Kurs Szybkiego Czytania - Czytaj 10 Razy Szybciej W 2 Tygodnie(bitnova.info)

KURS SZYBKIEGO CZYTANIA CZYTAJ 10 RAZY SZYBCIEJ W 2 TYGODNIE

Wstęp jak korzystać z podręcznika gdzie jesteś teraz? sprawdź swoją zwykła szybkość czytania i stopień zrozumienia czytanie a szybkie czytanie, czyli podstawy efektywnego czytania Teoria. Podstawy teoretyczne i praktyczne, czyli jak to może być tak proste fonetyzacja (bezgłosnie wymawianie) ruchy oczu pole widzenia regresja (niepotrzebne cofanie wzroku) Rozumienie tekstu koncetracja rozumienie antycypacja i selekcja Poprawa ruchu oczu kolejnym ważnym krokiem wodzenie wskaźnikem po tekscie Ćwiczenia dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień dzień

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

Wszystkie prawa zastrzeżone Copyright © Jarosław Niekrasz

Wstęp jak korzystać z podręcznika Ksiązka została podzielona na dwie części teoretyczną i praktyczną. W pierszej znajdziemy opis podstawowych błędów popełnianych podczas zwyczajnego czytania, podstawy szybkiego czytania, omówienie technik zwiększających szybkość czytania oraz wytłumaczenie dlaczego szybkie czytanie może być, aż tak proste. Druga część zawiera szereg ćwiczeń podzielonych na 14 jednodniowych zestawów. Oczywiście by przejść do ćwiczeń, należy koniecznie zapoznać się z podstawami teoretycznymi. Samo zrozumienie schematu na jakim opiera się szybkie czytanie pozwala u większości osób już pierwszego dnia na dwukrotne zwiększenie szybkości czytania. Możliwość poprawy swojej wiedzy, ocen w szkole, łatwiejszego i szybszego przyswojenia materiału na studiach czy chociażby, a może najważniejsze, docenienie zbioru wiedzy zawartego na papierowych kartach książek, krążacego w internecie na poznanie którego zawsze brakowało czasu. Warto także zaznaczyć, że 85% osób które ukończyło kurs szybkiego czytania, po upływie okresu 3-5 lat uważa, że zdarzenie to znacząco wpłynęło na ich życie i przyczyniło się do ich lepszej przyszłości. Mam nadzieję, iż słowa te stanowią dla każdego wystarczającą motywację, by ukończyć kurs i stworzyć sobie niewyobrażalną szansę na przyszłość. Obecnie rekord świata w szybkim czytaniu wynosi 46 843 słowa na minutę!!! Zatem osiągnięcie szybkości czytania „tylko” 2000 słów na minutę, jest w zasięgu każdego z nas. gdzie jesteś teraz? sprawdź swoją zwykła szybkość czytania i stopień zrozumienia Poniższy test pozwoli ci się zapoznać z twoimi obecnymi możliwościami w zakresie czytania. Będziesz mógł sprawdzić, na jakim obecnie poziomie jest twoja szybkość czytania i zrozumienie tekstu. Jeśli wynik będzie nie najlepszy (do 200-250 słów na minutę), nie załamuj się, wkońcu po to jest ten kurs. Włącz stoper i zacznij czytać. Po przeczytaniu odpowiedz na pytania. TEST TURINGA. Osoba Alana Turinga stała się jednym z mitów współczesnego społeczeństwa. Był on absolwentem Uniwersytetu w Cambridge, gdzie studiował matematykę. Miał szerokie zainteresowania, pociągała go mechanika i muzyka - podobno w czasie studiów sam nauczył się grać na skrzypcach. Sławnym uczyniła go teoria maszyn Turinga, która do dziś stanowi podstawę badań nad automatycznym przetwarzaniem informacji. To także klucz do budowy komputerów programowalnych. Nie będziemy analizować dokładnych zasad działania uniwersalnej maszyny Turinga, na potrzeby naszych rozważań wystarczy zwrócić uwagę na fakt, że pracowała ona przy użyciu systemu binarnego i taśmy. Jej działanie miało charakter sekwencyjny i linearny. Turing miał 25 lat, kiedy w 1937 roku opublikował swoją teorię. W 1950 roku zbudowano komputer Pilot ACE w Brytyjskim Narodowym Laboratorium Fizyki, ściśle według jego projektu. Niektórzy twierdzą, że wraz ze swoim przyjacielem Davidem Champernowne opracował pierwszy program komputerowy do gry w szachy. Zginął w tajemniczych okolicznościach w 1954 roku. Miał wtedy 41 lat. Posiadał więc wszelkie cechy geniusza - debiutował młodo, a jego przedwczesna śmierć owiana jest tajemnicą. Ten stereotyp-schemat pojawia się zarówno w sferze kultury wysokiej jak i masowej. Moc, z jaką praca Turinga odbiła się na współczesnym światopoglądzie, jest ogromna. Z pewnością Alan Turing jest jednym ze składników mitologii technologicznej, która stała się nieodzownym elementem współczesnej kultury. Dla swoich następców pozostawił tzw. Testament Turinga, w którym pisał: „Przy moim tempie pracy produkuję około tysiąca cyfr programu dziennie a zatem około sześćdziesięciu pracowników, pracując zapamiętale przez pięćdziesiąt lat, mogłoby wykonać tę pracę, o ile nic z niej nie pójdzie do kosza.” Systemy uczące się już powstają, ale czy ludzie zdołają wywiązać się z zadania? Raczej nie. Dla nas istotny jest fakt, jak bardzo mit potrafi oddziaływać na ludzi. Przyjrzyjmy się wreszcie w sposób nieco krytyczny kolejnej koncepcji Turinga. Wymyślił on test, pozwalający sprawdzić, czy sztuczna inteligencja nosi cechy inteligencji naturalnej. Polega on na serii pytań i odpowiedzi - zwróćmy uwagę, że rozpoznanie ma być dokonane za pośrednictwem dialogu, a więc również tu ujawnia się potężna rola komunikacji. Tu objawia się także po raz pierwszy waga problemu komunikacji człowiek-maszyna.

Pierwotnie test Turinga znany był pod nazwą gra w imitację. W grze bierze udział kobieta (K), mężczyzna (M) oraz sędzia dowolnej płci. Sędzia nie widzi ani kobiety, ani mężczyzny, ale może z nimi korespondować. Do dyspozycji ma dwa terminale: X i Y. Jeden zapewnia łączność z kobietą, drugi z mężczyzną, tyle, że nie wiadomo, który jest, który. Sędzia może zadawać dowolne pytania, które na końcu gry mają mu pomóc w określeniu czy X=K i Y=M, czy jest na odwrót. Dodatkowo zakładamy, że kobieta będzie utrudniać sędziemu prawidłową identyfikację, mężczyzna zaś ma ją ułatwiać. Prosta modyfikacja gry prowadzi nas do testu Turinga. Wystarczy jedynie, aby miejsce kobiety zajęła maszyną wyposażona w mechanizmy sztucznej inteligencji. Problem, czy sędzia zidentyfikuje maszynę, czy zostanie złapany w pułapkę i pomyli ją z człowiekiem, jest dla Turinga odpowiedzią na pytanie czy maszyna może myśleć? Założenie jest proste - jeśli maszyna w trakcie odpowiednio długiej konwersacji na tematy dowolne jest w stanie zmylić człowieka równie dobrze jak inny człowiek, to znaczy, że jest w stanie myśleć. Turing odchodzi tu od wszelkich spekulacji na temat Jaźni, Duszy, natury myślenia i istoty inteligencji. Istnieje jednak jeden słaby punkt jego koncepcji. Czy bowiem umiejętność maskowania swoich cech, wprowadzania w błąd partnera dyskusji może być faktycznie wyznacznikiem inteligencji? Czy żądamy od maszyn, aby umiały kłamać? Czy może test objawia pewien aspekt naszej ludzkiej natury? Wciąż nie znamy odpowiedzi na te pytania, a sam problem stale ożywia ludzką wyobraźnię. Do dziś żadna maszyna (program komputerowy) nie przeszła testu Turinga z wynikiem pozytywnym, choć udało się to niejednokrotnie w zakresie tzw. ograniczonego testu Turinga. Po raz pierwszy odbył się on w 1991 roku, w Bostońskim Muzeum Komputerów. Sześć komputerów miało udawać ludzi, a dwie osoby komputery. Wszystkie terminale połączona ze sobą za pomocą modemów i sieci telefonicznej. Dziesięciu sędziów podchodziło kolejno do każdego terminala i brało udział w konwersacji z niewiadomym partnerem. Ograniczenie wobec pełnego testu Turinga polegało na tym, że przy każdym terminalu można było rozmawiać jedynie na ściśle określony temat. Wynik eksperymentu był zaskoczeniem. Zwycięzcą został program komputerowy autorstwa Josepha Weintrauba, który jako temat rozmów zadeklarował pogaduszki. Aż pięcioro sędziów było przekonanych, że rozmawiało z człowiekiem. Z kolei specjalista zajmujący się twórczością Shakespeara został uznany przez troje sędziów za program komputerowy, gdyż zbyt szybko i dokładnie cytował jego dzieła z pamięci. Zostało to odebrane jako odczyt z pamięci masowej, w której zmagazynowane zostały teksty utworów. Test Turinga rzuca nowe światło na problem komunikacji. Po pierwsze okazuje się, że program komputerowy może być partnerem do dyskusji. Po drugie wyraźny staje się związek między inteligencją a zdolnościami komunikacyjnymi - być może jest to pewien stereotyp, który nakazuje nam łączyć oba zjawiska. Konsekwencją testu jest fakt, że język okazuje się być najważniejszym elementem procesu komunikacyjnego, gdyż właśnie za jego pomocą odkrywamy inteligencję. Powstaje jedynie problem, jak nauczyć maszyny posługiwania się językiem. W przypadku języków analitycznych, takich jak angielski, rozwiązanie wydaje się być dość proste. Można bowiem wykorzystać gramatykę transformacyjno-generatywną Noama Chomskyego, która pozwala na sformalizowany, wręcz algebraiczny opis zasad składniowych języka. Inne języki naturalne są w dużo gorszej sytuacji, ze względu na swoją specyfikę gramatyczną. Wydaje się, więc, że językiem komunikacji człowieka z maszyną stanie się angielszczyzną jako język dzisiejszej nauki, techniki, a coraz częściej także kultury. Przynajmniej tej masowej, czy raczej globalnej, która wytwarzana jest przez społeczeństwo informacyjne. Opisanie reguł składniowych jest jedynie pierwszym krokiem na drodze do rozwinięcia dialogu z maszynami. Dużo istotniejsza okazuje się sfera semantyki, która nie poddaje się sformalizowanym opisom. Jak bowiem zmusić maszynę do posługiwania się i rozumienia symboli czy rozbudowanej metaforyki? Na te pytania ludzie Turinga jeszcze muszą sobie odpowiedzieć.

Czas stop Czas: ..... minut ..... sekund Twoje obecna szybkość wynosi 931 słów ÷ czas w sekundach x 60 = ..... słów na minutę

1. Absolwentem którego uniwersytetu był Turing? a) Oxford b) Cambridge c) Yale d) Boston 2. Co studiował Turing? a) Filozofię b) Informatykę c) Matematykę d) Fizykę 3. Alan Turning zginął w roku? a) 1944 b) 1945 c) 1954 d) 1937 4. Pierwotnie test Turinga znany był jako a) gra w X i Y b) gra w imitację c) gra w M i K d) gra w modyfikację 5. Kto ma za zadanie utrudniać test? a) Kobieta b) Komputer c) Mężczyzna d) Sędzia

6. Kiedy odbył się pierszy test Turinga? a) w 1980 roku b) w 1990 roku c) w 1991 roku d) w 1981 roku 7. W jakim mieście odbył się poraz pierwszy test Turinga? a) w Nowym Jorku b) w Bostonie c) w Londynie d) w Paryżu 8. W jakim wieku Turing opublikował swoją teorię? a) 23 lat b) 25 lat c) 35 lat d) 37 lat 9. W 1950 roku na podstawie projektu Turinga zbudowano komputer. Jak go nazwano? a) Pilot ABC b) Pilot AEC c) Pilot ACE d) Pilot CAI 10. Ile maszyn/programów przeszło do dziś pozytywnie pełny test Turinga a) 2 b) 10 c) 11 d) żaden

Przeanalizuj jeszcze raz tekst i sprawdź swoje odpowiedzi Ilość poprawnych odpowiedzi ..... Procent zrozumienia tekstu = ilość poprawnych odpowiedzi ÷ 10 x 100% = ..... %

czytanie a szybkie czytanie, czyli podstawy efektywnego czytania Czy przypominasz sobie, jaką metodą uczono cię czytać? Najprawdopodobniej była to metoda foniczna lub “patrz i mów”. METODA FONICZNA (bezgłośne wymawianie) Polega na tym, iż najpierw małe dziecko zapoznawane jest z alfabetem, każdej literze przyporządkowuje właściwy dzwięk. Zlepek liter, dzwięków tworzy słowo. Słowo “pajacyk” w początkowym etapie nauczania zostanie odczytane przez dziecko “pe-a-jot-a-ce-y-ka”, w dalszej etapie nauki dziecko jest zapoznawane z właściwą formą wypowiedzi, łączenia liter. Gdy dziecko nauczy się już odpowiednio wymawiać słowa, każe mu się wpierw czytać na głos, a następnym etapie kształcenia po cichu. Niestety metoda ta powoduje iż osoba czytając tekst porusza wargami lub nawet jeśli pokona i ten etap, artykułuje, fonetyzuje czytany tekst w myślach. METODA “PATRZ I MÓW” Także oparta na wymawianiu widzianych słów. Dziecku przedstawia się podpisane obrazki i prosi o podanie poprawnej odpowiedzi. Po osiągnięciu odpowiedniego poziomu biegłości i odpowiedniego zasobu słów, każe się malcowi czytać po cichu, nadal wyraźnie artykułując czytany tekst. Najczęściej po tym etapie dziecko pozostawia się samemu sobie, stwierdziwszy iż posiada już poprawną umiejetność czytania. Lecz tak naprawdę zakończył się pierwszy etap, etap wprowadzający. Naukę czytania, czy samo czytanie można porównać z poruszaniem się, koordynacją ruchową, gdzie etapem wprowadzającym jest raczkowanie i czy wtedy dziecko pozostawia się samumu sobie? Nie, uczymy je następnie chodzenia, biegania, tańczenia. Szybkie czytanie jest właśnie takim kolejnym krokiem w nauce czytania jak bieganie w nauce ruchu. TYPOWE PRZESZKODY POWODUJĄCE IŻ CZYTAMY POWOLI • niewiedza, że można czytać szybciej, gdyż nikt nas nie uświadomił o takiej możliwości. • lęk, poparty nieprawdziwym stwierdzeniem, że jeśli zaczniesz czytać szybko, to mniej zrozumiesz • czytanie słowo po słowie, a nawet sylaba po sylabie, podczas gdy nasze pole widzenia rozpościera się na grupy słów, całe zdania, a nawet całe strony. • fonetyzacja czytanego tekstu • regresja, niepotrzebne cofanie się, niekiedy nawet kilkukrotne do wcześniejszych już raz przeczytanych partii tekstu • brak motywacji • brak koncentracji, znudzenie, nagminne przerywanie procesu czytania, spowodowane nieefektywną metodą czytania

Teoria. Podstawy teoretyczne i praktyczne, czyli jak to może być tak proste fonetyzacja (bezgłosnie wymawianie) Stanowi najpoważniejszą barierę na drodze do pozyskania umiejętności szybkiego czytania. W wieku dziecięcym wytwarza schemat: widzę, słyszę, rozumiem, który niezwalczany pozostaje na całe życie. Istnieją dwie formy fonetyzacji zewnętrzna, kiedy czytamy na głos lub czytamy po cichu poruszając tylko ustami oraz wewnętrzna, gdy wewnętrzny głos wymawia czytane słowa tylko w myślach. Obie formy powodują, iż czytamy NIE SZYBCIEJ NIŻ MÓWIMY. Ograniczenie to powoduje, że średnia prędkość czytania dla dzieci wynosi 150 słów na minutę, zaś dla dorosłych waha się w granicach od 200 do 250 słów na minutę. Drogi czytelniku, by utwierdzić Cię w przekonaniu, że fonetyzacja jest zupełnie nie potrzebna, wyobraź sobie obraz, dla przykładu pejzaż. Widzimy niebo, drzewa, góry... Czy mówimy sobie w myślach niebieskie pociągnięcie pędzla, na prawo jeszcze raz niebieskie, dalej biała plamka, poniżej trochę zielenii itd. NIE, widzimy obraz nie zastanawiamy się zaś co, jak, dlaczego. Schemat odbioru informacji wygląda w tym przypadku mniejwięcej tak: 1. obrazy z oczu wędrują do obszaru mózgu odpowiedzialnego za rozpoznawanie bodźców z oka 2. wiemy co widzimy i trwa to wszystko ułamki sekundy W przypadku zwykłego czytania droga ta wygląda zupełnie inaczej: 1. obrazy z oczu wędrują do obszarów mózgu uaktywniających się w czasie mówienia 2. tam też następuje zamiana bodźców wzrokowych na dźwięk 3. rozumiemy co czytamy jako, iż zamiana obrazu na dzwięk zabiera dużo czasu, a także zrozumienie bodźców akustycznych odbywa się ZDECYDOWANIE wolniej niż bodźców wzrokowych cały schemat zrozumienia trwa wielokrotnie dłużej. Wyjrzyjmy jeszcze za okno, rozpościera się przed nami obraz, obraz składający się z tysięcy, dziesiątek tysięcy szczególików, którego zrozumienie zajmuję naszemu mózgowi tysięczne częsci sekundy. Ogólnie biorąc, na jednej stronie mieści się conajwyżej 1000-2000 liter, dodatkowo z reguły jest to obraz tylko czarno biały, który swoją złożonością nie może równać się pod żadnym względem chociażby z widokiem przez nasze domowe okna, lecz stosowane metody nauczania, brak świadomości o samym zjawisku fonetyzacji powodują, iż zrozumienie strony tekstu zajmuje nie sekundę, a minutę lub nawet dłużej. Ćwiczenie 1 Liczenie tłumiące fonetyzację Pierwsze z ćwiczeń polega na liczeniu dużych liczb podczas czytania. Zaczynamy od dużej liczby np. 7534 by nie popaść w automatyzm wypowiedzi (typu 123 123 123 123 123...) Czytamy szybko, wskazujemy tekst najszybciej jak to tylko możliwe, pozwoli to przyzwyczaić mózg do wiekszej szybkości, a także jeszcze bardziej utrudni proces fonetyzacji czytanych słów. Ćwiczenie 2 Stukanie, czyli tłumienie mimowolnej artykulacji metodą centralnych zakłóceń mowy Drugie z ćwiczeń jest bardzo podobne do pierwszego, z tą różnicą iż zamiast liczyć duże liczby wystukujemy PRAWĄ RĘKĄ określony rytm zakłucający proces fonetyzacji. Najbardziej optymalny rytm opracowany przez psychologów zajmujących się istotą szybkiego czytania najłatwiej przedstawic w alfabecie Morse’a .. .. _ _ czyli dwa krótkie uderzenia, przerwa, dwa krótkie uderzenia, przerwa, długie, przerwa, długie, przerwa i od nowa. LĘWĄ natomiast wodzimy wskaźnikiem po tekscie najszybciej jak to tylko możliwe, podobnie jak w ćwiczeniu 1.

ruchy oczu

Czytamy szybko, wskazujemy tekst najszybciej jak to tylko mo¿liwe, pozwoli to przyzwyczaiæ mózg do wiekszej szybkoœci.

Ilustracja ukazuje złe nawyki przeciętnego czytelnika (małe skoki i regresja)

Czytamy szybko, wskazujemy tekst najszybciej jak to tylko mo¿liwe, pozwoli to przyzwyczaiæ mózg do wiekszej szybkoœci.

Ilustracja prezentuje ruchy oczu wprawnego czytelnika Ruch oczu jest ciągiem krótkich i dość regularnych przeskoków. Informacje są przyswajane podczas zatrzymań i to właśnie one zabierają najwięcej czasu w procesie czytania. U statystycznego czytelnika zatrzymania trwa około 1 do nawet 1,5 sekundy, podczas gdy na przyswojenie widzianego tekstu naszemu mózgowi wystarczy 1/500 (słow. jedna pięćsetna) sekundy!!! Samo skrócenie czasu zatrzymania z 1 sekundy, chociażby do 0,5 sekundy daje 200 proc. wzrost prędkości czytania. Dołożywszy do tego dwukrotnie większe odległości przeskoków otrzymujemy 400 procentowy wzrost prędkości czytania. Możliwości ludzkiego umysłu, doskonałość naszych oczu, szeroki i często niewykorzystywany zasięg widzenia (czytanie za jednym zatrzymaniem całych akapitów czy nawet stron) są podstawą umiejętności szybkiego czytania. Należy zrozumieć iż przeciętny człowiek nie wykorzystuje nawet 5% możliwości własnego mózgu, wykorzystanie chociażby kolejnych 5% w procesie czytania pozwala uzyskać tak niesamowity efekt, jakim zapewne dla wielu jest czytanie z pięcio-, dziesięciokrotnie większą szybkością. Ćwiczenie 1 Znajdź i podkreśl Jak sama nazwa wskazuje ćwiczenie to polega na jak najszybszym odnalezieniu i podkreśleniu żądanej liczby lub litery. Podkreśl liczby w których na drugiej pozycji stoi 3 534

642

862

832

156

841

894

168

156

134

831

138

384

986

831

548

348

669

342

324

641

221

089

024

420

356

362

673

245

753

854

241

755

214

855

433

754

225

896

422

755

746

244

641

213

814

831

554

821

343

721

629

656

586

164

348

328

819

218

168

496

986

168

159

898

188

348

188

764

543

521

743

233

743

231

965

213

273

765

754

213

575

744

813

347

547

124

414

Podkreśl liczby w których na trzeciej pozycji stoi 8 1987

2625

4362

7431

3223

8235

7846

2529

5165

5618

1536

4646

1348

1354

8943

1631

8113

1861

8413

1354

1386

4841

7388

3141

5694

3394

1586

1831

8432

6481

5613

8974

3186

8913

4893

1846

1894

1864

4984

8971

4613

8731

7413

1886

6423

1284

5463

8431

3483

1866

4641

8613

8423

6486

9139

8431

1383

1861

9431

9413

9599

9494

4984

8464

9994

4896

1398

6131

8431

4641

6848

8431

4464

6413

4641

9874

4984

6436

1876

1786

9915

2496

1843

6144

6491

4613

8498

3346

Ćwiczenie 2 Kolumny liczb lub słów Ćwiczenie to zostało stworzone w celu skrócenia czasu zatrzymań i połykania większych partii informacji za jednym zatrzymaniem. Zakryj kartką kolumnę liczby, odsłoń liczbę, na jak najkrótszą chwilę, jak to tylko możliwe (dosłownie ułamek sekundy), zapamiętaj i sprawdź, czy się zgadza. Długość liczb z czasem wzrasta, utrudniając ćwiczenie. Ćwiczenie można uznać za udane jeżeli przy 6-8 cyfrowych liczbach wystepuje tylko kilka, kilkanaście procent niepoprawnych odpowiedzi 12 23 34 54 53 33 76 23 89 83 76 92 42 75 95 64 76 32 76 83 64 12 88 97 71 83 62 93 85 47 67 21 54 27 59 84 28 31 18 46 17 02 86 35 41 68 57 10 92 34 11 16 49

844 874 236 673 214 532 594 531 684 259 217 236 254 981 698 487 385 618 169 753 642 174 963 852 741 159 654 321 594 138 729 381 927 943 349 617 354 946 874 118 100 143 432 430 459 687 592 621 145 481 558 444 107

9854 4562 1863 8465 1248 1842 9752 9845 6455 3427 3974 3983 1212 5843 2258 1299 2187 1594 5135 1861 1843 8488 1885 1733 1522 1752 1477 1567 1369 8432 4984 8721 4873 1958 1694 6595 4982 2654 4239 4398 9582 1247 9511 8456 4543 4863 7522 7223 3488 1221 9752 0007 5651

84531 31232 46813 72488 67785 28484 69947 75354 79673 45354 87967 46545 78943 35811 88963 17529 14732 89543 18387 55488 42268 75243 11284 86311 31388 16463 86461 76111 39884 32877 65548 34778 16554 98452 65451 48463 48917 56589 64563 46215 45884 64222 98753 47664 97732 15348 46431 54871 84767 46111 56132 84869 11773

731318 846333 846131 846383 332665 622365 832544 754551 543256 762354 865623 542332 875425 723151 532235 735235 845211 234326 743643 532232 875874 986522 674523 544533 875343 264241 732523 685432 635636 253523 634386 213242 652378 352832 658525 433451 873421 115133 174267 237542 734256 675869 643473 796734 945452 654564 846494 122319 674566 875623 834423 523877 634865

pole widzenia Jak już wspomniałem, szerokość i wysokość pola widzenia jest jednym z czynników wpływających na szybkość naszego czytania. Aby uzmysłowić sobie jakie są prawdziwe możliwości oczu, należy wykonać proste ćwiczenie. Wyciągnij wyprostowane ręce przed siebie i poruszaj palcami. Twój wzrok powinnien być skupiony na linii będącej przedłużeniem nosa. Rozsuwaj wyciągnięte do przodu ręce poziomo na boki aż do momentu, gdy twoje palce przestaną być widzoczne. Zdziwiony? Twoje pole widzenia wynosi blisko 180 stopnii. Jednak ćwiczenie pozwala także zobaczyć jak szerokie, a zarazem nieostre jest peryferyjne pole widzenia. W czytaniu wykorzystujemy jednak węższe ostre pole widzenia, którego przeciętna szerkość podczas czytania wynosi 10-15 znaków (jedno, dwa słowa). Podobnie jest z wysokością pola widzenia czytamy linijka po linijce podczas, gdy można czytać 3-4 linie naraz, a nawet całe akapity tylko jednym, dwoma ruchami oczu.

Pole widzenia i ruchy oczu przeciętnego czytalnika

Pole widzenia i ruchy oczu wprawnego czytelnika, czytającego 1-2 linijki tekstu naraz

Pole widzenia i ruchy oczu wprawnego czytelnika, czytającego kilka linijek tekstu naraz

Istnieje kilka ćwiczenień które szybko poszerzają pole widzenia. Są to piramidy słów, kwadratowe tablice literowe i liczbowe. A także kilka ćwiczeń ze wskaźnikiem, które skutecznie wykorzystują zwiększone pole widzenia (korzystanie ze wskaźnika jest opisane w dalszej części podręcznika).

Piramidy Głównym zadaniem tej metody jest poszerzenie poziomego pola widzenia. Prowadząc wzrok z góry w dół wzdłuż linii wyznaczonej przez liczby staraj się odczytać wyraz jednym spojrzeniem, schodząc coraz niżej. Moment w którym będzie już konieczne skierowanie wzroku na boki wyznacza twoją obecną szerokość pola widzenia kot 3 klasa 5 pajacyk 7 motorower 9 brzoskwinia 11 pole widzenia 13 nieprawidłowość 15 czerwony kapturek 17 narodowowyzwoleńczy 19 telefon bezprzewodowy 21 zainicjować budowę domu 23 autodestrukcja psychiczna 25 rakieta międzykontynentalna 27

as 2 tata 4 doktor 6 śmietnik 8 paralotnia 10 encyklopedia 12 asymetryczność 14 lody truskawkowe 16 niepodzielny wyraz 18 inscenizacja dramatu 20 schron przeciwlotniczy 22 przejść na wegetarianizm 24 weselnie przystrojone wozy 26

dom 3 pilot 5 piórnik 7 biurowiec 9 fonetyzacja 11 napój owocowy 13 unia europejska 15 system operacyjny 17 nieprzejednany wróg 19 śmiercionośna strzała 21 gaśnica przeciwpożarowa 23 niedokształcone pracownik 25 studia wyższe humanistyczne 27

Kwadratowe tablice Poprawne wykonanie tego ćwiczenia polega na tym, że patrzysz w środek dużego kwadratu, starając się dostrzec i uporządkować umieszczone w nim liczby lub litery. Podczas wykonywania ćwiczenia wystarczy dostrzec położenie kolejnego znaku, nie trzeba zapamiętywać jego pozycji. Liczby porządkujemy wpierw od najmniejszej do najwięk-szej, by następnie odwrócić kolejność. Litery, grupy liter uporządkowujemy w kolejności alfabetycznej. WAŻNE!!! Cały czas wzrok skupiamy na środkowym kwadraciku. Nie poruszamy oczami!!!

2

3

6

1

7

6

6

9

2

4

1

9

9

3

5

1

5

7

8

7

5

2

4

8

8

3

4

a

i

h

g

f

e

m

o

r

b

d

e

c

a

d

s

p

n

f

c

g

b

i

h

t

u

l

regresja (niepotrzebne cofanie wzroku) Regresja oznacza cofanie się do już raz przeczytanych słów, które wydaje ci się, że opuściłeś lub źle zrozumiałeś. Wiele osób uważa, że musi do nich powrócić, żeby napewno zrozumieć materiał. Cofanie wzroku może być także nieswiadome, mimowolne spowodowane zazwyczaj przechodzeniem do następnego wiersza, objęcie jednym spojrzeniem zbyt długiego fragmentu tekstu. Świadome cofanie, regresja spowodowana jest brakiem koncentracji, błądzeniem myślami podczas czytania, które zakłucają rozumienie i szybkość czytania tekstu. Zapewne nieraz zdarzyło ci się czytelniku, że podczas czytania błądziłeś myślami i nie pamiętałeś co właśnie przeczytałeś. Podczas szybkiego czytania skupienie uwagi nie pozwala myślom błądzić, a niezrozumiałe słowa czytelnik stara zrozumieć się na podstawie kontekstu całe zdania, akapitu. Eliminację regresji uzyskujemy poprzez zmuszenie się do nieczytania poraz wtóry rzeczy, które wydaje nam się, że opuściliśmy. Stopniowo zwiększana prędkość, wzrost koncentracji, płynny i jednostajny ruch oczu pozwala nam na wyeliminowanie cofania, bardzo pomocny w tym okaże się WSKAŹNIK (więcej w następnych rozdziałach) Wszystkie przedstawione problemy - fonetyzacja, regresja, małe pole widzenia - nie muszą być już przeszkodami w czytaniu. Są one tylko przyzwyczajeniami, złymi nawykami, które mogą być łatwo skorygowane, dając tym samym bardzo dobre efekty w poprawie szybkości czytania i zrozumienia tekstu. Nowym rewolucyjnym dla ciebie podejściem do czytania jest, abyś od tej chwili zrozumiał, że to nie aparat wzrokowy i mowy pełni centralną rolę w czytaniu, a MÓZG o niewyobrażalnych możliwościach. Oczy są tylko marionetką, to mózg pociąga za wszystkie sznurki. To mózg “rozszyfrowuje” widziany oczyma zestaw znaków i nie ma dla niego większego znaczenia czy ma naraz “rozszyfować” dwa słowa, linijkę tekstu, cały akapit, a nawet całą stronę i tak nie wykorzystujesz wtedy nawet 10 proc. jego możliwości. Obecnie twoim najsłabszym ogniwem są oczy, poruszające się małymi skokami, skupiające się na jednej literze, jednym słowie, zamiast na jednej linijce, jednym akapicie.

Zrozumienie tekstu koncentracja Jeden z głównych wrogów szybkiego czytania. Ile razy zdarzyło ci się, gdy po 30-40 minutach czytania twój mózg oddawał się marzeniom, myśli zaczynały błądzić, a przeczytany co dopiero tekst trzeba było czytać ponownie. Co powoduje słabą koncetrację? Wśród wielu przyczyn braku koncentracjii podczas czytania wymienić należy: Nieznajomość słownictwa, która objawia się przerywaniem toku myśli, którym próbujesz podążać. Zakłucone absorbowanie informacji spowodowane jest napotykaniem na słowa, których znaczeń nie znasz lub nie jesteś pewien. Gdy trafisz na słowo, którego nie rozumiesz lub nie znasz, czytaj dalej, nie cofaj się. Przybliżone lub nawet dokładne znaczenie można zazwyczaj wywnioskować z kontekstu zdania, akapitu. Nieodpowiednia szybkość czytania spowodowana z reguły przekonaniem, że ważny i trudny tekst należy czytać powoli. W ten sposób powstaje błędne koło, gdyż im wolniej się czyta tym mniej się rozumie. Wyjaśnia się to tym, że przy szybkim czytaniu wszystkie strony znaczenia słów: leksykalna, syntaktyczna i kontekstowa zlewają się w świadomości czytelnika w jedną znaczeniową całość. Poza tym, dzięki szybkiej percepcji całego zdania dokładniej rozumie się nie tylko sens każdego słowa, ale też właściwie stawia się logiczny akcent wewnątrz zdania, a zawartą w nim myśl przyswaja nie częściami, lecz w całości. Brak motywacji i organizacji, objawia się to zazwyczaj stwierdzeniem, że nie ma potrzeby czytać danej pozycji, a tym samym odłożeniem pozycji na półkę. Prawdą jest, że zanim zabierzemy się do lektury, wola nasza musi stoczyć prawdziwą bitwę z pracą, telewizją, rozrywką. Kiedy już uda nam się rozpocząć lekturę, stwierdzamy, że nie mamy długopisu, notatnika, nagle mamy ochotę coś zjeść, dzwoni telefon ... wkońcu przekładamy zamiar przeczytania pozycji na później, później i później. Na poprawę koncetracji duży wpływ ma stworzenie optymalnych warunków zewnętrznych. Oczywiste jest, że nie czytamy w ciemnym pomieszczeniu. Światło ma ogromny wpływ na zmęczenie oczu. Najlepsze do czytania i nauki jest światło dzienne, jeżeli czytamy przy sztucznym oświetleniu, powinno ono posiadać odpowiednią jasność, przy czym nie powinno nas oślepiać. Jeżeli czytamy nie powinniśmy tego robić rozłożenie na kanapie, przez włączonym telewizorem, jedząc dodatkowo chipsy Nie może być zbyt wygodnie. Najlepiej czytać w spokojnym i cichym miejscu, siedząc na wygodnym krześle, fotelu przy biurku. Spokój, najlepszy sprzymierzeniec koncetracji. Ilu to z nas czytając słucha radia, ogląda telewizor, rozmawia z inną osobą, bawi się lub je? Potem się dziwi, że przez dwie godziny pracy nic nie zrozumiała i tak naprawdę musi przeczytać wszystko jeszcze raz. Zakłucanie rytmu pracy, hałas, rozmowa, zainteresowanie innymi zajęciami bardzo negatywanie wpływają na szybkość czytania i zrozumienie tekstu, zazwyczaj całkowice niwelując efekt naszej pracy. Zarówno czynniki wewnętrzne, jak i zewnętrzne znacząco oddziałują na szybkość czytania i poziom zrozumienia. Dlatego należy starać się, by zminimalizować efekt wszystkich negatywnych czynników, maksymalizując efekt swojej pracy.

rozumienie Podstawowym celem każdego czytania jest rozumienie, ale jednocześnie nauka czytania na każdym etapie wiąże się głównie z kształceniem zdolności rozumienia. Z badań eksperymentalnych wynika, że rozumienie w procesie czytania staje się z wiekiem coraz bardziej efektywne, by wreszcie u osób biegłych w czytaniu przewyższyć rozumienie tekstu słuchanego. Ogólnie biorąc, rozumienie czytanego tekstu składa się z odrębnych komponentów. rozumienia poszczególnych słów, połączeń wyrazowych i zdań. Z punktu widzenia lingwistyki, rozumienie tekstu jest niczym innym, jak jego rozszyfrowywaniem, dekodowaniem. Znaczenia słów napotykanych podczas czytania mogą wynikać bezpośrednio z minionych przeżyć lub mogą też to być nowe znaczenia, utworzone poprzez połączenie i zreorganizowanie znaczeń uprzednio już znanych. Można zatem przyjąć, iż czytanie będące myśleniem za pośrednictwem drukowanych symboli wyznacza rozumieniu pierwszorzędne znaczenie. Jaka zachodzi relacja pomiędzy szybkością czytania a rozumieniem? Badania wykazały, że szybkie czytanie korzystnie wpływa na rozumienie. Osoby szybko czytające przewyższają w rozumieniu czytających wolno o 50-60%. Wyjaśnia się to tym, że przy szybkim czytaniu wszystkie strony znaczenia słów: leksykalna, syntaktyczna i kontekstowa zlewają się w świadomości czytelnika w jedną znaczeniową całość. Poza tym, dzięki szybkiej percepcji całego zdania dokładniej rozumie się nie tylko sens każdego słowa, ale też właściwie stawia się logiczny akcent wewnątrz zdania, a zawartą w nim myśl przyswaja nie częściami, lecz w całości. Ponadto dobrze rozwinięta technika czytania pozwala ukierunkować główną energię czytelnika nie na pokonywanie technicznych trudności czytania, a na zrozumienie przeczytanego. Pozostałe czynniki wpływające na stopień zrozumienia i odpowiednio na szybkość czytania można podzielić na dwie grupy: obiektywne i subiektywne. Do obiektywnych zalicza się poziom nasycenia tekstu informacją, jego budowę kompozycyjną, styl autora, językowe środki wyrazu, objętość tekstu, a także występujące w tekście tytuły i podtytuły. Z kolei subiektywne czynniki to nastawienie czytelnika na zrozumienie, umiejętność kierowania uwagą, poziom uogólniającego i abstrakcyjnego myślenia, stopień indywidualnych doświadczeń życiowych, stosunek do lektury (cel czytania) oraz antycypacja i pamięć. antycypacja i selekcja Istotny wpływ na rozumienie podczas szybkiego czytania wywiera także antycypacja, czyli przewidywanie, domyślanie się, uzupełnianie drogą skojarzenia. Ułatwia ona i przyspiesza proces percepcji i rozumienia poszczególnych słów oraz całego tekstu, zwłaszcza podczas kolejnego jego czytania. Szybki czytelnik na podstawie kilku liter odgaduje słowo, na podstawie początkowych słów - całe zdanie, a po kilku zdaniach domyśla się sensu całego akapitu i dalej myśli autora. Wyniki licznych eksperymentów zdecydowanie dowiodły, że dorosły czytelnik dysponujący znacznym „bankiem” znanych słów spostrzega je podczas kolejnej lektury jako całe słowa, rozpoznając je po ich wyglądzie, tj. długości i charakterystycznym kształcie ogólnym. A więc nie elementy składowe danego kształtu czynią słowa rozpoznawalnymi, lecz ogólny układ lub kształt słowa, które znane już jest czytelnikowi. Twierdzi się także, że czytelnicy skupiają uwagę na górnych zarysach słowa, nie zaś na dolnych. Łatwo to stwierdzić: drukowany tekst, w którym zakryjemy czystą kartką dolną połowę wiersza, czyta się o wiele łatwiej niż fragment, w którym zakryjemy górne części słów. Bez antycypacji nasze czytanie podobne byłoby do mozołu pierwszoklasisty, składającego litera po literze każde słowo. Dzięki antycypacji przy szybkim czytaniu aktywnie pracuje myśl czytelnika. W większym stopniu opiera się on bowiem na treści tekstu w całości aniżeli na percepcji i dekodowaniu znaczeń poszczególnych słów. Tym samym skierowuje wszystkie swoje siły na uchwycenie podstawowego sensu tekstu. Przy takiej koncentracji uwagi na treści i dużej szybkości czytania w zasadzie nie powstają w świadomości uboczne myśli, nie odnoszące się do czytanego tekstu. Właśnie tym tłumaczy się fakt, że ludzie czytający szybko, w porównaniu z czytającymi wolno, lepiej i głębiej rozumieją tekst. Antycypacja występuje na różnych etapach lektury, jednakże jej wola nie wszędzie jest jednakowa. Rozpoczynając czytanie możemy wypowiadać się o dalszej treści tekstu jedynie w sposób ogólny. Największą rolę antycypacja zaczyna odgrywać dopiero od połowy czytanego tekstu, kiedy nagromadzony zostanie materiał niezbędny do jej pojawienia się. Wówczas następuje wychwycenie myśli przewodniej i rozszyfrowanie relacji przyczynowo-skutkowych pomiędzy kolejnymi wydarzeniami oraz ich znaczenia dla rozwijającego się wątku.

Selekcja czytanego zaś tekstu opiera się na założeniu, że czytane przez nas ksiązki, prasa, odzwierciedlają nasze zainteresowania i podlądy. Zatem czytając książkę, podręcznik posiadamy już pewną cześć wiedzy w nim zawartą. Selekcja dotyczy głównie podręczników, zbiorów suchej wiedzy. W przypadku natrafienia podczas lektury na fragment, z którego nie dowiemy się niczego nowego, przeszukujemy go wzrokiem, szukając tylko czy nie pojawiają się nowe dla nas nieznane pojęcia, fakty, stwierdzenia. Selekcję powinno wykorzystywać się tylko do literatury naukowej i historycznej, a także w sytuacji gdy poszukujemy jak najszybszej odpowiedzi na nurtujące nas pytania, kiedy nie ma potrzeby, na zapoznanie się z całą treścią książki. Ćwiczenie 1 Doskonalenie antycypacji i brakujące fragmenty Czytaj normalnie jak zawsze, nie zwracaj większej uwagi na luki w tekscie. Postaraj się zrozumiec i uzupełnić treść tekstu na podstawie kontekstu zdania. Nazwijmy to Kosmicznymi Wrotami. Przez trzy miliony lat okrążały Saturna w oczekiwaniu na swoje przeznaczenie, które mogło nigdy nie nadejść. Przy ich tworzeniu zniszczono księżyc, którego resztki ciągle jeszcze okrążały planetę. Kończyło się długie oczekiwanie. Kolejny świat stworzył inteligencję, która wyrwała się ze swej planetarnej kolebki. Eksperyment z przeszłości wreszcie przyniósł owoce. Ci, którzy w odległych czasach rozpoczęli eksperyment, nie byli ludźmi. Ich ciała nie przypominały ludzkich w najmniejszym stopniu. Mieli jednak-ciało i krew, i kiedy spoglądali w głębiny kosmosu czuli podziw i zdumienie, i samotność. Gdy tylko posiedli taką moc, wyruszyli ku gwiazdom. W swoich badaniach napotykali na życie w wielu formach i przyglądali się dziełu ewolucji na tysiącach światów. Widzieli pierwsze, słabe oznaki inteligencji powstające i umierające w kosmicznej nocy. A ponieważ w całej galaktyce nie znaleźli nic cenniejszego od umysłu, wspomagali jego powstanie wszędzie, gdzie było to możliwe. Stali się gwiezdnymi siewcami: siali i czasami zbierali plony. A czasami beznamiętnie wyrywali chwasty. Wielkie dinozaury dawno już wyginęły, gdy statek badawczy znalazł się w Układzie Słonecznym. Jego podróż trwała już tysiąc lat. Minął zamarznięte planety zewnętrzne, zatrzymał się na chwilę nad pustyniami umierającego Marsa i skierował się ku Ziemi. Odkrywcy ujrzeli przed sobą świat pełen życia. Przez lata badali, zbierali i katalogowali. Gdy dowiedzieli się wszystkiego, zaczęli modyfikować. Zajęli się przyszłością wielu gatunków na lądzie i w oceanach. Które z eksperymentów powiodły się, dowiedzieli się po milionie lat. Byli cierpliwi, nie byli jednak jeszcze nieśmiertelni. Było wiele do zrobienia we wszechświecie stu miliardów słońc. Wzywały ich inne światy. Wyruszyli więc w pustkę, wiedząc, że nigdy tu nie wrócą. Nie było zresztą takiej potrzeby. To, co zostawili, załatwi resztę. Na Ziemi lodowce dokonały swojego dzieła, podczas gdy nad nimi niezmienny Księżyc pilnował sekretu. Wolniej nawet niż lodowce wzrastały i upadały galaktyczne cywilizacje. Powstawały i kończyły się dziwne i piękne, i straszne cesarstwa, przekazujące swoją wiedzę następcom. Nie zapomniano o Ziemi, ale kolejna wizyta nie miałaby sensu. Ziemia była jednym z miliona milczących światów, z których bardzo niewiele kiedykolwiek przemówi. Ćwiczenie 2 Doskonalenie antycypacji z wykorzystaniem linijki Czytaj stronicę książki, zasłoniwszy linijką lub kartką papieru ostatnie pięć liter wszystkich wierszy. Następnie zasłoń pierwsze pięć liter i wreszcie zasłoń jednocześnie pięć pierwszych i pięć ostatnich liter w wierszach. Z czasem zaleca się zasłonięcie coraz większej liczby liter.

Poprawa ruchu oczu kolejnym ważnym krokiem wodzenie wskaźnikem po tekscie Ludzkie oko reaguje na ruch i kolor które przyciągają jego uwagę. Dlatego podczas czytania powinno się wskazywać tekst przy pomocy palca, a najlepiej cieńkiego wskaźnika nie zasłaniającego czytanego tekstu np. długopisu czy ołówka. Wskazując czytane partie tekstu oczy się mniej męczą, ich ruchy są płynniejsze, nie błądzisz oczami po stronie, jesteś wstanie bardziej skoncentrować się na czytaniu. Istnieje wiele technik podnoszących poziom zaawansowania i wykorzystania aparatu wzrokowego, uwzględniających peryferyjne widzenie poziome, jak i pionowe. Wykorzystują one także zadziwiające możliwości mózgu, jednocześnie pomagają ostatecznie pozbyć się nawyku fonetyzacji i regresji. Na początku, najlepszy efekt przynosi przećwiczenie wszystkich poniżej opisanych technik przy bardzo dużych szybkościach czytania, w zasadzie bez próby zrozumienia czegokolwiek. Pomoże to mózgowi przyzwyczaić się do dużych szybkości. Dopiero po przećwiczeniu wszystkich technik i wybraniu dla siebie najodpowiedniejszej, należy jej używać do dalszych ćwiczeń, jak i normlanego czytania.

A

B

C

Przebieg co drugą linię (rys. A) Przebieg co drugą linię (rys. A) różni się jedynie tym od obecnie przez nas wykorzystywnej techniki, że zamiast jednej linii, obejmujemy jednocześnie dwie. Prawidłowe wykonanie polega na prowadzeniu wskaźnika, np. długopisu ruchem jednostajnym poniżej dwóch właśnie czytanych linii, unosząc go na kilka milimetrów ponad stronę podczas ruchu powrotnego i przesuwając go ponownie po następną parą linii. Przebieg zmienny (rys. B) Zasada jest podobna do przebiegu co drugę linię, z tym, że jeżeli jesteśmy wstanie, to zamiast dwóch możemy objąć od dwóch do dziesięciu linijek tekstu. Przebieg odwrócony - czytanie do tyłu (rys. C) Jego główną zaletą jest wykorzystanie do czytania także ruchu powrotnego wskaźnika, co owocuje natychmiastowym podwojeniem prędkości czytania. Czy można zrozumieć coś co się czyta na odwrót? Tak, jak najbardziej. Trzeba pamiętać, że my już nie czytamy litera po literze czy słowo po słowie, a grupami wyrazów. Podczas każdego zatrzymania czytasz grupę wyrazów, która jest ułożona we właściwej kolejności. Jedynym “utrudnieniem” dla mózgu jest ustawienie we właściwej kolejności dużych grup wyrazów. Lecz “utrudnienie” to i tak jest wykonywane nawet podczas zwykłego czytania, np. “Istnieje wiele technik podnoszących poziom zaawansowania i wykorzystania aparatu wzrokowego, uwzględniających peryferyjne widzenie poziome, jak i pionowe, w celu szybszego czytania“ W powyższym przykładzie mózg musiał utrzymać całą treść w “zawieszeniu” dopóki nie otrzymał ostatniej informacji, nadającej sens wcześniejszym.

E

D

F

Przebieg “S” (rys. D) Bardzo efektywna technika ta łączy ruch do przodu z odwróconym, w zależności od możliwości, każdy przebieg może obejmować od jednej do kilku linii. Przebieg zygzakiem (rys. E) Zaawansowana technika wodzenia wskaźnikiem wykorzystująca ruch do przodu z odwróconym, widzenie peryferyjne. Ruch po skośie pozwala skrócić długość przebiegu, tym samym dodatkowo zwiększając szybkość czytania. Przebieg pętlą (rys. F) Technika analogiczna do zygzaka, z tą różnicą że pętle na zwrotach wskaźnika są większe, pozwalając na dłużej przytrzymać wzrok nad większym obszarem tekstu.

G

H

I

Przebieg falą pionową (rys. G) Znakomita technika łącząca w sobie czytanie do przodu z odwróconym, uruchamiająca w maksymalnym stopniu poziome i pionowe widzenie peryferyjne przy bardzo ograniczonym ruchu wskaźnika. Przebieg pionowy podwójny (rys. H) Bardzo zaawansowana technika wykorzystująca dwa wskaźniki, z reguły są to długopis i palec. Nie zmusza oczu do skupiania się na konkretnych obszarach tekstu, całą pracę wykonuje za nas mózg. Przebieg duże “S” - Leniwe “S” (rys. I) Oparte na podstawowym “S” z wykorzystaniem większego widzenia peryferyjnego. Przy użyciu tej techniki ograni- czamy się do 4-5 ruchów wskaźnikiem na stronę.

Ćwiecznie superszybkości Do ćwiczeń syberszybkości wybierz lekką lekturę, najlepiej na temat, który cię interesuje. Staraj się z niej zrozumieć jak najwięcej, lecz pamiętaj iż to ćwiczenie dotyczy przedewszystkim szybkości. Próbuj różnych metod wodzenia wskaźnikiem i wybierz najbardziej ci odpowiadającą. Za każdym razem kontynuuj lekturę od miejsca, w którym ją przerwałeś. nr 1 a) Przez minutę ćwicz czytanie z szybkościa o 100 słów na minutę większą niż twój dotychczasowy rekord w normalnym czytaniu b) Ćwicz czytanie o 100 słów na minutę szybciej niż w punkcie a c) Ćwicz czytanie o 100 słów na minutę szybciej niż w punkcie b d) Ćwicz czytanie o 100 słów na minutę szybciej niż w punkcie c e) Ćwicz czytanie o 100 słów na minutę szybciej niż w punkcie d f) Ćwicz przez minutę czytanie ze zrozumieniem nr 2 a) Ćwicz przez minutę czytanie z użyciem wskaźnika, przesuwając go pod co trzecią, czwartą linią lub rzadziej, w tempie minimum 2000 słów na minutę. Zaznacz miejsce, w którym skończyłeś. b) Przeczytaj ponownie ten sam fragment przeznaczając na to cztery minuty c) Przeczytaj ponownie ten sam fragment przeznaczając na to trzy minuty d) Przeczytaj ponownie ten sam fragment przeznaczając na to dwie minuty e) przez pięć minut kontynuuj lekturę od zaznaczonego miejsca, z takim samym zrozumieniem jak w punkcie a f) czytaj przez minutę z normlanym zrozumieniem nr 3 a) Od początku rozdziału przeprowadź minutowe przeszukiwanie korzystająć ze wskaźnika, na zapoznanie się z każdą stroną przeznacz cztery sekundy b) Od początku rozdziału ćwicz czytanie z szybkością conajmniej 2000 słów na minutę c) czytaj przez minutę z normlanym zrozumieniem nr 4 a) przez minutę czytaj tak szybko, jak potrafisz, nie zważając na zrozumienie b) przez minutę czytaj w celu dobrego zrozumienia

Ćwiczenia dzień 1 1. 15-30 minut czytania ze stukaniem lub liczeniem tłumiącym fonetyzację. Pamiętamy także, by od samego początku używać wskaźnika, nawet przy czytaniu jeszcze słowo po słowie, linijka po linijce. 2. piramidy 3. tablice dom 3 zając 5 kręgiel 7 hipopotam 9 nauczyciele 11 drewnopodobny 13 sok winogronowy 15 wyjątkowo zwrotny 17 roboty wysokościowe 19 strefa podzwrotnikowa 21 ciemnoniebieskie chabry 23 cieniutko zarysowane brwi 25 umowy, usługi consultingowe 27 wyjeżdżać corocznie na wczasy 29

tor 3 rower 5 pantera 7 skarbonka 9 województwo 11 zielona trawa 13 cudaczny krawat 15 technika czytania 17 dezinformacja wroga 19 szybkość przyswajania 21 codziennie padał deszcz 23 comiesięczne sprawozdzanie 25 krew cyrkuluje w organiźmie 27 intensywny, ognisty czerowony 29

kos 3 śnieg 5 wanilia 7 olimpiada 9 szybkopalny 11 park narodowy 13 codzienna praca 15 czekać cierpliwie 17 kolejka wąskotorowa 19 skoczek spadochronowy 21 cybernetyka ekonomiczna 23 moda na cudzoziemszczyznę 25 cywilizować dzikie plemiona 27 czerwonokrzyska pomoc ofiarom 29

4

3

8

2

7

6

6

3

2

2

5

9

4

8

5

1

7

5

6

7

1

1

9

3

8

4

9

c

i

h

a

f

e

n

o

l

f

e

d

c

g

i

s

r

m

b

a

g

b

d

h

t

u

p

dzień 2 1. 30 minut czytania ze stukaniem lub liczeniem tłumiącym fonetyzację 2. piramidy 3. tablice 4. ćwiczenia superszybkości nr 2 i 3 ul 2 ptak 4 gryzoń 6 samochód 8 paralotnia 10 subarktyczny 12 zielone jabłko 14 chybotliwe cienie 16 chroniczna choroba 18 świeżo zerwane owoce 20 niszczycielskie wiatry 22 poruszać się niezgrabnie 24 cybernetyzacja zarząddzania 26 krew ciurkiem płynęła z rany 28

mi 2 woda 4 wybuch 6 samorząd 8 podręcznik 10 subkontynent 12 drzewko oliwne 14 sok pomarańczowy 16 układ chłodzeniowy 18 cykliczność odpływów 20 czarodziejski chochlik 22 zagajnik młodych choinek 24 skromniuteńkie mieszkanie 26 intensywna, ognista czerwień 28

fa 2 koza 4 strzał 6 latarnia 8 łatwopalny 10 cisawy rumak 12 chropowaty mur 14 hawańskie cygaro 16 chlorotetracykilna 18 czynnik chorobotwórczy 20 cyklinowanie bezpyłowe 22 organizmy jednokomórkowe 24 technika gry na skrzypcach 26 przedstawić problem skrótowo 28

3

4

8

3

7

4

5

3

4

1

7

9

6

9

5

8

7

6

6

5

2

1

8

2

1

9

2

l

i

h

9

2

4

z

o

w

f

e

d

6

8

5

s

r

y

k

j

g

3

1

7

t

u

p

h

e

f

4

6

8

t

o

s

i

d

c

9

7

1

u

r

m

b

g

a

5

3

2

w

n

p

ac

ai

ad

ag

af

aa

as

au

aw

ag

aa

ab

ac

ae

ad

am

ap

an

af

ae

ah

ab

ai

ah

ao

at

ar

ag

aj

af

aa

5

8

4

9

ba

bj

bo

bg

ac

am

ae

ad

11

1

13

3

bn

bd

be

bm

ab

ao

ai

ah

10

14

6

12

bl

bf

bi

bk

al

ak

ap

an

2

16

7

15

bb

bh

bp

bc

•

•

•

dzień 3 1. 30 minut czytania ze stukaniem lub liczeniem tłumiącym fonetyzację 2. tablice 3. ćwiczenia superszybkości nr 1,2,3 i 4

l

i

h

j

n

m

z

o

w

f

e

d

g

l

i

s

r

y

k

j

g

k

d

h

t

u

p

ag

aj

af

aa

5

8

4

9

ba

bj

bo

bg

ac

am

ae

ad

11

1

13

3

bn

bd

be

bm

ab

ao

ai

ah

10

14

6

12

bl

bf

bi

bk

al

ak

ap

an

2

16

7

15

bb

bh

bp

bc

•

•

•

l

i

h

p

a

u

i

m

n

l

o

u

r

n

w

y

a

t

j

ł

c

ł

y

b

f

w

o

s

f

e

d

t

z

c

e

d

r

z

k

j

g

s

m

g

p

k

b

h

dzień 4 1. 30 minut czytania ze stukaniem lub liczeniem tłumiącym fonetyzację 2. kolumny liczby, znajdź niepasujące liczby. Czego nie było? 3. przećwicz jeszcze raz wszystkie metody poruszania wskaźnikiem. Zauważasz u siebie jakieś zmiany? 4. czytanie poprzez grupowanie Która z liczb prawej kolumny nie występuje w lewej. Lewą kolumnę przykrywamy kartką, odsłaniamy na jak najkrótszą chwilę, zapamiętujemy i z prawej kolumny wybieramy niewystępującą liczbę(y).

623

125

633

623

125

847

763

763

736

847

238

513

513

538

238

673

736

637

736

673

419

381

417

381

419

621

396

396

621

612

524

672

542

672

524

821

835

825

835

821

447

752

474

752

447

952

562

952

552

562

784

351

351

748

784

365

762

726

365

762

621

514

216

514

621

402

042

420

402

042

556

661

565

661

556

852

254

245

852

254

562

895

895

562

526

189

984

984

189

198

426

944

944

624

426

823

214

412

823

214

625

582

265

582

625

841

124

481

124

841

561

732

723

561

732

646

312

664

321

466

639

523

523

693

339

421

784

784

412

721

633

856

633

865

685

141

734

144

134

734

934

637

673

637

943

567

256

265

256

567

132

873

132

873

123

417

742

724

471

417

262

784

226

748

262

731

124

731

124

142

187

638

178

187

638

873

322

322

873

323

672

694

649

672

694

985

523

986

985

523

735

467

745

476

735

842

134

842

143

134

Notatki z uczelni wylądowały na podłodze, a na biurku znalazła się teczka Cappsa. Nina przyniosła na lunch kanapki z sałatką z kurczaka; Mitch czytał w czasie jedzenia, a ona tymczasem sprzątała bałagan na podłodze. Parę minut po pierwszej pojawił się Wally Hudson, czy też J. Walter Hudson, jak go tytułowano w firmie, by rozpocząć z nim naukę do egzaminu. Jego specjalnością były kontrakty. Należał do firmy od pięciu lat i był tu jedynym człowiekiem pochodzącym z Wirginii, co jego samego bardzo dziwiło, ponieważ uważał, że Wirginia miała najlepsze uczelnie prawnicze. Przez dwa lata opracowywał nowy program przygotowawczy do tej części egzaminu, która dotyczyła kontraktów. Miał wielką ochotę wypróbować go na kimś. Wręczył Mitchowi ciężki skoroszyt, który był gruby na co najmniej cztery cale i ważył mniej więcej tyle samo, ile teczka Cappsa. Egzamin będzie trwał cztery dni i składał się z trzech części. W pierwszym dniu odbędzie się czterogodzinny test z etyki. Gill Vaughn, jeden ze wspólników, jest specjalistą w dziedzinie etyki i przygotuje Mitcha do tej części egzaminu. W drugim dniu nastąpi ośmiogodzinny egzamin zwany po prostu blokiem głównym. Dotyczy on prawa obowiązującego we wszystkich stanach. To również test, a pytania są bardzo podchwytliwe. Następnie ciężka robota w dniu trzecim i czwartym ośmiogodzinne egzaminy obejmujące piętnaście dziedzin prawa, kontrakty, kodeks handlowy, nieruchomości, delikt cywilnoprawny, kontakty wewnętrzne, testamenty, majątki, pobieranie podatków, rozliczanie należności wzajemnych, prawo konstytucyjne, federalna procedura sądowa, procedura kryminalna, spółki, ubezpieczenia i relacje dłużnik-wierzyciel.

dzień 5 1. 15-30 minut czytania ze stukaniem lub liczeniem tłumiącym fonetyzację 2. kolumny liczb i słów 3. czego nie było? 425 232 554 856 873 124 512 252 731 783 278 252 543 846 789 134 865 479 664 321 145 167 586 349 643 997 987 354 976

8469 3434 6978 3198 9434 9893 9773 1238 3542 9441 6325 6484 3186 1954 7987 4384 8948 3159 1987 1436 3263 5854 8352 2493 2142 8541 8325 6211 9854

1649 3458 6564 3971 6429 3124 9657 3786 6826 5885 9824 9585 2538 9416 1275 9146 5364 5264 6698 1534 9487 5746 3495 4725 1978 3479 3348 1467 6645

49126 72127 85221 93356 66522 67657 84333 98764 18583 15864 97469 12334 97538 03483 48684 35499 39847 38894 63597 69765 96742 48582 17853 25484 32486 87988 46869 41864 97853

452352 643263 834232 252356 785432 453256 564558 463984 463186 317869 156494 168966 978334 139763 169983 348649 468464 498413 975166 489874 134866 497343 487787 896468 131864 316464 184643 466489 131864

ubiór

worek

kwikać

cyklon

ubytek

wywar

kręcić

cyklop

ubranie

wytwór

kopać

czerpak

uciąg

wrota

kłaść

czerpać

uchylny

wrotki

klęczeć

czarny

ucierać

wróżba

kwitek

czerwony

ucisk

walizka

laguna

cylinder

uciszyć

wywrotka

lazurowy

cypryśny

uczesać

własność

lakować

cynowanie

uczony

wywierać

lekarski

cywilny

uczynek

wywiesić

laminat

cytrynowy

uderzyć

wywołać

laminować

cywilizowany

udawać

wzdychać

lansować

cząstkowy

udzielać

wyzdrowieć

laureatka

częstotliwość

kratka

kurtka

kartka

kurtka

kratka

wagon

wazon

wazon

walor

wagon

roleta

luneta

ruleta

luneta

roleta

pałka

piłka

pałka

półka

piłka

malec

palec

walec

palec

malec

katar

kufer

kuter

katar

kufer

pajac

pająk

pałac

pająk

pajac

święto

świeca

święta

świeca

święto

szkoła

szkoda

szkoda

szklana

szkoła

zawód

zakup

zakup

zachód

zawód

słowa

słoma

sowa

słoma

słowa

dzieło

dziecko

dziecko

dzieła

dzieło

start

staw

stal

staw

start

rabat

rabab

raban

rabab

rabat

rachunek

rachuba

rachunki

rachunek

rachuba

raczyć

raczkować

raczkować radzić

raczyć

radca

rada

radar

radca

rada

feler

felga

felga

felc

feler

ferie

ferma

ferma

firma

ferie

figiel

figi

figi

figlarz

figiel

327

721

727

721

327

872

242

242

872

272

945

827

854

827

945

732

774

744

774

732

897

798

798

879

897

322

323

332

323

322

381

831

318

381

831

601

604

601

614

604

107

121

121

117

107

681

816

816

618

681

516

651

516

615

651

687

786

786

678

687

483

834

834

843

483

294

459

249

459

294

572

752

725

572

752

054

504

504

045

054

957

597

579

957

597

403

304

304

404

403

941

419

491

941

419

627

267

276

627

267

954

495

954

459

495

638

863

863

683

638

725

257

275

725

257

483

348

348

438

483

627

276

267

627

276

491

194

194

419

491

dzień 6 1. 15-30 minut czytania ze stukaniem lub liczeniem tłumiącym fonetyzację 2. kolumny słów (wykonywane analogicznie jak kolumny liczb) 3. tablice 4. 15-20 minut czytania prasy, gazet z tekstem ułożnowym w wąskie pionowe kolumny tzw. szpalty. Rozmieszczenie tekstu w taki sposób pozwala u początkujących i średniozaawansowanych na łatwe „łapanie” jednym spojrzeniem całych linijek tekstu. Z początku czytamy linijka po linijce, stopniowo zwiększając od dwóch do ośmiu całych linijek „łapanych” za jednym spojrzeniem.

flara

karton

pakt

soja

flakon

kartka

palik

sojusz

flądra

kolejka

prosta

sojusznik

flecik

kreska

pociąg

słowo

flecistka

kręgle

pojazd

straszny

flegmatyk

kręgarz

paralotnia

sokowirówka

fletnista

kartografika

pakowarka

solenizant

flirciarka

kartoteka

palarnia

solidarny

flokulacja

karuzela

palenisko

sondażowy

florecistka

kasjerka

paliatywny

sortowanie

fluidyzacja

kastaniety

pamiątkowy

sosnóweczka

fluorowodorowy

kaszmirowy

panamerykański

spadkobierczyni

fluoryzacja

katamaran

pantomimiczny

spadochronowy

folklorystyczny

katalizator

państwowość

spanikowany

fonetyzowanie

kasztanowłosy

papieroplastyka

spatynować

fotogeniczny

katadioptryczny

paradygmatyczny

specjalistka

fortyfikacyjny

katalizowanie

paraliteracki

spektakularny

fosforescencja

katastroficzny

parędziesiąt

spirytualistyczny

fotogeniczność

kategoryzować

parlamentarzysta

społecznoekonomiczny

d

e

j

g

l

d

u

p

s

k

i

l

j

i

n

t

w

y

f

h

g

k

m

h

r

z

o

cm

ch

cf

cc

14

8

1

15

bg

bj

bp

ba

ca

cg

cd

ce

2

9

3

13

bn

bc

bf

bh

co

cb

cl

cj

16

7

5

12

bk

bo

bi

bi

ck

ci

cn

cp

11

10

6

4

bb

bm

be

bd

l

i

h

p

a

u

i

m

n

l

o

u

r

n

w

y

a

t

j

ł

c

ł

y

b

f

w

o

s

f

e

d

t

z

c

e

d

r

z

k

j

g

s

m

g

p

k

b

h

17

10

16

14

3

9

19

6

21

7

9

1

23

4

13

4

12

23

25

14

8

24

7

12

18

16

8

15

11

18

15

21

25

22

2

22

2

24

1

20

5

19

6

11

20

3

17

10

13

5

t

k

h

j

w

c

i

m

n

l

n

c

e

y

l

y

r

e

j

o

u

r

d

b

f

s

ł

w

f

ł

o

z

a

d

t

u

a

z

i

p

g

s

m

h

p

k

b

g

•

•

•

r

h

i

p

ł

z

e

g

n

l

o

u

z

m

s

y

o

p

b

ł

c

a

f

k

w

f

a

s

y

j

d

t

l

c

i

d

r

u

b

e

g

w

n

m

t

k

j

h

dzień 7 1. 15-30 minut czytania ze stukaniem lub liczeniem tłumiącym fonetyzację 2. 15-30 minut czytania prasy 3. ćwiczenia superszybkości 1, 2, 3 i 4

dzień 8 1. tablice 2. kolumny 3. podkreśl liczby lub wyraz 4. 15-30 minut czytania prasy

l

i

h

p

a

u

i

m

n

l

o

u

r

n

w

y

a

t

j

ł

c

ł

y

b

f

w

o

s

f

e

d

t

z

c

e

d

r

z

k

j

g

s

m

g

p

k

b

h

17

10

16

14

3

9

19

6

21

7

9

1

23

4

13

4

12

23

25

14

8

24

7

12

18

16

8

15

11

18

15

21

25

22

2

22

2

24

1

20

5

19

6

11

20

3

17

10

13

5

t

k

h

j

w

c

i

m

n

l

n

c

e

y

l

y

r

e

j

o

u

r

d

b

f

s

ł

w

f

ł

o

z

a

d

t

u

a

z

i

p

g

s

m

h

p

k

b

g

część

ptak

trwać

12.04.1891

czkawka

prolog

twaróg

04.03.1754

człapać

pozer

trwoga

31.01.1945

człowiek

pozew

trybunał

08.05.1543

czołgowy

polana

trąbić

01.01.4733

czosnek

piknik

tryumf

24.11.1984

czupryna

porwanie

trzcina

13.10.1415

czworaczki

podkowa

trzęsienie

31.03.2311

czworonóg

promenada

trzycyfrowy

25.06.8514

czynszowy

promień

trzygodzinny

16.06.2452

czworoboczny

propaganda

tupotanie

07.08.1953

czteroaktowy

prorektor

turbinowy

11.05.1956

czteroczęściowy

prospektywny

tryumfalny

09.11.1986

czyścioszek

prostopadły

trzecioligowy

04.06.1979

ćwierćnuta

protekcja

trzeszczenie

19.04.1948

daktyloskopijny

proteina

turbosprężarka

14.06.1106

dalekowzroczny

prostoliniowy

tuzinkowość

27.05.2002

damasceński

protekcjonalny

tygodniówka

11.07.2042

darowizna

protokółować

typograficzny

23.07.2198

debatowanie

prowizoryczność

tysiączłotowy

06.09.1987

debiutowanie

prymitywność

uargumentować

26.03.1697

decybelowy

prywatyzować

ubezwłasnowolnić

02.09.2023

Podkreśl liczby w których na drugiej pozycji stoi 4 534

642

862

832

156

841

894

168

156

134

831

138

384

986

831

548

348

669

342

324

641

221

089

024

420

356

362

673

245

753

854

241

755

214

855

433

754

225

896

422

755

746

244

641

213

814

831

554

821

343

721

629

656

586

164

348

328

819

218

168

496

986

168

159

898

188

348

188

764

543

521

743

233

743

231

965

213

273

765

754

213

575

744

813

347

547

124

414

Podkreśl liczby w których na drugiej pozycji stoi 6 2625

4362

7431

3223

8235

7846

2529

5165

5618

1536

1861

1348

1354

8943

1631

8113

1861

8413

1354

1386

4841

1827

3841

5694

3394

1586

1831

8432

6481

5613

8974

3186

1841

4893

1846

1894

1864

4984

8971

4613

8731

7413

1886

4231

1284

5463

8431

3483

1866

4641

8613

8423

6486

9139

1381

1383

1861

9431

9413

9599

9494

4984

8464

9994

4896

4864

6131

8431

4641

6848

8431

4464

6413

4641

9874

4984

9436

1876

1786

9915

2496

1843

6144

6491

4613

8498

3346

1648

dzień 9 1. czytanie przez grupowanie 2. doskonalenie antycypacji 3. podkreśl liczby lub wyraz 4. 15-30 minut czytania prasy Jego pamięć nie zarejestrowała świadomie tego, co zobaczył. Lecz tej nocy, gdy siedział pogrążony w myślach przy wejściu do legowiska, wsłuchując się w odgłosy otaczającego go świata, poczuł pierwsze, nieśmiałe ukłucie zupełnie nieznanych, potężnych uczuć. Była to niejasna, rozproszona zazdrość i niezadowolenie z własnego życia. Nie miał pojęcia, co wywołało owe uczucia, nie wiedział również, jak je zażegnać. Do jego duszy wkradł się niepokój i Strażnik Księżyca uczynił jeden, mały krok w kierunku ludzkości. Spektakl z czterema tłustymi małpoludami powtarzał się noc po nocy, aż stał się źródłem fascynującego rozdrażnienia, zwiększającego wieczny, dotkliwy głód Strażnika Księżyca. Rzeczywistość, której doświadczył, nie mogła wywołać takiego efektu, wymagała więc psychologicznego wzmocnienia. Gdy każdy atom jego nieskomplikowanego mózgu układał się w mozaikę tworzącą nowy wzór, w życiu Strażnika Księżyca pojawiły się dziury, z których nie zdawał sobie sprawy. Jeśli przetrwa, wzór stanie się wieczny, gdyż jego geny przekażą go przyszłym pokoleniom.

W sobotę po egzaminie adwokackim Mitch nie pojechał do biura, nie mógł także wytrzymać w mieszkaniu. Spędził ranek, okopując kwietniki i czekając. Dom wyglądał teraz reprezentacyjnie i oczywiście pierwszymi gośćmi musieli być rodzice Abby. Sprzątała i czyściła wszystko już od tygodnia, a teraz wreszcie nadszedł czas na wizytę. Obiecała, że nie posiedzą długo, najwyżej parę godzin. Przyrzekł, że będzie tak miły, jak to tylko możliwe. Wymył i wypolerował oba nowe samochody i wyglądały tak, jakby właśnie opuściły wystawę. Trawnik został przycięty przez dzieciaka mieszkającego na tej samej ulicy. Pan Rice nawoził go od miesiąca i teraz - jak sam to określił - trawnik wyglądał jak pole golfowe. Przyjechali w południe i Mitch niechętnie opuścił ogród. Uśmiechnął się, przywitał i powiedział, że musi iść się umyć. Wiedział, że czują się niezręcznie i chciał, aby tak było. Długo brał prysznic, a Abby tymczasem pokazywała im każdy mebel i każdy cal tapety. Takie rzeczy imponowały Sutherlandom. Małe rzeczy zawsze im imponowały. Oceniali innych po tym, co mieli lub czego nie mieli. Ojciec Abby był prezesem małego, okręgowego banku, który od dziesięciu lat chylił się ku upadkowi. Matka miała o sobie zbyt wysokie mniemanie, by poniżać się pracą, i spędziła całe swoje dorosłe życie szukając sposobu na to, by wspiąć się wyżej w hierarchii społecznej w miasteczku, gdzie na podobny awans nie było po prostu żadnych szans. Twierdziła, że jej przodkowie wywodzili się z królewskiego rodu panującego ongiś w jednym ze starszych państw, co zawsze bardzo imponowało górnikom w Danesboro w Kentucky.

Żył raz pewien wielki konstruktor-wynalazca, który, nie ustając, wymyślał urządzenia niezwykłe i najdziwniejsze stwarzał aparaty. Zbudował był sobie maszynkę-okruszynkę, która pięknie śpiewała i nazwał ją ptaszydło. Pieczętował się sercem śmiałym i każdy atom, który wyszedł spod jego ręki, nosił ów znak, że dziwili się potem uczeni, odnajdując w widmach atomowych migotliwe serduszka. Zbudował wiele pożytecznych maszyn, wielkich i małych, aż naszedł go pomysł dziwaczny, aby śmierć z życiem w jedno złączyć i tak dopiąć niemożliwości. Postanowił zbudować istoty rozumne z wody, ale nie tym okropnym sposobem, o którym zaraz pomyślicie. Nie, myśl o ciałach miękkich i mokrych była mu obca, brzydził się jej jak każdy z nas. Zamierzył zbudować z wody istoty prawdziwie piękne i mądre, więc krystaliczne. Wybrał tedy planetę, bardzo od wszystkich słońc oddaloną, z zamarzłego jej oceanu wysięki góry lodowe i z nich, jak z kryształu górskiego, wyciosał Kryonidów. Zwali się tak, bo tylko w przeraźliwym mrozie istnieć mogli i w pustce bezsłonecznej. Pobudowali też w niedługim czasie miasta i pałace lodowe, a że wszelkie ciepło groziło im zgubą, zorze polarne łapali do wielkich naczyń przejrzystych i nimi oświetlali swoje siedziby. Im kto był wśród nich możniejszy, tym więcej miał zórz polarnych, cytrynowych i srebrzystych, i żyli sobie szczęśliwie, a że się nie tylko w świetle, ale i w szlachetnych kamieniach kochali, słynęli ze swych klejnotów. Klejnoty te były z zamarzniętych gazów cięte i szlifowane. Barwiły im wieczną ich noc, w której, jak duchy uwięzione, płonęły wysmukłe zorze polarne, podobne do zaklętych mgławic w kłodach z kryształu. Niejeden zdobywca kosmiczny chciał posiąść te bogactwa, cała bowiem Kryonia była z największych dali widoczna, migocąc bokami jak klejnot, obracany z wolna na czarnym aksamicie. Przybywali więc awanturnicy na Kryonię, by szczęścia wojennego próbować. Przyleciał na nią elektrycerz Mosiężny, który stąpał, jakby dzwon dzwonił, ale zaledwie na lodach nogę postawił, stopiły się od gorąca i runął w otchłań lodowego oceanu, a wody zamknęły się nad nim i, jak owad w bursztynie, w górze lodowej na dnie mórz kryońskich po dzień ostatni spoczywa.

Podkreśl liczby w których na drugiej pozycji stoi 9 763

534

642

862

832

156

841

894

168

156

134

643

138

384

986

831

548

348

669

342

324

641

546

089

024

420

356

362

673

245

753

854

241

783

214

855

433

754

225

896

422

755

746

244

852

213

814

831

554

821

343

721

629

656

586

234

348

328

819

218

168

496

986

168

159

898

636

348

188

764

543

521

743

233

743

231

965

231

273

765

754

213

575

744

813

347

547

124

Podkreśl liczby w których na trzeciej pozycji stoi 7 1987

2625

4362

7431

3223

8235

7846

2529

5165

5618

1536

4646

1348

1354

8943

1631

8113

1861

8413

1354

1386

4841

7388

3141

5694

3394

1586

1831

8432

6481

5613

8974

3186

8913

4893

1846

1894

1864

4984

8971

4613

8731

7413

1886

6423

1284

5463

8431

3483

1866

4641

8613

8423

6486

9139

8431

1383

1861

9431

9413

9599

9494

4984

8464

9994

4896

1398

6131

8431

4641

6848

8431

4464

6413

4641

9874

4984

6436

1876

1786

9915

2496

1843

6144

6491

4613

8498

3346

Podkreśl liczby w których na czwartej pozycji stoi 7 72502

63423

98354

86331

83198

52125

72521

52451

24371

75217

23443

24329

43734

54727

32211

16731

91711

54413

51011

52198

14911

74211

42561

33421

52466

74631

14243

21576

22724

14678

36227

55352

22425

32732

76452

23432

31273

32778

43243

96323

24179

23147

21692

25372

56831

43373

76231

76732

67456

14145

57843

74631

12436

65857

23265

55147

85642

73529

32153

67452

32362

23538

34572

75421

45453

83234

32578

34347

75321

65847

45782

63464

67531

34578

77676

76768

65458

88598

45868

56768

57079

35577

35546

45457

43995

98568

43787

58777

Podkreśl wyrazy w których na drugiej pozycji stoi a cad

cod

ced

dac

eac

eec

coa

aec

aco

oec

cee

eac

oec

uec

aec

cua

uac

uer

doc

cas

sea

ouc

uea

oef

oua

uce

ica

iec

aci

iac

iea

ied

iad

oal

elo

oel

uuc

oel

iae

iua

eui

iae

eid

iea

edi

eai

lac

cel

lec

oec

oic

aac

aec

asc

aoa

dzień 10 1. ćwiczenie superszybkości 1,2,3 i 4 2. doskonalenie antycypacji 3. czytanie przez grupowanie Jadwiga weszła przez drzwi od zakrystii. Ujrzawszy ją rycerze bliżsi stallów, jakkolwiek msza się jeszcze nie zaczęła, poklękali natychmiast, mimo woli oddając jej cześć jak świętej. Zbyszko uczynił to samo, albowiem w całym tym zgromadzeniu nikt nie wątpił, że ma naprawdę przed sobą świętą, której obrazy będą zdobiły z czasem ołtarze kościelne. Szczególniej od kilku lat, surowe, pokutnicze życie Jadwigi sprawiło, że obok czci, winnej królowej, oddawano jej cześć niemal religijną. Z ust do ust między panami i ludem chodziły głosy o cudach spełnianych przez królowę. Mówiono, iż dotknięcie jej dłoni leczyło chorych: ludzie pozbawieni władzy w rękach i nogach odzyskiwali ją po włożeniu starych szat królowej. Wiarogodni świadkowie zapewniali, iż słyszeli na własne uszy, jak raz Chrystus przemówił do niej z ołtarza. Czcili ją na klęczkach monarchowie zagraniczni, czcił i obawiał się ją obrazić nawet hardy Zakon krzyżacki. Papież Bonifacy IX nazywał ją świątobliwą i wybraną córką Kościoła. Świat patrzał na jej postępki i pamiętał, że to dziecię domu Andegaweńskiego i polskich Piastów, że ta córka potężnego Ludwika, wychowanka najświetniejszego dworu, a wreszcie najpiękniejsza z dziewic na ziemi, zrzekła się szczęścia, zrzekła się pierwszej dziewiczej miłości i poślubiła jako królowa „dzikiego” księcia Litwy, aby wraz z nim skłonić do stóp Krzyża ostatni pogański naród w Europie. Czego nie dokazały siły wszystkich Niemców, potęga Zakonu, wyprawy krzyżowe, morze przelanej krwi – tego dokazało jedno jej słowo. Nigdy chwała apostolstwa nie opromieniła młodszego i cudniejszego czoła – nigdy apostolstwo nie połączyło się z takim poświęceniem – nigdy niewieścia piękność nie zaświeciła taką anielską dobrocią i takim cichym smutkiem. Słaby ciąg trwał około piętnastu minut, a niewielkie przyspieszenie nie mogłoby powstrzymać kogokolwiek od spaceru po kabinie. Po kwadransie statek nie był już związany z Ziemią, tak jak wtedy gdy towarzyszył stacji. Zerwał łańcuchy przyciągania i stał się wolną, niezależną planetą, okrążającą Słońce po własnej orbicie. Kabina, którą Floyd miał w całości dla siebie, przeznaczona była dla trzydziestu osób. Czuł się zupełnie samotnie widząc wokół siebie puste fotele. Był jedyną osobą zaprzątającą Uwagę stewarda i stewardessy, nie wspominając o pilocie, drugim pilocie i dwóch inżynierach pokładowych. Bez wątpienia żaden człowiek w historii lotów kosmicznych nie dostąpił zaszczytu takiej obsługi i było mało prawdopodobne, że coś takiego powtórzy się w przyszłości. Przypomniał sobie cyniczną uwagę jednego z mniej godnych szacunku papieży: “Cieszmy się, albowiem nasze jest papiestwo”. Cóż, cieszył się z tej podróży i delektował euforią stanu nieważkości. Wraz ze zniknięciem ciążenia porzucił - przynajmniej chwilowo - większość trosk. Jak ktoś kiedyś powiedział, w kosmosie można być przerażonym, ale nie można się martwić. I miał całkowitą ‘rację. Stewardzi - jak się okazało - byli zdecydowani karmić go przez dwadzieścia pięć godzin podróży i Floyd bez przerwy musiał odsyłać niechciane posiłki. Jedzenie w stanie nieważkości, które kiedyś wprawiało pierwszych astronautów w czarną rozpacz, nie sprawiało obecnie specjalnych problemów. Floyd siedział przy normalnym stole, do którego przymocowano - jak na pływającym po wzburzonych morzach statku - talerze. Wszystkie dania miały lepką konsystencję, co zapobiegało ich wędrówkom po kabinie. Kotlet trzymał się talerza dzięki zawiesistemu sosowi, a sałatka zaopatrzona była w kleiste dodatki. Przy odrobinie umiejętności i uwagi, nie było w zasadzie potrawy, która nie dałaby się bezpiecznie utrzymać na talerzu. Zabronione były jedynie gorące zupy i przesadnie kruche ciasteczka. Oczywiście zupełnie inaczej było z napojami. Wszystkie płyny przechowywano w plastikowych, dających się wyciskać tubach.

Przebiegaj sobie wieczorami miasto w przebraniu, uczęszczaj nawet wraz z twoim filozofem do chrześcijańskich domów modlitwy. Wszystko, co budzi nadzieję i zabija czas, jest godnym pochwały. Ale dla mojej przyjaźni uczyń rzecz jedną: oto ów Ursus, niewolnik Ligii, jest podobno człowiekiem siły niezwykłej, najmij więc sobie Krotona i przedsiębierzcie we trzech wyprawy. Tak będzie bezpieczniej i rozumniej. Chrześcijanie, skoro do nich należy Pomponia Grecyna i Ligia, nie są zapewne takimi łotrami, za jakich mają ich powszechnie, dali jednak przy porwaniu Ligii dowód, że gdy chodzi o jaką owieczkę z ich stada, umieją nie żartować. Gdy ujrzysz Ligię, wiem, że się wstrzymać nie zdołasz i zechcesz ją uprowadzić natychmiast, jakże zaś tego z samym Chilonidesem dokonasz? A Kroto da sobie rady, choćby jej dziesięciu takich, jak ów Ursus, Ligów broniło. Nie daj się wyzyskiwać Chilonowi, lecz na Krotona pieniędzy nie żałuj. Ze wszystkich rad, jakie ci mogę przesłać, ta jest najlepszą. Zapowiedź brzmiała mile i obiecująco, wszyscy pewnie wyobrażacie sobie, że nic łatwiejszego, jak trafić prostą drogą do ostatniego przyjaznego domu po zachodniej stronie Gór Mglistych. Przed wędrowcami nie było widać lasów ani dolin przecinających teren, tylko rozległy stok wznoszący się łagodnie aż do podnóży najbliższej góry, szeroką szarą przestrzeń wrzosów i rumowisk skal-nych, tu i ówdzie poznaczoną zielonymi łatami trawy i mchu, w miejscach, gdzie można było spodziewać się źródeł. Popołudniowe słońce świeciło jasno, ale nigdzie w tej cichej pustce nie dostrzegali znaku życia czy jakichś osiedli. Jadąc naprzód, wkrótce zrozumieli, że dom Elronda może się kryć niemal wszędzie, gdzieś między nimi a górami. Trafiali niespodzianie na doliny ciasne, zamknięte stromymi ścianami, otwierające się znienacka u ich stóp, i patrząc w głąb jarów, ze zdumieniem spostrzegali na ich dnie drzewa i strumienie. Napotykali szczeliny tak wąskie, że prawie mogli je susem przesadzić, lecz głębokie i huczące od wodospadów. Napotykali ciemne wąwozy, których nie dało się przeskoczyć, i tak urwiste, że w żaden sposób nie zdołaliby zejść w nie i potem wspiąć się znowu na drugi brzeg. Napotykali grzęzawiska z pozoru nęcące świeżą zielenią, różnobarwnymi, bujnymi kwiatami, lecz objuczony konik, który się tam dał skusić, nigdy już nie powrócił. Nikt z was nie zgadłby nawet, że tak strasznie dziki kraj dzieli bród na rzece od gór. Bilbo nie mógł się temu dość nadziwić. Jedyną ścieżkę znaczyły białe kamienie, ale niektóre bardzo małe, inne znów zarośnięte wrzosem lub mchem. Słowem, mozolna była to droga, chociaż Gandalf, który, jak się zdawało, znał ją dość dobrze, służył za przewodnika. Czarodziej kręcił głową, wystawiał brodę to w prawo, to w lewo, wypatrując ścieżki, wszyscy zaś sunęli za nim krok w krok bardzo ostrożnie; nie ujechali daleko, gdy już zaczęło się zmierzchać. Pora podwieczorku dawno minęła, zapowiadało się na to, że pora kolacji również wkrótce przeminie. Ćmy polatywały nad ich głowami, mrok zgęstniał, bo księżyc nie wzeszedł. Kuc Bilba potykał się na kamykach i korzeniach. Dotarli do krawędzi stromego urwiska tak niespodzianie, że koń Gandalfa omal nie zsunął się po zboczu.

dzień 11 1. ćwiczenie superszybkości 1,2,3 i 4 2. kolumny słów 3. 15-30 minut doskonalenia antycypacji z wykorzystaniem linijki 4. czytanie poprzez grupowanie

choroba

krwiodawca

marchew

statek

chóralny

krwiopijca

marcepan

spacerowy

choreograf

kubatura

margaryna

sterowiec

chrapnięcie

kubraczek

marionetka

śmigłowiec

chrobotliwy

kukiełkowy

marmurowo

stateczność

chromatofor

krzyżownica

marszobieg

statyczność

chromofor

kuratorium

martwość

statystyka

chromowy

kuśnierstwo

marzanna

stawonóg

chroniczny

kukurydziany

maskarada

stemplować

chronogram

kuleczkowaty

maszynowy

stenografka

chustka

kulometryczny

matematyk

stenotypistyka

cieniusieńki

kserokopiarka

matematyczny

stereofoniczny

chronologia

kuloodporny

materializm

stereotypowy

chromosom

kumulacyjny

materiałowy

stewardesa

chromatyczność

kunsztowny

matołkowaty

stomatologiczny

chromofotypia

kwadratowy

maturzysta

stopniowanie

chropowatość]

kształtowanie

maturalny

storczykowaty

chrystianizacja

kserograficzny

maźnięcie

stowarzyszenie

chrząstkowaty

kryptomorficzny

meandryczny

strachliwość

ciepłolecznictwo

krwistoczerwony

mechanizm

stratocumulus

ciepłokrwisty

kryminogenność

medykament

stroboskopowy

cirrocumulus

kryptograficzny

megalomania

stronniczość

ciuciubabka

kulturoznawstwo

melancholiczny

strukturalista

cmentarzysko

kuchmistrzowski

melodramatyczny

strumieniomierz

cotygodniowy

krystaliczność

melodeklamacja

stukilometrowy

ciemnopomarańczowy

krzemoorganiczny

merytoryczność

stutysięcznik

cienkowarstwowy

krzywoprzysięgnięcie

mesjanistyczny

subantarktyczny

Wysłali mnie do Fort Dix i przydzielili do brygady ogrzewniczej. Codziennie przez cały dzień i pół nocy macham łopatą i wrzucam węgiel do pieców co ogrzewają baraki. Dowódcą kompanii jest taki starszy gość, który zachowuje się jakby wszystko miał w nosie. Jak przyjechałem na miejsce powiedział mi, że do końca służby zostały mi już tylko dwa lata, więc żebym trzymał się w ryzach, a wszystko będzie dobrze. I właśnie to robię: trzymam się w ryzach. Często myślę o mamie, o Bubbie, o hodowli krewetków, o Jenny Curran, a w przerwach gram sobie trochę w ping-ponga. Potem nadchodzi wiosna. Któregoś dnia czytam na tablicy ogłoszeń kartkę, że wojsko organizuje zawody pingpongowe i zwycięzca pojedzie do Waszyngtonu na mistrzostwa. No więc zgłaszam się i wygrywam jak po maśle, gównie dlatego żejedyny facet w bazie co się jako tako zna na ping-pongu ma trzy palce, bo dwa stracił na wojnie i ciągle upuszcza rakietkę. Tydzień później jadę do Waszyngtonu. Zawody odbywają się w szpitalu dla kombatantów; ranni żołnierze gromadzą się w sali i nam kibicują. Pierszą rundę wygrywam bez trudu, drugą też, ale w trzeciej trafiam na takiego małego knypka co to podkręca piłkę na różne sposoby i porządnie łoi mi skórę. Wygrał już dwa sety, prowadzi w trzecim i wygląda na to, że mnie zaraz wykosi, ale nagle spoglądam na tłum gapiów i zgadnijcie kogo widzę na wózku? Porucznika Dana ze szpitala w Da Nang! W trakcie krótkiej przerwy podchodzę do Dana i patrzę, a on nie ma ani jednej nogi. — Musieli je amputować, Forrest — mówi mi — ale poza tym czuję się dobrze. Zdjęli mu z twarzy bandaże, ale po tym wypadku ze spalonym czołgiem skórę ma całą poparzoną i pokrytą bliznami. I wciąż ma wetkniętą w siebie rurkę tyle że już tylko jedną. Rurka idzie od butelki, która wisi z dołu wózka. — Lekarze twierdzą, że nie będą jej wyjmować — mówi. — Podobno jest mi z nią do twarzy. — Potem pochyla się i patrzy mi prosto w oczy. — Słuchaj, Forrest. Musisz w siebie uwierzyć, wtedy nic nie stanie ci na przeszkodzie. Obserwuję twoją grę i wiem, że możesz pobić tego kurdupla. Jesteś najlepszy, zwycięstwo jest ci pisane. Kiwam łepetyną że kapuję i wracam do stołu i od tej pory nie tracę ani jednego punktu. Dochodzę do finału i wygrywam mistrzostwa. Byłem w Waszyngtonie ze trzy dni. Sporo czasu spędzałem z Danem. W dzień spacerowaliśmy, to znaczy on siedział a ja pchałem wózek, czasem szliśmy do ogrodu, żeby Dan pobył trochę na słońcu, a wieczorem grałem mu na harmonijce tak jak kiedyś Bubbie. Najbardziej ze wszystkiego Dan lubił rozmawiać — na różne tematy, ale gównie na temat historii i filozofii. Któregoś dnia opowiadał mi o teorii względności Einsteina i o jej zastosowaniu, więc wyciągłem z kieszeni świstek papieru i wyprowadziłem mu po kolei całe równanie, bo to była jedna z rzeczy, które przerabialiśmy na zajęciach z optyki kwantowej. Dan popatrzył na kartkę. — Forrest, ty mnie nigdy nie przestaniesz zadziwiać! — zawołał.

dzień 12 1. 15-30 minut doskonalenia antycypacji z wykorzystaniem linijki 2. podkreśl liczbę 3. czego brakuje 4. czytanie poprzez grupowanie Podkreśl liczby w których na drugiej pozycji stoi 9 763

534

642

862

832

156

841

894

168

156

134

643

138

384

986

831

548

348

669

342

324

641

546

089

024

420

356

362

673

245

753

854

241

783

214

855

433

754

225

896

422

755

746

244

852

213

814

831

554

821

343

721

629

656

586

234

348

328

819

218

168

496

986

168

159

898

636

348

188

764

543

521

743

233

743

231

965

231

273

765

754

213

575

744

813

347

547

124

Podkreśl liczby kończące się liczbą 43 72502

63423

98354

86331

83198

52125

72521

52451

24371

75217

23443

24329

43734

54727

32211

16731

91711

54413

51011

52198

14911

74211

42561

33421

52466

74631

14243

21576

22724

14678

36227

55352

22425

32732

76452

23432

31273

32778

43243

96323

24179

23147

21692

25372

56831

43373

76231

76732

67456

14145

57843

74631

12436

65857

23265

55147

85642

73529

32153

67452

32362

23538

34572

75421

45453

83234

32578

34347

75321

65847

45782

63464

67531

34578

77676

76768

65458

88598

45868

56768

57079

35577

35546

45457

43995

98568

43787

58777

327

723

723

727

327

576

675

675

567

576

937

793

739

793

937

542

254

254

524

542

897

798

879

798

897

322

323

323

332

322

381

831

381

318

831

601

604

614

601

604

107

121

117

121

107

681

816

618

816

681

516

651

615

516

651

687

786

678

786

687

483

834

843

834

483

294

459

459

249

294

572

752

572

725

752

054

504

045

504

054

957

597

957

579

597

403

304

404

304

403

941

419

941

491

419

627

267

627

276

267

954

495

459

954

495

638

863

683

863

638

725

257

725

275

257

483

348

438

348

483

Kiedy obudziła się po raz drugi, miała już dużo jaśniejszą głowę. Był biały dzień i mogła się rozejrzeć. Znajdowała się w niewielkim, bardzo wysokim pokoju, pomalowanym na przygnębiający szaroniebieski kolor. Podłoga była klepiskiem. Na całe umeblowanie składało się łóżko, na którym leżała Victoria pod brudnym pledem, chwiejący się stolik z porysowaną emaliowaną miednicą, a pod nim cynowe wiadro. Było też okno z zewnętrznym okratowaniem z drewna. Victoria bardzo ostrożnie wstała z łóżka - czuła się dziwnie, bolała ją głowa - i podeszła do okna. Przez kraty widać było całkiem wyraźnie, ujrzała ogród, a za nim palmy. Ogród prezentował się zupełnie nieźle według standardów wschodnich, choć na pewno przedstawiałby wiele do życzenia w oczach angielskiego właściciela domku pod miastem. Pełno tam było jaskrawopomarańczowych nagietków, rosły zakurzone drzewa eukaliptusowe i kępy tamaryszku. Dziecko z niebieskim tatuażem na twarzy i obrączkami na nogach wykonywało jakieś sztuki z piłką i zawodziło jękliwie wysokim nosowym głosem, jakby ktoś w oddali grał na kobzie. Victoria skierowała teraz wzrok na drzwi, duże i masywne. Bez większej nadziei podeszła i spróbowała je otworzyć. Były zamknięte. Wróciła i usiadła na skraju łóżka. Gdzie się znajdowała? Na pewno nie w Bagdadzie. I co teraz zrobi? Po chwili przyszło jej do głowy, że ostatnie pytanie nie ma sensu. Bardziej dorzeczne byłoby się zapytać, co z nią zrobią. Z niemiłym uczuciem kłucia w dołku przypomniała sobie radę Dakina, żeby wszystko od razu wyśpiewać. A może już z niej wyciągnęli, co trzeba, kiedy była nieprzytomna? Najważniejsze - Victoria uparcie podnosiła się na duchu - że żyje. Gdyby tylko udało się jej utrzymać ten stan rzeczy do czasu, jak Edward ją znajdzie. Co zrobi Edward, kiedy zobaczy, że zniknęła? Pójdzie do Dakina? Będzie działał na własną rękę? Postraszy Catherine i zmusi ją do powiedzenia prawdy? A może w ogóle nie będzie jej podejrzewał? Im usilniej Victoria starała się pokrzepić, wyobrażając sobie Edwarda w akcji, tym bardziej jego obraz zamazywał się, aż wreszcie stał się całkowicie abstrakcyjny. Na ile można liczyć na jego inteligencję? To było podstawowe pytanie. Edward był cudowny, czarujący. Ale czy miał głowę na karku? Bo nie da się ukryć, że przy jej obecnych kłopotach bez inteligencji ani rusz. Pan Dakin, ten wiedziałby, co zrobić. Tylko czy będzie mu się chciało? Może po prostu wykreśli jej nazwisko z rejestru postawi przy nim krzyżyk i napisze obok swym starannym pismem: śp. W końcu, dla Dakina była kimś anonimowym. Podjęli wspólnie próbę, szczęście im nie dopisało, koniec, kropka, nie ma rady. Nie, nie widziała Dakina w roli wybawcy. Zresztą, ostrzegał ją. Doktor Rathbone też ją ostrzegał. (Ostrzegał czy groził?) A ponieważ nie przyjęła jego rady, groźba szybko się . spełniła. “Ale żyję, żyję” - powtarzała Victoria z mocnym postanowieniem, by patrzeć na jaśniejsze strony swej sytuacji. Na zewnątrz rozległy się kroki i dał się słyszeć zgrzyt klucza obracającego się w zardzewiałym zamku. Drzwi skrzypnęły w zawiasach i otworzyły się na oścież. Na progu stał Arab. Niósł starą blaszaną tacę z jedzeniem.

dzień 13 1. 15-30 minut doskonalenia antycypacji z wykorzystaniem linijki 2. 15-30 minut czytania prasy 3. tablice aac

aap

aab

aaw

aag

ce

cm

ci

cg

cl

aan

aal

aat

aam

aay

cy

co

cr

cc

cł

aai

aaw

x

aas

aah

cf

cw

x

ca

cs

aar

aad

aał

aaa

aae

cj

cu

cz

ct

cd

aaz

aaj

aau

aao

aaf

cn

cp

ck

cb

ch

16

3

17

14

1

bl

bi

bh

bp

ba

7

13

9

4

24

bo

bu

br

bn

bw

23

18

8

12

10

bc

bł

x

by

bb

25

2

15

22

21

bf

be

bd

bt

bz

6

20

5

11

19

bk

bj

bg

bs

bm

aac

aap

aab

aaw

aag

ce

cm

ci

cg

cl

aan

aal

aat

aam

aay

cy

co

cr

cc

cł

aai

aaw

x

aas

aah

cf

cw

x

ca

cs

aar

aad

aał

aaa

aae

cj

cu

cz

ct

cd

aaz

aaj

aau

aao

aaf

cn

cp

ck

cb

ch

dzień 14 1. 15 minut doskonalenia antycypacji z wykorzystaniem linijki 2. 15 minut czytania prasy 3. ćwieczenie superszybkości nr 1,2,3 i 4 4. ćwieczenie superszybkości nr 1,2,3 i 4 z wykorzystaniem prasy codziennej 5. koniec PAMIĘTAJ Zjawisko regresji i fonetyzacji dla ciebie nie istnieje. Używaj poprawnie wskaźnika. Bądź skoncentrowany podczas czytania i realizuj wyznaczone sobie cele.