01. 2.sem. Prowadzenie porodu

1
Mgr Jolanta Sadek
UDZIAŁ POŁOŻNEJ W PROWADZENIU II i III OKRESU PORODU
Sposób prowadzenia porodu ma bezpośredni i długotrwały wpływ na fizyczne
zdrowie kobiety i jej dziecka. Położna jest tą osobą z zespołu medycznego sali porodowej,
na której spoczywa całokształt opieki nad rodzącą. Od jej gruntownej wiedzy,
odpowiedzialności, umiejętności oceny sytuacji, szybkiego i sprawnego działania zależy
stan rodzącej i jej dziecka.
Położna powinna pamiętać o tym, że rodząca oczekuje od niej nie tylko sprawnej
obsługi porodu, ale przede wszystkim życzliwości, serdeczności, zrozumienia.
Umiejętność udzielenia rodzącej emocjonalnego i fizycznego wsparcia, otoczenia jej
opieką - to bardzo istotne cechy dobrej położnej, mające wpływ na przebieg porodu.
Dlatego opanowanie umiejętności prowadzenia II i III okresu porodu jest tak ważne. Brak
tych umiejętności i sprawności działania może spowodować urazy okołoporodowe matki
i dziecka,
II okres porodu
II okres porodu rozpoczyna się w chwili pełnego rozwarcia ujścia zewnętrznego
szyjki macicy i kończy się urodzeniem dziecka. Część przodująca przechodzi do dna
miednicy, napinając krocze. Przy zstępowaniu główki skurcze parte pojawiają się na
drodze odruchowej poprzez nerwy rdzeniowe, są, więc niezależne od woli rodzącej. Nie
można zezwalać na zbyt wczesne parcie, dopóki nie wystąpi samoistny bodziec. Pytanie,
które powinna zadać położna rodzącej: czy czuje parcie na stolec?
* Warunki konieczne do rozpoczęcia akcji parcia: całkowite rozwarcie szyjki macicy, główka
płodu na dnie miednicy, szew strzałkowy w wymiarze prostym (przy położeniu główkowym),
pęknięte błony płodowe, brak przeciwwskazań ze strony matki np. wada serca, duża
krótkowzroczność (z niebezpieczeństwem odwarstwienia siatkówki), stan po operacji czy
urazie mózgu.
Szkodliwe następstwa zbyt wczesnego parcia:
- utrudnianie zwrotu główki: przedłużenie porodu lub niskie poprzeczne stanie
główki,
- niepotrzebne zmęczenie rodzącej,
- niedotlenienie płodu
- pęknięcie szyjki macicy lub uciśnięcie wargi przedniej szyjki macicy między
spojeniem łonowym a główką.
Skuteczność skurczów partych zależy w dużej mierze od właściwego prowadzenia
i czynnej współpracy rodzącej.
Rodzenie dziecka powinno odbywać się w warunkach przestrzegania zasad jałowości.
Kolejność czynności położnej:
1. Przygotowanie psychiczne rodzącej do aktu rodzenia – świadoma współpraca
2. Przygotowanie sali porodowej:
 zapewnienie intymności, odpowiedniej temperatury, odpowiedniego oświetlenia...
 przygotowanie ssaka do odśluzowania noworodka
 lampa bezcieniowa
 stanowisko dla noworodka z ogrzanym becikiem...
 tlen...
2
 leki: 1% lub 2% Lignocaina, Oksytocyna, Metergina
 jałowy zestaw do porodu
 igły, kapilary krótkie do pobrania krwi pępowinowej
 fartuch ochronny, maseczka chirurgiczna
 jałowe i niejałowe rękawiczki
 zestaw do higienicznego i jałowego mycia krocza
3. Przygotowanie łóżka i ułożenie rodzącej do parcia (do parcia w pozycji półsiedzącej):
podnosimy wezgłowie, ew. plecy rodzącej podpieramy poduszkami, workiem sako;
ustawiamy podpórki pod stopy (ważne! stopy nie powinny być uniesione powyżej
pośladków), przygotowujemy uchwyty łóżka (rodząca w czasie parcia często chwyta
się poręczy), obniżamy lub odstawiamy tylną część łóżka
Przygotowanie do rodzenia na stołku porodowym lub w innej pozycji wertykalnej.
4. „Wyrabianie” skurczów partych – parcie spontaniczne jest korzystniejsze, ale w
niektórych sytuacjach może mieć zastosowanie parcie kierowane.
….Najkorzystniej jest wzmocnić parcie rodzącej w momencie, kiedy skurcz macicy
osiągnie swój punkt szczytowy. Na początku skurczu rodząca oddycha wolno (1:2),
położna kładzie rękę na brzuchu rodzącej w okolicy dna macicy i ocenia narastanie
napięcia mięśnia macicy. W momencie osiągnięcia szczytu skurczu rodząca powinna
wykonać wdech (nabrać powietrza nad przeponę), głowę przygiąć do klatki
piersiowej (podbródek oparty o klatkę piersiową), zamknąć oczy i przeć (spychać
zatrzymane powietrze) w dół brzucha, na spojenie łonowe. Położna może pomóc
rodzącej, przytrzymując jej głowę przygiętą do klatki piersiowej. W czasie jednego
skurczu rodząca powinna przeć trzykrotnie, wymieniając powietrze (wykonuje
głęboki wydech i wdech przed następnym parciem).
Nie można zezwalać na zbyt wczesne parcie, gdy skurcz macicy nie osiągnie
punktu szczytowego, zbyt wczesne rozpoczynanie parcia nie pozwala na efektywne
wykorzystanie siły skurczu, przez co przedłuża trwanie II okresu, powoduje większe
doznania bólowe i zmęczenie rodzącej.
Każdy skurcz powinien być odnotowany w partogramie.
5. Ocena akcji serca płodu i stanu ogólnego rodzącej.
W II okresie należy kontrolować czynność serca płodu po każdym skurczu - aż do
całkowitego urodzenia główki. Wartość wyrażoną w liczbie uderzeń na minutę
odnotować na partogramie. Należy również kontrolować parametry stanu ogólnego
rodzącej.
6. Higieniczne mycie krocza,
7. Przygotowanie zestawu narzędzi do porodu i leków.
Uprzednio przygotowany jałowy zestaw narzędzi do porodu k...