23. Time untime(Ren and Kateri)

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

1

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Prolog

W odległej, nierejestrowanej przeszłości...

Nie było zabawnie zostać strażnikiem piekła. Jedyna gorsza rzecz - to być złą suką i Makah’Alay Omawaya. Wiadomo. Nerwowy tik poruszał jego wyrzeźbioną szczęką. Ostry wiatr smagał jego długimi, czarnymi włosami, chłoszcząc go, kiedy stanął na szczycie wysokiego urwiska. Jego umięśnione ciało i ukryta broń wyróżniały się przy Księżycu Łowców. Chory na duszy i zmęczony, przyglądał się czerwonemu kanionowi. Zalany światłem księżyca i tańczącymi cieniami przypominał mu o jego przeszłości. Jak jeden człowiek mógł zrujnować tak wiele ludzkich istnień? Nie, nie zrujnować. Zniszczyć. Nie miał już prawa żyć. Nie po całej tej krwi, którą pożądliwie przelał swoim nożem i strzałami. Nie po całym okrucieństwie, w jakie się zaangażował. Mimo to stał tutaj. Sam. Zawstydzony. Nieumarły. Dwukrotnie wyznaczony na opiekuna świata stawał na głowie, żeby go unicestwiać. Tiaaa, dla niego to też nie miało sensu. Duchy zawsze były tajemnicą. Nie mógł nawet zacząć pojmować powodów, dla których dopuściły do jego powrotu. Ale znowu, jedną rzeczą, której się dobrze nauczył to było stare powiedzenie – Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

2

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Człowiek posiada odpowiedzialność, nie moc. Po tych wszystkich latach w końcu zrozumiał, co to oznacza. Nie zawiodę ich. Ani siebie. Jestem zdecydowany... Żył swoim obecnym życiem przez świadomą decyzję, nie przez przypadek. Duchy nie wybrały go do tego zadania. Był ochotnikiem. Bez wymówek chciał dokonać zmian na lepsze. Tym razem będzie motywowany do doskonałości i nie zmanipulowany przez zło. Będzie użyteczny, nie używany. Będzie najlepszy. Od tego momentu, zaufa swojej własnej wewnętrznej mądrości i zignoruje rady oraz opinie innych. Jego nic nie warte użalanie się nad sobą w końcu się wyczerpało, musi nauczyć się samooceny. Żeby żyć honorowo, winien być taki przez cały czas. Jego spojrzenie przesunęło się po głębokiej pieczarze poniżej, gdzie raz walczył z potężnym nieśmiertelnym przez rok i dzień. Nadal nie wiedział jak, ani gdzie znalazł siłę by walczyć. Ale wtedy, jego adrenalina i lata upokarzającej przeszłości, która nadal dławiła go w gardle, uchroniły go przed jakimkolwiek bólem.

To go ocaliło od odczuwania

jakiegokolwiek zmęczenia, czy urazu. Uwolnienie furii trzymanej w klatce przez dziesięciolecia wspomogło go, lepiej niż mleko matki. Gdyby tylko teraz miał taką pociechę. Ale ze skończoną walką i krwią na rękach, czuł się zmęczony i chory. Zniesmaczony. Chciał obwinić kogoś innego. Kogokolwiek innego. Ale w końcu nie mógł uciec od jednej prostej prawdy. On sam to zrobił. Podjął decyzję i pozwolił, by jego myśli były kontrolowane przez innych. Teraz nadszedł czas zadośćuczynienia. Nie jesteś wolny Makah’Alay. Nigdy nie będziesz wolny od mojej służby. A teraz mam cię na całą wieczność. - Nie, nie masz. - rzucił w myślach wystarczająco głośno, by dotarło to do królestwa Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

3

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Zachodniej Ziemi, gdzie uwięziony był Duch Grizzly. Miejmy nadzieję, że cały czas. Duch Grizzly posiadał Makah’Alay Omawaya. - Makah’Alay Omawaya nie żyje. Zabity przez podstęp własnego brata. A to, także było uzasadnione. Teraz, odrodził się jako Ren Waya – zdradziecki wilk – a jego dusza była w rękach nieśmiertelnego z odległego lądu. Art-uh-miss1. Usnuła magię, która przeniosła go do tej rzeczywistości. A on przysiągł chronić świat przed stworzeniami jej brata, które polują na ludzkie dusze. Regularność i ironia nie kończyła się na nim. Ale znowu, jego lud zawsze wierzył w cykle i kręgi – Bądź miły dla wszystkich, dla ciebie będą, kiedy znowu się spotkacie. To dlatego jego lud nie wierzył w pożegnania. Ludzie zawsze byli tacy sami, ale okoliczności się zmieniały. A Artemida po tym wszystkim miała jego duszę, wydawało się, że postąpił właściwie. Nie wspominając, że pozwoliło mu to czuwać nad jego bratem, by mieć pewność, że Coyote nie napiętnuje ziemi bardziej, niż Ren, kiedy był jej nadzorcą. Mimo tego, nie mógł zaprzeczyć, że podczas gdy Duch Grizzly był uwięziony w Zachodniej Ziemi, drań nadal posiadał część niego, która na zawsze została skorumpowana. Część, która jak miał nadzieję została przypieczętowana równie mocno, jak bramy, które trzymały Ducha Grizzly. Jednak w głębi jego mocy, Ren był przeklęty od chwili swych narodzin, widział to, co miało nadejść. Te bramy zostaną osłabione. Dopóki był silny, człowiek, nawet nieumarły, miał tylko ogromną siłę w sobie. Dziadek Czas zawsze maszeruje do przodu i gdy porusza się po Ziemiach, zawsze je zmienia. Jego silne ręce formują i kształtują Ziemię. Jak Ren, naznacza ją. Pewnego dnia, Dziadek Czas przyjdzie do niego i zażąda rozrachunku za wszystko 1

Czyli nasza ruda suka.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

4

Sherrilyn Kenyon Time Untime

co zrobił. Za wszystko czego nie zrobił. Niech dobry Duch Ziemi pomoże im wszystkim, gdy nadejdzie ten dzień. Zmiany nigdy nie następowały bez strachu i poświęcenia. I tak jak znał jego siłę, znał jego słabości. Tak samo Duch Grizzly i jego służąca Windseer. Już raz żądali go na własność. Gdy następnym razem będą walczyć, Ren będzie walczył ze wszystkich sił. Ale wiedział, że to nie wystarczy. Będą go mieli ponownie, a wtedy... Ren skrzywił się na wizję przyszłości i na to, co czeka ten nieszczęsny świat, który nie miał pojęcia, jak taki mężczyzna jak on mógłby temu zapobiec. To nie miało znaczenia i niczego nie zmieniało. Miał walczyć dla dobra, jeszcze mocniej niż walczył dla zła. Jeśli wygra, wszystko będzie dobrze. Ale jeśli przegra... Śmierci nie będzie bez korzyści.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

5

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 1

10 Grudzień 2012 Las Vegas, Nevada 3:00 - Pióra tworzą się na niebie, a Zimny Księżyc jest niemal nad nami. Wkrótce Ojciec Wąż otworzy swoje oczy, a wraz z nimi siedem bram. Ren pochyliwszy głowę, siedział, wsłuchując się w ciszę wokół niego i usłyszał prawdziwie głęboki brytyjski akcent Choo Co La Tah, zakłócający ceremonialną ciemność. Pióra były koroną na głowie konstelacji Węża, która rządziła ich starożytnym kalendarzem. Kiedy pióra tworzące pióropusz i przesilenie zimowe sprzymierzą się, bramy otworzą się pomiędzy tym światem a innym. I rozleje się do tego świata wszelkie zło, wydobyte nie tylko przez jego ludzi, ale również przez tych z pozostałych sześciu kontynentów. Jedenaście dni. 21/12/12. 11.11. W tej konkretnej chwili, serce wszechświata przejdzie przez drzewo życia. Głowa, serce i ciało sprzymierzą się po raz pierwszy od wieków. Jak doskonałe to było? Jeśli ktoś kiedykolwiek wątpił w równowagę i cykliczność wszechświata, to powinno być wystarczającym powodem, by przekonać ich, że wszystko co wydaję się być losowe, nie jest takie. Nikt, z wyjątkiem Wielkiego Stwórcy nie mógł zsynchronizować tego tak idealnie. Jedenaście dni do Resetu. Ren mógł usłyszeć tykanie zegara. Z każdym uderzeniem serca było bliżej do Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

6

Sherrilyn Kenyon Time Untime

nieuniknionego. Bliżej do całego piekła wyrywającego się na wolność. To dobry czas, by zadzwonić po urlop na żądanie. Gdyby tylko mógł. Ale takie luksusy należały do ludzi, nie dla nieśmiertelnych. Dla stworzeń takich jak on, nigdy nie było urlopu, ani lenistwa. Wygrać, przegrać, albo zremisować, mieli walczyć zaciekle do końca i zabrać ze sobą tylu wrogów, ilu tylko mogli. Zjednoczeni powstaliśmy. Zjednoczeniu umrzemy. A dla nieśmiertelnych śmierć była dużo bardziej przerażająca niż dla ludzi. Kiedy umierasz bez duszy, jest to agonia na całą wieczność. Piekło nie miało nic wspólnego z egzystencją, która na niego czeka jeśli upadnie. Ren z szacunkiem pochylił głowę ku Choo Co La Tah. - Obserwowałem te znaki. I prześladowały go wizje. Nawet kiedy oczy miał szeroko otwarte, widział ją wyraźnie. Czuł jej obecność, jakby była tu teraz. Ale nie miał pojęcie kim ona jest. Senna mara – kobieta - z odwagą klifowego potwora, przychodziła do niego przez ciemność. Ubrana w żółtą zwierzęcą skórę, upinała na górze swoje ciemne brązowe włosy, z wplecionym w nie białym piórem. Jak bogini, która odebrała mu duszę, uklękła u jego boku, a on leżał ranny na ziemi. Jej słodki głos uspokajał go, gdy śpiewała w języku, którego nie słyszał z kobiecych ust od tysięcy lat. Śmierć trzymała go mocno, dopóki nie położyła swojej maleńkiej dłoni na jego zakrwawionym policzku. Pochylając się, nadal śpiewała. Jej oddech muskał jego skórę. Jej miły dotyk i kojący głos odsuwały ból i nie czuł nic poza ciepłem jej ciała. Patrzyła mu w oczy muskając pocałunkiem jego wargi. Top był jeden z tych bardzo delikatnych, które odczuwa się jak muśnięcia skrzydeł kolibra. - Jestem tu dla ciebie. - wyszeptała chwile przed tym, nim zatopiła nóż w jego sercu. Kidy ból go wypalał, ona się śmiała, a potem zostawiła go tam, by umarł w spokoju. Zaledwie zdążyła skończyć się ta wizja, a Choo Co La Tah pojawił się na jego podwórku. Przez ostatnie pół godziny, ceremonialnie obserwował niebo nad sobą, Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

7

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wypatrując czegoś, co zaprzeczyłoby temu, co wiedział, że nadchodzi. Nikt nie jest zdolny zatrzymać pociągu. Najlepsze co mogli zrobić to krwawić na wagony i tory. Ren stanął powoli na środku swojego podwórka, a następnie odwrócił się twarzą do starożytnego nieśmiertelnego. Wieki temu razem należeli do tego samego klanu. Choo Co La Tah był niegdyś najbardziej zaufanym przyjacielem i doradcą jego brata. Ale wszystko się zmieniło. Tak samo jak ludzie. Zbyt często budzisz się, by znaleźć osobę którą byłeś, bliską stania się tą, o której wiedziałeś najmniej. I jak Ren wiedział z pierwszej ręki, przyjaciel nasycony złem, to była jedna rzecz, której bał się najbardziej. Chociaż wrogowie mogą zranić twoje ciało, zły przyjaciel mógł zranić serce i umysł – dwie rzeczy, które mogą być śmiertelne. - Nie ma żadnego śladu Strażniczki? - Choo Co La Tah spojrzał na Plejadę2 nad nimi, gdzie świeciła pierwsza brama. Na tej samej gwieździe skupiony był Ren. I ta jedna miała specjalne miejsce w jego sercu. - Co jeśli ona już jest martwa? - Dobry przyjaciel powiedział mi kiedyś, by nie bać się przyszłości. W taki, czy inny sposób, nadejdzie. Sztuką jest spotkać ją z otwartymi ramionami, by kiedy przez nas przepływa nie mogła niczego zniszczyć. Choo uśmiechnął się. - W tamtych czasach byłem dużo młodszy i bardziej elastyczny. Ren zaśmiał się ze starożytnego, który fizycznie wyglądał jak dobrze umięśniony mężczyzna po trzydziestce3. Ubrany w brązowy płaszcz z koźlęcej skóry i jeansy, Choo nosił swoje długie, czarne włosy splecione na plecach w tym samym stylu co Ren. A każdy z jego ośmiu palców dzierżył srebrny pierścień zabezpieczający święty kamień. Podobnie jak on, Choo był niegdyś najlepszym wojownikiem klanu. Poszli razem na wojnę i walczyli przeciwko sobie. Jak na ironię, Ren był jedynym, który kiedykolwiek pokonał Choo Co La 2 3

Plejada - otwarta gromada gwiazd w gwiazdozbiorze Byka Choo jest po 30 :P dobre sobie, zawsze go widziałam jak tego Indianina z reklamy marsa... dosłownie czekałam kiedy powie: „to dobry dzień by umrzeć mój synu” :P

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

8

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Tah. Coś co zrobił oszukując. Na szczęście Choo nie chował urazy. Za bardzo. Ren założył ręce na piersi, gdy zdał sobie sprawę, jak chłodne było nocne powietrze. Kiedy medytował, nie zwrócił uwagi na spadek temperatury. Teraz, zimny pustynny wiatr dawał mu w kość. - Poza tym, to nie jej śmierci powinniśmy się bać tak bardzo, jak możliwości, że jej Kamień wpadnie w łapska niepowołanej osoby. Choo Co La Tah przytaknął temu stwierdzeniu. - I to jest to, czego obawiam się najbardziej. Ghighau4 powinna się teraz ze mną skontaktować. A że tego nie zrobiła... - jego frustracja była namacalna – nie wiem nawet kim ona jest w obecnym życiu. Ren też nie. Dostał polecenie ochrony jej przed każdym zabójcą, który mógłby ją zabić, ale Duchy nigdy nie pozwalały Strażnikom poznać jej tożsamości, dopóki nie było to konieczne. Podczas gdy Strażnicy byli nieśmiertelni, Strażniczki były śmiertelne. Ludzkie dzieci, przekazywały sobie święty kamień z matki na córkę, wraz z historią ich najświętszego obowiązku. Ilekroć przychodził czas Resetu, Strażniczki wysyłały sny do Choo Co La Tah, by wiedział kim były. Z czterech Strażników zabito dwóch. Przeżył Choo i brat Rena, Coyote, którzy jako jedyni mogli jej asystować w Resecie kalendarza i utrzymaniu bram zamkniętych. Jeden Strażnik, który może ją bronić. Jego brat, który może ją zabić. Ren, który był strażnikiem, dopóki jego brat nie ukradł mu pozycji, stał teraz pomiędzy nimi. Podczas gdy miał zamiar stać i walczyć u boku Choo Co La Tah najlepiej jak mógł, nie był pewien co zrobiłby z bratem. Część niego nadal nienawidziła Coyote z zaciekłością, która zostawiła go zgorzkniałego. Ale pomiędzy tym, była wina tak głęboka, 4

U Czirokezów wielce uhonorowana kobieta, często posiadająca wysoką pozycję w plemieniu.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

9

Sherrilyn Kenyon Time Untime

że nawet nie był zły, kiedy Coyote torturował go poprzedniego roku, gdy wziął Rena jako jeńca. Jak mógł, skoro wyrządził większą szkodę Coyotowi? Zdrada nigdy nie była łatwa. Kiedy pochodzi od obcych, jest nienawistna. Kiedy pochodzi od przyjaciół, jest bolesna. Kiedy pochodzi od rodziny... Jest zajadła. Klepnął Choo Co La Tah w plecy. - Spójrz na jaśniejszą stronę. Przynajmniej nikt nie odkryje Ani-Kutani5. - Jeszcze, mój drogi chłopcze. Ale pamiętaj, mamy jeszcze jedenaście dni. Jedna 'o cholera' chwila może cofnąć całe nasze starania na rzecz ochrony świata i nie ma nic bardziej niebezpiecznego w tym życiu, niż kretyn na misji. Ren prychnął na jego optymizm. - Jasne, że jest Choo. - I będzie to? - Ktoś z dostępem do internetu i sześciopakiem red – bulla. Ale żarty na bok, Choo Co La Tah miał rację. Jeśli ktoś odkryje kamienną pieczęć, trzymającą pobratymców Rena w uwięzieniu podczas Czasu Bez Czasu... Naprawdę zadzwoni po urlop. I znajdzie dziurę, by się w niej ukryć. Na samą myśl o ich powrocie, jego żołądek się ścisnął, dreszcze przebiegły po jego ramionach, jakby jego podświadomość próbowała go ostrzec, że już było za późno, żeby rozważać ucieczkę. Czuł się, jakby pieczęć już została złamana. Przestań. To wiatr. Co do tego nie miał wątpliwości. Ale pytaniem było, czy wiatr pochodzi z pustyni? Czy z uwolnienia Ani-Kutani?

5

Szamani Czirokezów. Według legend zostali zabici podczas powstania przez Czirokezów ok 300 lat przed kontaktem z europejczykami.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

10

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 2

10 Grudzień 2012 Tuscaloosa, Alabama 4:00 Kateri Avani rzucała się we śnie. Dręczyły ją koszmary. Nie była już dorosłą kobietą. Była małą dziewczynką, siedzącą w domu babci, bawiącą się lalkami zrobionymi dla niej i jej kuzynki Sunshine6 Runningwolf z kolb kukurydzy rosnącej w ogródku za domem. Zaledwie dwunastoletnia Kateri gładziła małą rączką czarne, jedwabiście kukurydziane włosy7 męskiej lalki. Nie wiedziała dlaczego, ale zawsze robiła dla niego mały łuk do trzymania. Babcia, siedząca obok niej na staromodnej czerwonej ławie, łuskała groch i mówiła bardzo łagodnym tonem, sprawiającym, że czuła się bezpiecznie w świecie, który wcale taki nie był. - Wiesz Ter, jest popularne powiedzenie wśród ludzi, że miłość do pieniędzy jest korzeniem wszelkiego zła. Ale nic bardziej mylnego. - Rzuciła łupiny i fragmenty łodyg grochu do wiadra na kompost u jej stóp. - Zanim wynaleziono pieniądze, czy systemy monetarne, wiele było zła dookoła. Nie wiedząc dlaczego babcia jej o tym mówiła, Kateri podniosła brwi w poważnym wyrazie. Śnieżnobiałe włosy babki były skręcone wokół głowy w skomplikowanym splocie, 6 7

Haha zakręcona „ różowa” Sunshine :) - fioletowe przypisy są bety :) http://4.bp.blogspot.com/-5CXHDWXFUF8/Tgw9hXq0GRI/AAAAAAAAANQ/N69kSneug84/s1600/kukurydzakwiatostan_zenski-duzy.jpg – takie włosy... faktycznie są bardzo miękkie i jedwabiste w dotyku

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

11

Sherrilyn Kenyon Time Untime

który Kateri ciągle próbowała opanować. W przeciwieństwie do babci, jej włosy zawsze kończyły w nieładzie. Jej warkocze rozsypywały się, gdy tylko ruszyła zbyt szybko. Po nasunięciu okularów z powrotem na nos, babcia przerwała nauki, wyciągając więcej niełuskanych łodyg z ręcznie robionego, słomianego kosza stojącego na stole i włożyła je do srebrnej patelni trzymanej na kolanach. Wskazując na Kateri jedną z długich łodyg grochu, przeszyła ją złotymi oczami, które zawierały cały ogień mocy ducha znachorki. - Miej baczność na moje ostrzeżenie, dziecko. Ani pieniądz, ani chciwość nie zniszczy ludzkości, a na pewno nie zrujnuje życia jednego osobnika. Raczej będzie to coś o wiele bardziej złowrogiego. To są tylko objawy prawdziwej choroby sprawiającej, że gnijesz od wewnątrz. Kateri otworzyła szeroko oczy. - Co psuje ludzi, babciu? - Zazdrość – powiedziała chłodnym tonem. – To jest najbardziej śmiertelna ze wszystkich rzeczy dziecko. To było to, co motywowało pierwszych przestępców ludzkości brat pobił brata i zostawił go na śmierć, myśląc, że jest mniej kochany. Powierzchowność, to takie piękne słowo. Ale jak każde prawdziwe zło, piękno jest złudne i zwabia nieostrożnych, by ich pojmać i zrujnować. Podobnie jak w diabelskim wirze, zanim zdasz sobie z tego sprawę, toniesz i nie możesz uciec, nieważne jak bardzo się starasz. Jej serce waliło mocno w piersi. Te słowa ją przestraszyły. Nigdy, przenigdy, nie chciała tego poczuć. Problemem było, że nie wiedziała czym było owo „to”. - Czym jest zazdrość? Babcia wrzuciła kolejny groszek, jej ruchy były bardziej frenetyczne niż kiedyś. - Od łacińskiego indivi, co oznacza przyczynę rozgoryczenia, albo liczenie na chorobę drugiej osoby. Zazdrość to niezdolność do odczuwania szczęścia, gdy inni są szczęśliwi i do życzenia im dobra nawet, gdy na to zasługują. To moment w którym żałuje się komuś jego słonecznych momentów, albo faktu, że mają życie, o którym sądzisz, iż jest lepsze lub łatwiejsze niż twoje. Ale uważaj moje dziecko, wszyscy mamy więcej niż tylko Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

12

Sherrilyn Kenyon Time Untime

udział w bólu i smutku. Zawstydzenie i sprawy, które nas prześladują. Na to nikt nie jest odporny, nieważne jak dobre czy doskonałe życie wiodą według ciebie. Wstyd i zranienie nie oszczędzi nikogo. - Nigdy bym czegoś takiego nie zrobiła, babciu - zapewniła ją Kateri. – Wiem lepiej. Babcia uśmiechnęła się uprzejmie. - Wiem dziecinko. Jednak ostrzeżenia należy powtarzać. Tak łatwo jest wpaść z szpony zła. Pozwolić, by nienawiść i gorycz zniszczyła twoje własne szczęście. - Podała Kateri kilka surowych ziaren grochu do zjedzenia. – Kiedy byłam dziewczynką w twoim wieku, moja babcia opowiedziała mi historię, którą opowiedział jej dziadek, i mimo że byłam młoda, pozostała ze mną przez całe życie. Kateri chrupała groszek i słuchała. Zawsze uwielbiała opowieści babci. - Pewnego dnia, młody chłopiec udał się do swojego dziadka, który był starym wodzem Czirokezów. „Edudi?”- zapytał chłopiec. - „Dlaczego jesteś taki smutny?” Stary wódz zagryzł wargi i potarł brzuch, jakby niemiłosiernie go bolał. „Odbywa się we mnie straszna walka 'Uhgeeleesee'” - powiedział surowo wódz.„Taka, przez którą nie mogę spać i nie daje mi spokoju” Dotknęła łodyżką nosa Kateri, która naśladowała szeroko otwarte ze zdziwienia oczy chłopca. „Walka dziadku? Nie rozumiem. Jaka walka się w tobie toczy?” Kateri wykradła kolejną garść grochu z patelni jej babci. Stary wódz uklęknął przed chłopcem i wyjaśnił. „Głęboko w moim sercu są dwa wilki. Każdy wystarczająco silny, aby pożreć drugiego, są w nieustannej wojnie. Jednym z nich jest zło przeszywające na wskroś. To zemsta, smutek, żal, wściekłość, chciwość, pycha, głupota, wyższość, zazdrość, poczucie winy, kłamstwa, ego, fałszywa duma, niższość, zwątpienie, podejrzliwość i uraza. Drugi wilk jest wszystkim co dobre. Jest stworzony z pokoju, błogiego spokoju, mądrości, miłości i Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

13

Sherrilyn Kenyon Time Untime

radości, nadziei i pokory, współczucia życzliwości, dobroci, prawdy, wiary i empatii. Krążą one wokół siebie w moim sercu i walczą ze sobą cały czas. Dzień i noc. Nie ma tam przerw. Nawet kiedy ja przysypiam.” Chłopiec otworzył szeroko oczy i zassał ostro powietrze. „Jakie to straszne dla ciebie.” Dziadek pokręcił głową i postukał palcem w pierś chłopca, w miejsce gdzie znajdowało się serce. „To nie jest tylko straszne dla mnie. Taka sama walka odbywa się również w twoim wnętrzu i każdego, kto stąpa po tej ziemi.” Kateri dotknęła własnego serca, zastanawiając się czy te wilki są również w niej. - Te słowa przeraziły małego chłopca – kontynuowała babcia: „Więc powiedz mi dziadku, który z wilków wygra walkę?” Stary wódz uśmiechnął się do wnuka i objął jego policzek zanim odpowiedział jedną prostą prawdą „Zawsze ten, którego karmimy.” Głos babci rozbrzmiewał echem we śnie Kateri, gdy robiła wszystko by się obudzić. - Bądź ostrożna czym się żywisz, dziecko. Ta bestia podąży za tobą do domu i będzie żyć z tobą do czasu, gdy albo pościelisz jej i zostanie, albo gdy znajdziesz odwagę by ją odprawić. Babcia jeszcze nie zakończyła swych ostrzeżeń. Wzięła rękę Kateri i pociągnęła ją do przodu w czasie. Do miejsca, które było dziwne i obce a jednocześnie wydawało się znajome. Jakby była tu wcześniej ale zapomniała. Lub wyparła się. Choć miotający się wiatr był ciepły, sprawiał, że jej krew płynęła zimna z przerażenia– jak gdyby było tu jakieś wrodzone zło. Coś co chciało jej śmierci. Wszystko wokół nich, stalaktyty i stalagmity uformowane zostały w zniekształcone potwory, co Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

14

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wzmacniało dyskomfort. Czerwone gliniane ściany przypominały jej krajobraz Marsa. Co więcej, mury te nosiły znaki minionych walk wojowników z upierzonymi wężami. Wznosiły się nad nimi, zionęły ogniem z nozdrzy, gdy próbowano je pokonać. - To jest miejsce, w którym zaczyna się koniec. Zanim zdążyła zapytać babcię, co miała na myśli, zauważyła cień poruszający się po ziemi. Złapał ją od tyłu i szarpiąc przycisnął jej plecy do twardej jak kamień klatki piersiowej. Czuła się przytłoczona przez siłę człowieka, który trzymał ją z przerażającą łatwością. Ubrany w białą koszulę, czarną kamizelkę i jeansy, miał długie, hebanowe włosy opadające na środek pleców. Ciemne oczy błyszczały w obliczu tak doskonale wyrzeźbionym, że nie wydawało się realne. Ale skądś go znała, zrelaksowała się. Dopóki nie przemówił. - Przez cały czas – wyszeptał do jej ucha, na moment zanim zanurzył nóż głęboko w jej serce, a potem rzucił na ziemie. Ostatnią rzeczą jaką widziała, to jak zamienia się w kruka tak, by mógł od niej odlecieć. *** Kateri roztrzęsiona i wystraszona, obudziła się zlana zimnym potem, na dźwięk swojego budzika. O 4:30 w jej sypialni było jeszcze ciemno, ale i tak wyczuła obecność w pobliżu jej łóżka. Co więcej, wyczuła słaby zapach mięty i balsamu Jurgen’s. Zapach babci. Tylko jeden raz obudziła się z podobnym uczuciem –w noc, gdy babcia zmarła, a ona przebywała college'u. Gęsia skórka przebiegła po całym jej ciele, łzy paliły oczy. - Eleesee – szepnęła, używając słowa oznaczającego w języku Czirokezów babcię. Błyskawica podkreśliła cienie w pokoju. Kateri sapnęła, kiedy jeden wydawał się mieć postać kobiety. Tylko, że to nie była jej babcia. Postać była poskręcana i przerażająca. Okropna. Gorzej, cień rzucił się na nią. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

15

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Reagując czysto instynktownie, wyrzuciła rękę w górę i szeptała ochronne słowa, które babcia wwiercała w nią, by mogła walczyć ze swoimi koszmarami, kiedykolwiek ją nawiedzą. Jak została nauczona, odepchnęła najeźdźcę za pomocą myśli, wyrzucając go do rzeczywistości, która go stworzyła. Stwór wrzasnął, kiedy dotarł do łóżka, a jego twarz była o cal od jej własnej. Puste oczy migotały jak płomienie, zanim cofnął się, jakby uderzył w pole siłowe. Z przeraźliwym krakaniem, eksplodował w ogniste stworzenie, które skręciło i przeleciało przez okno jako kształt wrony. Nie. Nie wrony. Kruka. Dreszcz spłynął po jej kręgosłupie. Wspomnienia wrzuciły ją do miejsca i czasu, do którego nie chciała wracać. To Kruk Surogat. Uschnięta istota, nawiedzające tych, którzy mieli umrzeć. Duszom, które zamierzał pożreć. Kateri pokręciła mocno głową. Nie, ona nie wierzy w takie rzeczy. Nic, ani nikt nie może odebrać człowiekowi duszy. To były tylko babcine opowieści, które miały ją rozbawić lub przestraszyć, gdy była dzieckiem. Starożytne legendy. Jestem naukowcem. Wiem, że nie istnieje coś takiego jak potwory zmieniające kształt, które kradną dusze umierającym. To było niemożliwe. Jednakże babcia w nie wierzyła, jak również wielu Czirokezów, którzy mieszkali w rezerwacie. Wierzyli w nie tak bardzo, że jej babcia była wzywana za każdym razem, gdy ktoś umierał. W dzień i noc, dopóki nie umarli, babcia trzymała straż, chroniąc umierających przed Krukami Surogatami. - Wielu z nich pokonałam moje dziecko. I jak ja, pewnego dnia zdobędziesz zdolność dostrzegania ich. By walczyć z nimi o dusze, które przychodzą ukraść. To twój obowiązek, podążać moim śladem. A kiedy nadejdzie mój czas, chcę, żebyś wzięła mnie za rękę, kiedy będę przechodzić do następnego życia i chroniła moją dusze za mnie, aż będę wolna od starego ciała i bezpiecznie przekroczę bramy nieba. Wtedy będę żyć wśród gwiazd i co noc Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

16

Sherrilyn Kenyon Time Untime

strzec cię. To było marzenie, które nigdy się nie spełniło. Zamiast umrzeć spokojnie we śnie, jak przewidywała, babcia została zamordowana przez włamywacza, podczas gdy Kateri była tysiące mil od niej. Nie myśl o tym. Za każdym razem, gdy to robiła, wściekłość, mroczna i nieczysta, stawiała ją w ogniu i zabierało wszystko czego zaciekle nie strzegła. Babcia była najmilszą, najłagodniejszą istotą jaka się urodziła, a jakiś psychol, wyważył kopnięciem drzwi i... Stop! Musiała iść do pracy, więc to... Jej myśli rozproszyły się, gdy jej wzrok padł na komodę. Na górze, obok małego zdjęcia jej i kuzynki Sunshine siedzących na kolanach babci, leżały kukurydziane lalki, o których śniła. Lalki, których nie widziała od lat. Nie od tamtego lata, kiedy skończyła szesnaście lat i jej babcia przeprowadziła rytuał mający symbolizować jej drogę od dzieciństwa do dorosłości. Tego dnia lalki zostały spalone na popiół, a ich szczątki rozrzucone po ogrodzie, by pożywić nową uprawę kukurydzy, symbol życia i cykl narodzin, odnowienie, śmierć i odrodzenie... Ale ich obecność na komodzie nie była tym, co naprawdę ją przeraziło. Kiedy spała, ktoś wszedł do jej pokoju i napisał na lustrze słowa za pomocą mydła, ale nie coś, co zwykła zapisywać babcia: kocham cię, powodzenia na teście, miłego dnia w szkole, nie zapomnij swetra - lub coś równie błahego. Ta notka nie była słodka. Zabierz moją nayu do Doliny Ognia, gdzie czysta ziemia musi oswoić Kruka. Słuchaj Buffalo i chroń Butterfly. Razem, jesteście silniejsi niż wróg. I pamiętaj Waleli, kiedy Coyote nadejdzie, a wąż zaatakuje, albo ty zjesz niedźwiedzia, albo niedźwiedź pożre ciebie. W środku dnia czytanie tego byłoby irytujące. Tak wcześnie rano było to wręcz okrutne. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

17

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nie jestem w nastroju na te brednie. - Kto tu jest? - krzyknęła. Odpowiedział jej tylko dźwięk jej własnego serca. Zadzwoniłaby po policję, ale w jakim celu? Hej oficerze obudziłam się rano i znalazłam naprawdę tajemniczą wiadomość na lustrze, napisaną przez kogoś kto był na haju, pijany albo... Nie oficerze, niczego nie zażywam. I nie, nie ma ich tu teraz i nie wiem dlaczego mieliby zrobić coś takiego, ale czy możesz ich znaleźć i poprosić, żeby nie zostawiali mi już wiadomości? Kogo podejrzewam? Nie mam pojęcia. Tylko moja babcia zostawiała mi takie notki. Tak, to nie poszłoby zbyt dobrze, a z jej szczęściem, pociągnęli by ją do odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań. Albo gorzej, zadzwoniliby po pogotowie psychiatryczne. Ale to co najbardziej zaniepokoiło ją w wiadomości, to to, że nazwali ją Waleli... Koliber. To było jej prawdziwe imię, które jej babcia nadała podczas narodzin. Jedyne, które nie zostało wpisane w kartę, jaką jej matka złożyła do aktu urodzenia. Nikt żyjący o nim nie wiedział. Nikt. Więc albo odwiedziła ją babcia, albo... Nie wierzysz w duchy. To prawda, lecz jakie inne uzasadnienie mogło być dobre? Dlaczego obcy miałaby się włamywać do jej domu, niczego nie ukraść, nie skrzywdzić jej i napisać coś takiego? Rozumowanie przeciwstawiające się logice. Jak mogli wiedzieć o nayu, który pojawił się w jej korespondencji dzień po śmierci babci, albo o imieniu, którego babcia używała tylko wtedy, gdy były same? Kateri potrząsnęła głową. Może to było to, co zrobił Kruk Surogat. Tiaaa, dobra, pomysł Kruka Surogaty piszącego mydłem po jej lustrze, był jeszcze Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

18

Sherrilyn Kenyon Time Untime

bardziej śmieszny i naciągany niż teoria ducha, ale co innego zostało? Kiedy

wyeliminujesz

niemożliwe,

cokolwiek

pozostanie,

nieważne

jak

nieprawdopodobne, musi być prawdą.8 Przewróciła oczami, kiedy umysł podsunął jej cytat Sir Arthura Conana Doylea.9 - Nie wierzę w te bzdury, babciu! - krzyknęła w sufit. Nigdy nie wierzyła. Paranormalność, Kruk Surogat, tsinooks, duchy i takie.... hokusy bzdurasy. Była naukowcem. Wierzyła tylko w to, co mogła zobaczyć, posmakować, dotknąć, poczuć zapach i usłyszeć. Określić ilościowo. Reszta była paszą dla powieściopisarzy i Hollywood. To po prostu nie istniało poza marzeniami. Nie istniało. Nagle coś pisnęło. Kateri szarpnęła głowę w stronę dźwięku, który pochodził z jej komody. Na lustrze, pojawiało się więcej słów.

Ale ja wierzę w ciebie Waleli. Nie zawiedź mnie. Ale przede wszystkim, nie zawiedź siebie.

8 9

No Kto, Kto … to mówił ? :) Pana chyba nie trzeba przedstawiać?

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

19

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 3

Południe. Kateri zapisała datę i godzinę w notatkach dotyczących próbki gleby. Czuła się, jakby posuwała się do przodu, a tak naprawdę stała w miejscu. Była ociężała, każdy jej ruch był ospały i utrudniony. Jakby cały świat był niezsynchronizowany, a ona była uwięziona pomiędzy dwoma konkurencyjnymi stronami. I nieważne, jak bardzo starała się skupić na swojej pracy, nie mogła powstrzymać umysłu od odtwarzania jej szalonych snów. Co ja jadłam ostatniej nocy? Bananowe lody. To jest to. Od teraz, są wyłączone z menu. Po godzinach wewnętrznych dyskusji, po których zwątpiła w swoje zdrowie psychiczne, potępiła swoją rażącą głupotę i wmówiła sobie, że był to sen wywołany zbyt dużą ilością stresu, lodów i... Coś z regresji10. Musiałaby to sprawdzić później ze swoją kuzynką. Sunny zawsze radziła sobie z dziwacznościami. Jeśli ktokolwiek mógł jej powiedzieć, która planeta, bądź astrologiczny znak rozsiewa spustoszenie w jej życiu, była to Sunny. Jednak nadal, nie mogła zrozumieć tego ciemnowłosego wojownika ze snu który utkwił jej w umyśle. Oczywiście lepiej by było, gdyby facet miał na sobie koszulę albo 10

W znaczeniu psychologicznym, oznacza powrót do zachowania wcześniejszego (czyli retrogresja) bądź bardziej prymitywnego.. więcej http://www.charaktery.eu/slownik-psychologiczny/R/160/Regresja/

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

20

Sherrilyn Kenyon Time Untime

cokolwiek, ilekroć przybywał do jej rozbrykanego umysłu. Jaki człowiek nie ma wystarczająco dużo przyzwoitości, by zatrzymać na sobie ubrania, kiedy wtrynia się w jej sny? Odrobina skromności przeszła długą drogę. Tiaaa, ale ubrania na ciele tak smakowitym, były swego rodzaju formą nieprzyzwoitości.11 Ciii, umysł, zachowaj trochę przyzwoitości. Ale było ciężko, skoro wszystko co widziała to ból w jego ciepłych oczach, kiedy trzymał ją w ramionach. Jego oddech łaskotał jej skórę. Nawet teraz, mogła poczuć jego serce bijące przy jej ramieniu i lekkie drżenie jego ramion. Niemal za każdym razem, kiedy o nim śniła, przyciskał swój policzek do jej policzka i wydawało się, że delektował przebywaniem w jej towarzystwie. W takich chwilach zawsze była taka spokojna. Tak szczęśliwa. Do czasu kiedy jej nie zabił. To tylko głupi sen. Naprawdę w to wierzyła. Kiedy wróciła do swojej sypialni, żeby się ubrać, lustro było wyczyszczone z napisów i nie było śladu po lalkach, Kruku Surogacie, czy czymkolwiek innym, niezwykłym. Po prostu, jej wyobraźnia była nad wyraz aktywna. A moi przyjaciele zastanawiali się, dlaczego nigdy nie eksperymentowałam z narkotykami. Z jej rodzinnymi historiami, nie miała odwagi. Była wystarczająco szalona bez nich. Ostatniej rzeczy jakiej jej było trzeba, to więcej szaleństwa. Odkąd zmarła babcia, miewała 'wizje', których nie potrafiła wyjaśnić. Groty na pustyni i starożytne hieroglify namalowane na kamiennych ścianach. Zwierzęta, które powinny ją atakować. Ale jedna rzecz była stała, niezmienna: ciemnowłosy człowiek walczący u jej boku, lub... Ranił ją śmiertelnie. 11

Właśnie, więc przestań biadolić :P

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

21

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nagle drzwi laboratorium otworzyły się. Zobaczyła asystenta, Enrique Martineza, wchodzącego z gigantyczną paczką w ręku. W wieku dwudziestu trzech lat był wspaniały i zdawał sobie sprawę z tego faktu. Coś, co było zaletą, gdy żeńska część studentek potrzebowała korepetycji. Jego lista przewijających się dziewczyn była tak długa, że dała sobie spokój z próbami nadążenia za nią tygodnie temu. - Hola, Dr. Avani. - Położył wielkie pudło na stole obok niej. Siadając z powrotem na swoim krześle, uśmiechnęła się do niego. Mówiła mu wielokrotnie, żeby mówił do niej Teri lub Kateri. Ale z jakiegoś powodu, nigdy nie mógł się zdobyć na taką formę. - Cześć kochanie. Jak ci poszła randka wczoraj wieczorem? Zacmokał z ubolewaniem. - Nie tak, jak się spodziewałem. Wrzuciła mnie z powrotem do rzeki. Och cóż. Nie grałem zbyt fair. I tak nie była do końca tym, kogo szukałem. - Jak to? Błysnął uśmiechem i dołeczkami. -Narzekała na swoje jedzenie kelnerowi tak bardzo, że bałem się spróbować swojego. Nigdy nie wiesz, czy jakiś zirytowany kucharz nie doprawi twojego jedzenia czymś ekstra. Ostatniej rzeczy jakiej potrzebuję to harpii, wiesz co mam na myśli. Śmiejąc się, sięgnęła do paczki, by ją otworzyć. Psiakrew, była ciężka. Czyżby ktoś przesłał jej pudło cegieł? Teraz była jeszcze pełna uznania dla siły Enrique. - Śmiejesz się z nieszczęścia, doktorku, ale w Zemście Montezumy 12 nie ma nic śmiesznego. Obdarzyła go zniecierpliwionym spojrzeniem. - Nigdy nie pozwolisz mi żyć z Gus Guatemala13, prawda? - Nie byłaś jedyna, która mieszkała w łazience przez trzy dni, doktorku. Tak przy 12 13

Chodzi o zatrucie pokarmowe Kminię, że chodzi o rodzaj wycieczki typu Go with gus tour czyli wycieczkę objazdową, pokazującą życie codzienne, odwiedza się wioskę rybacką, szkołę, targowisko gdzie można spróbować wiele przysmaków regionalnych itp. itd. :P

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

22

Sherrilyn Kenyon Time Untime

okazji, dzięki za ten urodzinowy prezent. Parsknęła. - Tiaaa, cóż, przynajmniej zawsze to będziesz pamiętał. Nigdy nie będzie można powiedzieć, że nie wiem jak wywołać niezapomniane wrażenia. Tym razem zaśmiał się razem z nią i wyciągał nóż motylkowy z tylnej kieszeni, otwierając zakręcił nim, a następnie pociągnął ostrzem przez taśmę na pudle. Unosząc brwi, była raczej zaskoczona jego umiejętnościami posługiwania się nożem i nie chciała zastanawiać się dlaczego absolwent geologii je posiadał. - Czy to jest legalne? Miał taki wyraz twarzy, że nawet anioł zapłakałby nad jego niewinnością. - A nie jest? Uwielbiała kiedy na pytanie, na które nie chciał odpowiadać, odpowiadał pytaniem. Odchylenia miały miejsce na świecie, a on był mistrzem manipulacji. Potrząsając głową, otworzyła drżącymi rękami wieczko, by ukazać tony styropianowych kuleczek i coś zawiniętego i obklejonego taśmą jakby ze strachem. Świetnie. Tego właśnie potrzebowała. Połamanych paznokci i otarć od taśmy. Enrique włożył nóż do kieszeni, zanim sięgnął do biurka po jej notatnik. - Ładny rysunek, doktorku. To twój chłopak? - W jego oczach pojawił się dziwny błysk. Jeśli nie wiedziałaby lepiej, przysięgłaby, że to błysk rozpoznania. Ciepło rozlało się po jej policzkach, kiedy zorientowała się, co Enrique miał w ręku. Dlaczego tego nie schowałam? Bo była trochę zajęta przekonywaniem siebie, że podmiot jej rysunku był złudzeniem wniesionym ze zbyt wielu komedii romantycznych. - Nie. Szkicuję czasem, żeby oczyścić umysł. -

To była jej próba usunięcia

tajemniczego wojownika z jej myśli, tak by mogła się skupić na badaniach i testach. Nie pomogło. Ale był to niezły wysiłek z jej strony, by nie zniszczyć go podczas pracy. Zamiast oczyszczać umysł, każda linia rzeźbiąca jego twarz i twarde ciało na stałe zapisywała się w Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

23

Sherrilyn Kenyon Time Untime

jej umyśle. Z jakiegoś powodu, narysowała go z profilu, jakby patrzył w lewo, ze światłem padającym na jego twarz, podkreślającym rysy i nagi tors, w pozie tak zmysłowej, że była pewna, zostałaby zakazana w większości stanów. Włosy miał rozpuszczone. Jego szyję zdobiło srebro, kości i naszyjnik z turkusem, który nosił w jej snach. W rękach trzymał ogromną maczugę. Przypominało jej wiosło kajakowe, poza tym, że brzeg został wzmocniony cienkimi poszarpanymi kawałkami szkła.

Zapomniana

broń,

którą

współczesny mężczyzna widział tylko na starożytnych glifach. Maczuga miała płaską stronę pozwalającą Majom, pozbawić przytomności swoje ofiary. Natomiast szkło z obsydianu mogło przeciąć ciało i kości szybciej niż skalpel czy piła chirurgiczna. Nie wiedziała dlaczego widziała go z bronią Majów, ale to była ta, której używał czasem w jej snach. Nawet bez tego, wyglądał śmiertelnie i poważnie. Hipnotyzująco i absolutnie do zalizania. Były to sprawy, o których myślała, a nie chciała, żeby Enrique wiedział. Nigdy. Wysunęła bloczek z jego dłoni i zamknęła okładkę. Z diabelskim uśmieszkiem, który mówił, że wie więcej niż powinien, Enrique zaczął przechadzkę. - Tak przy okazji, słyszałaś o Dr Drake? - Który Dr Drake? - Czworo z nich znajdowało się w campusie, dwoje z nich na wydziale geologii, gdzie ona i Enrique spędzali większość czasu. - Ten, do którego pojechałaś na wykopaliska do Meksyku w zeszłym roku. Jest w twojej poczcie elektronicznej. Przesłałem ci wcześniej notkę. Padł martwy w samolocie kilka dni temu. Zatkało ją. Psiakrew, koleś, czy twoja matka nie wychowała cię lepiej? Nie można po prostu zbombardować kogoś złymi wieściami. Małe ostrzeżenie byłoby miłe. Drake - w tym wypadku - Fernando Drake z Wydziału Socjologii i Antropologii z Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

24

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Millsaps College w Mississippi. Przyjaźniła się z nim od czasu, kiedy spotkali się w domu studenta, jako drugoroczni na Uniwersytecie w Georgii. Fernando był na tyle miły, by zabić robala w jej pokoju, który terroryzował ją od wielu dni. Coś co zrobił z polotem, gdy usłyszał jej krzyk o bucie, by zabić bestię. Z płomiennie czerwonym Martensem w ręku, rzucił się przez otwarte drzwi jej pokoju i zabił go na podłodze, obok łóżka jej współlokatorki. Jeszcze bardziej heroicznie, pozbierał jego szczątki i zrobił mu pochówek w morzu męskiej łazienki. Nikt nigdy nie mógł oskarżyć Fernando, że jest czymś mniej niż najwspanialszym z dżentelmenów. A ponieważ miał zaledwie trzydzieści lat, był zdecydowanie zbyt młody, żeby paść bez powodu. Nigdy nie widziała, by nabawił się przeziębienia, czy bólu głowy. - Co? - Tiaaa. Bardzo nienaturalna śmierć. Mówili, że nie było żadnego śladu na ciele, lecz kiedy zrobiono sekcję, brakowało jego serca. Jak dziwne to jest, co? To tak jakby coś z Fringe14, wiesz? Pokój zawirował, a stare opowieści szeptały w jej umyśle. Dosłownie czuła, jakby upadała bezwładnie. Sięgając, oparła się o środek stołu, zanim opadła na krzesło. - Żartujesz. - Dlaczego miałbym żartować o czymś tak makabrycznym? Nie jestem tak wielkim kretynem - zmarszczył brwi. – W porządku, doktorku? Wyglądasz na lekko chorą. Była bardzo chora, kiedy jej umysł powędrował do miejsca, do którego zdecydowanie nie chciała, aby trafił. Kruk Surogat podobno zjadał serca swoich ofiar i nie zostawiał w ogóle żadnego śladu. Jedynym sposobem, by zobaczyć jego robotę, było otwarcie klatki piersiowej ofiary i stwierdzić brak serca. Nie zdolna oddychać przez ściśnięte gardło, otworzyła maila, tak by mogła sama przeczytać artykuł o śmierci Fernando. Ale to wcale jej nie uspokoiło. Jeśli już, tylko 14

Serial tv Fringe: Na granicy światów http://www.filmweb.pl/serial/Fringe%3A+Na+granicy+%C5%9Bwiat %C3%B3w-2008-467127

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

25

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wszystko pogorszyło. Enrique miał rację. Fernando leciał do domu, stewardessa próbowała go obudzić, by uniósł fotel przed lądowaniem. Odkryła, że jest martwy i przypuszczała, że to atak serca. Jednak podczas lotu, ktoś lub coś usunęło jego serce z chirurgiczną precyzją, nie zostawiając najmniejszego śladu na ciele. Coś takiego nie zdarzało się codziennie. Nie, chyba że jesteś kompletnie szalony, albo jesteś znachorką lub znachorem strzegącym serca i duszy umierających. Ta, racja. Nie wierzą w Kruka. Przynajmniej tak sobie wmawiała. Szkoda, że cała reszta jej świadomości nie słuchała. Wkoło słyszała opowieści babci i widziała poskręcaną postać z jej snu, która wyfrunęła przez okno. Przestań!

To

dwudziesty

pierwszy

wiek,

nie

pierwszy.

Siedziała

w

najnowocześniejszym zakładowym laboratorium na Uniwersytecie w Alabamie – nie w jakiejś szachulcowej15 chacie na polach północnej Georgii. Zmusiła się, by rozglądnąć się po pomieszczeniu. Nie była otoczona malowidłami i wątpliwymi ziołami halucynogennymi. Była tutaj z chromatografem jonowym i gazowym, spektrometrem mass z plazmą sprzężoną indukcyjnie, mikrosondą elektronową, izotopowym spektrometrem masowym, mikroskopem elektronowym... Jej świat składał się z rzeczy takich jak Betsy guns 16, jedno i trójelementowe geofony17, StrataVisor systemu akwizycji danych sejsmicznych i echosondy 18. Była naukowcem, a nie znachorką porcjującą mikstury, zrobione z roślin rosnących w ogrodzie. Nie chciała wierzyć w te bzdety. Na pewno istniało logiczne wytłumaczenie śmierci Fernanda. Musiała być. 15 16

17

18

Szachulec - http://pl.wikipedia.org/wiki/Szachulec Rodzaj źródła sejsmicznego wykorzystywanego w sejsmice refleksyjnej http://pl.wikipedia.org/wiki/Sejsmika_refleksyjna Urządzenie wykorzystywane w geofizyce, służące do rejestrowania drgań sejsmicznych i przetwarzania ich na impulsy elektryczne. Echosonda pomiarowa wykorzystywana przy pomiarach hydrograficznych

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

26

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Jak myślisz, co się z nim stało? - spytała Enrique. Podobnie jak ona był naukowcem, który nie kupował takiego bełkotu. - El chupacabra19. Cóż, tyle jeśli chodzi o teorię. Przewróciła oczami. - Poważnie? Wysysacz kóz? Kiedy ostatnio sprawdzałam, piły tylko krew i to od zwierząt. Nigdy nie słyszałam o żadnym zabierającym ludzkie serca. - Tak, ale tego nie wiesz, prawda? - Jego akcent zmienił się z Amerykańskiego na Hiszpański, stawał się taki, tylko kiedy był podekscytowany lub zły. - Abuela 20 zwykła mi opowiadać historie o el peuchen21. Patrzcie, a myślała, że jest na bieżąco z przerażającymi legendami. Zostaw to Enrique, a znajdzie taką, jakiej nigdy nie słyszała. - El peuchen? - Si. To gigantyczny, latający wąż. Czasami może zmieniać kształt na inny, ale przeważnie to pierzasty wąż polujący nocą. I jest kuzynem el chupacabra, albo jakoś tak. Abuela opowiadała mi, jak to mogło przyjść i wyssać krew, albo ukraść serce. Rankiem znajdowali nieszczęsne ofiary na polach lub w pobliskich strumieniach. Jej matka była miejscową machi i chroniąc wioskę, wywabiała go za każdym razem, gdy zaczynał się pożywiać. Więc myślę, że el peuchen musiał przyczepić się do płaszczyzny samolotu i go dopaść. - Więc, dlaczego powiedziałeś chupacabra? - Bo nikt z poza Chile i Argentyny nigdy nie słyszał o el peuchen. Nie jest właściwie promowany. Poza tym nigdy nie słyszałem, żeby jakikolwiek zawędrował tak daleko na północ. Chupacabra z drugiej strony.... Tak bardzo jak nie chciała tego przyznać, miał rację. Jednak... 19

http://www.paranormalne.pl/topic/19165-wszystko-o-el-chupacabra/ Ha, bardzo logiczne! Babcia 21 To istota z mitologii Mapuche i mitologii Chilote należącego do południowego Chile , bardzo obawiali shapeshifting istoty, które mogą błyskawicznie zmienić w postaci zwierząt. Często opisywany jako ogromny latający wąż, który wydaje dziwne gwiżdżące odgłosy, jego wzrok mógł paraliżować upatrzone ofiary, by wyssać ich krew. Istota ta mogła być pokonana przez machi (znachorka). Obiecuję, że jeśli Kenyon zmusi mnie do szukania kolejnej zmyślonej ludowej zmory to ją osobiście poprzypiekam na wolnym ogniu.... 20

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

27

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie bardzo w to wierzysz, prawda? - Wiem, że chcesz, żebym powiedział nie, doktorku. Zrobię to. Ale... Abuela wiedziała o rzeczach. Widziała rzeczy. Rzeczy, których nikt nie potrafił wyjaśnić, nieważne jak bardzo dużo nauki chcieli w to włożyć. Mówiła, że jej wizje pochodzą od Najświętszej Rodzicielki. Kiedy byłem chłopcem, mówiła mi, że ja także mogę je zobaczyć. Ale nie chciałem ich widzieć, więc nie widziałem. Tylko dlatego, że jesteśmy naukowcami, nie oznacza, że nie ma rzeczy, które nam przeczą. Na wszystko co wiemy, przypada więcej tego, czego nie znamy. Rzeczy, których nie można poznać przez empiryzm. - Wskazał brodą na monitor komputera. – I to jest zdecydowanie coś, czego na pewno nie wiemy. Miał rację. Nie chcąc tego przyznać, wróciła do rozpakowywania tego, co jak wyczuła było wielkim okrągłym kamieniem. Enrique pomagał jej dopóki nie odkryli... Wielkiego, okrągłego kamienia? Jego grymas pogłębił się wraz z jej. Odsunęła plastikową górę, odsłaniając ręcznie rzeźbione koło, jakiego nie widziała odkąd opuściła wykopaliska miesiąc temu. - Co to jest? - zapytał. Przeciągnęła palcami po skomplikowanej rzeźbie. Patrzyła na gigantyczny czerwony kamień. Sądząc po jego korozji miał tysiące lat. - Wygląda na kalendarz Majów, ale znaki nie są dokładnie jak u Majów. - Poza tym był na tym również napis. Ale nie glify, ale coś co wydawało się starogreckim pismem. Okej.... ktoś musiał się z niej nabijać. Musieli. Któryś z jej znajomych musiał podesłać to jako żart. Ponieważ nigdy nie widziała czegoś takiego. Nikt nie posiadał niczego rdzennoamerykańskiego ze starożytnej Grecji. Nie było mowy, żeby coś takiego istniało. Ale co jeśli to było prawdziwe? Nie może być. Te dwie kultury nigdy się nie zmieszały. Nigdy. Marszcząc brwi przekopywała się przez styropianowe kuleczki aż znalazła list tuż Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

28

Sherrilyn Kenyon Time Untime

przy dnie. Przygotowana na to, że będzie mówił Prima Aprilis, szybko go wyciągnęła.

Teri, Znaleźliśmy tę pieczęć w centrum naszej lokalizacji pod ozdobnym nagrobkiem, niepodobnym do niczego co kiedykolwiek widziałem. Nigdy nie widziałem takich glifów. Reszta napisów wygląda dla mnie na greckie – tak, wiem, śmiało śmiej się – to niemożliwe, a jednak... Wysłałem zdjęcie z napisem do Dr Soterii Parthenopaeus z Nowego Orleanu, by zobaczyła czy potrafi to przeczytać i zapytałem ją czy ma jakikolwiek pomysł, skąd cokolwiek europejskiego mogło znaleźć się na preklasycznym 22 kamieniu z Jukatan. Moje wstępne testy wykazały, ze kamień ma 14000 lat. To nie pomyłka!!! Wierz mi, wiem że to niemożliwe, ale sprawdziłem to powtórnie, tysiące razy. To nie może być prawda, więc wysyłam to dla potwierdzenie do najlepszego geologa. Albo powiesz mi, że czas wymienić sprzęt i lepiej wentylować szyby, w których pracujemy. Przesyłam ci też kilka próbek gleby. Proszę, zadzwoń do mnie jak tylko to dostaniesz. Fernando. Przeszyły ją dreszcze, kiedy wpatrywała się w jego imię na papierze. Na chwilę zatonęła we wspomnieniach. Przypomniała sobie, jak w ubiegłym roku siedział na piramidzie, a słońce zachodziło za jego plecami. Zakurzony i spocony, ze zmierzwionymi na całej głowie włosami, był szczęśliwy i podekscytowany, mimo że kopali przez dziesięć godzin w największym upale. Błyskając w jej stronę chłopięcym uśmiechem, otworzył letnie piwo i podał jej. -Después del trabajo – cerveza!23 Łzy napłynęły jej do oczu. To było najgorzej smakujące piwo jakie kiedykolwiek piła, ale w jego towarzystwie wydawało się być idealne. Fernando zawsze był wspaniałym 22 23

Okres rozwoju cywilizacji Majów Co znaczy „Po pracy – piwo!”

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

29

Sherrilyn Kenyon Time Untime

przyjacielem, ależ będzie strasznie za nim tęsknić. Dlaczego musiał umrzeć? Był taki młody. Miał tyle planów. Zacisnęła zęby, powstrzymując łzy. Skupiła się na tym co Fernando chciał, żeby zrobiła. Praca na pierwszym miejscu. To dlatego nie miał żony, ani nawet dziewczyny 24. Skup się, Teri...Według daty i godziny nadania paczkę wysłał tego samego dnia, w którym wsiadł na pokład samolotu. Bez wątpienia była zbyt ciężka, żeby przenieść przez wszystkie obecne zabezpieczenia na lotnisku. Nie mówiąc o tym, że kamień był ogromny. Na więcej niż jeden sposób. Jeśli to naprawdę miało czternaście tysięcy lat, a napis był Grecki, to całkowicie zmieniłoby utrwaloną historię i wszystko, co jak myśleli wiedzieli o starożytnym świecie. Zarówno tu w Ameryce, jaki i w Europie. Ten napis wyprzedzał o czternaście tysięcy lat pierwszy system pisma. Wyprzedzał nawet starożytną Grecję. Zmarszczyła brwi. Kiedy Grecja została utworzona? Nie miała pojęcia. To nie był jej obszar wiedzy. Nigdy nie lubiła starożytnej historii Europy. To był zakres wiedzy Fernando, ona zdobywała informacje o Mezoameryce25. Ale nawet z jej ograniczoną wiedzą, to było ekstremalnie imponujące. Jedno z najwspanialszych naukowych odkryć wszech czasów... - Nie ma czegoś takiego jak przypadek. Wszechświat i Duchy zawsze wysyłają nam znaki i zwiastuny. Musisz nauczyć się je dostrzegać i odczytywać. Tylko wtedy będziesz w stanie kontrolować swoje przeznaczenie. Prześladowały ją słowa babci. Ale co to był za znak? -Wierzysz, że świat skończy się za dwa tygodnie? - zapytał Enrique, ściągając jej myśli z powrotem do miejsca, w którym się znajdowała. - Co? 24 25

Tiaaa skądś to znam :P http://pl.wikipedia.org/wiki/Mezoameryka

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

30

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Wskazał brodą na kalendarz w jej dłoniach. - No wiesz, ta rzecz Majów. Czy świat nie kończy się teraz każdego dnia? Przynajmniej to dało jakieś niewielki zastrzyk humoru w jej smutku. Słuchała tyrady i majaczeń Fernando na ten temat przez całe lato. Nienawidził tych bzdur, tak samo jak ona, kiedy ludzie zostawiają wózki na zakupy na środku alejki, że nikt nie może przejść. Chamstwo zawsze ją ruszało. - Nie kochanie. Nie ma absolutnie niczego w kulturze Majów i ich pismach co sugerowałoby, że świat skończy się w tym roku. Tak jak Czirokezi i inny tubylcy mają cykliczny system kalendarzowy, a czwarty cykl kończy się dwudziestego pierwszego, ale nigdzie nie napisali, by było w tym coś apokaliptycznego. Fernando byłby taki dumny wiedząc, że słuchała jego tyrady. Ta myśl spowodowała, że ból rozszarpał jej serce, kiedy skończyła diatrybę na jego cześć. - To było przekręcenie faktów dokonane w czasie, kiedy potrafiliśmy odczytać zaledwie trzydzieści procent glifów Majów.. tak jakby. A potem wróciło w latach dziewięćdziesiątych, kiedy każdy był przerażony Y2K 26, więc niektórzy naukowcy powtórzyli stare błędy i zarobili na tym. Więc, nie zaczynaj rozdawać swoich rzeczy osobistych. Będziesz ich potrzebował dwudziestego drugiego i nie ważne co robisz, pamiętaj, żeby kupić prezent na Boże Narodzenie dla matki i babki. Byłyby na ciebie złe. Wydał z siebie dźwięk najwyższej irytacji. - Więc ta data w ogóle nie jest ważna dla Majów? - I tak, i nie. Traktowali to w ten sam sposób, jak my traktujemy imprezy trzydziestego pierwszego grudnia i imprezowali z tego powodu jak my w 1999. To dla nich koniec ery i początek nowej. Ale poza wychyleniem kilku drinków, czy jak w przypadku Majów strąceniem kilku głów, nie ma powodów do niepokoju. - Chyba, że jesteś jedną z głów, którą mają na oku. Zaśmiała się. - Dokładnie. 26

Problem roku 2000, zwany też pluskwą milenijną http://pl.wikipedia.org/wiki/Problem_roku_2000

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

31

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Enrique westchnął, jakby był rozczarowany, że czas będzie biegł dalej. - Cóż, cholera. Lepiej zapłacę rachunek za światło, kiedy wrócę do domu. Miałem nadzieję, że będę mógł to odsunąć. Zanim mogła to skomentować, przerwał im nowy głos. - Nie spieszyłbym się do domu, gdybym był tobą. Świat może jeszcze źle skończyć. Kateri zassała ostro oddech, kiedy mocno akcentowany męski głos wtargnął w ich rozmowę. Ani hiszpański, ani indiański, jego akcent był bardziej miękki, jakby połączenie obu. Jeden z tych, które posiadają głęboką bogatą barwę, brzmiącą erotycznie. Marszcząc brwi, spojrzała w tył za swojego asystenta, by znaleźć tam kogoś, kto mógłby być jednym z najseksowniejszych mężczyzn jakiego widziała na własne oczy. Zatrzymał się w drzwiach, tak by mógł na nich patrzeć. Choć wątpiła, by był znacznie powyżej średniego wzrostu, aurę miał tak potężną, że zdawał się wypełniać cały pokój. Była to surowa intensywność kogoś, kto był przyzwyczajony do bycia czczonym i wywołującym strach... najczęściej naraz. Ubrany na czarno, nosił gęste, hebanowe włosy związane w koński ogon. Przyskrzynił ją spojrzeniem tak niepokojącym, że jej ręce zaczęły się trząść. Było coś w nim. Magnetycznego i przerażającego, że podpalało powietrze wokół nich. Dosłownie skwierczało. Jego skóra miała taki sam kolor, jak idealny kawałek karmelu, poruszał się dzikim krokiem wspaniałego drapieżnika. Nawet jeśli jego wzrok nie oderwał się od niej, miała wrażenie, że widzi wszystko wokół niego. Jeśli o to chodzi, nie zdziwiłaby się, gdyby mógł również zobaczyć, co ma za plecami. - Dlaczego pan tak mówi, panie...- przeciągnęła ostatnie słowo, mając nadzieję, że uzupełni brakującą część. Na szczęście pojął sugestię i dokończył. - Verastegui, Kukulcan Verastegui. Ale większość ludzi mówi do mnie Cabeza. Sposób w jaki wymówił swoje imię i nazwisko, mogła niemal posmakować jak coś Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

32

Sherrilyn Kenyon Time Untime

słodkiego i soczystego.... jak ciepłe kakao. Poza jedną rzeczą, która niszczyła ten obraz. Faktem, że wiedziała co oznaczała jego ksywka. - Nazywają cię... Głowa? Dlaczego? Jeden kącik jego ust uniósł się w uśmiechu, który był jednocześnie zabawny i groźny. - Módl się, żebyś się nigdy nie dowiedziała. Jej spojrzenie opadło na złoty pierścionek na jego małym palcu. Miał wygrawerowany symbol Majów, ale nie była nawet bliska zidentyfikowania go i chociaż był gorący jak diabli, nie chciała znaleźć się nawet o milimetr bliżej niego. Jego śmiertelny wygląd sugerował, że mógłby urwać jej rękę, gdyby próbowała. - Czy jest coś, w czym mogłabym pomóc panie Veracity? - Vair-ross-STUH-gee – poprawił, przeciągając r, tak że brzmiało jak mruczenie. Enrique stanął pomiędzy nimi, zmuszając Cabeza by zatrzymał się zanim po nią sięgnie. Dajesz Enrique. Dwadzieścia dwa punkty bonusu dla ciebie na kolejnym teście. Bóg pokocha tego chłopaka za bycie nadopiekuńczym. Straszny błysk w tych bezdusznych, czarnych oczach mówił, że Pan Głowa nie lubi, ani nie docenia zakłóceń. Cabeza przemówił do Enrique po hiszpańsku, ale jego akcent był tak ciężki, że Kateri nie mogła wyłapać poszczególnych słów. Jednakże nie uszły uwadze Enrique, który wykrzywił usta, zanim wypalił w odpowiedzi płomienną ripostą. Jakoś nie wydawało jej się, by rozmawiali o pogodzie, albo o wskazówkach dotyczących czegoś poza kampusem. Przypominali jej raczej coś z telenoweli. Cabeza zaśmiał się niskim, gardłowym głosem, kiedy rzucił jej zadowolone z siebie spojrzenie. - Powinnaś odwołać swojego chihuahua, chica. Naprawdę nie jestem w nastroju, by czyścić moje rzeczy z krwi. Enrique zamierzył się na niego, a potem nagle, zastygł, jakby ktoś przełączył wyłącznik. Stał z jedną ręką nadal podniesioną, a jego twarz nadal wykrzywiał gniew. Tiaaa, okej.... to nie było normalne. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

33

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nabierając powietrza, Kateri zrobiła krok w tył. Tylko po to, by zderzyć się ze stołem laboratoryjnym, co odcięło jej drogę odwrotu. Cholera! - Spokojnie, bonita. Gdybym chciał cię widzieć martwą lub uszkodzoną, już byś była. Pewnie... nie znał jej w ogóle skoro tak myślał. Rękami trzęsącymi się od kontrolowania strachu, sięgnęła

do kieszeni

laboratoryjnego fartuch i chwyciła pióro taktyczne 27 – coś na co jej wujek Danny nalegał, by miała zawsze przy sobie na wypadek, gdyby ktoś ją zaatakował. Jeśli Cabeza jej również nie zamrozi, będzie miała dla niego małą niespodziankę. Mogła być stosunkowo mała, ale dzięki wujkowi Dannye'mu i kuzynom miała te wszystkie mięśnie i przeszła trening jak walczyć nieczysto. - Czego chcesz? - Masz w posiadaniu coś, czego potrzebuję. - A jest to? - Kamień. To była jak pytanie ocean o jedną cząsteczkę wody. - Rozejrzyj się tu. Jestem geologiem. - Wskazała na półki po jej lewej, zastawione pudłami z kamieniami. A ta półka była niczym w porównaniu z tym, co miała w domu. - Zbieram kamienie odkąd zaczęłam chodzić. Potrzebuję trochę więcej niż jednego rzeczownika. Mogłabym wykupić przymiotnik, Pat28? Jego spojrzenie pociemniało. Śmiertelnie. - Co ty na to, żeby po prostu współpracować i dać mi to, czego chcę? Kateri wyciągnęła pióro z kieszeni. - Niech pomyślę... umm.... nie. - Pobiegła do drzwi. Niestety biegał szybciej i odciął ją w pół drogi do celu. Zamachnęła się na niego 27 28

np. www.militaria.banzaj.pl/Pioro-taktyczne-UZI-BLK-TACPEN2-p618956-sklepy.html Odniesienie do gry Koło fortuny, tyle, że tam się kupowało literki (dzięki Aguś za podpowiedź)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

34

Sherrilyn Kenyon Time Untime

piórem, ale złapał za jej nadgarstek tak szybkim ruchem, że zauważyła go dopiero, kiedy trzymał jej rękę. Cholera, był dużo silniejszy niż pan Hulk na to wyglądał. I to mówiło wszystko. - Daj mi swój kamień czasu - warknął do jej ucha. - Mój c – coo? - Jej wzrok powędrował w kierunku kalendarza, który przysłał Fernando. Czy to jest to, o czym mówi? Dobra, może to mieć. Cokolwiek to było, zdecydowanie nie było warte jej życia. - Masz na myśli to? - wskazała go.– Weź tą głupią rzecz. Jest cały twój. Spojrzał na kamień, a potem jeszcze raz z niedowierzaniem. Uwolnił ją tak szybko, że zatoczyła się do tyłu. Podbiegła do drzwi, ale kiedy próbowała je otworzyć, ani drgnęły. Gdzie są granaty, kiedy są potrzebne? Albo jeszcze lepiej, klucze. Jego twarz wyrażała szacunek, Cabeza przesunął palcami po starożytnej rzeźbie. Pieścił kalendarz jak kochanka, którego myślał, że stracił. - Skąd to masz? - UPS. Skrzywił wargi i pochylił się z drwiną. - Gdzie to zostało znalezione? Powiedz mi! Nieodpowiedni ton, cwaniaczku. Nie była z tych, którzy słuchają rozkazów kogokolwiek, ani kiedykolwiek. Ignorując jego polecenie, próbowała znowu przekręcić klamkę. No dalej drzwi... otwórzcie się, otwórzcie, otwórzcie. Dlaczego ta cholerna rzecz nie chciała się odblokować? Ponieważ ten dzień nie jest wystarczająco do dupy. Ledwo skończyła tę myśl, zanim całe drzwi rozwiały się w jej dłoniach. Osłaniając twarz ramieniem, upadła próbując się osłonić. Cabeza rzucił się na nią. Unikając jego chwytu, przebiegła przez otwór tylko po to, by zdarzyć się ze ścianą. Nie, nie ze ścianą – z gigantyczną masą mężczyzny, który musiał mieć z siedem

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

35

Sherrilyn Kenyon Time Untime

stóp29 wzrostu, stojącego pośrodku ościeżnicy. Z tym, który warknął coś do Cebezy w języku, jakiego nigdy wcześniej nie słyszała. Kateri ledwo zeszła z linii ognia, zanim tych dwóch ruszyło na siebie ze wszystkim co mieli. Wymierzali ciosy, które powinny zabić każdego normalnego człowieka. Ale żaden z nich nie reagował inaczej niż warcząc i atakując, kiedy nadal blokowali jej wyjście. To było jakby znaleźć się pomiędzy Godzillą a Morthrą30 Nie myśląc o niczym poza przetrwaniem, pobiegła w kierunku szafy na tyłach. Jeśli nie było innej opcji, mogła spróbować schować się w szafie. Kiedy zatrzymała się akurat przy ostatnim stole, gdzie zostawiła swoją torebkę, wyciągnęła z niej swój telefon. Zamierzała zadzwonić po ochronę. Przeklęła kiedy zaczął dzwonić w jej dłoniach. Cholera! Lepiej żeby to nie był telemarketer. Rozsunęła go i zaczynała mówić komukolwiek, kto to był, że jest trochę zajęta, kiedy usłyszała głos swojej kuzynki. - Teri? Czy wszystko w porządku? - Sunny! Potrzebuję pomocy w moim laboratorium. Teraz! Zadzwoń dla mnie do ochrony campusu. Zostałam zaatakowana. - Ledwo skończyła mówić ostatnie słowo, kiedy jej telefon padł. - Nie możemy tego mieć, prawda? - zapytał Cabeza, kopiąc górę z dala od niego. Ruszył w jej kierunku. Jej oczy rozszerzyły się, kiedy kolejny mężczyzna ruszył na niego i rzucił nim o ścianę. To musiało boleć, ale od kiedy wyświadczał jej przysługę, faktycznie kibicowała górze, by wygrał. Muszę się stąd wydostać. Zwłaszcza zanim obrócą swoją nienawiść przeciw mnie. Jeden uderzał tak, że nigdy by z tego nie wyszła. Kateri ponownie pobiegła do przodu. Proszę słyszałaś mnie Sunny. Proszę zadzwoń po pomoc. Kochała swoją kuzynkę, bardzo. Ale ta kobieta nie potrafiła być ekstremalnie roztargniona i rozważna naraz. 29 30

2,13 m z kawałeczkiem :P Mothra to wielka ćma (z japońskich produkcji), w każdym z filmów występuje jako obrończyni Ziemi i ludzi.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

36

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Spojrzała na Enrique, nadal był zamrożony w pół gestu. On też potrzebował pomocy. Co mam robić? Była prawie przy drzwiach szafy, gdy ktoś chwycił ją za ramię i pociągnął, zatrzymując w niegrzeczny sposób. Rozwścieczona, odwróciła się do przybysza, którego zamierzała zaatakować. Ale gdy tylko podniosła rękę do ciosu, koncentrując się na swoim najnowszym zmartwieniu, zassała gwałtownie oddech. Rozpoznaniu uderzyło w nią jak cios tłoku. - Talon? - To był mąż Sunny. Całe sześć stóp cztery cale 31 falujących mięśni wytatuowane celtyckimi, plemiennymi tribalami. - Co ty tu robisz? Był w mieście? Czy to dlatego Sunny zadzwoniła? Nie odpowiedział na jej pytanie. Odepchnął ją i stanął na linii ognia, żeby ją chronić. Jego blond falowane włosy były krótko przycięte, poza dwoma długimi, cienkimi warkoczykami opadającymi na jego skronie. Jak tylko Cabeza miał go uderzyć, czwarty mężczyzna złapał go i podciął nogi. Rzucił Cabeza na ziemię. - Zabierz ją stąd Celcie – warknął do Talona przez ramię. Bez wahania, Talon przerzucił ją sobie przez muskularne ramię, jakby nic nie ważyła i wybiegł z nią z pomieszczenia. Nie było to najbardziej przyjemne doznanie. Ale była zbyt wdzięczna za zabranie jej stamtąd, aby zaprotestować. Talon nie postawił jej, dopóki nie dotarli do jej pokoju na końcu następnego korytarza. - Enrique jest jeszcze w laboratorium. - Cabeza go dorwie. Syknęła na jego mdły ton. - To jest problem. Nie chcę tego. - Dlaczego nie? Dlaczego nie? Poważnie? - Lubię go. Jest dobrym asystentem, a takich trudno znaleźć. 31

193 cm

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

37

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Talon skrzywił się. - Więc dlaczego nie chcesz, żeby był bezpieczny? - Chcę, żeby był bezpieczny. Nie jako karma dla Cabeza. Skrzywienie Talona pogłębiło się. - Oboje mówimy w tym samym języku, prawda? - Tak. - To dlaczego czuję, jakbyśmy nie mówili? Zanim zdążyła odpowiedzieć, wysoki, straszny mężczyzna, który trzasnął Cabeza'em o podłogę pojawił się u jego boku. Dosłownie – u jego boku. Jak mógł biec tak szybko, że tego nie zauważyła? Nie żeby miało to jakiekolwiek znaczenie w tej chwili, bo... jasna cholerka.... jak mogła go nie zauważyć? Jednak w czasie walki ledwo zauważyła mężczyznę. Teraz sama brutalność jego wyglądu wstrząsnęła nią. Mając nieco ponad sześć stóp był zbudowany jak czołg, a jego czarne ubrania dodawały mu złowieszczości. Nie żeby tego potrzebował. Jego czarne włosy były nieco dłuższe niż Talona i nosił grzywkę przykrywającą jego obsydianowe oczy, które zmroziły ją w chwili, gdy napotkały jej wzrok. Jej nogi osłabły z przerażenia. Jak się tutaj pojawił bez używania drzwi? Nadal były zamknięte za plecami Talona i choćby facet był szybki na pewno widziałaby gdyby otwierał i zamykał drzwi. Nie mówiąc o usłyszeniu dzwoneczka nad nimi. W przeciwieństwie do niej, Talon nie wydawał się uważać za coś niezwykłego, że zmaterializował się w jej biurze. - Masz dzieciaka? - zapytał mężczyznę. - Prawie. Schowałem go w publicznej toalecie. Powinien być tam bezpieczny, dopóki nie odzyska kontroli nad ciałem. - Mężczyzna wskazał brodą w kierunku okna – Pomóż bratu, Celcie. Mogę pójść teraz z dymem draniu. Myśl przyszłościowo. Poproś o pomoc. Wystaw mnie. Cholera. Jakiego rodzaju przyjacielem jesteś? - Pieprz się - warknął Talon zanim podszedł do żaluzji i zamknął je. - Zadzieraj ze mną chłopcze, a sprowadzę światło słoneczne w miejsce, w którym stoisz. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

38

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Mężczyzna wykonał gest w stronę Talona, który jak zakładała miał być obsceniczny. Talon błysnął złośliwym uśmieszkiem. - Nie, nawet w twoich najlepszych dniach, Cabeza. Ale możesz sobie pofantazjować o mnie. Większość kobiet tak robi. Facet złapał swoje krocze i potrząsnął nim. - Tiaaa, mam dla ciebie twoją kobietę Celcie. Właśnie tutaj. Kateri podniosła ręce do góry zanim zaczęli bójkę równą tej, którą właśnie przeżyła. - Chwila, chwila, chwila... - wskazała na mężczyznę – On też nazywa się Cabeza? Facet podniósł na nią brwi. - Też? Jestem całkiem pewny, że jestem jedyny. Nigdy nawet nie spotkałem innego. Jej głowa zaczęła pulsować. - Drugi człowiek w laboratorium. Ten, którego zaatakowaliście. Powiedział, ze nazywa się Cabeza. - Jego mama nazwała go głowa? - Talon prychnął drwiąco. - Cholera to było oziębłe. A ja myślałem, że to ten Cabeza miał źle. - To było przezwisko. Jego prawdziwe nazwisko to Kukulcan Verastegui. Cabeza przed nią rozpętał zaciętą wiązankę czegoś, co brzmiało jak przekleństwa Majów. Nie miała pojęcia co mówił, ale był surowy i wybuchowy kiedy gestykulował wściekle, podkreślając swoją tyradę. Odwróciła się do Talona. - Co on mówi? Talon wzruszył ramionami. - Jestem z Brytanii, nie Meksyku. Nie mam pojęcia. - Ten pendejo32 to nie ja. - Cabeza przerwał mieszanie hiszpańskiego z językiem Majów i powrócił do angielskiego, ale tym razem jego akcent był cięższy i przeciągał wściekle r.

32

Idiota...

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

39

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Jego imię, tak dla jasności, to Chacu. Ese cabrón hijo de la gran puta 33, podawał się za mnie. Powinienem poderżnąć mu gardło w akcie zemsty. - Prawdziwym pytaniem jest, czy podetniesz mu gardło dzisiaj? Z rękami na biodrach, Cabeza spojrzał ze złością na Talona za zadawanie takich pytań. - Nie. Uciekł z... jak to się mówi? Uh.... z opuszczonymi spodniami? - Z pełnymi gaciami. - podsunął Talon. - Si!.. tak było z nim. Zniknęli zanim zdążyłem ich zabić. - Dlaczego walczyli? - zapytała Kateri. – I dlaczego po mnie przyszli? Cabeza uniósł brew. - Nie wiesz? - Dlaczego miałabym pytać, gdybym wiedziała? - Zwróciła swoją uwagę na Talona. A jak ty dostałeś się tutaj tak szybko? Gdzie byłeś? - Talon i Sunshine żyli w Nowym Orleanie, nie tutaj w Tuscaloosa w Alabamie. Kiedy ostatnio ruszyła w tę podróż zajęło jej to cztery godziny i nie jechała powoli. - Możesz chciałabyś przed tym usiąść? - Talon obrócił krzesło stojące przy biurku. Niezdrowe uczucie osadziło się w dole jej brzucha. - Myślę, że postoję. A teraz co się dzieje? Mężczyźni wymienili pomiędzy sobą poważne spojrzenia, jak gdyby w ciszy ustalali, który się pierwszy odezwie. - Czy Chacu mówił coś poza tym, że podawał się za mnie? - Powiedział, że chce mojego kamienia. Nerwowy tik pojawił się na szczęce Cabeza. - A drugi.. stwór z nim? Co mówił? - Nic. Pokazał się, a Cab – przerwała w pół słowa, kiedy jego oczy spojrzały na nią pełne hebanowego ognia. - Chacu zaatakował go. - Jakiś pomysł dlaczego przejął twoje imię? - Nie mam pojęcie. Jego nienawiść względem mnie jest legendarna. Ale nie jest ona 33

Coś w stylu ten wielki skurwysyn

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

40

Sherrilyn Kenyon Time Untime

za bardzo wyryta w moim sercu. Moja chcę-go-martwego lista, to jednak zupełnie co innego. Kateri odchrząknęła, by przywołać ich uwagę. - A wy dwaj unikacie odpowiedzi na moje pytania. Talon zaśmiał się sarkastycznie. - To dlatego, że zaczniesz świrować, a żaden z nas nie chce sobie z tym radzić. Cóż, przynajmniej Talon był szczery. - Nie zamierzam świrować – zapewniła go. Teraz z kolei Cabeza ją wyśmiał. - To jest to, co wszyscy mówią, chica. A potem wszyscy świrują. Talon ponownie się roześmiał – tym razem naprawdę – kiedy spotkał wzrok Cabeza. - Pamiętasz wtedy jak... - spojrzał na nią – nieważne. Całkowicie zignorowała tę sugestię. - Posłuchaj, cokolwiek to jest, potrafię sobie z tym poradzić. Nie jestem dzieckiem, a ty Talon, wiesz, że nigdy nie reagowałam histerycznie. Cabeza skrzyżował ręce na piersi. - Czy to prawda? - Jak na razie. Nigdy wcześniej nie zrzuciłem na nią czegoś takiego. Ale zawsze jest ten pierwszy raz. To ją uraziło. - Jak na razie? Dzięki za głos zaufania Talon. Podniósł ręce w geście kapitulacji. - Przynajmniej to jest coś. - Lepiej jej powiedz, Celcie... zanim przyjdą następni. Musimy ją chronić, jeśli to możliwe. Kateri zdecydowanie się to nie podobało. - Chronić przed czym? Talon westchnął przeciągle. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

41

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- W porządku. Dobra. Prosiłaś o to. Zobaczmy, czy nie ześwirujesz, jeśli powiemy ci, że jesteś rodzicielką Armagedonu.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

42

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 4

Kateri stała kompletnie nieruchomo. Nie była pewna, jak zareagować na ich słowa. Ale dobrą rzeczą było powiedzenie im, że nie reaguje przesadnie, w innym wypadku mimo swej zuchwałości, wybiegłaby przez drzwi. Prawdopodobnie krzycząc przez całą drogę. Może... jeśli jej trzęsące nogi mogłyby temu podołać. Zamiast tego, wzięła głęboki wdech i spojrzała na swojego przybranego kuzyna z najspokojniejszym wzrokiem na jaki było ją stać. - Byłeś na peyote34 u wujka Danny'ego? Talon otworzył usta, by coś powiedzieć, a potem zamknął. Cabeza zaczął się śmiać. Talon spojrzał groźnie w jego stronę, zanim jego twarz złagodniała. - Wiem, ciężko ci tego słuchać i wiem, nie będziesz mi wierzyć, ale... - zawahał się, szukając odpowiednich słów. Cabeza dał mu trochę czasu. - Musimy stąd iść. Chacu wróci po nią i weźmie ze sobą wsparcie. - Kim jest Chacu? - Kateri warknęła chcąc odpowiedzi od obojga – Dlaczego tu był? A co ważniejsze, czego od niej chciał? Cabeza położył ręce na biodrach. - Wiesz czym było Królestwo Węża? Niewątpliwie coś czego należało unikać za wszelką cenę, ale pozostawiła ten sarkazm dla siebie. 34

Jest to rodzaj meksykańskiego kaktusa, którego sok wywołuje halucynacje

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

43

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie mam pojęcia. - Oczywiście, że nie – warknął nisko z głębi gardła, jakby jej niewiedza była obrażająca, potem mamrotał coś pod nosem po hiszpańsku. Po chwili wziął głęboki oddech i przemówił: - Skrócona wersja; Chacu to nazwa oznaczająca grabież albo zniszczenie. Ta druga suka z nim - i celowo używam formy żeńskiej - zwana jest Veneno, czyli jad, trucizna. Zmrużył na nią oczy. – Czy już zaczyna ci się objawiać obraz w umyśle? Z przerażającą jasnością. Przecież jej rodzice nie mieli na imię Puszysty albo Króliczek. Oczywiście Chacu i jego przyjaciel byli twardzielami. - A ten kamień czasu, którego Chacu chciał ode mnie? - W skrócie nazywa się Kinichi. Z nim może rządzić światem 35, a nawet samym czasem. Twoja babcia była jedną z opiekunek Kinichi. Twoja matka powinna przejąć to po niej, ale ponieważ zmarła przed twoją babcią, rola ta przeszła na ciebie. Fantastycznie. Była onieśmielona z wdzięczności i tak, to też był sarkazm. - Dlaczego ja? - Kamień przechodzi z matki na córkę, by zachować linię krwi. Mamusi córusia. Być może i tatusia. To była filozofia babci, której używała, kiedy spytała, dlaczego Czirokezi mają system matriarchalny, podczas gdy większość społeczeństwa nie. Każdy bez wątpienia wiedział, kto jest jego matką. Ale ojcostwo, zwłaszcza w przeszłości mogło być niepewne i opierało się tylko na moralności matki... pod warunkiem, że nie została zgwałcona. Ale to jeszcze nie pozostawiało jej, jako jedynej spadkobierczyni. - Nie jestem jedyną kobietą w mojej rodzinie. - Wskazała na Talona, który ożenił się z jej kuzynką36. - Sunshine jest w połowie biała - powiedział Talon. – Kamień musi przejść do pełnokrwistej, Teri... do ciebie. 35 36

Kurunia .. kolejny Pinky i Mózg.... Czy mi się tylko wydawało, czy to ojciec Sunshine był Indianinem?

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

44

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Świetnie. Mogła wygrać na loterii? Nie. Z jej szczęściem mogłaby wygrać multi- mega- miliony, a i tak skończy, będąc winna komuś taka sumę. Loteria raz na jakiś czas? Znowu podwójne cholerne nie. Rodzicielka Apokalipsy... Cóż, oczywiście kochanie. Chodź na górę i odbierz nagrodę. Życie było takie niesprawiedliwe. I choć raz Kateri chciałaby zobaczyć, że los dręczy kogoś innego. Niekoniecznie kogoś kogo lubi, ale wciąż... Suka się dziś nudzi? Albo czy naprawdę nie mogła sobie dziś znaleźć innej ofiary? - Mamy także większy problem - powiedział Cabeza do Talona. Proszę bardzo, dołóż do pieca. Talon cofnął się. - Mam odwagę zapytać? Cabeza prychnął. - Ja bym nie miał. Ale niestety musisz wiedzieć, że ktoś odsłonił Pieczęć Anikutani. Talon odpowiedział mu pochmurnym grymasem. - Mówisz tak, jakbym powinien wiedzieć, o co ci chodzi. Cabeza mamrotał pod nosem. - To... kala...kratu – urwał próbując znaleźć odpowiednie słowa. - Jak to powiedzieć po angielsku? Kamienny strażnik? Zaczarowany kamień? Nie mam odpowiedniego słowa, ale wiesz, co mam na myśli. Został umieszczony na grobowcu, gdzie siedmiu ostatnich wojowników Anikutani zostało uwięzionych. Teraz jest otwarty, każdy może wezwać ich z powrotem do tego świata. Będą dłużnikami i zrobią to, co im wybawca nakaże. Potem naruszą bramy i będą walczyć wraz ze złem, które uwolnią. Czy teraz widzisz problem, Celcie? Chacu wie, że brakuje pieczęci i wie, czym ona jest. Kateri zaklęła. Nic dziwnego, że Chacu był tak zainteresowany kalendarzem, kiedy Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

45

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zobaczył go na jej biurku. Dlaczego nagle poczuła się, jakby była w horrorze? Cabeza złapał ją za rękę i pchnął w stronę Talona. - Weź ją i idźcie. Musimy ją zabrać do jej kamienia, a potem zapewnić jej bezpieczeństwo, tak by ponownie mogła zamknąć wrota. - A co z tobą? - zapytał Talon. Ktoś powinien zamknąć złowrogi śmiech Cabeza nawiedzonym domu. Z pewnością wzbudziłby śmiertelny strach w każdej żywej istocie. - Żyję żeby walczyć m’ijo. Jeśli będą na tyle głupi, żeby wrócić, mam do nich kilka pytań, na które chciałbym odpowiedzi, a jestem pewien, że mogę je z nich wydusić... Adios. Talon pochylił przed nim głowę. - A beber y a tragar, que el mundo se va a acabar. Cabeza był nie bardzo rozbawiony. - Jesteś zimnym draniem, Celcie. Hombre prevenido, vale por dos - mówiąc to, z ociąganiem wyszedł z pokoju. Kateri podniosła brwi na Talona. - Zrozumiałam to twoje - jedz, pij, wesel się, jutro umrzemy- ale co ci odpowiedział? - Jeden człowiek, który zapobiega, wart jest podwójnie. Teraz cię stąd... - zanim zdążył dokończyć zdanie, coś ciemnego rozlało się wokół niej. Z szeroko otwartymi oczami sięgnęła po Talona, który rzucił się w jej kierunku. Nie udało mu się. Jak tylko jej palce musnęły jego, została wessana w pewnego rodzaju wir. Zaczęło ją mdlić, kiedy osunęła się w dół. Nie jestem Dorotką. Ale jeśli ktoś upuści na nią dom, może okazać się nawet gorsza od złej czarownicy. Przestrasz mnie... przynajmniej takie były jej myśli, zanim nie uderzyła twardo w zupełną ciemność. W ogóle nie było światła. Ciemność była tak gęsta, że bolały ją oczy kiedy wytężała je by coś zobaczyć. Cokolwiek. Odpychając się do góry z gliniastej ziemi, na której wylądowała, próbowała ustalić swoje położenie. Niski skowyt zabrzmiał w oddali. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

46

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Jej umysł zmagał się z określeniem go. Pies? Dziecko? Nie mogła powiedzieć na pewno. Zaczęła wołać, a potem sama się powstrzymała. Tylko na wypadek, gdyby coś chciało ją skrzywdzić, ostatnią rzeczą, której chciała, to by dowiedzieli się, gdzie jest. Widziałam horrory kilka razy. Głupia cipa zawsze sprowadzi ich pierwsza. Przynajmniej nie mam wysokich obcasów, albo krótkiej spódniczki. Wyciągnęła ręce próbując znaleźć ścianę, albo meble, albo... - Ał! Skur... - zacisnęła usta. Sięgnęła, by rozmasować sobie goleń. Oczywiście musi istnieć jakaś inna czynność dla tej części ciała, jak tylko odnajdywanie mebli w ciemności. Tyle, że nie uderzyła w mebel. Uświadomiła to sobie, badając ręką twardą powierzchnię. W dotyku była bardziej jak kamień. Co ja bym dała za latarkę z mojej torebki. Coś otarło się o jej nogę. Dysząc, zakręciła się, próbując dowiedzieć się, co to było. Proszę nie bądź szczurem. Proszę nie bądź szczurem... To była jej największa fobia. - Gdzie jest kamień? Podskoczyła na niespodziewany, chropowaty głos. - Kim jesteś? - Gdzie jest kamień? - To był kolejny głos z innej strony ciemności. Kiedy nie odpowiedziała od razu, zapaliło się światło. Przerażenie zmroziło ją w miejscu. Nigdy w swoim życiu nie widziała czegoś takiego. Cała jaskinia – i teraz wiedziała, że znajdowała się w jaskini – była nimi wypełniona. Chupacabra? El peuchen? Gdzie był Enrique, kiedy go potrzebowała? Albo jeszcze lepiej, werbel jego pra pra babki, by ich wypędzić. Mały obszar na którym stała, pełny był stworzeń posiadających ostre zęby. Ich ciała pomalowane zostały od stóp do głów, we wzory przypominające jej karykatury totemów. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

47

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Farba dawała iluzję marszczonych z niezadowolenia brwi. Jeszcze bardziej przerażające było to, że wydawali się być poplamieni krwią. Jej zuchwalstwo zniknęło, wiedziała, że nigdy nie byłaby w stanie wygrać walki z taką ilością przeciwników. Tak, mogli ją pokonać i zabić. Jeden z nich uderzył ją od tyłu. - Kamień! - warknął. - Daj go. Teraz! - N-n-nie wiem o czym mówisz. Zła odpowiedź. Bili włóczniami w swoje okrągłe tarcze, kiedy wykrzykiwali swoje niezadowolenie. Jestem taka martwa. Na drżących nogach pobiegła w prawo, gdzie wydawało się, że był szyb. Potwory odcięły ją. Ruchem, którego pozazdrościłby jej Peyton Manning 37, zatrzymała się, zrobiła unik i ruszyła w kierunku innego tunelu. Tym razem jakimś cudem się udało. Ale to nie znaczyło zbyt wiele. Zwolniła, kiedy ponownie zrobiło się ciemno i nie mogła nic zobaczyć. I znowu słyszała jęki i syki. Teraz to miało znaczenie.. bawili się nią w ten sposób, wiedząc, że nie może ich zobaczyć. Byli bardziej niż zadowoleni. W innym razie... Postradałam zmysły. To było jedyne wyjaśnienie dla jej dziwnie panicznego spokoju. Jak ktoś mógł być zarówno skamieniały ze strachu i mieć nad sobą pełną kontrolę? Bądź wdzięczna. Mogła krzyczeć... Ale znowu, może to robiła. Może ten spokój był sfabrykowany z jej niezdolności do radzenia sobie. Jaskinia zaczęła bębnić wokół niej, jakby głębokim, ciężkim biciem serca. Wszystko odbijało się echem i pulsowało. Wszystko. Kateri zaczęła biec. Zrobiła zaledwie dwa kroki, zanim coś uderzyło w nią mocno i ukąsiło. 37

http://pl.wikipedia.org/wiki/Peyton_Manning

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

Facet jest goroący, ale tylko w kasku i bez koszulki :P

48

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nie, nie ukąsiło. Zraniło. Nagle zakręciło jej się w głowie, dotknęła swoich żeber, gdzie bolało najbardziej. Lepka krew pokryła palce, podczas gdy dźwięki stawały się coraz głośniejsze. Bliższe. Teraz były wszędzie. Poruszała się tak szybko, jak tylko mogła, ale to było bezcelowe. Nieważne, jak się starała, nie mogła uciec potworom – czymkolwiek były. Nadal bawiły się nią, szepcząc bez końca. - Daj nam kamień. - Zamknijcie się! - warknęła – Nie mam go! Coś uderzyło ją w twarz. Kopnęła w to i była szczęśliwa, kiedy usłyszała jęk tego w odpowiedzi. Dobrze, mam nadzieję, że będziesz czuł to jakiś czas. Ale to nie zmieniało faktu, że była w poważnych tarapatach. Trzymając się za ranę, pokuśtykała przez ciemność, z nadzieją, że znajdzie jakieś wyjście. Umrę38. Wiedziała to. Nie było innej opcji. Jej ręce drżały, wzmocniła nacisk na ranę. Nie była bardzo głęboka, ale pulsowała niemiłosiernie i sprawiała, że trudno jej było oddychać. Co gorsza, miała zawroty głowy, a jeśli nie zajmie się raną, wykrwawi się. Przez ciemność usłyszała jeszcze bardziej przerażające krzyki. Tym razem inne. Krzyki, które tak dobrze znała ze swoich snów. Kruk Surogat. Jeszcze bardziej przerażona opadła w głąb cienia, modląc się, żeby jej nie znaleźli. Kiedy poczuła, że osuwa się po ścianie, skuliła się. Po prostu nie chciała wierzyć, że opowieści babci były prawdziwe. Nie mogły być. 38

Ren mógłby ścisnąć poślady i się w końcu pojawić... może Kateri przestałaby w końcu marudzić...Iza, daj mu chwilę, chłopak musi się rozkręcić.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

49

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Bo jeśli były... Nie jestem taką osobą. Nie jestem. Nie wierzę w magię, ani zaklęcia. Ale jak można to inaczej wytłumaczyć? Nie była głupia, a jej zaprzeczenie było w tym momencie na granicy. Bez względu na to, jak bardzo w coś wierzyła – jak bardzo coś było udowodnione – część bycia naukowcem uczyła, jak przyjmować nowe odkrycia, które całkowicie zmieniają sposób, w jaki ludzie widzą pewne rzeczy. Więc zaakceptuj to. Twoja babcia miała rację. Wszystko to było realne. Jednak to było trudne, ponieważ nie chciała takiego obowiązku, jaki miała jej babcia. Każdy na niej polegał. Była odpowiedzialna za życie ludzi i ich nieśmiertelne dusze... Jakby jej myśli sięgały przez światy, poczuła obecność babci w pomieszczeniu. Pachniało balsamem Jurgen's i miętą pieprzową. - Kateri? Pomóż mi. Potrzebuję cię dziecko. Moja dusza umrze, jeśli nie przyjdziesz. Instynktownie zrobiła krok do przodu, a potem sama się powstrzymała. To nie babcia wołała do niej. Babcia umarła lata temu i użyłaby imienia, o którym wiedziały tylko one dwie. Próbują mnie oszukać. - Pomóż mi, dziecko. Mając nadzieję, że zwiększy dystans między sobą, a stworami za nią, Kateri wcisnęła się plecami w zimną kamienną ścianę i zrobiła kolejny krok w stronę wyjścia. Ktoś zaświszczał jej do ucha. - Dokąd idziesz smakołyku? Nie próbujesz chyba nas tak szybko opuścić, prawda? Jej wzrok zamglił się, kiedy koścista ręka zatopiła pazur w jej ramieniu, przeszywając ją bólem. W przeciwieństwie do innych rzeczy w jaskini, tą znała. To był Kruk Surogat. Nagle rozbrzmiał głęboki, męski głos, mówiący językiem, którego nie znała.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

50

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ale Surogat39 go znał. Mogła to stwierdzić przez ostry, zły wdech. Uwalniając ją, rzucił się na głos i krzyczał tak głośno, że zaczęło dzwonić jej w uszach. W chwili, w której uderzył w mężczyznę, światło skąpało mały tunel pomarańczowym blaskiem. Blaskiem, który pochodził ze skóry mężczyzny... Kateri chciała uciec, ale nie mogła. Czuła się tak zamrożona, jak był Enrique w laboratorium. Całe ciało miała napięte. Patrzyła uważnie, modląc się, by nowo przybyły był przyjacielem, a nie wrogiem. Była już znudzona swoim przydziałem wrogów, a było dopiero południe... Przeniosła spojrzenie ze skręconego ohydnie Kruka Surogata na człowieka. Od stóp do głów okryty czernią, był nawet większy od Surogata. Ze względu na niesamowity blask, który wydzielał, nie mogła dostrzec rysów twarzy, ale jego długie, czarne włosy były rozpuszczone, opadały do połowy pleców. Obrócił się i odskoczył, a następnie zaatakował Surogata ruchami tak pełnymi wdzięku, że przypominał jej tancerza. Kruk Surogat zamierzył się na jego gardło. W eleganckim, szybkim ruchu, mężczyzna szarpnął się do tyłu. Zamiast rozpłatać mu gardło, Surogat złapał jego naszyjnik z kości i turkusu i zerwał go. Przeleciał przez ciemność i wylądował u jej stóp. Kateri podniosła go, a potem zamarła, kiedy jej wzrok skupił się na srebrnym okręgu, na którym odciśnięty był Ptak Gromu40. - Od wschodu, Ptak Gromu lecieć będzie w kierunku martwych ziem. Strzeż się Ptaka Gromu dziecko. Na jego drodze, ginąć będą wszyscy. Nikt nie może przeciw niemu stanąć. Nawet ty. Słowa babci ledwie zostały wyszeptane w jej głowie, kiedy wojownik złapał Kruka Surogata i cisnął nim tak, że eksplodował w jasnym, migotliwym płomieniu. Mężczyzna odwrócił się w jej stronę. 39 40

Chodzi o kruka surogata, ale będę używała zamiennie Nie chodzi o orła naszej rodzimej jednostki GROM, ale o takie cudo... http://www.theghotiletters.com/wordpress/wp-content/post-images/thunderbird_big.jpg

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

51

Sherrilyn Kenyon Time Untime

W chwili kiedy wyraźnie zobaczyła całą jego sylwetkę, jej serce przestało bić. Oczy miał tak samo czarne, jak włosy i ubranie. Każda linia idealnie wyrzeźbionych rysów miała w sobie bezlitosny wyraz wojownika, który był bardziej przyzwyczajony do odbierania życia, niż do ratowania go. A kiedy skupił na niej to zimne i mroczne spojrzenie, poczuła jak ręka śmierci muska jej policzek. Przez cały czas... To był mężczyzna, który zawsze zabijał ją w jej śnie.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

52

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 5

Ren zamarł, jego wzrok zatrzymał się na kobiecie. Kiedy Cabeza zadzwonił i powiedział mu, że Ixkib, albo Ghighau, jak była nazywana w jego języku, została znaleziona, a potem zaginęła, wyobrażał ją sobie jako starszą kobietę. To było to, czym zawsze była w przeszłości. Ale nigdy nie przewidział tego... Ani nie przewidywał jej.. Jej obecność uderzyła w niego, jak nieoczekiwany cios w brzuch. To była ta kobieta w żółci, która zabijała go w jego wizjach. Niezliczoną ilość razy. Ta, której delikatny dotyk paraliżował go dla jej śmiertelnego ciosu. Którego dostarczała mu z uśmiechem na ustach. Jestem tu dla ciebie. Ten głos prześladował go, aż zawirowało mu w głowie od rzeczywistości, z którą nie chciał się zmierzyć. Umrę z jej ręki. Nie mógł temu zaprzeczyć. Jego prekognicja nigdy się nie myliła. Nigdy. W prawdziwym ciele była jeszcze piękniejsza. Bardziej fascynująca. Jej długie, ciemno brązowe włosy były ściągnięte do tyłu w kucyk. Kosmyki poluzowały się w upięciu i wysunęły. Zakręciły się wokół jej twarzy, tworząc atrakcyjny bałagan, który prosił się, by zanurzyć w nim dłoń i sprawdzić, czy włosy są tak miękkie, na jakie się wyglądają. I mimo tego, że była dobrze umięśniona jak na kobietę, była bardzo drobna. Czubek jej głowy ledwo sięgał mu do piersi. Zupełnie jak w moich snach. A jednak, nawet wiedząc, że ona go w końcu zabije, nie mógł się zmusić, by ją Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

53

Sherrilyn Kenyon Time Untime

skrzywdzić. Nie, kiedy jej słodki zapach wypełniał jego zmysły. Było coś w niej, że wydawała się miękka i delikatna. Krucha. Przynajmniej tak myślał, dopóki nie zmrużyła tych ciemnych oczu i nie rzuciła się na niego z czymś w ręku. Reagując czysto instynktownie, odsunął się do tyłu pozwalając jej stracić równowagę, kiedy nie uzyskała kontaktu z jego ciałem. Ścisnął jej nadgarstki z wystarczającą siłą, by kontrolować jej atak, ale nie na tyle, by zrobić jej krzywdę. Kiedy trzymał ją tak nieruchomo, zdał sobie sprawę, ze została ranna i krwawi. Bardzo. Powinien podziwiać jej odwagę i ducha nawet, gdyby nie była ranna. Fakt, że walczyła, gdy inni leżeliby na ziemi płacząc, powiedział wiele o jej charakterze i zdecydowaniu. - Nie pozwolę, żebyś mnie zabił - warknęła mu w twarz. Otworzył usta, żeby odpowiedzieć, ale zanim mógł wziąć oddech, jej oczy wywróciły się w tył głowy i zemdlała. Ren ledwo złapał ją, zanim upadła. Kołysząc ją w ramionach, zastanawiał się co zrobić. Przybył tutaj w swej kruczej postaci. Minęło tyle czasu odkąd ostatni raz teleportował kogoś z jednej rzeczywistości do innej, iż nie był pewny, czy jego moc działa, czy nie. I jeszcze mała kwestia tego, że o wiele trudniej było teleportować bezwładny ciężar, niż kogoś świadomego, kogo energię mógł wykorzystać jako źródło mocy. Nie mówiąc o tym, że jego brat wysuszył dużą część siły Rena wzywając Na'ha Ala by wciągnąć kobietę z ludzkiej rzeczywistości do tej. Nienawidzę cię Coyote. Ale skupianie się na czymś tak negatywnym nie było produktywne. Szczególnie, kiedy kolejna Na'ha wchodziła do ich małego schronienia... i nie była sama. Duża grupa włochatych, smrodliwych przyjaciół postanowiła się do niej przyłączyć. Czy mu się to podobało, czy nie, Ren nie miał wyboru. Albo spróbuje... Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

54

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Albo zginą. Mając nadzieję na lepsze, wezwał każdą odrobinę mocy jaką mógł i zmusił się do bardzo dalekiego skoku nadziei. W jego głowie brzęczało, kiedy czuł wzrastające ciśnienie. Błysnęło światło i poczuł, że jego ciało przesuwa się, ale nie tak jak tego chciał. Cholera... Nie zawędrował daleko. W rzeczywistości przesunął się bliżej, zamiast dalej. Tylko ja mam takie szczęście. Dzięki Duchom, że ta kobieta była nieprzytomna i nie mogła zobaczyć jego niekompetencji. Wystarczająco złe było to, że on był tego świadkiem. Wszystko czego jeszcze potrzebował to jej kpin. -Jesteś do niczego, Makah’Alay. Płakałem tego dnia, w którym zostałeś wprowadzony do tego świata, by być przeszkodą dla nas wszystkich... Wzdrygnął się słysząc głos swojego ojca sprzed wieków. - Mógłbyś już umrzeć draniu? Mam już ciebie dość. Ale czasami śmierć, nie była wystarczająca. Odpychając te myśli, zmusił się do skupienia tylko na pozytywach. Zacisnął palce na kobiecie. Z dzikim sykiem, Na'ha ruszył na niego z obnażonymi kłami, pazurami lśniącymi w słabym świetle. Ren skręcił się w pasie tak, że kreatura powinna uderzyć w jego plecy, a nie w kobietę. A potem próbował ich przenieść przynajmniej do miejsca, w którym byli wcześniej. Gorący oddech Na'ah palił go w szyję, kiedy zacisnął swoje pazury na jego ramieniu. Ból wzmocnił jego moce, kiedy krzyknął i złapała go wściekłość. Tym razem, z takim doładowaniem, zadziałało. W jednej sekundzie był w jaskini, w następnej w swoim salonie... Z ręką Na'ha wciąż w jego ramieniu. Wykrzywiając wargi na makabryczny widok, przeniósł kobietę na kanapę, tak by móc oderwać szpon i wrzucić go do kominka, gdzie zostawił płonący ogień. Podczas gdy wydawało się, że jego podróż zajęła kilka minut, czas tutaj biegł inaczej niż tam. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

55

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Tutaj była już noc, a jego dom był cichy i pusty. Poza dźwiękiem trzaskającego ognia i niszczenia fizycznych szczątków czegoś, co miał nadzieję, że nigdy nie będzie w stanie naruszyć bram do tego świata. Rzeczy, której miał nadzieję, nigdy nie oglądać. Dzięki Coyote. Drań, szczur, dupek. Liżący sobie jaja szczurzy dupek. Ren wzdrygnął się na zapach palonego ciała demona, który przywoływał wspomnienia, o których zapomnieć starał się przez całą wieczność. Ale niektóre rany wgryzały się głębiej niż w kości. Niektóre przechodziły aż do duszy, a one kąsały nawet, kiedy sprzedał duszę za pokój. Lub, bardziej rzeczowo, dla wojny. Starając się o tym nie myśleć, wrócił do kobiety i uniósł jej koszulkę tak, by mógł zobaczyć ranę. Ale pierwsze co zobaczył, to jej gładka, opalona skóra. Skóra wyglądała na tak miękką jak jej włosy, w których naprawdę chciałby zanurzyć twarz, żeby wdychać jej delikatny zapach. Boże, minęło tyle czasu odkąd ostatnio spał z kobietą. Poczuć jej oddech i ręce na swojej skórze, kiedy zatraciłby się w absolutnej przyjemności. Z wielu powodów, robił wszystko co mógł, by trzymać się od kobiet tak daleko, jak to tylko możliwe. To nie tak, że im nie ufał. Nie ufał sobie. Po oddaniu się ostatniej kobiecie z którą był i pozwoleniu jej, by całkowicie go kontrolowała wbrew całemu rozsądkowi, nie miał ochoty oddać woli, alni ciała żadnej kobiecie. To nie było tego warte. I to zdołało mu przypomnieć, dlaczego nie powinien myśleć o niej inaczej, niż o atrakcyjnej kobiecie. Była po prostu kolejną nieznajomą, która zniknie z jego życia w przeciągu kilku dni. Ni mniej, ni więcej. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

56

Sherrilyn Kenyon Time Untime

W głębi jego umysłu, widział jej obraz, gdy dźga go nożem. Ale to również odrzucił. Wiedział na co uważać. Dopóki trzymał gardę, nie było szans by mu zaszkodziła. Był zbyt śmiercionośnym wojownikiem. Nie jest tym samym mężczyzną, który pozwolił Windseer przejąć kontrolę nad jego nienawiścią. Jestem Ptakiem Gromu. Najokrutniejsza ze wszystkich legend. Najgroźniejszy z drapieżników. Jedyną

rzeczą,

która

kiedykolwiek

pokonała

Ptaka

Gromu

był

Ptak Gromu, kiedy pozwolił oszukać się Krukowi. A to się mi nie przytrafi. Nie ponownie. Jego myśli w końcu znalazły się tam, gdzie być powinny. Zmrużył oczy na widok głębokiej rany, biegnącej wzdłuż żebra. Wyglądała na bolesną i okropną. Po otrzymaniu niejednej takiej rany, wiedział jak bardzo coś takiego dokucza. Zdumiało go, że wytrwała tak długo, zanim zemdlała. Niebiosa wiedziały, Coyote nigdy nie był tak silny. Smakując gorycz tych szczególnych wspomnień na swoim języku, ciągnął T-shirt przez głowę używając go do uciskania jej boku jedną ręką, podczas gdy dzwonił do Talona, by dać przyjacielowi znać, że odnalazł ich cel. Talon nie odbierał. Marszcząc brwi, Ren następnie spróbował dzwonić do Choo Co La Tah. Kiedy Coo również nie odebrał... zaczął się robić nieco nerwowy. Nie panikuj. Jeszcze nie zdążyli wrócić do tej rzeczywistości. To wszystko. Trudno uzyskać dostęp do sieci, kiedy jest się poza zasięgiem wierzy sygnałowej. To mogła być prawda. Rozeszli się do różnych domen, do których kobieta mogła zostać porwana. Dopóki jego przyjaciele nie będą wiedzieć, że ją znalazł, mogą szukać przez jakiś czas. Co oznaczało, ze został z nią aż do ich powrotu. Sam. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

57

Sherrilyn Kenyon Time Untime

To nie było takie samo jak przedtem. On nie był taki sam. A ona zdecydowanie nie była Windseer. Tiaaa, ale w jakiej cię to stawia pozycji? Szybki kopniak w zęby i krocze byłby lepszy niż opuszczenie i zdrada Windseer. To dlatego nie chciał być sam z tą kobietą. Mogę się oprzeć wszystkiemu, poza pokusą. Ale przynajmniej znał swoją słabość i ją akceptował. Teraz wiedział, przed czym się bronić. To dlatego był odludkiem, w największym znaczeniu tego słowa. Dlatego, w przeciwieństwie do innych Mrocznych Łowców nie miał ludzkiego sługi, który dbałby o jego sprawy. Im mniej ludzi było koło niego, tym lepiej. Przez wieki, tylko Choo Co La Tah zaufał na tyle, by być jego przyjacielem. I sto lat temu, po tym jak Buffalo przeszedł reinkarnację, a następnie został zabity, Ren wziął swojego prawdziwego przyjaciela pod swoje skrzydła, by go chronić. Nie potrzebował nikogo innego w swoim życiu. Ale kiedy zajmował się dziewczyną i poczuł ciepło jej skóry, przypomniał sobie o czasie, gdy chciał znacznie więcej niż wieść swoją jałową egzystencję. Czas, kiedy chciał być częścią świata. Posiadać rodzinę i przyjaciół, by dzielić się z nimi swoim ciepłem. Dlaczego? Nie miał pojęcia. Świat nigdy nie był dla niego miły. Jego rodzina do cholery na pewno też nie. -Udowodnij mi, że jesteś przynajmniej z tych ziaren, które cię żywią. Chroń brata. Za wszelką cenę. Nawet, za cenę własnej śmierci. To był dla nich jedyny pożytek z niego. Krwawić dla innych. I nadal był to jego jedyny powód do życia. Wiele rzeczy się zmienia. Jeszcze więcej pozostaje bez zmian. Zgrzytając zębami, upchnął wszystkie te myśli w ciemne miejsce, do którego należały. Oby tam pozostały... Zły na siebie za słabość, która nie powinna istnieć, skończył oczyszczać i opatrywać Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

58

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ranę kobiety, potem wstał, by wynieść swoją zakrwawioną koszulę i włożyć czystą. Gdy zrobił krok, błysnęło światło i przeszedł grzmot tak mocny, ze wstrząsnął jego domem. O północy oficjalnie zacznie się Reset. Festiwal dziesięciodniowego odliczania do otwarcia bram. Pierwszego dnia zabawy będzie gwałtowna burza. Za nią podążą tornada, powodzie i grad tak wielki, że tylko głupiec wyszedłby podczas niego. I z każdym dniem Windseer będzie bliżej uwolnienia. A kiedy ona się wydostanie, uwolni Ducha Grizzly. A potem przyjdą po niego. Ren zacisnął zęby. Przypomniał sobie o dniu, w którym Windseer zabrała go przed oblicze swojego pana. Początkowo Grizzly wydawał się stary i zwiędły. Do czasu aż ich spojrzenia się spotkali i Ren zrozumiał moc nieśmiertelnego drania. Co trzeba zrobić, by przywrócić starożytnego nieśmiertelnego do zdrowia. - Uwolnij mnie, a sprawię, że wszystkie twoje sny staną się rzeczywistością. Grizzly zażądał ofiary krwi z dziecka Gwiazd. Z sercem wypełnionym absolutną nienawiścią i pogardą dla świata, który dał mu w kość o jeden raz za dużo, Ren był bardziej niż chętny wykonać ceremonię i przywrócił Ducha Grizzly do świata ludzi. I równie chętnie pozwolił Duchowi Grizzly wykorzystywać swoje ciało, jako jego własne. We krwi i pocie, Ren odrodził się jako nowy człowiek. Ale nie lepszy. Dziwne, że tak naprawdę nie odnalazł w sobie ludzkości zanim nie sprzedał duszy Artemidzie. Tylko wtedy dowiedział się, co najbardziej liczy się w życiu. Dopiero kiedy stracił absolutnie wszystko. Idę po ciebie Makah’Alay. Nie mogę się doczekać naszego ponownego zjednoczenia. Głos Grizzly stawał się coraz głośniejszy i silniejszy. A jedyną rzeczą, która mogła powstrzymać jedno z najstarszych, śmiercionośnych stworzeń, jakie kiedykolwiek chodziły po ziemi była drobniutka kobieta, która spała na jego kanapie. Zaśmiałby się, gdyby to nie było tak beznadziejne. W drzwiach, spojrzał na nią znowu. Jej twarz była jasna i zrelaksowana, oddychała tak lekko, że wydawało się jakby nie żyła. Jak ktoś tak maleńki może stanąć przeciw Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

59

Sherrilyn Kenyon Time Untime

stworzeniu, przy którym nawet Ren wydawał się delikatny i kruchy? Grizzly zje ja żywcem. Nie ma znaczenia, jak silna jest. Jeśli Strażnik nie wróci, by walczyć z Grizzly, nie będzie nadziei dla nikogo. Nawet jeśli zresetuje ona kalendarz, nic to nie zmieni. Zło nie zostanie zablokowane. Służąc mu kiedyś, wiedział to na pewno. Z ciężkim westchnieniem, Ren poszedł posprzątać. *** Ubrana na biało, z białym orlim piórem wplątanym w jej ciemne włosy, Kateri podążała drogą przez gęsty las. Zapach sosen gęsto wisiał w powietrzu, piekąc ją w gardło. Nie wiedziała dlaczego, ale nigdy nie zwracała uwagi na ten zapach. - Ponieważ twój ojciec kazał ci się go bać, kiedy byłaś dzieckiem. Nawet jeśli go nie pamiętasz, pamiętasz słowa jego ostrzeżenia. Zatrzymała się na głos jej babci. - Babciu? Babcia wyszła z lasu naprzeciw niej. - Tak łatwo jest zejść ze swojej drogi, dziecko. - Wskazała na drzewa wokół nich. Kiedy jesteś w środku czegoś i otacza cię coś przytłaczającego, łatwo skupić się na czymś złym. - Nie rozumiem. Zamiast odpowiedzieć, babcia ruszyła, a wilk podbiegł do Kateri. Dysząc, Kateri upadła. Bez wahania, babcia odganiała wilka, dopóki znowu nie zostały same. Staruszka spojrzała na nią z groźną miną. - Teraz widzisz? Tak, zrozumiała. - Ale to tylko sen. - Sny są drogą umysłu do poradzenia sobie z rzeczywistością, Waleli. To dlatego są one tak ważne i dlatego musimy o nich pamiętać. - Babcia zaczęła się od niej oddalać. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

60

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Babciu? Podążaj za mną. Głos pojawił się w jej głowie i nie pochodził z ust babci. Kateri szła przed siebie, dopóki babcia nie zatrzymała się na krawędzi pola. Tam, zobaczyła dziwną kamienną budowlę pośrodku kwitnącego, starożytnego miasta. Chociaż się różniła, przypominała piramidę Majów. Była ścięta w najostrzejszym kącie, z bardziej zaokrągloną górą, z czymś co wydawało się oknem. Nigdy takiej nie widziała. Fernando byłby pod wrażeniem, gdyby ją zobaczył. Ludzie poruszający się wokół budowli wyglądali jak rdzenni Amerykanie, ale ich ubrania były niepodobne do niczego, co kiedykolwiek wcześniej widziała. Były bardziej stylizowane i barwione jasnymi kolorami ze wspaniałymi zdobieniami z paciorków. Wielu z nich nosiło pióra, nawet jako biżuterię czy ozdoby do włosów. I kiedy kobiety nie miały makijażu w ogóle, mężczyźni wyglądający na wojowników byli mocno pomalowani. Nie wiedziała, co jej babcia chce przez to powiedzieć, dopóki wojownik, który ją uratował nie wyszedł z budowli. Inny mężczyzna, kilka cali niższy, podążał za nim. Człowiek za plecami wojownika miał twarz pomalowaną na biało z brązowymi bawołami na policzkach, podczas gdy jego twarz była pomalowana na czarno. Dwa czerwone paski odcinały się ostro od kącików jego ust i szczęki. Kolejny czerwony pas biegł przez linię brwi z białymi kropkami nad nim. Zaszli na dół i stanęli na małym dziedzińcu przy schodach, jakby czekali, aż ktoś inny się do nich dołączy. Inni zaczęli nadchodzić z różnych stron, powstała mała armia mężczyzn. Większość z nich była mocno uzbrojona w dmuchawki, miotacze oszczepów 41 lub włócznie. Kilku z nich było uzbrojonych w okrutne pałki. Ale nie jej wojownik. Jego jedyną bronią był prosty łuk i krótki nóż, schowany w bucie. - Niedługo tu będą - powiedział niższy mężczyzna. 41

http://pl.wikipedia.org/wiki/Atlatl

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

61

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Wojownik skinął głową. Ubrany był w czarne spodnie i kurtkę z bardzo cienkiej skóry, a pod spodem nie nosił żadnej koszuli. I cóż, nie powinien, biorąc pod uwagę jak wyrzeźbione były jego mięśnie. Przód jego włosów był ściągnięty do tyłu na czubku głowy, gdzie trzymał je gruby rzemyk, którego końce oplatały się wokół czarnego i białego pióra. Nosił łuk na plecach i niewielki kołczan ze strzałami przy talii. Mimo tego, że był otoczony dzikimi wojownikami wyróżniał się. Nie dlatego, że był najwyższy, ale ze względu na to, jak patrzył na ludzi wokół niego. Jakby oczekiwał ataku w każdym momencie. I któż mógłby go winić? Pogarda wypływała z twarzy pozostałych, gdy tylko spojrzeli w jego kierunku. Dlaczego tak go nienawidzili? Czy był aż tak zły, że nie mogli znieść jego widoku? Odwrócił się do mężczyzny stojącego za nim. Wykonał gwałtowny gest ręką, który nie miał dla niej żadnego sensu. Mężczyzna uniósł brwi. - Dlaczego tak myślisz? Wojownik wzruszył ramionami. Nagle wśród mężczyzn zapanowała cisza, otworzyły się drzwi. Idąc umyślnie powolnymi krokami, czterej starsi mężczyźni ubrani w szaty kapłanów, wyszli z budynku. Każdy z nich miał inny pióropusz i maskę. Jeden wyglądał na jelenia. Inny był białym bawołem, następny czarnym niedźwiedziem, a ostatni szarym wilkiem. Dzierżyli też ozdobione piórami wachlarze. Najstarszy zaczął mówić w języku, którego nie rozumiała. Ale po chwili słowa stawały się jasne. - Zostało uzgodnione i ustalone. Za bohaterstwo wobec potężnego dzika i za uratowanie życia jego brata, Coyote poprowadzi nas po śmierci naszego wodza, a jego Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

62

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ojca. Te słowa zostały wysłane do klanu Deer, że ich najsilniejsza córka będzie mile widziana jako jego żona. Więc niech się stanie i być może staniemy się jeszcze bogatsi pod wodzą Coyote i jego wybranki Butterfly! Kateri słyszała słowa, ale to wyraz twarzy jej wojownika przykuł jej uwagę. Wyglądał tak, jakby ktoś kopnął go w brzuch. Mężczyzna za nim ruszył do przodu, ale wojownik złapał go za ramię i surowo potrząsnął głową. -Powinni znać prawdę – powiedział złowrogim szeptem jego przyjaciel. -Nie o-o-obchodzi ich to.... Jego jąkanie oszołomiło ją42. Nigdy nie spodziewałaby się czegoś takiego po mężczyźnie tak drapieżnym. - To nie jest prawda! Ty uratowałeś Coyote'a. Jak on może przyjmować honory, kiedy to ty jesteś tym, który niemal zginął broniąc go. Gdyby nie ty, byłaby teraz martwy. Nerwowy tik zagrał na szczęce wojownika. Zaczął gestykulować do przyjaciela. Ten odpowiedział w ten sam sposób. Po reakcji swojego wojownika wywnioskowała, że musiały być obsceniczne. Odwrócił się gwałtownie na pięcie, by odejść sztywnym krokiem, jego przyjaciel puścił go. - Powinni poznać prawdę - warknął przyjaciel, wydychając powietrze. Ignorując go, jej wojownik zdjął łuk z pleców. Z pustką na twarzy podszedł do przodu, by położyć go u stóp kapłana, zanim schylił nisko głowę przed kapłanem. 42

Mnie też...

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

63

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kapłan uśmiechnął się z aprobatą. - Ofiara dla naszego przyszłego wodza od jego starszego brata. Dzięki ci Makah’Alay. Twój brat będzie wzruszony tym darem. Będzie to honorowy przykład dla wszystkich. - Honor jak moja dupa - powiedział jeden z mężczyzn obok. - Dla jego brata i tak będzie martwy. - Nie, on został odrzucony rok temu. - Wszyscy się roześmiali, a jej wojownik stał niczego po sobie nie pokazując. Wydawało się, jakby było to tak powszechne zdarzenie, że nawet już tego nie słyszy. - Szanujemy cię kapłanie, ale prosimy byś nie stawiał go za przykład...chyba, że przykład , dlaczego tak zniekształcone dzieci powinny być zostawiane w lesie na śmierć. Mężczyzna podszedł i podniósł łuk z ziemi, zanim wepchnął go z powrotem w ręce Makah’Alay. - Nasz przyszły wódz nie potrzebuje wyrzutka. Nikt nie chce poskręcanego łuku od opóźnionego, zdeformowanego idioty. Oczy Makah’Alay zapłonęły, kiedy chwycił łuk tak mocno, że pobielały mu palce. Nawet Kateri zaczęła się bać o drugiego mężczyznę. To było oczywiste, że Makah’Alay chciał posłać swoją ofiarę w bardzo niedogodne miejsce. Instynkt samozachowawczy kopnął wreszcie mężczyznę w brzuch. Bez słowa wycofał się szybko od jej wojownika. Z pochyloną głową, twarzą jeszcze bardziej pociemniałą i śmiertelną niż wcześniej, Makah’Alay popatrzył na innych z niewypowiedzianą groźbą, jakby planował ich śmierć. Mimo, że wyglądał przerażająco, było w nim coś gorącego i seksownego. Był jak drapieżnik w dziczy, którego oddech dzieli od ataku. Jakikolwiek zły ruch, lub słowo... I komuś może brakować gardła. Wreszcie wojownik przeciągnął łuk przez swoje ciało tak, że przylegał ukośnie do jego pleców. Przytrzymał cięciwę obiema dłońmi, a potem odszedł. Dopiero, kiedy był do Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

64

Sherrilyn Kenyon Time Untime

nich tyłem i nikt nie mógł tego zobaczyć na jego twarzy pojawił się ból. Jego oczy wyrażały, jak głęboko go zranili. Co gorsza był zawstydzony i czuł do siebie wstręt, na co nie zasługiwał. Tragiczną rozpacz. I to właśnie wycisnęło łzy z jej oczu. Jak ludzie mogli być tak podli dla innych. Nigdy nie rozumiała, co było z niektórymi ludźmi, że nie potrafili pozwolić nikomu innemu na chwilę godności. Że okradali innych z jakichkolwiek pozorów dumy i szczęścia. To było takie niewłaściwe. - Teri? Odwróciła się słysząc znajomy głos, ale nie mogła go zlokalizować. - Teri? Słyszysz mnie? Nadchodził z oddali. Ale nie chciała iść w jego kierunku. Chciała iść za wojownikiem i sprawić, by poczuł się lepiej. Powiedzieć mu, ze inni byli nie w porządku z tym co zrobili... - Teri! Szarpnęła się ze snu tak nagle, że musiała złapać się kanapy, żeby nie spaść na podłogę. Zajęło jej chwilę zanim jej wzrok wyostrzył się na tyle, by zobaczyć jej kuzyna Raina Runningwolfa stojącego nad nią. Marszcząc brwi, próbowała ustalić swoją lokalizację. - Co ty tu robisz? I gdzie, do cholery, jest to tutaj? - Sunshine nie chciała, żebyś była sama. Groziła moim chłopcom 43. A ponieważ raczej lubię moich chłopców – błysnął diabelskim uśmiechem – przywlokłem swoją dupę tak szybko jak mogłem. Wysoki, ciemny i irytujący Rain byłby wspaniały, jeśli: A) nie byłby jej kuzynem i 43

Oczywiście chodzi o 2 chłopców (o ile nie jest mutantem, ani niczego mu jeszcze nie brakuje), których nosi w spodniach :P

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

65

Sherrilyn Kenyon Time Untime

B) zachowywałby się jak mężczyzna, a nie jak pięcioletni dzieciak. Skrzywiła się na jego krótką, wojskową fryzurę. Zwykł szczycić się swoimi długimi, kruczymi puklami. - Kiedy ściąłeś włosy? - Rok temu, kiedy zdecydowałem, że nie chcę pracować z moją rodziną przez resztę życia. Ty rzeczywiście nigdy nie przeglądasz tablicy na Facebooku, prawda?-Nie zatrzymując się, kontynuował ze swoim zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Kocham ich, ale to odległość sprawia, że serce bije mocniej. Poza tym, przyjrzałem się swojemu życiu towarzyskiemu, ponieważ kobiety mają tendencję do patrzenia z góry na facetów pracujących dla swoich ojców i mieszkających za barem ojca. Przycisnęła dłonie do skroni, próbując nadążyć za tokiem jego myślenia. - Nie rozumiem. Ty nadal mieszkasz za barem ojca. - Tak, ale teraz nie wiedzą, że to bar mojego ojca. Przeszedłem od bycia naciągaczem do bycia interesującym, i to wszystko dlatego, że zmieniłem pracę. Głęboki, męski śmiech zwrócił jej uwagę na mężczyznę stojącego za Rainem. Jej serce stanęło. Zobaczyła mężczyznę, który ją uratował. Tego, którego chciała pocieszyć we śnie. Tylko, że teraz nie wyglądał tak bezbronnie. Wyglądał raczej jak zawzięty wojownik, będący o krok od wyrwania serca człowiekowi, który go obraził. Nie będąc pewną jego intencji, próbowała wstać, ale Rain ją powstrzymał. - Spokojnie. Ren powiedział, że nieźle cię pocięli. - Ren? Wskazał na wojownika, który ich obserwował. -Wielki koleś stojący tam i wpatrujący się we mnie, jakby mnie nie widział. Wiem, że nie mogłaś nie zauważyć jego obecności. Tylko Sunshine może być tak nieświadoma. Więc... nazywał się Ren, a nie Makah’Alay... dużo łatwiejsze do wymówienia. Ale nadal, nie była gotowa na opuszczenie gardy. Zwłaszcza nie przed kimś tak zabójczym. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

66

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Jest przyjacielem? Rain zerknął na niego. - Boże, mam nadzieję. Jestem mocny, ale też całkiem pewny, że skopałby mi dupę. Nie bardzo chce to sprawdzić. Wiesz co mam na myśli. Wiedziała. - Gdzie jestem? - W mieszkaniu Rena. Skrzywiła się, gdy ból przeszył jej bok. Przypomniała sobie, że zarobiła paskudną ranę. - Nie powinnam być w szpitalu czy coś? Dlaczego tu jestem? I gdzie jest to tutaj? - Vegas. I to miejsce jest strzeżone, żebyś była bezpieczna, szpital nie. Jej głowa bolała tak mocno, że ledwie śledziła jego niesamowitą szybkość, która sprawiała wrażenie jakby siedziała w środku puzzli i brakowało jej kilku elementów. Jak się dostała do Vegas z Alabamy? Nie mogła tu być. Rain był głupi, albo stroił sobie żarty. - Nie jestem w Nevadzie Rain. Nie mogę być. - Obawiam się, że tak, skarbie. Nie, nie, nie. W głowie jej wirowało od tego, co jej mówił. Tak po prostu nie mogło być. To było niemożliwe. Nie mogła przebyć połowy kraju nie wiedząc o tym. Mogła? Nagle grzmot trzasnął tak mocno, że zatrząsł całym domem. Krzycząc na alarm, zerwała się na nogi, a potem skrzywiła na ból w boku. - Co do licha to było? - Straszna burza i nadciągające powodzie. Dziwne uczucie przeszło ją na słowa Raina. Był to rodzaj dreszczu, o którym babcia powiedziałaby, że jakby ktoś przeszedł po jej grobie. Dostrzegła wyraz twarzy Rena. - Ty też to poczułeś, prawda? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

67

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ale nie odpowiedział. Zamiast tego odwrócił się i wyszedł z pokoju. Rain wzruszył ramionami. - On nie mówi za wiele. Naprawdę nie usłyszałem od niego więcej niż jedno słowo. Talon mówił, że rozmowa z nim to jak wyrywanie zębów. A ja myślałem, ze Storm nie mówi dużo. Myślę, że w końcu znalazłem osobę, która mówi mniej niż mój brat. Kto by przypuszczał, co? Czy to z powodu jąkania...? Nie, to był sen. nie rzeczywistość. Tylko dlatego, że widziała to w swojej głowie, nie znaczyło, że Ren musi się zacinać. Nie robi tego. A może. Ciekawość rozsiadłą się na jej plecach i ścięła ją ostrogami. - Wrócę za sekundę. - Ruszyła za Renem chcąc zdobyć odpowiedź. - Łazienka to pierwsze drzwi po lewej - zawołał za nią Rain. Ledwie zauważyła, że ruszyła małym korytarzem, szukając Rena. Znalazła go w sypialni przekształconej w siłownię, na tyłach jego małego domu w stylu farmerskim. Pewnie mniej niż 170 metrów kwadratowych, dom był słabo umeblowany i miał kilka ozdób. Trochę starej ceramiki, kilimów, a na ścianach nic poza telewizorem w salonie, gdzie się obudziła i mniejszego w siłowni. Dziwne. Siedząc na ławeczce pod sztangą, Ren wysyłał komuś smsa. Zauważył jej nadejście. Zdziwiony uniósł brew. Piękno jego twarzy zachwyciło ją. Gdyby nie ta zdecydowana męskość, byłby tylko ładny. I mimo że siedział, nadal przyciągał uwagę. Wzbudzał szacunek. Strach. Dużo strachu. - Ja umm.... chciałam z tobą porozmawiać. - Chociaż teraz, gdy była z nim sama w Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

68

Sherrilyn Kenyon Time Untime

pokoju ten pomysł nie wydawał się już tak dobry. Wstał, odwrócił telefon w dłoni i wsunął do kieszeni, ale nie powiedział ani słowa. Kateri przełknęła ślinę. Dlaczego musiałeś wstać? Był absolutnie ogromny w porównaniu z nią. Siła jego obecności sprawiła, że chciała się cofnąć, ale postanowiła nie dać się zastraszyć. Nawet przez kogoś kto włożyłby piłkę do kosza nie wyprostowując do końca ręki. Ugh... był ogromny. Odchrząknęła. - Ja po prostu próbuję zrozumieć to wszystko, w porządku? Ty byłeś tym, który mnie uratował, prawda? Skinął. - Gdzie byłam? To znaczy... dokąd mnie zabrali z mojego biura? Jak się tam dostałam i jak Ty zabrałeś mnie tutaj? Lecieliśmy czy co? - Na pewno nie pozwoliliby wnieść mężczyźnie nieprzytomnej kobiety i to bez dowodu, prawda? Ale nic z tego nie miało sensu. - Nie mogliśmy zajechać daleko. Ren zastanawiał się co jej powiedzieć. Z jednej strony musiała wiedzieć, jeśli miała wypełnić swoje obowiązki, z drugiej... Bez powrotu Strażnika, jej część rytuału nie ma znaczenia. Ixkib resetowała kalendarz. Pierwszy Strażnik był jedynym, który mógł wybrać nowych Strażników i zamknąć bramy. Gdyby go tu nie było... - Nie zamierzasz się do mnie odezwać? - zapytała. Ren zawahał się. Chciał, ale nie ufał sobie, nie z czymś tak zawstydzającym... jak jąkanie się. Boże, jak on nienawidził tej przypadłości. Choć teraz występowało bardzo rzadko, w przeszłości było straszne. Tak bardzo, że był bezlitośnie wyśmiewany – co tylko wszystko pogarszało, nasilało to. W końcu, w ogóle przestał mówić. Przez ponad trzy lata wolał zostać niemy niż słuchać śmiechu i okrutnych obelg Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

69

Sherrilyn Kenyon Time Untime

innych, którzy naśladowali jego jąkanie. Poza jego przyjacielem Buffalo, nie odezwał się do nikogo. W odróżnieniu od reszty plemienia, Buffalo nie zwracał na to uwagi, ani nie uważał go za głupka. Razem wymyślili własny język migowy, tak by Ren mógł mówić bez używania głosu. Ale to nie tylko jąkanie kazało mu teraz milczeć. Nie wiedział co jej powiedzieć. Zawsze był niezdarny przy kobietach. Buffalo żartował, że Ren może poprowadzić całą armię i nigdy się nie zawaha. Że mógłby zamknąć jaskinię pełną niedźwiedzi własnymi rękoma i nawet by nie drgnął. Postaw przed nim kobietę, a będzie drżał niczym zagubione dziecko przed rozgniewanym rodzicem. -Jeśli jakikolwiek klan chciałby nas pokonać, wszystko co musi zrobić, to wysłać po ciebie kobietę, a ty uciekniesz z krzykiem do lasu. I to dlatego, że tak bardzo nienawidził być wyśmiewany i obrażany przez mężczyzn, jeszcze ciężej było znieść to od kobiety, której pragnął. Nic nie żądliło bardziej niż zdobycie się na odwagę, by porozmawiać z kobietą, a potem zostać poniżonym zanim mogło się zrobić więcej niż tylko wyjąkać zaledwie jedno słowo. A jeśli się z niego śmiały... Takiego upokorzenia nikt nie potrzebuje. Jak bardzo tym pogardzał, tak ekstremalnie był przyciągany przez tą kobietę. Wszystko o czym mógł myśleć, to o smaku jej ust. O kochaniu się z nią, aż oboje byliby zużyci i mieli zawroty głowy. Przeżyć jeden moment w jej ramionach... Ale nie był na tyle odważny, aby zaryzykować. Wystarczająco był wyszydzany w swoim życiu. Teraz chciał tylko istnieć w samotności. Nagle, jego telefon zadzwonił. Ren zignorowałby to, gdyby nie był to dzwonek Talona. Nadal musiał poinformować go, że Ixkib jest bezpieczna. Wyciągając telefon, odwrócił się plecami do kobiety i odebrał. - Osiyo? Kateri zamarła na to jak głęboki i dźwięczny był jego głos, kiedy powiedział „cześć” Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

70

Sherrilyn Kenyon Time Untime

w języku Tsalagi. Brzmiało to jak nic innego w jej snach. Był dużo bardziej męski, baryton – jak huk grzmotu. I choć jego plecy nie były tak przerażające, jak przenikliwy grymas, który przybierał gdy tylko ją widział, to były równie dobrze ukształtowane co przód. Rodzaj pleców, który błagał kobietę, żeby przebiegła po nich ręką ku dołowi, by poczuć twarde mięśnie. Zaschło jej w gardle, gdy fala pożądania napiętnowała ją. Przestań Ter... Łatwiej było powiedzieć niż zrobić. Było coś w nim, absolutnie magnetycznego. - Jest tutaj. - potem Ren znowu milczał, jakby słuchał. Cóż, przynajmniej nie jestem jedyną, która ignoruje. Była zaskoczona, że nie wystukiwał swoich odpowiedzi w telefon – jedno stuknięcie oznaczało tak. Dwa stuknięcia nie. Po kilku sekundach znowu przemówił. - Później. - Rozłączył się, zamknął klapkę telefonu, po czym się odwrócił. - Więc umiesz mówić - drażniła się44. Jego twarz była całkowicie ponura, skinął, kiedy wsuwał telefon do kieszeni. - Czy mogę zapytać z kim rozmawiałeś, skoro ewidentnie było to o mnie? - Talon. Przynajmniej w końcu usłyszała od niego słowo, które było skierowane do niej. - Wiesz... wow, to dwusylabowa odpowiedź... imponujące. Mogę podnieść do trzech? Och do cholery, idźmy na całość i weźmy całe zdanie. Co o tym sądzisz? Ren chciał być na nią zły, ale z jakiegoś powodu wydawała mu się czarująca. Nie atakowała go... żartobliwie dokuczała mu, tak samo jak Jess, Choo i Talon. Za względu na to, jak był traktowany jako człowiek, nigdy nie lubił rozmowy z ludźmi. Łatwiej było udawać, że oni nie istnieją. Po tym wszystkim, to on był niewidoczny dla większości, kiedy żył. Cholera, nawet po śmierci, ludzie rzadko się do niego przyznawali. To dlatego trzymał się w cieniu, poza ich oczami. 44

Mądrze... Ren na pewno to doceni :)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

71

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- No dalej wielkoludzie - powiedziała wspinając się na palce, tak by mogła położyć rękę na jego szczęce. W chwili gdy jej ciało dotknęło go, jego rozgrzało się do białości. Każdy hormon jaki posiadał napływał. Przez chwilę nie mógł oddychać w tym upale, który go piętnował i próbował sobie wyobrazić, jak ona smakuje. Z uśmiechem, który sprawił, że jego żołądek zatrzepotał, ruszała jego szczęką w górę i w dół. - Możesz to zrobić. Zobacz jakie to łatwe... - Potem pogłębiła swój głos naśladując go – Wow, Teri. Nigdy nie wiedziałem, że mówienie będzie takie łatwe. Dzięki za powiedzenie mi. Mógłbym nawet spróbować i zrobić to któregoś dnia. Wbrew sobie uśmiechnął się na jej wygłupy. Nikt nigdy nie był tak zabawny w jego towarzystwie. Najczęściej zachowywano spory dystans, ze strachu. Odciągając jej rękę, spojrzał na nią. - Ha-ha. Skrzywiła się. -Ty naprawdę nie możesz wypowiedzieć więcej niż dwóch sylab, co? Przegrałeś zakład z czarnoksiężnikiem czy co? Jeśli wypowiesz więcej niż dwie: twoja głowa eksploduje, albo dostaniesz jakąś formę zaburzeń erekcji? Zaburzenia erekcji? Nie poszła w tę stronę... Bo z tego miejsca, w którym był, nie było na to szans. Był tak twardy, jaki nie był od dłuższego czasu. I wszystko o czym mógł myśleć, to o tym, by przycisnąć jej dłoń do tej jego części, która błagała, by jej posmakować. No dalej Ren... tylko jeden mały całus... Zdecydowany, aby trzymać ją na dystans, opuścił wzrok na jej ramię. Jego oddech urwał się, kiedy jego wzrok skupił się na czymś co nie mogło być prawdziwe. Nie. Niemożliwe. To nie może być. To było iluzja świetlna. Jego umysł robił jakieś chore żarty... Musiał. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

72

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Jego serce waliło, kiedy sięgał po jej prawy nadgarstek. Odwracając go, ujrzał słaby ślad na zgięciu łokcia, który miał kształt pająka. To zbieg okoliczności... A jeśli nie? -Skąd to masz? - spytał pocierając znak ręką. Spojrzała w dół, a jej brwi zmarszczyły się. - Urodziłam się z tym. I jestem pod wrażeniem. Widzisz, możesz wypowiedzieć całe zdanie i nie stanąć w płomieniach. Niesamowite, prawda? Szczerze mówiąc, nie zarejestrował ani jednego słowa z tego, co mówiła. Nie mógł. Wszystko na czym mógł się skupić to znak, z którym tylko jedna osoba przyszła na świat. Jedyny, którego nikt inny nie powinien mieć. - Co twój ojciec mówił o tym? - zapytał. Wzruszyła ramionami. - Nic. Odszedł od nas, kiedy byłam dzieckiem i nigdy już go nie widziałam. W głowie mu się kręciło, zrobił krok do tyłu, kiedy poskładał wszystko razem. Ona nie była tylko Ixkib. Była też córką Pierwszego Strażnika.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

73

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 6

- Czego nie chcesz mi powiedzieć? - zapytała Kateri z bardzo subtelnie obniżonym głosem. Podejrzewała, że powinna się bać, jednak dobrze ukrywała panikę. Cholera. Ren powinien ją rozpoznać w chwili, kiedy ją spotkał. Dziwne, jak umysł ubarwił sprawy i ukrywał je przed świadomym myśleniem. Jak coś może być pod twoim nosem, a ty całkiem tego nie zauważasz.. Teraz, kiedy poznał prawdę o niej, była tak oczywista, że nie miał pojęcia jak mógł być tak głupi, by być na nią ślepy. Podczas gdy w jej rysach i wzroście nie było niczego z Pierwszego Strażnika, miała ten sam niesamowity złoty odcień oczu. Oczy, które badały z głęboką intensywnością, które wydawały się odkrywać wszystkie kłamstwa, zuchwałość i każdą maskę, tak, że ich właściciel mógł zajrzeć wprost do obnażonej duszy. Gdy pierwszy raz spotkał Strażnika, to przenikliwe spojrzenie zrobiło z niego kulącego się psa żyjącego po to, by zyskać aprobatę ojca. Żałosny cień człowieka, który pozwolił, by brat odniósł łatwe zwycięstwo, podczas gdy Ren bronił drania własną krwią i ciałem. Psa akceptującego kopnięcia każdego, kto się z nim zetknął, myśląc, że nie zasłużył na nic lepszego poza pogardą. Przez większość swojego życia, Ren był szczerze przekonany, że zamiast być zły i zgorzkniały, powinien być wdzięczny, że ktoś w ogóle był gotów zaoferować mu dom. Godność była zarezerwowana dla lepszych. Tak bardzo jak był przekonany, że nienawidził ojca i Coyote'a za to jak go traktowali, tak bardzo prawdą było, że bardziej nienawidził siebie. Był tym, który przyjmował ich

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

74

Sherrilyn Kenyon Time Untime

obelgi i nic nie mówił. Tym, który pozwalał się traktować niczym gówno. A przecież miał siły i umiejętności, żeby ich uciszyć. Zamiast zaryzykować tak zwany dom i tę odrobinę bezpieczeństwa jaką znał, przyjmował ich słowne ataki i wmawiał sobie, że nie może istnieć sam. Przez to naprawdę był słabszy. Kiedy Pierwszy Strażnik spojrzał w jego oczy i odsunął potworne poszukiwania zemsty, Windseer obudziła się i stał się wrażliwym człowiekiem - Ren uwolnił nienawiść Starożytnych, by zobaczyć prawdę. Ale w końcu, Pierwszy Strażnik miał rację. To nie z Pierwszym Strażnikiem zaciekle walczył przez cały rok, tylko z sobą. On i nikt inny, zawsze był swoim największym wrogiem. Wszyscy inni potępiliby Rena za dawne okrucieństwa i domagaliby się jego życia. Zamiast tego, Pierwszy Strażnik objął go jak brata. -Kochałeś ją i pozwoliłeś, by oślepiła cię swoimi kłamstwami. Pokładałeś w niej ufność, nie dbając o kruche serce, które nigdy wcześniej nie zaznało akceptacji. Podczas gdy popełniałeś zło na jej rozkaz, nie było w tobie zła. Nie czerpałeś przyjemności ani pociechy z twoich czynów. Ani dumy. Widzę twoje serce Makah'Alay. Jesteś zawstydzony i przerażony tym, co robiłeś. Wiesz jak złe to było i nie ukrywasz tego faktu. Wychłostałeś się dużo bardziej niż ja byłbym w stanie. Ale jedno co musisz pamiętać, że tylko dwie osoby na świecie są idealni. Ten, który się nie narodził, i ten który już nie żyje. Wszyscy popełniamy błędy. To część dorastania. Sztuką nie jest być doskonałym. Sztuką jest znaleźć w głowie miejsce pocieszenia, gdzie nie chłostasz się za zaufanie niewłaściwej osobie, ale chronisz się po złym śnie. W pewnym momencie każdy z nas staje się ofiarą szkodliwej przebiegłości. Nawet ja. Ale nienawiść i wściekłość niczego nie rozwiąże. Jak potężny pożar, pożre wszystko czym go karmisz. Ale to nie wszystko. Wkrótce pożre wszystko wokół i wypali, nie Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

75

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zostawiając nic, prócz wydrążonej powłoki niezdolnej do odczuwania czegokolwiek. Ty Makah'Alay jesteś potężnym Ptakiem Gromu. Zrodzony z ludzkiego smutku, jesteś zwiastunem burz, które przetaczają się przez ziemię, niszcząc wszystko na swojej drodze. Teraz zmęczony, jest pokorny i oddany. Obrońca, który poświęci swoje życie dla ratowania innych. Jak mógłbym kiedykolwiek za to winić czy karać. Cyklem wszechświata są narodziny, wzrost i śmierć. I chociaż śmierć jest niepożądana, zawsze jest konieczna. Bez śmierci nie ma narodzin, ani wzrostu. Większość ludzi umiera wiele razy w swoim życiu. Człowiek, którym się stajemy zawsze zabija dziecko, którym byliśmy. Jego wiedza o świecie zabija dziecięcą niewinność. Z krokiem, który właśnie wziąłeś mądry Makah'Alay odprowadził na spoczynek Makah'Alay wojownika. Nadal wiedząc jak walczyć, teraz nauczyłeś się kiedy walczyć... I co najważniejsze, za co walczyć. Za innych, nie za siebie. Pierwszy strażnik nie wypowiedział tych pięciu słów, ale to była lekcja, której nauczył się Ren. Zanim Pierwszy Strażnik go oszczędził, zawsze walczył dla własnej chwały, nawet gdy twierdził, że walczy dla Coyote'a i ojca. Tak naprawdę nie chronił swojego brata. Miał nadzieję, że ojciec zwróci uwagę na jego umiejętności. Że jego ojciec po prostu raz go obejmie i dumnie nazwie synem. Nikt nie może zmienić myślenia kogoś innego. To było robione dla nich. Nie było żądnych czarów, które sprawiłby, żeby zobaczyli coś czego nie chcieli. Jego ojciec nigdy nie uważał go za użytecznego. -To nie zmieniło mojej opinii. To było moje wyobrażenie. To była wieczna riposta Buffalo, gdy ktoś oskarżał go o kapryśność. Teraz, wieki później, Ren patrzył w te same oczy, które kiedyś zmotywowały go do morderstwa... - Jak dużo wiesz o swoim ojcu? - zapytał. - Naprawdę nic. Moja matka o nim nie mówiła. Moja babcia powiedziała, że Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

76

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wspomnienia są zbyt bolesne, by mogła je udźwignąć, i że nie powinnam o nim wspominać przy niej. Więc nigdy tego nie robiłam. - Twoja matka nadal o nim nie mówi? - Moja matka umarła kiedy byłam małą dziewczynką. A więc to było tak. Pierwszy Strażnik musiał wiedzieć, że jego linia Ixkib wymiera i zainterweniował, by zapobiec temu podczas najbardziej decydującego czasu. Wiedząc, że jej matka zginie, dał jej dziecko tak, by była nową Ixkib, która zajmie jej miejsce. Wciąż jednak pozostawało pytanie, gdzie teraz podziewał się Pierwszy Strażnik. To nie było w jego stylu, zniknąć, kiedy jego córka była w niebezpieczeństwie. Może nie jest jego córką? Ale wiedział lepiej. Ze znakiem jaki mieli wszyscy Strażnicy i tymi oczyma.... Nie miał co do niej wątpliwości. Choć jej moce były uśpione, nadal były widoczne dla każdego kto patrzył głębiej. W całym swoim życiu tylko raz został pokonany. Przez jej ojca. I nawet wtedy nie chodziło o umiejętności wojenne. W tym przypadku, Pierwszy Strażnik wygrał bitwę mentalnie. Werbalnie obnażył Rena i zostawił słabego póki jego wola walki nie zniknęła. To była najbardziej nieczyste zagranie jakiego ktokolwiek na nim użył. A znając jego przeszłość mówiło to wiele. Zmarszczyła brew. - Co przede mną ukrywasz? - Co masz na myśli? - Zawsze poznawałam, gdy ktoś coś przede mną trzymał w sekrecie. Ty masz jeden głęboki. Mogę to wyczuć. O taak, zdecydowanie była córką. Nikt inny nie był w stanie odczytać jego nastroju w taki sposób, jak robił to Pierwszy Strażnik. A on naprawdę nie lubił się tym dzielić. - Nie musisz niczego o mnie wiedzieć. Druga brew dołączyła do pierwszej w wyrazie, który mówił mu, że ją obraził. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

77

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie masz zbyt dużego doświadczenia z ludźmi, co? Gdyby tylko znała prawdę... - Nie chcę. Kateri zmarszczyła brwi jeszcze bardziej, gdy pomyślała o wzgardzonym i wyszydzanym wojowniku ze snu. To wyjaśniało jego wrogość wobec ludzi. I kto mógłby go winić? Ale to nie mógł być ten sam człowiek. Wiedziała lepiej. Te obrazy pochodziły z jej snów. Jakiś dziwny relikt, może z jej zeszłorocznych, letnich wykopalisk. Jej babcia była przekonana, że przedmioty mogą nieść ze sobą esencję pierwszego właściciela. Że ludzki duch był tak silny, iż mógł pozostawić swój ślad praktycznie na wszystkim. Kateri trzymała wiele z fragmentów przedmiotów Majów. Każdy z nich mógł ją zarazić i zmusić jej podświadomość do tworzenia fikcyjnych obrazów. Chociaż nie była to najbardziej satysfakcjonująca odpowiedź, było to na pewno dużo lepsze niż wierzyć, że jest reinkarnacją jakiegoś nieśmiertelnego wampira albo czegoś innego naprawdę dziwacznego i nieprawdopodobnego. A to doprowadziło ją do najdziwniejszej kwestii ze wszystkich. - Jak wyciągnąłeś mnie z tej dziury? - Wyniosłem cię. Niezły sarkazm kolego. Nigdy nie miała większej ochoty, by kogoś kopnąć. Nawet małego chłopca, który w przedszkolu skradł jej torebkę i denerwował ją.

Ale ten

mężczyzna.... celowo był dwuznaczny i trudny. W przeciwieństwie do chłopca z klasy, ten powinien wiedzieć lepiej.... - Naprawdę zamierzasz pogrywać ze mną w taką grę? Jego wzrok opadł na jej usta. Przez nanosekundę ujrzała pożądanie w jego oczach. Ale ledwo się zapaliła, zgasił ją. - Zapytałaś, odpowiedziałem. To żadna gra. - Co? Ty też w to nie grasz? Przybrał najbardziej beznamiętny wyraz twarzy, jaki kiedykolwiek widziała. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

78

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Człowieku, on powinien grać Terminatora. Byłby lepszy nawet od Schwarzeneggera. - Nie, nie gram. - A powinieneś. Można się wiele nauczyć z gry. Jak powiedział Sokrates: „Człowiek może dowiedzieć się o innych więcej podczas godzinnej gry niż podczas dwóch lat rozmów”. Wydawało się, że rozważa to, dopóki nie zadzwonił jego telefon, dosłownie chwilę później. Ren wyciągnął go z kieszeni i sprawdził identyfikator, spodziewając się któregoś z jego nielicznych przyjaciół. Jego serce zatrzymało się. To nie przyjaciel. To był Coyote. Nie odbieraj. Nic dobrego nie może wyniknąć z rozmowy z jego bratem. Nic. Ale jego ciekawość była zbyt wielka. Nie był nawet pewny skąd jego brat miał jego numer, nieważne dlaczego ten drań do niego dzwoni. Zanim zdążył się powstrzymać rozsunął klapkę. - Osiyo. - Najlepsze pozdrowienia, wielki bracie. Dotarła do mnie wiadomość, że po raz kolejny ukradłeś to czego potrzebuję. Chcę to z powrotem. Ren cmoknął na niego. - Biedny Anukuwaya. Nigdy nie możesz zatrzymać przy sobie kobiety, co? Tak jak zamierzał Ren, Coyote warknął z oburzenia. Potem rzucił w jego stronę wiązankę przekleństw. Pomimo powagi, Ren był rozbawiony barwnym doborem słów jego brata. - To także twój ojciec Anukuwaya. Co więcej, tak naprawdę on nigdy mnie nie uznawał. Coyote warknął mu do ucha. - Chcę ją. Teraz! Tiaaa. A ludzie w piekle chcą lodowatej wody. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

79

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- To się nie zdarzy. - Nawet za życie Choo Co La Tah? Ren zamarł na to niespodziewane pytanie. Nie...na pewno Choo nie został schwytany. - Kłamiesz. Usłyszał coś, co brzmiało jak pięść opadająca na ciało. Po nim nastąpiło głębokie chrząknięcie. - Przywitaj się psie. Głęboko przesączony angielskim akcentem głos odezwał się w telefonie. - Nie ma nic bardziej przerażającego Renegade, niż ignorancja w akcji. - Choo był jednym z niewielu, którzy wiedzieli jak spięty był Ren. W ten sposób dawał mu znać, że Coyote naprawdę go miał. Nie żeby wątpił. Chwilę później usłyszał dźwięk wiadomości multimedialnej, pokazującej Choo przywiązanego do krzesła i brutalnie pobitego. - Jego przyszłość zależy od ciebie Makah’Alay. Ren ścisnął telefon, kiedy furia przedzierała się przez niego. Człowiek w nim chciał ratować starego przyjaciela. Ale wojownik w nim wiedział lepiej. Kiedy kojot jest głodny, pożywia się. Nie było możliwości uspokoić bestii dopóki nie najadła się do syta. Bez względu na to co zrobi to nie zmieni poczynań Coyote'a ani losu Choo. - Czy Choo Co La Tah przeżyje, czy nie? - drażnił się jego brat. Ren zacisnął zęby zanim zanim odesłał jedyną odpowiedź jaką mógł dać. - Tę decyzję będziesz musiał podjąć sam. Ixkib zostaje ze mną. Coyote zaśmiał się zanim zaczął się z niego naśmiewać. - Jesteś coraz g-g-g-głupszy. Połączenie przerwano. Ren zdecydowanie mógł się obyć bez tej ostatniej części. Jego wnętrzności skręcały się. Miał pewność, że skazał swojego przyjaciela. Zamknął klapkę telefonu i napotkał wzrok kobiety. Jego jedyna pociecha pochodziła z wiedzy, że drugi jego przyjaciel, Sundown, jest Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

80

Sherrilyn Kenyon Time Untime

bezpiecznie ukryty przed Coyote'm wraz ze swoją żoną Abigail. Ren i Choo Co La Tah odesłali ich miesiąc temu, aby Coyote ich nie odnalazł. Nie dlatego, że Sundown i Abby byli tchórzami, ale dlatego że Abigail była w ciąży. Żadne z nich nie było skłonne ryzykować życia dziecka. Dopóki dziecko się nie urodzi, Ren nie zbliży się do nich, ani nie poprosi ich o pomoc. - Co się stało? - zapytała Ixkib. W momencie, gdy zaczął odpowiadać coś uderzyło w dach domu tak mocno, że zabrzmiało jakby miało przebić się przez dachówki. Ren ruszył do drzwi by znaleźć Raina biegnącego korytarzem. - Koleś, coś okropnego jest na zewnątrz. Jak tornado, albo....nie wiem. Nie chodziłem do szkoły meteorologicznej. Ren złapał go za koszulkę i wciągnął do pokoju. - Strzeż jej. Kateri skrzywiła się, kiedy Ren zostawił ich samych. - Co to za akcja? - Nie wiem, koleś mnie przeraża. Zaśmiała się - To nie wyjaśnia wiele kuzynie. Jak sobie przypominam pająki przyprawiają cię o katatonię, a nawet biedronki sprawiają, że piszczysz jak baba. Rain zesztywniał z oburzenia. - To nie moja wina. Przysięgam. Gdybyś zobaczyła mojego tatę przebranego za morderczą biedronkę i wujka Seamusa na Mardi Gras, też byś się bała. Inaczej mówiąc. Nie ma nic bardziej przerażającego dla młodego umysłu niż dwóch facetów hetero na prochach śpiewających mi „It's Raining Men”, a potem mówiących mi, że zostałem nazwany tak po tej piosence. I jeśli to nie było do końca szkodliwe, moja mama przyznała im rację. Dopiero, kiedy byłem na tyle dorosły, że zrozumiałem, iż moje narodziny poprzedzały piosenkę, w końcu się uspokoiłem. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

81

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Obraz wujka Daniela, który sam w sobie był strasznym człowiekiem, w sukni i makijażu pojawił się w jej umyśle i sprawił, że zaczęła się śmiać. Tak, bez trudu mogła go sobie wyobrazić torturującego syna w taki sposób, tak samo jak i ciotkę Starlę. To byli zabawni ludzie. - Nigdy nie poznałam wujka Seamusa. - Ciesz się. Seamus jest jak uderzenie w głowę. Śmieszny jak cholera tak długo, jak dotyczy kogoś innego...Wyobraź sobie tatę, wyższego, bardziej złośliwego, grubszego i posiadającego irlandzki akcent. Tak, to było coś, co prawdopodobnie zmotywowałoby ją do wydłubania sobie oczu. - W porządku, nie będzie więcej żartów o biedronkach robiących z ciebie ciotę. - Dzięki. Światła zamrugały. Kateri zamarła na moment, gdy usłyszała jak coś się łamie. Spojrzała na Raina. - Co dokładnie widziałeś? - Szczerze? Myślę, że to był wir. Wyglądał jak coś z Doktora Who 45. Szkło zaczęło kołatać od strony salonu. Chociaż obejrzała taką ilość horrorów, by wiedzieć lepiej, Kateri poszła to zbadać. Rain skradał się tuż za nią. - Myślę, że nie powinniśmy wychodzić z pokoju. Zignorowała go, przechodząc ostrożnie w dół korytarza, bliżej dźwięków walki. Kiedy weszła do salonu w jej głowie zawirowało. Po raz kolejny widziała Rena w innym miejscu i czasie. Walczył w głębokiej dolinie swoją osobliwa pałką wojenną. Jego pierś naga, każda żyła wyróżniała się, kiedy walczył ze starszym mężczyzną. Krew pokrywała ich obu. Moczyła włosy Rena i białe pióra połączone skórzanymi rzemykami. 45

http://pl.wikipedia.org/wiki/Doktor_Who

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

82

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Tak, naprawdę nie nienawidzisz mnie Makah’Alay. Wiesz o tym. - Głos starszego mężczyzny był gruby ze zmęczenia. - A jeśli nie zmienisz swojego kierunku, utkniesz tam dokąd zmierzasz. - Mam dość twoich soczystych przemówień starcze. Zrób nam obu przysługę i umrzyj wreszcie. Starzec pochylił się, wziął zamach i kopnął. - Mówią, że twoja miłość cię zaślepiła, i że twoja chciwość jest nienasycona. Ale ty nie jesteś chciwy. Nie rzeczy materialnych. Wiem to, tak samo jak ty. - Zamknij się! - ryknął Ren. - Prawda kąsa najbardziej przez najgłębsze zdrady. Jesteś niczym więcej niż narzędziem Makah’Alay. Tak jak byłeś u ojca i brata. Chcesz mi powiedzieć, ze to wszystko czego zawsze pragnąłeś? Widziała agonię w ciemnych oczach Rena, kiedy te słowa kąsały go. - Jeśli Windseer by cię kochała byłaby tu teraz. Ale nie ma jej, prawda? Nie ma. Otworzyła drzwi dla Ducha Grizzly, a on ją uwolnił. Jak każdego innego, opuściła cię byś umarł sam. - I co z tego? - rzucił wyzwanie Ren, zataczając swoją pałką nad głowa mężczyzny. Przyszedłem na świat samotnie i samotnie go opuszczę. Mężczyzna uniknął ciosu. - A czas pomiędzy? Jesteś zadowolony, że nie masz nic w swoim życiu? Nikogo? Nigdy? Te słowa były przerywane przez wybuchy ognia, które Ren próbował odbijać swoją pałką. Spowodowały, że zaczął się chwiać i doprowadziły do jego upadku. Ból odbił się echem w oczach starszego mężczyzny, kiedy stanął nad Renem. - Kto będzie po tobie płakał, kiedy ciebie już nie będzie? Powiedz mi chłopcze. Po co żyjesz? Ren uderzył go, obracając się. - Dla zemsty! Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

83

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Starzec zatrzymał się, tak że Ren mógł stanąć na nogi. - Masz rację, będąc zranionym Makah’Alay. Ale twoje działania obróciły się z odrobiny racji w wielki błąd. A twoja zemsta miała wpływ na niewinnych, którzy nigdy nie wyrządzili ci krzywdy. Chciałeś zasiać te ziarna, by zakorzeniły się w sercu innego chłopca? Co chcesz zasiać w takiej sile? Czy naprawdę chcesz by wzrastała w nich dzikość? W tych chłopcach, sierotach, by mieli w żyłach ten sam jad co ty? - Co mnie to obchodzi? Ten świat nigdy nie okazał mi życzliwości. Nigdy nie był da mnie przyjazny. Starzec upuścił swoją pałkę. - Ale cię to obchodzi, czyż nie? Widzę to w twoich oczach. Nawet teraz. Nawet po tym wszystkim przez co przeszedłeś. Nadal chcesz tego czego inni mężczyźni. Pocieszenia... Ren ryknął tak głośno, że zagłuszył wszystko co mówił Starszy człowiek. - Nie chcę nic! Nic! Ponownie ruszył do walki z taką siła i wściekłością, że jego ciosy stały się zbyt szybkie by były widzialne dla ludzkiego oka. Słychać było tylko ogłuszające odgłosy. Tak, jakby to wszystko działo się w salonie. W jedno uderzenie serca, Kateri wyszła z przeszłości, lub snu na jawie, czy cokolwiek to było i znalazła się z powrotem w domu Rena w Vegas. Grzmoty i błyski rozchodziły się echem, kiedy Rain wciągnął ja z powrotem do korytarza. W salonie przed nimi, Ren był otoczony przez ciemne duchy, które atakowały jako jeden po czym rozpadały się i walczyły osobno. Mimo wszystko trzymał się z godna podziwu biegłością. - Wilk nigdy nie zostanie oswojony przez przemoc. Tylko delikatną, dobrą a przede wszystkim cierpliwą ręką. Najbardziej okrutna z bestii wszędzie widzi wrogów. Taki jest porządek ich życia. Wszystkie one wiedzą, jak

zostać zaatakowanym i jak walczyć.

Oczekują zdrady, od wszystkich. - Głos babci szeptał jej w głowie. Jedna z bestii złapała Rena uderzając go i posyłając na kolana. Przetoczył się z nim, Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

84

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ale to nie uwolniło go do końca. Kolejny złapał go i kopnął go mocno. Zaczynali go pokonywać. Dłużej nie miała zamiaru na to patrzeć. Podbiegła...i zrozumiała, że nie ma broni. O szlag... Ren spojrzał na inny cień zbliżający się do niego. Cofnął się do bestii tylko, by zobaczyć kobietę. Jej nieoczekiwana obecność sparaliżowała go na jedno uderzenie serca. Nie mógł się ruszyć, czekając na to, aż przez nią również zostanie zaatakowany. Zamiast tego, szła po tych, z którymi walczył... To było tak nieoczekiwane, że zajęło mu kilka sekund zanim jego mózg mógł pogodzić się z tą niezgodnością, że ktoś walczy o niego. Dopóki nie olśniło go, że nie była dla nich przeciwnikiem. Jego jedyną myślą było uratowanie jej. Podbiegł do niej i owinął się wokół jej ciała, a potem teleportował ich z jego domu do jedynego schronienia jakie znał. Kateri nie mogła oddychać przez Rena, który ją mocno obejmował. Kompletnie otoczona murem mięśni, twarz dociskała do jego piersi. Jego serce waliło pod jej policzkiem, podczas, gdy jego ciepły, męski zapach uspokajał ją. Był to ledwo wyczuwalny pikantny zapach. Coś, co sprawiała, że ciekła jej ślinka. Po kilku sekundach rozluźnił uścisk i cofnął się o pół kroku tak, by móc na nią spojrzeć. Obawa w tych ciemnych oczach zbiła ją z tropu. To było takie gorące i seksowne spojrzenie. Takie, które ją rozpalało. Zwłaszcza, gdy ujął jej twarz w dłonie i pochylił się tak, by ich twarze były na tej samej wysokości. - Jesteś cała? Skinęła głową. - A ty? - Żyję. Ku jej rozczarowaniu, puścił ją i odsunął się. Nagły brak jego ciepła przesłał przez nią zimny dreszcz. A gdy rozejrzała się po pokoju, wzięła ostry oddech. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

85

Sherrilyn Kenyon Time Untime

To był ładny hotelowy apartament. Rodzaj apartamentowców z ostatnich pięter, które wynajmowane są przez playboyów miliarderów. Co do.... - Mam zły sen – szepnęła, zastanawiając się nad tym, co dzieje się w jej podświadomości. Ren pokręcił głową. - To nie jest sen. Prychnęła. - Więc jak się tutaj dostaliśmy? - Posiadam zdolność teleportacji. Jasne, że tak. Roześmiała się. - Tiaaa, teleportuj mnie Scotty, tak? Czy wy mnie chłopaki w coś nie wkręcacie? Rain też w tym jest? - Chyba tak naprawdę w to nie wierzysz? Kateri przesunęła ręką po ciemnoniebieskiej zasłonie. Zasłonie, która nie wyparuje i nie obróci tego wszystkiego w psychotyczny sen. - Nie, ale chciałabym. - Chciała wierzyć w cokolwiek innego niż to, czym wydawało się to być. Jestem szalona. Muszę być... to przynajmniej ma sens. W przeciwnym razie... Wzdrygnęła się na myśl o rzeczywistości, której nie chciała. Osobiście lubiła swój adres w stanie Zaprzeczenie. - To jest prawda, czyż nie? - Tak prawdziwe jak tylko może być. Zakrywając twarz rękoma próbowała wszystkiego czego mogła, by znaleźć jakieś inne wiarygodne wyjaśnienie. Nie było ani jednego. Po wyeliminowaniu niemożliwego, cokolwiek choć nieprawdopodobne, musi być prawdą...Niech cię szlag Sir Arthurze Conanie Doyle'u. Niech cię szlag! Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

86

Sherrilyn Kenyon Time Untime

I w tej chwili wszystko ją przytłoczyło. Śmierć Fernando, jej niedawne szaleństwo z otarciem się o śmierć, jej szalone, dziwne sny...wszystko. O Boże, to prawda. Wszystko. Nie, on nie może być tym samym mężczyzną z przeszłości. Nie może być. Nie może... Ren zauważył, że doznała szoku. Wiedząc, że to on zwalił ją z nóg, zmniejszył dystans między nimi i znowu wziął jej twarz w dłonie. Miękkość jej skóry pieściła jego i sprawiła, że zatęsknił do rzeczy, których jak wiedział nigdy nie mógłby mieć. Rzeczy, których nawet nie powinien chcieć. - Jak masz na imię? - Sama wcześniej mówiła na siebie Teri, ale nie wydawało się to pasować do tego co o niej wiedział. Kateri zamrugała na jego niespodziewane pytanie. - Hę? Co? - Nie znam Twojego imienia, mała. Jak cię nazwali? To sprawiło, że się zaśmiała. - Oczywiście, że nie znasz. Dlaczego miałbyś znać? Ty tylko uratowałeś mi życie, teraz po raz drugi. Wyciągnąłeś mnie z...- jej mózg przeskoczył z jej sytuacji do innej, co przeraziło ją jeszcze bardziej. - Czy z Rainem wszystko dobrze? - Nie skrzywdzą go. Przyszli po ciebie. Oczywiście, że tak.. - Czym oni są? Ren zawahał się. Mówi się, że zasadniczo wszystko co chcesz nie sprzyja uspokojeniu drugiej osoby. Mimo że nie posiadał wielu ludzkich umiejętności, wiedział, że ten kawałek wiedzy powinien zachować dla siebie. - Wrogami. Skrzywiła się na niego. - Poważnie? - spytała, jej głos ociekał sarkazmem. - Wrogami? To najlepsze, co mogłeś wymyślić? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

87

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nadal mi nie powiedziałaś jak się nazywasz - przypomniał. - Kateri Avani, ale większość ludzi nazywa mnie Teri. Ren powtórzył to w swojej głowie. Było to piękne imię, tak samo jak kobieta, która je nosiła. - Jestem Ren. - Wiem. - Ale ci tego nie mówiłem. Zmarszczyła brwi. - Czy to robi różnicę? - Tam skąd pochodzę, tak. Kateri gotowała kolejną ripostę, kiedy spojrzała w oczy tak czarne, że nawet nie mogła znaleźć źrenic. W najgłębszej części mózgu, przypomniało się jej coś, co kiedyś powiedziała jej babcia o sposobie w jaki jej lud traktował imiona. Dlaczego Waleli znały tylko one dwie i nikt inny. - To znak zaufania. Skinął głową. - Kiedy ktoś poznaje twoje imię, dajesz mu kawałek siebie. To pierwszy krok w kierunku przyjaźni. I w tym momencie znalazła drugi powód, dla którego tak rzadko mówił. To również dawało jej część niego. Jeśli naprawdę był tym człowiekiem z przeszłości, zaufał jej, że go nie wyśmieje jeśli zacznie się jąkać. - Tak więc jesteśmy dalej niż trzy sylaby? Jeden kącik jego ust uniósł się w najbardziej rozbrajającym uśmiechu, jaki kiedykolwiek widziała u człowieka. - Jesteśmy... - a potem, gdy zorientował się, że powiedział tylko trzy sylaby, dodał – Kateri. Cholera... sposób w jaki to zrobił, z tym jego akcentem... sprawił, że poczuła Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

88

Sherrilyn Kenyon Time Untime

dreszcze. Praktycznie nigdy nie lubiła swojego imienia. Przez to, że było niespotykane, miało denerwującą wadę. Nikt nie potrafił go prawidłowo wymówić, czy przeliterować. Ale jej imię zatoczyło się na jego języku jak pieszczota. Wbrew jej woli, czuła, że jej część wtapia się w niego. Był naprawdę słodki, kiedy nie był całkowitym dupkiem. A to sprawiło, że zaczęła się zastanawiać, czy jego usta smakują tak dobrze, jak wyglądają... Teri! Nigdy nie miała myśli w tym stylu. Była zbyt skupiona na swojej karierze, by przejmować się czymś tak trywialnym. Ale teraz, nie mogła stłumić swojego pragnienia. Naprawdę chciała schować twarz w zgięciu jego szyi i wdychać ciepły, męski zapach. Oblizując usta, pochyliła się w jego kierunku. Była prawe u celu, kiedy usłyszeli dźwięk przy drzwiach. Najpierw myślała, że to pomyłka. Dopóki nie przekręciła się klamka. Chwile później drzwi zostały wyważone, wysyłając w powietrze szczątki. Ren zasłonił jej ciało swoim. Wichura przedzierała się przez pokój. Była tak silna, że kradła jej oddech i rzucała jej włosami wokół jej ciała. Gdyby nie Ren trzymający ją mocno, zostałaby wyssana z pokoju. Jak on nadal stał mocno naprzeciw okrutnego huraganu, nie miała pojęcia. A kiedy wiatr się wzmógł, spotkała spojrzenie Rena. Jej serce zatrzymało się. Jego czarne oczy stały się krwistoczerwone.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

89

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 7

Ren zebrał się w sobie, kiedy poczuł rozrywające jego ciało stalowe pazury Kyatel – demona wiatru. Łzy wściekłego bólu wezbrały w jego oczach, walczył, by utrzymać się na nogach. Jeśli upadnie, demon dorwie kobietę, a walka zakończy się tu i teraz. Ona umrze i wszystkie bramy zostaną otwarte. Nie zostanę pokonany… Nigdy więcej. Wściekły, że wpakował ich w taką sytuację i nie przeniósł do bezpiecznego miejsca, zmusił się, by stać mocno mimo fizycznego bólu. Mentalnie sięgnął głęboko do wnętrza siebie i wezwał każdy kawałek mocy jaki posiadał. To nie było to miejsce gdzie chciał się znaleźć. Dlaczego… dlaczego jego moce nawalały w taki sposób? Czy chociaż raz nie mogłoby zadziałać tak jak oczekiwał? Jego wściekłość rosła, obnażył kły i wyrzucił rękę w przód. Tak mocno, jak tylko mógł posłał kulę ognia prosto w pierś demona. Krzycząc, Kyatel wypadł przez drzwi. Wiatr przestał wiać na tyle długo, by Ren złapał Kateri za rękę i pociągnął do przodu. Musieli dostać się głębiej w pierwszą rzeczywistość, jeśli mieli przeżyć. Mógłby spróbować ich teleportować, ale po tej pomyłce, nie ośmielił się. Jego moce zaczęły słabnąć, a z ich dwójką… Lepiej być zablokowanym tutaj, niż wpaść do drugiej rzeczywistości. Kiedy próbował ją poprowadzić, potrząsnęła w zaprzeczeniu głową i dosłownie wbiła nogi w podłogę, spowalniając ich. - Czym jesteś? - Jedynym w tym świecie, który jest po twojej stronie. Chodź ze mną, albo oni cię Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

90

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zabiją. Widział w jej oczach wahanie na moment nim skinęła głową. Myślał tylko o tym, by uzyskać, jak największy dystans pomiędzy nimi, a jego byłymi sojusznikami, pobiegł w kierunku drzwi i wyważył je. Kateri znowu zwolniła, gdy zobaczyła płonące pomieszczanie, przez które musieli przejść. Posyłając mu spojrzenie, mówiące, że uważa go za szaleńca, odmówiła wejścia do niego. Ren zwalczył swoją irytację. W przeciwieństwie do niego, nie była przyzwyczajona do sztuczek i pułapek demonów. - To iluzja. Tym razem jej spojrzenie nazwało go kłamcą. - Zaufaj mi. - Niby dlaczego? Zasługiwał na jej zwątpienie. Po jego przeszłości nie miał prawa do niczego poza pogardą i lekceważeniem. Mimo tego, żądliło go to na wielu poziomach. - Chcesz żyć? Jej wzrok palił go z ufnością, jakiej nigdy nie widział w oczach żadnej kobiety. - Tak, chcę. Więc proszę nie okłamuj mnie. Nie mam za bardzo dla czego żyć, ale nie chcę dziś umrzeć. – Te słowa były szeptem, kiedy podeszła do niego i złapała go za rękę. Mając nadzieję, modląc się, żeby to była iluzja, Ren pociągnął ją w płomienie. Zaledwie przez moment myślał, że źle ocenił sytuację. Ale gdy przekroczyli próg płonącego pokoju i rozpoznał odór tego piekła, wiedział co się stało. Coyote złamał pierwszą bramę i wessał ich wewnątrz niej. W jakiś sposób jego brat otworzył przejście do Hi’hinya i wypuścił Kyatel. Albo gorzej, Coyote złamał Choo Co La Tah i to on zrobił to za niego. W jakiś sposób brama Hi’hinya została otwarta i to nie było dobre dla nikogo. Nie chcąc zastanawiać się nad tym, co musiał uczynić, by zmusić Choo do zrobienia tego, Ren użył telekinezy zatrzaskując i pieczętując drzwi, zanim Kyatel wróci. Nie mieli dużo Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

91

Sherrilyn Kenyon Time Untime

czasu, a z pewnością nie mieli diabelnego miesiąca, żeby tu pozostać. Bez wątpienia, wszędzie były jego listy gończe. Te, które oferowały wielką nagrodę. Jeśli demon złapałby go i zaprowadził do Ducha Grizzly, zostanie nagrodzony ponad miarę. Nie było niczego na świecie, czego Duch Grizzly chciał bardziej niż mieć Rena z powrotem w swojej mocy. Z tego powodu, Ren był dla niej takim samym zagrożeniem, jak i demony. Może powinien był pozwolić jej spokojnie odejść. Ale wiedział lepiej. Nie przetrwa zbyt długo w tej pierwszej krainie zmarłych. Nie miała pojęcia jak walczyć i ich unikać. A przynajmniej demony nie były tak silne jak normalnie. Wiele z nich było niczym więcej niż Chodzącymi Cieniami – demonami, które żyły na pograniczu dwóch światów. Największy problem z nimi był taki, że w ogóle nie były lojalne. Niejednoznaczne i kapryśne w najczystszych znaczeniach tych słów mogły zabić. Naprawdę będą mieli szczęście jeśli Chodzące Cienie nie zwrócą uwagi na ich obecność. Oczywiście, szczęście zawsze było kapryśną suką. A dzisiaj wydawało się uwziąć na nich. Nagle ściana po jego lewej stronie eksplodowała obsypując ich tynkiem. Jednak to nie była ta zła część. Zła przyszła w postaci stada demonów, zdeterminowanych, aby zabrać jego serce i jej życie jako bonus. Ren puścił kobietę, by mógł stawić im czoła. Kateri upadła z sapnięciem, a Ren przywołał pałkę, którą widziała tysiące razy, jak używał w jej snach. I robił z niej użytek po mistrzowsku. Płaską częścią odpychał ich zanim ciął obsydianowym ostrzem. Poskręcane demony krzyczały, gdy upadały. Wiele z nich się wycofało, ale inni wpychali się na ciała poległych, by ich ścigać. Kateri rozglądała się, szukając jakiegoś sposobu, by mu pomóc. Niestety nie wiedziała jak walczyć i nie posiadała żadnej super broni, żeby ich pokonać. Rzucać się z gołymi rękami nie wydawało się najmądrzejszą rzeczą, jaką mogła zrobić. Postanowiła Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

92

Sherrilyn Kenyon Time Untime

raczej nie odwracać uwagi tego, który potrafi z nimi walczyć. Lepiej popilnować ściany i upewnić się, że Ren nie uderzy jej przypadkowo z pałki, niż rzucić się do przodu i sprawić, że oboje byliby ranni. To właściwie było imponujące, oglądać Rena władającego swoją pałką. Traktował ją jak przedłużenie ramienia. Utrzymywał wdzięczną płynność ruchów, która mówiła, że spędził życie szkoląc się w walce. I gdy walczył, więcej obrazów wypełniło jej głowę. -Dlaczego ze mną walczysz Makah’Alay? Nie jestem twoim prawdziwym wrogiem. On żyje znacznie bliżej twojego domu. Możemy być sojusznikami, ty i ja. Walcz ze mną dla tych, którzy nie mogą sami o siebie walczyć. Wypuść złość i chociaż raz przygarnij coś dobrego. Nie wiedziała kim był starzec, z którym walczył Ren, ale coś w min zdawało się być znajome. Ren nie odpowiedział, kiedy ich dwójka ruszyła na siebie, jak pierwotni bogowie walczący o dominację. - To tego właśnie chcesz? – Starzec spróbował raz jeszcze - To wszystko czego chcesz? Ren spojrzał na niego. -To czego chcę dla ciebie, to żebyś w końcu umarł starcze. I zamknął się, kiedy będziesz to robił. - To nie ty to mówisz. To Grizzly. Obawia się prawdy, bo wie, że odeśle go z powrotem w miejsce, do którego przynależy. Pozwól odejść swojej nienawiści i oczyść swój organizm z niego. Nieważne, czy w to wierzysz, czy też nie, jesteś lepszy niż to Makah’Alay. Zasługujesz na to, by być szczęśliwy i doceniany. -Pieprz się. – Ren wznowił walkę z większą energią. Obaj byli spoceni i brudni. Wyglądali jakby walczyli przez miesiące… Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

93

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Przez… -Rok i jeden dzień – szepnęła. Ren odwrócił się i spojrzał na nią groźnie. - Co powiedziałaś? - Schyl się! – krzyknęła, gdy jeden z demonów zaatakował go z tyłu. Odwracając się, ledwie zaciął demona pałką. Poskręcane demonie coś wydało przeszywający krzyk zanim pękło. Ogień zapłonął jaśniej, zanim zostali oślepieni. Kateri trzymała ręce przed twarzą, by chronić oczy. Ren odwrócił się i złapał ją, a następnie starał się ich teleportować. To nie działało. Cholera. Musiał ją stąd zabrać. Ale nie mógł zabrać ich oboje, kiedy jego siły były na wyczerpaniu. To dobry dzień na śmierć. Jeśli zniknie nikt się nie przejmie. Ale w przeciwieństwie do niego, ona miała znaczenie. Ujął jej twarz w dłonie, a następnie zatrzymał jej spojrzenie swoim. - Pomyśl o twojej babci. Wezwij ją i poproś, żeby poprowadziła cię do domu. Kateri skrzywiła się na jego polecenie. - Nie rozumiem. Położył coś stałego w jej dłoni i zamknął w swojej pięści, tak, że nie mogła zobaczyć co to było. - Po prostu to zrób. A teraz zamknij oczy i myśl o niej. Kateri zrobiła to. W jednej chwili czuła jak pokój rozgrzewa się, czuła jak płomienie zaczęły lizać jej skórę paląc ją, a w następnej… Była obok Talona w jego salonie, w jego domu w Nowym Orleanie. Co do…? Całkowicie skołowana, odwróciła się robiąc małe kółko, oglądając dom jej kuzynostwa. Urządzony w jasnych różach i fioletach, kompletnie nie współgrało z jawną męskością mężczyzny, którego poślubiła Sunshine. Nawet do tego stopnia, że wszystkie ich ręczniki były różowe. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

94

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Sunshine siedziała na kanapie z nowo narodzonym synem, Declan’em, śpiącym na jej kolanach. Podczas nagłego pojawienia się Kateri, Talon zerwał się na równe nogi. Zrobił krok w jej stronę. Czując ulgę ruszyła w jego stronę, a potem przypomniała sobie, że Ren coś jej dał. Spoglądając w dół, otworzyła dłoń, by znaleźć mały, biały, opalizujący, wirujący skaleń, który był w kształcie łezki. Księżycowy kamień. Babcia posiadała podobny w swojej degalodi nvwoti 46 lub w woreczku z lekami, trzymała go też w kieszeni lub zawiązany na szyi. Codziennie rano, kiedy babcia się budziła, wyciągała swoje kryształy i kamienie przechowywane w nocnej szafce i wybierała takie, który jej Duchowy Przewodnik wskazał jako potrzebne w ciągu dnia. Szepcząc modlitwy, wkładała go do swojego degalodi nvwoti i ściśle ściągała sznurek, tak by mogła dzielnie stawić czoła każdemu wyzwaniu, jakie przynosił dzień. Każdego ranka był to inny zestaw kamieni, ale jeden się nigdy nie zmieniał, był to jej święty Księżycowy kamień. - Dlaczego trzymasz zawsze Księżycowy kamień przy sobie Eleesee? – spytała tego dnia, kiedy jej babcia wyciągnęła go z degalodi nvwoti i trzymała w dłoniach jak do modlitwy. Jej babcia wciągnęła Kateri na kolana i położyła kamień na jej dłoni by obejrzała. Nawet teraz pamiętała jak piękny mleczny, półprzezroczysty kamień wydawał się świecić na niebiesko w jasnym świetle słońca. – To kamień przeznaczenia, który pomoże ci zobaczyć twoją przyszłość jasno, byś szybciej ją osiągnęła. Z tego powodu jest on silnym kamieniem pragnień – wszepcz do niego swoje pragnienie, a odbije się ono echem w niebie, by Wielki Duch je usłyszał. Może również leczyć i chronić tych, którzy są w potrzebie. Jest to też kamień nowych początków i szczęścia. Powinnaś zawsze mieć jeden przy sobie, kiedy podróżujesz Waleli. Jest najcenniejszym darem od Babki Księżyca, który prowadzi nas przez cykl życia, i który czuwa nad nami podczas snu, gdy Dziadek Słońce drzemie. W 46

Rodzaj torby medycznej

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

95

Sherrilyn Kenyon Time Untime

najciemniejszej godzinie, gdy nasi wrogowie pozostają ukryci przed naszym wzrokiem, i chcą zrobić nam krzywdę, to on będzie nas prowadzić ku bezpieczeństwu. Ona, która pozwoli zobaczyć nam prawdę, z którą nie chcemy się zmienić. Łzy dusiły ją, kiedy trzymała kamień Rena i zrozumiała znaczenie tego, co dla niej zrobił. W ich kulturze dary nigdy nie były oczekiwane, nawet w urodziny, na weselach, czy innych uroczystościach. Tak naprawdę uroczystości były zazwyczaj obchodzone, by pokazać uczestnikom jak bardzo są cenieni i ile osób jest uhonorowanych poświęcający swój czas na to, by z nimi być. Nie było ważne, żeby coś dostać. Ważniejsze było danie czegoś drugiemu, zwłaszcza jeśli było to niespodziewanie i z głębi serca. Wartość pieniężna prezentu była jeszcze mniejsza. Najbardziej cenione były te dary, które miały osobiste lub duchowe znaczenie dla obdarowującego. Ren odesłał ją ze swoją ochroną i z jego kamieniem przeznaczenia – czymś, co najświętsze z tego co posiadał, na tyle przemyślane, że miał go ze sobą – wiedząc że pozostanie walcząc o nią bez czegoś co nad nim czuwa. Nikt nigdy nie dał jej niczego bardziej cennego. - Teri? – troska zmarszczyła piękne brwi Sunshine. – Wszystko w porządku? Kateri nie mogła odpowiedzieć przez ściśnięte gardło, kiedy trzymała najcenniejszy dar Rena. Pojedyncza łza spłynęła po jej policzku. W tym momencie poczuła jak coś łapię ją od tyłu. Talon rzucił się w jej kierunku. Było za późno. Cokolwiek ją złapało, wessało ją z powrotem w ciemność. - Babciu – wezwała Kateri, próbując zrobić to, o co prosił ją Ren. Starała skupić się na swojej babci. Ale to nie miało sensu. Babcia nie mogła tego zatrzymać, cokolwiek to było. Więc jej myśli wróciły do wysokiego, wspaniałego mężczyzny, który zawsze mordował ją w snach. *** Głowa Rena odpływała z bólu, jaki w niej był. Był tak okropny, że powstrzymywał Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

96

Sherrilyn Kenyon Time Untime

go przed zmienieniem formy do ucieczki. Wykorzystał swoje rezerwy, by wysłać kobietę do Talona. Co gorsze, jego moce Mrocznego Łowcy sprawiały, że robił się senny – coś co zawsze działo się, kiedy Mroczny Łowca był ranny. Zasypiał, Łowcy Snów pomagali im się uleczyć. Ale jeśli to się stanie w tej walce… Zabiją go w krwawy sposób, jakiego nienawidził. Czuł się tak chory. A demony nadal przybywały. Po prostu się połóż i pozwól, żeby cię wzięły. Naprawdę nie miał żadnego powodu, by dalej walczyć. On już bardziej niż zrekompensował się za swoje ludzkie okropności. I przetrwał na tyle długo, że wiedział, iż jego umowa z Artemidą została spełniona. To był czas na kolejną podróż47. Jeśli umrzesz bez duszy, przez wieczność będziesz w zupełnej nędzy. Zaśmiał się na tę myśl. Jak to niby różniłoby się od normalności? Cholera, nawet nie zauważy różnicy. Kyatel zamigotała przed nim. Jej demonie oczy świeciły jasną purpurą. - Jesteś mi winien krew. Ren uśmiechnął się szyderczo. - Nic ci nie jestem winien. Demon wyszczerzył kły, zanim rzucił się Renowi do gardła. Ren złapał go i obrócił nim dookoła, ale zamiast odlecieć od niego, Kyatel objęła go mocno jak brata. Demon zatopił pięć pazurów głęboko we wcześniej zranione ramię Rena. Ren zaryczał z bólu dodatkowo zadanego w ranę. - Pamiętaj o swoim długu. – Kyatel szepnęła mu do ucha. Renowi pociemniało przed oczami, kiedy jedno słowo zabrało go z powrotem do odległej przeszłości. Do czasów, gdy panował tu jako władca Grizzly. Kiedy posiadał wszystko… To był jedyny czas w całym jego życiu, kiedy nie czuł bólu. Ani wstydu. Przemierzał tę ziemię wiedząc, że jest królem. Nikt nie mógł go dotknąć. 47

Ren oczywiście nie planuje wakacji…Indianie przejście w zaświaty (śmierć) również określali jako podróż.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

97

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Znów jesteś mój. – roześmiał się Grizzly, dźwięk odbijał się echem w jego głowie. Nie! Ren starał się trzymać swojej ostatniej, nawet najdrobniejszej cząstki ludzkości. Ale to było niemożliwe. Bez względu na to, jak bardzo zaprzeczał, w głębi serca znał prawdę. Chciał do czegoś przynależeć. Czegokolwiek. Tylko raz. Nikt inny go nie chciał. Zło było jedyną rzeczą, która przygarnęła go do swojej piersi… Ale to nie była przynależność i dobrze o tym wiedział. Wszystko było kłamstwem. Demony przywitały go nie lepiej niż jego rodzina, czy reszta świata. A jedynym powodem, dla którego Grizzly udawał, że go chce było to, że mógł wykorzystać ciało Rena, żeby dopaść swoich wrogów. Jak z Winseer… Porzuciła go tak szybko, jak odzyskała wolność. Ren był tak samo samotny tutaj pod ich władzą, jak w ludzkim świecie. Nic się nie zmieniło. Był bezwartościowym wyrzutkiem wtedy. Był bezwartościowy teraz. Zamykając oczy, czekał na demona, który z nim skończy. - Zostaw. Go. W pierwszym momencie, Ren nie mógł zlokalizować tego rozeźlonego tonu. A nawet, kiedy już go zidentyfikował, nie mógł uwierzyć własnym oczom, gdy zobaczył Kateri stojącą za Kyatel. I była wkurzona na demona. Tak, jak było to nie do uwierzenia, tak pojawiła się gotowa rozedrzeć demona na strzępy. Sam nie wiedział, kto był bardziej zdziwiony jej ponownym pojawieniem się. On, czy demon. Jakby to usłyszała, Kyatel otrząsnęła się pierwsza. Potem zaśmiała się. Ren skorzystał z nieuwagi i dźgnął demona. Szkoda, że to nie mogło jej zabić. Ale cios w tętnicę szyjną Kyatel mógł go osłabić. Kyatel mogłaby zatrzymać krwawienie i uzupełnić krew, albo on byłby za słaby, żeby walczyć. Coś, na co nie mógł sobie pozwolić będąc w tej rzeczywistości. Oczy Kyatel rozbłysły żywą pomarańczą, tak głęboką, że zatarła ich normalny fioletowy odcień. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

98

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- To jeszcze nie koniec. Ren posłał jej szyderczy uśmiech. - Jest, na teraz. Kiedy demon zniknął, odwrócił się, by chwycić ramię Kateri. - Co ty tu robisz? Odesłałem cię. - Nie wiem. Byłam u Talona i zniknęłam… I wróciłam. Ren zaklął. Kyatel była silniejsza niż wcześniej. Znacznie silniejsza. Gdyby nie jej wyczucie czasu, prawdopodobnie byłby martwy. A teraz, przez ranę na ramieniu, był jeszcze słabszy niż wcześniej. Co oznaczało, że Kateri znalazła się w skrajnym niebezpieczeństwie. Jeśli coś ją zaatakuje, nie będzie w stanie zbyt długo walczyć. A jeśli przyjdą po niego, nie będzie w stanie powstrzymać i ją zabiją. Cholera… - Nie powinnaś tu wracać. Dziewczyna nie odpowiedziała. Jej uwaga była skupiona na ilości krwi na jego ubraniu. Ramiona miał całe pokryte cięciami. A jego lewe ramię wyglądało jakby ktoś chciał je rozedrzeć. - Jesteś ranny. - Przeżyję. – Pochylił się, aby spojrzeć ponad jej ramieniem w miejsce, gdzie więcej kreatur nacierało w ich stronę. - Musimy odejść. - I pójść gdzie? Ren podniósł swoją pałkę nad zdrowym ramieniem. - Najlepiej w jakieś miejsce, gdzie nie ma ich. - Nie mogłabym już bardziej się z tym zgodzić. Wyszła za nim z pomieszczenia, w dół długiego korytarza, gdzie było więcej demonicznych stworzeń, ale nie atakowały. Raczej trzymały się w cieniu, obserwując z niesamowitą intensywnością, co było bardzo niekomfortowe. - Gdzie jesteśmy? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

99

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Zakręcił swoją pałką dookoła ramienia zanim odpowiedział: - Gdzieś, gdzie żadne z nas nie powinno być…. Na pierwszym poziomie Zachodnich Ziem. Kateri skrzywiła się na to określenie. - Dlaczego brzmi to znajomo? - To miejsce, gdzie nasi przodkowie zamknęli najgorsze zło świata, aby powstrzymać je od żerowania na ludzkości. Ołł jee. Czadowo....! Jej oczy rozszerzyły się, kiedy przypomniała sobie opowieść babci o Strażniku, który został wybrany, by utrzymać ludzkość w bezpieczeństwie. Łaskawy i dobry, starał się chronić pierwszych ludzi przez wygnanie wszystkich zagrożeń. Niestety ludzkość została oszukana, tak jak Pandora z greckiej mitologii, drzwi zostały uszkodzone i uwolniono na tyle dużo zła, by uniemożliwić im życie bez bólu i cierpienia. To tylko legenda. Ta myśl zginęła, gdy tylko kolejny demon odwrócił się i syknął na nich wściekle. Ogromny, zielony i cuchnący, był tak prawdziwy, jak ona. To nie był czas na długą przerwę i zdecydowanie nie czas na pozory. Tak bardzo jak chciała temu zaprzeczyć, nie mogła. Te rzeczy były prawdziwe. Obnażając kły, Ren pochylił pałkę w kierunku bestii, pokazując co może się stać, jeśli zaatakuje. Poczwara skurczyła się ze strachu. Prowadził Kateri przez budynek, trzymając z dala od reszty stworzeń. Zbyt wdzięczna, by dyskutować, czy nawet kwestionować osobliwy, stomatologiczny problem Rena, minęła róg, przeszła prosto krótki odcinek, aż ujrzała trzy rozwidlone korytarze. Bez pomysłu dokąd mogą iść, pozwoliła mu wybrać właściwy kierunek. Ruszył w lewo, wielkimi drapieżnymi krokami. Praktycznie biegła, żeby za nim nadążyć. Jeden jego krok był jak dwa i pół jej. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

100

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Jak się stąd wydostaniemy? Ren skrzywił się na pytanie, nie chcąc odpowiadać. Nie mógł znieść, kiedy wychodził na głupca lub był wyśmiewany. Ale najwyraźniej jego jedynym celem w życiu było służyć za dziecięcy plakat niedoskonałości i niekompetencji. Dzięki losie. Doceniam uwagę. Tak więc zamiast ukrywać się jak tchórz, powiedział prawdę. - Chciałem zabrać nas do Sina48 i jakimś cudem wylądowaliśmy tutaj. Wiem, że to był głupi błąd, dobra? Robię co tylko mogę, żeby go naprawić tak szybko, jak to tylko możliwe. - Hej – pociągnęła go, by się zatrzymał – w porządku. Starałeś się mi pomóc. Nie zamierzam narzekać, kiedy ty uratowałeś mi życie, zwłaszcza, że zrobiłeś to krwawiąc. Za jaką osobę mnie masz? A tak przy okazji, dziękuję. Za wszystko. – Stanęła na palcach i dała mu szybkiego, niewinnego buziaka w policzek. Ren zaniemówił. Słowa dziewczyny odbiły się echem w jego głowie. Skóra paliła pod miękkością jej ust. Ust, które zostawiły go nabrzmiałego, obolałego i znacznie bardziej zmienionego fizycznie. Prawdę mówiąc, był zaskoczony. Nikt nigdy nie okazał mu dobroci, kiedy popełniał błąd. W przeszłości, gdy tylko nawalał, był pociągany do odpowiedzialności i to w dość niegrzeczny sposób. - Powinienem wiedzieć lepiej. Prychnęła. - Nie sądzę, by wiedza miała z tym wiele wspólnego. Poza tym, byliśmy zajęci naszym doświadczeniem z bliską śmiercią. Daj spokój. Spośród wszystkiego co wydarzyło się w ciągu ostatnich kilku godzin, to nie jest takie złe. Wskazała na jego pałkę. - Przynajmniej jesteśmy uzbrojeni i gotowi do walki. Cóż… ty jesteś, w każdym razie. Dzięki Bogu. 48

Żebyście nie wertowali stada książek, przypominam, że Sin to mąż Kat i zięć Asha...ulubieniec Rudej Zołzy.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

101

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Jej hojność ducha oczarowała go. Często słyszał, że ludzie mają dobre serca, ale on rzadko tego doświadczał, więc jej zapał zbił go z tropu. Większość ludzi, z którymi miał do czynienia, była wyrachowana i zimna. Pamiętliwa. I taka była jego rodzina. Ren zwolnił kiedy opuścili budynek. Kiedy przeszli przez drzwi, czar został złamany i zamiast pojawienia się Kasyna Ishtar, gdzie myślał, że się znajdują, budynek przyjął swoją właściwą formę – szarej, starej, kamiennej struktury wyglądającej na wyblakłą i wiekową, w mieście pełnym podobnych budynków. Były one spalonymi kadłubami ciemniejącymi przed krajobrazem zupełnej nędzy. Nie było nic zachęcającego, ani pięknego w tym miejscu. Co gorsze, nienawidził wracać tu, gdzie był zmuszony do stawienia czoła wspomnieniom, które chciał zachować pogrzebane. Pierwszy Strażnik miał rację. On sam biczował się bardziej, niż jego oprawcy. I ta myśl przypomniała mu pierwsze spotkanie z Acheronem – nieśmiertelnym, który prowadził Mrocznych Łowców. Chociaż Acheron fizycznie wydawał się młody – miał zaledwie dwadzieścia jeden lat, kiedy został zabity – był jednym z najstarszych i najmądrzejszych ludzi, jakich Ren kiedykolwiek poznał. Na jego perfekcyjnej, wyrzeźbionej twarzy, Acheron miał, świdrujące, srebrne oczy, prawdziwie starożytne. - Życie jest popaprane Ren. Nie jest łatwe, a na pewno nie dla nieśmiałych. Każdy ma przeszłość. Rzeczy, które są jak cios między oczy. Stare urazy. Stary wstyd. Żale, które odbierają ci sen i utrzymują rozbudzonego, aż boisz się o własne zdrowie psychiczne. Zdrady, które sprawiają, że dusza krzyczy tak głośno, iż zastanawiasz się dlaczego nikt inny tego nie słyszy. W końcu, wszyscy mamy swoje prywatne piekło. Ale życie nie polega na uczeniu się, jak przebaczyć tym, którzy nas skrzywdzili, czy zapominaniu o przeszłości. Chodzi o nauczenie się wybaczenia sobie, za bycie człowiekiem i popełnianie błędów. Tak, ludzie rozczarowują nas cały czas. Ale najtrudniejsze lekcje przychodzą, kiedy zawiedziemy samych siebie. Kiedy oddamy nasze zaufanie i nasze serca nieodpowiedniej osobie, a ona nas skrzywdzi. I chodź możemy ich nienawidzić za to, co nam zrobili, tym kogo Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

102

Sherrilyn Kenyon Time Untime

nienawidzimy najbardziej jesteśmy my sami, bo dopuściliśmy ich do siebie. Jak mogłem być tak głupi? Jak mogłem pozwolić, by mnie oszukali? Wszyscy przez to przechodzimy. To ludzkie Braterstwo Cierpienia. Ren zatrzymał spojrzenie na młodym Atlantydzie. -Powiedz mi Acheronie. Jak możemy ponownie znaleźć spokój, skoro skrzywdziliśmy innych i siebie samych? - Jeśli będziemy mieli szczęście, znajdziemy osobę, która zdobędzie nasze zaufanie, utrzyma je w świętości, zabezpieczy przed wszystkimi atakami. Ta jedna dusza przywróci nam wiarę, że ludzie są przyzwoici i dobrzy, a życie które bywa popaprane, nadal jest najbardziej niezwykłym darem, jaki można poznać. Ale zanim ten dzień nadejdzie, musimy spróbować zapamiętać, że dom nie jest konkretnym miejscem, czy osobą. To uczucie, które nosimy w samym sobie. To dotyk boskości, który rozpala w nas ogień, który pali przeszłość i pochłania ból, aż nie pozostanie nic, prócz ciepła pozwalającego nam kochać innych bardziej niż samych siebie. Ciepło, które rośnie w nas tylko wtedy, kiedy jesteśmy dobrzy, nawet jeśli inni starają się nas skrzywdzić. Spokój, to wiedza, że to jedno życie, nieważne jak banalne by się wydawało, dotyka tysiące innych i uczy jak szanować wszystkich ludzi. Kiedy może niewiele znaczysz dla świata, dla tych, którzy naprawdę cię znają i kochają, jesteś całym światem. Nikt nie może cię skrzywdzić, jeśli na to nie pozwolisz. Jedyną mocą jaką mają, nie jest to co zabierają, czy czego wymagają. To to, co im dajemy w wyborze. I kiedy konieczne jest cenienie życia innych, równie ważne jest abyśmy cenili nasze. Mimo, że chciał wierzyć w słowa Acherona, Ren zadrwił. - Sprawiasz, że brzmi to tak łatwo, Atlantydo. Acheron zaśmiał się krótko, z goryczą. -Prawda zawsze jest prosta, ale droga do niej zarośnięta jest cierniami i pełna pułapek. Nasze obawy i nasze emocje, zachmurzą nawet najjaśniejszy dzień i najczystszą prawdę. Gadanie jest tanie, ale działanie jest krwawe. Nie możesz założyć ogrodu, dopóki go nie przekopiesz. I nic nowego nie wyrośnie, dopóki stare nie wymrze. Poślij swoją przeszłość na odpoczynek, Ren, żeby twoja przyszłość mogła rosnąć bez duchów. Nie Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

103

Sherrilyn Kenyon Time Untime

możemy zmienić tego co zrobiliśmy, ale zawsze możemy zmienić to, co zamierzamy zrobić. Te ostatnie słowa odbiły się piętnem w sercu Rena, a on niósł je w sobie przez wieki. I dziś miał zamiar bronić Kateri wszystkim co miał. Twarz dziewczyny zbladła, kiedy przyjrzała się swojemu ponuremu otoczeniu. Nigdy nie widziała bardziej przerażającego miejsca. Ogromny, ziemisty księżyc wisiał nad miastem, które przypominało jej krajobraz Tima Burtona 49. Płaczliwe wołanie o miłosierdzie i krzyki torturowanych odbijające się echem dookoła, przerywane przez szalony śmiech, jakby ktoś lub coś czerpało przyjemność z bólu. Dreszcz przeczucia przebiegł jej wzdłuż kręgosłupa. - Czy to piekło? - Tak blisko niego, jak chcę się tam dostać. – Ren zatrzymał się, a następnie pociągnął ją delikatnie w zacienioną alejkę. Kiedy zaczęła mówić, położył palec na jej ustach. Dopiero wtedy usłyszała dźwięk czegoś, co przepełzło przez miejsce, w którym byli uderzenie serca wcześniej. Wytrzeszczając oczy, wstrzymała oddech, dopóki nie zniknęło i wszystko ponownie było stosunkowo ciche. - Muszę cię stąd zabrać – wyszeptał jej do ucha. Nie mogła bardziej się zgodzić. - I siebie też. Spojrzał na swoje zranione ramię. - Byłem naznaczony. Nie jestem w stanie teraz odejść. Gdziekolwiek pójdę podążą za mną i ściągną mnie z powrotem. Jej serce ścisnęło się na smutną rezygnację w jego głosie. Tak, jakby zaakceptował fakt, że tutaj umrze, ale ona nie miała zamiaru na to pozwolić. Ponieważ nie miała niczego innego w swoim życiu, była lojalna aż do przesady. - To niewłaściwe zostawić cię tutaj, byś sam stawił im czoła. - Będę żył. 49

Amerykański reżyser, scenarzysta i producent.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

104

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Ciągle tak mówisz, ale… - Jestem nieśmiertelny, Kateri

– powiedział przerywając jej. – Ty nie. Twoim

zadaniem jest uratować świat, a moim jedynym obowiązkiem teraz jest ratowanie ciebie. Musze odesłać cię do świata ludzi, tak byś mogła spełnić swoją świętą rolę. To takie proste. Pokręciła głową na śmieszność tego oświadczenia. Nic nigdy nie było proste. Kostka Rubika nauczyła ją tego, kiedy miała cztery lata i arogancko stwierdziła, że to nie może być takie trudne. Tiaaa, to ją nauczyło. - Wiesz co, Ren, dwanaście godzin temu nazwałabym cię pomyleńcem za gadanie o świętej roli i tym wszystkim. – Wskazała szare budynki otaczające ich. – Na szczęście mam teraz trochę bardziej otwarty umysł. Nie wiem czy to dobrze, czy nie, ale… przynajmniej nie marnuję więcej czasu na zaprzeczanie. Akceptuję fakt, że dziwność w moim życiu właśnie zestrzeliła imponującą skalę absurdu. Po tym wszystkim, co jeszcze mogło się zdarzyć? Chociaż śmierć i rozczłonkowanie... Ta, no dobra, może nie powinna testować pechowej wróżki, kiedy suka już na nią polowała. Ale cholera… Nie zasłużyli dziś na przerwę? I nie dla ich kości. Nagle jeden kącik jego ust uniósł się, jakby był rozbawiony jej uwagą. - Musimy wydostać się z ulicy i znaleźć bezpieczne miejsce do ukrycia, zanim moje moce nie naładują się wystarczająco, by cię stąd zabrać. - Dobra, ale nadal nie rozumiem, dlaczego to muszę być ja, żeby zrobić, to co mam zrobić. Jak ten obowiązek spadł na mój ród? Co zrobiliśmy, że jesteśmy tak przeklęci? - To nie klątwa. Twój przodek utrzymał siłę przed bogami, gdy nikt inny nie mógł. To była odpowiedź, której się nie spodziewała. - Co masz na myśli? Ren skrzywił się, jakby jego ranne ramię bolało kiedy nim poruszył. Zaprowadził ją z powrotem do ciemnej ulicy. Trzymając się w cieniu ruszyli w kierunku wschodu, biorąc pod Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

105

Sherrilyn Kenyon Time Untime

uwagę położenie księżyca. - Zanim zaczęto zapisywać czas, był bóg, który przybył do tej rzeczywistości i… - Jaki Bóg? – zapytała przerywając mu. Podczas gdy jej lud wierzył w ogólną istotę boską i inne paranormalne podmioty, nie myśleli o Wielkim Duchu jak o Bogu w tradycyjnym znaczeniu tego słowa. Bardzo trudno było wyjaśnić swoje poglądy innym, którzy podchodzili do tego z uprzedzeniami. I sposób w jaki użył słowa „bogów”….. nie miało dla niej sensu. - Ahau Kin był, z braku lepszego określenia, bogiem Majów, ich podziemnego świata i czasu – wyjaśniał Ren. – To dlatego on zwykle widnieje w centrum ich kalendarzy. Skrzywiła się, kiedy sobie przypomniała jego wizerunek porozrzucany po całym Jukatanie. – Facet wyglądający jak jaguar, albo mający twarz jaguara? Skinął głową. Fernando byłby bardzo zadowolony, że sobie przypomniała. Ale jej szczęście umarło kiedy przypomniała sobie o śmierci przyjaciela i smutek ponownie się przez nią przetoczył. Odchrząknęła i czekała aż Ren będzie kontynuował. Nie zrobił tego. Raczej wydawał się zagubiony w myślach, bądź wspomnieniach. Po kilku minutach ponagliła go. - Mówiłeś, że...? Ren zazgrzytał zębami, jego myśli wróciły do młodości, czasu i miejsca, którego nienawidził każdą cząstką swojego jestestwa. Biegł przez jasny słoneczny las na jego rodzinnej wyspie w pogoni za kozłem, którego zranił. Bestia była nieuchwytna i doprowadziła go do polany, na której kobieta kąpała się w stawie leżącym nad szepczącym wodospadem. Nigdy wcześniej nie widział piękniejszej dziewczyny. Jej długie czarne włosy powiewały wokół twarzy, która była wcieloną doskonałością. Ciemna, śniada skóra była tak doskonała, że z jego ust ciekła ślinka. I mimo, że naruszył jej prywatność, nie mógł Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

106

Sherrilyn Kenyon Time Untime

odwrócić od niej wzroku. Całkowicie naga unosiła się na wodzie na plecach, jej oczy spokojnie były zamknięte, podczas gdy piersi sterczały znad wody. Jej ręce przesuwały się po wodzie w hipnotyzującym tańcu, który zsynchronizowany był z przyjemną, łagodną melodią jaką nuciła. Jego ofiara została zapomniana, podszedł bliżej, uważając, by być tak cicho, jak to możliwe. I nagle, jakby wyczuła jego obecność, otworzyła powieki i przeszyła go surowym spojrzeniem. Mrużąc oczy, podniosła się z wody, by pokazać mu całe swoje nagie ciało. Skierowała się w jego stronę a on stał gapiąc się. Zawstydzony i zakłopotany tym, że ją podglądał, czuł jak jego twarz robi się gorąca. Odwracając się, zacisnął uścisk na swoim łuku i zaczął biec. - Zaczekaj! Jej niespodziewane polecenie, dosłownie zamroziło go w miejscu. Zanim zdążył o tym pomyśleć, przestał się ruszać. Odwrócony do niej plecami, słyszał jak opuszcza staw i idzie w jego stronę. Kilka sekund później jej ręka przesunęła się po jego ramionach, gładziła jego warkocz. A kiedy przesunęła się, by pogładzić zarys jego szczęki, całe jego ciało zaczęło się topić. Zassała głośno powietrze, kiedy badała palcami jego biceps. - Czyż nie jesteś przystojny? Wiesz, jeśli masz zamiar szpiegować kobietę podczas jej kąpieli, pierwsze co powinieneś zrobić, to najpierw ją pocałować. Oszołomiony, nie wiedział jak na to odpowiedzieć. Nie chciał wykorzystać kobiety, która do niego przyszła. Wszystkie kobiety w jego mieście wiedziały kim i czym był, unikały albo wyśmiewały go za to. Żadne z nich nigdy nie próbowały go uwieść. Oblizując usta, zacisnęła pięść na jego włosach i przyciągnęła go do pocałunku. Jego zmysły zachwiały się od tego, a gdy jej język musnął jego… Był oślepiony przyjemnością. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

107

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Windseer odsunęła się, żeby posłać mu lubieżny uśmiech. Potem złapała jego rękę w swoją i poprowadziła do swojej piersi, tak że jej twardniejący sutek drażniony był jego dłonią. - Zachowujesz się, jakbyś nigdy przedtem nie widział nagiej kobiety. Miękkość jej skóry zdumiewała go. Jej ciało było tak odmienne od jego. Jędrne. Słodkie. Soczyste. A on był w wieku, w którym ludzie już dawno stracili dziewictwo… kolejna prawda, która zawstydzała go i sprawiała, że był otwarty na ataki. Bezwzględne okrucieństwo pobratymców zniszczyło jego relacje i dlatego żadna kobieta go nie chciała. Nigdy. Aż do tego momentu nie był całowany. Przygryzła jego brodę zębami. - Nie zamierzasz nic do mnie powiedzieć? Nie odważył się. Ostatnią rzeczą jakiej chciał, to by jego jąkanie się zdradziło go i pozostawiło w jeszcze większej śmieszności. Pomyśli, że jest głupi i odepchnie go jak wszyscy inni. Więc pocałował ją jeszcze raz, podczas gdy dotykał jej pomarszczonego sutka. W ciągu kilku minut stracił dla niej obie rzeczy i dziewictwo, i wolę. Po tym popołudniu był pieprzonym idiotą, a o to chodziło Windseer. Ona prosiła. On dawał. Robił wszystko by ją zatrzymać. Nawet zabił własnego ojca… Ren skrzywił się na wspomnienie, które całym sobą chciał cofnąć i zmienić. Nie można jednak było tego cofnąć. Windseer utrzymywała go przy sobie za pomocą swojego ciała, a on był jej najbardziej uległym niewolnikiem. Kto mógł spieprzyć sobie życie aż tak bardzo? Jeden zły ruch. Jedna nieodpowiednia decyzja… Wieczny żal. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

108

Sherrilyn Kenyon Time Untime

A wszystko dlatego, że ona i Grizzly potrzebowali krwi ofiarnej. Nie od bezwartościowej kupy gówna jak on, ale od pełnokrwistego… Jego ojca. Niech szlag was trafi oboje. Ale to nie to, co bolało go najbardziej. Nie byli tym, którego nienawidził najbardziej. Niech mnie szlag za to wszystko. Najsmutniejsze. Potępiał siebie. Wzdychając opuścił pałkę, uważając, aby ostre poszarpane szkło nie dotknęło jego nogi, kiedy wrócił myślami do teraźniejszości i tego, co Kateri musiała zrozumieć z tego wszystkiego. - Ahau Kin był ojcem Anikutani Kateri skrzywiła się na niego. - Masz na myśli legendarnych Czirokezów, kapłanów ognia, którzy zostali obaleni za ich arogancję i rozpustność? Jak mógł być ich ojcem? Był bogiem Majów, prawda? Przytaknął. - Majowie byli naszymi przodkami. Pochodzimy z tej ziemi i tych ludzi, ale oddzieliliśmy się od nich wieki temu. Kiedy Majowie budowali swoje miasta, Anikutani jako bezpośredni potomkowie i lud wybrany przez Ahau Kin, umacniali swoją pozycję. W zasadzie, byli strażnikami bramy obciążonymi utrzymywaniem najciemniejszego zła z dala od świata – trzymać je zamknięte w podziemnym królestwie ich ojca, by nie szkodziło ludziom. Istnieje łącznie jedenaście bram otwierających do niego dostęp. Cztery główne z nich znajdują się teraz w Stanach Zjednoczonych, a pozostałe siedem rozmieszczonych jest po całym świecie. To było ich najbardziej świętym obowiązkiem i od wieków Anikutani wychowywali największych wojowników jakich znał świat do walki ze złem, gdyby zło kiedykolwiek uciekło. Nikt nie mógł ich pokonać… Aż do dnia, w którym przyszedł do nich potwór z białymi oczami. Kateri zwolniła idąc koło niego, a strach pochłaniał ją teraz, kiedy zdała sobie sprawę, że te legendy nie były tylko niedorzecznymi historiami będących rozrywką i Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

109

Sherrilyn Kenyon Time Untime

straszakiem dla dzieci. A tą znała szczególnie dobrze… to było coś, co babka spisała dla niej. - Od strony Wielkiej Wody Wschodu, potwór posiadający przerażającą moc i wielkie zło, nadszedł i tratował wszystko na swojej drodze. Atak był tak okrutny, że Matka Ziemia krwawiła, a bicie jej serca było tak słabe, że nawet mali ludzie nie mogli dłużej go słyszeć. Mimo tego, że go pokonała, legenda mówi, że wróci któregoś dnia by dokończyć to co zaczął. By zakończyć świat. Wszystkie starożytne kultury Mezoameryki opisują kaukaskiego boga który ich zniszczył, albo takiego, który wróci ich zabić. Uczeni zastanawiają się nad tymi podaniami od dziesięcioleci. Pochylił ku niej głowę. - Ten potwór miał na imię Apollymi. Bogini z Atlantydy. Ale dla niej nie miało to sensu. - Dlaczego Atlantydzka bogini miałaby zniszczyć nasz lud? - W zemście za jej krzywdy. - Co zrobiliśmy? - Nic, poza bramą na wyspie leżącą w pobliżu Atlantydy. W jej opinii, nasza bezczynność była największym grzechem ze wszystkich. Ale jej gniew nie był tak naprawdę skierowany na nas, my znaleźliśmy się tylko w ogniu krzyżowym. Była wściekła na greckiego boga Apolla. A przede wszystkim na własną rodzinę. Jej grymas pogłębił się. - Dlaczego? - Miała syna, którego zamierzał zabić własny ojciec. Aby go chronić, ukryła go w świecie ludzi, by dorastał jako książę. Zamiast tego był wykorzystywany i brutalnie zamordowany przez Apolla. W odwecie, zgładziła całą swoją rodzinę, a następnie zatopiła całą Atlantydę. Nadal niezaspokojona, przysięgła sobie, że zobaczy całą ziemię zniszczoną. I tak wędrowała, a to szaleństwo doprowadziło ją tutaj. Nie dlatego, że chcieliśmy ją skrzywdzić, ale dlatego, że nie było tam żadnego z nas, by pomóc jej dziecku. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

110

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kateri zagapiła się na irracjonalność tego. Szczerze mówiąc spodziewała się czegoś lepszego po bogini. - Ale jeśli nie wiedzieli… - To nie miało dla niej znaczenia, Kateri. Wierz mi. Jej wściekłość i strata... całkowicie to rozumiem i wcale nie mam jej tego za złe. Nie ma nic gorszego niż to, kiedy cały twój świat się rozpada, a ty nic nie możesz zrobić, żeby to powstrzymać. Być w całkowitym, bezdennym bólu i cierpieniu, i rozejrzeć się po świecie, który naprawdę ma cię w dupie… to uderza w ciebie na takim poziomie, że nie możesz go zrozumieć, ani sobie wyobrazić. Za co jestem wdzięczny bogom. Bo nikt nigdy nie powinien poznać tego miejsca w piekle. Jesteś zagubiony w bólu, w środku krzyczysz do utraty tchu, a i tak nikt nie może cię usłyszeć. Nikogo to nie obchodzi. Brną do przodu przez swoje wstrętne życia, nie zważając na twoje cierpienie. I kiedy nadchodzi ten moment, że zdajesz sobie sprawę z tego jak samotny jesteś naprawdę – jak mało ważny jesteś dla innych, tracisz wszystkie funkcje kognitywne. Zmieniasz się w dzikie zwierzę. Wszystko dlatego by zmusić ich, by zrozumieli twój ból. Zetrzeć ich ślepe samozadowolenie, by dzielili z tobą całe to piekło. W tym momencie chcesz poczuć ich krew na swoich rękach. Poczuć jej smak na ustach. Kąpać się w niej, aż będziesz pijana i przesiąknięta nią. To jest miejsce szaleństwa, które żyje głęboko w każdym z nas. Większość ludzi wydobywa to z siebie raz, może nawet dwa razy w życiu, ale nigdy z tym nie zerwie. Oczy Rena płonęły szczerością. I szaleństwem. Coś w tym, absolutnie ją przerażało. Nie była nawet pewna, jakim potworem był. Demonem, bogiem czy innym. Ale był wściekły, a ona nie zrobiła nic, by go sprowokować. - Inni są jak zwierzęta, które skrzywdzono o jeden raz za dużo – kontynuował – Cierpieli i byli zranieni na takim poziomie, że nie rozumieją nic poza okrucieństwem. Furia zabiera i wyrzuca z nich wszystko, co jeszcze jest w nich ludzkie. Chcą tylko, by świat zapłacił za to, co im zrobił. Nie mogę wyobrazić sobie bólu i brutalności zdrady jaką czuła Apollymi, trzymając w ramionach martwe ciało swojego syna i patrząc co zostało mu Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

111

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zrobione. Prawdę mówiąc, nie jestem w stanie nawet zacząć pojmować miłości tak przeogromnej. Ale rozumiem potrzebę zemsty, która poprowadziła ją przez ocean i sprawiła, że nas zaatakowała. Oczy mu pociemniały, ale gniew wyparował. Kateri zabolało serce, kiedy dostrzegła mękę w jego obsydianowych oczach. W tej jednej chwili jego serce było przed nią odkryte. Nie było zaciętego, starożytnego wojownika, który trwał przy jej boku. Był mężczyzną, którego serce zostało zniszczone. Chciała go trzymać w ramionach i sprawić, aby poczuł się lepiej, ale wiedziała, że to nie było takie proste. Tylko we wczesnym dzieciństwie wszystko może być wyleczone buziakiem i uściskiem. To jest najsmutniejsza część dorastania. Największa strata. Niektóre blizny są zbyt wrośnięte, by całkowicie je zasłonić. Chociaż może udać się je ukryć od czasu do czasu, zawsze wyjdą i otworzą się rany, które nigdy do końca nie zostaną wyleczone. A jego były ogromne. Ren przeniósł swoją pałkę do drugiej ręki zanim ponownie się odezwał. - W ciągu kilku minut od dotarcia do brzegu, Apollymi zniszczyła ojczyznę Keetoowah i zatopiła ich wyspę w oceanie. Ale przez ich niecodzienne umiejętności i technologie wielu z nich uciekło na ląd, gdzie szukali schronienia – powiedział gorzkim tonem. - Co się stało? – spytała, wiedząc że nie mogło to być nic dobrego. - W ciągu kilku tygodni od chwili, gdy wybudowali nowe miasto, zostali zaatakowani przez siedemdziesiąt plemion, które obwiniały ich za zniszczenia jakich dokonała Apollymi. Przynajmniej tak twierdzili. Prawda była taka, że byli zazdrośni. Czuli, że Keetoowah byli faworyzowani przez niebiosa, a kiedy Keetoowah byli osłabieni przez atak Apollymi, inni zobaczyli w tym okazję, by iść i zabić ich zanim będą mieli szansę na zwiększenie liczebności. To było więcej niż tchórzostwo. Ale jak często mawiała babcia, zazdrość była źródłem największego zła na świecie. Od zarania ludzkości, była paliwem do najgorszych Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

112

Sherrilyn Kenyon Time Untime

aktów okrucieństwa. A gdy usłyszała inną wersję tej historii, zastanawiała się, która jej część jest prawdziwa. - Babcia powiedziała mi, że Keetoowah zwyciężyli dzięki Duchowi Wojowników, który pomógł im w walce. Krzywy uśmiech pojawił się na jego ustach. - To nie był Duch Wojownika. - A co to było? Ren zatrzymał się, ponieważ doszli do końca miasta. Skanował ciemny las przed nimi, zastanawiając się czy będzie bezpieczniej, czy niebezpieczniej ukrywając się w nim przed mieszkańcami miasta. Liczba demonów, które tutaj żyły była zdumiewająca, zarówno w mieście jak i okolicy. Ale przynajmniej w lesie czułby się bardziej jak w domu. Jako dziecko godzinami ukrywał się w lesie, udając że nigdy nie będzie musiał wracać do domu. Ale to nie czas o tym myśleć. Podnosząc pałkę, użył jej do pokonania szlaku przez grube liście, by mogli znaleźć schronienie i dać jego ciału szansę na wyleczenie i podładowanie mocy. - Na wyspie, którą zniszczyła Apollymi, miasto Keetoowah znajdowało się dokładnie pod konstelacją Plejad. Dlatego też siedem bogiń, które nazywały je domem mogły patrzeć z góry i obserwować codzienne życie ludzi. Przerwał, by spojrzeć do tyłu, na nią, by upewnić się czy idzie za nim i czy jest bezpieczna. - Jedna z Plejad, Sterope, zakochała się w synu wodza… Musiała się nieźle uderzyć w głowę, albo coś zrobić, co uszkodziło jej mózg, że pokochała tego drania, ale skąd do cholery mam to wiedzieć? – wymamrotał z goryczą. Potem, już głośniej, kontynuował. – Przez lata obserwowała go, marząc o tym, by mogli być razem. A kiedy plemiona zaatakowały, potraktowała to jako pierwszą okazję, by zdobyć jego serce. - Nie rozumiem, dlaczego nie pomogła im z Apollymi? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

113

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie mogła. Grecy byli tymi, którzy wkurzyli Apollymi i to oni byli jej głównym celem. Gdyby Sterope wychyliła głowę podczas tej walki, Apollymi wzięłaby ją i nabiła na pal. Więc Sterope nie ujawniła swojej obecności synowi wodza dopóki nie zaatakowało ich siedemdziesiąt plemion. W przeciwieństwie do Apollymi nie byli bogami mogącymi zatrzymać taką brutalność. Wiedziała, że jeśli czegoś nie zrobi, oni wszyscy umrą. Kateri była pod wrażeniem głębokości jego wiedzy. Opowiadał historię, jakby był jej świadkiem. - Byłeś tam, kiedy to wszystko się działo? Pokręcił głową. - To działo się zanim się urodziłem. - Więc skąd wiesz o tym tak dużo? - Dorastałem wśród ludzi, którzy przez to przeszli. Kiedy starsi zasiadali razem, mówili o tym i ostrzegali resztę z nas, abyśmy uważali na tych, którzy chcą nam zaszkodzić przez to wszystko. Trwało to kilka sekund, by Kateri mogła strawić wszystko co mówił. I to uczyniło ja ciekawską, czy coś. - Ile masz lat? Zaśmiał się gorzko. - Według kalendarza, który znasz… ponad jedenaście tysięcy lat. Potknęła się na to nieoczekiwane wyznanie… Łoł… to było dużo. Nawet jak na jej geologiczne standardy. - Musze przyznać, że wyglądasz całkiem nieźle, jak na takiego starego pryka. Jaki jest twój sekret? Kąpałeś się w Źródle Młodości Ponce de Leon’a50 jako dziecko? Posłał jej żartobliwe spojrzenie. - Sprzedałem duszę. Dobra, z tymi czerwonymi oczami i kłami… Co ja tutaj robię? 50

http://pl.wikipedia.org/wiki/Juan_Ponce_de_Le%C3%B3n

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

114

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Jesteś demonem, prawda? - Nie przez krew. Dreszcz przeszedł wzdłuż jej kręgosłupa. - Co to znaczy? - Nie trzeba się urodzić demonem. Znam wiele ludzi, którzy byli gorsi niż jakikolwiek demon, jaki się zrodził. Te słowa nieco ją uspokoiły. Miał rację. Sama kilku poznała. Zatrzymał się i odwrócił twarzą do niej. Ku jej całkowitemu zaskoczeniu, położył dłoń na jej policzku. - Nie bój się mnie Kateri. Podczas gdy wcześniej żyłem tylko po to, by cały świat drżał w mojej obecności, już dawno temu uśpiłem tę bestię. Sprzedałem duszę nie dla osobistego zysku, ale by naprawić to co zrobiłem źle wobec ludzi, których powinienem chronić każdą cząstką siebie. - A naprawiłeś to? Wydał zmęczone westchnienie. - Minęło dużo czasu, ale tak. Zrobiłem to w końcu. Opuścił rękę z jej twarzy. Kiedy zaczął się do niej odsuwać, zatrzymała go. Spojrzał jej w oczy unosząc jedną brew. To wszystko, w świetle księżyca, z gra cieni na jego przystojnej twarzy, odebrało jej oddech. Nie z powodu tego jak wyglądał, ale z powodu wrażliwości jaką zobaczyła w sercu człowieka, który wydawał się być niezwyciężony. - Dlaczego dałeś mi swój Księżycowy Kamień? - Aby chronić cię w podróży – powiedział jakby to było nic wielkiego, ale ona wiedziała lepiej. Spojrzała w dół na jego zranione ramię. - To ty byłeś tym, który walczy. Czy nie potrzebowałeś go bardziej ode mnie? Wzruszył ramionami. - Kamień babci nigdy się o mnie nie troszczył. Miałem nadzieję, że ciebie polubi Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

115

Sherrilyn Kenyon Time Untime

bardziej. Nadal, to co zrobił wiele dla niej znaczyło. Ale nie dawała mu go bowiem jeśli jego lud jest taki jak jej, będzie to ostateczna zniewaga. Jeśli coś było darowane, to prosto z serca. Zwrócenie było oznaką odrzucenia. A ten mężczyzna został odrzucony wystarczająco. - Dziękuję Ren. Skinął jej głową, po czym odwrócił się i wrócił do wycinania dla nich ścieżki w lesie. - Ren? Czy mogę cię o coś zapytać? Zatrzymał się by na nią spojrzeć. - Czy nie robisz tego odkąd się poznaliśmy? - Tak, ale to osobiste. - Bardziej osobiste niż pytanie mnie o mój dar, albo wiek? Albo czy jestem demonem? Drżę ze strachu nad możliwościami. Uśmiechnęła się na jego sarkazm. - W porządku. Czy nazwa Makah’Alay coś dla ciebie znaczy? Syknął, kiedy uścisk na jego pałce rozluźnił się i opadła uderzając w niego. - Gdzie usłyszałaś to imię? Kateri zawahała się. Dyskusja na tematy osobiste. Przyznanie, że od lat widywała go w snach było trochę przerażające. Czy to mogło być formą prześladowania? Nie robiła tego celowo. Jednak… Och, daj spokój Teri. Każda cholerna rzecz w tym wszystkim jest straszna. On był przerażający. Może miał moc, by chodzić w jej snach? Był stary…i był paranormalny jak nic innego. Było możliwe, że był tym który tworzył jej senne rzeczy. Mając nadzieję, że będzie to najlepsze, zdecydowała się na prawdę. -Widziałam ciebie w moich snach...w wizjach, ale w nich zawsze nazywałeś się Makah’Alay. Ren słysząc jej słowa, nie mógł złapać tchu. Dlaczego miałaby o nim śnić? Sny miały Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

116

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wielka moc. Były kluczem do całego stworzenia. Całego życia. Jeśli on miał wizje jej, a ona jego, to znaczyło, że są ze sobą związani. Intymnie. Czy była narzędziem Grizzly, użytym w tym czasie i miejscu, by go zniszczyć? To była jedyna rzecz, która miała sens. To wyjaśniałoby skąd znała jego imię i dlaczego był ostrzegany. Cokolwiek robił, nie mógł opuszczać gardy, skoro była nim zainteresowana. Była jego zabójczynią. - A w tych wizjach… co Makah’Alay robił? Nie drgnęła ani nie zawahała się odpowiadając. - Zazwyczaj mnie zabijał. - Nie bój się ta’hu’la. Nigdy bym cię nie zabił. To zakazane. - Zakazane przez kogo? - Tego, kto jest moim właścicielem. Wróciłem do tego życia, by chronić ludzi, a nie ich krzywdzić. Tak długo jak jesteś ze mną, oddam swoje życie za twoje. Makah’Alay, umarł dawno temu. To zdawało się ją uspokoić. - Więc, co znaczy ta’hu’la? - Maleńka. Kateri słysząc pieszczotę, poczuła przypływ gorąca na twarzy. Nie była tego typu kobietą, aby w taki sposób reagować na mężczyzn. A na pewno nie takich, którzy wyglądali jak Ren. Do cholery, nawet jej asystent, który nie był tak dużo młodszy od niej, nie mógł nawet zwracać się do niej jej przezwiskiem. Chcąc ukryć zakłopotanie, wróciła do wcześniejszej rozmowy. - Przerwałam ci opowiadanie. Mówiłeś mi o Plejadzie. Merope naprawdę zebrała swoje wojska? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

117

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Sterope – poprawił – Merope to jej siostra, która poślubiła Syzyfa. - A ludzie zastanawiali się dlaczego miałam tróję z nauk klasycznych, jakie wzięłam na uczelni. Kto może zapamiętać te nazwy poprawnie. - Wiele osób twierdzi, że greckie imiona są łatwiejsze w zapamiętywaniu i wymowie niż nasze. - To są ludzie, którzy nie znają naszego systemu pisania… który jest inny niż twój, prawda? - Tak. Nasz był bardziej jak Majów. Opierał się na glifach. Umysł Kateri zawirował. - Czekaj… Ten kamień, który do mnie przysłano... – ten mający czternaście tysięcy lat... – ...miał dziwny napis, coś co wydawało się być greckie. - Nie greckie. I nie w języku Majów. Keetoowah. Ale coraz bardziej odchodzisz od historii. - Przepraszam. Wróćmy do greckiego zamieszania. Rozumiem, że nasza… ups.. kobieta zebrała swoje wojska, by pomóc Keetoowah pokonać najeźdźców. Otarł ramieniem pot z czoła. - Ale dopiero gdy zawarła umowę z synem wodza. Ooo, to zaczynało być coraz lepsze. - Miała uratować ludzi, jeśli zgodzi się on spędzić z nią tydzień, o ile bitwa zostanie wygrana. - A to napalone małe babsko, no nie? Ren rzucił jej tak wrogie spojrzenie, że cofnęła się o krok. - Kochała go. Dobra, trafiła w czuły punkt. Miała zamiar bardziej wypytać go o Sterope, ale zdecydowała, że to nie najmądrzejszy kierunek działania. Strasznego, starożytnego wojownika, lepiej trzymać z dala od drażliwych tematów, szczególnie jeśli dzierży w dłoniach wojenną pałkę, która jeszcze ma na sobie krew demonów. Kateri odchrząknęła. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

118

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Więc ona wysunęła żądanie, a on się na nie zgodził? Ren wrócił do swojego zadania, dzięki czemu poczuła się znacznie lepiej. Tiaaa, zabij krzaczory. One nie dbają o swoje życie. Ona jak najbardziej. - Po tym jak umowa została zawarta – powiedział – przekonała swoje siostry, żeby pomogły ocalić jej ludzi. Ponieważ były rodziną i kochały ją, zgodziły się. Siedem bogiń zstąpiło na ziemię i wybrało siedmiu najsilniejszych wojowników spośród kapłanów Keetoowah do walki z wrogami. Byli to ci, którzy odparli atak siedemdziesięciu plemion i podzielili ich tak, że nie mogli zaatakować Keetoowah nigdy więcej. Kiedy walka się skończyła, Sterope zażądała swojej zapłaty, nie wiedząc, że syn wodza był już żonaty z kobietą, którą szczerze kochał. Kateri wbiła wzrok w Rena. - Mówisz poważnie? - Bardzo. - A to świnia51. Jak mógł to zrobić? Wzruszył ramionami. - Według niego, poświęcił się dla swojego ludu. Tydzień służby wydawał się nikłą ceną za życie pobratymców. Patrząc na to w tych kategoriach, miało sens. Ale nadal… Co za dwulicowy drań. - Tak przy okazji, ja całkowicie zabiłabym 52 swojego męża, gdyby zrobił mi coś takiego. - Wierz mi, jego żona nie była z tego zadowolona. Szczególnie, że mąż zapłodnił Sterope. Auć! Kateri skuliła się z obawy. Coś jej mówiło, że to nie będzie miało szczęśliwego 51 52

Wiem wiem… w oryginale jest pies a nie świnia, ale pies mi tu nie pasuje… A można w połowie kogoś zabić ?

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

119

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zakończenia. - Pewnie to wydarzenie też nie było najwspanialsze w życiu Sterope. - Właściwie to była zachwycona, że nosi w sobie jego dziecko. Ale ponieważ był on śmiertelnikiem, a ona była boginią, inni bogowie unikali jej. Zeus napędzany zazdrością, bo była ona matką dwójki jego dzieci, nakazał zabić mieszańca. Ostatniej rzeczy jakiej chciał to upokorzenia od matki swoich dzieci, która wolała dotyk śmiertelnika niż jego. Kateri skuliła się nad biedą matki i dziecka. - To takie okrutne. Więc, zabiła je? - Nie. – Ren poprowadził ją w głąb lasu. – Zamiast tego, Sterope udała się do bogini Artemidy. - Dlaczego? - Był czas, kiedy Sterope była najbardziej zaufaną służką Artemidy i strzegła jej największych sekretów. Aby jej za to odpłacić, Artemida uratowała dziecko i okłamała Zeusa. Obie przysięgły, że dziecko urodziło się martwe. Zeus nie był zadowolony, ale nie skrzywdził za to Artemidy. Bogini zabrała dziecko do jego ojca, który był wściekły z tego powodu. Ostatnią rzeczą jakiej pragnął to stałe świadectwo swojej zdrady w pobliżu żony którą kochał – żony, która była w ciąży z jego własnym dzieckiem. Nie wspominając o tym, że nie chciał półkrwi zmutowanego syna, który nie był dość dobry, by zostać przy własnej matce. Kateri wzdrygnęła się ze współczucia. Biedny chłopiec, ale to miało sens. Jeśli Keetoowah było matriarchalne, tak jak jej lud, a matka nie zatrzymała dziecka, było one postrzegane jako poważnie niedorozwinięte i wybrakowane. Niegodne. Do dzisiaj wszystkie urodzone dzieci z jej plemienia były pokazywane babci, jeśli jeszcze żyła, by je obejrzała i nadała mu imię. Jeśli babka nie żyła, obowiązek ten spoczywał na matce. W przypadku, kiedy dziecko zostało odrzucone… - Jestem zdziwiona, że go nie zabił. Ren prychnął. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

120

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Mówiłem, próbował, ale nie mógł. To sprawiło, że poczuła się lepiej. - Kochał dziecko zbyt mocno, by je skrzywdzić? - Raczej nie. – Ren wrócił do oczyszczania ścieżki. Jego uderzenia były bardziej brutalne i ostre. – Gdy pierwszy raz porzucił go na śmierć, stara kobieta znalazła dziecko i przyniosła je z powrotem do wioski, nie wiedząc, że zostało celowo porzucone. Kiedy Artemida się o tym dowiedziała, w odwecie pobiła jego ukochaną żonę. Kateri skrzywiła się na to. To straszne, a nawet jeszcze gorsze… - Pierwszy raz - oznacza, że próbował ponownie. Ren skinął. - Za drugim razem, kruk-demon znalazł dziecko i pielęgnował je. Kiedy miał rok, zwrócił go ojcu i ostrzegł, że jeśli nie zajmie się nim do dorosłości, wróci i zabije jego drogiego syna za zaniedbanie, a potem będzie kazał mu żyć bólem, że zabił swoją ukochaną żonę i cenne dziecko. Na chory sposób było to niemal wzruszające. - Dlaczego demon się nim opiekował? Westchnął ciężko. - Szczerze? Nie mógł mniej się nim zajmować. Ale nie miał wyboru. - Dlaczego nie? I gdzie w tym czasie była matka dziecka? Dlaczego Sterope nie spoliczkowała go za jego okrucieństwo? Ren ucichł, kiedy gorycz wzbierała w nim. - Zeus ukarał Sterope, została wygnana z powrotem w gwiazdy. Zmienił ją w kometę, która przelatuje nad ziemią co siedemdziesiąt pięć lat. W ten sposób upiekł dwie pieczenie na jednym ogniu: upewnił się, że Sterope już nigdy więcej nie weźmie śmiertelnika na kochanka i nie ujrzy syna. Był pewny, że chłopak umrze przed jej powrotem. Jednakże, zanim Sterope stała się kometą, wymusiła na Artemidzie obietnice - nikt nie zabije jej syna, póki nie dorośnie. Artemida złożyła obietnice, ale bojąc się Zeusa, sama nie doglądała dziecka. Wysłała demona, by chronił chłopca i upewnił się, że ojciec go nie zabije. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

121

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Biedny dzieciak. A czy demon został z nim po tym? - Nie. Trzymała go tylko tak długo, aż był odstawiony od piersi i nie potrzebował już mleka matki. Następnie po ostrzeżeniu ojca, który nie miał dla niego więcej miłości niż ona, zostawiła dziecko i odeszła. Chłopiec płakał strasznie za jedyną matka jaką znał, ale demon nie wrócił i nie zobaczył jej ponownie. Kateri potrząsnęła głową w przerażeniu. - Jak demon mógł zostawić dziecko z ojcem, który go nienawidzi? Ren wzruszył ramionami z nonszalancją. -Po jakimś czasie chłopcu nie przeszkadzała nienawiść ojca. Uczucie było całkiem odwzajemnione. W rzeczywistości, przez większość dni to on bardziej nienawidził ojca. - Och, to musiało być straszne dla tego małego chłopca. Dorastać tak… możesz to sobie wyobrazić? – Łzy stanęły w jej oczach, kiedy poczuła się tak źle jak to dziecko, jakby brała udział w każdej cząstce tego. Jej emocje przytłoczyły ją. Złość, żal, smutek. Przede wszystkim było to tsunami oburzenia z powodu chłopca. Chciała skrzywdzić ich wszystkich w imieniu chłopca. Jak ludzie mogli być tacy samolubni i okrutni? Ren odwrócił się, by spojrzeć na nią ze zdziwioną miną. - Dlaczego płaczesz? Otarła oczy i machała rękami przed twarzą, starając się zatrzymać płynące łzy. - Przepraszam. Nic nie mogę na to poradzić. Baba ze mnie. Wiem. Po prostu nie mogę znieść myśli, że mały chłopiec przeżywał coś tak strasznego. Sam. To po prostu nie jest w porządku. Proszę powiedz mi, że jak dorósł był władcą, albo był szczęśliwy, albo coś naprawdę dobrego. Kiedy się nie odezwał, przeszło przez nią złe przeczucie. - Jego ojciec nie zabił go, prawda? - Nie, żył. Czekała, aż powie jej coś więcej. Kiedy tego nie zrobił, dotknęła jego ramienia. - No dalej Ren. Dokończ historię. Nie możesz mnie zostawić w takim zawieszeniu. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

122

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Co się stało z dzieckiem? Dorósł? Czy był ojcem gromadki dzieci, które obdarzył tym, czego sam nie miał? Proszę powiedz mi, że po tym całym złu i nieszczęściu znalazł kogoś kto go pokochał i traktował dobrze. - Wiedziała, że bredzi, ale nic na to nie mogła poradzić. Coś w jej wnętrzu rozpaczliwie chciało znać los dziecka. – No i? Było tak? Jego wzrok szukał jej z wnikliwością, której nie mogła pojąć. Kiedy się odezwał, jego głos był niski i nieufny. - Nie. Kiedy był w pełnym rozkwicie swojej męskości, jego brat oszukał duchy zabijając go. Później chłopak zaprzedał duszę, by wrócić i naprawić zło którego dopuścił się wobec jedynego przyjaciela, jakiego miał. Zajęło jej pełną minutę, by uchwycić sens jego słów. By w głowie ułożyć wszystkie kawałki w całość. Jedyny wniosek jaki mogła wyciągnąć. - Ty jesteś tym dzieckiem.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

123

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 8

Tysiące splątanych emocji przeszyło Kateri, kiedy spojrzała na Rena ze zrozumieniem, które przygasiło jej szał. Był dzieckiem, którego nikt nie chciał. Dzieckiem, któremu zakazano widywać jedyną osobę, która kiedykolwiek go chciała. Jego matkę. Wiedziała z własnego doświadczenia, jak bardzo boli brak matki. Ile razy, w całym swoim życiu cierpiała z powodu tej straty. Za każdym razem, gdy widziała matkę z dzieciństwa, obejmowały się lub po prostu razem śmiały… Kiedy wprowadzała się lub wyprowadzała z akademików widziała kolegów z rodzinami. Matki ze łzami w oczach żegnały się i życzyły powodzenia na zajęciach. Uroczyste rozdanie świadectw, urodziny, bale… Wszystkie te rodzinne okazje. I te cholernie drażliwe rodzinne reklamy… To zawsze głęboko ją raniło, z brutalną świadomością pokazując, czego została pozbawiona. Czego najbardziej brakuje jej w życiu. Nie było mocniejszej więzi od prawdziwych relacji matki z dzieckiem. Ani większej miłości czy poświecenia. Właśnie to miał na myśli Ren wspominając o Apollymi niszczącej wszystko na swojej drodze po śmierci syna i dlaczego nie mógł zrozumieć tego rodzaju miłości. To pokazywało jak wiele znaczyło dziecko dla prawdziwej matki. Dziecko było dla niej całym światem. Jeśli nie miałeś takiej więzi, nie było większego nieszczęścia. To pozostawiało w twoim sercu dziurę i niekończącą się, trudną do opisania tęsknotę, ponieważ widziałeś, że ona tam jest, u innych. Widziałeś ją nieustannie. Wszędzie. I zastanawiałeś się, dlaczego zostałeś pozbawiony posiadania kogoś, kto cię tak kocha. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

124

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Dlaczego oni byli tacy szczęśliwi, a ty taki przeklęty? W jej przypadku, przynajmniej przez krótki okres czasu, znała matkę. Miała wspomnienia o matce trzymającej ją w ramionach i kołyszącej ją, kiedy czuła się źle. O matce ocierającej jej łzy i śpiewającej kołysanki, kiedy okrywała ją ciepłym kocem i smarowała klatkę piersiową maścią rozgrzewającą ilekroć była chora. Pocałunki i uściski, które przychodziły bez żadnego powodu i bez żadnych zobowiązań. Umieszczenie dłoni wewnątrz dłoni jej matki dawało poczucie bezpieczeństwa i ochrony w świecie, który rzadko był życzliwy dla niewinnych. Przede wszystkim, czuła się jednak nieskończenie kochana za każdym razem, kiedy spoglądała na nią matka. Dlatego właśnie nienawidziła Dnia Matki z pasją, która paliła jak ogień tysiąca słońc. Gdziekolwiek spojrzała, przez całe tygodnie, złośliwie przypominano jej, że nie ma już matki, dla której mogłaby kupić prezent. Nikogo, do kogo mogłaby zadzwonić. Kobiety, do której mogłaby powiedzieć: dziękuję za to, że jesteś, Mamo. Podczas, kiedy to był wspaniały dzień dla tych pobłogosławionych posiadaniem kochających i wciąż z nimi będących matek, to jednocześnie był to brutalny atak na tych, którzy je stracili. Mogła sobie jedynie wyobrazić, że dla kogoś takiego jak Ren mogło być tylko gorzej. Kogoś, kto nie miał pojęcia o tym, jaka powinna być prawdziwa matka. Jak to jest wiedzieć, że jest na tej ziemi ktoś, kto mógłby zabić lub umrzeć dla ciebie bez żadnych wątpliwości czy wahania. Wiedziała dokładnie, jaką była szczęściarą. Miała dwie matki, które ją kochały i o nią dbały. Dwie kobiety, które sprawiły, że czuła się tak jakby była dla nich wszystkim. Jej mama i babcia. Pomimo, że odeszły, ich miłość zamieszkała w niej, dając siłę i kształtując charakter, aż do chwili obecnej. I wciąż nie była sama. Nie naprawdę. Miała ciotkę Starlę, która mogła zadzwonić i sprawdzić, co u niej. Rozśmieszyć, bez względu na to jak zły miała dzień. Starla mogła być związana przez małżeństwo, ale zawsze traktowała Kateri jak córkę. Ren nigdy nie miał nikogo. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

125

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nigdy. Pociągnęła nosem powstrzymując łzy, które groziły pojawieniem się na twarzy i całkowitym wybuchem nad prawdziwą tragedią jego życia. - Tak mi przykro. Wydał się zdezorientowany, kiedy na nią spojrzał. Tak, jakby współczucie i sympatia od kogoś innego były dla niego tak obcym doświadczeniem, że nie mógł pojąć tego, jak komuś mogło na nim zależeć. - Dlaczego? - Dlaczego?! – odpowiedziała z niedowierzaniem. – Ponieważ żadne dziecko nie powinno dorastać tak jak ty. Nikt nie powinien być porzucony przez ludzi, którzy powinni postępować dobrze w stosunku do ich własnej krwi i nie stanowić zagrożenia. Za to, że nigdy nie poznałeś swojej matki i za głupią sukę-demona, która cię porzuciła, zupełna kretynka. Przepraszam cię za to wszystko. Przede wszystkim przepraszam za to, że myślisz, iż zwariowałam troszcząc się o ciebie. I za twoje zmieszanie i zaskoczenie, że kogoś innego rzeczywiście może obchodzić i oburzać, co ci zrobiono, jako dziecku – sięgnęła, żeby go dotknąć, ale odsunął się. Kto mógłby go za to winić? Nie wiedział jak to jest być z kimś związanym. Jego własny brat go zabił. Skrzywiła się nad tą okrutną rzeczywistością, zastanawiając jak mógł być rozsądny w tej sytuacji. Potem znowu, może wcale nie był. Były chwile, kiedy wątpiła w swój własny zdrowy rozsądek. Czas, kiedy świat kopnął ją tak mocno, że pozostawił trwałą bliznę na sercu. Serce, które teraz nie chciało niczego więcej niż go uspokoić. - Czy ktoś kiedyś po prostu cię przytulił? Spojrzał gniewnie. - Co masz na myśli? Nawet tego nie mógł pojąć. Oczywiście nikt nigdy nie trzymał go blisko. Tak, jakby był ważny. - Przepraszam Ren, to nie moja sprawa, wiem. Staram się sobie wyobrazić jak ciężko Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

126

Sherrilyn Kenyon Time Untime

było ci dorastać. – Skrzywiła się, gdy kolejna fala łez napłynęła do jej oczu. – Czy twój ojciec nauczył cię kochać siebie? Wyraz jego twarzy był tak pusty i zaskoczony jak ton jego głosu. - Nie. Obwiniał mnie za śmierć żony. A moją matkę obwiniał za zniszczenie jego ojczyzny. Była pewna, że coś wyciągnęła od Rena. - Dlaczego ją za to winił? - Nie chciał uwierzyć, że Apollymi sama przyszła nas zaatakować. W jego umyśle, moja matka obmyśliła to wszystko, żeby go zdobyć. Jak jeden człowiek mógł być tak próżny? - Co? Myślał, że twoja matka zabiła syna Apollymi i zniszczyła dwa kontynenty tylko po to, żeby się z nim przespać? - Nigdy nie powiedziałem, że mój ojciec był mądrym mężczyzną. Dzięki bogom odziedziczyłem moją inteligencję po matce, a nie po nim. Po tych słowach kolejna wizja przeszła przez jej umysł. Zobaczyła Makah’Alaya, jako chłopca w wielu około dziesięciu lat. Stał w drzwiach do pokoju, wpatrując się w łóżko otoczone przez ludzi, którzy byli odwróceni do niego plecami. Rozpoznał kapłanów i szamanów. To było oczywiste, że byli tam, żeby kogoś uleczyć i nie chodziło o jego ojca, ponieważ stał u wezgłowia łoża, patrząc w dół. Najstarszy kapłan odwrócił się do ojca Rena. - Przykro mi, Wodzu Coatl. Nie pozostało nic innego, jak przygotować ofiarę, mając nadzieję że duchy okażą litość i pozostawią Anukuwye na tym świecie. Wzrok Coatla pociemniał, kiedy odwrócił się i zobaczył, że znienawidzony przez niego syn stoi tam, zdrowy i cały. Wściekłość i nienawiść bijące od niego były namacalne. Przeklinając ruszył do Rena. Chłopiec otworzył szeroko oczy, kiedy uświadomił sobie, że ojciec dowiedział się o Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

127

Sherrilyn Kenyon Time Untime

jego obecności. Obrócił się w stronę korytarza, ale było już za późno. Ojciec dopadł go zanim mógł pobiec dalej. Chwycił chłopca za ramię i pchnął na kamienną ścianę. - Co mu zrobiłeś? - N-n-n-ic, O-j-j-j-cze. Uderzył Rena w twarz tak mocno, że upadł na ziemię. - Nie waż się mnie okłamywać! Wiem, że jesteś zazdrosny o mojego syna. Pragniesz jego doskonałości – chwycił Rena za włosy i szarpnął nimi w dół, do jego stóp. Usta i nos Rena krwawiły, kiedy chwycił rękę ojca, starając się zmusić, żeby go puścił. – Lepiej módl się, chłopcze, żeby mojemu synowi nic się nie stało. Jeśli Anukuwaya umrze, osobiście złożę ciebie, jako ofiarę za jego bezpieczne przejście do następnego królestwa. Rozumiesz? A teraz, cokolwiek mu zrobiłeś, lepiej to cofnij, albo wezmę twoje życie, jako zapłatę za to. Wizja zniknęła. Kateri wpatrywała się w starszą wersję twarzy małego chłopca. Twarzy, w której usta nadal krwawiły z powodu stoczonej dla niej bitwy. Przytłoczona tym wszystkim, zareagowała impulsywnie. Objęła go i ukryła twarz na jego piersi. Ren zamarł czując uścisk wokół talii. To uczucie było mu obce. Łzy zwilżyły jego skórę, wywołując dreszcze na całym ciele. Był tak zaskoczony, że nie wiedział jak zareagować na jej gwałtowny uścisk. I w tej jednej chwili, coś nim wstrząsnęło. To wywołało dawno pochowane marzenie, o którym wiedział, że nie powinien go mieć. Takie, gdzie prowadzi normalne życie z kimś, kto będzie za nim tęsknić, gdy go nie będzie. Kimś, kto będzie się na niego denerwować, jeśli się spóźni i nie zadzwoni… Zamknął oczy i wciągnął jej zapach - mieszankę waleriany53 i pierwiosnka. I wszystko, o czym mógł myśleć to znalezienie się w niej. Spędzeniu godzin z owiniętymi wokół siebie jej nagim ciałem. Czy tak się czuło, kiedy było się kochanym? Nie, żeby myślał przez jedną chwilę, że 53

Ha ha ha...a myślałam, że zapach kopru włoskiego to przegięcie …

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

128

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ona go kocha. Jak mogłaby? Zupełnie go nie znała, ponieważ gdyby tak było, byłaby przerażona i uciekała do najbliższej dziury, żeby się w niej ukryć. Ale zakochana czy nie, to był pierwszy raz, kiedy ktokolwiek trzymał go w taki sposób. Jakby jej na nim zależało. Miała rację. W całym jego życiu, mógł policzyć każdy uścisk, jaki otrzymał. Były tak rzadkie i krótkie, że prawdę mówiąc odnotował je w pamięci. Nikt nigdy nie przytulał go po to, żeby go pocieszyć. Nigdy. Głowa zatoczyła się od emocji, których nie mógł nawet zacząć wymieniać i od ciepła uścisku, jaki mu okazała I przez jedno uderzenie serca pozwolił sobie poczuć, że może, po prostu może, być godnym pokochania. Nie bądź głupim. Ostatni raz rozważał takie marzenie, kiedy był z Windseer. Do dzisiaj mógł usłyszeć jej szyderczy śmiech po tym jak popełnił błąd wyznając jej swoją miłość. - Nie spodziewałeś się, że powiem ci, że cię również kocham, prawda? Podczas gdy jesteś atrakcyjny fizycznie i dobry w łóżku, jesteś słaby. Żałosny. Pozwoliłeś sobie wejść wszystkim na głowę, a potem wytrzeć o siebie nogi, kiedy z tobą skończyli. Chowałeś się w cieniu i uchylałeś za każdym razem, gdy zbliżał się twój ojciec. Zamiast być mężczyzną i stanąć w swojej obronie, pozwoliłeś bratu wziąć uznanie za swoje umiejętności i morderstwa. Jesteś po prostu jęczącym małym chłopcem. Nawet nie zaakceptujesz tego, co oferuje ci Duch Grizzly, ponieważ zbyt bardzo się tego boisz. Która kobieta pokochać coś tak żałosnego jak ty? - Nie jestem ż-ż-ż-ż… - Był tak zdenerwowany jej atakiem, że nie zdołał wydusić z siebie nic innego. Stał tam bełkocząc, jakby był upośledzony umysłowo, taki jak wszyscy o nim myśleli. -Spróbuj nieważny lub gorszy. – Spojrzała na niego pogardliwie. – Może nie będziesz się jąkać. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

129

Sherrilyn Kenyon Time Untime

W tym momencie był tak wściekły, że obawiał się, iż ją uderzy. Odwrócił się więc gwałtownie na pięcie i ruszył do drzwi. – Poczekaj, Makah’Alaya! Nie zapomnij zabrać ze sobą swojej malutkiej dumy! Ta kpina popchnęła go na krawędź. Właśnie ta rozczarowała go najmocniej. Skupiając się na udowodnieniu jej i wszystkim innym, że się mylą oraz sobie samemu, że nie jest takim kawałkiem gówna, za jaki go wszyscy uważają, zostawił ją i poszedł prosto do Ducha Grizzly, żeby ubić z nim interes. To był ostatni raz, kiedy ją widział i ostatnie słowa, jakie mu powiedziała. Kiedy zdał sobie sprawę, że jedynie użyła go do uwolnienia Grizzly, przysiągł sobie, że bez względu na wszystko nigdy znowu nie pokocha żadnej kobiety. Nigdy, przenigdy nie otworzy się na takiego rodzaju ból i upokorzenie. To nie było tego warte. I nie był tak słaby, żeby potrzebował wsparcia od kogoś innego. Żył dla siebie i preferował taki sposób. Nie potrzebował nikogo innego w swoim świecie. - Musimy zdobyć coś na twój ból i rany. Głos Kateri sprowadził go z powrotem do teraźniejszości i fakt, że wciąż przytulała się do niego. Przez chwilę myślał, że mówi o jego wspomnieniach, dopóki znowu nie poczuł fizycznego bólu po walce. Uwolniwszy ją, cofnął się i przetarł dłonią najgorsze rany znajdujące się na boku. - Nic z nimi nie można zrobić. - Co masz na myśli? - Mówiłem ci Kateri. Jestem nieśmiertelny. Same się uleczą. - Czy one bolą? Oczywiście, że tak. Pomimo, że pokonał demona, nie był on wcale niedoświadczony. Mały sukinsyn skopał mu tyłek. Ale był miły, więc zachował sarkazm dla siebie i przytaknął. – Więc możemy... Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

130

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nic nie przerwie bólu, Kateri. Moc Mrocznego Łowcy nie działa w ten sposób. Zmarszczyła brwi w zakłopotaniu. - Mroczny-kto? Co? Przetarł czystą dłonią twarz, kiedy uświadomił sobie, że ona nie ma pojęcia o istnieniu jego braci, nawet pomimo tego, że Talon był kiedyś członkiem ich elitarnego bractwa.54 Chociaż technicznie, Ren nigdy naprawdę nie był jednym z nich. On wyprzedził pierwszego oficjalnego Mrocznego Łowcę o jakieś kilka tysięcy lat. I z tego powodu, był jedynym Mrocznym Łowcą, którego Acheron, ich przywódca, nie trenował. W rzeczywistości Acheron nie wiedział nawet o istnieniu Rena dopóki Cabeza nie spotkał go ponad cztery tysiące lat temu i Atlantyda przyszedł go trenować do obowiązków Mrocznego Łowcy w Jukatanie. Acheron był tak wstrząśnięty istnieniem Rena, jak Ren jego. W przeciwieństwie do innych Mrocznych Łowców, Artemida wskrzesiła Rena tylko z powodu obietnicy złożonej jego matce, że nie pozwoli umrzeć mu, jako dziecku - złożyła świętą obietnicę na rzekę Styx, że będzie nad nim czuwała. Naruszenie tej przysięgi kosztowałoby ją życie. Odkąd Artemida była nieśmiertelna i raczej pochłonięta sama sobą, nie miała najmniejszego pojęcia, co odróżnia ludzkie dziecko od dorosłego. Zatem przywróciła go do życia z obawy, że jeśli tego nie zrobi, ona również umrze. I z powodu mrocznej siły, jakiej musiała użyć, żeby przywrócić go do życia, obdarowała go kłami i niezdolnością do chodzenia w świetle dnia. Artemida powiedziała innym Mrocznym Łowcom, że dała im kły, ponieważ byli zobowiązani do polowań. Ale odkąd został sprowadzony, powoli odkrywał prawdę o swoich narodzinach i tajemnicach jego matki z greckiego panteonu. Moc przywracania ze śmierci do życia była tą, którą Artemida ukradła od syna Apollymi. I jako takiej, Artemida nigdy nie mogła całkowicie kontrolować. Ale to nie miało dla niego żadnego znaczenia. Zbyt mocno był wdzięczny za sprowadzenie go z powrotem i możliwość naprawy swoich głupich błędów, że nie miał zamiaru narzekać. Nie chciał się 54

Raczej banda kochanych zgredów :p

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

131

Sherrilyn Kenyon Time Untime

teraz zajmować tym z Kateri. Ani, żeby ktokolwiek inny wiedział, w jaki sposób różni się od innych. Mroczni Łowcy zaakceptowali go, jako jednego ze swoich, a ponieważ żaden z nich nie znał jego prawdziwego wieku, nie kwestionowali jego nominacji na Łowcę. Założyli, że jest dużo młodszy niż w rzeczywistości, a on nie starał się ich poprawić. Jedynie Acheron znał prawdę o nim i jedynie on znał prawdę na temat tego, kim i czym naprawdę jest Ash. Mając tak przesrane życie, nie chciał zgłębiać przeszłości Acherona, która sprawiała, że Rena wyglądała jak przechadzka po Disney Landzie. Odkąd obydwaj chcieli, aby ich przeszłość została zapomniana, Ren był bardziej niż szczęśliwy mogąc wyświadczyć tę przysługę Atlantydzie. Dał więc Kateri najprostsze wyjaśnienie. - Mroczni Łowcy są nieśmiertelnymi wojownikami, którzy bronią ludzkość przed nadnaturalnymi istotami, które na nią polują. Kateri zmarszczyła brwi. To był jeden z momentów, kiedy rozsądna, racjonalnie myśląca osoba mogła wziąć byka za rogi. Ale… Zdrowy rozsądek już jakiś czas temu pomachał jej na pożegnanie i powiedział - pa pa. W tym momencie, była gotowa pójść z kosmitami, grubym, latającym Elvisem i wszystkimi innymi, w których istnienie chciano, żeby uwierzyła. Nawet Świętego Mikołaja i Zębową Wróżkę. Do licha, dlaczego nie dorzucić do tego Wielkanocnego Zajączka. I zakładając, że Mroczni Łowcy byli tak realni jak wszyscy inni… a odkąd wstała dziś rano przeżyła wiele rzeczy, miała kilka pytań. - Więc, w jaki sposób można się stać Mrocznym Łowcą? Urodziłeś się, żeby to robić? - Nie. Zazwyczaj staje się nim ten, kto zmarł z powodu pewnego rodzaju brutalnej zdrady. Tak gwałtownej i okrutnej, że jego dusza krzyczy wystarczająco głośno, by usłyszano ją w świątyni Artemidy na Olimpie. Kiedy Artemida ją słyszy, udaje się zawrzeć z nią umowę. Za pojedynczy akt zemsty na osobie, która ją skrzywdziła, oddają swoją duszę i spędzają resztę wieczności na polowaniu na Daimony. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

132

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Daimony są demonami? Zaśmiał się z goryczą. - Kolejna bardzo długa, skomplikowana historia. Wystarczy jak powiem, że są pozbawionymi duszy wampirami, które służą atlantyckiej bogini Apollymi. Odkąd odbierają dusze, a dusze nie mogą żyć wewnątrz obcego ciała, Mroczny Łowca jest zobowiązany zabić Daimona zanim dusza umrze i nie będzie mogła wrócić tam gdzie jej miejsce. Na myśl, że mogłaby stracić swoją duszę, poczuła dreszcz wzdłuż kręgosłupa. - Sprzedałeś swoją duszę Artemidzie? - Zaufaj mi, to była niewielka strata. Naprawdę wcale mi jej nie brakuje. W jego głosie pojawiła się nuta goryczy, gdy to powiedział. To dało jej do myślenia… - Dusza jest nic niewarta? - Póki żyjesz. Ale jeśli umierasz bez niej, to sprawia, że wizja piekła jawi się jak piknik. Och, to nie zabrzmiało przyjemnie… - Ale jeśli jesteś nieśmiertelny, nie możesz umrzeć, prawda? - Mogę. Jest kilka rzeczy, których nikt nie przeżyje. To musiała usłyszeć. - Takich jak? - Ścięcie głowy. Całkowite rozczłonowanie. Usunięcie serca. W zasadzie wszystko, co całkowicie niszczy ciało, czyli ogień i oczywiście mój osobisty faworyt - słońce. Mamy tendencję do samozapłonu, gdy zetkniemy się z promieniami słonecznymi. - Dlaczego? - Chcesz żebym skłamał, czy powiedział prawdę? Kateri zastanowiła się, co skłoniło go, żeby zadał takie pytanie. Kto chciałby kłamać, jeśli mógł poznać prawdę? Ale jej ciekawość była silniejsza. - Och, co mi tam, zaszalejmy, powiedz obydwie, możesz? Jeden z kącików jego ust zadrżał, jakby zaczynał się śmiać, ale powstrzymał się. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

133

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Artemida mówi wszystkim, że to z powodu jej brata, Apolla, boga słońca. To jego klątwa trzyma Mrocznych Łowców z dala od światła dziennego. Ale to pochodzi od Apollymi. Daimony nie mogą wychodzić na światło dzienne, więc zadbała, żeby Mroczni Łowcy nie mogli atakować za dnia. Jeśli Daimony nie mogą chodzić za dnia, to Mroczni Łowcy również. Miało to sens, ale śmierdziało na kilometr. - To brzmi tak, jakby Apollymi i Grecy nadal byli w stanie wojny. Pochylił do niej głowę. - Ależ są. Bogowie są gorsi niż Hatfieldowie i McCoysi 55, jeśli chodzi o chowanie urazy. Nie znają znaczenia słów koniec i wystarczy. - Nadal nie rozumiem, w jaki sposób to się ze mną wiąże. Ren zatrzymał się w wejściu do jaskini. Wyciągnął ze swojego buta nóż. - Poradzisz sobie z nożem? -Jestem lepszym łucznikiem, ale myślę, że rozumiem podstawowe zasady zaatakowania kogoś z użyciem noża. Zdziwiony uniósł brwi. - Potrafisz strzelać z łuku? Czy ona potrafi strzelać z łuku? Poważnie? Jego zaskoczony ton i wyraz twarzy poważnie ją obraziły. - Kochanie, byłam w zespole łuczników na olimpiadzie w Pekinie w 2008 roku. Nie zabrałam złota do domu, ale zostałam sklasyfikowana na czwartym miejscu na świecie. Łuk bloczkowy, kusza, lub tradycyjny… cokolwiek wprawia w ruch strzałę. Jeśli mogę precyzyjnie wymierzyć, mogę też strzelić. Nigdy nie walcz ze mną na gumki recepturki. Będziesz tego potem żałował. Tym razem uśmiechnął się i to było wystarczająco oszałamiające, aby zapomniała, że czuje się obrażona. Cholera, był uroczy, kiedy to robił.

55

Waśń dwóch rodzin, w której brały udział dwie rodziny ze wschodniej Virginii i Kentucky (1863-1891)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

134

Sherrilyn Kenyon Time Untime

*** To rozświetliło jego twarz nadając jej chłopięcy i słodki wyraz. Potem do jego oczu wkradła się panika, jakby zdał sobie sprawę z tego, co zrobił i to go od razu zawstydziło. Odchrząknął i z powrotem włożył nóż do buta. Jasne światło błysnęło na chwile zanim w jego ręku pojawił się klasyczny łuk z kołczanem pełnym strzał, ochraniaczem ramienia i rękawiczką łucznika. Wręczył je jej. - Wolisz łuk bloczkowy? - W żadnym razie. Wygięty do tyłu, kochany. Nie tak wyrozumiały, to prawda, ale ja nie potrzebuję wyrozumiałości. Jestem Strzelcem, urodzonym Strzelcem. Moja babcia zawsze przysięgała, że urodziłam się z łukiem w rękach. To wydawało się go zadowolić. - W takim razie dobrze. Zaraz wracam – przerwał i na nią spojrzał. – W dalszym ciągu demony, celuj w ich oczy. Nic ich bardziej nie wkurza. Posłała mu uśmiech, gdy zapięła rękawiczkę. - Dobrze wiedzieć. Dzięki za wskazówkę. Ren zawahał się, kiedy zobaczył jak zakłada ochraniacz na ramię, a potem strzałę i testuje naciągając łuk. Strzeliła w taki sam sposób jak on - jedną wysoko, drugą nisko. Jej nieskazitelna postać była uosobieniem piękna. Choć w ciągu wieków widział miliony kobiet łuczników, nigdy nie spotkał takiej, która naprawdę stanowiłaby jedność ze swoją bronią, tak jak to czyniła Kateri. Jak Strażnik… Tak, ten sukinsyn strzelał tak szybko i z taką wściekłością, że strzały przykrywały niebo. Mimo iż nie był najcelniejszy, to był jednym z najszybciej poruszających się łuczników, z jakimi Ren kiedykolwiek miał do czynienia. Kiedy pierwszy raz walczyli, Ren dostał trzy strzały w prawe udo. Gdyby nie Buffalo, który zwrócił swój ogień w drugą stronę, Ren nie przeżyłby tego. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

135

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nigdy nie lekceważ przeciwnika. Odepchnął od siebie te wspomnienia i wszedł do środka, żeby zbadać jaskinię. Świeże rany zbierały swoje żniwo, nie był pewny jak długo jeszcze będzie w stanie funkcjonować. Każde uderzenie serca groziło posłaniem go na ziemie. Na szczęście jaskinia była pusta i wydawała się być stosunkowo czysta. Dzięki bogom, coś zaczynało się układać na jego korzyść. Ruszył z powrotem do wejścia, żeby znaleźć Kateri siedzącą na kamieniu i skanującą las dookoła niej jak prawdziwy myśliwy. Blade światło księżyca podkreśliło jej sylwetkę, ukazując mu idealne rysy twarzy. Włosy ściągnęła do tyłu w ciasny kok, który odsłonił szyję przypominając mu jak wspaniale pachniała, kiedy go obejmowała. Zaschło mu w gardle, gdy hormony ryknęły do życia pomimo dręczącego go bólu. Co takiego w niej było, że tak bardzo jej pragnął? Co wywoływało ból, zmuszając by był blisko niej, mimo iż wiedział, że nie powinien? Bliskość. Tak, to ją o to winił. Tak było łatwiej i prościej. Coś więcej graniczyło z przerażeniem. Był po prostu napalony. Będzie jak z każdą inną kobietą. I wiedział lepiej. Przez stulecia był z wystarczającą ilością kobiet, nie zrobią mu tego. Nigdy. Nawet Windseer zdała mu ból, gdy ani razu nie usłyszał swojego imienia na jej ustach… - Kateri? - Gwałtownie przesunęła głowę w jego kierunku. – Chodź, znalazłem nam miejsce, żeby zaszyć się na trochę. Zsunęła się ze swego prowizorycznego siedzenia w sposób, który przypomniał mu rozentuzjazmowane dziecko i ruszyła w jego kierunku. Nieznaczny uśmiech unosił kąciki jej ust, wywołując błysk w oczach. Chwyciło go za gardło pragnienie, żeby ją pocałować i to było wszystko, co mógł zrobić, żeby się temu nie poddać. - Nie jesteś przypadkiem zdolny do przywołania nam cheeseburgera, prawda? Jej pytanie go rozbawiło. - Głodna? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

136

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Bardzo. Kto by pomyślał, że chronienie własnego życia może tak zaostrzyć apetyt? Myślę, że w tym momencie byłabym zdolna zjeść konia z kopytami. Naprawdę, nie chciał być nią oczarowany, ale opieranie się jej było niemożliwe. Mówiła do niego, jakby znała go od lat. Jakby byli starymi przyjaciółmi. W środku całego tego gówna, które uderzyło w nich przez ostatnie kilka godzin, ona była dzielna i rozsądna. Opanowana. Rzeczy, które zdecydowanie mógł docenić i uszanować. Uniosła pytająco brwi. - A więc bierzesz mnie...? To było dwuznaczne. Chciałby ją wziąć tu i teraz. Ujarzmij myśli. Natychmiast! Tak, to by tylko sprowadziło na niego kłopoty. - Hm… t-t-t-utaj. Kurwa! Dźwięk tego cholernego jąkania zmroził każdy hormon w jego ciele. Dlaczego musi się to dziać akurat z nią? Dlaczego? Nienawidząc siebie i z rosnąca w nim furią odwrócił się. Ale ujęła jego twarz w swoją dłoń i delikatnie odwróciła dopóki ich oczy się ze sobą nie spotkały. Ciepło jej dłoni parzyło jego skórę, ale w jej wzroku mógł odczytać szczere zmartwienie, które go rozpaliło. - Ren… Wiedziałeś, że Winston Churchill, najwspanialszy mówca wszechczasów 56 i jeden z największych przywódców w świecie, miał wadę wymowy? Każdy z nas od czasu do czasu ma z nią problem. I szczerze mówiąc, raczej wolałabym się jąkać niż powiedzieć coś głupiego, i dostać więcej niż mi się należało. Nie masz powodu, żeby być zakłopotanym czy zawstydzonym z powodu generycznej wady 57, na którą nic nie możesz poradzić. To nie podważa twojej inteligencji, ale świadczy o człowieczeństwie i przyzwoitości każdego wystarczająco okrutnego człowieka, który z ciebie drwił z tego powodu. Poza tym uważam, 56

57

Prawidłowy zapis to : wszech czasów, ale łączna pisownia wszechczasów jest tak rozpowszechniona, że właściwie mogłaby być sankcjonowana, więc zostawiam wszechczasów. Takiego zdania są naukowcy z amerykańskiego Narodowego Instytutu Głuchoty i innych Zaburzeń Komunikacyjnych (NIDCD)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

137

Sherrilyn Kenyon Time Untime

że to jest urocze. Te słowa w połączeniu z jej dotykiem i widokiem pięknej, zatroskanej twarzy, zniszczyły każdą cząstkę oporu, jaką miał. W całym jego życiu, nikt nigdy nie sprawił, by poczuł się tak, jak ona zrobiła to teraz. Normalny. Kompletny. Ludzki. Nie było pogardy czy szyderstwa. Bez osądzania. Patrzyła na niego w taki sam sposób jak Butterfly na jego przyjaciela Buffalo. Jakby dla niej coś znaczył. Zanim zdążył się powstrzymać, opuścił głowę, aby zakosztować smaku jej ust. Kateri nie mogła złapać oddechu po tym, jak Ren pocałował ją z pasją, jakiej jeszcze nigdy nie doświadczyła. Zatopił dłonie w jej włosach i badał każdy cal ust z głodem, który wywołał w niej ogień. To było tak, jakby była powietrzem potrzebnym mu do życia. Zakręciło się jej od tego w głowie i sprawiło, że osłabła i poddała się mu całkowicie. Kiedy w końcu wycofał się, nie uwolnił jej. W zamian za to ukrył twarz w zagłębieniu jej szyi i trzymał tam, jakby rozkoszując się jej zapachem. - Nie zamierzasz mnie ugryźć swoimi kłami, prawda? Ren mrugnął, kiedy dotarły do niego te słowa przez oszołomienie, które nim owładnęło. - Nie. – Odetchnął. – Przepraszam, nie wiem, co mnie napadło. Posłała mu uśmiech, który wywołał zmieszanie w całym jego ciele. - Nie przepraszaj. To był całkiem niezły pocałunek. Jeśli skończyłeś, to może zechciałbyś postawić mnie na nogi. Poczuł jak znowu ciepło oblewa jego twarz, kiedy zdał sobie sprawę z tego, że podczas ich pocałunku całkowicie ją podniósł. Jej stopy znajdowały się kilka cali nad ziemią. Pomimo swojego zakłopotania, zsunął ją w dół, rozkoszując się krzywiznami ocierającymi o jego pierś. Szkoda, że obydwoje byli ubrani.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

138

Sherrilyn Kenyon Time Untime

To byłoby nieskończenie bardziej przyjemne, gdyby obydwoje byli nadzy. 58 Kateri

obserwowała

grę

emocji

przechodzących

przez

jego

twarz.

Najprawdopodobniej umarłby, gdyby wiedział, jak przejrzyste były wtedy dla niej jego myśli. Jak był odsłonięty. To nie była twarz wojownika, który nieustraszenie walczył z demonami. To była twarz mężczyzny bardziej przywykła do odrzucenia niż akceptacji. Taka, która wciąż czekała, aż powie mu coś nieprzyjemnego. - Tak żebyś wiedział, Ren, myślę, że jesteś wspaniały. Spojrzał na nią gniewnie. - Dlaczego? Naprawdę nie wiedział… Zdziwiło ją to, jak ktoś mógł być tak przystojny i silny, miły i hojny i nie mieć pojęcia o swojej doskonałości. - Za chronienie mnie. Za twój dar i ten wspaniały pocałunek. I jeśli zechcesz wyczarować mi jeszcze burgera, będę uważać cię za największego człowieka wszechczasów. Ku jej całkowitemu zaskoczeniu zaśmiał się. - Chcesz do tego frytki? - Oczywiście. I stary, dobry, duży, czekoladowy shake. - Tak, na samą myśl zaburczało jej w żołądku. Wziął ją za rękę i poprowadził w głąb jaskini. Zwolniła, gdy ciemność całkowicie ich spowiła. - Nic nie widzę. Natychmiast rozbłysło zielone światło. Ren podał jej mały glowstick 59, który musiał przywołać razem z łukiem. - To niestety jest ostatnia rzecz, jaką mogę teraz zrobić. Przykro mi. – Osunął się na ziemię, jakby był zbyt słaby, żeby zrobić kolejny krok. Zmartwił ją ten widok. - Dobrze się czujesz? 58 59

No ależ oczywiście – więc ciuchy w dół ! http://theglowinglight.tumblr.com/

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

139

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Skinął głową. - Muszę się przez chwilę przespać. Ruszyła do niego i uklękła obok. Nadal oddychał, ale był strasznie blady. Siadając wygodnie na pupie, rozejrzała się po otoczeniu, robiąc w pamięci spis wszystkiego wokół. Rzuciła dodatkowe spojrzenie na białą torbę przy pobliskiej skale. Nie… to nie mogło być to. Mogło? Z zaciekawieniem podeszła do niej i wystarczająco się upewniła, to był cheeseburger, frytki i duży, czekoladowy shake. Śmiejąc się ze szczęścia wyciągnęła frytki i je zjadła. Spojrzała do tyłu na Rena, zdumiona jego dobrocią. - Nie jesteś taki jak myślałam. Przynajmniej nie w całości. Nadal był przerażający, ogromny i bardzo utalentowany. Ale nie był potworem, jakim wydawał się być na początku. Był zaskakująco delikatny i prawdopodobnie nie spodobałaby mu się myśl, że jest słodki. Jak jego ojciec i brat mogli traktować go w taki sposób? Jakiego rodzaju bestie mogły zranić kogoś takiego jak Ren? Chciałabym wiedzieć o tobie więcej. Mimo iż zebrała dużą ilość informacji, nadal dużo brakowało. Jak na przykład: czy był żonaty? Czy miał dzieci? Kiedy jego brat go zabił i dlaczego? I najważniejsze, co się wydarzyło, że przeszedł na stronę dobra? Wciąż nie wiedziała również, w jaki sposób jej przeznaczenie zostało związane z jego przeszłością. Dlaczego z nim tutaj była? Dlaczego sam nie mógł zabrać jej do domu? Tak dużo pytań. I żadnych odpowiedzi. Wzdychając, zjadła swoje jedzenie marząc o kryształowej kuli. Nie, żeby mogła jej użyć, gdyby tutaj była. Ale… - Byłabyś zdziwiona tym, co możesz zrobić. Kateri całkowicie znieruchomiała na głęboki, grzmiący głos. Serce waliło jej jak młotem, odwróciła się powoli, żeby zobaczyć wysokiego, okazałego starszego mężczyznę. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

140

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Miał czerwone oczy i bliznę wzdłuż całej długości twarzy… I stanął pomiędzy nią a jej łukiem.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

141

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 9

Kateri sięgnęła do buta Rena po nóż. - Spokojnie – powiedział starszy mężczyzna, trzymając ręce tak, by pokazać, że jest nieuzbrojony. Nie, żeby to miało jakieś znaczenie, biorąc pod uwagę, co widziała przez ostatnie dni. Niektóre z najbardziej śmiercionośnych rzeczy nie były uzbrojone. Och, przez ostatnie dni rzeczywiście mogła zobaczyć ludzi walczących z bronią… Ale ten człowiek nie wydawał się stanowić dla niej zagrożenia. Proszę, niech wygląd nie będzie mylący. Naprawdę była już zmęczona tymi ataki i wszystko czego chciała to pięć minut na zebranie się do kupy. Szczerze mówiąc, wydawał się być raczej miły. Nawet przyjacielski. Ogolony i wysoki. Długie do ramion, siwe włosy nosił rozpuszczone. Grzywka została zebrana z twarzy i związana na czubku głowy z zestawem trzech piór. Dwóch białych i jednym czarnym. Coś mówiło jej, że wiekowy, mimo że wyglądał na około czterdziestkę. - Wiesz, kim jestem? Potrząsnęła głową, żeby zaprzeczyć, ale w jej umyśle błysnęły obrazy z dzieciństwa. Mężczyzna czuwał nad nią z daleka - tylko jego włosy były czarne, a on młodszy… zbliżony do niej wiekiem. Od czasu do czasu widziała go także, gdy dorastała, zwłaszcza, kiedy była zdenerwowana lub wyjątkowo szczęśliwa. Widziała go na swojej uroczystości ukończenia studiów…i na imprezie urodzinowej w parku. Zawsze był cieniem trzymającym się z tyłu - bardziej postacią iluzoryczną niż rzeczywistą. Miała nawet jego niewyraźny, rozmyty obraz na jednej ze

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

142

Sherrilyn Kenyon Time Untime

starych fotografii. - Moja babcia nazywała cię moim aniołem stróżem. Jego spojrzenie stało się ciepłe i delikatne. - Och, kochanie, zdecydowanie nim jestem. Ale jestem również twoim ojcem. Ta, jasne. Czy ona wygląda jak Luke Skywalkera? M-hy. Nie. Tego było za dużo. Spośród wszystkich dziwnych rzeczy, które się jej przydarzyły odkąd się obudziła, ta…ta była kroplą, która przelała czarę goryczy. Nie chciała mu wierzyć. Jej ojciec uciekł i porzucił ją, kiedy była jeszcze dzieckiem. To było coś, czego matka nigdy nie przebolała. To nie był jej ojciec. Potrząsając głową w zaprzeczeniu, szybko przeszła nad ciałem Rena, żeby znalazł się pomiędzy nimi. Nie dlatego, żeby mógł zapewnić jej większą ochronę w czasie, kiedy był nieprzytomny. Wciąż czuła się lepiej, gdy zapewniał jakiś rodzaj bariery pomiędzy nią a Kapitanem Szajbniętym Kłamcą. Mężczyzna twierdzący, że jest jej ojcem zrobił krok do przodu, a potem zamarł, gdy zobaczył jak sięga po nóż Rena. - Kateri, proszę. Nie jestem wystarczająco silny, żeby z tobą walczyć i jednocześnie być tutaj. Musisz mnie wysłuchać. Nie mam dużo czasu, a muszę ci tyle powiedzieć. Zatrzymała dłoń na rękojeści noża, ale pozostawiła go w pochwie. - Co masz na myśli? - Nie mam już postaci cielesnej. Nie mam jej odkąd fizycznie zniknąłem z twojego życia - coś, czego nie zrobiłem dobrowolnie. Przysięgam. Kochałem ciebie i twoją matkę. Bardziej niż cokolwiek innego. Gdybym miał jakiś wybór w tej sprawie, nigdy, przenigdy bym cię nie opuścił. Przychodziłem do ciebie za każdym razem, kiedy mogłem. Tak długo jak mogłem – wskazał na Rena – dlatego wysłałem Makah’Alaya do ciebie. Pomimo, że kiedyś byliśmy wrogami, on jest jedynym, któremu teraz ufam, że zapewni ci bezpieczeństwo. On jedyny potrafi zapewnić ci bezpieczeństwo. - Nie rozumiem. - Wiem, kochanie. To wszystko jest skomplikowane – westchnął ze znużeniem. – Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

143

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Sprawy nie potoczyły się w kierunku, w którym chciałem. Ale życie rzadko układa się według naszych planów. – Zrobił kolejny krok w jej kierunku. Z zielonkawym światłem za plecami, teraz zdała sobie sprawę, że jest przezroczysty. - Jesteś duchem? - W pewnym sensie. – Łzy wypełniły mu oczy, kiedy ciężko przełknął ślinę, wpatrując się w nią, jakby nie mógł uwierzyć, że ona jest tutaj w jaskini. - Jesteś taka piękna… jak twoja matka. Nigdy nie powonieniem interweniować, ale nie mogłem się powstrzymać. W Momencie zobaczyłem twoją matkę i zakochałem się. Nikt nie mógłby oprzeć się jej uśmiechowi, a najmniej ja. Wiedziałem, że to, co zrobiłem było złe, a mimo to nie mogłem się powstrzymać. A ty byłaś najsłodszym darem, którego nigdy nie oczekiwałem. Jej oczy wypełniły się łzami, dławiąc ją. Czy była odrobina prawdy w tym, co powiedział? Mogło tak być? Wskazał brodą Rena. - Makah’Alay uważa, że mnie potrzebuje do zresetowania kalendarza, ale nie jestem do tego potrzebny. Ty tak. Po raz pierwszy od Wielkiego Świtu, Strażnik i Ixkib są jedną osobą. Na razie są w stanie uśpienia, ale masz całą moją moc, jak również całą moc twojej matki i babki, gdy nadejdzie czas i będziesz ich potrzebować, będą twoje. Nikt nigdy nie był tak silny. Ale ty jesteś i musisz uwierzyć, że ta siła jest na twój rozkaz. Nie pozwól nikomu wmówić sobie, że jest inaczej. Ty posiadasz moc do wyznaczenia nowego Strażnika Bram. Wybierz lepiej niż ja to zrobiłem. Pozwoliłem sobie być zaślepionym przez nadzieję. Jesteś bardziej pragmatyczna niż ja kiedykolwiek byłem. Sprawiłaś, że jestem dumniejszy, niż jakikolwiek rodzic z powodu swojego dziecka. - Powrócił wzrokiem do Rena. – Chociaż teraz mu ufam, bądź ostrożna, maleńka. Jego serce już raz się odmieniło. To sprawia, że łatwiej może ulec przemianie. Nie potrafiłem odmówić twojej matce, chociaż wiedziałem, że powinienem, i teraz całkowicie rozumiem Makah’Alaya. I ta wiedza mnie przeraża. Wciąż jeszcze ma w sobie wiele złości i mroku. Tak długo jak żyją one w jego sercu, nigdy nie będzie wolny. I nigdy naprawdę nie będzie bezpieczny. Artemida nie jest jedyną, która Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

144

Sherrilyn Kenyon Time Untime

posiada jego kawałek. Serce zabiło jej na te słowa. Jeśli nie może zaufać Renowi, to komu? Miała też większy problem. - A co z kamieniem, którego wszyscy chcą? Gdzie on jest? Uśmiechnął się do niej. - Dowiesz się w odpowiednim czasie. Twoja babka zajęła się tym dla ciebie. Twoi wrogowie nie mogą go odnaleźć. Jedynie ty jesteś do tego zdolna. Ściany wokół nich zaczęły migotać. Obrazy pojawiały się na nich tak szybko, że trudno było się na nich skupić. Zobaczyła Rena walczącego z jej ojcem. Krew pokryła ich obu, kiedy próbowali się wzajemnie rozedrzeć. To była brutalna walka gladiatorów. Jej ojciec roześmiał się. - On jest jedynym, który kiedykolwiek pokonał mnie w walce. Skrzywiła się. - Myślałam, że wygrałeś. Pokręcił głową. - Nie. Zgodnie ze wszystkimi prawami to on wygrał walkę i mnie pokonał, ale na końcu oszukałem go. Jak wszyscy inni w jego życiu, okłamałem go i wykorzystałem jego niepewność przeciw niemu tak, że słabł i pokonał sam siebie. To jest jego jedyna słabość, której możesz użyć, jeśli będziesz musiała go zabić. Ta myśl ją przeraziła. - Zabić go? Jej ojciec wskazała na ścianę po swojej lewej stronie. Sceny stały się wyraźniejsze. I nagle, większy niż pozostałe, pojawił się obraz Rena patrzącego prosto na nią. Wiatr rozwiewał jego czarne, długie włosy wokół ramion i przystojnej twarzy. Był ubrany w jasno brązowe ubranie ze skóry z kozła, które było ozdobione misternymi czerwonymi i czarnymi haftami. Futro z jaguara na jego ramionach zostało przyczepione do stroju przez dwie bogato zdobione broszki. Jak jej ojciec, miał trzy pióra we włosach, tylko Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

145

Sherrilyn Kenyon Time Untime

u niego były po lewej stronie. Dwa czarne i jedno białe. Nosił czerwony kamień w kształcie łzy zawieszonej wokół szyi na rzemieniu. Przypominał kroplę krwi. W prawej dłoni trzymał bogato rzeźbiony, czarny łuk, a w prawej czystą, białą strzałę. Ale to jego oczy przykuły jej uwagę. Jedno niebieskie jak idealne, letnie niebo, a drugie czerwone jak krew. Przypalały ją ze złością i nienawiścią. Zabij jaguara. Ten głos był demoniczny i okrutny, jakby kierował Renem. Założył strzałę i wycelował prosto w jej serce. Postać ojca zaczęła blaknąć. - Ponownie Grizzly przejął nad nim kontrolę i będziesz musiała go zabić, Kateri. Jesteś jedyną, która może to zrobić. Zabić go. Dźgnij go w serce, wtedy go pokonasz. Jeśli tego nie zrobisz, zniszczy świat ludzi, a ciebie zabije. Pamiętaj, że cię kocham, córko. Zawsze. Potem jej ojciec zniknął całkowicie. Obraz Rena z czerwonym okiem wpatrzonym w nią pozostał na ścianie. - Nie osłabisz mnie! – warknął, a potem wypuścił strzałę. Kateri instynktownie się uchyliła. Ale to była tylko iluzja. Nic z tego nie było realne. Nic. Z wyjątkiem tego mężczyzny, który spał obok niej. Drżącą dłonią odgarnęła do tyłu włosy z jego poobijanej twarzy. Zatem naprawdę był Makah'Alay, którego widziała w swoich wizjach i marzeniach. Dziwnie było znać go jednocześnie tak dobrze i wcale. Mieć kogoś z jej snów tutaj... Makah’Alaya. To było również imię demona, o którym opowiedziała jej babcia, kiedy była małą dziewczynką. On jest zły do szpiku kości. Ci, którzy go zobaczą, giną z jego ręki. Zawsze. On nad nikim się nie lituje i może kontrolować Kruka Śmierci. Bój się go, Waleli. Módl się, żebyś nigdy go nie poznała. A jeśli tak się stanie, uciekaj ze wszystkim, co masz. Czy mógł być tą samą kreaturą, przed którą ostrzegała ją babcia? Przełknęła ciężko, przesunęła rękę wzdłuż jego szczęki, gdzie jedynie kilka włosów Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

146

Sherrilyn Kenyon Time Untime

podrażniło jej skórę. Pogrążony we śnie, tak jak teraz, wyglądał bardziej chłopięco niż groźnie. Bardziej ludzko. Ale przytomny mógł być przerażający i przytłaczający. Z tą myślą pojawił się kolejny jego obraz z czerwonymi oczami, one świeciły. Stał na rozstawionych nogach i z napiętym ciałem, jakby walczył z niewidzialnym wrogiem. Co takiego im zrobiłeś, że cię ciebie tak boją? - Dlaczego to zrobił? Kateri westchnęła próbując uporządkować informacje, które napływały do niej tak szybko, że czuła się, jakby była w połowie egzaminów końcowych. Jeśli dowie się jeszcze czegoś, jej mózg zastrajkuje, a ona zamieni się w warzywo toczące ślinę. Potrzebowała chwili, żeby oczyścić umysł, więc wyciągnęła się po stronie Rena. Nie było wygodnie. Twarda ziemia była zimna i żwirowata. W rzeczywistości świadczyło to o tym, jak bardzo potrzebował snu, skoro mógł zasnąć tak głęboko na czymś tak nędznym. Ech, to nie działa. Próbowała wszystkiego, mogła myśleć skręcona w dowolnej pozycji. Położyła swoją rękę pod głową, a potem ją zabrała. To bezcelowe. Dopóki nie przesunęła wzroku na ponętne ciało Rena. Tak, to była jedyna rzecz w tym ponurym miejscu, która wyglądała atrakcyjnie. Ponętnie… Zapraszająco. Nie rób tego. On krwawi. To prawda. Ale były miejsca na jego ciele, które nie były pokryte krwią. Obszary, które były… Atrakcyjne. Zanim zdążyła się powstrzymać, przewróciła go na plecy, a potem przysunęła się bliżej, tak aby mogła go wykorzystać jako poduszkę. Och tak, dużo lepiej. W następnej sekundzie wzięła głęboki oddech i zasnęła. *** Ren budził się powoli. Jego ciało nadal było obolałe. Cholera. Czuł się tak, jakby ktoś pokazał mu piekło, co w sumie miało miejsce. Dosłownie. A raczej mniej więcej, to on pokazał piekło demonowi. Powinienem mocniej stłuc sukinsyna… Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

147

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Krzywiąc się z powodu bólu pleców i żeber otworzył oczy. Znieruchomiał, widząc ostatnią rzecz, jakiej się spodziewał. Kateri przytuliła się i położyła głowę na jego ramieniu. Lewa ręka spoczywała na środku jego piersi, a jej oddech muskał jego szyję. Ciało zapłonęło my tak szybko i gwałtownie, że ostro zassał powietrze. Mimo największych starań, obraz jej - nagiej i wijącej się w jego rękach - przeszył jego umysł. Mógł sobie wyobrazić, jak dłońmi dotyka jego pleców w czasie, gdy się z nią kocha. To nie pomagało jego zakłopotaniu. Lub jego nastrojowi. Starał się myśleć o czymś nieprzyjemnym. Jego ojcu. Bracie. Grizzly… Jasna cholera. Nic nie zadziałało. Nie, kiedy czuł ją na sobie jak kochankę, całkowicie odprężoną w jego towarzystwie. Zagryzając wargi przycisnął rękę do nabrzmiałego krocza, próbując wymusić swoją wolę na zdradzieckiej bestii, która nie raczyła go słuchać. Zdecydowanie w tym momencie z niego szydziła. Powinienem się wykastrować po tym jak zostawiła mnie Windseer. To prawda. Nie było mu to nigdy potrzebne. Jedynie przysparzało mu kłopotów i przypominało o tym, jak bardzo był samotny na tym świecie. Jak bardzo różnił się od innych mężczyzn. Nagle, Kateri, przeciągnęła się jak ospały kot, wyginając plecy i przyciskając swoje ciało do niego. To dało mu idealny widok, w dół dekoltu jej koszulki, prosto na fioletowy, koronkowy biustonosz i umieszczone w nim śniade piersi. Nabrał ochoty, by ich spróbować. Zacisnął dłoń w pięść, żeby utrzymać z daleka swoją chęć obmacywania, za którą z pewnością dostałby po łapach. I słusznie. Z zadowolonym westchnieniem przesunęła dłonią po jego piersi, muskając sutek. Ren jęknął głęboko, gdy przyjemność tej tortury rozlała się po całym jego ciele. Och tak, umierał teraz. To… to było piekło. Na dźwięk jego syku, Kateri otworzyła natychmiast oczy i zaskoczona sapiąc spojrzała na niego. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

148

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Och, hej. – Rozluźniła się uśmiechając słodko na powitanie. – Dzień dobry, słoneczko. Gotowy na kolejny dzień pełen wrażeń? Cholera, ona jest rannym ptaszkiem… Niech mnie szlag trafi. Jak można obudzić się w takim wspaniałym nastroju? Nigdy nie zrozumie tej skłonności. Nie, żeby to miało jakieś znaczenie. Nie teraz, nie mógł odpowiedzieć, nie chciał. Nie, kiedy całe jego ciało było tak pobudzone. - Czujesz się lepiej? – zapytała tym radosnym głosem, który wczoraj nie był tak irytujący, ponieważ nie było tak wcześnie. Odpowiedź była prosta. Cholera, nie - ale nie to miała na myśli i dobrze o tym wiedział. Nie musisz być dupkiem. To nie jej wina, że jesteś napalony. Tak, cóż, gówno prawda. Nie byłby w tym stanie gdyby nie ona. Zdecydowanie była powodem jego dokuczliwego wzwodu. Chociaż, to nie jej wina, że czuła się naprawdę dobrze w jego ramionach, lub, że była niewiarygodnie seksowna z tymi potarganymi włosami wokół twarzy i policzkami zaczerwienionymi od snu. Więc odpowiedział powściągliwie. - Tak. Posłała mu zachwycający uśmiech, na który jego penis szarpnął się w odpowiedzi. Leżeć, chłopie. Nie ma potrzeby żebyśmy obydwaj poczuli się żałośni. Nigdzie się nie wybierasz, więc równie dobrze możesz sobie odpuścić i ocalić naszą godność. Przeciągnęła się ponownie. - Tak przy okazji, wiesz, że mówisz przez sen? Zdziwiony uniósł do góry brwi. Jako, że nigdy nie spędził nocy z inną osobą, nie miał o tym pojęcia. Błagam, powiedz mi tylko, że się nie zacinałem. Jeszcze tylko tego potrzebował! - Więc, kim jest Windseer? Och, zaraz… było jeszcze gorzej. Ale przynajmniej to pytanie w końcu odniosło sukces, w walce z jego libido. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

149

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Otrzeźwiło go szybciej niż arktyczna kąpiel. Jak przerażające było rozmawianie na temat tej suki z Ixkib? Wolałbym raczej się zacinać… - Nikim. Kateri spojrzała na niego z powątpiewaniem. - To nie zabrzmiało jakby była nikim. Powiedziałeś to tak jakbyś chciał jej krzywdy. Czy ona jest twoją byłą dziewczyną? Cudownie. Co, do cholery, było nie tak z jego podświadomością? Dlaczego jakaś jego część chciała zabić tę sukę na miejscu? Twoja podświadomość jest nawet jeszcze głupsza niż ty. I to było osiągnięcie, biorąc pod uwagę jego średnią ilość codziennej głupoty. Zgrzytając zębami ze złości na samego siebie, Ren skrzywił usta. - Ona jest dla mnie niczym. Nie chcę o niej myśleć. Kateri zassała powietrze, słysząc nienawiść w jego głosie. Najwyraźniej Windseer go zraniła. Boleśnie. Poczuła wstręt z powodu faktu, że niechcący dotknęła go wspominając imię tej kobiety. - Przepraszam. Zanotowałam i na stałe usunęłam z mojego słownika. - Tak jak wszystko, co wiązało się ze słowem wind, włączając w to jej drugie imię Wynd. Nie ma potrzeby znowu go tym denerwować. Miała swój własny nieodłączny udział w beznadziejnych związkach, do którego nie chciała wracać. Dobrze rozumiała jego potrzebę nie wspominania przeszłości. Czasami świat był beznadziejnym miejscem. A ludzie mogli być całkowitymi idiotami, jeśli tylko chcieli. Zaczęła się odsuwać, ale on chwycił ją w żelazny uścisk, który był nawet bardziej przerażający niż jego ton poprzednio. Zaskakując, przycisnął ją do siebie. Poszukiwał jej wzroku, jakby szukał czegoś, co stracił. - Dlaczego jesteś na mnie? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

150

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ciepło zalało jej policzki, kiedy uświadomiła sobie jak bardzo intymna była pozycja, w której się znaleźli. - Byłeś wygodny. Podłoże nie… I byłam zmarznięta, więc domyśliłam się, że ty również. – Przygryzła wargę, kiedy ciepło zalało całe jej ciało i zrozumiała, że jej wyjaśnienia były durne. – Próbowałam zachować naszą ciepłotę ciała. Tak, dla niej również zabrzmiało to fałszywie. Jego oddech był poszarpany, przeczesał dłońmi jej splątane włosy. Pragnienie w jego oczach spowodowało, że serce zaczęło jej walić. Był gorący i niepokojący. Lub raczej reakcja jej ciała na niego była niepokojąca. Nigdy nie zareagowała na mężczyznę w taki sposób. Było w nim coś, czemu nie można się było oprzeć. Coś, co krzyczało przeciw całemu jej zdrowemu rozsądkowi i logice. Właśnie teraz, wszystko, co chciała zrobić to skubnąć ten podbródek i zbadać każdy centymetr jego ciała. - Co ty mi zrobiłaś? – wyszeptał. Skrzywiła się, słysząc udręczony ton. - Nic. Pokręcił głową. - Jako nieśmiertelny nigdy nie miałem problemów z celibatem. Tymczasem wszystko, o czym mogę teraz myśleć, to jak znaleźć się w tobie. Powinno ją to urazić. Zamiast tego poczuła szybsze bicie serca... A więc, nie jedyna miała problem z ich bliskością. Byłoby beznadziejnie, gdyby tak było. Te słowa zaciekawiły ją podwójnie. - Byłeś w celibacie? Jak długo? - Jedenaście tysięcy lat. Kateri zakrztusiła się słysząc jego odpowiedź. Jasna… Poważnie? Spodziewała się, że powie, co najwyżej, kilka miesięcy… Biorąc pod uwagę jak wyglądał i sposób, w jaki się poruszał, nie byłaby zaskoczona, gdyby powiedział kilka godzin. Ale wieki? Stulecia? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

151

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nie… Jak mógł to zrobić? Jak mógł to zrobić z tym ciałem? Był tak przystojny, że kobiety musiały się na niego rzucać. Przez cały czas. Co z nimi robił? Odganiał je batem? Spojrzała na niego karcąco. - Cóż, kochany, to prawdopodobnie twój problem. Bycie odrobinę za długo pomiędzy hm…cóż…wiesz – wiem, że wiesz. Podziwiam twój hart duch. Naprawdę. Bardzo. Niewielu ludzi mogłoby zrobić to, co ty zrobiłeś, to wyjaśnia dużo na temat tego dlaczego nie jesteś szczęśliwą osobą. Parsknął na próbę żartu z jej strony. - Nie bądź pod wrażeniem. Ostatni raz, kiedy przespałem się z kobietą, byłem cholernie bliski zniszczenia z tego powodu świata. Kiedy zrobisz coś tak rekordowo głupiego, to wykazuje tendencję do pozostania przy tobie przez jakąś chwilę. Tak, ale tysiące lat? To właśnie teraz powiedział jej dokładnie, kim i czym była dla niego Windseer. Musiała być tą, która wyprowadziła go na manowce i sparzyła do tego stopnia, że poczuł się odrażający i nigdy nie doszedł do siebie. - Tak z ciekawości, dlaczego miałbyś próbować zniszczyć świat? - Próbowałaś kiedyś upolować miejsce postojowe na Boże Narodzenie? Kupić koszulę w sklepie po święcie Dziękczynienia? Tylko te dwie rzeczy mogą spowodować, że zwątpisz w człowieczeństwo. Pytanie, czy przetrwanie gatunku jest w czyimkolwiek interesie. O co walczymy? Lepszą sprzedaż domów towarowych? Miał rację. Nadal… Ren zawahał się przed dalszym sarkazmem. Część niego chciała skłamać i zatrzymać główny powód dla siebie. Nie dlatego, że jej nie ufał, ale ponieważ sam nie chciał spojrzeć prawdzie w oczy. Dlatego, że najgorsze wypalił w swojej pamięci i sercu. To, co zraniło go najbardziej. Jeśli istniała Nagroda Dnia Cymbała, on wisiałby w Auli Sław. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

152

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Zanim jednak mógł powstrzymać swój język, ten zdradził go. - Szczerze? Zrobiłem to, żeby udowodnić jej, że jestem mężczyzną, a nie pozbawioną kręgosłupa kupą gówna. - Zadziałało? Wzruszył ramionami. - Nigdy nie zobaczyłem jej znowu, więc zgaduję, że w jej oczach to było daremne. Jednak zdobyłem punkt u wszystkich innych, którzy myśleli, że jestem słaby. Nie ma nic lepszego od dobrego dowalenia komuś, żeby inni poczuli strach. Lecz tym nie zdobyłem szacunku. Przestałem być żałosnym fajtłapą i stałem się niebezpiecznym dla otoczenia wariatem, ale ludzie przestali mi ubliżać. Niemniej, ta pozycja nie była ani pożądana ani do pozazdroszczenia. W obydwu przypadkach byłem odizolowany, zagubiony, samotny i niepewny. Nikomu nie mogłem zaufać. Nikt mnie nie znał. Jedyną różnicą, było to, że kiedy wszyscy uważali mnie za słabego, nikt nie próbował wbić mi w plecy sztylet. Westchnął i uwolnił ją, a potem odwrócił się i wstał. Ona również. Kiedy zaczął od niej odchodzi, położyła swoją dłoń na jego ramieniu, żeby go zatrzymać. - Oficjalnie? Nie jesteś żałosną fajtłapą, Ren i nie musisz spowodować końca świata, żeby to udowodnić. Parsknął na jej naiwność, ale część niego, do której nie chciał się przyznać, przyjęła jej dobroć - nawet, jeśli była udawana. - Mam na rękach krew trzech konkurujących ze sobą panteonów, z których dwa zrodziły się do walki między sobą, a ich krew płynie w moich żyłach. Od czasu moich urodzin jestem w stanie wojny ze sobą. Chcesz wiedzieć, dlaczego się jąkam? - Dlaczego? - Rok byłem karmiony przez demona. Za sprawą mleka zostałem zainfekowany jadem, a moim pierwszym językiem, był język demona. Tak radykalnie różni się od ludzkiego, że zanim mogłem nawet zacząć pojmować wzorce naszej mowy, skończyłem pięć lat. Przez ten czas wszyscy myśleli, że jestem opóźniony i głupi. Kiedy w końcu nauczyłem się jak wydawać ludzkie dźwięki, zacząłem się jąkać, ponieważ musiałem Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

153

Sherrilyn Kenyon Time Untime

tłumaczyć z języka demonów na ludzki. Milion żyć zajęło mi mówienie bez wahania. A wciąż, ilekroć myślę, czy śnię, nigdy nie robię tego jak człowiek. – Jego wzrok ją palił. – Ze względu na to, co Artemida wysłała, żeby o mnie dbało, stałem się źródłem zła. To moja prawdziwa natura. Pokręciła głową. - Nie wierzę ci. Gdybyś był naprawdę zły, nie walczyłbyś ze swoją naturą. Mógłbyś dać się jej ponieść i pozwolić, żeby cię w całości pochłonęła. Jeszcze tego nie zrobiłeś. Przyszedłeś po mnie i uratowałeś, mimo że mnie nawet nie znałeś. Walczyłeś dla obcych przez stulecia. Jak cokolwiek z tego może być złe? - Zabiłem mojego własnego ojca, kiedy błagał mnie o litość. Kateri zawahała się nad jego wyznaniem. Ale tak szybko jak poczuła współczucie, przypomniała sobie swoje wizje przedstawiające brutalność jego ojca. - Ten sam ojciec, który zostawił cię samego na pewną śmierć w lesie, gdy byłeś bezbronnym niemowlęciem? Ten sam, któremu musiał zagrozić demon, żeby się tobą zaopiekował? - Ten, który go znieważał i lekceważył? – Wybacz mi, że nie uronię łzy nad tym draniem. Mam na myśli, Ren, poważnie? Byłeś w celibacie przez jedenaście...Tysięcy. Lat. Jedenaście? – powtórzyła. Zadrwił z jej tonu. - Nie musisz tego powtarzać. Uwierz mi, nikt nie jest bardziej świadomy ode mnie jak długo to trwa. - Tak, cóż, przepraszam, że byłam pod wrażeniem. Ten rodzaj samokontroli jest poza moim zasięgiem. Poważnie, poza zasięgiem. Zwłaszcza dla kobiety, która nie może przejść obojętnie obok pączka, bez chociażby małego kęsa. Smutne, ale prawdziwe. Prychnął na jej niedowierzający ton. - To nie było takie trudne jak ci się wydaje. Zaufaj mi. Ciężko jest uprawiać seks, kiedy żadna kobieta nie chce, żeby zobaczono ją z tobą publicznie, nieważne czy dzieliła z tobą łóżko czy nie. Tak, racja. Która kobieta, przy zdrowych zmysłach, odrzuciłaby wszystkie te Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

154

Sherrilyn Kenyon Time Untime

pyszności? Był dużo bardziej kuszący niż nawet paczek z czekoladową polewą. - Oczywiście musiałeś mieszkać w ukryciu. Sam. Natychmiast, gdy wypłynęły z jej ust te słowa zobaczyła Rena w przeszłości… Był ze swoim przyjacielem, który przemówił do niego w języku migowym. Przyjaciel zerkał na grupę kobiet, które robiły zakupy w pobliskim stoisku warzywnym. Dwie z nich były szalenie piękne – z rodzaju idealnych kształtów, które każda kobieta chciałaby mieć, ale jedynie garstka miała wystarczające szczęście je posiadać. Trzecia była ładna, ale wypadało blado konkurując z dwoma towarzyszącymi jej boginiami. - No dalej, Makah’Alaya – nakłaniał go przyjaciel. – To idealny moment, żeby z nią porozmawiać. Ren pokręcił głową. Przyjaciel przewrócił oczami. - Jesteś najbardziej zażartym wojownikiem, jakiego mamy… najbardziej zażartym w walce. Najstarszym synem naszego wodza. Naprawdę chcesz mi powiedzieć, że jesteś tak bardzo przerażony kobietą, że nawet nie pójdziesz z nią porozmawiać? Poważnie? Zamierzasz pozwolić zastraszyć się zwykłej kobiecie? Ren przymrużył oczy słysząc zniewagę przyjaciela. Zaciskając zęby i wpatrując się w niego, odwrócił się i ruszył w stronę kobiet. Kateri wstrzymała oddech, spodziewając się, że podejdzie do dwóch idealnych dziewczyn. Nie zrobił tego. Zamiast tego, okrążając je, podszedł do trzeciej, która nie miała wystarczająco dużo pieniędzy, żeby zapłacić za swoje zakupy. W jej oczach pojawiły się łzy. - To wszystko, co mam. Proszę. Nie mogę bez tego wrócić. Moja matka powiedziała mi, że muszę to przynieść, albo... -

Nie pożyczamy tutaj na kredyt. Będziesz musiała błagać kogoś innego. Tutaj

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

155

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wszystko ma swoją cenę, trzeba zapłacić za każdą kroplę potu. – Sprzedawca sięgnął, żeby zabrać od niej z powrotem zawiniątko z kukurydzą. Ren go powstrzymał. - Ja za to zapłacę. Mężczyzna wygiął usta. - Skąd mogę wiedzieć, że tyle masz? Ren wyciągnął kawałek złota i przekazał je mężczyźnie. Po sprawdzeniu złota, sprzedawca zwrócił dziewczynie kukurydzę. - Dziękuję – powiedziała do sprzedawcy, nie do Rena. W rzeczywistości nawet na niego nie spojrzała, żeby wyrazić wdzięczność za jego obecność. Umieściła zawiniątko w wiklinowym koszyku i ruszyła, żeby dołączyć do dwóch pozostałych koleżanek, które na nią czekały. - Itzel? – powiedział Ren, kiedy próbował ją dogonić. Zawahała chwilę się zanim odwróciła się, żeby przyszpilić go zirytowanym grymasem. - Co? - J-J-Ja byłem cie-ciekawy… - Zawahał się, jakby szukał właściwych słów. Drżenie jego szczęki pogłębiło się, kiedy jej spojrzenie zmieniło się z irytacji w pogardę. - Ciekawy czego? – warknęła. Zagryzł wargę zanim spróbował jeszcze raz. - Cz-czy ze-ze-zechciałabyś... - Jeśli pytasz czy chcę się z tobą spotkać, to nie. – Spojrzała w kierunku swoich przyjaciółek.- Myślisz, że chciałabym być wyśmiewana i wyszydzana? Że jestem na tyle zdesperowana, żeby przyjąć twoje umizgi? – Zaśmiała się szyderczo, wykrzywiając twarz w okrutną, brzydką maskę. – Zapomnij o tym. Idź znaleźć sobie kobietę tak głupią jak ty. Ach zaraz, nie ma tu takiej. Nawet dziwki zabierają cię, tylko, jeśli im za to zapłacisz. Może mógłbyś znaleźć jakąś napaloną kozę, albo coś w innego w jednym z pozostałych miast. Ren stał sztywno jakby połknął kij od miotły, a kobieta odeszła sztywnym krokiem i Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

156

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zostawiła go, żeby usłyszał śmiech sprzedawcy. Jak tylko dotarła do swoich koleżanek, wszystkie spojrzały na niego i wybuchły śmiechem. Kateri zauważyła ból w jego oczach, który wywołał u niej łzy. Jego przyjaciel ruszył w stronę dziewczyn, ale Ren go zatrzymał. - N-n-nie pogarszaj tego. Potrząsając głową przyjaciel ruszył w przeciwnym kierunku, zostawiając Rena żeby spojrzał za dziewczynami z zadumą, która rozdarła jej serce. Kateri skrzywiła się. Nic dziwnego, że był w celibacie. Te suki dobrze go przeszkoliły, żeby unikał kobiet. Wciągając urywany oddech, pociągnęła nosem przez łzy. Co mogła powiedzieć, żeby złagodzić taki rodzaj podłości? Co mogło kiedykolwiek cofnąć takie okrucieństwo? Nie mogąc tego znieść, objęła go i mocno przytuliła. Ren był całkowicie oszołomiony jej postawą. Gorzej, jego ciało obudziło się do życia, kiedy przycisnęła do niego swoje kuszące krzywizny. Stał tam w całkowitym bezruchu, na wiedział co dalej zrobić. - Dlaczego mnie przytulasz, Kateri? - Ktoś musi. To go jeszcze bardziej zdziwiło. - Nie rozumiem. Kateri przyciągnęła jego usta do swoich tak, aby mogła mu dać gorący pocałunek, jakiego nigdy by się nie spodziewał. Uczucie jej języka tańczącego razem z jego, ta cała intensywność, wywołała zawrót głowy i pozbawiła go tchu. Mruknął gardłowo, kiedy owinął wokół niej ręce i rokoszował się smakiem jej ust. Nie sądził, że mogłoby być lepiej. Dopóki nie zsunęła swojej dłoni w dół jego piersi, na brzuch, pozostawiając płonący ślad, który wywołał drżenie. Potem, ku jego całkowitemu Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

157

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zaskoczeniu, ujęła go w dłoń. Kompletnie oszołomiony tym, że go głaskała i dotykała palcami przez jeansy, przerwał ich pocałunek. - Co robisz? - Zamierzam wstrząsnąć twoim światem.60

60

Zuch dziewczyna.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

158

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 10

Kateri nigdy nie była tak szybka z żadnym mężczyzną. Nie miała pojęcia skąd pochodzi ta odwaga, ale chciała go uspokoić w sposób, w jaki nigdy nie chciała z nikim innym. Nikt nie powinien być tak samotny. Tak porzucony. Tak poniżony. A zwłaszcza nie człowiek, który spędził wieczność chroniąc innych. Człowiek, który krwawił, żeby zapewnić jej bezpieczeństwo. Nikt nigdy nie dał jej tak dużo, a on ledwo ją znał. Nic dziwnego, że tak zaciekle chciał zniszczyć świat. Wszystko, co kiedykolwiek od niego dostał to kopniak na zachętę. Nie mogła przeboleć okrucieństwa, którego była świadkiem. Chociaż raz w jego życiu, musiał poczuć się doceniony i otoczony opieką przez kogoś, do kogo on również dotarł. Skubnęła brodę, kiedy rozpięła jego jeansy i wsunęła dłoń do środka, żeby go dotknąć. Łapiąc oddech złapał jej dłoń i pociągnął z powrotem. Jego oddech był urywany, potrząsnął głową. - Nie. Zmarszczyła brwi. - Co się stało? Surowa udręka w ciemnych oczach spowodowała, że zapragnęła go gorąco. - Ja n-nie mogę. Jego odmowa mocno ją ukłuła. Miała dowód na to, że mógł. Już teraz był twardy i wilgotny. Co miał na myśli, że jej nie chce? Zaciskając pięść skinęła ze zrozumieniem.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

159

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Przepraszam. Nie chciałam cię urazić. Ren skrzywił się na ton jej głosu, na żenujące poniżenie w jej oczach. To było uczucie, które znał zbyt dobrze, nienawidził siebie za to, że przez niego się tak czuła. Ale ostatnią rzeczą, jakiej chciał było to, żeby się z nim pieprzyła z litości. To była jedyna rzecz gorsza od bycia odrzuconym i ośmieszonym. Nawet wiedząc, że nic dla niej nie znaczył, osłabiało go, że była zatroskana i z tego powodu zamieniła go w bezmyślną zabawkę, na którą marnowała swój czas. To było to, czego nienawidził w sobie najbardziej. Jeśli komuś kiedykolwiek udało się okazać mu odrobinę życzliwości, był z tego powodu żałośnie lojalny. Jestem łajdakiem… Mimo to, nie chciał żeby czuła się źle. To była miła propozycja. Bardziej niż ktokolwiek inny kiedykolwiek mu dał. Ale on dla niej nic nie znaczył i dobrze to wiedział. Poczuła do niego żal, to wszystko. Tak naprawdę nie chciała się z nim przespać, a on nie był tak zdesperowany, żeby wykorzystać jej dobre serce. - Nie chodzi o ciebie, Kateri. Naprawdę. Ostatni raz, kiedy spałem z kobietą prawie doprowadziłem do końca świata. Zostałem dwa razy owładnięty przez zło i dobrze wiem, jak bardzo kusi mnie ta część. Nie mogę sobie ufać, kiedy jesteś zaangażowany. Jeśli opuszczę swoją tarczę nawet na chwilę, ogarnie mnie ciemność, której się całkowicie poddam. - Nie pytam o twoją duszę, Ren. Jedynie proponuję ci poprawę samopoczucia. Roześmiał się gorzko. - I to jest moja słabość. Nie bądź dla mnie miła. Kateri zamarła, patrząc na niego w półmroku. Poważnie? Chciał, żeby go znienawidziła. I niby za co? Za strach przed intymnością? Nie, to nie było tak. Mogła to poczuć wewnątrz siebie. Był przerażony, że stanie się jej pieskiem salonowym. Tak jak ćpun pragnący kolejnej działki hery, desperacko łaknął jakiejkolwiek życzliwości i obawiał się, że popełni błąd. Bał się, że zrobiłby wszystko za Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

160

Sherrilyn Kenyon Time Untime

najmniejszy okruch dobroci. Poczuła ból w sercu. - Dobre samopoczucie nie jest słabością. - Owszem, jest. W niewłaściwych rękach to najokrutniejsza broń ze wszystkich. I nie chcę twojej dobroci czy pocieszenia. Nie potrzebuję ich. Ale ona wiedziała lepiej. Chciał być przytulany, tak bardzo jak ona chciała go przytulać. Jakie to smutne, że nie mógł jej zaufać w najbardziej ludzkiej potrzebie. Żeby być zaakceptowanym i docenionym. - Naprawdę nikomu nie ufasz? - Tylko Buffalo. Wizja przystojnego mężczyzny przemknęła przez jej głowę. - Przyjaciel, którego miałeś, jako chłopiec, który zawsze stawał za tobą? Ten, którego używałeś do kontaktowania się? Jego twarz pobladła. - Skąd o tym wiesz? Uniosła do góry ręce, żeby go zapewnić, że jej intencją nie było wtrącanie się do jego przeszłości. - Widziałam dużo twojego życia poprzez wizje. Nigdy nie prosiłam o nie. Przysięgam. One po prostu przychodzą i odchodzą we fragmentach, których przez większość czasu nie rozumiem. Ale dużo mi o tobie opowiedziały. Wiem nawet, że Ren to skrót od Renegat, ponieważ uważasz się za zdrajcę rodziny i ludu. Stanął naprzeciw niej, pozbawiony wszystkiego z wyjątkiem nienawiści do samego siebie. - Nie uważam się za zdrajcę. Ja nim jestem. Dwa razy zdradziłem wszystkich, którzy mi zaufali. Mam na myśli wszystkich. Nie uwierzyła w to nawet przez ułamek sekundy. - Twój ojciec nigdy ci nie ufał. - Ale moja matka tak. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

161

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kateri zmarszczyła brwi próbując wyobrazić sobie to, co opisał. Co dziwne, nigdy nie widziała ani jednej wizji, w której byłby jego brat, poza tą, w której był jako dziecko chory, ale nawet wtedy nie był niczym więcej niż pozbawioną kształtów bryłą leżącą pod narzutą. Widziała jedynie aluzję jego brata, nigdy jego twarz czy postać. Ale jedyną rzecz, jaką widziała i mogła poczuć było to, że kochał swojego brata. Z całego serca. - Nie mogę uwierzyć, że zdradziłeś go bez powodu. Jego twarz stężała. - Nie znasz mnie, Kateri. Nie wiesz do czego jestem zdolny. Złożyłem świętą przysięgę, że będę chronił mojego brata i przez ponad rok brutalnie go torturowałem. Gdy to powiedział na widok nienawiści na jego twarzy wzdłuż jej kręgosłupa przeszedł dreszcz. - Dlaczego? - Wstyd wypełnił jego oczy, odsunął się od niej. Tak jak przypuszczała, nie robił tego dla przyjemności. Został do tego zmotywowany przez coś lub kogoś. – Powiedz mi Makah’Alay. Odwrócił się szybciej niż mogła mrugnąć. Wściekłość wykrzywiła mu twarz, gdy zacisnął wargi. - Nie nazywaj mnie tak! – warknął przez zaciśnięte zęby. – Nigdy! Jego gniew zbił ją z tropu. Nigdy w swoich wizjach nie zauważyła, żeby jego prawdziwe imię mu przeszkadzało. - Dlaczego? - To też nie jest moje imię. Wrócił i stanął przed nią. Przy jego wzroście wydawała się krasnalem. Jego siejące spustoszenie emocje były namacalne, gdy spojrzał w dół na nią. Tak, dobrze, naprawdę był dziki i przerażający. Ale powstrzymała się przed skuleniem ze strachu. Stawi mu czoła choćby nie wiem co, ponieważ to było to czego jej nauczono. Czirokezi nie uciekają. Czasami mogą tego chcieć. Czasami powinni. Ale Czirokezi nigdy nie uciekają. Bez względu na niebezpieczeństwo, stawali przed nim Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

162

Sherrilyn Kenyon Time Untime

nieugięci i stawiali mu czoła ze wszystkim, co mieli. To było największe dziedzictwo babci wpisane w jej DNA. - Wiesz, co oznacza Makah’Alay? – Jego oczy błysnęły czerwonym światłem w ciemności. Ale to się wydarzyło tak szybko, że nie była pewna czy to prawda, czy tylko przewidzenie. Zaprzeczyła głową. - To jest słowo oznaczające demona-kruka Keetoowah. Od czasu, kiedy moja matka nie nadała mi imienia, a ja wróciłem do ojca dzięki demonowi, który mnie karmił, tak właśnie mnie nazywano. Nikt nie dał mu imienia? - A co z twoją babką? Zadrwił z goryczą. - Nic nie wiem o mojej babce ze strony matki. Nie znam nawet jej tożsamości. A co do matki mojego ojca… odmówiła nawet spojrzenia na mnie, czy uznania mnie. To, dlatego mój ojciec zabrał mnie do lasu i zostawił tam żebym umarł. Po tym jak odmówiła nadania mi imienia, powiedziała mu, że przyniosę klanowi jedynie wstyd i nieszczęście. Byłem upośledzony i niewarty bycia synem wodza. I miała rację. Przyniosłem im wszystkim jedynie cierpienie i wstyd. To nie było coś bezdyskusyjnego. Nigdy nie widziała w swoich wizjach, aby powiedział lub zrobił coś, co by zawstydziło kogoś innego. W czasie, kiedy się z kimś ścierał i walczył, nigdy nie był inicjatorem konfliktu. Przynajmniej nie była tego świadkiem. To spowodowało, ze zaczęła się zastanawiać nad jedną rzeczą… - Dlaczego torturowałeś swojego brata? Jego wzrok mógłby roztopić górę lodową. Ale zamiast odpowiedzieć na jej pytanie, przyciągnął ją do siebie i przytrzymał w żelaznym uścisku. Zanim zdążyła zapytać go o to, co robi, już stała z nim w przeszłości. Byli w ogromnej, złoconej sali, będącej jadalnią, pełnej ludzi świętujących przybycie Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

163

Sherrilyn Kenyon Time Untime

pięknej kobiety i jej świty. Ubrana w jasno żółtą suknię, która została ozdobiona jasnym haftem, kobieta weszła do sali otoczona przez pomalowanych wojowników ze swojego klanu. Na głowie miała ozdobne nakrycie głowy z piór i złota, które stały wokół głowy jak aureola. Rodzice podążali za nią, dumni z powodu tego, że przedstawiają ją wodzowi i jego synowi. To było coś innego niż zwyczaje panujące w plemieniu Kateri, gdzie to mąż przychodził do klanu żony, kiedy stawali się małżeństwem. Ren stał obok człowieka, który wyglądał zupełnie jak on, łatwo można było wziąć ich za bliźniakami. Jedynym sposobem na ich rozróżnienie była postawa. Ren miał zawiedziony wyraz twarzy, spuszczoną głowę i zwieszone ramiona. Jego brat stał wyprostowany z arogancją, którą trudno było przegapić. Tak jakby wiedział, że świat należy do niego i oczekiwał, że wszyscy będą się przed nim kłaniać. Nawet Ren. Ich ojciec podszedł, żeby powitać w swoim domu kobietę i jej rodziców. - Butterfly, to zaszczyt powitać cię tutaj. Jesteś tak piękna jak twierdzono. W rzeczywistości, nawet bardziej. Jej ciemne oczy w idealnej twarzy zabłysły jak klejnoty. Uśmiechnęła się do niego olśniewająco. - Jesteś zbyt uprzejmy, wodzu Coatl – Wtedy uwodzicielsko zagryzła wargę i z niecierpliwością spojrzała za niego, gdzie stał Ren i jego brat. – Nikt nie powiedział mi, że masz bliźniaczych synów. Obydwaj są przystojni i silni. Jestem pewna, że przyniosą tobie i całemu klanowi wielki honor. Ren uniósł głowę, żeby spojrzeć w jej oczy, osłupiały i zaskoczony komentarzem. W momencie, kiedy to zrobił, opadła mu szczęka, a oczy wypełnił głód. Wyprostował kręgosłup, napiął muskuły, żeby pokazać, że jest wyższy od brata i lepiej zbudowany. Widok pojawiającej się u niego dumy wywołał uśmiech na ustach Kateri. Jak uprzejmie ze strony Butterfly, że powiedziała coś tak miłego, co wywołało u niego lepsze samopoczucie.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

164

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Na szczęce jego ojca pojawił się tik, zesztywniał z oburzenia. - Oni nie są bliźniakami, Butterfly, ani niczym podobnym. Uwierz mi. Nikt nie pasuje bardziej na mojego następcę. Tylko jeden jest najlepszym wojownikiem, jaki się kiedykolwiek urodził. Ren skrzywił się jakby został fizycznie uderzony. Ojciec kontynuował przemowę do Butterfly. - Obawiam się, że jestem jedyną rzeczą, którą mają wspólnie… Nie mogliby być większymi przeciwieństwami – we wszystkim. Ojciec wziął jej rękę, a potem poprowadził w kierunku brata, ale nie bez brutalnego zepchnięcia starszego syna ze swojej drogi. Natychmiast tracąc pewność siebie, Ren powrócił do swojej dawnej postawy, a gdy się rozejrzał uświadomił sobie jak wielu ludzi było świadkiem słownego i fizycznego zamachu na niego. Ojciec Butterfly skrzywiła się na Rena, ale nic nie powiedział, kiedy przedstawiano ją jego bratu. - Z największym zaszczytem przedstawiam cię mojemu synowi – przyszłemu wodzowi naszego ludu, Anukuwaya. Duma klanu Wilka. Kateri zassała powietrze, gdy w końcu zrozumiała podwójne znaczenie imienia jego brata. Nie oznaczało jedynie dumy jego klanu, to była również starożytna nazwa Coyote – wielkiego oszusta. Coyote podszedł, żeby ująć rękę przyszłej panny młodej. - Butterfly… naprawdę jesteś najpiękniejszą kobietą, jaka się kiedykolwiek urodziła. Uczyniłaś zaszczyt naszemu domowi, przybywając tutaj. Przysięgam, że spędzę resztę życia upewniając się, że nigdy nie pożałujesz swojej decyzji akceptując mnie, jako męża. Witam. Jej uśmiech był oszałamiający. - To dla mnie przyjemność i honor być tutaj, Anukuwaya. Obiecuję, że zawsze będę dążyć do tego, aby nie przynosić nic innego poza szczęściem tobie i twojemu klanowi. Odwróciła się wyczekująco w kierunku Rena. Gdy nikt nie ruszył się, żeby go Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

165

Sherrilyn Kenyon Time Untime

przedstawić, zmieszana wymieniła zdziwioną minę ze swoją matką, która wzruszyła ramionami na niezręczne sytuację, co do tego, dlaczego został publicznie obrażony. Przyjaciel Rena podszedł, żeby zaspokoić jej ciekawość. - Nazywa się Makah’Alay i jest starszym bratem twojego przyszłego męża. - Buffalo! – warknął wódz. – Zajmij swoje miejsce! Zawsze lojalny Buffalo wzruszył niewinnie ramionami. - Chciałem być jedynie gościnny, mój najszacowniejszy wodzu. Była ciekawa twojego starszego syna – Kateri wzdrygnęła się, kiedy Buffalo rozważnie uderzył w czuły punkt wodza. – Czułem się zobowiązany. Nie chciałem nikogo urazić. – Zaoferował Butterfly uśmiech i coś niewypowiedzianego zaiskrzyło między nimi. Coatl posłał zimny uśmiech Buffalo zanim przemówił do Butterfly i jej rodziców. - Musisz wybaczyć mojemu wojownikowi. Odkąd Makak’Alay urodził się umysłowo upośledzony, Buffalo stale się za nim wstawia, jest też jego głosem odkąd ten nie ma własnego. Kilka obecnych osób zaśmiało się i szeptało między sobą, kiedy Ren ciężko przełknął ślinę. Zacisnął mocniej uchwyt na swoim łuku, aż pobielały mu kostki. - Jestem zaskoczony, że go zatrzymałeś – powiedział ojciec Butterfly. – Myślałem, że twoi ludzie zabijają takie niemowlęta po urodzeniu. Cieszę się, że twój klan ma więcej miłosierdzia i przyzwoitości niż byłem skłonny uwierzyć. Rzeczywiście, jesteś najbardziej szlachetnym wodzem, skoro ulitowałeś się nad tak dotkniętym synem. Zadowolony z siebie Coatl rzucił spojrzenie na Rena. - Staram się być wobec niego cierpliwym, ale to nie jest łatwe. Wierzę, że został wysłany, żeby przypomnieć mi o tym, że bez względu na to jak dużo osiągniemy w naszym życiu, na koniec nadal jesteśmy tylko wątłymi ludźmi. – Poklepał Coyote po plecach. – Tylko kilka tygodni temu, prawie straciłem Coyote, ponieważ rzucił się do obrony Makah’Alay przed wściekłym, dzikim zwierzęciem. Nie ma zbyt wielu mężczyzn, którzy narażaliby swoje życie, żeby ocalić kogoś tak dotkniętego. Wyraz twarzy Butterfly był jednym z tych oznaczających uwielbienie, uśmiechnęła się Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

166

Sherrilyn Kenyon Time Untime

do Coyote. - Naprawdę jesteś najodważniejszym mężczyzną. Cieszę się, że poślubię takiego bohatera. Coyote uśmiechnął się do niej, a potem spojrzał na Rena. Pojawiło się między nimi coś, co wydawało się być niewypowiedzianymi przeprosinami. Co się tak naprawdę wydarzyło? Ale Ren nie dał jej czasu na zgłębianie tego. Przywołał ją z jego przeszłości i odsunął, jakby obawiał się przebywać za długo zbyt blisko niej. - Nie zależało mi na tym, żeby zostać wodzem. Ponieważ moja matka nie była Keetoowah, nigdy nie spodziewałem się tego. Nie mogłem. Ale zgodnie ze wszystkimi prawami, Butterfly powinna być moja. Jako najstarszy, powinienem się pierwszy ożenić. Mój ojciec odmówił mi tego, mówiąc, że nie jestem wystarczająco dobrym mężczyzną, żeby zadbać o żonę. Że nie jestem na tyle sprytny, żeby taką zdobyć. Więc pozwoliłem, aby moja zazdrość, z powodu ich zaręczyn, zakaziła mnie do tego stopnia, że zabrałem mojemu bratu rzeczy, do których nie miałem żadnego prawa. Coyote był dobrym i uczciwym człowiekiem dopóki nie zmieniłem go w potwora, którym jest dzisiaj. Z jakiegoś powodu w to wątpiła. - Dlaczego spojrzał na ciebie w ten sposób, gdy twój ojciec opowiedział jak uratował ci życie? Zacisnął zęby tak mocno, że na szczęce uwidoczniły się kości. - Polowaliśmy. - Tylko wy dwaj? Skinął głową. - Pokłóciliśmy się. Coyote chciał udać się na południe, gdzie wiedziałem o wykopanych przez dzika norach. Ponieważ nie mieliśmy ze sobą odpowiedniego sprzętu, żeby go upolować, chciałem udać się na wschód i zapolować na inną zwierzynę. Nie chciał mnie wysłuchać i pobiegł beze mnie. Wściekły, poszedłem na wschód, ale miałem złe Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

167

Sherrilyn Kenyon Time Untime

przeczucie odnośnie Coyote, więc zawróciłem. Nagle usłyszałem jak krzycząc woła moje imię. Zanim do niego dotarłem zaatakował go rozwścieczony dzik. Zabiłem go, ale prawie straciłem przy tym życie. Kiedy do siebie doszedłem byłem w swoim łóżku, w domu a wszyscy wysławiali Coyote za uratowanie mi życia. To ją rozdrażniło. - Czy on nie powiedział ojcu prawdy? - Próbował, ale ojciec myślał, że stara się być skromny i nie uwierzył w to. Kateri przymrużyła oczy na widok innego biegu wydarzeń w swoim umyśle. Coyote biegł w kierunku miasta, żeby sprowadzić pomoc dla Rena. Na szczęście, niezbyt daleko od miejsca gdzie zostawił Rena, natknął się na dwóch mężczyzn, którzy również polowali. Wiedziała, że jednym z nich był Buffalo. Drugiego widziała już kilka razy w swoich snach, ale nigdy nie mówił. - Choo Co La Tah, Buffalo… potrzebuję waszej pomocy. - Zabiłeś swojego brata? – oskarżył go Buffalo, kiedy zobaczył krew na ubraniu. - Nie! – warknął Coyote. – Polowaliśmy, kiedy Makah’Alay został zaatakowany przez dzika. Ubiłem dzika, ale brat został poważnie ranny. Potrzebuję pomocy, żeby się nim zająć... Buffalo chwycił go za ramię i zaczął z nim biec, zanim dokończył zdanie. - Pokaż nam! Coyote zabrał ich w miejsce, gdzie leżało podziurawione strzałami truchło i Ren. Zwierzę mocno go pokiereszowało. - Makah’Alay? – wydyszał Buffalo sięgając, żeby zobaczyć czy nadal żyje. Ren cicho jęknął, ale to wystarczyło. Buffalo podniósł i zaopiekował się nim. - Ty zabiłeś dzika? – zapytał Coyote. - Tak. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

168

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- W takim razie, dlaczego masz kołczan pełen strzał, a Makah’Alaya żadnej? Coyote zacisnął usta i wskazał na rany w swojej nodze. - Ja też doznałem uszczerbku. Buffalo przewrócił oczami. - Od czego? Wspinania się na drzewo jak przestraszona mała suka? Myślisz, że jesteśmy tacy głupi, że nie widzimy różnicy pomiędzy raną od szabli dzika, a otartą skórą przez korę drzewa na twoich kolanach? Coyote zwrócił się do drugiego mężczyzny, który odnalazł nasączony krwią łuk i kołczan Rena. - Choo, wierzysz mi, prawda? Choo Co La Tah posłał ostre spojrzenie Buffalo. - Mądry człowiek nie kwestionuje słów przyszłego wodza. Buffalo prychnął. - Pomiędzy mądrością i lojalnością, Choo, wybieram lojalność i prawdę. Pewnego dnia, bracie, też będziesz musiał wybrać. Mam nadzieję, że kiedy nadejdzie ten dzień będziesz mądrzejszy niż dzisiaj. Coyote prychnął na nich obu. - Możesz mi nie wierzyć, ale mój ojciec na pewno to zrobi. - Z pewnością – mruknął Buffalo. Kateri pokręciła głową. Tak, mimo wszystkich zaprzeczeń Rena, Coyote nie był tym, który stał za nim w jej wizjach. Tylko jeden mężczyzna nigdy nie zawahał się w swojej lojalności. - Twój przyjaciel, Buffalo… dlaczego zawsze tak szybko stawał w twojej obronie? - Był głupcem. Zaśmiała się z jego śmiertelnie poważnego tonu. - Wątpię w to. Powiedz mi, Ren. Co zrobiłeś, żeby zobaczył, jaka jest prawda? Krzyżując ręce na piersi, wypuścił długi oddech zanim przemówił. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

169

Sherrilyn Kenyon Time Untime

-Kiedy miałem czternaście lat, nasze miasto pustoszyła epidemia. Jedna z najgorszych, jaką możesz sobie wyobrazić. Kapłani nie mogli nadążyć z liczeniem umarłych, a wielu z nich było zbyt chorych, żeby pomagać innym, więc na ulicach leżały sterty ciał. Ludzie głodowali, każdy bał się zarazić chorobą. Ponieważ byłem jednym z niewielu, który nie zachorował, polowałem i zostawiałem świeże mięso tym, którzy sami nie byli w stanie się wyżywić. Pewnej nocy, kiedy zostawiłem coś dla rodziny Buffalo, przyłapał mnie zanim zdążyłem odejść. Kateri była zaskoczona jego dobroczynnością, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jaki był młody i w jaki sposób go traktowano. - Dlaczego im pomagałeś? Wzruszył ramionami. - Czułem się winny. Nigdy nie byłem przeziębiony ani nic takiego. Nawet nie pociągałem nosem. Nie wiem czy to dlatego, że moja matka była boginią, czy dlatego, że moją mamką był demon, ale zawsze byłem zdrowy. Tygodniami ojciec i kapłani składali ofiary bez żadnego rezultatu, obwinili mnie odpowiedzialnością za sprowadzenie choroby do miasta. Nie chciałem, żeby przeze mnie zostali ukarani niewinni, więc starałem się pomóc najlepiej jak umiałem, zostawiając żywność przy domach, które były najbardziej dotknięte. – Zaśmiał się gorzko. – Wszyscy myśleli, że tym, który im pomagał był Coyote. Kilka lat później uraczyli go za dobroczynność. - Nigdy nie powiedziałeś im prawdy? Parsknął kręcąc głową. - Nikt by mi nie uwierzył, więc siedziałem cicho. Ostatnią rzeczą, jakiej pragnąłem było to, żeby ojciec mnie sprał za kłamanie. Kiedy Buffalo w końcu wyzdrowiał z gorączki, przyszedł mi podziękować. Powiedziałem mu, żeby zapomniał o tym, co widział. Nikomu nie mówił o tym, co zrobiłem. Przysiągł, że zawsze będzie moim dłużnikiem, i tak długo jak żyje będzie najlojalniejszym przyjacielem, jakiego poznałem. Teraz zabrzmiał jak mężczyzna, którego widziała. - I nigdy nie powiedział tego innej osobie? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

170

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ren westchnął z niesmakiem. - Głupiec. Nigdy mnie nie słuchał. Widział w innych jedynie to, co najlepsze. I był zwolennikiem wiary w stare powiedzenie, które mówi: że prawda jest zawsze najlepszym kierunkiem działania. Więc, starał się powiedzieć miastu, kto tak naprawdę zostawiał jedzenie podczas choroby. - I? – dopytywała się, kiedy przestał kontynuować opowieść. - Jego ojciec zlał go za kłamstwo. Wbiła w niego zdziwiony wzrok. Mogła zapytać czy mówi poważnie, ale na podstawie groźnego spojrzenia jego oczu, wiedziała, że się z tym nie pogodził. - Dlaczego Coyote nie powiedział im, że to ty byłeś tym, który to zrobił? Przecież wiedział, że to nie on. - Powiedział, że jeśli dowiedzieliby się, że to ja im pomagam, nie jedliby tego. Podejrzewaliby, że żywność jest skażona. I dobrze wiem, że miał rację. Zrobiliby tak, prędzej zagłodziliby się na śmierć, niż zjedli to, co ja im zostawiłem. Wściekła złość zalała jej oczy. Naprawdę chciała kogoś za to pobić. - Twój brat nie był dobrym człowiekiem, Ren. Gdyby nim był, powiedziałby twojemu ojcu prawdę. Nadal bronił zachowania brata. - Nie można powiedzieć prawdy komuś, kto nie chce jej usłyszeć, Kateri. Za każdym razem, kiedy Coyote próbował, mój ojciec myślał, że próbuje być skromy i miły dla mnie, więc zamiast tego Coyote zyskiwał w jego oczach, podczas gdy ja traciłem. Coyote zawsze przepraszał i czuł się z tego powodu źle, ale nic nie mógł zrobić. Nigdy nie miałem nic przeciwko temu, aż do Butterfly. Stała się symbolem każdej urazy, której doznałem od innych ludzi. To jej obecność w naszym domu uświadomiła mi, że nigdy nie będę miał życia takiego jak pozostali mężczyźni. Że nikt nigdy nie powita mnie, jako męża. Że w najlepszym przypadku byłem jedynie godny politowania, a w najgorszym wyszydzenia. Jej prezentacja po prostu uświadomiła mi, że tak naprawdę w oczach wszystkich jestem niczym. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

171

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie jesteś niczym. - Nie traktuj mnie protekcjonalnie, Kateri. – Warknął. – Nie byłaś tam. Mogłaś mieć wizję na temat tego, co się wydarzyło, ale tak naprawdę nie widziałaś tego. A na pewno tego nie przeżyłaś. Nie ma gorszego uczucia, niż być uwięzionym w sytuacji, z której nie masz wyjścia. Z perspektywy czasu myślę, że powinienem znaleźć odwagę, żeby od nich odejść, ale zbyt mocno się bałem. Pomyślałem, że jeśli ludzie, którzy mieli mnie kochać tak mnie traktowali, to jak źle traktowaliby mnie obcy? Nie wspominając tego, że oni nie byliby ze mną związani, co było równie okrutne, jeśli nie gorsze. Więc nawet gdybym odszedł, gdziekolwiek bym był, byłoby dokładnie tak samo. Byłbym samotnym wyrzutkiem. – Jego wzrok stał się zimny, głos obniżył o oktawę. – I miałem jedenaście tysięcy lat, przeprowadzając się z miejsca na miejsce, żeby się przekonać jak dużo miałem racji. Nic się nigdy nie zmieniało poza fryzurą i ubraniem. Chciała zaprzeczyć, ale w głębi serca wiedziała, że miał rację. Ludzie mogli być niewiarygodnie okrutni, ale mimo tego co powiedział, nie była naiwna. Sama, przez lata, doświadczała niewrażliwych komentarzy. Mimo to, dużo jej jeszcze nie powiedział. - Więc co zrobiłeś, kiedy się pobrali? Wzruszył ramionami. - Nie pobrali się. Ona zakochała się w Buffalo w momencie, kiedy przemówił za mnie tego dnia, gdy przybyła. - Och… - Skuliła się wewnątrz siebie mając nadzieję, że nie spadła na niego wina. – Rozumiem, że nie wyszło to na dobre. - Nie. Nie wyszło. – Ren przeczesał dłonią włosy. – Zniszczyłem im wszystkim życie. Jak dla mnie, Coyote mógł ją poślubić, dobrze by im się razem żyło. Nie uwierzyła w to. - Gdybyś go nie uratował, twój ojciec nie zaaranżowałby tego małżeństwa. Butterfly i tak poślubiłaby kogoś innego. – Poruszyła się, żeby położyć dłoń na jego policzku. – To oni byli odpowiedzialni za swoje życie, Ren. I wszyscy byli dla ciebie okrutni, oprócz Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

172

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Buffalo. Cierpiałeś, a żadnego z nich to nie obchodziło. Zaczął się od niej odsuwać, ale znowu go złapała. - Możesz mi zaufać, Ren. Naprawdę. Nigdy nie wykorzystam twojego serca. Ren chciał w to uwierzyć, ale tak jak powiedział wcześniej, nic się nigdy nie zmieniło. On się nigdy nie zmienił. - Urodziłem się ułomny, Kateri. Nie jestem jak inni mężczyźni. Nie mogę mieć tego, co oni mają. - Mylisz się. Ale nie będę cię naciskać. – Stanęła na palcach, żeby umieścić niewinny pocałunek na jego policzku. Potem wyszeptała mu do ucha. – I tak dla porządku, uważam, że jesteś najseksowniejszym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek widziałam. Te słowa znaczyły dla niego bardzo dużo. Wszystko. To tylko większa męka dla ciebie. To była prawda. Jej obecność. Jej życzliwość. Jak okrutnym było ją tutaj mieć, wiedząc, że nic nie może zrobić, żeby ją zatrzymać. A on był zmęczony ciągłym poniewieraniem. - Musimy iść. Mieliśmy szczęście, że nic nas nie znalazło. Skinęła głową. - Co chcesz, żebym zrobiła? Zostań ze mną. Nie był pewien skąd się wzięła ta myśl i dlaczego się pojawiła. Wpadła mu do głowy zanim mógł ją zatrzymać. - Po prostu skup się. Myślę, że uleczyłem się wystarczająco, żeby nas stąd wyciągnąć. Kateri pochyliła do niego głowę. - Dobrze, Trzymam kciuki. *** Cabeza stanął przed Talonem zanim na niebie rozpętała się wściekła krwawo czerwona ulewa. Grzmot uderzył tak mocno, że wstrząsnął domem, podczas gdy światło błyskało raz po raz. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

173

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- W porządku? – Talon zapytał Cabeze oglądając ciało, żeby się upewnić, że nie został przypalony. Albo, że Chacu nie ukradł czegoś, podczas gdy on nie zwrócił na to uwagi. - Si. Tak. – Cabeza odwrócił się, żeby odszukać żonę Talona, Sunshine, siedzącej na czarnej, skórzanej kanapie tuż obok Acherona Parthenopaeusa, który przytulał jej syna w wieku niemowlęcym. Rzucił upiorne spojrzenie na krótkie, czarne włosy Asha, kiedy przeszło przez niego dziwne uczucie. - Madre de Dios…to jest oznaka Apokalipsy. Co się stało z twoimi włosami? Ktoś cię oskalpował? Nigdy w ciągu wieków nie widział Acherona z krótkimi włosami. Nie ważne, jaka była moda, czy czasy, zawsze sięgały do połowy jego pleców. Zawsze. - Uspokój się – powiedział Ash z nutką rozbawienia w głosie. – Tory i ja podarowaliśmy nasze włosy organizacji dobroczynnej Pukle Miłości na pierwsze urodziny Bastiana, żeby pokazać naszą wdzięczność za to, że mamy zdrowe dziecko. Odrosną. Odrosną? Możliwe, ale to… to był zły znak, pod każdym względem. - Hej! – rzuciła Sunshine do Cabezy z szerokim uśmiechem. – Powinieneś zobaczyć go sześć miesięcy temu. Sterczały jak u jeża. Z wytrzeszczonymi oczami, Cabeza chwilowo zaniemówił, jakby próbował sobie wyobrazić nieustraszonego lidera Mrocznych Łowców z jeżem na głowie. - Ze wszystkiego, co widziałem w ciągu tych ostatnich, dwóch gównianych dni, to jest jedyna rzecz, która poważnie mnie przeraża. Myślę, że właśnie zmierzamy do ostatecznej rozgrywki. Przewracając oczami, Acheron oddał dziecko z powrotem matce, a potem wstał. Długi skórzany płaszcz opadł wokół ciemno czerwonych Martensów. Chociaż Acheron był najstarszym z Mrocznych Łowców, fizycznie wyglądał na najmłodszego. Miał zaledwie dwadzieścia jeden lat, gdy zmarł. I szczerze, wyglądał bardziej jak nastolatek dopóki nie Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

174

Sherrilyn Kenyon Time Untime

spojrzało się w jego oczy. Tylko one zdradzały bardzo stary wiek… I mądrość. Rain wyszedł z tylnej części domu. Nadal miał podbite oko. - Jakieś wieści o Teri? – zapytał Cabeza. - Jest gorzej niż myśleliśmy. Oni są w Xibalba61. Acheron przeklął. - Nic dziwnego, że mimo moich mocy nie mogłem ich znaleźć.– Spojrzał na Raina, żeby wytłumaczyć. – Nie mogę zajrzeć do królestwa piekieł innego panteonu bez wchodzenia do niego fizycznie. Talon zaśmiał się nerwowo. - Staram się unikać schodzenia do królestwa piekieł, tak bardzo jak to tylko możliwe. Ash podrapał się po karku, jakby ten komentarz był dla niego niewygodny z jakiegoś powodu. - A z ciekawości, wiesz na którym są poziomie? - O ile wiem, na pierwszym. Wypuścił z ulgą powietrze. - Myślę, że Ren zna go lepiej niż zejście do czwartego poziomu z przeszłości. Cabeza zastanowił się nad tym. Ash miał rację. Gdyby Ren i Ixkib zeszli poniżej poziomu wody, nie było stamtąd powrotu. Musieliby zostać w Xibalba na wieczność. A jednak... - Ponieważ Ren jest Majem, nie liczyłbym na to. On może nawet nie wiedzieć, gdzie jest. - Cóż – powiedział Talon. – Możemy spojrzeć na sprawę z optymistycznej strony. To Cabeza musiał usłyszeć. - A jest nią? - Nikt nie może dosięgnąć kamienia czasu, prawda? Cabeza pochylił do niego głowę. - To prawda. Ale jest pewien problem. 61

Xibalba w wolnym przekładzie: Miejsce strachu.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

175

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- A jest nim? – przedrzeźniał Talon, czekając na wyjaśnienie. - Jeśli ona nie odniesie go do świątyni do końca tygodnia, Daimony nie będą naszym największym straszydłem, amigo. Wyobraź sobie, wszystkie znane części zła ze wszystkich panteonów jednocześnie uwolnione na ziemię. Każdy demon i drapieżnik, który został wsadzony przez księży i szamanów przez stulecia… Ash całkowicie znieruchomiał na te słowa. - Coś nie tak? – zapytał Talon. Ash nie odpowiedział. Zniknął z pokoju i przeniósł się do swojego królestwa Katateros. To było niebo Atlantydy. To stąd bogowie rządzili swoją wyspą i stąd prowadzili wojnę przeciw Grekom. I to tutaj matka Asha, Apollymi, zniszczyła swoją rodzinę z powodu tego co zrobili Acheronowi, gdy została zmuszona ukryć syna w królestwie ludzi. Używając swojej boskiej mocy pchnął ozdobne drzwi do głównego holu i przeszedł przez korytarz, gdzie znajdował się symbol jego mocy. W tym momencie jeansy i T-shirt zmieniły się w antyczną szatę jego ludu, a symbol słońca przebitego przez trzy błyskawice należący do niego pojawił się na plecach. - Alexion! – zawołał, gdy wszedł do sali tronowej. Jego przyjaciel i sługa pojawił się natychmiast. Zaledwie trzy cale niższy niż od Asha, był kiedyś starożytnym greckim wojownikiem i jednym z pierwszych Mrocznych Łowców stworzonych przez Artemidę. Był również pierwszym Mrocznym Łowcą, który umarł bez swojej duszy. Żeby go ocalić od cierpienia, z powodu swojej pomyłki, Acheron ściągnął go do Katateros, gdzie Alexion istniał w bezcielesnej postaci. Chociaż nie idealnej, to nie tak złej jak dotychczasowa alternatywa. Jego blond włosy były potargane, wciąż zapinał koszulę. - Co się stało, akri? Nigdy tak nie wrzeszczałeś. Simi zjadła kogoś, kogo nie powinna? Ash przesunął dłonią po tatuażu smoka na swoim przedramieniu, gdzie znajdowała się Simi w stanie uśpienia. Była jego demonem Charonte i osobistym ochroniarzem. Ale bardziej niż tym, była jego córką i zrobiłby wszystko, żeby ją obronić przed krzywdą. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

176

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie, z nią w porządku. Martwiłem się o ciebie. Czy coś się wydarzyło? - W jakim sensie? Ash nie chciał go przestraszyć, ale jednocześnie nie mógł też ryzykować nie ostrzegając swojego zarządcy przed tym, co mogło się wydarzyć w nadchodzących dniach. - Bogowie mogą się obudzić. Alexion zamarł na dłuższą chwilę. Potem mrugnął. - Masz na myśli to, że odrażające posągi w piwnicy mogą zacząć się ruszać? - Jeśli kalendarz nie zostanie zresetowany – to jest dokładnie to co się stanie. I kiedy do tego dojdzie, będą wkurzeni. - Cóż, fatalnie. – Westchnął Alexion. – Oni nie są do nas przyjaźnie nastawieni, prawda? Ash pokręcił głową. - Mają cholerny żal do mnie i mojej matki. Ciebie mogą oszczędzić. Alexion zaśmiał się nerwowo. - Jestem Grekiem, oni nas nienawidzą, przyjmę to, jako nieistotny szczegół. Spędzili dużo czasu na próbach zabicia nas. Więc, jak ich powstrzymamy? - Musimy wydostać syna Sterope z królestwa piekieł Majów razem z kuzynką Sunshine. Udając śmiech, Alexion uderzył się w udo. - Szefie, jesteś taki zabawny. Powinieneś wystąpić ze stand-upem. Przestań, przestań, zabijasz mnie. Ash przycisnął palce do czoła. Choć nie mógł mieć bólów głowy, w tym momencie mógłby przysiąc, że ma migrenę. - W takim momencie, chciałbym żebyś był cielesny, żebym mógł cię walnąć w twój zakuty łeb. Alexion spoważniał. - Z całą powagą, możesz tam iść? - Tak i nie. Mogę, ale nie wiem, co moja obecność w tym królestwie może wyzwolić. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

177

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Bogowie Majów zostali uśpieni tak jak nasi. Ale nie wiem, czy to oznacza, że zasnęli, czy zostali uwięzieni jak moja matka. Jeśli zostali uwięzieni… - Obcy bóg w ich włościach to kiepska sprawa. - Dokładnie. - Zatem kto może znać odpowiedź na to pytanie? Ash rozważył to pytanie. - Opiekujący się nimi Chthonian nie żyje. Dzięki ci, Savitar, za to napięcie przedmiesiączkowe. - Aha… Więc, który Chthonian opiekuje się Południową Ameryką, czy oni są przyjaciółmi? - Ecanus i on nie jest po naszej stronie. Jest bardzo podobny do Savitara, ale wycofał się ze świata, żeby pozwolić sprawom podążać własnym kursem. Ponieważ większość jego bogów nie jest aktywna, on również nie jest. Tak długo, jak pozostali Chthonians trzymają się z dala od jego terytorium, nie schodzi na dół ze swojego domu w górach. - Aha… Więc wiemy kto może sprowadzić z piekieł naszego chłopca? - Ja mogę. Odwrócili się, żeby zobaczyć Uriana stojącego w drzwiach. Wysoki i śmiercionośny, miał długie jasno blond włosy, które nosił związane w kucyk. Ash zassał ostro powietrze. - Ty też jesteś synem boga. - Pół boga i jestem martwy i pozbawiony duszy. Nie jestem oddany żadnemu z panteonów. – Urian popatrzył na Asha... – oprócz ciebie, oczywiście, ale nie interesują mnie inni Atlantydzi, bez urazy. Bez urazy… dlaczego ludzie zawsze używają tych dwóch słów, kiedy wiedzą, że kogoś urażą, jak gdyby to usprawiedliwiało ich zachowanie? Alexion zaśmiał się zanim przemówił do Acherona. - A ja myślałem, że byłem na dobrej drodze, żeby cię zdenerwować. – Zaśmiał się znowu. – Cholera, Urian, sprawiasz wrażenie jakbyś to robił bez żadnego wysiłku. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

178

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Urian odwrócił się do niego. Ash zignorował dwóch mężczyzn, którzy przez większość czasu sprzeczali się ze sobą, jakby byli braćmi. - Naprawdę chcesz to zrobić? – zapytał Uriana. – Kiedy ostatnim razem sprawdzałem byłeś bliski wybicia całej ludzkości, a nie chronienia jej. Urian wzruszył ramionami. - Mój ojciec zmienił moje nastawienie. A ty będziesz potrzebował kogoś, kto może wykorzystać główne źródło mocy, żeby ich stamtąd wydostać. Kogoś, kto kiedyś wchodził i wychodził z królestwa piekieł. Urian zdecydowanie był w tym ekspertem. Jego ojciec był przywódcą Daimonów, do walki z którymi zostali powołani Mroczni Łowcy. Przez stulecia syn był prawą ręką ojca, póki Stryker nie zabił mu żony. I jakby to nie było wystarczająco bezduszne, zostawił Uriana na śmierć. Gdyby nie Ash, Uriana nie byłoby tutaj. Ale to nie wszystko, Urian był wnukiem Apolla – greckiego boga słońca i plag. To mogła nie być taka zła myśl, żeby go tam wysłać, ponieważ nie wiedzieli, jakiego rodzaju zaraza może zostać zesłana na Rena. Jeśli ktokolwiek mógł ją pohamować, to zdecydowanie był nim Urian. - Dobrze, ale będziesz potrzebował kogoś, kto pomoże ci ich wyśledzić. - Zadzwonię do Sachy. W najgorszym scenariuszu powinien umrzeć z powodu tej niepohamowanej głupoty. On tak jak ja, nie ma nikogo, kto by go żałował. Ash zmrużył oczy patrząc na jednego z niewielu ludzi, którym zaufał i jednego z nielicznych, którego uważał za rodzinę. - To nie prawda i dobrze o tym wiesz. - Nie mówię o przyjaźni, Acheron. Umrzemy, wszyscy przez to przejdziemy. To nie to samo, co utrata własnego małżonka czy dziecka. Tak jak powiedziałem, nie mamy nikogo, kto by nas opłakiwał. Ash skrzywił się boleśnie, wiedząc, że Urian żyje z dnia na dzień. Ten mężczyzna obserwował, jak całe jego rodzeństwo i matka umarli lub zostali zabici. Stracił dwoje Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

179

Sherrilyn Kenyon Time Untime

adoptowanych dzieci i niezliczonych przyjaciół. Ale to nie wszystko, Urian stracił najukochańszą Phoebe. Ash przekręcił obrączkę wokół kciuka. Pomyślał o Tory. Teraz mając ukochaną żonę, zrozumiał, jak mocno okaleczyła Uriana śmierć Phoebe. Na samą myśl, że mógłby stracić Soterię, czuł obezwładniający ból, wypalający ogromną dziurę w jego sercu. Był też zdziwiony, że Urian w ogóle może funkcjonować. Nie mógł nawet myśleć o stracie Bastiana, bez natychmiastowej chęci zabicia wszystkich wokół niego. Po raz pierwszy w jego trwającym jedenaście tysięcy lat życiu, w pełni zrozumiał wściekłość matki. Jeśli cokolwiek przydarzyłoby się jego rodzinie sprawiłby, że gniew Apollymi wyglądałby niczym delikatny letni wietrzyk. Każdego dnia Urianowi udawało się wstać i przebrnąć przez kolejny dzień, bez wkurzania się na świat, co było zwycięstwem. Ash nigdy nie poznał nikogo silniejszego i ogromnie szanował tego mężczyznę. - Chcę żebyś był ostrożny i wziął ze sobą Cabeza. Będziesz potrzebował kogoś, kto zna panteon, mówi i potrafi czytać w ich języku. Urian zadrwił: -Czytam i mówię po grecku, Acheron. Powiedz mi, co jest na tym świecie trudniejszego? - Język Olmeców i Majów. Próbowałeś kiedyś? - Zastanówmy się… nie. Nigdy nie miałem powodu. Poza tym myślałem, że oni byli kosmitami. Alexion prychnął. - Ostatnio za dużo naoglądał się History Channel. Urian zrobił kwaśną minę. - Muszę zrobić coś, żeby zagłuszyć ciebie i twoją żonę. Chciałbym, żebyście obydwoje wyciszyli ściany sypialni. Chociaż muszę się jeszcze dowiedzieć, jak dwie bezcielesne istoty mogą… nieważne. Nie chcę tego kontynuować. - Odnośnie sprawy, wracam do królestwa ludzi, żeby pomóc walczyć z tym, co już Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

180

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zostało przeciw nam uwolnione. - Przyślesz tutaj Tory i Basa dla ochrony? – zapytał Alexion. Ash potrząsnął przecząco głową. - Wysłałem ich do mojej matki, kiedy to wszystko się zaczęło. Jeżeli nam się nie uda, domyślam się, że to będzie najbezpieczniejsze miejsce. W końcu wiem jak daleko się posunie, żeby ich ochronić. - To prawda. Dobra, pójdę sprawdzić posągi, powiem ci, jeśli któryś z nich drgnie. - Proszę, zrób to. Urian pochylił głowę do Acherona. - A ja idę spotkać się z Sachą i Cabezą. Ash nie poruszył się dopóki obydwaj nie zniknęli, wypełniając obowiązki. Przesunął dłonią po tatuażu Simi i rozważył wysłanie również jej do swojej matki. Ale dobrze wiedział, że Simi nigdy go nie zostawi, żeby walczył sam przeciw temu, co nadchodziło i to go najbardziej martwiło. Nieważne jak bardzo próbował, nigdy nie mógł pozwolić sobie zapomnieć, że był jedynym powodem, dla którego Simi nie miała matki, że była sierotą zanim ją adoptował. Jej matka umarła próbując zatrzymać Apolla przed wypatroszeniem go. Biedna Charonte poniosła klęskę, ale przynajmniej próbowała. Za każdym razem, kiedy spoglądał na Simi widział twarz Xiamary 62 i czuł głębokie poczucie winy. To dlatego na wszystko jej pozwalał, z wyjątkiem zabijania innych stworzeń. To była jedyna rzecz, której zabronił jej robić. Chyba, że zaatakowały ją pierwsze, wtedy rozpoczynał się na nie otwarty sezon polowań, a Simi polewała ich sosem BBQ i zjadała. Wszystkie chwyty dozwolone. Zamknął oczy i próbował zobaczyć przyszłość, co nie powinno stanowić dla niego problemu. Ale ponieważ dotyczyła ona tak wielu ludzi, na których mu zależało, nic nie zobaczył. Jedyna rzecz, jaką mógł poczuć to bicie serca świata, które mruczało jak stały gwar pod jego stopami. To wibrowało przez niego jak dopasowane konstelacje, bramy zostały osłabione. 62

Imię matki Simi.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

181

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nadchodziło zło i nie zamierzało brać jeńców. Niech rozpocznie się wojna…

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

182

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 11

Ren zaklął pod nosem. Nigdy w życiu nie czuł się bardziej bezwartościowy – co właściwie mówiło wszystko, o ich sytuacji i jego niezdolności do wydostania ich z tej rzeczywistości. - Przepraszam Kateri. - Hej… - Pociągnęła go, żeby się zatrzymał, kiedy szli przez niekończący się las. – Nie musisz przepraszać za coś, na co nie możesz nic poradzić. Zrobimy to. Zrobimy. - Jak możesz mieć taką wiarę? - Och daj spokój. Pokonałeś śmierć i wróciłeś do życia. Musisz mieć wiarę. Wiem, że ją masz. Krawędzie jego ust drgnęły. Zdumiony jej zdolnością do odnajdywania radości i rozjaśniania nawet bardzo złej sytuacji, patrzył w jej piękne oczy, które piętnowały go. Odsuń się od niej. Teraz! Nie posłuchał. Zanim zdążył się powstrzymać, pocałował ją. Zapach jej skóry i smak ust sprawiły, że jego ciało stało się nadaktywne. Wszystko wokół nich szło źle. Jego podstawowe moce nie działały. Mieli demony za sobą. Pierwszy Strażnik zaginął. Choo został złapany… A ona była jak niebo w środku piekła. To nie miało sensu. Powinien nienawidzić siebie za swoją niekompetencję, ale gdy na nią patrzył, nie widział lekceważenia i pogardy. Widział przyjaźń. Dobroć. Otuchę. Najgorsze było to, że czuł to samo do niej. Wspierała go uśmiechem i dowcipem łagodząc jego wyrzuty sumienia. Nie nazywała go głupim, ani bezwartościowym. Nie Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

183

Sherrilyn Kenyon Time Untime

obwiniała o zaistniałą sytuacje. Sprawiała, że czuł się jak wartościowy człowiek. Odsuwając się, ukrył twarz w zgięciu jej szyi, tak by mógł poczuć nikłe resztki jej perfum. Jego usta napełniały się śliną. Kateri trzymała Rena blisko, czując jak jego serce bije przy jej piersi. Minęło tyle czasu odkąd była tak blisko mężczyzny. Nie jedenaście tysięcy lat, w żadnym razie, ale przez kilkanaście miesięcy. Jedną rzeczą, którą dzielili razem z Fernando była zasada, że praca jest na pierwszym miejscu, nieważne co. Było jeszcze tyle do odkrycia, tyle dokumentów do uzupełnienia. Wykładów do poprowadzenia i dzieci, które należało zachęcić. Nigdy nie znalazła mężczyzny, który mógłby to zaakceptować. Takiego, który dzieliłby się nią z jej terminarzem pracy. Jesteś geologiem. Co do cholery masz do zrobienia nocą albo w weekendy? Prace naukowe i przygotowanie zajęć nie czekały na nikogo, a pisanie zajmowało jej dużo czasu. Z powodów, których nie rozumiała, z jakichś względów wpadała w zniekształcenie czasu. Siadała i zaczynała robotę papierkową, a następną rzeczą jaką pamiętała, było to, że jest pięć godzin później, a jej telefon wibrował lub dzwonił, z wiadomością czy rozmową: dlaczego nie było jej w domu, czy gdziekolwiek, gdzie miała być. Było tak, jakby świat przestawał się kręcić za każdym razem kiedy pracowała, a ona mogła siedzieć godzinami, bez wstawania czy nawet mrugnięcia. Żaden facet, z którym się umawiała nie był wart jej uwagi na tyle, by upewniła się, że nie spóźni się na spotkanie z nim. Byli zabawni, dopóki nie zaczynali się skarżyć na jej harmonogram, dziwne przekonania i nawyki. W pewnym momencie trzaskała drzwiami i uciekała. Nigdy nie byli dla niej priorytetem. Ren był inny. Jego przekonania sprawiały, że jej wydawały się normalne. Gdyby zaczęła mówić o Kruku Surogacie, zamiast śmiać się i przewracać oczami, prawdopodobnie byłby z kilkoma za pan brat. A księżycowy kamień, który jej dał, dowodził, że rozumiał jej fascynację skałami i minerałami. To, że czuł moc jaką posiadają i wiedział, co znaczy sięgnąć po nie w czasie potrzeby. Rozumiał to. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

184

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Przede wszystkim uważała, że jest fascynujący. Rzeczy, które wiedział… jakie mógł zrobić. Ani razu nie pomyślała o pracy, od czasu kiedy byli razem. No dobra, trzeba przyznać, że uciekali, aby ratować życie, jednak… Całkowicie pochłaniał jej uwagę. Dla niego, chętnie by odsunęła swoje badania na bok. Żeby sprawić, by się uśmiechną, tak naprawdę uśmiechnął, spóźniłaby się na zajęcia. Jak chore to było? Ledwo go znała, a jednak…była z nim od lat. - Czy ty kiedykolwiek miałeś wizję mnie? Odsunął się, by spojrzeć na nią z góry. Obejmując jej twarz swoją dużą dłonią, pieścił jej policzek kciukiem. Początkowo sądziła, że nie odpowie. Ale po krótkiej chwili skinął głową. - Co widziałeś? Najpierw na myśl przyszedł mu obraz jak go zabijała. Teraz przynajmniej rozumiał dlaczego, nigdy nie walczył z nią o życie. Ale to nie były jedyne sny, jakie o niej miewał. - Widziałem cię w żółtej sukience w kolibry i w pasującym do niej żółtym swetrze. Byłaś młodziutką nastolatką z żółtymi wstążkami we włosach. Byłaś szczęśliwa z jakiegoś powodu i zarzuciłaś ramiona na szyję starszemu mężczyźnie. Ujmujący uśmiech pojawił się na jej wargach, przypominając mu, jak wyglądała w jego myślach. - Moje szesnaste urodziny. Babcia zrobiła dla mnie sukienkę. Nienawidziłam jej, ale nie chciałam zranić uczuć babci, więc ją włożyłam. - A ten mężczyzna? - Mój ojczym. Zaadoptował mnie tuż przed tym jak zmarła moja matka. To dlatego nazywam się Avani. Był z New Delhi i cały czas żartował o tym, które z nas jest bardziej indiańskie. - Co się z nim stało? - Zmarł na raka, kiedy byłam na studiach. - Przykro mi. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

185

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Przełknęła smutek, który ją dławił. Kochała go tak bardzo… Każdego dnia strasznie jej go brakowało. - Dziękuję. Był dobrym człowiekiem. Ożenił się z moją mamą, kiedy miałam cztery lata i nigdy nie poznałbyś, że nie był moim biologicznym ojcem. - Byłaś na tańcach z nim, kiedy byłaś starsza. Miałeś na sobie krótką niebieską spódnicę i białą bluzkę. Skinęła głową. - To był charytatywny taniec ojca z córką, sponsorowany przez jego biuro. Skrzywił się. - Dlaczego wybuchłaś płaczem podczas jednego z tańców? Czy on zranił twoje uczucia? - O Boże, nie. Właśnie zdiagnozowali u niego raka i zaczęli grać piosenkę Boba Carlisle, Butterfly Kisses. - Nie znam jej. - To piosenka o kobiecie i jej ojcu, i... – przerwała szlochając. - Ciii – powiedział, wciągając ją w swoje ramiona. – Bardzo cię przepraszam Kateri. Nie chciałem doprowadzić cię do płaczu. - Nie, w porządku. – Pociągnęła nosem przez łzy. – Życzyłabym ci, żebyś znał ojca takiego jak on, Ren. Był dla mnie taki dobry. Nie ma dnia, żebym nie odczuwała straty. Byłam szczęściarą, że go miałam. I kochał moją mamę, bardziej niż możesz to sobie wyobrazić. Do końca życia trzymał jej ślubne zdjęcie na biurku i został z nim pochowany. Taka była jego ostatnia wola. Pamiętam, że raz go zapytałam, lata po śmierci matki, dlaczego nigdy się z nikim nie umawia. Powiedział mi, że znalazł swoją idealna bratnią duszę i nie ma potrzeby szukać drugiej. Żadna kobieta nie znaczyłaby dla niego tyle, co moja matka i nie miał miejsca w swoim sercu i życiu dla kolejnej. Zajmowanie się mną było pracą na pełny etat i była to jedyna praca jakiej chciał. Ren nie miał możliwości odniesienia się do miłości, jaką opisała. Ale brzmiało to niesamowicie. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

186

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Cieszę się, że był dla Ciebie dobry. Kateri wpadła w głęboki, wstrząsający ją szloch. Co ja zrobiłem? Ren odsunął się i objął jej twarz dłońmi. Nigdy nie czuł się tak zagubiony. Nie chciał jej zranić swym komentarzem. Głupio pomyślał, że dzięki temu poczuje się lepiej. Spędzał w pobliżu kobiet tak mało czasu, że nie miał pojęcia jak jej pomóc. Czy wszystkie kobiety to robią? Czy to normalne? Czy może uraził ją swoją ignorancją? - Nie patrz na mnie. – zajęczała. Puścił ją i zaczął się odwracać. Chwyciła go i rzuciła się w jego ramiona. Stał oszołomiony. Dobra. Chciała, żeby ją przytulić, ale nie patrzeć na nią. Dziwne to, ale w porządku. Cholera, Sundown, gdzie jesteś kiedy potrzebuję twojej rady? Z pewnością jego żonaty przyjaciel miałby jakąś radę. Może…. Ren wertował swój umysł w poszukiwaniu czegoś, co mógłby zrobić, by ją uspokoić. Jedyne co pamiętał, to widok matek z płaczącymi dziećmi. Przytulały i kołysały je. Wziął ją w ramiona, zaniósł na małą polanę i usiadł trzymając na kolanach. Odgarnął włosy z jej twarzy, a ona szlochała w jego pierś i przytulała się do niego. Wow, to wszystko przez niewinny komentarz, który miał ją rozweselić. Nigdy nie zrozumiesz ludzi. Zdecydowanie była to prawda. Zupełnie nie miało to dla niego sensu. Więc trzymał ją blisko siebie i delikatnie kołysał, mając nadzieję, że nie zostaną zaatakowani, do czasu aż dziewczyna zdąży się uspokoić. Kateri nienawidziła, kiedy się rozklejała, zwłaszcza w ten sposób. To było to, czego najbardziej nienawidziła w żałobie. Przez większość dni było w porządku. Ale co jakiś czas, widok lub zapach wpędzał ją w zasadzkę. Nawet piosenka potrafiła wydobyć gorzko słodkie wspomnienia i jeszcze raz uderzało w nią, jak bardzo tęskni za tatą. To nie było fair. Inni ludzie mogli mieć swoich rodziców przy sobie przez większość życia. Ale nie ona. Aż do Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

187

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ostatniej nocy nawet nigdy nie spotkała swojego biologicznego ojca. I tak, jak było to złe, nie mogła sobie wyobrazić bólu, gdyby nie miała ich w ogóle. To sprawiło, że zaczęła się zastanawiać co było gorsze. Nie znać tego, za czym się tęskni, czy dokładnie wiedzieć, co to znaczy być kochanym i chcianym, a potem brutalnie to utracić. Zakryła oczy dłońmi i jęknęła na świadomość, że musi wyglądać dla biednego Rena jak kłębek nerwów. - Bardzo przepraszam, skarbie. Kilka ostatnich dni było dla mnie okropnych. Jestem zmęczona. Jestem przerażona i straciłam naprawdę dobrego przyjaciela zanim to wszystko się zaczęło. Ren nie odpowiedział. Po prostu dalej ją kołysał. Marszcząc brwi, otarła oczy i spojrzała na niego. - Wszystko w porządku? Skinął głową, a później wytarł więcej jej łez. - Więc dlaczego nic do mnie nie mówisz? Panika błysnęła na jego twarzy. Odwrócił wzrok jakby chciał zastanowić się nad odpowiedzią. - Ren? Mów do mnie. Jego usta drgnęły zanim odezwał się cicho. - Nie chcę znowu powiedzieć czegoś złego i ponownie doprowadzić cię do płaczu. Czysta i niewinna słodycz tego stwierdzenia, wyrwała z niej kolejny szloch. - No i zobacz co teraz narobiłem. Przepraszam Kateri. Nie powiem już nic więcej. Obiecuję. Położyła głowę na jego ramieniu i owinęła ręce wokół jego szyi. - To nie ty, kochanie. Nie zrobiłeś absolutnie nic złego. – Ścisnęła go mocno, żałując, że nie może go przekonać. – Wszystko, co zrobiłeś było wspaniałe… Ren słyszał co mówiła, ale nie rozumiał słów. Nie po tym, jak nazwała go skarbem i kochaniem. Nikt, nigdy wcześniej nie użył względem niego takiego pieszczotliwego Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

188

Sherrilyn Kenyon Time Untime

określenia. Do tej pory każdy, kto się do niego zbliżył nazywał go przyjacielem, albo bratem. Ale kochaniem… Nigdy nie był kochaniem. -Czy ty mnie słuchasz? Prawdopodobnie powinieneś powiedzieć tak. To byłaby najmądrzejsza rzecz jaką można zrobić. Ale z jakichś głupich powodów, prawda wyszła na jaw, zanim mógł ją zachować dla siebie. - Um… nie. - Dlaczego przestałeś zwracać na mnie uwagę? – warknęła a furia rozbłysła w jej oczach. Poruszył szczęką, próbując wyjaśnić, ale żadne słowo nie chciało opuścić jego ust, kiedy jąkał słowo ja. Dlaczego robię to gówno zawsze, kiedy chcę jak najmniej wyjść na głupka? Spodziewał się po niej, że będzie zła. Zamiast tego, pocałowała go. Każda jego cząsteczka weszła na wyższe obroty, a kutas stwardniał. Odsunęła się. - Co próbujesz powiedzieć? Gorąco oblało jego twarz. - Nie usłyszałem nic poza tym, że nazwałaś mnie kochaniem. Kateri położyła dłoń na jego policzku, widząc udrękę na jego twarzy. Jej serce szarpnęło się. Biorąc pod uwagę, co wiedziała o jego życiu, mogła się założyć, że był to pierwszy raz, kiedy ktoś użył wobec niego pieszczotliwych słów. Podczas gdy większość ludzi dorastała słysząc - cukiereczku i skarbie - on został tego pozbawiony, a żyjąc na uboczu najprawdopodobniej nie był tak nazwany nawet przez kelnerkę. Nie mówiąc o kimś, kto naprawdę, by się o niego troszczył. - Znam to miejsce głęboko w środku, w którym człowiek czuje się, jakby nikt o niego nie dbał. Nikt go nie widział. Nikt go nie znał. Ale ja cię widzę Ren i dbam o ciebie. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

189

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Dokładnie wiem, jak to jest być samej na tym świecie. Zaśmiała się z goryczą, kiedy przypomniała sobie, jak Fernando cytował słowa najbardziej wpływowej innowatorki w dziedzinie archeologii i antropologii. -Margaret Mead powiedziała kiedyś, że:„Jedną z najstarszych potrzeb człowieka jest posiadanie kogoś, kto będzie się zastanawiał, kiedy wrócisz do domu na noc. ” Uśmiechnęła się do niego. - Nie ma nic bardziej samotnego, niż pusty dom, kiedy kładziesz się spać. Straciłam wszystkich, których kiedykolwiek kochałam i boję się, jak cholera, wpuścić ciebie, czy kogokolwiek do serca. Bo za każdym razem, część mnie idzie razem z nimi do grobu i nie wiem, ile mnie jeszcze pozostało. Ale jestem gotowa zrobić ten krok raz jeszcze…dla ciebie. Ren przełknął, kiedy zrozumiał, co pchnęło ją do wybuchnięcia płaczem. Nigdy nikt nie powiedział mu nic bardziej miłego. Jej słowa dotknęły w nim miejsce, o którym nawet nie wiedział, że istnieje. Część niego, która nigdy nie została dotknięta. - Nie skrzywdzę cię skarbie - tchnęła. W tej jednej chwili kompletnie się dla niej zatracił. Jestem cholernym idiotą. Nawet ze sobą nie spali. I nie miał interesu w tym, by dopuścić ją blisko siebie, a jednak w jakiś sposób już tam była. Nie miał pojęcia jak i kiedy to się stało, ale był już skończony, gdy pierwszy raz się do niego uśmiechnęła. - Masz zamiar coś powiedzieć? Ren nie ufał swojemu głosowi. Więc zamiast tego, pocałował ją powoli i delikatnie, rozkoszując się każdym muśnięciem jej języka. Pozbawiony tchu, położył ją na ziemi i przykrył swym ciałem. Kateri uśmiechnęła się, kiedy Ren wyznaczał szlak gorących pocałunków w dół jej szyi. Nie rozumiała czemu nie mówił, była urażona. Ale to nie był jego sposób. Był człowiekiem bardzo małomównym. Mówił swoimi czynami, nie za pomocą głosu. W pewien sposób wolała to, ponieważ nie mgła źle zinterpretować jego czułości. Powoli rozpiął jej bluzkę, a potem przesunął dłonią na jej piersi. Wyginając plecy, Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

190

Sherrilyn Kenyon Time Untime

jęknęła, pokazując jak dobrze jej było. Głód w jego oczach był palący, kiedy zmagał się ze stanikiem. Uśmiechnęła się na jego pomyłkę. - Zamknięcie jest z przodu. Nadal nie miał pojęcia. - Nie są takie jak kiedyś, co? - Nie, są jak układanka. Śmiejąc się, wzięła jego ręce i pokazała jak to odpiąć. Ren zassał gwałtownie oddech na widok jej nagich piersi. Zakładał, że tylko w połowie są tak krągłe i duże na jakie wyglądały, ale nawet nie mając dużego doświadczenia wiedział, że została szczodrze wyposażona. - Jesteś taka piękna. Wzięła go za rękę i poprowadziła do ust, by mogła pocałować, a później przygryźć jego knykcie. Przeszył go dreszcz. Nakierowała jego dłonie na swoje piersi, zanim objęła go i zaczęła skubać jego wargi. Gdyby mógł, umarłby w tej doskonałej chwili z nadmiaru uczuć. Kateri poczuła, że mięśnie jego szczęki napinają się, kiedy zacisnął zęby. Cholera, był najseksowniejszym facetem jakiego znała. Surowa siła i moc. Czarująca, wrażliwa niewinność, która nie powinna istnieć w kimś takim jak on. To połączenie było najbardziej porywającym zestawem, jaki mogła sobie wyobrazić. Chcąc sprawić mu przyjemność, zdjęła jego koszulę i przewróciła go na plecy. Zatrzymała się, kiedy zobaczyła blizny i obrażenia pokrywające jego ciało. Ale blizna łamiąca jej serce, znajdowała się na środku jego piersi. Była poszarpana i większa od jej pięści. Drżącą dłoń położyła na jego sercu. Delikatnie dotknęła palcami blizny. W chwili gdy to zrobiła, brutalna wizja przeszła przez nią z przejrzystością tak wyraźną, że oszołomiło ją to…

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

191

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ren i Coyote byli w wielkiej sali jadalnej, gdzie walczyli nad trupem człowieka, pobitego tak bardzo, że nie można było stwierdzić kto to był. Całe jego ciało pokryte było krwią, Coyote szydził z Rena, który z przerażeniem wpatrywał się w to, co zrobił jego brat. - To wszystko twoja wina – zadrwił Coyote. – Twoja i twojej małostkowej zazdrości. Dlaczego nie mogłeś być szczęśliwy dla mnie? Tylko raz w swoim nędznym życiu. Dlaczego? Gdybyś zostawił nas w spokoju, nic z tego by się nie wydarzyło. Nie byłoby Ducha Grizzly. Strażnicy nie byliby potrzebni, a on – Coyote wskazał nożem na podłogę – nigdy nie zjawiłby się tutaj, roszcząc sobie do niej prawo. Ren nie odpowiedział. Jego wzrok był przyklejony do czerwieni na rękach Coyote’a. W końcu spojrzał na podłogę…Buffalo leżał martwy w kałuży krwi. Skrzywił się, czując nieskończony żal. -Jak mogłeś to zrobić? Był Strażnikiem. I najlepszym przyjacielem Rena. I niewątpliwie jedynym człowiekiem, który za nim stał. Nawet wtedy, kiedy zło wzięło w posiadanie jego ciało, a on służył mu z chęcią, Buffalo trwał przy nim. Chronił go. A teraz był martwy. Moje okrucieństwo doprowadziło Coyote'a do szaleństwa… To wszystko moja wina. Wszystko. Coyote splunął na ciało Buffalo. - On był draniem i skradł jej serce, a należało do mnie. Do mnie! Ren powoli pokręcił głową. Wina i smutek rozrywały go na strzępy. - Serca nigdy nie mogą być skradzione. Mogą być tylko podarowane. Coyote posłał mu szyderczy uśmiech. - Mylisz się! Przemawia przez ciebie zazdrość. Ale tak nie było. Ren nie czuł już nic, poza poczuciem winy. Teraz było już za późno. Zniszczył wszystko, co było dobre w jego życiu. Wszystko. Czując mdłości, podszedł do Buffalo i uklęknął obok niego, by wyszeptać krótką modlitwę nad jego ciałem. Przeraźliwy krzyk odbił się echem po pokoju. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

192

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Spoglądając w górę, Ren zobaczył jak Butterfly podbiega do Buffalo. Szlochając histerycznie, rzuciła się na jego ciało. W ogóle nie zwracała uwagi, że krew wsiąka w jej ubranie. Jej twarz wykrzywiona była wściekłością i oskarżycielskim smutkiem, spojrzała na Coyote’a. - Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego chcesz mnie tak zranić? Coyote wykrzywił wargi. - Wyrwałaś mi serce. - A ty zabiłeś moje. – Położyła się na Buffalo i płakała przenikliwym głosem. Ren wstał, porzucając szlochającą kobietę i stanął naprzeciw brata. To był błąd. Nie myślał o tym, co może się stać, kiedy Butterfly wypłacze swoje nieszczęście bogom i duchom. Ale było już za późno. Drzwi pomieszczenia otworzyły się. Wyjący wiatr wpadł, krzycząc, tańcząc dookoła ciałami pokrytymi przez białe, koźle skóry. Te wiatry połączyły się, tworząc dwóch trębaczy, którzy zadęli w rogi zapowiadając najgroźniejszą ze wszystkich istot. Ducha Zemsty. Coś, co mogło być wezwane tylko przez krzyki skrzywdzonej kobiety, która pragnęła zemsty. Mglista postać była skąpana w bieli - jego włosy, przezroczysta skóra pokrywająca szkieletowe rysy, pióra i koźlęce ubranie. Jedynym złamaniem koloru był wisior z niebieskich paciorków, który miał na szyi. - Dlaczego zostałem wezwany? Butterfly spojrzała w górę. Jej piękną twarz wypełniał smutek, wydawała się stara i zmizerniała. Wskazała palcem na brata Rena. - Coyote zabił moje serce. Więc chcę, żeby zapłacił za to, co niesłusznie zabrał. Duch Zemsty pokłonił się. Potem odwrócił się w stronę mężczyzn. Twarz starego, wychudzonego mężczyzny z poplątanymi włosami, zmieniła się w obliczę największego zła. Ten widok przeraził Kateri. Zapomnijcie o Hollywood, to było straszniejsze, niż Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

193

Sherrilyn Kenyon Time Untime

cokolwiek, kiedykolwiek wymyślone przez Wesa Cravena63… Duch Zemsty otworzył szeroko gardziel i wyleciał orzeł z jednym upiornym wojownikiem na grzbiecie.64 Wojownik uniósł włócznię. Ren odsunął się od Coyote’a i zesztywniał gotowy do walki. Z głośnym okrzykiem, który wstrząsnął strukturą Matki Ziemi, wojownik wypuścił swoją włócznię w serce Coyote’a. W jednej chwili, Ren stał pod ścianą, żeby w kolejnej znaleźć się w miejscu, w którym powinien być brat. Zanim mógł użyć swoich zdolności i przemieścić się, włócznia przebiła środek jego piersi i serce. Siła uderzenia zbiła go z nóg i przygwoździła do ściany. Ból eksplodował w jego ciele. Nie mógł oddychać. Krew wypełniła jego usta. Zrobiło mu się ciemno przed oczami. Umierał. Po tych wszystkich bitwach, wszystkich walkach… Umrze przez perfidne oszustwo. Przez złośliwość jego brata. Wojownik zawrócił swojego orła i poleciał z powrotem do ust Ducha Zemsty. Tak szybko jak wrócili, już ich nie było. Jego oddech był ciężki, Ren spojrzał na brata. - Oddałbym ci moje życie, gdybyś o to poprosił. - Nauczyłeś mnie brać to, czego chcę. – Coyote przeszedł przez pokój i chwycił naszyjnik z kości z gardła Rena, który utrzymywał pieczęć Strażnika – turkusowego Ptaka Gromu. Rozwiązał worek przy pasie Rena, gdzie trzymał najsilniejszą magię i kamienie. - Chcę twojej Straży. Krew sączyła się z kącika ust Rena. W całym jego życiu, Straż była jedyną dobrą rzeczą, do której Ren został wybrany. Jedyną rzeczą, która dała mu odrobinę dumy i sprawiła, że czuł się warty czegoś więcej, niż tylko lekceważenia i pogardy. - Nie zostałeś wybrany. 63 64

Wes Craven – właściwie Wesley Earl Craven, amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy. LSD, LSD, gdzie jest moje LSD....o jiaaa Kenyon zażyła :)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

194

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Ty też nie. Nie bardzo. Strażnik dał ci to z litości. Coyote wykrzywił się drwiąco i zacisnął naszyjnik Rena w pięści. - Nigdy nie byłeś tego warty. – Chwycił włócznię i wepchnął ją jeszcze głębiej, a potem roześmiał się triumfalnie, kiedy Ren zakrztusił się własną krwią. Z ostatnim, napełnionym agonią tchem, Ren skonał. Duma na twarzy Coyote’a była obrzydliwa. Odwrócił się w stronę Butterfly. - Teraz jestem Strażnikiem. Znowu możesz mnie kochać. Wykrzywiła usta z odrazą. - Nigdy nie mogłabym cię pokochać po tym, co zrobiłeś. Jesteś potworem. Chwycił ją za ramię. - Jesteś moja i nie będę się tobą nigdy dzielił. Przygotuj się na nasz ślub. - Nigdy. Uderzył ją w twarz. - Nie kłóć się ze mną kobieto. Masz słuchać. – Puścił ją tak gwałtownie, że upadła z powrotem na ciało Buffalo, gdzie płakała do czasu, aż zabrakło jej łez. Była tam nadal, kiedy dziewczęta przyszły i ubierały ją dla Coyote’a. O zachodzie słońca, wrócił po nią. Ale zanim mogli rozpocząć ceremonie, która złączyłaby ich ze sobą, Pierwszy Strażnik…ojciec Kateri…pojawił się na środku pomieszczenia. Jego ciemne oczy promieniowały wściekłością. - Domagam się śmierci dla osoby, która zabiła dwóch Strażników! Coyote zadyszał z przerażenia. Jego umysł wirował, kiedy próbował wymyślić jakiś podstęp, który uratowałby mu życie. Magia jego brata była silna i pozwoliła mu walczyć ze Strażnikiem przez rok i jeden dzień, ale nie należała do Coyote'a. I nie uratuje mu życia. Ojciec Butterfly przeszedł przez pokój zdecydowanym krokiem, który obiecywał zemstę. Z paska wydobył Sztylet Sprawiedliwości i bez wahania posłał go w serce tej, która spowodowała to zamieszanie i niedolę. Butterfly zachwiała się. Zamiast pokazać ból, westchnęła z ulgą. Krew płynęła z jej ust, kiedy zwróciła się do Coyote’a. - Teraz będę z moją miłością. Na zawsze w jego ramionach. – Upadła na podłogę. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

195

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Umarła z najbardziej błogim uśmiechem na twarzy. Coyote pokręcił głową. - Nie rozumiem. Jej ojciec wzruszył ramionami. -Ty byłeś narzędziem, które zabiło Buffalo, ale Butterfly była przyczyną. Gdyby ona się nie narodziła, nie odebrałbyś Strażnikowi życia. Ona jest odpowiedzialna za jego śmierć, a do tego za śmierć Makah’Alay. - Nie, nie, nie, nie. To nie w porządku. To nie tak miało się zakończyć.

–

Przeczesując dłońmi włosy, Coyote podszedł do swojej prawdziwej miłości i po raz ostatni trzymał ją w ramionach. Była taka mała i lekka. Jej krew plamiła jego ubranie ślubne, a on płakał nad nią. Jego strata... Nie będzie na niego czekała po drugiej stronie. Ból tej wiedzy rozdarł go na strzępy. Ona powita tego drania, Buffalo. Człowieka, który doprowadził go do niekończącego się smutku i próbował zrazić do niego jego ojca i jego ludzi. Nie… to nie było w porządku, że drań będzie ją miał. Nie po tym jak Coyote zniósł tortury, by do niej wrócić i wziąć ją za żonę. Do diabła z wami wszystkimi! Odrzucając głowę do tyłu, krzyczał z oburzenia. To nie miało się tak skończyć. Był dobrym człowiekiem. Posłusznym całe życie. I jeden po drugim, wszyscy to niszczyli. Najpierw Makah’Alay, potem Buffalo, aż wreszcie Butterfly. Zrujnowali jego życie i zmienili go na zawsze. Nie

było możliwości, by mógł

pozwolić im szczęśliwie żyć razem przez wieczność. Nie po tym, jak przyjął nieśmiertelność Strażnika, po to by zostawili go samego na wieczność. Sięgnął do woreczka Rena i wezwał stamtąd najsilniejszy demoniczny element. -Przeklinam cię Buffalo – warknął przez zaciśnięte zęby. – Będziesz żyć przez tysiąc istnień i w żadnym z nich nie będziesz szczęśliwy. Będziesz chodzić po świecie zdradzany przez wszystkich, którzy na ciebie patrzą. Nie będzie miejsca, które mógłbyś nazwać domem. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

196

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nie w ludzkim życiu. I nigdy nie dostaniesz Butterfly. Wypuścił magię z dłoni w powietrze, by została zaniesiona duchom, które się tym zajmą. Potem spojrzał w dół, na łagodne piękno Butterfly. Tak delikatna. Taka słodka. Myśl o przeklęciu jej ukłuła go głęboko. Ale gardziła nim. Zdradziła go. - Za to, co mi zrobiłaś, nigdy nie wyjdziesz za mąż za mężczyznę, którego pokochasz. On zawsze będzie umierał w drodze do zjednoczenia z tobą, a ty całe życie spędzisz w żałobie...setki razy. Nigdy nie zaznasz spokoju. Nie, dopóki nie przyjmiesz mnie z prawdziwą uczciwością. A jeśli poślubisz innego, on nigdy ci nie zaufa. Nigdy nie będziesz szczęśliwa w małżeństwie. Nie, póki masz w sobie ludzką krew. – Sięgnął do woreczka i wydobył ostatni kawałek magii jego brata, a następnie posłał ją wiatrem. - Czy ty wiesz, co zrobiłeś? Coyote spojrzał na nadchodzącego Choo Co La Tah. - Wyrównałem rachunki. Choo Co La Tah roześmiał się. - Taka magia zawsze wraca do tego, kto ją dzierży. Nieważne co zrobisz, wróci do ciebie i kopnie cię w dupę. - Jak to? Wskazał za okno w stronę nieba i drzew. - Znasz prawo. Nie krzywdź, a ty dzisiaj wyrządziłeś wiele zła. - Oni pierwsi mnie zranili. Choo Co La Tah westchnął. - A ty zasiałeś nasiona swojego ostatecznego upadku. Kiedy przeklinasz dwie osoby naraz, wiążesz je ze sobą. Z tymi połączonymi siłami, będą mieli zdolność do złamania przekleństwa i zabicia ciebie. Coyote zaśmiał się z niego. - Nie masz pojęcia o czym mówisz. - Arogancja. Pierwszy powód śmierci zarówno chłopa, jak i króla. Uważaj na jej Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

197

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ostrze. Częściej niż rzadziej rani tego, kto ma jej najwięcej. Coyote odrzucił słowa Choo Co La Tah. Nie interesował się nimi. Nigdy bardziej nie cierpiał. On już spłacił swoje długi. To był czas na to, żeby zdobyć zapłatę. I on mógł zapewnić, że oni też. Na zawsze. Kateri wycofała się, kiedy doświadczyła nienawiści Coyote’a z pierwszej ręki. Sam w sobie był złośliwą bestią. Zostawiła to w przeszłości i spojrzała na Rena, gdy ją obejmował. - Robię coś źle? – zapytał Ren, marszcząc czoło. – Nie skrzywdziłem cię, prawda? Troska w jego tonie rozgrzała ją. Jak ktokolwiek mógł nie cenić kogoś tak słodkiego? - Nie kochanie. Zdecydowanie nie zrobiłeś nic źle. Po prostu poczułam wstrząs nienawiści twojego brata do ciebie. To było tak okropne, że na chwilę mnie oszołomiło. Zaczął mówić, ale ona położyła mu palce na ustach, by go powstrzymać. - Nie mów, że to twoja wina. Cierpiałeś dużo bardziej niż on kiedykolwiek. Ale ty nadal jesteś człowiekiem. Nigdy nie zostawisz tej części za sobą. - Nie zawsze taki byłem. - Byłeś opętany. To co innego. Ren nie był tego taki pewny. Tak, to on pozwolił Duchowi Grizzly zawładnąć swoim ciałem, ale nawet wtedy był świadomy tego co robi. A Ducha nie było w nim, kiedy zabijał swojego ojca. To zrobił na własną rękę. Spojrzał w dół, na bliznę na lewym biodrze. Ojciec niemal go wypatroszył. To była brutalna walka. Pomimo jego wieku, starzec był utalentowanym wojownikiem. Ren miał szczęście, że przetrwał walkę. To także jego samoświadomość, pozwoliła mu wreszcie złamać Grizzly i uwolnić się on niego. Ale o wiele łatwiej było powiedzieć niż zrobić. Tygodnie zajęło mu odzyskanie własnego życia. I samo uderzenie serca, by znowu stracić życie. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

198

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kateri położyła się na nim. Ostro wciągnął powietrze, czując jej nagie piersi na klatce piersiowej. Zaczęła lizać linię jego szczęki. Wszystkie myśli się rozpierzchły. Jego ciało eksplodowało, a głowa odpływała od doznań, o których zapomniał. Dosiadłszy go, docisnęła centrum swojego ciała do jego erekcji, czyniąc go jeszcze twardszym. Proszę nie pozwól mi zawstydzić siebie. Obawiając się, że nie wytrzyma długo, przekręcił ją i zdjął jej buty i jeansy. Jego serce przestało bić, gdy zobaczył ją zupełnie nagą i chętną. Rozchyliła dla niego nogi i zgięła je w kolanach, co dało mu doskonały widok na tę część ciała, której pragnął najbardziej. Jej uśmiech był ciepły, kiedy po niego sięgnęła. Chciał jej powiedzieć ile to dla niego znaczy, ale nie potrafił znaleźć odpowiednich słów. Kateri uniosła brew, dostrzegając wahanie Rena. Widziała głęboko zakorzenioną potrzebę w jego oczach. Mimo tego, nie wykonał ruchu, żeby jej dotknąć. Raczej lizał całe jej ciało, głodnym wzrokiem. W końcu podszedł do niej, jak dziki drapieżnik, na czworakach. Pochylony nisko, przesunął policzkiem po jej łydce w zmysłowej pieszczocie, która posłała dreszcze przez całe jej ciało. Jego spojrzenie trzymało ją w niewoli, kiedy sięgnął delikatnie palcami do tej części, która prosiła się o jego dotyk. Powoli przesunął kciukiem w dół po jej wejściu, ruchem, który sprawił, że chciała go jeszcze bardziej. Lekki uśmiech wykrzywił jego usta, kiedy kciukiem otworzył ją, a następnie zastąpił rękę ustami. Kateri krzyknęła, czując przyjemność. Sięgając w dół, zatopiła dłoń w jego gęstych włosach, podczas gdy jego język drażnił ją bezlitośnie. Jak na człowieka, który nie uprawiał seksu przez jedenaście tysięcy lat, wykonywał doskonałą robotę. Ren zamknął oczy, kiedy delektował się jej smakiem i pozwolił, by jej odgłosy spływały po nim. Zebrał trochę dumy z faktu, że cieszyła się jego dotykiem tak bardzo, jak on z pieszczenia jej. Ostatnią rzeczą jakiej chciał to porównania do jej innych kochanków i znalezienia jakichkolwiek braków. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

199

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Chciał, żeby była bardziej niż zaspokojona. Jej ręce igrały się w jego włosach, głaskała go po głowie, szepcząc czułe słówka. I wtedy, w jednym mgnieniu oka, spięła się i krzyknęła drżąc. Zadziwiające, jak szybko dla niego doszła, poczekał aż była całkowicie po, zanim rozpiął spodnie. Kiedy miał je ściągnąć, powstrzymała go. W pierwszej chwili pomyślał, że zmieniła zdanie, dopóki nie przewróciła go. Szybko uporała się z jego spodniami. Przez chwilę podziwiała śniade, nagie ciała. Nigdy w życiu, pomijając okładkę magazynu dla kulturystów, nie widziała mężczyzny lepiej wyrzeźbionego. Cholerka, był gorący. Mógł jeść krakersy, zupy, cokolwiek chciał… do diabła mógłby przyjść do łóżka pokryty piaskiem i nie obchodziłoby to jej. Zamruczała, a on uniósł brwi. Śmiejąc się, powoli czołgała się w górę jego ciała, zatrzymując się tylko na tyle, by lizać i drażnić. Ren krzyknął, czując jak przesuwa usta po jego penisie. Windseer nigdy tego nie zrobiła. Jego oddech był ciężki, wiedział, że na zawsze zatracił się w Kateri. Dla samej jej dobroci. Nie było niczego, czego by dla niej nie zrobił. To tylko seks. Tak, ale nie musiała uprawiać go z nim. I troska jaką mu okazywała...tak mógł udawać, że była prawdziwa. Czy nigdy nie będzie mu dane, kochać się z kobietą, która płakałaby nad jego ciałem, tak jak Butterfly płakała nad ciałem Buffalo? W sposób jaki Abigail płakała nad Sundownem? Brzmię jak stara baba.65 Kiedy to pomyślał, przypomniał sobie co powiedziała Kateri: – Jedną z najstarszych potrzeb człowieka jest posiadanie kogoś, kto będzie się zastanawiał, kiedy wrócisz do domu na no. Tak bardzo jak nienawidził tego przyznać, tak bardzo miała rację. Podczas gdy zazdrość była źródłem wszelkiego zła, miłość była źródłem samej dobroci. Zazdrość 65

Prawda, najprawdziwsza prawda!

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

200

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wydobywa z ludzi najgorsze cechy. Miłość tworzy najlepsze. To przez zazdrość zniszczył swojego brata. Ale to miłość do najlepszego przyjaciela przywróciła go i ponownie uczyniła obrońcą. A co z Coyote'm? Kochał Butterfly. I nic dobrego z tego nie wyszło. To nie była prawda, nie mogła być. Coyote jej nie kochał. Pożądał i chciał ją posiąść. Jeśli naprawdę dbałby o Butterfly, wolałby ją raczej widzieć szczęśliwą z Buffalo, niż nieszczęśliwą z nim. To dlatego Sterope odesłała ich ojca. Kochała go wystarczająco, by być z nim tylko przez chwilę. Wiedziała, że nigdy nie będzie z nią szczęśliwy. Nie, dopóki jego serce należało do innej. To dlatego ukochana Choo Co La Tah poślubiła jego najlepszego przyjaciela. Dorastali razem i Choo nigdy nie powiedział jej o swoich uczuciach. Byli z tego samego rodu i małżeństwo było zabronione. Choo kochał ją i dlatego pozwolił odejść swojemu marzeniu, aby poznała innego i zakochała się w nim. To bezinteresowne poświęcenie było powodem, dla którego Pierwszy Strażnik wybrał Choo na jednego ze Strażników Bramy. Choo był w stanie odłożyć na bok osobiste aspiracje i marzenia, służąc ogólnemu dobru. Mężczyźni walczyli o pozycję Strażnika, nie wiedząc, że Strażnicy byli wybierani tylko spośród wojowników, którzy dowiedli, że potrafią kochać. Ren był jedynym wyjątkiem. Został wybrany, bo wpadł w łapy Ducha Grizzly. -Jeśli ktoś rozumie dlaczego zło musi być ujarzmione, to tylko ten, kto tańczył z nim ponad rok. Kto skosztował jego słodkości, a później został spalony jego gorzkim smakiem. Ale Ren nie znał smaku miłości. Nie, dopóki nie spojrzał w oczy o złotym kolorze, które przypomniały mu o człowieku jakim chciał być. Zadrżał, kiedy lizała drogę wzdłuż jego ciała. Uniosła się w górę, by na niego spojrzeć z najbardziej niesamowitym uśmiechem, jaki kiedykolwiek widział. Zagryzając usta, wsunęła się na niego. Warknął. Potrzebował każdej cząstki samokontroli, by nie doszedł od razu. Chwyciła go za rękę. Ujeżdżała powoli i spokojnie, uśmiechając się do niego. Ren Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

201

Sherrilyn Kenyon Time Untime

uniósł biodra wchodząc w nią jeszcze głębiej. Do tej chwili nigdy nie rozumiał, co to znaczy być gdzieś mile widzianym. Chcianym. Ale gdy spojrzał jej w oczy, poczuł ciepło domu. Przynależności do kogoś innego niż on sam. Kateri oglądała grę emocji na twarzy Rena. Zmarszczyła złośliwie nos. - Przepraszam, że rozwaliłam twój rekord. Skrzywił się. - Mój rekord? -Najdłuższy okres celibatu jaki był. Guinness byłby pod wrażeniem. I wątpię byś kiedykolwiek znalazł pretendenta do bicia nowego rekordu. Odwdzięczył się ciepłym, głębokim śmiechem. Taki, który przerodził się w jęk, kiedy doszedł w jej wnętrzu. Gdy skończył, zaczęła zsuwać się w bok, ale przytrzymał ją na sobie. Po raz pierwszy jego emocje były całkowicie odkryte. Objął jej twarz, a potem pocałował. Odsuwając się, przytulił policzek do jej policzka, tak że mógł wyszeptać jej do ucha. - Nie pozwolę, żeby coś ci się stało. - Wiem kochanie. Ja też nie pozwolę im cię dopaść. Ren uśmiechnął się na te czułości. Po raz pierwszy w jego bardzo długiej egzystencji, czuł prawdziwą bliskość. I to nie tylko dlatego, że widział wizje jej życia, czy przez seks. Brało się to z faktu, że naprawdę wierzył w jej obietnicę. Wierzył w nią. Tak, świat rzeczywiście zmierza do końca. Uprawiał seks i zaufał kobiecie, z którą to robił. Jeśli to nie oznaka zbliżającej się zagłady, to nie wiedział co to było. Pocałowała go w czubek nosa, zanim ześlizgnęła się z niego i ubrała. Naciągając własne ubranie, Ren wiedział, że powinien się spieszyć, ale nie chciał żeby to się skończyło. Miał tak niewiele idealnych momentów w życiu. Mógłby je policzyć na palcach jednej ręki. I żaden nie był bliski temu. - Cholercia! Uniósł brwi na jej rozdrażniony ton. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

202

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Co się stało? - Złamałam głupi paznokieć. – Uniosła palec i pokazała. – Wiem, że to śmieszne, dobra? Ale nadal nie cierpię ich tracić. Uśmiech zniknął z jej twarzy. Patrzyła na niego, jakby go nie znała. Strach ostro walną w jego żołądek. To nie było nic dobrego. - Co?! - Dlaczego twoje oczy są niebieskie? Ren starał się wyczarować lustro i dokonał przerażającego odkrycia. Nie miał w ogóle żadnych mocy. To, w połączeniu z niebieskimi oczami, mogło oznaczać tylko jedno. Dobrzy bogowie, jestem śmiertelny.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

203

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 12

Kateri nie mogła złapać oddechu, patrząc w oczy, które były tak jaskrawo niebieskie, że prawie świeciły, zwłaszcza w kontraście do jego ciemnobrązowej skóry i czarnych włosów. - Co się dzieje? - J-J-J-Ja... – Zamknął oczy i zacisnął zęby. Po kilku sekundach spróbował ponownie.– S-s-s-stracilem c-c-całą moc. - Ok, więc nie możemy niczego przywołać. Potrząsnął głową. - Jestem znowu śmiertelny. Próbował powiedzieć więcej, ale mu się to nie udało, co tylko jeszcze bardziej go sfrustrowało. Cholera! Bez tych mocy był jąkającym się, pieprzonym kretynem. Wyciągnęła rękę i delikatnie pociągnęła jego głowę w dół, dopóki jej czoło nie zetknęło się z jego. Uśmiechając się pogłaskała dłońmi jego policzki. -Oddychaj, kochanie. Nie śpiesz się. Jedyna rzecz, która martwi mnie w twojej mowie jest to, jak bardzo cię ona wyprowadza z równowagi. Daj sobie chwilę i przestań obrażać siebie w swoich myślach. - Zaskoczony zmarszczył brwi. - Tak – kontynuowała. – Wiem, że to robisz. A teraz przestań. Wziął głęboki wdech zanim podjął kolejną próbę. - Mogę teraz umrzeć. - Ok, podobało mi się bardziej, kiedy się jąkałeś i nie mogłeś tego powiedzieć. Poważnie? Skinął głową. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

204

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Uwalniając go, Kateri zrobiła krok do tyłu. - Co chcesz, żebym zrobiła? Wzruszył ramionami, a potem zawahał się, jakby bał się powiedzieć. Ale kiedy to zrobił, głos był spokojny i idealnie wyważony. - Nigdy wcześniej nie straciłem ich całkowicie. Nie mam pojęcia. Gdy Kateri otworzyła usta, żeby przemówić, usłyszała za nimi szelest drzew. Ren odwrócił się w tym samym momencie, gdy w jej kierunku leciała kula ognia. Była tak blisko, że poczuła pieczenie skóry, zanim Ren rzucił ją na ziemię i przykrył własnym ciałem. Wyrzucił swoją dłoń, żeby odpowiedzieć na ogień, a potem zaklął, jakby nie pamiętał, że stracił moc. Idealne wyczucie czasu. Dobra. Nadal miał swój łuk i nawet, jako człowiek mógł wyrządzić przy jego pomocy ogromne szkody. W czasie, gdy bombardowały ich kule ognia, on zaczął przesuwać się przed Kateri, żeby ją osłonić, ale zanim to zrobił ona wypuściła kilka strzał. Trafiły demona dokładnie pomiędzy oczy. Kolejne strzały przeszły obok, w krótkim odstępie czasu, eliminując kolejne demony. Cholera, była imponująca. Ruszył pod osłoną ognia. - Głęboko w las. Wypuściła kolejne dwie strzały, a potem zastosowała się. Chowając się za rozdwojonym drzewem, kryła go, gdy biegł żeby do niej dołączyć. Cholera, co on by dał za to, żeby być zdolnym do przywołania im zbroi. Nie ochroniłaby ich całkowicie, ale przynajmniej osłoniła nagą skórę. A w tempie, w jakim zużywali strzały, niedługo ich nie będą mieć. Napotkał nerwowy wzrok Kateri. - Biegnij na przód. Zrobiła to, a on pozostał krok za nią. Nagle, jedno z czarnych drzew wyciągnęło się i chwyciło Kateri. Zareagował instynktownie, wypuścił swój krzyk demona kruka. Drzewo Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

205

Sherrilyn Kenyon Time Untime

odchyliło się od niej. Powolny uśmiech wykrzywił jego usta. Mógł być śmiertelny, ale nadal miał w sobie demona. Mimo że nie był zadowolony z Ravenny, przynajmniej dała mu kilka przydatnych rzeczy, których nikt nie mógł mu ukraść. Z tą myślą szarpnął swój kołczan nad głową i podał dziewczynie. Kateri zamarła, próbując zrozumieć, co zamierzał zrobić Ren, rzucając do niej strzały. Zanim zdążyła zapytać, przemienił się z człowieka w ogromnego kruka. Zszokowana, obserwowała jak poleciał żeby walczyć z innymi demonami. - Nie przestawaj biec. – Usłyszała jego głos w swojej głowie. - Co robisz? - Zapobiegam wyrządzeniu ci przez nich krzywdy. Biegnij Kateri. Oni nie mogą mnie skrzywdzić w ten sposób. Nie była pewna, czy mu wierzyć, czy nie. - Powiedziałeś, że stałeś się śmiertelny. - Tak, ale nawet, jako śmiertelnik posiadam kilka rzeczy, które nie są normalne. A teraz, proszę, biegnij i unikaj zbliżania się do drzew. Chociaż nigdy nie postępowała według czyichś reguł, posłuchała go. Ostatecznie, kiedyś już to robił. Ona nie. Najlepszym rozwiązaniem było wycofać się, aż znajdzie się okazja do przestudiowania możliwości wroga. Dzięki ci, Sun Tzu66 Biegła przez zarośla unikając drzew, które po nią sięgały. Uderzała właśnie jedno, gdy tuż przed nią błysnęło coś jasnego. Tymczasowo oślepiona uniosła dłoń do góry, żeby osłonić oczy. Przez minutę nic nie widziała. W następnej, stali tam trzej mężczyźni. Reagując instynktownie wypuściła strzałę, a potem jęknęła z przerażeniem, zdając sobie sprawę z tego, że właśnie strzeliła do Cabezy. Zanim dosięgnęła go strzała, dosłownie chwycił ją w powietrzu i rzucił jej gniewne spojrzenie. - Wiesz, to mnie nie zabije, ale może zranić i mocno wkurzyć. 66

Sun Zi (544-496 p.n.e.) – jeden z największych starożytnych myślicieli Dalekiego Wschodu, strateg.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

206

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Przepraszam – powiedziała. - Cholera, Base – rzucił blondyn z krótkimi włosami, stojący tuż obok niej. – Nigdy nie bierz jej na polowanie. Ona jest jedną z tych -usłyszałam hałas - co najpierw strzelają, a potem pytają. Właśnie tego nienawidzę najbardziej, włócząc się po współczesnym świecie. Ostatnią rzeczą, której bym chciał jest postrzał ze śrutu w zad, gdy staram się odlać, ponieważ ktoś nie mógł poświecić sekundy, żeby sprawdzić, co się kręci wokół niego w lesie, zanim to zastrzelił. Ameryka nie potrzebuje kontroli broni. To, czego potrzebuje, to kontrola idiotów.67 Cabeza i mężczyzna z blond włosami związanymi w koński ogon zaśmiali się. - Nie mam broni – przypomniała mu, kiedy zdała sobie sprawę z tego, że ona i blondyn byli jedynymi istotami w tej grupie bez kłów. Prychnął. - Kule czy strzały… naprawdę, miałoby to dla ciebie znaczenie, gdybyś musiała je wyciągnąć z tyłka? Facet miał rację, ale nie mogła tego przyznać. -Lepiej jej odpuść Sasha68 – powiedział drugi blondyn – albo będzie musiała celowo cię zastrzelić. Jakby w odpowiedzi na jego słowa, za nią, rozeszło się echo wystrzału. Łapiąc oddech wyrwała się do przodu, modląc się, żeby Ren nie był tym, który został postrzelony. W krótkim odstępie czasu padło więcej strzałów. Kateri ruszyła w ich kierunku, ale Cabeza pociągnął ją i zatrzymał. - Zostań. To tylko deratyzacja szczurów. - Co masz na myśli? Kolejny wybuch. Ten dużo bliższy. Pomimo tego, co powiedział Cabeza, założyła kolejną strzałę i przygotowała się, żeby ją posłać między oczy kogokolwiek, kto strzelał z tej broni. 67 68

Podpisuję się pod tym paluszkami i rączek i nóg :) Kocham wilczka :)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

207

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Zarośla przed nią zaszeleściły. Wycelowała w nie. Znikąd pojawił się Ren, nadal w postaci kruka, rzucając się na łuk i strącając jej cel. - Co robisz? – zapytała. -To sprzymierzeniec. Nie zabijaj go. Ledwie zarejestrowała te słowa, kiedy pojawiło się źródło hałasu. Przez pełną minutę, nie mogła się poruszyć, gdy spojrzała na twarz ostatniego mężczyznę, którego spodziewała się spotkać. Buffalo. Wysoki, ciemny i owinięty w czerń od stóp do głowy, wyglądał identycznie, jak w jej wizji oprócz krótkich włosów, kowbojskiego kapelusza, butów z wężowej skóry i długiego, czarnego prochowca. Przerzucił przez ramię karabin Martini-Henry i skinął głową do mężczyzn stojących z nią. - Dzięki chłopcy za pomoc. Ogromnie miło, że wszyscy się drapaliście pod dupach, podczas gdy my walczyliśmy o wasze życie. - Ten silny akcent z dorzecza Missisipi był najbardziej szokującą rzeczą ze wszystkich. Sasha uniósł ręce na znak poddania. - Hej, byłem zajęty ochroną kobiety. Ona jest priorytetem. Prawda? - Myślałem, że Cabeza też walczy. Nie wiedziałem, że wycofał się do pozycji kobiety- rzucił facet z końskim ogonem. Cabeza spojrzał na niego. - Uri, nazywasz mnie tchórzem? Urian parsknął. - Czy wyglądam jak Ash? Nie, nie wyglądam. I dla przypomnienia, nie robię aluzji. Jeśli zechcę nazwać się tchórzem, powiem ci to w niebudzący wątpliwości sposób. Tchórz. Ren wylądował na ziemi pomiędzy nią a Buffalo i przemienił się w pełni ubranego człowieka. Podczas gdy kończył przemianę, Buffalo uchylił do niej kapelusz. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

208

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Miło mi cię poznać, ma’am. Lub raczej, doktorze. Wiem, że wielu z was, intelektualistów uniwersyteckich, odrobinę się wkurza, gdy się ich tak nie nazywa. Opuściła swój łuk. - Mów mi Kateri. Ren rzucił jej dziwne spojrzenie, którego nie zrozumiała, zanim zrobił gest do Buffalo. - Kateri poznaj Sundown. - Sundown? – zapytała w myślach. Ren odpowiedział, zwracając się do niej w myślach. - Odradzał się kilka razy. Ostatnim razem jako William Jessup Brady. W skrócie i dla przyjaciół Jess. Również jest Czirokezem, a jego matka nazwała go Manee Ya Doy Ay, co oznacza sundown. To czas pomiędzy nocą a dniem, kiedy jest idealna równowaga pomiędzy światłem i ciemnością. Mimo że ta nazwa z pewnością nie pasuje do wyjątkowo głośnej dubeltówki, którą ze sobą nosi, lubi być spuszczany ze smyczy. A kim ona była, żeby go osądzać? Ren podszedł do pozostałych. - Już znasz Cabeze. Blondyn z długimi włosami i kłami to Urian, a ten drugi to Sasha. - Cześć – powiedziała, uśmiechając się do nich. Ren przesunął się, żeby stanąć obok niej i skrzyżował ręce na piersi. -Tak dla ścisłości, powodem dla którego Sashy brakuje kłów jest to, że to likantrop. Fascynujące, ale ta wiedza jej coś uświadomiła. Słońce świeciło… Spojrzała znacząco na słońce a następnie na Uriana i Cabezę. - Nie powinniście stanąć w płomieniach? Cabeza spojrzał na niebo. - To nie jest prawdziwe słońce. To nasunęło jedno interesujące ją pytanie. - Dobrze… wiec gdzie jesteśmy? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

209

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Przesunął wzrok na Rena. - Xibalba. Mógł wydać ten dźwięk jeszcze łagodniej? Ren przeklął i jęknął, a potem rozejrzał się ponownie po okolicy. To było piekło Majów? Wspaniale. Sprowadził ją do jakiegoś prehistorycznego, podziemnego świata, żeby złapała oddech. Jak wielu ludzi mogło tak zrobić? Sundown roześmiał się. -Teraz widzisz – powiedział do Kateri. – Ja musiałem mieć wszystko wyjaśnione. Jestem pod wrażeniem, że znasz odpowiedź bez pytania. Co wyjaśnia dlaczego masz tytuł przed nazwiskiem. Ren w zamyśleniu podparł dłonią brodę. - Oni tak naprawdę nie chcieli nas wystraszyć. Powinienem być tym zmartwiony? - Cóż, tutaj jest dziewięć poziomów – powiedział Cabeza. – To jest pierwszy. W większości składa się z widm, duchów i niższej klasy demonów, nie jest więc tak źle. Jest tutaj dwunastu69 władców. Należą do tych, których nie chcemy spotkać. Zwłaszcza nie Ixtab70. - Ixtab? – zapytał Sundown. - Bogini samobójców – odpowiedział Urian. Cabeza spojrzał z uznaniem. - Znasz nasz panteon? Urian rozejrzał się wokół, po ich małej grupie, z kpiącym uśmiechem. - Jako najstarszy z was…tak. Polując na jedzenie, byłem w wielu miejscach na przestrzeni wieków. Majowie zawsze byli jednym z moich ulubionych wyborów w menu. 71 69

Hun-Came (Śmierć), Vucub Came (Śmierć) ,Xiquiripat (Pętla) ,Cuchumaquic (Władca Krwi); Ahalpuh (Ten, Który Tworzy Ropień/Puchlinę Ropną), Ahalgana (Ta, Która Produkuje Żółć), Chamiabac (Pałka z Goleni), Chamiaholom (Pałka z Czaszką), Ahalmez (Wytwórca Rzeczy Wstrętnych), Ahaltocob (Sprawca Cierpienia, Ten, Który Tworzy Ropień, Ten, Który Powoduje Nędzę), Xic (Sęp) i Patan. 70 71

Bogini Honorowego Samobójstwa. I jak go nie kochać?

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

210

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Dlaczego? – zapytał Sasha ze zdezorientowaną miną. - Bo mają boginię samobójców, Scooby. Pojawiasz się jako demon i twierdzisz, że przybywasz z Xibalba. Oni byli chętni oddać swoją krew i duszę. Majowie postrzegali życie, jako nic innego niż bramę do śmierci. Mieli kompletnie inny punkt widzenia na temat tego, po co się urodziliśmy. Poza tym blond włosy naprawdę pomagają, gdy mają przepowiednie na temat białego, obcojęzycznego demona węża. Czy nazwali nas Waxaklahun Ubah czy Kan lub Kukulkan72

zawsze chętnie oddawali nam swoje dusze.

Cholernie szkoda, że ich miasta przestały istnieć. - To prawdopodobnie spowodowało u ciebie przekarmienie –wymamrotał Sundown.– Gdzie, do cholery, byli Mroczni Łowcy? Urian mrugnął do niego. - Bardzo niewielu i z daleka od Ameryki Środkowej, co było kolejnym powodem, że się nam tutaj spodobało. Sasha pokręcił głową. - Niezły wywód, jak na Daimona. Nie mogę uwierzyć, że dzielimy te same geny. Cholera, Uri, byliście bezwzględni i okryliście moich ludzi złą sławą. Gniewne spojrzenie Uriana mogłoby rozkruszyć skałę. - Bezwzględny był dziadek, skazując nas na straszną śmierć w dniu dwudziestych siódmych urodzin, przez coś, na co nie mieliśmy wpływu. Cholera, byłem dzieckiem żyjącym w Grecji, kiedy tę sukę, kochankę Apolla zaszlachtowano. - Bardzo rozgoryczony? - zapytał Cabeza. Niechętne spojrzenie powędrowało do niego. - Jak ty możesz być Mrocznym Łowcą? Cabeza zaśmiał się złośliwie. - Nie tylko posiadam gorzką kartę, gram nią za każdym razem, gdy tylko mogę. 72

Kukulcan 'Wszechwładny Wąż Upierzony'. Patron władców, kapłanów i kupców. Utożsamiany z bogiem Tepew Qukumatz z Popol Vuh. Władca czterech elementów: ziemi (symbol: kukurydza), wiatru (symbol: sęp), wody (symbol: ryba) i ognia (symbol: jaszczurka). Bóg odrodzenia i zmartwychwstania. Często utożsamiany z bogiem Itzamnaa. Mógł być jedną z hipostaz tego boga. Kukulcan znany był, jako Waxaklahun Ubah Kan ‘ Wąż Wojny’.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

211

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Bardziej przydaje mi się, kiedy moi ludzie myślą, że byłeś moim bezpośrednim przodkiem. Kateri nie była pewna, czy zrozumiała to właściwie. - Jesteś spokrewniony z bogami Majów? - To, dlatego nazywam się Kukulkan. Niestety do moich czasów geny zostały tak bardzo rozwodnione, że cała moc pochodząca z linii krwi została utracona. – Odwrócił się z grymasem rozdrażnienia w kierunku Uriana. – Prawdopodobnie z powodu kogoś, kto nas wszystkich wydymał. Och, był kiedyś dzień, w którym mogłem cię wbić na kołek. - Dobra dzieci – przerwał im Ren. – Nie mam ani energii, ani ochoty, żeby bawić się w rozjemcę. – Wskazał na siebie i Cabeze. – Ty i ja... - Dlaczego twoje oczy są niebieskie? – wtrącił Sundown. – Człowieku, wyglądają dziwacznie w zestawieniu z twoim ubraniem i tym wszystkim. Kateri zesztywniała. - Nieprawda! Są piękne. Sundown zaśmiał się. - Piękne jak u dziewczyny, he? Zrobiła krok do przodu, ale Ren ją zatrzymał. Jego rysy złagodniały, kiedy odgarnął kosmyk włosów z jej twarzy. - W porządku Kateri. Mówiąc to, nie miał nic złego na myśli, nie wziąłem tego do siebie. Gdybym to zrobił, zastrzeliłbym go. Te słowa zwróciły uwagę wszystkich i postawiły ją w centrum zainteresowania, które nie było przyjemne. Ren uciął świdrujące spojrzenie Sundowna. - Oczywiście, Kapitanie Spostrzegawczy, moje moce znikły. Mam nadzieje, że niedługo wrócą. Urian lekko zagwizdał. - Znalazłeś swoją piętę Achillesa. Mam nadzieję, że zanotowałeś, żeby nie robić tego ponownie. To jest rodzaj informacji dla uzyskania, której można zabić. Ren zignorował jego komentarz. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

212

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Tak jak mówiłem, odkąd Mroczni Łowcy wzajemnie wyczerpują swoje moce, myślę, że moja może nie wrócić tak długo, jak w moim pobliżu znajduje się Cabeza. - Tak, cóż, szkoda. Muszę zostać w pobliżu ciebie, żeby wyprowadzić cię stąd. W przeciwnym razie, równie dobrze możesz zbudować chatę i osiąść tutaj. Sasha zaśmiał się nieprzyjemnie. Odwrócili się, żeby na niego spojrzeć. - Och, czy jestem jedyny, który uważa, że jeśli wydostanie się to całe zło, będziemy musieli osiąść tu na dłużej niż osiem dni? Twoje zagrożenie nie jest tak beznadziejne, jak byłoby sto lat temu. Cabeza warknął na niego. - Jeśli dam ci psie herbatniki, pójdziesz lizać swoje jaja i zostawisz nas samych? Sasha zrobił krok w stronę Cabeza, ale Sundown złapał go za ramię. 73 - Spokojnie, szczeniaczku. Nie chcesz zakrwawić sobie ubrania. - Mogę zorganizować nowe. -Tak, ale nie chcę tutaj kopać grobu dla jednego z was. Więc udawajmy, że mamy jakiś poziom społecznych umiejętności i odrobinę treningu w domu, doprowadźmy miłą panią, żeby mogła to powstrzymać i żebym nie musiał martwić się o moje dzieci, które zostawiłem same, żeby tutaj przyjść i zrobić to z wami. Cabeza podniósł ręce do góry w geście poddania i pochylił głowę nad rozsądkiem Sundown. - Musimy udać się na północ, z dala od głównej drogi, na drugi poziom. Powinienem być w stanie znaleźć stąd wyjście. Kateri zmarszczyła brwi na dziwną głębię w jego głosie. Było coś, o czym Cabeza im nie powiedział i to ją zmartwiło. - Dlaczego nie możemy się stąd teleportować? – zapytał Urian. Cabeza uśmiechnął się odsłaniając swoje kły. - Spróbuj. 73

Się kochają, no nie ? A jasne, że tak :)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

213

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Urian spróbował, a potem zaklął. - Dobrze, wyjaśnij to gówno. - To jest królestwo piekieł. Oni nie chcą, żebyś stąd odszedł, tutaj nie ma boga, który byłby po naszej stronie i dał nam przepustkę. Musimy zasłużyć na naszą drogę powrotną. Urian warknął gardłowo. - Żaden dobry uczynek nie uchodzi bezkarnie. Kiedy zaczęli iść, Ren pociągnął Sundowna do tyłu. Kateri zatrzymała się, żeby zobaczyć, o co chodzi. Ren uśmiechnął się do przyjaciela. - Dziękuję Jess. Ale wolałbym żebyś został z Abigail. Jestem pewny, że potrzebuje ciebie bardziej niż ja. Sundown klepnął w plecy. -Dziecko urodziło się wczoraj, kiedy byłeś w środku całego tego cholernego zamieszania, inaczej również byś tam był. Teraz obydwoje są ukryci u Zareka, więc są bezpieczni. Tego ranka Abby i ja zdecydowaliśmy, że ty potrzebujesz mnie bardziej niż ona. Moim celem jest wyciągnąć cię stąd, żebyś poznał swoją chrześnicę. Ren pogratulował mu. - Założę się, że jest piękna. Duma na twarzy Sundown wywołała u Kateri uśmiech. - Jak jej matka. Idealna, drogocenna i odpowiedzialna za moje szaleństwo do końca życia. – Cmoknął językiem i mrugnął do Rena. – Dzięki Bogu mam strzelbę i żadnych skrupułów przed podziurawieniem śrutem tyłków konkurentów, którzy kiedykolwiek nie okażą szacunku mojej dziewczynce. - A jak ją nazwiesz? – zapytał Ren. - Cóż, Abby i ja mieliśmy długą, i czasem niezbyt przyjemną dyskusję. Chciała nazwać ją Hannah po swojej siostrze, ale nie podobało mi się to za bardzo. Nazywanie córki po Daimonie, nawet z rodziny, to przegięcie. Poza tym, nigdy nie lubiłem tego imienia. Andy zaproponował, żebyśmy nazwali ją po nim Andrewa. Więc wyrzuciłem jego tyłek za Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

214

Sherrilyn Kenyon Time Untime

drzwi, żebyśmy mogli poważnie porozmawiać. Chciałem nazwać ją Rena po tobie, ale Abby powiedziała, że będą przezywać ją w szkole Renal Gland 74 i będzie chciała mnie za to zabić. Po debacie, w której pewne obszary mojego ciała zostały poważnie zagrożone, a moja męskość wielokrotnie zakwestionowana przez miłość mojego życia, zdecydowaliśmy nazwać ją Mikayla Laura po tobie i mamie Abby. Kateri zacisnęła usta, żeby powstrzymać się od zaśmiania na głos, z powodu komicznych wyjaśnień Sundowna. Choć ledwo znała go w tym życiu, naprawdę, naprawdę go polubiła. A kiedy teraz zobaczyła delikatną różnicę pomiędzy kowbojem Jessem Brady i wojownikiem Keetoowah Buffalo, zobaczyła również istotę jego duszy, która przebijała się przez wszystkie jego wcielenia. Nic dziwnego, że był gotów sprzedać swoją duszę, żeby pomóc swojemu przyjacielowi pokonać klątwę Coyote'a. Sundown zdecydowanie był skarbem. Zauważyła również, że Ren nigdy nawet odrobinę nie zająknął się, podczas rozmowy z nim. Był całkowicie zrelaksowany i spokojny, jakby wiedział, że Sundown nigdy nie będzie go oceniał. To bardziej niż cokolwiek innego spowodowało, że pokochała kowboja. Ren ruszył, żeby do niej dołączyć, podczas gdy Sundown przyśpieszył kroku, żeby powiedzieć coś Cabezie. - Mam dziwne pytanie. - Tak – odpowiedział Ren, zanim zdążyła zapytać. – Jego żona Abigail to Butterfly . Ucieszyła się, że Butterfly w końcu zdobyła swojego Buffalo. -Nie przeszkadza ci, że nazwali dziecko Makayla? Biorąc pod uwagę jego poprzednią reakcję na imię Makah’Alay nie była taka pewna, czy był z tego zadowolony. - Jestem głęboko zaszczycony. – Ale w jego oczach był smutek. Nie zazdrość. To było coś innego. Coś, czego nie rozumiała. - Co się stało? Ren nie odpowiedział. Dzielenie się swoimi uczuciami nigdy nie było dla niego 74

Nerka

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

215

Sherrilyn Kenyon Time Untime

łatwe. Ale z jakiegoś powodu zwierzenie się Kateri przyszło naturalnie. Jakby to było coś, z czym się urodził. - Uczyniłem tak dużo krzywdy Butterfly, że chciałbym, żeby nie było tutaj Sundowna. Ryzyko jest zbyt wielkie. Nie byłbym zdolny do życia, gdybym spowodował, że Buffalo znowu ją opuści. Wciąż myślę, że może ta klątwa Coyote'a jest jakaś inna, ulepszona. To, że teraz są szczęśliwi i razem, a klątwa ukradnie go jej. Wzięła jego dłoń i lekko ścisnęła. - Życie nigdy nie jest pełne zwycięstw. Jeśli mogę mieć pewność odnośnie czegoś, to właśnie, co do tego. Ale… wierzę, że wszyscy się stąd wydostaniemy i Sundown będzie żyć długo i szczęśliwie z Abigail, aż Mikayla i jej siostra sprawią, że zapragnie poddać się sterylizacji, kiedy przyprowadzą do domu chłopaków, z którymi umówiły się na randkę, a potem małżonków. Zatrzymał się w pół kroku. Nie dlatego, ponieważ wzięła go za rękę i ściskała ją jakby była dumna być z nim widzianą, ale z powodu tego co powiedziała i tonu głosu, kiedy to mówiła. To był głos szamanki mówiącej proroctwo. - Możesz zobaczyć przyszłość? Kateri zawahała się. Nigdy nikomu nie powiedziała prawdy. To było coś, czego nienawidziła i wiele razy próbowała się tego pozbyć. Mimo to zawsze wracało. - Tak. Ale to, co widzę nie zawsze się zdarza. Czasami moje wizje są zakłócone przez inne rzeczy, których nie widzę. Rzeczy, które powodują ich zmianę. Ren zaśmiał się. - Więc, mówisz mi, że jeśli nie umrze straszliwą śmiercią, to będzie miał dobre życie. Gdyby nie żartobliwy ton jego głosu poczułaby się obrażona. -Dokładnie – zażartowała w odpowiedzi. Ren spojrzał w dół na ich połączone dłonie. - Dziękuję. Skrzywiła się na nutę w jego głosie. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

216

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Za co? - Za traktowanie mnie jakbym był człowiekiem. Te szczere słowa ścisnęły jej serce. - Jesteś człowiekiem, Ren. Ja, z drugiej strony, jestem kompletnym wybrykiem natury. Uśmiechając się, uniósł głowę i pocałował jej dłoń. W momencie, w którym dotknął ustami jej ciała sapnęła, gdy zalały ją obrazy. Nadchodziły tak szybko i wściekle, że pozostawiły po sobie zawrót głowy. Usłyszała krzyk ludzi wołających o pomoc. Wszędzie gdzie spojrzała widziała chaos i dym. Jej babcia stała na odizolowanym wzgórzu, jej oczy wypełniały łzy. Zachodzące słońce obrysowywało jej wątłe ciało, kiedy odwróciła się do Kateri. - Strzeż się wilka, Waleli. Jego nigdy nie da się oswoić. Wszystko co zna to tylko śmierć i zabijanie. Jego serce jest czarne i pełne gorzkiej nienawiści, której nie można cofnąć. Nie daj się zwieść swojemu czystemu sercu. Sercu, które widzi w innych jedynie dobro. Są tacy, którzy kłamią i oszukują. Żyjący na pograniczu dobra i zła, którzy żyją nie wykazując człowieczeństwa wobec innych. Nigdy nie można im ufać. Żyją tylko po to, aby zdradzić, przekręcić nasze słowa w brzydkie kłamstwa i użyć ich przeciw nam. I on cię zdradzi, moje dziecko. Nie pozwól, żeby cię zaślepiło twoje dobre serce. Słowa babki krążyły po jej głowie. Pomyślała o czymś, czego wcześniej nie rozważała. Ren nazywał się Ren Waya… Renegade Wolf75 Ogarnęła ją groza, kiedy wyciągnęła z jego uścisku trzęsącą się dłoń. On był wilkiem, o którym mówiła babka. Tym przed, którym ostrzegał ją ojciec. Zło już raz nim zawładnęło. Zapowiadało się, że zrobi to ponownie. Ren spojrzał na nią pytająco. 75

Wilk

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

217

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Co się stało? W panice rozejrzała się po ich małej grupie. Zobaczyła Cabeze leżącego ze ściętą głową. Sundown miał podcięte gardło. Sasha był rozdarty na kawałki. I Urian… leżał na stole ofiarnym, gdzie ktoś wyciął mu serce. Rena nie było nigdzie. Ktoś śpiewał w jej wizji. Rozejrzała się po pokoju, aż zobaczyła kapłana w złotych szatach, który nosił ogromną maskę z piórami zakrywającą jego tożsamość. Czerwone, demoniczne oczy spoglądały zza niej, kiedy kontynuował swój rytuał składania ofiary. Ale ona wiedziała, kto to jest. Nie miała wątpliwości. Tym kapłanem był Ren i przywoływał Grizzly z powrotem do tego świata.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

218

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 13

- Kateri? Co się stało? Słyszała, jak Ren do niej mówi, ale nie mogła odpowiedzieć. To było tak, jakby została rozdarta pomiędzy dwoma światami i nie mogła zostać w żadnym, a przez jej głowę przepływały wyrwane z kontekstu wydarzenia i obrazy, których nie rozumiała. W końcu stał się wyraźny. Urian ubrany w oficjalny strój wiktoriański, posilał się krwią kobiety. Na jego twarzy było tyle przyjemności, że nabrała obrzydzenia. Potem obraz zmienił się, żeby pokazać go we współczesnych czasach, ubranego w czarne spodnie i tradycyjną koszulę. Dookoła niego był ogień, kiedy starał się ocalić życie pięknej blondynki, która była przerażona, gdy wyciągnął do niej rękę. - Zaufaj mi Phoebe. Nie pozwolę ci umrzeć. Przysięgam. Stamtąd przeniosła się do apartamentu, gdzie zobaczyła go razem z Phoebe. Przytulał ją delikatnie. Odchylając się od jego piersi, Phoebe karmiła się z jego nadgarstka. podczas gdy on gładził jej włosy i kark. - Nie biorę zbyt wiele, prawda? – zapytała Phoebe. - Nie martw się o mnie. Weź ile potrzebujesz. Kateri mogła poczuć pomiędzy nimi miłość. Była tak silna, że prawie namacalna. Zostawiła ich, żeby znaleźć Sashę w starożytnym Egipcie uwikłanego w zaciekłą bitwę, w której walczył z klanem wilków, przeciw armii starożytnych Greków. Kateri zassała

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

219

Sherrilyn Kenyon Time Untime

gwałtownie oddech widząc jaki był młody. To jak walczył, w oczywisty sposób świadczyło, że brakuje mu doświadczenia w porównaniu z innymi. A kiedy jeden z greckich żołnierzy stanął za jego plecami z włócznią, inny wilk rzucił się, żeby przyjąć śmiertelny cios. - Nie! – wrzasnął Sasha sięgając do wilka. Ale było już za późno. Wilk zginął natychmiast. Nadal trzymał wilka, kiedy jeden z żołnierzy podszedł, żeby chwycić go za włosy i wciągnąć do klatki. - Mam nadzieję, że spłoniesz na stosie76 – warknął żołnierz. Obrazy wyblakły, podczas większego przebłysku, jak ostrzegawczej lampki. Ruch wywołał u niej mdłości dopóki wszystko znowu się nie unormowało. Tym razem zobaczyła Cabeze w starożytnym Tikal 77. Ubrany jak wojownik Majów z twarzą pomalowaną w dziką maskę, atakowany przez grupę siedmiu mężczyzn dowodzonych przez księcia z Calakmul78. - Nakarmimy się twoją krwią – wykrzyczał mu w twarz jeden z mężczyzn. Cabeza zaśmiał się. - Czołgaj się z powrotem do Calakmul, Chacu. Tak długo jak żyję mój ojciec będzie posiadać tę ziemię i ciebie. Serce Kateri zaczęło bić jak oszalałe, gdy zdała sobie sprawę z tego, że to był ten sam Chacu, który zaatakował ją w laboratorium. Nic dziwnego, że Cabeza stracił swój zdrowy rozsądek. Ich wrogość trwała od wieków. Obrazy znowu się przesunęły powodując, że się poczuła jak Alicja spadająca w dół króliczej nory. Gdy ponownie się skupiła, jęknęła.

76 77 78

Jest dla mnie wielką tajemnicą, czemu autorka w starożytności pali ludzi na stosach. Tikál, Tical – miasto Majów, położone w Gwatemali. Calakmul (albo Kalakmul) – jedno z największych starożytnych miast Majów na Jukatanie.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

220

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Buffalo stał z Coyote'm w tej samej sali, w której zginął. Miał na sobie to samo ubranie, w którym umarł. Dziwnie było widzieć tę wersję kowboja. Mimo że ich rysy były takie same, Buffalo miał długie czarne włosy i nie był tak silnie umięśniony jak Sundown Brady. Ani nie miał tego samego poczucia pewności siebie, czy poczucia humoru. Buffalo rozejrzał się po pokoju z zakłopotaniem. - Gdzie jest Makah’Alay? Dostałem wiadomość, że chce mnie zobaczyć. Nie został ranny, prawda? Na szczęce Coyote pojawił się tik. - Nie, nie został ranny. Jest zdrowszy niż kiedykolwiek przedtem. - Wiec dlaczego... - To ja wysłałem służącego po ciebie – powiedział Coyote, przerywając mu. Jego niezadowolenie wzrosło. - Nie rozumiem. - Jestem twoim przyszłym wodzem, Buffalo. Nie mój brat. Lepiej, żebyś o tym pamiętał. - Czy to jest groźba? Coyote zadrwił. - Po co miałbym grozić człowiekowi, który przypatrywał się biernie i pozwolił na moje tortury? Pytam cię? - Nie wiedziałem o tym, co on ci zrobił? - Nie fatygowałeś się, żeby dowiedzieć się prawdy, prawda? Wstyd pojawił się w oczach Buffalo. - Nigdy nie myślałem, że może zrobić coś takiego. To nie był prawdziwy on, wiesz o tym. Wypędzenie Grizzly z niego prawie kosztowało życie Pierwszego Strażnika. - Jakie to chwalebne z twojej strony, że go bronisz. Jak słodko. Buffalo zesztywniał jakby połknął kij na tę zniewagę. - Co sugerujesz? - Nic. Jedynie wydaje mi się to dziwne, że zawsze byłeś taki szybki do obrony Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

221

Sherrilyn Kenyon Time Untime

umysłowo upośledzonego, gdy nikt inny tego nie robił. Powiedz mi szczerze, nie jesteś zmęczony całowaniem jego tyłka, cały ten czas? Buffalo zrobił krok w jego stronę, a potem zatrzymał się. - Nie sprowokujesz mnie do walki. Więc równie dobrze, możesz już przestać. Bronię go, ponieważ mam wobec niego dług, którego nie mogę spłacić. Moja siostra i matka były na skraju śmierci głodowej, dopóki nie zaczął przynosić nam mięsa. Makah’Alaya zawsze będzie miał moją lojalność. - Jakie to miłe dla mojego brata. Szkoda, że ta lojalność nie potrwa dłużej. - Co masz na myśli? Coyote stanął tuż przed nim. Rzucił potępiające spojrzenie w dół ciała Buffalo. - Wiesz dokładnie, co mam na myśli. Widziałem cię dzisiaj rano. - Twarz Buffalo zbladła na ostatnie kilka słów. - Och tak… widzę poczucie winy w twoich oczach. Ukradłeś uczucia obiecanej mi narzeczonej. - Nic nie ukradłem. Coyote prychnął. - Gówno prawda! Właśnie dlatego nie pomogłeś, kiedy Makah’Alay mnie torturował. Miałeś nadzieję, że umrę a ty będziesz mógł mieć ją i czyste sumienie. - To nie prawda. - Czyżby? Buffalo zaprzeczył głową. - Nie chciałem jej pokochać. Naprawdę. Nie bardziej niż ona mnie. Ale, kiedy zaginąłeś, Butterfly odmówiła wyjazdu dopóki nie dowie się, że jesteś bezpieczny. Chorobliwie martwiła się o ciebie. Godzinami chodziła po korytarzu, płacząc i błagając duchy o to, żeby sprowadziły cię bezpiecznie do domu. Wygiął pogardliwie usta na Buffalo. - Tak – jego głos ociekał sarkazmem. – Widziałem jej troskę tego popołudnia, kiedy rzuciła się na ciebie z pasją, której nigdy nie okazywała mnie. - To nie tak, Coyote. Żadne z nas nie chciało cię skrzywdzić. Każdego dnia Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

222

Sherrilyn Kenyon Time Untime

chorobliwie płakała. Ja tylko przyszedłem tutaj, podczas twojej nieobecności, żeby zapewnić ją, że nadal jesteś żywy i wkrótce wrócisz do domu. Byliśmy bardzo ostrożni i pełni szacunku do ciebie. Zawsze. Coyote uderzył go. - Kłamca! Wierzchem dłoni otarł krew z ust, a potem ją zlizał językiem. - To nie jest kłamstwo. Po prostu im więcej czasu spędzaliśmy razem, tym bardziej zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że nie możemy bez siebie żyć. Zacząłem odliczać sekundy do kolejnego spotkania z Butterfly. - Jak myślisz, co sobie myślałem przez ten rok tortur? – powiedział Coyote zgrzytając zaciśniętymi zębami. – Ha? To było jasne, że ona będzie czekać tutaj na mój powrót. Była jedyną rzeczą, dzięki której się trzymałem. A ty mi ją zabrałeś. Niech cię cholera! Cholera! - Masz prawo być zły, ale… - głos Buffalo przerwało gwałtowne sapnięcie. Zatoczył się do tyłu, żeby zobaczyć krew rozprzestrzeniającą się na tunice. Przyciskając dłonie do rany, popatrzył na Coyote, który znowu i znowu wbijał ostrze we wściekłym gniewie, tak raptownie, ze Buffalo nie miał szansy się obronić. A jednak, w jakiś sposób udało mu się ustać, kiedy stanął twarzą w twarz ze swoim zabójcą. - Nigdy jej nie dotknąłem. Nigdy nawet się nie całowaliśmy. - Widziałem jak ją przytulasz! Buffalo zachwiał się, ale utrzymał. - Uścisk. Nic więcej. Żegnaliśmy się, żeby mogła poślubić ciebie nazajutrz. Już przyzwyczailiśmy się do życia oddzielnie. Obydwoje zamierzaliśmy uszanować jej śluby wobec ciebie. – Opadł na kolana. – Twoje serce jest tak złe Coyote, że nigdy nie będziesz zdolny do tego, żeby być szczęśliwym. Nawet, kiedy byłeś ulubionym synem, nie chciałeś pozwolić Makah’Alay, żeby dostał, choć odrobinę uczuć od waszego ojca, czy jakąkolwiek nutę dumy od kogokolwiek. - Zamknij się! – wrzasnął Coyote i kopnął Buffalo w żebra. – Zdychaj, ty Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

223

Sherrilyn Kenyon Time Untime

bezwartościowy bękarcie! Ale Buffalo miał rację. Zobaczyła teraz obrazy ich obydwu, jako chłopców. Za każdym razem, gdy ktoś próbował chwalić Rena, Coyote tak się wtrącał, że ich komplement trafiał do niego. Zobaczyła ich razem, jako nastolatków. Ren napinał swój łuk, podczas gdy Coyote przechwalał się przyjęciem zorganizowanym na jego cześć. - Możesz w to uwierzyć, Makah’Alay? Po dzisiejszej nocy będę mężczyzną! - A-a-ale, ty, ty, ty go nie zabijesz. - To nie ma znaczenia, prawda? Ojciec zawsze mówi, że z powodu twojego defektu umysłowego będziesz ciągle dzieckiem i zawsze będziemy musieli się tobą opiekować. Teraz będę miał cały szacunek prawdziwego mężczyzny. – Coyote podbiegł do Rena, żeby mógł się oprzeć o jego plecy i wyszeptał mu do ucha – To będzie nasz sekret. Ty zabijesz zwierzynę a ja ją przyniosę. Z wyrazu twarzy jasno można było odczytać, że ten pomysł nie spodobał się Renowi. Coyote wyśmiał go. - Przestań dąsać się jak dziecko. Nikt ci nigdy nie zaufa. Wszyscy myślą, że jesteś niekompetentny. Więc jakie to ma znaczenie? Mogła usłyszeć myśli Rena. To ma znaczenie dla mnie. Chociaż raz chciałbym, żeby ktoś mi powiedział, że również zrobiłem świetną robotę. - Kateri! Obraz zaczął się rozpraszać, aż do momentu, w którym patrzyła na mężczyznę, na którego wyrósł ten chłopiec. - Dlaczego przestałeś się jąkać, kiedy zawładnął tobą Grizzly? Zmarszczył na nią brwi. - Co? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

224

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Przestałeś się jąkać, kiedy on cię opętał. Czy to była część transakcji? Ren spojrzał na pozostałych, żeby upewnić się, że żaden z nich nie usłyszał jej pytania. Na szczęście byli wystarczająco daleko, że jej głos do nich nie dotarł. - Tak. Wróciło, kiedy go wyrzuciłem, ale potem nauczyłem się łagodzić to przez większość czasu. I nigdy nie jąkał się przy Buffalo. Skrzywiła się, kiedy ból przeszył jej czaszkę. - Głowa mnie boli. Potwornie. Ren delikatnie pogłaskał dłonią jej czoło. Troska na jego twarzy głęboko ją poruszyła. - Płakałaś jakbyś była w jakimś koszmarze. Co się stało? Przycisnęła palcami oczodoły próbując złagodzić ból. - Tutaj. Zanim zdała sobie sprawę z tego, co zamierza, odwrócił ją i wziął w ramiona, żeby przytulić. - Co robisz? - Wiem, że boli cię głowa, ale myślałem, że to oczywiste. Jęknęła, na jego głupotę. - Pozwól, że zapytam jeszcze raz. Dlaczego mnie przytulasz? - Nie czujesz się lepiej. - Normalnie ludzie się nie przytulają z takiego powodu. Mrugnął na nią. - Nie jestem jak większość ludzi. To była całkowita prawda. - Mogę cię o coś zapytać? - Jeśli powiem nie, czy to cię powstrzyma? Uśmiechnęła się. - Oczywiście, że nie. – Położyła głowę na jego ramieniu delektując się komfortem Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

225

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ramion znajdujących się wokół niej. –W jaki sposób nauczyłeś się tak dużo o polowaniu? Bo na pewno nie zrobili tego współplemiennicy, już sam pomysł był absurdalny. - Artemida jest… z braku lepszego określenia, moją matką chrzestną. Ponieważ jest boginią łowów, zawsze myślałem, że to był dar od niej. - Mhm. Ren musiał zacisnąć swoje ramiona wokół niej, żeby utrzymać ją przed upadkiem, kiedy stała się całkowicie bezwładna. - Kateri? – potrząsnął nią lekko. Głowa opadła do tyłu. Była nieprzytomna. Przeszył go strach. - Sundown! Wszyscy zwolnili, żeby na niego spojrzeć. Jess przybiegł natychmiast. - Co się stało? - Nie wiem. Ona po prostu zemdlała. A w następnym mgnieniu oka, całkowicie przestała oddychać.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

226

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 14

Przeczesując ręką włosy, Ren odsunął się ze łzami w oczach, podczas gdy Jess próbował reanimować Kateri leżącą na ziemi u jego stop. Ale ona nie odpowiadała. Była martwa… Jak? Odpowiedź, tak naprawdę, nie miała dla niego żadnego znaczenia. Najmniejszego. Rzeczywistość była taka, że odeszła, a ból jaki w niego uderzył był tak silny, że powalił go na kolana. Nie mógł oddychać, ani się skupić. Nic, przez całą wieczność, nie zraniło go tak mocno. Poczuł się tak, jakby świat wokół niego rozpadał się na kawałki. Jakby ziemia, na której stał, pochłonęła go w całości. Właśnie wtargnęła w jego życie, postawiła je na głowie, sprawiła, że znowu czuł, a teraz odeszła. Dlaczego? Dlaczego bogowie mu to zrobili? Dobrze mu było samemu. Bez posiadania więzi z kimkolwiek. Może, nie był szaleńczo szczęśliwy, ale również nie nieszczęśliwy. Oddziaływały na niego stonowane emocje. W końcu pokonał tę cholerną, całkowitą udrękę, która sprawiła, że chciał wykrzyczeć swoje cierpienie bogom i zabić tego, co odebrał jej życie. Dysząc spojrzał w górę na przygaszone niebo. Chcę ją z powrotem! Niech cię szlag! Chcę ją z powrotem! Jak bardzo? Serce przestało mu bić na dźwięk obcego głosu w głowie. Ale on nie był nieznajomy.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

227

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Był mu dobrze znany, choć nie mógł go do nikogo przyporządkować. Zanim zdołał sobie przypomnieć, na prawo od niego pojawił się migoczący cień. Windseer. Piękniejsza niż jakakolwiek śmiertelna kobieta, stała tam, jako zjawa, z poważnym wyrazem twarzy, który jeszcze bardziej wyostrzał jej kości policzkowe, oliwkowa skóra była rozświetlona. Było tak, jakby słuchała kogoś innego w swojej głowie. I wiedział dokładnie, kto pociągał za sznurki. Grizzly. -Odwal się ode mnie, suko – warknął na nią. Wzruszyła ramionami nonszalancko. -Dobrze. Pozwól jej umrzeć. Ona nic dla mnie nie znaczy. - Zaczęła znikać. Kateri mogła dla nich nic nie znaczyć, ale dla niego była wszystkim. - Bardzo mi przykro, Ren – powiedział Sundown wstając. Zdjął swój kapelusz z szacunkiem, gdy przeniósł ciężar ciała na jedną nogę. – Nic więcej nie możemy zrobić. Ona po prostu nie odpowiada. - Skurwysyn – warknął Cabeza. - Kto teraz zresetuje kalendarz? Hm? Właśnie stoimy po uszy w gównie, moi przyjaciele. Równie dobrze możemy tu zostać i rozbić obóz. Kiedy jedne z tych drzwi się otworzą, wszystko stąd wyjdzie się na powierzchnię. To będzie miasto duchów. Urian przewrócił oczami. - To naprawdę nieprzyzwoita gra słów, Khan. Jess westchnął. - Nie jest dobrze. Sasha skinął z aprobatą. - Możecie sobie rzygnąć, moi przyjaciele. Poważnie. Dzięki bogom, że nie jestem człowiekiem. Nie mogę się doczekać aż upadną bramy - jego ton ociekał sarkazmem. Przyjął irytujący uśmiech mówiąc do Sundown. – A myśleliśmy, że jest źle, gdy zostaliśmy zaatakowani przez zarazy. Wspaniale, oto nadchodzi Dzień Sportu II. Kto chce popcorn? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

228

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ich słowa nie spowodowały nic, by złagodzić ból w jego klatce piersiowej i gardle. Podczas gdy oni martwili się o świat, jako całość, on tak naprawdę martwił się tylko o jedną osobę. Kobietę, która leżała martwa. Sundown spojrzał na Cabezę. - Czy jest tutaj miejsce, gdzie możemy pochować jej ciało? Ren ponownie zwrócił swoją uwagę na Windseer. -Poczekaj! Windseer zastygła z wygiętymi brwiami, podczas gdy inni zaczęli szukać miejsca, gdzie mogliby umieścić Kateri. Ren wpadł w jeszcze większą panikę. -Co chcesz w zamian za jej życie? Uśmiech na jej twarzy był zimny i wyrachowany. Przesunęła wzrok na Kateri. -Grizzly chce wolności i nie chce o nią walczyć czy dzielić się nią. Sprowadzimy sukę z powrotem, ona zresetuje kalendarz. Potem uwolnisz go, sam. Żadne inne istoty nie są zaproszone na nasze przyjęcie. To nie będzie takie proste. Dobrze to wiedział. Po pierwsze, będzie musiał zabić swojego brata w celu uwolnienia Grizzly. Ale w tym momencie, poświęcenie Coyote, który był zwariowany na punkcie zniszczenia świata, nie wydawało się tak złe, jak kiedyś. -Czy to wszystko? Zaśmiała się złowrogo. -Oczywiście, że nie. Wrócisz do niego, jako jego sługa. Ren potrząsnął głową. -Nie będę walczył dla Grizzly. Nigdy więcej. -Makah’Alay, Makah’Alay … Ren zdecydowanie mógł żyć bez jej protekcjonalnego tonu. Wyraz jej twarzy był bezlitosny. -Źle mnie zrozumiałeś. On nie chce, żebyś dla niego walczył. Nie chce dłużej wierzyć w twoją lojalność. Będziesz jego wiecznym niewolnikiem do robienia tego, co on sobie Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

229

Sherrilyn Kenyon Time Untime

życzy. Całkowicie zniewolony. Żołądek skurczył mu się ze strachu na samą myśl o tym. -Nie mogę tego zrobić. Należę do Artemidy. Windseer spojrzała na niego. -Więc niech po ciebie przyjdzie, jeśli tak bardzo cię chce… Ale znasz prawdę, tak jak my. Ona o ciebie nie dba, nie bardziej niż inni wokół. Nie będzie tracić nawet trzech sekund, żeby cię odnaleźć, ponieważ nie dowie się nawet, że odszedłeś. Pogódź się z tym, Makah’Alay, jesteś bezwartościowy. Nie masz dla nikogo wartości. Nawet dla nas. Te słowa mocno go uderzyły. Głównie dlatego, że to była prawda i wiedział o tym. Jedyną osobą, która wydawało się, że go ceni, teraz leżała martwa u jego stóp. Lub była tego bardzo bliska? -Jeśli nie mam żadnej wartości, dlaczego Grizzly mnie chce? -Żeby cię torturować, idioto. Zdradziłeś go i teraz pragnie za to twojej krwi. Nikt nie będzie robić z niego głupca. Jedyną wartość, jaką przedstawiasz, to ta, że możesz wystarczająco zbliżyć się do Coyote i go złożyć w ofierze, żeby uwolnić Grizzly, szybciej niż ktokolwiek inny. Ale jeśli nie masz życzenia, żeby przywrócić twoją ukochaną zabawkę do świata żywych, trudno. Znajdę kogoś innego, kto będzie miał jaja, żeby zrobił to, co musi dla tych, których kocha. Ren zazgrzytał zębami. Traciła czas znieważając go. Nie obchodziło go, jak go nazwała. Te kolce utraciły dawno temu swój jad. Jedyną osobą, która mogła teraz go zranić, była Kateri i z jej odejściem, jego serce zostało złamane. Mogę ocalić jej życie. Spojrzał w dół, na jedyną osobę, która kiedykolwiek sprawiła, że poczuł się mile widziany. Jedyną, która wywołała w nim uśmiech, kiedy zwaliło się na niego piekło, a jego kiszki skręcały się z żalu. Nie mógł powiedzieć nie i wiedział o tym. Jak mógłbym sprzedać swoją wolność dla kobiety, którą dopiero, co poznałem? W ten sam sposób Buffalo był chętny zaryzykować gniew i zemstę Rena odwiedzając Butterfly podczas krótkiego panowania Rena. Początkowo, gdy Ren odkrył, co Buffalo robi, Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

230

Sherrilyn Kenyon Time Untime

był wściekły. Nie dlatego, że pragnął Butterfly dla siebie, ale ponieważ poczuł się zdradzony z tego powodu, że Buffalo tak się go obawiał. Tym, że jego przyjaciel tak o nim myślał. Buffalo szczerze wierzył w to, że Ren mógłby się zwrócić przeciwko niemu i zabić go za to, że ją kocha. To właśnie nauczyło go, czym jest absurdalny i nieuzasadniony strach. Ren pragnął Butterfly, mógł ją porwać, kiedy trzymał Coyote, jako więźnia. Zamiast tego, zostawił ją jednak w spokoju. Mimo, że była niewiarygodnie piękna i byłby dumny nazywając ją żoną, zazdrościł swojemu bratu szczęścia, które zostało okupione jego krwią i godnością, ponieważ nie została jego narzeczoną. Ren nigdy nie uwięziłby Coyote, gdyby jego brat nie otruł go i nie próbował podciąć mu gardła. I nie torturowałby go, gdyby brat trzymał język za zębami i nie znieważał go dzień za dniem. Ren od tego wszystkiego oszalał. Z powodu opętania, bólu zadawanego przez Coyote i szyderstw ojca całkowicie się zagubił. Wszystko, czego pragnął to przerwać. Dla kogoś, tylko jednej osoby, by spojrzała na niego, jakby był człowiekiem i miał uczucia. Cholera, nawet gdy przyszedł zabić ojca, ten człowiek się z niego śmiał. - Nie jesteś wystarczającym mężczyzną, psie. – Ojciec plunął mu w twarz. Gdy Ren zaatakował, ojciec mógłby przeżyć, gdyby potraktował go poważnie. Ale on szydził z niego, aż do momentu, w którym Ren go dźgnął. W całym swoim życiu, Ren nigdy nie poczuł się ceniony, nawet przez Buffalo. Ich więź powstała, ponieważ Buffalo długo myślał, że jest mu coś winien i dlatego, że go żałował. W czasie, gdy dorastali razem, Buffalo nie zaprzyjaźnił się z nim, ponieważ go polubił, czy dlatego, że mieli coś ze sobą wspólnego. Tylko Kateri to zrobiła. Nie była mu nic winna. Ani go nie żałowała. Ona naprawdę lubiła go, jako osobę i drażniła go żartując z nim. Mógł zobaczyć to, za każdym razem, gdy na niego spoglądała. Za każdym razem, gdy go dotykała. Jego oczy wypełniły się łzami, spotkał wzrok Windseer. -Ocal ją. Bez względu na cenę. Windseer uśmiechnęła się okrutnie. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

231

Sherrilyn Kenyon Time Untime

-Mówiliśmy ci, że pewnego dnia do nas wrócisz. Niech ich szlag trafi za to, że mieli rację. Chwilę później Kateri wzięła głęboki, urywany oddech i otworzyła oczy. Jego serce załomotało z wdzięczności, Ren osunął się na kolana i wciągnął ją w swoje ramiona, żeby uścisnąć, gdy pozwolił w końcu popłynąć łzom. Windseer stanęła pomiędzy Cabezą i Jess, żaden z nich nie mógł jej zobaczyć. -Zapamiętaj swoje słowa, Makah’Alay. Jeśli nas oszukasz, nie zabijemy jej. Grizzly weźmie ją jak swoją i wiesz, co zrobi swojej własności. Dobrze ją wykorzysta. Ren zignorował jej słowa, gdy poczuł zapach skóry Kateri i jej ciepło. - Ktoś jeszcze czuje się tutaj naprawdę niezręcznie? – zapytał Sasha. – Chłopaki, zdobądźcie pokój. Ren sapnął zadowolony zanim pohamował się i objąć jej twarz dłońmi, tak aby mógł upewnić się, że z nią wszystko w porządku. Dotknęła łez na jego twarzy. - Przegapiłam coś? Sasha prychnął. - Nie, nic ważnego. Tylko swoją śmierć. - Co? – zapytała stanowczo, marszcząc brwi. Ren skinął głową. - Umarłaś w moich ramionach. - Jak? - Nie wiem. – Ale miał pewne podejrzenia, że to było coś, co spowodował Grizzly. Tak, jak był pewny, że to z powodu Grizzly nie zostali zaatakowani. Gnojek najprawdopodobniej pozwolił im na ten czas wiedząc, co zrobi Ren. Wiedząc, ile dla niego będzie znaczyć. Na początku wysłał Windseer, żeby go oszukała, a teraz zrobił to przy pomocy kobiety, która nie miała pojęcia, że zostanie użyta, jako narzędzie przeciw niemu. Ale to nie była jej wina. Był kretynem, który nie mógł oddzielić serca od ciała. Nie mógł tak po prostu przelecieć kobiety i odejść. Czuł się wykorzystywany przez świat zbyt wiele razy, żeby Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

232

Sherrilyn Kenyon Time Untime

wywołać to uczucie w kimś innym. A teraz jego wróg wiedział dokładnie, jak go zranić. Grizzly wie, że jego największą słabością jest Kateri. Jestem popieprzony… Kateri zakrztusiła się, gdy Ren objął ją mocniej. - Kochanie, nie mogę oddychać. Zabijasz mnie. Rozluźnił uchwyt, ale nadal trzymał ją przytuloną do siebie, jakby starał się połączyć ich ciała razem. Jess odchrząknął. - Może Sasha miał rację i powinniśmy zostawić ich na chwilkę samych. - Tak, pewnie, co do cholery? – powiedział złośliwie Urian. – Nie, żeby los świata wisiał na włosku, czy coś takiego. Wy dwoje, nie śpieszcie się. Tam jest kępa krzaków, to powinno zapewnić wam trochę prywatności. Ren wstał z wyrazem twarzy, który ją przeraził. Podniósł mordercze spojrzenie na Uriana. - Jeśli ktokolwiek miałby mnie zrozumieć w tym momencie, to powinieneś być to ty– Zapierając nogi w postawie wojownika, wyciągnął do niej rękę, Urian zawstydzony odwrócił wzrok. Kateri chwyciła jego rękę i pozwoliła, żeby ją postawił na nogi. Otarła łzy z jego twarzy zdziwiona, że pozwolił komukolwiek być ich świadkiem. Zwłaszcza po wszystkich wizjach, w których przechodził ogromne cierpienia upewniając się, że nikt nie zobaczył go słabym lub zranionym. Pocałowała jego chłodny policzek. - Dobrze się czujesz? – wyszeptała mu do ucha. Paląca szczerość w jego spojrzeniu zabolała ją. - Teraz tak. – Odwrócił się do pozostałych. – Na co czekacie? Nie macie do ocalenia świata? Apokalipsa nie czeka na nikogo. Sasha pogładził się po brodzie, gdy ponownie ruszyli. - Wiesz, muszę się nad tym zastanowić. Czy naprawdę nie czeka na nikogo, czy myślisz, że mogłaby poczekać na czterech jeźdźców? Może powinniśmy mieć kogoś, kto Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

233

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ich porwie. Urian zadrwił. - Ten pomysł nie zadziałał za dobrze jeśli chodzi o Syzyfa. Ostatnio słyszałem, że Hades nadal się nad nim znęca. - Słuszna uwaga i nauczyłem się, że nie należy się mieszać w sprawy bogów, czy stawiać jednego nad drugim. Inaczej mogą cię zniszczyć. Sasha zaczął gwizdać. - Hej-ho. Dopóki Urian, nie złapał go a gardło. - Na wypadek gdybyś zapomniał, jesteśmy w piekle, które jest zamieszkane przez demony i tych bogów, których nie chciałbyś wkurzyć. Sugeruję, żebyśmy zwracali na siebie jak najmniejszą uwagę, jak to tylko możliwe. Sasha strącił jego rękę ze swojego gardła i skrzywił się na niego. - Nie musisz być kretynem. - Wystarczy – powiedział Ren ostro. – Oszczędźmy naszą złość na tych, którzy chcą nas zabić i nie atakujmy się wzajemnie. W czasie, gdy posuwali się na przód, Kateri ucichła obserwując mężczyzn. Zafascynowali ją. Taka mieszanka osobowości. Jednak przyszli razem, jako wojownicy, by bronić ludzi, których nigdy nie spotkali. Takiego rodzaju ludzi, którzy nie byli dla nich mili w przeszłości. Każdy z nich został zdradzony przez kogoś, komu zaufał. Sundown został zastrzelony na stopniach kościoła, gdzie miał poślubić kobietę, którą pokochał. Urian przez swojego ojca i dziadka. Cabeza przez jedyną kobietę, dla której umarł, żeby ją chronić. Sasha przez własnego brata. I Ren… Serce bolało ją z tego powodu, chwyciła go za rękę. Ponieważ nie był do tego przyzwyczajony, to go zaskoczyło. - Zamierzasz podskakiwać za każdym razem, gdy cię dotknę? – zażartowała. Ren rozkoszował się dźwiękiem jej lekkiego tonu. Nigdy nie przywyknie tego, że tak swobodnie się przy nim czuje. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

234

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Zastanawiam się, czy on ma łaskotki – powiedział Sasha do niej. – Nie żebym chciał się przekonać, jestem delikatny i nie chciałbym zostać wypatroszony. Ale będziesz musiała go przetestować i dać mi znać. Uśmiechnęła się do niego figlarnie. - Masz? Ren wzruszył ramionami. - Skąd miałbym wiedzieć? Kateri skrzywiła się na te pozbawione emocji słowa. Przez krótką chwilę zapomniała, że takie rzeczy nie były częścią jego dzieciństwa. Nikt, nigdy nie bawił się z nim. Dorastał sam, zanim Buffalo się z nim zaprzyjaźnił, a kiedy miał brata w swoim wieku, Coyote bawił się z przyjaciółmi i zostawiał go samego, żeby obserwował jak baraszkują. Jej myśli popłynęły do jasnego, letniego dnia z przeszłości. Było tak gorąco, że wszyscy na to narzekali. - Hej, Makah’Alay, idziemy popływać. Chcesz iść? Był w wieku około dwunastu lub trzynastu lat. Ren oderwał się od swoich obowiązków, żeby zobaczyć Coyote i grupę chłopców w jego wieku, w tym również Choo Co La Tah. - Muuuszę to ssskończyć. - Och, daj spokój, nie będziemy tam długo. Możesz skończyć, kiedy wrócimy. Jest środek dnia. Przez ten upał, wszyscy robią sobie przerwę od obowiązków. Wyczuł, że coś jest nie w porządku, ale mimo to skinął głową. Ponieważ nigdy wcześniej go nie zapraszali, bał się im odmówić, mogliby go nigdy ponownie nie zaprosić. Ren odstawił swoje narzędzia na bok i otarł pot z czoła zanim do nich dołączył. Całą drogę nad jezioro śmiali się i żartowali ze sobą ignorując go. Gdy dotarli na małą polanę, gdzie znajdowała się pofalowana tafla jeziora, zdjęli swoje ubrania zostawiając przepaski z bioder, a potem wskoczyli do wody. Ren zawahał się. Czy będą drwić z jego ciała? Nigdy wcześniej przed nikim się nie rozbierał. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

235

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- No dalej, Makah’Alay – zawołał Coyote. – Nie ociągaj się. Przygotowując się na najgorsze Ren rozebrał się do przepaski, a potem wskoczył. Z ulgą zauważył, ze go ignorują pluskając się i bawiąc. Ren zanurkował pod wodą i pozwolił, aby chłód złagodził letni żar. Przez kilka minut pływał spokojnie na plecach z zamkniętymi oczami. Aż ktoś go nie złapał. Zanim zdążył się uwolnić, Choo Co La Tah zerwał jego przepaskę i uciekł na brzeg, śmiejąc się. Ren ruszył za nim. Był na suchym lądzie tak szybko jak on, ale Coyote złapał go za pas, podniósł do góry, a potem wrzucił z powrotem do wody. Wynurzył się kaszląc i dławiąc się, by zobaczyć, że wszyscy zniknęli. Razem z jego ubraniem. Próbował ich przywołać, ale nic z tego nie wyszło. Jego szczęka zacisnęła się, a słowa uwięzły w gardle. Upokorzony i wściekły, dopłynął do brzegu i wyszedł. Powinien być w stanie dotrzeć z powrotem do miasta, niezauważony przez nikogo. Było kilka alternatywnych dróg, którymi nie podróżowano za często. Kiedy dotrze do domu, będzie mógł… Ta myśl umarła, gdy stanął twarzą w twarz z grupą nastoletnich kobiet, które przybyły się wykąpać. Na widok jego nagości zaczęły wrzeszczeć i śmiać się z niego. Twarz Rena poczerwieniała, zasłonił się i uciekł do lasu, żeby ocalić resztkę godności. Ale w środku, był upokorzony. Gdy dotarł do domu, jego ojciec czekał na niego. Dziewczyny, które wróciły znad jeziora powiedziały wszystkim, że złapały go na masturbowaniu się w miejscu publicznym. - Gdzie jest twoje ubranie? - T-t-t-tOjciec uderzył go tak mocno, że upadł na ziemię. - Odpowiadaj! Ren próbował, ale był tak zdenerwowany, że nie powiedział nic w swojej obronie. Nie udało mu się wydusić żadnego słowa. Ojciec szarpnął go za ramię. Ren potknął się, oczy zaszły mu łzami z bólu. Próbował się uwolnić, ale ojciec nie chciał go puścić. Ciągnął go pod pręgierz. Ren zaczął walczyć jeszcze mocniej. Ojciec ciągnął go nago, przez cały dom. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

236

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Gdy mijali Coyote, który obserwował ich z szeroko otwartymi oczami, wyciągnął do niego rękę. - P-p-p-... Próbował powiedzieć proszę, żeby jego brat powiedział ojcu, co się stało i oszczędził mu bicia. Coyote zignorował go i poszedł na dziedziniec. Ojciec przywiązał Rena do pręgierza i otrzymał dwadzieścia batów za profanowanie sadzawki. - Nigdy tam już nie pójdziesz – warknął mu ojciec w twarz. – Zrozumiałeś?- Łzy zmoczyły mu policzki, gdy usta drżały w próbie wyjaśnienia. Ojciec zatopił swoją dłoń w jego włosach przesiąkniętych krwią i mocno pociągnął. – Zrozumiałeś mnie, niedorozwinięty bękarcie? Szlochając w milczeniu, Ren skinął głową. Ojciec rozwiązał go. - A teraz idź się ubrać i dokończ swoje obowiązki. Jeśli choćby jedna rzecz nie zostanie zrobiona do zachodu słońca, wrócimy po kolejne dwadzieścia batów. – Ojciec odszedł od niego, zostawiając na ziemi. Ren próbował wstać, ale zbyt mocno cierpiał. Ramiona drżały od bólu nawet bardziej niż usta. Leżał tam przez kilka minut, dopóki Coyote nie przyniósł mu koca i go nim okrył. - Przepraszam Makah’Alay. Chcieliśmy się tylko zabawić. Nie wiedziałem, że dziewczyny tak powiedzą. Myśleliśmy, że będą się z tego śmiać i dokuczać ci. Nie wyobrażaliśmy sobie, że powiedzą innym o tym, że robiłeś coś sprośnego. Plecy wciąż paliły go od bicza. - D-dlaczego nie p-p-powiedziałeś... - Nie chciałem wpaść w kłopoty. Poza tym, wiesz jaki jest ojciec. I tak znalazłby jakiś powód, żeby cię za to zbić. Nie było powodu, żebyśmy obydwaj zostali ukarani. Brat miał rację. Tak czy inaczej, zostałby zbity. Coyote postawił go na nogi. Położył sobie rękę Rena na ramieniu, żeby mu pomóc i poszedł w stronę jego pokoju. W połowie drogi ojciec spotkał ich w korytarzu i uśmiechnął Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

237

Sherrilyn Kenyon Time Untime

się do Coyote. - Mój szlachetny syn, zawsze jesteś taki miły, dla tych, którzy są bezwartościowi. Mimo, że doceniam twoją dobroczynność, nie powinieneś tego robić. – Skrzywił się. - Nie możesz pielęgnować winowajców, po tym jak zostali ukarani. Poza tym, oni nigdy nie nauczą się żadnej lekcji. A teraz pozwól mu iść i zabierz koc. Myślał, że zabawnie jest być nagim… pozwól mu iść do pokoju w ten sposób. Ren czekał, aż brat powie coś w jego obronie. Zamiast tego, Coyote skinął głową. - Przepraszam ojcze. Nie zrobię tego ponownie – zabrał koc. Ren walczył ze sobą, żeby stać samemu. Jego oczy wypełniły się łzami, obserwował jak ojciec zmierzwił włosy Coyote i pocałował jego głowę. - Chodź mój szlachetny synu, mam dla ciebie prezent. Kateri nie mogła złapać oddechu, gdy uderzył ją mocno surowy ból tego wspomnienia. Jakie to smutne, że współczucie dla Rena było tak rzadkie, gdy on trzymał się blisko swojego samolubnego brata i bronił jakby był dobry. Jak Coyote mógł dla niego tyle znaczyć? Zalała ją surowa, gorzka wściekłość. Zanim nawet zdała sobie z tego sprawę, co robi, przyśpieszyła kroku i popchnęła Sundown. Wstrząśnięty, odwrócił się i spojrzał, jakby straciła rozum. - Za co to było? - Ty gnojku! Dlaczego czekałeś, żeby zostać jego przyjacielem? Wiesz, mogłeś być dla niego miły zanim zostałeś do tego zobowiązany! - O czym ty mówisz? – spojrzał gniewnie Sundown. – Czy ona jest szalona? Ren odwrócił ją, żeby na niego spojrzała. - Kateri, on nie pamięta tego, kiedy był Buffalo. Mam na myśli to, że pamięta części i kawałki tego, ale nie za wiele. Mimo, że wykazują podobieństwo i wyglądają tak samo, Sundown jest zupełnie innym człowiekiem. Zaciskając powieki, skinęła głową. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

238

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Przepraszam Ren. – Spojrzała na kowboja. – Jess. Ja po prostu tak się na nich wściekłam… - Odwróciła się do Rena. – Oni nie mieli prawa tak cię traktować. - Miałaś kolejną wizję? Przytaknęła. - Teraz rozumiem moją babcię. Szłyśmy w dół, ulicą, a ona drgnęła bez powodu. Zawsze, gdy ją o to pytałam, ona mówiła - to przeszłość, kochanie. Dla niektórych ludzi jest tak okrutna, że tworzy pętlę złych wspomnień nieustannie krążącą w ich sercach. Pętle tak złą, że czasami dosięga tych z nas, którzy są zdolni ją zobaczyć i uprzedzić, abyśmy uważali na tych, których możemy zranić. Mówi nam, żebyśmy powiedzieli, iż mimo tego, że świat zżera złość, nie wszyscy tacy jesteśmy. Pomimo, że myślą, iż przeszłość ich rani, nie musi zniszczyć ich przyszłości. Rozdawaj uśmiechy, tyle ile tylko możesz. One są wolne i sprawiają, że świat jest dużo piękniejszym miejscem. Możesz nie mieć najlepszych ubrań, czy najmodniejszych butów, ale każdy ma niepowtarzalny uśmiech wart milionów, zwłaszcza dla tych, którzy potrzebują ciepła. – Zacisnęła dłonie na włosach. – Ugh! Myślę, że Jess ma rację. Jestem szalona. Ren przesunął dłonią wzdłuż linii jej szczęki, wywołują dreszcze przechodzące na ramiona. - Nie jesteś szalona. Dochodzisz do swojej mocy i nie masz nad tym jeszcze kontroli. Zaufaj mi. Wszyscy myśleliśmy, że zwariujemy, kiedy to się działo. Powinnaś być przy tym, kiedy pierwszy raz zmieniłem się w kruka. Uderzyłem w drzewo i musiałem coś wymyślić, żeby wyjaśnić ogromnego siniaka na samym środku czoła, który był tam przez dwa tygodnie. Pokręciła na niego głową. - Jesteś okropny. - On ma rację – powiedział Sasha z tyłu. – Kiedy ja się uczyłem teleportować, przypadkiem przeniosłem się na jakieś nieznane wesele. Mówiąc o upokorzeniu. I oczywiście moc, która mnie tam przeniosła zdecydowała się porzucić mnie znikając później. Zatem stałem tam w całej mojej chwale, trzymając w ręku rupiecie i zastanawiając Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

239

Sherrilyn Kenyon Time Untime

się, dlaczego ja, bogowie… dlaczego ja? Wszyscy zaśmiali się. - Dobrze cię rozumiem – powiedział Urian. – Przypadkowo zmieniłem mojego brata na tydzień w kozę. Byłem tak przerażony, co mój tata może zrobić jak się dowie, że mu nie powiedziałem. Był nią dopóki moja mama nie domyśliła się wszystkiego, gdy znalazła go w moim łóżku i przywróciła mu prawdziwe ciało. Naprawdę się cieszę, że miał poczucie humoru i mnie nie zabił. Ale będzie mnie za to winił do końca życia. Kateri przejęła się jego bratem. - Czy z nim wszystko w porządku? - Tak79, ale od tamtej pory ma ten dziwny głód gryzienia skóry. Przynajmniej stale utrzymuje zaostrzone kły. Cabeza nakazał im zamilknąć. Jess bezdźwięcznie wyciągnął karabin zawieszony na ramieniu, podczas gdy ona i Ren przygotowali łuki do strzału. Na lewo coś biegło. I kierowało się prosto na nich.

79

To Urian ma żyjącego brata?

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

240

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 15

- Użyj mnie jako osłony. Kateri spojrzała na Rena, kiedy stanął między nią, a tym, co się do nich zbliżało. - Ren… - Jestem nieśmiertelny i właśnie cię reanimowałem. Jesteś dużo ważniejsza ode mnie. Teraz rób co mówię… proszę. Te słowa wkurzały ją, póki na samym końcu nie poprosił. To jedno słowo – proszę - w połączeniu z jego strachem o nią, zmieniło rozkaz w prośbę. I pokazało dobitnie co naprawdę mówił. On, który nigdy nie płakał, zapłakał nad nią. -Wporzo kochanie – powiedziała z uśmiechem. – Ale dla twojej wiadomości, zostaniesz ranny, a otworzę na nich puszkę O’Bama whupass 80 tak dużą jak ostateczna rozgrywka LSU81 w mistrzostwach w futbolu amerykańskim. Słyszysz mnie? Roll Tide82. Sasha odwrócił się do niej z groźnym grymasem. - Mówię w wielu językach i setkach dialektów, ale niech mnie piekło pochłonie jeśli załapałem z tego jedno słowo. Czy tylko ja jeden jestem totalnie zaskoczony? Sundown uniósł broń. 80 81 82

http://www.superwhoopass.com/can-o-bama-whoop-ass.html, otworzyć whupass can to także skopać komuś tyłek LSU – Louisiana State University Zawołanie Unniversity of Alabama. Maskotka Alabamy zwana jest Crismon Tide. Określenie Crismon Tide powstało w 1907 roku podczas meczu z Auburn University na błotnistym boisku. Hugh Roberts, komentator sportowy, podczas meczu określił grę zawodników z Alabamy jako „ roll tide” w odniesieniu do tego jak poruszali się po boisku rolling like a tide – toczyli się jak fale. Podobnie jak w innych uczelniach zawołanie takie ma zagrzewać do walki, oznacza walczcie dalej, nie poddawajcie się.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

241

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Powiedział, że ją kocha. Ona powiedziała - ja ciebie też. Teraz cisza. Sasha stał i przesuwał palcem w tę i z powrotem, jak gdyby cicho powtarzał jej słowa w głowie. Po chwili odwrócił się do Jessa. - Jak do diabła załapałeś, co ona powiedziała? Urian spojrzał na Sashę. - Koleś mówi językiem południowego futbolu amerykańskiego83, a teraz się zamknij. - Południowy futbol, dupa – wymamrotał, zanim zmienił się w wilka i rzucił do lasu po to, cokolwiek się zbliżało. Cabeza wręczył jej dziwną trójkątną broń, jakiej nigdy nie widziała. - Jeśli przypadkowo zabiję Sashę, myślisz, że ktoś będzie miał mi to za złe? - Niestety tak – odpowiedział Sundown. – Zarek rozerwałby cię na strzępy. - Psycho Zarek? - Ten sam. Cabeza klepnął Rena w plecy. - W takim razie obwinię ciebie, amigo, powinienem się poślizgnąć i poddać się moim pragnieniom? Ren posłał mu krzywe spojrzenie. - Gracias! -De nada84. Nagle, i jak pamiętała, tak długo jak oczy Rena są niebieskie, tak długo nie jest on nieśmiertelny, las zaatakował ich. Dosłownie. Drzewa, liście, demony. Ren opuścił łuk i zakrył ją swoim ciałem. - Cabeza? Huitzauhqui85, por favor! Cabeza przywołał ogromną wiosłowatą broń o postrzępionych krawędziach i podał ją Renowi. Ostrzejsza niż maczeta, przecinała wszystko czego dotknęła. Ren przyparł ją do skalnej ściany, tak że nic nie mogło jej zaatakować od tyłu. 83 84 85

Nie chodzi o Amerykę Południową, ale o stany na południu USA. Proszę bardzo http://images.wikia.com/deadliestfiction/images/0/0b/Huitzauhqui.jpg czyli słynna pałka Rena; por favor - proszę

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

242

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kateri otwierała ogień na każdy cel, który był w jej zasięgu. Sundown ładował broń, podczas gdy Urian walczył mieczem, a Cabeza innym rodzajem wojennej pałki. Ren zaklął, kiedy więcej demonów wypełzło z ziemi by atakować. Skłamał Kateri. Jego zdolności dalej były niedostępne, więc był równie śmiertelny co ona. Ale przynajmniej reszta go za to nie zlinczowała. Najgorsze było to, że nie mógł uzupełnić jej kołczanu, albo ich wysadzić. A może mógł? Spojrzał na Sundowna, który musiał jeszcze przeładować. Oznaczało to, że Jess był w stanie tworzyć cykle… Zamykając oczy, przywołał kolejny dreszcz. Pojawiło się to w jego rękach. Dzięki Bogom! Odwrócił się i podał strzałę Kateri, a następnie zmaterializował kule ognia na ich napastników. Wrzeszczeli i krzyczeli, kiedy ogień zmiótł ich z powrotem. To była piękna rzecz. Kateri zawahała się przed kolejnym strzałem, kiedy zobaczyła jak Ren rzuca swoją broń. Odchylił głowę i rozłożył szeroko ręce. Wyginając plecy, śpiewał pod nosem w języku, którego nigdy nie słyszała. W mgnieniu oka pojawił się na jego ciele ciężki, stylizowany pancerz, niepodobny do niczego co widziała. Głęboka, ciemna purpura o złotych brzegach obejmowała go od szyi do palców stóp. Stalowe rękawice w kształcie długich szponów z kompletem zakrzywionych pazurów na palcach, służące zarówno do obrony oraz jako świetna broń, otaczały jego dłonie. Przód jego włosów był teraz ściągnięty do tyłu i utrzymany na środku głowy za pomocą orlich piór. Uderzenie serca później, podobny pancerz okrył też ją. Zadrżała na jego dotyk. Zamiast ciężaru poczuła lekkość powietrza. Ale to nie wszystko, czuła, jakby to oddychało. To demoniczne. Wyczarowane z mocy, jakie odziedziczył nieświadomie podczas karmienia piersią od Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

243

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kruka Demona. Zdumiona tym, wróciła do strzelania, tylko po to, by dowiedzieć się, że rozciągnął wokół niej jakieś pole siłowe. Jej strzały nie mogły przelecieć na więcej, niż kilka stóp, zanim trafiły w pole i spadały na ziemie. Z nią bezpieczną i zabezpieczoną, spuścił głowę z wyrazem twarzy wojownika, który przyprawiał ją o dreszcze. Potem zaatakował demony taką mocą, która była naprawdę przerażająca. To była istota, która walczyła z jej ojcem dzień i noc przez rok. Trzy demony zaatakowały go na raz. Ren ciął jednego pazurem pod brodą. Krzycząc zachwiał się, podczas gdy inny ruszył, by dźgnąć go krótkim mieczem. Ren złapał go w swoje ręce, rozbroił demona, a następnie wbił jego broń prosto w żołądek demona. Trzeci rzucił się do ucieczki, ale Ren nie pozwolił na to. Posłał wybuch w jego plecy. Sundown opuścił broń, kiedy Urian stanął przy jego boku. - Czuję się trochę niepotrzebny w tej chwili. A co z tobą Kowboju? - Tak przydatni, jak brodawki na świńskiej dupie. Odwrócili się, by spojrzeć na Kateri. - Wiedziałaś o tym? – zapytał Urian. - Tak jakby, ale to bardziej imponujące w akcji na żywo. I było. Do czasu złego uczucia, które przez nią przeszło. On był Ptakiem Gromu… Nie wiedziała skąd pochodziła ta myśl, ale w jej umyśle widziała go jako niszczyciela z legendy. Podczas gdy Ptak Gromu może być opiekunem, znany jest również w uwalniania swojego gniewu wobec świata i rozrywania go na strzępy. Zniszczenia wszystkiego i wszystkich na swojej drodze. To dlatego jej ojciec umieścił Ptaka Gromu na naszyjniku Rena, kiedy wyznaczał go na Strażnika. Cabeza wrócił do ich pozycji. - Jesteśmy w tarapatach. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

244

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Jess posłał mu wątpiący uśmiech. - Skąd wiedziałeś? - Pendajo86 walczący z Renem to Chamer87. Jest mężem Ixtab. Bogini samobójstw. Kateri ruszyła do przodu, ale nie doszła daleko, nim pole siłowe odcięło ją. - Musimy mu pomóc. - Pomóc komu? – zapytał Urian – Z mojego punktu widzenia, Ren wygrywa. I jeśli walczyłby ze zwykłym demonem, mogłaby w to uwierzyć. Ale to był bóg. On umrze…. Czuła to każdą częścią siebie. Ren zachwiał się, kiedy Chamer kopnął go mocno w klatkę piersiową. To czego bóg nie wiedział, to że wcale nie bolało. Pięknem tego rodzaju zbroi było to, że czerpała siłę z nienawiści i złości. Im bardziej bóg próbował go zranić, tym zbroja czyniła Rena silniejszym. I tym słabszy stawał się bóg. - Nigdy stąd nie odejdziecie – warknął Chamer. – Wszyscy należycie do nas. Ren zaśmiał się. - Wiesz co dzieje się z bogiem, kiedy go zabijesz? Możesz zabrać jego moce. Chamer znowu zaatakował. Ren oddawał cios za cios, bez wahania. Bóg próbował go zniszczyć. Ren uniósł brew. - Skończyłeś? - Powinieneś być w kawałkach. Nie rozumiem. Ren chwycił go za gardło. - Pozwól mi wyjaśnić zasady. Oboje mamy demoniczne moce. A ponieważ twoje są demoniczne z pochodzenia, czynią mnie nawet silniejszym. Więc wezwij wszystkich bogów tutaj. Pozwól mi wypić ich moce dopóki nie będę nimi upojony. – Zaśmiał się złowieszczo. Potem zatopił zęby w szyi boga i wypił jego krew. 86 87

Coś jak przygłup Bóg śmierci Majów

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

245

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kateri zrobiło się zimno na ten widok. - Czy on powinien tak robić? - Nie – troje z nich powiedziało razem. Cabeza przesunął wzrok po pozostałej dwójce. - Jeden z nas powinien iść to przerwać, tak myślę. Urian klepną go w plecy. - Jak najbardziej. Idziesz pierwszy. Sundown podał broń Kateri. - Co robisz? – zapytał Urian. - Nie chcę, żeby Ren zabił mnie moją własną bronią. Jeśli rzuci mi się do gardła, oczekuję, że któryś z was będzie miał jaja i ściągnie go ze mnie. – Sundown skierował się do Rena. Na jego nadejście, Ren podniósł głowę i oblizał zakrwawione usta. Jego oczy płonęły głęboka, straszną czerwienią. - Dlaczego nie pójdziesz dalej i nie pozwolisz odejść nie tak miłemu bogu, Ren? - Jestem, Makah’Alay. A ty powinieneś się mnie bać. - Naprawdę nie strach jest istotny. Próbowałem go raz i cóż… nie lubię tego smaku. Bekałem po tym dniami i nie mam zamiaru robić tego ponownie. A teraz puść boga, zanim będziemy zmuszeni zrobić coś, czego oboje będziemy żałować. Ren odchylił głowę Chamera, odsłaniając ranę na jego gardle. Powąchał ją, jakby zapach krwi był najpiękniejszym nektarem. - Dlaczego nie odejdziesz? Myślę, że zostanę. Podoba mi się tutaj. Chamer wezwał do siebie Ixtab. Z długimi czarnymi włosami i skórze w odcieniu karmelu, pojawiła się i zamarła na widok krwawiącego męża. - Zabierz ich stąd Ixtab. Albo nas zniszczą. Podniosła rękę, ale Sundown ją zatrzymał. - Jesteśmy jak jeden mąż i nie odejdziemy stąd bez niego. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

246

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Wykrzywiła wargi. - Wilk? Zabierzcie bestię. Też go tu nie chcemy. W jednej sekundzie byli w lesie, a w następnej znaleźli się z powrotem w domu Rena. Nawet Sasha, który nadal był w postaci wilka i krwawił obficie. - Wezmę go do Sanctuary – powiedział Cabeza, ruszając by go podnieść i teleportować. Sundown wyjął swoją broń z rąk Kateri. - Może być potrzebna po tym wszystkim. Urian zatrzymał go. - Wiesz, broń palna przeciwko demonom to naprawdę zły pomysł. Nie zabije ich, ale na pewno ich wkurzy. - Tak, ale sprawia, że czuję się lepiej. – Sundown zaczął mijać Uriana, ale Kateri zaszła mu drogę. Podeszła do Rena i wzięła jego twarz w dłonie. - Skarbie? Co się dzieje? Ren słyszał słowa, ale nie mógł ich zrozumieć. Jeszcze bardziej nie mógł zrozumieć, dlaczego ta dziwna kobieta go dotyka. Jego gniew wzrósł. Do czasu, kiedy złapał powiew jej zapachu. Kateri. Obrazy ich, kochających się wypełniły mu głowę. Położył swoja rękę na jej sercu, tak by mógł je czuć, bijące pod jego dłonią. - Ren? Pomóż mi Kateri. Chciał do niej wrócić. Ale czuł się taki zagubiony. Przyciągnęła go do siebie i trzymała mocno. - Już w porządku kochanie. Jesteśmy teraz w domu. Jesteś bezpieczny. Bezpieczny. Nigdy nie rozumiał tego słowa. Ale kiedy kołysała go do przodu i do tyłu, dziwne emocje i wewnętrzny przymus walczyły w nim. Jedne były za ugryzieniem jej i posmakowaniem jej krwi. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

247

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Drugi był by ją chronić. Upewnić się, że nikt nigdy na niej nie będzie żerował. - Spójrz na mnie Ren. Zrobił to. Wpatrywał się w oczy, które wypełnione były…. Pocałowała go. W momencie kiedy jej usta dotknęły jego, przypomniał sobie jak wyglądała trzymając swój łuk i odmawiając wycofania się. - Wporzo kochanie. – powiedziała z uśmiechem. – Ale dla twojej wiadomości, zostaniesz ranny, a otworzę na nich puszkę O’Bama whupass tak dużą jak ostateczna rozgrywka LSU w mistrzostwach w futbolu amerykańskim. Słyszysz mnie? Roll Tide. W tym jednym wspomnieniu, odnalazł się. Czy to tak czuć się kochanym? Jej ręka bawiła się włoskami na jego karku, podczas gdy język drażnił jego. Kiedy się odsunęła, przez chwilę był tak oszołomiony, że bał się, iż upadnie. Kateri odetchnęła z ulgą, kiedy zobaczyła, że jego oczy na powrót stały się niebieskie. Nadal były w nich małe czerwone refleksy, ale wydawało się, że powrócił Ren, z którym się kochała. - Czujesz się lepiej? - Jeśli powiem nie, pocałujesz mnie ponownie? Roześmiała się. - Będę cię całować z innych powodów. Jej śmiech zamarł, kiedy zobaczyła czerwoną kroplę na jego szyi. Jedynym razem kiedy je na nim widziała, to podczas wizji, w której walczył z jej ojcem. - Skąd to się wzięło? Ren spojrzał w dół, by zobaczyć, co miała na myśli. Jego oddech zatrzymał się na chwilę, kiedy zobaczył kryształ zawierający krew Windseer. Krew, której użyli, by przywiązać go do Ducha Grizzly. W jego umyśle, słyszał jak zła suka przeklina go i wreszcie zrozumiał. Kiedy Strażnik uwolnił Rena z uścisku Grizzly, Windseer została zmuszona do powrotu, żeby służyć Duchowi Grizzly. Za pierwszym razem została zwolniona tylko dlatego, że wydała mu Rena, jej wolność była oparta na jego niewolnictwie. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

248

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nic dziwnego, że tak bardzo go nienawidziła. Ale nie mógł powiedzieć tego Kateri i był wdzięczny, że nie mogła zrozumieć symbolu, piętnującego go jako niewolnika Grizzly. - To nic. Kateri wiedziała, że kłamał. Po prostu nie wiedziała dlaczego. Ale postanowiła mu zaufać. Być może miał ku temu dobry powód. Lepiej jednak, aby nie weszło mu to w nawyk. Nienawidziła kłamstwa bardziej niż czegokolwiek innego, ale nie była aż tak naiwna, by myśleć, że kłamstwo nigdy nie jest potrzebne. Jak we wszystkich przypadkach kiedy były dziećmi, a ona mówiła Sunshine, że jej obrazy są piękne, kiedy naprawdę uważała, że były do dupy. On coś przed tobą ukrywa. I to było złe. Nie mogła otrząsnąć się z tego uczucia. Co gorsze, wizja jego morderczego szaleństwa nie chciała odejść, nieważne jak bardzo się starała. W niej niszczy cały świat. I nie było nic, co mogłaby zrobić, by to powstrzymać.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

249

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 16

Acheron Parthenopaeus zatrzymał się, gdy wszedł do sypialni Kateri. Podczas gdy zewnętrzne elewacje domu były skromne, wnętrze było wypełnione ciepłem. Jak jego własny dom w Nowym Orleanie. Usta rozjaśnił mu uśmiech, gdy pomyślał o żonie i synu. Nie mógł się doczekać, żeby wrócić do domu i odstawić na bok to całe paskudztwo. Jeśli to ich wszystkich nie zabije. Jego matka byłaby zachwycona słysząc te wątpliwości. Ale nie chciał o niej teraz myśleć. Musiał znaleźć kamień czasu Kateri i przynieść jej. Czas uciekał, a bramy były tak cienkie, że stały się półprzezroczyste. - Cholera, tutaj jest bardzo dużo kamieni – mruknął, gdy zobaczył je w pokoju. Było ich nawet więcej niż w pudłach w jej garażu i ogromny stos na przykrytej dachem werandzie, na tyłach domu. Nigdy nie widział czegoś takiego. Ta kobieta miała obsesję. - Minęło sporo czasu, Acheronie. Zamarł na dźwięk głosu, którego nie słyszał od wieków. Odwrócił się i zobaczył cień wyjątkowo mądrej lekarki, którą spotkał przy poprzedniej misji zapobiegnięcia końcu świata. - Ixkib. Jak się masz? - Nie tak dobrze jak bym chciała, ale cieszę się z pomocy starego przyjaciela. - Cieszę się, że wciąż tu jestem, żeby to zrobić. Roześmiała się. I po tym wiedział, że to nie była prawdziwa Ixkib. Chociaż wyglądała jak ona, nie miała tego samego śmiechu. Wypełnił go strach. - Kim jesteś? - Znasz mnie. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

250

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Acheron przeszukał swoją pamięć, ale nie mógł powiedzieć, kim była. - Nie, nie znam. - Jednak tak szybko, jak jego usta opuściły te słowa, zrozumiał, że się pomylił. Znał ją. - Tiva. – Bogini wolnego czasu. Podczas gdy jej brat bliźniak nadzorował swój czas i trzymał w nim porządek, Tiva żyła, by niszczyć życia. Zev był tym, którego nazywano Czasem. Tiva była Bezczasem. Wydała dźwięk językiem, kląskając. - Zawsze genialny. Dziękuję za doprowadzenie mnie tutaj, tak na marginesie. Doceniam to. Bez ciebie nigdy bym nie znalazła tego miejsca. – Ruszyła w stronę jednego z pudeł. Ash przeszkodził jej w tym. - Nie mogę ci na to pozwolić. Uśmiechnęła się szyderczo. - Nie możesz mnie powstrzymać. - O tak, mogę. – Ash poczuł, jak jego ciało zaczyna świecić wraz ze wzrostem boskich mocy. – Chcesz mnie wypróbować? *** Kateri wciąż zamartwiała się o Rena. Chociaż powiedział, że nic mu nie jest i obydwoje byli ubrani z powrotem w normalne ubrania, miała wątpliwości. Coś było nie tak. Teraz odpoczywał w swoim łóżku, a ona wykradła się na filiżankę kawy. Siedziała przy stoliku kuchennym z Cabezą, który wrócił krótką chwilę temu, żeby powiedzieć im, że Sasha wyzdrowieje. Kateri odłożyła słuchawkę telefonu, by uśmiechnąć się do Cabezy. - Sunshine powiedziała, że wszyscy są cali, a Rain doprowadza ją do szalu. Chce się pośpieszyć, żeby wrócić do domu zanim go zabije. Cabeza zaśmiał się. Poważniejąc, Kateri przeczesała włosy dłonią. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

251

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nadal nie rozumiem, dlaczego to wszystko na mnie spadło? Rozumiem, że Sunny nie jest całkowicie amerykańską Indianką z powodu swojej matki, ale... - Twoja babcia była bardzo wyjątkową kobietą – powiedział Cabeza, przerywając jej tok myślenia. – Zanim zaczęto przechowywać kroniki, została stoczona pierwsza bitwa pomiędzy naszymi ludźmi. Ahau Kin88 był naszym bogiem świata podziemi i czasu, mieliśmy wyjątkowe szczęście, że go nie spotkaliśmy w Xibalba podczas naszego pobytu. Oczywiście Ren mógłby bardziej rozkoszować się jego krwią. Czemu nie zaryzykować? W każdym razie, wiesz kim on jest, prawda? Prawie zawsze jest pokazywany w centrum naszego kalendarza. - Bóg z twarzą jaguara. Ren już ze mną o tym rozmawiał i powiedział, że Ahau Kin był ojcem Anikutani. Pochylił do niej głowę. - Gdy inne plemiona ruszyły w pogoń za ludźmi Rena, ich nienawiść i atak tak rozgniewały Ahau Kin, że przeklął ich i podzielił na zawsze. Zamierzał pozbawić istnienia rodzaj ludzki i wygnać do królestwa podziemi, tak by nigdy znowu jej nie oglądać… Te słowa wywołały w jej umyśle przebłysk jednego, szczególnego zdarzenia. W ciemnej, małej wiosce, pożar pochłonął wszystko dookoła. Ahau Kin szedł przez środek osady, upewniając się, że nikt nie przeżył. Nagle zobaczył młodą kobietę trzymającą swoje nowo narodzone dziecko, starającą się je ochronić. Podszedł, żeby ich zabić, ale zamiast się czołgać, stanęła wyprostowana. - To, co robisz jest złe! – wrzasnęła bez strachu. – Miałeś być od nas lepszy, ale nie jesteś, nieprawdaż? Mój ojciec zawsze powtarzał, że bycie dla innych dupkiem nie sprawi, że poczujesz się lepiej, a jeśli nie, to naprawdę mi ciebie żal. Jak beznadziejnie musi być trzymać władze w całym wszechświecie i nie mieć żadnych lepszych sposobów na radzenie 88

Ahau Kin, Kinich Ahau - "Pan Słonecznego Oblicza". Bóg Słońca w mitologii Majów. Ahau Kin występował w dziennej i nocnej postaci. W swojej dziennej postaci bóg Słońca był często przedstawiany z pewnymi cechami jaguara. Natomiast między zachodem a wschodem Słońca stawał się Bogiem-Jaguarem, panem krainy podziemni, i podróżował z zachodu na wschód przez podziemne krainy.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

252

Sherrilyn Kenyon Time Untime

sobie z tym. Jej słowa oszołomiły go. Oto ona, mizerny człowiek ośmieliła się stawić mu czoła. Nie z bronią. Ale słowami. Ta odwaga i mądrość w jednym, tak młoda i czysta poruszyła dotąd obcą mu część niego. To wywołało w nim podziw do niej i z tego powodu nie mógł się zmusić do tego, żeby ją zabić. Zamiast tego wziął ją, jako swoją ludzką narzeczoną, a ona dała mu stu synów i trzydzieści córek. Po raz pierwszy w historii wszechświata, Ahau Kin był naprawdę szczęśliwy. Ale z powodu jego czynów przeciw mieszkańcom kraju położonego na lądzie, spowodował rozdźwięk w kosmosie. Zaburzył równowagę ciemności przez swoją nienawiść. Zło wtargnęło do tego świata, pochłaniając wszystko, czego dotknęło. Co gorsza, dosięgnęło jego ludzkiej rodziny. Żeby ocalić dzieci, które pokochał z całego serca, przed śmiercią, zmusił ciemność do odwrotu, wypędzając ją poza skrzyżowanie dróg w niebie, gdzie znajdowało się drzewo form życia, most pomiędzy tym światem, a światem ciemności. Ahau Kin umieścił ją tam, żeby nie mogła skrzywdzić jego rodziny. Ciemność była jednak silna i nie chciała tam zostać. Wiedział to, w momencie, gdy opieczętował bramę. - Co roku od tego dnia, ilekroć słońce w przesileniu zimowym przecina sklepienie nieba, to powoduje, że serce nieba się otwiera. – Głos, który teraz słyszała i opowiadał jej tę historię należał do babci. – I od tych drzwi, cała ciemność i zło, które za sobą pociąga, jest w stanie zejść na święte drzewo i powrócić na ziemię, by siać spustoszenie i przyjść po dzieci Ahau Kin. Żeby je ocalić i ochronić, Ahau Kin wyrwał kawałek słońca z nieba i umieścił w środku specjalnego kamienia. Zawsze, gdy gwiazdy były ustawione do przesilenia, a brama słabła i pozwalała na uwolnienie jej więźnia, Ixkib - dusza jaguara, bezpośrednia córka żony Ahau Kin – była tą, która mogła użyć kamienia, żeby doprowadzić z powrotem ciemność do nieba zamknąć i zapieczętować, w ten sposób resetując kalendarz do następnego razu. Ale gdy nie będzie już jego dzieci, świat ludzi przestanie…

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

253

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kateri była ostatnia z tej bezpośredniej linii. Jej matka została wyznaczona na Ixkib. I ciemność o tym wiedziała. Przyszła po nią i ją zabiła. Tak, jak zabiła jej babcię. Ten, kto zaatakował jej dom, nigdy nie został złapany, ponieważ to demon odebrał jej życie. Jedynym powodem, dla którego Kateri przeżyła było to, że jej ojciec i ojczym zostali wysłani, żeby zapewnić jej bezpieczeństwo i ukryć przed złem, które pragnęło jej śmierci. Gdyby nie ich opieka umarłaby, jako dziecko… Bzdura. Nie chciała w to wierzyć. Ale teraz znała prawdę. To, dlatego nie studiowała nigdy historii Majów. Ojciec zaszczepił w niej niechęć, która miała ją trzymać z dala od wszystkiego, co mogło zaalarmować wrogów o miejscu jej pobytu. A jej babcia wiedząc, że pewnego dnia będzie miała kamień czasu, nauczyła ją kochać i kolekcjonować kamienie i minerały. Ich połączona siła utrzymywała kamień czasu pod osłoną i z daleka od tych, którzy chcieliby go zniszczyć. W swoich myślach, Kateri jasno zobaczyła kamień którego potrzebowała. Jak niemądrze z jej strony, że go nie rozpoznała natychmiast. Babcia zawsze mówiła o nim Oko Słońca, mówiąc tak o pojedynczym, najsilniejszym kamieniu, który miała w swojej kolekcji. Tego samego pomarańczowego koloru, co oficjalna flaga Cherokee, na której było siedem gwiazd – po jednej dla każdego klanu Cherokee i tyle samo, co gwiazd Plejady – razem z jedną, samotną, czarną gwiazdą w górnym rogu symbolizującą tych, którzy zmarli tragicznie na Szlaku Łez… ta sama ciemność, której mieli się zawsze wystrzegać. Z tego powodu, nawet ich flaga pokoju miała konstelację Yonegwy – siedem czerwonych gwiazd na białym polu… I to był kamień, który znaleziono w Meksyku. Wszystkie meksykańskie ogniste opale były krwiste, ale rzadko pokazywały grę kolorów, która była powszechna dla czarnych i białych opali znajdywanych w innych częściach świata. Jako dziecko, Kateri wierzyła, że opal babci mrugnął na nią. Chciał opowiedzieć jej sekret. Teraz wiedziała, co to za sekret. Opal babci rzeczywiście pochodził ze słońca. To naprawdę ironiczne biorąc pod uwagę fakt, że został umieszczony w naszyjniku, który zawsze przypominał Kateri słońce Majów z jednego z glifów… Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

254

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Niewiarygodne. Zmarszczyła brwi na Cabeze. - Co powinnam z tym zrobić? - Na ścianie jaskini, którą może zobaczyć tylko Strażnik, powinno być malowidło Ptaka Grzmota i Kolibra. Będziesz musiała wziąć Kinichi – Oko Słońca – i umieścić je w ustach jednego z nich… któregokolwiek z nich ma odrobinę siły, żeby zanieść Oko do nieba i stawić opór ciemności. Gdy to się stanie, kamień wróci pod twoją opiekę. - A te malowidło, gdzie się znajduje? - W Dolinie Ognia. Dlatego sprowadzili ją do Las Vegas. Dolina Ognia jest miejscem, do którego odszedł jej ojciec, by odpocząć po bitwie z Renem. W sercu doliny była jaskinia, która została stworzona pomiędzy wszystkimi bramami tego świata i królestw, których nikt nie chciałby otworzyć. Szczerze, nie chciała wierzyć w to wszystko. Ale za każdym razem, kiedy miała tę myśl, słyszała głos babci. - Nie musisz w coś wierzyć, żeby to było prawdziwe. Bóg kochał babcię za tą wyjątkową prawdę. Spojrzała na Cabeze. - Czy kiedykolwiek czułeś się tak przytłoczony odpowiedzialnością, że wszystko, co chciałeś zrobić to owinąć się kołdrą w swoim łóżku i udawać, że cię nie ma? - Si, ale byłem w samym środku bitwy i nie mogłem się nad tym rozwodzić. – Uniósł swój kubek z kawą w cichym pozdrowieniu. – Tak jak ty, bonita. Nie mam czasu na zastanawianie się. Skinęła głową. - Mogę cię o coś zapytać? - Już sadzam swoje siedzenie. Przysięgam. Roześmiał się na ten nieoczekiwany komentarz. - Poważnie, dlaczego mówisz po hiszpańsku, gdy tak naprawdę jesteś Majem? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

255

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Ponieważ, kiedy mówię w języku ojczystym nikt poza Acheronem i małą garstką Mrocznych Łowców, nie może ze mną rozmawiać. Nauczyłem się hiszpańskiego na długo przed angielskim. Spędziłem dwa tysiące lat w Hiszpanii, w kraju Basków i w Portugalii zanim pozwolono mi wrócić do mojego rodzinnego kraju. - Łał – szepnęła. – To niesamowite. - Nie wiem czy niesamowite. Na pewno długo, si. Zdecydowanie… trudno było na początku do tego przywyknąć. Rzeczy tam bardzo się różniły od tego, do czego tutaj przywykłem. Minął cały miesiąc zanim nawet mogłem odpowiednio założyć i zapiąć swoje spodnie. To doprowadziło do kilku wstydliwych momentów, zwłaszcza gdy musiałem tłumaczyć innym dlaczego uciekły mi Daimony, a moje spodnie opadły do kostek. Niestety nie mieliśmy Google, żeby do niego zajrzeć. Ciężkie, ciężkie czasy. Znowu się zaśmiała. Odkąd Cabeza opuścił otaczający go na grubość trzydziestu stóp mur, był dosyć zabawny. - Skoro jesteś już rozmowny… powiedz, dlaczego nazywają ciebie Cabeza? Muszę to wiedzieć. Uśmiechnął się do niej ironicznie. - Zawsze mówię ludziom, że to ze względu na ilość głów, które zebrałem podczas walki. - Ale to nie jest prawda, czyż nie? Potrząsnął głową. Na jego twarzy pojawił się głęboki smutek. Przez kilka sekund nie odzywał się. - Kiedy byłem małym chłopcem… dziesięcioletnim, mój starszy brat został zabity przez ojca Chacu. To był zły czas w Tikal. Ludzie Królewskiego Węża często nas atakowali. Przy jednym z takich ataków, ruszyli za grupą dzieci i rannymi. Mój starszy brat pozostał za nimi, zatrzymując ogień, żeby chłopcy mogli uciec. Cofnęli się, ale ceną za ich bezpieczeństwo było życie mojego brata. Zaledwie piętnastoletniego, nie wytrzymał długo przeciw całej bandzie doświadczonych wojowników. Te sukinsyny zabrały głowę mojego brata, żeby grać nią w piłkę. Kiedy moja matka się o tym dowiedziała, to złamało jej serce Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

256

Sherrilyn Kenyon Time Untime

na nowo. Mówiła, że to jakby go mordowali za każdym razem, kiedy to robią. Mówiła, że nie będzie w stanie zasnąć tak długo, jak będą go hańbić. Nie mogłem znieść widoku jej nieszczęścia, więc zakradłem się do ich stolicy i odnalazłem głowę brata, a potem przyniosłem ją do domu, żeby moja matka mogła znowu spać. Kateri położyła dłoń na sercu, gdy łzy napłynęły jej do oczu. - To straszne. Bardzo mi przykro. Cabeza wzruszył ramionami. - Mi też. Mojej mamie było jeszcze gorzej. Straciłem brata. Ona straciła syna… Dużo, dużo gorzej – odchrząknął. – Mój wujek, był odrobinę szalony. Żeby przypomnieć mi i innym, że najbardziej honorową rzeczą w życiu, nie jest żyć samolubnie, ale podejmować ryzyko dla tych, których kochamy, zwykł mówić, że aby być mężczyzną nie trzeba zabijać i grabić. To nie dowodzi naszej wartości ani nie uwodzi kobiet. Mężczyzną stajesz się, gdy jesteś gotów oddać swoje życie, a nie oglądać jak twoja rodzina płacze, czy jest poniżana. - Miał rację. - Tak, rzeczywiście i aż do dziś, żeby go uhonorować, postępuję według tych zasad. - I z pewnością czynisz jemu i swojej rodzinie honor. Odwrócił wzrok, ale zanim to zrobił zobaczyła w jego oczach wstyd. Chciała go o to zapytać. Potem jednak się rozmyśliła. Coś co wydarzyło się w przeszłości, mocno go zraniło. I wdzięczna była za to, że moc nie pokazała jej tego. Bo cokolwiek zrobił mężczyzna, który w wieku dziesięciu lat poszedł do miasta wroga, żeby przynieść z powrotem głowę brata… musiało być złe. Niektóre wspomnienia są zbyt wstrętne, żeby się nimi dzielić. - Myślę, że pójdę sprawdzić, co z Renem. Pochylił do niej głowę, ale nie odezwał się. Kateri zawahała się w drzwiach i odwróciła, żeby spojrzeć na Cabezę. Zdjął obrączkę z małego palca u ręki i pogłaskał ją pogrążony w myślach. Gdy to zrobił, w jej myślach pojawił się wizerunek pięknej kobiety. Drobnej i słodkiej. Kateri nie miała pojęcia, kim była, ale zostawiła go ze wspomnieniami i ruszyła korytarzem do pokoju Rena. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

257

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nadal spał. Martwiąc się o niego usiadła na łóżku i dotknęła czoła, żeby zobaczyć czy ma gorączkę. W momencie, gdy to zrobiła otworzył oczy, które nadal były niebieskie, a potem zmarszczył brwi. - Jak się tutaj dostałem? - Nie pamiętasz? Ren przeszukał myśli w poszukiwaniu odpowiedzi. Zobaczył Windseer, a potem… nic. - Zostaliśmy zaatakowani, to ostatnie co pamiętam. - Nie pamiętasz jak zaatakowałeś boga i piłeś jego krew? Skrzywił się na to. - Powiedz mi, że tego nie zrobiłem. Skinęła głową. Przeklinając siebie poczuł mdłości. To była coś odnośnie picia nadnaturalnej krwi. Posmak był śmiertelny, a niestrawność bezwzględna. - Którego boga? - Cholera… jak go Cabeza nazywa? Ten, który poślubił boginię samobójców. – Och, nie było dobrze. – Chamer? - To by było to. – Ren zazgrzytał zębami. – Cóż, przynajmniej nie będę się jąkał przez długi czas. Otworzyła szeroko oczy. - Picie krwi wpływa na jąkanie? - Tak, to całkowita porażka, prawda? - To z pewnością coś. - Więc, jak wróciliśmy? – zapytał, ponownie wracając do pierwotnego pytania. - Przeraziłeś boga tak bardzo, że wyrzucił nas ze swojego podziemia i zakazał wracać. Dobra robota, prawda. Kto wiedział, że to jest wszystko, co musisz zrobić, żeby wydostać się na wolność? Ren zignorował jej sarkazm, gdy jego myśli zaczęły się kłębić. Musiał być opętany Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

258

Sherrilyn Kenyon Time Untime

przez Grizzly, to on zmusił go do zrobienia tego. Żołądek skręcił się z lęku, że widziała to wszystko. - Czy ja… - Byłeś opętany? Jeśli musisz pytać… Był opętany, a ona, co nieco o tym widziała. Cholera. Potem zastygł, gdy sobie przypomniał jak Kateri go trzymała. W jakiś sposób dotarła do niego przez demona, żeby go wyciągnąć. Tak jak jej ojciec. Cóż, nie dokładnie jak jej ojciec. Strażnik cholernie go pobił, żeby to zrobić. Dosłownie. Dużo bardziej podobał mu się sposób Kateri. Chociaż, szczerze mówiąc, był wdzięczny jej ojcu, że nie próbował tego. Jej ojciec przytulający go jak kochanka, obrzydziłby go jeszcze bardziej niż nawet picie krwi boga. Nic dziwnego, że czuł się skacowany. Co nie powinno mieć miejsca skoro był Mrocznym Łowcą. - Jakiego koloru są moje oczy? - Nadal niebieskie. Podwójne cholera. - Tak przy okazji, jesteś niezłym ciachem, albo bardziej odpowiednie określenie seksowny w sposób, w jaki nosisz zbroję demona. – Zassała gwałtownie powietrze przez zęby.- Och, kochanie. Niezły. Jak przez mgłę przypomniał sobie wezwanie go. - Zbroja była darem od mojej matki. - Naprawdę? Przytaknął. - Po tym jak umarłem, Artemida pokazała się z nią i powiedziała, że mogę mieć do niej dostęp razem z mocami demona. - Niezły prezent. - Wolałbym raczej mieć matkę. - Wiem, kochanie. – Położyła się obok niego kładąc dłoń na jego sercu. Ren zamknął oczy, gdy jej zapach uderzył ponownie każdą jego cześć. Pomiędzy tym Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

259

Sherrilyn Kenyon Time Untime

a dotykiem, jego ciało stało się natychmiast twarde. Ale gorsze niż to, było czucie wypełniające go w środku. Pragnienie, by z nią zostać, tak jak teraz, na zawsze. Poczuł, że oszaleje, gdy oddechem musnęła jego sutek rysując jednocześnie okręgi na piersi. - Zabijasz mnie, Kateri. Uniosła się do góry, żeby spojrzeć na niego. - Nie zamierzałam cię zabijać, kochanie. Ale gdy jego wzrok padł na dziurę w jej koszulce, która wyraźnie pokazała jej piersi, był pewny, że to celowe. Uśmiechnęła się uwodzicielsko. Powoli całując jego ciało przesuwała się w dół. Jego zmysły zawirowały. Dlaczego nie mógł odnaleźć jej, gdy był człowiekiem? Jego życie byłoby radykalnie inne, gdyby się wtedy poznali. Ale ona nie urodziła się wtedy. Nie, dopiero wieki później… Och, cholera. Jestem obleśnym staruchem. Takim, który jest wystarczająco stary, żeby być jej prapradziadkiem milion razy. Ta myśl uciekła, gdy wzięła go do ust. Jęcząc z rozkoszy pieściła go językiem, ujął jej policzek dłonią i pogładził kciukiem. Była taka piękna. Taka idealna. I ten widok jej na nim… Jak mogę pozwolić jej odejść? Ale wiedział, że nie może jej zatrzymać. Nie, jako demon. Nie, jako niewolnik Grizzly. Jakoś będzie musiał zdobyć się na odwagę i od niej odejść, aby nadal żyć bez niej, wiecznie. Sama myśl o tym była jak cios w brzuch. Po raz pierwszy w swoim życiu mógł zobaczyć siebie starzejącego się przy kimś. Posiadającego rodzinę… Gdy był śmiertelny te rzeczy były nieokreślone i niezdefiniowane. Ale teraz wszystko było kryształowo jasne i mógł zobaczyć jej twarz. Grizzly znalazł całkowicie nowy poziom piekła, do którego go wysłał. Kateri zawahała się, gdy poczuła, że Ren się spiął. Obawiając się tego, że go zrani odsunęła się, żeby zobaczyć najgorętszy wyraz twarzy. Był dziki i głodny. Pociągnął ją do góry, żeby położyć na sobie i dać najbardziej niesamowity pocałunek w jej życiu. Kły muskały jej usta, gdy zatopił dłonie w jej włosach i zacisnął w pięść nie sprawiając jej Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

260

Sherrilyn Kenyon Time Untime

jednak bólu. Ten pocałunek pozbawił ją oddechu i siły. Przekręcił ją na plecy i użył swoich mocy, żeby ją rozebrać do naga. Owinął wokół niej swoje sile mięśnie testując językiem ucho, dopóki nie zobaczyła gwiazd. Wydawało się, że jego ręce są wszędzie, głaszcząc i badając, potęgują jej przyjemność, aż nie mogła jasno myśleć. Uniósł się, żeby na nią spojrzeć na chwilę zanim ją wypełnił. Krzyknęła, czując się wspaniale, gdy wszedł głęboko w jej ciało. Zagryzając wargę wypchnął biodra, wchodząc jeszcze głębiej. Nikt, nigdy nie kochał się z nią w taki sposób. Jakby była powietrzem, którego potrzebował, żeby przeżyć. Ren przycisnął do niej policzek i trzymał tak blisko, jak tylko mógł. Nie chciał, żeby go opuściła, nigdy. Nie chciał wypuścić jej z rąk. Pierwszy raz w życiu w pełni zrozumiał, co to znaczy należeć do kogoś innego. Ciałem i duszą. Nie było niczego, czego by dla niej nie zrobił. Mógłby czołgać się nago po tłuczonym szkle w najgłębszej z piekielnych jam, tylko po to, żeby się uśmiechnęła. I kiedy doszła w jego ramionach, krzycząc jego imię, odnalazł poziom nieba, o którego istnieniu nawet nie wiedział. Ale jedno wiedział na pewno, nigdy go już nie osiągnie. Niech was cholera, Mojry. I niech go trafi szlag za to, że jest takim cholernym idiotą i spieprzył swoje życie tak bardzo. Zaciskając mocno powieki, dołączył do jej spełnienia i zadrżał w niej. Przebiegła rękami wzdłuż pleców przyciskając usta do jego szyi, dręcząc go delikatnymi, słodkimi pocałunkami. - Wszystko w porządku, Ren? Nie. Gdy opuści jej życie, to nigdy nie będzie w porządku. Ale nie mógł jej tego powiedzieć. - Tak. A u ciebie? - Martwię się o ciebie. Jest coś, co czuję, ale nie wiem, co to jest. - To się nazywa, nerwy. Prychnęła. - Wiem, jakie to uczucia. Pojawiły się, żeby mnie poddać próbie, ze wszystkimi swoimi przyjaciółmi, na cały tydzień przed tym zanim obroniłam swoją pracę doktorską. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

261

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nie odpowiedział na jej próbę rozbawienia go, gdy niechętnie się z niej zsunął i położył na plecy. Przytuliła się do niego i westchnęła z zadowoleniem. A więc, tak to jest czuć się normalnie… Nigdy wcześniej tego nie doświadczył. Jak mężczyźni mogli mieć coś tak cennego i pragnąć czegoś więcej? Kateri obserwowała emocje przebiegające przez jego twarz, marząc o tym, żeby je rozpoznać. Jedyną rzeczą, której była pewna to to, że coś go dręczyło. Bardzo wiele. - Więc… - przeciągnęła to jedno słowo. – Jeśli przeżyliśmy to wszystko, co będzie z nami? - Wrócisz do uczenia i... - Nie, nie chodzi mi o nas, ale o NAS. Ren skrzywił się na falę bólu, która go mocno rozczarowała. Nigdy wcześniej nie było nas. Nigdy nie miał kogoś, kogo chciałby umieścić w swojej przyszłości. To było coś, czego pragnął tak mocno… tak desperacko, że mógłby tego spróbować. Gdybym nadal miał swoją duszę, sprzedałbym ją, żeby cię zatrzymać… Gdyby za każde życzenie rozdawano Porsche, wszyscy by teraz nimi jeździli, za darmo i z klasą. Przełknął z powodu bólu, który pojawił się w jego sercu. Tutaj, w tej chwili, gdy nie pragnął niczego bardziej, będzie musiał złamać jedyne serce, które kiedykolwiek go pokochało. Jestem, sukinsynem. - Nie ma nas, Kateri. Nigdy nie będzie nas. Kateri wstrzymała oddech, gdy te słowa uderzyły ją w twarz. Co? Powinnaś to wiedzieć. Dlaczego jesteś taka zaskoczona? Był nieśmiertelnym wojownikiem. Ona geologiem. Oprócz gorącego seksu, co tak naprawdę mieli wspólnego? Żadna, cholerna, rzecz. Pochylił głowę, tak żeby mogła na niego spojrzeć. - Wszystko w porządku? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

262

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nie pozwalając, żeby zobaczył jak głęboko została zraniona, skinęła głową. - Tak. Jestem dużą dziewczynką. Nie jestem jedną z tych romantycznych dziewczyn o sarnich oczach, które spodziewają się pierścionka tylko dlatego, że się z kimś przespały. Przynajmniej nie byłam przygodą na jedna noc. – Wstała i poszła do łazienki. Ren zacisnął zęby na widok bólu, jaki zobaczył w jej oczach. Jesteś jedyna kobietą, którą kiedykolwiek pokochałem. Ona była jedyna kobietą, którą mógł kiedykolwiek pokochać. Ale miłość nie była dla takich kundli jak on. I nie powinna być. Zniszczył zbyt wiele żyć. Nie zasługiwał na szczęście, po tym jak odebrał je tak wielu innym ludziom. Nie zasługiwał na tę odrobinę, którą ona mu dała. Przetarł dłonią oczy chcąc pozbyć się emocji i myśli. Zamiast tego, cofnął się myślami do momentu, gdy razem z Coyote byli nastolatkami. - Słyszałeś? Choo Co La Tah się żeni. Ren zmarszczył brwi na brata. - Już? Coyote przytaknął. - To rodzice dziewczyny zaplanowali ślub. Słyszałem, że jest piękna. Nie tak piękna, jak będzie moja przyszła małżonka, jestem pewny, ale cieszę się jego szczęściem. - Chciałbym m-m-m-m-m-myśleć, że s-s-s-s-są ważniejsze rz-rz-rzeczy niż wygląd. Coyote wybuchnął śmiechem. - N-n-n-nie myśl Makah’Alay. To żenujące. Co może być ważniejszego niż jej wygląd? Nienawidził, gdy Coyote to robił. To było wystarczające przykre, gdy robili to inni, ale dużo bardziej raniło go, gdy robił to jego własny brat. Nie chcąc być dalej wyśmiewanym, wzruszył ramionami. Coyote westchnął. - Możesz sobie wyobrazić piękną kobietę w swoim łóżku, należącą do ciebie każdej nocy? Taką, którą będziesz mógł rżnąć całą noc przez tyle godzin ile będziesz chciał, a ona Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

263

Sherrilyn Kenyon Time Untime

nie będzie mogła powiedzieć nie, ponieważ będzie twoją żoną? Och, przepraszam. Ciągle zapominam, że nadal jesteś prawiczkiem. Musimy się tym zająć. Chcesz znowu spróbować z burdelem? Ren przerażony, pokręcił głową. Ostatni raz, gdy popełnił ten błąd prostytutka go odprawiła. -Nie obsługujemy tutaj opóźnionych. Zabierz go gdzieś indziej. Potem tygodniami musiał znosić docinki Coyote na temat tego, że nie wiedział o tym, iż dziwki mogą być wybredne i jakie to beznadziejne, gdy jesteś tak żałosny, że nie możesz nawet kupić sobie po okazyjnej cenie dziwki na godzinę. Coyote klepnął go w plecy. - Biedny Makah’Alay. Ale miej wiarę, bracie. Jestem pewny, że gdzieś tam jest dziwka, którą pewnego dnia będziesz mieć. Ren westchnął. W ciągu jedenastu tysięcy lat znalazł jedynie dwie kobiety, które mogły się z nim przespać. Jedna była nieśmiertelną dziwką, która ukradła mu człowieczeństwo. Druga damą, która oddała mu swoje serce. Chcąc złagodzić ból, który jej zadał, podniósł się i poszedł do łazienki. Jej szlochy pod prysznicem zmroziły go. Uderzyły go tak mocno, że przez chwilę nie mógł złapać oddechu. Nie mogąc ich znieść, poszedł pod prysznic i odsłonił kurtynę. Sapnęła, a potem mocniej zapłakała. Ren wziął ją w ramiona i przytrzymał mocno. - Kocham cię, Kateri – wyszeptał. – Jesteś jedyną na tym świecie, którą kiedykolwiek naprawdę pokochałem. Sprzedałbym nerkę, żeby kupić ci buty, sprzedałbym duszę, gdybym nadal ją miał, żeby cię uszczęśliwić. Kateri zadrżała, gdy usłyszała szczerość w jego głosie. Naprawdę tak myślał. - Więc, dlaczego powiedziałeś... - Ponieważ, nie mogę z tobą być. Jak tylko zresetujemy kalendarz muszę wrócić do tego, czym byłem… i ty też. - Dlaczego? Sundown był Mrocznym Łowcą. Talon również. Teraz są żonaci. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

264

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Dlaczego tak nie może być z nami? Ponieważ, byli większymi szczęściami niż on. I nie musieli sprzedać swojej duszy, żeby odkupić życie swoich żon. - Proszę nie płacz, Kateri. Nie mogę znieść tego, że jesteś smutna. - Przepraszam. – Cofając się, pociągnęła go pod prysznic ze sobą. – Ja też cię kocham, wiesz. Rozkoszował się dźwiękiem tych szczerych słów, których myślał, że nigdy nie usłyszy. Były nawet piękniejsze, gdy mówiono je prosto z serca. Powstrzymując się od łez namydliła ściereczkę, a potem użyła jej, żeby go umyć. - Czy twoje oczy zawsze są niebieskie? – zapytała muskając delikatnie palcami tatuażu łuku i strzały na jego lewym biodrze. Skinął głową. - Przez długi czas uważano, ze jestem niewidomy. Lata zajęło mi uświadomienie im, że doskonale widzę. - Rozumiem, że są po twojej matce. - Tak, mój ojciec nienawidził ich. Mówił, że to tak, jakby ciągle na nią patrzył i to przyprawia go o dreszcze. Czasami, gdy po prostu przechodził uderzał mnie za to, że je mam. - Co za podłość! Wzruszył ramionami. - Wierz mi lub nie, można do tego przywyknąć. Jeśli wiesz, że za coś dostaniesz to nawet na to nie reagujesz, kiedy tak się dzieje. Poza tym, klepnięcia nie bolą tak bardzo. Wolałem to, niż bycie przez niego łajanym. Nie mogła sobie wyobrazić tego, że można być bitym za coś, co się ma od urodzenia. Czymś, na co nie ma się wpływu. Co jest tak piękne i niespotykane. - Wiesz Ren, myślę, że jesteś najbardziej fascynującą żyjącą istotą. Na jego czole pojawiły się tak głębokie bruzdy, że mogłaby w nich zasadzić kukurydzę. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

265

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Dlaczego? Gdyby w tym jednym słowie nie było tyle wątpliwości i zakłopotania, zaśmiałaby się. Ale naprawdę, naprawdę tego nie widział. - Urodziłeś się z dwóch zupełnie różnych, starożytnych kultur. Twoja matka była boginią, Ren. W rzeczywistości grecka bogini, która cię tak bardzo kochała, wysłała inną boginię, żeby się tobą zajęła. Powiedziałeś, że rozumiesz Apollymi. Pomimo, że matka nie próbowała zniszczyć świata, ty byłeś dla niej całym światem. Kochała cię tak bardzo, że najgorszą karą, jaką mógł dać jej Zeus, było odesłanie jej na niebo, jako kometę, tak żeby nigdy nie mogła zobaczyć dziecka, które tak bardzo pokochała. I tak, twój ojciec zdecydowanie był fiutem, ale był również wodzem plemienia legendarnych wojowników. Byłeś jednym z tych wojowników, o których nasi ludzie wciąż mówią przyciszonym, pełnym czci tonem. Przewodziłeś armii… dobrze, to była zła armia, ale przewodziłeś armii demonów – masz krew demona i jego moce. I walczyłeś z moim ojcem przez rok i jeden dzień. Litości, Ren, jesteś najbardziej fascynującym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek spotkałam. Masz moce pochodzące z trzech różnych kultur. Ilu ludzi to potrafi? Poważnie? To imponujące. Ty jesteś imponujący. Te słowa przyprawiły go o mocniejsze bicie serca. Nie, nie te słowa. Pasja stojąca za nimi. Nie zostały wypowiedziane, żeby się przypodobać, ponieważ coś od niego chciała. Miała na myśli dokładnie to, co powiedziała. - Kocham to, w jaki sposób widzisz świat, Kateri. – A najbardziej ze wszystkiego kochał to, w jaki sposób widziała jego. Gdy namydliła mu pierś, zatrzymała się przy naszyjniku. - Skąd to się wzięło? Nie miałeś tego wcześniej. Ren zawahał się. Nie chciał jej okłamać, ale był cholernie pewny, że nie może powiedzieć prawdy. - To pochodzi od zbroi. - Och, jest uroczy. - Dzięki – powiedział oschle. – Dokładnie o to mi chodziło, gdy na niego spojrzałem. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

266

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Zaśmiała się na ten sarkazm. - Przepraszam. Wygląda na tak gorący i męski jak ty. Gdyby tylko wiedziała…Nie mógł go nigdy zdjąć, a z nim Grizzly mógł go wezwać gdziekolwiek był. W każdej chwili. Tak długo, jak to nosisz, Kateri jest bezpieczna – ta myśl była jedyną rzeczą, która sprawiała, że jego niewola była znośna. - Hej, Ren? – zawołał Sundown z korytarza. – Jesteś tam? - Tak. - Widziałeś ostatnio Kateri? Uśmiechnął się do niej krzywo. - Uhm…tak. - Gdzie ona jest? Otworzył usta, żeby odpowiedzieć, ale nie był pewny co. Nie chciał jej wprawiać w zakłopotanie. Najprawdopodobniej nie chciała, żeby inni wiedzieli o tym, że z nim spała. Ale zanim mógł wymyślić odpowiedź, zawołała do Jessa. - Jestem pod prysznicem z Renem. - O mój Boże, przepraszam. Naprawdę nie chciałem rozpraszać żadnego z was. Kontynuujcie. To zdecydowanie może poczekać. Nie śpieszcie się. Cokolwiek tam robicie. My… hm… przypilnujemy wszystkiego. Już znikam. Ren poczuł się strasznie, słysząc oddalające się kroki Sundown. - Przepraszam, Kateri. Nie chciałem cię zawstydzić. Uniosła w zdziwieniu brwi na to oświadczenie, gdy przesunęła rękę w dół, żeby go chwycić. - Nie zawstydzasz mnie, kochanie. Nie obchodzi mnie czy on wie. Możemy to wykrzyczeć z dachu, jeśli chcesz. To było coś, do czego nigdy nie przywyknie. Niespiesznie umyła go i zrobiła to bardzo dokładnie. Gdy skończyli nie było już ciepłej wody, a na dworze się ściemniało. Nie podobało mu się to, że musiał się ubrać i ją Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

267

Sherrilyn Kenyon Time Untime

opuścić, ale koniec świata nikogo nie oszczędzał. Wytarł włosy do sucha i ruszył do salonu, żeby się spotkać z Urianem, Sundownem i Cabezą, do których dołączył Acheron. Ale dobrą chwilę zajęło mu rozpoznanie ich nieustraszonego lidera z obciętymi na krótko włosami. Teraz to było coś przerażającego. - Co ci się stało? Straciłeś argumenty w starciu z parą nożyczek? 89 Acheron przewrócił oczami. - Cholera, wszyscy zamierzacie mi utrudniać znoszenie tego, aż do czasu, kiedy odrosną. Przysięgam. Co jest ważniejsze? Armagedon, czy moja nowa fryzura? *** Kateri zatrzymała się w korytarzu, gdy usłyszała głęboki, dudniący głos, który przemawiał z rodzajem akcentu, którego nigdy wcześniej nie słyszała. Zatem to był tajemniczy Acheron, który przewodził Mrocznym Łowcom. Syn bogini, która prawie doprowadziła do końca świata, za to, co mu się przydarzyło. Zaciekawiona weszła do salonu i zamarła. Nie była pewna, czego oczekiwała, ale zdecydowanie to nie było… to. Tak, dobrze, Pan i Władca, Twardziel właśnie wszedł do budynku. Szczęka opadła jej na widok absurdalnej wysokości mężczyzny, który ostatnio dołączył do ich grupy. Prawie wzrostu sięgającego siedmiu stóp, miał krótkie, czarne włosy okalające nieskazitelną twarz, która wydawała się wyrzeźbiona z granitu. Otaczała go tak mroczna i pełna mocy aura, że na jej karku i rękach pojawiła się gęsia skórka. Spośród wszystkich przerażających rzeczy, w tym pokoju, on zdecydowanie zawstydzał wszystkich, a to nie była prosta rzecz. Przyszpiliwszy ją wzrokiem, co całkowicie ją unieruchomiło, Acheron ruszył na przód w najbardziej drapieżnym chodzie, jaki kiedykolwiek widziała. Trudno było poradzić sobie z faktem, że był on tak fizycznie ładny i zaskakująco młody. Najprawdopodobniej nie starszy niż dwadzieścia lub dwadzieścia jeden lat, był absurdalnie piękny… prawie anielski. Poza tą aurą śmiercionośnej władzy, która pozbawiała krwi każdą cząsteczkę, którą posiadł. Tak, to był człowiek przyzwyczajony do pędzenia stada i posiadania krów, wojowników takich jak Cabeza, Sundown i Ren. I nie mogła oderwać spojrzenia od jego 89

Kolejny dowcipniś.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

268

Sherrilyn Kenyon Time Untime

złowieszczych oczu. Dosłownie wirowały od przyćmionego srebrnego koloru…i były przepełnione obietnicą śmierci. Ubrany na czarno, włożył ręce do kieszeni długiego, skórzanego płaszcza. Wyciągnął jedną z nich i sięgnął w jej kierunku. Instynktownie cofnęła się. Na szczęście miał poczucie humoru w tym temacie. - Nie zamierzam cię skrzywdzić, doktor Avani. Przysięgam. Gryzę tylko, jeśli dostaję zaproszenie, żeby to zrobić. I miał też maniery… Dziwaczny. Otworzył swoja ogromną dłoń, żeby pokazać jej naszyjnik babci. Oszołomiona, gapiła się na niego… - Skąd wiedziałeś gdzie go znaleźć? - Mam swoje mroczne sposoby. Tak, założę się, że tak. Zabrała go z jego ręki i po raz pierwszy zobaczyła naprawdę to, co tam było. Gruby złoty łańcuszek był zrobiony w taki sposób, że był dużo lżejszy niż się wydawał. Ale to ogień wewnątrz kamienia był tak naprawdę wyjątkowy. Jako dziecko, nie miała pojęcia, jak rzadki był ten kamień. Jako geolog wiedziała, że prawdopodobnie istniała tylko garstka kamieni, które zbliżały się doskonałością do tej perfekcji. Większość ognistych opali było nieprzezroczystych, jak zwykłe kamienie. Pomimo nazwy, jaką nosiły z powodu ich typowego pomarańczowego i czerwonego koloru, ognisty opal rzadko pokazywał grę kolorów, z których inne opale były znane. I w ciągu całych jej studiów nigdy nie widziała ani jednego z grą kolorów taką, jaką miał ten. Naprawdę wyglądał jakby był kawałkiem słońca. - Dziękuję – szepnęła. Pochyli do niej głowę. - Tak na marginesie, moja żona nie ma pojęcia, co było napisane na pieczęci, ona... - Twoja żona? – Kateri nie podobało się, że mu przerywa, ale nie wyglądał na wystarczająco dorosłego… Tak, czego ona właściwie oczekiwał po tej grupie? On był Atlantydą… starszym niż proch i wszystkie prochy pradziadków. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

269

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Acheron spokojnie przyjął jej uwagę. - Dr. Soteria Kafieri Parthenopaeus. Sposób, w jaki to powiedział, porównywalny był do rozpuszczającej się na języku czekolady. To zabrzmiało tak płynnie i z tym jego akcentem… Łał. Jego żona prawdopodobnie chciała, żeby wszystko czytał na głos, nie wykluczając napisów na puszkach i pudełkach z płatkami zbożowymi, tylko po to, żeby usłyszeć ten rytm. Minusem jednak było to, że jego akcent był tak gęsty, że na początku nie miała pojęcia, co powiedział, aż nagle zaskoczyła. - Dr. Par… Par… Parthen… Par… tak. Starożytny, uczony grecki. Biegły w wielu wymarłych językach. Fernando wysłał jej maila ze zdjęciem kamienia. Acheron zaśmiał się, a potem skinął głową. - Prawdziwym powodem, dla którego zakochałem się w mojej żonie, jest to, że jako jedyna potrafi wymówić moje nazwisko bez zająknięcia, w zasadzie potrafi je przeliterować. Wszyscy mężczyźni się zaśmiali, ale Kateri poczuła się okropnie. - Wszystko w porządku, dr. Avani – powiedział dobrodusznie. – Moje pierwsze imię nie jest łatwiejsze, to dlatego zazwyczaj przechodzę do Ash. Trudniej się zaciąć i nie potrzebuję godziny, żeby je napisać. Dzięki bogom, facet miał poczucie humoru na ten temat. - Czy ona rozpoznała język? – zapytała starając się skierować rozmowę na coś mniej zawstydzającego. - Lemurian90 To była ostatnia rzecz, jaką spodziewała się usłyszeć. - No nie mów! Poważnie? – szepnęła, a potem potrząsnęła głową. – Nie, to nie możliwe. Biogeografowie obalili ten mit dawno temu. Uśmiechnął się do niej odsłaniając odrobinę kły. 90

Lemuria – hipotetyczny zatopiony kontynent na Oceanie Indyjskim. Ha, jakieś nawiążanie do Savcia.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

270

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Tak, cóż, nie wiedzą wszystkiego, prawda? Całkowita prawda. Była dobrym przykładem na to, stała przed gigantem z Atlantydy, którego otaczał kowboj, książę Majów prowadzony przez wilkołaka, starożytnego greckiego wampira i prawdziwego Keetoowah, którego matka była grecką boginią. Tak.. - Niech pomyślę... - Miałeś jakieś problemy ze zdobyciem kamienia? – zapytał Ren. Ash zawahał się. - Zdefiniuj kłopoty. Ren przeklął. - Co się stało? - Tiva. Nasza mała suka wybuchła przed czasem i była zdeterminowana użyć kamień do tego, żeby zamknąć swojego brata. Na szczęście byłem bardziej zdeterminowany, żeby ją przed tym powstrzymać. Zastanawiam się, kiedy została przełamana pierwsza brama. Ren i Cabeza pobladli. - Kiedy padła pierwsza brama? - W czasie, gdy byliście w piekle Majów. Mieliśmy pełne ręce roboty po tej stronie. Niech bogowie mają litość, jeśli kolejna brama zostanie otwarta. A ponieważ najprawdopodobniej nie wiecie, jak szybko mija czas po tej stronie… to będzie dzisiaj o północy. Zresetujcie ten cholerny kalendarz, ponieważ nie chcę spędzić całej wieczności na sprzątaniu waszego bałaganu – spojrzał na Uriana. – A ty będziesz musiał się temu przyglądać. - Dlaczego? - Jesteś spokrewniony z greckim bogiem. Trafisz do doliny i przez następne minuty naprawdę będziesz żałował, że żyjesz. Urian wskazał na Rena. - On jest kuzynem. - Który jest również Keetoowah. Wpuszczą go. On jest wyjątkiem. - Cóż, fatalnie. Co jeśli chciałem pozwiedzać? Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

271

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Sugeruję wycieczkę on line. – Ash spojrzał na Rena. – Jako dowódca, czekałem, żeby przynieść kinichi, jakby było światłem dla wszelkiego rodzaju paranormalnych stworzeń, które chcą, żeby kontrolowano czas. – Odwrócił się do Kateri. – Twoja babka była jedyną na tyle silna kobietą, żeby trzymać to w tajemnicy. Jestem pod wrażeniem. - Dziękuję. Ona była wyjątkowa. Ash cofnął się. - Wracając do tematu, idę pomóc podtrzymać bramę. Dokładnie, gdy zaczął ich opuszczać w pokoju błysnęło kolejne światło. Ren przeklinając chwycił Kateri i pociągnął za siebie. Jego oczy stały się intensywnie czerwone, gdy pojawił się jego pancerz. W rękach wybuchły kule ognia, gdy stanął naprzeciw tego, który musiał być innym demonem. Ash, Urian i Cabeza jednak nie zareagowali na obecność nowo przybyłego. Z wyjątkiem Asha, który wyciągnął rękę, żeby powstrzymać Rena. - Uspokój się. - On jest demonem. Najwyższego poziomu. Ash spojrzał na niego bez emocji. - Tak, cóż, jego najwyższy poziom funkcjonuje, jako wrzód na mojej dupie. – Zwrócił swoją uwagę na nowo przybyłego. - Czego chcesz, Nick? Kateri nie była pewna, czego spodziewać się po tym mężczyźnie. Miał przynajmniej sześć stóp wysokości, a na policzku widniał znak łuku i strzały dokładnie taki sami, jaki miał Ren na swoim biodrze. Ale nawet z tym znakiem był niewiarygodnie przystojny. - Zostałem poproszony o to, żeby tu przyjść. - Przez kogo? - Przez Artemidę. Ren wymienił z Kateri zdziwione spojrzenia. - Dlaczego miałaby o to prosić? Drwiący, diabelski uśmiech wykrzywił jego usta. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

272

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Ostatecznie jestem posłańcem, dostarczam wiadomości. To, dlatego zostałem stworzony. Sposób, w jaki to powiedział wywołał w niej dreszcze. I w tym momencie rozbłysnęło światło, a on powrócił do prawdziwej postaci Nicka. Jego skóra powinna być czarna lub czerwona ze świecącymi oczami i powinien nosić złotą zbroję. W swojej prawdziwej postaci był skrzydlatym demonem. Jednym z najwyższego poziomu. Był złem w najczystszej postaci, najsurowszej formie. I nie ufała mu nawet w najmniejszym stopniu. Ash przeniósł ciężar ciała na jedną nogę i przybrał postawę całkowitej władzy, która mówiła – chłopcze, nie zmuszaj mnie, żeby skopał ci tyłek, aż do granicy twojej wytrzymałości. Ponieważ zrobię to. I nie, nie spodoba ci się to. - Wciąż nie odpowiedziałeś na moje pytanie. Dlaczego tutaj jesteś? I przestać uprawiać tą semantyczną grę… jakie misję lub wiadomość powierzyła ci Artie? - Jestem tutaj, żeby bronić krwi Artemidy i upewnić się, że wrota pozostaną dziś zamknięte. Te słowa zaskoczyły Acherona. - Poważnie? – jego ton ociekał sarkazmem. – Myślę, że masz interes w tym, żeby je otworzyć. Nick parsknął. - Nie znasz mnie tak dobrze, jak ci się wydaje. Acheron przetoczył wzrokiem po wszystkich zgromadzonych w pokoju. - Chłopaki? Moglibyście zostawić nas samych, proszę? Jeden po drugim opuścili pokój. Ash nie odzywał się dopóki nie został sam z Nickiem i nie miał pewności, że inni nie będą słyszeć ich rozmowy. - Gówno prawda, chłopcze. Wiem, czego chcesz i dlaczego, nie dostaniesz go. Nick przewrócił oczami. - Jestem zmęczony walka z tobą, Ash. Wiem, co o mnie myślisz i naprawdę mnie to Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

273

Sherrilyn Kenyon Time Untime

nie obchodzi. Ale pozwól, że ci powiem kilka rzeczy, o których nie wiesz, Lordzie Wszechwiedzący. Zapytałeś, dlaczego jestem z Artemidą. To jedyne miejsce gdzie mogłem iść, gdzie Stryker nie może widzieć moimi oczami. Cóż… mógłby, gdyby chciał, ale ponieważ widok ciotki przyprawia go o mdłości wycofał się w momencie, gdy wkroczyłem do jej świątyni. I w końcu mam odrobinę spokoju. Cholera. Nick miał przesrane, jeśli jego ideą spokoju były napady złości i złe nastroje Artemidy. Ash prawie poczuł się źle z powodu Cajuna. - Są sposoby, żeby go blokować. - Nie, nie ma. Nie na sposób, w jaki wyszkoliła go twoja matka. Dzięki za to, tak przy okazji. Mogłeś zarżnąć Strykera, ale się poddałeś. Ash wzruszył ramionami. - Ciebie również mogłem zabić. - Nie mogę powiedzieć, jak bardzo jestem wdzięczny za tą uprzejmość. Ash zrobił krok w jego kierunku. - Nick... -Nie Nickuj mi tutaj. Nie masz prawa. Sprowadziłeś z powrotem Amandę i Kyriana. A mojej matce pozwoliłeś umrzeć. Ash skrzywił się. To była prawda, która paliła go tak mocno jak Nicka. - Wiem. Ale nie mogłem jej sprowadzić z powrotem, Nick. Nie naprawdę. - Ponieważ nie chciała być tutaj dłużej. Wiem. Jej obrzydliwe życie wywoływało w niej mdłości, cieszyła się, że będzie martwa. Żałowałeś jej, więc pozwoliłeś jej umrzeć, żeby ustrzec ją przed cierpieniem. Dzięki za tę uwagę. Bardzo sobie cenię tę wspaniałomyślność. Ash usłyszał w tych słowach ból i to go zapiekło. W tym czasie on i Nick byli najlepszymi przyjaciółmi. Nie, byli ze sobą bliżej niż przyjaciele. Uważał Nicka za swojego brata i nienawidził oglądać go w takim bólu. - Twoja matka cię kochała. Byłeś całym jej życiem. - Najwyraźniej nie. Ale zaakceptowałem to. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

274

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Więc po co chcesz mieć kamień czasu? Szybciej niż Ash zdążył zareagować, co powiedziało wiele o umiejętnościach Nicka, złapał go za szyję. Ash zaczął walczyć dopóki nie zorientował się, do czego zmierza. Chociaż Ash mógł zajrzeć do przyszłości, nigdy nie mógł zobaczyć życia kogoś, kto stał się mu bliski. Ale Nick był w stanie użyć swoich mocy, żeby mu pokazać, czym się stanie. I to było przerażające. Przez oczy Nicka, Ash zobaczył prawdziwego demona i armię, której przewodził i prowadził przeciw światu. Zginął gdzieś kochający zabawę chłopiec, który zazwyczaj droczył się z Ashem. Ten, który znalazł swój głupi sposób, żeby dostać się do serca Asha i nauczył go wiele na temat życia ludzkiego i normalności. Cholera, jak mu brakowało tej przyjaźni. - Moja matka jest jedyną rzeczą, która powoduje, że jestem człowiekiem, Acheron warknął mu do ucha Nick, podczas gdy cały czas dzielił się swoim krwawym i brutalnym przeznaczeniem. – Każdego dnia bez niej, tracę coraz bardziej swoje człowieczeństwo. Nie ma teraz nic, co by było moją kotwicą. Rozumiesz? – Wypuścił go. Ash walczył z oddechem, gdy obrazy zaczęły blaknąć. - Myślałem, że mnie nienawidzisz. - Nienawidzę wszystkich. Nie rozumiesz? Nic na to nie mogę poradzić. Witam w klubie. A teraz, przejdźmy do interesów. – Popatrzył pogardliwie na Asha. – Najnowsza wiadomość. Nic dla mnie nie znaczysz. Nienawidzę tego, kim i czym teraz jestem. To całkowicie mną rządzi. Menyara próbowała wszystkiego, co ma Artemida. Nic nie działa. Bez kotwicy nie mogę powstrzymać metamorfozy. – Wskazał na drzwi, przez które wyszli pozostali. – Boisz się o bramy? Jestem większym zagorzeniem niż to, czego strzegą bramy. Gdy stanę się Malachai91, nic mnie nie powstrzyma. - Sephiroth92. 91

92

Malachai – często porównywane do upadłych aniołów. Malachai zostali stworzeni przez Mroczną Trójcę, żeby zwalczyć Sephirii. Narzędzia ostatecznego zła i mają władzę, by zniszczyć bogów i przejąć ich moce. Niezniszczalne i niewrażliwe na wszystko poza Sephirii. Po wojnie pozostał tylko jeden Malachai, Monakribos. Sephirii (Singular = Sephiroth) – wojownicy i małżonki Światła Trójcy chroniący ludzkość. Sephirii mieli dziesięciu elitarnych wojowników zwanych Mimoroux, którzy zostali wybrani, żeby poprowadzić swoją rasę do walki. Liderem Sehirii był Jared. Sephirii zniszczyliby Malachai, gdyby nie zdrada ich lidera. Tylko jednemu z nich pozwolono żyć po wojnie, Jaredowi.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

275

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Potrząsnął głową. - Widziałem jak go zabijam. Jared jest osłabiony przez swoją przeszłość i poczucie winy, a przez ciężar sumienia przegrywam dzień za dniem. Gdy ja swojego dłużej już nie mam, on nadal ma swoje? – Wzruszył ramionami. – Nie chcesz wiedzieć jak łatwo umiera. Pamiętaj, on jest taki jak moja matka. On chce umrzeć. Wystarczająco dużo zrobił z tym światem i wszystkim na nim. Próbował nawet mnie zabić, żeby się uwolnić. Ash przełknął, gdy przypomniał sobie przeszłość. Nick miał rację. Jared nie stanie do walki, a bez tego…Nick być może wszystko zniszczy. Podczas gdy Ash został przeznaczony do tego, by być ostatecznym bogiem przeznaczenia, nie był jedynym. Prawie wszystkie panteony miały przynajmniej jednego boga przeznaczenia. Wszyscy w zasadzie równoważyli się nawzajem. Ale Nick nie był bogiem. Poprzednicy Nicka zostali stworzeni z tego samego pierwotnego źródła, które wypełniło bogów, gatunek Nicka został stworzony, jako sługa dla matki Asha. Do zniszczenia świata. Ash był jedyną osobą chodzącą wśród ludzi, która znała prawdziwe pochodzenie i rolę demonicznej rasy Nicka. Zanim nastały te czasy było sześciu bogów, którzy wyrośli z pierwotnego źródła. Trzech, którzy trzymali się dobra93 i trzech, którzy pragnęli zła94. Trzech bogów tworzenia i trzech bogów destrukcji. Po tym jak walczyli w Primus Bellum 95, podczas której prawie została zniszczona ziemia i cała ludzkość, bogowie ci zasnęli na bardzo długi czas. Dopóki nie nastąpiło przedwczesne wzniesienie Nicka do jego mocy Malachai. Wtedy dwóch mrocznych bogów obudziło się. Noir 96 i Azura97. Przeczesywali ziemię w poszukiwaniu swojej zaginionej, przyrodniej siostry, Braih 98, nie wiedząc o tym, 93 94 95 96

97

98

Obsidian Triad – Trójca Bogów Światła Mauvromino – Trójca Bogów Mroku Primus Bellum – wojna pomiędzy pierwotnymi bogami, w której Sephirii i Malachai walczyli dla bogów. Noir – pierwotny bóg ciemności. Bóg śmierci. Kocha Azurę. Czerpie swoją moc od Malacha i Skoti. Noir został uwięziony w Azmodea przez Adariana Malachai(ojca Nicka) i Jadena. Jeśli odnajdzie Malachai, lub swoją siostrę, Braith, będzie niepokonany. Azura – pierwotna bogini ciemności. Bogini wody. Kocha Noir. Czerpie swoją moc od Jadena. Azur poszukuje demona Malachai lub swojej siostry, Braith, żeby zjednoczyć trójcę. Braith – pierwotna bogini ciemności. Bogini wojny, metalu i broni. Zaginęła. A na moje to nikt inny tylko Apollymi :)

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

276

Sherrilyn Kenyon Time Untime

że została uwięziona w atlantydzkim piekle. Tego, że urodziła syna… - Mogę ci pomóc, Nick. - Tak… więc sprowadź z powrotem moją matkę. Dla tych, którzy nie wiedzieli o wszystkim, zabrzmiał jak marudne dziecko. Ale nie był nim i Ash o tym wiedział. Nick był stworzony do niszczenia. Podczas gdy jego moce były praktycznie nieograniczone, miały pewną słabość. Malachai – bomba nuklearna dla ciemności – byli narzędziem zagłady. Nie mogli tworzyć i przywracać życia. Mogli je tylko odbierać. Nick nie mógł poruszać się w czasie, nie bez takiego narzędzia jak kamień czasu. Nie mógł zidentyfikować boga, dopóki nie został wysłany, żeby go zabić lub ujawnić się przed nim. Nick mógł mówić, że to było zjawisko paranormalne, ale w pewnym stopniu nie. Jakkolwiek, identyfikując boga, Nick miał pełnie władzy, jakiej potrzebował, żeby go zabić i zabrać jego moce. I Artemida wysłała Nicka, żeby strzegł Ixkib… Zaśmiałby się, gdyby to nie było dla niej takie typowe. Jak bliźniacza siostra Apolla – boga przepowiedni – mogła tak spieprzyć, widząc przyszłość? - Nie mogę teraz sprowadzić twojej matki z powrotem, ale jeśli znowu mi zaufasz… Nick zaśmiał się złowrogo, śmiechem mrożącym krew żyłach. - Zaufać? Mój ojciec ci zaufał i co się z nim stało? Ash potrząsnął głową. - Zaufanie nie miało z tym nic wspólnego. Twój ojciec umarł, ponieważ spłodził kolejnego Malachai. Gdybyś się nie urodził, on nadal by żył. - Nadal nie będę ci ufał. - Dobrze, więc przestać próbować mnie zabić. Nick westchnął i na chwilę znowu był przemądrzałym cajunskim dzieciakiem, którego Ash przyjął, jako swojego przyjaciela.  Tego też nie mogę obiecać, chłopie… nie słuchałeś mnie? Czy ja mówię po angielsku? Nie mogę powstrzymać mojej prawdziwej natury. To jak proszenie księżyca, żeby nie świecił nocą, albo oceanu, żeby przestał robić fale – wypluł osobno każde słowo. – Moją naturą jest śmierć. Ty jesteś żywy. Jesteś życiem. Ten fakt, niezależnie od innych, Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

277

Sherrilyn Kenyon Time Untime

sprawia, że chcę skopać ci tyłek i zabić. To, dlatego potrzebuję pomocy i nie mogę pójść do terapeuty. Mogę jedynie go zjeść, a nie lubię smaku ludzi… Ash nawet nie chciał wiedzieć, jak bardzo Nick nie lubi smaku człowieka. -Przynajmniej Artemida ma spore szanse, jeśli mi z nią źle pójdzie. - Przejdziemy przez to dzieciaku. - Lepiej, żebyś miał rację, Ash. Bo jeśli nie…99 Matka Asha w końcu wygra, a świat ludzi straci wszystko.

99

Nick, zaczyna przypominać Nicka, nieważne co sam o sobie myśli.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

278

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 17

Ren przez chwile studiował, drzemiącą w swoim łóżku Kateri. Łóżku, którego nigdy wcześniej z nikim nie dzielił. Nigdy nawet o tym nie marzył. Nadal w nim leżała, naga owinięta w jego ciemno brązowe prześcieradło. Jej długie, ciemno brązowe włosy rozsypały się na poduszki. Miała jedną rękę zwiniętą pod brodą i nogę zgiętą i wystającą spod prześcieradła. Prawa ręka zwisała na brzegu łóżka. Klęcząc dotknął jej nadgarstka i pochylił się, żeby wdychać zapach szlachetnej waleriany 100, który nosiła. Zapach, który będzie prześladował go na zawsze, wraz z łagodnością jej dotyku. - Kocham cię – wyszeptał, gdy przycisnął usta do nadgarstka, a potem przytulił policzek do jej dłoni. Spędzili ostatnie kilka godzin razem, odkrywając każdy centymetr swojego ciała. I zdecydowanie miał łaskotki. Myślała, że to był początek ich wspólnej przyszłości. On wiedział, że to koniec. Musiało tak być. Nie było wyboru. Grizzly by ją zniszczył i śmiałby się to robiąc. Gorzej, zmusiły Rena, żeby na to patrzył. Będę za tobą tęsknił. Zawsze. Miał jedynie nadzieję, że pewnego dnia spotka mężczyznę wartego jej miłości i takiego, który ja uszczęśliwi, tak, jakby starał się to zrobić Ren, gdyby miał tyle szczęścia, żeby ją zatrzymać przy sobie. Ale nie musiało tak być. - Wiesz, Ren. Moja babcia zawsze mawiała, że w życiu nie chodzi o wiedzę, kim jesteś, tak bardzo jak wiedzę, kim nie jesteś. To, kim jesteś zawsze możesz zmienić. Staramy się być lepsi, a powinniśmy witać każdy dzień, który przeżywamy z pragnieniem, by uczynić go lepszym. Ale to, kim nie jesteś, nigdy się nie zmienia. A ty, mój skarbie, jesteś bohaterem. Nawet, gdy jesteś ranny i zły, idziesz jedynie za tymi, którzy cię zranili. Nigdy za tymi, którzy 100

Boże, no nie mogę …

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

279

Sherrilyn Kenyon Time Untime

tego nie zrobili. Ponieważ nie jesteś człowiekiem, który zabija bez powodu. Nie jesteś osobą, która staje przeciwko niewinnym i ich krzywdzi. Nigdy nie będziesz takim człowiekiem. I właśnie, dlatego w moich czach jesteś bohaterem i dlatego zawsze będziesz jedyny. Będzie nosił te słowa do końca wieczności i pozwoli, by dały mu komfort, gdy Grizzly sprowadzi na niego nieszczęście. Pochylił się na nad nią i pocałował w głowę, a potem wstał. Po raz ostatni na nią spoglądając zamienił się w postać kruka i zostawił ją pod opieką swoich przyjaciół i sojuszników. Z powodu nadchodzących sztormów nocne wiatry stawiały opór jego skrzydłom. Czuł się tak, jakby one również, próbowały go zniszczyć i sprowadzić do ziemi znajdującej się dużo poniżej. Za niecałe dwanaście godzin nadejdzie równonoc, ścieżka zostanie otwarta i uwoli swoje piekło. Chyba, że Kateri dotrze do Doliny o 3 rano. Zrobi to. Pozostali tego dopilnują. Jego pracą było dopilnować, żeby ta podróż była dla nich tak łatwa, jak to tylko możliwe. Obawiając się tego, co zastanie po swoim przybyciu, Ren poleciał do jedynego miejsca, gdzie jego brat mógłby poczuć się bezpiecznie. Jaskini, do której Coyote wycofywał się, gdy zawsze chciał nabrać sił. Ren zszedł niżej, żeby zbadać krajobraz zanim o jego obecności dowiedzą się wrogowie. Szyb był pusty. Sekundę zajęła mu przemiana w człowieka i okrycie się zbroją. Coyote zawsze oszukiwał. Nigdy nie powinien być lekceważony. Z tym samym podstępem, którego kiedyś użył, żeby wyśledzić nieosiągalną zwierzynę, Ren wkradł się w dół, szybem, aż powiększył się do rozmiaru pokoju z klepiskiem. Czerwone ściany były udekorowane starożytnymi glifami. Niektóre wydawały się być kosmitami, ale wiedział, że były ceremonialnymi maskami zebranymi dla pamięci demonów, które dawno temu zostały wygnane ze swojego królestwa. Zanim człowiek poznał naukę i rozum, szukał więzi z demonkyn, mając nadzieję na to, że demony będą na tyle głupie, by myśleć, że jest jednym z nich i zostawią go w spokoju. To nigdy nie działało, Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

280

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ale było miłym staraniem, które dawało demonom niezliczoną ilość godzin rozrywki, gdy śmiały się z głupich ludzi starających się je naśladować. Ren rzucił krótkie spojrzenie, zobaczył Choo Co La Tah przywiązanego do ściany. Dzięki bogom, jego przyjaciel nadal był żywy. Chociaż, sądząc po stanie, w jakim był Choo, Ren był pewny, ze przyjaciel nikomu nie podziękowałby za ten fakt. A najmniej jemu. Cicho, jak widmo, Ren przeszedł przez pokój i dotknął ręki Choo. Choo Co La Tah wzdrygnął się, a potem wypuścił z ulgą powietrze, gdy zobaczył stojącego przed nim Rena. - To ty, prawda? Jak absurdalnie brzmiał angielski akcent, gdy wychodził z ust Choo. Podwójnie dziwne, że jego przyjaciel wyglądał jakby spędził kilka rund pozując, jako worek treningowy Mike'a Tysona. - To ja Choo. - To dziwne, w jaki sposób układa się życie, prawda? Jednego dnia jesteś królem. Następnego odrzuconym pionkiem. Kto by pomyślał, że te wszystkie razy, kiedy się z ciebie śmiałem i pozwalałem Coyote i innym, żeby cię dręczyli i upokarzali, gdy byliśmy dziećmi, że pewnego dnia będę zależny od twojej łaski i przyzwoitości byś ocalił mi życie. Ren rozciął liny wokół nadgarstków. - Cholera, Choo. Tylko ty możesz być tak rozmowny po tym jak zostałeś pobity prawie na śmierć. Zakrwawionemu Choo Co La Tah udało się uśmiechnąć. - Dziękuję ci, Makah’Alay. - Za co? - Za bycie lepszym człowiekiem. Dużo odwagi kosztuje ocalenie życia komuś, kto cię skrzywdził. Czasami potwornie dużo. Dziękuję ci za nie trzymanie urazy. Ren zadrwił, gdy położył sobie rękę Choo na ramionach. - Trzymam ją, Choo. Zabijam cię każdej nocy w moich myślach i marzę o tym, żeby twoje jaja zgniły. Choo zaśmiał się, a potem skrzywił z bólu. Wybuchły oklaski. Ren zastygł, gdy Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

281

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Coyote wszedł do pokoju z innego szybu. - Popatrzmy, kto g-g-g-gra bohatera. Ren przewrócił oczami. - Ile tygodni spędziłeś na wymyśleniu tego? - Zabawne, nie pamiętam, żebyś miał zdolności psychiczne, żeby wyczarować takie dowcipne riposty. Czy to jedna ze zdolności, jakie wyssałeś z cycka swojej demonicznej suki? Ren uśmiechnął się złośliwie. - Och, wyssałem mnóstwo rzeczy od mnóstwa ludzi. – Delikatnie położył Choo Co La Tah na podłodze. Choo syknął z bólu. - On chce cię zabić. - Wiem, Choo. W porządku. Zamierzam go zabić pierwszy. Coyote uniósł pytająco brwi. - Naprawdę? Ren skinął głową, gdy rozejrzał się po pokoju. - Spieprzyłeś teraz. - Jak to? – zapytał Coyote tym dobrze znajomym, kpiącym tonem. Ren zaprezentował krótki rzut włócznią, podobny do tego, który użył Duch Zemsty, żeby go zabić. – Nie masz tutaj nikogo, z kim mógłbyś zmienić miejsce - podczas gdy Ren mógł się teleportować, Coyote mógł być jedynie transportowany. – Naprawdę, nie mogę się zabić i biedny Snake… co to było, co ojciec zwykł mawiać? Wystrzegaj się pucharów, z których wszyscy piją, ponieważ możesz paść ofiarą i zarazić się chorobą tego, kto z tobą pił. - Czy to właśnie wrzeszczał, gdy podcinałeś mu gardło? Ren pokręcił głową. - Nie, w zasadzie umarł śmiejąc się. - Rozumiem dlaczego. Jesteś taki żałosny, że nie możesz zaatakować. Musisz uciekać się do sztuczek, żeby wygrać. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

282

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Teraz to była histeria. - Nie jestem tobą, młodszy bracie. Nie było żadnego oszustwa. Powiedziałem mu, że go zabiję. Tak jak mówię to tobie. Zdecydował się wyśmiać mnie, zamiast uciekać. Zgaduję, że głupota przenosi się razem z naszą krwią. Wrzeszcząc z wściekłości Coyote biegł na niego z podniesioną pałką. Zamiast manifestować swoją wściekłość, Ren cofnął się, ustępując mu z drogi. - Dlaczego nie atakujesz? - Żyłeś ze mną przez te wszystkie lata, Anukuwaya i jeszcze ani razu mnie nie zobaczyłeś, prawda bracie? Myślę, że to sprawiedliwe, ponieważ ja również ciebie nie widziałem. Nie naprawdę. Coyote cofnął się. - Co masz na myśli? - On nie walczy – powiedział Choo ze swojego miejsca na podłodze. – Ren wyczekuje w ukryciu, obserwuje swoich przeciwników, jak się wyczerpują w błahym pozerstwie. Potem, gdy wróg obnaży swoją słabość, twój brat atakuje raz ze śmiertelną precyzją. Coyote rzucił się na niego. - Walczyłeś ze Strażnikiem. - Zrobiłem to. Ale tylko dlatego, ponieważ w przeciwieństwie do ciebie, znał mnie i wiedział jak zaatakować moje słabości, żeby mnie sprowokować wbrew mojej woli. - Ja również znam twoje s-s-słabości. - Nie. Znasz moje wady. To nie to samo. W rzeczywistości, Strażnik i jego córka nauczyli mnie bardzo wiele rzeczy na temat siebie samego i innych. – Obrócił się, a Coyote ponownie chybił. - Coś więcej niż to, jak mówić bez jąkania się? - Nie. To jest coś, co zawdzięczam Grizzly. To, czego nauczył mnie Strażnik to to, że stajemy się silniejsi i dużo bardziej inteligentni, gdy nauczymy się rekompensować nasze wady. W przeciwieństwie do innych, musimy się nauczyć szybko przystosowywać, tak żeby Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

283

Sherrilyn Kenyon Time Untime

w końcu opanować to, co inni uważają za oczywiste. Gdy, coś przychodzi nam zbyt łatwo, nigdy nie nauczysz się umiejętności poprawy czy elastyczności. Myślenia o ulepszaniu, znalezieniu szybszej drogi, żeby to zrobić. Ale przede wszystkim, nie uczysz się determinacji i tego, jak radzić sobie z niepowodzeniem. To pozwoliło mi walczyć z nim przez rok. Ponieważ nie mogłem mówić, nie narażając się na twoje kpiny, nauczyłem się komunikować w inny sposób. Ponieważ serwowałeś mi dzienną dawkę bólu, nie czułem jego ciosów. – Ren uchylił się przed kolejnym ciosem. – I ponieważ nauczyłeś mnie nienawiści do siebie, ceniłem bardziej innych. Walczyłem ze Strażnikiem nie dla siebie, ale dla Buffalo. Gdyby moja śmierć dotyczyła tylko mnie, pozwoliłbym mu zabrać moją głowę i zakończyć mój ból. Ale bałem się, że gdy mnie pokona, zabije mojego jedynego przyjaciela i zostanę znowu sam na tym świecie. Dlatego walczyłem z nim tak zawzięcie. Moje wady stały się moją siłą. Twoje kpiny i szyderstwa stały się paliwem dla mojej determinacji, potrzebnym w najciemniejszych godzinach mojego życia. Za to, mój bracie, zawsze będę twoim dłużnikiem - Coyote dźgnął w jego kierunku. Ren uniknął ciosu i złapał go za ramię. – Ale słabość… jest najbardziej niebezpieczną bronią we wszechświecie. Słabość nie jest cecha fizyczną. Nie należy do nich jąkanie, czy brakująca ręka lub noga. Słabością są ci, którzy żyją w naszych sercach. Mogą zmotywować nas do najwyższego poziomu i sami całkowicie nas zniszczyć. Był taki czas, bracie, gdy to ty byłeś moją słabością. Gdy natarłem na oślep na dzika wiedząc, że nie mam sprzętu do walki, to była słabość. Dbałem bardziej o twoje życie niż o swoje. Coyote uśmiechnął się mu szyderczo w twarz. - Nigdy mnie nie kochałeś. Zrobiłeś to, żeby zwrócić na siebie uwagę. Spójrz na mnie! To ja jestem bohaterem. Ja jestem lepszym wojownikiem. Wszystko, co zrobiłeś, zrobiłeś, żeby mnie ośmieszyć i dobrze o tym wiem. Ale nie pozwolę ci ukraść mojej władzy. Pokażę ci, kto był lepszym mężczyzną. Ren pokręcił głową. - Pokazałeś mi żałosnego, małego chłopca, płaczącego o każdą odrobinę uwagi, chociaż zawsze nie szczędzono ci jej. To wciąż nie było wystarczające. Przez wszystkie te Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

284

Sherrilyn Kenyon Time Untime

lata w moim sercu nosiłem poczucie winny i torturowałem się myśląc o tym, co ci zrobiłem. Czy kiedykolwiek myślałeś o tym, co ty mi zrobiłeś? - Nigdy nie zrobiłem ci niczego, żeby sprawić ci torturę. Byłem twoim bratem i kochałem cię. Tak, zrobiłem jakiś żart lub dwa. Tak robią dzieci. To wszystko było nieszkodliwe. Ren pokręcił głową na brata. Działania Coyote nigdy nie były nieszkodliwe. - Skłamałeś i ukradłeś mi wszystko, co mogłeś. Gdy to nie wystarczyło, obrażałeś i szydziłeś z rzeczy, na które nie mogłem nic poradzić. - Torturowałeś mnie, ty sukinsynie! Ren chwycił Coyote za włosy i szarpnął głowę do tyłu. - Zobacz przeszłość. Nie przez swoje kłamstwa, ale tą prawdziwą. Przeniósł Coyote w przeszłość z powrotem do małego domu, który Ren zajął, jako swoją kwaterę. W przeciwieństwie do brata, który przejął ich pałac po śmierci ojca, Ren nie pragnął niczego bardziej niż skromnego miejsca, które mógłby nazwać swoim. Do siedziby wszedł Coyote, tak szybko jak to zrobił, Ren nabrał podejrzeń, co do jego intencji. - Czego chcesz? - Posuwam się do przodu w sprawie mojego małżeństwa z Butterfly i przyniosłem ci podarunek za twoją obecność. – Coyote uśmiechnął się ujmująco. – Brakuje mi mojego brata. Kiedyś, co noc siedzieliśmy i rozmawialiśmy ze sobą. Nie, Ren czyścił broń Coyote'a i testował, potem przygotowywał mu łóżko, podczas gdy Coyote gadał na temat kobiety, z którą był ostatnio i na temat wszystkich zmian, jakie zrobi, gdy zostanie szefem. - Makah'Alay, przynieś mi wino. Jedzenie. Nocnik. Coyote traktował go jak niewolnika nieustannie wyśmiewając. Ale Ren nie pamiętał o tym, gdy zobaczył znowu swojego brata. - Myślałem, że jesteś na mnie wściekły za to, co zrobiłem naszemu ojcu. - To ty zrobiłeś mnie szefem. Jak mógłbym się na ciebie złościć? Gdyby ojciec był Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

285

Sherrilyn Kenyon Time Untime

godnym człowiekiem zabiłby cię. – Coyote wyciągnął dzban wina do Rena. – Wypijmy za twoje zwycięstwo i moją pozycję. – Przechylił go do Rena. – Ty pierwszy. Bez zastanowienia, Ren zaufał mu. Ale trucizna poraziła jego system mocno i posłała go na ziemię w ciągu kilku sekund po wypiciu podarunku Coyote. Chory i zdezorientowany, Ren jęknął z powodu skurczy żołądka. - C-c-c-co- Z-z-z-zrobiłem ci? Otrułem cię, debilu. Naprawdę myślałeś, że pozwolę ci żyć, żebyś zajął moje miejsce? Nie. – Coyote przewrócił go na plecy kopnięciem. Przyszpilił kolanami do podłogi i dźgnął w serce. Ale Grizzly nie miał ochoty na stratę swojego gospodarza. Czerwony wisiorek błysnął i nóż nie zdołał przebić tkanek Rena. Nawet lepiej, demoniczny kamień wchłonął truciznę z jego ciała i w ciągu kilku uderzeń serca znowu był na nogach. Chwycił Coyote za gardło. - Jak śmiesz! - Puść mnie. - Żebyś mnie znowu otruł? - Nie. Mam zamiar zwrócić wszystkich przeciwko tobie. Nie będzie łatwo być liderem, gdy wszyscy będą martwi. Ren zmarszczył brwi na psychotyczne rozumowanie swojego brata. - Dlaczego to robisz? - Ponieważ jeśli nie mogę nimi rządzić, niech mnie cholera jeśli mój upośledzony psychicznie brat będzie to robił. - Nie jestem opóźniony! Coyote wykrzywił na niego usta. - To dlatego, że jesteś tak opóźniony, żeby wiedzieć o tym jak bardzo jesteś głupi. Ren rzucił nim o ścianę. Mimo że był osłabiony, Coyote ośmielił się z niego śmiać. - Naprawdę myślałeś, że twoi ludzie podążą za tobą? Oni pójdą za Duchem Grizzly. Makah’Alay to żart. Szydzą z ciebie za twoimi plecami. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

286

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ren chwycił go ponownie. - No proszę, uderz mnie. Wyzywam cię. Nie jesteś wystarczającym mężczyzną. Obydwaj o tym wiemy. - Zamknij się! Coyote roześmiał się jeszcze bardziej. - Nie możesz mi rozkazywać. Nie chcę iść za kimś tak odrażającym i głupim, że nawet dziwka nie pozwoli ci dotknąć jej cycków. Pamiętasz? Pamiętasz chcieliśmy jej zapłacić cztery razy, a ona nadal nie chciała pokazać ci nawet jednego. Ale ja pieprzyłem ją dotąd aż zawyła rozpaczliwie, jak suka, za moim fiutem. Jego gniew wybuchł tak gwałtownie, że był prawie namacalny. Ren wciągnął Coyote z powrotem do teraźniejszości, gdzie znowu się starli. - Sprowokowałeś mnie. Za każdym razem, gdy chciałem cię uwolnić, podczas tego roku, otwierałeś usta i groziłeś mi, a potem obrażałeś. - Byłeś tchórzem. - Tak, byłem tchórzem i żałosnym głupcem, który myślał, że jeśli będzie wystarczająco posłuszny i dostatecznie wyliże ci dupę… gdybym przełknął całe gówno bez skargi, wtedy może, tylko może, znowu byś mnie pokochał. Ale to, czego nauczyłem się od córki Strażnika to to, że miłość tak się nie zaczyna. Miłość nie jest obowiązkiem. Nie jesteś winny nikomu swojej lojalności i dobrze wiesz, że nie jesteś winien im swojego serca. To są emocje, a one rodzą się z wzajemnego szacunku i hojności. One nie są okrutne i nie osądzają. Pochodzą z chęci do życia w całkowitej i kompletnej nędzy, na korzyść kogoś innego. Ale kiedy jest prawdziwa, w ogóle nie czujesz tego cierpienia. Myśl o jej twarzy, zapachu skóry, przynosi światło do tej ciemności, tak jasne, że usuwa wszystko inne. Coyote zadrwił z niego. - Gratulacje, Makah’Alay. W końcu pozwoliłeś dziwce zmienić cię w kobietę. Ren odepchnął Coyote od siebie. Podchodząc by odebrać życie Coyote'a, usłyszał za plecami dźwięk zmierzającego do nich mężczyzny. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

287

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Coyote roześmiał się. - Dziękuję za tę nagrodzoną babską przemowę, bracie. A teraz… Pozwól, że ci pokażę, jak mężczyźni zajmują się swoimi sprawami. Jak przypuszczam, nie poznałeś jeszcze mojego nowego przyjaciela Chacu… ale może pamiętasz jego ludzi, których zamknąłeś w piekle. Jeśli nie, to mogę zapewnić cię, że oni ciebie pamiętają. Cholera… Przykro mi Grizzly. Jego brat właśnie wypuścił jedyną armię, która mogła go zabić. Niezależnie od tego, czy był demonem kamienia czy nie.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

288

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rozdział 18

Nick przerzucił Kateri przez ramie, kiedy wędrowali przez ostępy piekła, by znaleźć odpowiednią jaskinię, której dokładnej lokalizacji nie znał nikt, poza Renem i Choo Co La Tah. - Ma kłopoty. Mogę to wyczuć. Nick przesunął wzrokiem po innych – Sundownie, Cabezie i Sashy, który kulał, ale odmówił, jak to wymownie ujął - leżenia i lizania sobie krocza, podczas gdy świat zostanie ocalony, albo potępiony. - Dlaczego to ja niosę jędzę? Póki co, z całej naszej grupy jestem jedyną osobą, która tak naprawdę nie musi obawiać się, że bramy zostaną otwarte. Sundown poklepał go po ramieniu. - Bo jesteś takim typem człowieka Nick. I doceniamy to. Nick parsknął szyderczo. - Jesteś taki pełny caca101. Nic dziwnego, że nosisz tylko gównojebki102. Sundown posłał mu złośliwy uśmiech. - Lubię moje kowbojskie buty. Moja kobieta mówi, że wyglądam w nich sexy. Nick wydał z siebie krótkie heh. - Powinienem pozwolić Andy’emu kupić ci szorstkie wełniane kalesony, kiedy byłem Giermkiem. Kateri przestała się kręcić, słysząc słowo, które nie było jej znane… przynajmniej, 101 102

Hiszpańskie słowo określające gówno Shit-kickers chodzi o buty kowbojskie, wiadomo w czym utytłane więc pozwoliłam sobie je nazwać właśnie w taki sposób.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

289

Sherrilyn Kenyon Time Untime

nie w sposób jak go użyli. - Kim jest Giermek? - To ludzie pomagający Mrocznym Łowcom – powiedział Sundown. – Oczywiście mój nazywał się Andy. Poczuła skurcz w sercu. - Miał? Czy coś mu się stało? - Tak, mały gnojek podrósł i ożenił mnie kilka miesięcy temu, i…cóż, miałem zamiar powiedzieć - wyprowadź się. Ale to tylko mrzonka. Nie mogę go wywalić, nieważne co robię, ale wciąż próbuję. Na szczęście dom jest tak duży, że tak naprawdę nie widuję go, chyba że zabraknie mu jedzenia albo kawy i wałęsa się po mojej stronie w środku nocy, aby ograbić mój schowek lub lodówkę. - Jak duży jest ten dom? – zapytała. -Nie pytaj – trzech mężczyzn nie Jessów odpowiedziało jednocześnie. Dobra, teraz musiała wiedzieć. - Jak duży? Sundown zachichotał. - Sześćdziesiąt tysięcy, plus- minus kilka. - Masz na myśli sześć tysięcy. - Nie – powiedział Sasha. – Sześćdziesiąt. Możesz zadokować siedemset czterdzieści siedem samolotów odrzutowych na jego podwórku. Oniemiała. - Gdzie mieszkasz? - W Vegas. Wow. Nie miała nawet ochoty myśleć o tym, ile coś takiego mogło kosztować w Vegas. - Teraz muszę być wścibska. Ile zarabia Mroczny Łowca? Nick zaśmiał się. - Ujmę to w ten sposób. Te buty, z których Jess jest taki dumny. Pięć tysięcy. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

290

Sherrilyn Kenyon Time Untime

To zmyliło ją jeszcze bardziej. - Więc dlaczego dom Rena jest tak mały? Choć był komfortowo urządzony, nie było ekstrawagancki. Niewielka ilość mebli przypominała jej Ikeę. - On nie ma koni do zakwaterowania. – Jess sprawił, że wyglądało to na bardzo proste. Ale to Nick był tym, który powiedział jej to, co chciała wiedzieć. - Ren nie potrzebuje wiele. Chce nawet mniej. Większość jego dochodów zostaje przekazana na cele charytatywne. Cholera, nawet nie ma Giermka. I nigdy nie miał. - Dlaczego nie? - To zależy od Mrocznych Łowców. Niektórzy – Nick spojrzał na Jessa – tacy jak on i on – przeniósł spojrzenie na Cabeza – nie mogą znieść ludzi jakiegokolwiek rodzaju. Mam przeczucie, że Ren należy do tej kategorii. Nie. Nikt kto przekazywał większość swoich pieniędzy na cele charytatywne, nie nienawidzi ludzi. Ale biorąc pod uwagę jego przeszłość, miało sens to, że nie chciał nikogo w swoim mieszkaniu. Nick zwrócił spojrzenie na Jessa. - Przypominam, że Sundown nie jest już Mrocznym Łowcą. To zaskoczyło ją bardziej, niż cokolwiek innego. - Nie wiedziałam, że mogą się wycofać. Jess cmoknął. - Nie jest to łatwe dla Łowców. Nie, przy tak znacznym ryzyku podczas próby. Ale w jakiś sposób, niektórym z nas udaje się to uzyskać. Nick zatrzymał się w pół kroku. Tym razem kiedy się odezwał, jego cajunski akcent był tak mocny, jak południowe przeciąganie Jessa. - Nie jest łatwo? Kowboju, wiem że nie mówiłeś tego po prostu do mnie. Jestem tym, który musiał, udać się do Artemidy po twoją duszę. Mając Abby, która dźgnęła cię w dupę, żeby włożyć z powrotem tam twoją duszę, to Mardi Gras – jest bułką z masłem. Uwierz mi Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

291

Sherrilyn Kenyon Time Untime

kochaniutki. Sundown podrapał się po karku. - Cóż, proszę bardzo. To w zasadzie tak się uwolniliśmy. Osobiście, chciałem w tym zostać, ale zdecydowaliśmy, że chcielibyśmy mieć dzieci, a skoro Mroczni Łowcy nie mogą mieć młodych… - Nie mogą? – zapytała. - Nie – powiedzieli wszyscy jednym głosem. Czy oni to ćwiczyli? Ale przynajmniej rozwiało to jej jedyną obawę jaką miała na tablicy. Ren nie mógł sprawić, że byłaby w ciąży. Delikatnie pociągnęła kurtkę Nicka. - Możesz mnie teraz odstawić na dół. Jestem spokojna. Jego wyraz twarzy pokazywał sceptycyzm, posłuchał i postawił ją metr przed sobą. - Pamiętaj teraz, kochaniutka. Mogę cię złapać i nawet się nie spocę. Więc, żadnego więcej biegania za Renem i nadstawiania karku. Przynajmniej nie, do resetu kalendarza. Po tym możesz być tak głupia jak chcesz, a ja ci na to pozwolę. Odpuściła jego komentarz, koncentrując się na tym, co naprawdę się dla niej liczyło. - Mógłbyś z powrotem zdobyć duszę Rena? Nick jęknął, jakby poprosiła go o nerkę. - Jestem cholernie pewny, że nie można odmówić takiej buźce. Biedny Ren. Musisz mieć go przy sobie, żeby to zrobić. Nie bardzo… przynajmniej o tym nie wiedziała. A skoro nie znała Nicka zbyt dobrze, chciała mieć pewność, że nie znajdzie na nią haka. - Czy mógłbyś przynieść nam jego dusze z powrotem? Tym razem warknął. - On musi o nią poprosić, ale tak. Pomimo plotek, nie całkiem jeszcze przeszedłem na ciemną stronę. Ale cholera, te ciasteczka są dobre. Przejdź na ciemną stronę. Mamy ciasteczka. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

292

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ktoś spędza zbyt dużo czasu na necie. Uśmiechając się, wspięła się na palce i złożyła niewinny pocałunek na jego poharatanym policzku. -Dziękuję. -Ach, kochaniutka, to nie jest dobre. Całowanie mnie, żeby pomóc innemu mężczyźnie? Zimno, kochaniutka, zimno. Zmarszczyła brwi, kiedy zobaczyła obraz innego Nicka 103. Był dużo młodszy i znacznie szczęśliwszy. To było coś, co też sobie przypomniał. - Nie posunąłeś się tak daleko, jak się tego boisz. Nick zadrwił. - Trudno wiedzieć jak daleko się posunęło, gdy nie ma plamki światła, które by osądzało ciemność. - Ale najstraszniejszą częścią ciemności nie jest to, co naprawdę istnieje, ale raczej to co możemy sobie wyobrazić w naszych lękach. - W takim razie, kochaniutka, nie chciejcie nigdy wejść do mojej szafy. Obiecuję wam, że jest tam o wiele więcej, niż tylko wiszące w niej szkielety. Mogła w to uwierzyć. I to sprowadziło ją z powrotem do tego, od czego się to wszystko zaczęło… - Ren ma kłopoty. Wiem to. Czuła to każdą swoją częścią. - Przeczytałaś liścik – powiedział Sasha przez zaciśnięte zęby. – Pisał, że spotkamy się w jaskini. Drań, mógł zostawić mapę, albo adres, albo szerokość i długość geograficzną, albo coś, ale nieeeeee…. Zostawił wiadomość. Pieprzyć resztę świata. Wszyscy na około możecie umrzeć jeśli chcecie. Po prostu sprawcie, żeby moja kobieta się o mnie nie martwiła. Nick parsknął. - Najwyraźniej nigdy nie miałeś matki, ani dziewczyny. Nie idziesz do łazienki bez 103

Za tym Nickiem tęsknię ;(

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

293

Sherrilyn Kenyon Time Untime

ich wiedzy, bo ściągniesz na siebie piekło, rozumiesz? Raczej wolałbym stawić czoła chordzie demonów, upojonej samym zapachem mojej krwi, niż jednej rozwścieczonej kobiecie, która zamartwia się na śmierć o to, gdzie byłem. W całym wszechświecie nie ma tak wielkiego diamentu, by ta bestia się uśmiechnęła, więc oszczędź swoje naprawdę ważne klejnoty przed wepchnięciem ich ci do gardła. Cabeza znieruchomiał. -Coś nie tak? – zapytał Jess. -Nie jestem pewien. To…przeczucie. Przekrzywił głowę, jakby czegoś nasłuchiwał. Po sekundzie wskazał na Kateri z szarpnięciem brodą. – Idź, dogonię cię. Jej serce waliło z niepokojem. Proszę Cabeza, bądź aniołem, jakim myślę, że jesteś… - Podążasz za Renem? - Si. Mogłaby go za to ucałować. - Dziękuję. Mrugnął do niej. - Hej, jestem jednym z Majów. Żyjemy po to, aby walczyć. Nie martw się, chica. Będę go dla ciebie miał, zanim zdążysz mnie wyminąć. Potem, już go nie było. Kateri przygryzła wargę, kiedy zalała ją kolejna fala obaw. A w raz z nią doszły proporcjonalne pływy złości. Gdzie były te zdolności, które obiecywała babcia i ojciec? Powiedzieli, że zaczną działać, kiedy będzie ich potrzebowała. Cóż, potrzebuję ich teraz. Niestety, ani rodzice ani jej moce nie słuchały, a wszyscy wydawali się polegać na jej własnym planie. Jedyne czego chciała to pośpiechu. Jak mogła uratować świat bez nich? Ale to nie był jej jedyny problem. Proszę Ren, niech nic ci nie jest. Szczerze mówiąc nie była pewna, czy chce ocalić Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

294

Sherrilyn Kenyon Time Untime

świat, jeśli nie miałoby go w nim być. *** Ren wypluł krew z ust chwilę przed tym, nim Chacu chwycił go raz jeszcze i cisnął z powrotem na ścianę. Za głową runęło ciało. Dobra wiadomość? Był już tak bardzo obolały, że nie czuł więcej bólu. Zła wiadomość? Był tak bardzo obolały, że nie czuł nawet, gdy ciśnięto nim i głową uderzył w ścianę. Po prostu zabij mnie już i niech się to skończy. Ale oni mieli zbyt wiele zabawy podczas bicia go. I kiedy pozostawał silny przeciwko Strażnikowi miesiąc po miesiącu, Strażnik był tylko jednym bytem. W przeciwieństwie do dziewięciu wielkich, nieśmiertelnych wojowników walczących od tysięcy lat. Przesrane było być nim dzisiejszej nocy. Był wyczerpany. A jeśli jakimś cudem wyjdzie z tego w jednym kawałku, na pewno poczuje to później. - Trzymajcie go – Coyote warknął na napastników. Dwoje złapało Rena za ręce i nogi, a kolejny zasadził herkulesowy cios wprost w jego krocze, by powstrzymać go od oporu. Łysy gnój użył wystarczającej siły, by Ren go zrozumiał, ale nie na tyle, by naprawdę zrobić mu krzywdę. Jeszcze. Niech bogowie mają jego klejnoty w opiece, jeśli ten drań kichnie. Oddychając z trudem, Ren spojrzał w górę, by dostrzec Coyote'a z wojenną pałką w ręce. Ach, cholera. Drań miał zamiar odciąć mu głowę. Ta, to mnie zabije. Przynajmniej będzie szybko. Coyote wykrzywił twarz w złośliwym uśmiechu. - Gdzie teraz jest twój monolog? Ren zaśmiał się złośliwie, a potem oblizał swoje zakrwawione i posiniaczone wargi. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

295

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- To było przemówienie104 kretynie. I ty masz czelność nazywać mnie głupim? Teraz czuję się obrażony. Coyote ostrzegawczo zmrużył oczy. - Dobrze więc. Twoje requiem105. Śmiejąc się jeszcze bardziej, Ren odkaszlnął krwią, a następnie zaklął, kiedy jego krocze zostało staranowane przez bucior drania. Z urywanym oddechem spojrzał na swojego brata. - Ledwo mogę mówić, nie przejmuj się wchodzeniem w słowo. Kiedy ostatni raz sprawdzałem, nie byliśmy katolikami, więc nie ma szans na requiem dla mnie. Cholera, chłopie. Kup słownik. Albo jeszcze lepiej, zabij mnie już. Nie zniosę kolejnej minuty twojego niewykształconego języka angielskiego. Największy z napastników złapał podbródek Rena i odchylił go tak daleko jak mógł, by Coyote miał czysty strzał w gardło. Napięty z bólu, który go torturował, Ren spojrzał na dupka ściskającego mocno jego szczęki. - Wiedziałem, że powinienem was zabić skurwysyny, zamiast was więzić. To nauczy mnie okazywać współczucie, hę? Choć wiedział, że to zupełnie bezcelowe, Ren starał się odrzucić ich od siebie. Zaciskając mocno powieki, zabrał się mentalnie z dala od bólu, który powodowali, do czasu, kiedy Kateri pierwszy raz się do niego uśmiechnęła. Do pierwszego razu, kiedy jej usta muskały jego skórę, a ona nazwała go kochanie… Coyote przeciągnął postrzępioną krawędzią obsydianowego szkła pałki po jego gardle, rozciął ciało tylko na tyle, że zapiekło. - À bientôt, mon frère106. Jego brat podniósł pałkę, by zadać śmiertelny cios. 104

105

106

Coyote użył określenia soliloquy, które oznacza monolog, który kierowany jest do siebie (rozmowa z samym sobą jak słynne to be or not to be w hamlecie) natomiast Ren użył słowa monologue co również oznacza monolog, ale w sensie przemówienia, umoralniającej mowy, czy uroczystej modlitwy. Z łac. requiem znaczy odpoczynek to nazwa Mszy świętej lub nabożeństwa luterańskiego z formularzem przeznaczonym na okazję modlitwy za zmarłego w dniu jego pogrzebu, w kilka dni po nim, lub w kolejne rocznice jego śmierci. Wkrótce mój bracie.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

296

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kocham cię Kateri. Niech bogowie zawsze nad tobą czuwają, i dziękuję, że byłaś najlepszą rzeczą, jaka spotkała mnie w życiu. Gdyby tylko mógł ja zobaczyć jeszcze raz… W następnej chwili, Coyote poleciał na ścianę a napastnik trzymający Rena za szczękę, leżał nieprzytomny na podłodze. Kaszląc, żeby oczyścić gardło, Ren odwrócił się, by zobaczyć jak Cabeza rozgrywał śmiertelną grę z Chacu. Chacu pochylił się do Cabezy z przekąsem. - Jak tam twoja żona Kukulkan? Przez ogrom wściekłości i siłę ataku jaką wywołało pytanie skierowane do Cabeza, Ren mógłby się założyć, że Chacu miał coś wspólnego z jej śmiercią. I miał nadzieję, że to było najgorsze ze wszystkiego, co drań jej zrobił. Ren rozstawił ręce na klepisku i podniósł się do pozycji pionowej. Jeden z pozostałych złapał jego prawą rękę i złamał kość. Dobra, to poczuł… Zanim się zorientował, czterech z nich było na nim. - Nie potrzebujemy Chacu, ani Coyote'a, by z tobą skończyć. Kiedy napastnicy sięgnęli po pałkę Coyote'a, uderzenie dźwiękowe przeszło przez pomieszczenie i było tak ogromne, że zbiło wszystkich z nóg. Cholera, znowu jestem na ziemi. Naprawdę był już tym zmęczony. Na początku nie był pewien co się stało, co zbiło ich z nóg. Nie, dopóki nie zobaczył Asha łapiącego jednego ze Strażników Bramy i roztrzaskującego jego dupsko o ścianę. Tak, to boli, prawda, puta107? Trzaśnij nim jeszcze raz Ash. Powiedziałby to na głos, ale ostatni napastnik złamał mu szczękę. Ash zebrał w jedno miejsce siedmiu z nich, a Chacu zostawił dla Cabeza, żeby go wykończył. Z wirującymi od wściekłości srebrnymi oczami, warknął na Strażników Bramy, odsłaniając kły. - Przysięgaliście bronić niewinnych. Najwyższy spróbował zastraszyć Asha. Mogłoby się to udać, gdyby Ash był o kilka 107

Dziwka

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

297

Sherrilyn Kenyon Time Untime

stóp niższy. Ale w tych wojskowych butach, przekraczał siedem stóp wzrostu. Cholernie trudno jest zastraszyć kogoś tych rozmiarów. Dorzuć do tego moce boga i umiejętności szalonego wojownika… No dajesz, suko, i poczuj. Ash prawdopodobnie wykorzysta swoją pocieszną pomoc. Łysy brzydal wskazał brodą na Coyote'a, kiedy odezwał się do Acherona. - Musimy oddać przysługę temu, kto nas uwolnił. My jedynie spełniamy swój obowiązek. Ash pokręcił głową i zacmokał. - Ach, rozumiem, ale to był wasz błąd. Wasz obowiązek potknął się o człowieka, którego uważam za brata. Którego nie lubię widzieć pobitego na miazgę przez grupę drani, kiedy wiem, że jeden na jednego, zbieralibyście wybite zęby….Więc, co powiesz na to, bym zrównoważył grę? Mimo tego, imbecyl przechwalał się. Nadal. Może dlatego, że jego mięśnie były pięciokrotnie większe od mięśni Asha, pomyślał, iż da mu to przewagę. Ale jedną z pierwszych rzeczy, jakich Ren się nauczył, kiedy górował nad jego niższymi, bardziej przysadzistymi przeciwnikami… smukłość mięśni, nie koliduje z techniką walki. Sprawia, że jesteś śmiercionośny. I jesteś cholernie dużo silniejszy, niż wydajesz się być i ludzie nie doceniają siły twoich ciosów. Podczas gdy jeden cios z góry może położyć cię trupem, ty możesz zadać dwadzieścia w zamian i położyć przeciwnika pierwszy. Góra musi być precyzyjna. Ty? Nie tak bardzo. Góra zaszydził z Acherona. - Nie boimy się ciebie. Ash nonszalancko wzruszył ramieniem. - To jest wykładniczo głupie z waszej strony. Ale ja nie jestem tym, którego powinniście się bać. – Ash odwrócił się i podszedł do Rena. – Wyglądasz okropnie, stary. - Ach, cholera – powiedział Ren, starając się nie poruszać złamaną szczęką bardziej, niż to było konieczne. – Wszystkie te godziny w salonie piękności zmarnowane. Właśnie Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

298

Sherrilyn Kenyon Time Untime

miałem zrobione paznokcie. - Z tobą nie jest dobrze. – Ash wyciągnął do niego rękę, tak by mógł odciągnąć Rena od ściany, gdzie stanął, by ponownie nie upaść. Zabrał rękę Asha z ramienia, które nie było złamane, a w momencie, w którym to zrobił, ból zniknął. Ciepło rozchodziło się w jego żyłach, kiedy Acheron cokolwiek robiąc, całkowicie uzdrawiał jego ciało. W ciągu kilku sekund, Ren poczuł się silniejszy niż kiedykolwiek wcześniej. Co więcej, wszyscy w pokoju byli zamrożeni – jakby ktoś nacisnął przycisk pauzy na pilocie. Ash wydawał się tego nie zauważać. - Wiesz Ren, przyszło mi do głowy, że nigdy nie skorzystałeś ze swojego Aktu Zemsty, kiedy Artemida przyjęła cię do służby. - Nie chciałem jej wtedy. - A teraz? Ren zerknął na Coyote'a, który został zamrożony w samym środku wściekłego krzyku. Jako Mrocznemu Łowcy, nie wolno mu było samowolnie zabić kogokolwiek. Istniał bardzo surowy kodeks, którego musieli przestrzegać. Mordowanie kogoś było przy wielkim NIE. - Pozwoliłbyś na to? Ash zmarszczył brwi. - Po części jesteś demonem. Naprawdę obchodzi cię to, co myślę? - Demon we mnie wie, że w tobie jest demon, który mógłby wytrzeć podłogę moim sprośnym tyłkiem, co każe mi powiedzieć -tak. Obchodzi mnie. Bardzo. - Jesteś takim kłamczuchem – rzucił Ash ze śmiechem. – I geniuszem. – Wskazał głową w kierunku grupy. – To co z tą zemstą? Była tylko jedna osoba w tym pomieszczeniu, na którą naprawdę się czaił. - Zamierzam zabić Coyote'a. - Weź ich wszystkich jeśli chcesz. Zasłużyłeś na to. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

299

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ren zmarszczył brwi. Ash nie bywał krwiożerczy. Do swojego ślubu był jak Hare Krishna – nie możemy się wszyscy dogadać? Pokój i miłość, bracie. Zabijaj Daimony, by uwolnić ludzkie dusze, ale z całą resztą postępuj miło. Od momentu, w którym żona Asha, Tory, umieściła czarną, tytanową obrączkę na jego palcu, nauczył się korzystać z - zapukałeś do moich drzwi chcąc walczyć? Więc wchodź, bracie, skopię dziś twoje dupsko. Jednak biorąc pod uwagę, że Ash długie lata potępiał wolną amerykankę, Ren wolał dwukrotnie upewnić się, czy są po tej samej stronie. - Co dokładnie masz na myśli? Odeślij ich do domu w stanie nienaruszonym, trochę połamanych, czy w workach na zwłoki? Ledwie Ren zadał pytanie, kolejnych siedmiu Renów pojawiło się w pokoju. Stali przed Strażnikami Bramy i również byli zamrożeni w pozycjach, jakby mieli uderzyć stojących naprzeciwko. Co do diabła? Ash skrzyżował ręce na piersi. - Spokojnie. Znikną, kiedy zostaną zwolnieni od przypisanych celów…w jakikolwiek sposób chcesz to zrobić. I nie będziesz przez to słabszy. Ich moce nie są czerpane z ciebie. Ren wbił zdumione spojrzenie w Asha. Chociaż wiedział, że posiadał moce wściekłego boga, nie miał pojęcia, że tworzenie klonów-wojowników były jedną z nich. - Jak to zrobiłeś? – Ren sapnął. – Poza tym, jak możesz tu być? Myślałem, że nie możesz nam dziś pomóc. Ash wzruszył ramionami. - Mam nadzieję, że nie zrozumiesz tego opacznie, ale twoja pula genowa jest nieco skąpa, jeśli chodzi o inteligencję. Święta część Doliny zaczyna się pięć mil stąd – wyszczerzył na Rena zęby w uśmiechu. – Świetne miejsce, by rozbić obóz, prawda? Śmiałbym się z idiotycznej arogancji twojego brata, gdyby nie było to tak żałosne. W każdym razie, myślałem, że wszedłeś z innymi, a nie okrężną drogą. Gdybym wiedział, że taki masz plan, osłaniałbym ci plecy cały czas. Czasami Ren, musisz pamiętać, że teraz Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

300

Sherrilyn Kenyon Time Untime

masz przyjaciół. A niektórzy z nas byli w pobliżu, przez bardzo długi czas. Jak permanentny wrzód na dupie, jestem w pewnym sensie przywiązany do was wszystkich. Ren zaśmiał się. - Zapamiętam to. Dzięki. Ash pochylił głowę z szacunkiem. - Zostawię tobie i Cabezie resztę zabawy. Zajmę się Choo Co La Tah i nadal będę podtrzymywał granice, by robactwo nie przerwało bariery. Skierował się do miejsca, gdzie jak nieprzytomna gruda leżał Choo. - Acheron? – Ren postarał się, by użyć prawdziwej Atlantydzkiej wymowy jego imienia, z twardym C i słyszalnym H. – Herista. - Dziękuję. Ash uderzył dwa razy w swoje serce pięścią, co było atlantydzkim gestem więzów rodzinnych. - Atee, mer, atee. – W każdej chwili, bracie. W każdej chwili. Potem odwrócił się, wziął Choo na ręce i zniknął, a wszyscy wrócili do normalności. Pewnego dnia... Ash naprawdę będzie musiał wyjaśnić pełen zakres swoich mocy. Ale to nie będzie dzisiaj. Dzisiaj, Ren ma dziurę do zapieczętowania i szczura do złapania. Tego, którego oczy teraz były rozszerzone ze strachu, kiedy zdał sobie sprawę, że ma teraz ośmiu Renów do pokonania. Ren opuścił swoją sklonowaną armię, by walczyła z pozostałymi i udał się prosto do Coyote'a. Tak szybko, jak tylko jego brat zauważył, że po niego idzie, zrobił to, co umiał najlepiej. Uciekł. Ren przyspieszył, biegnąc w dół szybu za Coyote'm. Zmęczony gonieniem zająca, teleportował się i stanął przed bratem, który oglądając się za siebie, zarył w pierś Rena, a następnie cofnął się. Ren posłał mu bezlitosne spojrzenie, a Coyote popędził do tyłu, niczym opętany człowiek w horrorze. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

301

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Wstań i staw mi czoło jak człowiek, którym twierdzisz że jesteś. - Nigdy nie zrozumiem, jak nasz ojciec mógł być tak ślepy, by nie dostrzec twojej prawdziwej natury. Wreszcie natrafiając na coś podobnego do szkieletu, Coyote wstał, wyzywająco unosząc podbródek. - Co zamierzasz ze mną zrobić? Zabić mnie? Ren wyciągnął z buta ręcznie kuty nóż. To była jedna z niewielu rzeczy, która przetrwała z jego ludzkiego życia – jedna z niewielu rzeczy, które posiadał jako człowiek. Prosty i elegancki. Z jednej strony ostrza, został wyryty kruk, z drugiej kolibr. Trochę fantazji dodał do niego jednej z nocy, podczas której nie mógł spać. Zbyt wiele gorzkich wspomnień, nie raz zabrało mu spoczynek. Ale zawsze miał wielki sentyment do broni. Jedną z rzeczy jakich nauczył się jako chłopiec była metalurgia. Podglądał kowala, wąchał różne związki, robił w pamięci notatki, aby sam mógł to powtórzyć. Zanim skończył dwadzieścia lat, sam zrobił całą swoją broń. Łuk, strzały, pałkę wojenną i noże. A dzięki uprzejmości Coyote'a, nauczył się spać z bronią, zawsze pod ręką. Nie było gorszego uczucia, niż powierzyć swoje życie narzędziu, które zostało uszkodzone lub złamane, kiedy byłeś atakowany. Miał blizny, żeby to potwierdzić. Gdy był człowiekiem, jego broń była jedyną rzeczą, z jakiej kiedykolwiek był dumny. W przeciwieństwie do ludzi, broń z niego nie kpiła. Nie opuściła go nigdy i broniła, kiedy nikt inny nie mógł. Wciąż czuł w ten sposób. W rzeczywistości, garaż w jego domu był kuźnią. Od kiedy umie latać i teleportować się, nie ma zastosowania dla samochodu. Nie musiał marnować doskonałej przestrzeni, kiedy mógł jej użyć do jedynej rzeczy, która dawała mu prawdziwą radość. - Powiedz coś – warknął Coyote. - Przepraszam. Zamyśliłem się. - Nienormalny jesteś? Ren roześmiał się. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

302

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Biorąc pod uwagę nasze geny? To bardzo możliwe - spoważniał i zmrużył oczy. – Powiedz mi coś…pamiętasz, kiedy miałem dziewiętnaście lat i z okazji moich urodzin zrobiłem zestaw noży jako prezent dla ciebie i ojca? - Tak? I co? - Pamiętasz co zrobiłeś? - Nie. Nawet nie wiem co się z nimi stało. Oczywiście, że nie wiedział. Dlaczego miałby wiedzieć. - Ja to pamiętam. - Dałby wszystko, by wymazać to z pamięci. – Najpierw dałem tobie zestaw. Przekonałeś mnie, że ojciec nie przyjmie ode mnie noży, że je skrytykuje. Więc sam je dałeś. Założył, że je zrobiłeś i przytulił cię za ten dar. - Ojciec był zły. - Nie Anukuwaya, ty zawsze byłeś zły. Jesteś Chodzącym Cieniem. Jesteś zdradliwą istotą ciemności, która udaje, że pochodzi od światła. Skrzy się i jest piękna, ale nie ma treści. Nie ma lojalności. Kiedy byliśmy ludźmi, nigdy tego w tobie nie widziałem, bo ceniłem cię jako mojego brata. Nie chciałem tego widzieć. Ojciec też, nawet wtedy, kiedy Buffalo powiedział mu, że to ja byłem twórcą noży. To był jedyny raz, kiedy spojrzał na mnie inaczej niż z pogardą. Ale ty nie mogłeś tego znieść. Zjadała cię zazdrość. I nie mogłeś dać mi tych dwóch minut sympatii. Zamiast tego, uszkodziłeś ostrze za pomocą szoku termicznego tak, by pękło, a potem pokazałeś ojcu, który podziękował ci za uratowanie życia. Zły na mnie, że dałem mu wadliwy nóż, rzucił nim we mnie, kiedy samotnie jadłem obiad w kuchni. Ren rozsunął przód koszuli, tak by Coyote mógł zobaczyć bliznę na jego ramieniu, gdzie trafił go nóż, podczas gdy siedział nieświadomy wściekłości ojca. Jego ojciec rzucił nóż tak mocno, że zwalił go z krzesła na podłogę. Oszołomiony Ren patrzył, jak jego ojciec zacisną wargi i przeklął go. - To była dobra broń. Przedarła się przez moje ciało, ścięgna i mięśnie, jakby były masłem, a końcówka wbiła się w kość. Jeśli nie pamiętasz nic innego, to to powinieneś. Rok dochodziłem do siebie. Tyle trwał mój powrót do zdrowia. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

303

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Choć szczerze mówiąc nadal był kilka rzeczy, których nie mógł zrobić ramieniem. Trzymał nóż tak, by Coyote mógł go zobaczyć. - To jeden z najlepszych noży jakie kiedykolwiek miałem. Jedenaście tysięcy lat, a jego ostrze jest mocne jak wtedy. - Dlaczego go zatrzymałeś, ty chory draniu? Jego gniew rósł w jego gardle, dusząc go, ale Ren odepchnął go. Tu nie chodziło o wściekłość. Chodziło o karę, za nędzne życie jakie zgotował mu Coyote. - Ponieważ chciałem, aby nasz ojciec był dumny a ty szczęśliwy, przetopiłem naszyjnik mojej matki na część ostrz. Koszt prezentu nie jest ważny. Ważne jest to, że dany jest z serca i posiada emocjonalny ładunek od dawcy. Nie było nic cenniejszego od jej naszyjnika… z wyjątkiem ciebie i ojca. Więc zatrzymałem ten nóż na pamiątkę i ku przestrodze, żebym był pokorny i nigdy, przenigdy nie ufał ludziom w swoim życiu. Aby upewniać się, że zawsze wiem, gdzie inni ludzie stoją w stosunku do mojej pozycji w danym momencie tak, by nikt nigdy nie dźgnął mnie ponownie, kiedy nie uważam na otoczenie. Zbliżając się do niego, Coyote przewrócił oczami. - Tęsknię do dni, w których się jąkałeś. Wtedy nigdy nie ciągnąłbyś tych bzdur. - Po tej nocy nigdy nie będziesz musiał cierpieć z powodu mojej obecności. I nigdy więcej nie zaszkodzisz, ani nie zagrozisz tym, których kocham. Coyote zadrwił, kiedy zatrzymał się tuż przed Renem. - Nie możesz mnie zabić. Jestem twoim bratem. Ren wciągnął Coyote'a w braterski uścisk, a następnie, kiedy poczuł, że się relaksuje, dźgnął go w serce. - Z innej matki – szepnął, trzymając brata w ramionach. – A dla Keetoowah liczy się tylko linia krwi matki. -On nie jest moim bratem. Nic mu nie jestem winien – to były słowa Coyote'a, jakie wypowiedział do kapłana, kiedy ten go spytał, jak chce pochować Rena. Co więcej, Coyote dodał: - On nie jest prawdziwym Keetoowah i umarł bez honoru. Nie obchodzi mnie, co Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

304

Sherrilyn Kenyon Time Untime

zrobisz z ciałem, ale nie obrażaj i nie bezcześć naszych ukochanych zmarłych zwłokami cudzoziemca. Zamiast uroczystości godnych syna wodza, ciało Rena zostało wrzucone do dołu używanego do wyrzucania odpadków. A Coyote nigdy więcej, by o nim nie pomyślał, gdyby Artemida nie przywróciła Renowi życia. Łapiąc powietrze, Coyote sięgnął rękoma do szyi Rena i próbował go dusić, umierając. Ren odepchnął od siebie brata i pozwolił mu upaść na ziemię, gdzie wił się przez kilka sekund. Kiedy umarł, podszedł do niego i zrobił to, co jego brat zrobił mu wieki temu. Stanął nad jego ciałem i odebrał mu jego moce. Przynajmniej spróbował. Ale dobrnął tylko do trzeciej, kiedy jego naszyjnik rozgrzał się i zaczął palić jego skórę. Cholera… Kiedy Coyote próbował go dusić, mieszanina ich krwi musiała dotknąć kamienia demona. Teraz Grizzly się uwolni. A ja zostanę niewolnikiem na wieki. Z mdłościami, Ren wpadł z powrotem do miejsca, gdzie zostawił Cabeza walczącego z Chacu, by zastać swojego przyjaciela, stojącego samotnie w centrum pomieszczenia. Ren zwolnił. - Gdzie jest Chacu? - Mała putta pobiegła do domu swojej matki. Przysięgam… pewnego dnia wypiję krew z jego serca i zjem je…- wskazał podbródkiem na krew na koszuli Rena. – Et tu? 108 - Coyote już więcej nie zawyje. Drań zamilkł na wieki. Pokiwał głową ze zrozumieniem. - Przykro mi, ale jestem szczęśliwy z twojego powodu. Ren zaśmiał się krótko. 108

A ty?

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

305

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Tak, to podsumowanie tego, czyż nie? - Tak, rzeczywiście, mój bracie. Ren przez chwilę delektował się ostatnim słowem. Coyote nazywał go bratem, próbując nim manipulowania. Ale ci, którzy naprawdę mieli na myśli brata, nie byli z Renem związani przez krew. Zapomni o nich podczas służby dla Ducha Grizzly. Nie chcąc o tym myśleć, poklepał Cabeza po ramieniu. - Czy teraz możemy uratować resztę świata? - Pewnie. Czemu nie? Jeśli wszyscy umrą, sam będę musiał gotować, a gotuję gówniane. A ty? Ren zaśmiał się. - Tylko chleb i okrę109, i nie twierdzę, że w stanie nadającym się do spożycia. - Więc najlepiej postąpimy ratując świat. *** Kateri przeklęła, kiedy zdała sobie sprawę, że została bez amunicji. Znowu. Czego by nie dała za broń rodem z Hollywood, w której nigdy nie kończyła się amunicja podczas walki. Sasha był sam w ciemności, walcząc w wilczej formie i starając się powstrzymać drani z dala od nich. Musieli się dostać w pobliże jaskini i to naprawdę szybko, albo wszystko co do tej pory zrobili, pójdzie na marne. Pod warunkiem, że naprawdę musieli trafić do jaskini. Dalej toczyła się dyskusja na temat dokładnej lokalizacji. Bez Rena… ta noc może nie mieć dobrego zakończenia. Strzeliła swoją ostatnią strzałą w demona, który leciał prosto na Sundowna. - Nick! Więcej amunicji! Natychmiast pojawiła się w jej kołczanie. Dobra, Nick był lepszy niż Hollywood. Poza tym, że nie mógł wyczarować C-4. Cóż teoretycznie mógł je przywołać. Problemem 109

Ketmia piżmowa - http://syracuse.blox.pl/2009/03/Ketmia-pizmowa-okra.html

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

306

Sherrilyn Kenyon Time Untime

było to, że żadne z nich nie wiedziało jak go używać. - Dzięki. Nick wrócił do rzucania kulami ognia w swoich napastników. Zestrzelił tak wielu, tak szybko, że wyglądało to jak uroczystości czwartego lipca. Jess nadal strzelał do Kruków Surogatów i demonów tak szybko, jak szybko ładowała się jego strzelba, kurek i cel – które były zaskakująco szybkie w jego rękach. Lufa karabinu musiała być tak gorąca, że tworzyłaby pęcherze. Ale wydawało się, że na miejsce każdego zabitego demona, pojawia się kolejnych dziesięć, by go zastąpić. Sundown rzucił rozdrażnione spojrzenie na Nicka. - Nie możesz rozkazać tym rzeczom, żeby umarły, czy coś? - Ta. Oczywiście mogę, ale jest tu duży, zielony kłopot… jeśli użyję takiej mocy, przesiąknie do najsłabszej części bramy i od razu ją otworzy. Jestem na najwyższym poziomie, Jess. Taka moc wydaje się wyciągać inne demony jak koraliki Mardi Gras, a w zależności od ich rangi, może nawet je wzmocnić. Pomyśl o mnie, jak o powrotnym światełku do potępieńców. Jess przeładował. - To nie jest zabawne. - To kurewsko radosne jak reklama Kinder niespodzianki. – Nick posłał więcej kul w demony. Rozbawiona sarkastycznym humorem Nicka, który mógł rozjaśnić nawet najbardziej niebezpieczną sytuację, Kateri dmuchała na swój nadgarstek, w którym czuła kłucie pomimo założonej na nim osłonie. Palce jej zdrętwiały i była pewna, że gdy przeżyje, i ponownie zaśnie, będzie miała koszmary o upiornych, zębiastych istotach, które do niej krzyczą, umierając. To jest beznadziejne. Nie powiedziała tego na głos, ale tak czuła. Była pewna, że oni też. Żadne z nich nie mogło się ruszyć do przodu, w kierunku jaskini. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

307

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Była tak wykończona walką, że wszystko czego chciała, to położyć się i pozwolić by ją wzięły. W ciągu piętnastu minut i tak nie będzie to miało znaczenia. Było za późno. Piętnaście minut. Dziwne, jako studentka, zwłaszcza na nudnych zajęciach, których nienawidziła, piętnaście minut wydawało się wiecznością… Teraz… Nie było nawet czasu na migawki z jej życia, przesuwające się przed jej oczami. Zanurkowała w dół, kiedy coś, co przypominało latającą małpę, przeleciało nad ich głowami plując na nich. To była ślina z kwasem, który rozpuszczał skałę jak gorąca woda cukier. Jess wstał i strzelił do niej trzy razy. To odskoczyło jakby zostało trafione, ale nie zabiło bestii. - Twoja matka nie nauczyła cię dobrych manier? Nie pluj na damy. – Ukląkł by przeładować. – Irytujący zwierzak. - Demon, Jess – przypomniał mu Nick. - Cholernie, irytujący demon – zmrużył oczy na Nicka. – Czy woda święcona na nie działa? - Tylko na niektóre. Pamiętaj, ja nadal przyjmuję Komunię w niedzielę, a w dzieciństwie byłem ministrantem. - Tak, to nie w porządku. - Nie mogę się bardziej z tym zgodzić. Nick osłonił Kateri przed kolejną falą latającego brzydactwa. Następnie wstał i otworzył ogień, dosłownie, do tych, którzy niemal ją zabili. Nick mógł ich teleportować do jaskini, ale ponieważ wiedział o nich tak niewiele i absolutnie nic o ich wnętrzach, mógł ich rozmiażdżyć na ścianie i zabić próbując. Nie wspominając o tym, że byliby uwięzieni, co ułatwiłoby demonom zabicie ich. Naciągnęła kolejną strzałę. Ale to, co naprawdę chciała zrobić, to wpełznąć do dziury Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

308

Sherrilyn Kenyon Time Untime

i poczekać, aż to wszystko się skończy. No dalej Kateri. Tu nie chodzi tylko o ciebie. Spojrzała dookoła na ludzi, którzy ryzykowali swoje życie, żeby ją chronić. Jess miał nowo narodzone dziecko. Nie chciał tu być. Ale był tu, bez żadnej skargi. Nick, który cóż, żył tylko po to, by wkurzać pewne jednostki. Sasha, który był w kimś zakochany kogo imienia nie mógł powiedzieć, ale który przyrzekł, że jeśli z tego wyjdzie, umówi się z nią. Strachu, bądź przeklęty. Cabeza, który nic nie mówił o swoim życiu. Przede wszystkim Ren. Dał jej swoje serce… jedyną część siebie, która wciąż należała do niego. Część, której nigdy nie dał nikomu innemu. W czasie jednego uderzenia serca, zobaczyła siebie jako nastolatkę na cmentarzu, z babcią w Dzień Pamięci Poległych na Polu Chwały. Zawsze chodziły tam, by położyć białą, czerwoną i niebieską różę na grób dziadka Kateri. A jej babcia, która była twardsza niż z ze spiżu, która nigdy nad niczym nie uroniła kropli łzy, stała tam i płakała nad mężem, którego tak bardzo kochała. - Skąd będę wiedziała, że kocham kogoś tak bardzo jak ty dziadka, babciu? - Och dziecinko – powiedziała odsuwając jej włosy z twarzy. – To łatwa odpowiedź. Kiedy będziesz gotowa oddać swoje życie, by ocalić jego i zrobisz to bez wahania. Kiedy wybije piąta po południu, a jego nadal nie ma w domu, a ty wpadasz w panikę i nie możesz oddychać ze strachu, że już więcej nie przejdzie przez twoje drzwi. Kiedy myśl o złożeniu go do ziemi uderza w ciebie tak mocno, że tracisz oddech. Ale przede wszystkim, gdy stanie się coś dobrego lub złego, a on będzie pierwszą osobą, z którą chcesz się tym podzielić. Po tym będziesz wiedziała, że to miłość, dziecinko. Nie będziesz miała żadnych wątpliwości. Kateri nigdy w pełni nie rozumiała wyjaśnień babci. Nie, dopóki nie spojrzała w parę szokująco niebieskich oczu, które wyryły w jej sercu i duszy imię jednego mężczyzny. Sprawiły, że zdała sobie sprawę, że jeż życie, które wydawało się takie idealne i szczęśliwe, nie miało jednej bardzo ważnej rzeczy. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

309

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Rena. A jeśli ona nie domknie tej bramy, istoty, które powstrzymywała, przyjdą po niego. Mając nadzieję, że przeżyje, by żałować później tego rażącego aktu głupoty, udała się do jaskini. Myślała, że biegnie sama, dopóki Nick nie zatrzymał jej przed kulą ognia, która eksplodowała tuż obok niej. Więcej demonów ruszyło w ich stronę, odcinając ich. Cholera. To nie miało sensu. Wszystko co zrobiła, to odsunęła ich z ukrycia i wystawiła na śmierć. Tak mi przykro. - Potrzebujesz pomocy? Jej serce zabiło mocniej, na ten głęboki, znajomy głos. Ren pojawił się obok niej. - Jesteś tu! - Gdzie indziej miałbym być? – Zmarszczył brwi na szaleństwo, w które wpadli po kolana. – Dlaczego jesteście pod tak ciężkim obstrzałem? Nick posłał mu żartobliwe spojrzenie. - Och, nie mam pojęcia, ale bardzo jesteśmy zadowoleni. Strach ma tak cudowny, romantyczny zapach, że powinni przekształcić go w wodę kolońską albo dezodorant. Eau de Przerażenie. Poświęćmy temu chwilę i rozkoszujmy się nim. Chociaż Nick bywał irytujący, miewał chwile głęboko sarkastycznego humoru. Cabeza odchrząknął, kiedy zjawił się obok Jessa. - Mamy pięć minut, ludzie. Potem, będzie dużo gorzej. Ren wyciągnął do niej rękę. - Gotowa? - Absolutnie. Włożyła swoją zimną rękę w jego ciepłą dłoń, aż przeszły ją dreszcze. Jego siła była elektryzująca. I gdyby miała umrzeć tej nocy, byłaby szczęśliwa widząc jego twarz jako ostatnią. Ren bez problemu przeniósł ich do jaskini. Spędziwszy tu wieki, znał każdy cal Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

310

Sherrilyn Kenyon Time Untime

doliny jak własną kieszeń i dokładnie wiedział, w której jaskini znajdowało się malowidło potrzebne do Resetu. Ale było tak ciemno, że niczego nie widziała. Nawet własnych rąk. Do czasu, aż użył kuli ognia, by zapalić pochodnie, które zostały rozwieszone co kilka metrów na glinianych ścianach, ozdobionych tysiącami prehistorycznych glifów. Były piękne. Fernando chełpiłby się, że może badać coś tak dziewiczego. - Ptak Gromu jest tutaj. - Ren podprowadził ją na drugą stronę jaskini, do znajdującej się tam płaskiej skały. Cała przestrzeń była zamalowana kolorowymi malowidłami, które opowiadały historię, jak świat został ocalony przez pierwszą Ixkib, kiedy stawiła czoło złemu bogu. Pokazywały Ahau Kin dającego jej Kinichi. Ale Kateri nie zobaczyła tego, czego szukała. A czas uciekał zbyt szybko. Mieli zaledwie kilka sekund, zanim brama zostanie otwarta. - Gdzie powinien trafić Kinichi? Ren wskazał w kierunku sufitu, gdzie gigantyczny Ptak Gromu wyrastał ponad innymi scenami. Nad głową Ptaka Gromu znajdował się mały koliber. Nie można było powiedzieć, czy Ptak Gromu podąża za kolibrem, czy go goni. Byli przyjaciółmi, czy wrogami? Nie można było powiedzieć. Ale był ułożony dokładnie pomiędzy otwartym dziobem Ptaka Gromu. Kateri chciało się płakać z frustracji. - Cóż, czy to nie jest sukowate? Czy oni myślą, że moje ręce są nie wiadomo jak długie, bym mogła dotrzeć do tego kolibra? Nie sądzę byś miał zbiornik z radioaktywnymi izotopami, bym mogła się do niego rzucić i szybko zmutować, prawda? - To zawsze działało w filmach. I oczywiście był jeszcze jeden ewidentny problem. - Gdzie dokładnie mam umieścić kamień? – Ściana była zupełnie płaska, bez żadnego otworu. - Będziemy wiedzieć, nie martw się. No proszę, kto to znalazł swój optymizm? Świetne wyczucie czasu, koleś. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

311

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kiedy Ren do niej podszedł, znikąd pojawił się wybuch na tyle mocny, by zwalić go na ziemię. W instynktownej reakcji naciągnęła strzałę na cięciwie i odwróciła się w kierunku ognia. Ale w chwili, gdy znalazła swój cel zamarła. Nie…To niemożliwe. Co do kurwy? Kateri nie mogła uwierzyć własnym oczom. To musiał być sen. Znaczne halucynacje. Cokolwiek. Opuściła łuk. - Enrique? - Si, doktor Avani. Z rozdziawionymi ustami, starała się to zrozumieć sytuacje a on podszedł bliżej niej. - Co ty tu robisz? Uśmiechnął się chłodno. - Jestem tu oczywiście, by się z tobą zobaczyć. Oczywiście? - Nie rozumiem. Skąd wiedziałeś, że tu jestem? - Veneno – odpowiedział prosto – Złapałem go, kiedy zaatakował Chacu w twoim laboratorium. Nie był tak zamrożony jak ty i Cabeza myśleliście. I pluję na tych wszystkich tak zwanych ekspertów, którzy mówią, że tortury nic nie dają. Do tego powiem, że nie wiedzą jak to dobrze zrobić. Ja osobiście nigdy się na tym nie zawiodłem. Zajęło jej chwilę, by zarejestrować imię jego ofiary. Ren zaczął się do niej zbliżać, ale Enrique odepchnął go w przeciwnym kierunku. - Jeśli chcesz, żeby nadal oddychała, nie zbliżaj się. Zegarek Kateri zaczął pikać, by dać jej znać, że weszli w końcowe odliczanie. Musiała ominąć Enrique. Teraz! - Czego chcesz? – spytała. - Oddaj mi swój kamień czasu, albo ja oddam ci kości twojego chłopaczka. Spojrzała na Rena nadal niepewna, czy to nie sen. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

312

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie rób tego Kateri – powiedział stanowczo Ren. – On nie jest człowiekiem. Cokolwiek zrobisz, nie pozwól, żeby dostał kamień. Pokręciła głową. - To mój absolwent, asystent. Enrique zaśmiał się. - Tak i nie. Enrique był twoim absolwentem i asystentem. Ale ja tak naprawdę byłem twoim więźniem, dr Avani. Dopóki Chacu nieświadomie mnie nie uwolnił. Nic z tego nie miało dla niej sensu. Skrzywiła się na Rena. - Co masz na myśli mówiąc, że nie jest człowiekiem? Enrique syknął. - Głupia putta. Mówiłem ci…jestem el peuchen…Przywiozłaś moje cárcel 110 z twoich pierwszych wykopalisk z Fernando, byś mogła je poddać testom. Ponieważ uciekłaś po tych testach, byłem w stanie wyrwać się z mojego cárcel, ale nie mogłem opuścić cholernego kampusu. Nawet po tym, jak przejąłem ciało twojego asystenta. Jego prababka naprawdę była potężna. I byłem zadowolony pożerając jego duszę. A teraz jestem gotowy. Chcę tego po co przyszedłem. Sięgnął po nią. Ren znowu go przeklął. - Nie waż się jej dotykać. Enrique odwrócił się do Rena i strzelił mu w pierś czymś, co po chwili rozpadło się na kawałeczki. Ren krzyknął z bólu, a Kateri ryknęła wściekle. Przez sam głos Rena wiedziała jak było to złe. On nigdy, przenigdy tak nie krzyczał. Próbowała się do niego dostać, ale Enrique jej na to nie pozwolił. - Daj mi el piedra! Teraz! Dla życia Rena była gotowa oddać wszystko. Ale nie była na tyle głupia, by choć 110

Więzienie, pułapka

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

313

Sherrilyn Kenyon Time Untime

przez minutę myśleć, że demon pozwoli im tu zostać i żyć. Myśl Kateri, myśl… Ruszył w stronę Rena, by go wykończyć. I w tej jednej chwili, w której była pewna, że straci Rena na zawsze, poczuła to. Swoistą wewnętrzną migawkę. Jak mała szczerba w tamie, która pojawia się przed tym jak siła wody eksploduje w gwałtowną powódź. A kiedy nadszedł ten wewnętrzny potop, nasycił pomieszczenie jasnym światłem strzelającym z całego jej ciała. Światło, które przebiło Enrique. Odskoczył krzycząc z bólu i spróbował jeszcze raz sięgnąć do Rena. W momencie kiedy do niego podszedł, jej światło przeszywało go raz po raz. Jego twarz zmieniła się w brzydką demoniczną bestię, Enrique próbował jej dosięgnąć. Światło przybrało na intensywności, aż wreszcie rozerwało go na tysiąc kawałków. Czując przerażenie i ulgę od razu pobiegła do miejsca, gdzie Ren leżał na podłodze w kałuży krwi. Tak delikatnie jak mogła, obróciła go i trzymała na kolanach. Jego twarz była blada i wilgotna, ledwo mógł oddychać. Jego wargi zaczęły sinieć. Boże, było tyle krwi… Ren położył swoją rękę na jej dłoni. - Musisz zresetować kalendarz. Pieprzyć cholerny kalendarz. - Jesteś ranny. – Co gorsze, wyglądało na to, że może być umierający. Ren oblizał wargi. Każdy wdech jaki brał, wydobywał pusty kołaczący dźwięk w jego klatce piersiowej. - To nie ma znaczenia Kateri. Kalendarz jest ważniejszy.

Idź, a ja na ciebie

poczekam. - Nie waż się umierać – ostrzegła go. – Mam dokładnie to na myśli. - Idź. Kiwając głową, ponownie pobiegła do glifów. Tym razem kiedy spojrzała w górę, coś zobaczyła inaczej. Nowe szczegóły, które wcześniej przegapiła. Szczegóły, które były oczywiste tylko dlatego, że teraz posiadała moc ojca i babki. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

314

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Przenikliwość, moc zobaczenia czegoś ukrytego lub zamaskowanego. Teraz miała całkowitą jasność. Ptak Gromu był symbolem Rena i jego metamorfozy z niszczyciela do obrońcy świata. Ptak Gromu poświęcał się dla kolibra, aby ten mógł skierować oko do słońca. Otwarty dziób, który otaczał kolibra, był ochroną z oddechem konającego. Ale nadal nie wiedziała jak dotknąć tej cholernej rzeczy z ziemi. - Uwierz - głos Rena w jej głowie był tak silny. Spojrzała na niego, by upewnić się, że nadal z nią jest. -Zawsze będę z tobą Waleli. Zajęło mi jedenaście tysięcy lat, by cię odnaleźć. Czy naprawdę myślisz, że cię teraz opuszczę? Łzy napłynęły jej do oczu. - Wierzę. – I pierwszy raz w jej życiu, miała to na myśli. Nawet jeśli to było całkowitym i zupełnym szaleństwem, wierzyła. Wierzyła w zjawiska paranormalne. W wiele z nich. Ale przede wszystkim wierzyła w Rena. Jego miłość owinęła się wokół niej, dając jej siłę i determinację. Z nim przy swoim boku, w końcu uwierzyła w niemożliwe. Jestem kolibrem, mostem pomiędzy nocą, a dniem. Posłańcem słońca, który niesie nadzieję ludzkości. Kiedy myśli wypełniły głowę, czuła jakby jej ciało pozbyło się ciężaru, a ona zaczęła się unosić. Nie. Nie unosić. Ona poleciała. W jednej chwili była na ziemi, a w następnej znajdowała się wysoko nad podłogą. Och, to… to było straszne. I było bardzo zabawne. Nagle pojawił się Enrique. Czy nie zabiłam tego drania? - Daj mi kamień, albo go zabiję! – Enrique trzymał nóż przy gardle Rena. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

315

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Bez wahania zaczęła wracać, ale Ren odrzucił jego rękę i delikatnie poruszył wiatrem, unosząc ją jeszcze wyżej ku górze. -Ocal świat Kateri. Łzy wypełniły jej oczy. - Ty jesteś moim światem. -A ty jesteś moim. A teraz proszę Kateri, jeśli mnie kochasz, zakończ zadanie, które dostaliśmy. Zresetuj kalendarz, a wtedy zabijemy tego dupka. Tylko Ren mógł sprawić, że się uśmiechnie, kiedy była zdenerwowana i przestraszona. Kiwając głową sięgnęła w górę i zdała sobie sprawę, że od ziemi malunek był trompe l’oeil111, które sprawiało wrażenie jakby był płaski. Z tego miejsca, zobaczyła małą szczelinę w sercu kolibra, która została wycięta jak puzzel z układanki, dokładnie tak, by pasowała do jej naszyjnika. Jak tylko dotknęła rysunku, miała totalnie czysty umysł. Oko. Serce. Dusza. Jestem siłą, która odpędza zło. W pojedynkę mogę je zwalczyć i trzymać z dala od najważniejszej części mojej istoty. Słońce nie było tylko światłem, które przegnało ciemność. To było ciepło, które trzymało z daleka lodowaty chłód bólu i szkody. Skup się na rzeczach które sprawiają, że jesteś szczęśliwa, które wypełniają serce radością. To wszystko się liczy i one zapewniają ci bezpieczeństwo. To one zapewniają ci siły nawet w czasie burzy. I ta radość, była darem jej serca. Jej ręka drżała, kiedy przyłożyła naszyjnik do kolibra. Błyskawica rozproszyła się po pomieszczeniu. Koliber spadł z powrotem do dzioba Ptaka Gromu, kiedy pomarańczowe światło wystrzeliło prosto przez mały otwór na górze jaskini. Odwróciła oczy, aby ochronić wzrok od piekących promieni które świeciły jaśniej niż w samo południe w letni dzień. 111

Malarstwo iluzjonistyczne. http://pl.wikipedia.org/wiki/Malarstwo_iluzjonistyczne

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

316

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Nie! – z przerażeniem krzyknął Enrique. Odwrócił się, by rzucić w nią nożem. W momencie, kiedy to zrobił, Ren wstał z podłogi i zerwał z szyi naszyjnik z czerwonym kamieniem. Zaplątał go wokół szyi Enrique w chwili, gdy wyrzucił nóż. Uchyliła się przed nożem i przez chwilę myślała, że Ren użył naszyjnika jako garota112. Do chwili, kiedy zamocował naszyjnik na szyi Enrique i cofnął się. - Ciesz się diabelskim cárcel, amigo. – Prześlij Grizzly i Windseer najlepsze pozdrowienia. Enrique krzyknął, kiedy podłoga pod nim rozstąpiła się i wessała go do środka. Próbował walczyć, aby utrzymać się na powierzchni. Ale to było bezcelowe. Ziemia pochłonęła go w całości. Tak szybko, jak Enrique zniknął, Ren upadł na ziemię. Mocno. Zapominając o swoim naszyjniku, Kateri błysnęła do niego. Wypełnił ją zimny strach i przerażenie. Był taki blady. Oddech miał tak pytki. Ostrożnie położyła jego głowę na swoich kolanach i delikatnie odgarnęła włosy z jego przystojnej twarzy. - Kochanie, nie zamierzasz umrzeć, prawda? Jesteś nieśmiertelny. Pokręcił głową. - Wybuch przebił moje serce. Ja umieram Kateri. - Nie! – Łzy oślepiły ją, a agonia ściskała jej serce. Nie mogła go stracić. Nie mogła.– Nie zostawiaj mnie Ren. Proszę. Potrzebuję cię. Ren delektował się słowami, których nigdy nie spodziewał się usłyszeć z ust innej osoby. I to pochodzących od kogoś tak niezwykłego jak Kateri… To było więcej, niż mógł oczekiwać. Więcej, niż na to zasługiwał. Dziękuję za ocalenie. Tak bardzo chciał z nią zostać, ale los miał dla nich inne plany. - Nie potrzebujesz mnie, mój skarbie. Miałaś się dobrze i beze mnie. - Może i było dobrze. Ale nie było doskonale. Dopóki nie wciągnąłeś mnie do 112

Broń wykorzystywana do szybkiego duszenia ofiar. Jest to kawałek dość cienkiego, lecz wytrzymałego materiału, do uchwycenia oburącz i zaciskania na szyi ofiary.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

317

Sherrilyn Kenyon Time Untime

swojego świata i stanąłeś przy mnie, kiedy byłam pod ostrzałem. Nie chcę więcej być sama, Ren. Tylko dlatego, że mogę zostać sama, nie znaczy, że tego chcę. Pocałował ją w policzek. - Nie płacz Waleli… Tak będzie lepiej. Czy on oszalał? Jak to mogło być lepsze? Jak? Zanim Ren zdążył odpowiedzieć, pojawił się przed nimi ogromny, zarośnięty mężczyzna. Ubrany w ciemną koźlą skórę był dziki i dobrze umięśniony. Z wykrzywionymi ustami, ogarnął ich spojrzeniem pełnym nienawiści. - Sprzedał mi swoje życie, a to jest próba wydostania się z niewoli. - Zostaw ją! – warknął Ren. - Och proszę, Makah’Alay, nie martw się. Nie masz się już czym targować. Za parę minut nawet nie będziesz miał swojego życia. Kateri zrobiło się zimno, kiedy jakaś zapomniana część niej rozpoznała człowieka, chociaż nigdy wcześniej go nie widziała. Grizzly. - Teraz przyszedłem żądać tej małej resztki życia jaką zastawiłeś. Tyle mi się należy. Kateri nie chciała dać za wygraną. - Nie rozumiem. Dlaczego miałby to zrobić? – spytała go. Grizzly odpowiedział przez zaciśnięte zęby. - Dla ciebie. – Splunął, jakby był zdegustowany. – Zawsze był głupi. - Nie! – powiedziała ostro. – Ren nigdy nie był głupi, ale ty…Powinieneś przyjąć jego ofiarę, kiedy posłał ci Enrique . Grizzly prychnął. - Żałosna wymiana. – sięgnął do Rena. - Nie zabierzesz go – warknęła, gotując się do walki na śmierć i życie o Rena. Wzywając każdy gram mocy ojca i babci jaki tylko mogła, zwaliła się na Grizzly. Waga i siła jej ataku, wstrząsnęła nim. Ale było już za późno. Jej moce były teraz zbyt silne. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

318

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nikt nie tknie jej rodziny. Nikt! Podnosząc się na nogi, ruszyła na niego ze wszystkim co miała. Raz po raz powalała Grizzly, kiedy jej wściekłość rozwinęła się i rozładowywała. Nie tylko dlatego, że ośmielił się przyjść tu i teraz. Za wszystko co zrobił Renowi i za zabicie jej ojca. Zabrał i próbowała zabrać jej wszystko. I odebrał już wystarczająco. - Wyrządziłeś już wszystkie szkody, jakie miałeś zamiar wyrządzić. Grizzly przestaje tutaj. Roześmiał się z niej. - Co ty możesz mi zrobić? Nie możesz mnie zabić. Jestem nieśmiertelny. - Nie, ale mogę wygnać do źródła, które cię zrodziło. Jestem pewna, że pamiętasz wrzący ból i agonię. Możesz się nimi cieszyć przez wieczność. Próbował uciec, ale mu na to nie pozwoliła. Nie dał Renowi, ani jej ojcu nawet kwadransa, więc ona nie da mu nic w zamian. Atakowała go mocniej. Szybciej. Bardziej zabójczo. Grizzly wrzeszczał, kiedy odsyłała go ku najgorszemu losowi jaki może sobie wyobrazić nieśmiertelna istota. - Co do diabła się tu stało? Odwróciła się na mocny akcent Sundowna. - A co do cholery się tobie stało, kolego? – Odkładając swój rewolwer na bok, usiadł koło Rena, którego skóra miała teraz straszny niebieskawy odcień. Łzy wypełniły jej oczy, kiedy Sundown pochylił się, aby sprawdzić oddech Rena. Ren nie odpowiedział. Bojąc się, że już umarł, że konał samotnie, kiedy ona walczyła z Grizzly, rzuciła się do niego. - Ren? Otworzył oczy, ale nie mógł skupić na niej spojrzenia. Jego oczy poruszały się Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

319

Sherrilyn Kenyon Time Untime

dookoła, jakby w ogóle nie miał nad nimi kontroli. - Dziękuję Kateri. - Za co? - Że do mnie wróciłaś. To otworzyło tamę jej łez. - Zawsze bym do ciebie wracała Ren. – Załkała. – Przez piekło, burze, demony. Nic mnie nigdy nie odciągnie od twojego boku. I nie mogę cię stracić. Nie w ten sposób. Cholera, walcz dla mnie! Oblizał swoje usta. - Próbuję. To dlatego wciąż tu jestem. Ale nie sądzę, by pozwolili mi wygrać tym razem. Zdesperowana, by go uratować, zaczęła przeszukiwać jego kieszenie. Sundown skrzywił się. - Co robisz? - Szukam jego degalodi nvwoti. Jego torebki medycznej. Ren złapał ją za rękę. - Osda. - Nie jest dobrze – szepnęła zaprzeczając. Zlokalizowała torebkę w jego kieszeni, wyjęła ją, a następnie otworzyła czerwony irchowy woreczek i zaczęła przebierać w nim, szukając czegoś, co mogło go uzdrowić. Ze złością otarła swoje cholerne, niepotrzebne łzy. Muszę go uratować. Straciła wszystkich, których kiedykolwiek kochała i jeśli on umrze, nigdy sobie tego nie wybaczy. Jestem przeklęta. Wiedziała to teraz na pewno. Za każdym razem kiedy wpuściła kogoś do swojego serca, płacili za to najwyższą cenę. Nie stracę kolejnego! Nie stracę. Ponieważ wiedziała, że jeśli straci Rena, ona też umrze. Zdecydowana uratować go za wszelką cenę, przebierała w jego kamieniach i piórach… duchowych elementów, które zbierał przez całe życie. Tak jak jej babcia. Jak ona. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

320

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Przedmioty, które dawały mu siłę i odwagę. Przedmioty, które przypominały mu kim był i to kim być chciał. Przeszukiwanie czyjegoś degalodi nvwoti było bardziej osobiste niż czytanie dziennika. A kiedy wyciągnęła figurkę kolibra do oddawania czci, który zabezpieczony był przez różowy kwarc w kształcie serca i czerwoną bandanę, którą nosiła kiedy się poznali, zaczęła szlochać tak mocno, że nie mogła oddychać. Ren sięgnął po nią. - Nie płacz Kateri. Kiedy słyszę twoje łkanie, łamie mi to serce. Ale nic na to nie mogła poradzić. Za pomocą tej jednej rzeczy, zrozumiała w pełni głębokość jego miłości do niej. On stworzył jej osobisty symbol i włożył do swojego medycznego woreczka – jedynej rzeczy, o której wiedziała, że ma zawsze przy sobie. Nagle kolejny piorun wstrząsnął pomieszczeniem i rozrzucił nad nimi gruz. Cholera! Wściekła i żądająca ofiary z ciała i krwi, zerwała się na nogi gotowa do walki. I tym razem miała zamiar czerpać przyjemność z zabijania. Ale kiedy stanęła w pozycji do walki, zawahała się. Nick stał przed nią w ludzkiej postaci, ale swoje czarne demonie skrzydła 113 miał szeroko rozłożone. Jego ciemne włosy były potargane, a znak łuku i strzały tak blady, że prawie już niewidoczny. Przychodził pomóc, z czarnym kryształem. Oddychając nierówno, zmarszczyła na niego brwi. - Co to jest? Leczniczy kamień? Wyciągnęła rękę by go dotknąć. Nick złapał jej rękę. Jego oczy paliły ją. - To dusza Rena. Kiedy zobaczyłem, że umiera, poszedłem po nią do Artemidy. Jeśli włożysz jego duszę do ciała podczas jego ostatniego tchu, sprowadzisz go z powrotem i zwolnisz ze służby u Artemidy. Nadzieja przedzierała się przez nią. 113

To ma sens, Jared też ma skrzydła.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

321

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Naprawdę? Nick przytaknął. - Nie! – warknął Ren. Czy on oszalał? Kateri zagapiła się na niego. - Dlaczego nie? - Ponieważ będzie cię palił i zostawi na tobie blizny. Okropne. Powiedz jej Sundown. Jess skinął głową. - On ma rację. Będą też okropne blizny. Kiedy Abigail uwalniała mnie, stopiło jej razem dwa palce. Za każdym razem kiedy to widzę, zabija mnie to, i nienawidzę tego, że spowodowałem u niej tyle bólu. - Nie obchodzi mnie to. – Ponownie sięgnęła po kryształ, ale Nick złapał ją za rękę. - Jeśli ból sprawi, że upuścisz to zanim jego dusza trafi do ciała, zniszczysz ją i skarzesz go na egzystencję w niewiarygodnym bólu. Więc, zanim weźmiesz kryształ, zrozum, że nie możesz go puścić, nie ważne jak bardzo będzie cię palił. - Nigdy bym nie puściła i nie puszczę – powiedziała z całym swoim przekonaniem. Uklękła obok Rena. – A jeśli tego nie zrobię, znajdę się do cholery w jeszcze większym piekle. Wzrok Rena w końcu przestał wędrować i zatrzymał się na niej. - Jeśli mógłbyś uratować mi życie, czy przejmowałbyś się tym, że zostaną ci po tym blizny? – spytała go. - Nie - wyszeptał z naciskiem. Uśmiechnęła się, a potem spojrzała na Jessa. - Nie znam Abigail, ale jestem niemal pewna, że za każdym razem kiedy patrzy na te blizny, jedyne o czym myśli, to jakie ma szczęście, że może dzielić z tobą życie. I jestem pewna, że w te dni, kiedy chce ci dokopać za coś, co powiedziałeś, czy zrobiłeś, to one ratują twój tyłek, bo przypominają jej jak dużo była gotowa dla ciebie zrobić. Jess przełknął. - Cholerka Ren, ona jest Strażnikiem. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

322

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ren wykaszlał więcej krwi. - Trzymaj się, kochanie. – Wyciągnęła rękę po kryształ, ale Nick odsunął go z dala jej ręki. - Dam ci go we właściwym momencie. Nie ma potrzeby, żebyś raniła się bardziej niż jest to konieczne. - Dobrze. – Kateri przesunęła się i położyła głowę Rena na swoich kolanach, tak by mogła go trzymać. Ren wziął ją za rękę. - Jeśli go upuścisz, nie będę miał ci za złe. Będę wiedział, że przynajmniej próbowałaś. Roześmiała się przez łzy. - Nie zamierzam go upuścić. Ale kiedy wrócisz do normy, zmyję ci głowę za myślenie, że mogłabym zrobić coś takiego. Uśmiechnął się, a potem zesztywniał. - Ren? Jego ręka wypadła z jej dłoni. - Ren? Nie panikuj. Sprowadzisz go z powrotem. Ale było ciężko. Nick ułożył skrzydła wzdłuż swojego ciała. - Musisz ułożyć kryształ na znaku łuku i strzały. To miejsce, z którego Artemida zabrała mu duszę. To tam będzie chciała powrócić. Starała nie patrzeć na znak na twarzy Nicka. Artemida musiała odejmować jego policzek, kiedy odbierała mu duszę. - To na jego biodrze. – Spojrzała na Jessa. - Dlaczego wszyscy gapicie się na mnie? Nie zamierzam ściągać mu spodni. Kocham tego faceta. Ale nie kocham go… Racja, to twoje zadanie, kobieto, i nie myślę w seksistowski czy homofobiczny sposób. Ja po prostu nie chcę dotykać rupieci innego faceta, Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

323

Sherrilyn Kenyon Time Untime

jeśli mogę coś na to poradzić. I jest to osobisty wybór gwarantowany konstytucją. Kateri kręcąc głową, ostrożnie położyła głowę Rena na ziemi, a następnie przesunęła się tak, by mogła rozpiąć rozporek i ściągnąć spodnie na tyle, by odsłonić znak na biodrze, bez zawstydzania go. Oczywiście byłoby to łatwiejsze, gdyby nosił bieliznę, ale... kiedy jej misja została ukończona, uśmiechnęła się dokuczliwie do Jessa. - Jestem pewna, że Ren też nie chciałby dotykać twoich gratów. Z krótkim śmiechem, Jess przesunął się, by zrobić jej więcej miejsca. - Cholernie proste. Dosłownie. Nick podszedł bliżej. Sięgnęła do niego, ale Nick ponownie ją zatrzymał. - Poczekaj na ostatni oddech. Nadszedł pół minuty później. I był to najgorszy moment jej życia. Ren odetchnął a światło w jego niebieskich oczach wyblakło. Proszę nie spieprz tego. Proszę nie spieprz tego… Nick podał jej kryształ. - Teraz. Ku jej zdumieniu, w ogóle nie czuła bólu. Żadnego. Wdzięczna za adrenalinie, czy cokolwiek innego, co oszczędziło jej bólu, umieściła kryształ na znaku Rena. Nic się nie stało. Panika przedzierała się przez nią. Czy to był zły kamień? Czy coś pomieszała? - To nie działa. Co zrobiłam źle? Nick położył uspokajająco rękę na jej ramieniu. - Daj mu chwilkę. To nadal nie działało. Miała ochotę krzyczeć. Ale potem, kiedy już miała zaatakować Nicka, stało się. Ren zassał gwałtownie powietrze i wygiął ciało w łuk. Panika zmieniła mu rysy. Wbił w nią spojrzenie, a niebieskie tęczówki błyszczącymi życiem. I tym razem, jego duszą. Biorąc jego twarz w swoje palce, uśmiechnęła się do niego. - Cześć kochanie. Witaj z powrotem. Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

324

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Nick złapał ją za rękę, w której trzymała kryształ i wyciągnął go z jej dłoni. - Możesz go już puścić. - Przepraszam. Nie chciałam ryzykować. Nick zmarszczył brwi, kiedy zobaczył jej nie poranioną dłoń.114 - Nie bolało cię? Potrząsnęła głową. - Cóż, dobrze. – Nick posłał jej uśmiech. - Mazel tov 115. Teraz jest cały twój. Dbaj o niego. – I zniknął. Kateri splotła palce z palcami Rena, kiedy doszło do niego, że znowu jest człowiekiem. Spojrzała na malunek na suficie. - Zrobiliśmy to na czas? - Nie jestem pewien. Ale myślę, że tak. – Przygryzając wargę napotkał spojrzenie Jessa. – Zrobiliśmy? Pchnął swój kowbojski kapelusz na tył głowy i wzruszył ramionami. - Nie będziemy mieli pewności aż do 11:11, ale tak, myślę, że to zrobiliśmy. O włos. Cabeza ziewnął z przeciwnego końca sali i Kateri źle się poczuła z tym, że była tak głodna Rena, że zapomniała o całej reszcie. - Nie wiem jak reszta z was, ale ja potrzebuję trochę snu – rzucił Cabeza. Poklepał Sashę po plecach. - Albo obudź mnie na Apokalipsę, albo jeśli świat nadal będzie istniał i nie zapełni się demonami, zobaczymy się o zachodzi słońca. Zasalutował im i zniknął. Sasha powtórzył jego ziewnięcie. - Tak, chyba skorzystam z upiększającego snu i automasażu. Do zobaczenia później. Mam nadzieję, że w znacznie lepszych okolicznościach. -Uważaj na siebie. 114 115

Kolejna zagwozdka. Po hebrajsku oznacza szczęście

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

325

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Kateri oceniała bałagan wokół nich spowodowany gromami i walką. Chyba zatrzymali koniec świata. Ren pociągnął ją za rękę, ponownie zwracając jej uwagę na siebie. - Co kochanie? Wstał, by obdarować ją najgorętszym, najseksowniejszym pocałunkiem w historii ludzkości. A kiedy odsunął się, by pocierać nosem o jej nos, posłał jej najsłodszy uśmiech jaki kiedykolwiek widziała. - Powiedz mi Kateri. Co przyniesie nam przyszłość? Nam…To jedno słowo i jego pytanie napełniło ją ciepłem miliona słońc. Zanim zdążyła odpowiedzieć, Jess wstał i oparł broń na ramieniu. - Ach do diabła, chłopie, mogę ci na to odpowiedzieć. Gromadkę dzieci i to jest życie, które warto przeżyć.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

326

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Epilog

28 Lipiec 2061 - Wszystko gotowe? – spytała Kateri dołączając do Rena przy największym ognisku jakie stworzyli. - Myślę, że tak. – Ren rzucił okiem na to jak wiele, wyniosły ich lata przygotowań do tej nocy. Właściwie nie była to prawda. Czekał na to całe życie. Na więcej niż jeden sposób. - Waleli! - krzyknął ostro Ren. - Załóż płaszcz, pustynne powietrze jest zimne. Możesz się przeziębić. Jego najmłodsza córka, przewróciła oczami. - Tato, naprawdę? – Wskazała na swoich czterech synów, którzy górowali nad jej niewielką posturą. – Wychowałam własne dzieci. Myślę, że wiem kiedy potrzebuję płaszcza. Poza tym to byłby pierwszy raz w życiu, kiedy bym się przeziębiła. Śmiejąc się, Kateri narzuciła jej sweter na ramiona, a potem pocałowała w policzek. - Awanturuje się tylko dlatego, że się o ciebie martwi. - Wiem mamo. – Podeszła i złożyła pocałunek na policzku Rena. – Też cię kocham tato. Te słowa nigdy nie zawodziły, jego kolana miękły, a serce rosło. Kiedy Waleli zaczęła odchodzić, Ren złapał ją za rękę i zatrzymał ją. Bez słowa ucałował jej knykcie i przez chwilę ofiarował cichą modlitwę dziękczynną za jego rodzinę. Córka ścisnęła jego dłoń zanim poszła zatroszczyć się o męża.

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

327

Sherrilyn Kenyon Time Untime

- Dzia-dzia-dzia-dziadku! Już cz-cza! - Parker, jego sześcioletni wnuk przerwał wściekłym warknięciem, kiedy słowo odmówiło opuszczenia jego ust. Ren podniósł go i trzymał mocno. - Już czas? Skinął głową. - A więc w porządku, chcesz czynić honory? Parker skinął bardziej niż energicznie. Ren opadł na jedno kolano i postawił wnuka przed sobą. - Możesz do mnie mówić Parker. Za każdym razem. Nie spieszy mi się i nie ma dla mnie nic cenniejszego, niż twój głos. Więc nie martw się, jak to brzmi, dobrze? - Kocham cię dziadku. Ren pocałował go w policzek, a potem wziął od Kateri latarkę. Zwrócił się do Parkera: - Bądź ostrożny. Nie zrób sobie krzywdy. Chłopiec podbiegł do linii, które przygotowali i podpalił je. Płomienie buchnęły przez masywny rysunek, który sprawiał, że system linii rysunków z Nazka w Peru 116 wypadał słabo. Ogień palił się mocno i jasno, rozświetlając pustynną okolicę. I te płomienie, tańczyły i igrały z kolorami opalu ognistego w naszyjniku Kateri. Odkąd odnaleźli go tamtej nocy w jaskini, nigdy więcej go nie ściągnęła. Ren objął ją ramieniem. Jego cała rodzina zebrała się wokół niego, spojrzał w niebo i czekał. W ciągu kilku minut zobaczyli kometę, która przeleciała nad ich głowami. - Wszyscy róbcie falę! – krzyknęła Kateri. -

Dajmy babci znać jak bardzo ją

kochamy i jak wdzięczni jesteśmy za jej syna. Teri, ich ośmioletnia wnuczka, spojrzała na nią szeroko otwartymi oczami. - Myślisz, że nas widzi elisi? 116

System linii, które oglądane z góry przypominają kształtem zwierzęta, rośliny lub figury geometryczne, będący dziełem kultury Nazca http://pl.wikipedia.org/wiki/Rysunki_z_Nazca

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

328

Sherrilyn Kenyon Time Untime

Ren wsadził ją sobie na ramię. - Tak, wiem to, sogainisi. Myślę, że zbudowaliśmy na jej cześć pomnik tak duży, że nawet Marsjanie go widzą. Był to ośmiomilowy117 Ptak Gromu z kolibrem pod jego skrzydłem – nie dlatego, że był chroniony przez Ptaka Gromu. Był tam dlatego, że wiatr niósł Ptaka Gromu do nieba. A w środku Ptaka Gromu z pomocą Acherona i Tory, napisali – S’agapo. Kocham Cię. Miał nadzieję, że jego matka zobaczyła to kiedy ich mijała i wiedziała, że nadal tu jest i chociaż nigdy go nie spotkała, był wdzięczny za to, ze dała mu życie. Teri westchnęła, kiedy postawił ją na nogi. - Marsjanie nie istnieją dziadku. Naukowcy zdementowali tę teorię bardzo dawno temu. Wymieniając chichot z Kateri, uśmiechnął się. - Przysięgam, że pewne cechy charakteru są genetyczne, bez względu na to, co mówią. Kateri obdarowała go najsłodszym pocałunkiem i przytuliła się mocno. - Więc, powiedz mi kochanie. Czy Sundown miał rację na nasz temat? Spojrzał dookoła, na swoich czterech synów i trzy córki, ich małżonków i dwudziestkę wnuków i jednego, który urodzi się jesienią tego roku, a który powity zostanie przez żonę jego najmłodszego syna. - Tak, miał. Ale to tobie muszę podziękować. - Za co? - Za dzielenie ze mną życia i sprawianie, że teraz, nawet najgorsze dni, są nadal najlepszymi dniami jakie kiedykolwiek miałem.

117

12874,752 m = 12, 875 km

Tłumaczenie: Shonaliii i Burzyk771 Beta: Sechmet81

329