Choroby metaboliczne _ definicje i charakterystykaBKW(materialy)

2013-01-31

Choroby metaboliczne – rodzaje, przyczyny i skutki

Choroby metaboliczne – definicje i charakterystyka dr n med. Beata Kieć-Wilk Klinika Chorób Metabolicznych UJ CM

• Przemiana materii, czyli metabolizm, obejmuje bardzo skomplikowane procesy biochemiczne. Dzięki nim żywy organizm przyswaja substancje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. • Do chorób metabolicznych zalicza się schorzenia, jak na przykład: osteoporoza, dna moczanowa, cukrzyca, hiperlipidemia. Są też choroby spotykane rzadziej-bloki metaboliczne: mukopolisacharydoza, fenyloketynuria, galaktozemia, porifiria albo choroby Gauchera, Niemanna-Picka, Pompego, czy Wilsona.

Epidemia cukrzycy

Definicja cukrzycy • Cukrzyca jest grupą chorób metabolicznych, która cechuje się hiperglikemią wynikającą z upośledzenia wydzielania insuliny lub z upośledzenia działania insuliny albo też z obu tych procesów.

48,378,22 10 9 7 6 5 4 3 2 1

Chorzy na cukrzycę w Europie 2003

• Przewlekle podwyższony poziom glukozy związany jest z upośledzoną funkcją, trwałym uszkodzeniem lub też niewydolnością różnych organów, w szczególności oczu, nerek, nerwów, serca oraz naczyń krwionośnych.

58,637,900

Chorzy na cukrzycę w Europie 2025 www.eatlas.idf.org/

Waga problemu - Polska

Etiologiczny podział cukrzycy (1997) I. Cukrzyca typu 1

Epidemiologia cukrzycy

A) Wywołana czynnikiem immunologicznym

- 5% populacji polskiej

II. Cukrzyca typu 2

ok. 2.5 mln osób - Przypadki leczone 2 000 000

B) Idiopatyczna III. Inne specyficzne typy cukrzycy A. Genetyczne zaburzenia funkcji komórek  trzustki B. Genetyczne zaburzenia działania insuliny C. Choroby zewnątrzwydzielniczej części trzustki

- Przypadki niezdiagnozowane i

D. Endokrynopatie

nieleczone

F. Infekcje

E. Cukrzyca wywołana lekami lub/i chemikaliami G. Rzadkie formy cukrzycy spowodowanej reakcją immunologiczną

500 000 ??

H. Inne zespoły genetyczne czasami związane z cukrzycą IV. Cukrzyca ciążowa (GDM)

Report of the Expert Committee on the Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus 1997

1

2013-01-31

Cukrzyca monogenowa i wielogenowa Genotyp

Genotyp

Fenotyp

Fenotyp

Środowisko

Środowisko

MODY MIDD PNDM

T1DM T2DM

Uszkodzenie komórki  w cukrzycy typu 1 Uszkodzenie i regeneracja komórek 

100

I. Cukrzyca typu 1 (destrukcja komórek b zwykle wiodąca do bezwzględnego niedoboru insuliny)

A. Wywołana procesem immunologicznym B. Idiopatyczna

Cukrzyca typu 1choroba o złożonej etiologii

Geny

% masy komórek 

Środowisko Typ 1 cukrzycy

Przebieg gwałtowny typowy

20 10 Dzieciństwo

Adolescencja

WIEK DIAGNOZY

• Zmienne trendy zachorowalności

• Występowanie w rodzinach

30

Dorosłość (LADA) Pezzolli et al. Diabetes Care 2001

Typ 1 cukrzycy

• Wysoka zgodność występowania • Możliwy związek z wczesnym wprowadzeniem mleka krowiego. u monozygotycznych bliźniąt • Związek z niektórymi infekcjami wirusowymi • Wysoka chorobowość w pewnych grupach etnicznych (np. Finowie)

Cukrzyca typu 2 - historia naturalna choroby

1. Bezwzględny niedobór insuliny w wyniku zniszczenia komórek 

Otyłość

IGT

2. Obecność markerów immunologicznych 3. Kliniczna insulinozależność 4. Wczesny początek choroby: 1-2 dekada

Cukrzyca Niekontrolowana Hiperglikemia Glikemia poposiłkowa

Poziom glukozy

Glikemia na czczo

126 mg/dL

5. Typowo bez otyłości

Insulinooporność

6. Gwałtowny początek, krótki wywiad 7. Nasilone objawy polidypsji, poliurii, utraty masy ciała

Funkcja komórki 

8. Skłonność do ketoacidozy 9. Częstsze występowanie niektórych alleli HLA

Wydzielanie insuliny -20

-10

0

10

20

30

Lata cukrzycy Wg International Diabetes Center (IDC). Minneapolis, Minnesota

2

2013-01-31

Cukrzyca typu 2 - choroba o złożonej etiologii Geny

Środowisko Cukrzyca typu 2

• Występowanie w rodzinach

• Związek ze stylem życia i dietą

• Wysoka zgodność występowania u monozygotycznych bliźniąt

• Różnice w zachorowalności w podobnych populacjach żyjących w różnych obszarach geograficznych (np. Azjaci w USA)

• Wysoka chorobowość w pewnych grupach etnicznych (np. Indianie Pima)

Typ 2 cukrzycy 1. Współistnienie insulinooporności i względnego deficytu insuliny. 2. Kliniczna insulinoniezależność. 3. Początek w wieku średnim lub późnym 4. Bardzo często towarzysząca otyłość 5. Objawy kliniczne umiarkowane lub nieobecne. 6. Ketoacidoza może wystąpić.

Aktualna wiedza na temat podłoża genetycznego cukrzycy typu 2 • Znane geny dla cukrzycy typu 2 – Komórka beta- geny: KCNJ11, TCF7L2, CDKALI, CDKN2A/B, IGF2BP2, HHEX, SLC30A8, TCF2, WFSI, JAZF1, CDC123CAMK1D, TSPAN8-LGR5, THADA, ADAMTS9, NOTCH2 – Tkanki obwodowe- geny: PPARG, FTO •Scott LJ et al. Science 2007, •Wellcome Trust Case Control Consortium Nature 2007, •Diabetes Genetics Initiative of Broad Institute of Harvard and MIT, Lund University, and Novartis Institutes of BioMedical Research Science 2007

Dysfunkcja komórki  w monogenowych formach cukrzycy

7. Nieobecność markerów immunologicznych 8. Brak związku z HLA.

MODY (Maturity Onset Diabetes of the Young)

Najważniejsze geny odpowiedzialne za cukrzycę MODY Gen

19 Leki doustne

21 20 Leki Dieta doustne

26 Ins

14 Ins

14 Dieta

15 Ins

10 Ins

34 Dieta

• • • • • •

Opisana po raz pierwszy w 1960 przez Fajansa Rozpoznawana w 2-4 dekadzie życia Występuje w rodzinie w kilku generacjach Autosomalny dominujący sposób dziedziczenia Upośledzenie wydzielania insuliny Brak otyłości

HNF-4 Glukokinaza HNF -1 IPF1 HNF-1 NEUROD1 ???

Lokalizacja chromosomalna

Podtyp

20q 7p 12q 13q 17q 2q ?

MODY 1 MODY2 MODY3 MODY4 MODY5 MODY6 ??? Fajans et al., NEJM 2001

3

2013-01-31

Podstawowe fenotypy cukrzycy MODY

Defekt glukokinazy- podwyższenie progu percepcji hiperglikemii przez komórkę 

Czynnik Transkrypcyjny (HNF-1)

20 16

Glukoza (mmol/l)

12

Glukokinaza

8

Normal

4 0 0

20

40

60

80

Byrne et al.., JCI 1994

Pearson, et al Diabetes 2001

MODY Klinicznie nieinsulinozależna Rodzice z cukrzycą Otyłość

Typ 2 +

+ 1

1-2 +++

+/-

Obecność autoprzeciwciał Rasa kaukaska/inne Badania genetyczne

Dieta jest postępowaniem z wyboru

100

Wiek (lata)

-

-

+++/++

++/+++

+

Hattersley, Diabetes 2002

MODY

Typ 1

Dwie generacje

96%

1-4%

Trzy generacje

74%

2%

Nieobecność autoprzeciwciał

98%

5%

Peptyd C po 3 latach choroby

++++

_

Rasa kaukaska

+

+

Towarzyszące cechy fenotypowe

+

-

Choroby z autoagresji

-

+ Hattersley, Diabetes 2002

MIDD- mitochandrial diabetes with deafness

Cukrzyca noworodkowa Przez lata na uboczu badań nad cukrzycą... • 1-2% wszystkich przypadków cukrzycy • matczyny sposób dziedziczenia • początek w dzieciństwie lub wczesnej młodości • mechanizm związany z upośledzeniem wydzialania insuliny • Metformina nie jest zalecana w MIDD

Cukrzycy zwykle towarzyszy głuchota. Skupien et al. Rev Diabet Stud, 2006

4

2013-01-31

Mutacje genów Kir6.2 i SUR1 związane są z PNDM SUR1

Charakterystyka kliniczna PNDM związanej z mutacjami genu Kir6.2

Kir6.2

• Cukrzyca – Początek: od urodzenia do 26 tyg. życia – Znaczna hiperglikemia z/bez ketozy – Brak autoprzeciwciał p/antygenom komórek beta trzustki – Peptyd C < 200 pmol/l • Niska urodzeniowa masa ciała (w wyniku upośledzonej płodowej sekrecji insuliny)

KATPzależny kanał komórek beta

NBD1

NBD2

Cukrzyca noworodkowa Przez lata na uboczu badań nad cukrzycą...

Cukrzyca noworodkowawymaga różnicowania z typem 1 cukrzycy... NEJM 350;18 April 2004

Glyon et al. NEJM 350; 2004, Polak et al. NEJM, 2006

PNDM związana z mutacjami Kir6.2wyrównanie metaboliczne na SU 8 12

0.80

HbA1c

10 8 6

6 0.60 4

0.40

4

2

0.20

Dawka glibenklamidu mg/kg/day

1.00

14

HbA1c

Wydzielanie insuliny i insulinowrażliwość w cukrzycy

2

Spadek wrażliwości na insulinę

Upośledzenie wydzielania insuliny 0

0

Na insulinie

Na leku doustnym (SU)

0.00

Pre-SU 1 to 3 3 to 6 6 to 9 9 to 12 Miesiące bez insuliny

Pearson et al. NEJM 2006

Monogenowe formy cukrzycy związanej z insulinoopornością Krasnoludkowatość Zespół Rabson-Mendenhalla Typ A Insulinooporności

P P P

Monogenowe formy cukrzycy związane z opornością na insulinę Wspólne cechy kliniczne rzadkich mutacji w genach Laminy, receptora insuliny, PPAR, AKT2 (PKP): 1. Oporność na insulinę

IRS

Zespół ciężkiej insulinooporności

P I 3 K

2. Hiperinsulinemia 3. Wczesny początek 4. Nieprawidłowości ilości i rozkładu tkanki tłuszczowej

P

GLUT4

Lamina

PPAR-

Rodzinna częśćiowa lipodystrofia Zespół: insulinooporność cukrzyca nadciśnienie

Reviewed in Porter et al J Med. Genet 2005

Kadowaki et al. Science 1988 Baroso et al. Nature 1999 George et al. Science 2004 Klupa et al. in press

5

2013-01-31

Hiperlipidemia

Hipercholesterolemia

Prawidłowe wartości stężenia cholesterolu i triglicerydów Cholesterol całkowity: poniżej 200 mg/dl (5,2 mmol/l) LDL-cholesterol: poniżej 135 mg/dl (3,5 mmol/l) HDL-cholesterol (stężenie dla mężczyzn): powyżej 35 mg/dl (0,9 mmol/l) HDL-cholesterol (stężenie dla kobiet): powyżej 50 mg/dl (1,3 mmol/l) Trójglicerydy: poniżej 200 mg/dl (2,3 mmol/l)

Hipercholesterolemia rodzinna choroba genetyczna dziedziczona autosomalnie dominująco, spowodowana mutacjami genu LDLR w locus 19p13.2 kodującego białko receptora dla LDL.

Bloki metaboliczne - cechy • pierwsze objawy ujawniają się we wczesnym okresie życia • Choroby te spowodowane są uwarunkowanym genetycznie brakiem enzymów, niezbędnych na określonym etapie przemiany różnych substancji znajdujących się w pożywieniu • W chorobach metabolicznych do różnych uszkodzeń narządowych dochodzi najczęściej wskutek gromadzenia się w organizmie nieprawidłowych, toksycznych produktów przemiany materii • Progresywny charakter

Bloki metaboliczne

Alkaptonuria • Defekt polegający na niecałkowitym rozkładzie tyrozyny i gromadzeniu się w chrząstkach, stawach oraz ścięgnach kwasu homogentyzynowego, dawniej zwanego alkaptonem. Kumuluje się on przede wszystkim w tkankach bogatych w kolagen, gdzie podlega bardzo wolnej przemianie, nadając im z czasem barwę ochry.

6

2013-01-31

Alkaptonuria

Choroba Wilsona •zwyrodnienie soczewkowo-wątrobowe •zakłócony jest transport miedzi - niedobór białka osocza krwi, tzw. ceruloplazminy •Choroba Wilsona spowodowana jest dziedziczoną autosomalnie recesywnie mutacją genu ATP7B na chromosomie 13 (13q14.3), kodującego białko ATP-azę7B

Choroba Wilsona

Fenyloketonuria Raz na 8–10 tysięcy dzieci w Polsce rodzi się z genetycznie uwarunkowaną, dziedziczoną chorobą metaboliczną – fenyloketonurią. Przyczyną schorzenia jest nieprawidłowa przemiana jednego ze składników białka – fenyloalaniny. Każdy noworodek jest badany pod kątem tego zaburzenia.

Fenyloketonuria

Galaktozemia Galaktoza - cukier prosty (jeden z trzech heksoz –obok glukozy i fruktozy – wchłanianych w przewodzie pokarmowym),szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, występujący w stanie wolnym lub związanym w połączeniu z innymi cukrami, białkami i tłuszczami. Główne źródło dla człowieka: laktoza (cukier mleczny)

LAKTOZA = glukoza + galaktoza Dodatkowe źródło: kazeina. produkty roślinne – zboża, owoce, warzywa.

7

2013-01-31

Schemat przemiany galaktozy (szlak Leloira)

Galaktozemia Galaktozemia spowodowana deficytem GALK (galaktokinaza) 



1965r Gitzelman –zaćma, (↑galaktozy we krwi i galaktozuria), rzadko obrzęk mózgu (↑ galaktitol) wykrywana na podstawie noworodkowego testu przesiewowego (opartego na oznaczaniu stężenia galaktozy we krwi)

Klasyczna galaktozemia – deficyt GALT (urydylotransferaza 

galaktozo –1 – fosforanowa) (↑galaktozy we krwi, ↑gal-1-P, ↑ galaktitol)

Galaktozemia spowodowana deficytem GALE ( 4’-epimeraza UDP-galaktozowa) 

„obwodowa” – ↓aktywności enzymu ograniczone do komórek krwi (erytrocytów, leukocytów)- (Gitzelmann 1972r) łagodna, rozpoznawana w neonatalnych testach przesiewowych (stężenie galaktozy we krwi)



„uogólniona” – ↓aktywności enzymu dotyczy wielu tkanek (m.in. wątroby, fibroblastów) ciężki przebieg w okresie noworodkowym

Lizosomy jak odkurzacze • Lizosomy to komórkowe odkurzacze, albo inaczej – przetwórnie komórkowych odpadów. Utrzymują komórkę w czystości, pochłaniając niepotrzebne substancje, które po rozkładzie na części składowe wracają do komórki. Rozkładu dokonują enzymy występujące wyłącznie w lizosomach, w których wnętrzu panuje kwaśne środowisko. Bywa jednak, że funkcje „czyszczące” lizosomów ulegają zakłóceniu. • Wtedy rozwijają się schorzenia określane jako lizosomalne:

– Mukopolisacharydozy (choroba Huntera, choroba Hurlera) – Lipidozy (.choroba Niemanna-Picka i choroba Gauchera ) – Glikogenozy (choroba Pompego) http://www.glycoforum.gr.jp/science/word/proteoglycan/PGA11E.html

Mukopolisacharydoza Mukopolisacharydy są nieustannie w organizmie przy pomocy enzymów rozkładane i na nowo syntezowane. Enzymy decydują między innymi o schemacie następujących reakcji. Jeśli w organizmie nie jest wytwarzany któryś z enzymów proces syntezy i rozkładu zostaje zaburzony. Jeśli organizm zamiast wytwarzania właściwego enzymu poprzez wadę genetyczną wytwarza enzym zmodyfikowany proces również nie przebiega w sposób właściwy, cała przemiana materii jest przerwana. Do lizosomów docierają ciągle dalsze cząsteczki Mukopolisacharydów i tu są odkładane.

Typy mukopolisacharydozy • W zależności od tego, który enzym nie działa lub działa źle, gromadzą się różne mukopolisacharydy, dlatego rozróżniamy kilka typów mukopolisacharydozy: typ I/V, II, III A, B, C i D, IV A i B, VI i VII. Od tego, który enzym nie działa lub działa źle, zależy rodzaj i nasilenie objawów klinicznych.

8

2013-01-31

Objawy Wczesnym objawem choroby jest przepuklina pępkowa i pachwinowa, polipy błony śluzowej, problemy ze słuchem. W późniejszym życiu problemem jest nadmierna ruchliwość dzieci, usztywnienie stawów, biegunki, zmętnienie rogówki.

Diagnozowanie • Najprostszą metodą diagnostyczną jest ilościowe określenie mukopolisacharydów w moczu, które w przypadku mukopolisacharydoz są wydalone w zwiększonych ilościach. Niektóre enzymy dają się zmierzyć również w serum, względnie w preparatach leukocytowych. • Zdiagnozowanie choroby możliwe jest już w okresie prenatalnym. W sytuacji, gdy jedno dziecko urodziło się już chore, szansa na urodzenie się kolejnego dziecka zdrowego wynosi jedynie 75%.

Diagnozowanie

• Aktywność enzymu oznacza się we krwi (izolowanych leukocytach lub w surowicy) albo w hodowanych komórkach skóry tzw. fibroblastach (fibroblasty otrzymuje się z małego wycinka skóry i hoduje na specjalnych pożywkach; pozwala to na otrzymanie znacznej liczby komórek, które można natychmiast użyć do badania lub też przechowywać w stanie zamrożonym w ciekłym azocie, a następnie rozmrozić i ponownie rozmnożyć).

Objawy • Występują również przypadki drgawek z odpowiednimi zmianami w wykresie fal mózgowych (EEG). Później występuje twarz groteskowa (maszkarowata).

Diagnozowanie W moczu osób zdrowych wydalany jest wyłącznie siarczan chondroityny, w przypadku MPS I/V (choroba Hurler i Scheie) oraz MPS II (choroba Huntera) wydalany jest dodatkowo siarczan dermatanu (SD) i heparanu (SH), w przypadku MPS III (choroba Sanfilippo) wszystkich typów (A, B, C i D) – siarczan heparanu, w przypadku MPS IV (choroba Morquio) siarczan keratanu (SK), zaś w przypadku MPS VI (choroba Maroteaux-Lamy) siarczan dermatanu. Na podstawie badania moczu można wykluczyć mukopolisacharydozę albo wysunąć podejrzenie tej choroby oraz jej typu, jednak ostateczne rozpoznanie postawić można jedynie na podstawie badania enzymatycznego, tj. określenia, który enzym źle funkcjonuje.

Diagnozowanie • Dodatkową metodą stosowaną w niektórych przypadkach, np. do określenia nosicielstwa, jest identyfikacja mutacji, czyli analiza DNA izolowanego np. z krwi pacjenta. • Mukopolisacharydozę możemy rozpoznać również prenatalnie, np. oznaczając aktywność enzymatyczną w izolowanych komórkach z płynu owodniowego, uzyskanych na drodze tzw. amniocentezy, tj. nakłucia powłok brzusznych matki (w 14 – 16 tygodniu ciąży, wynik po następnych ponad 3 tygodniach) lub hodowanych trofoblastach. Obecnie prawo w Polsce pozwala na aborcję w przypadku, gdy u dziecka stwierdzono mukopolisacharydozę przed jego urodzeniem.

9

2013-01-31

Dziedziczenie Mukopolisacharydoz

Dziedziczenie Mukopolisacharydoz

• Większość mukopolisacharydoz dziedziczona jest w sposób recesywny, autosomalny.

• Wyjątek stanowi mukopolisacharydoza typu II (choroba Huntera), której dziedziczenie sprzężone jest z chromosomem X.

Objawy- układ szkieletowy

Objawy: czaszkowo-twarzowe • Makroglossia • Głuchota , nawracające epizody zapalenia ucha środkowego

• Sztywność stawów • Dysplazja kości • Bóle stawów

X-ray of 18-year old patient with mucopolysaccharidosis type II showing femoral head necrosis and the typical features of dysostis multiplex 1Neufeld,

Muenzer. In: The Metabolic and Molecular Bases of Inherited Disease. 2001:3421–3452. Mucopolysaccharidosis type II. eMedicine Journal [serial online]. 2006. Pediatr Dermatol. 1990;7:150–152.

Neufeld, Muenzer. In: The Metabolic and Molecular Bases of Inherited Disease. 2001:3421–3452.

2Braverman. 3Finlayson.

Objawy: neurologiczne

objawy: kardiologiczne

• Upośledzenie rozwoju/ nadruchliwość w niektórych przypadkach • Postępujące upośledzenie umysłowe • Hydrocephalus • Zespół cieśni nadgarstka

1Braverman. Mucopolysaccharidosis type II. eMedicine Journal [serial online]. 2006. 2Neufeld, Muenzer. In: The Metabolic and Molecular Bases of Inherited Disease. 2001:3421–3452. 3Van Aerde et al. Acta Paediatr Belg. 1981;34:93–96. 4Ballenger et al. Ann Neurol. 1980;7:382–385. 5Norman-Taylor et al. J Pediatr Orthop B. 1995;4:106–109.

• Wady zastawkowe • nadciśnienie płucne z wtórną niewydolnością serca • arytmie Cardiac Symptom3

N

Prevalence (%)

Age at Onset (years)

Valvular disease

34

53

6.2 (2.9–13.8)

Murmur

32

52

6.4 (3.7–12.3)

Cardiomyopathy

4

9

7.6 (5.2–27.3)

Any cardiovascular sign/symptom

49

72

6.0 (2.9–13.7)

1Kettles

et al. Cardiovasc Pathol. 2002;11:94–96. Mucopolysaccharidosis type II. eMedicine Journal [serial online]. 2006. 3Wraith et al. Genet Med. 2008;10(7):508–516. 2Braverman.

10

2013-01-31

Objawy: z przewodu pokarmowego • • • •

Hepatosplenomegaly Przepukliny pępkowe, Przepukliny pachwinowe biegunki

Leczenie • Nie jest możliwe leczenie przyczynowe, ponieważ nie są obecnie znane metody korekcji uszkodzonego materiału genetycznego (prowadzone są nieustanne prace w tym kierunku). • Złagodzenie objawów choroby, ale nie pełne wyleczenie, można ewentualnie osiągnąć poprzez przeszczep szpiku kostnego, który stanowi zabieg bardzo dużego ryzyka. W przypadku mukopolisacharydozy typ III i IV zabieg ten jest w każdym przypadku bezskuteczny. • Leczenie dzieci chorych na mukopolisacharydozy polega głównie na łagodzeniu, bądź zapobieganiu towarzyszącym im problemom zdrowotnym, będącym najbardziej widocznymi objawami choroby.

1Braverman. 2Neufeld,

Mucopolysaccharidosis type II. eMedicine Journal [serial online]. 2006. Muenzer. In: The Metabolic and Molecular Bases of Inherited Disease. 2001:3421–3452.

Dostarczenie brakującego enzymu

Dostarczenie brakującego enzymu

• Kiedy poznano przyczynę lizosomalnych chorób genetycznych (włącznie z mukopolisacharydozą), myślano naturalnie o tym, aby na różne sposoby uzupełnić brakujący enzym: poprzez transfuzję krwi, poprzez przeszczepienie tkanek łożyska, szpiku albo całych organów (np. wątroby). Te próby leczenia nie spełniały pokładanych w nich oczekiwań, ponieważ wprowadzone substancje białkowe (enzymy) traciły bardzo szybko swoją skuteczność lub przeszczepione organy odrzucane byty przez biorcę. Złagodzenie objawów niektórych z tych chorób, ale nie pełne wyleczenie, można osiągnąć poprzez przeszczep szpiku kostnego. Mimo tego, że jest zabieg bardzo dużego ryzyka, bywa stosowany w przypadkach MPS II (choroby Hunter). W przypadku Mukopolisacharydozy typu III (Sanfilippo) i typ IV (Morquio) zabieg ten jest bezskuteczny.

• Inną metodą jest tzw. zastępcza terapia enzymatyczna (ERT), bezpośrednie podawanie dożylne oczyszczonego enzymu. Metodami inżynierii genetycznej możliwe jest produkowanie na skalę techniczną i odpowiednia modyfikacja enzymów brakujących w niektórych chorobach lizosomalnych. Np. od kilkunastu lat z powodzeniem leczy się enzymatycznie pacjentów z inną chorobą lizosomalną, chorobą Gauchera. Od kilku lat terapię enzymatyczną stosuje się także w przypadkach MPS I, MPS II oraz MPS VI. Metoda ta pozwala na złagodzenie, ale nigdy na całkowite usunięcie skutków choroby. Metoda jest bardzo kosztowna, jak również uciążliwa (co tygodniowy wlew dożylny).

Stowarzyszenie Chorych na Mukopolisacharydozę (MPS) i Choroby Rzadkie

Stowarzyszenie Chorych na Mukopolisacharydozę (MPS) i Choroby Rzadkie

Dziękuję za uwagę

11