parenting assessment_PL (2)

      POUFNE     CENTRUM  OCENIANIA  RODZINY  MOORFIELD   RAPORT  Z  OCENY  ZDOLNOŚCI  RODZICIELSKIEJ   PANA  LEWANDOWSKIEGO,  PANI  GZOWSKIEJ  I  ICH  DZIECI  ERYKA,  SZYMONA  I  JULII.       Poufność:  

Data  raportu:   Raport  przygotowany  przez:   W  sprawie:  

Z  powołania  przez:   Daty  Oceny     Rozpoczęcie  i  zakończenie     Dane  kontaktowe:  

Niniejszy   raport   przygotowano   dla   sądu   i   należy   go   traktować   jako   poufny.   Nie   należy   go   pokazywać   ani   ujawniać   jego   treści   innym   osobom   poza   stronami   lub   radcami  prawnymi  tychże  stron.     2  marca  2015r.   Pani  Natasha  Papet     Eryk  Lewandowski  ur.  04/12/03                   Szymon  Lewandowski  ur.  12/02/08   Julia  Lewandowski  ur.  07/10/09                     Gminę  London  Borough  of  Enfield     Rozpoczęto:  30  grudnia  2014r.   Zakończono:  2  marca  2015r.   Moorfield  Assessment  Centre     9  Centre  Way,     Claverings  Industrial  Estate,     London,     N9  0AP   0208  379  5663  

 

1

  1. Autor  raportu   a. Ja,   Natasha   Papet,   ukończyłam   studia   licencjackie   z   wyróżnieniem   w   zakresie   pracy   socjalnej   na   Uniwersytecie   Hertfordshire   w   2006r.   Rozpoczęłam   pracę   jako   wykwalifikowany   pracownik   opieki   społecznej   w   Zespole   ds.   Dziecka   Objętego   Opieką   w   Gminie   London   Borough   of   Hackney.   Od   grudnia   2007r.   jestem   zatrudniona   przez   Gminę   London   Borough   of   Enfield,   gdzie   rozpoczęłam   pracę  jako  pracownik  opieki  społecznej  w  Zespole  Zapewnienia  Ochrony  Dziecku.         b. Obecnie   pracuję   w   Centrum   Oceniania   Moorfield   jako   Starszy   Pracownik   Opieki   Społecznej   (Advanced  Social  Work  Practitioner)  od  września  2009r.  Moje  główne  obowiązki  to:  podejmowanie   się  Ocen  Zdolności  Rodzicielskich  na  wskazanie  sądu,  wspieranie  szkolenia  rodziców  i  realizowania   wsparcia  w  ramach  programu  pomocy  (Outreach  Support),  mające  na  celu  wsparcie  rodziców  celem   wdrożenia   pozytywnych   zmian   w   ich   byciu   rodzicem.     Sprawuję   rolę   nadzorującą   oraz   również   funkcję  nauczyciela  praktycznego  dla  studentów  pracy  socjalnej.       2. Cel  raportu   a) Celem   niniejszego   raportu   jest   ocena,   czy   dla   Eryka,   Szymona   i   Julii   najlepsza   będzie   stała   i   pełnowymiarowa  opieka  ich  rodziców,  Pana  Lewandowskiego  i  Pani  Gzowskiej.       3 Skład  rodziny:   imię  i  nazwisko   DATA  UR.   Pokrewieństwo   Eryk  Lewandowski   04/12/03                   Dziecko     Szymon  Lewandowski  

12/02/08  

Dziecko    

Julia  Lewandowski    

07/10/09                  

Dziecko    

Adrian  (nie  podano  nazwiska)  

Nie  podano    

Najstarszy  syn  Pani  Gzowskiej  

Joanna  (nie  podano  nazwiska)  

Nie  podano    

Najstarsza  córka  Pani  Gzowskiej  

Anna  Gzowska  

02/03/69  

Matka    

Tomasz  Lewandowski  

15/05/78  

Ojciec  Eryka,  Szymona  i  Julii  

  4 Historia     a) Streszczając   zwięźle   tło   niniejszej   sprawy,   informacje   zawarte   w   Piśmie   Powołującym   podają,   że   główne   obawy   to   przyznanie   się   matki   do   historii   znacznego   nadużywania   alkoholu.   Władze   lokalne   obawiają   się,   że   to   wpływa   na   jej   zdolność   sprawowania   opieki   nad   dziećmi   oraz   na   bezpieczne   i   konsekwentne  zaspokajanie  ich  podstawowych  potrzeb.       b) Gdy   matka   była   pijana,   dzieci   były   pozostawione   bez   opieki   i   bez   wystarczającej   ilości   jedzenia.   Sąsiedzi  widywali  najmłodsze  dwoje  dzieci  poza  domem  rodzinnym  idących  samodzielnie  do  sklepu.   Starsze  dziecko,  Eryk,  ma  cukrzycę  insulinozależną  typu  1,  która  może  być  potencjalnie  śmiertelna   oraz   wymaga   leczenia   i   monitorowania.   Matka   nie   zabrała   Eryka   na   kilka   wizyt   lekarskich   i   jest   niedostępna,  aby  zapewnić  mu  odpowiednie  podawanie  leków  będąc  pod  wpływem  alkoholu.  Eryk   2

musiał   sam   sobie   radzić   ze   swoimi   potrzebami   zdrowotnymi   i   sprawować   opiekę   nad   młodszym   rodzeństwem.       c) Związek   matki   i   ojca   jest   zmienny.   Ojciec   był   gwałtowny   i   agresywny   werbalnie   wobec   matki,   a   dzieci   były   świadkami   wydarzeń   między   swoimi   rodzicami.   Matka   nie   zaangażowała   się   w   usługi   pomocnicze   dla   przypadków   domowej   przemocy.   Ojciec   ostatnio   ponownie   zamieszkał   w   domu   rodzinnym,   aby   pomóc   w   opiece   nad   dziećmi;   jednakże   pracuje   w   systemie   długich   zmian,   co   wpływa  na  jego  zdolność  rodzicielską,  dostępność  i  możność  sprawowania  konsekwentnej  opieki.       d) Oboje  rodzice  są  agresywni  i  wrogo  nastawieni  wobec  specjalistów.     e) Pod  opieką  rodziców  dzieci  były  narażone  na  zaniedbanie  oraz  krzywdę  emocjonalną  i  psychiczną.     5 Ustalone  Obszary  Oceny  i  zamiar  Oceny   a) Obszary   oceny   ustalone   zostały   przez   wszystkie   strony   i   podane   Serwisowi   Oceniania   Rodziny   Moorfield  w  formie  Pisma  Powołującego.     b) Dnia  30  grudnia  2014r.  odbyło  się  spotkanie  dopuszczające  w  ośrodku  Edmonton  Contact  Centre,   na   które   przybyli   oboje   rodzice.     Na   tym   spotkaniu   podkreślono   obszary   podlegające   Ocenie   Zdolności   Rodzicielskiej   (PCA)   oraz   omówiono   metody   do   zastosowania   w   celu   zebrania   istotnych   informacji.         c) Wyjaśniono  Panu  Lewandowskiemu  i  Pani  Gzowskiej,  iż  ocena  będzie  składała  się  z  trzech  głównych   elementów.     Po   pierwsze,   będą   miały   miejsce   obserwacje   ich   interakcji   z   dziećmi   w   ośrodku   Edmonton   Contact   Centre,   aby   ocenić   ich   umiejętność   rodzicielską   do   zaspokojenia   wszystkich   podstawowych   potrzeb   swoich   dzieci;   odczytywania   i   reagowania   z   wyczuciem   na   sygnały   swoich   dzieci   i   skutecznego   radzenia   sobie   z   ich   emocjami   i   zachowaniem.   Te   obserwacje   będą   również   służyły  do  oceny  umiejętności  rodzicielskiej  do  działania  według  wszelkich  otrzymanych  porad.    

d) Po  drugie,  ocena  będzie  obejmowała  indywidualne  wywiady  pracownika  opieki  społecznej  Ośrodka   Rodzinnego,   Natashy   Papet   z   Panem   Lewandowskim   i   Panią   Gzowską.     Te   wywiady   będą   wykorzystane  do  zbadania  zakresu  kwestii  w  tym  zrozumienia  przez  Pana  Lewandowskiego  i  Panią   Gzowską   różnych   potrzeb   rozwojowych   ich   dzieci,   obaw   opieki   społecznej   oraz   ich   zrozumienie   i   oczekiwania  co  do  roli  wychowawczej.         e) Wyjaśniono,   że   ocena   zgłębi   dzieciństwo   Pana   Lewandowskiego   i   Pani   Gzowskiej,   aby   zrozumieć   sposób,   w   jaki   sposób   ich   wychowanie   mogło   wpłynąć   na   ich   obecną   sytuację   i   zdolność   rodzicielską.      

3

f) Poinformowano   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską,   że   ważne   jest   zrozumienie   ich   siatki   wsparcia.  Zatem  zostaną  również  zebrane  informacje  od  członków  rodziny  i  wszelkich  specjalistów   zaangażowanych  w  pracę  z  rodziną.     g) Wyjaśniono,  że  ich  regularne  uczęszczanie  na  sesje  i  wywiady  posłuży  jako  jedna  ważna  miara  ich   zdolności  do  priorytetowego  traktowania  potrzeb  ich  dzieci.       h) Ponieważ   rodzina   potrzebuje   tłumacza   podczas   dyskusji,   zapytano   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską,   czy   chcieliby,   aby   ich   poprzedni   pracownik   programu   pomocy   (Agnieszka   Bartoszek)   zaproponowała   to   wsparcie.     Wyjaśniono,   że   jej   rolą   będzie   tłumaczenie,   a   Natasha   będzie   oceniającym.     Oboje,   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska,   potwierdzili,   że   chcieliby,   aby   Agnieszka   Bartoszek  tłumaczyła  w  ich  imieniu,  ponieważ  już  ją  znają  i  woleliby  nie  mieć  innego  tłumacza  na   każdej  sesji  podczas  niniejszej  oceny  PCA.         i) Po   pierwszej   sesji   PCA   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   poskarżyli   się   na   pracownika   opieki   społecznej   przydzielonego   ich   dzieciom   twierdząc,   że   nie   chcą,   aby   Agnieszka   Bartoszek   była   ich   tłumaczem,   ponieważ   uważają,   że   będzie   stronnicza.     Wówczas   poszukano   niezależnego   tłumacza   na  pozostałą  część  niniejszej  oceny.    

j) Podejmując  się  niniejszej  oceny  przeczytałam  dokumenty  załączone  w  pliku  sądowym.  Nawiązałam   kontakt  ze  szkołą  dzieci  i  opiekunem  zastępczym.  Również  regularnie  współpracowałam  z  osobami   nadzorującymi   widzenia   w   ośrodku   Edmonton   Contact   Service   odnośnie   obserwacji   widzeń,   jak   i   otrzymałam  informację  zwrotną  od  pracownika  Compassu.      

k) Informacji  do  niniejszej  oceny  dostarczyły  własne  „Praktyczne  wskazówki  dla  Rodzinnego  Ośrodka   Ocen   Rodzicielskich”   gminy   Enfield   opracowane   przez   kierownika   ośrodka,   David’a   Phillips’a.   Te   wskazówki   podkreślają   istotę   poświęcenia   wystarczająco   dużo   czasu   przez   pracowników,   aby   upewnić   się,   że   komunikują   się   z   rodzicami   w   sposób   jasny   i   otwarty   oraz   zawierają   następującą   radę   „Rodzice,   którzy   czują   się   krytykowani   są   bardziej   defensywni   i   niekomunikatywni.   Zaangażowanie  rodziców  na  początku  procesu  oceny  jest  zatem  zasadnicze  i  prawdopodobnie  jest   czynnikiem  kluczowym  dla  wyniku  oceny.”     l) Podczas   spotkań   z   Panem   Lewandowskim   i   Panią   Gzowską   regularnie   komunikowałam   swoje   zrozumienie  ich  odpowiedzi,  aby  pokazać,  że  pojęłam,  co  do  mnie  mówili.  Również  upewniałam  się,   że   zrozumieli   moje   pytania   wyjaśniając,   czy   zrozumieli   słowa,   których   użyłam.   Przez   całą   ocenę   również  zachęcano  Pana  Lewandowskiego  i  Panią  Gzowską  do  zadawania  pytań,  o  rzeczy,  których   nie  zrozumieli.     m) Do  pytań  zawartych  w  Piśmie  Powołującym  odniesiono  się  po  kolei  w  części  8  niniejszego  raportu.       4

  6 Frekwencja  i  uczestnictwo   a) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   wykazali   się   poświęceniem   w   procesie   oceny   stawiając   się   na   wszystkie   spotkania   im   zaproponowane.   Jednakże,   ich   zdolność   do   udziału   w   dyskusjach   ze   mną   podczas   niniejszej   oceny   okazała   się   bardzo   trudna.   Zauważyłam,   że   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   szybko   się   denerwują   i   że   często   ciężko   utrzymać   ich   skupienie   na   bieżącym   zadaniu.   Często   chcieli   omawiać   inne   kwestie,   które   uważali   za   bardziej   istotne,   na   przykład,   dlaczego   sądzą,   że   Władze   Lokalne   potraktowały   ich   niesprawiedliwie   z   powodu   niedostarczenia   wszystkich   powiązanych  dokumentów  i  raportów.     b) Przez   czas   trwania   procesu   oceny,   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   sporo   czasu   spędzili   na   narzekaniu  na   wszystkich  specjalistów,   łącznie   z   sądem   i   ich   własnymi  przedstawicielami  prawnymi.   Na  przykład,  jednego  razu  początkowo  odmówili  omówienia  informacji  dotyczącej  ich  zrozumienia   obaw  specjalistów,  ponieważ  nie  chcieli  rozmawiać  w  obecności  nowego  tłumacza.    Pani  Gzowska   powiedziała   „to   tak,   jakby   cały   Londyn   wiedział   wszystko   o   mojej   rodzinie”.   Wyjaśniono   Panu   Lewandowskiemu   i   Pani   Gzowskiej,   że   powodem,   dla   którego   mają   nowego   tłumacza   jest   to,   że   odmówili   kontynuacji   pracy   z   Agnieszką   Bartoszek   (poprzednim   pracownikiem   programu   pomocy,   na  którego  usługi  tłumaczeniowe  podczas  niniejszej  oceny  PCA  zgodzili  się).        

 

c) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   wówczas   zakwestionowali   powód,   dla   którego   mają   się   dzielić   informacjami   z   wszystkimi   specjalistami,   ponieważ   uważają,   że   ci   nie   dzielą   się   informacjami   z   nimi.   Często   zdarzało   się,   że   przez   ponad   godzinę   wywiadów   dotyczących   oceny,   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   nadal   nie   angażowali   się   w   zaplanowaną   sesję,   bo   ciągle   narzekali   na   różnorodne   inne   kwestie.     Gdy   to   im   podkreślono,   obwinili   tłumacza   stwierdzając,   że   źle   przetłumaczył   pytania   i   również  część  ich  omówień.       d) Znaczącym   motywem   niniejszej   oceny   był   fakt,   że   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   wydawali   się   bardzo   krytyczni   względem   różnych   specjalistów   i   zmagali   się   z   wzięciem   odpowiedzialności   za   własne  działania.  Było  dla  mnie  niejasne,  czy  celowo  próbowali  "nie  zgadzać  się"  ze  specjalistami,   ale   podczas   wielu   naszych   sesji   pochlebnie   wyrażali   się   na   mój   temat,   w   tym   samym   czasie   oczerniając   pracownika   opieki   społecznej   przydzielonego   ich   dzieciom,   ich   własnych   prawnych   przedstawicieli  i  osoby  nadzorujące  widzenia.       7 Zdolność  do  zastanowienia  się  nad  doświadczeniami  z  dzieciństwa     a) Zdolność   rodzica   do   zastanowienia   się   i   zrozumienia   jego   własnej   historii   przywiązania   i   doświadczeń   z   dzieciństwa   związane   byciem   wychowywanym,   może   dostarczyć   użytecznej   oceny   jego   zdolności   do   właściwego   zaspokajania   potrzeb   własnego   dziecka.   Rodzic,   którego   własne   emocjonalne   potrzeby   opiekuńcze   nie   były   odpowiednio   zaspokojone   w   dzieciństwie   lub   które   pozostają   nierozwiązane,   ma   mniej   środków,   aby   poradzić   sobie   z   zapotrzebowaniem   emocjonalnym  swojego  dziecka.         b) Wywiad  przy  pomocy  zakresu  pytań  z  Wywiadu  do  badania  Przywiązania  u  Dorosłych  (AAI)  został   przeprowadzony   indywidualnie   z   Panem   Lewandowskim   i   Panią   Gzowską.   Zostało   to   zarejestrowane   na   nagraniu   video   po   zgodzie   uzyskanej   od   obojga   rodziców   i   następnie   poddane   analizie  i  usunięte.     5

  c) Poproszono   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską   o   opisanie   relacji   z   ich   rodzicami,   gdy   byli   dziećmi,   a   następnie   o   konkretne   przykłady   tego,   co   się   działo,   kiedy   byli   przygnębieni   i   potrzebowali  pocieszenia,  kiedy  byli  chorzy,  zranieni,  ukarani,  przerażeni  i  doznali  straty.     Pani  Gzowska   d) Pani  Gzowska  współpracowała  i  wydawała  się  rozważna.  Była  w  stanie  opisać  i  zastanowić  się  nad   wieloma   bardzo   trudnymi   doświadczeniami   ze   swojego   wczesnego   dzieciństwa   i   okresu   dorastania.   Opisy  jej  wczesnego  dzieciństwa  przedstawiają  sytuację,  w  której  Pani  Gzowska  uważa,  że  musiała   dorosnąć  zbyt  szybko.    Pani  Gzowska  podała  przykład,  jak  trzy  miesiące  po  narodzinach  jej  brata,  ich   matka  musiała  wrócić  do  pracy.    Oznaczało  to,  że  oczekiwano,  iż  Pani  Gzowska  i  jej  starsza  siostra   zaopiekują  się  swoim  bratem  codziennie  w  godz.  13:30  -­‐  16:00  do  czasu  powrotu  ich  ojca  z  pracy.   Czasem   ich   ojciec   wracał   później   niż   o   godz.   16:00,   ponieważ   szedł   na   drinka   po   pracy.     Siostra   Pani   Gzowskiej   często   nie   wywiązywała   się   ze   swojej   opieki   nad   młodszym   bratem,   ponieważ   miała   sporo   zajęć   pozaszkolnych.     To   denerwowało   Panią   Gzowska,   która   powiedziała   matce,   że   opieka   nad  jej  małym  bratem  nie  jest  jej  obowiązkiem.    Pani  Gzowska  miała  wówczas  10  lat.         e) Pani   Gzowska   stwierdziła,   że   jej   rodzice   nie   byli   fizycznie   lub   emocjonalnie   dostępni   dla   swoich   dzieci,  ponieważ  oboje  pracowali  7  dni  w  tygodniu.    Jednakże  ogólnie  mówiąc,  Pani  Gzowska  czuła   się   kochana   przez   swoich   rodziców   jako   dziecko,   ponieważ   wyjeżdżali   na   wakacje   rodzinne   raz   w   roku,  zawsze  mieli  ładne  i  czyste  ubrania  i  chodzili  na  półkolonie.         f) Zdolność  Pani  Gzowskiej  do  refleksji  była  czasami  dezorientująca.    Na  przykład,  mówiła,  że  rozumie,   że  jej  matka  nie  to  miała  na  myśli  prosząc  ją  o  zaopiekowanie  się  jej  młodszym  bratem,  ponieważ  jej   rodzice  musieli  iść  do  pracy.  Pomimo  tego,  również  opisała  uczucie  urazy  względem  swojej  matki,   ponieważ   uważa,   że   jej   dzieciństwo   zakończyło   się,   gdy   miała   10   lat,   kiedy   to   urodził   się   jej   mały   braciszek.     g) Pani  Gzowska  rozmyślała  pomiędzy  pytaniami  i  wydawała  się  otwarta  w  swoich  odpowiedziach.  Nie   stwierdziła   żadnych   traumatycznych   incydentów   w   swoim   dzieciństwie;   chociaż   powiedziała,   że   miała   traumatyczne   doświadczenia   w   swoim   pierwszym   związku   od   wieku   lat   16.     Zastanawiała   się,   czy   gdyby   zakończyła   związek   wcześniej,   jej   życie   wyglądałoby   dziś   inaczej.   Pani   Gzowska   poinformowała   mnie,   że   dużo   czasu   spędziła   na   walce   i   myśleniu,   że   podoła,   ale   wszystko   ją   przytłoczyło.    Powiedziała,  że  on  był  alkoholikiem  pijącym  duże  ilości  i  że  walczyła  przez  długi  czas,   aby  pomóc  mu  wyzdrowieć.           h) Pani  Gzowska  podała  przykład  uczęszczania  na  terapię  dla  partnerów  alkoholików;  czuła,  że  może   mu  pomóc,  ale  w  końcu  poddała  się  i  zaczęła  pić  z  nim,  ponieważ  to  było  prostsze.  Wytłumaczyła,  że   miała   tak   dość   słuchania   jego   ciągłej   pijackiej   gadaniny   i   bycia   znieważaną   psychicznie   i   fizycznie   przez   niego,   że   zdecydowała   zacząć   pić,   bo   to   ułatwiało   jej   radzenie   sobie   z   tym   wszystkim.   Pani   Gzowska   powiedziała   „wtedy   nie   zależało   mi,   bo   byłam   pijana.     Gdy   zaczęłam   pić   z   nim,   nie   było   więcej   kłótni,   kłótnie   się   skończyły,   już   mniej   nie   dało   się   przejmować   tym,   co   mówił   do   mnie,   bo   byłam  pijana.    Gdy  byłam  trzeźwa,  naprawdę  mnie  to  denerwowało  i  wtedy  z  nim  się  kłóciłam.”   6

  i) W  tym  momencie  Pani  Gzowska  stwierdziła,  że  nie  dostawała  wsparcia  ze  strony  swoich  rodziców   lub   rodzeństwa.     W   jej   rodzinie   panował   pogląd,   że   ma   silny   charakter   i   dlatego   potrafi   poradzić   sobie  ze  wszystkim.    Zapytana  o  powód  takiego  zachowania  jej  rodziców,  powiedziała,  że  uważali,   że   była   wystarczająco   dorosła,   aby   radzić   sobie   samej.     Pani   Gzowska   nie   uważa,   że   jej   rodzice   początkowo   chcieli   „odtrącić   ją   lub   pozostawić   z   boku",   ponieważ   wie,   że   ją   kochali.   Podała   przykład,   że   gdy   dowiedziała   się   o   swojej   pierwszej   ciąży,   jej   ojciec   powiedział   jej,   że   nie   musi   wychodzić   za   mąż,   jeśli   tego   nie   chce.   „Nie   był   zadowolony   z   ciąży,   ale   chciał   mi   pomóc   przy   dziecku”.    To  było  przeciwne  względem  tego,  co  ujawniła  później  w  wywiadzie.     j) Pani   Gzowska   powiedziała,   że   urodziła   pierwsze   dziecko,   Adriana,   mając   prawie   17   lat,   drugie   dziecko,   Joannę,   urodziła   się   w   ciągu   kolejnego   roku.   Po   urodzeniu   Adriana   jej   mąż   poszedł   do   wojska,   a   ona   nadal   mieszkała   ze   swoimi   rodzicami.   Jej   rodzice   powiedzieli,   że   powinna   mieszkać   sama.     Po   urodzeniu   się   drugiego   dziecka,   jej   rodzice   powiedzieli,   że   musi   się   wyprowadzić   do   własnego   mieszkania.     Pani   Gzowska   powiedziała,   że   gdy   mieszkała   w   wynajętym   mieszkaniu,   jej   rodzice  nigdy  jej  nie  odwiedzali  i  nie  proponowali  wsparcia.     k) Cała   pozostała   rodzina   Pani   Gzowskiej   i   jej   dwójka   dorosłych   dzieci   nadal   mieszkają   w   Polsce   i   obecnie  nie  utrzymuje  kontaktu  ze  swoimi  rodzicami.  Wytłumaczyła,  że  przestali  się  kontaktować  ze   sobą  po  tym,  jak  Adrian  próbował  popełnić  samobójstwo.         l) Pani  Gzowska  przeszła  do  wyjaśnień,  że  przy  pierwszej  próbie  samobójczej  Adrian  groził,  że  skoczy  z   11   piętra   budynku.     Nie   podała   żadnych   dalszych   szczegółów   dotyczących   powodu   lub   budynku.   Wtedy  policja  przekonała  go,  aby  nie  skakał  i  zabrała  go  na  oddział  psychiatryczny.  Został  wypisany,   ponieważ  nie  podejrzewali  u  niego  żadnej  choroby  psychicznej.         m) Druga   próba   samobójcza   Adriana   to   wyskoczenia   z   okna   w   domu   matki   Pani   Gzowskiej.   Pani   Gzowska  płakała,  gdy  wspominała,  jak  była  przerażona  i  zmartwiona  samopoczuciem  swojego  syna  i   dzwoniła   do   swojej   matki,   aby   dowiedzieć   się,   co   się   dzieje.   Matka   Pani   Gzowskiej   odpowiedziała   słowami  „kto  zapłaci  za  drzwi,  jak  mam  spać  bez  tych  drzwi."  Pani  Gzowska  uważa,  że  jej  matka  była   bardziej   zmartwiona   szkodą   związaną   z   drzwiami   wejściowymi,   jaką   policja   spowodowała,   niż   samopoczuciem  jej  syna,  i  dlatego  zdecydowała  nie  kontaktować  się  z  nią  nigdy  więcej.  Podczas  tej   części   wywiadu,   Pani   Gzowska   nie   zastanawiała   się   nad   tym,   co   faktycznie   zrobiła,   aby   wesprzeć   własnego  syna  w  tym  trudnym  czasie.     n) Zapytana,  jaki  wpływ  miało  jej  dzieciństwo  na  jej  dorosłą  osobowość,  Pani  Gzowska  uważa,  że  nic   pozytywnego   nie   zyskała   ze   swoich   doświadczeń,   gdy   była   pod   opieką   swoich   rodziców,   poza   staniem  się  „szybko  niezależną,  polegającą  na  samej  sobie  i  jak  zajmować  się  noworodkiem  w  wieku   10  lat."     o) Zapytana,  na  co  ma  nadzieję,  że  jej  dzieci  nauczą  się  ze  swoich  doświadczeń  bycia  pod  jej  opieką,   Pani   Gzowska   powiedziała   „Mam   nadzieję,   że   wrócą,   że   zapomną…Mam   nadzieję,   że   dam   radę   stworzyć  taki  emocjonalnie  stabilny  dom,  mam  nadzieję,  że  zrozumieją  w  pewnym  momencie,  że  nie   chciałam  zrobić  nic  złego,  że  nie  chciałam,  aby  te  rzeczy  im  się  przytrafiły,  że  bałam  się  zaufać  innej     7

 

  osobie,   bałam   się   otworzyć   przed   inną   osobą.     Prawdą   jest,   że   ciągle   zauważam,   że   jestem   zdana   sama   na   siebie;   zrobiłabym   wszystko,   aby   wróciły   i   czuły   się   bezpiecznie.   Nie   pozwolę,   aby   ta   sytuacja  znów  się  wydarzyła,  nie  chcę,  aby  się  bały,  że  matka  znów  nie  będzie  czekała  na  nich  lub,  że   będzie  leżała  znów  pijana.”       Pan  Lewandowski   p) Pan   Lewandowski   współpracował   podczas   wywiadu.   Wykazał   się   mniejszą   chęcią   do   opisywania   istotnych   wydarzeń   szczegółowo   lub   zastanawiania   się   nad   doświadczeniami   ze   swojego   dzieciństwa   i   okresu   dorastania.     Pan   Lewandowski   miał   tendencję   do   podawania   krótkich   odpowiedzi   i   kilka   razy   było   to   tylko   jedno   słowo.   Z   tego   powodu,   wymagał   wieli   zachęt,   aby   rozwinąć   swoje   początkowe   odpowiedzi.   Mówił   dość   'ściśle’   opisując   wydarzenia   w   swoim   życiu,   które  najbardziej  wiążą  się  z  urazem.     q) Przykładem   tego,   było   opowiadanie   Pana   Lewandowskiego   o   stracie   jego   rodziców.     Dostarczył   ograniczonych   informacji   na   temat   tych   wydarzeń   życiowych   mówiąc   „moja   matka   zmarła   31   grudnia,   w   Sylwestra,   miała   udar,   była   u   swojej   siostry.   Było   dużo   zamieszania,   bólu,   że   straciłem   bliską  osobę.  Mój  ojciec  się  powiesił  na  klamce  od  drzwi  i  od  razu  moja  przyrodnia  siostra  pojawiła   się   u   mnie,   aby   mnie   o   tym   poinformować   i   poprosiła   o   zorganizowanie   pogrzebu   i   zapłacenie   za   wszystko.”     r) Poproszony   o   opisanie   swojej   relacji   z   rodzicami,   Pani   Lewandowski   powiedział,   że   jego   relacja   z   matką   była   „dobra”.     Zachęcany   do   dalszego   rozwinięcia,   powiedział,   że   jego   matka   mówiła   mu,   czego  od  niego  oczekuje  i  on  robił  to  samo  względem  niej.  Jeśli  chodzi  o  jego  relację  z  ojcem,  Pan   Lewandowski   powiedział,   że   „ze   swoim   ojcem   miałem   relację,   mój   ojciec   robił   to,   co   miał   robić,   pracował,   a   potem   nie   pracował,   miał   wielu   przyjaciół,   więc   spędzałem   wiele   czasu   ze   swoimi   dziadkami  i  matką.”    Przy  dalszych  zachętach  Pan  Lewandowski  przeszedł  do  stwierdzenia,  że  jego   ojciec   wołał   go   jedynie   wtedy,   gdy   potrzebował   go,   aby   coś   naprawił.   „Gdy   ktoś   był   chory   i   potrzebował   porady,   wołali   mnie”,   Pan   Lewandowski   powiedział,   że   wtedy   miał   12-­‐13   lat.   Podał   przykład,   że   gdy   jego   babcia   była   chora,   musiał   wezwać   karetkę,   aby   ją   zabrała   do   szpitala,   a   gdy   zmarł   jego   dziadek,   musiał   zorganizować   pogrzeb.   Pan   Lewandowski   jasno   wyraził,   że   nigdy   nie   doznał  uczucia  odrzucenia  przez  swoich  rodziców.        

 

s) Pan  Lewandowski  opisał,  że  czuł  najbliższą  więź  ze  swoją  matką,  ponieważ  odkąd  miał  7  lat,  kiedy  to   jego   rodzice   się   rozeszli,   spędzał   więcej   czasu   z   nią   aż   do   osiągnięcia   wieku   22   lat.     Zapytany,   czy   jego  relacja  z  ojcem  została  zerwana  po  separacji  rodziców,  powiedział,  że  "nie,  kontaktował  się  ze   mną,   gdy   mnie   potrzebował,   kiedy   nie   umiał   czegoś   zrobić,   poradzić   sobie   z   czymś,   naprawić   czegoś.”   t) Pan   Lewandowski   poinformował   mnie,   że   jako   dziecko   nigdy   nie   płakał.   Jeśli   był   chory   lub   coś   go   bolało,   jego   matka   mu   pomagała,   aby   poczuł   się   lepiej.   Poproszony   o   konkretny   przykład   takiego   incydentu,  powiedział  „ból  zęba”.  Po  zachęcie  stwierdził,  że  jego  matka  umówiła  go  u  dentysty.  

  8

u) Poproszony  o  rozważenie,  jak  jego  całościowe  doświadczenia  z  rodzicami  wpłynęły  na  jego  dorosłą   osobowość,  powiedział  „Wyciągnąłem  wnioski  z  mojego  dzieciństwa  i  zamknąłem  ten  rozdział.”  Po   zachęcie  powiedział  „jeśli  chcesz  funkcjonować  właściwie,  musisz  pracować,  mówić  prawdę  i  starać   się  rozwiązywać  problemy  za  wszelką  cenę.”     v) Zapytano  Pana  Lewandowskiego,  czy  ma  trzy  życzenia  dla  swoich  dzieci  za  dwadzieścia  lat  od  dziś,   kim  będą.    Życzył  sobie,  aby  wszystkie  ich  życzenia  się  ziściły.  Powiedział  „Eryk  zdecydowanie  będzie   robił  coś  związanego  z  matematyką  lub  IT,  Szymon  ma  dobre  umiejętności  manualne,  więc  sądzę,  że   może   coś   z   mechaniką   (samochody),   wynalazkami   lub   coś   w   tym   stylu,   Julia   uwielbia   taniec,   więc   jakaś  szkoła  baletowa,  jakieś  występy/pokazy.”     8 OBSZARY  OCENY     8.1 Proszę  przedstawić  emocjonalne  i  rozwojowe  potrzeby  dzieci.     a) Eryk   ma   istotne   dodatkowe   potrzeby   z   powodu   cukrzycy   typu   1.   To   wymaga   wysokiego   poziomu   monitorowania,   nadzoru   i   wsparcia,   aby   utrzymać   jego   zdrowie.   Istniały   obawy   dotyczące   zdolności   rodziców  do  konsekwentnego  zaspokajania  tej  potrzeby,  zwłaszcza  czasami,  gdy  byli  zaabsorbowani   nadużywaniem   alkoholu   przez   Panią   Gzowska   i   problemami   w   swoim   związku.   Rozumiem,   że   to   doprowadziło  do  potencjalnie  zagrażających  życiu  komplikacji  dla  dobrego  stanu  zdrowia  Eryka.     b) Eryk,  Szymon  i  Julia  są  na  etapie  rozwoju,  w  którym  są  w  stanie  zaspokoić  swoje  własne  potrzeby   samoopieki  takie,  jak  ubieranie  się,  mycie  zębów  i  mycie  się.         c) Eryk,   Szymon   i   Julia   wymagają   ciepłego,   bezpiecznego   i   stabilnego   środowiska,   aby   rozwijać   się   i   dorastać  podczas  całego  swojego  postępu  i  rozwojowych  skoków.       d) Zaobserwowałam   zachowanie   Eryka   jako   typowe   dla   dziecka   wchodzącego   w   etap   dorastania.     Podczas  jednego  widzenia  był  dość  ‘rozdrażniony’  i  nie  podobała  mu  się  proponowana  pomoc  ani   mówienie,   co   ma   robić.     Jednak,   również   postępował   zgodnie   z   poleceniami   swojego   rodzica   i   pozytywnie  współpracował  ze  swoim  młodszym  rodzeństwem.       e) Szymon   i   Julia   są   bardziej   zbliżeni   wekowo   i   dlatego   ich   skoki   rozwojowe   są   do   siebie   bardziej   podobne.    Dla  dzieci  w  ich  grupie  wiekowej,  rozwijanie  niezależności  od  rodziny  staje  się  ważniejsze.     Wydarzenia  takie,  jak  rozpoczęcie  szkoły  wprowadza  tę  grupę  wiekową  dzieci  w  regularny  kontakt  z   większym   światem.   Jest   to   decydujący   czas   dla   dzieci,   aby   rozwinąć   pewność   we   wszystkich   obszarach  życia  poprzez  przyjaźnie  i  pozytywne  społeczne  interakcje.       8.2 Proszę   ocenić   zrozumienie   przez   rodziców   potrzeb   i   rozwoju   dzieci   i   ich   własnej   roli   w   zaspokojeniu  tych  potrzeb.       a) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   wykazali   dobre   teoretyczne   rozumienie   potrzeb   rozwojowych   swoich   dzieci.     Oboje   rodzice   dobrze   włączyli   się   w   ćwiczenie   ‘gra   potrzeb’,   w   której   podano   im   paczkę   kart   przedstawiających   szeroką   gamę   potrzeb   rozwojowych,   które   dziecko   ma   przez   cały   swój   rozwój.   Poproszono   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską   o   wybranie   dziesięciu   potrzeb,   9

które   uważali   za   najważniejsze   do   zapewnienia   Erykowi,   Szymonowi   i   Julii   dobrego   dojrzewania   i   rozwoju.     b) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  wykazali  pozytywną  komunikację  pomiędzy  sobą,  ponieważ  razem   decydowali,   które   karty   wybrać,   aby   przedstawić   potrzeby   swoich   dzieci.   Pani   Gzowska   przejęła   inicjatywę  i  umiała  wszechstronnie  rozważyć  każdą  kartę  z  potrzebą.  Na  przykład,  wybierając  kartę  z   ciepłem   umiała   rozważyć   ją   w   kontekście   wysokiej   temperatury   w   domu,   jak   i   ciepła   emocjonalnego.   Chociaż   przejęła   inicjatywę,   również   starała   się   wysłuchać   poglądów   Pana   Lewandowskiego  i  dała  mu  szansę  na  dokonanie  własnych  wyborów.     c) Podczas   tego   ćwiczenia   niektóre   z   kart   z   potrzebami   wybrane   przez   rodziców   to:   Miłość,   Bezpieczeństwo,  Uczucia,  Dyscyplina,  Zdrowie,  Szkoła  i  Zabawa.    Przykład  na  ich  dobre  teoretyczne   rozumienie  potrzeb,  które  wybrali,  pojawił  się  podczas  dyskusji  odnoszącej  się  do  karty  „Uczucia”.     Zgodzili   się,   że   uczucia   są   ważne,   ponieważ   „budują   związki   pomiędzy   nami   wszystkimi,   budują   zaufanie   i   powiązania   rodzinne."   Pani   Gzowska   rozmyślała,   że   w   przeszłości   kiedykolwiek   była   pijana,  nie  była  emocjonalnie  dostępna  dla  swoich  dzieci.  Stwierdziła,  że  podczas  gdy  dom  był  czysty   i  mieli  codziennie  ugotowany  posiłek,  jej  nadużywanie  alkoholu  spowodowało  uczucie  smutku  u  ich   dzieci.         d) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  potwierdzili,  że  ich  dzieci  często  im  mówiły,  jak  się  czuły,  gdy  Pani   Gzowska   była   pijana.   Wyjaśniła,   jak   widziała,   że   „ich   uśmiechy   znikają   i   nie   było   szczęścia   w   ich   oczach.”     Pani   Gzowska   zaczęła   płakać,   gdy   tłumaczyła,   że   widzi   przeszłe   sprawy   nawet   wyraźniej   teraz  będąc  trzeźwą.  Powiedziała  „Nie  zwracałam  zbytnio  uwagi  na  to,  kiedy  byłam  pijana  i  teraz,   gdy  wracam  do  tych  momentów,  moje  wizja  jest  wyraźniejsza  i  widzę  te  sprawy  w  lepszy  sposób.”       e) Zapytana,   w   jaki   sposób   rodzice   pomagali   dzieciom   zrozumieć   negatywne   uczucia,   których   doświadczały,   Pani   Gzowska   wyjaśniła,   że   mówili   dzieciom,   że   była   chora   i   doktor   jej   próbował   pomóc.  Pan  Lewandowski  uczynił  uwagę,  że  uważa,  że  to  jest  pozytywne,  iż  nauczyli  się  na  swoich   błędach   z   przeszłości.   Powiedział   „nauczyliśmy   się   rozmawiać   i   słuchać   nawzajem,   przestać   kłócić,   aby   pokazać   czyj   głos   jest   ważniejszy,   ponieważ   prawdę   mówiąc,   to   nie   my,   ale   dzieci   są   najważniejsze.    Polegają  na  nas,  że  ich  obronimy  i  zaopiekujemy  się  nimi.    Gdy  zachowywaliśmy  się   w  ten  sposób,  głównie  krzywdziliśmy  ich.”         f) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  opisali,  jak  pracowali  jako  zespół,  aby  zaspokoić  potrzeby  swoich   dzieci.  W  dobrym  dniu  wyjaśnili,  jak  wyraźne  mieli  role  i  obowiązki.  Pani  Gzowska  dbała,  aby  dom   był  czysty  i  posprzątany,  ubrania  wyprane,  zakupy  zrobione  i  dobry  odżywczy  obiad  przygotowany   codziennie.  Pan  Lewandowski  pracował  na  12-­‐godzinnych  zmianach  nocnych,  i  gdy  wracał  do  domu   rano,   jak   wyjaśniał,   miał   wypełniony   poranek   i   popołudnie   jazdą   do   i   z   szkoły   i   pomaganiem   Pani   Gzowskiej  z  zakupami  spożywczymi.     g) W   złym   dniu,   Pan   Lewandowski   musiał   wszystko   robić.   Zapytany,   jak   radził   sobie   sam   i   organizował   wszystko,   wyjaśnił,   że   wracał   z   pracy   o   6:00   rano,   brał   szybki   prysznic,   przygotowywał   lancz   dla   dzieci  do  szkoły  i  ich  szkolne  ubrania.  Budził  dzieci,  przygotowywał  insulinę  Eryka,  ubierał  dzieci  do   10

szkoły  i  zabierał  je  do  szkoły.  Gdy  dzieci  były  w  szkole,  wówczas  robił  zakupy  spożywcze  w  drodze   powrotnej  do  domu.  Po  powrocie  do  domu,  zazwyczaj  zdrzemnął  się  przez  3  godziny  do  około  godz.   12:12:30.   Potem   wstawał,   aby   posprzątać   dom   i   przygotować   obiad   przed   odebraniem   dzieci   ze   szkoły.  Gdy  wracał  z  dziećmi  do  domu,  wtedy  przebierał  je  z  mundurków  i  dawał  im  obiad,  bawił  się   i  rozmawiał  z  nimi  wieczorem,  potem  przygotowywał  kolację  i  szykował  je  do  snu.  W  taki  typowy   dzień  Pan  Lewandowski  odczuwał  ogromny  brak  snu  i  często  był  na  nogach  przez  około  21  godzin.     h) Nie   był   w   stanie   wyraźnie   wskazać,   jak   często   tak   było,   ponieważ   to   zależało   od   Pani   Gzowskiej,   powiedział  „ale  niezbyt  często".  Gdy  przyznałam,  ze  to  musiała  być  dla  niego  bardzo  duża  presja  i   powodować  ekstremalne  zmęczenie,  poinformował  mnie,  że  nie  było  to  trudne,  ponieważ  w  Anglii   robił   to   wszystko   po   12-­‐godzinnych   zmianach,   a   w   Polsce   po   16-­‐godzinnych.   To   wskazuje,   że   ta   rodzina   doświadczała   problemów,   podobnych   do   obaw   podkreślonych   w   pliku   sądowym,   długo   przed  przeprowadzką  do  Anglii  w  2010r.     i) Pan   Lewandowski   poinformował   mnie,   że   w   Polsce   kwestia   alkoholu   stanowiła   mniejszy   problem.     Zachęcany   wyjaśnił,   że   życie   było   mniej   stresujące   w   Polsce,   ponieważ   w   Anglii   istnieje   bariera   kulturowa   i   językowa.   Powiedział   „nieznajomość   zasad   i   przepisów   czyni   rzeczy   nawet   bardziej   stresującymi,   a   co   gorsze,   nikt   nie   chce   nam   tych   zasad   wyjaśnić.”   Dalej   uważa,   że   on   „nie   umie   postępować  zgodnie  z  zasadami,  ponieważ  nie  istnieją,  a  są  w  toku  tworzenia”.     j) Podczas,   gdy   teoretyczne   rozumienie   potrzeb   dzieci   przez   rodzica   było   dobre,   zauważyłam,   że   ich   przeszłe   wychowywanie   wywołało   wiele   obaw   pośród   specjalistów.   Niektóre   z   nich   to:   Nadużywanie   alkoholu   przez   Panią   Gzowską,   niewłaściwe   stałe   monitorowanie   cukrzycy   Eryka,   frekwencja  dzieci  w  szkole  i  niestabilność  w  związku  rodziców.     k) Przez   całą   niniejszą   ocenę,   gdy   omawiano   obawy   specjalistów,   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   często  minimalizowali  je  jedynie  przyznając  się  do  nadużywania  alkoholu  przez  Panią  Gzowską  i  jego   wpływu   na   dzieci   emocjonalnie.   Podczas   niniejszych   dyskusji   prezentowali   wysoki   poziom   złości   i   frustracji.   Widać   to   było   poprzez   zachowania   takie,   jak   krzyczenie   i   stawanie   się   kłótliwymi   i   obrażającymi   mnie   i   wszystkich   pozostałych   specjalistów   (łącznie   z   sądami   i   przedstawicielami   prawnymi  samych  rodziców).         l) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  uważają,  że  obecnie  nie  ma  miejsca  dla  specjalistów  w  ich  życiu,   ponieważ  Pani  Gzowska  jest  teraz  uwolniona  od  alkoholu.  Wyraziła  zmotywowanie  do  pozostania   abstynentką  długoterminowo  i  wydaje  się  ,że  próbowała  tego  dowieść  poprzez  zabieg  wszczepienia   implantu.         m) Poinformowałam  Pana  Lewandowskiego  i  Panią  Gzowską  o  swoich  obawach,  że  podczas,  gdy  jest  to   pozytywne,  że  Pani  Gzowska  zachowuje  wstrzemięźliwość  odkąd  ma  implant,  wiem,  że  nie  po  raz   pierwszy  jest  wstrzemięźliwa.  Pani  Gzowska  poinformowała  mnie  wcześniej  w  niniejszej  ocenie,  że   również  miała  implant  w  2004r.  Mając  implant  była  w  stanie  powstrzymywać  się  od  alkoholu  przez   5  lat.    Jej  ostatni  nawrót  nastąpił  pod  koniec  listopada  2013r.  po  próbie  samobójczej  jej  dorosłego   11

syna,   Adriana   mieszkającego   w   Polsce;   powiedziała   „Po   prostu   piłam   ile   się   dało,   aby   spróbować   zapomnieć  o  wszystkim.”      

  n) Wyjaśniła,   że   po   próbie   samobójczej   jej   syna,   jej   matka   nazwała   ją   złą   matką   za   to,   że   zostawiła   swojego   syna   w   Polsce   bez   wsparcia.   Pod   koniec   oceny,   Pani   Gzowska   również   ujawniła,   że   Pan   Lewandowski   nie   lubi   Adriana   i   w   oparciu   o   jej   opisy,   prawdopodobnie   to   również   był   czynnik   przyczyniający  się  do  przeszłych  problemów  w  ich  związku.  Pan  Lewandowski  poinformował  mnie,   że   nie   podobało   mu   się,   jak   Adrian   sporo   imprezował   i   pił   nadmiernie   alkohol   w   wieku   17   lat   i   potem,  gdy  przyjechali  do  Anglii,  zaczął  palić  marihuanę.         o) Niepokojące   jest,   że   gdy   najstarszy   syn   wydawał   się   "wołać   o   pomoc",   Pani   Gzowska   zwróciła   się   ku   nadużywaniu   alkoholu   jako   formy   ucieczki,   aby   spróbować   zapomnieć,   co   się   dzieje.   Robiąc   tak,   nie   tylko  stała  się  niedostępna  dla  Adriana,  ale  również  dla  Eryka,  Szymona  i  Julii.       p) Niestety,   niniejsza   ocena   stwierdziła,   że   Pani   Gzowska   była   niechętna   aby   zaakceptować,   iż   jej   nadużywanie   alkoholu   jest   prawdopodobnie   jej   sposobem   na   radzenie   sobie   ze   stresem.   Gdy   to   podkreślono   Pani   Gzowskiej,   często   złościła   się   i   odmawiała   rozważenia,   jakie   wsparcie   mogłaby   wykorzystać  (jak  poradnictwo),  aby  pomóc  rozwinąć  nowe  strategie  radzenia  sobie.     q) Pani   Gzowska   i   Pan   Lewandowski   oboje   mocno   nie   zgadzali   się   z   moją   obawą,   że   pomimo   ostatniego   implantu   Pani   Gzowskiej,   nie   uważam,   że   to   zapewni   wystarczający   dowód   na   to,   że   pozostanie   wolna   od   alkoholu   długoterminowo.   Jestem   również   zaniepokojona,   że   z   powodu   odmowy   rodziców   do   pracy   ze   specjalistami   krótko-­‐   i   długoterminowo,   niemożliwe   będzie   monitorowanie  wszelkiego  progresu  rodziców  w  celu  udowodnienia,  że  pozytywne  zmiany  można   utrzymać.         8.3 Jaką  wnikliwość,  jeśli  w  ogóle,  mają  rodzice  odnośnie  obaw  Opieki  Społecznej?     a) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   kwestionowali   wszystkie   obawy   specjalistów.   Zapytani,   jak   rozumieją  obawy  specjalistów,  Pani  Gzowska  powiedziała  „Już  mówiłam  to  pięć  razy,  nagram  się  i   będę  wam  to  odtwarzać,  abym  nie  musiała  się  powtarzać  więcej.”  W  tym  momencie  dyskusji  Pan   Lewandowski   poprosił   Panią   Gzowska,   aby   zwyczajnie   odpowiedziała   na   pytanie,   ponieważ   chce,   aby  jego  dzieci  wróciły  do  domu.         b) Pan   Lewandowski   potem   oświadczył,   że   według   raportów   poprzedniego   pracownika   opieki   społecznej,   obawy   Władz   Lokalnych   są   następujące:   Nadużywanie   alkoholu   przez   Panią   Gzowską,   agresywna   natura   rodziców   i   problemy   w   ich   związku.   Pani   Gzowska   poinformowała   mnie,   że   te   wszystkie   obawy   pojawiły   się   z   powodu   niezrozumienia   przez   specjalistów   ich   polskich   kulturowych   norm.  Pani  Gzowska  przeszła  do  wyjaśniania,  że  gdy  ludzie  są  z  różnych  kultur  i  mówią  w  różnych   językach,   mogą   być   postrzegani   jako   agresywni,   ponieważ   mówią   głośniej   „aby   podkreślić,   że   naprawdę  chcą  czegoś,  jak  dostać  kopie  raportów.”  Pani  Gzowska  powiedziała  ”wszyscy  specjaliści   uważają  nas  za  agresywnych  tylko  dlatego,  że  domagamy  się  informacji.”     12

c) Wyjaśniono   Panu   Lewandowskiemu   i   Pani   Gzowskiej,   że   oprócz   obaw   stwierdzonych,   są   jeszcze   inne   poruszone   w   różnych   raportach   w   pliku   sądowym.   Poinformowałam   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską   o   następującym:   braku   konsekwentnego   monitorowania   cukrzycy   Eryka,   nieregularnej  frekwencji  szkolnej,  braku  konsekwentnego  zaangażowania  w  pracę  ze  specjalistami  –   takimi,  jak  kłamanie  specjalistom,  aby  uniknąć  udziału.  Na  przykład  latem  2014r.  rodzice  powiedzieli   specjalistom,   że   jadą   na   wakacje   do   Hiszpanii.   Jednakże,   potem   stwierdzono,   że   rodzina   nie   wyjechała   na   wakacje,   ale   nie   poinformowała   specjalistów   o   tej   zmianie,   również   nie   uczęszczali   na   wizyty   lekarskie   Eryka.     Inne   obawy   związane   z   zastraszaniem   i   agresywnym   zachowaniem,   które   rodzice   ujawnili   wobec   specjalistów,   przemoc   domowa   w   związku   pary   i   niezdolność   rodziców   do   stawiania   emocjonalnych   potrzeb   dzieci   na   pierwszym   miejscu   w   tych   przypadkach.   Pan   Lewandowski  i  Pani  Gzowska  nie  zgodzili  się  z  całością  powyższego.     d) Pani  Gzowska  powiedziała  „te  problemy  są  wszystkie  kłamstwami,  ponieważ  nie  dano  nam  szansy   na   odpowiedź.     Nikt   nas   nie   słucha,   gdy   piszemy   skargę,   wszyscy   mówią,   że   jej   nie   dostali,   nigdy   nie   mamy   szansy   na   odpowiedź;   na   przedstawienie   naszej   wersji   wydarzeń.”   Z   drugiej   strony,   Pan   Lewandowski   tłumaczył,   że   uważa,   że   obawy   już   zostały   naprawione   przez   rodziców,   bez   pomocy   lub   wsparcia   specjalistów.   Zaczął   tłumaczyć,   że   głównym   problemem   było   nadużywanie   alkoholu   przez   Panią   Gzowską,   jednakże   teraz   ona   ma   implant   i   nie   pije   już   alkoholu,   Pan   Lewandowski   uważa,  ze  wszystko  jest  dobrze.     e) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  poinformowali  mnie,  że  oprócz  implantu,  Pani  Gzowska  również   przyjmuje  leki,  aby  poskromić  łaknienie  na  alkohol.  Wyjaśniła  mi,  że  implant  nie  stanowi  ryzyka  dla   jej  zdrowia,  ponieważ  jest  w  dobrej  formie  i  jest  zdrowa.  Powiedziała,  że  nic  nie  może  się  jej  stać,   jeśli  wypije  alkohol.    Potem  Pani  Gzowska  powiedziała,  że  to  zależy  od  tego,  jak  zareaguje  jej  ciało.     Zapytana  o  funkcję  implantu  powiedziała,  że  nie  wie,  powiedziała  „Nie  jestem  lekarzem”,  ale  wie,  że   jeśli   wypije   alkohol   coś   złego   może   się   jej   stać,   ale   nie   wie,   co.     Wyjaśniono   jej,   że   trudno   uwierzyć,   że   ma   tak   ograniczoną   wiedzę   na   temat   implantu,   gdy   jej   wiedza   o   przyjmowanych   lekach   jest   bardzo   dobra.     Żaden   rodzic   nie   odpowiedział   na   to   klarownie.   Po   jakimś   czasie   Pani   Gzowska   powiedziała   „to   zależy   od   organizmu,   jeśli   organizm   osoby   jest   silny   i   ta   osoba   wypije   alkohol,   wówczas  nic  nie  może  się  stać,  ale  jeśli  jest  słaby,  to  wtedy  może  to  go  zabić.”         f) Zapytani,   kto   ich   zdaniem   jest   odpowiedzialny   za   problemy   w   ich   obecnej   sytuacji   rodzinnej,   Pani   Gzowska   powiedziała   „ktoś,   kto   skłamał   w   raporcie,   nie   mówię,   że   nie   mieliśmy   problemów   z   alkoholem,   nie   mówię,   że   nie   mieliśmy   problemów   w   naszym   związku,   ale   nikt   nam   nie   pomógł,   poprosiliśmy   o   mediatora,   poprosiliśmy   szkołę   o   pomoc,   wysłali   nas   na   spotkanie   towarzyskie.   Prosiłam,  prosiłam  na  każdym  spotkaniu,  prosiłam  o  pomoc."    

g) W  ostatnim  wywiadzie  dnia  2  marca  2015r.  poprosiłam  Pana  Lewandowskiego  o  zastanowienie  się   nad   istotną   poprawą   w   emocjonalnym   samopoczuciu   Eryka   zaobserwowaną   przez   pracowników   szkoły   w   ostatnich   tygodniach,   dotyczącą   jego   zwiększonej   pewności   siebie,   bardziej   zrelaksowanego  i  zadowolonego  wyglądu  i  zdolności  do  skoncentrowania  się  na  lekcji.  Szczególnie,   poprosiłam   Pana   Lewandowskiego   o   rozważenie,   czy   te   pozytywne   zmiany   mogą   przynajmniej   częściowo   być   spowodowane   opieką,   jaką   otrzymuje   w   swojej   placówce   zastępczej?   Pan   13

Lewandowski  oświadczył,  że  Eryk  jest  coraz  starszy  i  te  zmiany  i  tak  by  zaszły  w  domu  u  rodziców.   Upierał   się,   że   "nie   jest   możliwe",   aby   opiekun   zastępczy   mógł   mówić   lub   robić   rzeczy   z   dziećmi,   które   pomagają   im   poczuć   się   bezpiecznie   lub   bardziej   pewnie,   „ponieważ   opiekunowie   zastępczy   nigdy   nie   mogą   być   tak   dobrzy,   jak   rodzice”.   Pan   Lewandowski   oświadczył,   że   nie   musi   nic   robić   inaczej   lub   uczyć   się   nowego   zachowania   rodzicielskiego   stosowanego   możliwie   przez   opiekuna   zastępczego   wobec   jego   dzieci.   Zapytany,   co   uważa,   że   mogłoby   być   pomocne   dla   niego   w   wychowywaniu  dzieci,  powiedział,  że  nie  wie,  ale  zapyta  Anny.     8.4 Szczególnie  proszę  skomentować  zrozumienie  przez  matkę  wpływu  alkoholu  na  jej  rodzicielstwo  i   na  rozwój  jej  dzieci.     a) Pani   Gzowska   i   Pan   Lewandowski   wykazali   pewną   wnikliwość   we   wpływ   alkoholu   na   ich   rodzicielstwo  i  na  rozwój  ich  dzieci.    Pani  Gzowska  wyjaśniła,  że  gdy  była  pijana,  nie  była  dostępna   dla   swoich   dzieci,   zarówno   fizycznie,   jak   i   emocjonalnie.   Zarówno   Pani   Gzowska,   jak   i   Pan   Lewandowski   mówili   otwarcie,   gdy   podawali   przykłady   dni,   kiedy   Pani   Gzowska   była   pijana   i   nie   była   w   stanie   przywitać   dzieci   wracające   ze   szkoły   do   domu.   Płakała   oświadczając,   że   to   nie   dawało   szansy   jej   dzieciom   na   opowiedzenie   o   ich   dniu   w   szkole   lub   o   zmartwieniach,   które   mogły   się   pojawić.     b) Pani  Gzowska  zgodziła  się,  że  jej  nadużywanie  alkoholu  miało  negatywny  wpływ  na  jej  dzieci.  Pan   Lewandowski  również  zgodził  się  stwierdzając,  że  jako  bezpośredni  wynik  przeszłych  zachowań  Pani   Gzowskiej,  ich  dzieci  musiały  „dorosnąć  zbyt  wcześnie  i  musiały  radzić  sobie  z  problemami,  z  którymi   nie   powinny   w   tym   wieku,   musiały   radzić   sobie   z   problemami,   z   którymi   nie   musiałyby,   i   problemami,  z  których  radzeniem  sobie  mogły  poczekać  z  rok  lub  dłużej.”         c) Pani   Gzowska   była   pewna,   że   problemy,   które   wpłynęły   na   jej   dzieci,   były   natury   emocjonalnej,   a   nie   psychicznej,   ponieważ   dzieci   nigdy   nie   musiały   gotować   i   sprzątać,   jednak   zdarzało   się,   że   rodzice   byli   niedostępni   dla   nich   emocjonalnie,   ponieważ   skupiali   się   na   kwestii   alkoholu   i   jego   negatywnym   wpływie   na   ich   związek.   Powiedzieli   „zawsze   było   dla   nich   jedzenie,   dom   zawsze   był   czysty,   ich   ubrania   zawsze   były   czyste,   dom   zawsze   był   ciepły,   fizycznie   wszystko   było   zrobione,   problemem  były  emocje.”  Według  Pani  Gzowskiej,  gdy  nie  piła  alkoholu  wszystko  było  OK,  ale  picie   powodowało   kłótnie   między   nią   a   Panem   Lewandowskim,   które   wpływały   na   emocjonalną   stabilność,  którą  mogli  zaproponować  swoich  dzieciom.       d) Pani   Gzowska   poczyniła   uwagę,   że   stabilność   emocjonalne   jej   dzieci   była   „niezrównoważona,   ponieważ   nigdy   nie   były   pewne,   co   je   czeka   po   powrocie   ze   szkoły   do   domu.”   Zapytana,   jakie   doznania  czekały  na  jej  dzieci  w  dobrym  dniu  i  złym  dniu,  wyjaśniła,  że  w  dobrym  dniu,  gdy  nie  była   pijana  ”widziała  je  wracające  do  domu  przez  okno,  więc  otwierała  drzwi,  rozmawiała  z  nimi  o  szkole,   prosiła   o   świadectwa   i   gwiazdki   za   dobre   zachowanie,   pomagała   im   przebrać   się   z   mundurków   szkolnych,  szykowała  jedzenie,  dużo  rzeczy  się  działo."  W  złym  dniu,  gdy  Pani  Gzowska  była  pijana,   spała  w  łóżku  „tak,  jakby  mnie  tam  nie  było  wcale”.         e) Pani   Gzowska   powiedziała,   że   gdy   była   pijana   szczęście   znikało,   ale   w   dobrym   dniu   robili   więcej,   jak   wyjście  do  parku  i  popływać,  pograć  w  piłkę  i  pojeździć  na  rowerach  po  obiedzie.  Niektóre  z  tych   14

rzeczy  nadal  mają  miejsce  w  złym  dniu,  ponieważ  jest  Pan  Lewandowski,  „ale  trwało  to  zwyczajnie   dłużej,  ponieważ  wszystko  musiał  robić  sam.”         f) Poproszono   Panią   Gzowska   i   Pana   Lewandowskiego   o   rozważenie,   co   się   stanie,   jeśli   pozytywne   zmiany   nie   zostaną   wprowadzone   na   stałe   do   ich   sposobu   wychowywania.   Pani   Gzowska   zaczęła   płakać,  gdy  mówiła  „Nie  wyobrażam  sobie,  ile  krzywdy  doznały,  bardzo  trudno  to  wyrazić  słowami."     Na   dłuższą   metę   oboje   rodzice   zgodzili   się,   że   jeśli   ich   dzieci   nadal   będą   doznawać   niestabilności   emocjonalnej,  dorosną  czując  się  „niekochanymi,  i  również  w  późniejszym  życiu  będą  borykały  się  z   kochaniem  i  byciem  kochanym  przez  innych.”  Pani  Gzowska  uważa,  że  jeśli  jej  dzieci  wrócą  pod  ich   opieką,   będzie   musiała   pracować   ciężko,   aby   odzyskać   ich   zaufanie   aż   zrozumieją,   że   już   nigdy   ponownie  nie  pójdą  do  opieki  zastępczej.         g) Pani   Gzowska   uważa,   że   jest   najlepsza,   aby   zaspokoić   emocjonalne   potrzeby   swoich   dzieci,   ponieważ   pracowała   z   niepełnosprawnymi   dziećmi   i   dorosłymi,   studiowała   psychologię   dwa   lata   i   pracowała   w   ośrodku   dziennym   dla   dzieci   porzuconych   przez   rodziców.   Pani   Gzowska   nie   była   w   stanie   podać   przykładów   rodzajów   technik   lub   strategii,   które   będzie   stosowała.   Stwierdziła,   że   ponieważ  jej  dzieci  są  indywidualistami,  nie  umie  konkretnie  powiedzieć,  co  zrobi,  dopóki  nie  wrócą   do  domu  i  nie  będzie  mogła  zaobserwować  ich  zachowania.       h) Zmartwiłam   się,   kiedy   zauważyłam,   że   Pani   Gzowska   nie   wspomniała   swojego   nadużywania   alkoholu   podczas   mieszkania   w   Polsce.   Zachęcana   poinformowała   mnie,   że   miała   implant   w   przeszłości,   gdy   mieszkała   w   Polsce.   Jako,   ze   nie   znam   się   na   tej   procedurze,   Pani   Gzowska   wytłumaczyła   mi   to.   Stwierdziła,   że   implant   nie   jest   usuwany   chirurgicznie,   ale   gdy   jest   umieszczony,  w  kieszonce  znajduje  się  około  25-­‐30  mikroskopijnych  tabletek  (lub  zależnie  od  tego,   ile  ich  chcesz).  Robi  się  nacięcie  u  pacjenta  i  tabletki  umieszcza  się  pod  skórą.         i) Jak  wyszczególniono  powyżej,  Pani  Gzowska  poinformowała,  że  ponownie  zaczęła  pić  alkohol  po  5   latach   abstynencji   z   powodu   próby   samobójczej   jej   syna.   Pani   Gzowska   nie   chciała   podzielić   się   żadnymi   dodatkowymi   informacjami   na   ten   temat.   Powiedziała,   że   nie   chce   o   tym   znów   rozmawiać   podczas  niniejszej  oceny,  ponieważ  wcześnie  informowała  innych  specjalistów.         j) Po   namyśle   Pani   Gzowska   stwierdziła,   że   jest   zła,   że   żaden   (specjalista)   nie   zapytał   jej,   czy   chce   pomocy.     Powiedziała   "wszyscy   specjaliści   po   prostu   ciągle   piszą,   że   upiłam   się,   ale   nie   podają   powodu  czemu”,  powiedziała,  że  piła  alkohol,  ponieważ  była  zestresowana,  dzwoniła  do  szpitala  i  na   policję  w  Polsce,  aby  dowiedzieć  się,  co  się  dzieje  z  jej  synem,  ale  nikt  nie  udzielił  jej  informacji  przez   telefon,   więc   wpadła   w   jeszcze   większą   rozpacz.   Wyjaśniła,   że   jej   syn   teraz   jest   bardziej   stabilny   i   mieszka  ze  swoją  dziewczyną  i  ich  dzieckiem.         k) Mając   to   w   pamięci,   zapytano   Panią   Gzowską,   w   jaki   sposób   udowodni   w   sądzie   i   pozostałym   specjalistom,  że  tym  razem  pozostanie  wolna  od  alkoholu  na  stałe  bez  poważnego  nawrotu,  jak  to   zaobserwowano   dotąd.     Pani   Gzowska   była   nieugięta,   że   nie   istnieje   nic   więcej,   co   może   zrobić,   ponieważ  ma  implant  i  to  jest  wszystko,  co  uważa  za  konieczne,  aby  udowodnić,  że  dokonała  zmian.     Zakwestionowano   to,   ponieważ   wyjaśniono,   że   miała   implant   w   przeszłości,   ale   miała   poważny   15

nawrót,   specjaliści   będą   chcieli   widzieć,   jak   rozwija   inne   strategie,   aby   dowieść,   że   umie   pozostać   wstrzemięźliwą  długofalowo.         l) Zasugerowano,   że   w   oparciu   o   ostatni   incydent   stresu,   który   spowodował,   że   nadużyła   alkoholu   jako   mechanizm   radzenia   sobie,   wydaje   się,   że   istnieją   nierozwiązane   kwestie   powodujące   używanie   alkoholu.     Jednym   ze   sposobów   zajęcia   się   tym   może   być   skorzystanie   z   poufnego   doradztwa.  Pani  Gzowska  powiedziała,  że  nie  ufa,  że  tego  rodzaju  usługi  są  poufne    Pani  Gzowska   stwierdziła,   że   martwi   się,   że   jeśli   zgodzi   się   na   doradztwo,   napiszę   w   raporcie   oceny   zdolności   rodzicielskiej,  że  jest  psychicznie  niestabilna.         8.5 Proszę   ocenić   zdolność   rodziców   do   wychowywania   i   ich   zdolność   do   zaspokojenia   potrzeb   fizycznych,  emocjonalnych  i  rozwojowych  dzieci  zarówno  krótko-­‐  jak  i  długoterminowo.       a) W   momencie   pisania   niniejszego   raportu   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   prezentowali   się   jako   zgodna   i   stabilna   para.   Pani   Gzowska   wstrzymywała   się   od   alkoholu   i   Pan   Lewandowski   wykazał   pewną   wnikliwość   w   problem   Pani   Gzowskiej   z   alkoholem   (tj.   dlaczego   go   nadużywa   i   co   jest   zapalnikiem).     Omówienia   teoretycznego   zrozumienia   przez   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską   potrzeb  rozwojowych  ich  dzieci  są  dobre,  a  obserwacje  podczas  nadzorowanego  widzenia  rodzinnej   wzajemnej  interakcji  również  pozytywne.  Konsekwencja  rodziców  w  planowaniu  i  przygotowywaniu   się  przed  każdym  widzeniem  również  była  dobra.     b) W   krótkoterminowej   i   najbliższej   przyszłości,   okazuje   się,   że   w   oparciu   o   powyższe,   oboje   rodzice   mają  zdolność  do  zaspokojenia  potrzeb  fizycznych,  emocjonalnych  i  rozwojowych  dzieci.  Jednakże   ważne,  aby  zauważyć,  że  Pani  Gzowska  ma  długotrwały  problem  z  nadużywaniem  alkoholu.    Wydaje   się,   że   problem   rozwinął   się   w   trakcie   jej   związku   z   jej   byłym   mężem,   którego   poślubiła   zaraz   po   tym,  jak  odkryła,  że  jest  w  ciąży  w  wieku  16  lat.         c) Przeszłe  zaangażowanie  w  pracę  z  poprzednimi  specjalistami  było  w  znacznym  stopniu  negatywne.     Historycznie   widzieliśmy   dowód   na   zdolność   Pani   Gzowskiej   na   pozostawanie   wstrzemięźliwą   przez   okresy   czasu,   jednak   trwało   to   krótko   i   Pani   Gzowska   miała   nawroty.   Czasami,   gdy   Pani   Gzowska   miała   nawrót,   oboje   rodzice   byli   niechętni   do   współpracy   przy   wsparciu   proponowanym   przez   specjalistów.   Podczas   niniejszej   oceny   oboje   zaprzeczali,   że   w   ogóle   im   proponowano   i   że   otrzymywali   jakiekolwiek   wsparcie   od   specjalistów.   Pan   Lewandowski   również   nie   zwracał   się   do   specjalistów,  niezależnie  od  Pani  Gzowskiej,  o  poradę  lub  wsparcie  w  przeszłości.         d) Niniejsza  ocena  nie  była  w  stanie  stwierdzić  dowodu  sugerującego,  że  rodzice  potrafili  dokonać  lub   utrzymać   wszelkie   pozytywne   zmiany   długoterminowo   w   przeszłości.   Wydaje   się,   że   bieżące   zaobserwowane   zmiany   wynikały   z   wniosku   Władz   Lokalnych   o   postanowienie   sądowe   dotyczące   zabrania   dzieci   spod   ich   opieki.   Bez   chęci   bycia   nadmiernie   krytycznym   wobec   Pana   Lewandowskiego   i   Pani   Gzowskiej,   podczas,   gdy   przyjmuję,   że   to   pozytywne,   że   Pani   Gzowska   wstrzymywała   się   od   alkoholu   odkąd   ma   implant,   zauważam,   że   nie   jest   to   pierwszy   tego   typu   zabieg.  (Proszę  odnieść  pytanie  powyżej  do  pytania  8.2.,  8.3.  i  8.4.  po  dalsze  szczegóły).     16

e) Nie   tylko   martwiące   jest   to,   że   w   przeszłości,   gdy   Pani   Gzowska   miała   nawrót,   nie   była   w   stanie   stawiać   potrzeb   dzieci   ponad   swoje   pragnienie   alkoholu.   Dyskusje   podczas   niniejszej   oceny   rozpoznały   u   niej   dobry   poziom   wnikliwości   we   wpływ   jej   zachowania   po   pijanemu   na   emocjonalne   samopoczucie  jej  dzieci.  Otrzymując  wsparcie  programu  pomocy,  Pani  Gzowska  poinformowała,  że   studiowała   psychologię   dziecka   i   ma   świadomość   różnych   ról   przyjmowanych   przez   dzieci   w   rodzinie,   w   której   jest   problem   z   nadużywaniem   alkoholu.   Skomentowała,   że   Eryk   przyjął   „rolę   opiekuna”,   Julia   rolę   „anioła”,   a   Szymon   tego   „niegrzecznego”.   We   wcześniejszej   fazie   otrzymywania   wsparcia   programu   pomocy,   Pani   Gzowska   chciała,   aby   pracownik   programu   jej   pomógł   w   zapewnieniu   dzieciom   konsekwentnej   stabilności,   ponieważ   przyznała,   że   życie   w   rodzinie   z   problemem   alkoholowym   może   być   nieprzewidywalne.   Dlatego   wspierano   Panią   Gzowską,  aby  stworzyła  rutynę  po  szkole  i  w  porze  snu.         f) Podczas,   gdy   Pani   Gzowska   i   Pan   Lewandowski   byli   zadowoleni,   aby   spróbować   i   przestrzegać   rutyny  po  szkole,  nie  zgodzili  się  z  potrzebą  rutyny  pory  snu  dla  dzieci.  W  tamtym  momencie  Pani   Gzowska  była  otwarta  i  uczciwa  oświadczając,  że  przestrzeganie  rutyny  pory  snu  jest  zbyt  trudne  dla   niej,  i  przyznała,  że  jest  "leniwa"  i  że  na  końcu  swojego  męczącego  dnia,  potrzebuje  czasu  dla  siebie.   To  sugeruje,  że  podczas,  gdy  Pani  Gzowska  ma  wiedzę  na  temat  wpływu  jej  zachowania  na  swoje   dzieci   i   co   musi   zrobić,   aby   ulepszyć   rzeczy   w   domu,   nie   jest   chętna   do   realizacji   tychże   zmian   w   pełni;  dlatego  nie  stawia  potrzeb  swoich  dzieci  na  pierwszym  miejscu.         g) Pan   Lewandowski   również   wykazał   swoją   zdolność   do   stawiania   potrzeb   swoich   dzieci   ponad   zobowiązania  służbowe  lub  chęć  pozostania  w  związku  z  Panią  Gzowska;  czasami,  gdy  obserwował   negatywny  wpływ  zachowania  Pani  Gzowska  na  nich.       h) Dalszą  obawą  jest  fakt,  że  Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  byli  spójni  w  swoich  poglądach  przez   całą   niniejszą   ocenę,   że   nie   lubią   specjalistów,   i   z   tego   powodu   nie   zwrócą   się   do   nich   o   wsparcie   w   przyszłości   (zarówno   krótko-­‐,   jak   i   długoterminowe).   Pomimo   licznych   namów,   aby   zachęcić   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską   do   spotkania   ze   specjalistami   jako   osobami   mogącymi   zaproponować   wsparcie   wtedy,   gdy   potrzebują   pomocy   lub   przechodzą   kryzys,   oboje   rodzice   utrzymywali  pogląd,  że  nigdy  nie  będą  pracować  ze  specjalistami.       8.6 Czy   własne   doświadczenia   bycia   wychowywanym   mają   wpływ   na   ich   zdolność   do   ochrony   i   wychowywania  ich  dzieci.     a) Trudno   odpowiedzieć   na   to   pytanie,   ponieważ   opowieści   obojga   rodziców   o   ich   dzieciństwie   były   dezorientujące,  aby  je  zrozumieć.    Oboje  rodzice  jasno  wyrażali  swoją  opinię  o  tym,  że  nie  doznali   traumy   w   dzieciństwie.     Jednak   przy   zachęceniu,   dalsze   szczegóły   konkretnych   wydarzeń   życiowych   wskazywały,   że   traumatyczne   wydarzenia   miały   miejsce   (tj.   samobójstwo   ojca   Pana   Lewandowskiego   i   poważna   domowa   przemoc   doznana   przez   Panią   Gzowską   w   jej   pierwszym   małżeństwie,   które   trwało   19   lat,   i   bez   nawiązania   do   otrzymywania   wsparcia   ze   strony   jej   rodziców).         b) Pani   Gzowska   przyznaje,   że   częściowy   powód   jej   nadużywania   alkoholu   jest   wynikiem   jej   mechanizmu   radzenia   sobie   ze   stresem.   Wydaje   się   rozsądne   zasugerować,   że   doświadczenie   z   17

dzieciństwa   Pani   Gzowskiej   i   jej   późniejsze   doznania   poważnej   domowej   przemocy   w   wieku   dorastania  przyczyniły  się  do  znajdowania  przez  nią  sposobów  na  próbę  ‘ucieczki’  od  stresu  wtedy,   gdy   nie   dostawała   wsparcia   od   swoich   rodziców.   Często   odnosiła   się   do   swojego   pomysłu   na   radzenie  sobie  ze  stresem  poprzez  picie  tyle,  ile  się  da,  aby  móc  zapomnieć,  co  się  dzieje  w  danym   momencie.     8.7 Proszę  ocenić  zdolność  rodziców  do  stawiania  potrzeb  ich  dzieci  na  pierwszym  miejscu,   zarówno   obecnie,  jak  i  w  przyszłości.       Do  tego  pytania  odniesiono  się  już  w  pytaniu  8.5.  powyżej.  Dodam  również,  że  Pan  Lewandowski  nie   wykazał   zdolności   ani   chęci   do   działania   proaktywnego   i   stawiania   potrzeb   dzieci,   jeśli   chodzi   o   stabilność,  ponad  swoją  własną  potrzebę  pozostania  w  związku  z  Panią  Gzowską.  Pan  Lewandowski   uznaje,  że  jego  główną  rolę  jest  zabezpieczenie  ekonomiczne  swojej  rodziny  raczej  niż  podjęcie  się   roli  jedynego  opiekuna  dla  dzieci.        

 

 

 

8.8 Proszę  skomentować  przywiązanie  rodziców  i  dzieci.   a) Odpowiadając  na  to  pytanie  podstawiłam  słowo  relacja  w  miejsce  przywiązania.  To  dlatego,  ściśle   mówiąc,   że   przywiązanie   opisuje   zachowanie   dzieci   wobec   ich   głównych   opiekunów   w   momencie   postrzeganego   zagrożenia   (w   szczególności   odnoszące   się   do   stopnia,   w   którym   mogą   polegać   na   nich  jako  ‘bezpiecznej  przystani’  i  ‘pewnej  bazy’).       b) Informacje   otrzymane   od   kilku   specjalistów   pokazują,   że   ogólnie   interakcje   między   rodzicami   i   dziećmi   wydają   się   być   ciepłe   i   odpowiednie.   Obserwacje   interakcji   wzajemnych   w   rodzinie   poczynione  przez  poprzedniego  pracownika  programu  pomocy,  osobę  nadzorującą  widzenia  i  moje   własne  z  widzenia  nadzorowanego  były  wszystkie  pozytywne.   c) Pracownik  programu  pomocy  zgłosił,  że  przynajmniej  w  dobrym  dniu  obserwacje  interakcji  między   Panią   Gzowską   i   jej   dziećmi   wydawały   się   pozytywne.   Pani   Gzowska   początkowo   była   bardzo   entuzjastyczna,   aby   grać   w   gry   z   dziećmi   i   wyraźnie   cieszyła   się   czasem   spędzonym   z   nimi.   Z   drugiej   strony   zgłoszono,   że   Pan   Lewandowski   często   był   mniej   zainteresowany   udziałem   w   proponowanych   zajęciach.   Na   przykład   podczas   robienia   latawców   z   dziećmi   był   ‘uszczypliwy’   wobec  pracownika  programu  pomocy,  gdy  ten  próbował  zachęcić  go  do  przyłączenia  się.  Odmówił   mówiąc,  że  dzieci  nie  potrzebują  jego  pomocy  i  jeśli  potrzebują,  to  mogą  go  poprosić.    W  połowie   sesji,   przy   wielu   zachętach,   Pan   Lewandowski   później   włączył   się.   Ogólnie   mówiąc,   Pan   Lewandowski  również  ma  tendencję  do  spędzania  większości  swojego  czasu  podczas  sesji  w  ramach   programu   pomocy   przy   komputerze,   na   zewnątrz   naprawiając   swój   samochód,   ze   swoją   komórką   lub   w   kuchni/ogrodzie   paląc   papierosa.   Nigdy   nie   angażuje   się   z   entuzjazmem   we   wsparcie,   i   nie   zaobserwowano,  aby  wysilał  się,  by  poprawić  swoje  zaangażowanie  z  dziećmi.   d) Informacja   zwrotna   od   osób   nadzorujących   widzenia   była   w   znacznym   stopniu   pozytywna,   jeśli   chodzi   o   interakcje   rodziców   z   dziećmi,   ponieważ   zgłoszono   rodziców   jako   skupionych   na   dzieciach.   Pani  Gzowska  stale  dostarczała  posiłki  domowej  roboty,  takie  jak  barszcz  z  makaronem,  makaron  z   kozim   serem   i   polskie   kiełbaski   oraz   desery   takie,   jak   cytrynowy   sernik   domowego   wypieku.Julia   często  komentowała,  że  uwielbia  jedzenie  ugotowane  przez  matkę.     e) Osoba   nadzorująca   widzenie   również   zgłosiła   obserwacje   zachowania   granic   i   prowadzenia   właściwe   dla   wieku,   gdy   zachowanie   Szymona   było   trudne.   W   takich   sytuacjach   Pani   Gzowska   próbowała  uspokoić  go  nawiązując  dobry  kontakt  wzrokowy  i  schodząc  do  jego  poziomu.  Gdy  to  nie   18

 

działało,   szukała   wsparcia   u   Pana   Lewandowskiego.     Podobnie,   stymulacja   również   była   stosowna   do   wieku.   Oboje,   Pani   Gzowska   i   Pan   Lewandowski,   zachęcają   swoje   dzieci   do   utrzymywania   ich   rodzinnego  języka  polskiego.    Podczas  widzenia  stale  podążali  za  tempem  dzieci  w  trakcie  zabawy  i   często  zachęcali  je  do  mówienia  po  polsku  ze  sobą.       f) Zaobserwowano   również,   że   Pani   Gzowska   i   Pan   Lewandowski   zapewniają   dzieciom   wiele   emocjonalnego   ciepła,   które   te   z   radością   odwzajemniają   całusami   i   uściskami.   Kilkakrotnie   Julia   podarowała  matce  obrazek,  aby  go  wzięła  do  domu  i  umieściła  na  lodówce  tak,  aby  rodzice  o  nich   nie  zapomnieli.  W  takich  sytuacjach  Pani  Gzowska  zapewniała  Julię  i  wszystkie  swoje  dzieci,  że  nigdy   o  nich  nie  zapomną  i  że  bardzo  je  kochają.  

  g) Pani   Gzowska   była   pewna,   aby   przejąć   inicjatywę   w   monitorowaniu   potrzeb   zdrowotnych   Eryk   podczas   nadzorowanego   widzenia   takich,   jak   sprawdzanie   jego   poziomów   cukru   i   podawanie   mu   insuliny.   Nie   zauważono   nic   niepokojącego   w   tym   względzie,   w   przeciwieństwie   do   sytuacji,   gdy   dzieci  znajdowały  się  pod  pełnowymiarową  opieką  rodziców.     h) Głównymi  kwestami  stwierdzonymi  przez  obie  grupy  specjalistów  (pracownika  programu  pomocy  i   osobę   nadzorującą   widzenie)   było   to,   że   oboje   rodzice   nadal   zmagają   się   z   pozytywnym   zaangażowaniem   w   pracę   ze   specjalistami,   szczególnie   gdy   proponuje   się   im   pomoc   lub   sugeruje   sposoby   polepszenia   ich   wychowywania.   Na   przykład   dnia   17   lutego   2015r.   osoba   nadzorująca   widzenie   w   ciągu   tygodnia   zgłosiła,   że   rodzice   stali   się   agresywni   podczas   widzenia;   ponieważ   tłumaczyli  jej,  co  się  stało,  gdy  przebywała  na  rocznym  urlopie,  ponieważ  nie  pozwolono  Julii  przyjść   do  ośrodka  widzeń  z  powodu  ospy.  Podobnie  zauważono  dnia  14  lutego  2015r.,  że  rodzice  zezłościli   się  i  zdenerwowali  na  pracownika  odpowiadającego  za  sobotnie  widzenie,  ponieważ  zasugerowała,   że   słodkie   przekąski   dawane   przez   nich   mogłyby   być   uzupełnione   czymś   zdrowszym.   Zakończenia   widzenia  są  często  ciężkie,  ponieważ  dzieci  czasami  pytają,  kiedy  wracają  do  domu.  Zauważono,  że   Pani   Gzowska   i   Pan   Lewandowski   zmagają   się,   aby   dać   jasną   odpowiedź   i   często   mówią,   że   to   z   powodu  specjalistów,  którzy  zawsze  są  nieuczciwi  wobec  nich,  więc  nie  wiedzą.        

 

i) Informacja  zwrotna  od  opiekuna  zastępczego  brzmi,  że  dzieci  zadomowiły  się  dobrze  w  placówce.   Zakładał,  że  to  będzie  dla  nich  trudne,  ponieważ  nadal  są  dość  blisko  swojego  domu  rodzinnego  i   mogły   stale   doświadczać   przypominania   o   nim.     Zachowanie   Szymona   było   trudne.   Opiekun   zastępczy   opisał   go   jako   bardzo   nerwowego   cały   czas,   „łatwo   denerwuje   się   bez   konkretnego   powodu,  czasami  niechętnie  idzie  do  szkoły,  jest  w  nim  wiele  złości,  i  stale  chce  grać  na  komputerze,   zachowuje  się,  jakby  miał  18  lat  –  uważając,  że  wolno  mu  robić  wszystko,  co  chce.”       j) Dzieci  nigdy  nie  rozmawiają  z  opiekunem  zastępczym  o  swoich  przeszłych  doświadczeniach  z  życia   domowego.   Od   początku   umieszczenia   zauważono,   że   Eryk   był   dość   ‘rodzicielski’   wobec   młodszego   rodzeństwa.   Jednak,   nie   takie   obserwacje   poczyniono   podczas   widzenia   nadzorowanego,   kiedy   to   Eryk   siedzi   wygodnie,   podczas   gdy   rodzice   zajmują   się   młodszym   rodzeństwem.   Obserwacje   ze   wsparcia  programu  pomocy  również  są  podobne  do  tego.  Podczas  sesji  programu  pomocy  Eryk  nie   prezentuje   się   jako   opiekujący   się   swoim   młodszym   rodzeństwem.   Większość   czasu   spędzał   w   swoim  pokoju.    Pracownik  programu  pomocy  zauważył,  że  pomiędzy  Erykiem  i  Szymonem  jest  wiele   złości,   przy   czym   Szymon   drażni   Eryka   grając   na   jego   komputerze.   Zauważono,   że   Eryk   reaguje   próbując   dusić   Szymona,   krzycząc   i   nazywając   go   ‘głupim.’   Zauważono   niewiele   interakcji   pomiędzy   19

Erykiem   i   jego   młodszym   rodzeństwem   i   rodzicami   podczas   programu   pomocy,   pomimo   wielu   prób   włączenia  go.     k) Na   początku   umieszczenia   w   placówce   zastępczej,   mówiło   się,   że   Eryk   był   ciągle   przy   opiekunie   zastępczym,   jakby   sprawdzał,   czy   dba   o   nich   właściwie.   W   ostatnich   2-­‐3   tygodniach   zaczął   ufać   opiekunowi  zastępczemu  w  sprawowaniu  opieki  nad  nimi  i  zaczął  bardziej  rozluźniać  się.  Opiekun   zastępczy  wyjaśnił,  że  wydaje  się  jak  gdyby  Eryk  powoli  zaczynał  zdawać  sobie  sprawę,  że  nie  musi   opiekować   się   swoim   rodzeństwem.   Podał   przykład,   że   na   początku   umieszczenia   nigdy   się   nie   uśmiechał   i   brakowało   mu   pewności.   Jednak   w   ostatnich   tygodniach   zaczął   się   uśmiechać   i   jego   pewność  siebie  dobrze  się  rozwija.     8.9 O  ile  można,  proszę  skomentować  charakter  relacji  pomiędzy  rodzicami   a) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   poznali   się   22   lutego   2003r.   w   pracy,   w   firmie   windykacyjnej   w   Polsce.       Zamieszkali   razem   2   tygodnie   później   8   marca   2003r.,   kiedy   Pan   Lewandowski   poprosił   Panią   Gzowską,   aby   się   wprowadziła   do   niego.   Zgodziła   się   na   jego   propozycję   i   od   tamtej   pory   mieszkali   razem.   Pani   Gzowska   powiedziała,   że   spodobały   jej   się   długie,   blond   włosy   Pana   Lewandowskiego   i   że   był   bardzo   przystojny.   Posyłał   jej   kwiaty   i   często   odprowadzał   do   domu   po   pracy.  Wyjaśniła,  że  był  całkiem  inny  od  jej  byłego  męża,  „był  spokojny  i  kontrolował  się”.  Opisała   różnicę  w  jej  relacji  z  Panem  Lewandowskim  w  porównywaniu  z  relacją  z  jej  byłym  mężem  jako  dwa   przeciwieństwa   „jak   niebo   i   ziemia.”   Pan   Lewandowski   zapytany,   co   podobało   się   mu   się   w   Pani   Gzowskiej,  odpowiedział  „to  było  jak  kolejna  próba,  aby  zobaczyć,  czy  się  sprawdzi”.       b) W  przeszłości,  gdy  para  doświadczała  problemów  w  swoim  związku,  Pani  Gzowska  poinformowała   pracownika   programu   pomocy,   że   powodem,   dla   którego   przyjęła   propozycję   Pana   Lewandowskiego,  aby  z  nim  zamieszkać  było  to,  że  bardzo  chciała  wynieść  się  z  domu  rodziców.     c) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   są   razem   od   12   lat.   Wytłumaczyli,   że   to   wiele   znaczy   dla   nich   i   nawet,   gdy   kłócą   się,   dochodzą   do   wniosku,   że   muszą   pozwolić   sobie   nawzajem   na   powiedzenie   swojego  zdania.     d) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   poinformowali   mnie,   że   rodzina   jest   dla   nich   obojga   bardzo   ważna.    Pan  Lewandowski  powiedział  „zrobię  wszystko,  aby  zadbać  o  moją  rodzinę,  to,  że  jestem  w   gorącej   wodzie   kąpany   nie   stanowi   problemu,   i   zajmuję   się   moją   rodziną   dobrze."   W   momencie   pisania,  Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  opisali  swój  związek  jako  stabilny,  kochający  i  opiekuńczy.     Pani  Gzowska  powiedziała  „znamy  się  dobrze  i  wiemy,  jakie  rzeczy  nas  denerwują,  wiemy,  które  jest   bardziej  uparte,  znamy  swoje  wady.”  Pan  Lewandowski  dodał,  że  słuchają  się  wzajemnie,  rozumieją   się  i  potrafią  pracować  razem  jako  zespół.     e) Pani  Gzowska  wyjaśniła,  że  jedynym  powodem,  dla  którego  nie  wzięli  ślubu  są  tradycje  kościelne,   ponieważ  zgodnie  z  nimi  w  duchu  religii  jest  nadal  żoną  swojego  byłego  męża.  Powodem  tego  jest   to,  że  rozwód  kościelny  kosztuje  ok.  10.000-­‐12.000  funtów  brytyjskich  i  „nawet,  jeśli  ubiegasz  się  o   rozwód   kościelny,   nie   ma   gwarancji   na   jego   uzyskanie   po   wydaniu   takiej   kwoty   pieniędzy.”     Pani   Gzowska  ma  rozwód  od  ślubu  cywilnego.       20

  f) Zapytani,   co   im   się   podoba   w   ich   związku,   Pani   Gzowska   oświadczyła,   że   szanują   się   nawzajem,   „teraz   potrafimy   ze   sobą   rozmawiać,   w   przeszłości   nie   umieliśmy.”   Potrafimy   dojść   do   kompromisu;   również   to,   że   zrozumiał   moje   picie   i   wspierał   mnie   w   tym.”   Przeszła   do   stwierdzenia,   że   podoba   jej   się  to,  że  rodzina  jest  bardzo  ważna  dla  Pana  Lewandowskiego,  ponieważ  „mógł  odejść,  jeśli  chciał;   dzieci  odeszły;  mógł  walczyć  sam  o  dzieci,  mógł  powiedzieć,  bo  ja  nie  pracuję,  żebym  poszła  teraz  do   pracy   i   była   bardziej   niezależna,   ale   nigdy   tego   nie   zrobił.   Jest   zawsze   przy   mnie,   aby   mnie   wspierać.”     g) To   w   przeciwieństwie   do   informacji   podanych   pracownikowi   programu   pomocy   przez   nią,   kiedy   związek  pary  przechodził  trudne  chwile.  Podczas  sesji  programu  pomocy  z  Panią  Gzowską  dnia  14   listopada   2014r.   omawiano   kruchość   związku   pary.   Pani   Gzowska   poinformowała   pracownika,   że   nigdy   nie   było   żadnego   uczucia   bliskości   w   ich   związku.   Stwierdziła,   że   nie   może   ufać   Panu   Lewandowskiemu,   ponieważ   ciągle   zwracał   się   przeciwko   niej   i   nie   wspierał   jej   w   problemach   z   alkoholem.  Pani  Gzowska  również  poinformowała,  że  Pan  Lewandowski  nie  dokłada  się  finansowo   do   rachunków   i   nie   pomaga   w   opiekowaniu   się   ich   dziećmi.   W   tamtym   czasie   odmówiła   proponowanego   poradnictwa   dla   par,   ponieważ,   jak   wyjaśniła,   nie   uważa,   że   cokolwiek   pomoże   ich   związkowi.   Dodała,   że   będzie   przygotowana   na   kontynuowanie   związku   z   Panem   Lewandowskim   tylko,  jeśli  to  by  oznaczało,  że  będzie  w  stanie  zatrzymać  dzieci  pod  swoją  opieką.       h) Podczas  niniejszej  oceny  Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  poinformowali  mnie,  że  ostatni  konflikt   między  nimi  miał  miejsce,  gdy  Osei  Owusu  był  ich  przydzielonym  pracownikiem  opieki  społecznej.     Jasno   wyrażali   swoją   opinię,   że   Pan   Owusu   nieustannie   próbował   stworzyć   konflikt   między   nimi.     Wyjaśnili,  że  podczas  kłótni  pewnego  dnia  krzyczeli  na  siebie  mówiąc  ”nie,  Osei  powiedział  mi  to  i   nie,   Osei   powiedział   mi   tamto”,   potem   nagle   zdali   sobie   sprawę,   że   to   Pan   Owusu   nastawił   ich   przeciw  sobie.         i) Potem  zdecydowali,  że  nikt  nie  będzie  im  mówił,  aby  się  rozeszli,  jeśli  chcą  być  razem,  ponieważ  są   parą   i   nie   będą   dłużej   ze   sobą   walczyć.     Pani   Gzowska   powiedziała,   że   mają   oddzielnych   prawników   z   powodu   Pana   Owusu.     Według   Pani   Gzowskiej,   Pan   Owusu   powiedział   Panu   Lewandowskiemu,   że   musi   mieć   własnego   prawnika,   ponieważ   ona   nadal   nadużywa   alkoholu   i   sądy   nie   zgodzą   się,   aby   odzyskała  dzieci.    Pan  Owusu  również  rzekomo  powiedział,  że  Pani  Gzowska  powinna  mieć  swojego   prawnika,  ponieważ  Pan  Lewandowski  jest  agresywny  i  sąd  nigdy  nie  pozwoli,  aby  ich  dzieci  wróciły   pod  jego  opiekę.         j) Niepokojące   jest   to,   że   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   próbują   obwiniać   poprzedniego   przydzielonego   pracownika   opieki   społecznej,   Pana   Owusu,   za   problemy   w   ich   związku.   Motyw   minimalizowania   obaw   specjalistów   i   obwiniania   Pana   Owusu   przewijał   się   przez   całą   niniejszą   ocenę,   przy   czym   cokolwiek   negatywnego   wypłynęło   w   dyskusjach,   zawsze   odnoszone   było   z   powrotem   do   Pana   Owusu.   Po   namowie   spróbowałam   zachęcić   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską  do  wzięcia  odpowiedzialności  za  problemy  w  ich  związku  jako,  że  przypomniałam  im  kilka   incydentów  zgłoszonych  w  przeszłości.  Poinformowano  Pana  Lewandowskiego  i  Panią  Gzowska,  że   21

incydenty,   które   przywołuję,   pochodzą   z   raportu   Compassu   znajdującym   się   w   pliku   dokumentów   sądowych.     k) Na   przykład,   przypomniano   im   incydent   "dnia   17   kwietnia   2014r.,   Anna   zgłosiła,   że   Pan   Lewandowski  pomieszał  przepisane  jej  lekarstwa  przez  lekarza  pierwszego  kontaktu  z  alkoholem  bez   jej   wiedzy   i   zachęcił   ją   do   wypicia   tego.   Zgłoszono   to   do   Opieki   Społecznej   i   zachęcono   Panią   Gzowską  do  zgłoszenia  tego  na  policji.”    Pani  Gzowska  bardzo  się  tym  zdenerwowała.  Powiedziała,   że   to   kłamstwo   i   że   nigdy   nie   zgłosiła   niczego   opiece   społecznej,   ponieważ   nie   chce   jej   w   swoim   życiu.     Pani   Gzowska   również   jasno   wyraziła   swoje   zdanie,   że   nigdy   nie   zgłosiła   niczego   takiego   swojemu   pracownikowi   Compassu.   Po   namyśle   przeszła   do   twierdzenia,   że   przypomina   sobie   dokładnie,  co  się  stało  tamtego  dnia.  Powiedziała  „to  był  Osei;  złożył  nam  wizytę,  kiedy  byłam  pijana   i  na  boku  w  kuchni  leżały  tabletki  Cocodamol,  Osei  potem  powiedział  do  Gosi,  że  nie  mogłam  być  aż   tak  pijana  po  wypiciu  małej  ilości  alkoholu  i  powiedział,  że  zapewne  wzięłam  trochę  leków  i  napiłam   się  alkoholu  lub  zostały  wymieszane  razem  i  wypite."    

 

l) Kolejny   incydent,   o   którego   przypomnienie   sobie   poprosiłam   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską,   miało   miejsce   dnia   9   maja   2014r.   Według   raportu   z   Compassu,   Pani   Gzowska   “zgłosiła   oszustwo   dotyczące   zasiłków   na   jej   dzieci   i   podejrzewała   swojego   partnera   o   to.”   Pani   Gzowska   odpowiedziała  mówiąc,  że  nigdy  nie  oskarżyła  Pana  Lewandowskiego  o  oszustwo,  i  do  dziś  nie  wie,   gdzie   są   te   pieniądze,   powiedziała,   że   zgubiła   ponad   1000   funtów   brytyjskich   zasiłków.   Po   kilku   zapytaniach   do   HMRC,   aby   dowiedzieć   się,   gdzie   są   te   pieniądze,   Pani   Gzowska   nie   była   w   stanie   dostać  wyraźnej  odpowiedzi.       m) Wyjaśniono  Panu  Lewandowskiemu  i  Pani  Gzowskiej,  że  gdy  rodzina  otrzymuje  wsparcie  programu   pomocy,  często  mylące  jest  to,  co  się  dzieje  w  związku  pary,  ponieważ  status  ich  związku  ciągle  się   zmienia  każdego  tygodnia.  Ponieważ  oboje  rodzice  zaczęli  mocno  to  kwestionować,  podano  im  kilka   następujących  przykładów:  

 

n) Podczas   spotkania   grupy   zasadniczej   dnia   30/04/14   Pan   Lewandowski   poinformował   wszystkich   obecnych,   że   chce   odejść   od   Pani   Gzowskiej   i   poprosił   o   wsparcie   specjalistyczne,   aby   znaleźć   mieszkanie,   w   którym   mógłby   zamieszkać   z   dziećmi.   Podczas   sesji   programu   pomocy   z   Panem   Lewandowskim  dnia  02/05/14  poinformował,  że  bardzo  się  martwi  o  bezpieczeństwo  swoich  dzieci,   gdy  są  pod  opieką  ich  matki.  Pomimo  zorganizowania  opieki  nad  dziećmi,  gdy  był  w  pracy,  martwił   się,   że   Pani   Gzowska   stanie   się   bardzo   agresywna   i   wyrzuci   sąsiadkę   z   ich   domu.   Panu   Lewandowskiemu   zaproponowano   wizytę   u   polskojęzycznego   doradcy   w   Citizens   Advice   Bureau,   aby  mu  pomóc  w  kwestii  zasiłków,  do  których  byłby  uprawniony,  na  wypadek  rozpadu  związku.  Nie   pojawił  się  na  spotkaniu.       o) Rodzicom   również   zaproponowano   sesji   mediacyjną   z   pracownikiem   Compassu,   pracownikiem   opieki   społecznej   i   pracownikiem   programu   pomocy,   aby   pomóc   im   rozstrzygnąć   różnice   między   nimi,   ponieważ   sytuacja,   w   której   Pan   Lewandowski   mieszkał   w   swoim   samochodzie   na   początku   czerwca   2014r.   wpływała   na   dzieci.   Zaobserwowano,   że   dzieci   były   przygnębione   i   pytały   o   ojca   podczas   wizyty   w   ramach   programu   pomocy   dnia   04.06.2014r.   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   zdecydowali   nie   przyjmować   wsparcia   poprzez   mediację,   ponieważ   zgłosili,   że   poradzili   sobie   z   rozwiązaniem  swoich  problemów  samodzielnie.     p) Dnia   09.06.2014r.   Pani   Gzowska   poinformowała   pracownika   programu   pomocy,   że   ona   i   Pan   Lewandowski   porozumieli   się   ze   sobą   i   doszli   do   wielu   kompromisów.   Mieli   nadzieję,   że   od   teraz   wszystko   będzie   OK,   i   dzieci   będą   szczęśliwe.   Podczas   następnej   domowej   wizyty   w   ramach   22

programu   pomocy   dnia   13.06.2014r.   zaobserwowano   pozytywne   porozumienie   między   parą.   Jednakże,  4  dni  później  dnia  17.06.2014r.  Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  oskarżali  się  nawzajem   o  ukrywanie  i  kopiowanie  swoich  kart  bankowych  i  kradzież  pieniędzy  sobie  nawzajem.  Tym  razem   było  wiele  napięcia  i  niechęci  pomiędzy  rodzicami.        

q) Kilkakrotnie   Pan   Lewandowski   opowiadał   pracownikowi   programu   pomocy,   że   życie   z   Panią   Gzowske  było  bardzo  trudne,  ponieważ  jest  bardzo  wymagająca,  i  jeśli  nie  stosował  się  do  jej  żądań,   stawała  się  bardzo  zła.   r) Po  podzieleniu  się  wszystkimi  powyższymi  informacjami  z  Panem  Lewandowskim  i  Panią  Gzowską,   wielokrotnie   podkreślili   swój   pogląd,   że   Pan   Owusu   był   podstawową   przyczyną   wszystkich   tych   problemów.     Pani   Gzowska   powiedziała,   że   nie   ufała   Panu   Lewandowskiemu   od   dawna   i   vice   versa,   aż  zdała  sobie  sprawę,  że  to  Pan  Owusu  powodował  wszystkie  problemy.     s) Przez   całą   niniejszą   ocenę   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   prezentowali   swój   związek   jak   stabilny,   bez   bieżących   problemów   pomiędzy   nimi.   Poinformowali   mnie,   że   przeszłe   sprawy   pogłębiały   się,   ponieważ  nie  rozmawiali  ze  sobą  i  nie  ufali  sobie.  Przed  udziałem  specjalistów,  Pan  Lewandowski  i   Pani   Gzowska   uważają,   że   potrafili   ze   sobą   rozmawiać,   ale   gdy   specjaliści   włączyli   się,   zaczęły   się   problemy  w  ich  związku.  Jedyną  przeszłą  sprawą,  którą  byli  w  stanie  stwierdzić  w  swoim  związku,   było   nadużywanie   alkoholu   przez   Panią   Gzowska.   Oboje   jasno   wyrażali   opinię,   że   wszystkie   pozostałe   problemy   zostały   stworzone   przez   specjalistów.   Powiedzieli   „specjaliści   zmusili   nas   do   pracy  przeciwko  sobie,  stworzyli  niestabilność  w  naszym  związku  i  spowodowali,  że  dużo  kłóciliśmy   się".     8.10 Jaka   jest   Pani   ocena   zdolności   rodziców   do   włączenia   się   i   pracy   w   sposób   otwarty   ze   specjalistami,  zarówno  krótko-­‐,  jak  i  długoterminowo,  i  czy  przyjmują  i  postępują  według  porady,   zarówno  krótko-­‐,  jak  i  długofalowo?   a) Niniejsza  ocena  stwierdziła,  że  Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  mają  trudności  z  włączeniem  się  w   pracę   ze   specjalistami.     Z   mojego   doświadczenia   pracy   z   nimi   wynika,   że   również   mają   sporą   trudność   z   przyjmowaniem   porady   i   często   znajdują   przeszkody   na   drodze,   aby   uniknąć   postępowania  zgodnie  z  nią.  Te  przeszkody  wykazują  tendencję  do  pojawienia  się  w  formie  kłótni   lub  zwykłej  odmowy.       b) Poinformowano   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską   o   istocie   wykazania   ich   zdolności   do   otwartego   i   uczciwego   włączenia   się   w   pracę   ze   specjalistami.     Jednak,   ich   opisy   specjalistów   podkreślały  ich  pogląd,  że  ci  są  "niekompetentni  i  bezużyteczni."         c) W  kilku  punktach  podczas  niniejszej  oceny  Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  krzyczeli  w  złości,  gdy   opisywali   ‘teorię   spiskową’   dotyczącą   poprzedniego   pracownika   opieki   społecznej,   Pana   Owusu.     Byli   nieugięci,   że   Pan   Owusu   żywi   osobistą   niechęć   względem   nich.   Pani   Gzowska   często   posługiwała   się   przykładem,   aby   dowieść   swojego   przekonania,   że   Pan   Owusu   jest   osobiście   odpowiedzialny  za  zebranie  wszystkich  dokumentów  w  pliku  sądowym  i  celowo  pominął  informacje   i  dokumenty,  aby  plik  wyglądał  jak  najbardziej  negatywnie.  Gdy  poinformowano  rodziców,  że  to  nie   23

Pan   Owusu   zajmował   się   scalaniem   dokumentów   do   pliku   sądowego,   szybko   obwiniali   innych   specjalistów.    Jednego  razu  przenieśli  swoje  zażalenia  na  swoich  prawnych  radców  twierdząc,  że  nie   uważają,  aby  byli  dobrze  reprezentowani.     d) Z   informacji   zwrotnej   otrzymanej   ze   szkoły   podstawowej   Houndsfield,   od   pracownika   programu   pomocy  i  z  informacji  przeczytanych  w  pliku  sądowym  odnoszącym  się  do  oświadczeń  poprzednich   przydzielonych   pracowników   opieki   społecznej,   wyłania   się   szablon,   w   którym   Panu   Lewandowskiemu  i  Pani  Gzowskiej  proponuje  się  wsparcie,  ale  oni  go  odmawiają.  Gdy  podzielono   się  tym  z  nimi,  Pani  Gzowska  zezłościła  się  i  krzyczała,  że  nigdy  nie  otrzymali  żadnego  wsparcia  od   specjalistów.   e) Pani   Gzowska   przeszła   do   twierdzenia,   że   jedynym   specjalistą,   który   pomógł   w   przeszłości,   był   pracownik  Compassu.  Nie  chciała  omawiać  tego  szczegółowo  twierdząc,  że  sesje  są  prywatne.    To  w   przeciwieństwie  do  późniejszych  dyskusji  z  Panią  Gzowską,  w  których  wyraziła  swój  pogląd,  że  nie   uważa,   aby   zyskała   lub   dowiedziała   się   czegoś   nowego   z   interwencji   pracownika   Compassu.     Oświadczyła,  że  przez  19  lat  była  w  związku  z  mężczyzną  uzależnionym  od  alkoholu  i  z  tego  powodu   jej  doświadczenia  podczas  tego  związku  pogłębiły  jej  zrozumienie,  jakich  sytuacji  powinna  unikać  i   co  jest  zapalnikiem  dla  nadużywania  alkoholu.         f) Pani   Gzowska   powiedziała   „Wiedziałam,   gdy   zbliżał   się   ten   moment,   że   wyjdę   po   alkohol."     Zapytana,   co   jest   zapalnikiem,   odpowiadała   ogólnikowo.   Na   przykład,   powiedziała   mi,   że   napisała   60-­‐stronicową  pracę  o  alkoholu,  kiedy  studiowała  psychologię  przez  2  lata.  Poinformowała  mnie,  że   bycie  alkoholikiem  jest  "chorobą  umysłu  i  dlatego  nikt,  kto  jest  uzależniony  od  alkoholu,  nie  może   zagwarantować  w  100%,  że  będzie  całkowicie  wolny  od  niego  przez  resztę  swojego  życia.”  Opisała,   że  nie  jest  w  stanie  podać  jasnej  odpowiedzi,  co  jest  zapalnikiem,  ponieważ  "to  jest  głęboko  w  moim   umyśle,  to  jest  mną  -­‐  zanim  zdasz  sobie  sprawę,  co  się  dzieje,  już  masz  butelkę  na  stole...to  może  być   stres,  uczucie  samotności,  brak  kogoś  do  rozmowy,  aby  wyrzucić  z  siebie  uczucia."     g) Pan  Lewandowski  poinformował  o  swoim  gniewie,  ponieważ  specjaliści  nie  pokazali  im  "jak  ciężko   pracowali,  aby  dostać  z  powrotem  dzieci.”  Powiedział  „większość  specjalistów  opiera  swoje  opinie   na   poprzednich   raportach,   nie   zaczynają   od   nowa,   opierają   swoje   oceny   na   raportach,   które   wykonały  inne  osoby.”       h) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  byli  stanowczy,  że  specjalistom  nie  można  ufać  i  że  nie  są  chętni   do   pracy   z   nimi   krótko-­‐   lub   długofalowo.   Pan   Lewandowski   pokazał   mi   formularz   skargi,   który   wypełni   odnośnie   swojego   prawnika.   Do   dziś   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   złożyli   oficjalne   skargi   na   większość   specjalistów,   z   którymi   pracowali.   To   dotyczy   pracownika   programu   pomocy,   pielęgniarza  ds.  cukrzycy,  Dr  Kapila,  Pana  Owusu  i  ich  przedstawicieli  prawnych.     i) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  są  źli,  że  specjaliści  stwierdzili,  że  są  agresywni,  i  uważają,  że  to   jest  jeszcze  kolejny  przykład  na  to,  że  specjaliści  zmyślają  kłamstwa  przeciwko  nim.  Gdy  zapytałam,   czy   czyn   Pana   Lewandowskiego   próbującego   przejechać   pielęgniarza   ds.   cukrzycy   po   spotkaniu   grupy  zasadniczej  był  aktem  agresji,  Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  zezłościli  się  na  mnie.         24

j) Minimalizowali  ten  incydent  twierdząc,  że  pielęgniarz  wyszedł  na  główną  drogę  akurat  wtedy,  gdy   przejeżdżali  i  musieli  ostro  zahamować.  Pani  Gzowska  insynuowała,  że  jestem  taka,  jak  cała  reszta   specjalistów   i   że   powinnam   pójść   i   zebrać   dane   na   temat   tego   incydentu   prosto   z   kamery   przemysłowej.   Pani   Gzowska   stawała   się   coraz   bardziej   zła,   gdy   stwierdziła,   że   w   raportach   specjalistów  są  kłamstwa.     k) Pan  Lewandowski  uważa,  że  opieka  społeczna  stworzyła  setki  innych  problemów  celowo.    Twierdził,   że   opieka   społeczna   wiedziała,   że   jedynym   problemem   w   ich   rodzinie   było   nadużywanie   alkoholu   przez   Panią   Gzowską.   Dlatego   uważa,   wszystkie   pozostałe   kwestie   są   nieistotne   i   niepotrzebne   i   "jeszcze  kolejnym  przykładem  specjalistów  zmyślających  informacje  i  będących  nieprofesjonalnymi."     l) Do   dziś   nie   ma   przykładów   na   postępowanie   Pana   Lewandowskiego   i   Pani   Gzowskiej   zgodnie   z   poradami   specjalistów.   Widzieliśmy   coś   przeciwnego,   gdzie   specjaliści   doświadczyli   bycia   obojga   rodziców  konfrontacyjnymi,  prowokującymi  i  bardzo  trudnymi  w  udziale.   8.11 Proszę  skomentować,  jakie  wsparcie,  jeśli  w  ogóle,  jest  dostępne  dla  rodziców.    Czy  rodzice  są  w   stanie   działać   lub   przyjąć   poradę   i   wsparcie?     Jaka   jest   podstawa   relacji,   która   zapewnia   to   wsparcie?   a) Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska   przyjechali   do   Londynu   dnia   30   maja   2010r.   Poinformowali   mnie,   że  nie  mają  osobistego  wsparcia  dostępnego  im  w  Anglii  ze  strony  członków  rodziny,  ponieważ  nie   mają  tu  krewnych.  W  Polsce  również  nie  mieli  dostępnego  im  osobistego  wsparcia,  ponieważ  nie  są   w  bliskiej  relacji  ze  swoimi  krewnymi.         b) Zachęcano   Pana   Lewandowskiego   i   Panią   Gzowską,   aby   zastanowili   się   nad   słowem   'wsparcie'   w   szerszym  kontekście.  Na  przykład  łącznie  z  możliwością  porozmawiania  z  kimś  i  wyżalenia  się.    Pani   Gzowska  poinformowała  mnie,  że  nie  zgadza  się,  aby  rozmowa  była  formą  wsparcia.         c) Powiedziała,  że  chociaż  ma  rodzinę  w  Polsce,  kiedy  wyprowadziła  się  z  domu  rodziców  w  wieku  17   lat   z   dwójką   dzieci,   jej   matka   powiedziała,   że   nie   wolno   jej   wrócić.   Wyjaśniła,   że   choć   jest   4   lata   młodsza   od   swojej   siostry,   jest   traktowana   inaczej,   ponieważ   jej   siostra   nadal   mieszka   w   domu.     Do   dziś  jej  młodszy  brat,  jego  żona  i  2  dzieci  mieszkają  w  domu  ich  rodziców.  Brat  Pani  Gzowskiej  ożenił   się   15   lat   temu   i   mieszka   w   domu,   a   jej   siostra   mieszka   tam   od   14   lat   po   wyjściu   za   mąż.     Pani   Gzowska  wyraziła  przygnębienie,  gdy  wyjaśniała,  że  musiała  wyprowadzić  się,  ponieważ  jej  rodzice   zawsze  mówili,  że  „Anka  potrafi  sobie  poradzić  sama  ze  wszystkim,  ponieważ  ma  bogatego  męża.     Mówili,  że  Anka  studiowała,  ale  także  pracowała,  podjęli  decyzję,  że  jest  za  ciasno,  więc  musisz  się   wyprowadzić…proste.”         d) Pani  Gzowska  utrzymywała  przez  całą  niniejszą  ocenę,  że  zawsze  mogła  wyłącznie  liczyć  na  siebie  i   nikogo   innego.   Podała   przykład,   gdy   pewnego   dnia   poprosiła   matkę   o   opiekę   nad   dzieckiem,   gdy   miała  spotkanie  z  prawnikiem.  Było  ustalone  z  2-­‐miesięcznym  wyprzedzeniem,  ale  gdy  próbowali  to   potwierdzić   dzień   przed,   jej   matka   odmówiła,   ponieważ   chciała   odwiedzić   własną   matkę.   Pani   Gzowska   wyjaśniła,   że   „gdy   prosisz   o   taką   pomoc   1,   2   lub   3   razy   i   taka   jest   odpowiedź,   w   końcu   przestajesz  prosić.”         25

e) Zapytana,  czy  są  inni  członkowie  rodziny,  którzy  wspierają  jej  dorosłe  dzieci  w  Polsce,  zaśmiała  się   mówiąc   „mają   28   i   29   lat,   nie   potrzebują   wsparcia.   Problemem   jest   to,   że   nie   rozumiecie   polskiej   kultury,  dlatego  zadajecie  głupie  pytania.”         f) Pan  Lewandowski  poinformował  mnie,  że  nie  ma  rodziny,  która  może  zapewnić  wsparcie  w  Polsce   lub  w  Anglii.  Oboje  jego  rodzice  nie  żyją  i  nie  ma  kontaktu  ze  swoją  przyrodnią  siostrą.         g) Pan  Lewandowski  i  Pani  Gzowska  poinformowali  mnie,  że  nie  mają  wielu  przyjaciół.    Pani  Gzowska   stwierdziła,  że  nie  lubi  rozmawiać  ze  swoimi  przyjaciółmi  o  swoich  problemach,  ponieważ  potrzeba   dużo   czasu,   aby   zaufać   innym.   Powiedziała   „to   życie   mnie   nauczyło   tego…gdy   byłam   w   domu   i   byłam  niezależna,  wykopali  mnie;  oto  czego  nauczyło  mnie  życie,  nie  zbliżaj  się  do  ludzi.”     h) Pani  Gzowska  stwierdziła,  że  raporty  specjalistów  mówiące,  że  ich  sąsiadka  Eliza  podawała  insulinę   Erykowi   są   niepoprawne.   Była   pewna,   że   gdy   była   pijana,   Eryk   sam   ją   wystrzykiwał   sobie   pod   nadzorem  rodziców.  Powiedziała  „jedyną  osobę,  której  by  na  to  pozwolił  jestem  ja.”     i) Pani  Gzowska  poinformowała  mnie,  że  Eliza  była  bardzo  pomocna  w  przeszłości.    Powiedziała  „jeśli   mam  problem,  mogę  tam  krzyczeć,  płakać,  zajmowała  się  dziećmi,  jeśli  musiałam  gdzieś  wyjść,  robili   zakupy   spożywcze   dla   siebie   nawzajem,   jeśli   nie   mogli   pójść   na   zakupy   razem,   byli   bardziej   jak   rodzina  i  spędzali  dużo  czasu  w  swoich  domach.”     j) Zapytani,   na   kim   mogą   polegać   w   kryzysowej   sytuacji   takiej,   jak   ta   z   cukrzycą   Eryka   lub   jeśli   Pani   Gzowska   wraca   do   nadużywania   alkoholu,   oboje   rodzice   jasno   stwierdzili,   że   nie   udaliby   się   do   specjalistów.   W   każdym   przykładzie   podali   swoją   bliską   przyjaciółkę   rodziny,   Elizę.   Poza   Elizą   nie   uważają,  aby  potrzebują  wsparcia  od  kogoś  innego.     8.12 Proszę   ocenić   zdolność   rodziców   do   zapewnienia   stymulacji   dla   ich   dzieci   stosownej   do   ich   wieku.   a) Informacje  zwrotne  otrzymane  ze  szkoły  podstawowej  Houndsfield  pokazują,  że  frekwencja  dzieci   jest   satysfakcjonująca.   Jednakże   w   ciągu   12   miesięcy,   w   których   dzieci   podlegały   planowi   zapewniania   ochrony   dziecku,   ich   frekwencja   i   punktualność   polepszyły   się   radykalnie.   Zadania   domowe   były   oddawane   przez   wszystkie   dzieci.     Oczekiwano,   że   rodzice   będą   czytać   z   dziećmi   codziennie  wieczorem  przez  20  minut.  We  wszystkich  przypadkach,  zapisy  czytania  przez  dzieci  nie   były   podpisane   przez   rodziców,   co   doprowadziło   szkołę   do   wniosku,   że   Pan   Lewandowski   i   Pani   Gzowska  nie  słuchają,  jak  ich  dzieci  czytają.       b) Pani   Gzowska   przyznała,   że   boryka   się   z   pomocą   dzieciom   w   ich   zadaniach   domowych   z   powodu   bariery  językowej.    Była  sfrustrowana,  gdy  stwierdziła,  że  szkoła  nigdy  nie  zapewniła  wsparcia  jej  lub   Panu  Lewandowskiemu  w  związku  z  tym.    Informacja  zwrotna  ze  szkoły  podstawowej  Houndsfield   była  wprost  przeciwna.    Wyjaśniono  w  niej,  że  uznali,  iż  oboje  rodzice  mogli  zmagać  się  z  pomocą  w   zadaniach   domowych   ich   dzieciom   z   powodu   bariery   językowej   i   z   tego   powodu   zaproponowano   pomoc  dorosłego  lidera  ds.  nauczania,  który  wspiera  rodziców.  Szkoła  poinformowała,  że  wykonano   26

kilka   telefonów   i   gdy   dorosły   lider   ds.   nauczania   się   dodzwonił,   oboje   rodzice   odmówili   takowej   pomocy.       c) Rodzice  zawsze  uczęszczali  na  szkolne  spotkania  i  byli  dostępni  dla  rozmów  z  pracownikami  szkoły.     Chociaż  Pan  Lewandowski  chodził  na  zebrania  częściej  niż  Pani  Gzowska.     d) Dyrektor   szkoły   również   próbował   zachęcić   Panią   Gzowską   do   większego   udziału   w   społeczności   szkolnej   jako,   że   zgłosiła,   że   czuje   się   odizolowana.   Pomimo   prób   włączenia   jej   w   cotygodniowe   spotkania   towarzyskie   rodziców   i   faktycznego   zarejestrowania   w   programie   ESOL,   Pani   Gzowska   nigdy  go  nie  zrealizowała.       e)  (Proszę  również  odnieść  się  do  pytania  8.8).     8.13 Proszę  ocenić  zdolność  rodziców  do  zapewnienia  poradnictwa  i  granic  swoim  dzieciom     Proszę  odnieść  się  do  pytania  8.8.   8.14 Proszę   skomentować   wszelkie   inne   kwestie,   które   uważa   Pani   za   istotne   i   w   ramach   swojej   wiedzy  specjalistycznej.   Do  wszystkich  istotnych  kwestii  odnoszę  się  przez  całość  niniejszego  raportu.     9.   Bezpośrednia  praca  z  dziećmi     a) Eryk,   Szymon   i   Julia   dobrze   włączyli   się   w   bezpośrednią   pracę.   Poznałam   ich   wszystkich   w   ich   placówce   zastępczej.     Zaobserwowałam   ich   jako   szczęśliwych   i   dobrze   czujących   się   w   placówce,   ponieważ  swobodnie  manewrowali  i  prezentowali  się  jako  zrelaksowani  u  opiekuna  zastępczego.         Eryk  –  11  lat   b) Eryk  opisał  swoją  matkę  jako  troskliwą,  rozważną,  pomocną  i  mądrą.  Podał  przykład  swojej  matki   jako   troskliwej   opisując,   jak   pomagała   mu   w   jego   cukrzycy,   powiedział   „nie   bardzo   jeszcze   rozumiem,   jak   wyliczyć   zawartość   cukru,   ale   jestem   dzieckiem,   nie   muszę   wiedzieć   jeszcze   tych   rzeczy.”   Eryk   potem   podał   przykład   sytuacji,   kiedy   doświadczył,   że   jego   matka   jest   pomocna;   powiedział  „mój  tata  chodzi  do  pracy  w  nocy  i  jednego  razu  musiałem  pójść  i  dostać  coś  i  ona  mi   pomogła  dając  mi  wskazówki,  gdzie  to  jest  –  nie  pamiętam,  ale  myślę,  że  to  było  w  domu."     c) Eryk   nie   był   w   stanie   opisać   swojego   ojca,   ponieważ   „nie   widuję   go   zbyt   dużo,   nie   znam   go   tak   dobrze,  ponieważ  pracuje  na  nocne  zmiany,  a  w  dzień  jestem  w  szkole”.     d) Poproszono   Eryka   o   pomyślenie,   w   jaki   sposób   chciałby   być   taki,   jak   jego   rodzice,   gdy   dorośnie,   poinformował   mnie,   że   chciałby   być   troskliwy   i   rozważny,   jak   jego   matka;   i   chciałby   pracować   inaczej  niż  jego  ojciec,  nie  na  nocne  zmiany,  "ponieważ  jest  zbyt  zimno  na  zewnątrz  całą  noc”.     e) Eryk   poinformował   mnie,   że   ma   dobrą   relację   z   obojgiem   rodziców,   i   czuje   się   szczęśliwy,   gdy   jest   z   nimi.  Stwierdził,  że  nigdy  nie  słyszał,  jak  jego  rodzice  się  złoszczą  lub  irytują,  ponieważ  „zazwyczaj   jestem  w  domu  kolegi  lub  w  szkole  lub  w  swoim  pokoju.”  Eryk  powiedział,  że  czuje  się  smutny  z  dala   27

od  swoich  rodziców,  ponieważ  tęskni  za  nimi  i  jest  pewien,  że  oni  czują  to  samo,  ponieważ  widział,   jak  płaczą.    Zapytany  za  czym  tęskni  w  domu,  powiedział  „za  moimi  przyjaciółmi”.       f) Poproszony   o   opisanie   swojego   życia   domowego   w   dobrym   i   złym   dniu,   poinformował   mnie,   że   nie   ma   różnicy.   W   dobrym   dniu   bawił   się   w   swoim   pokoju   ze   swoimi   przyjaciółmi   i   tak   samo   w   złym   dniu.  Gdy  jego  matka  była  chora  (pijana),  rzadko  wiedział  o  tym  chyba,  że  jego  ojciec  powiedział,  że   nie  idzie  do  pracy.  Eryk  stwierdził,  że  w  domu  z  rodzicami  rzadko  komunikował  się  ze  swoją  rodziną,   bo  przebywał  w  swoim  pokoju  chyba,  że  był  głodny  lub  chciał  pić.         g) Poproszono   Eryka   o   przypomnienie   sobie,   co   się   działo,   gdy   był   przygnębiony   lub   potrzebował   pomocy.  Podał  przykład  sytuacji,  kiedy  był  w  szpitalu  i  nie  wolno  mu  było  jeść  przez  4  dni  z  powodu   jego   cukrzycy.   Wyjaśnił,   że   piątego   dnia,   gdy   było   mu   wolno   jeść,   jedzenie   szpitalne   mu   nie   smakowało,  więc  jego  rodzice  przynieśli  mu  jedzenie  z  domu.       Szymon  –  8  lat     h) Szymon  poinformował  mnie,  że  lubi  być  z  rodzicami,  ponieważ  „mają  większy  telewizor,  w  którym   lecą   programy   po   polsku   i   jest   kanapa   z   dwoma   krzesłami.   Ładnie   się   mieszkało   z   mamą   i   tatą,   mogłem  odwiedzać  mojego  kolegę  i  bawić  się  z  nim.”  Zapytany,  co  nie  było  dobre,  powiedział,  że   nie  lubił,  gdy  nie  było  prądu  i  światła  nie  działały,  ponieważ  telewizor  też  przestawał  grać.     i) Zapytano  go,  w  jaki  sposób  chciałby  być  taki,  jak  jego  rodzice,  powiedział  „Chciałbym,  aby  mama  nie   chorowała.   Chciałbym   umieć   gotować,   jak   ona.   Chciałbym   umieć   naprawiać   rzeczy   i   być   inteligentny,  jak  mój  tata.”     j) Gdy   jego   rodzice   się   źli,   zapytano   go,   jak   sobie   radzą   z   jego   i   jego   rodzeństwa   negatywnym   zachowaniem.   Poinformował   mnie,   że   dają   klapsa   w   tyłek   i   wysyłają   dzieci   do   ich   pokojów.     Gdy   rodzice  kłócili  się,  szedł  na  górę  i  relaksował  się  przez  telewizorem.     k) Przypomina  sobie  kilka  sytuacji,  gdy  jego  matka  była  chora  (pijana),  „szła  do  łóżka  i  zostawała  tam.”   To   go   smuciło,   ponieważ   „tata   gotował   obiad   i   nie   był   taki   dobry,   jak   ten   robiony   przez   mamę.”   Zapytany,   co   działo,   gdy   był   chory   lub   skaleczył   się,   poinformował   mnie,   że   jego   rodzice   pytali   sąsiadkę,  czy  może  pomóc.   Julia  –  6  lat     l) Dałam  Julii  obrazek  do  kolorowania  z  kolorowanki.  Obrazek  przedstawiał  zamek,  który  stwierdziłam,   że  jest  zamkiem  Julii.    Julia  dobrze  zajęła  się  kolorowaniem  i  chętnie  pokazywała  mi,  jaka  jest  w  tym   dobra.   W   trakcie   kolorowania   zapytałam   ją,   z   kim   chciałabym   zamieszkać   w   zamku.     Wybrała   swoją   matkę   i   przyjaciół.   Zachęcana,   aby   rozważyć   ojca   i   braci   powiedziała   „tata   nie,   tylko   moja   mama,   chcę  rude  włosy,  takie  jak  ma  moja  mama.”    Powiedziała,  że  chce  tylko  dziewczyny  w  swoim  zamku.         m) Opisała   swoją   matkę   jako   kwiatek.   Nie   chciała   opisać   swojego   ojca.   Powiedziała   mi,   że   fajnie   jest   być  w  domu  z  rodzicami,  i  że  szczególnie  lubi  bawić  się  na  górze  i  skakać  po  tacie.   28

  n)

o)

p)

q)

Informacje  zwrotne  od  opiekuna  zastępczego   Opiekun  zastępczy  przekazał  mi  najnowsze  wiadomości,  że  ogólnie  mówiąc  wszystkie  dzieci  dobrze   się   zadomowiły   w   placówce.   Dobrze   jedzą   i   śpią,   i   zaczynają   robić   dobre   postępy   z   pozytywnymi   zmianami  w  zachowaniu.     Główny   przykład   przedstawiony   to   to,   że   we   wczesnej   fazie   umieszczenia   Szymon   często   był   trudny   rano  szykując  się  do  szkoły,  i  zdarzało  się,  że  odmawiał  pójścia.  To  poprawiło  się  radykalnie,  opiekun   zastępczy  zgłasza,  że  teraz  czuje  się  dobrze  z  poranną  rutyną  i  już  nie  odmawia  chodzenia  do  szkoły.     Początkowo   w   placówce   dzieci   poinformowały   opiekuna   zastępczego,   że   Szymon   jest   ulubieńcem   ojca.   Opiekun   zastępczy   zauważył,   że   Szymon   rozkazuje   Erykowi   ciągle   mówiąc   mu,   co   ma   robić.   Rodzeństwo   akceptowało   to   zachowanie,   a   Eryk   zawsze   robił,   co   mu   kazał   młodszy   brat.   Gdy   Szymon  zobaczył,  że  opiekun  zastępczy  traktuje  wszystkie  dzieci  tak  samo,  początkowo  walczył  z  tą   nową,   bardziej   równą   pozycją   w   rodzeństwie.   Opiekun   zastępczy   również   zauważył,   że   Eryk   nie   wiedział,   co   z   tym   zrobić   na   początku,   ponieważ   wydawał   się   być   przyzwyczajonym   do   tego,   że   Szymon  mu  rozkazuje.  Szymon  jest  również  w  gorącej  wodzie  kąpany,  często  krzyczy  i  wrzeszczy  z   najmniejszego  powodu.         W  ostatnich  2-­‐3  tygodniach  Eryk  zaczął  pokazywać  większą  pewność  siebie  i  lepsze  poczucie  własnej   wartości,   ponieważ   zaczął   się   uśmiechać.   Przedtem   Eryk   nigdy   się   nie   uśmiechał.   Jego   higiena   osobista   się   poprawiła,   ponieważ   teraz   bierze   prysznic   i   myje   włosy   regularnie   każdego   dnia.   Eryk   również  pozwala  opiekunowi  zastępczemu  przejąć  inicjatywę  w  opiece  nad  nim  i  jego  rodzeństwem,   jako  że  wcześniej  był  niezmiernie  uważny  wobec  opiekuna  zastępczego,  jakby  chciał  upewnić  się,  że   potrzeby  jego  młodszego  rodzeństwa  są  konsekwentnie  zaspokajane.  Opiekun  zastępczy  zgłosił,  że   Eryk  pokazuje  sporo  odpowiedzialności  w  radzeniu  sobie  z  cukrzycą  i  opieką  nad  rodzeństwem.    

r) Opiekun   zastępczy   poinformował   mnie,   że   zauważył,   że   Julia   może   siedzieć   i   bawić   się   godzinami   sama  pomimo,  że  bracia  i  opiekun  zastępczy  są  dla  niej  dostępni.  Opiekun  zastępczy  oczekiwał  od   dziecka  w  wieku  Julii,  że  będzie  bardziej  wymagało  uwagi,  ale  jest  wprost  przeciwnie.  We  wszystkich   pozostałych  kwestiach,  Julia  dobrze  się  zaaklimatyzowała  w  mieszkaniu  z  dala  od  swoich  rodziców.         s) Żadne  z  dzieci  nie  mówiło  o  ich  życiu  domowym.  Cieszą  się  z  uczęszczania  na  nadzorowane  widzenia   z  rodzicami  i  nie  zaobserwowano  żadnych  niepokojących  zachowań  na  ich  końcu.     10.  Podsumowanie  i  zalecenia       a) Pani   Gzowska   i   Pan   Lewandowski   wykazali   kilka   mocnych   stron   rodzicielstwa   podczas   niniejszej   oceny.  Dotyczy  to  ich  systematycznego  i  punktualnego  przybywania  na  spotkania,  podczas  gdy  Pan   Lewandowski   nadal   pracował   na   nocne   zmiany   i   ich   pozytywną   interakcję   z   dziećmi   w   czasie   ograniczonych   czasowo   nadzorowanych   spotkań.   Pani   Gzowska   również   dążyła   do   zajęcia   się   nadużywaniem  alkoholu  zakładając  implant,  chociaż  wnioskuje  się,  że  jest  to  środek  krótkofalowy.     Dzieci  również  wydawały  się  reagować  na  swoich  rodziców  podczas  widzeń  i  opisywały  pozytywne   29

relacje  z  nimi,  choć  poprawa  w  emocjonalnym  samopoczuciu  Eryka  podana  przez  szkołę  zbiegła  się   jego  umieszczeniem  z  dala  od  rodziców.       b) Jednakże,   aby   móc   wydać   pozytywne   zalecenie   powrotu   dzieci   pod   pełnowymiarową   opiekę   ich   rodziców,   będę   potrzebowała   materiału   dowodowego   na   temat   kilku   innych   pozytywnych   wskazówek   zdolności   rodzicielskiej.   Dotyczy   to   zdolności   do   wykazania   wnikliwości   w   charakter   obaw,   zdolności   do   wzięcia   pewnej   odpowiedzialności   za   poprzednie   problemy,   motywacji   do   dokonania  długotrwałych  zmian,  zdolności  do  pracy  ze  specjalistami  w  sposób  otwarty  i  pomocnej   rodzinnej  siatki.      

c)  Niestety  przez  całą  niniejszą  ocenę  oboje  rodzice  wydawali  się  bardzo  sztywni  i  nieugięci  w  swoim   sposobie   myślenia.   Ciągle   obwiniali   innych   i   minimalizowali   trudności   w   swoim   związku.   Zarówno   Pani  Gzowska,  jak  i  Pan  Lewandowski  wydają  się  być  osobami  inteligentnymi,  ale  odizolowanymi  i   emocjonalnie   wrażliwymi,   które   są   uwikłane   we   współzależny   wzajemny   związek.   Uwzględniwszy   przewlekły   charakter   ich   problemów   dotyczących   ich   zmiennego   związku   i   nadużywania   alkoholu   przez   Panią   Gzowską,   prognoza   dla   utrzymania   pozytywnych   zmian   i   zapewnienia   dzieciom   stabilności  długoterminowo  wydaje  się  wątpliwa  raczej  niż  budząca  nadzieję.  Niestety  na  tym  etapie   nie   jestem   w   stanie   zalecić   powrotu   dzieci   pod   pełnowymiarową   opiekę   ich   rodziców,   Pani   Gzowskiej  i  Pana  Lewandowskiego.             Podpisano:  Natasha  Papet  Dnia:  2  marca  2015r.   Starszy  pracownik  opieki  społecznej   Centrum  Oceniania  Rodziny  Moorfield             Podpisano:  David  Phillips                                                                                                            Dnia:  2  marca  2015r.   Kierownik,  Centrum  Oceniania  Rodziny  Moorfield  

30