Anne Barbour Nareszcie w domu

Anne Barbour

NARESZCIE W DOMU

1

1 Je eli to prawda, e nieszcz cia chodz parami, co ju dawno przekroczy am norm na ten tydzie - my la a ponuro Claudia Carstairs, wygl daj c przez okno. By wczesny ranek, jej ulubiona pora dnia. Ca y wiat dopiero budzi si ze snu, a poranne s o ce wieci o weso ym blaskiem na muraw i odbija o si w ma ej sadzawce po rodku trawnika. Jednak e tego poranka m oda kobieta nie widzia a pi kna otaczaj cego j wiata. Odwróciwszy si od okna, wyj a z szafy stare spodnie oraz równie sfatygowan koszul i kurtk . Ubieraj c si , policzy a w my lach k opoty, które ostatnio zwali y si jej na g ow . Jenny ju nied ugo powinna si o*rebi+, a wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazywa y na to, e poród b dzie ci ki. Squire Foster, który od dawna u ycza jej pastwisk dla owiec, powiedzia , e nie b dzie tego d u ej robi+. A na dodatek podobno we wsi pojawi si nieznajomy zadaj cy pytania o Ravencroft i jego nie yj cego ju w a ciciela. Zamar a z jednym butem uniesionym w r ce i wzdrygn a si na t my l. Nieznajomy. Oczywi cie, mog o si okaza+, e to nic takiego. Male ka wioska Marshdean znajdowa a si na szlaku prowadz cym do Gloucester i w drowcy cz sto do niej trafiali. Ale ten kr ci si po okolicy ju od dwóch dni - i dlaczego pyta o Emanuela? Zamy lona sko czy a si ubiera+, po czym wzdrygn a si gwa townie. Przebieg a grzebieniem po wzburzonych w osach koloru pszenicy, ciasno ci gn a je wst k i w o y a na g ow du y, bezkszta tny kapelusz. Zanim wysz a z pokoju, z przyzwyczajenia zerkn a w lustro. Westchn a. - Dobry Bo e - mrukn a ze zniecierpliwieniem, a jej jasnobr zowe oczy zw zi y si . - Tylko spójrz na siebie! Ale to nie o wygl d jej chodzi o, lecz o wzrost. By a niska - myszka, a nie kobieta, jak sama o sobie mówi a - a w m skim ubraniu, które by o jej strojem roboczym, wydawa a si jeszcze mniejsza. I o wiele mniej poci gaj ca, ni by sobie yczy a. Ponownie wzruszy a ramionami. Niewiele mog a na to poradzi+, prawda? Przesz a szybkim krokiem przez u piony jeszcze dom. Jak to si jej cz sto ostatnimi czasy zdarza o, poczu a przepe niaj ce j szcz cie. Wreszcie wolna! Co prawda lada moment grozi o jej bankructwo, ale nie by a ju on Emanuela Carstairsa. Przetrwa a koszmar ma e stwa z nim i ju nigdy nie b dzie musia a znosi+ jego dotyku. Nigdy wi cej nie b dzie musia a cierpie+ dominacji nad sob jakiegokolwiek m czyzny. I, co najlepsze w tym wszystkim, Ravencroft nale a do niej! W ka dym razie - u miechn a si ponuro - tak d ugo, jak b dzie w stanie op dzi+ si od wierzycieli... i szwagra. Na t my l przesta a si u miecha+. Omal nie zapomnia a. Jeszcze tylko cztery dni i Rose z Thomasem spadn jej na kark. Wielkie nieba, zdawa o si , e w tym tygodniu nieszcz cia chodz czwórkami! Przesz a na palcach przez hali, staraj c si nie obudzi+ ciotki Augusty. Bardzo j kocha a, ale doprawdy nie mia a czasu na wys uchiwanie kaza o tym, e „m ode panienki nie powinny paradowa+ w m skim ubraniu na oczach ca ego wiata”. Gdy dotar a do kuchni, z przyjemno ci wci gn a zapach wie o zaparzonej kawy i pieczonego chleba. - Hmm, jak tu cudownie pachnie, pani Skinner - powiedzia a do siwow osej kobiety krz taj cej si przy piecu. Ta oderwa a si od pracy i przynios a do sto u kubek gor cej kawy. - Mam nadziej , e usi dzie pani i zje przyzwoite niadanie, pani Claudio - rzek a. - Usma enie jajek zajmie mi tylko chwilk , a szynka ju jest pokrojona. Dziewczyna obj a ma , pulchn kobiecin . - Nie mam na to czasu, ale z przyjemno ci zjem troch tego chleba. - Si gn a po nó i ukroi a sobie spory kawa ek, po czym posmarowa a go obficie mas em i d emem. Gryz c go, weso o pomacha a zmartwionej kobiecie i pobieg a do stajni. Dotar a na dziedziniec w chwili, gdy koniuszy, Jonasz Gibbs, wyprowadza Jenny z boksu. Dotkn d oni kapelusza. - Dzie dobry pani. - Wskaza ponuro na klacz. - Co mi si zdaje, e Jenny zamierza si dzisiaj *rebi+. Ju zacz o jej p yn + mleko. Claudia zerkn a na sutki klaczy, a potem na siwego koniuszego. By jej podpor i ostoj w najgorszych czasach. Sukces, jaki osi gn a w hodowli koni, by w wi kszo ci zas ug dobrych rad i wskazówek starego. Mo e i by kapry nym starym diab em - pomy la a z rozbawieniem - ale ca e ycie sp dzi w Ravencroft i jego oddanie zarówno dla niej, jak i dla tej ziemi, by o tak niezniszczalne, jak otaczaj ce posiad o + wzgórza. - Ju najwy szy czas - powiedzia a g adz c klacz po nosie. - My lisz, e b dziemy mieli z ni du o k opotu? - Oj, tak. Jeszcze nie zdarzy o si jej urodzi+ ma ego, nad którym by si nie nam czy a. Zawsze co wydziwi. 2

Wszystkie *rebaki urodzi y si kilka miesi cy temu, a tu po owa czerwca, a ona dopiero chce si *rebi+. Wielka, g upia bestia - powiedzia czule do ucha klaczy. Ta w odpowiedzi opar a mu pysk na piersi. - Czarodziej jest ojcem, wi c *rebak z pewno ci b dzie ogromny - rzek a Claudia. - I czarny jak noc - doda a my l c o ciemnej jak skrzyd o kruka sier ci jej ukochanego ogiera. Modli a si cicho, by d ugo oczekiwany *rebak okaza si dum i nadziej stajni. Sp odzony przez jej najlepszego i jedynego ogiera, urodzony przez najlepsz klacz... Kto wie, co z niego wyro nie? Jonasz oprowadza klacz po dziedzi cu, dostosowuj c si do powolnego, ko ysz cego kroku oci a ego zwierz cia. Ca y czas uwa nie obserwowa pupilk , czy przypadkiem nie zdradza dalszych oznak zbli aj cego si porodu. Claudia przez chwil patrzy a na nich z nie ukrywanym rozczuleniem, po czym zwróci a si ku stajniom. Jak zwykle poczu a przyp yw dumy na ich widok. Co prawda na razie Ravencroft by o niewielk stadnin , ale Claudia by a pewna, e jej stajnie mog y si równa+ z najlepszymi w Anglii. Posiad o + zosta a zbudowana przez przodków „poprzedniej rodziny”, jak Claudia nazywa a Standishów z Ravencroft. Podobno ziemia by a w r kach lordów Glenravenów od czasów Henryka VIII Tudora. To znaczy do czasu, gdy przej j Emanuel Carstairs. Stajnie by y z ceg y i kamienia, podobnie jak ogromny dom. Wszystko by o budowane bardzo solidnie, lecz zosta o karygodnie zaniedbane przez ostatniego w a ciciela - nawet dziedziniec zamieni si z czasem w nieporz dn rupieciarni . Jednak e przez ten rok, który min od mierci m a, Claudia wraz z Jonaszem i Lucasem, którego artobliwie nazywa a swoim pomocnikiem, zdo ali doprowadzi+ to miejsce do stanu u ywalno ci. Claudia uda a si w kierunku stajni. Zanim wesz a do ciemnego korytarza, raz jeszcze zatrzyma a si , by podziwia+ spokojn cisz i pi kno poranka. Po obchodzie stajni i upewnieniu si , e wszyscy jej mieszka cy w dobrym stanie przetrwali noc, wzi a do r ki wid y i zacz a wybiera+ gnój spod koni. Przez kilka minut oddawa a si temu nie lubianemu przez siebie zaj ciu, gdy nagle poczu a w stajni czyj obecno +. Obróci a si na pi cie i zobaczy a stoj cego w drzwiach m czyzn . Sta , niefrasobliwie opieraj c si o framug , i wydawa si bardzo zadowolony z siebie. Nie wiedz c czemu, od razu zgad a, e to w a nie nieznajomy, o którym mówi jej Lucas. „Kr ci si doko a Trzech Sosen, jakby nie mia nic lepszego do roboty, tylko gapi+ si i zadawa+ pytania”. Claudia przyjrza a si nieprzyja*nie przybyszowi. Zwróci a uwag , e ciemna kurtka i spodnie s znoszone, z taniego materia u. Nieznajomy by wysoki i szczup y, a w osy mia y ten sam kolor, co jedwabista grzywa Czarodzieja. Jego oczy - nad wyraz jasne i szare - zdawa y si wieci+ w mroku stajni. - Co ty za jeden i czego tu szukasz? - zapyta a szybko, celowo mówi c z szorstkim wiejskim akcentem. Rzecz jasna nie ba a si tego m czyzny. Jonasz by na dziedzi cu, a tak e Lucas kr ci si gdzie w pobli u. A jednak na widok przybysza poczu a niepokój - podkrad si do niej bezszelestnie, jak dzikie zwierz . Zbli y si z nonszalanck gracj , która j zaskoczy a. - Przepraszam, ch opcze - powiedzia dziwnie w adczym tonem, nie pasuj cym do znoszonego brudnego ubrania. - Szukam koniuszego. Szczery u miech rozja ni nieregularne rysy jego Warzy, co sprawi o, e wyda si nagle m odszy. Claudia pomy la a, e ma pewnie nie wi cej ni dwadzie cia kilka lat. Nieznajomy zatrzyma si w pó kroku i spojrza na ni zaskoczony. - Przepraszam - rzek z mi kkim znajomym akcentem mieszka ców Cotswolds. Wi c pochodzi st d? Nie by zwyk ym przyjezdnym? - Zdaje si , e powinienem powiedzie+... panienko? - Zgadza si - odpar a wojowniczo. Ju nieraz mia a okazj us ysze+ niepochlebne opinie od m czyzn, dotycz ce jej roboczego stroju. Nawet nie chodzi o o to, e spodnie i koszula by y niemodne, ale po pierwsze by y bezkszta tne, a po drugie - o wiele na ni za du e. Zdawa o si , e jej ma a figurka tonie w nich. Claudia przekona a si poza tym, e m czy*ni s o wiele bezczelniejsi, je eli widz kobiet w spodniach. Zupe nie jakby to upowa nia o ich do niestosownych uwag. A jednak nic oprócz lekkiego zdziwienia nie pojawi o si na twarzy nieznajomego. - A po co ci koniuszy? - zapyta a Claudia; nadal nie, wypuszczaj c wide z r ki. - Szukam pracy, panienko. W wiosce powiedziano mi, e w a ciciel tej posiad o ci hoduje konie. Ju nieraz mia em do czynienia z ko mi, wi c pomy la em, e mo e znajd tu prac . Przygl da a mu si spod przymru onych powiek. Najpierw zadawa pytania dotycz ce Ravencroft, a teraz szuka tu pracy. Kim on jest i sk d pochodzi? A przede wszystkim, czego tu szuka? To prawda, e nie wygl da gro*nie, ale wyczuwa a w nim jakie napi cie, gdy tak sta oparty o framug drzwi. Zdawa o si , e pod t delikatn budow kryje si stalowa natura. Obserwowa a, jak odwraca si , by pog adzi+ d ugimi, szczup ymi palcami nozdrza konia stoj cego w boksie tu obok wej cia. - Jak si nazywasz? - zapyta a ostro, zapominaj c, e jeszcze przed chwil udawa a prost wiejsk dziewczyn . - Jem - odrzek nieznajomy, a jego brwi podnios y si w lekkim zdziwieniu. - Jem January. A teraz, panienko... mi o mi si z tob rozmawia o, ale czy mog aby mi powiedzie+, gdzie znajd koniuszego? Claudia wyczu a w jego g osie ton niech ci i zesztywnia a z upokorzenia. Z pewno ci pomy la , e jest prost wiejsk dziewuch , niewart zachodu i brzydk jak nieszcz cie. Tak brzydk , e nie mog a sobie znale*+ m a i 3

teraz wybiera gnój ze stajni i ubiera si w stare, mierdz ce ko skim potem achy. Jem January wcale tak nie my la . Z pocz tku zdawa o mu si , e ma przed sob zwyk ego ch opca stajennego, lecz szybko zauwa y zaokr glenia pod grub koszul ze zgrzebnego samodzia u. Podoba mu si równie melodyjny g os, który przemówi do niego szorstkimi s owami. To przyci gn o jego zawsze yw uwag , ale gdy przedziwne zjawisko przemówi o do niego tonem dobrze urodzonej i wychowanej damy, jego ciekawo + i zaskoczenie nie mia y granic. Ch tnie zg bi by t ma tajemnic , ale przypomnia sobie, e przyby tu w okre lonym celu i nie móg traci+ czasu na b ahostki. Z tego, czego zd y dowiedzie+ si w wiosce, obecny w a ciciel Ravencroft chcia przywróci+ maj tkowi dawn s aw w hodowli koni, wi c praca stajennego zdawa a si by+ najpewniejsza. Dlaczego zastanawia si niecierpliwie Jem - ta zwariowana pannica nie chce mu powiedzie+, gdzie znajdzie prze o onego? - W tpi , czy... - zacz a rumieni c si . Przerwa a gwa townie, a Jem pobieg wzrokiem za jej spojrzeniem. W drzwiach pojawi si starszy m czyzna. Tu za nim sta m ody, pot nie zbudowany ch opak o bardzo nieprzychylnym wyrazie twarzy. - Czy co si sta o, psze pani? - zapyta starszy cz owiek. - Us yszeli my jakie g osy. Czy wszystko w porz dku? Psze pani? - pomy la Jem. O co tu chodzi? - Nie, Jonaszu. Wszystko w porz dku. Ten... m ody cz owiek przyszed tu w poszukiwaniu pracy. Jonasz! Jem przyjrza si uwa nie pomarszczonej twarzy pod strzech siwych w osów. Dobry Bo e, to naprawd by Jonasz. Jonasz Gibbs! Wielkie nieba, nigdy by si nie spodziewa , e zastanie tu kogo pami taj cego dawne czasy... Có , jedyne, co mu teraz pozosta o, to mie+ nadziej , e stary go nie rozpozna. W ko cu min o ju dwana cie lat. U miechn si . - Szuka pracy, co? - warkn Jonasz. - A czym mu zap acimy, dobrym s owem? - Chcia powiedzie+ co wi cej, ale zamilk w chwili, gdy spojrza uwa niej na Jema. W tym samym momencie zza jego pleców wychyn Lucas. - To ten go +, pani Carstairs. Ten, co to pani mówi em, e w szy w wiosce... pyta o Ravencroft. Pani Carstairs! Brwi Jema po raz kolejny unios y si w niemym zdziwieniu. Zdawa o si , e niespodziankom tego poranka nie ma ko ca. Czy to naprawd wdowa po Emanuela Carstairsie? Oczekiwa kogo bardziej... bardziej imponuj cego. Spojrza na ni niewinnie. - W szy ? - zapyta przywdziewaj c na twarz mask ura onej niewinno ci. - No có , mo e i faktycznie tak by o. Bardzo potrzebuj tej pracy. A je eli chodzi o... Ravencroft, prawda? Pomy la em, e dobrze si b dzie dowiedzie+, gdzie potrzebuj r k do pracy. I tu mnie skierowano. - Zdj czapk i sta trzymaj c j w obu r kach. To pani jest pani Carstairs? W a cicielk posiad o ci? Nag a uleg o + Jema nie przypad a jej do gustu. Zupe nie do niego nie pasowa a. Skin a jednak g ow maj c rozpaczliw nadziej , e wysz o to z odpowiedni godno ci . Bo e, gdyby tylko nie wygl da a tak okropnie... i nie mierdzia a tak paskudnie! - To prawda - odrzek a. - Ale obawiam si , e Jonasz ma racj . Nie zatrudniamy nowych pracowników. Oczy Jema si zaokr gli y. - Ale dama, taka jak pani... wyrzucaj ca gnój ze stajni? To nie wypada... Z pewno ci przyda si wam pomoc. - Mo liwe - rzek a szorstko Claudia. - Jednak to niewielka hodowla i je eli mam by+ ca kiem szczera, m ody cz owieku, nie sta+ nas na zatrudnienie jeszcze jednego pracownika... jak na razie. - B d pracowa za wy ywienie i dach nad g ow , psze pani. - Do g osu Jema zakrad a si nutka desperacji. Móg bym te pracowa+ jako zwyk y s u cy... albo nawet lokaj. Claudia ju zacz a si od niego odwraca+, ale te s owa j powstrzyma y. Obróci a si gwa townie na pi cie. - Lokaj? - Spojrza a na niego podejrzliwie. - Nie wygl dasz na lokaja. Gdy patrzy a na niego, w m odzie cu zasz a zaskakuj ca zmiana. Wyprostowa si , jakby po kn pogrzebacz, i szybko wyg adzi zmierzwione w osy. Uk oni si lekko, zawieraj c w tym ge cie szacunek na równi z arogancj w a ciw s u cym na wysokim stanowisku, i przemówi do niej zupe nie inaczej ni przed chwil . - Ma pani ca kowit racj , madame. Jednak z do wiadczenia wiem, e pozory mog myli+. - Najwyra*niej - odrzek a Claudia i gryz c warg w zamy leniu, spojrza a na Jonasza. - Za par dni przyjad Thomas i Rose, a ja jeszcze nie postara am si o zast pstwo za Morgana. Ciocia Gussie bardzo si tym martwi. Morgan. Jem zmarszczy brwi na d*wi k tego nazwiska. Co si sta o z Morganem? Zmar ? Bardzo by ju stary, gdy Jem widzia go ostatnio. Otrz sn si lekko i spojrza na pani Carstairs. - Thomas si obrazi, je eli w drzwiach powita go pokojówka. Nie mamy nawet zwyk ego s u cego. - W takim razie na pewno si przydam - powiedzia Jem, prezentuj c swój wypróbowany czaruj cy u miech. Trzy pary oczu natychmiast wlepi y si w niego podejrzliwie. M oda wdowa sta a przez kilka chwil nieruchomo, nie mog c si najwyra*niej zdecydowa+. Claudia ani na jot nie ufa a dziwnemu przybyszowi. Pomimo uk adnego zachowania zadawa mnóstwo zagadkowych pyta . Z drugiej strony, mo e lepiej b dzie go mie+ na oku w najbli szym czasie? Lepiej wiedzie+, gdzie jest i co robi. - Je eli naprawd b dziesz pracowa za wy ywienie i dach nad g ow , ch tnie ci przyjm . Jonasz poka e ci, gdzie mo esz spa+. - Poda a mu wid y. - Kiedy ju tu sko czysz, Jonasz powie ci, co masz potem robi+. 4

Jem poczu uk ucie niepewno ci i zawodu. Mia nadziej , e uniknie popisu prawdziwej pracy w stajni. Bo chocia du o mówi , w tpi , czy kilka lat sp dzonych za m odu w stajni ojca da o mu wystarczaj ce do wiadczenie, by zdo a oszuka+ Jonasza. Nie wiedzia , czy podo a zadaniom bardziej skomplikowanym ni noszenie wody czy machanie wid ami. Jedyne, co mu pozosta o, to ufa+ Opatrzno ci, e wkrótce awansuje na lokaja. Szkoda Morgana... Nawet je eli jeszcze jeden staruszek, który móg by go rozpozna+, przysporzy by mu k opotu... Szkoda. Reszta dnia przebieg a w spokoju. Jem przebra si w inne spodnie, jeszcze bardziej znoszone i podarte; od Lucasa, nadal nastawionego bardzo podejrzliwie, po yczy koszul i zabra si do roboty. Po sprz tni ciu ca ej stajni rozniós koniom wod i obrok. Na szcz cie pozosta a praca ograniczy a si do czyszczenia, oliwienia i smarowania uprz y. Zadowolony pomy la , e mo e jednak uda mu si ten ma y podst p. Jednak wypracowana postawa g upkowatego ch opka-roztropka o ma o nie za ama a si , gdy po raz pierwszy wszed do pokoiku na zapleczu stajni. Dobry Bo e, zdawa o si , e zaledwie wczoraj st d wyszed ! W k cie sta o ogromne stare biurko, u ywane do za atwiania stajennych interesów. Obok szafy, pociemnia e ze staro ci, kry y w sobie opas e tomy ksi g i rejestrów. A na s siedniej cianie, w szklanych gablotkach, wisia y d ugie szeregi wst g, medali i dyplomów, wygranych przez stajni na przestrzeni wielu lat. A nawet... taki By tam nawet portret Dzielnego... jego pierwszego kucyka, który sam namalowa . Oprawiony w drewniane ramki, wisia mi dzy portretami dwóch najbardziej zas u onych dla stajni klaczy. Zakr ci o mu si w g owie i musia oprze+ si o krzes o, by nie upa +. Odwróci si na odg os szurania tu za sob . - Czy by ju si pan zm czy , panie January? - zapyta cierpko Jonasz. Nie czekaj c na odpowied*, szybko mówi dalej: - W s siednim pokoju znajdzie pan jeszcze troch sprz tu nadaj cego si do naprawy. Bez s owa Jem odwróci si i wypad z pokoju. Nast pne niemi e chwile prze y przy kolacji. Wraz z Jonaszem i Lucasem poszed do domu i gdy przechodzili przez kuchni , znowu opad y go wspomnienia. To prawda, e nie sp dzi wiele czasu w tej cz ci Ravencroft, ale sam widok kr conych schodów prowadz cych do kuchni przypomnia mu s odki zapach spo ywanego na nich niegdy piernika. Pami ta , jak pewnego grudniowego poranka siedzia tu, p acz c nad st uczonym kolanem, a kucharka na pocieszenie dawa a mu s odkie bu eczki. Kolacja zosta a podana w pomieszczeniach dla s u by tu za kuchni . Jem siedzia cicho i przys uchiwa si rozmowom prowadzonym doko a. Zdawa o si , e nie tylko stajnie cierpia y na brak s u cych. Zastanawia si , ile ludzi pracuje w polu. Z tego, co zd y si dowiedzie+ w wiosce, wdowa Carstairs hodowa a owce, ale by y to stada nawet nie w po owie tak du e, jakie ongi biega y po pastwiskach Ravencroft. W ka dym razie karmi a dobrze, to musia przyzna+. Nie sk pi a doskona ego jedzenia nawet s u bie i by a powszechnie lubiana. W g osach wypowiadaj cych jej imi s ysza jedynie sympati . Przy apa si na my li, e ta ma a figurynka w za du ych spodniach i kapeluszu opadaj cym na oczy... Jak ona, na mi o + bosk , mog a po lubi+ Carstairsa? Nie móg wiedzie+ tego na pewno, ale zdawa o si , e jest przyzwoit istot . Otrz sn si . Nie chcia my le+ o uczciwo ci ony Emanuela Carstairsa. Przyby do Ravencroft powodowany ch ci zemsty. Mi dzy innymi. Planowa j ju od tak dawna! Nadal czu w ciek o +, która ogarn a go na wie +, e nowy w a ciciel Ravencroft od prawie roku gryzie ziemi . Rozlu*ni odruchowo zaci ni te w pi ci d onie. Mo e i zemsta go ominie, ale na pewno postara si osi gn + swój drugi cel. Gdy ju dopnie swego, m oda wdowa b dzie musia a poszuka+ sobie kogo innego do czyszczenia stajni. Zawstydzony w asnym gniewem, szybko doko czy posi ek i pod y do stajni na cowieczorny obchód. To by jeden z jego nowych obowi zków, powierzonych mu przez Jonasza. Sko czy prac dopiero po kilku godzinach. Gdy ju si umy pod pomp w rogu dziedzi ca, poszed pod dom. D ugo sta i przygl da si jego kamieniom b yszcz cym w zachodz cym s o cu. Pomy la , e posiad o + jest naprawd tak pi kna, jak to zapami ta - zdawa o si , e naturalnie wyrasta z agodnie sfalowanych wzgórz Cotswolds. Pierwotnie posiad o + zbudowana by a na obwodzie kwadratu, lecz z czasem poszczególni w a ciciele dodawali do ca o ci ró ne budynki. Obecnie podjazd otoczony by dwoma pot nymi skrzyd ami, za którymi rozci ga y si jeszcze inne budowle. Patrz c na zaniedbany trawnik przed domem, Jem zastanawia si , jak m oda wdowa daje sobie rad , by wszystko utrzyma+ w jakim takim porz dku. Gdy tak sta w promieniach zachodz cego s o ca, zdawa o mu si , e ka dy kamie , ka de drzewo i ka dy zakamarek ma od lat wyryty w pami ci. Ju nied ugo - pomy la rozradowany. Nied ugo... Wróci na dziedziniec przed stajni i w mroku przycupn na ma ej aweczce przed jednym z budynków. Wdycha zapach lata unosz cy si w rozgrzanym po upalnym dniu powietrzu. Jestem w domu. O ma o nie wypowiedzia na g os zdania, które bezwiednie pojawi o si w jego my lach. Zobaczy , e z mroku wynurza si zwalista posta+ Jonasza, i przesun si troch , by zrobi+ miejsce dla starego. - Nie*le ci posz o, mój ma y - mrukn cicho Jonasz. - Jak na kogo nowego w robocie, rzecz jasna. - Iuj c s omk , patrzy gdzie w dal przez par minut. Nie patrz c na Jema, doda : - I jakie to uczucie znowu znale*+ si w domu, lordzie Glenraven? 5

2 e co, przepraszam? - Zaskoczony Jem odwróci si do starego przywdziewaj c na twarz mask niezrozumienia. W odpowiedzi Jonasz za mia si chrapliwie. - Niee. Nie usi ujcie mnie zwie +, paniczu. Ju co za wita o w tej mojej starej epetynie, gdy tylko zobaczy em panicza dzi rano. I nie potrwa o to d ugo, zanim si upewni em. Jem d ugo przygl da si starszemu m czy*nie, zanim wreszcie odpowiedzia . - Czym si zdradzi em? - zapyta w ko cu. - Wygl da panicz cosik znajomo. No i to dumne uniesienie g owy. Zawsze mia panicz w sobie wi cej godno ci ni nasz pan. No i kiedy powiedzia em, by przyniós panicz now uprz , od razu, bez pytania, wiedzia panicz, gdzie po ni i +. - Powinienem by wiedzie+ i nie stara+ si ciebie oszuka+, ty stary diable. - Jem za mia si niem drze. - Ano. - Jonasz zachichota i zdawa o si , e zmarszczki na jego twarzy zrobi y si jeszcze g bsze. Nagle Jem spowa nia . - Czy mog ci zaufa+, e nie wydasz mnie, przez jaki czas? - To zale y. - Jonasz ju si nie u miecha . - Nie podoba mi si pomys tajemnic przed pani Carstairs. Czy by przyby tu panicz, eby zrobi+ jej co z ego? - zapyta niespodziewanie. - Nie! - wykrzykn Jem. - Oczywi cie, e nie. Có , w ka dym razie... Jonasz zamrucza co pod nosem, po czym doda g o niej: - Je eli wolno zapyta+, to czemu panicz w ogóle wróci ? Ieby narobi+ k opotów pani Carstairs? Jem patrzy staruszkowi w oczy, zastanawiaj c si , jak du o mo e mu powiedzie+. Je eli opowie o swoich planach Jonaszowi, a ten natychmiast powtórzy, co us ysza , pani Carstairs, któr najwyra*niej bardzo szanowa , wszystko przepadnie. Z drugiej strony, przyda by mu si sprzymierzeniec na terenie posiad o ci - kto , kto zna by mechanizm dzia ania Ravencroft pod nowymi rz dami. Jem wiedzia doskonale, e Jonasz by bardzo oddany dawnemu panu tej posiad o ci i jego rodzinie. Nabra g boko powietrza i powiedzia : - Jonaszu, ile wiesz o tym, co tu si sta o... kiedy ojciec...? - Dzie , w którym umar stary pan, a posiad o + przej Emanuel Carstairs, by najczarniejszym dniem Ravencroft i wszystkich jego mieszka ców. - Do g osu Jonasza wkrad o si rozgoryczenie. - Nie chcia bym by+ nieuprzejmy, ale nikt z nas tu nigdy nie móg zrozumie+, dlaczego pa ski ojciec do tego dopu ci . - Ale wydajesz si lubi+ wdow po Carstairsie. - Aaa, to ju ca kiem inna historia. Mówiono, e zosta a podst pnie zmuszona do po lubienia tego starego ajdaka. Jej ojciec, podobnie jak pa ski, by winien Carstairsowi pieni dze. I chocia niegodziwiec by ju starym capem, nadal lubi adne m ode panienki. Pani Claudia spodoba a mu si od pierwszego spojrzenia. Kadne m ode panienki? Jem popatrzy podejrzliwie na starego koniuszego. Nadal mia przed oczami umorusane stworzenie, w bezkszta tnym m skim ubraniu, o wiele na nie za du ym. - Jedno trzeba jej przyzna+ - kontynuowa Jonasz. - Niewiele j obchodzi o, czego chce ten stary ajdak. - Czy by? Z tego, co mówi e , mo na by przypuszcza+, e trzyma j mocn r k . Szorstki miech Jonasza rozbrzmia w nocnej ciszy. - Ano, tak by mo na sobie pomy le+. Ale nasza pani nie daje sob pomiata+ byle komu. Oj, próbowa ci on z ni swoich sztuczek, jak z dwiema poprzednimi. A tak - doda , widz c pytaj ce spojrzenie Jema. - Dwie mia ony przed pani Claudi . Ju po dwóch tygodniach pobytu w Ravencroft po lubi pierwsz . Umar a w rok pó*niej, a on po lubi nast pn nieca e sze + miesi cy potem. Ta przetrwa a troch d u ej... trzyma a si jakie trzy lata. - A jak one... - No, oczywi cie, ludzie du o gadali... Po mojemu, to Carstairs zabi je obie - powiedzia spokojnie Jonasz. - Nie specjalnie, rzecz jasna... ale widzia em nieraz, jak bi pani Juli , swoj pierwsz on . Có , nieraz j bija , ale tego dnia byli na dworze... obok stajni. To by a ma a kobietka i pewno zrobi a co , co go rozw cieczy o. W ka dym razie uderzy j pi ci , a biedactwo upad o jak podci te drzewo i uderzy o g ow o murek fontanny. - Dobry Bo e! - j kn Jem. - Czy nie by o nikogo, kto by jej pomóg ? Jonasz za mia si krótko i nieweso o. - Nie by o nikogo takiego. Za pomoc pani Julii mo na by zap aci+ posad , je eli nie g ow . Pani sama podnios a si i posz a do domu. Zdawa o si , e wszystko z ni w porz dku, ale par tygodni pó*niej po o y a si do ó ka i ju z niego nie wsta a. Doktor powiedzia , e to by o zapalenie mózgu. Ja tam my la em... có , niewa ne, co my la em. - A druga ona? - zapyta Jem przera onym szeptem. - Pewnej nocy wybieg a z domu. Podobno w ciek si na ni . Pokojówka mówi a, e przez cian by o s ycha+, jak j bi . Noc by a zimna jak diabli i ca y czas pada deszcz. A ona bieg a i bieg a. Carstairs poszed jej szuka+ z paroma s u cymi, ale min o sporo czasu, zanim j znale*li... na podwórzu ko cio a, przemokni t i dygocz c z zimna. Dosta a zapalenia p uc i nieca y tydzie pó*niej by a ju na cmentarzu. - Wiedzia em, e Carstairs by potworem - powiedzia Jem zduszonym g osem. - Ale zdaje si , e nie zna em 6

nawet po owy jego niegodziwo ci. Patrz c na kogo , nigdy nie mo na by+ pewnym, jakie z o w sobie kryje. - Ano tak - odrzek zamy lony Jonasz. - Wielki by z niego ch op. Pot ny i krewki. - Jem, przypominaj c sobie, pokiwa g ow . - Zawsze mi y i przyjacielski dla tych, którzy mogli mu by+ w czym pomocni. Okoliczni panowie uwa ali go za wspania ego cz owieka... nigdy nie widzieli, jak bi i przeklina s abszych i zale nych od niego. - Ale... - przerwa mu Jem - ...powiedzia e , e z obecn pani Carstairs sprawa wygl da a inaczej. - A tak. Z pocz tku próbowa z ni tak jak z poprzednimi. Podobno pierwszej nocy pobi j do krwi. - Jonasz podrapa si po zaro ni tej brodzie. - Ale to ju nigdy wi cej si nie powtórzy o. Sam nie wiem, ale zdawa o si ... e ba si jej po tym. Naprawd si ba . Traktowa j od tej pory... no, mo na powiedzie+, e z szacunkiem. W ka dym razie przejmowa si ni bardziej ni kimkolwiek innym. No i... - A jak umar ten stary ajdak? W wiosce powiedzieli mi, e po prostu spad z konia. - Có , na to by wygl da o. Którego wieczora wraca do domu pijany. By z nim jeszcze jeden go +... Pili po drodze, piewali na ca e gard o i takie tam. Ten drugi, Minchin si nazywa , powiedzia pó*niej, e ko Carstairsa sp oszy si nagle i poniós . Jedyne, co jest w tej historii pewne, to to, e znaleziono pana w rowie, ze z amanym karkiem. P k jak zapa ka. Nikt nie a owa wrednego otra. W ka dym razie nikt, kto go zna . - Jak rozumiem, równie by wredny jako m , co jako pracodawca. - Nawet gorszy. W cieka si o byle co... pami tam, jak wpada do stajni... zawsze z jedn z tych swoich list w r ce. Stale robi listy... zapisywa wszystko, co chcia , eby by o zrobione. W wi kszo ci to nie trzyma o si kupy, ale wystarczy o, by cho+ jedna rzecz nie by a wykonana po jego my li, a ju apa za szpicrut ... albo kopa gdzie popad o. A jednak powa nym problemom pozwala prze lizgiwa+ si mi dzy palcami. Przej interesy pa skiego ojca... - szerokim gestem wskaza stajnie, po czym wyda z siebie nieartyku owane mrukni cie - ...i zamieni wszystko w ruin . Sprzeda ca e stado, sztuka po sztuce, bo tak mu si w a nie podoba o. A potem, gdy interesy zacz y i + naprawd *le, sprzeda reszt za grosze. Na szcz cie nie zd y sprzeda+ Czarodzieja, niech chwa a b dzie Naj wi tszej Panience. - Stary koniuszy westchn ci ko. - Oj, eby tylko pa ski ojciec nie odda mu ziemi. Zamy li si ponuro i dopiero s owa Jema wyrwa y go z ot pienia. - Mój ojciec nie odda Ravencroft Carstairsowi, Jonaszu. Ten ajdak ukrad mu posiad o +. - No, jak e to? - Jonasz a otworzy usta ze zdziwienia. - Nie chce mi pan powiedzie+, e... Przecie powiedziano nam, e pa ski ojciec zacz gra+... i... - I straci posiad o +, bo nie by w stanie odda+ d ugu Carstairsowi? - Jem by bardzo opanowany, ale jego g os ci ostro. Opanowawszy si , mówi ju ciszej: - To musi zosta+ mi dzy nami, stary przyjacielu. Czy pami tasz mo e Gilesa Daventry’ego? - No, pewno! Siostrze ca Squire’a Fairworthy’ego... cz sto sp dza tu lato. Fairworthy’owie ju tu nie mieszkaj ... jakie pi + lat temu sprzedali ziemi . Nigdy specjalnie nie lubi em m odego Gilesa, je eli chce pan wiedzie+. Jem u miechn si do niego ponuro. - Ani ja, Jonaszu, ani ja. Jaki czas temu natkn em si na niego w Londynie i okaza o si , e sporo wiedzia o tym, co zasz o mi dzy panem Carstairsem a moim ojcem. - To znaczy, co wiedzia ? - zapyta zaciekawiony Jonasz. - To d uga historia. Wystarczy powiedzie+, e Emanuel Carstairs oszuka podst pnie mojego ojca, ukrad mu Ravencroft, a potem go zamordowa . Z ycia mojej matki uczyni takie piek o, e uciek a pod os on nocy wraz ze mn i dwiema moimi siostrzyczkami. Jonasz otworzy usta, lecz przez kilka chwil nie powiedzia ani s owa. - Mój Bo e! - wykrztusi w ko cu. A po chwili zastanowienia doda : - Czy chce mi panicz powiedzie+, e po to wróci ? By odzyska+ Ravencroft? - Tak. - Mój Bo e! - powtórzy Jonasz. - Ale... - ...ale dlaczego nie podszed em do g ównych drzwi i nie oznajmi em wszem i wobec, e Jeremy Standish powróci , by zaj + z powrotem Ravencroft? - Noo... tak. - Bo jest jeszcze kilka spraw do wyja nienia. Na przyk ad musz znale*+ dowód na to, co mówi . - Ale, zdawa o mi si , e powiedzia panicz... - Powiedzia em, e Giles Daventry sporo wiedzia o tym, co tu si sta o. W a ciwie bez jego pomocy Carstairsowi nie uda oby si przeprowadzi+ tego diabelskiego planu. Daventry podpisa zeznania przeciwko Carstairsowi, ale to za ma o. Z o y zeznania ju po aresztowaniu za inne przest pstwa, chcia w ten sposób z agodzi+ wymiar kary. Dobry adwokat móg by podwa y+ podobne wiadectwo. Jest jednak dowód ukryty tu, w Ravencroft, który musz odnale*+, zanim b d móg zg osi+ prawo w asno ci do ziemi. - A co z pani Carstairs? - No tak - rzek cicho Jem. - Co z pani Carstairs? - Nie wiem, jak móg bym ci pomóc, ch opcze... to znaczy milordzie. Ale je eli to oznacza wyrzucenie pani 7

Claudii za drzwi, to nie chcia bym tego robi+. Jeszcze zanim ten ajdak zdech , przej a piecz nad stajni ... w a ciwie nad tym, co z niej zosta o. W o y a ca e serce w odbudow stadniny. Mo e, jak na razie, nie jest to kopalnia z ota, ale dajemy sobie rad . Pani Claudia wszystkie pieni dze, jakie dawa jej pan, przeznaczy a na kupno kilku dobrych klaczy dla Czarodzieja. W a ciwie to ona nie bardzo zna si na koniach, ale zawsze mia a mnie do pomocy. Poza tym, gdy przychodzi co do czego... potrafi by+ twarda. Potrafi si te nie*le targowa+. - Nie mog a wybra+ lepszego doradcy ni ty. - Jem za mia si i delikatnie poklepa starego po plecach. Powiedz, czy posiad o + nadal utrzymuje si z hodowli owiec? - Niewiele mi o tym wiadomo. - Jonasz niepewnie wzruszy ramionami. - Carstairs sprzeda sporo ziemi... i owiec te . Nie mamy ju te sta ego owczarza. Mo e dlatego, e nie ma ju zbyt wielu zwierz t. Pani Claudia sama prowadzi interesy i nie lubi, gdy kto si w nie miesza. - Zdaje si , e wszystko chyli si ku upadkowi, co? - zapyta Jem wzdychaj c niewyra*nie. Po kilku minutach Jonasz zapyta niepewnie: - Czy wolno zapyta+, milordzie, gdzie si pan podziewa od... - Zamieszka em w rezydencji w Londynie. Kiedy zrozumia em, e sam mog wybra+ sobie nazwisko, wybra em nazw miesi ca, w którym przyby em do stolicy. Nie by o lekko, ale jako uda o mi si zebra+ troch z ota w tym mie cie kapi cym od przepychu. - A jak si to panu uda o? - Z pocz tku zarabia em jako drobny z odziejaszek. Potem nauczy em si wykorzystywa+ zgubne nawyki moich wspó ziomków. - Jonasz patrzy na niego nic nie rozumiej c. - Hazard, Jonaszu, hazard. To na óg, który mo na spotka+ w najelegantszych klubach dla d entelmenów i w najobskurniejszych portowych tawernach. Ale nie. U miechn si na widok niepewnej miny starego. - Ja nie gra em. Nauczy em si natomiast, jak mo na wykorzystywa+ tych, którzy ulegli na ogowi. Zebra em dzi ki temu troch pieni dzy. Mo e nie jest tego zbyt wiele, ale wystarczy na odbudowanie Ravencroft i mo e na jeszcze troch . - Jonasz potrz sn g ow w niemym zachwycie, a Jem mówi szybko dalej: - A je eli chodzi o moje plany, to ja tak e nie wiem, w czym móg by mi pomóc, Jonaszu... w ka dym razie w tej chwili. Najwa niejsze jest, by teraz nic nikomu nie mówi . - Zawaha si . Przez chwil rozwa a mo liwo ci, po czym powiedzia : - Obiecuj , e wymy l sprawiedliwe rozwi zanie wzgl dem pani Carstairs. - No, nie wiem. - Jonasz potrz sn g ow . - Po prostu sam nie wiem. - Przyjrza si uwa nie Jemowi. Ten odetchn g boko. - Jonaszu, rozumiem, e chcesz chroni+ pani Carstairs. Bóg jeden wie, e znalaz a si w fatalnej sytuacji, ale to nie jest tak, e chc ukra + co , co do niej nale y. Ravencroft Jest moim domem, nie jej, i chc go odzyska+. Czy to *le? - No... nie, ale... - Masz racj , móg bym i + do s du i przedstawi+ dokumenty... zeznania Gilesa Daventryego... i czeka+ na pozwolenie przeszukania domu. Mo e wtedy znalaz bym jeden ma y dokument, który potwierdzi by wszystko, co powiedzia Giles Daventry. Ale to mog oby trwa+ wiele miesi cy, podczas których zarówno pani Carstairs, jak i ja yliby my w ogromnym napi ciu. Ci kie westchnienie by o jedyn odpowiedzi Jonasza. - Jeszcze raz ci powtarzam - rzek Jem spokojnie. - Wdowa Carstairs w niczym nie ucierpi. - No dobrze - powiedzia wreszcie Jonasz zmartwionym g osem. - Nic nie powiem. W ka dym razie nie teraz. Musz to sobie przemy le+. - Przesun si troch i przeci gn . - Chyba najlepiej b dzie, je eli po o ymy si spa+. Jem bardziej wyczu , ni zobaczy ironiczny grymas na twarzy starego. - Niech mi pan pozwoli pokaza+ sobie miejsce pa skiego zakwaterowania, milordzie. Widzi pan t tam stajni ? B dzie pan spa w trzecim boksie na lewo. W tej chwili jest pusty - doda uprzejmie. - Prosz si wyspa+ dobrze... Jutro b dzie trudny dzie . Ale Jem bardzo d ugo nie móg zasn +. Otuli si starym kocem, który da mu Jonasz, po o y si na wie ym, pachn cym sianie i za o y ramiona pod g ow . Wpatruj c si w ciemno + s ysza myszy buszuj ce w sianie i konie prychaj ce w boksach obok. U miechn si w ciemno ci. Wreszcie by w domu... nawet je eli jego powrót nie wygl da tak, jak to sobie wymarzy . Iaden z oczy ca nie uciek z wrzaskiem na jego widok, aden wie niak nie powita rado nie powrotu prawowitego pana. Jednak Jem doskonale zdawa sobie spraw , e to by y tylko marzenia, dzi ki którym uda o mu si przetrwa+ tyle lat na bruku Londynu. Podczas ilu to nocy, sp dzonych w najokropniejszych zau kach portów londy skich, tuli si z p aczem do snu? Jak cz sto szuka schronienia w piwnicach albo na strychach opuszczonych domów? Przez wiele lat utrzymywa a go przy yciu mroczna wizja zemsty. Pewnego dnia powróci do Ravencroft i naprawi okropne krzywdy, które wyrz dzono jego rodzinie. Rozkoszowa si wizj Emanuela Carstairsa j cz cego na ziemi z mieczem wbitym w brzuch albo czo gaj cego si w przera eniu, podczas gdy on sta by nad nim z batem. Oczywi cie, z biegiem lat rzeczywisto + pokaza a swoj paskudn g b i plany musia y nabra+ nowych kszta tów. Nadal my la o zem cie, lecz ju w bardziej subtelnej formie. Publiczna ha ba albo mo e do ywotnie 8

zes anie na roboty do wi zienia nad Botany Bay. Ma y ch opiec wyrós na doros ego m czyzn , a obracaj c si w ró nych rodowiskach wymagaj cych bystro ci umys u, zdolno ci i nie za wielu skrupu ów, zebra sporo pieni dzy. U miechn si ironicznie. Teraz nareszcie spe ni si jego sen. Wiedzia , e ma doskona e przebranie, potrzebne dokumenty i gotówk . By przygotowany na mierteln konfrontacj z Emanuelem Carstairsem. I co? W drzwiach zosta powitany przez hard ma osóbk o melodyjnym g osie, w zadziwiaj cym stroju, która zniweczy a jego wspania e plany i kaza a mu wybiera+ gnój ze stajni. Zacisn usta w bezsilnym gniewie na my l, e Carstairs umkn wszelkiej ludzkiej zem cie. Przekr ci si na bok i zanurzy twarz w osza amiaj co pachn cym sianie. Zanim zasn , przypomnia sobie najwa niejsze... e wreszcie jest w domu. On, Jeremy Standish, lord Glenraven wróci po swoje dziedzictwo. Niewa ne, e na razie by to tylko jeden ma y ko ski boks. Wszystko w swoim czasie. Na wszystko nadejdzie odpowiednia chwila. Pwit wsta wcze nie nast pnego poranka, obwieszczony s o cem przeb yskuj cym przez wysokie okna i niecierpliwymi pochrapywaniami pozosta ych mieszka ców stajni. Jem wygramoli si na dziedziniec i szybko umy przy studni. Tam spotka Jonasza, który dopiero co przyszed ze swej wygodnej kwatery znajduj cej si nad stajni . Po jakim czasie pojawi si tak e i Lucas. Nie by o natomiast ladu pani Carstairs. - Radz ci si pospieszy+ z dzisiejszym obrz dkiem, mój ch opcze - powiedzia Jonasz, gdy ju wymieniono poranne pozdrowienia. - Pani chce, by przyszed po pracy do domu. Wygl da na to, e b dziesz mia wi cej pracy jako kamerdyner ni jako stajenny. Lucas popatrzy na Jema niech tnym wzrokiem. - A mo e my lisz, e jeste od nas lepszy, skoro pani wzywa ci do domu? - Niespecjalnie. - Jem wyszczerzy z by w u miechu. - Ale b d teraz musia bardziej uwa a+, prawda? Pani pewno by nie chcia a, ebym us ugiwa go ciom w butach ubrudzonych gnojem. Na t ripost Lucas odwróci si i poszed do w asnych obowi zków, a Jem spojrza na Jonasza. - Czy to po to wzywa mnie pani Carstairs? Iebym przej obowi zki Morgana? - Zdaje si , e tak - odrzek Jonasz lakonicznie. - Panna Melksham, to znaczy panna Augusta Melksham, ciotka pani Carstairs, ju od dawna mówi a, e trzeba by kogo znale*+ na to miejsce. A e nied ugo przyje d a jej siostra i szwagier... - Co si sta o z Morganem? Umar ? - Ano, zmar o mu si z miesi c temu. Bardzo ju by stary. - Pewno tak. By tu przecie , odk d pami tam. Jak umar ? - No có - odrzek Jonasz. - Mo na by powiedzie+, e nik w oczach. Ci z domu mówili, e serce mu p k o... wie panicz, on zawsze chcia odej + wtedy, z pana matk . Jem przytakn . Dobrze pami ta zy w oczach starego s u cego, gdy matka wraz z dzie+mi opuszcza a Ravencroft, by nigdy ju do niego nie powróci+. - Z drugiej strony, je eli serce mu p k o... i tak d ugo si nie dawa . - Jonasz za mia si cierpko. - No i zobaczy Wreszcie, jak chowaj Carstairsa do ziemi. Potem mówi , e to by najszcz liwszy dzie w jego yciu. Nie... po mojemu to stary Morgan ju po prostu nie mia si y. Zm czy si i umar . Wszystkich nas to czeka - zako czy filozoficznie. - Opowiedz mi o tej ciotce. - No... zamieszka a tu po mierci Carstairsa. Nie bardzo Wypada o, by pani Claudia mieszka a sama. W ko cu nie jest jeszcze paskudn star kwok . A panna Augusta mo e i jest troch d ta, ale bije w niej dobre serce. - A ta siostra i szwagier? - Nazywaj si Reddingerowie - burkn Jonasz. - Thomas i Rose Reddingerowie. Ona to stale chichocz ca idiotka, a z niego jest zwyk y padalec, jakich pe no mo na znale*+ pod ka dym kamieniem. Za ycia Carstairsa w ogóle nie by o ich tu wida+. Dopiero teraz przyje d aj tak cz sto, jak tylko si da. - Doprawdy? - Domownicy mówi , e Reddingera a wierzbi te t uste paluchy, by przej + kontrol nad Ravencroft. - Ale czy zgodnie z prawem posiad o ci nie odziedziczy a pani Carstairs? W ka dym razie teoretycznie? - A tak. Ale zdaje si , e pan Reddinger uwa a, e b dzie móg równie atwo kontrolowa+ szwagierk jak w asn on . Do tej pory nie dawa a mu si , ale ostatnio stary Thomas zacz bawi+ si w swata. Znalaz dla niej kandydata na m a. Nazywa si Fletcher Botsford. Taki ma y chudy szczurek bez poczucia humoru, który daje si wodzi+ Reddingerowi za nos i sam o tym nie wie. Je eli pani Claudia po lubi Botsforda, Ravencroft przejdzie na niego, czyli w a ciwie w r ce Thomasa. Jem gwizdn cicho. - Zdaje si , e Cotswolds b dzie wiadkiem niebagatelnego dramatu. By+ mo e pani Carstairs b dzie zadowolona mog c si wydosta+ z ca ego tego zamieszania, gdy Ravencroft wreszcie wróci w r ce Standishów. Jonasz mrukn co pod nosem i odwróci si . 9

Przez ca y poranek Jem rozmy la o nadchodz cej chwili wej cia do domu. Wywozi gnój, rozdawa pasz , roznosi wod , zamiata stajni i pomaga Jonaszowi przy Jenny, a jego my li ca y czas kr y y wokó jednego: jakie ró nice zauwa y, gdy wreszcie minie kuchni i pomieszczenia dla s u by i przez ogromny hali przejdzie do pa skiej cz ci domu? W ko cu Jonasz nakaza mu sko czy+ robot . - Lepiej id* i zobacz, czego chce od ciebie pani Carstairs. Po prostu id* do kuchni, a która pokojówka zaprowadzi ci do niej. Jem przytkn palec do daszka czapki, po czym uda si do domu. Min ogród na ty ach kuchni i po chwili rozmawia z m od dziewczyn ubran w prosty strój pokojówki. Patrzy a na niego z nie ukrywanym zainteresowaniem. - Je eli tu poczekasz, pójd i powiem pani, e ju jeste . Lekko wbieg a na schody i po kilku minutach wróci a, informuj c go uprzejmie, e pani domu przyjmie go w g ównym hallu. Bior c g boki oddech. Jem poszed za dziewczyn schodami wiod cymi z kuchni na pi tro. Przeszli przez wiele pokoi, których funkcj mgli cie przypomina y Jemowi znajome zapachy... owoców i zió w jednym... miodu w drugim, a myd a i czego jeszcze w nast pnym... Przeszli przez kilkoro drzwi i w ko cu stan li w ogromnym hallu, z którego prowadzi y drzwi do wielu elegancko umeblowanych pokoi. Jem patrzy na wszystko ciekawie, jak przez mg przypominaj c sobie dom swojego dzieci stwa. W ko cu doszli do ogromnej sieni - g ównego wej cia do posiad o ci. Hali by prawie nie umeblowany i Jem zastanawia si , co mog o si sta+ ze redniowiecznymi zbrojami, szerokim d bowym sto em i ogromnymi makatami, które by y cz ci jego dzieci stwa. - Pani Carstairs zaraz zejdzie - powiedzia a pokojóweczka i z cichym szelestem spódnicy pobieg a do swoich obowi zków. Jem powoli przechadza si po marmurowej posadzce, a przystan przy wn ce mi dzy oknami. Oparta o cian sta a tam ogromna halabarda. Pami ta , e kiedy usi owa j podnie +, czego jego siostra o ma o nie przyp aci a yciem. Podszed do kamiennego kominka, tak du ego, e bez trudu zmie ci oby si w nim ca e drzewo. Teraz by a pe nia lata, kominek by wi c pusty, jednak Jem pami ta weso e p omienie skacz ce na palenisku i wierkowe ga zie zawieszone z boku dla uczczenia Bo ego Narodzenia. Bo e, jak mog e do tego dopu ci+? Ojciec zamordowany, matka wygnana z w asnego domu przez pod o + Emanuela Carstairsa... Nagle, potwornie znu ony, opar ramiona na okapie kominka i z o y na nich g ow . Pozosta tak przez chwil . Potem odwróci si nagle na cichy d*wi k za plecami. Gwa townie poderwa g ow i... otworzy usta ze zdumienia. Po schodach, ubrana w prost mu linow sukni , schodzi a najpi kniejsza kobieta, jak widzia w yciu. 3 Claudia zatrzyma a si w po owie drogi na dó . Stoj c na ogromnych schodach patrzy a ze zdziwieniem na czekaj cego na ni m odzie ca. W jego srebrzystych oczach zdawa y si gromadzi+ promienie s oneczne, wpadaj ce do halki przez wysokie okna. Znowu uderzy o j dziwne uczucie napi cia. Gdy tak na ni patrzy , poczu a, e gdzie w g bi zaczyna budzi+ si w niej dr enie. Ich oczy spotka y si i poczu a niewidzialn , lecz zadziwiaj co mocn ni+ porozumienia mi dzy nimi. Zanim podj a w drówk w dó schodów, zamruga a nerwowo powiekami i wyg adzi a sukni . - Powiedzia e , e nie s ci obce obowi zki kamerdynera - rzek a bez tchu. Nie odpowiedzia , tylko nadal patrzy na ni oszo omiony. Dobry Bo e - pomy la - i kto móg by przypuszcza+, e pod tymi starymi wstr tnymi m skimi achami kryje si takie cudo? Jej w osy mia y niezwyk y kolor dojrza ej pszenicy, który doskonale harmonizowa z jasnymi, bursztynowymi oczami. Trzyma a si dumnie i zdawa o si , e po schodach schodzi o ywiony marmurowy pos g bogini. Dopiero po paru minutach odzyska panowanie nad sob . - Tak, pani Carstairs - wymamrota wreszcie. - To prawda. Znam obowi zki kamerdynera i jestem na pani rozkazy. Zaczerwieni a si , rozumiej c, e nie od razu rozpozna w niej ma ego stajennego w wyszarganym ubraniu. Wyprostowa a si i powiedzia a ch odno: - Jak ju zapewne zd y e zauwa y+, nie mamy gospodyni w domu. Te obowi zki zazwyczaj pe ni moja ciotka Augusta... to jest panna Melksham, ale w tym momencie jest zaj ta gdzie indziej. Tak wi c to ja oprowadz ci po Ravencroft. - Ca a przyjemno + po mojej stronie, prosz pani - odpar g adko Jem. Rozejrza si po hallu i wykona obszerny gest ramieniem. - To bardzo imponuj ce miejsce. Czy wolno zapyta+, kiedy ten dom zosta wybudowany? - Sama nie jestem pewna, panie January. Kto mi kiedy powiedzia , e za czasów Jerzego I. Dom by wtedy o wiele mniejszy, lecz nast pne pokolenia stale co dobudowywa y. Claudia pomy la a, e ani w rozmowie, ani w nowym kamerdynerze nie by o nic, co mog oby j przyprawi+ o tak gwa towne bicie serca. A jednak czu a si , jakby dopiero co pokona a dziesi + mil w pe nym s o cu. Zdawa o si , 10

e rozmowa przebiega na dwóch poziomach - jednym, zupe nie zwyczajnym i prozaicznym... i drugim, nie wypowiadanym i niebezpiecznym. Po chwili us ysza a jego nast pne pytanie. - Czy to rodzina zmar ego pana. Carstairsa by a w a cicielem posiad o ci przez wszystkie te lata? - Chocia zada to pytanie wyj tkowo uprzejmym tonem, Claudia mia a wra enie, e co nie dopowiedzianego zawis o w powietrzu. Co , co sprawi o, e poczu a si nieswojo. - Nie - odrzek a krótko. - Mój m przeniós si do Ravencroft dopiero kilka lat temu. Nie wiem, jak d ugo posiad o + by a w r kach poprzednich w a cicieli. Jem patrzy na m od wdow przymru onymi oczami. Bo e, ale by a pi kna! Dlaczego nie zauwa y tego poprzedniego dnia? Chocia w a ciwie nie by o jej wida+ spod ogromnego kapelusza, za du ej koszuli i stajennego kurzu, od razu powinien zauwa y+ jej urod . Nic dziwnego, e zawróci a w g owie staremu Carstairsowi. Niedobrze zrobi o mu si na my l, e to pi kne stworzenie musia o podda+ si takiej wini. Odchrz kn cicho. - Szkoda, e pan Carstairs odszed , zanim... hm... zanim da pocz tek w asnej dynastii. Pani Carstairs nie odpowiedzia a na t uwag . Po prostu odwróci a si i wysz a szybko z pokoju. Jem poszed za ni z rozbawieniem w oczach. Po chwili stan li w ogromnej komnacie roz wietlonej promieniami s o ca, które wpada y przez wysokie okna. Te w a nie okna by y innowacj wprowadzon przez jego matk . Przedtem pokój zawsze ton w pó mroku z powodu ma ych, *le wstawionych okienek. - Ten pokój nazywamy szmaragdowym salonem - powiedzia a obecna pani tej posiad o ci, wskazuj c na szmaragdowozielone zas ony wisz ce w oknach i szmaragdowe obicia mebli. - Tu zazwyczaj przyjmujemy go ci. Tu tak e przychodz , gdy mam chwil czasu i chc poczyta+ albo zaj + si szyciem. Przez pozosta e pokoje na parterze pani Carstairs poprowadzi a go do + szybko. Po pierwszym szoku doznanym w hallu na dole Jem z wyj tkow atwo ci stawi czo o okruchem w asnej przesz o ci. Ogromna sala balowa przypomina a o swojej wietno ci ton c w pó mroku, a w pokoju muzycznym zdawa y si brzmie+ jeszcze akordy arii granych na fortepianie przez jego matk . Wst pili do chi skiego saloniku i przez chwil podziwiali osza amiaj ce schody z czasów Restauracji. A w ko cu doszli do biblioteki. Tu Jem dozna nast pnego szoku, tym razem nie zwi zanego z przesz o ci . Spojrza na ciany pokryte pó kami pociemnia ymi od up ywu czasu. W jego dzieci stwie zape nia y je ksi ki niektóre bardzo cenne, oprawne w skór , inne, cz ciej czytane, by y poplamione i mia y pozaginane rogi. Wedle s ów Gilesa Daventry’ego, w jednej z tych ksi ek Emanuel Carstairs ukry dowód swej winy. Jem patrzy z zaskoczeniem na pó ki. Ponad jedna trzecia ksi ek znikn a! Odwróci si gwa townie do Claudii. - Gdzie... - zacz , lecz w tym samym momencie urwa . Jeszcze chwila... - Gdzie s te wszystkie ksi ki? zapyta . Po czym doda ju spokojniejszym tonem: - Zdaje si , e jest tu za du o pó ek w stosunku do liczby ksi ek. Je eli wybaczy mi pani impertynencj . Claudia spojrza a na niego zaciekawiona. Szalona my l przysz a jej do g owy, e to wcale nie liczba ksi ek przyprawi a o zmieszanie jej nowego kamerdynera. Ale co? Ju chcia a usadzi+ m odzie ca jednym gro*nym spojrzeniem pani domu, ale w ostatniej chwili si pohamowa a. - Sprzeda am je - powiedzia a spokojnie. Zaskoczona obserwowa a wyraz zdumienia i oburzenia na jego twarzy; znik równie szybko, jak si pojawi . Jem znowu wygl da na uprzejmie zainteresowanego. Powiedzia a wi c cierpko: - To nie pa ska sprawa, panie January, ale mój m niewiele mi zostawi . Zapewne zd y pan ju zauwa y+, e si u nas nie przelewa. Jestem jednak przekonana, e uda mi si doprowadzi+ Ravencroft do stanu dawnej wietno ci. - Przerwa a na chwil . Potem powiedzia a cicho: - Nie umiem wyrazi+, jak bardzo bola a mnie konieczno + sprzedania tego ksi gozbioru, Jednak niektóre z tych ksi ek, na przyk ad pierwsze wydanie s ownika Johnsona, by y bardzo cenne. To umo liwi o mi kupno trzech doskona ych klaczy do hodowli. - Rozumiem. - Uprzejma odpowied* zamaskowa a - nieprzyjemne ci ni cie o dka. Mój Bo e, jakie to szcz cie, e cho+ kilka mebli zosta o w tym domu. Zbroje z hallu i zabytkowe makaty posz y zapewne do handlarzy antykami. Powoli wyszed za ni z pokoju i zanim si znale*li na nast pnym pi trze. Jem opanowa uczucia szalej ce w jego sercu. Nie móg mie+ do niej pretensji, e chwyta a si wszelkich dost pnych rodków. Zapewne sam zrobi by dok adnie to samo. Zawsze móg by z powrotem umeblowa+ dom, gdy posiad o + zacz aby znowu przynosi+ dochody. Ale co z t cholern ksi k , której tak potrzebowa ? Czy j te sprzeda a? Daventry nie by pewien tytu u ksi ki, wiedzia tylko, e na pewno by w nim wyraz „wiejski”. Podobno wygl da a na troch zu yt i nies ychanie nudn . Dlatego wybra j na schowek. W ka dym razie - pomy la z ironi Jem - liczba tomów do przeszukania wyra*nie si zmniejszy a. Weszli na drugie pi tro i dotarli do, jak to okre li a gospodyni, „sypialnego skrzyd a”. Wspomnienia znowu opad y Jema. W ko cu tego korytarza znajdowa y si pokoje jego rodziców, a zaraz za zakr tem - pokój jego sióstr. M oda wdowa otwiera a wszystkie drzwi po kolei i wyja nia a, do czego obecnie s u te pokoje. Okaza o si , e ona pi w dawnym pokoju jego matki, a jej ciotka, panna Melksham, zajmuje pokój nale cy niegdy do sióstr Jema. Za kolejnym za omem korytarza wstrzyma oddech, gdy i pani Carstairs zatrzyma a si przed nast pnymi 11

drzwiami. - Ten pokój pozostaje nie zamieszkany od czasu, gdy dwana cie lat temu mój zmar y m si tu wprowadzi . Nie potrzebowali my a tak wiele miejsca, a poniewa jest po o ony nieco na uboczu, pozosta dok adnie w takim stanie, w jakim by za czasów... poprzednich w a cicieli. Gdy otworzy a drzwi, ich oczom ukaza si du y, przestronny pokój. Jem nie móg si powstrzyma+. Wszed do rodka i podniós z ó ka pokrowiec chroni cy od kurzu. Dobry Bo e, równie dobrze dopiero co móg by si z niego podnie + chudy dwunastolatek. On sam. Kolorowa narzuta le a a, jakby ó ko dopiero wczoraj zosta o pos ane. Po kolei podnosi pokrowce z komody, drewnianego konika na biegunach, niedbale wci ni tego w mroczny k t, i z pó eczek, na których schronienie znalaz y wszystkie skarby jego krótkiego dzieci stwa. Pami ta , jak p aka w dniu, w którym us ysza , e b dzie musia zostawi+ modele statków i niezdarnie wyrze*bion figurk Indianina. - Bardzo mi przykro, kochanie - mówi a matka, a zy p yn y jej po policzkach. - Musimy ju i +, a zabra+ mo emy tylko to, co konieczne. Mo e pewnego dnia... - Matka nigdy nie doko czy a tego zdania. Kkaj c cicho, pakowa a do ma ej walizeczki zupe nie niepotrzebne rz dy - takie jak ubrania, bielizn i tym podobne. Sta pogr ony w my lach, nadal trzymaj c w d oni model statku, gdy nagle zda sobie spraw , e pani Carstairs przygl da mu si ze zdziwieniem jasno wypisanym w pi knych oczach. Od o y statek na pó k z niezr cznym u miechem. - Prosz mi wybaczy+. Pokój, który od tak dawna nie by u ywany... to budzi ciekawo +. Claudia patrzy a na niego zamy lona, nic jednak nie powiedzia a. Niewiele pozosta o ju do zwiedzania w ogromnym domu i gdy schodzili w skimi kuchennymi schodami, Claudia wyliczy a jego obowi zki. - Nie mam adnego s u cego, który us ugiwa by przy stole, wi c b dzie to nale a o do twoich... och. Zatrzyma a si gwa townie, gdy zobaczy a nadchodz c z przeciwnej strony domu wysok , chud posta+. - To ciocia Augusta. Wyci gn a d onie do starszej kobiety, ale ta, zignorowawszy Jema zupe nie, wetkn a jej w r ce stos kartek. - Czy uwierzysz, co znalaz am w starej komodzie w pralni? Ca stert starych list Emanuela! - powiedzia a nie mog c z apa+ tchu. A kiedy reakcja siostrzenicy ograniczy a si jedynie do lekkiego uniesienia brwi, doda a szybko: - Wszystkie dotycz zmian, jakich zamierza dokona+ na terenie posiad o ci... zdaje si , e który ze s u cych schowa je w tym nieszcz snym kredensie, maj c nadziej , e twój m nigdy ich nie odnajdzie. Claudia d ug chwil przygl da a si papierom trzymanym w r ce. Wyraz jej twarzy sugerowa , e jest to co wyj tkowo obrzydliwego i mierdz cego. - Bardzo dobrze. Zaraz je spal - powiedzia a ciotce, a odwracaj c si do Jema doda a dziwnym, sztucznie spokojnym tonem: - Mój m zawsze wszystko notowa . Sporz dza spisy dotycz ce absolutnie wszystkiego. Nadal od czasu do czasu zdarza si nam je znajdowa+. Ciociu - zwróci a si do starszej damy - to jest ten m ody cz owiek, o którym ci mówi am. B dzie naszym nowym kamerdynerem. - Spojrza a na niego z pow tpiewaniem. Na razie. Augusta Melksham skin a m odzie cowi g ow . Wydawa o si , e najlepsze lata ma ju za sob . By a zadziwiaj co ko cista, wysoka, a nad regularnymi rysami twarzy górowa pot ny nos. Jej stalowoszare w osy u o one by y w dziwaczn fryzur , sk adaj c si z ca ego mnóstwa ma ych loczków, które podskakiwa y i trz s y si doko a czo a i policzków. - Wydaje si bardzo m ody - powiedzia a do Claudii, ca y czas przygl daj c si Jemowi. - I marnie ubrany – doda a. Jem zaszura nogami, nagle czuj c si jak uczniak przyprowadzony przed oblicze dyrektora szko y. - Ja... - zacz niepewnie, lecz szybko zamilk pod wp ywem w adczego gestu panny Melksham. - Zdaje si , e jeste tego samego wzrostu co biedaczysko Morgan - powiedzia a starsza dama odwracaj c wzrok do Claudii. - Mo e poka esz panu... January, czy tak? Có to za dziwne nazwisko! Mo e poka esz panu January’emu drog do pokoju Morgana? Sama bym to zrobi a, ale ju jestem spó*niona. Obieca am pani Skinner, e zajm si jad ospisem na nast pny tydzie . - Ale oczywi cie, ciociu. - Claudia u miechn a si ciep o do starszej kobiety. - A potem mo esz przyj + do kuchni - zako czy a panna Melksham, zwracaj c si tym razem do Jema. Przedstawi ci pani Skinner, naszej kucharce, i reszcie s u by. Nie czekaj c na odpowied*, ruszy a swoj drog , szeleszcz c d ug sukni w ciemnym korytarzu. Jem patrzy za ni z zaskoczeniem i dopiero po d ugiej chwili spojrza na swoj now chlebodawczyni . Zanim odwróci a si i zacz a wchodzi+ po schodach, zobaczy b ysk rozbawienia w jej jasnych oczach. Nieca godzin pó*niej Jem sta przed ogromnym lustrem i przygl da si swojemu nowemu wcieleniu. Kamerdyner. W jego pami ci zachowa si wizerunek Morgana - wysokiego m czyzny, chudego niczym szkielet, o imponuj cej postawie i nienagannych manierach. Zdziwi o go odkrycie, e sam nie jest teraz wiele ni szy od Morgana. Niestety, koszule i marynarki starego s u cego by y znoszone i nieomal rozpada y si pod dotkni ciem. Jem westchn . Spodniom te przyda aby si naprawa. Na szcz cie mia kilka w asnych koszul, a przy odrobinie 12

szcz cia mo e uda mu si znale*+ w domu jak mi pokojówk , która potrafi obchodzi+ si z ig i nitk . Na górze, odprawiwszy pokojówk , Claudia zacz a przebiera+ si do kolacji. Stoj c na rodku pokoju, zdj a powoli wyblak mu linow sukni , któr nosi a od rana. Podszed szy do szafy, zacz a przegl da+ ubog garderob . Bardzo uwa nie ocenia a ka d sukni po kolei, gdy chcia a ubra+ si wyj tkowo starannie. Nagle zda a sobie spraw , e chce wygl da+ jak najlepiej. Dla w asnego kamerdynera? Nie, nawet nie kamerdynera. Dla nieznajomego, który pojawi si znik d o wschodzie s o ca, ubrany w sfatygowane spodnie i znoszon koszul , i który bez wahania wprowadzi si do Ravencroft. Jaki mia w tym cel? zastanawia a si . Nag y strach z apa j za gard o. Kim by ten m czyzna o w osach jak noc i oczach jak mglisty grudniowy poranek? Czy nie by o w nim przypadkiem czego nies ychanie znajomego? Zmarszczy a brwi. Tak, na pewno kogo jej przypomina . Tylko kogo? Nie zna a nikogo, kto porusza by si z gracj i zwinno ci pantery, ani nikogo, kto mia by tak szczere spojrzenie, a jednocze nie by by tak tajemniczy. Z g bin szafy wyj a pi kn sukni w kolorze ciemnego bursztynu. Nie nosi a jej od czasu miodowego miesi ca, kiedy to jeszcze usi owa a zaskarbi+ sobie przychylno + m a. W o y a sukni przez g ow , a delikatny jedwab mi kko otuli jej cia o. Spojrza a na swoje odbicie w lustrze, po czym szybko upi a w osy w prosty kok na czubku g owy. Ju chcia a wyj + z pokoju, gdy nagle zmieni a zdanie i raz jeszcze podesz a do lustra. Z ciasnego uczesania wyci gn a kilka drobnych z otych loczków, tak e u o y y si delikatnie wokó twarzy. Nied ugi czas potem, rami w rami z ciotk , wesz a do jadalni. Mimowolnie zerkn a na nowego kamerdynera, który z wielkim szacunkiem otworzy przed nimi drzwi, a potem pomóg usi + przy stole. Wielki mahoniowy blat ugina si nieomal pod ci arem wysokich wieczników i wielu pó misków, ustawionych na podobie stwo maszeruj cej armii. Podczas posi ku Claudia ca y czas czu a na sobie spojrzenie m odego kamerdynera stoj cego w pewnej odleg o ci za jej krzes em. Zdawa o si , e emanuj z niego fale ciep a i natarczywo ci, które rozchodz si po jej ciele niczym gor cy przyp yw. Odwróci a si w stron ciotki, lecz nie potrafi a zmusi+ si do rozmowy. Zdawa o si jednak, e ciocia Augusta nie ma podobnych trudno ci. - Przygotowa am zielon i b kitn sypialni dla Thomasa i Rose - powiedzia a prozaicznie. - Podejrzewam, e przywioz ze sob w asnych s u cych do opieki nad dzie+mi, ale by oby chyba lepiej zatrudni+ kilka wiejskich dziewcz t do pomocy w domu. Sama wiesz, ile oni zawsze wprowadzaj zamieszania. Stoj c blisko drzwi. Jem ch on wszelkie informacje dotycz ce domu, jakie tylko uda o mu si wychwyci+ z rozmowy dam. Ju przy pierwszym spotkaniu z kuchark i reszt s u by odkry , e obie panie nie tylko zadziwiaj co wcze nie jadaj posi ki, nawet jak na wiejskie warunki, ale tak e bardzo ma o czasu sp dzaj przy stole. Ich posi ki sk ada y si zazwyczaj z ciel ciny albo wieprzowiny, czasami drobiu, oraz warzyw dost pnych w sezonie. - Podejrzewam, e masz racj , ciociu. - Claudia westchn a. - Nie podoba mi si jednak perspektywa nast pnych wydatków. Mo e Annie Sounder i jej siostra zgodz si przyj +. Czy nie uwa asz, e powinni my zatrudni+ jeszcze jednego s u cego? - Nie, nawet je eli Thomas ma si na nas obrazi+. Ten cz owiek jest nies ychanie sk py, a je eli zdarza mu si gdziekolwiek pojecha+ w odwiedziny, chce by+ traktowany jak sam król. - Siwe loki starszej damy a trz s y si z oburzenia, a patrz c na to mo na by o oczekiwa+, e za chwil dob dzie si z nich metaliczny zgrzyt. - Dzi ki Bogu, b dziemy mia y ich czym nakarmi+. Warzywnik za kuchni nieomal p ka w szwach. Tylko co z mi sem, Claudio? - Hmm - odrzek a siostrzenica zmarszczywszy brwi. - Jeszcze nie pora na rze*, ale mamy sporo kurczaków. Jest te kilka nie*le podtuczonych wi . - Zamy li a si g boko. - Zawsze te mo emy ratowa+ si baranin . A tak, owce - pomy la Jem, niecierpliwie przest puj c z nogi na nog . Ciekawie przys uchiwa si rozmowie i teraz czeka niecierpliwie, eby Claudia podj a przerwany w tek. Jednak przez nast pne minuty panie skupi y si na domowych problemach. Dopiero gdy obie damy by y w po owie deseru, Claudia poruszy a temat, na który Jem znowu nastawi uszu. - Dosta am dzi li cik od Squire’a Fostera. Chcia by si ze mn spotka+ w tym tygodniu. - Ten przebrzyd y cz owiek! - wykrzykn a nieelegancko ciocia Augusta. - A có on sobie my li, traktuj c ci w ten sposób?! Przecie w ko cu dogadali cie si , nieprawda ? - Tak, ale nigdy niczego nie by o na pi mie. Je eli teraz zdecyduje si nie pozwoli+ mi na wypas stada na swojej ziemi, obawiam si , e b d mia a zwi zane r ce. Posta+ stoj ca w cieniu za ni nagle zesztywnia a. - Czy nie proponowa ci kupna ziemi? - zapyta a nie mia o panna Melksham. - A tak, w rzeczy samej. - Pmiech Claudii nie mia w sobie ani cienia weso o ci. - Za cen dwukrotnie wy sz , ni sam kupi od Emanuela kilka lat temu. Chyba nie powinnam mie+ do niego pretensji, e chce co na tym zarobi+. - Westchn a, a potem doda a twardszym tonem: - Ale i tak zamierzam odkupi+ ka dy kawa ek ziemi, który Emanuel przepu ci przez palce. Nadejdzie jeszcze dzie , kiedy Ravencroft zab y nie w ca ej swej dawnej wietno ci. 13

Jem s ucha zaskoczony. Widzia , jak przy ostatnich s owach ma y podbródek Claudii podnosi si dumnie. Mo na by pomy le+, e to jej rodzina mieszka a tu z dziada pradziada. Có mog o wzbudzi+ w niej tak wielk mi o + do tego miejsca? Po raz pierwszy, odk d pojawi si w wiosce, poczu uk ucie winy, e pozbawi t niewinn kobiet domu, który najwyra*niej szczerze kocha a. S dz c z tego, co mówi a, Ravencroft by dla niej rajem na ziemi i nic nie b dzie jej w stanie tego zast pi+. Mówi a, e chce odzyska+ ziemie Ravencroft. Jem zmarszczy brwi. Tak naprawd , to ile zosta o z ca ego maj tku? Wed ug tego, czego zd y si dowiedzie+, gdy Emanuel Carstairs popad w tarapaty, sprzeda sporo ziemi. A je eli... Wróci do rzeczywisto ci w chwili, gdy damy sko czy y posi ek i przygotowywa y si do wstania od sto u. Du o, du o pó*niej Jem le a bezsennie na w skim, lecz wygodnym ó ku w pokoiku przylegaj cym do kwater kamerdynera. Zabija czas a do chwili, gdy wszelkie odg osy w domu zamilk y. Chcia jak najszybciej przeszuka+ pozosta e w bibliotece ksi ki. Dobry Bo e, a co b dzie, je eli nie odnajdzie dowodu, o którym opowiedzia mu Giles Daventry? Ma y zegar stoj cy na szafce przy ó ku wskazywa pi tna cie po pierwszej, gdy Jem wreszcie odwa y si wyj + ze swojego pokoju. Nie rozebra si wcze niej i teraz w spodniach i koszuli zszed schodami. Znalaz szy si w bibliotece, zacz przegl da+ tomy stoj ce na pó kach. Zdawa o si , e nie s pouk adane w aden logiczny sposób. Ksi ka kucharska sta a tu obok podr cznika staro ytnej filozofii. Obok sta a ma a ksi eczka historii rodu Standishów. Nigdy przedtem jej nie widzia . Wetkn j pod pach z zamiarem przeczytania u siebie w pokoju. Si gn po nast pny tomik, gdy nagle zatrzyma go odg os kroków na korytarzu. Nastawi uszu. S ysza kroki co najmniej dwóch osób. 4 Kroki gwa townie zbli y y si do drzwi biblioteki i równie szybko oddali y si w innym kierunku. Jem przeci gle wypu ci powietrze z p uc i uchyli drzwi na tyle, by zobaczy+, co dzieje si na korytarzu. Otuleni wiat em wiecy, korytarzem szli m czyzna i kobieta. Ona mówi a co szybko. Zdawa o si , e jest zdenerwowana. Jem wyszed z biblioteki i w pewnej odleg o ci pod y za nimi. Ku jego zaskoczeniu para pod y a przez kuchenne drzwi wprost do ogrodu za domem. Stamt d poszli szybko w kierunku stajni i po chwili znikn li we wn trzu jednej z nich. Chwil pó*niej przez ma e okienka budynku przedar o si wiat o latarni. Jem podbieg do budynku i otworzy szeroko drzwi. Dwie twarze odwróci y si i w tym samym momencie zauwa y Jenny, ci arn klacz, stoj c po rodku ogromnego boksu, do którego niedawno kto dorzuci spory snopek wie ej s omy. Claudia sta a tu obok klaczy, a Jonasz kr ci si po boksie, mrucz c co pod nosem, poklepuj c i uspokajaj c spocone zwierz . - Us ysza em kroki w domu... psze pani - wyja ni Jem Claudii, znowu ubranej w stare spodnie i sfatygowan koszul . Kiedy jej twarzy nie przes ania ten okropny kapelusz wygl da a kusz co. Jej oczy wydawa y si wyj tkowo du e i bezbronne, a w osy koloru pszenicy opada y w nie adzie na ramiona. - Klacz zaczyna si *rebi+ - odrzek spokojnie Jonasz. - Jak na razie wszystko jest w porz dku, ale je eli co zacznie by+ nie tak, dodatkowa para r k mo e si przyda+. Lucas pojecha do Wybeck odwiedzi+ siostr . Jem spojrza na Claudi , która dot d nie odezwa a si ani s owem. Potem zwróci wzrok na Jenny. Ca a trójka obserwowa a konia chodz cego niespokojnie po du ym boksie wybudowanym specjalnie na takie okazje. Co jaki czas zwierza odwraca o eb i patrzy o z pewnym zainteresowaniem na swoje nabrzmia e cia o, jakby dziwi c si , jak te znalaz o si w tym dziwacznym stanie. - Wydaje si , e nie obawia si bólu - powiedzia a Claudia po chwili. - Nie. - Jonasz zachichota . - To tylko kobiety robi tyle krzyku przy tak prostych sprawach. Zwierz ta pracuj ci ko, przez par minut i szybko za atwiaj , co maj do za atwienia. - Powiedziane prawdziwie po m sku - burkn a Claudia spogl daj c nieprzychylnie na Jema, który w a nie t umi wybuch miechu. Lecz nagle Jenny zesztywnia a i zdawa o si , e boki si jej zapad y. - To *rebak si rusza - rzek spokojnie Jonasz. - Przygotowuje si na wypraw do naszego wiata. Przez prawie ca nast pn godzin klacz chodzi a niespokojnie po boksie, a w ko cu nagle si zatrzyma a. - Spójrzcie! - zawo a Jem, wskazuj c na strumie cieczy tryskaj cy spod ogona Jenny. - Mój Bo e, co si dzieje? - Zdawa o mi si , e mówi e co o do wiadczeniu w pracy z ko mi - wymamrota cierpko Jonasz. - Odesz y jej wody... zaraz powinien pojawi+ si *rebak. Jenny, oddychaj c ci ko, po o y a si na s omie. Ci ko pracowa a, a jej boki unosi y si z wysi ku, gdy stara a si walczy+ ze skurczami targaj cymi jej cia em. - Biedactwo - powiedzia a cicho Claudia. - Zupe nie jak kobieta w po ogu. - Spojrza a na Jonasza. - Pami tasz, jak w grudniu pomaga am Hannie Waverly przy porodzie? By o tak samo... wody... potem skurcze... Jem poczu zaskoczenie, gdy Jonasz za mia si chrapliwie. Nie zna zbyt wielu dobrze urodzonych kobiet, ale wiedzia na pewno, e adna z nich nigdy by nie chodzi a do wsi pomaga+ ch opce przy porodzie ani te nie rozmawia aby o tym w obecno ci m czyzn. Nawet je eli byli to tylko s u cy. - Ano. - W g osie Jonasza s ycha+ by o rozbawienie. - Zdaje si , e dobry Bóg wymy li dla nas jak najlepszy sposób przychodzenia na wiat. I nie jest wa ne, czy matk jest klacz, czy kobieta... czy nawet krowa albo yrafa. 14

Tak to ju jest na tym wiecie. O, patrzcie... wida+ ju p cherz p odowy. Spod ogona Jenny ukaza si szaroniebieski, pokryty krwi p cherz. Przez chwil klacz le a a spokojnie i oddycha a ci ko, ale nic wi cej ju si nie dzia o. Jonasz zmarszczy brwi zmartwiony. - O co chodzi? - zawo a a Claudia. - Co si dzieje? - Chodzi o to, e si nic nie dzieje. Powinno ju by+ wida+ jedn nó k ma ego. Ukl k przy Jenny, g adzi j po nozdrzach i przemawia do niej cicho, podczas gdy biedne zwierz oddycha o coraz ci ej i z wyra*nym cierpieniem. Klacz wygl da a na zupe nie wyczerpan . Pokazywa a bia ka oczu wierzgaj c niespokojnie i rzucaj c si po ca ym boksie. Gdy min o nast pne dziesi + minut, a jej wysi ki nie przynios y adnych rezultatów, Jonasz przykl kn przy zadzie zwierz cia, wetkn rami w kana rodny i spojrza niespokojnie na Claudi . - Maluszek ma jedn nog podwini t - powiedzia cicho. Spojrza na Jema. - Chod* tu. Ch opak przykl kn obok starego stajennego. - Musimy uwa a+, by Jenny si na nas nie w ciek a. Je eli zacznie si rzuca+, zabije *rebaka. Musz j jako uspokoi+. Ja b d przy jej g owie, a ty zajmiesz si nog tego malucha. - Co takiego? - Jem a poblad . - Ja?! Ja nic nie wiem o... to znaczy, ja nie potrafi ... - Ale potrafisz, ch opcze. W przeciwnym razie *rebak nie prze yje. Trzeba uspokoi+ Jenny, a ona tylko mnie s ucha. Wszystko, co musisz zrobi+, to si gn + do rodka, popchn + troch *rebaka, wyprostowa+ jego nog , a dalej ju pójdzie dobrze. Powiem ci wszystko po kolei. Nie ma czasu, eby wo a+ kogokolwiek innego. - Spojrza ostro na Jema. - Masz czyste r ce? Jem nigdy w yciu nie by tak przera ony. - T-tak, s czyste - wymamrota w ko cu. - Ale... Jonasz go nie s ucha . Wskaza mu ma y stolik w rogu, na którym znajdowa y si ró ne s oiki i dziwne instrumenty. - Tam gdzie jest troch smalcu. Posmaruj nim r ce. A do okci. - Ale... - powtórzy Jem zd awionym szeptem. Zamilk pod gro*nym spojrzeniem starego i pos usznie wzi t uszcz w zdr twia e r ce. Claudia wesz a do boksu i zacz a g adzi+ ci ko unosz ce si boki zwierz cia. - Pani Carstairs, ona mo e pani zrobi+ co z ego, jak tak j rzuca po ca ym boksie - powiedzia niespokojnie Jonasz. Ale Claudia nie przestawa a masowa+ boków klaczy, zr cznie unikaj c ko skich kopyt, gdy niebezpiecznie blisko zbli a y si do jej g owy. - Pani Carstairs - powtórzy zdecydowanie stary cz owiek. - Niech pani we*mie latarni i po wieci nam. Claudia pospiesznie zrobi a, o co prosi . Gdy wiat o zala o boks, Jenny, wierzgaj c nerwowo, usi owa a wsta+. Jonasz przytrzyma jej g ow tu przy ziemi i tym samym powstrzyma jej spazmatyczne drgania. Jem nigdy jeszcze nie czu si tak bezradny. Co on tu, na mi o + bosk , robi ? Czu narastaj c ch + ucieczki ze stajni, lecz gdy ju odwraca si do starego, by mu wyt umaczy+, e... napotka wzrok Claudii. W bursztynowej g bi jej oczu wyczyta strach o zdrowie Jenny, zmieszany z rozpaczliwym wo aniem o pomoc. Prze kn lin i zdoby si na pocieszaj cy u miech. Modl c si cicho do Boga, który w a ciwie jeszcze nigdy nie odpowiedzia na jego pro by. Jem pochyli si nad zwierz ciem. Walcz c z ogarniaj c go panik , odepchn na bok poszarpane resztki b ony p odowej i wsun r k w ciemne pulsuj ce wn trze. - Spróbuj wyczu+ nogi - zakomenderowa Jonasz. Podczas ci kiej walki z niespokojn klacz y y wyst pi y mu na szyi. - Co takiego? - Nogi - powtórzy Jonasz przez zaci ni te z by. - Dzieci przychodz na wiat g ówk do przodu, a *rebaki nogami. Najpierw powiniene natkn + si na jedn nó k , a potem na g ow . Musisz odsun + g ow i wymaca+ drug nó k . Jak ju to zrobisz, b dziesz musia poci gn + j do przodu... bardzo delikatnie. - Dobra - odrzek Jem, z trudem prze ykaj c lin . Przesun si troch , by mie+ wygodniejsz pozycj , i raz jeszcze si gn do liskiego wn trza Jenny. Ku swojemu radosnemu zaskoczeniu po kilku minutach zacz rozpoznawa+ kszta t malutkiego cia ka tak ci ko walcz cego, by wreszcie pojawi+ si na wiecie. Min a ca a wieczno +, po której co ma ego, twardego i nieust pliwego wepchn o mu si w d o . Kopytko! Wyczu niesamowicie delikatne kostki ma ej nó ki. Tak, przednia nó ka. A to, to z ca pewno ci by a g ówka. A to musia a by+ szyjka. Ale gdzie druga nó ka? A, tu! Tak mocno by a odgi ta do ty u, e nie móg wyczu+ kopytka. Pokaza Jonaszowi, e znalaz zgub , i bardzo ostro nie zacz wyci ga+ zgi t nó k spod *rebaczka. Nagle zatrzyma go okrzyk starego. - Poczekaj! Ona ma znowu skurcze. Je eli teraz b dziesz ci gn +, nó ka mo e si z ama+! Jem zaprzesta wysi ków, a po chwili poczu , jak mi nie klaczy zaciskaj si na jego ramieniu. J kn pod wp ywem nag ego bólu. Skurcze zdawa y si ci gn + w niesko czono +, a Jem mia wra enie, e jego ko ci za chwil zaczn p ka+, jednak po paru minutach klacz si uspokoi a. Przekona si ze zdumieniem, e skurcze 15

przesun y g ówk *rebaka tak, e le a a przytulona do przedniej nó ki. Wiedz c, e nast pny skurcz wypchnie *rebaka na wiat, jednocze nie wyrywaj c mu podwini t nó k , Jem pospiesznie odsun g ówk zwierz tka i wróci do poprzedniego zaj cia. Zdr twia ymi palcami wyprostowa nog i ustawi j w prawid owej pozycji do porodu. Od razu te u o y prawid owo g ówk *rebaka, tak e spoczywa a mi dzy jego przednimi nó kami. Dobry Bo e, jakie to wszystko by o delikatne! Mog o si z ama+ pod wp ywem najmniejszego b dnego ruchu. Min a nast pna wieczno + i Jem by ju w stanie wyci gn + nó ki z cia a j cz cej z wysi ku klaczy. Z gard a Claudii wydoby o si westchnienie ulgi, co Jem przyj z wdzi czno ci i rado ci . Potem pojawi y si nozdrza nowego mieszka ca Ziemi, a Jenny przesta a si szarpa+ i j cze+. Jonasz odszed od niej na chwil i czyst szmatk wytar ze luzu pyszczek *rebaka. Przytrzyma przez chwil d o tu przy nozdrzach malucha, po czym skin Claudii g ow na znak, e zwierz tko oddycha prawid owo. Cia o Jenny wypr y o si jeszcze raz i ca e cia ko wysz o na wiat. Claudia odetchn a z ulg . Cuda zdarzaj si co dzie - pomy la a uszcz liwiona. Zobaczy a, e Jonasz opiera si o cian boksu. Us ysza a jego zm czony g os: - Ma pani nowego ogierka, pani Carstairs. Patrzy a, jak Jenny wyrzuca z siebie o ysko i usi uje wsta+. Klacz by a nadal niespokojna, lecz dziki wyraz znikn z jej oczu. Srebak tak e dokona ma ego cudu na w asny rachunek, podnosz c si chwiejnie na patykowatych nó kach. Ju zd y si uwolni+ od t tni cej p powiny, która przez jedena cie d ugich miesi cy stanowi a jego jedyny cznik ze wiatem. By czarny jak noc i gdy szed niepewnie do boku matki, przypomina Claudii rozlan plam atramentu. - Popatrzcie tylko! - Za mia a si , gdy pierwsz czynno ci *rebaka by o zatroszczenie si o posi ek. Pomimo niech ci Jenny ma y pyszczek szybko odnalaz to, czego szuka . W stajni rozleg si odg os apczywego ssania. Troje przybranych rodziców za mia o si z ulg . - Bardzo si ciesz , e si pojawi , mój pa... ch opcze. - Szeroki u miech przeci pobru d on twarz Jonasza. Ci ko by nam by o bez twojej pomocy. Claudia obróci a si na pi cie i z promiennym u miechem wyci gn a do Jema obie d onie. - Ooo, tak, panie... hm... January - powiedzia a z jak najwi ksz godno ci . Nie mog a jednak powstrzyma+ u miechu cisn cego si jej na wargi. - Dzi kuj bardzo za pomoc. To, co zrobi e dzisiejszej nocy, przekracza obowi zki zwyk ego kamerdynera. Jem mia nieprzepart ochot uj + t ja niej c szcz ciem twarz w obie d onie i poca owa+ roze miane usta. Zamiast tego uk oni si . - Uwa am, e pierwszym i najwa niejszym obowi zkiem ka dego porz dnego kamerdynera jest ofiarowanie pomocy, gdy sytuacja tego wymaga - rzek powa nie, rozmasowuj c obola e rami . Claudia poczu a, e poddaje si przewrotnemu b yskowi W jego oczach. - A jak zamierza pani nazwa+ naszego ma ego przybysza? - zapyta Jonasz. - Oj, nie pomy la am o tym. Zastanówmy si . Jest pierwszym *rebakiem zrodzonym z Jenny i Czarodzieja. Mo e powinni my go nazwa+ Numer Jeden? - Potrz sn a g ow . - Nie, to brzmi wyj tkowo g upio. Mo e Premier? A mo e Pierwszy i Najlepszy? - zapyta a ze miechem. - Mój Bo e, dlaczego nic rozs dnego nie chce przyj + mi do g owy? - A mo e powinni my go nazwa+ Dum Claudii? - zaproponowa cicho Jem, obserwuj c jej rozpromienion twarz. - Doskona y pomys ! - zawo a rado nie Jonasz. Claudia poczu a gor co wyp ywaj ce na policzki. Zapyta a cicho: - Nie... nie mog abym... Czy s dzicie, e mog abym?... - Dlaczego nie? - odrzek Jonasz. Jem nie odezwa si ani s owem, ale u miech w jego oczach mówi wszystko. Claudia spojrza a raz jeszcze na *rebaka, nadal zaj tego posi kiem. Jenny patrzy a na niego z zainteresowaniem, a wreszcie wystawi a d ugi ró owy j zyk i zacz a zlizywa+ z synka resztki luzu. - No dobrze - powiedzia a powoli Claudia, a oczy rozb ys y jej z zadowolenia. - Uwa am, e Duma Claudii brzmi cudownie. - Przyjrza a si dok adnie *rebakowi. - Chocia tak patrz c na niego... jest czarniejszy od samego diab a... podejrzewam, e w rodowodzie zapiszemy mu imi Goblin. Jonasz wyprostowa si i podszed do stoj cego nie opodal Stolika. Wzi z niego butelk rodka odka aj cego i posmarowa nim brzuch Goblina w miejscu, gdzie jeszcze niedawno by a p powina. Konik odwróci g ówk i patrzy zaciekawiony na pozosta dwójk . - Niewiele ju zosta o do roboty. Mo e wy dwoje pójdziecie do domu, a ja tu sam doko cz . Claudia nagle zda a sobie spraw , jak bardzo jest zm czona. By a ju trzecia nad ranem, a gdy Jonasz po ni przyszed - jeszcze nie spa a. To by doprawdy bardzo d ugi dzie . U miechn a si z wdzi czno ci do starego stajennego i skierowa a si ku wyj ciu. Jem szed tu za ni . Gdy znale*li si w domu, Claudia odwróci a si do m odego cz owieka, by yczy+ mu dobrej nocy, lecz 16

pospieszne po egnanie zamar o jej na ustach. Jem uj j pod rami i poprowadzi ciemnym korytarzem. Natychmiast zda a sobie spraw z si y tkwi cej w jego r kach. Mia a przemo n ochot wyrwa+ si z jego u cisku. - Wie pani co? - powiedzia tonem przyjacielskiej pogaw dki. - Po ca ym tym zamieszaniu ci ko b dzie pani zasn +. To, czego pani potrzeba, to du y kieliszek dobrej brandy. Na szcz cie wiem, gdzie w tym domu mo na znale*+ podobne specja y. Nie daj c jej czasu na protesty, poci gn j w kierunku pokojów s u by. W ko cu stan li przed drzwiami kwatery kamerdynera. - Ojej! - wyrwa o si Claudii. - Nie s dz , eby... - Bzdury - rzek stanowczo Jem. Podszed do kredensu. - Chyba nie chce pani urazi+ moich uczu+? Nie mam poj cia, jak Morgan wszed w posiadanie tego koniaku ani te stoj cego obok winiaku, ale szczerze podziwiam jego smak. To nie mo e si dzia+ naprawd - pomy la a desperacko Claudia. Na mi o + bosk , có za kobieta mog a siedzie+ W pustym pokoju, w rodku nocy, na dodatek popijaj c koniak ze swoim kamerdynerem? Ku w asnemu zaskoczeniu z rado ci zapad a w fotel podstawiony jej p ynnym gestem. No có ... mo e to jest ta okazja, której szuka a, by dowiedzie+ si czego wi cej o tym tajemniczym m odzie cu? Patrzy a na niego niespokojnie, gdy podchodzi do kredensu i nalewa wi cej ni szczodre dwie porcje brandy. Poda jej kieliszek, po czym usiad naprzeciw niej na stole stoj cym po rodku pokoju. Patrzy a na jego potargane czarne w osy. Szare oczy Jema odpowiedzia y rozbawionym spojrzeniem. Zmieszana odwróci a wzrok i napotka a widok jego muskularnej szyi wy aniaj cej si z otwartego ko nierzyka koszuli. Zwróci a uwag , e ubranie, chocia bardzo sfatygowane, jest uszyte z o wiele lepszego gatunkowo materia u, ni mo na by si spodziewa+ po s u cym. Widzia a gr jego mi ni pod cienk skór . Nagle zda a sobie spraw , e jego elegancja jest bardzo myl ca. Odetchn a g boko. - Jak to?... - zacz a z po piechem, lecz przerwa jej Jem. - Niech mi pani powie... - W szarych oczach nie by o wida+ nic poza uprzejmym zainteresowaniem. - Od jak dawna zajmuje si pani hodowl koni? - Zaledwie kilka lat - odrzek a, poci gaj c z kieliszka yczek brandy. - Zacz am si tym interesowa+, zanim jeszcze zmar mój m . - O ile wiem, poprzedni w a ciciele maj tku hodowali owce. Podobnie jak wi kszo + tutejszej szlachty. - Tak, to prawda... nadal je hodujemy. To znaczy tyle, na ile pozwala nam ziemia. Zapewne zdajesz sobie spraw , e owce potrzebuj du o przestrzeni i pastwisk. Jem przez chwil patrzy na dno swojego kieliszka. Po chwili wahania zapyta : - Nie mog em nie us ysze+ dzisiejszej rozmowy pani z ciotk . Dzier awi a pani ziemi od Squire’a Fostera? - Ano tak - odpar a Claudia z gorycz w g osie. - To wszystko ziemia, która powinna nale e+ do nas. Nale a a do nas... - Westchn a g boko. - Mój m sprzeda sporo ziemi, zanim zgin . - Ale przecie - Jem stara si mówi+ jak najdelikatniej - strata kilku akrów nie powinna by+ a tak znacz ca dla Ravencroft. To przecie ogromna... - To nie by o kilka akrów. - Jaki wewn trzny g os mówi Claudii, e lepiej trzyma+ j zyk za z bami, ale nie mog a si powstrzyma+. Poczucie za y o ci, które wytworzy o si mi dzy nimi w czasie narodzin Goblina, teraz jeszcze wzros o. Poza tym có to by a za ulga móc porozmawia+ z kim , kto okazywa prawdziwe zainteresowanie. - Ravencroft zajmuje obecnie Jedn trzeci dawnego obszaru. Emanuel poszarpa t ziemi na kawa ki. Jem przez chwil nic nie mówi . Mój Bo e! Wróci do domu tylko po to, by odkry+ finansow ruin maj tku. Owce przez lata utrzymywa y ten maj tek. Jego ojciec zaj si hodowl koni, ale min o wiele lat, zanim mia z tego jakie zyski... Mój Bo e - powtórzy w my li. Claudia nie mog a zrozumie+ dziwnego wyrazu twarzy m odzie ca. Mówi a wi c szybko dalej: - W ka dym razie nie grozi nam ubóstwo. Dzier awi sporo ziemi dla owiec, a i hodowla koni zacz ta przynosi+ zyski, chocia nied ugo si ni zajmujemy. Wszystkie zyski wk adam z powrotem w maj tek. Jem ponownie nape ni kieliszek. - Ci kie musi by+ tu ycie samotnej m odej kobiety. - Ale ja nie jestem samotna. - Claudia s czy a brandy wdzi czna za ciep o, które zacz o rozchodzi+ si po jej ciele. - Mam Jonasza. No i oczywi cie cioci August . - A tak, niezast piona panna Melksham. Ale dlaczego hodowla koni? Dlaczego w ogóle jakie interesy? Z pewno ci nie*le si pani powodzi... - Nie chc y+ tylko z dnia na dzie - powiedzia a ostro. - Nie chc te do ko ca ycia siedzie+ bezczynnie. Poci gn a du y yk p ynnego ognia z kieliszka. - Czy wystawne ycie a tyle dla pani znaczy? - Jem zada pytanie spokojnym tonem, ale Claudia wyczu a krytyk . - Ale sk d. - Dobry Bo e, co te j op ta o, by rozmawia+ o swoich osobistych sprawach z nieznajomym. Mówi a szybko dalej: - To o Ravencroft mi chodzi. Kiedy tu przyby am, ju znajdowa si w op akanym stanie... ale wiedzia am, e kiedy by a to wspania a posiad o +. Na ka dym kroku wida+ by o lady dawnej wietno ci i 17

pi kna... Chcia abym, eby te czasy wróci y. - Ale dlaczego? - Jem przygl da si jej uwa nie. - Nawet teraz mog aby pani sprzeda+ posiad o + za przyzwoit sumk i przenie + si razem z ciotk do Londynu albo do Brighton, albo nawet do Bath. - Kocham to miejsce. - Claudia wci gn a g boko powietrze. - I chc tu mieszka+. My l o zaadoptowaniu kilkorga dzieci. - Urwa a zaskoczona. Nigdy wcze niej o tym nie my la a, ale z drugiej strony... dlaczego nie? Wydawa o si , e w to niez y pomys . Nie po raz pierwszy od mierci Emanuela zastanawia a si , dlaczego los oszcz dzi jej jego dzieci. - Chcia abym mie+ dzieci... ca gromadk . Chcia abym te zostawi+ im w spadku co pi knego - doko czy a z po piechem. Dobry Bo e - pomy la a. Co te ona przed chwil powiedzia a? Wsta a tak gwa townie, e Jem musia szybko ratowa+ kieliszek przed st uczeniem. - Musz ju i + - j kn a Claudia. - Czy dobrze si pani czuje? - zapyta Jem, otaczaj c j w pasie ramieniem. Zaniepokoi si . - Mo e pani pomóc? - Jeste impertynencki, January. - Spróbowa a jeszcze raz: - Jeste imper... tynen... cki, Jan... mój dobry cz owieku. Nic mi nie jest. Sama... potrafi wyj + z tego po... pokoju. Odepchn a go od siebie i chwiej c si lekko na nogach wysz a z pokoju. Jem d ugo patrzy za ni , po czym raz jeszcze tej nocy uda si do biblioteki. 5 Dla Jeremyego Standisha, lorda Glenravena, ranek nadszed zbyt wcze nie. Nie spa jeszcze, gdy koguty zacz ty pia+ w kurniku. Do ko ca nocy przeszuka pozosta e w bibliotece ksi ki, lecz bez adnego rezultatu. Dwie ksi ki mia y w tytule s owo „wiejski”. Jedn z nich by y „Przeja d ki wiejskie” Cobbetta. Jem czyta j jaki czas temu. Drug - tomik poezji. W adnej nie znajdowa y si interesuj ce go dokumenty. Gdy ju wróci do swojego pokoju, sp dzi kolejne bezsenne godziny, rozpami tuj c rozmow z pi kn m od wdow . By a doprawdy czaruj ca i na domiar wszystkiego najwyra*niej nie u wiadamia a sobie w asnej urody. By a to zadziwiaj ca cecha u kobiety. Przymkn oczy i znowu zobaczy j wyra*nie, kl cz c przy boku klaczy, szepcz c uspokajaj co do zwierz cia. Nie przejmowa a si pó*n por ani tym, e pot i krew konia plami jej ubranie. A potem, gdy siedzia a z nim przy stole w jego pokoju trzymaj c w w skich d oniach kieliszek brandy, po raz pierwszy zobaczy pi kno jej duszy za fasad cia a. Nala tak du porcj brandy maj c na uwadze jedynie jej dobro. Jednak gdy z powodu wyczerpania m odej kobiety trunek zbyt szybko uderzy jej do g owy. Jem zwalczaj c resztki skrupu ów wykorzysta gadatliwo + Claudii. Pociesza si , e w ka dym razie wykorzysta j tylko w ten sposób. Zamy li si g boko, i co te on teraz pocznie z tym fascynuj cym stworzeniem? Pierwszego dnia, gdy zjawi si w ma ej wiosce Marshdean i dowiedzia si , e posiad o + jest w r kach wdowy po Carstairsie, by przekonany, e ca swoj nienawi + przeleje na ni . W ko cu czy nie by o logiczne przypuszczenie, e wdow po tym potworze jest zimnooka wied*ma o ko cistych apskach i sercu z kamienia? Zupe nie nie spodziewa si zobaczy+ drobnej, pewnej siebie osóbki ubranej w stare stajenne achy, pe ni cej na dodatek honory pani posiad o ci. Nie spodziewa si równie zobaczy+ tak cudownego zjawiska, jakim si okaza a schodz c z i cie monarsz godno ci po ogromnych schodach, ubrana w prost mu linow sukni . W osy mia a upi te w wyra*nym po piechu w niedba y kok na czubku g owy, tak e kilka drobnych z otych loczków okala o jej delikatn twarz. Jem niczego bardziej nie pragn ni wyj + spinki z jej w osów i zanurzy+ twarz w z otych lokach. Potrz sn g ow oszo omiony. Dobry Bo e, co te mu przychodzi o do g owy? Ta kobieta jest dam , a nie jak tam zabawk . Wi cej jeszcze - jest kobiet , któr mia zamiar pozbawi+ domu ju w nied ugim czasie. Jem powiedzia Jonaszowi prawd , gdy zapewnia starego koniuszego, e m oda wdowa nie b dzie z jego winy y a w n dzy. A jednak jej mi o + do Ravencroft by a dla Jema pot nym szokiem. Mówi a o dzieciach. Czy by nowa dynastia Ravencroft? Przemkn o mu przez my l, e zape nienie posiad o ci dzieciakami wcale nie wymaga ich adoptowania. By y przyjemniejsze metody osi gni cia tego celu. Wsta z ó ka i pewnie stan na drewnianej pod odze. Ial mu by o wdowy Carstairs i w innych okoliczno ciach z rado ci by j pocieszy . Ale tak jak si rzeczy mia y... no có , po egna j mi o i zapewni stosown rent do ko ca ycia. Nie skrzywdzi jej, ale to wszystko, na co by o go sta+. Nie by cz owiekiem bez serca, ale zbyt d ugo przebywa na bruku Londynu obmy laj c zemst . Teraz by o ju za pó*no, by zmienia+ plan dzia ania. Staraj c si nie my le+ o burzy z otych w osów i bursztynowych oczach patrz cych na niego znad kieliszka brandy. Jem podszed do komody, na której sta y miednica i dzbanek z wod . W pokoju na górze Claudia powita a ranek z o wiele mniejszym spokojem. Powoli si budzi a. Mru c oczy w s o cu zalewaj cym pokój, przewróci a si na drugi bok. J kn a cicho. Po chwili powiedzia a sobie, e przecie nie mo e sp dzi+ ca ego dnia w ó ku. Usiad a wyprostowana i w tej samej chwili po a owa a swojej decyzji. Przycisn wszy d onie do skroni czeka a, a pokój przestanie wirowa+. Nagle, na wspomnienie wydarze minionego wieczora, na jej twarzy pojawi o si przera enie. Dobry Bo e, czy by naprawd pozwoli a sobie na pogaduszki z kamerdynerem w rodku nocy, i to na dodatek w jego pokoju?! 18

Na mi o + bosk , co te j op ta o, by zwierza+ si w ten sposób temu... temu m czy*nie. Wielkie nieba, przecie by jej kamerdynerem! Oczywi cie nie mia o to adnego znaczenia. W ko cu zwierzanie si nieznajomym nie by o w jej stylu. Tym bardziej e jemu w a nie nie ufa a ani za grosz. O ile jej pami + nie myli. Jem January usi owa j wczoraj upi+. Ale dlaczego? Czy by mia chrapk na jej cnot ? Prychn a g o no. W starym stajennym ubraniu, umorusana ko skim potem i krwi , nie stanowi a chyba poci gaj cego obiektu do uwodzenia. Ze *d*b ami s omy we w osach i wlok cym si za ni niemi osiernie zapachem gnoju! W takim razie o co mu chodzi o? Dlaczego przyby do Ravencroft? Powiedzia , e zna si na robocie s u cego, pokojowego, a nawet kamerdynera. Musia a przyzna+, e pomijaj c jego zbyt, poufa e spojrzenia rzucane na ni od czasu do czasu, sprawia si w swojej roli znakomicie. Mówi tak e, e zna si na koniach, co po pi ciu minutach przy rodz cej Jenny okaza o si k amstwem wyssanym z palca. Claudia u miechn a si . Panika Jema by a a nadto widoczna i spodziewa a si , e ch opak ucieknie ile si w nogach. Ale nie uciek . Zosta , by pomóc, i tym samym uratowa Goblinowi ycie. A jednak mu nie ufa a. Ubiera a si pogr ona w my lach. Z ca pewno ci ju go kiedy widzia a. Czy by by jednym ze znajomych jej zmar ego m a? Nie... niemo liwe. Postanowi a, e nie b dzie dalej o tym rozmy la a. Dopiero gdy stan a przed lustrem i zacz a czesa+ d ugie w osy, przypomnia a sobie. Rzuci a szczotk na stolik przy ó ku i jak szalona wybieg a z pokoju. Wbieg a po schodach na pi tro i pop dzi a do drzwi w ko cu korytarza. Za nimi znajdowa si pokój, w którym le a y rzeczy dawnych w a cicieli posiad o ci. Te, których Emanuel nie zaakceptowa . W k cie pod oknem, u o onych jak stos drewna na opa , sta o kilka obrazów. Claudia z wielkim trudem wyci gn a jeden z nich. Przyci gn a go do okna i patrzy a w niemym przera eniu. Z dziko wal cym sercem i rozszerzonymi oczyma m oda kobieta przygl da a si obrazowi. Widnia na nim szczup y m ody m czyzna, ubrany w jedwabie i koronki nale ce jeszcze do poprzedniej epoki. Nie by lustrzanym odbiciem Jema, ale podobie stwo by o uderzaj ce. Wyj tkowo wietliste szare oczy ocienione by y czarnymi jak noc w osami. Claudia. wiedzia a, e portret przedstawia pi tego lorda Glenravena. S dz c po stroju m odzie ca na obrazie, by on dziadkiem cz owieka, który mieszka pod jej dachem i by zatrudniony Jako kamerdyner. A wi c Jem January by naprawd Standishem! Czy tylko krewnym rody, który niegdy tu zamieszkiwa ? A mo e?... Przypomnia a sobie jego pewno + siebie, gdy buszowa po dziecinnym pokoiku, który znajduje tu obok jej sypialni. Poczu a, jak lodowate szpony zaciskaj si na jej gardle. Wiedzia a, e poprzedni w a ciciel Ravencroft, lord Glenraven, mia tylko jednego syna, który wraz z matk i siostrami opu ci posiad o + wkrótce po tym, jak przej j Emanuel Carstairs. „...I to po tym, jak pozwoli em jej i jej b kartom mieszka+ tu w spokoju tak d ugo, jak tylko chc . Wymkn a si st d jak z odziej, w rodku nocy... ale przecie w ko cu by a z odziejk , nieprawda ? Zabra a ze sob to, co prawnie nale a o do mnie...” Claudia zadr a a na wspomnienie s ów Emanuela wypowiedzianych z zimn w ciek o ci . Na podstawie strz pków informacji, które uda o jej si zebra+, by a nieomal pewna, e m od wdow po lordzie Glenravenie wygna z jej w asnego domu cz owiek, który ofiarowuj c dach nad g ow , ofiarowywa równie w asne o e. A co do przedmiotów, które zabra a... z tego, co wiedzia a, by o to troch ubra i rodzinnych pami tek. Claudia wróci a spojrzeniem do portretu. Zdawa o si , e szare oczy odpowiadaj na jej spojrzenie. By y zimne i szare jak Morze Pó nocne. I zawiera y w sobie nie wypowiedzian gro*b . Czy nieznajomy m odzieniec by naprawd lordem Glenravenem? Zamy lona przechadza a si po pokoju. Jej pierwsz reakcj by a ch + wyduszenia z podst pnego s u cego ca ej prawdy. Chcia a pobiec do niego ju w tej chwili i za da+ wyja nie . Chcia a natychmiast zwolni+ go ze s u by. Ale zastanowiwszy si chwil , stan a spokojnie. Nie mia a w a ciwie adnego dowodu na to, e nieznajomy m odzieniec, który usi owa spoi+ j poprzedniej nocy, naprawd jest lordem Glenravenem. A nawet je eli nim jest, to czy nie rozs dniej by oby poobserwowa+ go troch ? Powinna si dowiedzie+, dlaczego przyby do Ravencroft w przebraniu. Przygryz a warg w zamy leniu. Tak, to by o doprawdy dziwne. Dlaczego zjawi si tu w przebraniu? Je eli chcia odwiedzi+ stare k ty, dlaczego po prostu nie podszed do frontowych drzwi, nie zapuka i nie poprosi , eby go wpuszczono? Nie, z ca pewno ci mia jakie inne zamiary. Jedyne, co jej przysz o do g owy, to to, e zapewne chce odebra+ posiad o +. Zacisn a pi ci. Na Boga, nie dopu ci do tego! Mia a wszystkie dokumenty i prawo by o po jej stronie. Stawi mu czo o. Niewa ne, czego b dzie si domaga . Zastanawia a si przez chwil . Prawnie? Przypomnia a sobie inne s owa, zas yszane od Emanuela... wypowiedziane po pijanemu. Wsta a gwa townie. Nie, nie b dzie o tym my la a. Musi si teraz skupi+ na tym, co najwa niejsze - na utrzymaniu Ravencroft. Dobry Bo e, gdzie by indziej mog a si podzia+? Nie mog a przecie wróci+ do rodzinnego domu. Aniby si spostrzeg a, a kochany ojczulek ju wyda by j za ajdaka pokroju Emanuela Carstairsa. Matka, oczywi cie, sta aby z boku, za amuj c r ce i nic nie mówi c. 19

Nie mog aby te mieszka+ z Rose i jej m ulkiem. Thomas mia wzgl dem niej w asne plany, równie ma o zach caj ce. Nie, Emanuel zostawi jej Ravencroft w spadku. By a to jedyna rzecz w ci gu ca ego ich ma e stwa, jak zrobi maj c jej dobro na uwadze. Zesztywnia a, a jej wargi skrzywi y si w zimnym jak lód u miechu. Je eli lord Glenraven ma chrapk na Ravencroft, jeszcze nie wie, co go czeka. I co Jeszcze - nie ma najmniejszych szans, by t wojn wygra+. Spogl daj c po raz ostatni na portret lorda Glenravena, Claudia. wymaszerowa a z pokoju szeleszcz c sukniami. U miechn a si uroczo do zimnych szarych oczu na obrazie i zamkn a za sob drzwi. Zesz a na dó i skierowa a si w stron stajni. Jenny i jej *rebak nadal znajdowali si w tym samym boksie co poprzedniego wieczora. Claudia z rozbawionym wzruszeniem obserwowa a matk i syna. - Pi kny widok, czy nie? - Odwróci a si na pi cie i zobaczy a Jema i Jonasza wchodz cych do stajni. Jem mia na sobie stare robocze ubranie, a w r ce trzyma wid y. - Pomy la em, e nie jest pani potrzebny kamerdyner na ca y etat - wyja ni Jem w odpowiedzi na jej uniesione brwi. - Pomy la em, e poranki b d sp dza tu, w stajni. To znaczy, je eli pani to nie przeszkadza - doda z szacunkiem, dotykaj c daszka starej czapki. Zdawa o si , e zupe nie zapomnia o wydarzeniach poprzedniej nocy. - Doskonale - przytakn a ch odno Claudia. - Na ogó przed po udniem nie mamy go ci. W a ciwie zazwyczaj nikt nas nie odwiedza. Panie January... - z wysi kiem zmusi a si do uprzejmo ci - ...wola abym, eby pan wi kszo + swojego czasu przeznaczy na prac w stajni. Uwa am, e tu przyda si pan o wiele bardziej. Czy by zobaczy a zawód w jego oczach? - Oczywi cie, prosz pani. Czy nadal yczy pani sobie, ebym podawa obiad? - Oczywi cie. - Zdecydowanie sobie tego nie yczy a, ale w ko cu i tak kiedy musia bywa+ w domu. Móg wi c si na co przyda+. - Za par dni, kiedy przyjedzie w odwiedziny moja siostra z m em, b dziesz potrzebny ca y czas w domu. - Tak, prosz pani - odrzek Jem z uk onem i zaj si swoj robot . Uff! - pomy la , wymieniaj c z Jonaszem porozumiewawcze spojrzenia. Tego ranka m oda wdowa z pewno ci zachowywa a si jak pani wielkiej posiad o ci. Niepewno + i agodno +, które cechowa y j wieczorem, jakby wyparowa y w ci gu d ugiej nocy. Westchn . Z powrotem do stajni, tak? Gdyby nie to, e chcia kontynuowa+ swoje poszukiwania „wiejskiej” ksi ki, nie mia by nic przeciwko pracy w stajni. W a ciwie polubi t nieskomplikowan , cho+ wymagaj c sporego wysi ku prac . Móg przy niej my le+ o wielu rzeczach. Ju wkrótce poch on go zupe nie inne zaj cia. Na szcz cie jego pokój znajdowa si w domu. B dzie musia kontynuowa+ poszukiwania noc . Obserwowa m od wdow rozmawiaj c z Jonaszem. Po raz kolejny uderzy a go jej ol niewaj ca uroda. By a wdow ... przedtem czyj on ... a jednak w jej urodzie by o co dziewiczego. Zupe nie jakby jej dusza zosta a nietkni ta, pomimo wszystkiego, czego musia a dozna+ od Carstairsa. Sko czywszy rozmawia+ z Jonaszem, Claudia skin a m czyznom g ow i uda a si z powrotem do domu. Jem patrzy z zachwytem na delikatne ko ysanie si jej bioder, gdy sz a. Mo e jednak nie tak ca kiem niewinne. W domu Claudia zaj a si swoimi obowi zkami, lecz my la a zupe nie o czym innym. Kilka godzin pó*niej, wetkn wszy nos w ksi g inwentarza, siedzia a w saloniku wraz z cioci Augusta. By a tak zamy lona, e a podskoczy a, gdy panna Melksham wyda a z siebie zduszony okrzyk. - Sto trzydzie ci siedem poszewek na poduszki wymaga naprawy? - zapyta a ze zdumieniem starsza dama. - Co takiego? - Claudia nie rozumia a, o co ciotce chodzi. - Och! Nie... powinno by+ trzydzie ci siedem poszewek na poduszki, z tego sze + potrzebuje naprawy. Przepraszam - doda a czerwieni c si . Wpisa a w a ciwe liczby w odpowiednie rubryczki. - Dziecino, co te ci dzisiaj op ta o? - zapyta a panna Melksham» z niepokojem spogl daj c na siostrzenic znad okularów. - Najpierw o ma o nie wyrzuci a trzech tuzinów naszych najlepszych wiec, a teraz w inwentarzu zrobisz groch z kapust . Claudi znowu zaczyna a bole+ g owa. Potar a d oni czo o. - Przepraszam - powtórzy a. - Jako nie mog si na niczym skupi+. - Chodzi ci o Thomasa i Rose, tak? - O... nie... to znaczy, tak. Chcia abym, eby na ich przyjazd wszystko by o zapi te na ostatni guzik. - Na mi o + bosk , dlaczego? To tylko twoja siostra z m em, a nie sam ksi regent. Claudia usi owa a si u miechn +, ale nie bardzo jej to wysz o. - No, tak. Chocia zdaje mi si , e ksi regent nie by by nawet w po owie tak wymagaj cy jak Thomas. - Mam nadziej , e nie b dziesz stale zaspokaja a jego pragnienia bezustannego podziwu. - Panna Melksham skrzywi a si . - Rose jest ju wystarczaj co uci liwa z tymi swoimi migrenami i burczeniem w kiszkach. Spojrza a przenikliwie na siostrzenic i doda a: - W ka dym razie mam nadziej , e w ich obecno ci nie b dziesz pracowa a w stajni. Claudia zaczerwieni a si , ale wiedzia a, e w tym przypadku St pa po pewnym gruncie. - To ju nie wchodzi w zakres moich obowi zków. Przej je Jem January. - Nasz kamerdyner? - zapyta a ze zdumieniem starsza dama. 20

- No... tak. - Claudia zacz a pospiesznie wyja nia+: - W a ciwie to zatrudni am go jako stajennego... nie mówi am ci o tym? - Nie daj c ciotce czasu na odpowied*, mówi a szybko dalej: - Dopiero gdy powiedzia , e zna si na pracy kamerdynera... a sama musisz przyzna+, e si zna... zdecydowa am si zatrudni+ go w domu. W ka dym razie postanowili my, e skoro nie ma tu tak du o roboty, rano b dzie pomaga Jonaszowi i Lucasowi w stajni. Po o y a na pó ce pozosta e poszewki na poduszki i wsta a. Chcia a ju wyj + z pokoju. Jednak panna Melksham powstrzyma a j piorunuj cym spojrzeniem. Po o y a jej d o na ramieniu. - Jak to, moja droga? Kamerdyner nie ma tu du o pracy? Zbyt d ugo obywa y my si bez kogo na tym stanowisku, wi c podejrzewam, e pan January b dzie mia a nadto pracy. Wiesz, e du o roboty le y od ogiem tylko dlatego, e nie zatrudniamy wystarczaj co wielu m czyzn. Jestem wi cie przekonana, e jaka praca zawsze si dla niego znajdzie. Kryszta owe kandelabry ju od lat wymagaj czyszczenia... i pan January móg by opu ci+ je dla pokojówek. Poniewa nie zatrudniamy gospodyni, zawsze Morgan nadzorowa prac pokojówek... a teraz? By a mo e ostatnio w pokojach na górze? Zgroza, co si tam dzieje! Warstwa kurzu wsz dzie jest tak gruba, e mo na by na niej pisa+. Srebrna zastawa od dawna nie by a czyszczona. Wiesz przecie , e tu przed mierci Morgan podj si tego i... ju nie zd y . Zapewniam ci , e i w domu panu January’emu pracy nie zabraknie. - Ale ciociu - powiedzia a agodnie Claudia. - Kiedy za par dni przyjedzie Rose z Thomasem, pan January ca y czas b dzie sp dza w domu. - Niezbyt mnie to satysfakcjonuje. - Panna Melksham za ama a r ce. - Ale je eli to utrzyma ci z dala od stajni... chyba damy sobie jako rad . Dobry Bo e, przecie na twój widok w tym okropnym ubraniu, z wid ami w r ce, mo na dosta+ zawa u. Pmiej c si Claudia wyprowadzi a ciotk z pokoju. Doszed szy go g ównego korytarza, panie rozdzieli y si . Panna Melksham posz a w stron kuchni, a Claudia pod y a w stron wielkiego hallu, z woskiem i szmatk do polerowania w d oni. Po drodze mija a bibliotek i powodowana impulsem wesz a do rodka. Oprowadzaj c wczoraj Jema po domu zauwa a, e kurz zacz zalega+ na pó kach. Z zadowoleniem Wci gn a w p uca zapach pergaminu, skóry i starego drewna. Dziwne, e w a nie ten pokój w ca ym domu najbardziej si jej podoba . Wiele j kosztowa o podj cie decyzji o sprzedaniu tylu ksi ek, ale przecie zosta o ich jeszcze du o. W ka dym razie wystarczaj co, by mia a co czyta+ w te rzadkie chwile, gdy znalaz a troch wolnego czasu na podobne przyjemno ci. Ledwo wesz a do pokoju, a ju zauwa y a, e co jest nie tak. Zatrzyma a si gwa townie. Na jednym ze sto ów pi trzy y si ksi ki, a obok nich sta ma y mosi ny lichtarz ze wiec wypalon nieomal do samego ko ca. Zmarszczy a brwi. By a pewna, e gdy wczoraj tu zagl da a, wszystkie ksi ki sta y na pó kach. Przesun a palcami po stole. Ani ladu kurzu. Dwie ksi ki by y od o one na bok i Claudia bez zainteresowania przeczyta a ich tytu y. „Przeja d ki wiejskie” Cobbetta. T zna a. Czyta a krytyczne obserwacje ycia ch opów w Anglii, napisane przez pana Cobbetta ju adnych par lat temu. Drugiej ksi ki nie zna a: „Obserwacje wiejskiej scenerii”. Niezdecydowanie od o y a ksi ki na pó ki, odkurzaj c je przy okazji. Mo e to ciocia Augusta nie mog a zasn + i zesz a na dó po co do czytania? Sama z tego powodu przenios a do sypialni ponad pó biblioteki. Ale Claudia wiedzia a, e to nie by oby w stylu panny Augusty Melksham. Ciocia Gussie, je eli potrzebowa a czego na sen, zadowala a si walium. Po chwili wahania m oda kobieta wysz a szybko z pokoju i posz a w g b korytarza. Zatrzyma a si przed drzwiami do pokoju kamerdynera. Czuj c okropne wyrzuty sumienia, otworzy a je cicho i wemkn a si do rodka. Na stoliku le a a oprawiona w skór ksi ka. A wi c to on by intruzem, który zakrad si w nocy do biblioteki i przegl da jej ksi ki! Ale przecie nie by o w tym nic z ego. Powiedzia a wszystkim s u cym, e mog bra+ do czytania ksi ki z biblioteki, kiedy tylko zapragn . Ale jak do tej pory nikt nie skorzysta z zaproszenia. A jednak poczu a si nieswojo na my l, e obcy cz owiek buszowa po jej domu w rodku nocy. Z wahaniem si gn a po ksi k i spojrza a na ok adk . „Historia rodziny Standishów”! Ksi ka wypad a z jej zdr twia ych palców. Wybieg a z pokoju. Znalaz szy si w hallu, zacz a machinalnie woskowa+ balustrad szerokich schodów. Jak mog a si dowiedzie+, czego chce Jem January? Emanuel zatrudnia jakiego adwokata, ale Claudia nie mog a znie + my li, e mia aby si zwierza+ temu cz owiekowi. Nie darzy a zaufaniem Corneliusa Welkera za ycia Emanuela, a teraz ufa a mu jeszcze mniej. Przypomnia a sobie nieprzyjemn zach t w jego g osie, gdy nied ugo po mierci Emanuela omawia a z nim szczegó y spadku. - Niech pani wszystko po prostu zostawi w moich r kach, moja kochana m oda pani. - Pami ta a doskonale jego obrzydliwy u miech, gdy wypowiada te s owa. - Z przyjemno ci przejm obowi zki prowadzenia maj tku. Jest to ci ar, którego osoba z pani m odo ci i niedo wiadczeniem nie powinna d*wiga+ na swoich ramionach. Jego kochana m oda pani! Te co ! Usadzi a go tak, e poszed jak zmyty, a kilka dni pó*niej pojecha a do jego biura i odebra a wszystkie dokumenty pozostawione tam przez Emanuela. Od tamtej pory nie mia a z nim adnego kontaktu. W takiej sytuacji nie mog a teraz pobiec do niego i b aga+, by pomóg jej pozby+ si z domu intruza. 21

Pewnie mog aby poprosi+ o pomoc Thomasa. Nieomal u miechn a si na my l, jak min zrobi by szwagier na wiadomo +, e jej maj tek jest w powa nym niebezpiecze stwie. Niestety, Claudia wiedzia a a za dobrze, e interwencja Thomasa tylko pogorszy aby spraw . On zawsze bra byka za rogi. Nie... musia a sama da+ sobie jako rad . Wzdrygn a si na my l, e b dzie musia a samotnie stawi+ czo o nieznanemu Standishowi. W a ciwie nie sprawia zbyt gro*nego wra enia, ale Claudia by a przekonana, e gdy ju raz skrzy uj miecze, nie b dzie mia a odwrotu. Nie b dzie te jej atwo wygra+ tego pojedynku. Wróci a do swojej pracy, gdy st umiony odg os za oknem przyku jej uwag . Po chwili rozpozna a klekotanie ko skich kopyt na dziedzi cu i turkot tocz cego si powozu. Zaciekawiona podesz a do g ównych drzwi i wyjrza a przez oszklone okienko wychodz ce na podjazd. Wci gn a g boko powietrze. W nast pnej chwili upu ci a szmatk i wosk i pobieg a w stron kuchni wo aj c: - Ciociu! Ciociu Augusto! 6 W odpowiedzi na rozpaczliwe wo ania siostrzenicy Augusta Melksham wpad a jak burza do g ównego hallu. Ona tak e us ysza a dziwny rumor na dworze. Wyra*nie s ysza a zgrzytanie wiru na podje*dzie i podniesione g osy. - Nie mów mi tylko... - zacz a. - Tak, to Thomas! - zawo a a z rozpacz Claudia. - Ju przyjechali! - Ale przecie ... - Wiem. S za wcze nie. Mieli by+ za kilka dni, ale ju tu s . - Odwróci a si do ciotki i z apa a j za ramiona. Id* i znajd* January’ego - powiedzia a z po piechem. - I po lij kogo do wioski po siostry Sounder. I niech przyjdzie tak e Thelma Goodall, je eli tylko b dzie mog a. A tymczasem po lij na gór wszystkie pokojówki, niech sprawdz , czy pokoje go cinne nadaj si do u ytku. Powiedz kucharce, e na obiad b dzie potrzeba ze cztery kurczaki. Niech Ciem, ch opiec na posy ki, pomo e jej je zabi+. Ciotka Augusta pobieg a w stron kuchni z takim po piechem, e niewiele brakowa o, a przewróci aby si na schodach. Claudia zmusi a si do promiennego u miechu i podesz a do frontowych drzwi. Zatrzyma a si tylko na chwil , machinalnie poprawiaj c w osy, a potem otworzy a szeroko drzwi. - Thomas! - zawo a a do pot nego m czyzny wysiadaj cego powoli z powozu. - Rose! - doda a chwil pó*niej, gdy szwagier pomóg wysi + swojej onie. By a drobn , nerwow kobietk , a w tej chwili przyciska a do nosa ogromn koronkow chusteczk . Za ni wypad o z pojazdu dwoje dzieci, dziewi cioletni George i o par lat m odsza Horatia. K ócili si za arcie, kto ma nie + ma ego pieska, chwilowo wci ni tego pod pach ch opca. U miech zamar na ustach dziewczyny, gdy zobaczy a, e z powozu wychodzi jeszcze jedna posta+. By to wysoki, szczup y m czyzna o niezdarnych ruchach. - O nie! - j kn a Claudia, zanim zdo a a si powstrzyma+. Jak Thomas móg zrobi+ jej co takiego? - Bardzo mi o mi pana widzie+, panie Botsford - zako czy a niepewnie. Fletcher Botsford skin jej g ow , lecz ona ju odwróci a si do siostry i szwagra. - Có za niespodzianka! - zawo a a s abo. - Nie spodziewali my si was tak wcze nie. Przecie mieli cie si zjawi+ dopiero za dwa dni! - Za dwa dni? - zapyta z oburzeniem Thomas. - Bzdury. powiedzieli my przecie , e zjawimy si tu we wtorek, dwa dni po wy cigach w Tentrum. - Widzisz, kochanie - wtr ci a jego ona. - Mówi am ci, e mieli my przyjecha+ w czwartek! - Bzdury - powtórzy Thomas tonem nie znosz cym sprzeciwu. A potem zawo a : - Hej, ty tam! Crumshaw! Kap si za walizy, a ywo! - A gdzie wasz kamerdyner, kochanie? - zapyta a Rose nie mia o, lecz z nagan wyra*nie brzmi c w g osie. Chyba jeszcze nie dosz a do tego, e sama otwierasz go ciom drzwi? - O, nie - odpar a Claudia roztargnionym tonem. - January za chwil przyjdzie. Tymczasem jest zaj ty gdzie indziej, a skoro ja by am w pobli u... o mój Bo e! - zawo a a, gdy nieszcz sny szczeniak wreszcie uwolni si z uchwytu George’a. - Grample! - j kn a zduszonym g osem Rose. - Nianiu Gram... gdzie ... o, tu jeste ... Zabierz dzieci na gór i we* ze sob to paskudne stworzenie. Z wielkiego wozu, który wjecha na dziedziniec zaraz za powozem Thomasa i Rose, wysiad a pulchna kobiecina o bardzo przygn bionym wyrazie twarzy. Bez jednego zb dnego s owa zgarn a dzieci pod swoje skrzyd a i ku wielkiej uldze Claudii zabra a je do domu. Przez chwil na podje*dzie zrobi o si t oczno, gdy pos pny s u cy Thomasa, Crumshaw, i pokojówka Rose, Binter, wraz ze s u cymi przys anymi przez pann Melksham wnosili baga e do domu. Dostojna dama zjawi a si po chwili i obj a na powitanie pana Reddingera i jego on . Potem odwróci a si do Fletchera Botsforda i u miechaj c si uprzejmie poda a mu d o w r kawiczce do uca owania. Min o kilka minut, zanim towarzystwo pozby o si kapeluszy, cylindrów, lasek, p aszczy i narzutek i szcz liwie dotar o do szmaragdowego saloniku. - Zaraz podamy herbat - powiedzia a uspokajaj cym tonem Claudia, jednocze nie rzucaj c b agalne spojrzenie w stron ciotki. 22

Ku jej ogromnej uldze starsza dama przytakn a i poprosi a go ci, by raczyli spocz + po tak d ugiej podró y. - Czy mieli cie dobr drog ? - zapyta a lekko Claudia. - Tak sobie - odrzek natychmiast Thomas. - Po prostu okropn - powiedzia a jego ona w tej samej chwili. - Na mi o + bosk , Rosie, czy musisz tak wiecznie narzeka+? - zagrzmia jowialnie Thomas. - Jak wam zapewne wiadomo, Rose cierpi na nieustanne bóle g owy. Zawsze doprowadza si do migren tymi swoimi zió kami i lekarstwami - doda troch zbyt g o no. Ze zdziwieniem Claudia zobaczy a b ysk niech ci w oczach siostry, lecz znikn , skryty za bladymi powiekami równie szybko, Jak si pojawi . Rose spu ci a g ow na moment, po czym rozsiad a si wygodnie w fotelu i rozejrza a po pokoju. - Mój Bo e, wi c jednak nie uda o ci si pozby+ tej plamy z sofy - zauwa y a wysokim, s odko brzmi cym g osem. - Jak to dobrze, e przywioz am co , co mo e temu zaradzi+. To cudowny rodek, który stosuje nasza kucharka. Mo e przywróci tak e kolor tym zas onom? Claudia zacisn a z by. Rose najwyra*niej nie pami ta a, e plama by a wynikiem ma ego wypadku panicza George’a z ciastkiem wi niowym, którego surowo zabroniono mu wnosi+ do tego pokoju. Tak czy inaczej, by a to obrzydliwa kanapa, kupiona przez Emanuela w dniu jego przeprowadzki do Ravencroft. - Ale moja droga - kontynuowa a niewinnie Rose. - Przecie ty nie jeste w a obie! - Ano nie - odpar a krótko Claudia. - Gdybym si was dzi spodziewa a, w o y abym co bardziej stosownego. Jednak a ob zdj am ju dawno temu. I tak nosi am j tylko przy go ciach. W ko cu Emanuel nie yje od ponad roku. Rose zacisn a usta, lecz nie odezwa a si ani s owem. By a nijako wygl daj c kobiet , wyblak i bez temperamentu - co wed ug Claudii by o zas ug dziesi cioletniego ma e stwa z Thomasem - która zdawa a si wtapia+ w otoczenie. - Czy mog co powiedzie+, pani Carstairs? - wtr ci si Fletcher Botsford nosowym g osem; usadowi si na z ocistej kanapce tu obok Claudii i teraz uj jej d o . - Uwa am, e wygl da pani bardzo pi knie. - Wycisn mokry poca unek na jej r ce i pochyli g ow w ge cie, który mia oznacza+ szacunek. - Za o si , e nie spodziewa a si zobaczy+ z nami Fletchera, co? - zahucza Thomas. - Musia em go odci gn + cho+ na troch od wielkomiejskich przyjemno ci, jak sama rozumiesz. Plicznotki z miasta nie bardzo chcia y go wypu ci+ z r k. Botsford skromnie spu ci oczy, lecz nadal trzyma d o Claudii. Wyswobadzaj c palce z jego spoconego u cisku, u miechn a si . - Jak to mi o, e cieszy si pan takim powodzeniem, panie Botsford - mrukn a cicho. - Zrozumiemy, je eli wkrótce b dzie chcia pan wraca+ do Gloucester. Z pewnym poczuciem winy zobaczy a, jak m czyzna si czerwieni. Fletcher w a ciwie nie by z ym cz owiekiem, ale Thomas ju dawno powinien si zorientowa+, e ona nie zamierza po lubi+ tego g upiego b azna. Dlaczego szwagier ci gle zmusza j do towarzystwa tego m odzie ca? Dobrze wiesz dlaczego - pomy la a z zimn ironi . Nawet teraz, gdy go obserwowa a, Thomas rozgl da si po pokoju z min , której Claudia tak bardzo nie lubi a. Zdawa+ si mog o, e to on jest w a cicielem maj tku. Cichy d*wi k za plecami przyci gn jej uwag . Odwróci a g ow i nagle oczy si jej rozszerzy y. Pchaj c przed sob stoliczek do herbaty, zastawiony najlepszym srebrem i porcelan , ubrany z najwi ksz uwag i szykiem, do pokoju wszed Jem January. - Pani yczy a sobie herbaty? - zapyta z powag . Claudia nie by a w stanie wydoby+ z siebie g osu, wi c tylko milcz co skin a g ow . Panna Melksham wsta a z kanapy i gestem wskaza a kamerdynerowi, gdzie ma postawi+ stolik. - Tu, January. Dzi kuj . - Odwróci a si do siostrzenicy i zapyta a spokojnie: - Czy chcesz, ebym nala a, kochanie? Claudia przez chwil patrzy a w oczy Jemowi; odpowiedzia jej ironicznym spojrzeniem szarych *renic. Skin a g ow . Thomas uwa nie przygl da si kamerdynerowi, gdy ten z wielk uwag i gracj roznosi herbat i ciastka. Delikatna porcelana, z której Claudia by a bardzo dumna, nawet nie zabrz cza a w jego do wiadczonych d oniach. - Czy to ten cz owiek zast pi tego... jak mu tam? - zapyta Thomas. - Morgana. Zast pi Morgana - odrzek a Claudia zaciskaj c d onie. - Jest bardzo m ody - zauwa y a Rose, gdy kamerdyner stawia przed ni fili ank herbaty. - Mo e i tak, ale przyszed do nas z doskona ymi referencjami - powiedzia a cierpko Claudia. Zobaczy a, e k ciki ust pozornie zaj tego swoj prac Jema unosz si w u miechu. Dopilnowa , by wszyscy obecni w pokoju zostali nale ycie obs u eni, po czym uk oni si uprzejmie i wyszed bez s owa. Claudia odetchn a z ulg . - W ka dym razie zna si na tym, co robi - rzek askawie Thomas. - Ciesz si , e wreszcie znalaz a kogo na zast pstwo tego... jak mu... Morgana. A teraz opowiedz nam, co si tu ostatnio wydarzy o? Czy ju dogada a si z Fosterem na temat wypasu owiec? 23

Claudia szczerze nie znosi a omawia+ interesów ze szwagrem. Daj c mu wymijaj c odpowied*, rozpaczliwie szuka a bezpieczniejszego tematu. Odwróci a si do Rose. - George wyrós ju na prawdziwego ma ego m czyzn , nieprawda ? Mo e troch pó*niej, gdy... odpoczniecie po podró y, zabior go do stajni, eby zobaczy naszego nowego *rebaka. - Do stajni! - wykrzykn a Rose z przera eniem. - Nie s dz , eby to by ... - Srebaka? - zapyta chrapliwym g osem Thomas, jakby nie s ysz c reakcji ony. - Czy by Jenny wreszcie si o*rebi a? - Wczoraj w nocy - odpar a Claudia. Poczu a, e ogarniaj ca j rado + koi stargane nerwy. - Urodzi a ma ego ogierka. Jeste my z niego bardzo dumni. Thomas te wygl da na bardzo dumnego, zupe nie jak gdyby w a nie wygra na loterii. - Je eli jest naprawd adny, mogliby my dosta+ za niego adn sumk od Selwyna Morthwaite’a - powiedzia ochoczo. - Spotka a go ju kiedy , prawda? Mieszka jakie pi + mil st d. „Mogliby my?” W Claudii a zagotowa o si z w ciek o ci. - On nie jest na sprzeda , Thomasie. Zamierzamy go zostawi+ jako ogiera rozp odowego, kiedy Czarodziej ju nie b dzie w stanie. Jonasz powiada, e... - Brednie! - wtr ci ma o uprzejmie Thomas. - Czy by nada we wszystkim s ucha a rad tego starego g upca? Rose zacz a kr ci+ si niespokojnie w fotelu, a panna Melksham wyra*nie zesztywnia a. Claudia rzuci a jej uspokajaj ce spojrzenie, po czym wsta a, by stawi+ czo o szwagrowi. - Zawsze s ucham rad Jonasza. Przede wszystkim dlatego, e zna si na rzeczy. - By a bardzo opanowana, jedynie w jej bursztynowych oczach migota y niebezpieczne b yski. Z trudem porzuci a temat i odwróci a si do siostry. Z pewno ci chcecie uda+ si na spoczynek. Przygotowali my dla was te sypialnie, co zawsze. George’a i Horati umie ci am w dziecinnym pokoju. Thomas otworzy usta, jakby chcia jeszcze co powiedzie+, ale najwyra*niej rozmy li si , widz c zaci t min Claudii. Wsta i ofiarowuj c onie rami dostojnie wyszed z pokoju. Claudia z powrotem usiad a na kanapie. - Cioteczko... Co mi si zdaje, e pewnego dnia zrobi temu cz owiekowi co z ego. - Ch tnie bym ci w tym pomog a, kochanie. - Panna Melksham impulsywnie obj a siostrzenic . - Niestety to twój krewny. A w ka dym razie m twojej krewnej. Claudia mrukn a co nieprzychylnego. Rose by a jej jedyn siostr , na dodatek starsz o dziewi + lat. Zawsze jednak traktowa a j jak ciotk . I to ciotk , która ró ni a si od niej Jak woda od ognia. Je eli Claudia by a nieujarzmiona i uparta, Rose by a zgodna i agodna. Claudia, wieczna buntowniczka, Przysi ga a, e nigdy nie zgodzi si , by wybierano jej m a. w wieku osiemnastu lat zarumieniona ze szcz cia Rose wysz a ss m za w a ciciela ziemskiego, którego wybra dla niej ojciec. By y i inne, ju nie tak znaczne ró nice. Claudia uwielbia a ksi ki; Rose nie czyta a ich w ogóle, z wyj tkiem poradników gospodarstwa domowego od czasu do czasu. Claudia uwielbia a d ugie przechadzki po ukwieconych dolinach dopiero co zmytych deszczem; Rose protestowa a, przera ona perspektyw zmoczenia nóg. Takie wyliczanie mog oby trwa+ w niesko czono +, ale Claudia wola a si nad tym nie rozwodzi+. Oczywi cie, bardzo kocha a siostr , lecz czasem trudno by o jej o tym pami ta+. U miechn a si do ciotki i wsta a. - Natomiast pani jest moj ukochan krewn , panno Augusto Melksham. Co dzie dzi kuj Opatrzno ci, e jeste tu ze mn . Panna Melksham zaczerwieni a si jak podlotek i upomniawszy siostrzenic , by nie by a g sk , wysz a. Reszta dnia up yn a we wzgl dnym spokoju. Zgodnie z obietnic Claudia zabra a panicza George’a i Horati , która te chcia a koniecznie i + z nimi, do stajni na podziwianie Goblina. Ta wyprawa zako czy a si do + niespodziewanie interwencj Jonasza, gdy ch opiec za da przeja d ki na ma ym koniku. Gdy stary koniuszy wynosi ch opca pod pach ze stajni, dzieciak dar si wniebog osy, co natychmiast sprowadzi o na dziedziniec jego matk . Ta, zatrzymawszy si na skraju warzywnika, napad a najpierw na Jonasza, a potem nakrzycza a na Claudi za to, e dopu ci a do tak haniebnego potraktowania jej ukochanego dzieci cia. W tym momencie Horatia, domagaj c si uwagi otoczenia, wyda a z siebie dziki ryk. Gdy Thomas, czy to z powodu udanej g uchoty, czy te ca kowitego braku zainteresowania, nie pojawi si na scenie i nie wspar Rose w jej wrzaskach - ta bardzo szybko ograniczy a si jedynie do gniewnych szlochów. W ko cu nawet George i jego milutka siostrzyczka przestali wrzeszcze+. Claudia, jak mog a najszybciej, uciek a do swojego pokoju. Gdy tego wieczora wesz a do jadalni, jej oczy natychmiast pow drowa y do Jema, po czym równie szybko do Thomasa, który w a nie zbli a si do krzes a u szczytu sto u. To, e podczas wizyt szwagier zawsze zajmowa jej miejsce, doprowadza o Claudi do sza u. Ieby nie wywo ywa+ niepotrzebnych k ótni w rodzinie, nie zwraca a mu uwagi, jednak tym razem Jem by pierwszy. Po o y d onie na oparciu krzes a, tym samym daj c Thomasowi do zrozumienia, e nie powinien go zajmowa+, i poczeka , a Claudia podejdzie. Pomóg jej usi +, po czym odsun krzes o dla Thomasa, po prawej r ce pani domu. Thomas wyra*nie poczerwienia , ale nic nie powiedzia . Z min ura onej godno ci usiad na zaoferowanym mu miejscu. 24

Dalej wszystko przebiega o; ju g adko. Claudia by a zaskoczona, ile splendoru Jem January nadaje kolacji. Najwyra*niej zmusi Lucasa do odgrywania roli s u cego - m ody cz owiek wnosi dania na srebrnych tacach i sprz ta puste talerze. Jem natomiast podawa wszystkie dania po kolei, obchodz c stó z ogromn godno ci . Zdawa+ si mog o, e przedstawia towarzystwu kolekcj rodowych klejnotów. Claudia ca y czas wyczuwa a jego obecno + - ka dy ruch. Powtarza a sobie, e szczególne o ywienie, które przy nim czuje, wynika z zaniepokojenia jego dziwnymi planami. - Ta zupa jest doskona a - zauwa y a Rose tonem ura onego zdziwienia. - Tak, nasza kucharka jest znana z tego, e przyrz dza zup Vichy. - To mog oby nawet by+ prawd , tyle e jeszcze nigdy nie przygotowywa a jej dla adnego Carstairsa. Claudia spojrza a z ukosa na Jema stoj cego przy drzwiach. Podejrzewa a, e to on, a nie ciocia Augusta, wyda s u bie polecenie przygotowania tej wspania ej uczty. Wdycha a zapach wie ych kwiatów, którymi udekorowany by stó . D o Claudii zawis a na moment w powietrzu. Jak zwykle, gdy my la a o Jemie Januarym - czy te mo e raczej Standishu - przychodzi o jej do g owy jedno pytanie: dlaczego? Jakie mia o dla niego znaczenie, czy Thomas i Rose Reddingerowie jedz na obiad zup Vichy, czy te zwyk y rosó ? Czy by uwa a , e w jego dawnym domu powinien go ci+ splendor i dostatek? Zaryzykowa a jeszcze jedno spojrzenie w zacieniony k t pokoju, lecz na twarzy m odego kamerdynera nie znalaz a adnej odpowiedzi. Jem zauwa y jej spojrzenie. Zastanowi si , czym te mog o by+ spowodowane. Ca y dzie m oda wdowa dziwnie mu si przygl da a. W ka dym razie patrzy a na niego co chwila bez adnego wyra*nego powodu. On te obserwowa j z uwag . Podoba o mu si wdzi czne przechylenie jej g owy, gdy rozmawia a uprzejmie z Thomasem Reddingerem. Bo e drogi, có to by za napuszony paw! I chyba najbardziej chciwy padalec, jakiego kiedykolwiek widzia - a widzia ich w yciu ju sporo. Je eli chodzi o pozosta ych go ci, to Rose Reddinger by a tak nijaka, e trudno by o j opisa+ w oderwaniu od otoczenia. Natomiast Fletcher Botsford wygl da na tyle podejrzanie, e ka dy rozs dny cz owiek przed zawarciem z nim jakiejkolwiek znajomo ci dwa razy by si zastanowi . Botsford siedzia po lewej r ce panny Melksham, lecz równie dobrze starsza dama mog aby dla niego nie istnie+. Podczas ca ej kolacji nie odezwa si do niej ani s owem. Jego lekko wy upiaste oczy skierowane by y tylko na pani domu. Ch on jej s owa jak g bka i na ka de reagowa wybuchami g upkowatego miechu, który doprowadza Jema do sza u. Dobry Bo e, czy ta kreatura naprawd my li, e ma jakiekolwiek szans u osoby pokroju pani Carstairs? Jem z zachwytem patrzy na agodn lini jej policzków, pi kny zarys warg i delikatn szyj . Tego wieczoru mia a na sobie bursztynow sukni - t sam , któr nosi a wczoraj do kolacji. Gdy wesz a do pokoju, zapar o mu dech w piersiach. Lekkie kroki powodowa y delikatne ko ysanie si jej pe nych piersi pod g adkim jedwabiem. My li Jema przerwa gwa townie Lucas, który stan tu za nim, kln c cicho niewygodn liberi . Po kolacji Thomas zaproponowa Botsfordowi kieliszek porto, po czym obaj panowie pod yli za paniami do saloniku. Przez reszt wieczoru Rose zabawia a towarzystwo gr na fortepianie. Claudia, s uchaj c a osnych akordów, nie mog a powstrzyma+ si od ziewania. Zanim Jem ponownie wszed do pokoju z tac herbaty, Claudii zdawa o si , e min a wieczno +. By o co prawda jeszcze troch za wcze nie na to zako czenie wieczoru, lecz u miechn a si do niego z wdzi czno ci . Jego jedyn reakcj by o zdziwione uniesienie brwi. Gdy ju wreszcie u o y a si w ó ku, zastanowi a si , jak, na mi o + bosk , zdo a przetrwa+ nast pny tydzie , albo nawet d u ej. Pomy la a, e w a ciwie powinna by+ wdzi czna losowi, e skoro Reddingerowie mieszkaj nieca y dzie drogi od jej posiad o ci, nigdy nie zostaj z wizyt zbyt d ugo. Z drugiej Strony - pomy la a z odrobin alu - gdyby mieszkali dalej, mo e nie musia aby ich tak cz sto widywa+? Gdy zda a sobie spraw , e mo liwo +, by jej siostra i szwagier wraz ze swoim utrapionym potomstwem przeprowadzili si na antypody, jest rozpaczliwie nik a, wzruszy a ramionami z gorycz . Ziewn a szeroko i po o y a g ow na poduszce, wreszcie gotowa do snu. A jednak nie. Usiad a wyprostowana. Zapomnia a powiedzie+ pokojówce, by zostawi a p on c wiec na korytarzu przed sypialni Rose. Siostra nigdy dobrze nie sypia, poza tym mia a zwyczaj wstawa+ w nocy i zagl da+ do dzieci. Fakt, e niania Grample spa a w pokoju obok i by a gotowa na ka de zawo anie rozwydrzonych pociech, nie mia dla Rose najmniejszego znaczenia. „Przera one dziecko budz ce si w rodku ciemnej nocy potrzebuje obecno ci matki”. To by o ulubione powiedzonko Rose. Powtarza a je do znudzenia tonem cierpi tnicy. Claudia podejrzewa a, e siostra zagl da w nocy do dziecinnego pokoju tylko po to, by mie+ o czym opowiada+ przy niadaniu. I mie+ na co si ali+, oczywi cie. No tak, zapomnia a o wiecy. Je eli natychmiast nie naprawi tego b du, jutro rano, przy niadaniu. Rose nie da jej spokoju. Wzdychaj c ci ko, Claudia odrzuci a ko dr i wsta a. Nie zawracaj c sobie g owy szlafrokiem ani bamboszami, zapali a wieczk od aru na kominku i cichutko, na palcach, wysz a z pokoju. 25

Gdy przechodzi a przez d ug galeri na drugim pi trze, zobaczy a nik y promyczek wiat a na dole. Zaciekawiona zesz a kilka stopni po schodach i zobaczy a, e kto idzie korytarzem od strony pokojów dla s u by. Z mocno bij cym sercem natychmiast zgasi a wieczk i czeka a. W chwil pó*niej pojawi a si szybko i pewnie id ca posta+. P omie wiecy rozja nia jej rysy i Claudia zobaczy a, e nocnym w drownikiem jest Jem January. Wstrzymuj c oddech obserwowa a, jak idzie ciemnym korytarzem, otoczony wiate kiem wiecy. Porusza si ze zwinno ci i gracj pantery przemierzaj cej noc d ungl . Po chwili wahania Claudia zbieg a po schodach. Stara a si i + jak najciszej, pod aj c za nikn cym w g bi korytarza wiate kiem. Gdy dosz a do drzwi biblioteki, Jema nie by o nigdzie wida+, lecz z pokoju dobiega y dziwne d*wi ki. Wci gn a g boko powietrze i po o y a d o na klamce. Staraj c si nie robi+ ha asu, ostro nie otworzy a drzwi. 7 Claudia zatrzyma a si na progu. Jej oczy natychmiast pod y y do miejsca, gdzie przy pó kach z ksi kami sta Jem January. W a nie wyci ga jedn i szed z ni w kierunku sto u. Odetchn a z ulg . Jak e by a g upia! Oczywi cie, e przyszed tu tylko po to, by znale*+ co do czytania. Ksi ka, któr wybra , najwyra*niej mu si nie spodoba a, gdy .... co on, na mi o + bosk , wyprawia ?! Trzymaj c tom w obu r kach, uniós go nad wiec i zamiast przejrze+ stronice, patrzy z uwag na grzbiet. Lekko potrz sn ksi k i wetkn palec mi dzy ok adk a grzbiety sklejonych stronic. Potrz sn g ow , zamrucza co do siebie, po czym wybra nast pny tom i powtórzy procedur . Claudia zadr a a, cho+ nie mia o to nic wspólnego z ch odem przenikaj cym j od zimnej pod ogi. Jem January wcale nie przyszed tu po ksi k do czytania. Szuka czego ! Claudia sta a bez ruchu przez kilka minut. Jem wyci gn jeszcze kilka tomów i podda je podobnej obróbce. Strzepuj c py z której ksi ki wznieci chmur kurzu. Kichn . Claudia odwróci a si , by wyj + po cichu z pokoju, lecz po chwili zmieni a zdanie. Postanowi a, e nadszed czas, aby dowiedzie+ si czego wi cej. Musi wreszcie pozna+ jego Umiary. Cichutko wymkn a si na korytarz i zamkn a drzwi za sob . Potem, odwróciwszy si na pi cie, g o no otworzy a drzwi i szybko wesz a do biblioteki. Jem odwróci si . Wcale nie zmiesza go fakt, e zosta nakryty poza kwaterami s u by o tak pó*nej porze. Podniós wiec , by zobaczy+, kto wszed do pokoju. - A, pani Carstairs. Mam nadziej , e nie obudzi em pani. - Ale sk d, January. Przypomnia am sobie, e zosta a na pewna sprawa do za atwienia. Wsta am, eby si tym zaj +. Us ysza am jakie dziwne odg osy dobiegaj ce z biblioteki i przysz am zobaczy+, co si dzieje. Czy by nie móg zasn +! Jem patrzy uwa nie na m od kobiet wchodz c do pokoju. W nocnej koszuli si gaj cej bosych stóp, z rozpuszczonymi na ramiona jasnymi w osami, wygl da a nieomal jak dziecko. Jednak gdy podesz a bli ej, pod bawe nian tkanin wyra*nie zarysowa y si jej kobiece kszta ty. Jem prze kn lin . - Tak, prosz pani. Po tym dzisiejszym zamieszaniu nie mog em zasn +, wi c pomy la em, e mo e ksi ka... - Rozumiem. Sama cz sto czytam, gdy nie mog zasn +. - Spojrza a na niego spod spuszczonych rz s. - W ko cu ksi ki kryj w sobie wiele tajemnic, nieprawda ? - Kamerdyner nie odpowiedzia i Claudia podesz a do niego bli ej. - Powiedz, jak ci si podoba w moim domu? Jem wci gn w nozdrza jej delikatny zapach. Przypomina lawend zmieszan z czym wie ym i s odkim zarazem. Jej w osy odbija y wiat o wiecy i l ni y z otawym blaskiem. Spogl daj ce na niego oczy by y ogromne i tajemnicze. Porusza a si ze zmys owym wdzi kiem le nej boginki, wynurzaj cej si z ciemnego boru. Zobaczy , e wieca, któr trzyma Claudia, nie jest zapalona. - i si gn po ni . Jej r ka zadr a a pod dotykiem palców Jema. Zapaliwszy wieczk od swojej postawi obie na stole. Przysun krzes o, a gdy Claudia usiad a, zaj miejsce obok. - Odpowiadaj c na pani pytanie, powiem szczerze, e owszem, bardzo mi si tu podoba. - U miechn si , a Claudia mia a wra enie, e wiat o odbite w jego oczach pochodzi nie od wiecy stoj cej na stole, lecz z ognia p on cego w jego wn trzu. Jem kontynuowa z u miechem: - Nigdy nie my la em, e praca kamerdynera mo e by+ taka ciekawa. U miechn a si w odpowiedzi. - Zawsze bardzo si staramy, by nasi s u cy ani przez chwil si nie nudzili. Powiedz mi, January, czym si zajmujesz, kiedy nie pracujesz jako kamerdyner? Albo kiedy nie przyjmujesz porodów klaczy? Jem przez moment nie odpowiada . U miech znikn z jego oczu. - Och, troch tego, troch owego - odrzek wymijaj co. - A kiedy ju pan sko czy z tym i owym? - Claudia. z wielkim wysi kiem zachowa a lekki ton. - Z pocz tku myla am, e pochodzi pan z Gloucestershire, ale chyba si myli am. - To prawda, e pochodz z tej cz ci kraju, ale opu ci em te strony ju wiele lat temu - odpar spokojnie Jem. Ju dawno si nauczy , e naj atwiej kogo oszuka+ mówi c mu jak najwi cej prawdy. - Czy by pojecha pan do Londynu w pogoni za pieni dzmi? - Mo na to i tak uj +. 26

- Ale jednak wróci pan do Cotswolds. - W rzeczy samej. Claudia zacz a si poci+. To by o jak apanie pstr gów w strumieniu. S abym g osem pyta a dalej: - Ale dlaczego nie powróci pan do swojej wioski, gdziekolwiek by to by o? Jem nie da si z apa+ i podnosz c brwi odpar : - Czasy s ci kie i pracy ma o, a cz owiek musi co je +. - Najwyra*niej musi te co czyta+. - Claudia porzuci a obran lini ataku i wskaza a r k na pó ki. - Czy szuka pan czego szczególnego? Mamy tu do + du y wybór. - Ale najwyra*niej nie tak du y jak niegdy . - Jem wskaza wiele pustych miejsc na pó kach. - Szkoda, e a tylu musia a si pani pozby+. - To prawda. Znalaz am jednak sporo innych wyda sprzedanych ksi ek. S one, oczywi cie, znacznie mniej warto ciowe, ale uwa am, e to tre + si liczy. - Jak najbardziej - przytakn ponuro Jem. - Warto + ksi ki zale y raczej od tego, co autor chcia przekaza+, ni od tego, czy oprawiona jest w skór albo czy jest to jej pierwsze wydanie. W a ciwie szuka em „Tristrama Shandy”, ale nigdzie go nie mog em znale*+. Mo e jest gdzie w innym pokoju? Zaskoczona Claudia patrzy a na niego, przez chwil nie mog c wydoby+ z siebie s owa. - Có ... w moim gabinecie jest sporo ksi ek, ale s one g ównie po wi cone hodowli koni i uprawie roli. - Tematy wiejskie równie bardzo mnie interesuj . - Jem nagle si o ywi . - Doprawdy? Niech no si zastanowi ... - Claudia wsta a i podesz a do pó ek delikatnie ocieraj c si o niego ramieniem. Po chwili wskaza a opas y tom stoj cy tu nad jej g ow . - O, na przyk ad ta... dotyczy uprawy warzyw. Zosta a wydana jeszcze w poprzednim stuleciu. - „O prowadzeniu posiad o ci na wsi, W powiecie Cotswolds, z instrukcjami o uprawie warzyw i hodowli zwierz t oraz drobnymi poradami domowymi” - przeczyta Jem. - Ojej! Zdaje si , e niczego tu nie pomini to. Claudia sta a bardzo blisko niego i zadr a a, gdy ciep y oddech owion jej policzki. Dobry Bo e, ale on adnie pachnia ! Myd em i... jakby troch pi mem... i troch ko mi... Czy by dopiero co wróci ze stajni? Za mia a si niepewnie. - O tak, w rzeczy samej. Przekartkowa am j kilka lat temu, szukaj c jakich u ytecznych wskazówek. - No i? - G os Jema sta si nagle dziwnie ochryp y. Dziewczyna mia a wra enie, e ca y wiat znikn w otaczaj cej ich ciemno ci. Zdawa o jej si , e stoj sami w ciep ym i przytulnym zak tku. Chcia a odsun + si od niego, ale zobaczy a, e drog odcina jej pó ka z ksi kami. Podnios a wzrok i napotka a jego rozbawione, a jednak czu e spojrzenie. Pospiesznie opu ci a oczy na trzyman w r ce ksi k . Odrzek a nie poznaj c w asnego g osu: - No i znalaz am sporo rad dotycz cych hodowli koni i... A owiec... i... - S owa ugrz z y jej w gardle. Nie mog a si powstrzyma+ i raz jeszcze podnios a wzrok do jego wietlistych oczu, w których kry a si obietnica. Zdawa o si , e przeb yskuje w nich wiat o czerwcowego poranka. Powoli i niesko czenie czule Jem podniós d o i dotkn jej policzka. Zadr a a gwa townie pod jego dotkni ciem, lecz nie by a ju w stanie si odsun +. Pochyli g ow i przycisn usta do jej warg. To, co zacz o si jako delikatna pieszczota, szybko przerodzi o si w wybuch nami tno ci. Przera ona w asn ch ci przytulenia si do niego, ofiarowania mu ca ej siebie, Claudia ze zduszonym j kiem uwolni a si z u cisku. Jem równie odskoczy od niej jak oparzony. - Przepraszam. Nie wiem, jak to si ... - By wyra*nie zaskoczony tym, co si sta o. D o opad a mu bezw adnie do boku. M oda kobieta nie czeka a, a doko czy zdanie. Obróci a si na pi cie i wybieg a z pokoju. Potykaj c si w ciemno ciach wreszcie dobieg a do sypialni i rzuci a si na ó ko. Co si sta o? Pomy la a dziko, e biblioteka jest o wiele bardziej neutralnym miejscem ni pokój s u cego. Jednak ca owanie kamerdynera jest o wiele mniej przyzwoite ni picie z nim alkoholu. Oczywi cie, przecie on wcale nie jest kamerdynerem. Ale to niczego nie zmienia o. Dobry Bo e, obieca a sobie podj + walk z tym cz owiekiem, a tu wszystkie jej mury obronne leg y w gruzach ju przy pierwszym ataku. Co gorzej - wiedzia a doskonale, e sama jest wszystkiemu winna. Wiedzia a, e pojawienie si w bibliotece na bosaka, w koszuli nocnej, nawet bez szlafroka stanowi obraz wszelkiej przyzwoito ci. Pociesza a si my l , e jej koszula jest wyj tkowo skromna i zrobiona z grubego p ótna. Najwyra*niej si pomyli a. Dobry Bo e, musia a wygl da+ na latawic pierwszej klasy! Nic dziwnego, e ten nocny w drownik chcia si zdoby+ jej wzgl dy. Poza tym on nie ma najmniejszego poczucia przyzwoito ci - czy nie planuje bezlitosnego wyrzucenia biednej wdowy z jej w asnego domu? Poczekaj chwil , moja ma a. Si zdoby+ twoje wzgl dy? - us ysza a Claudia cichy g osik na dnie serca. Przerwa a na chwil w ciek e ok adanie poduszki pi ciami. Mo e niezupe nie si , ale gdyby tylko o mieli a mu si sprzeciwi+, z pewno ci ... Oj! Wsta a z ó ka i podesz a powoli do lustra. Zapali a wieczk stoj c na toaletce i kilka minut przygl da a si 27

swojemu odbiciu. Nie, nie opiera a mu si . W a ciwie musia a przyzna+, e gdy tylko jego usta dotkn y jej warg z tak s odk w adczo ci , resztk si powstrzyma a si od wsuni cia palców w ciemn g stwin jego w osów i przyci gni cia go do siebie z ca moc , na jak by o j sta+. Nigdy nie my la a, e jest „tak ” kobiet , ale gdy tylko j poca owa , wiedzia a, e pragnie poczu+ jego cia o tu przy swoim. Tak bardzo pragn a poczu+ smak jego br zowej skóry! To musia o by+ po danie. Z ca pewno ci nie by to czu y sentyment. Przecie prawie go nie zna a, na mi o + bosk ! Czy ten ból, który czu a w ca ym ciele, jest odzwierciedleniem jej zbyt d ugo ju t umionej nami tno ci? Przypomnia a sobie okropne zbli enia z Emanuelem Carstairsem. Pami ta a, jak stoj c przed o tarzem obok niego my la a tylko o tym, e za kilka godzin b dzie musia a si przed nim rozebra+... e b dzie musia a znosi+ jego u ciski, których ju wtedy nienawidzi a. Rzeczywisto + okaza a si gorsza od wszelkich oczekiwa . Zadr a a i zapi a koszul pod szyj . Wspomnienie u cisków Emanuela Carstairsa nadal budzi o w niej dreszcz grozy i obrzydzenia. I co na kszta t ulgi, e ju nigdy wi cej nie b dzie musia a znosi+ dotyku adnego m czyzny. Dlaczego wi c dotyk smuk ych palców Jema January’ego budzi w niej tak bardzo inne uczucia? Z desperacj zgasi a wieczk i po omacku dosz a do ó ka. Uk adaj c si do snu postanowi a, e nie b dzie marnowa+ wi cej czasu na rozmy lania o srebrzystych oczach i w osach koloru nocy. Z wysi kiem przypomnia a sobie jego odpowiedzi - czy mo e raczej ich brak - na jej pytania. Przyzna , e i pochodzi z tych stron. Czy mówi prawd ? Ale niby dlaczego mia by k ama+? Nagle zda a sobie spraw , e ten ma y skrawek informacji to wszystko, co uda o jej si od niego wyci gn +. A przecie i tak wiedzia a, e pochodzi z tutejszej okolicy. Równie dobrze móg by by+ poprzednim mieszka cem Ravencroft, je eli nawet nie samym lordem Glenravenem. Lord Glenraven. Zadr a a. Bo e, jak by oby dobrze, gdyby to imi nie wywo ywa o w niej dreszczu paniki. Ale czegó on szuka w ok adkach ksi ek? Co mog o by+ ukryte w tak ma ej skrytce? Có , zdaje si , e wiele rzeczy. Wszelkie drobne przedmioty, kartki papieru, klejnoty, monety... Westchn a ci ko, zdaj c sobie spraw , e mog aby si tak zastanawia+ w niesko czono +. O wiele rozs dniej by oby, gdyby wreszcie zasn a. Ranek i tak nadejdzie zbyt wcze nie. Przewróci a si na drugi bok, ale kr ci a si jeszcze d ugo, zanim wreszcie nadszed sen. W bibliotece, po ucieczce Claudii, Jem sta przez jaki czas w bezruchu. Po d ugiej chwili wróci do swojego pokoju i tam te stan po rodku. Rozgl da si , jak gdyby nagle znalaz si na obcej planecie. Nigdy nie uwa a si za kobieciarza. W jego ponurym yciu w londy skich dokach zdarza y si ja niejsze chwile - czasem nawet ciep e i przyjemne - ale by o ich ma o i mija y bardzo szybko. Najcz ciej pociesza kogo lub by pocieszany. Nigdy nikogo nie kocha czy te mo e raczej nigdy nie by przez nikogo kochany. Nawet zbytnio mu to nie przeszkadza o. Zaobserwowa , e zakochani to stworzenia godne po a owania - wszyscy zawsze cierpi z mi o ci, s wiecznie nieszcz liwi i z erani przez zazdro +. Nawet nie chodzi o to, e nie lubi kobiet. Z przyjemno ci , a nawet wdzi czno ci poddawa si pachn cym u ciskom, ciep ym u miechom i kokieteryjnym spojrzeniom. Nigdy jednak nie dawa nic od siebie. W ko cu i tak niewiele mia do dania. Poza tym uczucie sympatii do kogokolwiek nie by o zbyt m dre ani si na d u sz met nie op aca o. Na ko cu takiej cie ki zawsze czeka smutek i rozczarowanie. Nie, Jem January zawsze doskonale wiedzia , gdzie i kiedy nale y rzecz zako czy+. W takim razie co te on wyprawia dzisiejszej nocy? Co prawda, dama by a wyj tkowo pi kna. A znalezienie si w obecno ci takiego stworzenia w pokoju o wietlonym tylko jedn wiec wi cej ni kusi o do grzechu. Ale przecie ju dawno postanowi , e tej pani uwodzi+ nie b dzie. Po pierwszej chwili fascynacji puls wróci mu do normy i Jem znowu w pe ni panowa nad sytuacj . A potem ona stan a tak blisko, e... ca a jego oboj tno + sp on a nag ym p omieniem. Jej uroda i delikatny zapach pozbawi y go jasno ci umys u i zamieni y w dygoc cy k bek po dania. Nie móg powstrzyma+ si od dotkni cia jej z otych jedwabistych w osów. Równie dobrze móg by przesta+ oddycha+. No a potem... nie by by m czyzn , gdyby nie zareagowa na zaproszenie jej delikatnych warg uniesionych w jego stron . Nigdy jeszcze nie poczu czego takiego. W mgnieniu oka zagubi si w s odyczy jej warg i cudowno ci rozchylonych ust. Gdyby tylko si nie wyrwa a... Hmmm. Czy naprawd wyczu odpowied* w u cisku pi knej wdowy? Zanim wysz a z pokoju, odwróci a si na moment. W jej oczach nie by o w ciek o ci, lecz prawie strach. Mo e obawia a si , e kto zastanie j w ramionach kamerdynera? By a równie zaskoczona jak on nag przemian pe nego szacunku s u cego w nami tnego kochanka. Usiad ci ko w fotelu i ws uchiwa si w cisz nocy. To nie mo e si wi cej powtórzy+. Na drugi raz b dzie si mia na baczno ci przed w osami koloru dojrza ej pszenicy, jakby yj cymi w asnym yciem, i ogromnymi oczami, w których by a niewinno + dziecka i kobieca m dro +. Nie b dzie ju wi cej spotka przy wiecach. Ani zwierze przy kieliszku brandy. Je eli wszystko dobrze pójdzie, ju za par tygodni pozb dzie si Claudii Carstairs ze swojego domu i ycia. Podobnie jak jej rozkosznych krewnych, których mia w tpliw przyjemno + pozna+. Z u miechem na ustach 28

przypomnia sobie ma e spi cie mi dzy Jonaszem a m odym paniczem George’em. Zacz przygotowywa+ si do snu. Rzecz dziwna - po raz pierwszy od wielu lat poczu si bardzo samotny. 8 Nast pnych kilka dni min o w miar spokojnie. Pomimo usilnych stara Claudii, by go unika+, cz sto spotyka a Jema na korytarzach Ravencroft lub w stajniach. Jednak m odzieniec okazywa jej tylko uni on uprzejmo + s u cego, Claudia by a mu wdzi czna, e nie przypomina jej o chwili zapomnienia, któr prze yli w bibliotece. Musia a jednak przyzna+, e by a te troch rozczarowana. Ca y czas czu a na ustach jego wargi. Jaki tydzie po przyje*dzie Reddingerów pewnego pogodnego poranka Claudia wesz a do jadalni. By to niedu y s oneczny pokój z oknami wychodz cymi na ogród. Z ulg zauwa y a, e nigdzie nie wida+ Jema. Na bufecie pod cian sta y jajka, szynka, w tróbki i tosty gotowe do posmarowania wie ym wiejskim mas em. Obok drzwi sta jeden z m odych Nu cych, ci gni tych z wioski do pomocy na czas pobytu Reddingerów. Kiedy m oda wdowa wesz a do pokoju, ulga zamieni a si w zdumienie, gdy jedyn osob przy stole okaza si Fletcher Botsford. Serce jej zamar o. Wiedzia a doskonale, e Fletcher nigdy nie wstaje przed po udniem. Tego dnia musia specjalnie wcze niej zwlec si z ó ka, by zadr cza+ j swoim towarzystwem. Do tej pory jako udawa o jej si omija+ jego starania, by porozmawia+ z ni w cztery oczy, teraz jednak nie mia a ju jak uciec. Znalaz a si w pu apce. Widz c jego radosny u miech tak e zmusi a si do u miechu. - Dzie dobry, panie Botsford. Wyraz, który ukaza si na twarzy pana Botsforda, mia zapewne przypomina+ mi e zaskoczenie. Pomys by jednak chybiony. - Droga pani, ju tyle razy prosi em, by mówi a mi pani po imieniu. Czy nie uwa a pani, e znamy si dostatecznie d ugo, by pozwoli+ sobie na t ma nieformalno +? - Nie, panie Botsford, wcale tak nie uwa am - odrzek a ch odno Claudia. - Obawiam si , e zosta am wychowana w bardzo tradycyjnej rodzinie. U miech zamar na jego ustach, lecz po chwili powróci . - Jaki mamy pi kny dzie - rzek . Poczeka chwil na zach t , która jednak nie nadesz a. - Uhm... to znaczy, mia em nadziej , e mo e wybierze si pani ze mn na przeja d k . Mo e nawet mogliby my zorganizowa+ pik... - O, bardzo mi przykro, panie Botsford - przerwa a mii» wcale nie wygl daj c na zmartwion . - Ale dzi rano ma przyjecha+ lord Winlake, by obejrze+ kilka naszych roczniaków. Jest przejazdem u swoich znajomych i b dzie w okolicy zaledwie kilka dni. - Clau... pani Carstairs! - Zacisn wargi ze zdziwieniem i oburzeniem. - Z pewno ci nie za atwia pani interesów sam ! Chyba zatrudnia pani kogo , kto zajmowa by si tym w pani imieniu? - Oczywi cie, e tak - odezwa si jowialny g os za plecami dziewczyny. Odruchowo d onie Claudii zacisn y si w pi ci. - Co te ci przysz o do g owy, moja droga? Jasne, e pojedziesz z Botsfordem. A Jonasz zajmie si jego lordowsk mo ci . Jak gdyby to za atwia o spraw , Thomas odwróci si do bufetu i zacz sobie nak ada+ ogromne porcje jedzenia. Machn d oni na s u cego, daj c mu tym samym do zrozumienia, e chce kawy, i usiad przy stole naprzeciw Claudii. - Dzie odpoczynku dobrze ci zrobi - doko czy . Mówi z ustami pe nymi jajek i szynki, co sprawia o obrzydliwe wra enie. Zanim Claudia mia a okazj odpowiedzie+, do pokoju wpad a Rose. Poleciwszy s u cemu przygotowanie jej tostu, lekko, bardzo lekko posmarowanego mas em, i fili anki s abej herbaty, przysiad a na kraw dzi krzes a tu obok m a. - Dobry Bo e - powiedzia a s abym g osem. - Przysi gam, e tej nocy nawet nie zmru y am oka. Claudio, kochanie, b d musia a powiedzie+ gospodyni, by zmieni a materac na moim ó ku. Ten ma na samym rodku ogromn grud . Ca e plecy mnie bol . vi? - Nie mamy gospodyni - odrzek a Claudia, jeszcze mocniej zaciskaj c pi ci. - Przeka jednak twoj pro b cioci Augu cie. Rose machn a lekcewa co r k . - A, tak... zupe nie zapomnia am. Có , w takim razie nie zawracaj sobie g owy. Nie chcia abym przysparza+ cioci Augu cie dodatkowych k opotów. Sama si tym zajm - doda a unosz c oczy do sufitu z min m czennicy. - Bzdury - powiedzia cierpko Thomas. - Jestem pewien, e ciocia nie uzna twojej pro by za k opot. W ko cu to jest tak e i twój dom. - Spojrza z ukosa na Claudi i zobaczy jej ura on min . - Przecie wszyscy jeste my rodzin , czy nie? Claudia nic nie odrzek a, tylko gwa townie wsta a od sto u. - Wybaczcie mi. - Usi owa a zapanowa+ nad sob . - Musz i + do stajni i przygotowa+ wszystko na przyjazd lorda Winlake’a. - A co z twoj przeja d k z Botsfordem? - W g osie Thomasa s ycha+ by o niepokój. R ka z tostem zawis a w powietrzu. 29

- Obawiam si , e nie mam dzi czasu - odrzek a spi tym g osem. - Uwa am, e moim obowi zkiem jest dopilnowanie interesów w stajni. Wysz a szybko z pokoju i zbieg a po schodach do pokoiku na ko cu korytarza. By o to ma e s u bowe pomieszczenie, które idealnie nadawa o si do ukojenia jej starganych nerwów. Zatrzasn a drzwi za sob i zamykaj c oczy opar a si o nie. Odetchn a g boko. - Czy co si sta o, prosz pani? Zaskoczona odwróci a si szybko i zobaczy a Jema January’ego stoj cego przy stole w drugim ko cu pokoju. Ubrany w ogromny fartuch, trzyma wielk szmat i najwyra*niej polerowa srebra. Claudia popatrzy a na niego z niedowierzaniem. Jem postawi ostro nie na stole l ni c cukiernic i; powtórzy pytanie. W jego g osie nie by o s ycha+ nic oprócz uprzejmego zaniepokojenia. Nie odpowiada a mu przez chwil . Przez kilka minut tylko przygl da a si swoim wyci gni tym d oniom. W ko cu spojrza a gniewnie na kamerdynera. - Tak, January - powiedzia a opanowanym g osem. - Istotnie, co si sta o. Jestem otoczona ró nymi indywiduami, które za g ówny cel postawi y sobie pozbawienie mnie domu. Pozbawienie mnie Ravencroft. Jemowi zdawa o si , e m oda wdowa za chwil wybuchnie niczym fajerwerk. Podesz a do niego bli ej, a jej oczy nabra y koloru polerowanego d bu. - I co jeszcze, January. Nikt nie odbierze mi tego miejsca. Nikt. S yszysz? Nikt! - Nie czekaj c na odpowied*, obróci a si na pi cie i jak burza wypad a z pokoju. Jem przysi g by, e s ysza werble, gdy zamyka a za sob bezg o nie drzwi. No có - pomy la , bior c maselniczk i nak adaj c na ni odrobin pasty. Tak, w rzeczy samej. Sytuacja robi a si coraz bardziej interesuj ca. Czy ta scena mia a wiadczy+ o tym, e Pani Carstairs domy la si jego to samo ci? U miechn si do siebie, lecz u miech na jego ustach zamar równie szybko, jak si pojawi . Zd y ju przeszuka+ niemal wszystkie ksi ki znajduj ce si w bibliotece. Mia nadziej , e uda mu si wreszcie odnale*+ skrawek papieru po wiadczaj cy jego prawo do Ravencroft. Podziwia zaci cie i odwag m odej kobiety. Podoba a mu si jej ch + walki z potencjalnym przeciwnikiem, ale je eli jego plan wypali - nie b dzie mia a szansy u y+ swoich pazurków. Musi przyzna+ si do pora ki, a wkrótce potem opu ci+ posiad o +. B dzie mu jej brakowa o, ale có ... Zdziwiony przerwa rozmy lania. B dzie mu jej brakowa o. Có za niedorzeczna my l - zak ada a, e jej obecno + jest mu mi a. A przecie tak nie by o. Dawno temu nauczy si polega+ tylko na sobie, a teraz jaka kobieta, któr zna zaledwie od kilku dni, mia aby wkroczy+ tak bezceremonialnie w jego ycie? Niedorzeczno +! A jednak dom b dzie si wydawa pusty bez jej radosnego miechu, czystego g osu i ciep ego, szczerego u miechu. Sama rozmowa z ni pozostawia a uczucie niedosytu. Musia przyzna+, e jej ci ty j zyk i inteligencja o innych wdzi kach ju nawet nie wspominaj c - zalaz y mu za skór . Prawie a owa , e nie b dzie mia ju okazji poczu+ jej ciep ego cia a przytulonego do siebie ani mi kko ci jej w osów pod palcami. Potrz sn g ow i ze zdwojon energi zaatakowa maselniczk . Claudia d ugo nie mog a si uspokoi+. Humor poprawi si jej dopiero, gdy lord Winlake kupi rocznego *rebaka, wcale nie kr c c nosem na cen . Odje d aj c, jego lordowska mo + zapowiedzia , e od tej pory b dzie poleca Ravencroft wszystkim znajomym. Niemal ca e popo udnie Claudia sp dzi a z Jonaszem na rozwa aniach, na co te mo na by przeznaczy+ okr g sumk . W ko cu, ku wielkiej rado ci cioci Augusty, Claudia obieca a, e kupi nowy piec do kuchni. Tu przed kolacj opu ci a pomieszczenia s u by i uda a si d ugim korytarzem na pierwszym pi trze w stron niewielkiego pokoiku na ko cu wschodniego skrzyd a domu. Niegdy Emanuel u ywa go jako swojego gabinetu, ale gdy wszelkie lady po poprzednim w a cicielu raz na zawsze zosta y usuni te, Claudia bardzo si w nim zadomowi a. W rogu pokoju sta o ma e eleganckie d bowe biurko, przy którym zazwyczaj prowadzi a ksi gi posiad o ci. Na stoliku le a a nieporz dna kupka ksi ek przyniesionych z biblioteki. By y to jej ulubione pozycje i cz sto sp dza a d ugie godziny w male kim pokoiku czytaj c lub tylko marz c usadowiona w fotelu pod oknem. W a nie teraz usiad a w tym fotelu i zastanawia a si nad wypadkami dnia. G o no wymrucza a cen , któr uzyska a za roczn Chmur . Tak, bardzo adnie... To by a ju druga powa na transakcja, jakiej dokona a w tym miesi cu. Do sprzedania zosta y jeszcze cztery roczne *rebaki i dwie klacze, w przysz o ci... Nagle pukanie do drzwi przerwa o tok jej my li. Po chwili w szparze mi dzy framug a drzwiami ukaza a si okr g a g owa Fletchera Botsforda. - Droga pani - powiedzia ci ko oddychaj c. Wszed do pokoju, nie pytaj c o pozwolenie. - Mam nadziej , e nie przeszkadzam. Poniewa oczywiste by o, e tylko siedzia a w fotelu i wygl da a bezmy lnie przez okno, nie mog a pozby+ si tego utrapionego cz owieka, wykr caj c si pilnymi obowi zkami. Zdoby a si na s aby u miech. - Nie, oczywi cie, e nie, panie Botsford. Wsta a, eby go powita+. Mia a nadziej , e je eli oboje b d sta+, wizyta nie potrwa za d ugo. Fletcher jednak z apa jej r k i przycisn do ust. Opieraj c si ch ci wytarcia d oni o sukni , cofn a si pospiesznie. 30

Botsford zacz chodzi+ po pokoju. Przejrza papiery na biurku, bra do r ki ka d ksi k po kolei i czyta ich tytu y, Claudia ledwo opanowa a rosn cy gniew. Jak on mie zachowywa+ si w jej gabinecie jak u siebie w domu?! - Czy pan czego szuka, panie Botsford? - zapyta a. - Nie... nie. - Odwróci si i spojrza jej w oczy. - Zastanawia em si tylko, gdzie si pani podzia a. Nie widzia em pani przez ca y dzie . - Jego wzrok bez przerwy b dzi po pokoju. - Wi c to tu tak pilnie pani pracuje. - Tak. Tu i w stajni... i cz sto na polu. - Na polu? - Rozejrza si po pokoju, jak gdyby spodziewaj c si , e gdzie w k cie zobaczy p ug. - I owszem - odrzek a Claudia g adko. - Lubi od czasu do czasu zobaczy+, jak idzie praca. Zbli aj si niwa, i trzeba wielu jeszcze stara , by zbiory by y naprawd dobre. W tym roku mamy nadziej na wyj tkowo dobry zbiór kukurydzy. Pszenica jest ju wysoka, a i koniczyna pi knie ro nie. Mo e chcia by si pan ze mn wybra+, powiedzmy, jutro? - zapyta a niewinnie. - Mam zamiar pomaga+ jutro w odrobaczaniu owiec. Z przewrotn rado ci obserwowa a, jak blednie. - Odroba?... Ehm... chyba nie. Jestem bardzo delikatny. Zastanawiam si nawet, czy nie jestem przypadkiem uczulony na owce. - Claudia przybra a jak najbardziej zawiedzion min , Botsford za mówi dalej: - Ale nie przyszed em tu, by rozmawia+ o owcach i kukurydzy. - Raz jeszcze uj jej d o w swoj i powiedzia gard owo: Moja droga, chcia bym, aby dowiedzia a si o moich uczuciach. To znaczy... hm... o moich... hm... Chcia bym powiedzie+... - Ojej, ju pó*no! - zawo a a Claudia. - Musz si przebra+ do kolacji! Co te Thomas sobie pomy li, je eli si spó*ni ? Usi owa a uwolni+ d o z jego gor cego i mokrego u cisku, ale nadaremnie. Botsford nie da si zby+ tak atwo. Drug r k obj j w talii i lekcewa c protesty, przyci gn j do siebie. - Pani Carstairs - zacz dysz c lekko. Potem doda pewnie: - Claudio! Chcia bym powiedzie+ pani o moich uczuciach do niej. Pani szwagier poinformowa mnie, e znajduje si pani w rozpaczliwym po o eniu i poszukuje m a. Chcia bym zaproponowa+ swoj kandydatur . Claudia raz jeszcze usi owa a uwolni+ si z jego u cisku, lecz Fletcher Botsford okaza si zaskakuj co silny. - Panie Botsford, bardzo prosz ! Ale m czyzna, ogarni ty nami tno ci , zamiast wypu ci+ j z obj +, wycisn na jej policzku mokry poca unek. Zamrucza co z niezadowoleniem, gdy mierzy w inny cel. Spróbowa raz jeszcze. - Panie Botsford, niech mnie pan natychmiast pu ci! - Claudia ca y czas usi owa a mu si wyrwa+, lecz to tylko podnieca o go jeszcze bardziej. Obj j i zacz pokrywa+ poca unkami ca jej twarz. Claudia poczu a, e ogarnia j niepokój. Nawet nie to, e czu a si zagro ona przez tego okropnego cz owieka. Po prostu ca a sytuacja stawa a si coraz bardziej kr puj ca. Przesun a lekko nogi i ju szykowa a si , by zada+ napastnikowi dotkliwy cios kolanem, gdy... - Pani dzwoni a, madame? Claudia poczu a tak ulg na d*wi k znajomego g osu, e o ma o nie upad a, gdy Botsford gwa townie wypu ci j z obj +. - Co, do diab a?... - zacz odwracaj c si z furi do Jema. - January! - powiedzia a spokojnie Claudia przyg adzaj c Nosy. - Nikt ci nie wzywa , idioto! - warkn upokorzony Fletcher. - Id* i zajmij si swoimi sprawami! - Nie! - zawo a a gwa townie Claudia. Potem doda a spokojniejszym tonem: - To znaczy... w a nie wychodzili my, by przebra+ si do obiadu. Dzi kuj ci, January. Botsford ju otwiera usta, gdy poczu na sobie nieruchome i nic dobrego nie wró ce spojrzenie Jema. Odwróci si do Claudii, lecz ona patrzy a na niego z nie mniejsz niech ci . Kln c pod nosem wypad z pokoju. Nasta a chwila ciszy. - Czy mog jeszcze w czym pomóc, prosz pani? Spojrza a mu w oczy, lecz nie zobaczy a nic, co by wskazywa o, e pami ta ich czu e u ciski sprzed tak niewielu dni. Czy tamten poca unek nic dla niego nie znaczy ? Ale przecie i tak nic jej to nie obchodzi o. By po prostu wrogiem, którego musia a si pozby+. Najlepiej zapomnie+ o wydarzeniach w bibliotece. Potrz sn a g ow i powiedzia a ch odno: - Nie, January. To wszystko. Zebra a spódnic i przesz a obok niego ze spuszczonymi oczami. Wiedzia a, e gdyby je podnios a, zobaczy aby rozbawiony b ysk w szarych *renicach. B ysk, który zawsze przyprawia j o dreszcze. Id c szybko korytarzem zastanawia a si , sk d te wiedzia , gdzie jej szuka+? Sk d wiedzia , e w a nie go potrzebowa a? Jak e g upio musia a wygl da+ szamoc c si w ramionach tego beznadziejnego przyg upa! Nagle omal si nie potkn a, pora ona pewn my l . Chyba pan January nie pomy la sobie, e zach ca a Botsforda do umizgów? Po raz kolejny zgani a si w duchu za to, e przejmuje si opini Jema January’ego. Znalaz szy si w pokoju, podesz a do szafy z ubraniami. Wybra a pi kn sukni , jedn z tych, których ju od lat nie nosi a. Postanowi a zignorowa+ niemi wiadomo + szamocz c si gdzie na dnie jej duszy - przecie nie 31

ubiera a si tak starannie tylko po to, by zrobi+ wra enie na Thomasie czy Rose. A ju na pewno nie na Fletcherze Botsfordzie. Gdy wesz a do szmaragdowego saloniku, Fletchera nigdzie nie by o wida+. Korzystaj c z tego, podesz a do Thomasa. - Czy mog abym zamieni+ z tob s ówko, szwagrze? - zapyta a z b yszcz cymi oczami. Rose siedzia a w fotela po drugiej stronie pokoju i - zdawa o si , e zapomnia a o ca ym wiecie. - Chc , by przesta dawa+ panu Botsfordowi do zrozumienia, e jestem dla niego do wzi cia. Bo nie jestem, Thomasie, i nigdy nie b d . - Nie mam poj cia, o czym mówisz. - Thomas poruszy si niespokojnie. Zakaszla , jakby co utkwi o mu w gardle. Po chwili doda : - No có ... Mo e i zach ca em go... odrobin . Poza tym, co w tym z ego? - Zacz nagle podnosi+ g os. W ko cu jestem za ciebie odpowiedzialny. - Nie, Thomasie. - Claudia mówi a cicho, lecz wida+ by o jej napi cie. D onie zwini te w pi ci przyci ni te mia a do boków. - Nie jeste , za mnie odpowiedzialny. Nikt nie ma prawa sprawowa+ nade mn pieczy. A ju na pewno nie ty. Nie masz nic do powiedzenia w sprawach mnie dotycz cych. Nie mam zamiaru wychodzi+ ponownie za m , a gdybym nawet chcia a, nigdy nie wybra abym Fletchera Botsforda na m a. - No, no, moja mi a... - zacz Thomas. Siedz ca w swoim k ciku Rose poruszy a si niespokojnie. - Kochana siostrzyczko... - j kn a, lecz przerwa jej ryk Thomasa. - Chcesz si zupe nie wymkn + spod kontroli. Jeste kobiet yj c samotnie, a ja jestem twoim najbli szym krewnym. Chyba zdajesz sobie spraw , e to daje mi prawo g osu we wszystkich twoich sprawach. - Nic podobnego! - warkn a Claudia. - Jestem pe noletnia i to ja jestem prawn w a cicielk tego maj tku... mam zamiar doprowadzi+ go do odpowiedniego stanu w ci gu paru nast pnych lat. Jak sam zapewne widzisz, wietnie daj sobie rad . Sama. Przez d ug chwil Thomas sta na szeroko rozstawionych nogach i przygl da si jej. Kiedy ponownie si odezwa , mówi ju ciszej, jednak Claudii zdawa o si , e s yszy w jego g osie gro*b , której przedtem nie by o. - Oszukujesz sama siebie, moje drogie dziecko, je eli uwa asz, e dasz sobie rad sama, bez pomocy kogo starszego i m drzejszego. Uwa asz si za kobiet interesu, ale ilu klientów b dzie odwiedza o twoj stajni , gdy wyjdzie na jaw, e prowadzi j m oda osoba sprzeciwiaj ca si dobrym obyczajom? A nawet gorzej. Znajd si i tacy, którzy pomy l , e jeste emocjonalnie i umys owo niezdolna do prowadzenia podobnego interesu. Claudia spojrza a na szwagra z niedowierzaniem. - Czy by mi grozi ? - wykrztusi a. Przez chwil w oczach Thomasa zab ys a tak wyra*na wrogo +, e Claudia nie mog a z apa+ tchu. Znikn a jednak równie szybko, jak si pojawi a, i Claudia zastanawia a si , czy przypadkiem nie uleg a z udzeniu. Thomas machn niecierpliwie r k . - Oczywi cie, e ci nie groz ! - zawo a . - Ja po prostu troszcz si o twoje interesy. - Zapewne dlatego, e uwa asz je za swoje w asne. Pozwól powiedzie+ sobie, e... Przerwa a, gdy w tej samej chwili do pokoju weszli Fletcher Botsford i ciocia Augusta. Claudia pozdrowi a z daleka swojego nieproszonego go cia, który raz jeszcze usi owa dosta+ j w swoje szpony. Na szcz cie w pokoju szybko pojawi si Jem January. Przypadkowo stan blisko Fletchera i kontrast mi dzy nimi uderzy dziewczyn . Jem, ubrany w skromny strój s u cego, sta elegancki i dumnie wyprostowany - d entelmen w ka dym calu. Biedny Botsford wygl da przy nim a o nie. Jak gdyby Claudia by a jedyn osob obecn w pokoju, Jem spojrza jej w oczy i obwie ci melodyjnym g osem, e podano kolacj . Staraj c si opanowa+ nag e przyspieszenie pulsu, Claudia pod y a za nim. Jak mo na si by o spodziewa+, kolacja up yn a w ma o przyjemnym nastroju. Jedynym mi ym akcentem wieczoru w ka dym razie dla Claudii, by fakt, e Thomas pogodzi si ze swoim miejscem przy stole. Najwyra*niej uzna za niegodne ciganie si z kamerdynerem do miejsca u szczytu sto u. Usiad po prawej r ce Claudii i narzeka na ka de postawione przed nim danie. Iona dzielnie mu pomaga a. J cza a nad wszystkim, zaczynaj c od zupy, która by a pono+ przesolona, a do kremu jab kowego - ten z kolei by zbyt wodnisty. Kotlety jagni ce by y nie dopieczone, szparagi nie dogotowane, a piecze z go bi zbyt ostro przyprawiona. Nawet ciocia Augusta, która zawsze s yn a z opanowania, teraz nie wytrzyma a. - Jeste my bardzo zadowoleni z naszej kucharki - poinformowa a Rose lodowato. - Szkoda, e wy nie podzielacie naszego entuzjazmu. Mi o jednak z waszej strony, e potraficie przezwyci y+ uprzedzenia - doda a spogl daj c znacz co na talerz Thomasa, który by wyprz tni ty do czysta po trzeciej dok adce pieczeni. Fletcher Botsford zakrztusi si z nosem w serwetce, na co Thomas pos a mu druzgoc ce spojrzenie. Claudia prawie wcale nie s ucha a rozmowy. Jej umys zaprz tni ty by obecno ci Jema January’ego tu za jej krzes em. Zastanawia a si , dlaczego, gdy tylko znalaz a si w jego obecno ci, odnios a wra enie, e istnieje mi dzy nimi ni+ jakiego tajemnego porozumienia? Kiedy stawia przed ni kolejne pó miski, czu a ma y wstrz s za ka dym razem, gdy przypadkowo jej dotkn . I nic nie pomaga o powtarzanie sobie, e zachowuje si jak g upia podfruwajka. Nie pomaga o nawet to, e wiedzia a doskonale, i ten cz owiek jest jej wrogiem. Gdy ju zmieciony zosta ze sto u ostatni okruszek i wypita ostatnia kropla wina, Claudia odepchn a krzes o i 32

wsta a gwa townie od sto u. Razem z Rose i cioci Augusta przesz y do saloniku, lecz m oda kobieta szybko wykr ci a si bólem g owy i posz a do swojej sypialni. - Wielkie nieba, pani Carstairs! - zawo a a Phoebe Dodge, jedna z wiejskich dziewcz t zatrudnionych w Ravencroft na czas pobytu Reddingerów. - Czy mia a pani bardzo z y dzie ? Jest pani napi ta jak struny na skrzypkach mojego wujka Freda. - Pokojówka uwija a si po pokoju zdejmuj c ze swojej pani sukni i podaj c jej szlafrok. - Niech mi pani pozwoli wyszczotkowa+ sobie w osy. To troch pomo e. Claudia przyj a te wszystkie zabiegi z niem wdzi czno ci , ale dopiero gdy pokojóweczka sko czy a czesa+ jej w osy i wreszcie zamkn a za sob drzwi, Claudia odetchn a g boko i odpr y a si nieco. Czu a si wyko czona, ale by o jeszcze za wcze nie, by si k a + do ó ka. W a nie zachodzi o s o ce i Claudia patrzy a na ogród i trawniki sk pane w cudownych z otoczerwonych promieniach. W ko cu odwróci a si i zacz a przegl da+ ksi ki le ce na pó eczce przy jej ó ku. Kilka tygodni temu przynios a je z biblioteki, ale poniewa zazwyczaj wieczory up ywa y jej na pracy, nie mia a jeszcze czasu ich przejrze+. Si gn a po pierwsz z brzegu. Ziewn a szeroko i otworzy a tomik wiejskich poezji Miltona na pierwszej stronie. Przeczuwa a, e b dzie to lekka lektura, akurat odpowiednia na koniec tak m cz cego dnia. Po o y a ksi k na nocnym stoliku obok wieczki. Opar a si o wysoko u o one poduszki i si gn a po tomik. Gdy otwiera a ksi eczk , rozleg si dziwny szeleszcz cy d*wi k. Co, na mi o + bosk ?... Kilka razy zamkn a i otworzy a tomik. Tak, co tam by o... Przysuwaj c si do wieczki, wetkn a palec mi dzy ok adk a grzbiet ksi ki. Po chwili wyci gn a pognieciony kawa ek papieru. Wyprostowa a go na ok adce ksi ki i... zabrak o jej tchu. Kartka pokryta by a znajomym pismem. Có , zdawa o si , e to jeszcze jeden z listów Emanuela.... Tak, nawet na dole napisane by o jego imi . Ale któ móg by ukry+ co podobnego w rodku ksi ki? Przebieg a wzrokiem przez pierwszych par linijek... zacz a czyta+ uwa niej. Dobry Bo e, a có to znowu? Spojrze na dokumenty G.... sfa szowa ... w nocy z... Glenraven - karty we wtorek... D. musi wreszcie sko czy z tym... tytu w r ce przed pó noc!... usadowi Glen.... R ce dr a y jej tak bardzo, e ledwo by a w stanie utrzyma+ kartk . Gdy ju przeczyta a uwa nie ka d linijk , opad a bezw adnie na poduszki. Mia a wra enie, e pod oga otwar a si przed ni , a kto zepchn j w przepa + bez dna. Wymowa przypadkowo znalezionego wistka papieru by a a nadto wyra*na. Emanuel Carstairs podst pnie wykrad Ravencroft prawowitemu w a cicielowi, po czym zamordowa go z zimn krwi . Posiad o + nale a a do dziedzica zamordowanego lorda Glenravena - a nie do wdowy po Emanuelu Carstairsie. 9 Przez d ug chwil Claudia siedzia a nieruchomo. Powoli, lodowatymi falami dociera do niej sens dopiero co odkrytej tajemnicy. Ravencroft nie nale a do niej! Nie by jej domem - nale a do cz owieka zakwaterowanego w pokojach s u cych. Nie... nawet nie s u cych. To ona by a tu intruzem, a nie szarooki m odzieniec, b d cy najprawdopodobniej synem zmar ego lorda Glenravena. Usi uj c skupi+ my li, przycisn a palce do skroni, nie potrafi a jednak w pe ni ogarn + katastrofy. Ravencroft nie nale y ju do mnie. Tu nie jest moje miejsce. Te z owieszcze my li ju po chwili przerodzi y si w ogromny, nieomal fizyczny ból. Narasta do momentu, kiedy zdawa si wype nia+ ca e jej jestestwo. M oda kobieta mia a wra enie, e jeszcze chwila, a za amie si pod jego ci arem, upadnie na pod og i nie b dzie mia a si y si podnie +. - Dobry Bo e! - j kn a. Ukry a twarz w d oniach i p aka a rozpaczliwie. Raz jeszcze spojrza a na zmi ty skrawek papieru, który nadal trzyma a w d oni. Przebieg a wzrokiem d ug list wydarze poprzedzaj cych podst pne wyrzucenie lorda Glenravena z jego posiad o ci i jego pó*niejsz mier+. Nieporz dne pismo Emanuela nie pozostawia o ani cienia w tpliwo ci. Emanuel Carstairs i jego mania sporz dzania list - pomy la a Claudia ponuro. Ten obyczaj, który kiedy j irytowa , teraz zem ci si na niej okrutnie. Przepad o wszystko, na co tak d ugo i ci ko pracowa a. Znikn a duma z przywrócenia Ravencroft do ycia wraz z jego ko mi, owcami i ziemi - wszystko zosta o rozwiane przez okrutne wiatry straconych z udze . Emanuel by pod ym cz owiekiem - pomy la a gorzko - ale nie g upim. Dlaczego nie zniszczy tego dowodu swojej pod o ci? Jaki móg mie+ cel w zachowaniu tego skrawka papieru - i to w miejscu, gdzie pr dzej czy pó*niej kto móg go odnale*+? Oszo omiona potrz sn a g ow . Obróci a papier w r ce. Z jednej strony brzeg by lekko osmalony. Czy by Emanuel zacz pali+ t kartk , a pó*niej si rozmy li ? Dlaczego? To nie mia o najmniejszego sensu. Nie mia o te najmniejszego znaczenia - uprzytomni a sobie z bolesn jasno ci . Najwyra*niej tego w a nie skrawka papieru szuka potomek Standishów. Oto dlaczego przyby do Ravencroft w przebraniu - a nie zajecha przed frontowe drzwi z komornikami, egzekutorami i urz dnikami u boku. Claudia zastanawia a si , od jak dawna wiedzia , e dom rodzinny odebrano mu za pomoc oszustwa, zdrady... i, tak, trzeba to przyzna+ - morderstwa. Jednak sk d wiedzia , e dowód tych zbrodni znajduje si gdzie w domu? A nie... przecie jego poszukiwania by y dobrze zorganizowane... Wiedzia , e potrzebny mu dokument schowany jest w ksi ce - nie wiedzia tylko w której. U miechn a si ponuro. Nic dziwnego, e tak bardzo zmartwi si na widok spustoszonej biblioteki. 33

Wygl da o na to, e bez tego skrawka papieru nie ma adnych legalnych podstaw domagania si praw do Ravencroft. Nie mia praw do Ravencroft. Ta my l niepostrze enie wkrad a si do jej umys u, niczym z odziej wkradaj cy si do kurnika. By a jedyn osob na wiecie, która wiedzia a o istnieniu tego dokumentu. Jego wysoko + kamerdyner móg go szuka+ a do samej mierci, ale bez jej pomocy i tak nigdy by nie znalaz . Kto mia wi ksze prawa do Ravencroft - zastanawia a si gniewnie. Nieznajomy, który ju od wielu lat tu nie mieszka i najprawdopodobniej nawet nie pami ta tego miejsca? Czy te ona, która tak ci ko walczy a, by przywróci+ to miejsce do dawnej wietno ci? Z ca pewno ci ten m ody cz owiek nie kocha Ravencroft z oddaniem i po wi ceniem, które ju wiele lat temu sta o si cz ci jej duszy. Bior c pod, uwag wszelkie moralne i etyczne prawa, a wy czaj c legalne, Ravencroft nale a do niej, i do nikogo innego. Wsta a gwa townie i podesz a do okna. D ugo patrzy a w ciemno ci skrywaj ce rozlegle pola, lasy i jeziora Ravencroft. Na dole Jem wszed do swojego pokoju i powoli, zm czonymi ruchami, zacz zdejmowa+ z siebie stajenne ubranie. Ju wesz o mu w krew pomaganie Jonaszowi i Lucasowi w przerwie mi dzy kolacj a por k adzenia si spa+. Z dnia na dzie coraz bardziej podziwia ulepszenia uczynione w posiad o ci przez Claudi . Cho+ nie za bardzo zna a si na koniach, zdo a a doprowadzi+ posiad o + do stanu wietno ci, jak za czasów jego ojca. Za rad Jonasza podj a kilka m drych decyzji dotycz cych hodowli koni i teraz doprawdy mia a by+ z czego dumna. Przychody by y ca kiem imponuj ce. Gdy stado koni by o ju spore, skontaktowa a si z dawnymi znajomymi Charlesa Standisha. Rezultaty zadowoli y obie strony. Ci m czy*ni - i ich synowie - wszyscy znani ze swojej mi o ci do koni, kupowali od Claudii *rebaki, wa achy i klacze. I zawsze wracali po nast pne. Nawet ich przyjaciele zacz li pojawia+ si u bram posiad o ci. Pani Carstairs dokona a tego wszystkiego w zaledwie dwa lata. Jem by pod wra eniem. Pl cza a nad ksi gami do pó*na w nocy, gdy inni dawno ju spali. Nie by o dla niej pracy nic do wykonania i uda o si jej przekona+ o tym wszystkich w posiad o ci. Jem westchn ci ko. Mia wra enie, e wyrzucenie pani Claudii Carstairs z Ravencroft wcale nie b dzie takim atwym zadaniem, jak mu si zdawa o na pocz tku. Obietnica, e jej nie skrzywdzi, przesta a by+ w tej sytuacji wykonalna. W o y a ca swoj si i mi o + w ten kawa ek ziemi i Jem mia przeczucie, e nie b dzie szcz liwa nigdzie indziej. Ani w agodnym, rozleniwionym wiatku Bath, ani w Brighton. Ani nawet w Gloucester. Co prawda, przy jej urodzie d ugo nie mieszka aby sama. Mo e nawet po lubi tego beznadziejnego pó g ówka Botsforda? Dobry Bo e - pomy la z obrzydzeniem - chyba nie b dzie na tyle g upia? Kiedy przerwa im u ciski tego popo udnia, Claudia mia a min , jakby w a nie robi o si jej niedobrze. Ale nawet je eli nie b dzie to Botsford, z pewno ci znajdzie si jaki amator jej z otow osych wdzi ków. Oczywi cie, kochany szwagierek nie b dzie w stanie zapewni+ jej odpowiedniego posagu, gdy Ravencroft znajdzie si z powrotem w r kach Standisha. Z drugiej strony Jem nie mia w tpliwo ci, e gdy tylko Thomas dowie si , e nie jest w a cicielem Ravencroft, sprzeda szwagierk pierwszemu, kto da odpowiednio wysok cen . Przecie Claudia nie b dzie w stanie zbyt d ugo opiera+ si jego wiecznym namowom. Znowu westchn na my l o tym niebezpiecznie niezale nym duchu zamkni tym w drobnym, wiotkim ciele. By o ra c niesprawiedliwo ci , e tak delikatna osóbka sama musi si o siebie troszczy+ Nagle zreflektowa si . O czym te on znowu my li? Tak ju ten wiat jest urz dzony. Ju dawno temu zrozumia , e wiat nie jest sprawiedliwy. Podejrzewa tak e, e Claudia, b d c on Emanuela Carstairsa przez cztery lata, nauczy a si tego samego. Jem podszed do miednicy stoj cej w k cie pokoju i zacz zmywa+ z siebie ca odzienny brud i kurz. Zastanawia si , jak d ugo jeszcze b dzie musia szuka+ interesuj cych go papierów. Jak na razie uda o mu si odsun + my l, e w ogóle ich nie odnajdzie. Ale przecie przeszuka ju prawie wszystkie ksi ki znajduj ce si w bibliotece i nic nie znalaz . W domu by o jeszcze wiele ksi ek, ale je eli tom, którego szuka , zosta ju dawno sprzedany? Zrezygnowany wzruszy ramionami. Oczywi cie, z dokumentami, które ju mia w r ce, odzyskanie Ravencroft nie powinno by+ bardzo trudne. Ale je eli si myli ? Mia zaledwie zeznanie z o one pod przysi g przez cz owieka, który pomaga Carstairsowi w jego wstr tnych uczynkach. Ale przecie to o wiadczenie zosta o wyci gni te z Gilesa Daventry’ego pod gro*b do ywotniego wi zienia. Czy to wystarczy s dowi? Ponadto fakt, e Giles Daventry zosta zes any do kolonii karnej w Australii i znajduje si teraz po drugiej stronie globu, te nie u atwia sprawy. Byli te na tym wiecie ludzie - Jonasz chocia by - którzy z o yliby zeznania na temat prawdziwego, okrutnego i podst pnego charakteru Emanuela Carstairsa. Ale czy to wystarczy? Jem usiad na kraw dzi ó ka i podrapa si po g owie. Dobry Bo e, nie zaszed przecie tak daleko tylko po to, by Ravencroft znowu zosta mu odebrany. Schowa twarz w d onie i przez d ugi czas siedzia zgarbiony na brzegu ó ka. Potem zacz zdejmowa+ buty. By tak pogr ony w ponurych rozmy laniach, e w pierwszej chwili nie us ysza cichego pukania do drzwi. Gdy rozleg o si ponownie, mocniejsze ju i pewniejsze, poderwa g ow i szybko w o y koszul . Pomy la , e to pewnie Jonaszowi co si przypomnia o, wi c podszed do drzwi tylko w 34

skarpetkach, nie zawracaj c sobie g owy wk adaniem butów. Oczy mu si rozszerzy y ze zdumienia, gdy na progu zobaczy ma figurk trzymaj c wiec . Chybotliwy p omie rzuca z ociste b yski na jej rozpuszczone w osy. Claudia g boko nabra a powietrza w p uca. - Musz z panem porozmawia+ - powiedzia a wprost. Bez s owa Jem wpu ci j do male kiego pokoiku i wskaza krzes o. Potem sam usiad . Claudia spojrza a mu prosto w oczy. Odpowiedzia jej jasnym, lekko rozbawionym spojrzeniem. Zaczerwieni a si na my l, e on mo e przypuszcza+, i chcia a si z nim potajemnie spotka+. Zesztywnia a i usiad a wyprostowana na kraw dzi fotela. Po jej pierwszych s owach rozbawienie znikn o z jego oczu. - Uwa am, e nadszed czas, aby my szczerze porozmawiali, milordzie. Je eli oczekiwa a jakiej gwa townej reakcji, bardzo si zawiod a. Wyraz jego twarzy pozosta spokojny i nieodgadniony. Powiedzia tylko: - Ie co, przepraszam? - To nic nie da - odrzek a spokojnie. - Nie te nie da dalsze wypieranie si prawdy. Wiem, kim pan jest, i po co przyby pan do Ravencroft. Nasta a d uga chwila milczenia, podczas której Jem nie spuszcza wzroku z jej twarzy. - Rozumiem - powiedzia w ko cu. - Czy wolno mi wiedzie+, jak dosz a pani do tych zaskakuj cych wniosków? - Jest pan wyj tkowo podobny do m czyzny na portrecie, który stoi na strychu. Wiem, e to portret jednego z Glenravenów. Poderwa a g ow na odg os jego miechu. Spojrza a na niego zdezorientowana. - Oczywi cie - rzek Jem. - To musi by+ portret mojego Stryjecznego dziadka Filipa. Matka cz sto wspomina a, e jestem do niego bardzo podobny. Ja sam zawsze uwa a em go za do + pos pnego typka. - Domy lam si tak e, e skoro tak si pan natrudzi , by dosta+ si do domu, to pan jest dziedzicem. Tak? - Rozumiem. Czy wolno mi wiedzie+, dlaczego oznajmia mi pani o swoich odkryciach w a nie teraz? - Mówi wyj tkowo spokojnym tonem, ale Claudia wyczuwa a jego napi cie. - Nie mam ochoty wyjawia+ tego w tej chwili, milordzie - rzek a ostro nie dobieraj c s owa. - Domy lam si tak e, e przyby pan tu, by przej + w adz nad maj tkiem. Tym razem Jem nie odpowiedzia , ale oczy zal ni y mu dziwnym blaskiem. Claudia wpatrywa a si w niego tak d ugo, a wreszcie niech tnie przytakn . - Czy mog wiedzie+, na jakiej podstawie ro ci pan sobie pretensje do Ravencroft? - pyta a dalej, maj c niejasne wra enie e st pa po wyj tkowo cienkim lodzie. - Chyba wie pan, e mój zmar y m przej go od pa skiego ojca jako zap at za d ugi karciane. Jem wsta i zacz przechadza+ si po pokoju. Czu , e my li przetaczaj mu si przez g ow z szybko ci lawiny. Wielki Bo e, co prawda od pocz tku wiedzia , e pr dzej czy pó*niej jego podst p si wyda, ale nie spodziewa si , e m oda wdowa tak szybko go przejrzy. I co mia teraz zrobi+? My li goni y jak oszala e. Nie wiedzia jeszcze, jakich konsekwencji mo e si spodziewa+. W ko cu podj decyzj . Odwróci si do Claudii. Siedzia a na brzegu fotela, sztywno wyprostowana i najwyra*niej spi ta. - Mo e opowiem wszystko od pocz tku. Nazywam si Jeremy Standish i owszem, jestem lordem Glenravenem. Przez pierwsze dwana cie lat mojego ycia Ravencroft by moim domem. Mieszka em tu spokojnie i szcz liwiec matk , ojcem i dwiema siostrami, dopóki na horyzoncie nie pojawi si Emanuel Carstairs. By go ciem Gilesa Daventry’ego, siostrze ca jednego z tutejszych hrabiów, który traktowa posiad o + stryja jak swoj w asn i cz sto przyje d a tu na wypoczynek z Londynu. Carstairs i Daventry znali si ju wcze niej i mieli jakie wspólne ciemne interesy. Kiedy Carstairsa zacz li ciga+ pokerzy ci, których oszuka , postanowi przenie + si na wie . Posiad o + Gilesa Daventry’ego okaza a si doskona a do tego celu. Jem przerwa opowiadanie. Po raz pierwszy Claudia wyczu a w jego g osie niepewno +. Potem mówi dalej: - Ojciec by dobrym cz owiekiem, ale mia s aby charakter. Rzadko je*dzi do Londynu, gdy nie odpowiada mu ha as i szum wielkiego miasta. Wola swoje konie, posiad o + i rodzin , któr bardzo kocha . Mia jednak jedn wad , tak charakterystyczn dla wszystkich w a cicieli ziemskich... by nami tnym hazardzist . To, kiedy Emanuel Carstairs si nim zainteresuje, by o tylko kwesti czasu. Trzeba tak e przyzna+, e pan Carstairs zyska sobie ogromn popularno + w ród s siadów. Jak zapewne doskonale pani wie, posiada zadziwiaj c zdolno + zjednywania sobie ludzi. By tak jowialnym, a jednocze nie tak dobrze wychowanym cz owiekiem, e - nikt nie potrafi mu si oprze+. Wszyscy uwa ali go za dusz towarzystwa. Bez s owa Claudia przytakn a ponuro. - Pan Emanuel Carstairs sta si cz stym go ciem w naszym domu, a kiedy ojca nie by o w pobli u, celem jego umizgów sta a si matka. Z czasem go znienawidzi em, cho+ sam nie bardzo wiedzia em dlaczego. Du o pó*niej dowiedzia em si , e usi owa uwie + moj m od , nadal bardzo pi kn matk . - Dobry Bo e - szepn a ze zgroz Claudia. - Bardzo cz sto odwiedza mojego ojca, cz sto gra z nim i Daventrym w karty. Ojciec jako nie widzia nic podejrzanego w tym, e pod koniec ka dego niemal wieczoru by zad u ony u obu panów. W tym mniej wi cej 35

czasie i w stajniach *le si zacz o dzia+. Na skutek dziwnych chorób i wypadków stracili my najlepszego ogiera i kilka klaczy. W bardzo krótkim czasie ojciec znalaz si w fatalnej sytuacji finansowej. Claudia przesta a kr ci+ si na fotelu i s ucha a z rosn cym zainteresowaniem. - Nie przestawa jednak gra+ mimo gro cej mu ruiny, a sesje pokerowe z Carstairsem stawa y si nieod czn cz ci wieczoru. Zacz tak e pi+ ponad miar . - Jem wsta i podszed do okna. D ug chwil patrzy w mrok. Ieby nie rozwodzi+ si nad szczegó ami... dosz o wreszcie do momentu, kiedy ojciec nie by w stanie odda+ pieni dzy, które by winien. Ale przecie Carstairs by wcieleniem dobroci, pozwoli ojcu zapomnie+ o starych d ugach i zaci gn + nowe. A pewnej nocy z o y ojcu propozycj nie do odrzucenia. Namówi go do zastawienia posiad o ci. W odró nieniu od innych okolicznych posiad o ci, Ravencroft nie mia hipoteki. Posiad o + by a domem wielu pokole Glenravenów, którzy przed wieloma stuleciami opu cili Szkocj z powodu zamieszek. Osiedliwszy si w Anglii, jako nigdy nie pomy leli o za o eniu hipoteki. Dlatego te ojciec móg sprzeda+ posiad o + od r ki. Carstairs zapewni go oczywi cie, e nigdy do tego nie dojdzie. Obiecywa , e ani mu w g owie si ganie po maj tek mojego ojca. Jem odwróci si gwa townie do Claudii i spojrza jej z rozpacz w oczy. - I mój biedny, s aby ojciec uwierzy mu. Jeszcze tej samej nocy podpisa umow , zobowi zuj c si do sprzedania Ravencroft panu Emanuelowi Carstairsowi za sum jednego funta, je eli nie sp aci mu d ugu do ustalonego w umowie dnia. - Wielkie nieba! - j kn a Claudia. - A co na to pa ska matka? - Ojciec nigdy ani jej, ani nikomu innemu nic nie powiedzia . Od tej pory wszystko zacz o si wali+. Ojciec oczywi cie nie przejmowa si niczym, pi wi cej ni do tej pory i gra w pokera do upad ego. D ugi ros y. Dzie sp aty przyszed i min . Nied ugo potem ojciec poszed na spacer pó*no wieczorem i wpad do starej studni znajduj cej si nie opodal domu. Znale*li go nast pnego dnia rano. Mia skr cony kark. Claudia odruchowo wyci gn a do Jema r k , lecz on tego nie widzia . Zapatrzony we w asne wspomnienia, mówi cicho dalej: - Oczywi cie by pijany, wi c koroner nie mia najmniejszych trudno ci z orzeczeniem przyczyn zgonu. Wypadek, brzmia jego werdykt; W tydzie pó*niej Carstairs przyszed do mojej matki i pokaza jej dokument w asno ci maj tku. By przepisany na nazwisko Emanuela Carstairsa. Claudia patrzy a na niego z poblad twarz . - Ale przecie ... - szepn a, lecz Jem uciszy j unosz c r k . - Matka nie chcia a mu uwierzy+, ale w notariacie okaza o si , e wszystkie kroki podj to zgodnie z prawem i nie ma odwrotu. Carstairs od razu wprowadzi si do Ravencroft, lecz o wiadczy wspania omy lnie, e nie b dzie wygania mojej matki wraz z ma ymi dzie+mi na bruk. Oczywi cie, e nie! Przecie nie by potworem! Bardzo ch tnie o eni by si z moj matk i adoptowa jej dzieci. Ale matka przejrza a go ju dawno temu i odmówi a. Pewnej nocy uciek a z domu zabieraj c nas ze sob . Zamieszkali my u jej siostry w Stepney. Mój wuj mia dobrze prosperuj cy sklep i przez dwa lata y o si nam ca kiem nie*le. Nawet ich polubi em. Potem niestety nasta y ci kie czasy i wujostwo stwierdzili, e nie s w stanie d u ej nas utrzymywa+. Przeprowadzili my si do ubogiej dzielnicy Londynu, gdzie matka zarabia a na ycie szyciem. Mia em wtedy czterna cie lat, a moje siostry dwana cie i dziewi +. Wtedy w a nie rozpocz em edukacj , gdy bardzo szybko przekona em si , e ycie blisko doków nie przypomina niczego, co zna em do tej pory. Ani w Gloucestershire, ani nawet w Stepney. - U miechn si ponuro. - Tak Pizy okazji przybra em nazwisko od miesi ca, w którym pojawi em si w Londynie. Zmy lnie, nieprawda ? - Claudia zadr a a, ale on nie zwróci na to uwagi. - Mia em czterna cie lat i uczy em si szybko. Wkrótce zacz em przynosi+ do domu ma e sumki. Na pytania matki, sk d bior pieni dze, opowiada em zmy lone mi e bajeczki. Nie chcia em, by si dowiedzia a, e dziedzic lordów Glenravenów zosta zwyk ym z odziejaszkiem. Claudia p aka a ju otwarcie. Jem jednak nie zwraca na ni najmniejszej uwagi. Kontynuowa spokojnym tonem. - Dwa lata po naszej przeprowadzce do Londynu matka Schorowa a i umar a. Par dni pó*niej zmar a moja m odsza siostra. Od tej pory troszczy em si , jak mog em, o Beth... moj jedyn krewn . G os Jema zadr a i Claudia obawia a si , e za chwil si za amie. Ale po chwili kontynuowa sucho: - Chroni em j , jak mog em, przed otaczaj cym nas z em i pod o ci . Znalaz em ma y pokoik na poddaszu portowej tawerny. Beth pomaga a kucharce, podczas gdy ja jak zwykle krad em. W nocy przytulali my si do siebie i opowiada em jej historie o Ravencroft... o drzewach, na które si wspina em... o dolinach, po których biega em. Obiecywa em, e kiedy tam z ni wróc . Ale pewnego dnia po powrocie do naszego pokoiku ju jej nie zasta em. Szuka em jej przez wiele dni. Zasypywa em pytaniami w a ciciela tawerny i jego on , kr y em po okolicy i wykrzykiwa em imi siostry. Zaczepia em nawet przechodniów pytaj c, czy nie widzieli dziewczynki o d ugich czarnych w osach i b kitnych oczach. Mia a dopiero czterna cie lat. W ko cu dowiedzia em si od jednej z jej kole anek, e zosta a porwana. Sta y razem przed wystaw sklepow , gdy od ty u zaszed je m czyzna i po prostu zabra Beth. Wsadzi j do powozu i odjecha . - Nie rozumiem. Kto móg by... - Beth by a bardzo pi kn dziewczynk , pani Carstairs - odrzek cierpko Jem. - I bardzo m od . Dok adnie odpowiada a wymaganiom niektórych londy skich burdeli. 36

Tym razem Claudia nie by a w stanie wykrztusi+ nawet s owa. Patrzy a na Jema w niemym przera eniu. - Nigdy wi cej jej nie zobaczy em. Dowiedzia em si wszak e, e pewien cz owiek w okolicy nagabuje m ode dziewcz ta do pracy w burdelach i szuka dla nich klientów. Dowiedzia em si tak e, e pracuje dla niejakiego Gilesa Daventryego. - O mój Bo e! - zawo a a Claudia. Jej d o odruchowo pow drowa a do ust. - Chocia nie przestawa em szuka+, nigdy nie odnalaz em Beth - zako czy Jem. Wróci do swojego fotela i usiad ci ko. Wydawa o si , e nagle poczu si nieswojo. Pochyli si w stron Claudii i z o y d onie. Przybieraj c lekki ton, doda : - Jak si pani domy la, bardzo zainteresowa em si panem Gilesem Daventrym, i to nie tylko z powodu siostry. Od mierci ojca dr czy o mnie paskudne podejrzenie. Widzi pani, na par lat przed wypadkiem ojca studnia zosta a przykryta drewnianymi deskami. By y w dobrym stanie i zapewnia y bezpiecze stwo. W a nie na dzie przed jego mierci przechodzi em tamt dy i stan em na tych deskach. Wi cej... skaka em po nich. Uwielbia em specyficzny d*wi k, jaki wydawa y. Taki pusty i drewniany... Deski by y w doskona ym stanie, jak zwykle. Ca e i mocne. A jednak w dzie po mierci ojca by y zbutwia e i wyra*nie stare. W rodku by a du a postrz piona dziura. Claudia j kn a cicho, gdy przed jej oczyma pojawi y si s owa: wtorek, nt. - wymieni deski. Tak by o napisane na kartce papieru, któr zostawi a na górze w sypialni. Poczu a nieprzepart ochot , by poderwa+ si z fotela i uciec z pokoju. Jak gdyby odczytuj c jej my li, siedz cy naprzeciw m czyzna powiedzia pozbawionym wyrazu g osem: - Czy bym wprawi pani w zak opotanie, pani Carstairs? Ale obawiam si , e jest tego wi cej. Znacznie wi cej. 10 Z biegiem czasu - kontynuowa Jem - zacz em podejrzewa+, e mój ojciec zosta zamordowany. Chcia em wróci+ do Ravencroft i publicznie oskar y+ Emanuela Carstairsa, ale nawet w wieku czternastu lat doskonale zdawa em sobie spraw z beznadziejno ci sprawy. Nie mia em ani cienia dowodu przeciwko niemu, wi c prawdopodobnie roze mia by mi si prosto w twarz... albo zabi , jak mojego ojca. Tak wi c, je li mog tak to uj +, po wi ci em si obserwowaniu Gilesa Daventry’ego. Dowiedzia em si , gdzie mieszka, i ledzi em go od tej pory. Kiedy zacz em zdawa+ sobie spraw , jak ma o mog zdzia a+ sam, stworzy em siatk informatorów, którzy pomagali mi z du ym oddaniem. Pledzili Daventry’ego, kiedy ja nie mog em. Spisywa em nazwiska wspólników, jego przychody i rozchody, z kim rozmawia i z kim za atwia interesy. Stworzy em ca kartotek jego przest pstw, gdy mia em zamiar zaszanta owa+ go, by powiedzia mi wszystko, co wie na temat spisku Carstairsa. Po raz pierwszy, odk d zacz mówi+. Jem spojrza na Claudi . U miechn si ponuro na widok przera enia widocznego w jej oczach. - Nie bierz sobie tego tak do serca, moja droga. To by o wiele lat temu. - Tak, ale je... milordzie, przecie ... - Nie doko czy a. Jem po o y r k na jej d oni. - My l , e w tych okoliczno ciach spokojnie mo esz nadal nazywa+ mnie Jem. Rozbawienie w jego oczach nie umkn o uwagi dziewczyny, ale zbyt by a poch oni ta uczuciem, jakie w niej wzbudza y jego palce, by zareagowa+. Ledwie unios a brwi. Jem mówi dalej bez po piechu. - Pó*niej, kilka miesi cy temu, moi informatorzy zacz li mi donosi+ o dziwnych powi zaniach Daventry’ego z m odym cz owiekiem o nazwisku Chad Lockridge. Ten d entelmen zakocha si w kobiecie, któr Daventry chcia mie+ dla siebie. To by a córka ksi cia, m oda, pi kna i niezwykle bogata panna. Do tego czasu Giles Daventry wyrobi ju sobie doskona opini w londy skich wy szych sferach. Niestety, jego poci g do kart, alkoholu i kobiet da zna+ o sobie i Daventry znalaz si w rozpaczliwej sytuacji finansowej. Nic wi c dziwnego, e chcia si jak najszybciej i jak najlepiej o eni+. Kilka lat wcze niej Lockridge by zmuszony opu ci+ Londyn, a mam wra enie, e Daventry macza w tym swoje brudne apska. Ale gdy Lockridge wróci do kraju, bardziej zamo ny i wp ywowy ni przed wyjazdem, Giles znowu si nim zainteresowa . Pewnego wieczora sta em przed ogromnym domem w Mayfair, w którym odbywa o si przyj cie. Czeka em, a pojawi si Giles Daventry. Zobaczy em, e Lockridge wychodzi z przyj cia pierwszy... sam. Nie wsiad do powozu, tylko poszed na piechot przed siebie. Wiedziony przeczuciem poszed em za nim. Dlatego te by em na miejscu i mog em mu pomóc, gdy zosta zaatakowany przez band opryszków. Od tego czasu zawi zali my co w rodzaju spó ki. Mi ym efektem naszych dzia a by o aresztowanie Daventry’ego pod zarzutem porwania, kradzie y i kilku jeszcze innych przest pstw. Okaza o si , e pan Daventry naprawd chcia zrujnowa+ Lockridge’a i nie zawaha si u y+ wyj tkowo podst pnych metod. Claudia odetchn a g boko. - I Daventry powiedzia ... - Wszystko, co chcia em wiedzie+. Dzi ki wstawiennictwu Lockridge’a, który sta si bardzo wp ywowym cz owiekiem, uda o si namówi+ s d, by wys a Daventry’ego do kolonii karnej, zamiast skazywa+ go na mier+. Przez trzy dni piewa jak ptaszek w klatce. - Ale jaka by a jego rola w planach Emanuela? - zapyta a Claudia obawiaj c si odpowiedzi. Jej d onie nadal zaci ni te by y na r ce Jema, lecz nie mia a ochoty tego zmienia+. - Ach, pan Daventry, oprócz innych swoich zdolno ci, by wyj tkowo dobrym fa szerzem. Od czasu do czasu 37

wy wiadcza us ugi Emanuelowi Carstairsowi, co obu wysz o na dobre. Wiele zyskali na tej wspó pracy. Kiedy Carstairs pojawi si w okolicy i pozna mojego ojca... no i moj matk ... pokusa przej cia Ravencroft by a nie do odparcia. Widzisz, mój ojciec by naiwny, nie mia poj cia, jakie z o mo e si zagnie*dzi+ w duszy innego cz owieka. Widzia Carstairsa tak, jak ten chcia , by go postrzegano... jako mi , przyjacielsk dusz , lubi c od czasu do czasu zagra+ w pokera. Ojciec mia te wyj tkowo s aby charakter... i zbyt lubi karty. Mówi c krótko, by doskona ym celem intrygi. Wp dzenie ojca w d ugi nie zaj o Carstairsowi zbyt wiele czasu. Jak ka dy na ogowy gracz, im wi cej ojciec traci , tym mocniej wierzy , e przy nast pnym rozdaniu szcz cie si do niego u miechnie. Najwyra*niej nie mia poj cia, jak g boko wpad w szpony twojego m a, gdy kiedy pewnego wieczora Carstairs przedstawi mu wielko + d ugu, ojciec by bardzo zdziwiony. Kilka dni potem Carstairs zaproponowa zastawienie posiad o ci za d ugi. Ojciec oczywi cie uwierzy jego zapewnieniom, e nigdy nie b dzie musia oddawa+ Ravencroft. Carstairs zapewnia go równie , e wkrótce zdo a si odegra+. Ojciec mu uwierzy . Podpisa papiery przyrzekaj ce prawa w asno ci Ravencroft Emanuelowi Carstairsowi, je eli d ugi nie zostan sp acone w ci gu dwóch miesi cy. Ojciec wiedzia , e je eli sprawy jeszcze si pogorsz , zawsze b dzie móg sprzeda+ konie i w ten sposób zdoby+ pieni dze na sp at d ugu. Mo e i to by co pomog o, ale ojciec nie mia ju mo liwo ci, by plan zrealizowa+. Przy ostatnich s owach g os mu stwardnia . Spojrza przeobra onej Claudii prosto w oczy. - Mówi em, e to nie jest mila historia. - Nie daj c jej szansy na odpowied*, mówi dalej: - Jak ju wspomina em, ojciec zacz pi+. Podczas jednej z wizyt w Ravencroft... jak e matka ich nie znosi a... Carstairs zachowywa si obrzydliwie i niegodnie. Nie opu ci adnej sposobno ci, by dotkn + mojej matki. Wsz dzie chodzi za ni krok w krok, zachowywa si w najbardziej poufa y sposób i na wszelkie sposoby stara zapewni+ j o swoim oddaniu. Jem poczu , e d onie dziewczyny dr . Nawet nie my l c, co robi, podniós je do ust i poca owa lekko. Potem kontynuowa pospiesznie: - Podczas jednej z wizyt Daventry i Carstairs namówili ojca, by pokaza im ma y sejf w cianie gabinetu, gdzie znajdowa y si wszystkie dokumenty posiad o ci. Data sp acenia d ugu nadesz a, a gra w karty i picie do pó*na w noc by o cowieczornym rytua em. Pewnego wieczoru, po nad wyraz ostrym piciu, Daventry wróci do domu w rodku nocy. Czy bym zapomnia nadmieni+, e by z niego tak e kawa niez ego w amywacza? Obrabia sejfy doda tonem wyja nienia. Claudia patrzy a na niego nic nie mówi c. - Wyci gn akt w asno ci Ravencroft z sejfu i sfa szowa podpis ojca na dokumencie przekazania w asno ci. - Ale jak?... - M oda kobieta mia a wra enie, e nie zniesie ju ani s owa wi cej. Jednak nie by a w stanie powstrzyma+ ciekawo ci. - Czy chce pan powiedzie+, e Emanuel?... - Tak. Nast pnego dnia przyszed do Ravencroft i zacz przepraszaj cym tonem mówi+ o „wczorajszej nocy”. Widz c brak zrozumienia na twarzy ojca, powiedzia co w stylu: „och, mój drogi, czy by nie pami ta ?” Oczywi cie, e ojciec niewiele pami ta , gdy jak zwykle prawie ca y wieczór by pijany jak bela. Carstairs poinformowa wtedy ojca, e poprzedniego wieczora zawarli uk ad, w efekcie którego ojciec przekaza mu prawo w asno ci. Jak mo esz sobie wyobrazi+, ojciec by przera ony. Jednak Carstairs, jak przysta o na dobrego przyjaciela, pospieszy zapewni+ go, e nigdy nie zechce odebra+ mu maj tku. Ale sk d! Przecie sta+ go na jeszcze chwil cierpliwo ci. Poczeka... da ojcu jeszcze troch czasu na sp acenie d ugu. Ojciec nadal nie mia poj cia, e Carstairs go oszuka . Oszo omiony bólem pojecha z nim do notariusza, grzecznie wype ni wszystkie potrzebne formularze i podpisa wszystkie wymagane dokumenty. Pod koniec dnia Emanuel Carstairs by w a cicielem Ravencroft... ziemi, budynków, stajni, koni... wszystkiego. - Dobry Bo e - szepn a Claudia. - Wiedzia am, e Emanuel by pod ym cz owiekiem, ale jak pa ski ojciec móg da+ si a tak nabra+? - Sam si nad tym nieraz zastanawia em. - Jem roze mia si . - Prawie go za to nienawidz . Ale przecie nie móg nic poradzi+ na to, jaki by . Do tej pory pozosta w moich Wspomnieniach jako weso y m czyzna, który podrzuca mnie wysoko, by potem z apa+ w ramiona i mocno przytuli+. Bardzo kocha moj matk ... i siostry, i mnie... tylko... - Tylko e picie i hazard kocha bardziej - doko czy a smutno Claudia. - Wiem co o tym... mój ojciec by podobny. Przehandlowa swoje córki, by zaspokoi+ nami tno ci. Jem poderwa g ow i spojrza na ni zaskoczony. - Tak, s ysza em... - powiedzia agodnie. - Bardzo mi przykro. Claudia popatrzy a na niego p on cymi oczami. Wyrwa a d onie z u cisku i mimowolnie zacisn a w pi ci. - To niech panu nie b dzie - odpar a ostro. - Przetrwa am Emanuela Carstairsa, to przetrwam i to. Nie nale ju do adnego m czyzny i co noc dzi kuj za to Bogu. Jem nie znalaz na to adnej odpowiedzi, kontynuowa wi c spokojnie: - Jestem pewien, e domy li a si pani reszty mojej historii. W nieca y miesi c po przepisaniu przez ojca praw w asno ci na Carstairsa ten zamieni dobre, mocne deski przykrywaj ce studni na stare i zbutwia e, a nast pnego dnia ojciec mia ów „wypadek”. Studnia znajdowa a si nie opodal naszego sadu. To by a ulubiona dró ka ojca. Zawsze chodzi tam na spacery. Po jego mierci Carstairs natychmiast zabra si do mojej matki. - Jem u miechn si ponuro. - Pewnego dnia stawi em mu czo o. W lepej ignorancji moich dwunastu lat powiedzia em mu, by 38

„przesta niepokoi+ mam , bo ona wola aby umrze+ ni wyj + za ciebie”. Rykn miechem i jednym pot nym ciosem zwali mnie z nóg. Nikomu o tym nie powiedzia em, ale matka widzia a siniaka na mojej twarzy i sama wyci gn a wnioski. Tydzie pó*niej byli my ju w drodze do Stepney. Zabrali my tylko niezb dne rzeczy. W pokoiku zapad a d uga cisza. Claudia z uwag przygl da a si swoim palcom, a Jem z jeszcze wi kszym napi ciem przygl da si m odej kobiecie. Pomy la , e wygl da jak wczesnochrze cija ska m czennica czekaj ca na opadni cie katowskiego topora - ale czekaj ca nie z przera eniem, lecz z tak ogromn godno ci , e cz owiekowi dech zapiera o. W ko cu podnios a g ow i spojrza a mu prosto w oczy. - Czy by chcia mi pan powiedzie+, e jest prawowitym w a cicielem Ravencroft? - Tak - odrzek po prostu, lecz w jego g osie Claudia wyczyta a zm czenie w drowca, który wreszcie dotar do bezpiecznego schronienia. - Oczywi cie ma pan zeznania Gilesa Daventry’ego po wiadczaj ce pana s owa? - Tak. - Po raz pierwszy w g osie Jema pojawi si niepokój. - Czy uwa a pan, e to wystarczy do przekonania w adz? Jem poczu , e zaczyna si poci+. Ta m oda wdowa nie by a wcale taka g upia. Najwyra*niej ju zd y a si zorientowa+, co by o s abym punktem jego planu. - Tak - powtórzy po raz trzeci, maj c nadziej , e g os mu nie dr y. Claudia wsta a z fotela i tym razem to ona zacz a nerwowo przechadza+ si po wytartym dywanie. W ko cu stan a tu przed Jemem i spojrza a mu w oczy. - Mam wra enie, e nie powiedzia mi pan wszystkiego, milordzie. Powinien pan mi wyja ni+, dlaczego nie przyby pan do Ravencroft tak, jak to pan opisa ? Dlaczego nie zajecha pan przed frontowe drzwi, ze wsparciem prawników i w adz? Po raz pierwszy od wielu lat Jem nie wiedzia , co odpowiedzie+. Jedyne, na co by o go sta+, to kpiarskie przekrzywienie g owy i lekkie uniesienie brwi. - Uwa am, e przyby pan tu, by co odnale*+ - kontynuowa a Claudia, uwa nie dobieraj c s owa. - Co ukrytego w jednej z ksi ek, cho+ zdaje si , e nie bardzo wie pan w której. - Spojrza a przelotnie na Jema i z pewn satysfakcj zobaczy a, e kr ci si niespokojnie. U miechn a si lekko. - Nie mog am nie zauwa y+ pa skiego wyj tkowego zainteresowania losem ksi ek z biblioteki ani te zadziwiaj cego zwyczaju czytania do pó*nej nocy. Jem wci gn g boko powietrze. Wychodzi o na to, e b dzie musia wszystko opowiedzie+ tej z otow osej wied*mie. Jedyne, co mu pozosta o, to mie+ nadziej , e wyjawienie tajemnicy wyjdzie mu na dobre. - Jest pani wyj tkowo spostrzegawcza, pani Carstairs. - Claudia nie zareagowa a na t ma zaczepk . Nie zwróci a tak e uwagi na u mieszek igraj cy mu na ustach. - Giles Daventry zdradzi mi jeszcze jeden sekret. Pani zmar y m podobno zawsze robi wykazy spraw do za atwienia. By o to u niego nieomal chorobliwe. Daventry mówi , e nawet w przypadku nielegalnych przedsi wzi + Emanuel Carstairs wszystko rozpracowywa , szczegó po szczególe, i zapisywa na lu*nych kartkach papieru. Oczywi cie, zawsze bardzo dba o to, by wszelkie dowody jego nieuczciwo ci zosta y zniszczone. - Tak - odrzek a Claudia, a rysy jej stwardnia y. - Przypominam sobie. - Kiedy w domu Daventry’ego obaj przyjaciele usiedli w ciszy i spokoju, by zaplanowa+ upadek Glenravena, Carstairs jak zwykle sporz dzi list . Gdy ju wszystko by o ustalone, zmi zapisane kartki papieru w kulk i wrzuci do paleniska. Potem, gdy ju wychodzili z pokoju, Daventry zauwa y , e skrawek papieru osta si na brzegu paleniska. By to najbardziej kompromituj cy fragment listy. Nie bardzo wiedz c, dlaczego to robi, zabra papier i wsadzi go do kieszeni, po czym pod y za Carstairsem. Dopiero jaki czas pó*niej, gdy Emanuel ju na dobre zadomowi si w Ravencroft, Daventry powróci do Londynu, by zaj + si swoimi interesami. Wed ug jego opinii Carstairsowi zacz o si zbyt dobrze powodzi+, wi c spróbowa go szanta owa+. Zaatakowa Carstairsa w jego w asnej bibliotece, lecz ten tylko zgani Daventry’ego za g upot i wskaza na jeden bardzo prosty fakt... mianowicie, e lista w równym stopniu obci a a i jego. Zastanowiwszy si jednak chwil , poszed po rozum do g owy i wezwa s u cego, tak e zawodowego obuza. Poleci mu przeszuka+ pokój Daventry’ego. Daventry mia ów skrawek papieru w kieszeni, co nie by o rozs dne, lecz w tym przypadku uratowa o mu skór . Carstairs nie domy li si , e m ody cz owiek móg pope ni+ a taki b d. Daventry wiedzia , e nie znalaz szy nic w jego pokoju, Carstairs wkrótce przeszuka jego kieszenie. Los mu Jednak sprzyja i pod postaci wikarego zastuka do drzwi. Carstairs zmuszony by wyj + z pokoju, zapewne tylko na tak d ugo, by wyprosi+ wikarego za drzwi, lecz to starczy o Daventry’emu. Schowa skrawek papieru mi dzy ok adki a grzbiet najbardziej zakurzonej ksi ki w pokoju, stoj cej w najciemniejszym k cie. W dzikim po piechu uda o mu si tylko zauwa y+, e tomik mia w tytule s owo „wiejski”. Claudia zdusi a miech i Jem spojrza na ni ostro. - Och, nic, nic... my la am tylko o tych ma ych kamyczkach, które s w stanie wywo a+ ogromne lawiny. Patrzy na ni przez d ug chwil , po czym mówi dalej: - Daventry mia nadziej , e wcze niej czy pó*niej zdo a odzyska+ dokument. Jednak nie uda o mu si to. Carstairs nie tylko mu nie zap aci , ale wr cz zagrozi , e je eli kiedykolwiek zdradzi jaki jego sekret, gorzko tego 39

po a uje. Daventry ju nigdy nie przekroczy progu biblioteki. Nie musz chyba wyja nia+, e nie maj c adnego dowodu przeciwko Carstairsowi, nie próbowa adnych sztuczek. Claudia patrzy a mu w oczy bez mrugni cia. - Czy by chcia mi pan powiedzie+, e dowód na poparcie pa skich wywodów znajduje si w jednej z ksi ek w bibliotece? - Tak. - Jem westchn . - To by g ówny powód mojej maskarady. Pomy la em, e korzystniej b dzie doda+ ten dokument do ju przeze mnie posiadanych. Nie chcia em ci gn cej si wiele lat rozprawy s dowej. Wmówi em sobie, e pani te taka ewentualno + by nie odpowiada a. - Milordzie, chyba nie oczekuje pan teraz, e spokojnie usun si z Ravencroft, przyznaj c si do pora ki? zapyta a cicho, a Jem niespokojnie poruszy si na krze le. - No có , musz przyzna+, e tak to sobie wyobra a em. Z posiadanymi ju dowodami winy Carstairsa nie b d mia najmniejszych trudno ci ze zdobyciem nakazu przeszukania ca ego domu. Domy lam si , e prowadzi a pani zapiski, co i komu sprzedawa a ze zbiorów bibliotecznych? Je eli nie uda mi si nic znale*+ w ksi kach w domu, b d musia szuka+ w tych sprzedanych. W ko cu znajd to, czego szukam. W szarych oczach Jema nie by o nic poza uprzejmym czekaniem na odpowied*. Claudia wiedzia a jednak, e stoi w obliczu tak niebezpiecznej si y, e powinna trz + si jak li + na tym n dznym fotelu. A jednak czu a jakie dziwne podniecenie. Zdawa o si , e nag y podmuch wiatru wywia z jej duszy wszystko, co kiedykolwiek by o w niej tchórzliwego, i ujawni w niej si i niezniszczalno + diamentowego ostrza. Tak bardzo by a wpatrzona w jego oczy, e dopiero po chwili dotar o do niej znaczenie s ów. - Rekompensata? - spyta a niem drze. - Oczywi cie. Nie zamierzam przecie wyrzuci+ pani i pani ciotki bez grosza w zimny i nieprzyjazny wiat. Chc zaproponowa+ wam korzystn ugod . - Jak e to askawie z pa skiej strony, milordzie. Ale czy wolno mi zapyta+, sk d we*mie pan pieni dze? Z tego, co mi pan powiedzia , wychodzi a nadto wyra*nie, e od czasu opuszczenia Ravencroft y pan klepi c bied w londy skich dokach. - Je eli odnios a pani takie wra enie, pani Carstairs, to jest ono b dne. Moje pierwsze lara w Londynie by y rzeczywi cie niezbyt weso e. Jak ju jednak wspomina em, nie by o zaj cia, którego bym si nie podj . Przy odrobinie szcz cia zosta em kieszonkowcem, i to niez ym - doda widz c niedowierzanie w oczach Claudii. - W odró nieniu od moich znajomych i s siadów, nie trwoni em skradzionych pieni dzy na alkohol i kobiety. Mia em te du o szcz cia, e cz owiek, dla którego, hm... pracowa em, by do + uczciwy, co si rzadko zdarza. Mieszka em u niego, a jego ona dokarmia a mnie, jak mog a. Pewnego dnia za atwiali my wspólnie interesy, lecz zaskoczy a nas policja. Mój towarzysz uciek , zostawiaj c mnie wraz z torbami pe nymi wszelakich dóbr. - Krzywy u miech zago ci na jego wargach. - O w os unikn em deportacji i posiedziawszy troch w wi zieniu wróci em do zawodu. Zaj em miejsce mojego tchórzliwego wspólnika i zosta em paserem. Jednak dopiero gdy troch podros em, odkry em w sobie zadziwiaj cy talent do gier hazardowych. - U miechn si na widok jej zaskoczenia. - Wszyscy w Londynie graj . Od d entelmenów z wy szych sfer, a po najpodlejsze szczury portowe. Kto , kto potrafi przewidzie+ wynik gry, mo e zarobi+ wyj tkowo du o pieni dzy. - Jakiej gry? - zapyta a Claudia zdradzaj c pewne oznaki zainteresowania. - No, na przyk ad wy cigów konnych. Przestudiowa em historie wszystkich szkap, jakie kiedykolwiek biega y na torach Anglii, i sta em si ekspertem. Sta em si równie mistrzem w wykorzystywaniu gier, których wynik by mi znany od pocz tku. - Nie rozumiem... - Czy gdybym w tej chwili ustawi na stole rz d butelek, a z kieszeni wyj myszk i zaproponowa zak ad, do której butelki wejdzie zwierz tko, czy nie mo na by by o nazwa+ tego klasycznym zak adem? - Oczywi cie, e nie! - Có , gdyby by a pani hazardzistk , na pewno zgodzi aby si pani ze mn - odrzek Jem troch niecierpliwie. Tak czy owak mia em mnóstwo klientów w ka dym szynku, do którego przyszed em z moj myszk . Na dodatek wygrywa em za ka dym razem - doda skromnie. - Ale jak? - Claudia nie mog a si oprze+. - Bo tak si sk ada o, e wiedzia em, i adna mysz nie lubi chodzi+ tam, gdzie innej przed ni nie by o. Natomiast z ca pewno ci pójdzie cie k , na której b dzie czu a wspó bratymców. - To nic nie wyja nia. - To wyja nia wszystko. Do moich zak adów u ywa em wie o wymytych butelek... z wyj tkiem jednej, któr bardzo lekko naciera em mysimi odchodami. Kiedy stawia em zwierz tko na stole, p dzi o jak po sznurku do butelki, która pachnia a innymi myszami. - Och! - Rzeczywi cie, troch to obrzydliwe. Ale jakie skuteczne! - Chyba nie chce pan powiedzie+, e w ten sposób dorobi si fortuny! - No, nie. Ale takie by y pocz tki. Poza tym wcale nie powiedzia em, e dorobi em si fortuny. Uda o mi si jed40

nak od o y+ ca kiem przyzwoit sumk , a maj tku dorobi si ju tu, w Ravencroft. Mam wystarczaj co du o pieni dzy, by odkupi+ ziemi od Squire’a Fostera i naby+ nowe stado owiec. No i zamierzam dobrze si o eni+ doda cynicznie. - Co takiego? - Claudii wydawa o si , e *le us ysza a. - Mam nadziej , e mój maj tek i tytu pozyskaj dla mnie sympati jakiego dziedzica lub okolicznego kupca, który mia by córk na wydaniu - wyja ni cierpliwie Jem. Claudia potrz sn a g ow . Postanowi a zignorowa+ t py ból, który wzbudzi y w niej jego s owa. - To najokrutniejsza, najzimniejsza i najbardziej wyrachowana rzecz, jak w yciu s ysza am! - Czy by by a pani typem romantyczki, pani Carstairs? Có , ja nie jestem. Przetrwa em tylko dzi ki temu, e twardo st pa em po ziemi. Nie widz nic z ego w zwi zku zawartym na podobnych warunkach, je eli obie strony nie maj nic przeciwko temu. W ka dym razie... - doda pospieszne, obserwuj c gniew i rozgoryczenie b yskaj ce w jej oczach - chcia em zapewni+ pani , pani Carstairs, e nie b dzie pani zmuszona do opuszczenia Ravencroft bez grosza przy duszy. Claudia odwróci a si do niego z promiennym u miechem. - Ale ja wcale nie zamierzam opu ci+ Ravencroft, milordzie. - Ale przecie dopiero co powiedzia em pani, e... - Wiem doskonale, co pan powiedzia , milordzie. A teraz, czy b dzie pan na tyle askaw, by wys ucha+ tego, co mam do powiedzenia? Mam zamiar z o y+ propozycj nie do odrzucenia. 11 Przez chwil Jem patrzy na ni zaskoczony. - C-co takiego? - zapyta wreszcie, nie poznaj c w asnego g osu. - Propozycj , milordzie. - Z mocno wal cym sercem wyg adzi a sukni . Zastanawia a si , czy bardzo trudno b dzie jej y+ ze wiadomo ci , i zatai a przed lordem Glenravenem odnalezienie listy Emanuela. Utwierdziwszy si w postanowieniu, uspokoi a sumienie, powtarzaj c sobie, e kompromis obu stronom wyjdzie na dobre. Po wielogodzinnych gorzkich przemy leniach dosz a do wniosku, e nie ma prawa pozbawia+ lorda Glenravena jego w asnego domu. Ravencroft nie nale a do niej i nie mia a do niego adnych praw. - Przecie Ravencroft jest tak e moim domem! - wo a a i p aka a w ciszy swojej sypialni. Mo e i nie urodzi a si tutaj, ale kocha a ka dy kamie w murach domu i ka d pi d* ziemi. Na Boga, nie pozwoli sobie tego odebra+! By a dumna ze swego opanowania. Wróci a na fotel nie okazuj c targaj cych ni uczu+. - Wspomina pan o rozprawie s dowej - kontynuowa a. - Wydaje si pan by+ bardzo pewny siebie. Uwa a pan zapewne, e wygra by j , lecz ja nie mog si z tym zgodzi+ - Spojrza a na niego spod spuszczonych rz s i zauwa y a, e jego oczy Pobra y kolor gradowych chmur tu przed burz . Zaniepokojona mówi a szybko dalej: Jednak e, nie mniej ni pan, chcia abym za atwi+ ca rzecz pokojowo. - W takim razie jedyn rozs dn decyzj b dzie... Unios a d o i ku jej ogromnemu zaskoczeniu Jem zamilk , t umi c gniewny pomruk. - Jak ju powiedzia am, nie chc , by ta sprawa ci gn a si w niesko czono +, proponuj wi c, e zrzekn si wszelkich praw do Ravencroft, w zamian... - Co takiego? - Na twarzy lorda Glenravena pojawi a si dziwna mieszanina ulgi i zaskoczenia. - Czy by pani si poddawa a? - Niezupe nie, milordzie - odrzek a ostro Claudia. - Zrzekam si praw do posiad o ci pod jednym... w a ciwie dwoma warunkami. - Jakimi? - równie ostro zapyta Jem. - Ie pozwoli pan pozosta+ tu cioci Augu cie... jako gospodyni i e zatrudni mnie pan jako koniuszego. Na twarzy jego lordowskiej mo ci odbi o si zaskoczenie, z o + i niedowierzanie. - Nie mówi pani powa nie! - zawo a . Claudia nawet nie trudzi a si , by mu odpowiedzie+. U miechn a si najpi kniej, jak potrafi a. Gdy Jem otrz sn si ju z pierwszego szoku, rzek : - Ale to mieszne! Niby dlaczego mia bym zgodzi+ si na tak dziwaczn propozycj ? Sam potrafi zaj + si stajniami, a je eli chodzi o prowadzenie domu, to ka da wie niaczka... - Oczywi cie, e sam doskonale poradzi pan sobie z hodowl koni - niecierpliwie przerwa a mu Claudia. - Ale nie ma pan poj cia, co dzia o si w stajniach Ravencroft w ci gu ostatnich paru lat, i jeszcze du o czasu up ynie, zanim wci gnie si pan w interesy. To mo e mie+ fatalne skutki. Czy jest pan pewien, e pana na to sta+? Poza tym o wiele korzystniej by oby, gdyby po wi ci pan swój cenny czas na odbudow owczarni i powi kszenie stada owiec. Jem rozwa a jej s owa w milczeniu. Mia a racj , ale... - Zna si pani na koniach niewiele lepiej ode mnie - powiedzia z dziecinnym uporem. - To mog o by+ prawd kilka lat temu, ale sporo si nauczy am od tamtej pory. Poza tym jestem naprawd dobra w prowadzeniu rachunków i inwestowaniu pieni dzy tak, by przynosi y jak najwi kszy dochód. Jestem tak e ca kiem niez ym handlowcem - doda a spuszczaj c skromnie oczy. Jem u miechn si mimo woli. Musia przyzna+, e jej propozycja bardzo mu si podoba. W nast pnej chwili 41

u miech znikn . Chyba postrada resztki rozumu! Je eli ta licznotka zostanie w Ravencroft, nic dobrego z tego nie wyniknie. Wiedzia doskonale, e plotka ma szybkie nogi. I nawet je eli on zupe nie si tym nie przejmowa nie by by pierwszym w a cicielem ziemskim, który ma na utrzymaniu pi kn kobiet - to dla niej mog oby si to sko czy+ katastrof . Jej szans na powtórne, miejmy nadziej , szcz liwsze ma e stwo by yby powa nie zagro one. - Je eli niepokoi pana opinia publiczna, milordzie, to oczywi cie razem z cioci Augusta wyprowadzimy si z domu. - Jem spojrza na ni oszo omiony. Czy by czyta a w jego my lach? - Przeniesiemy si do domku na wzgórzu. Znajduje si dostatecznie daleko od domu, by zapobiec podejrzeniom s siadów, a jednocze nie dostatecznie blisko, aby my wraz z cioci nie mia y problemu z wype nianiem naszych obowi zków. Wiem, e zgodnie ze zwyczajem gospodyni powinna mieszka+ w domu, ale mam nadziej , e przymknie pan oczy na t ma niedogodno +. Jem machn niecierpliwie r k . Mia wra enie, e jak do wiadczony kupiec skupia a jego uwag na ma ym, atwym do rozwi zania problemie tylko po to, by nie wiadomie pomin o wiele powa niejszy. Dobry Bo e, czy by naprawd uwa a a, e je eli wprowadzi si do domku na terenie jego posiad o ci, oddalonego o nieca e pó mili od jego domu, j zyki wiejskich plotkarzy zamilkn je eli tak, to spotka j smutne rozczarowanie. Z drugiej strony panna Augusta Melksham by a uosobieniem wszelkich cnót i przyzwoito ci. Sama obecno + tej skromnej i powa nej osoby w domu w ci gu dnia i w domku na wzgórzu w nocy powinna zmieni+ sytuacj . Ponadto Claudia Carstairs pozyska a sobie w Ravencroft nieskaziteln opini , co te mia o niebagatelne znaczenie. Potrz sn g ow . Co te mu znowu chodzi po g owie? Pomys by nieprawdopodobny... a mieszny... a jednak? Wyobrazi sobie siebie siedz cego naprzeciw pi knej wdowy przy stoliku w gabinecie... godziny sp dzone z ni na rozmowach o rozwoju stajni... s ucha by jej melodyjnego g osu i patrzy w oczy koloru topazu... Mo e nawet pozwoli aby mu od czasu do czasu dotkn + tych cudownie jedwabistych w osów?... Raz jeszcze potrz sn g ow . - Obawiam si , e pani plany wcale nie zaspokoj opinii publicznej, pani Carstairs. Niech si pani tylko zastanowi, pewnego dnia zechce pani ponownie wyj + za m ... Obawiam si , e ka dy d entelmen godny pani r ki b dzie patrzy podejrzliwie na kobiet , która jest koniuszym i w dodatku mieszka tak blisko swojego pracodawcy, kawalera. - Nie zamierzam powtórnie wychodzi+ za m , milordzie - odrzek a sucho i cierpko Claudia, a w jej oczach Jem zobaczy niech +. Skrzy owa a ramiona na piersi i zacz a lekko stuka+ stop w pod og . - W ka dym razie... rozmawiamy tu o bzdurach, a omijamy prawdziwy problem. - Jaki? - zapyta zafascynowany Jem. - Ie w pa skim interesie le y, by zatrudni pan i mnie, i cioci August . Ubrania, jakie mamy, starcz nam na jeszcze wiele lat, nie mamy zbyt wielu potrzeb, wi c oprócz pozwolenia na mieszkanie w domku na wzgórzu, który i tak jest ju umeblowany, prosi yby my tylko o wy ywienie i odrobin pieni dzy na drobne wydatki. - Z o y a d onie na kolanach i u miechn a si , spokojnie oczekuj c jego kapitulacji po tak pot nym i logicznie nienagannym ataku z jej strony. Jem wsta i zacz nerwowo przechadza+ si po pokoju. Przesun palcami po w osach, które i tak wygl da y ju , jak gdyby myszy uwi y sobie w nich gniazdo. Ze zdziwieniem zrozumia , e naprawd rozwa a przyj cie tej niewiarygodnie zuchwa ej propozycji! Odwróci si , by spojrze+ na Claudi , i po raz pierwszy zwróci uwag na jej strój. Doprawdy nie powinna wodzi+ na pokuszenie Bogu ducha winnych kamerdynerów, spotykaj c si z nimi w rodku nocy ubrana tylko w nocn koszul ! Co prawda tym razem mia a na sobie szlafrok z grubej we nianej dzianiny, ale i tak w wietle wiec, z jedwabistymi w osami, rozpuszczonymi i opadaj cymi z ocist kaskad na plecy, z ogromnymi oczyma, wype nionymi blaskiem i kobiec tajemniczo ci , wydawa a si zjawiskiem nie z tej ziemi. Ka dy normalny m czyzna podszed by do niej, podniós j z fotela... Jem wci gn g boko powietrze. - Pani Carstairs, jest ju bardzo pó*no. Doceniam, e przysz a tu pani do mnie i da a mi szans wyt umaczenia si ... Ale je eli chodzi o pani propozycj , po prostu nie jestem w stanie udzieli+ pani odpowiedzi jeszcze dzisiejszego wieczora. Je eli da mi pani kilka dni... - Ieby móg pan wymy li+ jeszcze wi cej bezsensownych wymówek? - Iebym móg spokojnie przemy le+ pani nietypow propozycj . Przechyli a g ow i spojrza a na niego lekko rozbawiona. - To mo e i jest dziwna propozycja, milordzie, ale nie wydaje si pan cz owiekiem przejmuj cym si konwenansami. - Nie jestem, ale... Claudia poczu a znajome ciskanie w brzuchu. Dobry Bo e, to musi si uda+. Odetchn a g boko. - Wie pan doskonale, e nie straci pan na mojej propozycji. Ale je li pan chce, prosz j rozwa y+. Je eli pan odmówi, wynajm adwokata, za o spraw w s dzie i b d walczy+ o swoje prawa a do ko ca. Pomimo pa skiej udawanej pewno ci siebie uwa am, e nie jest pan pewien mocy posiadanych dowodów. Uwa am, e nie jest pan w stanie wygra+ sprawy w s dzie. Jem patrzy na ni ze wzrastaj cym gniewem. Czy by ta damulka uwa a a, e ju go ma pod pantoflem? Raz jeszcze przeczesa palcami w osy. Có , musia przyzna+, e zap dzi a go w kozi róg. Widzia , e nie ma zbyt wiele 42

pola do manewru. Niech to wszyscy diabli! Jeszcze kilka razy obszed pokój, zanim stan przed Claudi i spojrza jej w oczy. - Doskonale, pani Carstairs - powiedzia sztywno. - Zgadzam si na pani propozycj . Patrzyli na siebie w milczeniu. Claudia wyci gn a d o i po chwili wahania lord Glenraven uj j w swoj . Zauwa y , e jej palce s bardzo zimne. Po krótkim, lecz pewnym u cisku szybko cofn a si o kilka kroków. - Powiadomi cioci August o nowej sytuacji. Potem opowiem o wszystkim Thomasowi i Rose. - Jema zadziwi jej przewrotny u miech. - Obawiam si , e Thomas bardzo we*mie sobie to wszystko do serca. Ojej, mo e nawet zabierze Rose i dzieci tak daleko st d, jak tylko b dzie móg ... i mo e ju nigdy nie odezwie si do mnie ani s owem? - Czy tylko mi si wydaje, czy te pani wypowied* oznacza: wszystko ma swoje dobre strony? Usta Claudii u o y y si w czaruj cy u miech, a g os by przesadnie powa ny, gdy odrzek a: - Nigdy bym si do tego nie przyzna a, milordzie. Jednak bior c pod uwag fakt, e Fletcher Botsford zapewne wycofa swoje o wiadczyny, mo na tak to uj +. Podobno nawet burzo we chmury lamowane s srebrem. Razem wybuchn li miechem, który zamar prawie tak szybko, jak si zacz . Zapad a niezr czna cisza. - Jutro pojedziemy do Gloucester - rzek a Claudia ze ci ni tym gard em. - Je eli wyjedziemy dostatecznie wcze nie, zd ymy wróci+ do domu przed zmrokiem. Znajdziemy adwokata, który zajmie si prawnym przepisaniem w asno ci.. - Czu a zy wzbieraj ce pod powiekami i zamruga a gwa townie. Nie pozwoli sobie na p acz przed tym m czyzn . - Nie po a uje pan swojej decyzji, milordzie - doda a dr cym g osem. - Ciocia Augusta i ja b dziemy dobrze pracowa+ dla pana. - Jestem o tym przekonany, pani Carstairs - odrzek Jem ponuro. Zawaha si . - Bardzo mi przykro, e odbieram pani Ravencroft. Pani mi o + do tego miejsca ocali a je od ruiny i mam nadziej , e pozostaj c tu, b dzie pani szcz liwa. Jestem pewien, e wszyscy zyskamy na pani obecno ci. - O ma o nie doda : a ja w szczególno ci. M oda kobieta nie odpowiedzia a. Ledwo kiwn wszy g ow , odwróci a si na pi cie i wybieg a z pokoju. Przez d ug chwil Jem sta na rodku dywanu i patrzy na zamkni te drzwi. By z y na siebie, e uleg jej pro bom, lecz jednocze nie czu dziwne podniecenie. Cicho, na bosaka, zacz ta czy+ doko a pokoju. Powtarza sobie, e jego szcz cie spowodowane jest wiadomo ci , e Ravencroft wreszcie znajdzie si w jego r kach. Sko czy si rozbiera+ i wyczerpany pad na ó ko. A jednak min o jeszcze sporo czasu, zanim zasn . Spiesz c przez ciemne korytarze Ravencroft, Claudia posoli a nagromadzonym zom wreszcie wyp yn + na policzki. Potem wytar a je gniewnym ruchem. Nie, nie b dzie p aka a... Kzy nic nie pomog . Prawd mówi c, ochota do p aczu przesz a jej równie szybko, jak si pojawi a. Teraz Claudia czu a dziwn ulg . Strata Ravencroft by a dla niej ogromnym i niewyobra alnie okrutnym ciosem, ale fakt, e nie zostanie pozbawiona dachu nad g ow , wi cej, e b dzie nadal mieszka a na terenie posiad o ci, by wyj tkowo pocieszaj cy. Unios a wysoko g ow . Wszed szy do sypialni zgasi a wieczk i usiad a na ó ku, rozwa aj c now sytuacj . Zastanowiwszy si przez chwil dosz a do wniosku, e wcale nie chce pozosta+ w Ravencroft do ko ca ycia. Nie ma zamiaru pozosta+ zale na od dobrej woli lorda Glenravena. Ponadto, gdy on si o eni, jego ona mo e chcie+ zmieni+ gospodyni . Mo e tak e si jej nie podoba+ towarzystwo innej m odej kobiety w posiad o ci. Czy on si o eni? - zastanawia a si Claudia. Na t my l poczu a nag e uk ucie strachu, lecz szybko si uspokoi a. Jak e g upio si zachowywa a! Oczywi cie, e si o eni - to jego obowi zek. Wspomina co o rozs dnym o enku z bogat dziedziczk stosownej fortuny, no i, rzecz jasna, musi sp odzi+ potomka, dziedzica swego maj tku. Czu a rosn c panik , któr coraz trudniej by o jej opanowa+. Co si z ni , na mi o + bosk , dzia o? Lord Glenraven by jej pracodawc i niczym wi cej. Niczym zupe nie, na mi y Bóg! A je eli ju o tym mowa - powiedzia a sobie - to powinna s u y+ mu najlepiej, jak potrafisz. Poza tym najrozs dniej b dzie, je eli reszt nocy sp dzisz na czym po ytecznym. Zrzuci a z siebie we niany szlafrok i wskoczy a do ó ka - gdzie sp dzi a nast pne kilka godzin patrz c w sufit. Pomimo i Claudia zasn a bardzo pó*no, wsta a jeszcze przez witem. Przez chwil rozgl da a si zdezorientowana po otaczaj cej j szaro ci. Potem przypomnia a sobie. Rozejrza a si po pokoju, jakby chc c zapami ta+ wszystkie jego szczegó y - ju wkrótce nie b dzie mia a prawa nawet wej + tutaj. Westchn a ci ko. Wy lizgn a si spod ko dry i pospiesznie ubra a, po czym pobieg a do pokoju ciotki. Zanim wyrusz wraz z lordem Glenravenem do Gloucester, musi powiadomi+ cioci August o wydarzeniach poprzedniego wieczora. Dotar szy do drzwi sypialni panny Melksham, musia a zapuka+ dwukrotnie, zanim us ysza a zaspane „prosz ”... - Có si sta o, moje dziecko? - zapyta a zaskoczona starsza dama. Siedzia a na ó ku, a ogromny czepiec, w którym zawsze spa a, mia a przekrzywiony na jedno oko. Claudia pospiesznie podesz a do ó ka i usiad szy na brzegu uj a d onie ciotki. - Ciociu, przepraszam, e przychodz o tak wczesnej porze, ale musz pomówi+ z tob o czym bardzo wa nym. Starsza dama si gn a po okulary i w o y a je na nos. Potem s ucha a uwa nie opowiadania siostrzenicy, 43

przerywaj c jedynie g o nymi pomrukami i wykrzyknikami: „O, wielkie nieba!” Po d u szym zastanowieniu Claudia opowiedzia a pannie Melksham tak e o odnalezieniu notatek Emanuela. Panna Augusta wznios a ramiona i oczy ku niebu w pe nym przera enia zdumieniu. - Wielkie nieba, Claudio! - wykrzykn a. - Wiedzia am, e ten cz owiek to potwór, ale nie mia am poj cia, do czego jest zdolny! - Jej reakcja na dalsze rewelacje siostrzenicy by a nie mniej gwa towna. - Jak to, nie powiedzia a mu!? Moja droga, pope ni a niewybaczalny grzech! Oczywi cie, e musisz... Claudii uda o si uspokoi+ sumienie starszej pani tylko do czasu doko czenia opowie ci. Kiedy przesta a mówi+, panna Augusta opar a si z j kiem o poduszki. - Claudio, co te ty narobi a ? Jak mog a zrobi+ co tak okropnego... - Ciociu, czy naprawd nie rozumiesz? Nie mia am wyboru! Je eli odda abym mu ten skrawek papieru, nie mia abym W adnego atutu w r ce. Posiadaj c t list , mia by w r ku wszystkie dokumenty potrzebne mu do przej cia Ravencroft... W ka dej chwili móg by nas st d wyrzuci+... ani za grosz nie wierz w jego zapewnienia o sprawiedliwym zado +uczynieniu. Obietnice nic nie kosztuj , a z do wiadczenia wiem, e m czy*ni i tak zawsze robi , co chc . W ko cu przecie nie sk ama am. Nawet je eli zgrzeszy am, to tylko przez niedopatrzenie. Sama musisz przyzna+, e jego lordowska mo + nic na tym nie ucierpia . Do tej pory dobrze s u y y my Ravencroft i nie widz , dlaczego nie mia oby to trwa+ nadal. Claudia musia a jeszcze d ugo przekonywa+ ciotk , zanim starsza dama podnios a d o w ge cie kapitulacji. - No dobrze, dobrze. - Westchn a. - Nie jestem pewna, czy s usznie post pi a , ale co si sta o, to si nie odstanie. Nie powiem lordowi Glenravenowi ani s owa o tej przekl tej li cie. Mój Bo e, jak e trudno b dzie mi przyzwyczai+ si do nazywania go tak. Kto by pomy la , e zwyk y kamerdyner mo e zaj + tak wysoko? - Ano w a nie. - Claudia mimo woli zachichota a. Potem opowiedzia a ciotce o planowanej podró y do Gloucester z lordem Glenravenem, by oficjalnie dokona+ przekazania maj tku i aktu w asno ci ziemi. Chcia abym postawi+ Thomasa przed faktem dokonanym - zako czy a. - O mój Bo e! - Ciotka usiad a wyprostowana na ó ku. - Nie pomy la am o Thomasie. Ale b dzie w ciek y! Jej usta wykrzywi y si w z o liwym u mieszku; - Ju rozumiem, o co ci chodzi. Gdyby pozostawi a spraw w jego r kach, nigdy nie odda by praw do Ravencroft bez zaciek ej walki. Có ... - starsza dama odrzuci a wreszcie ko dr na bok i wsta a z ó ka - ...mamy dzi sporo pracy, zabierajmy si wi c do niej jak najpr dzej. Czy by aby taka mi a i zadzwoni a po pokojówk ? Gdy Claudia s a a ó ko, jej ciotka krz ta a si po pokoju i na g os rozwa a a, co te b dzie musia a zrobi+ tego dnia. - Po pierwsze, musimy przygotowa+ sypialni gospodarza. Domy lam si , e jego lordowska mo + nie b dzie chcia sp dzi+ kolejnej nocy w pokojach s u by. Potem... Claudia unios a d o , aby zatrzyma+ potok s ów ciotki. - Najlepiej zrobimy, je eli poczekamy do jutra, do czasu, a za atwimy wszystkie formalno ci w Gloucester. Nie chcia abym, aby Thomas zacz co podejrzewa+, dopóki nie podpisz wszystkich papierów. - No, tak. Oczywi cie. Có , w takim razie tylko zajrz do sypialni i zobacz , co powinno by+ zrobione. Sama wiesz, e ten pokój bardzo d ugo sta pusty. Jak to dobrze, e ostatnio uzupe ni y my nasz inwentarz. Wybior te rzeczy, które si nam przydadz . A co z ubraniami? Z pewno ci b dzie potrzebowa nowych ubra i... wszystkiego. Zastanowi si tak e, kogo mo na by zatrudni+ jako lokaja dla nowego pana. Claudia wysz a z pokoju na palcach, cichutko zamykaj c za sob drzwi. Nied ugo pó*niej Claudia siedzia a obok nowego pana posiad o ci w powoziku tocz cym si drog do Gloucester. Zabytkowy wehiku by najsprawniejszym rodkiem transportu w Ravencroft. Dwukó ka i elegancki powozik Emanuela, które za ycia w a ciciela by y dum powozowni Ravencroft, ju dawno zosta y sprzedane. Co prawda w mrokach szopy kry a si jeszcze stara landara pami taj ca zapewne czasy dziadka Jema, lecz do powo enia ni potrzebny by wykwalifikowany wo*nica, a Claudia nie chcia a odrywa+ Lucasa od jego obowi zków. Powozik, którym jechali, nie mia dachu, wi c modli a si gor co, by nie zacz o pada+. Niestety, sine chmury nisko nad horyzontem nie wygl da y zbyt obiecuj co. Claudia by a pod wra eniem blisko ci siedz cego obok niej m czyzny. Jem siedzia na ko*le i trzyma lejce z wyra*n niepewno ci . Jak wyja ni na wst pie, nie mia okazji powozi+ zbyt cz sto. Mimo to prowadzi konia sprawnie i nawet je eli od czasu do czasu zwierz *le zrozumia o jego polecenie, szybko i bez wahania potrafi zmusi+ je do pos usze stwa. Claudia mia a przeczucie, e nie minie wiele czasu, a lord Glenraven stanie si równie wprawnym wo*nic , jak sprytnym z odziejaszkiem i oszustem za dawnych ponurych czasów. Nagle co przysz o jej do g owy i odwróci a si , by spojrze+ mu w oczy. - Czy zamierza pan zatrzyma+ si u kupca i naby+ troch nowych ubra , milordzie? Jem zerkn na swoje praktyczne, lecz troch ju znoszone ubranie - to, które mia na sobie podczas ich pierwszego spotkania. - Nowe ubrania? - zapyta zaskoczony, a potem za mia : si . - Czy by sugerowa a pani, pani Carstairs, e nie wygl dam jak szlachcic? Zapewne ma pani racj . Ale na szcz cie nie jest to jedyne ubranie, jakie posiadam. 44

Wi kszo + moich rzeczy zostawi em w Londynie. Kiedy ju oficjalnie powiadomi wszystkich, e jestem lordem Glenravenem, po l po nie. - Znowu si za mia . - Obiecuj pani, e do ko ca tygodnia ujrzy mnie pani w ca ej lordowskiej okaza o ci, na jak mnie sta+. - B d czeka a z zapartym tchem, milordzie - zapewni a go Claudia ze mierteln powag i przewrotnym b yskiem w oczach. - Co przypomina mi o jeszcze jednej sprawie - doda nagle Jem. - Mo e przesta aby pani zwraca+ si do mnie tym odwiecznym, piekielnym „milordzie”? Claudia spojrza a na niego zaskoczona. - Ale przecie nie mog nadal nazywa+ pana po prostu Januarym! - Nie, ale Jem w tych okoliczno ciach zupe nie wystarczy. - Nie wystarczy - odrzek a ostro. - Nie rozumiem dlaczego. Przez ostatnie dwana cie lat wszyscy tak do mnie mówili... poza tymi, którzy mnie przeklinali. Mam jednak nadziej , e nie b dzie pani robi a tego zbyt cz sto. - Oczywi cie, e nie. - Claudia poczu a, e zaczyna si rumieni+. - Po prostu uwa am, e to nie wypada. Tak nie mo na... Przecie jestem pa sk pracownic - doda a z po piechem. - Hmm... Ju rozumiem, o co pani chodzi. Ale obawiam si , e nie znios zbyt d ugo takiego zwracania si do mnie. - Zastanawia si przez d u sz chwil . - A mo e Standish? Wiem, e powinno by+ raczej Glenraven, ale to troch zbyt powa nie brzmi. Zawsze uwa a em, e ten tytu jest wi kszy od tych, którzy go nosz . Zupe nie, jakby my ro cili sobie prawa do po owy Szkocji. - G upstwa pan opowiada, milordzie - odrzek a powa nie. - Obawiam si jednak, e b dzie pan musia si do tego przyzwyczai+... milordzie. - No, dobrze. - Jem westchn ci ko. - Ale nie poddam si tak atwo. Nie przyjmuj tego za ostateczn odpowied*. Ca y czas b d pani n ka . Jak si pani mo e domy la+, potrafi by+ bardzo przekonywaj cy. - Co mi si tak zdaje. - Pozwoli a sobie na ma y u mieszek. - Ale ja nie jestem hazardzist , którego mo na atwo wykiwa+. Przy o y d o do piersi i spojrza na Claudi z alem. - Zrani a mnie pani, pani Carstairs. Nie mia a odwagi spojrze+ mu w oczy, gdy wiedzia a doskonale, e wyczyta w nich kpin zmieszan z czu o ci . Pospiesznie zwróci a mu uwag , e zbli aj si do Gloucester. Ostro nie prowadz c powozik przez w skie uliczki miasta, Jem w ko cu dowióz ich do centrum. Jad c powoli wzd u rynku rozgl da si uwa nie. - Obawiam si , e nie znam adnego z tutejszych adwokatów - powiedzia a przepraszaj co Claudia. - Mo e zapytaliby my w zaje*dzie albo nawet przed katedr . Jem waha si przez chwil . - Przypominam sobie nazwisko cz owieka, który by prawnikiem ojca... chyba nawet pami tam, gdzie urz dowa . O ile sobie przypominam, to by bardzo dobry cz owiek. Nie by , co prawda, w stanie zapobiec katastrofie, która dotkn a mojego ojca, ale nie winie go za to. Spróbuj go odnale*+, dobrze? Albo jego nast pców. Claudia zgodzi a si ochoczo i po kilku nieudanych próbach znale*li skromny budynek przy ulicy Pwi tej Katarzyny. Nad drzwiami wisia szyld „Scudder, Widdicombe i Phillips, adwokaci”. - To tutaj - powiedzia z satysfakcj Jem. - To William Scudder jest tym, którego szukam. Spojrza na swoj skórzan walizeczk . Zawiera a ca e jego ycie - pomy la , a po chwili zgani si za tak górnolotno +. A jednak gdy otwiera drzwi i puszcza Claudi przodem, czu dziwne d awienie w gardle i grud w o dku. To by ju ostatni etap jego drogi do domu. 12 W ma ej poczekalni Claudia i Jem zostali powitani przez ponurego m czyzn o bardzo smutnej twarzy. - Tak? - zapyta grobowym g osem. - Czym mog s u y+? Jedno spojrzenie pospiesznie rzucone na znoszone ubranie Jema i prost mu linow sukni Claudii powiedzia o mu, e nie jest to typ klientów, których nale y wita+ z otwartymi ramionami u Scuddera, Widdicombe’a i Phillipsa. - Chcieliby my porozmawia+ z panem Williamem Scudderem - odrzek uprzejmie Jem. - Je eli go zastali my, rzecz jasna. Ponury m czyzna prychn . - Zastali cie, ale obawiam si , e jest w tej chwili bardzo zaj ty. Je eli zostawicie swoje nazwiska... - Nie doko czy zdania, najwyra*niej maj c nadziej , e nieelegancka para zrozumie aluzj i raz na zawsze wyniesie si z jego uporz dkowanego wiata. - Prosz mu powiedzie+, e lord Glenraven chce si z nim zobaczy+ - rzek Jem cicho, lecz z wielk moc . Ponurak zesztywnia . Raz jeszcze uwa nie si im przyjrza ma ymi oczkami, po czym lekko zadr a z oburzenia. - Mój dobry cz owieku... kimkolwiek jeste ... prosz , nie usi uj... Claudia obserwowa a zafascynowana, jak Jem ulega jednej ze swych niezwyk ych transformacji. Zdawa o si , e ro nie w oczach i nabiera pa skiego wygl du z tak atwo ci , jakby wk ada p aszcz. 45

- Prosz mu to powtórzy+. Natychmiast. Prawnik ju otwiera usta, by zaprotestowa+, lecz wystarczy o mu jedno spojrzenie na min Jema, by zmieni zdanie. Odwróci si na pi cie i pospiesznie wyszed z pokoju, zamykaj c za sob drzwi z g o nym hukiem. Claudia jeszcze nie w pe ni zrozumia a, co si przed chwil sta o, gdy w pokoju zjawi si szczup y m czyzna po pi +dziesi tce. Podszed do Jema i d ugo mu si przygl da , zanim u cisn jego d o . - Lord Glenraven! Kiedy Wickerly powiedzia ... Ale , na Boga, to naprawd pan!... Wejd*, wejd*, drogi ch opcze! - Nie racz c nawet spojrze+ na Claudi , uj Jema pod rami i wprowadzi do swojego gabinetu. By to niedu y pokój, wype niony starymi meblami, którego jedynym o wietleniem by o ma e okienko. Ale unosz cy si w nim zapach starego drewna i pergaminu stwarza mi , przyjazn atmosfer . Nie spuszczaj c oczu z twarzy m odego m czyzny, pan Scudder wskaza mu miejsce po drugiej stronie zawalonego papierami biurka. Dopiero wtedy spojrza pytaj co na Claudi . - Panie Scudder - Jem uk oni si nisko - niech pan pozwoli przedstawi+ sobie pani Claudi Carstairs, wdow po Emanuelu Carstairsie, obecn w a cicielk Ravencroft. Po chwili wahania pan Scudder tak e si uk oni i ujmuj c d o m odej kobiety poprowadzi j do krzes a obok Jema. Sam zasiad za biurkiem i westchn g boko. - Lord Glenraven! - powtórzy u miechaj c si szeroko. - Nie przypomina ju pan m odzika, który niegdy odwiedzi mnie wraz z ojcem, a jednak nie mia em najmniejszych trudno ci z rozpoznaniem pana. Przyjecha pan w odwiedziny czy te chcia by pan zasi gn + porady prawnej? - Spojrza ciekawie na Claudi . Jem usiad wygodniej na krze le i po o y skórzan walizeczk na biurku. - W rzeczy samej, panie Scudder. Potrzebuj pa skiej pomocy i mam nadziej , e mi pan nie odmówi. W odpowiedzi na pytaj ce spojrzenie starszego m czyzny Jem otworzy walizeczk i zacz mówi+. Prawnik dos ownie przycupn na kraw dzi fotela i s ucha opowiadania Jema z zapartym tchem. Wyraz jego twarzy zmienia si od zdziwienia, poprzez oburzenie, a do przera enia. Kiedy Jem sko czy , pan Scudder opad na fotel i wyci gn wszy ogromn chustk z kieszeni, wytar ni spocone czo o. - To jest... Nigdy nie s ysza em niczego podobnego! - wykrztusi wreszcie. - I pomy le+, e jeden cz owiek móg wyrz dzi+ tyle z a! Pa ski ojciec... i pa ska biedna matka! A siostry... mój Bo e! No i pan, mój ch opcze. Nie wiem, co powiedzie+. W pokoju zapad a g ucha cisza przerywana tylko tykaniem starego zegara stoj cego na zakurzonym kominku. Prawnik by pogr ony we w asnych my lach i dopiero na delikatne chrz kni cie Jema drgn i wróci do rzeczywisto ci. - Och. A, tak. Co to ja... - Nagle wyprostowa si w fotelu. - Twierdzi pan, e ma pan dowody na wszystko, co mi opowiedzia ? Jem wyj papiery z walizeczki i roz o y je na biurku przed prawnikiem, by móg je dok adnie obejrze+. Po bardzo d ugiej chwili pan Scudder podniós g ow . - Zdaje si , e niczego nie brakuje. Oczywi cie, gdyby sprawa mia a trafi+ do s du... - Spojrza ostro na Claudi . Czy naprawd zgadza si pani odda+ posiad o + jego lordowskiej mo ci bez procesu? M oda kobieta kiwn a g ow , a Jem powiedzia : - W ka dym razie oto co proponuj . Pani Carstairs dokona a nieomal cudu, przywracaj c stajnie do ich poprzedniego stanu. Mam wra enie, e nie móg bym zostawi+ ich w bardziej kompetentnych r kach. - Odwróci si do Claudii, która poczu a gor co wp ywaj ce na policzki. - Tak. - W g osie prawnika wyra*nie czu+ by o niech +. Spojrza znad okularów. - S ysza em o pani dzia alno ci. Bardzo niestosownej, o ile wolno mi powiedzie+, droga pani. - Podejrzewam, e ma pan racj - odrzek a Claudia. S ysz c potuln nutk w jej g osie. Jem popatrzy na ni ironicznie. Wiedzia , e gra. - Ale, doprawdy, nie mia am wyboru, prosz pana. By+ mo e s ysza pan tak e, e mój zmar y m doprowadzi maj tek na skraj ruiny. Pan Scudder mrukn co pod nosem, lecz jego spojrzenie wyra*nie z agodnia o. Wzi do r k dokumenty roz o one na biurku. - Jest jeszcze kilka formalno ci, których musimy dope ni+, zanim prawo w asno ci zostanie panu przywrócone, milordzie. Za pa skim pozwoleniem, zaraz si tym zajm . Za kilka dni, znowu za pa skim pozwoleniem, przyjad do Ravencroft i dam panu do podpisania wszystkie potrzebne dokumenty. Je eli pa stwo sobie ycz , mog zaraz przygotowa+ umow . Pani Carstairs mo e j od razu podpisa+. - Uwa nie popatrzy na Claudi . - Je eli rzeczywi cie chce pani to zrobi+. - Nie mam innego wyj cia, panie Scudder - odrzek a Claudia kiwaj c g ow . - Ju od dawna podejrzewa am, e poczynania Emanuela Carstairsa wobec lorda Glenravena nie by y uczciwe. Poniewa mam teraz na to dowody, nie pozostaje mi nic innego, jak zwróci+ posiad o + prawowitemu w a cicielowi. Chocia nie przychodzi mi to atwo – doda a uczciwie. - Kadnie powiedziane, pani Carstairs - odrzek adwokat, a jego zmarszczone gniewnie czo o nagle wyg adzi o si nie do poznania. 46

Za par minut, po naradzie z ponurym Wickerlym, przyniesiono do pokoju jeszcze kilka dokumentów, a przed Claudi postawiono ka amarz i pióro. Po chwili pan Scudder po wiadczy piecz ci podpis Claudii i og osi , e wszystko ju za atwione. - B dziemy musieli podj + jeszcze kilka kroków. Musz sprawdzi+ par dokumentów, ale od tej chwili, lordzie Glenraven, jest pan prawnym w a cicielem maj tku Ravencroft. Tych kilka prostych s ów odebra o Jemowi mow na d u sz chwil . Obserwuj c go, Claudia mia a nieprzepart ochot wyci gn + d o i dotkn + jego r ki. Widz c szcz cie maluj ce si na jego twarzy, poczu a, e jej ból nie jest ju tak ogromny i staje si atwiejszy do zniesienia. Nast pnie podpisano formaln umow zatrudnienia jej w Ravencroft. Zaskoczy a j wysoko + sumy zaproponowanej przez Jema jako wynagrodzenie. Jej niepewny protest zosta , oddalony jednym ma o uprzejmym mrukni ciem. Dr c r k podpisa a dokument. Niewiele ju potem zosta o do powiedzenia i pan Scudder wyprowadzi ich z gabinetu, ycz c wszystkiego najlepszego. Obieca pojawi+ si w posiad o ci w ci gu tygodnia z odpowiednimi dokumentami. - Zastanawiam si , czy Pelikan jeszcze istnieje? - rzek cicho Jem, gdy wychodzili z kr tej, w skiej uliczki na rynek. - Kiedy przyje d ali my z ojcem do miasta, zawsze zatrzymywali my si tam na obiad. To by o... niech no pomy l ... gdzie na tej tam uliczce. - Ojej! - odrzek a zaskoczona Claudia. - Przecie to najdro szy lokal w ca ym mie cie. Ja zawsze chodz do Bia ego Jagni tka. Poza tym mamy bardzo ma o czasu, je eli chcemy wróci+ do Ravencroft przed zmrokiem. - Bzdury - powiedzia szybko Jem, wk adaj c sobie jej r k pod rami . - Musisz pami ta+, e jeste w towarzystwie dziedzica, moja droga. Nie powinna zawraca+ sobie g owy tak Przyziemnymi sprawami jak pieni dze. Claudia popatrzy a na niego z pow tpiewaniem, ale nie a tak wielkim jak w a ciciel Pelikana. Prowadz c ich do stolika, pos pny jegomo + stara si na wszelkie sposoby okaza+, e nie ufa im za grosz. Claudia by a zdziwiona, e nie za da pokazania pieni dzy przed podaniem posi ku. Podczas obiadu, z o onego z baranich koderów, groszku i pieczonych ziemniaków, Jem zabawia Claudi opowie ciami o swoich przygodach w Londynie. Mia a wra enie, e pomija milczeniem sporo nieszcz +, które mu si przytrafi y w tym czasie, gdy jego opowiadania by y lekkie i zabawne. Mówi o ciekawych ludziach, których pozna podczas ró nych, cz sto burzliwych eskapad, o przechytrzaniu stró ów prawa czy innych drobnych przest pstwach. Kiedy ju zjedli i przygotowywali si do opuszczenia lokalu, Jem mia na szcz cie do + gotówki, by zap aci+ za obiad i jeszcze da+ ma y napiwek obs uguj cej ich dziewczynie; ta stokrotnie podzi kowa a za hojno +. Po wyj ciu z gospody ka de z nich uda o si w swoj stron i za atwi o, co mia o do za atwienia. Gdy s o ce zacz o ju zachodzi+, spotkali si na rynku, gdzie Jem zostawi powozik wraz z koniem. Przez kilka minut jechali w milczeniu. Jem co jaki czas spogl da na Claudi , ca kowicie pogr on w my lach. - Grosik za twoje my li - rzek wreszcie, sil c si na weso o +. - Co takiego? Och! - Spróbowa a si za mia+, ale nie bardzo jej si to uda o. - Ja po prostu... patrzy am w przysz o +. - I chyba nie bardzo spodoba o ci si to, co zobaczy a - powiedzia agodnie. Nic nie odrzek a, tylko z wielkim napi ciem przygl da a si swoim palcom zaci ni tym na kolanach. - Nie jest a tak *le, uwierz mi. Twoja przysz o +... i to wszystko... - O dobry Bo e! - podniós g os w konsternacji. - Tylko nie to! Claudia, ku jego - i swojej - rozpaczy zacz a p aka+. A gdy ju raz zacz a, nie potrafi a si powstrzyma+. Kzy p yn y jej strumieniem po twarzy. - Przepraszam - wyj ka a. - N-nie wiem, co si ze mn dzieje. Wiem, - e post pi am s usznie... a ty okaza e si b-bardzo hojny. Tylko e... Jem zatrzyma powozik na boku drogi i odwróci si do Claudii. Po kilku minutach bezskutecznego poklepywania jej po ramieniu, obj j mocno i przyci gn do siebie. Nie zwraca uwagi na zaskoczone spojrzenia przechodniów. Nic nie mówi , tylko mocno j tuli . Po chwili jej kania ucich y i wyrwa a si z jego obj +. Patrz c na niego wilgotnymi oczyma chcia a co powiedzie+, ale Jem delikatnie po o y palec na jej wargach. Wyci gn z kieszeni czyst chusteczk i zacz wyciera+ zalane zami policzki. - Twoja reakcja jest bardzo naturalna - powiedzia agodnie. - By a bardzo dzielna i dobra. Okaza a wielk szlachetno +, oddaj c dom, który kochasz, nieznajomemu cz owiekowi. - Sko czywszy wyciera+ zy z jej policzków odda jej chusteczk . Claudia wytar a nos. - Ale z do wiadczenia wiem, e po tym, jak cz owiek wyka e dobro+, odwag i szlachetno +, zaczyna si za amywa+. Za mia a si dr cym g osem. - Obawiam si , e ma pan racj , milordzie. - St umi a kolejny szloch. - Nie mam poj cia, co mnie op ta o... przecie rzadko kiedy robi si ze mnie taka fontanna. Zdaje si , e po prostu dotar o do mnie w ko cu, e Ravencroft nie jest mój... e zosta mi tylko ma y kawa eczek czego , co bardzo kocha am... To... okropnie deprymuj ca my l - zako czy a. Ostatnich s ów musia si domy li+, gdy zosta y st umione przez chusteczk , 47

któr przycisn a do oczu, by zapobiec kolejnemu Wodotryskowi. Jem odsun d onie Claudii od twarzy i mocno je ciska . Patrzy jej natarczywie w oczy przedziwnie jasnymi *renicami koloru porannego nieba. M oda kobieta pomy la a, e podobne wra enie robi s o ce przedzieraj ce si przez chmury. - Claudio, pos uchaj mnie. Nawet je eli nie b dziesz mieszka a w domu, do którego si przyzwyczai a przez tyle lat, chcia bym, eby nadal uwa a a Ravencroft za swój dom. Chcia bym, eby czu a si swobodnie, korzystaj c z biblioteki, pokoju muzycznego czy któregokolwiek innego. Mam nadziej , e ty i twoja ciotka b dziecie jada+ ze mn posi ki... Wtedy b d mia wra enie, e mieszkam w prawdziwym domu. Spu ci a oczy pod jego natarczywym spojrzeniem i jak zawsze, gdy by blisko niej, serce Claudii zacz o wali+ jak oszala e. A jednak nie cofn a d oni z jego u cisku. - Dzi kuj - wyszepta a. - Wiem, e jestem niem dra. - Raz jeszcze podnios a oczy. - Dzi kuj ci za... Zamkn jej usta, jak móg najskuteczniej - poca unkiem. Zesztywnia a ze zdziwienia, lecz zanim mia a czas, by si zastanowi+ nad tym, co si sta o, ju si odsun . Uj lejce i klepn nimi konia po zadzie. Gdy powozik nabiera pr dko ci. Jem zgani si w duchu. To zachowanie zdziwi o go nie mniej ni Claudi . Dobry Bo e, co te si z nim dzia o? Przecie nigdy nie nale a do m czyzn, którzy daj si ponosi+ emocjom - w rzeczy samej wiele czasu i wysi ku po wi ci na nauk opanowywania w asnych uczu+. A jednak poca owanie tych delikatnych ust by o reakcj nieomal tak odruchow , jak zamruganie powiekami pod wp ywem nag ego wiat a. Có , wi cej sobie ju nie pozwoli na takie zachowanie. Claudia Carstairs by a teraz jego pracownic . Bardzo cenn pracownic , ale niczym wi cej - powinna wi c by+ traktowana z nale n jej uprzejmo ci , i to wszystko. Odwróci si do niej i zobaczy , e w jej wilgotnych oczach nadal czai si zaskoczenie. - Jeszcze mi nie powiedzia a , jak to si sta o, e po lubi a Emanuela Carstairsa - odezwa si tak, jakby nic si nie wydarzy o. - Z tego, co wiem, zosta a zmuszona do tego ma e stwa. Mówi a co o d ugu karcianym? Przez chwil patrzy a na niego, nic nie rozumiej c. Gdyby nie dzikie walenie w skroniach i ciep o, które wci czu a na ustach, mog aby przysi c, e poca unek nigdy nie mia miejsca. Pomy la a, e powinna okaza+ wi cej niezadowolenia. Powinna da+ jego lordowskiej mo ci wyra*nie do zrozumienia, e nie jest adn p och podfruwajk , któr mo na atwo zba amuci+. Ju otwiera a usta, by go zmiesza+ z b otem za bezczelne zachowanie, gdy z apa a si na tym, e odpowiada na jego pytanie. - Tak. Podobnie jak twój, mój ojciec by niepoprawnym hazardzist . Mieszkali my w Newham, po drugiej stronie Gloucester, ale ojciec mia kuzyna w Tetbury, niedaleko wioski Marshdean. Cz sto go odwiedzali my i tam ojciec pozna Emanuela. - Zadr a a, co nie usz o uwagi Jema. - Do tej pory pami tam, w jaki sposób Emanuel na mnie patrzy . Nigdy przedtem nie zetkn am si z czystym z em, ale w a nie to widzia am w tym spojrzeniu. Jego druga ona zmar a kilka miesi cy wcze niej i wiedzia am, e szuka nast pczyni. Chcia mie+ dzieci, no i... - Zadr a a ponownie. - Bardzo szybko Emanuel mia ojca w gar ci, a poniewa ojciec mia w gar ci mnie, wkrótce zosta am zar czona z cz owiekiem, którego sam widok budzi we mnie dreszcz obrzydzenia. P aka am, b aga am, prosi am i grozi am, ale bez skutku. Matka sta a po mojej stronie, ale nie mia a nic do powiedzenia. Siostra uwa a a moje protesty za objaw najwy szej g upoty. Emanuel by bogatszy nawet od jej Thomasa, a w ka dym razie tak nam si wydawa o. Dla niej maj tek by wystarczaj cym powodem, by ma e stwo nazwa+ szcz liwym. Nie przeszkadza o jej, e Thomas ni pomiata, dopóki mia a pi kny dom, du o s u by i odrobin pieni dzy wydzielan jej przez pana i w adc na drobne wydatki. - Jem popatrzy na ni zaskoczony. Claudia mówi a dalej: - Tak czy inaczej, zanim si spostrzeg am, sta am u jego boku w ko ciele i recytowa am przed o tarzem s owa przysi gi ma e skiej. Chyba naj agodniejsze, co mog powiedzie+ o nast pnych dwóch latach, to to, e by y okropnie nieprzyjemne. Bez stajni, którymi stale si zajmowa am, chyba postrada abym rozum. - A jednak - Jem ostro nie dobiera s owa - wedle Jonasza, lepiej sobie z nim poradzi a ni jego poprzednie ony. Ku jego zdziwieniu Claudia za mia a si krótko. - Có , wszystko zacz o si jak najgorzej. Pewnej nocy okropnie mnie pobi . W a ciwie my la am, e umr . Kiedy wreszcie mnie zostawi , przez kilka godzin le a am na pod odze. Gdy dosz am do siebie, przysi g am sobie, e to si ju nigdy wi cej nie powtórzy. Obmy li am plan dzia ania i nast pnego dnia posz am do jego gabinetu. O, Jem, to by a najtrudniejsza rzecz, jak kiedykolwiek zrobi am. Poczu dziwn przyjemno + na d*wi k w asnego imienia wypowiedzianego przez ni w tak intymnej chwili. - Otworzy am gwa townie drzwi i wesz am pewnie, jakbym to ja by a panem tego domu, a nie on - ci gn a Claudia. - Stan am na wprost jego biurka i powiedzia am: „Emanuelu Carstairs, przysz am tu, aby mnie przeprosi . Przysz am tak e, by ci o wiadczy+, e je eli cenisz w asne ycie, ju nigdy wi cej nie tkniesz mnie nawet palcem”. Przez chwil tylko patrzy , a potem rzuci si na mnie jak tajfun. Ale ja sta am w miejscu. Z wielk pewno ci siebie, której zreszt wcale nie czu am, unios am d o ... a on si zatrzyma . Cofn si o krok, jakby nie wiedzia , o co mi chodzi, a ja zacz am mówi+. Powiedzia am mu, e odziedziczy am niezwyk moc po mojej matce i babce. Twierdzi am, e ludzie, którzy kiedykolwiek weszli w drog mojej babce, a owali tego do ko ca ycia. Poda am kilka przyk adów... jak to pewien parafianin ukrad co , co do niej nale a o, a potem znaleziono go nie ywego i nigdy nie wyja niono, co go zabi o... Jak s siad, który by dla niej nieuprzejmy, ci ko zachorowa i 48

wi si w bólach trudnych do opisania... Jak wielu okrutników, Emanuel by w duszy wielkim tchórzem, na dodatek przes dnym. W ciek si na mnie, ale widzia am, e czuje si niepewnie. Potem zada am W mu ostateczny cios. Staraj c si mówi+ jak najbardziej grobowym g osem, wskaza am ogromn doniczkow ro lin i mrucz c co pod nosem strzeli am dwoma palcami. Potem powiedzia am mu, e za trzy dni ta ro lina umrze. Warkn co ma o uprzejmego, e ka dy mo e zabi+ tak ro link . Powiedzia am, e je eli mi nie ufa, to mo e kaza+ jej pilnowa+. Czy uwierzysz, e naprawd tak zrobi ? Trzyma j zamkni t w swojej garderobie! Prawie natychmiast zacz a wi dn +, a po trzech dniach by a ju ca kiem martwa. Potem Emanuel da mi spokój. Czasem traci panowanie nad sob , ale wystarczy o, ebym podnios a na niego palec, i ju mu przechodzi o. - Za mia a si . - Ale? - Jak to si sta o, e ro lina zwi d a? Wcze niej tego poranka zakrad am si do gabinetu i podla am biedny kwiatek wod z sol ... by o tego wystarczaj co du o, by zabi+ drzewo. Do czasu mojej konfrontacji z Emanuelem biedactwo by o ju w drodze do raju dla ro linek, je eli co takiego w ogóle istnieje. Gdy Jem wybuchn g o nym miechem, Claudia z o y a d onie na kolanach i spojrza a na niego z udawan powag . - A ja my la em, e to ja jestem mistrzem iluzji! - zawo a . - Jeste nieoceniona, moja droga! Postaram si nigdy nie wej + ci w drog . By tak rozbawiony, e na chwil zapomnia , co robi. Nieuwa nie uderzy konia lejcami po zadzie i biedne zwierz , nie rozumiej c, co si dzieje, ruszy o galopem w najmniej odpowiedniej chwili. Gdy wjechali w zakr t, ko a powozu wpad y w w ski rów. Pojazd zatrzyma si gwa townie i przekrzywi na jedn stron . Pod wp ywem szarpni cia Jem zsun si po siedzeniu i zanim si spostrzeg , ju trzyma pi kn wdow w ramionach. Spojrza w jej jasne oczy i w tym momencie przepad . Nie przejmuj c si tym, e lada moment kto mo e nadjecha+, pochyli si ku niej. 13 W chwili gdy otoczy y j ramiona Jema, Claudia wiedzia a, e powinna si cofn +. Oczywi cie, nie mog a unikn + kontaktu. W a ciwie gdyby nie jego u cisk, wypad aby z powozu i le a a teraz jak d uga na ziemi. A jednak, mimo e pojazd przesta si chwia+, a ko nie r a ju z takim przera eniem, m oda kobieta nie poruszy a si . Pozosta a w ramionach Jema, patrz c prosto w jego jasnoszare oczy. Zapewne wyswobodzi aby si , gdyby nie to, e u cisk jego ramion doko a jej talii by bardzo mi y. Z mocno bij cym sercem podnios a g ow i rozchyli a usta do poca unku. A potem liczy o si ju tylko ciep o jego warg i gor co rozlewaj ce si po jej ciele. Jego ramiona zacisn y si mocniej i Claudia mia a wra enie, e za chwil stopi si w jedn ca o +. Nigdy nawet si jej nie ni o, e poca unek mo e by+ tak przyjemny - tak satysfakcjonuj cy i tak podniecaj cy. D onie Jema g adzi y jej w osy, potem przesun y si na plecy, wywo uj c rozkoszne dreszcze. Gdy jego wargi oderwa y si na chwil od ust Claudii, poczu a si nagle opuszczona, jednak w chwil pó*niej, kiedy zacz pokrywa+ jej cia o, skronie i policzki drobnymi, delikatnymi poca unkami. J kn a z rozkoszy. Jej ramiona otoczy y szyj Jema, jak gdyby chcia a przyci gn + go do siebie jeszcze bli ej, a palce wpl ta y si w g ste ciemne w osy na jego karku. Kiedy wargi Jema powróci y do jej ust, poczu a, e zapada si w cudowny wiat jego blisko ci. Jaka cz stka jej umys u wo a a, e to szale stwo, ale oderwa a si od niego dopiero wtedy, gdy us yszeli zbli aj cy si odg os ko skich kopyt i turkotanie kó . Jem oderwa si od niej równie gwa townie. D ug chwil patrzyli sobie w oczy, zaskoczeni i ci ko dysz cy. - Ja... - zacz Jem, lecz nie doko czy . Potem, spogl daj c szybko na powóz, który si do nich zbli a , potrz sn g ow i wyskoczy z przechylonego pojazdu. W kilka minut upora si z koniem i zmusi go do wci gni cia powoziku z powrotem na drog . Wsiad szy, odwróci si do Claudii; w jej szeroko otwartych oczach nadal widzia zmieszanie. - Co mi si zdaje, e musz jeszcze raz przeprosi+ - powiedzia niepewnie. - Zazwyczaj nie jestem a tak podatny na kobiece wdzi ki. W a ciwie nie mam nic na swoje usprawiedliwienie... mo e tylko niezwyk e okoliczno ci... - Przeprosiny zosta y przyj te, milordzie - odrzek a, z trudem panuj c nad w asnym g osem. - Oboje mieli my dzisiaj ci ki dzie . Jednak to nie powinno si powtórzy+ nigdy wi cej - doda a, zbieraj c resztki silnej woli. - A teraz jed*my ju . Jem patrzy na ni przez d ug chwil , zanim odpowiedzia . - Ma pani racj . To si ju wi cej nie powtórzy. - Potrz sn lejcami i ko ruszy przed siebie szybkim krokiem. Zanim dotarli do Ravencroft, by a ju prawie jedenasta, lecz ja niej ce jeszcze po wiat zachodu niebo pozwoli o im bez trudu odnale*+ drog mi dzy kamiennymi bramami prowadz cymi do domu. Do ko ca podró y wymieniali zdawkowe uwagi staraj c si , by rozmowa nie zesz a na adne powa ne tematy. Claudia by a wyczerpana i resztk si trzyma a si swojej roli. Gdy podjechali do powozowni, zjawi si Lucas i pomóg jej wysi + z powozu. - Dzi kuj , January - powiedzia a pewnym g osem. - Chyba po o si dzi wcze niej, ale jutro rano chc ci widzie+ w swoim gabinecie. Mamy sporo spraw do omówienia. Jem uk oni si nisko i zabieraj c pakunki z zakupami Claudii pod y za ni do domu. Odwróci si na chwil do 49

Lucasa i obieca zaraz wróci+, by pomóc mu w oporz dzeniu konia na noc. Kiedy Claudia dotar a wreszcie do swojego pokoju, nawet si nie rozbieraj c pad a na ó ko. D ugo le a a, patrz c w sufit i my l c. Co si z ni dzia o, na mi o + bosk ? Jak to si sta o, e pod dotkni ciem tego okropnego cz owieka zamienia a si w gor cy k bek podniecenia? Dobry Bo e, przecie nie by a zadurzon smarkul , tylko do wiadczon kobiet ! No, mo e nie a tak do wiadczon , ale na pewno nie by a niewinn panienk . Doskonale wiedzia a, czego m czy*ni chc od kobiet, i nie mia a zamiaru zaspokaja+ dz jego lordowskiej mo ci. Ani w asnych, je eli ju o tym mowa. Je eli lord Glenraven uwa a, e naby nie tylko koniuszego, ale i kochank , to bardzo si myli. Mia a nadziej , e ju wkrótce zacznie si rozgl da+ za narzeczon . Bo przecie kiedy przywiezie on do Ravencroft, chyba ograniczy swoje dze do ma e skiego o a? Gdy b dzie mia on zaspokajaj c wszystkie jego potrzeby, która z czasem da mu dziedzica, nie b dzie szuka skradzionych poca unków u s u cej w stajni? Lecz te rozwa ania wcale jej nie uspokoi y. Zirytowana wsta a z ó ka i podesz a do toaletki, by si rozebra+. Ko cz c zaplata+ w osy usiad a na ó ku i ju mia a wej + pod ko dr , gdy us ysza a dziwny odg os z przeciwnej strony pokoju. W nast pnej chwili drzwi do sypialni otworzy y si i uniós szy wiec z zaskoczeniem zobaczy a, e Fletcher Botsford wchodzi do jej pokoju. - Panie Botsford! - zawo a a. - Co te pan, na mi o +... - postawi a wiec z g o nym stukiem. - Och! - Fletcher by najwyra*niej zaskoczony. - My la em, e ju pisz. To znaczy... Zrobi kilka kroków w jej kierunku i Claudia chwyci a pierwsz rzecz, jaka wpad a jej do r ki - szczotk do w osów. Potrz saj c ni gro*nie, wyskoczy a z ó ka i podesz a do nocnego go cia. - Panie Botsford! - warkn a gniewnie. - Nie mam poj cia, co pan sobie my li przychodz c tu w rodku nocy, ale lepiej b dzie, je eli zaraz us ysz , jak zamyka pan za sob drzwi. Fletcher prze kn nerwowo lin , lecz nadal sta w miejscu. - Ale , moja droga, chcia em tylko z tob porozmawia+. Nawet nie wiesz, jak trudno jest zasta+ ci sam . - Ale wiem, panie Botsford, wiem. Wiem, gdy przez ostatnie dni robi am wszystko, co w mojej mocy, by unikn + pa skiego towarzystwa, nie mówi c ju o byciu z panem sam na sam. Claudia by a tak w ciek a, e nieszcz snemu Fletcherowi zdawa o si , i jej oczy przybieraj kolor p ynnego metalu. Ponownie unios a szczotk . Botsford zadr a , lecz nadal szed naprzód. Kiedy stan przed ni , zdawa o si , e nie bardzo wie, co ma robi+. Po o y jej d o na ramieniu. - Au! - pisn , gdy Claudia mocno uderzy a go szczotk po r ce. - Moja droga... - Nie jestem pa sk drog , panie Botsford! Je eli nie wyjdzie pan st d w tej chwili... W tym momencie kto zapuka do drzwi. Fletcher obróci si powoli, a nieprzyjemny u mieszek na jego twarzy zamar , gdy zobaczy wchodz c do pokoju surow posta+ panny Melksham. Claudia westchn a z ulg . - Ciociu Gussie, tak si ciesz , e ci widz ! Prosz , pomó mi usun + pana Botsforda z tego pokoju. - Oczywi cie, moje dziecko - odrzek a surowo starsza dama. - Us ysza am, e kto skrada si korytarzem, i wstaam, aby zobaczy+, co si dzieje. Co pan knuje, panie Botsford? - Knuje?- Fletcher wyba uszy oczy. - A-ale nic takiego. Ja tylko... - Mój Bo e! A có si tu dzieje? Claudia obróci a si na pi cie i zobaczy a stoj cego w drzwiach Thomasa. Ubrany w turecki jedwabny szlafrok, sta w progu i przygl da si zgromadzeniu z ogromnym zdziwieniem. Claudia od razu zrozumia a, e jego pojawienie si na scenie nie jest przypadkowe. Jej podejrzenia potwierdzi o w chwil pó*niej pojawienie si Rose. - Obudzi y mnie jakie podniesione g osy i... o mój Bo e! - Oczy rozszerzy y si jej w przesadnym zdumieniu. Panie Botsford, co te pan tu robi? W tej chwili zza zas ony o a pojawi a si panna Augusta Melksham. Claudia o ma o nie parskn a miechem na widok zaskoczonych min Thomasa i Rose. - Zdaje si , e pan Botsford pomyli pokoje - powiedzia a spokojnie. - Na szcz cie ciocia Augusta us ysza a, jak przechodzi ko o jej drzwi, i wysz a zobaczy+, co si dzieje. Prawie urazem weszli do mojej sypialni. - Och! - wyrwa o si równocze nie Thomasowi i jego onie. - Jednak e - kontynuowa Thomas - to, e pan Botsford znajduje si w twoim pokoju o tak pó*nej porze, jest co najmniej kompromituj ce. Lepiej b dzie, je eli przemy lisz swoje wcze niejsze odrzucenie jego o wiadczyn, m oda damo. - Bzdury! - warkn a Claudia. - Przecie przed chwil powiedzia am wam, e ciocia... - Ale Fletcher i tak sp dzi tu z tob wystarczaj co du o czasu sam na sam - przerwa jej znacz cym tonem Thomas. - Na mi o + bosk ! - Claudia poczu a przyp yw zniecierpliwienia. - Nikt poza tob , Rose i cioci Augusta nic nie wie o niestosownym zachowaniu pana Botsforda. Thomas u miechn si ponura: - Mo esz mi wierzy+, moja droga, e nowiny dotr do s u by najpó*niej jutro rano. Sama wiesz, e oni tylko szukaj tematu do plotek. Nic ich tak nie podnieca jak skandal w rodzinie. A je eli ju mówimy o skandalach, o której to godzinie wróci a dzisiaj do domu? Z tego, co wiem, pojecha a a do Gloucester tylko w towarzystwie 50

kamerdynera. Jestem zaszokowany twoim brakiem dobrych manier, Claudio. To jeszcze jedna po ywka dla skandalu, który tu lada dzie wybuchnie. - Skandalu?! Mój brak... Doprawdy, Thomasie... - W a ciwie - kontynuowa szwagier, jakby zupe nie nie s ysz c - uwa am, e b dzie najlepiej, je eli z samego rana zaczniesz wysy a+ zaproszenia na lub. Rose, która do tej pory tylko wierci a si niecierpliwie, lecz nie odzywa a si ani s owem, wyda a z siebie niedowierzaj cy pisk i ponownie w jej oczach zab ys o oburzenie. Znik o jednak równie szybko jak za pierwszym razem i znowu Claudia nie by a pewna, czy si jej nie przywidzia o. Panna Melksham prychn a i ju chcia a co powiedzie+, lecz siostrzenica j uprzedzi a. Stan a tu przed Thomasem i spojrza a na niego zw onymi w dwie szparki *renicami. Jasne oczy b yszcza y gniewnie, a g os dr a z oburzenia. - Thomasie, nawet gdyby i ty, i wszyscy s u cy tego domu... nawet sam proboszcz... weszli do tego pokoju i zastali mnie i pana Fletchera Botsforda nagich w ó ku, i tak nigdy bym nie wysz a za niego za m . Czy wyra am si jasno? A teraz pozwól, e powiem co jeszcze. Uwa am, e ty, twoja ona, wasze *le wychowane dzieci i Fletcher Botsford ju dawno nadu yli cie mojej go cinno ci. Powiadomi s u b , e jutro rano wyje d acie. Przygotuj wszystko na czas. Jej o wiadczenie powita st umiony chichot panny Augusty i cichy j k Rose. Fletcher Botsford, który do tej pory nic nie mówi , zaprotestowa s abo. - Ale , moja droga... Thomas jednak e milcza . Kiedy wreszcie si odezwa , jego g os by mi kki i agodny. - Jeste zm czona, droga siostro. Zostawimy ci teraz w spokoju, a porozmawiamy jutro rano, kiedy dojdziesz ju do siebie. Je eli chodzi o twoje nonsensowne gadanie o naszym wyje*dzie, wiem, e to wszystko wynika z twojego przem czenia. Przecie nie móg bym porzuci+ ci , wiedz c, jak bardzo nadszarpni te s twoje nerwy. Jeste najbli sz krewn mojej ony i musz si troszczy+ o twoje dobro. Claudia patrzy a na niego z niedowierzaniem; i rosn c furi . - Jak miesz... - zacz a, lecz ciocia Augusta po o y a d o na jej ramieniu. - Nie przejmuj si , Claudio - powiedzia a, patrz c na ni porozumiewawczo. - Wszystko wyja nimy jutro rano. Tymczasem powinna troch odpocz +. Jutro b dziemy i tak mieli urwanie g owy. Claudia by a tak wzburzona, e dopiero po kilku minutach zrozumia a znaczenie s ów ciotki. Oczywi cie! Jutro rano Jem wyjawi wszystkim swoj to samo +, a Thomas zapewne zostanie wyrzucony na zbity pysk. Prze kn a lin i rozlu*ni a d onie, które same zacisn y si jej w pi ci, gdy zobaczy a Thomasa wchodz cego do sypialni. Zmuszaj c si do spokoju, odwróci a si do szwagra i powiedzia a s odko: - Tak, wyja nimy wszystko jutro rano, a tymczasem wyjd*cie z mojego pokoju. Oboje - doda a, patrz c na Rose, która sta a ze spuszczonymi oczyma. Potem przenios a wzrok na Botsforda. - I we*cie ze sob swojego pieska! Thomas ju otwiera usta, by co doda+, lecz rozmy li si widz c, e zwyci y , pozwoli sobie na obrzydliwy u mieszek i wyszed z pokoju, popychaj c przed sob Rose. Fletcher Botsford wyszed ostatni, trzaskaj c drzwiami. Claudia opad a na ó ko, a panna Melksham usiad a obok niej. Po o y a d o na jej r ce. - Moja kochana, nigdy bym nie przypuszcza a, e b d si cieszy+ z powrotu lorda Glenravena. Musz ci si tak e przyzna+, e niecierpliwie czekam na jego konfrontacj z Thomasem. - I ja te , ciociu. I ja te - odrzek a Claudia, u miechaj c si lekko. - Dopilnuj , by pokój dla jego lordowskiej mo ci by gotowy na jutro rano. Podejrzewam, e nie b dzie chcia traci+ czasu i od razu wyprowadzi si z pokojów dla s u by. Ojej - doda a po chwili. - Wielka szkoda... January by doskona ym kamerdynerem. A teraz b dziemy musieli rozejrze+ si za kim innym. Claudia wci gn a g boko powietrze, po czym nagle si roze mia a. Po chwili panna Melksham do czy a do niej; obejmowa y si mocno, wstrz sane gwa townymi wybuchami miechu. Gdy wreszcie odzyska y panowanie nad sob , ciocia Augusta po yczy a siostrzenicy dobrej nocy i wysz a z pokoju z cichym szelestem spódnicy. Claudia d ugo jeszcze le a a w cudownie cichej sypialni i patrzy a w sufit. Tak, jutro b dzie ciekawy dzie . Wart zapami tania. Zastanawia a si , czy lord Glenraven pi ju w swoim skromnym pokoiku. Czy on tak e my li o zmianach, które zajd jutro w jego yciu? Trzy pi tra ni ej Jem le a na w skim ó ku, wpatruj c si w otaczaj ce go ciemno ci. To by a zapewne jego ostatnia noc w pokoju Morgana. Od jutra rozpocznie nowe ycie. M odociany kieszonkowiec, znany na ulicach Londynu jako Jem January, umrze mierci naturaln i nikt nie b dzie go op akiwa . Natomiast Jeremy Standish, lord Glenraven, rozpocznie nowe ycie jako pan Ravencroft. Po raz tysi czny od ich niezwyk ego, cudownego poca unku tego popo udnia zastanawia si , jakie miejsce w jego nowym yciu zajmie Claudia Carstairs. Za mia si nieweso o. Przecie doskonale zna odpowied* na dr cz ce go pytanie - równie dobrze móg i + ju spa+. Nie mo e dopu ci+, by to si powtórzy o. Zapami taj to wreszcie, Jemie, mój przyjacielu, w przysz o ci ona b dzie tylko twoj pracownic . Ia owa , e nie pozwoli jej usun + si z domu. Ia owa , e nie da jej wyra*niej do zrozumienia, e tam, w powozie, to by a tylko chwila zapomnienia. Przecie nie chcia utrzymywa+ z ni dalszej za y ej znajomo ci. Ta kobieta mog a jedynie skompli51

kowa+ mu ycie - a na razie by o ono i tak do + skomplikowane. To wszystko mog o si sko czy+ tylko w jeden sposób - które z nich, albo nawet oboje, zosta oby bole nie zranione. Postanowi , e zrobi, co w jego mocy, by od tej pory trzyma+ si z daleka od Claudii Carstairs. Zasn w ko cu, lecz spoczynek m ci y mu wspomnienia jasnych oczu i mi kkich jak jedwab z otych w osów. Westchn czuj c przez sen delikatne usta przyci ni te do jego warg z czu o ci i s odycz , jakich do tej pory nie zazna . - Co te ty powiesz, mój ch o... milordzie! - Jonasz patrzy oszo omiony na Jema. W a nie czy ci Trusty’ego, lecz s ysz c nieprawdopodobn opowie + m odzie ca, wyszed z boksu wa acha i omal nie wypu ci szczotki z r ki. - Odda a panu Ravencroft? Bez walki? - A kiedy Jem przytakn , podrapa si szczotk po zaro ni tym policzku. - To mi na ni nie wygl da. - Mówi em ci, e nie b dzie chcia a si procesowa+. Ale i tak nie podda a si atwo. Od tej pory b dziesz przyjmowa polecenia od pani Carstairs, Jonaszu, gdy zatrudni em j jako koniuszego. Tym razem szczotka wypad a ze zdr twia ych palców Jonasza. - Niech pan nie mówi! Kobieta ma kr ci+ tak wielkim interesem, jaki tu mamy? - Nie robi a nic innego od dwóch lat - odrzek cierpliwie Jem. - Tak, ale wtedy to ona by a w a cicielk . Teraz b dzie inaczej. - Tak, b dzie inaczej. Bardziej ni kiedykolwiek b dzie potrzebowa a twojej pomocy, Jonaszu. Strata maj tku bardzo ni wstrz sn a. Chcia bym, eby nadal czu a si tu jak u siebie w domu. Mi dzy innymi dlatego postanowi em powierzy+ jej prowadzenie hodowli. - No, nie... - Jonasz by wyra*nie poruszony. - Jedyna zmiana, jak zaproponuj , to zwi kszenie liczby pracowników. Mo e móg by si zastanowi+, którego z ch opców z wioski mogliby my tu zatrudni+. Jako e ja sk adam wymówienie. - Jem wyszczerzy z by w u miechu. - W ko cu jak by to wygl da o, gdyby klienci zastali w a ciciela zamiataj cego stajni albo wywo cego gnój? Jonasz za mia si chrapliwie, a Jem, po egnawszy go skini ciem r ki, odszed w stron domu. W kuchni powita a go roztrz siona pokojówka, która poinformowa a go, e jest potrzebny na górze. Teraz. Zaraz. Jem wszed niespiesznie szerokimi schodami na pi tro, a dalej kierowa si s uchem. Od strony pokojów dochodzi niebywa y zgie k. Za zakr tem zobaczy ma grupk zgromadzon na rodku korytarza. Po rodku sta a Claudia, której w osy l ni y z otawym blaskiem w wietle wiecy, nadal pal cej si w lichtarzyku. Obok niej, jak ogromny ko cisty cerber, sta a panna Melksham. Doko a nich t oczyli si Thomas Reddinger i jego ona oraz zaskoczony nieco Fletcher Botsford. - Wszystko, czego oczekuj , to proste wyja nienie - mówi w a nie Thomas. - Obudzi em si dzi rano, zadzwoni em po herbat , ale nikt mi nie odpowiedzia . Kaza em Crumshawowi zadzwoni+ po gor c wod , ale znowu nikt nie odpowiedzia . Teraz widz , e wy dwie i prawie wszyscy domownicy kr cicie si wokó pokojów, które od lat nie by y u ywane. Chc wiedzie+, co to wszystko znaczy! Thomas zacz tupa+ w pod og z wielkiej irytacji. Do furii doprowadza o go to, e Claudia, zamiast dr e+ przed jego gniewem, u miecha si spokojnie. - Mój drogi Thomasie - zacz a. - Pozwól wyt umaczy+ sobie... ojej! - Urwa a gwa townie, zobaczywszy Jema. Milor... to znaczy... Janu... och! - Zako czy a te nieporadne wst py po prostu wyci gaj c do niego r k . - A to co znowu? - zapyta zdezorientowany Thomas, widz c, e Jem podchodzi do Claudii i ujmuje jej d o na powitanie. - Co tu robi twój kamerdyner? - Jego spojrzenie w drowa o od Claudii do Jema, ubranego jak zwykle w skromny strój s u cego. Nagle w jego oczach pojawi o si przera enie. - Claudio! Zaczynam podejrzewa+, e tu si co dzieje za moimi plecami. Czy by zapa a a nag ym uczuciem do w asnego kamerdynera, na mi o + bosk ? Jem odwróci si i u miechn uprzejmie do Thomasa. - Oczywi cie, e nie. Ale nawet gdyby tak by o, to i tak nie pa ski interes. Przez chwil Claudia my la a, e Thomas dostanie apopleksji. Z pewnym zainteresowaniem zauwa y a, e kolor jego policzków wyj tkowo przypomina purpurowoczerwony szal cioci Augusty. Rose pisn a cicho i przytuli a si do ramienia m a, a Fletcher wyda ca seri oburzonych pomruków. - Có za impertynencja! - rykn Thomas, gdy wreszcie odzyska mow . - Mój dobry cz owieku, od tej chwili ju tu nie pracujesz... i nie my l sobie, e dostaniesz jakiekolwiek referencje. Masz szcz cie, e nie wykopi ci na zbity pysk z tego domu. Jem post pi krok do przodu, lecz w tym samym momencie Claudia z apa a go za rami . - Wystarczy, Thomasie - powiedzia a lodowato. - Zdajesz si uwa a+, e masz tu jak kolwiek w adz , ale bardzo si mylisz... bardziej ni kiedykolwiek. - Spojrza a na Jema, unosz c pytaj co brwi. Gdy kiwn lekko g ow , odwróci a si do szwagra i doda a: - Obawiam si , e yjesz w nie wiadomo ci. Pozwól, e przedstawi ci Jeremy’emu Standishowi, lordowi Glenravenowi... obecnemu w a cicielowi Ravencroft. 14 Po tym zaskakuj cym o wiadczeniu zapad a cisza. Przez chwil Thomas patrzy na Claudi , nic nie rozumiej c. 52

Rose zastyg a w bezruchu z otwartymi ustami, a panna Augusta Melksham z o ywszy ramiona na piersi u miecha a si ponuro. - C-co takiego? - zapyta wreszcie Thomas, odwracaj c si do Jema. Mia min cz owieka, który w a nie zosta przedstawiony istocie z innego wiata. Jem u miechn si promiennie i wyci gn d o . Thomas przygl da si lej z niedowierzaniem. Po chwili przyszed do siebie i odwróci si gwa townie w stron Claudii. - Co ty przed chwil powiedzia a? - Powiedzia am, e ten d entelmen jest lordem Glenravenem i e wróci do swojego domu ju na sta e. - Ale ... ale to bzdury! - Thomas zaczerwieni si i nad tak bardzo, e zdawa o si , i lada moment p knie. W a cicielem Ravencroft by Emanuel Carstairs, który zostawi ci go w spadku. To ty jeste teraz w a cicielk posiad o ci! - O, a ju mi si zdawa o, e o tym zapomnia e . Masz racj , oczywi cie, ale niedawno dowiedzia am si , e Emanuel przej Ravencroft za pomoc podst pu. Prawowitym w a cicielem jest lord Glenraven, wi c odda am mu posiad o +. - Nie mówisz powa nie! Czy rzeczywi cie odda a swój dom temu... temu... - machn w ciekle d oni w kierunku Jema - ...temu apserdakowi tylko dlatego, e powiedzia , i prawnie posiad o + nale y do niego? Thomas zblad teraz równie mocno, jak przed chwil zrobi si purpurowy. Jego ona zdawa a si nie rozumie+, o co chodzi, wi c tylko wodzi a wzrokiem po otaczaj cych j cz onkach rodziny. Fletcher Botsford sta natomiast w bezruchu, jak gdyby porazi go piorun. - Proponuj , aby my udali si do szmaragdowego saloniku - powiedzia agodnie Jem. - Zdaje si , e ci gn li my spor publiczno +. Istotnie, dziwne odg osy k ótni sprowadzi y do hallu na pi trze wszystkich obecnych w domu s u cych i wszystkie pokojówki. Ma a grupka znalaz a si pod baczn obserwacj kilku par ciekawskich oczu. Thomas otworzy i zamkn usta kilka razy i z wielkim trudem powstrzyma si od komentarzy. Po chwili odszed gniewnie w kierunku schodów. Jednak kilka minut pó*niej, gdy wszyscy zainteresowani zgromadzili si w szmaragdowym saloniku, mia pewne trudno ci z wydobyciem z siebie g osu. - Chyba si przes ysza em, Claudio. Nawet ty nie zrobi aby czego tak idiotycznego, jak... M oda kobieta unios a d o . - Powtórz jeszcze raz, Thomasie. Lord Glenraven przedstawi mi dowody na to, co ju od dawna podejrzewa am; e Emanuel po prostu ukrad Ravencroft. Oszuka ojca jego lordowskiej mo ci, a potem go zamordowa . Wiedz c o tym, nie mog am post pi+ inaczej ni zwróci+ posiad o + prawowitemu w a cicielowi. - Nigdy w yciu nie s ysza em podobnych bzdur! - rykn szwagier. - Oczywi cie, e mog a post pi+ inaczej! Odwróci si do Jema. - Ju ja wiem, o co chodzi. Jeste podst pnym ajdakiem, który wkrad si do tego domu w przebraniu kamerdynera i omami niewinn , bezradn kobiet ! Ale to ci si nie uda, ty przekl ty oszu cie! Teraz nie masz ju do czynienia z bezbronn wdow . Ju nie! Teraz masz do czynienia z Thomasem Reddingerem i je eli my lisz, e pozwol ci wyrzuci+ to biedne dziecko z jej w asnego domu... Ale Claudia znowu mu przerwa a. - Thomasie, pos uchaj, bo nie b d wi cej powtarza+. Nie masz tu nic do gadania. Wczoraj pojechali my wraz z lordem Glenravenem do Gloucester i podpisali my wszelkie potrzebne dokumenty. Wszystko jest ju za atwione. Ravencroft nale y do niego. Raz jeszcze Thomas nie wiedzia , co powiedzie+. Rose wreszcie zrozumia a, co si wi ci, i zacz a cicho poj kiwa+. - Podpisa a dokumenty? - wykrztusi Thomas z niedowierzaniem. - Ano tak, staruszku - w czy si Jem. - Jej podpis po wiadczy William Scudder, ze spó ki adwokackiej Scuddera, Widdicombe’a i Phillipsa. Pan Scudder w a nie ko czy za atwia+ pozosta e formalno ci. Oczy Thomasa rozszerzy y si , gdy us ysza nazwisko jednego z najbardziej powa anych prawników w okolicy. Zakry usta d oni . Rose opad a bezw adnie na pluszow kanapk i przy o y a dr c d o do piersi. - Zaraz zemdlej - pisn a cicho, lecz nikt nie zwraca na ni uwagi. - Rozumiem - powiedzia Thomas, cho+ oczywiste by o, te nic nie rozumie. - Niestety... staruszku... nie przyjmuj do wiadomo ci adnego z twoich parszywych dowodów. - Jego ma e oczka b yszcza y w ciekle. - To, co przyjmujesz albo czego nie przyjmujesz do wiadomo ci, niewiele mnie obchodzi - powiedzia Jem najuprzejmiej, jak potrafi . - O ile si nie myl , nie obchodzi to równie pani Carstairs. Claudia przytakn a energicznie, na co Thomas spojrza na ni oburzony. - Zupe nie nie rozumiem, jak do tego dosz o. Nie rozumiem, jak mog a uwierzy+ temu podst pnemu oszustowi? Tylko spójrz na niego! Lord Glenraven, te mi co ! - Istotnie - mrukn a Claudia. - Pan Scudder nie mia najmniejszego k opotu z rozpoznaniem go. Oczy Thomasa znowu si rozszerzy y, lecz wyraz jego twarzy, gdy spojrza na Jema, by nieodgadniony. 53

- Niech i tak b dzie - wypali w ko cu. - Ale i tak nie masz adnych praw do Ravencroft. I dam, by pokaza mi wszelkie dokumenty, które po wiadczaj twoje prawa do tej posiad o ci. Jem powoli wsta z kanapy, na której do tej pory siedzia wygodnie rozparty. Podszed do Thomasa i stan tu przed nim. - Reddinger - rzek cicho. - Stajesz si m cz cy. To, co my lisz, uwa asz lub czego dasz, nie ma najmniejszego znaczenia. Jak pani Carstairs ju ci powiedzia a, Ravencroft nale y do mnie. Thomas tak e wsta i spojrza prosto w jasnoszare oczy, które patrzy y na niego z tak denerwuj c oboj tno ci , a jednocze nie z tak przera aj cym ch odem. - To si jeszcze oka e! - wrzasn . - Ja te mog postara+ si o prawników! - Ale bardzo prosz - odrzek Jem znudzonym tonem. - Ale b d* tak uprzejmy i rób to gdzie indziej. Dawno nadu y e tutaj go cinno ci. Podejrzewam nawet, e ju w dniu twojego przybycia. Prosz ci , zabieraj swoj rozhisteryzowan on , beznadziejnego przyjaciela i rozwydrzone dzieci i wyno si z mojej posiad o ci, jak mo esz najszybciej. Thomas nad si jak atakuj ca kobra. - Co takiego? Pos uchaj mnie, ty... nie mo esz... - Jak najszybciej, Reddinger - powtórzy Jem. Nie podniós nawet g osu, lecz Thomas, który ju podchodzi do niego z zaci ni tymi pi ciami, odst pi na krok. - A co b dzie, je eli odmówi ? - warkn . - To nie by oby zbyt rozs dne. - W g osie Jema nie by o nic poza przyjaznym zainteresowaniem, ale co w jego tonie kaza o Thomasowi zastanowi+ si dwa razy. Odwróci si na pi cie i warkn do ony: - Idziemy, Rose! - Na Fletchera Botsforda nawet nie spojrza , lecz ten i tak pod y za nimi. - Ju na progu Thomas odwróci si i wymierzy w Claudi wskazuj cy palec. - I nie wyobra aj sobie, e ci zabierzemy! Jak sobie pos a a , tak si wy pisz - doda z paskudnym, znacz cym u mieszkiem. - Ale , Thomasie - zaprotestowa a piskliwie Rose. - Przecie to moja siostra! Nie mo emy jej pozwoli+ umrze+ z g odu w jakim rynsztoku! - Nie przejmuj si . Rose - wtr ci a Claudia i w kilku s owach wyja ni a siostrze zasady jej umowy z Jemem. - Nie mo esz! - pisn a cienko Rose. - Nie mo esz tu pozosta+, praktycznie pod dachem tego cz owieka. W ka dym razie pod tym, o którym on twierdzi, e jest... - Nie doko czy a zdania. Thomas chwyci j gwa townie za ranne. - Niech robi, co chce! - warkn . - Ja umywam r ce. Wypad z pokoju, a pochlipuj ca Rose depta a mu po pi tach. Fletcher Botsford zamyka pochód. - Czy by to by o wszystko? - zapyta a Claudia, opadaj c na fotel. Spojrza a na Jema. - Có , zdaje si , e przebrn li my przez to do + g adko, nieprawda ? - Hmm... zdaje si , e tak. Chocia szczerze w tpi , czy by o to ostatnie s owo... - W tym momencie przerwa mu dziki wrzask, dobiegaj cy z hallu przed szmaragdowym salonem. Jem wybieg z pokoju, a Claudia i panna Melksham za nim. Na korytarzu sta a przera*liwie wrzeszcz ca Rose, a przed ni nerwowo przest powa a z nogi na nog niania Grample. - To prawda, psze pani! M ody panicz zabi si na mier+! Na to o wiadczenie Rose pad a na pod og z cichym j kiem. Fletcher ukl kn obok niej, lecz Thomas z apa niani za rami i potrz sn ni tak gwa townie, e okulary nieomal spad y jej z nosa. - O czym ty mówisz? - rykn . - Przesta si trz + i powiedz, co si sta o? - Dzieci by y w pokoju - wyj ka a kobiecina zas aniaj c twarz fartuchem. - Odrabia y lekcje. Odwróci am si od nich tylko na chwilk , by pój + do s siedniego pokoju po szycie, kiedy us ysza am okropny ha as. - Szlochy, które ni wstrz sa y, dziwnie by y podobne do ryku zarzynanego mu a. Po chwili mówi a dalej: - Odwróci am si , by zobaczy+, co si dzieje. Ten ma y diabe... ma y szkrab wspina si na cian . - Co takiego? - j kn li Rose i Thomas równocze nie. Rose ju otrz sn a si z pierwszego szoku i siedzia a na ziemi, s uchaj c z chorobliw fascynacj opowiadania niani Grample. - Tak, psze pani. Za o y si z panienk Horati , e obejdzie pokój bez dotykania pod ogi. Zacz od wspinania si na pó k z ksi kami... i dotar do okna. Wspina si po zas onie, ale ta si urwa a pod jego ci arem. Rose znowu cicho j kn a. - Gdzie on jest teraz? - Thomas nadal warcza jak rozw cieczony brytan. - Zostawi am go pod opiek Kettering, jednej z pokojówek - j cza a niania. - Drze si tak, e nied ugo szyby pop kaj . - Zdawa o mi si , e powiedzia a , i on... no nic - zako czy z w ciek o ci Thomas i przepchn wszy si obok ony i nieszcz snej niani, pod y w stron dziecinnego pokoju. Rose wraz z niani Grample i Fletcherem pobiegli za nim. Jem, Claudia i panna Melksham wymienili zaskoczone spojrzenia, po czym udali si za ca grup . Wrzaski przestraszonego panicza George’a s ycha+ by o ju na pó pi trze. Rozpaczliwe szlochy Kettering i dziki ryk Horatii czyni y ha as jeszcze trudniejszym do zniesienia. Wida+ by o wyra*nie, e paniczowi George’owi 54

daleko jest do mierci. Co prawda dar si wniebog osy i twarz mia czerwon jak burak, lecz jedynym widocznym ladem upadku by a nienaturalnie wykrzywiona kostka u nogi, za któr trzyma si kurczowo. Jem kaza jednemu ze s u cych pojecha+ po lekarza, a w tym czasie Claudia ostrym tonem poleci a uciszy+ si pokojówce i niani Grample, po czym ukl k a obok ch opca. Przygarn a przera one dziecko. - George, chc ci co powiedzie+ - szepn a, na co dziecko przesta o krzycze+ i zwróci o na ni uwag . Claudia mówi a uspokajaj co: - Wiem, e noga musi ci potwornie bole+, i chc , eby wiedzia , jak bardzo ci podziwiam. Troch pop aka e , ale widz , e ju przestajesz. Nigdy jeszcze nie widzia am tak dzielnego m odego m czyzny. Ku zdziwieniu wszystkich obecnych George zamkn buzi i zaciskaj c z by zapewni , e chocia boli go potwornie, nie b dzie p aka , bo przecie nie jest beks . - Oczywi cie, e nie - odrzek a Claudia z podziwem. Kaza a dwóm s u cym zanie + ch opca do jego pokoju. Rose pobieg a za nimi, nie przestaj c zawodzi+. Thomas pod y za ni , a po kilku minutach bezowocnego stania na korytarzu Fletcher Botsford tak e uda si do pokoju dzieci. Spojrzawszy na siebie znacz co, Jem, Claudia i panna Augusta odeszli cicho na palcach. Po jakim czasie ca a trójka siedzia a w dawnym gabinecie Claudii, pogr ona w ponurych rozmy laniach. Panna Melksham powiedzia a z o liwie? - Gdyby nie to, e to zbyt nieprawdopodobne, nawet jak na Thomasa, podejrzewa abym go o uknucie ca ej afery w celu zapobie enia ich wyjazdowi z Ravencroft. - Istotnie - odrzek Jem. - Nie mog przecie kaza+ im si wynosi+, gdy panicz George kuruje skr con kostk ... nawet je eli mam na to wielk ochot . - Podejrzewam, e mog oby by+ gorzej - zauwa y a Claudia. - Doktor powiedzia , e za dwa tygodnie kostka zagoi si na tyle, e b d mogli bez obaw wróci+ do domu. Tymczasem b dziesz musia jako znie + Thomasa i Rose - doda a z westchnieniem. - W ci gu dwóch tygodni wiele si mo e zdarzy+ - odpar Jem. - Na szcz cie pozbyli my si ma o sympatycznego towarzystwa pana Botsforda. - Chocia nie posz o atwo. - Claudia zachichota a. - Jeszcze nigdy nie widzia am, eby kto a tak si broni przed wyjazdem i eby znalaz a tyle wymówek. Nie posiada adnego rodka transportu, musi nie + pociech rodzinie Reddingerów, ma wreszcie fatalne samopoczucie w wyniku ca ego zamieszania. - Reasumuj c, zdaje si , e po yczenie mu konia by o i tak ma cen za pozbycie si go - doda Jem. U miech Claudii zamar , gdy odpowiedzia a: - Dobrze, e pos a e z nim kogo , kto przyprowadzi by konia, w przeciwnym razie móg by go ju wi cej nie zobaczy+. Panna Melksham chrz kn a cicho. - Tymczasem, mi... hmm... milordzie, mam wra enie, e ma pan jeszcze sporo do roboty - odezwa a si niepewnie. Jem odwróci si do niej z ciep ym u miechem. - Po pierwsze, powinienem pani przeprosi+, kochana panno Melksham, za moj ma maskarad . Prosz uwierzy+, e nie mia em innego wyj cia. - O, je eli o co chodzi... - Panna Augusta unios a d onie. - Mam te nadziej , e zgodzi si pani na warunki umowy, któr zawar em z pani siostrzenic . Dokona a pani cudów tu, w Ravencroft, i zupe nie nie wiem, jak bym sobie poradzi bez pani. - Jego szare oczy zamigota y w szczerym podziwie i ku ogromnemu zdumieniu Claudii panna Melksham zarumieni a si jak podlotek. Po chwili odzyska a równowag i przybra a typow dla niej surow min . - Je eli o to chodzi, milordzie, nie mog powiedzie+, e podoba mi si obecna sytuacja - przyzna a uczciwie. Ale zdaj sobie spraw , e gdyby nie pa ska uprzejmo +, razem z Claudi wyl dowa yby my na bruku. S ysza pan, co powiedzia Thomas. Obawiam si , e Walter... ojciec Claudii... nie by by wcale bardziej wyrozumia y. Zerkn a na siostrzenic . - Poza tym uwa am, e powrót do domu jej rodziców by by gorszy ni g odowa mier+ w jakim rynsztoku. - Jest pani bardzo askawa, panno Melksham, tym bardziej e to przeze mnie znalaz y cie si w tak niekorzystnej sytuacji. - Jem nagle podniós si i usiad obok panny Augusty. - Jednak e prosz mi wierzy+, e uczyni wszystko co w mojej mocy, by zapewni+ paniom wygod i dostatek tak d ugo, jak d ugo tu zostaniecie. Panna Melksham mrukn a co z wdzi czno ci , po czym, odchrz kn wszy lekko, wsta a. - Mo e zechce pan, milordzie, og osi+ swoj ... hm... zmian pozycji reszcie personelu? Pozwoli am sobie poleci+ s u bie, by wszyscy zjawili si w kuchni za pi tna cie minut. - Doskonale, panno Melksham. W takim razie mo e usi dziemy na chwil i omówimy drobne zmiany, które powinny by+ wprowadzone. Przede wszystkim uwa am, e nale y zatrudni+ wi cej s u by. Z rozbawieniem Claudia zauwa y a, e ciotka zaczyna rozp ywa+ si z zachwytu. Pomy la a z gorycz , e lord Glenraven z ca pewno ci wie, jak osi gn + upragniony cel. Pochlebstwa i mi e stówka dla starszych dam, a 55

czu e poca unki dla m odych. Zastanawia a si , co jeszcze chowa w zanadrzu? Od niej dosta ju , czego chcia , i je eli wyobra a sobie... Serce skoczy o jej w piersi, lecz my li pod a y rozs dnym torem. Je eli wyobra a sobie, e dostanie cokolwiek wi cej, to... ona ju b dzie si mia a na baczno ci. Reszta dnia min a w chaotycznym po piechu. Nowiny o nag ym awansie Jema i nadchodz cych zmianach zosta y powitane przez s u b zdziwieniem, rado ci i wieloma domys ami. Lucas zosta wys any do Londynu do znajomych Jema, u których przechowywa swoje pieni dze, ubrania i reszt posiadanych rzeczy. Panna Melksham zacz a pospiesznie planowa+ wystawny obiad, na którym okoliczni szlachcice poznaj nowego pana Ravencroft. Do wieczora Jem nie spotka ju Claudii - wiedzia , e przygotowywa a ksi gi rachunkowe do jego inspekcji. Gdy nadesz a pora kolacji, uda si do swojej nowej sypialni, do której niewidzialne r ce przenios y ca y jego dobytek. Jedna z pokojówek zgodzi a si rozpakowa+ ubrania, do tej pory z o one w kostk i zwi zane sznurkiem, lecz wyra*nie da a do zrozumienia, e tego typu czynno ci uwa a za nie nale ce do jej kompetencji. Zapyta a nie mia o, kiedy przyjedzie lokaj jego lordowskiej mo ci. Jem zachichota , wk adaj c spodnie i wykwintny surdut. Mo e i nie nadawa y si zbytnio na wieczorowe ubranie, lecz by y modne i doskonale uszyte. Przez chwil my la o czasach, kiedy s u y u Chada Lochridge’a i kiedy pracowa u krawca jako ch opiec do wszystkiego. Z pewno ci sam móg sobie s u y+ za pokojowego. Pomijaj c mo e pranie i prasowanie. Pogwizdywa weso o pod nosem, zawi zuj c krawat. Na koniec wpi w niego ma szmaragdow spink , niegdy nale c do ojca. By co jeden z nielicznych cennych przedmiotów, który matka zabra a uciekaj c z Ravencroft. Podczas wielu at tu aczki jako nie potrafi si zmusi+ do sprzedania jej. Uk oni si do lustra i salutuj c uroczy cie w asnemu odbiciu, wyszed z pokoju. Na dole Claudia wesz a do szmaragdowego saloniku i z ulg stwierdzi a, e jest sama. Reddingerowie nie raczyli zej + na dó na obiad - zjedli w swoich pokojach. Niestety, Claudia by a prawie pewna, e pojawi si na kolacji. Westchn a ci ko. Nadchodz ce dni i tak b d wystarczaj co trudne dla lorda Glenravena - i dla niej - bez przygn biaj cej obecno ci Thomasa i Rose. I nawet nie chodzi o o to, e w tpi a w mo liwo + opanowania k ótliwej pary przez Jema. Na my l o zadaniu, jakie j czeka o, poczu a, e serce jej zamiera. Cho+ przecie w perspektywie prowadzenia stajni jego lordowskiej mo ci nie powinno by+ nic przera aj cego. To b dzie po prostu kontynuacja tego, co robi a przez ostatnie dwa lata, i to ze sporymi sukcesami. W ka dym razie i tak nie zabawi tu d ugo. Ta my l troch j przerazi a. W pierwszej chwili, gdy domaga a si od Glenravena, by zatrudni j jako koniuszego, my la a o tej posadzie jako o stanowisku nie wymagaj cym wiele pracy, a dobrze p atnym. Mi o + do Ravencroft nadal by a jej si nap dow i mia a nadziej zosta+ tu na zawsze... je eli nie jako w a cicielka, to chocia jako pracownica. Ale teraz... My l o dalszym pozostawaniu tak blisko lorda Glenravena niepokoi a j , a z drugiej strony perspektywa zjawienia si w posiad o ci jego przysz ej narzeczonej wywo ywa a w niej nag ch + bycia zupe nie gdzie indziej. Tak, b dzie oszcz dza a ka dy grosz z pensji wyp acanej przez jego lordowsk mo + i przy pierwszej sposobno ci za o y w asn stajni ... jak najdalej od Gloucestershire i Ravencroft. Z ca pewno ci gdzie w Anglii jest miejsce równie pi kne, czarowne i wspania e jak Ravencroft. Ku w asnemu zdziwieniu poczu a, e zy zaczynaj gromadzi+ si pod powiekami, wi c otar a je gniewnym ruchem. Us yszawszy cichy d*wi k za plecami, odwróci a si szybko i poczu a, e serce podchodzi jej do gard a. Na progu z niedba elegancj sta najprzystojniejszy m czyzna, jakiego Claudia kiedykolwiek widzia a. 15 Je eli Jem January doskonale prezentowa si w roboczym stajennym ubraniu - pomy la a - albo w skromnym stroju kamerdynera, w doskonale dopasowanych spodniach i surducie eksponuj cym szerokie ramiona wygl da zupe nie osza amiaj co. Podszed do Claudii i z o y delikatny poca unek na jej d oni. - Dobry wieczór, pani Carstairs - powiedzia powa nie, lecz oczy mu zab ys y, gdy obraca si , by mog a w pe ni doceni+ jego przemian . - I co pani my li o tej transformacji? Claudia wybuchn a miechem. - Wr cz niesamowita, milordzie. Przy panu wszyscy wygl damy niepozornie. Jem spojrza na ni uwa niej, podziwiaj c po yskliw sukni z b kitnego jedwabiu, wyko czon ciemniejsz koronk . Dekolt sukni, cho+ niezbyt wyzywaj cy, i tak by o wiele odwa niejszy ni w sukniach, które zazwyczaj nosi a. Przez d ugi czas sta a przed lustrem nie mog c si zdecydowa+, zanim odrzuci a wszelk rozwag i rozs dek i w o y a t od dawna nie u ywan sukni . - Wszystko, tylko nie niepozornie, pani Carstairs. Claudia poczu a fal gor ca nap ywaj c jej do policzków, kiedy jego wzrok zatrzyma si na moment w miejscu, gdzie falbanka stanika sukni spotyka a si z cia em. Ju otwiera a usta, by co powiedzie+, gdy do pokoju weszli Thomas i Rose. Wmaszerowali do szmaragdowego saloniku rami w rami , najwyra*niej przygotowani do bitwy. Thomas podszed do Jema i stan tu obok niego. Claudia wbrew woli odnotowa a zadziwiaj c ró nic mi dzy 56

m czyznami. Spokojna elegancja lorda Glenravena sprawia a, e Thomas wygl da krzykliwie i niegustownie w swoim bogato zdobionym surducie. Rose dygn a nerwowo, lecz Thomas patrzy na Jema z nieprzyjemnym grymasem. - Istotnie, adne piórka... milordzie - powiedzia przeci gaj c wyrazy, tak e tytu Jema zabrzmia jak obelga. - Có , dzi kuj bardzo, Reddinger. - U miech Jema by szeroki i pozornie szczery, ale Claudia wyra*nie zobaczy a ironi w jego spojrzeniu. Z pewn ulg odwróci a si , by powita+ cioci August , która wesz a do saloniku zaraz za Reddingerami. Du o czasu i perswazji zabra o Jemowi namówienie starszej damy, by jada a z nimi posi ki, gdy panna Augusta Melksham uwa a a si obecnie za s u c w tym domu. Jem podszed do niej i pomóg usi + w fotelu. Rozmowa nie klei a si i Claudia mia a wra enie, e min a wieczno +, zanim wreszcie troch zdenerwowany s u cy zaanonsowa , e podano do sto u. Jak mo na si by o spodziewa+, kolacja min a w bardzo napi tej atmosferze. Kucharka przesz a sam siebie i przygotowa a pieczony udziec barani z warzywami i odpowiednimi sosami, a na deser podano pudding, ciasteczka truskawkowe i owoce. Claudia pomy la a ze w ciek o ci , e równie dobrze mog yby zosta+ podane s oma i popió , gdy i tak nikt nie zwraca uwagi na to, co je. Nikt, oczywi cie z wyj tkiem lorda Glenravena, który docenia wszystkie wysi ki kucharki i nie zwraca uwagi na obra*liwe zachowanie Thomasa. Ten narzeka na ka de danie, które pojawi o si na jego talerzu, i da wina przy ka dej sposobno ci, tak e gdy wszyscy wstali od sto u, on ledwo trzyma si na nogach. - Rose - odezwa a si Claudia z niesmakiem - b d* tak dobra i odprowad* Thomasa do jego pokoju. Ciocia Augusta i ja obieca y my po wi ci+ nasz czas po kolacji jego lordowskiej mo ci. Mamy sporo spraw do omówienia. Nie czekaj c na odpowied*, odwróci a si do panny Melksham i Jema z królewskim kiwni ciem kszta tnej g ówki. Jem nie odezwa si ani s owem: ofiarowuj c rami ka dej z pa wyprowadzi je z pokoju, nawet nie spogl daj c na Thomasa, który sta przy stole, chwiej c si na nogach i patrz c z nienawi ci za wychodz cymi. Poniewa panna Melksham odby a d ug i wyczerpuj c rozmow z Jemem jeszcze przed kolacj , kiedy dotarli do ma ego pokoiku, który niegdy by gabinetem Claudii, usiad a w k ciku i patrzy a na rozmawiaj c par z niepokojem. Claudia usiad a za biurkiem, teraz za o onym pude kami zawieraj cymi jej rzeczy i ksi gami rachunkowymi posiad o ci. Postanowili ju wcze niej, e dok adniej poka e je Jemowi rano, wi c teraz ledwie skin a d oni w ich stron . - My l , e wszystko jest w jak najlepszym porz dku, milordzie. Z pewno ci zauwa y pan, e wszystko bardzo si ró ni od tego, co by o za... za dawnych czasów. Obawiam si , e nasze standardy s o wiele ni sze ni ... - „Za dawnych czasów” by em ma ym ch opcem, nie wiem wi c nic o niegdysiejszych standardach - przerwa jej agodnie Jem. - Z tego, co zd y em zaobserwowa+, kiedy przej a pani stery posiad o ci, sprawy naprawd *le si mia y i dokona a pani cudów. Claudia zarumieni a si , i to bardzo pon tnie, jak zauwa y Jem, lecz powiedzia a spokojnie: - Zdaje si , e zauwa y pan, i wielu przedmiotów nie ma... nie tylko ksi ek. Sprzeda am je. Jest mi ogromnie przykro, e tak si sta o, ale nie mia am wyboru. - Rozumiem - odrzek cicho Jem. - Na pani miejscu zrobi bym dok adnie to samo. - U miechn si i Claudia poczu a, e serce jej ro nie. - O miel si zauwa y+, e spokojnie ob dziemy si bez makat i redniowiecznych zbroi Z drugiej strony dlaczego nie mieliby my ich odzyska+ pewnego dnia? - Claudia zachowa a wszelkie dokumenty sprzeda y, milordzie - wtr ci a panna Melksham. - Wiele przedmiotów zosta o sprzedanych osobom mieszkaj cym w Gloucester... chocia cz + posz a do handlarzy, zarówno w tym mie cie, jak i w Londynie. Claudia westchn a. - Obawiam si , e próba odnalezienia tych przedmiotów by aby jak usi owanie wepchni cia wszystkich zmartwie tego wiata z powrotem do puszki Pandory. - Miejmy nadziej , e szcz cie dopisze nam bardziej ni Pandorze i jej przyjacielowi... jak on si nazywa ? Zdaje si , e Epimeteusz. Claudia poderwa a g ow i spojrza a na niego zaskoczona. Kiedy to dziecko ulicy zd y o zapozna+ si z greck mitologi ? Jak gdyby czytaj c w jej my lach. Jem wyszczerzy z by w u miechu i powiedzia : - Kiedy mia em siedemna cie lat, pracowa em przez kilka miesi cy w ksi garni. Od czasu do czasu po ycza em sobie co po kryjomu. - Powinnam si by a tego spodziewa+ - odrzek a Claudia. Rozmowa ci gn a si niezobowi zuj co jeszcze przez jaki czas, a panna Melksham zwróci a uwag , e zrobi o si bardzo pó*no. Po egnawszy siostrzenic i jego lordowsk mo + uda a si na spoczynek. - Mo e zechcia aby pani zagra+ ze mn partyjk pikiety, pani Carstairs? - zapyta uprzejmie Jem. Claudia, a za wyra*nie widz c, co mog oby z tego wynikn +, odrzuci a propozycj . Wyobrazi a sobie siebie siedz c przy ma ym stoliku naprzeciw niezwykle przystojnego lorda Glenravena, otoczon gasn cym blaskiem 57

wiec. Ziewn a ostentacyjnie. - Dzi kuj , milordzie, ale ja równie jestem bardzo zm czona. Iycz dobrej nocy - zako czy a i pod y a za cioci Augusta, która ju znikn a w ciemno ciach korytarza. Na górze schodów Claudia pomacha a weso o ciotce na dobranoc i posz a do swojej sypialni. Prawd mówi c, by a ogromnie zm czona. To by naprawd niesamowity dzie i potrzebowa a nawet nie tyle wypoczynku i snu, ile troch czasu w samotno ci, by przemy le+ wydarzenia dnia. Wchodz c do pokoju, chcia a postawi+ zapalon wiec na stoliku przy drzwiach, lecz z wielkim zaskoczeniem zorientowa a si , e stolika tam nie ma. Rozejrza a si po pokoju i otworzy a usta ze zdziwienia. Ma y stoliczek znajdowa si teraz przy kominku, a dwa fotele, które do tej pory sta y nie opodal paleniska, zosta y przesuni te pod okno. Mniejsze mebelki tak e jak gdyby dosta y skrzyde , gdy sta y teraz w zupe nie innych miejscach ni zazwyczaj. Jedna z pokojówek musia a popa + w zupe ne roztargnienie i przestawiaj c meble, by posprz ta+ pod nimi, zapomnia a je ustawi+ na miejscu. Zm czona pomy la a, e zajmie si tym jutro rano. Teraz chcia a ju tylko znale*+ si we w asnym ó ku i wszystko dok adnie przemy le+. A jednak gdy tylko jej g owa opad a na poduszk , Claudia zapad a w mocny, nie zm cony niczym sen i nie otworzy a oczu, dopóki pierwsze promienie s o ca nie przebi y si przez zas ony w oknach. Niepewnie stan a przed szaf z ubraniami. Zazwyczaj szybko wci gn aby na siebie spodnie i star koszul i uda aby si na porann przeja d k . Trenowanie koni by o jej ulubionym zaj ciem i chocia Jonasz nie pozwala jej dosiada+ adnego z ogromnych wa achów ani dwóch ogierów, w stajniach Ravencroft by o jeszcze kilka m odych klaczy, które bardzo potrzebowa y ruchu. Lord Glenraven i tak nie b dzie jej potrzebowa przed niadaniem; w o y a wi c spodnie i koszul i zbieg a do kuchni, gdzie zetkn a si nos w nos z cioci Augusta. Starsza pani, która ju dawno przesta a mówi+ Claudii, jak to skandalicznie si zachowuje i ubiera, jedynie zmarszczy a brwi i ci gn a wargi z dezaprobat . - Podejrzewam, e wybierasz si na przeja d k - mrukn a ponuro, a gdy Claudia przytakn a, gniewnie poci gn a nosem. - Zdawa o mi si , e dzisiejszego poranka mia a za atwia+ jakie sprawy z jego lordowsk mo ci . - Tak, ale dopiero pó*niej. My la am... - Dzie dobry, mi e panie. Claudia odwróci a si na pi cie na d*wi k g osu dochodz cego od drzwi. To by , rzecz jasna, Jem, ubrany w swoje stare stajenne ubranie. Czuj c na sobie wzrok Claudii, spojrza na swój strój i u miechn si ponuro. - Czuj si jak Kopciuszek odes any z powrotem do liczenia ziarnek grochu - powiedzia . - Ale , milordzie - odrzek a panna Melksham z du doz zrozumienia. - Oczywi cie, e nie zd y pan jeszcze zgromadzi+ odpowiedniej ilo ci ubra dla pa skiej obecnej pozycji. Niew tpliwie przy pierwszej okazji uda si pan do Gloucester i kupi wszystko, czego potrzebuje. - W a ciwie posiadam ca e mnóstwo ubra odpowiednich do mojej obecnej pozycji - odpar Jem, posy aj c pannie Melksham przewrotne spojrzenie. - Ju nied ugo Lucas powinien przywie*+ je z Londynu. Tymczasem, jak si domy lam, nie b dziemy mie+ zbyt wielu go ci. A e ja równie nie zamierzam sk ada+ nikomu wizyt... - Podejrzewam, e nowina szybko si rozniesie - przerwa a mu panna Melksham. - Nie zdziwi abym si , gdyby jeszcze dzi wpad tu wikary... a najdalej jutro. Zawsze goni e naj wie szymi ploteczkami. U ywa swojego urz du, by wsz dzie wetkn + nos. Jem westchn . Wiedzia , e by+ w a cicielem Ravencroft oznacza nie tylko prowadzenie interesów posiad o ci. Za czasów jego ojca, gdy interesy sz y pomy lnie, wci odwiedzali ich s siedzi. Teraz nawet nie bardzo pami ta ich nazwiska, ale wiedzia doskonale, e pr dzej czy pó*niej b dzie musia odnowi+ z nimi znajomo +. Obserwuj c go, Claudia by a przekonana, e wie, o czym lord my li. Niewiele czasu zajmie mu w czenie si w ycie towarzyskie okolicznej szlachty. A jeszcze wcze niej dopadn go mamu cie swataj ce swoje ukochane córeczki. Claudia zna a co najmniej trzy stosowne kandydatki mieszkaj ce w okolicy. Zimno na powrót zago ci o w jej sercu i nawet wizja posiadania w przysz o ci w asnej hodowli koni, daleko st d, nie by a w stanie go ogrza+. - Co takiego? - zapyta a niem drze, wiedz c, e przed chwil Jem zada jakie pytanie. - Je eli mamy zamiar wybra+ si na przeja d k , najlepiej b dzie, je eli ju ruszymy. - Na przeja d k ? - wykrzykn a Claudia. - Zdawa o mi si , e powiedzia e ... - Powiedzia em, e ju od dawna nie siedzia em na koniu. Jednak w dzieci stwie je*dzi em bez przerwy. Mam nadziej , e jest to jedna z tych rzeczy, których si nie zapomina. Uj wszy j pod rami , skierowa si ku drzwiom. Claudia wiedzia a, e nie jest to najlepszy pomys , lecz bez oporu da a si prowadzi+. Dopiero w drzwiach odwróci a si do ciotki. - O ma o nie zapomnia am, ciociu. Czy mog aby porozmawia+ z pokojówk ? Krótko opisa a niezwyk ruchliwo + swoich mebli i chocia brwi panny Melksham podskoczy y a do linii w osów, starsza dama powiedzia a tylko: - To rzeczywi cie bardzo dziwne.- I zgodzi a si dopilnowa+ sprawy. Teoria Jema na temat rzeczy, których si nie zapomina okaza a si s uszna. Claudia patrzy a z dr eniem i 58

pewnym rozbawieniem, jak lord wdrapuje si na grzbiet wierzchowca którego Jonasz wybra specjalnie dla nowego pana Ravencroft. Po kilku niepewnych okr eniach Jem porozumia si z pi knym wa achem i poprowadzi Claudi cie k wiod c na pola za domem. Dojrzewaj ce zbo e falowa o na wietrze jak z ote morze. - Oczekujemy doskona ych zbiorów tego roku - powiedzia a Claudia. Jem potakuj co kiwn g ow . - A dzier awcy? Je eli sprzeda a a tyle ziemi, czy masz wystarczaj co du o ludzi do pracy przy niwach? - Tak. Wi kszo + ziemi sprzeda am Squire’owi Fosterowi, a i tak by y to g ównie pastwiska. Wprawdzie by am zmuszona do sprzedania cz ci ziemi uprawnej, lecz przekonasz si , e wi kszo + wie niaków, którzy pracowali dla twojego ojca, nie opu ci a Ravencroft. - To dobre wie ci. - Jem u miechn si . - Prawdopodobnie nie pami tam ju wi kszo ci z nich, lecz... czekaj, czekaj... czy Will Putnam jest tu jeszcze? - Ale tak. Jego ona urodzi a dziecko dwa miesi ce temu. To by o jej pi te. Will musi by+... jakie pi + lat starszy od ciebie? - Hmm... co ko o tego. Kiedy by em ma y, zawsze by dla mnie bardzo mi y. Zna miejsca, gdzie najlepiej bra y ryby i gdzie ros y najwi ksze poziomki. Zajmowanie si mn by o poni ej jego godno ci; mia wtedy kilkana cie lat, a ja by em tylko zepsutym szczeniakiem, lecz wiedzia , e nie ma w okolicy nikogo w moim wieku, by wi c bardzo cierpliwy. - Mog to sobie wyobrazi+. - Claudia za mia a si . - Jest cudownym ojcem i m em. Jem spojrza na ni z zainteresowaniem. - Czy by a tak dobrze zna a swoich wie niaków? - O, tak. Cz sto ich odwiedzani i zawsze d ugo rozmawiamy. Wiele si od nich dowiedzia am. Na przyk ad o prowadzeniu gospodarstwa. - Czy by? - Jem milcza przez chwil . - Zdaje si , e mój ojciec tak e. Du o straci em przez te wszystkie lata, kiedy mnie tu nie by o. Nie my l c o tym, co robi, Claudia podjecha a do niego i po o y a mu d o na ramieniu. - To prawda. Jem. Z ca ego serca wola abym, eby Emanuel Carstairs nigdy nie wkroczy w ycie twojej rodziny. Mam nadziej , e sma y si teraz w piekle. Nagle zawstydzi a si swoim wybuchem i tym poufa ym gestem i zdj a gwa townie r k z ramienia Jema, po czym pogalopowa a w gór agodnie wznosz cego si zbocza. Kiedy j dogoni , wskaza a na odleg e pastwisko, doskonale widoczne z wzniesienia. - Wi kszo + z tego, co widzisz, nale y do ciebie. Jednak pola za t lini d bów nale ju do Squire’a Fostera. - Tak wywnioskowa em z tego, co mówi Jonasz. Widz , e wypasasz tam teraz owce. - Obawiam si , e i tak dwa razy mniej, ni powinnam. Wi kszo + pieni dzy z posiad o ci utopi am w hodowli koni. - Spojrza a na niego niespokojnie. - Mia am wra enie, e pod okiem Jonasza dam sobie rad . Jem obróci si w siodle i spojrza na ni . - Mam nadziej , e nie s to przeprosiny - rzek powa nym tonem. - Przecie nie masz za co mnie przeprasza+. Claudia zesztywnia a. - Wiem o tym, ale... - Mo e nie wszystkie twoje decyzje by y trafne, ale któ z nas mo e powiedzie+, e nigdy nie pope ni b du? Jakikolwiek cel sobie wyznaczy a , Claudio, by o to powodowane trosk , inteligencj i twoj mi o ci do tej ziemi. Zawsze b d ci za to wdzi czny. Raz jeszcze Claudia poczu a pal ce zy pod powiekami i tylko skin a g ow w niemym podzi kowaniu. Odwracaj c si do Jema zasugerowa a najoboj tniejszym tonem, na jaki by o j sta+, e powinni ju wraca+ do domu. - Ale wyjechali my nieca godzin temu - zaprotestowa . - Mia em nadziej , e odwiedzimy wioski. Claudia jednak czu a, e i tak ju zbyt du o czasu sp dzi a sam na sam z jego lordowsk mo ci . I nawet nie chodzi o o to, e nie ufa a Jemowi. Z pewn irytacj musia a przyzna+, e to w asnych uczu+ obawia a si najbardziej. - Mamy wiele pracy dzisiaj, milordzie - powiedzia a sztywno i skierowa a wierzchowca w stron domu. - I jeszcze jedno - doda Jem. - Je eli ka de zdanie masz zamiar ko czy+ tym okropnym „milordzie”, obawiam si , e wp dzisz mnie w migren . Nie jestem przyzwyczajony do nazywania mnie inaczej ni Jem. Czy uwa asz, e to si uda? - Jego u miech by szczery i ch opi co otwarty, lecz Claudia nie podda a si tak atwo. - Chyba nie, milordzie - odrzek a sztywno. - Tak wszyscy powinni si do pana zwraca+, wi c musi si pan przyzwyczai+. - Ale ja nie mam takiego zamiaru. - Ju kilka razy powiedzia a mi po imieniu. - To by mój b d. Mówi am tak bez zastanowienia. - Tak mi si zdawa o. - Jem u miechn si . Nie doczekawszy si u miechu w odpowiedzi, po prostu mówi dalej: - Za du o my lisz. Nie rozumiem, dlaczego nie mogliby my by+ znowu Jemem i Claudi , przynajmniej kiedy 59

jeste my sami? - Przecie nie b dziemy sp dza+ zbyt wiele czasu sam na sam - odrzek a Claudia lodowatym tonem. Jem by troch zdeprymowany jej odpowiedzi ; przez chwil przygl da si jej w milczeniu, zanim powiedzia : - To prawda. Nagle zawróci wierzchowca i pogalopowa w stron domu. Claudia patrzy a za nim, nic nie rozumiej c. Potem pop dzi a swoj klacz w lad za lordem. Kiedy ju byli na dziedzi cu, szybko zeskoczy a z konia. - Po niadaniu b d czeka a w gabinecie, milordzie. - Doskonale, pani Carstairs. - Jem uk oni si sztywno. - Do zobaczenia przy niadaniu. Claudia zawaha a si . - Nie zamierzam je + w jadalni. By oby bardzo niestosowne, gdyby my jedli wspólnie. Jestem tylko pa sk pracownic , milordzie. - Czy bym mia z pani podobne trudno ci jak z pary ciotk ? - Jem westchn . Ju nabra powietrza, by mówi+ dalej, gdy zobaczy mocno zaci ni te usta Claudii. Skapitulowa z gracj . - Doskonale. Akceptuj pani warunki... na jaki czas. Dzi jest jeszcze pani moim go ciem, który zamierza odda+ mi ster posiad o ci, lecz jeszcze tego nie zrobi . - Claudia otworzy a usta, lecz Jem nie da jej doj + do s owa. - W takim przypadku powinna zje + pani ze mn . Je li si nie myl , do czy do nas tak e pani ciotka. Claudia zamkn a usta. Pochyli a g ow i czuj c si niesamowicie g upio posz a w stron domu z tak godno ci , na jak by o j sta+, zwa ywszy na jej stare spodnie i po atan koszul . W swoim pokoju zasta a m od pokojówk z zapa em myj c okna. Rozejrzawszy si zobaczy a, e meble zosta y ju ustawione na dawnych miejscach. - Dzi kuj , Pritchert - powiedzia a z u miechem. - Zdaje si , e jestem tak przyzwyczajona do porz dku, e nie potrafi mieszka+ w pokoju, w którym co jest poprzestawiane. - Ma a pokojóweczka dygn a, lecz patrzy a na Claudi pustym wzrokiem. Widz c, e dziewczyna nic nie rozumie, Claudia doda a: - Stó i krzes a. Dzi kuj , e postawi a je na miejsce. Pritchert spojrza a na sprz ty, o których mówi a jej pani, a potem spu ci a wzrok. - Postawi am na miejsce, psze pani? Ja... ja nic z nimi nie zrobi am. By y tam, gdzie s , kiedy wesz am. Czy chcia a pani, eby je przesun +? - O to chodzi, e nie sta y na swoich miejscach - odrzek a Claudia; poczu a si nieswojo. - Zosta y przesuni te, lecz teraz z powrotem znajduj si na swoich miejscach. Przypuszcza am, e to ty je przesun a , a teraz z powrotem... - Zamilk a widz c rosn ce zdziwienie na twarzy dziewczyny. - No nic. Je eli ju tu sko czy a , mo esz odej +. Pokojówka, ogl daj c si za siebie ze zdumieniem, wysz a z pokoju. Claudia usiad a w fotelu i znów si rozejrza a. - Jakie co dziwne - szepn a do siebie, powtarzaj c s owa ciotki. Rozmy la a nad tym przez kilka minut, po czym dosz a do wniosku, e w a ciwie to bardzo proste. Która pokojówka wczoraj przestawi a meble, a dzi , zrozumiawszy swój b d albo powiadomiona przez cioci August , wkrad a si do sypialni swojej pani i naprawi a go. A jednak, gdy si ubiera a, nadal towarzyszy o jej dziwne uczucie. Wzruszywszy ramionami, odsun a t spraw na bok i zaj a si wyborem sukni na dzisiejszy dzie . Powiedzia a sobie, e pi kna jedwabna suknia z otego koloru nie ma nic wspólnego z faktem, e mia a je + niadanie z lordem Glenravenem. Wiele razy s ysza a, e suknia pasuje kolorem do jej w osów. By a wyko czona koronkami i jedwabnymi wst kami tylko o odcie ja niejszymi. Jedna wst ka wpleciona we w osy nadawa a im elegancki wygl d. Claudia wybieg a z pokoju, nie my l c wi cej o w druj cych meblach. W jadalni zasta a ju lorda Glenravena, siedz cego wraz z jej ciotk przy niedu ym stole, blisko okien wychodz cych na ogród. Zanim do nich podesz a, nala a sobie kawy z dzbanka stoj cego na bufecie pod cian oraz wzi a grzank i d em. Panna Melksham u miechn a si promiennie do siostrzenicy. - Jego lordowska mo + w a nie... - zacz a, lecz Jem uniós r k . - Doprawdy uwa am, e do + ju tego milorda i jego lordowskiej mo ci. Je eli panie tak bardzo wzbraniaj si przed u ywaniem mojego imienia, które, notabene, zawsze uwa a em za odpowiednie, mo e b dziecie mówi+ do mnie Glenraven. To troch zbyt górnolotnie brzmi, ale i tak jest lepsze od milorda. Zgoda? Przez chwil dwie pary oczu patrzy y na niego bez mrugni cia, po czym odwróci y si do siebie. Panna Melksham unios a brwi w niemym pytaniu, a Claudia kiwn a lekko g ow . - Doskonale. - Panna Melksham zacz a od pocz tku: - Glenraven w a nie pyta mnie, co mo na by zrobi+, aby przywróci+ ogród do poprzedniego stanu. - Wskaza a d oni za okno na ogromny ogród. Cho+ nosi on jeszcze lady dawnej wietno ci, ogranicza si do kilku n dznych krzaków ró anych, które ju od lat przegrywa y walk z zag uszaj cymi je chwastami. 60

- No có - odrzek a ch odno Claudia. - Je eli kilku m czyzn wzi oby si do pracy ju teraz, to mo e na przysz y rok wida+ by by o pewn ró nic . Czy by sta+ by o pana na to? - S ysz c, jak ciotka gwa townie apie powietrze, zrozumia a, e pytanie by o mo e troch zbyt bezceremonialne. Uzna a Jednak, e musi si dowiedzie+, czy lord Glenraven rzeczywi cie b dzie w stanie spe ni+ obietnic odbudowy posiad o ci. Bardzo le a o jej to na sercu. - Tak - odrzek po prostu Jem. - Podejrzewam, e moich funduszy starczy oby na kilku ogrodników... i ca y zast p pokojówek i s u cych. W rzeczy samej, gdy tylko to omówimy, zajm si zatrudnieniem kilku ch opców stajennych do pomocy przy koniach. Nie widz powodu, dla którego nie mia bym zatrudni+ kogo do pracy w ogrodzie. No i nie mo emy zapomina+ o owcach. Jak sama pani powiedzia a, stado nale a oby odnowi+. Claudia usi owa a zachowa+ pe n godno ci powag , lecz gdy spojrza a na niego, oczy jej wieci y. - To wspaniale, mil... Glenraven. Spogl daj c na ni , Jem poczu si oszo omiony - zupe nie tak, jak gdyby spojrza w s o ce. Dobry Bo e - zgani si w duchu. Co si z nim dzia o? Dlaczego pod wp ywem jednego jej spojrzenia zamienia si w tak rozpaczliwego wzdychulca? Wróci do jajek i tostów i do ko ca niadania bezosobowym tonem prowadzi rozmow z paniami. W ko cu wszyscy wstali od sto u i panna Melksham uda a si do swoich obowi zków. Claudia i Jem poszli do gabinetu, ale ledwo zd yli otworzy+ ksi gi rachunkowe, kiedy niespodziewanie do pokoju wpad a panna Augusta. - Przepraszam, e przeszkadzam. W a nie przyjecha pan Scudder. - Scudder! - wykrzykn Jem. - Przecie mia tu si zjawi+ dopiero pod koniec tygodnia! - Tak w a nie powiedzia - odrzek a panna Melksham. - Prosi o wybaczenie, lecz powiada, e co si wydarzy o. Wygl da na bardzo poruszonego - doda a. 16 Kiedy Claudia i Jem dotarli do szmaragdowego saloniku, okaza o si , e pan Scudder nerwowo przechadza si przed kominkiem. Na odg os ich kroków obróci si gwa townie i podbieg ku nim. - Milordzie! - wykrzykn . - I pani Carstairs... ciesz si , e pani tak e tu jest. Przepraszam, e przyby em bez zapowiedzi, ale... - Nic si nie sta o - odrzek agodnie Jem. - Prosz , niech pan spocznie. - Usadowiwszy starszego pana na fotelu, nala do kieliszków wina. Wskazawszy Claudii miejsce na kanapie, usiad obok niej. Wino mia o zbawienny wp yw na pana Scuddera, gdy kiedy znowu si odezwa . Jego g os by ju o wiele spokojniejszy. - Obawiam si , e przynosz z e wie ci, milordzie - zacz . - Dowiedzia em si , e szwagier pani Carstairs, Thomas Reddinger, nieprawda ... - Uniós pytaj co brwi, a Claudia. przytakn a ponuro. - Wi c pan Reddinger wynaj adwokata, by zapobiec przeniesieniu prawa w asno ci Ravencroft na lorda Glenravena. - Co takiego? - Claudia nie wierzy a w asnym uszom. - Ale ... on nie mo e... prawda? Przecie ju podpisa am wszystkie dokumenty! - O to w a nie chodzi - powiedzia pan Scudder, wyjmuj c z kieszeni ogromn chustk i wycieraj c ni czo o. Najwyra*niej chce udowodni+, e jest pani niepoczytalna, a w najlepszym razie, e dzia a pani pod z ym wp ywem. Je eli mu si uda... obawiam si , e dokumenty, które pani podpisa a, zostan uniewa nione. - Przecie to absurd! - zawo a Jem z niedowierzaniem. - Przecie umys Cl ... pani Carstairs jest w zupe nym porz dku. - Tak - odrzek pan Scudder, a jego usta wykrzywi y si z pow tpiewaniem. Claudia i Jem wymienili spojrzenia. Pan Reddinger zaanga owa firm prawnicz Morlanda, Welkera i Pennyfire’a, aby... - Przecie Cornelius Weiker by adwokatem Emanuela! - wtr ci a Claudia. - Ano w a nie. - Pan Scudder przygryz warg . - Nie powinienem tego mówi+, ale Weiker przynosi wstyd naszej profesji. Ju zd y pos a+ do mojego biura po kopie dokumentów, które przedstawi pan na potwierdzenie winy Emanuela Carstairsa. Oczywi cie, nie mam adnego obowi zku pokazywa+ ich, i od razu mu to powiedzia em... ale je eli uda mu si udowodni+ pani niepoczytalno + albo to, e dzia a a pani pod czyim wp ywem, mo e si zdarzy+, e Reddinger zostanie wyznaczony pani opiekunem prawnym... i wszystko przepadnie. - Ale ... - zacz a gniewnie Claudia. Pan Scudder westchn ci ko. - Weiker ju zacz swoj obrzydliw kampani . Wspomina na przyk ad o pani „skandalicznych upodobaniach” do ubierania si w m skie stroje. Jem wyszczerzy z by w u miechu. - To mo e by+ potraktowane jako przejaw ekscentryczno ci... albo w najlepszym wypadku jako absolutny brak dobrego smaku i znajomo ci mody. Claudia spojrza a na niego gniewnie, lecz nic nie powiedzia a. Prawnik znowu westchn i zrobi ponur min . - Gdyby pani Carstairs by a bogata i pod opiek kilku krewnych m czyzn, to mo e i tak. Ale w tej sytuacji... Nie mo na te nie zwraca+ uwagi na fakt, e pani osoba dostarcza sta ej po ywki dla wszystkich plotkarek w okolicy, które s szcz liwe, mog c wa kowa+ kolejny temat. Po okolicy kr y na przyk ad historia o tym, e zwyk a pani 61

nosi+ na g owie kocio ek do gotowania herbaty. Tym razem Jem spojrza na ni z niedowierzaniem. Przez moment tak e Claudia nie wiedzia a, o co chodzi, ale po chwili jej twarz si rozja ni a. - Przecie to mieszne! - Za mia a si , po czym odwróci a do Jema. - Pewnego dnia by am w stajni i kiedy wraca am do domu, lun deszcz. Na stoliku w ogrodzie kto postawi ogromny kocio do gotowania herbaty, wi c podnios am go nad g ow i pobieg am do kuchni. Kucharka i inni s u cy omal nie padli trupem na mój widok, wi c za artowa am, e musz i + i pokaza+ cioci Augu cie mój nowy kapelusz. Wpad am do szmaragdowego saloniku, lecz ciocia nie by a sama. Okaza o si , e przyjecha y w odwiedziny lady Goodall, pani Soueers i pani Rumbolton. Szkoda, e nie widzieli cie ich min! Tym bardziej e na ramiona mia am narzucony stary stajenny koc - doda a Claudia wstrz sana kolejnym napadem miechu. Jem zachichota , lecz pan Scudder nie podzieli ich rozbawienia. - Obawiam si , e niektórzy s siedzi nie spojrz tak lekko na ten incydent. Niech mi pani powie, pani Carstairs, kiedy ostatnio widzia a si pani ze Squire’em Fosterem? - Ze Squire’em Fosterem? Zdaje mi si , e jakie dwa tygodnie temu. Spotka am si z nim, by omówi+ dalszy wypas moich owiec na jego kach. - Claudia spojrza a pytaj co na prawnika. - Najwyra*niej pan Foster nie nale y do pani przyjació - powiedzia sucho pan Scudder. - Od jakiego czasu rozpowiada po okolicy o pani niekobiecym zainteresowaniu hodowl zwierz t. Ponadto cz sto wspomina o pani obsesji uczynienia „cyrku” z Ravencroft. - Tak mówi? - zapyta a Claudia bledn c. Wsta a z kanapy i podesz a do prawnika. - Wiedzia am, e nie pochwala mojego samodzielnego prowadzenia maj tku, ale nie mia am poj cia, e jest a tak... pod y i przesycony jadem. - Hmm - pan Scudder zacisn usta. - Zdaje si , e Foster ma swój cel w zdyskredytowaniu pani. Bardzo chcia by zachowa+ ziemi , któr od pani kupi . Wiem, e zgodzi si j odsprzeda+, ale tylko dlatego, i by przekonany, e pani nigdy nie b dzie na to sta+. Nie ma w tpliwo ci, e Weiker skontaktowa si z Fosterem i ten ostatni zrobi, co w jego mocy, by udowodni+ pani niepoczytalno +. Ju wcze niej opowiada , e kiedy zabroni pani wypasania owiec na swojej ziemi, pani sta a si bardzo agresywna. Podobno obawia si , e go pani zaatakuje. - Ale to okropne! - zawo a Jem; podniós si z kanapy i stan obok Claudii. - Istotnie - zgodzi si prawnik z niesmakiem. - Ale to nie jest jeszcze najgorsze... w ka dym razie je eli chodzi o pana osobiste zaanga owanie. Je li Weiker i Reddinger dopn swego i pa ska umowa z pani Carstairs zostanie anulowana, b dzie mia pan ci ki orzech do zgryzienia w s dzie, je eli b dzie pan chcia dowodzi+ swojego prawa do Ravencroft za pomoc dokumentów, które pokaza mi pan w biurze. - Dobry Bo e - powiedzia powoli Jem. Opad z powrotem na kanap , poci gaj c za sob Claudi . - Nie mog w to uwierzy+. - Claudia stara a si zrozumie+, jakie mog by+ konsekwencje nikczemnego post pku Thomasa. Jej my li pobieg y do skrawka papieru ukrytego w nocnej szafce. Zachowa a go jako swego rodzaju zabezpieczenie. Tylko dlatego, e Jem zdawa sobie spraw , i nie udowodni przed s dem swojego prawa do Ravencroft, by a w stanie wymóc na nim zatrudnienie siebie i cioci Augusty. Ale teraz... Je eli Thomas za pomoc swoich obrzydliwych gierek pozbawi j praw do rozporz dzania maj tkiem, Jem zostanie wci gni ty w s dow walk . A ona b dzie zrujnowana. Gorzej - b dzie zmuszona do ko ca ycia y+ na asce Thomasa Reddingera. Poczu a, e na sam my l o tym robi jej si niedobrze. Zimny strach z apa j za gard o. Pan Scudder wyci gn r k i poklepa m od kobiet po d oni. - Mo e przedstawi em spraw w zbyt ponurym wietle. Weiker jest jeszcze bardzo daleko od osi gni cia celu, I chocia ma pani wielu wrogów, którzy z przyjemno ci obserwowaliby pani upadek... co wcale nie dziwi w przypadku tak pi knej m odej kobiety... ma pani równie wielu dobrych przyjació , którzy z pewno ci zrobi , co w ich mocy, by pani pomóc. Na przyk ad wikary jest pani oddanym przyjacielem... a jestem pewien, e znajdzie si . ich jeszcze sporo. Trzeba b dzie ich tylko poszuka+. - Oczywi cie. - Jem u miechn si . - Jestem pewien, e zbytnio si przejmujemy. Pan Scudder podniós si i powiedzia : - Pojad do domu i zastanowi si , jak mamy walczy+ z podst pnym panem Weikerem, a tymczasem... - spojrza z niepokojem na Claudi - ...prosz bardzo uwa a+. Reddinger z ca pewno ci b dzie pani obserwowa . B dzie usi owa znale*+ w pani zachowaniu jak najwi cej tego, co s d móg by uzna+ za przejaw niepoczytalno ci. - Nie s dz - odrzek Jem zaciskaj c usta. - Chocia jestem zmuszony go ci+ pod swoim dachem jego on i dzieciaka, nie widz adnego powodu, dla którego Thomas Reddinger mia by pozosta+ tu cho+by Jedn noc d u ej. Mo e wyprowadzi+ si do gospody w Marshdean, je eli naprawd nie chce jecha+ do domu. Pan Scudder podniós d o . - Rozumiem pa skie uczucia, milordzie, ale podj cie takich dzia a mog oby tylko zaszkodzi+ sytuacji. Nie, nie, prosz mnie wys ucha+ - doda pospiesznie, widz c, e Jem ju otwiera usta, by zaprotestowa+. - Zacz oby si straszne gadanie w okolicy, gdyby pani Reddinger z dzie+mi zosta a w Ravencroft, a jej m zmuszony by do mieszkania w gospodzie. Poza tym wioska by aby doskona scen i wdzi czn widowni dla jego u alania si nad sob . - Pan Scudder ma racj - przyzna a Claudia. - Obawiam si , e b dziesz musia jako poradzi+ sobie z Thomasem. 62

Szczerze mówi c, ch tnie bym go udusi a. I Rose tak e, je eli ju o tym mówimy. Gdyby nie by a tak potuln beks , mo e uda oby mi si namówi+ j do przekonania m a. Ale ju wiem, co mo emy zrobi+ - doda a po chwili zastanowienia. - Mo emy ca rodzink przenie + do wschodniego skrzyd a domu. Sta o nie u ywane ju od wielu lat, ale dlaczego nie? Mogliby nawet jada+ tam posi ki. - Doskona y pomys - powiedzia prawnik, nie daj c Jemowi czasu na odpowied*. - A teraz naprawd musz ju i +, jednak e... - Chwileczk ! - zawo a a Claudia. - A co z tym drugim, co pan powiedzia ... z tym wp ywem... co to znaczy? Prawnik spojrza na Jema; ten zmarszczy brwi. Pan Scudder odchrz kn , zanim powiedzia : - Je eli o to chodzi... có , lord Glenraven jest m odym i z pewno ci przystojnym m czyzn . A pani, pani Carstairs, jest m od kobiet nie znaj c jeszcze zbyt dobrze tego wiata. Jest pani tak e wdow , a co za tym idzie, hm... zapewne podatn na... hm... - O, na mi o + bosk ! - zawo a a zniecierpliwiona Claudia. - Czy tylko dlatego, e nie mieszkam pod opiek i nadzorem jakiego kuzyna, mia abym by+ idiotk , która uleg aby namowom pierwszego lepszego kamerdynera, udaj cego kogo , kim w rzeczywisto ci nie jest? Pan Scudder znowu poci si obficie i musia ociera+ czo o chusteczk . - Nie, nie - zaprotestowa pospiesznie. - To nie osoba lorda Glenravena b dzie poddana inspekcji, tylko dowody, które posiada. Jak ju powiedzia em, nie wygl daj one najlepiej i wielu b dzie si dziwi o pani kapitulacji. - Jak ju wcze niej mówi am, od dawna podejrzewa am, e Emanuel nie zdoby tej posiad o ci w uczciwy sposób - odrzek a sztywno Claudia. - Rozumiem, droga pani, ale... W tym momencie Jem uniós d o prosz c o cisz . Przemówi spokojnie, lecz przekonywaj co: - Uwa am, e wszyscy zgadzamy si co do tego, e podejrzewanie pani Carstairs o dzia anie pod moim wp ywem jest równie idiotyczne, jak pos dzanie jej o niepoczytalno +. Jestem pewien, panie Scudder, e zrobi pan, co w jego mocy, by obali+ te bezpodstawne oskar enia. Prawnik odetchn z wyra*n ulg . - Oczywi cie, milordzie. Z ca pewno ci pan Reddinger i pan Weiker nic nie osi gn swoimi knowaniami. Po egnawszy si szybko, prawnik wyszed z - pokoju, zostawiaj c Claudi i Jema patrz cych na siebie z niedowierzaniem. Jem odezwa si pierwszy. - Mój Bo e, Claudio - powiedzia ochryple, przyci gaj c j na kanap obok siebie. - Nie tylko straci a przeze mnie dom, ale sta a si celem niewiarygodnie okrutnego spisku. Poczu a, e tonie w jego spojrzeniu, zupe nie jakby wst pi a w ciep y ob ok porannej mg y. Siedzia tak blisko, e czu a na policzku ciep o jego oddechu. Zaciskaj c d onie w pi ci, odetchn a g boko. - Nie jeste odpowiedzialny za chciwo + Thomasa. - Stara a si zachowa+ oboj tny wyraz twarzy. - Mam jeszcze dzisiaj du o pracy, milordzie... musz dopilnowa+ przeniesienia moich rzeczy z domu na nowe miejsce, wi c mo e lepiej b dzie, je eli od razu zajmiemy si rachunkami? Jem spojrza na ni dziwnie. - Doskonale, pani Carstairs. Jestem do pani dyspozycji. - Z gracj wsta z kanapy i wyszed za ni z pokoju. Ku wielkiej uldze dziewczyny rozmowa by a zwi z a i rzeczowa. Roz o y a na biurku ksi gi rachunkowe, ksi gi stadne i spisy inwentarza. Zostawi a drzwi do gabinetu szeroko otwarte i kilka razy w ci gu dnia wzywa a przechodz cych s u cych i wydawa a im polecenia. Kiedy ostatnia ksi ga zosta a zamkni ta, Claudia wyprostowa a obola e plecy i zobaczy a pokojówk spiesz c korytarzem. - Fimber! - zawo a a. Dziewczyna wesz a do pokoju i dygn a lekko. - Kiedy wrócisz na dó , powiedz kucharce, by przygotowa a na deser krem truskawkowy. Pokojóweczka znowu dygn a i wysz a pospiesznie z pokoju. Claudia podnios a wzrok i napotka a spojrzenie Jema. - Nie*le daje sobie pani rad , pani Carstairs. - Ie co, przepraszam? - Z moich oblicze wynika, e co jakie pi + minut kto nam przerywa to bardzo d ugie popo udnie. Claudia zesztywnia a na chwil , po czym roze mia a si niepewnie. - Tak, zdaje si , e by o to troch zbyt oczywiste. Musz przyzna+, e wzi am sobie do serca to, co mówi pan Scudder... o tym wp ywie. Chcia abym nie dopu ci+, by cho+ cie podejrzenia pad na nasze wzajemne stosunki. Spojrza a mu prosto w oczy, lecz nie by a w stanie powstrzyma+ fali gor ca. która zala a jej policzki. - Oczywi cie - odrzek Jem bezbarwnym g osem. - Doskonale to rozumiem. Zobaczymy si przy kolacji. Kiwn wszy uprzejmie g ow , odwróci si i wyszed z pokoju. Claudia d ug chwil patrzy a na drzwi, które cicho za sob zamkn . W swoim pokoju Jem opad na wys u ony fotel i odda si rozmy laniom. Dobry Bo e, co te on zrobi Claudii Carstairs? Przypomnia sobie osza amiaj ce uczucie tryumfu, które ogarn o go kilka dni temu, gdy jego plany 63

wreszcie si zi ci y. Mój Bo e, sk d niby mia wiedzie+, e jego powrót do domu mo e okaza+ si tak fatalny w skutkach dla niewinnej kobiety? Ju i tak pozbawi j domu, czy teraz ma jeszcze z jego powodu straci+ reputacj , a mo e i wolno +? Skrzywi usta w gorzkim u miechu. Po ich rozmowie dzisiejszego popo udnia ju chcia zaproponowa+ jej d ugi spacer przed obiadem po okolicznych kach. Zdziwi o go, jak bardzo pragn sp dzi+ z Claudi t godzin , s uchaj c jej radosnego miechu i obserwuj c promienie s o ca igraj ce na wspania ej z otej grzywie jej w osów. Z zaskoczeniem zda sobie spraw z tego, e coraz bardziej zale y mu na towarzystwie pi knej wdowy. Z drugiej strony, co w tym z ego? Z pewno ci nie by o nic z ego w czysto platonicznym zwi zku. Czy by nie mia prawa, jak. ka dy m czyzna, do porozmawiania od czasu do czasu z adn kobiet ? Có , w a ciwie „ adna” nie by o w tym przypadku najlepszym okre leniem. Raczej urocza. Nie... raczej cudownie urzekaj ca. Przysz o mu do g owy, e ta uroda pochodzi raczej z jej wn trza. I to znowu przypomnia o mu Jej cudowny miech. Westchn g boko. Z tym z o liwym szwagrem na karku Claudia nie b dzie mia a wielu powodów do miechu. Nie b d te mieli zapewne zbyt wielu okazji do rozmowy, skoro Claudia postanowi a tak ci le przestrzega+ obyczajów. B dzie mia szcz cie, je eli odezwie si do niego przy kolacji i poprosi, by poda jej sól. Zastanawia si , czy tylko gro*by Thomasa sprawi y, e si od niego odsun a. Czy by si myli s dz c, e i ona czerpie rado + z ich wspólnych rozmów? I nie tylko rozmów, pomy la nagle, przypominaj c sobie chwil w powoziku, kiedy przycisn usta do jej mi kkich ciep ych warg. Odpowiedzia a na jego poca unek. Nie by o co do tego w tpliwo ci. Gdyby wszystko dzia o si na uboczu, to kto wie, do czego mog oby doj +? Do diab a! Przecie tylko si oszukiwa ! Platoniczna przyja* , dobre sobie! Je eli mia by+ szczery, to jego zainteresowanie Claudi Carstairs wybiega o daleko poza zwyczajn znajomo +. Jak to si sta o, e kiedy nie uwa a , wkrad a si w sam rodek jego duszy? Wsta i zacz nerwowo chodzi+ po pokoju. Bardzo *le si sta o. Jak móg nie zauwa y+, e jest wci gany w jej sieci? Nawet nie chodzi o o to, e chcia a go z apa+. To jej osobisty urok tak go urzek . By a ciep a, otwarta i szczera. Inteligentna i dowcipna. Wszystko, co go do niej przyci gn o, b yszcza o W jej jasnych oczach jak szczere z oto. Kiedy u wiadomi sobie w asne uczucia, by wstrz ni ty i zamroczony. Uczucia, jakich nigdy jeszcze nie zazna i które uwa a za wyj tkowo niebezpieczne. Najbardziej przera a o go ogromne pragnienie jej towarzystwa. Kiedy nie by o jej obok niego, czu , e brakuje mu czego bardzo wa nego. Na my l, e mog aby kiedy wyjecha+ z Ravencroft, poczu ch ód i pustk . Na moment ogarn go l k. To nic ci nie pomo e - powiedzia sobie gniewnie. Albo pozostaniesz niezale na, albo zginiesz marnie. Je eli otworzysz si przed kimkolwiek, znowu b dziesz bezbronny i wystawiony na cierpienia i rozczarowania, których przysi ga e sobie ju nigdy nie zazna+. Stan po rodku pokoju. Claudia Carstairs mia a racj . Je eli ich znajomo + ma zosta+ zachowana, musi tak e by+ zachowany dystans. Przy najbli szej sposobno ci poszuka sobie narzeczonej... m odej panienki z dobrego domu, która wniesie mu odpowiednio du y posag. Kobiety, któr b dzie szanowa i lubi , bez tego szalonego walenia serca i dzikiego szcz cia na sam jej widok. Wtedy nie b dzie ju miejsca dla Claudii Carstairs w jego yciu... ani w jego sercu. Kiwn energicznie g ow , zadowolony z podj tej decyzji. Podszed do szafy. Przebieraj c si do kolacji, poczu ogarniaj ce go znu enie. W innej cz ci domu Claudia siedzia a w swoim pokoju i patrzy a przed siebie. W zaci ni tych d oniach trzyma a skrawek papieru, który wydoby a ze skrytki, gdy tylko wesz a do pokoju. Tu le a o rozwi zanie wszystkich problemów lorda Glenravena - my la a ponuro. I jej tak e... a w ka dym razie tych dotycz cych okropnego szwagra. Wystarczy o odda+ dyskredytuj c Emanuela list panu Scudderowi. Ten pokaza by j Corneliusowi Weikerowi, który by by zmuszony do poinformowania Thomasa, e wszelkie prawa Jema do Ravencroft s s uszne. Thomas, zrozumiawszy, e nie ma szans pokonania Jema w s dzie, zapewne odst pi by od prób udowodnienia jej niepoczytalno ci. Koniec ko ców Jem mia by swój dom i dowiedzia by si , e go oszuka a. Czy zrozumia by, e tylko nadzieja ostatniej karty przetargowej kaza a jej schowa+ przed nim ten dokument? Claudia zda a sobie spraw , e te my li wcale nie pomagaj jej sumieniu. Czu a do siebie coraz wi ksze obrzydzenie. Mog a przecie odda+ mu list ju po tym, jak podpisa jej kontrakt. Dlaczego tak bardzo chcia a, by nadal dobrze o niej my la ? Dlaczego sta si dla niej a tak wa ny? Przecie to m czyzna, czyli stworzenie, z którego nie mog a mie+ adnego po ytku. By a przekonana, e gdyby nie zmusi a jego lordowskiej mo ci do podpisania kontraktu, obie z cioci Augusta znalaz yby si na bruku. Wbrew woli zacz a w tpi+ we w asn teori . Trudno by o jej nadal my le+, e lord Glenraven nale a do tego typu m czyzn, którzy troszcz si tylko o w asny interes. W stosunku do niej by wi cej ni honorowy i uprzejmy. Obieca jej sowite wynagrodzenie, zanim jeszcze przysz a do niego ze swoj propozycj . No i przyrzek p aci+ jej wi cej, ni kiedykolwiek mog aby marzy+. 64

Zdawa o si , e rzeczywi cie j lubi. Czy m czyzna, który ca owa j tak, e na samo wspomnienie nadal si rumieni a, móg nie troszczy+ si o jej dobro? No, no - zamrucza nieprzyjemny g osik gdzie w g bi jej duszy poca unki Emanuela by y równie gor ce, co wcale nie przeszkodzi o mu tob pomiata+. Otrz sn a si . Co si sta o, to si nie odstanie. Zatai a przed Jemem fakt istnienia listy Emanuela i musi teraz ponie + tego konsekwencje. No, mo e niekoniecznie teraz. Poczeka i zobaczy, jak potoczy si kampania Thomasa. Je eli sprawy zaczn przybiera+ naprawd z y obrót, wyjawi Jemowi swoj nieuczciwo +. Przebra a si do kolacji, ca y czas zastanawiaj c si , jak Thomas móg j tak potraktowa+. By a przecie cz onkiem rodziny! Od czasu wizyty pana Scuddera nie widzia a ani jego, ani Rose i a wzdryga a si na my l, e kiedy b dzie musia a stawi+ im czo o. Prawdopodobnie ta w tpliwa przyjemno + zostanie jej oszcz dzona a do jutrzejszego rana... z pewno ci Reddingerowie nie o miel si pokaza+ na kolacji... Có , w ka dym razie mo e si jeszcze nacieszy+ kolacj w towarzystwie cioci Augusty i Jema. To b dzie zapewne ostatni posi ek, który zjedz razem, gdy od jutra zamieszkaj wraz z ciotk w domku na wzgórzu. Ju ubrana i uczesana, wyci gn a z ma ego pude eczka sznur pere . Patrz c na naszyjnik u miechn a si ponuro. Te per y mia y by+ symbolem siostrzanej blisko ci... dosta a je od rodziców na szesnaste urodziny, a Rose dosta a identyczny na swoje. Zapinaj c naszyjnik, Claudia roze mia a si krótko. Zarzuci a delikatny szal na ramiona i wysz a z pokoju. Wchodz c do szmaragdowego saloniku gwa townie wci gn a powietrze na widok osób, których nigdy nie spodziewa a si tam zobaczy+. - Rose! - wykrzykn a. - Thomas! 17 Thomas podszed do szwagierki przygl daj c si jej niespokojnie. - Dobry wieczór, Claudio - powiedzia sil c si na serdeczno +. Rose przera onym szeptem powtórzy a za nim stówa powitania. Claudia walczy a z ch ci wydrapania im oczu. - Co wy tu robicie? - warkn a, a jej zw one w dwie szparki oczy sypa y iskry w ciek o ci. - Jak miecie przychodzi+ tu po tym, co mi zrobili cie? Przez moment Thomas stara si udawa+ ura on niewinno +, lecz ju po chwili wyprostowa si i wzruszy ramionami. - Podejrzewam, e mówisz o pozwie, który wnios em do s du? - rzek w ko cu. - Poz... czy tak to nazywasz? - wrzasn a z oburzeniem Claudia. - Pozwie? Wystawiasz mnie na po miewisko i nazywasz to pozwem? Mnie, siostr twojej ony? Wiedzia am, e jeste chciwym ajdakiem, ale nie my la am, e kiedykolwiek posuniesz si tak daleko! - Claudio! - pisn a Rose. - Co za j zyk! Postaraj si nie zapomina+, e jeste dam ! Claudia odwróci a si gwa townie do siostry. - O, nie. Rose. Nie jestem dam . Jestem biedn , zidiocia a kretynk , która pozwoli a si omami+ pierwszemu lepszemu przystojniakowi, który przyszed z miodem na ustach i z em w sercu. - Troch dziwny komplement - dobieg od drzwi leniwy g os. - Chyba udam, e s ysza em tylko pierwsz cz +. Claudia nie odwróci a si , tylko nadal sra a przed Thomasem, patrz c mu gniewnie w oczy. Jem stan obok niej. Thomas ju chcia post pi+ o krok, lecz powstrzyma o go spojrzenie Jema. - Twoja bezczelno + nie zna granic - mówi dalej Jem, tym samym agodnym i cichym g osem. - Jednak nie widz powodu, dla którego pani Carstairs musi znosi+ twoje towarzystwo. - Pos uchaj mnie, Glenraven - burkn Thomas. - Nie musisz a tak si naje a+. Ja po prostu troszcz si o jej interesy. Ka dy m czyzna na moim miejscu zrobi by to samo. Po d ugiej chwili ciszy Claudia rzek a: - Nie wierz w asnym uszom. Czy by chcia powiedzie+, e twoje wysi ki, by umie ci+ mnie w domu wariatów, maj by+ dla mnie korzystne? - Nie wyg upiaj si , Reddinger - mrukn Jem. - Jeste wstr tnym padalcem, a twoje starania, by przej + Ravencroft, s o tyle oczywiste, ile skazane na niepowodzenie. Thomas spurpurowia . - Co ci si pomiesza o, paniczyku. Spójrz na to z mojego punktu widzenia. Powiadasz, e Ravencroft zosta wykradziony twojej rodzinie, co by+ mo e jest prawd . Nie masz jednak na to adnego dowodu. Mój adwokat zd y si dowiedzie+, e w twojej sprawie jest zbyt du o bia ych, nie wyja nionych plam. Moja szwagierka w swojej naiwno ci zgodzi a si odda+ ci posiad o +. Sam wiesz, jakie s kobiety... dobre i wyrozumia e, ale niezbyt kompetentne, je eli chodzi o interesy wykraczaj ce poza ich ma y wiatek. W Claudii a si zagotowa o, lecz Jem po o y jej d o na ramieniu, by powstrzyma+ potok jadowitych s ów, który cisn si jej na usta. Thomas przybra min szczerze zatroskanego. - Nie mówi , e post pi bym inaczej w twojej sytuacji - powiedzia . - Zrozumia e, e uczyni e wszystko, co w twojej mocy, by odzyska+ rodzinn posiad o +. Ale nie mog sta+ z, boku i przygl da+ si , jak oszukujesz siostr mojej ony. To jest po prostu interes. Nie ma w tym nic osobistego. 65

Jem za mia si wymuszonym, nieweso ym miechem. - Jeste doprawdy oryginalny, Reddinger. Nie wiem, czy sam siebie a tak oszukujesz, czy te jeste zupe nie pozbawiony skrupu ów. W ka dym razie nie jeste tu mile widziany. Mo e i musz go ci+ ci pod moim dachem, ale pr dzej szlag mnie trafi, ni b d znosi ze spokojem twoje towarzystwo. - W kilku s owach wyt umaczy plan Claudii przeniesienia ca ej rodzinki Reddingerów do wschodniego skrzyd a. - Ale siostro! - zaprotestowa a piskliwie Rose. - Nie wierz w asnym uszom! Jak mo esz tak traktowa+ najbli szych i najukocha szych krewnych? Pomy l tylko o moim ma ym biednym George’u, skr caj cym si na o u bole ci. Nie mo esz przecie kaza+ nam przenie + go do... - Cicho b d*. Rose - odrzek a Claudia, a jej oczy zal ni y niebezpiecznie. - Mo e i jeste cie moimi najbli szymi, ale z pewno ci nie najukocha szymi krewnymi. A je eli chodzi o ma ego George’a i jego o e bole ci, zapewniam ci , e b dzie mu równie wygodnie we wschodnim skrzydle jak tutaj. Co wi cej, okna jego nowego pokoju b d wychodzi y na padoki. B dzie móg patrze+ na konie nie wstaj c z ó ka. Rose zdusi a w sobie seri j ków i pomruków, a Thomas sta sztywno wyprostowany. W tej chwili do pokoju wpad a panna Melksham, ale zatrzyma a si jak wmurowana na widok Reddingerów. - Mój Bo e! - zawo a a. - A có wy tu robicie? - Czemu ka dy nas o to pyta? - odpowiedzia zirytowany Thomas. - Jeste my go +mi tego domu, a przecie musimy tak e je +. - By+ mo e - rzek a z owrogo panna Melksham. - Ale wyda am ju polecenia s u bie, e posi ki b dziecie je + w swoich pokojach. Zawiadomi am was o tym dwie godziny temu. Pokojówka powiedzia a, e rozmawia a z tob osobi cie. Rose zacz a wierci+ si niespokojnie, a jej m , zaczerwieniwszy si , zdoby si na ostatni zryw odwagi. - S dzi em, e si g upie dziewuszysko pomyli o. Jak mog em przypuszcza+, e naprawd zostaniemy potraktowani w tak skandaliczny sposób? - Jak mog e przypuszcza+, e zostaniecie potraktowani w jakikolwiek inny sposób? - mrukn pod nosem Jem i odwróciwszy si plecami do Thomasa podprowadzi pann Melksham do fotela. Czerwieni c si z furii i nadymaj c z oburzenia, Thomas post pi krok naprzód. Znikn a gdzie jego wystudiowana uprzejmo +. - Niech b dzie po twojemu, Glenraven! - warkn . - Nied ugo zobaczymy, ile w s dzie zyskasz tym swoim g upim dostoje stwem. Teraz mo e i jeste panem Ravencroft, lecz kiedy sko cz z tob , wszystko, co b dziesz mia , to ten tytu , bo nie pozostanie ci nawet kamie na kamieniu, eby oprze+ g ow ... milordzie. - Wyrzuci to z siebie z nienawi ci i czeka na odpowied* Jema. Kiedy m ody cz owiek nie przerwa rozmowy z pann Melksham i Claudi , a nawet nie podniós g owy, Thomas odwróci si na pi cie i chwyciwszy on za rami , wybieg z pokoju. Claudia opad a na kanap blada i wstrz ni ta. Jem zerkn na ni , po czym usiad obok panny Augusty i powiedzia pogodnie: - Có , zdaje si , e i tym razem posz o do + g adko, nie uwa acie? - By o okropnie - odrzek a Claudia. - Nigdy nie czu am si dobrze w towarzystwie Rose, a Thomasa nie lubi am od pierwszego wejrzenia, lecz nigdy bym nie pomy la a, e on a tak *le mi yczy. I nigdy bym nie pomy la a, e Rose stanie po jego stronie. - Rose nie ma nawet tyle odwagi co chory zaj c - mrukn a pod nosem panna Melksham. - Jest taka sama jak jej matka. Dzi ki Bogu, e ty jeste podobna do mojej matki! To by a kobieta o odwadze dwunastu m czyzn, Claudia u miechn a si . - No, tak ju lepiej - powiedzia Jem. Wsta , podszed do jej krzes a i pomóg jej wsta+. - Mój niezawodny instynkt kamerdynera podpowiada mi, e ju podano kolacj . Pozwol panie? Uj wszy obie panie pod rami , wyszed z saloniku. Ku wielkiemu zdziwieniu Claudii kolacja wypad a ca kiem mi o. Pod nieobecno + Reddingerów rozmowa toczy a si weso o, z pocz tku mi dzy ca trójk , lecz potem ju tylko mi dzy Jemem a Claudi . Panna Melksham opar a si wygodnie i obserwowa a m odych z u miechem. Jem opowiada paniom o swoich przygodach w Londynie, kiedy by dorastaj cym ch opcem. Opisywa wszystko tak dok adnie, e Claudia nieomal widzia a „d entelmena”, który nauczy go obrabia+ kieszenie przechodniów, i szulera, który nauczy go ocenia+ szans przy pokerze i innych grach hazardowych. Nie wspomina o okresie sp dzonym z matk i siostrami, a Claudia ba a si pyta+. Wiedzia a, e wspomnienia potrafi tworzy+ swój w asny wiat i zaciera+ bolesne kraw dzie pami ci. Wiedzia a równie , e potrafi ci + ostrzej ni najostrzejsze no e. Kiedy wstawali od sto u. Jem oznajmi , zechcia by pomin + zwyczajow sesj sam na sam z butelk koniaku. - Zawsze uwa a em to za bzdur . Niby dlaczego m czyzna ma siedzie+ i pi+ samotnie, podczas gdy mi e towarzystwo czeka w s siednim pokoju? - Ojej - powiedzia a niepewnie Claudia. - Chcia am od razu po kolacji pój + do swojego pokoju i zacz + pakowanie. Jutro rano chcemy si przenie + do domku na wzgórzu. 66

Jem otworzy usta, lecz zamkn je szybko. Przez chwil mia dziwn min . - Oczywi cie - odrzek spokojnie. - Powinienem jeszcze dzisiaj uda+ si do stajni. Jonasz zatrudni kilku nowych ch opców i chcia bym zobaczy+, jak daj sobie rad . - Ojej! - Claudia przycisn a palce do ust. - Nie by o mnie tam ca y dzie . Nie wiedzia am, e rozmawia e z Jonaszem... - W tym przypadku chyba mog pani wybaczy+ zaniedbanie obowi zków. I przepraszam, e zatrudni em nowych pracowników, nie uzgodniwszy tego uprzednio z pani . Pomy la em, e nie b dzie mia a pani nic przeciwko temu, bym nada bieg kilku sprawom. - Oczywi cie, e nie. - Claudia zarumieni a si . - To bardzo mi o z pa skiej strony... chocia w a ciwie to ja powinnam o tym pomy le+. - Nonsens. I tak ma pani a za du o na g owie. - Uk oni si uprzejmie obu paniom. - Do jutra wi c. Po chwili ju go nie by o. Panna Melksham spojrza a zaskoczona na siostrzenic . - Patrzcie pa stwo! Czy by my go czym urazi y? - Jestem pewna, e nie - odrzek a pospiesznie Claudia. - Po prostu zrozumia , e... uhm... przepraszam, ciociu. Pójd do siebie i zaczn si pakowa+. Zobaczymy si jutro rano. Nieomal wybieg a z jadalni i nie zatrzyma a si , dopóki nie znalaz a si w swoim pokoju. Szybko zdj a szmaragdowy szal z ramion i per y z szyi i przez d ugi czas siedzia a nieruchomo przed toaletk . Przywo a a si do porz dku dopiero kilka minut pó*niej, gdy zda a sobie spraw , e jej my li, zamiast zaj + si istotnymi sprawami, kr doko a wysokiego, smuk ego arystokraty, którego dopiero co opu ci a. Otwieraj c szafki i szuflady mówi a gniewnie sama do siebie. Zachowa a si jak zakochany podlotek! Oczywicie, e lubi a Jema Standisha - cho+ nigdy by si nie odwa y a zwróci+ do niego w ten sposób - i lubi a jego towarzystwo, ale fakt, e jej my li zawsze kr ci y si doko a jego osoby, gdy nie zajmowa a si niczym konkretnym... to ju za wiele! Có by o w nim takiego, co przyci ga o jej uwag - zastanawia a si ze z o ci . Oczywi cie to, e wspólnie toczyli walk przeciwko miertelnemu wrogowi, powinno ich zjednoczy+. Jednak e ona i ciocia Augusta wyda y bitw ca emu wiatu ju jaki czas temu, a rzadko kiedy rozmy la a o czu ym u miechu starszej pani czy te jej niesamowitych oczach. Wiele razy, co przyznawa a przed sob z gniewem, jej niepos uszne my li wraca y do dwóch wypadków, kiedy Jem j poca owa . Delikatnie przesun a palcami po wargach, które u o y y si w ciep y u miech. Po chwili spojrza a w lustro i zesztywnia a. Zdawa+ by si mog o, e patrzy na ni odbicie zakochanej kobiety. Przecie to mieszne! Mi o + jest iluzj , wymy lon przez autorów idiotycznych powie ci. W prawdziwym wiecie dwoje ludzi po czonych wspólnym celem nie ma przed sob radosnej przysz o ci. Kobieta musia aby by+ g upsza ponad wszelkie wyobra enie, by odda+ serce pierwszemu lepszemu m czy*nie, który zdawa si inny od pozosta ych. M czy*nie, którego czarne w osy i srebrzyste oczy wype nia y jej sny. - Ty idiotko! - powiedzia a cierpko do odbicia w lustrze. Obróci a si gwa townie i wróci a do pakowania. Szybko zgarn a rzeczy z szafy, zaczynaj c od szuflad. Na dworze by o ju zupe nie ciemno, gdy sko czy a. Spojrza a na kupk swoich rzeczy - wszystko, co uda o si jej zdoby+ w Ravencroft - i poczu a nagle ogromne zm czenie. Szybko si rozebra a i umywszy si pospiesznie w misce stoj cej na komodzie, wsun a si pod ko dr . Zdmuchn a wiec i wkrótce ju spa a. W rodku nocy co j obudzi o. Przez chwil le a a w ciemno ciach maj c dziwne wra enie, e w pokoju jeszcze kto jest. Jednak gdy aden d*wi k nie dobieg do jej uszu, zamkn a oczy i wkrótce znowu zasn a. Kiedy obudzi a si nast pnego ranka, przez chwil nie wiedzia a, co robi w jej pokoju kufry i walizy. Dopiero po chwili powróci o do niej wspomnienie. Dobry Bo e! Naprawd st d odchodzi a! Ravencroft nie by ju jej domem. S owa, które tak cz sto powtarza a w ci gu ostatnich kilku dni, uderzy y j z now moc . Mia a ochot zaszy+ si pod ko dr i p aka+ jak skrzywdzone dziecko. U miechn a si , bo poczu a, e jej my li nie maj sensu. Zsun wszy si z ó ka, podesz a ra*nie do okna i otworzy a je szeroko. Tym samym ra*nym krokiem przesz a przez pokój i nagle usiad a na pod odze z g o nym oskotem. - Co, na mi o + bosk ?... - j kn a. Ze zdziwieniem podnios a ma drobink le c na dywanie tu obok jej nogi. Per a! A obok toaletki le a zerwany naszyjnik. Posuwaj c si na kolanach, pozbiera a ma e ziarenka i powk ada a je do miseczki stoj cej na nocnym stoliku. Podnosz c szcz tki naszyjnika, dok adnie si im przyjrza a. Wida+ by o wyra*nie miejsce, gdzie p k a cienka ni+. To dziwne. Przecie poprzedniego wieczora naszyjnik by w zupe nym porz dku! W rzeczy samej nie dalej ni tydzie temu dok adnie go obejrza a i nie by o w nim nic niezwyk ego. Iadnego p kni cia, nic. Claudia ubra a si szybko i zesz a na dó . Na schodach spotka a Fimber. Ma a pokojóweczka w a nie sz a na gór , by dope ni+ swoich obowi zków. - Naszyjnik, psze pani? - odrzek a niepewnie na pytanie Claudii. - Przykro mi, e si zepsu . Co mam zrobi+? - Chcia abym wiedzie+, kto by dzi rano u mnie w pokoju. Kto musia upu ci+ per y... albo mo e zaczepi y si 67

przy przenoszeniu... Chocia z drugiej strony, po co kto mia by przychodzi+ do mego pokoju o wicie, by posprz ta+ na toaletce? Przerwa a widz c zdziwione spojrzenie Fimber. Pokojówka patrzy a na ni , jakby mia a przed sob wariatk . - Nikogo nie by o na górze, psze pani. Ja i Becky dopiero zaczynamy. - Wskaza a na m od kobiet wchodz c po schodach z kube kiem ciep ej wody. - Ale... - zacz a Claudia, lecz ugryz a si w j zyk. Na nic zda si dalsze wypytywanie. Zmusi a si do u miechu. - Nic, ju nic, Fimber. - Odwróci a si do drugiej dziewczyny. - Skoro ju tu was spotka am, poka wam, co macie przenie + do domku na wzgórzu. Wi kszo + rzeczy jest ju spakowana, lecz chc zabra+ jeszcze kilka przedmiotów. - Wchodz c do pokoju powiedzia a: - Wszystkie figurki stoj ce na okapie kominka zabieram ze sob ... o co chodzi, Fimber? Pokojówka patrzy a przed siebie, a gdy Claudia pod y a za jej spojrzeniem, wyda a cichy okrzyk zdumienia. Na nocnym stoliku, w ma ej miseczce, w której jeszcze przed chwil le a y pojedyncze pere ki, znajdowa si niedbale zwini ty naszyjnik, l ni cy w pierwszych promieniach wschodz cego s o ca. - Nic nie rozumiem. - Claudia podesz a do toaletki i dok adnie obejrza a naszyjnik. Podnios a wzrok i zauwa y a spojrzenia, jakie wymieni y mi dzy sob pokojówki. Powtórzy a: - Nic nie rozumiem. By y rozerwane... le a y na dywanie... - Zniecierpliwiona w o y a naszyjnik do pude eczka na bi uteri . - No có ... to niewa ne. Wskaza a pokojówkom jeszcze kilka przedmiotów, które chcia a zabra+ ze sob do domku na wzgórzu, i pospiesznie wyprosi a dziewczyny z sypialni. Stoj c po rodku pokoju zmarszczy a brwi. Niezale nie od tego, co my la y s u ce, doskonale zdawa a sobie spraw z tego, co widzia a. Sznur pere le a rozerwany na pod odze. Teraz by ca y. Jakie mog o by+ rozwi zanie tej zagadki? Naszyjnik nie móg zosta+ naprawiony w ci gu kilku minut, które up yn y od czasu, gdy wysz a z pokoju, do czasu, kiedy wróci a z pokojówkami. Dlaczego kto mia by zakrada+ si do jej pokoju tylko po to, by zniszczy+... I jak to si sta o, e... Potrz sn a g ow . Mo e post powa a niem drze, przywi zuj c zbyt wiele wagi do tak nieistotnego wydarzenia? Z drugiej strony szczerze nie znosi a nie rozwi zanych zagadek, niewa ne, jak bardzo b ahych. A ostatnimi czasy pojawi si ich w domu nadmiar. Najpierw w druj ce meble, a teraz samobójczy sznur pere . Bardzo dziwne. Wzdrygn a si . Doprawdy, nie ma teraz czasu na podobne bzdury - my la a gniewnie, wychodz c z pokoju. A jednak nie potrafi a przesta+ my le+ o tym wydarzeniu nawet wtedy, gdy kilka minut pó*niej spotka a si z Jemem w stajni. Poniewa poprzedniego wieczora jej pracodawca poinformowa j o zatrudnieniu dodatkowych stajennych, chcia a si przekona+, na co te si oni zdali. Okaza o si , e Jem by w stajni pierwszy i jak zwykle, gdy ujrza a go niespodziewanie, serce podskoczy o jej do gard a. Przez krótk chwil , gdy spocz na niej jego wzrok, oczy mu si rozja ni y, lecz po chwili znów patrzy na ni jak na pierwszego lepszego pracownika. - Czy by przysz a pani sprawdzi+, jak sprawiaj si nasi nowi ch opcy stajenni? - zapyta , gdy ju wymieniono poranne uprzejmo ci i powitania. Claudia roze mia a si . - Troch dziwnie si czuj przychodz c tu w sukni, a nie w koszuli i spodniach, ale musz przyzna+, e wskaza a na m odego cz owieka w a nie wynurzaj cego si z budynku z taczkami pe nymi s omy i nawozu - nie b dzie mi zbytnio brakowa o tej pracy. Jem wyszczerzy z by w u miechu. - Chod*my popatrze+ na Goblina. Ogromnie urós przez te dwa tygodnie. Dwa tygodnie! - pomy la a Claudia, patrz c na niego z niedowierzaniem. Goblin urodzi si wieczorem tego dnia, gdy Jem przyby do Ravencroft. A przecie zdawa o si , e Jem jest cz ci jej ycia o wiele d u ej. Przygl da a mu si ukradkiem, kiedy szli rami w rami do boksu Jenny i jej *rebaka. Dobry Bo e, prosz , niech on sobie znajdzie jak najszybciej jak stosown parti . My l, e Jem po lubi m od i niewinn panienk , by a nie do zniesienia, lecz przynajmniej po o y oby to kres jej niem drym marzeniom. - Co takiego? - zapyta a, gdy u wiadomi a sobie, e Jem w a nie zada jej pytanie. - Czy co si sta o? Czy by zdarzy a si jaka kolejna ma a katastrofa, która mog aby pokrzy owa+ nasze plany? - Nie, oczywi cie, e nie. To znaczy... - Odwróci a si do niego impulsywnie. - W a ciwie tak. Czy mia by pan chwil czasu, milordzie? W jego oczach pojawi si niepokój. - Oczywi cie. - Poprowadzi j do ma ego pokoiku s u cego jako biuro. Posadzi j na starym, wygodnym krze le, po czym zaj miejsce obok. - O co chodzi? Claudia za mia a si nerwowo. - W a ciwie o nic. Có ... mam nadziej , e nie pomy lisz, e zupe nie zwariowa am, kiedy opowiem ci ca histori . W paru s owach opowiedzia a mu histori poprzestawianych mebli i zerwanego naszyjnika, który tak naprawd wcale nie by zerwany. Kiedy sko czy a, ze zdziwieniem zobaczy a, jak Jem zaciska gniewnie szcz ki. 68

- Jest dla mnie zupe nie oczywiste, kto si kryje za t tajemnic , moja droga. Nie musisz szuka+ dalej ni . we wschodnim skrzydle w asnego domu. 18 Thomas - pisn a zdumiona Claudia. A gdy wreszcie zrozumia a, oczy pociemnia y jej z gniewu. - Oczywi cie! Jak mog am by+ a tak g upia? - By+ mo e dlatego, e nie jeste przyzwyczajona do niecnych intryg cz onków rodziny - zauwa y sucho Jem. Najwyra*niej Reddinger nie cofnie si przed niczym, byle tylko wiat uzna ci za wariatk . Podejrzewam, e powo a na wiadków do s du obie pokojówki. My li Claudii p dzi y w zawrotnym tempie. - Po naszej pierwszej konfrontacji... to by o bardzo sprytne z jego strony... poszed pewnie od razu na gór i poprzestawia meble w mojej sypialni. Potem musia obudzi+ si jeszcze przed witem i ukry+ gdzie na korytarzu. Kiedy zobaczy , e wychodz z pokoju, po prostu w lizgn si tam i wszystko poustawia na miejscach. - Tak - odrzek zamy lony Jem. - Nawet wiem, gdzie móg si schowa+. Ale co z tym zerwanym naszyjnikiem? Chodzi mi o to, e rozerwanie sznura pere nie by oby z pewno ci zbyt trudne, ale naprawienie go w dwie czy trzy minuty? - No có . - Claudia my la a intensywnie. - Pewno zakrad si do mojej sypialni, kiedy spa am. Pami tam, e obudzi am si w rodku nocy z uczuciem, e kto jest w pokoju. Zamy lona nie zauwa y a, e d onie Jema zaciskaj si w pi ci. - A je eli chodzi o naprawienie pere ... - Nagle zrozumia a wszystko. Ostatni fragment uk adanki wskoczy na miejsce. - Rose ma identyczny sznur pere . Thomasowi nie by oby trudno ukry+ si gdzie w korytarzu i wkra + do mojej sypialni, gdy tylko stamt d wysz am. W mgnieniu oka móg by pozbiera+ rozsypane per y i pod o y+ na ich miejsce drugi naszyjnik. - Co mi si zdaje, e b d musia odby+ kolejn rozmow z twoim paskudnym szwagierkiem - powiedzia ochryple Jem. - To si staje nie do zniesienia. Nic mnie nie obchodzi, e b dzie to wygl da o do + dziwnie, je eli jeszcze dzi ten cz owiek opu ci mój dom. Mo e mieszka+ we w asnym, na mi o + bosk ! - Zgadzam si - odrzek a Claudia po chwili zastanowienia. - Mam ju szczerze do + jego towarzystwa. Je eli zabraknie Thomasa, Rose nie b dzie nawet w po owie tak niezno na jak teraz. Nawet dzieci, je eli w a nie nie usi uj si nawzajem zamordowa+, nie s a takie z e. Jem podszed do niej i delikatnie odsun z oty kosmyk w osów z jej policzka. - Powinienem raz jeszcze ci przeprosi+. To przeze mnie znalaz a si w tak paskudnej sytuacji. Przez chwil patrzy a mu w oczy, a potem odsun a si gwa townie i powiedzia a pospiesznie: - Nonsens. Ju wiele razy powtarza am, e wina le y po Stronie Thomasa i nikogo innego. A przecie , jak mnie zapewnia e , i tak nie zdo a doprowadzi+ do ko ca swoich niecnych planów. - Nie zdo a - potwierdzi Jem z ponurym u miechem. - Jednak mam wra enie, e b dzie lepiej, je eli podejm poszukiwania listy, o której wspomina mi Giles Daventry. Co mi si wydaje, e to b dzie ostatnia s omka, pod któr za amie si Thomas Reddinger... dos ownie. Claudia nie wiedzia a, co odpowiedzie+. Walcz c z dreszczami, kiwn a w milczeniu g ow . Jem uk oni si jej i u miechn tym swoim niezwyk ym u miechem, od którego zawsze mi k y jej kolana. - Zostawi ci teraz i udam si na poszukiwania twojego szwagra. Zobaczymy si przy obiedzie, prawda? Claudia prze kn a lin . - Nie. Nie... o tej porze b d w domku, na wzgórzu. Ciocia Augusta przenios a tam swoje rzeczy ju wczoraj, ale moje nadal pozosta y w domu. Kaza am przenie + je dzisiaj rano. U miech Jema znikn nagle, a wyraz jego twarzy sta si powa ny. - Oczywi cie, ale... - Ponadto ciocia Augusta chce z tob porozmawia+. Przygotowa a list osób, najbli szych s siadów, których wkrótce poznasz... czy te mo e raczej, z którymi odnowisz znajomo +. - Tak. - Jem zamy li si . - Podejrzewam, e sporo osób, które znam jeszcze z dzieci stwa, nadal mieszka w okolicy. - Musisz pozna+ panny Flowers i córk sir Wilfreda Perreya. S to doskonale urodzone i wychowane panny, poza tym posiadaj odpowiednio du e posagi. Zdumienie na twarzy Jema by o niczym w porównaniu ze zmieszaniem Claudii. Modli a si gor co, by ziemia rozst pi a si pod ni , ale niestety, dobra matka Ziemia pozosta a jak zwykle g ucha na wszelkie pro by i jak zwykle stabilna. Co te j op ta o, by powiedzie+ co podobnego? Wiedzia a doskonale, e policzki pa aj jej szkar atem, i szuka a gor czkowo jakich s ów, które roz adowa yby napi cie. Nadaremnie. Usta Jema wykrzywi y si w czym , co przypomina o u miech. - Z ca pewno ci zapami tani pani rady - powiedzia cicho, po czym odwróci si i odszed . Claudia patrzy a za nim skonsternowana, a gdy zamkn za sob drzwi, opad a bez si na krzes o. Dobry Bo e pomy la a. Z pewno ci uzna , e jestem *le wychowan kretynk , która nie robi nic innego, tylko wtr ca si w nie 69

swoje sprawy. Jak mog a pope ni+ tak niewybaczalny b d? Po chwili zastanowienia ju zna a odpowied*. Je eli posiad o + mia a przynosi+ zyski, to jej w a ciciel musia si o eni+. Przecie ju dawno zadeklarowa ch + o enienia si z bogat pann , która wniesie w posagu maj tek. W a ciwie nie mia a nic przeciwko temu, by nast pi o to jak najszybciej. Je eli mia a by+ ca kiem szczera, to chcia a równie , by wreszcie przesta by+ celem jej nierozs dnych, romantycznych westchnie . Cisza ma ego pokoiku d*wi cza a jej w uszach, gdy porz dkowa a niepos uszne my li, staraj c si wygrzeba+ z nich ziarenko prawdy. I nagle z chaosu wynurzy a si prawda, pora aj ca jak uderzenie pioruna. Powiedzia a to wszystko Jemowi tylko po to, by us ysze+ jego zaprzeczenie. Jak e bardzo chcia a, by odrzuci jej propozycj o enku z bogat pann ! Ale dlaczego? Czy ju dawno nie dosz a do wniosku, e jego zar czyny by yby rozwi zaniem wszystkich jej problemów? No, tak... ale... Podnios a g ow i oczy rozszerzy y jej si z przera enia i niedowierzania. Jaka by a g upia. To oczywiste, e jej uczucie do Jema nie by o czym przej ciowym i ulotnym. Kocha a go! Ca y czas, gdy powtarza a czcze s owa o po daniu i potrzebie trzymania si od niego z daleka, jako uda o mu si przedosta+ do samego rodka jej serca. Czy to kara? - zastanawia a si z nieszcz liw min . Podle oszuka a Jema Standisha i teraz okaza o si , e go pokocha a... nami tnie, jak jeszcze nikogo. I co teraz b dzie? Przez chwil wpatrywa a si nic nie widz cym spojrzeniem w okno, przez które przebija y si gor ce promienie s oneczne. W ko cu podnios a si i wyprostowawszy ramiona podesz a do biurka. By a co najmniej jedna sprawa, która nie mog a czeka+ ani chwili d u ej. - Nie mam poj cia, o czym mówisz! - G os Thomasa podniós si do ura onego pisku. - Có ja móg bym wiedzie+ o poprzesuwanych meblach czy zerwanym sznurze pere ? Chyba ci si klepki poprzestawia y, Glenraven! Jem znalaz Thomasa Reddingera w saloniku, który zosta im przydzielony wraz z pokojami we wschodnim skrzydle. Rose w a nie sko czy a je + z dzie+mi niadanie i wesz a do pokoju. Przysiad a na kraw dzi pluszowego fotela i przys uchiwa a si rozmowie z narastaj c uwag . Jem jako jeszcze panowa nad nerwami, ale nie wiedzia , jak d ugo to potrwa. - W takim razie nie b dziesz mia nic przeciwko pokazaniu nam pere swojej ony? - rzek agodnie. - Chodzi mi o naszyjnik, który dosta a od rodziców na szesnaste urodziny. - Moje per y! - zawo a a s abo Rose. - A niby do czego potrzebne s panu moje per y?! Jem jeszcze raz opowiedzia o czyich staraniach doprowadzenia Claudii do szale stwa. Rose gwa townie wci gn a powietrze. - Czy by wierzy pan, e Thomas jest za to odpowiedzialny? Doprawdy, milordzie, tego ju za wiele! Podskoczy a na równe nogi. - Je eli tylko poczeka pan chwil , zaraz przynios moje per y. - Rose! - rykn jej m ostrzegawczo. Po chwili wahania doda : - Nie mam najmniejszego zamiaru odpowiada+ na te bezsensowne zarzuty. Zdaje si , e Claudia naprawd sta a si zupe nie niezrównowa ona. Niczego nie musimy ju udowadnia+. Rose przygl da a si m owi przez d ug chwil , po czym sk oniwszy g ow wysz a z pokoju. Thomas odwróci si do Jema. - A teraz, milordzie, niech pan b dzie tak askawy i da nam wreszcie spokój... - Jedyne, na co zas ugujesz, Reddinger, to kopniak - odrzek spokojnie Jem. - Poza tym to ty opu cisz ten dom. Twoja ona i dzieci mog tu zosta+, jak d ugo chc , lecz ty masz opu ci+ ten dom do wieczora. - Co takiego? - Thomas zrobi si purpurowy. - Tego ju za wiele! Nie wystarczy ci, e odebra e dom mojej szwagierce, to jeszcze chcesz i mnie z niego wyp dzi+? - Mo esz si cieszy+, e nie uciek em si jeszcze do r koczynów, ty podst pna winio! Kiedy pomy l , e zakrad e si w rodku nocy do pokoju tej niewinnej dziewczyny... Thomas ju otworzy usta, by zaprotestowa+ z wielkim oburzeniem, ale na widok zaci ni tych pi ci Jema zadowoli si tylko s abym: - Sle mnie pan ocenia, milordzie. - Nawet jeszcze nie zacz em - odrzek ponuro Jem. Odwróci si do drzwi i doda : - Do kolacji ma ci nie by+ w moim domu. - Poczekaj, poczekaj... - zacz Thomas, ale zanim zd y cokolwiek powiedzie+, przerwa a mu w asna ona, wpadaj c do pokoju z szybko ci huraganu. Jej zarumieniona twarz by a zmieniona nie do poznania. Podbieg szy do Thomasa wyci gn a do niego zaci ni te d onie, po czym otworzy a je i zaskoczy a obu panów rzucaj c mu w twarz drobne pere ki. - Jak mog e ! - wrzasn a. - Thomasie Reddinger, wiele ju od ciebie znios am! W milczeniu wys uchiwa am twoich beznadziejnych przechwa ek, w milczeniu obserwowa am, jak niszczy e wszystko i wszystkich, którzy stali ci na drodze do upragnionego celu. By am dobr i... pos uszn on . Ale to - gniewnym ruchem wskaza a na 70

rozsypane po dywanie per y - to ju przekroczy o wszelkie granice! - Rose! - Gdyby jego ona nagle rozwin a skrzyd a i zacz a fruwa+ po pokoju, Thomas nie by by bardziej zdziwiony. - Tylko nie staraj si mnie u agodzi+! - wrzasn a, a w jej g osie zacz y pobrzmiewa+ gro*ne tony. - Wiem, e uwa asz mnie za potuln g . Wiele razy tak w a nie mnie nazywa e ... i gorzej jeszcze... ale nie mog am uwierzy+ w asnym uszom, gdy knu e spisek z tym wstr tnym Weikerem przeciwko mojej siostrze. Nie bardzo si tym wtedy przejmowa am, bo nie wiedzia am, jak mog oby ci si to uda+. Nie przypuszcza am nawet, e odwa ysz si na co podobnego! Thomas wytrzeszczy na ni oczy. Podczas tej tyrady kilka razy otwiera i zamyka usta, lecz czy to z powodu niebotycznego zdumienia, czy te z powodu braku okazji, ani razu si nie odezwa . Rose podesz a do niego i by zaakcentowa+ ka de s owo, d*ga a go palcem w pier . - A teraz pos uchaj mnie, Thomasie Reddinger. Pojedziesz zaraz do Corneliusa Welkera i powiesz mu, by wycofa swoje po a owania godne oskar enia. Thomas odsun si , jakby w strachu, e Rose za chwil go ugryzie. Nadal zdezorientowany jej wybuchem powiedzia s abo: - Ale , Rose... pomy l tylko. Stracimy nasz szans na... to znaczy nie mo emy pozwoli+, by Claudia zosta a ograbiona z tego, co do niej nale y. - W czasie tej przemowy uda o mu si odzyska+ co nieco z dawnej pewno ci siebie. - Nie mam poj cia, co ci op ta o. Rose, ale nie pozwol na to. Masz w tej chwili przesta+... Ale tym razem Rose nie da a si tak atwo zakrzycze+. - Je eli nie zrobisz tego, co ci ka , pójd do adwokata Glenravena i opowiem mu wszystko - powiedzia a pewnie. - Co wi cej, b d wiadczy a w s dzie. Je eli chodzi o sprawno + umys u Claudii, opowiem o wszystkich twoich brudnych sztuczkach. - Raz jeszcze wskaza a na rozrzucone per y. Thomas zblad . - Rose! - j kn . - Nie wierz w asnym uszom! - Radz ci uwierzy+ - odrzek a po prostu, a w jej g osie zad*wi cza a stal. - Claudia i ja nigdy nie by y my sobie zbyt bliskie i wielu jej post pków nie popieram, ale jest moj siostr . - Jak gdyby to za atwia o wszystko, usiad a spokojnie na krze le, które wcze niej opu ci a. Podnios a robótk i jak zwykle pochyli a g ow nad szyciem. Thomas nadal patrzy na ni z niedowierzaniem. Jem, który nie odezwa si ani s owem podczas tej sceny, st umi u miech, który cisn mu si na wargi. Czuj c, e jego obecno + ju na nic si tu nie przyda, po cichu wyszed z pokoju. Reddingerowie nawet tego nie zauwa yli. Kr c c g ow nad niezwyk ym temperamentem okazanym przed chwil przez kobiet , któr ju dawno uzna za bezwoln g sk , Jem uda si na poszukiwanie Claudii. Znalaz j w swoim gabinecie, gdzie najwyra*niej przysz a, by z nim porozmawia+. Sta a przy biurku, bardzo blada i dr ca. - Czy wszystko w porz dku? - zapyta z nag ym strachem. Zdo a a si u miechn +. - Tak, oczywi cie. Szuka am ci . Musz ... - A ja szuka em ciebie - odrzek Jem z szerokim u miechem. - Najlepiej b dzie, je eli usi dziesz, gdy nowiny, które przynosz ... Claudia wci gn a g boko powietrze. - Nie, Jem. To nie mo e czeka+. Jest co , co ci musz powiedzie+. Zdziwiony tym, e zwróci a si do niego po imieniu, uj jej d onie i poprowadzi na kanap . Spojrza a na skrawek papieru, który nadal trzyma a zaci ni ty w d oni. Poczu a, e przyt acza j ból tego, co za chwil mia o nadej +. Spojrza a mu prosto w oczy. Mówi a spokojnie i wyra*nie. Opowiedzia a mu o odkryciu skrawka papieru schowanego w tomie poezji Miltona. Lekko dr cym g osem wyja ni a, dlaczego postanowi a nie ujawnia+ mu swego odkrycia. Szybko doko czy a histori i poda a mu list . Bior c kartk papieru z jej r k, patrzy na Claudi z niedowierzaniem przez d ug chwil , zanim opu ci wzrok na zapisany skrawek. Przeczyta go bardzo uwa nie, podczas gdy Claudia siedzia a sztywno wyprostowana na kraw dzi kanapy z mocno zaci ni tymi d o mi. Obserwowa a g adk lini jego policzka i zaci ni te mocno szcz ki. Po egna a si z nim w cicho ci serca i poczu a, e co w niej zamiera. - W ko cu podniós g ow . - To z pewno ci potwierdza moje prawo do Ravencroft - powiedzia patrz c na ni dziwnym wzrokiem. - I mia a to ca y czas w swoim posiadaniu? - Tylko kiwn a g ow . - Nie rozumiem. Powiedzia a przed chwil , e uwa a a za konieczne negocjowanie swojej pozycji? - Wypowiada s owa bardzo wolno, jak gdyby mówi w obcym j zyku. - Tak - wyszepta a. - Nie rozumiem - powtórzy . - Najwyra*niej uwa a a , e Ravencroft nale y do mnie, ale nie chcia a da+ mi jedynego dowodu, który by w stu procentach po wiadczy moje dziedzictwo. Uwa a a za konieczne 71

manipulowanie mn . - Jego oczy przybra y kolor wzburzonego morza i Claudia ju nie by a w stanie w nie patrzy+. - Nie mia am dok d i + - powiedzia a cicho, bez u alania si nad sob . - By am dos ownie przyparta do muru. Musia am zabezpieczy+ przysz o + moj i cioci Augusty, a to by o jedyne rozwi zanie, jakie przysz o mi do g owy. Rozumiem, e ju nie chcesz, bym tu pracowa a, i oczywi cie dostosuj si do tego. Nasz kontrakt mo esz uzna+ za nieby y. Do ko ca tygodnia wyprowadzimy si st d. Wsta a z kanapy i uciek aby z pokoju, gdyby Jem nie z apa jej za nadgarstek. - Poczekaj chwil , bardzo prosz . Jestem troch oszo omiony. Czy naprawd ... Czy naprawd uwa asz mnie za potwora, który wyrzuci by ci razem z ciotk na bruk bez pomocy i opieki? Spojrza a na niego nie rozumiej cym wzrokiem. - Oczywi cie, e nie uwa am ci za potwora. Ale wcale nie musia e przyjmowa+ propozycji zatrudnienia mnie. Wspomina e co o wynagrodzeniu, ale, oczywi cie, nie mog am zbytnio na to liczy+. Jem by bardzo spokojny. - Dlaczego „oczywi cie”? - zapyta cicho. Claudia odwróci a si do niego i spojrza a mu w oczy szeroko otwartymi *renicami. - Bo ty by na tym nic nie zyska . Niby dlaczego mia by dawa+ pieni dze, które mog yby ci si przyda+ w przysz o ci, zupe nie obcej osobie, i to bez adnego konkretnego powodu? - Bez adnego konkretnego powodu? - Jem przeczesa w osy szczup ymi palcami. - Przecie przeze mnie mia a straci+ dom... miejsce, które kochasz. Czy doprawdy uwa a a , e to dla mnie nic nie znaczy? A potem... s dzi em, e zostali my... przyjació mi... - Zdawa o si , e znowu ma k opoty z mówieniem. - No, tak. Przez to w a nie ca a sprawa sta a si tak zagmatwana. Naprawd mia am zamiar odda+ ci t list , gdyby Thomas zacz za bardzo bru*dzi+. - Czy by? - Jem patrzy na ni , jak na obc osob . - My la em, e ci znam, Claudio, ale... - Podniós d onie w bezradnym ge cie. Po chwili zapyta : - Dlaczego dajesz ten papier w a nie teraz? Spojrza a na swoje d onie zaci ni te na kolanach. - Nie mog am ju d u ej tai+ przed tob faktu jej istnienia. Sprawy dosz y do takiego punktu. - W rzeczy samej - wtr ci Jem. - Si gn y takiego punktu, e i twoja pozycja zosta a zagro ona. Jak e fatalne by oby dla ciebie publiczne poni enie! Wariatka, na dodatek atwowierna! - Jem za mia si nieprzyjemnie. - A ja wierzy em, e jeste szczera i otwarta, i... Moje gratulacje, wdowo Carstairs! Sprawi a si doskonale, cho+ twoje wysi ki ju i tak by y spó*nione. - Chcia wyj + z pokoju, lecz jeszcze na progu zatrzyma si i odwróci . - Nie, wcale nie uwa am naszej umowy za nieby . Je eli chodzi o mnie, podpisa em j w dobrej wierze. Jeste nadal moim pracownikiem. Prawda, jak to adnie brzmi? Poza tym to dok adnie wyja nia twoj pozycj , tym bardziej e ju nie i mieszkasz pod moim dachem. Je eli szcz cie nam dopisze, nie b dziemy musieli sp dza+ wi cej ni par godzin tygodniowo w swoim towarzystwie. I dobrze, bo wi cej bym nie zniós . Wyszed z pokoju, zamykaj c cicho drzwi. Claudia sta a nieruchomo; zy, które nagromadzi y si podczas rozmowy z Jemem, wreszcie wyp yn y jej na policzki. Nie b d c w stanie d u ej sta+, opad a na kolana i ko ysz c si w przód i ty p aka a jak opuszczone dziecko. Claudia dowiedzia a si o; kapitulacji Thomasa dopiero wieczorem. - Nie mog zrozumie+, dlaczego Glenraven nie poszed od razu do ciebie i nie powiadomi ci o tym - dziwi a si panna Melksham. - Mnie opowiedzia ca histori ju kilka godzin temu. Sta y w hallu domku na wzgórzu i patrzy y na u o one tam pakunki. By to ma y, lecz wygodny domek, umeblowany dwa pokolenia wcze niej dla znajomego Glenravenów - artysty, który mieszka tu przez jaki czas. Claudia przeznaczy a na sypialni dla siebie du y, s oneczny pokój na pi trze, podczas gdy panna Melksham zaj a nieco mniejszy, lecz bardzo przytulny pokój na parterze. - Wszystko bardzo mnie zaskoczy o - kontynuowa a starsza pani. - Nie mia am poj cia, e Thomas w lizgiwa si do twojego pokoju, cho+ zastanowi mnie fakt przesuni cia mebli. Po kilku minutach wyja nie Claudia przerwa a ciotce. - Rose tak powiedzia a? Rose zrobi a to dla mnie? Nie mog uwierzy+. - Zamilk a na par minut, po czym doda a: - Zupe nie tego nie rozumiem. Nigdy w yciu bym nie przypuszcza a, e jest do tego zdolna! - Spojrza a na ciotk . - I Thomas si podda ? Zgodzi si na wycofanie pozwu? - Có , z tego, co wiem, w a ciwie niczego nie obieca , ale wed ug Glenravena po przemówieniu Rose zachowa si jak przek uty balonik. Glenraven nie ma w tpliwo ci co do tego, e Rose dotrzyma aby obietnicy, wi c Thomas Reddinger nie jest ju adnym zagro eniem. Claudia by a oszo omiona ulg i przepe ni a j wdzi czno + dla siostry. Któ by pomy la , e kobieta uwa ana przez ni od dzieci stwa za potuln owieczk przeciwstawi si cz owiekowi, którego obawia a si chyba najbardziej w wiecie? Przy najbli szej okazji b dzie musia a pój + do Rose i jej podzi kowa+. Jednak jaki czas pó*niej, gdy pouk ada a wszystkie swoje rzeczy w szafach i komodach w przestronnym, s onecznym pokoju, poczu a, e opada z niej ca y entuzjazm. Zapewne to o kapitulacji Thomasa mówi Jem, gdy wspomnia o jej spó*nionym ujawnieniu listy Emanuela. Claudia nie mog a uwierzy+, e on naprawd uwa a , i 72

odda a mu feraln list tylko dlatego, e martwi a si o swoje dobre imi . Ale czy mog a mie+ do niego pretensje? Z pewno ci uwa a j za podst pn harpi , która nie cofn aby si przed niczym, by tylko osi gn + swój cel. Có , przecie niewiele si myli . Ale z drugiej strony, sk d mog a wiedzie+, e b dzie a tak inny od wszystkich m czyzn, jakich zna a? Serce podpowiada o jej, e powinna mu zaufa+, lecz rozs dek, kieruj c si tylko do wiadczeniem, wo a , e wszyscy m czy*ni s wrogami. M czy*ni u ywaj kobiet jak po ytecznych narz dzi do w asnych celów, nawet nie zastanawiaj c si , ile sprawiaj im bólu czy przykro ci. Wi c kobieta powinna by+ twarda i sta+ pewnie na ziemi. Powinna umie+ si broni+. Có , obroni a si przed wszystkim, tylko nie przed z amanym sercem. Jem zaufa jej, a ona zdradzi a jego zaufanie. Sama by a sobie winna, e nie czu do niej ju nic poza odraz . Z drugiej strony, mo e to wcale nie by o a takie z e? Jej mi o + do Jeremy’ego Standisha by a pi knym kolorowym snem i - jak wszystkie sny wystawione na jaskrawe wiat o dnia - sko czy aby si w bólu i zach. Gdyby pozostali przyjació mi, ziarenko nadziei tkwi ce w sercu nigdy nie da oby jej spokoju. Poca owa j dwa razy, a nami tno + tych poca unków poruszy a j do g bi; ale przecie dwa poca unki nie daj adnej podstawy do snucia marze o wielkim romansie. Najwyra*niej Jemowi nie zale a o na niczym wi cej ni przelotnej znajomo ci. Nie chcia niczego sta ego. Przecie powiedzia , e zamierza si o eni+ dla pieni dzy, a nie z mi o ci. Wci gn a g boko powietrze. W ka dym razie teraz nie b dzie musia a go zbyt cz sto ogl da+. Mi dzy nimi nie b dzie ju wi cej miechu, przekomarza ani ciep ych, zwyczajnych rozmów. Podczas ich nielicznych spotka b dzie si zachowywa z ch odn uprzejmo ci . A ona nie pozostanie mu d u na. Jak mo na si by o domy li+, to rozumowanie wcale Claudii nie pocieszy o i wkrótce zy stan y jej w oczach. Otar a je gniewnym ruchem. Ju raz op aka a swoj stracon mi o +. I to powinno wystarczy+. 19 Dni przychodzi y i mija y z przera aj c powolno ci . Claudia bardzo rzadko widywa a Jema. Wi kszo + czasu sp dza a w stajni, biega a mi dzy nowymi obowi zkami a ma ym domem, który z czasem zacz a nazywa+ swoim. Nieraz widzia a z oddali szczup sylwetk Jema, gdy wpada na krótko do stajni, by porozmawia+ z Jonaszem. Najwyra*niej ograniczy swoje zainteresowanie hodowl koni do minimum. Od cioci Augusty dowiedzia a si , e wi kszo + czasu Jem po wi ca na dogl danie maj tku. Spotyka si z wie niakami, rozmawia o ewentualnych potrzebach naprawy ich domostw i obiecywa pokry+ wszelkie koszty. Cz sto spacerowa po polach, omawiaj c ze swoimi lud*mi metody poprawy plonów i inne ulepszenia, które ju wkrótce chcia wprowadzi+ w ycie. Czy by mia na to wszystko pieni dze? - zastanawia a si Claudia. Ciocia Gussie opowiada a o licznych wizytach s siadów i rewizytach lorda Glenravena. Zastanawia a si , czy Jem skorzysta z jej z o liwej propozycji dotycz cej panien Flowers lub panny Perrey. A mo e rozejrzy si za kim znaczniejszym? Móg by pojecha+ na wiosn do Londynu na rozpocz cie sezonu i przebiera+ ile dusza zapragnie w m odych i bogatych panienkach. W tych sferach jego pozycja spo eczna i plany na przysz o + z pewno ci przys oni yby braki w gotówce. A je eli chodzi o ni , to ju wkrótce zacznie planowa+ opuszczenie Ravencroft. Rado + z pozostania w maj tku ju dawno min a i Claudia doskonale zdawa a sobie spraw , e smutek gryz cy j od pami tnej rozmowy z Jemem nie opu ci jej tak d ugo, jak d ugo pozostanie w Ravencroft. Oszcz dnie gospodaruj c pieni dzmi, które wyp aca jej Jem, za jaki rok uzbiera dostatecznie du o, by móc zacz + szuka+ w asnego k cika. Jedynym jasnym punktem ca ej sytuacji by a odnowiona przyja* z Rose. Odpowied* siostry na jej podzi kowania okaza a si zaskakuj ca. - Rozumiem, e By a zdziwiona - odrzek a z intryguj cym u mieszkiem, dzi ki któremu wygl da a o dziesi + lat m odziej. - Pewno nie mniej ni ja sama. Gdyby Thomasa nie by o pod r k ... gdybym musia a d u ej powstrzymywa+ z o +, czekaj c, a wróci z polowania albo klubu czy czego w tym stylu, pewnie nigdy nie zdoby abym si na odwag , by stawi+ mu i czo o. Zapewne st umi abym ca w ciek o + i ura on dum , jak robi am to od lat, i cicho zgodzi abym si z jego zapewnieniami, e przecie on, prawdziwy m czyzna, nie mo e si myli+. - Rose, domy lam si , jak ci ko musia o ci by+... Siostra podnios a jednak d o , by j uciszy+, i u miechn a si smutno. - Nie a tak, jak powinno. Dostosowanie si do jego wymaga nigdy nie sprawia o mi zbytniej trudno ci. Przecie zawsze ulega am ojcu... - Po o y a d o na ramieniu Claudii. - Wiesz, zawsze zazdro ci am ci twojej niezale no ci. Claudia a otworzy a usta ze zdziwienia. - A ja zawsze uwa a am, e mnie pot pia a ! - Bo tak by o... w wi kszo ci przypadków. W ka dym razie bardzo chcia am, by tak by o. W ten sposób o wiele atwiej by o mi przekona+ sam siebie, e moja potulno + jest cnot . - Oj, Rose! - Claudia u miechn a si czule» - Czasami tak bardzo si na ciebie w cieka am, ale cz sto gdzie w g bi serca zazdro ci am ci wyczucia, co wypada, a co nie. - Zachichota a t umi c szloch. - Gdyby mama i papa zamiast nas dwóch mieli tylko jedn córk , to mo e uda oby si jej by+ szcz liw kombinacj indywidualizmu i 73

konwencjonalno ci. Mo e taka mieszanka by aby lepsza? Zaskakuj co pogodny u miech rozja ni oczy Rose. - Tak si jako dziwnie sk ada, siostrzyczko, e jestem o wiele szcz liwsz osob ni kilka dni temu. K dy Thomas odje d a do domu, okaza mi wi cej szacunku, ni s dzi am, e jest w stanie okaza+. - Po chwili milczenia doda a szczerze: - Wiesz, on wcale nie jest a taki z y, pomijaj c to wi stwo, które chcia ci zrobi+. Pewno jeste przekonana, e kierowa a nim zwyk a chciwo +, ale podejrzewam, e wcale nie chcia zagarn + Ravencroft dla siebie. Wydaje mi si , e nie mog o mu si pomie ci+ w g owie, e kobieta mo e zarz dza+ tak ogromnym maj tkiem. Nie móg zrozumie+, e kobieta mo e sama kierowa+ swoim yciem. Pewno uwa a , e b dzie ci o wiele lepiej pod jego opiek . Tylko e ty nie potrafi a tego zrozumie+. Ani doceni+. Claudia wybuchn a miechem. - Zapewne masz racj . Zdaje si , e Thomas bardzo lubi wszystkim rz dzi+. - Opu ci a wzrok na w asne d onie i usi owa a wymy li+ jaki bezpieczniejszy temat rozmowy. - A jak ma si George? Kiedy widzia am go wczoraj wieczorem, stara si , jak móg , by przechytrzy+ niani Grample i wy lizn + si z ó ka. Rose tak e si roze mia a. - Doprawdy, odchodzimy ju od zmys ów. Powiedzia am mu nawet, e mo e trzyma+ K dziorka... wiesz, tego szczeniaka... w pokoju, ale to chyba nie by najlepszy pomys . Ten pies robi jeszcze wi ksze zamieszanie ni George, a kiedy Horatia si do nich do czy, ha as jest nie do wytrzymania. - Rose spojrza a przelotnie na siostr . Nie obawiaj si , ju za par dni wyjedziemy z Ravencroft. - Ojej! Ja wcale nie chcia am... - Nie, nie... wszystko w porz dku. - Rose wzruszy a ramionami. - Mo e gdy zobaczymy si nast pnym razem, minie ca e to zak opotanie. Chocia mam wyrzuty sumienia zostawiaj c ci tu w takich okoliczno ciach. - Ie co, przepraszam? - Obawiam si , e mo e by+ troch nieprzyjemnie, gdy wszyscy w okolicy dowiedz si , i mieszkasz w a ciwie pod jednym dachem z lordem Glenravenem. Claudia poczu a ogarniaj c j w ciek o +. Najwyra*niej podziw Rose dla jej samodzielno ci nie stosowa si do obecnej sytuacji. - Nie mieszkam z nim pod jednym dachem - warkn a. - Poza tym jestem przekonana, e obecno + cioci Gussie zapobiegnie wszelkim nieprzyjemnym plotkom. Rose u miechn a si z wyrozumia o ci , ale nic nie powiedzia a. Pó*niej, le c ju w swoim pokoju, Claudia pomy la a, e zapewne jedna rozmowa to za ma o, by skruszy+ lody nawarstwione przez tyle lat. A jednak wyczuwa a ni+ porozumienia z Rose i to bardzo j cieszy o. Westchn a przeci gle, gdy jej my li znowu pow drowa y do Jema - a ostatnio zdarza o si to coraz cz ciej. Ich wzajemne stosunki wcale si nie poprawi y z up ywem czasu, a ona jako nie potrafi a si przekona+, e tak w a nie powinno by+. - Wielkie nieba! - powiedzia a panna Melksham tego dnia przy niadaniu. - On chyba wcale nie odpoczywa. Jest na nogach od witu do nocy. Wczoraj pojecha a do Cotterborough tylko po to, by porozmawia+ o owcach ze starym panem Chilferem. - A tak - odrzek a zamy lona Claudia. - On hoduje t now odmian owiec, o której tyle s ysza y my. Nazywa si chyba merynos albo jako tak. Zastanawiam si , czy przypadkiem nie zamierza zast pi+ nimi naszej... to znaczy jego... odmiany gloucesterów? - Nic o tym nie wiem. - Ciotka przyjrza a si jej bacznie. - Nie rozmawia z tob na ten temat? - Oczywi cie, e nie - odpar a lekko zirytowana Claudia. - A niby dlaczego mia by ze mn cokolwiek omawia+? Ja jestem tylko jego pracownic . Nie wypada oby mu nawet radzi+ si mnie w jakichkolwiek sprawach nie dotycz cych hodowli koni. - Hmm... - Panna Melksham wcale nie by a przekonana. - Podejrzewam, e masz racj . Chyba nie pok óci a si z jego lordowsk mo ci ? - zapyta a, spogl daj c ostro na siostrzenic . Claudia usi owa a si roze mia+, ale nie bardzo jej to wysz o. - Doprawdy, ciociu! W naszej znajomo ci nie ma nic osobistego. I tak jest najlepiej. - Rozumiem - odrzek a starsza dama bardzo zamy lona. Zaraz potem wysz a z cichym szelestem spódnicy. Teraz, siedz c przy biurku i przegl daj c ksi gi rachunkowe, Claudia przypomnia a sobie ca rozmow . Ciocia Augusta mia a zbyt dobry wzrok, by mo na j by o d ugo oszukiwa+. Claudia poczuta wzbieraj cy w niej smutek. Nie mia a szans na odnowienie za y o ci z Jemem. Nie mia a nawet si y, by wytrzyma+ pe ne pogardy spojrzenie jego szarych oczu. W innym budynku stajni Jem siedzia na dr gu do przywi zywania koni i rozmawia z Jonaszem opieraj cym si o cian . Od jakiego czasu Jem codziennie odwiedza stajni , by porozmawia+ ze starym koniuszym. By to jego jedyny przyjaciel i *ród o niesko czonej m dro ci. - Henry Samuels nie tylko mieszka nadal w swojej starej posiad o ci, ale nawet obecnie go ci u siebie syna Roberta i jego m od on . Pliczn dziewczyn . 74

- Podejrzewam, e i inni panowie przyjechali pana odwiedzi+ - mrukn Jonasz. - Kilku. Par dni temu spotka em pana Winsteada, a pani Fletcher wpad a dzi rano na krótk wizyt wraz z dwiema córkami i synem. - A Squire Foster pokaza si ? - Jeszcze nie... i nie mog si doczeka+ spotkania z nim. Mam z nim sporo do omówienia. - A co z sir Wilfredem Perreyem? S ysza em, e ta jego córeczka to liczna m oda k aczka. B dzie dobr on dla jakiego szcz ciarza. Jem zaczerwieni si . - Mam jeszcze sporo czasu, by zastanawia+ si nad wyborem przysz ej ony. Powiedz mi raczej, jak tam wygl da nasz roczniak, ten, którego obiecali my hrabiemu Litchfieldowi? - Pani Carstairs ju si tym zaj a. Pos a a li cik jego wysoko ci w a nie dzisiaj, ustalaj c z nim, kiedy ma przyjecha+ i obejrze+ *rebaka. Nie mówi a panu? Nast pi a chwila ciszy. - Nie - odrzek w ko cu Jem. - Od paru dni nie widzia em jej. - Mo e powinien pan. Wcale dobrze nie wygl da. - Chora? - zapyta zaniepokojony Jem. - Nie zdaje mi si ... tylko troch nieszcz liwa. - Och. W stajni zapad a kolejna d uga cisza. Jem poczu , e znowu ogarnia go gniew na my l o perfidii Claudii Carstairs. Powinien si spodziewa+ czego takiego - powiedzia sobie gorzko. Nigdy nie powinien by jej pozwoli+ tak si do siebie zbli y+. Doprawdy, ca a sprawa by a a mieszna. Mo na by przypuszcza+, e maj c dwadzie cia cztery lata zd y si nauczy+, jaki jest ten wiat. Doprawdy, ycie nie*le go nauczy o - ca kowite zaufanie drugiej osobie mo e prowadzi+ tylko do katastrofy i rozczarowa . Z tego, co wiedzia , s m czy*ni, którzy kochaj z wzajemno ci i s z tego zadowoleni... maj ony albo kochanki, które wprowadzaj w ich ycie troch miechu i rado ci; i przyjació , którzy odp dzaj samotno +. Ale Jem nie bardzo w to wierzy ... gdzie tu musia kry+ si jaki fa sz. Jego ukochany ojciec sprowadzi nieszcz cie na siebie i swoj rodzin z powodu s abo ci. Wuj i ciotka, których potem szczerze pokocha , oddalili jego rodzin , gdy tylko sta a si dla nich niewygodna. Inni, których obdarzy zaufaniem i sympati , jak na przyk ad Burt Finch, kieszonkowiec, tak e go oszukali. Jak e móg by+ tak g upi i zapomnie+ o tym wszystkim dla pary bursztynowych oczu i licznego u miechu? Pozwoli , by sta a si cz ci jego ycia... wi cej, cz ci jego w asnej duszy. By szcz liwy, kiedy by a obok niego, a gdy jej zabrak o, odczuwa pustk . Dzi ki Bogu, nie zd y powiedzie+, e j kocha. Ale by zrobi z siebie g upca! Przypomnia sobie bolesne niedowierzanie, z jakim czyta list Emanuela. Oszuka a go - manipulowa a nim z wielk zr czno ci , a on, do wiadczony oszust, da si nabra+ jak pierwszy lepszy ó todziób. Uwierzy , e jej odpowied* na jego poca unki by a szczera... uwierzy w jej dobro+, otwarto + i czu o +. Znowu poczu gor cy gniew i ból na wspomnienie jej mi kkich warg i wonnego oddechu na szyi. - Tak czy inaczej, miejmy nadziej , e nic jej nie jest. - S owa Jonasza przywo a y Jema do rzeczywisto ci. - To doprawdy bardzo mi a panienka. Jem za mia si krótko i widz c zaskoczenie na twarzy starego, opowiedzia mu ca histori perfidii tej pod ej kobiety. Gdy wreszcie zamilk , Jonasz milcza przez d ug chwil pykaj c z fajeczki. W ko cu powiedzia zamy lony: - Zdaje si , e panienka nie wyrz dzi a panu adnej szkody. - Iadnej szkody? - zawo a ura ony Jem. - Ale ona... - Zrzek a si Ravencroft i odda a go panu, prawda? - No, tak, ale... - A przecie wcale nie musia a tego robi+, prawda? Chodzi mi o to, e wiedz c, jak ma o zyska pan w s dzie bez listy Carstairsa, mog a spokojnie odda+ spraw w r ce prawników i czeka+. Z tego, co pan powiedzia , mia a spor szans na wygranie. - To prawda, ale... - Nie doko czy zdania, gdy w tym momencie drzwi stajni otworzy y si i wesz a Claudia. - Ojej! - zawo a a, a oczy si jej rozszerzy y. - Przysz am zobaczy+, co z... to znaczy my la am, e jeste sam, Jonaszu. - Wycofa a si . - Wróc , kiedy... - Niech si pani mn nie przejmuje, pani Carstairs - powiedzia ochryple Jem. - W a nie wychodzi em. Wsta ze swojego miejsca na dr gu i przeszed obok niej. Gwa townie cofn rami , jak gdyby przypadkowe dotkni cie dziewczyny go oparzy o. Sta ju na progu, gdy odwróci si do Claudii. - Jonasz powiedzia mi, e napisa a pani do hrabiego Litchfielda w sprawie tego roczniaka. Jego ton by zwyczajny, lecz spojrzenie, jakim obrzuci Claudi , wype nione by o zimn pogard . Poczu a si tak, jakby j uderzy . - Tak - odrzek a cicho. - Czy powiadomi mnie pani, kiedy ma zamiar przyjecha+? 75

- Oczywi cie. Czy b dzie pan chcia ... sam za atwi+ t transakcj ? Twarz Jema wykrzywi niemi y grymas. - Nie, chc jedynie z nim porozmawia+. Jego ojciec i mój byli przyjació mi. Wierz w pani mo liwo ci wyci gni cia od niego ostatniego grosza. W ko cu jest w tym pani bardzo dobra. Claudia poblad a, lecz on odwzajemni spokojnie jej spojrzenie i wyszed ze stajni. Min o kilka chwil, zanim by a w stanie odwróci+ si do Jonasza. Niczego bardziej nie chcia a w tej chwili ni znale*+ si w ciemnym k ciku, gdzie mog aby wyp aka+ ca y swój ból, lecz wielkim wysi kiem woli opanowa a si i powiedzia a: - Przysz am, by porozmawia+ z tob o Morrisonie, tym nowym stajennym... On... - Zakrztusi a si i ku jej ogromnemu przera eniu nagle zy zacz y sp ywa+ po policzkach. Pomimo wysi ków, by je opanowa+, w okamgnieniu potoczy y si po jej twarzy jedna za drug . - O mój Bo e! - j kn a ocieraj c d oni policzki. Przepraszam! Nie mam poj cia, - Nic, nic, moja mi a. - Jonasz po o y d o na jej ramieniu w niezdarnym ge cie pocieszenia. - Wiem, e ju d ugo co ci m czy o. Trzeba wreszcie to wyp aka+. W nast pnej chwili, odrzucaj c wszystkie konwenanse, Claudia znalaz a si w opieku czych obj ciach Jonasza i wyp akiwa a w jego szorstk koszul ból z amanego serca. Jem zatrzasn w ciekle drzwi kuchenne i pod y do g ównego hallu. Do diab a! Znowu zobaczy przed oczyma pora on twarz Claudii. Po tym, co mu zrobi a, dlaczego nadal mia ochot porwa+ j w ramiona i zapewni+, e tak naprawd wcale nie chcia powiedzie+ ani s owa z tego, co powiedzia ? Szed szybko korytarzem, by schowa+ si w swoim gabinecie, lecz na jego drodze stan a nagle panna Melksham. Westchn zirytowany. - Aaa, Glenraven - powiedzia a pospiesznie starsza dama. Potrz saj c kartk papieru doda a: - Szuka am pana. Spisa am list go ci na nadchodz ce przyj cie i... - Jakie przyj cie? - Na to, które ju wkrótce pan wyda. Rozmawiali my o tym jaki czas temu. - Nie przypominam sobie takiej rozmowy i naprawd nie mam ochoty... - Ale tego po panu wszyscy oczekuj - upiera a si panna Melksham tonem nie znosz cym sprzeciwu. - Chcia si pan spotka+ ze Squire’em Fosterem, a to b dzie doskona a okazja. Poza tym musi pan pozna+ sir Wilfreda Perreya. Jego córka... - Jest wyj tkowo odpowiednia - doko czy za ni Jem zm czonym g osem. - Ostatnio wiele s ysza em o czaruj cej i nies ychanie zamo nej pannie Perrey. Panna Melksham nie podj a wyzwania, tylko powiedzia a cicho: - B dzie to tak e dobra okazja, by pokaza+ s siadom, e yjecie z Claudi w zgodzie. - Jem nie odpowiedzia , ignoruj c nieprzyjemne my li, wywo ane tymi s owami starszej damy. - Bo przecie yjecie w zgodzie, nieprawda ? Tak, wiem, e si wtr cam w nie swoje sprawy. Ale... Glenraven, czy mia by pan chwil czasu? Chcia abym z panem porozmawia+. Jem j kn w duchu. Czy by znowu musia wys uchiwa+ lekcji dobrych manier od popleczników Claudii? Naprawd , nic, co ktokolwiek by powiedzia , nie by o w sranie zmieni+ jego zdania o tej kobiecie. Jonasz móg mówi+, co mu si ywnie podoba o... podobnie jak panna Melksham... Claudia oszuka a go. W a ciwie nawet nie mia do niej o to pretensji. Po prostu zapomnia , e im bardziej co si ceni, tym atwiej to straci+. W chwili idiotycznego za lepienia pozwoli sobie na cenienie Claudii bardziej ni czegokolwiek na wiecie. A teraz musia za to zap aci+. Jedyne, co móg teraz zrobi+, to stara+ si jej unika+. Nie chcia , by ktokolwiek mu o niej przypomina . - Szed em w a nie... - zacz , ale panna Melksham chwyci a go za rami i zaci gn a do gabinetu. Tam w a ciwie zmusi a go, by usiad na fotelu, a sama zaj a miejsce naprzeciw niego. Jem mimo woli podziwia jej dar przekonywania. - To zajmie mi tylko chwil . - Starsza dama przez chwil patrzy a na swoje r ce, po czym powiedzia a: - Tak si zastanawia am... pan i Claudia sp dzali cie razem sporo czasu rozmawiaj c o posiad o ci i podobnych sprawach... Czy kiedykolwiek opowiada a panu o sobie? - O sobie? Có , podejrzewam, e tak... to znaczy, w a ciwie nie - przyzna ze zdziwieniem. - Opowiada a mi co nieco o swoim zmar ym m u, ale poza tym w a ciwie nic mi o sobie nie mówi a. - Mimo woli pochyli si na krze le i spojrza na ni z wyczekiwaniem. - Z tego, co wiem, jest do + niezwyk kobiet . Panna Melksham u miechn a si z czu o ci . - Tak. Zawsze by a. W wiecie pe nym wróbli by a ma ym orl tkiem. Jej wad by a niezale no + i dziko +, lecz nadrabia a dobrym sercem. Jak to si sta o, e urodzi a si Walterowi i Elizie, nie mam poj cia. Ze wszystkich si starali si wcisn + j w ten sam schemat, do którego Rose tak adnie si dostosowa a. Szczególnie Walter nie znosi jej zachowania. Uwa a je za oburzaj ce i nie do przyj cia. Nie mia a w okolicy dzieci, z którymi mog aby si bawi+, wi c do czy a do dzieci ze wsi. Kiedy ojciec dowiedzia si o tym, zabroni si jej z nimi bawi+. Uwielbia a 76

buszowa+ po okolicznych lasach i kach, lecz gdy Walter zobaczy , z jakim zapa em owi ryby w pobliskiej sadzawce, zabroni jej wychodzi+ poza mury ogrodu. Rose pos ana zosta a na pensj do Gloucester, a Claudia nie mog a si doczeka+, kiedy i ona tam pojedzie. Nawet chyba nie chodzi o jej o to, by nauczy+ si haftu czy gry na fortepianie. Zdaje mi si , e chcia a wreszcie wyrwa+ si spod w adzy Waltera. Niestety, ojciec postanowi , e ze wzgl du na jej niew a ciwe zachowanie w dzieci stwie nie zostanie pos ana do adnej szko y, tylko posiedzi w domu, dopóki nie zjawi si odpowiedni kandydat na m a. - Co mi si wydaje, e nie pogodzi a si z tym atwo - rzek cicho Jem. - Dobry Bo e, nie! W ich domu stale wybucha y jakie awantury. Claudia nie wygra a ani jednej utarczki, lecz to wcale nie przeszkadza o jej podchodzi+ do ka dej nast pnej ze zdwojonym zapa em. Na jaki czas znalaz a ucieczk w ksi kach. Bo e, jak to dziecko uwielbia o czyta+! W bibliotece ojca nie znalaz a wielu ciekawych pozycji, lecz wkrótce wikary pozwoli jej korzysta+ ze swojej. Kiedy jej ojciec si o tym dowiedzia , na dwa tygodnie zamkn j w pokoju. Nie da jej nic do roboty oprócz cerowania. - Dwa tygodnie! - wykrzykn poblad y Jem. Panna Melksham kiwn a g ow . - Ale czy nikt nie wstawi si za ni ? Przecie matka... - Aaa! Jedyn reakcj Elizy by o ciche mrukni cie: „No có , kochanie, tak b dzie najlepiej”. - A jej ojciec ukoronowa sw ojcowsk trosk , wydaj c j za Emanuela Carstairsa. - G os Jema przeszed w dr cy szept. - Tak. Oczywi cie wtedy nikt z nas nie wiedzia , jaki z niego ptaszek. Ale przecie by starszy od niej o trzydzie ci lat! Claudia ba a si go, chocia sama nie bardzo wiedzia a dlaczego. Kiedy ojciec oznajmi , e zar czy j z Carstairsem, zdawa o si , e zada jej miertelny cios. By am wtedy u nich w odwiedzinach i widzia am, jak wychodzi a z gabinetu ojca. Blada i przera ona. Tym razem nie buntowa a si ... dawno nauczy a si , e i tak nic nie zmieni. To ja posz am do Waltera, by prosi+ o zmi owanie dla niej. W nagrod zosta am poproszona o wyniesienie si z jego domu. - Panna Melksham wsta a z fotela i stan a przy oknie wychodz cym na ogród od wschodniej strony. - Lata sp dzone z Carstairsem by y czystym piek em. - Dzi ki Bogu, e nie by o ich zbyt wiele - rzek cicho Jem. - Tak. Ju mia am nadziej , e wreszcie wyrwa a si z wi zów, lecz ledwo pochowa a Emanuela, na scenie pojawi si Thomas Reddinger. Zawsze by jak cier za skór , zawsze blisko niej... ale zawsze uwa a a go za jeszcze jednego kuzyna, który stara si wykorzysta+ j do w asnych celów i który usi owa pozbawi+ j resztek woli tylko dlatego, e mia inne plany. - Panna Melksham wróci a na fotel i skrzy owa a d onie na kolanach. Spojrza a Jemowi prosto w oczy. - A jednak nie by a ju t m od dziewczyn , któr pomiata najpierw ojciec, a potem Emanuel Carstairs. Chocia Ravencroft by ogo ocony, postanowi a odbudowa+ hodowl koni, jak mia tu pa ski ojciec. Przysi ga a sobie, e ju nigdy wi cej nie b dzie zdana na ask adnego m czyzny. - Starsza dama znowu wsta a. - To wszystko, co mia am panu do powiedzenia, Glenraven. Ona nic nie wie, e chcia am z panem porozmawia+. Pewno by mi nie pozwoli a... Ja jednak uwa a am, e powinien pan wiedzie+. Cicho wysz a z pokoju zostawiaj c Jema sam na sam z my lami. Podszed do okna i stan w miejscu niedawno przez ni zwolnionym. Wi c nie tylko on nosi blizny po ci gach, jakie sprawi o mu ycie - my la smutno. Niewidz cym wzrokiem patrzy na pi kn zielon muraw rozci gaj c si przed nim. Claudia oszuka a go, ale trzeba przyzna+, e mia a powa ne powody. U miechn si gorzko. W ciek o + na Claudi , e go zdradzi a, mog a zosta+ stopiona w ogniu zrozumienia, lecz ból pozosta . Z cichym j kiem usiad przy biurku i zakopa si w dokumentach. 20 Och, Jonaszu, strasznie ci przepraszam! - Claudia wytar a policzki szerokim r kawem sukni. - Nie mam poj cia, co mi si sta o! Ieby zamienia+ si w tak fontann ! Jonasz niezdarnie poklepa j po ramieniu. - Niech si pani nie przejmuje. Niecz sto zdarza mi si pociesza+ p acz c niewiast . To ca e p akanie to przekle stwo p ci pi knej. Je eli pani wybaczy moj bezczelno +, nie ma co si tak przejmowa+. Jego lordowska mo + jest dzi w pod ym humorze, ale mnie si zdaje, e nie powinien tak pani traktowa+. - Jeste dobrym przyjacielem, Jonaszu - odrzek a Claudia wstrz sana napadem czkawki. - I wiesz co, mo e nawet masz racj . Wspomnia a wrogie s owa, które us ysza a od Jema, i spojrzenie pe ne odrazy, którym j obdarzy . Równie dobrze móg by j uderzy+. Jak mia sprawia+ jej taki ból? Czy to, co zrobi a, by o naprawd a takie z e? Przecie w aden sposób nie chcia a pozbawi+ go dziedzictwa. Przekonuj c go, by zatrudni j jako koniuszego, nie wyrz dzi a mu adnej szkody. W a ciwie nawet wy wiadczy a mu przys ug , zwalniaj c go z dodatkowego obowi zku i daj c mu tym samym czas na zajmowanie si innymi sprawami maj tku. Po jego zachowaniu mo na by si domy la+, e usi owa a go otru+. Po raz pierwszy, odk d z tak fatalnymi skutkami odda a mu list Emanuela, poczu a, e zaczyna si w niej gotowa+ gniew. 77

Spojrza a Jonaszowi w oczy. - Tak - szepn a. - Zdaje si , e masz racj . - A potem przypomnia a sobie, dlaczego przysz a do stajni. Chcia am porozmawia+ o Morrisonie. Dzisiaj rano kaza am mu opatrzy+ przedni nog Ksi cia. Pami tasz, e niedawno przewróci si na dziedzi cu, ale kiedy... Znowu nie by o jej dane doko czy+ zdania. Na dworze rozleg o si przera*liwe szczekanie. Wyjrzawszy przez drzwi stajni, Claudia i Jonasz zobaczyli K dziorka, pieska ma ego; George’a, który podskakiwa i ujada piskliwie na co , co znajdowa o si za rogiem budynku drugiej stajni. W pewnej odleg o ci, w oknie domu na drugim pi trze, wida+ by o ch opca machaj cego energicznie i krzykiem zach caj cego pieska do dalszych wyczynów. - Dobry Bo e - wykrztusi Jonasz i wybieg ze stajni. - Dopiero co kaza em Lucasowi wyprowadzi+ Czarodzieja na padok. Nie doko czy jeszcze zdania, gdy K dziorek znikn za rogiem budynku. Zbieraj c w po piechu spódnic , Claudia ruszy a za starym koniuszym. Wybieg szy zza rogu budynku zobaczyli ma ego pieska ujadaj cego na ogromnego ogiera w a nie wyprowadzanego przez Lucasa w skim korytarzem. Claudia z przera eniem ujrza a, jak Czarodziej staje d ba, odrzucaj c niczego nie spodziewaj cego si Lucasa na kupk siana z boku korytarza. Jonasz usi owa z apa+ wodze ogiera, lecz chybi . W chwil pó*niej Czarodziej p dzi w dzikim galopie ku otwartym drzwiom stajni. K dziorek, szczekaj c przera*liwie, bieg za nim, ile si w apkach. Claudia pobieg a za zwierz tami, a Jonasz i troch oszo omiony Lucas deptali jej po pi tach. Wybieg szy ze stajni zobaczyli, e Czarodziej, zamiast pobiec ku otwartej bramie padoku, pogalopowa w stron zamkni tej bramy prowadz cej na ma y dziedziniec przed powozowni . Claudia krzykn a przera*liwie, s ysz c odg os p kaj cego drewna i przera one, pe ne bólu r enie konia. K tem oka zauwa y a posta+ biegn c ku nim od strony domu. W chwil pó*niej poblad y Jem spróbowa z apa+ przera one zwierz . Przeci cie k ogierowi w chwili, gdy Czarodziej wbiega na dziedziniec przed powozowni . - Odetnijcie mu drog , by nie móg znowu uciec! - zawo a Jem do Claudii i dwóch biegn cych za ni m czyzn. - Spróbuj zap dzi+ go w róg i z apa+. Wskaza na róg mi dzy powozowni a kamiennym murem otaczaj cym ca posiad o +. Kiedy Czarodziej wbieg na dziedziniec, Jem ruszy w jego stron . Ko , widz c, e ma odci t drog ucieczki, stan d ba z przera enia. Raz jeszcze powietrze przeszy o jego przera*liwe r enie. Na wzniesionej przedniej nodze zwierz cia wida+ by o brzydk ran , z której p yn a krew. Jem podszed do niego, przemawiaj c uspokajaj co, t cz ogier zdawa si tego nie s ysze+. Odwróci si nagle i ruszy na niego; uderzy go piersi i rzuci na kamienny mur. Jem bezw adnie osun si na ziemi . Przera ona Claudia zobaczy a, e ko ponownie staje d ba, a jego wierzgaj ce kopyta znajduj si tu nad g ow Jema. Niewiele my l c, rzuci a si w stron ogiera, staraj c si zapobiec atakowi Czarodzieja na bezbronnego m czyzn le cego pod jego kopytami. Widzia a, e Jem ju si podnosi. Unios a ramiona i ca ym ci arem rzuci a si na pot ne zwierz . Nic dziwnego, e jej dzia anie nie wywar o adnego wra enia na ogromnym ogierze; polecia a w bok, jakby odbi a si od Czarodzieja. Jak przez mg s ysza a g osy wo aj ce co o niej, lecz skupiona by a tylko na tym, by wej + mi dzy cz owieka a oszala e zwierz . Zbieraj c ca si , na jak by o j sta+, raz jeszcze skoczy a ku Czarodziejowi. Tym razem uda o jej si z apa+ konia za kantar, lecz ten nie zaprzesta wysi ków, by si wyswobodzi+. Napinaj c pot ne mi nie. Czarodziej skoczy do przodu. Pwiat Claudii wype ni y rozd te chrapy, obna one ogromne z by i dzikie, przepe nione przera eniem oczy. Nagle zosta a dos ownie oderwana od ziemi i uniesiona sprzed rozszala ych kopyt zwierz cia. Tu przed sob zobaczy a b yszcz ce oczy Jema. Szlochaj c z ulg , zaton a w jego obj ciach. - Co ty wyprawiasz, do wszystkich diab ów? - rykn Jem potrz saj c ni bezlito nie, lecz g os mu si ama , - Sta... stara... stara am si ... - Z by Claudii dzwoni y o siebie tak bardzo, e ledwo mog a mówi+. - To znaznaczy... my la am... my la am, e zara... zaraz zginiesz! - Jej g os dr a z przera enia. - No i niby co chcia a zrobi+? - Jem przybli y twarz do jej twarzy. - Podej + i odepchn + na bok zwierz wa ce ponad ton ! Wielkie nieba, przecie to ty omal nie zgin a ! Nag a furia ogarn a Claudi . Wyrwa a si gwa townie z obj + Jema. Odst pi a o krok i podnios a zaci ni te pi ci. - Ty g upi o le! Chcia am uratowa+ twoje przekl te ycie! Nie wiem tylko po co! Wola abym, eby Czarodziej zdepta ci na mia... Wstrz saj ce ni szlochy nie pozwoli y jej mówi+ dalej. Chcia a si odwróci+ i uciec, lecz raz jeszcze z apa j za rami i gwa townie przyci gn do siebie. - Przepraszam, Claudio. Prosz , ja... - a przerwa mu Jonasz. - Milordzie! - zawo a nie mog c z apa+ tchu. - Pani Carstairs! Czy wszystko w porz dku? Zanim Claudia odwróci a si do Jonasza, przez chwil widzia a pora on twarz Jema tu przed sob . Po raz 78

pierwszy zda a sobie spraw z obecno ci dwóch m czyzn. Wci gn a g boko powietrze. - Tak, Jonaszu. Ale co z Czarodziejem? Czy... Dobry Bo e, przecie on jest ranny! Wskaza a na paskudn ran biegn c od opatki a do przedniej nogi zwierz cia. - Tak - odpar Jonasz. - Brzydko to wygl da. Musia zaczepi+ si o jak drzazg , gdy przebiega przez bram . Troch rozdar sobie skór , ale na szcz cie nic nie z ama . - Upewniwszy si , e ani jej, ani Jemowi naprawd nic si nie sta o, zacz wydawa+ polecenia ch opcom stajennym. - Lucas! Przynie mi troch wie ego gnoju. Musi by+ jeszcze ciep y. Fred, id* do siod ami i przynie mi z apteczki talk i ocet. Seth, pobiegnij do panny Melksham po kawa ek p ótna. - Gnoju? - zapyta Jem z niedowierzaniem. - Najlepsze, co mo e by+ na poszarpan ran . Zrób ok ad z nawozu, octu i talku, zawi p ótnem, a rana zagoi si w mgnieniu oka. Ani si obejrzycie, a ko b dzie jak nowy. - Spogl daj c nieprzyja*nie na K dziorka, który nadal kr ci si w pobli u, doda : - Chyba e co go znowu wystraszy. Podszed do Czarodzieja i zacz przemawia+ do uspokajaj co. Ko , który przynajmniej nie usi owa si ju wyrwa+, sta teraz dysz c ci ko i dr c na ca ym ciele. Rzuciwszy Jemowi w ciek e spojrzenie, Claudia odwróci a si na pi cie i pomaszerowa a w kierunku stajni. Ledwie zrobi a par kroków, gdy Jem ponownie z apa j za rami . - Pozwól, e odprowadz ci do domu - powiedzia pospiesznie. - Ciotka pewnie b dzie chcia a zrobi+ ci troch herbaty albo... - Nie chc herbaty - warkn a Claudia. - Jedyne, czego chc , to by wszyscy pozostawili mnie w spokoju. - Jednak e wrócisz ze mn do domu i zostaniesz tam, dopóki nie poczujesz si lepiej. - Czuj si doskonale i nie potrzebuj ... - Ale on ju prowadzi j w stron ogrodu na ty ach domu. Nie zd yli jeszcze doj + do kuchennych drzwi, gdy dopad a ich Rose. Nieomal bieg a w stron stajni, a na jej twarzy malowa o si oburzenie zmieszane z niepokojem. - Tu jeste cie! - zawo a a. - Co zrobili cie pieskowi George’a? Widzia am, e ten obdartus ze stajni bra go pod pach jak zwyk ego prosiaka. Chcia abym wiedzie+... - Bior c pod uwag , e przez to ma e paskudztwo ogier omal si nie zabi , mo esz si cieszy+, e nie przypad mu los zwyk ego prosiaka - odrzek a Claudia. - Ojej! - wyrwa o si Rose. - George mówi , e szczeniak tylko skaka doko a... to znaczy... Nie my la am, e... Ojej! Rose pochyli a g ow i mamrocz c co do siebie, przesz a szybko obok nich. Claudia patrzy a za ni z niedowierzaniem, a w ko cu Jem poci gn j w stron domu. - Doprawdy, milordzie - powiedzia a przez zaci ni te z by. - Czuj si doskonale i nie potrzebuj ani herbaty, ani pocieszenia. Nie raczy odpowiedzie+, tylko zacie ni u cisk na jej ramieniu. Zmieni zdanie i poci gn j za sob do ma ego ogródka. Usiad na aweczce. - Posied*my tu przez chwil - rzek ostro. - Chc z tob porozmawia+. - Ale ja nie chc rozmawia+ z tob . - Jej oczy przybra y kolor roztopionego z ota. Po chwili parskn a z oburzenia, gdy bezczelnie poci gn j za rami i zmusi , by usiad a obok niego. - Przepraszam, e tak na ciebie napad em. - Spojrza na ni nieszcz liwym wzrokiem. Nawet teraz, gdy w osy mia a potargane, brudn smug na brodzie i siniaka na policzku, by a niewiarygodnie pi kna. Ledwo panowa nad sob i ostatni resztk woli powstrzymywa si od porwania jej w ramiona. - Ba em si , e co ci si stanie zako czy nieporadnie, przeklinaj c w asn g upot . Claudia patrzy a na niego bez s owa. Wola aby, eby nie siedzia tak blisko. Bo e, jak to si sta o, e chcia a go zamordowa+, a jednocze nie zastanawia a si , czy jego usta przestan by+ tak mocno zaci ni te, je eli je poca uje? W osy opad y mu na czo o i ledwo zdo a a si powstrzyma+ przed odgarni ciem ich. - To bardzo uprzejmie z twojej strony - burkn a i usi owa a wsta+. Natychmiast tego po a owa a, gdy aby temu zapobiec, Jem po o y jej obie d onie na ramionach. Odetchn g boko. - Chcia bym tak e przeprosi+ ci za wszystko, co przedtem powiedzia em. By em bardzo niesprawiedliwy. - Oczy dziewczyny rozszerzy y si . Po chwili Jem mówi cicho dalej: - Tak bardzo bola em nad w asn ura on dum , e nie pomy la em o twoich uczuciach. Claudia tak e odetchn a g boko, a Jem odsun si ód niej i doda sztywno: - Nadal uwa am, e mia em prawo si w ciec na ciebie. Oszuka a mnie. Mimo to powinienem zastanowi+ si przez chwil nad motywami twojego dzia ania. Bez w tpienia... - Och! - Claudia poderwa a si z aweczki i stan a tu przed nim z zaci ni tymi pi ciami. - Jak e to uprzejmie z pa skiej strony, milordzie, e wybacza mi pan moje drobne oszustwo. Bior c pod uwag fakt, e omal nie zrujnowa am panu ycia, oddaj c Ravencroft i zgadzaj c si pracowa+ tu jako koniuszy, tym samym oszcz dzaj c panu dodatkowych wydatków! Jem tak e poderwa si na równe nogi. 79

- Ty ma a oszustko! Ze wszystkich bezczelnych... - A je eli ju mówimy o oszustwie, to co z tob ? Mo e nie wkrad e si do Ravencroft w przebraniu? Od chwili, gdy wszed e do stajni, wygl daj c na najwi ksze niewini tko wiata, my la e tylko o tym, jak odebra+ mi Ravencroft! - Nie odebra em ci Ravencroft! - wrzasn Jem. - Zawsze by mój! Sama to przyzna a ! - Wi c dlaczego nie przyszed e do g ównych drzwi i nie wyja ni e sytuacji jak prawdziwy d entelmen? zapyta a, podchodz c do niego tak blisko, e prawie stykali si nosami. - Dlaczego wkrad e si tu i udawa e kogo , kim nie jeste ? - Bo my la em, e mnie wyrzucisz i zrobisz wszystko, co w twojej mocy, by mnie zniszczy+! - A ja my la am dok adnie to samo o tobie! Przyznaj, e zdradzi e mnie równie podle, o ile nie bardziej, jak ja ciebie! Jem poczu , e traci grunt pod nogami. Nigdy w ten sposób nie my la o swoich wysi kach, by odzyska+ Ravencroft. Ale przecie z pewno ci widzia a ró nic mi dzy tym, co on zrobi , a swoim niemo liwym zachowaniem! Nigdy by jej nie oszuka , gdyby tylko wiedzia , e... Nagle wszystkie jego w ciek e my li ulecia y pod wp ywem jednej. Tak bardzo przej si swoj ura on dum , e prawie zapomnia o jednej rzeczy. Claudia omal nie straci a ycia, by go ratowa+. To jedno t uk o mu si teraz po g owie. Poczu si tak, jak gdyby nagi wyl dowa w lodowatym strumieniu. Ca a z o + i oburzenie ulecia o. Po d ugiej chwili raz jeszcze po o y d onie na jej ramionach. - Czy naprawd tego nie rozumiesz? - zapyta z amanym g osem. - Wtedy jeszcze ci nie kocha em. Cisza ma ego ogródka otacza a ich tak szczelnie, e ca y wiat wydawa si bardzo odleg y. Równie dobrze mogliby sta+ na szczycie samotnej góry. Claudii zdawa o si , e cisza wype niona jest gwa townym biciem jej serca. Podnios a oczy. Mimowolnie unios a ramiona. - W takim razie oddalam spraw - powiedzia a cicho, bez tchu. Przez chwil Jem patrzy na ni , nic nie rozumiej c. Potem jego oczy rozb ys y ciep ym wiat em. - Czy ty... czy mówisz, e?... - pyta cicho pochylaj c si ku niej i ujmuj c jej uniesione d onie. Rado + przepe ni a m od kobiet , a w ko cu wybuchn a radosnym miechem. - Ie ci kocham, rzecz jasna. - Claudio - zamrucza oszo omiony. Mocniej cisn jej d onie, a po chwili porwa j w obj cia. Okrywaj c poca unkami jej policzki, skronie i czo o, powtórzy : - Claudio! Dobry Bo e, by em taki pod y... tak bardzo ci kocham! - Jem... - Przepe niaj ca j rado + nie da a jej mówi+ dalej. A kiedy jego usta odnalaz y jej wargi, mówienie sta o si zbyteczne. Ca owa j d ugo i czule. Tak min o troch czasu. Potem Claudia wymkn a si z jego u cisku, u miechni ta i zarumieniona. - Lepiej pójd*my ju do domu, zanim zupe nie strac reputacj . - Oczy zab ys y jej przewrotnie. Przytrzyma j . - Ale najpierw przysi gniesz mi, e przy najbli szej sposobno ci zostaniesz moj on ! Claudia wyprostowa a si . - Ojej! Zupe nie zapomnia am! Przecie musisz o eni+ si ... - Z bogat pann ? Tak, to prawda, ale tak sobie my la em, e je eli uda mi si namówi+ ci do ma e stwa, nie b d ci musia wi cej p aci+. Zaoszcz dzaj c miesi cznie tyle pieni dzy, w mgnieniu oka postawi Ravencroft na nogi. - B d* powa ny, Jem. - Claudia poblad a. - Tyle planowa e ... - Wszystko mo e poczeka+ - o wiadczy tonem nie znosz cym sprzeciwu. - Móg bym przywróci+ Ravencroft dawn wietno +, lecz có by to znaczy o, gdybym nie mia ciebie? Nie, moja kochana... - Znowu pochyli si ku jej uleg ym wargom i nic nie mówi przez d ug chwil . - Mo e zajmie nam to wi cej czasu, ale wspólnie doprowadzimy ten dom do porz dku. W ko cu to wspania e miejsce do wychowywania dzieci. - To prawda - odrzek a mi kko dziewczyna, dotykaj c palcem guzika na kamizelce Jema. W ma ym ogródku znowu ucich o. - Zdaje si , e to dzie pe en niespodzianek. Wiesz co? Z coraz wi ksz niecierpliwo ci czekam na to przyj cie dzi wieczorem. - Claudia podnios a na niego pytaj ce spojrzenie. - To b dzie doskona a okazja, by og osi+ nasze zar czyny. - lego twarz rozja ni obuzerski u miech. - Chyba poprosz Rose by nic nie mówi a Thomasowi. Bardzo chcia bym zobaczy+ jego twarz, gdy us yszy tak pomy lne wie ci. Claudia zachichota a. - Podejrzewam, e b dzie mia min podobn do miny Squire’a Fostera. Zastanawiam si te , co powiedz inni s siedzi - doda a niewinnym tonem. - Na przyk ad... sir Wilfred Perrey. - Aaa, tak. - U miech na twarzy Jema sta si jeszcze szerszy i jeszcze bardziej obuzerski. - Ten, który ma pi kn i bogat córk . Zastanawiam si , czy jednak nie pope niam b du? Claudia spojrza a na niego unosz c brwi. - By abym bardzo ostro na na twoim miejscu, mój dobry cz owieku - powiedzia a gard owym g osem. - Chyba 80

nie chcia by mle+ do czynienia z kl tw babuni? - Pokiwa a mu sugestywnie palcem pod nosem. - A tak. Obawiam si jednak, e b d mia zbyt wiele problemów z wnuczk babuni, by martwi+ si jeszcze o kl tw . Radosny miech Claudii zamilk , gdy ukochany przycisn usta do jej warg i z o y na nich jeszcze jeden d ugi poca unek.

81