ógłby być gdzie ś indzie j, spać z inną kobie tą. – Chciałam tylko poje chać raze m z nim – pow tórzyła S te phanie i je szcze w ię ce j łe z popłynę ło po je j tw arzy, podrażniając le dw ie w idoczne oko, które zrobiło się w ście kle cze rw one . Robin w ie działa, że m iła, le kko postrze lona dzie w czyna, w którą się w cie liła, zaczę łaby te raz żarliw ie błagać S te phanie , że by zostaw iła człow ie ka, który tak okropnie ją pobił. J e dnocze śnie byłby to najpe w nie jszy sposób – nie m iała co do te go w ątpliw ości – by S te phanie w stała i w yszła. – Zde ne rw ow ał się , dlate go że chciałaś z nim poje chać? – pow tórzyła. – Dokąd? – Mów ił, że je dzie z Culte m , tak jak ostatnio... T o taki ze spół – m ruknę ła S te phanie , w ycie rając nos grzbie te m dłoni. – J e żdżą raze m w trasy... Ale to tylko w ym ów ka – dodała, płacząc je szcze bardzie j – że by łazić w różne m ie jsca i dym ać dzie w czyny. Pow ie działam , że pojadę raze m z nim ... bo poprze dnim raze m m nie zabrał... i dla nie go obrobiłam cały ze spół. Robin ze w szystkich sił starała się nie dać po sobie poznać , że zrozum iała, co prze d chw ilą usłyszała. J e dnak jakaś iskra złości i odrazy m usiała skazić

nie zm ąconą życzliw ość , którą starała się e m anow ać , ponie w aż S te phanie nagle się w ycofała. Nie chciała, że by ktoś ją osądzał. Osądzano ją codzie nnie prze z całe życie . – Byłaś u le karza? – spytała cicho Robin. – Co? Nie – odparła S te phanie , oplatając się chudym i rę kam i. – Kie dy tw ój chłopak m a w rócić? S te phanie tylko pokrę ciła głow ą i w zruszyła ram ionam i. Wyglądało na to, że chw ilow a sym patia, którą udało się w zbudzić Robin, osłabła. – T e n Cult – zaim prow izow ała Robin, czując suchość w ustach – to chyba nie De ath Cult , co? – No, to oni – pow ie działa le kko zdziw iona S te phanie . – O którym konce rcie m ów iłaś? Nie daw no ich w idziałam ! „T ylko, na litość boską, nie pytaj, gdzie ...” – G rali w pubie , który nazyw ał się ... G re e n Fiddle albo jakoś tak . W Enfie ld. – A , to nie , byłam na jakim ś innym konce rcie – pow ie działa Robin. – Kie dy grali w Enfie ld? – Muszę siku – m ruknę ła S te phanie , rozglądając się po kaw iarni. Pow łócząc nogam i, poszła do toale ty. G dy drzw i się za nią zam knę ły, Robin gorączkow o w pisała słow a do w yszukiw arki. Po kilku próbach znalazła to, cze go szukała: De ath Cult grał w klubie Fiddle r’s G re e n w Enfie ld w sobotę 4 cze rw ca, w prze ddzie ń śm ie rci He athe r S m art . Cie nie prze d kaw iarnią, w które j zostały już tylko one dw ie , coraz bardzie j się w ydłużały. Zbliżał się w ie czór. Wie działa, że za chw ilę zam kną te n lokal. – Dzię ki za kanapkę i w ogóle – pow ie działa S te phanie , stając obok stolika. – Muszę już ... – Zam ów coś je szcze . J akąś cze koladę albo coś – zachę ciła ją Robin, m im o że ke lne rka w ycie rająca stoliki spraw iała w raże nie , jakby chciała je w yprosić . – Dlacze go? – spytała S te phanie , po raz pie rw szy prze jaw iając nie ufność . – Bo napraw dę chciałabym z tobą porozm aw iać o tw oim chłopaku – odrze kła Robin. – Dlacze go? – pow tórzyła nastolatka, te raz już trochę ne rw ow o. – Proszę , usiądź . T o nic złe go – nam aw iała Robin. – Po prostu się o cie bie m artw ię . S te phanie zaw ahała się , po czym pow oli opadła z pow rote m na krze sło. Robin po raz pie rw szy zauw ażyła cie m nocze rw ony ślad na je j szyi. – Chyba nie ... chyba nie próbow ał cię udusić? – spytała. – Co?

S te phanie dotknę ła sw oje j chude j szyi i do je j oczu znow u napłynę ły łzy. – A , to... T o prze z m ój łańcusze k . Dał m i go, a pote m ... Dlate go że za m ało zarabiam – pow ie działa i rozpłakała się na dobre . – S prze dał go. Nie m ając poję cia, co je szcze m ogłaby zrobić , Robin w yciągnę ła drugą rę kę i oburącz m ocno trzym ała dłoń S te phanie , jakby dzie w czyna znajdow ała się na jakie jś ruchom e j, oddalające j się płaszczyźnie . – Mów iłaś, że kazał ci... z całym ze społe m ? – spytała cicho Robin. – T o było za darm o – odparła zapłakana S te phanie i Robin zrozum iała, że dzie w czyna kontynuuje te m at zarabiania pie nię dzy. – T ylko im obciągnę łam . – Po konce rcie ? – spytała Robin, uw alniając je dną rę kę , że by w cisnąć S te phanie papie row e se rw e tki. – Nie – pow ie działa S te phanie , w ycie rając nos. – Nastę pne go dnia w ie czore m . Nocow aliśm y w transicie prze d dom e m w okalisty. On m ie szka w Enfie ld. Robin nie uw ie rzyłaby, że m ożna czuć odrazę i je dnocze śnie radość . S koro S te phanie była z Whittake re m w w ie czór piąte go cze rw ca, Whittake r nie m ógł zabić He athe r S m art . – Czy on... tw ój chłopak ... przy tym był? – spytała ściszonym głose m . – Prze z cały czas, kie dy... no w ie sz ...? – Co tu się , kurw a, dzie je ? Robin podniosła głow ę . S te phanie gw ałtow nie cofnę ła rę kę , w yglądała na prze straszoną. Nad nim i stał Whittake r. Robin natychm iast skojarzyła go ze zdję ciam i w idzianym i w inte rne cie . Był w ysoki i barczysty, le cz je dnocze śnie żylasty. S tarą czarną koszulkę sprał praw ie do szarości. Złote oczy he re tyckie go kapłana fascynow ały inte nsyw nością spojrze nia. Mim o m atow ych w łosów , zapadnię te j, pożółkłe j tw arzy, m im o że budził w nie j odrazę , w yczuła dziw ną aurę szale ństw a, jaką w okół sie bie w ytw arzał, m agne tyczne przyciąganie podobne do odoru padliny. Wyw oływ ał prze m ożną chę ć dow ie dze nia się o nim cze goś w ię ce j, jak w szystko, co brudne i zgniłe – i to m im o że taka chę ć w ydaw ała się nie stosow na. – A ty to kto? – spytał, nie agre syw nie , le cz jakby m rucząc . Be z cie nia skrę pow ania w patryw ał się w de kolt je j sukie nki. – Zde rzyłam się z tw oją dzie w czyną prze d sm ażalnią – pow ie działa Robin. – Postaw iłam je j fantę . – T aak? – Zam ykam y – głośno w trąciła ke lne rka. Robin czuła, że pojaw ie nie się Whittake ra to dla ke lne rki trochę za dużo.

J e go zapach, tule je w uszach, tatuaże i oczy szale ńca byłyby nie m ile w idziane w w ię kszości lokali se rw ujących je dze nie . S te phanie w yglądała na prze rażoną, m im o że Whittake r zupe łnie ją ignorow ał. Całą uw agę skupił na Robin, którą bardzo to krę pow ało. Zapłaciła rachune k, nastę pnie w stała i w yszła na ulicę , a on podążył tuż za nią. – No to... do w idze nia – pow ie działa słabym głose m do S te phanie . Żałow ała, że nie m a odw agi S trike ’a. On w obe cności Whittake ra nam aw iał S te phanie , że by poszła raze m z nim , le cz Robin nagle zaschło w ustach. Whittake r gapił się na nią, jakby zauw ażył coś fascynujące go i rzadkie go na kupie gnoju. Za nim i ke lne rka ryglow ała drzw i. Zachodzące słońce rzucało zim ne cie nie na ulicę , którą Robin znała w yłącznie jako rozgrzaną i śm ie rdzącą. – Po prostu byłaś m iła, praw da, skarbie ? – spytał cicho Whittake r i Robin nie w ie działa, czy w je go głosie je st w ię ce j złośliw ości czy uprze jm ości. – Martw ię się o S te phanie – pow ie działa, zm uszając się do spojrze nia w te sze roko rozstaw ione oczy – bo je j obraże nia w yglądają bardzo pow ażnie . – T o? – odparł Whittake r, przykładając rę kę do fiole tow o-szare j tw arzy S te phanie . – S padła z row e rka, praw da, S te ph? Mała, głupia nie zdara. Nagle Robin zrozum iała instynktow ną nie naw iść S trike ’a do te go człow ie ka. T e ż nabrała ochoty, że by go w alnąć . – Mam nadzie ję , że je szcze się zobaczym y, S te ph – pow ie działa. Nie odw ażyła się dać dzie w czynie num e ru te le fonu w obe cności Whittake ra. Zaw róciła i zaczę ła iść , czując się jak najgorszy tchórz . S te phanie za chw ilę m iała w e jść z tym człow ie kie m do m ie szkania. Robin pow inna była zrobić coś w ię ce j, ale co? Co m ogła pow ie dzie ć , że by życie te j dzie w czyny się zm ie niło? Miała pow iadom ić policję o napaści? Czy nie byłoby to inge row anie w śle dztw o Carve ra? Dopie ro gdy zniknę ła Whittake row i z oczu, opuściło ją w raże nie , że po ple cach chodzą je j nie w idzialne m rów ki. Wyję ła kom órkę i zadzw oniła do S trike ’a. – Wie m – pow ie działa, zanim S trike zaczął ją ochrzaniać – robi się późno, ale je ste m już w drodze na stację , a kie dy usłyszysz, cze go się dow ie działam , na pe w no zrozum ie sz . S zła szybko, zzię bnię ta w coraz w ię kszym chłodzie w ie czoru, re lacjonując m u w szystko, co m ów iła S te phanie . – Wię c Whittake r m a alibi? – spytał pow oli S trike . – Na dzie ń śm ie rci He athe r tak, o ile S te phanie m ów i praw dę , a je ste m prze konana, że nie kłam ała. Była z nim ... i z całym De ath Culte m . – Na pe w no pow ie działa, że Whittake r tam był, kie dy obsługiw ała je go

kole siów z ze społu? – Chyba tak . T o znaczy w łaśnie m iała m i odpow ie dzie ć , ale zjaw ił się Whittake r i... Zacze kaj chw ilę . Robin zatrzym ała się i roze jrzała. Zaję ta rozm ow ą, w drodze na stację skrę ciła w nie w łaściw ą ulicę . S łońce w łaśnie zachodziło. Wydaw ało je j się , że kąte m oka zauw ażyła, jak za budynkie m znika czyjś cie ń. – Corm oran? – J e ste m . Może tylko je j się przyw idziało. Była na nie znane j ulicy, ale w oknach paliło się św iatło, a w oddali szła jakaś para. Pow tarzała sobie , że je st be zpie czna. Wszystko było w porządku. Musiała po prostu zaw rócić . – Coś się stało? – spytał ostro S trike . – Nie – pow ie działa. – Po prostu skrę ciłam w nie w łaściw ą ulicę . – G dzie dokładnie je ste ś? – Nie dale ko stacji Catford Bridge . Nie w ie m , jak się tu znalazłam . Nie chciała w spom inać o cie niu. Ostrożnie prze szła na drugą stronę coraz cie m nie jsze j ulicy, że by nie m usie ć prze chodzić obok budynku, przy którym chyba kogoś zauw ażyła, i prze łożyw szy kom órkę do le w e j rę ki, m ocnie j ścisnę ła alarm antygw ałtow y w praw e j kie sze ni. – Wracam tą sam ą drogą, którą przyszłam – pow ie działa do S trikie ’a, chcąc, że by w ie dział, gdzie się znajduje . – Zauw ażyłaś coś pode jrzane go? – spytał z naciskie m . – Nie w ie m ... chyba tak – przyznała. G dy je dnak zrów nała się z prze rw ą m ię dzy budynkam i, gdzie prze d chw ilą w ydaw ało je j się , że w idzi jakąś postać , nikogo tam nie było. – J e ste m zde ne rw ow ana – pow ie działa, przyspie szając kroku. – S potkanie z Whittake re m to nic przyje m ne go. Face t zde cydow anie m a w sobie coś... paskudne go. – G dzie te raz je ste ś? – J akie ś sie de m m e trów od m ie jsca, w którym pytałe ś m nie o to poprze dnim raze m . Zacze kaj, w idzę tablicę z nazw ą ulicy. Wracam na drugą stronę , już w ie m , gdzie źle skrę ciłam , pow innam była... Usłyszała kroki dopie ro, gdy znalazł się tuż za nią. Dw a silne ram iona w czarnych rę kaw ach zacisnę ły się w okół nie j, przyszpilając je j rę ce do boków , w yduszając pow ie trze z płuc . Kom órka w yślizgnę ła je j się z rę ki i z trzaskie m upadła na chodnik .

52

D o not envy the m an w ith the x -ray eyes.

Nie zazdrość człow ie kow i z re ntge ne m w oczach.

Blue Öyste r Cult , X -Ray Eyes

S trike , który stał w cie niu m agazynu w Bow , obse rw ując Blondin S tre e t , usłyszał nagły, stłum iony okrzyk Robin, ude rze nie kom órki o chodnik, a nastę pnie szam otaninę i szuranie nóg o asfalt . Zaczął bie c . Nadal m iał połącze nie z Robin, ale nicze go nie słyszał. Panika w yostrzyła m u zm ysły i zablokow ała w sze lką pe rce pcję bólu, gdy bie gł sprinte m po coraz cie m nie jsze j ulicy w kie runku najbliższe j stacji. Potrze bow ał drugie go te le fonu. – Kole go, m uszę to pożyczyć! – ryknął do dw óch idących z naprze ciw ka czarnych chłopaków , z których je de n cicho re chotał do kom órki. – Ktoś pope łnia prze stę pstw o, m uszę pożyczyć te n te le fon! Wzrost i w ładcza aura rozpę dzone go S trike ’a skłoniły nastolatka do oddania te le fonu z m iną w yrażającą strach i oszołom ie nie . – Za m ną! – w rzasnął S trike do obu chłopaków , m ijając ich bie gie m w drodze na ruchliw sze ulice , gdzie m ógłby znale źć taksów kę . Cały czas przyciskał do drugie go ucha w łasną kom órkę . – Policja! – krzyknął do te le fonu chłopaka, gdy osłupiałe nastolatki bie gły raze m z nim niczym ochroniarze . – Nie dale ko stacji Catford Bridge ktoś zaatakow ał kobie tę , akurat rozm aw iałe m z nią prze z te le fon! T o się dzie je w te j... Nie , nie w ie m , na jakie j ulicy, ale to zaraz obok stacji... T e raz . Kie dy ją dopadł, w łaśnie z nią rozm aw iałe m , słyszałe m to... No... Kurw a, szybko!

– Dzię ki, kole ś – w ysapał S trike , w ciskając kom órkę z pow rote m w rę ce w łaścicie la, który prze bie gł za nim je szcze kilka m e trów , zanim zdał sobie spraw ę , że już nie m usi. S trike gw ałtow nie skrę cił za róg. Bow było dla nie go zupe łnie nie znanym zakątkie m L ondynu. Prze bie gł obok pubu Bow Be lls, nie zw racając uw agi na bole sne kłucie ścię gie n w kolanie , poruszając się nie zdarnie z tylko je dną w olną rę ką, którą sobie pom agał, by utrzym ać rów now agę , i z m ilczącym te le fone m w ciąż przyciśnię tym do ucha. Po chw ili na drugim końcu linii rozle gł się dźw ię k alarm u antygw ałtow e go. – T AKS I! – ryknął w stronę jaśnie jące go w oddali św iate łka. – ROBIN! – w rzasnął do te le fonu, pe w ny, że pisk alarm u i tak go zagłuszy. – ROBIN, WEZWAŁEM POL ICJ Ę! POL ICJ A J UŻ J EDZIE! S ŁYS ZYS Z, POJ EBIE? T aksów ka odje chała, nie zatrzym ując się . Klie nci Bow Be lls gapili się na rozpę dzone go szale ńca chw ie jące go się na nogach, w ydzie rające go się i klnące go do te le fonu. Pojaw iła się druga taksów ka. – T AKS I! T AKS I! – zaw ołał S trike i sam ochód zaw rócił, kie rując się w je go stronę . W tym sam ym m om e ncie do ucha prze m ów ił m u zduszony głos Robin: – J e ste ś... tam ? – J EZU CHRYS T E! CO S IĘ S T AŁO? – Prze stań... krzycze ć ... Z olbrzym im trude m ściszył głos. – Co się stało? – Nie w idzę – pow ie działa. – Nic ... nie w idzę ... S trike szarpnął za klam kę tylnych drzw i taksów ki i w skoczył do środka. – Na stację Catford Bridge , szybko! J ak to nic nie ...? Co on ci zrobił? NIE MÓWIĘ DO CIEBIE! – krzyknął do zaskoczone go taksów karza. – J e dź! J e dź! – Nie ... to te n tw ój chole rny... alarm ... opryskał m i... tw arz ... o... kurde ... T aksów ka pę dziła ulicam i, a S trike z w ysiłkie m pow strzym yw ał się , że by nie zm usić kie row cy do w ciśnię cia gazu do de chy. – Co się stało? Zranił cię ? – T ro... trochę ... S ą tu jacyś ludzie ... S łyszał, że ktoś przy nie j je st , że ci ludzie m am roczą i z prze ję cie m o czym ś rozm aw iają. – ...do szpitala... – pow ie działa Robin gdzie ś z dala od te le fonu. – Robin? ROBIN? – Prze stań krzycze ć! – odparła. – S łuchaj, w e zw ali kare tkę , jadę do... – CO ON CI ZROBIŁ? – Pociął m i... rę kę ... Chyba bę dzie trze ba szyć ... Boże , jak pie cze ... – Do które go szpitala? Daj m i kogoś, z kim m ogę porozm aw iać! J adę

do cie bie !

Dw adzie ścia pię ć m inut późnie j S trike przyje chał na oddział ratunkow y szpitala uniw e rsyte ckie go w L e w isham , m ocno utykając i z tak zbolałą m iną, że m iła pie lę gniarka od razu go zape w niła, iż zaraz zajm ie się nim le karz . – Nie – pow ie dział, zbyw ając ją m achnię cie m rę ki i cię żkim krokie m podchodząc do re ce pcji. – Przyje chałe m do kogoś... Nazyw a się Robin Ellacott i została napadnię ta... J e go oczy gorączkow o błądziły po w ype łnione j ludźm i pocze kalni, w które j m łody chłopak chlipał na kolanach m atki, a ję czący pijak ściskał rę kam i zakrw aw ioną głow ę . Pie lę gniarz pokazyw ał starsze j pani m ające j trudności z oddychanie m , jak korzystać z inhalatora. – S trike ... T ak ... Pani Ellacott m ów iła, że pan przyje dzie – pow ie działa re ce pcjonistka, spraw dzając dane w kom pute rze z nam ysłe m , który S trike uznał za zbę dny i irytujący. – Korytarze m prosto i w praw o... za pie rw szą zasłoną. W pośpie chu le kko się poślizgnął na błyszczące j podłodze , zaklął i popę dził dale j. Kilka osób odprow adziło w zrokie m je go ogrom ną, nie zgrabną postać , zastanaw iając się , czy nie m a przypadkie m nie rów no pod sufite m . – Robin? Kurw a m ać! J e j tw arz szpe ciły szkarłatne plam y, m iała spuchnię te oczy. Młody le karz, który oglądał dw udzie stoce ntym e trow ą ranę na je j prze dram ie niu, w arknął: – Proszę zacze kać , aż skończę ! – T o nie kre w ! – zaw ołała Robin, gdy S trike w ycofał się za zasłonę . – T o te n prze klę ty spre j z tw oje go alarm u antygw ałtow e go! – Proszę się nie ruszać – pow ie dział le karz . S trike prze z chw ilę space row ał za zasłoną. Pię ć innych zasłonię tych łóże k ustaw ionych w zdłuż ściany oddziału skryw ało sw oje se kre ty. G um ow e pode szw y pie lę gniare k piszczały na m ocno w ypole row ane j szare j podłodze . Boże , jak on nie znosił szpitali: ich zapach i instytucjonalna czystość podszyta le kką w onią ludzkie go rozkładu natychm iast prze nosiły go do długich m ie się cy, które spę dził w S e lly Oak po tym , jak ode rw ało m u nogę . Co on narobił? Co on narobił?! Pozw olił je j pracow ać , w ie dząc, że te n drań m a ją na oku. Mogła zginąć . Pow inna była zginąć . Pie lę gniarki prze chodziły, sze le szcząc nie bie skim i fartucham i. Za zasłoną Robin cicho krzyknę ła z bólu i S trike zacisnął zę by. – No cóż , m iała nie zw ykłe szczę ście – pow ie dział le karz, gdy dzie się ć m inut późnie j gw ałtow nie odsunął zasłonę . – Mógł je j prze ciąć tę tnicę

ram ie nną. Naruszył je dnak ścię gno i nie dow ie m y się , jak dale ce , dopóki nie zabie rze m y je j na blok ope racyjny. Najw yraźnie j uznał, że są parą. S trike nie w yprow adził go z błę du. – T rze ba ope row ać? – Że by zszyć naruszone ścię gno – pow ie dział le karz, jakby S trike był trochę ocię żały um ysłow o. – Poza tym trze ba porządnie oczyścić ranę . Chcę te ż zrobić prze św ie tle nie że be r – dodał i posze dł. S trike ze brał się na odw agę i w sze dł za zasłonę . – Wie m , że dałam ciała – pow ie działa Robin. – J asna chole ra, m yślałaś, że chcę cię ochrzanić? – Chyba tak – odparła, podciągając się trochę na łóżku. Rę kę ow inię to je j na razie bandaże m . – Było już cie m no. Nie zachow ałam ostrożności, praw da? Cię żko usiadł obok łóżka na krze śle , które zw olnił le karz, i prze z przypade k strącił na podłogę m e talow ą ne rkę . Zabrzę czała i zakle kotała. S trike postaw ił na nie j sztuczną stopę , że by ją uciszyć . – Robin, jak ci się , kurw a, udało ucie c? – S am oobrona – odrze kła. Po chw ili, trafnie inte rpre tując je go m inę , dodała ze złością: – Wie działam . Nie w ie rzyłe ś, że potrafię się obronić . – Wie rzyłe m – zape w nił ją – ale J e zu... Kurw a m ać ... – Chodziłam w Harrogate na kurs do pe w ne j w spaniałe j kobie ty, byłe j w ojskow e j – w yjaśniła Robin i m oszcząc się na poduszkach, znow u le kko się skrzyw iła. – Po... w ie sz, po czym . – Zanim poszłaś na kurs dla zaaw ansow anych kie row ców czy pote m ? – Pote m – odrze kła – bo prze z jakiś czas m iałam agorafobię . Dzię ki je ździe sam ochode m m ogłam znow u w yjść z pokoju, a późnie j poszłam na kurs sam oobrony. Pie rw szy, na jaki się zapisałam , prow adził m ę żczyzna, który okazał się kre tyne m – ciągnę ła Robin. – S am e chw yty judo i... zupe łnie be z se nsu. Ale L ouise była w spaniała. – T ak? – pow ie dział S trike . J e j opanow anie w ytrącało go z rów now agi. – T ak . Nauczyła nas, że kobie cie nie są potrze bne e fe ktow ne chw yty. L iczy się m ądra i szybka re akcja. Nigdy nie daj się zaciągnąć w inne m ie jsce . Ce luj w słabe punkty, a pote m ucie kaj co sił w nogach. Złapał m nie od tyłu, ale usłyszałam go, zanim m nie dopadł. Ćw iczyłam to z L ouise m nóstw o razy. J e śli atakuje od tyłu, trze ba się pochylić . – T rze ba się pochylić – pow tórzył głucho S trike . – T rzym ałam w rę ce alarm antygw ałtow y. Od razu się pochyliłam i w alnę łam go w jaja. Miał spodnie od dre su. Na chw ilę m nie w ypuścił i znow u się potknę łam o tę prze klę tą sukie nkę ... Wyjął nóż ... Nie pam ię tam

dokładnie , co było pote m ... Wie m , że m nie zranił, kie dy próbow ałam w stać ... Ale udało m i się w cisnąć przycisk alarm u, który zaczął piszcze ć i to go w ystraszyło... T usz opryskał m i całą tw arz i je m u na pe w no te ż , bo był blisko... Miał kom iniarkę ... Nie w ie le w idziałam ... Ale kie dy się nade m ną pochylił, porządnie w alnę łam go w tę tnicę szyjną... T e go te ż nauczyła m nie L ouise : w alić w bok szyi. J e śli dobrze się to zrobi, m ożna kogoś naw e t ogłuszyć ... Zatoczył się , a pote m chyba zauw ażył, że zbliżają się ludzie i ucie kł. S trike zanie m ów ił. – S trasznie chce m i się je ść – pow ie działa Robin. S trike pom acał w kie sze niach i w yjął tw ixa. – Dzię ki. J e dnak zanim zdążyła odgryźć kę s, pie lę gniarka e skortująca obok jakie goś staruszka pow ie działa z naciskie m : – Nic doustnie , je dzie pani na blok! Robin prze w róciła oczam i i oddała S trike ’ow i tw ixa. Zadzw oniła je j kom órka. Zdum iony S trike patrzył, jak Robin odbie ra. – Mam o... cze ść – pow ie działa. Ich oczy się spotkały. S trike w yczytał z tw arzy Robin nie w yrażone na głos pragnie nie oszczę dze nia m atce , przynajm nie j na razie , re lacji o tym , co się stało. T aktyki dyw e rsyjne okazały się je dnak zbę dne , ponie w aż L inda paplała, nie dopuszczając córki do głosu. Robin położyła kom órkę na kolanach i ze zre zygnow aną m iną prze łączyła ją na głośnik . – ... jak najszybcie j dać je j znać , bo nie m a te raz se zonu na konw alie i je śli je chce sz, trze ba bę dzie złożyć spe cjalne zam ów ie nie . – Oke j – pow ie działa Robin. – Podaruję sobie konw alie . – W takim razie byłoby w spaniale , gdybyś m ogła zadzw onić do nie j osobiście i pow ie dzie ć , co chce sz w zam ian, bo nie łatw o być pośre dniczką, Robin. Ona m ów i, że zostaw iła ci m nóstw o w iadom ości głosow ych. – Prze praszam , m am o – pow ie działa Robin. – Zadzw onię do nie j. – T u nie w olno rozm aw iać prze z kom órkę ! – upom niała ją druga pie lę gniarka. – Prze praszam – pow tórzyła Robin. – Mam o, m uszę kończyć . Późnie j porozm aw iam y. – G dzie je ste ś? – spytała L inda. – J e ste m ... zadzw onię późnie j – ucię ła Robin i prze rw ała połącze nie . S pojrzała na S trike ’a i spytała: – Nie inte re suje cię , który z nich to był? – Zakładam , że nie w ie sz – odparł S trike . – Prze cie ż m iał kom iniarkę , a cie bie ośle pił tusz .

– J e dne go je ste m pe w na – pow ie działa Robin. – T o nie był Whittake r. Chyba że zaraz po tym , jak się rozstaliśm y, prze brał się w spodnie od dre su. Whittake r m iał na sobie dżinsy i był... Nie pasuje pod w zglę de m fizycznym . T e n face t był silny, ale m ię kki, w ie sz? T yle że w ysoki. T w oje go w zrostu. – Mów iłaś Matthe w , co się stało? – J uż tu je ... Widząc, jak na je j tw arzy m aluje się coś bliskie go prze raże niu, pom yślał, że za chw ilę się odw róci i zobaczy zbliżające go się w ście kłe go Matthe w . Zam iast nie go przy łóżku Robin stanę ła nie chlujna postać inspe ktora Roya Carve ra w tow arzystw ie w ysokie j, e le ganckie j sie rżant Vane ssy Ekw e nsi. Carve r był be z m arynarki. Wie lkie , m okre plam y rozchodziły się prom ie niście spod je go pach. Wie cznie różow e białka je go jasnonie bie skich oczu zaw sze stw arzały w raże nie , jakby pływ ał w m ocno chlorow ane j w odzie . W gę stych, siw ie jących w łosach pe łno było płatków łupie żu. – J ak się pani...? – zaczę ła sie rżant Ekw e nsi, skupiając m igdałow e oczy na prze dram ie niu Robin, le cz Carve r prze rw ał je j oskarżycie lskim w arknię cie m . – W coście się znow u w pakow ali, co? S trike w stał. Wre szcie m iał doskonałą okazję , że by dać ujście tłum ione j dotychczas chę ci ukarania kogoś, kogokolw ie k, za to, co w łaśnie spotkało Robin, i skie row ać sw oje poczucie w iny i nie pokój na jakiś godny te go obie kt . – Chcę z tobą porozm aw iać – pow ie dział do nie go Carve r. – Ekw e nsi, spisz je j ze znania. Zanim ktokolw ie k zdążył się ode zw ać albo poruszyć , m łoda, sym patyczna i nie św iadom a napię te j sytuacji pie lę gniarka stanę ła m ię dzy dw om a m ę żczyznam i i uśm ie chnę ła się do Robin. – Zabie ram panią na prze św ie tle nie – oznajm iła. Robin sztyw no w stała z łóżka i ode szła, spoglądając prze z ram ię na S trike ’a i robiąc ostrze gaw czą m inę , która m iała go skłonić do zachow ania pow ściągliw ości. – T am – w arknął Carve r do S trike ’a. De te ktyw w ysze dł zza zasłony w ślad za policjante m . Carve r zare kw irow ał m ały pokój dla odw ie dzających, gdzie , jak przypuszczał S trike , prze kazyw ano kre w nym w ie ść o rychłe j albo faktyczne j śm ie rci pacje ntów . S tało w nim kilka m ię kkich krze se ł, na stoliku cze kało pude łko chuste cze k, a na ścianie w isiał abstrakcyjny obraz w pom arańczow ych odcie niach. – Mów iłe m , że byś się do te go nie m ie szał – pow ie dział Carve r, siadając na środku pokoju z rę kam i sple cionym i na pie rsi i rozkraczonym i nogam i.

Po zam knię ciu drzw i pokój w ype łnił się je go sm rode m . Carve r w ydzie lał inną w oń niż Whittake r: nie był prze żarty brude m i narkotykam i, le cz było go czuć pote m , które go nie m ógł opanow ać w ciągu dnia pracy. Św iatło jarze niów e k nie służyło je go plam iste j ce rze . Łupie ż , m okra koszula, skóra w ciapki: w yglądał, jakby w w idoczny sposób rozpadał się na kaw ałki. S trike be z w ątpie nia przyspie szył te n proce s, upokarzając go w prasie po zabójstw ie L uli L andry. – Wysłałe ś ją, że by obse rw ow ała Whittake ra, praw da? – spytał Carve r, a je go tw arz pow oli robiła się je szcze bardzie j cze rw ona, jakby w łaśnie się gotow ał. – T o, co się stało, to tw oja w ina. – Pie rdol się – pow ie dział S trike . Dopie ro te raz, z nose m w ype łnionym w onią potu Carve ra, przyznał prze d sobą, że w ie dział o czym ś już od jakie goś czasu: Whittake r nie był m orde rcą. S trike w ysłał Robin do S te phanie , uznając, że bę dzie tam najbe zpie cznie jsza, le cz je dnak nadal pracow ała w te re nie , a prze cie ż od tygodni śle dził ją m orde rca. Carve r w ie dział, że ude rzył w czuły punkt . S ze roko się uśm ie chnął. – Wykorzystuje sz m ordow ane kobie ty, że by ode grać się na ojczym ku – pow ie dział, cze rpiąc przyje m ność z w idoku cze rw ie nie jące go S trike ’a i patrząc z uśm ie che m , jak dłonie de te ktyw a zaciskają się w pię ści. Nic nie spraw iłoby Carve row i w ię ksze j radości niż oskarże nie S trike ’a o napaść i obaj o tym w ie dzie li. – S praw dziliśm y Whittake ra. S praw dziliśm y tw oje w szystkie pie przone prze czucia. Na żadne go z tych trze ch face tów nicze go nie znale źliśm y. A te raz posłuchaj. Podsze dł do S trike ’a. Był od nie go o głow ę niższy, le cz e m anow ał siłą w ście kłe go, rozgoryczone go, ale spraw ujące go w ładzę m ę żczyzny, który m usi się w ykazać i m oże korzystać z całe j m ocy służb m undurow ych. Wyce low ał palce m w klatkę pie rsiow ą S trike ’a i pow ie dział: – T rzym aj się od te go z dale ka. Pow inie ne ś się , kurw a, cie szyć , że nie m asz krw i partne rki na rę kach. J e śli je szcze raz znajdę cię w pobliżu nasze go dochodze nia, to cię , kurw a, przym knę . Zrozum iano? Dźgnął S trike ’a kw adratow ym palce m w m oste k . S trike oparł się pokusie , że by w alnąć go po łapie , ale nie zdołał pow strzym ać drgnię cia m ię śnia w żuchw ie . Prze z kilka se kund m ie rzyli się naw zaje m w zrokie m . Carve r uśm ie chnął się sze rze j, sapiąc, jakby w łaśnie zw ycię żył w m e czu zapaśniczym , a nastę pnie dum nym krokie m ruszył do drzw i i w ysze dł, zostaw iając S trike ’a gotujące go się z w ście kłości i prze pe łnione go nie naw iścią do sam e go sie bie . G dy pow oli sze dł korytarze m oddziału ratunkow e go, od strony

dw uskrzydłow ych drzw i nadbie gł w ysoki, przystojny Matthe w w garniturze , z oczam i szale ńca i rozw ianym i w łosam i. Po raz pie rw szy od początku ich znajom ości S trike poczuł do nie go coś inne go niż nie chę ć . – Cze ść , Matthe w – pow ie dział. Matthe w spojrzał na S trike ’a, jakby go nie poznał. – Poszła na prze św ie tle nie – poinform ow ał go S trike . – Możliw e , że już w róciła. T am – pokazał palce m . – Dlacze go na...? – Że bra – odrze kł S trike . Matthe w ode pchnął go na bok . S trike nie zaprote stow ał. Czuł, że na to zasłużył. Patrzył, jak narze czony Robin pę dzi do nie j, a nastę pnie , po chw ili w ahania, odw rócił się w stronę dw uskrzydłow ych drzw i i w ysze dł. Be zchm urne nie bo było już usiane gw iazdam i. G dy dotarł do ulicy, przystanął, że by zapalić papie rosa, i zaciągnął się nim jak w cze śnie j Wardle , jakby nikotyna była życiodajną substancją. Zaczął iść , czując już ból w kolanie . Z każdym krokie m lubił się m nie j. – RICKY! – krzyknę ła jakaś kobie ta na ulicy, błagając m ałe go chłopca, że by nie ucie kał, i szam ocząc się z cię żką, w ie lką torbą. – RICKY, WRACAJ ! Chłopczyk chichotał jak szalony. S trike odruchow o schylił się i złapał m ałe go, gdy te n pę dził w stronę ulicy. – Dzię kuję ! – pow ie działa m atka chłopca, gdy o m ało nie płacząc z ulgi, podbie gła do S trike ’a. Z torby w je j ram ionach w ypadły kw iaty. – Idzie m y odw ie dzić je go tatę ... O Boże ... Chłopczyk rozpaczliw ie w yryw ał się z uścisku S trike ’a. De te ktyw postaw ił go obok m atki, która zbie rała z chodnika pę k żonkili. – T rzym aj je – surow o pole ciła chłopcu, który usłuchał. – Dasz je tatusiow i. Nie upuść! Dzię kuję – pow tórzyła, zw racając się do S trike ’a, i pom asze row ała, m ocno ściskając synka za w olną rączkę . Male c posłusznie sze dł obok m atki, dum ny, że dostał zadanie do w ykonania, a sztyw ne żółte kw iaty trzym ał pionow o niczym be rło. S trike pokonał kilka kroków , a pote m gw ałtow nie zatrzym ał się na środku chodnika, w patrzony prze d sie bie , jakby zahipnotyzow ało go coś nie w idzialne go, zaw ie szone go w zim nym pow ie trzu naprze ciw ko. Chłodny w iate re k łaskotał go w tw arz, gdy tak stał, zupe łnie oboję tny na otocze nie , skupiony w yłącznie na sw oich m yślach. Żonkile ... konw alie ... kw iaty, na które nie m a te raz se zonu. Po chw ili znow u rozbrzm iało e cho głosu tam te j kobie ty – „ Ricky, nie !” – pow odując nagłą, gw ałtow ną re akcję łańcuchow ą w m ózgu S trike ’a, ośw ie tlając prow izoryczny pas do lądow ania dla te orii, która – był te go pe w ny

jak prorok – doprow adzi do m orde rcy. Podobnie jak stalow y szkie le t budynku odsłaniany w pożarze , S trike ujrzał w tym prze błysku olśnie nia zam ysł m orde rcy, dostrze gając w nim pow ażne błę dy, które w cze śnie j prze oczył – które w szyscy prze oczyli – a te raz w re szcie m ogły pogrążyć prze stę pcę i udare m nić je go m akabryczny plan.

53

You see m e now a veteran of a thousand psychic w ars...

T e raz m nie w idzisz, w e te rana tysiąca psychicznych w oje n [...]

Blue Öyste r Cult , V eteran of the Psychic Wars

Łatw o było udaw ać nie frasobliw ość w jasno ośw ie tlonym szpitalu. Robin cze rpała siłę nie tylko ze zdum ie nia i podziw u S trike ’a dla je j ucie czki, le cz naw e t ze słuchania w łasne j re lacji z w alki z m orde rcą. Be zpośre dnio po ataku była najspokojnie jsza ze w szystkich, pocie szała i uspokajała Matthe w , gdy zaczął płakać na w idok je j poplam ione j tusze m tw arzy i długie j rany na rę ce . Cze rpała siłę z cudze j słabości, m ając nadzie ję , że je j napę dzona adre naliną odw aga be zpie cznie zanie sie ją z pow rote m ku norm alności, gdzie znajdzie pe w ny grunt i w yjdzie z te go be z szw anku, nie m usząc ponow nie prze chodzić prze z m roczne grzę zaw isko, w którym długo tkw iła po gw ałcie ... W ciągu nastę pne go tygodnia praw ie w ogóle nie m ogła je dnak spać , i to nie tylko prze z pulsujący ból zranione go prze dram ie nia, które zabe zpie czono

longe tą. Podczas krótkich drze m e k, jakie udaw ało je j się uciąć nocą albo za dnia, znow u czuła w okół sie bie grube rę ce napastnika i słyszała je go odde ch. Czasam i je go oczy zm ie niały się w oczy człow ie ka, który ją zgw ałcił, gdy m iała dzie w ię tnaście lat: były jasne , z je dną nie ruchom ą źre nicą. Za czarną kom iniarką i m aską goryla postacie z koszm aru zle w ały się ze sobą, prze obrażały i rozrastały, w ype łniając je j um ysł dnie m i nocą. W najgorszych snach patrzyła, jak on robi to kom uś inne m u i be zradnie cze kała na sw oją kole j, nie m ogąc pom óc ani ucie c . Raz ofiarą była S te phanie ze zm asakrow aną tw arzą. W inne j potw orne j sytuacji m ała czarnoskóra dzie w czynka głośno w zyw ała m atkę . Po tym śnie Robin obudziła się , krzycząc w cie m ności, a Matthe w tak się prze jął, że nazajutrz w ziął w olny dzie ń, że by m óc przy nie j zostać . Robin nie w ie działa, czy była m u za to w dzię czna, czy m iała m u to za złe . Oczyw iście przyje chała je j m atka i próbow ała nam ów ić Robin na w cze śnie jszy w yjazd do Masham . – Robin, do ślubu zostało dzie się ć dni, m oże po prostu poje dzie sz ze m ną już te raz i odprę żysz się prze d... – Chcę tu zostać – ucię ła Robin. Nie była już nastolatką, le cz dorosłą kobie tą. S am a de cydow ała, dokąd poje chać , gdzie pozostać , co robić . Czuła się tak, jakby znow u w alczyła o tę tożsam ość , które j była zm uszona się w yrze c poprze dnim raze m , gdy w cie m ności rzucił się na nią jakiś m ę żczyzna. Zm ie nił ją ze w zorow e j stude ntki w chudzinę cie rpiącą na agorafobię , z dzie w czyny aspirujące j do karie ry psychologa sądow e go w osobę pokonaną, która ule gła apodyktyczne j rodzinie , uznając, że praca w policji je dynie pogłę bi je j proble m y psychiczne . Nie zam ie rzała znow u do te go dopuścić . Nie zam ie rzała na to pozw olić . Praw ie nie m ogła spać , straciła ape tyt , le cz z w ście kłością się zaparła, odrzucając w łasne potrze by i obaw y. Matthe w nie śm iał się je j sprze ciw ić . Be z prze konania zgodził się , że je j w yjazd do dom u nie je st konie czny, choć w cze śnie j był inne go zdania, o czym sze ptał z je j m atką w kuchni, m yśląc, że Robin ich nie słyszy. S trike w cale nie ułatw iał sytuacji. Nie zadał sobie trudu, że by się z nią poże gnać w szpitalu, ani nie w padł zobaczyć , jak sobie radzi, i ograniczał się do rozm aw iania z nią prze z te le fon. On te ż chciał, że by poje chała do Yorkshire , nie utrudniała spraw y i ze szła m u z drogi. – Na pe w no m usisz załatw ić m nóstw o spraw prze d ślube m . – Nie traktuj m nie z góry – odparła z w ście kłością. – A kto cię traktuje ...?

– Prze praszam – w e szła m u w słow o. Po cichu zaczę ła płakać , cze go nie m ógł zobaczyć , i robiła w szystko, co w je j m ocy, że by m ów ić norm alnym głose m . – Prze praszam ... to stre s. Pojadę do dom u w czw arte k prze d ślube m , nie m a potrze by, że bym je chała w cze śnie j. Nie była już osobą, która le żała na łóżku, w patrując się w De stiny’s Child. Nie chciała znow u stać się tą dzie w czyną. Nikt nie potrafił pojąć , dlacze go z taką de te rm inacją trzym a się L ondynu, a ona nie kw apiła się , by to w yjaśniać . Wyrzuciła le tnią sukie nkę , którą m iała na sobie w chw ili napaści. G dy w pychała ją do kosza, do kuchni w e szła L inda. – Chole rny łach – pow ie działa Robin, napotykając spojrze nie m atki. – Dostałam nauczkę . Nie prow adzi się obse rw acji w długich sukie nkach. Mów iła w yzyw ającym tone m . „Wracam do pracy. T o tylko prze jściow e ”. – Nie pow innaś forsow ać te j rę ki – odparła m atka, ignorując m ilczącą zacze pkę . – L e karz m ów ił, że nale ży ją oszczę dzać i trzym ać w górze . Ani Matthe w , ani je j m atce nie podobało się , że Robin czyta w prasie o postę pach śle dztw a, co zre sztą robiła obse syjnie . Carve r odm ów ił ujaw nie nia je j nazw iska. Pow ie dział, że nie chce , by rzuciły się na nią m e dia, le cz oboje ze S trikie m przypuszczali, że racze j się obaw ia, iż nie ustanna obe cność S trike ’a w te j historii podsunie dzie nnikarzom now y sm akow ity kąse k: ciąg dalszy rozgryw ki m ię dzy Carve re m a S trikie m . – S zcze rze m ów iąc – pow ie dział S trike do Robin prze z te le fon (starała się zachow ać pow ściągliw ość i dzw oniła do nie go tylko raz dzie nnie ) – to ostatnia rze cz, jakie j ktokolw ie k potrze buje . Nikom u nie pom oże w dorw aniu te go drania. Robin m ilczała. L e żała na łóżku, otoczona kilkom a gaze tam i kupionym i na prze kór L indzie i Matthe w . J e j w zrok skupiał się na rozkładów ce w „Mirror ”, gdzie znow u pre ze ntow ano w rzę dzie pię ć rze kom ych ofiar Rozpruw acza z S hackle w e ll. S zósty, czarny zarys kobie ce j głow y i ram ion prze dstaw iał Robin. Podpis poniże j brzm iał: „Dw udzie stosze ściole tnia pracow nica biurow a, ucie kła”. Podkre ślano, że dw udzie stosze ściole tnia pracow nica biurow a zdołała podczas ataku opryskać m orde rcę cze rw onym tusze m . W artykule obok e m e rytow ana policjantka chw aliła ją za prze zorne zaopatrze nie się w takie urządze nie , a na stronie zam ie szczono osobny artykuł na te m at alarm ów antygw ałtow ych. – Napraw dę dałe ś sobie spokój? – spytała S trike ’a. – T u nie chodzi o to, czy dałe m sobie spokój – odparł. S łyszała, jak porusza się po age ncji i żałow ała, że nie m a je j tam raze m z nim , naw e t gdyby m iała tylko parzyć he rbatę albo odpow iadać na m e jle . – Zostaw iam spraw ę policji. S e ryjny zabójca to nie nasza liga, Robin. Od początku nie była nasza.

Robin spoglądała na w ym ize row aną tw arz je dyne j kobie ty oprócz nie j, która ocalała z se rii zabójstw . „L ila Monkton, prostytutka”. L ila także pam ię tała św iński odde ch m orde rcy. Uciął je j palce . Robin m iała pozostać długa blizna na rę ce . J e j m ózg w ście kle brzę czał w czaszce . G nę biło ją poczucie w iny, że tak łatw o się w yw inę ła. – Chciałabym m óc coś... – Odpuść sobie – prze rw ał je j S trike . Wydaw ał się rozzłoszczony, tak jak Matthe w . – Robin, konie c z tym . W ogóle nie pow inie ne m był cię w ysyłać do S te phanie . Odkąd dostarczono ci tę nogę , pozw alałe m , że by uraza do Whittake ra w pływ ała na m ój osąd, co m ało cię nie ... – Och, na litość boską – znie cie rpliw iła się Robin. – Prze cie ż to nie ty próbow ałe ś m nie zabić , tylko on. Zostaw m y w inę tam , gdzie je j m ie jsce . Miałe ś pow ody przypuszczać , że to Whittake r... T e słow a piose nki. W każdym razie nadal zostają... – Carve r przyjrzał się L aingow i i Brockbankow i. J e go zdanie m są czyści. Zostaw iam y tę spraw ę , Robin. Pię tnaście kilom e trów dale j, w age ncji, S trike m iał nadzie ję , że ją prze konał. Nie pow ie dział Robin o olśnie niu, które go doznał po spotkaniu z m ałym chłopce m prze d szpitale m . Nazajutrz rano próbow ał się skontaktow ać z Carve re m , ale je go podw ładny oznajm ił, że Carve r je st zbyt zaję ty i doradził spróbow ać późnie j. S trike uparł się , że by prze kazać drażliw e m u i nie co agre syw ne m u podw ładne m u to, co zam ie rzał pow ie dzie ć Carve row i. Mógłby się założyć o nogę , która m u pozostała, że do kom isarza nie dotarło ani słow o z je go w iadom ości. Okna w age ncji były otw arte . G orące cze rw cow e słońce ogrze w ało dw a pokoje , do których nie zaglądali już żadni klie nci. S trike w ie dział, że w krótce być m oże bę dzie m usiał je opuścić , ponie w aż zabraknie m u na czynsz . Zainte re sow anie Dw a Razy now ą tance rką w ygasło. S trike nie m iał co robić . Podobnie jak Robin tę sknił za działanie m , le cz nie pow ie dział je j o tym . Chciał tylko, że by była zdrow a i be zpie czna. – Na ulicy nadal stoi policja? – T ak – w e stchnął. Carve r um ie ścił na Hastings Road tajniaka, który stał tam dw adzie ścia czte ry godziny na dobę . Matthe w i L inda cze rpali z je go obe cności olbrzym ie pocie sze nie . – S łuchaj, Corm oran. Wie m , że nie m oże m y... – Robin, na razie nie m a żadnych „nas”. J e ste m ja, sie dzę na tyłku, nie m ając roboty, a ty, do diabła, cze kasz w dom u, dopóki nie złapią te go m orde rcy.

– Nie m ów iłam o spraw ie . – J e j se rce znow u m ocno i szybko stukało w pie rsi. Musiała to pow ie dzie ć na głos, bo inacze j by e ksplodow ała. – J e st coś, co m oglibyśm y... co ty m ógłbyś zrobić . Może i Brockbank nie je st m orde rcą, ale w ie m y, że to gw ałcicie l. Mógłbyś pójść do Alyssy i ostrze c ją, że m ie szka z ... – Zapom nij o tym – pow ie dział je j do ucha szorstki głos S trike ’a. – Robin, m ów ię ci ostatni raz: nie m oże sz w szystkich uratow ać! On nigdy nie został skazany! J e śli zacznie m y przy tym m ącić , Carve r nas zabije . Zapadło długie m ilcze nie . – Płacze sz? – spytał zanie pokojony S trike , gdyż m iał w raże nie , że zaczę ła nie rów no oddychać . – Nie , nie płaczę – odrze kła zgodnie z praw dą. G dy S trike odm ów ił pom ocy dzie w czynkom m ie szkającym raze m z Brockbankie m , zalała ją fala potw orne go zim na. – Pow innam już kończyć , m am y lancz – pow ie działa, m im o że nikt je j nie w ołał. – S łuchaj – zaczął – w ie m , dlacze go chce sz ... – Pogadam y późnie j – ucię ła, rozłączając się . „Na razie nie m a żadnych »nas«”. Znow u to sam o. J akiś m ę żczyzna zaatakow ał ją w cie m ności i pozbaw ił nie tylko poczucia be zpie cze ństw a, le cz także statusu. A prze cie ż była partne rką w age ncji de te ktyw istyczne j... Ale czy na pe w no? Nigdy nie podpisała now e j um ow y. Nie dostała podw yżki. Byli tak zaję ci, tak spłukani, że nie przyszło je j do głow y poprosić ani o je dno, ani o drugie . Po prostu się cie szyła, m yśląc, że w łaśnie tak postrze ga ją S trike . A te raz straciła naw e t to – być m oże chw ilow o, być m oże na zaw sze . „Na razie nie m a żadnych »nas«”. Prze z kilka m inut sie działa pogrążona w m yślach, a pote m w stała z łóżka, sze le szcząc gaze tam i. Pode szła do toale tki, na które j le żało białe pude łko z butam i opatrzone sre brnym napise m J im m y Choo, w yciągnę ła rę kę i pogłaskała nie skazite lną pow ie rzchnię kartonu. Plan nie był podobny do olśnie nia S trike ’a prze d szpitale m , nie objaw ił je j się z ożyw czą siłą płom ie nia. Wyłaniał się pow oli, m roczny i nie be zpie czny, zrodzony ze znie naw idzone j bie rności ubie głe go tygodnia i z w ście kłe go gnie w u na S trike ’a uparcie odm aw iające go działania. Corm oran, je j przyjacie l, zasilił sze re gi w roga. Były bokse r, m e tr osie m dzie siąt sie de m w zrostu. Nigdy się nie dow ie , jak to je st czuć się m ałym , słabym i be zsilnym . Nigdy nie zrozum ie , jak gw ałt w pływ a na stosune k do w łasne go ciała: zre dukow ane go do rze czy, prze dm iotu, kaw ałka m ię sa, które m ożna w ydym ać .

Prze z te le fon głos Zahary brzm iał, jakby m iała najw yże j trzy lata. Robin stała zupe łnie nie ruchom o prze d toale tką, w patrując się w pude łko z butam i na ślub, i m yślała. Doskonale zdaw ała sobie spraw ę z ryzyka przypom inające go skały i w zburzoną w odę pod stopam i linoskoczka. T o praw da, nie m ogła w szystkich uratow ać . Było za późno dla Martiny i S adie , dla Ke lse y i He athe r. L ila m iała spę dzić re sztę życia z dw om a palcam i le w e j rę ki i paskudną blizną na psychice , znaną Robin aż nazbyt dobrze . Były je dnak także dw ie m ałe dzie w czynki, które cze kało Bóg w ie ile dalszych cie rpie ń, je śli nikt nie zare aguje . Robin odw róciła się od now ych butów , się gnę ła po kom órkę i w ybrała num e r, o który w cale nie prosiła i nie przypuszczała, że kie dykolw ie k z nie go skorzysta.

54

And if it’s true it can’t be you, It m ight as w ell be m e.

I je śli te n zły to nie m oże sz być ty, to w zasadzie m ogę być ja.

Blue Öyste r Cult , S py in the H ouse of the Night

Miała trzy dni na ułoże nie planu, ponie w aż m usiała zacze kać , aż je j w spólnik zdobę dzie sam ochód i znajdzie lukę w sw oich licznych zaję ciach.

T ym czase m oznajm iła L indzie , że buty od J im m y’e go Choo są zbyt ciasne , zbyt krzykliw e , i pozw oliła, by m atka poszła raze m z nią w ym ie nić je na gotów kę . Późnie j m usiała zde cydow ać , jak okłam ie L indę i Matthe w , że by zyskać w ystarczająco dużo czasu z dala od nich dw ojga i w cie lić sw ój plan w życie . W końcu pow ie działa im , że m usi iść na kole jne prze słuchanie . Klucze m do uw iarygodnie nia te j historyjki było nakłonie nie S hanke ra, że by po nią przyje chał i zacze kał w sam ochodzie , a nastę pnie zatrzym anie się obok tajniaka, nadal patrolujące go ulicę , i pow ie dze nie m u, że je dzie na zdję cie szw ów , co tak napraw dę m iało nastąpić dopie ro za dw a dni. Wie czór był be zchm urny i o siódm e j okolica opustoszała. Robin stała oparta o cie płą ce glaną ścianę Eastw ay Busine ss Ce ntre . S łońce pow oli prze suw ało się ku zachodow i, a na dale kim , zam glonym horyzoncie na drugim końcu Blondin S tre e t w znoszono rze źbę zw aną Orbitą. Robin w idziała plany w gaze tach: w krótce konstrukcja m iała przypom inać olbrzym i te le fon lichtarzow y ow inię ty poskrę canym kable m . Za Orbitą m ajaczył nie w yraźny zarys stadionu olim pijskie go. Widok na te olbrzym ie konstrukcje robił w raże nie i z jakie goś pow odu w ydaw ał się nie ludzki, oddalony o całe św iaty od taje m nic, które , jak przypuszczała, kryły się za św ie żo pom alow anym i drzw iam i dom u Alyssy. Być m oże z pow odu te go, po co tu przyje chała, pogrążony w ciszy rząd dom ów , które obse rw ow ała, budził w nie j nie pokój. Były now e , now ocze sne i w pe w nym se nsie nijakie . J e śli pom inąć okazałe budow le w idoczne w oddali, te m u m ie jscu brakow ało charakte ru i jakie jkolw ie k atm osfe ry w spólnotow ości. Żadne drze w a nie łagodziły konturów niskich, kanciastych dom ów , z których w ie le opatrzono tablicam i z napise m „do w ynaję cia”, nie było skle pu na rogu, pubu ani kościoła. Magazyn, o który się opie rała, z białym i zasłonam i w oknach na górze przypom inającym i całun i z pokrytym i gę stym graffiti drzw iam i garażow ym i, nie zape w niał żadne j osłony. S e rce Robin w aliło, jakby bie gła. Nic nie m ogło je j te raz pow strzym ać , le cz m im o to się bała. Nie opodal odbiły się e che m czyje ś kroki i Robin raptow nie się odw róciła, zaciskając spocone palce na zapasow ym alarm ie antygw ałtow ym . Wysoki, gibki S hanke r z blizną sadził do nie j w ie lkim i susam i, trzym ając w je dne j rę ce m arsa, a w drugie j papie rosa. – Idzie – pow ie dział nie w yraźnie . – J e ste ś pe w ny? – spytała, czując, że je j se rce w ali je szcze szybcie j. Zakrę ciło je j się w głow ie . – Ulicą idzie czarna dzie w czyna z dw ójką dzie ciaków . Widziałe m ją, jak to kupow ałe m – pow ie dział, m achając m arse m . – Chce sz kaw ałe k?

– Nie , dzię ki – odrze kła Robin. – Ee ... m ógłbyś się gdzie ś schow ać? – Na pe w no nie chce sz, że bym posze dł z tobą? – Na pe w no – pow ie działa. – We jdź , tylko je śli zobaczysz ... je go. – J e ste ś pe w na, że te go piździe lca nie m a w środku? – Dzw oniłam dw a razy. J e ste m pe w na. – W takim razie bę dę za rogie m – odparł lakonicznie S hanke r i oddalił się w olnym krokie m w stronę m ie jsca nie w idoczne go z dom u Alyssy, na zm ianę zaciągając się papie rose m i gryząc m arsa. T ym czase m Robin pospie sznie prze szła po Blondin S tre e t , że by Alyssa nie m inę ła je j w drodze do drzw i. S chow ana pod balkone m cie m nocze rw one go bloku, patrzyła, jak w ysoka czarnoskóra kobie ta skrę ca w ulicę , trzym ając za rę kę m ałą dzie w czynkę . Za nim i szła starsza córka, która na oko Robin m iała jakie ś je de naście lat . Alyssa otw orzyła drzw i i raze m z córkam i w e szła do środka. Robin ruszyła z pow rote m w stronę dom u. Dzisiaj m iała na sobie dżinsy i te nisów ki: tym raze m nie m ogła się potknąć , nie m ogła się prze w rócić . J e j nie daw no zszyte ścię gna nie przyje m nie pulsow ały pod longe tą. S e rce w aliło je j tak m ocno, że pukając do drzw i Alyssy, czuła w rę cz ból. G dy cze kała, starsza córka w yjrzała prze z w ykuszow e okno po praw e j stronie . Robin ne rw ow o się uśm ie chnę ła. Dzie w czynka zniknę ła je j z oczu. Kobie ta, która nie spe łna m inutę późnie j otw orzyła drzw i, była pię kna pod każdym w zglę de m . Wysoka, czarnoskóra, z figurą m ode lki, m iała się gające do pasa tw isty. Pie rw szą m yślą, jaka prze m knę ła prze z głow ę Robin, było to, że je śli klub ze striptize m w ylał Alyssę z pracy, to m usiała m ie ć napraw dę trudny charakte r. – T ak? – pow ie działa do Robin, m arszcząc brw i. – Dzie ń dobry – przyw itała się Robin, czując suchość w ustach. – Nazyw a się pani Alyssa Vince nt? – No. Kim pani je st? – Robin Ellacott – prze dstaw iła się Robin. – Zastanaw iałam się ... Czy m ogłabym z panią zam ie nić słow o na te m at Noe la? – O co konkre tnie chodzi? – spytała ostro Alyssa. – Wolałabym pow ie dzie ć to pani w dom u – odrze kła Robin. Alyssa m iała znużoną, w rogą m inę osoby nie ustannie przygotow ane j na przyję cie kole jne go ciosu od życia. – Proszę . T o w ażne – nale gała Robin, czując, jak je j suchy ję zyk przykle ja się do podnie bie nia. – Inacze j bym nie przyszła. Ich oczy się spotkały: cie płe , karm e low e Alyssy i jasne , nie bie skoszare Robin. Robin była pe w na, że Alyssa odm ów i. Nagle gę storzę se oczy Alyssy otw orzyły się sze rze j i po je j tw arzy prze m knął dziw ny błysk

pode kscytow ania, jakby w łaśnie doznała przyje m ne go objaw ie nia. Be z słow a cofnę ła się do słabo ośw ie tlone go prze dpokoju i osobliw ym , zam aszystym ge ste m zaprosiła Robin do środka. Robin nie w ie działa dlacze go, ale dopadły ją złe prze czucia. J e dynie m yśl o dw óch m ałych dzie w czynkach skłoniła ją do prze stąpie nia progu. Male ńki prze dpokój prow adził do salonu w yposażone go tylko w te le w izor i kanapę . Na podłodze stała lam pka stołow a. Na ścianie w isiały dw a zdję cia w tanich pozłacanych ram kach: je dno ukazyw ało pucołow atą Zaharę , m łodszą córkę Alyssy, ubraną w turkusow ą sukie nkę i z dobranym i do nie j spinkam i w e w łosach w kształcie m otylów , drugie je j starszą siostrę w brązow ym szkolnym m undurku. S iostra była ude rzająco podobna do pię kne j m atki. Fotografow i nie udało się je j nakłonić do uśm ie chu. Robin usłyszała zgrzyt zam ka w drzw iach. Odw róciła się , a je j te nisów ki zaskrzypiały na w ypole row ane j dre w niane j podłodze . G dzie ś nie dale ko donośne dzyń oznajm iło, że m ikrofalów ka w łaśnie skończyła pracę . – Mam a! – zaw ołał piskliw y głosik . – Ange l! – krzyknę ła Alyssa, w chodząc do pokoju. – Podaj je j to! No dobra – dodała, splatając rę ce na pie rsi. – Co m a m i pani do pow ie dze nia na te m at Noe la? Na w idok złośliw e go uśm ie szku, który w ykrzyw ił uroczą tw arz kobie ty, Robin odniosła w raże nie , że Alyssa cie szy się z jakie goś sobie tylko znane go pow odu. Była striptize rka stała z założonym i rę kam i, tak że je j pie rsi w ypię ły się niczym galion statku, a długie sznury w łosów się gały do pasa. Była o pię ć ce ntym e trów w yższa od Robin. – Alyssa, pracuję u Corm orana S trike ’a. T o... – Wie m , kto to je st – odrze kła Alyssa. S kryw ane zadow ole nie z pojaw ie nia się Robin nagle zniknę ło. – T o te n drań, prze z które go Noe l m a padaczkę ! Kurw a m ać! Poszłaś do nie go, co? Połączyliście siły? Dlacze go nie polazłaś do psiarni, ty kłam liw a suko, skoro... napraw dę ... – Mocno trze pnę ła Robin w ram ię i zanim ta zdołała się obronić , zaczę ła ją okładać , akce ntując w te n sposób każde kole jne słow o – COŚ... CI... ZROBIŁ! Nagle Alyssa zaczę ła bić pię ściam i na ośle p: Robin podniosła le w ą rę kę , próbując osłonić praw ą, i kopnę ła Alyssę w kolano. Alyssa pisnę ła z bólu i odskoczyła. G dzie ś za nią krzyknę ło m łodsze dzie cko, a starsze w ślizgnę ło się do pokoju. – Pie przona suka! – w rzasnę ła Alyssa. – Że by atakow ać m nie w obe cności dzie ci... I rzuciła się na Robin, chw ytając ją za w łosy i w aląc je j głow ą w okno be z firane k . Robin poczuła, że Ange l, chuda i żylasta, próbuje je rozdzie lić .

Porzucając pow ściągliw ość , zdołała w alnąć Alyssę w ucho, co w yw ołało zduszony okrzyk bólu i zm usiło kobie tę do odw rotu. Robin chw yciła Ange l pod pachy, odsunę ła ją na bok, pochyliła się i natarła na Alyssę , pow alając ją na kanapę . – Zostaw m oją m am ę ... Zostaw ją w spokoju! – zaw ołała Ange l, łapiąc Robin za zranione prze dram ię i tak za nie szarpiąc, że Robin te ż krzyknę ła z bólu. Zahara w ydzie rała się , stojąc w drzw iach. Z odw rócone go do góry nogam i kubka w je j rę ce kapało gorące m le ko. – MIES ZKAS Z Z PEDOFIL EM! – ryknę ła Robin, zagłuszając hałas, gdy Alyssa próbow ała podnie ść się z kanapy i w rócić do w alki. Myślała, że prze każe tę druzgocącą w iadom ość sze pte m i bę dzie patrzyła, jak Alyssa załam uje się pod w pływ e m szoku. Nie przyszło je j do głow y, że spojrzy na nią i w arknie : – T aa, jasne . Myślisz, że nie w ie m , kim je ste ś, ty pie przona suko? Nie w ystarczy ci, że zm arnow ałaś m u pie przone życie ... Znow u rzuciła się na Robin. W salonie było tak m ało m ie jsca, że Robin je szcze raz ude rzyła o ścianę . S zcze pione uściskie m osunę ły się na te le w izor, który ze złow rogim trzaskie m spadł ze stojaka. Robin poczuła nacisk na ranę na prze dram ie niu i w ydała z sie bie kole jny okrzyk bólu. – Mam a! Mam a! – płakała Zahara, a Ange l chw yciła Robin od tyłu za spodnie , utrudniając je j odparcie ataku Alyssy. – S pytaj córki! – krzyknę ła Robin w śród śm igających pię ści i łokci, próbując w ysw obodzić się z uścisku uparte j Ange l. – S pytaj córki, czy robił im ... – Nie w aż ... się ... kurw a... w ciągać ... w to... m oich... dzie ci... – S pytaj je ! – Kłam liw a, pie przona suka... T y i ta tw oja pie przona m atka... – Moja m atka? – zdziw iła się Robin i z potę żnym w ysiłkie m tak m ocno w alnę ła Alyssę łokcie m w brzuch, że w yższa kobie ta zgię ła się w pół i znow u opadła na kanapę . – Puść m nie , Ange l! – ryknę ła Robin, odcze piając palce dzie w czynki od sw oich dżinsów , pe w na, że za kilka se kund Alyssa znow u przypuści atak . Zahara dale j płakała w drzw iach. – Za kogo ty m nie bie rze sz? – w ydusiła z sie bie Robin, stając nad Alyssą. – Bardzo, kurw a, śm ie szne ! – w ydyszała Alyssa, którą Robin pozbaw iła tchu. – J e ste ś tą pie przoną Brittany! Wydzw aniasz do nie go, drę czysz go... – Brittany? – zdziw iła się Robin. – Nie je ste m Brittany! – S zybko w yję ła portfe l z kie sze ni kurtki. – S pójrz na m oją kartę kre dytow ą... S pójrz! Nazyw am się Robin Ellacott i pracuję u Corm orana S trike ’a... – U te go skurw ie la, który uszkodził Noe low i...

– Wie sz, dlacze go Corm oran przysze dł go are sztow ać? – Bo pie przona żona w robiła go w ... – Nikt go nie w robił! G w ałcił Brittany, a pote m w yw alali go z pracy w całym kraju, bo dobie ra się do m ałych dzie w czyne k! Robił to naw e t w łasne j siostrze ... Poznałam ją! – Pie przona kłam czucha! – krzyknę ła Alyssa, które j znow u udało się w stać z kanapy. – Wcale ... NIE... KŁAMIĘ! – ryknę ła Robin, popychając Alyssę z pow rote m na poduszki. – T y stuknię ta suko – w ydyszała Alyssa. – Wynoś się , kurw a, z m oje go dom u! – S pytaj córkę , czy robi je j krzyw dę ! S pytaj ją! Ange l? – Nie w aż się m ów ić do m oich dzie ci, suko! – Ange l, pow ie dz m am ie , czy on... – Co tu się , kurw a dzie je ? Zahara tak głośno krzyczała, że nie słyszały zgrzytu klucza obracające go się w zam ku. Był potę żny, cie m now łosy i brodaty, ubrany w czarny dre s. J e de n oczodół m iał zapadnię ty, w ciśnię ty w stronę nosa, co nadaw ało je go spojrze niu nie pokojącą prze nikliw ość . Nie odryw ając od Robin cie m nych, spow itych cie nie m oczu, w olno się schylił i podniósł m ałą, która przytuliła się do nie go z rozprom ie nioną buzią. Za to Ange l skuliła się i przyw arła ple cam i do ściany. Bardzo pow oli, cały czas patrząc na Robin, Brockbank posadził Zaharę na kolanach m atki. – Miło cię w idzie ć – pow ie dział z uśm ie che m , który w cale nie był uśm ie che m , le cz obie tnicą bólu. Robin, czując, że robi je j się zim no, spróbow ała dyskre tnie w sunąć rę kę do kie sze ni po alarm antygw ałtow y, le cz Brockbank dopadł ją w kilka se kund, łapiąc za nadgarste k i ściskając szw y. – Do nikogo, kurw a nie zadzw onisz, ty podstę pna, kłam liw a suko... Myślałaś, że nie w ie m , że to ty... Że to ty... Próbow ała się w ysw obodzić , czując jak szw y napinają się pod je go naciskie m . – S HANKER! – krzyknę ła. – Pow inie ne m był cię , kurw a, zabić , jak m iałe m okazję , ty kłam liw a suko! Rozle gł się rozdzie rający trzask dre w na tow arzyszący w yw ażaniu drzw i. Brockbank puścił Robin i gw ałtow nie się odw rócił, akurat w porę , że by zobaczyć w bie gające go S hanke ra z noże m w rę ku. – Nie zadźgaj go! – w ydyszała Robin, kurczow o ściskając się za rę kę .

S ze ścioro ludzi stłoczonych w m ałym , pustym pokoju zastygło na ułam e k se kundy – naw e t m ała dzie w czynka kurczow o ucze piona m atki. Pote m ode zw ał się cie niutki głosik, zrozpaczony, drżący, le cz w re szcie w yzw olony dzię ki obe cności złotozę be go m ę żczyzny z blizną, który m ocno zaciskał w ytatuow ane knykcie na rę koje ści noża. – Robił m i to! Mam o, on m i to robił, robił to! Robił m i to! – Co? – ode zw ała się Alyssa, spoglądając na Ange l. J e j tw arz nagle zw iotczała pod w pływ e m w strząsu. – Robił m i to! T ak jak m ów i ta pani. Robił m i to! Brockbank w ykonał m ały, konw ulsyjny ruch, szybko pow strzym any, gdy S hanke r uniósł nóż , ce lując nim w je go klatkę pie rsiow ą. – J uż w porządku, m ała – pow ie dział S hanke r do Ange l, osłaniając ją w olną rę ką. J e go złoty ząb błysnął w słońcu pow oli zachodzącym za dom naprze ciw ko. – J uż w ię ce j ci te go nie zrobi. T y pie przony zboku – w ydyszał Brockbankow i w tw arz . – Mam ochotę cię oskórow ać . – Ange l, o czym ty m ów isz? – ode zw ała się Alyssa, nadal kurczow o ściskając Zaharę . J e j tw arz w yrażała najczystsze prze raże nie . – Chyba nigdy nie ...? Brockbank nagle pochylił głow ę i natarł na S hanke ra jak rw acz, którym kie dyś był. S hanke r, o ponad połow ę chudszy od nie go, pole ciał w bok jak szm aciana lalka. Usłysze li, jak Brockbank prze dzie ra się prze z dziurę w drzw iach i S hanke r, klnąc z w ście kłości, pobie gł za nim . – Zostaw go... Zostaw go! – zaw ołała Robin, patrząc prze z okno, jak dw aj m ę żczyźni pę dzą po ulicy. – Boże ... S HANKER!... Policja go... G dzie je st Ange l? Alyssa już w ybie gła z salonu za córką, zostaw iając za sobą w ym ę czoną, zapłakaną i krzyczącą na kanapie Zaharę . Robin, w ie dząc, że nie m a szans na dogonie nie m ę żczyzn, nagle poczuła się tak osłabiona, że kucnę ła i złapała się za głow ę , zale w ana falam i m dłości. Zrobiła, co zam ie rzała, i od początku była św iadom a, że praw ie na pe w no nie obe jdzie się be z szkód. Prze w idziała, że Brockbank m oże ucie c albo że S hanke r m oże go zadźgać . T e raz była pe w na tylko te go, że ani je dne m u, ani drugie m u nie je st w stanie zapobie c . Wzię ła dw a głę bokie odde chy, w stała i pode szła do kanapy, że by pocie szyć prze rażone dzie cko, le cz jak m ożna się było spodzie w ać , Zahara, które j kojarzyła się ze sce nam i prze m ocy i histe rii, zaczę ła krzycze ć je szcze głośnie j i zaatakow ała Robin nóżką.

– Nie m iałam poję cia – m ów iła Alyssa. – O Boże . O Boże . Ange l, dlacze go m i nie pow ie działaś? Dlacze go?

Zapadał zm ie rzch. Robin w łączyła lam pkę , która rzucała jasnoszare cie nie na ściany w kolorze m agnolii. T rzy płaskie , przygarbione duchy zdaw ały się czaić na oparciu kanapy, naśladując każdy ruch Alyssy. S kulona Ange l płakała na kolanach m atki, obie kołysały się w przód i w tył. Robin, która już dw a razy zaparzyła he rbatę i podgrzała Zaharze m akaron w sosie pom idorow ym He inza, sie działa na tw arde j podłodze pod okne m . Czuła się w obow iązku zacze kać , aż przyjdzie człow ie k z pogotow ia stolarskie go, że by napraw ić sforsow ane prze z S hanke ra drzw i. Nikt nie zadzw onił je szcze na policję . Matka i córka nadal się sobie zw ie rzały i Robin czuła się jak intruz, le cz nie m ogła zostaw ić te j rodziny, dopóki nie zostaną w staw ione porządne drzw i i now y zam e k . Zahara spała na kanapie obok m atki i siostry, zw inię ta w kłę be k i z kciukie m w buzi, a drugą pulchną rączką w ciąż ściskała kube k nie kape k . – Mów ił, że jak ci pow ie m , to zabije Zaharę – m ruknę ła Ange l w m atczyną szyję . – Och, dobry J e zu – ję knę ła Alyssa. J e j łzy kapały na ple cy córki. – Dobry Boże . Ow ładnię ta złow ie szczym prze czucie m Robin m iała w raże nie , że je j żołąde k w ype łnił się łażącym i krabam i o kłujących odnóżach. Do m atki i Matthe w w ysłała e se m e sa, że policja m usi je j pokazać kole jne portre ty pam ię ciow e , ale obydw oje m artw ili się je j długą nie obe cnością i zaczynało je j brakow ać w iarygodnych pow odów , dla których nie m ie liby po nią przyje chać . Co chw ila spoglądała na te le fon, spraw dzając, czy przypadkie m go nie w yciszyła. G dzie się podzie w ał S hanke r? Wre szcie zjaw ił się stolarz . Robin podała m u szcze góły karty kre dytow e j, że by zapłacić za zniszcze nia, i pow ie działa Alyssie , że m usi już iść . Alyssa zostaw iła Ange l i Zaharę skulone raze m na kanapie i odprow adziła Robin na spow itą w ie czornym półm rokie m ulicę . – S łuchaj – zaczę ła. Na tw arzy nadal m iała ślady łe z . Robin czuła, że ta kobie ta nie przyw ykła do dzię kow ania. – Dzię ki, oke j? – dodała Alyssa le kko agre syw nym tone m . – Nie m a spraw y – pow ie działa Robin. – Nigdy nie ... T o znaczy... Prze cie ż poznałam go w pie przonym koście le ! Wie sz, w końcu m yślałam , że znalazłam porządne go face ta... Miał napraw dę św ie tne pode jście do... do dzie ci... Zaczę ła płakać . Robin zastanaw iała się , czy nie w yciągnąć do nie j rę ki, ale uznała, że le pie j nie . Miała siniaki po ciosach Alyssy, a rana na prze dram ie niu bolała bardzie j niż kie dykolw ie k dotąd. – Napraw dę w ydzw aniała do nie go Brittany? – spytała Robin.

– T ak m ów ił – odparła Alyssa, w ycie rając oczy grzbie te m dłoni. – T w ie rdził, że była żona go w robiła, kazała Brittany skłam ać ... Mów ił, że je śli kie dykolw ie k zjaw i się u m nie jakaś blondynka i bę dzie gadała głupoty, m am je j nie w ie rzyć . Robin przypom niała sobie niski głos w uchu: „Czy m y się znam y, dzie w czynko?”. Wziął ją za Brittany. T o dlate go się rozłączył i nigdy w ię ce j nie zadzw onił. – L e pie j już pójdę – pow ie działa, z nie pokoje m m yśląc o tym , ile czasu zajm ie je j pow rót do We st Ealing. Bolało ją całe ciało. Alyssa zadała je j kilka potę żnych ciosów . – Zadzw onisz na policję , praw da? – Chyba tak – odrze kła Alyssa. Robin przypuszczała, że to dla nie j zupe łna now ość . – No, zadzw onię . G dy Robin oddalała się w cie m ności z rę ką m ocno zaciśnię tą na drugim alarm ie antygw ałtow ym , zastanaw iała się , co Brittany Brockbank m iała do pow ie dze nia ojczym ow i. Chyba się dom yślała: „Nie zapom niałam . Zrób to je szcze raz, a na cie bie doniosę ”. Może w te n sposób uspokajała sw oje sum ie nie . Bała się , że on nadal robi innym to, co kie dyś robił je j, le cz nie była w stanie staw ić czoła konse kw e ncjom oskarże nia go o m ole stow anie prze d laty. Pani Brockbank, m oim z daniem ojcz ym nigdy pani nie tknął. Wym yśliła pani tę bajecz kę raz em z m atką... Robin w ie działa, jak to w ygląda. Adw okat obrony, z którym kie dyś przyszło je j się zm ie rzyć , był zim ny i sardoniczny, m iał prze bie głą m inę . Pani Ellacott , w racała pani z e studenckiego baru, gdz ie piła pani alkohol, z gadz a się? Ż artow ała pani publicz nie, m ów iąc , że brakuje pani... hm ... z ainteresow ania z e strony pani chłopaka, z gadz a się? G dy spotkała się pani z panem T rew inem ... Wcale się z nim ... G dy spotkała się pani z panem T rew inem prz ed akadem ikiem ... Wcale się z nim nie... Pow iedz iała m u pani, że brakuje pani... Nigdy z e sobą nie roz m aw ialiśm y... Pani Ellacott , m oim z daniem w stydz i się pani, że sam a z aprosiła pana T rew ina... Nie z aprosiłam ... Pani Ellacott , cz y to praw da, że z ażartow ała pani w barz e, m ów iąc , że brakuje pani... hm ... seksualnego z ainteresow ania z e strony...

Pow iedz iałam , że brakuje m i... Ile pani w ypiła? Robin aż za dobrze w ie działa, dlacze go ludzie boją się m ów ić , przyznaw ać , że coś im zrobiono, gdyż pote m m uszą w ysłuchiw ać , że ta hanie bna, straszliw a praw da to w ytw ór ich chore j w yobraźni. Ani Holly, ani Brittany nie były w stanie zm ie rzyć się z w izją spraw y sądow e j, być m oże Alyssa i Ange l te ż się prze straszą. Robin w ie działa je dnak, że nic – nie licząc śm ie rci albo w ię zie nia – nie pow strzym a Noe la Brockbanka prze d gw ałce nie m m ałych dzie w czyne k . Mim o to ucie szyłaby się , słysząc, że S hanke r go nie zabił, ponie w aż je śli to zrobił... – S hanke r! – krzyknę ła, gdy w ysoka, w ytatuow ana postać w ortalionow ym dre sie prze szła pod latarnią kaw ałe k dale j. – Rob, kurw a, nie dogoniłe m drania! – G łos S hanke ra odbił się e che m . Najw yraźnie j je j w spólnik nie zdaw ał sobie spraw y, że prze rażona Robin prze z bite dw ie godziny sie działa na tw arde j podłodze , m odląc się o je go pow rót . – J ak na takie go w ie lkie go skurw ie la szybko się rusza, nie ? – Policja go znajdzie – pow ie działa Robin, czując nagłą nie m oc w kolanach. – Alyssa chyba to zgłosi. S hanke r... czy m ógłbyś m nie odw ie źć do dom u?

55

Cam e the last night of sadness And it w as clear she couldn’t go on.

Nade szła ostatnia noc sm utku I w yraźnie poczuła, że dłuże j nie da rady.

Blue Öyste r Cult , (D on’t F ear) T he Reaper

Prze z dw adzie ścia czte ry godziny S trike nie w ie dział, co zrobiła Robin. G dy nastę pne go dnia zadzw onił w porze lanczu, nie ode brała, le cz ponie w aż zm agał się z w łasnym i rozte rkam i i był prze konany, że Robin je st be zpie czna w dom u z m atką, nie w ydało m u się to dziw ne i nie zadał sobie trudu, że by zadzw onić je szcze raz . J e go ranna partne rka była je dnym z nie w ie lu proble m ów , które chw ilow o uw ażał za rozw iązane , i nie chciał je j zachę cać do m yśle nia o pow rocie do pracy, zw ie rzając się je j z objaw ie nia, które go doznał prze d szpitale m . T o w łaśnie ono najbardzie j go te raz absorbow ało. Zre sztą nic inne go nie w ym agało je go czasu ani uw agi w opustoszałe j, ciche j age ncji, do które j nie dzw onili i nie przychodzili już klie nci. S łychać tam było je dynie bzycze nie m uchy śm igające j m ię dzy otw artym i oknam i w m glistym św ie tle słońca, gdy sie dział i palił be nson & he dge sy. Analizując blisko trzy m ie siące , jakie upłynę ły od dostarcze nia ucię te j nogi, de te ktyw aż nazbyt w yraźnie w idział sw oje błę dy. Pow inie n był znać tożsam ość m orde rcy już po w izycie w dom u Ke lse y Platt . G dyby tylko zdał sobie w te dy z te go spraw ę , nie dał się zw ie ść zm yłkom m orde rcy, rozproszyć alte rnatyw nym tropom prow adzącym do innych psychopatów – L ila Monkton nadal m iałaby w szystkie palce , a He athe r S m art m ogłaby spokojnie sie dzie ć w pracy w oszczę dnościow e j kasie m ie szkaniow e j w Nottingham i co najw yże j przysię gać sobie , że nigdy w ię ce j nie upije się tak jak podczas w ypadu do L ondynu z okazji urodzin bratow e j. Prze d ode jście m z Wydziału do spraw S pe cjalnych Króle w skie j Żandarm e rii Wojskow e j S trike zdążył się nauczyć , jak sobie radzić z e m ocjonalnym i konse kw e ncjam i dochodze nia. Poprze dni w ie czór był w ype łniony złością na sam e go sie bie , le cz naw e t w yrzucając sobie , że nie zobaczył te go, co m iał tuż pod nose m , w ie dział, że m orde rca w ykazał się błyskotliw ością i tupe te m . Był pe w ie n kunszt w tym , jak w ykorzystał prze szłość S trike ’a prze ciw ko nie m u, zm uszając go do w yrzucania sobie podję tych de cyzji i w ątpie nia w sie bie , osłabiając je go w iarę w e w łasny osąd. T o, że m orde rca okazał się je dnym z m ę żczyzn, których od początku pode jrze w ał, było m arnym pocie sze nie m . S trike nie przypom inał sobie , by które kolw ie k śle dztw o tak w ym ę czyło go psychicznie . S ie dząc sam otnie

w opuszczone j age ncji, prze konany, że w nioski, do jakich dosze dł, nie w ydały się w iarygodne funkcjonariuszow i, które m u je prze kazał, i nie poinform ow ano o nich Carve ra, czuł, aczkolw ie k nie słusznie , że je śli dojdzie do kole jne go m orde rstw a, bę dzie to je go w ina. G dyby je dnak w rócił do te j spraw y – gdyby zaczął obse rw ow ać albo śle dzić te go człow ie ka – Carve r praw ie na pe w no podałby go do sądu za inge row anie w prze bie g dochodze nia albo utrudnianie działań policji. Na m ie jscu Carve ra postąpiłby zre sztą tak sam o – tyle tylko, pom yślał ze złośliw ą satysfakcją, że on w ysłuchałby każde go, naw e t działające go m u na ne rw y, gdyby te n ktoś m ógł m ie ć choć strzę p w iarygodne go dow odu. T ak skom plikow ane j spraw y nie nale żało rozw iązyw ać , dyskrym inując św iadków tylko dlate go, że w cze śnie j w ykazali się w ię kszym spryte m niż prow adzący ją kom isarz . Dopie ro gdy zaburczało m u w brzuchu, przypom niał sobie , że w ie czore m m iał iść z Elin na kolację . S praw a rozw odow a dobie gła końca, ustalono zasady opie ki nad dzie ckie m i Elin oznajm iła m u prze z te le fon, że już najw yższa pora, by „dla odm iany” w ybrali się na porządną kolację , i że zare ze rw ow ała stolik w L e G avroche – „J a staw iam ”. S trike , sie dząc w age ncji i paląc, m yślał o zbliżającym się w ie czorze z oboję tnością, z jaką nie potrafił podchodzić do spraw y Rozpruw acza z S hackle w e ll. Zale tą kolacji m ogło być doskonałe je dze nie , co uznał za kuszące , biorąc pod uw agę , że był spłukany i poprze dnie go dnia w ie czore m posilił się pie czoną fasolką na grzance . Przypuszczał, że cze ka go także se ks w nie skazite lne j bie li m ie szkania Elin, w dom u je j rozbite j rodziny, który w krótce m iała opuścić . Wadą – spojrzał te m u nagie m u faktow i prosto w tw arz, co nigdy dotąd m u się nie zdarzyło – była konie czność rozm aw iania z Elin, a rozm ow a z nią, co w re szcie prze d sobą przyznał, bynajm nie j nie nale żała do je go ulubionych rozryw e k . S zcze gólne go w ysiłku w ym agało opow iadanie je j o pracy. Elin była nią zainte re sow ana, le cz o dziw o brakow ało je j w yobraźni. W prze ciw ie ństw ie do Robin nie m iała za grosz w rodzone j cie kaw ości i naturalne j e m patii. J e go pote ncjalnie zabaw ne portre ty typów w rodzaju Dw a Razy racze j w praw iały ją w konste rnację , niż rozśm ie szały. Do te go doszły dw a złow rogie słow a: „J a staw iam ”. Czuł, że fakt pow ię kszające j się dysproporcji m ię dzy ich dochodam i stanie się nie długo bole śnie oczyw isty. G dy poznał Elin, przynajm nie j m iał dodatnie saldo. J e śli m yślała, że S trike bę dzie w stanie zre w anżow ać się zaprosze nie m do L e G avroche , cze kało ją gorzkie rozczarow anie . S trike spę dził sze snaście lat z kobie tą znacznie bogatszą od nie go. Charlotte na zm ianę używ ała pie nię dzy jak broni i ubole w ała nad tym ,

że S trike nie chce żyć ponad stan. Pam ię tając je j sporadyczne ataki w ście kłości w yw ołane tym , że nie m ógł albo nie chciał je j dogadzać kupow anie m te go, cze go akurat zapragnę ło je j kapryśne se rce , zje żył się , gdy Elin pow ie działa, że „dla odm iany” pow inni się w ybrać na porządną kolację . Prze w ażnie to on uiszczał rachunki za francuskie i indyjskie posiłki w m nie j uczę szczanych bistrach i re stauracjach se rw ujących curry, gdzie istniało m ałe praw dopodobie ństw o natknię cia się na byłe go m ę ża Elin. Nie odpow iadał m u tak pogardliw y stosune k do ow oców je go zarobionych z trude m pie nię dzy. Dlate go nie był w zbyt optym istycznym nastroju, gdy o ósm e j w ie czore m ruszył w stronę Mayfair ubrany w sw ój najle pszy w łoski garnitur, a m yśli o se ryjnym zabójcy w ciąż kłę biły się w je go prze m ę czonym m ózgu. Przy Uppe r Brook S tre e t stały w spaniałe osie m nastow ie czne dom y i fronton L e G avroche z daszkie m z kute go że laza i porośnię tym i bluszcze m balustradam i oraz kosztow ną solidnością i be zpie cze ństw e m zapow iadanym i prze z lustrzane drzw i nie pasow ał do nie spokojne go nastroju S trike ’a. Elin zjaw iła się nie długo po tym , jak posadzono go w zie lono-cze rw one j sali, którą pom ysłow o ośw ie tlono, tak że plam y św iatła padały tylko na te fragm e nty śnie żnobiałych obrusów , na które pow inny, oraz na ole jne obrazy w pozłacanych ram ach. Wyglądała olśnie w ająco w bladonie bie skie j obcisłe j sukie nce . Wstając, że by ją pocałow ać , na chw ilę zapom niał o sw oim skryw anym nie pokoju, o sw oim nie zadow ole niu. – Miła odm iana – pow ie działa z uśm ie che m , siadając na zaokrąglone j, tapice row ane j ław ce przy okrągłym stoliku. Złożyli zam ów ie nie . S trike , który łaknął kufla doom bara, pił w ybrane go prze z Elin burgunda i m im o że te go dnia w ypalił już ponad połow ę paczki, m arzył o papie rosie . T ym czase m je go tow arzyszka zale w ała go potokie m inform acji na te m at nie ruchom ości: postanow iła zre zygnow ać z pe nthouse ’a w S tracie i te raz oglądała apartam e nt w Cam be rw e ll, który w ydaw ał się obie cujący. Pokazała m u zdję cie w te le fonie : je go zm ę czonym oczom ukazała się kole jna w izja ge orgiańskie j bie li w yposażone j w kolum ny i portyk . G dy Elin prze dstaw iała rozm aite w ady i zale ty prze prow adzki do Cam be rw e ll, S trike pił w m ilcze niu. Drażnił go naw e t w yborny sm ak w ina, które w le w ał w sie bie jak najtańsze go sikacza, starając się stę pić alkohole m ostrze sw oje go rozżale nia. Nie udało m u się : poczucie w yobcow ania bynajm nie j go nie opuściło, le cz je szcze bardzie j się pogłę biło. Wygodna re stauracja w Mayfair z kinkie tam i i m ię kkim dyw ane m kojarzyła m u się ze sce ną: była iluzoryczna, ulotna. Co on tu robił z tą pię kną, ale nudną kobie tą? Dlacze go udaw ał zainte re sow anie je j w ystaw nym style m życia, gdy je go age ncja dogoryw ała i tylko on je de n w całym L ondynie znał tożsam ość

Rozpruw acza z S hackle w e ll? Podano im je dze nie i w yborny sm ak polę dw icy w ołow e j trochę złagodził je go rozżale nie . – A co u cie bie ? – spytała Elin, jak zw ykle nie nagannie uprze jm a. S trike poczuł, że stanął prze d trudną de cyzją. Odpow ie dze nie na je j pytanie w ym agałoby przyznania, że nie inform ow ał je j na bie żąco o ostatnich w ydarze niach, które w ię kszości ludziom w ystarczyłyby pe w nie na dzie się ć lat . Byłby zm uszony w yjaw ić , że dzie w czyna z gaze t , która prze żyła ostatni atak Rozpruw acza, to je go w łasna partne rka. Musiałby dodać , że prze d m ie szanie m się w tę spraw ę prze strze gł go człow ie k, które go kie dyś upokorzył w zw iązku z innym znanym m orde rstw e m . G dyby napraw dę m iał je j pow ie dzie ć , co u nie go słychać , m usiałby te ż w spom nie ć , że w ie , kim je st spraw ca. Wizja re lacjonow ania te go w szystkie go nudziła go i przytłaczała. G dy rozgryw ały się te w ydarze nia, ani razu nie przyszło m u do głow y, że by zadzw onić do Elin, a to m ów iło sam o za sie bie . G rając na zw łokę , upił kole jny łyk w ina i postanow ił, że te n rom ans m usi się skończyć . Znajdzie jakąś w ym ów kę , że by po kolacji nie je chać z Elin do Clare nce T e rrace , co pow inno ją uprze dzić o je go zam iarach. Od początku najle pszym e le m e nte m ich zw iązku był se ks. Przy nastę pnym spotkaniu pow ie je j, że to konie c . Nie tylko czuł, że załatw ie nie te j spraw y przy kolacji, za którą płaciła, byłoby cham skie . Istniało ryzyko, że Elin w yjdzie , zostaw iając go z rachunkie m , które go w ystaw ca je go karty kre dytow e j be z w ątpie nia nie ze chciałby uiścić . – S zcze rze m ów iąc, nie w ie le – skłam ał. – A co z Rozpruw acze m z ... Zadzw oniła kom órka S trike ’a. Wyjął ją z kie sze ni m arynarki i zobaczył zastrze żony num e r. J akiś szósty zm ysł podpow ie dział m u, że nale ży ode brać . – Prze praszam – zw rócił się do Elin. – Chyba m uszę ... – S trike ? – W słuchaw ce ode zw ał się Carve r z charakte rystycznym południow olondyńskim akce nte m . – T o ty ją tam w ysłałe ś? – Co? – pow ie dział S trike . – T w oją pie przoną partne rkę . T o ty ją w ysłałe ś do Brockbanka? S trike w stał tak gw ałtow nie , że zahaczył o kraw ę dź stolika. Krw istobrązow y płyn prysnął na e le gancki biały obrus, je go polę dw ica w ołow a zsunę ła się z tale rza, a kie lisze k z w ine m prze w rócił, ochlapując bladonie bie ską sukie nkę Elin. Ke lne r w ydał z sie bie zduszony okrzyk, podobnie jak dystyngow ana para przy sąsie dnim stoliku. – G dzie ona je st? Co się stało? – spytał głośno S trike , nie zw ażając na nic oprócz głosu na drugim końcu linii.

– Ostrze gałe m cię , S trike – pow ie dział Carve r, sycząc ze złości. – Ostrze gałe m cię , kurw a, że byś trzym ał się od te go z dale ka. T ym raze m naw aliłe ś na całe j linii... S trike odsunął kom órkę od ucha. Be zcie le sny Carve r w yw rzaskiw ał sw oje „piździe lce ” i „kurw y”, doskonale słyszany prze z w szystkie osoby w pobliżu de te ktyw a. S trike odw rócił się do Elin w poplam ione j purpurą sukie nce , z pię kną tw arzą w ykrzyw ioną grym ase m zdum ie nia zm ie szane go ze złością. – Muszę iść . Prze praszam . Późnie j zadzw onię . Nie zacze kał, że by spraw dzić , jak to przyję ła. Nie inte re sow ało go to. L e kko utykając, ponie w aż podczas pospie szne go w staw ania od stolika w ykrę cił sobie kolano, w ybie gł z re stauracji, znow u z te le fone m przy uchu. Carve ra trudno już było zrozum ie ć , zagłuszał S trike ’a w rzaskie m , ile kroć te n próbow ał się ode zw ać . – Carve r, posłuchaj – krzyknął S trike , w ypadając na Uppe r Brook S tre e t . – Chcę ci coś... S łuchaj, kurw a, dobra!? Ale ocie kający obe lgam i m onolog policjanta stał się tylko je szcze głośnie jszy i bardzie j ordynarny. – T y głupi, je bany skurw ie lu, Brockbank zapadł się pod zie m ię ... Wie m , co ci, kurw a, chodziło po głow ie ... Odkryliśm y to, ty draniu, znale źliśm y pow iązanie m ię dzy kościołam i! J e śli... Morda w kube ł, te raz ja m ów ię !... J e śli je szcze kie dykolw ie k zbliżysz się do które goś z m oich śle dztw ... Wie czór był cie pły. S trike z trude m m asze row ał, czując ból w kolanie , a z każdym krokie m rosły w nim frustracja i w ście kłość . Dotarcie do dom u Robin przy Hastings Road zaję ło m u praw ie godzinę i w tym czasie zdążył poznać w szystkie fakty. Dzię ki Carve row i dow ie dział się , że w ie czore m u Robin była policja, być m oże je szcze nie w yszła, i je go partne rkę prze słuchano w zw iązku z w targnię cie m do dom u Brockbanka, które doprow adziło do zgłosze nia gw ałtu na dzie cku i do ucie czki pode jrzane go. Zdję cie Brockbanka prze kazano w szystkim funkcjonariuszom , le cz dotychczas nie został zatrzym any. S trike nie uprze dził Robin, że się u nie j zjaw i. S krę cając w Hastings Road najszybcie j, jak pozw alało m u obolałe kolano, zobaczył w zapadającym zm ie rzchu, że w e w szystkich oknach je j m ie szkania pali się św iatło. G dy się zbliżył, z budynku w yszło dw óch funkcjonariuszy, których nie m ożna by pom ylić z nikim innym , m im o cyw ilne go ubrania. Odgłos zam ykanych drzw i odbił się e che m na ciche j ulicy. S trike schow ał się w cie niu, gdy policjanci szli do zaparkow ane go sam ochodu, cicho ze sobą rozm aw iając . Zacze kał aż odjadą, a pote m spokojnie podsze dł do białych drzw i i w cisnął

dzw one k . – ...m yślałe m , że to już konie c – zabrzm iał poirytow any głos Matthe w za drzw iam i. Pe w nie nie przypuszczał, że słychać go po drugie j stronie , ponie w aż gdy otw orzył, na je go tw arzy w idniał przym ilny uśm ie sze k, który je dnak natychm iast zniknął na w idok S trike ’a. – Cze go chce sz? – Muszę porozm aw iać z Robin – oznajm ił S trike . G dy Matthe w się w ahał, m ając w yraźną chę ć zatarasow ania S trike ’ow i w e jścia, w prze dpokoju za je go ple cam i pojaw iła się L inda. – O – pow ie działa na w idok S trike ’a. Odniósł w raże nie , że w ygląda chudzie j i starze j niż podczas ich pie rw sze go spotkania, be z w ątpie nia z pow odu córki, która o m ało nie została zam ordow ana, a nastę pnie z w łasne j inicjatyw y zjaw iła się w dom u brutalne go se ksualne go drapie żnika, gdzie znow u ją zaatakow ano. S trike czuł pod prze poną narastającą w ście kłość . W razie konie czności był gotów krzyknąć do Robin, że by w yszła prze d dom , le cz gdy tylko pow ziął to postanow ie nie , stanę ła za ple cam i Matthe w . Ona te ż w yglądała bladzie j i chudzie j niż zw ykle . J ak zaw sze okazała się je dnak ładnie jsza w rze czyw istości niż w je go pam ię ci. Wcale nie nabrał do nie j prze z to życzliw ości. – O – pow ie działa takim sam ym be zbarw nym tone m jak je j m atka. – Przysze dłe m na słów ko – oznajm ił S trike . – W porządku – odparła i le kko w ojow niczo zadarła głow ę , w skute k cze go je j rudozłote w łosy zatańczyły w okół ram ion. S pojrzała na m atkę i Matthe w , a pote m znow u na S trike ’a. – Może w takim razie w e jdzie sz do kuchni? Posze dł za nią z prze dpokoju do m ałe j kuchni, gdzie w kącie stał w ciśnię ty stolik dla dw óch osób. Robin starannie zam knę ła za nim i drzw i. Żadne z nich nie usiadło. Obok zle w u pię trzyły się brudne naczynia: w yglądało na to, że zanim policja przyje chała prze słuchać Robin, je dli m akaron. Z jakie goś pow odu fakty św iadczące o tym , że Robin zachow uje się tak prozaicznie m im o chaosu, jaki w yw ołała, w zm ogły w ście kłość , która te raz w alczyła już w S trike ’u z pragnie nie m panow ania nad sobą. – Zabroniłe m ci się zbliżać do Brockbanka – zaczął. – T ak – pow ie działa be znam ię tnym głose m , który je szcze bardzie j go rozjuszył. – Pam ię tam . Zastanaw iał się , czy L inda i Matthe w podsłuchują pod drzw iam i. W m ałe j kuchni m ocno pachniało czosnkie m i pom idoram i. Na ścianie za Robin w isiał kale ndarz England Rugby. T rzydzie sty cze rw ca zakre ślono grubą kre ską,

w pisując pod tą datą „do dom u na ślub”. – Ale m im o to postanow iłaś tam pójść – ciągnął S trike . Wizje brutalne go, katartyczne go działania – na przykład chw yce nia kosza na śm ie ci i w yrzuce nia go prze z zaparow ane okno – chaotycznie m nożyły się w je go w yobraźni. Zastygł je dnak be z ruchu, jakby je go w ie lkie stopy przykle iły się do porysow ane go linole um , i gapił się na je j bladą, upartą tw arz . – Nie żałuję te go – pow ie działa. – On gw ałcił... – Carve r je st prze konany, że cię tam w ysłałe m . Brockbank zniknął. Prze z cie bie zapadł się pod zie m ię . J ak się poczuje sz, je śli uzna, że le pie j porąbać na kaw ałki nastę pną kobie tę , zanim ona się w ygada? – Nie w aż się te go na m nie zw alać! – pow ie działa Robin, podnosząc głos. – Nie w aż się ! T o ty go rąbnąłe ś, kie dy posze dłe ś go are sztow ać! G dybyś go nie ude rzył, skazano by go za Brittany! – I uw ażasz, że postąpiłaś słusznie ? Pow strzym ał się tylko dlate go, że usłyszał, jak w prze dpokoju czai się Matthe w , choć księ gow y był prze konany, że zachow uje się cicho. – Uchroniłam Ange l prze d dalszym w ykorzystyw anie m i je śli to coś złe go... – Doprow adziłaś m oją age ncję do pie przone j ruiny – pow ie dział S trike cichym głose m , który zam knął je j usta. – Zabroniono nam się zbliżać do pode jrzanych, do te go całe go śle dztw a, ale ty tam w parow ałaś i Brockbank zapadł się pod zie m ię . Prasa nie da m i te raz spokoju. Carve r pow ie dzie nnikarzom , że to ja spie przyłe m spraw ę . Pogrze bią m nie żyw ce m . A je śli m asz to w szystko w dupie – dodał S trike z tw arzą ze sztyw niałą z w ście kłości – to m oże zainte re suje cię fakt , że policja w łaśnie znalazła pow iązanie m ię dzy kościołe m Ke lse y a tym w Brixton, do które go chodził Brockbank . Wyglądała jak porażona. – J a nie ... nie w ie działam ... – Po co cze kać na fakty? – spytał S trike . Mim o jaskraw e go górne go św iatła je go oczy spow ijał cie ń. – Prze cie ż le pie j do nie go w paść i dać m u cynk, zanim policja go are sztuje . Prze rażona Robin m ilczała. S trike patrzył na nią tak, jakby nigdy je j nie lubił, jakby nie m ie li w spólnych dośw iadcze ń, które dla nie j tw orzyły nie zrów naną w ię ź . Była przygotow ana naw e t na to, że w złości znow u zacznie w alić pię ścią w ściany i szafki... – Konie c z nam i – pow ie dział S trike . Poczuł zadow ole nie , w idząc, że m im ow olnie się w zdrygnę ła, że je j tw arz nagle zbladła.

– Chyba nie ... – Myślisz, że nie m ów ię pow ażnie ? Myślisz, że potrze buję partne rki, która nie słucha pole ce ń, która robi dokładnie to, cze go je j zabraniam , prze z którą w ychodzę w oczach policjantów na szukające go kłopotów sam olubne go fiuta, a pode jrzany o m orde rstw o znika im sprze d nosa? Pow ie dział to je dnym tche m i Robin, która cofnę ła się o krok, strąciła ze ściany kale ndarz England Rugby, w yw ołując sze le st i głuche ude rze nie , których je dnak nie usłyszała, ponie w aż w je j uszach głośno szum iała kre w . Myślała, że ze m dle je . Wyobrażała sobie S trike ’a krzyczące go: „Pow inie ne m cię zw olnić!”, ale ani razu nie przyszło je j do głow y, że napraw dę m ógłby to uczynić , że w szystko, co dla nie go zrobiła – podję te ryzyko, odnie sione rany, olśnie nia i inspiracje , długie godziny nie w ygód i nie dogodności – zostanie prze kre ślone , unie w ażnione prze z te n je de n akt nie posłusze ństw a w dobre j w ie rze . Nie zdołała naw e t znale źć w ystarczająco dużo pow ie trza w płucach, że by się z nim kłócić , ponie w aż m iał taką m inę , że m ogła się spodzie w ać je dynie dalsze go be zw zglę dne go potę piania je j działań i w ypom inania je j, jak bardzo schrzaniła spraw ę . Wspom nie nie Ange l i Alyssy obe jm ujących się na kanapie , św iadom ość , że cie rpie nie dzie w czynki dobie gło końca, a m atka je j uw ie rzyła i okazała w sparcie , pocie szały Robin w godzinach nie pe w ności, gdy cze kała na te n cios. Nie odw ażyła się poinform ow ać S trike ’a, co zrobiła. T e raz m yślała, że pow inna była m u pow ie dzie ć . – Co? – spytała głupio, bo prze cie ż m usiała się ode zw ać . Poprze dnie dźw ię ki były be z znacze nia. – Kim był te n face t , które go ze sobą zabrałaś? – Nie tw oja spraw a – sze pnę ła po krótkim w ahaniu. – Podobno groził Brockbankow i noż ... S hanke r! – pow ie dział S trike , dom yślając się dopie ro te raz . W te j chw ili w je go ożyw ione j, w ście kłe j tw arzy zobaczyła ślad Corm orana, jakie go znała. – S kąd, kurw a, w zię łaś je go num e r te le fonu? Nie była je dnak w stanie odpow ie dzie ć . W obliczu te go, że została zw olniona, w szystko prze stało się liczyć . Wie działa, że S trike nie zm ie nia zdania, gdy uznaje jakiś zw iąze k za zakończony. Po rozstaniu z dzie w czyną, z którą był prze z sze snaście lat , nigdy w ię ce j się do nie j nie ode zw ał, m im o że Charlotte próbow ała naw iązać kontakt . J uż w ychodził. Na nogach jak z w aty poszła za nim do prze dpokoju, czując się jak zbity pie s, który chyłkie m idzie za tym , kto go ukarał, i rozpaczliw ie liczy na prze bacze nie . – Dobranoc – zaw ołał S trike do L indy i Matthe w , który w ycofał się do salonu.

– Corm oran – sze pnę ła Robin. – Pode ślę ci w ypłatę za ostatni m ie siąc – pow ie dział, nie patrząc na nią. – S zybko i be z proble m u. Mim o że to było bardzo pow ażne w ykrocze nie . Zam knął za sobą drzw i. S łyszała, jak w butach w rozm iarze czte rnaście oddala się ście żką. Wydała z sie bie zduszony okrzyk i zaczę ła płakać . L inda i Matthe w przybie gli do prze dpokoju, le cz za późno: Robin ucie kła do sypialni, nie m ogąc staw ić czoła ich uldze i zadow ole niu, że w re szcie bę dzie m usiała porzucić m arze nie o byciu de te ktyw e m .

56

When life’s scorned and dam age done T o avenge, this is the pact .

G dy w zgardzono życie m i stała się krzyw da, J e dynym pakte m je st ze m sta.

Blue Öyste r Cult , V engeance (T he Pact)

Nazajutrz o w pół do piąte j S trike le żał rozbudzony po w zasadzie be zse nne j nocy. Bolał go ję zyk po w szystkich papie rosach, które w ypalił od poprze dnie go w ie czoru przy stoliku z lam inatu w kuchni, konte m plując upade k sw oje j age ncji i sw oich pe rspe ktyw . Myśle nie o Robin przychodziło m u z trude m . W je go dotychczas nie słabnące j w ście kłości zaczynały się pojaw iać cie niutkie rysy podobne do tych na lodzie podczas odw ilży, le cz to, co znajdow ało się poniże j, było nie w ie le m nie j zim ne . Mógł zrozum ie ć odruch ratow ania dzie cka – każdy by zrozum iał. Czy on sam , jak nie om ie szkała zauw ażyć Robin, nie pow alił Brockbanka na zie m ię po w ysłuchaniu nagrań z prze słuchania Brittany? – ale m yśl, że poje chała tam z S hanke re m , nic m u nie m ów iąc, i to po tym , jak Carve r zabronił im się zbliżać do pode jrzanych, spraw iła, że gdy prze w rócił paczkę papie rosów do góry dne m i odkrył, że je st pusta, w je go żyłach na now o w e zbrał gnie w . Podźw ignął się na nogi, w ziął klucze i w ysze dł z m ie szkania, nadal ubrany w e w łoski garnitur, w którym się zdrze m nął. Wschodziło słońce , gdy o poranku ospale sze dł po Charing Cross Road. Wszystko w ydaw ało się

przydym ione i kruche , a w szaraw ym św ie tle m nożyły się blade cie nie . Kupił papie rosy w skle pie na rogu w Cove nt G arde n, a pote m ruszył dale j, paląc i m yśląc .

Po dw óch godzinach space row ania ulicam i podjął de cyzję o sw oim nastę pnym ruchu. G dy w racając do age ncji, zobaczył, że ke lne rka w czarne j sukie nce otw ie ra drzw i do Caffè Ve rgnano 1882 przy Charing Cross Road, zdał sobie spraw ę , jaki je st głodny i w sze dł do środka. W m ałe j kaw iarni pachniało cie płym dre w ne m i e spre sso. G dy S trike z zadow ole nie m opadł na dę bow e krze sło, spe szony uśw iadom ił sobie , że prze z ostatnie trzynaście godzin be z prze rw y palił, spał w ubraniu, a do te go zjadł ste k i w ypił cze rw one w ino, ale nie um ył zę bów . Mę żczyzna odbijający się w lustrze naprze ciw nie go był rozm e m łany i brudny. Zam aw iając panini z szynką i se re m , bute lkę w ody i podw ójne e spre sso, starał się nie daw ać m łode j ke lne rce okazji do w ąchania je go odde chu. G dy stojący na ladzie e kspre s z m ie dzianą kopułą obudził się z sykie m do życia, S trike pogrążył się w zadum ie , szukając w sum ie niu szcze re j odpow ie dzi na nie w ygodne pytania. Czy był choć trochę le pszy od Carve ra? Czy rozw ażał ryzykow ny i nie be zpie czny plan działania dlate go, że napraw dę w idział w nim je dyny sposób, by pow strzym ać m orde rcę ? A m oże skłaniał się ku grze o w yższą staw kę , ponie w aż w ie dział, że je śli m u się uda – je śli to on schw yta m orde rcę i pociągnie go do odpow ie dzialności – napraw i w szystkie szkody w sw oje j re putacji, odzyskując blask człow ie ka, które m u udało się to, co nie udało się stołe czne j policji? Krótko m ów iąc, co go pchało ku cze m uś, co w ie lu uznałoby za le kkom yślne , nie m ądre rozw iązanie : konie czność czy e go? Ke lne rka postaw iła prze d nim kanapkę oraz kaw ę i S trike zaczął je ść ze szklistym spojrze nie m m ę żczyzny zbyt zaabsorbow ane go, by czuć sm ak te go, co gryzie . Nigdy dotąd nie m iał do czynie nia z tak dobrze nagłośnioną se rią zbrodni: policja z pe w nością prze żyw ała zale w inform acji, a choć w szystkie tropy w ym agały zbadania, żade n z nich (S trike był gotów się założyć) nie m ógł doprow adzić do te go napraw dę sprytne go i skute czne go m orde rcy. Mógł oczyw iście podjąć próbę skontaktow ania się z którym ś z prze łożonych Carve ra, le cz m iał u policjantów tak niskie notow ania, że w ątpił, by pozw olono m u na rozm ow ę z nadkom isarze m , lojalnym prze de w szystkim w obe c w łasnych ludzi. Zre sztą próbując obe jść Carve ra, S trike tylko w zm ocniłby w raże nie , że usiłuje podw ażyć autoryte t osoby kie rujące j

śle dztw e m . Co w ię ce j, nie m iał dow odów , le cz tylko te orię na te m at te go, gdzie te dow ody się znajdują. Wpraw dzie istniał cie ń szansy, że stołe czna policja potraktuje go na tyle pow ażnie , by poszukać te go, co zdanie m S trike ’a z pe w nością było do znale zie nia, ale obaw iał się , że dalszą zw łokę ktoś m ógłby przypłacić życie m . Ze zdziw ie nie m odkrył, że zjadł całe panini. Nadal potw ornie głodny, zam ów ił nastę pne . „Nie – pom yślał z nagłą de te rm inacją. – Nie m a inne go w yjścia”. Nale żało jak najszybcie j pow strzym ać to zw ie rzę . Przyszła pora, by po raz pie rw szy w yprze dzić je o krok . Rzucając ochłap sw oje m u sum ie niu i chcąc sobie udow odnić , że kie ruje nim prze de w szystkim chę ć złapania m orde rcy, a nie pragnie nie chw ały, S trike w yjął kom órkę i zadzw onił do inspe ktora Richarda Anstisa, sw oje go najstarsze go znajom e go z policji. Ostatnio nie byli w najle pszych stosunkach, le cz chciał m ie ć pe w ność , że zrobił w szystko, co m ógł, by dać stołe czne j policji szansę w ykonania te j roboty za nie go. Po dłuższe j chw ili w je go uchu zabrzm iał obcy sygnał w ybie rania num e ru. Nikt się nie zgłaszał. Anstis był na urlopie . S trike zastanaw iał się , czy zostaw ić m u w iadom ość , ale ostate cznie zre zygnow ał. Zostaw ie nie takie j w iadom ości w poczcie głosow e j Anstisa, nie bę dące go w stanie nic zrobić , z pe w nością popsułoby m u w akacje , a o ile S trike zdążył poznać żonę Anstisa i trójkę je go dzie ci, face t napraw dę potrze bow ał odpoczynku. Rozłączył się i w zam yśle niu prze glądał listę ostatnich połącze ń. Carve r dzw onił z zastrze żone go num e ru. Kilka linije k niże j w idniało im ię Robin. Na je go w idok zm ę czony i zdruzgotany S trike poczuł ukłucie w se rcu, ponie w aż był na nią w ście kły i je dnocze śnie tę sknił za tym , że by z nią porozm aw iać . Zde cydow anym ruche m odłożył kom órkę na stolik, w łożył rę kę do w e w nę trzne j kie sze ni i w yjął z nie j długopis oraz note s. J e dząc drugą kanapkę rów nie szybko jak pie rw szą, zaczął tw orzyć listę .

1) Napisać do Carve ra.

Był to po czę ści nastę pny ochłap rzucony sum ie niu, a po czę ści coś, co S trike okre ślał ogólnym m iane m „krycia w łasne go tyłka”. Nie m iał adre su m e jlow e go Carve ra, le cz i tak w ątpił, by m e jl zdołał dotrze ć do kom isarza w tsunam i inform acji, które te raz z pe w nością napływ ały do S cotland Yardu. L udzie m ie li uw arunkow aną kulturow o skłonność do traktow ania tuszu

i papie ru pow ażnie , zw łaszcza gdy nale żało pokw itow ać odbiór: starom odny list pole cony z pe w nością trafiłby na biurko Carve ra. W te n sposób S trike zostaw iłby ślad dokładnie jak m orde rca, w yraźnie pokazując, że próbow ał w sze lkich m ożliw ych sposobów , aby pow ie dzie ć Carve row i, jak pow strzym ać prze stę pcę . Mogło m u się to przydać , gdy w szyscy w ylądują w sądzie , co w e dług S trike ’a było nie uniknione , nie zale żnie od te go, czy je go plan, ułożony podczas space ru o św icie po uśpionym Cove nt G arde n, okaże się skute czny.

2) Butla z gaze m (propan?) 3 ) Kurtka odblaskow a 4) Kobie ta – kto?

Prze rw ał pisanie , bijąc się z m yślam i i m arszcząc brw i nad kartką. Po dłuższym zastanow ie niu nie chę tnie dopisał:

5) S hanke r

T o oznaczało, że nastę pny punkt m usiał brzm ie ć:

6) £50 0 (skąd?)

I w re szcie , po kole jne j m inucie nam ysłu:

7) Ogłosze nie o naborze na m ie jsce Robin.

57

S ole survivor, cursed w ith second sight , H aunted savior, cried into the night

J e dyna ocalała, pokarana jasnow idze nie m , Znę kana w ybaw icie lka, krzyczała ze strachu prze d cie nie m .

Blue Öyste r Cult , S ole S urvivor

Minę ły czte ry dni. Na początku obe zw ładniona szokie m i rozpaczą Robin m iała nadzie ję , w rę cz w ie rzyła, że S trike zadzw oni, że pożałuje te go, co je j pow ie dział, że zrozum ie sw ój błąd. L inda w yje chała, m iła i w spie rająca do ostatnie j chw ili, le cz Robin przypuszczała, że w głę bi duszy m atka cie szy się z zakończe nia je j w spółpracy z de te ktyw e m . Matthe w okazyw ał olbrzym ie w spółczucie w obliczu zdruzgotania Robin. Pow ie dział, że S trike nie w ie , jakie m iał szczę ście . Wyliczył je j w szystko, co zrobiła dla de te ktyw a, zaczynając od te go, że zadow alała się śm ie sznie niską płacą za nie dorze cznie długie godziny pracy. Przypom niał Robin, że je j status partne rki w age ncji był zupe łną iluzją, i podsum ow ał w szystkie dow ody braku szacunku ze strony S trike ’a: nie podpisanie now e j um ow y, nie zapłacone nadgodziny, to, że zaw sze to ona parzyła he rbatę i chodziła po kanapki. T ydzie ń w cze śnie j Robin broniłaby S trike ’a prze d te go typu oskarże niam i. Pow ie działaby, że charakte r te j pracy w ym aga nadgodzin, że nie w olno żądać podw yżki, gdy age ncja w alczy o prze trw anie , że S trike parzył je j he rbatę rów nie czę sto jak ona je m u. Na konie c m ogłaby dodać , że choć m u się nie prze le w ało, opłacił je j kurs w yw iadow czy i kontrw yw iadow czy, oraz że nie rozsądnie byłoby ocze kiw ać , że on, starszy partne r, założycie l age ncji i je dyny inw e stor, zrów na ją ze sobą pod w zglę de m statusu praw ne go. Nicze go takie go je dnak nie pow ie działa, ponie w aż ostatnie słow a, jakie skie row ał do nie j S trike , tow arzyszyły je j codzie nnie niczym odgłos bicia se rca: „bardzo pow ażne w ykrocze nie ”. Dzię ki w spom nie niu m iny S trike ’a m ogła udaw ać , że postrze ga sytuację tak sam o jak Matthe w , że czuje prze de

w szystkim złość , że pracę , która była dla nie j w szystkim , m ożna z łatw ością zastąpić inną, że S trike nie m a zaw odow e j uczciw ości ani m oralności, je śli nie potrafi przyznać , iż be zpie cze ństw o Ange l było najw ażnie jsze . Robin nie m iała ani ochoty, ani e ne rgii, by zw rócić Matthe w uw agę , że w te j ostatnie j kw e stii gw ałtow nie zm ie nił front , ponie w aż początkow o był w ście kły, gdy się dow ie dział, że poje chała do Brockbanka. G dy dni m ijały be z żadne go sygnału od S trike ’a, Robin czuła m ilczący nacisk ze strony narze czone go, że by zachow yw ała się tak, jakby pe rspe ktyw a ich sobotnie go ślubu nie tylko re kom pe nsow ała je j nie daw ne zw olnie nie z pracy, le cz pochłaniała w szystkie m yśli. Konie czność udaw ania e kscytacji w obe cności Matthe w spraw iała, że Robin czuła ulgę , zostając w dom u sam a w godzinach pracy narze czone go. Codzie nnie w ie czore m prze d je go pow rote m kasow ała historię prze glądarki, że by nie zobaczył, iż nie ustannie szuka w iadom ości na te m at Rozpruw acza z S hackle w e ll i – rów nie czę sto – gugluje S trike ’a. W prze ddzie ń ich w yjazdu do Masham Matthe w w rócił do dom u z e gze m plarze m „S un”, które go zw ykle nie czytyw ał. – Po co to kupiłe ś? Matthe w zaw ahał się prze d odpow ie dzią i Robin poczuła ucisk w żołądku. – Chyba nie doszło do kole jne go...? Wie działa je dnak, że m orde rca nie zaatakow ał: prze z cały dzie ń śle dziła w iadom ości. Otw orzył gaze tę m nie j w ię ce j na dzie siąte j stronie i podał je j z trudną do odczytania m iną. Robin w biła w zrok w sw oje zdję cie . S zła na nim ze spuszczoną głow ą, ubrana w tre ncz, w ychodząc z sądu po złoże niu ze znań w sze roko opisyw anym proce sie w spraw ie zam ordow ania Ow e na Quine ’a. W je j zdję cie w pasow ano dw a m nie jsze : na je dnym był S trike , w yglądający na skacow ane go, a na drugim oszałam iająco pię kna m ode lka, które j m orde rcę raze m schw ytali. Pod zdję cie m w idniały słow a:

OD PIĄT KU DET EKT YW OD LANDRY S ZUKA NOWEJ WS PÓŁPRACOWNICY Corm oran S trike , de te ktyw , który rozw iązał spraw y m orde rstw supe rm ode lki L uli L andry i pisarza Ow e na Quine ’a, zakończył w spółpracę z atrakcyjną asyste ntką Robin Ellacott , 26 lat . De te ktyw um ie ścił w inte rne cie ogłosze nie dla chę tnych na je j stanow isko: „J e śli m asz dośw iadcze nie w pracy śle dcze go w policji albo w ojsku i chciałabyś się zatrudnić w ...”.

Nastę pow ało je szcze kilka akapitów , le cz Robin nie była w stanie ich prze czytać . Zam iast te go spojrzała na nazw isko autora, którym okazał się Dom inic Culpe ppe r, dzie nnikarz i znajom y S trike ’a. Praw dopodobnie Corm oran zadzw onił do Culpe ppe ra, który czę sto próbow ał od nie go w yciągać jakie ś inform acje , i chcąc zape w nić sw oje m u ogłosze niu jak najw ię kszy zasię g , pozw olił m u o tym napisać . Robin nie przypuszczała, że m ogłaby się poczuć je szcze gorze j, le cz odkryła, że była w błę dzie . Napraw dę w ylał ją z pracy po w szystkim , co dla nie go zrobiła. Była je dnorazow ym Pię taszkie m , „asyste ntką” – nigdy partne rką, nigdy nie rów ną je m u – i już szukał kogoś z dośw iadcze nie m w policji albo w w ojsku: zdyscyplinow ane go, słuchające go rozkazów . Ogarnę ła ją w ście kłość . Wszystko prze d je j oczam i się rozm azało: prze dpokój, gaze ta, Matthe w stojący obok i starający się okazyw ać w spółczucie . Musiała oprze ć się im pulsow i nakazujące m u je j w parow ać do salonu, gdzie na stoliku ładow ała się je j kom órka, i zadzw onić do S trike ’a. W ciągu ostatnich czte re ch dni m yślała o tym w ie lo krotnie , le cz w te dy chciała go prosić – błagać – o zm ianę de cyzji. T e raz było inacze j. T e raz m iała ochotę na nie go krzycze ć , okazać m u pogardę i zarzucić zw ykłą nie w dzię czność , hipokryzję , brak honoru... S pojrze nie je j płonących oczu padło na Matthe w i zanim narze czony zdążył zm ie nić w yraz tw arzy, zauw ażyła je go w ie lką radość z te go, że S trike tak okropnie je j podpadł. Poczuła, że Matthe w nie m ógł się docze kać , kie dy pokaże je j tę gaze tę . J e j cie rpie nie było niczym w porów naniu z je go radością z pow odu je j rozstania ze S trikie m . Odw róciła się i poszła do kuchni, postanaw iając, że nie bę dzie na nie go krzyczała. G dyby się pokłócili, czułaby się tak, jakby S trike odniósł zw ycię stw o. Obie cała sobie , że nie pozw oli byłe m u sze fow i skalać je j zw iązku z m ę żczyzną, które go m usiała... które go chciała poślubić za trzy dni. Nie zdarnie prze le w ając spaghe tti do durszlaka, opryskała się w rzątkie m i zaklę ła. – Znow u m akaron? – spytał Matthe w . – T ak – odparła chłodno. – Prze szkadza ci to? – Boże , skąd – pow ie dział, podchodząc do nie j od tyłu i obe jm ując ją. – Kocham cię – m ruknął w je j w łosy. – J a cie bie te ż – odrze kła m achinalnie .

* * * Zapakow ali do land rove ra w szystko, cze go m ogli potrze bow ać na północy, na przyję ciu w e se lnym w hote lu S w inton Park i podczas m iodow e go m ie siąca „gdzie ś, gdzie je st gorąco” – ponie w aż Robin tylko tyle w ie działa o ce lu ich podróży. Wyje chali nastę pne go dnia o dzie siąte j, w jasnym słońcu, obydw oje ubrani w koszulki z krótkim rę kaw e m . Wsiadając do sam ochodu, Robin przypom niała sobie m glisty kw ie tniow y porane k, gdy odje żdżała ścigana prze z Matthe w , rozpaczliw ie pragnąc od nie go ucie c, ucie c do S trike ’a. Była znacznie le pszym kie row cą niż Matthe w , le cz gdy je chali raze m , zaw sze to on prow adził. S krę ciw szy w M1, je j narze czony zaczął śpie w ać Never G onna L eave Your S ide Danie la Be dingfie lda. Piose nka była stara, z czasów , gdy obydw oje zaczynali studia. – Mógłbyś te go nie śpie w ać? – spytała nagle Robin. Nie była w stanie te go dłuże j znosić . – Prze praszam – pow ie dział zdum iony. – Myślałe m , że pasuje do okazji. – Może w tobie budzi m iłe w spom nie nia – odparła Robin, odw racając się w stronę szyby – ale w e m nie nie . Kąte m oka zobaczyła, jak Matthe w na nią patrzy, a pote m znow u skupia się na drodze . J akiś kilom e tr dale j pożałow ała, że w ogóle się ode zw ała. – T o nie znaczy, że nie m oże sz śpie w ać cze goś inne go. – Nie m uszę – pow ie dział. T e m pe ratura le kko spadła, gdy dotarli na stację Donington Park S e rvice s, gdzie zatrzym ali się na kaw ę . Robin zostaw iła kurtkę na oparciu krze sła i poszła do toale ty. Zostaw szy sam , Matthe w popraw ił koszulkę , która w yszła m u z dżinsów i odsłoniła kilka ce ntym e trów płaskie go brzucha, przyciągając uw agę e kspe die ntki z baru Costa Coffe e . Zadow olony z sie bie i z życia, uśm ie chnął się do nie j i puścił oko. Zrobiła się cze rw ona, zachichotała i odw róciła się do baristki, która patrzyła na to w szystko z w ym ow nym uśm ie che m . Zadzw onił te le fon w kurtce Robin. Zakładając, że L inda chce się dow ie dzie ć , ile drogi im je szcze zostało, Matthe w – św iadom y spojrze ń dzie w czyn za bare m – le niw ie się gnął do kie sze ni i w yjął te le fon Robin. Dzw onił S trike . Matthe w spojrzał na w ibrujące urządze nie , jakby nie chcący podniósł tarantulę . Kom órka dale j dzw oniła i w ibrow ała w je go rę ce . Roze jrzał się : nigdzie w pobliżu nie zauw ażył Robin. Ode brał połącze nie i natychm iast je

zakończył. Na w yśw ie tlaczu pojaw ił się napis: „1 nie ode brane połącze nie : Corm ”. T e n w ie lki paskudny drań chciał, że by Robin w róciła, Matthe w był te go pe w ny. S trike m iał pię ć długich dni, że by zdać sobie spraw ę , że nigdzie nie znajdzie nikogo le psze go. Może zaczął prze prow adzać rozm ow y kw alifikacyjne z innym i kandydatkam i i żadna nie zdołała je j dorów nać , a m oże w szystkie go w yśm iały, słysząc, jak żałosne ofe ruje pie niądze . T e le fon zadzw onił je szcze raz: znow u S trike . Chciał się upe w nić , czy odrzuciła połącze nie spe cjalnie , czy m oże prze z przypade k . Matthe w spojrzał na kom órkę , sparaliżow any nie zde cydow anie m . Nie m iał odw agi ode brać w im ie niu Robin ani pow ie dzie ć S trike ’ow i, że by spie rdalał. Znał go: bę dzie dzw onił, dopóki nie porozm aw ia z Robin. Włączyła się poczta głosow a. Matthe w zdał sobie spraw ę , że nagrane prze prosiny to najgorsze , co m oże się zdarzyć: Robin bę dzie m ogła je w ie lokrotnie odsłuchać , aż w końcu się zm ę czy i zm ię knie ... Podniósł głow ę : je go narze czona w racała z toale ty. Wstał z je j te le fone m przy uchu i udał, że rozm aw ia. – T o tata – skłam ał, zasłaniając m ikrofon rę ką i m odląc się , że by S trike nie zadzw onił po raz trze ci, gdy on bę dzie stał prze d Robin. – U m nie rozładow ała się bate ria... S łuchaj, jaki m asz num e r paszportu? Muszę coś spraw dzić w zw iązku z naszą podróżą poślubną... Że by pow ie dzie ć tacie ... Podała m u num e r. – Zacze kaj chw ilę , nie chcę , że byś to słyszała – pow ie dział i odsze dł od nie j, rozdarty m ię dzy poczucie m w iny a dum ą ze sw oje j szybkie j re akcji. G dy już był be zpie czny w m ę skie j toale cie , pozbył się z aparatu Robin w szystkich śladów po te le fonach S trike ’a, usuw ając całą historię połącze ń. Nastę pnie w ybrał num e r poczty głosow e j, w ysłuchał w iadom ości nagrane j prze z S trike ’a i ją także skasow ał. Na konie c w ustaw ie niach te le fonu zablokow ał num e r de te ktyw a. G łę boko oddychając, spojrzał na sw oje przystojne odbicie w lustrze . W nagrane j w iadom ości S trike pow ie dział, że je śli Robin się nie ode zw ie , nie bę dzie do nie j w ię ce j dzw onił. Do ślubu zostało czte rdzie ści osie m godzin i pode ne rw ow any, zuchw ały Matthe w liczył, że S trike dotrzym a słow a.

58

Deadline

Nieprzekraczalny termin

Był podm inow any, zde ne rw ow any, prze konany, że w łaśnie zrobił coś głupie go. G dy w agon m e tra z kle kote m sunął na południe , tak m ocno trzym ał się w iszące go uchw ytu, że pobie lały m u knykcie . Za okularam i prze ciw słone cznym i w ytę żał spuchnię te , zacze rw ie nione oczy, czytając nazw y stacji. W je go bę be nkach nadał pobrzm ie w ał piskliw y głos T e go. – Nie w ie rzę ci. G dzie są pie niądze , skoro pracuje sz na nocną zm ianę ? Nie ... Chcę z tobą porozm aw iać ... Nie ... T ym raze m nie w yjdzie sz ... Ude rzył ją. Wie dział, że nie pow inie n był te go robić: te raz drw ił z nie go obraz je j prze rażone j tw arzy – je j w ystraszone , w ytrze szczone oczy, rę ka przyciśnię ta do policzka, gdzie ślady je go palców cze rw ie niały na białym tle . T o w szystko je j pie przona w ina. Nie był w stanie się pow strzym ać , nie po ostatnich dw óch tygodniach, w czasie których T o coraz bardzie j się cze piało. G dy w rócił do dom u z oczam i pe łnym i cze rw one go tuszu, udaw ał, że to re akcja ale rgiczna, ale ta zim na suka nie okazała m u w spółczucia. Be z prze rw y zrzę dziła, dopytując się , gdzie był i – po raz pie rw szy – gdzie są pie niądze , które podobno zarabiał. Ostatnio brakow ało m u czasu na kradzie że z chłopakam i, bo prze cie ż cały czas pośw ię cał na polow anie . Przyniosła do dom u gaze tę z artykułe m , w którym inform ow ano, że Rozpruw acz z S hackle w e ll m oże m ie ć te raz cze rw one plam y w okół oczu. S palił tę gaze tę w ogródku, ale nie m ógł pow strzym ać T e go prze d prze czytanie m je j gdzie indzie j. Prze dw czoraj m iał w raże nie , że przyłapał T o, jak przyglądało m u się z dziw nym w yraze m tw arzy. Właściw ie nie było głupie . Czyżby zaczę ło coś pode jrze w ać? T e obaw y były ostatnią rze czą, jakie j potrze bow ał po upokorze niu, które prze żył w zw iązku z atakie m na S e kre tarkę . Nie było se nsu dłuże j tropić S e kre tarki, ponie w aż na dobre rozstała się

ze S trikie m . W kafe jce , w które j czasam i um ilał sobie czas, byle by tylko pobyć z dala od T e go, w idział artykuł w inte rne cie . Pocie szał się m yślą, że je go m acze ta ją nastraszyła, że do końca życia bę dzie nosiła długą bliznę na prze dram ie niu, którą tam w yrze źbił. Ale to m u nie w ystarczało. Mie siącam i starannie tw orzył plan, że by w plątać S trike ’a w m orde rstw o, rzucić na nie go cie ń pode jrze nia. Najpie rw – aby zaczę ła go nę kać policja, a głupi ludzie pom yśle li, że m iał z tym coś w spólne go – chciał go uw ikłać w śm ie rć te j m ałe j, głupie j suki pragnące j pozbyć się nogi. Późnie j zam ie rzał zam ordow ać je go S e kre tarkę . Z cze goś takie go S trike z pe w nością nie w ysze dłby be z szw anku. Po czym ś takim na pe w no prze stałby być sław nym de te ktyw e m . T ylko że drań ciągle m u się w ym ykał. W prasie nie było w zm ianki na te m at listów : naw e t te go, który starannie napisał „od” Ke lse y, m ające go zrobić ze S trike ’a pode jrzane go num e r je de n. Późnie j dzie nnikarze zm ów ili się ze skurw ie le m , nie w yjaw iając nazw iska S e kre tarki, nie w skazując na je j pow iązanie ze S trikie m . Może nale żało te raz prze stać ... T ylko że nie m ógł prze stać . Zasze dł za dale ko. Nigdy w życiu nie zaplanow ał cze goś tak starannie jak upadku S trike ’a. T e n gruby, kale ki drań już kogoś szukał na m ie jsce S e kre tarki, a coś takie go nie kojarzyło się z człow ie kie m zam ie rzającym zw inąć inte re s. S tało się je dnak także coś dobre go: na De nm ark S tre e t nie krę ciła się już policja. Ktoś ją odw ołał. Praw dopodobnie uznano, że skoro S e kre tarka ode szła z pracy, nikt nie je st tam już potrze bny. Pe w nie nie pow inie n się zbliżać do age ncji S trike ’a, ale m iał nadzie ję , że zobaczy, jak w ystraszona S e kre tarka w ychodzi z pudłe m w dłoniach, albo że ujrzy przybite go, zgnę bione go S trike ’a, ale nie – tuż po tym , jak zajął dogodną pozycję , że by obse rw ow ać ulicę , te n drań pojaw ił się na Charing Cross Road w tow arzystw ie oszałam iająco pię kne j kobie ty i w cale nie w yglądał na zde ne rw ow ane go. Dzie w czyna m usiała być tym czasow ą pracow nicą, ponie w aż S trike nie zdążyłby prze prow adzić rozm ów kw alifikacyjnych i zatrudnić kogoś na stałe . Dryblas na pe w no potrze bow ał kogoś do prow adze nia kore sponde ncji. Kobie ta m iała na nogach obcasy, których nie pow stydziłaby się tam ta m ała dziw ka, i szła obok nie go, kołysząc kształtnym tyłkie m . L ubił czarne , zaw sze je lubił. T ak napraw dę , gdyby m iał w ybór, w olałby taką o w ie le bardzie j niż S e kre tarkę . Na pe w no nie prze szła szkole nia kontrw yw iadow cze go – od razu było w idać . Prze z cały rane k obse rw ow ał age ncję S trike ’a, patrząc, jak kobie ta w yskakuje na pocztę z te le fone m przy uchu, nie zw racając uw agi na otocze nie ,

tak pochłonię ta odrzucanie m długich w łosów na ple cy, że nie była w stanie utrzym ać z nikim kontaktu w zrokow e go, jak upuszcza klucze i papla na cały głos prze z kom órkę oraz z każdym , kto się naw inął. O pie rw sze j w ślizgnął się za nią do baru kanapkow e go i słyszał, jak głośno m ów i, że nazajutrz w ie czore m w ybie ra się do Corsica S tudios. Wie dział, co to je st Corsica S tudios. Wie dział, gdzie to je st . Poczuł dre szcz pode kscytow ania. Musiał odw rócić się do nie j ple cam i i udać , że w ygląda prze z okno, ponie w aż uznał, że je go m ina natychm iast by go zde m askow ała... G dyby załatw ił pracow nicę S trike ’a, zre alizow ałby sw ój plan: S trike ’a pow iązano by z dw ie m a zaatakow anym i kobie tam i i nikt: ani policja, ani opinia publiczna, już nigdy by m u nie zaufał. Poza tym czuł, że to bę dzie łatw izna. S e kre tarka była koszm arnym m ate riałe m na ofiarę , ciągle czujna i sprytna, co w ie czór w racała do dom u, do sw oje go ładniutkie go chłopaka, zatłoczonym i, dobrze ośw ie tlonym i ulicam i, le cz T ym czasow ą m iał jak na tacy. Poinform ow ała cały bar, gdzie zam ie rza się spotkać z kole żankam i, a pote m na sw oich akrylow ych obcasach w róciła do pracy, upuszczając po drodze kanapki dla S trike ’a. G dy je podnosiła, zauw ażył, że nie m a na palcu obrączki ani pie rścionka zarę czynow e go. Musiał się bardzo starać , że by ukryć radość , gdy stam tąd odchodził, układając plan. G dyby tylko nie w alnął T e go, czułby się te raz dobrze , byłby pode kscytow any, szczę śliw y. Ude rze nie nie było pom yślnym początkie m w ie czoru. Nic dziw ne go, że się de ne rw ow ał. Nie było czasu, że by został w dom u i próbow ał T o uspokoić , że by je obłaskaw ił: be z słow a w ysze dł z postanow ie nie m dopadnię cia T ym czasow e j, le cz nadal czuł napię cie ... A je śli T o zadzw oni na policję ? Nie , nie zadzw oni. T ylko w ym ie rzył je j policze k . Kochała go, ciągle m u to pow tarzała. G dy cię kochają, naw e t pie przone m orde rstw o uchodzi ci na sucho... Poczuł łaskotanie na karku i roze jrzał się , pow odow any szaloną m yślą, że zobaczy S trike ’a przyglądające go m u się z kąta w agonu, le cz nie było tam nikogo, kto choć trochę przypom inałby te go grube go drania, tylko kilku zanie dbanych m ę żczyzn ze branych w je dne j prze strze ni. J e de n z nich, face t z blizną na tw arzy i złotym zę be m , rze czyw iście m u się przyglądał, ale gdy spojrzał na nie go prze z cie m ne okulary, typ prze stał się gapić i znow u zaczął się baw ić kom órką... Może gdy w ysiądzie z m e tra, zanim pójdzie do Corsica S tudios, zadzw oni do T e go i pow ie , że je kocha.

59

With threats of gas and rose m otif.

G roże nie gaze m i m otyw róży.

Blue Öyste r Cult , Before the Kiss

S trike stał w cie niu z kom órką w dłoni i cze kał. G łę boka kie sze ń je go kurtki z drugie j rę ki, o w ie le za grube j na cie pły cze rw cow y w ie czór, w ydę ła się i obw isła pod cię żare m prze dm iotu, który w olał ukryć . J e go plan najłatw ie j byłoby zre alizow ać pod osłoną nocy, le cz słońce nie spie szyło się z zajście m za nie pasujące do sie bie dachy w idoczne z je go kryjów ki. Wie dział, że pow inie n się skupić w yłącznie na nie be zpie cznym nocnym zadaniu, le cz m yślam i ciągle w racał do Robin. Nie oddzw oniła. Wyznaczył sobie nie prze kraczalny te rm in: je śli nie oddzw oni te go w ie czoru, nie oddzw oni już nigdy. Nazajutrz w południe m iała w yjść za Matthe w w Yorkshire i czuł, że bę dzie to ostate czny konie c ich re lacji. J e śli nie porozm aw iają, zanim na je j palcu spocznie obrączka, pe w nie nie porozm aw iają już nigdy. A je śli ktoś na św ie cie został stw orzony po to, by uśw iadom ić m u, co stracił, była to zadziorna, hałaśliw a, choć oszałam iająco pię kna kobie ta, z którą od kilku dni dzie lił age ncję . Na zachodzie nie bo nad dacham i m ie niło się koloram i jaskraw ym i jak skrzydło papużki ale ksandre tty: szkarłate m , pom arańcze m , a naw e t le kką dom ie szką zie le ni. Za tym olśnie w ającym obraze m w idniała cie nka, blada pow łoka fiole tu le kko usiane go gw iazdam i. Zbliżała się pora działania. J akby S hanke r czytał w je go m yślach, te le fon S trike ’a zaw ibrow ał i de te ktyw spojrzał na w yśw ie tlacz, że by prze czytać w iadom ość .

Wyskoczymy jutro na piwo?

Uzgodnili kod. J e śli spraw a trafi prze d sąd, co S trike ’ow i w ydaw ało się ze w sze ch m iar praw dopodobne , zam ie rzał trzym ać S hanke ra jak najdale j od m ie jsca dla św iadków . T e go w ie czoru nie m ogli sobie prze syłać żadnych obciążających e se m e sów . „Wyskoczym y jutro na piw o?” oznaczało „Przysze dł do klubu”. S trike w sunął kom órkę z pow rote m do kie sze ni i w ynurzył się ze sw oje j kryjów ki, prze chodząc prze z cie m ny parking prze d opuszczonym m ie szkanie m Donalda L ainga. G dy tak sze dł, spoglądała na nie go olbrzym ia czarna S trata, a w je j nie rów nych oknach odbijały się ostatnie ślady krw iste go św iatła. Nad balkonam i Wollaston Close rozciągnię to gę stą siatkę , że by unie m ożliw ić ptakom lądow anie na nich i w latyw anie prze z otw arte drzw i i okna. S trike podsze dł do boczne go w e jścia, które w cze śnie j zaklinow ał, gdy w yszła stam tąd grupka nastolate k . Nikt pote m przy drzw iach nie m ajstrow ał. L udzie zakładali, że ktoś chciał sobie ułatw ić w e jście , i bali się go rozgnie w ać . Rozzłoszczony sąsiad m ógł być tu rów nie nie be zpie czny jak intruz, a w dodatku pote m trze ba było obok nie go m ie szkać . W połow ie schodów S trike zdjął kurtkę , pod którą była druga, odblaskow a. Niosąc pie rw szą tak, by zasłaniała butlę z propane m , posze dł dale j i znalazł się na balkonie m ie szkania L ainga. W innych lokalach m ających dostę p do te go balkonu św ie ciło się św iatło. W te n cie pły le tni w ie czór sąsie dzi L ainga pootw ie rali okna, tak że ich głosy i dźw ię ki płaskich te le w izorów w ypływ ały w noc . S trike cicho prze sze dł w stronę cie m ne go, puste go m ie szkania na końcu. Prze d drzw iam i, które tak czę sto obse rw ow ał z parkingu, prze łożył ow inię tą w kurtkę butlę z gaze m w zagłę bie nie le w e go łokcia, a z kie sze ni w yjął najpie rw parę late ksow ych rę kaw icze k, które założył, a nastę pnie różne narzę dzia – czę ść z nich nale żała do S trike ’a, le cz w ię kszość pożyczył na tę okoliczność od S hanke ra. Znalazły się w śród nich klucz uniw e rsalny do w puszczanych zam ków , dw a ze staw y w ytrychów i prze różne „grze bie nie ”. G dy S trike w ziął się do pracy nad dw om a zam kam i w drzw iach L ainga, z sąsie dnie go okna dobie gł dam ski głos m ów iący z am e rykańskim akce nte m : – J e st praw o i je st to, co nale ży robić . Zrobię to, co nale ży. – Cze go bym nie dał, że by prze le cie ć J e ssicę Albę – pow ie dział jakiś upalony m ę żczyzna, w yw ołując śm ie ch i potakiw anie dw óch innych.

– No, dale j, skurczybyku – sapnął S trike , w alcząc z zam kie m i m ocno trzym ając ukrytą butlę z propane m . – Rusz się ... rusz ... Zam e k obrócił się z głośnym kliknię cie m . S trike otw orzył drzw i. T ak jak przypuszczał, w środku brzydko pachniało. W zapuszczonym , nie um e blow anym pom ie szcze niu nie w ie le w idział. Prze d w łącze nie m św iatła m usiał zaciągnąć zasłony. Odw rócił się w le w o i od razu strącił coś, co w yglądało na jakie ś pude łko. Cię żko spadło i z trzaskie m w ylądow ało na podłodze . „Kurw a”. – He j! – zaw ołał jakiś głos za cie nką ścianą działow ą. – T o ty, Donnie ? S trike pospie sznie w rócił do drzw i, gorączkow o zaczął m acać ścianę obok futryny i znalazł w łącznik św iatła. Pom ie szcze nie zalane nagłą jasnością okazało się puste , je śli nie liczyć stare go, poplam ione go, sze rokie go m ate raca i skrzynki po pom arańczach, na które j praw dopodobnie stała stacja dokująca iPoda, le żąca te raz na podłodze . – Donnie ? – pow tórzył głos, te raz już z balkonu. S trike w yjął butlę z propane m , odkrę cił gaz i w sunął ją pod skrzynkę po pom arańczach. Na balkonie rozle gły się kroki, a po nich pukanie do drzw i. S trike otw orzył. Pryszczaty m ę żczyzna z tłustym i w łosam i spojrzał na nie go m ę tnym w zrokie m . Wyglądał na strasznie upalone go i trzym ał puszkę johna sm itha. – J e zu – pow ie dział nie w yraźnie , pociągając nose m . – Co tu tak, kurw a, śm ie rdzi? – G az – oznajm ił S trike w odblaskow e j kurtce , surow y prze dstaw icie l gazow ni. – Dostaliśm y zgłosze nie z góry. Wygląda na to, że proble m znajduje się tutaj. – J asna chole ra. – S ąsiad m iał taką m inę , jakby go ze m dliło. – Chyba nie w yle cim y w pow ie trze , co? – Przysze dłe m w łaśnie po to, że by spraw dzić – odparł zw ię źle S trike . – Nie m a pan tam za ścianą żadne go otw arte go ognia? Nie pali pan, praw da? – Pójdę się upe w nić – pow ie dział sąsiad z nagłym prze raże nie m . – W porządku. Może jak tu skończę , przyjdę spraw dzić pana m ie szkanie – odrze kł S trike . – Cze kam na posiłki. Pożałow ał ostatnie go zdania, gdy tylko w yszło z je go ust , le cz sąsiada chyba nie zdziw ił taki ję zyk u gazow nika. G dy się odw rócił, S trike spytał: – Właścicie l nazyw a się Donnie , tak? – Donnie L aing – pow ie dział pode ne rw ow any sąsiad, najw yraźnie j chcąc jak najszybcie j schow ać sw oje zapasy traw y i pogasić w szystkie płom ie nie . – Wisi m i czte rdzie ści funciaków .

– A – m ruknął S trike . – Na to nic nie poradzę . Mę żczyzna w ybie gł, a S trike zam knął drzw i, dzię kując sw oje j szczę śliw e j gw ie ździe , że pom yślał o zape w nie niu sobie przykryw ki. T ylko te go brakow ało, że by ktoś dał cynk policji, zanim on zdoła cokolw ie k udow odnić ... Podniósł skrzynkę po pom arańczach, zakrę cił butlę z gaze m , a późnie j z pow rote m um ie ścił iPoda w stacji dokujące j. J uż m iał w e jść głę bie j do m ie szkania, gdy nagle coś przyszło m u do głow y i odw rócił się w stronę iPoda. Wystarczyło je dno de likatne dotknię cie palce m w skazującym w late ksow e j rę kaw iczce i m ale ńki e kranik się rozśw ie tlił. Popłynę ły dźw ię ki H ot Rails to H ell w w ykonaniu – S trike w ie dział to aż nazbyt dobrze – Blue Öyste r Cult .

60

Vengeance (The Pact)

Zemsta (Pakt)

W klubie roiło się od ludzi. Zbudow ano go pod dw om a łukam i w iaduktu kole jow e go, takim i jak te naprze ciw je go m ie szkania, i panow ała w nim atm osfe ra podzie m i podkre ślona zaokrąglonym dache m z blachy faliste j. Proje ktor rzucał psychode liczne św iatło na m e talow e fałdy. Muzyka była ogłuszająca. Wpuścili go nie zbyt chę tnie . Bram karze robili m u proble m y: prze z chw ilę

się bał, że go prze szukają, ubrane go w kurtkę z ukrytym i w środku nożam i. Wyglądał starze j niż w szyscy w zasię gu je go w zroku i to m u się nie podobało. Właśnie taką krzyw dę w yrządziło m u łuszczycow e zapale nie staw ów : blizny jak po trądziku i opuchlizna po ste rydach. Kie dyś upraw iał boks, ale pote m je go m ię śnie zm ie niły się w tłuszcz . Na Cyprze podciągał się z łatw ością, te raz już nie . Wie dział, że nie m iałby szans u żadne j z se te k tych m ałych, roztrze panych suk stłoczonych pod św ie cącą kulą. Praw ie żadna nie była ubrana tak, jak w e dług nie go pow inny się ubie rać do klubu. Wie le m iało na sobie dżinsy i koszulki, jak zgraja le sbije k . G dzie się podziała tym czasow a pracow nica S trike ’a z je j w spaniałym tyłkie m i rozkosznym rozkojarze nie m ? Nie było tu zbyt w ie lu w ysokich czarnoskórych kobie t , pow inna rzucać się w oczy, le cz choć prze cze sał okolice baru i parkie t , nigdzie je j nie zauw ażył. Wcze śnie j uznał za zrządze nie losu, że w spom niała o klubie tak blisko je go m ie szkania. Pom yślał, że odzyskuje sw ój boski status, że w sze chśw iat znow u je st dla nie go łaskaw y, le cz uczucie nie zw ycię żoności okazało się ulotne i kłótnia z T ym praw ie zupe łnie je zniszczyła. Muzyka dudniła m u w głow ie . Wolałby być z pow rote m w dom u, słuchać Blue Öyste r Cult , m asturbow ać się w otocze niu sw oich re likw ii, ale prze cie ż usłyszał, że ona się tu w ybie ra... Kurw a, w klubie był taki tłok, że m ógłby do nie j przyw rze ć i dźgnąć , a nikt by te go nie zauw ażył ani nie usłyszał je j krzyku... G dzie ta suka się podziała? Ćw ok w koszulce Wild Flag potrącił go tyle razy, że m iał ochotę porządnie go skopać . Zam iast te go odsunął się od baru i rozpychając się łokciam i, prze cisnął z pow rote m w stronę parkie tu. Ruchom e św iatła prze suw ały się po rozkołysanym dyw anie rąk i spoconych tw arzy. Błysk złota... Wykrzyw iona w uśm ie szku tw arz z blizną... Zaczął prze dzie rać się prze z tłum , nie prze jm ując się tym , ile m ałych dziw e k prze w raca po drodze . Pam ię tał te go typa z blizną z m e tra. Odw rócił się . Face t w yglądał, jakby kogoś zgubił. S tał na palcach i się rozglądał. Coś tu było nie tak . Czuł to. Coś tu śm ie rdziało. L e kko uginając kolana, że by le pie j w m ie szać się w tłum , prze pchnął się w stronę w yjścia aw aryjne go. – Przykro m i, kole go, m usisz skorzystać z ... – S pie rdalaj. Wysze dł, zanim ktokolw ie k zdołał go pow strzym ać . Usunął sztabę drzw i prze ciw pożarow ych i zaszył się w cie m ności. Pobie gł w zdłuż ściany i skrę cił za róg , gdzie , już sam , głę boko oddychając, rozw ażał sw oje m ożliw ości.

„J e ste ś be zpie czny – pow tarzał sobie w m yślach. – J e ste ś be zpie czny. Nic na cie bie nie m ają”. Ale czy na pe w no? Ze w szystkich klubów , o których m ogła w spom nie ć , w ybrała akurat te n oddalony o dw ie m inuty od je go m ie szkania. A je śli to nie był żade n dar od bogów , tylko coś zupe łnie inne go? J e śli ktoś próbow ał go w robić? Nie . Nie m ożliw e . S trike nasłał na nie go psy, ale nie były nim zainte re sow ane . Na pe w no był be zpie czny. Nic go nie łączyło z żadną z nich... T ylko że face t z blizną na tw arzy je chał z nim m e tre m z Finchle y. Konse kw e ncje te go faktu na chw ilę zdom inow ały je go proce s m yśle nia. J e śli śle dzono nie Donalda L ainga, ale zupe łnie inne go m ę żczyznę , m iał totalnie prze je bane ... Zaczął iść , od czasu do czasu podbie gając . Kule , tak użyte czny re kw izyt , nie były m u już potrze bne , chyba że do budze nia w spółczucia naiw nych kobie t , do w yłudzania zasiłku i oczyw iście do podtrzym yw ania m istyfikacji: człow ie ka zbyt chore go i obolałe go, że by m ógł dybać na m ałą Ke lse y Platt . Artre tyzm prze sze dł m u w ie le lat te m u, le cz okazał się m ałym , dobrym żyw icie le m i dzię ki nie m u m iał m ie szkanie w Wollaston Close ... Pę dząc prze z parking , spojrzał na sw oje okna. Zasłony były zaciągnię te . Mógłby przysiąc, że je rozsunął.

61

And now the tim e has com e at last T o crush the m otif of the rose.

A te raz w re szcie przyszła pora, By zm iażdżyć m otyw róży.

Blue Öyste r Cult , Before the Kiss

W je dyne j sypialni nie działała żarów ka. S trike w łączył m ałą latarkę , którą przyniósł, i pow oli podsze dł do sam otne go m e bla: tanie j sosnow e j szafy. G dy ją otw ie rał, skrzypnę ły drzw i. Wnę trze było w ytape tow ane artykułam i z gaze t na te m at Rozpruw acza z S hackle w e ll. Nad nim i w szystkim i przykle jono zdję cie w ydrukow ane na kartce form atu A4, praw dopodobnie ściągnię te z inte rne tu. Była na nim m łoda m atka S trike ’a, naga, z rę kam i nad głow ą, długą, cie m ną grzyw ą nie do końca zasłaniającą dum nie e ksponow ane pie rsi, a nad trójkąte m w łosów łonow ych w idniał w yraźnie w idoczny zaokrąglony napis: Mistre ss of the S alm on S alt . S trike spojrzał na podłogę szafy, gdzie obok ste rty pism z ostrą pornografią le żał czarny w ore k na śm ie ci. Włożył latarkę pod pachę i rozchylił go rę kam i w late ksow ych rę kaw iczkach. W środku znajdow ało się kilka sztuk dam skie j bie lizny, czę ść była sztyw na od stare j, brązow e j krw i. Na sam ym dnie w orka je go palce natrafiły na de likatny łańcusze k i kolczyk w kształcie obrę czy. W św ie tle latarki zalśniła zaw ie szka: harfa w kształcie se rca.

Na kółe czku pozostał ślad zaschnię te j krw i. S trike odłożył w szystko z pow rote m do czarne go w orka na śm ie ci, zam knął drzw i szafy i ruszył do ane ksu kuche nne go, w którym be z w ątpie nia znajdow ało się źródło zgniłe go zapachu dom inujące go w całym m ie szkaniu. Za ścianą ktoś w łączył te le w izor. Dobie gła rozbrzm ie w ająca e che m kaskada w ystrzałów . S trike usłyszał cichy śm ie ch upalone go człow ie ka. Obok czajnika stały słoik z kaw ą rozpuszczalną, bute lka w hisky Be ll’s, luste rko pow ię kszające i m aszynka do gole nia. Kuche nkę pokryw ała gruba w arstw a tłuszczu i kurzu. Wyglądało na to, że od daw na nikt je j nie używ ał. Drzw i lodów ki w ytarto brudną szm atą, która pozostaw iła krę te , różow aw e ślady. G dy S trike się gnął w stronę klam ki, w je go kie sze ni zaw ibrow ał te le fon. Dzw onił S hanke r. Uzgodnili, że nie bę dą do sie bie te le fonow ać , tylko e se m e sow ać . – S hanke r, kurw a m ać – m ruknął S trike , podnosząc kom órkę do ucha. – Prze cie ż m ów iłe m ... Usłyszał za sobą czyjś odde ch i zale dw ie se kundę późnie j w stronę je go szyi śm ignę ła m acze ta. Odskoczył w bok i upuścił kom órkę , która ślizgie m w ylądow ała na brudne j podłodze . Zanim upadł, ostrze zraniło go w ucho. Ogrom ny cie ń je szcze raz podniósł m acze tę , że by zaatakow ać . S trike kopnął go w krocze i m orde rca stę knął z bólu, cofnął się o dw a kroki, a nastę pnie znow u w ziął zam ach. G ram oląc się na kolana, S trike m ocno w alnął napastnika w jaja. Macze ta w yślizgnę ła się z palców L ainga i spadła na ple cy de te ktyw a, w yw ołując okrzyk bólu, choć je dnocze śnie S trike chw ycił L ainga za kolana i go prze w rócił. S zkot rąbnął głow ą o drzw i pie karnika, le cz grubym i palcam i i tak próbow ał złapać S trike ’a za gardło. De te ktyw usiłow ał w ym ie rzyć cios, ale L aing przygw oździł go sw oim cię żare m . J e go w ie lkie , silne łapska zaciskały się na tchaw icy Corm orana. S trike z olbrzym im w ysiłkie m ude rzył L ainga głow ą i czaszka S zkota je szcze raz huknę ła o drzw iczki pie karnika... Prze turlali się i S trike znalazł się na górze . Próbow ał w alnąć L ainga w tw arz, ale te n re agow ał rów nie szybko jak kie dyś na ringu: je dną rę ką zablokow ał cios, a druga znalazła się pod brodą S trike ’a, odpychając je go głow ę ... S trike znow u się zam achnął, tym raze m na ośle p. T rafił w kość i usłyszał je j trzask ... Wte dy nie w iadom o skąd w ystrze liła w ie lka pię ść L ainga, rąbnę ła S trike ’a w sam środe k tw arzy i zm iażdżyła m u nos. Kre w trysnę ła na w szystkie strony, głow a odskoczyła m u do tyłu, a oczy zaszły łzam i, rozm azując cały obraz . J ę czący i zdyszany L aing zrzucił go z sie bie i niczym

sztukm istrz w ydobył skądś nóż do m ię sa... Na w pół ośle piony S trike z ustam i pe łnym i krw i zobaczył błysk w św ie tle księ życa i w ie rzgnął sztuczną nogą – rozle gł się stłum iony brzę k m e talu o m e tal, gdy nóż ude rzył w stalow y prę t kostki, i L aing zam achnął się je szcze raz ... – O nie , ani m i się w aż , skurw ie lu! S hanke r założył L aingow i ne lsona. S trike pope łnił błąd i chw ycił za nóż do m ię sa, rozcinając sobie dłoń. S hanke r i L aing siłow ali się . S zkot był o w ie le w ię kszy i szybko zyskiw ał prze w agę . S trike znow u w ym ie rzył sztuczną nogą potę żne go kopniaka w nóż i tym raze m be z trudu w ytrącił go L aingow i z rę ki. T e raz m ógł pom óc S hanke row i pow alić prze ciw nika na zie m ię . – Poddaj się albo cię , kurw a, zadźgam ! – ryknął S hanke r, trzym ając L ainga za szyję , a S zkot m iotał się i klął, cały czas zaciskając pię ści. Złam ana żuchw a be zw ładnie m u opadła. – Nie tylko ty m asz je bany nóż , gruby zasrańcu! S trike w yjął kajdanki, najdroższy e le m e nt w yposaże nia, który zabrał, odchodząc z Wydziału do spraw We w nę trznych. T rze ba było połączonych sił S trike ’a i S hanke ra, że by zm usić L ainga do przyję cia pozycji, w które j udało się go skuć , przytrzym ując je go grube nadgarstki za ple cam i, podczas gdy ciągle się szam otał i klął. Zw olniony z konie czności przytrzym yw ania L ainga, S hanke r tak m ocno kopnął go w prze ponę , że m orde rca w ydał z sie bie prze ciągłe , ciche rzę że nie i na chw ilę zam ilkł. – Bunse n, nic ci nie je st? Bunse n, gdzie cię trafił? S trike cię żko usiadł obok kuche nki. Rana w uchu obficie krw aw iła, podobnie jak rozcię ta praw a dłoń, le cz najbardzie j nie pokoił go gw ałtow nie puchnący nos, ponie w aż kre w w le w ająca się do ust utrudniała m u oddychanie . – T rzym aj, Bunse n – pow ie dział S hanke r, w racając z krótkich poszukiw ań w m ałym m ie szkaniu z rolką papie ru toale tow e go. – Dzię ki – odrze kł nie w yraźnie S trike . We pchnął do nosa tyle papie ru, ile się zm ie ściło, a pote m spojrzał na L ainga. – Miło cię znow u w idzie ć , Ray. L aing , który nadal m iał kłopot ze złapanie m tchu, nie odpow ie dział. J e go łysa głow a le kko lśniła w św ie tle księ życa, które w cze śnie j padło na nóż . – Mów iłe ś, że nazyw a się Donald – zdziw ił się zacie kaw iony S hanke r, a gdy L aing poruszył się na podłodze , je szcze raz kopnął go w brzuch. – Bo to praw da – odparł S trike . – I prze stań go kopać , do chole ry. J e śli m u coś złam ie sz, odpow ie m za to w sądzie . – No to dlacze go m ów isz do nie go...? – Dlate go że ... Nicze go tu nie dotykaj, S hanke r, nie chcę , że byś zostaw ił

odciski palców ... Dlate go że Donnie korzystał z pożyczone j tożsam ości. Kie dy go tu nie m a – pow ie dział S trike , podchodząc do lodów ki i le w ą spraw ną rę ką w late ksow e j rę kaw iczce , się gnął w stronę klam ki – je st bohate rskim e m e rytow anym strażakie m Raye m William se m , który m ie szka w Finchle y z Haze l Furle y. S trike otw orzył lodów kę i, rów nie ż le w ą rę ką, pociągnął za pokryw ę zam rażarki. W środku le żały w ysuszone jak figi żółte i pom arszczone pie rsi Ke lse y Platt . Obok spoczyw ały palce L ili Monkton z pom alow anym i na fiole tow o paznokciam i i głę bokim i śladam i po zę bach L ainga. Dale j zobaczył dw oje ucię tych uszu, w których nadal tkw iły m ałe plastikow e rożki z lodam i oraz kaw ałe k zm asakrow ane j tw arzy z w yraźnie w idocznym nose m . – J asna chole ra – pow ie dział S hanke r, który te ż się pochylił, że by spojrze ć na to zza ple ców S trike ’a. – Bunse n, jasna chole ra, prze cie ż to kaw ałki... S trike zam knął zarów no zam rażarkę , jak i lodów kę , po czym odw rócił się , że by spojrze ć na schw ytane go prze stę pcę . L aing le żał cicho. S trike był pe w ny, że już w ytę ża te n sw ój chytry, lisi m ózg , zastanaw iając się , jak m ógłby obrócić tę rozpaczliw ą sytuację na sw oją korzyść , jak m ógłby dow ie ść , że S trike go w robił, podrzucając albo fałszując dow ody. – Pow inie ne m był cię poznać , praw da, Donnie ? – pow ie dział S trike , ow ijając praw ą dłoń papie re m toale tow ym , że by zatam ow ać krw aw ie nie . T e raz, w słabym św ie tle księ życa w padającym prze z brudne okno, dostrze gł rysy daw ne go L ainga pod dodatkow ym i kilogram am i, którym i ste rydy i brak re gularnych ćw icze ń obciążyły je go nie gdyś m ocno um ię śnione ciało. T łuszcz, sucha i pom arszczona skóra, broda, be z w ątpie nia zapuszczona po to, że by ukryć blizny, starannie ogolona głow a i udaw any pow łóczysty chód przyw odziły na m yśl m ę żczyznę co najm nie j dzie się ć lat starsze go, niż był w rze czyw istości. – Pow inie ne m był cię poznać , jak tylko otw orzyłe ś m i drzw i u Haze l – pow ie dział S trike . – Ale cały czas zasłaniałe ś tw arz, ocie rałe ś pie przone łzy, praw da? Co zrobiłe ś? Natarłe ś czym ś oczy, że by spuchły? S trike podsunął S hanke row i paczkę papie rosów , a pote m sam zapalił. – Z pe rspe ktyw y czasu m yślę , że te n tw ój akce nt z Ne w castle był trochę prze sadzony. Pe w nie podłapałe ś go w G ate she ad, praw da? Nasz Donnie zaw sze um iał naśladow ać innych – w yjaśnił S hanke row i. – S zkoda, że nie w idziałe ś, jak udaje kaprala Oakle ya. T ak, podobno był duszą tow arzystw a. S hanke r spoglądał na zm ianę na S trike ’a i L ainga, w yraźnie zafascynow any. De te ktyw dale j palił, w patrując się w S zkota. Nos pie kł go

i bolał tak strasznie , że do oczu napływ ały m u łzy. Prze d zadzw onie nie m na policję chciał choć raz usłysze ć m orde rcę . – W Corby stłukłe ś i okradłe ś staruszkę z de m e ncją, praw da, Donnie ? Bie dna stara pani William s. Zabrałe ś dyplom je j syna za odw agę i założę się , że nie pogardziłe ś te ż je go papie ram i. Wie działe ś, że w yje chał za granicę . Nie tak trudno ukraść czyjąś tożsam ość , je śli na począte k zdobę dzie się papie ry. Łatw o je prze robić na now ą tożsam ość , że by oszukać sam otną kobie tę albo kilku nie uw ażnych policjantów . L aing le żał cicho na brudne j podłodze , le cz S trike praw ie czuł gorączkow ą pracę je go zw yrodniałe go, zde spe row ane go um ysłu. – Znalazłe m w dom u Accutane – w yjaśnił S trike S hanke row i. – T o le k na trądzik, ale i na łuszczycow e zapale nie staw ów . Pow inie ne m był od razu się dom yślić . T rzym ał go w pokoju Ke lse y. Ray William s nie cie rpiał na artre tyzm . Założę się , że ty i Ke lse y m ie liście w ie le w spólnych se kre tów , co Donnie ? Naopow iadałe ś je j o m nie , urobiłe ś ją, jak chciałe ś. Zabie rałe ś ją na prze jażdżki m otocykle m , że by pokrę cić się obok m oje j age ncji... Udaw ałe ś, że w ysyłasz do m nie listy... Prze kazyw ałe ś je j tre fne w iadom ości ode m nie ... – Pie przony św ir – pow ie dział zde gustow any S hanke r. Pochylił się nad L aingie m i przysunął koniusze k papie rosa do je go tw arzy z w yraźną chę cią zrobie nia m u krzyw dy. – S hanke r, przypalić te ż go nie m oże sz – pow strzym ał go S trike , w yjm ując kom órkę . – L e pie j się stąd w ynoś, w zyw am gliny. Zadzw onił pod 9 9 9 i podał adre s. Zam ie rzał pow ie dzie ć , że śle dził L ainga z klubu do dom u, że doszło do sprze czki i L aing go zaatakow ał. Nikt nie m usiał w ie dzie ć , że był w to zam ie szany S hanke r ani że S trike w łam ał się do m ie szkania. Oczyw iście upalony sąsiad m ógłby się w ygadać , ale S trike przypuszczał, że m łody człow ie k za ścianą w olałby trzym ać się od te j spraw y z dale ka, niż słuchać , jak w sądzie poddaje się oce nie je go dotychczasow ą styczność z narkotykam i. – Pozbądź się te go – pow ie dział S trike do S hanke ra, zde jm ując odblaskow ą kurtkę i podając m u ją. – Butli z gaze m te ż . – S poko, Bunse n. Na pe w no sobie z nim poradzisz? – dodał, patrząc na złam any nos S trike ’a, na je go krw aw iące ucho i dłoń. – No jasne – odparł le kko urażony S trike . Usłyszał, jak S hanke r podnosi m e talow ą butlę w sąsie dnim pom ie szcze niu i w krótce zobaczył go prze chodzące go po balkonie za okne m w kuchni. – S HANKER! J e go stary przyjacie l pojaw ił się tak szybko, że na pe w no m usiał bie c

sprinte m . Cię żką butlę z gaze m trzym ał już unie sioną do ataku, le cz L aing nadal le żał skuty i spokojny na podłodze , a S trike stał obok kuche nki i palił papie rosa. – Kurw a m ać , Bunse n, m yślałe m , że się na cie bie rzucił! – S hanke r, m ógłbyś załatw ić sam ochód i zaw ie źć m nie gdzie ś jutro rano? Dam ci... S trike spojrzał na sw oje puste rę ce . Wczoraj sprze dał ze gare k, a za uzyskaną gotów kę zapłacił S hanke row i za pom oc te go w ie czoru. Co je szcze m ógł opchnąć? – S łuchaj, S hanke r, w ie sz, że na tym zarobię . Daj m i kilka m ie się cy, a pod m oim i drzw iam i ustaw i się kole jka klie ntów . – S poko, Bunse n – pow ie dział S hanke r po krótkim nam yśle . – Bę dzie sz m oim dłużnikie m . – Pow ażnie ? – No – odparł S hanke r, odw racając się do w yjścia. – Dryndnij, jak bę dzie sz gotow y. Pójdę załatw ić sam ochód. – T ylko nie kradziony! – zaw ołał za nim S trike . Zale dw ie kilka se kund po tym , jak S hanke r po raz drugi prze sze dł za okne m , S trike usłyszał w oddali policyjną syre nę . – J uż jadą, Donnie – pow ie dział. Dopie ro w te dy Donald L aing po raz pie rw szy i ostatni prze m ów ił do S trike ’a sw oim praw dziw ym głose m : – T w oja m atka – pow ie dział z głę bokim akce nte m z Borde rs – była pie przoną kurw ą. S trike się roze śm iał. – Może i tak – odparł, krw aw iąc i paląc w cie m ności przy dźw ię kach coraz głośnie jszych syre n – ale m nie kochała, Donnie . A tw oja podobno m iała cię w dupie , ty m ały policyjny bę karcie . L aing zaczął się rzucać na podłodze , be zskute cznie próbując się uw olnić , le cz tylko obracał się na boku z rę kam i w ciąż skutym i na ple cach.

62

A redcap, a redcap, before the kiss...

Cze rw ony be re t , cze rw ony be re t , prze d pocałunkie m [...]

Blue Öyste r Cult , Before the Kiss

T e go w ie czoru S trike nie spotkał się z Carve re m . Przypuszczał, że policjant w olałby te raz odstrze lić sobie kolana, niż stanąć z nim tw arzą w tw arz . Dw óch funkcjonariuszy z Wydziału Krym inalne go, których S trike nigdy w cze śnie j nie w idział, prze słuchiw ało go w pokoju na oddziale ratunkow ym w prze rw ach m ię dzy różnym i proce duram i m e dycznym i, jakich w ym agały je go obraże nia. Zszyto m u ucho, zabandażow ano prze cię tą dłoń, założono opatrune k na ple cy, które drasnę ła spadająca m acze ta, i po raz trze ci w życiu m usiał w ytrzym ać bole sne m ajstrow anie przy nosie w ce lu przyw róce nia m u jakie j takie j sym e trii. W prze rw ach S trike klarow nie prze dstaw ił policji tok rozum ow ania, który doprow adził go do L ainga. Nie om ie szkał pow ie dzie ć , że prze kazał te inform acje podw ładne m u Carve ra dw a tygodnie w cze śnie j, a także próbow ał pow ie dzie ć o w szystkim sam e m u Carve row i podczas ich ostatnie j rozm ow y te le foniczne j. – Dlacze go te go nie zapisuje cie ? – spytał funkcjonariuszy, którzy sie dzie li w m ilcze niu i tylko się na nie go gapili. Młodszy z nich zrobił krótką notatkę . – Poza tym – podjął S trike – opisałe m w szystko i w ysłałe m do inspe ktora Carve ra liste m pole conym . Pow inie n był go dostać w czoraj. – Prze słał go pan pole conym ? – pow tórzył starszy z dw óch funkcjonariuszy, sm utnooki m ę żczyzna z w ąsam i. – Zgadza się – potw ie rdził S trike . – Wolałe m m ie ć pe w ność , że trudno go bę dzie zgubić . Policjant zrobił o w ie le bardzie j szcze gółow ą notatkę . S trike tw ie rdził, że przypuszczając, iż je go pode jrze nia co do L ainga nie prze konają policji, nie prze stał go obse rw ow ać . Posze dł za L aingie m do klubu nocne go, bojąc się , że S zkot m ógłby tam znale źć kole jną ofiarę , a nastę pnie śle dził go w drodze do m ie szkania, gdzie postanow ił się z nim skonfrontow ać .

O Alyssie , która tak prze konująco w cie liła się w rolę je go tym czasow e j pracow nicy, i o S hanke rze , które go e ntuzjastyczna inte rw e ncja z pe w nością uratow ała go prze d kilkom a kole jnym i ranam i od noża, nie w spom niał ani słow e m . – Kropką nad i – oznajm ił funkcjonariuszom – bę dzie znale zie nie nie jakie go Ritchie go, zw ane go te ż Dickie m , który czasam i pożyczał L aingow i m otocykl. Haze l w am o nim opow ie . Prze z cały czas daw ał L aingow i alibi. Przypuszczam , że je st jakim ś drobnym prze stę pcą i pe w nie m yślał, że po prostu pom aga L aingow i oszukiw ać Haze l albo w yłudzać zasiłe k . Wątpię , że by był rozgarnię tym goście m . Moim zdanie m bardzo szybko pę knie , kie dy zda sobie spraw ę , że chodzi o m orde rstw a. W końcu o piąte j rano le karze i policja uznali, że nie potrze bują od S trike ’a nicze go w ię ce j. Odrzucił policyjną ofe rtę podw ie zie nia do dom u, którą, jak przypuszczał, złożono po czę ści po to, by jak najdłuże j m ie ć go na oku. – Wole libyśm y, że by to się nie w ydało, zanim zdążym y porozm aw iać z rodzinam i ofiar – pow ie dział m łodszy funkcjonariusz, które go białe w łosy odznaczały się na tle szare go św itu na placu prze d szpitale m , gdzie trze j m ę żczyźni się że gnali. – Nie w ybie ram się do dzie nnikarzy – odparł S trike , sze roko zie w ając i m acając się po kie sze niach w poszukiw aniu papie rosów . – Mam dzisiaj inne spraw y. G dy zaczął odchodzić , do głow y przyszła m u pe w na m yśl. – O co chodziło z tym pow iązanie m m ię dzy kościołam i? Dlacze go Carve r m yślał, że to Brockbank? – A – odparł funkcjonariusz z w ąsam i. Nie w ydaw ał się szcze gólnie chę tny do podzie le nia się tą inform acją. – Pe w ie n m łody pracow nik prze niósł się z Finchle y do Brixton... T e n trop donikąd nie zaprow adził, ale – dodał z le kko w yzyw ającą m iną – dopadliśm y go. Brockbanka. Wczoraj dostaliśm y cynk ze schroniska dla be zdom nych. – Ładnie – pow ie dział S trike . – Prasa uw ie lbia pe dofilów . Na w aszym m ie jscu podczas rozm ów z dzie nnikarzam i skupiałbym się na tym w ątku. Żade n z policjantów się nie uśm ie chnął. S trike życzył im dobre go dnia i posze dł, zastanaw iając się , czy starczy m u na taksów kę , i paląc le w ą rę ką, ponie w aż znie czule nie m ie jscow e w praw e j pow oli prze staw ało działać . Złam any nos szczypał go w chłodnym porannym pow ie trzu.

–

Do

pie przone go

Yorkshire ? –

spytał S hanke r prze z

te le fon, gdy

zadzw onił, by zaw iadom ić S trike ’a, że m a sam ochód, a de te ktyw pow ie dział m u, dokąd chce je chać . – Do Yorkshire ?! – Do Masham – uściślił S trike . – S łuchaj, już ci m ów iłe m : jak dostanę pie niądze , zapłacę , ile tylko ze chce sz . T o ślub i nie chcę go prze gapić . J uż i tak m am m ało czasu... Ile tylko ze chce sz, S hanke r, daję słow o, zapłacę , jak tylko bę dę m ógł. – Czyj to ślub? – Robin – pow ie dział S trike . – A – odparł S hanke r. Wydaw ał się zadow olony. – No, w takim razie , Bunse n, zaw iozę cię . Mów iłe m , że nie pow inie ne ś był... – ...taa... – ... Alyssa te ż ci m ów iła... – No, m ów iła, i to chole rnie głośno. S trike przypuszczał, że S hanke r sypia z Alyssą. Znajdow ał nie w ie le innych w ytłum acze ń dla prę dkości, z jaką je go stary przyjacie l zaproponow ał je j kandydaturę , gdy S trike oznajm ił, że potrze buje kobie ty, która ode gra be zpie czną, ale bardzo w ażną rolę w zasadzce na Donalda L ainga. Zażądała za to stu funtów i zape w niła S trike ’a, że w zię łaby znacznie w ię ce j, gdyby nie to, że uw aża się za w ie lką dłużniczkę je go partne rki. – S hanke r, o tym w szystkim m oże m y pogadać po drodze . Muszę coś zje ść i w ziąć prysznic . Bę dzie m y m ie li chole rne szczę ście , je śli zdążym y. No w ię c pę dzili na północ m e rce de se m pożyczonym prze z S hanke ra – S trike nie spytał skąd. De te ktyw , który od dw óch dni praw ie w ogóle nie spał, prze z pie rw sze sto kilom e trów drze m ał i obudził się z prychnię cie m dopie ro, gdy w kie sze ni m arynarki zaw ibrow ała m u kom órka. – S trike – ode brał zaspanym głose m . – Chole rnie dobra robota – ode zw ał się Wardle . J e go ton nie pasow ał do słów . W końcu to Wardle odpow iadał za dochodze nie , gdy Raya William sa oczyszczono z w sze lkich pode jrze ń w zw iązku ze śm ie rcią Ke lse y. – Dzię ki – pow ie dział S trike . – Zdaje sz sobie spraw ę , że je ste ś te raz je dynym gliniarze m w L ondynie skłonnym ze m ną rozm aw iać . – No cóż – odrze kł Wardle , trochę się rozchm urzając – liczy się jakość , a nie ilość . Pom yślałe m , że chciałbyś w ie dzie ć: już znale źli te go Richarda i w szystko w yśpie w ał. – Richarda... – m ruknął S trike . Miał w raże nie , że je go w ycze rpany m ózg w yczyszczono ze szcze gółów , o których obse syjnie m yślał od m ie się cy. Drze w a kojąco prze suw ały się za okne m pasaże ra strum ie nie m le tnie j zie le ni. Czuł, że m ógłby spać w ie le

dni. – Ritchie go... Dickie go... T e go od m otoru – podpow ie dział Wardle . – A , tak – odrze kł S trike . W zam yśle niu podrapał się po zszytym uchu i zaklął. – Chole ra, boli... Prze praszam ... J uż zaczął gadać , tak? – Nie nale ży do bystrzaków – odparł Wardle . – Poza tym znale źliśm y u nie go m nóstw o kradzionych rze czy. – Przypuszczałe m , że w łaśnie z te go Donnie się utrzym yw ał. Zaw sze był sprytnym złodzie je m . – Mie li m ały gang. Nic w ie lkie go, po prostu dużo drobnych kradzie ży. T ylko Ritchie w ie dział o podw ójne j tożsam ości L ainga. Myślał, że w yłudza w te n sposób zasiłe k . L aing poprosił trze ch z nich, że by go kryli. Mie li m ów ić , że w w e e ke nd śm ie rci Ke lse y w ybrali się na biw ak do S hore ham -byS e a. Podobno im pow ie dział, że m a jakąś babkę na boku i Haze l nie m oże się o tym dow ie dzie ć . – L aing zaw sze um iał zje dnyw ać sobie ludzi – odrze kł S trike , przypom inając sobie ofice ra śle dcze go na Cyprze , który tak chę tnie oczyścił S zkota z pode jrze ń o gw ałt . – S kąd w ie działe ś, że w te dy ich tam nie było? – spytał zacie kaw iony Wardle . – Mie li zdję cia i w ogóle ... S kąd w ie działe ś, że w czasie je j śm ie rci nie urządzili sobie kaw ale rskie go w ypadu? – A – m ruknął S trike . – Mikołaje k nadm orski. – Co? – Mikołaje k nadm orski – pow tórzył S trike . – Mikołaje k nadm orski nie kw itnie w kw ie tniu. Kw itnie late m i je sie nią. Pół życia spę dziłe m w Kornw alii. Na zdję ciu L ainga i Ritchie go na plaży... był m ikołaje k nadm orski. J uż w te dy pow inie ne m był się zorie ntow ać ... ale ciągle coś odw racało m oją uw agę . G dy Wardle się rozłączył, S trike patrzył prze z prze dnią szybę na m ijane pola i drze w a, m yśląc o ostatnich trze ch m ie siącach. Wątpił, by L aing kie dykolw ie k słyszał o Brittany Brockbank, le cz pe w nie pow ę szył i poznał historię proce su Whittake ra, dow ie dział się o cytow aniu M istress of the S alm on S alt na ław ie oskarżonych. S trike m iał w raże nie , że L aing zostaw ił m u w yraźne ślady, nie m ając poję cia, jak doskonale się przydadzą. S hanke r w łączył radio. S trike , który w olałby z pow rote m zasnąć , nie prote stow ał i tylko opuścił szybę , że by zapalić . W coraz m ocnie jszym słońcu uśw iadom ił sobie , że w łoski garnitur, który odruchow o w łożył, pokryw ają zaschnię te plam ki pie cze niow e go sosu i cze rw one go w ina. S tarł te najgorsze i nagle przypom niał sobie o czym ś je szcze . – O kurw a.

– Co je st? – Zapom niałe m z kim ś ze rw ać . S hanke r zare chotał. S trike uśm ie chnął się sm utno, a to spraw iło m u ból. Bolała go cała tw arz . – Bunse n, chce m y zapobie c te m u ślubow i? – J asne , że nie – pow ie dział S trike , w yjm ując nastę pne go papie rosa. – Zostałe m zaproszony. J e ste m przyjacie le m . G oście m . – Wylałe ś ją – przypom niał m u S hanke r. – A tam , skąd pochodzę , to nie je st oznaka przyjaźni. S trike pow strzym ał się od zw róce nia m u uw agi, że praw ie żade n z je go przyjaciół nie m a pracy. – Ona je st jak tw oja m am a – ode zw ał się S hanke r po dłuższe j chw ili m ilcze nia. – Kto? – T a tw oja Robin. J e st dobra. Chciała ocalić te go dzie ciaka. S trike nie potrafił bronić de cyzji o pow strzym aniu się od ratow ania dzie cka w rozm ow ie z m ę żczyzną, który sam został ocalony, gdy w w ie ku sze snastu lat le żał w rynsztoku, brocząc krw ią. – No prze cie ż zam ie rzam spróbow ać ją odzyskać , praw da? Ale je śli je szcze kie dyś do cie bie zadzw oni... J e śli do cie bie zadzw oni... – No, no, w te dy ci pow ie m , Bunse n. Boczne luste rko ukazało S trike ’ow i tw arz, która m ogła nale że ć do ofiary w ypadku sam ochodow e go. Miał ogrom ny fiole tow y nos, a le w e ucho w yglądało na czarne . W św ie tle dnia zobaczył, że goląc się w pośpie chu le w ą rę ką, nie do końca osiągnął ce l. Wyobrażając sobie sw oje dyskre tne w ślizgnię cie się do kościoła, pom yślał, jak bardzo bę dzie się rzucał w oczy i jaka w yniknie z te go sce na, je śli Robin uzna, że nie chce go w idzie ć . Nie zam ie rzał je j zniszczyć te go św ię ta. Przysiągł sobie w duchu, że w yjdzie , gdy tylko go o to poprosi. – BUNS EN! – krzyknął roze ntuzjazm ow any S hanke r i S trike le kko podskoczył. S hanke r pogłośnił radio.

– [...] aresz tow ania w spraw ie Roz pruw acz a z S hacklew ell. Po dokładnym prz esz ukaniu m iesz kania w londyńskim Wollaston Close policja postaw iła trz ydz iestocz teroletniem u D onaldow i L aingow i z arz uty z am ordow ania Kelsey Platt , H eather S m art , M artiny Rossi i S adie Roach oraz usiłow ania z abójstw a L ili M onkton i brutalną napaść na sz óstą, niez naną z naz w iska kobietę [...]

– Nie w spom nie li o tobie ! – zaw ołał S hanke r, gdy raport dobie gł końca. Wydaw ał się zaw ie dziony. – Nie w spom nie li – przyznał S trike , zm agając się z nie typow ym dla nie go pode ne rw ow anie m . Właśnie zobaczył pie rw szy drogow skaz do Masham . – Ale w spom ną. I dobrze : je śli chcę odbić się od dna, potrze buję re klam y. Odruchow o spojrzał na nadgarste k, zapom inając, że nie m a na nim ze garka, i zam iast te go spraw dził godzinę na de sce rozdzie lcze j. – G azu, S hanke r. I tak nie zdążym y na począte k . G dy zbliżali się do ce lu, coraz bardzie j się de ne rw ow ał. Ce re m onia trw ała już od dw udzie stu m inut , gdy w re szcie w je chali rozpę dze ni na w zgórze Masham . S trike poszukał kościoła na m apie w te le fonie . – T am – pow ie dział, gorączkow o pokazując na drugą stronę najsze rsze go rynku, jaki kie dykolw ie k w idział, w ype łnione go ludźm i i straganam i z je dze nie m . G dy S hanke r nie zbyt w olno okrążał plac, kilku prze chodniów spojrzało na nie go z oburze nie m , a m ę żczyzna w kaszkie cie pogroził pię ścią człow ie kow i z blizną, który tak nie be zpie cznie w je chał do state czne go se rca Masham . – Zaparkuj tutaj, gdzie kolw ie k! – pow ie dział S trike , zauw ażyw szy dw a granatow e be ntle ye ozdobione białym i w stążkam i i zaparkow ane na drugim końcu rynku. S zofe rzy rozm aw iali w słońcu, trzym ając czapki w rę kach. G dy S hanke r zaham ow ał, roze jrze li się . S trike pospie sznie odpiął pas. Nad w ie rzchołkam i drze w w idział już koście lną w ie żę . L e kko go m dliło, be z w ątpie nia w skute k w ypale nia czte rdzie stu papie rosów w ciągu je dne j nocy, braku snu i stylu jazdy S hanke ra. S trike szybko zrobił kilka kroków , oddalając się od sam ochodu, po czym pę de m w rócił do przyjacie la. – Zacze kaj na m nie . Możliw e , że nie zostanę . Znow u pobie gł, m inął gapiących się szofe rów , ne rw ow o popraw ił kraw at , a pote m sobie przypom niał, w jakim stanie są je go tw arz i garnitur, i nie m ógł zrozum ie ć , po co w łaściw ie się w ysila. Pokuśtykał prze z bram ę i w sze dł na opustoszały cm e ntarz przykoście lny. Im ponujący kościół skojarzył m u się ze Św ię tym Dionizym w Marke t Harborough, gdzie byli z Robin je szcze jako przyjacie le . Cisza na se nnym , skąpanym w słońcu cm e ntarzu w ydaw ała się złow roga. Zbliżając się do cię żkich, dę bow ych drzw i, m inął po praw e j dziw ną, jakby pogańską kolum nę pokrytą rze źbam i. L e w ą rę ką chw ycił klam kę i na chw ilę zastygł be z ruchu. – A , pie przyć to – m ruknął pod nose m i najcisze j, jak um iał, otw orzył

drzw i. Pow itał go zapach róż: białe róże z Yorkshire kw itły na w ysokich stojakach i w isiały w bukie tach na końcach zape łnionych ław e k . G ąszcz kolorow ych kape luszy ciągnął się aż do ołtarza. Praw ie nikt nie spojrzał na S trike ’a, gdy w sze dł do środka, le cz ci, którzy spojrze li, długo nie odryw ali od nie go w zroku. Prze sunął się w zdłuż tylne j ściany, w patrzony w drugi konie c naw y. Długie , falujące w łosy Robin zdobił w iane k z białych róż . Nie w idział je j tw arzy. Nie m iała już longe ty. Naw e t z te j odle głości dostrze gł podłużną fiole tow ą bliznę bie gnącą w zdłuż tylne j czę ści je j prze dram ie nia. – Czy ty – rozle gł się głos nie w idoczne go pastora – Robin Ve ne tio Ellacott , bie rze sz sobie te go m ę żczyznę , Matthe w J ohna Cunliffe ’a, za praw ow ite go m ę ża i ślubuje sz żyć z nim odtąd... Wycze rpany, spię ty i skupiony na Robin S trike nie zdaw ał sobie spraw y, jak blisko znalazł się kom pozycji kw iatow e j stojące j w pię knym w azonie z brązu w kształcie tulipana. – ...na dobre i na złe , w bogactw ie i bie dzie , w zdrow iu i w chorobie , dopóki śm ie rć ... – O, chole ra – zaklął S trike . Bukie t , który potrącił, prze chylił się jak w zw olnionym te m pie i z ogłuszającym brzę kie m upadł na podłogę . Wie rni i państw o m łodzi odw rócili się i spojrze li na nie go. – Chryste ... J a... prze praszam – pow ie dział zdruzgotany S trike . G dzie ś na środku kościoła roze śm iał się m ę żczyzna. Wię kszość zgrom adzonych natychm iast odw róciła się z pow rote m do ołtarza, le cz kilkoro gości nadal m ie rzyło S trike ’a gnie w nym spojrze nie m , dopóki w końcu się nie zre fle ktow ali. – ...w as nie rozłączy? – dokończył pastor z anie lską cie rpliw ością. Pię kna panna m łoda, która od początku ce re m onii ani razu się nie uśm ie chnę ła, nagle się rozprom ie niła. – T ak – pow ie działa dźw ię cznym głose m , patrząc prosto w oczy nie sw oje m u cze kające m u z kam ie nną tw arzą św ie żo poślubione m u m ę żow i, le cz poturbow ane m u i zakrw aw ione m u m ę żczyźnie , który w łaśnie z hukie m strącił je j kw iaty na podłogę .

PODZIĘKOWANIA

Nie przypom inam sobie , że by pisanie pow ie ści kie dykolw ie k spraw iło m i w ię ce j frajdy niż Ż niw a z ła. T o dziw ne , biorąc pod uw agę m akabryczny te m at , le cz także dlate go, że rzadko byw am bardzie j zaję ta niż w ciągu ostatnich dw unastu m ie się cy, gdy m usiałam na zm ianę re alizow ać różne prze dsię w zię cia, co nie je st m oim ulubionym trybe m pracy. Mim o to zaw sze traktuję Robe rta G albrai tha jak sw ój pryw atny plac zabaw i tym raze m te ż m nie nie zaw iódł.

Chcę podzię kow ać m oim stałym w spółpracow nikom , którzy dbają o to, abym nadal św ie tnie się baw iła, m im o że praw dziw a tożsam ość Robe rta G albraitha w yszła na jaw : nie zrów nane m u re daktorow i Davidow i S he lle yow i, który je st już ojce m chrze stnym m oich czte re ch pow ie ści i dzię ki które m u proce s re dagow ania je st tak ce nnym dośw iadcze nie m ; cudow ne m u age ntow i i przyjacie low i Ne ilow i Blairow i, który od początku nie zm ie nnie w spie rał Robe rta; De e by i S OBE, którzy pozw olili m i gruntow nie prze trząsnąć ich w ojskow e um ysły; Panu od T ylnych Drzw i – w olę prze m ilcze ć , za co; Am andzie Donaldson, Fionie S hapcott , Ange li Milne , Christine Collingw ood, S im onow i Brow now i, Kaisie T ie nsu i Dannie m u Cam e ronow i, ponie w aż be z ich cię żkie j pracy nie m iałabym czasu w ykonyw ać w łasne j, oraz drużynie m arze ń – Markow i Hutchinsonow i, Nicky S tone hill i Re be cce S alt , be z których, szcze rze m ów iąc, byłabym w rakie m .

S zcze gólne podzię kow ania nale żą się posłow i, który um ożliw ił m i złoże nie fascynujące j w izyty w 3 6. S e kcji Wydziału do spraw S pe cjalnych brytyjskie j Króle w skie j Żandarm e rii Wojskow e j w zam ku e dynburskim . Pow innam te ż podzię kow ać dw óm policjantkom , które nie are sztow ały m nie za robie nie zdję ć w pobliżu zakładów jądrow ych w Barrow -in-Furne ss.

Wszystkim te kściarzom w spółpracującym z Blue Öyste r Cult dzię kuję za napisanie tak w spaniałych piose ne k i za pozw ole nie na w ykorzystanie słów nie których z nich w te j pow ie ści.

Dzię kuję m oim dzie ciom : De cce , Davy’e m u i Ke nzo: kocham w as tak bardzo, że nie sposób w yrazić te go słow am i, i chcę w am podzię kow ać za zrozum ie nie w chw ilach najw ię ksze j aktyw ności m oje go pisarskie go bakcyla.

Na konie c i najbardzie j dzię kuję Ne ilow i. Nikt nie pom ógł m i przy te j książce tak jak on.

ŹRÓDŁA CYTATÓW

Career of Evil Words by Patti S m ith; Music by Patti S m ith and Albe rt Bouchard © 19 74; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. This Ain’t the Summer of Love Words and Music by Albe rt Bouchard, Murray Krugm an and Donald Walle r © 19 75; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D and Pe e rm usic (UK) L td. Madness to the Method Words and Music by D. T rism e n and Donald Roe se r © 19 85; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. The Marshall Plan Words and Music by Albe rt Bouchard, J ose ph Bouchard, Eric Bloom , Alle n L aine r and Donald Roe se r © 19 80 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Mistress of the Salmon Salt (Quicklime Girl) Words and Music by Albe rt Bouchard and S am ue l Pe arlm an © 19 73 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Astronomy Words and Music by Albe rt Bouchard, J ose ph Bouchard and S am ue l Pe arlm an © 19 74; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. The Revenge of Vera Gemini Words by Patti S m ith; Music by Albe rt Bouchard and Patti S m ith © 19 76; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Flaming Telepaths Words and Music by Albe rt Bouchard, Eric Bloom ,

S am ue l Pe arlm an and Donald Roe se r © 19 74; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Good to Feel Hungry (Eric Bloom , Danny Miranda, Donald B. Roe se r, Bobby Rondine lli, J ohn P. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of S ix Pound Dog Music and T rice ratops Music . Lonely Teardrops Words and Music by Alle n L anie r © 19 80 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. One Step Ahead of the Devil (Eric Bloom , Danny Miranda, Donald B. Roe se r, Bobby Rondine lli, J ohn P. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of S ix Pound Dog Music and T rice ratops Music . Shadow of California Words and Music by S am ue l Pe arlm an i Donald Roe se r © 19 83 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td/S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. OD’d On Life Itself Words and Music by Albe rt Bouchard, Eric Bloom , S am ue l Pe arlm an and Donald Roe se r © 19 73 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. In the Presence of Another World Words and Music by J ose ph Bouchard and S am ue l Pe arlm an © 19 88; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Showtime (Eric Bloom , J ohn P. T rive rs). Re produce d by pe rm ission of S ix Pound Dog Music . Power Underneath Despair (Eric Bloom , Donald B. Roe se r, J ohn P. S hirle y); Re produce d by pe rm ission of S ix Pound Dog Music and T rice ratops Music . Before the Kiss Words and Music by Donald Roe se r and S am ue l Pe arlm an © 19 72; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Here’s Tae Melrose Words by J ack Drum m ond (Zoo Music L td). The Girl That Love Made Blind Words by Albe rt Bouchard. Lips in the Hills Words and Music by Eric Bloom , Donald Roe se r and Richard Me ltze r © 19 80 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Workshop of the Telescopes (Albe rt Bouchard, Alle n L anie r, Donald Roe se r, Eric Bloom , S andy Pe arlm an). Debbie Denise Words by Patti S m ith; Music by Albe rt Bouchard and Patti S m ith © 19 76; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Live For Me (Donald B. Roe se r, J ohn P. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of T rice ratops Music .

I Just Like to Be Bad (Eric Bloom , Brian Ne um e iste r, J ohn P. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of S ix Pound Dog Music . Make Rock Not War Words and Music by Robe rt S idne y Halligan J r. © 19 83 ; Re produce d by pe rm ission of S cre e n G e m s-EMI Music Inc/EMI Music Publishing L td, L ondon W1F 9 L D. Hammer Back (Eric Bloom , Donald B. Roe se r – J ohn P. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of S ix Pound Dog Music and T rice ratops Music . Death Valley Nights Words and Music by Albe rt Bouchard and Richard Me ltze r © 19 77; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Outward Bound (A Song for the Grammar School, Barrow-in-Furness) Words by Dr T hom as Wood. Tenderloin Words and Music by Alle n L aine r © 19 76; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td/S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. After Dark Words and Music by Eric Bloom , L . Mye rs and J ohn T rive rs © 19 81; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. (Don’t Fear) The Reaper Words and Music by Donald Roe se r © 19 76; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. She’s as Beautiful as a Foot (Albe rt Bouchard, Richard Me ltze r, Alle n L anie r). The Vigil Words and Music by Donald Roe se r and S . Roe se r © 19 79 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Dominance and Submission (Albe rt Bouchard, Eric Bloom , S andy Pe arlm an). Black Blade Words and Music by Eric Bloom , J ohn T rive rs and Michae l Moorcock © 19 80 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C and Action G re e n Music L td/EMI Music Publishing L td, L ondon W1F 9 L D. Dance on Stilts (Donald B. Roe se r, J ohn P. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of T rice ratops Music . Out of the Darkness (Eric Bloom , Danny Miranda, Donald Roe se r, J ohn D. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of S ix Pound Dog Music and T rice ratops Music . Searchin’ for Celine Words and Music by Alle n L aine r © 19 77; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Burnin’ for You Words and Music by Donald Roe se r and Richard Me ltze r ©

19 81; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Still Burnin’ (Donald B. Roe se r, J ohn S . Roge rs). Re produce d by pe rm ission of T rice ratops Music . Then Came The Last Days of May Words and Music by Donald Roe se r © 19 72; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Harvester of Eyes Words and Music by Eric Bloom , Donald Roe se r and Richard Me ltze r © 19 74; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Subhuman (Eric Bloom , S andy Pe arlm an). Dr. Music Words and Music by J ose ph Bouchard, R . Me ltze r, Donald Roe se r © 19 79 ; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Harvest Moon (Donald Roe se r). Re produce d by pe rm ission of T rice ratops Music . Here Comes That Feeling (Donald B. Roe se r, Dick T rism e n). Re produce d by pe rm ission of T rice ratops Music . Celestial the Queen Words and Music by J ose ph Bouchard i H. Robbins © 19 77; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Don’t Turn Your Back Words and Music by Alle n L aine r and Donald Roe se r © 19 81; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. X-Ray Eyes (Donald B. Roe se r, J ohn P. S hirle y). Re produce d by pe rm ission of T rice ratops Music . Veteran of the Psychic Wars Words and Music by Eric Bloom i Michae l Moorcock © 19 81; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C and Action G re e n Music L td/EMI Music Publishing L td, L ondon W1F 9 L D. Spy in the House of the Night Words and Music by Richard Me ltze r and Donald Roe se r © 19 85; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Vengeance (The Pact) Words and Music by Albe rt Bouchard and J ose ph Bouchard © 19 81; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D. Sole Survivor Words and Music by Eric Bloom , L . Mye rs and J ohn T rive rs © 19 81; Re produce d by pe rm ission of S ony/AT V Music Publishing (UK) L td, S ony/AT V T une s L L C , L ondon W1F 9 L D.

Deadline (Donald Roe se r).

Przypisy

[1] Żniw a kończyn, rąk i nóg , żniw a szyj łabę dzich, co zdają się obracać jak do krzyku lub m odlitw y. [Przypisy pochodzą od tłum aczki]. [2] Chciała um rze ć . T o była dzie w czyna z w apne m . [3 ] Chciała um rze ć . T o była dzie w czyna z w apne m . [4] Żniw a kończyn. [5] W@nBe e (w łaśc . w annabee) – osoba pragnąca stać się kim ś innym niż je st; tu: dążąca do pozbycia się co najm nie j je dne j zdrow e j kończyny. [6] Na żołnie rzy brytyjskie j żandarm e rii w ojskow e j m ów i się redcaps, czyli cze rw one be re ty. [7] To nasze m iasto,/najle psze m iasto,/jakie kie dykolw ie k istniało:/w ypijm y za Me lrose ,/kle jnot S zkocji,/m iasto w olności. [8] G ospoda pod S tatkie m . [9 ] T he L ast Resort (ang.) – Ostate czność . [10 ] S econd Chance (ang.) – Druga S zansa. [11] S kint (ang.) – spłukany, be z grosza. [12] Ulica Ze m sty. [13 ] Am fitryta – gre cka bogini m orza; HMS „Am phitrite ” to także nazw a okrę tów Royal Navy. [14] Przyjacie le do zabaw i śm ie chu,/Piose ne k o zm ie rzchu i książe k w południe ... [15] Św iatła portu i statków be z liku,/Chm ury nad kołującym i m e w am i... [16] G arne k na m iód, ale także e fe ktow na roślina ozdobna zw ana prote ą króle w ską.

[17] Cyt . za Biblią T ysiąclecia, 1 S m , 16:7 (biblia.de on.pl). [18] Δē vōŧė ė (w łaśc . devotee) – w ie lbicie l, m iłośnik; tu: odczuw ająca podnie ce nie na w idok ludzi po am putacji kończyn.

osoba

[19 ] J e st pię kna jak stopa. [20 ] Idę na spotkanie , dopie szczam pow itanie – fragm e nt D ance on S tilts Blue Öyste r Cult . [21] Dzie w czyno, nie prze staw aj krzycze ć/brzm isz tak szcze rze [...]