praca zaliczeniowa psf pdf

Praca zaliczeniowa - ideał fizjoterapeuty. Daria Ciągło Fizjoterapia I rok CM UJ Nie łatwo jest określić jakie cechy powinien posiadać idealny fizjoterapeuta. Na myśl od razu nasuwają się przymioty takie jak odpowiedzialność, profesjonalizm, czy łatwość nawiązywania współpracy. Są to wartości, którymi kieruje się, bądź powinna się kierować, służba zdrowia. Lecz w tych rozważaniach trzeba się skupić konkretnie na zawodzie fizjoterapeuty. Idealny fizjoterapeuta, poza wyżej wymienionymi cechami, musi posiadać pewne indywidualne atrybuty, by należycie wykonywać swoją pracę. Refleksje na temat ideału fizjoterapeuty najprościej chyba zacząć od bardzo krótkiej i ogólnej analizy tego czym jest fizjoterapia oraz czym zajmuje się fizjoterapeuta. Pozwoli to na wybranie odpowiednich zagadnień, które następnie należy rozwinąć i omówić, by stworzyć idealny obraz osoby tu omawianej. Fizjoterapia to dział medycyny klinicznej. Jest ona stosowana w leczeniu, profilaktyce i usprawnianiu narządu ruchu. Leczenie wykorzystywane w fizjoterapii to głównie rehabilitacja ruchowa pacjenta. Specjalistą w dziedzinie fizjoterapii jest właśnie fizjoterapeuta. Ma on stały kontakt z pacjentami w swojej pracy zawodowej, ponieważ musi ich najpierw zdiagnozować, a następnie w ich leczeniu lub profilaktyce musi wykorzystać swoiste metody fizjoterapeutyczne. Podczas współpracy z pacjentem najczęściej występuje kontakt fizyczny. Pacjenci pochodzą też z różnych grup wiekowych – od dzieci do osób starszych. W praktyce zawodowej fizjoterapeuci wykorzystują nie tylko swoją wiedzę, zdobytą na studiach oraz kursach, ale również swoje zdolności manualne, które są także rozwijane w toku nauczania akademickiego. Tak więc analizując zagadnienia wypisane powyżej, można dojść do wniosku, że zawód fizjoterapeuty wymaga wieloaspektowego wykształcenia, a co za tym idzie odpowiednich predyspozycji, by to wykształcenie zdobyć. Tworząc obraz idealnego fizjoterapeuty, przede wszystkim trzeba wziąć pod uwagę, iż fizjoterapia jest dziedziną medycyny. Tak więc idealny fizjoterapeuta musi posiadać obszerną, usystematyzowaną wiedzę z zakresu ciała ludzkiego oraz metod fizjoterapeutycznych. Oczywiście najważniejsze wiadomości, którymi taka osoba powinna dysponować, dotyczą anatomii i fizjologii człowieka oraz ich patologii. Ważne są jednak również zagadnienia dotyczące ściśle fizjoterapii, np. kinezyterapia, fizykoterapia, planowanie toku leczenia, itd. By opanować te dziedziny nauki, taki człowiek musi wykazać się systematycznością

w kształceniu się. Konieczne jest też, aby posiadać dobrą koncentrację podczas nauki oraz łatwość uczenia się. Oczywistym jest też, aby pamięć takiej osoby nie była zbyt „krótka”. Idealnemu fizjoterapeucie nie może zdarzyć się sytuacja, że czegoś nie wie. Dlatego musi swoją wiedzę ugruntowywać i odświeżać. W zawodzie fizjoterapeuty ważne są również zdolności manualne, co już wcześniej było nadmienione. Można nawet zaryzykować stwierdzenie, że przede wszystkim na tych zdolnościach opiera się praca fizjoterapeuty. Przez hasło „zdolności manualne”, w kontekście tego zawodu, rozumie się, ogólnie mówiąc, umiejętności leczenia dłońmi. Natomiast wdrażając się w szczegóły tego pojęcia, można dojść do wniosku, iż chodzi o to aby umieć odpowiednio prowadzić ruch pacjenta, bądź umiejętnie masować jego ciało,

by

doprowadzić

do

oczekiwanego

skutku.

Głównymi

praktykami

fizjoterapeutycznymi wykorzystującymi zdolności manualne fizjoterapeuty, są przede wszystkim kinezyterapia oraz masaż, nie tylko leczniczy. Idealny fizjoterapeuta, aby perfekcyjnie wykonywać te zabiegi, jest zobowiązany posiadać znaczną siłę mięśniową. By ją zdobyć musi mieć do tego odpowiednie predyspozycje fizyczne, tj. posiadać: odpowiednią wagę, mieszczącą się w granicach normy, odpowiednią kondycję oraz wytrenowane mięśnie, zwłaszcza mięśnie kończyny górnej, które wolno się męczą. Kolejną kwestią jest to, że aby wypracować taką siłę mięśniową, idealny fizjoterapeuta ma obowiązek regularnie trenować, uprawiać jakiś sport lub przynajmniej ćwiczyć. Ażeby te zadania wykonać musi wykazać się wytrwałością i lubić wysiłek fizyczny. Istotnym aspektem zawodu fizjoterapeuty jest praca z pacjentem. Idealny fizjoterapeuta jest zobligowany do zdobycia zaufania pacjenta. Każda współpraca z pacjentem musi opierać się na wzajemnym zaufaniu, bo tylko takie zachowanie gwarantuje sukces kooperacji. Atrybuty niezbędne, by ten cel osiągnąć to m.in.: pogodne usposobienie, optymizm, otwartość oraz umiejętność słuchania innych. Dzięki tym cechom idealny fizjoterapeuta stworzy również przyjazną atmosferę w relacji terapeuta – pacjent, co z całą pewnością zaowocuje pomyślnymi wynikami leczenia. Idealny fizjoterapeuta nie może być też osobą, która łatwo się poddaje. Z drugiej jednak strony musi być pewny siebie, ale oczywiście w granicach przyzwoitości. Jak powszechnie wiadomo żadna terapia nie gwarantuje całkowitego powrotu do sprawności fizycznej leczonego, ale trzeba dołożyć wszelkich starań, aby doprowadzić ją do samego końca oraz zrealizować ją w jak największym stopniu. Dlatego też zawsze należy podchodzić do każdego przypadku z brakiem całkowitego przekonania o pomyślności kuracji, ponieważ brak powodzenia może doprowadzić do osłabienia psychicznego człowieka, a na taką sytuację idealny fizjoterapeuta nie może sobie pozwolić.

Oddzielnie należy omówić kwestię kontaktu fizycznego pomiędzy fizjoterapeutą, a pacjentem. Taka styczność jest koniecznością w pracy fizjoterapeuty. Idealny fizjoterapeuta musi wypracować sobie barierę seksualną i emocjonalną, które są powiązane z tym aspektem jego pracy. Nie jest to zadanie łatwe. W swojej pracy zawodowej na pewno spotka atrakcyjnych pacjentów płci przeciwnej, do których może poczuć pociąg seksualny. Jest to sytuacja niedopuszczalna dla idealnego fizjoterapeuty. Bliższe relacje można zawiązywać tylko z byłymi podopiecznymi. Inni pacjenci fizjoterapeuty, który pozwoliłby sobie na poufałość z jednym ze swoich rekonwalescentów, z pewnością poczuliby się gorzej potraktowani. Takie okoliczności nie mogą mieć miejsca, ponieważ ze wszystkimi pacjentami powinno się obchodzić w ten sam sposób. Z kolei może także zaistnieć zupełnie inna sytuacja. Chory, którego leczy idealny fizjoterapeuta, jest osobą o widocznej niepełnosprawności lub jest po prostu zaniedbany. W razie takiej ewentualności idealny fizjoterapeuta nie może okazać swoich negatywnych uczuć. Bez względu na swoją niechęć do takiej osoby musi on wykonać swoją pracę. Taka jest cena profesjonalizmu. W tworzeniu obrazu idealnego fizjoterapeuty nie można zapomnieć o rozpatrzeniu kwestii różnego podejścia do pacjenta, w zależności od jego wieku. Aby zdobyć zaufanie, szacunek dzieci i sprawić, by były chętne do współpracy, należy potraktować je ze swoistym humorem, wprowadzić do terapii troszeczkę zabawy. W roli terapeutów dzieci najlepiej sprawdzają się osoby o osobowości „żółtej”, które potrafią stworzyć atmosferę opisaną powyżej. Z kolei z osobami w podeszłym wieku powinno się postępować tak, że terapeuta i pacjent darzą się wzajemnym szacunkiem. Ponadto to terapeuta jest specjalistą i wie, co należy robić. Trzeba o tym pamiętać, ponieważ czasem starszym osobom jest ciężko się podporządkować z uwagi na ich doświadczenie życiowe. Ale oczywiście niedopuszczalne jest, by fizjoterapeuta infantylizował starszego pacjenta. Co do obchodzenia się z pacjentami dorosłymi (młodymi, w średnim wieku) najlepiej jest pracować na zasadzie partnerstwa oraz również wzajemnego szacunku, lecz w tej relacji będzie więcej swobody ze względu na podobny wiek fizjoterapeuty i podopiecznego. Idealny fizjoterapeuta musi umieć zmieniać swoje podejście w zależności od tego z jakim pacjentem ma do czynienia. Chodzi o to, aby każdy rekonwalescent był traktowany indywidualnie. Ważną kwestią, o której nie można zapomnieć jest to, iż praca fizjoterapeuty jest normowana różnymi sankcjami prawnymi. Dokumentem, który najlepiej reguluje zagadnienia związane z fizjoterapią jest Kodeks Etyczny Fizjoterapeuty Rzeczypospolitej Polskiej. Zawarte są w nim najważniejsze przepisy dotyczące pracy fizjoterapeuty. Przede

wszystkim ważne jest to, by szanować prawa i godność pacjenta oraz starać się pomóc mu w jak najlepszy sposób, bez względu na jego płeć, wiek, rasę, narodowość, itd. Fizjoterapeuta musi również stawiać dobro człowieka ponad wszystkie inne dobra. Poza artykułami dotyczącymi współpracy z pacjentem zawarte są tam również przepisy dotyczące praktyki fizjoterapeutycznej, badań naukowych oraz współpracy z innymi przedstawicielami służby zdrowia. Wśród artykułów dotyczących kooperacji fizjoterapeuty ze współpracownikami najważniejsze jest to, że muszą się oni wzajemnie szanować, ich relacje powinny być koleżeńskie i kulturalne. Natomiast ich wzajemna ocena dotycząca wykonywanej pracy powinna być sprawiedliwa i uczciwa. Idealny fizjoterapeuta bezwzględnie musi przestrzegać przepisów prawa oraz etyki dotyczących jego zawodu. Na zakończenie warto wprowadzić wzmiankę o całkowitej autoprezentacji idealnego fizjoterapeuty. Chociaż wygląd nie jest najważniejszy, to jednak idealny fizjoterapeuta musi się trzymać pewnych zasad, dotyczących jego powierzchowności. Najistotniejszą rzeczą jest to, że musi być on człowiekiem zadbanym, przestrzegającym higieny osobistej, by przyciągać pacjentów, a nie odstraszać. Długie włosy powinny być zawsze umyte i świeże oraz dla wygody spięte. Paznokcie powinny być krótko obcięte i wyczyszczone. U kobiet makijaż powinien być subtelny, a ilość biżuterii zredukowana do minimum. Perfumy powinny być delikatne, niedrażniące zmysłu powonienia. Ponadto powinien być on ubrany schludnie, a jego uniform powinien być czysty i wyprasowany. Miłym dodatkiem jest przyjemna aparycja. Opisany powyżej „przepis” na idealnego fizjoterapeutę jest opinią subiektywną. Przechodząc jednak do podsumowania z całą stanowczością można stwierdzić, że aby być idealnym fizjoterapeutą trzeba połączyć wiele rozmaitych cech charakteru, osobowości oraz predyspozycji fizycznych i psychicznych. Pomimo tego, że każdy ma indywidualny obraz idealnego fizjoterapeuty, to jednak niektóre elementy takie jak obszerna wiedza czy zdolności manualne, są czynnikami, które musi posiąść każdy fizjoterapeuta. Niektóre przymioty opisane w tekście powyżej są atrybutami, z którymi trzeba się urodzić, dlatego nie każdy ma predyspozycje do tego, by być idealnym fizjoterapeutą. Jednak należy do tej perfekcji dążyć. A każdy fizjoterapeuta ma szansę stać się idealnym fizjoterapeutą, dla jakiegoś konkretnego pacjenta. Trzeba jedynie wykazać

się

współpracy.

odpowiednią

motywacją,

zaangażowaniem,

optymizmem

i

chęcią