Danielle Jamie - Stepbrothe 3- Rapture (Zachwyt

1

Strona

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Prolog ........................................................................................................................ 33 Rozdział 1.............................................................................................................. 6 Rozdział 2............................................................................................................. 16 Rozdział 3............................................................................................................. 25 Rozdział 4.............................................................................................................. 31 Rozdział 5.............................................................................................................. 41 Rozdział 6.............................................................................................................. 51 Rozdział 7.............................................................................................................. 58 Rozdział 8.............................................................................................................. 70 Rozdział 9.............................................................................................................. 77 Rozdział 10 ........................................................................................................... 88 Rozdział 11 ........................................................................................................... 100 Rozdział 12 ........................................................................................................... 112 Rozdział 13 ........................................................................................................... 121 Rozdział 14 ........................................................................................................... 140

Strona

Epilog ........................................................................................................................ 195

2

Rozdział 15 ........................................................................................................... 176

Wszystkie tłumaczenia w całości należą do autorów książek jako ich prawa autorskie, tłumaczenie jest tylko i wyłącznie materiałem marketingowym służącym do promocji twórczości danego autora. Ponadto wszystkie tłumaczenia nie służą uzyskiwaniu korzyści materialnych, a co za tym idzie każda osoba, wykorzystująca treść tłumaczenia w celu innym niż marketingowym,łamie prawo.

Mówią, że życie może zmienić się z mrugnięciem oka. Nigdy nie wierzyłam, że te słowa mogą okazać się prawdziwe, aż do chwili, gdy całe moje dotychczasowe życie osunęło się pode mną. Myślałam, że odejście i przeprowadzka Linca do St. Andrews w Szkocji będzie najgorszą rzeczą, z którą będę musiała sobie poradzić. Wkrótce zdałam sobie sprawę, że jego wyjazd okazał się dopiero początkiem. Pięć miesięcy po tym jak wyjechał do Szkocji, los odwrócił się ode mnie po raz kolejny, uderzając mocniej niż pociąg towarowy, rozwalając i przejeżdżając w ten sposób moje serce na milion drobnych kawałków. Zawsze jesteśmy ciekawi słysząc o tragediach innych ludzi – Jak będą w stanie ruszyć dalej? Jak będą mieli dość siły, żeby pozbierać się w garść i wrócić z powrotem do życia po tym, jak widzieli, że się rozpada? Kiedy to przytrafia się tobie, łapiesz się na tym, że zbierasz wszystkie ostre kawałki, poszarpane krawędzie, czując się przytłoczonym i ciekawym czy to wszystko warte jest jakiejkolwiek próby, żeby scalić wszystko z powrotem. W rzeczywistości nieważne jak bardzo się starasz, nigdy nie będzie już tak

Strona

jak wcześniej.

3

samo. Nie ma takiej możliwości, aby to co raz było całkowicie rozwalone, było takie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Wieczność zajmie wypełnianie pęknięć i brakujących części przypominających ci o każdym dniu, który przecierpiałaś. Zatem zastanawiasz się… czy jest to w ogóle warte? Czy lepiej posprzątać bałagan, wyrzucić kawałki szkła i spróbować ruszyć dalej i dostosować się do nowego życia, jakie ma się przed sobą? Nigdy nie sądziłam, że znajdę się w grupie osób, stojących przed takim wyborem. Jestem jak miliony innych na świecie, którzy przeglądają Facebooka, oglądają video i czytają artykuły z łamiącymi serca historyjkami, które powodują płacz. Po tym jesteśmy jakoś w stanie wyjść sprzed ekranu nie będąc zbitym z tropu z powodu straty czy tragedii, jaką ta fikcyjna osoba bądź rodzina przecierpiała. Nie jesteśmy w stanie całkowicie wczuć się w czyjąś sytuację i wejść w czyjeś buty dopóty, dopóki sami nie musimy się w nich poruszać. Dwudziesty pierwszy grudnia 2015 roku będzie datą, która na zawsze osadzi się w mojej pamięci, gdyż właśnie ten dzień całkowicie wszystko zmienił. To dzień, w którym nauczyłam się czegoś. Jako dwudziestojednolatka czułam się niezwyciężona, lecz zimna i ciężka rzeczywistość mówiła coś innego. Gdy prawda o tym dociera do twojej świadomości, powoduje to, że cofasz się wstecz, patrząc na wszystko, co robiłeś w życiu i żałujesz każdej chwili, w której miałeś czelność narzekać na to jak ciężko ci było, kiedy prawda jest całkowicie inna. Było cholernie dobrze. Miałam kochających i wspierających rodziców. Nie musiałam martwić się o rachunki

czy

jedzenie. Miałam niezłe

mieszkanie,

świetnych przyjaciół i

uczęszczałam na wymarzony uniwersytet mając zaplanowane całe swoje życie. Jedyną brakującą częścią był Linc. Jednak zdałam sobie sprawę, że jeśli prawdziwie kochaliśmy jedno drugie, to rok czy dwa spędzone oddzielnie do skończenia przeze mnie college’u i dla niego,

zrobić, ale jest już za późno. Co się stało, to się nie odstanie. Jedyną rzeczą jaka mi

Strona

Patrząc teraz wstecz widzę wszystko co powinnam była zrobić i co mogłam

4

aby dostać się do PGA nie będzie tak wielkim poświęceniem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

teraz została to skupienie się na ruszeniu do przodu i sklejeniu życia do kupy. Kawałek po kawałku. To dalekie od tego jak wyobrażałam sobie, że będzie wyglądało moje życie, kiedy pisałam mój dziesięcioletni plan. Prawda jest taka, że tragedia może uderzyć w każdego w każdej chwili. To nie dyskryminuje i co więcej pewne jest, że nie zawsze przychodzi z ostrzeżeniem. Czasami złe rzeczy się przytrafiają, kiedy najmniej się ich spodziewasz. To już prawie cztery lata od mojego niewinnego i beztroskiego poglądu na życie, które zostało mi wyrwane w mgnieniu oka. Nawet teraz nie czuję, żebym w pełni zmierzyła się z tym, co się stało, bądź odkryła jak zagoić rany i ruszyć dalej. Jeśli mam być szczera, nie jestem w ogóle pewna czy kiedykolwiek będę w stanie to

Strona

5

zrobić.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

1 września 2015

Moje kolana podskakują nerwowo, gdy siedząc w poczekalni gabinetu ginekologicznego słyszę dźwięki piosenki zespołu Goo Goo Dolls. Łapię się na tym, że nucę cichutko piosenkę Iris, próbując oderwać się od myśli kotłujących w mojej głowie. Z każdą mijającą sekundą, którą spędzam w pomieszczeniu wypełnionym kobietami, dziećmi, przechodzącymi niepewnie maluchami i mężczyznami niewyglądającymi, jakby czuli się tutaj komfortowo, przerzucając strony magazynu Parentshood, mój żołądek skręca się bardziej. Nerwy mam na skraju wyczerpania, gdyż czuję się, jakbym w każdej chwili miała puścić pawia. Kobieta

ubrana w jasno niebieski fartuszek. Rozgląda się dookoła, zanim zerka do swojego notatnika w ręce. - Raven Brooks?

Strona

Słyszę, jak drzwi poczekalni otwierają się i wychodzi z nich pielęgniarka

6

wsuwająca czosnkowe chrupki wcale mi nie pomaga.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Na dźwięk własnego imienia przyspiesza mi serce. Niepewnie wypuszczam z siebie powietrze, chwytam torebkę leżącą na podłodze między moimi stopami, wrzucając do niej telefon i zmuszam się do wstania na nogi. Zarzucam torebkę przez ramię, chwytając pasek jakby to było koło ratunkowe, próbując zebrać w ten sposób siły. Pielęgniarka wita mnie z uśmiechem przytrzymując drzwi, abym mogła wejść do środka. - Możesz iść tędy. Łazienka jest zaraz na lewo. Znajdziesz tam plastikowy pojemniczek i marker permanentny przy toalecie. Po prostu napisz swoje imię na pojemniku i gdy już będziesz miała próbkę moczu włóż ją do środka małych, metalowych drzwiczek, a potem my już go sobie zabierzemy – mówi, wskazując ręką na łazienkę. Nogami ciężkimi jak z ołowiu zmuszam się, aby ruszyć do przodu w stronę toalet. Cały czas siedząc w łazience i sikając do cholernego kubka, jedyne, o czym potrafię myśleć to, jak do cholery do tego dopuściłam? Wpatruję się w swoje odbicie w lustrze. Za muśniętą słońcem skórą, idealnie nałożonym błyszczykiem, który okalał nieskazitelny uśmiech kilka minut wcześniej oraz podkład ukrywający sińce pod oczami i wiele przepłakanych nocy. Wszystko było spoko, aż doszło do tego głupiego wesela. Przed nim Linc był tylko kolesiem, z którym spałam. Tylko tyle. Nic więcej. Bez wątpienia, był jedynym facetem, któremu udało się wypieprzyć mnie do nieprzytomności1 i zrobić to tak, że jedyne, o czym mogłam myśleć w nocy,

1 Mam nadzieję, ze pamiętacie ;)

Strona

7

gdy leżałam obok niego to to, żeby znaleźć się w nim ponownie. Ale… był moim

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

przyszłym przyrodnim bratem. Nie powinnam pozwolić sobie na to, żeby go pragnąć. Zobaczenie go ponownie na weselu było punktem zwrotnym. Mieliśmy okazję wyjawić sobie nasze uczucia albo zanurzyć głowy w piasek. Wybraliśmy dławiące nas pożądanie albo może bardziej to wszechświat wybrał za nas, gdyż wtedy czułam się tak, jakbym nie miała wyboru. W momencie, gdy go zobaczyłam ponownie po powrocie z Long Beach trzy miesiące wcześniej, uderzyło w nas to samo elektryczne przyciąganie. Tym razem jednak, było zwielokrotnione o milion z powodu kotłującej w nas złości. Teraz, siedzę u lekarza, czekając, aby potwierdził to, co już aktualnie wiem. Zastanawiam się, dlaczego pozwoliłam sobie ulec jego czarowi? Kilka chwil słabości doprowadziło mnie do poradzenia sobie ze zmieniającymi życie konsekwencjami, z którymi oczywiście jestem zmuszona radzić sobie sama. Wracając do zlewu, kieruję się w stronę drzwi od łazienki. Łapię klamkę, przygotowując się do tego, co usłyszę, gdy usiądę, aby porozmawiać z lekarzem. Szybko kieruję się w stronę korytarza, walcząc z uczuciem mdłości, gdy mój żołądek kurczy się nerwowo z każdym krokiem. - Możesz podejść tutaj od razu, to sprawdzimy wagę i ciśnienie krwi instruuje mnie pielęgniarka wskazując ręką małe pomieszczenie. Znajduje się tutaj jeszcze jedna pielęgniarka siedząca cichutko przed komputerem, wypełniając moje dokumenty. Zerka na mnie przez okulary, posyłając dodający otuchy uśmiech, po czym ponownie skupia wzrok na monitorze.

Strona

dzieje się wokoło mnie było za mgłą, gdy idę do gabinetu rozebrana od bioder

8

Kolejnych kilka minut mija bardzo szybko. Czuję się, jakby wszystko, co

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

w dół. Wskakuję na szpitalne łóżko, przykrywając kolana ogromnym prześcieradłem, gdy czekam na lekarza. W międzyczasie przewijam wiadomości na telefonie, żeby jakoś zabić czas i jednocześnie w dość kiepski sposób ukoić nerwy. To nie działa. Kciukiem poruszam po ekranie, a w momencie, gdy odnajduję patrzącego na mnie Linca serce ściska się w mojej piersi, a oddech staje się nierówny. Gapię się na zdjęcie, które dodał dwanaście minut temu. Stoi na trawie z kilkoma innymi osobami ubranymi w stój do golfa, uśmiechając się i wyglądając, jakby nie miał żadnych trosk na świecie. Natomiast ja w ogóle nie pamiętam, kiedy ostatni raz śmiałam się i właściwie, kiedy dobrze się bawiłam po raz ostatni. Byłam przygnębiona od momentu, gdy się z nim pożegnałam. Skłamałabym gdybym powiedziała, że mi nie zależało. Prawda jest taka, że cholernie boli mnie patrzenie na to, jak spokojnie wygląda, podczas gdy ja umieram bez niego. Nie widzę nikogo poza nim, gdy wpatruję się w zdjęcie. Łzy napływają do moich oczu, lecz szybko je powstrzymuję, zmuszając samą siebie, żeby nie płakać. Pukanie od drzwi wyrywa mnie od myśli o Lincu, zmuszając do powrotu do smutnej rzeczywistości, jaką jest moje życie w tym momencie. - Raven, to doktor Baker - mówi głos, gdy słyszę odgłos otwieranych za mną drzwi. - Jak się masz? - pyta, zamykając za sobą delikatnie drzwi i podchodząc do czarnego

Unoszę głowę, napotykając jej spojrzenie i zmuszam się do uśmiechu mówiąc to

Strona

Krzyżuję ze sobą stopy i wrzucam telefon do leżącej za mną torebki.

9

krzesła przede mną.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

samo kłamstwo, które mówiłam współlokatorom i Tessie, która pisze do mnie bez przerwy przez ostatnich kilka tygodni.- W porządku. Dziękuję. Zasysa mi w gardle, gdy patrzę na panią doktor, przyglądającą mi się przez chwilę, po czym spuszczającą wzrok na tablet trzymany w rękach. Dobrze słyszeć. Cóż, czy możemy od razu przejść do rzeczy? Wiem, że wspominałaś w kwestionariuszu, który wypełniałaś wcześniej, że robiłaś już test ciążowy. - Podnosi wzrok z ekranu i napotyka moje oczy. Zauważam w nich łagodność, kiedy mówi ostatnie słowa. - Oba wyszły pozytywnie. Teraz, czy możesz mi powiedzieć, kiedy miałaś ostatnią miesiączkę? - Ostatnią miesiączkę miałam siódmego czerwca i właściwie to wiem, kiedy zaszłam w ciążę - odpowiadam rzeczowo. Czuję napływającą falę mdłości, kiedy obraz Linca i mnie pojawia się w moich myślach. To dziecko zostało poczęte w mieszkaniu Linca w noc wesela mojej mamy. Byliśmy tak sobą zachwyceni, że w ogóle zapomnieliśmy o zabezpieczeniu. Nie jestem najlepsza, jeśli chodzi o pamięć co do połknięcia tabletki. Zwykle zjadam dwie, gdyż wcześniej ominęłam jakiś dzień. Dlatego właśnie zawsze nalegam, aby używać prezerwatywy nawet jeśli jestem na tabletce. Lepiej być zabezpieczonym niż później żałować. Palce doktor Baker zatrzymują się na środku tabletu, po czym skupia wzrok na mnie. – Och, to dużo ułatwia nam sprawę. Zatem, jaki jest zakładany dzień? – pyta szurając nogami, gdy przysuwa krzesło bliżej mnie.

Układa tablet na stoliku obok łóżka, przytrzymując ręką ekran i rysik. Splata palce razem, przenosząc przedramiona na uda. – Cóż, test ciążowy, który

Strona

jedyny w miesiącu, gdy byliśmy razem.

10

- Dziewiętnasty lipca. To jedyny dzień, kiedy nie użyliśmy prezerwatywy i

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

przeprowadziliśmy przed chwilą wyszedł pozytywnie. Z tego, co mi powiedziałaś odnośnie dnia poczęcia, to jest to około szósty tydzień, ale upewnimy się jeszcze po tym jak wykonam badanie wewnętrzne. Klepie się w uda rękami mówiąc: - Połóż się wygodnie, zrelaksuj i rozłóż nogi. Stopy połóż na te podpórki po bokach. Zanim się zorientujesz będzie po wszystkim i udasz się do domu ze zdjęciem maluszka. Nawet robiąc test w domu nie mogłam uwierzyć, że wyszedł pozytywnie. Miałam nadzieję, że może jakimś fuksem testy były stare bądź uszkodzone. Mniejsza część mnie była przekonana, że kiedy przyjdę do lekarza powiedzą mi, że jednak nie jestem w ciąży i nie noszę w sobie dziecka przyrodniego brata. Serce w piersi dudni jak oszalałe, gdy dociera do mnie sens jej słów. Czuję, że zaraz zemdleję, gdy kładę się na papierowym prześcieradle, które marszczy się pode mną, kiedy opieram o nie tyłek, próbując ułożyć się wygodnie. Kładę ręce na brzuchu, ze strachem patrząc na doktor Baker nakładającą rękawiczki na ręce. Na lekarskie dildo nakłada ogromnej wielkości kondom. Nie mogę uwierzyć, że coś takiego wejdzie do mojej pochwy. Z pewnością będzie miał około trzydziestu centymetrów długości. - Na czym polega badanie wewnętrzne – piszczę, patrząc jak niezdarnie unosi dildo z pojemnika, drugą ręką włączając ekran. - To coś w rodzaju maszyny ultradźwiękowej, którą widziałaś w filmach,

precyzyjny sposób, aby sprawdzić jak duże jest, i w którym jesteś tygodniu.

Strona

zobaczyć dziecko. On lub ona jest aktualnie malusieńkie, a to jest najbardziej

11

ale zamiast pokazywać nam obraz przez brzuszek, użyjemy tego urządzenia, aby

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Mówi, żebym się zrelaksowała, co stanowi dla mnie nie lada wyczyn, ponieważ widząc przed sobą tak ogromny bolec gotowy wbić się w mój środek przeszywa mnie strach. Robię, co tylko mogę, żeby skupić wzrok na suficie i nie zawracać uwagi na to, co się stanie. Ku swojemu zaskoczeniu, czuję jedynie lekki ucisk, ale poza tym nic więcej. - W porządku Raven, możesz spojrzeć na monitor i zobaczyć swoje dziecko – jej głos odpędza mnie od myślenia i wpatrywania się w sufit. Zerkam na mały, czarno-biały ekran koło siebie. Na początku nie jestem do końca świadoma, na co patrzę. Ekran jest mieszaniną szarości i czerni, kiedy klika po nim myszką. Nie mam pojęcia, gdzie jest dziecko na tym wielkim niewyraźnym zarysie. Splatam ręce na brzuchu, szukając wizerunku dziecka, jednocześnie próbując to wszystko zrozumieć. – Wiem, że to jest głupie pytanie, ale gdzie jest dziecko? – pytam nieśmiało. Posyła mi ciepły uśmiech, pochylając się do monitora, aby pokazać palcem wskazującym na ekranie. Znajduję się tam małej wielkości fasolka. Nie mogę uwierzyć, że to jest dziecko. Wywiera to na mnie ogromne wrażenie, że dziecko jest czymś tak maciupeńkim. - To właśnie tutaj jest dziecko – mówi rzeczowo, zanim zaczyna tłumaczyć mi na temat pomiarów, jakich zamierza dokonać, aby powiedzieć, w

Strona

się z wyliczeniami doktor Baker.

12

którym jestem tygodniu. Tak jak powiedziałam, dzień który podałam, pokrywa

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Pozostałą resztę wizyty lekarskiej spędzam w szoku. Zobaczenie dziecka podczas badania sprawia, że wszystko staje się prawdziwe, nawet jeśli czuję, że w każdym momencie powinnam obudzić się, a wszystko okaże się tylko złym, bardzo złym snem. Ze zdjęciem w dłoni, zarzucam torbę na ramię i kieruję się w stronę samochodu. Wskakuję do niego, nadal trzymając w ręku zdjęcie. Czuję napływające do oczu łzy, gdy uderza we mnie świadomość tego, że jestem w ciąży. - Nie mogę w to uwierzyć – szepczę patrząc na zdjęcie, przesuwając lewą ręką po brzuchu, głaszcząc go delikatnie. Zamykam oczy, pozwalając łzom spływać po policzkach. Moje życie jest teraz kompletnym bałaganem i nie mam pojęcia, jakim cudem mam powiedzieć Lincowi, a co dopiero rodzicom. Biorę głęboki haust powietrza, wierzchem dłoni usuwając łzy spływające po twarzy. Rzucam zdjęcie na siedzenie obok, zanim wyciągam telefon z pokrowca. W kontaktach wyszukuję Tessę. Tak jak ja wraca z college’u, ale muszę z nią porozmawiać. Jest jedyną osobą, która zrozumie, przez co teraz przechodzę. Moi współlokatorzy sądzą, że w dalszym ciągu jestem w depresji po rozstaniu z Heathem. Nie mają pojęcia, że moje życie jest bardziej popieprzone i nie polega tylko na poradzeniu sobie ze startą byłego chłopaka. Staram się pogodzić z faktem i jakoś to z grubsza ogarnąć, że jestem zakochana w swoim przyrodnim bracie, który po prostu żyje sobie beztrosko pół świata ode mnie. Dodając wisienkę na tort muszę przypomnieć, że towarzyszy mi w

matkę na zawsze?

Strona

ukończyć college, wychowywać sama dziecko i nie zostać wyklęta przez własną

13

chwili obecnej również stres związany z ciążą. Jak, do cholery, mam zamiar

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Część mnie ma także nadzieję, że kiedy powiem Lincowi o dziecku to przyspieszy i zrobi wszystko, żeby być przy mnie, aby zmierzyć się ze wszystkim razem ze mną i wychować jego albo ją. Aczkolwiek, nienawidziłabym tej dziewczyny, która zrujnowałaby jego karierę nawet, jeśli się dopiero zaczęła. Piszę szybko wiadomość do Tessy trzęsącymi palcami. Serce bije mi w piersi, gdy zmuszam się do napisania czegoś, czego nawet nie spodziewałam się, że będę kiedykolwiek wysyłać do swojej najlepszej przyjaciółki.

Muszę ci coś powiedzieć, na co padniesz albo wywiniesz fikołka.

Chwilę zastanawiam się jeszcze, czy na pewno mam wysłać tę wiadomość. Wiem, że jak tylko to zrobię, nie będzie już odwrotu. Muszę przestać żyć w negacji i zaakceptować fakt, że jestem w ciąży. Nie obudzę się jutro, a to wszystko nie będzie tylko złym snem. Tessa: Och, Boże! Nie przepadam za czymś w tym stylu. Kogo mam zabić? Chwycę za łopatę, brezent i zapewnię nam alibi! Wywołuje tym mój śmiech przez łzy. Bardzo chciałabym, żeby była teraz obok. Potrzebuję jej bardziej niż kiedykolwiek. Ja:

ciocią Tessą pod koniec kwietnia.

Strona

oszalejesz i będziesz chciała mnie zabić & Linca pewnie też… gdyż zostaniesz

14

Lol! Cieszę się, że odegrasz się na kimś, dziewczyno! Prawdopodobnie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Wysyłam wiadomość i wstrzymuję oddech, czekając na odpowiedz Tessy. Na telefon otrzymuję zdjęcie, a na ekranie widzę jej kaczkowatą twarz posyłającą mi znak pokoju. Zamykam na chwilę oczy, przygotowując się na gniew najlepszej przyjaciółki. Mam nadzieję, że z łatwością mi wybaczy i pomoże wymyślić, co do

Strona

15

cholery mam teraz zrobić.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

L in c Dwa miesiące później

- Zatem, co o tym sądzisz? Zostaniesz na jeszcze jednego drinka? – pyta słodko Aslessia, pochylając się obok mnie na barowym krześle. W dalszym ciągu staram się przyzwyczaić do tego, jak wszyscy tutaj mówią ze szkockim akcentem. Zdecydowanie idzie to na plus dla dziewczyn, sprawiając, że stają się jeszcze gorętsze. Unoszę rękę sygnalizując barmanowi, że chcę kolejne piwo. Drżę ze strachu na myśl o powrocie do domu. Unikam snu, bo każdy sen wypełniony jest Złośnicą. Jej rude włosy opadają kaskadą na poduszkę, gdy leży spokojnie obok mnie w łóżku. Ten widok w moich snach, czy kiedy się budzę kradnie mi oddech. Aktualnie unikam również portali społecznościowych, bo nie wychodzi mi to na dobre. Z jednej strony mógłbym patrzeć na jej zdjęcia cały dzień, śniąc o czasie, gdy byliśmy razem. Z drugiej strony, patrzenie na nią i wiedza o tym, że nie mogę jej mieć, rani tak bardzo i sprawia, że wszystko jest o wiele

do którego wprowadziłem się kilka tygodni temu. Początkowo, po przylocie do St. Andrews zaraz po weselu Vivian i mojego ojca, mieszkałem w hotelu.

Strona

Jesteśmy w małym pubie na końcu ulicy, niedaleko mojego mieszkania,

16

trudniejsze.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Stwierdziłem jednak, że skoro mam zamiar być tutaj przez jakiś czas, powinienem się ustatkować i wynająć mieszkanie. Poznałem Alessię około miesiąca temu. Byłem właśnie w tym pubie z grupką dziewczyn, gdy wpadłem po długim dniu na polu golfowym. Miałem tylko jedną rzecz w swoim porządku dnia i było tym zatopienie smutków. Radziłem sobie z mieszaniną emocji, zaczynając od podniecenia, smutku i złości. Również strachu – strachu przed porażką i życiem w smutku. Głowa mówiła mi, że miejsce, do którego należę oraz to, że jeśli poważnie myślę o PGA i osiągnięciu wszystkiego, o czym marzyłem przez tak długi czas, włącznie z przeprowadzką do Szkocji były dla mnie oczywistym wyborem. Nigdy nie oczekiwałem, że Raven pojawi się w moim życiu w najgorszym możliwym czasie. W dniu, kiedy wszedłem na lotnisko i do startu samolotu, serce krzyczało we mnie, aby zawrócić i pobiec do niej. Wiedziałem jednak, że to nie było możliwe. Sprawy między nami były zbyt skomplikowane. Zatem ignoruję swoje uczucia wobec niej, skupiając się całkowicie na zadaniu, które mam do wykonania – zdobycie karty do PGA i zrobieniu wszystkiego, co w mojej mocy, żeby stać się kolejną największą postacią w golfie. Pierwszym krokiem do urzeczywistnienia tego wszystkiego, było znalezienie każdego możliwego sposobu, żeby wyrzucić Raven z głowy, gdyż myśli o niej kolidowały z moją obecnością tutaj. W pierwszym tygodniu pobytu

Czułem się jak gówno i byłem przerażony, że mógłbym stracić tę jedyną i niepowtarzalną życiową okazję. Z łatwością mogliby wysłać mnie z powrotem

Strona

Wszyscy to zauważyli.

17

tutaj, byłem jednym, cholernym bałaganem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

do Kalifornii i znaleźć kogoś innego, kto z chęcią zastąpiłby moje miejsce. Zatem pracuję długo, przez wyczerpujące godziny, nie robiąc nic innego jak uczenie się i ćwiczenie gry w golfa od wschodu do zachodu słońca. Kiedy nie pracuję, zatapiam smutki w małym pubie. Próbowałem ruszyć dalej z inną kobietą, ale Raven oplotła mnie tak mocno, że nie mogę się jej pozbyć, nieważne jak bardzo bym chciał. Alessia była wspaniałym rozproszeniem uwagi. Spędziliśmy kilka ostatnich tygodni siedząc na tych samych barowych stołkach, każdej nocy pijąc cokolwiek co jest dostępne w barze i rozmawiając o St. Andrews i Szkocji. Któregoś wieczoru przyniosła ze sobą program Outlander. Zapytała mnie, czy nie miałbym ochoty wybrać się z nią na popularne tournée, które robią dla fanów ich programu. Domyśliłem się, że jest wielką fanką książek oraz kolesia Sama Heughana, o którym Raven bezustannie gadała. Jak tylko o tym wspomniała, pierwszą rzeczą, jaką zobaczyłem w swoich myślach, była twarz Raven. Nie chciałem brzmieć jak dupek, ale nie było takiej opcji, żeby mogło udać nam się z Alessią. Jedyną dziewczyną, jaką mogłem sobie wyobrazić przy swoim boku, była Raven. Wiele razy łapię się na tym, że gapię się na jej numer w telefonie. Kusi mnie, żeby zadzwonić i błagać, żeby przyjechała do Szkocji i się ze mną spotkała. Za każdym razem, prawie naciskam przycisk „zadzwoń”, ale wiem, że będę tego żałował. To nie jest ani wobec niej, ani wobec nas w porządku, aby grać w te gierki. Potrzebowaliśmy przerwy, szczególnie po weselu. Zakochanie

rodzice są ze sobą szczęśliwi. Gdybyśmy spróbowali być razem, uderzyłoby nas to w twarz. Jak kiedykolwiek moglibyśmy mieć prawdziwy, trwały związek?

Strona

Muszę zamknąć serce i spróbować wyrzucić wszystkie myśli z nią związane. Nasi

18

się w niej w tym momencie było czymś, na co nie mogłem sobie pozwolić.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Jedyne co mieliśmy dla siebie to kilka gorących rundek, ale teraz musimy ruszyć dalej. Otrzymanie telefonu z propozycją przeprowadzki tutaj było darem od losu. Nawet, jeśli miałem zamiary, żeby ujawnić się z Raven, miałem wątpliwości, jak przyjmą to nasi rodzice. Wiedziałem, że Raven myślała tak samo. Jeśli mam być szczery to jej zakochanie we mnie, byłoby największym rozczarowaniem w oczach jej matki. Czasami nie wystarczy kogoś kochać. Doświadczyliśmy tego, aż zbyt mocno. Barman podaje mi nowe piwo, wyrywając mnie z zamyślenia. Alessia przeczesuję ręką moje włosy, które są długie i opadają na jedną stronę głowy. Miałem na sobie przez cały dzień czapeczkę. Nie było nikogo, na kim chciałbym dzisiejszej nocy zrobić wrażenie, więc optowałem za pozostaniem swobodnym tego wieczoru. Po pracy przebrałem się w jeansy i podkoszulek na długi rękaw, zarzucając sweter i zakładając na głowę bejsbolówkę. Skierowałem się prosto tutaj, do pubu. Musiałem nauczyć się, aby nie być zaskoczonym na widok

Alessi

każdego wieczoru. W dniu, w którym ją poznałem napomknąłem, że przychodzę tutaj każdego dnia po pracy na kolację i kilka piw. Od tamtego czasu spotykam ją codziennie, czekającą na mnie. Jest piękna ze swoimi chabrowymi i dużymi oczami łani, sprawiającymi,

nic nieznaczącego seksu z nią.

Strona

sprzedania własnej duszy diabłu, gdyby tylko to gwarantowało noc gorącego,

19

że wygląda niewinnie. I posiada ciało, które zachęciłoby każdego mężczyznę do

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Ale niestety, mój fiut ma specyficzny gust i należy do rudowłosej dziewczyny z oczami koloru lodowato niebieskich, arktycznych wód, nakrapianych kawałkami morskiej zieleni, sprawiając tym, że są to najpiękniejsze oczy w jakie kiedykolwiek udało mi się spojrzeć. To ciało… przysięgam, że sam Bóg stworzył je na wyłączność, żebym tylko ja mógł je pieprzyć. Niestety dla mnie i dla mojego fiuta nie istnieje już żadna kobieta, która mogłaby się z nią równać. Po naszym ostatnim razie w Napa Valley nie potrafię się już pozbierać. Zwykle wstawałem z łóżka, wracając do trosk życia codziennego, zapominając przy tym o lasce, którą właśnie przeleciałem. Zatem, sądziłem, że kiedy będę w Szkocji to uda mi się ruszyć dalej i zapomnieć o Raven. Jednak nieważne jak bardzo się staram, zagnieździła się w mojej głowie zbyt głęboko, abym mógł się jej pozbyć. Unoszę szklankę do ust i biorę łyk odpychając myśli o Raven. Zamiast tego staram się skupić na dotyku palców Alessi, odsuwających delikatnie włosy z moich oczu. Piorunuje mnie swoim podnieconym wzrokiem, powoli zwilżając wargi delikatnym, małym językiem. Biorę na muszkę jej usta, wyobrażając sobie przy tym, jak mój kutas polubiłby uczucie wsuwania i wysuwania w te rubinowo czerwone usta. Już pulsuje mi w spodniach z chęci uwolnienia. Minęło już zbyt wiele czasu, bo prawie dwa miesiące, jakbym miał być dokładny, odkąd zanurzony byłem po same jaja w kobiecie, wypełniając ją swoim nasieniem. Przez ostatnich kilka tygodni musiałem zadowalać się ręką podczas wieczornego

życiu tak się nie czułem. Gdy Raven wróciła z Long Beach po raz pierwszy, moja złość do niej sprawiła, że było mi o wiele łatwiej ruszyć dalej po nocy

Strona

To doprowadza mnie do kurewskiego szału. Jeszcze nigdy w całym swoim

20

prysznica, żeby pozbyć się uczucia zbolałych jaj.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

najlepszego seksu w życiu. Mój fiut chce rozwalić skałę. Po dwóch miesiącach nie jestem w stanie pieprzyć żadnej innej kobiety, gdyż wina tego, co chcę zrobić jest zbyt przytłaczająca. Myślę, że bezpiecznie jest powiedzieć, iż jestem na dobrej drodze, aby zostać cholernym mnichem. Zakochanie się w Raven zniszczyło „boga seksu”, którym nazywało mnie wiele kobiet, powodując, że aktualnie jestem tylko jakimś usychającym z miłości idiotą, niemogącym ruchnąć jakiejkolwiek laski. Kilkukrotnie brałem pod uwagę zabranie Alessi do mieszkania i wyobrażeniu sobie Raven, tak, żebym mógł w końcu sobie ulżyć. Tak desperacko tego potrzebuję. Jednak Alessia ma w sobie za dużo ze słodkiej dziewczyny, żebym mógł ją w ten sposób potraktować. Zasługuje na pieprzenie i wielbienie za to, kim jest, a nie, kim chciałbym, żeby była. W jednej rzeczy Alessia jest dobra – w drażnieniu. Zanim Raven pojawiła się w moim życiu, pieprzyłbym tę laskę do nieprzytomności. Każda noc, jaką spędzam z nią w tym cholernym barze, doprowadza mnie do frustracji. Każdego dnia torturuję się myślą, że zostawiłem jedyną osobę, którą kocham na tym świecie w Kalifornii. Nie ma sposobu, żeby ją zastąpić, nieważne jak bardzo bym chciał. Życie byłoby o wiele łatwiejsze dla mnie i moich cholernych jaj, gdybym tylko mógł być razem z Raven. Alessia bawi się mną, drażniąc każdej nocy odkąd się poznaliśmy, kusząc swoimi wdziękami tak, abym zaprosił ją w końcu do siebie. Tak jakoś wyszło, że mieszkamy w tym samym kompleksie mieszkaniowym. Mieszka piętro niżej w

najlepsze dla syna sławnego ojca.

Strona

najdroższym apartamencie, jaki można kupić w St. Andrews. Wszystko, co

21

mniejszym i tańszym mieszkaniu, podczas gdy ja mieszkam w najlepszym i

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Wiem, że ta dziewczyna widzi i dostrzega więcej niż ja. Widzi duże, lśniące dolary. Szczególnie, gdy raz zobaczyła mojego Range Rover’a, kiedy przejeżdżałem obok niej i gdy usłyszała, na którym piętrze mieszkam. Jestem tutaj samotny jak cholera, a ona jest wystarczająco miłą dziewczyną, z którą fajnie jest się wyluzować i rozerwać, ale mimo to, daję jej jasno do zrozumienia, że nie interesują mnie jej gimnastyczne umiejętności, o których już mi wspominała. Zaufajcie mi, z chęcią spróbowałbym jej gibkości, ale dzięki upartości mojego kutasa tak się nie stanie. Alessia zaczyna przesuwać ręką po moich plecach, podczas gdy drugą podnosi piwo, biorąc łyk. Łapię się na tym, że ją obserwuję. Jest coś poważnie nie tak ze mną, że jeszcze nie przeleciałem tej laski. Kurwa, zakochanie się i całe to gówno idzie z tym w parze. Rozglądam się po barze, zauważając grupkę kolesi w moim wieku rozmawiających ze sobą o jakiś pierdołach. Ich oczy, co jakiś czas kierują się w naszą stronę – albo powinienem powiedzieć, w stronę Alessi. Pożera mnie poczucie winy, że ta piękna dziewczyna traci swój czas, żeby zdobyć faceta takiego jak ja. Nie mogę powiedzieć jej o Raven, gdyż przekazanie komukolwiek informacji o moim życiu jest zbyt niebezpieczne. Chwilę zajęłoby wpisanie w Google i odkrycie, kim jest Raven i zlepienie wszystkiego w całość. To rozniosłoby moje życie na miliony kawałków. Moje marzenia wiszą na

22

pragnąłem zostało mi wyrwane.

czego

Strona

włosku, gdy jestem przerażająco zbyt blisko, żeby wszystko to,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Może z czasem będę w stanie podążyć za Raven i mam nadzieję, że wtedy będzie dla nas szansa. Ta dziewczyna jest właścicielką mojego serca. Szczere i proste wyznanie. Może i byłem w stanie żyć wcześniej w negacji, ale teraz jest już to niemożliwe. Gapiąc się na iPhona leżącego na barze przed moim kuflem, wciskam guzik dom, aby sprawdzić czas. Zauważam listę powiadomień na ekranie, lecz ją ignoruję. Jestem zbyt zmęczony, żeby zajmować się bzdetami dzisiejszej nocy. Sprawdzę wszystko jutro. Odkładam szkło na bar, po czym zeskakuję z krzesła. – Cóż, dzięki za towarzystwo Alessia, ale na serio muszę się zbierać. Wstaję jutro wcześnie rano do pracy. Zobaczę cię jutro? – Bardziej stwierdzam niż pytam, gdyż wiem, że będzie tutaj czekać. Zawsze tak robi. Wzrusza ramionami, uśmiechając się słodko. – Spoko. Chciałabym, żebyś został troszkę dłużej na jedno piwko więcej, ale rozumiem. Miałbyś coś przeciwko podrzuceniu mnie do mieszkania, żebym nie musiała czekać na taksówkę? - Pewnie. – Sięgam do kieszeni wyciągając kluczyki, następnie rzucam kilka dwudziestek na bar, zanim kieruję się do szklanych drzwi wychodzących na chłodną, wilgotną, jesienną noc. Jest trochę po dziewiątej, a ja już jestem zmęczony. Ukrywam ręką ziewanie, gdy idziemy obok siebie do samochodu, który zaparkowałem przed pubem. Moje ciało ostatecznie przyzwyczaiło się do drastycznej zmiany czasu, lecz teraz pracuję pięć dni w tygodniu, od świtu do

snu i zrobić tak ponownie. Teraz jestem w szoku, jeśli wytrwam do północy.

Strona

imprezować, będąc jednocześnie w stanie wyskoczyć z łóżka po kilku godzinach

23

zmierzchu, więc mam prawo mieć dość. Kilka miesięcy temu mogłem całą noc

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Jeszcze raz dzięki za podwózkę. Doceniam to – mówi otwierając drzwi od strony pasażera. - To żaden problem, na serio. Oboje jedziemy w to samo miejsce. – Klepię

Strona

24

dach, po czym schylam głowę i wskakuję do środka.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Chwilę pózniej kierujemy się ulicą z grającym głosno radiem w tle oraz Alessią, jak zawsze nadmiernie flirtującą. Lewa ręka odnajduje moje udo, delikatnie sunąc nią po nodze swoimi idealnymi paznokciami, drapiąc materiał jeansów i powodując tym, ze mój fiut drga w spodniach. Mój fiut drażni się ze mną tak samo jak dziewczyna obok mnie. To moze być spowodowane działaniem jej rąk będących teraz na mnie, lecz w momencie, gdy spróbowałbym uniesć jej sukienkę mój rycerz pewnie powie mi „do widzenia wzwodzie i dzień dobry zdolna do erekcji dysfunkcjo”. Kieruję

się

na

swoje

wyznaczone

miejsce

parkingowe

przed

budynkiem

mieszkaniowym i wyłączam silnik. Zanim udaje mi się odpiąć pas, Alessia wskakuje na mnie. Dzieje się to tak szybko, ze nim zdaję sobie z tego sprawę, siedzi juz na mnie okrakiem, wsuwając palce w moje włosy. Otwieram usta, zeby powiedzieć jej, ze nie mogę tego zrobić, ale nim udaje mi się wydobyć chociaz słowo, atakuje mnie swoimi ustami. Przez chwilę pozwalam się jej całować, zdesperowany, zeby cos poczuć - cokolwiek. Niestety, mój fiut jedynie twardnieje odrobinę, ale nic poza tym. Ona czuje, ze twardnieje w spodniach, odbierając to jako sygnał, ze podoba mi się ta cała akcja na przednim siedzeniu samochodu. Biodrami ociera się o wypukłosć w jeansach, palcami przytrzymuje tył mojej głowy, a

balsamu Raven wypala wspomnienie o niej w kazdej cząstce mej duszy.

Strona

Raven. Zapach perfum Alessi - ciepła wanilia w porównaniu ze swiezoscią owocowego

25

językiem penetruje usta. Staram się mieć zamknięte oczy wyobrazając sobie ujezdzającą mnie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Sweater Weather w wykonaniu zespołu The Neighbourhood rozbrzmiewa w samochodzie i przywołuje obraz Raven w samym ręczniku, siedzącej na komodzie i patrzącej na mnie oczami mówiącymi pieprz mnie. Tamten ranek zmienił wszystko między nami. Tamten dzień był decydującym momentem, gdy szepnąłem jej, zeby powiedziała mi, iz chce, zebym ją pieprzył. Jak tylko usłyszałem te piękne, złosliwe usteczka mówiące czego jej ciało pragnęłoby, ostatecznie posiadłem ją, pokazując jak to jest być własciwie wypieprzonym. ?ołądek kurczy mi się i dopada mnie fala nudnosci. Nie mogę tego zrobić. Przesuwam jej plecy, tak, zeby opierała się o kierownicę, jednoczesnie dysząc i próbując złapać oddech i uspokoić łagodny atak paniki wdzierający się do mojego ciała. Płuca płoną, gdy staram się siłą wtłoczyć w nie powietrze. Oczy Alessi robią się duze, a jej twarz opada, zaskakując tym mnie i ją. Przejezdzam rękami po swojej twarzy wydając z siebie głęboki, zirytowany jęk. - Wybacz. Nie powinnam była tego robić...- Jej głos milknie, gdy opieram plecy o zagłówek i przyglądam się jej w osłupieniu. Czuję się jak największy kretyn. - Jesli ktokolwiek miałby tu przepraszać, to ja. Jestes piękną kobietą i zasługujesz na cos więcej niz tylko szybkie pieprzenie w moim samochodzie, Alessia. Zaufaj mi - gdybys weszła do mojego zycia kilka miesięcy temu, pieprzyłbym cię do ostatniego uderzenia serca. - Jest kos inny, mam rację? - pyta, a smutek i rozczarowanie wypełniają jej duze, ciemne oczy. Czy jestem az tak przejrzysty? Czy kazdy kto patrzy na mnie widzi męzczyznę ze złamanym sercem? Wzdycham, chwytając za klamkę. Zdaję sobie sprawę, ze potrzebuję trochę przestrzeni i czasu, zeby odswiezyć umysł. Wiem, ze jedynym sposobem, zeby tego dokonać jest pozbycie się tej dziewczyny z moich pieprzonych kolan, po czym dotarcie do

Strona

- Jest ktos, ale to skomplikowane.

26

mieszkania, zeby dostać się do barku z alkoholem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Zeskakując z moich kolan, staje na chodniku. Nie umyka mi jak przewraca oczami na słowo skomplikowane. Opierając się o boczne drzwi kierowcy, wparuje się we mnie, jak wychodzę w zimną ciemnosć obok niej. Jest kilka swiateł ulicznych przed głównym wejsciem do budynku, ale wszędzie wokół jest ciemno i zimno, zupełnie tak, jak w moim sercu. - Na serio? To skomplikowane? Jak to? Z tego co wiem, mieszkasz tu od prawie dwóch miesięcy i nie zauwazyłam zadnej kobiety koło ciebie, nawet nie słyszałam nic od nikogo. Zatem z tego co widzę, Linc, wygląda na to, ze związek się zakończył, a ty po prostu borykasz się z zaakceptowaniem tego. Na twoje szczęscie jestem cierpliwą dziewczyną. Mogę poczekać tak długo, ile będzie trzeba. - Podkresla ostatnie słowa swoim akcentem. Rozumiem ją i łapię to, co mówi. Krązy wokół mnie od nocy w której się poznalismy. Pewnie dałem jej w jakis sposób do zrozumienia, ze chcę czegos więcej odkąd zacząłem z nią flirtować. Teraz czuję się gorzej niz największy kutas, gdyz ona jest idealna, mówiąc facetowi takiemu jak ja wszystko to, co powinien usłyszeć. Jednak, z czego jeszcze nie udało jej się zdać sobie sprawy, ale wkrótce pewnie się to jej uda, jest to, ze nie jestem wart czekania, gdyz moje serce nalezy do Raven i to się nigdy nie zmieni. - Zaufaj mi. Nigdy nie sądziłem, ze znajdę się w grupce tych kolesi, którzy wpiszą w Facebook, ze ich związek jest skomplikowany, czy cokolwiek takiego. W zyciu jednak wszystko się moze zdarzyć i nie zawsze jest czarno biało. Czasami są cienie szarosci, które powodują, ze rzeczy stają się cholernie trudne, aby sobie z nimi teraz radzić. To sprawia, ze wszystko się komplikuje. Wszystko, co powinnas wiedzieć, to, ze jestem w kims zakochany i ona wie, ze gdybym wybrał ją zamiast golf, załowałbym tego na zawsze. Dlatego tez jestem w Szkocji bez niej. Kazdego cholernego dnia pragnę, zeby była tutaj... ale jest jak jest. Moze pewnego dnia otrzymamy kolejną szansę na nasz związek. Nie wiem. Ale teraz muszę skoncentrować się na golfie.

drzwi wejsciowych do lobby naszego budynku.

Strona

rozmowę. Zamyka za sobą drzwi samochodu poruszając się szybko w kierunku szklanych

27

Zaczyna padać i jestem wdzięczny, gdyz to daje mi wymówkę, zeby przerwać

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Przed budynkiem stoi taksówka i przez mrugnięcie chwili zauwazam rude włosy rozwiane przez wiatr, gdy ktos z niej wychodzi. Zatrzymuję się momentalnie, a serce zaczyna dudnić mi w piersi. - Linc, wszytko w porządku? - Alessia pyta, jak tylko zauwaza, ze nie idę za nią przez parking. Nie odpowiadam. Nie mogę. Moje ciało jest w stanie szoku, gdy obserwuję odwracającą się tajemniczą, rudą kobietę i twarz, która nawiedza mnie kazdej nocy odkąd opusciłem Kalifornię. Duze, zimne krople deszczu zaczynają spadać z nieba uderzając w oczy, powodując, ze zaczynam mrugać. Bałem się, ze jesli zamrugam i otworzę je ponownie, ona zniknie. Wiele kobiet pomyliłem z Raven odkąd się tutaj przeprowadziłem. Nie jeden raz szedłem za jakas z nich w nadziei, ze to własnie Raven. - Raven? - wyduszam z siebie, mrugając, aby pozbyć się kropel deszczu z oczu, spływających z włosów na moją twarz. Jej uwaga kieruje się ode mnie prosto na Alessię, która zatrzymuje się obok, biorąc mnie pod ramię. - Do zobaczenia pózniej, Linc. Jesli będziesz czegos potrzebował to wiesz, gdzie mnie znalezć. Nie odpowiadam jej. Zamiast tego, kiwam tylko głową, patrząc jak biegnie do woznego, próbując uciec przed deszczem. Alessia spogląda na mnie przez ramię, zanim patrzy na Raven i znika w srodku. Moje stopy zaczynają poruszać się swoim własnym tempem, gdy biegnę do Raven, która stoi pod sklepieniem z wydrukowanym w ręce adresem. Wygląda na taką samą, ale zmęczoną. Ma na sobie czarny płaszcz i kozaki. Trzyma w ręce rączkę walizki, która lezy obok niej, a jej usta są mocno zacisnięte. Chcę uszczypnąć samego siebie, gdyz nie mogę uwierzyć w to, co się dzieje. On tutaj jest. Na serio, stoi przede mną w Szkocji.

ją widzę, gdy staram się mówić.

Strona

- Nie mogę uwierzyć, ze tutaj jestes. - Mój głos jest niski i drzący z powodu tego, ze

28

Nie mam pojęcia, co tutaj robi, ale nie obchodzi mnie to. Cieszę się, ze jest.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Mam nadzieję, ze w niczym nie przeszkadzam. Słyszę dystans w jej głosie, gdy mówi, a jej oczy patrzą w miejsce, gdzie przed chwilą zniknęła Alessia. Potrząsam głową, wyciągając do niej rękę i biorąc w ramiona. Sztywnieje na moment, ale zaraz powoli przesuwa się do mnie i relaksuje. - Nie, zaufaj mi. Alessia jest tylko przyjaciółką.- Akcentuję, upewniając się, ze rozumie, ze nic między nami nie ma. Odsuwając się od mojej piersi, uwalnia się z objęć i cofa o krok. - Nie wyglądała tylko na przyjaciółkę, gdy moja taksówka podjechała podswietlając jak ujezdza cię na przednim siedzeniu samochodu. Czuję pętlę zaciskającą się wokół mojego zołądka, a serce zatrzymuje się w piersi. Cholera. - To nie było nic takiego. Przysięgam na Boga, Raven. Nie byłem z zadną kobietą po tobie. Wiem, ze nie zasługuję na zaufanie, bo wczesniej byłem dupkiem... ale wszystko, co powiedziałem ci wtedy, było prawdą. Kocham cię, Raven. Byłem w piekle przez te ostatnie kilka tygodni bez ciebie. Tyle razy chciałem wskoczyć do samolotu i przyjechać do ciebie. ?ycie jest tak kurewsko skomplikowane, ze do cholery nie wiem, co powinienem zrobić. - Nie powinnam przyjezdzać. To był błąd - mamrocze pod nosem, obejmując się ramionami, próbując tym ochronić się przed zimnym wiatrem. Biorę ją w objęcia. Patrzę w jej oczy, zmuszając, aby spojrzała na mnie. - Nie mów tak. Wiem, ze rzeczy są popieprzone i to jest ostatnie miejsce, w którym powinnas teraz być, ale nie pozwolę ci odejsć bez jakiegokolwiek wyjasnienia, dlaczego przyjechałas taki kawał drogi do St. Andrews. Mruga na mnie spod długich rzęs i zauwazam łzy zbierające się w jej oczach. Czuję

- Tak bardzo cię kocham, Linc. Zobaczyłam cię z tą dziewczyną przed chwilą i pomyslałam, ze ruszyłes dalej. Poczułam się, jakby ktos sięgnął do mojej piersi i wydarł mi

Strona

policzkach.

29

się, jakbym został uderzony pięscią, gdy patrzę jak opadają jedna po drugiej po jej

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

serce. Wiem, ze nie mam prawa być zazdrosną, bo nawet nie jestesmy razem. Nie mozemy być... ale cos się stało i musiałam przyjechać tutaj i porozmawiać z tobą na osobnosci. Nie mogłam zrobić tego przez telefon. Trzęsą mi się ręce, gdy sięgam jej twarzy, biorąc ją w dłonie. Ocieram łzy z policzków opuszkami kciuków zanim pochylam czoło łącząc je z jej. - Boze, kocham cię, Złosnico. Nie masz pojęcia jak bardzo. Jest mi bardzo przykro, ze musiałas to widzieć. Obiecuję jednak, ze to nic nie było. Poprosiła, zebym podwiózł ją do domu i zanim się zorientowałem była na moich kolanach i całowała mnie. Nie ma dla mnie nikogo poza tobą, ale wiem, ze to szaleństwo i jest mnóstwo roznych powodów dlaczego nie powinnismy być razem, ale czy mozemy zapomnieć o nich na ten wieczór? Kiwa powoli głową odsuwając się ode mnie, ale tym razem, łączy swoją rękę z moją delikatnie sciskając i dając tym sygnał, zebym podązył z nią do srodka. - Wiem, ze musisz jutro pracować, ale mam popołudniowy lot. Będzie okej, jesli spotkamy się jutro na lunch, zeby porozmawiać? - Nienawidzę mysli, ze musisz wracać, ale rozumiem, ze tez masz swoje zobowiązania. Napiszę do ciebie jutro, gdy się dowiem, o której będę miał przerwę i wtedy się spotkamy. Zabiorę cos do jedzenia, tylko powiedz mi co chciałabys, a załatwię. Czuję się odrobinę bardziej zrelaksowany, gdy wchodzimy do windy. - Czy mówiłem ci juz jak szczęsliwy jestem, ze cię tutaj widzę? - pytam, obejmując jej biodra i przyciskając do siebie. Opiera się o mnie, unosząc głowę, a moje serce momentalnie przyspiesza, gdy zatracam się w jej pięknych oczach, gdy mruga do mnie. To mnie prawie zabija, to jak mogłem zyć tutaj bez niej i nie mam pojęcia, jak tym razem uda mi się z nią pozegnać. - Mówiłes, ale mozesz mówić ciągle. To tak jakby Bóg Seksu od... co? Jest teraz w Szkocji? - drazni się. - Tęskni za mną odrobinę. - Smieje się, wydając z siebie najsłodszy

- I jesli mogę powiedzieć, mój kutas równiez za tobą tęsknił, Złosnico.

Strona

Jej twarz robi się czerwona, a ja posyłam jej szeroki usmiech.

30

chichot, powodując tym, ze mój kutas budzi się w spodniach, wciskając się nią.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Obecnie, 25 czerwca 2020

Raven Robię jeszcze jedno zdjęcie błazenka2 pływającego przede mną, zanim wynurzam się na powierzchnię. Macham do innych biologów morskich ciągle pływających wokół rafy koralowej zbierających materiał, dając im znać, ze ja juz kieruję się do łodzi. Jestesmy juz trzeci miesiąc na Haiti badając rafę koralową i wiele gatunków morskich, które tutaj zyją. Mając zaledwie dwadziescia pięć lat widziałam juz wiele niesamowitych i zapierających dech w piersi rzeczy, odkąd ukończyłam uniwersytet w Long Beach trzy lata temu. Ostatnie trzy lata spędziłam pracując wspólnie z biologiem morskim, Joshua Hawthornem. Dostałam u niego staz za swoje dobre stopnie zaraz po ukończeniu nauki i namówił mnie, abym pojechała z nim i z grupą jego naukowców na Filipiny, aby badać wieloryby i rekiny. Na początku byłam przerazona, gdyz wszystko to było dla mnie zupełnie

po tym jak ukończyłam staz, zaoferowano mi płatną pracę. Od tamtego czasu pracuję z nim i 2 Rodzaj małych, morskich ryb okoniokształtnych. Na tym gatunku wzorowany jest Nemo :)

Strona

Nauczyłam się tak wiele towarzysząc Joshua. Miałam dosć szczęscia, gdy rok pózniej

31

nowe. Z okazjonalnego nurkowania w szkole dla zabawy, do nurkowania kazdego dnia.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

z jego ekipą. To niesamowite doswiadczenie. Nie ma nic bardziej niezwykłego niz cudowna praca kazdego dnia i co więcej robienie tego, co się kocha. Ta praca spadła na mnie w idealnej chwili. Mój ostatni rok college'u był najtrudniejszym rokiem w moim zyciu. Nie mam pojęcia jak udało mi się go przetrwać, ale jednak udało się, co jest w jakis sposób cudem. Staz okazał się wybawieniem. Rozproszeniem od piekła, w którym zyłam i sposobem na spozytkowanie i skupienie energii na czyms pozytywnym. Nadal mam swoje gorsze dni, ale ku swojemu szczęsciu mam wspaniały krąg przyjaciół i znajomych, którzy nie pozwalają mi się zaszyć w szarej dziurze. Wyciągają mnie z tej mojej bańki, w którą się zamykam, próbując siłą zmusić do zycia. Trzy lata ciągłego podrózowania i pracy prawie trzysta szesćdziesiąt pięć dni w roku było wspaniałym rozproszeniem uwagi. Z pewnoscią nie był to najzdrowszy sposób na uporanie się ze wszystkim, ale gdy swiat rozsypuje się pod twoimi nogami musisz wybrać: czy się pozbierasz, ogarniesz i spróbujesz być silną osobą, czy będziesz usychać i poddasz się w osiągnięciu własnych celów i samej siebie? Wybrałam, ze podniosę się i zrealizuję swoje marzenia. Linc tak zrobił. Dlaczego więc ja, do cholery, nie miałabym? Minęło trzy lata odkąd go widziałam. Jest jedyną osobą na ziemi, którą równoczesnie kocham i nienawidzę w tym samym czasie. Niestety, muszę przyznać, ze jestem na bieząco oglądając SportsCenter i googlując go od czasu do czasu. Nienawidzę siebie za kazdym razem, kiedy to robię. Przysięgam, ze kocham się torturować, ale nic na to nie poradzę. Częsć mnie znajduje przyjemnosć w czytaniu o kolejnym niepowodzeniu w jego związkach. Zzera mnie ciekawosć, niewazne jak bardzo staram się oprzeć chęci, aby sprawdzić, co u niego dzieje się aktualnie.

byłaby szczęsliwa i podekscytowana na jego miejscu, ze doscignął swoje marzenia. W zeszłym roku wygrał nawet mistrzostwa i pracuje dalej, zeby w tym roku zdobyć ponownie

Strona

video i linią ciuchów. Osiągnął wszystko, o czym kiedykolwiek marzył. Większosć ludzi

32

Jego kariera rozwija się lepiej niz kiedykolwiek, z wielką aprobatą innych, grami

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

tytuł. Dla mnie, za kazdym razem, kiedy czytam o jego wspaniałym osiągnięciu w golfowej karierze jest to jak cios w serce, a ciemnosć wypełnia mój umysł. Ku mojemu szczęsciu, jego zycie miłosne jest jak wrak pociągu. Spotykałam się z facetami to tu, to tam, ale to nigdy nie było nic powaznego. Nigdy nie było takiego męzczyzny, który sprawiłby, ze czułabym się w taki sam sposób jak z Lincem. To jeden powód więcej, który dodaję do listy powodów, dlaczego nienawidzę tego męzczyzny. Z powodu mojego częstego podrózowania, zobowiązanie do jakiegokolwiek faceta jest zbyt trudne. Gdybym faktycznie spotkała na swojej drodze kogos, do kogo poczułabym cos silnego, wtedy starałabym się zrobić wszystko, zeby pomimo odległosci nam się udało. Ale lubię swoje zycie singla i napawam się dodatkowymi korzysciami wynikającymi z mojej pracy. To nie tak, ze kazdego dnia podrózuję do najbardziej egzotycznych miejsc na ziemi. Mam nadzieję, ze pewnego dnia znajdę Pana Własciwego i będę chciała się ustatkować... Moze znajdę pracę i będę uczyła biologi morskiej lub pracowała gdzies w jakims akwarium, zeby było nas stać na całego tego minivana do wozenia dwójki

do

pięciorga dzieciaczków i całe te słodkie, ciasteczkowe zycie. Aktualnie jestem jednak zadowolona z tego, gdzie jestem w zyciu. Tessa mieszka w Los Angeles pracując dla jednej z największych firm prawniczych w miescie, zatem zna zawsze najswiezsze ploteczki o celebrytach. Uwielbia wysyłać mi wiadomosci o Linc'u z ostatniej chwili, o tym, co nowego dzieje się jego miłosnym zyciu, czy tez jego braku. Czy to własciwe z mojej strony, ze czytając o jego kolejnym nieudanym związku czuję się szczęsliwa? Skoro nam nie udało się doswiadczyć tego, czym moze być prawdziwy związek we dwoje, to tym bardziej nie mam ochoty patrzeć jak innym to się udaje. Wystarczająco boli, gdy widzę go na zdjęciu z inną kobietą. Moze któras spełni marzenie, które ja miałam - zycie i rodzina z nim, a to sprawia, ze gotuje się we mnie krew, a cały ból i cierpienie sprzed trzech lat powraca, jakby to było wczoraj.

wyczerpana dzwiganiem butli z tlenem przez cały dzień. Psychicznie i fizycznie równiez, bo przez szesć godzin nurkujemy. Przestalismy, zeby tylko cos zjesć i zmienić miejsce na inne. Kocham to i mimo wszystko nie zamieniłabym tego na cokolwiek innego na swiecie. W

Strona

wydostaniu swojego tyłka z wody i z całego tego kombinezonu płetwonurka. Jestem

33

Próbując zapomnieć o Linc'u, skupiam się na swoim zadaniu do wykonania, czyli

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

dalszym ciągu uwielbiam narzekać i jęczeć od czasu do czasu. Wiecie o co chodzi. Zresztą, kto nie lubi? Wynurzam się na powierzchnię i szukam kogos z załogi, kto na mnie czeka. Wyciąga do mnie rękę, a ja chwytam się jej, pozwalając, aby zabrał ode mnie sprzęt. Szybko radzimy sobie ze wszystkim i gdy juz jestem w samym kombinezonie wskakuję do łodzi. Podaję aparat Joshua, który siedzi na ławeczce dokumentując cos w tablecie. Dzisiaj jest nasz ostatni dzień tutaj, po czym wracamy do Kalifornii, gdzie znajduje się nasze główne biuro w Santa Barbara. Nie było nas tak długo, ze nie mam nawet swojego własnego mieszkania, gdyz byłaby to strata pieniędzy. Jestem w domu moze jeden weekend w miesiącu, więc wynajmuję apartament w hotelu Knox zaraz przy oceanie. ?ycie na walizkach jest do bani i to, ze nawet nie ma się miejsca do rozstawienia ramek ze zdjęciami. Gdy juz zatęsknię za domem wracam do San Francisco odwiedzić mamę i tatę. Tym razem zatrzymam się w domu na miesiąc, zanim ruszymy w naszą kolejną dłuzszą przygodę. Nie byłam w domu od Bozego Narodzenia. Rodzina wie, ze grudzień jest dla mnie trudnym miesiącem, więc wspierają mnie i są przy mnie wtedy, kiedy ich najbardziej potrzebuję. Juz mam plany z Tessą na spotkanie w Santa Barbara na nasz zaległy, dziewczęcy weekend. Nie mogę się doczekać, zeby uscisnąć najlepszą przyjaciółkę. Utrzymywanie znajomosci poprzez wiadomosci tekstowe, czy rozmowy przez FaceTime, czasami nie wystarczają. Zamierzamy ruszyć tyłki i wyjsć gdzies do naszych ulubionych klubów, isć zjesć do ulubionej meksykańskiej restauracji i wypić ogromną ilosć margarity relaksując się na plazy. - Zrobiłas swietne zdjęcia, Raven. Wspaniała robota. Jak tylko cała ekipa wróci, kierujemy się do brzegu. - Dzięki. Będzie mi brakowało tego miejsca. To było niesamowite doswiadczenie badając rafę, ale cieszę się równiez powrotem do domu, nadrobieniem zaległosci w oglądaniu filmów i spędzeniem czasu z Tessą.

powinien być. Jest opalony tak jak trzeba, z włosami tak blond, ze prawie białymi, które utrzymuje dłuzsze i potargane. Jak na starszego faceta jest całkiem gorący. Mając trzydziesci trzy lata nadal jest singlem, co wywiera na mnie ogromne wrazenie. Jest mistrzem flirtu, ale

Strona

słońca włosy. Z wyglądu przypomina typowego surfera, takiego jak sobie wyobrazamy, ze

34

Joshua pochyla się na oparciu ławeczki, przeczesując swoje wilgotne, wypłowiałe od

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

nigdy nie próbował mnie do niczego namówić. Wiadomo, ze od czasu do czasu zartuje sobie ze mną z tego powodu. Zaufajcie mi, ze gdyby nie był moim szefem przespałabym się z nim lata temu. Mam jednak zasadę, zeby nigdy nie mieszać interesów z przyjemnoscią. Za bardzo kocham swoją pracę, zeby czyms takim ją spieprzyć. - To miło, ze chcecie się spotkać. Jesli nie będziecie zbyt zajęte manicure i pedicure z przyjemnoscią spędzę dzień pomagając jej surfować, jesli tylko będziecie chciały. Oczywiscie, jesli zbytnio jej nie przestraszyłem, gdy ostatnim razem próbowałem ją uczyć. Posyła mi swój olsniewający, bielutki usmiech. Gdybym nie znała go lepiej, mogłabym rzec, ze mój szef miał cos do mojej najlepszej przyjaciółki. Na szczęscie, Tessa była zbyt zajęta puszkowaniem łotrów do więzienia, aby skupić się na randkowaniu. Nadal równiez jest singielką i osobą gotową, zeby się do wszystkiego przyłączyć. - Zapytam ją, jak będziemy pózniej rozmawiać i dam ci znać. Chcemy spędzić niedzielę na plazy, więc myslę, ze będzie chętna. - Swietnie. A tak w ramach jasnosci, nadal jest sama, prawda? Nic nie mogę na to poradzić, ale wybucham smiechem. Chichocząc pochylam się i biorę butelkę wody z lodówki obok nas.- Tak, jest - odpowiadam zanim biorę długi łyk z butelki, delektując się chłodem wody.

***

Jak tylko dostałam się do hotelu zeszłej nocy, otrzymałam e-mail od Tessy dotyczący zmiany naszych lotów. Chodziło tylko o zmianę lotnisk. Nowym planem zatem miało być spędzenie piątkowej nocy gdzies na miescie, a potem rano powrót do Santa Barbara. Do San Francisco miałam wrócić w poniedziałek, zeby zdązyć do domu na czwartego lipca. Tessa równiez wracała do domu na wakacje, więc zarezerwowałysmy ten sam lot. Nie mogę się

- Gdzie chcesz isć na kolację? - pyta Tessa pochylając się nad ogromnym lustrem kończąc robić makijaz.

Strona

zatem w te kilka dni musimy nadrobić wszelkie zaległosci.

35

doczekać spędzenia całego tygodnia z przyjaciółką. Minęły miesiące odkąd się widziałysmy,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Podskakując góra, dół staram się jak mogę załozyć swoje obcisłe jeansy i zatrzymuję się w drzwiach do łazienki. - Dla mnie bez znaczenia. Jestem chętna na wszystko, o ile nie są to owoce morza. Najadłam się tego wystarczająco przez kilka ostatnich miesięcy. Mogę isć na soczystego burgera albo cos głęboko smazonego i ohydnego. Odkładając kredkę do oczu na umywalce, Tessa odwraca się do mnie posyłając mi szeroki usmiech. - Będziemy nadrabiać zaległosci cały weekend i uzupełniać tłuszcz na twoich kosciach. Pójdziemy do nowej, gorącej restauracji Chow Town, a potem zatrzymamy się w tym słodkim małym sklepie z lodami, do którego poszłysmy w zeszłe wakacje. Łapię się za brzuch wydając z siebie warkot. - Och, mój Boze, to wszystko brzmi tak cholernie dobrze. Sprawiłas, ze zrobiłam się głodniejsza niz byłam. Musimy się pospieszyć, zanim zwiędnę tutaj. - Draznię się z nią, odpychając od sciany, po czym stąpam cichutko po płytkach na podłodze, zeby odnalezć swój zwiewny, bawełniany top. Powiesiłam go na wieszaku od razu jak tylko wylądowałysmy. Wirując z bezrękawnikiem w powietrzu nad głową zauwazam, ze Tessa patrzy na mnie ze smutkiem w swoich normalnie promiennych i pełnych energii oczach. Mrugając kilkukrotnie, wolno potrząsa głową posyłając mi pełne współczucia spojrzenie. - Wybacz... to dzieje się za kazdym razem, gdy patrzę na twój tatuaz i wtedy serce pęka mi ponownie. Wspomnienie tatuazu wywołuje ucisk mojego serca. Unoszę rękę do piersi w poszukiwaniu delikatnego naszyjnika, który idealnie lezy na moim sercu. To jest prezent od Tessy i rzecz, którą cenię bardziej niz własne zycie. Rzadko go sciągam. Przeslizguję ręką po malutkim, srebrnym serduszku, pocierając małe kółka w miejscu, gdzie znajduje się moje własne. Staram się równiez odrzucić ból, zacierając go w ten sposób, lecz jest to niemozliwe. Jest tutaj zawsze, niewazne jak bardzo staram się udawać, ze go nie ma. - Jest okej, Tessa. - Łzy pojawiają się w moich oczach, gdy wypuszczam ustami powietrze. Nienawidzę płakać. Wylałam juz zbyt duzo łez przez ostatnie trzy i pół roku. Jedna z łez spada z oka, płynąc po policzku i lądując na piesi. Staram się z tego smiać i macham ręką przed oczami, zeby tylko przestać. - Na szczęscie mam to za sobą, bo spędziłabym

Ciasno obejmuje mnie ramionami i stoimy tak przez chwilę nic nie mówiąc. Odsuwając się ode mnie, usmiecha się i przygląda mojemu strojowi. - Wyglądasz gorąco,

Strona

się przytulić.

36

pewnie kazdy dzień płacząc - mówię szczerze zanim zakładam top i podchodzę do niej, aby

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

laska. Zarzuć moje jasno brązowe, zamszowe buty do kostki. Są na podłodze obok komody. Będę odganiała od ciebie dzisiejszego wieczoru facetów. Jestem wdzięczna za zmianę tematu, gdyz ostatnią rzeczą jakiej bym chciała jest mój płacz i to, zebym zrujnowała cały nasz makijaz, na który poswięciłysmy ostatnią godzinę. Chcę się dzisiaj dobrze bawić i nie skupiać na niczym negatywnym. Trzydziesci minut pózniej w końcu podjezdzamy pod restaurację oddając klucze osobie z obsługi parkingu przed budynkiem. Zapach smakowitych potraw wypełnia powietrze, gdy kierujemy się do głównego wejscia Chow Town. Miejsce ma ten cały azjatycki, zrelaksowany styl. - Nie jadłam tutaj jeszcze, ale kilkoro moich przyjaciół tak i bez przerwy zachwalają to miejsce! - opowiada Tessa, biorąc mnie pod ramię, gdy idziemy obok siebie. - Jesli jedzenie smakuje tak dobrze jak pachnie, wtedy myslę, ze bezpiecznie będzie powiedzieć, ze wyjdę stąd o tonę cięzsza. Nasz smiech wypełnia powietrze, gdy przesuwamy się przez morze ludzi, kierując się do wejscia. Znajduje się tutaj grupka ludzi kotłujących się przed restauracją. Dzwięk naszego smiechu zwraca ich uwagę i w momencie oczy wszystkich skierowane są na nas. - Upss, wygląda na to, ze musimy trochę ciszej się zachowywać - mówi sarkastycznie, gdy przyspieszamy tempa, próbując minąć ludzi. Słyszymy dzwięki miauczenia dochodzące od grupki kolesi, powodując tym, ze smiejemy się bardziej, a policzki Tessy robią się czerwone. - On uwaza, ze masz niezły tyłek draznię ją unosząc brew. Spoglądamy w tył na grupkę, starając się przyjrzeć im się lepiej. Czy to ten z gorącym usmiechem gwiazdora? - pytam, gdy z ciekawoscią patrzymy przez ramię. Zanim udaje jej się odpowiedzieć, wydaję z siebie pisk zaskoczenia, gdy czuję, ze zderzam się z czyims ciałem. - Wow, jestes cała? - Słyszę znajomy głos, gdy duze, silne ręce

Kieruję swoje oczy na męzczyznę mówiącego do mnie i nie potrafię wydukać z siebie słowa w reakcji na to, co się własnie dzieje. - Och, o rany, ja... tak... sorki...

Strona

Tessy.

37

przytrzymują moje ramiona, zebym nie straciła równowagi, chwiejąc się na wysokich butach

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Cholera! Jasna! - przeklina Tessa, gdy zdaje sobie sprawę z tego, co się dzieje. - Raven? Mrugam patrząc w górę na Linc'a, który taksuje mnie wzrokiem, wyglądając jakby zobaczył ducha. Jego twarz jest blada, a oczy wyglądają jakby były zaszokowane, gdy przesuwa nimi po mojej twarzy. Całe moje ciało zaczyna się trząsć, a zołądek uciska milion lin, gdy mrugam w oszołomieniu, próbując przetworzyć to, co się, do cholery, własnie dzieje. Ogarnia mnie chęć pocałowania go, po czym kopnięcia w cholerny tyłek. Sliczna blondynka pojawia się koło niego, gdy zaczynam cofać się do tyłu z dala od jego wzroku. - Nie mogę teraz tego zrobić. Proszę. - Błagam samą siebie, gdy serce wali dziko w piersi. Owijając ramię wokół Linc;a dziewczyna, która wygląda znajomo, ale nie umiem nigdzie dopasować jej twarzy patrzy to na mnie, to na Tessę, zanim kieruje uwagę na Linc'a. Czesć,kotku. Wybacz, ze tak długo to trwało. Kolejka do toalety zdała się nie mieć końca. Przesuwa czule ręką po jego piersi trzepocząc oczami. - To są dwie stare przyjaciółki z San Francisco. To Tessa - mówi, kiwając głową w jej stronę. Następnie jego oczy przechodzą na mnie. Czuję jak miękną mi kolana. - A to jest Raven. Wyciąga rękę w naszą stronę z fałszywym usmiechem. - Czesć, Raven. Jestem Nora Granger. Nie wiem, czy oglądasz tenis, czy nie, ale jestem gwiazdą - pieprzy wydając z siebie paskudny smiech. Mogę powiedzieć, ze nie zartuje. Ta poczwara, której juz nienawidzę, mysli, ze jest gwiazdą. Nic nie mogę na to poradzić, ale mam nadzieję i modlę się, ze rozwali swój tyłek podczas następnego turnieju lub dostanie piłką w twarz. - Mnie równiez miło ciebie poznać. - Kłamię, zmuszając się do tego samego

Czuję paznokcie Tessy wbijające się w skórę, gdy sciska mocno moją rękę, próbując nie wiem, powiedzieć, ze mam zachowywać się dobrze?

Strona

Myslę, że zaraz zwymiotuję.

38

fałszywego usmiechu, jakim mnie obdarza.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Ciebie równiez miło poznać, Nora. Przykro mi, ale muszę przerwać tę krótką pogawędkę, ale umieramy z głodu. Moja Raven wróciła własnie z Taiti i jest w potrzebie zjedzenia czegos tłustego i głęboko smazonego. Jesli nie dostanie tego wkrótce, jej głodna i zła strona przejmie nad nią kontrolę. Zaufaj mi. Nie chcemy tego! Przygryzam wargę, zeby nie wybuchnąć smiechem z powodu Tessy. Ona na serio powiedziała to na głos. - Haiti? - pyta odrobinę zaskoczony Linc. - Wow, to swietnie, Raven. Zatem naprawdę podrózujesz po całym swiecie ratując morskie zycie wielorybów i takich tam innych? Zaciskam pięsci, starając się pohamować przed usunięciem z twarzy tego przyjacielskiego usmiechu. Dlaczego on to robi? Dlaczego nie zrozumie aluzji i nie odejdzie? Czy nie zdaje sobie sprawy, jak boli mnie patrzenie na niego, a szczególnie z inną kobietą? Kiwam głową i mówię: - Yhy. - Byłam na Taiti przez ostatnie trzy miesiące. To naprawdę piękne miejsce. Tak jak Tessa powiedziała musimy na serio dostać się do srodka i zająć miejsce zanim stąd zniknę na dobre. - Staram się posłać kolejny usmiech nie pozwalając, zeby zobaczył jaki nadal ma na mnie wpływ nawet po tych wszystkich latach. Oczy pieką mnie od łez, które chcą wypłynąć, gdy zdaję sobie sprawę, ze jedyny męzczyzna, którego szczerze kochałam jest równiez męzczyzną, który roztrzaskał moje serce prawie cztery lata temu. Stoi teraz przede mną wyglądając tak nieziemsko jak zawsze, a my nie jestesmy nikim innym jak dwójką znajomych mijających się na zewnątrz restauracji. Bycie przedstawioną jako przyjaciółka jest jakims zartem. Przeszlismy od bycia dwójką ludzi, którzy nie potrafili zniesć się nawzajem, do zakochanych w sobie z pasją, po czym mających skandaliczny romans za plecami naszych rodziców. Potem do bycia dwójką ludzi, którzy prawie w pojedynkę zniszczyli sobie zycie i wszystkich, którzy nas kochali z powodu naszego romansu. Jedyną osobą, która zapłaciła najwięcej była nasza piękna córka. Z tego powodu nienawidzę go kazdą cząstką mojego jestestwa.

Uwazam, ze to wspaniałe, ze czuje się zakłopotany i zawstydzony.

Strona

Wydaje się wyglądać na zakłopotanego, im bardziej przyciska do niego rękę.

39

- Miło było was poznać - mówi Nora splatając palce z ręką Linc'a.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Ciebie równiez - mówi Tessa za naszą dwójkę, zanim odciąga mnie od Linc'a. Macham ręką przed twarzą w ciszy ządając, aby łzy pozostały na swoim miejscu. Nie zrobię z siebie idiotki i nie będę płakać publicznie. - Nie mogę uwierzyć, ze to się własnie wydarzyło! - syczę przez zacisnięte zęby, gdy stajemy w kolejce po stolik. Tessa podchodzi do mnie blizej przesuwając usta do ucha tak, zeby nikt nas nie mógł usłyszeć. - Czy to był pierwszy raz odkąd widziałas Linc'a... no wiesz? Kiwając głową, biorę ostry haust powietrza do płuc starając się uspokoić rój pszczół, które nawiedziły mój zołądek. Byłam głodna do tej chwili. Wpadnięcie na Linc'a zawirowało moim umysłem, wysyłając nerwy na samą krawędzi wytrzymałosci. - Nie pozwolimy mu zrujnować naszej nocy. Rozumiesz? To nie będzie łatwe, ale zrobię, co tylko mogę, aby odsunąć wszelkie mysli o nim i pozwolić sobie na zabawę. To nie będzie proste, bo gdy juz raz zagniezdził się w mojej

Strona

40

głowie jest prawie niemozliwym, zeby go stamtąd usunąć.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

4 wrzesnia 2015

Raven Odgłos deszczu uderzającego w okna luksusowego mieszkania Linc'a, ukołysał mnie do pierwszego, nieprzerwanego snu jaki miałam, odkąd wyjechał do Szkocji. Ale to zasypianie w jego ramionach było głównym czynnikiem mojego dobrego snu. Spalismy w pozycji na łyzeczkę, a Linc trzymał mnie mocno, zanurzony twarzą w moich włosach, tak jakby bał się, ze zniknę, czy tez rozpłynę się w powietrzu. Stres dzisiejszej rozmowy jaką miałam z nim przeprowadzić na temat dziecka odszedł na drugi tor, gdy spędzilismy wieczór na kochaniu się i nadrabianiu zaległosci z dwóch miesięcy. Linc upewnił się, zeby kazdy skrawek mojego ciała był usatysfakcjonowany, zanim zakopalismy się w łózku idąc ostatecznie spać. Zasnęłam w jego koszulce. Własnie teraz podpieram się na stercie poduszek obserwując jak szykuje się do pracy. Muzyka z iPhona przypiętego do budzika nadal gra, a piosenka zespołu Fetty Wap wypełnia

pokój do komody w samych bokserkach, wyglądających, jakby specjalnie dla niego były

Strona

Spiewam wesoło razem z lecącą w tle piosenką, podczas gdy Linc spaceruje przez

41

ogromną sypialnię.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

skrojone. Jest gorący. Draznię go unosząc zartobliwie brwi w górę i w dół, zapraszając go gestem palca, aby do mnie podszedł. - Sprawisz, ze będę spózniony... wiesz o tym, czyz nie? - pyta poządliwym tonem zawieszając koszulkę polo i spodnie khaki przez krzesło za łózkiem. Opierając się na rękach i kolanach, wolno przesuwa się po łózku w moim kierunku. Puls przyspiesza mi momentalnie, serce zaczyna tańczyć w piersi, a pączek kobiecosci zaciska się we mnie, jakby potrzeba jego tam stała się prawie zbyt wielka do uniesienia. Jego mięsnie napinają się z kazdym ruchem. Ten męzczyzna jest chodzącym afrodyzjakiem. Wysuwa język ze swoich ust, powoli i uwodzicielsko nawilzając wargi, zanim zaciska zęby na dolnej wardze. Dreszcz poządania przeszywa mój rdzeń, gdy obserwuję jego usta, które obdarzyły mnie jednym z najlepszych i odurzających orgazmów, jaki kiedykolwiek miałam. Sięgając do niego rękami, chwytam jego bicepsy, gdy jest juz blisko. Jego ciało wisi nade mną, ustami dokucza mi leniwie mnie całując, a na ustach pojawia się seksowny usmieszek. - Mozesz powiedzieć szefowi, ze korek był straszny... albo, ze musiałes zatrzymać się i pomóc drobnej, starszej pani zmienić oponę. Wiem, ze potrafisz być kreatywny, kiedy tylko trzeba. Czy na serio potrafisz teraz wyjsć do pracy, wiedząc, ze zostawiasz mnie lezącą tutaj samotnie i w poządaniu? - Rękami przeslizguję po jego silnych, twardych plecach, podczas gdy kazdy jego mięsień napina się, kiedy wisi nade mną. Kontynuuję schodzenie w dół do momentu, gdy palcami natrafiam na elastyczny pasek jego bokserek. Gdy zniza głowę do mojej, zębami chwyta koniuszek mojego ucha, zanim składa pocałunki na mojej szyi. Smiech opuszcza moje usta, gdy szorstka broda łaskocze moją skórę. Wiję się pod nim zsuwając jednoczesnie bokserki z jego bioder. Nogami przytrzymuję go, chwytając palcami u stóp bokserki, zeby sciągnąć je całkowicie. Kapiąc nogą Linc rzuca swoją bieliznę na podłogę.

dzień. - Unosi głowę, zeby spojrzeć na mnie z góry oczami ciemnymi z poządania. Intensywnosć jego spojrzenia sprawia, ze nie potrafię odwrócić wzroku w inną stronę.

Strona

zaczyna składać więcej pocałunków na ciele, rozpalając je. - Chciałbym móc zostać tutaj cały

42

- Podoba mi się ta historia ze zmianą opony - szepcze przy moim ramieniu, zanim

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Ja równiez - odpowiadam szeptem delikatnie wbijając paznokcie w jego plecy, po czym unoszę biodra przyciskając się do jego twardej erekcji wbijającej się pomiędzy moje uda. Kołysząc biodrami przyciska główkę do mojego wnętrza. Ciepło jego fiuta, gdy wslizguje się do ociekającej wilgocią i zdesperowanej, aby być pieprzoną cipki jest uczuciem, którego pragnęłam od dnia, kiedy nasze drogi się rozeszły. Szok i upajające uczucie jak idealnie wypełnia i rozciąga mnie jednoczesnie sprawia, ze uchodzi ze mnie jęk. - Mmmm... Kazdy centymetr boli we własciwym miejscu i we własciwy sposób przypominając mi, ze to wszystko nie jest snem. Zeszła noc zdecydowanie się wydarzyła... i teraz zdecydowanie tez. Delikatny Linc odszedł zastępując go tym dominującym, gdy chwyta ręką moje biodra przyciskając mnie do łózka, podczas gdy w tym samym czasie jednym mocnym uderzeniem wypełnia mnie kazdym swoim smakowitym kąskiem. Jego biodra poruszają się w idealnym rytmie wspólnie z moimi, gdy uzywamy naszych ciał do zaspokojenia swoich własnych potrzeb. Gdy nasze ciała stykają się stając się jednym, czuję, ze w końcu zyję i moje serce rosnie z jeszcze większej miłosci do tego męzczyzny. Tu nie chodzi tylko o nasze ciała stające się jednoscią, ale równiez dusze. Trzymam się go, wbijając paznokcie w jego skórę, gdy zaciskam nogi wokół jego bioder. Czuję wzbierający we mnie orgazm, gdy jego język wsuwa się w moje usta. Smakuje pastą do zębów, a pachnie jak niebo, ze swoimi swiezo umytymi, wilgotnymi włosami. Pchnięcia Linc'a stają się bardziej intensywne, gdy zaczyna poruszać się we mnie mocniej i szybciej w idealnym rytmie, goniąc swoje własne wyzwolenie, popychając mnie do mojego. Za kazdym razem, gdy nasze ciała łączą się w jedno, uderza idealnie w moją łechtaczkę sprawiając, ze widzę płomienie ognia tańczące pod powiekami. Wypełnia mnie

całym ciele. Podwijam palce u stóp, jednoczesnie wyginając plecy w łuk, unosząc się na łózku. Czuję jak jego ciało zastyga momentalnie i głęboki jęk wychodzi z jego ust. Odwracam głowę przerywając nasz pocałunek, gdy biorę haust powietrza. Pokój wiruje, a moje ciało

Strona

Zaczynam drzeć, gdy znane mrowienie wybucha w moim pączku, rozchodząc się po

43

uczucie euforii.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

drzy, gdy powoli dochodzę do siebie po orgazmie, którego tak desperacko pragnęłam. Linc jęcząc zanurza twarz w zagłębieniu mojej szyi, gdy czuję jego gorące nasienie , które wypełnia mnie głęboko w srodku. Sprawia to, ze mój zołądek drga z nerwów, gdy pomyslę o dziecku, które poczęlismy, i które rosnie w moim wnętrzu. - Kocham cię - wykrztuszam z siebie. Linc otwiera oczy, patrząc na mnie z taką miłoscią, ze zapiera mi dech w piersi. Do diabła z ciążowymi hormonami! W wyrazie jego twarzy pojawia się obawa, gdy patrzy jak moje oczy zachodzą łzami. Przewraca się na swoją stronę pociągając mnie ze sobą, tuląc w wielkich, silnych ramionach. Od razu wtapiam się w niego rozkoszując się uczuciem bliskosci. Nic nie mozna porównać do tego uczucia. Nienawidzę, ze nie mozemy mieć tego wspólnie kazdego dnia. Wiedza, ze za kilka godzin mam samolot i będę musiała opuscić go ponownie łamie mi serce. - Co się dzieje? - Odsuwa ręką włosy z mojej twarzy, składając na nich pocałunek. Czuję się głupio, ze nie umiem z siebie nic wydusić, ale jest to przytłaczające, to wszystko, co jest między nami. Jestesmy, czy nie jestesmy razem? Jeszcze teraz jest w tym wszystkim dziecko. Nie mam pojęcia jak uda mu się pogodzić z wiedzą, ze jestem w ciązy, czy tez jak powiemy o tym naszym rodzicom. Wydaję z siebie słaby oddech, zanurzając twarz w jego piersi. Łatwiej jest rozmawiać mi z nim, kiedy moja dusza nie jest przed nim obnazona, gdyz przysięgam, ze zauwaza kazdą moją mysl i uczucie, gdy patrzy mi w oczy. To intensywne spojrzenie zdziera ze mnie kazdą barierę, jaką staram się przyjąć, kiedy jestesmy razem. Potrafi przejrzeć mnie na wskros. - Wybacz, jestem po prostu zmęczona po długim locie i wszystkim, co się miedzy nami dzieje. Rzeczy między nami są szalone. Czuję się taka przytłoczona i nie mam pojęcia, gdzie teraz z tym wszystkim jestesmy. To zbyt wiele do ogarnięcia jak na jeden raz. - Wiem, kochanie. Nienawidzę, ze rzeczy są tak cholernie skomplikowane, ale cieszę

mieszkania tutaj i bycia o krok blizej od zdobycia karty PGA... ale to nie zmienia faktu i nie ułatwia tego, ze robię to wszystko bez ciebie. Szaleję na mysl o tobie wracającej na Long

Strona

będzie taki trudny. Nie zrozum mnie zle. Kocham swoją pracę i mozliwosć doswiadczenia

44

się, ze tutaj przyjechałas. Tęskniłem za tobą strasznie, Złosnico. Nie sądziłem, ze pobyt tutaj

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Beach. Wyobrazam sobie, ze znajdujesz kogos, kto zapewni ci wszystko to, czego ja nie mogę i to zzera mnie od srodka. Przechylam głowę, spoglądając w górę na Linc'a i sięgam ręką do jego policzka, opierając ją na idealnie wyrzezbionej szczęce, na której teraz znajduje się krótka broda. Wygląda na nim dobrze, ale niewazne co nosi, czy ma na sobie, bo zawsze wygląda swietnie. Jest najseksowniejszym facetem na całej cholernej planecie. Tak nieprzyzwoicie seksowny, ze na co dzień wkurzam się mysląc o tych wszystkich kobietach potykających się w momencie, gdy znajdują się w jego poblizu. Moje mysli szybują do ciemnowłosej dziewczyny z zeszłej nocy, Alessi. Zwiastuje problemy i nie podoba mi się fakt, ze ona i Linc przebywają w swoim poblizu. Ani trochę. Zaufam mu, jesli przyrzeknie, ze będzie wierny, kiedy wrócę do domu. Wiem, ze będzie się starał. Ale to nie znaczy, ze skoro jeszcze nic się nie wydarzyło, to się nie wydarzy, gdyz dziewczyny takie jak ona znają sposoby zerowania na męskiej słabosci, znajdując szczelinę w ich pozornie niezniszczalnej zbroi. Nie chcę wyjsć na jedną z tych szalonych, zazdrosnych i niespokojnych kobiet zakazując mu przebywać w jej poblizu. Jednak będę traciła zmysły, gdy stres przejmie kontrolę nad wyobraznią, co on zrobi, kiedy ona będzie obok. - To niemozliwe, zebym znalazła kogokolwiek innego, bo to ty mnie posiadłes, Linc. Umysł, ciało i duszę. Kiedy jestesmy razem, czuję się tak, jakby znalazła swój brakujący kawałek. To, ze muszę zyć bez ciebie rozrywa mnie od srodka. Ostatnie dwa miesiące były cięzkie. Cięzsze niz mogłabym sobie kiedykolwiek wyobrazić. Starałam się być silną udając, ze wszystko jest spoko, ale stawało się to dla mnie coraz trudniejsze i trudniejsze. - Przyjaciele myslą, ze nie umiem pozbierać się po rozstaniu z Heathem i próbują umawiać mnie na randki w ciemno. Nienawidzę tego, ze musimy ukrywać to co do siebie czujemy w sekrecie. To sprawia, ze czuję się, jakbysmy robili cos złego i brudnego, kiedy to tak naprawdę jest tak dalekie od prawdy. Jestesmy tylko dwójką osób po dwudziestce, zakochanych w sobie w niewłasciwym czasie. Pragnę kazdego dnia, zeby nasi rodzice nigdy

złą osobą za myslenie, ze my zasługujemy na bycie razem bardziej niz oni.

Strona

mysląc w ten sposób, bo oni są tak bardzo w sobie zakochani, sprawiając tym, ze czuję się

45

się nie spotkali, a my w jakis inny sposób poznalibysmy się. Czuję się straszną egoistką

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Czuję się, jakbym zrzuciła cięzar z piersi i w końcu powiedziała Lincowi wszystko, co mnie ciązyło przez ostatnich kilka miesięcy. Chwytając mnie pod podbródek, pochyla swoją głowę nizej i składa niewinny pocałunek na moich ustach. Popycha mnie do tyłu, przyciskając do oparcia łózka, po czym przewraca na swoją stronę, przyciskając do siebie jeszcze bardziej. - To wszystko jest tak cholernie popieprzone, kochanie. Nienawidzę tego tak bardzo, jak ty. To wszystko w końcu będzie działać. Musimy po prostu zachować cierpliwosć. Zaufaj mi. Wiedza, ze będziemy na dwóch krańcach swiata, rozrywa mnie od srodka . Ale jesli tobie to nie przeszkadza ,będziemy utrzymywać kontakt, kiedy wrócisz. Mozemy rozmawiać przez FaceTime kazdej nocy i mogę przylecieć zobaczyć się z tobą na kilka dni przez Bozym Narodzeniem, zanim będziemy musieli spotkać się z rodzinką w San Francisco. Jesli czujesz, ze jestes gotowa, podczas swiąt mozemy powiedzieć im prawdę o nas. Cokolwiek chcesz. Powiedz mi tylko, a ja to zrobię. Zrobię wszystko, zeby cię uszczęsliwić, Złosnico. Mam nadzieję, ze wiesz o tym. Chłonę jego słowa tworząc scenariusz w swojej głowie. Odwracam się na brzuch, usmiechając się tak szeroko, ze az bolą mnie policzki. Tak bardzo kocham tego męzczyznę. Widząc jego chęć i zaangazowanie w zrobienie tego wszystkiego ze mną, uspokajam swoje nerwy. Decyduję, ze teraz jest najlepszy moment na powiedzenie mu o dziecku. Nie mogę czekać ani chwili dłuzej. - Myslę, ze to brzmi idealnie. To będzie trudne, ale to tylko trzy miesiące. Usmiech pojawia się na jego twarzy, gdy przesuwa palcami przez moje włosy, zakładając je za ucho. Dotyk jego palców wywołuje gęsią skórkę i mam nadzieję, ze nigdy nie utracę tego całego uczucia, kiedy jest w moim poblizu. Gdybym mogła zamknęłabym je w butelce i uzywała w kazdej chwili dnia, aby doswiadczyć tego, jak to jest być kochaną przez tego męzczyznę, gdy jest tysiące mil ode mnie. Wydając z siebie nerwowy oddech, otwieram usta próbując znalezć siłę, zeby powiedzieć, to co mam do powiedzenia, aby mieć to za sobą zanim stchórzę. - Linc...skoro rozmawiamy o naszej przyszłosci i wszystkim, myslę, ze teraz jest... - moje słowa przerywa

iPhona, aby móc odebrać.

Strona

- Zatrzymaj tę mysl. - Smieje się, idąc szybko po telefon i wyciągając z wtyczki

46

dzwięk muzyki z telefonu Linc'a.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Przyciska palec wskazujący do ust, zanim wita się z dzwoniącym głosniej niz to konieczne. - Czesć tato! Dlaczego, do cholery, dzwonisz do mnie tak wczesnie? Czy w Kalifornii nie jest teraz noc? Och, cholera! To Matt! Zeskakuję z łózka, odnajdując bieliznę na podłodze i szybko ubierając ją na siebie, zanim znajduję koszulkę po drugiej stronie łózka. Modlę się do Boga, zeby w jakis sposób jego ojcu nie udało się odkryć, ze tutaj jestem. Wyciągam telefon z torebki kładąc na szafce nocnej upewniając się, czy mama nie próbowała zadzwonić. Wydaję z siebie dzwięk ulgi, gdy zauwazam, ze nie mam zadnych nieodebranych połączeń. Wskakuję z powrotem do łózka, przykrywam się kołdrą i przysłuchuję się rozmowie Linc'a z Mattem. - Chcesz, zebym przeleciał na Florydę? Teraz? Ale... muszę pracować tutaj... Spogląda na zegarek na szafce nocnej, nim kontynuuje. - Piętnascie minut? Własnie dostałem pracę, tato. Nie mogę po prostu wstać i wyjechać do Stanów. Mam zapchany... czekaj. Co ty? Jak? Zaczynam czuć ból głowy słuchając Linc'a zadającego pytania, odpowiadającego, a potem znowu zadającego więcej pytań. Matt chce, zeby Linc poleciał na Florydę? Wiem, ze moja mama i on są tam na turnieju w ten weekend, ale nie rozumiem dlaczego prosił Linc'a, zeby do nich dołączył. To jest bez sensu. To jedna z osób, która podkreslała, jak wazna jest praca. Teraz chce, zeby wyjechał do Stanów, opuszczając dzień pełen zajęć, w których powinien uczestniczyć? - W porządku. Spakuję rzeczy i pojadę na lotnisko tak szybko, jak tylko mogę. - Linc patrzy na mnie, zegnając się z ojcem. Jestem zdezorientowana tym, co własnie się dzieje. - Zmiana planów. Facet, który nosi ojcu kije golfowe dostał zatrucia pokarmowego dzisiejszego wieczoru i nie moze jutro pracować. Dlatego tez ojciec chce, zebym przyleciał na Florydę, zeby zdązyć na czas i pomóc mu podczas jutrzejszego turnieju. To swietna okazja, gdyz to przyblizy mnie do

Posyłam mu pytające spojrzenie, gdy mówię: - Okej, zatem, kiedy wylatujesz?

Strona

aby ten pozwolił mi to zrobić.

47

zdobycia karty. To zbyt dobre, zeby przepuscić. Myslę, ze tata zadzwonił do mojego szefa,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Zaraz. Prywatny odrzutowiec czekają na mnie na lotnisku. Jest zatankowany i gotowy, aby odlecieć w chwili, gdy dojadę. Juz jedzie po mnie kierowca. - Gdy mi odpowiada, zeskakuje z łózka, kierując się prosto do łazienki, zeby się umyć. Natomiast ja, w dalszym ciągu mam jego nasienie na nogach, ale byłam tak przestraszona telefonem jego ojca, ze nie pofatygowałam się, aby wyjsć z pokoju i wziąć prysznic. - Musisz juz wyjechać? Na lotnisko? Ale... - Przyjechałam tutaj,zeby powiedzieć mu o dziecku, a teraz dzieje się to? Nie mogę tak po prostu wyrzucić tego z siebie, gdy rzuca swoją cholerną torbę na podłogę! Kurwa! Kurwa! Kurwa! Matt wybrał najbardziej zajebisty czas! - Co to było, co chciałas mi powiedzieć? - pyta, gdy wraca z łazienki, wkładając bokserki z szafki i ubierając się w spodnie do biegania i ciepłą koszulkę z długim rękawkiem. Jest odwrócony do mnie plecami, gdy dalej grzebie w szafkach, rzucając ubrania za siebie na podłogę. Nie mogę tego zrobić. Nie w ten sposób. - To nie jest istotne. Mozemy porozmawiać o tym pózniej. - Gdy mu odpowiadam, jego telefon ponownie zaczyna grać, informując o nadejsciu wiadomosci. To zaskakuje nas oboje, powodując, ze moje serce podskakuje w piersi, a on przeklina z frustracji. - Jebany A. Nienawidzę być poganianym. - Mamrocze, patrząc na wiadomosć, zanim rzuca telefon na łózko i spieszy do szafy. - Kierowca jest juz na zewnątrz. Nienawidzę tego, ze jestes tutaj, a ja muszę spieszyć się i wyjsć za te cholerne drzwi zostawiając cię. - Chwyta ubrania i buty, pakując je w rekordowym czasie. - Mozesz jechać ze mną na lotnisko jak chcesz - mówi ze smutkiem i frustracją w głosie, gdy kieruje się w moją stronę. Siedzę na krawędzi łózka. Skręca mi się zołądek, jak pomyslę sobie, ze przyleciałam tutaj taki kawał drogi, zeby powiedzieć mu o dziecku i

porządku. Wezmę prysznic i trochę się zrelaksuję. Ciągle chcę trochę pozwiedzać, zanim wrócę do domu. Na serio, spoko. Ty jedz i baw się dobrze. Porozmawiamy pózniej, obiecuję.

Strona

- Mam kilka godzin do odlotu. Wątpię, ze znajdę cos szybciej w tak krótkim czasie. W

48

zobaczyć na czym stoimy, ale musimy wyjsć z wszystkim nadal wiszącym w powietrzu.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Jego ramiona opadają, gdy przykuca przede mną. Rękami obejmuje moją twarz, składając na ustach pozegnalny pocałunek. Walczę ze łzami grozącymi wyciekiem, gdy obejmuję jego szyję szczelnie rękami, nie chcąc go puscić. - Kocham cię, Złosnico. Obiecuję, ze napiszę do ciebie jak tylko wyląduję na Florydzie. - Tez cię kocham. Niechętnie wypuszczam go z objęć i obserwuję, jak chwyta rączkę walizki, wsuwa stopy w sandały lezące za drzwiami sypialni i znika w salonie. Chwilę pózniej słyszę zamykające się wejsciowe drzwi i zostaję sama. Stres uderza we mnie ponownie i sprintem biegnę do łazienki, gdy niespodziewane pragnienie puszczenia pawia przychodzi nie wiadomo skąd. Upadam na kolana przed ubikacją i pochylam się nad uniesioną przykrywką toalety w ostatniej

chwili.

Ledwo

zjadłam

cokolwiek

odkąd

wylądowałam,

a

wszystko

zwymiotowałam. Bolą mnie oczy, a gardło płonie, gdy otwieram usta, plując kwasem i starając się złapać oddech. Łzy spływają po mojej twarzy, gdy atak mdłosci powoli ustępuje. Siedzę na podłodze, czując się jakby trwało to wiecznosć, starając się znalezć siłę, aby wstać na nogi i przepłukać usta. W końcu, gdy czuję, ze mogę bezpiecznie się ruszyć, zmuszam się do wstania. Kazdy ruch, jaki wykonuję, sprawia, ze bolą mnie mięsnie w srodku mojej kobiecosci i ponownie zaczynam wymiotować. Biedne mięsnie mojego brzucha dobijają mnie. Jestem wdzięczna, ze udało mi się zwymiotować dopiero, kiedy Linc wyszedł. Wiem, ze gdybym mu powiedziała o dziecku lub gdyby sam domyslił się tego przed wyjsciem, nigdy nie pojechałby na lotnisko. Potem mielibysmy jeszcze większą sprawę do załatwienia, a mianowicie poradzenie sobie z naszymi rodzicami. Nie jestem jeszcze gotowa, zeby im o tym

Strona

powiemy.

49

powiedzieć. Potrzebujemy czasu dla siebie, zeby obmyslić co zrobimy, zanim im o tym

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Mogę jedynie mieć nadzieję, ze kiedy się dowiedzą o dziecku, zaakceptują nas jako parę. Niestety, jak na razie, czuję, ze od tej chwili rzeczy będą tylko trudniejsze. Tylko czas

Strona

50

udzieli nam odpowiedzi.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

4 czerwca 2020

L in c Minął niespełna tydzień odkąd wpadłem na Raven - dosłownie wpadłem w Chow Town i od tamtego dnia nie jestem w stanie wyrzucić jej z głowy. Wygląda tak samo jak zapamiętałem, a jesli to mozliwe, jest jeszcze piękniejsza. Wygląda doroslej i swiatowo. Podrózowanie dookoła swiata w celu ratowania planety dobrze na nią wpływa. Jej skóra o odcieniu kosci słoniowej jest teraz musnięta słońcem, sprawiając, ze jej oczy są bardziej jaskrawe. Przysięgam, ze spojrzenie jedynie tej kobiety tak na mnie działa i przenika do głębi. Fasada, którą opracowałem jest mistrzowska - uprzejmy playboy z osobowoscią, którego nie obchodzi swiat i wydaje się oszukiwać wszystkich, którzy mają z nim kontakt. Tylko jej w jakis sposób udaje się patrzeć dalej. Ona zna tę stronę mnie, wie kim byłem wczesniej i kim stałem się teraz. Ten cały Hollywood rzucił na mnie swoje czary, zamieniając zwykłego golfistę w wielką gwiazdę. Jestem jak Tom Brady golfowego swiata. Przewyzszający geniusz, jakim jest Tiger Woods i do tego, robiąc to w tak młodym wieku, jak dwadziescia siedem lat. Mój sukces jest

skutek jednego niefortunnego wydarzenia, którym było zostawienie jej. Jest to cos, czego za kazdym razem załuję.

Strona

Naprawdę staram się czerpać przyjemnosć ze wszystkiego co mam, chociaz wynikło to na

51

jak trąba powietrzna, która przychodzi szybciej niz człowiek jest w stanie przewidzieć.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Miało mnie w ogóle nie być tamtego popołudnia w restauracji, lecz w ostatniej chwili Nora zdecydowała, zeby gdzies wyjsć i zjesć. Byłem w Los Angeles na weekend, wykonując swoje zobowiązania związane z promocją nowej wody kolońskiej i jakos tak wyszło, ze Nora równiez była w miescie. Jest jedną z moich stałych znajomych, z którą lubię się spotykać, gdy oboje jestesmy w tym samym miescie. Uwielbia zainteresowanie, jakie otrzymuje, gdy pojawiamy się razem, ale równiez uwielbia innych sportowców i aktorów zbyt mocno, zeby się ustatkować. Ból i nienawisć, która była tak widoczna w oczach Raven, po szoku zderzenia ze mną była rozdzierająca. Jej spojrzenie było jak uderzenie sztyletem prosto w moje serce. Minęło prawie cztery lata odkąd widzielismy się ostatnio. W momencie, gdy moje oczy wylądowały na niej, ból z ostatniego razu, kiedy się widzielismy, uderzył we mnie jak pieprzony pociąg towarowy. Nie tylko nasz związek zakończył się tamtego dnia, ale równiez małzeństwo naszych rodziców. Tragedia okazała się zbyt wielka dla kazdego z nas. Próbowalismy się nawzajem oszukiwać, ze wszystko będzie okej, ale to było dalekie od prawdy. Silna, zadziorna i wytrzymała Raven, którą pokochałem rozpadła się przed moimi oczami i wszystko inne roztrzaskało się na kawałki z dziewczyny, którą była. Jej płacz przesladował mnie miesiącami po tym, jak nasz swiat się rozsypał. Doszło do tego, ze kiedy nie pracowałem, to piłem. Potrzebowałem odskoczni. Czegos, co złagodziłoby ból i pomogło zapomnieć o popieprzonym zyciu, jakie sobie stworzyłem. Jedyna rzecz, która teraz jakos pomaga mi uporać się z tym, to wiedza, ze u niej wszystko w porządku. Raven jest piękna i wiedzie zycie, o jakim zawsze marzyła. Jedyną rzeczą nie tak, jest to, ze wiedziemy swoje zycia, nad którymi tak cięzko pracowalismy... osobno. Tak wiele razy marzyłem, ze na nią wpadnę, tylko po to, aby ją zobaczyć. Myslałem, ze jesli mielibysmy szansę porozmawiać, to moze mielibysmy wtedy mozliwosć powrotu do miłosci, którą stracilismy. Ale jakos zdołalismy nie wpasć na siebie przez trzy i pół roku.

tylko mogła. Nie winię jej za to. Zasługuję na kazdy gram nienawisci, który do mnie czuje. ?yję z poczuciem winy, dzwigając go wszędzie jak tonę cięzaru na swoich plecach.

Strona

będę w miescie nasze sciezki się skrzyzują, ale Raven wydawała się unikać San Francisco jak

52

Wróciłem do San Francisco jak tylko skończyłem rok w Szkocji. Sądziłem, ze gdy

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Przez ostatni rok, czy jakos tak, wszystko zaczęło się stabilizować w moim zyciu. Dzięki karierze byłem zajęty tymi wszystkimi niesamowitymi rzeczami, które mi się przytrafiły. W końcu udało mi się dojsć do takiego momentu, w którym potrafiłem nie mysleć o niej tygodniami. Od czasu do czasu, widząc podobną dziewczynę idącą ulicą lub mijającą mnie, przez ułamek chwili zastanawiałem się gdzie jest i co robi ze swoim zyciem. Jednak, jak tylko taka mysl pojawiała się w mojej głowie, tak szybko wylatywała i mogłem dalej robić swoje. Aczkolwiek nie mógłbym powiedzieć tego, gdy po raz pierwszy się rozstalismy. Jej twarz nawiedzała mnie podczas snu i kiedy się budziłem. Wydawało mi się, ze widzę ją wszędzie, gdziekolwiek nie poszedłem. Był nawet taki moment, iz myslałem, ze tracę rozum. Poniewaz byłem masochistą, sledziłem jej profil na portalu społecznosciowym. Dzięki temu, w jakis tam sposób mogłem udawać, ze jestem blisko niej. Potem pewnego dnia, kiedy byłem nawalony bardziej niz to sobie mozna wyobrazić, siedząc przy basenie w hotelu, w którym miałem turniej, zdałem sobie sprawę, ze potrzebuję całkowitego zerwania kontaktu. Na Instagramie dodała swoje zdjęcie z jakims kretynem gdzies na plazy w Meksyku czy na Filipinach. Nie pamiętam dokładnie gdzie. Miała wielki, promienny usmiech na twarzy, podczas gdy ja lezałem w ubraniach, które miałem na sobie dzień wczesniej, smierdząc whisky i tanimi perfumami laski, którą pieprzyłem zeszłej nocy. Oczywiscie miała rude włosy, gdyz tak popieprzony koles jakim byłem, szukał do łózka lasek podobnych do Raven. Za kazdym razem gdy to robiłem, czułem się jak gówno. Obiecałem sobie, ze nigdy więcej na nią nie spojrzę i nigdy nie bzyknę dziewczyny, która będzie do niej podobna. Musiałem przestać tłumić ból, który czułem po jej stracie i przeboleć go, składając swoje zycie do kupy i być męzczyzną, z którego moja córka byłaby dumna. W końcu byłem w stanie zaakceptować fakt, ze nigdy nie będę miał Raven w swoim zyciu. Tak więc zagłębiłem się w pracę. Zdecydowałem, ze zrobię wszystko, zeby stać się najlepszym golfistą jakiego PGA kiedykolwiek widziało. Facetem, o którym będzie się mówiło nawet po latach jak odejdzie, ze był najlepszym, który kiedykolwiek grał.

aktorkami i modelkami, które oczywiscie nigdy nie przypominały w niczym Raven.

Strona

swoje marzenia i nawet zacząłem umawiać się z najseksowniejszym kobietami sportu,

53

Na początku było to niesamowicie trudne, ale w jakis sposób udało mi się przescignąć

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Moje zycie wróciło na swój tor i głupio myslałem, ze wyleczyłem się z Raven. Cholera, minęły juz prawie cztery pieprzone lata! Normalny facet ruszyłby dalej i nie miał juz z tym zadnego problemu. A tak leząc z jedną kobietą w łózku, jestem zakochany w innej. Ale to jest dokładnie to, co robiłem tamtego wieczoru, po tym jak wpadłem na Raven w Chow Town. Lezałem patrząc na sufit, podczas gdy Nora spała obok mnie, w dalszym ciągu naga po dzikiej nocy ostrego rznięcia. Jedyne o czym potrafiłem mysleć to to, co robiła Raven. Po raz pierwszy od dwóch lat spałem z kobietą i potrafiłem zamknąć oczy, wyobrazając sobie, ze to w Raven wbijam swojego fiuta, a nie w inną dziewczynę, której uzywałem, aby złagodzić ból wiedzenia tak samotnego zycia. Nawet ponownie ukryłem i zablokowałem ją na Instagramie i Facebooku. Lezałem w łózku obok innej kobiety i przeszukiwałem setki zdjęć jedynej dziewczyny, z którą myslałem, ze spędzę swoją wiecznosć. Grzebiąc tak i oglądając zdjęcia sprzed dwóch lat, zdałem sobie sprawę, ze Raven nie była dziewczyną, którą kochałem. Jest kobietą, w której lata pózniej dalej jestem zakochany. Własnie wróciłem do San Francisco i siedzę w cholernym samochodzie z dwudziestoma czterema butelkami piwa na siedzeniu pasazera, próbując wreszcie znalezć w sobie odwagę, aby w końcu wyjsć z samochodu. Zaparkowałem przed domem swojego starego przyjaciela Taylora i siedzę tu juz od około trzydziestu minut. Straciłem rachubę, ilu ludzi minęło mnie odkąd tutaj stoję. Taylor wysłał mi wiadomosć z zaproszeniem na swojego corocznego grilla, na którego zwykle się wybieram, ale jakos zawsze zapominam. Ale w tym roku uwzględniłem go w swoim grafiku, tym bardziej, ze dał mi znać, iz konkretna rudowłosa dziewczyna tez będzie w nim uczestniczyć. Zadzwoniłem do niego dzień po tym, jak na nią wpadłem, gdyz potrzebowałem porozmawiać z kims, kto wiedział z czym się borykałem. Zwierzyłem mu się, po raz pierwszy od tamtego grudniowego dnia, ze dalej jestem zakochany w Raven. Oczywiscie on powiedział swojej zonie Ninie, podsłuchującej całą naszą rozmowę i pozwalając jej na dodanie swoich dwóch groszy. Nina nudziła cały czas o przeznaczeniu i o

postara się spotkać z nimi na wakacyjnej imprezie. Poza tym, odrzuciłem dwa zaproszenia największych w obecnej chwili gwiazd rocka, Jordona i Brittana Valentine's, organizujących

Strona

Myslę, ze jest przyjaciółką Tessy i Raven, zatem jesli Raven nie włóczy się teraz po swiecie,

54

tym, jak wazne jest, zebym przyjechał do nich na swiętowanie z okazji czwartego lipca.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

imprezę w Malibu, z Bóg wie iloma celebrytami. Mój agent prawie wyszedł z siebie, kiedy powiedziałem mu, ze rezygnuję z tego i wracam do domu. Nie mam pojęcia, co zrobię lub powiem, gdy ją zobaczę. Własnie dlatego ciągle siedzę w tym pieprzonym samochodzie. Nigdy nie byłem tak przestraszony zobaczeniem kogos. Telefon obok mnie zaczyna dzwonić. Chwytam za komórkę, przesuwając palcem po ekranie, zeby otworzyć nową wiadomosć.

Taylor: Dupku! Piwo będzie kurewsko ciepłe, jesli poleży jeszcze chwilę w twoim pieprzonym samochodzie. Wywlec wreszcie z niego dupsko i chodź do nas.

Unoszę oczy patrząc na przedni ganek domu i dostrzegam obserwującego mnie Taylora. Pokazuję mu srodkowy palec, zanim w końcu chwytam za klamkę i wychodzę z samochodu. Wsuwam telefon do kieszeni i szybko idę do drzwi od strony pasazera. Ciągle wyczuwam jego oczy na mnie, gdy je otwieram i chwytam skrzynkę z piwem. Zatrzaskuję drzwi, po czym maszeruję chodnikiem w swoich skórzanych japonkach i kieruję się w stronę Taylora, który stoi przy poręczy ze swoim gównianym, szerokim usmiechem na twarzy. - Juz miałem zamiar isć do twojego auta i wyciągnąć stamtąd twoją dupę - mówi sięgając po piwa. Patrząc na niego przez okulary firmy Ray Ban wydaję z siebie niski, sarkastyczny chichot. - Jestem szczęsliwy, ze opusciłem imprezę pełną gorących, znanych dupeczek, zeby przyjechać i usiąsć tutaj, zebys rozwalił moje cholerne jaja. Klepie mnie po plecach i idziemy do domu. - Wiesz równie dobrze jak ja, ze jest tylko

Strona

teraz na jakiejs eleganckiej imprezie w Malibu.

55

jedna dziewczyna, którą chcesz dzisiaj oglądać i jestem pewien jak cholera, ze nie ma jej

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Ma rację i dobrze o tym wie. Jest tylko jedna dziewczyna, którą chcę widzieć i jest po drugiej stronie tych francuskich drzwi wychodzących na ogródek za domem. Zastygam przed drzwiami z ręką na klamce, próbując znalezć w sobie dosć siły, aby wejsć do srodka. - Wchodz, Romeo. Juz czas, zeby połączyć się ponownie z twoją Julią. Wzdycham z frustracji, po czym zatrzymuję dłoń na klamce. - A co jesli ona zwariuje, kiedy mnie zobaczy, Taylor? Minęło wiele czasu, ale ból nadal jest swiezy... tak jakby to było zaledwie wczoraj. Moje słowa zawisają dookoła nas, gdy przeszukuję wzrokiem podwórko w poszukiwaniu jej. W momencie, kiedy ją dostrzegam, czuję się tak, jakby czas zwolnił i przez chwilę zapominam jak oddychać. Siedzi wygodnie obok basenu bawiąc się z synem Taylora, Ianem, który sciska jej palce chwiejąc się przed nią, próbując wstać przy jej pomocy. Wygląda promiennie, gdy pada na nią słońce. Promienie tworzą poswiatę na jej rudych włosach, podczas gdy wiatr powiewa jej kosmykami, które są spięte w luzny kucyk. Odchrząkując, Taylor przekręca klamkę, szarpiąc, zeby otworzyć. - Jestesmy otoczeni przyjaciółmi i rodziną, Linc. Nie zrobiłaby sceny przed wszystkimi. Zatem bądz pełen szacunku i nie naciskaj na nią, zeby z tobą rozmawiała. Po prostu wejdz, wmieszaj się, baw się dobrze i zobaczysz jak to się potoczy. Okej? Kiwając głową podązam za nim. - Mam nadzieję, ze to nie pójdzie niezgodnie z cholernym planem - mówię przyciszonym tonem. Taylor nie odpowiada. Zamiast tego, krzyczy w kierunku Niny, która siedzi na trawie naprzeciwko Raven. - Kochanie! Spójrz kto zdecydował się zaszczycić nas dzisiaj swoją obecnoscią! Oczy wszystkich kierują się na nas. W chwili, gdy Raven patrzy na mnie przez ogród, jej twarz blednie. Wszyscy krzyczą moje imię, witając się. Wokół mnie tworzy się tłum, gdy wszyscy chcą mnie uscisnąć lub przytulić. Przez cały czas patrzę prosto, usmiecham się, ale

mnie niesmiało nim mówi cos do Niny, po czym idzie do domu.

Strona

Obserwuję jak wstaje na nogi, biorąc Iana na ręce zanim podaje go Ninie. Spogląda na

56

jestem skupiony tylko na niej.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Wszystko we mnie krzyczy, zebym pobiegł za nią, ale po spojrzeniu jakim obdarza mnie Taylor, mówiąc tym samym, ze mam trzymać się z boku i dać jej przestrzeń, jakiej potrzebuje, zeby przetworzyła w głowie fakt, ze tutaj jestem, pozostaję na miejscu.

Mam tylko nadzieję, ze nie zdecyduje się wyjsć, a ja nie stracę szansy, aby spróbować

Strona

57

zdobyć ją z powrotem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

22 listopada 2015

L in c

Musiałem przylecieć z potworem do Stanów na dwadziescia trzy dni dłuzej niz planowałem. Ostatecznie wrócę do Kalifornii i Raven. Odliczam dni, gdyz minęło zdecydowanie zbyt wiele czasu od kiedy ją widziałem. Wszystko między nami było niesamowite. Nienawidzę tego, ze musimy ukrywać nasz związek w sekrecie, ale to wszystko skończy się, kiedy wrócimy do San Francisco. Mamy w planie usiąsć przy stole z rodzicami i oznajmić im, ze jestesmy razem. Wiem, ze wpadną w szał, ale będą musieli to przeboleć. Kocham tą dziewczynę całym sobą i nie ma nawet takiej mozliwosci, zebym z nią nie był. Wyzwaniem będzie zyć na dwóch krańcach swiata, ale sprawimy, ze to będzie działać. Na szczęscie jestesmy tak zajęci swoimi zajęciami w ciągu dnia, jak tylko jest to potrzebne do rozproszenia uwagi. Ona jest na ostatnim roku college'u, a gdy go skończy wezmie kilka miesięcy wolnego, zeby

kierunkach, ale gdy kogos kochamy w taki sposób, jak my kochamy siebie, zrobimy wszystko, zeby to wyszło.

Strona

Denerwuję się wiedząc, ze nasze zycia zostały popchnięte w dwóch roznych

58

przeprowadzić się do Szkocji i być ze mną.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

FaceTime jest naszym najlepszym przyjacielem odkąd odleciała do domu dwa miesiące temu. Rozmawiamy w ten sposób kazdej nocy zanim idę spać. Zwykle jest wtedy na przerwie na lunch przed popołudniowymi zajęciami, a ja wskakuję do łózka po długim dniu pracy. Róznica czasu pomiędzy St. Andrews, a Long Beach jest dosć spora, ale jakos sobie radzimy. Chcę, zeby wiedziała, iz myslę o niej kiedy tylko mogę. Gdy tylko się budzę, wysyłam jej słodkie wiadomosci upewniając ją jak bardzo tęsknię lub zamawiam kwiaty w poblizu jej mieszkania. Własnie teraz kieruję się do baru na cos co mozna nazwać kolacją z okazji Swięta Dziękczynienia z kilkoma kolesiami, z którymi zacząłem się przyjaznić, odkąd się tutaj przeprowadziłem. Od tamtego czasu spotykamy się raz w tygodniu na męski wieczór. To jest najtrudniejsza rzecz - zacząć zycie tak jakby na nowo. Z małego kręgu przyjaciół jakich posiadałem w domu, do przyjazdu do Szkocji, nie znając tutaj nikogo. Myslałem, ze spędzę Swięto Dziękczynienia sam, skoro nie pojadę do domu az do Bozego Narodzenia. Jednak koledzy będąc facetami o wielkich sercach zaoferowali wspólne spotkanie i kolację, zebym nie musiał spędzać go samotnie. Otwieram stare, cięzkie drzwi do baru i wchodzę do srodka. Skrzypią strasznie, ale ledwo to słyszę z powodu głosnych rozmów i muzyki wypełniającej pomieszczenie. Gdy wchodzę uderza we mnie ciepłe powietrze. Odczuwam przyjemnosć z tego powodu, gdyz na zewnątrz jest dosć mrozno. Jak tylko unoszę oczy, zeby obczaić pomieszczenie, zauwazam swoich przyjaciół: Darrena, Jamesa i Grandego siedzących juz z piwem w ręku. Moje oczy przeslizgują się na bar, znajdując Alessię siedzącą z drinkiem obok Jamesa. Jej oczy są na mnie, a ciepły i przyjacielski usmiech pojawia się na jej twarzy. - Linc jest tutaj! - krzyczy ze swojego stołka, zwracając tym uwagę trzech facetów, gdy kiwa głową w moim kierunku.

rozmawiając o swoich uczuciach i całym tym ckliwym, romantycznym gównie. James myslał, ze przekonała cię do zrobienia dziwacznej, wirtualnej kolacji. Aczkolwiek, ufam tobie stary i wiem, ze nie wystawiłbys nas. Ciągle mówię, ze to jakies nieporozumienie, ze nie

Strona

moze porzuciłes nas, zeby spędzić czas na rozmowie video ze swoją dziewczyną,

59

Wszyscy spoglądają przez swoje ramię. - W końcu, bo juz zaczęlismy mysleć, ze

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

zapłacilismy komus, zeby przygotował nam prawdziwą ucztę, gdyz to wygląda tak kurewsko dobrze w tych wszystkich filmach - mówi sarkastycznie Grady klepiąc stołek obok siebie. Jestem mu za to niezmiernie wdzięczny, gdyz Alessia musi zostać obok Jamesa. Jest miłą dziewczyną, ale chce czegos, czego ja nie mogę jej dać. Kocham Raven i nic tego nie zmieni. W noc powrotu z Florydy wstąpiłem do baru na kilka piw, a ona była tam z kilkoma kolezankami. Jak tylko tam wszedłem od razu znalazła się przy mnie, lgnąc jak niedzwiedz do miodu. Teraz będąc z Raven, zauwazyłem jak Alessia ze mną flirtuje. Wczesnie tak naprawdę nie zwracałem na to uwagi, gdyz po prostu cieszyłem się jej towarzystwem i rozproszeniem uwagi. Teraz, kiedy sprawy z Raven wydają się isć swietnie, nie chcę niczego schrzanić. Ale Alessia nie rezygnuje. Dostrzegam kazdy jej dotyk i to jak blisko mnie staje, czy tez znajduje sposób, aby móc połozyć na mnie ręce, gdy tylko gdzies wychodzimy. Innym dziewczynom w barze posyła spojrzenie dające im do zrozumienia, ze on jest mój. W uprzejmy sposób próbowałem ją spławiać, znajdując jakąs wymówkę lub wspominając Raven, zeby utrzymać między nami dystans. Alessia kieruje na mnie swoją uwagę, pochylając się na przedramionach i przyglądając mi się badawczo. - Chłopaki mówili o twoim dzisiejszym swiętowaniu Swięta Dziękczynienia. Mam nadzieję, ze nie przeszkadza ci, ze się wbiłam. Mikayla mnie wystawiła! Miałysmy mieć babski wieczór, zrobić sobie paznokcie, a potem wyjsć na kilka drinków. Jednak jej facet zabrał ją gdzies na kolację. Bądz tu mądry! - mówi wywracając oczami, wydając przy tym dramatyczne westchnienie. - Ani trochę - odpowiadam nonszalancko zanim macham do tutejszego barmana Roberta. Jest synem własciciela i pilnuje baru kazdego wieczora oprócz poniedziałku. Jest całkiem spoko gosciem. Nigdy nie musimy zbyt długo czekać na kolejnego drinka, co jest dla mnie dosć istotne i co więcej jedzenie tutaj jest swietne. On i jego rodzice potrafią na serio dobrze gotować. To nie są tylko zwykłe skrzydełka i frytki, tak jak w innym miejscu.

Ku swojemu zaskoczeniu kolejne dwie godziny mijają mi niezwykle szybko, nawet nie wiem kiedy. Alessia zachowuje się w porządku i nie narzuca się jak zwykle. Myslę, ze w

Strona

domowe zarcie, nie musząc wysilać się, zeby cos ugotować.

60

Kazdego dnia jest inny lunch i kolacja. Lubię to uczucie, gdy kazdego wieczoru mogę zjesć

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

końcu udało jej się zaakceptować fakt, ze jestem z Raven. Jest piękną dziewczyną, która moze mieć kazdego faceta, którego tylko chce, więc nie ma potrzeby, zeby uganiała się za mną, wiedząc, ze w ogóle nie jestem zainteresowany. Wszyscy moi przyjaciele byli samotni dzisiejszego wieczoru i zdecydowanie wyglądali na zainteresowanych jej osobą. Chłonęła uwagę jaką jej poswięcali od chwili, gdy usiedlismy w prywatnym boksie, aby zjesć kolację. - Pozwólcie, ze postawię kolejkę! - mówi Alessia rozpromieniona wyslizgując się z boksu. Wszyscy jestesmy juz niezle wstawieni od piw, które pijemy odkąd tutaj siedzimy. Po tym, jak kończymy kolację i deser kumple sugerują, abysmy walnęli kilka swiątecznych szotów. - Powiedz Robertowi, zeby nalał nam kolejną rundkę szotów i przyniósł równiez piwo - odzywa się do niej James posyłając zalotny usmiech. Jego oczy skanują jej ciało z góry na dół, obserwując jak odwraca się na szpilkach i kieruje do baru. Ma fajny tyłek. Gdybym nie był zakochany w Raven, juz dawno bym ją przeleciał. Zmuszam się do odwrócenia od niej wzroku, skupiając uwagę z powrotem na przyjaciołach, którzy cały czas ze sobą rozmawiają. Siedząc tak rozmawiamy o dziewczynie, którą James poznał na jakims portalu randkowym, podczas gdy Alessia wraca w tacą pełną naszych drinków. - Proszę bardzo, chłopaki - mówi słodko stawiając tacę przed nami. Wszyscy sięgamy po swoje drinki i piwo i stawiamy je kazdy przed sobą. Unoszę szota w górę. - Za nasze pierwsze Swięto Dziękczynienia. - Wszyscy uderzają w moją szklankę skandując. - Za nasze pierwsze Swięto Dziękczynienia. Nie wiem, czy dzieje się tak dlatego, ze stolik jest pełen Szkotów, którzy wznoszą toast z okazji amerykańskiego swięta, czy to, ze jestem tak pijany, ale wybucham smiechem

- Proszę! Proszę! - Grady wznosi radosnie toast wydając z siebie niski chichot.

Strona

- To najdziwniejsze pieprzone Swięto Dziękczynienia, jakie kiedykolwiek miałem.

61

patrząc na przyjaciół.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Alessia wsuwa się na miejsce obok mnie, chwytając piwo, zanim podsuwa mi moje. Pij! Noc jest jeszcze młoda, chłopcze - mówi radosnie opierając plecy o siedzenie i figlarnie usmiechając się do moich przyjaciół. To jest zdecydowanie dalekie od konwencjonalnego Swięta Dziękczynienia. Z pewnoscią nie było indyka, ciasta dyniowego i innych rzeczy. Myslę jednak, ze mogło być gorzej. Pewnie spędziłbym je samotnie w mieszkaniu z talerzem jedzenia przed sobą, próbując zapomnieć, ze Raven nie ma obok mnie. Zamiast tego spędzam go z grupką przyjaciół, którzy są doskonałym rozproszeniem, upewniając się, ze dobrze się bawię. Czuję wibracje telefonu w kieszeni i szybko sięgam po niego. Cały dzień czekałem na wiadomosć od Raven dotyczącą kolacji z naszymi rodzicami. Biorę łyk piwa jedną ręką, uzywając drugiej, aby otworzyć nową wiadomosć tekstową. Od razu usmiecham się nieznacznie widząc selfie ukazujące się na wyswietlaczu. Wygląda tak cholernie pięknie. Chciałbym być teraz przy niej. Nienawidzę tego, ze jestesmy od siebie tak daleko. Złosnica: Szczęsliwego Swięta Dziękczynienia! Własnie skończyłam obżerać się w domu mamy. Wynajęła jakiegos kucharza, który przygotował nam ucztę, którą nakarmiłby setkę osób. Jestem teraz w drodze do taty na drugą rundkę. Mam nadzieję, że spędzasz miło czas z przyjaciółmi. Tęsknię. Buziaki - Sądząc po twoim ogromnym usmiechu myslę, ze pisze do ciebie dziewczyna, co? Drazni się Darren zgniatając chusteczkę i rzucając nią przez stół. Nie ma potrzeby, abym musiał ukrywać to, jak bardzo Raven mnie uszczęsliwia, poniewaz nie znają całej historii i nie mogą mnie osądzać. Zamiast tego wspierają mnie, moją miłosć do niej i potrzebę bycia z nią, nawet jak jestesmy tysiące mil od siebie. - Tak, to moja dziewczyna. Przechwala się jak najadła się indykiem. Teraz jedzie do

zanurzając w nie zęby. James kiwa głową w kierunku mojego talerza i pyta: - Kiedy się znowu widzicie?

Strona

Wskazuję na piwo, a potem na talerz skrzydełek między nami, zanim podnoszę jedno

62

ojca na druga rundkę, podczas gdy ja siedzę sobie tutaj przy piwie i skrzydełkach.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Spoglądam w dół na talerz, następnie na jej zdjęcie i odpowiadam. - Jeszcze trzy tygodnie. To najdłuzsze dwadziescia trzy dni mojego zycia, ale jest tego warta. - Dosć o tych wszystkich uczuciach i gadkach o miłosci! Gdybym nie wiedziała i nie znała was lepiej, pomyslałabym, ze siedzę przy stole pełnym lasek - mówi Alessia machając piwem w powietrzu. Jej ciemne oczy błyszczą w swietle lampy sprawiając, ze wyglądają jakby chciały mnie zahipnotyzować. Zwykle duze oczy łani zastąpione są uwodzicielskim blaskiem i pewnoscią siebie. To sprawia, ze czuję się niespokojny. Pochyla się do mnie, unosząc butelkę do ust i z usmiechem wkłada ją do pełnych warg. Bierze łyk, mocno trzymając szyjkę butelki. Odstawiając ją, powoli sunie ręką w dół, co sprawia, ze na sam widok przełykam slinę. Czuję, ze robię się czerwony, a serce przyspiesza mi w piersi. Zamykam na chwilę oczy, a gdy je otwieram gapię się w telefon zdając sobie sprawę, ze nie odpowiedziałem jeszcze na wiadomosć od Raven. Moja głowa jest cięzka i wszystko dzieje się jakby za mgłą, chociaz przez ostatnie dwie godziny wypiłem niewiele piwa i zaledwie dwa szoty. Odpisuję jej szybko. Ja: Również tęsknię za tobą jak cholera, Złosnico. Cieszę się, że masz wspaniały dzień. Mam nadzieję, że siedzenie na kolacji nie było dla ciebie zbyt wielką torturą. Przynajmniej na Boże Narodzenie będę z tobą... Na serio chciałbym jechać teraz z tobą do twojego ojca i oficjalnie go poznać, jesli to okej. Jesli nie, bo uważasz, że jest za szybko całkowicie to rozumiem... wybacz, że zanudzam. Kocham cię. Jesli nie jestes zbytnio zajęta, porozmawiamy na FaceTime zanim pójdę spać.

Czyta wiadomosć i odpisuje od razu. Czuję się okropnie. To więcej niz pewne, ze

Złosnica:

Strona

cholernemu buzowaniu w głowie rozproszyłem się, zapominając jej odpisać.

63

siedzi tam cały czas czekając na moją odpowiedz, ale dzięki moim przyjaciołom i temu

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Nie mogę się doczekać, aby się z tobą zobaczyć i myslę, że tata cię pokocha! Postaram się z tobą trochę porozmawiać. Jadę własnie, więc odezwę się później.

Chowam telefon z powrotem do kieszeni i wypijam resztę piwa, odkładając butelkę na stół. - Cóz, chłopaki. Swietnie bawiłem się dzisiejszego wieczoru. Jeszcze raz dziękuję, ze zrobiliscie to dla mnie. Spadam juz do siebie. O tej samej godzinie jutro? - pytam wyciągając pieniądze z portfela i rzucając je na stół. Alessia przesuwa się, pozwalając mi wyjsć. Przyciska swoje biodra do stołu, gdy wstaję. W chwili, gdy to robię, czuję, ze się chwieję. Co, do kurwy, jest ze mną nie tak? - Łoł! Wygląda na to, ze ktos dzisiaj trochę za duzo wypił. - smieje się Grady, gdy staram się utrzymać w pionie. Próbuję zliczyć ilosć drinków, ale mój umysł jest zamglony, a pomieszczenie wydaje się falować, potem przestaje i kręci się ponownie. Czuję się popieprzenie. Nie czułem się tak od czasów college'u. - Nie czuję się zbyt dobrze. Myslę, ze chyba się czyms zatrułem. Wszystkie te dzisiejsze drinki chyba mnie dobiły, czuję się jak gówno. Napiszę jutro, zeby dać wam znać, czy będę w stanie wpasć na drinka po pracy. Tak było tylko wtedy, gdy przescigalismy się w piciu całą noc spijając alkohol z brzuchów cheerleaderek. Tamte dni mam juz za sobą. Dorosłem, zdając sobie sprawę, ze zyjąc w taki sposób zrujnowałbym wszystko nad czym pracowałem.

- Wyglądasz trochę blado. Pozwól, ze pomogę ci wrócić do mieszkania. Nie czułabym się dobrze ze swiadomoscią, ze pozwoliłam ci samemu wrócić taksówką

Strona

rękę pod mój biceps.

64

Alessia chwyta moją rękę patrząc z troską, a jej oczy łagodnieją, gdy wsuwa delikatnie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Czuję się zbyt zmęczony i oszołomiony, zeby się kłócić, więc kiwam wolno głową bełkocząc: - W porządku. Chłopaki krzyczą pozegnania, gdy kierujemy się w stronę wyjscia. Słyszę, jak Alessia dzwoni po taksówkę. Wrzuca telefon do torebki, przysuwa się do mnie blizej i nadal mnie trzymając, mówi: - Taksówka będzie tutaj za trzy minuty. Powiedziałam, ze będziemy czekać na zewnątrz. Myslę, ze trochę swiezego powietrza dobrze ci zrobi. Swieze powietrze nic mi nie pomogło. Czuję się coraz gorzej z kazdą mijającą chwilą, gdy jedziemy do mojego mieszkania. Wychodzę z taksówki, zataczając się prosto do wejscia. Otwiera nam portier, posyłając mi niesmiały usmiech i kręcąc głową. – Wygląda na to, ze ktos tutaj za dobrze się dzisiaj zabawił – mówi przytrzymując drzwi. – Potrzebujesz pomocy, zeby zaprowadzić go do mieszkania, Alessia? Wzmacnia uscisk trzymając ręce wokół moich bioder. – Myslę, ze sobie poradzę, ale dziękuję za zaoferowanie pomocy. Próbuję się odezwać, ale zasycha mi w ustach, a język jest zbyt cięzki. Idąc w stronę wind muszę zamknąć oczy, pozwalając Alessi, aby mnie prowadziła, gdyz sciany i dywan na korytarzu wirują, wyglądając jak fale na oceanie, które kłębią się wokół nas, co sprawia, ze jeszcze bardziej kręci mi się w głowie. - Potrzebujesz dobrej i mocnej filizanki kawy – smieje się, przywołując windę. - Taak – mamroczę w zgodzie, gdy wchodzimy do windy i opieram się o scianę. Cały czas mam zamknięte oczy. Czuję pulsowanie czaszki, gdy winda rusza. – Kurwa – klnę pod nosem, trzymając się za głowę. – Potrzebuję równiez aspiryny. – Kołyszemy się w drodze do mojego mieszkania.

Strona

Otwiera drzwi pomagając mi wejsć do srodka, po czym swoją szpilką zamyka je za nami.

65

- Zajmę się tobą, Linc – mówi, sięgając do mojej kieszeni w poszukiwaniu kluczy.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- W którą stronę do twojej sypialni? – pyta, zatrzymując się w salonie i rozglądając się po mieszkaniu. – Stoimy obok kominka, a moje oczy natychmiast lecą w stronę zdjęcia znajdującego się na nim. - Złosnica… - mamroczę nad zdjęciem, próbując zobaczyć jej twarz przez brak ostrosci.

Czuję rękę Alessi na swoim policzku, gdy przejezdza nią delikatnie po mojej brodzie, którą zacząłem zapuszczać, odkąd zbliza się tutaj zima i jest kurewsko zimno. Przysuwa swoją twarz do mojej. – Sypialnia, Linc? Jestem taki zmęczony, a łóżko w tym momencie brzmi idealnie. Potrzebuję snu. Wskazuję na zamknięte drzwi po lewej stronie. - Dziękuję. – Prowadzi nas do pokoju, chwyta za klamkę i otwiera drzwi. Pokój wiruje, gdy wprowadza mnie do srodka i popycha na łózko. Ląduję na piersi, po czym wolno przesuwam się na swoją stronę. Zamykam oczy starając się zignorować uczucie odrętwienia pochłaniające moje ciało. - Pozwól, ze pomogę sciągnąć ci ubrania, zebys poczuł się swobodniej. - Słyszę jej głos blisko, a jednoczesnie daleko, gdy czuję jak rozpina mój pasek. Chcę uniesć rękę, by odsunąć jej sprawne palce, ale dłonie mam jak z ołowiu i nie potrafię ich udzwignąć. Nawet próbuję znalezć w sobie siłę, aby porozmawiać z nią i powiedzieć jej, ze juz czuję się spoko i moze isć, bo dam sobie radę, ale nim udaje mi się to zrobić zapadam w sen, którego moje

Strona

66

ciało desperacko się domaga.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

***

Raven Siadam z laptopem na łózku przyciskając guzik "zadzwoń" na FaceTime do Linca. Wiem, ze w St. Andrews jest pózno, ale myslę, ze nie będzie miał nic przeciwko, gdy sprawdzę, czy jeszcze nie spi. Ekran monitora rozswietla się, gdy odpowiada na moje połączenie. Usmiech pojawia się na mojej twarzy wraz z towarzyszącymi bąbelkami ekscytacji w brzuchu, gdy oczekuję na jego widok. Strasznie za nim teraz tęsknie, szczególnie po spotkaniu w domu mamy tego popołudnia. Kazde miejsce w tym domu przywołuje wspomnienia o mnie i o nim. - Hej, kochanie - mówię radosnie, gdy ekran nabiera ostrosci. Mój usmiech szybko jednak gasnie, gdy przed kamerką pojawia się twarz kobiety, a nie Linca. Natychmiast rozpoznaję w niej tą, która towarzyszyła mu w noc, kiedy przyjechałam do Szkocji. Siedzi na krawędzi jego łózka ubrana w jedną z jego koszulek. Momentalnie dostrzegam spiącego za nią Linca, zakrytego przescieradłem do bioder. Uderza mnie fala mdłosci, gdy dochodzi do mnie to, co widzę. - Co, do cholery, robisz w sypialni mojego chłopaka w jego ubraniach, poczwaro? - Głos mi się łamie, gdy staram się zebrać do kupy. Czuję zbierające się we mnie wymioty, gdy staram się ogarnąć to, co widzę. Natomiast ona przebiega palcami przez swoje gęste, ciemne włosy, usmiechając się do mnie. - Próbowałam zasnąć, gdy ten cholerny laptop nie chciał przestać dzwonić i mnie

Obudz go w tej chwili!

Strona

Wybucham ze złosci, krzycząc do monitora. - Widzę, kurwa, ze spi, ty głupia suko!

67

obudził. Jesli szukasz Linca... - spogląda przez ramię na niego - on spi.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Cała się trzęsę i gotuję ze złosci. Gdybysmy nie byli od siebie tak daleko, byłabym juz przy tych cholernych drzwiach, uderzając w nie i wykopując jej dupsko, zanim wzięłabym się za niego. Wywraca oczami, które z chęcią wydrapałabym paznokciami i mówi: - Wybacz, ale nie mogę tego zrobić. Musiał rano pracować, a teraz potrzebuje odpoczynku. Mozesz ponownie zadzwonić jutro, jesli będziesz chciała. Kim, do cholery, ta suka mysli, że jest? - Linc! Linc! Rusz dupę! - krzyczę szalenie, gdy łzy pieką moje oczy, a serce wali jak szalone. W głowie wirują mi miliony mysli i emocji. On się nie rusza. Nawet odrobinę na dzwięk swojego imienia. Zanim mam okazję ponownie go zawołać, widzę, ze ekran robi się czarny, gdy ta dziwka się rozłącza. Uderzam w swój laptop wydając z siebie cichy jęk. - Grrrrrrr! - Zanim rzucam go na łózko. Mój zołądek zaczyna się skręcać, gdy uderza we mnie ból i czuję rosnącą w moim gardle gulę, a łzy zaczynają spływać po policzkach. Skopuję z siebie koc, wyskakuję z łózka i biegnę do łazienki zdązając do ubikacji na czas. Upadam na podłogę, unoszę pokrywę i pochylam się do muszli wyrzucając z siebie całą kolację. Ból nadal uderza w mój zołądek, a kwas pali gardło. Wyrzucam z siebie wymiociny, próbując złapać oddech. Łzy nadal spadają, gdy osuwam się na podłogę. Podnoszę się, chwytając garsć papieru toaletowego, gdyz jestem zbyt słaba, zeby wstać i odnalezć ręcznik. Czyszczę nim usta, zanim rzucam do toalety i spłukuję. Zwijam się w kulkę na podłodze, obejmując brzuch pod swetrem i pozwalam łzom płynąć. Płaczę nie tylko z powodu serca, które własnie zostało rozdarte na kawałki, ale równiez z powodu swojego biednego dziecka, które będzie musiało przyjsć na swiat w moim popieprzonym zyciu. Naprawdę myslałam, ze Linc mnie kocha i był powazny mówiąc, ze on i ja będziemy

Teraz nie potrafię pozbyć się obrazu jej siedzącej na łózku, gdzie kochalismy się zaledwie dwa miesiące temu.

Strona

Gdy ktos jest ogierem i podrywaczem, zawsze nim zostanie. Tak myslę.

68

na zawsze. Byłam głupia wierząc w słowa tej męskiej dziwki.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Krztuszę się własnymi łzami. Nie mam pojęcia, co teraz zrobię... ani gdzie teraz z tym wszystkim jestem. Jednej rzeczy jestem pewna - nienawidzę Linca. Nigdy nie wybaczę mu za zrobienie tego nie tylko mnie, ale naszemu dziecku. Nie wiem co zrobię, gdy przyjadę do domu na swięta Bozego Narodzenia i jak poradzę sobie z tym wszystkim, gdy dowiedzą się o mojej ciązy. Myslałam, ze będę w stanie, mając Linca obok siebie. ?ycie ma zabawny sposób na rzucenie ci piaskiem w oczy w chwili, kiedy sądzisz, ze rzeczy w końcu zaczynają być na swoim miejscu. Cieszę się, ze mój tata ze swoją zoną wyszli na drinka z przyjaciółmi, gdyz jestem przekonana, ze mój płacz słychać w całym domu. Ostatecznie zmuszam się, aby wstać na nogi, umyć zęby i zawlec się z powrotem do sypialni. Podnoszę telefon z szafki, przesuwając ostatnie wiadomosci i wyszukując imię Linca. Piszę szybką wiadomosć do niego, zanim zablokuję jego numer. Nigdy więcej nie chcę z nim rozmawiać. Ja: Miałam miłą rozmowę video z twoją "przyjaciółką" Alessią. Mam nadzieję, że była warta zmarnowania tego wszystkiego, co mogłes mieć ze mną. Byłam głupia mysląc, że mnie kochasz. Nie kochasz nikogo oprócz siebie! Nigdy więcej nie chcę cię oglądać! Dla twojej wiadomosci, nawet się nie sil na próby pisania, czy dzwonienia po tym jak dostaniesz tę wiadomosć, gdyż blokuję twój numer, ty pieprzony zdrajco! Skończyłam z twoimi gierkami.

Po wysłaniu wiadomosci blokuję jego numer, wyłączam telefon i odkładam na nocną szafkę. Zakopuję się głęboko pod kołdrę i płaczę, nim moje oczy robią się opuchnięte i

Strona

69

obolałe. Boli mnie gardło i juz brakuje łez, które mogłyby zmyć cały ten ból.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

4 lipca 2020

Raven Czuję, jakby głowa miała mi zaraz eksplodować, gdy pochylam się nad umywalką w łazience, starając się okiełznać swoje uczucia. Nie mam pojęcia jak uda mi się przebrnąć przez tego g-r-i-ll-a z Linckiem. Nie mogę uwierzyć, ze Taylor i Nina nie ostrzegli mnie wystarczająco wczesniej, tak zebym mogła psychicznie nastawić się na to, ze zobaczę go ponownie. Boze, jak on dobrze wygląda. Wygląda zbyt cholernie dobrze. Chciałabym, zeby czas nie był po jego stronie. Tak, chciałabym, zeby był gruby i musiał radzić sobie z łysieniem. Oczywiscie w jego przypadku jest odwrotnie. Czas nie zrobił nic, jak tylko podziałał na jego korzysć. Ubrany w bezrękawnik z amerykańską flagą i krótkie spodenki nadal trzyma formę. Trudno było tego nie zauwazyć. Ramiona tego męzczyzny są jeszcze bardziej zarysowane niz były prawie cztery lata

zamiast przy basenie pijąc z przyjaciółmi, jak to robił, kiedy pierwszy raz wpadłam.

na

niego

Strona

twarde muskuły i cholerną klatkę piersiową. Musiał spędzać mnóstwo czasu na siłowni,

70

temu. To samo mogłam powiedzieć, kiedy wpadłam na niego w zeszłym tygodniu i poczułam

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Zobaczenie go w zeszłym tygodniu i ponownie teraz, sprawiło, ze myslę o nim bez przerwy. Częsć mnie kusi, zeby z nim porozmawiać, zeby dowiedzieć się, co działo się u niego przez ten cały czas. Jednak ta mniejsza cząstka mnie w dalszym ciągu cierpi po zniszczeniach, jakich dokonał i przez które musiałam brnąć te wszystkie lata. I własnie ona podpowiada mi, ze rozmowa z nim moze okazać się zbyt niebezpieczna. Otworzy tylko stare rany, które starałam się zaleczyć, zeby ruszyć dalej. Dlaczego zycie musi być tak cholernie skomplikowane? Pukanie do drzwi wyrywa mnie z mysli. Gapię się na nie i nic nie mogę poradzić na to, ale zastanawiam się, czy to nie jest czasem Linc. Toczę w sobie wewnętrzną walkę, gdy częsć mnie ma nadzieję, ze to on, ale następnie modlę się, zeby tak jednak nie było. Nie wiem., co zrobię jesli to on będzie po drugiej stronie. - Taak? – krzyczę przez drzwi, opierając rękę o chłodne drewno. - Raven? To ja, Tessa. W porządku? Chwytam za klamkę i otwieram drzwi wychodząc na zewnątrz, aby upewnić się, ze jest sama. - Spokojnie. Linc jest ciągle na zewnątrz. Nie sądzę, ze zyczy sobie smierci, więc będzie trzymał swój tyłek na krzesle obok Taylora. Wzdycham z ulgą, czując jednoczesnie ukłucie smutku na mysl, ze nie przyszedł nawet sprawdzić, czy ze mną wszystko dobrze. Wyraziłam się jasno, ze nie chcę nigdy więcej z nim rozmawiać, zatem on tylko szanuje moje zyczenie i zostawia mnie w spokoju. - Nie mogę uwierzyć, ze on tutaj jest. Wiem, ze Taylor i Nina zapraszają go kazdego roku, ale zwykle jest zbyt zajęty byciem panem Wielką Gwiazdą, zeby odwiedzić tę starą spelunę z nami wszystkimi – mówię gorzko wychodząc z łazienki. Tessa przewraca oczami. – Ughhh, wiem. Tez byłam zaskoczona. Tak samo jak ty, kiedy zobaczyłam jak wchodzi do ogrodu. Musiałam spojrzeć dwukrotnie, aby upewnić się,

tutaj, bo chce cię odzyskać? Chyba sobie żartuje! Przysięgam, że straciła rozum!

Strona

powodu uderza mnie w ramię, co powoduje, ze krzyczę z bólu. – Cholera jasna! Co jesli jest

71

ze dobrze widzę. Zastanawiam się, dlaczego w ogóle tutaj jest. Nagle, nie wiadomo z jakiego

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Haaa! O mój Boze! Myslę, ze oszalałas. Czy widziałas kobiety, z którymi się spotykał? Dlaczego, do cholery, chciałby mieć mnie, skoro moze mieć kazdą? To musi być po prostu zbieg okolicznosci. Nic więcej. Tessa zaciska brwi, krzyzując ręce na piersi. – Ty na serio musisz się w końcu obudzić. Widziałam jak patrzył na ciebie w Chow Town w zeszłym tygodniu. Ten facet jest w dalszym ciągu szaleńczo w tobie zakochany. Kazdy kto ma zdrowe oczy to zauwazy. Ani przez chwilę nie pomyslałam i nadal nie myslę, ze jest tutaj przez przypadek. Raczej sadzę, ze wspólnie z Taylorem spiskowali, zebyscie znowu się zeszli. Osuwam się o scianę, przeslizgując rękami po twarzy, zeby ukoić nerwy. Czuję się, jakbym lada chwila miała zemdleć. Nie mogę teraz tego zrobić. To dla mnie stanowczo za duzo i zbyt szybko. - Nie mogę tam wrócić Tessa. Po prostu nie mogę. Moje serce nie zniesie więcej rozczarowań. Niewazne jak bardzo go kocham, nigdy juz nie wrócimy do siebie i do tego, co razem mielismy. Nie wspomnę juz o tym, ze matka wpadłaby w szał. Ona i Matt nie są juz razem od trzech lat. Gdybym pokazała się z Linckiem u niej w drzwiach, po tym wszystkim, co on i jego ojciec nam zrobili, prawdopodobnie wysłałaby mnie do psychiatryka. Wzrusza ramionami, a jej wzrok łagodnieje, gdy posyła mi pełne współczucia spojrzenie. – Nie wiem, co mam ci doradzić, Raven. To twoje zycie. Patrzyłam jak przez wszystkie te lata próbujesz się pozbierać i widzę jak grasz przed innymi udając, ze wszystko jest w najlepszym porządku i nie moze juz być lepiej. Kochana, ale ja widzę więcej i głębiej. Wiem, ze nadal jestes wewnętrznie rozbita i uwazam, ze jedynym sposobem na wyleczenie ran i bycie naprawdę szczęsliwą jest pogodzenie się z Linckiem. Moze to ponownie doprowadzi do czegos między wami, a moze nie. Ale musisz zrobić to dla siebie, a nie dla kogos. - Łatwiej powiedzieć, niz zrobić – wtrącam. Cała to rozmowa sprowadza się tylko do tego, ze ból, nad którego pozbyciem się tak

kursywą 2 List do Koryntian 12;9. Uzyłam srednika pokazując tym, ze moja historia jeszcze się nie skończyła. Tatuaz jest symbolem pomagającym zwrócić moją uwagę, aby zapobiec próbie samobójstwa. Myslałam, ze to będzie idealne.

Strona

pocieram bliznę na lewym nadgarstku - tę, którą próbowałam zakryć tatuazem napisanym

72

cięzko pracowałam przez ostatnie lata próbując o nim zapomnieć, powraca. Podswiadomie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Recytuję go w głowie, przypominając sobie wers z Biblii, który zainspirował mnie do tatuazu - Moc bowiem w słabosci się doskonali. To jedyny tatuaz, który widzę kazdego dnia i który nie sprawia, ze ból, jaki przedstawia wyniszcza mnie od srodka. Nie tak, jak ten na plecach. Zrobiłam go dwa dni po stracie swojej najdrozszej dziewczynki i opuszczeniu szpitala. Do dnia dzisiejszego, patrzenie na niego za bardzo mnie boli i zbyt wiele kosztuje. Wiem, ze w końcu nadejdzie taka chwila, kiedy spojrzę na niego w lustrze i nie utknę ponownie w całym tym bólu i nie będę czuła, jakby cały swiat osunął mi się spod nóg. Jednak ten dzień jeszcze nie nadszedł. Nie mam pojęcia, kiedy nadejdzie, jesli w ogóle. Spędziłam miesiąc odcięta od swiata zewnętrznego, próbując uleczyć rany i odnalezć Raven, którą byłam zanim straciłam Nevaeh. Podczas pobytu tam miałam ze sobą jedynie Biblię, lezącą w szufladzie szafki obok łózka. Przez dwa tygodnie zbierałam się, aby do niej zajrzeć, ostatecznie wyciągając ją i czytając. Nie zaglądałam do niej, odkąd byłam małym dzieckiem. W momencie, gdy mama zaczęła odnosić sukcesy w swojej pracy, nasze zycie zaczęło być bardziej napięte i chodzenie w niedzielę do koscioła nie było juz czyms, co zwykle robiłysmy. Teraz, nawet gdy jestem zajęta pracą, podrózując po swiecie, staram się znalezć czas, zeby uczestniczyć w mszy swiętej. Na początku nienawidziłam Boga. Nienawidziłam za to, ze zabrał mi moje dziecko, zanim w ogóle miałam szansę je poznać. Ale teraz szczerze wierzę, ze wszystko, co dzieje się w naszym zyciu, nie dzieje się bez powodu. Toczymy rózne walki po to, abysmy stali się silniejsi. Zaakceptowałam swoją tragedię i staram się przełozyć ją na cos pozytywnego. Pracuję teraz w fundacji The March of Dimes3, pomagając w zbiórkach na cele dobroczynne w Los Angeles i Santa Barbara kazdego pazdziernika. Robię to w nadziei, ze któregos dnia nadejdzie chwila, w której juz nikt nie będzie musiał radzić sobie sam z utratą dziecka. - Jestes najsilniejszą osobą jaką znam. Jesli nadal kochasz Linca i uwazasz, ze bycie z nim ostatecznie sprawi, ze będziesz szczęsliwa... taka na serio szczęsliwa..., taka jaka nie byłas od bardzo dawna, wtedy powiem, kogo do cholery ,obchodzi, co sobie, kurwa, pomysli Vivian? Czy ona w ogóle zatroszczyła się o ciebie jak nalezało, po tym jak cały twój

3

Organizacja, która zajmuje się działaniami na rzecz poprawy zdrowia matki i dziecka

Strona

pomagając ci złozyć zycie z powrotem do kupy, podczas gdy ona zachowywała się tak, jakby

73

pieprzony swiat rozpadł się w drobny mak? Nie! To byłam ja, stojąc przy twoim boku,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

wszystko było po prostu zaje-kurwa-biste . Wiem, ze jest twoją matką i ją kochasz, ale zawsze będę nienawidziła jej za to, jak potraktowała cię po tym, jak straciłas Nevaeh. Rozmowa o mnie, mamie i Lincu to dla mnie zbyt wiele. Czuję, jak łzy palą mnie w oczy. Nie chcę teraz płakać, nie tutaj. - Nie sądzę, zeby była jakakolwiek szansa dla mnie i dla niego. Minęło zbyt wiele czasu, a nasze zycia są teraz zupełnie rózne. On podrózujący z PGA i ja zyjąca na walizkach niemal przez cały rok. Najlepszym rozwiązaniem jest zamknięcie tamtego rozdziału naszego zycia. - Chcę, zebys wiedziała, ze poprę kazdą decyzję, jaką podejmiesz. Od tego własnie są przyjaciele. Nienawidzę tego, ze musiałysmy odbyć tę rozmowę, ale pewne rzeczy musiały zostać powiedziane. Przykro mi, jesli moje odczucia względem twojej matki i Linca cię zasmuciły, ale prawie straciłam najlepszą przyjaciółkę z powodu ich samolubstwa. Więc nic nie mogę na to poradzić, ze tak o nich myslę. Wiem, ze tak samo jak ty, Linc został zmuszony do zrobienia tego, co Matt i Vivian chcieli. Dlatego tez mogę powiedzieć, ze moje uczucia względem Linca są trochę chwiejne. Jesli wróciłby do twojego zycia, będzie musiał pracować kazdego cholernego dnia, próbując to wszystko nadrobić. Odwracam się do Tessy i biorę ją w ramiona. Oplata swoje ręce wokół mojej szyi. Gdy odrywamy się od siebie, kierujemy się korytarzem do ogromnego salonu. - Wspominałas cos, ze musimy koniecznie spróbować drinków Jell-O produkcji Niny? Myslę, ze po tych wszystkich powaznych sprawach potrzebujemy alkoholu, zeby pozbyć się negatywnych wibracji wiszących w powietrzu. - Sugeruje Tessa wracając do kuchni, zamiast kierować się do drzwi wychodzących na zewnątrz. - To brzmi jak najlepsze lekarstwo, aby pomóc mi się rozluznić. Przyszłam tutaj, zeby się dobrze bawić, i cholera, to jest to, co mam zamiar zrobić. Po wypiciu kilku kieliszków w kuchni kierujemy się na zewnątrz, by dołączyć do reszty towarzystwa. W chwili, gdy wchodzimy czuję na sobie oczy Linca. Siedzi na krzesle

same podązają w tamtym kierunku.

Strona

Niewazne ile razy starałam się nie spoglądać w jego stronę, łapię się na tym, ze moje oczy

74

ogrodowym z piwem w ręku, rozmawiając z Taylorem i kilkoma innymi chłopakami.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Wygląda na to, ze komus podoba się to, co widzi – szepcze Tessa do mojego ucha, gdy Nina z małym Ianem na rękach idzie do nas po wypielęgnowanym trawniku. Mruzę oczy na najlepszą przyjaciółkę, szepcząc do niej:- Mówiłam ci juz, ze okazja minęła. - Tu jestescie dziewczyny. Juz miałam isć was szukać. Ian chce pobawić się w wodzie. Nie byłam pewna, czy chciałybyscie do mnie dołączyć? - Pewnie - odpowiadamy w zgodzie. Sciągam sukienkę i kładę ją na pustym lezaku przy basenie, następnie zrzucam sandały, kierując się na schodki prowadzące do basenu. - Kiedy zajdzie słońce Taylor z chłopakami mają zamiar wystrzelić petardy. To będą pierwsze fajerwerki Iana. Modlę się, zeby nie zaczął się ich paranoicznie bać - mówi Nina wsadzając go do małej, nadmuchiwanej łódki. - Jestem przekonana, ze będzie zachwycony. Dlaczego miałby nie być? Są jasne i kolorowe. Myslę, ze będzie nimi całkowicie oczarowany. Siadam na srodkowym schodku, a woda sięga mi az do bioder, gdy kontynuuję rozmowę z Niną o sztucznych ogniach i naszych wspomnieniach z dzieciństwa dotyczących czwartego lipca. Tessa, która zajęta była przygotowaniem naszych niecierpiących zwłoki drinków, pojawia się obok mnie z dwoma kubkami piwa. - Cos mnie ominęło? - pyta podając mi kubek, gdy siada obok. - Nina mówiła o tym, ze chłopcy będą puszczać wieczorem petardy. - Och, brzmi swietnie - mówi radosnie nim zerka do tyłu w stronę Taylora i Linca. Następnie pochyla się do mnie szepcząc: - Jak dobrze to rozegrasz, to zakończysz wieczór z Bogiem Seksu z San Francisco, ponownie będącym zanurzonym między twoimi udami,

teraz czerwona jak burak. - To zdecydowanie nie nastąpi, mówiłam ci juz, Tessa. Ruszam

Strona

Krztuszę się piwem, kaszląc głosno. Jestem pewna, ze dzięki Tessie moja twarz jest

75

powodując, ze u ciebie równiez wybuchną fajerwerki.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

dalej i mam zamiar odrzucić od siebie mysl cofnięcia się do tyłu, a wskoczenie z nim do łózka byłoby własnie tym. Wzruszając ramionami unosi kubek do ust i bierze długi łyk piwa zanim oblizuje wargi, pochylając się na łokciach, rozkoszując się chłodem wody w ten gorący dzień. - Mów co chcesz, ale ze sposobu w jaki na ciebie patrzy, mogłabym powiedzieć, ze ma całkowicie inne plany. Smieję się kręcąc głową. Wiem, ze nie ma sensu się z nią kłócić. Poza tym, chyba straciła rozum mysląc, ze on jeszcze kiedykolwiek będzie mnie chciał. Widziałam tę dziewczynę, Norę, w Chow Town. Nie mam nawet szans z nią konkurować. Ku swojemu zaskoczeniu mogę stwierdzić, ze Tessa ma rację. Patrzy na mnie. Oczywiscie sprytnie, jesli mogę dodać. Gdybym nie znała go lepiej, mogłabym stwierdzić, ze patrzy na Maca, który siedzi naprzeciwko niego, ale bez zadnych wątpliwosci wiem, ze to mnie obserwuje. Za kazdym razem, gdy nasze spojrzenia się spotykają, ten jego „sciągnij majteczki” szeroki usmiech pojawia się w mojej pamięci. Niewazne jak bardzo starałam się o nim zapomnieć, teraz równiez powoduje, ze czuję motyle w brzuchu. Nienawidzę tego, ze nawet po tak długim czasie jest jedynym męzczyzną, który sprawia, ze własnie tak to wszystko odczuwam. Niewazne ile razy modliłam się, zeby spotkać na swojej drodze faceta, który sprawiłby, ze poczułabym to samo, co czułam przy Lincu. Niestety, to nigdy nie będzie miało miejsca. Z zadnym innym nie czuję tej więzi. Teraz, będąc od siebie w odległosci zaledwie trzydziestu metrów, moje ciało cierpi, błagając bym

Strona

76

odnalazła brakująca częsć siebie, którą wziął ze sobą lata temu.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

28 listopada 2015

L in c Dzwięk budzika momentalnie powoduje, ze moja głowa wibruje, a ja przeklinam z bólu. Kurwa... moja głowa. Sięgam po telefon i chwytam go przyciskając drzemkę. - Dzień dobry... - mówi wesoło głos od strony drzwi, cholernie mnie przestraszając. - Co? - pytam, podpierając się na prawej ręce, podczas gdy przecieram oczy lewą. - Alessia? Co ty tutaj robisz? - Patrzę na nią ubraną jedynie w moją koszulkę, gdy kroczy dumnie do mojej sypialni w filizanką kawy w ręce. Przyglądam się sobie i w chwili, gdy unoszę koc, zauwazam, ze jestem pod nim kompletnie nagi. Kurwa. Kurwa. Kurwa. Co, do cholery, robiłem zeszłej nocy?

głuptasie - mówi rzeczowo, patrząc na mnie jakbym stracił rozum. Co jesli faktycznie została, musi oznaczać, ze straciłem rozum.

Strona

Alessia podaje mi kawę i siada delikatnie na łózku obok mnie. - Zostałam na noc,

77

To musi być sen - drapię się po głowie. Przejebanie beznadziejny koszmar.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Nigdy nie zdradziłbym Raven, więc jak dla mnie to nie ma sensu. Próbuję przypomnieć sobie zeszłą noc, ale po wyjsciu z baru do taksówki wszystko jest dla mnie niewyrazne. - My nie... - Lustruję ją wzrokiem z góry na dół, po czym patrzę w oczy. - Czy tak? Ból spowodowany moim pytaniem pojawia się w jej oczach . - Nie mogę uwierzyć, ze pytasz mnie o cos takiego. Wiem, ze twoja dziewczyna, czy kimkolwiek ona dla ciebie jest, jest bardzo wkurzona, poniewaz spałes ze mną, ale... Odkładam filizankę na stolik nocny, następnie wstaję chwytając ręce Alessi i odwracam ją tak, zeby spojrzała na mnie. - O czym ty, kurwa, mówisz? - syczę podczas, gdy złosć, az gotuje się w całym moim ciele. Co miała na mysli mówiąc, ze Raven jest zła? Skąd Raven wie o tym, ze Alessia została na noc? Wypuszczam jej ręce i chwytam za telefon, zeby sprawdzić wiadomosci. Mam jedną od Raven. W chwili, gdy ją czytam zołądek spada mi w dół, a panika wypełnia ciało. Odrzucając koce na bok, wyskakuję z łózka i chwytam za bokserki lezące na podłodze. Podnoszę i wkładam je, zanim kieruję swoją uwagę na Alessię, która wygląda na kompletnie przerazoną. - Skąd Raven wie? Nie mam zamiaru pytać ponownie. Opuszcza wzrok przyglądając się swoim dłoniom, gdy zrywa lakier z paznokci. Dzwoniła na twojego laptopa zeszłej nocy z wideo rozmową. Odebrałam i cóz... dodała dwa do dwóch. Przeczesuję palcami włosy i zaczynam nerwowo przemierzać pokój, czując atak paniki wypełniający moją piers. - Jak to się mogło stać? Jestem pewien jak cholera, ze nigdy bym jej nie zdradził, Alessia. Łaziłas za mną narzucając się miesiącami. Chcę wiedzieć dlaczego? Czego, kurwa, chcesz? Moich pieniędzy? Jesli chcesz cholernych pieniędzy,

kazdym wypowiedzianym przeze mnie słowem.

Strona

Mój głos niesie się echem przez całe pomieszczenie, powodując, ze wzdryga się z

78

wystarczyło tylko poprosić, a nie niszczyć całe moje przeklęte zycie!!

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Ja... ja...- jąka się, gdy wstaje zaczynając zbierać swoje rzeczy. - Robisz ze mnie tą winną, Linc, ale pamiętaj kolego, ze do tego tanga potrzebne są dwie osoby. Tak samo jestes winny zdradzenia jej jak ja. Nie miałam zadnych ukrytych celów. Myslę, ze zwymiotuję. Nie mogę uwierzyć, ze do tego doprowadziłem. Nigdy nie powinienem kontynuować przyjazni z tą dziewczyną, po tym jak oszukała mnie w samochodzie tamtej nocy, rzucając się na mnie...nocy, kiedy Raven przyjechała się ze mną zobaczyć. - Zabezpieczylismy się? - krzyczę do niej, gdy zaczynam krązyć wokół łózka szukając jakiegokolwiek znaku, ze nie straciłem cholernego rozumu zeszłej nocy. Wypuszczam oddech ulgi, kiedy znajduję zwiniętą prezerwatywę lezącą na podłodze za łózkiem. To smutne, ze cos takiego jak uzycie kondomu z tą dziewczyną jest ulgą, gdy cała ta sytuacja nie powinna w ogóle mieć teraz miejsca. Nie potrafię tego zrozumieć. Nie chciałem pieprzyć jej nawet jesli pragnąłem, trzezwy, czy nawalony od dnia, gdy ją spotkałem i teraz nagle spalismy ze sobą zeszłej nocy? Nikt o tym nie wie... nawet Raven. Ale teraz odczuwam ulgę, ze ten kompleks mieszkaniowy jest w pełni chroniony tak samo jak moje mieszkanie. Jedyną zasadą jest brak kamery w łazience i w bezposrednim widoku na łózko. Ojciec wychował mnie, abym był bardzo ostrozny, jesli chodzi o kobiety. Szczególnie, gdy byłem w college'u. Dziewczyny patrzyły na mnie przez pryzmat i sławę mojego ojca i oczywiscie leciały na kasę. - Chcę, zebys była ze mną całkowicie szczera, Alessia, gdyz zwykle nie rozgłaszam takich informacji kobietom z którymi spię, ale dla własnego bezpieczeństwa mam kamerę nagrywającą w kazdym pokoju w tym mieszkaniu. Gdybym poszedł po ten materiał filmowy, znalazłbym wideo ciebie i mnie pieprzących się zeszłej nocy? Panika przelatuje przez jej twarz, gdy wslizguje się w swoje jeansy. Jej palce drzą

Nie mam zamiaru dalej tak tutaj stać i być uznawaną za kłamczuchę, Linc. A teraz, skoro mnie juz przepytałes, muszę wrócić do swojego mieszkania, zeby przygotować się do pracy.

Strona

jesli chcesz. Gdy to będziesz robił, przekonasz się, ze wszystko co powiedziałam jest prawdą.

79

nerwowo z kazdym guzikiem, gdy próbuje się ubrać. - Mozesz przejrzeć wszystkie nagrania,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Tracę serce, gdy patrzę jak odwraca się na pięcie i wychodzi szybko z sypialni. Co teraz zrobię? Nie wiem nawet gdzie zacząć, zeby naprawić cały ten bałagan, który sam stworzyłem. Zaraz po tym jak rzeczy między mną i Raven ułozyły się, wszystko spierdoliłem. Za bardzo ją kocham, zeby ją stracić. Muszę to naprawić. Pierwszą rzeczą, jaką muszę zrobić to dostać nagranie z mieszkania z zeszłej nocy tak, zebym mógł połączyć wszystko w całosć. Nic z tego nie ma dla mnie sensu. To, ze nic nie pamiętam sprawia, ze jestem jeszcze bardziej wsciekły. Wiem, ze nie wypiłem tyle zeszłej nocy, więc jak dla mnie nie ma to sensu, ze straciłem przytomnosć i nie pamiętam nic po opuszczeniu baru. Powoli kieruję się do łazienki, po czym otwieram szufladę z lekarstwami wyciągając z niej jakies tabelki od bólu głowy, zeby pozbyć się pulsowania w czaszce. Napełniam wodą szklankę, która stoi na zlewie wrzucając tabletkę do buzi. Przyciskam ręce do marmurowego blatu spuszczając w dół głowę i zamykając oczy, by odtworzyć cokolwiek, co wydarzyło się zeszłej nocy. Jedyne, co widzę, to niewyrazne obrazy, które wydawałoby się są juz prawie blisko, lecz niewazne, jak bardzo się staram, to nie ma to kompletnego sensu i jedynie sprawia, ze moja frustracja rosnie. Zabieram szklankę wody ze sobą, biorę łyka w czasie, gdy przeglądam Facebooka w poszukiwaniu Raven po to, bym mógł tam do niej napisać. Gdy wpisuje jej imię odkrywam, ze nie tylko zablokowała moje połączenia telefoniczne, ale równiez konto na Facebooku. Muszę z nią porozmawiać, a ona powoduje, ze staje się to niemozliwe. Ponownie odczytuję jej wiadomosć i czuję, ze wsciekłosć, która utrzymywała się na powierzchni przez ostatnich kilka minut pęka. Chwytam za szklankę z szafki nocnej i rzucam nią przez pokój. - Kurwaaa! - krzyczę, gdy patrzę, jak szklanka rozbija się tynku, a kawałki

czując skok adrenaliny, gdy ta równiez uderza w scianę i rozbija się rozsypując na podłodze.

Strona

Wzbiera we mnie jeszcze większa złosć, więc sięgam po lampkę i teraz to nią rzucam,

80

rozpryskują na drewnianą podłogę. - Jak, do cholery, mogłem do tego dopuscić?

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Dzwonienie telefonu zatrzymuje mnie, gdy jestem blisko znalezć cos innego, co mógłbym rozbić. Mysląc, ze to moze Raven zmieniła zdanie i dzwoni do mnie, biegnę do telefonu. Rozczarowanie uderza we mnie, jak fala uderzająca i pukająca mnie w tyłek, gdy widzę, ze to tylko ochrona dzwoniąca z dołu. - Hej? - odbieram próbując złapać oddech. Niski głos z silnym szkockim akcentem rozbrzmiewa z drugiej strony. - Panie Sarris, tutaj Rolland z ochrony. Mielismy kilka telefonów ze skargami w sprawie hałasu, zakłócającego spokój, dochodzącego z pańskiego pokoju. Chcielibysmy tylko upewnić się, ze wszystko w porządku. Idę tupiąc w kierunku szafy, szarpiąc za drzwi i odnajdując w niej ubrania do pracy, zanim ponownie kieruję się do sypialni. - Dziękuję za telefon, Rolland. Wszystko w porządku. Zajmowałem się po protu kilkoma sprawami i musiało mnie trochę poniesć. Zatem, jesli mógłbys przysłać do mnie kogos od sprzątania, by ogarnął mój pokój za trzydziesci minut albo jakos tak, byłoby wspaniale. - Mam nadzieję, ze juz wszystko dobrze, proszę pana. Wkrótce kogos do pana wyslę. Czy jest cos jeszcze w czym mógłbym pomóc? Przypominam sobie, ze potrzebuję nagrania wideo z zeszłej nocy, mówię: - Tak, własciwie jest cos. Wiem, ze to trochę szalone, ale czy istniałaby taka mozliwosć, gdybys wysłał mi mailem nagrania z mojego mieszkania z zeszłej nocy od około dziewiątej wieczorem az do rana? - Mogę zrobić to od razu. Otrzyma pan ode mnie mail w przeciągu godziny. Miłego dnia, proszę pana. - Nawzajem, Rolland. Wyłączam telefon i podłączam go do systemu stereo, by włączyć muzykę, a następnie odkręcam prysznic. Muszę zmyć ze swojej skóry zapach Alessi, zanim jej perfumy wywołają

Mam zamiar isć do pracy, zrobić tam to, co do cholery do mnie nalezy, a potem będę wolny. Mam zamiar dowiedzieć się wszystkiego, co się wydarzyło. Muszę porozmawiać z

Strona

stworzyłem.

81

we mnie torsje. To tylko jedno ze wspomnień z całego pieprzonego bałaganu, który sam

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Grady, Jesse i Darren'em o tym, jak zachowywałem się w pubie zeszłej nocy. Miejmy nadzieję, ze dadzą mi tak bardzo potrzebne spostrzezenia o tym, co do cholery się stało. Na koniec porozmawiam z Raven w jakis tam sposób. Nie obchodzi mnie to, co muszę zrobić, by zmusić ją do rozmowy. Naprawię to. Kocham ją zbyt mocno, aby pozwolić jednej głupiej nocy zniszczyć to, co mamy. Jedna rzecz jest pewna – juz nigdy więcej nie będę rozmawiał z tą pierdolniętą laską. Zignorowałem duze czerwone, ostrzegawcze swiatło migocące nad głową Alessi od nocy, w której ją spotkałem. Pozwoliłem jednak swojej samotnosci i stresowi, które rozpoczęły się w momencie, gdy zacząłem nowe zycie w tym miejscu pełnym ludzi, których nie znałem, na uspienie swojej czujnosci. Wiem, ze powiedziała, iz spalismy ze sobą, lecz czuję gdzies głęboko w srodku, ze nie zrobiłbym tego Raven. Niewazne, jak zalany byłem. Gdybym to zrobił, nie wiem, czy zasłuzyłbym na jej przebaczenie. Jak mógłbym kochać kogos tak bardzo, a potem być zdolnym do zdrady w najgorszy z mozliwych sposobów?

20 grudnia 2015

Raven

- Masz zamiar powiedzieć Lincowi o dziecku, kiedy dzisiaj przyjedzie? - pyta Tessa, gdy lezymy koło siebie, po tym jak zrobiłysmy sobie pedicure. Na szczęscie, nie widać po mnie jeszcze za duzo. Wystarczająco, ze ja wiem, iz dziecko jest tam w srodku, ale nie dosć dla innych, by mieli o tym pojęcie. Z zimą, jaką tutaj mamy i minusowymi temperaturami łatwo jest ukryć to spodniami do jogi i za duzymi

podczas badania poznałam płeć dziecka. Próbowalismy, gdy byłam w siedemnastym tygodniu ciązy, ale oczywiscie dziecko nie chciało współpracować i nie pozwoliło doktor

Strona

Rozpoczęłam dzisiaj juz dwudziesty drugi tydzień, a w zeszłym tygodniu, we wtorek,

82

swetrami.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Baker, aby mogła dokładnie stwierdzić płeć. Była w dziewięćdziesięciu procentach pewna, ze to dziewczynka, ale nie dała mi jednoznacznej odpowiedzi az do wczoraj. Teraz, to juz oficjalne. Linc i ja spodziewamy się dziewczynki. Biorę łyk kawy próbując zrelaksować się i nie sprawić, by imię Linc wypowiedziane na głos wyprowadziło mnie z równowagi. Nie czuję się dobrze przez cały dzień i myslę, ze spowodowane jest to stresem związanym z przylotem Linc'a ze Szkocji tego popołudnia. Odkładam kawę na stolik, po czym odwracam się do Tessy. - Obawiam się tego, ale owszem, mam zamiar powiedzieć jemu i naszym rodzicom. Bzikuję równiez i z tego powodu. Wiem, ze sami zbzikują i będą rzucać jakims gównem. Najgorsze jednak jest to, ze Linc i ja nie rozmawiamy ze sobą w tej chwili i to tylko sprawia, ze jestem jeszcze bardziej zestresowana. - Rozdmuchiwał cały ten problem przez telefon przez ostatnie trzy i pół tygodnia błagając mnie, zebym porozmawiała z tobą i przekonała cię, abys dała mu szansę, by mógł się wytłumaczyć. Wiem, ze jestes zasmucona z powodu całej tej sprawy z Alessią, ale na serio myslę, ze zasługuje na szansę, by móc się wytłumaczyć, Raven. Szczególnie, ze za cztery miesiące urodzi się dziecko. Nie chciałabys wprowadzić jej do swiata z dwójką kochających rodziców, którzy wychowywaliby ją wspólnie? Koles szaleje na twoim punkcie. Nawet ja to widzę. Mam wrazenie, ze moja szczęka własnie się odłączyła i i wisi teraz na moich kolanach. Czy dobrze usłyszałam swoją najlepszą przyjaciółkę? Sądzi, ze Linc zasługuje na kolejną szansę? Uwierzcie mi, ta mysl przesuwała się przez moją głowę przez wiele nocy, gdy lezałam w łózku, czując ruchy naszego dziecka w srodku brzucha. Nienawidzę sama chodzić do lekarza na kontrole, siedzieć i obserwować, jak oddani ojcowie siedzą obok swoich zon wspierając je i biegając na kazde ich skinienie, czy telefon. Podczas, gdy ja siedzę sama jak palec, wyglądając jak będąca z brzuchem studentka college'u sama borykająca się z ciązą,

kilka miesięcy temu chciała skopać Linc'owi tyłek za spanie z inną laską, kiedy nawet nie

Strona

- Kim, do cholery, jestes i gdzie zabrałas moją najlepsiejszą przyjaciółkę, która jeszcze

83

gdyz zaszła w nią za sprawą oszukującego, kłamliwego dupka.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

bylismy ze sobą? Lecz teraz jestem w ciązy i myslałam, ze w końcu uda nam się być razem, a ty masz czelnosć mówić mi, ze współczujesz jemu? Czuję jak podnosi mi się cisnienie z kazdą mijającą sekundą. Zaczęłam spiewać sama do siebie, zeby uspokoić oddech. Buzują we mnie hormony, czy cokolwiek, kurwa, te głupie magazyny ciązowe piszą, które czytałam w trakcie robienia pedicure. Tessa unosi ręce w górę w swojej obronie i smieje się nerwowo. - Uspokój się, kolezanko. Nie odgryz mi głowy. Omówmy to szczegółowo. Nie mówię, zebys wskoczyła z powrotem w związek z Linciem i wybaczyła mu wszystkiego. Ten idiota ma duzo pracy do zrobienia, zanim mu zaufam i zanim zasłuzy na twoje zaufanie. Chodzi mi o to, ze sposób, w jaki tłumaczył się zeszłej nocy i ze przypuszczalnie bzyknął się z tą dziewczyną Alessią... brzmi trochę naciąganie, jak dla mnie. Gdybym nie wymysliła nic lepszego, powiedziałabym, ze ta suka wrzuciła mu tabletki gwałtu. Teraz nadszedł mój czas na smiech. - Haha... co?! O mój Boze, Tessa. Tabletki gwałtu? Jak mozesz mysleć, ze podała mu tabletki gwałtu? Nie mozesz być powazna? To nie college. To jest laska, z którą spotykał się kazdego wieczoru w barze, flirtując z nią z tego co widziałam i na moich oczach całując ją w swoim samochodzie. Oczywiscie upierał się, ze to jej wina i on w ogóle nie był zainteresowany. Nic nie mogę poradzić na to, ze zastanawiam się, czy przez cały ten czas ze sobą spali. On po prostu bawił się mną, robiąc ze mnie idiotkę. Mając swoje ciasteczko tam i je takze jedząc. Tessa patrzy na mnie dziko. - Nie zartuję, Raven! Jesli rzeczywiscie tak jest i zrobiła to, Linc został zgwałcony przez nikczemną pizdę. Widziałysmy, jak cos takiego zdarzało się wielokrotnie w liceum i college'u. Więc, nie jest to nieprzekonujące. Nie obchodzi mnie to, czy Linc jest dorosły i flirtował z tą dziewczyną. To wcale nie musi znaczyć, ze z nią spał. Wszystko, co chcę powiedzieć to to, ze zasługuje na szansę rozmowy z tobą. Naprawdę jest tym wszystkim załamany. Jesli jest jedna rzecz, jaka przekonała mnie, co do niego, gdy dzwonił na mój zajebisty telefon godzinami w ciągu dnia, to to, ze na serio cię kocha. Nawet nie wiesz, jak cięzko było mi nie powiedzieć mu o dziecku. Jestes teraz w piątym miesiącu.

W tym momencie czuję się, jak największa suka za nie udzielenie Lincowi szansy porozmawiania po tym wszystkim, co wydarzyło się tamtej nocy. Lecz byłam strasznie

Strona

Nie mam pojęcia, co o tym mysleć. Mój umysł wiruje od wszystkiego, co mówi Tessa.

84

To strasznie długi czas, zeby nie powiadomić kogos, iz zostanie ojcem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

zraniona, gdy zobaczyłam go z nią w łózku. Nikt nie winiłby mnie za tego typu uczucia, a szczególnie odkąd noszę w sobie dziecko. Opieram ręce na brzuchu próbując powstrzymać się od płaczu. Głupie hormony powodują, ze ostatnimi czasy płaczę, jak na zawołanie. Moje zycie jest jak jeden wielki masakryczny bałagan i nie mam pojęcia, gdzie miałabym zacząć, gdyby przyszło mi je sprzątać - Kiedy wyląduje porozmawiam z nim, okej? - ostatecznie ustępuję, odwracając się w stronę Tessy, która spojrzeniem wierci mi dziurę w twarzy. Zdecydowanie będzie zajebistą prawniczką walczącą w obronie tych wszystkich złych facetów i innych gówien. Potrafi przejrzeć i przekonać kazdego, sprawiając, ze się poddadzą i zrobią co tylko, do cholery, będzie chciała. - Dziękuję! - mówi radosnie, a duzy usmiech pojawia się na jej twarzy. - A teraz, powiedz mi, jakiego koloru powinnam zrobić paznokcie? Kilka kolejnych godzin mija szybko i zanim zdajemy sobie z tego sprawę, kierujemy się do wydzielonej częsci restauracji z jedzeniem, by cos przekąsić. Następną rzeczą, jaką mamy w planach to skierowanie się do sklepu z dziecięcymi rzeczami, bym mogła kupić w nim strój do owinięcia dzieciątka na Boze Narodzenie. Stwierdziłam, ze jesli mam zamiar zaserwować mamie, Mattowi, jak równiez mojemu ojcu atak serca oznajmiając im moją ciązę, muszę zrobić to w kreatywny sposób i na serio z sukcesem. W połowie jedzenia kanapki z kurczakiem mój zołądek zaczyna ponownie boleć i niepodziewanie uderza we mnie fala mdłosci. Nie mam czasu, zeby cokolwiek powiedzieć. Zamiast tego, staję na równe nogi i pędzę prosto do damskiej toalety z ręką przycisnięta do ust. Nie chciałabym zwymiotować w miejscu pełnym ludzi. To byłoby upokarzające. Wbiegam do pustej łazienki, zatrzaskuję za sobą drzwi i upadam na kolana, chwytając sedes i ignorując fakt, ze pochylam się nad zarazkami atakującymi toaletę, po czym wyrzucam z siebie kazdy kęs lunchu, który zjadłam.

drzwi. Wszystko w porządku, Raven? - słyszę głos Tessy. Brzmi na roztrzęsioną i sama tak się czuję, gdyz nie wymiotowałam od nocy w Swięto Dziękczynienia. Lekarz powiedział mi,

Strona

85

Gdy juz nie mam nic, co mogłabym z siebie wykrztusić słyszę lekkie stukanie do

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

ze byłam juz w drugim trymestrze i początkach trzeciego i powinnam zauwazyć, ze poranne mdłosci będą łagodniejsze. Wycieram twarz papierowym ręcznikiem, zanim spuszczam wodę w muszli i powoli wstaję na nogi. Otwieram drzwi, znajdując za nimi Tessę stojącą z rękami na piersi, ze zmarszczonymi brwiami i obserwującej mnie uwaznie. Niesmiało rozglądam się w około, będąc wdzięczna, ze łazienka jest pusta. - Spoko. Myslę, ze moje nerwy nie są dzisiaj w najlepszej formie. Jestem zestresowana faktem, iz zobaczę Linc'a, to wszystko. Idzie za mną do umywalki, gdzie namydlam swoje dłonie, szorując z Bóg wie czego dotykały oraz przepłukuję usta. - Przepraszam, ze zrujnowałam twój lunch. Ta mała dziewczynka dosć często lubi rujnować którykolwiek z moich podstawowych posiłków, którymi staram się delektować. ?artuję, głaszcząc dziecko przez gruby, robiony na drutach, sweter. Tessa kładzie swoje ręce na moim brzuszku. - Jest w porządku. Poza tym, nie byłam, az tak głodna. To będzie niesamowite, gdy będę opowiadała swojej siostrzenicy tę historię, kiedy będzie starsza, jak to obserwowałam jej matkę biegnącą przez restaurację, jak cholerny zawodnik footballu próbujący dobiec do ostatniej strefy w ciągu zaledwie kilku sekund do końca gry. Jestem cholernie dumna, ze twój tyłeczek potrafi tak szybko się poruszać i zrobiłas to w łazience bez zarzygania wszystkiego w około. Wywracam oczami wychodząc z łazienki, po czym kierujemy się do sklepu dziecięcego. - Cieszę się niezmiernie, ze wywarłam na tobie takie wrazenie swoimi szalonymi umiejętnosciami. Pięć miesięcy rzygania sprawi, ze kazdy zostanie zawodowcem. - Zaczynam

pięcioma falbaniastymi, słodkimi sukienkami, rozkoszną opaską z malusieńką rózową kokardką oraz najmniejszą parą kapci, które oczywiscie są w lamparcie cętki.

Strona

Kolejną godzinę spędzamy na robieniu zakupów. Opuszczam sklep nie z dwoma, lecz

86

się smiać i od razu czuję się lepiej.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Ten sklep rozbije moje konto w banku, jak tylko ta mała księzniczka się urodzi – mówię, gdy wrzucam torbę na tylne siedzenie samochodu Tessy. Mnie równiez, siostrzyczko! Heh, cioteczka ma zamiar rozpuscić ją jak dziadowski bicz. W sklepie znajduje się stanowczo za duzo słodkich rzeczy, zeby nie oszaleć. Dziewczyna nigdy nie ma dosć słodkich ubranek. Wchodzę do samochodu, zapinam pasy i kierujemy się do domu mojej mamy, który na szczęscie mam cały dla siebie, odkąd przyleciałam w tym tygodniu z Long Beach. Mama z Mattem i grupką swoich przyjaciół wracają w tym tygodniu z wycieczki do Aspen. To był przed bozonarodzeniowy prezent od Matt'a. Za co jestem niezwykle wdzięczna, gdyz mogę w ten sposób bez problemu utrzymać dziecko w sekrecie. Powinni wrócić koło dwudziestego trzeciego, tak, zebysmy wszyscy mogli spędzić razem swięta. To oznacza, ze mam mniej niz trzy dni sam na sam z Linc'iem, zeby spróbować

Strona

87

rozwiązać i uporządkować sprawy, zanim oni wrócą.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

4 lipca 2020

L in c Całą noc dostaję telefony od przyjaciół, którzy z powrotem są w Malibu i nieustannie ględzą mi w kółko, jak mogłem przegapić najbardziej epicką imprezę, jaka kiedykolwiek odbyła się z okazji Czwartego Lipca. To mi nie mówi zbyt wiele, bo zawsze twierdzą, ze imprezy z celebrytami są najlepsze. Nie mają nawet najmniejszego pojęcia, ze nie ma we mnie nawet krzty zalu z powodu tego, iz wybrałem imprezę Taylor'a, zamiast pójscia z nimi. Powodem tego jest tylko i wyłącznie Raven. Powolutku, jak tylko noc zaczęła nadchodzić, miałem mozliwosć przekonania jej do dołączenia do rozmowy z naszymi przyjaciółmi. Stopniowo, zaczynała wyglądać na bardziej zrelaksowaną i dobrze bawiącą się. Słońce obniza się za górami, co oznacza, ze w kazdej

Raven na osobnosci tak, bym mógł obejrzeć wraz z nią pokaz i ostatecznie mieć szansę, by porozmawiać. To moja jedyna szansa, zanim odejdzie i ponownie stracę ku temu okazję.

Strona

Rozmawiałem z Taylor'em i Niną i obydwoje zgodzili się pomóc mi spotkać się z

88

chwili będą puszczać sztuczne ognie z zatoki ponizej mostu Golden Gate.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Czekając na sygnał obserwuję Ninę, która zabiera Ian'a od Taylor'a, tak, zeby mogła „sprawdzić pieluszkę” i niby przypadkiem poprosić Raven, by dołączyła do niej na górze. Następnie, widzę jak obie kierują się do srodka domu. Przypuszczam, ze dostanę wiadomosć od Niny, gdy tylko nadejdzie odpowiedni moment na to, bym mógł skierować się na trzecie piętro, gdzie w sypialni Niny i Taylor'a rozposciera się niesamowity widok na most. Wszyscy inni włóczą się gdzies i powoli kierują na piętro, by obejrzeć pokaz sztucznych ogni, podczas gdy ja zostaję w tyle czekając i bezustannie zerkając na telefon. Gdy tylko zaczynam mysleć, ze nigdy do mnie nie napisze i moze zdecydowała się wycofać z zamierzonego planu, telefon wibruje w mojej ręce, a na ekranie pojawia się imię Niny. Informuje mnie, bym jak najszybciej udał się na trzecie piętro. Nie tracąc czasu, wbiegam sprintem biorąc pod dwa stopnie po schodach, zartobliwie pokazując Taylor'owi srodkowy palec, podczas gdy on posyła mi buziaczki, gdy dostrzega mnie wbiegającego przez francuskie drzwi prowadzące na drugie piętro. Nie potrafię wymazać usmieszku ze swojej twarzy, gdy stopami dotykam ostatniego schodka prowadzącego do sypialni Niny. Słyszę ją, jak rozmawia z Raven i od razu w ich rozmowie słyszę swoje imię. Odbieram to jako sygnał i gdy tylko pukam do drzwi, obydwie podskakują stojąc obok duzych okien z widokiem na Pacyfik otaczających całą scianę. To miejsce jest niesamowite. Jest tutaj nawet lepszy widok niz z mojego mieszkania. Taylor spisał się znajdując to miejsce. Mam nadzieję, ze pewnego dnia, jesli dobrze to rozegram, Raven i ja będziemy mieli swoje własne gniazdko i stworzymy w nim naszą rodzinę. - Wybaczcie, ze was przestraszyłem drogie panie, ale miałem nadzieję, ze moze mógłbym chociaz na chwilę ukrasć od ciebie Raven? Raven spogląda raz na mnie, raz na Ninę z nieufnoscią wypisaną na twarzy. - Jak dla mnie, to zaden problem. Pójdę na piętro obejrzeć pokaz fajerwerków, modląc

zostawiając mnie samego z Raven. - Hej – mówię zwyczajnie, pomimo tego, ze w srodku cały się trzęsę.

Strona

Mijając mnie unosi kciuk w górę i kieruje się w stronę schodów, ostatecznie

89

się, aby Ian nie oszalał.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Obejmuje się ramionami, opierając się o ramę okna i patrząc na mnie przez swoje długie, delikatnie pomalowane rzęsy. To jedna z wielu rzeczy, którą w niej kocham; jej prawdziwe piękno. Nie potrzebuje całego tego sztucznego gówna, które laski w Hollywood na siebie nakładają. Od cięzkiego makijazu na oczach, neonowych szminek, zabawnie wyglądających rzęs zwisających z ich powiek, by wyglądały pięknie. Raven sama w sobie jest piękna. Na swój własny sposób. Prawdziwe, naturalne piękno... ten rodzaj, który nie moze być powielany, czy zastąpiony. Hej – odpowiada łagodnie. Wykonuję długie, powolne kroki zblizając się do niej i zmniejszając tym dzielącą nas przestrzeń, zanim zatrzymuję się kilka centymetrów od niej. Będąc juz przy niej, kładę ręce na jej barki powoli przesuwając je w dół jej ramion. Uczucie, gdy dotykam jej skóry jest nie do opisania. Napięcie elektryczne między nami nadal jest tak silne, jak przed czterema laty. Jej skóra jest gładka i ciepła od słońca padającego na nią przez cały dzień. W chwili, gdy moje palce jej dotykają, pojawia się gęsia skórka. Nie potrafię powstrzymać usmiechu, który pojawia się na moich ustach, gdy patrzę na nią, jak wciąga niepewnie powietrze. - W dalszym ciągu nie potrafię uwierzyć, ze tutaj jestes. Gdy zobaczyłem cię w zeszłym tygodniu myslałem, ze snię. Minęło tak wiele czasu – mówię prawie szeptem. Czuję się jak ktos, kto rozmawia z przestraszonym zwierzątkiem, starając się mówić łagodnie, przyciszonym tonem nie chcąc go przestraszyć, sprawiając, ze ucieknie lub się schowa. Stąpam po cienkim lodzie. Jeden niewłasciwy ruch i zniknie ponownie. Nerwowy chichot wydobywa się z jej ust, gdy w końcu unosi oczy, zatrzymując je na mnie. - Zaufaj mi. Sama byłam w szoku. Nie sądziłam, ze będę w stanie ogarnąć to, co dokładnie się wydarzyło, kiedy wyszedłes. Dopiero wtedy udało mi się zebrać mysli. Okreslenie wstrząsnięta byłoby zbyt łagodne.

Cieszę się widząc, jak swietnie radzisz sobie w zyciu. Wiedziesz je takie, o jakim zawsze marzyłas.

Strona

spojrzeniem, jak bardzo za nią tęsknię. - Nie było dnia, w którym nie marzyłbym o tobie.

90

Sciskam delikatnie jej ramiona starając się podkreslić głosem oraz intensywnym

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Nonszalancko wzrusza ramionami na mój komplement. Pod tym względem Raven zawsze jest taka sama. Robi jej się niezręcznie, gdy ludzie mówią jej, jaka jest niesamowita. - Jesli mam juz cos powiedzieć, to to, ze nadal jestem na dnie słupa totemicznego, nie tak, jak ty, panie Królu PGA. Tamten wieczór zamieniłysmy z Tessą na pijacką grę z twoim nieobecnym udziałem. Za kazdym razem, gdy w telewizji pojawiała się jakas cholerna reklama z twoją twarzą, wypijałysmy kieliszek wódki. Nie trzeba dodawać, ze byłysmy całkiem blisko zatrucia alkoholowego tamtej nocy, załując tego pomysłu następnego ranka. Po tym wszystkim zgodziłysmy się co do tego, ze więcej tego nie zrobimy. Ale robię zdjęcia twoim plakatom reklamowym, gdy tylko jakis mijam, dorysowując do nich wąsy, po czym wysyłam do niej. To zawsze jest zabawne. Wydaję z siebie chichot, który wypełnia pokój i wprawia nas oboje w zaskoczenie. - Co, do cholery? To zarazem okropne i komiczne. Czy zachowałas jakies w telefonie? Te, które mogę zobaczyć? Smiejąc się razem ze mną, odblokowuje telefon i przechodzi do folderu ze zdjęciami. Niesmiało zerkam na galerię, gdy przeszukuje zdjęcia. Zauwazam, ze wiele z nich jest z jej ostatnich lokalizacji, gdzie pracowała. Na kilku z nich znajduje się z kilkoma kolesiami i łapię się na tym, ze odczuwam zazdrosć wywołaną tym faktem. Faktem, ze nie jest moja i nie była moja zdecydowanie od bardzo dawna. - Tutaj jest jedno – mówi, najezdzając na zdjęcie, by je powiększyć. To zdjęcie z reklamy wody kolońskiej, które mozna znalezć na całym kalifornijskim wybrzezu przy autostradach i w głównych miastach. Stoję w trawie, ubrany jedynie w spodnie do golfa, z kijem w ręce oraz modelką stojącą obok mnie, której imienia nawet nie pamiętam, przesuwającej ręką po mojej gołej klacie. Teraz wygląda to strasznie tandetnie, zwłaszcza, ze stoję tutaj razem z nią i patrzę na zdjęcie. Dorysowała ogromny wąs w starym stylu na mojej twarzy, pisząc „dupek” na piersi

w ogóle pomyslałem, co mówię i momentalnie odczuwam, jak spina się obok mnie. Wyłącza telefon i wrzuca go z powrotem do przerzuconej przez jej ramię torebki.

Strona

- Wow. Niezłe dzieło sztuki, Złosnico. - Jej przezwisko wychodzi z moich ust, zanim

91

pod ręką dziewczyny.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- O czym takim chciałes porozmawiać, Linc? Gdy chcę juz cos powiedzieć, wybuchają pierwsze sztuczne ognie. Ich poswiata rozjasnia całe niebo i pokój zalewa gama róznych barw. Raven odwraca się w stronę okna oglądając fajerwerki w ciszy. Staję za nią, obejmując jej biodra i opieram jedną rękę na brzuchu. Czuję, jak łapie i jednoczesnie wstrzymuje oddech, zanim wypuszcza z siebie długie, cięzkie westchnienie. Przyglądam się jej twarzy, gdy nieobecnym wzrokiem spogląda gdzies daleko przed siebie. - Po prostu musiałem cię zobaczyć, Złosnico. Wiem, ze dla nas juz pewnie jest za pózno... zbyt wiele gówna miało miejsce między nami, ale nie byłbym w stanie wybaczyć sobie, gdybym wyszedł dzisiejszego wieczoru i nigdy nie spróbował przynajmniej z tobą porozmawiać. Dostrzegam łzę wypływającą z jej oka i powoli płynącą po policzku. To powoduje, ze moje własne oczy palą od łez, które próbują wypłynąć od dnia, gdy odszedłem od Raven i Neveah. Czułem się, jakbym umarł w srodku, niezdolny by odczuwać smutek, złosć, czy zal. Absolutnie nic nie czułem. Ból i trauma jakich doswiadczyłem w przeciągu tamtego tygodnia była zbyt wielka. Sprawiła ona, ze odciąłem się od wszystkiego. Raven była rozbita i potrzebowała mnie, lecz byłem zbyt słaby, by być dla niej tym, kogo wtedy potrzebowała. Mój ojciec odczuwał potrzebę kontroli kazdego aspektu mojego zycia i niestety doszło do tego, ze nie obchodziło go kogo ranił w całym tym procesie tak długo, az rezultat był taki, jakiego pragnął on sam. Z powodu jego samolubstwa nie tylko straciłem Raven, lecz w tym wszystkim równiez siebie. Stoi w ciszy przez większą częsć pokazu nic nie mówiąc, podczas gdy łzy nadal spływają po jej policzkach. Rozpaczliwie pragnę zetrzeć je z jej twarzy, ale czuję, ze to jest cos, czego oboje potrzebujemy, aby pozbyć się bólu z przeszłosci po to, abysmy mogli ruszyć

błagając w ciszy, zeby mnie nie zostawiła. To obecne uczucie, po raz pierwszy od trzech i pół roku, jest tak obce dla mnie, ze wywołuje przyspieszone bicie serca i zawroty głowy. Czuję się tak, jakbym miał cholerny atak paniki. Nogi mam jak z waty, gdy próbuję udawać silnego,

Strona

Gdy pierwsza łza wypływa z mojego oka i spada na jej ramię, sciskam ją mocniej

92

dalej w przyszłosć bez dzwigania tego cięzaru na naszych barkach.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

podczas gdy stoję słaby jak roslinka. O dziwo, jestem w stanie znalezć w sobie siłę, by przebić się przez ból rozrywający moje ciało, gdy jej ręce powoli zsuwają się w dół na moje. Splata swoje palce z moimi, gdy zjawiskowa petarda eksploduje na niebie tuz przed nami. Wypowiada słowa tak cicho, ze w pierwszej chwili nie słyszę, ze w ogóle mówi. Lecz mówi do mnie i jest to cos więcej niz mógłbym sobie wymarzyć. - Równiez o tobie myslałam, Linc, kazdego dnia. Nawet mając swoje gorsze dni, gdy myslałam, ze juz bardziej nie mogłabym cię nienawidzić niz nienawidziłam. Kolejną rzeczą jakiej pragnęłam, to, aby zapomnieć o tobie. Mimo tych najgorszych wspomnień nie potrafiłam wyprzeć tych dobrych. Tych, które wspólnie udało nam się przezyć. Jedno z moich ulubionych wspomnień z tobą to nasz wspólny weekend w Napa Valley. To były jedne z najtrudniejszych dni w naszym zyciu, lecz zarówno to jeden z najbardziej niesamowitych weekendów w moim. Jednym z powodów było to, ze stworzylismy najpiękniejszą rzecz na swiecie. Gdybym usunęła z pamięci wszystkie wspomnienia o tobie, usunęłabym równiez te, które mam o niej. Boję się odezwać. Boję się zniszczyć tę chwilę. W końcu otworzyła się przede mną po raz pierwszy, odkąd stracilismy dziecko. Nawet jesli sam nie chcę otworzyć przed nią serca mówiąc, ze wszystko będzie dobrze, nie potrafię. Zamiast tego próbuję okazać jej to swoim wsparciem w płaczu i będąc opoką, której tak bardzo teraz potrzebuje. Całuję jej skroń, gdy ponownie milknie, a jej oddech wraca do normy, gdy przestaje płakać. Serce, które wczesniej miałem wrazenie, ze eksploduje w srodku mojej piersi powoli uspokaja się. Ku mojemu zaskoczeniu, Raven odwraca się obejmując moją szyję i przysuwa swoje usta do moich. W pierwszej chwili jestem tak zszokowany z powodu jej pocałunku, ze zastygam w miejscu. Wsuwa ręce w moje włosy, przyciskając do mnie swoje ciało. - Proszę, pocałuj mnie - błaga przy moich ustach. Swoimi rękami odnajduję jej okrągły tyłeczek, a nasze usta zaczynają poruszać się w idealnym rytmie.

Dowód tego szybko rosnie w moich spodenkach, wciskając się wprost w jej brzuch.

Strona

dziecku i teraz ponownie chce wyskoczyć z piersi, ale juz z całkowicie innego powodu.

93

Serce ostatecznie otrząsnęło się z ataku paniki po tym, jak rozmawialismy o naszym

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Jęczy cicho w moje usta, gdy wsuwam język do srodka i czuję, jak mięknie przy mojej piersi, palcami szarpiąc mi włosy. Doznania przepływające przez moje ciało są oszałamiające i wysyłają mnie na wyzyny, tam, gdzie tylko ona potrafi mnie doprowadzić. Tylko ona sprawia, ze wychodzę z siebie zaledwie po pocałunku. Nie potrafię nawet wyobrazić sobie, jak to będzie, gdy w końcu ponownie zatopię się w jej wnętrzu. Marzyłem o całowaniu kazdego centymetra jej ciała i pieprzenia jej do czasu, az zachrypnie jej głos od krzyczenia mojego imienia. Minęło dużo czasu... zdecydowanie za dużo. Muszę to zatrzymać, zanim zle skończy się to dla moich spodenek. Chwytam jej ramiona, uspakajając ją i odsuwając do tyłu, a samego siebie zmuszając do odsunięcia od jej ust. Patrzy na mnie oczami pełnymi poządania, gdy jednoczesnie zmieszanie pojawia się na jej twarzy. - Co się dzieje? - Chodz ze mną do domu - mówię jej. Nie pytam, gdyz nie mógłbym przyjąć odmowy. Abo dobrowolnie zgodzi się wyjsć ze mną do mojego samochodu albo przerzucę ją przez ramię. To jej wybór w jaki sposób to się rozegra. - W porządku. Muszę znalezć Tessę i powiedzieć jej, ze wychodzę z tobą. Nie chcę, zeby się o mnie martwiła. - Okej, pójdę z tobą. Nie pozwolę na to, bys zmieniła zdanie zostawiając mnie z cholernie wsciekłą erekcją. Pięć godzin torturowałem się obserwując cię tego wieczoru. Teraz nadszedł czas, bysmy udali się do mnie, by własciwie oddać czesć twojemu ciału w taki sposób, jaki tylko ja znam, Złosnico. Jej policzki przybierają odcień ciemnego rózu, gdy zatrzymuje się na szczycie schodów. - To tylko jedna noc z Bogiem Seksu San Francisco, więc lepiej to wykorzystaj. Ból rozchodzi w mojej piersi, gdy słyszę jej słowa o jednej nocy. Moze i mysli, ze to

siebie, zebysmy mogli je wspólnie dzielić, zeby to wszystko zadziałało i innego rodzaju dziewczęce pierdoły, o których kobiety za duzo myslą i których się boją. Lecz ja muszę odzyskać ją z powrotem. Nie mam zamiaru patrzeć jak odchodzi.

Strona

jest przerazona i ma ku temu pełne prawo. Pewnie uwaza, ze nasze zycia zbyt róznią się od

94

jednorazowa sprawa, ale to motto tak naprawdę nigdy na nas dobrze nie działało. Wiem, ze

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Za bardzo ją kocham, żeby stracić.

Parkuję samochód przed Hotelem Knox wychodzącym na port, po czym oddaję kluczyki lokajowi i pędzę do Raven, aby pomóc jej wyjsć z samochodu. Otwieram drzwi i wyciągam do niej rękę patrząc, jak wychodzi. Eksponuje swoje zabójcze nogi, dzięki króciuskiej letniej sukience, którą ubrała na dzisiejszy wieczór. - Boze, wyglądasz pięknie – mruczę w jej usta, przyciągając ją do siebie i całując. Opiera się o moją piers wydając z siebie najseksowniejszy chichot. - Powiedziałes mi to prawdopodobnie setki razy i jesli nie przestaniesz popadnę w kompleksy. - Wybacz, ale nie mogę. Jestes po prostu zbyt piękna i niemozliwym jest dla mnie nie mówić o tym tobie i swiatu. Jej oczy błyszczą od alkoholu, który piła w czasie grilla. Wypiła dosć, zeby rozluznić się będąc ze mną, ale nie na tyle, by obudzić się jutro i tego załować. Dla mnie jest w idealnym stanie, by być pieprzoną az do wschodu słońca. Znając jej uparty tyłek, kto wie, kiedy następnym razem da mi swoją pyszną cipkę, więc muszę wykorzystać tyle, ile tylko się da dzisiejszego wieczoru. Jazda windą wydaje się trwać wiecznie. Najgorsze w zyciu osoby popularnej jest to, ze zawsze musisz zachowywać się własciwie w miejscach publicznych, dlatego tez Bóg uniemozliwił mi bycie zbyt napalonym, będąc z dziewczyną w windzie. Ktos mógłby nakręcić materiał wideo i sprzedać go osobie dającej najwyzszą kwotę. Mój agent sportowy pokochałby cały ten rozgłos, niekoniecznie jednak zachwyciłoby to moją matkę. Stoję więc w windzie zachowując się najlepiej jak tylko potrafię, jadąc całe dwadziescia pięter w górę do swojego mieszkania. Moja gosposia i osobisty kucharz powinni być jutro rano, ale wysłałem im wiadomosć informując, ze mają wolne. Nie wiem, jak długo

Strona

personel pokazałby się, rano opusciłaby mieszkanie biorąc to jaką wymówkę, aby wyjsć.

95

zostanie ze mną Raven, ale chcę spędzić z nią jak najwięcej czasu. Wiem, ze jak tylko

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

W końcu rozbrzmiał dzwięk zatrzymującej się widny, tym sposobem informując, ze dojechalismy na samą górę. Wychodząc z niej, pociągam za nasze splecione dłonie kierując nas korytarzem do moich drzwi. Jestesmy na miejscu. Nie ma jak w domu. Wsuwam kartę magnetyczną i gdy juz otwieram drzwi, popycham ją do srodka. W chwili, gdy drzwi zamykają się za nami, przyciskam ją do nich, równoczesnie przyszpilając swoim ciałem. Wsuwam palce w jej włosy uwalniając je z gumki tak, ze opadają na plecy. Wpatruję się w jej oczy dostrzegając w nich poządanie, podczas gdy ręką sunę po zewnętrznej stronie uda. Jej ręce są przycisnięte do drzwi przy jej ciele i stara się podeprzeć samą siebie, gdy chwytam jej tyłek i powoli unoszę ją w górę. Wsuwając swoje nogi pomiędzy jej uda wciskam pulsująca erekcję do jej zródła gorąca, gdy unosi nogi obejmując nimi moje biodra. Nie mam cierpliwosci, zeby robić to powoli. Muszę pieprzyć ją mocno własnie tutaj w swoim cholernym przedpokoju. Potem, jak juz będzie po wszystkim mogę spędzić noc na delektowaniu się nią. Zaczynam całować i przygryzać lekko jej ramię zjezdzając na szyję. Chwytam jej majtki i rozrywam je. - Pomóz mi uwolnić mojego kutasa, Złosnico, a potem chcę, zebys skierowała go do swojej ociekającej, gorącej cipki, tak, zebym mógł pieprzyć cię, a następnie obserwować jak moja sperma spływa po twoich nogach, oznaczając cię ponownie, ze jestes moja. Kieruje ręce ku pasku od krótkich spodenek i popycha je w dół, podczas gdy moje palce powolutku wslizgują się w jej szparkę rozprowadzając soki, zanim wchodzą w nią głęboko do srodka. Jest ciasna i idealna, tak jak pamiętam. Mój fiut, az drga z potrzeby, gdy bierze go w dłoń zaczynając powoli sunąc po nim ręką. Wydaję z siebie jęk, gdy całuję ją w okolicach ust. Muszę posmakować ich, gdy ją pieprzę. Moje palce opuszczają jej kobiecosć przenosząc się do tyłeczka, gdy ustawiam ją i

do jaj, sprawiając, ze się zaciskają. Czekałem na to stanowczo zbyt długo.

Strona

gdy czuję jak główka naciska na jej wnętrze, dreszcz przeszywa moje ciało kierując je prosto

96

czekam na jej rękę, by naprowadziła mojego kutasa do pierdolonego domu. W momencie,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Potrzebuję cię tak bardzo, ze tym razem pójdzie szybko, Złosnico. Obiecuję, ze wynagrodzę ci to, jak tylko zabiorę cię do sypialni. Mówiąc te słowa wsuwam się do jej wnętrza powodując, ze jęczy, rękami obejmując moje plecy i wbijając palce w skórę, gdy zaczynam się poruszać. Całujemy się, jak szaleńcy uderzając się zębami i niewazne, jak bardzo się staramy, nigdy nie uda nam się utrzymać naszych ust wystarczająco blisko siebie, by móc się sobą nasycić. Uczucie jej języka na moim sprawia, ze moje serce tańczy w cholernej piersi, a fiut twardnieje jeszcze bardziej w jej wnętrzu, gdy jej cipka przesuwa się po nim w górę i w dół. To nie będzie trwało długo. Tak dobrze ją czuć. Kurwa, Złosnico... jestes idealna – mamroczę w jej usta, zanim zaczynam dziko pieprzyć jej usta swoim językiem. Smakuje, jak białe wino, gdy ssę alkohol z jej języka. Od razu przypomina mi się nasza noc w winnicy. Niespodziewanie obezwładnia mną potrzeba, by zabrać ją tam ponownie. Chcę więcej niz tylko dzisiejszy wieczór. Potrzebuję wiecznosci z tą dziewczyną. Tak, zebym mógł pokazać jej swiat wzdłuz i wszerz. Doswiadczyć z nią wszystkiego tak, jak powinno to trwać cały czas. Wyobrazam sobie wszystkie miejsca, gdzie mogę ją pieprzyć. Rzym. Paryż. Grecja. Belize. To jest bardziej egzotyczne i samą nazwą popycha mnie blizej krawędzi. Jej ręce suną w stronę mojej szyi, po czym przytrzymuje się mnie mocniej. Czuję, jak

Strona

samą desperacją jak moja.

97

porusza swoimi biodrami przy moich, wychodząc na spotkanie moich pchnięciom z taką

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Goni swój orgazm tak samo szaleńczo, jak ja swój własny. My nie chcemy tego tak po prostu, my tego potrzebujemy. Potrzebujemy złapać tę ekstazę, którą tylko ona potrafi mi dać, a ja jej. - Kurwa – warczę przy jej ustach, gdy czuję jak jej ciało drzy przy moim. Sciskam jej tyłek w rękach zaczynając wolne, lecz zdecydowanie głębsze pchnięcia, gdy czuję, jak mój fiut pulsuje w jej wnętrzu wypełniając ją kazdą najmniejszą nawet kropelką, którą muszę jej dać. Moje ciało jest odrętwiałe, gdy stoimy tak w przedpokoju, obydwoje nadzy od pasa w dół w dalszym ciągu połączeni ciałami. Chowa twarz w zagłębieniu mojej szyi, gdy oboje dyszymy łapiąc oddech, czekając az nasze ciała wrócą z powrotem na ziemię. Boję się poruszyć, wysunąć z niej, sprawiając tym, ze prysnie czar pod urokiem, którego oboje jestesmy. Strach przed jej zniknięciem, zanim otworzę oczy jest wręcz paralizujący. Raven jest jak tatuaz wróbla na jej ramieniu. Jasny i wzbudzający podziw swoim pięknem... i zawsze gotowy do lotu, wznosząc się w nieznane w poszukiwaniu kolejnej przygody. W końcu wysuwam się z jej wnętrza, stawiając ją na twardej, drewnianej podłodze. Tam jest łazienka, więc mozemy isć się przemyć. - Łącząc jej rękę ze swoją prowadzę ją w kierunku łazienki. Usmiecham się do siebie, gdy widzę jak rozgląda się wokoło po moim apartamencie, próbując to wszystko jakos ogarnąć. W chwili, gdy jestesmy juz w srodku, puszczam jej rękę idąc prosto do prysznica i puszczając wodę. Chwytam za koszulkę, sciągam ją przez głowę i rzucam na podłogę razem ze spodenkami. Przesuwam wzrokiem po jej ciele, które w dalszym ciągu jest upojone orgazmem, który przed chwilą z nią dzieliłem. Twoja kolej, Złosnico, rozbieraj się – mówię do niej robiąc krok do przodu i pomagam

przygryza ich dolną częsć przeciągając zębami. Natychmiast czuję, jak mój kutas ponownie zaczyna rosnąć.

Strona

Językiem przesuwa po swoich ustach, nawilzając wargi, a następnie delikatnie

98

sciągnąć sukienkę przez głowę.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Nie wiem, co jest w tobie takiego, co sprawia, iz przemieniam się w napaloną, seksualnie szaloną kobietę, Linc. Obejmuję jej biodra, rękami szarpiąc ją do swojej piersi i unoszę ją w górę. - Nie wiem, co mam ci na to powiedzieć, kochanie. Ale wszystko to co wiem, to to, ze uczucie jest obopólne. Myslę, ze zanim „nadrobimy wspólne zaległosci”, będziemy musieli spędzić całe popołudnie liząc tą słodką, małą cipeczkę, podczas gdy ty będziesz mi robiła loda. Jestem

Strona

99

pewien, ze będzie to cholernie tego warte.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

20 grudnia 2015

Raven Jest prawie północ, gdy z Tessą kończymy pakować prezenty, które dzisiaj kupiłysmy. Układam je pod choinką, gdy słyszę otwieranie i zamykanie wejsciowych drzwi. Dzwięk cięzkich kroków sprawia, ze moje serce przyspiesza, a ciało oblewają zimne poty. Sciągam z siebie sweter chcąc odrobinę się schłodzić. Wylądował juz godziny temu, z czego ja sama ostatnie pięć spędziłam opierając się pokusie, by wysłać mu wiadomosć i upewnić się, ze wszystko jest w porządku. Jest bardziej niz prawdopodobne, ze wyszedł gdzies z przyjaciółmi. Czuję się głupio, iz myslałam, ze pierwsze co zrobi zaraz jak wyląduje to przybiegnie do mnie próbując wszystko naprawić. - Cholera… Linc jest tutaj – szepczę wstając na nogi, a następnie upewniam się, czy mój brzuch jest dosć dobrze ukryty. Nie jestem gotowa, zeby w tym momencie powiedzieć

dobrze.

Strona

wazną wiadomosć. Dzisiaj jestem juz za bardzo zmęczona i w dalszym ciągu nie czuję się za

100

mu o dziecku. Chcę usiąsć z nim gdzies spokojnie jutro i dopiero wtedy przekazać mu tę

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Kolejny tępy ból przeszywa mój brzuch i pocieram go, starając się złagodzić objawy. Tessa spogląda na mnie z niepokojem. – Wszystko w porządku? Robisz tak przez cały dzisiejszy dzień. - To nic takiego. Lekarka powiedziała, ze delikatne skurcze są czyms normalnym. Myslę, ze ból spowodowany jest powiększającą się macicą i rozciąganiem brzucha. Jest okej. Pojawienie się Linca w pokoju przerywa naszą wymianę zdań i obydwie odwracamy się w jego stronę. - Tak myslałem, ze słyszałem dochodzące stąd głosy. Mam prezenty do zapakowania i połozenia pod choinką, ale potem nie będę wam juz przeszkadzał. Gdy mówi jego oczy ledwo co patrzą w moją stronę. Uderza we mnie ukłucie smutku, gdy przechodzi obok i wyciąga prezenty ze swojego bagazu podręcznego. Ból wywołany widokiem jego i Allesi nadal jest swiezy, ale nic nie poradzę na to, iz myslę o tym, co wczesniej powiedziała Tessa. - Linc. - Zatrzymał się na dzwięk swojego imienia. Pochylając się przed sklepionym przejsciem wychodzącym na korytarz patrzy na mnie spojrzeniem... moze nadziei? - Jesli nie jestes jutro zbyt zajęty, chciałabym z tobą porozmawiać, jesli to nie problem? Wzruszając ramionami odpowiada. - Pewnie, nie mam nic takiego w planach. Czuję się nienajlepiej z powodu zmiany strefy czasowej, to wszystko. Teraz w Szkocji jest ranek, więc idę prosto do pokoju, biorę prysznic i spróbuję obejrzeć jakis film. Wam dziewczyny zyczę dobrej nocy. Ani ja, ani Tessa nie odpowiadamy. Tessa zbyt zajęta jest obserwowaniem naszej wymiany zdań i pewnie modli się w duchu, zebym nie wyskoczyła przed nim ze swoim atakiem burzy hormonów. - Cóz... to było dziwne – mówi pochylając się do mnie, gdy Linc znika w korytarzu.

potem czuję dziecko trzepoczące jak motyl, tutaj w srodku i wszystko o czym potrafię mysleć to to, jak bardzo go kocham...

Strona

logicznie mysleć. Częsć mnie wie, ze powinnam go nienawidzić za to co zrobił, ale zaraz

101

- I ty mi to mówisz? Za kazdym razem, gdy znajduję się w jego poblizu nie potrafię

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Obejmuje mnie ręką i przytula do siebie, drugą rękę kładąc na brzuchu. - Nie potrafię wyobrazić sobie, jakby to było, gdybym to ja była na twoim miejscu. Wiem, ze zrobisz to, co własciwe dla twojego serca. Moze pójdziemy na górę i zrobimy sobie pizamową imprezkę? Wskoczymy do łózka, obejrzymy babski film i zrelaksujemy się przed snem? Smiejąc się biorę ją za rękę i ciągnę korytarzem. - Myslę, ze to swietny pomysł. Musisz pomóc mi pozostać silną, zebym przez przypadek nie zabłądziła do pokoju Linca robiąc cos, czego rano będę załować. - Ha! Miejmy nadzieję, ze Pan Bóg Seksu sam nie ma zadnych tego typu planów. Nie chciałabym obudzić się obok niego próbującego bzyknąć mnie przez przypadek, zamiast ciebie. Przebieram się w górę od pizamy i wskakuję w parę bawełnianych spodenek, po czym kładę się do łózka obok niej. Układamy się na stercie poduszek i zaczynamy oglądać Trainwreck. Po pierwszych piętnastu minutach walczę ze sobą, zeby nie zasnąć. Powolutku zsuwam się na poduszkach, zanurzając się głębiej pod koc i odpływam w sen. Uczucie bólu przeszywającego mój brzuch pomieszanego z bólem pleców budzi mnie ze snu. Starając się je złagodzić pocieram plecy. Mam wrazenie, jakbym miała najbardziej bolesne bóle miesiączkowe, jakich kiedykolwiek doswiadczyłam, lecz jeszcze silniejsze. Łzy napływają do moich oczu, gdy nadchodzi kolejna fala, a próbując wstać z moich ust wydostaje się niewielki szloch. W pokoju jest ciemno i tym sposobem wiem, ze jest srodek nocy. Jedyne swiatło pochodzi z niezgaszonego telewizora. Wstając czuję wilgoć w majtkach. Czuję jak dosłownie zamiera mi serce. Słysząc mój płacz Tessa budzi się i staje na bacznosć z szeroko otwartymi oczami pełnymi przerazenia. - Co się dzieje? - pyta patrząc na mnie, po czym rozgląda się po pokoju.

wypływać z moich oczu. Tessa zeskakuje z łózka i wyciągając telefon pyta: - Co mam robić? Powinnam zadzwonić po karetkę? Czy same pojedziemy do szpitala?

Strona

Cos nie tak z dzieckiem, Tessa. - Gdy wypowiadam te słowa, łzy zaczynają swobodnie

102

Łapię się za brzuch, gdy przeszywa mnie kolejny atak bólu i mówię między łkaniem. -

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Zamykam oczy, starając się opanować wzbierającą we mnie panikę i pomysleć o tym, co powiedział lekarz w przypadku zaistniałych komplikacji w trakcie ciązy. Gwałtownie otwieram oczy i krzyczę. - Muszę zadzwonić do gabinetu mojego lekarza. Będą wiedzieć, co robić. W czasie, gdy jestem na linii, by połączyć się z gabinetem, Tessa pomaga mi dojsć do łazienki. - Och, mój Boze – mówi spanikowana. - Jestes pokryta krwią, Raven. Walcząc ze strachem spoglądam w dół i widzę krew na zewnętrznej stronie moich ud. - Dlaczego to się dzieje? - pytam, gdy patrzę na siebie w dół i w szale zaczynam zdejmować ubrania. - Nie wiem, słodziutka, ale jestem tutaj z tobą. Zabiorę cię do szpitala. Wszystko będzie dobrze. Czuję ucisk w zołądku i jestem daleka od przeczucia, ze wszystko będzie okej. Próbuję odczekać, by móc sprawdzić czy czuję ruchy dziecka, ale nic nie wyczuwam. Chwytam za myjkę z szafki nad toaletą, po czym wkładam ją pod ciepłą wodę i zaczynam czyscić swoje uda. Mój szloch wypełnia łazienkę, gdy widzę spływającą krew. Tessa pojawia się w drzwiach łazienki z czystymi majtkami i spodniami od dresu. Włóz to. Kobieta, z którą rozmawiałam przez telefon powiedziała, ze jesli uwazamy, ze szybciej dowiozę cię do szpitala, niz przyjedzie tutaj karetka, to mamy tak zrobić. Zatem, jak tylko się ubierzesz, wyjezdzamy. Kiwam głową i mamroczę. - W porządku. - Wykonuję czynnosci jak na autopilocie, gdy wsuwam na siebie majtki i zakładam podpaskę. Krwawienie wydaje się, ze zmieniło się na delikatne plamienie, co mam nadzieję jest dobrym znakiem, poniewaz nie mogę stracić dziecka.

rozgorączkowanego głosu Linca niesie się przez sypialnię.

Strona

uderza w moje plecy i brzuch, wywołując zdwojony ból. Gdy krzyczę, dzwięk

103

Wchodzę w spodnie dresowe i gdy jestem juz w połowie ich zakładania, kolejny atak

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Oddychając głęboko podciągam do góry spodnie i opadam na umywalkę zastygając na widok Linca stojącego w drzwiach, przyglądającego się mnie, a następnie zakrwawionym ubraniom lezącym w umywalce. - Co się dzieje, Raven? Jestes ranna? - pyta, podchodząc do mnie szybko. Moja dolna warga drzy, gdy staram się znalezć własciwe słowa. Gdy trzymam rękę na brzuchu, a kolejny szloch opuszcza moje usta, rzuca szybkie spojrzenie na moją rękę i od razu orientuje się, co się dzieje. - Jestes w ciązy, Raven? - Wykrztusza z siebie pytanie, gdy jego ręce sięgają mojego maleńkiego wystającego brzuszka. Trząsą mi się ramiona i rozklejam się przed nim. Patrzę w dół. - Przyleciałam do Szkocji, zeby ci o tym powiedzieć, ale musiałes wyjechać. Potem juz, nie wiedziałam, jak mam ci to powiedzieć. Po tym wszystkim z Allesią... - Przepraszam, ze wam przerywam, ale musimy juz jechać. Chodzmy, Raven - warczy na nas Tessa, przejmując dowodzenie nad sytuacją. Podskakuję na jej słowa, podczas gdy Linc bierze mnie na ręce niosąc przez sypialnię, korytarz, po czym w dół po schodach. Tessa zbiega przed nim, zeby otworzyć drzwi, pozwalając mnie i Lincowi wyjsć na zewnątrz, po czym zatrzaskuje je za sobą i biegnie po trawniku prosto do samochodu. Zanurzam twarz w piersi Linca, starając się oddychać, gdy ponownie uderza we mnie ból. Wszystko będzie dobrze, Złosnico – mówi, wchodząc na tylne siedzenie samochodu nadal trzymając mnie w ramionach. Trzyma mnie mocno całą drogę do szpitala. Wszystko staje się zamazane, gdy spieszymy się do srodka, a następnie do małego, surowego pomieszczenia, gdzie od razu jestem przyjęta przez lekarza. Razem z pielęgniarką podchodzą do mnie i sadzają na łózku obok ultrasonografu, po

modląc się, zeby dzwięk bicia jej serduszka wypełnił pokój... lecz to nie nadchodzi. Zamiast tego lekarz patrzy na ekran kolejny raz, tak samo jak pielęgniarka, zanim wyłącza go odwracając się do nas twarzą.

Strona

jednoczesnie patrząc na monitor, który jest ukryty przed moim wzrokiem. Zamykam oczy,

104

czym doktor zaczyna przez chwilę jezdzić głowicą po mojej dolnej częsci brzucha,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Przykro mi. – to wszystko, co mówi lekarz, zanim znika za drzwiami wracając na swoją zmianę, by odwiedzić kolejne matki. Pielęgniarka przesunęła maszynę z powrotem na miejsce, zanim podeszła do mojego łózka, gdzie lezałam wpatrując się obojętnie w sufit marząc o tym, zeby podłoga pode mną otworzyła się i pochłonęła mnie całą, zabierając jak najdalej stąd. - Raven, złotko. Musimy porozmawiać o kilku rzeczach, bym mogła przygotować cię na to, czego doswiadczysz. Sięgam po uchwyt szpitalnego łózka, naciskam guzik i powoli podnoszę się wraz z oparciem w górę. Widząc, ze jestem gotowa zaczyna tłumaczyć mi wszystko przez co będę musiała przejsć w ciągu następnych godzin, zaczynając od kroplówki, do podania oksytocyny i przebicia wód płodowych oraz tego, jak będzie wyglądało nasze dzieciątko, kiedy się urodzi. W zaleznosci od tego, jak długo nie zyje będzie albo rózowa albo bladziutka z delikatną, wątłą i łuszczącą się skórą. Moja głowa bezustannie pulsuje, gdy tak siedzę słuchając tego, co mówi, aby przygotować mnie psychicznie do urodzenia martwego dziecka. Kończąc rozmowę, kładzie swoją rękę na mojej i mówi: - Mozemy zaaplikować ci morfinę, gdybys chciała pomóc sobie z bólem. Wywoływany poród moze być bardziej bolesny w porównaniu do normalnego, postępującego stopniowo. Jak juz będziesz blisko rozwiązania mozesz dostać zastrzyk ze znieczuleniem zewnątrzoponowym, jesli będziesz chciała. Aktualnie mój umysł jest całkowicie wyłączony. - Niczego nie chcę. Nie obchodzi mnie to, jak bardzo bolesne to będzie. Chcę poczuć kazdy gram bólu, gdy będę rodziła swoje dziecko. Muszę poczuć ten ból, zeby wiedzieć, ze to

się jak mój swiat rozsypuje się na kawałki bezposrednio na jej oczach. - Jestes pewna? - pyta pielęgniarka, zanim wstaje.

Strona

Tessa stoi przy oknie z maskarą spływającą w dół jej policzków w ciszy, przyglądając

105

wszystko dzieje się naprawdę – mówię wycierając łzy.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Tak. Niczego nigdy nie byłam tak pewna w swoim zyciu. Staje między moimi nogami prosząc, abym się zrelaksowała i bada szyjkę macicy. Wygląda na to, ze masz rozwarcie na trzy centymetry. Wrócimy niedługo, zeby podać ci oksytocynę. Jesli chcesz mozemy poprosić księdza, by przyszedł i jak wyrazisz zgodę ochrzci dziecko gdy się urodzi. Czuję się tak, jakby całe moje dotychczasowe zycie wymknęło się spod mojej kontroli. Mam tak wiele pytań, które chciałabym zadać, lecz ledwo mogę je sformułować w głowie. Wszystko czego teraz pragnę i chcę zrobić, to zwinąć się w kłębek i umrzeć. - Ksiądz to dobry pomysł. Dziękuję, pani Roberts – odpowiada Linc, zanim udaje mi się zareagować i siada obok na moim łózku. - Powinnismy zadzwonić po Vivien i Matta? - pyta łagodnie Tessa. Natychmiast kręcę głową. Jedna rzecz jest pewna. Nie chcę w tym momencie mieć koło siebie swojej matki, ani Matta. To ostatnia rzecz, jakiej pragnę, by byli tutaj w tak trudnej dla mnie chwili, powodując, ze będzie ona jeszcze trudniejsza. Jak tylko pielęgniarka wychodzi z pokoju, Linc łapie mnie za rękę. - Wiem, ze mówiłas, ze nie chcesz nic przeciwbólowego, ale nadal mozesz zmienić zdanie, kochanie. Nie musisz się karać, zmuszając ciało, by przez to przechodziło. To nie twoja wina. To nie jest niczyja wina. Gwałtownie potrząsam głową mówiąc: - Muszę to zrobić, Linc. Czy mógłbys podać mój telefon? Chcę zadzwonić do taty. Linc wstaje, kierując się w stronę Tessy, gdzie zaraz za nią lezy moja torebka. Otwiera ją i momentalnie zastyga w miejscu. Wynurza powoli rękę trzymając w niej zdjęcie z wczorajszej wizyty u lekarza. Odwraca się powoli i unosząc zdjęcie pyta: - Czy to jest...

Dziewczynkę? - łamie mu się głos, gdy z powrotem spogląda na zdjęcie, zanim wraca do mnie podając mi telefon.

Strona

- Tak. Na wtorkowej wizycie dowiedziałam się, ze będziemy mieli dziewczynkę.

106

dziecko?

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Tak. Piękna, zdrowa dziewczynka. Tak własnie powiedziała mi doktor Baker podczas ostatniego badania USG – wypuszczam z siebie kolejny szloch, jednoczesnie próbując zebrać siłę, by kontynuować rozmowę. Patrzę na zdjęcie w jego dłoni i w ciszy pytam Boga: Dlaczego ona? Dlaczego zabierasz nam naszą dziewczynkę?

***

Po szesciu godzinach potwornego bólu porodowego wykonuję ostanie pchnięcie prowadzące do urodzenia naszej dziewczynki. Jest niesamowicie cicho, gdy ostatecznie opadam na szpitalne łózko czując, jak jej drobne, malusieńkie ciało zostaje wyciągnięte z mojego własnego. Normalnie jest to radosna chwila. Nagroda po wielu godzinach bólu, gdy wreszcie wprowadzasz dziecko na swiat. Jednak dla mnie nie ma tu chwili radosci czy gratulacji. ?adnego dzwięku płaczu dziecka wypełniającego pomieszczenie. Zamiast tego są przyciszone głosy i współczujące spojrzenia pielęgniarek i lekarza. Jest piękna, Raven – mówi Tessa stojąc obok i trzymając w dłoni moją prawą rękę. Jak za mgłą widzę stojącego przede mną Linc'a zaraz obok lekarza i przecinającego pępowinę. Ona jest taka malusieńka. Tak cholernie mała. W ciszy obserwuję, jak lekarz kładzie ją na moim brzuchu i zaczyna wycierać. Moje oczy nie opuszczają jej. Staram się wpoić kazdy najdrobniejszy szczegół do swojej głowy. Od jej drobniutkich dziesięciu paluszków u nóg, do dziesięciu paluszków u rączek. Od jej malutkiego, okrągłego noska do małych policzków. Sciskam rękę Tessy i szarpię za nią, zeby zwrócić na siebie jej uwagę. Pochyla się przy mojej twarzy.

Oczywiscie – odpowiada, delikatne sciskając moją dłoń, zanim wypuszcza ją i wyciąga telefon, zeby zrobić zdjęcia, gdy pielęgniarka wazy i mierzy jej malusieńkie ciałko.

Strona

Płaczę przykładając rękę do ust i staram się stłumić szloch.

107

- Proszę, zrób zdjęcia, Tessa. Muszę to zapamiętać... zapamiętać ją.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Linc podąza za nią, gdziekolwiek się znajduje z nieobecnym spojrzeniem na twarzy. Jest pozbawiony jakichkolwiek emocji odkąd tutaj przyjechalismy. Pomyslałam, ze moze, gdy ją zobaczy będzie płakał, krzyczał, zrobi cokolwiek. Cokolwiek, co pozwoliłoby mi wiedzieć, co czuje. Zamiast tego, czuję jakby zamknął się na emocje i starał się być silny dla mnie. Tak ogromnie pragnę ją potrzymać. Zabija mnie lezenie tutaj i bycie niezdolną do zrobienia czegokolwiek, gdy widzę jak Linc i Tessa trzymają jej delikatne rączki i robią zdjęcia, gdy pielęgniarka zawija ją w powijak i wkłada na główkę malusieńką czapeczkę. - Chcę, zebys wykonała jedno duze parcie Raven, tak, zebysmy mogli wyjąć łozysko, a potem sobie pójdę i będziesz miała trochę czasu dla siebie i swojej dziewczynki. Unoszę się i prę trzykrotnie, az ostatecznie odczuwam ulgę. Słyszę, jak lekarz mówi do pielęgniarki. - Nie ma zadnych naciągnięć mięsni. - Następnie sciąga rękawiczki

i

wyrzuca je do kosza. Stojąc posrodku i patrząc raz na mnie, raz na Linca, składa nam kondolencje, po czym wychodzi. - Dlaczego to się stało? Dlaczego straciłam dziecko? - pytam pielęgniarkę, gdy pojawia się przy moim łózku. - Masz mozliwosć dokonania autopsji, jesli bys chciała. Mozesz w ten sposób dowiedzieć się co było przyczyną smierci dziecka. Jesli wrócisz do Santa Barbara wyslemy tam wyniki na oddział ginekologiczno-połozniczy. Niebawem przyjdzie tutaj po dzieciątko pracownik domu pogrzebowego. Jak tylko dostaniesz wypis ze szpitala mozesz udać się tam i przemysleć, czy chciałabys tradycyjny pogrzeb czy kremację. Spoglądam w górę na Linc'a, który stoi obok mnie trzymając naszą córeczkę, ledwo widoczną w swoim powijaku i czapeczce.

wyobrazałam, to lezenie na szpitalnym łózku i rozmawianie o pogrzebie własnej córki.

Strona

rodzaju liny ratunkowej, zebym całkowicie się nie poddała. Ostatnią rzeczą, jaką sobie

108

Wyciągam rękę w jego stronę, biorąc jego wolną dłoń i sciskam w potrzebie czegos w

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Dziękujemy za wszystko, proszę pani. Zdecydowanie będziemy za sekcją zwłok. Wypełnię wszystko wymagane dokumenty – mówi Linc, kciukiem delikatnie masując tył mojej ręki. Pielęgniarka posyła nam pełny współczucia usmiech, gdy zaczyna sprzątać wokół łózka. - Jeszcze raz, chciałabym wam obojgu powiedzieć, jak bardzo jest mi przykro z powodu waszej straty. Ksiądz przyjdzie spotkać się z wami, jak tylko będziecie gotowi. Mamy równiez psychologa, gdybyscie zdecydowali się z nim porozmawiać. Wypuszczam z siebie słaby oddech, gdy opuszczam wzrok na swój teraz juz pusty brzuch. - Dziękuję. - Nie mówię nic więcej i nie zatrzymuję jej dłuzej. Ostatecznie po tym, jak zostałam zbadana, pielęgniarki zdejmują przyrządy z mojego brzucha i podają mi ibuprofen. Następnie wychodzą dając nam odrobinę prywatnosci, na którą czekałam od chwili, gdy mała się urodziła. Jest piękna, Raven – powtarza Tessa z powrotem podchodząc do mnie i robi zdjęcia, gdy Linc podaje ją w moją stronę. Trzęsą mi się ręce, gdy wyciągam je w jego kierunku. - Urodziła się o 8.23 rano, 454 gramy, 26 cm długosci – mówi Linc obserwując, jak kołyszę ją przy swojej piersi. Łzy spływają po moich policzkach, spadając na jej kocyk, gdy delikatnie przesuwam palcami po jej twarzy. - Jestes niesamowicie idealna - mówię do niej między szlochami, gdy pochylam się i składam pocałunek na czubku jej główki. Czuję się tak, jakby ktos wyzłobił dziurę w mojej piersi i wyciągnął serce, gdy tak patrzę na córeczkę, która zamiast urodzić się w czterdziestym tygodniu i być piękną, wytrzymałą dziewczynką jest martwa. Dzwoniący telefon Tessy odrywa mnie od moich mysli. - Twój tata i Alison są tutaj.

Patrząc na Linc'a mówię. - Jesli to nie problem dla ciebie, chciałabym spędzić z nią trochę czasu, zanim wszyscy się tutaj zjawią. - Jestem wyczerpana zarówno fizycznie, jak i psychicznie, tak, ze wszystko, co chcę zrobić to spać.

Strona

matkę, zatem chcę cię przestrzec, iz twoi rodzice pojawią się tutaj w przeciągu kilku godzin.

109

Są w poczekalni. Chcesz, zebym ich wpusciła? Napisał równiez, ze poinformował twoją

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- W porządku. Idę poszukać jakiejs kawy i wrócę. Dam znać twojemu ojcu, jak się czujesz – mówi Linc składając delikatny pocałunek na czubku mojej głowy. Wiem, ze sprawy między nami są teraz pod znakiem zapytania, ale jestem wdzięczna, ze jest tutaj ze mną. Drzę na mysl o pojawieniu się naszych rodziców, gdyz to pewne, ze rozpęta się wojna. W tej chwili nie obchodzi mnie, co obydwoje pomyslą. Patrzę jak Linc i Tessa znikają w korytarzu, delikatnie zamykając za sobą drzwi. Odwracam się na bok, tulę dziecko w ramionach i przyglądam się jej, zastanawiając się nad imieniem. Oczywiscie będę musiała zapytać Linca, co mysli, ale mam kilka, które wybrałam, gdy chciałam powiedzieć mu o dziecku. Wygląda jak spiący anioł, tak malusieńki, ze miesci się w mojej dłoni. Głaszczę jej drobne paluszki i całuję kazdy z nich z osobna. Wygląda pięknie. Widzę w niej wiele z Linc'a, gdy dokładnie się jej przyglądam. Od dawna nie myslałam o Bogu czy niebie. Jednak teraz, gdy tak lezę z nią w swoich ramionach nic nie poradzę na to, ze zastanawiam się, czy jej dusza zazna spokoju tam w Niebie. Myslę o członkach mojej rodziny, którzy odeszli. Czy jest teraz z nimi, bezpieczna i otoczona ich miłoscią. Czy tez jest sama, czekając na mnie i Linca, abysmy pewnego dnia dołączyli do niej gdziekolwiek jest. Niespodziewanie do głowy wpada mi pomysł na imię. Neveah. To Niebo pisane od tyłu.4 To idealne imię dla anielskiego dziecka. Patrząc na nią szepczę. - Neveah... mój mały, słodki aniołek. Chwytam za telefon lezący na szafce obok łózka i robię jej zdjęcia, gdy lezy skulona w moich ramionach.

4

. Heaven – niebo

Strona

podnoszę wyzej koce przytulając do siebie Neveah i domagam się snu.

110

Ziewam ze zmęczenia i z pragnienia snu. Kładę telefon z powrotem, zginam nogi,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Częsć mnie chce zasnąć, by potem obudzić się i odkryć, ze to wszystko było tylko złym snem. Ponownie chciałabym poczuć jak kopie i porusza się we mnie, dając tym znać, ze wszystko jest w porządku.

Strona

111

Niestety, wiem, że to nie jest sen, a moje dziecko nie ma się dobrze.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

5 lipca 2020

Raven

Po spędzeniu większosci nocy na kręceniu się i wierceniu, ostatecznie poddaję się jakiemukolwiek pomysłowi, by w ogóle spać. Lezenie tutaj, obok Linca sprawia, ze mój mózg pracuje na przyspieszonych obrotach powodując, ze zasnięcie staje się niemozliwe. Odwracam się na swoją stronę, kładę lewą rękę pod poduszkę, by mieć lepsze oparcie, podczas gdy prawą delikatnie przeczesuję jego włosy. Wciągam głęboko powietrze wdychając zapach jego szamponu, którego uzyłam do umycia swoich włosów. Pachnie męsko, seksownie i w jakis sposób idealnie to do niego pasuje. Zapach wydawać by się mogło wypełnia przestrzeń między nami, gdy pozwalam mojemu ciału zatopić się w

ze wpatruję się w tatuaz, o którym wczesniej nie miałam pojęcia. Znajduje się w poprzek jego piersi i jest to monogram inicjałów Neveaeh. Nie zauwazyłam go, az do dzisiejszego

Strona

Moje oczy przesuwają się od jego twarzy w dół na klatkę piersiową. Łapię się na tym,

112

miękkosci materaca.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

wieczoru, kiedy rozebrał się i wszedł ze mną pod prysznic. W trakcie sesji zdjęciowych musiał zakrywać go podkładem. Sledziłam jej inicjały, NDS, tak wiele razy dzisiejszej nocy. Po raz pierwszy, gdy stalismy pod strumieniem ciepłej wody, wypowiedziałam głosno jej imię. To był równiez pierwszy raz od czasu, gdy się z nią pozegnałam. Nevaeh Diana Sarris. Wybrałam imię Diana, po tym, jak lezałam w szpitalnym łózku szukając znaczenia imion. Diana oznacza idealna, dokładnie tak, jaka była. Mój idealny, mały aniołek. Po opuszczeniu szpitala wraz z Tessą udałam się prosto do salonu tatuazu. Z odciskiem stópek Nevaeh i tatuazem, który wyobraziłam sobie w głowie weszłam do srodka, usiadłam i powiedziałam, co chciałam. Patrzenie jak moja wizja ukazywała się w swietle dziennym, szkicowana przez tatuazystę, było tak emocjonalne samo w sobie, ze w chwili, gdy tatuaz znalazł się juz na mojej skórze wiecznosć stała się przytłaczająca. Wylałam tak wiele łez tamtego dnia, siedząc ze spuszczoną głową na krzesle i przyjmując ból z kazdym ukłuciem igły. To było zarówno radosne jak i przerazające przezycie. Ukłucia igły na skórze pomagały mi odpędzić ból. Czułam się, jakbym traciła rozum z kazdą mijającą bez niej chwilą. Gdy tatuaz był juz gotowy, dostałam lustro, by móc na niego spojrzeć. Nie ma słów, którymi mogłabym opisać tamtą chwilę, wiedząc, ze będę nosiła częsć jej przez całe zycie, co było jednoczesnie idealne i łamiące serce. Tatuaz przedstawia jej stopy wraz z malusieńkimi skrzydłami anioła tworzącymi w srodku serce. Nad nim znajduje się cytat: " Trzymałam Cię tylko przez chwilę, lecz w sercu będę nosiła Cię całe życie." Przyszedł mi on do głowy, gdy lezałam w szpitalu, kołysząc ją w ramionach i lękając się chwili, w której wiedziałam, ze zostanie mi odebrana. Gdy nadszedł juz ten czas, byłam tak zrozpaczona, ze pielęgniarki musiały zaaplikować mi srodek uspokajający. Wracając pamięcią do tamtego dnia - cholera, całego tego roku mojego zycia,

Muszę kontrolować się i martwić jedynie o to, jak teraz potoczy się moje zycie, a nie mysleć ciągle o tym, gdzie byłam i co przezyłam. Robiłam wszystko najlepiej jak tylko mogłam, zeby moje zycie podązało własciwą sciezką. Lecz teraz z Linciem wracającym do

Strona

wyłącznie na tych teraz.

113

odczuwam bałagan w swojej głowie. Staram się zablokować wszystkie te mysli, skupiając się

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

mojego zycia, jestem przerazona, ze cofnę się ponownie do tej ciemnosci, z której tak bardzo starałam się wyrwać. Odwracam się na plecy i rozglądam po pokoju, zastanawiając się jak wiele kobiet było tutaj, gdzie ja jestem. Linc cieszył się sławą playboya, odkąd wstąpił do PGA. W jego drzwiach pojawiała się co chwilę jakas inna dziewczyna. Wszystkie piękne, bogate i odnoszące sukcesy. Nie wspominając, ze nie wchodzące w jego zycie z naładowanym cholernym bagazem tak jak ja. Jak w ogóle mogę z tym konkurować? ?yjemy teraz w dwóch kompletnie róznych swiatach. Ja zawsze w podrózy, a on zawsze w trasie po całej cholernej planecie. Gdybysmy mieli dosć szczęscia, wtedy widzielibysmy się moze raz w miesiącu. Nie ma takiej opcji, ze w ten sposób udałoby się nam odbudować związek. Nie mozemy tez zapominać, ze jego ojciec nienawidzi mnie, a moja mama nienawidzi zarówno Linca, jak i Matta... ogólnie rzecz biorąc mogę powiedzieć, ze decydując się ponownie na cokolwiek między nami, wywołalibysmy kolejną katastrofę. Mój oddech staje się cięzki i nagle czuję się, jakby słoń siedział na mojej piersi. Muszę wydostać się z tego łózka i trzymać z dala od Linca. Co więcej, potrzebuję swiezego powietrza, zanim zemdleję z jego braku. Minęły lata odkąd cierpiałam na ataki paniki, a teraz w przeciągu tygodnia miałam juz dwa. Wychodzę z łózka i na paluszkach idę do drzwi sypialni. Moja sukienka i buty są nadal na dole, więc kieruję się tam. Zbieram je z podłogi w łazience i szybko zakładam sukienkę oraz sandały, po czym rozglądam się po jego mieszkaniu, starając się przypomnieć sobie, gdzie jest jego biuro. Jest jeszcze dosć ciemno, a jedyne swiatło jakie mam pochodzi z mojego telefonu.

modląc się, zeby Linc nie miał lekkiego snu i nie zszedł tutaj, zanim uda mi się uciec. Szperam w szufladach biurka, próbując znalezć bloczek do notowania. Wzdycham z ulgą, gdy znajduję go z boku szuflady, po czym chwytam za ołówek wyciągając go z

Strona

prowadzące do jego domowego biura. Naciskam włącznik swiatła i zamykam za sobą drzwi,

114

Po tym, co wydawałoby się trwać wiecznosć, w końcu otwieram własciwe drzwi

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

kolorowego kubka. Piszę informację, tłumacząc mu, dlaczego zostawiam go w ten sposób. Modlę się, zeby nie znienawidził mnie za to co robię. Mam nadzieję, ze zrozumie, iz potrzebuję czasu, by spokojnie pomysleć o tym wszystkim; o nim i o nas. To wszystko dzieje się za szybko i jest tego zdecydowanie za duzo, szczególnie, by ponownie cos rozpocząć. Całkiem inaczej byłoby, gdybysmy byli dwójką obcych sobie osób, które spotykają się po raz pierwszy. Między nami jest za duzo historii i musimy ją przemysleć, zanim będziemy mogli ruszyć do przodu.

L in c Zeszła noc była niesamowita... właściwie to nawet bardziej niż niesamowita. Ogromnie cieszę się, że ponownie mogłam Cię zobaczyć, lecz aktualnie w moim życiu sprawy są zbyt napięte, bym mogła cokolwiek z Tobą spróbować. Mam nadzieję, że zrozumiesz. Chciałabym być z Tobą w kontakcie. Xoxo Raven

415-555-5774

Sporządzam notatkę i idę z nią do kuchni, gdzie przyklejam na ekspres do kawy.

ledwo widzę rękę przed swoją twarzą. Ostatnią rzeczą o jakiej marzę to złamanie sobie palca u nogi, tuz przed tym, jak będę musiała wrócić z powrotem do nurkowania w Santa Barbara.

Strona

po twardej, drewnianej podłodze starając się w nic nie uderzyć, gdyz jest tak ciemno, ze

115

Wiem, ze to własnie tutaj skieruje pierwsze kroki zaraz po przebudzeniu. Delikatnie stąpam

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Znajduję klamkę, naciskam na nią powoli i wychodzę na korytarz. Zerkam na telefon i widzę, ze jest trochę po trzeciej. Nie myslałam trzezwo, jak się tutaj dostałam. Teraz będę musiała siedzieć w cholernym lobby, czekając na Uber2 , zeby ktos po mnie przyjechał. Kieruję się do sciany z windami i naciskam dolny guzik, by przywołać jedną z nich. Gdy czekam na nią, uzywam swojej aplikacji Uper prosząc kierowcę, by mnie odebrał, po czym sprawdzam wiadomosci na telefonie. Widzę, ze mam trzy wiadomosci od Tessy, w których pyta, jak się mają moje sprawy z Linciem. Oczywiscie jest równiez jeden od Niny. Wiem, ze wspólnie z Taylorem uknuli to wszystko próbując nas zeswatać, tak jak robią to zresztą dla swoich innych samotnych przyjaciół. Wiedziałam, ze cos było na rzeczy, gdy Nina zaciągnęła mnie na górę wypytując, czy sądzę, ze to przeznaczenie, ze ponownie spotkałam się z Linciem i czy los czasem nie chce, bysmy do siebie wrócili. Mając być szczera nie wiem, co doprowadziło to tego, ze ponownie się spotkalismy. Moze to jest przeznaczenie. Moze to Nevaeh pociągająca tam wysoko za sznurki, razem z tym duzym panem próbują dać nam drugą szansę. Moze chce złączyć nas z powrotem i moze własnie teraz nam się uda i znajdziemy sposób, by być razem. Jedyne co wiem to to, ze jestem zbyt zmęczona, by tutaj siedzieć. Moja głowa wypełniona jest myslami o plusach i minusach, dlaczego powinnismy czy nie powinnismy być razem. Odpisuję szybką wiadomosć Ninie, ze spotkamy się jutro na drugim sniadaniu i porozmawiamy, jesli tylko ma czas. To samo napisałam Tessie, gdyz obie lecimy jutro po południu do Los Angeles i Santa Barbara. Wciskam „wyslij” i wrzucam telefon z powrotem do torebki, gdy słyszę otwierające i zamykające się zaraz potem drzwi. Wstrzymuję oddech mysląc, czy to czasem nie Linc zszedł tutaj, by mnie szukać. Boję się odwrócić i sprawdzić. Dzwięk stukających obcasów odbijających się o

2

Amerykańskie przedsiębiorstwo z siedzibą w San Francisco, twórca aplikacji

mobilnej Uber, która słuzy do zamawiania usług transportu samochodowego poprzez kojarzenie pasazerów z kierowcami korzystającymi z aplikacji

Strona

brunetka pojawia się za mną przyciskając guzik swoim wymalowanym palcem.

116

marmurową posadzkę sprawia, ze wypuszczam oddech, gdy wysoka ledwo co ubrana

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Takze dzisiaj pracujesz? - pyta, przyglądając się mojej letniej sukience i sandałom na koturnie. - Przepraszam? - pytam, cofając się odrobinę. Zaczyna smiać się chrapliwie i czuję od niej smród papierosowy, który stara się ukryć pod perfumami Chanel No 9. ?artuje jak prostytutka i momentalnie, czuję się strasznie z powodu tego, ze musiała pomylić mnie z kims innym. - Pytałam, czy pracowałas, lecz po spojrzeniu jakie mi posyłasz, przypuszczam, ze nie jestes osobą do towarzystwa. Skoro nie jestes prostytutką to czemu, do cholery, stoisz przed drzwiami milionera od trzeciej nad ranem? Czy tak czysta i niewinna dziewczyna jak ty nie powinna umawiać się tak długo jak tylko moze - no wiesz, w pogoni za marzeniami, ze pewnego dnia dostanie wielki błyszczący diament na palec lewej ręki? Rozbrzmiewa dzwięk windy, po czym otwierają się drzwi dając mi wymówkę, bym jej nie odpowiadała. Wchodzimy do srodka i szybko naciskam przycisk do lobby. Opieram się o scianę, chwytając mosięzny pręt i patrzę, jak drzwi zamykają się i winda szybko rusza. Nagle jestem wdzięczna, ze jest srodek nocy, gdyz to oznacza, ze znajdziemy się w lobby w rekordowym czasie. Czuję na sobie jej obserwujące mnie oczy, gdy oczekuje na odpowiedz. Staram się zakończyć naszą krótką pogawędkę milczeniem. Chcę jak najszybciej wrócić do swojego hotelu z dala od tego duszącego powietrza, które mnie otacza. Wpatruję się w liczby, które maleją wraz ze zjezdzającą w dół windą. - Byłam ze swoim byłym. Na serio wykonuję gówniany ruch, wymykając się z jego mieszkania, podczas gdy on spi. Lecz nasz związek jest trochę skomplikowany. - Jak wszystkie związki. Dlatego własnie ja wolę pozostać singielką. Wygląda na to, ze wszyscy od mojego Johna mają tylko przelotne znajomosci z paniami do towarzystwa,

tego, co widzę ludzie sami komplikują sobie związki. Jej słowa głosno rozbrzmiewają w moich uszach, gdy winda zatrzymuje się i wchodzimy do lobby. Mała cząstka we mnie krzyczy, bym wróciła i pojechała z powrotem

Strona

dla nich czyms w rodzaju odskoczni od stresującego zycia i wszystkich głupich bzdur. Ale z

117

gdyz ich związek jest skomplikowany. Zatem wychodzi na to, ze umawianie się z nami jest

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

do Linca, lecz pozwalam swojemu strachowi i poczuciu zagubienia wygrać tym razem te zawody w przeciąganiu liny. Zamiast wrócić, idę dalej na zewnątrz, by poczekać na taksówkę i modlę się, by Linc wybaczył mi mój powrót do Santa Barbara bez pozegnania.

***

Dwa miesiące później

Ostatnie dwa miesiące spędziłam z Joshua i naszą ekipą w Australii nad badaniem rafy koralowej. Będąc nawet tysiące mil od Linca, czuję jaką ma nade mną moc. To nadal jest tak samo silne, jak było dwa miesiące temu i tęsknię za nim coraz bardziej. Moje ciało krzyczy na mnie, bym podjęła ryzyko i powiedziała Lincowi, ze pragnę, by wskoczył do najblizszego samolotu lecącego do Sydney i przyjechał się ze mną zobaczyć, lecz nie mogę. Zamiast tego, nadal unikam jego telefonów, a kiedy juz rozmawiamy znajduję wymówki, zeby jak najszybciej się rozłączyć. Na szczęscie tylko po częsci kłamię, gdyz oboje jestesmy mocno ograniczeni swoimi harmonogramami, a ja mam tylko trzy tygodnie na zrobienie tego co muszę, zanim z ekipą wrócimy do naszego biura w Santa Barbara. Gdy wrócę do domu moje zycie stanie się jeszcze bardziej napięte , gdyz będę pomagała gospodarzowi w kolacji dobroczynnej piętnastego pazdziernika w Los Angeles. Nie będę miała za wiele czasu az do gali. Czuję się okropnie z powodu tego, ze unikam go własnie w taki sposób, lecz potrzebuję trochę czasu, by oczyscić swoją głowę. On sam wyraził się jasno, ze da mi go tyle, ile tylko potrzebuję, lecz to nie zmienia i nie ułatwia wcale faktu, ze czeka na moją decyzję

zda sobie sprawę, ze lepiej będzie jak o mnie zapomni.

Strona

Negatywny głosik z tyłu mojej głowy powtarza mi, ze to tylko kwestia czasu, zanim

118

juz od około dwóch miesięcy.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Powstrzymuje mnie w tej całej sytuacji równiez to, ze media mówiły o nas po czwartym lipca. Pokazano nasze ciemne, niewyrazne zdjęcie, gdy wchodzilismy razem do hotelu tamtej nocy. Paparazzi musieli zwariować, wspinając się na cholerne drzewo, gdy robili zdjęcia, poniewaz nikogo nie zauwazyłam. Na szczęscie, gdy czekałam na zewnątrz na samochód nie było nikogo, a zdjęcie, które nam zrobiono pokazywało nas od tyłu, więc moja twarz pozostała niewidoczna. To ostatnia rzecz jakiej teraz potrzebuję. Potem musiałabym radzić sobie z jego ojcem i moją matką dodającymi swoje trzy grosze, gdy my sami nie wiemy, dokąd zaprowadzi nas to wszystko. Linc cały czas zajęty był swoimi zawodami i zajmował pierwsze pozycje wygrywając wszystko od początku sezonu. Widziałam wiele zdjęć z uroczystosci, wydarzeń charytatywnych oraz nocnych klubów, gdzie pojawiał się z innymi kobietami, zarzekając się, ze to wszystko słuzy jedynie reklamie i niczemu więcej. Im więcej i częsciej jest na językach

i w wyszukiwarkach

w mediach

społecznosciowych, tym więcej pieniędzy zarabiają jego sponsorzy. Nadal, gdy widzę go z tymi wszystkimi kobietami strasznie się boję. Niewazne, jak niewinnie to wygląda. W dalszym ciągu mnie to zzera. Gdybysmy byli razem, wtedy oficjalnie zostałby wyrzucony z „rynku”, na czym ucierpiałby jego wizerunek playboya, nad którym jego agent tak cięzko pracował. Mój wyjazd do Australii odbył się w idealnym momencie. Bzikowałam będąc w domu i pracując w swoim biurze. Kocham być tutaj gdzie jestem i eksplorować morskie zycie. To najlepsze rozproszenie od wszystkiego, co dzieje się w moim zyciu. Gdy jestem pod wodą pływając z delfinami, wielorybami i innymi ogromnymi istotami morskimi zyjącymi tutaj na rafie w Sydney jestem w stanie znalezć ten potrzebny mi spokój i ciszę z dala od zewnętrznego swiata. Będąc tutaj na dole tak naprawdę mogę odnalezć czas dla siebie. Czas, którego potrzebuję, by zastanowić się nad wszystkim, co się

Niestety im więcej myslę, tym więcej znajduję minusów bycia razem niz plusów. Sprawy między nami są tak skomplikowane, ze jestem przerazona. Niewazne jak bardzo chcemy odnowić nasz związek, jest to niemozliwe.

Strona

powrotem w Stanach w przyszłym tygodniu.

119

dzieje. Powiedziałam Lincowi, ze najszybciej mogę zobaczyć się z nim, jak wyląduję z

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Moze po prostu przeznaczeniem jest bysmy złamali sobie serca, chociaz bardzo nie

Strona

120

chcemy, zeby tak się nie stało.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

L in c Czekam, az obsługa lotniska udzieli mi pozwolenia na wejscie

do

mojego prywatnego odrzutowca, jednoczesnie decydując, ze jest to idealny moment na wcielenie mojego planu w zycie. Wyciągam telefon z kieszeni marynarki, wyszukuję numer Raven i piszę do niej szybką wiadomosć.

Ja: W którym hotelu w Sydney się zatrzymałas? I jaki jest numer Twojego pokoju?

Niemal natychmiast zauwazam szary dymek pojawiający się pod moją

wytłumaczyć, ale odczuwam pewnego rodzaju podniecenie wywołane pisaniem z nią. Jest to niepodobne do tego, czego kiedykolwiek z nią doswiadczyłem lub

Strona

W ciągu kilku sekund wyswietla się jej odpowiedz. Nie potrafię tego

121

wiadomoscią, co oznacza, ze własnie odpisuje.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

z kimkolwiek innym wczesniej. Nie wiem, moze jest to podekscytowanie połączone ze strachem Odpisze, czy nie odpisze do mnie dzisiaj? Były dni, ze budziłem się, mając juz wiadomosci od niej, co sprawiało, ze chodziłem w chmurach przez cały dzień.

Mam nadzieję, ze pokazując się tutaj i zaskakując ją tym, uda mi się przebić przez jej stalową twierdzę, którą zbudowała wokół swojego serca.

Złosnica: Po co chcesz to wiedzieć? Co planujesz, Linc?

Ja: Nic... chciałem wysłać Ci niespodziankę, lecz żeby to zrobić muszę wiedzieć, gdzie dokładnie jestes. To wszystko. Obiecuję!

Szczerzę się w usmiechu sam do siebie, patrząc na wyswietlacz, gdy opieram się o siedzenie, jednoczesnie czekając na jej adres. Nie mogę się doczekać, kiedy zobaczę jej twarz, gdy stanie naprzeciwko mnie. Dwa miesiące to kupa czasu, po tym jak udało mi się jej odrobinę posmakować.

PO Box 7219, Bondi Beach NSW 2026 Pokój 412

Strona

Swiss Grand Resort&Spa, Cnr Cambell Parade and Beach RD

122

Złosnica:

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Ja: Dziękuję. Będziesz w hotelu w przeciągu kolejnej godziny?

- Proszę pana, ma pan pozwolenie na wejscie do samolotu. Wszystkie pańskie bagaze zostały juz załadowane - mówi Felicia, moja stewardesa, podchodząc do mnie i wyjmując moją aktówkę z półki nad głową. - Dziękuję. - Wstając biorę ją od niej i sięgam po kieliszek ze stolika, nalewając whisky i oprózniając całosć trącają zębami o lód i cmokając go w ustach. Ssę kawałek, po czym zuję go i odkładam szklankę. - Pa, Felicia. - Ledwo utrzymuję powazną twarz za kazdym razem, kiedy jej to mówię. Zawsze obraca to w zart. Mogę sobie jedynie wyobrazić jak wiele razy w ciągu dnia jej to mówią. - Przyjemnego lotu, panie Sarris. Do zobaczenia bladym switem w srodę.

W czasie weekendu byłem na turnieju i przed sobą miałem kolejny, ale muszę być na szkoleniu w Rio de Janeiro przed południem w czwartek, co daje mi tylko dwa dni z Raven. Mój terminarz jest wyczerpujący, a dodając do niego jeszcze kilka dni, gdy jestem w podrózy odrobinę mnie osłabia, ale dwa dni są lepsze niz czekanie do kolejnego tygodnia, by ją zobaczyć. Wracam do

zobaczyć, poniewaz obydwoje nieustannie jestesmy w podrózy.

Strona

zapchany az do kolejnego lata. Wyzwaniem będzie znalezienie czasu, by móc ją

123

Kalifornii w poniedziałek pierwszym lotem, a mój kalendarz jest całkowicie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Wychodząc z samolotu zakładam okulary przeciwsłoneczne i kieruję się w stronę parkingu, gdzie czeka na mnie czarny samochód. Szofer stoi przy drzwiach czekając na mnie. - Dzień dobry, panie Sarris. Kiwamy sobie głowami, witając się nawzajem. - Dobry. Proszę, nazywaj mnie Linc - mówię mu, zanim schylam głowę, wslizgując się na tylne siedzenie. Gdy siada na swoim miejscu, proszę go, by zabrał mnie do najlepszej kwiaciarni w Sydney, a następnie do hotelu Swiss Grand Resort&Spa. Mój zołądek jest scisnięty w supeł, gdy podjezdzamy pod hotel. Obok mnie lezy tuzin rózowych róz. Na szczęscie Tessa dała mi znać, jakie kwiaty mam jej kupić. Chciałem, zeby niespodzianka była idealna. W chwili, gdy Tessa dowiedziała się, ze jestem w Australii, by zrobić jej niespodziankę, wyraziła swoją wielką chęć udzielenia mi pomocy. Dała mi znać, ze największą słaboscią Raven są precelki oblane czekoladą. Myslę, ze bez problemu potrafi zjesć cztery kilogramy, więc mam ze sobą pełen kosz najlepszych precelków w Sydney.

Kiedy kierowca otwiera dla mnie drzwi jestem kłębkiem nerwów. Czuję się tak, jakby ktos próbował wyciągnąć mi zołądek z wnętrznosci.

swoimi bagazami, podczas gdy sam czekam na boya hotelowego, by zabrał moje rzeczy. Mówię mu, zeby zaniósł je do pokoju 412.

Strona

lub odmeldowującymi się. Przesuwam się między nimi, zostawiając kierowcę ze

124

Wejscie do hotelu zapełnione jest ludzmi, czekającymi na zameldowanie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Jestem wdzięczny, ze nikt mnie nie rozpoznaje i mam mozliwosć wejsć do hotelu i widny bez zbędnych tłumów wokół siebie. Mam na sobie okulary, a w ręku bukiet kwiatów, trzymając go blisko twarzy, gdy czekam na windę.

Szczęscie musi być po mojej stronie, gdyz udaje mi się dostać na piętro Raven, pozostając niezauwazonym. Idę czwartym piętrem, szukając numeru jej pokoju i w chwili, gdy go zauwazam, moje serce przyspiesza i zaczyna uderzać mocno przy zebrach. Sięgam do kieszeni marynarki, wyciągając z niej telefon i piszę do niej szybką wiadomosć.

Ja: Własnie otrzymałem potwierdzenie - Twoja przesyłka znajduje się przed Twoimi drzwiami.

Nie otrzymuję odpowiedzi zwrotnej, lecz słyszę jak podchodzi do drzwi, uderzając japonkami o podłogę i przeklinając głosno. - Ci idioci zostawiają pieprzone prezenty w cholernym korytarzu? Chyba ktos sobie ze mnie kpi.

Obserwuję jak porusza się klamka i następnie otwierają się drzwi. Staje

Otwiera usta ze zdziwienia.

Strona

mokrymi włosami związanymi w kucyk na czubku głowy.

125

przede mną Raven, swiezo po kąpieli, w bezrękawniku i krótkich spodenkach, z

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Co do cholery?! Och, mój Boze, Linc! - krzyczy z podekscytowania, gdy odsuwam kwiaty od twarzy. - Niespodzianka! - smieję się, gdy biegnie w moje ramiona i obejmuje mnie, a następnie przechyla głowę na bok. - Miałas zamiar posłać tych popierdoleńców do piekła, czyz nie, Złosnico? - Draznię się z nią, zanim schylam i całuję jej piękne, lsniące, rózowe usta, które wręcz kuszą, by je pocałować, gdy usmiecha się do mnie szeroko.

Kieruję się za nią do pokoju, uprzednio kopiąc w drzwi, by je zamknąć, kiedy mamrocze przy moich ustach: - No cholera, byłam szczera. Nie umiem powstrzymać się od smiechu. To jest własnie zadziorna, mała złosnica, którą kocham. Nikt nie moze z nią zadrzeć, bo w przeciwnym wypadku będzie musiał za to cholernie zapłacić.

- Nie mogę uwierzyć, ze przyleciałes całą tę drogę do Australii, zeby mnie zobaczyć. Czy juz oficjalnie straciłes swój pieprzony rozum? - Moze – zartuję, podając jej kwiaty i kosz pełen precelków. - Lecz przyjechałem na spontanie z tymi prezentami. Spogląda na kwiaty, a następnie na precelki. Usmiech pojawia się na jej pięknej twarzy i bierze je ode mnie, kierując się do małego stoliczka przy wyjsciu na

wypadku te kwiaty padną. Są piękne. Dziękuję, Linc.

Strona

- Będę musiała poprosić hotel o dostarczenie wazonu, bo w przeciwnym

126

balkon.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Rozrywa koszyk, wyciągając z niego pudełko czekoladowych precelków i odpakowuje je, by następnie wrzucić jeden do ust. Trzepocze rzęsami, seksownie przy tym jęcząc, gdy ssie słodkie ciasteczko. - Och, wow... to niesamowite. - usmiecha się kiwając głową, a szczęscie i rozkosz rozswietla jej twarz. Tessa miała rację. Uwielbia te rzeczy. Muszę pamiętać, zeby przesłać bardzo hojną darowiznę dla hospicjum dla kobiet w Los Angeles, w którym Tessa jest wolontariuszką, w podzięce za całą jej pomoc. Aktualnie jestem cholernie podniecony i myslę, ze własnie dzięki temu, jak się zajada słodyczami. Zdejmuję marynarkę, rzucając ją na najblizsze krzesło, zanim zaczynam rozpinać koszulę, podczas gdy Raven nadal stoi przy stole, pałaszując słodkosci i obserwując mnie, jak draznię się z nią rozbierając się tuz obok. - Co to jest? Magiczny Mike w moim apartamencie? - Jej oczy podązają za moimi ruchami, gdy powoli sciągam koszulę, pozwalając jej upasć na podłogę, zanim odpinam pasek. - Moze. Jesli to jest to, czego chcesz. Nie wiem, czy mam ze sobą filmy z Channingiem, lecz z pewnoscią pozwolę ci wskoczyć na siebie i się przejechać, kochanie. Jej policzki oblewają się czerwienią, gdy odkłada ciastko i powoli kieruje się w

jeszcze raz. Teraz nadeszła moja kolej, by jęczeć, gdy oblizuję czekoladowy smak z jej ust, jednoczesnie prowadząc ją w stronę łózka i opadając na nie wraz

Strona

Chwytam jej biodra i przyciągam do siebie tak, bym mógł pocałować ją

127

moją stronę – to jest zdecydowanie to, czego pragnę.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

z nią. Pochylając się, składam delikatne pocałunki wzdłuz jej szczęki, w dół jej szyi. - Boze, tęskniłem za tobą jak cholera i dla twojej wiadomosci zostaję na noc w twoim pokoju, więc nie będziesz mogła... rozumiemy się?

Przesuwa paznokciami w dół mojego bicepsa, wyginając plecy, gdy moje palce odnajdują jej sutek, drazniąc go przez cienką bawełnę jej bezrękawnika. - Słyszałam cię jasno i wyraznie – syczy.

*** Planowałem zabrać Raven na kolację, po tym jak nadrabialismy swoje „seks zaległosci”, lecz ostatecznie zakończyło się na tym, ze resztę wieczoru spędzilismy w jej pokoju, zamawiając jedzenie, wylegując się nago w łózku i oglądając filmy.

Jestem przekonany, ze plan wypadł duzo lepiej niz pierwotnie zakładałem. Niewazne jak bardzo chciałem zostać zamknięty z nią w pokoju przez cały dzień, wiem, ze nie moglismy, gdyz musiała pracować. Na szczęscie dla mnie, wybieram się z nią do pracy. Ona miała juz okazję widzieć mnie w akcji na polu golfowym, lecz ja nie miałem jeszcze tej mozliwosci. Jestem bardzo

Znajdujemy się na łodzi, zacumowanej w porcie, czekając na przybycie jej szefa Joshua i kilku innych naukowców, z którymi pracuje.

Strona

się lunchem dla jakiegos rekina.

128

podekscytowany tym, ze idę z nią nurkować. Mam tylko nadzieję, ze nie stanę

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Odpoczywa przy mnie, przeglądając cos w swoim telefonie, gdy siedzimy na długiej, drewnianej ławce, rozkoszując się ciepłym słońcem i słoną bryzą, która muska naszą skórę. Dzwięk smiechu i rozmów wraz z odgłosem kroków zmierzających w stronę zacumowanej łodzi, skupia naszą uwagę. Raven od razu staje na nogi, chwytając mnie za rękę i pociągając mnie, bym równiez wstał. - Tak! Wszyscy juz tu są, więc wreszcie mozesz ich poznać. Denerwuję się biorąc nerwowy oddech i modlę się, zeby mnie polubili. Nie mam pojęcia, czy ktokolwiek z nich wie kim jestem i czy będą mnie osądzać za to, jaką osobą byłem przez ostatnich kilka lat. Wszystkie oczy patrzą na mnie podejrzliwie, gdy wchodzą na pokład. - Hej, chłopaki. Chciałabym, zebyscie wszyscy poznali Linca. - Raven spogląda ze swoich współpracowników na mnie. Jej usmiech sięga oczu, gdy obejmuje ręką moje biodra, a drugą chwyta za brzuch. - Hej – mówię wyciągając do wszystkich rękę i witając się z nimi.

Wszyscy są mili i nawet kilkoro pyta mnie o moją karierę. Zwykłe rzeczy, o które zazwyczaj byłem pytany juz miliony razy. Są naprawdę mili i goscinni, co powoduje, ze się odpręzam. Uwadze nie umyka mi jednak sposób, w jaki jej szef, Joshua, przygląda mi się, gdy dołączamy do niego na ławeczkę, gdy kierowca łodzi odpala silnik. Łódz mknie po falach, kiedy kierujemy się w

utrzymać jej równowagę. W momentach, gdy to robi, dostrzegam jak Joshua unosi swoje oczy znad tabletu i patrzy na nas – albo jesli mam być dokładnym, podejrzliwie patrzy na mnie.

Strona

Raven piszczy, smieje się i przyciska do mnie blizej, a ja łapię jej biodra, by

129

stronę naszego miejsca docelowego. Za kazdy razem, gdy uderzamy o falę,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Nigdy wczesniej nie byłem tak szczęsliwy słysząc, ze jestesmy w Magic Point*, gdzie będziemy nurkować, gdy silnik zwalnia i załoga opuszcza kotwicę.

Wszyscy zaczynają się krzątać, ubierając pianki do nurkowania i sprzęt. - Zdenerwowany? - pyta zartobliwie Raven, zakładając swój strój. Wiele razy nurkowałem dla zabawy, ale nigdy z grupą naukowców. Jedynie z grupką przyjaciół w Malibu bądz w Los Angeles. - Ani trochę – kłamię. - Jestem naprawdę podekscytowany, ze będę mógł zobaczyć jak robisz to, co kochasz, Złosnico. - Przytulam ją do siebie i składam pocałunek na policzku, zanim biorę się za zakładanie własnego sprzętu. Jej szef kieruje się na tył łodzi, gdzie zaczyna wyjasniać, jakie są cele dzisiejszego nurkowania. Kilkoro będzie robiło zdjęcia, podczas gdy inni będą kręcić film o zachowaniach zyjątek w oceanie. Inni, tak jak Raven będą zajęci zbieraniem gąbek i innych roslin, które zabrane zostaną do laboratorium, w którym pracują w Sydney. Ostatecznie po zapoznaniu się z całym planem dnia i wszelakimi srodkami ostroznosci, wchodzimy do wody. Jestem pełen podziwu wobec wszystkiego co mnie otacza, gdy płynę zaraz za Raven, przyglądając się jej pracy. Trudno mi jest skupić się na wszystkim, gdyz wokół mnie znajduje się zbyt wiele niesamowitych rzeczy. Myslę, ze dla nich, którzy nurkowali juz tak

*

Znane w Australii miejsce do obserwowania ptaków, nurkowania i

ochrony rekinów wąsatych

Strona

lewo, to na prawo, po czym w dół, próbując niczego nie przeoczyć. Joshua dał

130

wiele razy, nie jest to czyms nowym, lecz ja sam na okrągło rozglądam się to na

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

mi kamerę podwodną, bym filmował i jedyne, co mogę powiedzieć to to, ze bawię się jak nigdy w zyciu. Widzę rekina wąsatego płynącego praktycznie na brzuchu po dnie oceanu, gdy ławica ryb przepływa zaraz obok mnie, w ogóle się mną nie przejmując. Spoglądam w stronę Raven i pokazuję jej uniesiony kciuk, gdy patrzę jak płynie w poblize jaskini, by zebrać cos, co wygląda jak jakies wodorosty, wokół których pływa ławica drobniutkich rybek.

Macha do mnie ręką, sygnalizując mi tym samym, zebym do niej podpłynął. Odpycham się i powoli kieruję się w jej stronę, tak samo jaki kilku innych nurków, by zobaczyć, co znalazła. Mój zołądek wywija koziołka, gdy przyzwyczajam się do ciemnej, mętnej wody ponizej ogromnej skały. Płynąc powoli wraz z grupą rybek wokoło, dostrzegam zarłacza białego. Jest tak blisko, ze az czuję adrenalinę w swoich zyłach wraz z bijącym sercem, gdy łapię kamerę i filmuję spektakularny widok przed nami. Niestety, populacja tych pięknych stworzeń zmniejsza się powoli z powodu polujących na nich rybaków. Az rozrywa człowiekowi serce na mysl, ze pewnego dnia będą juz wymarłym gatunkiem. Przez następne dwie godziny widzimy manty, zółwie, błazenki i setki innych gatunków ryb, które wyglądają wspaniale, ale nie mam pojęcia jak się nazywają. Jestem podekscytowany myslą, ze będę mógł oglądać nagranie, jak tylko Joshua zgra mi je na mojego laptopa. Potem, przetestuję wiedzę Raven,

Gdy łódz ostatecznie zostaje wprowadzona do portu, Joshua i kilku innych zapytało się nas, czy dołączymy do nich na kolację. Chciałem odmówić,

Strona

131

wypytując ją na temat wszystkich tych zyjątek, które uchwyciłem na nagraniu.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

gdyz wiedziałem, ze to moja ostatnia noc z Raven, ale nie chciałem równiez być niegrzeczny, po tym jak wszyscy byli dla mnie serdeczni. Zatem teraz siedzimy na zewnątrz restauracji na patio, sącząc piwa i jedząc zdecydowanie za duzo pizzy. Myslę, ze bezpiecznie jest powiedzieć, ze nie będziecie w stanie dostrzec mojego absu za kilka dni, po ilosci tego, co dzisiaj zjadłem. - Jak wasza dwójka się poznała? - pyta Joshua, przyglądając mi się podejrzliwie, zanim unosi butelkę piwa do ust. Przełykam i spoglądam w stronę Raven po wsparcie. Nie jestem pewien, co mam im odpowiedzieć, ani ile ona sama juz im powiedziała o nas. Wspominała kilkukrotnie, ze Joshua był dla niej wsparciem, odkąd rozpoczęła staz po ukończeniu szkoły. Wydaje się, ze byli w bliskich stosunkach ze sobą, o co muszę przyznać jestem cholernie zazdrosny. Nic nie potrafię na to poradzić, ale wydaje mi się, ze ten związek jest jednostronny. Zauwazyłem sposób w jaki na nią patrzy. Patrzy na nią tak, jak robię to ja. Jakby trzymała pieprzony księzyc i wszystkie gwiazdy na cholernym niebie. - Poznalismy się w liceum. Jestem kilka lat starszy od niej, więc tak naprawdę nigdy nie obracalismy się w tych samych kręgach, więc mozna powiedzieć...ale nie oznaczało to, ze jej nie zauwazyłem. Niestety z jakis powodów nigdy nie miałem na tyle odwagi, by się z nią umówić. Było w niej zbyt duzo z dobrej dziewczyny, by ktos zobaczył ją z takim niegrzecznym chłopcem jak ja – zartuję, smiejąc się i trącając ją łokciem. Raven klepie mnie w ramię, zanim odwraca się do Josha.

Mruzę oczy, opuszczam rękę na jej, zanim kładę ją na swoim kolanie i mówię szczerze.

Strona

zmienił się w dojrzalszym wieku.

132

- Linc był poniekąd bawidamkiem w liceum, co wcale nie oznacza, ze

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- To wszystko się teraz zmieniło, dzięki konkretnej zadziornej rudowłosej, która w końcu dała mi drugą szansę, bym mógł naprawić swoje stare błędy. Odwracam się od niej i rozglądam się wokoło stołu, zerkając na jej przyjaciół i decyduję się wyjawić prawdę, nie wchodząc jednak za bardzo w szczegóły dotyczące naszej przeszłosci. - Kiedy Raven była w college'u mielismy małą przygodę miłosną, po tym jak przyjechała na wiosenną przerwę do domu. Połączylismy się ponownie na imprezie przy basenie w domu jej matki. Jednak będąc pewnym siebie, aroganckim dupkiem, tak jak większosć dwudziestotrzylatków, spieprzyłem, tracąc szansę, by z nią być. Obiecuję, ze nie popełnię ponownie tego błędu. Joshua spogląda to na mnie, to na Raven. - Zatem między waszą dwójką sprawy mają się na powaznie? Myslałem, ze Raven mówiła, ze po prostu spotykacie się ze sobą i nie ma w tym nic zobowiązującego, ze względu na to, ze obydwoje jestescie ciągle w biegu.

Serce zatrzymuje mi się w piersi, gdy jego słowa uderzają we mnie. Nie pozwolę, by ponownie wyslizgnęła mi się z rąk. Zbyt mocno ją kocham, zeby znowu stracić. Sciskam jej rękę pod stołem i odpowiadam mu: - Sprawy są nieco skomplikowane w obecnej chwili, z powodu tego, ze zarówno ja, jak i ona jestesmy ciągle w podrózach, ale kocham tę dziewczynę i zrobię wszystko co będę mógł, zeby tym razem nam wyszło.

Spojrzenie jej oczu przeraza mnie.

Strona

- Muszę skorzystać z łazienki. Zaraz wrócę.

133

Spoglądam na Raven, która posyła mi słaby usmiech, wstając szybko.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Czy odczytałem to wszystko zle i ten weekend nie był idealny, tak jak myslałem, ze był? Ma wobec mnie zmienne uczucia, raz ciepłe, raz zimne, ze stale zastanawiam się, czego ode mnie oczekuje. Wiem, ze spieprzyłem więcej razy niz mogę zliczyć, ale się staram. Nie wiem co mam zrobić, by udowodnić, ze jestem tutaj na sto procent. Dla niej.

Na szczęscie rozmowa odsuwa się od tego tematu, kierując się ku naszemu dzisiejszemu nurkowaniu. Gdy Raven wraca, dołączając do reszty do kolacji, jest cicha i odzywa się tylko wtedy, gdy którys z jej przyjaciół zadaje jej pytanie. Pod koniec kolacji nalegam, bym mógł zapłacić, dziękując wszystkim za to, ze pozwolili mi dzisiaj ze sobą spędzić ten wspaniały dzień. Jestem gotowy wrócić na górę z Raven i porozmawiać z nią. Nie mogę poradzić sobie z tym, co zrobiła ze mną po piątym lipca. Seks był niesamowity; myslałem, ze na serio połączylismy się ponownie, ale potem obudziłem się sam w łózku, z pieprzoną karteczką, która miała na celu nakarmić mnie jakimis bzdurnymi tłumaczeniami, dlaczego musiała wyjsć.

Czuję, ze znów będzie chciała zbyć mnie czyms podobnym, jak tylko wyjadę do Brazylii. Zrobi to za pomocą poczty głosowej, ignorując moje wiadomosci.

Potem,

ponownie

się

spotkamy

i

będziemy

uprawiać

niezapomniany seks, gdyz jedyna rzecz, jaka nas łączy to niezaprzeczalna seksualna chemia.

- Co my tutaj robimy, Raven? Gdyz myslałem, ze ruszylismy w kierunku dania nam szansy, tej która została nam odebrana prawie cztery lata temu.

Strona

razu do rzeczy.

134

W chwili, gdy wchodzimy do jej pokoju, zamykam drzwi, decydując przejsć od

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Jednak po sposobie, w jaki zachowywałas się tam na dole, podczas kolacji, wydaje się, ze chcesz wrócić do całego tego małego, brudnego i gównianego sekretu, który mamy za sobą. Nie chcę robić tego ponownie, Złosnico. Chcę ciebie. Wszystko albo nic. Z niczym pomiędzy nami. ?adnego gówna! Wzdryga się pod wpływem moich słów. Otula się rękami, cofając do sciany, jednoczesnie patrząc na mnie spojrzeniem pełnym bólu, które przeszywa moje serce. - Jestem przerazona, Linc. Mozemy powiedzieć swiatu w chwili, gdy będziemy tego pewni, ze tym razem będzie inaczej, lecz nie wiemy tego! Jak mozemy zacząć na nowo, gdy nadal tyle nad nami wisi, groząc zawaleniem w kazdej chwili? Pomyslałes o tym, co powie twój ojciec, gdy dowiedzą się o nas oficjalnie? Cholera, ty ciągle jeszcze nie zaakceptowałes naszej córki. Jest twoim brudnym, małym sekretem, tak samo jak ja! Łzy spływają po jej twarzy, gdy rzuca w moją stronę wszystko, co w sobie trzymała przez cały ten czas. Byłem głupi mysląc, ze mozemy zlekcewazyć oczywistą prawdę, która jest ignorowana, mówiąc o czyms i ruszając do przodu tak, jakby przeszłosć nie miała znaczenia. Za duzo zostanie ujawnione, jesli dostanie się to do wiadomosci publicznej, szczególnie informacje o dziecku i o tym, kim tak naprawdę jest Raven. Wiem, ze jest przerazona i bezbronna, ale mozemy przejsć przez to razem.

ze miłosć pokona wszystko i obydwoje damy radę. Wiem, ze to będzie jeden wielki bałagan, a nasze zycie stanie się szaleństwem w chwili, gdy wszystko

Strona

pragnieniem, by wziąć ją w ramiona i nakarmić stekiem kłamstw i bzdur o tym,

135

Przeczesując palcami włosy, szybko chodzę w miejscu, walcząc z

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

wyjdzie na jaw. Będą grzebać w naszej przeszłosci i gdy będą to robić, odkryją wszystko to, co mój ojciec tak bardzo starał się ukryć.

- Spieprzyłem. Myslisz, ze mnie równiez nie zzera to kazdego pieprzonego dnia mojego zycia? Wiedząc, ze musiałem od ciebie odejsć w czasie, gdy potrzebowałas mnie najbardziej? Tęsknię za tobą i za naszą córeczką kazdego dnia. Nie ma chwili, w której bym tego nie robił, szczególnie, gdy widzę kogos z dzieckiem. Nigdy nie mielismy mozliwosci zobaczyć jej pierwszych kroków, czy usłyszeć pierwszych słów. Własnie teraz powinnismy swirować, wybierając jej najlepszą szkołę w San Francisco, a zamiast tego jest niczym innym jak wspomnieniem i tatuazem na mojej cholernej piersi. Ty przynajmniej masz ludzi, z którymi mozesz o tym porozmawiać, kiedy za nią zatęsknisz! - Dławię bryłę formującą się w moim gardle i mrugam przez łzy, które palą oczy groząc wypłynięciem. - Ja? Nie mam nikogo! ?adnej cholernej osoby, z którą mógłbym porozmawiać... Czy wiesz, jakie to uczucie dusić w sobie wszystko w srodku, udając przed wszystkimi, ze nadal jestem tym egoistycznym dupkiem, który troszczy się tylko o jedną rzecz, mysląc tylko w czyim łózku wyląduje, gdy wygra kolejne miliony?

Byłem otępiały przez zbyt długi czas, robiąc to, co musiałem, by się nie załamać. Jednak, odkąd Raven ponownie wróciła do mojego zycia, to tak, jakby kazda rana i blizna, którą ukrywałem rozerwała się, sprawiając, ze ponownie

na głowie. Raven osuwa się na podłogę i płacze nie tylko ze swojego powodu, ale równiez mojego i Nevaeh.

Strona

teraz z tym poradzić. Muszę się skupić na zblizającym się turnieju. Mam wiele

136

czuję cały ból i stratę, jakby to wszystko zdarzyło się wczoraj. Nie potrafię sobie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Kocham cię, Linc... ale po prostu nie mogę teraz tego zrobić. Ty nie jestes gotowy, a moje serce nie zniesie kolejnego załamania. Okłamujemy samych siebie, jesli myslimy, ze tak jak w bajce, miłosć pokona wszystko. Ja wiem, ze tak nie jest i wiem równiez, ze twój ojciec upewni się, bysmy nigdy nie byli razem i jestem pewna jak cholera, ze nie pozwoli ci nigdy ujawnić swiatu, ze pewnego razu zmajstrowałes dziecko swojej przyrodniej siostrze. Dlaczego więc nie zrobimy sobie przysługi i nie odpuscimy? Złosć, az gotuje się w moich zyłach, gdy patrzę jak to wszystko czego chcę, ponownie ucieka mi przez palce i zanim zdaję sobie sprawę z tego co robię, uderzam ręką w scianę wywołując ból. - Nie mozesz być powazna! - krzyczę na nią, wyrzucając z siebie desperację i złosć. Serce rozbija mi się na kawałki, gdy patrzę jak wszystko czego pragnę, siedzi zaledwie trzy metry ode mnie, ale wydaje się, jakby była mile stąd. Niewazne jak bardzo próbuję ją przytrzymać, zawsze znajduje sposób, by uniknąć mojego dotyku.

Raven krzyczy z zaskoczenia, gdy kolejny szloch wywołuje drzenie jej ramion. Spogląda na mnie w górę przez mokre od łez oczy, zanim się podnosi. - Musisz wyjsć. Nie potrafię sobie z tym poradzić, Linc. W końcu udało mi się zebrać swoje zycie do kupy i dojsć do punktu, w którym nie czuję się, jakbym powoli tonęła. Byłam szczęsliwa podrózując po swiecie, pracując i korzystając w końcu z zycia, po latach bez pragnienia smierci. Czy rozumiesz

pozwolili mi umrzeć! Wolałam to, niz zycie w swiecie, gdzie czułabym się samotna. Zostawiłes mnie. Pozwoliłes temu kawałkowi gówna, którego nazywasz swoim ojcem, by potraktował mnie, jakbym była jakims cholernym

Strona

gdy sanitariusze pogotowia próbowali mnie uratować, krzyczałam na nich, by

137

jak cięzko było mi tego dnia, gdy prawie umarłam, Linc? Krwawiłam wszędzie i

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

diabłem, próbującym zniszczyć mały, idealny swiat, który dla ciebie ukształtował. Nie okazał nawet odrobiny smutku po stracie swojej wnuczki. Najgorszą częscią tego wszystkiego było to, ze był w stanie manipulować moją matką, by zgodziła się na jego absurdalny plan. Potrzebowałam cię, ale ty wybrałes zycie pieprzonej gwiazdy golfa, zamiast mnie i dziecka. Z tego powodu nie sądzę, ze jestesmy w stanie być kiedykolwiek czyms więcej jak dobrym, szybkim pieprzeniem. Musisz się obudzić i przestać próbować zyć w cholernej bajce, gdyz ja musiałam przechodzić przez piekło przez prawie cztery lata, podczas gdy ty schowałes głowę w piasek. Niewazne jaką iloscią miłosci cię darzę, nie zastąpi ona bólu! Łapię powietrze, przyciskając rękę do piersi, gdy próbuję złapać oddech. Moje płuca płoną, a w głowie wiruje. Łzy palą moją skórę niczym kwas, gdy zaczynają szybko spływać w dół policzków. Wycieram je szaleńczo, błagając, by przestały wypływać. Nie chcę tego. Przyszedłem tutaj, zeby ją uszczęsliwić i pokazać, jak bardzo chcę z nią być. Zamiast tego, ponownie wszystko spieprzyłem. Wyciągam do niej rękę, błagając. - Raven... proszę... nie rób tego. Mozemy... cos wymyslić. Obiecuję. Kręci głową i wskazuje na drzwi, gdy łapie za moją walizkę i popycha ją w moją stronę. - Nie mogę. Przepraszam. Kocham cię, ale muszę być realistką, skoro ty nie jestes i do czasu, gdy nie sprzeciwisz się swojemu ojcu i nie pokazesz

będę musiała.

Strona

stanie. Teraz proszę, wyjdz. Nie chcę dzwonić po ochronę, ale zrobię to, jesli

138

mnie i Nevaeh, ze wybierasz nas, ponad wszystko inne na swiecie, tak się nie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Trzęsącymi się rękami, biorę od niej walizkę, zanim kieruję się w stronę drzwi i sięgam po klamkę stłuczoną ręką pokrytą krwią. Wyglądam jak wrak, gdy otwieram drzwi i wychodzę na korytarz. Zerkam do tyłu na Raven, widząc, jak upada na podłogę, ukrywając twarz w dłoniach, zanim drzwi zamykają się między nami. Szukam telefonu w spodniach, po czym wybieram numer Christophera, mojego kierowcy, informując go, ze spotkamy się na zewnątrz. Staram się ukryć twarz za okularami przeciwsłonecznymi, lecz ludzie rozpoznają mnie i wkrótce dostrzegam jak wyciągają swoje telefony, robiąc mi zdjęcia, jak wskakuję do samochodu i odjezdzam spod hotelu. Osuwam się na skórzane siedzenie i patrzę w sufit, próbując się uspokoić i przygotowując na to, co następnie zrobię. Daję godzinę, zanim moje zdjęcia opuszczającego hotel w Sydney ze stłuczonymi i zakrwawionymi kłykcinami zostaną puszczone w obieg. Potem sępy zaczną krązyć wokoło i zaczną kopać, interesując się kto zatrzymał się w hotelu i gdzie wydarzyła się jakas kłótnia dzisiejszego wieczoru. Wyciągam telefon z kieszeni, biorę głęboki oddech, gdy szukam w kontaktach numeru do ojca. Jest on ostatnią osobą, z którą chcę rozmawiać. Od pogrzebu Nevaeh rozmawiałem z nim tylko kilka razy. Jednak teraz nie mam wyboru. Czas, by zmierzyć się z przeszłoscią i pokazać Raven, ze jest moją

Strona

139

przyszłoscią, niewazne jaka będzie tego cena.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

28 grudnia 2015

Raven Zostałam w szpitalu tylko dwadziescia cztery godziny po urodzeniu Nevaeh. Mama próbowała przekonać mnie, bym wróciła z nią do domu, lecz odmówiłam. Zamiast do niej, udałam się do domu taty. Razem z Alison byli dla mnie opoką w czasie, gdy starałam się poradzić sobie ze wszystkim samodzielnie. Mówiąc, ze mama i Matt dostali zatoru tętnicy wieńcowej, kiedy przyjechali do szpitala, byłoby zbyt delikatnie powiedziane. Nie potrafię wyrzucić z głowy wyrazu twarzy mojej mamy, gdy stanęła twarzą w twarz ze mną i Linciem, i gdy dowiedziała się o nas będących razem. Nigdy wczesniej w

po zaaplikowaniu srodków uspokajających i słuchania matki, która mówi ci jaką egoistką jestes oraz, ze nie potrafi uwierzyć, ze moglismy zrobić cos takiego. Tak jakby naszym jedynym celem było zniszczenie jej i Matta.

Strona

pytając jak moglismy im to zrobić. Nie ma nic gorszego od siedzenia w szpitalu

140

całym zyciu nie czułam się taka splamiona, az do chwili, gdy patrzyli na nas,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Lezałam, obojętnie patrząc na matkę, jak płakała na ramieniu Matta i mówiła, ze nasze zycia zostały skończone przez fakt, ze jestesmy razem. Mama bardziej martwiła się o to, co pomyslą jej zadzierający nosa przyjaciele, niz o to, jak ja poradzę sobie z tym, ze przed chwilą trzymałam swoją martwą córkę w ramionach.

Sposób, w jaki Matt na mnie patrzył i wyraz jego twarzy, gdy próbowałam przez łzy powiedzieć im, ze jestem zakochana w Lincu, i ze naszym zamiarem nigdy nie było skrzywdzenie kogokolwiek, będzie przesladował mnie na zawsze. Przyglądał mi się, jakbym była szatańskim nasieniem, które zostało zesłane, by spieprzyć jego idealne zycie, które zbudował. Bóg zabronił komukolwiek zrobienia czegos, aby Matt i Vivian nie wyglądali na najlepszą na swiecie parę.

Linc usiłował powiedzieć ojcu prawdę, jak próbowalismy trzymać się od siebie z daleka, lecz nie słuchał. Krzyczał na Linca mówiąc, ze mógł mieć kazdą dziewczynę, jaką tylko chce, więc czy tak trudno było mu darować sobie tę jedną, z którą nie powinien być? Przypuszczałam, ze tylko na początku okaze się to trudne i po rozmowie z nami uspokoją się i zobaczą jak prawdziwie się kochamy i wszystko, cały ten bałagan, po prostu sam się naprawi. W jakim błędzie byłam. Matt jedyne co był

Strona

mama, ale takze Linc.

141

w stanie zrobić, to wyrwać tę nadzieję ode mnie. Zawiodła mnie nie tylko

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Matt upewnił się, ze kazda osoba, z którą mielismy kontakt w szpitalu, nigdy nie powie ani słowa o tym, ze urodziłam dziecko Linca. Posunął się nawet tak daleko, ze nie pozwolił Lincowi podpisać się pod aktem zgonu Nevaeh. Powiedział, ze zbyt cięzko pracował, by Linc był tak blisko tego wszystkiego, czego zawsze dla niego pragnął, by zaprzepascić to z powodu dziecka, które nawet nie wykonało jednego pojedynczego oddechu. Miał odwagę powiedzieć mi, ze moje dziecko nie miało znaczenia. Jest martwa i nic nie mozemy na to poradzić. Nie ma dosć uzasadnionego powodu, by wywoływać skandal, który mógłby narazić na szwank karierę Linca. Był równiez w stanie przekonać moją matkę, do swoich racji, ze to jest jedyny słuszny wybór. Lezałam płacząc, az moje oczy spuchły, gdy patrzyłam na męzczyznę, którego kocham, lecz który pozwolił swojemu ojcu dyktować jak ma wyglądać jego zycie i nie próbując nawet trochę o nas zawalczyć.

Musiałam w tym tygodniu zdecydować, czy chcę pochować Neveah, czy tez ją skremować. Ostatecznie zdecydowałam się na kremację, gdyz nie potrafiłabym zniesć pogrzebu bez Linc'a u mego boku. Jak ktos mógł twierdzić, ze kogos kocha i mówić, ze będzie walczyć, by udowodnić to całemu swiatu, a następnie odejsć bez spojrzenia za siebie? To sprawiło, ze wszystko to, co zdarzyło się między nim i Alessią stało się bardziej wiarygodne. Byłam głupia mysląc, ze Linc mnie kochał i nigdy

Delikatne pukanie do drzwi wytrąca mnie z mysli.

Strona

nie pada daleko od jabłoni.

142

swiadomie by mnie nie zdradził. Jego ojciec potrafi być takim egoistą, a jabłko

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Raven, to ja, Tessa. Jestes gotowa? - pytała przez drzwi, zanim powoli je otwiera. Wyskakuję z łózka, wygładzam spódniczkę i spoglądam szybko w lustro. Mam na sobie ciemnoszarą, jedwabną bluzkę i czarną, ołówkową spódnicę wraz z perłowym naszyjnikiem i kolczykami od babci. Włosy związałam wysoko w kucyk na czubku głowy i idealnie pomalowałam twarz, chcąc w ten sposób ukryć ciemne cienie pod oczami wywołane tygodniowym płaczem.

- Jestem na tyle gotowa, na ile się da. Tak myslę – mamroczę bardziej do siebie, niz do niej, zanim chwytam jej wyciągniętą w moją stronę rękę i wychodzimy razem z sypialni.

Jedziemy do domu pogrzebowego z ojcem i Alison w kompletnej ciszy. Jedynym dzwiękiem jest płynąca cicho w samochodzie muzyka z jakiejs rockowej stacji. Smutne jest to, ze nie ma nekrologu o smierci Neveah. Moja matka i Matt nalegali, bysmy zatrzymali nasze sekrety dla siebie. Mama wysłała mi rano wiadomosć, ze dwukrotnie sprawdziła godzinę w zakładzie, gdzie jak sądzę równiez ma zamiar się pojawić. Nie spodziewam się

niego zadnych wiadomosci. Tessa rozmawiała z Taylorem , któremu jak myslę Linc ze wszystkiego się zwierzył i dowiedziała się, ze Linc jest częstym gosciem w pubie.

Strona

Próbowałam kilkukrotnie napisać do Linca, lecz nie otrzymałam od

143

Linca ani Matta.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Taylor powiedział, ze bywa tam od wczesnego popołudnia, az do zamknięcia od dnia, kiedy rozstalismy się w szpitalu. Taylor i Mac musieli wyciągać jego zapijaczoną dupę kazdej nocy i zaprowadzać do swoich domów, gdyz Linc odmawiał nocowania w domu naszych rodziców. Zaciskam dłonie w pięsci, gdy mój ojciec wjezdza na parking, gdzie zauwazam samochód matki. - Nie wiem, czy potrafię to zrobić - wyrzucam z siebie, gdy tata parkuje i wyłącza silnik. Tessa obejmuje mnie z tyłu, sciskając delikatnie rękę. - Masz tutaj nas, bysmy cię wspierali, Raven. Jesli nie potrafisz zrobić tego dla siebie, zrób to dla Neveah. To małe, słodkie dzieciątko zasługuje na własciwy pogrzeb ze swoją matką, by się z nią pozegnała. Łzy płyną z moich oczu, gdy otwieram drzwi i staję na asfalcie. Odgłos obcasów powoduje, ze unoszę wzrok w stronę zaparkowanego samochodu matki. Widzę jak idzie w moim kierunku z szeroko otwartymi ramionami, okazując w ten sposób akt swojej wielkiej miłosci. To tylko sprawia, ze nienawidzę jej jeszcze bardziej. - Jak się trzymasz, kochanie? - pyta, biorąc mnie w ramiona. Nie odwzajemniam jej uscisku, trzymając ramiona obojętnie spuszczone po bokach w oczekiwaniu, az mnie pusci. - Jestem po prostu ekstra, kurewsko ozywiona, mamo – mówię sucho odsuwając się od niej.

ale ja równiez z tego powodu mam rozdarte serce. Nienawidzę patrzeć jak bardzo cierpisz.

Strona

- Nie ma potrzeby, by być niegrzeczną, Raven. Wiem, ze mi nie wierzysz,

144

Mruga na mnie, patrząc obojętnie.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Wypuszczam z siebie sarkastyczny smiech, zanim mruzę na nią oczy. - Nie mam czasu na twoją fałszywą troskę. W przypadku, gdybys zapomniała to jestem tutaj, by pozegnać się z moją córką, a nie, zeby sprawiać, bys ty poczuła się lepiej. Teraz, jesli mogę przeprosić, chciałabym wejsć do srodka.

Tessa podchodzi do mnie, chwyta za drzwi i otwiera je przede mną, zostawiając mojego tatę i Alison, zeby sami poradzili sobie z matką. - Przykro mi, ze musisz przez to przechodzić, Raven. Wywracam oczami, po czym przecieram je od spodu, bo są mokre od łez i wypuszczam z siebie słaby oddech. - Jest okej. Nie oczekiwałam po niej niczego innego. Kocham ją, ale jest jedną z najbardziej egoistycznych osób na tej planecie. Kto wybiera męza zamiast córki? - Myslę, ze ona nadal próbuje to wszystko przetworzyć. Wielkim szokiem musiało być dla niej odkrycie, ze nie tylko spałas ze swoim przyrodnim bratem, ale równiez byłas z nim w ciązy. Gdybym to ja znalazła się na jej miejscu, to tez byłoby tego dla mnie dosć sporo. Jej małzeństwo nadal jest dla niej czyms swiezym i nowym, zwazywszy, ze wczesniej się rozwiodła i myslę, ze robi to, czego oczekuje Matt tylko po to, by go uszczęsliwić. Miejmy nadzieję, ze gdy

posunięcie. Nie mogłam uwierzyć, ze ojciec potrafił zmanipulować nim w szpitalu jak jakąs cholerną marionetkę.

Strona

naprawi wszelkie sprawy z tobą. Nie podpisał aktu zgonu? To było gówniane

145

szok po stracie dziecka minie, Linc wyciągnie głowę ze swojej własnej dupy i

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Wchodzę do pomieszczenia, gdzie znajduje się obsługa i od razu kieruję się do pierwszego rzędu, gdzie siadam na krzesle w poblizu podium. Kładę ręce na kolana i spuszczam głowę, próbując znalezć w sobie siłę, której potrzebuję, by przez to przebrnąć.

- Jest jak jest, Tessa. Jego matka przyszła do mnie do szpitala, jak wreszcie wszyscy opuscili mój pokój. Powiedziała mi, ze próbowała z nim porozmawiać. Mówiłam jej, zeby nie traciła swojego czasu. Skoro potrafił odejsć ode mnie w najtrudniejszym okresie mojego zycia, zatem oznacza to, ze lepiej jesli go w nim nie będzie. Ja po prostu chcę przetrwać tę uroczystosć, po czym wrócić do szkoły i zająć się egzaminami końcowymi. Potrzebne mi rozproszenie. Dzwięk zblizających się głosów przerywa naszą rozmowę. Kierownik domu pogrzebowego wraz z moimi rodzicami wchodzą do pomieszczenia, dołączając do mnie i Tessy. siedzących z przodu. Wstaję i kieruję się na podium, gdzie znajduje się malusieńka, rózowa urna z wygrawerowanym na niej dniem jej odejscia. Delikatnie przesuwam palcami po jej imieniu, po czym przyciskam je do ust, starając się nie wybuchnąć płaczem.

Strona

22 grudnia, 2015

146

Nevaeh Diana Sarris

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Pomimo tego, ze Linc nie zasługuje nawet na odrobinę mojego współczucia czy litosci, dałam jej jego nazwisko i wpisałam jako ojca na akcie zgonu. Linc moze nie chciał jej teraz zaakceptować, lecz mam nadzieję, ze moze któregos dnia zmieni zdanie i przyzna się do niej w przyszłosci. Jestem tak wyczerpana i emocjonalnie wykończona, ze ledwo znajduję w sobie siłę, by stać tutaj i robić to, co robię. Jednak moja mała dziewczynka zasługuje na to. Zauwazam przed sobą małe, satynowe pudełeczko z dołączoną do niego karteczką. Drzącymi dłońmi chwytam za nią i otwieram.

Raven, Słowa nie są w stanie opisać jak bardzo boli mnie patrzenie, jak cierpisz z powodu Twojej tragicznej straty. Chcę, żebys wiedziała, że Cię kocham i jestem tutaj zawsze, kiedykolwiek będziesz mnie potrzebowała. Chciałam dać Ci cos wyjątkowego, bys mogła zatrzymać Nevaeh blisko swego serca, więc dałam ci ...... naszyjnik, który możesz nosić zawsze ze sobą...

Kocham cię na zawsze, Najlepsza Przyjaciółko, Tessa

Unoszę oczy i patrzę na nią siedzącą zaraz naprzeciwko mnie ze łzami

Chwytam za satynowe pudełeczko, otwieram je tłumiąc w sobie płacz, gdy biorę do ręki delikatne srebrne serce z dwoma dziecięcymi stópkami wiszącymi na srebrnym łańcuszku.

Strona

opoką przez te ostatnie tygodnie.

147

spływającymi po policzkach. Nie wiem, gdzie byłabym bez niej. Była moją

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Jest piękny. Dziękuję - mówię do niej. Wstaje i szybko dołącza do mnie. Bierze go z mojej ręki i zawiesza na szyi. Opiera ręce na moich ramionach szepcząc do ucha. - Nie ma za co, psiapsiółko. Posyłam jej słaby usmiech, gdy wraca na swoje miejsce. Odchrząkuję i patrzę na czwórkę ludzi siedzących ze mną w pomieszczeniu i opieram ręce na wieku urny. - Dziękuję wam wszystkim za to, ze jestescie tutaj dzisiaj ze mną. Wiele dla mnie znaczy to, ze mogę liczyć na wasze wsparcie w tym trudnym dla mnie czasie.

Moje oczy kierują się na zdjęcie, które specjalnie na tę uroczystosć oprawiłam w ramkę, na którym trzymam ją owiniętą w kocyk. Na ramce znajduje się równiez jej imię. Mówię do niej. - Byłas nieoczekiwaną niespodzianką, która pobłogosławiła moje zycie tylko na krótką chwilę. - Zamykam oczy, próbując wziąć oddech, po czym wypuszczam go powoli, walcząc z pragnieniem, by się nie załamać i kontynuuję. - Kochałam ciebie od chwili, gdy zobaczyłam cię na USG. Kochałam jeszcze bardziej z kazdym mijającym dniem. Nie mogłam doczekać

Strona

148

się chwili, kiedy w końcu cię poznam i wezmę w ramiona.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Czuję spływające swobodnie z moich oczu łzy, które spadają na pokryte szkłem zdjęcie, próbując zapomnieć o wszystkich patrzących na mnie i po prostu nadal mówić do córki. - Nigdy nie wyobrazałam sobie, ze ten dzień tak szybko nadejdzie. Jestem wdzięczna za te dwadziescia dwa tygodnie, które z tobą spędziłam. Czując kazde kopnięcie, ruch, najsłodszą czkawkę, która powodowała, ze mój brzuch podskakiwał. Będę nosiła te wspomnienia ze sobą na zawsze.

Przytulam jej zdjęcie do piersi, czując wiszący przy mojej piersi naszyjnik i jednoczesnie wypełniający mnie spokój. Otwieram oczy i natrafiam na spojrzenie Linca stojącego w drzwiach, co powoduje, ze próbuję złapać oddech, gdy szloch opuszcza moje usta. Patrzę jak przygląda mi się ciemnymi i zmartwionymi oczami, zanim odwraca się i wychodzi. Przez chwilę myslałam, ze ma zamiar o mnie walczyć... o nas... i moze po prostu stanąć u mego boku, by pozegnać się z córeczką.

Jestem głupia wierząc w księcia z bajki wjezdzającego i ratującego swoją bohaterkę od złego ojczyma i głupia mysląc, ze miłosć wszystko zwycięzy. Prawda jest taka, ze męzczyzni to samolubne dupki, a miłosć to nic innego jak szesć liter uzywanych do karmienia dziewczyny, bysmy wpusciły ich do

Strona

Niewazne jak bardzo tego pragnę. On jest zwykłą ropuchą w przebraniu księcia.

149

naszych serc i łózek. Nie ma czegos takiego jak zyli długo i szczęsliwie dla nas.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

~~~~~~

L in c Po powrocie do St. Andrews, siedzę w boksie w rogu pubu, gapiąc się w bursztynowy płyn w szklance i próbując uspokoić swoje mysli. Jestem w domu krócej niz 24h i wszystko we mnie krzyczy, bym wrócił na lotnisko i poleciał z powrotem do Raven. Pogrzeb naszej córki odbył się dwa dni temu. Pojawiłem się na nim, chcąc być tam dla Raven, lecz stchórzyłem w chwili, gdy zobaczyłem ją stojącą na podium obok urny.

Po powrocie z domu pogrzebowego do domu Vivian, wdałem się w kłótnię z ojcem. Poszedłem tam, by zabrać swoje rzeczy. Miałem nadzieję, ze go w nim nie zastanę, lecz niestety ku mojemu rozczarowaniu był tam. Jedynym wynikającym z tego pozytywem było to, ze sam był zaskoczony i nie musiałem się stresować pózniejszą rozmową.

witając palący ogień płynący w dół mojej piersi. Pocieram ból, który nadal tam

Strona

Unoszę w górę szklankę, przechylam ją i wlewam zawartosć do gardła,

150

Nie mam teraz juz problemu z zerwaniem kontaktu.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

jest i czekam na Alessię, az dotrze do pubu. Z nią jest jak z mechanizmem zegarowym, przyjezdza zawsze koło siódmej, a aktualnie jest za pięć.

Zanurzam się głębiej w lozy, opierając głowę o rękę, nieustannie przypominając sobie o kłótni z ojcem i będąc pewien, ze zawsze będę o niej pamiętał. Kazdy. Najmniejszy. Detal.

- Jestes gotowy do jutrzejszego lotu? – pyta ojciec, gdy schodzę z walizką po schodach. - Taak. – To wszystko, co odpowiadam przechodząc obok niego, odmawiając w ten sposób jakiejkolwiek próbie wciągnięcia mnie w rozmowę. Robię tak, jak nalegał: odchodzę od Raven, ochraniając jego i swój wizerunek, na który tak ciężko pracował, wiedząc w tym momencie, że mój sukces w swiecie golfa oznacza odrzucenie wszystkich zasad jakie posiadam, chociaż nawet nie wiem, czy tego chcę. Klepie mnie po plecach i próbuje rozmawiać ze mną, jakby wszystko było normalne, a to był kolejny, zwykły dzień. - Gdybys potrzebował czegos po powrocie do Szkocji daj znać, a upewnię się, żebys to dostał. Słyszałem, że organizują ogromną sylwestrową imprezę w klubie. Powinna być swietna zabawa. Wchodzę do salonu, kierując się prosto do barku obok drzwi

jaki można kupić.

Strona

poradzić sobie teraz z życiem. Lecząc się samodzielnie najlepszym alkoholem

151

wychodzących na basen i nalewam sobie drinka. To jedyny sposób, bym mógł

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Nie jadę. Myslałem o tym i nie jestem pewien, czy chcę wrócić do Szkocji. Może pojadę do Taylora i Maca i zatrzymam się u nich na trochę.

Pomysł powrotu i zobaczenia się tam z Allesią, jest jedynym powodem z jakiego drżę. Nienawidzę mysli, że muszę to zrobić. Nawet od nocy, po której uparcie twierdziła, że spiknęlismy się ze sobą, nadal wysyła do mnie flirtujące wiadomosci odrzucając moje zapewnienia, że nie chcę mieć z nią nic wspólnego. Nie wiedziała jeszcze, że jak tylko wyląduję w Szkocji to rzucę jej własne kłamstwa prosto w twarz. To, że muszę wrócić do pracy i udawać, że nic się nie stało wydaje się złe. Czuję się jak pieprzona marionetka, która jest kontrolowana. Gdybym nie bał się tego, jak media obrzuciłyby Raven błotem, nie zgodziłbym się z planem ojca, by zachować Nevaeh w sekrecie. Wiem, że Raven mnie nienawidzi, lecz w głębi serca czuję, że to najlepsza rzecz jaką mogę zrobić. Zabija mnie to, że muszę od niej odejsć, lecz dzięki temu może przynajmniej wrócić do szkoły, zdobyć wykształcenie i spełnić wszystkie swoje marzenia. Wolna od dramatu, który wniosłem w jej życie.

- O czym ty, do cholery, mówisz, Linc? Musisz wrócić do Szkocji. Zostało ci kilka miesięcy do sprawdzenia się w PGA. To jest twoje marzenie, o którym

Strona

Odstawiam szklankę na barku i odwracam się do niego.

152

rozmawialismy. Masz zamiar tak po prostu to zaprzepascić? Dla dziewczyny?

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Czy to naprawdę moje marzenie, ojcze? Gdyż zaczynam się czuć tak jakbym żył twoimi. Twoja kariera jest niezła, lecz nie jestes nawet blisko statusu Tigera Woodsa. Więc, co? Przygotowujesz mnie do kolejnej wielkiej sprawy i będziesz patrzył jak napływają miliony? Czy twoja potrzeba mojego sukcesu jest tak ważna, że po drodze straciłes swoje wszystkie pieprzone zasady? Jego ręka uderza mnie w twarz, paląc policzek i powodując, że odskakuje w tył. - Jak smiesz mówić do mnie w taki sposób, po tym, jak tolerowałem twoje gówna przez te wszystkie lata? Robiąc wszystko, by utrzymać twoją karierę nawet kiedy imprezowanie z przyjaciółmi było dla ciebie ważniejsze. Wsiądziesz do samolotu i polecisz z powrotem do Szkocji, nawet jesli miałbym osobiscie wsadzić do samolotu twój tyłek.

Przysuwam się do niego. - Nigdy więcej mnie nie dotykaj, chyba, że chcesz, by własny syn powalił ciebie na ziemię. Zrobiłem to, o co mnie poprosiłes. Odszedłem od Raven i zrobiłem to tylko dla niej, by uchronić ją przed tobą i prasą. Nigdy więcej nie zrobię niczego dla ciebie. Pozwól, że zapytam. Czy myslałes, że jestem aż tak cholernie głupi? - O czym mówisz? - wyrzuca z siebie, podczas gdy jego twarz robi się czerwona, a żyła na szyi pulsuje, gdy próbuje się opanować.

mój związek z Raven? Skąd w ogóle o nas wiedziałes? To jest cos, czego nie potrafię rozgryźć. Czy Bryant ci powiedział?

Strona

rzęsami i pokazywała cycki przed moją twarzą, w ten sposób próbując rozbić

153

- Czy myslałes, że możesz zapłacić slicznej dziewczynie, by zatrzepotała

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Twarz ojca robi się blada, gdy wystrzelam w jego stronę serię pytań. Nie mam dowodów, czy cokolwiek z tego jest prawdą, ale połączyłem wszystko razem. Nie ma innego powodu, dla którego Alessia tak bardzo starałaby się przez te wszystkie miesiące wskoczyć do mojego łóżka, nawet po tym, jak wyraziłem się jasno, że jestem zakochany w kims innym. Jedynym rozwiązaniem, które przychodzi mi do głowy, to mój ojciec, który w jakis sposób dowiedział się o nas. Był przerażony, że zrujnujemy jego idealne małżeństwo i reputację, więc pomyslał, że wystarczy podrzucić pod moje nogi sliczną laskę i w ten magiczny sposób sprawić, że zapomnę o Raven. Tak się jednak nie stało, więc byli zdesperowani. Tak bardzo, że wsypali mi cholerne narkotyki powodując tym, że myslałem, iż zdradziłem Raven. - B..Bryant niczego mi nie powiedział. Nie mam pojęcia o czym mówisz jąka się, próbując zachować spokój, bym nie zauważył, że cały się trzęsie.

Zaciskam ręce w pięsci. - Nie chcę grać w żadne gierki, tato. Zawrzyjmy umowę. Ty przestaniesz kłamać i po prostu powiesz mi cholerną prawdę, a ja wsiądę do samolotu i wrócę do Szkocji. Jednak już nigdy więcej nie usłyszysz ode mnie nic, chyba, że będzie to związane z moją pracą. W innym wypadku, skończyłem już z tobą.

Wsuwam ręce w kieszenie, wyciągam telefon, udając, że z kims piszę. Włączam nagrywanie i chowam telefon z powrotem do kieszeni. Nie będę

stanie dłużej tego zniesć i krzyczę.

Strona

Zaczyna krążyć po pokoju, przeczesując nerwowo włosy. W końcu nie jestem w

154

ryzykował, że później wyprze się wszystkiego przed Alessią.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Po prostu powiedz mi cholerną prawdę! Własnie straciłem swoją córkę, ty kupo gówna! Przynajmniej tyle możesz zrobić i powiedzieć mi prawdę! Już prawie udało mi się wszystko ze sobą posklejać. Niespodziewany wyjazd na Florydę, następnie Raven przyjeżdżająca do Szkocji. To dla ciebie również wygodne, gdyż nie wiedziałes, że była tam, by powiedzieć mi o dziecku. Następnie dziewczyna, która niby mieszkała w moim budynku, uczęszczając każdej nocy do tych samych pubów co ja i w dodatku bardzo uparta i nie rozumiejąca słowa „nie”. Wrzuciła mi narkotyki do mojego drinka, pozwalając bym uwierzył, że zdradziłem z nią Raven – niby przypadkiem znalazła się u mnie, by odebrać moją wieczorną rozmowę z nią, żeby upewnić ją, że zdradziłem. Wiem o wszystkim, tato, więc po prostu, do kurwy, przyznaj, a wtedy wyjdę stąd. Z powrotem do pieprzonej Szkocji! Gdy krzyczę na niego, zauważam Vivian stojącą w wejsciu, ale on jej nie widzi. Posyłam jej surowe spojrzenie, dając jej tym znać, by nie przerywała naszej rozmowy. Potrzebuję odpowiedzi i to w tej własnie chwili. - Przepraszam. Nigdy nie wyobrażałem sobie, że rzeczy potoczą się własnie w taki sposób. Zrobiłem to tylko dlatego, bo cię kocham. - Przyznaje ostatecznie, zanim siada na oparciu kanapy. - Zobaczyłem ciebie i Raven całujących się przed sklepem z upominkami w Napa Valley. Myslałem, że był to tylko szybki, krótki i przelotny związek. Jednak wiedziałem, że miał potencjał, by zmienić się w cos bardziej niebezpiecznego zagrażając twojej karierze i mojemu małżeństwu z Vivian. Więc rozmówiłem się z kilkoma przyjaciółmi wykonując kilka telefonów, wykorzystując znajomosci i załatwiłem ci pracę w Szkocji.

mi wolną i chętną dziewczynę, by była dla ciebie rozproszeniem za własciwą cenę. Ostatniej rzeczy, jakiej się spodziewałem to to, że Raven pojawi się w Szkocji. Gdy dostałem telefon od Alessi, która dała mi znać, że młoda rudowłosa

Strona

samotny, więc poprosiłem przyjaciela, który mieszka w St. Andrews, by znalazł

155

Myslałem, że tak będzie najlepiej i chciałem upewnić się, że nie będziesz

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

dziewczyna przyjechała by się z tobą zobaczyć, wiedziałem, że to ona. Zmysliłem wszystko, by tylko sciągnąć ciebie na Florydę. Byłem strasznie zdesperowany, gdy Alessia powiedziała mi, że sprawy między wami są dosć poważne, więc pomyslałem, że to będzie nieszkodliwe. Wsypała cos do twojego drinka, zapakowała się do twojego łóżka, nie robiąc nic innego, jak tylko spiąc koło ciebie w tym samym łóżku. Ostrzegłem ją na temat kamer, więc wiedziała, że gdybys próbował skonfrontować ją z nimi, okłamałbys ją, że łóżko było widoczne, chociaż wiedziałem, że tak nie jest. Wydawało się to idealnym planem, ale potem ta cała sprawa z dzieckiem wyskoczyła nie wiadomo skąd. Kocham cię, Linc i przysięgam, że zrobiłem to tylko po to, by cię chronić. Unoszę ręce w górę powstrzymując go tym, by nie mówił nic więcej. Wyciągam telefon z kieszeni, wciskam stop i patrzę na niego z powrotem. - Dosć już usłyszałem... tak jak twoja żona – mówię, kiwając głową w stronę Vivian. - Nie chcę, bys kiedykolwiek więcej mówił, że mnie kochasz. Skończyłem z tobą, z nią i tą całą cholerną rodzinką. Mam nadzieję, że Raven jest mądra i powie waszej dwójce, byscie spierdalali. . Gdy to mówię, biorę walizkę i wychodzę na zewnątrz na czekającą na mnie taksówkę.

Dzwięk cięzkich, drewnianych drzwi w pubie wyrywa mnie z moich mysli. Unoszę oczy znad swojej pustej szklanki, rozglądam się dookoła i dostrzegam Alessię.

mam nadzieję, ze jej noga nigdy ponownie nie przekroczy progu tego pubu.

Strona

będziemy mieli trochę prywatnosci, by móc porozmawiać. Po dzisiejszej nocy

156

Unoszę rękę, macham do niej w stronę zacisznego miejsca, gdzie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Będzie mądre z jej strony, jesli będzie trzymać się ode mnie z daleka, najdalej jak to tylko mozliwe. - Hej, wróciłes! - odzywa się radosnie, podchodząc do mojego boksu, po czym siada na miejscu naprzeciwko mnie. - Jak minęło Boze Narodzenie? Siadam prosto, chwytam za kopertę, w której znajdują się wyniki z laboratorium, które dostałem, robiąc je zaraz po wyjsciu z mieszkania rano, gdy obudziłem się obok niej. - Nie udawaj, Alessio. Wiem, ze mój ojciec zapłacił ci, bys naćpała moją cholerną dupę. Nie tylko mam wyniki krwi by to udowodnić, ale równiez nagranie. Jesli nie chcesz trafić do więzienia, sugeruję ci, bys wyniosła się jak najdalej z St. Andrews. Nie chcę więcej widzieć twojej twarzy w moim poblizu, ani nawet w tym miasteczku tak długo, jak tutaj mieszkam. Rozumiemy się? Jej szczęka opada, gdy wyciągam wyniki i rzucam je na stół przed nią, po czym wyciągam telefon i włączam nagranie. Przyznanie się mojego ojca leci zaledwie chwilę, gdy wyłącza je i wychodzi z boksu. - Tak mi przykro, Linc. Naprawdę cię lubię. Nigdy nie chciałam... - Zamknij się, Alessio. Nie będę prosił cię ponownie, bys odpierdoliła się ode mnie. Nie chcę słyszeć przeprosin czy wymówek. Oczekuję, ze usłyszę, ze

telefon i piszę Raven długą, szczegółową wiadomosć. Piszę jej o wszystkim, co ma związek z Alessią i moim ojcem. Wiem, ze to nie zmieni nic między nami i

Strona

Bez słowa obraca się na swoich szpilkach i wybiega z pubu. Podnoszę

157

twoje mieszkanie jest od jutra wolne albo udam się na policję. Nie zartuję!

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

mówię jej to w tej wiadomosci, lecz chcę by wiedziała i znała prawdę, ze nigdy jej nie zdradziłem.

Zostałam w szpitalu tylko dwadziescia cztery godziny po urodzeniu Nevaeh. Mama próbowała przekonać mnie, bym wróciła z nią do domu, lecz odmówiłam. Zamiast do niej, udałam się do domu taty. Razem z Alison byli dla mnie opoką w czasie, gdy starałam się poradzić sobie ze wszystkim samodzielnie. Mówiąc, ze mama i Matt dostali zatoru tętnicy wieńcowej, kiedy przyjechali do szpitala, byłoby zbyt delikatnie powiedziane. Nie potrafię wyrzucić z głowy wyrazu twarzy mojej mamy, gdy stanęła twarzą w twarz ze mną i Linciem, i gdy dowiedziała się o nas będących razem. Nigdy wczesniej w całym zyciu nie czułam się taka splamiona, az do chwili, gdy patrzyli na nas, pytając jak moglismy im to zrobić. Nie ma nic gorszego od siedzenia w szpitalu po zaaplikowaniu srodków uspokajających i słuchania matki, która mówi ci jaką egoistką jestes oraz, ze nie potrafi uwierzyć, ze moglismy zrobić cos takiego. Tak jakby naszym jedynym celem było zniszczenie jej i Matta.

Lezałam, obojętnie patrząc na matkę, jak płakała na ramieniu Matta i mówiła, ze nasze zycia zostały skończone przez fakt, ze jestesmy razem. Mama bardziej martwiła się o to, co pomyslą jej zadzierający nosa przyjaciele, niz o to, jak ja poradzę sobie z tym, ze przed chwilą trzymałam swoją martwą córkę w

próbowałam przez łzy powiedzieć im, ze jestem zakochana w Lincu, i ze naszym zamiarem nigdy nie było skrzywdzenie kogokolwiek, będzie

Strona

Sposób, w jaki Matt na mnie patrzył i wyraz jego twarzy, gdy

158

ramionach.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

przesladował mnie na zawsze. Przyglądał mi się, jakbym była szatańskim nasieniem, które zostało zesłane, by spieprzyć jego idealne zycie, które zbudował. Bóg zabronił komukolwiek zrobienia czegos, aby Matt i Vivian nie wyglądali na najlepszą na swiecie parę.

Linc usiłował powiedzieć ojcu prawdę, jak próbowalismy trzymać się od siebie z daleka, lecz nie słuchał. Krzyczał na Linca mówiąc, ze mógł mieć kazdą dziewczynę, jaką tylko chce, więc czy tak trudno było mu darować sobie tę jedną, z którą nie powinien być? Przypuszczałam, ze tylko na początku okaze się to trudne i po rozmowie z nami uspokoją się i zobaczą jak prawdziwie się kochamy i wszystko, cały ten bałagan, po prostu sam się naprawi. W jakim błędzie byłam. Matt jedyne co był w stanie zrobić, to wyrwać tę nadzieję ode mnie. Zawiodła mnie nie tylko mama, ale takze Linc.

Matt upewnił się, ze kazda osoba, z którą mielismy kontakt w szpitalu, nigdy nie powie ani słowa o tym, ze urodziłam dziecko Linca. Posunął się nawet tak daleko, ze nie pozwolił Lincowi podpisać się pod aktem zgonu Nevaeh. Powiedział, ze zbyt cięzko pracował, by Linc był tak blisko tego wszystkiego, czego zawsze dla niego pragnął, by zaprzepascić to z powodu dziecka, które nawet nie wykonało jednego pojedynczego oddechu. Miał odwagę powiedzieć mi, ze moje dziecko nie miało znaczenia. Jest martwa i

równiez w stanie przekonać moją matkę, do swoich racji, ze to jest jedyny słuszny wybór.

Strona

wywoływać skandal, który mógłby narazić na szwank karierę Linca. Był

159

nic nie mozemy na to poradzić. Nie ma dosć uzasadnionego powodu, by

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Lezałam płacząc, az moje oczy spuchły, gdy patrzyłam na męzczyznę, którego kocham, lecz który pozwolił swojemu ojcu dyktować jak ma wyglądać jego zycie i nie próbując nawet trochę o nas zawalczyć.

Musiałam w tym tygodniu zdecydować, czy chcę pochować Neveah, czy tez ją skremować. Ostatecznie zdecydowałam się na kremację, gdyz nie potrafiłabym zniesć pogrzebu bez Linc'a u mego boku. Jak ktos mógł twierdzić, ze kogos kocha i mówić, ze będzie walczyć, by udowodnić to całemu swiatu, a następnie odejsć bez spojrzenia za siebie? To sprawiło, ze wszystko to, co zdarzyło się między nim i Alessią stało się bardziej wiarygodne. Byłam głupia mysląc, ze Linc mnie kochał i nigdy swiadomie by mnie nie zdradził. Jego ojciec potrafi być takim egoistą, a jabłko nie pada daleko od jabłoni.

Delikatne pukanie do drzwi wytrąca mnie z mysli. - Raven, to ja, Tessa. Jestes gotowa? - pytała przez drzwi, zanim powoli je otwiera. Wyskakuję z łózka, wygładzam spódniczkę i spoglądam szybko w lustro. Mam na sobie ciemnoszarą, jedwabną bluzkę i czarną, ołówkową spódnicę wraz z perłowym naszyjnikiem i kolczykami od babci. Włosy związałam wysoko w kucyk na czubku głowy i idealnie pomalowałam twarz, chcąc w ten sposób

Strona

160

ukryć ciemne cienie pod oczami wywołane tygodniowym płaczem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Jestem na tyle gotowa, na ile się da. Tak myslę – mamroczę bardziej do siebie, niz do niej, zanim chwytam jej wyciągniętą w moją stronę rękę i wychodzimy razem z sypialni.

Jedziemy do domu pogrzebowego z ojcem i Alison w kompletnej ciszy. Jedynym dzwiękiem jest płynąca cicho w samochodzie muzyka z jakiejs rockowej stacji. Smutne jest to, ze nie ma nekrologu o smierci Neveah. Moja matka i Matt nalegali, bysmy zatrzymali nasze sekrety dla siebie. Mama wysłała mi rano wiadomosć, ze dwukrotnie sprawdziła godzinę w zakładzie, gdzie jak sądzę równiez ma zamiar się pojawić. Nie spodziewam się Linca ani Matta.

Próbowałam kilkukrotnie napisać do Linca, lecz nie otrzymałam od niego zadnych wiadomosci. Tessa rozmawiała z Taylorem , któremu jak myslę Linc ze wszystkiego się zwierzył i dowiedziała się, ze Linc jest częstym gosciem w pubie. Taylor powiedział, ze bywa tam od wczesnego popołudnia, az do zamknięcia od dnia, kiedy rozstalismy się w szpitalu. Taylor i Mac musieli wyciągać jego zapijaczoną dupę kazdej nocy i zaprowadzać do swoich domów, gdyz Linc odmawiał nocowania w domu naszych rodziców.

- Nie wiem, czy potrafię to zrobić - wyrzucam z siebie, gdy tata parkuje i wyłącza silnik. Tessa obejmuje mnie z tyłu, sciskając delikatnie rękę.

Strona

zauwazam samochód matki.

161

Zaciskam dłonie w pięsci, gdy mój ojciec wjezdza na parking, gdzie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Masz tutaj nas, bysmy cię wspierali, Raven. Jesli nie potrafisz zrobić tego dla siebie, zrób to dla Neveah. To małe, słodkie dzieciątko zasługuje na własciwy pogrzeb ze swoją matką, by się z nią pozegnała. Łzy płyną z moich oczu, gdy otwieram drzwi i staję na asfalcie. Odgłos obcasów powoduje, ze unoszę wzrok w stronę zaparkowanego samochodu matki. Widzę jak idzie w moim kierunku z szeroko otwartymi ramionami, okazując w ten sposób akt swojej wielkiej miłosci. To tylko sprawia, ze nienawidzę jej jeszcze bardziej. - Jak się trzymasz, kochanie? - pyta, biorąc mnie w ramiona. Nie odwzajemniam jej uscisku, trzymając ramiona obojętnie spuszczone po bokach w oczekiwaniu, az mnie pusci. - Jestem po prostu ekstra, kurewsko ozywiona, mamo – mówię sucho odsuwając się od niej. Mruga na mnie, patrząc obojętnie. - Nie ma potrzeby, by być niegrzeczną, Raven. Wiem, ze mi nie wierzysz, ale ja równiez z tego powodu mam rozdarte serce. Nienawidzę patrzeć jak bardzo cierpisz.

Wypuszczam z siebie sarkastyczny smiech, zanim mruzę na nią oczy. - Nie mam czasu na twoją fałszywą troskę. W przypadku, gdybys zapomniała to jestem tutaj, by pozegnać się z moją córką, a nie, zeby sprawiać,

Strona

srodka.

162

bys ty poczuła się lepiej. Teraz, jesli mogę przeprosić, chciałabym wejsć do

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Tessa podchodzi do mnie, chwyta za drzwi i otwiera je przede mną, zostawiając mojego tatę i Alison, zeby sami poradzili sobie z matką. - Przykro mi, ze musisz przez to przechodzić, Raven. Wywracam oczami, po czym przecieram je od spodu, bo są mokre od łez i wypuszczam z siebie słaby oddech. - Jest okej. Nie oczekiwałam po niej niczego innego. Kocham ją, ale jest jedną z najbardziej egoistycznych osób na tej planecie. Kto wybiera męza zamiast córki? - Myslę, ze ona nadal próbuje to wszystko przetworzyć. Wielkim szokiem musiało być dla niej odkrycie, ze nie tylko spałas ze swoim przyrodnim bratem, ale równiez byłas z nim w ciązy. Gdybym to ja znalazła się na jej miejscu, to tez byłoby tego dla mnie dosć sporo. Jej małzeństwo nadal jest dla niej czyms swiezym i nowym, zwazywszy, ze wczesniej się rozwiodła i myslę, ze robi to, czego oczekuje Matt tylko po to, by go uszczęsliwić. Miejmy nadzieję, ze gdy szok po stracie dziecka minie, Linc wyciągnie głowę ze swojej własnej dupy i naprawi wszelkie sprawy z tobą. Nie podpisał aktu zgonu? To było gówniane posunięcie. Nie mogłam uwierzyć, ze ojciec potrafił zmanipulować nim w szpitalu jak jakąs cholerną marionetkę.

Wchodzę do pomieszczenia, gdzie znajduje się obsługa i od razu kieruję się do pierwszego rzędu, gdzie siadam na krzesle w poblizu podium. Kładę ręce na kolana i spuszczam głowę, próbując znalezć w sobie siłę, której potrzebuję,

- Jest jak jest, Tessa. Jego matka przyszła do mnie do szpitala, jak wreszcie wszyscy opuscili mój pokój. Powiedziała mi, ze próbowała z nim

Strona

163

by przez to przebrnąć.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

porozmawiać. Mówiłam jej, zeby nie traciła swojego czasu. Skoro potrafił odejsć ode mnie w najtrudniejszym okresie mojego zycia, zatem oznacza to, ze lepiej jesli go w nim nie będzie. Ja po prostu chcę przetrwać tę uroczystosć, po czym wrócić do szkoły i zająć się egzaminami końcowymi. Potrzebne mi rozproszenie. Dzwięk zblizających się głosów przerywa naszą rozmowę. Kierownik domu pogrzebowego wraz z moimi rodzicami wchodzą do pomieszczenia, dołączając do mnie i Tessy. siedzących z przodu. Wstaję i kieruję się na podium, gdzie znajduje się malusieńka, rózowa urna z wygrawerowanym na niej dniem jej odejscia. Delikatnie przesuwam palcami po jej imieniu, po czym przyciskam je do ust, starając się nie wybuchnąć płaczem.

Nevaeh Diana Sarris 22 grudnia, 2015

Pomimo tego, ze Linc nie zasługuje nawet na odrobinę mojego współczucia czy litosci, dałam jej jego nazwisko i wpisałam jako ojca na akcie zgonu. Linc moze nie chciał jej teraz zaakceptować, lecz mam nadzieję, ze moze któregos dnia zmieni zdanie i przyzna się do niej w przyszłosci. Jestem tak wyczerpana i emocjonalnie wykończona, ze ledwo znajduję w sobie

karteczką. Drzącymi dłońmi chwytam za nią i otwieram.

Strona

na to. Zauwazam przed sobą małe, satynowe pudełeczko z dołączoną do niego

164

siłę, by stać tutaj i robić to, co robię. Jednak moja mała dziewczynka zasługuje

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Raven Słowa nie są w stanie opisać jak bardzo boli mnie patrzenie, jak cierpisz z powodu Twojej tragicznej straty. Chcę, żebys wiedziała, że Cię kocham i jestem tutaj zawsze, kiedykolwiek będziesz mnie potrzebowała. Chciałam dać Ci cos wyjątkowego, bys mogła zatrzymać Nevaeh blisko swego serca, więc dałam ci ...... naszyjnik, który możesz nosić zawsze ze sobą...

Kocham cię na zawsze, Najlepsza Przyjaciółko, Tessa

Unoszę oczy i patrzę na nią siedzącą zaraz naprzeciwko mnie ze łzami spływającymi po policzkach. Nie wiem, gdzie byłabym bez niej. Była moją opoką przez te ostatnie tygodnie. Chwytam za satynowe pudełeczko, otwieram je tłumiąc w sobie płacz, gdy biorę do ręki delikatne srebrne serce z dwoma dziecięcymi stópkami wiszącymi na srebrnym łańcuszku. - Jest piękny. Dziękuję - mówię do niej. Wstaje i szybko dołącza do mnie. Bierze go z mojej ręki i zawiesza na szyi. Opiera ręce na moich ramionach szepcząc do ucha.

Strona

Posyłam jej słaby usmiech, gdy wraca na swoje miejsce.

165

- Nie ma za co, psiapsiółko.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Odchrząkuję i patrzę na czwórkę ludzi siedzących ze mną w pomieszczeniu i opieram ręce na wieku urny. - Dziękuję wam wszystkim za to, ze jestescie tutaj dzisiaj ze mną. Wiele dla mnie znaczy to, ze mogę liczyć na wasze wsparcie w tym trudnym dla mnie czasie.

Moje oczy kierują się na zdjęcie, które specjalnie na tę uroczystosć oprawiłam w ramkę, na którym trzymam ją owiniętą w kocyk. Na ramce znajduje się równiez jej imię. Mówię do niej. - Byłas nieoczekiwaną niespodzianką, która pobłogosławiła moje zycie tylko na krótką chwilę. - Zamykam oczy, próbując wziąć oddech, po czym wypuszczam go powoli, walcząc z pragnieniem, by się nie załamać i kontynuuję. - Kochałam ciebie od chwili, gdy zobaczyłam cię na USG. Kochałam jeszcze bardziej z kazdym mijającym dniem. Nie mogłam doczekać się chwili, kiedy w końcu cię poznam i wezmę w ramiona.

Czuję spływające swobodnie z moich oczu łzy, które spadają na pokryte szkłem zdjęcie, próbując zapomnieć o wszystkich patrzących na mnie i po prostu nadal mówić do córki. - Nigdy nie wyobrazałam sobie, ze ten dzień tak szybko nadejdzie. Jestem

podskakiwał. Będę nosiła te wspomnienia ze sobą na zawsze.

Strona

kazde kopnięcie, ruch, najsłodszą czkawkę, która powodowała, ze mój brzuch

166

wdzięczna za te dwadziescia dwa tygodnie, które z tobą spędziłam. Czując

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Przytulam jej zdjęcie do piersi, czując wiszący przy mojej piersi naszyjnik i jednoczesnie wypełniający mnie spokój. Otwieram oczy i natrafiam na spojrzenie Linca stojącego w drzwiach, co powoduje, ze próbuję złapać oddech, gdy szloch opuszcza moje usta. Patrzę jak przygląda mi się ciemnymi i zmartwionymi oczami, zanim odwraca się i wychodzi. Przez chwilę myslałam, ze ma zamiar o mnie walczyć... o nas... i moze po prostu stanąć u mego boku, by pozegnać się z córeczką.

Jestem głupia wierząc w księcia z bajki wjezdzającego i ratującego swoją bohaterkę od złego ojczyma i głupia mysląc, ze miłosć wszystko zwycięzy. Prawda jest taka, ze męzczyzni to samolubne dupki, a miłosć to nic innego jak szesć liter uzywanych do karmienia dziewczyny, bysmy wpusciły ich do naszych serc i łózek. Nie ma czegos takiego jak zyli długo i szczęsliwie dla nas. Niewazne jak bardzo tego pragnę. On jest zwykłą ropuchą w przebraniu księcia.

~~~~~~

L in c Po powrocie do St. Andrews, siedzę w boksie w rogu pubu, gapiąc się w

powrotem do Raven. Pogrzeb naszej córki odbył się dwa dni temu. Pojawiłem się na nim, chcąc być tam dla Raven, lecz stchórzyłem w chwili, gdy zobaczyłem ją stojącą na podium obok urny.

Strona

krócej niz 24h i wszystko we mnie krzyczy, bym wrócił na lotnisko i poleciał z

167

bursztynowy płyn w szklance i próbując uspokoić swoje mysli. Jestem w domu

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Po powrocie z domu pogrzebowego do domu Vivian, wdałem się w kłótnię z ojcem. Poszedłem tam, by zabrać swoje rzeczy. Miałem nadzieję, ze go w nim nie zastanę, lecz niestety ku mojemu rozczarowaniu był tam. Jedynym wynikającym z tego pozytywem było to, ze sam był zaskoczony i nie musiałem się stresować pózniejszą rozmową. Nie mam teraz juz problemu z zerwaniem kontaktu.

Unoszę w górę szklankę, przechylam ją i wlewam zawartosć do gardła, witając palący ogień płynący w dół mojej piersi. Pocieram ból, który nadal tam jest i czekam na Alessię, az dotrze do pubu. Z nią jest jak z mechanizmem zegarowym, przyjezdza zawsze koło siódmej, a aktualnie jest za pięć.

Zanurzam się głębiej w lozy, opierając głowę o rękę, nieustannie przypominając sobie o kłótni z ojcem i będąc pewien, ze zawsze będę o niej pamiętał. Kazdy. Najmniejszy. Detal.

- Jestes gotowy do jutrzejszego lotu? – pyta ojciec, gdy schodzę z walizką po schodach. - Taak. – To wszystko, co odpowiadam przechodząc obok niego,

na który tak ciężko pracował, wiedząc w tym momencie, że mój sukces w swiecie golfa oznacza odrzucenie wszystkich zasad jakie posiadam, chociaż nawet nie wiem, czy tego chcę.

Strona

Robię tak, jak nalegał: odchodzę od Raven, ochraniając jego i swój wizerunek,

168

odmawiając w ten sposób jakiejkolwiek próbie wciągnięcia mnie w rozmowę.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Klepie mnie po plecach i próbuje rozmawiać ze mną, jakby wszystko było normalne, a to był kolejny, zwykły dzień. - Gdybys potrzebował czegos po powrocie do Szkocji daj znać, a upewnię się, żebys to dostał. Słyszałem, że organizują ogromną sylwestrową imprezę w klubie. Powinna być swietna zabawa. Wchodzę do salonu, kierując się prosto do barku obok drzwi wychodzących na basen i nalewam sobie drinka. To jedyny sposób, bym mógł poradzić sobie teraz z życiem. Lecząc się samodzielnie najlepszym alkoholem jaki można kupić.

- Nie jadę. Myslałem o tym i nie jestem pewien, czy chcę wrócić do Szkocji. Może pojadę do Taylora i Maca i zatrzymam się u nich na trochę.

Pomysł powrotu i zobaczenia się tam z Allesią, jest jedynym powodem z jakiego drżę. Nienawidzę mysli, że muszę to zrobić. Nawet od nocy, po której uparcie twierdziła, że spiknęlismy się ze sobą, nadal wysyła do mnie flirtujące wiadomosci odrzucając moje zapewnienia, że nie chcę mieć z nią nic wspólnego. Nie wiedziała jeszcze, że jak tylko wyląduję w Szkocji to rzucę jej własne kłamstwa prosto w twarz. To, że muszę wrócić do pracy i udawać, że nic się nie stało wydaje się złe. Czuję się jak pieprzona marionetka, która jest kontrolowana. Gdybym nie bał

Wiem, że Raven mnie nienawidzi, lecz w głębi serca czuję, że to najlepsza rzecz jaką mogę zrobić.

Strona

by zachować Nevaeh w sekrecie.

169

się tego, jak media obrzuciłyby Raven błotem, nie zgodziłbym się z planem ojca,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Zabija mnie to, że muszę od niej odejsć, lecz dzięki temu może przynajmniej wrócić do szkoły, zdobyć wykształcenie i spełnić wszystkie swoje marzenia. Wolna od dramatu, który wniosłem w jej życie.

- O czym ty, do cholery, mówisz, Linc? Musisz wrócić do Szkocji. Zostało ci kilka miesięcy do sprawdzenia się w PGA. To jest twoje marzenie, o którym rozmawialismy. Masz zamiar tak po prostu to zaprzepascić? Dla dziewczyny?

Odstawiam szklankę na barku i odwracam się do niego. - Czy to naprawdę moje marzenie, ojcze? Gdyż zaczynam się czuć tak jakbym żył twoimi. Twoja kariera jest niezła, lecz nie jestes nawet blisko statusu Tigera Woodsa. Więc, co? Przygotowujesz mnie do kolejnej wielkiej sprawy i będziesz patrzył jak napływają miliony? Czy twoja potrzeba mojego sukcesu jest tak ważna, że po drodze straciłes swoje wszystkie pieprzone zasady? Jego ręka uderza mnie w twarz, paląc policzek i powodując, że odskakuje w tył. - Jak smiesz mówić do mnie w taki sposób, po tym, jak tolerowałem twoje gówna przez te wszystkie lata? Robiąc wszystko, by utrzymać twoją karierę nawet kiedy imprezowanie z przyjaciółmi było dla ciebie ważniejsze. Wsiądziesz do samolotu i polecisz z powrotem do Szkocji, nawet jesli miałbym osobiscie

- Nigdy więcej mnie nie dotykaj, chyba, że chcesz, by własny syn powalił ciebie na ziemię. Zrobiłem to, o co mnie poprosiłes. Odszedłem od Raven i

Strona

Przysuwam się do niego.

170

wsadzić do samolotu twój tyłek.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

zrobiłem to tylko dla niej, by uchronić ją przed tobą i prasą. Nigdy więcej nie zrobię niczego dla ciebie. Pozwól, że zapytam. Czy myslałes, że jestem aż tak cholernie głupi? - O czym mówisz? - wyrzuca z siebie, podczas gdy jego twarz robi się czerwona, a żyła na szyi pulsuje, gdy próbuje się opanować. - Czy myslałes, że możesz zapłacić slicznej dziewczynie, by zatrzepotała rzęsami i pokazywała cycki przed moją twarzą, w ten sposób próbując rozbić mój związek z Raven? Skąd w ogóle o nas wiedziałes? To jest cos, czego nie potrafię rozgryźć. Czy Bryant ci powiedział?

Twarz ojca robi się blada, gdy wystrzelam w jego stronę serię pytań. Nie mam dowodów, czy cokolwiek z tego jest prawdą, ale połączyłem wszystko razem. Nie ma innego powodu, dla którego Alessia tak bardzo starałaby się przez te wszystkie miesiące wskoczyć do mojego łóżka, nawet po tym, jak wyraziłem się jasno, że jestem zakochany w kims innym. Jedynym rozwiązaniem, które przychodzi mi do głowy, to mój ojciec, który w jakis sposób dowiedział się o nas. Był przerażony, że zrujnujemy jego idealne małżeństwo i reputację, więc pomyslał, że wystarczy podrzucić pod moje nogi sliczną laskę i w ten magiczny sposób sprawić, że zapomnę o Raven. Tak się jednak nie stało, więc byli zdesperowani. Tak bardzo, że wsypali mi cholerne narkotyki powodując tym, że myslałem, iż zdradziłem Raven. - B..Bryant niczego mi nie powiedział. Nie mam pojęcia o czym mówisz -

Strona

Zaciskam ręce w pięsci.

171

jąka się, próbując zachować spokój, bym nie zauważył, że cały się trzęsie.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Nie chcę grać w żadne gierki, tato. Zawrzyjmy umowę. Ty przestaniesz kłamać i po prostu powiesz mi cholerną prawdę, a ja wsiądę do samolotu i wrócę do Szkocji. Jednak już nigdy więcej nie usłyszysz ode mnie nic, chyba, że będzie to związane z moją pracą. W innym wypadku, skończyłem już z tobą.

Wsuwam ręce w kieszenie, wyciągam telefon, udając, że z kims piszę. Włączam nagrywanie i chowam telefon z powrotem do kieszeni. Nie będę ryzykował, że później wyprze się wszystkiego przed Alessią. Zaczyna krążyć po pokoju, przeczesując nerwowo włosy. W końcu nie jestem w stanie dłużej tego zniesć i krzyczę. - Po prostu powiedz mi cholerną prawdę! Własnie straciłem swoją córkę, ty kupo gówna! Przynajmniej tyle możesz zrobić i powiedzieć mi prawdę! Już prawie udało mi się wszystko ze sobą posklejać. Niespodziewany wyjazd na Florydę, następnie Raven przyjeżdżająca do Szkocji. To dla ciebie również wygodne, gdyż nie wiedziałes, że była tam, by powiedzieć mi o dziecku. Następnie dziewczyna, która niby mieszkała w moim budynku, uczęszczając każdej nocy do tych samych pubów co ja i w dodatku bardzo uparta i nie rozumiejąca słowa „nie”. Wrzuciła mi narkotyki do mojego drinka, pozwalając bym uwierzył, że zdradziłem z nią Raven – niby przypadkiem znalazła się u mnie, by odebrać moją wieczorną rozmowę z nią, żeby upewnić ją, że zdradziłem. Wiem o wszystkim, tato, więc po prostu, do kurwy, przyznaj, a wtedy wyjdę stąd. Z powrotem do pieprzonej Szkocji!

naszej rozmowy. Potrzebuję odpowiedzi i to w tej własnie chwili.

Strona

widzi. Posyłam jej surowe spojrzenie, dając jej tym znać, by nie przerywała

172

Gdy krzyczę na niego, zauważam Vivian stojącą w wejsciu, ale on jej nie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Przepraszam. Nigdy nie wyobrażałem sobie, że rzeczy potoczą się własnie w taki sposób. Zrobiłem to tylko dlatego, bo cię kocham. - Przyznaje ostatecznie, zanim siada na oparciu kanapy. - Zobaczyłem ciebie i Raven całujących się przed sklepem z upominkami w Napa Valley. Myslałem, że był to tylko szybki, krótki i przelotny związek. Jednak wiedziałem, że miał potencjał, by zmienić się w cos bardziej niebezpiecznego zagrażając twojej karierze i mojemu małżeństwu z Vivian. Więc rozmówiłem się z kilkoma przyjaciółmi wykonując kilka telefonów, wykorzystując znajomosci i załatwiłem ci pracę w Szkocji. Myslałem, że tak będzie najlepiej i chciałem upewnić się, że nie będziesz samotny, więc poprosiłem przyjaciela, który mieszka w St. Andrews, by znalazł mi wolną i chętną dziewczynę, by była dla ciebie rozproszeniem za własciwą cenę. Ostatniej rzeczy, jakiej się spodziewałem to to, że Raven pojawi się w Szkocji. Gdy dostałem telefon od Alessi, która dała mi znać, że młoda rudowłosa dziewczyna przyjechała by się z tobą zobaczyć, wiedziałem, że to ona. Zmysliłem wszystko, by tylko sciągnąć ciebie na Florydę. Byłem strasznie zdesperowany, gdy Alessia powiedziała mi, że sprawy między wami są dosć poważne, więc pomyslałem, że to będzie nieszkodliwe. Wsypała cos do twojego drinka, zapakowała się do twojego łóżka, nie robiąc nic innego, jak tylko spiąc koło ciebie w tym samym łóżku. Ostrzegłem ją na temat kamer, więc wiedziała, że gdybys próbował skonfrontować ją z nimi, okłamałbys ją, że łóżko było widoczne, chociaż wiedziałem, że tak nie jest. Wydawało się to idealnym planem, ale potem ta cała sprawa z dzieckiem wyskoczyła nie wiadomo skąd. Kocham cię, Linc i przysięgam, że zrobiłem to tylko po to, by cię chronić. Unoszę ręce w górę powstrzymując go tym, by nie mówił nic więcej.

stronę Vivian. - Nie chcę, bys kiedykolwiek więcej mówił, że mnie kochasz.

Strona

- Dosć już usłyszałem... tak jak twoja żona – mówię, kiwając głową w

173

Wyciągam telefon z kieszeni, wciskam stop i patrzę na niego z powrotem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Skończyłem z tobą, z nią i tą całą cholerną rodzinką. Mam nadzieję, że Raven jest mądra i powie waszej dwójce, byscie spierdalali. . Gdy to mówię, biorę walizkę i wychodzę na zewnątrz na czekającą na mnie taksówkę.

Dzwięk cięzkich, drewnianych drzwi w pubie wyrywa mnie z moich mysli. Unoszę oczy znad swojej pustej szklanki, rozglądam się dookoła i dostrzegam Alessię. Unoszę rękę, macham do niej w stronę zacisznego miejsca, gdzie będziemy mieli trochę prywatnosci, by móc porozmawiać. Po dzisiejszej nocy mam nadzieję, ze jej noga nigdy ponownie nie przekroczy progu tego pubu. Będzie mądre z jej strony, jesli będzie trzymać się ode mnie z daleka, najdalej jak to tylko mozliwe. - Hej, wróciłes! - odzywa się radosnie, podchodząc do mojego boksu, po czym siada na miejscu naprzeciwko mnie. - Jak minęło Boze Narodzenie? Siadam prosto, chwytam za kopertę, w której znajdują się wyniki z laboratorium, które dostałem, robiąc je zaraz po wyjsciu z mieszkania rano, gdy obudziłem się obok niej. - Nie udawaj, Alessio. Wiem, ze mój ojciec zapłacił ci, bys naćpała moją cholerną dupę. Nie tylko mam wyniki krwi by to udowodnić, ale równiez

ani nawet w tym miasteczku tak długo, jak tutaj mieszkam. Rozumiemy się?

Strona

najdalej z St. Andrews. Nie chcę więcej widzieć twojej twarzy w moim poblizu,

174

nagranie. Jesli nie chcesz trafić do więzienia, sugeruję ci, bys wyniosła się jak

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Jej szczęka opada, gdy wyciągam wyniki i rzucam je na stół przed nią, po czym wyciągam telefon i włączam nagranie. Przyznanie się mojego ojca leci zaledwie chwilę, gdy wyłącza je i wychodzi z boksu. - Tak mi przykro, Linc. Naprawdę cię lubię. Nigdy nie chciałam... - Zamknij się, Alessio. Nie będę prosił cię ponownie, bys odpierdoliła się ode mnie. Nie chcę słyszeć przeprosin czy wymówek. Oczekuję, ze usłyszę, ze twoje mieszkanie jest od jutra wolne albo udam się na policję. Nie zartuję!

Bez słowa obraca się na swoich szpilkach i wybiega z pubu. Podnoszę telefon i piszę Raven długą, szczegółową wiadomosć. Piszę jej o wszystkim, co ma związek z Alessią i moim ojcem. Wiem, ze to nie zmieni nic między nami i mówię jej to w tej wiadomosci, lecz chcę by wiedziała i znała prawdę, ze nigdy

Strona

175

jej nie zdradziłem.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

15 października 2020

Raven

Tessa wysyła do mnie niezliczoną ilosć wiadomosci przez całe popołudnie błagając, bym wyszła z nią i grupką przyjaciół na sylwestrową imprezę do nocnego klubu w miescie. Wyjscie i swiętowanie z nimi jest ostatnią rzeczą, jaką chcę robić. Mój tata i Alison są na dole przygotowując się do wyjscia na imprezę do jednego z ich przyjaciół, organizujących ją na jachcie w porcie. Próbował nawet przekonać mnie, bym z nimi poszła, lecz powiedziałam mu, że

potrafię nawet spać. Ledwo spałam przez ostatnie półtorej tygodnia. W chwili,

Strona

Prawda jest taka, że jestem za bardzo zmęczona, żeby robić cokolwiek, nie

176

jestem zbytnio zmęczona i mam zamiar zostać w domu, by oglądać ball drop.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

gdy zamykam oczy nawiedzają mnie koszmary z Linciem i naszym dzieckiem w roli głównej. Nieważne jak bardzo staram się znaleźć jakiekolwiek rozproszenie, nic nie działa. Próbowałam nawet tabletek nasennych, ale one również nie za wiele zdziałały. Czuję się jak zombie, próbując jakos przeżyć każdy dzień z ciemną, dziurawą przestrzenią, gdzie znajduje się moje serce.

Spędziłam cały wieczór leżąc w łóżku płacząc, patrząc na naszyjnik, który dostałam od Tessy. Płacząc za dzieckiem, które straciłam, płacząc, gdyż straciłam nie tylko ją, lecz również Linc'a. Odszedł tak po prostu, nie patrząc się do tyłu. Wrócił do Szkocji nie żegnając się nawet ze mną. Czuję się, jakby moje życie dobiegło końca i nie ma już dla mnie nic. Powinnam wrócić z powrotem do Long Beach jutro, wrócić do normalnej codziennosci, lecz to normalnie już dla mnie nie istnieje. Nie potrafię tak po prostu wrócić do swojego mieszkania pełnego współlokatorów i udawać, jakby nic się nie stało. - Puk,puk. - Słyszę jak tata mówi zza drzwi. - Hej, tato - odpowiadam, wstając i zatrzymuję film, na którego nawet nie zwróciłam uwagi. Staram się jednak wyglądać najnormalniej jak to tylko możliwe. Siada obok mnie na łóżku i bierze w objęcia. - Jestesmy gotowi do wyjscia. Chciałem po prostu przyjsć tutaj i pożegnać

mocniej. - Jestes pewna, że nie chcesz isć z nami?

Strona

- Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawili – mówię, przytulając go

177

się, życząc ci dobrej nocy.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Kiwając głową odpowiadam. - Taak, mam zamiar się obijać i pooglądać ball drop. - Spoko, dzieciaku. Gdybys czegos potrzebowała zadzwoń, a przyjadę do domu. - Nic mi nie będzie. Idź, baw się dobrze. Składa pocałunek na moim czole. - Kocham cię. - Też cię kocham. - Całuję go w policzek, zanim wstaje. Próbuję zachować to wspomnienie. Czy jestes w stanie zabrać ze sobą swoje wspomnienia, kiedy umierasz? Mam nadzieję, że kiedy idzie się do Nieba zabiera się ze sobą wszystkie te szczęsliwe, a te złe idą w zapomnienie. Siedzę przy oknie obserwując jak ojciec i Alison wyjeżdżają jego SUVem, następnie wyskakuję z łóżka, zabieram telefon i kieruję się do łazienki. Wypełniam wannę wodą, w tym samym czasie zbierając wszystko czego potrzebuję. Kładę butelkę tabletek nasennych na krawędzi wanny razem ze szklanką wody, po czym idę do szafki i zabieram żyletkę, którą ukradłam ojcu z jego kosmetyczki. Wchodzę do wody, zanurzam w niej głowę, po czym otwieram buteleczkę z tabletkami i sypię ich garsć na swoją rękę. Wrzucam je do ust po trzy, aż udaje mi się popić dziewięć. To powinno wystarczyć. Podnoszę telefon i włączam

możecie sobie wyobrazić. Wiem, że nikt z was nie zrozumie, dlaczego to zrobiłam i będziecie z tego powodu winić samych siebie. Chcę jednak, byscie

Strona

- Chcę, byscie wszyscy wiedzieli, jak bardzo was kocham. Bardziej niż

178

nagrywanie tak, by mógł je obejrzeć każdy, kto mnie znajdzie.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

wiedzieli, że to nie jest wasza wina i nic, co byscie powiedzieli czy zrobili, by tego nie zmieniło. Nie powstrzymałoby mnie od tego. Już jestem martwa w srodku – zakończyłam pracę, którą rozpoczął Bóg w dniu, w którym zabrał ode mnie Nevaeh. Zbyt bolesne jest dla mnie życie po jej stracie. Kocham was... Przestaję nagrywać i kładę telefon na umywalce znajdującej się zaraz obok wanny. Chwytam żyletkę i przełykam, starając się pozbyć guli rosnącej w moim gardle. Moje ciało już zaczyna odczuwać odrętwienie, gdyż tabletki zaczynają działać. Powieki robią mi się ciężkie, gdy przykładam żyletkę do nadgarstka. Przyciskam ostrze do skóry i patrzę z powagą jak sunie, a krew zaczyna powoli wylewać się z rany. Następnie odrywam ostrze i wkładam rękę pod wodę. Upuszczam żyletkę do wanny, opieram głowę o jej tył i czekam na mojego anioła stróża, aż po mnie przyjdzie. - Raven! Raven! O mój Boże, Raven! Cos ty zrobiła?! - Krzyki Tessy sprawiają, że moje oczy się otwierają. Czuję, jak woda odpływa z mojego ciała i słyszę jak rozmawia z kims przez telefon. Płacze patrząc na mnie z paniką w oczach. - Jak mogłas to zrobić? Proszę nie odchodź. Nie zasnij. Pomoc jest w drodze – krzyczy w szaleństwie, klepiąc mnie po twarzy. Powoli potrząsam głową. Przynajmniej tak mi się wydaje. Trudno powiedzieć jest co robię, gdyż moje ciało jest zdrętwiałe i takie zimne. - Proszę, Tessa. Po prostu pozwól mi umrzeć – krzyczę, zanim zapadam w

Beep.Beep. Beep. Dzwięk mojego

hałasującego przerazliwie budzika wyrywa mnie z

mojego koszmaru, który sni mi się juz niezliczoną ilosć razy.

Strona

179

sen.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Siadam, przecieram oczy i wyłączam budzik. Obracam nadgarstki i delikatnie pocieram rękę po gładkiej powierzchni blizny. Kazdego dnia zastanawiam się, co sobie myslałam, gdy to robiłam. Byłam tak zagubiona, czując się tak jakby nie było innego sposobu, bym kiedykolwiek mogła wyjsć z mroku i ciemnej dziury, w której powoli zaczynałam płonąć zywcem.

Na szczęscie Tessa znalazła mnie w odpowiedniej chwili, gdyz w przeciwnym razie nie byłoby mnie teraz tutaj. Jestem na wieki wdzięczna mojej zawsze nieustępliwej, najlepszej przyjaciółce, która nie pozwoliła mi zostać samej w domu w sylwestrowy wieczór.

Kazdego roku cięzko jest mi obchodzić Boze Narodzenie i Nowy Rok, gdyz są to chwile, gdy przypominam sobie ten najczarniejszy okres w zyciu. Jednak z kazdym mijającym rokiem jest troszkę łatwiej. - Och, dobrze, ze juz się obudziłas! - mówi Tessa wskakując do pokoju goscinnego w jej mieszkaniu, w którym zatrzymałam się na ten weekend. Mając na mysli u diabła, smieję się sama do siebie. - Ledwo - zartuję wyskakując z łózka i idę cicho po małej sypialni w jej kierunku. - Potrzebuję kawy i to w duzych ilosciach. Poszłysmy spać dosć pózno, przygotowując się na galę dobroczynną, odbywającą się dzisiejszego wieczora. Nie poszłam do łózka wczesniej niz o

miejsce, by dopracować pozostałe detale.

Strona

mozemy isć do fryzjera zrobić włosy, potem ubrać się, a następnie juz na

180

drugiej nad ranem. Teraz nasze tyłki są juz na chodzie o dziewiątej rano, więc

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Miałas w ogóle jakis sygnał od Linca od tej całej awantury w Sidney? pyta nonszalancko, podązając za mną korytarzem do kuchni. - Niee, zadnego cholernego słowa. Bądz tu mądra. Niektóre rzeczy nigdy się nie zmienią. Pomyslałam, ze z pewnoscią po tej całej gehennie w prasie, z nim będącym zauwazonym w Australii, a następnie strasznie przegrywającym w Brazylii, dostanę przynajmniej wiadomosć, w której dziękuje mi za zrujnowanie jego gry, czy cos takiego. Lecz jakby całkowicie zniknął z powierzchni ziemi. ?adnej wiadomosci czy telefonu. Muszę przyznać, ze to trochę boli, gdyz myslałam, ze moze teraz będzie o mnie walczył.

Tessa wyciąga z szafki dwa kubki i zaczyna przygotowywać kawę, po czym podaję mi kubek wypełniony gorącą cieczą. - Dziękuję. - Tez tak sądziłam, szczególnie po sposobie, w jaki o tobie mówił, myslałam, ze oszalał i od razu wezmie cię do siebie, oswiadczając się. Moje oczy momentalnie robią się ogromne, gdy słowo oswiadczyny pada z jej ust. - Cóz, cieszę się, ze tego nie zrobił, gdyz jasna cholera. Mamy zbyt duzy bagaz do uporządkowania, zanim kiedykolwiek napomkniemy o małzeństwie. W tym tempie wydaje mi się, ze zdał sobie sprawę, ze pomyslniejsze będzie dla niego wsadzanie fiuta w beztroskie lalunie, niz próbowanie poradzenia sobie z

- Och, przestań być cholerną królową dramatu. Ten chłopak jest w tobie tak zakochany, ze zrobi wszystko, by ciebie zdobyć. Musisz po prostu dać mu

Strona

Tessa macha na mnie ręką, ignorując mój komentarz.

181

emocjami rudowłosej dupy.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

czas. Wiem, ze odzyska przytomnosć. Wspominał mi, ze powiedziałby swiatu o tobie i Nevaeh lata temu, ale nie zrobił tego, by ciebie uchronić. Za bardzo bał się, ze prasa wykorzystałaby ciebie po to, by wzrosła ich popularnosć, a co z tym idzie wzrost sprzedazy magazynów. Skandale się sprzedają, a on tego nie chciał. Wiedział, ze byłas zbyt krucha po stracie dziecka i udowodniłas to próbą samobójczą, do jasnej cholery! Mozesz sobie wyobrazić próbę leczenia całej traumy i radzenia sobie ze wszystkim, dodając do tego paparazzich kręcących się za tobą i przesladującymi setkami pytań na temat Linc'a i ciebie? Następnie zniszczenie waszego związku przez nich, którzy zrobiliby z tego nikczemny skandal. Wiem, ze to bolesne, ze Linc zrobił tak jak zrobił, lecz zrobił to, bo cię kochał. - To wszystko jest takie skomplikowane. Nie mozemy tutaj mysleć tylko o nas. Są równiez nasi rodzice. Mama by kompletnie oszalała, gdyby dowiedziała się, ze do siebie wrócilismy. Obwinia zarówno Linc'a, jak i Matt'a o to, ze próbowałam targnąć się tamtej nocy na swoje zycie. Szczególnie po tym, jak dowiedziała się o całej tej sprawie z Alessią. Nie wspomnę juz, ze jego ojciec mnie nienawidzi, gdyz obwinia mnie za zniszczenie jego relacji z synem. Myslę, ze lepiej będzie, jesli zaakceptujemy to takie jakie jest. Czasami niewazne jest jak bardzo kogos kochasz, gdyz jedynym wyjsciem jest po prostu odejsć. - Gdybys mnie zapytała, myslę, ze to trochę głupie. Za bardzo to wszystko wyolbrzymiasz. Matt musi zebrać się na odwagę i zaakceptować fakt, ze zle zrobił mieszając w waszych zyciach. Przeprosić i moze nawet płaszczyć się

jak bardzo obydwoje się kochacie, zaakceptuje to. Sądzę, ze jezeli dałabys szansę Lincowi, we własciwym dla siebie czasie, upubliczniłby się z Nevaeh. Jedyną rzeczą jaką mozesz zrobić, to dać temu męzczyznie szansę. Pierwszą

Strona

twoją mamę, to ona zawsze lubiła Linca, więc myslę, ze jesli wytłumaczysz jej,

182

przed twoimi nogami, błagając ciebie i Linca o przebaczenie. Jesli chodzi o

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

sprawą jaką musicie załatwić to zaakceptowanie powodów, dlaczego powinniscie być razem i zaprzestanie prób szukania innych, by od siebie odejsć. Zwieszam ramiona i biorę długi łyk kawy, pochłaniając kazde słowo, które do mnie mówi. Unoszę na nią wzrok i posyłam jej niewielki usmiech. - Kiedy stałas się taka mądrą w sprawach miłosci? Tym bardziej, ze nadal jestes wolna. Tessa smieje się i wzdycha. - Myslę, ze ma to związek z oglądaniem zbyt duzej ilosci Doktora Phila przez te wszystkie lata. Wszystkie jego szalone porady, które mówił bez sensu spowodowały, ze to wszystko odwlekam. - Zatem, pani doktor Tesso, dziękuję za radę. Jednak na chwilę obecną mamy przed sobą galę do przygotowania, więc cała ta rozmowa o miłosci musi zostać odłozona. ~~~

Impreza jest wielkim sukcesem. Wszystkie miejsca zostały sprzedane, a sala jest wypełniona po brzegi. Kazdy bilet kosztował dziesięć tysięcy dolarów. Znajdujemy się w sali balowej w hotelu Beverly Hill's, a impreza jest w pełni rozkręcona. Jest mnóstwo przedstawicieli prasy. Uwielbiam być częscią tak niesamowitych wydarzeń, mających na celu zebranie pieniędzy na szczytne

kazdego goscia, by się przywitać i podziękować za wsparcie naszej organizacji. Mamy zamiar przedstawić kilku znanych aktorów, którzy doswiadczyli niedonoszonej ciązy lub stracili niemowlę w swoim osobistym zyciu, i którzy

Strona

Gdziekolwiek spojrzysz znajdują się celebryci. Staram się podejsć do

183

cele, na program, który jest tak bliski memu sercu.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

staną na scenie dzisiejszego wieczora przed naszą niemą aukcją i opowiedzą o swojej historii. Szokujące jest to, ze jest tak wiele ludzi, którzy przeszli przez podobne bolesne straty. - Raven! Tutaj jestes – Valerie Fenmore krzyczy, gdy podskakuje na swoich wysokich szpilkach w moim kierunku. Jest aktualnie jedną z najgorętszych aktorek w Hollywood i osobą, która rozkręciła tę galę zarówno w zeszłym roku, tak samo jak i w tym. Ona równiez cierpi z powodu urodzenia martwego dziecka ponad dwa i pół roku temu. Poznałysmy się na spotkaniu jednej z internetowych grup wsparcia dwa lata temu i od razu przypadłysmy sobie do gustu. Zapytała mnie w zeszłym roku, czy pomogłabym jej poprowadzić taką imprezę. To miło z jej strony, ze zdecydowała się zrobić to ponownie. Uwielbiam móc to robić, wiedząc ze pieniądze idą na cele dobroczynne. - Hej, wszystko w porządku? - pytam, patrząc na jej zarumienioną twarz, gdy biegnie do mnie jak wsciekły byk. Smiejąc się, macha gwałtownie swoimi rękami. - Wszystko jest nawet lepiej niz w porządku. Chciałam ci tylko powiedzieć, ze własnie dostalismy darowiznę na milion dolarów! - Jasna cholera! Jaja sobie robisz? - krzyczę, próbując ogarnąć to, co przed chwilą usłyszałam.

samym nazwiskiem co ty? Jakie jest tego prawdopodobieństwo?

Strona

pamięci Nevaeh Diana Sarris! Jak szalenie to brzmi? Ku pamięci dziecka z tym

184

- Mówię powaznie, moja droga... łapiesz! Darowizna jest datkiem ku

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Łzy pieką moje oczy, a serce zaczyna tańczyć w mojej piersi, gdy słyszę znajomy głos dochodzący ze sceny, gdzie celebryci zaczynają zajmować miejsca, przygotowując się do opowiedzenia swojej historii. - Dobry wieczór, wszystkim. Wyobrazam sobie, ze kazdy z was zastanawia się, co tutaj robię, na tej scenie, dzisiejszego wieczora – mówi Linc, stojąc swobodnie przed mikrofonem. Wygląda niezwykle przystojnie w swoim trzyczęsciowym garniturze. W jednej ręce trzyma kieliszek szampana, podczas gdy drugą obejmuje mikrofon. - Och, mój Boze – mówię, a moje usta otwierają się szeroko, gdy próbuję przetworzyć to, co widzę. - To jest ten koles, który dał darowiznę. Linc Sarris, sławny zawodowy golfista... - Wiem, kim on jest. On jest ojcem, Valerie – wykrztuszam z siebie, machając ręką przed własną twarzą, próbując powstrzymać łzy. Nie chcę publicznie płakać, szczególnie, gdy pracuję w trakcie tej całej uroczystosci, lecz Linc sprawia, ze jest to niezwykle trudne, bym utrzymała swoje uczucia pod kontrolą. Jej oczy patrzą raz na mnie, raz na Linca, a oczy robią się okrągłe jak spodki. - Och, wow. Zatem, czy to nie jest szalony zwrot akcji? Nie miałam pojęcia.

- Jasna cholera, Raven! Czy widzisz, kto tam teraz jest!? Mruzę na nią oczy i mówię głosem kipiącym od sarkazmu.

Strona

mnie Tessa, chwyta za ramię i ciągnie w kierunku sceny.

185

- Nikt nie miał – to wszystko, co mówię, zanim szybko podchodzi do

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Nie, nie zauwazyłam. - Szszsz. On teraz mówi! - syczy na mnie, uderzając mnie w ramię, po czym idzie zatrzymując się kilka metrów od sceny. - To, co tylko kilkoro bliskich mi ludzi wie, to to, ze straciłem dziecko cztery lata temu, dwudziestego pierwszego grudnia. Była piękna i idealna, ale urodziła się martwa w dwudziestym drugim tygodniu ciązy, z powodu, jak to stwierdzili lekarze, niedotlenienia powstałego przez kolizję pępowinową. To był naprawdę trudny okres w moim zyciu, który próbowałem jakos przezyć, niestety w tak bolesny sposób dla siebie, ze w całym tym procesie straciłem miłosć swojego zycia. Pozwoliłem czynnikom zewnętrznym zdecydować jak poradzić sobie z całą tą sytuacją i z tego własnie powodu straciłem prawie cztery lata z dziewczyną, która na zawsze zdobyła moje serce. Jednak zmienię to dzisiejszego dnia. Dzisiaj mówię wam wszystkim, gdyz wielu z was przebywających w tym pomieszczeniu dzisiejszego wieczoru było tam, gdzie ja byłem. Straciliscie dziecko, które kochaliscie i moze znalezliscie się w ciemnym zaułku, gdy staraliscie się poradzić z waszą stratą. Ktos z was nadal moze znajdować się w tym trudnym dla was czasie. Chcę, zebyscie wiedzieli, ze będzie łatwiej. Moze nie będziecie czuć się tak jak wczesniej, ale po tym, jak dacie sobie czas, by własciwie opłakać swoją stratę i moze nawet szukać pomocy u profesjonalistów z zewnątrz, będziecie w stanie naprawdę wyleczyć swoje rany.

Tessa pochyla się do mojego ucha i szepcze: - Nie mogę uwierzyć, ze on

Strona

ciebie.

186

własnie to robi, Raven! On na serio to robi. Mówi „Pieprz się, Matt” i wybiera

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Usmiecham się, podczas gdy łzy spływają w dół moich policzków, gdy obserwuję go na scenie otwierającego się przed wszystkim i mówiącego o naszej córce.

- Moja córka to Nevaeh Diana Sarris i kazdy z was zna jej matkę – Raven – mówi usmiechając się do mnie.- Czy mogłabys podejsć tutaj i dołączyć do mnie na scenie? - Nie wierzę, ze to się dzieje – szepczę do Tessy, która popycha mnie delikatnie w stronę podwyzszenia, gdzie znajduje się Linc. Powolnym krokiem wchodzę na swoich wysokich obcasach po schodach, starając się nie potknąć i nie upasć na twarz. Patrzę na tłum, w jakis sposób czując się przytłoczona tymi wszystkimi patrzącymi na mnie osobami. Jestem przyzwyczajona, by być na dole sceny, a nie na odwrót, gdzie cała publicznosć skupiona jest na mnie. Jednak myslę, ze jesli mam być z Linciem, lepiej jak się do tego przyzwyczaję. - Hej – mówię, niesmiało machając do wszystkich. Linc obejmuje moje biodra swoimi rękami, przysuwając mnie w swoją stronę i wyciskając pocałunek na mojej skroni, jednoczesnie szepcząc do ucha: To ja walczący, Złosnico. Nigdy nie chciałem zaprzestać walki o ciebie. Kocham cię bardziej niz zycie i mam zamiar spędzić kazdy dzień pokazując ci, jak bardzo, jesli tylko będziesz chciała. Kiwam głową i szepczę do niego. – Tez cię kocham. Teraz, jesli mógłbys, jakos skróć tę chwilę, gdyz cierpię z powodu powaznej tremy przed sceną. Tak

Wydaje z siebie najseksowniejszy chichot, zanim ponownie zwraca swoją uwagę w stronę tłumu.

Strona

187

dla twojej wiadomosci.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Chciałem po prostu wyciągnąć tę piękną kobietę na scenę i osobiscie podziękować jej za bycie tak silną i cięzko pracującą osobą, by ta niesamowita gala miała miejsce dzisiejszego wieczoru. Chciałbym równiez osobiscie podziękować wam wszystkim, którzy tutaj jestescie za pomoc i wsparcie w sprawie, która jest tak bliska naszym sercom.

Reszta wieczoru mija jak trąba powietrzna, gdy prasa zatrzymuje się co chwilę, prosząc o oficjalne potwierdzenie naszego związku i pytając o nasze dziecko. Linc odpowiada tak samo ja jak, krótko i rzeczowo. Wiem, ze to tylko kwestia czasu, az sprawy z naszej przeszłosci zostaną odgrzebane

i

umieszczone na pierwszych stronach gazet. Jest to jednak tego warte, jesli mam Linca po swojej stronie.

Zawsze byłam chętna zmierzyć się ze wszystkim, co stanęłoby na naszej drodze, lecz musiałabym wiedzieć, ze Linc zrobiłby to samo. Az do dzisiaj nie byłam tego pewna. Jednak teraz, gdy patrzyłam na niego, stojącego nie tylko przed salą pełną osób czujących i przechodzących przez to samo co my, lecz przed całym swiatem… gdy potrafię sobie wyobrazić jak jego obwieszczenie w niezwykle szybki sposób opusciło jego usta, jak tylko znalazł się na scenie… przez to wiem, ze jest gotowy.

Jest juz po północy, gdyz zegnamy się ze wszystkimi , kierujemy się do

się utrzymać równowagę przy scianie, gdy sciągam buty.

Strona

Potykam się o szpilki, chichocząc przy tym wielokrotnie, jednoczesnie starając

188

jego apartamentu, który zarezerwował na dzisiejszy wieczór.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Proszę, pozwól, ze ci pomogę – mówi zartobliwie podnosząc mnie do góry i przerzucając przez ramię. - Hej. Myslałam, ze będziesz pomagał mi sciągnąć buty? - Ratuję cię przed skręceniem kostki lub umieszczeniem twarzy w scianie. Ten sposób jest szybszy i bezpieczniejszy. Teraz pospiesz się i podziwiaj widoki, Złosnico, gdyz to pewne, ze to teraz robisz – mówi, klepiąc mój szmaragdowy pokryty satyną tyłek.

Cieszę się, ze zdecydowałam się zaszaleć i kupić tę drogą sukienkę, gdy patrzę jak moje zdjęcie jest obecne w całym pieprzonym internecie. Dodatkowo wyraz twarzy Linca, gdy patrzy na mnie i Tessę jak wchodzimy na scenę, był wart tych pieniędzy.

Kopię go w tyłek, gdy wchodzimy do windy i smieję się ponownie. - Uszczypnę cię i moze urosniesz o cal, a moze dziesięć? - draznię się. - Uwierz mi, kochana. Wystarczy jedno spojrzenie na ciebie i momentalnie robię się twardy. Przypominałas mi Jessicę Rabbit* w tej cholernej sukience dzisiejszego wieczoru. Obcisła sukienka wraz z rudymi włosami. Cholerna perfekcja, Złosnico. Jestem pewien, ze cała widownia była swiadkiem tego, jak mi stanął,

Kopię go ponownie i krzyczę. * fikcyjna postać z filmu animowanego Walta Disneya . Pełna sex-appealu, kobiecego wdzięku i ponętnosci gwiazda estrady.

Strona

widok z góry na te wyliz-mi-zaraz-cycuszki.

189

gdy zobaczyłem ciebie jak szłas na scenę i stanęłas obok mnie. Miałem idealny

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Jestes taką swinią. - Ale jestem twoją swinką.... kłi, kłi, kłi, kochanie. - Chyba nie wydałes przed chwilą dzwięku, kłik? - Och, zrobiłem to i przysięgam, ze mogę sprawić, ze będziesz własnie kwiczała jak taka swinka w ciągu dwóch sekund.

Odpycham się rękami od jego pleców starając się wyrwać z jego uscisku. - Zatem co planujesz, Linc? Chwilę pózniej drzwi zostają otwarte, a Linc robiąc długie, szybkie kroki kieruje nas w stronę schodów. - Daj mi chwilę i ci zademonstruję. - Zabierasz mnie na dach? - pytam, gdy otwiera drzwi i prowadzi nas na krótkie schody prowadzące na basen na dachu i bar. - Wiesz, ze widna jezdzi na dach, prawda? - Tak wiem, ale widna posiada równiez kamery, a to, co ma zamiar ci zrobić teraz, nie powinno zostać przez nie przechwycone. - Ochchchchch! - piszczę, gdy unosi w powietrze sukienkę, odsłaniając mój tyłek, zanim sadza mnie na chłodnej, metalowej poręczy. - Jestes pewien, ze nie ma tutaj zadnych kamer? - pytam, rozglądając się

je w dół, pozwalając swojemu fiutowi wyjsć na wolnosć. - Jestem pewien. Zadzwoniłem do ochrony i zapytałem.

Strona

Chowa je do kieszeni, rozpina swój pasek, a następnie spodnie, zsuwając

190

wokoło, gdy zaczyna zdzierać ze mnie ulubioną parę majtek.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Chyba sobie ze mnie jaja robisz. Powiedziałes im, ze planujesz mnie tutaj pieprzyć? Smiejąc się przesuwa palcami po wewnętrznej stronie moich ud, sprawiając, ze jęczę, robiąc się mokra. Boze, tęskniłam za uczuciem jego dotyku. - Oczywiscie, ze tak. Nie mogłem zaryzykować, zeby ktos usłyszał jak krzyczysz i przyszedł aresztować mnie, bo pomyslałby, ze przyszedłem tutaj zabić. - Linc!-Zanim udaje mi się powiedzieć jeszcze słowo, przyciska swoje usta do moich, a prawą rękę wsuwa w moje włosy. Chwyta mocno, sciskając je z tyłu w kucyk, dając sobie tym pełny dostęp do moich ust. Gdy jego język penetruje moje usta, chwytam jego długosć w dłoń głaszcząc go, podczas gdy jego końcówka drazni moją łechtaczkę, zanim przyciska się do mojego wnętrza.

Zabieram rękę, chwytam tył jego ramion przygotowując się na siłę uderzenia. Wypełnia mnie jednym szybkim pchnięciem sprawiając, ze jęki opuszczają moje usta, a ciało unosi się z relingu, podczas gdy plecy przesuwają się do sciany. Jestem wdzięczna, ze wybrałam sukienkę z satyny, gdyz bezproblemowo slizgam się w górę i w dół, w czasie, gdy on sciska moje biodra, naprowadzając

pasją, uderzając w miejsca, w których najbardziej go potrzebuję. Kazde pchnięcie sprawia, ze przed oczami widzę gwiazdy, a dreszcze przebiegają mnie od skóry na czubku głowy po same palce u nóg. Przyciskam kostki

Strona

Orgazm juz się buduje w moim wnętrzu, gdy całuje mnie szalenie i z

191

moje ciało na swojego fiuta.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

mocniej do niego, zakopując obcasy mocniej w jego udach, gdy zaczynam gorączkowo się poruszać.

Jego usta opuszczają moje, składając zapalczywe pocałunki w stronę mojego ucha. - Boze, smakujesz niesamowicie, Złosnico. Nie mogę doczekać się, by spędzić... kazdy... jeden... dzień pieprząc ciebie – szepcze, pomiędzy głębokimi jękami przyjemnosci. Wyginam plecy w łuk i krzyczę z rozkoszy, gdy orgazm eksploduje w moim wnętrzu wysyłając moje ciało wysoko. Tylko Linc potrafi mi to dać. - Dokładnie tak, kochanie. Jedz na tej fali. Bierz wszystko, co muszę ci dać, zachłanna, mała Złosnico. Jego słowa sprawiają, ze kręci mi się w głowie i gdy czuję, jak jego ciało bez przerwy mnie miazdzy, czuję kolejny budujący się we mnie orgazm. Jednak zanim udaje mi się pławić w kolejnym niesamowitym szczytowaniu, wysuwa się ze mnie i jednym szybkim ruchem szarpie mnie z barierki, umieszczając moje stopy na schodach ponizej. - Obróć się – rozkazuje szorstko do mojego ucha. Moje nogi są słabe, trzęsą się od alkoholu i orgazmu, który własnie miałam, gdy powoli odwracam się i pochylam do przodu łapiąc rękami poręczy.

kobiecosci w górę do tyłka. - Czy wiesz, co twoje szalone ciało mi sprawia, Złosnico?

Strona

podczas gdy główka jego fiuta zaczyna slizgać się od mojej ociekającej

192

Czuję jak moja sukienka zostaje ponownie uniesiona i połozona na plecach,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Kiwam głową oblizując usta, jednoczesnie próbując znalezć w sobie głos. - Wiem... i kocham to, co tobie robię.... gdyz ty robisz mi dokładnie to samo – mówię pomiędzy jękami, gdy jego palce odnajdują moją łechtaczkę i zaczynają mocno ją pocierać, ponownie wysyłając mnie na samą krawędz. - Znowu! - krzyczę, czując jak moje ciało balansuje na krawędzi orgazmu, którego desperacko potrzebuję. Jeden klaps sprawia, ze krzyczę jego imię, gdy ciało szumi z ekstazy. Czuję jak Linc sztywnieje w moim wnętrzu, a niski jęk opuszcza jego usta, podczas gdy palce wbijają się w skórę. - Kurwwwa!- warczy, gdy wychodzi ze mnie, chlapiąc całą spermę na schody. - Jasna cholera, Złosnico. Nie mogę się doczekać, by to powtórzyć. Powoli staję na nogi, poprawiam sukienkę i siadam na klatce schodowej, próbując się uspokoić. Kuca, wyciągając chusteczkę z kieszeni marynarki i zaczyna wycierać bałagan z podłogi. - Lepiej zostawię tutaj kilka setek dla kogos, kto będzie to sprzątał – zartuje. - Dobrze myslisz. - smieję się. - Co powiesz na to, zebysmy poszli na dach i pooglądali gwiazdy?

drzwiach.

Strona

kierujemy się na dach, rzucając chusteczkę do kosza znajdującego się przy

193

- Dla mnie w porządku – odpowiadam, gdy obejmuje mnie ramieniem i

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Spędzamy godzinę na dachu, leząc w swoich objęciach na ogromnym lezaku, rozmawiając o naszych nadziejach i marzeniach. Pytam go o jego ojca, co było tematem, którego bałam się poruszyć, lecz przekonuje mnie, ze on nie będzie dla nas zadnym problemem. Rozmawiał z nim ostrzegając, ze publicznie powie o dziecku i o mnie oraz, ze pewnego dnia planuje się ze mną ozenić i mieć duzo, duzo dzieci... na co odpowiadam mu, ze dwójkę, ewentualnie trójkę.

Nie mamy pojęcia, co przyniesie nam przyszłosć, ale wiem, ze to będzie niesamowita przygoda, taka, której nie mogę się doczekać, by spędzić resztę

Strona

194

zycia ze swoim najlepszym przyjacielem... i bratnią duszą.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

Trzy lata później

Raven Odgłos malutkich stópek biegnących wzdłuż korytarza, poprzedzonych echem najsłodszego chichotu, wypełnia biuro w naszym domu i jestem przekonana, że nigdy nie będę zmęczona słysząc ten dźwięk. - Mama! - Słyszę krzyk synka, gdy wpada do biura z biegnącym za nim Linciem. Jest ubrany tylko w spodnie do biegania, co daje mi idealny widok na jego niesamowicie wyrzeźbione ciało, które tak bardzo kocham. Jednak to, co kocham najbardziej, to serce ukryte w jego umięśnionej piersi.

jeździmy tam tylko na jego turnieje, więc powolutku staje się naszym ulubionym miejscem odwiedzin.

Strona

miejsce, w którym mamy nasze dobre i złe wspomnienia, ale aktualnie

195

Dzisiaj jest nasza druga rocznica ślubu i szykujemy się na lot do Szkocji. To

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Czy Tessa mówiła coś, że jest już w drodze? Musimy być w samolocie za dwie godziny, żeby nie spóźnić się na start.

Schylam się, składając Brady'emu delikatny pocałunek na jego małym, pulchnym policzku, gdy podrzucam go dla zabawy na swoim biodrze. Ma prawie osiemnaście miesięcy i drobne, skręcające się rude włoski, jak jego mama. Kocham każdy jego kawałeczek. Byłam przerażona w chwili, gdy dowiedziałam się, że jestem w ciąży, lecz tym razem miałam obok siebie Linca, który sprawił, że cały ten okres wcale nie był przerażający. Na szczęście, niewiele po czterdziestym pierwszym tygodniu, nasz uparty, mały chłopczyk ostatecznie pokazał się na świecie. Teraz po upływie kolejnych sześciu miesięcy będziemy witać następne dziecko na świecie, lecz tym razem dziewczynkę. Nie mogę powiedzieć, że jest łatwiej, ponieważ zawsze ma się w sobie lęk, utrzymujący się gdzieś w zakamarkach głowy i zastanawiam się, co jeśli, coś poszłoby nie tak? Jednak sprawia to również, że troszczysz się i pielęgnujesz każdą chwilę w czasie ciąży.

To jest nasza mała uroczystość z okazji pojawienia się dziecka i rocznicowa wycieczka, gdyż już niedługo nie będę w stanie podróżować z Linciem. Jestem naprawdę podekscytowana, gdyż planujemy pozwiedzać Szkocję. Wcześniej nie mieliśmy takiej możliwości, ponieważ za każdym razem,

Strona

196

gdy tam przyjeżdżaliśmy na turniej, zawsze był to nerwowy i napięty czas,

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Tessa powiedziała, że ona i Joshua są w drodze. Jest straszny korek, jak zwykle, ale powinni tu być w każdej chwili.

Brandy pochyla się, składając na moim policzku mokry całus, śliniąc mnie. - Awww, dałeś mamusi całuska! - mówię dziecięcym głosem, gdy wesoło podrzucam go w powietrze, obcałowując przy tym jego mały brzuszek. - Jego śmiech jest najsłodszą rzeczą na ziemi. - chichoczę, kładąc go z powrotem na swoim biodrze, zanim kieruję się w stronę Linca, który opiera się o ścianę podziwiając widok zatoki San Francisco przez okno.

Zatrzymuję się zaraz za nim i obejmuję jego biodra rękami. Odwraca do mnie twarz i przytula nas oboje. Patrzę na niego z wielką miłością, gdy składa pocałunek na czubku głowy naszego chłopczyka, zanim pochyla się i całuje również mnie. - Aghhhh - gaworzy Brady, uderzając ręką Linca, z czego obydwoje się śmiejemy. To jest dla niego coś nowego; za każdym razem, gdy Linc mnie całuje, wtedy krzyczy i uderza go. To najcudowniejsza rzecz. - Hej... ty mały brachu! - Linc gruchocze żartobliwie zanim składa głośne

następnie na nasze dzieciątko, które w najlepsze rozmawia samo ze sobą, co dla nas jest całkowicie niezrozumiałe.

Strona

Linc patrzy na mnie, delikatnie przebiegając dłońmi po mojej szczęce, a

197

całusy na zgięciu jego szyi, sprawiając, że chichocze cały czas.

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Co mogę powiedzieć? To ty byłaś tą, która powiedziała, że ma nadzieję, że nasze dziecko urodzi się ze złośliwym charakterkiem jak jego mama - drażni się ze mną. - To będzie zarówno klątwa jak i błogosławieństwo, gdy będzie starszy. Będę musiał się upewnić, by wiedział jak walczyć, gdyż jeśli jego usta będą takie jak twoje, jego imię będzie znane przez wszystkich dyrektorów szkół, do których będzie uczęszczał. Bóg nam pomoże, jeśli nasza mała fasoleczka Bella urodzi się tylko z jedną uncją twojej zadziorności. - Tak, dokładnie, Pan nam pomoże - dochodzi do nas głos Tessy, sprawiając tym samym, że podskakujemy, gdy wchodzi przez drzwi. - Tessa! - krzyczy Brady, podskakując z podekscytowania na moich rękach. - Ktoś tęsknił za swoją cioteczką - mówi, biorąc go do siebie na ręce. Joshua wchodzi zaraz za nią z uśmiechem na twarzy, wyciągając przed siebie nową piłkę i tym samym wywołując w Bradym radość. Uwielbia piłki, a szczególnie rzucanie nimi w tatusia.

Jak na sygnał, w chwili, gdy Joshua podaje mu do rąk piłkę, odwraca się i rzuca nią w Linca... lecz na szczęście, tatuś ma refleks jak kot i łapie ją, wywołując w dziecku jeszcze większą radość. - Nienawidzę przerywać tego uroczego, krótkiego spotkania, ale moja

Strona

lot. Dziękuję wam ponownie za opiekę nad małym. Naprawdę to doceniamy.

198

żona i ja, musimy zebrać nasze tyłki pod prysznic, zanim spóźnimy się na nasz

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Żaden problem. Uwielbiamy opiekować się nim. Poza tym, na serio potrzebujemy trochę poćwiczyć zanim... - Jej oczy kierują się na brzuch, a następnie na mnie. - No coś ty! Jesteś w ciąży?! - mówię, starając się udawać zaskoczenie, by nie zorientowali się, że wiem. Bo wiecie, jesteśmy najlepszymi przyjaciółkami i oczywiście widziałam od razu w chwili, gdy dowiedziała się, że spodziewa się dziecka. W momencie, gdy byłam w ciąży z drugim dzieckiem, powiedziałam Tessie, że to odpowiedni czas, by przekonała Joshuę, by oni również spróbowali. Byli małżeństwem już przez ponad rok, więc to był idealny czas. Może nasze dzieci zostaną najlepszymi przyjaciółmi, gdybyśmy obie miały dziewczynki lub przyszłym mężem i żoną, jeśli będzie miała syna. - Nawet nie próbuj zdecydować się zostać aktorką - mówi Linc, żartobliwie klepiąc mnie po tyłku. Mrużę na niego oczy i pytam: - Dlaczego tak powiedziałeś? Wypuszcza z siebie niski, chrapliwy chichot, który sprawia, że moje serce bębni w piersi. - Ponieważ nikogo nie oszukasz, kochanie. Byłaś okropną aktorką próbując ukryć, że w domu twojej mamy znajdowała się mysz lata temu i teraz również nią jesteś, starając się sprawić, byśmy uwierzyli, że nie miałaś pojęcia o ciąży Tessy. Uderzam go w pierś i pytam zszokowana.

Linc uśmiecha się do mnie i kręci głową.

Strona

było myszy w domu?

199

- Poczekaj? Chcesz mi powiedzieć, że wiedziałeś, że tamtej nocy nigdy nie

tłumaczenie : wojalkaa

RAPTURE: Linc &Raven

beta:kk741

- Oczywiście, że wiedziałem, że nie było tam żadnej pieprzonej myszy. Zrozumiałem to od razu po twoim zachowaniu, ale byłaś przy tym tak cholernie urocza, że w to wszedłem. Miałem najbardziej sine jaja w moim życiu, lecz było to tego warte, gdyż popatrz gdzie teraz jesteśmy. Ta fałszywa mysz zaprowadziła nas do tego miejsca. - Aww, to najsłodsza rzecz jaką kiedykolwiek słyszałam - mówi Tessa ocierając łzy, gdy patrzy na nas. - Ciążowe hormony są suką, czyż nie? - śmieję się, gdy obserwuję jak stara się zwalczyć łzy. - Tak! Płakałam przez prawie cały cholerny film o jakimś małym piesku. Linc łapie mnie za rękę i ciągnie w stronę schodów. - Wybacz za przerwanie tych hormonalnej pogawędki, ale mamy samolot. - Mocno uderza mnie w tyłek. - Ty! Na górę, goła, pod prysznic! Teraz! - Tak, proszę pana – chichoczę, biegnąc po schodach, z nim podążającym za mną i grającym na moim tyłku jak na bębenku. Nigdy nie sądziłam, że ten dzień nastąpi po tym co przeszliśmy, ale teraz poślubiłam mężczyznę moich marzeń i to my sprawiamy, że nasze sny się spełniają. Wszystkie wyboje, które mieliśmy i przez które przeszliśmy, by znaleźć się tutaj, sprawiają tylko, że jeszcze bardziej kocham i szanuję wszystko

Strona

KONIEC :)

200

to, co mamy.

beta:kk741

201

RAPTURE: Linc &Raven

Strona

tłumaczenie : wojalkaa