Acheron - Sherrilyn Kenyon- I -XIX

ACHERON Sherrilyn Kenyon

II TOM

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ I 21 października 2008 roku. Parthenon Nashville, Tennessee Wtorek, godzina 18:30. Acheron teleportował się do głównej sali, w której stał pokrytym złotem posąg Ateny. Ze względu na wykład, który miał się rozpocząć w ciągu kilku minut ten obszar Partheonu1 został zamknięty dla zwiedzających. Powinien postępować zgodnie z zasadami… ale po co? To było jedno z nielicznych dobrodziejstw bycia bogiem. Kopie oryginalnych greckich rzeźb sprowadzonych do British Museum przez lorda Elgina stały wzdłuż ścian. Mimo że wnętrze Partheonu nie było dokładną kopią greckiego, zawsze lubił tutaj przychodzić. Coś wprawiało go w dobry nastrój. Za każdym razem gdy był w Nashville starał się odwiedzić to miejsce. Poszedł na środek pomieszczenia i podziwiał artystyczną interpretację bogini Ateny. W niczym jej nie przypominała. Czarnowłosa i o jasnej skórze Atena wyglądała na słabą, ale ten wygląd był zdecydowanie mylący. Jako bogini wojny mogła ją toczyć jak każdy inny mężczyzna. – Acheron… - powiedział posąg budząc się przed nim do życia. - Powiedz mi czego szukasz? Przewrócił oczyma. – Nocy z dala od ciebie Artemido. Więc jakbyś nie wiedziała…lub zapomniała, przypominam ci. Wyszła do niego z posągu i stanęła przed nim w swoim naturalnym wzroście. – Oh… nie jesteś zabawny. – Nie zamierzałem. Posłał jej obłudny uśmiech.

1

Jest to oczywiście replika greckiego Partheonu.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Ale masz rację. Przepraszam. Swoje poczucie humoru, jak ten posąg, straciłem jedenaście tysięcy lat temu. I do tej pory go nie odzyskałem, a statua przez ten czas nie stała się ani odrobinę bardziej pociągająca. Krzyżując ręce na klatce piersiowej żachnęła się. – Wszystko dmuchasz do zabawy. Ash wypuścił powietrze z niecierpliwością tak rzadko u niego spotykaną. – Sprowadzasz… Artemido. Poprawne zdanie to sprowadzasz do zabawy nie dmuchasz. – Dmuchać, sprowadzać… bez różnicy. Zaszydził z niej patrząc na jej cień rzucany na ścianę. – Nie, nie jest! Przyjmij to do wiadomości od osoby, która dokładnie zna i rozumie obie formy. Skrzywiła się. – Nienawidzę kiedy jesteś taki prostacki.2 I dlatego tak się zachowywał. Na jego nieszczęście, cała chamskość świata nie wystarczała, aby trzymać ją z daleka od niego. – Co tu robisz? – zapytał przez ramię. – A ty? – szła za nim z zawziętą determinacją. Ponownie odszedł od niej kierując się do swojego ulubionego zabytku. – Jest pewien archeolog który uważa, że odkrył Atlantydę. Byłem ciekawy i dlatego tu jestem. Jej oczy zaświeciły. – Aha… więc muszę to zobaczyć. Kocham, kiedy skaczesz komuś do języka. – Do gardła...- poprawił ją przez zaciśnięte zęby. Szkoda że nie odczuwał tego samego entuzjazmu co ona. Nienawidził odbierać komukolwiek wiarygodność, zwłaszcza archeologom, a co gorsze publicznie wprawiać ich w zawstydzenie. Ale ostatnią rzeczą jakiej potrzebował to człowiek, który znajdzie Atlantydę, a następnie odkryje, czym na niej był. Po raz pierwszy w swoim życiu miał ludzi, którzy patrzyli na niego i jednocześnie okazywali mu szacunek, którzy pozwalali mu zachować godność. Gdyby tylko wiedzieli… Wolałaby umrzeć ponownie. Nie, lepiej użądlić ego profesora niż jego. Kiedyś miał chwile altruizmu, ale teraz już nie.3 Nikt go po raz kolejny nie skompromituje. Artemida zamrugała w radosnym oczekiwaniu. – Gdzie będzie ten wykład? – W sali, przy końcu korytarza. Zniknęła.

2 3

No taaaaak, niegodny on poprawiać boginię... niegodny Nooo to mi się podoba...

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Acheron potrząsnął głową. Przez kilka minut spacerował wokół ekspozycji i uśmiechał się na współczesną interpretację przeszłości. Jak ludzkość mogła być tak bystra i jednoczesnej tępa4? Jej postrzeganie wahało się od dokładnie bezbłędnej do wręcz śmiesznej. Ale znowu, czy wszystkie stworzenia nie cierpią z tego samego powodu? *** – Dr Kafieri? Soteria spojrzała w górę na panią docent, która przyglądała jej się z spłoszonym wyrazem twarzy. Oh proszę… tylko mi nie mów, że kolejny raz zaczęłam mówić na głos do 5 siebie . Ale na twarzy kobiety dostrzegła odpowiedź, a nienawidziła jak ją na tym przyłapują… ponownie. – Tak? – Zebrał się już spory tłum. Chciałam się tylko dowiedzieć czy potrzebujesz wody do picia w trakcie prezentacji? Na jej słowa czuła jak się cała napina. Spory tłum. Taaaak. Nienawidziła tłumów i publicznych wystąpień. Gdyby nie fakt, że potrzebowała nowych funduszy na zakup sprzętu do Grecji, nigdy by się na to nie zdecydowała. – Tak poproszę, ale upewnij aby butelka miała zakrętkę. Zawsze rozlewam napoje kiedy nie powinnam. Kobieta odwróciła się i wyszła. Tory spojrzała w dół na notatki przeglądając je, ale słowa kobiety zawisły w jej umyślę. Spory tłum… Co za wspaniały oksymoron dla kobiety, która nienawidziła tłumów. Kiedy patrzyła na tłum, czuła jak zaciska jej się gardło. Tak, to był zdecydowanie tłum. Przynajmniej sześćdziesiąt osób tam było. Poczuła się chora. Kiedy wracała w cień, otworzyły się drzwi przez które wszedł mężczyzna odbierając jej wdech. Niewiarygodnie wysoki szedł przez salę jakby był jej właścicielem. Nie, nie szedł zamaszystym krokiem, ale kroczył wolno jak uwodzicielski drapieżnik. Każda kobieta oglądała się z nim. Nic na to nie mógł poradzić. Był jak magnes na oczy. Długie czarne włosy z czerwonym pasemkiem na przedzie okalały twarz, tak niewiarygodnie przystojną, że piękną, gdyby nie roztaczał tak zimnej aury wokół siebie. Chciała wiedzieć jak wyglądają jego oczy, ale ponieważ nosił nieprzejrzyste okulary przeciwsłoneczne Oakley, nie mogła tego stwierdzić. Ubrany był w długi, podniszczony, czarny płaszcz, pod nim miał rozpiętego 4

Ha haha to chyba do mnie , jako historyka :P Ohh Tory, daj spokój ja sama często tak robię, z drugiej strony tylko ja rozumiem własny bełkot... ale też nie zawsze 5

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

szarego kangura i Misfits T-shirt. Nogawki czarnych spodni zostały wsunięte w parę wiśniowych Doc. Martens zapinanych na klamerki w kształcie czaszki i piszczeli. Ignorując pożądliwe spojrzenia kobiet, ściągnął z ramion czarny plecak i położył na podłodze, obok przejścia przy którym usiadł. Podniszczony płaszcz i plecak były oznakowane symbolami anarchii i słońcem przebitym trzema piorunami. Nie wiedziała, co było takiego w tych długich i wyciągniętych nogach, że powodowały jej przyspieszony oddech, ale tak było. Wyglądał cholernie męsko siedząc tam w ten sposób. Dłońmi okrytymi czarnymi, skórzanymi rękawiczkami bez palców, odrzucił z ramion płaszcz i oparł się o krzesło kompletnie swobodnie. Złapała wzrokiem czerwony i czarny tatuaż smoka na jego lewym przedramieniu. Miał także srebrny kolczyk w prawej dziurce nosa i niewielkie srebrne kółko w lewych uchu. Wziął głęboki wdech zwieszając jedno ramię z krzesła. Cholera, mężczyzna poruszał się jak woda. Wdzięcznie, wolno, a jednocześnie sprawiał wrażenie, że w każdej chwili może wybuchnąć i urwać głowę każdemu, kto mu zagrażał. Ta… – Dr Kafieri? Dopiero gdy trzeci raz jakiś głoś powtórzył jej nazwisko zdała sobie sprawę, że to pani docent się do niej zwraca. – Przepraszam. Miałam małą tremę. I długie minuty fantazjowania o zawijaniu się wokół Pana Gota. – Wszystko będzie w porządku. – powiedziała kobieta podjąć jej wodę. Tory nie była taka pewna. Przerażały ją tłumy tak jak i niezwykły Pan Got. Nienawidziła się wyróżniać. Próbowała sobie wyobrazić Pana Gota w samej tylko bieliźnie, ale to było bardziej niepokojące, ponieważ wszystko co tym osiągnęła to skrajnie wysoki poziom pożądania, a to ją jeszcze bardziej zdenerwowało. To musiał być jedyny człowiek który nawet w samych slipach mógł zastraszyć. Boże, a co jeżeli ta cała przytłaczająca gorączka seksualna była na komandosa6? Na siłę oderwała od niego myśli i sprawdziła godzinę na zegarku. Zobaczyła, że czas już zaczynać. Tory przełknęła ślinę i rzuciła okiem na tłum. Zauważyła wyjątkowo zmysłową, wysoką, rudowłosą kobietę, która zdążyła podejść do Gota. Była równie piękna, co mężczyzna olśniewający, ale nie wyglądała na taką, co na co dzień przyjaźni się z gockim oberwańcem. Kiedy on był ubrany w czarne ciuchy marki FU, ona nosiła się

6

Bez bielizny

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

na biało, aż po same czubki firmowych butów Jimmy Choo. Z nienaganną fryzurą, przypominała Tory modelkę z wybiegu. Kiedy usiadła obok Gota złośliwie wykrzywił się do niej, mimo że z uśmiechem podawała mu napój, który ze sobą przyniosła. Gdy kobieta do niego coś powiedziała, odwrócił głowę w drugą stronę z odpowiedzią, którą nawet Tory dosłyszała. – Odpierdol się! Wyglądała na całkowicie zdruzgotaną jego chłodem. Tory zacisnęła zęby. To było oczywiste, że się znali i podczas gdy kobieta kochała mężczyznę, on o nią nie dbał. 7 Typowy dupek8. Tory nienawidziła osądzać ludzi, ale nie raz spotykała ten typ faceta, wśród studentów, których uczyła. A raz dawno temu, pomyliła się zakochując się w kimś takim jak on. Nie ulegało wątpliwości, że rudowłosa piękność zasponsorowała mu każdą sztukę odzieży, którą tak dumnie nosił. Ale ich związek to nie była jej sprawa. Miała tylko nadzieje, że kobieta pójdzie po rozum do głowy i rzucił palanta9. – Przestawię cię. Tory podskoczyła na dźwięk głosu Dr Allen który właśnie ją mijał. Po pięćdziesiątce, wysportowany, o krótko przyciętych siwych włosy i małych wąsach. To był właśnie profesor który ją zaprosił, by wygłosiła wykład na temat Atlantydy, w ramach klasycznych cywilizacji obrębu Parteonu10. A teraz, jeżeli wykorzysta szansę, uzyska pomoc w sfinansowaniu dalszych badań archeologicznych i jednym wystąpieniem upiecze dwie pieczenie na jednym ogniu. Boże tylko nie pozwól mi upaść i jąkać się. Tory trzykrotnie przeżegnała się i wyrzuciła z siebie krótką modlitwę. – Wiem, że wielu z was doskonale zna nazwisko Kafieri i zastrzeżenia jakie budzą badania ojca i wuja Soterii. Ale gwoli sprawiedliwości Dr Kafieri poważnie podeszła do swoich badań i muszę przyznać, że jej odkrycia i znaleziska zrobiły na mnie wystarczające wrażenie, by ją tu zaprosić. Nie wspominając już, że jest jedną z niewielkiej grupy ludzi, która obroniła doktorat w wieku dwudziestu lat, co dokładnie ukazuje poziom jej wiedzy i zaangażowania. Do tej pory nie spotkałem nikogo, kto może wskazać błędy w jej teoriach i w jej poświęceniu w zakresie nauk antycznych. A teraz powitajcie ze mną Dr Kafieri. Ash wstrzymał się z aplauzem czekając, by zobaczyć profesora, którego miał upiec na ruszcie. 7

Aaaaaa jaki czad. Jednak te baby są ... ech.... Ja bym się cieszyła Ha ha ha Tory przejmuję się Artemidą  No padnę na ryjek ze śmiechu zwłaszcza jak wezmę pod uwagę dalsze rozdziały … 9 Oki nie palanta – ale też mamy nadzieje że w końcu go sobie odpuści  10 W życiu z taką terminologią nie spotkałam się… 8

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Kurde. Kłopotliwe słowo nie było słyszalne dla nikogo poza nim i Artemidą, ale stres wyczuwalny w głosie, wywołał w nim fale żalu. Uniósł brew, kiedy usłyszał nerwowo zbierane dokumenty, jakby wcześniej ich prezenterka je upuściła. Po chwili ukazała się w drzwiach za podium. Wysoka i szczupła, śliczna z jasnobrązowymi włosami uczesanymi w poważnego koka. Okrągłe okulary w brązowej oprawie zakrywały głębokie, intrygujące, brązowe oczy. Beżowa garsonka z powodzeniem opinała jej ciało i było dla niego oczywiste, że źle się w niej czuła. W rzeczywistości wyglądała na rozdrażnioną. Odłożyła dokumenty na podium i odchrząknęła zanim posłała wszystkim nieśmiały i uroczy uśmiech, który zapewne dostarczał jej wiele problemów w okresie dojrzewania. – Wiem, że nie otwiera się wykładu od przeprosin, ale gdy tu szłam upuściłam notatki. Jeżeli możecie jeszcze chwilę poczekać będę wdzięczna i szybko poukładam kartki. Ash ukrył uśmiech. Dr Allen wyglądał na zdenerwowanego, ale łaskawie skinął głową. – Nie spiesz się. Kiedy starała się złożyć zapisaną mowę, ludzie wokół niego, byli coraz bardziej wzburzeni jej opóźnieniem. Dr Allen pochylił się do przodu. – Nie są ponumerowane? Jej twarz zrobiła się krwistoczerwona. – Nie, zapomniałam to zrobić. Kilka osób na widowni zaczęło się śmiać, a kilka przeklinać. – Przepraszam – powiedziała patrząc w górę i przyklepując notatki. – Naprawdę. Jest mi przykro. Ale pozwól, że już zacznę. Bez spojrzenia na porzuconą przemowę, kliknęła na zdjęcie na rzutniku, które ukazywało Parteon w Grecji. – Wielu z was wie, że życiową obsesją mojego taty i wuja było odnalezienie Atlantydy – tak jak moja mama oboje zaprzedali całe swoje życie na jej poszukiwanie. I tak jak w ich wypadku, misją mojego życia jest rozwiązanie jej tajemnicy. Od czasu, gdy byłam jeszcze w pieluszkach, moja rodzina prowadziła badania archeologiczne w Grecji, starając się odkryć prawdziwą lokalizację Atlantydy. Uważam, że w 1995 roku moja kuzynka Dr Megeara Kafieri znalazła właściwe położenie wyspy i mimo że ona porzuciła dalsze poszukiwania, ja tego nie zrobiłam. Tego lata ostatecznie znalazłam dowody potwierdzające, że Atlantyda jest prawdziwa, a wcześniejsze badania Megeary to uwierzytelniły. Ash przewrócił oczyma na twierdzenie, które padało tak często. Jeżeli za każde dostawałby monetę, były jeszcze bardziej bogaty niż jest w tej chwili.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Soteria nadusiła przycisk i wyświetliła się kolejna fotografia na widok której usiadł wyprostowany na krześle. Rozpoznał obiekt. Było to rozbite popiersie jego matki Apollymi. A było tylko jedno miejsce, w którym dobry archeolog mógł je znaleźć. Atlantyda. Tory poprawiła okulary. – To jest jeden z wielu artefaktów, które mój zespół i ja wyłowiliśmy z dna Morza Egejskiego. Użyła wskaźnika z czerwonym laserem i zaznaczyła atlantydzki napis i przeliterowała imię jego matki. – Szukałam kogoś, kto przetłumaczy to pismo wydające się być wczesną formą pisma greckiego. Jak na razie nie znalazłam nikogo, kto potrafi odszyfrować słowa, a nawet pojedyncze litery. To wygląda tak jakby ten alfabet zawierał znaki i litery brakujące w tradycyjnym greckim. Artemida uderzyła go w ramię. – Wygląda na to, że jest złamany Acheron. – Ugotowany. – poprawił ją pod nosem. – Cokolwiek. – zirytowała się Artemida. Soteria spojrzała na publiczność, a następnie skupiła całą swoją uwagę na Dr Allen. – Ponieważ nikt tego nie potrafi odczytać, ani nawet zidentyfikować tych antycznych liter, jestem przekonana, że to atlantydzki. Mimo że Atlantyda była położona na Morzu Egejskim, w co wierzę ja i moja rodzina, jest możliwe że jej język miał grecką podstawę albo być może to był język który ukształtował grekę jaką znamy. To by oznaczało, że położenie wyspy miało znacznie handlowe dla Grecji i znajdowało się w obrębie greckiej żeglugi. Być może, na tyle silnie oddziaływała, że ukształtowała kulturę, tradycje i język starożytnych Greków11. Kliknęła na kolejne zdjęcie ukazujące fragment ściany królewskiego pałacu na Atlantydzie. – To są ruiny budynku, który odkryłam… – Nie masz zamiaru niczego powiedzieć? – wyszeptała Artemida. Ash nie mógł. Był zbyt zdumiony kiedy wpatrywał się w obrazy jakich nie widział od jedenastu tysięcy lat. Jak ta młoda kobieta to znalazła? I jak on mógł o tym nie wiedzieć? Ale przecież odpowiedz była taka prosta. Przeklął swoją matkę. Musiała wiedzieć, że kopią w odpowiednim miejscu. Ale zamiast mu o tym powiedzieć, siedziała cicho mając nadzieję, że archeologowie uwolnią ją z jej niewoli. Matera- twoje niedoczekanie! – Mój partner uważa, że jest to część świątyni – kontynuowała Soteria. –

11

Umm to mi troszkę przypomina badania nad kulturą minojską i nad pismem linearnym A

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ale ze względu na położenie, ja skłaniam się do hipotezy, że był to budynek rządowy. Możecie na nim dostrzec więcej napisów które wcześniej widzieliście na popiersiu, ale nadal nie potrafię powiedzieć co oznaczają. Wrzuciła kolejną fotografię z kolumnami pod wodą. – A tu mamy siostrzane miejsce, które odkryliśmy i jak podejrzewamy była to grecka wyspa, która często prowadzała wymiany handlowe z Atlantydą. Znalazłam kamień, na którym została napisana nazwa: Didymos. Ash nie mógł oddychać. Znalazła. O bogowie, kobieta znalazła Didymos…12 Pokazała kolejny obraz, przez który dosłownie oblał się zimnym potem. – To jest pamiętnik13 który odkryliśmy w ruinach na Didymos. Uważamy je za pozostałości królewskiego pałacu. Oprawiony pamiętnik – powtórzyła z naciskiem. – Wiem, o czym teraz myślicie – nie oprawiano w tym okresie książek. Oni nie powinni nawet znać papieru. Ale po raz kolejny, to jest to samo pismo i to antydatuje wszystko, co do tej pory odkryliśmy w Grecji. To, co tu mamy, to Święty Graal z Atlantydy. Wiem to każdą cząstką siebie. Te dwa miejsca są integralną częścią i potwierdzają istnienie Atlantydy. – Acheron? – ponownie rzuciła Artemida. Nie mógł mówić, gdy gapił się na jeden ze starannie wykonanych pamiętników Ryssy – na jej pismo tak wyraźne, jakby było zapisane wczoraj. Ta udokumentowana strona tak naprawdę nic nie znaczyła, ale tego, czego się najbardziej obawiał to wpisów, które w odróżnieniu od pokazywanych wcześniej, były zapisane greką. Nie było wielu ludzi, którzy potrafili to przetłumaczyć, ale było ich wystarczająco, by mogli zniszczyć jego życie gdyby to zrobili, a co gorsze to było coś obciążające i niszczące świat. – To już jest nudne. – Artemida naburmuszyła się. – Wychodzę stąd. Wstała i wyszła. 14 Kolejne zdjęcie przedstawiało popiersie ze zmiażdżoną głową. To był jeden z wielu posągów stojących na ulicach Didymos, a przestawiał jego brata bliźniaka Styxxa. Ash prawie wstał ze swojego miejsca. Był najwyższy czas, aby to skończyć zanim jeszcze go odkryje. Przyjął nonszalancką pozę, mimo że w środku był przerażony i wściekły. Uczucia o których już prawie zapomniał. – Skąd wiesz, że datowanie pamiętnika metodą radiowęglową nie jest błędne15? 12

i szczęka w dół. Kurna Ash, też dostaję drgawek nerwowych i oblewa mnie zimny pot na samo jego wspomnienie…. 14 A to peszek... 15 Datowanie radiowęglowe to metoda badania wieku przedmiotów oparta na pomiarze proporcji między izotopem promieniotwórczym węgla 14C a izotopami trwałymi 12C i 13C. Metoda dostępna w wielu laboratoriach. Bywa błędna. 13

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory spojrzała w górę słysząc spokojny męski głos, tak głęboki, że wymagał uwagi. Zajęło jej sekundę by zorientować się, do kogo należy. Pan Got Dupek. Poprawiając kolejny raz okulary w nerwowym nawyku odchrząknęła. – Badanie przeprowadzono dokładne i skrupulatne. Posłał jej pewny siebie uśmiech, który poważnie ją wkurzył. – Jak dokładnie? Spójrzmy prawdzie w oczy, jesteś archeologiem, który na siłę chce udowodnić że ojciec i wujek nie byli szalonymi poszukiwaczami skarbów. Wszyscy wiemy jak łatwo manipulować datą. Jaki jest czas datowania tego pamiętnika? Skuliła się słysząc to pytanie. Kłam Tory, kłam. Ale to nie było w jej stylu. – Wstępne badania wskazywały na wiele młodszą datę. – O ile młodszą? – Pierwszy wiek przed naszą erą. Uniósł brwi ponad brzeg przeciwsłonecznych okularów. Zakpił. – Pierwszy wiek przed naszą erą? – Za wcześnie na książkę, a jednak ją mamy – powiedziała stanowczo odwracając się w kierunku fotografii pamiętnika. – Trudno zaprzeczyć fizycznym dowodom. Wydał pomruk wyrażający dezaprobatę. – Nie Dr Kafieri. Jedynie, co mamy to archeologa szukającego sensacji, która pozwoli mu na sfinansowanie kolejnych wakacji nad Morzem Śródziemnym. Czy nie mam racji? Kilka osób na widowni roześmiało się. Tory poczuła rosnący gniew z powodu oskarżenia. – Jestem poważnym naukowcem! Nawet jeżeli nie weźmiesz pod uwagę pamiętnika, popatrz na inne dowody! Wyśmiał ją. – Popiersie kobiety? Budynki? Fragmenty ceramiki? Grecja jest tym zaśmiecona. – Ale napisy… – Tylko dlatego, że ich nie potrafisz oczytać, nie znaczy że ktoś inny tego nie umie. To może być tylko nieudokumentowany prowincjonalny dialekt. – On ma rację – powiedział człowiek z pierwszego rzędu. Człowiek siedzący za gockim kutasem roześmiał się. – Jej ojciec był wariatem. – Ale to i tak nic w porównaniu z jej wujem. To musi być w rodzinie dziedziczne. Tory zacisnęła wskaźnik w dłoni chcąc go cisnąć w dupka, który zaczął tą sesję kpin. Gorzej, poczuła zbierające się w jej oczach łzy. Nigdy publicznie nie

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

płakała, ale też nigdy nie została tak upokorzona. Zdeterminowana by osiągnąć sukces sięgnęła po kolejne zdjęcie. – To… – Mała i powszechnie znana statua Artemidy – powiedział sarkastycznym tonem gocki kutas. Mogła przysiąc że był słyszany w całym budynku16. – Gdzie to znalazłaś? Na ulicznym straganie z pamiątkami w Atenach? Wzmógł się śmiech. – Dziękuje za mój zmarnowany czas Dr Allen – straszy mężczyzna w pierwszym rzędzie wstał i wyszedł. Tory spanikowała kiedy tłum się od niej odwrócił oraz na widok obrzydzenia malującego się na twarzy Dr Allen. – Czekajcie! Mam tego więcej! Sięgnęła po kolejną fotografię atlantydzkiego naszyjnika z symbolem słońca. – Pierwszy raz widzimy coś tak stylizowanego. Gocki kutas uniósł w górę komboloi17 które miały ten sam symbol. – Mój zdobyłem w sklepie w Delfach trzy lata temu. Wzmógł się śmiech i reszta sali wstała i wszyła. Tory stała zawstydzona i wściekła18. – Ktokolwiek w komisji był na tyle głupi, by zatwierdzić jej pracę doktorską powinien sam się wstydzić. Dr Allen pokręcił głową i też ją opuścił. Tory tak mocno zaciskała w dłoniach strony, że była zdziwiona, że brzegi nie zmieniły się w popiół. Got wstał i podniósł z podłogi plecak. Schodził wolno ze schodów w jej kierunku. – Słuchaj naprawdę jest mi przykro. – Odpierdol się – warknęła wykorzystując wyrażenie jakiego wcześniej użył wobec innej kobiety. Chciała wyjść, ale zmieniała zdanie i cofnęła się przeszywając go zjadliwym spojrzeniem, będącym zaledwie drobiną nienawiści jaką czuła wobec tego mężczyzny. – Ty chory dupku! Co to było? Jakaś gra dla ciebie? Przed chwilą zniszczyłeś pracę mojego życia i ja się pytam po co? Dla bzdur i zgrywy? A może to nie było nic więcej niż jakiś cholerny żart bractwa? Proszę, tylko mi nie mów, że zrujnowałaś mój autorytet aby otrzymać punkty na chlanie! To było coś nad czym pracowałam, jeszcze zanim ty się urodziłeś19. Jak śmiałeś zrobić ze mnie pośmiewisko? O Boże, mam nadzieje, że pewnego dnia ktoś cię tak

16

Ha rany a zgadnijcie ile jeszcze całkiem wymyślnych epitetów i synonimów Asha usłyszmy z ust Tory ? Komboloje - greckie paciorki. 18 Aż mi jej żal , brzydki Ash … ha widać że wszystkie związki w DH zaczynając się ciężko  19 To by było dość trudne.,.. 17

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

samo upodli jak ty mnie, tak byś się przekonał, chociaż raz w swoim nadętym, zepsutym życiu, czym jest upokorzenie. Ash już miał jej odpowiedzieć, ale coś sobie uświadomił. Nie słyszał jej 20 myśli. Ani nie widział jej przyszłości. Była dla niego niezapisaną kartą. – Lepiej się módl bym cię nigdy nie dorwała na ulicy, kiedy będę kierowała samochodem! - powiedziała i wyszła gotując się ze wściekłości. Nawet nie wiedział gdzie poszła. Wszystko, co miało z nią coś wspólnego było dla niego całkowite nieczytelne. Wszystko. Co do diabła? Nie chcąc nawet myśleć, co to może oznaczać, Ash teleportował się do swojego pokoju w apartamencie w Nowym Orleanie. Nienawidził tracić kontroli, a tym bardziej bywać nieświadomym przyszłości. Tak długo jak nie połapie się, o co w tym wszystkim chodzi, ucieczka będzie najlepszą odpowiedzią. Tory wrzuciła notatki do kosza na śmieci, który stał na jej drodze. Dopiero gdy dotarła do samochodu pozwoliła łzom popłynąć. Śmiech i kpiny jeszcze dźwięczały w jej uszach. Jej kuzynka Megeara miała rację, powinna sobie odpuścić Atlantydę. Ale jej rodzice poświęcili dla Atlantydy całe swoje życie. W przeciwieństwie do Geary, nie miała zamiaru zatrzymać się dopóki nie przywróci honoru i godności rodzinnemu nazwisku. Cóż, z pewnością świetną robotę dziś wykonałaś! Otworzyła drzwiczki wynajętego samochodu i wrzuciła torebkę na siedzenie. – Ty cholerny, pochrzaniony, debilny chłoptasiu z bractwa! – wrzasnęła. Chciała mu wyrwać ten cholerny kolczyk z nosa i zmusić go by go zjadł21. Zniesmaczona wyjęła telefon i odpaliła samochód. Gdy opuszczała parking niedaleko Central Parku, zadzwoniła do swojej najlepszej przyjaciółki Pam Gardner. – Jak poszło? Tory otarła łzy kiedy stanęła na czerwonych światłach. – Obrzydliwie! Przez całe moje życie nigdy nie byłam bardziej zawstydzona, zażenowana, zakłopotana… – Chyba nie upuściłaś znowu swoich notatek? Skrzywiła się, zdając sobie sprawę jak dobrze zna ją przyjaciółka– były najlepszymi przyjaciółkami od czasu, gdy spotkały się w delikatesach jej ciotki jeszcze jako małe dziewczynki. – Tak, ale to nie mam nic z tym wspólnego. – Więc co? Tory włączyła się do ruchu i warknęła. 20 21

Aaaaa kutwa następna Bella??? nie zniosę potnę się plastikowym nożem... I jeszcze niech mu utknie w gardle: P Albo gdzie indziej....

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– To przez tego…tego….Nie mogę nawet znaleźć odpowiednio mocnego wyrazu, by nazwać to coś! A przez niego wszyscy się ze mnie śmiali! – Oh nie Tory… - wyraźnie słyszała w głosie Pam łzy. – Poważnie? – A brzmię jakbym żartowała? – Nie, brzmisz na ostro wkurzoną. I była. Boże, wręcz marzyła, aby go znaleźć na drodze i skosić samochodem, kiedy wracała do pokoju w akademiku! – Po prostu nie mogę uwierzyć w ten wieczór. Miałam być oklaskiwana, a zamiast tego zostałam zrujnowana! Przysięgam, na boga w niebiosach, że jeżeli kiedykolwiek zobaczę tego gnojka popełnię morderstwo!!! – Jeśli będziesz potrzebowała pomocy, aby pozbyć się ciała, wiesz gdzie ja i Kim mieszkamy. Uśmiechnęła się na wspomnienie przyjaciółek. W każdej kryzysowej sytuacji zawsze mogła na nich polegać. Były żywym dowodem, że dobry przyjaciel wpłaci za ciebie kaucję, a najlepszy będzie w więzieniu razem z tobą. – Dziękuje. – W każdej chwili kochanie. To, kiedy wracasz? – Jutro będę w Nowym Orleanie. Nie mogła już się doczekać, kiedy wróci do domu, gdzie wszystko było znajome. – Myśl pozytywnie Tory. Kimkolwiek ten ciul był nie musisz się martwić, że znowu go spotkasz. To prawda. Jutro już będzie w domu i nigdy więcej nie zobaczy tego dupka. 22

22

Ahaaaa dobrze, że marzeń jeszcze nie opodatkowali

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ II

Dwa dni później godność Tory nadal była w opłakanym stanie, kiedy pukała do drzwi Dr Juliana Alexandra. Miał być czołowym ekspertem w dziedzinie świata starożytnej Grecji. Powiedziano jej, że jeżeli ktokolwiek będzie umiał odczytać pamiętnik to będzie to ten człowiek. Modliła się żeby tak było. Głęboki męski głos powiedział, że ma wejść. Popchnęła drzwi, za rozwalającym się drewnianym biurkiem siedział wyjątkowo przystojny mężczyzna po trzydziestce. Miał krótkie blond włosy i śliczne niebieskie oczy, które zdawały się błyszczeć w przyćmionym świetle. Jego gabinet był zasypany grecką literaturą, artefaktami23, w tym miecz z epoki brązu, który wisiał za nim na ścianie. Regały wzdłuż ścian były po brzegi wypełnione kolejnymi artefaktami i podręcznikami. Ludzie, to miejsce z łatwością mogła nazwać domem i była wdzięczna, że natrafiła na bratnią duszę. Mimo że go nie znała z miejsca polubiła. – Dr Alexander? Spojrzał w górę. Zmarszczył brwi i odłożył oprawiony w skórę notes. – Nie jesteś moją studentką. Zastanawiasz się nad wyborem jednego z moich wykładów? Nienawidziła swojego młodego wyglądu. Wyglądała jak przeciętny student pierwszego roku, który ciągle musi udowadniać swoją wiarygodność. – Nie, jestem Dr Kafieri. Rozmawialiśmy przez telefon. Natychmiast wstał i podał jej dłoń. – Przepraszam za zamieszanie – powiedział uprzejmie. – Jestem naprawdę szczęśliwy, że w końcu mogę cię poznać. Wiele słyszałem… – Różne rzeczy, jestem pewna. Roześmiał się dobrodusznie. – Cóż, wiesz, jakie jest nasze środowisko. – Przez większość dni za małe24 – stwierdziła kwaśno. Znowu się roześmiał. – Prawda. Masz książkę?

23

Wytwór ręki ludzkiej, każdy przedmiot wykonany lub zmodyfikowany przez człowieka, a następnie odkryty w wyniku badań archeologicznych. 24 Prawda, prawda, prawda … bardzo małe…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Położyła aktówkę na małym krześle stojącym obok biurka i ją otworzyła. Wyciągnęła artefakt bardzo dokładnie i starannie zapakowany w bezkwasowy papier dla ochrony jego delikatnego stanu. – To bardzo kruche. – Będę ostrożny. Patrzyła jak go rozpakowuje. Zmarszczył czoło. – Coś nie tak? – Nie – powiedział z nutką nabożnej czci w głosie. – To po prostu jest niesamowite. Nigdy nie wiedziałem tak starej i oprawionej książki. Z jego twarzy wyczytała, że książka przywołała jakieś bolesne wspominania. – Czy umiesz to odczytać? Otworzył ją delikatnie i badał kruche strony. – Wygląda na grekę. – Tak, ale czy umiesz to odczytać? – powtórzyła, mając nadzieję, że może rozpoznaje niektóre zdania. Spojrzał w górę i westchnął. – Szczerze? Niektóre podstawowe słowa rozumiem, ale ten dialekt jest czymś, czego nigdy nie widziałem. On wykracza poza obszar mojej wiedzy… o jakieś kilkaset lat lub nawet więcej. Chciała kląć z frustracji. Była zmęczona słuchaniem tych samych słów. – Czy znasz kogoś, kto jest w stanie to przetłumaczyć? – Tak, w sumie to znam. Minęła minuta zanim zrozumiała jego odpowiedź. Czy mogła mieć nadzieję? – Mówisz poważnie? Skinął głową. – On jest historykiem25, zawsze do niego chodzę, gdy potrzebuję zaczerpnąć informacji. Nie ma nikogo, na jakimkolwiek uniwersytecie, kto wie o starożytnych cywilizacjach więcej od niego. Cóż, wie o nich tak dużo, że można pomyśleć, że żył wśród nich – dokończył kwaśno – a o Grecji wie więcej niż Grek. To było nawet więcej niż się spodziewała. – Gdzie uczy? Julian zamknął książkę i na nowo owinął w papier. – Jak na ironię, nie uczy. Ale masz szczęście, jest w mieście od kilku tygodni pomagając wdrażać Project Home Again26 i Habitat for Humanity27

25

Chodzącą historią… lub artefaktem…ale o bożiuu jakim. Histerykiem chyba  Organizacja typu non-profit Leonarda i Louise Riggio wspomagająca ofiary huraganu Katrina, który był bezpośrednim skutkiem knować Daimonów Strykera i PMS rudej krowy 27 Organizacja Habitat for Humanity International została założona w 1976 roku przez Millarda Fullera i jego żonę Lindę w USA w stanie Georgia w pobliżu miasteczka Americus. Koncepcja Fullera zakladała budowę domów przez ich przyszłych włascicieli i wolontariuszy, przy finansowym wsparciu sponsorów i darczyńców. Działa także w Polsce. 26

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jej serce szybko zabiło, w końcu ktoś potwierdzi, że książka jest tak samo stara jak Atlantyda i być może spisana w jej języku. Gdyby potrafił odczytać pismo, to byłoby spełnienie jej marzeń. – Czy jest jakaś szansa na spotkanie z nim? – zapytała bez tchu. – Poczekaj chwilę i pozwól mi sprawdzić. Wyciągnął telefon z kieszeni i połączył się. Tory ssała kciuk, cicho modląc28 się o rozmowę z być może jedyną osobą, która posiada klucz do tej książki klucz. Oddałaby wszystko za jedno spotkanie z nim. Julian uśmiechnął się do niej. – Cześć Acheron, to ja Julian Alexander. Co robisz? Słyszała jedynie cichy głos płynący z drugiej strony linii. Julian zaśmiał się, gdy mężczyzna coś powiedział. – Zostawiam to tobie…Słuchaj dzwonię do ciebie, bo mam koleżankę po fachu, która ma coś, co powinieneś zobaczyć. Ja osobiście czegoś takiego nigdy nie widziałem. I sądzę, że pochodzi z okresu, który szczególnie powinien cię zainteresować – powiedział z naciskiem. - Jest szansa byśmy do ciebie wpadli? Pokiwał głową. – Tak, to naprawdę stare gówno – swoją drogą niezłe słownictwo. Przerwał i słuchał. – Tia, jasne. Julian spojrzał na nią. – Możesz teraz się z nim spotkać? – Absolutnie. Mogła też pełzać po rozbitym szkle byle się z nim zobaczyć29. – Może. Zobaczymy się niedługo. Rozłączył się i uśmiechnął. – Jest teraz odrobinę zajęty, ale będzie bardziej niż szczęśliwy, by na to spojrzeć. – Niech Bóg wam błogosławi! Julian oddał jej książkę. – Zbieramy się? – Jasne. Gdzie jedziemy? Chwycił kurtkę wiszącą na krześle i zarzucił na ramiona. – Acheron pracuję jako wolontariusz dla Habitat for Humanity. Jest gdzieś na Esplanade30 a dokładnie na jakimś dachu. Tory skrzywiła się wyobrażając sobie pochylonego w latach profesora na 31 dachu . 28

Módl się módl, żebyś na zawał nie padła Boże.. to może tylko zrozumieć historyk lub archeolog.. no dobra badacz… sama pamiętam ile bym dała za fotki monet Italików. ,,a co do Asha .. to też popełznę by go zobaczyć  30 Ulica w Nowym Orleanie 31 I ti Ola vel Sas parsknęła śmiechem: 29

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Więc nazywa się Acheron… – Parthenopaeus – dokończył Julian. Roześmiała się. – A niech to! Nigdy nie sądziłam, że spotkam kogoś bardziej greckiego niż ja. Z imieniem tak starym. Żaden zdroworozsądkowy i nowoczesny rodzic nie powinien być tak okrutny i dawać mu takie imię. Z dziwnym błyskiem w oku Julian uśmiechnął się. – Wierz mi na słowo, jest niesamowity, a zwłaszcza, kiedy przechodzi do faktów historycznych. Tak jak powiedziałem, zna antyczną Grecję32 lepiej niż ktokolwiek, kogo znam lub o kim słyszałem. Wyprowadził ją z gabinetu. – Jak długo studiuje starożytną Grecję? Julian posłała jej przewrotny uśmiech. – Umm jak długo… niech się zastanowię… od urodzenia??? Tak! Od urodzenia33. Przytuliła aktówkę do piersi. – Biedactwo! Brzmi jak mój ojciec. Przysięgam, mój ojciec czytał Iliadę34 jak tylko został poczęty. – Myślę, że Acheron odrobinę później. Julian śmiejąc się zaprowadził ją na parking. Weszła do swojego Mustanga GT i pojechała za czarnym Range Roverem35 na Esplanade. Na tej ulicy, ale też w całym Nowym Orleanie, sporo był domów nie odbudowych po huraganie Katrina36. To, że najlepszy przyjaciel Juliana pomaga w odbudowie wiele mówiło o tym człowieku, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego wiek. Zaparkowała na ulicy za Julianem i chwyciła aktówkę. Gdy zbliżali się do domu obleganego przez wolontariuszy, próbowała rozpoznać niesamowitego historyka, eksperta w dziedzinie świata antycznego. Był tam przystojny, postawny, starszy mężczyzna podający drewno młodszemu. Tak, ten wyglądał na historyka. Julian skierował się do niego. – Cześć Karl. Możesz powiedzieć Ashowi, że jestem, by się z im 32

Mam nadzieje że lepiej niż autorka. Kolejny zgrywus…. 34 Utwór datuje się na VIII lub VII wiek p.n.e. 35 Swoją drogą pewnie nieźle poobijanym,.. każdy kto czyta DH wie że Julian to fatalny kierowca. 36 Huragan Katrina – jeden z trzydziestu najbardziej morderczych huraganów, jakie kiedykolwiek nawiedziły Stany Zjednoczone. Wśród zarejestrowanych atlantyckich cyklonów był to szósty pod względem siły wiatru. Największe zniszczenia cyklon ten spowodował w Nowym Orleanie, w stanie Luizjana. System przeciwpowodziowy w mieście okazał się nieszczelny w ponad pięćdziesięciu miejscach – prawie każdy wał przeciwpowodziowy w mieście został ostatecznie zniszczony przez burzę. Zalane zostało 80% miasta W wyniku huraganu zginęło 1836 osób, a 705 zostało uznane za zaginione. Ten bilans uczynił Katrinę najbardziej morderczym huraganem od czasu Huraganu Okeechobee, który nawiedził miasto w 1928 roku. Zniszczenia w samym Nowym Orleanie wyniosły ponad 81 miliardów dolarów. Tym samym był to jeden z cyklonów, które przyniosły w Stanach Zjednoczonych największe straty materialne. Czy was też zastania dlaczego prawie każdy huragan nosi kobiece imię ??? 33

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

zobaczyć? – Jasne. Odszedł i skręcił za róg poza zasięg ich wzroku. Julian wyciągnął dłoń po książkę. Tory mu ją podała. Przebiegła wzrokiem miejsce i spojrzała w górę na dach, na którym siedziało pięć osób. Trzy kobiety i dwaj młodzi mężczyźni. Ale tylko jeden zdobył jej całkowitą uwagę37. Ubrany w czarną koszulkę bez rękawów, miał najlepszy zestaw ramion, jaki w życiu widziała. Opalone i zachwycające, każdy mięsień był wyraźnie zaznaczony i ukształtowany do perfekcji…i nie tylko jego ramiona. Koszula przylegała do muskularnych pleców, jakby na specjalnie zamówienie zostały stworzone do lizania. Miał czarną czapkę z daszkiem, złożoną do tyłu. Z dołu gdzie stała widziała czarne słuchawki podłączone do iPoda znajdującego się w kieszeni czarnych postrzępionych jeansów. Pracując wybijał lewą stopą rytm. Zassała głęboko powietrze na widok, jaki z sobą reprezentował. Matko, jeśli ten człowiek ma twarz w niewielkim stopniu tak uroczą, jak reszta ciała, jest bogiem wśród mężczyzn. Jej telefon zaczął dzwonić. Roztargniona spojrzała na wyświetlacz: dzwoniła jej przyjaciółka Kim. Wyłączyła go i spojrzała z powrotem na dach. Cholera, Pan Gorączka38 zniknął. Tak było nawet lepiej…nie miała czasu na mężczyzn, a facet wyglądał na takiego, który nawet by na nią nie spojrzał39. Ponownie poszukała wzrokiem mężczyzny, którego szukali. Spostrzegła Karla, który poszedł po Acherona. Bez słowa ierował się na drugą stronę domu. Para ludzi wyszła zza rogu i dostrzegła faceta z dachu… Święci bogowie Olimpu… Był niesamowicie wysoki, szczupły, ale świetnie zbudowany. Koszulka ściśle przylegała do idealnego ciała i nie sięgała jego talii. Przeciwnie odkrywała apetyczny muskularny brzuch. Jego jeansy były nisko opuszczone na biodra, tak nisko, że zastanawiała się mimochodem czy nosił bieliznę. Miał założone okulary przeciwsłoneczne i żuł gumę w tak seksowny sposób, jakiego w życiu nie widziała. Spocony i cudowny40 zdjął czapkę…i uwolnił grzywę czarnych jak węgiel włosów z czerwonym pasmem na przedzie. Nie… to nie może być… Oczywiście, że był! Wszędzie rozpozna te powolne, bijące po oczach seksem ruchy. Powoli wyjął z uszu słuchawki i się do nich zbliżył. – Cześć Julian. 37

OO ta baby .. to on  W org. było towar. 39 A założymy się? 40 Drogie Panie i tylko pozostaje oślinić jakiś monitor.. 38

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Kiedy na nią spojrzał chciała wrzeszczeć. – Ty pierdolony dupku! – warknęła, ubolewając nad faktem, że takie słowa opuściły jej usta w obecności dr Alexandra. Bardzo rzadko ich używała, ale też nikogo tak nienawidziła jak tego gnojka. Spojrzała na Juliana. – Do niego przyszyłeś po radę? Ile ma lat? Raptem pięć? Przysięgam mam starsze swetry. Odwróciła się i pomaszerowała do samochodu. – Czy nie chciałaś bym na coś spojrzał? - mężczyzna zakpił z szyderstwem w głosie. Te słowa wprowadziły ją w królestwo wkurwienia, jakiego jeszcze nigdy nie poznała. Surowa furia ją oślepiła. Zanim zdała sobie sprawę z tego co robi, szarpnęła za młotek leżący na drewnianym stojaku obok niej i rzuciła nim w jego stronę. Niestety …złapał go i roześmiał się. ROZEŚMIAŁ!!! Nie mogąc znieść jego dalszych kpin ruszała do samochodu mając nadzieję, że nie ulegnie pragnieniu ucieczki. Julian wytrzeszczył oczy na Asha. – Cholera Atlantydzie, co zrobiłeś? – Najwyraźniej nowego przyjaciela. Śmiejąc się nerwowo Julian pokręcił głową. – Kiedyś, miałem takiego przyjaciela, bękart mnie prawie wypatroszył. – Taaak. Ash poczuł falę żalu. Nie chciał jej tak okropnie skrzywdzić. Ale to było nic w porównaniu, do tego, co by mu zrobiono, gdyby jej poszukiwania zakończyły się sukcesem. – Zgaduję, że wracam na mój dach. Julian skinął w kierunku ulicy. – Muszę iść i ją znaleźć oraz to oddać. Ashowi zrobiło się zimno, gdy zobaczył mały kwadratowy kształt w dłoni Juliana. – Oddać, co? – Ten pamiętnik, który znalazła na jakiś wykopaliskach w Grecji. – Mogę zobaczyć? – Oczywiście. Julian podał mu. Ręka Asha zatrzęsła się, kiedy starał się okiełznać emocje. Ale w środku… w środku był rozbity. Otworzył pamiętnik i spostrzegał pismo, które tak dobrze znał.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Dzisiaj jest osiemnasta rocznica moich urodzin. Ojciec obudził mnie z nowym naszyjnikiem w dłoni a z matką spędziłam ranek w ogrodzie. Ojciec był na tyle uprzejmy, że pozwolił jej na wizytę z okazji moich urodzin… Ash zacisnął zęby na obraz ogrodu, o który tak dbała Ryssa. Nie wiedział, że dzieliła go z matką. – Możesz to odczytać, prawda? Skinął głową. – To stary dialekt. Prowincjonalny. – Cóż powiedziałbym, że to ją uszczęśliwi, ale biorąc pod uwagę jak na ciebie zareagowała nie jestem tego pewien. On też nie. Zasłużył na jej gniew. – Mogę to pożyczyć? Julian zaczął się wykręcać. – Nie jest mój. Jednakże ufam, że zrobisz z nim to, co trzeba. – Uwierz mi, tak zrobię.41 Julian skinął mu głową i odszedł. Acheron stał trzymając w dłoni pamiętnik siostry. Nie mógł uwierzyć, że zachował się w tak dobrym stanie. A przecież był pochowany w morzu, od dnia, w którym zatopił Didymos. Ale w przeciwieństwie do swojej matki upewnił się, że wszyscy ludzie opuścili wyspę zanim zrównał ją z ziemią. A teraz trzymał w dłoni kawałek własnej przeszłości, która do niego powróciła niczym dręczący duch. Pytanie było, co z tym zrobi?

41

Niech się zastanowię ?? Zakopie, zatopię, spalę , podrę, zjem???

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ III Trzy dni później Tory wędrowała przez campus w kierunku swojego gabinetu i była na tyle wściekła, że mogła pluć żelaznymi gwoździami42. Jak dr Alexander śmiał oddać jej pamiętnik temu…temu… Pewnego dnia pomyśli nad słowem, który w odpowiedni sposób opisze acheroński gatunek: niski, rynsztokowy, paskudny, ohydny…nikczemny. – Dr Kafieri? Odwróciła się i zobaczyła podbiegającego do niej Kyle Peltiera43, jednego ze swoich studentów. Był typowym przedstawicielem przedostatniego roku college'u44 z blond włosami i słodką buzią. Dopiero co został przeniesiony z innej uczelni i był jednym z jej najlepszych uczniów. – Tak? – Mój przyjaciel poprosił bym ci to oddał. Wyciągnął owinięte w dekoracyjny papier pudełko. Wpatrywała się w nieoczekiwany prezent. – Nie rozumiem. – Ja też nie…ale kiedy on prosi o przysługę, oddasz przysługę bez pytania dlaczego45. Tory wzięła pudełko marszcząc brwi na jego tajemnicze słowa. Kyle od razu popędził w swoją stronę zanim mogła zadać mu więcej pytań. – Oki… to było ciekawe. Pudełko było ciężkie. Potrząsnęła nim, ale nie mogła się połapać, co w nim jest. Biorąc pod uwagę jej obecne szczęście – bomba. Odsunęła myśli na bok. Weszła do gabinetu, chwyciła kubek z kawą i zaczęła otwierać pudełko - co było łatwiej powiedzieć niż zrobić. Wyglądało na to, że darczyńca zamknął je hermetycznie za pomocą taśmy. – Nienawidzę jak ludzie to robią. Nareszcie, po nie mniej niż pięciu minutach, była w stanie zdjąć pokrywę z pudełka i wyciągnąć jego zawartość. Zamarła. W kartonie był młotek, kilka gałązek oliwnych i krótka wiadomość doczepiona do jednej, pięknej burgundzkiej róży oraz skórzane etui wielkości małej książki. Serce jej łomotało – wyciągała etui i otworzyła. Znalazła pamiętnik.

42

Boże nie.. nie dosyć że latające młotki to jeszcze teraz wypluwane gwoździe.. Wiemy kim jest ? :P to młody niedźwiadek…  którego najlepszym przyjacielem jest Xendrix – brat Simi  44 Oczywiście poza swoją zwierzęcą formą .. ale to taki mały szczególik  45 Bo inaczej możesz zgubić zęby  43

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Wydęła usta w uśmiechu. Więc ta mała bestia46 zrobiła chociaż jedną rzecz jak trzeba. Teraz mogła się śmiać z młotka i gałązek oliwnych, które umieścił w środku. Otworzyła wiadomość zapisaną pięknym męskim pismem. Nie jestem takim dupkiem, za jakiego mnie uważasz…Pamiętnik należał do młodej kobiety, pochodzącej z odizolowanej wyspy greckiej, dokumentuję osiemnaście miesięcy z jej życia. Czytanie tego jest strasznie nudne, ale jeśli chcesz dalszych informacji zadzwoń: 555602-1938.· Eirini Ash Eirini – grecki pokój. Tory pokręciła głową. Nie taki dupek… jasne…Nie mniej to był słodki gest – oddanie pamiętnika. Z różą. Podniosła ją i wciągnęła słodki zapach zastanawiając się czy ponowne chce spotkać tego trolla47.

***

Z rękoma skrzyżowanymi na piersi Urian marszczył brwi patrząc na Asha siedzącego na tronie w Katoteros i grającego na gitarze. Niemal tak samo wysoki jak Ash, Urian miał długie, bardzo jasne blond włosy, które nosił ściągnięte w koński ogon. Były Daimon został ocalony przez Asha, kiedy ojciec Uriana w wściekłości podciął mu gardło. I tak jak ojciec, Urian miał cholernie zgryźliwą osobowość, z której był bardziej niż dumny. Nie mając ochoty zajmować się ciągle zwichrowanym nastrojem Uriana lub tłumaczeniem się, Ash ignorował go śpiewając pod nosem Matchbox 20's Push48. Simi leżała na brzuchu oglądając QVC i pożerając wannę popcornu o smaku barbecue. Była ubrana w czarne rajstopy i w krótką mini w różową i czarną szkocką kratę oraz gorset. Urian podszedł do Alexiona stojącego obok i patrzącego na Asha jak na jakiś uniwersytecki eksperyment, który poszedł bardzo źle. Przez tysiące lat Alexion był jedyną osobą, poza Simi, w domu Asha. To wynikało z głębokiego poczucia winy Atlantydy, ponieważ Alexion vel Ias, który zginął – był jednym w pierwszych stworzonych przez Artemidę Mrocznych Łowców. Przywrócił go do pseudo duchowej egzystencji używając własnej krwi, uwalniając Iasa od bycia Cieniem. Szkoda, że Savitar49 wcześniej nie wyjaśnił tych szczególnych uprawnień Asha. To by im oszczędziło wiele smutku. Ale przynajmniej Ias nie cierpiał. 46

Nie taka mała… Czyżby znalazła nazwę na Acheronski gatunek: niski, rynsztokowy, paskudny, ohydny…nikczemny 48 Piosenkę wstawiłam… 47

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Co się dzieje z naszym szefem? – Urian zapytał Alexiona. Wzruszył ramionami. – Nie mam pojęcia. Wrócił wczoraj wieczorem z książką i przypuszczam, że poszedł ją czytać do swojego pokoju. A od rana, kiedy w końcu z niego wyszedł gra piosenki…jakich w życiu u niego nie słyszałem… To były ballady, których Ash do tej pory nigdy nie grywał. God-smack, Sex Pistols, TSOL, Judas Priest tak, ale to … – Czy to…- Urian poczuł ciarki zanim wypluł z ust – Julio Iglesias? – Enrique…50 Urian skrzywił się z przerażeniem. – Nawet nie wiedziałem, że on zna takie ckliwe gówna. Dobrzy bogowie… On jest chory? A może mu na mózg padło? – Nie ma pojęcia. Przez dziewięć tysięcy lat nigdy go nie widziałem w takim stanie. Urian wzdrygnął się. – Zaczynam się bać. To musi być znak nadciągającej Apokalipsy. Jeśli jeszcze zanuci Air Supply, mówię ci: podkradamy się do niego, wywleczemy na zewnątrz i lejmy tak długo, aż wybijemy z niego to święte gówno. – Wiesz co… pozwolę to zrobić tobie i innym Daimonom. Ja już się przyzwyczaiłem się do swojego statusu pół życia. Ash spojrzał w górę i przebił ich niechętnym spojrzeniem. – A wy panienki, nie macie nic lepszego do roboty, jak na przykład wyrywanie kłaczków z palców u nóg? Urian wyszczerzył zęby. – Nie bardzo. Ash warknął z ostrzeżeniem, ale zanim mógł tak naprawdę ich postraszyć zadzwonił jego telefon. Odchylając głowę do tyłu westchnął z irytacją. Cholerny telefon… zawsze musiał dzwonić. Tym razem, lepiej by nie była to Artemida chcąca się z nim pieprzyć lub polować. Jego myśli rozpierzchły, kiedy zobaczył kierunkowy z Nowego Orleanu. Nie rozpoznawał numeru i nie miał go zapisanego. Dziwne. Najeżony odebrał. – To ty Ash? – Soteria? Gardło Tory wyschło na sposób, w jaki wymawiał jej imię. Dlatego że była Greczynką, nigdy tak naprawdę nie uważała, aby jej język ojczysty był ładny, ale kiedy on mówił… Z ledwością mogła sformułować myśli. – Um Tory… Jestem znana jako Tory. – Ohh nie wiedziałem. Mogę coś dla ciebie zrobić? 49 50

Poza Ashem, mój ulubiony Chthonian. A to musiał być dla nich wstrząs …dla mnie też był...

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Taa baby, rozbierz się i… Potrząsnęła głową. Nigdy nie miała takich myśli i nie wiedziała, czemu akurat teraz przyszły jej do głowy, skoro miała sprawę do obgadania z człowiekiem, którego absolutnie nienawidziła. – Umm taaa, zastanawiałam się nad pamiętnikiem. Jest jakaś szansa, że spotkasz się ze mną i opowiesz mi o nim coś więcej? – O której godzinie? Wdzięczna, że nie rozłączył się, po tym jak w niego rzuciła młotkiem, uśmiechnęła się. – Będę w domu za godzinę. – Będę tam. Dopiero, kiedy Tory zamknęła telefon zdała sobie sprawę, że nie powiedziała mu gdzie mieszka. – O mój boże to musi być jakiś dewiant… Zadzwonił telefon. Odebrała i usłyszała głęboki głos Acherona. – Nie znam twojego adresu. Śmiejąc się pokręciła głową na swoją przesadną wyobraźnię. – Nie jest ciężko mnie znaleźć. Mieszkam na 982 St. Anne w dzielnicy Quarter. – Do zobaczenia później. Jego archaiczny sposób wysławiania się posłał jej dreszcz wzdłuż kręgosłupa. Rozłączając się, nic nie mogła na to poradzić, ale uśmiechała się i nie wiedziała, dlaczego. To palant. Kompletny i bezdenny głupek. Który wysłał jej różę i wiedział jak odczytać język, a nikt inny tego nie potrafił. Język, który rozpaczliwie potrzebowała zrozumieć. To był biznes. To nie była randka. Na tyle długo mogła znieść jego bezczelną arogancję by dostać to, czego chce, a później wywali go na ulice. Ash zawahał się, kiedy zmaterializował się kilka domów od Tory. Wszystkie posesje na ulicy były jednakowe. I były piękne. Dom Tory był typowym budynkiem z przełomu XIX i XX wieku51. Okiennice były szczelnie zamknięte, ale kiedy próbował zajrzeć do środka by ją zlokalizować, nic nie zobaczył. Nic. Przypuszczalnie powinien uciekać. Ale dlaczego? Byli tylko pewnego rodzaju przyjaciółmi. To nie pierwszy raz, kiedy to mu się przytrafia. Bzdury! 51

Shotgun house

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Nawet, jeżeli ktoś miał zostać jego przyjacielem, miał o nim jakieś przebłyski. A z nią nie było nic… To go naprawdę martwiło, a może nawet przerażało. Jednak podszedł do jej drzwi i zapukał. Usłyszał ze środka dźwięk, jakby coś zostało kopnięte, a po nim szarpnięcie – kurde. Ukrył nieco uśmiech. Nie było więcej szarpania się, zanim otworzyła drzwi. Dzisiaj jej brązowe włosy były rozpuszczone. Gęste, błyszczące i faliste… jej włosy wabiły i kusiły by jej dotknąć … nie, kusiły mężczyznę, by w nich zatopił twarz. Jak kiedykolwiek mógł pomyśleć, że są zwyczajne? Nic dziwnego, że je upinała. Nie wspominając już, że kiedy włosy okalały jej twarz wyglądała na o wiele młodszą,. Jej policzki były zarumienione i nadawały błysku wyraźnym inteligentnym oczom. I te usta…Pełne i lekko uchylone były stworzone dla nocnych pocałunków. Ale najlepsze były jej okulary, lekko skrzywione. Jakby to wyczuwając poprawiła je i odsunęła z oczu zabłąkany kosmyk włosów. – Przepraszam. Mam techniczne trudności, które powodują, że nie przejdę przez pokój bez wpadania na jakiś przedmiot. Dziękuję Bogu, że moja niezdarność ogranicza się tylko do ziemi. Prawdopodobnie zabiłabym się podczas nurkowania gdyby pod wodą było tak samo źle. – Nie ma sprawy – powiedział Ash schylając się, by wejść do środka. Oczy Tory rozszerzyły się, gdy patrzyła jak wkracza do jej salonu. Choć wiedziała, że w pokoju nie ma dużo miejsca, jego obecność w nim zdawała się ją zmniejszać do zera. Dosłownie wypełniał pokój swoją dominującą obecnością. – Jesteś cudacznie wysoki, prawda? Wygiął czarną brew ponad krawędź przeciwsłonecznych okularów, które zdawały się być na stałe przytwierdzone do głowy. – Jak na kobietę która chce bym jej pomógł, zdecydowanie lubisz mnie obrażać. A może powinienem to zrobić bezboleśnie, na ile tylko potrafię i wyjść stąd zanim się zacznie na nowo twoje-umieraj-boleśnie-ty-cholerny-dupkukutasie? Szybko zatrzasnęła drzwi.52 – Powiedziałbym, że jest mi przykro, ale sam musisz przyznać, że byłeś dupkiem. Co byś zrobił na moim miejscu, gdyby ktoś cię potraktował tak samo?53 Ash nie odpowiedział.

52 53

Mądra dziewczynka. Zabiłbym?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

To by zależało czy stałoby się to przed czy po tym, jak jego boskie moce zostałyby uwolnione… Zanim, musiałby to przyjąć ze spokojem…Teraz taka osoba żałowałby swojej pomyłki przez wieczność. Przebiegał wzrokiem mały dom. Był zaśmiecony tak samo starożytnymi artefaktami z Grecji i Rzymu jak i oprawionymi fotografiami ruin. Potem zobaczył mały kosz, z którym musiała się zderzyć. W połowie jego zawartość nadal leżała na ziemi. Ona była chodzącą katastrofą54 ale dla niego było to dziwnie czarujące. – Masz tu ciekawe mieszkanko. – Tia, kocham stare rzeczy. Przeszyła go fala rozbawienia, kiedy pomyślał o swoim wieku. – Jak starych? – Oh… im starsze tym lepsze. Nic nigdy nie będzie na tyle stare by mnie zmartwić.55 Więc powinna czcić ziemię, na której chodził.56 – Mogę ci podać coś do picia? – zapytała przesuwając okulary na nosie. – Masz piwo? Wykrzywiła się do niego. – Dzień nie jest jeszcze za wczesny na coś takiego? – Wino? Przewracając oczyma wydała dźwięk obrzydzenia. – Przysięgam jesteś typowym chłopcem z bractwa. Czy ty w ogóle jesteś na tyle dorosły, by pić? Rozbawiła go. – Taaa, wierz mi, jestem starszy niż na to wyglądam. – Już to wcześniej słyszałam. Poprosiłabym o twój dowód, ale podejrzewam, że jest podrobiony. Właściwie to był, ale tylko dlatego, że nikt by nigdy nie uwierzył w jego prawdziwą datę urodzenia, a jeżeli…. to będą starali się zamknąć go w klatce i przebadać fenomen jego długowieczność. – Nie chcesz czegoś innego? Herbata? Kawa? Pokręcił głową. – Nie, naprawdę nie chcę. Oj czekaj, coś jednak jest…Nie chcę więcej zniewag. Chciałbym spędzić chociaż trzy pełne minuty w twojej obecności, zanim ponownie rzucisz się na mnie …i naprawdę powinniśmy się upewnić, że tym razem wszystkie narzędzia są pochowane. Odsunął mankiet kurtki i spojrzał na zegarek. – Pozwól, że będę odliczał czas… Otworzyła usta by odpowiedzieć, ale podniósł w górę dłoń. – Poczekaj jeszcze chwilę. Mamy jeszcze dwie minuty i pięćdziesiąt 54

Stąd też do Armagedonu idealnie pasuje.. Pogrążasz się kobieto... 56 Ty Ash przebudź się  55

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

sekund. – Nie jestem taka zła…- wymruczała. – Taaa… i nie stoisz na moich butach… - wycedził. Spojrzała w dół na jego ogromne stropy ubrane w buty. Musiały być w rozmiarze czternaście lub piętnaście – o ile takie w ogóle były robione. – Sądząc po ich bezbożnym rozmiarze uważam, że nie ma osoby, która by tego nie zrobiła. Zacmokał z dezaprobatą. – Prawie trzydzieści sekund bez obelgi. Myślę, że ustanowiliśmy nowy rekord. Nienawidziła tego, że był taki czarujący. Gorzej… czarował ją. – Dobrze, będę się zachowywać. Jeżeli nie masz nic przeciwko, kuchnia jest tutaj. Poprawił plecak i poszedł za nią. Gdy byli w pobliżu kuchni zatrzymał się. Spostrzegł fotografię na ścianie. To była rodzinna fotka ze stojącą pośrodku Tory. Były tam trzy osoby, które zdążył poznać bardzo blisko. Geary, Arikos i Theodoros Kafieri. Nic dziwnego, że nie widział jej przyszłości i nie słyszał myśli. – Czy to twoja rodzina? Spojrzała za siebie. – Tak. Mój papou stoi obok mnie. Theo. Ash uśmiechnął się widząc starego przyjaciela. Theo miał raptem siedem lat, kiedy podczas II wojny światowej stracił wzrok, a cała jego rodzina zginęła w ataku na jego wioskę. Ash był osobą, która zabrała małe dziecko do Ameryki, gdzie mogło zacząć nowe i bezpieczne życie. I od tamtej pory nad nim czuwał. Więc to nie Tory miała coś z nim wspólnego, ale fakt, że była związana z Theo i z Arikiem, który ożenił się z Geary. Arik był kiedyś bogiem snów. Te związki z Tory wszystko tłumaczyły. Ash natychmiast się odprężył57. – Masz wspaniałą rodzinę. Uśmiechnęła się. – Typowa, grecka rodzina. Mam tysiące krewnych z imionami typu Acheron. Jestem pewna, że doskonale to znasz. Przekrzywiła głowę jakby o czymś pomyślała. – Wiesz, mój dziadek ma bliskiego przyjaciela o imieniu Acheron. – Naprawdę? – Tak, spotkali się w Gracji i obaj przyjechali do Ameryki. Ale to było dawno temu.

57

Głupol 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Weszła do kuchni i otworzyła szufladę. Chwyciła małą brązową paczuszkę kawy i herbaty. Włożyła kawę do dzbanka i postawiła na stole, na którym trzymała kilka książek, map i notatek. Podszedł do niego. Był pod wrażeniem. Ta kobieta była bardzo pracowita. – Siadaj – powiedziała chwytając kubek i otwierając drzwi lodówki. Ash wytrzeszczył oczy na widok tak niezwykle zorganizowanej lodówki. Każda półka była dokładnie zapełniona, przez stojące w równych odstępach, plastykowe pojemniki. Miały białe etykiety z opisaną zawartością. – Wystarczyło ci Rubbermaid?58 – Mam malutki problem z zaburzeniem obsesyjno kompulsywnym, zignoruj to. Chwyciła pojemnik z sekcji B. Chyba poważny … – Raczej twoje zaburzenie obsesyjno kompulsywne wykracza pozę zwykłą skalę. Ty masz z tym wielki problem, prawda? – Zamknij się. Siadaj i czytaj. Z wyjątkiem jego demona Simi, nikt od czasu, gdy się odrodził, nie miał odwagi go tak lekceważyć jak ona. – Że co? – Potrzebujesz czegoś? Uniósł brwi. – Musisz być dla mnie grzeczniejsza Pani-Mój-Własny-Świat – A-Teraz Róbcie–Co-Wam-Każę-Żałosne-Stworzenia. Zaszydziła z niego. – I tak nie wydajesz się typem faceta, który przyjmuje rozkazy. – Tak, ale proste proszę może wiele zmienić. To ja ci wyświadczam przysługę. Pożyła pojemnik z baklawą na stole. – Świetnie. Proszę usiądź, zamknij się i czytaj59. Ash podniósł ręce w górę w akcie kapitulacji. Szczerze, powinien być zbulwersowany jej zachowaniem, ale był jedynie dziwnie rozbawiony. Wzruszył ramionami i położył plecak na podłodze. Usiadł i przyciągnął pamiętnik Ryssy. – Co chcesz wiedzieć? – Twierdzisz, że możesz go przeczytać. Więc czytaj. Tory popijała kawę i patrzyła na niego. Zauważyła, że jego długie nogi ledwo mieszczą się pod stołem. Otworzył pamiętnik na przypadkowej stronie i zaczął mówić w czymś, co musiało być najpiękniejszą i najbardziej płynną wymową starożytnej greki, jaką ona kiedykolwiek słyszała.

58 59

Nawa próżniowych pojemników na jedzenie. Moja dziewczynka.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory jedynie mogła rozpoznać przypadkowe słowa, ale łatwość, z jaką on czytał i wymawiał słowa było dla niej wskazówką, że faktycznie mógł odczytać i zrozumieć tekst. – Możesz spróbować po angielsku? Nawet nie zrobił pauzy. – Pada dzisiaj. Nie wiem, czemu ten dźwięk mnie tak denerwuje. Zanim zaczęła się burza poszłam zobaczyć Styxxa, który był w atrium. Jak zawsze przebywał z ojcem. Obaj uczyli się wojennej taktyki. Nawet w wieku jedenastu lat byłam pewna, że Styxx zostanie słynnym wojownikiem i przywódcą. Nie mogłam być bardziej dumna ze swojego brata. Jego blond włosy bardzo pojaśniały tego lata, spędzał mnóstwo czasu na dworze. Próbowałam go… – Stop! – przerwała mu. – Ty naprawdę to tłumaczysz? Spojrzał na nią zdumiony jej pytaniem. – Czy to nie to, czego chciałaś? Tory nawet nie wiedziała jak odpowiedzieć na jego pytanie. Tak to było coś, czego pragnęła, bardziej niż czegokolwiek innego. Ale nikt nie znał tego języka. Poza Gotem, gówniarzem, alkoholikiem60 z bractwa z kolczykiem w nosie…i z ciałem stworzonym do grzechu. Jak to jest możliwe? – Gdzie nauczyłeś się greki? – W Grecji. Nie wierzyła. – Nie o taką grekę mi chodzi, ale o starożytną. Kto cię jej nauczył? – Dorastałem z nią. – Kłamiesz. Wiem, że kłamiesz. Nikt na tej planecie nie mówi tak jak ty. Konsultowałam się z ekspertami na całym świecie i żaden nie potrafił tego tak odczytać jak ty przed chwilą. Wzruszył ramionami jakby jej obawy nic dla niego nie znaczyły. – Co chcesz mi powiedzieć? Potrząsnęła głową, sama nie wiedziała. – Chcę byś mi powiedział, skąd tak dobrze znasz starożytną grekę. – Moja rodzina tak mówiła, a ja uczyłem się jej od kołyski. Pod wieloma względami to mój rodzinny język. Chciała nazwać go kłamcą, ale jej rodzice byli tacy sami. A mimo tego nie potrafiła odczytać tego jak on. To było po prostu niesamowite. – Opowiedz mi o swoim akcencie. To nie jest typowy grecki akcent. Odpowiedział jej w idealnej grece. – Urodziłem się w miejscu zwanym Kalosis. Jest tak małe, że nie ma go na mapie61. To jest prowincjonalna wyspa i mój akcent jest krzyżówką mojej matki i staroateńskiego. 60

Nie daje rady , ona mnie rozwala – śmieje się jak głupia

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Kiedy przybyłeś do USA? – Kiedy skończyłem dwadzieścia jeden lat. – I już mówisz jak rdzenny Amerykanin?62 Wrócił do języka angielskiego. – Jestem wyjątkowo dobrym lingwistą. A co do mojego rdzennego akcentu pojawia się i znika, w zależności od mojego nastroju i słów, których używam. To było naprawdę proste wytłumaczenie, a ona poczuła się jak Torquemada podczas inkwizycji. – Przepraszam Acheron. Zdałam sobie sprawę jak jędzowato muszę brzmieć, podczas gdy ty jedynie starasz się mi pomóc. – Westchnęła ze zmęczeniem. – Mieliśmy bardzo zły początek, prawda? Wzruszył ramionami. – Miałem już gorsze podczas mojego życia. Doceniła jego uprzejmość. – Taa, ale zakładam, że to nie powinno dotyczyć osoby, której próbujesz pomóc. Ash zdusił w zarodku sarkastyczny śmiech. Gdyby tylko wiedziała… Uśmiechnęła się do niego i nagle wszystko wydawało się być mu odpuszczone. – Jeszcze raz przepraszam, że cię zaatakowałam. To tylko dlatego, że Atlantyda to całe moje życie. Nie potrafisz sobie wyobrazić jak ważne są dla mnie badania i jej historia. Prawdopodobnie tak samo ważne jak dla niego trzymanie Atlantydy w ukryciu. – Słuchaj, byłem pierdolnięty w Nashville. Przyznaję się i za to cię przepraszam. Normalnie w ten sposób nie wprawiam ludzi w zakłopotanie ani tak ich nie traktuję. Tylko po prostu wiem, że Atlantyda jest mitem. Znalazłaś kilka ciekawych artefaktów, ale to wszystko, czym one są. Dla mnie jest oczywiste, że jesteś genialnym naukowcem i szczerze doceniam twoje poświęcenie. Jednak marnujesz cenny czas na wątpliwy temat. Zmrużyła oczy. – A na jakiej to podstawie uważasz, że to mit? – A skąd wiesz, że nim nie jest? Pochyliła się jego kierunku tak nisko, że prawie stykali się nosami63. – Dlatego że mężczyzna, który uratował życie mojego dziadka opowiedział mu historię Atlantydy i antycznej wyspy Didymos, aby odciągnąć myśli małego chłopca od oparzeń, jakie mu zadali naziści. Mój dziadek powiedział, że mężczyzna tak przedstawiał Atlantydę, jakby sam tam był. Mężczyzna dokładnie opisał te same budynki, które były zakopane w Morzu Egejskim64. 61

Wcale się nie dziwię. Hmmm już nie ma.... Ale wiercimy dziurę w brzuchu 63 Dołóż mu Tory, dołóż… 64 Masz Ash przechlapane .. 62

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Asha zamarł. Dźgała go wspomnieniami, które dawno zakopał. Bogowie, po co opowiadał tę historię Theo? Dlatego, że był przestraszonym dzieckiem, a Ash chciał go pocieszyć. Uspokoić. Cholera. Jak mógł przypuszczać, że jeden akt dobroci powróci by go dotkliwie poparzyć po sześćdziesięciu latach? – Ale najważniejsze jest to. Sięgnęła po drewniane pudełko na stole i wyciągnęła monetę, której nie widział od czasu, kiedy ją umieścił w szczuplutkiej rączce Theo, gdy zostawił chłopca w adopcyjnej rodzinie w Nowym Jorku z obietnicą, że go odwiedzi. Po jednej stronie moneta przedstawiała obraz matki Asha, a po drugiej symbol jej słońca. Kurwa… Tory wykorzystała jego monetę. – Napis po jednej stronie to coś, czego nie widziałam do czasu znalezisk w ostatnie lato. Po drugiej stronie to grecki i chociaż go nie rozumiem umiem odczytać imię Apollymi. A teraz powiedz mi, że to nie jest z Atlantydy. – Nie jest z Atlantydy65. Ale nawet dla niego, jego głos brzmiał pusto. Tak samo jak puste miał w tej chwili kieszenie. – To może być cokolwiek. To może nawet nie być moneta. Może to być część naszyjnika. Mogła być czyjąś żoną. – Albo jego matką. – Nigdy nie powiedziałam, że to moneta. Przecież nie musieli mieć wtedy pieniędzy a może mieli? Jej spojrzenie przyszpilało go. – Ty znasz prawdę.. 66 Ash sprawił, że jego telefon zadzwonił. – Wrócimy do tego. Udawał ze odpowiada, ale tak na prawdę myślał nad wiarygodną odpowiedzią. Cholera, że też musi być taka bystra. Tory patrzyła jak Ash wychodzi z pokoju by odebrać połączenie. Wrócił po kilku minutach. – Muszę już iść. – Ale nie możesz! Mam więcej pytań do ciebie. Wydawał się być czymś ostro wkurzony i sfrustrowany. – Naprawdę, nie mam czasu na nie odpowiadać. – Wrócisz? Pokręcił głową. – Wątpię. Dużo podróżuję podczas pracy i nie mogę zostać dłużej w 65 66

No i masz, chciałaś to masz  Ha ale cię zapędziła w kozi róg… już jestem ciekawa twojej odpowiedzi…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

mieście. Chwycił plecak z podłogi i udał się do drzwi. Poszła za nim. – Mogę zapłacić za twój czas67. – To nie chodzi o pieniądze. Chwyciła go za ramię i zatrzymała. – Proszę Acheron… proszę. Ash chciał ją odepchnąć i przestraszyć. Bóg w nim nie chciał być maglowany. Ale człowiek w nim chciał poczuć smak tych ust, które kusiły do pocałunków. – Nie mogę Tory…nie mogę… Delikatnie zabrał jej dłoń z jego ramienia i wyszedł. Chciała wrzeszczeć, patrząc jak schodzi po schodach, prowadzących na ulicę. Skręcił w prawo i skierował się w stronę Bourbon Street. Musiał być jakiś sposób, by go zmusić do pomocy. On był jedynym człowiekiem, który potrafił odczytać książkę, a ona zrobi wszystko by to uczynił. Koniec końców była Kafieri, a nikt nie będzie mówił Kafieri nie. – Możesz uciekać przede mną Panie Parthenopaeus, ale nie jesteś wstanie się przede mną ukryć. Dasz mi to, czego pragnę. 68 I miała zamiar tego dopilnować.

67 68

Do tego jeszcze wrócimy w kolejnym rozdziale  Uważaj o co prosisz...

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ IV Ash jak mógł starał się wywalić Tory z myśli, ale okazało się to po prostu niemożliwe. Było w niej coś, co go wabiło. Nienawidził tego. Ale nawet nie w połowie tak mocno jak tego, że dzień wcześniej salwował się przed nią ucieczką niczym pospolity tchórz69. Cały czas powtarzał sobie, że było to najlepsze wyjście, ale jednocześnie nie potrafił sam się do tego przekonać. Było wokół niej coś, co sprawiało, że czuł się w jej towarzystwie dobrze, mimo jej ewidentnej wrogości70. Ale teraz siedział na dachu pomagając w odbudowie i próbując oczyścić głowę, by wrócić w końcu do własnych spraw Ktoś dotknął jego stopy. Spojrzał i zobaczył przed sobą Karla. Wyciągnął słuchawkę. – Taa? – Gość. Zakładając, że to jeden z jego współpracowników w Nowym Orleanie, odłożył młotek i podszedł do drabiny. Dopiero, kiedy był w połowie drogi na dół, zobaczył, że to Tory na niego czeka. Włosy miała ściągnięte w warkocze. Była ubrana w długą beżową spódnicę i brązową marynarkę71. Ale to jej wielkie, brązowe oczy przykuwały jego uwagę i wypalały w nim ślad. Patrząc w nie, a nie na to, co robi, nie trafił w szczebel i zjechał z drabiny72, prosto na ziemię, na której wylądował w bardzo żenujący sposób. Na pewno nie pomogło, że drabina upadła na niego zamiast obok, przyciągając wszystkie spojrzenia w stronę jego skrajnej głupoty73. Kiedy próbował pozbierać resztę godności74 ból uderzył go mocno w plecy, biodra i ramiona. Jednak biorąc pod uwagę sposób, w jaki leżał rozwalony, próby zachowania godności były beznadziejne. Z westchnieniem przesunął drabinę z nóg. Tory podbiegła i uklękła obok niego75. – Wszystko w porządku? Odpowiedzią miało być tak dopóki nie położyła swojej dłoni na jego klatce piersiowej. W tej pozycji wszystko, o czym potrafił myśleć to wciągnąć ją na siebie i zrobić użytek z jej dłoni do czegoś, co sprawiało większą przyjemność.76 – Taaa, czuję się świetnie – odpowiedział niewyraźnie. 69

Przyzwyczajaj się  Przejdzie jej  71 Muszą cudacznie razem wyglądać : On Got a ona Pani Stateczna. 72 Ash bo nie będzie dzieci , uważaj na te klejnoty rodzinne .. ofiaraaaaa 73 Tłumacząc to ryłam się jak głupia :P ale cóż większa cześć Tory i Asha to w końcu śmiech a nie krokodylowe łzy. 74 Oj biedne ego… 75 Oj już jej zależy  76 Aaaaaaaaaa zbereźnik.... 70

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Potem rozejrzał się po ludziach patrzących na niego z niepokojem. Jego twarz zagrzała się w zakłopotaniu. – Ludzie, nic mi nie jest – powiedział głośniej –To tylko mały wypadek. Wrócili do pracy, podczas gdy on chciał być niewidzialny. Nigdy nie robił tak głupich rzeczy. – Powinieneś być ostrożniejszy – zbeształa go Tory. Co się stało z jej troską o niego? Jasne, odeszła wraz z jego godnością… – Mogłeś sobie złamać kark albo zabić kogoś przy upadku, jesteś duży. Okey… ta kobieta była stuknięta. – Tory, co tu robisz? Przekręcił się i wstał. Od razu zdał sobie sprawę, że to był wielki błąd, uszkodził sobie nogi, które w proteście na ponowne użycie boleśnie zadrżały. Zagryzł zęby, by nie warczeć i kuleć. Jej uśmiech olśnił go. – Przyszłam cię kusić. Było za późno, już to zrobiła. Ale wiedział, że akurat nie to miała na myśli. – Nie mogę być skuszony. – Oczywiście, że tak. Wszystkich ludzi można skusić. Ale on nie był człowiekiem. Podniósł drabinę i ją postawił. A następnie zaczął zbierać gwoździe, które wypadły z jego paska z narzędziami. Kiedy skierował się do drabiny stanęła mu na drodze. – Tory…- warknął. – Słuchaj będę szczera, w całej ludzkiej historii nie ma nikogo bardziej upartego niż ja77. – Nieprawda jest. Ja. Kiedy chciał ją minąć przebiegła obok niego i stanęła na pierwszym szczeblu drabiny. Powinien być na nią wkurzony jak diabli, ale gdy tak stała w długiej spódnicy, z jedną ręką zaczepioną o szczebel powyżej głowy, chciał się do niej uśmiechnąć, ale tego nie zrobił. – Dobra, nie musisz tego tłumaczyć. Tylko naucz mnie jak to robić i zostawię cię w spokoju. Jeżeli ci to pomoże, ja naprawdę szybko się uczę. Zazgrzytał zębami w frustracji. – Nie lubię się kłócić. Nie lubię konfliktów. W zasadzie to lubię być pozostawiony sam sobie, a to wyłącza także uczenie cię czegokolwiek. A teraz, jeśli pozwolisz? – Nie pozwolę. Proszę… Jej twarz wyrażała mieszaninę czarującego błagania i ostrej pokusy jakiej w życiu nie widział – Będę twoją niewolnicą baklawy dopóki nie umrzesz. 77

No niezłe wyznanie.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Skrzywił się. – Czym??? – Niewolnicą baklawy. Robię najlepszą, jakiej w życiu skosztowałeś, będę ci ją dostarczać aż nie staniesz się gruby i stary78. – Nie jem baklawy. – Tylko dlatego, że nie jadłeś mojej. No chyba, że masz alergię na orzechy, ale jeżeli nie, to ją pokochasz. Starał się delikatnie ściągnąć ją z drabiny, ale nie dał się. I zaczął pomału tracić panowanie nad sobą. Jak mógł być jedną z najpotężniejszych istot we wszechświecie, a jednocześnie nie był w stanie usunąć kruchej kobiety ze swojej drogi? Zrobiła oczy jak smutny szczeniak. – Proszę Acheron – powiedziała po grecku. A następnie przeszła na angielski. – Trzy dni i nigdy więcej nie zobaczysz mnie na oczy. Powiedz, co chcesz w zamian, a to dostaniesz79. Karl roześmiał się, kiedy to usłyszał. – Dlaczego nie poprosisz jej, by nie została twoją sex niewolnicą? Dla czegoś takiego mógłbym ją uczyć, czego zechce. Jej szczęka opadła, jakby to była najgorsza rzecz, jaka mogła ją spotkać. – Ble! Ten jeden dźwięk zbił go z tropu. – Ble? – powtórzył Ash. – Nie możesz być poważna? – A jednak ble! Tak naprawdę nawet cię nie znam, a wy myślicie, że wskoczę ci do łóżka? Nie dzięki. Boże, ale z ciebie arogancka świnia80. – Arogancka świnia?81 Skrzywiła się z obrzydzeniem i zeszła z drabiny. – Oki, będę prowadziła badania bez ciebie i twojej pomocy. Zadygotała. – Prześpij się z nim za tłumaczenie… ohyda – wymruczała pod nosem i odeszła. Ash położył rękę na drabinie patrząc jak Tory kieruje się do samochodu. Była nieprzewidywalna. Nie chciała z nim spać… Myślała, że spanie z nim jest ohydne… Wszyscy chcieli go mieć w łóżku. Wszyscy. Poza Tory. Przeszła przez niego burza nadziei, że być może Tory była jedną z nielicznych osób, które były odporne na przekleństwo rzucone przez jego ciotkę Epithymię. Nawet kobiety nie lubiące mężczyzn śliniły się na jego widok. W całym jego życiu była jedynie garstka osób odpornych …lub ślepych. A już śmiertelna kobieta, która go nie pożądała… Przy której mógł być 78

Kto potrafi sobie wyobrazić Asa grubego i starego??? Ehh Tory .. pytasz się facetowi co chce? 80 Noo ale to nie on zaproponował… 81 A teraz to chyba opadła szczęka Asha 79

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

normalny… nie zachowywać czujności, że chwyci go za krocze – to była prawdziwa rzadkość. Zanim się powstrzymał poszedł do samochodu i zatrzymał Tory. – Będę cię uczył. Odwróciła się do niego ze złością i dziabnęła go w pierś. – Stary, nie pójdę z tobą do łóżka. Uśmiechnął się do niej. – Nie proszę cię o to. Przysięgam. Nigdy cię o to nie poproszę82. Jej szczęka opadła, po czym zaatakowała go z wściekłym warkotem. – No, co? Uważasz, że spanie ze mną jest odrażające? Oh, ale z ciebie kretyn! Uniósł dłonie w frustracji. – Czy ja z tobą wygram? Jeżeli chcę się z tobą kochać - jestem świnią, a jeśli nie - jestem kretynem. Możesz się na coś zdecydować? Czego ty chcesz ode mnie? Stanęła w otwartych drzwiach swojego samochodu i patrzyła na niego szczenięcym wzrokiem wypalając jego wnętrze. – Chcę, byś przetłumaczył pamiętnik i chcę, byś trzymał łapy przy sobie. – I to jest dla ciebie atrakcyjne? – Dokładnie. Już chwytasz, o co chodzi? Poklepała go po ramieniu. – Widzimy się o siódmej. Już się nie mogę doczekać - pomyślał sarkastycznie. Może powinienem zabrać ze sobą Simi? Gdy był w towarzystwie Tory odczuwał głęboką potrzebę ochrony. Przynajmniej powinien się upewnić, że będzie miał na sobie ochraniacz na genitalia, zanim mała mądrala uderzy w niego z zaskoczenia. Boże, jakim był masochistycznym bękartem, że podtrzymywał znajomość z kobietą, która go nie znosiła? Powinieneś darować sobie uczenie jej czegokolwiek83. Taa, ale trzymała w dłoniach część jego przeszłości i jeżeli nie będzie jej trzymał z dala od Atlantydy i Didymos wynikną z tego jeszcze większe problemy. Niech się nad nim zmiłuje pierwotne źródło, jeżeli dorwie się do innego pamiętnika Ryssy. Miał na myśli ten, w którym było najwięcej informacji. Ale tak naprawdę nie wiedział, co dokładnie zapisała jego siostra. Tory i jej obsesyjne poszukiwania muszą zostać powstrzymane. Ostatnią rzeczą jakiej potrzebował było to, żeby Łowcy dowiedzieli się, że Daimony z którymi walczą stworzyła jego matka i że przewodził tsoulos i nadal sprzedawał się, by ją chronić. To będzie dla niego zgubne. 82 83

Fakt…  Będzie się bronił ale noo sam powiedział nie wygra z nią  Umm no wiecie ja czytam Asha więc w tym miejscu się śmieje.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Nie, musi jej pomóc na tyle, by odwrócić jej uwagę od dalszych poszukiwań. Może powinien poszukać czegoś o Lemurii84 i podrzucić jej ten temat. Ostatecznie to nie ma nic wspólnego z jego przeszłością. Możesz ją po prostu zabić85. Taka byłaby odpowiedź Savitara. Ale tego Ash też nie mógł zrobić. Theo stracił już za dużo krewnych, a to co wiedział na pewno o swoim starym przyjacielu, to to że kochał rodzinę. Nie, musiał znaleźć inny sposób, by posprzątać bałagan, który wywołały badania Tory, zanim będzie za późno. Miedzy Scyllą86 i Charybdą87. Zupełnie jak Odyseusz znalazł się między młotem a kowadłem. *** Wszystko leżało w idealnym porządku. Jej notebook, pamiętnik i piwo w lodzie dla jej kolczastego88 wysokiego gościa. Siedziała na kanapie skubiąc kostkę sera, kiedy usłyszała pukanie do drzwi, dokładnie w tej samej chwili co zegar wybił siódmą. Cholera … jak można być tak punktualnym? Wstała i poszła otworzyć drzwi. Po drugiej stronie stał Pan Got w skórzanym płaszczu w stylu pirata, czarnych spodniach i butach z namalowanymi odblaskowymi czaszkami. Jego włosy były wilgotne jakby przed chwilą brał kąpiel89, pachniał truskawkami. Nadal nosił ciemne okulary. – Wejdź – powiedziała wpuszczając go do środka. Pochylił głowę, by nie uderzyć w futrynę. Podszedł do fotela przy którym zostawił plecak i rozebrał się. Położył płaszcz na plecaku i ściągnął rękawiczki. Skrzywiła się z niedowierzaniem na widok tatuażu na jego umięśnionym bicepsie, który był widoczny spod czarnego T-shirtu. 84

Lemuria - hipotetyczny zatopiony kontynent na Oceanie Indyjskim , nazwany tak przez Philipa Sclatera, wskazywany przez XIX-wiecznych darwinistów w celu wyjaśnienia izolacji lemurów na Madagaskarze i występowania skamieniałości ich przodków w Afryce i południowo-wschodniej Azji. Ernst Haeckel, niemiecki darwinista, użył teorii o istnieniu Lemurii dla wyjaśnienia braku skamieniałości "brakującego ogniwa" między ludźmi a małpami, twierdząc że znajdują się one pod morzem. Wszelkie spekulacje na temat tego typu "pomostów lądowych" straciły sens po przyjęciu przez ogół geologów na pocz. XX w. hipotezy izostazji. 85 Ummm 86 Scylla (gr. Σκύλλα Skýlla) – w mitologii greckiej jeden z dwóch potworów morskich (drugim była Charybda) czyhających na żeglarzy po obu stronach cieśniny, lokalizowanej jako Cieśnina Mesyńska lub w okolicach przylądka Skylla w północno-zachodniej Grecji. Scylla była nimfą, jedną z Forkid, córek Keto i Forkosa. Zakochał się w niej śmiertelny rybak Glaukos, w którym z kolei zakochana była czarodziejka Kirke. Zazdrosna czarodziejka zmieniła nimfę w kobietę z tułowiem złożonym z sześciu psów. Od imion potworów pochodzi wyrażenie znaleźć się między Scyllą i Charybdą, oznaczające sytuację bez jakiegokolwiek wyjścia. 87 Charybda była córką Posejdona i Gai. Za chciwość i żarłoczność została zamieniona przez Zeusa w potwora wchłaniającego, a następnie wypluwającego masy wody morskiej wraz z okrętami. 88 Umm mogłam wybrać między kolczastym a drażliwym .. co zostawić ? Ja stawiam na drażliwego.... 89 Mruczę

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Myślałam, że był na przedramieniu. Spojrzał na tatuaż i wzruszył ramionami. – Możemy zaczynać? Zanim zatrzasnęła drzwi zadzwonił jego telefon. Wydał zmęczone westchnienie i odebrał. – Ash. Mów. Otworzyła piwo i podała mu, kiedy słuchał. Posłał jej wdzięczny uśmiech biorąc butelkę. – Nie, to byłby naprawdę nierozsądne. Uwierz mi, ona nie ma poczucia humoru, zwłaszcza jeżeli dotyczy mężczyzn. Dobra zobaczę, co mogę zrobić. Rozłączył się. Po chwili wziął łyk piwa łącząc się z jakimś numerem. – Zaraz wracam do ciebie – zwrócił się do niej i zaczął z kimś rozmawiać. – Hey Urian. Musisz zaopiekować się Zoe w Seattle. Jest krok od narażenia Ravyna, który właśnie zaprzysiągł, że ją zabije – warknął - Nie, nie jestem w stanie udać się tam na kilka dni. – Wziął kolejny łyk. – Dzięki. –Rozłączył się i schował telefon do kieszeni. Tory zmarszczyła brwi. – Więc… tak dokładnie to, czym się zajmujesz90? – Jestem kowbojem. – Kowbojem? - spytała, rozbawiona myślą o nim na końskim grzbiecie, w czarnym Stetsonie ozdobionym czaszkami. – Jak parobek? Roześmiał się. – Taaa, tylko ja zamiast krów zganiam ludzi za złe zachowanie. Pokochałabyś ich. Większość z nich to prawdziwi kretyni – dokończył z przekąsem. – Aaa prawdziwa zgodność umysłów i charakterów? - rzuciła z domyślnym uśmiechem. – Coś w tym stylu. – wyszeptał91. Jego telefon zadzwonił na nowo. Warcząc wyciągnął go i zanim odebrał spojrzał na numer92. – Nie, nie musisz się pytać, wiem czego chcesz. Opowiedz brzmi nie.wywarczał - Do diabła, nie odkąd to należy do Dominica. Rozłączył się i wybrał kolejny numer. – Cześć Alexion. Przekieruję połączenia na ciebie na jakąś godzinę lub dłużej. Nie jestem w tej chwili w nastroju do radzenia sobie z tymi głupotami. Zamknął telefon i włożył do kieszeni płaszcza leżącego na podłodze. Przeczesał dużą dłonią włosy i usiadł w fotelu. – Jestem gotowy93. 90

Umm trudne pytanie… ehh ale w sumie to mam Daimony do wytropienia, Mrocznych Łowców do zrażenia i kobiety do uwiedzenia… 91 Rany i te niedomówienia…  oj będziesz się tłumaczyć :P 92 Zajęty facet .. a swoją droga czy nie takiego Asha kochamy ???

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Na pewno? Wyglądasz na spiętego, a ja nie chcę podejmować żadnych kroków w przypadku jeżeli przyjąłeś za dużo kofeiny lub czegoś podobnego. Jeden kącik z jego ust uniósł się w czarującym półuśmiechu. – Czuję się dobrze. Tory podeszła do stolika na kawę i chwyciła pamiętnik. Podeszła z nim do Asha. – Więc, jaki jest najlepszy sposób, by to zrobić? Wziął pamiętnik i delikatnie otworzył. – Jak dobrze znasz bardzo starą grekę? – Bardzo płynnie. Mówił coś do niej, a ona rozpoznała grecki, tylko że dla niej był to uroczy, piękny bełkot94. Zmarszczyła czoło. – To ten sam dialekt, w którym został zapisany pamiętnik? – Nie – powiedział po angielsku zanim wrócił do greki. – Rozumiesz, co teraz do ciebie mówię? – Tą grekę całkowicie rozumiem95. – Okey – powiedział po angielsku. – Jesteś dobra w języku epoki żelaza96. To pomoże. Tory skrzyżowała ramiona jakby próbowała zrozumieć przekrój czasowy, w którym została napisany pamiętnik. – Czyli ten pamiętnik97 pochodzi z epoki brązu? Potarł kciukiem czoło. – A co ci powiedziało datowanie? Jej policzki pokryły się czerwienią. Była zmuszona przyznać, że prawidłowo zmył ją w Nashville. Troll. – W zasadzie to była niejednoznaczna. – Mogę się założyć – mruknął pod nosem. – Przygotuj się! Pamiętnik pochodzi z epoki kamienia98. - A precyzując z okresu mezolitu. 93

Założe się że na Tory nie :P Rozmowa Rzymianina z Mediolańczykiem. 95 O Jezu nie nienawidziłam grecki…… 96 Epoka żelaza to w prehistorii okres dziejów ludzkości następujący po epoce brązu, w której żelazo stało się głównym surowcem w wytwarzaniu narzędzi. Ramy czasowe epoki żelaza są różne i uzależnione od stref geograficznych, zróżnicowania kulturowego i rozwoju społeczno-gospodarczego. Taa i mamy problem .. tym się różni pre lub prahistoria od historii że nie ma pisma  97 Pierwszy raz pojawia się diary … wcześniej było journal. 98 Epoka kamienia – najwcześniejsza i najdłuższa z trzech epok prehistorii (po niej były jeszcze epoka brązu i żelaza) obejmująca okres od pojawienia się pierwszych używanych przez człowieka narzędzi kamiennych (około 4,5–4 mln lat temu) aż do momentu zdobycia umiejętności masowego wytwarzania przedmiotów metalowych (ziemie polskie: około 1800 roku p.n.e.). Epokę kamienną można podzielić na 4 okresy: * paleolit - starsza (ok. 4,5 mln lat - ok. 8000 p.n.e.) * mezolit - środkowa (ok. 11000-7000 p.n.e.) * neolit - młodsza (ok. 8800-2000 p.n.e.) * eneolit - epoka miedzi, stanowiąca okres przejściowy między epokami kamienia i brązu (ok. 70001800 p.n.e.) .. więc te żarty Asha z Talona o, Flinstonach są na miejscu  94

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory parsknęła z niedowierzaniem. To nie mogło być aż tak stare. Nawet mówią delikatnie, to było niemożliwe. – Wkręcasz mnie. Powoli pokręcił głową. Spojrzała na niego. – Mylisz się. Całkowicie i zupełnie. To jest po prostu niemożliwe. Czy ty rozumiesz co mówisz? – Całkowicie. Nadal mu nie wierzyła. – Wtedy nie mieli książek. Nie byli cywilizowani. Nie znali pisma… oni nawet nie mieli domów. Ludzie nadal mieszkali w jaskiniach. Ledwo poznali ogień. Zachowywał całkowity spokój podczas jej tyrady. – A ty skąd do wiesz? Żyłaś w tamtym okresie? – Oczywiście, że nie, ale badania archeologiczne mówią wyraźnie, że pismo nie jest tak stare. – Aha, czyli twoje ostatnie badania archeologiczne nie są skrupulatne. – Podniósł w górę pamiętnik. – Gratulacje Dr Kafieri, oblałaś. Ogłupiała patrzyła z niedowierzaniem na pamiętnik w jego dłoni. – Jest zbyt dobrze zachowany, nie może być aż tak stary. Wzruszył obojętnie ramionami. – Jest tym, czym jest. – Taa, ale jeżeli jest tak stary to skąd znasz język skoro do tej pory nie odkryliśmy nic zapisanego z tego okresu? – Mówiłem ci. Praktycznie jest to ten sam język, z którym się wychowałem. Mieszkałem w zamkniętej społeczności, w której nasz grecki nie był taki sam, w jakim ty wzrastałaś – pochylił głowę nad książką. – To jest mój język. Tory potrząsnęła głową starając się zrozumieć wagę tego odkrycia. Oraz to, co on mówił. To było olbrzymie. To było więcej niż miała zamiar odkryć. – Czy rozumiesz znaczenie znaleziska, pamiętnika tak starego? – Bardziej niż ty. – Nikt w to nie uwierzy. Nikt. Środowisko mnie wyśmieje, jeśli będę próbowała im to przedstawić. Ash wziął kolejny łyk piwa. – Najprawdopodobniej masz rację. Zwłaszcza, że miał zamiar tego dopilnować. Jej oczy pojaśniały. Przytuliła pamiętnik jak niemowlę. – Trzymam coś, o co ktoś dbał …jedenaście tysięcy lat temu, jedenaście tysięcy lat temu - powtórzyła. - Mój Boże, Ash, czy ty rozumiesz, jakie to jest stare99? Lepiej niż mogła sobie wyobrazić. 99

Umm wiem sama trzymałam w dłoni czaszkę neandertalczyka.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Ta książka może mi powiedzieć wszystko. Co jedli, jak żyli… Łzy napłynęły do jej oczu, – Z tą książką możemy odtworzyć świat, którego nikt wcześniej nie pojmował. Nie mogę uwierzyć w to odkrycie. Nic dziwnego, że nikt nie zna tego języka, ani że sprzęt nie potrafił określić odpowiedniej daty. Zbliżaliśmy się do odpowiedniej, ale nikt w to nie potrafił uwierzyć, więc dlatego trzymaliśmy w ukryciu wyniki testów i badań. O mój boże… - szepnęła. – Jedenaście tysięcy lat temu, tylko sobie wyobraź jak piękny musiał być świat. Nie z jego perspektywy. Osobiście wolał wywalić te lata z myśli. – Może nie powinnaś moczyć łzami pamiętnika. Przynajmniej ze względu na jego wiek. Natychmiast usiadła. – Dzięki. Niekiedy daję się ponieść emocjom. Powiedziała i usiadła obok niego na podłodze. Chwyciła jego spojrzenie, kiedy oparła dłonie o jego krzesło. – Co jeszcze możesz mi o nim powiedzieć? Po raz kolejny więcej niż mogła przyjąć i zrozumieć. Mógł jej dokładnie powiedzieć kto kim był i zapoznać ją z dwoma osobami, które nadal żyją. To było najbardziej przerażające. Ale zawartość tego pamiętnika była niegroźna. Wszystko, co odkrywał to jak bardzo chronioną i naiwną nastolatką była Ryssa. I jaką szlachetną miała duszę. – Co chcesz wiedzieć? Zanim odpowiedziała zabrzęczał dzwonek telefonu Ozzy Osborne Bark at the Moon. – Poczekaj chwilę. To David. Ash oparł się krzesło, kiedy poszła odebrać. Wiesz, że nie powinieneś mówić, z jakiego okresu był pamiętnik. Ale to nie było takie znowu ważne. Była jedynie garstka osób, która potrafiła to odczytać, a w śród nich tylko jeden człowiek. Poza tym lepiej, że to on czytał pamiętniki w pierwszej kolejności. Tak, teraz wiedział, że nie ma się, czego bać. Ale chciał czy nie, musiał trzymać Tory blisko siebie i odwrócić jej uwagę od poszukiwań, zanim znajdzie pamiętnik, który był przeklęty. Mógł wywołać pytania na które nie chciał odpowiadać. – To straszne. Czy ktoś został ranny? Ash skrzywił się słysząc stres w głosie Tory. Zwrócił całą uwagę na rozmowę prowadzoną przez nią. – Informuj mnie na bieżąco. Dzięki kochanie. Była blada jak do niego wróciła. – Wszystko w porządku? – Nie, ktoś wczoraj zaatakował członka mojej załogi w Grecji. Ash zmarszczył czoło. – Co masz na myśli? – Oh to było okropne. Straciliśmy niektóre wyniki badań i kilka artefaktów,

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

które co dopiero odkryliśmy. David powiedział, że Nicolas próbował zatrzymać rabusiów, ale mu się nie udało. Nic mu nie będzie, mimo że odniósł obrażenia głowy. – Pokręciła głową. – Przysięgam, jesteśmy przeklęci. Za każdym razem gdy zbliżamy się do podniesienia dużych artefaktów z dna morza zawsze coś złego się dzieje. – Może antyczni bogowie mówią wam - zostawcie to. Parsknęła. – Być może, ale ja nie mogę. Moi rodzice oddali życie by udowodnić istnienie Atlantydy. Mój wujek poświecił jej życie i zdrowie psychiczne. Moja kuzynka może i zrezygnowała, ale ja nie, przysięgałam na groby rodziców. Nie, do czasu aż reputacja mojego ojca nie zostanie oczyszczona. Jestem zmęczona tym, że ojciec jest zabawną puentą każdej imprezy, na której pada słowo Atlantyda. Spojrzała na niego. – Jestem pewna, że nie masz pojęcia, jak to jest być wyszydzanym i ośmieszanym… – Nie znasz mnie na tyle dobrze by to wiedzieć – przerwał jej ostro. – Przepraszam, masz rację. Nie znam cię. A swoją drogą, kim był ten rudzielec? Nagła zmiana tematu zaskoczyła go. – O czym do licha teraz mówisz? – W Nashville byłeś z piękną, rudowłosą kobietą, która po chwili wstała i wyszła. Kim była100? Cholera i jeszcze była uważna… – Stara przyjaciółka – rzucił z gryzącą ironią. – Byłeś dla niej naprawdę wredny. Założyłam, że jesteście parą. Parsknął na sam pomysł. – Gwarantuję ci, że nie jesteśmy razem. Co nie znaczyło, że ze sobą nie spali. Co z tego, że mieli córkę i że cały panteon wiedział, że ze sobą sypiają. Ona nigdy nie potrafiła się przyznać, że jest czymś więcej niż tylko domowym zwierzakiem. – Ty nadal o niej myślisz – zbeształa go Tory. Ukrył gniew wywołany jej besztaniem, bo skąd miała wiedzieć ile razy przez ostatnie wieki okłamała go Artemida – włączając w to prawdę o jego córce. Trzymaną z dala od niego, w sekrecie, przez jedenaście tysięcy lat. Ta mała suka powinna być szczęśliwa, że jej nie zabił za to jej zagranie. – Słuchaj, moje życie prywatne, jest prywatne. Jeśli tylko to cię interesuje wychodzę. Uderzyła go lekko w kolana. – Rany boskie, nie bądź taki przewrażliwiony i zgryźliwy. – No cóż, nie lubię mówić o sobie i gardzę osobistymi pytaniami. 100

Suką.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Dobrze! Wszystko, czego chcę od ciebie to odrobina twojego mózgu. Podała mu płaski pojemnik. Pojemnik z baklawą. Zmarszczył brwi. – Co to? – Mówiłam ci … baklawa. – A ja jej naprawdę nie jadam, ale dziękuję – oddał jej. – Twoja strata. Wzięła trójkąt i resztę odłożyła na stół. – A teraz ucz mnie jak to czytać. Ash ponownie otworzył pamiętnik. – Jest kilka dodatkowych znaków i dyftongów, które nie występują w klasycznej grece jakiej używasz. Końcówki i koniugacja też są inne. Skinęła głową wskazując palcem słowo. – Adelphianosis. To brat? Był pod wrażeniem jak szybko łapała nieznany język. – Tak. Zmarszczyła brwi. – Więc, jeśli to dobrze rozumiem, to mówi, że jej brat.. – wskazała wcześniejsze słowo – Styxx? – Tak. Potrząsnęła głową skonsternowana. – Dlaczego on nazywa się Styxx101? To przecież jest imię żeńskie, imię Bogini. Zawsze uważał, że brat ma dziwaczne imię. Ale do diabła, nikt nigdy nie pytał się czy rodzice jego i Ryssy mają wszystko w porządku z głową102. – A ilu mężczyzn nosi imię Artemida? – Dobra uwaga. Po prostu jest dla mnie dziwne. – I dlatego na samym końcu jest dodatkowe X. To odróżnia formę męską od żeńskiej. – Ah, to już ma sens. Spojrzał na książkę leżącą na jego kolanach i poczuł głębokie oraz dziwne uczycie w żołądku. Jakby uderzenie pięścią, tylko że było bardziej seksualne i wzięło go z zupełnego zaskoczenia. Nie reagował tak na ludzi. Jednak poczuł nagły przymus pochylenia się do niej i wdychania jej zapachu.103 Dotykania jej policzka i zobaczenia czy jest naprawdę jest taki miękki na jaki wyglądał. Albo jeszcze lepiej chwycić jej dłoń i przygnieść nagłe wybrzuszenie w jego spodniach, które łaknęło jej ciała. Nieświadoma jego nastroju sunęła palcem w dół strony próbując rozszyfrować ładnie napisane przez Ryssę słowa. 101

Styxx babą, zawsze widziałam… Nie mają…. 103 Jaa to jest to… 102

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Więc tutaj mówi o walce ze swoim bratem? Minęły pełne trzy sekundy zanim umysł zamroczony nagłym pożądaniem pocałunku zareagował na jej słowa. – Ta.. Jej brat był wściekły, bo jechała do Aten i nie chciała go zabrać ze sobą. Był denerwująco uciążliwy podczas podróży… - i nie tylko… Tory spojrzała w górę słysząc mroczny głos Asha. Nie potrafiła stwierdzić gdzie i na co patrzy, cały czas nosił te swoje przeciwsłoneczne okulary. – Widzisz wyraźnie? – Tak. – Dlaczego nie ściągniesz okularów? – Lepiej w nich widzę. – Oh.. – przeciągła słowo jakby ją nagle olśniło. – Nie jesteś chyba jednym z nich? – Z nich? – No z tych zadufanych w sobie ważniaków, którzy potrzebują okularów, ale nie chcą by ktokolwiek o tym wiedział. A że nie mogą nosić szkieł kontaktowych wolą nosić okulary przeciwsłoneczne. Naprawdę nikt nie pomyśli, że jesteś mniej męski, bo potrzebujesz okularów – tak robią tylko palanty104. Wskazała na swoje soczewki. – Patrz wolę coś widzieć niż być ważniakiem. Ash zagryzł usta, by się nie roześmiać. Jej ostatnia uwaga o nim była całkowicie błędna. Bez słowa chwycił piwo i wziął łyka, podczas gdy ona wróciła do pamiętnika. Siedzieli ponad dwie godziny, a ona uczyła się jego języka. To było dziwne usłyszeć jak ktoś mu obcy mówi w tym języku i nic na to nie mógł poradzić, ale to mu przynosiło ulgę. Połowa jego duszy tęskniła za domem. Było to rzadkie uczucie biorąc pod uwagę jak tam żył. Ale dom był domem. Nawet ten zły. I szczerze mówiąc, chciał się, z kim związać. Od tak dawna był sam. Nauczył się nikomu nie ufać. A teraz chciał zaufać tej oto kobiecie i nie wiedział dlaczego. Być może przez jej zażartą lojalność. Pragnął by ktokolwiek był tak lojalny wobec niego. Gdyby tylko mogli… *** – Co masz na myśli mówiąc, że nie było tam pamiętnika? – zapytał Costas Venduras patrząc wściekle na podwładnego. 104

Ja tak nie pomyślę…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jako członek Atlantikoinonia – organizacji chroniącej Artemidę – miał obowiązek niszczyć wszystko, co ma jakikolwiek związek z Atlantydą. George przełknął nerwowo głową zanim odpowiedział. – Zabraliśmy im wszystkie artefakty, ale pamiętnika między nimi nie było. – Wiesz, co nam powiedziała wyrocznia. Atlantyda nigdy nie może być odkryta. Użyj wszystkich środków, jakich potrzebujesz tak, aby wszystkie te cholerne artefakty wróciły na swoje miejsce – czyli na dno morza. – Albo je zniszcz. George skinął głową. – Tak sir! Jeśli taka wola bogów, tak się stanie. Zaczął wychodzić, ale zatrzymał się. – Tak na marginesie uważamy, że to młoda pani doktor ma przy sobie pamiętnik w Nowym Orleanie. Costas poczuł jak rośnie mu ciśnienie na samo wspomnienie tej nieznośnej małej drobnostki, która była dla niego źródłem irytacji od wielu lat. – Więc poślij tam zespół. Mają odzyskać pamiętnik. Tak naprawdę ta pani doktor stała się zbyt wielkim zagrożeniem. Sygnał dla innych to SZN – Skończyć z nią. Tak sir. Będzie zrobione105.

105

Taa Ash na to pozwoli …głupi czy naiwni ????

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ V

Ash nadal leżał w łóżku nie do końca dobudzony, kiedy zadzwonił telefon. Zakładając, że to kolejny Mroczny Łowca z jakimś idiotyzmem odebrał nawet nie patrząc na numer telefonu. – Hey Ash, tu Tory. Jestem w sklepie spożywczym. Co chcesz na wieczór? Ciebie na półmisku…po chwili porzucił ten nietypowy dla niego tok rozumowania. – Ja naprawdę niewiele jem Tory. Niczego nie potrzebuję. – Och daj spokój. Nie wyrosłeś na takiego olbrzyma nie wyżerając komuś całej lodówki. W sumie to tak… – Musi być coś poza piwem i jeśli powiesz, że to wino, skrzywdzę cię106. Słowo daje! Uśmiechnął się mimo woli. – Przysięgam, niczego nie chcę. – Ty uwielbisz mnie irytować, prawda? Dobra, zrobię falafel107 i hummus108. Jesteś Grekiem. Będziesz z tym żył, lubił i zjesz to, nie ważne czy tego chcesz czy nie. – Rozłączyła się. Co z tą Tory i jedzeniem? Było z nią prawie tak samo źle jak z Simi. Jak kobieta tak szczupła mogła cały czas jeść?109 Rzucił telefon na podłogę i przekręcił się na plecy, zakrył dłonią oczy nie chcąc jeszcze wstawać. Po tym jak opuścił Tory był poza domem do późnych godzin nocnych polując na Daimony. Coś wisiało w powietrzu nad Nowym Orleanem, a on wściekał się, bo nie wiedział, co to jest. Stryker coś knuł, czuł to110. Ale w tej chwili nie miał ochoty myśleć nad Strykerem i jego pomysłami. Pozwalając myślom swobodnie płynąć wrócił do pary pięknych brązowych oczu, otoczonych małymi okularami i osadzonych w twarzy najbardziej frustrującej kobiety na ziemi. Soteria. 106

Moja dziewczynka…. Smażone kulki lub kotleciki z przyprawionej ciecierzycy, bądź bobu z sezamem. Jest to bardzo popularna wegetariańska potrawa w krajach arabskich. Często podawany w barach typu fast food jako wegetariańska alternatywa kebabu w picie. 108 Potrawa występuje w wielu wariantach, jako zimna przekąska, spożywana z chlebem pita, ale zasadniczymi składnikami są zawsze ciecierzyca, ugotowana i utarta, zmiażdżony czosnek, tahini (pasta sezamowa), oliwa i sok z cytryny, przyprawy, niekiedy pietruszka oraz kmin rzymski, dokładnie razem wymieszane. Obie potrawy może zjeść także w Grecji 109 Ehh niektóre mają szczęście … 110 Taa ten to żyję by knuć. 107

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Zanim się powstrzymał wyobraził ją sobie nagą w łóżku razem z nim. Włosy opadające na jej twarz, kiedy pochylała się nad nim, by go pocałować. Jego penis natychmiast zrobił się twardy111. Nie będąc w stanie temu zaradzić, sięgnął dłonią w dół. – Chcesz pomocy? Przesuwając dłoń otwarł oczy i zobaczył siedzący na łóżku koszmar swojego życia - Artemidę. Z miejsca zabiła jego dobry nastrój. – Nie! – warknął. Zrobiła kwaśną minę. – Oh no daj spokój Acheron. Chyba nie pozwolisz, by to się zmarnowało? Odwrócił się pokazując jej plecy. – Już wolę masturbację. Uderzyła go w ramię. – Jesteś w tym jednym ze swoich wstrętnych nastrojów, prawda? Nienawidzę, kiedy jesteś taki ponury. Więc, po jaką cholerę do niego przychodziła skoro to był jego naturalny stan w jej towarzystwie? Cóż, aby go porządnie wkurwiać. – Czego chcesz, Artie? Bo chyba nie wpaść do mojego łóżka, zwłaszcza w Katoteros. I jak do diabła udało ci się ominąć Alexiona? – Jest zbyt pochłonięty żoną, by mnie zauważyć. Informacja dla ciebie – zabić ponownie Alexiona. A przynajmniej zesłać go na chwilę na wybrzeże Wyspy Śmierci. – Więc dlaczego tu jesteś? – Chcesz mnie tutaj. Taa jasne jak wziernika w dupie. – Jak na to wpadłaś? – Ponieważ nie możesz zobaczyć niczego, co może mieć wpływ na twoją przyszłość, każesz się informować, jeżeli coś się wydarzy i ma związek z Atlantydą. W końcu powiedziała mu o pamiętniku, który mógł być dla niego katastrofalny, jeżeli był jednym z dwudziestu pamiętników Ryssy. – I? – Kazałam aresztować tych ludzi, co kopali bez licencji w Grecji. Powiedz – dziękuje Artemido112. Ash odwrócił głowę by na nią spojrzeć. Dosłownie uśmiechała się głupkowato, dumna z tego, co zrobiła. – Jakich ludzi? – No wiesz tą żałośnie wyglądającą archeolog, która wiedzieliśmy. Jej

111 112

Oh niegrzeczny chłopiec… Powiedz: odpierdol się Artemido..

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ludzi. Wczoraj odkryli pewne miejsce i wyciągnęli artefakty z dna morza. Różne rzeczy… a wiem jak cię wkurza, gdy coś takiego robią. Więc zmusiłam władze, by ich aresztowali i skonfiskowali przedmioty. – Kazałaś kogoś pobić? – Po co miałbym to robić? Zadrwił z niej pocierając czoło. – Bo dochodzisz gdy widzisz jak kogoś leją? Zmrużyła zielone oczy. – Ale jesteś w podłym nastroju… nie lubię patrzeć jak cię biją. Taaa, jasne… o jeden raz za dużo widział błysk satysfakcji seksualnej w jej oczach, gdy go karno, by mógł w to uwierzyć. Uwielbiała go ranić. To był jedyny moment, kiedy czuła nad nim władzę i była jeszcze bardziej napalona niż teraz. – Cokolwiek powiesz Artie… – Więc odwrócić się i mnie zaspokój. – Boli mnie głowa. Przeczesała jego włosy zmieniając je z czarnych na blond. – Nie możesz mieć bólu głowy. – Oczywiście, że mogę, nawet, kiedy mówię sto dwadzieścia jeden funtów się o mnie ociera. Uderzyła w jego nagie plecy. – Jesteś takim dupkiem. Przyłożyła mu mocniej w ramię i znikła. Krzywiąc się Ash potarł miejsce. Przynajmniej nie naruszyła mu skóry. Tym razem. – Kazałam ich aresztować… Westchnął uświadamiając sobie, że to przyjaciele Tory. Lepiej jak wstanie i się tym zajmie. Tory z ich powodu będzie wściekła i przerażona. *** – Witaj bracie. Stryker spojrzał w górę i zobaczył przyrodnią siostrę Satarę, stojącą w drzwiach jego gabinetu. Dlatego że mieli inne matki jego siostra umknęła klątwy Apolla, z drugiej strony oddał ją suce Artemidzie jako służącą i Stryker nie wiedział, co było gorsze. Dzisiaj włosy Satary był czarne jak jego. Ubrana była w mocno przylegającą czerwoną sukienkę podkreślającą każdą krzywiznę jej ciała. – Co cię tu sprowadza siostro? – Oczywiście ciocia Artemida. Kazałeś mi meldować, jeżeli będzie wpadała w panikę z jakiegoś powodu. Wczoraj wieczorem wpadała w wielką. – Przez co?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Wydaje się, że zespół archeologów odkrył Atlantydę. Prawdziwą. Zostały odkryte artefakty w tym pamiętnik. Stryker oparł się o krzesło. – Jeden z pamiętników Ryssy? – Biorąc pod uwagę reakcję Artemidy zgaduję, że tak. Oh.. świetnie, po prostu świetnie... Ludzie nie wiedzieli, że wśród nich żyją Daimony i Apollici. A sporo wysiłku kosztowało Daimony zachowanie tego w tajemnicy. Ale jeżeli jeden z pamiętników Ryssy został odkryty…Mógł wszystko o nich wyjawić. To było o wiele gorsze dla niego i jego Daimonów niż walka z Mrocznymi Łowcami. Ostatniej rzeczy jakiej chcieli, to aby ich źródło pokarmu zaczęło dbać o siebie i chować się przed nimi każdej nocy. A mieli tylko kilka godzin na pożywienie113. Może być źle. – Musisz znaleźć ten cholerny pamiętnik. Satara stanęła obok jego biurka. – Artemida jest o krok przed tobą. Zastanowił się. Poza Acheronem, Artemida rzadko się za czymś uganiała. – Dlaczego tak usilnie chce to zdobyć? Satara wzruszyła ramionami. – Zgaduję, że obawia się, że wyjdzie na jaw, że to nie Apollo zatopił wyspę. A może Ryssa wiedział o jej związku z Acheronem i o tym napisała. Stryker myślał nad innymi możliwościami. – A może książka mówi o jakiejś słabości Acherona. Może nawet jak zabić jego, Apolla i Artemidę. W oczach Satary pojawiła się nowa iskra zainteresowania. – Znajdę tą książkę. – Zrób tak. A jeżeli coś ci stanie na drodze… – Będzie obiadem. *** – Zapomnij o Jake Gyllenhaalu i Shii LaBeouf, czy kiedykolwiek w życiu widziałaś lepiej wyglądającego faceta? Tory zmarszczyła brwi przechodząc obok grupy rozchichotanych studentek zastanawiających się kto go zna. – Nie sądzę, by chodził tutaj. Nigdy wcześniej go nie widziałam, ale zabiłabym byle go mieć na ostatnim roku. – Ja mogłabym zabić za chwilę pod nim. – Ja go widuję. Kilka razy był w Sanctuary na Ursulines. Myślę, że jest związany z tą wysoką blond kelnerką, która tak wstrętnie się zachowuje114. 113 114

Wiecie – ja nawet niekiedy tego głupola lubię  Hah pewnie Fang dostałby szału gdy słyszał te słowa  przecież to jego Aimee.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Poważnie? Jak mogłam to przeoczyć? Musiałam być poważnie pijana. Komentarze cichły, kiedy Tory próbowała dostać się do gabinetu, ale gdy była w jego pobliżu liczba studentek rosła i rosła. Prawdę mówiąc musiała się przepychać przez tłum. Tia … było coś poważnie nie tak. Nigdy wcześniej nie widziała tylu osób zainteresowanych Departamentem Antropologii. Dopiero przy drzwiach zdała sobie sprawę dlaczego. Ash tam był, ubrany w długi czarny płaszcz opierał się o ścianę z rękoma skrzyżowanymi na piersi. Zastanawiała się ile ma podobnych, długich do kostek, płaszczy. Jego potężna nonszalancja przykuwała uwagę. Spojrzała w dół i uśmiechnęła się dostrzegając leżący przy skrzyżowanych nogach wszechobecny czarny plecak115. Oczywiście ciemne okulary były na swoim miejscu, ale tym razem włosy miał ściągnięte w kucyk. Srebrny kolczyk w nosie został zastąpiony takim, co wyglądał jak mały czerwony rubin. – Co tu robisz? – zapytała otwierając drzwi. – Czekam na ciebie. Rzuciła okiem na korek jaki wywołał. – Naprawdę trzeba było zadzwonić. Myślę, że nawet strażak Sam miałby z tym problem. Powolny i zmysłowy uśmiech pojawił się na jego twarzy. – Przepraszam. Otworzyła drzwi i odwróciła się. – Lepiej wchodź do środka, a ja je zatrzymam. Ponosząc plecak śmiał się spełniając jej prośbę. Tory zwróciła się do grupy studentek. – Widzicie jaka ekscytująca jest Antropologia? To jest czołowy ekspert w dziecinie starożytnej Grecji. A teraz powinnyście zmienić kierunek, by móc cały dzień pożerać wzrokiem tego mężczyznę. Albo jeszcze lepiej – będziecie mogły podziewać nagie męskie posągi. Zamknęła drzwi. Ash się do niej uśmiechał. – Czy to było konieczne? – Hej, ja żyję by rekrutować studentów, więc jeżeli możesz się do czegoś przydać – o rety – wykorzystam to. – O rety? Wzruszyła ramionami i położyła książki na biurku. – Cóż więc mogę dla ciebie zrobić? – Chcę wrócić do twojego: możesz się do czegoś przydać. … Dlaczego ty mnie tak nienawidzisz? Tory wierciła się pod jego spojrzeniem i uszczypliwym pytaniem. – Nie powiedziałam, że cię nienawidzę. Nienawiść upadła na rzecz łagodnego obrzydzenia. 115

Ciekawe co on tam nosi?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Dlaczego? Westchnęła i wrzuciła kilka książek na półkę za biurkiem. – Bo dla ciebie wszystko wydaje się być łatwe. Czy kiedykolwiek miałeś chociaż jeden dzień w życiu w którym ludzie nie stali w kolejce by się tobą zająć? – Tak Soterio. Miałem. Zapewniam cię, że moje życie nigdy nie było łatwe. Każdego dnia powinnaś być wdzięczna, że nie potrafisz sobie wyobrazić dzieciństwa, jakie mi zafundowano116. Tory spojrzała się na niego słysząc ból i śmiertelną szczerość jego słów. – Przepraszam Ash. Nie wiedziałam. Położył plecak na podłodze. – Łatwo spojrzeć na ludzi i zrobić szybki osąd na temat ich przeszłości i teraźniejszości, ale byłabyś zdziwiona ile pojedynczy uśmiech chowa bólu i łez. To, co człowiek pokazuje światu to niewielki kawałek z góry lodowej ukrytej przed wzrokiem. I częściej niż ona dusza jest pokryta pęknięciami i bliznami. Miał rację. Czuła się winna, że tak szybko oceniała ludzi, jego… – Jesteś niezwykle przenikliwy jak na osobę w twoim wieku. Parsknął. – Już ci powiedziałem, jestem straszy niż na to wyglądam. Niczego w swoim życiu nie dostałem za darmo, w ten czy inny sposób musiałem za to zapłacić. Przekładała papiery w skrzyneczce. – Teraz jak o tym myślę, musisz być pożeraczem kar skoro przebywasz ze mną biorąc pod uwagę moją zgryźliwą naturę. Ash wyciągnął do niej dłoń. – Zawieszenie broni? – Pokój bracie – powiedziała potrząsając jego dłonią. – A teraz mów, dlaczego tu jesteś? Z westchnieniem cofnął się krzyżując ręce na piersi. – Cóż usłyszałem od przyjaciela, że jacyś archeologowie zostali aresztowani w Grecji za kopanie bez pozwolenia. Chciałem sprawdzić czy to dotyczy twojego zespołu. Machnęła dłonią. – Dlaczego miałby to być mój zespół? – Bo przeszukiwali ruiny twierdząc, że to Atlantyda. Jak dla mnie brzmią jak twoi ludzie. – Ale przecież my mamy wszystkie dokumenty. – Jeżeli jesteś pewna… - jego ton był wymowny. Skrzywiła się myśląc, jakie mają szczęście do kłopotów. – Czekaj, pozwól że zadzwonię.

116

Prawda..

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash usiadł na krześle przy biurku wyciągając nogi, podczas gdy ona próbowała wykopać telefon z torby117. Tory zmarszczyła brwi dostrzegając, że położył plecak w zasięgu dłoni. – Swoją drogą, co jest w tym cholernym plecaku? Strzeżesz go jakbyś tam trzymał bezpieczeństwo narodowe lub coś w tym stylu. – Brudna bielizna. Przewróciła oczyma. – Dzięki za wizualizację. – Sama prosiłaś. Potrząsając głową zadzwoniła do Davida. Kiedy nie odebrał, zadzwoniła do Justiny. Ponownie nikt nie odebrał. Już w panice próbowała dodzwonić się do Bruce. – Tory? Poczuła ulgę, gdy usłyszała jego głos. – Cześć kochanie nie mogę … – Zostali aresztowani! Zniesmaczona i przerażona spojrzała na Asha, którego przystojna twarz była całkowicie stoicka. – Że co??? – Cały zespół. Ja byłem na lądzie kupując nowy sprzęt do nurkowania, kiedy przyszli, skonfiskowali łódź i wszyscy zostali zabrani do aresztu. Tory wydała sfrustrowany jęk. – Jak to jest możliwe? – Twierdzą, że nasze dokumenty są fałszywe. – Gówno prawda! Solin118 pomógł nam i odnowił dokumenty. – Taa… ale jak to zwykle bywa z Solinem uciekł ze sceny. Nie możemy go znaleźć. Z tego, co się zdążyłem dowiedzieć też jest w więzieniu. – Oh na litość boską. Nie ruszaj się z miejsca, a ja zobaczę, co mogę zrobić. Rozłączając się spojrzała na Asha siedzącego jak posąg. – Miałeś rację. Cała moja załoga. Zabrana. Aresztowana. Doskonale. Zastrzel mnie teraz i zaoszczędź pocisku później. Wydał zmęczony oddech opuszczając rękę na udo. – Nie martw się. Zadzwonię gdzie trzeba i ich puszczą. – Możesz to zrobić???119 – Tak. – Wyciągnął i otworzył telefon. Mając nadzieje, że nie kłamie, usiadła za biurkiem opierając głowę na rękach. Jak to się stało? Jej biedna załoga. Musieli być tym przerażeni. 117

Też miewam z tym problem.. i z kluczami… no ale nie mam problemu i często w niej znajduję śrubokręty… dziwna rzecz… 118 Kto nie wie kim jest odsyłam na chomika shanoliii 119 Humm ja bym się nad tym… zastanowiła …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash rozmawiał w zmysłowej, idealnej grece, która wysyłała dreszcze wzdłuż jej kręgosłupa. – Cześć Gus, tu Acheron Parthenopaeus. Muszę poprosić cię o przysługę. Jest pewna grupa archeologów kopiących na Morzu Egejskim, która została aresztowana. Możesz ich wydostać i oczyścić ze wszystkich zarzutów? Roześmiał się. – Wiem, myślą, że to Atlantyda. Każdy chce odkryć skarb. Ale nie chcę patrzeć jak cierpią przez mrzonkę. To są nieszkodliwi przyjaciele, jeśli wiesz, o co mi chodzi. Wyciągnij ich dla mnie z kłopotów. Uderzał kciukiem o udo, kiedy słuchał. – Nie… nie sądzę, by potrzebowali nauczki. Myślę, że są tym wystarczająco wystraszeni. Daj z siebie wszystko i daj mi znać jak dziecko się urodzi. Zobaczymy się jak będę w Grecji. Wyprostowała się jak zakończył rozmowę. – Więc? – Bez problemu ich wyciągnie, ale artefakty zostały skonfiskowane i nic z tym nie można zrobić. Jeśli jeszcze raz zejdą na dół to tobą się zajmą. – Żartujesz. – Nie bardzo. – Ale mieliśmy prawdziwe pozwolenie. Ash trzymał zamknięty telefon pod brodą. – Według nich nie. Byli o krok wydania nakazu aresztowania także ciebie, bo bez pozwolenia wywiozłaś z ich kraju narodowe dziedzictwo. – To, co mam nie jest greckie, ale atlantydzkie. – Pamiętnik jest grecki, a oni nie są głupi. Nawet gdyby był atlantydzki to twierdzą, że wydobyłaś go z Morza Egejskiego, które leży na ich terytorium. Tory zwiesiła głowę w dłoniach. – Nie mogę w to uwierzyć miałam zamiar go oddać jak przetłumaczę – zawsze oddaję im wszystko co znajduję… po prostu niekoniecznie robię to od razu. – Cóż, Gus to załatwi. Twoi ludzie szybko opuszczą areszt, ale w twoim najlepszym interesie jest oddać pamiętnik greckiemu rządowi zanim ponownie rozważą swoją decyzje i wydadzą na ciebie nakaz. Spojrzała na niego. – Dziękuję Ash. Naprawdę dziękuję. Nie wiem, co byśmy zrobili gdybyś nam nie pomógł.. – Powiedziałbym, że nie ma problemu, ale jest, więc proszę cię nie rób tego więcej. Proszenie o przysługę to coś, czego staram się nie robić. To zazwyczaj w ten czy inny sposób ugryzie mnie w dupę. Posłała mu słaby uśmiech wiedząc, że postawiła go trudnej sytuacji. – Powiedz mi, co mogę dla ciebie zrobić? – Trzymaj się z dala od problemów. – Mam taki zamiar – warknęła wstając zza biurka. – Dobra dość użalania

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

się, ja… Jej słowa zostały przerwane przez dzwoniącą komórkę. – Wrócimy do tego. Odebrała telefon. – Tak? Nie, nie jestem w domu. Tak zawiadom policję, już jadę. Ash zmarszczył brwi. – Co się stało? – Alarm. Trzy razy włączył się alarm antywłamaniowy w moim domu. Chwyciła torbę i klucze. – Ja prowadzę. – Co? – Nie powinnaś teraz prowadzić i na pewno sama nie musisz stawiać czoła włamywaczom120. Jadę z tobą. Tory była wdzięczna podając mu klucze. Wyszli z budynku i poszli na parking, gdzie zostawiła swojego mustanga. – Co za dzień…- szepnęła a po chwili się poprawiła. – Nie, co za gówniany tydzień. Aż boję się jutro obudzić. Ash odpalił silnik. – Wiem, najpierw spotkałaś mnie121 – niech bóg broni - a później twoja ekipa została aresztowana. Teraz dom. Gdzie jest młotek, kiedy go naprawdę potrzebujesz? Uśmiechnęła się wbrew swojej woli. – Wszystko będzie w porządku. – powiedział uspakajająco. Miała taką nadzieję. Wmawiała sobie, że to fałszywy alarm. Nic złego nie dzieje się w jej domu. Boże błagam, by nic złego nie działo się w domu. Nie mogła znieść myśli, że ktoś obcy grzebie w jej rzeczach. Całe jej życie było walką. W momencie gdy Ash zaparkował na froncie już wiedziała. Drzwi były szeroko otwarte i ani śladu policji. Zaczęła otwierać drzwi samochodu, ale Ash ją powstrzymał. – Poczekaj na policję. – Dlaczego? – Chyba nie chcesz zniszczyć dowodów zanim tu przyjadą. Miał rację, a ona tego nienawidziła. Minęło piętnaście minut zanim przyjechała policja122. Weszli do środka pierwsi i skinęli im głową, że jest bezpiecznie. Tory poczuła łzy wchodząc do salonu. Cały dom został splądrowany. – O mój boże.. Była przerażona tym, co zrobili. Nic nie było na miejscu. Policjanci – kobieta i mężczyzna patrzyli na nią ze współczuciem. 120

Pewnie że tak Tory  niech chłop się tym zajmie… taaa a to prawdziwy dopust boży… sama bym chciała… 122 To i tak lepiej niż w Polsce… 121

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Potrzebujemy listy wszystkiego, czego brakuje. Tory ledwie rozumiała, co do niej mówią. Zasłaniając dłonią usta patrzyła na zdjęcia jej rodziców i rodziny porozrzucane na zimie. Wszystkie szuflady były pootwierane, a ich zawartość walała się po podłodze. Ostatni raz widziała takie szkody, kiedy pomagała sprzątać znajomym po Katrinie. – Nie mogę uwierzyć, że jeden człowiek może zrobić coś takiego innemu. Ash przytulił ją do piersi123. – W porządku, Soterio. Po prostu oddychaj. Trzymała się go wdzięczna, że był z nią. Wdzięczna, że ją obejmuje silnymi ramionami, podczas gdy cały jej świat został przewrócony do góry nogami. Najpierw atak na Nikolasa, później jej ekipa została aresztowana, a cały sprzęt skonfiskowany, a teraz jeszcze to… Pani oficer zmarszczyła czoło skanując szkody. – Czy tylko mi czy wam też się wydaje, że szukali konkretnej rzeczy? Tory odwróciła się na jej pytanie. – Co masz na myśli? Oficer wskazał szuflady na ziemi. – W większości włamań w dzień, zwłaszcza gdy domy stoją tak blisko siebie, rabusie zgarniają bardzo kosztowane rzeczy i wieją. Poświecił swoją latarką na telewizor, nadal stał w rogu na stoliku przy wysokim oknie. – Nawet nie zabrali telewizora. Funkcjonariuszka przytaknęła. – Nie wspominając już, że alarm został specjalnie przez nich włączony. Jakby starali się ciebie tu ściągnąć. Tory skrzywiła się. – Po co mieliby to robić? To nie ma żadnego sensu. – No nie.– powiedział oficer, wyłączając latarkę i zawieszając ją przy pasku. – Chyba, że czegoś szukali. Kobieta posłała jej życzliwy uśmiech. – Mamy CSI124, przyjadą i ściągną odciski placów. Naprawdę nic innego nie możemy zrobić. Zrób listę brakujących rzeczy i umieścimy ją w twoich aktach, przeszukamy też lokalne lombardy. Poza tym musisz zawiadomić firmę ubezpieczeniową. Oficer poparł koleżankę. – I może twój chłopak powinien zostać z tobą na noc125. Przeszła ją fala strachu. – Myślisz, że wrócą? Oficer potrząsnął głową. – Nie wiemy. Ale ofiary złodziei mają problemy ze snem przez noc lub 123

Też chcę… Nie liczcie na ekipę z Miami ani z Nowego Jorku :P Więc proszę się nie ślinić – Eric Delko nie pojawi się :P 125 Ha i żadne z nich nie zareagowało oburzeniem  124

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

kilka po włamaniu. Tory usiadła na poręczy kanapy mierząc zniszczenia wokół niej. Była wdzięczna, że trzymała swoje najwartościowsze artefakty zamknięte w skarbcu na teranie campusu. – Po prostu w to nie wierzę. Ash zamknął jej dłoń w swojej i nic nie mówił, kiedy policja pytała ją o możliwych podejrzanych, a CSI zbierało dowody. Niczego nie znaleźli. Ani jednego odcisku. Albo włamywacze byli w rękawiczkach albo byli mutantami. Osobiście głosowała na mutantów. Wolała wierzyć w to niż, że jakaś normalna osoba mogła coś takiego zrobić innej. Kiedy w końcu policja się wyniosła spojrzała na Asha. – Jestem pewna, że masz coś lepszego do robienia niż niańczenie mnie. – W porządku. Nie mam nic przeciwko. Są sytuacje, kiedy nie powinnaś być sama.. Pewna nuta w jego głosie sugerowała, że on też często bywał sam. Pochylił się i podniósł z podłogi fotografię jej rodziców. Postawił ją na kominku. Nie wiedziała dlaczego, ale jego gest i czułe zrozumienie chwytało ją za serce. – Masz rodzinę, Ash? Odłożył czarno białą fotografię w odpowiednie miejsce, jakby zapamiętał je z ostatniej wizyty. – Zawsze mamy osoby, które kochamy. Nie przegapiła faktu, że nie odpowiedział na jej pytanie. Nie patrząc na nią podszedł do rzeczy zrzuconych z jej stołu. Klęcząc na ziemi zmarszczył czoło podnosząc z ziemi małą gablotkę z czarnym kamieniem w środku. Na niewielkiej brązowej tabliczce przeczył: Pierwsze wykopaliska Soterii, 1985. – Co to jest? Jej oczy zachmurzyły się, kiedy podeszła do niego, by wyjąć mu to z ręki. – To pamiątka z moich pierwszych wykopalisk z rodzicami. Byłam taka dumna, kiedy to znalazłam. Myślałam, że odkryłam rzadki grot od włóczni. Mój ojciec nie miał serca mi powiedzieć, że to zwykły kamień. Więc oprawili go w ramkę, podświetlili i umieścili w moim pokoju przy łóżku. Zaczęła szlochać, kiedy straciła kontrolę nad łzami. – Te bękarty dotykały rzeczy moich rodziców. Ash wstał i ją objął126. Przytuliła się do niego jakby jej cały świat został rozbity. Nauczył się grzebać swój ból tak głęboko w sobie, że nie potrafił pojąć jej pasji i cierpienia. Kilka razy w życiu tak płakał i tylko jedna rzecz go pocieszała. Nigdy to nie była osoba. Więc dał jej to, czego sam nigdy nie otrzymał. Nie puścił jej póki nie ustał szloch, a jego koszula na piersi nie była przemoczona przez jej łzy. 126

No niewiarygodne – Ash dotyka i daje się dotknąć…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory odsunęła się próbując wytrzeć mokre miejsce. – Przepraszam Ash. Nie jestem emocjonalną osobą. Nie jestem. Odchrząknęła i posłała mu najbardziej zdeterminowane spojrzenie, jakie widział do tej pory. – Nie pozwolę im wygrać. Jestem silniejsza niż to. – Tory czasami każdy płacze. Są takie cierpienia, które łamią nawet najsilniejszych. A twoje nie wydają się mniejsze. Roześmiała się nerwowo. – Naprawdę nie jesteś takim dupkiem jak myślałam, prawda? Posłał jej uroczy uśmiech. – Oh mam momenty, że jestem wielkim dupkiem. Niestety wydaje mi się, że byłaś świadkiem większości z nich. Tory poklepała go po umięśnionym bicepsie z wdzięczności za jego zrozumienie. Niekiedy łatwo się z nim rozmawiało. Wycierając łzy rzuciła okiem na bałagan. – Nigdy tego nie posprzątam. Zdzwonił jej domowy telefon. Zostawiła Asha w salonie i poszła do kuchni odebrać. Ash zaczął podnosić fotografie starając się zrozumieć, co tu się wydarzyło. Powinien być w stanie odtworzyć to w umyśle, ale tak samo jak starając się zobaczyć przyszłość Tory, niczego nie widział. To po prostu nie było dla niego normalne127. Był w końcu bogiem przeznaczenia… Zerknął okiem przez ramię na powracającą Tory, która podniosła z podłogi szufladę leżącą obok kanapy. – To była moja przyjaciółka Pam. Panikowała, bo nie odbierałam telefonu i zadzwoniła na domowy. Ona i Kim zamierzają przyjść i pomóc posprzątać ten bałagan. – Chcesz bym wyszedł? Zawahała się. – Tylko, jeśli ty tego chcesz. Pocieszasz mnie będąc tutaj ze mną. Odwróciła wzrok jakby przyznanie się do tego ją żenowało i umieściła szufladę na miejscu. Cofnęła się i zamarła. – To dziwne. – Co? – Nie ukradli też mojej wieży. Odsunęła sweter rzucony przez włamywaczy pokazując mu biały system wave Bose. To raczej dziwne, że to przeoczyli. – Może tego nie widzieli. 127

Ha no Ash pomyśl … i na pewno będziesz wiedział..

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Może. – Odłożyła go na półkę i włączyła. Ash zmarszczył czoło, kiedy głośno zabrzmiał Bee Gees. – Night Fever? – zadrżał. – Disco? – Cisza. - Uciszyła go dłonią podnosząc kolejną szufladę. – To mi dodaje otuchy, kiedy źle się czuję. – Jak do licha disco może ci dodawać otuchy? Podnosiła fotografie rodziców i odwróciła się do niego. Jej mama wyglądała jak Tory. Była ubrana w białą sukienkę na naramkach. Jej brązowe włosy były rozwiane. Tata miał na sobie żółtą koszulę w tureckie wzory, brązowy garnitur, czarne włosy i wąsy. Stali oparci o front klubu disco w Nowym Jorku. Ash niejasno pamiętał go z końcówki lat siedemdziesiątych. Tory pogłaskała zdjęcie z miłością. – Najlepsza przyjaciółka mamy, Sheri, zrobiła to zdjęcie moim rodzicom gdy się po raz pierwszy spotkali. Mój ojciec powiedział matce, że jest najpiękniejsza kobietą, jaką widział w życiu. Więc nieśmiało podszedł do niej i poprosił ją do tańca, oczekując, że powie nie. Ale tak nie zrobiła. Uważała jego nieśmiałe podejście za tak słodkie, że powiedziała tak. Weszli na parkiet jak zaczynali grać Donny Summer Last Dance. Jej rozszerzoną wersję. Po tym jak się skończyła mój ojciec upadł na kolana i poprosił ją o rękę. Pobrali się rok później i nigdy się nie rozstawali aż do dnia śmierci mamy. Przełknęła jakby ciężko radząc sobie ze wspomnieniem. Jej dolna warga drżała, kiedy kołysała się w takt piosenki. – Kiedy byłam dzieckiem rodzicie uciekali od problemów słuchając disco. Tańczyliśmy tak długo, aż byliśmy zbyt zmęczeni, by się ruszać. Słuchając disco czuję, że są ze mną. Przysięgam, za każdym razem, gdy słyszę Thelmy Houston Don't Leave Me This Way, słyszę głos śpiewającej mi mamy, kiedy trzymała w mnie w ramionach wirując wokół pokoju. Zazdrościł jej wspomnień bycia kochanym i otoczonym czułą opieką128. Chciał by jej rodzice byli tu i ją pocieszyli. – Ile miałaś lat jak umarli? – Siedem, gdy umarła moja mama i dziesięć jak tata. Nigdy już nie był taki sam jak nas zostawiła. – Nie zostawiła cię z wyboru. – Wiem. Postawiła zdjęcie na półce na książki obok starego wydania Odysei Homera. – Ale łatwiej powiedzieć, że odeszła niż umarła. Spojrzała na niego. – A co z tobą? Masz podobne wspomnienia129? Starał się nawet o tym nie myśleć. – Nie bardzo. Dorastałem bez rodziców. 128 129

Nie dziwię się.. Jak cholera….

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Oni nie żyją? Odwrócił się koncentrując się na sprzątaniu bałaganu. – To jest bardzo skomplikowane i dlatego nie lubię o tym mówić. Tory skrzywiła się słysząc chłód w jego głosie, była pewna, że używał go jako tarczy. – Przepraszam Ash. Czy ty w ogóle ich znałeś? Nie odpowiedział, ale poczuła jego smutek, który pozwalał jej uwierzyć że on tak naprawdę nic o nich nie wie. Patrzyła jak cicho sprząta chaos pozostawiony przez złodziei. Była w nim jakaś starość. Jakby ktoś zamknął starą duszę w młodym ciele. Było w tym coś kojącego. Gdy była z nim uspakajała się jak nigdy w życiu. Z nim była jak w domu. To nie miało sensu, ale nie mogła zaprzeczyć, że tak się czuła będą w jego pobliżu. Nagle ktoś ostro zapukał do drzwi. Otworzyła drzwi. Przyszły Pam i Kim z dwoma ekstra dużymi pizzami i dwunastoma piwami. Obie były podobne pod wieloma względami. Pam była wyższa, miała mocno wystrzępione blond włosy z przodu, a z tyłu farbowała je na czarno. Włosy Kim były takie same, ale dokładnie w odwróconych kolorach. Ubrane w gockie ciuchy wyglądały jakby bardziej należały do Asha niż do niej. Pam wskazała kciukiem ulicę za sobą. – Czy w tym samochodzie siedzą gliny? Tory zobaczyła brązowy sedan. – Nie sądzę. Dlaczego? – Bo oboje mają lornetki i przyglądają się domowi. Ash był w drzwiach zanim mrugnęła. Przeszedł obok niej, ale zanim zrobił pierwszy krok, samochód odjechał z piskiem opon. Chciał już przywołać Simi i posłać ją za samochodem, ale ugryzł się w język. Cholera, był zbyt blisko. Kobiety przeżyłby szok gdyby demon obudził się do życia prosto z jego ramienia.. – Dlaczego obserwowali dom? - zapytała Tory. Ash odwrócił się do niej. – Wiesz, myślę, że powinnaś mi w końcu powiedzieć, co dokładnie odkopałaś. – Co masz na myśli? – Myślę, że coś odkryłaś i wielu ludzi jest tym zainteresowanych. Tory zadrwiła. – To tylko muzealne eksponaty. Mają wartość jedynie dla kolekcjonerów. Taa a mała sfora, którą podarował córce miała tylko małą możliwość unicestwiania świata. Problem z najpotężniejszymi amuletami i talizmanami był taki, że śmiertelnicy nie potrafili zidentyfikować ich znaczenia. Ale tak samo w dobrych jak i złych rękach mogły przynieść katastrofalne skutki. – Oświeć mnie i pokaż, co znalazłaś.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ VI – Na dobrą kanapkę z tuńczykiem130, to jest najwyższy facet, jakiego kiedykolwiek widziałam. Tory śmiała się z Pam131 gapiącej się na Asha. Pokręcił głową na najczęściej wypowiadane zdanie Pam. Od kiedy weszła z nim do domu zdążyła je powtórzyć cztery razy. – Pam! –zbeształa ją Kim kładąc pizze na stoliku do kawy. – Przez ciebie będzie zakłopotany. Pam ustawiła piwa obok pudełek z pizzą. – Cóż to nie jest tak, że on o tym nie wie. Miałam na myśli tylko to, że sama mam pięć stóp i dziewięć cali wzrostu. Tory sześć stóp i jeden cal, więc mamy prawo się gapić. Nie każdego dnia spotykamy faceta, przy którym czujemy się jak drobinki. Prawda Tory? Pam stanęła na palcach przy Ashu. – Kim, ty jesteś niska, ledwie łapiesz się na pięć stóp. Ty nie masz pojęcia jak to jest być wysoką w świecie zdominowanym przez mężczyzn niższych od ciebie. W końcu mogę nosić obcasy! Ash roześmiał się zanim chwycił ją w ramiona i przesunął w stronę kanapy. – Oh dobry boże! – powiedziała kiedy ją usadził. –Wcześniej żaden facet nie odważył się mnie podnieść, nie chrząkając jakby miał za chwilę wyciągnąć kopyta 132. Jestem w niebie! Ożeń się ze mną. Ash! Błagam! – Chciałbym powiedzieć tak, ale mam większy bagaż niż Samsonite może pomieścić. Tory zignorowała ich wchodząc z dziennikiem wykopalisk. Przysunęła do siebie pudełka z pizzą i położyła na ziemi. – Dobra to jest wszystko z ubiegłego roku. Ash ukląkł i zaczął przerzucać strony. Tory pochyliła się nad jego ramieniem spoglądając, na co się patrzy. – Widzisz, to są najczęściej tylko gliniane odłamki i ceramiczne skorupy. Kilka fryz i kilka butelek. Ash wstrzymał oddech widząc znajomy przedmiot. To był grzebyk do włosów należący do Ryssy, jaki swego czasu jej zakupił. Jego serce boleśnie się zacisnęło, kiedy śledził jego zarys palcem na fotografii, przypominając sobie jak pięknie wyglądał w jej blond włosach. Tęsknił za siostrą… – To zaskakujące jak dobrze się zachował, prawda? – powiedziała Tory nie 130

I kij w oko… za cholerę nie rozumiem co ma tuńczyk do wzrostu .. może ktoś wie? Zdanie brzmi : Good tuna fish sandwiches, he's the tallest man I've ever seen 131 Poznajmy przyjaciółki naszej Tory – jedna z nich będzie dokuczała Savitarowi:P 132 Ona jest zajebista 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

zdając sobie sprawy ile ten mały przedmiot dla niego znaczy. – Patrz, nawet perły są na swoim miejscu. Wygląda tak jakby został zakupiony dzisiaj. To fachowe wykonanie jest niesamowite. – Tiaaa - odpowiedział. Z przymusem przewrócił na kolejną stronę z odłamkami, zanim zdążył się zdradzić zamglonym wzrokiem. I znalazł… – Gdzie masz ten artefakt?! Tory zmarszczyła brwi słysząc stanowczy ton Acherona. Patrząc mu przez ramię zobaczyła ozdobny złoty sztylet, który znalazł Bruce. – Nadal jest badany w laboratorium, a co? – Potrzebujemy go! Wow, jego ton był bardziej władzy niż generała wzywającego do wojny. – To jest cenne? Ash zawahał się. Nie z jej punktu widzenia, ale od kiedy ta broń mogła zabić wszystko, co oddychało, była dla niego niezwykle cenna i dla innych nieludzi także. Zrobią wszystko by ją posiąść. Pam przewróciła oczami. – Ludzie, nie rozumiem was ani waszych starych rzeczy. Kim poklepała ją po ramieniu. – W porządku skarbie. My nie rozumiemy ciebie i twojej obsesji na punkcie gockich lalek. Spojrzała na Tory. – Trzeba było być z nami w czasie poszukiwań Ledy Swanson133. Wlokła mnie przez trzy stany zanim w końcu kupiłyśmy lalkę w jakiś małym sklepiku w Alabamie. Ignorując je, Ash do końca przeglądnął książkę, ale poza atlantydzkim sztyletem nie znalazł niczego ważnego. Ale nawet jeżeli, to dlaczego miał znaczenie dla ludzi w samochodzie? Żaden człowiek nie rozumie jego przeznaczenia. Ani też żaden nieczłowiek nie zrobiłby takiego bałaganu i go zostawił. Oni po prostu zaatakowaliby Tory i torturowali, póki by im nie powiedziała, gdzie go mogą zaleźć. To było zaskakujące. Bo czego innego jeszcze mogli chcieć? Co ważniejsze, jak daleko się posuną by to zdobyć? Jedną rzeczą było włamie do domu. Ale czy zabiją za niego? Ash wstał. – Idę się przejść i sprawdzić kilka rzeczy. Wrócę. Tory skinęła mu głową. – Zostawimy ci pizzę.

133

Gocka laleczka z imieniem greckim  http://i7.photobucket.com/albums/y291/Rainbowmountains/Leda20Swanson.jpg

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash nie odpowiedział. Wyszedł z domu i użył swoich mocy przenosząc się z Nowego Orleanu na wyspę Savitara, na której dosłownie słońce nigdy nie zachodziło. Magiczna w swojej naturze stale przesuwała się na całym świecie, kiedy Savitar wyszukiwał doskonałych fal. Jak oczekiwał Savitar leżał na wznak na desce surfingowej położonej na wodzie, gapiąc się w czyste niebo, a fale w niego uderzały. W przeciwieństwie do wszechwiedzącego Chthoniana Ash nie był wodnym dzieckiem. Nienawidził surfowania i wylegiwania się na słońcu. Ale wiedział też, że kiedy jesteś w Rzymie…134 Pojawił się obok Savitara, który roześmiał się dostrzegając go siedzącego na długiej desce. – Wyglądasz jakbyś nie był w swoim żywiole. – Bo nie jestem. Nie bardziej niż ty w Seattle Goth Club. Savitar posłał mu krzywy uśmieszek. – Ja zawsze jestem w swoim żywiole Atlantydo. Ale w rzeczy samej to dziwne, że widzę cię w szortach135 i na desce. Pewnego dnia powiem ci stary wskakuj w piankę136. Krzyżując ręce na piersi Ash roześmiał się. – Jasne… Savitar cmoknął z dezaprobatą i wrócił do wpatrywania się w niebo. – Już to słyszałem. Co cię tu sprowadza Grom137? Ash zignorował surferski termin z reguły używany wobec dzieciaków przed piętnastym rokiem życia. Tylko Savitarowi mogło ujść na sucho nazywanie Asha młodzikiem. – Jest kobieta… – A kiedy jej nie ma138? Ash postanowił zignorować sarkastyczny komentarz Savitara. – Jest przez kogoś ścigana i nie wiem, przez kogo. Savitar wygiął brew unosząc nie na wodzie mocno wytatuowaną ręką. – Przecież wiesz, że nie mogę ci nic powiedzieć. Te słowa i jego protekcjonalny ton podpaliły temperament Asha. – Cholera Savitar, nie pogrywaj ze mną. Jej życie jest zagrożone… może… Savitar chwycił deskę Asha przybliżając ją do siebie. – Tak jak ty nie chcę manipulować przeznaczeniem. – Gówno prawda. Ty żyjesz, by ingerować w przeznaczenie. Odepchnął od siebie Asha. – Ale nie będę ingerować w twoje. Nigdy! Zapomnij! 134

Kiedy jesteś w Rzymie, postępuj jak Rzymianie Mniaaaaaaam..... 136 Strój surferów 137 Nazwa młodego surfera. 138 Haha racja :P 135

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash przeklinając podpłynął z powrotem do Savitara. – Masz pojęcie, jakie to jest frustrujące być ostatecznym przeznaczeniem świata i nie mieć żadnej kontroli nad własnym? – Pewnie że tak, braciszku. Każda przez ciebie podjęta decyzja zmienia twoje przeznaczenie. Czy niczego cię nie nauczyłem? Savitar miał rację, ale to nie było takie proste jakby się wydawało. Szczególnie, gdy zaangażowałeś się w życie kolejnej osoby. Co trzeba było zrobić, by obeszło to Chthoniana? Ash zmrużył oczy. – Odkryli atlantydzki sztylet. Savitar natychmiast usiadł na desce i wbił w niego wzrok139. – Mam nadzieję, że planujesz go zniszczyć? – Najpierw muszę go dostać. Taak, ale taki jest plan. Ash odwzajemnił gniewne spojrzenie – wet za wet- Savitara. – Proszę cię, czy ten jeden jedyny raz, możesz dać mi jakiś wgląd w przyszłość? Savitar potrząsnął głową. – Wiesz, co los ci przeznaczył. Tylko po przez własne czyny będziesz zbawiony. – To może znaczyć wszystko. Savitar milczał przez kilka uderzeń serca zanim przebił Asha ponurym spojrzeniem. – W porządku. Pieprzyć to, ale powiem ci tylko jedno. To nie sztylet chcieli zabrać złodzieje z jej domu. Jej ludzie znaleźli kolejny pamiętnik. Ash skrzywił się na jego słowa. – Ryssy? Pokiwał głową. – To nie jest ten, który ci pokazała Soteria. Ten, o którym mówię został znaleziony wczoraj przez członka jej ekipy. I został napisany po tym jak Ryssa została ofiarą Apolla. Tam jest cała prawda o Apollu i Artemidzie i o tym, że potrzebują krwi. Tam też są informacje jak ich zabić. Asha zemdliło. Taa to mogło spowodować globalną zagładę, która zadowoliłaby nawet jego krwiożerczą matkę. – I mnie? Ja też w nim jestem? Savitar westchnął. – Zaufaj mi, nie chcesz by wpadał w niepowołane ręce. Ash się wściekł. – Gdzie jest teraz? – Tego ci nie mogę powiedzieć.

139

Podziałało.. to zawsze na niego podziała …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash błysnął na deskę Savitara, by mu przyłożyć. Przyjaciel pojawił się obok wysuwając deskę spod Asha, a po chwili pojawił się po drugiej stronie Atlantydy tak, że ten nie mógł go sięgnąć. – Bicie mnie niczego nie zmieni – wyśmiał Atlantydę.140 Ash podpłynął do swojej deski i spojrzał na przyjaciela. – Dlaczego nie możesz mi powiedzieć? – Ze wszystkich istot, ty najlepiej wiesz jak działa przeznaczenie. To, co ci się przytrafiło za ludzkiego życia było spowodowane tym, że twoi szanowni rodzice próbowali ominąć to, co powinno się stać - i to ostatecznie zniszczyło atlantydzki panteon. Nic nie zmieniło proroctwa, ale przez ich głupotę cierpiałeś zupełnie niepotrzebnie. Było inne wyjście, ale twoja matka z niego nie skorzystała – przeklął Apollymi141- Gdyby twoi rodzice przyjęli z godnością swoje przeznaczenie oszczędziliby tobie lat upokorzeń i bólu, nie wspominając o całej reszcie. Losu nie można odrzucić. Możemy go rzeźbić, ale na samym końcu i tak się okazuje, że jesteśmy jedynie pionkami na szachownicy ostatecznego przeznaczenia. Dobrego, złego, lub obojętnego. Już raz słyszał te słowa po jednym laniu, jakie mu zafundowała Artemida. – Będę obnażony prawda? – Nie wiem. Planujesz zrzucić spodnie? Jeśli tak najpierw mnie ostrzeż. Nie chcę oślepnąć142. Ash wciągnął się na deskę. – Wiesz, co mam na myśli! – warknął Ash - Po walkach, by uratować świat, po tych wszystkich ofiarach z krwi i godności jakie złożyłem, by odzyskać dusze Mrocznych Łowców, dowiedzą się, że nie jestem niczym więcej niż żałosną kurwą. Savitar wyglądał na porządnie wkurwionego. – Nigdy nie byłeś żałosny. I nigdy przy mnie nie mów, że byłeś kurwą, bo nie odpowiadam za swoje czyny, a twoja ładna twarzyczka będzie krwawą miazgą. Ale obaj wiedzieli, że był kurwą. Ash chciał wrzeszczeć na tą niesprawiedliwość. – Nie możesz porzucić swojej przeszłości. Jego własne słowa wróciły, aby go ugryźć w dupę. – Co mi pozostaje? Savitar wydał długi zmęczony oddech. – Są trzy możliwe drogi Apostolos. W jednej jesteś obnażony i tracisz wszystko, nawet życie, a twoja matka niszczy świat w przypływie niewyobrażalnego gniewu – swoją drogą, wyjątkowo z własnej woli, jej pomogę. W kolejnej, zostajesz obnażony, Mroczni Łowcy odwracają się od 140

Ale mu poprawi humor? Ależ my kochamy Apollymi – prawda Savitar ? Ale z jakiego powodu??? 142 Kocham jego poczucie humoru… 141

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ciebie, a wrogowie Apolla niszczą boga i sieją spustoszenie, aby w końcu wszystkich zniewolić i zamęczyć. Ash wahał się czy zapytać o ostatnią. – A trzecia? – Jednym słowem, przerażająca – powiedział że skwaszoną miną. Ash przeklął. – Więc nie ważne, co zrobię świat jest spierdolony? – Tego nie powiedziałem. Zawsze jest nadzieja, Apostolos. Wiesz to, jak wszyscy. Tylko wtedy, gdy przestaniesz próbować wpływać na swoje życie jesteś naprawdę pokonany. Co ma być to będzie, ale to jak sobie z tym gównem poradzimy zależy tylko od nas. Ash parsknął na jego słowa. – Ty nie próbujesz niczego zmieniać, Savitar. Siedzisz tutaj na słońcu, łapiesz fale i wypluwasz z siebie filozoficzne brednie, których sam nie stosujesz. – Masz rację. Dawno temu dałem sobie spokój i nie próbuję wpływać na własną przyszłość. Ale tylko dlatego, że za każdym razem gdy próbowałem ją zmieniać, pierdoliłem ją jeszcze bardziej. Ostatecznie stary szczur zmęczył się pociąganiem za dźwignię i osiadł w swoim kącie liżąc rany. Więc jeżeli jesteś gotowy odwiesić ją i przyjść posiedzieć ze mną w słońcu … – Jestem skazany na walkę. – Jesteś skazany. – Savitar zaczął się wygrzewać na desce. – Ale czuj się zaproszony za każdym razem, gdy znudzi ci się bijatyka143. Ash wydał zmęczone westchnie jakby poważnie rozważał jego słowa. – Ratuj.144 Jeżeli coś pójdzie nie tak, wrócę do ciebie na zawsze z podkulonym ogonem. Savitar posłała mu wymowne spojrzenie, – Jasne…. Ale Ash w głębi duszy znał prawdę – za często był ośmieszany i więcej tego nie zdzierży. Nie zdzierży, jeżeli osoby kochane przez niego spojrzą na niego jak Ryssa, kiedy go znalazła w burdelu na Didymos. Mimo że go kochała i mu wybaczyła, rozczarowanie w jej oczach nadal paliło jego duszę. Nie mógł tego przeżywać na nowo. – Nadchodzi fala. – Ash ostrzegł swojego mentora. Nie ruszył się póki Savitar nie zrobił doskonałego ślizgu. Kiedy fala uderzyła Ash wrócił do Nowego Orleanu. Sporty wodne nigdy nie były jego mocną stroną. W powietrzu wolał freefalling145 i przekraczanie bariery szybkości na ziemi. I nikt przez ostatnie jedenaście tysięcy lat tego nie widział. Jeśli boskość czegoś go nauczyła to tego, by walczyć dopóki nie rzucą go na ziemię. A nawet wtedy nie widział już jak przestać walczyć. 143

Taa i mówi to osoba która jak tylko poczuje że Ash ma problemy leci mu pomóc… Boż czemu chciałam wpisać w tym miejscu Ratatuj ?? Ktoś wie ? 145 Nie wiem jak to nazwać – to chodzi o takie skoki – a raczej płynięcie na powietrzu .. 144

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jednak musiała być jeszcze jedna droga. W porządku. Znajdzie pamiętnik i upewni się, że żaden człowiek i nieczłowiek nigdy go nie przeczyta.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ VII

Ash wchodząc do domu zatrzymał się dostrzegając trzy stojące obok siebie i śpiewające kobiety i … …. bogowie … wszystko, ale to… Fergilicious? Wszystko czego jeszcze potrzebował w tym miejscu, to obecność fałszującej Simi. To była jej ulubiona piosenka, a on spędził większość ubiegłego roku przeklinając każdego, kto był na tyle durny, by zapoznać z tą piosenką hormonalnie nastoletniego demona. Gorsze? Simi chciała, by na nią wołać Similicious146. Tak jakby to kiedykolwiek miało się zdarzyć. On prędzej zostanie modelem Calvina Kleina. – No dalej Ash – wołała Kim. – Przyłącz się do nas. Spojrzał na nią z przerażeniem wypełniającym jego dusze. – Do diabła nie! Nie ma tyle piwa na świecie, by mnie skłoniło do zaśpiewania: Kręcę twojego faceta, kręcę. Kobiety śmiały się tak mocno, że w końcu Kim wylądowała na kanapie, a Pam i Tory zawyły jeszcze mocniej. – A więc, znalazłeś coś?- zapytała Tory, gdy w końcu się uspokoiła. – Zbity reflektor w samochodzie i wyłączone dwie lampy uliczne po drugiej stronie ulicy. Ash podniósł telefon Tory i podał jej. – Musisz zadzwonić do swoich ludzi i zapytać się, czy znaleźli kolejny pamiętnik. Tory posłała mu zabawne spojrzenie. – Wierz mi, gdyby znaleźli coś tak ważnego z miejsca bym o tym wiedziała. – Nawet gdyby to zrobili na chwilę przed aresztowaniem? – To w takim razie rząd to będzie miał. – Tory proszę, zrób mi przyjemność i po prostu zadzwoń. Mam złe przeczucia. Gdy chwyciła telefon zaczął dzwonić. Po wyrazie jej twarzy zrozumiał, że wiedziała, kto dzwoni zanim odebrała. – Cześć Bruce, co się…. Zarówno jej głos jak i twarz straciły kolor. Ash położył dłoń na jej ramieniu, by ją potrzymać. – O mój Boże, nie! Wymieniał zdezorientowane spojrzenia z Pam dopóki nie usłyszał odpowiedzi rozmówcy Tory. 146

Dobra to trochę ciężko przetłumaczyć  Fergalicznie sprawiam że faceci szaleją, więc w przypadku Simi to miałby być Simigalicznie sprawiam że faceci szaleją…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– To było okropne Tory. Byliśmy może od godziny na wolności, kiedy dostałem telefon, że został pobity w drodze do swojego mieszkania - tak samo jak Nikolas. Został zabrany na salę operacyjną. – Co mówią lekarze? – Sami nie wiedzą. Nie wygląda to dobrze. Ale najgorsze jest to, że ci faceci, którzy tak go pobili, przeszukali mu kieszenie i torbę …zupełnie jakby czegoś szukali. Nie zabrali mu ani pieniędzy ani zegarka. Nic…Harry mówił, że zadawali mu jakieś pytania, ale jego grecki nie jest płynny i nie potrafił zrozumieć, czego chcą. Po prostu bili go jak gówno, aż stracił przytomność. Tory spojrzała na Asha stając się podejrzliwa o te jego wszystkie dziwne przeczucia. Były tak bezbłędne, że zaczynała zastanawiać się czy nie jest ich częścią. – Czy ktoś z was znalazł kolejny pamiętnik? – Tak, wcześnie rano, zanim zjawiała się policja. Trafiliśmy na prawdziwą żyłę złota – same artefakty. – Ale czy był między nimi kolejny pamiętnik? – Nie była tak dobrze zachowana jak ta, co masz, ale tak, była kolejna książka i posłuchaj najlepszego … nie była mokra! Była zapieczętowana w szczelnym pojemniku schowanym w drewnianej skrzynce inkrustowanej złotem. Wyglądała tak jakby ktoś skrywał w niej coś ze strachu. – Gdzie jest teraz? – Nie wiem. Ostatnie, co wiem, to że Dimitri ją miał. – Musisz znaleźć Dimitriego i zdobyć dla mnie tą książkę. – Po co? I tak nikt jej nie potrafi odczytać. – Jest taka osoba. – Kto? Zerknęła na Asha marząc, by spojrzeć w jego oczy ukryte przed światem. – Mężczyzna, tu w Stanach. – Poważnie? – Tak. To on mi powiedział, że prawdopodobnie są inne pamiętniki i to on wyciągnął was z więzienia. A teraz słuchaj, ktoś się włamał do mojego domu i wydaje się, że czegoś szukał. Mój przyjaciel mówi, że pamiętnika. Nie znam prawdy, ale do momentu jak jej nie poznam wy macie na siebie uważać. I informuj mnie o Niko i Harrym. – Oki Doc. Wyłączyła telefon i spojrzała w okulary, które jak podejrzewała skrywały więcej niż kolor jego oczu. – Ci się dzieje Ash? Potarł kciukiem dolną wargę. – Odkryłaś kluczowy kawałek historii i jest pewna frakcja, która jest gotowa zrobić wszystko, nawet zabić, by to zdobyć. Nie, to musiało być coś więcej. Musiało być. – Słuchaj to nie jest Mumia. Pamiętnik nastolatki nie może nikogo

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

wskrzesić. To jest tylko historia jej niewinnego życia. Co do licha mogła wiedzieć starożytna nastolatka, za co warto kogoś zabić? Parsknął szyderczo. – Mnie się pytasz? Ludzie zabijają się nawzajem za parę butów albo za to, że noszą te same kurtki. Pam skinęła głową. – On ma rację. – A ja nadal tego nie rozumiem. Nadal. Ash potrząsnął głową. – Jest wiele rzeczy na tym świecie i szczególnie dużo ludzi, których nie rozumiem. A biorąc pod uwagę fakt, że jest ponad jedenastotysięczno letnim bogiem to już o czymś mówi. Spojrzał na Tory chcąc jej powiedzieć prawdę, chcąc jej zaufać na tyle, by wyznać jak ważna jest ta książka, ale biorąc pod uwagę, że nie widział jej przyszłości, mogło to tylko oznaczać jedno: zniszczy jego lub świat. Ja jestem Zwiastunem. Tylko ja mogę spowodować Zakończenie. Albo i nie… Ucząc ją tłumaczyć jego ojczysty język może już wprawił w ruch przepowiednie. Gdyby tylko wiedział o drugim pamiętniku. To wszystko wydawało się być nieszkodliwe – to był sposób by zadośćuczynić za to, co jej zrobił, za to, że publicznie zażenował wnuczkę jego starego przyjaciela. A teraz to mogło stać się przyczyną katastrofy. Czując się nagle chory przysiadł na kanapie. Co on zrobił? – Dobrze się czujesz? – zapytała Tory. – Wyglądasz naprawdę bardzo blado. Nie, nie czuł się. Bolał go żołądek na samą myśl, co przypadkowo zrobił. Tak samo jak z Nickiem Gautierem. W ferworze gniewu przeklął swojego przyjaciela i kazał mu się zabić. Na nieszczęście Artemida zmieniła go w Mrocznego Łowcę zanim mógł coś zrobić i sprowadzić Nicka. A teraz jego przyjaciel z zemsty chce go zabić. Uważaj, co mówisz nawet mimochodem. Twoje słowo jest prawem. Słowa ostrzeżenia matki dzwoniły mu w uszach… a teraz jak o tym pomyślał… matka była wyjątkowo cicha przez ostatni tydzień. – Matera? – zawołał ją w umyśle. – Apostolos? Był wdzięczny za jej szybką odpowiedź. Ale teraz był pewien, że ukrywała się przed nim, obawiając się jego gniewu. – Co się dzieje z wykopaliskami na Atlantydzie? – Nic. Głupi ludzie. Nawet jak im mówię jak mają złamać pieczęć mojego wiązania, nie potrafią wykonać najprostszej rzeczy. Gdzie jest jakiś Atlantyda, gdy go potrzebuję?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie żyje. Dzięki twojej uprzejmości mamo. – Oh.. nie przypominaj mi. Potrzebujesz czegoś m'gios. Ostatnio byłeś bardzo spokojny. – Byłem zajęty i mam problem. Ktoś odnalazł jeden z pamiętników Rysy. Wiesz gdzie on jest? Zwlekała z odpowiedzią. – Tak. – I? Nie odpowiedziała. – Matera? – Tak? – zapytała z niecierpliwością. – Nie pogrywaj ze mną. Muszę wiedzieć gdzie on jest. Natychmiast. – Jestem twoją matką. Jak śmiesz używać takiego tonu w rozmowie ze mną? Złagodził głos zanim na nowo przemówił. – Proszę Matera…gdzie jest ten pamiętnik? – Nie mogę ci powiedzieć. – Niech cię cholera. Matera odpowiedz mi. Wściekły wystrzelił z kanapy zdając sobie w końcu sprawę, że trzy kobiety wbiły w niego wzrok z zaciekawieniem. Pan odchrząknęła. – Jakiś pomysł na to, co przed chwilą powiedział? Tory zmarszczyła brwi. – Nie… nie bardzo. – Wow…- powiedziała Kim z lekkim śmiechem – grecka księżniczka nie rozumie greki. Jestem pod wrażeniem. Pam wygięła brew. – Musi mieć jakieś głosy w głowie, że im odpowiada. Mam tylko nadzieję, że nie mówią żeby nas zabił. Ash poczuł jak palą go policzki. – Ooo… – zagruchała Pam –To miłe. Podoba mi się sposób, w jaki czerwienią się jego policzki gdy jest zażenowany. – Czyli tak samo jak wtedy, gdy jest wściekły i ciężko tyra – powiedziała Tory biorąc kęs zimnej pizzy. – Naprawdę? – zapytała Pam. – Musze przyznać, że w takim razie jest gorętszy niż przypuszczałam. Ash warknął do nich. – Kobiety, możecie nie dyskutować o mnie gdy stoję obok? Pam uniosła w górę kolejną brew. – Jesteś z nami z powrotem, czy może nadal rozmawiasz z głosami? Wyjęła z koszeni zestaw słuchawkowy Bluetooth.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Co powiesz Synu Sama147? Może założysz słuchawki i będę miała spokojne sumienie udając, że rozmawiasz z kimś przez telefon, a nie że przyjmujesz rozkazy od psów czy czegoś w podobnego? Ash zaśmiał się na jej słowa. – W porządku. Tylko myślałem, co złego mogło spotkać Tory podczas włamania. Kobiety wymieniły nerwowe spojrzenia. Pam spojrzała w stronę drzwi. – Wiesz Tory on ma racje. Co jeśli złodzieje… – Może nie powinnaś tu zostawać – dodała Kim. –Czemu nie zostaniesz z nami? Tory potrząsnęła głową. – Nie mogę was wystawiać na ryzyko, ani nie mam zamiaru żyć w strachu. Mogę załadować Henrego i sama o siebie zadbam. – Henry? – zapytał zdziwiony Ash. Kim mu odpowiedziała. – Jej niańka Beretta. Był zaskoczony, że Tory ma broń. Nie wyglądała na taką osobę. – Umiesz jej używać? Pam roześmiała się wskazując na Tory, która była niezwykłe spokojna pochłaniając pizzę. – Spójrz na nią. Wygląda na nieszkodliwą i cichą. Ale w środku to prawdziwa lwica. Tory jest adrenalinowym ćpunem, jakiego w życiu nie widziałeś…wszystko od głębionego nurkowania po skok na bungee. Do diabła, ona nawet wyskakuje z samolotu dla zabawy. Ash był zaskoczony i pod wrażeniem. – Naprawdę? Tory wzruszyła ramionami. – Lubię żyć niebezpiecznie. – Nie…- powiedziała Pam- Ty żyjesz nieustraszenie. Ash pochylił głowę z szacunkiem. – Nieustraszenie jest najbardziej pożądaną cechą u człowieka. Głupota nie jest. Zostanę z tobą póki to się nie skończy. Sam się tym zaskoczył, ale z drugiej strony to miało sens. Jej ekipa ma zdobyć dla niej pamiętnik, a jeśli on będzie blisko niej, dostanie go pierwszy. A wtedy będzie mógł go zniszczyć, zanim ktoś będzie miał możliwość przeczytania pamiętnika. Taką miał nadzieję. Pam położyła rękę na dłoni Tory. – Przyjęłabym jego ofertę. Byłaś u nas wcześniej, co oznacza, że wiesz o problemie bielizny Kim na podłodze. 147

23-letni chłopak bez tożsamości i znajomych. Wierzył, że to demon, "Sam Carr" kazał mu zabijać. W swej wyobraźni był synem Sama. Sługą szatana. A kim był Sam ? Odsyłam do krimonologii.. , dodam że był seryjnym mordercą jeden i drugi 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– To nie jest moja bielizna. To twoja! – warknęła oburzona Kim. Pam machnęła na nią dłonią. – Nie kłóćmy się o takie małe rzeczy, jak to, kto jest właścicielem tej bielizny. A wracając do tematu – w jednej chwili uwiesiłbym się tego dużego faceta. On jest ciekawszy niż my. – I bystrzejszy też. – Kim uśmiechnęła się szeroko. – Jeżeli ona przyjmie jego ofertę, to ja też mogę go błagać o ochronę? Wiesz, sądzę że mam sąsiada co mi źle życzy. Może mnie skrzywdzić148. Ash roześmiał się. – Ja nie wiem….wiesz ten twój bieliźniany problem …. Pam wybuchała śmiechem. Kim wydęła wargi. – Jak byś sam nigdy tak nie zrobił… Bo nie robił. Nie nosił bielizny149, więc nie mógł jej rzucać na podłogę. Ale tego kobiety nie musiały wiedzieć. – Zmiana tematu. Dimitri się odzywał? – Jeszcze nie. – Jest w Grecji? – zapytał Ash. Tory skinęła głową. – Oki – powiedział Ash zakładając plecak na ramię. – Nie chcę was opuszczać, ale muszę iść do siebie zabrać kilka ubrań. Macie mój numer telefonu. Jeśli chociaż zobaczycie cień za oknem, dzwońcie. Od razu się pojawię. Mieszkam kilka domów dalej150. Tory uśmiechnęła się. – Z nami będzie wszystko w porządku. Ash też miał taką nadzieje. Skierował się do drzwi i wyszedł. Na ulicy upewniając się, że nikt go nie zobaczy, wysłał się do Grecji prosto przed drzwi Augustus Tsigasa. Ojciec Gusa był giermkiem, śmiertelnikiem pomagającym Mrocznym Łowcom. Dorosły Gus zaczął pracować dla rządu pomagając nie tylko Ashowi, ale także innym Łowcom, jeżeli tego potrzebowali. Cicho zapukał do drzwi tak, by nie przerazić żony Gusa, Olimpi. Nie miała pojęcia o powiązaniach męża z paranormlanym światem. Nie wspominając, że tutaj była druga w nocy. Usłyszał kroki po drugiej stronie drzwi i zapaliło się światło. Gus otworzył drzwi z groźbą na twarzy. – Lepiej żeby to było ważne, Acheron. – Czy ja bym cię budził z innego powodu? – Tak. 148

Taa Kim każda by chciała  Więc jednak komandos  150 Oczywiście  A można prosić o dokładny adres? 149

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash roześmiał się z jego zgryźliwości, obaj wiedzieli, że nigdy nie niepokoi się Gusa bez potrzeby. – To jest ważne. Pamiętasz grupę ludzi, której pomogłeś wydostać się z więzienia? – Archeologom? – Tak. Był między nimi Dimitri. Potrzebuję jego adres. Gus wyglądał na cholernie zirytowanego. – Myślałem, że jesteś wszechwiedzący. Nie możesz sam go zdobyć? – Mam pewnie ograniczania i niestety Dimitri jest jednym z nich. Przecierając oczy Gus ziewnął. – Wchodź. Znajdę dla ciebie adres. – Gus? Czy coś się stało? Ash zamknął drzwi, kiedy Olimpia weszła do pokoju. Szczupła i drobna, miała długie czarne włosy i brązowe oczy. – Przepraszam, że cię obudziłem. Uśmiechnęła się do niego jak go zobaczyła. – W porządku Acheron. Wiem, że chcecie bym was zostawiła. Wracam do łóżka. – Dobranoc. – Poszedł za Gusem do jego gabinetu. – Swoją drogą to chłopiec. Gus uśmiechnął się dumnie. – Dzięki, że mnie poinformowałeś. – Nie ma sprawy. Czekał spokojnie, a Gus pracował na komputerze. W końcu zanotował adres i podał Ashowi. – Mam nadzieję, że to pomoże. – Na pewno. Dzięki. Wdzięczny, że przynajmniej jedna osoba była mu pomocna, Ash błysnął z domu Gusa do mieszkania Dimitriego po drugiej stronie miasta. Wziął głęboki wdech starając się wymyślić jak najlepiej sobie z tym poradzić. Mógł także teleportować się do środka i szukać, kiedy człowiek spał albo mógł go obudzić i zapytać, gdzie to jest… Nie, lepiej jak to znajdzie, gdy spał… Wszedł do małego, zabałaganionego mieszkania i stanął. Początkowo myślał, że Dimitri śpi w łóżku, ale nie usłyszał jego oddechu. Podchodząc bliżej zobaczył, że mężczyzna leży martwy z twarzą w kałuży krwi. – Nie dobrze – wyszeptał patrząc na chaos pozostawiony przez kogoś, kto przewrócił mieszkanie do góry nogami podczas przeszukiwania. Wziął głęboki wdech mając nadzieję, że tym razem jego moce zadziałają. I tak jak powinno stać się w domu Tory, zobaczył wszystko z przejrzystością kryształu.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Trzech dużych mężczyzn ubranych w czerń przepychało się z Dimitri, chcąc książkę151. Dimitri walczył i niczego im nie powiedział, nawet kiedy go torturowali. Jego lojalność wobec Tory skończyła się wraz z cichym wystrzałem dwie godziny temu. Ash ukląkł obok ciała i zamknął oczy mężczyzny. – Spoczywaj w pokoju, braciszku. Osoby które ci to zrobiły zapłacą152. Przyrzekam153. Mężczyźni opuścili miejsce z frustracją. Ale skoro oni nie mieli pamiętnika to kto? – Matera? – Masz zamiar ponownie na mnie wrzeszczeć Apostolos? – Przepraszam. Fala winy przeszła go na wskroś żałując, że tak krótko z nią był. Przez całe jego życie, tylko matka i Simi tak naprawdę go kochały…i jeszcze siostra154. Waśnie dlatego nienawidził tracić wobec nich cierpliwości. – Nie chciałem wyładowywać na tobie mojego gniewu. Czy możesz mi odpowiedzieć na jedno pytanie? – Książki tu nie ma, pratio155. Dimitri dał ją komuś. – Komu? Obraz matki pojawił się przed nim. Jej srebrne oczy były pełne smutku i żalu. – Oddałabym życie za ciebie, wiesz o tym. Ale nie mogę ci odpowiedzieć na to pytanie. Jej istnienie jest zbyt mocno powiązane z twoim. Będąc ojcem wiesz, że nie zawsze możesz dać dzieciom tego, czego pragną. Przykro mi Apostolos. Tak silnie pragnął chwycić jej dłoń. Poczuć jej dotyk, chociaż raz w życiu. – Rozumiem. Nie podoba mi się to, ale rozumiem. Wzięła głęboki wdech i przymówiła głosem pełnym przekonania. – Wiem, co ci powiedział Savitar. Ale w jednym się mylił. Nie pozwolę cię zabić. Nie znowu. Jeżeli ktoś się do ciebie zbliży, zrobię schizmę156 w królestwie i uwolnię moją armię dla twojej ochrony. Jestem boginią zniszczenia i nie obchodzi mnie, co stanie się ze światem ludzi. Jesteś jedyną osobą, jaką kocham i zabiję cokolwiek i kogokolwiek, aby ratować twoje życie. To nie było zbyt pocieszające. Wolał umrzeć niż ponownie cierpieć upokorzenia. Ale jej miłość i oddanie wiele dla niego znaczyły. – Kocham cię Matera. 151

To prawie jak łowcy … Słowa Asha są prawem…. 153 A obietnic nie łamie…. Nawet jeśli mają go zabić.. 154 Boże kochała,, kochała… kochała… 155 Skarbie, kochanie… 156 Dobra a ja teraz odsyłam do historii…. 152

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Więc mnie uwolnij…157 Pokręcił głową, była to jedyna prośba, której nigdy nie spełni. I to mu łamało serce. – Jeżeli to zrobię zniszczysz świat. Ale i tak trzeba przyznać, że jej miłość nie przeszkadzała jej w okłamywaniu go. Pomijała niektóre rzeczy i trzymała w sekrecie, jak na przykład istnienie jego córki, oraz że Simi, mimo że ostatnia z rodu Xiamary i ostatnia Charontes w królestwie ludzi, nie była ostatnim Charonte, który przeżył. Ale jego matka nigdy wprost nie kłamała…prawda???158 Matka skrzywiła się. - W gniewie przyrzekłam, że zabiję tą rudą wywłokę Artemidę159 i jej nic niewartego brata Apolla, za to co ci uczynili. Oboje wiemy, że jeżeli nie dotrzymam słowa, zginę. Więc masz rację, nie mam innego wyjścia jak zniszczyć świat po uwolnieniu. – Więc ja nie mam innego wyjścia jak się trzymać uwięzioną. Potrząsnęła głową. – Nigdy nie zrozumiem, jak w tym samym momencie możesz mi przynosić tyle samo dumy i bólu. Nie zgadzam się z twoją lojalnością wobec osób, które cię zdradziły160…nie, oni zrobili coś gorszego – torturowali cię i poniżali…wykorzystywali.. więc nie zasługują na litość, współczucie i złagodzenie kary. Ale szanuję twoje przekonania nawet, jeżeli gwałtownie kolidują z moimi. Żadna matka nie może być bardziej dumna z syna niż ja jestem z ciebie, Apostolos. Idź znaleźć książkę wiem, że ci się uda. I pamiętaj, że jestem tu by ci pomóc w taki sposób, na jaki mogę. Trzymał swoją dłoń nad jej ręką. To było najbliższe dotykowi. Połowa niego chciała uwolnić ją za każdą cenę. Ale cierpiąc w ten sposób jak cierpiał, nie mógł żyć wiedząc, że skrzywdził kogoś w podobny sposób. Przynajmniej nie tych, co na to nie zasługiwali. – Idź z moją miłością, Apostolos. Pojawiając się z powrotem w Nowym Orleanie stanął na balkonie swojego mieszkania na 622 Pirates Alley, naprzeciw dziedzińca Katedry St. Louis. Było ciemno, ale można było usłyszeć muzykę dobiegająca z Old Absinthe House, a także śmiech i gwar ludzi na ulicy. W alei były Daimony śledzące ofiary, ale zanim nawet zdążył się zmartwić pojawiła się Janice. Patrzył jak Trini Mroczna Łowczyni skierowała się na Royal Street wiedząc, że jest blisko nich. Dzisiaj miał większy problem niż Daimony żerujące na ludziach. Ktoś miał pamiętnik Ryssy, który nigdy nie powinien być napisany. Mógł cofnąć się w czasie i go przejąć, ale nie wiedział jak bardzo zakłóci to 157

A zniszczysz świat ??? Taa mijała się tylko z prawdą. 159 Kocham cię.. 160 Ja też.. drugi policzek jest niemodny 158

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

teraźniejszość. Jakie to mogło przynieść zmiany? Mogły być dobre lub złe. Albo mogły zniszczyć ziemię. Oparł się o balustradę rozważając swoje możliwości. Czyżby już zasiał własną destrukcję? Dając Tory klucz, który wydawał się nieszkodliwy, a teraz okazał się większym zagrożeniem niż mógł przewidzieć? – Chroń dziewczynę Apostolos. Zapewnij jej bezpieczeństwo… Pochylił głowę słysząc matki głos. – Co mówisz Matera? – Nie powinnam ci tego mówić, ale przetrwanie świata zależy od niej. Zapewnij jej bezpieczeństwo. Ash roześmiał się uderzony sceną z Heroes. Ratuj przywódcę, ratuj czirliderkę. – Dlaczego mi to mówisz? – zapytał. – Bo cię kocham, a teraz idź. Ash zawahał się. Ale wreszcie znał prawdę. Jego matka nie powiedziałby mu tego gdyby to nie było naprawdę ważne. Dobrze, będzie chronił Soterię. I samego siebie. *** – Co robisz Apollymi? Apollymi odwróciła się od swojej fontanny i zobaczyła Savitara stojącego w jej ogrodzie i patrzącego na nią ze złością. – Wynoś się ty draniu! Nawet się nie ruszył. – Nie powinnaś mu tego mówić! Wyzywająco podniosła podbródek na Savitara. Nawet całe jego moce nie dorównywały jej. – Kim ty jesteś by mnie pouczać, co mogę lub nie? – No właśnie chyba zapominasz! Zamiast odpowiedzi posłała mu wrogie spojrzenie. Jego oczy zaświeciły się niebezpiecznie, a kolor tęczówek przeszedł od lawendowego do srebra, by w końcu powrócić do ciemnoniebieskich.161 – Manipulujesz losem. Warknęła na niego. – Chronię swojego syna! Jeżeli to zbrodnia to ukaż mnie, Oh…poczekaj, ja już zostałam ukarana za jego ochronę. Więc mogę jeszcze raz. Savitar zmrużył oczy patrząc na nią. – To nie jest zabawa. – Nie, nie jest. Masz rację. Ja tak nie pogrywam. Nigdy. Chciała go ominąć, ale chwycił jej ramię zatrzymując ją. 161

Coś mi to przypomina…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie próbowałem cię powstrzymywać jak niszczyłaś bogów Atlantydy, ale pamiętaj, że inni Chthonians mogli cię rozerwać na strzępy. Apollymi nie akceptowała żadnej próby zastraszenia, nawet od niego. – I co? Powinnam ci podziękować? - Wyrwała ramię z jego uścisku. – Jedynie jestem ci wdzięczna za opiekę i ochronę Apostolosa, za to że go kochasz jak ja. I za to, że nauczyłeś go posługiwać się mocami. I tylko za to! Zawszę będę ci wdzięczna. Zawsze. Ale aż tak daleko nie sięga moja wdzięczność. Ja się niczego nie boję. Jego twarz zrobiła się brutalna i zimna. – Nieprawda! Boisz się! Tak długo jak boisz się, że stracisz syna, można cię kontrolować jak każdego. – Ty też się boisz… boisz się stracić Apostolosa… – Tak. Ale ja nie udaję, że nic mnie nie przeraża! Nienawidziła kiedy miał racje. – Nie naciskaj mnie Savitar. – A ty mnie. Możesz być boginią z urodzenia, ale ja jestem czymś więcej i czymś gorszym od najlepszego Chthoniana. Przeżyłem piekło, jakiego sobie nie potrafisz wyobrazić, a jego ognie wyryły we mnie stal. Chcesz ze mną walczyć, podnieś miecz. Ale powinnaś pamiętać, że niejeden bóg ze mną zadarł i nie doczekał końca dnia. Rzuciła mu nienawistne spojrzenie. – A ty powinieneś pamiętać, że nie tylko obróciłam w perzynę panteon, ale też najbliższą rodzinę, która miała chronić mojego syna. Nie wchodź mi w drogę, bo w końcu dowiemy się, które z nas jest silniejsze. Savitar chciał ją udusić za jej upór. Ale z drugiej strony zawsze taka była. Zepsuta i harda do szpiku kości. – W porządku rób ja chcesz. Ale pamiętaj i rozważ, co się stało ostatnim razem, gdy starałaś się go tak nieudolnie chronić. Apostolos cierpiał z winy twojej ignorancji i głupoty! Była inna droga! Znowu chcesz powtórki z rozrywki? Jej oczy zalśniły od łez, a on w tym momencie poczuł się jak bydlak. – Niech cię cholera! – Wzięła mnie lata temu. Apollymi, pozwól by los toczył się po swojemu. Proszę cię… nie, po raz pierwszy błagam, nie mieszaj się w to. On zasługuje na szczęście … i dla dobra nas wszystkich. Kryształowe łzy błyszczały jak diamenty na końcówkach jej rzęs. – Na miłość bogów zachowaj go przy życiu… teraz ja po raz pierwszy błagam ciebie. W przeciwnym razie wiesz, co zrobię. Pochylił głowę. – Zrobię, co tylko mogę, ale w końcu oboje wiemy, że Apostolos trzyma nasz los w dłoni. I tylko on może sprawić, że w końcu los, o jaki dla niego prosimy będzie jego udziałem. Bo jeżeli Acheron to spieprzy, nie tylko on będzie cierpiał.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Cały świat zostanie zniszczony.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ VIII Ash zapukał we frontowe drzwi Tory, słysząc kobiety chichoczące jak małe dziewczynki. Drzwi z rozmachem otworzyła Kim, posyłając mu diabelski uśmiech, przez który poczuł się nieswojo. – Lubisz czarny, prawda Ash? Nie wiedząc czy powinien odpowiedzieć zmarszczył brwi. – Jest oki. – Ale jaki masz ulubiony kolor? – spytała robiąc krok w tył i wpuszczając go do domu. Wszedł do środka zastanawiając się czy przypadkiem nie powinien uciekać w przeciwnym kierunku. O co im chodziło? – Nigdy nad tym nie myślałem. Pam odchrząknęła. – Ale gdybyś musiał wybrać jeden, to jaki będzie? Ash zacisnął dłoń na pasku plecaka. – Każdy, byle nie biały. To był ulubiony kolor Artemidy i na sam jego widok bolał go brzuch. Tory zirytowała się jego wymijającymi odpowiedziami. – Czy możesz to odrobinę zawęzić? Pam zacmokała. – Nie da ci spokoju póki nie odpowiesz. Wciąż obawiając się, co zaplanowały, odpowiedział. – Oh okay. Przypuszczam, że czerwony. Coś poleciało w kierunku jego głowy. Bez zmrużenia oka Ash złapał przedmiot, który zapiszczał. Krzywiąc się otworzył dłoń i zobaczył małego, czerwonego, gumowego demona, z czarnymi rogami… dziwnie przypominającego mu Simi. Spojrzał krzywo na kobiety. – Uhh … dziękuję. Wybuchnęły śmiechem. Podejrzliwie patrzył na nie, a Kim usiadła obok Pam. – Czy kiedykolwiek czułeś, że przyszedłeś w połowie filmu i ktoś ci zapomniał powiedzieć o co w nich chodzi? – zapytała Kim machając ręką. - Bo mnie to się przytrafia cały czas, zwłaszcza w pracy. I jakoś z tym żyję. Pam roześmiała się. – A to jest naprawdę złe, jeżeli rozważysz, że ona jest położną. – Oh szaa – powiedziała Kim uderzając żartobliwe przyjaciółkę. Jak na komendę obie wstały i chwyciły kurtki z kanapy. Pam narzuciła swoją.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Skoro on już jest, my was zostawiamy. Ash, jeżeli kolejny młotek poleci w twoją stronę daj znać, a my zmyjemy jej za to głowę162. Zaskoczony nie poruszył się, ani nic nie powiedział, póki nie wyszły. – Masz ciekawych przyjaciół. Tory zamknęła drzwi i uśmiechnęła się z dumą. – Nie, ja mam najlepszych przyjaciół na świecie. Nie wiem co bym bez nich zrobiła. Ash poczuł, że stracił cały wcześniejszy zapał na myśl o Nicku. – Raz miałem takiego przyjaciela. Odwróciła się do niego ze zmarszczonymi brwiami. – I co się stało? Przespał się z Simi, a ja go za to zabiłem. No może nie do końca. On tylko go przeklął, ale to było tak jakby sam pociągnął za spust, który zakończył życie Nicka. – Już ze sobą nie gadamy. Tylko walczyli próbując się pozabijać. I to wszystko z jego winy. W jednym porywie gniewu zniszczył ich przyjaźń. Położyła mu pocieszająco dłoń na ramieniu. Poruszyło go, że próbowała dotrzeć do niego. – Przykro mi, Ash. Nie mogę sobie wyobrazić, co bym zrobiła bez moich dziewczyn. Jestem spokojna wiedząc, że mogę do nich zadzwonić o każdej porze dnia czy nocy i będą tu tak szybko, jak tylko będą mogły. – Każdy powinien mieć takich przyjaciół. – Tak, powinien. Tory podniosła kawałek pizzy i przypomniała sobie jak mówił, że nie ma żadnej rodziny. – Więc, do kogo dzwonisz jak masz doła? Wzruszył ramionami. – Nie robię tego. – Co nie robisz? Nie dzwonisz czy nie masz doła? Rozejrzał się po pokoju. – Śpię na kanapie163? Nie przegapiła faktu, że kolejny raz zmienił temat z prywatnego na inny. – Nie. Mam wolną sypialnię na górze. Możesz w niej nawet zostawić plecak nie bojąc się, że go ruszę. Wolno skinął głową. Cisza, jaka zapadła, kiedy wyrzucała opakowanie po pizzy do śmieci była nieco niezręczna. – W końcu poukładałyśmy na miejsce wszystkie rzeczy rozrzucone przez włamywaczy. OCD zakrólowało jeszcze raz. 162 163

Chyba ktoś go polubił  Urocza zmiana tematu….

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Dobrze. Zauważyłaś, czego brakuje? Zazgrzytała zębami na niewinne pytanie. – Niczego. – Niczego164? – Obawiam się, że szukali czegoś, czego tutaj nie ma – tak jak ty i policja myślała. Więc zastanawia mnie, kiedy wrócą. – Więc może chcesz spać w hotelu? Zaproponowałbym miejsce u mnie, ale mam tylko jedną sypialnię. Na czternastu metrach kwadratowych nie ma za wiele miejsca dla dwojga ludzi. Wow, to małe miejsce można było nazwać domem i to jej powiedziało wiele o jego samotnym trybie życia. – Nie przyjmujesz wielu gości, prawda? Uśmiechnął się do niej. – Mówiłem ci, lubię być sam. Ale mam kilku przyjaciół i jeśli chcesz poczuć się pewniej, możesz u nich przenocować. Tych miejsc jest kilka, więc możesz uciec ode mnie165. Jestem pewien, że niektórzy mają nawet skrzynki z narzędziami, jeżeli będziesz ich potrzebowała. Ponownie poklepała go delikatnie po ramieniu i roześmiała się z jego delikatnej kpiny. – Jeśli poczujesz się lepiej celowo w ciebie nie trafiłam. Mam mistrzostwo w rzucaniu młotem. Wierz mi, gdybym naprawdę chciała cię skrzywdzić, zrobiłabym to. Parsknął. – Nie jest zbyt pocieszające z mojego punktu widzenia. Nieczęsto chodzisz na randki, prawda? Tory zaśmiała się ponownie. – Próbuję, ale zawsze są nieudane. – Naprawdę? – Taaa. Tak jakbym była przeklęta. Za każdym razem, gdy zbliżę się do faceta, to albo odkrywam, że jest gejem, albo ma dziwne wypadki i postanawia zerwać ze mną. – Dziwne wypadki obejmują latające młotki? Przewróciła oczami. – Nie, ale jeden facet złamał sobie nogę próbując wskoczyć ze mną do łóżka. To jakby zniszczyło moje życie miłosne. A już nie wspomnę, że było to ciosem dla mojego ego. Ohh dobra… jeszcze nie jadłeś. Chcesz coś do jedzenia? Pokręcił głową. – Pochłonąłem kanapkę w domu. Spojrzała na niego podejrzliwe166 wyrzucając ostatnią butelkę po piwie. 164

Ale zdziwienie … Raczej się na to nie zapowiada, więc Ash skończ marzyć  166 Mądra dziecinka,.. nie da się okłamać  165

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Wiesz, że jesteśmy Grekami? Jesteśmy skazani by jeść i to dużo. – To zły stereotyp. – Nie w mojej rodzinie. To nawet przypomina dyscyplinę olimpijską. Wiesz, moja ciotka Del została wyrzucona z bufetu, za to jak-ty-jesz, w sumie to ona pochłania jedzenie jak wspomagający na obozie treningowym. W mojej rodzinie my kobiety gotujemy, a wy mężczyźni jecie. To jest naturalny porządek. Ash skrzyżował ręce na piersi podziwiając krzywizny jej tyłka, gdy schyliła się by podnieść małą serwetkę z podłogi167. Cholera, ta pozycja była ciekawa. Poczuł jak krew zamieniła mu się w ogień, kiedy wyobraził sobie ją nagą i torturująca go. Taaa mógł to wykorzystać… Jego oddech rwał się. By ją nie pochwycić odłożył na miejsce kubek, gdyż w przeciwnym wypadku mógł poczuć coś innego niż czuły dotyk: na przykład jej mocne uderzenie. Ale z drugiej strony może było warto? – Cóż, ja naprawdę niewiele jem, więc nie kłopocz się z jedzeniem dla mnie. Wyprostowała się groźnie na niego patrząc. – Jesteś jakimś dziwnym wampirem168? Nigdy nie zdejmujesz okularów przeciwsłonecznych i żywisz się tylko piwem… ale z długiej strony, tak robią bracia z bractwa i widziałam cię w świetle słoneczny. Więc to koniec mojej fantazji o wampirze. Gdyby tak mógł zakończyć własne fantazje. Po jej uwadze, która jak na jego gust była zbyt bliska prawdy, podniósł plecak. – Idę zanieść na górę moje rzeczy. Gdzie mam iść? – Drugie drzwi. Ash udał się na schody a fotografie rodzinę, wiszące na ścianie znowu go poruszyły. Tory była taka normalna. A on spędzał tak niewiele czasu wśród ludzi takich jak ona, że tylko mógł się uśmiechać. Ale jeszcze bardziej zastanawiał się jak to jest dorastać w tak normalnej, dużej, kochającej rodzinie169. Na zdjęciach wszyscy wyglądali na takich szczęśliwych. Na jednym z nich Tory stała wśród kuzynów w Grecji i każdy się przytulał. Było też kilka zdjęć zrobionych w delikatesach Theo w Nowym Jorku. Na jego ulubionej fotografii Tory miała około piętnastu lat i stała z Gaery. Obie były ubrane w brązowe słomiane kapelusze z szerokim białym rondem dla ochrony przed słońcem, obejmowały się i śmiały. Zanim się powstrzymał wyciągnął dłoń i dotknął jej twarzy. I wbrew własnej 167

Tak, tak chłopie ciebie w końcu też dopadło  Tylko wampirowatym bogiem  169 Ehh chyba kogoś dopada przeszłość… 168

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

woli próbował sobie wyobrazić że ktoś go tak trzyma, ktoś kto się cieszy, będąc z nim. Jakie to uczucie? Jesteś zmęczony. Jedyna osoba, która go kochała i mogła dotknąć, a przede wszystkim nadal żyła, to Simi. Ona była całym jego światem i dlatego tak ją chronił. Dotknął tatuażu na piersi ciesząc się, że jest z nim. Musiał szybko ją uwolnić, a szczerze nienawidził każdego razu, gdy to robił. Czuł się rozluźniony gdy z nim była… To było samolubne170, ale nic na to nie mógł poradzić. Chwytając mocniej pasek od plecaka wszedł na górę do swojego pokoju. Jak reszta domu był mały i przytulny. Zasłony i kołdra były beżowe w różowe kwiatki171. Ktoś tu wszedł i pościelił mu łóżko. Nie wiedział, dlaczego ale poczuł się mile widziany. Odłożył plecak na podłogę i chwycił gitarę akustyczną stojącą na bujanym fotelu. Poczuł czyjąś obecność za sobą. Odwracając się ujrzał Tory w drzwiach, obserwującą go. – Grasz? – Raczej rzępolę od czasu do czasu. A ty? – Czasami. – Jesteś dobry? – Raczej tak. Weszła do środka ze stosem ręczników i myjką, które położyła na kredensie. – Łazienka jest na po drugiej stronie korytarza. Potrzebujesz coś jeszcze? Twojego dotyku jakbym coś dla ciebie znaczył. Pokręcił głową zabraniając sobie takiego myślenia. – Jestem mężczyzną z niewielką ilością potrzeb. Westchnęła. – Zauważyłam. Zanim zdążył pomyśleć podszedł do niej. Na tyle blisko że mógł poczuć zapach jej skóry, wymieszany z zapachem brzoskwiniowego szamponu. Rozkoszował się nim. Tak samo jak widokiem jej brązowych oczu, które wszystko w nim oceniały. Bogowie jak on chciał kawałek tej kobiety… Tory nie mogła chwycić oddechu, kiedy stał tak blisko niej. Czuła ciepło jego ciała. Był tak niewiarogodnie sexy. Tak piękny. On ma zamiar cię pocałować…

170 171

Przyda ci się chłopce samolubstwa hahaha – możecie sobie wyobrazić macho wśród różowych kwaitków?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Już czuła smak jego męskich warg…czuła jego ramiona wokół niej. Ale to nie mogła być rzeczywistość. W momencie, kiedy dotknął jej skóry odskoczyła od niego172. – W porządku, ja już cię zostawiam173. Ash miał ochotę biadolić. Wybiegła z pokoju tak szybko, że zostawiła ślad pary. Jak ona mogła go nie chcieć? Przez całe życie walczył o to z ludźmi. Odpierając ich obmacywanie i dotyk. A teraz, kiedy w końcu znalazł osobę i chciał, by go dotykała, ta uciekała od niego jak od trędowatego. Co do cholery? Rozdrażniony przeczesał dłonią włosy przeklinając pod nosem. Zapowiadała się bardzo długa noc, z nią śpiącą tak blisko i jednocześnie tak daleko. *** Następnego dnia wcześnie rano Tory z zaczerwienionymi oczami chwiejąc się zeszła do kuchni. W chwili, kiedy przekroczyła próg dosłownie zamarła. Ash tam był. Ubrany tylko w jeansy stał do niej tyłem. Święty Boże! Bezmiar opalonej skóry na jego plecach to było więcej niż śmiertelna kobieta mogła zobaczyć i nie ślinić się. Szerokie, umięśnione ramiona harmonijnie zwężały się w dół do wąskich bioder i doskonale uformowanego tyłka. Jego włosy nadal były potargane od snu. Sięgał po piwo. Tory z obrzydzeniem zacmokała widząc, co robi. – Ty chyba sobie ze mnie żartujesz. Odwrócił się i gdyby miała odrobinę zdrowego rozsądku, uciekłaby. Tak, nadal miał te irytujące okulary, ale górny guzik jego jeansów był odpięty. Spodnie bardzo nisko opadły mu na biodra, ukazując ciemną smugę włosów od pępka w dół…174 Był na komandosa! Jego ciało było stworzone do grzechu. Naprawdę, żaden facet tak nie powinien wyglądać, a tym bardziej stać w jej kuchni… W jej łóżku to już inna historia175. 172

Ohh ktoś to się zagrzał…. Taktyczny odwrót ??? 174 Taaa też bym zamarła na taki widok ale nie wiem czy bym się powstrzymała przed obślinieniem siebie … i jego.. 175 A Ash się martwi że patrzy na niego jak na trędowatego… 173

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ludzie jak ona chciała kawałek tego pysznego ciała. – Czy coś się stało? – zapytał obłudnie z niewinnym uśmieszkiem. Zajęło jej trzy uderzenia serca by sobie przypomniała własne obiekcje wobec jego nagości. – Pijesz piwo z samego rana. Jakim typem alkoholika jesteś? Błysnął szyderczym uśmiechem zanim wziął łyk. – Nie jestem alkoholikiem. – Taa jasne, wszyscy tak mówią. Ale przynajmniej powinieneś coś wrzucić do żołądka zanim zaczniesz pić. Jego rysy stwardniały. – Nie potrzebuję matki Tory. Nie wierzyła w to ani przez minutę. Zła na niego starała się odebrać mu butelkę, ale jej nie oddał176. Spojrzała na niego ze złością i troską. – A jednak potrzebujesz, by ktoś się tobą zajął. Jezu! Jak możesz to sobie robić? – To tylko piwo. – A piekło to tylko sauna. Podeszła do lodówki, wyciągnęła jajka i ser. – Siadaj, a ja ci przygotuję coś do jedzenia. – Nie jestem głodny. – A ja za chwilę będę dzierżyć nóż i patelnię, więc jeśli wiesz, co jest dla ciebie dobre, przestaniesz się sprzeczać i usiądziesz. – Nie jadam śniadań! – mruknął kiedy schodził jej z drogi. – A mnie to zupełnie nie obchodzi – zadrwiła ze śpiewnym akcentem, który mógł należeć do niego. Przeniósł się na drugą stronę stołu. – Jesteś taka apodyktyczna177 – Tak, jestem, a teraz siadaj. – Tak, wasza wysokość. Czy jest coś jeszcze, co mogę dla ciebie zrobić? – Nałóż koszulę jak cywilizowany człowiek. Wiesz jak niezdrowo siedzieć w kuchni bez koszuli178? Ash zaśmiał się, mimo że chciał ją udusić. Była jedyną osobą, jaką spotkał w życiu, która chciała, by więcej nosił ubrań. Zaczął wstawać, ale wydała pisk protestu. – A teraz, co??? – warknął zaskoczony jej zmiennym nastrojem. Wskazała na niego groźnie nożem. – Nawet nie waż się ruszać, dopóki nie zobaczę, że coś zjadłeś. Wydał sfrustrowany jęk. 176

Walka mrówki z słoniem.. Tory nie stawaj między facetem a jego butelką z piwem  No chyba że masz pod ręką młot pneumatyczny a nie młotek… 177 Biadolenie dziecka – tupnij jeszcze nogą. 178 Ja nie wiem 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Powiedziałaś mi, że mam włożyć koszulę. – A od kiedy ty słuchasz co ja do ciebie mówię? Nigdy! Wiem, co planujesz, pójdziesz na górę i już nie zejdziesz, więc siadaj. Podniósł ręce w kapitulacji patrząc jak wbija dwa jajka do miski i ubija je z taką radością, jakby go zastraszyła, a on nie był bogiem z ochronnymi mocami. – Nie jesteś rannym ptaszkiem, co? Dołożyła garść sera do jajek. – Nie i nie przyjęłam odpowiedniej dawki kofeiny, co oznacza, że na twoim miejscu nie wkurzałbym mnie179. Ash ukrył uśmiech. Dlaczego ona tak go bawiła? Nie rozumiał tego, ale skoro nie chciał jej powiedzieć prawdy - czym się żywi - nie miał wyboru i musiał siedzieć, kiedy ona przygotowywała mu omlet, bekon i tosty. Położyła talerz przed nim. – Fie. – Greckie, jedz. Spojrzał na pysznie pachnące jedzenie, a pochowane przez niego emocje z miejsca napłynęły. – Chcesz jeść kurwo? Zaspokój mnie…. Przypomniał sobie siebie jak klęczał na podłodze w gabinecie Estesa, nagi i przykuty łańcuchem do biurka, a jego wuj czytał do późnych godzin wieczornych. Umierał z głodu, nie mógł nic jeść podczas całodniowej pracy, dopóki nie był skrwawiony i obolały180. Ash patrzył na miskę z figami, którą wuj postawił przed nim181. Jego żołądek zaciskał się z głodu, jego usta były spragnione ich smaku. Przez ponad godzinę, gdy patrzył na jedzenie zagryzał usta do krwi w rozpaczliwej agonii. Przekonany, że Estes jest pogrążony w lekturze, odważył się wyciągnąć ręce po jedną. Nadal mógł poczuć jak palił go policzek. Zobaczył wściekłość w oczach Estesa, gdy szarpnął go za włosy trzymając przy swoich nogach. – Czy dałem ci pozwolenie na jedzenie, głupia kurwo? Nigdy więcej nie bierz zanim za to nie zapłacisz… Nawet Artemida odmawiała mu krwi chcąc go kontrolować. Jeżeli jej nie dogodził, głodował. Ale jeszcze gorsze były wspomnienia jak na siłę karmiła go straż jego ojca. Łopatką prosto do gardła. Trzymali mu zamknięte usta i nos, dopóki nie przełknął. A kiedy się dławił na siłę wlewali mu wodę do gardła, przy tym często go bili i szarpali. Nienawidził jeść182.

179

Rany jaka miła odmiana – jakaś kobieta umie mu się postawić (eee mu postawić też umie ).. ale dobrze, bardzo dobrze … dzięki temu zyskała jego pełną uwagę  180 Autorka mogłaby sobie darować… już to wiemy.. 181 Nadal jak myślę o Estesie dostaję spazmów.. 182 Ehh noo. Wierzę mu … Tory nie będzie miała z nim łatwo….. z takimi wspomnieniami ciężko wygrać.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory sięgnęła po ser i zamarła dostrzegając dziwny wyraz twarzy Asha. Gdyby nie wiedziała lepiej przyrzekłaby, że boi się jedzenia stojącego przed nim. – Co się dzieje? – Naprawdę nie jadam śniadań Tym razem wyraźnie usłyszała dziwną nutę w jego głosie. Przypominał jej zastraszone małe dziecko. Podeszła do niego. A on nadal patrzył w talerz. Delikatnie chwyciła jego lekko zarośnięty podbródek i odwróciła jego głowę tak, by na nią spojrzał. – Nie będę cię przymuszała do jedzenia wbrew twojej woli Ash. Ale też nie chcę patrzeć jak jesteś głodny. Proszę zjedz trochę… Ash wpatrywał się w jej żyłę tętniącą życiem183. Słyszał jak bije jej serce… to była żywność, jakiej pragnął. Poczuł jak kły mu się wydłużają. Ale nie mógł i nie chciał z nią postąpić tak, jak swego czasu postąpiła z nim Artemida, kiedy był jeszcze człowiekiem. Mimo że mogło jej to sprawić przyjemność nie zrobi tego. To było podobne do gwałtu. Zęby wbijają się w ciało, a ty jesteś bezsilny by móc to zakończyć. Nie zrobię tego… Sięgnęła do talerza i nabiła kawałek omletu na widelec. – Weźmiesz kawałek? Instynktownie cofnął kły. Rozchylił wargi a ona położyła mu jajko na języku. Smak zaskoczył go. Nie jadł jedzenia od swojej śmierci. Ale lepszy od jedzenia był uśmiech satysfakcji na twarzy Tory. Wyciągnęła dłoń i pogłaskała jego szczękę opuszkami palców. Zamykając oczy rozkoszował się jej dotykiem, a jego męskość gwałtownie stwardniała. W tej chwili potrzebował każdej uncji siły jaką posiadał, by jej nie przyciągnąć i nie pocałować. Ale bardziej na miejscu było rozebrać ją do naga i zaspokoić jego nagły ból. W całym swoim życiu nie smakował tak pożądania. To było coś więcej niż zwykła chuć, to była ostra, wymagająca potrzeba. Urwała kawałek grzanki i podsunęła mu pod usta. Posłusznie otworzył wargi by ponownie mogła go nakarmić. Tory nie mogła zrozumieć, dlaczego odczuwa swoistą i tak mocną radość, karmiąc go, ale nie mogła temu zaprzeczyć. Czuła się tak jakby oswoiła dzikiego lwa184. A kiedy karmiła go kawałkiem bekonu delikatnie przygryzł jej palce185. Dreszcz ją przeszedł. – To nie jest takie złe, prawda? Pokręcił głową186. 183

Ash stop! On nie o takim jedzeniu mówi  No jeszcze może nie .. ale wiesz rób tak dalej  185 A jednak nadal zwierzak  186 Jasne że nie …  184

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Podała mu kolejny kawałek jajka. Połknął je i wziął łyk piwa. Nie mogła zobaczyć jego oczu, ale czuła ciężar jego spojrzenia, przez które jej ciało płonęło. – Teraz, kiedy cię udobruchałam… Przyciągnął ją i zawładnął jej wargami. Tory jęknęła czując smak i dotyk jego języka187. W całym jej życiu żaden mężczyzna nie całował jej w taki sposób jak on – zabierał jej dech, całkowicie nią zawładnął. Jego pocałunek był gorący i wymagający, kiedy objął jej twarz dłońmi. Ash płonął smakując ją, czując jej język na swoim. Cały czas mógł sobie wyobrazić siebie głęboko w niej. Poczuć jej dłonie głaszczące jego plecy z tą samą czułością, z jaką dotykała jego twarzy188. Nie mogąc dłużej tego znieść przesunął dłoń z jej ramion na biodra, przyciągając ją bliżej. Ciało Tory tętniło nieobliczalnym pożądaniem. Chciała zerwać z niego jeansy i próbować każdy kawałek jego ciała, dopóki nie łkałby w ekstazie, ale w końcu nie była głupia189. Mężczyzna taki jak on nie umawia się z kobietami takimi jak ona. To się po prostu nie zdarza190. – Hola chłopcze… - powiedziała odsuwając się od niego. – Siad191. Dopiero się poznaliśmy. Nawet nie wiem, jaki kolor mają twoje oczy. Ash miał ochotę warczeć lub skamleć, kiedy się cofała. Jego wzrok padł na jej sutki, wyraźne zarysowane pod topem. Jedynie czego chciał, to zerwać z niej top i pochwycić jeden w usta. Trzymałaby go jakby miał znaczenie? Czy może by go spoliczkowała i wykopała z łóżka po tym jakby sprawił jej przyjemność? Nie chciał dłużej czuć się wykorzystywany. Nie wspominając już, że miał jeden duży rudy problem na głowie. Gdyby Artemida nakryła go na całowaniu innej kobiety, biłaby go tak długo, aż zostałaby mu miazga zamiast pleców. Kurwa mać, jego życie nigdy nie będzie tylko jego. – Przepraszam – mruknął, - Tobie się po porostu nie można oprzeć. – Dziwne, mężczyźni są odporni na mnie od lat. – Widocznie spotykałaś samych idiotów. Śmiejąc się sięgnęła po jego okulary. – Mogę je zdjąć? Ash poczuł rozdzierający go strach. – Lepiej nie. – Dlaczego? 187

No to tyle jeżeli chodzi o jej nie podobanie Asha  Trafiony – zatopiony... 189 A jednak też nie do końca mądra… trzeba korzystać póki się może. 190 Rany a może pogadacie sobie i sprawdzicie co i jak ? A nie same domysły … 191 Aport … zaraz dojdziemy do „leżeć” hihihi 188

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Ponieważ poczujesz się niekomfortowo. Nikt nie lubi patrzeć mi prosto w oczy. Skrzywiła się. – A ty to co? Jakieś dziecko Rosemary? – Coś w tym rodzaju. Potrząsnęła głową na jego niedorzeczny strach. – Jakbyś nie zauważył nie jestem jak większość ludzi. Nie, nie była. Ale nawet bogowie nie potrafili w nie spojrzeć nie krzywiąc ust z obrzydzeniem. – Ale pamiętaj, że jak to zrobisz nie ma już odwrotu. Tory zamarła słysząc te złowieszcze słowa. Teraz to już na pewno musiała zobaczyć jego oczy192. Powoli zdjęła mu okulary. Wbijał wzrok w podłogę, więc nie widziała koloru tęczówek. Ale cholerka, ten mężczyzna, jeśli to w ogóle możliwe, wyglądał jeszcze lepiej bez okularów. Nigdy nie widziała doskonalszych rysów twarzy. – Spójrz na mnie Ash. Zagryzł zęby przypominając sobie jak o to samo prosiła Artemida193. Wtedy bał się, że jeżeli jej odmówi, zrani go. Teraz nie bał się Tory, ale nawet po tylu wiekach wiedział jak ludzie wykrzywiają usta lub krzyczą napotykając jego wzrok. Nienawidził, gdy ktokolwiek patrzył na dowody jego boskości. Tory pogłaskała jego brew delikatnym dotykiem. – Proszę, Ash? Przygotowując się na jej strach, spojrzał w górę i napotkał jej wzrok. Tory patrzyła w szoku na jego srebrne mieniące się tęczówki. Nigdy podobnych nie widziała. Kolor był taki blady i czysty. Przypominał jej rtęć. – Jesteś ślepy? Ale gdy tylko słowa opuściły jej usta widziała, jakie są niedorzeczne. Widział wyraźnie. Jego twarz była stoicka. – Nie jestem ślepy. To jest po prostu wada wrodzona. Gdy to mówił widziała wstyd w jego oczach i poczuła ból w piersi, że coś tak pięknego mogło mu przenieść cierpienie. – To nie jest żadna wada! Twoje oczy są piękne. Boskie. Wyjątkowe … jak ty. Sądzę, że są bardzo fajne194. Odwrócił wzrok. Złapała go za brodę zmuszając, by na nią spojrzał. – Kto cię skrzywdził, Ash?!195 192

Ta wystarczy zakazać Tory czegoś nie robić Tory, to nie ruda sucz! 194 Ta i narodził się obrońca ASHA  195 Pierwsze bardzo niewygodne pytanie…. 193

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jego wzrok był ostrożny. Tory pogładziła jego twarz zdając sobie sprawę jak jędzowato zabrzmiała. – Bardzo cię przepraszam. To było z mojej strony wścibskie pytanie, tylko że ty jesteś taki powściągliwy i skryty nawet jeżeli chodzi o najdrobniejsze sprawy. Tak jakbyś bał się cokolwiek powiedzieć, bo to zostanie wykorzystane przeciwko tobie. I to dotyczy wszystkiego, począwszy od twoich oczu. Założę się, że nawet czarny nie jest naturalnym kolorem twoich włosów, prawda? Ash przełknął. Była spostrzegawcza. – Jak sama powiedziałaś ledwo się znamy. Odsunęła mu włosy z twarzy. – Byłeś kiedyś intymnie z kimkolwiek? – Oczywiście, że tak196! – Nie mówię o intymności seksualnej. Nie ma wątpliwości, że byłeś z niezliczoną rzeszą kobiet… nawet w twoim wieku. Ja się pytam czy byłeś z kimś na tyle blisko, że ktoś znał twoje najskrytsze myśli? Ktoś, przy kim mogłeś być sobą nie obawiając się, że cię będzie osądzał. Ash zaśmiał się gorzko na samą myśl, że mógł być tak otwarty wobec kogokolwiek. – W charakterze ludzi leży, by się wzajemnie ranić. Nikt tak naprawdę nie troszczy się o twoje myśli i uczucia. Tory chciała go pocieszyć. Był tak zamknięty w sobie, że chciało jej się płakać. – Ja dbam o to, co myślisz, Ash. – Ty? Od samego początku źle mnie oceniałaś, byłem jedynie kolejnym dupkiem z którym miałaś do czynienia. – Ponieważ nie dałeś mi żadnej szansy, bym inaczej cię oceniła. Po co przyjechałeś do Nashville? No? Dlaczego zniszczenie mojej reputacji było takie ważne dla ciebie? Widziała jak słabe światło znika z jego oczu, wycofał się w głąb siebie. Teraz miejsce światła zajął ból i z miejsca zrozumiała, że kierowało nim coś bardzo osobistego. – Czemu Ash? Jej zegarek zapikał. Spojrzał na niego. – Jest dziewiąta, mam randkę. Zmieszana, zmarszczyła brwi. Wyszedł z kuchni do salonu z butelką piwa i podłączył Xbox 360 pod jej telewizor. Przynajmniej myślała, że to jest to, ale zamiast białymi był pokryty czarnymi naklejkami hacker/pwn3d. Ignorując ją wyciągnął koszulkę z plecaka i ją założył. Usiadł na sofie i założył słuchawki na głowę. Usiadła na poręczy kanapy. 196

Święte oburzenie 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Co znaczy pwn3d? Często to widuję w internacie. – To określenie gracza, oznacza, że jest samodzielny lub całkowicie pokonany. Odwrócił się. – Dużo grasz? – W każdą sobotę. Przewróciła oczami, czekając na coś podobnego do Halo, Gears of War albo inne macho gry. Więc kiedy zobaczyła różowe tańczące zwierzątka zmarszczyła brwi197. – Viva Piñata? To wygląda jak gra dla dzieci. – Taaa. – Zalogował się pod swoim imieniem. - Hey Tobe. Taa wiem, że jestem spóźniony. Przepraszam. Skonfundowana patrzyła jak wybiera postać lisa, za to ktoś zalogowany jako Tobinator był niedźwiedziem. Następnie do nich dołączył JadeNX oraz Toki-san. Ash rzucił na nią okiem, po czym całą uwagę skierował na grę. – Toby uważaj na Jadena, słyszałem, że miał ciężką noc i jest w nastroju do zagłady. – Zaśmiał się. – Nie, nie mam dzisiaj w planach końca świata. Hey Takeshi, zabieraj ze mnie swój tłusty tyłek. Zgniatasz lisa. – Prześlizgnął się swoją postacią obok i dołączył do wyścigu. – Ty wstrętny jeżu, to niehonorowe tak poświęcać lisa. Kompletnie zdegustowana i zaskoczona, że dorosły facet gra jak dziecko ruszyła się z kanapy198. Poszła się wykąpać i ubrać. Wróciła trzydzieści minut później, a on nadal był w stanie wojny z oponentami. – Gdzie jest pieprzona rakieta, kiedy jej potrzebujesz? Gówno Jaden, skończ z tym pyłkiem kwiatowym. Nienawidzę tego. – Krzywiąc się na twarzy nacisnął przycisk. – Taaa gnojku spróbuj miodu. Usłyszała w słuchawkach śmiech młodego chłopaka. Zadzwonił telefon Asha. Spojrzał na wyświetlacz i wyciszył słuchawki zanim odebrał. – Cześć Trish. Taa zrozumiałem. – Rozłączył się i powrócił do gry. – Hey chłopaki musimy zgodzić się, że zwycięzcą został Tobe. Jego mama powiedziała, że musi w końcu wyskoczyć z piżamy i spotkać świat. Usłyszała krzyk protestu. – Wiem, wiem Tobe, tak to do bani, ale zobaczymy się później, prawda? Ash uśmiechnął się smutno. – Kolego słuchaj Takeshi. Ma rację. – Słuchał. - Panowie to była dobra gra. Dziękuję za rozgrywkę. Jade my się później policzymy. – Zaśmiał się z czegoś, co powiedział Jade. – Pokój bracia, pokój. – Zdjął słuchawki i wyłączył grę. Tory patrzyła jak składa konsolę. 197 198

Ja bym parsknęła śmiechem  Pewnie widok powalał…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Ile lat ma Toby? – Osiem. – A reszta? – Starsi niż osiem. – Więc każdego ranka w sobotę dorośli faceci są rozkładani na łopatki przez ośmioletnie dziecko? Roześmiał się. – Nie, Toby nie zawsze wygrywa. Tory zirytowała się. – Widzisz, znowu to robisz. Nic mi nie mówisz. Ash odwrócił się i na nią spojrzał. – Wiesz zaufanie jest zawsze dobrym pomysłem …dla kogoś innego. Za każdym razem, gdy popełniłem błąd i komuś zaufałem… to był błąd, za który długo żałowałem i drogo zapłaciłem. Naprawdę jestem szczęśliwy, że ciebie nikt tak nie zranił. Ja nie byłem takim szczęśliwcem, oki199? – Nigdy cię nie zdradzę, Ash! Pokręcił głową z goryczą. – Miałem ludzi, których znałem o wiele dłużej i lepiej od ciebie i też mi to powtarzali. A w końcu byłem przez nich okłamywany i wydymany. Nie bierz tego do siebie, ale nie chcę powtórki z rozrywki200. Tory miała ochotę wyć. Jak mocno się sparzył, że nawet nie chciał przyznać, że jego oponenci z gry to jego przyjaciele, rodzina, lub znajomi? – Idę wziąć prysznic. – Podniósł plecak i zabrał ze sobą. Cholera, nigdy nie spotkała kogoś tak podejrzliwego. Pewnie nie miał w tym plecaku niczego poza brudną bielizną. Ale uchowaj Boże by ktoś ją zobaczył – to mogło coś o nim powiedzieć, na przykład jaki rozmiar ubrań nosi. Dzwonić po federalnych! Takie coś może zagrozić bezpieczeństwu narodowemu. Wzdychając podniosła czarną konsolę ze stolika i przyszła jej do głowy inna myśl. Nie rób tego! Ale już nie mogła się powstrzymać. Podłączyła z powrotem grę i załogowała się jako Ash. JadeNX był offline, ale Toki-san nadal tam był. Wysłała wiadomość do niego. Jesteś przyjacielem Asha? Przyszła odpowiedź. A ty? Cholera, czy każdy, kto znał Asha był tak samo podejrzliwy? 199 200

Ojj bardzo ciężko będzie do niego trafić… Uparty, uparty Ash..

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tak, mam na imię Tory czy możesz do mnie zadzwonić? 204-555-9862. Telefon zadzwonił kilka sekund później. Zanim odebrała, wyłączyła grę i telewizor. – Tory. – Takeshi – odpowiedział mężczyzna z mocnym japońskim akcentem. – Czego ode mnie chcesz? Nagle poczuła się śmieszna i wścibska. – Przepraszam. Nie powinnam ci zawracać głowy, wybacz mi. Chciała się rozłączyć. – Poczekaj! Nie próbowałbyś się ze mną skontaktować gdyby to nie było ważne. Acheron ma problemy? – Nie. Jestem archeologiem, a Ash mnie pilnuje, obawiamy się, że ktoś może ukraść atlantydzkie artefakty, które znalazła moja ekipa. Nie miała pojęcia, czemu akurat to mu mówi. – Ash jest taki ostrożny, niewiele o sobie mówi... i po prostu… sama nie wiem… – Nie powiem mu, że ze mną rozmawiałaś. Fakt on jest bardzo zamknięty na niektóre tematy i mógłby zareagować złością na twój telefon. – Wiem, nie powinnam się z tobą kontaktować. Ja tylko muszę wiedzieć czy on….nie jest szalony czy coś w tym stylu. Takeshi roześmiał się. – Jesteś przy nim bezpieczna jak z własną rodziną. On jest honorowy we wszystkim co robi, nawet jeśli ceną jest jego życie. Jego słowa sprawiły, że poczuła się lepiej. – Dziękuję. – Nie ma, za co…. - odezwał się znowu… - uważaj na niego Soteria, dbaj o niego. Pamiętaj, że trzeba mieć wielką odwagę by zająć się człowiekiem, który w całym swoim życiu nie zaznał od nikogo życzliwości i dobroci. Ale nawet najdziksze zwierzę można oswoić cierpliwą i łagodną dłonią. – Rozłączył się. Tory stała trawiąc jego ostatnie słowa, kiedy uderzyło w nią – że nazwał ją Soterią. Skąd do licha znał jej prawdziwe imię skoro mu go nie podała?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ IX

– Coś ty zrobiła? Tory podskoczyła na dźwięk głębokiego głosu Asha. Z poczuciem winy, że kontaktowała się z jego przyjacielem odwróciła się ku niemu i zamarła. Ubrany w czarne spodnie i buty zostawił mokre włosy rozpuszczone i swobodnie opadające wokół jego szerokich ramion. Mój Boże – mężczyzna był niesamowicie rozkoszny i smakowity. Ale patrząc na jego wyblakły szary T-shirt ze stosem kości, który całkowicie ją zaskoczył, zaczęła się zastanawiać czy ma skłonności mordercze i zabije ją za kontakt z jego przyjacielem. Odchrząknęła i próbowała wyglądać jak wcielenie niewinności. – Co? – Kiedy byłem pod prysznicem coś zrobiłaś i zamrożony wymiękłem. Odczuwając ulgę, że to go wkurzyło, roześmiała się. – Przepraszam. To zmywarka. Więcej tego nie zrobię. – Proszę nie. W jednej minucie ukrop, w następnej lodowato. Skrzywiła się widząc jego tatuaż z powrotem na przedramieniu, – czyli tam gdzie był pierwotnie. – Czy ty robisz ludziom jakieś pranie mózgu? Przysięgam, że twój tatuaż przesuwa się w różne miejsca ciała. Zanim zdążył odpowiedzieć, zadzwonił jej telefon. Tory jęknęła na jego dźwięk. – Wiesz tak między nami, nie mamy minuty ciszy od tych głupich telefonów. Podniosła telefon i zdziwiła się widząc numer Brusa. – Część kochanie, masz dla mnie pamiętnik? – Nie, ktoś w nocy zabił Dimitriego i splądrował całe mieszkanie. Musiał zabrać książkę. Tory zszokowana wiadomością, ogarnięta przerażeniem i żalem upuściła telefon. Ash ledwo zdążył ją złapać zanim upadła na podłogę łkając. – Oddychaj – wyszeptał. Ale nie słuchała go powtarzając cicho - nie, nie, nie. Podniósł telefon z podłogi. – Halo? – Gdzie Tory? – mężczyzna zażądał odwiedzi. Ash spojrzał na nią. Siedziała naprzeciwko niego, nogi przyciskała do piersi, głowę miała opuszczoną na kolana i schowaną w ramionach. – Jest naprawdę zasmucona. Co się stało? – Jeden z naszych przyjaciół został zamordowany w nocy.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash zazgrzytał zębami przypominając sobie horror ostatnich godzin życia Dimitriego – nikt na coś takiego nie zasługuje. – Okey. Dopilnuję by do ciebie oddzwoniła, jak się uspokoi. Rozłączył się i przyciągnął Tory do siebie. Schowała twarz w jego ramionach mocno owijając własne wokół jego szyi, jakimś cudem nie sprawiając mu bólu. – Jak on może być martwy? Dlaczego? Przyciągnął ją jeszcze bliżej. – Nie wiem Tory. Gówna przydarzają się nawet najlepszym z nas. – Nie. Nie, z powodu kurewskiej książki. Jej język zszokował go i dał mu znać, jak bardzo jest zdenerwowana. – Proszę cię Acheron, powiedz mi, że ta książka nie jest warta życia człowieka. Wystrzeliła z podłogi i chwyciła telefon. – Co robisz? Podnosiła okulary i wytarła załzawione oczy, jej policzki płonęły gniewem. – Dzwonię do każdego z mojego zespołu, powiem im, by natychmiast się ukryli. Nie pozwolę, by kolejna osoba została skrzywdzona. Nie pozwolę. Wstając nie próbował jej zatrzymywać, zamiast tego usiłował wyczuć coś swoimi mocami. Nie miał żadnych tropów ani wglądu w to, co się działo i to było frustrujące. Nie czuł się tak bezbronny od dnia swojej śmierci. Tory po obdzwonieniu wszystkich zamknęła telefon i westchnęła. – Każdy jest bezpieczny. Mam nadzieję, że tak zostanie. Pociągając nosem, ściągnęła okulary i wytarła szkła ściereczką do czyszczenia. Ash podziwiał szybki sposób, w jaki się pozbierała. Włożyła z powrotem okulary i przebiła go zranionym, wściekłym spojrzeniem. – Co twoim zdaniem jest w tej książce, że jest aż tak ważna? – Koniec świata. Skrzywiła się. – Bądź poważny! – A co jeżeli byłem? – spytał chcąc zobaczyć, co by zrobiła gdyby musiała. – A jeżeli w tej książce jest coś kompletnie apokaliptycznego? Nie wahała się odpowiedzieć. – To będzie musiała zostać zniszczona. – Nawet, jeżeli zawiera dowód na istnienie Atlantydy? Przesunęła okulary na głowę. – Ponieważ mówimy o hipotezie, to tak. Żaden dowód na istnienie Atlantydy nie jest wart zniszczenia świata. I co by dobrego przyszło z uratowanej reputacji taty, gdyby nie pozostał nikt, kogo by to obchodziło? Uśmiechnął się na jej oburzenie. – Szybko podejmujesz decyzje. – Tak mówią. – Tory zamknęła oczy. – Nie mogę uwierzyć w śmierć

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Dimitriego. Boże, mam nadzieje, że nie cierpiał. Ash nie skomentował. Nie chciał jej okłamywać, a prawda… Była do dupy! Zamiast tego starał się odwrócić jej myśli od śmierci przyjaciela. – Co normalnie robisz w soboty? Westchnęła i odłożyła ściereczkę do wycierania szkieł. Widać było, że nadal jest rozdarta śmiercią Dimitriego, ale starała się być dzielna. – Zależy od soboty. Ostatnio skakałam ze spadochronem, ale przedwczoraj mój pilot odwołał skoki z powodu choroby, więc planowałam uporządkować dokumenty i oglądać złe filmy. A co z tobą? Co robisz poza próbą zdeptania ego dzieciaka z samego rana? Śmiejąc się z jej sarkazmu wyciągnął z jeansów zegarek kieszonkowy. – Dowiesz się za jakieś dwie godziny. – A co będzie za dwie godziny? – Mecz koszykówki. Wydała dźwięk najwyższego obrzydzenia201. – O nie! Nie oglądam sportu. Nudzi mnie do łez. Zamruczał z dezaprobatą. W tej jednej rzeczy był wielką górą, której nie dało się ruszyć. Złożył obietnicę i będzie tam niezależnie od wszystkiego. – Musisz pogodzić się z faktem, że będziesz siedziała na ławce, bo nie mogę cię zostawić samej. Tory zasyczała na niego jak kot. – Śnij dalej koleś. Nic takiego się nie stanie. – A właśnie, że tak. – Nie! – powiedziała stanowczo. – Nie pojadę. Nie mogła uwierzyć w jego upór. Dlaczego był taki nierozsądny? Co się stanie, jeżeli przegapi jeden głupi mecz z przyjaciółmi? Ale im bardziej protestowała tym bardziej on ją ignorował. Dosłownie walczyli o to dopóki nie zbiegł na dół w czarno białej koszulce sędziego. Miał nawet zamiast zwykłych butów buty do koszykówki. Widok jego, ubranego w ten sposób najpierw ją zdziwił, a po chwili rozbawił. Zagryzła usta by się nie śmiać patrząc na jego włosy związane w koński ogon i na kolczyk w nosie – tym razem nie kolec. Małe srebrne kółko pasujące do dwóch innych w lewym płatku ucha. – Phi! Oni ci pozwalają sędziować? – Nikt nie kłóci się z moimi rozkazami. – Założę się. Zarzucił płaszcz i chwycił śmiercionośny plecak. – Chcesz jechać ze mną na mecz czy sama? Jego oferta zaskoczyła ją, ponieważ widziała go tylko w jej samochodzie lub idącego. 201

Popieram!

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Masz samochód? Uśmiechnął się. – Motocykl. Przyprowadziłem go wczoraj, kiedy poszedłem po rzeczy. To było małe kłamstwo. Zmaterializował motocykl dziś rano mając nadzieje, że będzie chciała się z nim przejechać i nie będzie się przed tym wzdrygać. – Nie mam kasku. Wyciągnął czarny z plecaka202. – Teraz już masz. Co ty na to? Zainteresowana przygodą? Tory zmarszczyła nos na kask i założyła ręce na piersi. Chciała się przyłączyć, ale nie była głupia. – Nie mam żadnych ochraniaczy. A nie jestem dawcą nerek203. Roześmiał się słysząc jak wykorzystała termin motocyklowy oznaczający na tyle głupią osobę, która jeździła bez odpowiednich ochraniaczy204. Wyciągnął znoszoną skórzaną kurtkę z plecaka205. Mimo że bardzo lekka na ramionach, przy łokciach i w talii miała mocne szwy i dodatkowe opancerzenie, ale jak wszystko inne u Asha, miała skrzyżowane kości i czaszkę na plecach obok złotego symbolu Hayabusa, z czego chciało jej się śmiać. – Ty masz jakąś słabość do czaszek, prawda? – Są w porządku. Jego zamiłowanie do kości było godne podziwu … a ona od zeszłego lata nie siadała na motor. – Wchodzisz w to? Wzięła kurtkę i założyła ją. Kiedy to zrobiła uderzył w nią mocny zapach skóry i Acherona. Musiał często w niej chodzić. Kompletnie tym rozbita poczuła ciepło, kiedy zaciskała sznurowania i rzepy. Pasowała na nią zaskakująco dobrze. Była też bardzo droga. Nie byłaby zdziwiona gdyby za nią zapłacił przynajmniej tysiaka. Co on do licha robił, że mógł sobie pozwolić na zakup takich zabawek? A jak do cholery to wszystko mieściło się w jego plecaku Mary Poppins206? Wdzięczna, że kask był większy niż na to wyglądał wzięła go od niego i uśmiechnęła się. – Prowadź. Zaschło mu w gardle na jej widok207 w jego ulubionej kurtce motocyklowej. Wyglądała w niej dziwnie i cudownie. Zdecydowanie to nie był jej styl, ale jednocześnie przez noszenie jego ubrań poczuł, że do niej należy208.

202

Jaki duży jest ten plecak ??? Ktoś ma inny pomysł na SQUID? To kałamarnica… ale wolę dawce nerek… 204 Czyli dawce nerek. 205 To musi być jakiś plecak Harrego Pottera. 206 No cały czas się nad tym zastanawiam…. 207 Haha nie pierwszy raz… 208 Niemożliwe  203

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Przypominała mu dziecko w kurtce starszego brata, kiedy założyła na nos okulary i odrzuciła włosy na plecy, które wiatr będzie mógł plątać. Czekał na nią, gdy zakładała buty. Cholera, ta kobieta była dziwnie piękna. Jej brązowe oczy wypalały ślad na jego duszy, a to czyniło go twardym za każdym razem jak na niego spojrzała. A jeżeli szybko nie wyniosą się z domu, zagarnie ją w ramiona, weźmie na górę i pokaże jej dokładnie, w czym leży jego największy talent… Odsuwając na bok te myśli zanim popadnie w prawdziwe kłopoty, zabrał ją na ulicę gdzie jego lśniący czarnozłoty motor błyszczał w słońcu. Wyglądał jak dziki drapieżnik, pruł ulice i sprawiał, że czuł się wolny, tak jak o tym marzył. Nie kochał niczego bardziej niż wsiadanie na niego i lecenie wzdłuż międzystanowej jak pocisk. Na tym motorze miał wrażenie, że jego dusza jest wolna, niezależnie jak źle się czuł przejażdżka sprawiała, że doznawał ulgi. – Co to do licha jest? – zapytała przyglądając się maszynie. – Custom zbudowany przez Hayabusa-Turbo209 – odpowiedział wyciągając kask zza kierownicy i zakładając na głowę. Tory wahała się widząc, że motor został zbudowany dla jednego jeźdźca. Ale szczerze mówiąc był wspaniały. – Nie sądzę byśmy oboje się na nim zmieścili. – Oczywiście, że tak. Wskazał ogon motocykla i dostosował miejsce dla pasażera. Umocował plecak na robionym na zamówienie klipsie przy zbiorniku paliwa. Usiadł na motor z niezaprzeczalnie męskim wdziękiem, co jej mówiło, że w tej chwili czuł się bardziej w domu niż kiedykolwiek wcześniej mogła zauważyć. Zamknął tarczę kasku i wyciągnął klucz z kieszeni. Potem ułożył płaszcz wokół swoich nóg. O mój Boże, było w nim coś skrajnie męskiego, kiedy tak siedział na maszynie. Władczego. Gwałtownego. Dzikiego. Ale przede wszystkim był gorętszy niż piekło, co sprawiało, że chciała zedrzeć jego ubrania i rzucić się na niego przed obliczem Boga i innych ludzi uprawiając z nim dziki seks póki oboje nie będą błagać o litość. – Wskakuj koukla… Jej serce ogrzało się na greckie słowo- pieszczotę, oznaczające laleczkę. Tory wahała się podchodząc do motocykla zbudowanego do osiągania dużych prędkości. Przerzuciła przez motor nogi i objęła Asha w pasie. Odpalił. O tak baby. Mogła tak zostać na zawsze. Przytuliła się do jego gorącego ciała, a jego świeży zapach wypełnił jej nozdrza – na pewno nic lepszego nie można znaleźć. – Trzymaj się mocno.

209

No ja też bym się zastawania co to jest: http://www.motocykl-online.pl/img/testy/9-2004/custombatbike/custom-bike-batbike-585-01-main.jpg

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jego głos wychodził z interkomu w jej kasku. Tak zrobiła, a on wystartował z piskiem opon. Jej serce przyspieszyło, jeździł jak na złamanie karku. Ale szczerze kochała to. Były dwie prawdy o niej: rzeczy nigdy nie mogły być za stare, by jej się nie podobały i nic nie mogło być za szybkie, by ją przestraszyć. Kochała historię i kochała prędkość. – Często to robisz? – Gdy tylko mam szansę. Żyję dla jazdy. Wow, właśnie się do czegoś przyznał. Po raz pierwszy. Może powinna zaznaczyć datę w kalendarzu, by pamiętać ten dzień. Ale ta myśl jej pierzchła, kiedy wjechał na wybój i prze chwilę byli w powietrzu. Tory wydała okrzyk radości i zaśmiała się. Ash uśmiechnął się na dźwięk jej śmiechu. Kiedy pierwszy raz wyskoczył motorem bał się że ją przerazi210. Ale jak zauważyła Pam, była nieustraszona a to jeszcze bardziej zmiękczało jego serce. Tak samo jak uczcie jej ramion owiniętych wokół niego, gdy przytulała się do jego pleców. Teraz, jeżeli tylko opuści jedną z dłoni o kilka cali w dół na nagłą wypukłość, jaką miał dla niej, będzie gotowy na działanie211. Niestety nie był takim szczęściarzem. Warknął i przyspieszył motor. Tory nic nie mówiła, kiedy pędzili do szkolonej sali gimnastycznej w Kelner – co nastąpiło w rekordowym czasie. Dzięki Bogu, nie musiała opłacać jego polisy ubezpieczeniowej skoro zawsze tak jeździł. Nie mogła nawet ogarnąć ilości mandatów, jakie musiał łapać – to było wręcz zaskakujące, że ten człowiek ma jeszcze prawo jazdy. – Co tu robimy? – zapytała kiedy się zatrzymał. – Mecz – odpowiedział stawiając motor w pozycji pionowej, kiedy już z niego zeszła. Wyciągnął okulary z plecaka i ściągnął kask. Tory zauważyła, że kiedy zmieniał kask na okulary miał zamknięte oczy. Naprawdę nie mogła zrozumieć, dlaczego ją martwiło, że czuł się tak bardzo zakłopotany z powodu oczu. A przecież to właśnie oczy – ta wada jak ją nazywał- czyniła go bardziej ludzkim i godnym podziwu. Jak mężczyzna tak wspaniały i pewny siebie mógł się wstydzić czegoś, co ona sama uważała za niezwykle kuszące? Zarzucając plecak na ramię i trzymając kask pod pachą prowadził ją do tylnych drzwi sali gimnastycznej, gdzie ćwiczyła grupa chłopców. Dzieciaki były między siódmym, a dziewiątym rokiem życia. Serce Tory topniało na ich widok. Były takie słodkie, a kiedy zobaczyły Asha podbiegły do niego z gestem zwycięstwa - pochylił się dostosowując się do ich wysokości. Wiedziała, że jest wysoki, ale przy nich wyglądał jak prawdziwy gigant. Otoczyły go, cały czas trajkotały, by zwrócić na siebie jego uwagę. 210 211

Tory ??? Noo jaki napalony .. i sam z siebie 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash roześmiał się. – Dobra chłopaki, musicie ćwiczyć póki możecie. Nie chcę widzieć dzisiaj żadnych fauli i błędnych kroków. Łapiecie? Pokiwali głowami i krzycząc wrócili na koniec boiska. Tory potrząsnęła głową zbliżając się do Asha. – Jesteś pełen niespodzianek, prawda? Zmarszczył czoło. – Nie jestem pewien, o co ci chodzi212. Wskazała na dzieci. – Jestem naprawdę zaskoczona. To jest ostatnia rzecz, jakiej się spodziewałam, że robisz w sobotnie popołudnia. – Ash jest jednym z najlepszych arbitrów, jakich mamy. Zawsze jest fair, a dzieciaki go kochają. Odwróciła się i zobaczyła średniego wzrostu Afroamerykanina z siwymi włosami i zadbanym wąsem. Ash podał mu dłoń uśmiechając się. – Hey Perry, co słychać? Perry uścisnął dłoń Asha i poklepał go po ramieniu. – Cieszę się, że ci się udało. Dwóch sędziów jest chorych i obawialiśmy się, że będziemy musieli odwołać mecze. Doceniam, że ty i twój przyjaciel tak nam pomagacie. – W każdej chwili. Wiesz jak kocham patrzyć jak dzieciaki kozłują. Perry zaśmiał się żartobliwe popychając Tory łokciem. – I on wcale nie ma na myśli piłki. Uśmiechnęła się. Ash ściągnął kurtkę. – Perry Stallings poznaj Tory Kafieri. Perry mrugnął do niej. – W końcu Ash ma dziewczynę. Już zaczynałem się zastanawiać czy on kiedykolwiek zabierze się za jakąś babkę. Ash parsknął. – Myślisz za dużo. – A T-Rex stanowczo za mało. Ash potrząsnął głową, kiedy podszedł do nich wysoki, dobrze zbudowany blondyn. – Dobrze cię widzieć Talon, mimo że jesteś jak wrzód na dupie. – Ciebie też. – Wskazał kciukiem przez ramię. – To twoja maszyna? – Taa. – Słodziaku213, kiedy będziesz chciał go sprzedać zadzwoń do mnie. – Nie wstrzymuj oddechu – powiedział złośliwie Ash zanim go 212 213

Np. to że jesteś bogiem ? :P Po prostu parskam śmiechem… słodziaku..

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

przedstawił. – Perry, Tory, to jest Talon. Uścisnął po kolei dłonie i zawiesił wzrok na Tory, która trzymała kask w lewej ręce. – Pasujący do maszyny? – Przyjechałam z Ashem. Spojrzał ciekawie na Asha214 pocierającego usta kciukiem. – Przyjaciele Celcie. Nie rób z tego nic więcej niż jest. – Cokolwiek powiesz T-Rex, cokolwiek powiesz… - w jego głosie było na tyle dużo wątpliwości że mogła wypełnić Superdome215. Perry klasnął w dłonie. – Dobra, teraz, gdy jesteście obaj dam dzieciakom kilka trenerskich wskazówek. I za chwilę będziemy gotowi. Ash spojrzał na trybunę za Talonem. – Jesteś z Sunshine? – Parkuje samochód. – Świetnie. Ash chwycił Tory delikatnie za ramię i poprowadził w kierunku tłumu rodziców. – Chodź, znajdziemy ci miejsce. Spojrzała na jego ramię, w który był wtulony jego wiecznie obecny plecak. – Masz zamiar powierzyć mi swój magiczny plecak? – Jasne, że tak. Wiem gdzie mieszkasz i widziałem, gdzie śpisz. Usadził ją, kiedy nadeszła pełna energii zmysłowa brunetka z podmuchem ekscytacji. Ubrana w zwiewną różową spódniczkę i tunikę, na którą miała założoną jeansową kurtkę… też wykończoną różową koronką. Kobieta podeszła prosto do Asha i ucałowała go w policzek. – Jak się masz kochanie? – Przyzwoicie. Wskazał głową Tory. – Sunshine, poznaj moją przyjaciółkę Tory. Sunshine żona Talona. Tory uśmiechała się potrząsając dłonią Sunshine. – Wysoki blondyn, który nie potrafi wrzucić piłki do kosza? Śmiech Sunshine był zaraźliwy, kiedy patrzyła z dumą na poczynania Talona. – To moje maleństwo. Czyż on nie jest śliczny? – Uniosła rękę w kierunku męża. – Dalej Talon, pokaż im jak to się robi. – krzyczała. Ash odwrócił się i zaśmiał, Talon oddał rzut mocno chybiając. – No cóż może następnym razem… – mruknęła pod nosem i krzyknęła. 214

NO jasne że tak… i czy wy też widzicie jego wszechwiedząca minę ? Louisiana Superdome - potocznie Superdome, obiekt sportowy wszechstronnego użytku w Nowym Orleanie. Jest siedzibą New Orleans Saints, jednej z drużyn National Football League. W przeszłości była to też siedziba drużyny New Orleans Jazz (NBA), znaną teraz jako Utah Jazz. Arena może pomieścić nawet 79 tys. widzów. 215

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Niezła próba kochanie. Następnym razem zaliczysz! Ash wymienił rozbawiony uśmiech z Tory. – Taaa jasne, idę go powstrzymać, bo jeszcze bardziej się ośmieszy. Rzucił kurtkę, kask i plecak obok jej stóp. Uśmiechała się patrząc jak biegnie przez boisko. Wyciągnął srebrny gwizdek z kieszeni, przełożył przez głowę i gwizdnął. Talon odwrócił się do niego. Ash posyłał mu obsceniczny celtycki gest, który na szczęście tylko Talon, Tory i ewentualnie Sunshine mogli rozpoznać jako wyjątkowo obraźliwy216. Talon wbił w niego wzrok. – Kolego, masz szczęście, że tu są dzieci. Ash posłał mu nikczemny uśmieszek i zagonił dzieciaki na miejsca. Sunshine usiadła obok niej i wyciągnęła butelkę wody ze swojej gigantycznej, wiklinowej torby. – A więc… długo znasz Asha217? Tory patrzyła na pełnego wdzięku Asha poruszającego się lekko wokół dzieciaków, które w porównaniu z nim były takie małe. Nie wiedziała dlaczego, ale przypominał jej starożytnego wojownika trenującego do walki. – Nie bardzo. Od jakiegoś tygodnia. – I on cię tu przyprowadził? – Włamano się do mojego domu, a mój dobry przyjaciel został zabity w nocy. Ash bał się zostawić mnie samą. Przerażenie wypełniło ciemnobrązowe oczy Sunshine. Wyciągnęła dłoń i położyła na ramieniu Tory. – Oh mój Boże … kochanie, z tobą wszystko w porządku? Wzruszyła ramionami nie do końca rozumiejąc jej współczucie. Z trudem przełknęła, a kiedy pomyślała o Dimitrim ogarnął ją smutek. Zawsze był największym żartownisiem w jej ekipie. Pełen życia i nieskończenie kochany. Naprawdę będzie za nim tęsknić i za jego dobrodusznymi kpinami. – Nie bardzo. Ale jakoś się trzymam. Powolutku, prawda? Sunshine chwyciła ją za dłoń i posłała jej życzliwy uśmiech. – Oczywiście. A jeżeli będziesz czegoś potrzebować zadzwoń do nas. Talon i ja mieszkamy za miastem, ale możemy być szybko w każdym jednym miejscu, bo prowadzi jak szaleniec. Dzień czy w nocy, będziesz czegoś potrzebowała, dzwoń218. Życzliwość kobiety poruszyła ją głęboko. Były sobie obce, a jednak Sunshine martwiła się. – Ash jest szczęściarzem, że ma was jako przyjaciół. Sunshine machnęła na jej słowa. Ash gwizdnął i rozdzielił dwóch chłopców próbujących się bić. 216

To znaczy jaki ??? Zaczynają się spytki  218 Sunshine ty roztrzepańcze – a może tak numer teflonu podasz? 217

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Zaśmiała się, kiedy chwycił jednego dzieciaka pod pachę odsuwając od innego. Po chwili postawił go na nogi. – Nie wiem – powiedziała Sunshine melancholijnie. – Myślę, że to my mamy większe szczęście że on jest naszym. Tiaa… zaczynała być szczęśliwa, że ona też poznała Asha. Ale szczerze mówiąc wolała, aby to nastąpiło w lepszych warunkach niż żenujących. – Jak długo znacie Asha? – Ja kilka lat. Talon całe życie. Są przyjaciółmi od wielu lat. Tory spojrzała na wysokiego blondyna, musiał być nie więcej niż dwa, trzy lata starszy od Asha. Jego krótkie, wijące się włosy był spocone, a dwa warkoczyki opadały na skroń. Była szczęśliwa, że mogła poznać kogoś, kto tak dobrze zna Asha. – Nie żartujesz? Ash nigdy nie mówi o ludziach, których zna. – Taaa, jest brutalnie mało konkretny. Tory przytaknęła. – Dobry opis. Sunshine podała jej butelkę wody. – Ale nawet jeśli, trzeba kochać Asha. To jest jeden z tych niezawodnych ludzi jakich kiedykolwiek spotkasz. Biorąc butelkę z jej dłoni patrzyła jak podczas przerwy w grze, Ash pokazuje Talonowi jak rzucać piłkę. Później roześmiał się kręcąc głową, kiedy Talon spieprzył kolejny rzut. To był pierwszy raz, kiedy widziała, że naprawdę dobrze się bawi. Większość czasu był powściągliwy i zamknięty w sobie – jakby bał się, że ktoś zyska nad nim władzę. Mogło być tylko jedno wytłumaczenie. – Ash miał ciężkie dzieciństwo? Sunshine zmarszczyła brwi. – Nie wiem. Słyszałam różne rzeczy od różnych ludzi. Niektórzy mówią, że był uprzywilejowany i bardzo bogaty219. Tak… było w nim coś bardzo królewskiego i starego. Dostojnego jakby był przyzwyczajony do najlepszych rzeczy na świecie… jak szyta ręcznie kurtka, którą nosiła. – On ma chyba dużo pieniędzy? Sunshine parsknęła. – Oh kochanie. To, co ma teraz, zarobił. Uwierz mi. Ale nie znam nikogo – a ja znam wielu ludzi, którzy go znają od wielu lat – co cokolwiek wie o jego przeszłości i rodzinie. On po prostu nie chce o tym mówić. Co oznaczało, że musiało być brutalnie. Bo dlaczego ktoś chciał ją ukryć? Myśli o rodzinie powinny być pocieszające. Ona zawsze, gdy myślała o swojej uśmiechała się. Fakt, że Ash zamknął się całkowicie na nią powiedziało jej

219

Jak cholera, najpierw odrzucony a później sprzedawany .. uprzywilejowane dorastanie..

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

wiele. Była dla niego źródłem bólu. Z ciężkim sercem patrzyła na wznowioną grę. Ash był uroczy biegnąc wzdłuż boiska, na którym dzieciaki ledwo grały. Potrącały się nawzajem i upadały na parkiet. Ash do nich podbiegał, upewniał się, że z nimi wszystko w porządku i stawiał na nogi. Nigdy nie widziała czegoś podobnego. Ale wszyscy byli uroczy. A szczególnie Ash w swojej gockiej glorii. Sunshine wykopała z torby torebkę cynamonowych ciastek owsianych220. – Chcesz? – Dzięki – powiedziała biorąc jedno z opakowania. Kiedy podjadały, matka z małym chłopcem na wózku inwalidzkim podeszła i zaparkowała obok nich tak, żeby chłopiec mógł oglądać mecz. Chłopak miał czarne włosy i niebieskie oczy. Krzywił się jakby odczuwał duży ból, a matka masowała mu plecy. Był prawie kopią matki poza odrobiną piegów na nosie. Tory przesunęła się w dół, bliżej niego. – Cześć – powiedziała wyciągając dłoń do niego. – Jestem Tory. Spojrzał na matkę, upewniając się czy może z nią rozmawiać. – Ma na imię Toby. – Toby? – uśmiechnęła się do niego. – Naprawdę? Mój przyjaciel Ash, dzisiaj rano grał na Xbox z chłopcem o tym samym imieniu. Toby uśmiechnął się przez łzy. – To ja. Skopałem mu tyłek. – Toby – zbeształa go matka. – Co to za język? Co ja ci mówiłam na ten temat? Wyprostował się na wózku. – Cóż…no coś tam mówiłaś. Tory przedstawiła siebie i Sunshine matce Tobiego. – Więc jesteście tutaj by popatrzeć na Asha? Toby potrząsnął głową. – Na mojego brata Zacka, jest siódemką w niebieskiej drużynie. – Oh… - powiedziała, rzucając okiem na chłopca z brązowymi włosami – jest najlepszym zawodnikiem w swojej drużynie. Dzwonek zadzwonił na przerwę. Ash do nich podbiegł. Jego policzki były zaczerwienione od wysiłku. Przybił piątkę z Tobym. – Hey Tobinator, co słychać? Dzieciak zapiszczał radośnie. – Możemy zagrać? – zapytał Asha. Spojrzał na Trish. – W porządku? Zmarszczyła brwi z obawą. 220

Hahaha a gdzie tofu?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Bądź ostrożny. Miał dzisiaj trudną sesję z terapeutą. – Jasne. Ash podniósł go i przytulił do piesi. Zanim wrócił na boisko reszta drużyny już ćwiczyła. Zack przekazał piłkę bratu. Śmiejąc się złapał ją. Ash podbiegł z nim do kosza tak, że mógł zrobić wsad. Kosz został obniżony i dostosowany do wzrostu dziecka. Następnie trzymał chłopca nad głową zakręcając nim tam i z powrotem sprawiając, że Toby piszczał z zachwytu. Oczy Trish zaszły mgłą na widok Asha z jej synem. – Nie wiem, co bym zrobiła bez tego człowieka. Tory zmarszczyła brwi. – Co masz na myśli? Trish otarła oczy. – Rok temu Toby i mój mąż mieli ciężki wypadek samochodowy. Mąż zginął na miejscu, a Toby został częściowo sparaliżowany. Przez tygodnie, jakie syn spędził w szpitalu był obojętny na wszystkich i wszystko. Nie chciał jeść i rozmawiać. Aż pewnego dnia Ash i jego przyjaciółka śpiewali na podłodze z innymi dziećmi, wręczali prezenty. Kiedy zobaczył Tobiego podszedł do niego, a po chwili śmiał się ponownie. – Pociągnęła nosem. – Wystarczy teraz na nich spojrzeć…Bóg kocha tego człowieka. Ash trzymał Tobiego nisko nad ziemią tak, by mógł kozłować piłką, a jego brat próbował go zablokować. Podnosząc go wyżej Ash symulował, że biegnie na prawo, a pobiegł na lewo prosto pod kosz, tak że Toby mógł kolejny raz wrzucić piłkę do siatki. Chłopiec podniósł ręce i krzyczał w tryumfie. Ash chwilę go połaskotał, przytulił w ramionach i podbiegł z nim do matki. Posadził chłopca na wózku i otarł dłonią spoconą twarz. – W porządku Toby, musimy wracać do gry. Ale Zack żąda potem rewanżu. – Niech będzie! Ash zmierzwił sobie włosy i spojrzał na Tory. – Dobrze się bawisz? – Świetnie. – Więc spoko. Ale trzymaj się z dala od ciastek owsianych Sunshine. Talon mówi, że są obrzydliwe. – Hej! – krzyknęła Sunshine z oburzeniem. – Dorwę cię za to! Ash odskoczył od niej ze śmiechem i wrócił na środek boiska. – Jak się czujesz Toby? – zapytała go matka pełna niepokoju. – Bardziej cię boli? Uśmiechnął się promiennie. – Niee. Czuję się świetnie. Ash mówi, że za rok o tej samej porze znowu będę chodził. Jego matka skrzywiła się jakby taka myśl ją bolała.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Wiesz, co mówią lekarze. Toby podniósł podbródek. – Wierzę Ashowi. Mówi, że będę chodzić, więc będę. Tyko patrz, a zobaczysz. Tory uśmiechnęła się do małego faceta. – To jest duch! Toby chwycił jej rękę i tak patrzył na resztę meczu dopingując brata. Kiedy mecz się skończył Talon chwycił piłkę, by rzucić ponownie. Ash wyśmiał go. – Przestań zawstydzać swoje geny Celcie. – Zamknij się T-Rex. – Rzucił i spudłował. Ash podszedł do Tobego i wziął się pod boki. – Gotowy skrzacie? – Gotowy. Ash podniósł go i spojrzał na Tory. – Umiesz grać? – Minęło już trochę czasu, ale tak. Jego uśmieszek drażnił ją. – Więc przyłączysz się do nas? – Z przyjemnością. Talon podał jej piłkę, kiedy podszedł i usiadł obok Sunshine napić się wody. – Jestem zmęczony robieniem z siebie pośmiewiska. Idź mnie pomścić. Tory zdjęła kurtkę i odbiła piłkę od podłogi, a Ash trzymał Tobiego mocno w ramionach. – Dobra Toby, zniszczmy kyria. Toby zmarszczył brwi. – Kyria? – Damę. – Oh, oki. Tory zamarkowała w lewo i pobiegła do kosza. Była już prawie przy nim, kiedy Toby trzymany przez Asha przechwycił piłkę i z wrzaskiem chwały umieścił ją w siatce. – A tłum szaleje…. Ahhh. – Ash przedrzeźniał dźwięk tłumu. – Eh Ash mogę raz rzucić? – zapytał Zack podbiegając do nich. – Jasne. Podał Tobiego Tory, który owinął swoje małe ramiona wokół jej szyi, wzruszając ją. Ash chwycił jego brata i podniósł w ramionach. Jak wcześniej brat tak i Zack wrzucił do kosza piłkę trzymany przez Asha i tak jak Toby zawył w triumfie. Trish podeszła kręcąc głową. – Oki chłopcy, proszę powiedzieć Ashowi dziękuję, na nas już czas, trzeba pozwolić innym drużynom pograć.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Toby zrobił kwaśną minę jak profesjonalista. – No ej, mamo – zajęczał Zack, kiedy Ash stawiał go na nogi. Ash wziął Tobiego z rąk Tory i usadził na wózku. – Nie martw się skarzcie, pokonamy Zacka za kilka tygodni, kiedy wrócę do miasta221. – Oki, ale nie zapomnij o przyszłej sobocie. Dziewiąta rano. Ash mu oddał rzymski salut. – Zawsze do usług mój panie i dręczycielu. Zmierzwił włosy Zacka. – Dzisiaj grałeś świetnie. Nadal ćwicz dzieciaku. – Zrobię tak. Cześć Ash. – Na razie chłopaki. Tory podeszła do niego. – Nie jesteś takim dupkiem222. Spojrzał na nią, a ona chciała zobaczyć oczy zakryte okularami. – Wierz mi, mogę nim być. Ale mam wysokie wymagania, by komuś skopać dupę. Talon parsknął śmiechem przechodząc obok nich. – Taaa, uwierz na słowo osobie, która miała skopaną przez niego dupę. Ash nie bywa zabawny ani fajny. Tory nie zastanawiając się położyła dłonie na biodrach Asha i mocno przyległa do jego pleców. W momencie, gdy to zrobiła poczuła uderzającą w nią falę pożądania i zdała sobie sprawę, że to był błąd. O niebiosa ten facet był spocony i wcale nie śmierdział. Przeciwnie pachniał tak dobrze, że miała ochotę go skonsumować. Chciała położyć dłonie na jego klatce piersiowej i kąsać aż będzie błagał o jeszcze. Ash nie mógł złapać tchu. Stwardniał do bólu. Dzięki bogom nie miał na sobie obcisłych spodni. Na myśl, że jej dłonie spoczywają na kilka cali od jego męskości czuł jeszcze większy ból. Odchrząknęła odsuwając się. – Ile jeszcze meczy sędziujesz? – Dwa. – Okay, więc wracam na moje miejsce i zjem kilka ciastek. Powadzenia z dzieciakami i …och moim faworytem jest ten dłubiący w nosie. Ash nie odzywał się, kiedy szła do Sunshine. Potrzebował całej silnej woli, by nie chwycić jej w ramiona. Talon podał mu piłkę. – Wszystko w porządku T-Rex? – zapytał z uroczym uśmiechem. – W porządku, dlaczego? – Bo na przestrzeni wieków nigdy nie widziałem żebyś tak reagował na 221 222

A gdzieś się wybierasz ?  I wracamy do tego tematu jest czy nie :P

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

kobietę. – To znaczy jak? Talon roześmiał się dobrodusznie. – Chłopcze, chyba nie muszę ci tego tłumaczyć. Rzucił szybkie spojrzenie na pachwinę Asha. Ash był sztywny jakby kij połknął, szybko rzucił spojrzenie na rozporek upewniając się, że nie stoi na baczność. Cóż tak było. Ale miał nadzieję, że nie jest to oczywiste. Na szczęśnie, nie było. Skąd Talon wiedział223? Znikąd piłka nadleciała w stronę głowy Asha. Złapał ją. Wyciągnął gwizdek dając znak zawodnikom by zaczynali mecz. Tory nadal była roztrzęsiona po tym, co się stało Przez to jak silnie pragnęła tego człowieka224. Sunshine zrzuciła okruchy ze spódnicy. – Jesteś pewna, że jesteście tylko przyjaciółmi? Tory starała się wyglądać beztrosko. – Co masz na myśl? – Nigdy, nie widziałam by ktoś dotykał Asha, zwłaszcza od tyłu… On jest gotowy przejść cały pokój, byle nikt nie stał za jego plecami… nie mówiąc już o dotykaniu. A teraz nawet się nie wzdrygnął… wysoce podejrzane… i zaskakujące. Tory marszczyła brwi trawiąc nowe informacje. – Nie widziałam, że mu to przeszkadza. Jechałam tutaj z nim na motorze. Sunshine, posłała jej zdumione spojrzenie. – Dotykał cię dziewczyno. Jesteś wyjątkowa! – Myślisz? – Kochana uwierz mi! To, co ty przed chwilą zrobiłaś było cudowne, szalone… i chcę żebyś wiedziała jakie to było niezwykłe i zaskakujące. Tory wzięła łyk wody patrząc na Asha z dzieciakami. Kiedy poskładała te kilka rzeczy jakie wiedziała o jego przeszłości, miała naprawdę złe przeczucia, co do jego dzieciństwa. I mógł być tylko jeden powód. A na samą myśl ją mdliło. – Za każdym razem, gdy popełniłem błąd i komuś zaufałem… to był błąd za który długo żałowałem i drogo zapłaciłem. Naprawdę jestem szczęśliwy, że ciebie nikt tak nie zranił. Ja nie byłem takim szczęśliwcem, oki? Jego słowa złowrogo dzwoniły w jej uszach gdy odgwizdywał faul. Boże błagam … pozwól mi się mylić225. Ale im bardziej o tym myślała tym większego sensu to nabierało. Ktoś go okropnie skrzywdził w przeszłości. Tak bardzo, że do dzisiaj nie umiał sobie z tym poradzić. I to dlatego ukrywał oczy przed światem. Dlatego kolczykował 223

Ehh może jest kilka odpowiedzi… np. cię zna, sam to przechodził… jak dowiedzą się inni łowcy, może być zabawnie :P 224 Problem większości z nas, kobiet. 225 No właśnie, Tory jest jednak małą mądralą. Dowiedziała się o Ashu więcej rzeczy niż Łowcy przez wieki.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

twarz – tak przystojną – by chronić się przed dotykaniem. I dlatego nosił ciuchy FU. Miały go trzymać z daleka od innych. Zamknęła oczy, ale tak naprawdę chciała wyć i przytulić go obiecując mu, że jest bezpieczny. Ale czy to nie jest głupie? Dziecko dorosło… to był duży dziki facet. Ostatniej rzeczy, jakiej potrzebuje to jej ochrona. Ale przecież nie zawsze był mężczyzną… Tory skrzywiła się na wspomnienie, gdy mówił o swoich rodzicach… Co mu zrobili??? Niewiele mówiła do zakończenia meczu. Ash i Talon jeszcze przez chwilę rozmawiali z Perry. Sunshine pakowała się, kiedy podszedł do nich Talon. – Kochanie, dobrze się bawiłeś? – zapytała męża. Wyszczerzył się do niej. – Myślę, że powinniśmy popracować nad tymi małymi rzeczami podobnymi do nas. Sunshine parsknęła śmiechem. – Zawsze, jak będziesz gotowy226. Moja matka jest bardziej niż chętna zostać babcią. Pocałował ją namiętnie. – Taa z całą pewnością musimy wrócić do domu i poćwiczyć. Sunshine cofnęła się podając mu torebkę. – Prowadź. Talon wciągnął powietrze i odwrócił się w stronę Tory. – Miło było cię poznać. – Ciebie też. Sunshine objęła Talona w pasie. – Nie zapomnij tego, co ci mówiłam. Jeżeli będziesz nas potrzebować… – Nie zapomnę. Ash ściągnął gwizdek i schował do kieszeni podchodząc do niej. – Mam nadzieję, że nie nudziłaś się na ławce rezerwowych? – Nie, było nawet zabawnie. Masz świetnych przyjaciół. – Tak, mam. Pochylił się by podnieść kurtkę, a Tory postanowiła sprawdzić swoją teorię w praktyce. Wyciągnęła dłoń i delikatnie przesunęła dłonią pod opaską utrzymującą jego włosy. Jej pierścionek zaczepił się we włosy i przypadkowo za nie szarpnęła. Sycząc w gniewie złapał jej dłoń i odepchnął – Nigdy więcej mnie tak mnie nie dotykaj!

226

Czy 24 h 7/7 – przecież to Talon :P

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jego ryk był gwałtowny, obawiała się, że może ją nawet uderzyć. Przełknęła z trudem. – Nigdy cię nie skrzywdzę Ash! Nie odpowiedział, zamiast tego szarpnął plecak z ziemi oraz kask i poszedł w kierunku wyjścia. Zarzucając kurtkę i kask, Tory poszła zanim chcąc płakać. – Ash? Zatrzymał się dopiero przy motorze. Włożył klucze między zęby zakładając kurtkę. – Ash? –powtórzyła. – Nie chciałam cię zezłościć. Starał się uspokoić. Nie zrobiła nic złego i wiedział o tym, tylko, 227 że …Zagryzł zęby na wspomnienia. Jedynej rzeczy, której nienawidził bardziej od szarpania za włosy to dmuchania w kark. Nienawidził jak ktoś mu szepcze do ucha albo jak ktoś stoi blisko niego, zwłaszcza z tyłu. Nawet teraz, po takim czasie, mógł się poczuć jak bezwartościowe gówno, przez jeden mały oddech i dotyk. Mógł się poczuć… Jak kurwa. Ale Tory nie była częścią przeszłości. Nie jest Artemidą używającą tej taktyki by przypomnieć mu jego miejsce na świecie. Aby przypomnieć mu, że powinien być wdzięczny za jakieś poszanowanie, jakąś dobroć. Wziął głęboki wdech z miejsca się uspakajając. – Przepraszam, przesadziłem. Ja po prostu nie znoszę jak ludzie szarpią lub chwytają moje włosy. – Należycie odnotowałam. To się więcej nie powtórzy. Pokiwał głową. Tory uniosła kask przyglądając mu się. Po raz kolejny zamknął oczy ściągając okulary i zakładając kask. Czy był świadomy, że tak robi czy to było tak mechaniczne, że nawet nie zdawał sobie z tego sprawy? – Ash? Odwrócił się do niej zapinając kask. – Myślę, że masz najpiękniejsze oczy, jakie w życiu widziałam. Ash zamarł na jej słowa, które go mocno poruszyły. Ale kiedyś to samo powiedziała mu Artemida… a później pozwoliła by go zabito jak wściekłego psa228. Nie bądź frajerem… – Dziękuję - powiedział pustym głosem siadając na motocykl. Zawiesił plecak, a ona usiadła za nim. Wślizgnęła się za jego plecy, jej uda były szczelnie dociśnięte do jego pośladków. Czekał aż napłynie znany mu wstręt, ale tak się nie stało. A kiedy owinęła ręce wokół jego talii opierając się o jego plecy, tak naprawdę rozkoszował się tym uczuciem. 227 228

Dopadła znowu przeszłość. Tory to nie Artemida…, ale kurde musi się chłop sam przekonać.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Uruchamiając silnik spojrzała na jej dłonie splecione na jego brzuchu. Nigdy nie pozwalał innych żywym duszom jeździć z nim na motorze… nawet Simi. Mocno się do niego przytuliła, a on wstrzymywał się, by nie ściągnąć jej z motocykla i nie posiąść jak dzikie zwierzę. Ale nigdy jej tego nie zrobi. On nie był zwierzęciem, a ona nie była… Nie było słów by ją opisać. Była uparta, irytująca… I wspaniała. Absolutnie wspaniała. Splatając jego dłoń z jej delikatnie ją uścisnął, by po chwili chwycić kierownicę. – Trzymaj się mocno. – Robi się Achimou. Zaśmiał się słysząc greckie, pieszczotliwe imię. Prawdziwa wymowa jego imienia była Ack-uh-rahn, a jej skrócona forma Ack-ee-moo. Ale on zawsze się obawiał, że ktoś użyje poprawnej formy. Z tego powodu zangielszczył formę swojego imienia do Asheron, a na samym końcu wyszło Ash. Jednak z powodów, których nie rozumiał nie przeszkadzało mu, że używa poprawnej formy. Zdziwiony własnym zachowaniem opuścił parking i pojechał w stronę domu. Nie odjechali daleko, gdy poczuł dziwne uczcie pełznące wzdłuż kręgosłupa. Byli śledzeni. Rozglądając się wokół zauważył zbliżającego się do nich z dużą szybkością szarego sedana, natomiast samochód przed nimi ostro zwalniał. Ash chciał wyprzedzić zwalniający samochód, ale był za duży korek, a drugi pas jezdni był zajęty. Nagle samochód przed nimi się zatrzymał. Nacisnął na hamulce, a w tym samym czasie człowiek siedzący na tylnym siedzeniu pasażera otworzył ogień. – Trzymaj się! – Rzucił, gdy uderzyły w niego kule. Gdyby był człowiekiem byłby już trupem. A skoro nie był założył tarczę ochronną wokół nich. Aby Tory nie została trafiona i aby siebie chronić przed dalszymi ranami. Zmienił bieg i wcisnął gaz do dechy, chcąc wstrzelić się obok samochodu na chodnik. Aby przed nimi uciec. Tory była przerażona tuląc się do Asha, Nie miała pojęcia jak strzały ich minęły, ale była szczęśliwa, że tak się stało. Dostrzegła dwa samochody pędzące za nimi. On musiał z niej żartować. Ash wziął narożnik tak ostro, że Tory była zdziwiona, kiedy pozostała razem z nim na motorze. Ash wykorzystał swoje moce, ale tak by ona nie postradała umysłu. Nie… on był bogiem, z całą pewnością da radę ich wyprzedzić.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Spojrzał. Mógł wyprzedzać na trzeciego, ale kiedy to zrobił w ich stronę nadjechał samochód, który palił opony. Przeklinając chciał go minąć poślizgiem. Zderzył z nim. Zanim zdążył zagregować leciał w powietrzu. Dopilnowując by Tory mocno się go trzymała uderzył motocyklem z jezdnię wpadając w poślizg. Cholera… Już miał ich teleportować, ale samochód, który ich śledził uderzył w nich. Ash zawył z bólu, gdy przednia opona samochodu zmiażdżyła mu nogi. Nie mogąc się skupić ostatkiem siły rzucił tarczę na Tory. Ale było za późno, bo została rzucona na pojemniki od śmieci, które otaczały betonowe słupy. Łzy wściekłości i bólu napłynęły do jego oczu, gdy walczył o oddech. Wzmocnił tarczę wokół Tory wstając na nogi. Ból uderzył w niego. Mógł być bogiem, ale nie był odporny na ból i rany. Nie mogły go zabić, ale bolały jak diabli. Mężczyzna z samochodu otworzył do niego ogień. Ash rzucił w górę dłoń i odwrócił tor lotu pocisku w kierunku ludzi. Furia nim zawładnęła229. Za to, że próbowali zabić Tory był bezlitosny. Zabił wszystkich. Wszystkich, z wyjątkiem jednego. Mały, żylasty mężczyzna krył się za brązowym Audi. Z siłą huraganu podbiegł do niego. – Kim ty kurwa jesteś? – warknął wściekle Ash. Człowiek nie odpowiedział. Ash złapał go za gardło wycierając nim bagażnik samochodu. – Odpowiadaj!! Ale nie musiał. W jednej chwili Ash wiedział wszystko. Dowiedział się wszystkiego o człowieku i organizacji, której służył. Nie zabijaj mnie proszę… Słyszał głosy z przeszłości człowieka. Głosy ludzi błagających go o litość i życie, a ich nie otrzymali. Więc niech będzie. Ash zmiażdżył mu tchawicę i zostawił go rozwalonego ma bagażniku nie troszcząc się, kto go widzi. Nadal nieusatysfakcjonowany spojrzał na Tory, która się nie ruszała. Kiedy zaczął do niej podchodzić, uświadomił sobie, że ma otwarte rany na nogach jak i na większości ciała. Ale to się nie liczyło, kiedy ukląkł obok niej. Ostrożnie ściągnął jej kask, aby zobaczyć siniaki i krew na jej ustach Odrzucił własny kask na bok. Odczuwając strach i żal sprawdzał jej puls Z nią jest w porządku… 229

Ktoś się zezłościł… wreszcie, ileż można...

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Musi być. Czuł się chory badając jej puls. Chciał płakać z ulgi. Nadal żyła, ale była krańcowo osłabiona z powodu ran. Wziął ją w ramiona i poniósł do Tulane Hospital. Tulił ją, kiedy przekraczał drzwi szpitala. Na szczęście był tam ktoś, kogo znał. Wanda stała w recepcji. Pulchna Afroamerykanka patrzyła się na niego, gdy podchodził. Uginał się z bólu i prawie upadł. Ale tego nie zrobił. Nie, kiedy trzymał Tory Musiał jej pomóc… – O mój boże, Ash co się stało? Nie odpowiedział słysząc jak Tory wydaje ostatnie tchnienie…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ X Ash upadł na kolana po środku oddziału nagłych wypadków, powalony bólem ran, przytłoczony niewiarygodnym smutkiem i gniewem, który dusił w sobie. Nie rozumiał dlaczego, ale na samą myśl, że Tory może zabraknąć nie mógł oddychać. – Tory – warknął trzymając ją w ramionach, dotykał jej zimnej twarzy i lekko potrząsał ciałem. – Nie waż mi się kurwa umierać. Tory! Wanda podbiegła do niego z lekarzem i pielęgniarzem. Stanęła z nim, chwyciła go za ramiona, a lekarz wziął od niego Tory. Ash chciał z nim walczyć, ale wiedział, że nie może. Musieli ją uratować. – Nie wtrącaj się. Nie wtrącaj… Dotyk Wandy był łagodny, ale nie był to dotyk, jaki chciał poczuć. – Ash? – powiedziała łamiącym się głosem. Nie odpowiedział słysząc niebieski kod. Położyli Tory na noszach i szybko zabrali. Ash nadal klęczał na korytarzu w zakrwawiony płaszczu, patrząc jak się oddalają, a jego dusza wrzeszczała szukając zemsty. Chciał zniszczyć wszystkich, którzy skrzywdzili Tory. – Myślę, że jest w szoku. Ktoś go dotknął. Ash warknął odpychając stażystę, podniósł się i stał z szeroko rozstawionymi nogami. – Nie jestem w szoku. Ze mną wszystko w porządku. Stażysta odsunął się patrząc szeroko otwartymi oczyma na Wandę. – Kochanie – powiedziała Wanda delikatnie dotykając jego ramienia. – Nie jest z tobą wszystko w porządku. Przebiegła spojrzeniem po jego poranionym ciele. – Jesteś poważnie ranny i powinieneś pozwolić temu miłemu doktorowi spojrzeć na siebie. Ash wytarł dłonią coś ciepłego, co ciekło po jego twarzy. Myśląc, że to pot spojrzał w dół i zobaczył na ręce krew, która leciała ze skroni. Jak miał im wytłumaczyć, że sam się uleczy? Gdyby się na niego nie patrzyli wszystkie jego rany znikłby… Osobą, która nie mogła się uleczyć była Tory. To ona mogła umrzeć. – Ze mną wszystko w porządku. Przyrzekam. Muszę tylko iść do łazienki. Stażysta nadal był podejrzliwy, ale nikt go nie zatrzymywał, gdy ich opuszczał. Wszedł do małego pomieszczenia. Czuł silną, palącą go furię. Łaknął krwi i wiedział, że jego oczy zrobiły się czerwone. Założył okulary zanim ktokolwiek wszedł i zobaczył go w całej jego nieśmiertelnej glorii.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jego gniew był tak silny, że wszystkie lampy nad nim dostały zwarcia elektrycznego. Iskry spadały na podłogę skwiercząc. Walczył o kontrolę. – Uratuj ją… Zaledwie jedną myślą mógł ją uzdrowić. Brak cięć. Brak ran. – Jeden rzut kamieniem i wszystko się zmienia… Usłyszał głos Savitara nienawidząc własnego sumienia. Jego ludzkie życie zostało zrujnowane, bo bogowie bawili się jego przeznaczeniem. Bo sprowadzili go z zaświatów. Padając na kolana krzyknął z ostrego bólu, który palił jego twarz ukrytą w ramionach. Walczył, by się uleczyć. Nie mógł tego zrobić Tory. Nie mógł ryzykować, że jej ocalenie zmieni 230 świat. Jeżeli ma umrzeć, umrze. Odmawiał ingerowania w przeznaczenie. – Pieprzyć los. Jesteś bogiem, Apostolos. Przyjmij swoje przeznaczenie. Ratuj ją. – Tylko dlatego, że możesz nie znaczy, że powinieneś. To była zasada, z którą żył całe swoje życie. – Nie umieraj Tory…- szepnął widząc, że nie złamie swojej zasady… Nie będzie jak inni, którzy spieprzyli jego los, bo w niego ingerowali… w coś, co powinno pozostać w spokoju. Zniesmaczony własnym tchórzostwem spojrzał w lustro. Wzdrygnął się. Nic dziwnego, że byli tak przerażeni. Wyglądał jak chodząca śmierć. Jego twarz była poobijana, rzeczy poszarpane i uwalone krwią. Mógł je zmienić, ale pracownicy szpitala będą podejrzliwi, jeżeli wyjdzie w całkowicie naprawionych ciuchach. Więc oczyścił tylko twarz i wyszedł na korytarz. Czekała na niego Wanda. Jego serce zatrzymało się, kiedy dostrzegł, że trzyma w dłoni jego kurtkę noszoną przez Tory. Wanda posłała mu pocieszający uśmiech, – Twoja przyjaciółka po reanimacji wróciła do nas. Teraz jest na sali operacyjnej. Wziął od niej kurtkę, a fala ulgi przeszła przez niego. – Dziękuję Wando. Skinęła głową. – Naprawdę nie chcesz spotkać się z lekarzem? – Z całą pewnością nie. Potrząsnęła głową rozczarowana jego decyzją. – Cóż, jeżeli nie, zabiorę cię do poczekalni. Wiesz coś o niej, byśmy mogli dopełnić formalności? – Nie, nie bardzo. Ale wiesz, że jestem dobry w płaceniu rachunków. Róbcie wszystko, co trzeba, pieprzyć koszty. – Wiem kochanie. – Poklepała jego ramię odprowadzając go do windy. – 230

Cóż nie wierzę , gdyby umierała … na serio całkowicie umierała zrobiłby to…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Potrzebujemy chociaż nazwiska jej krewnych. – Megeara i Theo Kafieri. Theo to jej dziadek, mieszka w Nowym Jorku, a Geary to jej kuzynka, mieszka w Grecji. – Dobrze. Zostawiam cię na chwilę i wrócę z dokumentami. Ash nic nie mówił, kiedy podeszła z nim do windy, był w tym szpitalu tysiące razy, zjawiał się tu z Simi jako wolontariusz. W ten właśnie sposób poznał Wandę. Jej ojciec był jednym z powodów, dla których pojawił się tu kiedyś w okresie świąt Bożego Narodzenia. Odwiedził starego przyjaciela, który akurat miał wszczepiane bajpasy. Zaprowadziła go do małego pokoju, sterylnego i zimnego jak on. – Potrzebujesz czegoś? Pokręcił głową. To, czego potrzebował to wiedzieć jak się trzyma Tory. Ale jego moce nic mu nie mówiły. – Okej, za chwilę wracam. Usiadł dając szansę poranionym nogom na odpoczynek. Kiedy się poruszył poczuł zapach Tory, który przylgnął do jego kurtki. Trzymając ją blisko nosa zaciągnął się zapachem, chciał płakać. Strach, że ją straci powodował, że jego dłonie trzęsły się, a on nie wiedział dlaczego. Ledwo się znali. Ale chciał spiorunować górę i ją uleczyć231. Wszystko było do niczego. Jego umysł ryknął na niego, na wspomnienie jak traktowała go wielka Artemida, leczyła, obdarowywała prezentami, a następnie odwróciła się od niego. Jedynie, czego chciała to pieprzyć się. To było stopniowe uwięzienie, ale zawsze i tak się od niego odwracała. Tory najpierw cię znienawidziła, a później polubiła… Uśmiechnął się na wspomnienie jak rzuciła w jego głowę młotkiem. Potrafiła być złośliwa. I mądra. I zabawna. Ale przede wszystkim traktowała go normalnie. Oczywiście nie wiedziała, kim był, ale w odróżnieniu od innych ludzi nie próbowała go macać i nie czuł się w jej towarzystwie nerwowo, bo była o włos od pieprzenie go. Traktowała go jak faceta z ulicy. – Ash? Spojrzał w górę i zobaczył przyjaciółkę Tory, Kim, stojącą przez nim. Jej twarz wyrażała strach i obawę. Patrzyła na niego i na poplamiony krwią płaszcz, który trzymał. – Co tu robisz? – zapytał ją. – Pracuję. Jestem położną, pamiętasz? Powiedziano mi, że moja przyjaciółka miała wypadek. Co się stało? Z tobą wszystko oki? Nie powinni się tobą zająć na dole? Pokręcił głową. – Mieliśmy wypadek na motocyklu. Kim z trudem przełykała a jej oczy były pełne łez. 231

Ha dobry znak…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Czy z nią w porządku? – Mówili, że jest na sali operacyjnej. Czekam. Usiadła obok niego. – Bez urazy,…ale sam wyglądasz nienajlepiej. – Przeżyję. Posłała mu niedowierzające spojrzenie. – Daj mi numer komórki, zadzwonię do ciebie jak się czegoś dowiem. Wiesz, że jej nie zostawię, a ty musisz się ogarnąć. Spojrzała na dziurę w jego jensach. – Swoją drogą to nie była propozycja. Ash skinął głową zdając sobie sprawę, że ma rację. Nic tu po nim, a miał pewną sprawę do załatwienia. Podał jej numer i udał się do windy. Gdy tylko był sam teleportował się do świątyni Artemidy. Jego gniew wzrósł, otworzył drzwi z taką siłą, że uderzyły o ściany. Jej Koris wrzasnęły zanim w popłochu opuściły świątynię, zostawiając Artemidę z nim sam na sam. Usiadła posyłając mu dzikie spojrzenie. – Jak twoje wraki? – Uszkodzenia… – poprawił ją wolno podchodząc do niej. – Może ty mi powiesz232? – Ale co, że wyglądasz jak gówno? Jesteś brudny i cuchniesz. Dlaczego się nie wykąpałeś zanim do mnie przyszedłeś233? – Ponieważ samochód przejechał po mnie zaraz po tym jak byłem ścigany przez grupę mężczyzn próbujących mnie odstrzelić. – I to jest moja wina??? Jak? Wziął głęboki wdech i policzył do dziesięciu zanim poważnie się wkurwił i zabił matkę własnej córki. Choć szczerze mówiąc… Katra była dorosła i tak naprawdę dłużej matki nie potrzebowała… – Czy pierścień Atlantikoinonia coś ci mówi? – Tak. I co z tego? – Jej spojrzenie przeszło przez niego jak granat. Kiedy się do niej odezwał zmobilizował całą sile i moc jaką posiadał, by do niej nie podejść i ją nie skrzywdzić234. – Próbowali mnie zabić Artemido. Ale jak możesz wyraźnie zobaczyć niewiele zdziałali. Jej twarz zbladła. – Nie mają prawa cię tykać. Nigdy. – Nie, nie mają…- powtórzył a jego głos zmienił się w głos demona. – Oni mieli tylko wykończyć niewinnego człowieka? Cieszę się, że byłem razem z nią, kiedy to się stało. Posłała mu zabawne spojrzenie odrzucając na bok jego obawy i gniew. 232

Izz a widzisz – tym razem nie Stryker. Boże ona mnie rozwala swoją głupotą … 234 Dowal jej ASH, nie krępuj się – wszyscy jesteśmy za  233

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Dlaczego przejmujesz się ludźmi? Próbowałam jedynie cię chronić. – Nieprawda. Wiem o zaginionym pamiętniku. Nie nadstawisz za mnie dupy, jeżeli możesz chronić własną. Cofała się starając przed nim uciec. – Czy to oznacza, że sam go wziąłeś? – Myślałem, że ty. Wydęła wargi. – Gdyby tak było, po co by śledzili dziwkę. Jej obelgi pod adresem Tory jeszcze bardziej go wkurwiły. – Ona nie jest dziwką Artemido… nigdy nie będzie nawet w dziesięciu procentach taką jak ty235…A teraz odwołaj swoje psy … nie żartuję. Wstała. – A co jeśli tego nie zrobię? To są twoi ukochani niewinni ludzie. Zabijesz ich? Chciał zawinąć dłonie wokół jej idealnej łabędziej szli, pozbawiając ją życia… – Nie mam zamiaru z tobą pogrywać. – Ja też nie! – krzyknęła. – Pamiętnik zagraża nam wszystkim. Nie spocznę póki go nie dostanę. Syknął w złości, ale nie cofnęła się. Odrzuciła głowę w tył zadowolona, że mu nie uległa. – Nie skrzywdzisz mnie, wiem to... Za bardzo kochasz Katrę. Będzie zdruzgotana jak się dowie, że jej ojciec zabił jej matkę. Powinnam was poznać lata temu. Tak długo jak ją kocham wiem, że jestem przed tobą bezpieczna. Chwycił ją za gardło, jakby chciał ja udusić, ale oboje wiedzieli, że tego nie zrobi. Miała rację, mógł ją zabić, ale nie darowałby sobie gdyby jego córkę coś zraniło... Artemida uśmiechnęła się uwodzicielsko. – Tęskniłam za tobą. Położyła rękę na jego pasie Ash odepchnął ją, poleciała na ścianę. – Jeżeli cenisz swoje bezwartościowe życie, trzymaj się z dala ode mnie. Teleportował się z Olimpu do Katoteros. *** Urian kierował się do głównej sali, kiedy w drzwiach pojawił się Ash. – Co ci się stało do jasnej cholery? Miałeś kiepskie tarcie z Artemidą? Ash wydął wargi na ex- Daimona. – Pewnego dnia Urian wpieprzę ci tak nocno, że własne krzyki będziesz słyszał całą wieczność. 235

Prawda, prawda – nawet święta prawda…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Urian roześmiał się. – Ale to nie będzie dzisiaj, przede wszystkim, dlatego, że nie wyglądasz byś dał radę komuś zrobić krzywdę. Poważnie, co się stało? – Rozwaliłem się na motocyklu. Urian przewrócił oczy z niedowierzaniem. – Dobra nie mów mi, nieważne. Ash roześmiał się gorzko zdając sobie sprawę, że jego słowa brzmiały niedorzecznie. Nigdy nie położył motocykla, przez całe swoje życie. W złym humorze, wściekły na Artemidę, zmartwiony stanem Tory zatrzymał wzrok na Daimonie. – Wiesz co Uri236, ze mną jest coś poważnie nie tak. – I dopiero teraz do tego doszedłeś? Cholera, ty na serio jesteś dzieckiem specjalnej troski.237 Ash zaciskając usta minął go. Uri chwycił go i zatrzymał. – To był żart Acheron. Miałeś się śmiać. – Nie jestem w nastroju do śmiechu. Urian kiwnął głową ze zrozumieniem. – Więc, co się naprawdę stało? Ash zawahał się. W jego naturze nie było rozmawiać z nikim o czymkolwiek. A jednak miał palący problem, z którym nie wiedział jak sobie poradzić. – Co jest ze mną nie w porządku, że musiałem spotkać kobietę, która mnie szczerze nienawidzi? Urian parsknął śmiechem. – Masz racje, to jest chore. – Klepnął Asha w ramię. – Mam tylko jedno słowo dla ciebie bracie. Terapia. Idź na jakąś. – To są cztery słowa. – Trzeba było rozwinąć temat…a mówiąc o rozwijaniu temat, masz gościa, który chce zostać twoim nowym od serca przyjacielem. Ash zaczął przeklinać zdając sobie sprawę, kto na niego czeka. – Kto go kurwa wypuścił? – Duch dziewczyny, która chce byście stali się przyjaciółmi238. Ash zazgrzytał zębami. – Wolałbym być uderzony młotkiem w głowę rzuconym przez Tory. – Tory? – Długa historia. – Wydał zmęczone westchnienie. – Dzięki za ostrzeżenie. Idę się z nim dogadać.

236

Jak słodziutkooooo, mój mały kochany Daimonek, dziecinka.... Tekst naszego Uri  238 Eh Uri coś tam wie…. 237

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash skierował się do drzwi prowadzących do sali tronowej. Kiedy minął godło na podłodze jego rzeczy zmieniły się w Atlantydzką endymatę i czarne skórzane spodnie. Otworzył drzwi i po drugiej stronie sali znalazł czekającego na niego Styxxa. Zatrzymał się na widok bliźniaka, który zawsze go zaskakiwał. Za każdym razem, gdy na niego patrzył przypominał sobie przeszłość. Brutalność. I rażącą niesprawiedliwość. I wbrew jego woli usłyszał Estesa, pijanego i warczącego mu do ucha, kiedy trzymał go za włosy przy podłodze. – To przez ciebie cię pragnę. Nienawidzę cię za to, co mi robisz, ty obrzydliwa kurwo. Ja. Cię. Nienawidzę. Jedynie, czego wuj mu nie żałował to obelg i ciosów. A teraz Styxx stał przed nim, doskonała replika z krótkimi blond włosami i niebieskimi, normalnymi oczyma, za które Ash mógł zabić, byle je mieć. Odwrócił się przypominając sobie, że jest bogiem a nie nic niewartą kurwą, która błagała brata o miłosierdzie, a dostawała okrucieństwo. – Nie mam dzisiaj nastroju na żadne układy z tobą Styxx. Odrobina cierpliwości jaką miałem została zjedzona żywcem dwie minuty temu. – Wiem. Wyczuwam twój nastrój. Ash zmrużył groźnie oczy. – To był dar – powiedział ironicznie Styxx. – Od Artemidy, kiedy mnie wrzuciła do Tartaru, oddała mi też twoje wspomnienia. Jestem tu tylko, dlatego, że chcę się prosić o przysługę.239 Ash poczuł jak jego skóra zmieniła się z niebieską, kiedy wypełnił go gniew. – Ty…ty masz czelność prosić mnie o cokolwiek? Styxx cofnął się i skinął głową zanim przyklęknął na kolano. – Proszę cię jako brat i jako człowiek pokornie błagający boga. Ash by się zaśmiał gdyby nie był tak wściekle zły. A teraz, w co Styxx pogrywa? – Więc jako pokornie błagający człowiek, co oferujesz za przysługę? – Moje serce. Ash skrzywił się. – Nie rozumiem. Styxx posłał mu szczere spojrzenie, które parzyło go. – Ofiarowałem moją lojalność, ale to było za mało. Tak, więc teraz ofiaruję ci moje serce. Jeżeli kłamię lub cię zdradzę możesz mnie rozdzierać wielokrotnie. Przykuj mnie z Prometeuszem do jego skały. Jeżeli kiedykolwiek go zdradzi zrobi to. – O jaką przysługę prosisz? Oczy Styxxa były przerażone kiedy wyszeptał. – Pozwól mi odejść. Nie mogę tutaj dłużej żyć odizolowany od ludzi. 239

Bezczelny gnojek…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Samotny. Wypędzony. Chcę mieć szansę na życie, jakiej nigdy nie mieliśmy. Kiedy indziej Ash roześmiał by mu się prosto w twarz. Ale dzisiaj był słaby, wyrozumiały i współczujący, czego pragnął także dla siebie. To co im zrobiono było nie w porządku. Życie Styxxa nie powinno być powiązane z jego, a to przecież przez niego Styxx stracił całą rodzinę, życie i dom. Być może nowy początek wyjdzie im na dobre. – Dobrze bracie. Będziesz miał wszystko na nowy początek. Podnosząc rękę przeniósł Styxxa do Nowego Jorku gdzie książę dopasuje się do śmietanki towarzyskiej. To był też na tyle odległy obszar, że mógł mieć nadzieję, że nigdy więcej nie spotka brata. Poza tym Styxx miał rację. Zawsze może go zabić. Niech ma życie, jakie pragnie, jeżeli potrafi je znaleźć. Szczerze mówiąc życzył mu szczęścia. Przede wszystkim życzył Styxxowi spokoju, który zdawał się zawsze wymykać im obu. – Simi? – Trzymał ją na ciele od dłuższego czasu wbrew jej woli. Opuściła jego ramię i pojawiała się obok niego. Ziewając spojrzała na niego z irytacją. – Akri nie pozwalał Simi opuścić ramienia za długo. Jest zmęczona i gderliwa. Czemu Akri tak traktuje Simi? Pocałował ją w czoło. – Przykro mi kochanie. Dlatego cię tu przyprowadziłem. Zostaniesz tu z Alexionem i siostrą. Zmarszczyła brwi. – A co z tobą Akri? Byłeś taki smutny, ale nie pozwoliłeś Simi do ciebie przyjść, Akri. – Wiem. Mam kilka spraw, które muszę załatwić i nic chcę by ci się stała krzywda. Zostaniesz tutaj Simykee. Uśmiechnęła się promiennie na czułe słowo, którego używał wobec niej od dziecka. – Tylko, jeżeli Akri obieca, że zawoła Simi jak będzie potrzebna. – Obiecuję. Wyciągnęła palec w jego stronę. – Dobrze, Simi wie, że Akri nie może łamać swojego słowa. Uśmiechnął się i dał jej czarną kartę American Express. – Idź na zakupy. Zapiszczała i pobiegła do telewizora, włączając go. Chcąc być sam wrócił do pałacu, mimo że mógł się do niego teleportować. Było coś normalnego w chodzeniu, co znaczyło dla niego więcej niż boskie moce. Tylko, dlatego że możesz nie oznacza, że powinieneś. Były rzeczy, których nie należało robić. To dlatego żadna istota, która mu może powiedzieć o jego gównianej przyszłości, tego nie zrobi. Dlatego nie uleczył Tory. Było kilka lekcji bardzo trudnych, których każdy musiał się

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

nauczyć. Nawet bogowie. Ale w tym momencie nie miał ochoty niczego się uczyć. Pragnął ulgi. Pragnął spokoju. I nie było nikogo, do kogo mógł się po to zwrócić. Więc wszedł do sypialni i podniósł stojącą na podłodze gitarę. Miał kilkanaście gitar rozsianych po całym pałacu i w różnych mieszkaniach na całym świecie, ale ta gitara… Była jego dzieckiem. Telecaster James Burton, miała klonowy czarny korpus wykończony czerwonymi płomieniami i wydawała najpełniejszy dźwięk, jaki słyszał. Pewnie, były droższe gitary, ale dla niego żadna nie grała lepiej niż ta jedna. Simi nawet kazała wygrawerować z tyłu napis. Allagapi Akri, Simi. – w języku Charonte – Simi kocha Akri. Ash uśmiechał się za każdym razem patrząc na gitarę, a jego serce wypełniała miłość do Simi. Zawsze go rozśmieszała nie ważne jak zły czy smutny był, ale nie tym razem… Usiadł na łóżku wybijając rytm Pink Floyd's, Wish You Were Here. To była piosenka, która prześladowała go, od kiedy pierwszy raz ją usłyszał. To było tak jakby autor dokładnie wiedział, co Ash ma w sercu. Mówiła o decyzjach, które zmieniały całe życie i jak pewne wyobrażenia mogą zmienić całą sytuację i uczucia. Problemem w tej chwili były jego uczucia. Były zakręcone i sprzeczne, że nawet nie wiedział jak sobie z nimi poradzić. Był rozdarty między tym, co chciał zrobić, a tym, co powinien. Rozdarty między trzema kobietami, które nie mogły w żaden sposób zgodzić się z sobą i z nim. Jego matka chciała zniszczyć świat. Artemida chciała zabić Tory. I Tory, która chciała go narazić, by ratować reputację ojca. Nie mogąc tego znieść, wstał i rzucił gitarę na łóżko. – Jestem bogiem… I co dobrego mu z to przyniosło? Nadal był usidlony przez Artemidę, kontrolowany przez nią. Nie bał się mniej, niż gdy był człowiekiem. W rzeczy samej bał się bardziej, bo teraz jego moce były absolutne. Jednym szeptem mógł zniszczyć świat. Jego decyzja nie odbije się tylko na nim, ale na każdym pojedynczym życiu. Patrz, co zrobiłeś Nickowi. Gdyby nadal był tylko człowiekiem, mógłby dołożyć Nickowi za to, że przespał się z Simi. Ale jako bóg nie tylko skazał go na śmierć, ale to przez jego słowa zginęła matka Nicka i siostra jego przyjaciółek, Tabithy i Amandy. Nienawidził tych mocy. A przede wszystkim nawiedził odpowiedzialności. – Ja po prostu chcę być sam. Ktoś zapukał w jego drzwi przerywając tok myśli. Ash wydał sfrustrowany jęk obawiając się, co znowu się wydarzyło. – Taak? Drzwi otworzyły się, a w nich stał Urian patrzący na niego ostrożnie. – Z tobą naprawdę jest coś nie w porządku, prawda? Ash zmrużył oczy.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Mam nadzieję, że to coś ważnego, w przeciwnym razie, w nastroju w jakim jestem, możesz mieć skopaną dupę. Urian roześmiał się. – Taa jasne. Wszedł do pokoju i zamknął drzwi. – Wiesz słyszałem to, kiedy wróciłeś. Nie to, co powiedziałeś, ale to, co było między słowami. Uratowałeś mi życie, – mimo że tego nie chciałem i chcę ci się odwdzięczyć. Ash skrzywił się na jego słowa, przypomniały mu, że on sam został sprowadzony do życia wbrew jego woli. – Nie powinienem się w to mieszać Urian, przepraszam za ból, jaki czujesz. Oczy Uriana były pełne gorzkiej męki. – W porządku. Gdybym umarł Phoebe i tak poszłaby za mną do grobu. Phoebe była żoną Uriana. Poznali się, kiedy Stryker posłał Uriego by ją zabił wraz z całą rodziną. Zamiast tego pokochał ją i zrobił z niej Daimona, by mogli być ze sobą. Ta zakazana miłość kosztowała go życie, a Phoebe i tak została zabita przez Strykera w przypływie gniewu. Urian odchrząknął, – W przeciwieństwie do mnie nie była w stanie odbierać życia ludziom, mimo że na to zasługiwali. Jedynym sposobem by przeżyła, było karmienie się od innego Daimona, a tego też nie by nie zrobiła. Wiec tak naprawdę nie zmieniłeś jej przeznaczenia ratując mnie. Niezależnie do ciebie, ojciec i tak miał zamiar zabić Phoebe. Ale jeżeli Urian byłby martwy, nie byłby świadkiem jej śmierci i nie żyłby z ciągłym bólem. – Poza tym gdybym umarł, moja siostrzenica i siostrzeniec nie mieliby nikogo kto by ich bronił przez nadopiekuńczością ich ojca. – Urian uśmiechnął się smutno. – Jestem jedynym wujem, jakiego mają. Dzieci potrzebują wuja, wiedziałeś? Nie z punktu widzenia Asha, ale to była inna sprawa. – Urian skąd ta dziewczęca pogawędka? Żaden z nas nie umie i nie lubi rozmawiać o własnych uczuciach i nie obraź się, ale mi to odpowiada. Uriana wzrok palił go z pasją. – Nie robię tego często i jestem szczęśliwy, że ty też nie, ale jako człowiek który przeciwstawił się temu co cenił i który w imię miłości poświęcił ojca, którego czcił … i skończył źle, uważam że każdy dzień z Phoebe był warty każdej ceny. Przybliżył się do Asha. – Wiem jak to jest być rozdartym między miłością tak czystą, że wypala wnętrze i której nie spodziewałeś się zaznać, a lojalnością, przysięgami i obowiązkami. Pomiędzy miłością do ojca, którego od zawsze znasz i wiesz, że jesteś od niego w jakimś stopniu uzależniony, a miłością, która jest nowa,

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

nieznana, niespodziewana i nieproszona. Ale wiesz, czego się nauczyłem? Łatwiej mi żyć bez miłości ojca, niż bez zaznania miłości Phoebe. Pomyślałem, że powinieneś o tym wiedzieć240. Ash nie powiedział nic, a Urian zostawił go w spokoju. Po chwili poczuł wibracje mocy w powietrzu za sobą. To było uczucie, jakie doskonale znał. Jaden. – To właśnie sprawia, że chce ci się wymiotować, prawda? Ash wygiął brwi słysząc zjadliwe słowa. Jaden skrzyżował ręce na piersi i oparł się o ścianę. Długi brązowy płaszcz był rozpięty. – Przesłodzone bzdury. A teraz pozwól mi powiedzieć, co się stanie jak zdradzisz, stracisz wszystko co jest ci drogie a wiesz, że suka ci nie podaruje. Oh poczekaj, ty już świetnie tę lekcje przerobiłeś. Problemem nie jest skoczyć, problem się pojawia, gdy jest już za późno i nie wiesz czy wylądujesz na materacu czy na skałach, wykrwawiając się i błagając o śmierć. Ash wydrwił jego żywo przedstawiony obraz. – Jesteś takim zgorzkniałym gównem. Jaden wzruszył ramionami. – Moje zgorzknienie ma w tobie kompana. To była prawda. Obaj poznali zdradę i obaj wiedzieli, że noszą rany i blizny na duszy i sercu. – Co tu robisz? Jaden przewrócił oczyma. – Twój demon do mnie zadzwonił chcąc ubić ze mną interes i dostać ode mnie nową torbę. Pomyślałem, że może jej tatuś będzie chciał ją zabrać na zakupy zanim coś mi zaoferuje. Wiesz, że nie mogę odmówić…a to sprawi, że będziesz naprawdę nieszczęśliwym bogiem – nie żeby mi zależało, … ale odkąd sobie od czasu do czasu pomagamy … – Doceniam ostrzeżenie. – Taaa. Tak właśnie się dzieje jak psujemy osoby, które kochamy. Nie zawsze rozumieją i znają granice, a ich śmiałość może nas zabić jeżeli nie będziemy ostrożni.241 Ash skinął głową ze zrozumieniem. Choć szczerze mówiąc nie wiedział, co spowodowało, że Jaden stał się pośrednikiem dla demonów. Jeżeli była osoba mówiąca mniej o swojej przeszłości niż Ash, to był nią Jaden. I na przestrzeni wieków nie spotkał nikogo, kto wiedział dokładnie, dlaczego Jaden stał się tym, czym się stał. Jaden posłał mu złośliwy uśmieszek. – Uprawiaj z nią seks póki dasz radę chodzić, a później wywal ją z głowy. 242 Pamiętaj niezależnie, kim są i skąd pochodzą kobiety mają jedną, małą, nieskomplikowaną wadę wrodzoną. NS. 240

No szybciej zajarzył Uri w uczuciach Ash niż sam Ash  Mądry Daimon  Eh czy on mówi o Jaredzie? 242 Temu panu już podziękujemy … mądra koza głupiej rady udzieliła. Ciekawe kogo on wywalił... 241

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– NS? – Naturalna sukowatość243. Ash zaśmiał się drwiąco. – Jesteś pewien, że dobrze wpisali twoje imię w metrykę urodzenia? Założę się, że gdybym sprawdził twoje prawdziwe imię brzmiałoby Jaded.244 Zamiast odpowiedzieć, Jaden potarł szyję jakby płonęła. – Wiesz co …pewnego dnia wymienię moje demony na twoich Łowców. Nie wiesz, co to beksa dopóki nie będziesz miał do czynienia z demonemdziwadłem, który jest wkurzony, bo zaprzedał własną duszę albo coś innego, a sprawy nie poszły tak jak powinny i nie tak jak on widział lub podejrzewał. – Zagryzł usta. – Demony bez kręgosłupa powinny być odstrzeliwane. Złapię cię w sobotę on-line. Jaden zniknął. Ash potrząsnął głową. Nie zazdrościł Jadenowi roli, jaka mu przypadła. Tak jak nienawidził bogów, tak samo nie znosił kontaktów z pierwotnym źródłem245, a nieśmiertelność bywała irytująca i wkurzało go, że musi grać według zasad, a demon nie. Ale w chwili obecnej to się dla niego nie liczyło. W tej chwili liczyła się tylko Tory i bydlaki, które próbowały ją zabić. Oni nadal gdzieś tam byli. Jasna cholera, tak był zaplątany w inne sprawy, że zapomniał o organizacji Atlantikoinonia, która nadal chciała ją dorwać. Musiał wracać do szpitala i ją chronić. Już miał się teleportować, ale przypomniał sobie jeszcze o jednej sprawie. Najpierw musiał porozmawiać z Simi. Leżała sama na podłodze z telefonem w ręce, gotowa na zakupy. – Sim? Nawet na niego nie spojrzała. – Nie teraz Akri, zaczyna się Kirk's Folly. Wyłączył telewizor swoimi mocami wywołując jej krzyk protestu. – Ponownie nie zawracaj głowy Jadenowi. Spojrzała na niego obrażona. – Ale Xirena mówi, że może zdobyć dla Simi wszystko, co pragnie. Wszystko, co musi zrobić Simi to mu powiedzieć, co mu za to oferuje, to nic nie kosztuje Akri – nie trzeba pieniędzy… Zaproponowałam mu moje buty, ale powiedział Simi - nie. A Simi nadal nie lubi słowa nie246. Ash potarł głowę. – Sim nie słuchaj Xireny. Słuchaj swojego Akri. Wystarczy moja karta i nie próbuj niczego przehandlować z Jadenem. Nigdy Sim… nigdy! Posłała mu dziecinny uśmiech. – Dobrze Akri. Możemy mieć teraz telewizję? 243

Wrodzoną sukowatośc … ehh chyba miał – ma tak samo zjabane życie jak Ash. Zblazowany…. 245 A jest nim ….??? Dowiemy się Kenyon ? 246 Jakoś brzmi mi to diablowato – lickowato….No prawdziwy lampka…a co wy na to? 244

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Włączył TV, a ona wróciła do ignorowania Asha. Mając nadzieje, że kłopoty będą się trzymać z dala od niego przez kilka dni wrócił do szpitala. Pam już czekała w poczekalni. – Jakieś wieści? – Nadal nic. Kim poszła sprawdzić. Przesunęła wzrokiem po jego ciele okrytym w płaszcz, szarą bluzę z kapturem, czarną koszulę i jeansy. – Nie wyglądasz na tak bliskiego śmierci jak mówiła Kim. Ash wzruszył ramionami. – Prysznic czyni cuda. – Tak mówią. Ash usiadł obok niej. Jego serce było ciężkie, kiedy czekał na jakieś wieści. Kim do nich dołączyła, a doktor po czasie, który wydawał się wiecznością w końcu do niech wyszedł. – Jak się czuje? – zapytała Kim zanim miał okazję. – Zaskakująco dobrze, miała wielkie szczęście, że tu dotarła tak szybko. Jej śledziona została uszkodzona, ale daliśmy sobie z tym rade. Jeżeli nie dojdzie do jakiegoś zakażenia będzie jak nowa. Ash odetchnął z ulgą. – Możemy ją zobaczyć? – zapytała Pam. – Nadal jest na oiomie, ale za jakąś godzinę ją przeniesiemy. Wtedy będziecie mogli ją zobaczyć. Kim potrząsnęła dłonią lekarza. – Dzięki Phil. – Nie ma sprawy. Kiedy doktor odszedł Ash zwrócił się do Kim. – Będzie tu kilka dni, a wy musicie się o czymś dowiedzieć. Twarz Kim zbladła. – Oh Boże, jesteś seryjnym mordercą, prawda? Jej słowa go zaskoczyły. – Że co? – Zobacz, co się dzieje – powiedziała Kim do Pam, po czym zwróciła się do Asha. - Jesteś zbyt doskonały, prawdopodobnie jesteś Dexterem247? Gdzieś pewnie ukrywasz szczątki. Prawdopodobnie twoja mama ukrywa w szafie jakieś ciała248. Ash potrząsnął głową. – Z tego, co wiem nie w tym tygodniu. Po chwili dodał mając nadzieję, że dobrze robi mówiąc, co tak naprawdę się zdarzyło. - Nie mieliśmy tylko wypadku, zostaliśmy zepchnięci z drogi. 247 248

Świetny serial o seryjnym mordercy .. takim z sumieniem, zbijającym samych seryjnych morderców :P Też bliska była 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Pam zmrużyła oczy. – Co masz na myśli? – Ktoś próbował nas zabić. Ostatniej nocy jej przyjaciel Dimitri został zamordowany, a jego dom przeszukany. Ktoś z jej zespołu musiał znaleźć coś ważnego, coś ważnego na tyle, że ktoś jest gotowy za to zabić. Tory nie powinna być sama dopóki nie dowiemy czegoś więcej. Ci kolesie co dzisiaj za nami jechali bardzo łatwo mogą zjawić się tutaj. Pam zbladła. – Może powinniśmy jej sprowadzić ochronę policyjną? Kim zaprzeczała głową. – Policja nic nie zrobi bez konkretnych dowodów. – Ja będę jej strzegł – powiedział Ash. – Ale jeżeli mnie tu nie będzie musi być ktoś inny. Nie może być sama. Pam przytaknęła. – Nie przejmuj się. Rozumiem. – A po tym co powiedziałeś – dodała Kim cofając się - idę na salę pooperacyjną, sprawdzić czy z nią wszystko w porządku. – Dziękuję. – W porządku. Będę w kontakcie. Ale mimo tego Ash nie był zadowolony póki nie został sam na sam z Tory. Była podłączona do kilku monitorów i kroplówki. Jej twarz była taka blada, że go wystraszyła. I dziwnie się na nią patrzyło bez okularów. Przesuwając włosy z jej czoła uśmiechnął się, była taka piękna Nie w sposób klasyczny - jej uroda nie miała nic wspólnego z urodą Artemidy. Ale było w niej coś, co błyszczało pomimo jej stanu. To była jej dusza i figlarność. Już słyszał jej obelgi pod jego adresem. – Myślałam, że wiesz jak prowadzić motocykl. Rany, po prostu nie mogę uwierzyć, że straciłeś nad nim kontrolę i to w taki sposób... Niemal mógł się zaśmiać jak sobie wyobraził jej uszczypliwe komentarze za to, że pozwolił ją skrzywdzić. Jego spojrzenie padło na jej dłoń. Uniósł ją patrząc, jaka jest delikatna. Jej palce były długie, szczupłe i pełne wdzięku. Tego rodzaju dłonie były stworzone by koić. Palce stworzone by je ssać i skubać. Zanim pomyślał wziął jej dłoń i przystawił do swojego policzka rozkoszując się delikatną skórą. Całe swoje życie pragnął takiego dotyku. Dotyku, który nie był krzywdzący lub samolubny. Tak dotykała go tylko Ryssa, ale też rzadko. To była jego wina. Przez tyle lat był bity, chłostany i krzywdzony, że nie znosił jak ktoś dotykał jego twarzy. Nawet teraz tego nie znosił, a jednocześnie pragnął tego. Jestem chory psychicznie. Nie, raczej nie. Chciał tego, czego nie poznał, ale nie wiedział, jak to dostać. To było takie proste i takie trudne.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Trzymając jej dłoń na policzku wyobraził sobie jak się budzi przy niej. I jak ona go dotyka. Ale jego serce złamało się w zetknięciu z brutalną rzeczywistością. Nigdy nie będzie z kimś takim jak ona. Na wieczność został przywiązany do suki. Na zawsze związany losem, którego nie chciał być częścią. Uwięziony między matką, a boginią. Pragnął jednego dnia wolności zwykłego człowieka, który może podejmować decyzje. O własnym życiu. Dzień śmiechu i odpoczynku. A ludzie w piekle pragną wody z lodem. Życzenia nie były magiczne, a jego życie było, jakie było. I wszystkie życzenia na świecie nie mogły tego zmienić. Z westchnieniem położył jej dłoń. Próbował sam siebie przekonać, że wyzdrowieje…, że nie złapie żadnego zakażenia. Była młoda i silna. Chciał tylko przyspieszyć proces leczenia. Gdyby miała umrzeć, umrze. A jego leczenie nie będzie miało żadnego znaczenia. – Nie ingeruję w jej los, ja tylko ją uzdrowię. Gdy kładł dłonie na jej klatce piersiowej przypomniał sobie jak chciał umrzeć, ale mu na to nie pozwolono. Czas, kiedy był martwy, a Artemida podstępem zmusiła go do wypicia jej krwi i ściągnęła go z powrotem. Ale to było coś innego. Tak to była prawdziwa różnica. Artemida ocaliła świat sprowadzając go z powrotem. A budząc do życia Tory mógł go zniszczyć. Ale nawet to go nie powstrzymało. Wiedział, że ryzykuje, ale położył dłoń w szczelinie między jej piersiami i pozwolił by życiowa energia spłynęła z niego na nią. Głęboko zaczerpnęła powietrza. Ash odsunął dłoń dokładnie w tym samym momencie, gdy otworzyła oczy. Tory leżała skonfundowała widząc, że Ash stoi nad nią. Przez okulary przeciwsłoneczne nie potrafiła określić jego nastroju.249 Jej ciało było obolałe i nie wiedziała gdzie jest. – Uderzyłeś mnie? Ash posłała jej krzywy uśmiech. – Dlaczego miałbym cię uderzyć? Miał rację. Kiedy próbowała się poprawić na łóżku, słaby obraz pojawił się w jej głowie… to był trzymający ją Ash. – Nie waż mi się kurwa umierać. Tory! Te gniewne słowa sprowadziły natychmiastowo powódź wspomnień. Przypomniała sobie, że jacyś faceci250 ich ścigali. – Zostałeś postrzelony! – powiedziała szukając u niego ran. – Nie. Spudłowali.

249 250

Podpowiadam… podły … W czerni 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory zmarszczyła czoło. Jeden facet strzelał do nich, a był od nich rzut beretem. Jak mógł spudłować? A później przypomniała sobie jak motocykl wpadł w poślizg. – A swoją drogą gdzie ty się nauczyłeś jeździć na motocyklu? Podczas katastrofy R-Us? Ash roześmiał się. – Wiedziałem, że będziesz mnie obrażała jak się obudzisz. Jego słowa jej nie rozbawiły. – Co spowodowało wypadek? – Jeden z samochodów najechał nam na koła. – A my żyjemy? Pokiwał głową. – Żyjemy. – Jesteś pewien? – Myślę, że tak. – Taa myślę, że masz rację. – Rozejrzała się po szpitalnym pokoju, bez okularów nie widziała więcej niż rozmyte cienie. – Gdybym była martwa nie czułabym bólu. Nie wspominając już, że nie byłabym ślepa w obliczu najwyższego. Ash spojrzał na nią z niedowierzaniem, Jak mogła żartować po tym, co się stało? – Sądzę, że twoje okulary zostawiliśmy pod maską samochodu. – Domyślam się. Jestem szczęśliwa, że mnie też tam nie zostawiłeś, ale szczerze mówiąc, czuję się tak jakby samochód zaparkował na moich żebrach. Ash nie odezwał się, ponieważ to samo czuł tylko, że to odnosiło się do jego nóg. – Mój Boże, obudziłaś się? Ash cofnął się. Kim zapiszczała podbiegając do przyjaciółki by ją objąć. Zawsze go szokowała taka miłość i przyjaźń. Był jej świadkiem, ale nigdy częścią. Miał ludzi, na których mógł polegać. Ludzi, których nazywał przyjaciółmi, ale żaden z nich, nawet Alexion – nigdy naprawdę go nie poznał. Był to duch, który szedł przez jego życie obserwując je, chcąc brać w nim udział, ale bał się ryzyka. Nic dziwnego, że on i Jaden tak dobrze się ze sobą dogadywali. Obaj byli zamknięci w sobie. Nikogo do siebie nie dopuszczali. Byli sami. Nauczył się będąc jeszcze człowiekiem, że tej ogromnej dziury nic nie wypełni. Była wieczna i zapiekła, za każdym razem, gdy próbował ją zapełnić. Przez Tory przeszło dziwne uczcie na wspomnienie, że Ash też poważnie ucierpiał w wypadku. Został uderzony przez samochód. Uwalniając się od Kim spojrzała na niego. Nie zobaczyła żadnych ran na jego ciele. Nic, nawet siniaka. Jednak wyraźnie pamiętała, że został przejechany przez samochód. Mocno przejechany. Stał przy niej. Po chwili samochód

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

uderzył w niego, pamiętała, że czuła ból wiedząc, że ostatnie, co zobaczy to jak on umiera. Jesteś naiwna. To szok po wypadku. A może? O czy ty myślisz Tory? Facet jest nieśmiertelny? Boże jak głupia może być kobieta? On nie był nieśmiertelny w żadnym wypadku. Miała nadmierną wyobraźnię i teraz płatała jej figle. – Ash powiedział, że ktoś was zepchnął z drogi. Zamrugała na słowa Kim wracając do rzeczywistości. – Tak. – Więc co z tym zrobimy? Spojrzała na Asha, który jej się przyglądał. – Nie wiem jak ty, ale mój plan jest prosty. Znajdę i zabiję bydlaki.251

251

Ha słowo Asha jest prawem 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XI Kim wytrzeszczyła oczy słysząc ostre słowa Asha. – To odrobinę makabryczne, nie sądzisz? Nie dla niego i nie wtedy, gdy ktoś na to zasłużył. Posłał jej szyderczy uśmiech. – Biorąc pod uwagę, co zrobili Tory, myślę, że szybka śmierć jest zbytkiem miłosierdzia. Nie wspominając już, że zniszczyli moją ulubioną kurtkę i skasowali mój motocykl. Pam parsknęła. – Najpierw drani pomęczymy, a później skopiemy. Jak oni mogli? Ash zignorował jej sarkazm krzyżując ręce na piersi. – Taaa, teraz myślisz jak ja. Najpierw wyłupiemy oczy, rozwalimy nos… tak, poważnie mógłbym się nad tym zastanowić. Kim wzdrygając się powiedziała do Tory. – Sądzę, że twój nowy przyjaciel jest odrobinę krwiożerczy. Ash stłumił uśmiech na jej słowa. Gdyby tylko wiedziała, że krew jest jego podstawowym pokarmem… I tak, na pewno jest złakniony krwi, ostatni raz pożywiał się ponad tydzień temu. Zadzwonił telefon Kim. – Połączenie służbowe. Za chwilę wracam. Ash podszedł do łóżka Tory chcąc sprawdzić jak się czuje. – Jak się masz? Uśmiechnęła się do niego. – Zadziwiająco cało. A ty? Myślałam, że przejechał cię samochód. – Na czas uciekłem z drogi. Zmrużyła podejrzliwie oczy. – Z mojego punktu widzenia tak to nie wyglądało. Mogłabym przysiąc, że przejechał twoje nogi. Spojrzał na nie i wzruszył ramionami. – Oczywiście, że nie. Twarz Tory zmieniała się w słodką i pełną uwielbienia, a uderzyło to w niego jak cios w żołądek. Położyła delikatnie dłoń na jego ramieniu, dotyk był kochający, jakiego nigdy w całym życiu nie doświadczył. – Dziękuję, że mnie tutaj zabrałeś. Kim powiedziała, że krwawiłeś kiedy mnie przenosiłeś przez drzwi oddziału nagłych wypadków. Przez jej wdzięczność jego twarz poczerwieniała. – Nie przejmuj się. Następnym razem, gdy ja zostanę ranny ty się mną zajmiesz. Zaśmiała się z jego poczucia humoru. – Myślę, że potrzeba by przynajmniej całego zespołu ludzi by się tobą

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

zajęto. – Wracamy do obelg, co? Pokręciła głową. – To nie jest obelga. Jesteś dużym mężczyzną252. Ash już otworzył usta by odpowiedzieć, ale nie miał szansy. Przyszedł lekarz by ją zbadać. Odszedł, kiedy doktor gawędził z Tory. – Jesteś prawdziwą szczęściarą. Ale gdyby twój przyjaciel tak szybko cię tu nie przyniósł nie dałbyś rady. Twoja śledziona została poważnie uszkodzona podczas wypadku. Tory nadal była oszołomiona tym, co zrobił dla niej Ash. Kim powiedziała, że sam był w opłakanym stanie, był też zdenerwowany, kiedy umierała w jego ramionach. Czułość jaką do niego poczuła przytłaczała ją. Przypomniała sobie, że kiedy motor uderzył w ziemię objął ją, by chronić. Starał się trzymać ją blisko siebie, ale siła zdarzenia z ziemią ich rozdzieliła. Skrzywiła się, kiedy doktor dotknął wrażliwego miejsca na brzuchu. Odsunął dłoń z niedowierzającym spojrzeniem. – Niewiarygodnie szybko zdrowiejesz253. – Dobre geny i witaminy. Roześmiał się. – Trzymaj tak dalej, a wypuścimy cię za trzy dni. Ash odchrząknął. – Czy istnieje jakaś szansa, że wyjdzie wcześniej? Tory załapała, co Ash ma na myśli. – Tak naprawdę nie mogę sobie pozwolić na zbyt długi pobyt w szpitalu. – Kochanie – powiedział lekarz z napiętym głosem. – Umarłaś. Może powinnaś o tym pomyśleć przez minutę i to pojąć. Masz prawdziwe szczęście, że jesteś jeszcze z nami, więc pozwól, że zajmę się tobą przez kilka dni zanim cię wypuścimy, oki? Trudno było się z nim kłócić, kiedy w ten sposób to wyłożył. – Dobrze. Dziękuję doktorze. Skinął głową i ich zostawił. Tory spojrzała na Asha stojącego ze stoickim spokojem, który był siłą trzymającą go z dala od reszty świata. Wiedziała jak mocno uderzyła w ziemię i nie powinno to być mniej delikatne dla niego. Ale on wstał na nogi i zajął się nią. Jego siła zaskoczyła ją. – Jak mnie tu przyniosłeś? – Mam swoją Ciemną Stronę Jedi254- powiedział znudzonym głosem. – Moc jest silna w mojej rodzinie.255 Zaśmiała się ponownie. Kiedy chciał, potrafił być uroczy i taki kochany. 252

No… dwa metry .. Cudowne dłonie które leczą .. 254 Ta autorka kocha dwie serię: Gwizdnę Wojny i Transformers– obie mnie dobijają … zwłaszcza ta druga. 255 Cóż Ash sparafrazował słowa Yody z Gwiezdnych Wojen. 253

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Jeżeli doktor mnie nie wypuści, co zrobimy? Wzruszył ramionami. – Będziemy trzymać twoich nowych przyjaciół z dala od ciebie i dopilnujemy, by nie zdecydowali się dokończyć roboty. Skinęła głową. – Oni myślą, że mam pamiętnik, prawda? – Tak przypuszczam. Albo naprawdę im się nudziło, a myśl, że nas stukną miała ten stan złagodzić256. – Mówiąc o nudzie…co mam tu robić skoro jestem zamknięta? – Chcesz poczytać mangę? Skrzywiła się.257 – Pytasz poważnie? Pokiwał głową. – To jest jak crack. Kiedy zaczniesz musisz dalej czytać. Mam pod ręką Priest, Hellsing i Trinity Blood. Zainteresowana? – Właściwie to chciałabym poczytać pamiętnik, który znaleźliśmy. Ktoś, kto jest wysoki i męski nie skończył uczyć mnie atlantydzkiego. – To nie jest atlantydzki, ale grecki. – Skoro tak mówisz. Ash jęcząc ściągnął plecak z ramion i wydobył pamiętnik. Jednym z powodów, dla którego miał zawsze plecak to ten, że mógł teleportować rzeczy, jakich potrzebował bez szokowania śmiertelników. Ponieważ nikt nie wiedział, co w nim jest, kiedy użył mocy mógł z niego wyciągnąć to, czego potrzebował. Trzymał też w nim rzeczy dla niego ważne, chroniąc je przed zniszczeniem. Trzy pamiętniki Ryssy, które znalazł zanim Didymos zostało zniszczone, jej grzebień do włosów i zabawkę Simi, którą dostała od Savitara jak była dzieckiem. W plecaku był też medalion jego matki, który przyniosła Simi po jednej ze swoich wizyt w Kalosis. I dusza Nicka, którą sprzedał Artemidzie, a którą ona oddała Ashowi.258 Podał pamiętnik Tory. – Możesz czytać bez okularów? Westchnęła z irytacją. – Ani słowa. Nienawidzę, że bez okularów jestem ślepa jak kret. Jest jakaś szansa, że pójdziesz po zapasowe do mojego domu? – Nie mogę cię zostawić bez opieki. Wiesz o tym. – Więc poczytasz mi? Ash spojrzał na pamiętnik, a jego klatkę piersiową przebił ostry ból. Ciężko było czytać słowa napisane ręką Ryssy, bo w każdym z nich widział ją wyraźnie i słyszał jej słodki, spokojny głos, kiedy do niego mówiła. To nadal bolało… 256

Kocham jego sarkazm… Moja reakcja jest podobna  258 Czyli jednak nie brudna bielizna… 257

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory ponownie dotknęła jego ramienia. – Proszę Achimou.259 – Jesteś jedyną osobą, która tak mnie nazywa. – Cóż, zawsze mogę cię nazywać kotkiem, ale sądzę, że może ci to bardziej przeszkadzać. Uśmiechnął się. – Oki, skończ z tymi torturami, będę czytał. Tory patrzyła jak rozmyty cień, którym był Ash usiadł obok jej łóżka otwierając książkę. Kiedy zaczął czytać zamknęła oczy rozkoszując się głębokim, dźwięcznym głosem. Tłumaczył z łatwością, tak jakby został napisany w języku angielskim. Nawet nie wahał się nad słowami. – Dzisiaj rozmawiałam z ojcem o odwiedzinach Atlantydy. Tory wyprostowała się na łóżku. – Atlantydy? Ash skulił się gdy zorientował się, co przed chwilą powiedział. Zapomniał, że czyta osobie trzeciej. Tory stała się częścią jego samego, tak bardzo, że odczuwał potrzebę zwierzenia się jej. – Tak, tak zostało napisane. – Patrz! Mówiłam ci, że jest prawdziwa. Musiał ją uspokoić. – To nic nie znaczy. Wszystko, co wiesz o pamiętniku to tylko to, że jest starożytnym dziennikiem Bridget Jones. Skrzywiła się. – Historia mówi, że w tamtym okresie nie było książek, a co ja trzymam w dłoni? To zapisane i oprawione strony, jak dla mnie wygląda na książkę. – Dziękuje Kapitanie Sarkazm. Jak miło, że pan się do nas dołączył. Możemy wrócić do historii? – Tylko nie rzucaj młotkiem – mruknął pod nosem zanim wrócił do czytania książki. – Dzisiaj rozmawiałam z ojcem o podróży na Atlantydę i jak zwykle to go zezłościło. Nasze pertraktacje z nimi nie idą dobrze. Wujek przesłał informację, że wojna w każdej chwili może wybuchnąć na nowo. Ale ja nie rozumiem, czemu dla mnie wizyta na wyspie jest niebezpieczna skoro brat i wuj tam mieszkają. Na pewno nie jest to bezpiecznie…- Ash zamilkł, gdy zobaczył swoje imię…- dla mojego brata. Nie mogę znieść, że go nie widziałam tak długo. Listy, które mi wysyła to za mało. Chcę…- Ash zatrzymał się na słowa, które wywołały straszy ból. – ...zabrać brata do domu. Ktoś musi dopilnować, by Acheron był bezpieczny, nie zależnie od słów wuja. Sama muszę się upewnić. – Ona chce czego? – podpowiedziała Tory. – Oczy mnie bolą – skłamał. – Myślę, że przez to oświetlenie. Możemy zająć się tym później? 259

Rozczula mnie Tory jak tak się do niego zwraca.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory zmarszczyła brwi słysząc dziwny ton w jego głosie. Brzmiał tak jakby tłumił łzy, co dla niej nie miało żadnego sensu. – Jeżeli chcesz… – Świetnie. Wrzucam go do plecaka. – Ash? – zapytała po kilku sekundach. – Co? – Czy ktoś zadzwonił do mojej rodziny? – Nie wiem. Mam zapytać? – Tak. Nie chcę niepokoić rodziny skoro dobrze się czuję. A już szczególnie nie teraz, kiedy ścigają nas jacyś wariaci. Zwariuję, jeśli ktoś z mojej rodziny dostanie się w krzyżowy ogień. – Dobrze. Pójdę do Kim i się dowiem. Jeżeli czegoś będziesz potrzebować…- włożył w jej dłoń szpitalny dzwonek. – Wiem, że dobrze nie widzisz, ale jak poczujesz się zagrożona zadzwoń po pielęgniarkę, a ja zaraz wracam. Jego troska ją wzruszyła. – Oki. Tory siedziała w ciszy analizując wszystko, co się dzisiaj zdarzyło. Rzeczy, które dowiedziała się o Ashu i rzeczy, które nadal podejrzewa.260 Nie wspominając, że jacyś ludzie chcą ją zabić za rzecz, której nawet nie posiadała. Co ma robić? Ash wrócił po kilku minutach. – Kim rozmawiała z twoim dziadkiem i ciocią Del. Powiedziała, że masz do nich zadzwonić tak szybko jak zdołasz. Ash podszedł do niej na tyle, blisko że mogła go zobaczyć. – Dziękuję Ash. – Nie ma, za co. Kim powiedziała także, że zadzwoniła do Pam, która przyniesie ci zapasowe okulary tak szybko jak będzie mogła. Położyła dłoń na jego leżącej na poręczy łóżka i posłała mu uśmiech. – Dziękuję, że pamiętałeś o nie zapytać. Uniosła jego dłoń i przyłożyła do niej swoją. Zawsze myślała o swoich, że są męskie, bo były większe niż innych kobiet, ale w porównaniu z jego jej były kruche. Jego palce były długie i szczupłe, ale także miały zgubienia tak samo jak wnętrze jego dłoni. To były męskie dłonie, silne, a ona zastanawiała się, jakie to uczucie, gdy przebiegają przez jej ciało. – Twoje ręce są ogromne. – A twoje miękkie i delikatne. – Nie przegapiła haczyka w jego głosie, zanim odsunął dłoń. – Moje są też bardzo szorstkie – dorzucił jakby tym zawstydzony. – Podobają mi się twoje dłonie. Myślę, że są piękne. – Tego nie wiem, ale robią to, co mają robić…przynajmniej przez 260

Ehh wie więcej niż myśli i dowiedziała się więcej niż łowcy przez tyle tysięcy lat…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

większość czasu. Pokręciła głową. – Nienawidzisz komplementów, prawda? Żołądek Asha ścisnął się na niechciane wspomnienia wywołane niewinnym pytaniem Tory. Gdy był człowiekiem komplementy podążały za niechcianymi macankami oraz za chłostą od ludzi, którzy byli wściekli, że go pożądali. Kiedy zmienił się w boga, wymarły, ale biorąc pod uwagę jego wcześniejsze doświadczenia był z tego zadowolony. – Chcesz żebym przyniósł ci coś do jedzenia? Skinęła głową. – Ja zawsze jestem głodna261. – Zaraz wracam. Nie odzywała się, kiedy wychodził. Był tak samo dziwny jak uwodzicielski. Opiekuńczy, arogancki i w tym samym czasie taki niepewny. Co zupełnie nie miało dla niej sensu. Jak on kiedykolwiek może być niepewny? Leżała kilka minut rozważając tą dychotomię. – Cześć dziewczyna. Uśmiechnęła się do rozmycia którym musiała być Pam. – Cześć kochanie. Pam podeszła do niej i założyła okulary na jej twarz. Tory odetchnęła z ulgą, kiedy świat nabrał ostrości. – Niech cię Bóg błogosławi. – Zawsze. Jak się czujesz? – Całkiem dobrze biorąc pod uwagę, że samochód mnie przejechał i umarłam. Pam warknęła do niej. – Nie jesteś zabawna. A gdzie jest twój rozkoszny ochroniarz? – Poszedł zapolować na jedzenie dla mnie. – Oh Boże. Nie tylko dobrze wygląda, ale jeszcze poluje na jedzenie. To anioł stróż. Więc kiedy się z nim prześpisz?262 Ash zatrzymał się przed drzwiami słysząc pytanie Pam. Tory parsknęła. – Spać z nim… ba zapomnij. Jakbym nie miała nic lepszego do roboty w ciągu dnia263. Przysięgam masz w głowie sam sex, powinnaś się urodzić chłopakiem. – Ohh masz rację. Ale Tory, spójrz na tego człowieka. Nikt nawet nie zatrudnia modela zbliżonego urodą do niego. Uwierz mi na słowo. W przeciwieństwie do ciebie, ja się rozglądam. Bez wątpienia to najlepsza rzecz na dwóch nogach lub trzech, jeżeli to dobrze rozegrasz. Tory parsknęła ze złością. 261

Ha,. Ha to tak jak ja … mój żołądek to studnia bez dna. Ha ja już wiek kiedy… 263 Tory to zawsze może być noc  262

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Przestań. O. Nim. Tak. Mówić!!! Nie jest żadną rzeczą to raz, a dwa umarłby z zakłopotania gdyby to słyszał.264 Pam zacmokała. – Tory, jeśli pozwolisz temu facetowi odejść i nie zaciągniesz do łóżka, będziesz tego żałować do końca życia. – Taa a biorąc pod uwagę moje historie z mężczyznami, gdybym spróbowała, zabiłabym go. Ostatni facet, z którym chciałam się przespać wylądował w gipsie.265 Pam roześmiała się. – Spójrz na mnie i powiedz mi prosto w oczy, że nawet przez chwilę o tym nie pomyślałaś. – Nie jestem ślepa Pam! Ale nie myślę o Ashu w ten sposób. Bardziej jestem zainteresowana jego mózgiem niż ciałem. A teraz zmień temat zanim nacisnę przycisk i powiem pielęgniarce, że jestem nękana przez przyjaciółkę wariatkę. – Ha zrób to. Decydując, że teraz jest bezpiecznie Ash wszedł do pokoju. Twarz Pam natychmiast zrobiła się czerwona. Przeniosła się na drugą stronę łóżka. Położył torbę na stoliku przesuwając go bliżej Tory. – Nie wiedziałam, na co masz ochotę wiec wziąłem wszystkiego po trochu. Tory uśmiechnęła się. – Jest niewiele rzeczy, których nie jem lub nie mogę. Moja ciotka przeklina, że niektóre dzieci jedzą brud i są cały czas głodne. Ash dostosował dla niej stolik i otworzył napój gazowany. – Ehh ludzie … -powiedziała Pam widząc, że Ash rozpakowuje hamburgera. - Wiesz nie sądzę, że powinnaś to jeść zaraz po operacji. Nie powinnaś mieć diety? - Spojrzała na drzwi niespokojnie. – Gdzie jest Kim kiedy jest potrzebna? Tory machnęła dłonią na jej słowa. – Czuję się świetnie. Ash wypakował frytki dla niej. – Nie dałbym jej niczego, co mogłoby jej zaszkodzić. Tory podsunęła mu burgera. – Chcesz kawałek? – Nie, dziękuję. Patrząc na Pam wskazała go hamburgerem. – Przysięgam, jest żywym dowodem, że powietrze ma kalorie. W przeciwnym razie umarłby z głodu. – Ehh, gdyby była jakaś sprawiedliwość na tym świecie byłabyś większa

264 265

Włącza się instynkt terytorialny? To może zabić cały zapał … ale cóż…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

niż mój dom. Jesz jak facet, a jesteś szczupła jak wieszak. – Pam uśmiechnęła się do Asha. – Moja mama wołała na nią Jack Sprat, kiedy byłyśmy dziećmi. Na szczęście ciotka Tory jest właścicielką delikatesów, bo przysięgam, że moja przyjaciółka pożerała wszystkie zyski, gdy tam pracowała. Ash roześmiał się. – Tylko, dlatego że ciotka robi najlepsze koulourakias, kourabiethes i melomacarinas. Pam zaśmiała się ironicznie do Asha. – Zrozumiałeś chociaż jedno słowo z tego, co powiedziała? – Oczywiście, że zrozumiał. Jest Grekiem. Nawet jeżeli ich nie je, zna ciastka. Pewnie matka opychała go nimi jak był dzieckiem. Ash parsknął śmiechem na wizję matki gotującej cokolwiek poza zagładą świata. – Nie bardzo, moja mama nie jest kimś w rodzaju Betty Crocker. – Nie, no chyba, że gotowałby napalm lub plagi. Gwałtowne dyszenie w drzwiach zwróciło ich uwagę na Kim stojącą w drzwiach. – Co ty robisz jedząc to??? Tory i Pam wskazały na niego. – On to przyniósł. Wydając dźwięk oburzenia Kim rzuciła się w stronę łóżka próbując zabrać hamburgera z rąk Tory. Tory odsunęła się. – Nigdy w życiu Kim i mam to dosłownie na myśli. – Nie możesz jeść takich rzeczy zaraz po zabiegu. Będziesz chora. – Lepiej bym zjadła kawał krowy niż twoje dłonie, jeśli jeszcze raz po to sięgniesz. Jestem głodna. A każdy wie, że lepiej nie stawać między mną i jedzeniem. Kim posłała wrogie spojrzenie Ashowi. – Jak mogłeś to jej przynieść? – Mówiła, że jest głodna. Kim trzasnęła go mocno w tyłek. – Nie rób tego więcej. Zapytaj lekarza lub pielęgniarkę – ona ma dietę. Nie możesz przynosić jedzenia do szpitala. Straciłeś rozum? 266 Ash był zbyt oszołomiony, by zagregować na słowa Kim, która podeszła do tacy i plądrowała torbę z jedzeniem. – Oboje jesteście straszni, po prostu straszni. Tory spojrzała na nią jak dziki lew. – Weź tą torbę Kim, a sprawię że będziesz tego żałować. – Tory bądź rozsądna. – Mój żołądek chce jeść. 266

Nooo chciałeś być traktowany normalnie to masz co chciałeś...

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Kim uniosła jedną dłoń w górę. – Jak cię zaatakuje później ból żołądka pamiętaj, że próbowałam cię powstrzymać. Kim odwróciła się w stronę Asha, który upewnił się, że jego tyłek jest poza jej zasięgiem. Dosłownie. – Gdybyście oboje nie byli ściągani przez morderczych głupków, kazałabym ci stad wyjść. Ash cofnął się kolejny krok do tyłu. – Masz zamiar mnie ponownie uderzyć? – Powinnam. Gdybyś był kilka centymetrów mniejszy przełożyłabym cię przez kolano – parsknęła zgorszona i wyszła. Pam potrząsnęła głową, gdy spotkała wzrok Asha. – Mam pocałować twoje ała i sprawić, że poczujesz się lepiej? – Pam! – wrzasnęła z oburzeniem Tory. – Oh, jakbyś sama nie chciała tego zrobić. Spokojnie. Tylko żartowałam. Pozwólcie, że uspokoję pigułę zanim sprawi, że oboje będziecie mieć problemy z lekarzem. Tory westchnęła, kiedy Pam wyszła. – Ash, przepraszam za moje przyjaciółki. Próbowałam je utemperować, gdy były dziećmi, ale obawiam się, że nic to nie dało. Ash zaśmiał się na jej słowa. Prawdę mówiąc podobało mu się to. Większość ludzi, albo się go bała, albo była onieśmielona w jego obecności. Tylko dzieci były obojętne i traktowały go jak każdego z ulicy. – W porządku, lubię je. Wzięła ostatni kęs hamburgera i owinęła go. – Przestanę, zanim sobie zrobię krzywdę. Ale jest dobry. Dziękuję, że mi go przeniosłeś. – Jeśli masz ochotę w torbie jest kanapka z szynką, pikle, chipsy i jogurt. – Jesteś kochany. Naprawdę wziąłeś wszystkiego po trochu. Jesteś pewien, że nie chcesz kęsa? – Jestem. Podała mu torbę. – Więc w porządku. Mogę się z tobą zamienić jedzeniem na pamiętnik? Ash zawahał się. Od kiedy jego imię pojawiało się w nim notoryczne… Możesz jej podać inne imię. Prawda. Nie znała do końca liter. Gdyby mógł ją przekonać, że to Archon, a nie Acheron, będzie w porządku. Ściągnął plecak i wyjął pamiętnik. – Masz. Otworzyła pamiętnik. – Więc gdzie byliśmy? – Ryssa mówiła o bracie na Atlantydzie. Ściągnęła ze zdziwieniem brwi.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Ryssa? Skąd wiesz, że jej imię to Ryssa? Ash napiął się, kiedy zdał sobie sprawę, że siostra nigdzie nie wymieniła swojego imienia. – Ehh, nie wiem. Po prostu nadałem jej imię. To bardziej uprzejme niż nazywanie jej - starożytną laską. Pokręciła nosem. – Dla twojej wiadomości, nie znoszę słowa laska. – Więc usunę go z mojego słownika. Położyła z uśmiechem dłoń na jego ramieniu. – Jesteś taki uprzejmy. Na czym skończyliśmy? Zajęło mu chwilę by w końcu złapać oddech po tym, jak go dotknęła. Na sposób jak wyglądały jej usta, takie zapraszające i słodkie. – Taaa - powiedział zmuszając się do spojrzenia na stronę. Wskazała palcem zdanie. – Tęsknię za nim? – Tak. Jej palec wskazał kolejne zdanie. – Został odesłany? – Niewiarygodnie szybko się uczysz. – To samo mawiał mój ojciec. Nazywał mnie Ateną. Ash był tym zaskoczony. Nie była taka sama jak grecka bogini. – Ateną? – Wiesz, wyskoczyła z głowy Zeusowi. Ojciec mówił, że zrobiłam tak samo wywołując jego permanentny ból głowy. Uśmiechnęła się szeroko. – Pokaż mi coś i bam, natychmiast wiem. Ale języków trudno się nauczyć. Piękne są, ale trudne. Możesz mi chwilę poczytać, żebym poznała rytm? Ash pokiwał głową spełniając jej prośbę. Tory słuchała zahipnotyzowana nie tylko tym jak sexi był, ale głównie przez jego inteligencję. Zanim się powstrzymała położyła dłoń na jego szczęce, by poczuć jak pracują jego mięśnie, gdy mówił. Ash przestał czytać i spojrzał na nią. – Nie przestawaj mówić – wyszeptała. – Uwielbiam twój akcent. Zrobiłby wszystko byle dotykała go dłużej w ten sposób. – Chciałbym Soterio. Chciałbym cię kochać jak człowiek. Bez mojej przeszłości na naszej drodze i bez żalu. Sprzedałbym za to swoją duszę. Tory zmarszczyła brwi na jego słowa, które wydawały się, że płyną wprost z jego serca. – Co powiedziałeś? – Że jesteś wścibskim chochlikiem. Parsknęła. – Nieprawda. – Być może, ale pewności nie masz, co?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Mruknęła na niego, mimo że cieszyła się z faktu, że nawet jak mówił po angielsku jego akcent był mocny i melodyjny. – Wiesz, kiedy używasz akcentu wszystko ci ujdzie na sucho. Ściągnęła mu okulary przeciwsłoneczne i schowała do jego kieszeni. – Lubię patrzeć w twoje oczy. – Jesteś bardzo dziwną kobietą. Być może, ale było w nim coś, przez co czuła się przy nim ciepło i bezpiecznie, Pogładziła opuszkiem kciuka jego usta. – Dlaczego ukrywasz się przed światem? – Nie ukrywam się przed niczym. – A właśnie, że tak. Ubrania, jakie nosisz… to jest twoja zbroja, by trzymać ludzi z dala od ciebie. Lubisz wyglądać niebezpiecznie i buntowniczo... to tak jakby część ciebie myślała, że jak dasz ludziom powód by cię nie lubili to będzie wszystko w porządku, bo zdecydowałeś, że mają cię nie lubić. Chciał się ruszyć z miejsca, ale mu nie pozwoliła. – Chcę być twoim przyjacielem Ash. Dobrym, jeżeli mi tylko na to pozwolisz. Ash odwrócił wzrok przypominając sobie, że Artie zaoferowała to samo mu. – Bez urazy Tory, ale gdy ludzie to mówią, mają dobre intencje, niestety, kiedy dochodzi do testu nieuchronnie go oblewają. – Oblałeś? – Tak. Jego siostra ufała mu, że ją ochroni, a on pozwolił Artemidzie stanąć na jej drodze. Nick był najbliższą osobą, o której mógł powiedzieć przyjaciel, a on skazał go na śmierć. Jako przyjaciel był do dupy i sam nie chciał żadnej przyjaźni. – Cóż, ale ja nie zawiodłam nigdy – powiedziała stanowczo Tory. – Ani razu. Ale jedynym sposobem abyś się o tym dowiedział to tylko zaufać mi. Ale skoro wiem, że tego nie zrobisz ta rozmowa nie ma sensu. Spojrzała w książkę. – Co to za słowo? Ash zawahał się, kiedy zobaczył swoje imię napisane dłonią Ryssy. Chciał skłamać, ale słowa nie chciały przejść mu przez gardło. Pragnął jej zaufać. I nie rozumiał tego. Z głębokim westchnieniem zrobił to, czego nie robił od stuleci. Zaufał. – To Acheron. Spojrzała na niego uważnie. – Twoje imię? – Tak – odpowiedział upewniając się że jego głos był wyprany z emocji.Miała dwóch braci. Acherona i Styxxa. – Nazwani od rzeki niedoli i nienawiści? Jak patologiczni byli jej rodzice? – Być może bardziej niż sądzisz.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– To byłoby jeszcze gorsze. – Przewróciła stronę. – To tak dziwnie się czyta. Ona wydaje się taka sama jak osoba dzisiaj spotkana na ulicy. Jej główną obsesją było zadowolić ojca i tęsknota za bratem. Miała te same obawy, co dzisiejsza kobieta - by była traktowana poważnie. Wysłuchana. – Westchnęła tęsknie. – Potrafisz sobie wyobrazić świat, w jakim żyła? Zastanawiam się, jakie ubrania nosiła. W jakim łóżku spała… – Sądzę, że była bardzo podobna do ciebie. Dobra, bezpretensjonalna. Zdecydowana chronić tych, których kochała. I pewnie od czasu do czasu zirytowała na braci.267 Spojrzała na niego. – To widzisz jak na mnie patrzysz? – Nie. Widzę niebezpiecznego dla otoczenia maniaka, który mnie nienawidzi. Roześmiała się. – Poważnie? Spoważniał. – Tak Soteria, to właśnie widzę jak patrzę na ciebie. Splotła palce z jego268. Ash wpatrywał się w ich dłonie. To był niesamowity widok. Powróciła do nich Pam. Spodziewał się, że Tory puści jego dłoń czując się niezręcznie jak każdy przed nią. Ale tego nie zrobiła. Nadal trzymała go za rękę. – Ochroniłaś nasz skórę? – zapytała Pam. – Wybawiłam was z opresji. Co mogę powiedzieć? Super Pam zawsze gotowa na ratunek. Ash włożył okulary, a Pam przeniosła się na drugą stronę łóżka. Spojrzała na ich dłonie i uśmiechnęła się. – Cieszę się, że wam się udało. – Hej, ten człowiek uratował mi życie. To jest warte uderzenia w moje ego, raz czy dwa. Pam wygięła brwi. – Kim jesteś i co zrobiłaś z moją przyjaciółką? Tory spojrzała na Asha. – Umieranie zmienia perspektywę na wiele rzeczy. Nawet nie miała pojęcia jak bardzo. – Miałeś kiedyś bliskie doświadczeniem ze śmiercią Ash? – zapytała Pam. – Można tak powiedzieć. Pam parsknęła. – Co, zostałeś przyłapany przez ojca, że wymykasz się z domu? Gdyby tylko ta kobieta znała prawdę… – To zdecydowanie robi na mnie wrażenie. 267 268

Stawiam że na jednego była wiecznie wkurzona. Ph robi się romantycznie 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Taaa. Skończyłem uziemiony na miesiąc. Tory obserwowała Asha. Był nuta w jego głosie sugerująca, że nie żartował. Ale skoro jej nic nie powiedział o prywatnym życiu, nie ma żadnej szansy, że powie Pam. Jego telefon zaczął dzwonić. Puszczając jej dłoń, cofnął się i spojrzał na wyświetlacz. – Muszę odebrać. Wybaczcie mi. Tory patrzyła jak wychodzi na korytarz. Pam gwizdnęła z uznaniem. – Ten mężczyzna ma najlepszy tyłek, jaki w życiu widziałam. Nic dziwnego, że nosi długie płaszcze. Powinniśmy owinąć go od stóp do głowy, aby ratować ludzkie zdrowie psychiczne. Tory żartobliwe uderzyła Pam w ramię. – Przestaniesz w końcu? Pam wskazała na drzwi. – Masz przecież okulary. Naprawdę nie widzisz, jaki ma świetny tyłek? I też jest Gotem – zamruczała gardłowo. – Musimy szybko cię z kimś związać, twoje nadliczbowe hormony zjadają twój mózg. – Wiem to takie smutne, prawda? Tory parsknęła śmiechem i wróciła do obserwowania Acherona zastanawiając się, co się dzieje. – Jesteś pewien Urian? – Absolutnie – opłaca się mieć przyjaciół po ciemnej stronie mocy. Jak mówią, Stryker posłał swoich harcerzyków po pamiętnik. Chce zdjąć Apolla i Artemidę i przejąć ich moce. Ma też nadzieję, że w pamiętniku jest coś, co pozwoli cię zranić, więc teraz twoja wściekła mamusia posłała też własne demony, aby go szukały. – Urian zaśmiał się złowieszczo. – Kolego witaj w Armagedonie. Wygląda na to, że zaczęli bez ciebie.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XII Ash wchodził do pokoju Tory, kiedy kolejny raz zadzwonił jego telefon. Spojrzał na numer. – Przepraszam was. Muszę odebrać kolejną rundę telefonów Panie Wizard pomóż mi. Tory potrząsnęła z politowaniem głową na człowieka, dla którego telefon wydawał się być stałym źródłem rozdrażnienia. Pam usiadła na krześle do tej pory zajmowanym przez Asha. – Ile on ma przyjaciół? – Myślę, że to są połączenia służbowe.269 – Ah, więc co on robi? – Jest kowbojem. – Ahaaa … - głos Pam był pełen wątpliwości. – Tia, wiem. Nie powiedział mi dokładnie, co robi, ale najwyraźniej wszyscy do niego dzwonią. W oczach Pam pojawiała się iskra zainteresowania. – Może jest międzynarodowym zabójcą na zlecenie? Ooo, czy to by nie było super? – Musimy cię trzymać z dala od filmów. – rzuciła z przekąsem Tory. Ash przerwał rozmowę w pół zdania wyczuwając drganie mocy. Uczucie było oczywiste… w szpitalu były demony. I mógł postawić swoje życie za to, kogo ścigali. Rozłączył się wbiegając do pokoju Tory. – Musimy się zbierać. – Ehh…halo? – Tory powiedziała sarkastycznie. – Nie wiem czy zauważyłeś, ale jestem podłączona do kroplówki i w najbliższej przyszłości nigdzie się nie ruszę. Podszedł szybko do łóżka i odłączył kroplówkę zanim zdołała mrugnąć. Tory była tak samo zaskoczona jak i przerażona jego działaniami. – Co się dzieje? – Ludzie, którzy chcą naszej śmierci są w pobliżu. I jeżeli szybko stąd nie znikniemy, zrobi się naprawdę źle. Jej serce załomotało na myśl, że ktoś z znowu ich ściga. – Jest tylko jeden mały problem – ubrania. Nie mam żadnego. Pam zrobiła krok do przodu. – A właśnie, że masz. Ash pilnuj drzwi i daj nam minutkę. – Macie dwadzieścia sekund. – Zatrzasnął mocno drzwi. – Możesz się ruszać? – zapytała Pam. – O dziwo, ale tak. – Dobra, zamieniaj ze mną ubrania, szybko. 269

Czyli mega irytujące 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory po chwili była bez koszuli szpitalnej. Odczuwała minimalny ból po wypadku, ale nie taki, jaki powinna czuć osoba, która przed chwilą była operowana. To nie miało najmniejszego sensu. Ale nie miała czasu dalej tego roztrząsać, bo Ash pojawił się w drzwiach. – Czas minął. – Wyciągnął do niej dłoń. – Nie mam butów. – Poradzimy sobie bez nich. Chwyciła jego rękę. Bez słowa wyprowadził ją na korytarz, prowadząc w kierunku windy. Kiedy jej drzwi się otworzyły szybko wciągnął Tory do pokoju szpitalnego. Jego czyn ją zdziwił. – Kto tam był? – Poczekaj tutaj – powiedział bezgłośnie otwierając drzwi. Wyszedł na korytarz. Tory nie miała pojęcia, co się dzieje. Miała tylko nadzieje, że Ash wiedział, co robi. Kilka sekund później wrócił i skinął na nią by szybko się ruszyła. Praktycznie wepchnął ją do windy. Ale kiedy drzwi się zamykały zobaczyła dwóch wysokich mężczyzn kierujących się do jej pokoju. Ubrani na czarno, wyglądali złowieszczo. – A co z Pam? Ash przyciągnął ją do siebie, by drzwi mogły się zamknąć. – Z nią będzie oki. Oni wiedzą, po kogo przyszli. – Kim oni są? Ash skrzywił się słysząc jej pytanie. Nie mógł jej powiedzieć. Demony tortur mogły brzmieć dla niej mało przekonująco, zwłaszcza, że sam nie wiedział skąd Stryker wiedział dokąd ich posłać270. – Nie znam ich imion. Ale chyba nie mam ochoty teraz im się przedstawiać. – Jesteś pewien, że nie skrzywdzą Pam? Podał jej telefon. – Jak wejdziemy do samochodu możesz do niej zadzwonić. – Jakiego samochodu? Nie odpowiedział skupiając całą swoją moc na maskowaniu ich obecności w szpitalu przed demonami oraz próbując zlokalizować, gdzie podziała się ich reszta. Było ich co najmniej dziesięciu. Mógł użyć tarczy wobec nich i ukryć Tory. Przynajmniej przed nimi chyba, że przyprowadzili jakiegoś arcydemona. Narodzonego ze związku boga i demona. Byli wyjątkowi i nieprzewidywalni. I jeden z nich na pewno był w szpitalu i przewodził innym.271 Ash wyszedł z nią na parking prowadząc do srebrnego metalika Porsche 911 GT2272. Otwierając drzwi pasażera skanował otoczenie. Zatrzymała się. – Powiedz mi, że właśnie go nie kradniemy. 270

Tiaa Iza tym razem twój ulubieniec Stryker  Przykro mi Madd ale to nadal jest palant  Ehh nawet domyślam się który. Notabene już go poznaliśmy. 272 http://automoto.projektpi.pl/obrazki/20101229/1293632063_4.jpg 271

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Jest mój. – Pomachał przed jej twarzą kluczykami do Porsche. Nadal była nieufna patrząc na samochód273. Dla zabawy kilka lat temu prowadziła Porsche w szkole nauki jazdy, znała wszystkie modele i ich ceny. Ten był najlepszy – i prowadził się jak cholerne marzenie. Bardzo chciała go wypróbować i kupić, ale cena była poza jej zasięgiem. – Jesteś właścicielem samochodu za ćwierć miliona dolarów? – Dodaj do tego plus minus kilka tysięcy dolarów i tiaa, jestem nim. A teraz właź do środka. Tory nadal nie była do końca przekonana, ale wsiadła. Jak do licha mógł sobie pozwolić na taki samochód? Ale kiedy spojrzała na miejsce kierowcy zdała sobie sprawę, że zostało specjalnie przystosowane dla bardzo wysokiego człowieka. Więc nie mogła mieć więcej obiekcji. Musiał być jego. Usiadł na miejscu kierowcy. Tia samochód pasował do nie go ja ulał i to ją ostatecznie przekonało. – Acheron!!! Gdy Ash zamknął drzwi i zobaczyła wysokiego mężczyznę z ciemnobrązowymi włosami. – Zapnij pasy! – powiedział wrzucając wsteczny. Człowiek rzucił się na wóz Asha. – Oh ty pojebie! – warknął wściekle Ash. – Zbierz łapy z mojego samochodu, przyrzekam że zabiję cię jak go tylko porysujesz.274 Wcisnął mocno hamulec posyłając człowieka na niebieskiego sedana. Ash ostro zawrócił jadąc wprost na turlającego się po ziemi człowieka. Tory skuliła się spodziewając się, że zrobią z niego miazgę. Gdy do niego dotarli odskoczył im z drogi w sposób wręcz zdumiewająco zwinny.275 – Jesteś szalony, co? Ash nie odpowiedział biorąc zakręt tak ostro, że była w stanie przysiąc że poczuła się jak 2G. Na ulicy znikąd pojawiło się za nimi białe BMW. – Jesteśmy śledzeni. Ash przeklął widząc ich w lusterku. Więcej demonów. Ale był szczęśliwy, że próbują się wtopić w otoczenie. Stryker musiał im powiedzieć, że mają zachować anonimowość w królestwie ludzi. Pohamowali się i go nie wysadzili, więc on też musiał zachować granice. Redukując bieg przebił się przez korek kierując się w stronę autostrady. Musiał dostać się w obszar niezamieszkały przez ludzi. Łatwiej było powiedzieć niż to zrobić, gdyż w tej samej chwili pojawiły się dwa kolejne samochody, a demony otwarły ogień. Ash rzucił tarczę ochronną na samochód. Próbował skorzystać z własnych mocy, by wysadzić samochody, a przynajmniej zepsuć 273

Biedna Tory … i widać co się dzieje jak ktoś ukrywa prawdę. Dorośli chłopcy i ich zabawki. 275 Ciekawe dlaczego… 274

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

silniki, ale dlatego że w środku siedziały demony a nie ludzie, potrafili przeciwdziałać jego sile. Cholera z nimi! – Mój boże. – wydyszała Tory. – W strzelaniu są do dupy!276 Ash nie odpowiedział widząc zbliżające się z dużą prędkością cztery czarne, eleganckie Hondy Blackbirds277. Dwa motory miały podwójnych jeźdźców, a ci z tyłu wyciągnęli spod kurtek KACs 6x35mm PDW. 278 Ash przeklął. – Wyglądają jakby otwierali biznes. Przynamniej tak myślał póki jeden z motocykli nie otworzył ognia w stronę pędzących za nimi demonów. Tory skrzywiała się na widok pomagających im motocyklistów. – Twoi przyjaciele? – Nic mi o tym nie wiadomo. Gdyby nie fakt, że używali broni powiedziałby, że są to Zwierzo Łowcy, którzy często posługiwali się takimi motocyklami, przyjmując ludzką postać. Ale Zwierzo Łowcy walczyliby magią. Motocykle zmusiły samochód do zjazdu z drogi i zderzenia się z murem oporowym, a potem zajęli się kolejnym samochodem. Ash nie zatrzymał samochodu póki nie był pewien, że są po ich stronie. W końcu ostro zahamował. – Poczekaj tu – powiedział wychodząc z samochodu. Motocykliści zatrzymali się kilka metrów od Porsche, trzymający broń skanowali otoczenie w poszukiwaniu demonów. Ale to, co przykuło jego uwagę to złoty symbol słońca na ich kurtkach. Symbol jego matki. Kierowcy zeszli z motorów i podeszli do niego Stanęli przed nim kładąc dłoń na lewym ramieniu. A następnie upadli na kolana. Co do jasnej cholery? Ten, który musiał być liderem, zdjął kask. Jego oczom ukazały się zapierające dech w piersi jasne blond loki spływające na ramiona. Miała tak szerokie ramiona, że można ją było pomylić z mężczyzną, ale w sumie nie było w niej nic męskiego. – Przykro mi, że nie mogłyśmy lepiej się zaprezentować. Jestem Katherine Zanakis, najwyższa kapłanka Apollymachi. Ash spojrzał na nie zdając sobie sprawę, że były to ludzkie kapłanki służące jego matce. – Co tu robicie?

276

Jeszcze oburzona nie mają cela … http://www.moto-blog.pl/wp-content/uploads/2009/06/honda-cbr1100xx-blackbird-3.jpg 278 http://www.knightarmco.com/images/pdw_10barrel.gif 277

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Katherine podeszła bliżej kiedy inny motocyklista zdjął kask. Bardzo ładna i prawdopodobnie z dziesięć lat starsza niż Katherine miała czarne krótkie włosy i ciepłe brązowe oczy. – Justina? Odwrócił się na zdziwione pytanie Tory, wkurzony, że się do nich przyłączyła. – Mówiłem ci, że masz zostać w samochodzie.279 – A ja nie słucham. – powiedziała lekceważąco podchodząc bliżej. Justina podeszła do niej trzymając pakunek. – Kazano mi ci to doręczyć. – Podała torbę Tory. Tory czuła to samo zdziwienie, co Ash. – Co to jest? – To, za co umarł Dimitri – wytłumaczyła Justina. – Byłam u niego, gdy zaatakowała Atlantikoinonia. Sama uciekłam ranna przez tylne drzwi, a on ich powstrzymał. Justina przeżegnała się trzy razy, a w oczach miała łzy na wspomnienie straconego przyjaciela. Ash przypomniał sobie, że widział w myślach przeklinającą Justinę. Tylko wtedy nie wiedział po czyjej stronie była. Założył, że pracowała dla ich wrogów. – Atlantikoinonia? – zapytała Tory. – Grupa lunatyków. – Wypluła Justina. – Gonili nas z Grecji do Nowego Orleanu. Za każdym razem, gdy tylko się odwracaliśmy próbowali ukraść pamiętnik. Katherine skinęła głową. – To grupa ludzi, która przyrzekała, że będzie bronić sekretu Atlantydy za wszelką cenę, są bezwzględni. – Zniszczyli naszą łódź – powiedziała Justina do Tory. – Jednego z nich zabiłam i poszłam do Dimitriego po pamiętnik. Do tego czasu nie zdawałam sobie sprawy jak ważne są nasze badania. Tory pokręciła głową jakby to wszystko doprowadzało ją do zawrotów głowy. – Jestem taka skołowana. Ash położył na niej dłoń trzymając ją mocno. – Ona dzisiaj o mało nie zginęła, jest po operacji. Nie wspominając już, że nasi przyjaciele mogą wrócić próbując dokończyć to co zaczęli, a ja nie mam zamiaru czekać, aż będą mieli czysty strzał. Czy któraś z was wie gdzie jest Sanctuary na Ursulines? – Ja wiem – powiedziała jedna z kobiet. – Więc tam się spotkamy. Ash otworzył drzwi dla Tory, która posłała mu twarde spojrzenie. 279

Mów tak częściej a może posłucha 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Co się tu dokładnie dzieje, Ash? – Sam nie wiem, ale musimy poznać kilka odpowiedzi. – I dobrze, bo jestem zmęczona błądzeniem w ciemności – powiedziała kładąc torbę na kolanach i chcąc ją otworzyć. Ash położył dłoń na jej ręce. – Wolałbym, żebyś tego nie robiła. Spojrzała na niego ze zmarszczonymi brwiami. – Dlaczego nie? Bo mnie odkryjesz. – Poczekajmy aż dojedziemy do Sanctuary. – A ja spokojnie ci go zabiorę. – W porządku. Jej ślepe zaufanie wywołało w nim falę winy. Tory trzymało mocno torbę nie wiedząc, że trzyma w pobliżu serca także jego życie i godność. Każda tajemnica jego życia, którą tak cholernie starał się ukryć… była w nim. Chciał kląć. Ale zamiast tego skierował się z powrotem do Quarter. Tory przebiegła dłonią beżową skórę podziwiając niemiecki styl. – Wiesz, o czym myślę, gdy patrzę na takie samochody? Nie miał pojęcia. Kochał Porsche. – Co? – Uchwyt na kubki. Roześmiał się. Były składne i odwrócone w dół tak, że w każdej chwili można je było rozłożyć. – Tia.. Transformers280. Uchwyty na kubki w przebraniu. Ale to nie jest to, co miałaś na myśli, prawda? – Nie. Próbuję odwrócić własną uwagę od tego, że trzymam na kolanach coś, za co ktoś jest gotowy zabić. Jeden z moich najlepszych przyjaciół zapłacił za to odkrycie życiem, ale gdybym zostawiła Atlantydę, Dimitri nadal by żył. Jego żona nie byłaby wdową, a jego biedna matka nie chowałby jedynego syna. – Skrzywiła się. – Nie mogę uwierzyć, że moja egoistyczna głupota kogoś skrzywdziła. Co ja zrobiłam? Serce Asha zabolało na myśl o Nicku281. – Łatwo popełnić błąd. Najtrudniejsze to żyć z konsekwencjami. – Mów mi o tym. Masz jakąś tajną siatkę szpiegowską, co pomaga w bólu? – Chciałbym, ale nie. Są pewne bóle, które wnikają tak głęboko, że nic ich nie rozgrzeszy. Najlepsze, co możemy zrobić to pozbierać się i mieć nadzieję, że będziemy na tyle silni, by iść dalej. – To jest to, co ty robisz? – Nie, ja próbuje pobić jakieś gówno – to pomaga jeszcze bardziej. Zaśmiała się. 280

Czy zawsze na mnie musi trafić porównanie do Trnsformers?? Pytam się .. musi … nie kumam tego zupełnie… 281 Mnie, nie! Boż i jeszcze o tym gówniarzu będzie serial połączony z DH. Swoją drogą ciekawe kto zagra Asha.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie uwierzę, że jesteś taki brutalny i okrutny. Nie miała pojęcia, a on był zadowolony, że nie znała tej części niego, która mogła wszystko doszczętnie zniszczyć. Tory oparła głowę o szybę i patrzyła. Nie odzywali się póki Ash nie wjechał na mały podjazd przy Sanctuary. Kapłanki zaparkowały na ulicy, podczas gdy Ash prowadził Tory do wejściowych drzwi. Dev Peltier pilnował drzwi w ludzkiej postaci, … mimo że było jasno.282 Były dwie grupy Zwierzo Łowców. Ci, co byli ludźmi mogącymi przyjąć formę zwierząt i ci, co byli zwierzętami mogącymi przyjąć ludzką postać. Podczas godzin dziennych woleli przyjmować swoją pierwotną formę, którą dla Deva był niedźwiedź. I to, że był teraz człowiekiem zdumiało Asha, bo tylko ktoś naprawdę silny mógł to zrobić. Jako człowiek, Dev nie był wiele niższy od Asha. Miał długie, kręcone blond włosy i dołek w brodzie, który rzadko się pojawiał wraz z jego uśmiechem. Ubrany w jeansy i czarną służbową koszulkę Sanctuary siedział z mylną nonszalancją. Nawet w ludzkiej formie potrafił działać szybko, za co Ash mógł postawić wszystkie swoje pieniądze. Ale to, co zawsze najbardziej zdumiewało Asha to symbol Mrocznych Łowców wytatuowany na bicepsie. Tego nie potrafił zrozumieć. Nie wiedział czemu niedźwiedź uważa za zabawne noszenie symbolu Artemidy, ale Dev nosił go z dumą283. Jak tylko zobaczył Asha pilotem przypiętym do paska włączył Sweet Home Alabama, informując innych nieludzkich bywalców baru, że Ash wchodzi do budynku. To była ich wieczna zabawa. Zwierzo Łowcy byli kuzynami Apolitów, więc udzielali im schronienia tak jak i Daimonom. Ash jako Mroczny Łowca był zobligowany zabić każdego Daimona, więc słysząc piosenkę mieli czas, by wynieść się z baru. Apolici też woleli nie przebywać w pobliżu Łowcy, więc znikali za każdym razem gdy był gdzieś obok. I w ten sposób klientela baru zmniejszała się o połowę. – Jak się masz Dev? – zapytał Ash. – Dobrze. – Wygiął brew na Tory i zbliżające się kobiety. – Miło z twojej strony, że upiększasz nam bar. Bardzo to doceniam. Ash pokiwał z litością głową. – Potrzebujemy cichego zakątka. – Na górze i na prawo. Ta część o tej porze jest zamknięta. Wyślę Aimee z napojami. – Dzięki. Tory uśmiechnęła się blondyna, który mrugnął do niej jak szła za Ashem. Przechodziła koło tego miejsca setki razy, ale heavy metal nie był jej na rękę, więc nigdy tu nie weszła. Bar był ogromy – większy niż się wydawało z ulicy. 282 283

Autorka mogłaby się zastanowić czy on w końcu jest Katagaria czy Arkadyjczykiem… Też nie wiem….

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Był trzy poziomy z barami, miejsce na bilard, scenę, parkiet oraz restaurację. Raczej był rustykalny i domowy, poza trumną przy barze, na której było napisane – Ostatni gnojek, który poprosił Aimee o wyjście. Widocznie ktoś nie trzymał rąk z dala od Aimee. Tory podążyła za Ashem na górę gdzie z tyłu pod ścianą stał okrągły stół. Podszedł pod ścianę i czekał na resztę. Kiedy wszyscy usiedli skinął do nich głową. – Dobrze panie, złóżmy puzzle w całość. – To nie jest trudne – powiedziała Katherine.- Od momentu, gdy rodzina Tory zbliżyła się do Atlantydy, zostałyśmy przydzielone przez boginię, by ich strzec i aby nikt nie zakłócił ich działań. – Waszą boginię? – spytała Tory. Katherine uśmiechnęła się. – Apollymi Wielka Niszczycielka. Nasz Zakon sięga korzeniami do czasów kiedy Atlantyda rządziła światem. Po tym jak wyspa została zniszczona pod opieką bogini przenieśliśmy się do Grecji i założyliśmy Zakon, by chronić jej tajemnice. – Jesteśmy jednym z plemienia Amazonek – powiedziała Justina.- Tylko, że nas wiążą prawa atlantydzkie nie greckie. Katherine uśmiechnęła się dumnie. – I jesteśmy od nich silniejsze. Ale od kiedy nasze założycielki uciekły do Grecji, jesteśmy ścigane przez Atlantikoinonia. Grupa, która założona została przez boginię Artemidę. Ich zadaniem jest likwidacja wszystkich dowodów na to, że Atlantyda i bogini Apollymi kiedykolwiek istniały.284 – Co oznacza zabicie nasz wszystkich… – wyszeptała Tory. Katherine skinęła głową. – I dlatego od wieków jesteśmy w ukryciu. Justina ściągnęła kurtkę i powiesiła na oparciu. – I tylko dla ochrony Apollymi Zakon przetrwał tak długo. Tory podziwiała sposób, w jaki okazywały swoją lojalność bogom. – Mówicie jakby istniała naprawdę. Justina uśmiechnęła się. – Dla nasz tak jest. – Czy ktoś czytał pamiętnik? – zapytał Ash zmieniając temat. – Nie – powiedziała szybko Katherine. – Nikt nie zna tego języka, a nasza wyrocznia kazała nam szybko go dostarczyć Tory. Przepowiedziała, że jak antyczna Soteria będzie jego strażnikiem, tak jak i wsypy. Tory była zaskoczona, że użyła jej pełnego imienia. – Że co proszę? – To stara legenda – odpowiedział Ash. – Kiedy Atlantyda została

284

O proszę, czyżby strach opanował panią Artie... a bój się, bój, przyjdą po ciebie w nocy....

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

zniszczona, ich główny bibliotekarz próbował uratować co się da. Mówią, że jej Cień chroni teraz największe skarby Atlantydy przed grabieżą i zniszczeniem. Katherine wskazała dłonią kobiety. – Apollymachi są jej Cieniem. My jesteśmy strażnikami, a Atlantikoinonia to niszczyciele. Ash spojrzał na torbę, którą Tory nadal trzymała przy piersi. – Być może powinniśmy to zniszczyć. Tory pokręciła głową. – Chcę wiedzieć, co jest w tej książce zanim ją zniszczymy. – Nikt tego nie może odczytać – powiedziała Katherine. Tory potrząsnęła głowa. – Ash może. Kobiety spojrzały na siebie z zaskoczeniem wyrytym na twarzy. – Czy dlatego wyrocznia kazała dostarczyć ją do Elekti? – Elekti? – powtórzyła Tory, nie rozumiejąc słowa. – To znaczy Wybraniec – wytłumaczyła Justina. Tory skrzywiła się – to raczej zabrzmiało złowieszczo. – Wybrany, do czego? Katherine odrzuciła kurtkę. – Nasz Zakon zawsze mówił o człowieku, który został obdarzony łaskami Niszczycielki. Można go poznać po tym, że nosi jej pierścień na prawym kciuku. Spojrzenie Tory padło na szeroką złotą obrączkę na prawym kciuku Asha. Miał wyryty ten sam symbol, jakie kobiety nosiły na kurtkach. – Czego mi nie mówisz?285 – zapytała Acherona. – Wiele. – Odwrócił się do Katherine. – Więc jakie macie rozkazy po dostarczeniu książki? – Jesteśmy strażą Soterii, ale… przede wszystkim mamy wykonywać rozkazy Elekti. – Dlaczego? – Nie ustępował.286 – Bo takie jest życzenie bogini. Ash skrzywił się. – Nigdy nie należy być ślepo posłusznym. Uwierz osobie, która to doskonale wie. Wasza bogini nie jest nieomylna. Katherine zassała powietrze. – To jest bluźnierstwo. Ash nie odpowiedział, ale coś w jego twarzy sugerowało, że wie więcej o ich bogini niż mówi. – Atlantikoinonia. To ludzie? Katherine skinęła głową. 285 286

Nie wiem od czego zacząć… Ash Ash Ash ja nieraz mam ochotę cię trzepnąć … serio.. co za pytanie …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory była zmieszana jego dziwnie sformowanym pytaniem. – A kim mogliby być? Rzepą? Ash potrząsnął głową na jej sarkazm, ale z drugiej strony to go bawiło. Jednak ani trochę nie zmieniało ich kłopotliwej sytuacji. – Czy ktoś dowiedział się, że masz pamiętnik? – Nie – odpowiedziała pewnie Justina. – Dimitri nie łamał słowa. Wiedział o tym. – Więc na razie musimy zapakować Tory na nowo do łóżka. – Dobrze się czuję. Wygiął brwi w proteście. – Dopiero co przeszłaś operację. Musisz być w łóżku, odpoczywać. Tory musiała przyznać mu rację. – Świetnie, zabierz mnie do domu. Spojrzał na torbę i pokręcił głową. – Na pewno nie. Ktokolwiek cię ściga już wie gdzie mieszkasz, a ja nie ułatwię im zadania. Chcą cię zabić to najpierw muszą cię znaleźć. Wstał, kiedy podeszła do niego atrakcyjna blond kobieta. Ubrana w czarną koszulkę z wilkiem287 na przedzie, trzymała tacę. Odciągając ją na bok Ash z nią chwilę cicho pogadał. – Nie ma sprawy, dla ciebie wszystko – powiedziała. Ash chwycił torbę Tory. – Idziemy. Zirytowana jego despotyczną postawą i przez fakt, że nie zapytał się jej o zdanie poszła za nim288. Aimee, której imię zostało umieszczone z tyłu na koszulce wyciągnęła klucze i otworzyła drzwi. Tory była pod wrażeniem zabezpieczeń. – Niemożliwe… Aimee uśmiechnięta, szerzej otworzyła drzwi pokazują pokój bez okien. – Kolejne drzwi prowadzą do łazienki, wzmocnione stalą nierdzewną, więc nikt nieproszony przez nie się nie przejdzie… - dała nacisk na nikt nieproszony. Ash pochylił do niej głowę. – Dzięki Aimee. – Zawsze do usług. – Podała mu klucz do drzwi. – Drzwi mogą zostać otwarte, nie musisz korzystać ze skanera dłoni. – Chcesz coś do picia? – zapytał Tory. – Sok jabłkowy będzie wybawieniem. Aimee skinęła głowa. – Za chwilę przyniosę. Tory zapakowała się do łóżka. – A teraz mogę przeczytać? 287 288

Ha ha ciekawe dlaczego wilk …. Ma ktoś pomysł … lub na to kim jest ten wilk ?  Już wyobrażam sobie jej minę… pewnie dziurę w kurtce wypaliło…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash wydał zirytowane westchnięcie. – Masz coś przeciwko że najpierw ja go przeczytam? – Tak mam. – Wyciągnęła dłoń chcąc otrzymać natychmiast pamiętnik. Chciała się w końcu dowiedzieć, o co ten cały hałas. – Czytam szybciej niż ty – przypomniał jej. Wydała zirytowane westchnienie, które mogło konkurować z jego. Ash w tym momencie chciał jej powiedzieć całą prawdę o tym, co się stało i dlaczego. Chciał by dowiedziała się, że Aimee – nie była tylko piękną kelnerką, ale też młodszą siostrą Deva …a także niedźwiedziem w innej formie. Miał marzenie, że Tory powita prawdę o nim ze spokojem. Weźmie jego stronę bez krzyku i nie zwariuje.289 Już nie wspominając faktu, że był przeklętym bogiem. Ale wiedział lepiej. Nie był dzieciakiem. Żył na tyle długo, że zdążył poznać ludzi i ich reakcje, a były zdecydowanie różne, ale rzadko pozytywne. Nie ważne jak bardzo chciał by się uśmiechnęła do niego i powiedziała, że to nieważne, wiedział lepiej. Ile wieków czekał by dla Artemidy nie miały znaczenia? 290 A ona była boginią, która nadal nie mogła zaakceptować tego, kim był i jaki jest. Więc jak zwykły śmiertelnik mógł stanąć po jego stronie? Poza tym żył w niebezpiecznym świecie, a ona nie miała wystarczających mocy, by w nim przetrwać. Odchrząknął. – Rozczarujesz się. – Ash… - powiedziała z nutą ostrzegawczą w głosie. – Nie każ mi wstawać z łóżka. Chwycił torbę i wyszedł z pokoju zanim zdążyła się ruszyć. Zatrzasnął drzwi zmykając ją w środku.291 – Hej!!!- wrzasnęła z oburzeniem.292 Czując jej gniew poczuł zażenowanie. Był więźniem na tyle długo, że nienawidził siebie za to, co jej robił. Ale musiał bronić siebie… a przede wszystkim jej. Otworzył pakunek. Była na niej atlantydzka pieczęć przedstawiająca słońce jego matki i symbol ojca – młot i błyskawice. W środku też były trzy naszyjniki służące kapłankom i atlantydzki sztylet. Ash przeklął wiedząc, że jest on bardziej destrukcyjny niż bomba jądrowa. Tym ktoś może zniszczyć świat w okamgnieniu. – Czy istnieje powód, dla którego została zamknięta?293 – zapytała z ironią. Rozproszył go głos Aimee. 289

Ehh no Ash weź coś na wstrzymanie …. Zaczyna mnie irytować/… Ash Tory nie jest i nie będzie Artemidą … i ty już to wiesz… 291 Ma przerąbane… 292 Tylko czekać jak go powita z młotem w dłoni. 293 Mądra kobietka z tej niedźwiedzicy … 290

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Tak – odpowiedział chowając rzeczy do plecaka. – Musi tam zostać przez jakiś czas. Zdegustowana zmarszczyła brwi. – Lubisz niebezpieczne życie, prawda? Zignorował pytanie. – Przekaż jej, że wkrótce wrócę do niej z ubraniami. Aimee potrząsnęła głową otwierając drzwi do pokoju, w którym czekał na nią człowiek gotowy zmierzyć się z niedźwiedziem. Dosłownie. – Nie powinnaś być w łóżku? – zapytała. Tory spojrzała na kobietę. – Zmusisz mnie? – Mam nadzieję, że nie będę musiała. Ash chce cię chronić i sądzę, że się z tym zgadzam. Tory podniosła przekornie podbródek. – Zawsze robisz, co on chce? – Nie, ale wiem jak to jest chronić osobę nawet, jeżeli ta z oślim uporem próbuje się zabić. Więc nie zmuszaj mnie bym zrobiła coś, przez co mnie znienawidzisz. Tory zajęło kilka chwil by wparował gniew. Poza tym Aimee była niewiele mniejsza od niej i dość krzepka. – Nie lubię jak mi ktoś mówi, co mam robić i nienawidzę być zamykana niczym więzień. – Cóż, jeżeli obiecasz mi, że się stąd nie ruszysz to drzwi zostawię otwarte. Ale nie zmuszaj mnie bym cię goniła. Zapewniam cię, że jestem szybsza niż na to wyglądam. Nawet wściekła, Tory rozumiała, dlaczego nie może gonić Asha. Nadal są ludzie, którzy ją ścigają, a ona dopiero dochodziła do siebie. Więc skierowała się do łóżka i położyła się. Aimee uśmiechając się podała jej sok. Następnie otworzyła szufladę w stoliku nocnym i wyciągnęła pilota do telewizora. – To nie jest więzienie. Naciśnij żółty przycisk i zadzwonisz po mnie jak będziesz czegoś potrzebować. – Dziękuję. – Nie ma za co i staraj się nie zabić wysokiego faceta w czerni jak tu wróci. Od czasu do czasu jest dupkiem294, ale w zasadzie to dobry człowiek, a jest ich tak niewielu na świecie, że nie możemy pozwolić sobie zacząć ich pielić niczym chwasty. Tory roześmiała się z doskonałego opisu Asha. Aimee miała racje. Naprawdę nie było w nadmiarze dobrych ludzi. – Długo znasz Asha? Włożyła tacę pod pachę i odpowiedziała. 294

I znowu do tego wracamy Ash dupkiem 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Od dziecka… on właściwie uratował mi życie. Aimee ją zaskoczyła. – Uratował ci życie? Skinęła głową. – Moi starsi bracia zginęli na moich oczach. Ludzie, którzy to zrobili opili się krwi295 a kiedy skończyli znaleźli mnie tam, gdzie się ukryłam. Wyciągnęli mnie, by zabić. Kolejną rzeczą, jaką pamiętam to był Ash i nie wiem, jak, ale zabójcy nie żyli. Podniósł mnie i zwrócił rodzinie. Gdyby mnie nie znalazł wiem, że by mnie zabili jak moich braci. Tory zmarszczyła czoło na obrazy, które ze sobą kolidowały w jej umyśle. – Ale przecież jesteś starsza od niego. – Nie, nie jestem. Jej zmarszczki pogłębiły się. Aimee wyglądała przynajmniej na kilka lat starszą od Asha, który nie miał więcej niż dwadzieścia. – Ile lat ma Ash?296 – Nie wiem dokładnie. Nie spotkałam nikogo, kto zna dokładną datę jego urodzin – ale wiem, że jest straszy ode mnie. On nie mówi, a my nie zadajemy pytań. Przy okazji kazał ci powiedzieć, że wróci z ubraniami dla ciebie. Zanim Tory dodała słowo Aimee wyszła. Leżała w łóżku, a myśli przebiegały przez jej głowę. Działo się dużo więcej niż wiedziała. Przeszkadzało jej to i czuła się głupio. O co chodziło z Acheronem? Kim on tak naprawdę był? I ile ma lat? Spojrzała na cień padający na łóżko. Serce jej zamarło, ale po chwili zdała sobie sprawę, że to Justina. – Przestraszyłaś mnie. – Przepraszam. Jest coś, co zapomniałam ci dać. Jest tak małe, że nie pakowałam z resztą. – Wyciągnęła z kieszeni małą torebkę śniadaniową. – Sądzę że powinno cię to naprawdę zainteresować. Krzywiąc się Tory chwyciła torebkę i wyciągnęła z niej monetę. Znaleźli tyle monet, że ta nie mogła jej zaskoczyć. Rewers był taki sam jak tych znalezionych na Didymos. Ale kiedy odwróciła na awers zatkało ją. Twarz na monecie należała do Acherona.

295 296

Daimony???? Nieee, rzepy. Więcej pytań Tory – Zwierzo Łowcy nie składali przysięgi milczenia.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XIII To nie Ash przyniósł ubrania Tory. Wysłał z nimi Aimee, co było nieco rozczarowujące, ale skoro chciał być tchórzem po tym jak ją zamknął, niech i tak będzie.297 Poza tym lubiła Aimee, posiadającą gryzący humor i cięty dowcip. To też dało jej więcej czasu na obmyślenie planu zemsty na wysokim Gocie potrafiącym ją irytować do szaleństwa. Nie mając niczego lepszego do roboty wzięła ostrożnie prysznic w małej łazience tak, by nie zamoczyć szwów. Była bardzo znudzona leżeniem w łóżku. Nie rozumiała, jak może się tak dobrze czuć po tym, co ją spotkało. Prawdę mówiąc wyszła z śmiertelnego wypadku tylko lekko obolała. To było takie dziwne. Nie chcąc dłużej sama siedzieć w pokoju, ze swoimi myślami o zespole i śmierci Dimitriego poszła na dół do baru. Kiedy zeszła Justina i Katherine wstały od małego stołu przy którym siedziały. Justina przytrzymała dla Tory drzwi, a Katherine badała wzrokiem otocznie. Nie wiedziała gdzie jest reszta kapłanek, ale sam fakt, że one nadal były sprawiło, że uniosła brwi. – Co robicie? – zapytała zdziwiona ich nerwowymi ruchami. Zmieszana Katherine odwróciła wzrok. – Upewniamy się, że nikt nie zakłóci twojego spokoju. Cóż… przynajmniej nie kazał im ponownie zamknąć jej w pokoju. – Rozkazy Asha? Justina uśmiechnęła się. – W końcu poznałam kogoś bardziej apodyktycznego od ciebie. Kto by pomyślał? Nie wspominając już, że jest dużo bardziej dziki i zażarty. Ha ha ha – pomyślała sarkastycznie Tory. Dla niej to nie było szczególnie zabawne – przede wszystkim dlatego, że czuła nieprzyjemne skutki jego apodyktyczności. – Więc gdzie on jest? Prawdopodobnie ściga rudzielca298 lub jakąś inną kobietę. Katherine wskazała przez balustradę na scenę. Tory spojrzała w dół. Zagapiła się na człowieka stojącego w głębi sceny, który nie został oświetlony światłem reflektora punktowego. Nie mogło być pomyłki, człowiek był wysoki i grał na gitarze ozdobionej czerwonymi płomieniami. Justina dołączyła do niej przy poręczy. – Gitarzysta zespołu zaklinował dwa prawe palce, więc ubłagali Asha żeby zagrał. Tory była całkowicie zaskoczona patrząc jak doskonale gra. – Wysiadam299. 297

Ha albo wykazał się rozumem … wiedział że lepiej samemu tego nie robić….A nuż widelec miała w ręku młot?  298 Ha ha ha – teraz to ja się roześmiałam. 299 Nie tylko ty …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Justina wyszczerzyła zęby w uśmiechu. – Tia … czy on nie jest imponujący? Nie…lepiej, pochylił się imponująco i zgrał jak bóg królestwa gitarowego. Ponieważ sama grała bez trudu mogła docenić jego talent – to wyglądało na łatwe – ale takie nie było. Nie popełnił nawet najmniejszego błędu. Kiedy zagrał solówkę mógł spokojnie rywalizować z Hendrix'em300, Rhodes'em i Van Halen'em, a tłum szalał. Nie zdając sobie sprawy z tego co robi, zeszła na dół i stanęła w pobliżu sceny. Ash zazwyczaj nie patrzył na tłum – chyba, że bar był zamknięty dla wszystkich, poza nieśmiertelnymi, ale z jakiegoś powodu poczuł nietypowy przymus, by zrobić to teraz. Od razu zobaczył Tory ze stojącymi za nią Justiną i Katherine. Czas jakby stanął w miejscu, kiedy spojrzał w tę piękne brązowe oczy, które zawsze wydawały się widzieć jego duszę na wylot. Patrząc na nią zapomniał o wszystkim innym, a zwłaszcza,gdy w końcu, usłyszał jej myśli ponad otaczającymi go ludźmi.301 Dlaczego żyjesz w cieniu trzymając się z dala od wszystkich? Powinieneś być na przedzie olśniewając swoim talentem. Nigdy nie słyszałam lepszego gitarzysty. Jak to robisz? Urodziłeś się z gitarą w dłoni? Spojrzała na niego z podziwem. Jesteś taki piękny Acheronie. Cały. Dlaczego ukrywasz się przed światem, a szczególności przede mną? Nigdy cię nie skrzywdzę… Szczerość jej słów dotarła do niego w sposób, w jaki nigdy wcześniej nikomu się nie udało. Niektórych rzeczy nigdy by nie zgadnął. Jej dusza była piękna. Jej serce niewiarygodnie dobre. Był przyzwyczajony do kontaktów z osobami, które były tak samo jak on znużone i zblazowane. Które spodziewały się od innych ludzi i świata tylko najgorszego. Ale nie ona. Ona była inna. Nawet na zło wokół siebie patrzyła z dziecinną nadzieją. Bogowie jak on chciał dotknąć tej czystości. Poczuć magiczny sposób, w jaki widziała dobro w ludziach nawet tych, którzy na to nie zasługiwali. Ale przede wszystkim chciał widzieć siebie w sposób, w jaki ona go widziała. Człowiekiem, a nie zwierzęciem, którym był. Chociaż przez minutę. To był największy dar, jaki otrzymał, a ona nawet z tego nie zdawała sobie sprawy. To co było w niej najpiękniejsze, to to kim była i jaka była. 300

Jimi Hendrix, właśc. James Marshall Hendrix (ur. 27 listopada 1942 w Seattle w stanie Waszyngton w USA, zm. 18 września 1970 w Londynie w Anglii) – amerykański gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów. Jest powszechnie uważany za najwybitniejszego i najbardziej wpływowego gitarzystę w historii. 301 Noo w końcu - czytam w jej myślach 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Chcąc się jej zrewanżować, gdy kapela skończyła grać kawałek Godsmack302, podszedł do wokalisty zespołu Angela Santiago, mającego brązowe włosy i pewny siebie uśmieszek, i coś mu szepnął. Angel potrząsnął ze śmiechem głową. – Dla ciebie człowieku wszystko. Angel podszedł do reszty zespołu, a Ash dostosował mikrofon do swojej wysokości. Chwilę później skrzywił się, kiedy światła reflektora padły na niego. Nigdy nie lubił zwracać na siebie uwagi i każda jego cząstka chciała się ponownie skryć w cieniu. Ale Tory miała śmieszne marzenie i ta część jego, której dotknęła chciała jej to dać. Napotykając jej spojrzenie zaschło mu w gardle z zażenowania i strachu. – To dla Soterii. Wrzucając pierwsze tony Nickelback Savin Me, chciał umrzeć zdając sobie sprawę jak popieprzenie czuł się przed publicznością. Klub był wypełniony ludźmi i Zwierzo Łowcami w ludzkiej formie, którzy wiedzieli, kim i czym był. Istoty, które mogłyby umrzeć byle się tylko dowiedzieć, kim była Soteria i czemu jej zadedykował piosenkę, gdy nigdy wcześniej czegoś takiego nie robił. Co więcej pewnie rozgniewał Tory za powiązanie jej imienia ze swoim.303 Do cholery, przecież wiedział. Nikt nie chciał być z nim widziany. Nigdy. Kiedy zrozumie ten podstawy fakt?304 Porządni ludzie wchodzili w nim kontakt tylko na osobności. Był kłopotliwym wstydem. Dziwakiem. Ale teraz było już za późno. Teraz miał tylko nadzieję, że go publicznie nie spoliczkuje za obrazę. Jestem takim idiotą.305 Tory nie mogła złapać oddechu słysząc śpiewającego Asha. Miał niesamowity głos. Niski i głęboki, wywoływał w niej dreszcze. Dobrzy Bogowie Olimpu… Nigdy wcześniej nie słyszała tej piosenki, ale słowa była piękne… Bramy niebios nie otworzą się dla mnie. Spadam z połamanymi skrzydłami. I wszystko, co widzę, to Ty. Mury tego miasta nie darzą mnie miłością. Jestem na krawędzi osiemnastego piętra. I, och, krzyczę po Ciebie. Przyjdź, proszę, wzywam Cię. I wszystko, czego potrzebuję od Ciebie, to to, żebyś się pośpieszyła, bo spadam. 302

Godsmack – amerykański zespół hardrockowy i heavymetalowy z wpływem grunge, który powstał w 1996 roku w Bostonie. 303 Macie ochotę mu przywalić? 304 Ehh gdyby nie był to Ash powiedziałbym – ale z ciebie IDIOTA ….. 305 Zgadzam się … ale i tak cię kocham 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Te słowa wywołały łzy w jej oczach. Część swojego życia marzyła, że jakiś świetnie wyglądający facet zaśpiewa dla niej. Wiedziała, jakie to głupie, ale teraz była tutaj, a Ash dla niej śpiewał. To było surrealistyczne i takie cudowne. Ale przede wszystkim chciało jej się płakać. Kiedy piosenka się skończyła reflektor został wyłączony, Ash odłożył gitarę przy perkusji i zeskoczył ze sceny. – Przerwa dwudziestominutowa – powiedział wokalista. Tory ledwo to usłyszała widząc wolno zbliżającego się do niej Asha. Po raz pierwszy zauważyła wahanie w jego pewnym kroku. Niepewny, stanął obok niej. Skulił się bojąc się jej reakcji. – Przepraszam, jeżeli cię… Chciał powiedzieć zawstydził, …ale zanim dodał resztę zdania, ściągnęła okulary z jego twarzy i pochwyciła jego wargi w zaciekłym pocałunku, jakiego do tej pory nie poznał i nie doznał. Wszystko wokół niego przestało istnieć kiedy jej usta podpalały jego ciało. Pocałunek nie był żądający i bolesny. To był pocałunek pełen oddania. Troskliwy. Odczuł potrzebę warczenia, gdy chwyciła jego twarz i zbliżyła się do niego. I w tej oto chwili chciał być w niej. Chciał ją trzymać, blisko gdy nic ich od siebie nie będzie odgradzało. Tylko naga skóra przy nagiej skórze. Smakując Asha Tory zaparło dech. Był niesamowicie twardy. Nie miała wątpliwości, że w jego ciele nie było ani jednej części nie umięśnionej i zgranej. Z wyjątkiem jego ust. Były miękkie jak szept i smakowały dziką męską siłą. – Cholera Ash, poszukaj pokoju. Ash spiął się słysząc przechodzącego obok niedźwiedzia Deva. Nadal niedowierzał, że Tory objęła go publicznie. Żadna kobieta wcześniej tego nie zrobiła. Zawsze był skazany na cień – miejsce, w którym nikt nie mógł zobaczyć kobiety z nim. Ale fakt, że ona otwarcie go pocałowała…To było niebo. Tory przygryzając usta odsunęła się dostrzegając jego czerwoną twarz. Nie mogła powiedzieć czy z gniewu, zakłopotania lub wysiłku. – Przepraszam. Mam nadzieję, że cię nie uraziłam.306 Ash potrząsnął głową w zaprzeczeniu, kładąc dłoń na jej policzku. Przytulając ją zatopił twarz w jej włosach zaciągając się jej słodkim zapachem. To był zapach w którym chciał się skąpać, który pokryje każdy centymetr jego ciała znacząc go jako jej. Zamknęła oczy upajając się mocnym uściskiem jego ramion. Tuląc się do niego trzymała go mocno, jakby nie miała zamiaru nigdy go puścić, a ludzie

306

No kolejne – jak harcerzyki …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

chodzili wokół nich. Nigdy nie lubiła publicznie okazywać uczuć, ale z nim było inaczej. Nic nie było ważne, poza byciem z nim tu i teraz. Ash zacisnął oczy, rozrywany przez dzikie, pierwotne emocje. Pozwól jej odejść. Każ jej odejść. To była najrozsądniejsza rzecz. Najbezpieczniejsza rzecz. Ale nie potrafił. Spędził całe życie próbując wszystkich zadowolić. Jako człowiek najpierw ojca, później wuja, klientów. A na końcu Artemidę. Nigdy nie był wystarczająco dobry by zdobyć ich miłość. Nigdy, by poczuć się przy nich jak przy Tory. Dla niej nie był ani kurwą, ani bogiem. Ani źródłem wstydu. Był tylko człowiekiem. A ten człowiek chciał się z nią kochać. Nie bądź głupkiem. Nie bądź. Będziesz tylko zraniony Ash. Przecież wiesz… Artemida będzie cię lać póki nie będziesz błagał o śmierć...a wtedy będzie cię torturować jeszcze bardziej. Ale patrząc w te głębokie brązowe oczy widział siebie jako człowieka z emocjami, które zapodział gdzieś przez wieki. Przede wszystkim był zmęczony, że sam niczego nie dostawał i nie brał. Poświęcał się dla szczęścia innych, a sam nie miał nikogo, przy kim czułby się ważny. Z pewnością zasłużył na kogoś, kto go przytuli, uśmierzy ból i ukoi.307 Czy to jest samolubne?308 Jego myśli szarpały się pod ciężarem sumienia. Pierdolić to. Jeżeli ma za to zapłacić, zrobi to później. Bardziej by cierpiał gdyby stracił Tory. A ona jest warta każdej blizny. Cofając się chwycił jej dłoń i poprowadził do pokoju na górze. Zamknął drzwi izolując ich od hałasu na dole i ludzi. I w końcu się do niej odwrócił. Tory nie była przygotowana na dzikość jego pocałunku, którym przyszpilił ją do ściany. Zawsze był taki zdystansowany, że nie podejrzewała, jakie może mieć pokłady zmysłowości, jaki może być sexi, gdy tracił całe opanowanie. Był jak tornado. A fakt, że ona doprowadziła go do tego stanu tylko wzmogło jej pożądanie. Jego usta znęcały się nad nią, kiedy rozpinał jej bluzkę. Załkała czując uderzającą w nią gorączkę. Nigdy wcześniej nie była z mężczyzną.309 A tego ledwo znała. Tia… Pam miała rację. Jeżeli nie będzie kochała się z Ashem, będzie tego żałowała do końca życia. Było w nim coś, co jednocześnie czyniło ją niespokojną i zrelaksowaną. Coś, co ją poruszało w sposób, jakiego do tej pory nie znała. Chciała z nim być. Trzymać go blisko i nigdy nie wypuścić z ramion.

307

Zgadzamy się z tobą Ash. Nie durniu, nie jest, każdy zasługuje na miłość. 309 Ha.. ale niespodzianka czeka Asha… 308

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Oderwał wargi od jej ust, gdy rozpiął ostatni guzik jej bluzki. Jej piersi były okryte liliowym koronkowym biustonoszem. Były małe i zapraszające. Urocze i doskonałe. Nadal czekał, że go odrzuci i odepchnie …ale tego nie zrobiła. Biorąc głęboki oddech chwycił za złote zapięcie pomiędzy jej piersiami. Napotkał jej spojrzenie i ostry głód podkładający pod nim ogień zwłaszcza kiedy stanik uwolnił biust. Objął prawą krągłość dłonią, zdziwiony jego miękkością, a zarazem gibkością. Jej sutek drażnił wnętrze jego dłoń. Umierając z pragnienia pochylił głowę delikatnie go ssąc. Tory jęknęła czując delikatne smagnięcia języka na sutku. Jego usta były takie gorące, gdy się nim bawiły. Jego oddech palił jej skórę. Przyciągnęła jego głowę nie mogąc uwierzyć, jaką jej sprawia przyjemność. Przeniósł uwagę na jej drugą pierś, rozpinając jej spodnie. Tory poczuła, że jest mokra. – Dotknij mnie – błagała by ukoił w niej ogień. Ash posłuchał wsuwając dłoń w koronkę jej majtek. Podroczył się z miękkimi włoskami na jej łonie zanim zanurzył dłoń rozdzielając palcami jej delikatne, miękkie310 fałdki płci. Przejechał w dół jej szczeliny. Załkała z przyjemności. Uśmiechając się z satysfakcji opuścił niżej dłoń, pozwalając jej wilgoci okryć jego palce zanim pomasował perełkę. Tory krzyknęła, jej ciało eksplodowało przyjemnością. Nigdy wcześniej nie miała orgazmu. To było dzikie, niesamowite i troszkę przerażające. Żadne słowa nie mogły opisać tego, co czuła. Przytuliła się mocniej do Asha, a on nie zwalniał. Ukląkł przed nią. Ciągle słaba i drżąca napotkała srebrne głodne spojrzenie. Spuścił jej jeansy z dzikim zamiarem, który jeszcze bardziej zapierał jej dech. Uniosła nogę w górę pozwalając opaść spodniom … była naga od pasa w dół. Jej koszulka także była rozpięta. Jęknął, gdy spojrzał na nią Była taka piękna i to, co chciał teraz zrobić to sprawić jej przyjemność – poczuć jej dłonie na ciele – nie raniące, by poczuła się mocniejsza i silniejsza. Tylko prosta przyjemność. Kojąca. Chwycił jej delikatne palce by ich skosztować. Stwardniał czując jej zapach i słodki smak … powstrzymał się by posiąść ją całkowicie i nieodwracalnie. Chciał ją kosztować wolno. Jedną z nielicznych rzeczy we wszechświecie, w której był naprawdę obeznany to jak całować. I chciał jej to pokazać. Sięgnęła dłonią by odrzucić włosy w jego czoła. Ash ukrył twarz, gdy jej delikatna dłoń dotknęła jego policzka. 310

Czyli nie używane i rozjechane.. jak Artemidy ..

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Proszę, nie ciągnij za włosy – tchnął nie chcąc niczego niszczyć. – Nigdy cię nie skrzywdzę Ash. I dlatego był gotów narazić się na gniew bogini by być z nią. Raz w życiu chciał się kochać z osobą, przy której nie czuł się jak gówno. Złączył ich dłonie by pocałować ich wnętrze. Tory była oszołomiona jego czułością. Przypominał jej płochliwego jelonka ssącego pierś. A kiedy spojrzał na nią dostrzegła mieszankę bólu i cierpienia. Jego dusza była tak samo obnażona jak jej ciało dla niego. Przejechał językiem jej dłoń zanim pochwycił ustami jej centrum. Tory krzyknęła z przyjemności, która ją oślepiła. Chciała chwycić go za włosy, ale zamiast tego zacisnęła palce.311 Ciało przejęło nad nią całkowitą kontrolę, kiedy ją lizał i drażnił. Rozsunął jej nogi, by penetrować głębiej jej kobiecość Rozkoszował się najbardziej prywatną częścią jej ciała. Dając jej orgazm sam poczuł się wygłodniały. Ale bardziej niż to, pragnął by wykrzyczała w ekstazie jego imię. Wsunął w nią palce. Zamarł znajdując to, czego się nie spodziewał. Poczuł jak zamiera. – Jesteś dziewicą???312 Tory skrzywiła się słysząc jad w jego głosie. Wypluł słowo dziewica jakby to była najohydniejsza rzecz dla niego.313 – Czy to jest problem? Szarpnął się do tyłu jakby odkrył trąd. – Dlaczego mi nie powiedziałaś? – Nie sądziłam, że ma to znaczenie. Rzucił jej dzikie spojrzenie, a ona szybko zapięła bluzkę. – To ważne. Cholera… kobieto!!! Była całkowicie zaskoczona jego odpowiedzią, jego … gniewem? Dlaczego miałby być tak bardzo zły za to, że do tej pory z nikim się nie kochała? – Myślałam, że mężczyźni lubią dziewice. Ash zmierzwił włosy ręką walcząc by powstrzymać swój temperament na wodzy. Ale nie tylko gniew czuł. To był szok, poczucie winy i głębokie pragnienie, że nie był dokładnie pewien, jak udało mu się utrzymać dłonie z dla od niej. – Ja nie jestem jak większość mężczyzn. – Podniósł i podał jej jeansy z podłogi. Wbiła w niego spojrzenie. – A więc to tak? Masz zamiar odejść, bo nigdy wcześniej nie byłam z 311

Ale włosów nie dotknęła… I cały nastrój poszedł się j..... 313 Hhahaha - w rzeczywistości każdy facet chce dziewce która łóżku zachowuję się jak niewyżyta dziwka. 312

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

facetem? – To jest właśnie to, co mam zamiar zrobić.314 Próbował dojść do drzwi, ale zablokowała mu drogę, częstując go wściekłym spojrzeniem. – Ohh, co za groza… - powiedziała, jej ton był tak sarkastyczny, że potrzebowałby młota pneumatycznego, by się przez niego przebić. - Więc jeśli pójdę na dół i ktoś mnie przeleci będę dla ciebie wystarczająco dobra???315 Na samą myśl poczuł oślepiającą zazdrość. Spojrzała na niego nieufnie. – Ten pomysł też ci się nie podoba? – zapytała z sarkazmem. Ash z trudem oddychał, kiedy w jego głowie pojawił się obraz jej z innym mężczyzną. Nie, nie chciał jej oddać komuś innemu, ale jednocześnie nie chciał być jej pierwszym partnerem. Nie chciał jej skrzywdzić i prawdę mówiąc nie chciał, by miała do niego pretensje. Ona zasługiwała na coś lepszego. Kogoś lepszego od niego. – Jak możesz być dziewicą w twoim wieku? – Nie mam dziewięćdziesięciu lat Acheron. Na miłość boską. Mówiłam ci, miałam przejścia z mężczyznami. Za każdym razem, gdy próbowałam się z jakimś przespać coś się stało. Ktoś do nas przyszedł … w jednym wypadku facet złamał sobie obojczyk spadając z łóżka. Chwyciła jego głowę zmuszając, by na nią spojrzał. – Chcę być z tobą Ash. Bez naciągania. Bez zobowiązań. Jestem już dużą dziewczynką i nie mam zamiaru zmienić się w dewiantkę. Po prostu chcę się z tobą kochać. Jej słowa wyryły się w jego duszy, ale jednocześnie chciał kląć, bo przez nie, nie był w stanie od niej odejść. – Nie zasługujesz na pierwszy raz w łóżku nad barem. – I właśnie dlatego chcę być z tobą. Jesteś jedynym mężczyzną, który o tym pomyślał, zamiast skorzystać z okazji. Dlatego, że wiedział jak to jest być bezwzględnie zniewalanym. Z jakiegoś powodu pierwszy stosunek zawsze zapada w pamięć. To właśnie dlatego upewniał się by zachować szczególną ostrożność i zadbać o dziewice i był dobry w tym, co robił. Nikt nie zasługiwał na takie upodlenie, jakiego on był częścią. Aby płakać z bólu i być wyśmiewanym, gdy błagał o litość. – Przestań się mazać kurwo. Będzie koniec jak z tobą skończę. Został tak mocno spoliczkowany ze złamano mu nos. Nawet teraz mógł sobie przypomnieć ból. Dlaczego mimo swoich przerażających mocny nie potrafił wyczyścić własnych wspomnień? Dlaczego jedenaście tysięcy lat nie wystarczyło, by ból ustąpił?316 314

Pytam się jeszcze raz… nie macie ochoty mu przywalić? Widzicie ich miny? 316 Bo może na to nie pozwalasz? 315

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Chciał chociaż jednej minuty wolnej od tych wspomnień. Jednego bezpiecznego miejsca, w którym nikt mu nie będzie przypomniał, co z nim robiono. Lub, co sam sobie robił. Tory zmarszczyła brwi widząc w oczach Asha cień jakby bolesnego wspomnienia, które go torturowało. Chciała uśmierzyć ten ból. Więc dlaczego jej na to nie pozwalał? – Ash? Położył dłoń na bliźnie po zabiegu. – Powinnaś być w łóżku. – Nic mnie nie boli. Nie rozumiem tego, ale naprawdę nie odczuwam bólu. I nie chcę iść do łóżka sama. Na litość boską, mam cię błagać? Gniew wykrzywił jego usta. – Nigdy nie błagaj o nic! Pochyliła jego głowę, by go pocałować. Warknął, kiedy przebudzała w nim nieludzką cześć. – Nie przelecę cię jak dziwki na zapleczu, Soteria. Pozwól mi skończyć grać z Howlers. Spojrzała na niego podejrzliwe. – I wrócisz? Wahanie w jego oczach zabolało ją. Wciągnął głęboko wdech i odpowiedział. – Wrócę. – Obiecujesz? – Obiecuję. Pocałowała go w czubek nosa mając nadzieję, że był z nią szczery. – Trzymam cię za słowo. Przełknął. Wcale nie musiała. Jeżeli coś obiecał był związany prawem, by dotrzymać słowa albo umrzeć. – Odpoczywaj zanim wrócę. Pocałował ją głęboko. Tory rozklejała się czując silne ramiona wokół niej, jego język siejący spustoszenie. Wolno cofnął się jakby walcząc o siłę, by od niej odejść. Uśmiechnęła się do niego. – Nie każ mi długo czekać. Skinął głową wychodząc i pozwalając się jej ubrać. Tory poprawiła ubranie zanim wyszła ponownie poszukać Justiny i Katherine siedzących ma swoich miejscach. Policzki jej poczerwieniały, ale przypomniała sobie, że pokój był całkowicie odizolowany od hałasu. – Mogę pożyczyć twoją komórkę? Justina podała jej telefon. Zadzwoniła do Pam. – Cześć kochanie… nie, wszystko w porządku. Jestem w Sanctuary na Ursulines. Jest szansa, że was tutaj ściągnę?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Oczywiście. Zaraz tam będziemy. Tory rozłączyła się i zwróciła się do Justiny. – Dla waszej informacji, wyjdę na kilka minut i zaraz wracam. Twarz Katherine stała się nieugięta i niewzruszona. – Nigdzie nie pójdziesz bez nas. Mamy ścisłe rozkazy, by zapewnić ci bezpieczeństwo… za każdą cenę. Ash… Prawie mogła go za to zdzielić, ale jego opiekuńczość była częścią, jaką najbardziej w nim podziwiała. Przynajmniej czasami. Nie chcą z nimi walczyć uniosła w dłonie w kapitulacji. – Dobra. Ale nie mówcie Ashowi. Wrócimy zanim skończy kolejny kawałek. Katherine nie wyglądała na przekonaną. – Nie jestem pewna czy to dobry pomysł. – Oh, daj spokój. To niedaleko. Wszystko będzie w porządku. Poza tym przezorny zawsze ubezpieczony. Wiemy, że musimy na nich uważać. Katherine nadal stawiała opór. – Ufam jej – powiedziała Justina. – Może jest uparta, ale nie głupia. Nie robiłaby tego gdyby myślała, że to problem. Katherine w końcu odpuściła. – Oki, więc gdzie idziemy? Tory uśmiechnęła się promiennie. – To niespodzianka. Zawahała się drzwiach jasno oświetlonego sklepu. Może to wcale nie był taki dobry pomysł jak myślała…. Spojrzała przez ramię na Pam noszącą z dumą T-shirt Duran Duran tour z 1984 r. Miały inny gust… – Nie znam tego miejsca. Nie ma innego sklepu… mniej ekstremalnego? Pam pchnęła ją do przodu. – Szaa. Wchodź do środka. To jedno z moich ulubionych miejsc i jest idealne na to co potrzebujesz. Co zupełnie jej nie uspokoiło. Były skrajnie inne. Ona była umiarkowana, a Pam ekstrawagancka. Kim popchnęła ją do przodu zaś Katherine i Jusitna zdecydowały się zostać na Bourbon Street. – No dalej ludziska blokujemy wyjście ewakuacyjne. Tory wybałuszyła oczy wchodząc w głąb Pandora's Box, który był wypełniony czarnymi, skórzanymi gorsetami i seksowną bielizną oraz całą masą zabawek erotycznych i nasutników. O mój boże.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ona może i była odważna, ale niektóre z tych rzeczy to było dla niej za dużo … tak jak na przykład męskie bikini z trąbą słonia na pewną cześć anatomii męskiej.317 – Myślałam, że jedziemy do małego sklepu na rogu z bielizną. – Ten jest o wiele lepszy. – Pam pociągnęła ją w stronę jadalnych majtek. Tory skrzywiła się na samą myśl, że miałaby coś takiego ubrać. Czy to by się spodobało Ashowi? – Nie jestem gotowa na to wszystko. Nie możemy z tym trochę zwolnić? Pam roześmiała się złośliwe. – Ale z ciebie świętoszka. Jak kobieta żyjąca na krawędzi może wzdrygać się na widok jadalnych majtek? – Bo nikt ich nie widzi i na pewno ich nie zjada. Pam posłała jej diabelski uśmiech. – Wierz mi na słowo, te majtki są zabawniejsze318 niż skok ze spadochronem. A biorąc pod uwagę Asha to raczej skok o tyczce. – Poruszała figlarnie brawami. Tory przewróciła oczyma. – A co myślisz o tym? – Kim podała jej różowe kajdanki. – To może być zabawne… ooo i spójrz na sex kości. Możesz wyrzucać pozycje i akty. – Witam, w czym mogę pomóc? Tory odwróciła się i zobaczyła niewiele niższą od niej kobietę z długimi kasztanowatymi włosami, w zaawansowanej ciąży. Ubrana na czarno miała fioletową obrożę zdobioną łańcuchami i ametystami.319 Uśmiechnęła się do Pam, kiedy ta się do niej odwróciła. – Hej dziewczyno jak to działało na ciebie? Pam uśmiechnęła się promiennie z dumą. – Jak zaczarowane do czasu, gdy zerwaliśmy. Mężczyźni są do bani. Uśmiechnęła się. – Tabitha Magnus poznaj moją najlepszą przyjaciółkę Tory Kafieri. Tabitha gwałtownie zassała powietrze machając ręką w geście poderżnięcia gardła. – Oh nie… tylko nie Grecy. Mężuś jest na zapleczu, oblicza podatki, a ma psychiczny problem ze wszystkim co greckie.320 Kim spojrzała na nią zszokowana. – Naprawdę? Myślałam, że to Włoch. – Bo jest, tylko, że Rzym zawsze był przeciwko Grecji i on nadal ma z tym problem.321 On jest stuknięty, ale kocham go. Pam wskazała dłonią jej brzuch. 317

Nie .. ni mnie ten rozdział rozwala…. Pod warunkiem że nie są to żelki… 319 Mimo że tłumaczyłam Vala nadal nie rozumiem .. jak oni mogą być z sobą  320 A dziwić się … masz szwagra psychola co się zowie Kyrian.. . 321 Ja z tym sformowaniem też - Kenyon do szkoły…. Migiem!!! 318

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Oczywiście. Biorąc pod uwagę twój stan i sklep, który posiadasz to powiedziałbym, że często go kochasz. Tabitha roześmiała się podstępnie kładąc dłoń na rozdętym brzuchu. – Kochanie, gdybyś kiedyś zobaczyła tego mężczyznę nago też byś tak robiła. – Uśmiechnęła się szeroko. – Więc dobra, co mogę dla was zrobić? – Tory planuję sex. – Pam! – Tory wpełzłaby pod najbliższy regał gdyby ten nie był obładowany sex uprzężami i rzeczami, o których nawet nie chciała myśleć. Pam mrugnęła do niej niewinnie. – Cóż, ale tak jest, prawda? Więc można powiedzieć Tabby chociażby z oczywistego faktu że tu jesteśmy. Poza tym nie wspomnę już, że sama też go miała. – ponownie wskazała na brzuch Tab. Tory warknęła na nią i zwróciła się do Tab. – Przepraszam za Pam. Przypadkowo uderzyłam ją w głowę kijem bejsbolowym kiedy byłyśmy w piątej klasie i ją znokautowałam. Od tej pory już nigdy nie była normalna. Tabitha roześmiała się. – Mnie nie można zawstydzić. Uwierz mi. Pam i ja jesteśmy ulepione z tej samej gliny. Więc powiedz mi coś o tym facecie i znajdę coś dla ciebie, co mu się z całą pewnością spodoba. Tory uśmiechnęła się na samą myśl o Ashu. – Cóż, jest wysoki i ciemnowłosy. – Wysoki… ja cię proszę. – Pam wyśmiała ją, a Kim roześmiała się. – Ten człowiek to gigant. Znalazła jedynego, ponad dwumetrowego faceta, jakiego ja w życiu widziałam. Ooo i Tab, koniecznie powinnaś się z nim spotkać. To Got i jest cudowny. – I jest Grekiem – wyszeptała Kim. Tabitha zmarszczyła brwi patrząc na nie podejrzliwie. – Naprawdę? Brzmi jak mój przyjaciel… - pokręciła głową. – Ale nie, to nie może być on. – On? – zapytała Tory. – Ash Parthenopaeus. Oczy Tory rozszerzyły się. I po chwili Tabithy. – NIE! – szepnęła z totalnym niedowierzaniem. – Dostaniesz kawałek Asha? O mój boże… barwo dziewczyno. - Tabitha zaczęła machać rękoma z podnieceniem. – Jeśli chcesz zarobić pieniądze zrób zdjęcia. Znam kobiety, które dużo zapłacą by zobaczyć go nago, w tym ja. Pam przybiła z nią piątkę. Tory schowała twarz na ramieniu Kim, a ta ją poklepała po głowie. – Już, już… spokojnie kochanie. Później ukryjemy jej ciało w bagażniku. Tabitha zaczęła biegać po całym sklepie i wyciągnąć wszystko z półek i szuflad. – Ash zdecydowanie życzyłby sobie czegoś czarnego….Nie czekaj,

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

czerwonego. Żywa czerwień. Chwyciła sexi bieliznę, ale skrzywiła się potrząsając głową zanim Tory zdążyła się odezwać. – Nie, ten kolor do ciebie nie pasuje. Czekaj. Pobiegła do pomieszczenia na tyłach i wróciła z czarną powiewną baby 322 doll , wykończoną małymi czaszkami z różowymi kokardkami. – Idealne dla Asha. Pokocha to. Tory musiała się z nią zgodzić. Ale zaczęła się zastanawiać jak dobrze Tabby zna Asha. – Tabitha, czy ty i Ash, kiedykolwiek … – Proszę, nie. Co nie znaczy że nie chciałam. – Pochyliła się w stronę Tory i szepnęła. – Nie mów tego, co powiedziałam mojemu mężowi, bo oszaleje. Ale zanim poznałam moje kochanie, śmiałam się nieraz, że skosztowałam odrobinę tego mężczyzny – wiesz, co mam na myśli, a skoro tu jesteś, jestem tego pewna. Tabitha poszła na tył sklepu i wróciła w dwoma książkami. – To też weź. Tory zmarszczyła brwi patrząc na okładkę jednej z książek. Była na niej kobieta we gorsecie trzymająca ogórka. – Jak połechtać jego korniszonki?323 Tabitha skinęła głową. – Moja ulubiona. W niej jest wszystko, co musisz wiedzieć by doprowadzić mężczyznę do szaleństwa. Kolejna książka była jeszcze dziwniejsza. Ta była zapakowana w folię. Tory spojrzała na nią podejrzliwie. – Mangasutra? – Ash kocha mangę. – Tabitha poklepała książkę i szeroko się uśmiechnęła. - Może być nią zainteresowany, co nie znaczy, że nie wie wszystkiego. Ale…może się wam przydać. Tabitha podeszła do szklanej gabloty i zaczęła wyciągać kolejne rzeczy. Twarz Tory zapłonęła, gdy Tabitha położyła kilka rzeczy na ladzie. – Aromatyczne kremy na sutki? – Oh tak, to świetna sprawa. Nie tylko dają zapach, ale także zabarwiają i mają odrobię mentolu przez co sutki są naprawdę twarde i dodatkowo wrażliwe. A mężczyźni za tym szaleją. Oni po prostu kochają sztywne sutki. Kim i Pam roześmiały się. Tory zakryła twarz dłońmi chcąc umrzeć z zażenowania. Już było źle, że miała te rzeczy, ale dodatkowo fakt, że Tabitha znała Asha czyniło to jeszcze gorszym. Była pewna, że czułby się fatalnie gdyby wiedział, że jego przyjaciółka dała jej te rzeczy. Tory była na tyle zażenowana, że bała się wrócić do Sanctuary i spojrzeć mu w oczy. 322

Baby doll – krótka kobieca koszula nocna, na ogół o kroju w kształcie litery A, często przezroczysta i ozdobiona koronkami. Może być też używana jako peniuar. 323 Sugestia mojej Izz 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Gdy wyciągnęła kartę by zapłacić, wysoki, bardzo przystojny mężczyzna wyszedł z zaplecza. Ubrany w czarny golf i spodnie zmarszczył brwi patrząc na Tabby wciąż paplającą z Pam. – Wszystko w porządku kochanie? – zapytał Tabby podchodząc do niej i kładąc dłoń na jej policzku. Jego brązowe oczy były pełne troski. – Jesteś bardzo rozgorączkowana. Tabitha odwróciła się do niego z figlarnym piskiem. – Oh…. przygotuj się Val. Ash dzisiejszej nocy wyląduje z kimś w łóżku. Wskazała dłońmi Tory, która miała ochotę wpełznąć do własnej torebki i zostać tam na zawsze. Trzeba oddać Valowi, że jedyną jego reakcją było mrugnięcie oczami. Posłał jej współczujący uśmiech. – To pomoże, jeżeli nie będziesz reagowała na jej komentarze. Tabitha żyje, by zawstydzać ludzi. Po prostu przejdź nad tym do porządku dziennego i dodatkowo jej nie zachęcaj swoim zażenowanie. Tabitha parsknęła. – Jasne. – Podała Tory reklamówkę i jej podziękowała. – Dziękuję – powiedziała Tory. – Powodzenia kochana i pamiętaj … zdjęcia. Tabitha czekała aż wyjdą i odwróciła się do Valeriusa. – Możesz uwierzyć, że nasz Ash wyląduje w łóżku? Val parsknął śmiechem. – Nazwij mnie prowincjonalnym głupkiem, ale nigdy nie uważałam, że on jest mój. I tak, mogę sobie wyobrazić, że ten człowiek zazna sexu. To, co mnie zaskoczyło to to, że pierwszy raz poznajemy zainteresowaną nim kobietę. Wyciągnął telefon. – Może powinienem do niego zadzwonić i go ostrzec? – Oh odłóż to. – Wrzuciła jego komórkę do kieszeni. – Nasze dziecko rośnie. Jestem taka dumna. *** Tory zdążyła odłożyć reklamówkę zanim zespół miał kolejną przerwę. Właśnie położyła się do łóżka, kiedy Ash otworzył drzwi z tacą w dłoniach. – Co to? – Pomyślałem, że możesz być głodna. Kim wybrała, co możesz zjeść. Położył tacę na stoliku obok łóżka. Tory uśmiechnęła się. – Efharisto. – Parakalo. Topniała słysząc jego akcent. – Uwielbiam sposób, w jaki mówisz. Mogłabym słuchać cały dzień jak mówisz po grecku.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Podał jej kolejną butelkę soku jabłkowego, a sam wziął łyk piwa. – Jesteś całkiem znudzona? Wyciągnęła dłoń i ściągnęła mu okulary, by spojrzeć w jego oczy. – Nie do końca. Jak wam idzie? – W porządku. Ale mógłbym zabić Colta za to, że zranił się w dłoń. Nie lubię publicznie grać. – Ale przecież tak dobrze zabawisz. – Tiaa… ale wolę bawić się sam – oczy błysnęły mu diabelsko na dwuznaczne wyrażenie. Śmiejąc się pokręciła głową. – Ty i Pam zawsze staracie się mnie zawstydzić. – W mojej obronie powiem tylko tyle, że jesteś wspaniała jak się rumienisz. Zmarszczyła nos połykając mus jabłkowy. – Chcesz trochę? – Ochi. – Nie, w języku greckim. – Jesteś pewien? – Z całą pewnością. Ash przypomniał sobie, że ostatni raz jadł jabłka w sadzie z Ryssą, w dniu, w którym ojciec na nowo odesłał go na Atlantydę. Od tamtej pory pogardzał owocem. Na samą myśl jego żołądek przewracał się. – Więc ile jeszcze wiązanek masz zagrać? – Jeszcze jedną. Zagryzła nieco usta w sposób, przez który stał się twardszy. – A potem ja zabawię się z tobą… Jego penis szarpnął się gotowy do działania, ale jego mózg widział lepiej. – Powinnaś to jeszcze rozważyć. Chwyciła jego dłonie. Pogładziła kciukiem wnętrze jego dłoni w delikatnej pieszczocie. – Ash, kiedy ostatni raz się kochałeś? Ash odwrócił spojrzenie, kiedy napłynęły do niego bolesne wspomnienia. Czy on kiedykolwiek kochał się z Artemidą? Może na samym początku. Ale to było dawno temu i nie trwało długo. Pamiętał tylko jej krytykę. Agonia, kiedy powiedziała, że był niczym więcej niż zabawką, która miała ją zadowalać, nie mającą żadnych uczuć ani własnego zdania. Nawet godności. To, co oni mieli to tylko sex. Prymitywny. Nie było w nim emocji, no chyba, że gniew. Podobnie jak inni przed nią nienawidziła faktu, że go pragnęła i go karała za to, że z nim spała. Wykorzystywali się nawzajem, zaspakajając głód krwi i ciała. Jeżeli kiedykolwiek było między nimi jakieś uczucie zostało rozszarpane wieki temu. Nic nie pozostało z wyjątkiem poszarpanych szczątków dnia wczorajszego, którego nie można było odzyskać.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie pamiętasz? – zapytała Tory. – Nie bardzo – odpowiedział zgodnie z prawdą. Serce Tory zabolało na jego słowa. Dotknęła lekko zarośniętej brody i odwróciła jego głowę, by na nią spojrzał. – Dzisiejszej nocy mam zamiar się z tobą kochać, Ash. Wstrząsnę twoim światem.324 Przycisnął jej dłoń do ust skubiąc opuszki palców. Wypełnił go strach i niepewność. Ta noc może go drogo kosztować. Nikt nie powinien płacić za miłość krwią i kośćmi. Ale nie znał innej drogi. On zawsze płacił za każdą pieszczotę i dobroć. Nic nie było dawane bezinteresownie. Pytanie czy było warto? Czy Tory jest warta takiej ceny? Miał nadzieję, że tak. Włożył okulary przeciwsłoneczne. – Za chwilę wracam. Patrzyła jak wychodzić czując ciężar na sercu. Jakie wspomnienia tak go torturują? Dlaczego wygląda jakby bał się ją dotknąć? Dokończyła jeść i poszła na dół popatrzyć jak gra. Pam i Kim stały z przodu uśmiechając się. Stanęła za nimi i uszczypnęła je w tyłek. Pam spojrzała na nią. – Jest niesamowity, prawda? – Tak, jest. – Tory pomachała do Asha, który na nią spojrzał. Jego odpowiedzią był szczery, nieśmiały uśmiech ogrzewający jej serce. Ten mężczyzna był taki wspaniały. Została na dole przez kilka piosenek, a kiedy zaczęła się ostatnia poszła na górę przygotować się. Ash zmarszczył brwi widząc, że Tory wychodzi. – Czy z nią wszystko w porządku? – zapytał bezgłośnie Pam. Pam skinęła głową uspakajająco. Odczuwając ulgę nie mógł się doczekać, kiedy skończy się utwór. Jak tylko to nastąpiło zawiesił swoją Fender na plecach i zeskoczył ze sceny. – Dobrze się bawcie – powiedziała do niego Pam, a Kim zachichotała. – Zobaczymy się później. Powiedz Tory by do mnie jutro z rana zadzwoniła. – Dobra. Przebił się prze tłum udając się na górę. Justina i Katherine także go pożegnały obietnicą powrotu. Zamknął zewnętrzne drzwi i otworzył wewnętrzne skanując dłoń. W momencie gdy zobaczył Tory zamarł. Była ubrana w przezroczystą czarną bieliznę podkreślającą każdą krzywiznę i wypukłość ciała. Była olśniewająca. Zmierzwiła włosy stając się jeszcze bardziej rozkoszną. 324

Ładnie powiedziane.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Pozwól, że się ogolę. Zmarszczyła czoło. – Ogolić? Przesunął placem w dół szczęki czując jak szorstka była. – Nie chcę cię podrapać. To było wzruszające do momentu, gdy próbował wejść z gitarą na plecach do łazienki.325 Przeklął, kiedy zaklinował się w drzwiach. Poczerwieniał w zakłopotaniu. – Zgaduję, że najpierw powinienem to zdjąć326- powiedział ściągnął gitarę i opierając ją o ścianę. Skryła uśmiech walcząc z napadem śmiechu. Niekiedy bywał taki cudowny. Kiedy był w łazience szybko przejrzała notatki, które zrobiła na marginesie książki Tabithy. Kiedy wyłączył wodę wrzucała poradnik do szuflady w nocnym stoliku i starła się przyjąć kuszącą pozycję. Ash przestał wycierać twarz ujrzawszy Tory w łóżku. Nogi miała lekko zgięte. Chciała wyglądać kusząco, ale przez jej okulary wyszła dziwna kombinacja poważnej Tory i cwanej lisicy. A jego męskość stanęła na baczność. Nie odwracając od niej wzroku rzucił ręcznik na bok, zdjął kurtkę i ściągnął koszulę przez głowę. Była oszołomiona jego ciałem i mięśniami napinającymi się przy każdym ruchu. Ukląkł na łóżku i zbliżał się do niej wolno, na czworakach, jak jakiś wygłodniały drapieżnik. Zatrzymał się obok niej, a jego czarne włosy opadały na jego twarz. Nie dotknął jej, ale czuła gorące spojrzenie jego srebrnych, mieniących się oczu. Mięśnie ramion miał napięte od podtrzymywania na nich swojej wagi i w końcu napotkał jej wzrok. Było otwarte, szczere, ale też dostrzegła niepokój. Zastanawiała się, co było tego przyczyną. Zapach męskiej skóry uczynił ją mokrą. Pochylił nad nią głowę, a ona zadrżała, gdy jego usta napotkały jej. Wolno pogłębiał pocałunek, aż do skrajnej penetracji. Opuścił się na nią napierając na nią swoją wagą. Tory westchnęła na niesamowite uczucie jego ciała na niej, jego szczupłych bioder spoczywających między jej nogami. Jej serce załomotało, kiedy poczuła nacisk męskości na centrum jej ciała. Tak dużo go było. Rozkoszowała się sposobem, w jaki otaczał ją ciepłem i siłą. Przebiegła dłońmi jego idealne plecy czując jak jego napięte mięsnie kurczą się pod jej dotykiem. A jego usta plądrowały jej. Owijając się wokół jego ciała przeturlała się z nim aż był pod nią. Ash nie poruszył się, kiedy zaczęła całować jego klatkę piersiową schodząc ścieżką w dół jego ciała aż dotarła do pępka. Na ten widok poczuł się

325 326

Akurat piłam i się oblałam ..mojego laptopa też. Ależ nie – nie przeszkadzaj sobie….

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

wygłodniały, ale także obolały nie tylko z pożądania, ale także z potrzeby by, chociaż raz ktoś go naprawdę kochał. Kiedy objęła go przed spodnie, zawarczał z przyjemności. Spojrzawszy w górę uśmiechnęła się do niego i wróciła do skubania jego brzucha. Jej zabawa była urocza i słodka. I bardzo cenna. Objął jej twarz i pojawił się jej uśmiech, który na zawsze chciał zapamiętać i zamknąć w sercu. Odsunęła się i zaczęła ściągać jego buty. Rozpięła lewy i rzuciła na ziemię, po chwili prawy. W końcu skierowała dłonie na spodnie. Wciągnął powietrze, kiedy położyła ręce na zamku błyskawicznym. Widok jej głowy nad jego rozporkiem… To było prawie wystarczające by doszedł. Uśmiechając się rozpięła mu spodnie. Ash czekał, a jego serce dudniło, kiedy powoli przesuwała suwak w dół, by go odkryć. Tory przygryzła usta z satysfakcją, gdy uwolniła go ze spodni. Był bez bielizny i był ogromny. Ale nie była zaskoczona. Jej wcześniejsze spotkania z jego wybrzuszeniem dało jej wyobrażenie o jego wielkości…ale to … Ściągnęła do końca jego spodnie. Podziwiała piękno nagiego ciała. Tabitha miała rację, byłaby bogata gdyby zrobiła mu kilka fotek i umieściła w internacie. Był nieskazitelny. Absolutnie bez zarzutu. Od szerokich ramion, poprzez szczupłe biodra do muskularnych, lekko porośniętych czarnymi włosami, nóg. A ona chciała skosztować każdej części jego. Okładając okulary na stolik wróciła do głaskania jego twardości. Ash odchylił głowę zaatakowany przyjemnością. Patrzył, jak badała jego męskość. Otwierając usta pochyliła się nad nim i zassała, po czym się wycofała. Ponownie pochyliła głowę, ale wyglądała jakby zastanawiała się w jaki sposób ma do zrobić. Znowu wzięła go w usta …. I znowu się wycofała. – Zabijesz mnie Soteria. – Przepraszam. Odsunęła się od niego sięgając po okulary. Wyciągnęła książkę z szuflady327. Skrzywił się328 a ona szukała zagiętych stron na marginesie których były zrobione notatki. – Co ty robisz? Przebiegła notatki palcem. – Chcę się upewnić, że robię to dobrze.

327 328

Nie daje rady .. nie wiem jak wy – ale ja parskam śmiech jak to sobie wyobrażam … A widzicie jego minę???? Soteria wymiata …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Oparty na łokciu skubał zębami jej ramię patrząc zbaraniały na rysunek kobiety, leżącej na mężczyźnie. Wyciągnął książkę w jej dłoni i skrzywił się widząc tytuł - Jak połechtać jego korniszonka? Wzruszyła uroczo ramionami. – Wiesz, ja nie wiem, co robię. A chcę się upewnić, że sprawi ci to przyjemność. Jej słowa trafił wprost do jego serca. Zajęło mu minutę by zwalczyć narastające emocje. – Wszystko, co zrobisz sprawi mi przyjemność. – Pocałował ją łagodnie upuszczając książkę na podłogę. – Nie potrzebujesz tego Tory. – Ściągnął jej okulary odkładając na nocy stolik. Wrócił do całowania jej ust. – Wszystko, co musisz robić to mnie dotykać i obiecuję ci, że sprawi mi to ekstazę. Tory przełknęła ślinę, kiedy prowadził jej dłoń w stronę penisa. Pokazał jej jak ma głaskać i dotykać. Chcąc go uszczęśliwić pochyliła głowę i posmakowała perłową wilgoć, która pojawiła się na jego końcówce. Znieruchomiał, gdy zamknęła na nim usta. Nie chcąc jej zranić lub przestraszyć nawet nie oddychał, kiedy odkrywała go wargami. – Masz słodki język – wymruczał. Przebiegła dłońmi przez jego uda docierając do jego jąder. Polizała je, lekko przygryzła. Był oślepiony przyjemnością jej niewinnego dotyku. Nie mogąc dłużej tego znieść odsunął się od niej. – Mam dużo kontroli Tory, ale i ona ma swoje granice. A gdy to robisz chcę być w tobie tak bardzo, że mogę to spieprzyć. – Okey – powiedziała kładąc się i ściągając majtki. Ash przyglądał się jak opuszczała ja wzdłuż długich, zgrabnych nóg. Jego ciało tak stwardniało, że mógł wbijać nim gwoździe. Zrzuciła majtki na podłogę i otwarła paczkę prezerwatyw. – Więc jak to zrobimy? Gdy nakładał kondom przez głowę przeszło mu tysiące pozycji, w których mógłby ją wziąć. A na samą myśl, że tak dogłębnie pozna jej wnętrze zajęczał. Ale pierwszy raz przeważnie boli, a ona był wystarczająco duży, by mógł ją rozedrzeć. A to była ostatnia rzecz, jakiej chciał. – Najpierw musimy przygotować twoje ciało. – Jestem gotowa. Roześmiał się z jej zapału. Jego ciało zapłonęło, kiedy zatopił w nią palec. Zagryzł nieco wargi. – Jesteś mokra. Pochylając głowę dotykał ją językiem, czyniąc ją jeszcze bardziej mokrą i wrażliwą na każdy jego dotyk. Rozchyliła szerzej nogi chcąc poczuć jego dotyk jeszcze bardziej. – Teraz ty mnie zabijasz Acheron. – Cierpliwości kochanie… cierpliwości.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Głęboko wsunął w nią długi palec. Zadrżała w odpowiedzi, a jego język wirował i drażnił. Wsunął kolejny palec szukając dobrze znanego mu miejsca. Chciał je przebudzić do życia, by w pełni poczuć całość jej kobiecości. – Dojdź dla mnie Soteria. Chcę się spróbować. Kiedy ponownie dołączył język nie miała innego wyjścia jak go posłuchać. Orgazm przedarł się przez nią, była pewna, że umarła. Spływała na nią fala za falą przyjemności, a on nadal nie był w niej. Zamiast tego odwrócił ją na brzuch. Zanim zapytała go, co robi zaczął ją masować. Rozluźniał każdy mięsień jej ciała. – Nie chcę byś była spięta. – Uwierz mi, że jestem w twoich dłoniach niczym plastyczna glina. Zaśmiał się głęboko, ponownie wsuwając w nią palce. Zagryzł usta, jego ciało było obolałe, chciał się w nią zatopić. Całkowicie i nieodwracalnie. Teraz była jeszcze bardziej mokra. Jeszcze jeden orgazm i będzie w nią mógł wejść nie sprawiając jej za dużo bólu. Schodząc niżej przygryzł jej pośladki. Tory krzyknęła na przyjemny ból, który nastąpił, gdy jego palce zagłębily się w nią jeszcze bardziej, a on przygryzał ej pośladki. Zdjął do końca jej koszulkę. Jego ręce robiły magiczne sztuczki z jej ciałem. Odsunął dłonie i wsunął w nią końcówkę penisa. Jęknęła na to doznanie. Objął jej piersi, delikatnie ściskając sutki. To było więcej niż mogła znieść. Zanim zaczerpnęła powietrza, ponownie szczytowała. Tym razem zagłębił się nią do końca zrywając jej kwiat niewinności. Jęknęła na nieznane jej do tej pory całkowite wypełnienie. To jeszcze bardziej wzmocniło jej orgazm. Krzyczała w ślepej przyjemności. Ash nie ruszał się czując jak jej wąskie wnętrze zakleszcza się wokół niego. Obejmowała go dokładnie. Powstrzymywał się siłą, ale to jeszcze nie był czas. Jej ciało nadal było spięte. – Wszystko w porządku? – zamruczał w jej ucho. – Żartujesz? – wydyszała wsuwając się mocniej na jego trzon. Z trudem zignorował przyjemność, prawie tracąc kontrolę. – Lepiej? – Tak – odpowiedział zamykając mocno oczy gdy jej ciało przeszły dreszcze. Zaczęła się pod nim mocniej kołysać. – Przestań – zawarczał Ash. Tory zamarła bojąc się, że go skrzywdziła. – Co się stało? Wyszedł z niej i odwrócił na plecy. Patrzył na nią z tkliwą czułością. Odsunął włosy z jej twarzy i obrysował jej dolną wargę kciukiem. – Dojdę tylko wtedy, gdy będziesz na mnie patrzeć.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Pocałował ją i wciągnął na swoje ciało. Usiadła na nim, nie przestając go całować. Ash snuł dłońmi wzdłuż jej ciała aż dotarł do swojej męskości. Wślizgnął się w nią. Razem wstrzymali oddech. Usłyszał jej myśli. – Czy ja to dobrze robię? Mam nadzieję, że nie jest rozczarowany. Czemu nie mogę tego robić z okularami na nosie, by go wyraźnie widzieć? Proszę nie bądź rozczarowany Ash… Jej wątpliwości uderzyły w niego. A ich szczerość bardzo go wzruszyła. – Hej kotku – wymruczał. – Jesteś wspaniała. Idealna. Zerknęła na niego. – Poważnie? – Tak – wyszeptał głaszcząc ją, a ona ujeżdżała go wolno i łatwo. Jej łagodność złamała go. Zamykając oczy poddał jej się całkowicie. Teraz, w tej chwili, był jej własnością. Nie, ona go nie posiadła to on się jej oddał i po raz pierwszy zrozumiał różnicę między sexem, a kochaniem się. Dzielenie się ciałem, nie z powodu strachu, ale dlatego, by być z kimś najbliżej jak można. Teraz był jej, a ona jego. Tory płonęła czując Asha w sobie. Przez całe życie zastanawiała się, jakie to uczucie. Ale jej wyobrażenia były dalekie od rzeczywistości. Nie było nic piękniejszego i pełniejszego niż Ash leżący pod nią. Był taki twardy, gwałtowny, ale też delikatny. Pragnęła wtopić w się niego i pozostać z nim na wieczność. Jeżeli jej tylko na to pozwoli. Objął jej twarz i pocałował z ostrą namiętnością i doszedł z siłą tak dużą, jakiej sobie nie przypominał. Warcząc z przyjemności spojrzał w jej oczy smakując po raz pierwszy prawdziwe szczęście. Ale głęboko w sercu czuł niepokój. Gdy skończą jak się zachowa? Każe mu wyjść? Będzie płakać? Uderzy go? Przeklnie? Wstrzymał oddech czekając. Uśmiechając się położyła się na jego klatce piersiowej i przytuliła niczym zaspokojony kociak. Ich ciała nadal były połączone. Pogłaskała go po ramieniu i ręce. – To było nawet lepsze niż śniłam. Ash drgnął nadal spodziewając się najgorszego. – Nie jesteś na mnie wściekła? – A dlaczego miałbym być? – Chwyciła jego dłoń delikatnie przygryzając. Ash zrelaksował się uświadamiając sobie, że nie jest zła za to, co robili. A im bardziej był zrelaksowany tym bardziej cieszył się jej nagim ciałem leżącym na nim. – Mógłbym tak zostać na wieczność. – Nie byłoby wspaniale?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Skinął i położył głowę na jej. Wdychał zapach jej włosów. Niestety poczuł się z niej wyślizguje. Cholera. – Lepiej jak się tym zajmę. Niechętnie odwrócił się ściągając kondom. Tory patrzyła jak wychodzi z łóżka, podziwiając jego zgrabne pośladki. Wyciągnęła dłoń i założyła okulary, a następnie otworzyła Sprite i wzięła łyk. Ash wrócił do niej z ręcznikiem. – Przepraszam za ten bałagan. Przebiegła palcami jego wargi. – Ale ja uwielbiam twój bałagan. Uważam, że smakujesz wyśmienicie. Podała mu napój i wzięła ręcznik. Ash nigdy wcześniej nie próbował napojów sodowych. Zaciekawiony wziął łyka i był zaskoczony jego wyraźnym smakiem. – Wow, to jest naprawdę dobre. – Nigdy nie piłeś wcześniej Sprite? – Nie. Przewróciła oczami wycierając się. – Wiem, jesteś przyklejony do piwa Ash. Nie odpowiedział biorąc kolejny łyk. Skrzywił się, kiedy dziwna fala zawrotów przeszła przez jego głowę. Gdyby nie wiedział lepiej pomyślałby, że to od tego. Jako bóg nie upijał się. A nawet gdyby mógł, w sodzie nie mogło być nic, co mogło go odurzać. Tory zmarszczyła brwi obserwując, Asha który wypił na raz butelkę 329 Sprita . – Ash? – Jest tego więcej? Był dziwny. Jakby był pijany. – Powinna być kolejna butelka w lodówce. Oblizał wargi i przejechał palcem wzdłuż brody. – Wiesz co, jesteś prześliczna jak na człowieka. – A czym innym miałbym być? Zaśmiał się zanim ją pocałował. – Mogłabyś być boginią, ale nie jesteś sukowatą dziwką. Z drugiej strony Katra też nią nie jest. Jest piękna jak ty. – Przechylił głowę jakby rozważał kolejną myśl. – Muszę szybko się spotkać z córką. Niedługo będzie miała dziecko. Mam tylko nadzieję, że córka przejmie cechy swojego ojca, by nie zostać bogiem zniszczenia. Jest nas już za dużo. Potrzebujemy więcej tych, co są z natury dobrzy. Tory była zaskoczona jego mową, która była na wpół grecka na wpół angielska. – O czym ty do licha mówisz? 329

No co .. przecież gasi pragnienie.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Nie było żadnego sposobu by był na tyle stary, by miał dorosłą córkę na tyle dużą, by mogła mieć dziecko. – Co ty pieprzysz Ash? Liznął jej sutek – Pieprzyłem się z tobą Soteria i rozkoszowałem się tego każdą minutą. Stop!!! To nie było pieprzenie się, ale coś ważniejszego. Gdzie jest ten napój? Podała mu kolejną butelkę. – Jesteś pijany? – Czuję się pijany. – Spojrzał się na nią uśmiechając się promiennie. – Jestem pijany twoją urodą. Zobacz, co ze mną robisz człowieku. - Wziął kolejny łyk i odstawił butelkę sięgając po nią. – Dotykaj mnie Soteria. Czuję się taki czysty, kiedy ty to robisz. Położył jej dłonie na swoich sutkach. Gdy to zrobił zobaczyła okropną bliznę, której do tej pory nie widziała, a która biegła od gardła do pępka. Inna blizna w kształcie dłoni pojawiała się na jego gardle. Jego włosy zmieniły się z czarnych w blond. – Ash??? Jego oczy zrobiły się ciemnoczerwone. Przerażona wstała by dotrzeć do drzwi, ale jakoś stanął przed nią. – Dokąd idziesz? Jeszcze bardziej przestraszona i niebotycznie zdziwiona wypluła. – Kim Ty jesteś? – Jestem bogiem Soteria. Ostatnim z atlantydzkiego panteonu.330

330

Niespodzianka

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XIV

Przerażona Tory cofnęła się na jego słowa, kiedy do niej dotarły. On był szalony…była zamknięta w dźwiękoszczelnym pomieszczeniu, naga z lunatykiem –szaleńcem. O mój boże. – Okey…- powiedziała wolno, rozciągała słowo myśląc jak może dotrzeć do drzwi i wyjść, zanim ją zabije. – Uspokójmy się. Czy mogę dostać z powrotem normalnego, zamyślonego Asha? Wyglądał tak jakby go uraziła. – Nie bój się mnie Tory. Chciałem ci powiedzieć, że jestem bogiem, ale nie wiedziałem jak. Zamykając oczy ześlizgnął się po ścianie na podłogę. Usiadł z nogami przy piersi. Przypominał jej małego chłopca wygnanego do swojego pokoju za coś, czego nie zrobił. – Wiedziałem, że mnie przestaniesz lubić jak dowiesz się prawdy. Nikt mnie lubi znając prawdę o mnie. Spojrzał na nią, a jego oczy zmieniły się w mieniące srebro. – Będzie zwany Acheron od rzeki niedoli. Jak rzeka świata podziemnego, jego podróż będzie mroczna, długa i stała. Będzie zdolny dawać życie i odbierać je. Będzie szedł przez życie samotny i opuszczony… zawsze szukając dobroci i zawsze znajdując okrucieństwo. Niech bogowie mają nad tobą litość, maleńki. Bo nikt inny nigdy jej nie będzie miał. Tory zmarszczyła brwi. Recytował coś, co w oczywisty sposób powodowało jego ból. – Co to jest? Poruszał szczęką, a jego twarz poczerwieniała. Jak taki szaleniec może być tak przystojny? – To są słowa kapłanki, które wypowiedziała w dniu moich narodzin w królestwie ludzi. Zostałem przeklęty, bo mój ojciec chciał, by moja matka mnie zabiła, aby nie dopuścić do upadku panteonu atlantydzkiego. – Odwrócił wzrok. – Szkoda, że tego nie zrobiła… Nie wiesz jak to jest chodzić wiecznie samotnym nawet w tłumie. Każdy mnie widzi, ale nikt mnie nie zna. – Zwiesił głowę w dłoniach. - Nigdy nie powinienem cię dotykać. Co ja zarobiłem? Za tą noc będę płacił całą wieczność. Ból w jego głosie wstrząsnął nią. Tory powoli zbliżyła się do niego. – Jeżeli jesteś starożytnym bogiem, udowodnij mi to. Napraw mój wzrok bym wyraźnie widziała bez okularów. Trzymał twarz schowaną w ramionach.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Okej. Ledwie słowa opuściły jego usta jej wzrok zamglił się. Poczuła przeszywający ból. Ściągnęła okulary, zamrugała i wszystko stało się wyraźne. Wszystko. Jej przezroczysta baby doll zmieniła się koszulkę z jedwabiu przylegającą do ciała. Całkowicie ją zakrywała. Nie mogąc w to uwierzyć przebiegła dłońmi śliski materiał, rozejrzała się po pokoju i po rzeczach, które zawsze były cieniami. Teraz wszystko było ostre i wyraźne. Wszystko. Co oznaczało, że musiała dokonać wyboru. Albo mówił jej prawdę, albo był gorąco wyglądającym uzdrowicielem, albo oboje byli pomyleni. Zdecydowała się na prawdę, która tłumaczyła więcej niż jej wzrok. Tłumaczyła jego niezwykłe oczy i umiejętność czytania nieznanych nikomu języków, których nikt nawet nie umiał zidentyfikować. Klękając na podłodze zbliżyła się do niego ostrożnie gotowa do ucieczki gdyby tego potrzebowała. – Ty mnie uchroniłeś przed śmiercią, prawda? Uniósł głowę i położył dłoń na małej bliźnie na jej przedramieniu, której nabawiła się w dzieciństwie w wypadku z rozbitą butelką. Gdy jej dotknął, zapiekła i znikła. – Doskonale wiem, że nie powinienem ingerować w naturalny porządek, ale nie mogłem ci pozwolić umrzeć. Nie chciałem patrzeć jak cierpisz. – Dlaczego to zrobiłeś? Położył jej dłoń na swoim policzku patrząc na nią. Jego spojrzenie i ból w oczach wypalały głęboki ślad na jej duszy. – Dlatego, że nie czuję się przegrany, jak patrzysz na mnie. – Jak możesz czuć się przegranym? Potarł dłonią twarz, a gdy przemówił jego oddech palił jej skórę. Ale to jego słowa wypalały na niej piętno. – Jako dziecko zostałem zniszczony i odrzucony jak kawałek śmiecia, którego się nie chce. Ale ty mnie tak nie traktujesz. Widzisz we mnie człowieka i dotykasz właśnie tą część mnie. Przy tobie czuję się cały i chciany. Tory objęła go mocno pozwalając w końcu płynąć łzom. – Uwielbiam, kiedy mnie trzymasz – wyszeptał w jej ramię. Tory położyła policzek na jego głowie. – Dlaczego przybyłeś do Nashville? Zesztywniał w jej ramionach i zaczął mówić coś, czego nie zrozumiała. – Nie wiem, co mówisz Ash. Odsunął się i objął jej twarz tak by mogła zobaczyć jak jego oczy na nowo robią się czerwone w powstrzymywanej furii. – Nikt nie może odkryć Atlantydy. Nie mogą się o mnie dowiedzieć Soterio. Nikt nie może dowiedzieć się, kim tam byłem i kim teraz jestem. Nie chciałem cię zranić, ale nie mogłem ci pozwolić byś mnie odkryła. Nigdy. wywarczał słowa przez zaciśnięte zęby.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Zadrżała ze strachu wraz z jego gniewem. – Czy zabiłeś moich rodziców, gdyż byli zbyt blisko odkrycia prawdy? Pokręcił głową w zaprzeczeniu. – Nie lubię zabierać ludzkich żyć. Są zbyt krótkie. Daimony, demony, nieśmiertelni, bogowie – to uczciwa gra. Ale hamuje się z ludźmi, jeśli tylko mam taką możliwość. – Co ci zrobiono? Skrzywił się odsuwając się. Próbował wstać, ale na nowo zwalił się na podłogę. Jego twarz wyrażała zaskoczenie, przypominał jej chłopca, a nie potężnego boga. – Co jest ze mną nie tak? – Sądzę, że jesteś pijany. – Brzmiał na bardzo pijanego. – Jestem pijany, ale nie wiem dlaczego. – Zaczął się pokładać na podłodze. Tory szybko go złapała. – Musimy położyć cię do łóżka. No dalej kochanie, pomóż mi. Jego włosy zrobiły się czarne, a następnie ciemnozielone z domieszką czarnych pasemek, kiedy prowadziła go w stronę łóżka. Kolczyk w jego nosie zniknął wraz z bliznami po przekuciu. Pomogła mu się położyć i przykryła kocem. Gdy zamknął oczy coś sobie uświadomiła. Po raz pierwszy patrzyła na jego prawdziwe oblicze. Był całkowicie obnażony i odkryty przed nią. I nie myślała o jego ciele. Nie bronił się przed nią. Nie krył się za okularami i kolczykami. Był całkowicie przed nią odsłonięty i coś jej mówiło, że z nikim taki nie był wcześniej. Przebiegła dłonią po jego klatce piersiowej i kolejna myśl przyszła jej do głowy. Acheron był Atlantydem. Atlantydem. Znał każdy sekret wyspy, który ona próbowała poznać przez całe życie. Dobry Boże. Dotykam kogoś, kto żyje od tysięcy lat. Z trudem to pojmowała. Poznał każdą kulturę, która ją fascynowała. – Ash? – Mumm? – Jak była Atlantyda? Westchnął ze zmęczeniem. – Była ładna i brzydka. – Czy możesz mi ją pokazać? *** Ash obudził się z ciężkim bólem głowy. Przez chwilę myślał, że znowu jest człowiekiem budzącym się po nocy ostrego picia i dragów. Ale to było tysiące wcieleń temu. Mrugając otworzył oczy. Leżał nagi w łóżku, Tory

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

siedziała na podłodze wpatrując się w niego, a jakiś dziwny szum dochodził z podłogi. – Czy zrobiłem coś złego? – zapytał, a jego głos był szorstki i zachrypnięty. Skrzywiła się. – Definitywnie coś złego. Ash potarł dłonią twarz. – Czy jak spałem zdzieliłaś mnie młotkiem? – Nie. – Więc dlaczego tak się czuję? Nadal nie ruszyła się z miejsca na podłodze. – Widocznie kolego nie możesz pić Sprita. – Coo…? Zwróciła jego uwagę na dwie zielone butelki stojące na nocnym stoliku. – Wiedziałeś, że jak się upijasz to ona też? – Ona? Tory wskazała dłonią w kierunku dziwnego dźwięku, który Ash słyszał, ale wołał zignorować. Spojrzał i zobaczył Simi leżącą na podłodze obok telewizora, z nogami opartymi o ścianę. Spała na plecach i chrapała. To samo było złe, ale jeszcze gorsze, że była w postaci demona, wraz z rogami, skrzydłami i ogonem. Poczuł jak go skręca. Co on zrobił? A wtedy jego spojrzenie padło na trójwymiarowy hologram na podłodze – była to doskonała replika Atlantydy. Nawet miała małe ludziki poruszające się jak na niemym filmie. O kurwa! Kurwa, kurwa, kurwa… To było wszystko, co mógł pomyśleć lub powiedzieć, gdy go ogarnęło całkowite niedowierzanie. Tory wolno wstała i założyła ręce na piersi. Mrużąc oczy podchodziła do łóżka. – Nic nie pamiętasz z ostatniej nocy, prawda? – Pamiętam nas… Spojrzał na dół i zobaczył krew na prześcieradle, która była dowodem na to, co pamiętał. Spali ze sobą. Pamięć jej dotyku napiętnowała jego umysł i skórę. – Ale nie pamiętasz Sprita? Pokręcił głową. – Ciekawe… Nie wiedział dlaczego, ale to jedno słowo go przeraziło. – Ciekawe? Skinęła głową. – Pijany jesteś bardzo milutki i bardzo rozgadany. – Jak rozgadany?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Bardzo… Apostolosowo. Ash usiadł przerażony tym, co jej mógł powiedzieć. Bogowie proszę… na pewno jej nie powiedziałem, kim jestem. Nie mógł być na tyle głupi, by stracić jedyną osobę którą znalazł, a która nie patrzyła na niego jak na kurwę. I zdał sobie sprawę, że nie ma okularów. – Czy ja… – Naprawiłeś mój wzrok? Tak. Później wezwałeś swojego demona i walczyliście ze sobą czy mnie zabrać na Atlantydę. Simi zrobiła mapę na podłodze byśmy mogli tutaj zostać. Powiedziała, że lepiej byś tam nie szedł, kiedy jesteś pijany, bo prawdopodobnie zniszczyłbyć wyspę zanim zrobiłaby to twoja matka. Więc zmniejszyłeś mnie do wysokości zabawki i poprowadziłeś mnie ulica za ulicą, opowiadając jej historię aż do momentu, kiedy straciłeś przytomność. Całe szczęście, że jak to zrobiłeś wróciłam do swojego wzrostu.331 Nadal go skręcało. – Czy później któreś z nas przeniosło cię fizycznie na Atlantydę? – Powinnam ci powiedzieć tak, abyś się spocił. Ale Simi wygrała i zostaliśmy tutaj. Wydał westchnienie ulgi, że usłuchał swojego demona. Dzięki bogom za małą pomoc. Ale to nadal nie zmieniało faktu, że odkrył się przed Tory. Całkowicie. Zupełnie. Cholera. Przełknął ślinę napotykając jej bezlitosne spojrzenie. – Jesteś na mnie wściekła? – Rozwścieczona. Naprawdę. Ale rozumiem te kłamstwa. Mam na myśli – kto by uwierzył, że gorący dwudziestojeden latek, zapalony okolczykowny Got noszący sportowy plecak, to wszechmogący bóg który ma jedenaście tysięcy lat i podróżuje w towarzystwie demona? Zgadza się? To jest niedorzeczne. Ash wzdrygnął się kiedy jej usta opuściły wszystkie jego sekrety. – A swoją drogą – spotkaliśmy się wcześniej. Próbował sobie przypomnieć kiedy, ale nie mógł. – Kiedy? Usiadła na łóżku obok niego. – W 1988 roku. Grałeś z moim dziadkiem w szachy w parku, kiedy miał atak serca. Miałam siedem lat. Teraz Ash żywo to sobie przypomniał. Theo właśnie przygotowywał się do zbicia królowej Asha, kiedy chwycił się za klatkę piersiową i zaczął jęczeć. Jego mała wnuczka, z wielkimi brązowymi oczyma i warkoczykami podbiegła. – Papou! Papou.

331

Wyobrażacie to sobie ?? Jaj minę jak to zrobił?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Nie chcąc by dziecko patrzyło na śmierć dziadka – jeżeli taki miał być jego los, Ash wezwał swojego demona by się zaopiekowała dziewczynką, kiedy sam wzywał pogotowie. – Opiekuj się nią Simi. Spraw by była szczęśliwa i upewnij się, że ma wszystko, czego potrzebuje i zapragnie… Poszedł z Theo, pozostawiając Soterię z Simi. Jak mógł o tym zapomnieć? Pokręcił głową spoglądając na twarz dziewczynki, która stała się kobietą. – Pamiętam. – Wiesz, myślałam, że jesteś Billy Idol. Tego akurat nie mógł zrozumieć ani trochę. – Billy Idol? Nigdy nie wyglądałem jak on i nigdy nie stawiałem włosów. Wzruszyła ramionami. – Był jedyną gwiazdą rocka, którą znałam, a która nosiła łańcuch, skóry i okulary przeciwsłoneczne – jak ty wtedy. Miałeś też długie fioletowe włosy i kolczyki w nosie i uszach. Później wszystkim opowiadałam, że mojego dziadka uratował punk. Przez mój obiekt westchnień, w dużej mierze Pam i Kim skończyły jako Gotki … ironia… Spojrzała na miejsce gdzie nadal spała Simi. – Dopiero wczoraj w nocy, gdy zobaczyłam Simi wszystko trafiło na swoje miejsce. Gdy jej spojrzenie pełne inteligencji i oskarżające padło na niego poczuł się zażenowany. – Jesteś tym, który wykopał mojego dziadka spod zgliszczy palącego się domu kiedy miał siedem lat i zabrał z Grecji. Człowiekiem, który nad nim czuwał całą drogę do Ameryki i opowiadał mu historie o Atlantydzie, które mój dziadek przekazał mojemu ojcu i wujowi. Ash chciał zaprzeczyć, ale jak mógł? Teraz wszystko wiedziała. – Tak – przyznał się z ociąganiem. Skinęła głową. – I tylko dlatego hamuję swój gniew na ciebie, za wszystkie kłamstwa, półprawdy i publiczne upokorzenie jakie mi zgotowałeś, mimo że opowiadałam te same historie, jakie ty przekazałeś mojemu dziadkowi. Jak mogę być wściekła na człowieka, który po ataku nazistów wyciągnął siedmioletniego chłopca z płonącego domu ratując mu życie? Mój dziadek powiedział, że zawiązałeś mu oczy i szedłeś z nim w ramionach kilka dni, aż dotarliście do doków gdzie musiałeś przekupić smarka by wywieźć go z Grecji. Był taki przerażony i pogrążony w bólu przez utratę rodziny. Jedyną rzeczą, która go trzymała przy zdrowych myślach był głęboki głos Acherona mówiący mu, że wszystko będzie w porządku. Że nie pozwoli by mu się stało coś złego. Pocieszał go i ocierał mu łzy … to byłeś ty. To ty znalazłeś amerykańską rodzinę, która go przyjęła, który pomógł mu sfinansować jego pierwsze delikatesy i człowiekiem, które całe jego

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

życie spotykał się z nim w parku co niedzielę grając partię szachów. – Wytarła załzawione oczy. – Jak mogłabym cię nienawidzić? Ash odwrócił wzrok kiedy jego własne emocje próbowały wziąć nad nim górę. Wszyscy inni, co poznali o nim prawdę nienawidzili go. Jak mógł się spodziewać, że ona będzie inna?332 Tory przełknęła ślinę i spojrzała na Simi. – Rozmawiałam z nią tyle razy przez telefon i e-mailowo. Ja i moja kuzynka Geary nazwałyśmy naszą ekspedycję – Projekt Simi, bo była osobą która nam pomagała znaleźć lokalizację wyspy. Ash otworzył szeroko oczy – nie miał o tym pojęcia. Gniew przesunął się na przód jego emocji. Miał ochotę udusić demona. – Simi, co zrobiła?! – zapytała ze wściekłością. – Przecież powiedziałeś mi Akri – powiedziała Simi ze swojego miejsca na podłodze zanim głośno ziewnęła. Kiedy odezwała się ponownie jej głos był dokładną kopią jego. – Opiekuj się nią Simi. Spraw by była szczęśliwa i upewnij się, że ma wszystko, czego potrzebuje i zapragnie. – Jej głos powrócił do normalności. – Więc to Simi robiła Akri. Tylko to, co mi kazałeś. – To miało być przez jedno popołudnie. – Akri tego nie powiedział Simi. Powiedziałeś, że ma być szczęśliwa, co Simi robiła. Jeśli chciałeś tylko jednego południa trzeba było Simi o tym powiedzieć. Ash przeczesał dłonią włosy, zdając sobie sprawę ile bólu przyniósł Theo opowiadając mu historię o Atlantydzie – a chciał jedynie pocieszyć siedmioletniego chłopca. Przez to nie tylko się odkrył ale także lokalizację wyspy. Cholera… – Wiem dobrze by nie nawiązywać kontaktów z ludźmi. Jak mogłem być aż tak głupi? Pochyliła się nad nim z twarzą słodką i zapraszającą, ale teraz była dla niego największym zagrożeniem. – Nie możesz żyć sam cały czas Ash… albo Asheron, Acheron lub Apostolos? Nawet nie wiem jak mam cię nazywać. Mów do mnie, twój … To była głupia myśl. I wiedział dobrze. Był ciałem i duszą własnością Artemidy. – Nie ważne, jakiego użyjesz imienia. Reaguję na każde z nich. – Musisz mieć jakieś ulubione. – Tylko jego mama Akra – Apollymi nazywa go Apostolos. Ooo i czasami

332

Co za ośli upór.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

demon Jaden i Savitar, który zawsze jest taki miły dla Simi. Zawsze jej przynosi do jedzenia dobre kąski. Ale myślę, że Akri najbardziej lubi Ash, bo tak się przedstawia większości ludziom w dzisiejszych czasach. Ash posłał jej suche spojrzenie. – Dziękuję Simi – powiedział z ironią. – Nie ma za co Akri – odpowiedziała, nie zważając na jego sarkazm. – Boli Simi. Mogę spać na tobie Akri gdzie jest wygodnie póki nie przestanie boleć Simi? Nie lubię podłogi, przez nią Simi bolą skrzydła. Wyciągnął rękę. – Oczywiście, że możesz Simykey. Uśmiechając się przekształciła się w czarną mgłę i położyła się jako tatuaż małego smoka na jego ramieniu. Tory zmrużyła oczy patrząc na formę Simi. – Teraz poznałam sekret stale zmieniającego miejsce tatuażu. Masz dla mnie jeszcze jakieś niespodzianki? – To zależy, co jeszcze powiedziałem ci w nocy. Cholera, w którym momencie zemdlałem ? – Z twojego punktu widzenia pewnie za późno. Gdyby nie czuł takich mdłości roześmiałby się z jej słów. A tak wszystko na co mógł się zdobyć to grymas. – Wszystko dobrze znosisz. Usiadła na podkurczonych nogach wzruszając ramionami. – A co innego powinnam zrobić? To nie tak, że mam jakiś wyjątkowy dar radzenia sobie z tym. Ale nie znam też żadnej osoby, która poznała gościa będącego bogiem, ze swoim osobistym demonem, Wewnętrzne demony taaak, ale tatuaż zmieniający się w demona … nie… zdecydowanie nie. – Właściwie, to nie do końca jest prawdą. Zamrugała. – Co masz na myśli? – Trzeba było pogadać ze swoją kuzynką Geary. Jej mąż Arik był Oneroi. Tory siedziała bez ruchu jakby nie mogła uwierzyć w to, co przed chwilą powiedział. Co swego rodzaju było dla niej zabawne skoro wszystko akceptowała z takim spokojem. Po chwil zapytała. – Arik był greckim bogiem snów? Skinął głową. Zakryła usta ręką. – Więc dlatego Geary zrezygnowała za pogonią za Atlantydą. To było po tym jak poznała Arika w Grecji. A to mięczak! Jej twarz była wściekła gdy go uderzyła mocno w nogę. – Ochh. – Ash potarł miejsce wdzięczny, że nie uderzyła go wyżej. – Za co to było? – Dlaczego żadne z was mi tego nie powiedziało? – Bo to nie jest coś, o czym rozmawia się z ludźmi. Większość z nich nie

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

jest tak rozsądna jak ty. – No cóż, ale wiesz, że to niczego nie zmienia? - Jej spojrzenie wyrażało każdą uncję jej determinacji. – Nadal zamierzam być tą, która odkryje Atlantydę.333 Ash zastygł, jego własne postanowienia gryzły się z jej. Tą walkę miał zamiar wygrać, niezależnie od ceny. – Nie bądź uparta Tory. Odpuść sobie. – Łatwo ci mówić. Nie wiesz z jakimi kpinami musiała żyć moja rodzina, ponieważ opowiedziałeś dziadkowi historie, które oczarowały wyobraźnię jego synów. Zarówno mój ojciec jak i wuj oddali życie, by odkryć Atlantydę i udowodnić, że ona tam gdzieś jest. Muszę zrobić wszystko by oczyścić ich reputację. Objął jej twarz próbując wytłumaczyć, dlaczego nie może tego zrobić. – Oni nie żyją Tory. Ich reputacja nic dla nich nie znaczy. Ash poczuł jak zagryza zęby, a żal i złość migotały w jej oczach. – Dla mnie oni oznaczają wszystko. Jak mógł jej pokazać swój punkt widzenia? – Ty chcesz ocalić reputację ojca, a ja chcę własną. A to dla nas oznacza wojnę. Nikt nie może poznać Atlantydy, która została zniszczona. – Jesteś bogiem! Jak poznanie jej lokalizacji może zaszkodzić twojej reputacji? Poczuł nadzieję. – Czy powiedziałem ci, jakim człowiekiem byłem na Atlantydzie? – Nie. Dzięki bogom – nawet, mimo że pijany zachował resztki instynktu samozachowawczego. Ulga i radość zalała go. Nic dziwnego, że nadal go szanowała. I dlatego nikomu nie pozwoli poznać Atlantydy. – Dlaczego nie możesz tego zostawić? – Ponieważ kochałam ojca i jestem mu to winna. Ash zmrużył wściekle oczy. – Więc dlatego masz zamiar mnie zniszczyć??? Tory pokręciła głową próbując zrozumieć, czemu jest taki uparty. – To nie ma żadnego sensu. Jak to może cię zranić? – Powiedz jej prawdę Apostolos. Ash wzdrygnął się na głos jego matki w głowie. Spojrzał w sufit wyczuwając jej obecność. – Do tej chwili byłaś wybitnie cicha Matera. Dlaczego nie powiedziałaś mi o swoich kapłankach? – A powinnam? Poza tym wiesz, że muszę mieć wyznawców, by utrzymywać swoje moce. Myślałeś, że Daimony to są jedyne istoty, które składają mi hołd? 333

No to mamy mały problem …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tak, był głupi. – Pokaż jej pamiętnik m'gios. – A jeżeli ona mnie zdradzi? – Jest tylko człowiekiem. Zabiję ją, jeśli cię skrzywdzi. Wiedział, że na to nie pozwoli. – Nie mogę Matera. Nie chcę by patrzyła na mnie z odrazą. – A jeśli tego nie zrobi? A co, jeżeli ona jest szczera i jesteś dla niej niczym więcej niż przyjacielem? Twoja przeszłość nie ma dla mnie znaczenia. Nie ma też znaczenia dla Savitara, Simi …Musisz się nauczyć niekiedy zaufać Apostolos. Czy brałeś pod uwagę, że ona może być osobą, która nie będzie cię oceniać przez to, co ci uczyniono? Daj jej powód by zrezygnowała z Atlantydy. Pozwól jej zrozumieć. Spojrzał przerażony na Tory, że może w jej oczach zobaczyć tą samą litość, co w oczach Ryssy. Lubił fakt, że widziała w nim tylko człowieka. Ale z drugiej strony dowiedziała się, że jest bogiem i nie zmieniła swojego nastawienia. Może jego matka miała rację. Może mógł jej zaufać. – Nie możesz wiecznie żyć w ciemności dzieciaku. – Głos Savitara nawiedził go. - Prędzej czy później, każdy dostaje w dupę. Ale wiesz co, większość czasu śmiejesz się z tego że miałeś dobrą zabawę która spowodowała krzywdę. To była prawda. Ale jedną rzecz Ash rozumiał doskonale – ból fizyczny można szybciej ogarnąć niż ból duchowy. – Proszę nie skrzywdź mnie Soteria – wyszeptał po atalntydzku. Mdliło go, ale postanowił zaufać matce. Wyciągnął dłoń i użył swoich mocy przywołując dłonią plecak. Tory nerwowo parsknęła. – Nie żartowałeś z tymi swoimi diabelskimi sztuczkami Jedi, prawda? – Nie bardzo. Wyciągnął pamiętnik i podał jej, a jego żołądek związał w supeł z powodu strachu. – Udzielam ci mocy byś czytała to płynnie. Ale wiedz, że robię to wbrew sobie, zaufam ci w czymś co dotyczy mnie, a czego nikt nie wie. Nikt. To jest sekret za który jestem gotowy zabić, byle go zachować. Rozumiesz? Tory przełknęła słysząc złowieszczą nutę w jego głosie. Co pamiętnik mógł zawierać, że przestraszył boga? – Rozumiem. Odłożył plecak na podłogę. – Kiedy będziesz czytać wezmę prysznic. Nie ruszyła się póki nie opuścił łóżka. Zaciekawiona otworzyła książkę i sapnęła uświadamiając sobie, że może czytać jakby to był angielski. Znała każdą literę, każde sformowanie. To było niesamowite, kiedy czytała widziała każdą scenę, tak wyraźnie w umyśle, jakby oglądała film. Początkowo były to intymne i nieszkodliwe detale z życia księżniczki, dopóki nie zaczęła mówić o swoim bracie… Kurwie.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash pozwalał wodzie spływać po skórze walcząc z nagromadzonym w nim bólem i gniewem. Tory nigdy już nie spojrzy na niego tak samo. Nigdy. Po jaką cholerę posłuchał matki? Powinien zniszczyć każdy pamiętnik siostry. Był takim dupkiem. Nie mógł zanegować przeszłości. Czy tego chciał czy nie, na zawsze został zbrukany swoją przeszłością. W tym momencie nienawidził Estesa bardziej, niż kiedykolwiek wcześniej. Ten ohydny bękart pozbawił go wszystkiego. Teraz nawet szacunku Tory. Wyłączył wodę i wyszedł spod prysznica. Znalazł stojącą w drzwiach Tory wpatrującą się w niego. Jej milczenie wypełniło go zażenowaniem i wstydem, gdy sięgał po ręcznik, by się wytrzeć. Przygotował się na jej zniewagi i gniew. – Przykro mi, że cię splamiłem Soteria.334 Nie miałem prawa. Pojedyncza łza spłynęła po jej twarzy, kiedy do niego podchodziła. Ash napiął się czekając na jej policzek i przekleństwa.335 Zasłużył na nie i nie oczekiwał niczego więcej.336 Więc kiedy objęła go i pocałowała był całkowicie zszokowany.337 Tory puściła jego usta i mocno go objęła, kiedy prawdziwy horror jego ludzkiego życia przedzierał się przez nią. I pomyśleć, że ona odważyła się oskarżać go że nie rozumie, co to znaczy być wyśmiewanym i upokarzanym. Dzięki bogu, nie miała pojęcia, że może istnieć tak wielki ból. Nie mogła mówić z powodu plątaniny emocji, dławiła się nimi. Była zła z powodu tego, co mu uczynili i miała złamane serce. I w tym momencie zdała sobie sprawę jak bardzo kocha tego człowieka. Teraz słowa Takeshi nabrały dla niej głębokiego sensu: – Uważaj na niego Soteria, dbaj o niego. Pamiętaj, że trzeba mieć wielką odwagę by zająć się człowiekiem, który w całym swoim życiu nie zaznał od nikogo życzliwości i dobroci. Ale nawet najdziksze zwierzę można oswoić cierpliwą i łagodną dłonią Przebiegła dłonią po jego doskonale gładkich plecach, przypominając sobie historie, jak był bity. Oni nawet nie pozwalali, by rany się zabliźniły, pokryły się nowym naskórkiem, bijąc go na nowo. To, co mu zrobiono było bardzo złe i okrutne… – Przepraszam za to, co ci zrobili Acheron, tak bardzo przepraszam. Ash trzymając ją mocno zamknął oczy i wyszeptał. – Nie potępiasz mnie za to? – Za co? – Ja … - nie potrafił się przemóc, by nazwać się kurwą. 334

Ja go zabiję – na serio! Oh ty ośle!!! 336 Msz racje bywasz idiotą. 337 Niespodzianka  335

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory napięła się przypominając sobie, co powiedział o byciu przegranym. To o nich wtedy myślał. Odchylając się objęła jego twarz, by mógł zobaczyć szczerość w jej oczach. – To niczego nie zmienia między nami. Nie obchodzi mnie twoja przeszłość Ash. Nie obchodzi. Wszystko, co ma dla mnie znaczenie to człowiek stojący w tej chwili przede mną. – Nie jestem człowiekiem Soteria. Nie, nie był. Był bogiem. Potężnym. Skromnym. Dobrym i śmiercionośnym. Po raz pierwszy zrozumiała niejednoznaczność w nim, którą zauważyła. – Wiem. Ale jeżeli myślisz, że twoja boskość zwalnia cię z opuszczania klapy sedesu, przemyśl to jeszcze raz. Ash roześmiał się zaskoczony jej siłą i humorem, niezależnie od sytuacji. – Nie jestem przyzwyczajony, że ktoś stoi obok mnie. – Wiem. Zawsze miałam szczęście. Moja rodzina walczyłby z samym diabłem byle by mnie chronić. Nie mogę sobie wyobrazić twojej siły i determinacji, by żyć samu na świecie. Nie mając żadnego schronienia przed tymi, co cię krzywdzili. Ale ja cię nie opuszczę. Zawsze jestem lojalna wobec tych, których nazywam przyjaciółmi. A ja będę bardziej niż zaszczycona, jeżeli zostanę twoim przyjacielem Acheron, jeżeli mi na to tylko pozwolisz. Ból pustoszył jego serce, ale nie mógł zaprzeczyć prostej prawdzie. – Nigdy wcześniej nie miałem przyjaciela, który znał całą prawdę o mnie. Nie liczył Artemidy jako przyjaciela338 – nigdy nim nie była, a brak zaufania do Nicka skończył się marnie. Gdyby tylko zaufał Nickowi – chociaż raz, i przedstawił go Simi, nigdy by się z nią nie przespał wiedząc, że należy do Asha. To był błąd, który ich oboje kosztował wszystko. – Wiem, o czym myślisz Ash – powiedziała cofając się by na niego spojrzeć. – Zaufaj mi, a nigdy cię nie porzucę. Czas pokaże. Zmierzyła go wzrokiem uśmiechając się ciepło. – Swoja drogą, nagi jesteś bardzo uroczy. A teraz ubierz się. Mam kilka pytań do ciebie. Natychmiast był ubrany. Oczy Tory poszerzyły się na jego moce. – Wiesz, to może być przydatne. Założę się, że nigdy się nie spóźniasz, prawda? – Staram się. A teraz, jakie masz pytania? Zaprowadziła go do pokoju, pamiętnik leżał na łóżku. – Powiedziałeś mi w nocy, że masz córkę w ciąży. Teraz wiem ile masz lat, a ile ona ma? – Miałem dwadzieścia jeden lat jak się urodziła. 338

My tej rudej suki tez nie ….

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tak najłatwiej było wytłumaczyć wiek Kat. Tory podniosła pamiętnik i otworzyła na stronie, gdzie przerwała czytanie. – Oki więc mogłaby być kogoś pra pra pra pra i jeszcze ileś pra babką. To robi całkowity bałagan w mojej głowie, ale dam sobie z tym radę339. – Zrobiła notatkę na marginesie strony. – Kto jest jej matką? – Wolałbym nie mówić.340 – Zrozumiałe. Artemida. Nigdy nie będziemy o tym mówić. Skrzywił się na jej zdolność do odgadnięcia prawdy i pogodzenia się z jego rudowłosym problemem. – Jak… Położyła dłoń na jego ustach powstrzymując go od mówienia. – Wiem z pamiętnika, że ją chroniłeś nawet jeżeli ona nie odwdzięczała się tym samym się. Ale moim następnym pytaniem do ciebie jest, co ona zrobi jak się o mnie dowie?341 *** Satara przebywała w cieniu Sanctuary udając stałego klienta, popijając piwo – raczej paskudną miksturę - czekając, aż Acheron opuści pokój w którym przebywał ze swoim nowo poznanym zwierzakiem. Jedynym prawdziwym darem, który otrzymała od swojego ojca Apolla, była zdolność do bycia niewykrytym przez innego boga. Zrobił tak, by mogła dla niego szpiegować. Nie wiedział, że kiedyś jego dar zwróci się przeciwko niemu – tym dziwniejsze, że był bogiem wróżbiarstwa - jej ojciec potrafił być niewiarygodnie tępy.342 Z drugiej strony jego ego było tak wielkie, że nie potrafił wyobrazić sobie kogoś, kto go absolutnie nie uwielbia i nie czci ziemi, po której stąpa. A dzięki temu darowi nawet Acheron z jego wszystkimi mocami nie potrafił jej wyczuć. Jak to miło mieć anty atlantydzkie urządzenie maskujące. Które było bardzo pomocne w nocy gdy zbierała informacje dla Strykera– dowiedziała się też, że obecna kobieta Acherona jest jego obsesją. Albo trzeba raczej powiedzieć, że słabością. Poszukiwany pamiętnik był tutaj – wyczuwała go, ale atlantydzki bóg chronił go, a dopóki to robił nie mogła po niego sięgnąć, nie narażając się na jego paskudną, ekstremalną wściekłość. Więc czekała, aż przestanie strzec i zostawi swój plecak lub swoją lalunię. A jeżeli jej demony wykonają prawidłowo swoją robotę będzie miała okazję na zabranie książki Ryssy i poznanie ukrytych w niej tajemnic. 339

Jeżeli nie Ty kochana to nikomu się to nie uda  Ruda wywłoka … 341 Niestety ale nie popełni samobójstwa … 342 Ohh Axse – z tym się zgodzi w 100 %  340

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Satara sapnęła czując ból. Oznaczało to, że Acheron opuścił budynek. Uśmiechając się wstała i poszła na górę ukraść jego najbardziej strzeżoną własność.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XV Satara zatrzymała się na schodach dostrzegając Aimee Peltier z nowym zwierzakiem Asha, które stały przy drzwiach pokoju. Cholera! Nie mogła dotknąć małej dziwki, póki przebywała z niedźwiedziem. Kiedyś próbując naruszyć światłą zone Zwierzo Łowców w Seattle mało nie straciła życia. Savitar głośno i wyraźnie wyraził swój punkt widzenia. Zwierzo Łowcy byli poza jej menu. Bękart. Więc będzie musiała opierać się na swoim doświadczeniu. Co oznaczało, że nie ukradnie pamiętnika póki niedźwiedzie są blisko, bo nie da rady zakraść się do pokoju. Nie wspominając już, że dwie wysokiej rangi kapłanki Apollami były w pobliżu. Ostatniej rzecz, jakiej chciała to by przywołały moce Apollymi – która była śmiercionośną suką w porównaniu do szczenięcej Artemidy. Musi poczekać jakiś czas. Cofając się wróciła do cienia, czekała aż będzie miała okazję lub przybędą jej demony – o ile się tu dostaną. Te demony sprawiały więcej problemów niż były tego warte. W przeciwieństwie do Daimonów, miały kompleks boga, nie lubiły odpowiadać nikomu, komu nie musiały być posłuszne. Ale niekiedy były przydatne. Jeżeli naruszą prawa Sanctuary, no cóż. Kto się tym przejmie skoro wszyscy będą martwi? Albo jeszcze lepiej … Ciocia Artemida może okazać się lepszym sprzymierzeńcem. Może usunąć na jakiś czas Acherona z drogi, zwłaszcza, gdy dowie się, że Ash zabawia się w innym ogródku niż jej. *** Tory chciała czytać, ale była szansa, że Aimee zna starożytny język, więc powstrzymała się chowając pamiętnik w bezpieczne miejsce. Spojrzała w kierunku małego stołu, przy którym siedziały Aimee, Justina i Katherine opowiadające sobie o fatalnych randkach. To nie był jej ulubiony sposób spędzania wolnego czasu. – Dziewczyny. – Uśmiechnęła się do nich. – Bez urazy, ale potrzebuję odmiany. Czy możemy przenieść się na dół i wisieć przy barze albo zrobić coś innego, bo w innym wypadku postradam zmysły, kiedy wy trzy patrzycie jak rosną moje brwi. Naprawdę czuję się dobrze. Nie zamierzam się spontanicznie zapalić ani nic innego nienaturalnego. Obiecuję. Aimee roześmiała się. – Ale jeżeli pójdę z tobą na dół, faceci mnie zobaczą i będę musiała pracować. Tory uśmiechnęła się. – Zaprzęgnij mnie do pracy. Lepsze to, niż nic. Błagam cię.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Wszystko było lepsze niż bezczynność. Aimee przekrzywiła podejrzliwie głowę. – Wiesz jak sprzątać stoły? – Oczywiście. Moja rodzina jest właścicielem trzech delikatesów i dwóch restauracji w Nowym Jorku. Gdy tylko jestem w ich pobliżu zostaję niewolnikiem pracy. Justina podniosła dłonie krzywiąc się. – Ja nie dotknę stołu, naczyń, szyb lub cokolwiek innego, co miało kontakt z ludzką śliną i zarazkami. Wszystkie spojrzały z zaciekawianiem na nią po nieproszonym wyznaniu, które więcej o niej mówiło niż powinny wiedzieć. – Noo oki, całowanie i sex to inna sprawa. Zupełnie inna. A jedzenie jeszcze inna. Ludzie są obrzydliwi. Tory roześmiała się. – Ja pomogę – powiedziała Katherine. – Tina będzie chronić Tory, a my nie będziemy się obijać – to powinno trzymać biedną Tinę z dala od śliny i zarazków, a Tory od nudy. Aimee zaszydziła. – Panie, nie wiedziałyście ile mięśniaków mamy na dole? Cokolwiek lub ktokolwiek tutaj przyjdzie ze złymi zamiarami – moja rodzina wytrze nim podłogę, ściany i sufit. Jak myślicie, dlaczego Ash przyprowadził tutaj Tory? Katherine uśmiechnęła się. – Okej, jesteśmy przekonane. Poza tym mam swoje kapłanki rozproszone miedzy tłumem. Powinnyśmy być dobrze zabezpieczone. – O rany… - jęknęła Tory idąc za Aimee na dół, aby ubrać firmowy T-shirt Sanctuary i biały półfartuch na jeansy. Schowała notatnik do kieszeni fartucha i usiadła przy barze, a Tina próbowała się wmieszać w tłum i pozostać niewidoczna. Tiaaa…. Trudno było przeoczyć wysoką brunetkę z postawą tak sztywną, że mogła rozwalać mury miasta, które w oczach wszystkich było jej kolejną ofiarą. Ale to było w porządku. Tory kochała silne kobiety. Uśmiechając się do swojej przyjaciółki podeszła do stołu, przy którym samotnie siedział przystojniak, miał okulary przeciwsłoneczne i przypominał jej Asha. Ubrany na czarno w ciuchy FU takie same jak nosił Ash, kiedy pierwszy raz go spotkała. Jego brązowe włosy był zaczesane z twarzy ukazując znak podwójnego łuku i strzały, taki sam jak miał na ramieniu Dev. Ash jej powiedział, że to znak, który wykorzystuje Artemida by piętnować swoich Mrocznych Łowców, ale nadal było widno, więc być może był jak Dev i nosił znak, bo sądził, że jest cool. Podchodząc bliżej założyła, że to kolejny Zwierzo Łowca. – Cześć kochanie – powiedziała na powitanie. – Co mogę dla ciebie zrobić?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Przez okulary słoneczne nie była pewna czy na nią patrzy, ale czuła jego wzrok jak namacalny dotyk. Zanim mogła mrugnąć był już na nogach stojąc za nią i trzymając w pasie. Zanurzył twarz w jej włosach i głęboko się zaciągnął. – Cuchniesz Acheronem. - Jego głos był głęboki z silnym akcentem Cajun. Tory położyła dłoń na notatniku gotowa walczyć na śmierć i życie. – Być może chcesz zdjąć łapę ze mnie póki ją jeszcze masz i odsunąć się? – Albo, co? – Albo zrujnuję twój dzień. Zaśmiał się gorzko w jej ucho. – Myślisz? Tak szybko jak tylko zdołała, przesunęła dłoń z notatnika na jego krocze. Zagryzając zęby zacisnęła na nim dłoń z siłą nabytą przez lata pracy na wykopaliskach archeologicznych. Ściskała go póki nie zgiął się z bólu w pół.343 Puściła go, a jego twarz zrobiła się czerwona i zaczął ją przeklinać. – Nie masz co się złościć, koleś. Biorąc pod uwagę fakt, że mam sześć stóp wzrostu powinieneś pomyśleć, że nie jestem słabą mimozą. Justina szybko do niej podeszła. Zaczął do niej stratować, ale zanim zrobił krok pojawił się Dev odpychając go. – Nick znasz reguły! Nick pchnął Deva. Kiedy niedźwiedź wstał, by do niego doskoczyć Nick podniósł dłoń uderzając w niego niewidzialną siłą. Przyszpilił Deva do muru. – Nie jestem twoją suką, Dev. Nigdy więcej nie kładź na mnie swoich łap. Nick podszedł do Tory. Odsunął kosmyk włosów z jej ramienia. – Pozdrów ode mnie Asha i powiedz mu, że spotkałaś Nicka Gautiera. Odrzucił jej włosy jakby był nią zniesmaczony i wyszedł. Dev z łoskotem upadł na podłogę. Tory podbiegła do niego, aby się upewnić, że wszystko z nim w porządku. Przeklinał, że został pokonany. – O co mu chodziło?344 Wzdychając wstał. – Nick ma problemy. Niestety wydaje się, że jego największym problemem w obecnej chwili jest Ash. – Dlaczego? – Kiedyś byli bliskimi przyjaciółmi, teraz są śmiertelnymi wrogami. Nie wiedziałem, że Nick tak zareaguje na ciebie, inaczej bym go tutaj nie wpuścił. Przepraszam. Tory machnęła dłonią na jego przeprosiny. – Nie zrobiłeś nic złego. Byłam zszokowana jego wrogością. – Pomyślała,

343 344

No Nick a jednak … drugi raz tego błędu nie popełnisz  Jest lekko pierdolnięty …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

że ten rodzaj gniewu Ash wywołuje tylko w niej. – Co się stało, że zostali wrogami? – Szczerze mówiąc nie wiem. Ale biorąc pod uwagę, że byli kiedyś tak blisko, to musiał być piekielny powód.345 Tory potrząsnęła głową na słowa Deva. Jej biedny Acheron. Jak mogło mu zależeć na ludziach skoro nie mieli do niego zaufania? Nic dziwnego, że bywał taki niepewny. Wydawało się, że zbiera wrogów jak niektórzy ludzie kolekcjonują znaczki pocztowe. I to sprawiało, że chciała go jeszcze bardziej chronić. *** Ash zatrzymał się przed wyjściem do sklepu Lizy. Nie wiedział dlaczego ale miał bardzo złe przeczucia w sprawie Tory. Nie mogąc tego wyjaśnić przeniósł się z powrotem do Sanctuary i znalazł ją za barem nalewającą piwo. Doznał ulgi, jakiej nigdy nie poznał. Niewiele myśląc zmaterializował się za nią. Chwytając ją w ramiona poczuł, że jest bezpieczna i cała. Położyła dłoń na jego policzku. – Wszystko w porządku? – Tak tylko… - parsknął na własną głupotę. – Nieważne. Aimee zatrzymała się obok nich. – Jeżeli miałeś powiedzieć, że miałeś złe przeczucia, to nie byłeś śmieszny. Nick tutaj był kilka minut temu. Poczuł jak budzi się w nim wściekłość. – Co się stało? Tory spojrzała na niego. – Kazał ci przekazać pozdrowienia. Ash przeklął na zawoalowaną groźbę. – Nie mogę uwierzyć w ten worek gówna. Jeżeli on cię tylko tknie przyrzekam, że rozszarpię mu gardło. Dev roześmiał się stając po drugiej stronie baru. – Nie bój się. Tory poradziła sobie z nim na własną rękę. – Co masz na myśli? – To znaczy, że byłbym dla niej miły na twoim miejscu Ash. Skopała mu dupę jak wyszkolony w walce komandos SEAL346, jednym dobrze umieszczonym chwytem w bardzo wrażliwym miejscu. To było zabawne, a dla niektórych piekło. Nick jak sądzę będzie kulejącym falsetem,347 przez co najmniej tydzień. – Wzdrygnął się. – Planuję do końca życia trzymać dystans pomiędzy mną, a jej wyciągniętą dłonią. 345

Demoni … United States Navy SEALs – potocznie Foki. Najlepszy odział sił specjalnych w USA a być może na świecie. Ostatnio zrobiło się o nich głośno po tym jak zlikwidowali Osame bin Ladena . 347 Już jest … do tego żałosnym kretynem .. 346

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory twarz zrobiła się czerwona. – Nie lubię być dotykana przez obcych. On też tego nie lubił. Jego furia rosła. – Nick naprawdę cię nie skrzywdził? – Ani trochę. Ale nienawidzę, że musiałam go zranić. Biedny facet. Ash zamknął oczy ukryte ze okularami. Właśnie dlatego tak wiele dla niego znaczyła. Ona widziała dobro nawet w największych kreaturach – no, może poza pierwszym spotkaniem z nim. Ale nawet wtedy oczarowała go. – Dlaczego jesteś tutaj na dole, a nie odpoczywasz na górze? – Nuda. To nie jest w moim stylu siedzieć na tyłku i nic nie robić. Jestem Greczynką. My musimy pracować. Cytując ciotkę Del: to, co możesz zrobić jutro, zrób dzisiaj. Aimee roześmiała się. – Nie martw się. Nie spuścimy z niej wzroku… a po incydencie z Nickiem nie wypuścimy jej zza baru. – Tiaa – powiedziała smutnie Tory. – Więzień Toys "R" Us.348 Ash uniósł brew. Powiedziała to tak jakby to było złe. Prawdę mówiąc był za to wdzięczny. – Dobra, skoro macie wszystko pod kontrolą załatwię kilka spraw i szybko wrócę. – Uważaj na siebie. Pocałował Tory i wrócił do sklepu Lizy. Gdy sięgnął do klamki usłyszał przeraźliwy wrzask Artemidy, który wbijał mu się z mózg niczym drut kolczasty. – Acheron! Do mnie! Natychmiast! – Nie jestem twoim psem Artemido! Pojawiła się przed nim. – Więc jeżeli chcesz piekła zobaczmy jak twoja suka błaga o litość. – Zaczęła znikać. Ash chwycił ją mocno za rękę i zatrzymał. – O czym ty mówisz? Wyrwała rękę z jego uścisku. – Ty naprawdę myślałeś, że będziesz się kurwić z inną kobietą, a ja się o tym nie dowiem? Tu niewierna świnio349! Sprawię, że będzie wrzeszczeć jak żaden śmiertelnik wcześniej . Tym razem jak zaczęła znikać Ash rzucił się na nią i przeniósł ich na Olimp. Trzymał ją przygwożdżoną między nim a ścianą. Zaczęła wrzeszczeć, zdziwił się nie popękały mu bębenki. – Puszczaj! Pokręcił głową. 348 349

Sklep z zabawkami. Cholera maciora – mogła zostać z tym chudym tyłkiem na Olimpie .. kto cię zapraszał?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie, dopóki tego nie załatwimy! – Załatwimy, co? Że kłamiesz niewierny draniu? Jak możesz! – Próbowała podrapać jego twarz. Ash chwycił jej dłonie i trzymał ponad jej głową. – Zabiorę jej życie, duszę, wszystko!350 – Nawet jej nie dotkniesz! – Nie będziesz mi rozkazywał. Te słowa tak go wkurzyły, że z miejsca człowiek ustąpił niszczycielowi. Zobaczył swoje niebieskie dłonie i tylko mógł sobie wyobrazić jak musiał wyglądać. – Nie naciskaj mnie. Nie jadłem od tygodni351, a w tej sprawie nie ustąpię. Dotkniesz ją i cię zabiję niezależnie jaką cenę przyjdzie mi za to zapłacić. Rozumiesz? Warknęła. – Nienawidzę cię! – Zawsze mnie nienawidziłaś. Już kiedy po raz pierwszy pocałowałem cię w świątyni, wzgardziłaś mną i wiem o tym. Z wściekłym wrzaskiem szlochała jakby jej serce zostało podarte na strzępy. Zaczęła z nim walczyć. – To nie jest prawda. Byliśmy przyjaciółmi. Kocham cię. Zaśmiał się z jej kłamstw, w które sama wierzyła. – Tak bardzo mnie kochałaś, że patrzyłaś jak mnie patroszą u twoich stóp. To nie jest miłość, Artie. Czułem twoją ulgę, gdy umarłem. Pokręciła głową w zaprzeczeniu. – Sprowadziłam cię z powrotem, bo cię kochałam. – To kłamstwo możesz wmawiać sobie, ale nie mnie. Ja znam prawdę. Sprowadziłaś mnie, bo bałaś się mojej matki. – Jestem boginią! – A ja bogiem. Którego moce szydzą z twoich. I też o tym wiesz. Ponownie wrzasnęła szarpiąc się z nim. – Zdradziłeś mnie i chcę zemsty. – Ale na mnie! Zamarła na jego słowa. I po raz pierwszy od momentu, gdy go zaatakowała była pozornie spokojna. – O czym ty mówisz? Ash zrobił mały krok w tył gotowy w każdej chwili ją pochwycić. – To ja cię zdradziłem. Jeżeli pragniesz czyjeś krwi dostaniesz tylko moją. Ale przyrzekniesz mi, że nigdy nie położył dłoni na Soterii. Nigdy. Poczuł obrzydzenie, kiedy płomień seksualnej gorączki zapłonął w jej oczach. Ona mogła zaprzeczać, ale wiedział, że uwielbiała go ranić i chłostać. 350 351

Bożesz chociaż raz zachowaj się jak godnością i odejdź. Bardzo złe połączenie : Ash głodny i Ash zły …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Zawsze tak było. – Tylko wtedy, gdy przyrzekniesz, że sam się nie uzdrowisz. Przyjmiesz karę na jaką zasłużyłeś i będziesz cierpiał za to, co mi zrobiłeś.352 Zawsze tak było… Oczywiście nie mógł być z Tory, bo była dla niego dobra i czuła. Mógł być tylko jeden powód, dla którego mógł być z inną kobietą poza Artemidą – by ją zranić – właśnie w to ona wierzyła i dlatego za to będzie wychłostany i zbroczony krwią. Tiaaa …. – Obiecuję… Uniosła podbródek. – Uwolnij mnie! – Nie, do czasu aż dasz mi słowo. – Ohh, obiecuję ci, że nie dotknę twojej zdziry.353 Wściekle zmrużył oczy na jej niewypowiedzianą groźbę. – I nie wyślesz za nią nikogo. Stanęła jak wryta, – Artemido? – zawarczał. Żachnęła się jak mała dziewczynka, której właśnie zepsuto ulubioną lalkę. Tak było do czasu aż zdała sobie sprawę, że on się nie cofnie. Skrzyżowała ręce na klatce piersiowej i splunęła. – Doskonale. Przysięgam, że twoja kurwa nie zostanie skrzywdzona ani przeze mnie ani przez żadne z moich sług. Chwycił ją mocno za szyję.354 – A ja ci przysięgam, że jeżeli jeszcze raz ją nazwiesz kurwą lub zdzirą, zabije cię. Rozumiesz suko? Jej imię to Soteria i inaczej nie będziesz jej nazywać. Stach zastąpił gniew w jej oczach. Wiedziała, że nie miał wyboru i zrobi to, co obiecał. A myśl, że ją zbije nie była na czele listy rzeczy, które najbardziej lubiła. – Rozumiem – powiedziała chłodno. – A teraz przygotuj się, kurwo. Skrzywił się na jej słowa. Wiedziała jak uderzyć by zabolało. Nienawidził ją za to. W jednym uderzeniu serca jej słowa zniszczyły całą jego godność, którą próbował budować przez wieki, sprowadzając go roli małego chłopca, który na kolanach błagał ojca, by go nie bił. Cholera z nią! Nie chciał tego robić, ale nie miał wyboru. Skręcało go. Czuł do niej tylko obrzydzenie i gniew. Aż dziwne, że na nią nie zwymiotował. Ale ostatnia noc była tego warta… 352

Ruda szmata … Ostatnio jak sprawdzałam w słowniku opis zdziry pasował tylko do Artemidy – boż znowu pomyliła słowa . 354 Skręć jej w końcu kark. 353

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Nie … to Soteria była tego warta… Kiedy ona go przytulała nie był kurwą. Nie był żałosny i niechciany. Za moment spokoju w jej ramionach mógł płacić wysoką cenę. Miał tylko nadzieję, że jak Artemida z nim skończy będzie to samo myślał. Cofnął się, zrzucił płaszcz i zdjął koszulkę przez głowę. Bogowie, poczuł się tak jakby ponownie był sprzedawany przez wuja. Wszystko, co musiała jeszcze zrobić to dać mu złote bransolety, przykuć łańcuchem do łóżka, przekuć jego język, szarpać za włosy i powiedzieć mu jak ma ją zadowolić. Położył dłoń na klatce piersiowej gdzie spała Simi. – Simi, przybierz ludzką formę. Gdyby była na nim podczas bicia mogła zaatakować Artemidę. A od kiedy obiecał jej całkowite podporządkowanie, dla dobra Łowców, nie mógł pozwolić swojej dziewczynce na atak. Simi pojawiała się ze słodkim uśmiechem na twarzy dopóki nie zorientowała się gdzie jest z i kim. Skrzywiła usta z niesmakiem. – Dlaczego tu jesteśmy z tą starą krową Akri? Simi pomyślała, że ponownie będzie się bawić. – Wiem Sim. Musisz mnie zostawić na jakiś czas… Gniewnie poruszyła nosem, a jej oczy zabłysły czerwienią. Doskonale wiedziała co się z nim działo, kiedy kazał jej opuszczać Olimp. – Akri … – Zrób to Simi. – Spojrzał na Artemidę. – Pójdziesz do Sanctuary i będziesz chronić Soterię. Dopilnuj by nikt jej nie skrzywdził. Simi odwróciła się i syknęła na Artemidę. – Pójdę chronić Akre –Tory, Akri. Ale Simi nie chce cię opuszczać. Zamiast tego powinieneś pozwolić Simi zjeść tą starą krowę. 355 Ash objął ją i szybko pocałował. – Idź już Simi. I nie zjedz żadnego człowieka ani Zwierzo Łowcy. Simi skinęła głową i znikła. Ash napotkał wzrok Artemidy. Po chwili na jego nadgarstki zostały otoczone łańcuchem. Ręce miał uniesione w górę i szeroko rozstawione, a w dłoni Artemidy pojawił się bicz. Wydał głęboki wdech walcząc z gniewem w sercu. Jak ona mogła mu to robić i twierdzić, że go kocha? – Po raz ostatni mnie zdradziłeś Acheron. Wyśmiał ją. – Ja cię zdradziłem? Czy ty kiedykolwiek o mnie walczyłaś? Jej odpowiedzią był policzek, który przeciął jego wargi.

355

Nawet znajdę dla ciebie sos barbecue.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Taaa… dopiero teraz, gdy wiedziała, że jest bezpieczna uderzyła go. Szarpnęła go mocno za włosy, które zmieniły się w blond, odchylając mu głowę. – Żałuję, że kiedykolwiek cię spotkałam. – Wierz mi, że moje odczucia są bardziej niż odwzajemnione. Zrobiła najgorszą rzecz, jaką mogła. Zmaterializowała przed nim lustro i przebrała w ten sam chiton, który miał na sobie jak się poznali. Odsunęła jego włosy i dmuchnęła w szyję wiedząc jak tego nienawidzi. – To jest to, czego się boisz, prawda? Tego, że cały świat dowie się, jaką jesteś kurwą. Jedenaście tysięcy lat później włazisz do łóżka temu, kto za ciebie zapłaci. Powiedz mi Acheron, co dała ci Soteria, byś z nią się przespał? Spojrzał na nią w lustrze i powiedział prawdę. – Kupiła mnie tym, do czego ty nie jesteś zdolna Artemido. Dobrocią. Czułością. Ciepłem. Pociągnęła go tak mocno za włosy, był pewien, że wyrwał całą ich garść. – Ty kurewski bękarcie. Dałbym ci cały świat, ale ty wolisz łóżko innej kobiety. Zlizał krew z ust i wbił w nią szyderczy wzrok. – Nigdy nic mi nie dałaś. Artemido, ja za wszystko płaciłem. Nawet za twoje serce. – To nie prawda. Urodziłam ci córkę. – Nie. Urodziłaś swoją córkę. Nie zatrzymałaś Katry dla mnie. Zatrzymałaś ją z egoizmu i wiesz o tym. Ty nie chciałaś, bym się o niej dowiedział, bo wolałaś się z nią dzielić, ani ze mną, ani z nikim innym. Mogłaś mi powiedzieć prawdę wiele razy, ale zamiast tego ukrywałaś ją przede mną przez jedenaście tysięcy lat. Pokręcił głową, a prawda paliła jego duszę. – Jesteś zimną i samolubną suką. Dostaję odmrożeń, gdy cię dotykam. Uderzyła go batem po plecach. – Jestem twoją właścicielką. Ash mocniej chwycił łańcuchy trzymające go w miejscu. – Nigdy nie będę twoją własnością! Już nigdy więcej. Nigdy nie powinienem targować się z tobą o dobroć i skończę z tym. Uderzyła go ponownie. – Wolisz sprzedawać się ludziom, którzy cię nie rozumieją? Ona nic nie wie o twoich mocach. Nic o tym, co znaczy być bogiem. O odpowiedzialności. O poświęceniu.356 Jego oddech się rwał, gdy wściekle wbijał w nią wzrok. – Tak samo jak ty! Soteria nie prosi mnie o nic. Ona daje, Artemido. Chwyta mnie za rękę w miejscu publicznym i trzyma. Ona nie czuje zażenowana, że jest ze mną widziana. 356

Ja jej chyba kupie słownik – może sprawdzi te słowa…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Szarpnęła mu głowę do tyłu i wrzasnęła do ucha. – Bo to ją nic nie kosztuje! Za dużo ode mnie wymagasz, jak zawsze! – Czy nigdy nie przyszło ci do głowy, że ty robisz to samo? Żądasz ode mnie za dużo! Byłem z tobą przez jedenaście tysięcy lat i mam cię dość! Mam dość ośmieszania mnie przez ciebie i twojego brata. Jestem zmęczony twoimi gównianymi humorami i radzeniem sobie z twoimi parszywymi nastrojami kiedy ty odmawiasz mi tego samego. Chcę mojej wolności i będę ją miał. Uderzyła go trzy razy i zatopiła paznokcie w ranach. – Nigdy nie będziesz wolny kurwo. Nigdy. 357 *** Tory uśmiechnęła się widząc Simi podchodzącą do baru. Wciąż pamiętała jak pierwszy raz zobaczyła demona. Myślała, że jest dziewczyną z collegu, która ma być jej opiekunką. Trudno było uwierzyć po tych wszystkich rozmowach telefonicznych i e-mailowych, że udało jej się ukryć jeden podstawowy fakt o sobie – że była demonem. Ale z drugiej strony … Ale kiedy Simi się zbliżyła już wiedziała, że coś stało się coś złego. – Co się dzieje Simi? – Ta stara bogini suka krzywdzi znowu Akri, a Akri nie pozwala Simi sobie pomóc, ale Simi nie może mówić, co ta stara suka bogini robi, więc zapomnij co Simi powiedziała. Naburmuszona usiadła na krześle barowym i położyła brodę na dłoni. – Podaj mi jakieś lody, Akra Tory. Simi potrzebuje podwójną dawkę.358 Aimee poszła po zamówienie Simi, a Tory usiadła na przeciw demona. – Co masz na myśli mówiąc, że stara bogini krowa krzywdzi Asha? Masz na myśli Herę? To była bogini, której najczęściej w mitologii przyklejano łatkę starej krowy. – Nie ta. Rudowłosa, którą Simi chce zjeść, ale Akri wiecznie powtarza: Nie, Simi. Nie możesz zjeść Artemidy – Simi nienawidzi tej starej krowy.359 Tory poczuła zimny gniew, przypominając sobie słowa Asha o Artemidzie i związku z nią. 360 – Gdzie jest Ash? – Na Olimpie. Powiedział, że Simi ma zostać z tobą i upewnić się, że nikt cię nie skrzywdzi. To nie mogło oznaczać niczego dobrego, Tory poczuła się chora, bo nie mogła mu pomóc. 357

Szybciej niż zdążysz mrugnąć głupia, opasała krowo. Podwójna szkocka … :P 359 Jesteśmy tak samo sfrustrowani Sim jak ty .. 360 Oj że nie zabrakło im czasu … ale z drugiej strony łatwo to opisać : beznadzieja. 358

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Co ona robi Ashowi? – Simi nie może powiedzieć. – Rozejrzała się po barze jak psotne dziecko po czym wyszeptała. – Ale Akri nie powiedział, że Simi nie może pokazać. 361Dotknęła ramienia Tory. Gdy to zrobiła zobaczyła bitego Asha. Nie mogąc tego znieść wystrzeliła na nogi starając się skupić. Ale nie mogła. Jej serce waliło i ciężko oddychała na myśl, że to ona była powodem jego okropnego bólu. – Musimy coś zrobić! – Nie możemy, Artemida jeszcze bardziej skrzywdzi Akri, jeżeli spróbujemy. Wierz mi na słowo, ja to wiem. Obiecał jej, że da się skrzywdzić, jeśli ona zostawi cię w spokoju. Ona się zgodziła, więc teraz… Simi nienawidzi tej starej krowy. Tak samo jak Tory. Gdyby mogła cofnąć czas pobiłaby smarka w Nashville. Aimee przyniosła Simi lody, a Tory myślała, co może zrobić. Spojrzała na Aimee, Justinę i Katherinę, ale postanowiła nie pytać ich o radę. Ash umarłby ze wstydu gdyby dowiedział się, że one wiedzą, co mu jest robione. Teraz znasz sekret, za który jestem gotowy zabić by go ukryć. Bez wątpienia był to jego najdroższy sekret. Nic dziwnego, że był taki okrutny dla Artemidy w Nashville. – Jeżeli ją dostanę w swoje ręce …362 Co jej zrobi? Skrwawi jej kosztowne buty?363 Artemida byłą boginią, a ona człowiekiem. Czekaj … czytałaś coś w pamiętniku o Artemidzie i jej słabościach. Jej serce zbiło z nadzieją. Poszła za bar w stronę kuchni gdzie było na tyle jasno, że dało się czytać. Ale zanim tam dotarła zobaczyła wysoką brunetkę siedzącą za stołem. – Chcesz skrzywdzić Artemidę? Porozmawiaj ze mną. Tory rozejrzała się szukając osoby, do której należał głos, który usłyszała w głowie. – Tak, to ja do ciebie mówię, Soterio. Kobieta siedząca przy stole skinęła na nią. Zmieniając drogę podeszła do Aimee i poklepała po ramieniu. – Zaraz wracam. Zanim Aimee odpowiedziała podeszła do atrakcyjnej kobiety, która musiała być tak samo wysoka jak ona. – Cześć – powiedziała z mocnym greckim akcentem. – Jestem Satara. Powinnaś rozważyć moją przyjaźń. Tiaa racja… poczeka i sama sobie wyrobi zdanie na ten temat. – Jak ty to robisz, że rozmawiasz ze mną telepatycznie? 361

Kocham jej pokrętną logikę  Nie tylko rude kudły powyrywa… 363 Sama się przekonasz  362

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Uśmiechnęła się, a w głowie Tory ponownie pojawił się jej głos. – Jestem córką Apolla i chcę ci pomóc. Jestem bardziej niż gotowa zabić Artemidę.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XVI Tory był podejrzliwa wobec kobiety i jej motywów. – Dlaczego córka Apolla miałby mi pomóc skrzywdzić własną ciotkę? Satara skrzywiła usta, a następnie przywołała sugestywny, ale ironiczny uśmieszek jakby żałowała, że nie okazała Tory respektu. – Jesteś inteligentnym człowieczkiem. Większość nie zna mitologii. Ale to nie ma znaczenia, prawda? Powiedzmy, że tak jak ty jestem przyjacielem Acherona. Jestem zmęczona oglądaniem go jak cierpi. Znając Asha, tak dobrze jak znała, wiedziała, że Satara tych informacji nie otrzymała od niego. Co oznaczało, że jest w zmowie z Artemidą, a teraz próbowała walczyć dla własnej ciotki. Tia to faktycznie mogło pomóc… nie ufała jej ani odrobinę. – Dziwne, nigdy nie wspominał o tobie. – Tory wstała by odejść. Satara skoczyła na nią i boleśnie chwyciła za nadgarstek. – Oddaj mi pamiętnik Ryssy, jeśli chcesz żyć. Tory ugryzła dłoń Satary i wykręciła się. Uciekała w stronę baru. Simi dostrzegając Satarę sykała364. Ta znikła, gdy tylko zobaczyła demona. – To jest bratanica starej bogini krowy. Co znaczy, że Simi też jej nie lubi. Zgadzając się z nią, Tory potarła siny nadgarstek. Co jeszcze było w pamiętniku, co powinna koniecznie przeczytać? Musiał zawierać więcej, niż wiedziała do tej pory. – Simi chwytaj lody i chodź ze mną na górę. Sądzę, że ty i ja musimy coś sprawdzić. Gdy szły na górę, rozważała czy nie zadzwonić do kuzynki Geary, ale odrzuciła ten pomysł, biorąc pod uwagę jak skryty był Ash. Stał na uboczu by upewnić się, że nikt nie pozna jego przeszłości365, a skoro mu przyrzekła, że może jej zaufać, nie zrobi nic by naruszyć przysięgę. Ale to było trudne… Kiedy Simi zainstalowała się w jej małym pokoju, wyjęła notes i długopis, zaatakowała pamiętnik z odnowioną zemstą. Choć szczerze mówiąc łatwiej było powiedzieć, niż zrobić. Za każdym razem, gdy Ryssa zaczynała pisać o Ashu, łamało się serce Tory. Niedorzeczna przemoc i okrucieństwo było nie do pomyślenia, a kiedy przeczytała, co mu zrobiono podczas święta Artemidy w jej świątyni łaknęła ich krwi. Nic dziwnego, że Simi tak bardzo nienawidziła bogini.

364 365

Umm zawsze widzę wykrzywioną twarzyczkę Simi i jej jęzor jak syczy, musi to być nie lada widok  Tu było spraw ale jakoś lepiej pasowało mi przeszłość.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jak Artemida mogła odwrócić się plecami do niego i zostawić go tam, by cierpiał? Naprawdę, nie rozumiała obsesyjnej potrzeby Artemidy, by zachować twarz. Ale Tory nie dbała o to, co myślą o niej inni ludzie. Nigdy nie dbała. Tak, w szkole szydzili z niej nieustannie za to, że była za mądrym, za wysokim i chudym nieudacznikiem. Jej włosy był zbyt kędzierzawe, nosiła szelki i okulary ze szkłami tak grubymi, że topiły ołowiane żołnierzyki. Wyraźnie pamiętała dzień, kiedy wróciła do domu płacząc ojcu nad słowami Shelly Thornton, która zaatakowała ją w szkole mówiąc – Twój ojciec jest świrem, z którego każdy się śmieje, twoja matka jest idiotką, a ty jesteś żałosnym kujonem, nigdy nie będziesz miała chłopaka poza tym, którego masz w głowie, a twój ubiór wygląda jakby został znaleziony na śmietniku. A jakby tego było mało, każda dziewczyna w szkole obawiała się Shelly i także ją wyśmiewały. Razem drwiły z jej ubrań. Najgorsze było to, że Tory uwielbiała ubierać się drogo. To ciotka Del sprowadzała dla niej z Grecji koronki i jasno fioletową satynę, którą Tory znalazła w sklepie, a do której zapałała miłością. W ten dzień jej serce zostało złamane przez ich okrucieństwo aż do czasu, kiedy ojciec usadził ją na kolanach i scałował łzy. – Nikt nie może cię poniżyć bez twojej zgody Tory. Nie dawaj im jej. Zrozum, to ich własna niepewność każe im atakować ciebie i innych. One są nieszczęśliwe i jedynym sposobem, by poczuły się lepiej, to zrobić wszystko, by każdy w ich pobliżu też czuł się nieszczęśliwy. Nie pozwól ludziom kraść dnia. Trzymaj swoją głowę wysoko i wiedz, że masz jedną rzecz, jakiej nikt ci nie odbierze. – Co to jest tato? – Moją miłość. Miłość mamy, rodziny i prawdziwych przyjaciół. Twój szacunek wobec samej siebie i poczucie celu. Spójrz na mnie Torimou, ludzie śmieją się ze mnie cały czas mówiąc, że porywam się z motyką na słońce. Ale mówili też, że George Lucas był głupcem tworząc Gwiezdne Wojny – nawet nazywali je Lucas Głupota. Czy on posłuchał? Nie, a gdyby tak zrobił nie miałabyś ulubionej serii i wyobraź sobie ile osób nigdy, by nie usłyszało frazy – Niech moc będzie z tobą. – Odsunął włosy z jej mokrej twarzy. – Chcę, byś zawsze trzymała głowę wysoko i szła za swoimi marzeniami, nieważne dokąd one cię zaprowadzą. Nigdy nie słuchaj ludzi, którzy chcą cię skrzywdzić, albo doprowadzić do łez. Słuchaj swojego serca i bądź lepsza od nich. Nikt nie ma prawa krzywdzić innych. Bo jedyny spokój, jaki ludzie mogą kiedykolwiek osiągnąć płynie z serca. Przeżyj swoje życie na własnych warunkach i spraw, by było szczęśliwe. Zawsze. To właśnie jest ważne Torimou. Nie zawsze łatwo było żyć w zgodzie z tymi mądrymi słowami, a smutną prawdą było to, że już nigdy nie ubrała fioletowej sukienki. Ale z czasem nauczyła się nie przejmować tym, co myślą o niej inni ludzie i podążała własną drogą przez życie.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jedynej rzeczy, jakiej nie mogła znieść to to, że szydzono z jej ukochanego ojca i wujka. Świat może śmiać się z niej, jeżeli musi, ale nie mogła znieść jak wyśmiewano osoby, które kocha. Jak czytała o braku pewności siebie u Artemidy, zdała sobie sprawę jakie miała szczęście, że miała tak wspaniałego ojca. Biedna Artemida, nie miała nikogo, kto by ją tak kochał. I biedna bogini, bo raniła jedyną osobę, która mogłaby … Tory zmarszczyła brwi. Spojrzała na Simi. Leżała na plecach z głową zwieszoną z łóżka pod dziwnym kątem366 i oglądała QVC. Dobra… – Simiii? Demon spojrzał na nią z ciekawością. – Czy myślisz, że Artemida jest smutna? – Myślę, że ona jest tylko wredna. – Tak, ale ludzie nie są wredni dla samej idei bycia wrednymi. Musi być jakiś powód. Simi wydała smutne westchnie. – Akri mówi, że bogini krowa nie ma nikogo, kto by ją kochał i dlatego my musimy być dla niej mili. Ale Simi mówi, co z tego? Cóż, jest powód, że nikt jej nie kocha. Jest wredna. To była lakoniczna, jeżeli nie pół żartobliwa odpowiedź. Ale zaczęła się zastawiać czy gdyby Ash został uznany za księcia, zmieniłby się relacje pomiędzy nim i boginią? To było wątpliwe. Godziny mijały, a Tory nauczyła się wiele o starożytnej Grecji, Atlantydzie i Acheronie –więcej niż kiedykolwiek marzyła. Aimee przyniosła dla nich jedzenie, a gdzieś koło północy Simi zasnęła na podłodze z nogami uniesionymi pod kątem dziewięćdziesięciu stopni do ściany. Potrząsają głową na jej dziwaczną pozycję, Tory sięgnęła po jeden z koców z łóżka i przykryła ją. Gdy ją owinęła błysnęło w powietrzu. Niepewna, co to spowodowało spojrzała na prawo i zobaczyła Asha stojącego sztywno i trzymającego się ręką o ścianę. Jego twarz była blada, niemiłosiernie cierpiał. Ale najbardziej szokujące były jego blond włosy i brak skórzanej kurtki. Miał na sobie tylko czarną koszulę z długim rękawem. – Ash? – szepnęła. Nie odpowiedział. Zaniepokojona szybko do niego podeszła i zauważyła jak obficie się pocił. – Kochanie, co się stało? Spojrzała na nią zdezorientowany, ze zmęczonymi oczami. – Nie wiedziałem gdzie indziej mogę pójść… Ja… ja nie chciałem być sam. 366

Zawsze mam wrażenie że wygląda jakby miała złamany kark.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Musisz się położyć? Jego oczy były puste, skinął głową. Czekała aż się ruszy. Ale gdy tego nie zrobił jej obawy wzrosły trzykrotnie. – Ash? – Potrzebuję minuty. Czekała razem z nim. Po bardzo długiej chwili odsunął się od ściany i zaczął podchodzić do łóżka. Zrobił krok i upadł na kolana. Bez zastanowienia położyła dłoń na jego plecach. Syknął i cofnął się, jakby chciał od niej się odczołgać. Spojrzała na dłoń i sapnęła. Cała była we krwi. Uklękła obok niego. – Co mam robić? Oddech miał urywany, zagryzał zęby jakby walcząc z bólem nie do wytrzymania. – Moje moce są niestabilne. Zbyt cierpię, by nad nimi panować. – W porządku. Oprzyj się o mnie i cię doprowadzę do łóżka. – Wstała i wyciągnęła do niego dłoń. Ash nie mógł mówić, spoglądając na jej wyciągniętą dłoń. Nie powinien tutaj być i wiedział o tym. I dlatego szukał jej jak nikogo innego. Ona go nie skrzywdzi i nie wykpi. Pomoże. Jedyną osobą, która my zwykle pomagała, gdy był słaby, była Liza. Ale nawet Liza nie widziała go tak odsłoniętego i wystawionego na ciosy. A już na pewno nie chciał, by dowiedział się o tym Alexion i Urian. Biorąc ją za rękę pozwolił jej się podciągnąć. Zagryzł zęby, kiedy kolejna fala bólu przeszła przez niego. Owinęła jedną rękę wokół jego ramion, a drugą położyła na jego biodrach – w miejscach tak bardzo nie poranionych. Razem ruszyli do łóżka, pomogła mu się położyć. – Nie mów Simi. – Wyszeptał. – Nie chcę jej smucić. Tory skinęła głową, patrząc jak traci przytomność. Wściekła za to, co mu zrobiono ostrożnie ściągnęła koszulę z jego pleców. Z każdym centymetrem skrwawionej skóry, którą odkrywała jej wściekłość narastała, gdy widziała te przerażające okaleczenia. To było niewiarygodne. Już nie obchodziło jej jak bardzo Artemida była niekochana. Gdyby w tej chwili dostała w swoje ręce tą dziwkę, wyrwałyby jej rude kudły z egoistycznego łba. – To trzeba zakończyć Ash. – Szepnęła do niego.- Tak czy inaczej znajdę sposób, by ustawić boginię w odpowiednim dla niej miejscu. Ash obudził się z dziwnym uczuciem chłodu na plecach. Przez chwilę myślał, że nadal jest w świątyni Artemidy, do czasu aż otworzył oczy i zobaczył Tory czytającą na krześle kilka metrów od niego.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Wszystko do niego wróciło, gdy wziął głęboki oddech, a ból w plecach przypomniał mu jak bardzo realna była jego wizyta w świątyni Artemidy. Tory natychmiast odrzuciła książkę. – Staraj się nie ruszać. – Wierz mi, że próbuję. Uklękła przed nim na podłodze. – Nałożyłam na twoje plecy lecznicą miksturę ciotki Del. To jest aloes, ogórki, ziemniaki zmieszane z wazeliną i lanoliną. Wiem, że brzmi okropnie, ale dobrze działa na rany cięte i oparzenia. – Dziękuję. Uśmiechnęła się do niego kładąc brodę na dłoni spoczywającej na materacu. – Nakryłam cię prześcieradłem i powiedziałam Simi, że śpisz. Poszła na dół zjeść i nie ma pojęcia, że jesteś ranny. Nikt nie wie. Wziął jej dłoń i pocałował palce. – Dziękuje, jeszcze raz. – Nie ma, za co, kochanie. Cenił jej czułe słówka, a jeszcze bardziej ją. Przechyliła głowę bawiąc się jego palcami. – Nie możesz użyć swoich boskich mocy, by się uleczyć? – Mógłbym, ale obiecałem, że tego nie zrobię. – Dlaczego? Bo jest idiotą. Nie, to była cena za jej bezpieczeństwo i ją zapłaci. – Wolę nie mówić. Poklepała go po ręce. – Więc będę cię kryć razem z Simi, która spała jak cię opatrywałam. A mówiąc o niej … myślę, że w końcu spotkałam kogoś kto je więcej ode mnie. Geary byłaby pod wrażeniem. Jak ona to robiła? Leżał ze zrujnowanymi plecami, a ona to beztrosko ignorowała, traktując go jakby dochodził po jakimś małym przeziębieniu. Jak ona mogła przyjmować rzeczy tak prosto i nie sprawiała, że czuł się jak dziwadło? – Nie masz zamiaru mnie o nic zapytać? Pokręciła głową. – Ufam ci Ash. Całkowicie. – Podniosła w górę pamiętnik. – Ty mi już powierzyłeś wiele sekretów. Jeżeli kilka chcesz zatrzymać dla siebie, zrozumiem i nie będę wścibiać nosa. – Jesteś za dobra, by być prawdziwa. Uśmiechnęła się. – Nie bardzo. Pamiętaj. To ja próbował cię zdzielić młotkiem. Roześmiał się i skrzywił z bólu. Posłała mu czuły uśmiech odsuwając włosy z jego policzka. – Czy mogę coś dla ciebie zrobić? Zrób ze mnie człowieka… Ale to była głupia myśl.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Proszę nie mów nikomu, że jestem ranny. Za kilka godzin powinno być ze mną lepiej. Potrzebuję tylko jeszcze chwili odpoczynku. Kciukiem delikatnie potarła jego brodę. – Nie ma sprawy. Nawiasem mówiąc twój plecak jest tutaj. – Chwyciła go za dłoń i położyła ją na plecaku leżącym pod łóżkiem. – Nie dotykałam go z wyjątkiem tego, że go tutaj położyłam. – Dziękuję. – Nie ma problemu. – Wstała wolno. – Jesteś głodny lub spragniony? Umierał z głodu, ale nie było tu nic, czym mógł zaspokoić to pragnienie. – Nie. Tory pochyliła na bok głowę zamykając oczy. Westchnęła. Nawet ze zniszczonym policzkiem i siniakami na ustach nadal pozostawał jednym z najprzystojniejszych mężczyzn, jakich widziała. Fakt, że się nią zainteresował zdziwił ją. Powiedzmy sobie szczerze nie była Artemidą.367 Bogini była uderzająco piękna. Jaki człowiek mógł z nią konkurować? Jednak Ash był tutaj z nią. Zaufał jej, jak nie zaufał nikomu innemu. Dotknął jej serca. A im więcej czytała o jego przeszłości tym bardziej chciała go przytulić i trzymać tak długo trzymać, aż wszystkie odejdą wszystkie jego złe wspomnienia. Tory spojrzała na pamiętnik trzymany w ręku. Tyle było w nim smutku. Nie tylko w Acheronie, ale też w jego siostrze. Ryssa tak bardzo starała się mu pomóc, podczas gdy Apollo był tak samo okrutny dla niej, jak Artemida dla Asha. A kiedy ona była zafascynowana historią i przebłyskami życia codziennego, przez słowa Ryssy widziała świat, na jaki ona patrzyła. Przeszłość Asha była tragiczna i mówiła o nim wiele więcej. Nie rozumiała jak on może być tak współczujący. Chowając pamiętnik do plecaka upewniła się, że zamek do końca został zapięty. Poszła na dół poszukać Simi. Ash odczuł brak Tory jak ból duszy. Było coś w jej obecności, co podnosiło go na duszy, był szczęśliwy w jej pobliżu. A biorąc pod uwagę ile było w nim bólu, wiele o niej mówiło. Powinieneś ją zostawić.368 Kupił dla niej ułaskawienie od gniewu Artemidy, ale na jak długo? Im dłużej przebywał z Tory tym bardziej ją narażał. Nie mówiąc już, że Artemida nie była jedyną osobą, z którą musiał sobie radzić. Stryker zabije ją w mgnieniu oka, a Nick pewnie już powiedział o niej Daimonowi. Ona była człowiekiem, który nie pasował do jego brutalnego świata. Do świata, który nie czuł respektu dla nikogo i niczego. Ale sama myśl, że ma jej znowu nie zobaczyć, rzucała go na kolana. Dlaczego nie mógł mieć kogoś dla siebie? 367 368

No właśnie … Oh ty głupku … ona nie da się zostawić …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Simi była ślepa na jego winy, bo ją wychował. Chronił ją. Jego matka kochała go - ale to była więź łącząca matkę z dzieckiem, zaś Katra… Nadal się poznawali … – Przestań! – warknął do siebie. Nie był już dzieckiem. Nie był już tą samą żałosną kreaturą błagającą ojca o miłosierdzie, a którego nigdy nie otrzymał. Był bogiem. Ona człowiekiem. To było proste i niemożliwe. Przeżył sam jedenaście tysięcy lat. W porównaniu z nim była embrionem. Co ona mogła wiedzieć o życiu? Jak przeżyć w świecie, który on znał? To musi się skończyć. Był straszy i wiedział lepiej. Dla niego nie przewidziano szczęśliwego zakończenia. Skwapliwie zaprzedał się Artemidzie, gdy był jeszcze chłopcem, a teraz nie było żadnego wyjścia. Jego życie było zbyt skomplikowane. Kiedy się uzdrowi zakończy to i wyślę ją w drogę. Tak będzie najlepiej dla nich wszystkich.369

***

Tory zaśmiała się widząc jak Simi wylewa gorący sos na lody. Ale przede wszystkim była szczęśliwa, że sama nie musi tego jeść - nawet jeżeli Simi wyśmiewała jej słabe kubki smakowe. Lepsze to, niż ból brzucha, który z pewnością poczuje później demon. Właśnie zastanawiała się nad tym, kiedy poczuła nagły ruch powietrza za nią. Nie wiedząc, co to jest spojrzała na Aimee z twarzy której znikły kolory. Jej oczy były przerażone, gdy patrzyła na to, co jest za plecami Tory. Dev i Katherine ruszyli do przodu. Tory odwróciła się i zobaczyła grupę wysokich przystojnych mężczyzn. Lider miał czarne, przepastne i puste oczy. Roześmiał się przed klanem niedźwiedzi zanim ją pochwycił, a wszystko zrobiło się czarne.

369

Cóż koleś Tory może mięć inne plany 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XVII

Ash usłyszał, że drzwi pokoju zostały otwarte kolejny raz. Oczekując Tory nie poruszył się, do momentu, gdy poczuł w pobliżu siebie obecność Deva. Otworzył oczy, niedźwiedź patrzył w dół, a jego twarz wyrażała mieszanie strachu i gniewu. – Co? – Ash zapytał bojąc się odpowiedzi. – Grupa demonów porwała Tory. Po minucie, prawda przebiła się przez zaprzeczenie w duszy Asha. A kiedy to się stało zawładnęła nim nieprzewidywalna w skutkach wściekła furia. Zagryzając zęby z bólu ubrał się, mimo że kontakt materiału z obrażeniami na jego plecach wywoływał ostre dreszcze. – Gdzie poszli? – Kalosis. Pozwolił sobie na ostrą wiązankę przekleństw, po której nawet Dev się zaczerwienił. Tylko siłą woli nie wychłostał niedźwiedzia za to, że pozwolił ją zabrać. Na szczęście dla Deva wiedział, że nie ponosił za to winy. Sanktuaria chroniły Apollitów, Daimonów i Łowców. Demony pozostawały poza regułami. I poszły w jedno miejsce, do którego Ash nie mógł się udać. Plan ten został dobrze przemyślany i wykonany. Mógł im pogratulować gdyby nie fakt, że chciał ich krwi. Simi wpadła bezpośrednio za Zwierzo Łowcą. – Ja mogę iść do Kalosis, Akri. Simi sprowadzi do ciebie Tory Akra. – Nie! - Na samą myśl, co mogą jej zrobić jego głos stał się całkiem demoniczny. Demony gallu i Charonte były naturalnymi wrogami i kiedy Simi praktycznie mogła walczyć z każdym, z gallu nie dałaby sobie rady. Nadal była bardzo młodym demonem tak pod względem siły jak i swoich mocy. – Nie pozwolę ci ryzykować. Skoro porwali Tory by użyć przeciwko niemu, z Simi postąpiliby tak samo. Szczerze mówiąc był zdziwiony, że nawet nie próbowali. Oczywiście Simi, pomimo że młoda mogła z nimi walczyć i zapłaciliby wysoką cenę za jej porwanie. A Tory była całkowicie skazana na ich laskę. – Simi wracaj do mnie. Posłuchała i umieściła się na jego przedramieniu. Ash odwrócił się do Deva. – Ilu ich było? – Sześciu. Wpadli do baru stając za nią jakby była czymś oznakowana. Zanim zdołałem ją chwycić została zabrana do ich kryjówki. Naprawdę mi przykro. Staraliśmy się.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Wiem, że tak. – I właśnie dlatego niedźwiedź nadal oddychał. –Teraz to już sprawa między mną a nimi. – Ash przeniósł się do Katoteros.. Gdy szedł przez główny foyer jego ludzkie rzeczy znikły, w ich miejsce pojawiała się jedwabna endymata, którą łatwiej mogło znieść posiniaczone i pulsujące bólem ciało. Wszedł na balkon wychodzący na spokojne morze. Nie przepadał za tym miejscem. Przypominał mu inny balkon z jego przeszłości. Balkon w pokoju, w którym ojciec370 go trzymał na Didymos. Ale teraz potrzebował przejrzystości. – Matera? – wezwał ją z głębin królestwa piekła gdzie mieszkała. – Apostolos? Policzył do dziesięciu aby zyskać kontrolę nad swoim temperamentem i porozmawiać z matką bez gniewu czy obrażania jej. Mimo że walczyli ze sobą o ludzkość nadal pozostawała jego matką i kochał ją na tyle, by zachować szacunek w głosie. – Wybaczyłem ci, że posłałaś Strykera za Marissą Hunter, by zwabić mnie do Kalosis abym cię uwolnił, ale to …- urwał powstrzymując wybuch gniewu. – Jak mogłaś? – powiedział przez zaciśnięte zęby. – Jak mogłam, co? – Jej głos był szczerze zaskoczony. – O czym mówisz? – Demony wkroczyły do Sanctuary i zabrały Soterię do Kalosis. Chcesz mi powiedzieć, że nie nic o tym nie wiesz? – To jest dokładnie to, co mówię. – Gniewne zaprzeczenie było zbyt szczere by mogła kłamać. Cień matki pojawił się obok niego, zobaczył, że jest tak samo wściekła jak on. – Zajmę się tym Apostolos. Nie bój się. Zaraz wracam. Ash pochylił z wdzięcznością głową, ale czuł, że to nie będzie takie łatwe jak się wydawało. *** Apollymi porzuciła swój mroczny ogród i z wirującą furią przeniosła się ze swojego obszaru w pałacu, do sali gdzie Stryker sprawował sądy nad swoimi Daimonami. Siedział nonszalancko, a grupa Daimonów żerowała na nieszczęsnym człowieku leżącym u jego stóp. Bez wątpienia został przez nich porwany i sprowadzony do Kalosis. Stryker spojrzał na nią krzywo. – Czemu zawdzięczam ten honor? Zignorowała jego sarkazm i spojrzała na hordę Daimonów. – Mają się stąd wynieść. Natychmiast! Stryker parsknął z irytacją zanim skinął głową. 370

Maniakalnie traktuje króla jak swojego ojca… a co z Archonem?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Słyszeliście boginię. Wynocha. Posłuchali natychmiast, biorąc człowieka ze sobą. Apollymi czuła się parszywie z powodu osoby, którą Daimony zabiły. Ale takie było prawo natury. Jego życie żywiło drugie. To nie było w porządku wobec ludzi przedwcześnie zabijanych, ale Daimony miały jeszcze gorzej. Byli przeklęci by patrzeć na siebie i na wszystkich, których kochają jak się rozkładają w ciągu dwudziestu czterech godzin i tylko dlatego, że jakiś bóg jedenaście tysięcy lat temu był wściekły na czyny kilkunastu Apollitów. Nie, życie nie było sprawiedliwe. Przetrwają tylko najsilniejsi, najmądrzejsi i najszybsi. A teraz to była ona. Gdy tylko została z nim sama zmrużyła wściekle oczy. – Gdzie ona jest? Stryker posłała jej zaskoczone spojrzenie. – A ona to? – Soteria Kafieri. Twoje demony zabrały ją z Sanctuary w Nowym Orleanie. Gdzie ją trzymają? Stryker skrzywił się jakby nie miał pojęcia o czym ona mówi. – Co masz na myśli mówiąc, że zabrały ją moje demony? Po co on z nią pogrywa? – Sumeryjskie gallu, które tak chętnie powitałeś. Nawet ty nie mogłeś pominąć ich smrodu. Pogwałciły prawo Chthonian dotyczące Sanctuary i zabrały ją jako zakładnika, aby wykorzystać przeciw Apostolosowi. Nie waż się udawać, że nic nie wiesz. – Niczego nie udaję. – Wstał z oburzeniem. - Kessar! – krzyknął. Przywołał lidera gallu, który był najgorszą istotą, jaką kiedykolwiek spotkała Apollymi. Demon pojawił się przed nimi, pełen arogancji, co robiło wrażenie biorąc pod uwagę fakt, że gdyby Stryker nie przyjął go na czas, byłby martwy. Wysoki i szczupły, z brązowymi włosami i czerwonymi oczyma wyglądał bardziej jak model niż jak demon i wykorzystywał to jako swój atut, gdy szukał ludzi do żerowania. Skrzywił usta w niesmaku stając twarzą w twarz ze Strykerem. – Nienawidzę jak to robisz Daimonie. Nie jestem jednym z twoich żałosnych sługusów, aby przychodzić na twoje wezwanie. Stryker nie był w najmniejszym stopniu przestraszony. – Tak długo jak mieszkasz tutaj i korzystasz z mojej ochrony przyjdziesz, kiedy ci rozkażę. Kessar niebezpiecznie zwęził oczy. – Co mogę dla ciebie zrobić panie? Jego sarkazm zakpił z tonu Strykera. – Chcę wiedzieć wszystko o tej kobiecie, którą zabraliście jako zakładnika.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jak śmiałeś iść do królestwa ludzi bez mojej wiedzy? Kessar wzruszył ramionami. – Zrobiliśmy to, co nam kazała twoja siostra. Sądziłem, że robi to, co jej kazałeś. Jeżeli masz problem z tym, co się stało, być może powinieneś zwołać rodzinne spotkanie? – znikł. Stryker przeklął. – Nienawidzę tego skurwiela. – Więc czemu mu zaoferowałeś schronienie? – zapytała Apollymi. Spojrzał na nią zimno. – Ty masz swoje demony do ochrony, więc pomyślałem, że to nie w porządku, że ja ich nie mam. Oboje wiemy, że dłużej nie jestem w twoich łaskach, Apollymi. Mimo że zabiłem własnego syna, by cię uszczęśliwić. Mimo że spędziłem życie ślepo tobie służąc. Jestem tylko środkiem do celu. Chcesz zniszczyć mojego ojca za to, co zrobił twojemu synowi, a ja byłem wybranym przez ciebie narzędziem. Szczerze, nie miałem nic przeciwko temu, że mnie wykorzystywałaś, tak długo jak traktowałem cię jak matkę. Ale ty zdecydowałaś się na wojnę ze mną i dlatego jesteśmy w tym miejscu, w jakim jesteśmy. Żadne z nas nie jest szczęśliwe. Oboje pozbawieni dzieci. – Zaśmiał się gorzko. – Niezła z nas parą, prawda? Apollymi wolno zbliżyła się do niego, powstrzymując emocje kotłujące się w niej. To nie było takie proste jak przedstawił. – Wbrew temu, co myślisz Strykeriusie, kochałam cię. Ale jestem boginią zemsty, a ty popełniłeś błąd zapominając o tym. W momencie, gdy zaatakowałeś Apostolosa rozpocząłeś wojnę, nie ja. Jeżeli coś dotyczy mojego syna, nie mam powodu być lojalną wobec nikogo. On jest osobą, którą kocham najbardziej. On, jego córka i wnuczka są osobami, za które umrę371 byle je chronić. A teraz masz to, co zostało mu przeznaczone. Uwolnij ją natychmiast albo nawet twoje demony cię przede mną nie ochronią. Stryker w jej gniewnych oczach widział, że nie blefuje. – Satara! Natychmiast pojawiała się urażona. – Nie używaj tego tonu wobec mnie! Apollymi spojrzała na nią. – Gdzie jest Soteria? To głupie dziecko nie miało na tyle instynktu samozachowawczego, by jej się bać. Wzruszyła ramionami. – W tym momencie jest bezpieczna. – Uwolnij ją. – Zażądała Apollymi. – Będzie trudno. Apollymi chwyciła ja za gardło, gotowa złamać jej kark. 371

Jasne, myślałby kto.... ot ofiara się znalazła

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Dziecino to nie jest gra! Uwolnij ją albo cię zabije! Satara dławiła się próbując odciągnąć dłoń Apollymi z gardła. Ale to było bezskuteczne. Nikt nie był na tyle silny by ją pokonać… nikt poza jej synem. – Zabij mnie, a ona też zginie.372 Apollymi jeszcze mocniej ścisnęła ją za gardło. Apollymi czekaj! – Krzyknął Stryker. – Ona nie kłamie. Ma na nadgarstku atlantydzką bransoletę. I jestem gotowy założyć się, że drugą ma Soteria. Zbijesz ją, a Soteria też zginie. Satara uśmiechnęła się złowrogo. – I miałbyś rację, bracie. Przeklinając Apollymi rzuciła ją na Strykera. – Chcę Soterii wolnej. Satara napotkała gniew Apollymi zadowolona z siebie, co sprawiło, że bogini ponownie nabrała ochoty do wysłania smarkuli w zapomnienie. – Kiedy dostanę pamiętnik od Acherona będzie wolna. Uwierz mi, nie chcę jej zaszkodzić bardziej niż ty. Apollymi nie przegapiła drwiny w jej głosie i wiedziała, że mała suka kłamie. – Chcę tylko tego, co ma Acheron.373 Apollymi parsknęła. – I ty myślisz, że on ci zaufa, by cię z tobą dogadać? – Nie. I dlatego nakazałam moim demonom wezwać Jadena. Jaden będzie pośrednikiem374. I dlatego wiem, że Acheron nie użyje mocy przeciwko mnie, a ja nie użyję mocy moich i demonów przeciwko niemu. Apollymi przewróciła oczami na jej śmieszne przechwałki. Zawsze była zdumiona arogancją ludzi, którzy poważnie przeceniali swoje możliwości. – Dziewczynko, nie masz żadnych mocy. Satara zaśmiała się złowieszczo. – Oh Apollymi, to cała ty, poważnie mnie nie doceniasz, jeżeli w to wierzysz. - Znikła. Jeżeli ona machnie na dalszą przyszłość oślepnie od niej. Apollymi zwróciła się do Strykera. – Rozumiem potrzebę posiadania rodziny, ale gdybym była na twoim miejscu pozbyłabym się jej, zanim pociągnie cię w głębie w której utoniesz.375 Przeniosła się do ogrodu gdzie wcześniej rozmawiała z Apostolosem. Jako jego matka nie lubiła przekazywać mu złych wiadomości i dlatego jeszcze bardziej znienawidziła Satarę. – Nic nie mogę zrobić m'gios. Oni przywołali Jadena376, który skontaktuje 372

Ehh prowokuj ją bardziej …. Inteligencji?? Już za późno .. wiesz nie te geny … 374 Jasne .. bo tylko jego Ash nie rozjedzie na miejscu ?? Tiaa a Jaden będzie bardzooo szczęśliwy. 375 Bardzo mądre słowa … prawda Madd .. Wojna itd. … 376 Ha .. to chyba był ich błąd… 373

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

się z tobą i poda ich warunki. Poczuła bezsilną furię Apostolosa. – Matera… – Oni założyli Soterii bransoletę377. Jeżeli czegoś spróbuję zabiją ją. Westchnął ciężko. – Czego oni chcą? – Pamiętnika Ryssy. – Którego? – Nie powiedzieli, ale jestem pewna, że Jaden powie ci wszystko, co musisz wiedzieć, by ją uratować. A kiedy Satara będzie wolna od bransoletki upewni się, by nigdy nie stanęła na drodze Apostolosa, Soterii i jej. 378 Ash odszedł od matki. Teraz miał większy problem, którym musiał się zająć. Jeśli Satara chciała pamiętnika to tylko z jednego powodu. Chciała zabić Artemidę i Apolla. – Niech cię cholera Ryssa! Dlaczego ona zawsze odczuwała potrzebę zapisywania każdej swojej myśli? Ale jej słowa pocieszały go przez wieki. A teraz były największym zagrożeniem, jakie do tej pory poznał. Skrzywił się czując ostry ból w plecach. Z miejsca wrócił myślami do Satary, której powinien pozwolić dorwać Artemidę. Ale na nieszczęście jej śmierć mogła mieć katastrofalne skutki. Nie chciał się układać z Satarą, ale musiał chronić Soterię. Zamknął oczy i przeniósł się do pokoju w Sanctuary. Podszedł do łóżka i zamarł. Plecak znikł. Co do cholery? Rozejrzał się za nim, ale nawet nie mógł go wyczuć. Skręciło go. Było źle. Nikt nie miał dostępu do tego pokoju i jego plecaka. Opuszczając pokoju poszedł poszukać Aimee, która stała przy barze. Skierowała się do cichego zakątka za rogiem, gdy się zbliżał. – Cześć. – Powiedział cicho. – Czy widziałaś kogoś w naszym pokoju na górze? – Nie, dlaczego? – Mój plecak znikł. Nieświadoma, jak to ważne było, zmarszczyła brwi. – Pozwól, że się popytam czy ktoś czegoś nie widział.

377 378

Oh jakby ktoś nie wiedział.. te bransolety łączą życia… Nooo przydajże się na coś wreszcie

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash uderzał kciukiem o udo, walczył by zlokalizować plecak. Ale to nic nie dawało. To było tak jakby był wyssany z ludzkiej rzeczywistości. Kiedy Aimee wróciła kręcąc głową wiedział, że coś poszło poważnie nie tak. Jego plecak nie był w królestwie ludzi, nie był też Katoteros i Kalosis, więc musiał być tylko w jednym miejscu. Olimp. Wkurwiony do poziomu, jaki tylko mogła wywołać u niego Artemida poszedł do jej świątyni i znalazł ją siedzącą na białym szezlongu jakby nie dbała o nic. Jakby nie zdarła każdego skrawka z jego skóry. A kiedy zimno na niego spojrzała, uśmiechając się dumnie wiedział, że kolejny raz go wydymała. – Co zrobiłaś? – Nic nie zrobiłam. – Nie kłam Artemido. Nie jestem w nastroju. Przynajmniej starł jej głupi uśmieszek z twarzy. – Nie kłamię. Nie zadałeś mi …żadnego sensownego pytania. Nienawidził jej słownych gier. – Dobrze. Mój plecak zniknął. Widziałaś go? Pojawił się przy jej stopach. – Nie wiem, dlaczego kochasz ten szmatławiec. – Szmatę. – Cokolwiek. Powinieneś go wymienić. Ash bez odpowiedzi ukląkł, aby go przeszukać Jak tylko otworzył plecak poczuł jak jego furia z nową werwą przebiega przez niego. – Gdzie jest pamiętnik Ryssy? – Bezpieczny. Tiaa, ale w tym momencie ona nie była. – To jest odpowiedź nie do przyjęcia. Wstała wolno, a jej włosy i suknia zawirowały wokół niej. Była królewska i zimna, kiedy do niego warknęła. – To jest jedyna odpowiedź, jaką dostaniesz. Ta książka jest ryzykiem, które musiałam oświecić.379 – Cholera Artemido, wyeliminować, naucz się mówić. Szarpnął plecak z podłogi i stanął z nią oko w oko gotowy do konfrontacji. – Te pamiętniki są moją własnością. Masz je natychmiast zwrócić razem z medalionem mojej matki oraz z atlantydzkimi sztyletami. Ona nawet nie wyglądała na przestraszoną. – Nie. Ryknął na nią, a ona nadal patrzyła na niego z drwiną i nonszalancją. – Nie wkurwiaj mnie. – Albo co? – Warknęła. – Oboje wiemy, że mnie nigdy nie skrzywdzisz. 379

hah bawi mnie to bo nigdy do końca nie wiem czy dobrze tłumacze brednie Artie.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Przyrzekłeś mi. Jestem bezpieczna od twojego gniewu. – Uśmiechnęła się do niego jakby ją bawił jego gniew. – Zapomnij o swoim człowieku, a ja wybaczę, co mi zrobiłeś. – Próbowała dotknąć jego twarzy, którą wcześniej spoliczkowała. Ash chwycił jej dłoń mało jej nie miażdżąc. – Chcę swoją własność. – A ja swoją. Dokonamy małej wymiany? Ty, za pamiętniki. – Nie jestem twoją własnością Artemido. – Więc nie wiem, o jakich pamiętnikach i rzeczach mówisz. Jeszcze mocniej zacisnął dłoń na jej nadgarstku chcąc ją spoliczkować tak bardzo, że nie wiedział jak trzymał się w ryzach. – Czy ty mnie kiedykolwiek kochałaś? Nawet odrobinę? – Oczywiście, że tak. Wiedział lepiej. Nie była w stanie kochać. Zniesmaczony odepchnął ją. – Tylko dlatego, że do ciebie należałem, nie byłaś sama. Nawet gdy byłem bogiem nie traktowałaś mnie jak równego sobie. Dla ciebie nie byłem niczym więcej niż zabawką, którą można wywalić jak się nią znudzi.380 – Odsunął się od niej. Zrzucił plecak i miał zamiar wyjść. Pobiegła za nim.381 – Jeżeli chcesz ocalić życie tego człowieczka, musisz mi dać to co chcę, Acheron. Przyrzeknij mi, że nigdy jej nie dotkniesz i na nią nie spojrzysz, a dostaniesz te idiotyczne pamiętniki i zabawki. Ash spojrzał na nią, a smutek siał spustoszenie w jego duszy. Przez całe życie chciał tylko jednej rzeczy. Kogoś, przy kim poczuje się tak jak przy Tory. Kto będzie patrzył na niego jak ona. A teraz Artemida wymagała, by z tego zrezygnował. By ratować życie Tory. Jego plecy paliły od gniewu Artemidy przypominając mu jak porąbane mieli relacje. Jak mógł do niej wrócić, gdy w końcu znalazł coś o niebo lepsze?382 Z drugiej strony, co będzie dobrego z martwej Soterii? Czy będzie mógł żyć ze świadomością, że pozwolił ją zabić? Musiało być jakieś wyjście. 383 Jesteś bogiem, nie jakimś bezwartościowym pionkiem. Nie, on zagra w tą grę. – Nie zapłacę twojej ceny!384 Powinnaś wiedzieć, że prosząc mnie o to zrywasz ostatnią więź jaka nas łączyła.385 Roześmiała się gorzko. 380

Kuźwa ..niestety nawet po 11 tys lat nie znudziła się … niestety …. A gdzie są te przeszkody kiedy są potrzebne .. takie małe łamanko nóg? 382 Tylko spróbuj … 383 Bogowie – dzięki wam że na to wpadł… bo bym tłumaczyła trzeci tom Asha…. 384 I szczęka Artie o podłogę uderzyła… słyszycie ten hałas ??? 385 I wszyscy chórem – żegnaj Artemido …. Cóż dałaś dupy … 381

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Wrócisz do mnie błagając o pomoc. Błagając o życie dla twoich żałosnych ludzi. Znam cię Acheron. Pokręcił głową w zaprzeczeniu. – Nie, nie znasz. I to jest najbardziej żałosne w naszych relacjach. Przez te wszystkie wieki nigdy nie zadałaś sobie trudu, by poznać najbardziej podstawową rzecz o mnie. Ale to już jest twój problem. Nie mój. – znikł. Ash bojąc się o Tory wrócił do Sanctuary, by wezwać Jadena. W odróżnieniu od większości bogów Jaden386 nie korzystał z nowoczesnej technologii. Odrzucał wszystkie połączenia telefoniczne, a musiał z nim pogadać. Przynajmniej wiedział jedną rzecz o pośredniku. Kochał video gry i takiego połączenia nie odrzuci. Już miał do niego dzwonić, kiedy pojawił się przed Ashem. Wyglądał tak źle jak Acheron.387 – Czy z Tory wszystko w porządku? Jaden skrzyżowała ręce na piersi i skinął głową. – Jest wściekła i oburzona, … ale jej się nie dziwię, nie została skrzywdzona przez demony – na to nie pozwolę. Dzięki bogom za to. Ale to była chwilowa ulga. – Nie mam pamiętnika, którego chcą. Jaden nisko zagwizdał. – To będzie problem. Możesz go zdobyć? Odpowiedź by go rozśmieszyła gdyby nie była taka obrzydliwa. – Jeżeli przyrzeknę na wieczność niewolnictwo Artemidzie, tak. Jaden prychnął. – Wolałbym zamienić się miejscami z Prometuszem i mieć wyrywane bebechy codziennie..,388 – Tak, jak i ja… – Więc co zamierzasz zrobić? To było pytanie dnia. Gdyby znał odpowiedź… – Możesz mi kupić trochę czasu? Jaden pochylił na bok głowę. – Demony nie są zbyt cierpliwe, zwłaszcza w tym wypadku. One uważają, że pamiętnik uwolni je w jakiś sposób. – Uwolni, od czego? – Od bycia sługami. Od życia pod ziemią. Od Daimonów i ich smrodu, – za co nie mogę ich winić. Ucieczką od gry w śmierć i życie z tobą oraz Sinem389– cóż kolejny raz nie mogę ich winić. Ale nadal…- Jaden pokiwał głową z gorzkim rozbawieniem. - Powinieneś pamiętać, że tutaj mamy do czynienia z 386

A jest bogiem?? Nie wiem.. ale Madd dowie się pierwsza  Jak cztery nieszczęścia.. nic nowego… 388 Oh no ona jest kochana przez wszystkich .. 389 Zwłaszcza z Sinem .. wiem że nie czytaliście ( wiem że są chłopaki ) Kat i Sina. Sin to mega wróg gallu i jest zięciem Asha  387

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

sumeryjskimi demonami gallu. One są naprawdę proste. To najniższa forma demona. Bardzo niska… wiesz to debile.390 Ash prychnął. – Ale były na tyle bystre, by ją porwać z sanktuarium Zwierzo Łowców i nie dały się złapać. Jaden uniósł kpiąco brew. – Przecież mówiłem – debile, skoro złamali prawa Savitara. Ash chciałby żeby to tak działało. Ale tak nie było. – Ludzie nie są chronieni prawem. – Naprawdę?391 – Tiaa. Savitar podziela twoje nastawienie, że wszyscy ludzie do robactwo. Jaden uniósł jeden kącik ust ze złośliwym uśmieszkiem. – Nie powiedziałem, że wszyscy ludzie to robactwo. Mają swoje zastosowanie, od czasu do czasu – zwłaszcza kobiety392. Oni są tylko żałośnie ludzcy. – I dlatego układasz się z demonami. – Którzy są jeszcze bardziej żałosni niż ludzie, jakby się nad tym lepiej zastanowić. Osobiście wolę grać w gry wideo. Czy nie byłoby wspaniale wyssać dusze z osób, które nienawidzimy, zastrzelić ich i zatańczyć na ich wnętrznościach?393 Acheron przewrócił oczyma na radość w głosie Jadena. – Obudziłeś się po złej stronie dębu, prawda?394 – Tiaa. Mam własne problemy, ale teraz głównym problemem wydaje się być kurwa jeden z moich przyjaciół. Zrobię, co w mojej mocy, by kupić ci więcej czasu, a ty szybko postaraj się o jakiś cud. – Zaczął znikać. – Jaden? – Ash poczekał aż się na nowo zmaterializuje. – Dziękuje. Wiem, że nie masz nic z tego, że mi pomagasz, więc chcę byś wiedział jak bardzo to doceniam. – Jesteś moim przyjacielem. I jestem pewien, że kiedyś poproszę cię o przysługę która nagnie twoje sztywne zasady. A kiedy cię poproszę o pomoc nie chcę słyszeć od ciebie żadnych gówien. – Jasne agriato. Jaden z szacunkiem skinął mu głową, Ash nazwał go bratem w rdzennym języku Jadena. To nie był język, który często słyszał pośrednik. Oddał Ashowi cesarski ukłon i znikł.

390

Ah ten Jaden .. on naprawdę ma niskie mniemanie o demonach …zwłaszcza gallu – jak na razie to widzę że toleruje jedynie Charonte. 391 No więc kim jest Savitar ? 392 To tyle jeżeli ktoś myśli że Jaden kocha inaczej Jareda. ( nie mam nic przeciwko, ale wiem że tak nie jest ) … tia pytanie kim jest Jared – odsyłam do hist. Strykera ( fuck) lub Jericho . – oczywiście pod warunkiem że macie hasła.  393 Tia Jaden, wierzę że zatańczysz na Noir i Azurze  Wierzę i nie mogę się doczekać. 394 Kto jeszcze nie wie .. lub zapomniał aby przywołać Jadena trzeba krwią połać drzewo.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Ash stał samotnie w pokoju, który bez Tory wydawał się pusty. Mimo że była wysoka, była drobna, prawie krucha, ale jej duch był wielki i wypełnił pustkę w duszy Asha. Po prostu sprzedaj się Artemidzie i będzie sprawa załatwiona. Nie jesteś kurwą, którą można kupić i sprzedać! Mógł przysiąc, że usłyszał oburzony głos Tory w głowie. I po raz pierwszy w swoim życiu nie czuł się samotny. Uniósł brodę, kiedy przypływ siły i dumy odsunął na bok ból chłosty. I ból, który mieszkał w jego duszy tak długo, że już zapomniał wszystko inne. Biorąc głęboki wdech powiedział słowa, które w nim zapłonęły. – Jestem bóg Apostolos. Zwiastun Armagedonu. Ostateczne Przeznaczenie wszystkich. Ukochany syn Apollymi Wielkiej Niszczycielki. Moja wola jest wolą wszechświata. I nie jestem twoją kurwą Artemido i już nigdy nie będę twoim niewolnikiem. Nie będzie żadnej wymiany ani gierek. Tory zrobiła coś, czego nikt do tej pory nie zdołał. Dała mu poczucie własnej godności i determinację, jakiej wcześniej nie znał. Taka kobieta jak Soteria Kafieri nie mogła kochać gnojka. Nie mogła kochać kurwy, która pełzała u nóg bogini, a której nienawidził. Nie, Tory zasługiwała na coś lepszego. A przez miłość, jaką do niej czuł stał się lepszy. Nie kochał jej tylko za to kim i jaka była, ale za to, że sprawiała jak się przy niej czuł za każdym razem, gdy na niego spoglądała. Nikt jej nie skrzywdzi tak długo jak on oddycha. Jeżeli Satara chciała wojny dziwka ją dostanie.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XVIII Tory zgrzytała zębami na swoją upokarzającą pozycję. Jej ręce zostały przykute nad głową do muru. Jej nogi miały większą swobodę, ale co z tego, skoro były szeroko rozstawione i też przykute. A ona tego nienawidziła. To było takie poniżające wisieć tak i nie móc się uwolnić. Nawet nie mogła podrapać nosa, który swędział ją do szaleństwa. Teraz jeszcze lepiej rozumiała próby samobójcze Acherona, jeżeli tak był traktowany. Ile razy był tak wiązany? Bestialsko bity, a wszyscy wokół niego wyszydzali go? Albo jeszcze gorzej, kiedy czerpali przyjemność seksualną z jego upodlenia? Dzisiaj wykastrowali Acherona za zbrodnie, której wiem, że nie popełnił. Nadal słyszę jego wrzaski nieznośnego bólu. Jego krzyki o litość i śmierć. Płakał w sposób, jakiego nigdy u niego nie słyszałam. Nie wiem czy zdawał sobie sprawę, jak jego okrzyki cierpienia roznoszą się po korytarzach. Jak wystraszyły moją duszę? I wątpię bym kiedykolwiek mogła je uciszyć w moim sercu … Słowa Ryssy wróciły do niej. Teraz w pełni zrozumiała jak Ash cierpiał podczas swojego ludzkiego życia. Był pionkiem dla swoich wrogów. Pionkiem w brudnych machinacjach ludzi, którzy nie mieli szacunku dla jego życia i uczuć. Atakowany. Zdradzany. Wykorzystywany. Maltretowany. To był cud, że ten człowiek pozostał przy zdrowych zmysłach. Że nie był tak samo nieczuły i bezlitosny wobec świata, który tak go potraktował. Świata, który odmówił mu nawet odrobiny współczucia i litości. Dlatego nie pozwoli się tym dupkom wykorzystać się, by go zranić. Warcząc z wściekłości ciągnęła za łańcuch, próbując uwolnić dłonie. Tuż za nią rozległ się śmiech. Równie dobrze możesz przestać. Wszystko, co zrobisz to tylko się zranisz. Nawet, jeżeli się uwolnisz skończysz jako karma dla Daimonów i demonów, w minutę po opuszczeniu tego pokoju. Tory spojrzała na Satarę stojącą kilka metrów od niej i ubraną w czarny garnitur, jej włosy obecnie były głęboko czerwone, – co było z tymi bogami i ich farbowaniem włosów? Wściekle spojrzała na Satarę. Wiesz, całe życie byłam dumna z tego, że jestem Greczynką. Ale muszę powiedzieć, że po tobie i Artemidzie, zaczynam poważnie nienawidzić swojego dziedzictwa. Czy to jest wrodzone, czy może coś innego sprawia, że takie z was suki?395 Satara syknęła na nią jak kot, któremu właśnie zmiażdżono ogon. 395

Hahaha brawo Tory 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Nie obrażaj mnie człowieku! Nie mam prawa cię krzywdzić. Przynajmniej w teorii. Chociaż teraz jak pomyślę396, jak działasz mi na nerwy to wcale nie jest taki zły pomysł. – Może powinna się jej przestraszyć, ale z jakiegoś powodu, którego nie rozumiała nie bała się Satary. – Poważnie??? A swoja drogą, dlaczego chcesz zabić swoją ciotkę? Satara zaśmiała się. – Służ jej swoim zgniłym tyłkiem przez jedenaście tysięcy lat i zobaczymy co zrobisz, by się uwolnić. Wiele wieków temu zaoferowałam Acheronowi układ, ale ten drań odmówił. Zasługuje na piekło jakie mu zgotowała, a nawet więcej. Ale ja nie. W przeciwieństwie do niego, ja tak ochoczo się do niej nie przywiązałam. Ja zostałam do tego zmuszona i w ten czy inny sposób, mam zamiar się uwolnić. – Kiedy Ash po mnie przyjdzie… Zaśmiała się ucinając słowa Tory. – Kochanie on tu nie przyjdzie. Nie może. Jesteś w atlantydzkim piekle. Jeżeli twój kochanek postawi tu stopę uwolni matkę i świat się skończy. Za bardzo dba o ludzi, by tak postąpić. Więc przez jakiś czas jesteś moja. I osobiście uważam, że powinnyśmy się trochę zabawić. ***

Ash przywołał Simi. Pojawiała się przed nim pochylając na bok głowę i patrząc na niego jak dziecko. – Co się dzieje Akri? Wyglądasz na bardzo smutnego. Nie odpowiedział na jej pytanie wiedząc, że ją zdenerwuje, a nie chciał tego. – Zostawiam cię w Sanctuary. Muszę coś zrobić. – Co masz zamiar zrobić? Prawdopodobnie zabić się albo kompletną rozpierduchę, – co i tak nie miało znaczenia. Tylko dobro Tory miało znaczenie. Ale jeżeli dojdzie do walki, a był pewien, że dojdzie, Simi zeszłaby z jego ciała i stanęła obok niego. Nie mógł pozwolić jej zranić, tym bardziej przez niego. – Wierz mi Simykee. Tam, gdzie idę, ty iść nie możesz. Zmarszczyła nos z niesmakiem. – Idziesz zobaczyć się z krową, prawda? Dobra. Simi zostanie tutaj, aby nie musiała słuchać obelg i dyszenia lub cokolwiek innego, przez co jej żołądek demona przewraca się. Akri, czy ty kiedykolwiek myślałeś, jakie to jest chore być tatuażem? To nie jest śmieszne, uwierz Simi, kiedy to mówi. Zdziwiony pokręcił głową, że go rozbawiała, pomimo że czuł się podle. 396

Satara, Satara, Satara – nie myślisz, głupota bywa rodzinna.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Wierzę ci Sim. A teraz zostań tutaj. Zabrał ją na dół gdzie Dev, Angel, Kyle i reszta niedźwiedzi miała coś w rodzaju narady plemiennej. Któryś z klientów musiał obmacywać Aimee i pewnie przygotowywali dla niego specjalne pudełko. – Zostawię tu na trochę Simi – powiedział do Deva. – Popilnujecie jej? To było retoryczne pytanie. Przynajmniej do czasu, gdy Dev pokręcił głową. – Idziemy z tobą. Ash skrzywił się. – O czym ty mówisz? – Wiemy, co planujesz – powiedział Angel. – I idziemy razem z tobą. Był całkowicie zaskoczony, a kiedy zobaczył: Valeriusa, Talona, Kyriana, Juliana, Zareka, Sina, Vane, Kyla, Katrę, Fanga, Tabithę i Fury'ego jedyne, co zrobił to groźnie na nich spojrzał. Co oni tutaj wszyscy robią? – Co się dzieje? – zapytała. Kyrian posłał mu zabawne spojrzenie. – Nie ma tu nikogo, dla którego nie nadstawiałeś dupy – dla większości z nas więcej niż raz. Alexion powiedział nam, co się stało z Tory i jesteśmy tutaj, by pilnować twojego tyłka niezależnie od tego, co zaplanowałeś. Talon skinął głową. – Wulf też tu jedzie. Będzie tu jak tylko wyląduje samolot, Otto go tu dostarczy. I Otto planuje iść razem z nami. Valerius wciągnął Tabithe za swoje plecy. – Tabitha nie będzie walczyła. Za chwilę pójdzie do domu, ale chciała dać ci znać, że jest z tobą duchem. Tabitha skrzywiła się. – Przez dziecko byłabym ci kulą u nogi Ash. Wiesz o tym. Uśmiechnął się do niej. – Wiem Tabby. – Inni Łowcy też chcieli tu być – dodał Talon. – Ale dopóki słońce całkiem nie zajdzie nie mogą. Jednak, gdy płonąca piłka zniknie z nieba, przyjadą, jeżeli będą potrzebni. Ash był zdumiony ich gotowością do przelania za niego krwi. To go wzruszyło do poziomu, jaki nie sądził, że istniał. I właśnie dlatego tak chciał utrzymać swoją przeszłość w sekrecie. Czy staliby przy nim gdyby znali jego przeszłość?397 Czy jak wszyscy inni, odsunęliby się od niego? Podobnie jak Merus… Ale ten moment znaczył dla niego wszystko. Spojrzał na Kat. – Ty nie będziesz brała udziału w walce. 397

Już ci odpowiadam Ash – tak …

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Warknęła. – Tato… – Żadnej dyskusji! – powiedział ucinając jej słowa. – Jeżeli Simi nie walczy, to ty też. Sin zaśmiał się nisko i złowieszczo. – Cieszę się, że to jest twój ojciec. I zgadzam się z nim. Kat wyciągnęła w stronę Sina palec. – Dzisiaj w nocy śpisz na kanapie. A ty…- odwróciła się do Asha. – Tylko mnie irytujesz. Tory jest moją przyjaciółką. I jeżeli coś pójdzie nie tak i będziesz mnie potrzebował, lepiej zadzwoń. Bo w przeciwnym razie będziesz w niełasce. – Spojrzała się na męża. – A ty, niezależnie od wszystkiego już jesteś. Sin dobrodusznie wzruszył ramionami na jej gniew. Zarek zignorował ich ze swoim typowym szyderstwem. – To nadal nie oznacza, że cię lubię Acheron. Ale zawdzięczam ci żonę i dziecko. I położę moje życie za twoje, bo bez ciebie miałbym w życiu gówno i ja to wiem. To najprawdopodobniej była najbliższa rzecz podobna do deklaracji miłości, na którą ten człowiek mógł się zdobyć i była dla Asha ważna. – Nie spodziewałem się, że ktokolwiek z was stanie obok mnie. Nie będziemy walczyć tylko z Daimonami, ale z demonami też. Sin prychnął. – Żyję, by je rozrywać na strzępy. Zarek skinął głową. – Zgadzam się… Jeżeli czegoś nauczyłem się do Astrid to jednej rzeczyżycie nie jest tylko znalezieniem schronienia podczas burzy, ale tańcem na deszczu. Nie obchodzi mi, kogo zabijam, tak długo aż to coś krwawi. Talon uśmiechnął się. – Jesteśmy tutaj dla ciebie T-Rex. Tak jak ty zawsze byłeś dla nas. I pomyśleć, że zawsze uważał, że jest sam. Podczas gdy trenował Mrocznych Łowców i walczył dla Zwierzo Łowców nigdy nie spodziewał się, że się zrewanżują. – Dziękuję chłopaki. Nie jestem przyzwyczajony, że ktoś stoi obok mnie. Dobrze było wiedzieć, że nie jest sam. – Wiem, że macie rodziny, które kochacie, więc jeśli chcecie odejść… Vane parsknął. – Nie byłoby nas tutaj gdybyśmy tego nie chcieli. Ty i Val walczyliście, aby chronić moją siostrę, kiedy nikt inny tym się nie przejął. Nie zapomniałem o tym. – A ja nie zapomniałem, co Mroczni Łowcy zrobili dla mnie i Maggie – dodał stanowczo Wren. Fury pokiwał głową. – Tak, jesteśmy rodziną. Psychotyczną, dziwaczną i z mieszaniną

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

osobowości, które nigdy nie powinny być mieszane, ale jesteśmy tutaj. A teraz po tych czułościach chodźmy komuś skopać dupy. ***

Satara uśmiechnęła się okrutnie podprowadzając Nicka do Tory. – Pomyśl o tym, kochany To będzie idealna zemsta, prawda? Tory spojrzała na kobietę, która musiała być najbardziej bezduszną osobą. Ktoś naprawdę powinien spuścić jej lanie. Satara stanęła obok Tory. – Wiem, nie ma na co patrzeć. Ale możesz udawać, że pieprzysz mnie. Stanęła tuż za Soterią i odkryła jej piersi, by Nick mógł je zobaczyć. – Pomyśl, jak będzie zabijała Acherona wiedza, że zgwałciłeś jego kobietę398, a on nie był w stanie cię zatrzymać. Pomyśl o winie i agonii, z którą będzie żył każdego dnia, myśląc o jej błaganiach o litość. To jest doskonała zemsta. Tory uderzyła głową w twarz Satary.399 – Masz szczęście, że jestem związana, ty cholerna dziwko. Satara zatopiła dłoń we włosy Tory i szarpnęła jej głowę to tyłu. – Czas cię zakneblować! Szmata pojawiał się wokół twarzy Soterii kiedy Satara rozcinała jej koszulę sztyletem ze złotą rękojeścią. Przejechała nożem po ciele Tory aż dotarła do złotego zapięcia biustonosza. – No dalej Nick. Ta mała kurwa upokorzyła cię w Sanktuarium. Zemścij się na niej i na Acheronie. Podchodził do niej wolno. Metodycznie. Tory próbowała krzyczeć przez knebel, ale nic nie było słychać. Przerażona szarpała się z łańcuchem i nienawidziła się, że jest taka bezsilna i nie mogła się obronić. Satara rozpięła biustonosz Tory. – Cała jest tylko twoja. Nick wziął do ręki nóż. Tory poczuła jak łzy frustracji zapiekły jej oczy. Jak człowiek godny miana mężczyzny może coś takiego robić kobiecie? Ona nigdy nie skrzywdziłaby tak innej osoby. A to, że Satara jako kobieta namawiała na gwałt czyniło to z niej najbardziej odrażającą istotę. I lepiej by ja zabili, bo jak ją uwolnią, zabije ich. Twarz Nicka była stoicka, opuszkiem palca sprawdzał krawędź ostrza. Satara była pełna satysfakcji. 398

Jaka ona jest głupia … zapomina o Apollymi, Jadanie .. i na serio nie docenia Asha… Wiemy co by z nimi zrobił Ash … 399 Brawo malutka…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– No dalej kochany. Niech będę z ciebie dumna. Nick spojrzał na nią. – Wiesz, co Sataro? Jest tylko jedna osoba, dla której chciałem być dumą. Chwycił mocniej nóż. Zdjął okulary przeciwsłoneczne. Tory sapnęła widząc, że jego oczy są takie same jak Asha. Napotkał jej wzrok i spojrzał z powrotem na Satarę, uśmiechając się z dumą. – A tą osobą nie jesteś ty. W chwili, gdy słowa opuściły jego usta głęboko zatopił nóż w brzuchu Satary. Zatoczyła się do tyłu, sapała zakrywając ranę. Krew wypływała spomiędzy jej palców. Twarz była maską bólu i niedowierzania. – Co ty robisz? – Przyjmuje swoje przeznaczenie. – Wyciągnął klucze z jej kieszeni. Usunął srebrną bransoletę z dłoni Tory, która walnęła o podłogę z głośnym łoskotem. Satara głośno wzywała brata starając się dotrzeć do drzwi. Nick rzucił w nią sztyletem ze śmiertelnym skutkiem. Uderzyła o ziemię. Tory była zbyt zdumiona by się ruszyć, kiedy Nick podszedł do niej otwierając łańcuchy trzymające ją w miejscu. – Dlaczego mi pomagasz? Kiedy wyprostował się po uwolnieniu jej nóg, zakrył jej piersi koszulą. A następnie podał jej własną kurtkę. – Nie zrozum mnie źle. Nienawidzę Asha całym sobą i pewnego dnia go zabiję400, masz moje słowo. Ale nie wyobrażam sobie jego bólu i cierpienia gdybym cię dotknął401. Ja żyję z takim bólem każdego pieprzonego dnia. Słyszę krzyk mojej matki błagającej o moją pomoc. Bym ocalił jej życie, kiedy była torturowana i mordowana. I przez nią jestem lepszą osobą niż Ash. Nie pozwolę cierpieć niewinnej osobie tylko dlatego, że chcę go dorwać. Nie zasługujesz na śmierć bardziej, niż moja matka. Tory potrząsnęła głową starając się go zrozumieć. – Ale groziłeś mi w Sanctuary. – Nie. Chciałem go tylko wpienić. Nigdy nie skrzywdziłbym kobiety. Moja mama lepiej mnie wychowała. Spojrzała na martwe ciało Satary. Nick zaszydził z litości malującej się na twarzy Tory. – Uwierz mi. Ona nie była kobietą. Zasługiwała na więcej niż zrobiłem, za wszystko, co uczyniła innym, włączając w to mnie. A ja już nigdy nie będę pionkiem dla nikogo. Zostawił ją i wyciągnął sztylet z ciała Satary. – To jest atlantydzki sztylet, prawda? Nick uśmiechnął się złowieszczo. 400 401

Nick pobudka!!!! Długo byś nie pożył…

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Tak i dopilnuj, by Ash dowiedział się, że go mam. Chwycił ją za ramię i pociągnął w stronę drzwi. W momencie, gdy je uchylił, zdała sobie sprawę, że są w pokoju, który wychodził na wielką salę, w tej chwili zajętą przez Daimony i demony. Cofnęła się z powrotem, a Nick przeklął. – Nie możemy tędy wyjść, prawda? Pokręcił głową. – Nie, chyba, że chcesz być zjedzona. – Już miała zamknąć drzwi kiedy niemożliwe stało się możliwe. Błysnęło złotem. A kiedy światło spłowiało, stali tam Ash i Urian wyzywająco patrząc na Daimony.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

ROZDZIAŁ XIX

Tory, nadal ukryta z Nickiem za drzwiami, mrugnęła i uśmiechnęła się na widok Asha twardo stojącego między Daimonami. Jego postawa mówiła wszystko – Jestem tutaj by zrobić porządek w twoim domu i nie będę miłosierny robiąc to. Wkurwisz mnie bardziej, a nie będziesz niczym więcej niż złym wspomnieniem swojej matki. Jego czarne włosy były z czerwonym pasemkiem. Brzeg jego pirackiego płaszcza muskał wiśniowe Doc Martens. Był ubrany tak samo jak w wieczór, kiedy się poznali. Rubinowy kolczyk wrócił na swoje miejsce na nosie. I pierwszy raz była zadowolona, że nosił okulary przeciwsłoneczne. Ludzie, Acheron był gorący, a jej serce ściskało się z wdzięczności, że przyszedł po nią. Wyskoki blondyn stojący przy nim miał bardziej konserwatywny wygląd. Ubrany był w czarną koszulę z podwiniętymi mankietami oraz w jeansy. Jego rzeczy w porównaniu do Asha były proste i tradycyjne. Ale z blond włosami zebranymi w kucyk, był prawie tak samo przystojny jak on. Nie przeoczyła też faktu, że był podobny do Strykera. Jak on miał śmiercionośną aurę, która była jedynie zdominowana przez aurę Asha. – Myślałam, że Ash nie może tutaj przyjść – powiedziała do Nicka. – Najwyraźniej chce Armagedonu. Powinnaś być pod wrażeniem. Ja jestem. Szeroko otwarła oczy. Tak była pod wrażeniem. Dlaczego Ash tak bardzo ryzykował? Każdy demon i Daimon zamarł na swoim miejscu z powodu jego obecności. Nikt w tłumie nie wyrzekł pojedynczego słowa. To wyglądało tak jakby wszyscy wspólnie wstrzymali oddech czekając aż rozpocznie się Aramgedon. Z wyjątkiem Strykera wbijającego wzrok w blondyna stojącego przy Ashu, z wyrazem twarzy, który w najlepszym razie można było nazwać bolesną nienawiścią. – Jak śmiesz stawać przy boku mojego wroga? – Przeciwko tobie ojcze stanę nawet z Myszką Miki.402 Stryker skrzywił wargi. – Jesteś bezwartościowym skurwielem. Nigdy nie powinieneś być niczym więcej niż plamą spermy. Blondyn wyśmiał go. – Zdecydowanie mogę powiedzieć to samo o tobie. To by uratowało świat i nas wszystkich od tej nędzy teraz, prawda? 402

I koniecznie z Pluto 

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Daimony ruszył do przodu, ale zostały zatrzymane przez niewidzialną siłę. Ash odwrócił się do Strykera i warknął. – Dość tych rodzinnych bzdur. Gdzie jest Soteria? Tory zmarszczyła brwi na słowa Asha. Mimo że głos należał do niego, jego grecki akcent był mocny, a rzadko tak bywało, gdy używał języka potocznego. Dziwne. A nawet kiedy mówił po grecku jego akcent nie był tak chrapliwy i tradycyjny.403 – Ona jest tam. Pojawiła się wysoka blond kobieta, która brodą wskazała drzwi, za którymi była ukryta Tory. Tory zapartym tchem patrzyła na piękno kobiety podchodzącej do Asha. Objęła go. – Nareszcie m'gios. Przyszedłeś by mnie uwolnić404. – Ucałowała go w policzek i coś szepnęła do ucha.405 Tory zdała sobie sprawę, że to Apollymi. Matka Asha. Bogini całkowitego zniszczenia. Ash przytulił ją i pokiwał głową zanim się cofnął. Z pogardliwym uśmiechem rzuconym Strykerowi odwrócił się i poszedł w kierunku pokoju gdzie była Tory. Zanim Nick mógł ją powstrzymać otwarła szeroko drzwi i pobiegła w stronę Asha. Rzuciła się w jego ramiona, z ulgi czując zawroty głowy. A kiedy ich usta się spotkały … Poczuła szok. To nie był Ash. Wyglądali tak samo, ale ani nie pachniał i nie dotykał jak Acheron. I zdecydowanie nie całował jak on. Nick podbiegł do fałszywego Asha, ale zanim zdołał go dorwać Urian chwycił Nicka i wrzucił z powrotem do pokoju. – Musimy iść – Urian powiedział do niej i do Asha zatrzaskując drzwi. Spojrzał na Nicka. – A ty idziesz z nami. Nick skrzywił usta w oczywistej nienawiści. – Nigdzie z nim nie idę. Wolę umrzeć. Urian zmusił go, by spojrzał na ciało Satary. – W ciemno założę się, że Satara zginęła z twojej ręki, a nie Tory. Chwycił go za brodę by Nick spojrzał mu w oczy. – A teraz albo zostaniesz ze mną albo z tym Cajun. Mój ojciec podciął mi gardło i zamordował moją żonę, bo uważał, że go zdradziłem żeniąc się z nią. Przed tym kochał mnie bardziej niż swoje życie, a ja byłem jego ostatnim żyjącym dzieckiem. Jego zastępcą i spadkobiercą. Jak sądzisz, co z tobą zrobi 403

No chyba już wiemy kim on jest ? I Ola parska śmiechem. Podziwiam Apollymi za jej konsekwencje  Cóż generalnie bardzo ją lubię. 405 Ciekawe co .. może Styxx skrzywdź jeszcze raz Asha a twoja skóra będzie zdobiła moją posadzkę?? 404

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

jak znajdzie jej ciało? Zapewniam cię, że nie będzie to pełna miłych wrażeń wycieczka śladem Chuck E. Cheese406. Mimo, że każdy nienawidził Satary, to była jego siostra, która mu dobrze służyła przez stulecia. Jeżeli naprawdę chcesz tu zostać i zabawić się ze Strykerem, nie będę cię powstrzymywał. Ale tego nie polecam.407 To zdawało się dotrzeć do Nicka. Szaleństwo znikło z jego oczu. – W porządku. Pójdę z tobą. – Urian! – powiedział Ash. – Myślę, że się na to nie złapali. – Złapali na co? – zapytał Nick. Tory przewróciła oczy na jego tępe pytanie. – To nie jest Ash. Ledwo słowa opuściły jej usta jak znikli. Zolan, trzeci dowódca Strykera i lider jego prywatnego oddziału sił Illuminati odchrząknął w pokoju nadal pełnym ciszy. – Umm… szefie, nie chcę być niegrzeczny, ale dlaczego my nadal istniejemy? Mam na myśli to, że skoro Acheron przyszedł uwolnić Apollymi nie powinna nastąpić eksplozja czy coś w tym rodzaju? Daimony i Demony rozejrzały się wokół jakby czekając aż świat zewnętrzny otworzy się albo Apollymi zacznie tańczyć i śpiewać lub coś jeszcze bardziej nienaturalnego. Tymczasem Apollymi stała całkowicie opanowana, wyglądała na prawie anielską i słodką gdy patrzyła z bliska na Strykera. Jego zastępca Davyn podrapał się nerwowo po karku. – Zgadzam się z nim Kyrios. – Użył atlantydzkiego terminu określającego pana. – Nie czuję się jakby nastąpił koniec świata. Stryker odwrócił się do Apollymi z zimnym szyderstwem w oczach. – Masz rację. Apollymi wygięła kpiąco brwi. – Jak ta piosenka szła … To koniec świata, ja to wiem i czuję się świetnie? Coś było nie tak i zdał sobie sprawę, co to było. Wystrzelił z tronu i pobiegł do pokoju, w którym z znikł Urian, Tory, Nick i mężczyzna, który musiał być bliźniakiem Asha, Styxxem. Gniew w nim wrastał dopóki nie zobaczył leżącej w kałuży krwi Satary. Strach zmył jego gniew gdy podbiegł do niej. Była martwa. Jej oczy były szkliste, a skóra niebieskawa. Jego serce było zdruzgotane. Chwycił ją w ramiona walcząc ze łzami smutku i bólu. – Ty głupia psychopatyczna suko – warknął w jej zimny policzek walcząc ze szlochem który domagał się uwolnienia. – A teraz, co zrobiłaś?408 406

Jedna z atrakcji w Disney World. Urian – ma serce to wiemy ale żeby zajmować się Nickiem. Odpuść sobie. 408 Dostała to na co pracowała tyle lat… 407

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Apollymi stanęła w drzwiach, bolejąc nad Strykerem kołyszącym ciało siostry. To jej przypomniało dzień, w którym znalazła ciało syna na klifach. Współczucie i nowo znaleziony szacunek do niego rozrywał ją na strzępy. Fakt, że mógł kochać kogoś tak chorego jak Satara wiele o nim mówił. Tak, mógł być zimnokrwisty, ale nie był bez serca. Zamykając oczy przypomniała sobie ich pierwsze spotkanie. Stryker był młody i zgorzkniały przez klątwę ojca. – Oddałem za niego wszystko, co kochałem, a jak on się odpłaca za moją lojalność? Umrę za sześć lat w agonii. Moje dzieci już zostały wygnane spod znaku słońca i są przeklęte, by pożywiać się między sobą krwią, zamiast jedzenia. Umrą w bólu zaledwie, gdy skończą dwadzieścia siedem lat. I za co? Za śmierć greckiej kurwy, którą zabili żołnierze, a o czym ja nawet nie wiedziałem? Gdzie jest sprawiedliwość? A więc przygarnęła go i nauczyła, jak omijać klątwę ojca poprzez pochłanianie ludzkich dusz, by przedłużyć życie. Dała mu i jego dzieciom schronienie w świecie gdzie ludzie nie mogli ich skrzywdzić ani narazić jego dzieci na śmierć w promieniach słońca. Potem pozwoliła mu sprowadzać innych, by tutaj żyli. Na początku go żałowała i kochała jak syna. Ale nie był Apostolosem, a im dłużej przebywał obok niej tym bardziej pragnęła odzyskać swoje dziecko, nie ważne za jaką cenę. Przyznawała, że to ona postawiła mur między nimi. Obydwoje się wykorzystywali, aby dorwać ludzi, których nienawidzą. A teraz to wszystko doprowadziło do tego… – Przykro mi Strykerius. Spojrzał na nią, a jego srebrne oczy płonęły bólem. – Naprawdę? A może tryumfujesz? – Nigdy nie tryumfowałam z powodu czyjejś śmierci. Od czasu do czasu gdy jest uzasadniona mogę się nią rozkoszować. Ale nigdy nie tryumfować. – A ja nie zostawiam takich wyzwań bez odpowiedzi. ***

Tory nie miała czasu zorientować się w swojej nowej lokalizacji, bo ktoś ją objął tak mocno, że bała się, że połamie jej żebra. Dopiero gdy dotarł do niej zapach Acherona i ją pocałował, uśmiechnęła się i zaśmiała z ulgą. Była bezpieczna. Chciała owinąć ręce wokół jego pleców, ale przypomniała sobie o jego ranach. Zamiast tego położyła dłonie na jego szyi i mocno się przytuliła. To był jej prawdziwy Acheron i w jego ramionach czuła się świetnie. Objął jej twarz dłońmi. – Wszystko w porządku? – zapytał, a jego oczy ściemniły gdy zobaczył na niej podartą koszule i kurtkę Nicka. – Wszystko w porządku. Naprawdę.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Ale z nami nie – powiedział Urian. – Nick zabił Satarę. – Zrobił to by mnie chronić – wtrąciła Tory. Urian prychnął. – Umieścimy to na twoim nagrobku. A w międzyczasie Stryker zachce krwi. Dużo krwi. Nick zakpił z jego tomu. – Nie obraź się. Ale twój ojciec szczególnie mnie nie przeraża biorąc pod uwagę jak bardzo chcę jego skóry. Urian nie był pod wrażeniem. – Wiem, myślisz, że dzielisz z nim moce, ale uwierz mi nie dał ci nic poza ochłapami. Nie wspominając o drobnej sprawie. Nikt go nie dorwie zanim ja tego nie zrobię. Ash wydał przeraźliwy gwizd. – Spokój dzieci. Mamy ważniejsze rzeczy do roboty niż ratowanie waszego ego i męskości. Tory ukryła uśmiech, w końcu zrozumiała, na czym polega praca Asha i dlaczego nazwał się kowbojem. Naprawdę nim był. Spojrzał z determinacją na Nicka. – Musimy przygotować się do walki. Nie pozwolę, by Stryker zabrał Nicka. Nick zaśmiał się z goryczą. – Nie potrzebuję twojej pomocy. Mogę walczyć na własną rękę. Ash nie odpowiedział na jego nienawiść w głosie. – Wiem, dlaczego mnie nienawidzisz Nick. Łapię to. Ale twoja matka nie chciałby, byś ponownie się zabił. Nienawidź mnie jutro. Dzisiaj traktuj mnie jak zło konieczne. – To nie czyni z nas przyjaciół. Ash podniósł rękę w górę. – Wiem. Odwrócił się do Tory. – Styxx zabierz ją stąd i chroń. Tory wbiła z niego wzrok zdając sobie sprawę, że to jest ten sam Styxx, o którym czytała w pamiętniku – ten sam, który torturował i wykastrował Asha.409 Zalała ją fala gniewu tak gorzka, że mogła jej posmakować. Miała zamiar powiedzieć Ashowi, że nigdzie nie pójdzie z człowiekiem, który na różne sposoby go krzywdził, ale zanim otwarła usta oślepił ją jasny błysk. Nanosekundę później pojawiło się stado blond mężczyzn. Wyglądali śmiercionośnie ustawiając się w formację do walki. Stryker wyszedł na przód patrząc wprost na Uriana. – Zdradziłeś mnie ostatni raz. – Rzucił coś w Uriana.

409

Dlaczego mam ważnie że kurwiki pojawiły się w jej oczach?

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Tory nie wiedziała, co to było, póki Ash tego nie złapał. To był dziwnego kształtu sztylet przypominający greckie, ale miał na rękojeści ten sam symbol słońca, co plecak Asha. Acheron posłał wściekłe spojrzenie Daimonowi. – Zabieraj stąd swoje wrzeszczące panienki i spadaj, Stryker. To zaoszczędzi mi czasu. Wierz mi, że w nastroju w jakim teraz jestem, nie chcesz ze mną pogrywać. Stryker przejechał językiem kły jakby delektując się na myśl o pożywianiu się z Asha. – Nie ma nic lepszego niż smak krwi. Zwłaszcza Mrocznych Łowców.410 – Spojrzał na mężczyzn stojących za Ashem i roześmiał się z kpiną. – Spathi dzisiaj mamy ucztę. Atakować! Tory została wepchnięta za grupę stojącą za Ashem. Chciała im powiedzieć, że może sama o siebie zadbać, ale kiedy mężczyźni zaczęli walczyć z Daimonami przy użyciu błyskawic, zdała sobie sprawę że nie była tak sprawna jak powinna być. Nie walczyli tylko przy użyciu pięści, ale z nadnaturalnymi mocami, z którymi ona nie mogła konkurować. Ledwie ukończyła myśl, gdy do grupy Daimonów dołączyły demony. Stryker skierował się w stronę Nicka, ale Ash go pochwycił rzucając na ziemię. Urian pchnął demona nożem między oczy i odwrócił się zatapiając kły w Daimonie.411 Tory cofnęła się szukając jakiejś broni. Wystartował do niej demon. Próbowała go kopnąć, ale nawet nie drgnął. Zanim ją pochwycił pojawił się Julian z mieczem. Ściął głowę demona jednym perfekcyjnym zamachem. Kładąc miecz na ramieniu odwrócił się do niej. – Chcesz miecz? – Tak. – Kyrian!- zawołał do wysokiego blondyna. – Podaj mi miecz. Kyrian rzucił w niego czymś, co wydawało się tylko rękojeścią. Julian chwycił go jednym płynnym ruchem. Nacisnął przycisk na rękojeści. Wysunęło się ostre ostrze o długości trzech metrów. Podał jej. – Daimony muszą być pchnięte ostrzem w serce, a demony miedzy oczy, a jeżeli komuś z nas zetniesz głowę umrzemy. – Jak mam was rozpoznać? – Dla twojej wiadomości. Większość Daimonów jest blondynami i zamieniają się w pył jak ich pchniesz w serce. Uderz w serce, a jeżeli to nie zadziała między oczy. Jeżeli pchniesz kogoś, kto upadnie na ziemię i będzie biadolił to będzie oznaczało, że zaatakowałaś dobrego faceta. 410 411

Ty głupolu .. wiesz że ich krew jest trująca… Mam dziwną słabość do Uriego – mimo że to Spathi …. ufff niestrawność gwarantowana

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Pochyliła głowę. – Dziękuję za tutorial. Zaśmiał się i zanim wrócił do walki przywdział na twarz wojenną maskę. Tory obróciła mieczem szukając równowagi. Po chwili przed nią pojawiła się kobieta Daimon. Zamachnęła się mieczem nad głową Tory. Soteria sparowała jej uderzenie i przeszła do ofensywy. Kobieta odpowiadała uderzeniem na uderzenie. Ale Daimon w końcu ją drasnął. Tory z bólu zagryzła zęby. Musiała przyznać, czy tego chciała czy nie, Daimon wygrywał. Z dzikim rykiem próbowała odepchnąć Daimona. Nagle pojawił się obok niej Nick. Odepchnął Daimona od niej i kolejnego, który się zbliżył. – Nikt nie będzie zabijał ludzi w mojej obecności – warknął i zanużył nóż głęboko w serce Daimona. Jak powiedział Julian, Daimon krzyknął i zmienił się w złoty pył. Nick odszedł od niej zanim zdążyła mu podziękować. Kolejna błyskawica zwiastowała przybycie kolejnej grupy Daimonów. Tory cofnęła się, a jej szczęka opadła. Mieli gigantyczną liczebną przewagę nad nimi… Chłopaki z jej zespołu byli wspaniałymi zawodnikami, ale zostali okrążeni przed dużą grupę wrogów. – Jest źle… Ash zamarł widząc jak Daimon zatopił kły w ramieniu Vane'a, a do Daimonów dołączyła kolejna grupa demonów. Nie mógł pozwolić, by jego przyjaciele byli ranieni. Zamykając oczy przywołał z Katoteros swój buzdygan. Gdy zacisnął na nim dłoń poczuł jak ktoś potknął się o niego. Otworzył oczy i zobaczył Styxxa z atlantydzkim sztyletem całkowicie zatopionym w jego brzuchu.412 Stryker przeklinając wyszarpał nóż i rzucił się na Asha. Ale Acheron odrzucił go buzdyganem. – Uciekaj albo giń. – Pierdol się. Ash wściekle mrużąc oczy uderzył buzdyganem o podłogę. Fale ostrej nieskrępowanej mocy uderzyła w demony i Daimony zamieniając wszystkie w pył. Wszystkie, poza Strykerem. Wisiał nad ziemią w swojej formie smoka warcząc i trzepocąc skrzydłami. Rycząc splunął na nich ogniem. Ash uniósł rękę ledwie unikając spalenia i wystrzelił w Daimona boskim pociskiem. Stryker umknął. – To jeszcze nie koniec Acheron. Następnym razem nie będziesz w stanie użyć swoich mocy. – Z kolejnym podmuchem ognia znikł.413 Vane ścisnął ramię, by złagodzić ból po ugryzieniu Daimona. – Dlaczego walczyliśmy, jeśli posiadasz takie moce? 412 413

Ja bym jeszcze w nim wierciła… Tia Jenn masz racje, dobrze że nie opodatkowali marzeń bo ktoś byłby bankrutem….

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Jednomyślnie, każdy były Łowca i Nick powiedzieli. – Tylko dlatego że możesz, nie znaczy że powinieneś. – A czasem niektóre rzeczy muszą iść źle, by inne poszły dobrze.414 – dopowiedział Wulf. Kiedy reszta chłopaków spojrzała na niego z konsternacją po jego solowym wystąpieniu dodał. – Zgaduję, że tylko mi to mówił. Fury wydał dźwięk, który do złudzenia przypominał wilcze warczenie.415 – Nadal nie rozumiem dlaczego walczyliśmy, kiedy mógł sam skopać im dupy. – Ponieważ dałem szansę, by każdy z was powalczył…przynajmniej do czasu aż mnie wkurzyli. Rzucił spokojne spojrzenie Vanowi. – Sprowadzając posiłki Stryker popełnił błąd. – I ciesz się, że to nie był twój błąd. – Fury zaśmiał się nerwowo do Vane'a. - A tym bardziej cieszy mnie, że to nie był mój. – Wilk spojrzał na Daimony i demony, a raczej to co z nich zostało. – Acheron. Kiedy to jest konieczne zdecydowanie zniszczy wszystko swoją mocą. Ash ukląkł obok Styxxa sprawdzając jego rany. Nie był zmartwiony, bo wiedział, że Styxx nie może umrzeć.416 Ale to nie znaczyło, że nie bolało jak diabli. Sztylet, którym rzucił Stryker mógł go zabić, gdyby nie Styxx. Jego brat, który tak bardzo pragnął kiedyś jego śmierci uratował mu życie. Ledwie mógł to pojąć. Styxx napotkał jego wzrok trzęsąc się z bólu. – Wiesz bracie, nigdy nie powinieneś zamykać oczu w czasie bitwy. Ash zaśmiał się z jego chorego humoru. – To nie ja byłem szkolony na generała. Styxx spojrzał na ludzi wokół nich. – Być może. Ale odwalasz lepszą robotę dowodząc nimi, niż ja to robiłem. Zdecydowanie uważam, że ojciec źle szkolił jednego z nas. To była najmilsza rzecz, jaką kiedykolwiek powiedział do niego Styxx. Ash nie odezwał się kładąc dłoń nas jego ranach. Styxx nie spuszczał wzroku z brata, ale kiedy Ash zamykał jego ranę wydał przekleństwo o „wspaniałym dotyku brata”, z którego byłby dumny sam Stryker. – Już nie żyję? – zapytał sarkastycznie Styxx. – Nie, jeszcze nie. Masz jeszcze kilka lat, by porządnie mnie wkurwiać. Styxx uśmiechnął się. – Liczę na to. I po raz pierwszy na to samo liczył Ash. – Świetnie się spisałeś. Dziękuję. 414

Madd a tak było???? A to niespodzianka… 416 Eh jaka szkoda … tylko jak to się ma do pierwszego tomu??? 415

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– No cóż, ale następnym razem, jeżeli będziesz potrzebował kogoś posłać do sanktuarium Daimonów wyślij tam jednego ze swoich dupków. Nie mam boskich mocy, a kiedy po mnie przyjdą postawi mnie to w niekorzystnej sytuacji. Ale pomimo tych słów rzucił się na Asha, by go chronić. Jednak Acheron wiedział, że to będzie wymagało czasu, by zapomniał przeszłość i całkowicie zaakceptował brata.417 Uśmiechając się pomógł Styxxowi stanąć na nogi. Talon podrapał się w głowę patrząc na nich. – T-Rex? Przypomnij mi następnym razem, kiedy będę przy tobie przemądrzałym dupkiem, że to jest naprawdę głupie posunięcie z mojej strony. Wulf wbił w niego wzrok. – Oh ty cykorze. Powiedziałeś mi, że następnym razem jak zobaczysz Asha zapytasz go, czy widział film 10,000 BC 418i czy nie zatęsknił za domem. Talon posłał mu dziwne spojrzenie. – Masz coś przeciwko temu, by mnie dzisiaj nie usmażyć? Chciałbym użyć kilku części mojego ciała później, jeżeli wiesz co mam na myśli, a skoro jesteś żonaty i masz dzieci ufam, że wiesz o co mi chodzi. Ash przewrócił oczami spoglądając na Tory. Poczuł jak całe wzburzenie odchodzi. Była bezpieczna i to było wszystko, na czym mu zależało. Spojrzał na grupę mężczyzn, która przyszłą mu pomóc. – Dziękuję wam. Kyrian podał mu dłoń. – Zawsze, gdy będziesz nas potrzebował, będziemy. I tak jeden za drugim podawał mu dłoń i składał taką samą deklarację. Dopóki nie podszedł do niego Talon. – Pewnego dnia będziesz musiał mi powiedzieć jak to robisz z tym buzdyganem. Wiesz, to może się przydać nie tylko w walce z Daimonami, ale też na bezpańskie aligatory i irytujących sąsiadów. Ash roześmiał się. – Pewnego dnia, być może.419 Nick minął Asha odpychając jego dłoń. To był taki szczeniacki gest. A Ash patrzył na niego jak odchodzi w ciemność. – Dla twojej informacji Nick. Ja też kochałem Cherise. Nick nie odwrócił się i szedł dalej. Zarek był ostatnim mężczyzną, który wyszedł. Zbliżył się do Asha i przechylił głowę. Jego spojrzenie pobiegło do Tory i z powrotem do Asha. Zaczął mówić po grecku. – Wiesz, to dla mnie niesamowite jak pielęgnujemy nasze rany przez 417

Bożesz .. a po cholerę chcesz go akceptować??? Bohaterem filmu jest młody myśliwy, żyjący w czasach prehistorycznych. Musi on wyruszyć w daleką podróż i odnaleźć nowy obszar, na którym możliwe będzie życie. Wszystko to w celu uratowania swojego plemienia. Coś w rodzaju poważnych Flinstonów  419 No i Talon już to słyszałeś.. 418

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

wieczność. Ale to, co mnie fascynowało przez ostatnie lata to to jak odpowiednia osoba może je uzdrowić. Pamiętam jak kiedyś mądry człowiek mi powiedział, że każdy z nas zasługuje na miłość. Nawet ty. Ash parsknął słysząc swoją radę, którą dał Zarekowi gdy ten prawie pozwolił odejść swojej żonie. – A ja, o ile dobrze pamiętam powiedziałeś, że mam się zamknąć. Zarek wzruszył ramionami dając krok do przodu. – Jestem dupkiem. Przyznaję to. Chodziłem na spotkania anonimowych dupków. Ale wiele czasu zajmuje, by cofnąć nawyki nabyte przez kilka tysięcy lat. A biorąc ciebie pod uwagę to zajmie jeszcze więcej czasu. – Więc jak się ma Bob? – zapytał Ash starając się zmienić temat na syna Zareka. – Czy w końcu Astrid wygrała wojnę? – By go nazywać Menoeceus? Do diabła nie. Ja nadal uważam, że to imię zbyt przypomina Menopauzę i nawet nie ma dobrego skrótu. Wyobrażasz sobie być przyklejonym w szkole do takiego imienia? Nazwij mnie śmiesznym, ale wolę by moje dziecko dorastało bez piętna. Ash zaśmiał się z tyrady Zareka, którą nie pierwszy raz wygłosił. Ale jego żona Astrid kompletnie go ignorowała i nadal nazywała biedne dziecko Menoeceus, a Zarek Bob. Zarek potrząsnął głową. – Ale powiem ci, że nie ma nic lepszego niż patrzeć na dziecko i widzieć w nim siebie i jego matkę, której wiesz że możesz zaufać, wiedząc że nigdy cię nie wydyma. I tobie to zawdzięczam Acheron. Za każdym razem, gdy patrzę na nich pamiętam, że jestem twoim dłużnikiem. – Odsunął się i przeszedł na angielski nie wiedząc że Tory świetnie go rozumie. – Dbajcie o siebie. I na bogów, trzymajcie się z dala od kłopotów. Przynajmniej dopóki nie będzie ciepło. Wiesz jak nienawidzę zimnych miejsc. – Zniknął. Ash wysłał swój buzdygan do Katoteros, kiedy podchodziła do niego Tory. Naprawił jej koszulę. Przyglądała się jego plecom. – Jak się czujesz? – Teraz mógłbym latać. – Położył swoją dłoń na jej. W chwili, gdy wzięła go za rękę przenieśli się do jego mieszkania na Pirate's Alley. Rozejrzała się wokół z wygiętą brwią. – Ty naprawdę nie żartowałeś. To miejsce naprawdę jest malutkie. Zrzucił plecak z ramion. – Nie potrzebuję dużo. – Wiesz, ja też. Ale jest jedna rzecz, jakiej potrzebuję. – I to jest? Jej oczy wypalały ślad na jego duszy. – Ty.

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

Rozkoszował się jej słowami, a przypływ miłości przeszedł przez jego serce. Ale to był koniec, wiedział o tym. – Nie mogę zostać z tobą Tory. Nigdy nie będzie nas. – Dlaczego nie? Czy ona była szalona? Czyżby wyparła ostatnie wydarzenia z umysłu?420 – Widziałaś z czym mam do czynienia każdego dnia. Moi wrogowie nie są ludźmi, a Stryker jest tylko jednym z problemów. I mimo że Nick dzisiaj się uwolnił, nie ma pewności, że zrobi to jutro. Nie wspominając już o wielkim rudym problemie. Nie mogę cię narażać na coś takiego. Nigdy. – A jeżeli się na to nie zgadzam? – Ja ci na to nie pozwolę, jestem bogiem Tory. Jeżeli będę musiał to wymarzę siebie z twoich wspomnień. – Jeżeli kiedykolwiek będziesz próbował mieszać coś w moim umyśle, przysięgam Acheron, że cię skrzywdzę. Teraz jak o tym myślał była taka sama, jak Nick, nie mógł jej do niczego zmusić. – Bądź rozsądna Tory. Moje życie jest zbyt skomplikowane i zbyt niebezpieczne. Tory miała ochotę wyć na jego upór. – Każdy zasługuje na miłość Acheron, nawet ty. – Powtórzyła słowa Zareka. - Powiedz mi prosto w oczy, że nie chcesz mnie więcej widzieć. Ash z trudem przełknął nagromadzone w nim emocje. Nie chciał pozwolić jej odejść. Chciał ją zatrzymać przy swoim boku na resztę swojego boskiego życia. Ale tak długo jak była człowiekiem, była jego słabością. I tak długo jak miał wrogów, którzy mogli ją skrzywdzić, nie mógł jej pozwolić przebywać razem z nim. – Chcę żebyś odeszła Tory. – Cóż, a ludzie w piekle chcą lodowatej wody. A teraz ściągaj rzeczy i pozwól mi obejrzeć swoje plecy. To powinno cię zabić.421 – Wiesz masz zamiar całkowicie mnie zlekceważyć? – Niezupełnie422. Słyszałam, co powiedziałeś. Wiem, że byłam bezbronna dzisiaj wieczorem – kiedy przyszły po mnie demony. Nie jestem głupia, ale mawia się, że nie można się poddawać. Kocham cię Acheron i będę stała przy twoim boku, mimo że próbujesz mnie od siebie odepchnąć. Ash zamknął oczy smakując każde słowo, które padło z jej ust. – Nie wiem jak kogoś kochać Tory. Nie wiem. – Kolego, tłum ludzi, który przed chwilą widziałam był gotowy oddać za ciebie życie i jestem pewna, że jesteś bardziej nawożony miłością niż pastwisko dla krów nawozem. – Artemida nie zostawi nas w spokoju. Nie rozumiesz tego? 420

A ty?? Zatopiony - kolejny raz… Nasza Tory nie da się odrzucić  422 Tylko głupoty co opowiadasz… 421

Sherrilyn Kenyon –Acheron Tłumaczenie: Sasha1981 Beta: Jenny13

– Rozumiem cię, a ja ci powiedziałam423, że masz zdjąć rzeczy, a nie kłócić się ze mną. Zrobisz to. Ash zaufaj mi, łatwiej się ze mną zgadzać. Podniósł ręce w akcie kapitulacji i użył swoich mocy by pozbyć się koszuli. Tory wstrzymała oddech ponownie widząc rany szarpane na jego plecach. – Jak ty to możesz wytrzymać? Przeszył ją pustym spojrzeniem. – Jestem do tego przyzwyczajony. – Kładź się do łóżka. Twoje plecy wymagają opieki, a ty odpoczynku. – Tak mamo. – Ash poszedł do sypialni, a Tory do kuchni. Zatrzymał się w drzwiach podziwiając ją. Nieświadoma jego spojrzenia wyciągnęła miskę i napełniła zimną wodą. Fala pożądania uderzyła w niego tak mocno, że dosłownie odebrało mu dech. Gdyby nie był tak cholernie poraniony nie spałby sam. Ale ból pleców był bardziej absorbujący niż ten w pachwinie. A i tak był niczym w porównaniu do bólu w jego sercu. Pomimo jej uporu będzie musiała od niego odejść zanim Artemida ją zabije.424 A Artemida miała rację. Wróci do niej błagając o jedzenie. Z powodu ran na plecach i walki był głodny. Bardzo głody. I jeśli szybko nie zaspokoi głodu zacznie zabijać. Krzywiąc się zastanawiał się, co by pomyślała Tory o nim w tej formie. To było smutne, ale nie chciał, by kiedykolwiek dostrzegła jego drugą stronę. By zobaczyła mieszkającą w nim demoniczną bestię. Tak, Artemida stworzyła potwora. I było sprawiedliwe, że musiała go karmić. Westchnął i poszedł do łóżka czekając na Tory i widząc, że jak nadejdzie ranek będzie musiał pozwolić jej odejść. 425

423

Że masz się nie ciskać .. Jasne… 425 I jeszcze raz mówię – dobrze że marzenia nie są opodatkowane… 424