Diamond Jacqueline - Milosc i usmiech 31 - Panna mloda w tenisowkach

JACQUELINE DIAMOND
Panna młoda
w tenisówkach
The Bride Wore Gym Shoes
Scan-Dalous
ROZDZIAŁ PIERWSZY
W piątkowy poranek Krista Lund spóźniła się do pracy tylko
o kwadrans. A wszystko przez Connora Fallona.
Co prawda, nie było jego winą, że w kuchni oblała się kawą,
a potem nigdzie nie mogła znaleźć całych rajstop. W zasadzie
nie musiała tak bardzo się przejmować, bowiem na pierwszą
sesję była umówiona dopiero za pół godziny.
Mieszkała niedaleko pracy, powinna więc zdążyć wypić po­
ranną kawę w pobliskiej kafejce.
Zaparkowała srebrnego taurusa i, jak zwykle, z dumą spojrzała
na tabliczkę: „Krista Lund, porady rodzinne i małżeńskie".
Zanim wysiadła, zerknęła jeszcze do notatnika przymocowa­
nego do deski rozdzielczej. W porządku, zabrała z domu kom­
plet papierów, a w torebce miała drugie śniadanie.
Krista wszystko notowała, ponieważ była niezwykle roztrze­
pana. Już przed laty zrozumiała, że tylko pedanteria i dobra
organizacja umożliwią jej opanowanie totalnego chaosu, ku któ­
remu nieuchronnie zmierzała jej natura.
Pierwszym problemem, który musiała rozwiązać po przekro­
czeniu biura, była obecność małego.kotka.
Po raz kolejny Krista pomyślała, że przygarnianie zwierząt
weszło Connorowi w krew. Podejrzewała nawet, że złośliwie
ściągał z ulicy wszelkie bezdomne stworzenia tylko po to, by
w ich wspólnym biurze panował wieczny rozgardiasz.
Connor Fallon, prywatny detektyw, emanował dziwnym
magnetyzmem, któremu ulegały zarówno kobiety, jak i zwierzę­
ta. Wszystkie pozbawione dachu nad głową psy i koty, gdy tylko
przekroczyły granicę La Habra w Kalifornii, natychmiast bez­
błędnie odnajdywały drogę do serca i miski Connora. Zaś ko­
biety.
Wchodząc do biura, Krista ostrożnie balansowała teczką, na
której umieściła filiżankę z gorącą kawą, śniadanie i torebkę.
Wiedząc o swoim wrodzonym pechu, poruszała się krok za kro­
kiem, starannie badając teren stopą.
I nagle wydarzenia nabrały tempa. Spod jej nóg wyskoczyło
małe, szare, przeraźliwie miauczące stworzonko, zaś Krista wy­
lądowała na podłodze. Nim zdołała otrząsnąć się z pierwszego
szoku, usłyszała spokojny głos Connora:
- Czy coś się stało?
Krista boleśnie uderzyła się w kolano i po raz drugi tego
ranka oblała gorącą kawą. Słowa, które cisnęły się jej na usta,
z pewnością nie pasowały do kogoś, kto radził innym, jak za­
chowywać odpowiednie stosunki z bliźnimi. A poza tym uwa­
żała, że dwudziestodziewięcioletnia kobieta powinna umieć za­
panować nad swoimi emocjami.
- Czy wszystko w porządku? - powtórnie zapytał Connor.
Odgarnął z czoła niesforny kosmyk i ukląkł przy wystraszo­
nym kotku. Mała pręgowana bestia, wściekle fukąjąc, przeszła
dumnie po nogach wciąż leżącej Kristy, która z przerażeniem
zauważyła, że kocia mordka jest najeżona niezwykle ostrymi,
morderczymi ząbkami. Connor wziął na ręce stworzenie i posa­
dził je sobie na ramieniu.
- Wszystko w porządku, dzięki za troskę - odpowiedziała
oschle.
Była pewna, że nie zrozumiał jej sarkazmu, jednak poczuła
się dużo lepiej. Niestety, tylko na krótką chwilę. Gdy wstała,
zauważyła, że ma rozbite kolano i w dodatku podarła ostatnią
parę rajstop.
- Co tu się dzieje? - Do pokoju weszła Ruth Roth, wróżka
zajmująca sąsiedni gabinet. Była to czterdziestoletnia, przystoj­
na kobieta o miłym wyrazie twarzy. - Kristo, czy znowu coś
sobie zrobiłaś?
- To dopiero pierwszy raz w tym tygodniu.
W zeszłą środę przycięła sobie palce drzwiczkami od samo­
chodu.
- Nie powinnaś być taka roztrzepana. - Ruth podjęła stały
temat. - Zawsze skupiaj się tylko na jednej rzeczy.
- Próbuję, ale często zapominam, na czym mam się skon­
centrować.
- A przy okazji, naprawdę pamiętam, że nie zapłaciłem ci
jeszcze czynszu - wtrącił się Connor. Do tej pory nie przeprosił
jej za historię z kotem i nie wyglądało na to, by miał zamiar
kiedykolwiek to uczynić. - Dam ci czek w poniedziałek.
Tylko tydzień opóźnienia. Już od roku wynajmował od niej
jedno z biur i zawsze płacił mniej więcej w terminie.
Gdy Connor, wciąż z kotem na ramieniu, ruszył w stronę
drzwi, Krista mimo woli odprowadziła go wzrokiem.
- Pożyczyć ci coś do przebrania? - zapytała Ruth.
- Dziękuję, ale mam zapasową bluzkę, a rajstopy zdejmę.
Nikt nie zauważy, że mam gołe nogi.
Krista zawsze trzymała w biurze ubrania na zmianę, ponie­
waż bardzo często oblewała się zarówno gorącymi, jak i zimny­
mi napojami.
Biuro Kristy składało się z dwóch pokoi. W pierwszym do
niedawna urzędowała sekretarka, która obecnie była na urlopie
macierzyńskim. Na jej biurku piętrzyły się stosy ulotek i bro­
szur, poświęconych wychowaniu dzieci i podtrzymywaniu więzi
rodzinnych.
Drugie pomieszczenie pełniło rolę gabinetu. Było przytulne
i emanowało swojskim ciepłem. W rogu stała kanapa obita ma­
teriałem w kwiecisty wzór i dwa wyściełane krzesła. Ściany
pokryte były jasną tapetą, a okna ozdobione misternie upiętymi
zasłonami. W innym rogu urządzony był kącik dla dzieci.
Wśród pluszowych zabawek poczesne miejsce zajmował wielki,
kudłaty niedźwiadek grizli z harmonijką w łapach.
- Miło, że mi pomogłaś.
Kris...