Retribution S. Kenyon

Retribution Kenyon Sheerrilyn

Tlumaczenie-feisty Beta-axses

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Dla mojego męża, za zbyt wiele powodów, by zliczyć. Dla moich chłopców, którzy sprawiają, że się śmieję i wypełniają moje życie radością. Dla moich przyjaciół, którzy utrzymują mnie przy zdrowych zmysłach. I dla moich czytelników, którzy błagali mnie o historię Sundowna. Dziękuję za bycie częścią mojego życia i za wypełnianie mojego serca miłością.

2

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

‘Nie pozwól dniowi wczorajszemu zająć zbyt dużo dnia dzisiejszego’ - Przysłownie Indian, Czirokezów

WILLIAM JESSUP „SUNDOWN” BRADY, MIT POTWORA. 1873 NAPISANE PRZEZ SOLACE’A WALTERSA Mówią, że droga do piekła wybrukowana jest dobrymi chęciami. W przypadku Williama Jessupa Brady’ego, została ona ręcznie wyrzeźbiona karabinem Henry lever-action1 przewieszonym przez jego ramię i Smith’em & Wesson’em, szóstką2 przywiązanym do jego biodra. W czasie, gdy na świecie są najbardziej brutalni ludzie, on jest najbardziej złośliwym ze wszystkich. Dziki. Niecywilizowany. Skundlony mieszaniec psa zrodzony z wnętrza najgłębszej dziury Diabła, jest najgorszą plagą, która nawiedza nasze miasta i zabija wszystkich bez wyjątku. Nikt nie jest bezpieczny czy wolny od jego gniewu. Nikt nie jest bezpieczny przed jego celem. Będąc pistoletem do wynajęcia, nie wykręca się od żadnego celu. Mężczyzn, kobiet czy dzieci. Jeśli masz gotówkę, on ma kulę. Kulę, którą dostarczy ofierze prosto między oczy. Są tacy, którzy zrobiliby romantycznego bohatera z tego czarnego charakteru. Tacy, którzy myślą o nim jak o Robin Hoodzie, ale Sundown Brady bierze od wszystkich i daje tylko sobie. Jest naprawdę pozbawiony duszy.

1 2

Coś takiego: http://www.ozarkguns.com/rifles/henry/pics/levermagnum_large.jpg http://tremors.by.ru/weapons/revolv/earls.jpg

3

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Nagroda za tego mężczyznę to 50 tys. $ - fortuna, aby mieć pewność – a mimo to ludzie nadal są przerażeni próbą pojmania go. W rzeczywistości, władze w dalszym ciągu znajdują rozrzucone szczątki biednego, cnotliwego marszałka, który popełnił błąd strzelając do niego w Oklahomie, gdy Brady obrabowywał bank. Nie jeden strzał uderzył w jego znak. Czy istnieje jakakolwiek wątpliwość, że Brady zaprzedał swoją duszę Lucyferowi za nieśmiertelność i niezniszczalność? Chociaż Brady nie lituje się nad nikim, reporter chce wiedzieć, czy istnieje ktoś, kto ośmieliłby się położyć kres niegodziwości Brady’ego. Z pewnością któryś z dobrych, prawych, przyzwoitych mężczyzn chciałby zdobyć sławę i pieniądze uwalniając świat od najbardziej złowieszczej istoty, która po nim chodziła. Modlę się, że jesteś dobrym, odważnym mężczyzną. O czystym celu. Ale najbardziej ze wszystkiego, życzę tobie szczęścia. ****** „Wszystko zmienia się dzisiaj”. Nie mogąc uwierzyć, że żył wystarczająco długo, aby zobaczyć ten niezasłużony sen, Jess Brady stał na zewnątrz kościoła w jego najlepszych, drapiących ubraniach. To był ostatni zakręt, którego kiedykolwiek spodziewałby się po swoim marnym życiu. Obrabowywał banki i pokonywał w pojedynkach doświadczonych mężczyzn bez mrugnięcia okiem czy spocenia się od kiedy miał trzynaście lat. Jednak tu i teraz był tak zdenerwowany jak jednooki kozioł w pożarze stodoły. Każda część niego była na krawędzi. Każda jego część żyła w pełni, i po raz pierwszy od kiedy się urodził, rzeczywiście patrzył w przyszłość. Drżącymi rękoma, wyciągnął swój stary, złoty zegarek kieszonkowy, by sprawdzić czas. W pięć minut, zostawił za sobą swoją brutalną przeszłość na zawsze i odrodził się jako nowy człowiek. Już nie jako William Jessup Brady,

4

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

szuler, rewolwerowiec, zabójca do wynajęcia, chciał stać się Williamem Parkerem, rolnikiem… Dobrym mężem i ojcem. Wewnątrz tego jasnego, białego kościoła, była najpiękniejsza kobieta na świecie i czekała na niego, by wszedł do środka i uczynił ją swoją. Marzenia się spełniają. Jego droga matka powiedziała mu tak, kiedy był małym chłopcem, ale okrutne życie i pijacki ojciec, który był zżerany przez zazdrość i nienawiść do całego świata, wykopał to z niego, gdy miał dwanaście lat i stał nad grobem żebraka. Nic dobrego mu się nie przydarzyło od dnia, w którym zachorowała, a rok jej cierpień pozostawił w nim głęboką gorycz. Nikt o tak czystym sercu, nigdy nie powinien tak cierpieć. Ani jedna rzecz nigdy nie dała mu przyjemności czy nawet nie sprawiła, by pomyślał, że świat jest czymkolwiek więcej niż całkowitą nędzą dla głupich nieszczęśników, którym przyszło się na nim urodzić. Dopóki Matilda Aponi nie uśmiechnęła się do niego. Ona sama sprawiła, że uwierzył, iż świat jest piękny a ludzie na nim nie są jedynie dzikimi zwierzętami wypuszczonymi, by karać wszystkich dookoła. Sprawiła, że chciał być lepszym mężczyzną. Mężczyzną, jakim jego matka powiedziała mu, że może być. Wolnym od nienawiści i goryczy. Usłyszał dźwięk zbliżającego się konia. To powinien być jego drużba, Bart Wilkerson. Jedyna osoba, której kiedykolwiek ufał i osoba, która przygarnęła go pod swój dach, gdy był trzynastoletnim uciekinierem. Bart uczył go jak przetrwać w zimnym, wrogim świecie, który zdawał się zazdrościć mu każdego oddechu, jaki brał. Wziął na siebie trzy kule przeznaczone dla Barta, a dwie z nich narobiły razem więcej zamieszania niż dwa demony wdrapujące się na kolczaste ściany piekła. Tak jak Jess, Bart ubrany był w ciemny, długi płaszcz a jego siwiejące włosy były świeżo uczesane. Nikt, patrząc teraz na nich, nie mógłby powiedzieć, że są

5

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

notorycznymi bandytami. Wyglądali na szanowanych, ale Jess chciał więcej. Chciał być szanowanym. Bart zsunął się z konia i przywiązał przy powozie Jessa, który kupił tylko na ten dzień. Do diaska, on nawet udekorował go liliami – ulubionymi kwiatami Matildy. - Jesteś gotowy, dzieciaku? – Brat zapytał uroczyście. - Tak – mimo, że się bał, nie było niczego innego na świecie czego, by chciał. Niczego. Oddał już nawet wszystkie nieuczciwie zdobyte wygrane tak, by Matilda nie dowiedziała się o jego przeszłości. Dla niej zrobiłby wszystko. Nawet byłby szczery. Jess ruszył do drzwi z Bartem o jeden krok za nim. Jak tylko dotarł do schodów, rozległ się strzał. Jess zassał gwałtownie powietrze. Nagły ból wkroczył w każdą część jego ciała, gdy siła uderzenia strzału zmiotła mu kapelusz z głowy. Jess starał się zrobić krok naprzód, ale więcej strzałów podążyło za pierwszym. I wszystkie z nich uderzyły w różne części jego ciała. Te strzały sprawiły, że zrobił coś, czego nie robił nigdy przedtem. Upadł na kolana. Jego furia zapłonęła, a on chciał zwrócić ten ogień, ale Bart wiedział, że sprzedał swoje pistolety, by kupić Matildzie pierścionek – to był jego ostatni akt pozbycia się starego Jessa Brady’ego. Był całkowicie bezbronny. Czyli taki, jakim przysięgał nigdy nie być. Jak mogłem być tak głupi? Jak mógł postawić kogoś za swoimi plecami, kiedy wiedział lepiej? Może to była pokuta za grzechy, które popełnił. Może to wszystko na co zasłużył taki skurwiel jak on.

6

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zastrzelony w dzień, który miał być jego najszczęśliwszym dniem w życiu. Bart go kopnął. Zdyszany od ciężaru bólu i smaku krwi, Jess spojrzał na niego. Na jedynego człowieka, dla którego ryzykował swoim życiem tyle razy. - Dlaczego? Bart wzruszył nonszalancko ramionami, gdy obracał swoim pistoletem. - Zawsze chodzi o pieniądze, Jess. I ty to wiesz. A teraz jesteś wart fortunę. Taa… jak mógłby zapomnieć o ich kodeksie? Po jego zabiciu Bart byłby najbogatszym człowiekiem w Gull Hollow. Nie żeby nie był już teraz. Bart był jedynym, któremu Jess oddał swoje wszystkie pieniądze. Jess zakaszlał krwią, widząc mroczki przed oczami. Było mu teraz tak zimno. Zimniej niż wtedy, gdy jako dziecko wczesną wiosną pracował na polu bez butów i płaszcza. Jego ojciec zawsze mu mówił, że tak skończy. Jesteś śmieciem, chłopcze. Czyli wszystkim czym zawsze będziesz, bo nie będziesz żył wystarczająco długo, by być czymś innym. Pewnego dnia skończysz źle. A teraz leżał, umierając w wieku dwudziestu sześciu lat. Bóg nawet nie pozwolił mu dotrzeć do drzwi kościoła Matildy. Ale w końcu był Sundownem, a Sundown Brady nie odejdzie spokojnie do swojego grobu. Żaden cholerny człowiek nie może go zabić i tego przeżyć. - Wrócę po ciebie Bart. Nawet jeśli będę musiał sprzedać za to swoją duszę. Więc dopomóż mi Boże. Zabiję cię za to. Bart się roześmiał. - Prześlij diabłu moje najlepsze pozdrowienia. - William! – pełen agonii krzyk Matildy zranił go bardziej niż rany od kul. Zaczął odwracać się, by zobaczyć ją po raz ostatni, ale Bart chłodno dokończył pracę i odmówił mu nawet pociechy z widoku jej twarzy zanim umarł.

7

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

****** Jess obudził się z przekleństwem. Przynajmniej myślał, że się obudził. Szczerze to ciężko powiedzieć. Było tutaj ciemniej niż w rogu serca jego ojca, a było wiadome, że ten bydlak nie żywił do niego żadnych czułych uczuć. Cisza tutaj była tak głośna, że aż dzwoniła w uszach. Nawet nie słyszał własnego bicia serca. Ponieważ jestem martwy. Pamiętał ból postrzału i próby ujrzenia Matildy w jej sukni ślubnej… Więc to jest piekło. Ale szczerze to spodziewał się płomieni i rozdzierającej agonii. Latających demonów, atakujących go widłami i zapachów podobnych do gnoju ze stajni. Zamiast tego, była jedynie ciemność. - To dlatego, ponieważ jestem na Olimpie. A przynajmniej twoja dusza jest. Odwrócił się, gdy rozbłysło pojedyncze światło, ukazując mu najpiękniejszą kobietę jaką kiedykolwiek widział. Wysoka, smukła i atrakcyjna, miała włosy tak czerwone, że zdawały się mienić w tym słabym świetle. Z błyszczącymi, zielonymi oczami wyglądała eterycznie. Bardziej jak anioł niż jak demon, szczególnie biorąc pod uwagę białą, opływową suknię, która zdobiła jej ciało. Coś w jej stylu przypominało mu białe posągi, które widział w hotelach odwiedzanych przez niego po obfitym łupie. - Co to Olimp? Dźwięk, który wydała przypominał mu klacz, która zrzucała z siebie jeźdźca bo była zirytowana. - Ubolewam nad ubogą edukacją tzw. współczesnego człowieka. Jak można nie znać nazwy góry, na której mieszkają greccy bogowie?

8

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Potarł szczękę i zmusił się, żeby się nie irytować na jej obrazę. Dopóki nie wiedział kim jest, to prawdopodobnie nie byłoby mądre, żeby ją za bardzo wkurzać. - Cóż, proszę pani, bez obrazy, ale to ma prawdopodobnie wielki związek z tym, że nie jestem Grekiem. Urodziłem się w Possum Town, w Missisipi i nie oddalałem się od niego na wschód. Warknęła nisko z gardła, i przemówiła wściekle w języku, którego nie rozumiał, co prawdopodobnie było dobre. Nie było potrzeby, by oboje byli wściekli. Zaciskając zęby, uspokoiła się i przyszpiliła go zabójczym spojrzeniem. - Postaram się mówić tak, byś mnie zrozumiał. Jestem grecką boginią, Artemidą. - Nie wierzę w bogów i w boginie. - Cóż, sądzę, że powinieneś bo ta jedna ma dla ciebie układ, który myślę, że cię zainteresuje. To sprawiło, że jego uszy doszły do siebie. - Jaki układ? Zmniejszyła dystans między nimi tak, by móc szepnąć mu do ucha. - Słyszałam co powiedziałeś, gdy umierałeś u stóp swojego przyjaciela. Twoja dusza krzyczała o zemstę tak głośno, że wezwała mnie bym przechwyciła cię od twojego ostatecznego przeznaczenia. Ich spojrzenia się spotkały. - Możesz wysłać mnie z powrotem, bym zabił Barta? - Tak, mogę. Gwałtowna radość rozrywała go na samą tego perspektywę. Za to, mogła obrażać go cały dzień. - Za jaką cenę? - Nazwałeś to, gdy umierałeś.

9

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Moja dusza. Pochyliła do niego głowę zanim poklepała go po policzku. - To jest stawka za zemstę. Ale nie martw się. Są też inne korzyści, które płyną z bycia pozbawionym duszy. Jeśli się zgodzisz, dam tobie dwadzieścia cztery godziny, abyś zrobił cokolwiek zechcesz temu, kto cię zdradził. Bez żadnych konsekwencji dla ciebie. Jego sczerniała dusza tak czy inaczej nigdy nie była zbytnio w użytku. Artemida uśmiechnęła się. - Będziesz miał nieśmiertelność i wszystkie bogactwa jakie możesz sobie wyobrazić. - Mogę wyobrazić sobie sporo. - I nadal nie wypełni to nawet kawałka tego, co będzie tobie dane. Gdy coś brzmiało tak dobrze… Przejechał kciukiem po dolnej wardze, patrząc na nią podejrzliwie. - Jaki jest kruczek? Zaśmiała się złowrogo. - Mimo wszystko jesteś inteligentny. Dobrze. To sprawia, że praca jest łatwiejsza. - Praca? - Hmm. Będziesz służył w mojej armii Mrocznych Łowców. Na jego twarzy pojawił się grymas. - Mrocznych co? - Łowców – powtórzyła. – Są nieśmiertelnymi wojownikami, wybranymi stopą przeze mnie. - Wybranymi stopą? – O czym ona gadała? - Nieważne jak to się mówi – warknęła z irytacją. – Oni są moimi żołnierzami, którzy chronią ludzi przed Daimonami, żerującymi na ludzkości.

10

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Technicznie mówili w tym samym języku, ale cholera… ciężko było nadążyć za kobietą, używającą słów, których nigdy wcześniej nie słyszał. - Kim są Daimony? Położyła ręce na biodrach i zaczęła przed nim chodzić. - W skrócie, mój brat Apollo narobił bałaganu. Wieki temu stworzył rasę nazwaną Apollitami. – Zatrzymała się, by spojrzeć na Jessa. – Arogant z niego, co? Myślał, że ludzie są słabi a on potrafi stworzyć coś lepszego. – Po czym powróciła do chodzenia. – Tak czy inaczej, wysłał ich luzem między ludzkość a oni odwrócili się od niego i zabili jego ulubioną, ludzką konkubinę i mojego bratanka. Niezbyt mądrze. Dlaczego myśleli, że Apollo nie domyśli się kto stoi za ich śmiercią. Tyle jeżeli chodzi o ulepszenie – przewróciła oczami – Apollici… niedorzeczne. W każdym razie, są teraz przez niego przeklęci i jedynym sposobem, aby mogli przeżyć swoje dwudzieste siódme urodziny jest zabijanie ludzi i kradzież ich dusz – mamy tutaj atlantycką boginię kurwę, której mogą dziękować za to małe błogosławieństwo. – Podniosła rękę do góry jak naczelny wódz – nawet nie będę zaczynać mówić jak bardzo chcę ją zabić. – Artemida opuściła rękę i stanęła przed nim. – W każdym razie tutaj wchodzisz, jeżeli zwróciłeś na to uwagę. Sprzedasz mi swoją duszę, a spędzisz wieczność tropiąc i niszcząc Daimony – Apollitów, którzy żerują na ludzkości. Wychodzisz? - Masz na myśli wchodzisz? - Cokolwiek. Tak. Jess rozważał to. Ostatnią osobą, z którą zawarł jakąkolwiek umowę był Bart. Co na końcu nie skończyło się zbyt dobrze. - Nie wiem. Muszę nad tym pomyśleć. Artemida rozłożyła rękę i machnęła nią w prawo. W tym miejscu zaczęło migotać światło aż ukazały się obrazy. Jessa zatkało na ten widok. To było

11

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

niesamowite. Widział wszystko tak, jakby patrzył przez szklane okno – było to tak prawdziwe, że czuł, iż może tam dotrzeć i wszystkiego dotknąć. Obrazy pokazały kopiącego go Barta aż w końcu wystrzelił ostatnią kulę w jego czaszkę. Tym razem widział nie tylko to jak Bart go zabija ale również to, co zrobił potem. Gniew w nim rósł, gdy przyglądał się jak zabija ojca Matildy i kaznodzieję, a następnie ciągnie jego narzeczoną na zaplecze. - Wystarczy! – ryknął, nie mogąc dłużej tego znieść. Zawsze wiedział, że Bart był częściowo zwierzęciem, ale to mu to tylko udowodniło. Jak śmiał kalać Matildę w ten sposób… Boże niech go szlag trafi. Z szalejącą wściekłością spojrzał na Artemidę, gdy dosłownie wstrząsnął nim ciężar potrzeby kąpania się w krwi Barta. - Wchodzę. - Jest jeszcze kilka szczegółów, które powinieneś wiedzieć, takie jak… - Nie obchodzi mnie to – warknął, przerywając jej. – Tak długo jak zaczyna się to ode mnie patroszącego tego skurwiela, zrobię wszystko. I mam tutaj na myśli wszystko. - W porządku. – Jasny, złoty medalion pojawił się w jej dłoni. Chwyciła go za ramię i przycisnęła do niego medalion. Piekący ból przedzierał się przez niego, gdy jęczał z udręki. Wciąż przyciskała medalion do jego bicepsa, najwyraźniej zapominając o zapachu palonego ciała, który sprawił, że jego żołądek zrobił fikołka. Gdy w końcu go odciągnęła, czuł się wyczerpany i słaby. W miejscu w którym przyciskała medalion widniał teraz dziwny znak podwójnego łuku i strzały. Gdy już miał ją zapytać jak ma walczyć z kimś w takim stanie, nieznane ciepło rozlało się po jego plecach aż po samą głowę. Nagle poczuł się silniejszym niż kiedykolwiek wcześniej. Bardziej uważny. Słyszał rzeczy, które nie miały

12

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

sensu. Takie jak bicie serca Artemidy i szepty dochodzące z daleka. Posiadał też więcej wiedzy niż kiedykolwiek zdołał się nauczyć. To było jak bycie bogiem, ale ze swojej nowoodkrytej mocy wiedział, że było to niczym w porównaniu do Artemidy. Obejmując medalion w dłoni, zaczęła od niego odchodzić. - Masz dwadzieścia cztery godziny, mężczyzno na koniu, aby zabić tego, który cię zdradził w sposób jaki tobie odpowiada. Acha, i wiedz, że nie możesz pozwolić aby dosięgły cię promienie słońca. Jeśli tak się stanie… Cóż, nie chcesz umierać bez swojej duszy. Jest to wysoce nieprzyjemne. Za kilka dni mężczyzna nazywający się Acheron Parthenopaeus znajdzie cię i nauczy wszystkiego, co musisz wiedzieć o byciu Mrocznym Łowcą. Jeżeli jesteś bystry, posłuchasz go. – Posłała mu złośliwy uśmieszek i cofając się, podniosła ręce. - Witaj w tym szaleństwie.

13

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 1 138 lat później, Las Vegas, Nevada

- Jak się masz? Abigail Yager ledwie rozumiała te słowa, gdy doktor stanął nad jej łóżkiem, wstrzykując jej substancję, która równie dobrze mogłaby być śmiertelna. Ale jeśli to zadziała, było to warte ryzyka. - Co? - Abby? Słyszysz mnie? Zamrugała powoli i próbowała się skupić na pytaniu Hanny. Wszystko było zamazane. Mimo to, mogła zobaczyć sposób w jaki światło grało na blond włosach Hanny. Troskę na pięknej twarzy jej siostry. - Um… tak. Hanna przeklęła. - Zabijasz ją. Przestań! Doktor nie słuchał. Hanna rzuciła się na niego, ale zanim zdążyła dotrzeć do drugiej strony łóżka, jej starszy brat Kurt, zatrzymał ją. - Przestań, Hanna. - Nie wiemy co to jej zrobi. Ona jest człowiekiem! Kurt potrząsnął głową. - Ona tego potrzebuje. Jeśli to nas wzmacnia, powinno tak samo zadziałać na nią. Poza tym, jest już za późno. W tym momencie albo jej to pomoże albo będzie martwa. Jasne i proste. 14

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Czy mogło być jeszcze mniej troski w jego tonie? Hanna odepchnęła Kurta. - Wstydzę się za ciebie. Po tym wszystkim co dla nas zrobiła ciągle nie widzisz w niej nic poza człowiekiem. – Powróciła do boku Abigail i wzięła ją za rękę. – Zostań ze mną, Abby. Nie zostawiaj mnie samej z tym niewrażliwym kutasem jako jedynym członkiem mojej rodziny. - Nie jestem kutasem! Hanna zignorowała go. - Potrzebuję mojej dużej siostry. No dalej dziewczyno. Nie zawiedź mnie. Abigail nie udało się nadążyć za wściekłą wymianą zdań, w jaką byli teraz zaangażowani. Szczerze to wszystko co słyszała w uszach to jej walące serce. Widziała w głowie odtwarzane obrazy swojej przeszłości tak, jakby były na DVD. Widziała stary, dwupiętrowy dom, w którym ich trójka wyrosła. Siebie i Hannę jak zakradały się do siebie podczas pory spania, szepcząc i chichocząc o ostatnich zadurzeniach gwiazd. Tak wiele szczęśliwych wspomnień z tamtych czasów… Jej myśli powróciły do matki i ojca Kurta i Hanny, którzy przygarnęli ją, gdy rodzice Abby zostali zamordowani. Oni również zmarli lata temu z powodu ich przekleństwa, i nie było nic czego ona nie zrobiłaby dla swojego przybranego rodzeństwa. A teraz być może płacisz za to najwyższą cenę. - Czekaj… Czy to był głos doktora? Pomruk stawał się coraz głośniejszy, gdy poczuła jak coś głęboko niszczy jej ciało. Wyginając się w łuk krzyczała, gdy każda cząsteczka jej ciała wydawała się palić. - Co się jej dzieje? - Zabierz stąd swoją siostrę.

15

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail słyszała jak Hanna protestuje, gdy Kurt szarpiąc wyprowadził ją z pokoju i zatrzasnął za nimi drzwi. Łzy popłynęły z kącików jej oczu. Nie mogła już nic widzieć, a jednak widziała wszystko. Nie było sposobu w jaki mogła to opisać. To było tak, jakby miała lustro na świat. - Oddychaj – wyszeptał lekarz. – Po prostu oddychaj. Nie zamierzam pozwolić tobie umrzeć. Było łatwiej powiedzieć niż zrobić. Ból szarpał jej ciałem. To tak, jakby była spalana od wewnątrz. Nie mogąc tego znieść, krzyczała co sił. To było to. Mimo tego, co jej powiedział umierała. Z pewnością nikt nie mógł wytrzymać takiego bólu i przeżyć. Nie było takiej opcji, by to przetrwała. W rzeczywistości czuła jak przychodzi po nią ciemność. To połykało ją całą. Kawałek po kawałku. Odwracała głowę z boku na bok, próbując oddychać. Coś miało ręce na jej gardle, dusząc ją. Czy to był lekarz? Nie mogła się skupić. Nie mogła widzieć. - Przestań! – jej szloch odbił się echem w jej uszach. Następnie tak szybko jak przyszedł, ból ją opuścił – jak ptak, który wystrzelił w niebo bez powodu. To zniknęło. Jej gardło było teraz takie suche. Pochyliła głowę, aby spotkać wzrok lekarza. Troska wyryła się na jego czole, gdy opuścił maskę ze swojej twarzy. - Jak się czujesz? – Gdy mówił był widoczny jedynie kawałek jego kłów. Coś jej błysnęło. Wspomnienie o nim odeszło tak szybko, że nie mogła tego pojąć. Czy to ważne? - Potrzebuję wody – powiedziała chrapliwie. - Czy pragniesz czegoś jeszcze? - Tak – szepnęła.

16

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Czego? Abigail oblizała wargi na wspomnienie śmierci jej biologicznych rodziców, które wyryło się na niej piętnem. Nawet po tych wszystkich latach, wspomnienie to było w nienaruszonym stanie, jakby zdarzyło się wczoraj. Zaledwie czteroletnia i ubrana w czerwoną piżamę Sesame Street, ukryła się pod łóżkiem, podczas gdy mężczyzna, którego jej rodzice nazywali przyjacielem bezlitośnie zabił ich używając strzelby. Te okrutne, brutalne dźwięki zostały na zawsze wyryte w jej sercu. Z miejsca gdzie była widziała jego czarne buty kowbojskie, które sprawiły, że deski w podłodze piszczały, gdy przeszukiwał jej pokój. Przerażona obserwowała jak zostawiał ślady krwi na jej różowym dywanie księżniczki. Trzymała swojego ulubionego misia przy ustach i gryzła go mocno, aby powstrzymać się od szlochu i nie zdradzić swojego miejsca. Zatrzymał się przed jej kredensem, i w tym momencie zobaczyła w lustrze tak wyraźnie jego twarz. Tak dokładnie. I gdy usłyszała te ciężkie kroki, opuszczające jej dom, przysięgła sobie jedną rzecz. Znajdzie tego mężczyznę i zabije go tak brutalnie jak on zabił jej rodziców. I sprawi, że będzie błagał ją o miłosierdzie, którego nie miała zamiaru mu dać. Zemsta będzie jej… - Abigail? – Lekarz zmusił ją, by na niego spojrzała – czego jeszcze pragniesz? - Gardła Sundowna Brady’ego.

17

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 2

- Ktoś zabija Mrocznych Łowców. Jess Brady skrzywił się, gdy jego giermek Andy wpadł do nieprzyzwoicie wielkiej kuchni, będąc naburmuszonym i sapiąc. Jego ciemne włosy sterczały na całej głowie jakby chłopak je poskręcał – a miał taki zwyczaj, gdy był należycie zestresowany. Znacznie mniej podekscytowany, zwłaszcza ze wstał kilka minut temu, Jess dmuchał na swoją parującą kawę. - Uspokój się, szczeniaku. Nie dostałem jeszcze swojej dawki kofeiny. – A nie był rannym ptaszkiem, nawet jeśli jego poranki większość ludzi nazywała wczesnym wieczorem. Chłopak nadal podskakiwał jak klacz wokół grzechotnika. Czy kiedykolwiek był czymś tak zdenerwowany? Odpowiedź uderzyła go mocno w pierś i nie uczyniła nic w celu poprawy jego drażliwości. Jess szybko odwrócił swoje myśli od tego wspomnienia i skupił się na chłopaku, którego znał od kiedy Andy się urodził. Mimo, że Andy był bliski trzydziestki był tak nerwowy jak nikt, kogo do tej pory poznał. W takich momentach jak ten tęsknił za starym spokojem ojca Andy’ego. Nic nigdy nie wstrząsnęło tym człowiekiem. Nawet wtedy, gdy wylądował w gnieździe skorpionów. - Sundown… nie rozumiesz. To… Podniósł rękę do góry, by przerwać chłopakowi zdanie. - Kapuję, dzieciaku. Ponieważ nie zauważyłeś, Mroczni Łowcy są prawie w tak wielu menu jak ludzie. Kiedy coś próbuje nas zabić jest to normalne. A teraz powiedz mi czemu jesteś bardziej zdenerwowany niż kaznodzieja w burdelu? 18

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Próbuję tobie powiedzieć – Andy wskazał na drzwi, jakby spodziewając się, że wskoczy przez nie straszydło. – Są gdzieś tam ludzie, którzy zabijają Mrocznych Łowców, i ktoś musi ich powstrzymać. Jess wziął powolny łyk zanim przemówił. O tak, to było dobre. Jeszcze odrobina a będzie tak blisko bycia człowiekiem jak tylko martwy mężczyzna mógł być. - Cóż, to po prostu niegrzeczne. To zdenerwowało Andy’ego jeszcze bardziej. - Naprawdę nie wydaje mi się byś rozumiał to, co próbuję tobie powiedzieć. Jess podrapał się po zaroście wzdłuż jego szczęki. - A moja mama topiła głupców. Słyszałem wszystko to, co powiedziałeś. Istnieje grupa Buffy, myśląca, że jesteśmy złymi gośćmi. Nie jest to moje pierwsze rodeo, szczeniaku. To się dzieje tak długo, że zostali nazwani Helsingami3 jeszcze zanim twój ojciec był błyskiem w oku twego dziadka. Dzięki ci za to Hollywoodzie i Strokerze. To nie tak, że bycie nieumarłym nie było wcześniej do dupy. Oni po prostu uczynili wszystko gorszym poprzez zasugerowanie reszcie świata, że istniejemy. A teraz każdy got z pragnieniem nieśmiertelności nawiedza nas i błaga, byśmy go ugryźli i przemienili. Czy kiedykolwiek mówiłem tobie o czasie, kiedy… - Sundown – powiedział ostro Andy – Ja… - Zważ na swój ton, chłopcze. Pamiętaj, że zabijałem ludzi za życia i nie jestem tutaj wystarczająco długo, by mieć w tym temacie większą tolerancję. Więc zmień ten ton zanim zapomnę, że faktycznie cię lubię. Andy wydał długie westchnienie. - W porządku, ale odpowiedz mi na to.

3

Abraham Van Helsing – postad literacka wywodząca się z powieści Brama Stokera Drakula (1897). Z pochodzenia Holender, z wykształcenia antropolog, z zamiłowania pogromca wampirów, lekko szalony geniusz.

19

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Cholera, kiedy ten chłopak zmienił się w Riddlera4? Powinien był ograniczyć wszystkie te powtórki Batmana, kiedy Andy był chłopcem. - Czy ktokolwiek z tych, którzy was ścigali przewodził świcie Daimonów? Teraz to zwróciło jego uwagę. Nie było niczym niezwykłym, że Daimony od czasu do czasu wykorzystywały ludzi jako pracowników bądź narzędzia, za to nienormalnym było to, że podążały za jednym z nich. Jess odstawił kubek na blat ze stali nierdzewnej. - Że co? - Taa… właśnie. Ta osoba podróżuje z paczką Daimonów, zabijając każdego Łowcę jakiego uda im się znaleźć. Tutaj zdjęła już trzech a czterech innych w Arizonie i Oklahomie. Jess potrzebował pełnej minuty, żeby to strawić. - Skąd o tym wiesz? - Skontaktowałem się z Tawny, która wie to od swojej matki – teraz to brzmiało dziwacznie. Jednak podobnie jak Andy, Tawny była wielopokoleniowym giermkiem. Kilka tysięcy lat temu, została ustanowiona linia giermków w celu zapewnienia przykrywki „normalności” dla nocnych Mrocznych Łowców, podczas godzin dziennych kiedy spali. Giermkowie pomagali im omijać ludzi, a przede wszystkim ochraniali ich istnienia przed resztą świata i zajmowali się ich codziennymi potrzebami tak, by Łowcy mogli skupić się na swojej pracy. Czyli na zabijaniu Daimonów i uwalnianiu skradzionych dusz zanim umrą i zostaną na zawsze stracone. Ale najlepsze w giermkach było to, że niektórzy z nich byli wyroczniami, umiejącymi rozmawiać bezpośrednio z bogami i uzyskującymi od nich informacje, które Mroczni Łowcy mogli wykorzystać to wyśledzenia i zabicia Daimonów. A matka Tawny szczęśliwie była jedną z takich wyroczni. 4

http://s2.blomedia.pl/grrr.pl/images/2011/07/riddler-batman-returns.jpg

20

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jednak rozszyfrowanie tego, co powiedzieli bogowie to już inna sprawa. Jess oparł się o blat kuchenny i skrzyżował ramiona na piersi. - Powiedz mi dokładnie co powiedziała jej matka. - Powiedziała, że nadchodzi zły wiatr i, że powinieneś strzec swoich pleców. Lionel nie zawiódł. Został zamordowany a jego zabójca, dowodzący strażą Daimonów, był na polowaniu, chcąc zabić więcej osób z jego rodzaju. Lionel był kolejnym Mrocznym Łowcą, który został przydzielony do Las Vegas. Zmarł trzy dni temu, po tym jak nie udało mu się znaleźć schronienia przed słońcem – przynajmniej tak mu powiedziano. Nieśmiertelność miała swoją cenę, i istniało jedynie kilka rzeczy, które mogły ich zabić i wszystkie z nich były brzydkimi sposobami na śmierć. Jess potarł kciukiem brew. - I bogowie przemówili tak po prostu? - Cóż… nie do końca. Wiesz jacy oni są. Taa, zawsze mówili zagadkami, które były trudniejsze do rozwiązania niż węzeł gordyjski5. - Więc jak…? - Zajęło im kilka dni, aby to rozszyfrować, ale przysięga, że ma rację i że musisz uważać na swoje plecy. Robił to od dnia, w którym wskrzesiła go grecka bogini Artemida. Bart nauczył go, by ochraniać każdą część swojego ciała i być czujnym bez względu na wszystko. Jess nie miał zamiaru ponownie być ofiarą. - Andy… - Nie Anduj mi tutaj. Wierzę jej. Jest jedną z najlepszych wyroczni, jaką tutaj mamy. Jeśli chodzi o to miał rację. Ale…

5

Współcześnie „węzeł gordyjski” oznacza skomplikowaną, trudną lub niemożliwą do rozwiązania sytuację.

21

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Wszyscy popełniamy błędy. – A Jess popełnił ich więcej niż mu się należało. Tik zaczął pracować na szczęce Andy’ego. Było oczywiste, że chciał udusić Jessa, ale wiedział lepiej, że nie należy nawet próbować. - W porządku – powiedział, w końcu ustępując w tej sprawie – Nieważne. To ty jesteś tym kogo ścigają, więc to nie mój interes. Jest wiele innych Mrocznych Łowców do pracy. Są prawdopodobnie o wiele mniej irytujący. – Potem zmienił temat całkowicie – naprawiłem tobie urządzenie śledzące i telefon – wręczył Jessowi iPhona – postaraj się go dzisiaj nie zamoczyć. - Nie moja wina, że Daimon, którego goniłem postanowił uciekać przez fontannę. – Zadziwiającą rzeczą w Vegas jest to, że w każdym miejscu są ogromne fontanny i z jakiegoś powodu Daimony zdają się myśleć, iż Mroczni Łowcy są uczuleni na wodę. A może był to ich sposób na wkurzanie Łowców zanim zostaną zabici. Andy zignorował jego komentarz. - Mama spakowała dla ciebie trochę owsianych ciasteczek. Są w słoiku przy zlewie. – Wskazał na pojemnik, który wyglądał jak wóz conestoga6, co było naprawdę nie na miejscu w kuchni produkcji handlowej, przeznaczonej do wykarmienia sporej armii. Myśl o tych ciasteczkach bardzo go ożywiła. Cecilia robiła najlepsze ciasteczka na świecie. To było tym za czym najbardziej tęsknił jeżeli chodzi o pracę ojca Andy’ego dla niego. C miała każdego wieczora świeżą partię w piecu, kiedy wchodził na górę na kawę. Andy kontynuował swój raport. - Odebrałem twoje pranie i powiesiłem je w szafie w przedpokoju. Uzgodniłem z firmą, że twoje konie zostaną przetransportowane tu z twojego

6

http://smartfox.files.wordpress.com/2011/02/conestoga-wagon2.jpg

22

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

rancza w przyszłym tygodniu, dzięki czemu będziesz mógł przestać się dąsać za każdym razem, gdy schodzisz z siodła. Wow, nie miał pojęcia, że tak robił. Będzie musiał mieć oko na swój wyraz twarzy. Nienawidził bycia tak oczywistym dla nikogo. Andy wskazał na drzwi. - Buty zamówione przez ciebie są na stole w korytarzu, tak samo jak noże Kell do rzucania aby zastąpić te, które połamałeś innej nocy. Nie mogłem dostać czarnego kapelusza Stetsona, więc mam zamówiony inny. Twój motor jest nagazowany do pełna, a Sin oferuje tobie bezpłatny parking pod jego kasynem podczas polowania. Jego ludzie będą go trzymać przed wejściem do kasyna więc będziesz mógł go zabrać kiedy tylko będziesz gotowy na powrót do domu, a jeśli zostaniesz uwięziony w mieście i nie będziesz mógł wrócić tutaj przed świtem, możesz zostać w jednym z jego pokoi – klucz z twoim nazwiskiem będzie w recepcji. Czy jest jeszcze coś, czego potrzebujesz? To było najlepsze w Andy’m. Podobnie jak jego ojciec był skuteczny jak recepcjonista diabła. - Nie. Niczego takiego nie wymyśliłem. - Dobrze. Będę miał przy sobie komórkę jakbyś czegoś potrzebował – chłopak zawsze to powtarzał. Jess ruszył w stronę ciasteczek. - Dobrej nocy. Andy skinął głową po czym skierował się do drzwi. Zatrzymał się, jakby chciał powiedzieć coś jeszcze – po czym szybko wyszedł do swojego mieszkania nad garażem. Z jakiegoś powodu, gdy dzieciak wyszedł, Jess zobaczył obraz Andy’ego, gdy był małym chłopcem ganiającym za swoim ojcem. Ciągle mógł zobaczyć pulchne policzki Andy’ego, szeroko otwarte oczy i piegowatą twarz. Słyszeć jak pyta tym młodzieńczym tonem czy Jess nauczy go jeździć konno, a następnie jak podnosi Andy’ego z błota i po raz pierwszy sadza go na kucyku

23

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

szetlandzkim, którego dla niego kupił. Mały glut otrzepał się z brudu, a następnie wspiął się po siodle jak stary wyjadacz. Teraz ten mały chłopiec był mężczyzną. To była najtrudniejsza część w byciu nieśmiertelnym. Patrzenie jak ludzie, na których mu zależy starzeją się i umierają, podczas gdy on się nigdy nie zmienia. I tak jak w przypadku Andy’ego, znał ojca chłopca od momentu, gdy Ed się urodził. Rodzina Taylorów była jego giermkami od początku jego życia jako Mrocznego Łowcy. Mimo tego, utrzymywał mur między sobą a nimi. Nigdy nie pozwolił im się zbliżyć za bardzo. Przynajmniej dopóki nie poznał Andy’ego. Nie wiedział dlaczego, ale to małe gówno ogrzało sobie drogę przez Jessa najlepszą obronę. Na wiele sposobów Andy był jak jego syn. Była tylko jedna osoba w jego długim życiu, w stosunku do której Jess tak się czuł. Skrzywił się na wspomnienie, którego chciał się pozbyć. Odczuwając ból z wyrzutów sumienia i żalu, Jess wyciągnął zegarek z kieszeni, aby sprawdzić czas. W momencie, w którym go otworzył zatrzymał się, by spojrzeć na twarz Matildy na zniszczonej fotografii w kolorze sepii, którą trzyma w zegarku od dnia jego zmartwychwstania. Nieważne ile lat minęło, i tak nadal ubolewał nad jej stratą. To była jedyna rzecz jakiej nienawidził w swoim odrodzeniu. Wiedza, że żyła a on nie mógł jej zobaczyć. Mrocznym Łowcom nie wolno było zakładać rodzin i nie mogli pozwolić, by ktokolwiek z ich przeszłości dowiedział się, że wrócili. To była część tego, co przysięgli Artemidzie, gdy ich stworzyła. Kiedy żyła miał na nią oko i upewniał się, że nie brakuje jej niczego. Ruszyła dalej ze swoim życiem, wyszła za mąż i miała szóstkę dzieci. Bez niego.

24

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Do dnia, w którym umarła nie wiedziała kto jest jej dobroczyńcą. Giermek powiedział jej, że jest to fundusz powierniczy założony przez jej dalekiego wuja, który umierając zostawił to jej. Nigdy nie wiedziała, że pieniądze pochodzą z paktu, którego dobił z boginią. Czasami martwy nie był wystarczająco martwy. Jego gardło się zacisnęło, gdy zamykał zegarek. Nie było sensu w rozmyślaniu o tym, co powinno być. Zrobił to, co zrobić musiał. Zapewne Matildzie i tak było lepiej bez niego. Prędzej czy później jego przeszłość by ich dosięgła, a wynik tego byłby taki sam. Przynajmniej to było kłamstwo jakie sobie wmawiał, by uczynić wszystko znośnym. Ale w środku, znał prawdę. Nikt nie mógł kochać jej bardziej niż on. - Tęsknię za tobą, Tilly – i zawsze będzie. Nikt nigdy już nie sprawi, że będzie się tak czuł, jak czuł się przy niej. Jak ktoś godny. Klnąc, wykrzywił wargi na melancholię swoich myśli. - Zamieniam się w starą kobietę. Równie dobrze mogę zacząć robić na drutach i skarżyć się na telenowele, ceny gazu i nieuprzejmych kierowców. To nie było to, co robi Sundown Brady. To był czas zabijania, a on był w nastroju na kąpiel we krwi.

25

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 3 Ren Waya mknął przez wiatr, gdy bicie serca ziemi brzęczało mu w uszach. To brzmiało jak plemienny bęben, wzywający starożytne duchy z ich snu, by szykowały się do wojny. A gdy leciał, Siostra Wiatr sprowadziła do niego nowy zapach. Taki, którego nie czuł nigdy wcześniej, a biorąc pod uwagę jego ekstremalną starość, to mówiło sporo. Coś tu było i tu nie przynależało. Nie mogąc dokładnie określić tego, zniżył się w dół, a następnie rozpoznał jeźdźca na drodze daleko w dole. Motocykl zwolnił swoją dziką prędkość, gdy kierowca wjechał w ruch uliczny Vegas. Ren wydał z siebie okrzyk podążając za czarnym, eleganckim motocyklem do miasta. Owinięty w czarny płaszcz, kierowca był nieświadom tego, że jest obserwowany. Oczywiście mogła mieć z tym coś wspólnego głośna, dudniąca muzyka w kasku motocyklisty, osiągająca poziom, który powinien być ogłuszający. „Renegat”7 Styx. Ironia tego nie została porzucona przez Rena. Gdyby mógł uśmiechnąć się w swojej obecnej formie, zrobiłby to. Kierowca przemknął przez ruch uliczny i skręcił do jasno oświetlonego Kasyna Isztar, które zostało zaprojektowane jak starożytna, sumeryjska świątynia. Ren stracił motocyklistę z pola widzenia, gdy ten wjechał na parking. Odbił więc w prawo, by ominąć ścianę a następnie się wrócił. ****** Jess ściągnął kask zanim podał swoje imię portierowi, który stanął na baczność.

7

Ang. Renegade – czyli pełne imię Ren’a.

26

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Panie Brady, powiedziano nam, by traktować pana szczególnie. Może pan parkować swój motor gdziekolwiek pan chce, a my zadbamy o to, by nikt go nie ruszał. Gdyby miał pan jakieś problemy bądź potrzeby, proszę kontaktować się z dozorcą Damienem Metaxasem, a on się tym zajmie. Człowiek mógł się przyzwyczaić do takiego poziomu obsługi – to tak, jakby był w świecie Disneya. - Dzięki – powiedział i wręczył portierowi banknot dwudziestodolarowy. Jess wjechał w ciasną przestrzeń przed linią samochodów i limuzyn, gdzie jego motocykl MV Agusta F4CC8 powinien zostać usunięty z drogi, a nie zaparkowany na krawężniku. Jego motocykl o wartości 120 tys. $ był kopalnią złotą dla każdego złodzieja, który się na nich znał. Nie żeby pieniądze tak wiele dla niego znaczyły. Jednakże wymiana tego motoru była już inną sprawą, ponieważ był rzadki jak lojalny przyjaciel i dlatego się do niego przywiązał. Zablokował go, zdjął kask i położył na siedzenie, a następnie schował klucze do kieszeni. Było trochę za ciepło na jego płaszcz, ale wolał go nosić, ponieważ mógł ukryć broń tak potrzebną w jego fachu. Nie było potrzeby straszenia cywili bardziej niż jest to konieczne. Złą rzeczą w Vegas było to, że nie mogłeś splunąć bez rozrzucania drobnoustrojów na Daimony. Byli praktycznie właścicielami tego miejsca. W rzeczywistości, trójka portierów była Apollitami, wliczając w to jednego z którym rozmawiał. A kierownikiem kasyna był Damien Metaxas, Daimon, którego żaden Mroczny Łowca nie mógł zabić. Twierdzili, że Metaxas żywi się jedynie ludźmi, którzy zasłużyli na śmierć – gwałcicielami, mordercami, pedofilami. Ale dlaczego im wierzyć? Czy ktoś naprawdę to sprawdzał? Nawet mimo tego, że Sin, właściciel kasyna był Mrocznym Łowcą, pracowali dla niego.

8

http://www.mvagustausa.com/web-mvagusta/images/2007/F4CC_01.jpg

27

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jesteś chorym skurwysynem, Sin – wymruczał Jess, zakładając okulary przeciwsłoneczne. Trzymaj swoich wrogów blisko, jak sądzę. Ale wciąż… - Spóźniłeś się. Jess uśmiechnął się, upewniając się, że nie pokazał przy tym kłów. Odwrócił się na głęboki, przesiąknięty akcentem głos, który dobiegał zza niego. - Nie wiedziałem, że babcia ma na mnie oko i ustanowiła godzinę policyjną. Dwa centymetry wyższy, Ren miał długie, kruczoczarne włosy związane w pojedynczy warkocz, który spływał mu po plecach. Nawet bez tego wkurzonego wyrazu twarzy, zastraszał swą postawą. Przynajmniej tych, którzy mogli być zastraszeni. Jess zdecydowanie nie zaliczał się do tej kategorii. Jedynym kolorem na ciele Rena była kość na turkusowym naszyjniku, który nosił jako hołd dla swojego indiańskiego dziedzictwa – poza tym był odziany na czarno od stóp do głów. Jess pewnego razu zapytał się do jakiego plemienia należał, ale Ren odmówił odpowiedzi. Ponieważ nie miało to znaczenia dla Jessa nigdy więcej nie pytał o to, nawet jeśli byli przyjaciółmi od ponad stu lat. Jess podrapał się po zaroście. - Myślałem, że obcowałeś dzisiaj z Chocolate9. Ren pokręcił głową. - Choo Co La Tah. - Czy to nie to, co właśnie powiedziałem? Teraz miał bolesny wyraz twarzy. Było to całkiem imponujące. - Jak na mężczyznę, który urodził się mówiąc w języku Czirokezów, nie rozumiem dlaczego nie potrafisz wymawiać poprawnie słów. - Ach, ziemniak, ziemniok. Czy to naprawdę ma znaczenie w ostatecznym rozrachunku? 9

Czekolada.

28

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Tak, jeśli kiedykolwiek wejdziesz z nim w kontakt. Wierz mi, twoja mieszana krew Czirokezów nie wykupi tobie tolerancji, jeżeli chodzi o niego. Taak, to była cecha nieśmiertelnych. Wielu z nich jest niezbyt łagodna. A większość jest wręcz nietolerancyjna. A co do Choo Co La Tah, Jess był bardziej niż zaznajomiony z nim, ale to była jedna z tych rzeczy, o których nie chciał nigdy rozmawiać. - Wtedy po prostu upewnię się, że nazywam go Wysoko Postawioną Istotą. Ren się roześmiał. - Mądry wybór. Jess zdecydował się zmienić temat na to, co go niepokoiło kilka minut temu. - Więc to ty leciałeś nade mną, kiedy jechałem? - Widziałeś mnie? Jess wzruszył ramionami nonszalancko. - Nie wiedziałeś, że wyczuwam wszystko wokół siebie? – Jeszcze zanim Artemida obdarzyła go psychicznymi mocami, to była jedna z umiejętności, z którymi się urodził. Nikt nigdy nie był w stanie zakradać się przy nim. Wyciąganie broni za jego plecami i strzelanie do niego to już inna historia. Tylko ktoś tak mu bliski jak Bart mógł zabić go w ten sposób. Gdyby Bart był kimś obcym, to by się nigdy nie wydarzyło. - A ja myślałem, że byłem niewidoczny. Jess prychnął. - Z tym dziewczyńskim krakaniem, które z siebie wydałeś? Żaba wpełzła tobie do gardła i umarła, czy co? Ren wypuścił krótki dźwięk „heh”. - Ciesz się lepiej, że cię lubię. - Rzeczywiście cieszę, widziałem jak rzucasz nożem i jest to naprawdę oszałamiające. A teraz, jeśli nie masz nic przeciwko… - Jess zaczął od niego odchodzić. Jeśli przebywali ze sobą zbyt długo, to wyczerpywali sobie nawzajem

29

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

moce. To był sposób bogów na powstrzymanie Mrocznych Łowców przed łączeniem swych sił i przejęciem władzy nad ludzkością. - Zaczekaj. Jess się zatrzymał. - Choo Co La Tah chciał mnie ostrzec przed tym, że coś nienaturalnego nadchodzi z zachodu. Kierunku śmierci według Czirokezów. Nie wiedział czy ludzie Rena mieli takie same wierzenia jak jego matka czy nie. - W porządku. Będę obserwował Daimony pojawiające się na ulicy. - To jest poważne, Jess. Zbliżamy się do Czasu Bez Czasu, kiedy wszystko się zresetuje. Ze wszystkich ludzi ty wiesz co się stanie, jeśli sprawy pójdą niewłaściwie. Tak, wiedział. Majowie nie byli jedynymi starożytnymi Amerykanami, którzy mieli kalendarz. Wiele plemion miało swoje własne, włączając w to Czirokezów. - Nie ma jeszcze 2012 roku. - Nie, ale powrót Pale One10 został przyspieszony przez to, co nadchodzi. Bądź dzisiaj ostrożny. Teraz to zaczynało robić się irytujące, jakby dziobało go kilka kur. - Andy wcześniej powiedział mi to samo. - Dwa ostrzeżenia. Jedna noc. Czas by posłuchać. Rozumiał to. Szkoda, że nie miał takich ostrzeżeń, gdy został zastrzelony jako człowiek. To byłoby trochę bardziej pomocne niż niejasne ostrzeżenia dla kogoś, kto jest teraz nieśmiertelny i odporny. - Dobrze. Będę ostrożny. Ren pochylił głowę w jego stronę. 10

Lub „Strażnik Tajemnic” – był wielkim nauczycielem, którego imię wymawiano jedynie podczas ceremonii. Niestety na chwilę obecną nie przychodzi mi do głowy żadna nazwa polska, której mogłabym tutaj użyd więc zostawiłam w oryg.

30

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- To dobrze, ponieważ jesteś jedynym powodem, dla którego tutaj jestem, a nienawidzę myśli, że zostałem wysiedlony niepotrzebnie. - Kiedy Jess został przeniesiony tutaj kilka tygodni temu, Ren poprosił o to samo. - Nie zmuszaj mnie, bym poderżnął tobie gardło. Jess parsknął na tą groźbę. - Muszę powiedzieć, że śmierć zrujnowałaby mój najlepszy dzień. Już tam byłem i już to zrobiłem, a Artemida zapomniała dać mi T-shirta. Ren przewrócił oczami. - Jesteś psycholem. - A obaj jesteśmy Łowcami i musimy iść na patrol zanim Daimony wyjdą na żer. Ren machnął przed nim ręką i wypowiedział błogosławieństwo w swoim ojczystym języku. Jess nie zrozumiał tego, ale docenił jego gest. - Nawzajem, di-na-da-nv-tli.11 – Po czym udał się w niesławne miejsce, gdzie roiło się od nieświadomych turystów, czekających jedynie na to by stać się Happy Meal’em dla Daimona. Jess szedł spokojnym tempem i używał każdego swojego zmysłu, by wyczuć jakiegokolwiek nienaturalnego drapieżnika. To miasto miało dziwny klimat i sprawiało, że zastanawiał się nad uszczupleniem ilości Mrocznych Łowców tutaj. Właściciel Kasyna Isztar, Sin, zaniżał tą listę. Sin zakochał się w jednej ze służących Artemidy i został odkupiony ze swych usług. Więc w jego wypadku była to szczęśliwa emigracja. Lionel, Renee i Pavel zginęli w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Podobno przez pecha. Lionel i Renne przez to, że nie dotarli do domu przed świtem. Pavel

11

Słowo di-na-da-nv-tli w języku Czirokezów oznacza „Brat”.

31

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

przez ścięcie głowy w wypadku samochodowym. A przynajmniej taka była oficjalna wersja. Po tym co Andy i Ren mu powiedzieli, Jess zastanawiał się jak trafne to było. Dwójka innych Mrocznych Łowców została przeniesiona, aby zastąpić tych, którzy zginęli w akcji. Syra, która była bardziej znana jako Yukon Jane i Rogue, Anglik, którego właściwa mowa przeczy jego ekstremalnemu stanowi psychicznemu. Z tym chłopakiem zdecydowanie nie wszystko było w porządku. Zastanawiało go kogo przenieśli, by zastąpić Lionela. Zgaduję, że się dowiem. Na ulicy mijała go śliczna blondynka, ze spojrzeniem ‘podążaj – za - mną – kowboju’, które odwróciło jego uwagę od tego toku myślenia. Wziął powoli pełen uznania oddech, podziwiając sposób w jaki chodziła. Zawsze był naiwniakiem jeśli chodzi o kobiety, które wiedziały jak radzić sobie same, a co bardziej istotne, tracił głowę dla tych, które wiedziały jak poradzić sobie z obolałym mężczyzną. Uśmiechnęła się do niego przez ramię. Masz robotę do zrobienia, chłopcze. Taa, ale ona była smakowita. Pracuj Jess. Jeśli Andy ma rację, gdzieś tam jest zabójca na wolności, którego trzeba znaleźć i zatrzymać. Faktycznie zaskomlał na fakt, że nie może polecieć za blondynką. W Reno byłoby to wykonalne. A tutaj… Zbyt wiele Daimonów. Kolejny powód, dla którego muszą zostać zabici. Wzdychając przeszedł przez Spring Mountain Road kierując się w stronę Vegas Boulevard. Właśnie minął wejście do Neiman Marcus na Fashion Show Mall i zbliżał się do The Cloud, gdy znany dreszcz przebiegł mu po kręgosłupie. Taki, który był nieomylny.

32

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

W pobliżu były Daimony. Ale gdzie? Ludzie byli wszędzie. Trudno wskazać Daimona w tłumie takiej wielkości. Nie wspominając już o jasnych światłach, które nawet mimo okularów przeciwsłonecznych drażniły jego wrażliwe oczy Mrocznego Łowcy. Mroczni Łowcy powstali na długo przed wynalezieniem nowoczesnych żarówek. Artemida obdarzyła ich niesamowicie dobrym wzrokiem w nocy, a to sprawiało, że nienawidził wszystkiego co jasne. To było wręcz bolesne. Zamykając oczy, skupił swoje inne zmysły. W pierwszej chwili został przytłoczony przez wszystko, co słyszał. Ale po kilku sekundach mógł dokładnie określić to, czego potrzebował. Byli w podziemnym parkingu po jego lewej stronie. Jess skierował się w tym kierunku, uważając na to, by pozostać z dala od kamer, których policja używała do obserwacji – to była jedyna rzecz, w której Rogue był najlepszy, od kiedy przybył z Anglii, gdzie było więcej kamer niż w pełni zaopatrzonym sklepie Best Buy. Wszedł do środka, gdzie było mnóstwo samochodów i roztargnionych ludzi. Początkowo nic więcej nie usłyszał, ale później… Po jego prawej stronie. Wyciągnął swoje sztylety i schował je do rękawów na wypadek, gdyby zdarzyło mu się spotkać kogoś, kto nie zrozumiałby dlaczego wysoki, ciemnowłosy mężczyzna, ubrany jest w niepasujące do sezonu ciepłe ubranie, nosi okulary przeciwsłoneczne i jest uzbrojony w kły. Naprawdę, panie policjancie, próbowałem chronić ludzkość zabijając te gnidy, które wysysają ludzkie dusze, by przeżyć swoje dwudzieste siódme urodziny. Nie mógł sobie wyobrazić, dlaczego nikt, by mu w to nie uwierzył. Tupet nowoczesnych sądów i sędziów doprawdy jest nie do zniesienia. Jess zatrzymał się nagle, znajdując coś jeszcze bardziej przerażającego niż się spodziewał.

33

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Była tam czwórka Daimonów na ziemi, dosłownie ucztując na tym, co musiało być demonem jakiegoś rodzaju. Na pierwszy rzut oka wydawał się być człowiekiem. Ale nie można było przeoczyć dziwnego odcienia skóry różniącego się od normalnego i jego zapachu. To ciało nie było ludzkie. Jeden Daimon spojrzał do góry na Jessa, jakby wyczuł jego obecność. - Mroczny Łowca – warknął. Teraz, normalnie, Daimon powiedziałby to i zaczął uciekać. To była standardowa procedura od ostatnich 139 lat. Ale ci nie uciekli. Cóż, właściwie to rzucili się na niego. Ostatnim razem stało się tak podczas jego krótkiego epizodu w Fairbanks, na Alasce, gdzie był razem z Syrą i kilkoma innymi Łowcami. I to nie skończyło się dla niego zbyt dobrze. A nawet gorzej dla tych Mrocznych Łowców, którzy tam zginęli. Jess złapał pierwszego Daimona. Kopnął go w plecy, a następnie wbił sztylet prosto w serce Daimona. Lecz on nie eksplodował. To jedynie wkurzyło Daimona. Oj, teraz dajcie mi chwilkę… - Co do…? – jego słowa zostały zakończone przez Daimona, który go podniósł i rzucił nim o ścianę sprawiając, że Jess twardo uderzył w beton. Ból wybuchł w całym jego ciele. Minęło trochę czasu od chwili, w której tak cierpiał. A to przywołało wiele nieszczęśliwych wspomnień. Mimo to nie lizał swoich ran i zebrał się w sobie. Podniósł się na nogi i jednym, płynnym ruchem wygładził płaszcz, po czym ruszył na swojego napastnika. - Nie pozwól im siebie ugryźć.

34

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess spojrzał na miejsce, w którym Sin dołączył się do walki. Prawie o głowę wyższy, Sin miał przycięte na krótko czarne włosy. Ubrany był w czerń jak Ren – a było to coś, co robili wszyscy z nich, ponieważ maskowało to ślady krwi powstałe w walce, a poza tym łatwiej było wyglądać na skurczybyka w czerni niż w babskim różu. Sin rzucił mu nową broń, która była podobna do małego bułatu. Złapał ją, a Daimon zdał sobie sprawę z tego co się dzieje. Oczy Daimona rozszerzyły się na widok broni. Teraz to było to, do czego był przyzwyczajony. Szacunek. Cóż, tak naprawdę to strach, ale jemu to odpowiadało. Sin odwrócił Daimona, który stał najbliżej niego i jednym, szybkim ruchem ściął mu głowę. Spotkał wzrokiem Jessa. - Teraz już wiesz jak ich zabić. Rzeczywiście, wiedział. - Cokolwiek zrobisz Jess, nie pozwól ani jednemu uciec. Taki miał zamiar. Wymagało to trochę biegania, uniknięcia ścięcia głowy, kilku posiniaczonych żeber, ponieważ Daimon doskonale wiedział jak kopać, i wykonywał więcej akrobatyki niż mężczyzna w jego wieku powinien umieć. W końcu zabił ostatniego Daimona, upewniając się, że nie zabierze on więcej ludzkich dusz. Dysząc i pocąc się, stał nad zmasakrowanym ciałem ze zmieszanym wyrazem twarzy. Sin szeroko się uśmiechnął, gdy dołączył do niego. - Muszę przyznać, że to było bardzo imponujące. Biegałeś jak zając północnoamerykański. Jaka szkoda, że urodziłeś się przed footballem. Ty, mój przyjacielu, byłbyś zawodowcem. – Ostro spojrzał na ciało Jessa. – Nie ugryźli cię, prawda?

35

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Gryzą mnie jedynie kobiety, ale na pewno nie bez wyraźnego zaproszenia – Jess wskazał na ciało szarpnięciem brody. – Powiedz mi dlaczego oni ciągle tutaj są? – Jedyna rzecz, na którą można było liczyć, jeżeli chodzi o Daimony to fakt, że sprzątały po sobie. Zabij jednego, a zamieni się w pył. Normalnie nie leżały w kałuży krwi, wyglądając tak okropnie jak ten. Sin kopnął ciało. - Widać one nie dotarły jeszcze do Reno. - One? - Daimony, poruszające się w świetle dnia. Och, do diaska… To nie może być dobre. - Słucham? - Mieliśmy tutaj mały problem kilka lat temu. Mieliśmy rój demonów, żerujących na turystach. Przypuszczam, że nie wiesz kim są Gallu. - Jestem rewolwerowcem, Jim, a nie demonologiem. Sin poruszył się tak, by móc spalić ciało leżące na ziemi. - Niezła parodia. Roddenberry12 byłby z ciebie dumny. – Wskazał brodą na płonące ciało. – Gallu są wkładem mojego panteonu do listy koszmarów. Brutalne i amoralne, nie troszczą się o to, co zabijają i są praktycznie niezniszczalne. - Milusio. - Nie masz pojęcia. Powstrzymywałem je przez trochę. Niestety uciekły. A jednak było tak, jak się obawiał. Przekroczony limit rzeczy do dupy zbliżał się w świetle reflektorów. - Więc jak wielu z nich teraz biega dookoła? - Przeoczyłeś jedną kwestię, Mroczny Łowco. Oni nie są już jedynie tutaj. Rozprzestrzeniają się. W przeciwieństwie do Daimonów, jedno ich ugryzienie

12

Gene Roddenberry - amerykaoski scenarzysta, i producent telewizyjny, twórca serialu Star Trek… A tak na marginesie to nie wiem co Kenyon widzi w tym serialu.

36

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

sprawia, że stajesz się ich niewolnikiem. I jakby tego było za mało, Daimony zdały sobie sprawę, że mogą pożywiać się na Gallu. Jess potrząsnął głową. - Dlaczego mam wrażenie, że to mnie wkurwi? - Bo tak się stanie. Kiedy Daimony pożywią się na Gallu stają się nieśmiertelne, ponieważ absorbują esencję i moc Gallu do swoich ciał. Tak jak już mówiłem, Daimony mogą wtedy poruszać się w świetle dnia, a jedynym sposobem na zabicie ich jest ścięcie im głowy oraz spalenie ich. - I jedno ugryzienie wystarczy, bym stał się ich niewolnikiem? - Dokładnie. Jess przeklął. - I kto wymyślił, że to będzie dobry pomysł? Sin podniósł rękę. - Nie każ mi zaczynać. Idioci są w każdym panteonie. Mam nadzieję, że idiotyzm jest jedynie wrodzony, i że nie uaktywnia się w późniejszych latach życia. W przeciwnym razie mam jeszcze bardziej przejebane. – Przyspieszył spalanie ciała. – Ale wracając do tego, co powinno interesować nas najbardziej. Jak do tej pory wybuch został opanowany. Jak przypuszczał to był jeden ze sposobów patrzenia na to. Ale nadal… - Wiesz, to mogłoby pomóc, gdybyś opowiedział nam wszystkim o nich, zanim na nich natrafimy. Gdybyś nie pojawił się teraz, zostałbym zamknięty w bezcelowej grze Whac-a-Mole, próbując zabić ich pchnięciem noża w serce. Mogłem zostać Daimonową, zmieloną, suchą karmą dla psów. To naprawdę nie jest fajne, Sin. - Hej, właśnie dzisiaj się o nich dowiedziałem i miałem zamiar tobie o nich powiedzieć.

37

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Kiedy? Po tym, jakby mnie ugryzły i zmieniły w Mrocznego Łowcę vel Gallu? – Teraz tworzył się horror. A on po prostu nie chciał być jego gwiazdą. Sin wściekle zmrużył na niego oczy. - Wyszedłeś zanim do ciebie zszedłem. - Nie jestem aż tak psychiczny, Amigo. Skąd niby miałem wiedzieć, że chcesz ze mną porozmawiać? Na Sina twarzy pojawił się grymas niezadowolenia. - Portier tobie nie powiedział, byś zaczekał? - Nie. Teraz to Sin przeklął. Najwyraźniej Apollita nie był tak przyjazny na jakiego się wydawał. Jess wydał dźwięk dezaprobaty. - To właśnie masz z życia ze swoimi wrogami, Sin. Zauważ, że nie cofną się przed wbiciem tobie noża w plecy. - Jak również przyjaciele. Jess skrzywił się na to. - Teraz, to było oziębłe, Sin. Prawdziwe – przyznał – ale oziębłe. - Taa, cóż, starałem się zwrócić twoją uwagę na ulicy. To dlatego podążyłem tutaj za tobą. Chciałem ciebie ostrzec przed nimi, zanim wdasz się z jednym z nich w walkę. To sprawiło, że się zatrzymał. - Podążałeś za mną? – A on tego nie wiedział? Niemożliwe. - Tak. Jess zmarszczył brwi. - Dlaczego ciebie nie wyczułem? - Może blondynka cię rozproszyła.

38

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

To nie działało w ten sposób. Ani razu nie zawiódł i zawsze wiedział, gdy ktoś go śledził. Chyba, że… - Czym jesteś? - Słucham? Jess spojrzał na niego, starając się znaleźć coś, co potwierdziłoby jego przypuszczenia. - Nie możesz być człowiekiem, a wiem, że nie jesteś też Daimonem czy Apollitą. – Daimony były blondynami, chyba że używały farby, i miały jaśniejszą karnację od Sina. – Nie jesteś już Mrocznym Łowcą, więc… Sin posłał mu szelmowski pół uśmiech. - Masz rację. Nie jestem. - Więc kim jesteś? Bogiem? Teraz Sin uśmiechnął się w pełni. - Pamiętaj, Ray, za każdym razem, gdy ktoś cię pyta czy jesteś bogiem, poprawna odpowiedź zawsze brzmi tak. Jess parsknął. - Widziałem ten film i sądzę, że kiepsko go zacytowałeś. - Sens jest taki sam. Co znaczyło, że Sin nie odpowie. W porządku. Jess nie będzie naciskał w tej sprawie. Bardziej niż rozumiał potrzebę zachowania czegoś dla siebie. - Powiedziałeś Renowi o nich? – zapytał Jess. - Tak. Złapałem go na dole, a potem poszedłem za tobą. Dzięki bogu za to. Spojrzał na wypalone plamy na chodniku, które były jedyną rzeczą, jaka została po Daimonie. Spotkał wzrokiem Sina. - Doceniam twoje wsparcie. I mam kolejne pytanie. Ponieważ nie mogę wyrzucać płomieni z dłoni, tak jak ty zrobiłeś to przed minutą, w jaki sposób pozbędę się tych nowych Daimonów, po tym jak je zabiję?

39

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie wypracowaliśmy tego jeszcze. Jeśli kropniesz jakiegoś, zadzwoń do mnie, a wyślę ekipę sprzątającą. Jess pokręcił głową. - Cholera, w Vegas naprawdę można dostać wszystko. Sin się roześmiał. - Nie masz pojęcia. Nie, ale zaczynał mieć. - Ponieważ tak wielu wrogów pracuje w twoim kasynie… czy słyszałeś o człowieku pracującym z Daimonami i zabijającym Mrocznych Łowców? Sin wybałuszył oczy. - Co? Jego wyraz twarzy wystarczył mu za odpowiedź. - Mój giermek dowiedział się tego od wyroczni. Po prostu zastanawiałem się, czy mogli to źle zinterpretować. Wciąż myślę, że jeżeli istniałaby taka bestia, Acheron wezwałby nas wszystkich i ostrzegł. – Jako ich nieoficjalny przywódca, Acheron miał tendencję do opiekowania się nimi i posiadał moce, które przeciwstawiały się wierze i zrozumieniu. - Moce Asha niekoniecznie działają w ten sposób. - Co masz na myśli? - Pomyśl o tym tak, jakbyś miał wąż ogrodowy odkręcony na ful – powiedział Sin. – Woda płynie tak szybko, że jest trudna do kontrolowania. On blokuje swoje umiejętności, dopóki czegoś nie potrzebuje, więc nie zostaje tym przytłoczony. Jess nie był taki pewny, czy może wierzyć Sinowi. Acheron był chodzącą sprzecznością, która nigdy nie mówiła o sobie nikomu. Nie mógł sobie wyobrazić Acherona prowadzącego pogaduchę od serca z Sinem. - Skąd to wiesz? - Poślubiłem służkę Artemidy, pamiętasz? A ona wie wiele o Ashu.

40

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Teraz wierzył. Byłoby ciężko Acheronowi zachować jakiekolwiek tajemnice przed boginią, której oni wszyscy służyli. Sin miał rację. Jeśli ktokolwiek znał niektóre z tych tajemnic, to prawdopodobnie była jego żona. - Więc – Sin kontynuował wyjaśnianie – jeśli Ash nie jest skoncentrowany na tym, nie będzie wiedział co się dzieje. Chcesz, żebym do niego zadzwonił? - Nie. Zrobię to później. – Jess nigdy nie lubił dostawać informacji z drugiej ręki. Zbyt wiele ludzi mogło coś zapomnieć bądź zrozumieć niewłaściwie. Wolał raczej takie rzeczy załatwiać sam. Sin skinął głową. - Dobrze, nie będę cię zatrzymywał. Wiem, że masz wiele do zrobienia, a ja mam kasyno do prowadzenia oraz żonę i małe dziecko. Tak, ale Jess zazdrościł mu odrobinę tego ostatniego. Nawet bardzo. Jednak nie będzie żałował Sinowi jego szczęścia. Miło było wiedzieć, że komuś powodzi się w życiu, a od kiedy Sin był Mrocznym Łowcą, Jess wiedział, że musiał wycierpieć sporo w swoim pierwszym życiu. Cieszyło go cudze szczęście, nawet jeśli nie było jego. - Pozdrów swoją kobietę. - Tak zrobię. Jess cofnął się po swój płaszcz, podczas gdy Sin odszedł. Rozejrzał się po szczątkach, które spalił Sin i wydał z siebie zmęczony oddech. Nowe zasady. Nowe pole gry. Bogowie musieli się znudzić nimi wszystkimi. W tylnej części swojego umysłu mógł zobaczyć obraz tych nowych Daimonów, rozprzestrzeniających się jak w złym filmie SF. Psiakrew, mógł nawet zobaczyć mapę z nałożonym obrazem czerwonych hord, rozprzestrzeniających się jak epidemia. I gdzieś tam, był człowiek, który się z nimi bawił. Taak, to był dobry czas, by być w Vegas. Był przeszczęśliwy, że Acheron go przeniósł i mówił to z należytym sarkazmem.

41

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wygładził płaszcz i wrócił na ulicę, by kontynuować samotny patrol. Gdy szedł wśród tłumu, próbował sobie wyobrazić, co by było, gdyby był jednym z nich – niewinną osobą, będącą kompletnie nieświadomą paranormalnych rzeczy wokół niej. Część niego zapomniała już, jak to jest być człowiekiem. Inna jego część zastanawiała się, czy naprawdę kiedykolwiek był człowiekiem. Jego wrogowie i ofiary zdecydowanie by temu zaprzeczyły. A on nie był niczym więcej niż zwierzęciem. Dopóki nie poznał Matildy. - O boziu, znowu jestem sentymentalny. – To musiał być brak koni. Jazda konna zawsze sprawiała, że czuł się lepiej, i zdecydowanie zbyt długo tego już nie robił. Wkrótce jednak tu będą, a on wróci do normy. Przynajmniej do takiej normy na jaką nieśmiertelny mógł sobie pozwolić. Mijały godziny, gdy przeszukiwał miasto i nie znalazł celu. Był zdumiony tym, że nocne życie w Vegas nie odpoczywało. Tłum się zmniejszył, ale nadal… Był to zupełnie inny świat od tego, do którego przywykł w Reno. Jego telefon zabrzęczał w kieszeni, dając mu znać, że nadszedł czas powrotu, by mógł zdążyć do domu na kilka minut przed świtem. Nikt nie chciał spontanicznie stanąć w płomieniach, a zwłaszcza w tłumie. Wizja zostania Johnnym Blaze’m13 zwyczajnie do niego nie pasowała. Skierował się z powrotem w stronę kasyna Sina, by zabrać swój motor. Jess nie zaszedł daleko, gdy coś na ulicy wpadło mu w oko. Były to dwa Daimony ciągnące kobietę do kanału burzowego. Jess zassał powietrze. Pod miastem było około pięciuset mil labiryntów systemu kanalizacyjnego. Daimonom nie zajęłoby wiele czasu, by go tam zgubić. Ruszył przez ulicę w nadziei, że uda mu się ich dorwać zanim zabiją swoją ofiarę albo go zgubią. 13

Johnny Blaze – czyli Ghost Rider tytułowy bohater komiksu.

42

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

W chwili, gdy dostał się do kanału, westchnął z ulgą na kojącą ciemność. Po zdjęciu okularów przeciwsłonecznych schował je do kieszeni i ruszył przez śmierdzący tunel, w którym poziom wody wynosił co najmniej cal. Wykrzywił wargi na zgniłe śmieci i inne rzeczy, o których nie chciał myśleć. Było kilka osób bezdomnych, które nazywało to miejsce domem. Niektórzy z nich byli równie niebezpieczni dla przeciętnego człowieka jak Daimony. - Proszę, wypuść mnie! Proszę! Proszę, nie rób mi krzywdy! Podążył za krzykiem przerażonej kobiety. Nie zajęło mu wiele czasu znalezienie ich. Tylko to nie było to, czego się spodziewał. To była pułapka, a on właśnie w nią wpadł.

43

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 4

Abigail spędziła całe swoje życie przygotowując się na moment, w którym ponownie zobaczy Sundowna Brady’ego. Przez lata, kiedy nie była trenowana, by go zabić, odgrywała w swojej głowie wszystkie możliwe scenariusze. Ich spotkanie przez przypadek. Widziała siebie, włamującą się do jego domu w środku dnia, żeby zabić go podczas snu. Zadymiony, zatłoczony bar, w którym podchodzi do niego i dźga go w serce, obserwując jak upada i umiera w kompletnej agonii. Nawet wyobrażała sobie opuszczone kino, gdzie go uwięziła i spaliła. A wszystko wraz z melodią jego, błagającego ją o litość. Jednak żadne z tych wyobrażeń nie przygotowało jej na to. Po pierwsze, był o wiele większy niż zapamiętała. Nie tylko wysoki, ale również szeroki i bardzo dobrze umięśniony w sposób, w jaki niewielu mężczyzn było. Był to rodzaj budowy ciała, który mówił, że może roztrzaskać ją na połowę jeśli tylko będzie wystarczająco blisko. Jego ciemne włosy opadały za uszy i były trochę potargane tak, jakby przegapił spotkanie z fryzjerem. Dwudniowy zarost pokrywał jego twarz, która była tak doskonale ukształtowana, że nie wyglądała na prawdziwą. Jego oczy były czarne i miały w sobie inteligencję, która mówiła, że nic, absolutnie nic nie umknie jego uwadze. Nawet ze swoimi nowymi mocami, przełknęła na myśl o walce z nim. Łatwo by nie przegrał. I prawdopodobnie zabrałby ją ze sobą. Ale wszystko co miała w głowie to swoich rodziców i bezlitosny sposób w jaki zginęli z jego ręki, co rozpaliło jej gniew do poziomu, któremu nie mogła zaprzeczyć. Domagała się jego krwi.

44

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Sundown Brady miał dzisiaj umrzeć, a ona była zwiastunem, który miał to zapewnić. Jess zamarzł, gdy zobaczył zbliżającą się kobietę. Miała czarne włosy związane w ciasny, koński ogon, co odsłaniało jej egzotyczne rysy twarzy. Ubrana była w jeansy i ciemną, fioletową koszulę, i była uzbrojona od stóp do głów. Ale to nie to sprawiło, że stanął jak wryty. Przez jedną chwilę mógłby przysiąc, że patrzył w twarz Barta. Czas zdawał się zatrzymać, gdy starał się to wszystko ogarnąć. Jej ciemno niebieskie oczy, które były ukształtowane jak u kota. Sposób, w jaki na niego patrzyła, jakby mogła go zabić. To było tak, jakby ponownie leżał ranny na ziemi, patrząc jak Bart pociąga za spust po raz ostatni. - Ty sukinsynu! – warknęła głosem, który był niesamowicie znajomy. Takim, który przywołał potworne wspomnienia. Zanim mógł oprzytomnieć, rzuciła się na niego. Jess odskoczył i się przekręcił, posyłając ją na ścianę. Spojrzał na dwa Daimony, które z jakiegoś powodu trzymały się z dala od walki. Ale nie miał czasu się nad tym zastanawiać, ponieważ rzuciła się z powrotem na niego, tnąc w powietrzu czarnym KA-BAR’em14. Zablokował jej uderzenie swoim przedramieniem, a następnie chwycił ją za rękę. Cholera, była silna. Nadnaturalnie silna. Nie wspominając o tym, że ciągle go kopała. Walczyła jak dobrze wytrenowany dziki kot. - Puść mnie! – warknęła, przywalając mu z główki. To zbiło z tropu jego zmysły, ale nie chciał jej puścić. Była zbyt szybka i zbyt blisko niego. Jeśli ją puści, zrani go w miejsce, które będzie bolało. Spojrzała przez jego ramię na dwójkę, która stała z boku. - Brać go! 14

http://miniportal.harcerski.pl/materialy/harc.sprzet/ka-bar_01.jpg

45

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Świetnie. Cisnął nią w kierunku Daimonów. Zderzyła się z nimi, ale to ich nie spowolniło. Jego telefon zabrzęczał ponownie, ostrzegając go, że czas się kończy. Jeżeli nie zrobię czegoś szybko stanę się chrupiącym stworzeniem. Prawdopodobnie mógłby się tutaj zaszyć, ale nie chciał tego. Policja i pracownicy od czasu do czasu schodzili do studzienek kanalizacyjnych. Wszystko czego potrzebował, to żeby go tutaj znaleźli z bronią. Albo co gorsza, nagła powódź by na niego spłynęła. Lionel ostrzegł go pierwszego dnia tutaj o poszukiwaniu schronienia w tunelach kanalizacyjnych. Każdego roku było wielu bezdomnych, którzy ginęli przez powódź. Choć nie mógł utonąć, mógł pójść z prądem i zostać wystawiony na światło dziennie, co byłoby dla niego naprawdę do dupy. Musiał się stąd wydostać. Szybko. Naprawdę złą rzeczą było to, że nie mógł jej zabić. Mroczni Łowcy nie powinni zabijać ludzi nawet wtedy, gdy zostali przez nich zaatakowani. Głupia zasada, to prawda. Ale gdyby ją naruszyli Acheron z pewnością ścigałby za to ich dupska. A potem przeszyło go straszliwe podejrzenie, co do jej tożsamości. Nie był pewien czy chciał by było prawdziwe, czy też nie. - Abigail? Złość przyciemniła jej niebieskie oczy. - Pamiętasz mnie. Jak mógł zapomnieć? - Myślałem, że nie żyjesz. Krzyknęła z wściekłości zanim zaatakowała go z furią, która wydawała się pochodzić głęboko z jej wnętrza. To była ta sama siła, z jaką ruszył na Barta.

46

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Teraz, kiedy wiedział kim była, nie było takiej opcji by ją skrzywdził. Zakrztusił się na sprzeczne emocje. Ulgę, smutek i głęboką potrzebę, by nie pozwolić jej zakończyć jego życia. - Rozumiem, że ty jesteś tą, która zabija Mrocznych Łowców? Uniosła dumnie podbródek, gdy się na niego zamachnęła. - Z przyjemnością. Ale to ty jesteś tym, którego naprawdę chcę. Dlaczego? Wszystko co kiedykolwiek zrobił to chronił ją i jej rodzinę. Złapał ją za ramię i przyciągnął bliżej. - Ach, cukiereczku, wszystko co musisz zrobić, aby to uzyskać to być nago. Wykrzywiła wargę po czym zaatakowała nawet bardziej zaciekle. Zachwiał się od jej kilku, dobrze wyprowadzonych ciosów. Była świetnie wyszkolona. Ale on również. Wykręcił nóż z jej ręki i w końcu ją złapał. Była trudniejsza do utrzymania niż głodna, nasmarowana tłuszczem świnia. Na szczęście był przyzwyczajony do takich upartych okazów. Ale gdyby był człowiekiem to z pewnością by mu się wyślizgnęła. Odwrócił się do Daimonów. - Jeden krok, a połamię jej kark. Wymienili pełne wątpliwości spojrzenia. - Mówię poważnie – powiedział, gdy tamci wyglądali tak, jakby mieli zamiar się na niego rzucić. Podniósł ciśnienie w jej tętnicy szyjnej. W ciągu kilku sekund odpłynęła. Poczekał kilka sekund dłużej na wypadek, gdyby udawała. Gdy był już pewien, że jest nieprzytomna osunął ją na suche miejsce na podłodze. - Dobra gnojki. Dawajcie. W momencie, w którym zrobił krok do przodu, uciekli w głąb tunelu. Cóż, przynajmniej nie byli zainfekowanymi Daimonami, którzy mogli go przemienić.

47

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess zaczął iść za nimi, ale ponownie to przemyślał. Było zbyt blisko świtu, a on miał teraz nagrodę wszechczasów. Kobietę, która na niego polowała. Kobietę, którą kiedyś znał… - Nie mogę uwierzyć, że przeżyłaś. – Ale jak? Miał tak wiele pytań, że aż w głowie mu się kręciło. Najlepszym rozwiązaniem byłoby przesłuchanie jej i dowiedzenie się dlaczego miała do nich takie podejście. Mając nadzieję, że nie pożałuje tej decyzji, podniósł ją i wyniósł z powrotem na ulicę. Teraz, gdy nie próbowała wsadzić mu jego klejnotów do gardła, uświadomił sobie jak mała była. Umięśniona, ale niska. Jak Matilda. Szybko zwalczył to porównanie. Nie była podobna do jego łagodnej narzeczonej. Nikt nie był. To dlatego się w niej zakochał i dlatego po tych wszystkich dekadach, nadal cierpiał z powodu straty jej przyjaźni. Kobieta, którą trzymał w ramionach była taka, jak wszystkie inne jakie kiedykolwiek poznał. Zdradliwa. Śmiertelna. Skupiona na sobie. Cokolwiek robił, nie mógł tego zapomnieć. Chciała go zabić, a gdyby jej nie powstrzymał zrobiłaby to i ruszyła na resztę jego kolegów. Żaden dobry uczynek nie ujdzie na sucho… Chronił ją i jej matkę, a jak ona mu za to płaci? Starając się go zabić. Jakie to typowe. Jess zrozumiał to, gdy niebo zaczęło się rozjaśniać. Lepiej, żebym się pośpieszył. Nie zaszedł daleko od studzienki kanalizacyjnej, gdy radiowóz pojawił się na ulicy. Cholera.

48

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jakie były szanse na to, że go nie zobaczą i pojadą dalej? Prawdopodobnie tak duże jak to, że uwierzą, iż niesie swoją żonę z powrotem do ich pokoju po nocy ostrego picia. Taa… Nie był takim szczęściarzem od długiego czasu. - Mam nadzieję, że w areszcie nie mają okien – mruknął pod nosem. Patrol zatrzymał się przy krawężniku. - Hej, ty! Podejdź tutaj. Taa, dobrze było wiedzieć, że pech był jedyną, stabilną rzeczą w jego życiu. Jess ścieśnił swój uścisk na Abigail, rozważając swoje opcje. Żadna z nich nie była dobra, szczególnie, że pod płaszczem miał cały arsenał broni. Upewniając się, że zachowuje się nonszalancko, swobodnym krokiem podszedł do samochodu. - Tak? Oficer spojrzał na Abigail. - Czy jest jakiś problem? Uh, tak. Wy ludzie próbujecie wszystko spieprzyć, kiedy muszę być migiem w domu. Jess zmusił się, by nie zdradzić swego rozdrażnienia. - Trochę za dużo wypiła. Zabieram ją z powrotem do kasyna, gdzie się zatrzymaliśmy. Mężczyzna zmrużył podejrzliwie oczy. - Potrzebujesz doktora? Nie, potrzebował przerwy. - Nie, oficerze. Dziękuję bardzo za propozycję. Będzie z nią wszystko w porządku. Cóż, jestem pewien, że kac będzie dość okrutny, ale po kilku godzinach będzie jak nowa. - Nie wiem, George – powiedział inny oficer z siedzenia pasażera. – Myślę, że powinniśmy to zgłosić, tak na wszelki wypadek. Ostatniej rzeczy jakiej

49

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

potrzebujemy to fakt, że ją porwał albo coś w tym stylu, a my go puścimy wolno. Pomyśl o tym koszmarze, jakby okazał się seryjnym mordercą. Jess musiał ugryźć się w język, żeby nie odpowiedzieć przekleństwem temu paranoicznemu dupkowi. Tak, właśnie ją porywał, ale nadal… to ona była seryjnym mordercą, nie on. - Hej, Jess. Odwrócił głowę w stronę innego policjanta, który szedł chodnikiem. Przynajmniej tego znał. - Kevin, jak się masz? Kevin stanął pomiędzy Jessem, a samochodem. - Czy jest jakiś problem? – zapytał funkcjonariuszy. To było wpajane im w akademii, czy co? - Nie – odpowiedział szybko oficer w samochodzie. – Zobaczyliśmy go niosącego kobietę i po prostu chcieliśmy się upewnić czy nic się jej nie stało. Dzięki Bogu ani on, ani Abigail nie krwawili, nie mieli siniaków ani podartych ubrań. To byłoby jeszcze trudniejsze do wyjaśnienia. A w tej chwili jej ubrania nie były w gorszym nieładzie niżby wracała z zakrapianej imprezy. - Ach – powiedział Kevin, przeciągając słowo. Wskazał Jessa szarpnięciem podbródka. – Nie martw się. Jimmy i ja zajmiemy się tym. Jimmy, partner Kevina, pojawił się za Jessem i pomachał do funkcjonariuszy w samochodzie. Obojgu wydawało się ulżyć, że mogą to zostawić komuś innemu. - Dobrze. Dzięki za zaoszczędzenie nam papierkowej roboty. Do zobaczenia później. – Samochód odjechał. Odwracając się, Kevin wygiął brew w łuk na Jessa i i kobietę, którą trzymał. - Powinienem pytać? Jess delikatnie przesunął ciężar Abigail.

50

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie, jeśli chcesz zachować swoją pracę, i nie mam tutaj na myśli tej, która nie pozwoliłaby tobie na posiadanie domu wartego miliony. – Jego telefon zaczął ponownie brzęczeć z kolejnym ostrzeżeniem o wschodzie słońca. Nie żeby go potrzebował. Niebo zaczynało zmieniać się w straszny cień światła. Kevin spojrzał w górę, jakby czytał w myślach Jessa. - Jesteś chyba zbyt blisko świtu, nieprawdaż? - Bliżej niż chciałem. Jimmy wskazał na ich samochód, który był zaparkowany kilka kroków stąd. - Chodź, możemy podwieźć cię na czas. - Dzięki. – Jess w końcu oddychał swobodnie. To również powstrzymało go od konieczności użerania się z nią na motorze. Musiał przyznać, że posiadanie giermków, którzy byli policjantami było pomocne. To była jedna rzecz, którą Sin dobrze założył w tym mieście. Jimmy przytrzymał dla nich otwarte drzwi. Jess dostał się na tylne siedzenie i oparł swój pakunek obok siebie, starając się nie zauważyć jak niezwykle ładna była. To naprawdę mieszało mu w głowie, widzieć w jej rysach twarzy osobę, którą kiedyś kochał najbardziej i jedyną, którą kiedykolwiek prawdziwie nienawidził. Życie nie jest sprawiedliwe. I nigdy nie było proste. Kevin i Jimmy wsiedli, włączyli syrenę i popędzili w kierunku jego domu z zawrotną prędkością. - Doceniam to, co dla mnie robicie. - Nie ma problemu – powiedział Kevin z szerokim uśmiechem. – Miło mknąć ulicami, kiedy nie jesteśmy nigdzie wzywani. To sprawia, że czuję się jak w Speed Racer’ze. Jess zmarszczył brwi, gdy mijali międzystanową rampę. - Czy autostradą nie byłoby szybciej?

51

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jimmy się zaśmiał. - Dla ciebie, cywilu. My nie musimy zatrzymywać się na światłach. To miało sens. Zwykle zajmowało Jessowi nieco ponad dwadzieścia minut, aby dostać się z centrum miasta do jego jedenastohektarowego kompleksu budynków na Tomiyasu Lane ( w zależności od tego, gdzie był, gdy zaczynał powrót), ale nie jeździł przez międzystanową. Jeśli nie będą zatrzymywać się na światłach, powinni być w stanie dotrzeć do niego w tym samym czasie, a może nawet krótszym. Przy odrobinie szczęścia, może faktycznie uniknie spalenia na tylnym siedzeniu. Giermkom byłoby ciężko wytłumaczyć to swojemu dowódcy. Choć mogło to być zabawne, zobaczyć ich starających się tłumaczyć, gdyby nie był plamą na tapicerce. Kevin spojrzał na Jessa w lusterku wstecznym. - Więc może teraz chcesz nam powiedzieć o tej kobiecie? - Nie za bardzo. Jimmy podrapał się w kark. - Czy później dostaniemy raport o niej, jako o zaginionej osobie? - Wątpię. Włóczyła się z grupą Daimonów. A oni zazwyczaj nie dzwonią do was, chłopaki. – I wiedział, że nie miała rodziny. No chyba, że jest mężatką. Zaparło mu dech w piersi, gdy uświadomił sobie, że nic teraz o niej nie wie. Do diabła, mogła poślubić Daimona lub Apollite. Sama myśl o tym sprawiła, że poczuł się niedobrze. Ale ludzie od czasu do czasu zakochiwali się w nich z jakiegoś powodu. Może być czyjąś matką… Z pewnością gdyby miała kogoś na utrzymaniu nie byłaby na ulicy, polując na Mrocznych Łowców. Prawda?

52

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jimmy odwrócił się na fotelu z szeroko otwartymi oczami, patrząc na niego przez przegrodę samochodową. - Czy ona jest tą, o której mówiła wyrocznia? Człowiekiem, który was zdejmuje? Powinienem trzymać gębę na kłódkę. Teraz wszystkie portale społecznościowe zostaną rozświetlone przez giermków jak świąteczna choinka. - Myślę, że tak, ale byłbym wdzięczny, gdyby to zostało między nami, dopóki nie będę miał okazji zadać jej kilku pytań. - Absolutnie. – Jimmy uderzył Kevina w ramię. – Mówiłem tobie, że to prawda. Ha! Wisisz mi dwadzieścia dolców. - Taa, jasne – zrzędził Kevin. Nie mówili już nic innego, gdy pędzili przez południowy Boulevard Las Vegas. Jess poczuł znajome mrowienie na karku. Zaczynało świtać. Niebo stawało się jaśniejsze z każdym uderzeniem serca. A wciąż byli kilka mil od jego domu. A co gorsza musiał znowu pozbawić ją przytomności, gdy zaczęła się budzić. Jess pocierał kciukiem o palec wskazujący – był to tik nerwowy, który wypracował jako rewolwerowiec. Teraz miał takie samo odczucie. Jeden błąd. Jedno opóźnienie. Był historią. Tylko tym razem nie opierał się na swoim instynkcie i umiejętnościach, aby przetrwać. Opierał się na nich… Wniósł się pierwszy promień słońca, gdy zatrzymali się przy czarnej, wykutej z żelaza bramie, chroniącej jego podjazd. Jess opuścił się w dół siedzenia, gdy używał swojego iPhone’a, aby ją otworzyć. Podniósł również drzwi garażu. No dalej… Jego skóra już paliła się zaciekle. Nie potrwa to długo zanim będzie martwy.

53

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Kevin przemknął migiem przez otwartą bramę i jechał przez jego długi podjazd. Zbyt dużo czasu minęło, kiedy uświadomił sobie, że nadal nie są pod dachem. Dlaczego do cholery kupił dom z dwumilowym podjazdem? Ok, może lekko przesadził, ale do diabła. Zdawało się to być wiecznością, zanim dotarli do garażu. Jess wydał z siebie westchnienie ulgi i odchylił się na fotelu. - A było już tak blisko tego, bym stał się przypieczonym bekonem. Bez komentarza, Jimmy obszedł samochód, by otworzyć mu drzwi i go wypuścić. - Potrzebujesz pomocy z nią? Potrząsnął głową. - Nie, poradzę sobie. Dzięki. Jess właśnie wyciągnął ją z samochodu i zmierzał do tylnych drzwi, kiedy Kevin zablokował mu drogę. Giermek wyciągnął parę kajdanek. - Może ich potrzebujesz? To faktycznie sprawiło, że się roześmiał. - Myślę, że poradzę sobie z tą małą dzierlatką bez tego. – Ale znowuż, biorąc pod uwagę wcześniejszą chłostę jaką mu sprawiła, powinien to przemyśleć jeszcze raz. Duma idzie przed upadkiem… Kevin schował kajdanki przy swoim pasie. - W porządku. Zobaczymy się później. Jess pochylił głowę w ich kierunku, po czym zaniósł ją do domu. Zawahał się wewnątrz drzwi. I co teraz miał z nią zrobić? Nie myślał tak daleko w przyszłość, a powinien zrobić to w samochodzie, lecz był zajęty myślami o płomieniach.

54

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Najlepszym wyjściem byłoby zabranie jej do piwnicy razem z nim. Było tam mnóstwo miejsca i pokoi, by trzymać ją zamkniętą, z dala od wszystkich, którzy mogliby ją uwolnić zanim zechciałby puścić ją wolno. Albo co gorsza mogła zranić Andy’ego, podczas próby ucieczki. W porządku. Wróćmy do oryginalnego planu. Będzie trzymał ją na dole. Zaniósł ją do ukrytej windy i do tego, co Andy nazywał lochem o powierzchni sześciu tysięcy metrów kwadratowych. Nie było łatwe znalezienie domu z piwnicą w Vegas, zwłaszcza takich rozmiarów jak ten, który również miał stajnię dla jego koni. Kiedy Andy po raz pierwszy powiedział mu o tym miejscu, myślał, że żartuje. Ale nie żartował. Dom miał faktycznie sześćdziesiąt pięć tysięcy metrów kwadratowych. Siedemdziesiąt dwa tysiące pod linią dachu. To niesamowite co mężczyzna jest w stanie zrobić dla swoich koni. Do diabła, żył w mniejszych miastach. Ale po tym wszystkim co zostało powiedziane i zrobione, jego dom był dla niego idealny, od kiedy mógł zatrzymać się w spokoju na dole. Tutaj nie był zablokowany przez światło. Mógł prowadzić prawie normalne, podziemne życie. Dom miał łącznie osiemnaście sypialni, w tym trzy w piwnicy. Zabrał ją do pokoju najbliżej położonego jego sypialni i położył ją na łóżku. Zaczął odchodzić ale coś zatrzymało go u jej boku. Wyglądała teraz tak krucho. Ale bolesne pulsowanie w jego szczęce, gdzie go uderzyła mówiło zupełnie co innego. Co sprawiło, że taka drobna osóbka polowała na nich tak zaciekle? Daimony musiały ją okłamać. Robiły to często. Niezliczona ilość ludzi była wykorzystywana jako ich narzędzia w ciągu wieków. Daimony obiecywały im życie wieczne, a gdy już z nimi skończyły to ich zabijały. Ale jej złość była głębsza niż to. Walczyła jakby miała osobistą urazę.

55

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Westchnął na myśl o tym, gdy ostatni raz widział jej rodziców. To była popieprzona noc. Po dziś dzień mógł zobaczyć tryskającą krew, pokrywającą pokój. Krew, która pokrywała również jego… Nie było śladu Abby w domu, a on zdecydowanie ją szukał. Zawsze miał nadzieję, że była u przyjaciół. Najbardziej niepokojącą rzeczą było to, że ona tam była. Że widziała jak oni umierają. Ta myśl wywróciła jego żołądek. Żadne dziecko nie powinno być świadkiem okropności tej nocy. Tak samo jak on życzył sobie, by Artemida nie pokazała mu tego, co stało się po jego śmierci. Niektóre wspomnienia nie były warte zachowania. A kiedy policja nie była w stanie jej zlokalizować, wszyscy przyjęli, że jest martwa. A teraz tu była… Dorosła i skopująca tyłki. Marszcząc brwi, obniżył rękę na jej policzek. Miała najdelikatniejszą skórę jaką kiedykolwiek czuł. Gładką. Zapraszającą. Ciepłą. Zawsze kochał uczucie ciepła kobiety pod jego palcami. Nie było nic bardziej smakowitego. Jej rysy twarzy były egzotyczne i intrygujące. Tak różne od Laury, a jednocześnie mógł widzieć w nich wystarczająco dużo Laury, by to szarpnęło jego sercem. Laura była dla niego zarówno niebem jak i piekłem. Wokół niej mógł poczuć połączenie z przeszłością, co ukąsiło go głęboko tak samo jak pocieszyło. Próbował ją opuścić, ale nie mógł zerwać więzi. Teraz tego żałował. Może wtedy Abigail miałaby normalne życie. Kobieta w jej wieku powinna bawić się z przyjaciółmi i korzystać z młodości. A nie ścigać Mrocznych Łowców. I zdecydowanie nie zabijać ich. Uśmiech szarpnął kącikami jego ust na widok jej końskiego ogona. Nie wiedział dlaczego, ale to przypomniało mu o czasach, kiedy była dzieckiem. Miała

56

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

wiele odwagi nawet wtedy. I to było dziwne, że teraz go tak przyciągała, ponieważ był przy tym jak się urodziła. Starał się o tym nie myśleć ilekroć był z kobietą. Na poziomie, do którego nie chciał się przyznać, przeszkadzało mu to. Był na tyle stary, że mógł być ich pra- pra- pra dziadkiem. Ale nie był na tyle altruistyczny, by żyć w celibacie. To było jedynie tyle, ile mężczyzna mógł zrobić. Zwłaszcza, że nie wiedziały ile ma lat. Dla nich był kolejnym, około dwudziestopięcioletnim kolesiem, którego poznały w barze i zabrały do domu. Jednak Abigail wiedziała. I nienawidziła go za to. Odwrócił jej twarz w jego stronę. Jej oczy otworzyły się jedynie w wąskie szparki, a kiedy je zobaczył… Cofnął się. Co do diabła? Jego serce waliło, gdy podniósł delikatnie jedną powiekę. Rzeczywiście jej oczy były czerwone z żółtą wstawką przebiegającą przez nie. Po tym wszystkim, nie była człowiekiem. Przynajmniej nie w pełni. O tak. Było źle. Naprawdę źle. Czy była wrogiem nadchodzącym z zachodu, o którym mówił Ren? Przepowiednie i ostrzeżenia wyroczni nigdy nie miały dla niego większego sensu. Próbując je rozwikłać nawet najdzielniejszy umysł nabawiał się dziewięciodniowej migreny. A on teraz był zbyt zmęczony, by o tym myśleć. Potrzebował snu zanim się z tym zmierzy. A przynajmniej przerwy… Przykrył ją kocem i upewnił się, że nie ma wyjścia z tego pokoju, dopóki sam tego nie zechce. Stojąc przy drzwiach, przyciemnił światło tak, by mogła widzieć pokój.

57

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Spojrzał na nią i oddech uwiązł mu w gardle. W tym świetle i z przechyloną głową wyglądała tak podobnie do jej matki, że tymczasowo ogłuszyło go to i przeniosło z powrotem w czasie. Zobaczył Matildę, leżącą na brzegu strumienia, gdzie zabrała go na piknik niedługo po ich zaręczynach. Słońce grzało tak bardzo, że zasnęła, gdy czytał jej na głos jedną z jej ulubionych powieści. Kocham cię, William. Ciągle mógł słyszeć jej głos. Widzieć jej piękny uśmiech. Odchrząknął gulę w gardle i potrząsnął głową, aby ją oczyścić. Abigail nie była Matildą. Ale, gdy leżała tak bez nienawiści wyżerającej z jej oczu, była tak samo piękna, a to poruszyło w nim emocje, które przysiągł pogrzebać. Nie chcąc o tym myśleć, poszedł do swojego pokoju i zdjął płaszcz oraz broń. Podczas gdy leżał rozebrany w łóżku, w jego głowie wirowały myśli, ponieważ starał się dowiedzieć tego, co się jej przydarzyło. Gdzie była przez ten cały czas. Powinienem był sprawdzić jej dowód osobisty. Znałby wtedy jej adres i dowiedziałby się czy wciąż miała nazwisko Yager, czy też wyszła za mąż. Czując się jak kompletny przygłup, wrócił, by go poszukać. Otworzył drzwi i zamarł. Łóżko było całkowicie puste, a jej nie było w zasięgu wzroku.

58

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 5

Abigail obudziła się z szarpnięciem. Ostatnią rzeczą jaką pamiętała to, że została przyduszona przez jej najgorszego wroga. Ból uderzył w nią mocno, gdy zaakceptowała to, co się stało. Zawiodłam… Po tych wszystkich latach, w końcu znalazła mężczyznę, który zrujnował jej życie i zabił jej rodziców. A on obezwładnił ją z łatwością, która sprawiała, że czuła się chora. Zaryzykowała wszystko i nawet pozwoliła, by jej ciało zostało użyte w eksperymencie. Mimo to, to wciąż nie wystarczyło. Nienawidzę cię, Sundownie Brady. Ty zepsuty łajdaku! Przez moment bała się, że może umrzeć. Ale kiedy skoncentrowała się na zamożnym pokoju, w którym była, zdała sobie sprawę, że żyje. To wnętrze naprawdę było w-y-k-w-i-n-t-n-e. Łóżko królewskich rozmiarów, w którym leżała było bogato wyrzeźbione. Była na nim ciemnoniebieska, jedwabna kołdra, która połyskiwała jak przepływające powietrze. Meble z górnej półki wyglądały jak antyki, ale nimi nie były. Wyglądało na to, że nie było tu żadnych okien, a sufit umieszczony na wysokości dziesięciu stóp zdawał się być zbyt wysoki na to, by znajdowała się w piwnicy. Nad jej głową znajdował się francuski fresk, przedstawiający bujną scenę leśną i pozłacanego jelenia. Umarłam i znalazłam się w pałacu… Przynajmniej tak to wyglądało. Pokój, w którym się znajdowała był większy niż jej cały dom.

59

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Przegryzając wargi z niepokojem, zsunęła się z łóżka i zaczęła wędrować w kółko. Jej pierwszym przystankiem były drzwi, które ktoś zamknął. Nie żeby była zaskoczona. Była zszokowana, gdyby się otworzyły. Abigail zamknęła oczy i starała się użyć jej nowoodkrytych mocy, by wyczuć to, co ją otacza. Nic się nie ukazało. Co nic nie znaczyło. Jej mocy były wciąż zbyt nowe, by mogła nimi w pełni władać. - Miałaś rację, Hanna – wyszeptała. – Powinnam je udoskonalić, zanim ruszyłam na Brady’ego. – Ale od momentu, w którym Jonah powiedział jej, że zaktualizował dokumentację, mówiącą o tym, gdzie Sundown patrolował, była niecierpliwa. A teraz płaciła za tą głupotę. Gdzie ja jestem? Nie miała pojęcia. Chociaż pokój był luksusowy nie było w nim innych rzeczy poza łóżkiem, komodą, szafą oraz stolikiem z dwoma krzesłami. Nie było tu telefonu, komputera ani zegarka. Czy Sundown ją porwał? Był to najbardziej prawdopodobny scenariusz, ponieważ wątpiła w to, by porwał ją książę, a to podniosło jej tętno. Dlaczego miałby to zrobić zamiast zabicia jej? No chyba, że chciał ją torturować… Tak, to byłoby bardziej w jego stylu. Mroczni Łowcy byli uważani za brutalnych zabójców, którzy żyli po to, aby usłyszeć błaganie swojej ofiary, gdy umierała. Ale szczerze mówiąc, to nie wyglądało jak sala tortur. Wyglądało jak pałac. Miejsce, które Jonah, by uwielbiał… A potem zrobiło jej się niedobrze, gdy jej myśli powróciły do Jonaha i Perry’ego, którzy byli z nią, kiedy zaatakowała Sundowna. Bez wątpienia obaj byli martwi. Zakrztusiła się łzami na myśl o ich stracie. Byli dla niej dobrymi przyjaciółmi przez wiele lat. Lepszymi niż zasługiwała w niektóre dni. Ledwo mogła sobie przypomnieć czasy, w których nie byli częścią jej życia.

60

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

A teraz również byli martwi z powodu Sundowna. Niech go szlag! Przeklęła, gdy jej myśli przebiegły przez ich wspólne, ostatnie minuty. Jonah był pierwszym, który zidentyfikował Sundowna na ulicy. Chciała rzucić się na niego natychmiast, ale Perry wpadł na pomysł, że zwabią go do tuneli kanalizacyjnych i wciągną w zasadzkę tak, by ich działania pozostały z dala od wzroku przechodniów czy policji. Czemu to nie zadziałało? Jej moce powinny być wystarczające, aby go pokonać. To było tak, jakby coś innego ochraniało przed jej atakiem. Frustracja zbierała się w niej, dopóki nie wyczuła, że ktoś zbliża się do jej pokoju. Szybko powróciła do drzwi i rozglądała się za czymś, czego mogłaby użyć jako broń. Tak naprawdę nie było tutaj nic takiego, chyba że obrazy na ścianie, które były tak duże i nieporęczne, że jedynie by jej zaszkodziły. Nie wspominając o tym, że były to rzeczywiste obrazy i nie miały przedniej szyby, której można by było użyć. On nawet nie miał tutaj lampy, którą mogłaby go zdzielić w głowę. Zwróciła uwagę na światło, które chciała wyłączyć całkowicie, ale to też na wiele by się nie zdało. Jego wzrok byłby w ciemności o wiele lepszy niż jej. To nie miało znaczenia. Pokona go własnymi rękami jeśli będzie musiała. To nie on zwycięży tym razem. Przycisnęła się plecami do ściany, gdy drzwi powoli się otworzyły. ****** Jess zatrzymał się, gdy zobaczył puste łóżko. Przetrwał liczne zasadzki na jego ludzkie życie, dlatego wiedział, że ona jest gdzieś w pobliżu, czekając, by się na niego rzucić. I to nie w sposób, w jaki mężczyzna pragnął od atrakcyjnej kobiety. Ponieważ nie było jej w polu widzenia, musiała być za drzwiami. Ledwo ukończył tą myśl zanim kopnęła drzwi z całej swojej siły, a było to wiele jak na tak małą

61

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

osobę. Drzwi uderzyły go mocno i trzasnęły mu w twarz i ramię. O taaak, to zostawi po sobie ślad. Oszołomiony cofnął się. To był błąd. Obeszła drzwi i z dzikim warknięciem rzuciła się na niego. Cholera, to było tak, jakby próbował walczyć z pumą. Chociaż przemyślawszy to, wolałby walczyć z pumą. Ją mógł zastrzelić. - Przestań! – warknął, starając się odepchnąć ją, gdy uderzała w niego pięściami. - Nie, dopóki nie umrzesz! Syknął, gdy uderzyła go w rękę. - Zaufaj mi, nie chcesz mojej śmierci. Walnęła go z łokcia w brzuch. - Dlaczego nie? Jess próbował ją chwycić, ale wykręcała się z jego uchwytu, jednocześnie kopiąc go mocno w nogę. Nabrał dystansu między nimi na korytarzu. - Jesteś zamknięta w mojej dźwiękoszczelnej piwnicy, gdzie nikt nie będzie w stanie usłyszeć twojego krzyku – i nikt nie odważy się zejść tutaj, aby sprawdzić co ze mną, ponieważ jest to zabronione. – Zdecydowanie to nieprawda – zawsze miał problem z trzymaniem Andy’ego z dala, ale ona nie musiała o tym wiedzieć. – Oni po prostu wiedzą, że działam na własną rękę. Poza tym masz w spiżarni żywność na jeden dzień. Po tym czasie, mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko jedzeniu gnijących zwłok Mrocznego Łowcy, ponieważ skarbie, to wszystko co będziesz mieć. Abigail zatrzymała się na te słowa. Nazwałaby go kłamcą, ale coś w jego oczach mówiło, że był szczery. Poza tym to miało sens, z tego co wiedziała o Mrocznych Łowcach i ich zwyczajach. Przez swoich braci Apollite została poinformowana, że ich giermkowie żyli w strachu przed nimi i służyli im jedynie

62

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

wtedy, gdy musieli. Niektórzy z nich nawet z zadowoleniem witali śmierć Mrocznych Łowców zadaną z rąk Apollite, ponieważ to dawało im wolność od ich panów, Mrocznych Łowców. - Mogłabym wywarzyć drzwi. Zaszydził z jej brawury. - To schronienie zostało dobrze zaprojektowane i ma ściany ze stali o grubości dziesięciu stóp. Jeśli nie zapakowałaś jakiejś ciężkiej artylerii do bielizny wyszczuplającej, to się raczej nie uda, kochanie. Nie ma tutaj żadnych usług telefonicznych lub cokolwiek innego. To miejsce stanie się jak grób jeśli mnie zabijesz. Ale to zależy od ciebie. Chciała rozerwać mu gardło. Niestety mimo, że cierpiała z chęci zabicia go, jej instynkt samozachowawczy był silniejszy. Ostatnią rzecz, której chciała to umrzeć… przynajmniej zanim on nie umrze. - Dlaczego mnie tu przyniosłeś? - Dlaczego zabijasz Mrocznych Łowców? – zripostował. Cofając się, szukała odrażającego szyderstwa, które mogła mu posłać. Przynajmniej tyle mogła zrobić, biorąc pod uwagę zmianę jego garderoby. Ubrany był w czerwone, flanelowe spodnie od piżamy Psycho Bunny, które dodawały poczucia humoru i kaprysu do jego Rozerwę – Tobie – Gardło aury. Miał na sobie również szary T-shirt, w którym wyglądał… Normalnie. Teraz jedyną, śmiertelną w nim rzeczą był jego gigantyczny rozmiar i te ciemne oczy, które obiecywały jej śmierć. Przełknęła zanim odpowiedziała. - A jak myślisz? - Bo jesteś tak sfiksowana jak trój ogoniasty kot w fabryce bujanych foteli? Jeśli nie, to nie mam bladego pojęcia jak nowonarodzone źrebię. Żołądek Aibigail skręcił się na te słowa.

63

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Ach, zapomniałam. Myślisz, że zabijanie niewinnych Apollitów i ludzi oraz żerowanie na nich jest w porządku. Cóż, mam dla ciebie wiadomość, draniu. Twoje dni zabijania nas się skończyły. Teraz to my polujemy na ciebie. Marszcząc brwi, przekrzywił głowę z zaskoczonym wyrazem twarzy. - Że co? - Jesteś głuchy? - Nie, proszę pani. Ale wiem, że właśnie nie oskarżyłaś mnie o zabicie osób, które chronię. Jego zaprzeczenie wysłało przez nią świeżą bombę wściekłości. Zagryzając żeby, rzuciła się na niego. Jess złapał ją przy swojej piersi, a ona przydeptała jego podbicie stopy. Klnąc, schylił się i się zatoczył. Duży błąd. Uderzyła rękoma w jego uszy. Ból rozłupywał jego czaszkę. Walnęła by go kolanem w twarz, gdyby nie odsunął się od niej, nabierając dystansu między nimi. Mając już dość bycia bitym, przeklął siebie za odmówienie przyjęcia kajdanek. Jego jedynym, możliwym sposobem działania było owinięcie się wokół niej i przyciśnięcie jej do ściany tak, by nie mogła kontynuować krzywdzenia go. - Przestań walczyć – warknął jej do ucha. - Nie! Zabrałeś mi wszystko i zamierzam cię za to zabić. To jedynie bardziej zmąciło mu w głowie. - O czym ty mówisz? - Zamordowałeś moich rodziców. Ty sukinsynu! Przez kilka uderzeń serca nie mógł oddychać, gdy cofnął się do czasu, kiedy był człowiekiem. Pamiętał ten dzień, kiedy pewien mężczyzna wyciągnął pistolet i strzelił do niego. Kula utknęła w jego ramieniu. Zadziałał jego instynkt szlifowany przez liczne strzelaniny, więc Jess wyciągnął swojego colta i się zrewanżował. Tylko

64

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

jego pocisk przeszedł prosto przez głowę mężczyzny. Dopiero, kiedy Jess go sprawdził, uświadomił sobie że ten mężczyzna był szesnastoletnim chłopcem, który patrzył na niego w agonii, podczas gdy światło gasło w jego oczach. Jego ojciec był oszustem karcianym, który próbował zastrzelić Jessa przed barem kilka tygodni wcześniej. Głupi dureń wyciągnął w jego kierunku derringera15. Gdy Jess go rozbroił, hazardzista spróbował pchnąć go nożem, więc Jess zastrzelił go z bliska. Było to usprawiedliwione. Ale śmierć dzieciaka… To było jedno z kilkudziesięciu takich wspomnieć, które chciał, by bóg usunął z jego umysłu. - Nie zabiłem istoty ludzkiej od ponad stu czterdziestu lat, i jestem cholernie pewien, że nie zabiłem twoich rodziców. Krzyczała na niego i rzucała się wystarczająco mocno, by uwolnić się z jego uścisku. - Ty nawet nie pamiętasz? Ty bezwartościowy, zgniły… Złapał ją za rękę, zanim go uderzyła. - Kochanie, nie zastrzeliłem człowieka od momenty, kiedy nim nie jestem. Popchnęła go i próbowała kopnąć. - Widziałam cię na własne oczy. Zastrzeliłeś ich z zimną krwią. To podpaliło jego temperament. Mógł zrobić wiele rzeczy, ale to… to… - Jak cholera. Nigdy w życiu nie zabiłem nikogo z zimną krwią. Wykrzywiła wargę. - Jasne… Jesteś zatrudnionym zabójcą. To wszystko, co kiedykolwiek znałeś. Nigdy nie dbałeś o to kogo zabijasz, tak długo jak tobie płacono. - Tak było – podkreślił te słowa – i tych, których zabiłem pokonałem w uczciwym pojedynku. Mieli tyle samo szansy na przeżycie, co ja. – Chociaż był 15

Mały pistolet kieszonkowy.

65

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

pierwszym, który przyznałby się że był kryminalistą, zabijającym z zimną krwią. Lecz w przeciwieństwie do Barta miał granice, których nie przekraczał. Były rzeczy, których nie zrobiłby niezależnie od proponowanej sumy pieniędzy. – Przysięgam na Boga, że nie zabiłem twoich rodziców. Abigail się zawahała. Miał na myśli to, co mówił. Mogła zobaczyć to w jego oczach i usłyszeć to w jego oburzonym tonie. - Jak mogłeś zapomnieć tą noc? Słyszałam jak walczyłeś z moim ojcem. Odszedłeś, a potem wróciłeś i włamałeś się do naszego domu. Podniósł ręce do góry, by podkreślić jego rację. - Nigdy nie włamałem się do domu. Do większości banków, zdecydowanie. Do pociągu raz czy dwa, by obrabować listy płac, ale nigdy do czyjegoś domu. - Kłamiesz. Potrząsnął głową. - Nie kłamię. Nie mam takiej potrzeby. - Gówno prawda. Byłam tam. Widziałam cię. - A ja mówię tobie teraz, że tego nie zrobiłem. Na duszę mojej matki, nie zabiłem ich. A gdy walczyłem z twoim ojcem, ani razu go nie uderzyłem, ani nawet nie obraziłem. – Następnie ku jej najwyższemu wstrząsowi, udał się do gabinetu, który znajdował się w głębi korytarza. Zatrzymał się przy szufladzie, która była zabezpieczona skanerem na dłoń. Położył na niej dłoń i otworzył sejf. W środku była broń i KA-BAR. Wyjął nóż. Jej serce zaczęło walić, gdy zdała sobie sprawę, że ma zamiar ją dźgnąć. Zbierała się w sobie do walki. Ale to nie nadeszło. Zamiast tego odwrócił KA-BAR tak, że ostrze było skierowane w jego kierunku, a rękojeść w jej. - Jeśli naprawdę i szczerze myślisz, że zabiłem twoich rodziców, dokonaj swojej zemsty. – Umieścił nóż w jej dłoni.

66

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Całkowicie zaskoczona, patrzyła na niego mierząc wagę noża w ręce. Czekałaś na to całe swoje życie. Podetnij mu gardło. Co z tego jeśli umrze później? Będzie miała swoją zemstę. Chciała jego życia z pasją, która była niezaprzeczalna. To była pierwotna potrzeba, która wołała za jego krwią. Ale coś w jej wnętrzu kazało jej zaczekać. I w tej chwili, dopadło ją inne wspomnienie. Sundown siedział przy kuchennym stole i kolorował z nią kolorowankę. - Cholera, Lauro. Mamy tutaj prawdziwą artystkę. Nigdy nie widziałem lepszego wykonania Scooby-Doo. Abigail uśmiechała się szeroko ze szczęścia, podczas gdy ich matka przyniosła im po kubku gorącej czekolady. Kiedy jej matka się odwróciła, Jess dodał do kubka Abigail cukierki ślazowe, ponieważ były jej ulubionymi. Mrugnął do niej i przyłożył palec do ust na znak, by nic nie mówiła, żeby żadne z nich nie wpadło w kłopoty. Nie mogła zliczyć ile razy zrobił dla niej coś tak słodkiego jak to. Sundown był ich przyjacielem. Nie, musi powstrzymać te myśli. On ich zabił. Widziała jego twarz w lustrze w jej pokoju. On nie wiedział jak być czyimkolwiek przyjacielem. Był zdradliwy do samego rdzenia, a jeśli oferował jej nóż… - Co to za sztuczka? Nie cofnął się ani nie mrugnął. Stał tuż przed nią i patrzył na nią spod grubych rzęs. Jego prezencja była przerażająca i przytłaczająca. Zanim odpowiedział tik zagrał na jego szczęce. - Żaden trik. Wierz mi, rozumiem głęboką potrzebę duszy, by zabić osobę, która zabrała tobie to, co kochałaś. Wiem to dlatego, ponieważ jestem niewinny, ale nie będę winić ciebie za twoje przekonania, nawet jeśli są błędne. – Rozłożył ręce na boki. – Chcesz mnie zabić, to zrób to. Nie będę cię powstrzymywał. Ale

67

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

wiem, że kiedy to zrobisz, będziesz mieć na sobie krew niewinnej osoby. I oby wtedy Bóg miał litość nad twoją duszą. Warcząc w gniewie, podniosła ostrze do jego szyi, oczekując, że złapie ją za rękę i wykorzysta nóż przeciwko niej. Ale tego nie zrobił. - Zabiję cię – powiedziała spomiędzy zaciśniętych zębów. Mogła uciąć mu głowę. Nie miała wątpliwości. Dalej się w nią wpatrywał. - Zrób to. Zdeterminowana, przycisnęła ostrze tak blisko jego gardła, że na ciemnej stali pojawiła się kropla krwi. Mimo tego, wciąż się nie ruszał. Jedynie stał cierpliwie czekając, aż zakończy jego życie. - Na co czekasz? – jego słowa brzmiały jak drwina. Zacisnęła zęby z wściekłości na samą siebie. - Nie jestem tobą. Nie potrafię zabić kogoś, kto jest bezbronny. - Miło wiedzieć, że inni Mroczni Łowcy, których zamordowałaś mieli szansę walczyć. Odsunęła ostrze od jego gardła. - Och, daruj sobie, ty wysysający krew draniu. Dokładnie wiem jak żerujesz na ludziach, a następnie obwiniasz za to Apollite. Skrzywił się na nią. - Czekaj, czekaj, czekaj. Jestem zdezorientowany. Pierw jestem mordercą, a teraz jestem winien żerowania na całej ludzkości. Kobieto z kim ty rozmawiałaś? Nieźle popieprzyli ci w głowie. W tym wszystkim to nie my jesteśmy źli. To Daimony zabijają ludzi, nie my. O czym on u diabła mówił? - Daimony? Kim są Daimony? Zakrztusił się.

68

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Pracujesz z Apollite i nigdy nie słyszałaś tego określenia? - Nie. Są jakiegoś rodzaju demonami? Sundown skrzyżował ręce na piersi, a na jego twarzy pojawił się grymas niedowierzania. - Daimony to Apollite, którzy przeżyli swoje dwudzieste siódme urodziny. Widać znał historię jej adoptowanych ludzi lepiej niż ona sama. - Apollite nie mogą tego zrobić. To niemożliwe. - O tak, mogą. Wiem, ponieważ są tym na co polujemy. Każdej nocy. Bez przerwy. Przewróciła oczami na jego obłęd. - Jesteś takim kłamcą. - Dlaczego miałbym kłamać? - Ponieważ jesteś jednym z tych, którzy zabijają ludzi i obwiniają za to Apollite – powtórzyła, podkreślając każde słowo tak, że nawet on mógł je zrozumieć. – Używasz ich jako kozłów ofiarnych, a to musi być kłamstwo, którym się usprawiedliwiasz. - I to ma sens w alternatywnym wszechświecie? Naprawdę? Dlaczego mielibyśmy winić ludzi albo Apollite za rzekome zbrodnie, które popełniliśmy? Cholera, więcej sensu ma obwinianie małych, zielonych ludzików. Kto naopowiadał tobie takich bzdur? Zanim zdążyła odpowiedzieć, coś jasnego błysnęło po jej lewej. Zasłaniając dłonią oczy, kuliła się z bólu. To było absolutnie oślepiające. Kiedy światło wyblakło, okazało się, że jest z nimi inny mężczyzna. Miał złowieszczy, szyderczy uśmieszek na ustach i wyglądał tak, jakby nie został wychowany w żadnym innym celu niż zabijanie. Wysoki, z kruczoczarnymi włosami i lodowato niebieskimi oczami, był wspaniały. Ubrany był w niebieską koszulę i jeansy, a poza tym miał małą, kozią bródkę. Spojrzał na nią, a następnie spotkał się spojrzeniem z Sundownem, który zdawał się go znać.

69

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Czy muszę ją zabić za to, że widziała jak się tu pojawiam? Sundown potrząsnął głową. - Ona już o nas wie. Nieznajomy mężczyzna wydał dźwięk dezaprobaty. - Ryzykowne, chłopcze. Kiedy Acheron dowie się, że wyżalasz się cywilom, dorwie twoją dupę. Sundown poprowadził kciuk wzdłuż linii swojej szczęki. Miał taki wyraz twarzy, który mówił, że jest dziwnie rozbawiony. - To nie to, co myślisz, Z. Włącz te swoje moce boga i skorzystaj z nich. Nie jestem odpowiedzialny za jej wiedzę o czymkolwiek. Z zadrwił. - Imponujące przekręcanie składni, Kowboju. Ciesz się, że za tym nadążam… tak jakby. Jeśli chodzi o moje moce to nie mam czasu, by ją skanować i tak naprawdę mam to w dupie. Raczej wolałbym ją zabić niż marnować czas i swoje moce na coś co nie sprawia mi przyjemności… w przeciwieństwie do dłubania w nosie. Eh. Ktoś tu był społecznie nieprzystosowany. Nie była pewna w tym momencie czy lubi Z, czy też nie. Był raczej odpychający. - Więc dlaczego tu jesteś? – zapytał Sundown. - Mam ogromny problem. Jessowi w ogóle się to nie podobało. Jego wzrok ześlizgnął się na Abigail. - Ja już jeden mam. Nie potrzebuje kolejnego w tej chwili, mały koleżko. Zarek roześmiał się złowrogo na to pieszczotliwe określenie. Jedynie Jess mógł tak nazwać byłego Rzymianina i przeżyć. Jedyną pewną rzeczą w Zareku było to, że nie potrzebował zbyt wiele motywacji, by zabić. Nienawidził wszystkich ludzi i nie chciał mieć nic wspólnego z całym światem. Dzięki Jessowi nie jest martwy i ma teraz za żonę grecką boginię.

70

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

To był dług, o którym ta dwójka nigdy nie rozmawiała. Jednak Zarek nie był typem człowieka, który by o tym zapomniał. Między nimi była niewypowiedziana więź przyjaźni, która była tak głęboka jak więź krwi. Zarek otrzeźwiał. - To niezbyt dobrze, Hoss. Bo jestem tutaj, aby ten problem rzucić na twoje barki. Ktoś dzisiaj zabił twojego kumpla. Jego serce zamarło na tą wieść. - Rena? - Nie, to inny przyjaciel. Jess skrzywił się. Podobnie jak Z, trzymał się z dala od większości ludzi. Jego przeszłość nie do końca nadawała się do tego, by komuś zaufać. - Moimi przyjaciółmi jesteście jedynie ty i on. Więc musiałbym zgadywać, kogo masz na myśli. Zarek klepnął go w plecy. - Pomyśl, koleś. Wściekły nieśmiertelny, który lubił grać w kasynie Sina, nosił tandetne koszule i oglądał anime. Jess zassał ostro powietrze, kiedy zrozumiał. - Stary Niedźwiedź? - Dajcie temu chłopcu ciastko – ton Zareka ociekał sarkazmem. – W końcu załapał. Jess nie mógł uwierzyć w to, co mówił Z. To nie było możliwe. Stary Niedźwiedź był jednym z czterech Strażników. - Jak? - Jakiś głupiec ściął mu głowę. Kobieta zmarszczyła brwi. - Mówicie o tym Indianinie Mrocznym Łowcy, który tutaj stacjonował? Złe przeczucie przeszło przez Jessa, gdy napotkał jej wzrok. Z pewnością nie mogła być aż tak głupia…

71

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Powiedz, że tego nie zrobiłaś. - Że go zabiłam? – zapytała. – W porządku. Nie zrobiłam tego… ok., zrobiłam. O tak, teraz to naprawdę było źle. Coś w tym stylu, w jakim robili horrory. W rzeczywistości wolałby bardziej stać nago naprzeciw atakujących zombie, bez amunicji i schronienia niż zmierzyć się z tym, czemu teraz musieli stawić czoła. - Kochanie, pozwól, że dam ci szybką lekcję. Tylko dlatego, że ktoś ma kilka wieków na karku i kły, nie oznacza, że jest Mrocznym Łowcą. Zarek się zgodził. - A niektórych nieśmiertelnych z kłami potrzebujemy. I tak się składa, że Stary Niedźwiedź był jednym z nich. Przewróciła oczami lekceważąco. - Och, proooszę. Jess ją zignorował. Nie było żadnej potrzeby, by się z nią teraz kłócić. Mieli dużo większe problemy niż jej upór. - Jak bardzo jest źle? – zapytał Zareka. - Cóż, był Strażnikiem Zachodnich Ziem, gdzie jego ludzie wygnali niektórych najgorszych z nadprzyrodzonych drapieżników. Teraz, kiedy jest martwy, równowaga została zaburzona i ci, których pilnował mogą zostać uwolnieni. Jess nie chciał nawet zadać kolejnego pytania. Ale niestety musiał. -A są to? Kiedy Z odpowiedział, jego ton był oschły. - Nic zbyt poważnego. Kilka plag. Niektóre straszne anomalie pogodowe… och, i mój ulubiony – zrobił przerwę dla efektu, który powiedział Jessowi jak źle było. – Duch Grizzly. O taaak, gwiazdy z piekła rodem. Dosłownie. - Żartujesz, prawda?

72

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zarek pokręcił głową. - Nie mam poczucia humoru, wiesz o tym. Mroczni Strażnicy ruszą teraz po Choo Co La Tah, ponieważ jest Północnym Strażnikiem. Jeśli uda im się go zdjąć, mogą również uwolnić tych, których on pilnował. Uwolniliby wtedy apokaliptyczną wojnę, która sprawiłaby, że lider Daimonów, Stryker, wyglądałby jak dupa wołowa. Kobieta z irytacją położyła ręce na biodrach. - O czym wy rozmawiacie? - O niczym ważnym – Zarek posłał jej złośliwe spojrzenie. – Jedynie o końcu świata, jaki znamy, i w ramach wyjaśnienia nie czuję się z tym dobrze. I Ty też nie będziesz, gdy to wszystko zwali się tobie na głowę. Jess przywrócił uwagę Zareka do ważniejszych spraw, czyli do ratowania świata. - Gdzie jest teraz Choo Co La Tah? - Ren był z nim w momencie, kiedy Stary Niedźwiedź umarł. Teraz go pilnuje. Gdy słońce zajdzie, Ren będzie potrzebował pomocy, by przenieść Choo Co La Tah do Doliny Ognia. Teraz to nie miało sensu. - Dlaczego? Zarek wzruszył ramionami. - Będziesz musiał sam spytać Rena. Nie pytałem i nikt tego szczegółowo nie opisał. Wszystko, co wiem to, że coś trzeba zrobić z proroctwem z ich panteonu, i dlatego nie mogę pójść z tobą. Najwyraźniej obszar, na który musisz się dostać jest chroniony przed jakimikolwiek bogami lub półbogami urodzonymi poza ich panteonem. Jestem tutaj jedynie jako posłaniec. Ash by to zrobił, ale jego żona rodzi. - Dlaczego zwrócił się do ciebie? Zarek posłał mu rozbawione spojrzenie.

73

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Ponieważ mam ujmującą osobowość. Jess prychnął z drwiną. - W porządku, dupku. Jestem pewien, że ma to związek z tym, że zorientował się, iż nie będziesz do mnie strzelał. To był dobry zakład i nie miał wątpliwości, że Ash powstrzymał się od zadzwonienia do Andy’ego, ponieważ chłopak był zbyt nerwowy do przekazywania takich wiadomości. Andy zapewne nadal byłby w swoim pokoju, panikując nad końcem świata i starając się zaliczyć kogoś zanim to nastąpi. - Dlaczego sam do mnie nie zadzwonił? – Z jakiegoś powodu połączenia od Asha zawsze docierały nawet tutaj, do jego piwnicy. Ten facet miał zdecydowanie najlepszą sieć. - Próbował. Nie odbierałeś telefonu. A ponieważ jest zajęty żoną, która podczas bólu porodowego grozi mu, że go wykastruje , wysłał mnie. Jess oddałby sporo kasy, żeby to usłyszeć. Nie mógł wyobrazić sobie nikogo, kto groziłby Ashowi. Jego wzrok powrócił do Abigail, która była niczym więcej jak problemem od momentu, w którym podążył za nią do tuneli kanalizacyjnych. Połączenie musiało nadejść, kiedy walczyli ze sobą. Zarek podszedł do niej. - I dziękuję tobie, Miss Priss, za to, że nam to ułatwiłaś – warknął po czym pstryknął w palce. W jego dłoniach pojawiła się lina, wiążąca ich ze sobą. Krzyknęła z oburzenia, gdy Zarek przywołał knebel na jej usta, by stłumić jej obelgi. - Co robisz? – zapytał Jess. - Ułatwiam to tobie. Kompletnie zbity z tropu, zmarszczył brwi na działanie Zareka. - Ułatwiasz mi co? - Przetransportowanie jej.

74

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

W tym momencie, Jessa zaczęły ponosić nerwy. - Czy mógłbyś przestać zachowywać się jak trzeciorzędna wyrocznia i wyrzucić z siebie wszystko tak, by to miało sens? – Ponieważ teraz nie miał pojęcia dlaczego Z związał ją jak gęś na Boże Narodzenie, a był zbyt zmęczony, by zgadywać. - Z przyjemnością. Aby wszystko wróciło do normy, Choo Co La Tah musi udać się do Doliny i złożyć ofiarę z tej osoby, która zabiła Starego Niedźwiedzia. – Posłał kobiecie lekko drwiący uśmieszek – I to będziesz ty, słodka dziewuszko.

75

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 6

Jess rozdziawił usta, gdy Abigail cofnęła się na oschłe słowa Zareka, lecz nie zaszła za daleko. Zarek wyrzucił rękę w górę, aby utrzymać ją w korytarzu, obok nich. Jeszcze zanim ożenił się z boginią, posiadał imponujące moce telekinezy. Obecnie, było to aż niesmaczne. Jess posłał mu niedowierzające spojrzenie, trawiąc rozkaz zabicia jej. - Mówisz mi właśnie, że Acheron, mój szef, naprawdę wysoki Atlantyda, w większości wrzód na dupie nas wszystkich, faktycznie wyraził zgodę na zabicie człowieka? Zarek wzruszył ramionami. - Rozumiem twoje zmieszanie. To wysoce nie w jego stylu. Ale od kiedy ona zabija Łowców… myślę, że rozważył to jako wet za wet. Albo po prostu miał naprawdę zły dzień. - Poważnie nie żartujesz? Zarek wydał z siebie zirytowane warknięcie. - Naprawdę? Ile jeszcze razy masz zamiar mnie o to zapytać? Mogłem być w tej chwili na plaży z żoną, synem i córką, przypiekając się w słońcu, podczas gdy oni bawiliby się w piasku. A jestem? Nie. Jestem tutaj, i nie chcę niczego więcej niż szarpania się z tobą, wciskając tobie kit, co rajcuje mnie bardziej niż moja żona w bikini. Jess policzył do 10 zanim pozwolił Z go zirytować. To był właśnie cały Zarek. Facet miał krótki zapalnik, nie żeby Jess go o to winił. Złe dzieciństwo Jessa było piknikiem w porównaniu z tym, co przeżył Zarek. Ale ciągle, ten rozkaz był tak daleki temu, co normalnie robili, że ciężko było w to uwierzyć. Acheron był przeciwny krzywdzeniu ludzi w jakikolwiek sposób. Dlaczego teraz miałby przejść z tym do porządku dziennego? 76

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Już tylko samo to powiedziało mu jak źle sprawy się miały. Zabawa się skończyła. Jess usunął knebel z ust Abigail. Nie było potrzeby, by czynić to dla niej jeszcze gorszym. Spodziewał się, że będzie krzyczała i przeklinała. A przynajmniej tego, że znowu uderzy go z główki i będzie walczyć. Zamiast tego była bardzo spokojna jak na osobę, która właśnie usłyszała wyrok śmierci. - Nie poświęcicie mnie… - powiedziała spomiędzy zaciśniętych zębów. Zarek ją wyśmiał. - To ty to zaczęłaś, skarbie. Wybór jest prosty. Albo umrzesz samotnie jak osoba umiejąca przegrywać, albo razem z tobą umrze cały świat, a nie sądzę, by ludzie tą drugą opcję docenili. Więc załóż swoje wielkie, dziewczyńskie gacie i przyznaj się do tego co ty i twoja głupota spowodowałyście. – Skrzyżował ręce na piersi. – Ale ostatecznie i tak mam w dupie to, co zrobisz. Z wyjątkiem tego kowboja i mojej rodziny, nienawidzę ludzi tak bardzo, że przy tym twoje uczucia do Jessa wyglądają jak szkolne zadurzenie. Piękną rzeczą w mojej obecnej sytuacji jest fakt, że naprawdę jestem nieśmiertelny. Jeśli zniszczysz ludzkość i świat… ja nadal będę trzymał się świetnie. Więc cokolwiek zdecydujesz, to nie wpłynie na mnie osobiście. Powiedziałbym, że to ty jesteś tą, która będzie żyła z poczuciem winy. Ale tak czy siak, jesteś martwa. Nieważne. Wykonałem swoje zadanie i muszę wracać. – Zwrócił się do Jessa. – Jess, zadzwoń do mnie jeśli panienka okaże się cykorem, a ja dopilnuję tego, byś przetrwał ten holokaust. – Zniknął. - Dzięki, Z – zawołał za nim Jess. – Zawsze miło się z tobą gawędzi. Co teraz miał zrobić? Naprawdę… to było coś, do czego nie przygotowało go nawet jego ogromne i zróżnicowane doświadczenie. Racja, zajmował się Daimonami, a nawet miał do czynienia na Alasce z Daimonem zabójcą, który chodził w świetle dnia. Ale Daimony, które były demonami i mogły przekształcić

77

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

każdego za pomocą ugryzienia, oraz proroctwo śmierci to dla niego zupełnie nowa działka. Jess nie był pewien dokąd to wszystko zmierzało. Oczy Abigail wypełnione były mieszanką paniki i podejrzenia. Nie wyglądała na szczęśliwą. Nie żeby ją o to winił. Sam by nie chciał złożyć siebie w ofierze, aby ocalić świat. To poważnie zrujnowałoby każdemu jego najlepszy dzień. I szczerze mówiąc, nie byłby chyba bardziej skłonny zrobić to niż ona. - On kłamał – powiedziała drżącym głosem. Czyż nie byłoby świetnie, gdyby życie było takie proste? Dostajesz złe wieści, nazywasz je kłamstwem i wszystko zostaje naprawione… Można mieć tylko na to nadzieję. Jess westchnął ze współczuciem. - Niestety, Zarek nie kłamie. Jak miałaś szansę zauważyć jest nietaktowny i szczery. – Przeciął linę na jej dłoniach i pozwolił spaść jej na podłogę. – Nadal zamierzasz ze mną walczyć? Potarła nadgarstki. - Biorąc pod uwagę to, co powiedział, myślałam o ucieczce. Cóż, przynajmniej była szczera. Mógł to docenić. Wsunął nóż w tylną część spodni i czekał, kiedy rzuci się do ucieczki. Abigail stała tam nie wiedząc co ma myśleć i robić. Sundown patrzył na nią z nonszalancją, o której wiedziała, że jest myląca. Jego odruchy były wyszlifowane i szczerze powiedziawszy nigdy się z takimi nie spotkała. Fakt, że jej demonicznie ulepszone moce nie były wystarczające, by go sobie podporządkować mówił wszystko. Żaden z tych, których zabiła, włączając w to Starego Niedźwiedzia, nie stał z nią twarzą w twarz zbyt długo. Nie wspominając już o pozbawieniu jej przytomności i porwaniu. W rzeczywistości Stary Niedźwiedź ledwie stanął do walki. Dlaczego, skoro był taki ważny, nie walczył bardziej?

78

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Dlaczego dokładniej nie sprawdziła jego tożsamości? Jak Jonah mógł popełnić tak poważny błąd? I zanim mogła zdecydować się na jakiekolwiek działanie, zatrzęsła się pod nimi ziemia. Siła tego była tak wielka, że ich oboje zwaliło z nóg. Abigail upadła na podłogę z wystarczającym impetem, by to skradło jej oddech i posiniaczyło łokieć. Cholerka, to zabolało. Z pewnością obyłaby się bez tego na szczycie listy atrakcji tego dnia. Podciągnęła się w górę i napotkała wzrok Sundowna. - Czy to było trzęsienie ziemi? Chociaż rzadkie w Vegas, czasem się zdarzały. Ale zwykle były niewielkie. To trzęsienie było znacznie większe. - Nie wiem. – Wstał i udał się do pokoju naprzeciwko korytarza. Powinnaś uciekać, dopóki jest rozproszony. Jedynym problemem było to, że nie wiedziała gdzie uciekać. Ponieważ nie było tutaj widocznych okien czy schodów, musiałaby szukać wyjścia. To było prawdopodobnie oczywiste dla Sundowna, który by ją wtedy zatrzymał. Ta myśl umarła w momencie, w którym włączył telewizor i usłyszała wiadomości. To nie było trzęsienie ziemi. Ziemia poza miastem bulgotała i otwierała się, a z powstałej szczeliny zaczęły wydobywać się skorpiony, opanowując wszystko. Były ich tysiące. Jak mogło być ich tak wiele? Nigdy w całym swoim życiu nie widziała więcej niż kilka. Szczerze powiedziawszy to wyglądało tak, jakby ziemia wymiotowała stawonogami. Zadrżała z obrzydzenia. Sundown wypuścił słyszalny oddech.

79

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Teraz dzieje się to, o czym myślałaś, że tego nie zobaczysz, co? Zarek z pewnością nie przesadzał wspominając o pladze. Dlaczego nie mogła to być szarańcza? Zostaw to Staremu Niedźwiedziowi, a zrobi coś innego. Potrząsnęła głową w zaprzeczeniu. - Nie zrobiłam tego. – To nie było możliwe. Musiało istnieć inne wyjaśnienie na to, co się właśnie działo. Takie, które nie wskazywało palcem na nią. Może skorpiony były znudzone? Albo Król Skorpionów był wkurzony, że nikt nie zbudował dla niego kasyna? W tym momencie była gotowa chwycić się każdej brzytwy, która powiedziałaby jej, że nie musi umierać, by uratować świat. - Kochanie, to ty jesteś tą, która powiedziała, że zabiła Starego Niedźwiedzia. Starałem się temu zaprzeczyć, ale mnie poprawiłaś. I jeśli pozbawiłaś go głowy to właśnie to zrobiłaś. Zaakceptuj to. – Przełączył na inny kanał, gdzie również były pokazane skorpiony. W tym momencie wbiegały na ulicę w kierunku ludzi, którzy krzyczeli i uciekali z dala od nich. - Witamy w apokalipsie. Czyż nie jest śliczna? Abigail poczuła się niedobrze, gdy ziemia pod nimi zadrżała bardziej. Podeszła do ściany i przytrzymała się jej, by ponownie nie upaść. - Wyglądał jak Mroczny Łowca – twierdziła uparcie – i nie poprawił mnie, kiedy go tak nazwałam. Sundown wygiął na to brew w łuk. - Miał kły. I co z tego? Mnóstwo ludzi, którzy nie są Mrocznymi Łowcami mają kły, wliczając w to Hollywoodzkich aktorów i dzieciaki udające wampiry. Powinnaś sprawdzić jego kartę członkowską zanim zaatakowałaś. Dobry Boże, a co by było gdybyś spotkała maskaradę na swojej drodze? Zabiłabyś wtedy grupę niewinnych dzieciaków?

80

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Oczywiście, że nie. Mówiłam tobie, Jonah zrobił na nim rozpoznanie. Robił rozpoznanie wszystkich naszych celów. Mężczyzna, którego dzisiaj zabiłam był Mrocznym Łowcą. Jonah nigdy nie był upoważniony do polowania i zabijania kogoś innego. Sundown wskazał na telewizor pilotem w ręku. - Najwyraźniej ktoś tu miał fałszywe informacje. Albo po prostu kłamał. Zaczęła odpowiadać, gdy nagle podłoga w jej pobliżu ugięła się. Roiło się tam od kilkudziesięciu skorpionów, rozprzestrzeniających się po podłodze tak, jak miały w zwyczaju robić to na pustyni. A co gorsza, był to najgroźniejszy gatunek. Arizona bark skorpion. Podczas, gdy użądlenie jednego nie mogło jej zabić, to użądlenie wielu zrobiłoby to bez wątpienia. Neurotoksyna w ich żądłach jest śmiertelna. A ona jest na nią uczulona. Krzycząc, próbowała uciec, ale na podłodze pojawiło się ich nawet więcej. Zastygła ze strachu i nie mogła się ruszyć, obserwując je z szeroko otwartymi oczami. Umrę… Nie miała żadnych wątpliwości. Oblezą ją i użądlą wszystkie na raz. Wszystko zdawało się zwolnić, gdy to postępowało z szybkością, która była nie do opisania. Te małe ciała skręcały się, podczas gdy ich odnóża poruszały się szybciej i szybciej… Nie mogła oddychać na dźwięk ich krótkich nóżek, gdy odbijał się echem w jej uszach. Jej całe ciało wzdrygnęło się w oczekiwaniu na ból. Były na niej. W chwili gdy tłoczyły się po jej stopach zaczęła podskakiwać i trząść się, dopóki skorpiony z niej nie spadły. Kiedy się ich pozbyła, została złapana przez dobrze umięśnioną rękę i wyprowadzona z pokoju jak szmaciana lalka.

81

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Sundown zatrzasnął drzwi za sobą i postawił ją na nogi. Niezdolna, by mówić, zrzuciła z buta ostatniego skorpiona i deptała go do momentu, w którym przestał się ruszać. Każdy milimetr jej skóry napiął się w obrzydzeniu. To było tak, jakby były znowu na niej. Jej ulga trwała krótko, ponieważ skorpiony zaczęły przedzierać się przez drzwi. Patrzyła z niedowierzaniem na ich siłę i wytrwałość. Co teraz zrobią? - Jak one to robią? - Nie zamierzam ich teraz o to pytać. To naprawdę nie zalicza się do mojej skali ważności. – Sundown pognał sprintem do zamkniętej szafki. Wprowadził kod na zamku elektronicznym i otworzył drzwiczki. Szafka była wypełniona bronią, w ilości wystarczającej na uzbrojenie małego narodu. Sundown chwycił półautomatyczną strzelbę i kilka pocisków, które włożył do kieszeni. Podbiegła do niego, gdy skorpiony zaczęły nadciągać do sypialni przez szparę pod drzwiami. Zamknął drzwi szafki, a następnie pociągnął ją za siebie zanim mogła się uzbroić. Z dzikim błyskiem w oczach, który był bardziej przerażający niż skorpiony, otworzył ogień. Cofały się z powrotem w każdym kierunku jak chmura szczypiec. Ale to ich nie zatrzymało. Zaczęły nadciągać w większych ilościach. Zdesperowana Abigail popatrzyła na szafkę. - Masz tam miotacz ognia? - Tak. Ale mam złe wieści – jeśli go użyjemy, spalimy dom, a to wcale nie zrobi nam dobrze. Miał rację. Jednakże wolała spłonąć żywcem niż zostać ukąszoną przez taką liczbę skorpionów. - Co teraz zrobimy?

82

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Znajdziemy walec? Jeśli tylko… - Nie jesteś zabawny – warcząc, Abigail próbowała wymyśleć realne rozwiązanie. Pierwszą rzeczą, jakiej się nauczyła jako dziecko, kiedy znaleźni skorpiona w jej łóżku to fakt, że nie reagowały na środki owadobójcze, a jeśli nawet by tak było, Sundown musiałby mieć tego hektolitry aby je powstrzymać. Jedyny skuteczny sposób jaki znała to zgniecenie ich. Taa… ale jej nogi nie były wystarczająco duże, by nadszarpnąć tą hordę. Oblazłyby ją i byłaby martwa w przeciągu kilku sekund. - To czego potrzebujemy tutaj ludziska, to naprawdę duży kurczak. Skrzywiła się na jego dziwaczny komentarz i fakt, że jego przeciąganie samogłosek stawało się głębsze. - Co z tobą? Jesteś głodny? Teraz? Roześmiał się na jej rozdrażnienie. - Nie. One uwielbiają polować na skorpiony i je zabijać. Psiakrew jaki wstyd, że nie mam tutaj jakiegoś stada lub dwóch milionów sztuk. Któżby wiedział? Mam nadzieję, że te cholerstwa nie pożarły mi giermka. Sundown przeciągnął ją przez drzwi do kolejnej sypialni. Trzymał pistolet w jednej ręce, gdy zatrzaskiwał drzwi i zamykał je na klucz. Słyszeli skorpiony pędzące po drugiej stronie. Dźwięk ten sprawił, że się wzdrygnęła. Nie zajmie im dużo czasu naruszenie tych drzwi. - Jesteśmy martwi, prawda? Jess chciał zaprzeczyć, ale w tym momencie nie myślał o niczym więcej niż o ucieczce. Skorpiony tratowały jego drzwi, nie żeby miało to znaczenie. Nie mógł umrzeć od użądlenia. Ale kobieta mogła. I nawet jeśli te skurwysyny nie spowodują jego śmierci, to sprawią, że będzie bolało. A nie było to coś, czego pragnął.

83

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Wskakuj na łóżko. Zesztywniała z oburzenia. - Słucham? Jess uśmiechnął się na kierunek w jaki skierowały się jej myśli. Normalnie nie miałby nic przeciwko, ale teraz seks był ostatnia rzeczą, o której powinni myśleć. - Musimy znaleźć się wyżej. Wskakuj na łóżko. – Nie czekał na nią i sam na nie wszedł. Załadował więcej naboi i strzelił w sufit. - Co robisz? Nie odpowiedział. Odwrócił broń i drugim końcem poszerzył dziurę w gipsie. Nie pozwól, aby ta cholerna rzecz wystrzeliła przez przypadek. Gdyby tak się stało w tej pozycji, z pewnością zostałby pozbawiony ważnej części swojej anatomii. Abigail pisnęła zanim się do niego zbliżyła. Właściwie to wcisnęła się pomiędzy niego a ścianę. W każdym innym wypadku doceniłby te krzywizny przyciśnięte do jego ciała. Ale teraz… - Nadchodzą. Obejrzał się przez ramię, by potwierdzić jej słowa. - W porządku. Myślę, że jest wystarczająco dużo miejsca, abym mógł cię podnieść na piętro wyżej. Sundown próbował ją ocalić? Abigail była zaskoczona jego propozycją. Szczególnie biorąc pod uwagę to, że niedawno próbowała go zabić. Zanim mogła odpowiedzieć, upuścił broń, złapał ją za biodra i podniósł ją z łatwością, która była wstrząsająca. Wyciągnęła ręce do otworu i się podciągnęła. Nie było to łatwe, ale w końcu znalazła się na górze.

84

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Śmiejąc się w triumfie, ruszyła w stronę drzwi wejściowych, znajdujących się jedynie kilka stóp od niej. Ledwo przeszła krok, kiedy usłyszała jak Sundown ponownie strzela do skorpionów. Był ciągle w pułapce. Zostaw go. Nie zasługiwał na nic lepszego niż bycie żądlonym do tego momentu aż eksploduje mu głowa. Każda część jej ciała chciała usłyszeć jak krzyczy z bólu. Ocalił właśnie twoje życie. I co z tego? To nie cofnie śmierci jej rodziców. A co jeśli on nie kłamie? Co jeśli naprawdę zabiło ich coś innego? Jeśli on umrze, może nigdy nie dowiedzieć się prawdy. Ta myśl sprawiła, że się zatrzymała. Jeśli Sundown ich nie zabił to kto? I dlaczego? W tym wszystkim jest coś więcej. Czuła to każdym swoim zwiększonym instynktem, jaki posiadała. Nigdy nie byłam nierozsądną osobą. I była dumna z tego faktu. Kiedy inni panikowali i świrowali, ona zawsze była spokojna i racjonalna. Metodyczna. Rozległo się więcej strzałów. Nie będąc w stanie zostawić go skorpionom, wróciła z przekleństwem do dziury w podłodze. Uklękła tak, by móc widzieć go na dole. Podłoga wokół łóżka była całkowicie pokryta stawonogami. - Podaj mi rękę. Sundown spojrzał na nią z szokowanym wyrazem twarzy, który byłby komiczny gdyby nie byli w tak złej sytuacji. Zniżyła się odrobinę i wyciągnęła do niego rękę. - Wracaj – warknął. - Mogę tobie pomóc. Skrzywił się na nią, pokazując kły.

85

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jestem odrobinę szerszy od ciebie, skarbie. Nie wejdę przez to. Zaczęła rozrywać podłogę, aby poszerzyć otwór. Jess wygiął brew w łuk, kiedy zdał sobie sprawę z tego, co robiła. Niech go szlag trafi jeśli nie próbowała mu pomóc. Kto by pomyślał? Zdumiony, odwrócił broń i zaczął ponownie uderzać nią w sufit. W przeciągu kilku minut powiększyli dziurę. A skorpiony były już na łóżku. Jess kopnął je zanim wręczył jej strzelbę. - Cofnij się, a skoczę. Wzięła broń i zniknęła. Przeklinając, kiedy kilka skorpionów użądliło go w nogę, rzucił się na sufit. Złapał się go ledwie i zawisł nad łóżkiem, które było teraz całkowicie pokryte przez te małe, obrzydliwe gnojki. Kopał nogami tak długo, aż był pewien, że pozbył się wszystkich skorpionów. Jego ramiona napięły się, gdy się podciągnął i wylądował na drewnianej podłodze. Udało mu się, ale jego skóra piekła od zadrapań, ponieważ po drodze się zaklinował. Nie wspominając o jego nodze, która płonęła od użądleń skorpionów. Abigail przykucnęła przy ścianie, celując do niego z broni. Jess zignorował ją i podszedł do półki na książki, po czym przewrócił ją zakrywając dziurę w podłodze. Miał nadzieję, że to da im trochę więcej czasu. Abigail odbezpieczyła broń. Teraz to go rozbawiło. - Nie możesz mnie zabić kulą, kochanie. Jedynie mnie tym wkurwisz. - Być może, ale strzelanie do ciebie może być zabawne. – Opuściła lufę na jego pachwinę. – I chociaż cię tym nie zabiję, to z pewnością zrujnuję tobie życie towarzyskie. Roześmiał się na jej przekonanie. - Jest z tym tylko jeden problem.

86

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Tak? Wskazał na strzelbę szarpnięciem brody. - Strzelba jest nienaładowana. Użyłem ostatniej amunicji tam na dole. Otworzyła broń i przeklęła, gdy zdała sobie sprawę z tego, że nie kłamał. - Na to wygląda. Tak było. W innym wypadku nie podałby jej broni. Nie był aż tak głupi. Mimo to, podziwiał jej spryt. Jess wziął z powrotem strzelbę i zapamiętał, gdzie pada słońce w jego domu, a gdzie nie. Cholera, mam nadzieję, że Andy pamiętał, aby zamknąć dom. Jeśli nie, to będzie miała niezłą szansę na ucieczkę, a on nie będzie w stanie nic z tym zrobić aż do zmroku. Chyba, że ją zastrzeli. Ciągle miał kilka pocisków w kieszeni… Kolejne trzęsienie wstrząsnęło domem. Zaczęła sapać w niepokoju. - Myślisz, że zebrało się ich więcej? - Z naszym szczęściem? Prawdopodobnie. - Jak je powstrzymamy? Nie miał pojęcia. Nie z taką ilością. Gdyby był Talonem, mógłby obniżyć temperaturę i zamrozić je na śmierć. Jednak w przeciwieństwie do Celta, jego moce Mrocznego Łowcy nie obejmowały kontroli pogody. Ledwie ta myśl przeszła przez jego umysł, a dom pogrążył się w mroku. Było tak ciemno jak o północy. Nie wiedział czegoś takiego przez dekady. - Co się dzieje? Zignorował jej pytanie i wyjrzał przez okno. W tym momencie uderzył grzmot o dźwięku podobnym do wściekłego ryku. Chwilę później zaczął padać śnieg. Jess gapił się na ostatnią rzecz, jaką spodziewał się zobaczyć. Teraz to było bardziej zaskakujące niż inwazja skorpionów.

87

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Pada śnieg. – W kwietniu. W Las Vegas… Taa, świat definitywnie zbliżał się do końca. Abigail nie wierzyła jego słowom dopóki nie stanęła obok niego i nie spojrzała przez okno. Rzeczywiście duże płatki śniegu spadały z nieba. Kontrast bieli i czerni był absolutnie piękny. A jednak… - Naprawdę rozpoczęłam apokalipsę – wyszeptała. Nie było innego wyjaśnienia. Rzeczy takie jak ta nie działy się normalnie, z wyjątkiem filmów i proroctw o końcu świata… - Co ja narobiłam? Sudnown ułożył broń na ramieniu w sposób, który trącał jego przeszłością. Wyglądał jak kowbojski łajdak, zwarty i gotowy do kolejnej rundy. Wszystko czego potrzebował to kapelusz. Wtedy byłby to idealny banał. Ale to, co naprawdę jej przeszkadzało to fakt, że nawet w spodniach od piżamy Psycho Bunny wyglądał seksownie. Straciłam rozum. Z pewnością stres związany z poprzednimi minutami spowodował jej szaleństwo. To musiało być to. Nie istniał inny sposób, by widziała go inaczej niż jako potwora. Przełknęła. Jej przybrany ojciec zawsze powtarzał, że zło jest piękne i kuszące. W przeciwnym razie nikt by się na to nie nabrał. To właśnie dlatego Artemida uczyniła Mrocznych Łowców takimi seksownymi. W ten sposób zwabiali swoje ofiary, by je zamordować. Cokolwiek robiła, nie mogła pozwolić sobie o tym zapomnieć. Sundown wzruszył ramionami. - Cóż, wydaje mi się, że otworzyłaś wielką, starą puszkę Pandory. I zgodnie z tym co powiedział Z, jesteś jedyną osobą, która może ją zamknąć. Przycisnęła palce do skroni, by złagodzić ból, który powstał za jej lewym okiem.

88

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Wszystko co starałam się zrobić to chronić ludzi i swoją rodzinę przed tobą. - Nigdy nie byłem twoim zagrożeniem. Abigail zaczynała się sprzeczać, ale w momencie gdy ledwo rozchyliła wargi, podłoga pod jej stopami dosłownie otworzyła się i ją zassała. Och, dobry Boże, ona umrze!

89

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 7

Jess upuścił broń i rzucił się w stronę Abigail, która ześlizgiwała się po podłodze. Początkowo był pewien, że spadła w swoją śmierć dokładnie przed jego oczami. Ta myśl uderzyła go mocniej niż powinna. Ból tego był nie do opisania. Ale jakoś, wbrew wszystkiemu, poczuł ciepło w swojej dłoni i ciężar na ramieniu, co sprawiło, że jego duch odetchnął z ulgą. Złapał ją… Patrząc w stronę otworu, ujrzał jej spanikowaną twarz, wpatrującą się w niego i była to najpiękniejsza rzecz jaką widział od ponad wieku. Żyła. Serce Abigail waliło wściekle, gdy kołysała się ryzykownym łukiem. Jedyną rzeczą, która powstrzymywała ją przed upadkiem na marmurową podłogę znajdującą się dziesięć stóp poniżej, była ręka. I należała do jej wroga. - Trzymam cię. – Uchwyt Sundowna zacieśnił się w cichej obietnicy, że jej nie puści. Złapała go obiema rękami i miała nadzieję, że nie chował urazy za to wszystko. - Proszę, nie upuść mnie. Naprawdę puścił jej oczko. - Nigdy w życiu. – Wyciągał ją powoli, uważając by nie zranić jej o nierówne krawędzie podłogi, na której kawałki drewna czekały tylko, aby ją przebić. W tym momencie mogłaby pocałować go za jego szybki refleks i troskę jaką okazał przy wyciąganiu jej.

90

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Ale ulga nie trwała długo. Jak tylko jej głowa wychyliła się przez otwór, coś złapało jej nogę od dołu i wystarczająco mocno pociągnęło, by wróciła do wcześniejszej pozycji. Oczy Sundowna się rozszerzyły. Umrę. Była tego pewna, kiedy nacisk na jej nogę wzrósł z determinacją, która mówiła, że nie ustąpi dopóki nie stanie się plamą na podłodze. Jednak, jakimś sposobem Sundown utrzymał solidny chwyt na jej rękach. Wyciągał ją ponownie. Znowu coś nią szarpnęło. Kopała nogami, ale w nic nie uderzała. Jednak nie można było zaprzeczyć temu, że jakaś niewidzialna siła trzymała ją za kostki. Gdyby tylko mogła spojrzeć w dół i zobaczyć co to było. - Co się dzieje? - Nie wiem. Nic nie widzę. Cokolwiek to jest, chciałbym aby puściło. – Jego twarz stała się jasno czerwona, kiedy trzymał ją z determinacją, która mówiła, że tak naprawdę obchodzi go to czy jest żywa czy też nie. Abigail zamrugała, próbując pozbyć się łez bólu z powodu bycia sznurem w zawodach w przeciąganiu liny, co mogło kosztować ją życie, jeżeli Sundown przegra. Warknął, kiedy mięśnie jego ramienia zaczęły drżeć z napięcia. A ona zapatrzyła się w jego pełne przekonania, ciemne oczy, i wykorzystała je jako ostatnią deskę ratunku. - Dziękuję – wyszeptała. Pochylając głowę w jej kierunku, Jess poczuł, że wyślizguje się jemu z uścisku. Cokolwiek ją trzymało zwiększyło nacisk do punktu, w którym wiedział, że to jedynie kwestia czasu, kiedy wypadnie mu z rąk. Zawiódł, nie dotrzymując obietnicy, złożonej jej matce. Ostatnią rzeczą jaką chciał, to zobaczyć jak ona też umiera. Nie mogę jej puścić… Jaki miał wybór?

91

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Odpowiedź nadeszła z głębi jego wnętrza. Była to zapomniana modlitwa, której nauczała go matka od kołyski. Należało ją zmówić wtedy, kiedy sprawy były zbyt ciężkie i jedyne na co miało się ochotę, to się poddać. Aike aniya trumuli gerou sunari… Te wyszeptane słowa przeszły mu przez głowę. Jestem Białym Bawołem i nie zostanę zatrzymany. Taa, brzmiało to lepiej w jej języku niż w języku angielskim. Jednak wciąż ją powtarzał i czuł jak wewnętrzna siła rośnie w nim z każdą sylabą, którą monotonnie, cicho śpiewał. Nasi ludzie nigdy nie spotkali przeciwnika, którego nie mogliby pokonać. Ich krew płynie w tobie, penyo. Jesteś moją dumą i prezentem dla Starszych, którzy czuwają nad nami. Posłuchaj ich, kiedy będziesz słaby, a pomogą tobie. Zawsze. Słyszał głos jego matki, tak wyraźnie, jakby była tuż obok niego. Zobaczył strach w oczach Abigail, kiedy uświadomiła sobie, że jej ręce się wyślizgują. - Aike aniya trumuli gerou sunari! Abigail sapnęła na jego gniewne słowa i jasny błysk czerwieni, który zaświecił w jego źrenicach na chwilę przed tym, zanim szarpnął nią tak szybko, że ledwie zdała sobie sprawę, iż się poruszyła. Wciągnął ją w ramiona i przytulił mocno, jakby był zadowolony, że żyje. Mimo, że go nienawidziła, była zbyt wdzięczna, aby go odepchnąć. Zamiast tego, rozkoszowała się uczuciem jego twardego ciała naciskającego na jej. Wtuliła się w niego drżąc z ulgi i próbując opanować strach, że niewidzialna siła złapie ją ponownie i wciągnie do dziury. Krew szybciej płynęła jej w żyłach, kiedy ukryła twarz przy jego szyi i wciągała ciepły zapach jego skóry. Żyła, a on ją ocalił. W tej chwili, z tymi wszystkimi endorfinami krążącymi w niej, czuła się tak, jakby mogła latać.

92

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess nie mógł się ruszyć, trzymając ją blisko siebie, podczas gdy oddychała nierówno przy jego uchu, wysyłając tym dreszcze w dół jego ramienia. Każdy centymetr jej ciała był przyciśnięty do niego. I głęboko w środku poczuł, jak coś w nim zostało obudzone. Coś, czego nie czuł od dawna. Zanim zdążył przemyśleć swoje zamiary, trącił nosem jej szyję. Niski jęk uciekł jej z ust. Zaczął się odsuwać, ale zatrzymała go obejmując dłońmi jego głowę. I wtedy zrobiła najbardziej nieoczekiwaną rzecz. Pocałowała go. Przez pełną minutę nie mógł oddychać, smakując jej. Usta miała niesamowicie miękkie, gdy wysunęła swój język naprzeciw jego, drażniąc go i ogrzewając. Nie mógł sobie przypomnieć ostatniego razu, kiedy kobieta całowała go z taką pasją. Abigail wiedziała, że nie powinna tego robić. W tyle jej głowy pojawił się głos, który starał się jej przypomnieć, że go nienawidziła. A jednak ocalił jej życie. Co więcej, czuła się jak w niebie. Nigdy nie doświadczyła czegoś takiego jak to. Jakby tu należała. Nie było na to wyjaśnienia. To było coś w jej wnętrzu, co przyjmowało go mimo faktu, iż jej umysł nazywał to głupotą. Ale zanim mogła zgłębić tą myśl, podłoga ponownie zaczęła dudnić. Stanęli na nogi i odsunęli się jak najdalej od dziury, podczas gdy jakaś niewidzialna bestia poniżej zaczęła wściekle wyć. To brzmiało jak stado wygłodniałych kojotów… Cofając ich, Sundown stanął pomiędzy nią a dziurą, po czym podniósł pistolet z podłogi. Chwilę później, sześciu mężczyzn i jedna kobieta wyskoczyli z otworu. Z ciemnymi włosami i oczami, wykrzywili wargi w czysto psowaty sposób, kiedy zaczęli skradać się do ich dwójki.

93

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess przygotowywał się do ataku, o którym wiedział, że nadejdzie. Nigdy wcześniej nie obchodzili go zmiennokształtni, a ci wyglądali na brutalnych. - No dalej, gnojki – prowokował – macie zamiar walczyć czy obwąchiwać sobie krocza? Lider ruszył na niego. Z jasnym, żółtym błyskiem, zmienił się z człowieka w kojota. Jess odwrócił strzelbę tak, że trzymał ją za lufę. Używając jej jak kija, uderzył go tak mocno, że kojot wbił się w ścianę z ciężkim łomotem. Inni zmienili się i rzucili się na niego z pełną siłą. - Uciekaj! – powiedział przez ramię do Abigail. Nie posłuchała go. Przeciwnie, zerwała ze ściany tandetne poroże, które Andy powiesił jako chory żart – ten chłopak nigdy nie miał równo pod sufitem – i trzymała je przed sobą jako ochronę przed atakującymi. To było śmiałe posunięcie, a on miał szczerą nadzieję, że te rogi połamią się podczas walki tak, by nie musiał nigdy więcej na nie patrzeć. Nawet pomimo tego, że Jess miał poczucie, iż marnuje swój czas, ruszył do przodu i załadował strzelbę nabojami z kieszeni, a następnie otworzył ogień. Pierwszy kojot, do którego strzelił, krzyknął, wpadł w poślizg bokiem i odbijając się od ściany ruszył z powrotem na Jessa. Taa, to jedynie wkurzyło kojota i dało mu odrobinę praktyki celności. Ale co tam, do diabła? Kontynuował strzelanie, dopóki strzelba nie była ponownie pusta, a on z Abigail wracali na korytarz. Dopóki przestała się poruszać. A on wpadł na nią z impetem. - Nie możesz wystawić się na światło dzienne. Spojrzał przez ramię, by zobaczyć promienie słońca. Gdyby nie stanęła jak wryta, byłby teraz w bolesnych tarapatach. - Jestem tobie wdzięczny. Bez wyboru i drogi ucieczki, zrobił krok naprzód i stanął do walki.

94

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Kojoty rzuciły się na nich. Jess poruszył się, by uderzyć jednego, ale nawet się nie dotknęli. Kojoty uderzyły w niewidzialną ścianę, która w magiczny sposób pojawiła się wokół niego i Abigail. Skowycząc, kojoty próbowały ponownie zaatakować – ale nie mogły. Uf. Miał jedynie nadzieję, że ktokolwiek ich osłaniał był ich przyjacielem. Abigail stanęła obok niego i wyciągnęła rękę, by dotknąć niewidzialnego muru, lecz najwyraźniej niczego tam nie było. Machała ręką wokół ale na nic się nie natknęła. Tymczasem kojoty nie mogły ich dotknąć. Interesujące. Skrzywiła się w zakłopotaniu. - Co to jest? - Nie wiem. Ale biorąc pod uwagę wszystko, co zaszło do tej pory, nie jestem pewien czy dobra rzecz. – Z tego co wiedział, ta ściana mogła ochraniać kojoty przed czymś potwornym, co zdarzy się ich dwójce. Jakby na zawołanie złe, niskie i głębokie warczenie, rozbrzmiało wokół nich. Kojoty zawahały się na ten dźwięk. Abigail przełknęła ślinę ze strachu. Kiedy najbardziej przerażające rzeczy się objawiały, nie pozostawało nic innego jak czekać na to zło, które miało się na nich rzucić. Nie musiała długo czekać zanim ogromny wilk przebił ścianę, by zaatakować kojoty. To było nieoczekiwane na wielu poziomach. Odwróciła się w stronę Sundowna. - Czy on jest po naszej stronie? Zerknął na ostatnio przybyłego tak, jakby starał się zajrzeć w jego serce. - Na to wygląda, ale… do diabła, kto by to wiedział w tym momencie?

95

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

W ciągu kilku sekund kojoty zniknęły we mgle. Wilk krążył wokół jakby miał zamiar ruszyć w pościg, dopóki nie zmienił się w mężczyznę na środku korytarza. Był wysokim blondynem, bardzo przystojnym, wyglądającym równie dziko w swojej ludzkiej postaci. W jego oczach pojawiło się światło, mówiące o tym, że pragnie zasmakować krwi. Miała jedynie nadzieję, że nie ich. Abigail wstrzymała oddech, kiedy ruszył w ich stronę ze śmiertelnym, groźnym spojrzeniem. I znowu to samo… Wilk wziął broń z rąk Sundowna, otworzył ją, by sprawdzić czy jest załadowana i potrząsnął głową. - Naboje, kowboju? Naprawdę? Sundown wzruszył ramionami. - Czasami po prostu trzeba spróbować, nawet jeśli jest to stratą energii. Wilk się roześmiał, po czym oddał mu broń. - Podziwiam tą wytrwałość, chociaż jest bezużyteczna. Abigail zrelaksowała się, kiedy zdała sobie sprawę, że nie jest ich wrogiem. Sundown oparł strzelbę o ścianę. - Co ty tutaj robisz? - Zarek mnie wysłał, tak na wszelki wypadek. Sundown podrapał się po zaroście na swojej szczęce. - Gówno zawsze do nas wraca. - Taa, a to co niepokoi Z sprawia, że ja mam skopaną dupę. Czy kiedykolwiek mówiłem jak bardzo wkurwia mnie to, że Astrid dała temu psychicznemu sukinsynowi boskie moce? Przysięgam, że każdej nocy, kiedy kładę się spać mam jedno pragnienie, by rozerwać mu gardło, a nawet nie mieszkam już z nimi. Smutne, nieprawdaż?

96

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Sundown zjeżył się jakby wilk wszedł mu na odcisk. - Teraz gadasz o moim kumplu. Nie chcę stawać przeciwko tobie, Sasha, ale jeśli utrzymasz ten ton i zachowanie w stosunku do niego, zrobię to. Sasha podniósł ręce w kapitulacji. - Sorry. Zapominam, że ty i Ash jesteście na tyle dziwni, by faktycznie go lubić. Nie wspominając już o waszym braku gustu. – Odwrócił się i skierował na nią swój przenikliwy wzrok. – A ty musisz być przyczyną tej katastrofy. Abigail była urażona. Że co? Czy istnieją jakieś ogromne, społeczne media, podające informacje wraz z jej zdjęciem,, że to ona spowodowała apokalipsę? - Nic nie zrobiłam. Sundown wyszczerzył zęby. - Jest na etapie zaprzeczenia. - Spoko. Więc możemy nakarmić nią kojoty tak, żebym mógł wrócić do Sanctuary i kontynuować gapienie się na wspaniałą brunetkę, która ciągle pojawia się tam ze znajomymi. Nie była tym rozbawiona. W ogóle. Sundown zignorował jej gniew. - Mówiąc o znajomych… dlaczego nasi nowi kumple – kojoty uciekły od ciebie? Sasha puszył się dumnie jak paw. - Bo jestem cholernie dobrym skurczybykiem. Sundown prychnął. - Poważnie. - Człowieku małej wiary. Wątpisz w moją reputację? Umiejętności? - I w twój mózg. Sasha wydał z siebie dźwięk dezaprobaty.

97

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- W porządku. Będę szczery… absolutnie nie mam pojęcia. Mieli przewagę liczebną. Powinienem być dla nich łatwy do załatwienia. Nie żebym chciał być ich wczesno poranną przekąską, ale… - Wilk zawsze był najbardziej naturalnym wrogiem kojota. Wilki są jednymi z niewielu drapieżników, polującymi na nie, kiedy jest sezon. I z natury kojoty się ich obawiają. Szczególnie jednego z nieznanego panteonu, którego mocy można się jedynie domyślać. Nie ma wątpliwości, że ucieczka była dla nich najlepszym kierunkiem działania. Jakby powiedział Sun Tzu16: „Jeśli nie znasz ni siebie, ni wroga, każda potyczka będzie dla Ciebie zagrożeniem”. Abigail odwróciła się na dźwięk głosu mężczyzny, który brzmiał jak starodawny Anglik. Lecz nie był anglikiem. Lub kimkolwiek, kogo spodziewałaby się po jego prawidłowej, grubo akcentowanej mowie. Ledwie wyższy od niej, nosił jasnobrązową, zamszową kurtkę z frędzlami na rękawach, Indiańskie koraliki i ozdoby wyrzeźbione w kościach. Jego siwe włosy były podzielone na dwa warkocze, okalające jego usychającą twarz. Jednak wiek nie tłumił ostrości w jego złoto brązowych oczach, które wpatrywały się w nią z oskarżeniem, raniącym ją aż po samą duszę. Miała nagłe pragnienie cofnięcia się o krok do tyłu, ale odmówiła bycia tchórzem. Więc stanęła twardo na ziemi i umieściła na swojej twarzy najdzielniejszy wyraz, na jaki było ją stać. Sundown z szacunkiem pochylił głowę w stronę mężczyzny. - Choo Co La Tah, co ty tutaj robisz? Choo Co La Tah zwrócił to przerażające spojrzenie z niej na Sundowna. - Rozkład już się rozpoczął, a ja wiedziałem, że nie mogę czekać, bez względu na protesty Rena. Jakby powiedział Dineh: Kojot zawsze czeka i zawsze jest głodny. Wiedziałem, że przybędą po kobietę tak szybko, jak tylko złapią jej 16

Jeden z największych starożytnych myślicieli Dalekiego Wschodu, autor ,Sztuki wojennej’

98

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

zapach. Gdyby zabili ją zanim sprowadzilibyśmy ją do Doliny, nie byłoby nikogo, kto by ich powstrzymał. Stąd moja obecność tutaj i teraz. Wasza dwójka musi być chroniona, bez względu na to, co się stanie. – Rozchylił poły kurtki, by pokazać kruka odpoczywającego pod jego prawym ramieniem. Wyciągnął go z gracją i zręcznością, która kontrastowała z jego widocznym wiekiem, i postawił go na podłodze. Kracząc, ptak zatrzepotał skrzydłami po czym zmienił się w mężczyznę. Miał kruczoczarne włosy oraz oczy i zdawał się mieć około dwudziestu kilku lat. Ubrany na czarno był niezwykle seksowny i nawet straszniejszy niż kojoty. Również posiadał kły. A teraz wszyscy mężczyźni patrzyli na nią sprawiając, że czuła się zakłopotana. Czuła się jak mysz w otoczeniu kotów, które zastanawiały się, który pierwszy się na nią rzuci. - Czy rozumiesz powagę tej sytuacji, moja droga? – zapytał Choo Co La Tah. Rozumiała. Ale nie mogła powstrzymać jednego zimnego, trudnego faktu. - Nie chcę umierać. Nie było współczucia w spojrzeniu starego mężczyzny. - Jakby powiedział Duwamish, nie ma śmierci, jest tylko zmiana światów. - Lubię ten świat. - Trzeba było o tym pomyśleć zanim odebrałaś życie Staremu Niedźwiedziowi. Mogę cię zapewnić, że nawet mimo jego zaawansowanego wieku, nie chciał przenosić się do innej krainy. A jest tylko jednym z tych, których zabiłaś, pomimo tego, że nigdy ciebie nie skrzywdzili. Jej gniew kłapnął na to zębami. Jak śmiał traktować ją protekcjonalnie – a było to coś, co stało się nawet wyraźniejsze przez jego akcent i stosowny ton. Nie prześladowała niewinnych ludzi jak jakiś obłąkany, seryjny morderca. Była mścicielem, który likwidował złych gości i prawdziwe czarne charaktery. - Mroczni Łowcy polują na moich ludzi od wieków.

99

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Twoi ludzie, proszę pani, są dosłownie ludźmi… w każdym razie większość z nich kwalifikuje się do tego terminu. A Mroczni Łowcy starają się ich chronić. - Taa, jasne. Oni… - jej słowa zostały przerwane obrazami w jej umyśle. Usłyszała niezliczonych ludzi, błagających o miłosierdzie, kiedy zostali zaatakowani. Nie przez Mrocznych Łowców. Przez Apollitów, którzy zabili ich, aby móc zabrać im ludzkie dusze i przeżyć swoje dwudzieste siódme urodziny – tak jak mówił jej Sundown. Horror tego uderzył w nią mocno, kiedy ich krzyki rozbrzmiewały w jej czaszce. Tak nie mogło być. Potrząsnęła głową w zaprzeczeniu. - Umieściłeś te obrazy w mojej głowie. One nie są prawdziwe. Choo Co La Tah westchnął. - Moi ludzie mają takie powiedzenie: Kirha tahanahna ditari sukenah. Zaprzeczanie istnieniu słońca nie sprawi, że pęcherze na skórze się ulotnią. Podziwiam twoją lojalność. Ale czasami musisz stawić czoła prawdzie, nawet jeśli jest bolesna. Nie, nie musiała. Bo jeśli miał rację, jeśli te obrazy były prawdziwe, to myliła się na tak głębokim poziomie, który sprawiał, iż było jej niedobrze. Oznaczałoby to, że zrobiła okropne rzeczy ludziom, którzy na to nie zasługiwali. Ludzi, którzy bronili niewinnych przed drapieżnikami. A jeśli by tak było, nie była pewna czy mogłaby wtedy żyć sama ze sobą. Nie jestem drapieżnikiem. Jestem obrońcą. Oczy Choo Co La Tah były wypełnione współczuciem. - Czuję twój ból, dziecko. Ale powinnaś przestudiować Konfucjusza. Skrzywiła się na jego słowa. - Jak to?

100

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Gdybyś przeznaczyła czas na poznanie jego mądrości zamiast walczyć, wiedziałabyś, że zanim wyruszysz na wojnę musisz wykopać dwa groby. Zjeżyła się na to. - Nie rozumiesz. - Tutaj jesteś w błędzie. Haniebnie, każdy z nas w jakimś momencie chciał zemścić się na kimś za coś. Żyłem zanim bawół i człowiek wędrowali po tej małej planecie. Przeżyłem początek, rozkwit i śmierć niezliczonych wrogów, cywilizacji a także ludzi. I jedyną prawdą, której nauczyłem się najbardziej podczas tych wszystkich wieków jest japońskie przysłowie. Jeśli wystarczająco długo będziesz siedział nad brzegiem rzeki, zobaczysz na niej pływające ciało twojego wroga. To spowodowało, że się zagotowała. Sprawił, że brzmiało to tak prosto. Ale mylił się, a ona to wiedziała. - Nawet jeśli jest nieśmiertelny? - Zwłaszcza wtedy. Cytując Tsalagi’ego, nigdy nie powinnaś pozwolić dniowi wczorajszemu zająć zbyt dużo dnia dzisiejszego. Przeszłość minęła, a jutro jest wielką niewiadomą. Żyj dla tej chwili, ponieważ to może być wszystkim, co kiedykolwiek będziesz mieć. Wykrzywiła wargę z odrazą. Jego trafne mądrości były łatwe do wygłaszania, ale życie z jej bólem było inną historią. A zobaczenie śmierci rodziców nie było czymś, o czym można zapomnieć. Kiedykolwiek. - Kim jesteś? Pisarzem, piszącym przepowiednie do kruchych ciasteczek z wróżbą? Indianin – Mroczny Łowca, ruszył na przód, ale Choo Co La Tah zatrzymał go zanim mógł do niej dotrzeć. Było odrobinę śmiechu w jego tonie, kiedy przemówił. - Na szacunek trzeba sobie zapracować, Ren. Nie możemy się go domagać. Kwestionujący umysł jest najbardziej cenionym i najrzadszym zasobem ludzkim. A ja podziwiam jej wytrwałość i niesłuszną lojalność.

101

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Te słowa ją zawstydziły i w jakiś sposób sprawiły, że poczuła się jakby była dziecinna. - A ja nie. – Głęboki i donośny głos Rena zabrzmiał jak grzmot. Choo Co La Tah delikatnie umieścił dłoń na jej ramieniu. - Wszystkie uczucia są ważne, a ja nie zaniżam ważności twoich, Abigail. Nasza prawdziwa podróż rozpocznie się kilka godzin po zachodzie słońca. A tymczasem, wszystko co potrzebujesz to odpocząć i oszczędzać siły. Sasha i ja będziemy ciebie strzec, podczas snu. – Spojrzał na Sundowna – Powiadomię Andy’ego i upewnię się, że on również jest bezpieczny. Sasha wygiął brew w łuk. - Dlaczego to wilk zawsze musi być pociągowym? Choo Co La Tah się uśmiechnął. - Ponieważ wilk jest tym, który jest najbardziej wypoczęty. Sasha zadrwił. - Co? Chcesz wrzucić tą logikę do mojego emocjonalnego wybuchu? Gdzie jest w tym sprawiedliwość? Gdyby Abigail nie była tak zdenerwowana, Sasha mógłby wydać się jej zabawny, ale teraz nic nie było dla niej śmieszne. Nie wtedy, kiedy cierpienie z jej przeszłości ciążyło jej, a sumienie rozrywało ją ostrymi jak brzytwa szponami. Nie jestem taka jak mówią. Nie była taka. Przynajmniej miała taką nadzieję. A co jeśli była? Sundown odchrząknął, by zwrócić uwagę Choo Co La Tah. - Zgadzam się, że musimy odpocząć. Ale mamy mały problem w piwnicy w postaci skorpionów, a jest to jedyne bezpieczne miejsce dla mnie i dla Rena w ciągu dnia. Bez obrazy ale nie chcę spać wtedy, kiedy będą po mnie łazić. Choo Co La Tah odsunął się od niej.

102

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Ach tak, plaga skorpionów. Nie rozpaczaj. Zająłem się twoim problemem ze szkodnikami. Wszystkie z nich zniknęły. - To ty zesłałeś śnieg? – zapytała Abigail. Pochylił głowę. - Plagi, które nadejdą mają na celu osłabienie mnie. Coyote zmusza mnie do zużywania energii, by bronić ludzkość przed jego narzędziami. Na razie moja siła się utrzymuje. Ale jestem stary i muszę doładowywać moje moce częściej niż wtedy, kiedy byłem młody. Jeśli nie dotrzemy do Doliny zanim stracę siły… Nie będzie to przyjemne dla żadnego z nich. I to wszystko będzie moją winą. Jess zobaczył przerażenie w oczach Abigail zanim je ukryła. Ta jej nietypowa słabość, szarpnęła jego sercem. Nie była typem kobiety, który pokazywał swoją wrażliwość. Fakt, że to zrobiła… Absolutnie cierpiała, a on był naiwniakiem w stosunku do cierpiących kobiet. - Chodź – powiedział do niej łagodnie. – Zabiorę cię z powrotem na dół. Chociaż raz się nie spierała, a to powiedziało mu dokładnie jak bardzo była rozbita. Ren podążył za nimi, podczas gdy Sasha i Choo Co La Tah zostali na górze, by pilnować ich od wrogów chcących do nich dołączyć. Nikt się nie odezwał dopóki nie znaleźli się w windzie. Ren założył ręce na piersi, po tym jak zablokował drzwi i stanął przed nimi. Przerzucił spojrzenie z Abigail na Jessa. - Nie masz pojęcia jak denerwuje mnie wiedza, że jestem mężczyzną, którego miała zamiar zabić dzisiaj wieczorem, a teraz muszę ją chronić. Jess parsknął. - Taa, cóż, mnie też próbowała zabić, ale doszedłem do siebie. - Nie jestem tak dobrym człowiekiem jak ty, Sundown. Ciężko przychodzi mi odwrócenie się plecami do wroga niezależnie od okoliczności.

103

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Och, nie powiedziałem, że odwróciłbym się do niej plecami. Nie jestem aż takim tumanem. Ale również nie chowam urazy. Czasami po prostu trzeba pozwolić grzechotnikowi, by wylegiwał się w słońcu. Ren mruknął obscenicznie pod nosem. Abigail odchrząknęła. - Hej? Wiecie, że stoję z wami w tej małej klatce i mogę usłyszeć każde słowo? Wymienili łobuzerskie spojrzenia. - Wiemy – powiedział Ren. – Zwyczajnie mamy to gdzieś. Przewróciła oczami, kiedy winda się zatrzymała i Jess przesunął się obok Rena, by ją otworzyć. Abigail zawahała się przed wyjściem. - Coś nie tak? – zapytał Jess, przytrzymując dla niej drzwi jedną ręką. Wychyliła delikatnie głowę i ze zmrużonymi oczami wpatrywała się w podłogę. - Upewniam się, że nie ma żadnych skorpionów na podłodze. Roześmiał się na jej nietypową bojaźliwość. - Cudem wszystkie zniknęły. – Jedynym dowodem na ich męczarnie była dziura w suficie, przez którą wcześniej wskoczyły kojoty. – Wygląda bezpiecznie. Ren wydał wrogi dźwięk, kiedy przecisnął się obok nich i zajął tylną sypialnię z łazienką. - Wiesz, koleś, to po prostu było niegrzeczne – powiedział Jess tonem zawierającym dezaprobatę. Ren uniósł rękę i pokazał mu środkowy palec nawet się nie zatrzymując. Abigail przełknęła na jego otwartą wrogość. Nie żeby go o to winiła od kiedy był jej celem. Ale wciąż… - Nie przejmuj się tym – Jess powiedział nieśmiało. – Ren… cóż… jest Renem. Nie miał nic na myśli.

104

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Gdyby to było takie proste, ale doceniała to, że próbował sprawić, by poczuła się lepiej. - On mnie nienawidzi. - Jest nieufny wobec ciebie. A to duża różnica. Jak powiedział, był twoim celem. Nie jest to dokładnie coś, z czym mężczyzna pogodzi się szybko. - Zdaje się, że ty przywykłeś. Błysnął najbardziej diabelskim i uroczym uśmiechem jaki kiedykolwiek widziała, co wyprawiało dziwne rzeczy z jej żołądkiem. - Nie jestem tak bystry jak on. Ooo tak, mógł być oszałamiający, kiedy tego chciał. - Jakoś w to wątpię. - Czy to był komplement? - Cóż, piekło naprawdę zamarzło, gdybyś przeoczył śnieg na swoim trawniku przed domem. Śmiał się, kiedy prowadził ją do pokoju, który dał jej wcześniej. Teraz, kiedy nie bali się o swoje życia, mogła docenić piękno tego domu. Korytarz był pomalowany w kolorze ochry z białą boazerią. Kinkiety były barokowe i wydawały się być sprzeczne z rustykalną prostotą Sundown’a Brady’ego. - To ty udekorowałeś to miejsce? Rzucił jej spojrzenie przez ramię, które mówiło, że myślał, iż była tępa jak but. - Nie… dekorowanie nie jest dokładnie tym, co staram się robić w wolnym czasie. Dekoracje były już w domu, kiedy go kupiłem. - Dlaczego chciałeś tu mieszkać? Bez obrazy, ale to naprawdę nie wygląda na twój styl. Zatrzymał się pod jej pokojem. - Sądzę, że powinienem być tym urażony. Co dokładnie masz na myśli mówiąc o moim stylu?

105

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Również się zatrzymała i wzruszyła ramionami. - Nie wiem. Po prostu wydajesz się być typem faceta, który ma jaskinię, a nie coś takiego… - Wyrafinowanego? Potrząsnęła głową twierdząco. - Cóż, to jedynie pokazuje to, co ty wiesz. Do twojej widomości, lubię niektóre wymyślne rzeczy. - Takie jak np. co? Koronkowa bielizna? - Na mojej kobiecie, tak. – Błysnął tym uśmiechem, który próbowała znienawidzić. Nie z innego powodu jak z faktu, że to łagodziło jego rysy twarzy i sprawiało, że nie można było mu się oprzeć. - I…? – zapytała, kiedy nie kontynuował. Podrapał się w kark. - Na przykład opera i filmy zagraniczne, zwłaszcza francuskie. Zadrwiła. - Nie, to nie prawda. - Mogę tobie pokazać moją kartę członkowską Stowarzyszenia Opery, jeśli chcesz ją zobaczyć. Albo bilety okresowe, które mam od dekad. Ze wszystkich rzeczy na jego temat to ją faktycznie zaskoczyło i powaliło. Nie mogła sobie wyobrazić tak dużego i silnego mężczyzny, wciskającego się w siedzenie w operze. - Do licha, nawet gram na altówce. - Masz na myśli skrzypce. - Na nich też gram. Mozart i Grieg są moimi ulubionymi kawałkami, które gram, by odprężyć się po ciężkiej nocy w pracy. W głębi umysłu miała mgliste wspomnienie jego, grającego Wagnera na jej pianinie. A następnie zobaczyła jak wyjaśnia jej czym są klucze.

106

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nauczyłeś mnie „Pałeczek17”. - Tak. Myśl, że tak ogromny mężczyzna grał na tak delikatnym instrumencie była absurdalna, a jednak… Dlaczego nie mogę przypomnieć sobie więcej? Sundown otworzył dla niej drzwi. Abigail podeszła do łóżka i się zatrzymała. Zamiast wyjść, Sundown wyciągnął koc i poduszkę z szafy i ułożył posłanie na podłodze. - Co robisz? – spytała obawiając się oczywistej odpowiedzi. - Zdemolowaliśmy mój pokój, pamiętasz? Nie chcę spać z wielką dziurą nad głową. Gips lub coś może spaść z sufitu i przestraszyć mnie na tyle, bym krzyczał jak kobieta i się upokorzył. I zdecydowanie nie chcę tego robić, kiedy Sasha jest w domu. Śmiałby się ze mnie już zawsze, a ja bym musiał obedrzeć go za to ze skóry. Chciała zaprotestować, ale szczerze powiedziawszy cieszyła się, że tu jest. Na wszelki wypadek. Po tym wszystkim, co się wydarzyło miała zszargane nerwy. Powinnaś od niego uciekać, a przynajmniej próbować go zabić. Być może. Ale jeśli kojoty naprawdę ją ścigały to ostatnią rzeczą jakiej chciała było doprowadzenie ich do jej domu i przybranej rodziny. Hanna i Kurt byli wszystkim, co jej zostało. A ponieważ Apollici byli dobrzy, nie wiedziała czy poradzą sobie w walce. Nie wspominając o tym, że Choo Co La Tah miał rację, była wyczerpana na takim poziomie jak nigdy wcześniej. Potrzebowała odpoczynku. Przynajmniej przez kilka godzin. Wtedy może podejmie próbę ucieczki. Zsunęła buty, ściągnęła gumkę z włosów, by wyswobodzić je z kucyka i wspięła się na łóżko. Zanim zdążyła to przemyśleć, spojrzała tam, gdzie Sundown leżał na podłodze. Jedną rzeczą, której nie przeoczyła był fakt, że miał jedną stopę

17

Prosty i znany walc, grany na pianinie.

107

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

przy drzwiach tak, by obudził się natychmiast jak ktoś otworzy drzwi. A strzelba leżała na podłodze kilka milimetrów od jego dłoni. Dziwne… nie mogła sobie przypomnieć, by ją ze sobą zabierał. Skąd się wzięła? Musiała być tak zmęczona, że to przegapiła. Wypychając to z umysłu, zmieniła temat. - Potrzebujesz kolejnej poduszki? Zakrył oczy ręką, co sprawiło, że koszula podjechała mu do góry, dając jej widok na twarde jak skała mięśnie brzucha. Och tak, mogła na nich spokojnie zrobić pranie. - Nie, dzięki. Jest dobrze. Na wiele sposobów. Zdecydowanie był przepyszny, leżąc na podłodze w ten sposób. Straciłam rozum. Nie możesz uważać go za atrakcyjnego. Zabił twoją rodzinę. Ale czy na pewno? Czy to co mówił wcześniej, mogło być prawdą? Jeśli był mordercą zabijającym z zimną krwią, dlaczego nie zabił jej, a przyprowadził z powrotem tutaj? Mógł zostawić ją na pastę skorpionów i kojotów. Zamiast tego, ochronił ją. Jest zabójcą. Widziałaś jego twarz. Znasz jego legendę. Prawda. Badania jego przeszłości pokazały jej, że był najgorszym rodzajem człowieka. Tak strasznym łajdakiem, że nawet łowcy nagród bali się go ścigać. Ale jej osobiste doświadczenia zaprzeczały temu. Co jeśli była w błędzie? Była taka mała w chwili śmierci jej rodziców. Czy właściwie pamiętała tamtą noc? Ciągle mogła zobaczyć go tak wyraźnie w jej lustrze. A jednak była różnica pomiędzy mężczyzną na podłodze, a tym z jej pamięci. Dlaczego teraz wydawał się być większy niż wtedy, kiedy była dzieckiem?

108

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Mimo, że potrzebowała snu, chciała odpowiedzi. Zanim mogła się powstrzymać, spytała o to, co dręczyło ją najbardziej. - O co walczyliście z moim tatą w noc, w którą umarli? Jess był cicho, kiedy jej wyszeptane pytanie przywołało stare wspomnienia, tnąc głęboko jego wnętrze. Te wspomnienia były złe dla niego, a co dopiero dla niej. Cholerna szkoda, że taka kruszyna musiała zobaczyć to, co stało się jej rodzicom. Część niego chciała skłamać, ale w końcu odpowiedział szczerze. - O Twoją matkę. Usiadła na łóżku, aby spojrzeć na niego. - Co? Obniżając rękę, Jess westchnął na nieuniknioną spowiedź, którą zasługiwała usłyszeć. - Twój tata uważał, że próbowałem ukraść jej uczucia do niego. - A próbowałeś? - Zdecydowanie nie. Ja i ona byliśmy przyjaciółmi, niczym więcej. - Kłamiesz – oskarżyła go. Gdyby to było takie proste. - Nie, kochanie. Mówię prawdę. Nie mam potrzeby, by kłamać na ten temat. - Dlaczego mój ojciec tak uważał? Musiałeś dać mu powód. Bo był kurewsko stuknięty, ale Jess nigdy by jej tego nie powiedział. Ten mężczyzna był jej tatą, a ostatnią rzecz jaką chciał to zepsuć jej wspomnienia o nim. Prawda była taka, że jej ojciec był szalenie zazdrosny o każdego faceta w życiu Laury, który miał więcej niż pięć lat. Zakładał, że każdy pałał do niej pożądaniem i nie mógł tak po prostu z nią rozmawiać, ponieważ przypominała mu kogoś innego. A najgorsze było to, że oskarżał ją o to, że go oszukiwała. A Laura prędzej by umarła niż zrobiła coś takiego. Ponieważ Jess nie mógł jej tego powiedzieć, uciekł się do prostej prawdy.

109

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Ponieważ kochałem twoją mamę i nie było nic w świecie, czego nie zrobiłbym dla niej lub dla ciebie. Abigail poczuła ukłucie łez pod powiekami, kiedy przypomniała sobie piękno twarzy jej matki. Widziała ją jako wspaniałego anioła z uśmiechem, który dawał więcej ciepła niż słońce. Przede wszystkim, przypomniała sobie jak bezpieczna i kochana czuła się za każdym razem, kiedy jej matka trzymała ją w ramionach. Boże, jak chciała być z nią ponownie chociaż przez sekundę… - Jeśli byłeś zakochany… - Nie zakochany, Abby. Właśnie to nie mogło dotrzeć do twardej czaszki twojego taty. To co czułem do niej, nie było tym. Chciałem jedynie, by była szczęśliwa i bezpieczna. - Dlaczego? Jess poczuł jak tik gra na jego szczęce, gdy fala agonii rosła w nim. Laura była doskonałą, fizyczną kopią Matildy. Nawet niektóre jej maniery były takie same. Ale nie była Tilly, a on to wiedział. - Przypominała mi kogoś, kogo znałem. – Kogoś, kogo kochałem bardziej niż kogokolwiek na ziemi. - Nie rozumiem. I było to trudne do wyjaśnienia. - Poznałem twoją mamę niedługo po tym jak przeprowadziła się do Reno. Była kelnerką w restauracji, do której chodziłem czasami zjeść. – Nie zwracał uwagi na mieszkańców, kiedy zajmował te miejsce co zwykle w małej, niedrogiej restauracji. Patrzył przez okno, skanując tłum przechodzących ludzi, kiedy filiżanka kawy pojawiła się na jego stole. - Jestem zobowiązany – mruknął, spodziewając się, że to była jak zwykle Carla – kelnerka, która zawsze przynosiła mu kawę w chwili, kiedy usiadł.

110

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie ma za co – miękki rytm tego nieznanego głosu przyciągnął jego uwagę do jej twarzy. Nawet teraz czuł ten szok, kiedy spojrzał w górę i został zassany w przeszłość. - Wszystko w porządku? – zapytała. Zakrztusił się i wymamrotał coś w odpowiedzi, co prawdopodobnie było tak głupie dla niej, jak dla niego w chwili, w której to wypowiadał. Przez następną godzinę wydobył z niej wystarczającą ilość informacji, by móc przekazać je Edowi, aby ją dokładnie sprawdził. Sprawozdanie zszokowało go tak samo, jak jej widok w restauracji. Laura była pra pra wnuczką dziecka, które Bart spłodził w dniu gwałtu na Matildzie. Dzieckiem, które Matilda oddała do adopcji. Kiedy giermek powiedział mu o dziecku kilka lat po tym jak się urodziło, nie był w stanie go zlokalizować. Zapisy nie były prowadzone w ten sam sposób jak dzisiaj. Do nocy, w której natknął się na Laurę, nie wiedział nawet, że to dziecko było chłopcem. Początkowo był wściekły na to odkrycie i zły los, który wymierzył mu ponownie policzek. Ponieważ nie zhańbił Matildty przed ich ślubem, nie było żadnych wątpliwości kto był dawcą spermy. Ale następnej nocy postanowił skupić się na dwóch rzeczach. Po pierwsze, to nie była wina dziecka, że zostało poczęte w wyniku przemocy i nie było powodu, by utrzymywał tą złość wobec potomków chłopca. Po drugie, ci potomkowie w każdym calu byli częścią kobiety, którą kochał więc kazał giermkom ich pilnować. Zatem zatroszczenie się również o Laurę było sprawiedliwe. W Laurze widział dystyngowaną twarz Matildy. W Abigail, widział oboje. Kobietę, którą kochał ponad życie i mężczyznę, którego nienawidził każdą częścią swojego jestestwa. Była to piekielna kombinacja.

111

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- I? – zachęcała Abigail. – Była kelnerką… - I staliśmy się przyjaciółmi – powiedział prosto. I była to absolutna prawda. – Przychodziłem kilka razy w tygodniu i gawędziliśmy trochę. – Uśmiechnął się na gorzko słodkie wspomnienia. Jak Matilda, była słodka i skromna. – Była bardzo inteligentna i bystra. Zabawna, kiedy się postarała. Uwielbiałem słuchać jak przekomarzała się ze swoimi przyjaciółmi i klientami. - Spotykałeś się z nią? - Nigdy. Mroczni Łowcy nie mogą chodzić na randki, a poza tym wiedziałem, że nie mam jej nic do zaoferowania. Po prostu lubiłem przebywać w jej towarzystwie. Była dobrym człowiekiem, a nie ma ich wielu wokół. Zostawiałem spore napiwki, a ona czekała na mnie każdego razu, kiedy pracowała. - Więc dlaczego mój ojciec był na ciebie zły? Bo był psychicznym idiotą. Ale Jess tego nie powiedział. - Popełniłem błąd dając twojej matce na urodziny naszyjnik w kształcie motyla, który zobaczyłem w sklepie. Myślałem, że jest ładny, a niebieskie diamenty w nim przypominały mi jej oczy. Nie miałem tym nic na myśli, ale twój tata widział to inaczej. Mimo tego, że znałem ją na długo zanim on ją poznał i poślubił, oskarżył ją o zdradę. Więc odszedłem zanim bym go fizycznie skrzywdził. Abigail szukała w swojej pamięci wspomnienia, które mogło to obalić bądź potwierdzić. Wszystko, co była w stanie sobie przypomnieć to głośne krzyki. Jej rodzice nie kłócili się często, ale robili to wystarczająco wiele razy, aby wiedziała, że musi się ukryć, kiedy to nastąpi. Jej kryjówka była bardzo dobra i ostatecznie ocaliła jej życie. Sundown westchnął.

112

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Wyszedłem na patrol, ale nie mogłem się pozbyć złego przeczucia jakie miałem. Nie powinienem był zostawiać ją z nim, kiedy był taki wściekły. Ale wiedziałem, że gdybym został, poprzestawiałbym mu kilka organów, co jedynie zdenerwowałoby ją bardziej. Pomyślałem, że jeżeli wyjdę on się uspokoi i wszystko będzie w porządku… O dziesiątej próbowałem się do niej dodzwonić, ale nie było żadnej odpowiedzi. To zmartwiło mnie jeszcze bardziej. Więc skierowałem się z powrotem i… - zawahał się zanim przemówił ponownie – policja już tam była i nie chciała mnie wpuścić. Rozglądałem się za tobą i pytałem o ciebie, ale nie było żadnego śladu. Zakładali, że ktokolwiek zabił twoich rodziców, zabrał również ciebie. Szukaliśmy ciebie przez długi czas, ale nikt nigdy nie widział cię ponownie. – Skrzywił się na nią. – Więc co się z tobą stało? Dokąd poszłaś? Abigail próbowała sobie przypomnieć, kiedy pojawił się jej przybrany ojciec. Ale wszystko co zobaczyła to Sundown, wychodzący z jej pokoju. I wtedy zdawało się to być wiecznością zanim usłyszała znajomy głos, wołający ją po imieniu. - Mój przybrany ojciec zabrał mnie ze sobą do domu. Nie pamiętam widoku policji lub czegokolwiek innego z tej nocy, poza tobą. - Co sprawiło, że pomyślałaś, iż to ja ich zabiłem? - Widziałam cię w moim pokoju. - Nie było mnie tam, Abigail. Przysięgam. – Było tak wiele przekonania w jego głosie, że albo był najlepszym kłamcą na świecie… Albo mówił prawdę. - Wyglądał tak jak ty. Miał nawet kowbojskie buty. - Para kowbojek w Reno jest normalnym obuwiem. To nic nie oznacza. To było prawdą. Ale wciąż… - Mój przybrany ojciec to potwierdził. Powiedział, że zamordowałeś moich rodziców dlatego, ponieważ byli sojusznikami Apollite.

113

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie miałem nawet pojęcia, że wiedzieli czym są Apollite. To nie jest coś, o czym normalnie rozmawiam poza siecią Mrocznych Łowców, wiesz? To miało zbyt wiele sensu. Abigail potarła czoło, jakby próbowała rozpoznać prawdę. Jej uczucia były takie sprzeczne. - Więc w co teraz wierzysz? – zapytał. Przytłoczona wszystkim, oparła się o wezgłowie. - Nie wiem, Sundown. Nie wiem. – Och, jak nienawidziła być tak zmęczoną. To sprawiło, że była emocjonalnym wrakiem i wszystko było teraz o wiele gorsze. Łzy zaczęły cicho spływać strumieniami po jej policzkach. Jej życie nigdy nie było łatwe i proste. Ale wszystko z przeszłości było jak karuzela w porównaniu do tego, co się działo teraz. Było to dezorientujące i przerażające. A jeśli Choo Co La Tah miał rację, zostało jej niewiele życia. Albo nastąpi koniec świata. Co ja narobiłam? Co zamierzała teraz zrobić? Nagle pojawił się Sundown i usiadł na łóżku. - Nie płacz, Abigail. Wszystko jest w porządku. Nie było i oboje o tym wiedzieli. Wciągnął ją w ramiona i przytulił. Było to coś, czego nikt nie robił od bardzo dawna. Boże, to było takie dobre… Abigail ukryła twarz przy jego piersi. Bicie jego serca było silne i pewne, a ona w tym momencie potrzebowała zapewnienia, że nie jest zupełnie sama – nawet jeśli to oznaczało, że przytulała się do wroga. - Przepraszam. Normalnie tego nie robię. - Nie przepraszaj. Moja mama mawiała, że płacz jest dla nas dobry. Łzy są ścieżką, która uwalnia umysł od bolesnych myśli. - Teraz brzmisz jak Choo Co La Tah.

114

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Trącił twarzą jej głowę, podczas gdy delikatny śmiech rozbrzmiał w jego klatce piersiowej. - W pewien sposób jest jak Yoda… „Rób, albo nie rób. Nie ma próbowania”. To faktycznie sprawiło, że roześmiała się przez łzy. - Jesteś fanem Gwiezdnych Wojen? - O taaak. Niech moc będzie z tobą. Otrzeźwiała. - Jeśli Choo Co La Tah mówił prawdę, sądzę, że będziemy potrzebować czegoś więcej niż mocy, aby wyjść z tego cało. - Nie martw się, znajdziemy rozwiązanie. Zawsze jest jakieś wyjście. Jego pozytywne nastawienie sprawiło, że była zdumiona. - Jak możesz być tego taki pewien? Wzruszył ramionami. - Mówisz do człowieka, który zmartwychwstał. Myślisz, że zamierzam pozwolić wygrać czemuś takiemu jak Kojot? Na pewno nie. Jedną rzeczą jaką można powiedzieć o Brady’ch to fakt, że nie uciekają i nie przegrywają. Choćby się paliło i waliło, nikt nie będzie lepszy ode mnie. I niech mnie szlag trafi jeśli pozwolę im ciebie zabrać. Znajdziemy sposób na zapewnienie tobie bezpieczeństwa i ocalenie świata. Masz na to moją osobistą gwarancję, a nie jest to coś, co rozpowiadam beztrosko. Jego przekonanie oszołomiło ją. - Dlaczego cię to obchodzi? Kilka godzin wcześniej próbowałam cię zabić. - I nie tak dawno ocaliłaś mnie przed wyjściem na promienie słoneczne. Nie zapomniałem tego. Poza tym, rozumiem chęć zemsty. Spędziłem całe swoje ludzkie życie na poszukiwaniu jej. I nie mam nic przeciwko twojej zemście czy kogokolwiek innego. To było tak różne od tego, co o nim czytała. Czy to możliwe, że nie był tak bezduszny jak sądzili ludzie?

115

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Ale – kontynuował – kiedy znajdziemy sposób na ocalenie ciebie i świata, prosiłbym, byś znalazła sobie inne hobby niż zabijanie nas. Sprawił, że brzmiało to tak łatwo. - Myślisz, że naprawdę pozwolą bym została żywa po tym, co zrobiłam? Jess zatrzymał się tak, jakby to rozważał. Miała rację. Ostateczna decyzja nie należała do niego. Siły były nawet bardziej mściwe niż jego bracia. Krew za krew. Wet za wet. Ale wciąż zdarzały się rzeczy, które nie miały sensu. A Siły… Były wręcz nieprzewidywalne. - Miej wiarę, Abigail. Czasami świat potrafi zaskakiwać. Abigail przełknęła na jego słowa, chcąc pokładać w nie wiarę. - Taa, ale nigdy nie robi tego w przyjemny sposób. Przynajmniej nie dla mnie. I głęboko w swoim sercu znała prawdę. To się nie skończy, dopóki nie zapłaci za swoje czyny. Umrze i nawet słynny Jess Brady nie mógł tego powstrzymać.

116

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 8

Abigail obudziła się od czucia kogoś, kołyszącego ją przy imponująco twardej klatce piersiowej tak, jakby była bardzo kochana. Szczerze powiedziawszy nie mogła sobie przypomnieć, kiedy po raz ostatni mężczyzna trzymał ją w ten sposób. Jeśli w ogóle. Był całkowicie owinięty wokół niej. Ciepły. Uwodzicielski. Zapraszający. Opiekuńczy. To był rodzaj słodkiego, kochającego objęcia, o którym ludzie marzą, ale rzadko się to zdarza. Przez pełną minutę leżała w uczuciu pełnej sytości. Dopóki nie przypomniała sobie kim był. Sundown Brady. Mężczyzna wyjęty spod prawa. Mroczny Łowca. Zabójca. Wróg. Szarpnęła się odruchowo, co natychmiast sprawiło, że się obudził i podniósł na rękach, by się rozejrzeć tak, jakby spodziewał się kojotów wyskakujących ze ścian mających ich pożreć. Kiedy nie zobaczył bezpośredniego zagrożenia, skrzywił się na nią. - Wszystko w porządku? Tak… Był tak niesamowicie seksowny w tej pozycji. Jego biodra były przyciśnięte do jej, a jego ramiona napinały się od surowej siły. To sprawiło, że stała się obolała, ale prędzej by umarła niż mu by się oddała. - Nie, leżysz na mnie. – Pchnęła jego klatkę piersiową. Przewrócił się na plecy z szyderczym uśmiechem, kiedy poruszał biodrami, aby ułożyć się w nowej pozycji.

117

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- To nie jest normalny sposób w jaki kobiety reagują, kiedy na nich leżę. Zazwyczaj pokazują trochę więcej entuzjazmu i pożądania. Posłała mu miażdżące spojrzenie, by ukryć to, jak przepyszny był. Nie miała potrzeby, by karmić jego ego. - Cóż, tak się dzieje, kiedy płacisz kobietom za seks. Ku jej zaskoczeniu, roześmiał się pogodnie. Cholera, był oszałamiający, kiedy tak robił i sprawiał, że trudno było jej pamiętać o tym, iż powinna go nienawidzić. Przeciągając się jak ospały kot, ziewnął. - Przepraszam za przygniatanie cię z rana. Sądzę, że zasnęliśmy w środku rozmowy. Tak zrobili. Akurat to sobie przypominała. Jak również to jak pocieszający był, kiedy płakała, a było to ostatnią rzeczą, o której potrzebowała myśleć. - Tak, ale nie jestem pewna, które z nas zasnęło pierwsze. - Jestem całkiem pewien, że ty. Podejrzewała, że miał rację i było to trochę zbyt zażyłe jak na jej gust. Chciała zachować dystans między nimi. Miłą, bezpieczną przepaść, która chroniłaby ją przed troszczeniem się o kogokolwiek, a w szczególności o niego. - Twoja broń leży ciągle na podłodze. Podrapał się po męskim zaroście na swoim policzku w sposób, który był chłopięcy i ujmujący. Był przy niej taki nonszalancki, co powinno ją zgorszyć, a nie oczarować. - Cieszę się, że jej nie potrzebowałem. Bez jaj. Byłaby to krwawa katastrofa. - Więc, jak myślisz, która jest godzina? - Czuję, że ciągle świeci słońce. Chociaż nie jestem pewien dokładnego czasu. - Co masz na myśli mówiąc, że czujesz, iż ciągle świeci słońce?

118

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Ziewnął zanim odpowiedział. - To nikczemne moce, które posiadamy. Możemy wyczuć, kiedy słońce wstaje. Nie ulegało wątpliwości, że to pomagało im pozostać przy życiu, gdyż Apollo zabiłby każdego Mrocznego Łowcę lub Apollitę, który znalazłby się w jego domenie. Grecki bóg był prawdziwym sukinsynem. A Ty zabiłaś dwóch braci Jessa, poprzez zatrzymanie ich na świetle dziennym. Nawet nie chciała myśleć o tym jak umarła reszta. Proszę, proszę, nie pozwól, bym zabiła obrońcę… Starając się nie myśleć również o tym, wstała i udała się do łazienki. Jess nie odzywał się, gdy patrzył jak wlecze się przez pokój. Miała najbardziej uwodzicielski chód, jaki kiedykolwiek widział u kobiety. Powolny, zmysłowy i pełen seksapilu. Był to rodzaj chodu, który powodował, że faceci odwracali się i gapili. Przede wszystkim, uczyniło go to obolałym z chęci wzięcia gryza tego gorącego, małego ciałka, a zwłaszcza jej zgrabnego tyłka. Człowieku, mieć to nagie ciało owinięte wokół siebie… Uh, heloł kowboju? Nie powinieneś mieć takich myśli o człowieku, którego twoi przyjaciele mają zamiar złożyć w ofierze mrocznym bogom. Może nie, ale był mężczyzną, a jego ciało nie słuchało mózgu, zwłaszcza, że cała krew zebrała się w miejscu, które pragnęło jej najbardziej. Chciał tego, co zobaczył, a ona zdecydowanie była warta chłosty tyłka lub nawet dwóch tuzinów chłost. Odepchnął to ze swojego umysłu zanim wpakowałoby go to w poważne tarapaty i użył swoich mocy, aby wyczuć Rena. Wiedział, w którym momencie nawiązał kontakt, a Ren odpowiedział własną telepatią. - Co kowboju?

119

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Potrząsnął głową na gburowaty ton Rena w swojej głowie. Nie lubił nikogo w pobliżu swoich myśli – nie żeby Jess go o to winił. Czytanie w myślach również nie było jego ulubioną rzeczą. - Chciałem sprawdzić czy się obudziłeś. - Obudziłem się i medytowałem. A odpowiadając na twoje następne pytanie, jest prawie czwarta, więc masz sporo czasu, aby zając się tym tyłkiem jeśli chcesz. Jess szybko zablokował obraz, jaki przywołały te słowa. Zajęcie się tyłkiem Abigail było dla niego bardziej atrakcyjne niż powinno być. - Trzymaj się z dala od moich myśli. - Uwierz mi, staram się. Nie chcę wymiotować zaraz po tym jak wymyłem zęby. Sukinsyn. - Przy okazji – kontynuował Ren – jestem słaby jak nigdy. Nie chodzi o telepatię, która najwyraźniej działa, więc jak tam inne twoje moce? Jess skrzywił się, kiedy zdał sobie sprawę, że jego moce też spadły. - Prawdopodobnie są tak wyczerpane jak twoje. - Zgaduję, że przez trochę będziemy udawać, że jesteśmy ludźmi. Jess prychnął. Było wielu ludzi, wliczając w to Abigail, którzy powiedzieliby, że nigdy nie był człowiekiem. - Możesz zmienić kształt? - Bez problemu. Teraz to było interesujące. - Powiesz mi dlaczego ta moc nie została uszkodzona? - To wychodzi mi najlepiej. Jess potrząsnął głową. Mądrala. Jego uwagę zwrócił dźwięk wody, odkręcanej w jego łazience. Abigail brała prysznic…

120

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Zamierzam zostawić cię samego z myślami o niej nagiej, ponieważ nie mam żadnego interesu w tym, by być podglądaczem twoich fantazji, zwłaszcza ze żmiją. Zgłoś się, kiedy skoncentrujesz się na walce, a nie na… - Załapałem, Ren. Skontaktuję się z tobą później. Jess leżał samotnie na łóżku, słuchając płynącej wody w łazience obok. W swoim umyśle miał doskonały obraz tego jakby wyglądała Abigail namydlając swoje nagie piersi. Jego ciało z rykiem powróciło do życia. Jego pragnienie jej było niepodobne do niczego, co kiedykolwiek wcześniej czuł. I nie było to jedynie dlatego, że była piękną kobietą. To było coś innego. Coś, czego nie czuł od chwili, kiedy pierwszy raz zobaczył Matildę. To był głęboki ból. Pragnienie, by być blisko niej. By ją chronić. Przytulać. Wymagało to każdego kawałka jego kontroli, aby nie iść tam i sprawić, by go spoliczkowała. Jeden kącik jego ust uniósł się, kiedy wyobrażał sobie jej oburzenie, gdyby to zrobił. Definitywnie było to warte spoliczkowania. Ale nie zrobiłby jej tego. Był zbyt wielkim dżentelmenem w stosunku do przerażonych kobiet. Nieważne jak napalony był. Mimo to, myśli o niej zabijały go. ****** Abigail starała się uporządkować wszystkie informacje, które dostała. Chciała wierzyć swojej rodzinie. Wierzyła. Ale trudno było zaprzeczyć temu, co jej pokazano oraz faktowi, że Sundown nie zachowywał się jak psychiczny zabójca. Gdyby tylko znała rzeczywistą prawdę tego wszystkiego. Czy istnieli fałszywi Apollite, żerujący na ludziach? Wydawało się to niedorzeczne, ponieważ

121

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

wszyscy Apollite żyli razem. Jeśli jeden taki był, to czy nie byłoby rozsądne sądzić, że reszta też taka była? Ale dlaczego nikt w jej rodzinie nigdy o nich nie wspomniał? Jedyne co wiedziała na pewno to fakt, że była ścigana przez coś, co przypadkowo uwolniła. I nie miała ku temu żadnych wątpliwości. Jak mogła być tak głupia? Wzdychając, sięgnęła po mydło lecz poczuła ostry, przeszywający ból, rozdzierający jej brzuch. Było to o tysiąc razy gorsze niż najpodlejsze skurcze miesiączkowe. Stara się poruszyć, ale upadła na podłogę, gdyż nadal skręcało ją w żołądku. Skóra ją paliła jakby stanęła w ogniu. Woda nie była już kojąca. Przedzierała się przez jej ciało jak brzytwa. Łzy napłynęły jej do oczu. O mój Boże, gram w filmie o Obcym… Właśnie tak się czuła. Jakieś stworzenie próbowało wydostać się z jej brzucha. Światło i dźwięk torturowały ją. Obrazy błyskały w jej głowie jak psychodeliczne migawki. Pomóż mi… Nie mogła wymówić tych słów. Ugrzęzły jej w gardle. Nagle, drzwi prysznica się otworzyły. Jej oddech stał się przerywany, kiedy spojrzała w górę i zobaczyła Sundowna. - Abigail? – jego głos był pełen obaw. - Pomóż mi. – Zakrztusiła się, a łzy spłynęły jej po policzkach. Zakręcił wodę, zgarnął ją w swoje ramiona i zaniósł z powrotem do łóżka. Gdyby była w stanie, zaprotestowałaby przenoszeniu jej, wtedy kiedy była mokra i naga. Ale w tej chwili nie obchodziło jej to, a on zdawał się tego nie zauważać. Jęknęła głośno, gdy szarpnęła nią większa ilość bólu. - Trzymam cię – powiedział pocieszająco. Owinął ją kocem, a następnie odgarnął włosy z jej twarzy z czułością, która była kompletnie niespodziewana. - Co się dzieje?

122

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- N.. N-Nie wiem. To boli. - Gdzie? - Wszędzie. Ale najbardziej brzuch. Jess dotknął jej brzucha, a ona krzyknęła pod wpływem bólu. Myślał, że to może być zapalenie wyrostka robaczkowego, dopóki nie spotkał jej wzroku. Jej oczy świeciły na czerwono. - Um, kochanie, czy jest coś, co chciałabyś mi powiedzieć? - Co? Że czuję się jakbym rodziła zionącego ogniem smoka? - Nie, coś bardziej przypominającego… wyjaśnienie, dlaczego twoje oczy są demonicznie czerwone? – Były w tym samym kolorze jak wtedy, kiedy była nieprzytomna. Otworzyła usta, jakby chciała odpowiedzieć, lecz zanim to zrobiła jej siekacze się wydłużyły. Jasna cholera. Czyżby zawarła pakt z Artemidą? Zdecydowanie wyglądała jak Łowca, ale żaden z nich, którego znał nie miał czerwonych oczu. - Odejdź od niej, Jess. Spojrzał przez ramię i zobaczył tam Choo Co La Tah. - Co się dzieje? Abigail rzuciła się do gardła Sundowna z siłą, która sprawiła, że oboje spadli z łóżka. Jess złapał ją, ale była to walka o to, by powstrzymać ją od ugryzienia go. Psiakrew, była silna. Nieludzko silna. Musiał odwrócić ją w swoich ramiona tak, że była do niego zwrócona plecami i krzyczała z oburzenia. Choo Co La Tah przemierzył pokój i wziął jej twarz w dłonie. Zaczął śpiewać coś, czego Jess nie rozumiał, a Abigail walczyła z nim z całych sił. Uderzyła głową w Jessa, sprawiając, że zobaczył mroczki przed oczami. Mimo tego, że jego szczęka płonęła z bólu, trzymał ją mocno.

123

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jej zmagania stawały się silniejsze dopóki nie wydała z siebie kolejnego, dzikiego krzyku. Chwilę później upadła. Podniósł ją w ramionach i tulił ponownie. Jej skóra nagle stała się tak zimna, że to go przeraziło. Czy z nią wszystko w porządku? Zaniósł ją z powrotem do łóżka, podczas gdy Choo Co La Tah kontynuował swój melodyjny śpiew. Jej oddech stał się płytki i wzdychała teraz ciężko. Choo Co La Tah zmusił go, by odszedł od łóżka tak, by mógł położyć dłoń na jej czole. Po kilku sekundach uspokoiła się i zdawało się, że zasnęła. Z rękami na biodrach, Jess skrzywił się. - Co to było? - Połączyli jej krew z krwią demona. To uderzyło w niego tak, jak kolejny cios w głowę, co było ostatnią rzeczą jakiej potrzebował. Jego zmysły były tak rozdrażnione jak dziki koń w zagrodzie. - Mógłbyś to wyjaśnić? Choo Co La Tah skinął głową. - Można przypuszczać, że myśleli, iż wzmocnią jej zdolności poprzez połączenie jej DNA z DNA demona. To była głupota. Ale znowuż, większość ludzi nie była wybitnymi naukowcami, a on mógł wyobrazić sobie idiotę Daimona, który myślał, że zyska przewagę wykorzystując ją w ten sposób. Ale cholera, sądził, że Abigail ma więcej rozumu, by nie zrobić czegoś tak tępego. Najwyraźniej nie miała. - Więc kontroluje ją demon? Choo Co La Tah potrząsnął głową. - Demon jest martwy. Demony kontrolują kogoś jedynie wtedy, kiedy są żywe, a zwykle, gdy demon umiera kontrola zostaje przerwana. Ale tutaj… Zrobili coś innego, aby zwiększyć jej moce i nie wiem co takiego.

124

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Pięknie. – Cóż, przynajmniej teraz wyjaśniło się skąd miała moc, by zabić Mrocznego Łowcę. – Czy może zmienić jednego z nas jeśli nas ugryzie? Choo Co la Tah przytaknął ponuro. - Jeśli jej kły się pokażą i zmiesza swoją krew z kimkolwiek, wtedy przyniesie jej to pełną kontrolę. A demon wewnątrz niej będzie pragnął tej kontroli. Im dłużej się w niej znajduje, tym większy głód odczuwa ona względem ofiary. To była najbardziej przerażająca myśl ze wszystkich. - Więc co robimy? - Musimy zabrać ją do Doliny tak szybko jak możemy i wykonać rytuał. - Wtedy będzie z nią wszystko w porządku? Choo Co La Tah odmówił odpowiedzi – co oznaczało tylko jedną rzecz. Abigail umrze.

125

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 9

Abigail poczuła jak bicie jej serca spowalnia, kiedy spadała przez ciemną mgłę. Obrazy pojawiały się w jej umyśle. Zobaczyła swoich rodziców. Słyszała ich śmiech. Nagle zauważyła siebie jako małe dziecko, siedzące na podłodze z Sundown’em, który się do niej uśmiechał. Ubrany w czarną koszulę i jeansy, miał krótsze włosy i był świeżo ogolony. Wciąż był oszałamiający, zwłaszcza kiedy się uśmiechał. - Teraz spójrz, Abby, wysyłasz króliczka pod krzak, a następnie w dół dookoła króliczej nory. Patrzyła na niego z podziwem, gdy zawiązywał jej czerwonego buta księżniczki. - To nie jest królik, głuptasie, to sznurówka. Jego uśmiech się poszerzył, ale nie tak bardzo, by ukazać kły. - Tak, ale właśnie udajemy – wyszeptał tak, jakby to była wielka tajemnica. - Och. – Próbowała to powtórzyć z innym butem. - Powinieneś znaleźć kobietę i się ustatkować, Jess. Byłbyś świetnym ojcem. Widziała ból w jego oczach, jaki wywołały w nim słowa jej matki. Jego uśmiech zniknął natychmiast, kiedy sięgnął po swój kapelusz wypchany jej małymi kucykami, by przyciągnąć go bliżej nich. - Nie wierzę w ustatkowanie się. To jest dla takich ludzi jak ty. – Przytrzymał kapelusz tak, by Abigail mogła z niego wyciągnąć kucyki. - Ale nie chcesz zestarzeć się sam, prawda? Jako dziecko przeoczyła mękę, która wybuchła głęboko w jego czarnych oczach, kiedy stanął na nogi i zwrócił się do jej matki. Ale jako kobieta widziała 126

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

demony, które go torturowały, co sprawiło, że mu współczuła. Przejechał palcami po krawędzi kapelusza i przełknął zanim odpowiedział. - Wierz mi, Lauro, na tym świecie są gorsze rzeczy niż starzenie się w samotności. Abigail spojrzała do góry z szeroko otwartymi oczami. - Takie jak? Podarował jej wymuszony uśmiech, który dorośli często dawali dzieciom, nie chcąc aby wyczuły ich ból. - Ciasteczkowe potwory, które zakradają się obok ciebie, kiedy starasz się zawiązać buty i zjadają twoje ciasteczka czekoladowe. – Udał, że sięga po ciasteczka, leżące na podłodze obok niej. Piszcząc, rzuciła się na jego ramię, aby powstrzymać go przed zabraniem ich. Zgiął rękę i podniósł ją do swojej piersi. Jednym wdzięcznym ruchem podniósł się i zaczął kręcić nią dookoła. - Samolot, samolot, samolot – zaczęła podśpiewywać, a Jess zwiększał szybkość obrotów. Matka gapiła się na nich. - Zaraz będziesz mieć te czekoladowe ciasteczka na sobie, Jess, jeśli szybko nie przestaniesz. Zaśmiał się. - Byłoby to warte usłyszenia jej śmiechu. I tak się stało… Abigail śmiała się i piszczała z zachwytu. Jak mogła kiedykolwiek zapomnieć jak bardzo kiedyś kochała tego mężczyznę? - Co się tutaj dzieje? Jess przestał się ruszać, kiedy rozłoszczony głos jej ojca przebił się przez ich radość. Tulił ją do piersi, a ona błagała go, by zrobił to jeszcze raz. Poklepując ją po plecach, by ją uspokoić, stawił czoła jej oburzonemu ojcu.

127

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Tylko uczyłem Abby jak zawiązać buta. Jej ojciec mocno wyszarpał ją z jego rąk. - To nie jest twoja praca, nieprawdaż? Widziała gniew w oczach Jessa, ale szybko go ukrył. - Nie, chyba nie. Jej matka zrobiła krok naprzód. - Kochanie, przestań. Jess wstąpił na sekundę w drodze do pracy, by złożyć mi życzenia urodzinowe. Jej ojciec zmrużył oczy na widok szyi jej matki, gdzie w świetle błyszczał piękny diament w kształcie motyla. Abigail próbowała po niego sięgnąć, ale jej ojciec wzmocnił uścisk, sprawiając jej ból. Krzyknęła w proteście i starała się wysunąć z jego rąk. Ojciec zignorował jej próby wyswobodzenia się. - Na wystarczająco długo, by dać tobie to coś, co? Myślisz, że nie mogę sobie pozwolić na takie prezenty dla ciebie? Czy to właśnie jest to? Szczęka jej matki opadła z szoku i oburzenia, kiedy zabrała Abigail z rąk ojca, by ją uspokoić. - Co do diabła jest z tobą nie tak? Jess podszedł bliżej, by wcisnąć się między jej rodziców tak, by móc chronić jej matkę przed gniewem ojca. - Słuchaj, Stan, nie próbowałem cię urazić. To było naprawdę ładne i pomyślałem po prostu, że się jej spodoba. To wszystko. Jakakolwiek uraza w stosunku do ciebie nie była zamierzona. Nawet mimo tego, że jej ojciec był o głowę niższy od Jessa, popchnął go, zmuszając matkę do cofnięcia się od mężczyzn. Abigail zobaczyła panikę na twarzy swojej matki. Być może nie wiedziała o brutalnej przeszłości Sundowna lub o jego pozycji Mrocznego Łowcy, ale oczywiste było to, że sprawiał, iż jej ojciec wyglądał przy nim jak karzeł i to Jess zdecydowanie zwyciężyłby w walce.

128

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Ojciec popchnął go ponownie. - Musisz przestać węszyć wokół mojej żony za każdym razem, kiedy wyjdę. Jess wykrzywił wargę i stanął jak wryty. Jego wyraz twarzy był obietnicą poważnego skopania dupska ojcu, jeśli ten nie ustąpi. - Nie węszyłem wokół niej. Jesteśmy przyjaciółmi. To wszystko. - Więc sugeruję byś zaprzyjaźnił się z żoną kogoś innego. Moja rodzina jest dla ciebie niedostępna. Tik złości wybijał rytm na szczęce Jessa. Było oczywiste, że starał się nie pobić jej ojca. Po chwili spojrzał na jej matkę. - Muszę iść do pracy. Przepraszam, że sprawiłem tobie kłopot, Lauro. Mam nadzieję, że nie zrujnowałem kompletnie twoich urodzin i jest mi naprawdę przykro z powodu prezentu. Jego słowa jedynie rozłościły bardziej ojca. - Tak, właśnie tak. Przypominaj jak bardzo lepszy jesteś ode mnie w troszczeniu się o nią. Nie wszyscy możemy być międzynarodowymi inwestorami i zarabiać na tym miliony, nieprawdaż? Jess zatrzymał się, a Abigail zobaczyła groźny wyraz jego twarzy, który mówił, że jest o jeden krok od uderzenia głową ojca w ścianę. Zamiast tego sięgnął po swojego Stetsona leżącego na podłodze i delikatnie wyjął jej kucyki na stolik do kawy. Podniósł jej ulubionego – fioletowego i przemierzył pokój, aby go jej wręczyć. - Dobrej nocy. – Jego oczy były ciemne i pełne bólu, kiedy napotkał spojrzenie matki. – Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin, Lauro. – Po czym włożył kapelusz na głowę i wyszedł. - Stan – jej matka warknęła w momencie, kiedy wyszedł. – To było niewiarygodnie niegrzeczne. Co jest z tobą nie tak? Zakpił z niej.

129

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- A ty jakbyś się czuła, gdybyś weszła do domu i znalazła mnie samego z kobietą? - Zdarzało się to wiele razy. Tracy. Pamiętasz? Zadrwił. - Ona jest opiekunką do dzieci. - Jest bardzo atrakcyjną kobietą. - I co? - O to właśnie mi chodzi – powiedziała jej matka zdegustowanym tonem. – Przykro mi, że straciłeś pracę, ale to nie jest powód, by zacząć nienawidzić człowieka, który był moim dobrym przyjacielem jeszcze zanim poznałam ciebie. - Ta, jasne. Myślę, że między waszą dwójką jest coś więcej niż przyjaźń. Jej matka rozdziawiła usta. - Kompletnie postradałeś rozum? Abigail nakryła swoje uszy dłońmi. - Proszę, nie kłóćcie się już. Nie lubię głośnych głosów. Jej matka pocałowała ją w policzek i przytuliła uspakajająco. - Przepraszam, kochanie. Dlaczego nie pójdziesz do pokoju się pobawić? – Po czym postawiła ją na podłodze. Abigail pobiegła na korytarz, a następnie zatrzymała się, kiedy jej ojciec chwycił jej matkę za ramię i szarpnięciem przyciągnął ją bliżej. - Chcę, żebyś oddała mu ten naszyjnik – powiedział z zaciśniętymi zębami. - Dlaczego? - Ponieważ nie chcę, żeby moja żona nosiła prezent od innego mężczyzny. Zrozumiałaś? Matka przewróciła oczami. - On jest dla mnie jak brat. Nikim więcej. - Nikim więcej, co? Więc powiedz mi dlaczego nosi twoje zdjęcie w swoim zegarku?

130

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zszokowanie pojawiło się na twarzy jej matki. - Co? - Słyszałaś mnie. Widziałem to, kiedy ostatni raz u nas był. To jest twoje zdjęcie. A żaden mężczyzna nie robi tego dla swojej siostry. Zaufaj mi. - Nie wierzę tobie. On nigdy, przenigdy nie powiedział ani nie zrobił niczego, co by świadczyło o tym, że jest mną zainteresowany w jakikolwiek sposób. - A ja wiem, co widziałem. Wyrwała rękę z jego uścisku. - Myślisz się co do niego. - Nie, nie mylę się. To nie jest naturalne, by mężczyzna chciał wpadać z wizytami do czyjejś rodziny w taki sposób. - Nigdy wcześniej nie miałeś z tym problemu. - Nigdy wcześniej nie widziałem tego cholernego zegarka. Abigail zmarszczyła brwi, widząc cień poruszający się po ścianie. Powoli unosił się i czołgał w stronę jej rodziców. Skąd pochodził? Nie było tutaj żadnych okien ani niczego, co mogłoby rzucać taki cień. Wolno przemykał się w dół korytarza. Metodycznie. Ale jako dziecko została łatwo rozproszona, zwłaszcza biorąc pod uwagę to, że jej rodzice kłócili się coraz bardziej. Przemknęła do swojego pokoju, by znaleźć swoją lalkę i się ukryć. Zrobiła legowisko pod łóżkiem właśnie na takie okazje. Było to miejsce, gdzie czuła się najbezpieczniej. Matka nazywała to kryjówką księżniczki, a Abigail uważała to za wspaniałe. Ze swoim kocem i lalkami, została tam i straciła poczucie czasu, dopóki nie usłyszała innego znajomego głosu w środku trwającej kłótni. Jess. - Nie zasługujesz na nią, łajdaku.

131

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Co ty tutaj robisz? – warknął jej ojciec, przerażając ją w trakcie zabawy. – Powiedziałem tobie, byś nie wracał. - Nie będziesz mi mówił, co mam robić. Ton jej matki był o wiele bardziej rozsądny. - Może powinieneś wyjść. - Więc to tak? – krzyknął jej ojciec. – Po tych wszystkich latach i tym, co dla ciebie zrobiłem? Zamierzasz mnie wyrzucić przez ten kawałek przypadkowego gówna? Abigail zatkała sobie uszy, podczas gdy wrzaski stawały się coraz głośniejsze. Nagle rozbrzmiał krzyk jej matki. - Stan! Odłóż broń! – Następną rzeczą jaką usłyszała było łamanie mebli. Przerażona, zagrzebała się głębiej w swój bezpieczny koc i wstrzymała oddech. Nie wiedziała dlaczego nie płakała. Ale coś jej mówiło, by nawet nie oddychała słyszalnie. Rozbrzmiały cztery głośne, ogłuszające wystrzały. Z szeroko otwartymi oczami, zamarła w przerażeniu. Mama… To pojedyncze słowo krążyło jej w głowie, kiedy łzy napływały jej do oczu. Idź i sprawdź co z nią… Nie mogła. To było tak, jakby coś lub ktoś utrzymywał ją w miejscu i kazał pozostać cicho. Potem usłyszała dźwięk obcasów stukających złowieszczo w dalszej części korytarza, zbliżających się do jej pokoju. Ciarki pojawiły się na jej rękach. Nie ruszaj się, Abby. To brzmiało jak głos jej matki mówiący do niej. Cokolwiek zrobisz, bądź cicho i zostań w miejscu. Udawaj, że jesteś niewidzialna. Jej drzwi otwierały się powolnym łukiem. Wstrzymując oddech, zerknęła spod swojego łóżka, by zobaczyć buty przemierzające podłogę jej pokoju.

132

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

On mnie znajdzie… Każdą część niej zawładnął strach. Nie chcę umierać. - Abigail! – krzyknął, przeszukując jej szafę. – Gdzie jesteś? Dźwięk syren wypełnił powietrze, co sprawiło, że pędził przez jej pokój, robiąc wszystko co w jego mocy, by ją znaleźć. Przerażona, że przewróci jej łóżko, zakryła głowę. - Musimy iść. Teraz! Abigail zmarszczyła brwi na dźwięk głosu, który brzmiał jej znajomo. Nie wtedy, kiedy była małą dziewczynką, ale wtedy, kiedy była dorosła. Kto tam był? - Nie mogę znaleźć bachora. Syreny stawały się głośniejsze i głośniejsze. - Zajmę się tym – głos wyszeptał ponownie. – Ale ty musisz iść. - Dlaczego? To mogłoby być lepsze, gdyby mnie tutaj znaleźli. - Mam lepszy pomysł. Wydał z siebie dźwięk ekstremalnej frustracji, podczas gdy pulsujące światła przebijały się przez okna. - W porządku – warknął. – Zaufam tobie, ale jeśli się mylisz, dołączysz do tej dwójki w salonie. - Nie martw się, osłaniam Tobie plecy. Patrzyła jak Sundown wybiega z pokoju, zostawiając krwawe ślady na swojej drodze… Abigail obudziła się z szarpnięciem, zdając sobie sprawę, że jest w domu Sundowna. Wspomnienie tej nocy, której zginęli jej rodzice ciążyła na jej sercu, kiedy sekwencja wydarzeń została wyjaśniona. Sundown zabił jej rodziców. Okłamał ją zaprzeczając temu. Skąd to wiesz? Helloł? Byłam tam.

133

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Lecz wciąż była w niej niewielka część, która w to wątpiła. Jej umysł nie mógł pogodzić dwóch stron Sundowna, które widziała. Zaciekłego obrońcy i seryjnego zabójcy. Ty również zabijałaś. Ale nie bez powodu. Jej rodzice nie zasłużyli na swoją śmierć. - Obudziłaś się. Spojrzała na drzwi, w których stał Sundown. Fala wściekłości rosła w niej, ale ją zwalczyła. Ostatnią rzeczą jakiej chciała to ostrzec go o jej intencjach. - Tak. – Oblizując suche usta, spojrzała w dół na jego przednią, prawą kieszeń spodni, co sprawiło, że w dociekliwy sposób wygiął brew w łuk. Jej twarz stała się czerwona, kiedy zdała sobie sprawę, iż on myśli, że patrzy się na jego krocze, a nie na o wiele mniejszą wypukłość. – Nigdy w życiu, kowboju. - Cholera. Właśnie wtedy, kiedy moje nadzieje zaczęły rosnąć. Po raz pierwszy nie pozwoliła jego urokowi przesączyć się przez jej podejrzenia. Usiadła na łóżku. - Która godzina? Wyciągnął staroświecki zegarek kieszonkowy i otworzył go, by sprawdzić czas. Zanim zdążył odpowiedzieć, wstała z łóżka i trzymała go w ręce. Wstrzymała oddech, kiedy zobaczyła zdjęcie, które wkurzyło jej ojca. To była jej matka. - Co ty z tym robisz? Jego twarz stała się biała. - To nie to, co myślisz. Spojrzała na niego, ścisnęła zegarek w dłoni i chciała go udusić. - Myślę, że jesteś kłamcą. – Podniosła go w jego stronę, by zobaczył zdjęcie. – To jest moja matka. - To nie jest twoja matka.

134

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Gówno prawda. Wiem jak wyglądała. Wciąż potrząsał głową w zaprzeczeniu. - Spójrz na nie ponownie. Twoja matka miała krótsze włosy i nigdy nie nosiła takiej sukni. Nigdy. Cofnęła zegarek ze zdjęciem, by je przestudiować. Miał rację. Kobieta na zdjęciu miała włosy ułożone w plecionego, ekstrawaganckiego koka jak kobieta pochodząca z późnych lat dziewiętnastego wieku. Jej wysoki kołnierz i biała, koronkowa bluzka nadawały jej starodawny wygląd. Podobnie jak u jej matki, oczy tej kobiety błyszczały ciepłem i życzliwością. Jednak najbardziej zaskakujący był fakt, że ich rysy twarzy były niesamowicie identyczne. Te same ostre kości policzkowe i ciemne włosy. Te same brwi wygięte w łuk nad życzliwymi oczami. Ale oczy jej matki były niebieskie. A kobieta na zdjęciu miała ciemne oczy. Mimo tego ciągle miała uczucie, jakby patrzyła na zdjęcie jej matki. - Powiedziałem tobie, że przypominała mi kogoś. – Jess nakrył jej rękę swoją. – Teraz wiesz. Ten dotyk wysłał dreszcz w dół jej kręgosłupa. - Kim ona jest? - To Matilda Aponi. – Był haczyk w jego głosie, który mówił, że odczuwał ból na samo wspomnienie jej imienia. - A kim była dla ciebie? Zabrał od niej zegarek i go zamknął. - Czy ma to znaczenie? Najwyraźniej ta kobieta znaczyła dla niego wiele. - Kochałeś ją. - Bardziej niż swoje życie.

135

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Te szczere słowa rzeczywiście wywołały u niej ból. Nigdy nie widziała w oczach mężczyzny tak wiele miłości do jakiejkolwiek kobiety. To było tak silne i niespodziewane, że część niej faktycznie była zazdrosna. Dałaby wszystko, aby mieć mężczyznę, który kochałby ją tak bardzo. - Czy jesteśmy z nią spokrewnieni? Zaczął się odwracać, ale Abigail nie pozwoliła mu odejść. Wyciągnęła rękę i dotknęła jego ramienia, kiedy wypełniło ją straszne podejrzenie. Proszę, niech będę w błędzie. - Czy jestem spokrewniona z tobą? - Och Boże, nie – powiedział, a jego oczy rozszerzyły się w przerażeniu. – Nigdy nie pozwoliłbym, abyś mnie pocałowała w ten sposób, gdybyś była. To była ulga. - Więc poślubiła kogoś innego? Pochylił głowę w jej stronę. - To nie było nam przeznaczone. Abigail nie przegapiła sposobu w jaki pogładził zegarek, jakby był on częścią Matildy czy pełnego cierpienia smutku w jego oczach, kiedy mówił o niej. - I tak była dla mnie za dobra. Jestem zadowolony, że znalazła kogoś, kto sprawił, że była szczęśliwa. – Z powrotem wsunął zegarek do kieszeni, po czym zmienił temat. – Andy ma dla ciebie jedzenie. Idę do niego zadzwonić, by je przyniósł. Tym razem Abigail nie powstrzymywała go przed wyjściem, kiedy trawiła wszystko. Czy mężczyzna, który był zdolny do tak wielkiej miłości do kogoś innego mógł być potworem za jakiego go uważała? Chociaż nie miała wątpliwości, że byłby w stanie zabić jej ojca, miała wątpliwości czy potrafiłby zamordować jej matkę. Nie z uczuciami jakie żywił do Matildy. To zdawało się do siebie nie pasować.

136

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Czy mógł to być zmiennokształtny? Było mnóstwo takich, którzy mogli nosić jego skórę. Ale kto by to był i, co najważniejsze, dlaczego? Co ktoś zyskał udając go i nie przekazując go władzom? I dlaczego zabił jej rodziców? Bolała ją głowa od prób rozwiązania tego. Muszę odkryć prawdę i sprawić, by ktokolwiek ich zabił, zapłacił za to. Zawdzięczała swoim rodzicom tak wiele. Odwróciła się w stronę łóżka, by podnieść buty lecz zniesmaczony dźwięk sprawił, że się zatrzymała. - Co masz na myśli mówiąc, że nie mogę iść? – To był nieznajomy głos, który brzmiał tak, jakby ktoś stał niedaleko jej pokoju. - Myślałem, że już to ustaliliśmy, kruszyno – powiedział surowo Jess. - Do diabła nie, nie ustaliliśmy. Pozwoliłeś mi pojechać z tobą na Alaskę, a byłem wtedy o wiele młodszy. - I byli tam inni giermkowie, pilnujący twoich pleców. Nie wspominając o tym, że byłem na tyle głupi, by nie wiedzieć jak niebezpiecznie tam było. Tym razem wiem i nie idziesz. - Nienawidzę cię, ty zgrzybiały łajdaku. Sundown zakpił. - Słyszę cię. Teraz zabierz to do Abigail i nie zapomnij o manierach, szczeniaku. - Tak, tak, tak. – Kilka sekund później, zapukał do jej drzwi. - Wejdź. – Nie mogła się doczekać, by zobaczyć giermka Sundowna. Andy wszedł z tacą, na której była butelka coli, butelka wody i talerz wypełniony kurczakiem, pieczonymi ziemniakami i zieloną fasolką. Zatrzymał się, by spojrzeć na nią podejrzliwie. Ubrany w jeansy i czerwony T-shirt, wydawał się być w jej wieku i bardzo czarujący. Z wyjątkiem lekko zwiniętej wargi, która zdawała się mówić, że czuje się źle w jej obecności.

137

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Musisz być Andy’m. - Tak, a jeśli zranisz Jessa, dopomóż mi, dopadnę cię w najdalszym zakątku piekła i sprawię, że będziesz błagać Boga o to, by nigdy więcej nie zaciągnąć się powietrzem. Zrozumiałaś? Cóż, to było co najmniej nieoczekiwane. - Wszystkich witasz w ten sposób? - Nie. Zazwyczaj jestem bardzo miły. Ale ty… nawet nie masz pojęcia ile wysiłku to ode mnie wymaga, by nie zabić ciebie tam, gdzie stoisz. Odpowiedziała na jego szyderstwo swoim własnym. - Dawaj, gnojku. - Nie kuś mnie. – Przeniósł się tak, by postawić tacę w nogach łóżka. Gdy teraz był bliżej niej, zdała sobie sprawę, że był prawie tak wysoki jak Sundown. A jednak bez ogromnych mięśni i aury „mogę-skopać-tobie-dupę”, nie było to widoczne na pierwszy rzut oka. W przeciwieństwie do Sundowna nie zdominował pokoju ani jej zmysłów. Andy zaczął kierować się do drzwi. - Tak w ogóle to dlaczego jesteś taki opiekuńczy w stosunku do niego? Myślałam, że giermkowie nienawidzą swoich Mrocznych Łowców. Zatrzymał się, aby rzucić jej spojrzenie „jesteś-pieprzoną-wariatką?”. - Nasi Mroczni Łowcy są nasza rodziną. Nie ma niczego, czego byśmy dla nich nie zrobili. Nawet umarlibyśmy, gdyby było to potrzebne. - To nie jest to, co słyszałam. Skrzywił się na nią. - Od kogo? Daimonów? Apollitów? Jeśli Mroczni Łowcy są tacy źli, wyjaśnij mi dlaczego niektórzy z wyżej wymienionych byli znani z tego, że pracowali i żyli z Łowcami. Przewróciła oczami.

138

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Teraz wiem, że mnie okłamujesz. Nie ma takiej opcji, by Apollici kiedykolwiek pracowali dla Mrocznych Łowców. Krzyżując ręce na piersi posłał jej rozbawione spojrzenie. - Dziecinko, znam dwóch, którzy ich poślubili. – Szarpnął podbródkiem w kierunku drzwi. – Kasyno Isztar, tutaj w Vegas, ma cały sztab Apollitów, pracujących dla Sina… który około czterech lat temu był jeszcze Mrocznym Łowcą i wykonywał swoje obowiązki, podczas gdy oni pracowali dla niego. Cholera, połowa z nich pomagała mu, a kiedy został zaatakowany, oni i nawet Daimony walczyli, by go chronić. Abigail sprzeczałaby się, ale znała Apollitów, którzy tam pracowali i wiedziała, że Sin jest właścicielem Kasyna. - Skąd mam wiedzieć, że Sin był kiedykolwiek Mrocznym Łowcą? - Dlaczego miałbym kłamać? - To może być patologiczne. Przewrócił oczami. - Wszystko jedno. Nie mam zamiaru się z tobą spierać. Nie lubię cię wystarczająco, by się tym przejmować. Tak jak mówiłem, uszkodzisz chociażby jeden włos na jego głowie, a pożałujesz. Jess jest moją rodziną i miał już wystarczająco w życiu szkód. I pomimo tego całego gówna, jakie ludzie mu wyrządzili, wliczając w to jego najlepszego przyjaciela strzelającego mu w plecy i w głowę u stóp jego narzeczonej, w dniu jego ślubu – jest to najbardziej przyzwoity człowiek jaki się kiedykolwiek urodził. – Odwrócił się i wyszedł za drzwi zanim miała szansę powiedzieć cokolwiek więcej. Oszołomiona, stała tam, kiedy ostatnia część uderzyła w nią jak pięść. Zastrzelony w dniu swojego ślubu? Obraz Matildy i jej matki przeszedł przez jej umysł. Przez pełną minutę nie mogła oddychać. Mogła zobaczyć to wszystko w swojej głowie tak wyraźnie.

139

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

To nie było nam przeznaczone. Słowa Sundowna dzwoniły jej w uszach. Nic dziwnego, że był taki smutny, kiedy mówił o niej. Przebywanie z jej matką, która wyglądała tak jak Matilda, musiało go zabijać. To dlatego ją zabił i twojego ojca. Nie mógł dłużej tego znieść. Załamanie psychiczne miałoby sens. Andy i Jess kłamali. Chciała w to wierzyć. Tak byłoby najłatwiej. Nie wspominając o tym, że ta opcja nie zostawiłaby ją z sumieniem, które chłostałoby ją do końca życia. Przecierając dłońmi oczy, usiadła na łóżku i spojrzała na jedzenie. To wywróciło jej żołądek. Nie, nie jedzenie. To, co zrobiła. Jedyną rzeczą, jakiej nikt nigdy jej nie powiedział było to jak radzić sobie z życiem, które podjęła. Jeszcze zanim Sundown ją porwał jej sumienie było tam, mówiąc jej, że odebrała komuś życie. Jej złość ją napędzała, ale nie była wystarczająca, by złagodzić jej działania. - Zasługiwali na to. Pomyśl o tym jak wielu z nas zabili w ciągu wieków. Myślisz, że kiedykolwiek mieli minutę współczucia jeśli chodzi o nas? Nie, nie mieli. Jesteśmy zwierzętami, które zarzynają. Czy nie było wystarczająco źle, że Apollo nas przeklął? Wtedy jego cholerna siostra stworzyła rasę do polowania i zabijania nas, tak brutalnie jak tylko mogą. Dźgają nas w serca, Abby. I stoją nad naszymi ciałami, kiedy my umieramy. Gdzie jest sprawiedliwość w tym wszystkim? Żyjemy dwadzieścia siedem lat i osiągamy pełną dojrzałość w czasie, kiedy większość ludzi nadal jest w szkole, ucząc się alfabetu. Nasze życia są przerażająco krótkie, a ty byłaś tam, kiedy moja matka zmieniła się w pył. W wieku dwudziestu siedmiu lat. Pamiętasz to? Czy kiedykolwiek usłyszałaś jak mówi złe słowo na temat kogokolwiek? Nie. Była wcieleniem dobroci. Zabraliśmy cię i widziałaś to na własne oczy. Nie zaszkodziliśmy nikomu. Jesteśmy ofiarami. – Oburzenie Kurta napędzało jej poszukiwanie zemsty, wraz z Perry’m i Jonahem.

140

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Nawet Hanną. Zabij Mrocznych Łowców, Abby. Było to monotonnie recytowane od kiedy zmarła matka Kurta. Nawet jej przybrany ojciec na łożu śmierci, błagał ją o zemstę. - Jesteś naszą jedyną nadzieją, Ab. Nie zawiedź nas. Pamiętaj, co nam zrobili. Co te zwierzęta zrobiły twoim rodzicom. Nigdy tego nie zapomnij. Ale jej wspomnienia… coś w tym wszystkim było nie tak. Zbyt wiele brakujących kawałków. Gdyby tylko znała prawdę. Znasz prawdę. Byłaś tam. Nie będąc w stanie tego uporządkować, spojrzała w sufit, chcąc by prawdziwa odpowiedź spadła na nią i uderzyła ją wystarczająco mocno, by posłuchała. ****** - Twoje kojoty właśnie przemykają się przez drzwi z podkulonymi ogonami. Zabiłbym ich, ale pomyślałem, że ty chciałbyś mieć ten zaszczyt. Twierdzą, że teraz wilk pomaga twoim wrogom. Ale nie wiedzą kim jest ani tego czy jest z naszego lub innego panteonu. Domyślam się, że nie jest z naszego. Coyote zmrużył oczy na ogromnego mężczyznę, który odważył się wejść do jego legowiska z tak niepożądanymi wiadomościami. I był tylko jeden taki, który byłby na tyle śmiały. Snake był od niego o głowę wyższy, co biorąc pod uwagę fakt, że Coyote miał 188 cm wzrostu, było imponujące. Podczas gdy jego włosy były krótkie i czarne, Snake był ogolony na łyso i miał skomplikowany tatuaż węża zaczynający się od linii włosów. Zawijał się w dół jego szyi i muskularnych rąk, tworząc symboliczny wzór, który tylko jeden z ich ludzi potrafił odczytać. Dla większości, Snake wyglądał jak przestępca. Ale Coyote naprawdę go znał.

141

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Był starożytnym wojownikiem, który tak samo jak on, był uśpiony zbyt długo. Kiedyś sprawili, że ziemia zadrżała w strachu przed ich siłą i umiejętnościami. Kto by pomyślał, że kiedy zgodzili się na wykonywanie ich obowiązków wieki temu, zostali zepchnięci do roli, która była o jeden krok od niańczenia? - Słyszałeś mnie, Coyote? Subtelnie skinął głową. - Stali się grubi i leniwi. Niezdolni do polowania. Ubolewam nad tym, co stało się z naszymi ludźmi. – Przede wszystkim ubolewał nad tym, co się stało z nimi. - Z osłabionym Choo Co La Tah, ostatecznie będziemy mieć więcej szczęścia. Chciałby być takim optymistą. Choo Co La Tah odesłał jego skorpiony szybciej niż się spodziewał. Ale to osłabiło starca. Przy odrobinie szczęścia jego kolejna zaraza osłabi go na tyle, że będą w stanie go zabić. Gdyby usunęli Choo Co La Tah z drogi, nic by ich nie powstrzymało. Mógł niemalże uśmiechnąć się na nieoczekiwany prezent, który podarował im człowiek. Miał nadzieję, że ona zabije Brady’ego i Renegade’a. Pozbycie się jego innych wrogów byłoby bonusem. Minęły wieki od kiedy stał tak blisko celu. Tak blisko, że czuł jego oddech na twarzy. Ale nic nie było pewne. Nic nigdy nie powinno być brane za pewnik. I nigdy, przenigdy nie powinno się lekceważyć Choo Co La Tah. Chociaż on i Snake przewyższali liczebnie starca to wciąż mieli problem. Coyote był Strażnikiem Wschodu, lecz uzyskał to stanowisko podstępem. To nie było jego prawo.

142

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Prawowity Strażnik wciąż żył. Był Mrocznym Łowcą i tak długo jak nim był, zawsze istniała możliwość, że wyprzedzi Coyote’a o krok i będzie sobie rościł prawa do jego stanowiska i zabije go tam, gdzie będzie stał. A ja z chęcią bym ustąpił. Ale prawdziwy Strażnik powiedział jasno, że nie pozwoliłby na to. Nie za cenę jakiej żądał Coyote. Snake spojrzał na niebo nad nimi. - Cykl jest coraz bliżej. W końcu. Nie powiedział tego. Nie musiał. Obaj czekali na „Czas Bez Czasu” zbyt długo. Jeśli Butterfly i Buffalo zjednoczą się podczas „Czasu Bez Czasu”, on i Snake zostaną zniszczeni. I wszyscy Strażnicy zostaną zastąpieni rzez tych, których wybiorą. Ale gdyby mógł to powstrzymać, mógłby powstać w przeddzień Resetu i mieć moc, by wybrać nowych Strażników samemu. Wraz z nimi pod jego kontrolą, mogliby zjednoczyć moce i zwrócić świat ich ludziom. A Pale One zostałby pokonany raz na zawsze. Panowanie Coyote’a byłoby absolutne. Bezsporne. Ich wrogowie powróciliby do morza. A ziemia i starsi ubolewaliby nad tym, co złego mu zrobiono. Krew będzie padała z nieba, a Coyote zje słońce i pokryje tą ziemię zemstą. Już mógł delektować się tego smakiem. Wkrótce ten świat będzie jego, a on wraz ze swoją armią podbije każdego. Jedyna rzecz, której najbardziej pragnął byłaby jego. Nikt nigdy więcej nie usunie tego z jego posiadania. Wszystko co musiał zrobić to zniszczyć jednego więcej Strażnika. Takie proste… Tak cholernie trudne.

143

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Ale tym razem nie zawiedzie. Tym razem mu się uda, a cały świat ludzi dowie się, czym jest prawdziwa nędza. Panowanie Coyote’a niedługo się rozpocznie, a świat nie będzie już nigdy taki sam.

144

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 10 - Wiesz, Jess. Jeśli coś się włamie i zje mnie, podczas gdy ciebie nie będzie, będziesz się czuł z tym naprawdę źle. Oglądałeś filmy. Czytałeś książki. Wiesz, że to się zdarza. Pomocnik i dziewczyna zawsze zostają porwani lub zamordowani przez złych gości, którzy byli dobrzy. Jess potarł czoło, próbując złagodzić migrenę, której przyczyną był Andy. Nie żeby Mroczny Łowca mógł mieć migrenę, ale ten chłopak zdecydowanie wystawiał tą teorię na próbę. To było to… Albo guz. Tego również nie mógł mieć. Więc czym było to bolesne pulsowanie, nie dające mu spokoju? Och taaak, to był Andy. Jess westchnął. - Masz rację szczeniaku. Więc wyślę ciebie do Ishtar, do Sina, byś opiekował się jego dzieckiem dopóki nie wrócę. To da nam pewność, że nic złego się tobie nie przydarzy. Teraz porządny odcień oburzenia pokrył pstrokacizną skórę chłopaka. Dość imponujące, naprawdę. Gdyby był czajnikiem, gwizdałby jak pociąg. - Mogę o siebie zadbać. - To nie to, co właśnie powiedziałeś. - To nie znaczyło… - Jess, mamy problem.

145

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Spojrzał przez ramię Andy’ego, aby zobaczyć Rena wyglądającego jak speszone dziecko. Ren dołączył do nich w kuchni. Ogromny ciężar lęku osiadł na Jessie. - Co się stało? - Abigail zniknęła. To było coś, czego Jess nie chciał usłyszeć. - Słucham? Ren skinął głową. - Poszedłem po nią na dół i nie było po niej śladu. Musiała zakraść się na górę, podczas kiedy my się przygotowywaliśmy. Szlag by cię trafił za posiadanie tak wielkiego domu. Serio, ludziska? Czy to jest konieczne? Andy prychnął. - Spróbuj znaleźć dom o dużej piwnicy w Las Vegas, będący w stanie pomieścić kilkanaście koni, który nie jest nawiedzony i można się wprowadzić do niego w dwa tygodnie. Myślę, że wykonałem cholernie dobrą robotę. Ignorując prostacki wybuch Andy’ego, Jess przeklął. Zarówno on jak i Ren wciąż borykali się z zanikającymi mocami. Mógłby kopnąć siebie za nieprzyglądanie się jej. Jak mógł zwieść swój mózg na tyle, by zapomnieć, że ona jest więźniem przeznaczonym na ofiarę? Psiakrew, on również, by zwiał. Andy wygiął na nich brew w łuk. - Dlaczego tak świrujecie? Jeżeli jest w jednym z twoich samochodów, a jestem pewien, że jest, namierzymy ją za pomocą LoJacka18. Jess się skrzywił. - Jeszcze raz? - Za pomocą LoJacka śledziłem twoją dupę każdej minuty nocy, kowboju. Tak na wszelki wypadek. – Andy podszedł do ściany z monitorami i wyświetlił 18

LoJack- System Lokalizacji i Odzyskiwania Skradzionych Samochodów oparty na falach radiowych.

146

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

obraz z kamery umieszczonej w garażu. Następnie przeklął jeszcze bardziej siarczyście niż Jess. – Zapomnij o swoich samochodach, ta suka ma gust. Jest w moim Audi R8 Spider19. Jess warknął na niego. - Uważaj na słowa, szczeniaku. Mówisz o damie. Mruknął pod nosem, kwestionując tą kategorię. - Nie czułbyś się tak, gdyby uciekła na jednym z twoich śmierdzących koni. Ren skrzyżował ręce na klatce piersiowej. - Czy to ma LoJacka? - Oczywiście – Andy powiedział z oburzeniem. – To moje dziecko. Mam nawet do niego przycisk wyłączenia. - Więc wyłącz silnik. Andy wydawał się wręcz przerażony sugestią Rena. - Straciłeś rozum? Co jeśli ktoś w niego przywali? Zamawiałem go przez rok. To ręczna budowa. Uosobienie niemieckiej technologii. Nawet zapłaciłem dodatkowo za farbę. Nie ma takiej opcji, bym dał komukolwiek szansę na wgniecenie mojego maleństwa. Albo, uchowaj Boże, by ktoś go skasował. Jess przewrócił oczami na napad złości chłopaka. Gdyby nadal to kontynuował, Jess musiałby umieścić Andy’ego z powrotem w pieluchach. Zwrócił się do Rena. - Bierzesz powietrze. Ja wsiadam na motor. – Potem ponownie skupił swoją uwagę na Andy’m. – A ty… Andy wręczył mu telefon. - Tu jest system LoJack. Wyśledź ją, sprowadź z powrotem mój samochód i spraw jej manto… w tej konkretnej kolejności. Jess zaśmiałby się, gdyby los świata nie zależał od odnalezienia Abigail. Kręcąc głową, udał się do garażu, by wziąć swojego czerwonego Hayabusa 20. To 19

http://www.carrentaltoday.com/wp-content/uploads/2011/03/audi-r8-spider-1.jpg

147

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

była najszybsza rzecz, jaką posiadał. Dodatkowo zsynchronizuje się z tropicielem w telefonie Andy’ego – kochał tego giermka i jego zabawki. Chwycił kask z bagażnika oraz kluczyki i wsiadł na motor w rekordowym czasie. Kiedy brama się otworzyła, zsynchronizował telefon. Tak szybko jak to się udało, odpalił i zostawił za sobą smród dymu i gumy. Schylił się przejeżdżając pod drzwiami, ponieważ nie zdołały całkowicie się otworzyć w tym tempie. Na pełnym gazie wystrzelił z bramy, która również dopiero częściowo się otworzyła i ruszył ulicą na południe. Najlepszą rzeczą w tropicielu było to, że pokazywał mu z jaką prędkością jechał samochód. Nie wydawała się jechać zbyt szybko – pewnie myślała, że uwolniła się od nich i nie chciała przyciągać uwagi policji. Inteligentne z jej strony. Ale to nie będzie wystarczające, by powstrzymać go przed odnalezieniem jej. ***** Abigail pożałowała wyboru samochodu, kiedy starała się poruszać w ruchu ulicznym. Myślała, że Audi z silnikiem V10 będzie szybkie, ale nie mogła się bardziej mylić. Ludzie hamowali bądź przecinali jej drogę, by ją spowolnić i zrobić zdjęcie samochodu za pomocą aparatu w telefonie komórkowym. Dobry Boże, nigdy nie widziała czegoś podobnego do tego. Ludziska naprawdę, to był samochód z czterema oponami tak jak każdy inny. Nigdy nie rozumiała jak można być tak zafascynowanym kawałkiem metalu do transportu. Jak Sunown kiedykolwiek mógł dostać się gdziekolwiek zwracając tyle uwagi? To było takie frustrujące. Nigdy nie jeździła samochodem, który miałby taki wpływ na ruch uliczny i kierowców. 20

http://katalog-motocykli.pl/clanky/suzuki-gsx1300r-hayabusa.jpg

148

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Powinnam była znaleźć coś pospolitego. – Niestety jej wybór był ograniczony do Ferrari, starego, klasycznego Forda Pickupa z 1940 roku, Gatora i tego. Audi było jedynym wozem z nich, będącym legalnym na ulicy i nie posiadającym manualnej skrzyni biegów – czyli czegoś, czego nie umiała obsługiwać. Reszta pojazdów była motocyklami, a ponieważ nigdy na żadnym nie jeździła, postanowiła, że jej ucieczka nie powinna być jej pierwszym doświadczeniem w tym temacie. Z jej szczęściem rozbiłaby go już na podjeździe. Serce jej pędziło, kiedy ciągle sprawdzała wsteczne lusterko, spodziewając się, że zobaczy ścigającego ją Sundowna w każdej chwili. Proszę, nie odkryj, że zniknęłam. Chociaż jeszcze przez chwilę. Przynajmniej do chwili, w której będzie miała szansę odkryć trochę prawdy. Nie uciekała przed tym, co zrobiła. Po prostu chciała zrozumieć swoje wspomnienia. Kto ją okłamywał? Nienawidziła być tak zdezorientowaną. Przez całe życie miała jeden, wyraźnie sprecyzowany cel. Zabić Jessa Brady’ego. Teraz… jej emocje i wspomnienia były splątane w węzeł, którego nie była pewna, że kiedykolwiek uda jej się rozwiązać. Jakby tego było mało, odczuwała wewnątrz siebie gorzki głód… Sama nie wiedziała czego. Krew demona wymieszana z jej była przyczyną wielu problemów. W jednym momencie jej zmysły wyostrzały się, by następnie powrócić do normy. Uważaj na szlaku, gdzie zemsta ściągnie cię na dno. Głos w jej głowie brzmiał bardzo podobnie do Sundowna.

149

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jego imię przebiegło jej przez głowę, a wtedy coś w rodzaju błyskawicy błysnęło za jej oczami. W tej chwili ujrzała przeszłość tak wyraźne, że ukradło jej to oddech. To był Jess. Kopniakiem otworzył drzwi do staroświeckiego pokoju. Niski, płonący ogień rzucał cienie na chabrowo niebieskiej tapecie pokrywającej ściany. Mężczyzna wyskoczył zza łóżka z bronią w dłoni. Ale jak tylko zobaczył twarz Jessa, zawahał się. - Zabiłem cię. Jess przywdział maskę zimnego zabójcy. Dziką. Przerażającą. Wyszarpującą wnętrzności. - Tak, zrobiłeś to Bart. A ja powiedziałem tobie sukinsynu, że wrócę po ciebie. – Po czym rozłożył ręce. – Oto jestem. Bart poszedł po rozum do głowy i wystrzelił wszystkie ze swoich sześciu kul w ciało Jessa. Kłęby małego dymu uniosły się wokół niego, podczas gdy kule wbijały się w jego klatkę piersiową bez ranienia go. Nawet zbytnio nie krwawił. Mimo opróżnionej komory, Bart wciąż bezużytecznie pociągał za spust. Jess roześmiał się złowieszczo przemierzając pokój, by wyszarpnąć broń z uścisku Barta jedną ręką. Drugą chwycił go za gardło i trzymał tak długo, że Bartowi wyszły oczy z orbit. Jess przyciągnął go bliżej tak, by móc ryknąć w jego zaczerwienioną twarz. - To było wystarczająco złe, że mnie zabiłeś. Jednak mógłbym oszczędzić ciebie za to. Lecz nie miałeś prawa, by zgwałcić Matildę i zabić jej ojca, u jej stóp, ty bezwartościowy skurwielu. To co jej zrobiłeś będzie kosztować ciebie życie. Była jedyną przyzwoitą osobą, jaką znałem. Niech cię cholera weźmie za skrzywdzenie jej. Nie miałeś ku temu żadnego powodu. Czekał do tego momentu aż Bart był prawie martwy zanim go wypuścił i rzucił na ziemię. Bart leżał na podłodze ze świszczącym oddechem, kiedy Jess

150

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

podszedł do drewnianej umywalki w rogu, gdzie stał ceramiczny dzban wypełniony wodą i opróżnił go na głowie Barta. Teraz, całkowicie oblany, Bart dławił się i kaszlał. Jess kopnął go w plecy, a potem umieścił stopę odzianą w but na jego klatce piersiowej. Rzucił dzban na podłogę, roztrzaskując go blisko głowy Barta. Bart szarpnął się i zamknął oczy, ponieważ odłamki poleciały na niego. Niektóre z nich nawet zaplątały się w jego potarganych włosach. - Nie myślałeś chyba, że zabiję cię tak łatwo? – drażnił się Jess. – Za to, co jej zrobiłeś będziesz cierpiał przez każdą sekundę aż do świtu. Zamierzam zadawać tobie taki ból, z którego słynęli ludzie mojej matki. I kiedy w końcu zakończysz swoje życie, będziesz mi za to dziękował. - Idź do diabła! Jess zadrwił. - Już mnie tam posłałeś. Teraz twoja kolej. Prześlij diabłu pozdrowienia ode mnie. Abigail szarpnięciem wyrwała się ze wspomnienia, kiedy rozbrzmiał dźwięk klaksonu. Mrugając, zdała sobie sprawę, że zaraz uderzy w samochód ciężarowy, jadący z naprzeciwka. Szarpnęła zdecydowanie kierownicą i wróciła na swój pas. Z urywanym oddechem, potarła swoje czoło. Dlaczego widziała wspomnienia Jessa? A wiedziała, że to właśnie widziała. Wszystko to było zbyt żywe, by mogła sama to wymyśleć. Wciąż mogła czuć zapach ognia i smród oddechu Bart’a wymieszanego z jego potem. Jess nie sprzedał swojej duszy, by pomścić samego siebie. Zrobił to dla Matildy. Jej spojrzenie zaszło mgłą, kiedy zobaczyła inny obraz. Ten rozgrywał się kilka lat później. Było ledwie po północy, kiedy Jess stał w czymś, co wydawało się być kancelarią adwokacką. Mężczyzna z zakręconym wąsem i czarnymi

151

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

włosami z przedziałkiem, siedział za mahoniowym biurkiem. Miał na sobie ciemnoszary garnitur i jasno bordową kamizelkę ozdobioną wzorem. Nad jego głową wisiał wielki zegar, który tykał tak głośno, że ranił uszy Jessa. - W tym wypadku łamię wszystkie zasady – powiedział mężczyzna, przesuwając kartkę papieru po czystym biurku w kierunku Jessa. – Ale zrobiłem to, o co prosiłeś. - Czy ona jest szczęśliwa? Prawnik przytaknął. - Przekazałem kolejne pół miliona na jej konto tak, by mogła kupić dom i ziemię, którą chciała. Ma teraz wystarczająco, by robić cokolwiek zechce do końca życia. Tik zaczął pracować na przystojnej szczęce Jessa. - To nie wystarczy. Dodawaj do tego pieniądze każdego roku tak, jak powiedziałem na początku. Nie chcę, by kiedykolwiek martwiła się czymkolwiek więcej niż tym, która sukienka wygląda na niej lepiej. Pochylił głowę w stronę papieru, który trzymał Jess. - To dodatkowe jej zdjęcie, o którym rozmawiałem z fotografem. Pomyślałem, że się tobie spodoba. Nie można było przegapić miłości w jego oczach, choć utrzymywał całkowicie stoicki wyraz twarzy. - Czy ona potrzebuje jeszcze czegoś? - Nie. Jest żoną dobrego człowieka, który jest właścicielem lokalu handlowego. Jess zmarszczył czoło, jakby prawnik powiedział coś złego. - Ale? - Nie powiedziałem, że jest jakieś ale. - Ale siedzi w swoim oknie w nocy i płacze. – Ton Jessa był pusty. - Jak ty…

152

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Potrafię czytać w twoich myślach. – Jess mocno przełknął. – Dziękuję, panie Foster. Doceniam wszystko, co zrobiłeś. – Podszedł do drzwi i włożył kapelusz na głowę zanim wyszedł. Będąc na zewnątrz, schował zdjęcie pod kurtkę i dopiero wtedy zobaczyła wilgoć w jego oczach. Szybko zamrugał, pozbywając się jej, a następnie skierował się w stronę konia. Abigail cierpiała, kiedy poczuła jego ból jakby był częścią niej. On naprawdę kochał swoją Matildę. - Przestań! – warknęła na siebie. To było śmieszne. Nie chciała zobaczyć Jess’a. Nie teraz. Miała teraz ważniejsze rzeczy do zrobienia. Klepiąc się w policzek, skupiła swoją uwagę na drodze, która prowadziła ją do domu… ******

Jess przeklął, kiedy stracił wszelki ślad Abigail. Sygnał GPS dosłownie błysnął jasno, by następnie zniknąć w ogóle. Wyglądało to tak, jakby się wyczerpał. Co do diabła? Zaczął wybierać numer telefonu Rena, kiedy przypomniał sobie, że był on pod postacią kruka więc nie byłby w stanie odpowiedzieć. Zamiast tego, zadzwonił do Sashy, który odebrał telefon natychmiast. - Co jest? - Zgubiłem ją – powiedział Jess bez wstępu. – Czy możesz mi dać jakiekolwiek wskazówki? Sasha prychnął.

153

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Wskazówki dotyczące czego? Nowej osobowości? Zakupu samochodu? Jestem wilkiem, kowboju, a nie życiowym doradcą. Ten sarkazm uderzył w jego tolerancję. - Czy możesz ją wyśledzić, Scooby, a może proszę ciebie o zbyt wiele? - Teraz, jest to coś, co mogę zrobić. Ale zostawiłbym Choo Co La Tah bez ochrony. Wyślij ptasiego móżdżka z powrotem, a ja go wymienię. - W porządku. – Jess odłożył słuchawkę i mruknął pod nosem, jak bardzo nienawidzi zmiennokształtnych. Zmieniając pas ruchu, by uniknąć powolnej Toyoty, użył swych mocy, by porozmawiać z Renem. Nigdy wcześniej nie próbował tego, kiedy Ren był w postaci kruka więc nie wiedział nawet czy to zadziała. Jego moce wciąż regenerowały się po przebywaniu z Renem w domu cały dzień i nie osiągnęły jeszcze swojej naturalnej siły. - Mów do mnie, penyo. Jesteś tam? Na szczęście, Ren odpowiedział szybko. - Jestem tutaj. Jess odetchnął z ulgą. - Nie jesteś w stanie powiedzieć, gdzie zniknęła Abigail, prawda? - Nie. Nie mogę wyśledzić jej zapachu i nie miałem jeszcze wizji o niej. Zdał sobie sprawę, że prosił o zbyt wiele. - Więc potrzebuję byś zamienił się obowiązkami Sashą tak, by mógł ją wyśledzić. - Dlaczego GPS nie działa? - Pytanie za dwadzieścia milionów dolarów. Nie mam odpowiedzi i pojęcia do kogo mam zadzwonić po wskazówki. Będę zmierzał w kierunku, w którym jechała, mając nadzieję, że nie skręciła po drodze. - Dobrze. Ja wracam z powrotem. Przyślę Sashę tak szybko, jak to możliwe.

154

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess zwolnił i próbował użyć swoich mocy, by ją wyśledzić. Tak naprawdę nie posiadał tej umiejętności, ale… w tym momencie był gotów spróbować prawie wszystkiego. Dlaczego? Złe przeczucie w jego wnętrznościach mówiło mu, że jeżeli nie znajdzie jej szybko, coś złego się jej przydarzy. To nie miało nic wspólnego z koniecznością dostarczenia jej do Doliny w celu ocalenia świata. To było coś zupełnie innego. Coś, co uczyniło go zdesperowanym, by ją znaleźć. - Trzymaj się, Abby. Nadchodzę. ****** Abigail zwolniła, kiedy dotarła do skromnego domu, który dzieliła z Hanną w Henderson. Wzdrygnęła się trochę, gdy otarła przód samochodu o podjazd. Miała nadzieję, że Jess nie kochał tej rzeczy, Mógłby ją zabić po tym wszystkim. Zaparkowała na zewnątrz i skierowała się do drzwi. Ale jak tylko się zbliżyła, dziwna, czerwona mgła zdawała się spowić wszystko. To było tak, jakby patrzyła przez parę czerwonych okularów. Ponownie usłyszała ten dziwny, brzdąkający dźwięk – ten sam, który usłyszała, kiedy umieścili w niej krew demona. Jakby słuchała bicia serca świata. Potrząsając głową, zmusiła siebie by ruszyć do przodu. - Jeśli coś jej się stało, Kurt, przysięgam, że nigdy tobie tego nie wybaczę. - Zamknij się, Hanna i siadaj. Wiedziała, że byli w domu, ale mogła usłyszeć ich tak wyraźnie, jakby stali obok niej. Co więcej, mogła zobaczyć ich siedzących przy stole razem z Jonahem. - Wiemy, gdzie mieszka Sundown – powiedziała Hanna. – Dlaczego nie możemy pójść po nią?

155

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Kurt wykrzywił wargi. - Zwariowałaś? Wejdziemy do domu Mrocznego Łowcy i co zrobimy? Powiemy mu, żeby nam ją oddał? Uniosła podbródek wyzywająco. - Tak. Spoglądając z nad laptopa, na którym pracował, Jonah przewrócił oczami. - Naprawdę niedobrze mi od waszej kłótni. Zabierz swoją siostrę stąd, kiedy to robię. Jego głos… Było w nim coś, co szarpnęło skrajem jej pamięci. Ale co? Kurt chwycił Hannę za ramię i wyciągnął ją z pokoju. Jak tylko ich nie było, Jonah wyciągnął telefon i wykręcił numer. - Hej. Mam bicie jej serca na monitorze więc wiemy, że jeszcze żyje. Tak, myślę, iż to dobry znak, że Łowca jej jeszcze nie zabił. Na dźwięk tych słów, Abigail poczuła dziwne emocje przechodzące całe jej ciało. Jej zęby się wydłużyły. To ponownie był demon. To była jego reakcja na bycie tutaj. Dlaczego? Surowa, nieskrępowana wściekłość przybyła falą. Demon chciał spróbować Jonaha w najgorszy sposób. Nie mogę tego zrobić. Zaczęła się ślinić. Smak ciepłej, słodkiej krwi wypełnił jej usta, sprawiając, że była obolała z chęci wzięcia jej od kogoś innego. Mgła stała się jaśniejsza. Przeszła przez drzwi bez otwierania ich. Bez żadnego prawdziwego, zrozumiałego ruchu, znalazła siebie w kuchni z Jonahem. Spojrzał w górę i zbladł. Upuścił telefon prosto na podłogę, gdzie uderzył z hukiem. - Co się stało?

156

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Oblizała swoje kły. Skosztuj go… wiesz, że tego chcesz. Wystarczająco dziwne było to, że tego chciała. Abigail sięgnęła do jego gardła, ale on zerwał się na nogi i stworzył odległość między nimi. Ciągle odsuwał się od niej. - Co oni tobie zrobili, Abby? Abby… Nie, to nie wydawało się właściwe. Ona była… Złapana w wir. Czuła jak chłosta wiatr, wyjąc i rozdzierając się o nią. Pokój zawirował, kiedy pojawiło się więcej obrazów. Widziała przeszłość, przyszłość i teraźniejszość wypełnione okropnością, która była nie do opisania. Ale jedną rzecz zobaczyła najwyraźniej… Noc, w którą zmarli jej rodzice. I tym razem wiedziała dlaczego ten głos był znajomy. I wiedziała to, kto wtedy był z „Sundownem”. - Byłeś tam. – Wskazała palcem na Jonaha, który stał przed nią. - O czym Ty mówisz? Nie odpowiedziała, podczas gdy demon połknął ja całą. Zanim zorientowała się co robi, była na nim, gryząc go w szyję. W chwili, kiedy skosztowała jego krwi, poznała prawdę. Jonah był Daimonem. To dlatego demon w niej, chciał go zniszczyć. Dusze jego ofiar krzyczały chórem w jej głowie, co było ogłuszające i obrzydliwe. Chciały wolności. A ona chciała jego krwi. - Abby! Przestań! Rozpoznała głos Kurta, ale nie było możliwości, by go posłuchała. Nie teraz. Nie kiedy posiadał ją demon. Kurt pobiegł za jej plecy i próbował ją zrzucić. Odwróciła się do niego i syknęła, wciąż utrzymując uścisk na Jonahu, który płakał i błagał o miłosierdzie.

157

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Naprawdę? Po tym jak brutalnie zabił tak wielu ludzi, by żyć, miał czelność prosić o swoje życie? Hipokryzja tego sprawiła, że poczuła się nawet gorzej. - Tchórz – szepnęła w jego ucho. – Mogłeś ocalić moją matkę, ale nie zrobiłeś tego. – Połknął jej duszę, by móc samemu żyć. Niech go szlag! Agonia i wściekłość połączyły się w niej do tego stopnia, że robiła wszystko co w jej mocy, by nie rozerwać go na strzępy. Zamiast tego, sięgnęła do swojego buta, gdzie zawsze trzymała ukryty nóż. W zwolnionym tempie zobaczyła jak Kurt rzuca się na nią, ale zanim zdołał jej dosięgnąć zanurzyła nóż w sercu Jonaha. Z trudem łapał oddech, by następnie wybuchnąć, zmieniając się w deszcz złotego pyłu. - Nie! – wykrzyknął Kurt, ale było już za późno. Jonah nie żył. A ona go zabiła. Odrętwiała, z zawrotami głowy, spojrzała na swoją nieskazitelną dłoń. Nie było na niej krwi. Nic nie zostało po Jonahu z wyjątkiem świecącej warstwy pokrywającej podłogę. Opalizującej jak skrzydła letniego motyla. Słyszała śmiech ludzkich dusz, które w końcu wstąpiły do przeznaczonego im miejsca. Co więcej, słyszała ich wdzięczność. Przynajmniej ich udało jej się uratować. Szkoda, że nikt nie uratował jej rodziców. - Coś ty zrobiła? – Z szeroko rozwartymi oczami, Kurt rzucił się na nią, jakby była kimś obcym. I była. Nie znała siebie bardziej niż on znał ją. - Co ze mnie zrobiliście? - Miałaś być silniejsza. Nie… nie… - wskazał rękami na nią. – Nie miałaś stać się tym. Dziwny zapach wypełnił jej głowę. To było jak siarka, tyle że silniejsze. To było…

158

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Ty też wziąłeś krew demona – oskarżyła go w momencie, w którym zrozumiała co demon starał się jej powiedzieć. Nie zaprzeczył temu. - A co miałem zrobić? Skończyłbym dwadzieścia siedem w lat w przeciągu kilku miesięcy. Nie chcę umierać, nie bardziej niż ty. Przynajmniej jest to lepsze niż zabicie człowieka. Jest? Hanna przyszła z tyłu domu. Wpatrywała się w Abigail z przerażeniem w oczach, po czym wydała z siebie przeraźliwy krzyk. Abigail zakryła uszy, podczas gdy ból rozrywał jej czaszkę. Spojrzała na swojego „brata”. - Okłamałeś mnie. Wszyscy z was mnie okłamali. Nie powiedzieliście mi o Daimonach. Kurt zmrużył na nią oczy. - Nie musiałaś o nich wiedzieć. Och, teraz to była nagrodzona odpowiedź. - Powiedziałeś mi, że Mroczni Łowcy są naszymi wrogami. - Są naszymi wrogami. Polują na nas i nas zabijają. To nie było takie proste. Już nie. Jess miał rację. Okłamali ją. Wykorzystali. - Nie macie pojęcia, co zrobiliście. Co wprawiliście w ruch. Na zawsze będziesz znana przez sposób, w jaki odejdziesz. Słowa jej matki ścigały ją teraz. Będę znana jako kobieta, który zakończyła świat. Czuła się tak źle. Zagubiona. Zdezorientowana. Zdradzona. Kurt chwycił ją za ramię.

159

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Abigail, posłuchaj mnie. Nie jesteśmy twoimi wrogami. Przygarnęliśmy ciebie wtedy, kiedy nikt inny by tego nie zrobił. Moi rodzice wychowali ciebie tak, jak jedno ze swoich dzieci. Ale było w tym coś więcej niż to. Prawda oscylowała na marginesie jej umysłu jak duch, którego nie mogła ani zobaczyć, ani dotknąć. Jedynie czuć. Patrzyła na niego, podczas gdy sumienie wzięło górę nad działaniem. - Nie ufam już tobie. Hanna zrobiła krok naprzód. - Abby… Wymknęła się z uścisku Hanny. Muszę iść. Nie chciała tu być. Nie czuła się już jak w domu. To było jak piekło. Zabrała niewinne życia. Zabiła starego Strażnika. Jej życie nigdy nie będzie już takie same. I nie powinno być. Nie po tym, co zrobiła. Potknęła się w powrotnej drodze do drzwi i wyszła na zewnątrz. Niebo nad nią mrugało gwiazdami. Dzisiaj, wyglądało to o tysiąc razy jaśniej niż kiedykolwiek wcześniej. Dlaczego? Dlaczego miałoby tak być, skoro wszystko szło źle? Z pewnością będzie burza. Lecz burza nie nadeszła. Świat zdawał się zupełnie ignorować horror, który nadejdzie. - Muszę to naprawić – wyszeptała. Zanim będzie za późno. Pójdzie z Choo Co La Tah do Doliny. I tam umrze.

160

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 11

Jess podążał wskazówkami Sashy, kiedy pędzili w kierunku położenia Abigail. Jego żołądek był mocno ściśnięty, ale nie miał pojęcia dlaczego. Nie było to jedynie powodem tego, że Abby zniknęła. Miał namacalną potrzebę, by ją odnaleźć i upewnić się, że wszystko z nią w porządku. By upewnić się, że nikt jej nie zranił. Przemieścił się w prawy róg ulicy, kiedy samochód przekroczył znak stopu – kierując się wprost w jego stronę. Przygryzając wargę, próbował zboczyć z drogi, by go ominąć, lecz ze względu na prędkość samochodu nie udało mu się i zahaczył o jego tylną oponę. Jego motocykl przewrócił się i pociągnął go ze sobą w śmiertelnym tempie. Cholera! Asfalt poszarpał jego ubranie i skórę, przypominając mu dlaczego nosił prochowiec, kiedy prowadził i dlaczego był szczęśliwy z bycia nieśmiertelnym. Jednak całowanie nawierzchni wciąż bolało, a jego ciało było bardzo niezadowolone z tej sytuacji. ****** Serce przestało bić Abigail, kiedy zdała sobie sprawę, że w swoim oszołomieniu i osłupieniu, właśnie kogoś potrąciła. Wcisnęła hamulec i spoglądając w tył na motor oraz kierowcę, zjechała w stronę krawężnika. O mój Boże! Co ja narobiłam? To było przed tym, gdy zaparkowała w parku i otworzyła drzwi, rozpoznając powalonego mężczyznę. 161

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jess! – Pobiegła do niego tak szybko, jak tylko mogła. Wzdrygnęła się na odległość jaką przeleciał na plecach po asfalcie. Jest Mrocznym Łowcą. To go nie zabije. W swoim umyśle wiedziała, że to prawda. Ale jej emocje nie słuchały. Wypełniła ją panika, kiedy podchodziła bliżej i widziała, że się nie rusza. Jess leżał na ulicy, patrząc w swój kask i zastanawiając się czy cokolwiek więcej zostało uszkodzone w jego ciele poza dumą. Boże, nawet oddychanie było bolesne. Poruszanie. Czuł, że nieźle uderzył się w głowę, ale trudno było powiedzieć jak bardzo było źle. A ten przeklęty, ważący bilion funtów motor, leżał na jego stopie. Będzie po tym kulał. - Jess! – Znikąd pojawiła się Abigail, a na jej twarzy widniała maska przerażenia i strachu. Zanim mógł odpowiedzieć, upadła koło niego. – O mój Boże! O mój Boże! O mój Boże! Żyjesz? Zraniłam cię? – Przyciągnęła jego ciało, jakby starała się znaleźć skaleczenia. – Jess? Możesz mówić? To było takie niewłaściwe, ale nie mógł się powstrzymać przed uśmiechaniem się na jej panikę. Od dłuższego czasu żadna kobieta nie była tak przerażona z jego powodu. - Tak, mogę mówić. Ale podoba mi się uwaga jaką mi poświęcasz. Gdybyś pomacała mnie nieco niżej, byłoby to jeszcze lepsze. - Osz, ty… - Odepchnęła go. Ból przeciął jego ciało. - Au! Jej panika powróciła natychmiast. - Wszystko w porządku? Roześmiał się. - Cholera, łatwo jest zrobić cię w jajo. - A ty jesteś całkowicie zły.

162

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess ściągnął swój kask, by móc na nią spojrzeć. Uliczne światła igrały w jej włosach, sprawiając, że migotały. Oczy błyszczały ciepłem, troską i złością. To była uderzająca do głowy kombinacja. - A ty całkowicie piękna. Abigail wstrzymała oddech na te nieoczekiwane słowa. Umiejscowiły coś głęboko w jej wnętrzu. Sprawiły, że uspokoiła się w sposób, w jaki nigdy wcześniej nie była spokojna. W tym samym czasie jej ciało stanęło w ogniu od jego bliskości. Dziwna dychotomia, która nie miała dla niej w ogóle sensu. Owinął ręce wokół niej i przyciągnął jej usta do swoich, by dać jej najpiękniejszy pocałunek jaki kiedykolwiek otrzymała. Był tak niepokojący, że rozpalił jej całe ciało, sprawiając, że zapomniała o tym gdzie byli i o tym, co się wydarzyło. Nic nie liczyło się w tym momencie z wyjątkiem uczucia jego języka wychodzącego naprzeciw jej. Uczucia jego rąk, trzymających ją blisko jego twardego ciała. Nic nigdy nie smakowało lepiej. - Przepraszam, ludzie. Oboje leżycie na środku ulicy. Może zechcielibyście się przenieść, zanim ktoś inny przejedzie po waszych cholernie tępych czaszkach. Abigail cofnęła się i spojrzała na Sashę, który stał na krawężniku pod latarnią, posyłając im zirytowany grymas. Chciała już cwaniakować, kiedy nagle usłyszała swoisty dźwięk. To brzmiało tak, jakby ktoś wypuścił stado wściekłych pił łańcuchowych. Patrząc wilkiem, spojrzała na Jessa. - Co to jest? Twarz Sashy zbladła. - Osy… zatrzęsienie os. – Wskazał w dół ulicy. Podążając za kierunkiem jego ręki, Abigail gapiła się na widok tego, co wydawało się być grubą, tańczącą chmurą, toczącą się w ich stronę.

163

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Następna plaga. – Jess zerwał się na nogi i podciągnął ją do góry. Napotkał spojrzenie Sashy. – Możesz dostarczyć motor do domu? - Jasna sprawa. Zobaczymy się później na twoim terenie. Jess skinął głową w jego stronę, po czym wziął ją za rękę i pobiegł z nią z powrotem do Audi. Abigail wciąż miała rozdziawione usta, kiedy patrzyła jak osy zbliżają się w nienormalnym tempie i są coraz bliżej, i bliżej. Chmura rozrosła się i zanurkowała w powietrzu jak jakaś olbrzymia, ciężka, solidna bestia. Pobiegła do siedzenia pasażera, a Jess wcisnął się w fotel kierowcy i wycofał samochód. - Naprawdę mam nadzieję, że nie uszkodziłaś tej rzeczy. Zatrzasnęła drzwi. - Jesteś do niego przywiązany, kowboju? Wrzucił bieg. - Nie. Nie jest mój. To duma i radość Andy’ego. Jeżeli jest na nim chociażby rysa, będę słuchał marudzenia na ten temat do końca życia. Świetnie. Teraz giermek ma kolejny powód, by jej nienawidzić. - Nie mogę wygrać przegrywając, prawda? Jess nie odpowiedział, gdy osy dosłownie otoczyły samochód. Wylądowały na przedniej szybie tak gęsto, że musiał uruchomić wycieraczki, by spróbować je usunąć. Lecz to nie zadziałało. Jedynie je wkurzyło. Zdegustowana i przerażona, Abigail syknęła, kiedy zdała sobie sprawę, że również prześlizgują się przez otwory wentylacyjne. - Zamknij je, szybko – powiedział Jess, zamykając swoje. Zrobiła to i trzymała je w miejscu, aby upewnić się, że osy ich nie otworzą. - Wygląda to paskudnie. - Jak moja ciotka w majtkach.

164

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wygięła brew w łuk na jego dziwny i nieoczekiwany komentarz. W porządku… Jess próbował poruszać się po ulicach, ale nie było to łatwe. Samochody zbaczały gdziekolwiek, próbując uniknąć os. Wszędzie rozbrzmiewały klaksony i krzyki ludzi, tak głośne, że aż ogłuszające. Nigdy nie widziała czegoś podobnego. Co oni teraz zrobią? Westchnęła. - Zaczynam być odrobinę tym zmęczona. Jess błysnął kłami w uśmiechu. - Muszę powiedzieć, że to również nie jest moja ulubiona rzecz. Czyż nie byłoby wspaniale, gdybyś miała ze sobą środek owadobójczy? - Chciałabym. Czego jeszcze one nie lubią? - Najwidoczniej nas… i może trochę brązowego Audi. Potrząsnęła głową. - Jak możesz odnaleźć humor w tej chwili? - Niech mnie szlag, jeśli wiem. Muszę być chorym skurwysynem. Coś w moim łbie z pewnością miało zwarcie. I jakim cudem uznawała to za czarujące? Co więcej, całe jej życie rozpadało się, a jedynym jej pocieszeniem był on. Może to nie on był chory po tym wszystkim. Może to była ona. Taaak, na pewno jest ze mną coś nie tak. I to nie były jedynie osy, próbujące włamać się do samochodu i ich użądlić, czy demon, który sprawił, że zjadła przyjaciela. - To jest zdecydowanie jeden z tych dni, o którym modlisz się, by okazał się snem. Tyle, że nigdy nie obudzisz się koszmaru. - Miałem kilka takich dni w swoim czasie. Ale ten dzisiejszy nie jest taki zły. - Czemu tak sądzisz? – zapytała, zaskoczona jego słowami.

165

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Błysnął kłami, uśmiechając się do niej. - Może i straciłem trochę skóry, ale zostałem pocałowany przez piękną kobietę, która była szczęśliwa widząc mnie. Muszę przyznać, że jest to dość epickie w mojej książce. Zdecydowanie nie jest to mój najgorszy dzień. Biorąc pod uwagę to, co wiedziała o jego przeszłości, wiedziała to na pewno. Lecz wciąż… - Dziękuję. Skrzywił się. - Za co? Za bycie tutaj. Za bycie sobą. Były to rzeczy, których nie mogła powiedzieć głośno bez zawstydzenia siebie na najgłębszym poziomie. Ale czuła tak wielką wdzięczność, że łzy zaczęły napierać na jej oczy. Po kilku sekundach, kiedy nie odpowiadała, Jess spojrzał na nią. Patrzyła na swoje dłonie tak, jakby należały do obcego. - Wszystko w porządku? Skinęła głową, lecz wciąż patrzyła na ręce. - Zabiłam dzisiaj… Daimona. - Co? Przełknęła, patrząc na niego. - Miałeś rację. Okłamywali mnie przez całe moje życie i trzymali tą wiedzę z dala ode mnie. Nie wiem teraz w co wierzyć. - Uwierz w siebie. Zaufaj swojemu instynktowi. - Czy to jest właśnie to, co robisz? Jess prychnął, kiedy rozpaliły się w nim stare wspomnienia. - Nie. Nie robienie tego doprowadziło mnie do faktu, że zostałem postrzelony przez człowieka, którego uważałem za brata. Lubię myśleć, że nauczyłem się trochę od tamtego czasu.

166

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Ale czasami się zastanawiał. Podobnie jak teraz, była część niego, która chciała jej zaufać i jeżeli istniał kiedykolwiek ktoś, kto powinien wiedzieć lepiej, był to on. Już udowodniła to, że jest skłonna go skrzywdzić, by dostać to, co chciała. I również przybiegła do niego, kiedy był ranny, by upewnić się czy żyje. Oczywiście po tym, jak potrąciła go samochodem. Taaak, zgoda, ta część była do dupy. Ale wróciła, kiedy nie musiała. A to było dużo więcej niż wielu ludzi, by zrobiło. - Nie zamierzamy sprawić, że to wróci do twojego domu, prawda? – Usłyszał nutę strachu w jej głosie. - Nie rozklejaj się. Nie jesteśmy jeszcze martwi… czy istnieje jakaś szansa, że twoje moce demona mogą w tym pomóc? - Nie, to… - jej głos zamilkł, jakby nagle pomysł przyszedł jej do głowy. – Czy osy nienawidzą brzydkich zapachów? - Ja również ich nie lubię. Czy jest coś, co musisz mi powiedzieć? Ponieważ teraz naprawdę nie mogę otworzyć okna. Wydała zniesmaczony dźwięk na jego niekonwencjonalny humor. - Gdy moce napływają, wydają przy tym okropny zapach. Pomyślałam… - Wolę pomysł jazdy przez najgorsze SR niż to, byś zasmrodziła samochód fetorem demona, sprawiając, że się podusimy. Bez obrazy ale mój słuch i wzrok nie są jedynymi wyostrzonymi zmysłami Mrocznego Łowcy. - SR? Uwielbiał to, że po całej tej gadce wyłapała tylko jedno słowo. - Spieczone Robale. Lub w tym przypadku, jak sądzę, powinienem powiedzieć SO – Spieczone Osy. Zaczęła się śmiać, ale coś uderzyło w nich tak mocno, że rzuciło nią mocno na prawo.

167

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess przeklął, kiedy stracił panowanie nad samochodem i zaczął się obracać. Nie był pewien, co w nich uderzyło, ale odczuł to tak, jakby była to ciężarówka z naczepą. Na sterydach. Nagle rozległo się samotne wycie. Kojot. Poznałby ten dźwięk wszędzie. Jedynym pytaniem było to, co to oznaczało. Czy było to kpiną a może rozkazem dla jego sług? Kiedy w końcu samochód się zatrzymał, skończył osadzony na słupie. - Wszystko z tobą w porządku? – spytał Abigail. Skinęła głową. - Tak myślę. A ty? - Maleńki móżdżek brzęczy mi jak grzechotka, ale dla mnie to nic nowego. Podskoczyła na siedzeniu, jakby ktoś poraził ją prądem. - Słyszałeś to? Napiął się, po czym pokręcił głową. Jedyny dźwięk, który brzęczał mu w uszach to osy, będące na zewnątrz. - Słyszałem co? - Nie mogę zrozumieć słów, ale to brzmi tak, jakby ktoś szeptał. Spróbował ponownie, ale znów nic nie usłyszał. - Słyszę jedynie ciebie. - Naprawdę tego nie słyszysz? - Przepraszam. Moje moce medium są padnięte i nie mogę wyłapać duchów ani dzwonków w tej chwili. Doprowadzę je do użytku później. Dla… - Szzz… - powiedziała, dotykając jego ramienia ręką. – Osy mówią do kogoś. Słyszę je wyraźnie. Dobra, to czas aby zabrać kogoś na oddział psychiatryczny. - Mówią, żeby zabić bawoła. Jego grymas się pogłębił.

168

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie ma bawołów w Vegas. Przynajmniej nic o tym nie wiem. - Ale jednak to jest to, co mówią. Może to co słyszała było dziwną, ludzką skłonnością do robienia hałasu i innych okropnych rzeczy znośnych do wytrzymania poprzez przyłączenie ich do zrozumiałych sylab i dźwięków. Nie wiedział tego na pewno. Przynajmniej dopóki nie poczuł aż coś uderza w samochód i ląduje na jego masce oraz uderza w przednią szybę wielokrotnie. Osy wycofały się wystarczająco, by mogli zobaczyć ogromną pumę. Próbowała się przebić przez przednią szybę, by ich dopaść. - Och, nie jest dobrze – wymruczał Jess pod nosem, po czym wycofał samochód w przerażającym tempie. Robiąc kółko, wysłał pumę w powietrze. Następnie zmienił bieg i dał gaz do dechy. Abigail wstrzymała oddech, gdy panika przejęła każdą część niej. Nie widziała żadnego wyjścia z tego. - Myślisz, że Choo Co La Tah może uratować nas ponownie? - Ostatecznie może to zatrzymać. Po prostu nie wiem jak długo musimy wytrzymać. Nie wspominając o tym, że puma jest nowością. Ludziska, co bym teraz dał za kocimiętkę. Samochody wciąż zjeżdżały z drogi. A kiedy Jess mijał stację benzynową, uderzył w niego pewien pomysł. To było szaleństwo, ale… To było wszystko, co miał. Skierował się w dół ulicy do kolejnej stacji benzynowej. Abigail wzdrygnęła się, kiedy wjechali na stację i ujrzała zwłoki ludzi na ziemi, wciąż pokryte osami. Byli tam również inni ludzie, uwięzieni w swoich samochodach, krzycząc o pomoc, podczas gdy rój os poszukiwał nowych ofiar. - Czy jest coś, co możemy dla nich zrobić? - Tak. Powstrzymać Coyote’a.

169

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Łatwiej powiedzieć niż zrobić. Jess ruszył w kierunku myjni i wjechał do środka. Chciała zapytać się go co robi, gdy nagle drzwi się zatrzasnęły, zamykając ich wewnątrz. Puma uderzyła w drzwi, ale nie mogła do nich dotrzeć przez twardy plastik. Machając ręką, Jess odkręcił wodę. Osy na całym samochodzie zaczęły szaleć, gdy zostały opryskane. Jej serce stało się lżejsze. To był genialny pomysł. Zamierzali utopić osy. Śmiejąc się, odwróciła się do Jessa i pocałowała go w policzek. - Jesteś geniuszem! - Och, nie rób takich rzeczy. Mogę rzeczywiście pomyśleć, że mnie lubisz i gdzie nas to zaprowadzi? Miał rację. To było nawet jeszcze bardziej przerażające od bycia zaatakowanym przez zabójcze osy i rozwścieczoną pumę. I jak tylko ta myśl przyszła jej do głowy, uświadomiła sobie również co innego. - Posiadasz telekinezę. Skinął głową. - Odrobinę, ale nie zawsze jest niezawodna. - Jak to? - Miałem z nią kilka wpadek. Kiedyś próbowałem ją bardziej kontrolować, ale po żenującym incydencie, zdecydowałem się odpuścić. To było coś, co chciała usłyszeć. - Co to za żenujący incydent? Faktycznie się zarumienił. - Naprawdę nie chcę się tym dzielić. Wystarczające będzie to jak powiem, że nauczyło mnie to jednej rzeczy, czy dwóch, o których nigdy nie zapomnę. Więc w porządku. Odchyliła się z powrotem na siedzeniu, podczas gdy woda i mydliny zadbały o ich zagrożenie za nich. Zsunęły osy z samochodu i

170

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

utworzyły dookoła niego grubą maź na ziemi. I gdy tak siedziała, patrząc jak spływają do kanalizacji i znikają, horror jej działań uderzył ją w pełni. Zabiła dzisiaj przyjaciela. I straciła swoją rodzinę. Jestem sama. Ale to było jeszcze gorsze… Jess poczuł jej smutek, jakby był wewnątrz niego. Patrzył na nią w przyciemnionym świetle, podczas gdy emocje przemykały po jej twarzy, chmurząc jej oczy. - Wszystko będzie dobrze – starał się ją uspokoić. Potrząsnęła głową w zaprzeczeniu. - Nie. Wszystko, co kiedykolwiek znałam. Wszystko, co zostało mi powiedziane przez ludzi, których kochałam było kłamstwem. – Podniosła rękę w górę, wdzięczna że była ludzka a nie demoniczna, a jednak znała prawdę… Pozwoliłam im zmieszać mnie z demonem i mój przybrany brat zrobił to samo. Nie wiem czym teraz jestem. Nie wiem czym on jest. Wszystko wcześniej było takie jasne. Zabić ciebie. Pomścić moich rodziców, a następnie chronić moją rodzinę i Apollitów oraz ludzi przed Mrocznymi Łowcami. – Pojedyncza łza spłynęła po jej policzku, kiedy napotkała jego wzrok. – Jestem potworem, Jess. Zniszczyłam siebie. Te słowa szarpnęły jego sercem i przypomniały mu dzień, w którym doszedł do takiego samego wniosku na swój temat. Było tak trudno dostrzec prawdę w samym sobie. Trudniejsze niż się z tym zmierzyć. - Nie jesteś potworem, Abby. Zagubiona, to muszę przyznać. Uwierz mi. Widziałem wystarczająco, by to wiedzieć. - Taa, jasne. Objął jej policzek i obrócił jej głowę tak, by musiała zmierzyć się z nim i zobaczyć jego szczerość.

171

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Spójrz na mnie, Abby. Wiem jak to jest budzić się każdego dnia, będąc wściekłym na świat. Złym na Boga i ludzkość za to, co mi zrobili i chcąc, by za to zapłacili. Wiem jak to jest być dla świata niczym więcej niż chłopcem do bicia. Podobnie jak Tobie, zmarła mi matka kiedy byłem małym dzieckiem. Była jedyną dobrą rzeczą, jaką miałem. Jedyną, która kiedykolwiek sprawiła, że czułem się jakbym był człowiekiem. Mój ojciec mnie nienawidził i nie ukrywał tego faktu przed nikim. Swoją złość na świat wyładowywał na mnie, co zostawiło po sobie wiele blizn wewnątrz i na zewnątrz mnie. Do dziś słyszę jego nienawiść w swojej głowie, próbującą zatruć moje myśli. Próbującą mnie otruć. Uciekłem z domu po tym jak prawie próbował mnie zabić. Miałem trzynaście lat. Próbowałem znaleźć godną pracę i miejsce, które mógłbym nazwać domem i gdzie mógłbym się zatrzymać. A jedyne co odkryłem to, że ludzie lubią dokopać innym, kiedy są na dnie nawet jeśli są jedynie dziećmi. Czerpią z tego chore emocje. Czyni ich to wielkimi i silnymi, jednocześnie niszcząc serce i duszę ich pechowej ofiary. Przełknął, gdy powróciły niektóre z jego najtrudniejszych lekcji i zobaczył twarze tych, którzy go skrzywdzili. Ale tu nie chodziło o niego – a o nią. - Nauczyłem się, że ludzka przyzwoitość jest prawdopodobnie najrzadszym wytworem. Nie mogłem znaleźć tam nikogo, kto nie chciałby mnie wykorzystać czy zranić gorzej niż zrobił to mój ojciec. I to zahartowało mnie jeszcze bardziej. W tym czasie miałem szesnaście lat, a ta trucizna sprawiła, że zgniłem od środka. To ukształtowało we mnie wszystko. Uzasadniałem to, co robiłem innym ludziom tym, jak oni traktowali mnie. Zasłużyli na wszystko, co im zrobiłem. Czyń innym, zanim oni uczynią to tobie. - Stałeś się zabójcą. Przytaknął. - Do dnia, w którym zabiłem chłopca, myśląc, że jest mężczyzną. Chciał pomścić swojego tatę i wtedy po raz pierwszy w życiu zobaczyłem kogoś zdolnego do miłości i poświęcenia. Wierz lub nie, ale było to coś, czego nie

172

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

doświadczyłem nie licząc mojej matki. I może głupio to brzmi, ale przekonywałem siebie, że była wyjątkowa i nikt nie miał tego w sobie poza nią. Lecz potem zobaczyłem różnicę między miłością, a lojalnością. Przede wszystkim, zobaczyłem czym się stałem. W co zmieniła mnie moja nienawiść. Jego mroczne spojrzenie było pełne udręki. - Nie mów mi o potworach. Byłem jednym z najgorszych. Kilka dni temu zgodziłaby się z tym całkowicie. Cholera, kilka godzin temu przyznałaby mu rację. Ale teraz… - Powiedziałem mi, że nigdy nie zabiłeś kobiety ani dziecka. - Tylko ten jeden raz i nigdy tego nie przebolałem. Jeden głupi błąd, który mieszka ze mną każdego dnia. Bart powiedział mi, że jestem idiotą, pozwalając by to mnie dręczyło. Lepiej by to on wyzionął ducha niżbym ja miał leżeć w grobie. Ale ten chłopak nie wyzionął ducha. Nie bardzo. Podążało to za mną od miasta do miasta i nieważne co robiłem, nie mogłem przed tym uciec. Do dnia, w którym uśmiechnęła się do mnie piękna kobieta. Nie widziała brzydoty, którą skrywałem w środku. Po raz pierwszy w życiu zobaczyła we mnie człowieka jakim chciałem być i pomogła mi się odnaleźć. Dzięki niej dowiedziałem się, że ludzie są egoistycznymi dupkami, ale nie wszyscy. Że istnieją rzadkie istoty, które pomogą tobie i cię nie wykorzystają. Ludzie, którzy rzeczywiście nie chcą nic od ciebie. Pogładził jej policzek kciukiem. - Acheron zawsze powtarza, że nasze blizny są po to, by przypominać nam o naszej przeszłości, o tym gdzie byliśmy i przez co przeszliśmy. Ale ten ból nie musi określić naszej przyszłości. Możemy wznieść się ponad to, jeśli na to sobie pozwolimy. To nie jest łatwe, ale w życiu nic nie jest. Te słowa prześladowały ją. Tak jak powiedział, pozwoliła jej przeszłości pokolorować wszystko w niej, zainfekować każdą część szczęścia jaką mogłaby znaleźć. Nosiła swoje blizny jak odznakę, a jej rodzina wykorzystała to przeciwko niej. Nie dla jej korzyści.

173

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Dla ich. Czucie jego ciepłej dłoni było tak dobre, kiedy ją pocieszał. - Nie widzę w tobie potwora, Abby. Potwory nie dbają o innych ludzi i nie obchodzi ich, kogo zranią. Widzę w tobie kobietę, która jest silna. Kogoś, kto wie co jest właściwe. Kogoś, kto zrobi wszystko by ochronić tych, których kocha. - Zabiłam twojego przyjaciela – przypomniała mu. - I nie jestem z tego powodu szczęśliwy. Ale pomieszano ci w głowie. Łatwo jest wpuścić do siebie wrogów i słuchać ich czasami, szczególnie kiedy udają twoich najlepszych przyjaciół, chcących dla ciebie jak najlepiej. A przynajmniej oni tak twierdzą. Są podstępnymi sukinsynami, mówiącymi tobie to, co chcesz usłyszeć, używając twoich emocji, byś robiła to, co chcą. Przeżyłem to z Bartem. Myślałem, że był jedyną osobą, którą obchodziłem i z pewnością chroniłbym go swoim życiem. To było dokładnie to, co czuła w stosunku do Kurta. - Prędzej czy później, zazwyczaj przez zazdrość, na światło dzienne wychodzą ich kolory, a ty dostrzegasz prawdę, która sprawia, że czujesz się jak głupiec. Znam tą zdradę, Abigail. To żądło wbija się tak głęboko, że pozostawia trwałe blizny na twojej duszy. Ale nie musisz być taka jak oni. I nie jesteś. Poczuła jak spadały jej łzy na jego słowa. Sprawił, że poczuła się o wiele lepiej, a nie była pewna czy ma do tego prawo. Szczerze mówiąc, zraniła tak wielu ludzi. Zniszczyła ich życia. Przez kłamstwo… Zanim zdała sobie sprawę z tego, co robi, odpięła pas i wczołgała się mu na kolana. Jess odsunął siedzenie tak, by móc trzymać ją w ciemnościach. Zapach jej włosów wypełnił jego głowę, a serce zabiło gwałtownie. Trzymał ją blisko, chcąc zabrać jej ból. Lecz jedynie czas mógł to zrobić.

174

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Co było do dupy. - Będzie dobrze, Abigail. - Tak, po tym jak poświęcę się przez moją głupotę. - Powiedziałem tobie, że nie pozwolę na to, by to się stało. Abigail chciała mu wierzyć. Wierzyła. Ale wiedziała lepiej. - Nic nie można zrobić. Jest jak jest. Zakpił z niej. - Mówisz do człowieka, który sprzedał swoją duszę bogini, aby zemścić się na kimś, kto go zabił. Serio? Myślisz, że to jest niemożliwe? Uśmiechnęła się przy jego klatce piersiowej. Po sposobie w jaki to powiedział, mogłaby niemal uwierzyć w cud. Po raz pierwszy, chciała tego. Ukryła twarz w jego ramieniu, wdychając jego zapach. Dlaczego właśnie tutaj poczuła się bezpiecznie? Mimo, że mieli wrogów dookoła i okrutną pumę czekającą na nich na zewnątrz, by ich pożreć, czuła się bezpiecznie. Przeciwstawiało się to wszelkiej logice i rozsądkowi. Jess pocałował czubek jej głowy, podczas gdy jego własne emocje rozbłysły głęboko. Zapomniał jak to jest patrzeć w oczy kobiety i widzieć w nich przyszłość, której pragnął. Jak to jest trzymać kogoś blisko i dzielić z tą osobą rzeczy o swojej przeszłości, których nie powiedział nikomu. Nawet Matilda nie wiedziała tego, co powiedział Abigail tej nocy. Mimo, że ją kochał, zawsze mieszkała w nim obawa, że gdy dowie się o jego przeszłości będzie tym przerażona. Że rzuci go tak, jak wszyscy inni i znienawidzi go tak bardzo, za to co robił, by przeżyć. Ale Abigail znała jego brzydotę. Czuła jego blizny. To sprawiło, że poczuł się jej bliższy. Doceniał ją jeszcze bardziej za to, że go nie oceniała. Przynajmniej nie teraz. Rozumiała jak łatwo można zostać wciągniętym w koszmar i jak ciężko jest się z niego wydostać. I robić rzeczy,

175

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

myśląc że są uzasadnione, a następnie obudzić się i zdać sobie sprawę z tego, że zostało się oszukanym. Okłamanym. Wykorzystanym. On sam obudził się jako Mroczny Łowca jedynie po to, by poczuć się jak dziwka. Jakby sprzedał swoje życie za drobne. I przez co? Przez to, że umarł z rąk najlepszego przyjaciela. Mógł ukryć swoją przeszłość przed wszystkimi, poza sobą. To była najtrudniejsza część. Nawet jeśli próbujesz, przebaczenie nie przychodzi łatwo. Czasami nie przychodzi w ogóle. Może łatwiejsze będzie pozwolenie jej umrzeć, aby nie musiała stawiać czoła tej agonii. Życie nie ma być łatwe. Racja. I Bóg jeden wie, że życie nie przyniosło mu nic więcej poza kopniakami w pachwinę przez większość dni. Ale znowuż, pojawiały się w nim takie chwile jak ta. Doskonałe momenty czucia kogoś blisko. Pozwolenia na to, by jego ciepło cię ukoiło. O to właśnie w życiu chodzi. W byciu człowiekiem. Kiedy wszystko cię boli i wszystko idzie źle, cudownie jest mieć tą jedną osobę, która potrafi wywołać twój uśmiech nawet wtedy, kiedy jedyne na co masz ochotę to płacz. To są momenty, które przeprowadzą cię przez to, co złe. Abigail spojrzała na niego. A on wpatrywał się w te jasne oczy, podczas gdy jej oddech łaskotał go w skórę. I w ciągu jednego uderzenia serca wiedział, że umarłby by ją chronić. Boże, dopomóż mi. Ostatnim razem, kiedy się tak czuł, umarł. Przekrzywiając głowę, przycisnął swoje czoło do jej i starał się zobaczyć przyszłość. Jeżeli istniała jakaś po tym wszystkim. Lecz znał prawdę. On był Mrocznym Łowcą, a ona była…

176

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wyjątkowa. Nie było nic w podręczniku Mrocznego Łowcy o takiej sytuacji. Spojrzał na zewnątrz myjni, by zobaczyć nadal rojące się osy, starające się znaleźć sposób na wtargnięcie do środka. Nie wiedział jak długo ta fala będzie trwała. I ile czasu mieli na cokolwiek. Abigail objęła dłońmi jego głowę, podczas gdy jej myśli walczyły ze sobą. Wbrew temu co mówił Jess, nie potrafiła zobaczyć wyjścia z tej sytuacji. Poza śmiercią. Naprawdę spieprzyła tym razem. W życiu naznaczonym błędami, było to teraz jak kopalnia pomyłek. A ona wciągała dobrego mężczyznę z nią w koszmar. Emocje krążyły po niej tak szybko, że nie mogła nawet się z nimi uporać. Chciała poczuć, że twardo stąpa po ziemi. Poczuć, że ma jakąś przyszłość. A jedyną osobą, która dawała jej oparcie był Jess. Rytm jej serca wzrósł, gdy przyciągnęła swoje usta do jego i pocałowała go. Była to prawdopodobnie ostatnia noc jej życia. Będzie szczęściarą jeżeli którekolwiek z nich będzie wciąż żywe przed świtem. A wszystko przez to, że była idiotką. Za ocalenie jej życia i pozostaniu przy niej, zawdzięczała mu większy dług niż mogła spłacić. Ale nie tylko zobowiązanie czuła wobec niego. Było to coś o wiele, wiele większego. Głębszego. Czuła się tak, jakby była jego częścią. I nie chciała umrzeć, zanim on się tego nie dowie. Unosząc się nad nim, usiadła okrakiem na jego biodrach. Jess zmarszczył brwi, patrząc wprost w oczy Abigail. Był w nich wygłodniały ogień, którego nie widział nigdy przedtem. A kiedy zaczęła rozpinać swoją koszulę, wstrzymał oddech… - Um… Abigail…

177

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zatrzymała jego słowa, przyciskając palec do jego ust. Następnie zsuwała się powoli po jego klatce piersiowej kierując się na południe aż dotarła do jego rozporka. - Wiem, że nie mamy dużo czasu, Jess. Ale to może być jedyny czas jaki kiedykolwiek będziemy mieć. A ja nie chcę umrzeć, nie wynagradzając tobie tego. - Nie musisz tego robić. Uśmiechnęła się. - Wiem. Ale chcę to zrobić. Wszystkie jego argumenty i myśli zostały rozproszone, gdy wsunęła dłoń w jego jeansy i dotknęła go. O taaak, teraz był zgubiony. Wiedział, że po tym nie będzie już nigdy taki sam.

178

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 12

Abigail nigdy nie zrobiła czegoś takiego w swoim życiu. Nigdy nawet nie marzyła o tym. Ale gdy czekali tutaj, tak blisko śmierci i z jej śmiertelnością deptającą jej po piętach, nie mogła się powstrzymać… Jess jej nie kochał – wiedziała to. Ale to nie miało znaczenia. Widziała wewnątrz jego serca mężczyznę, którym był i tego, którym jest obecnie. A kobieta w niej chciała dotknąć tej części niego i ją dzielić. Tak, by wtedy gdy odejdzie z tego świata, pamiętał ją. Po wieczność. Chciała, by zapamiętał ją jako kogoś przyzwoitego i opiekuńczego. Nie jako bezdusznego potwora, którym się obecnie czuła. Proszę, zobacz prawdziwą mnie. Tylko raz. Nikt nigdy tego nie zrobił. Zawsze była tak silna przy Hannie i Kurcie. Nigdy nie pozwoliła im zobaczyć swoich lęków. Starała się być idealną siostrą i pomagać im z każdym problemem, bez względu na to, co działo się w jej własnym życiu, bez względu na to jak bardzo cierpiała w środku. Oni mieli pierwszeństwo. I oczywiście, aby być posłuszną córką dla swoich przybranych rodziców, nauczyła się zakopywać siebie i swoje emocje tak, żeby nikt nigdy ich nie zobaczył. Zawsze bała się, że pożałują wzięcia człowieka do swojego domu i wyrzucą ją na ulicę, jeśli sprawi im jakikolwiek problem. Większość Apollitów starała się ukryć niesmak względem jej ludzkich narodzin, ale widziała to przez puste uśmiechy i fałszywe oferty przyjaźni, a

179

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

zwłaszcza widziała to u swojego przybranego ojca. Podobnie jak inni, próbował to ukryć. Ale nie potrafił. Prawda została na zawsze wyryta w jego oczach, co raniło jej duszę. Nie byli jej ludźmi i nigdy nie zapomnieli tego faktu. Nieważne jak bardzo starała się dopasować i przekonać ich, że była po ich stronie. Że będzie walczyć dla nich aż do śmierci. Bez względu ilu Łowców dla nich ścigała. Wciąż była między nimi ściana, na którą nie wolno było jej się wspiąć. Jesteś człowiekiem i to wszystko czym kiedykolwiek będziesz dla nich. Ale zawsze chciała być kimś więcej. Mimo wszystko kochała ich jak rodzinę, którą byli dla niej. Zawsze chciała być przez nich zaakceptowana. By nie czuć się jak potrzebujące dziecko, wyglądające przez okno na świat, w którym nigdy nie będzie mile widziana. Ta izolacja zawsze ją żądliła i raniła. Aż do teraz. Teraz, po raz pierwszy, cały ten ból zniknął. Sundown sprawił, że poczuła się, jakby gdzieś należała. Jakby była chciana. To było tak, jakby otworzył drzwi i w końcu powiedział, że będzie w porządku jeśli wejdzie do środka. Że nie przeszkadza mu przebywanie z nią. Że jest tu mile widziana. Za to, sprzedałaby swoją duszę. Jess podniósł rękę, by objąć jej twarz. Uśmiechając się do niego, pocałowała jego dłoń zanim trąciła nosem zgrubienie na niej. Jego skóra była o wiele twardsza niż jej. Taka męska. Ale to było właśnie tym, co w nim uwielbiała. Pochyliła się, by skubnąć zębami jego zarośnięty podbródek, podczas gdy głaskała jego fiuta. Był taki twardy, a jednocześnie aksamitnie miękki. Popatrzył na nią spod rzęs tak grubych, że powinny być nielegalne. - Jest to piekielnie dobry czas, by zostać użądloną, nieprawdaż? – wyszeptał przy jej ustach. Roześmiała się. - Jesteś taki niepoprawny.

180

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Pocałował czubek jej nosa. - Taaak, cóż, ty za to jesteś cholernie idealna z miejsca, w którym siedzę. Te słowa sprawiły, że jej serce gwałtownie wzrosło. Nikt nigdy nie powiedział jej niczego milszego. Zamykając oczy, pochyliła się i uścisnęła go mocno. Dlaczego nie mogli się spotkać w innych okolicznościach? On był kimś, kogo mogłaby pokochać. Gdyby nie był Mrocznym Łowcą. Gdyby jej rodzice nie zostali zamordowani. Teraz… Nie było niczego dla nich. Jeśli przetrwają, nie będą mogli zostać razem. Nie było nadziei dla jakiegokolwiek rodzaju przyszłości. To było wszystkim, co kiedykolwiek będą mieć. A ona chciała zachować ten moment na zawsze. Udawać, że nie są tym, kim są. Jedynie dwójką normalnych ludzi, którzy spotkali się przez zbieg okoliczności i znaczyli coś dla siebie. - Dlaczego jesteś taka smutna? Przełknęła ślinę na jego pytanie. - Nie jestem smutna, Jess. Jestem przestraszona. - Nie skrzywdzę cię. I to wywołało u niej większy ból, kiedy wina dźgnęła ją mocno. - Wiem. Zdobył jej usta, podczas, gdy wsunął rękę pod biustonosz. Jego palce drażniły jej skórę, wysyłając dreszcze wzdłuż ciała. To było tak dawno, kiedy była ostatnio z jakimkolwiek mężczyzną. Jej trening zawsze miał pierwszeństwo, pozostawiając jej mało czasu na skupienie się na czymś, co zawsze uważała za trywialne. Związki wydawały jej się stratą czasu. Nigdy nie dostawałeś tak dużo jak dałeś od siebie. Był to przepis na katastrofę i złamane serce, a ona nigdy nie chciała marnować na to czasu. Chociaż Jess, byłby wart wysiłku. Sposób w jaki hołubił Matildę…

181

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

To było właśnie to, o co w tym wszystkim chodzi. Umieszczanie kogoś ponad tobą. Kochać kogoś wszystkim, co masz. Żyć tylko dlatego, by zobaczyć tego kogoś szczęśliwym, nawet jeśli oznacza to nasze cierpienie dla jego dobra. To było tak rzadkie, że nigdy nie rozważała tego jako coś prawdziwego. Sprowadzała to do sfery jednorożców i wróżek. Miła historia do posłuchania, ale całkowita mrzonka. Dlaczego nie mogłaby być warta miłości takiej jak jego? Czy Matilda naprawdę doceniła to, co było jej dane? Mam taką nadzieję. To sprawiło, że tragedia ich miłości skazanej na zagładę wydawała się mniej dotkliwa. Jess kołysał Abigail naprzeciwko siebie. Drżała, a on nie był pewien dlaczego. Tak, mógł czytać jej w myślach, ale nie lubił robić tego ludziom. To było wręcz niegrzeczne. I było to coś, co rezerwował jedynie na konieczne chwile. Ta nie była jedną z nich. Umysł kobiety był jej własnością. Matilda nauczyła go tego. To było coś, co szanował. Mimo to, bolał go widok jej cierpiącej, gdy się z nim kochała. To nie wydawało się właściwe. - Czy jest coś, co mogę dla ciebie zrobić? Wygląd jej twarzy uderzył go we wnętrzności, podczas gdy opuszkiem palca śledziła linię jego warg. Wysłało to dreszcze po jego ciele, ale nie tak wiele jak pełen uwielbienia błysk w jej oczach, kiedy wpatrywała się w niego. - Już to robisz. - Cóż, obawiam się, że nie robię tego dobrze, a nie chcę by to było złe. Wtedy się uśmiechnęła. Prawdziwym uśmiechem, który dotarł aż do jej oczu i ogrzał go po same czubki palców u stóp. Oblizując usta, uniosła się w górę tak, by mógł rozpiąć jej spodnie. - Obiecuję, że to wszystko jest dobre.

182

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Być może, ale ściągnięcie jej spodni, było zupełnie inną sprawą. Naprawdę uderzyła go łokciem w oko, kiedy próbował manewrować przy jej zamku. Sapnęła z przerażeniem na to, co zrobiła i rękami zakryła usta. - O mój Boże, wszystko w porządku? Przetarł oko i rozważał zasztyletowanie swojego giermka, kiedy wróci do domu. - Psiakrew. Dlaczego ból musi przeszkadzać właśnie w tej chwili? Roześmiała się ponownie. - Biedne kochanie. – Pochyliła się, by pocałować jego oko, zabierając tym większość bólu. A kiedy wyciągnęła się na siedzeniu pasażera i ściągnęła swoje spodnie, zabrała jego resztę. Miała długie, zgrabne nogi, które błagały o kąpiel językiem. Inną sprawą było to, że nie mógł zrobić za wiele w tym piekielnie małym samochodzie. Mam zamiar podpalić ten samochód, kiedy doprowadzę go do domu… Zawahała się na gumce swoich czarnych majtek. Dla niego była to czysta tortura. - Zmieniłaś zdanie? – Proszę, nie zmień swojego zdania. To byłoby wręcz okrutne, a nie był pewien czy byłby w stanie to przetrwać. Nie po tym, kiedy doszli tak daleko. Potrząsając głową, zsunęła je powoli wzdłuż swoich nóg. Uwodzicielsko. Cholerka… Myślał, że umrze, kiedy zobaczył ją nago. Była wyśmienita. A on był tak twardy, że czuł jakby miał eksplodować. Zanim zdążył pochwycić kolejną myśl, z powrotem znalazła się na jego fotelu, siedząc na nim okrakiem, jakby pragnęła go tak bardzo jak on jej. Och tak… mógłby teraz umrzeć bez żalu. To właśnie było tym, czego łaknął. Podniosła się na kolanach i ściągnęła jego koszulę.

183

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess chętnie pozwolił jej się rozebrać. Był tak samo zdesperowany jak ona, by poczuć jej skórę na swojej. Nigdy w życiu nie widział niczego bardziej gorącego i seksowniejszego od jej piersi przyciśniętych do jego nagiego ciała. Przeczesał dłońmi jej włosy, wdychając ich zapach. Choć był daleki od celibatu, nigdy wcześniej nie był z kobietą, która by go znała. Jako człowiek, z powodu Barta, został napiętnowany w wieku trzynastu lat jako ktoś wyjęty spod prawa. Tak więc w czasie, w którym był z kobietą, wiedział lepiej, by nie zdradzać swojej prawdziwej tożsamości. Lub czegokolwiek o nim, co mogłaby rozpowiedzieć bądź sprzedać komuś, by umieścił w nim kulkę. A potem, gdy stał się Mrocznym Łowcą, było mu wyraźnie zabronione mówienie komukolwiek o swoim istnieniu. Musiał ukrywać swoje kły, swój wiek. Wszystko. Tylko Abigail znała prawdę o nim. I to uczyniło tą chwilę jeszcze bardziej gorącą. Nie było żadnego strachu przed wpadką, że pozwoli jej językowi dotknąć jego kłów. Lub konieczności uważania na to, by podczas kąsania nie zauważyła jego dłuższych zębów. Po raz pierwszy mógł być sobą, a to było najbardziej niesamowite uczucie ze wszystkich. Przejechał językiem po jej piersi, delektując się grzbietem jej stwardniałej brodawki. Jej skóra pachniała jak najsłodszy nektar, jaki można było sobie wyobrazić. A uczucie jej rąk w jego włosach… Jeśli umrze dzisiejszej nocy, to będzie tego warte. Ona będzie tego warta. Nagle wydała z siebie delikatny chichot. Ten niecharakterystyczny dźwięk zaskoczył go. - Z czego się śmiejesz? Jej twarz stała się jasnoczerwona. - Jest to zbyt tandetne, żeby nawet o tym wspominać.

184

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Tak, to było coś, czego mężczyzna nie chciał słyszeć w takiej sytuacji. Co takiego zrobiłem? - Kochanie, nie możesz mnie teraz zostawić w takim zawieszeniu. Muszę wiedzieć. Proszę, nie śmiej się ze mnie. Przegryzła wargę. Wyraz jej twarzy był tak zabawny i uroczy, że aż poczuł trzepotanie w brzuchu. - Pomyślałam o tym wyrażeniu, ocal konia, ujeżdżaj kowboja. Zaśmiał się. - Cóż, kochanie, możesz mnie ujeżdżać w każdej chwili, kiedy będziesz miała ochotę. – Udawał śmiertelną powagę. – Jestem tutaj dla ciebie. Zmarszczyła nos, odchylając go z powrotem na fotelu. Niech to szlag jeśli nie była najpiękniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek widział. Przesunął rękę wzdłuż jej uda, aż znalazł to, czego szukał. Była ciepła i wilgotna i wydała z siebie głęboki jęk, kiedy dotknął ją palcami. Abigail nie mogła oddychać, gdy Jess wsunął palce głęboko w jej ciało. Och tak, to było to, przez co była tak zdesperowana. I to ustawiło jej całe ciało w ogniu. Całując jego usta, wstała i pozwoliła mu poprowadzić się w dół wprost na niego. Zassała ostro powietrze na uczucie jego twardości, wypełniającej jej wnętrze. To… to było niebo. Serce jej waliło, kiedy ujeżdżała go powoli i delikatnie, delektując się jego każdym calem. Puściła jego szyję i poprowadziła ręce na jego umięśnioną pierś. Miał liczne blizny zniekształcające jego ciało. Większość wyglądała jak rany zadane nożem bądź drutem kolczastym. Ale kilka wyglądało na ewidentne rany postrzałowe.

185

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Gniew przebił się przez nią, gdy zastanawia się jak ktokolwiek mógł go tak zranić. Dopóki nie przypomniała sobie, że sama chciała go zabić. Dzięki Bogu, że tego nie zrobiłam. I była wdzięczna jakiejkolwiek mocy, która spowodowała, że byli razem. Co najważniejsze, była wdzięczna za to, że nie zrobiła mu krzywdy. Nawet widok podwójnego łuku i strzały na jego ramieniu, nie mógł umniejszyć tego momentu. Wyglądało nawet na to, że został zraniony, gdy go otrzymał. Nigdy nie myślała o tym wcześniej. Mroczni Łowcy zostali obdarci ze swoich dusz. Jak wiele cierpienia spowodowała im Artemida, zabierając je? Abigail wiedziała z własnego doświadczenia, że gdy jej własna dusza uschła i zmarła w noc, w którą straciła rodziców, bardzo to bolało. Jej blizna nigdy nie została uleczona. Jego też nie… Jess pozwolił jej przejąć kontrolę nad ich przyjemnością i przebiegł wierzchem dłoni po jej piersiach. Cieszył się oglądając jak uprawia z nim miłość, obserwując światło w jej oczach, które dotknęło tej części niego, o której lubił udawać, że nie istnieje. To sprawiło, że przypomniał sobie dawno zapomniane rzeczy, które ukrył głęboko wewnątrz siebie. Jako człowiek, wszystko czego kiedykolwiek naprawdę pragnął to spokojny dom z dobrą kobietą u jego boku. Kogoś z kim mógłby się zestarzeć, kto wywoływałby u niego uśmiech i dawał mu powód do wyczekiwania kolejnego dnia. I kolejnych. Kobiety takiej jak Abigail. Była większym wyzwaniem niż to, co miał na myśli. Rzeczywiście lubił jej upór. A przede wszystkim, jej ducha.

186

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Co więcej, w jej wnętrzu była iskra. Ogień, który ogrzewał go na wskroś. Abigail uśmiechnęła się, gdy wziął jej rękę i poprowadził do swoich ust tak, by móc całować i skubać zębami jej kłykcie. To było takie słodkie. Dopóki nie ugryzł lekko jej ciała swoimi kłami. Niezbyt mocno, lecz wystarczająco, by wysłać przez nią szybkie dreszcze. Nie było nic seksowniejszego od jej kowboja. Nic bardziej gorącego od uczucia jego wewnątrz i na zewnątrz jej ciała, podczas gdy trzymał ją blisko i kochał. To była najbardziej uderzająca do głowy mieszanka. Tak gorąca, że wysłała ją prosto na krawędź. Odrzucając głowę do tyłu, poczuła uwolnienie jej ciała. Zatraciła się w tej chwili czystej doskonałości. Jess uśmiechnął się, kiedy zobaczył i poczuł jej szczytowanie. Jej ciało zacisnęło się na nim, podnosząc tym samym jego przyjemność. Uniósł biodra, zagłębiając się w niej jeszcze głębiej, dbając o to, by nie uderzyła głową o nisko zawieszony dach. Krzyknęła w ekstazie. A on szybko do niej dołączył. Jego głowa zatoczyła się, gdy fala po fali rozkoszy wypływała z niego. Taaak, potrzebował tego o wiele bardziej niż myślał. Po raz pierwszy od tygodni jego głowa była jasna, a ciało spokojne. Teraz, był najszczęśliwszym człowiekiem na planecie. Zgadza się, pieprzone gnojki. Dawajcie. Ponieważ teraz czuł się tak, jakby mógł stawić czoła każdemu. I był na to bardziej niż gotowy. Abigail leżała płasko na nagiej piersi Jessa i słuchała bicia jego serca pod swoim uchem. Porządna warstwa potu pokrywała ich oboje i powoli docierała do jej zmysłów. Siedzę nago w myjni samochodowej, otoczona przez wściekłe osoby, próbujące nas zabić… z mężczyzną, którego znam od około czterdziestu godzin.

187

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Tak, to była historia do książki. A ona na pewno zasłużyła na nagrodę NieMam-Żadnego-Wstydu i Co-Do-Diabła-Sobie-Myślałam. Nie mogę uwierzyć, że to zrobiłam. Ale znowu, nie było innej drogi. Naprawdę tego nie żałowała. A przynajmniej nie musiała martwić się o ciążę czy choroby. Jedną dobrą rzeczą w Mrocznych Łowcach było to, że nie mogli mieć dzieci ani zarażać jakąkolwiek chorobą przenoszoną drogą płciową. Lecz wciąż było to żenujące. Każdy mógł ich nakryć. W każdej chwili. Umarłabym, gdyby ktoś to zrobił. Jess pocałował czubek jej głowy. - Wszystko w porządku, Abs. Mam zamknięte drzwi i nikt nie nadchodzi. Zadziałało to tak, jakby ktoś oblał ją kubłem zimnej wody. Całe jej ciało zastygło w przerażeniu. - Słyszałeś to? - Um, tak – odpowiedział bez zastrzeżeń. Podskoczyła, by spojrzeć na niego, podczas gdy przeszyło ją nowe przerażenie. Nie… lepiej, żeby była w błędzie. Niewątpliwie… - Możesz słyszeć moje myśli? Teraz jego wzrok zmienił się w panikę. Rozejrzał się dookoła tak, jakby próbował uzyskać dostęp do jakiejś kosmicznej bazy danych w swojej głowie, która za pomocą lejka przeleje na niego prawidłową odpowiedź, mogącą wyciągnąć go z tego. - Uh… Dobra odpowiedź… Nie. Jego wewnętrzny komputer musiał się zawiesić, a jej wściekłość miała się pojawić w mgnieniu oka. Mogła go dosłownie zabić! To było okropne. Straszne!

188

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Dlaczego mi nie powiedział? Abigail wykrzywiła wargę. Tia, niejasno pamiętała taką umiejętność w jednej z tych dziwnych, psychotycznych retrospekcji jego przeszłości, ale to gdzieś utonęło i nie zostało z nią. Jednak teraz zostanie. - O mój Boże, możesz słyszeć moje myśli! – Była zupełnie upokorzona. Gniew szalał w niej, gdy wróciła na swoje miejsce i chwyciła bieliznę. Och, nie każ mi nawet zaczynać mówić o poniżeniu… Chciała się wczołgać pod siedzenie i umrzeć. Powinnam rzucić się na zewnątrz i pozwolić osom mnie dopaść. Och czekaj, on może mnie słyszeć. Prawdopodobnie słucha teraz tego jak jakiś psychiczny zboczeniec, rajcując się moim zażenowaniem. Jesteś do dupy, Sundown. Jesteś. Do. Dupy. Miała nadzieję, że to usłyszał. Spojrzała na niego. - Dlaczego nie powiedziałeś mi, że możesz to zrobić? Podniósł ręce w geście kapitulacji. - Jest dobrze, Abby. – Jego ton był kojący, ale jego oczy nadal pokazywały panikę. A ona nie była gotowa do słuchania jakichkolwiek form wyjaśnień. Była zbyt upokorzona. O rany, jeśli słyszał wszystko to, o czym myślała… Nie mogła tego znieść. - Nie jest dobrze. Jak śmiałeś mi o tym nie powiedzieć. Jakim rodzajem popaprańca jesteś? Nie mogę uwierzyć, że to zrobiłeś. To takie nachalne i… i… Nie mogła wymyśleć wystarczająco złego słowa na określenie tego jak bardzo było źle, a ona była zbyt wściekła, by mieć pełen dostęp do swojego słownictwa. – Szpiegowałeś mnie przez cały czas?

189

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess cicho przeklął, kiedy wygłaszała swoją tyradę i chwytała ubrania. Cholera, ta kobieta była porywcza. Nie żeby całkowicie ją za to winił. Też byłby wkurzony, gdyby ktoś włóczył się po jego umyśle. Lecz wciąż… - Abby, posłuchaj mnie. Mogę słyszeć myśli... - Trochę za późno, koleżko. – Ostatnie słowo zostało wypowiedziane z warknięciem pełnym jadu, które przypominało mu gdakanie kurczaka. Podniosła głowę, by przeszyć go spojrzeniem, które naprawdę powinno rozbić go na kawałki. Cholera, ktoś powinien to butelkować. Jej wzrok mógł sprawić, że całe armie upuściłyby broń. – Zauważyłam. Dzięki, za ogłoszenie tego. Pozwól, że dam ci Nagrodę Bohatera za twoje pierwsze wyznanie. Ty wielki, cholerny, owłosiony ktosiu… - Po czym dodała wyjątkowo sarkastycznie – jupi jej. - Ale… - kontynuował tonem, który miał nadzieję był uspokajający, ignorując jej wybuch oraz spojrzenie idź-do-diabła-i-upiecz-swoje-jaja. Teraz zasługiwał na Nagrodę Bohatera. – Nie robię tego. Nie normalnie. Tylko co jakiś czas, coś się przedostaje i wskakuje do mojej głowy tak jak twoje pytanie. Nie wiem jak to się ma do mojej obrony. Może po prostu byłem w swojej strefie i nie myślałem o niczym innym tylko o tym jak dobrze jest ciebie czuć. Zakryła się jeansami. - Tak jakbym w to wierzyła. Myślisz, że jak bardzo głupia jestem? - Nie sądzę, abyś w ogóle była głupia. – To on był idiotą najwyższej rangi, który otworzył usta, kiedy powinien trzymać je zamknięte. Jego mama zawsze mawiała, że 90% inteligencji było wiedzą o tym, kiedy się zamknąć. Pozostałe 10% mówiło o tym, kiedy się odważyć – co próbował teraz zrobić, ale to nie było łatwe. W końcu zatrzymała się i napotkała jego spojrzenie. Ten wzrok sparaliżował go, ponieważ wiedział, że jeżeli chociaż źle mrugnie to znów ją nakręci, a to była ostatnia rzecz jakiej chciał.

190

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Nie uśmiechaj się. Nie poć się. Nie rób nic. Nawet nie oddychaj. To było jak oglądanie śliniącego się niedźwiedzia, o którym wiedziałeś, że jest w stanie zarówno ociężale przejść obok ciebie i pójść swoją drogą… albo wyrwać ci ramię i spuścić nim tobie manto. - Skąd mogę wiedzieć, że nie siedzisz teraz w mojej głowie? Różne odpowiedzi przyszły mu na myśl. Ponieważ tak powiedziałem. Nie, to na pewno sprawi, że dostanie z liścia. Nie odważyłbym się. Co sprawiało, że zabrzmiałby jak tchórz. Myśl, Jess, myśl. W końcu zdecydował się na prostą prawdę. - To jest niegrzeczne i nie chciałbym, by ktokolwiek robił to mnie, więc staram się nie robić tego innym. Szczerze mówiąc to nie jest moja ulubiona moc. Nie masz pojęcia jak chorzy są ludzie, a ja nie chce o tym wiedzieć przez większość dni. Świat może mieć swoje przemyślenia. Ja mam wystarczająco własnych, z którymi muszę się uporać. Abigail zawahała się rozważając jego słowa. Z powodów, które nie miały sensu, wierzyła mu. Nie wspominając o tym, że to co powiedział miało wiele sensu. Sama nie chciałaby zaglądać w ludzkie umysły i odkryć ich psychozy tak samo jak niepewność siebie. A on wcześniej nie powiedział ani nie zrobił niczego, co sprawiłoby, że uwierzyłaby, iż on posiada taką zdolność. Jedyną wskazówką był ten urywek z nim i prawnikiem. Ale wtedy był zestresowany. Okay, zamierzam mu zaufać. Ale jeśli kiedykolwiek znajdzie go blisko swoich myśli bez jej pozwolenia… Nie będzie się opłacało nikomu być w jego butach. - Nie rób tego ponownie – ostrzegła.

191

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Zaufaj mi, nie zrobię tego. Przynajmniej nie celowo. Tak jak powiedziałem, czasami nie mogę nad tym zapanować, ale robię to przez większość czasu i zdecydowanie będę miał się na baczności blisko ciebie, a w szczególności, gdy znajdziesz się w pobliżu moich najdelikatniejszych partii ciała. W ogóle nie chciała być rozbawiona tymi ostatnimi słowami. Niestety, była. Nie oznaczało to jednak, że pozwoli mu to wiedzieć. Zmuszając siebie, by być nieugiętą, skinęła głową. - Dobrze. Jakie jeszcze złowieszcze moce posiadasz, o których powinnam wiedzieć? - Potrafię zwinąć język w rurkę – powiedział dumnie. Cholerka, czasami był takim głupkiem. Trudno uwierzyć, że mężczyzna tak dziki, ze śmiercionośną reputacją, który był łapczywie ścigany przez wszelkie gałęzie prawa na Starym Zachodzie, mógł być tak lekceważący i zabawny. Zastanawiała się, co by powiedzieli jego wrogowie, gdyby znali tę stronę jego osobowości. Z pewnością nie baliby się go tak bardzo. Co zastanawiało ją czy był taki jako człowiek. A może rozwinął swój humor jako Mroczny Łowca? Lecz w wielkim planie i tak nie miało to znaczenia. Teraz musiała dokładnie wiedzieć z kim i czym miała do czynienia. - Mówię poważnie, Jess. - Ja również. Nie każdy potrafi to zrobić. To genetyczna sprawa, wiesz? Abigail wypuściła zmęczone westchnienie, walcząc z potrzebą uduszenia go. Posłał jej dokuczliwy uśmiech, po czym w końcu zlitował się i odpowiedział na pytanie. - Posiadam odrobinę telekinezy, którą już odkryłaś. Przeczucia. Potrafię widzieć aury i… zrobić zabójczy omlet.

192

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

To była imponująca lista – włączając w to nowinkę o omlecie. Ale to co sprawiło, że poczuła się źle było tym, że zatraciła się w nim nie wiedząc o żadnej z tych rzeczy. Dzięki, Jonah, za obszerne badania, których nie zrobiłeś. To był cud, że Jess jej nie zabił. Może przez ten cały czas było to zamiarem Jonaha. - Uwierz mi, Abigail. Znalazłem każdy szczegół na temat Sundowna, który został udokumentowany czy pomyślany. Nie ma nic o nim, czego bym nie wiedział. Mamy wszystko, czego potrzebujemy, aby go zabić. Jakakolwiek wskazówka na temat jego mocy, byłaby miłym dodatkiem do ich arsenału. Jess pochylił się i pocałował ją w nagi bark. - Czy zostało mi już wybaczone? Przeciągając powoli wzrok w dół jego bujnego ciała, zawahała się. Po pierwsze, w zasadzie to straciła rozum na samą myśl, jak bardzo chciałaby wziąć kolejny kęs Jessa. Żaden mężczyzna nie powinien być tak seksowny. Nawet nagi wydzielał taką moc i pewność siebie, że wywołało to dreszcz na jej skórze. A po drugie, wciąż myślała o możliwości wybaczenia mu. Wciąż nie była pewna czy powinna. Ale tak naprawdę, jaki wybór miała? Czy rzeczywiście mogła go winić za czytanie w myślach, podczas gdy nie było to czymś, o co by prosił? Kazała mu czekać kilka sekund więcej zanim odpowiedziała. - W porządku. Ale tylko dlatego, że dobrze wyglądasz nago. Jego uśmieszek stał się diabelski. - Jakoś to zaakceptuję. - Dobrze. Teraz ubieraj się zanim zostaniemy nakryci przez jakiegoś wścibskiego urzędnika.

193

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Podciągając spodnie i mocując się z nimi, wydał z siebie dźwięk zdegustowania. - Przypomnij mi, by zabić Coyote’a za ten pośpiech. Wolałabym leżeć z tobą nago niż walczyć z osami, kojotami i wszystkimi innymi bzdurami, które na nas zrzuca. - Nie martw się. Sądzę, że mamy wiele powodów, by go zabić. – Abigail skończyła zapinać swoją koszulę, po czym rozejrzała się na zewnątrz. Osy wciąż były wszędzie. Był to obrzydliwy widok, a ona była zmęczona słuchaniem ich brzęczenia. – Co mamy zamiar zrobić z naszymi kumplami? Jess nie miał pojęcia. Ale zanim mógł odpowiedzieć, zadzwonił jego telefon. Wyciągnął go z kieszeni i odebrał. - Gdzie jesteś? Wygiął brew w łuk na wściekły ton Rena. - Zostaliśmy uwięzieni przez osy. A ty gdzie jesteś? - W twoim domu z Choo Co La Tah. Monotonnym śpiewem starał się zmusić osy do uległości, gdy coś się stało. To nie mogło być dobre. Lęk przeszył Jessa. Nie mogli pozwolić sobie na utratę go w takim momencie. Był jedynym przewodnikiem jakiego mieli, który faktycznie wiedział co jest grane i jak to naprawić. Jedynym innym Strażnikiem był Snake… i był po stronie Coyote’a. - Co się stało? – zapytał Rena. - Nie wiem. Jest w jakimś rodzaju śpiączki. Nigdy wcześniej nie widziałem czegoś takiego. Jess się skrzywił. Jeśli Ren był tym spanikowany, to był dobry powód do tego, aby panikować. Ten facet miał lodowatą wodę zamiast krwi i nie był skłonny do jakiejkolwiek formy przereagowania. - Możemy go z tego wybudzić? Ren stracił cierpliwość.

194

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Cóż, wiesz Kowboju, to naprawdę świetny pomysł. Cholerna szkoda, że o tym nie pomyślałem, co? - Utnij sarkazm. Jesteś pewien, że nie poszukuje wizji w tym momencie? - Dla dobra naszej długoletniej przyjaźni nie mam zamiaru udzielić odpowiedzi, na jaką to pytanie zasługuje. Ponieważ było to głupie pytanie. O czym Jess wiedział, zanim je zadał. Lecz wciąż… Przeciągnął ręką po twarzy, starając się wymyśleć jakiś plan działania, aby ocalić Choo Co La Tah i pozbyć się ich bieżącego problemu ze szkodnikami. - Potrzebujemy kogoś innego, kto potrafi kontrolować pogodę. Znasz kogoś? - Ja znam – Jess usłyszał Sashę w tle. – Dajcie mi chwilę, a wrócę z pomocą. Ren powiedział coś stłumionym głosem do Sashy, a następnie odkrył słuchawkę tak, że Jess mógł go słyszeć ponownie. - Muszę powiedzieć, że Siostra Fortuna najechała nas z miasta i nie podoba mi się to. - Muszę przyznać, że cię nie winię. Też nie wysyłałem jej róż. – Wypuścił rozdrażniony oddech. – Więc nie mamy żadnego pojęcia o tym, co musimy zrobić, aby pomóc Choo Co La Tah i zatrzymać Coyote’a. - Nie bardzo. Nie wiem co jeszcze wymyśli Coyote. W najlepszym wypadku jest nieprzewidywalny. W najgorszym jest draniem. A gdy zostanie przyparty do muru jest niebezpieczny ponad miarę i zrobi cokolwiek, by wygrać. Jego serce mieszka w miejscu, które lepiej pozostawić nietknięte ludzką stopą. Wiem tylko, że musimy dostać się do Doliny przed wschodem słońca. - Wiem. - Nie. Nie wiesz. Musimy pokonać Coyote’a magią Starego Niedźwiedzia. Jeśli to zrobimy, może będziemy w stanie powstrzymać go przed uwolnieniem następnego zestawu plag.

195

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

To byłoby dobre. Ale nie będzie łatwo. - Czym dokładnie jest jego magia? Czymś innym niż Grizzly’ego? Ren westchnął. - Powinieneś lepiej słuchać opowieści swojej matki, chłopcze. Twój brak edukacji obraża mnie. Spojrzał na Abigail, która wpatrywała się w niego przenikliwym wzrokiem, które mówiło, że umiera z ciekawości, by wiedzieć o czym rozmawiają. Był wdzięczny, że im nie przerwała. Było to coś, co zawsze uważał za niegrzeczne i bardzo denerwujące. Jess zwrócił swoją uwagę ponownie na Rena. - Moja matka nie mówiła tak wiele o swoich wierzeniach, ani nie opowiadała mi mnóstwa opowieści. – Była zbyt chora przez zbyt długi czas. Przez ostatnie trzy lata jej życia, każdy oddech był walką. Więc zachowywała każdy , by przeżyć, a nie mówić. – A kiedy mówiła, mówiła przyciszonym tonem. – Bo była przerażona tym, że ktoś mógłby skrzywdzić go z powodu ich dziedzictwa. Lepiej wtopić się niż wyróżniać, penyo. Ten, który leci przeciw stadu jest tym, który zawsze będzie miał przeciwników. Nie ważne jak silne jest zwierzę, prędzej czy później zmęczy się swoją nierówną podróżą. A kiedy upada, upada samotnie. Słowa jego matki były ciągle z nim. Mimo to, nigdy nie był tym, który się dostosowywał. Ale wszystko to, co się wydarzyło udowodniło mu jak mądra była jego matka. W końcu umarł samotnie i był zmęczony. Wtedy i teraz. Odchrząknął. - Więc musisz wybaczyć mi moją ignorancję.

196

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Mądry mężczyzna nigdy nie kwestionuje decyzji matki odnośnie jej dziecka. Chyba, że chce się zmierzyć z jej pazurem, a nie ma nic ostrzejszego od matki broniącej swoich młodych. Jess zdecydowanie się z tym zgadzał. - Prawdopodobnie chcesz mnie puścić na głośnomówiącym tak, by Abigail mogła mnie też słyszeć. - W porządku – Jess ustawił telefon. – Jesteśmy. Abigail zmarszczyła brwi. - Na początku czasu, kiedy Kodeks Porządku został uznany, Pierwszy Strażnik zamknął w więzieniu wszelkie zło jakie znalazł na świecie. Rzeczy, które zostały stworzone przez Mrocznego w celu zesłania plag na człowieka i skrzywdzenia go. Pierwszy Strażnik wiedział, że ludzkość nie była wystarczająco silna, by z tym walczyć. Więc wygnał to wszystko na Ziemie Zachodnie, gdzie słońce padało każdej nocy na zło i je osłabiało. Ren zrobił pauzę. - Ale Zło jest zawsze wytrzymałe i zaradne. W swoim czasie, wychowywał się z Ojcem Słońcem i maleńki jego kawałek uciekł, by znaleźć rozgoryczonego wojownika, którego serce sczerniało przez zazdrość do własnego brata. Przyjął w sobie zło i został uwiedziony przez jego obietnice, że jeżeli zrani innych wystarczająco, ich ból uczyni go silniejszym i odpędzi jego własny ból. Zło wspierało go jak kochanka, a on przyjął to szaleństwo wszystkim, co miał. I tak popadł we wściekłość zabijania i trawił ziemie, dopóki nie rządził swoją krwawą pięścią. - Duch Grizzly – cicho powiedział Jess. Znał tą legendę od Choo Co La Tah. Ren kontynuował. - Jego wojna sprowadziła go do Strażnika, z którym walczył przez rok i dzień – bitwa ta była tak okrutna, że pozostawiła trwałe blizny na Matce Ziemi.

197

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wielki Kanion. Mówiono, że jego czerwony kolor pochodzi od krwi z ran, które zadali sobie podczas walki. - W końcu wojownik popełnił błąd i Strażnik był w stanie przyprzeć go do muru. Wypędził zło z wojownika, ale było już za późno. Pocili się i krwawili na ziemię tak bardzo przez ten rok, że tkanina sukni Matki Ziemi utworzona z granulek piasku, nasyciła się nimi i już zawsze pozostała splamiona. Nie było sposobu, by cofnąć z powrotem zło bądź uczynić jej suknię na powrót białą. Szkoda została wyrządzona. - Co wtedy zrobił? Jess uśmiechnął się z powodu tego jak bardzo Abigail była pochłonięta przez opowieść. - Strażnik zdał sobie sprawę, że popełnił błąd. Nie było sposobu, by trzymać zło zamknięte na zawsze. To tak jak z czystą esencją, nie można jej zaprzeczyć czy ją wstrzymać. Tak jak Noc i Dzień dzielą niebo, tak zło i dobro dzielą świat. Tylko wtedy może istnieć harmonia i równowaga dla ludzi. Dopiero wtedy mogą być jakiekolwiek pozory spokoju. Więc Strażnik wygnał Ducha Grizzly, który zainfekował wojownika i zamknął go za bramą Ziem Zachodnich, by mógł tam szaleć bez krzywdzenia ludzi. Następnie wziął od Matki Ziemi osiem słojów do przechowania plag, które pomogły Mrocznemu uciec i uszczelnił je swoimi łzami tak, by nigdy więcej nie zostały użyte przez Grizzly’ego. Te słoiki przekazał czterem Strażnikom – obrońcom: Wschodu, Zachodu, Północy i Południa. Byli najsilniejszymi rogami Ziemi, które mogły być wezwane do obrony Bramy Zachodniej, gdyby kiedykolwiek została otwarta. Dwójka tych Strażników rządzona była przez Mrok, a pozostała dwójka przez Światło. Idealna równowaga. - Jak ich wybrał? – zapytała Abigail. - Wszyscy oprócz Strażnika Wschodu przeszli próbę stworzoną przez Pierwszego Strażnika, aby sprawdzić kto z nich jest najbardziej godzien. Pierwsza trójka stała się wybrańcami.

198

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- A co z tym ze Wschodu? - Był wojownikiem, którym zawładnął Duch Grizzly. Strażnik pomyślał, że jeżeli ktokolwiek zrozumie dlaczego muszą strzec Zachodniej Bramy, będzie to właśnie on. I że najsilniej będzie opierał się wszelkim zagrożeniom, by zapobiec powtórce. Nie wspominając o tym, że biorąc pod uwagę ich walkę, wiedział, że wojownik będzie godnym przeciwnikiem dla każdego, kto ośmieli się naruszyć jego bramę. - To ma sens. - Gdy dostali słoiki, Pierwszy Strażnik ostrzegł ich jak poważne są ich obowiązki i że nigdy nie powinni się wahać i być niepewni. Mieli stać razem i wspierać się nawzajem. Następnie przeszedł na emeryturę na Zachodnich Ziemiach tak, by mógł odpocząć po swojej bitwie. Mówią, że wciąż drzemie tam do dziś. - A Strażnicy? Ren lekko się zaśmiał. - Każdy wziął swoje słoje i schował je głęboko w świętej ziemi tam gdzie Ogień styka się z Ziemią tak, by nikt nie mógł wykorzystać plag przeciwko nim i ludziom. Jess westchnął, gdy wszystko złączyło się w całość. - Coyote już opróżnił swoje słoje. – Skorpiony i osy. - Tak. Coyote od wieków starał się znaleźć klucz, aby odblokować bramę i uwolnić Ducha Grizzly’ego. Wiedział, że tak długo jak Stary Niedźwiedź i Choo Co La Tah trzymają się razem, nie uda mu się ich obezwładnić i otworzyć bramę. Teraz, kiedy jeden upadł, on i Snake mogą się połączyć. - I wyruchać nas po królewsku – powiedział Jess pod nosem. - Nawet nie masz pojęcia, bracie. - Ale dlaczego? – zapytała Abigail – Snake miałby do niego dołączyć?

199

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Snake jest z natury i zawsze był zwolennikiem cudzych poglądów. I służył Mrocznemu przez zbyt długi czas. To było to, czego najbardziej obawiał się Pierwszy Strażnik, gdy przypisał dwóch Mrocznych Strażników do ich stanowisk. Wiedział jak podstępny będzie Mroczny i jak przekupne jest najbardziej szlachetne serce. Miał nadzieję, że Strażnik Wschodu będzie obserwował Snake’a i doradzał mu jak kontrolować mroczną stronę jego osobowości. Ale na wszelki wypadek, gdyby Strażnik Wschodu zawiódł, ustanowił określone limity na służbę Strażników. W przyszłym roku, podczas Czasu Bez Czasu, gdy nasz kalendarz się zresetuje, upierzony grzechotnik będzie nosił jego kolory, i w noc kiedy wieczorna gwiazda przybędzie pierwsza, nowi Strażnicy zostaną wybrani przez tego, który posiada klucz. Starego Niedźwiedzia. A ponieważ jest martwy, wybór ten przechodzi na Choo Co La Tah. Jeśli Coyote i Snake będą w stanie go zabić, będą mogli wybrać nowych Strażników. Abigail zmarszczyła czoło. - Dlaczego to takie ważne? Jess odpowiedział zanim Ren miałby szansę. - Kto przypisuje Strażników, kontroluje ich, a co najważniejsze kontroluje Zachodnie Ziemie. - Ostateczna władza – powiedział Ren. – Twoje każde życzenie staje się prawdą. Posiadasz cały świat. Kto by tego chciał? Cóż, okay, Jess nie chciał. Miał wystarczająco dużo problemów zarządzając własnych życiem. Ostatnią rzeczą jakiej pragnął to być odpowiedzialnym za wszystkich innych. Niestety dla całego świata, Coyote nie czuł się w ten sposób. - Snake jest teraz lojalnym sługą Coyote’a i był nim przez długi czas – kontynuował Ren. – Jedyną rzeczą, która trzymała ich w ryzach byli Strażnicy Światła.

200

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail się skrzywiła. Jess nie przegapił ciężkiego strachu w tonie Rena. - Czego nam nie powiedziałeś? - Jeden ze słojów Starego Niedźwiedzia zawiera Proroczy Wiatr, który jest jedyną plagą, mogącą otworzyć Zachodnią Bramę i uwolnić Ducha Grizzly. Gówno. Gówno. Gówno. Jess wzdrygnął się na samą myśl. Abigail złączyła brwi w zakłopotaniu. - Nie rozumiem. Jeżeli Pierwszy Strażnik tam jest, dlaczego nie może ponownie powstrzymać Ducha Grizzly przed ucieczką? - To nie takie proste, Abigail. Nikt nie miał wieści od niego od niezliczonych stuleci. Z tego co wszyscy wiemy, Grizzly może go zabić, kiedy przedostanie się przez bramę albo równie dobrze może go posiąść. Nie masz pojęcia do czego Grizzly jest zdolny. Zaufaj mi. Musimy ich powstrzymać przed otwarciem tego słoika. Jeżeli Grizzly się wydostanie… - To będzie zabawny czas w Disneylandzie – wymamrotał Jess. – Myślicie, że możemy uzbroić Myszkę Miki? Byłaby hardkorowa z pistoletem. Abigail klepnęła go lekko w ramię. - Co mamy zrobić, Ren? - Zdobyć jego słoiki, zanim oni to zrobią. Jess był zdumiony, że Ren mógł uczynić, by rzecz tak niemożliwa brzmiała tak łatwo. Jaka szkoda, że rzeczywistość taka nie była. - Czy Coyote wie, gdzie one są? - Nie sądzę. Ale my również nie wiemy. Choo Co La Tah powinien być w stanie wyśledzić je… o ile będziemy mogli go wybudzić. Jednakże ten, kto przelał krew Strażnika, musi zostać złożony w ofierze świętej ziemi przed zachodem słońca, aby złagodzić starożytne żywioły. W przeciwnym razie, wszystkie słoje zostaną otwarte… na raz… co otworzy również Bramę i wszelkie skoncentrowane zło wydostanie się na zewnątrz.

201

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

O taaak, to byłoby naprawdę do dupy. - Czy uruchomili ostatnio prom kosmiczny? - Nie śledzę takich wieści – powiedział Ren. - Po prostu myślę, że powinniśmy ewakuować cała planetę. Słyszałem, że księżyc wygląda ładnie o tej porze roku. Zarówno Abigail i Ren wydali z siebie dźwięki rozdrażnienia. - Postaraj się zapanować nad swoim zespołem nadpobudliwości psychoruchowej, Jess. Przewrócił oczami na dowcip Rena. - Chwytam, bracie. Czyli twoje prognozy mówią, że nadejdzie kolejnych sześć plag z północnego zachodu z maksymalną szybkością, a szanse na przeżycie są niewielkie. A podążający po świecie zostaną całkowicie pochłonięci przez kadź zła. - Cóż, tak. Dokładnie to mówię. - Dobrze wiedzieć, że zrozumiałem wszystko. – Celowo przeciągał samogłoski. – Do diabła macie szczęście, że potrafię wyśledzić cokolwiek, szczególnie biorąc pod uwagę fakt jak wiele razy byłem kopany po głowie jako dziecko. – Trzeźwiąc, Jess wypuścił rozdrażniony oddech. Zamiast Renegade powinien nazywać się Mary Sunshine. - Będę pracować nad Choo Co La Tah. Bądź ostrożny. - Ty też. Daj mi znać, jeżeli coś się zmieni. Teraz naprawdę potrzebuje dobrych wieści. – Jess odłożył słuchawkę i odwrócił się do Abigail. Niestety, wszystkie ubrania miała już założone i zapięte pod samą szyję. Cholera. Wzięła przesadny oddech. - Mniemam, iż nie chcę wiedzieć nic na temat Choo Co La Tah?

202

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie bardzo. Sam bym chciał nie wiedzieć. – Jess bawił się kluczykami, wiszącymi w stacyjce, patrząc na rój os. Nie podobał mu się pomysł uwięzienia i nie był chętny, by być zobowiązanym Sashy za cokolwiek. - Ach, pieprzyć to. Nie będę czekał na ratunek jak szczeniak. Zapnij pasy. Ruszamy. Abigail nie wiedziała czy jej się to podoba. Ale jaki wybór miała? Jess siedział na fotelu kierowcy. Poza tym, była w tym z nim. Nie potrzebowali czekania, kiedy przynajmniej mogli spróbować dostać się do domu. Chwyciła pas i się zapięła. - W porządku, kowboju. Zróbmy to. Jess wrzucił bieg i otworzył garaż swoimi mocami. Osy natychmiast wleciały do środka. Było to coś, co w ogóle nie zbiło Jessa z tropu. A ona to podziwiała. Przekręcił kierownicę, a następnie wypadł z garażu tak szybko, jak tylko mógł. Światła były przygaszone przez liczbę os, krążących wokół nich. Ale to nie była ta najgorsza część. Wzdrygnęła się na to, co czekało na nich na ulicy. Wszystko robiło się coraz gorsze. Nigdzie nie było żadnego ruchu. Firmy i domy miały pozamykane okna i większość miała pogaszone światła – jakby ludzie obawiali się, że światło może przyciągnąć więcej os. Przeraziło ją to. Ale przynajmniej nie było śladu pumy. Zdawało się, że zniknęła. Potrzebując zrozumieć, co dzieje się na świecie, włączyła radio i przeszukiwała stacje w poszukiwaniu wiadomości lokalnych. Głos reportera był gruby z zaniepokojenia, co sprawiło, że jej gardło się zacisnęło.

203

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie ma wyjaśnienia dla tej wysypki owadów czy niespotykanych frontów atmosferycznych, wciąż utrzymujących się w ruchu. Władze zalecają wszystkim zachować spokój i pozostać w domach, dopóki eksperci nie zorientują się, co jest przyczyną tych zjawisk. W chwili obecnej jest zamkniętych kilka dróg i autostrad, a wszelkie sygnały wskazują, by uważać na nagłe powodzie. Również przypominamy wszystkim, że osy mogą żądlić również po śmierci, więc uprasza się o nie podnoszenie ich bez rękawiczek czy jakiejkolwiek innej formy ochrony. Urzędnicy zalecają wyłączenie świateł, mogących przyciągnąć więcej os. A jeżeli macie zwierzęta w ogrodzie, nie wychodźcie na zewnątrz, by się do nich dostać. Nagłe powodzie? Ciemne niebo nad nimi było zupełnie czyste. Wyłączyła radio. To nie było bardzo pomocne. - Domyślam się, że nie mogą ogłosić końca świata, co? - To nie jest koniec świata. Wpatrywała się w rozbite samochody i ciała, które mijali. Widziała również ręcznie pisane znaki na domach, w których ludzie prosili Boga o wybaczenie i innych namawiali do skruchy. - Z mojego siedzenia tak to wygląda. - Ach, teraz… - powiedział Jess, przesadnie cedząc samogłoski, co zaczynała postrzegać jako jego sposób na utrzymywanie rzeczy w pozytywnym świetle. – Zepnij się, mały biwakowiczu. To jeszcze się nie skończyło. Jesteśmy dalecy od tego. To właśnie był problem. Mieli długą drogę do przebycia, a ona nie widziała dla nich ucieczki. Jess skupiał swoją uwagę na drodze, skanując każdy centymetr drogi w poszukiwaniu zagrożeń. Starał się być pozytywnie nastawiony dla niej, ale wewnątrz był wściekle zmartwiony. Dlaczego Stary Niedźwiedź trzymał klucz do Zachodniej Bramy? Dlaczego nie skorzystał z szansy? Ten klucz powinien zostać wyrzucony do morza czy gdziekolwiek indziej.

204

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zresztą, czy Pierwszy Strażnik nie mógł zamknąć w tych słojach czegoś nieszkodliwego takiego jak chociażby motyle? Nie. Ludzie żyli w swojej nędzy, a Stary Niedźwiedź musiał okazać się stręczycielem plag, czekających na odkrycie. Dajcie mi szarańcze i czyraki. Do diabła, wolałby mieć raczej pryszcze na intymnych częściach swojego ciała. Wszystko byłoby lepsze od Coyote’a, przejmującego władzę nad światem. W tym momencie byli głęboko zagrzebani w błocie Gównianego Miasta. Przysięgam, Coyote. Jeżeli to przeżyje… To ty nie.

205

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 13 Jess wypuścił oddech ulgi, kiedy wjeżdżał na podjazd, a deszcz padał na samochód tak mocno, że brzmiało to tak, jakby młot walił o metal i szybę. Człowieku, co za noc. Już był wyczerpany, a nie było nawet późno. Oczywiście kolejna runda z Abigail zdecydowanie, by go ożywiła. Nie idź tam. Proszę, idź tam… Bo szczerze powiedziawszy, wolałby bardziej myśleć o niej nagiej w jego ramionach, niż myśleć o zrobieniu czegoś, co będą musieli zrobić, a potem on będzie musiał odejść nie oglądając jej nigdy więcej. Myślałem, że dobry facet powinien zdobyć dziewczynę. Przynajmniej taka była teoria. Szkoda, że miał wystarczająco dużo doświadczenia życiowego, by wiedzieć, że to na pewno nie był przypadek. Mili goście zostają zastrzeleni przez ich najlepszych przyjaciół. Potrząsnął głową, by oczyścić ją z koszmaru i zwrócił swoją uwagę tam, gdzie było trzeba. Czyli na plagę po sąsiedzku. Przynajmniej padało na tyle mocno, by zmusić osy do uległości i rozproszyć je. Zwłaszcza z niewielkim dodatkiem boskiej mocy Talona, która nimi wstrząsnęła i sprawiła, że były otumanione. Sprawy prawie wracały do normy. Taa, jasne. Sprawy były tak normalne jak Luddite pracujące dla Billa Gatesa. Ale znowuż, pobożne życzenia były wszystkim, co mu zostało. To i wściekłe pragnienie, by znaleźć Coyote’a i wybić mu z głowy to całe gówno.

206

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zaparkował w garażu i spojrzał na Abigail. Jej rysy twarzy były ściągnięte przez lęk i determinację, lecz wciąż była najpiękniejszą kobietą jaką kiedykolwiek widział. Czego by nie dał, by móc czołgać się z nią po łóżku przez tydzień i nie wychodzić na świeże powietrze dopóki oboje nie byliby bliscy śmierci z wygłodzenia. O tak, była tego warta. A kiedy spotkał jej wzrok, żal mocno uderzył w jego jelita. Jakby chciał mieć z nią więcej czasu dzisiejszej nocy. Więcej czasu na badanie jej i smakowanie. Więcej czasu po prostu… Zmusił swoje myśli, by odpłynęły z tego toru. W ogóle czy wybór był czymś dobrym? Sprawia jedynie ból, gdy pragniesz czegoś, czego nie możesz mieć. A jedną rzeczą, której nauczył się w dzieciństwie było to, by nie zastanawiać się nad tym „co by było gdyby”. Jak to powiedział Nietzsche? Nadzieja jest największym złem, bo przedłuża ludzką udrękę. Słowa uznania dla filozofa. Facet miał zdecydowanie rację w tym temacie. Posiadanie nadziei na coś lepszego nie sprawi, że będzie to namacalne. Przypominałoby mu to jedynie o decyzjach, które podjął, a których nie może cofnąć. Miał zadanie do wykonania i nie chodziło jedynie o chronienie jej. Musiał również ocalić resztę świata. Hartując swoją determinację, pochylił głowę w stronę Abigail. - Jesteś gotowa na kolejną część? Obawa wygięła jej brew, gdy wpatrywała się w swoje zaciśnięte dłonie na kolanach. - Jak adrenalina wystrzelona wprost w moje serce przez oczy – jej głos był słaby i wypełniony bólem. – Niesamowite, myślę, że bardziej boję się spotkania z Andy’m niż walki z Coyote’m.

207

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Roześmiałby się, gdyby nie miała racji. Miał ten sam kamień w żołądku na myśl o tym jak zareaguje dzieciak widząc zniekształcony samochód. Zdecydowanie nie było to coś, czego nie mógł się doczekać. Czas wypić piwo, które się nawarzyło. Po wyłączeniu silnika, otworzył drzwi i wysiadł z auta, a Abigail podążyła jego śladem. Ledwie zdążył zamknąć drzwi samochodu i usłyszał udręczony krzyk z wnętrza domu. - Co wyście potwory narobili? Twarz Abigail zbladła, kiedy zastygła w miejscu. Jess szybko przesunął się, by przechwycić Andy’ego w drodze do samochodu. Starał się zasłonić samochód swoich ciałem, ale Andy sobie nic z tego nie robił. Andy zrobił unik w lewo. Jess ruszył się w prawo. Andy obrócił się w prawo… Jess wyciągnął ręce, by powstrzymać go przed zobaczeniem wszystkich szkód. Cholera, dzieciak powinien grać w piłkę. Unikał złapania jak śliskie prosie. Zaoferował giermkowi współczujące skinienie głowy. - Możesz zamówić nowy. Andy jęknął z bólu, po czym przeciągnął dłońmi przez włosy w sposób, z którego mógłby być dumny James Dean. - Nie mogę uwierzyć, że zmasakrowałeś mój samochód! Mój samochód! Moją cenną dziecinkę. Niech to szlag, Jess. Co żeś zrobił? Była jedna rzecz, o której nie miał zamiaru wspominać. To by jedynie sprawiło, że dzieciak wpadłby w gorszy szał, a on nigdy nie usłyszałby końca narzekań. Nie wspominając o tym, że Abigail wypatroszyłaby go, gdyby powiedział komukolwiek, co robili. Jess opuścił ręce i wzruszył ramionami. - Wszystko co mogę powiedzieć to, że byliśmy w niebezpieczeństwie.

208

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Niebezpieczeństwie? – Andy zakrył uszy pięściami i wydał z siebie ostateczny dźwięk cierpienia. Cholera, chłopak wiedział jak przereagować. To było rzeczywiście imponujące. Jeśli fucha giermka zawiedzie, zawsze może grać rolę Edypa. Wszystko czego potrzebował to dwie broszki wbite w oczy i utykanie na scenie. – Mój samochód wygląda jak po podwójnym wyczynie kaskaderskim. Jak mogłeś? Cholera, Jess. Serio? – Wskazał na samochód. – Serio? Abigail wzięła odważny krok do przodu. - Tak mi przykro, Andy. To wszystko moja wina. Spojrzał na nią tak, jakby wyobrażał sobie ją w małych, krwawych kawałkach, rozprzestrzeniających się po całym domu. Podniósł rękę jakby chciał ją poczuć, ale szczerze, był tak zdenerwowany, że jedyne co mógł zrobić to bełkotać z oburzeniem. Jess poklepał go po plecach. - Będziesz żył. To tylko samochód, dzieciaku. - A piekło to tylko sauna. – Każde słowo nasączone było oburzeniem i wściekłością. Krzywiąc się, Andy zassał głęboko powietrze i zdawał się odzyskać panowanie nad sobą. - W porządku – powiedział falsetem. – Masz rację. Przeżyję, nawet jeśli teraz czuję się tak, jakby wyrwano mi wnętrzności przez nozdrza i położono na podłodze dla twojej gorzkiej rozrywki. Ty nieczuły draniu! Poczekaj aż odbiorę twój motor z Isztar. Zobaczymy kto się wtedy będzie śmiał. - Uszkodzisz mój motor, a wyrwę ci kręgosłup. Andy zrobił pauzę. - Słuszna uwaga. - Popatrzył na swój samochód i westchnął. - Mogło być gorzej. Nikt w niego niczym nie rzucił... - Jego oczy otworzyły się szerzej, jakby był nawet bardziej zaniepokojony. - Prawda? - Prawda - zapewnił go Jess. - Nikt nie rzucał w twoją dziecinkę.

209

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- W porządku. - Wyprostował się i zdawał się być wierny swojej obietnicy, że odpuści. - Będę mężczyzną w tym temacie. Trwało to do chwili aż zobaczył rysę zrobioną przez pumę i przedni błotnik, który Abigail uszkodziła na podjeździe. Zawodząc, podszedł do niego i upadł na kolana. Rozciągnął sie nad maską i położył głowę na uszkodzonym błotniku. - Tak mi przykro, Bets. Powinienem ukryć klucze. Zablokować koła. Cokolwiek. Nie miałem pojęcia, że ktokolwiek będzie się nad tobą znęcał, kochanie. Przysięgam, że nie pozwolę nikomu skrzywdzić cię ponownie. Aj, jak mogli zrobić to tobie? Jak? Och ta ludzkość! Jess wypuścił głębokie "heh" i spotkał wzrokiem Abigail. - Naprawdę muszę znaleźć temu chłopakowi dziewczynę. - Spojrzał w miejsce, gdzie Andy głaskał maskę samochodu. - Albo przynajmniej załatwić bzykanko. Abigail się roześmiała. Odpychając się, Andy syknął na nich. - Wyśmiewasz mój ból, Sir. - Nie - przeciągał Jess. - Wyśmiewam twój idiotyzm. Andy wykrzywił wargę. - Śmiało. Idź do domu. Zostaw mnie z moim cierpieniem, ty nieczuły potworze. Narobiłeś wystarczająco szkód. Jess pokręcił głową. - Szkoda, że komisja Razzie nie może zobaczyć tego spektaklu. Gdyby to zrobili, mielibyśmy zwycięzcę. - Mając nadzieję, że chłopak wyjdzie z tego bez pomocy terapeuty, skierował się w stronę domu. Abigail podeszła do Andy'ego. - Naprawdę mi przykro z powodu twojego samochodu.

210

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Spojrzał na nią szczerym spojrzeniem, które dało Jessowi nadzieję, że Andy nie sfiksował całkowicie. - Wszystko w porządku. To tylko... samochód. Przeboleję to w końcu. Wypchnął wargę jak dwu latek. W dziwny sposób było to prawie urocze. Abigail chciała przyciągnąć i pocieszyć biednego Andy'ego, choć jego reakcja była przesadzona. Może to niedorzeczne, ale czuła się okropnie w tej sprawie. Z powodu swojej przeszłości przywiązywała się bardziej do rzeczy niż do ludzi. Przedmioty mogły zostać skradzione, ale nie odchodziły dobrowolnie. Są zawsze tam, kiedy ich potrzebujesz, nie mówią i nie robią niczego, by zranić twoje uczucia. Dobijało ją to, że zniszczyła coś, co najwyraźniej znaczyło dla niego tak wiele. Staję się ogromnym obszarem chodzącego nieszczęścia. Była przeciwieństwem Midasa. Zamiast zmieniać rzeczy w złoto, wszystko czego się dotknęła obracała w proch. Nawet jej najlepszego przyjaciela... Serce jej stanęło. Wciąż nie mogła uwierzyć we wszystko, co stało się tej nocy. Jej przyjaciele byli jej wrogami, a ona polegała teraz na swym wrogu, by pomógł jej ocalić życie. Teraz nic w jej świecie nie miało sensu. Szczerze mówiąc, potrzebowała po prostu kilku minut spokoju przed kolejną katastrofą. Chwili, by odsapnąć przed kolejną burzą, która zdmuchnie ją i popchnie na krawędź szaleństwa. Lecz był to luksus, którego nie posiadało żadne z nich. Nie chcąc myśleć o tym, co nadejdzie następnie, podążyła za Jessem, który już zniknął w domu.

211

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Kiedy dogoniła go w kuchni stał z Sashą i blondynem, którego nie widziała nigdy przedtem. Nie tak dobrze umięśniony jak Jess, nowoprzybyły był daleki od bycia małym. Miał krótkie, potargane, blond włosy i małe warkoczyki opadające z jednej strony. Ubrany był w jeansy i szarą koszulkę, a ramiona miał pokryte plemiennymi, celtyckimi tatuażami. Było coś w nim, co krzyczało, że był największym skurczybykiem. W momencie, w którym wyczuł jej obecność, przyszpilił ją podejrzliwym spojrzeniem. Spojrzenie to przygwoździło jej nogi do podłogi i powstrzymało ją przed wykonaniem kolejnego kroku. Przynajmniej dopóki Jess nie odwrócił się i nie posłał jej życzliwego uśmiechu. Dzięki przyjaznemu wyrazowi jego twarzy wiedziała, że podejście do drugiego mężczyzny będzie bezpieczne. Miała taką nadzieję. Jess wskazał gestem, by podeszła. - Abigail, poznaj Talona. Talon, to jest Abigail. Rozluźniając odrobinę twardą postawę, Talon pochylił głowę w jej stronę. - Cześć. Cóż, przynajmniej był dla niej bardziej przyjazny niż Zarek. Nie to, żeby mówiło to zbyt wiele. Zapewne byliby bardziej przyjacielscy gdybyś nie zabiła ich braci. Szczerze mówiąc miała szczęście, że jej nie zaatakował, a ona nie winiłaby go, gdyby to zrobił. Nie było powiedziane jak długo znał tych, których zabiła. Jak blisko byli ze sobą. Tak bardzo mi przykro. W życiu poważnie brakowało przycisku cofania. Tchórz w niej chciał odwrócić się i uciec. Lecz nigdy nie była tchórzliwa i nie zamierzała być teraz, kiedy potrzebowali, by pozostała silna.

212

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Odchrząkując, zmusiła siebie, by dołączyć do nich przy wyspie z nierdzewnej stali. - Czy to ty jesteś odpowiedzialny za deszcz? - Tak. - Talon zerknął na Jessa i rzucił mu diabelski uśmieszek, który mówił, że był jakiś żart między nimi. Jess wykrzywił twarz w wyrazie najwyższego bólu. - Chyba nie blokujesz ciągle Storma, prawda? - Ach, do diabła. Pewnie, że tak. - Talon wybuchł nikczemnym śmiechem. Jest naprawdę niewiele rzeczy, które dają mi więcej przyjemności. - Jesteś wszelkiego rodzaju złem. - Jess pokręcił głową, zanim wyjaśnił to Sashy i Abigail. - Szwagier Talona jest profesjonalnym zaklinaczem deszczu. Więc za każdym razem, gdy biedny Storm stara się wywołać deszcz, Talon go powstrzymuje. W tym momencie, biedak zaczyna mieć kompleksy. Duma błyszczała jasno w oczach Talona. - Wiem, że to okrutne, ale nie mogę się powstrzymać. Mały drań zasługuje na to po całym smutku, który mi zaserwował z powodu jego siostry. Nie wspominając o tym, że naprawdę podoba mi się dziewczyński dźwięk jaki wydaje, kiedy jego starania kończą się niepowodzeniem. Sasha prychnął. - A wy ludzie myślicie, że ja jestem pokręcony. Cholera, to takie oziębłe. - Mówiąc o pogodzie - powiedział Jess - prawdopodobnie możesz teraz usunąć deszcz. Sądzę, że osy są całkiem w szoku i zostały zmuszone do odwrotu. Głośny grzmot wstrząsnął domem. - Tak, ale to jest zabawne. - Być może, ale zmuszasz ludzi do opuszczenia miasta z powodu powodzi. Talon się skrzywił.

213

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Spraw bym poczuł się źle, dlaczego nie? W porządku, deszcz został zapuszkowany. Abigail była zaintrygowana jego mocami. A ta była jedną, o której nie wiedziała, że Mroczni Łowcy mogą ja posiadać. -Więc możesz przywołać tornada albo trzęsienia ziemi? - Trzęsienia ziemi nie są powiązane z pogodą. - Talon mrugnął do niej, potem otrzeźwiał, jakby złapał się na tym, że jest zbyt przyjazny. - I bez urazy, ale nie czuję się komfortowo omawiając moje moce z kimś, kto może pewnego dnia spróbować wykorzystać je przeciwko mnie. Więc szczegóły zachowam dla siebie. Ból mocno dźgnął ją w klatkę piersiową. - Masz rację. Zasługuję na to. Nie powinnam pytać. Wyraz jego twarzy mówił, że czuje sie tak samo źle z powodu swoich słów jak ona. Jess położył rękę wokół jej ramion. - Zejdź z niej, Celcie. Chroniła swoja rodzinę. Podczas prób pomagania osobom, które kochamy wszyscy zrobiliśmy rzeczy, których żałujemy. To nie czyni z niej wroga. - Prawda. To jedynie czyni z niej człowieka. - Talon wyciągnął do niej rękę. -Rozejm? Oferując mu nieśmiały uśmiech, uścisnęła jego dłoń i potrząsnęła nią. - Rozejm. - W momencie, w którym dotykała jego skóry, poczuła coś dziwnego na wewnętrznej części jego dłoni. Z grymasem na twarzy odwróciła jego dłoń, by zobaczyć tam okropną bliznę po oparzeniu. - To wygląda naprawdę boleśnie. Talon rzeczywiście się uśmiechnął, jakby wspomnienie ogrzewało go. Odsunął rękę.

214

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Bardzo niewielka cena za to wszystko, co zyskałem. Zaufaj mi. gdyby było to konieczne, oddałbym całą rękę. - Omiótł spojrzeniem to ją, to Jessa, co wysłało dreszcz wzdłuż jej kręgosłupa. To było tak, jakby wiedział, co zrobili. Lekki uśmiech igrał na brzegach jego warg. - Skoro o tym mowa, muszę wracać do domu. Ostatnią rzeczą jakiej chcę, to stresować Sunny. Znając moje szczęście pojawi się tutaj, a zważywszy na jej stan musiałbym zabić każdego, kto by ją zdenerwował. Ponieważ nie chcę zabić samego siebie... - Rozejrzał się po ich trójce. - Powodzenia. I na miłość boską, nie zawiedźcie. - Nie zamierzamy - zapewnił go Jess. Talon zniknął. Abigail wierciła sie nerwowo, gdy Sasha wygiął brew na fakt, że Jess nadal trzymał rękę wokół niej. Zepchnęłaby ją, ale nie chciała robić niczego, by wyróżniać się bardziej. Poza tym, podobało jej się to. Ignorując ciekawość Sashy, przemówiła do Jessa. - Zakładam, że Sunny to jego żona i jest w ciąży? - Właśnie tak. Skinęła głową, wchłaniając to wraz z nowym strachem. - Nie sądziłam, że Mroczni Łowcy mogą mieć rodziny i kogoś zapłodnić. Światło pojawiło sie w jego oczach, jakby faktycznie w tej chwili mógł czytać jej w myślach. Posłała mu surowe spojrzenie. Panika rozbłysła głęboko w jego ciemnym spojrzeniu zanim odsunął się z dala od niej chcąc uzyskać dystans między nią, a jego tzw. wrażliwymi miejscami. - Nie zrobiłem tego. Przysięgam. I nie, nie możemy. Talon już nie jest jednym z nas. Sunshine go uwolniła. Doprawdy... była kolejna rzecz, o której nie wiedziała, że jest możliwa.

215

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zanim mogła ponownie przemówić, rozbrzmiał głęboki, surowy głos Rena. - Musisz robić to powoli. - Mówię, przestań mi matkować, Ren. Nie jestem inwalidą, wiesz? Zapadłem w jeden mały trans, zajmując się czymś, a teraz mam gdaczącą kwokę na głowie. Przysięgam, jeśli nie przestaniesz, będę musiał zmienić tobie imię. Abigail szybko ukryła rozbawienie, gdy Choo Co La Tah wszedł do kuchni z Renem. Wyraz twarzy Rena mógł zamrozić ogień. W przeciwieństwie do niej, Jess nie miał problemu ze śmianiem się z nich. - Czy jest cokolwiek, o czym powinienem wiedzieć? Choo Co La Tah zesztywniał z oburzenia. - Tak. Twój przyjaciel jest mantyką, a ja mam dość jak na dzisiaj, dziękuję bardzo. Ren westchnął rozdrażniony. A kiedy przemówił, było to skierowane do Jessa, a nie do Choo Co La Tah. - Talon wyprowadził go z transu. Teraz jednak myślę, że powinniśmy go pozostawić w tamtym stanie. Abigail nienawidziła przerywać, ale... - Z innej beczki - kim jest mantyka? Na szczęście Choo Co La Tah uśmiechnął się do niej. - Kimś, kto zrzędzi, moja droga. Ach. Nic dziwnego, że Ren był taki wściekły. - Czy mogę również zapytać o to dlaczego mówisz z angielskim akcentem? Wydaje się to... - Nie mogła użyć słowa dziwne, nie obrażając go, a była to ostatnia rzecz jaką chciała zrobić. Naprawdę lubiła starca, nawet jeśli nie zawsze był najsympatyczniejszy z ludzi. - Inne. Ren położył ręce na biodrach. - Nauczył się mówić po angielsku od pierwotnych osadników brytyjskich i nigdy w zupełności nie dostosował się do nowoczesnego akcentu.

216

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Choo Co La Tah posłał mu miażdżące spojrzenie, jakby nie doceniał wyjaśnienia Rena. - Lubię sposób w jaki brzmi. Poza tym, wytrąca to wszystkich z równowagi, co lubię nawet bardziej. Sprawia, że zawsze zgadują na twój temat, moja droga. Nic nigdy nie czyni ich tak szalonymi. Doceniała tą myśl. - Jak się czujesz? - zapytał Jess Choo Co La Tah, zmieniając temat. - Zmęczony. A zmarnowaliśmy wystarczająco wiele czasu. Musimy ruszać tak, by zdobyć szczyt przed świtem, złożyć naszą ofertę i zabezpieczyć słoje. Kosmyk strachu przeszedł po niej, gdy zdała sobie sprawę, że ofiarą najprawdopodobniej będzie jej życie. Nie jestem na to gotowa. Jess zobaczył strach w oczach Abigail. Chcąc jedynie ją pocieszyć, wziął jej rękę w swoją i uścisnął jej palce w cichej obietnicy, że nie pozwoli, by cokolwiek się jej stało. Dopóki oddychał, nic jej nie dostanie. Choo Co La Tah opuścił wzrok na ich dłonie i coś w rodzaju aprobaty przemknęło po jego twarzy. Dziwne. Ale Jess nie miał czasu, by o tym myśleć. - Ruszajmy do Bronco i zaczynajmy. Dotarcie tam stąd zajmie nam niewiele ponad godzinę. Powinniśmy mieć sporo czasu, by znaleźć się tam przed świtem, ale biorąc pod uwagę to, co zrzuca na nas Coyote to nic nie wiadomo. Ren się zawahał. - Moje moce słabną. Polecę i tam się z wami spotkam. Miał rację, ale... - Jesteś tego pewien? Snake też może skopać nam dupska i nie wiemy jakie plagi posiada. Prawda? - Mięsożerny wirus - powiedział Choo Co La Tah - i krwawy ogień. Sasha się skrzywił.

217

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Krwawy ogień? - Mój osobisty ulubieniec - ton Rena był gruby od sarkazmu. - To krople krwi, które spadają z nieba i eksplodują jak mokry dynamit. Jess przytaknął, gdy Ren dowodził swej racji. - Nie jest to do końca coś, czego chcesz doświadczyć będąc na dworze. - To prawda, ale jestem wystarczająco głupi, by zaryzykować. Muszę doładować siły jeśli mamy walczyć i jestem pewny, że wy też. Jess przeklął upór mężczyzny. I jego ofiarę. - Masz być naprawdę ostrożny – ostrzegł. Ren podarował mu zarozumiały uśmieszek. - Jak zawsze. Trzeba być ostrożnym podczas lotu albo skończy się rozmazanym z boku budynku. - Nie jesteś zabawny. - Jestem wesoły, palancie. - Spojrzenie Rena spoczęło na Abigail i wtedy cień przeszedł po jego twarzy. Cień, który Jess wyczuł jako niezwykle ważny. Ale tak szybko jak się pojawił, Ren go ukrył. – Chroń naszą dziewczynę. Nie zrobi nam to nic dobrego, kiedy dotrzemy tam bez niej. - Nie martw się. – Nie zamierzał pozwolić jej odejść. W każdym razie jeszcze nie. – Spokojnej podróży, penyo. Ren zasalutował, po czym udał się do frontowych drzwi. Otworzył je zanim zmienił się w kruka i odleciał. Sasha wydał z siebie dźwięk zniesmaczenia. - Co? Czy on został wychowany w stodole? Czy nigdy nie nauczył się jak zamykać drzwi? – Wyciągnął rękę w stronę drzwi i zatrzasnął je bez dotykania. – Amatorski zmiennokształtny… za grosz manier. Jess był zmieszany wilkołaczą dolegliwością.

218

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Czy powinniśmy zaaplikować tobie Midol21 przed wyjściem? - Nie jestem taki łatwy do uspokojenia, kowboju. Moje rozdrażnienie sięga poziomu komórkowego. Jess potrząsnął głową, po czym zamilkł, gdy spojrzał na Abigail i ujrzał w jej oczach iskierkę czerwieni. Demon starał się ponownie ujawnić. Zastanawiał się czy mogła poczuć, kiedy tak się działo. - Wszystko z tobą w porządku? - Tak, dlaczego pytasz? – Cóż, to była odpowiedź na jego pytanie. Najwyraźniej nie miała o tym żadnego pojęcia. Czerwień przygasła. Jego wnętrzności skręciły się ciasno. To nie mogło być dobre. Skupiłby się nad tym bardziej, ale teraz mieli napięty harmonogram. - Nieważne. – Biorąc ją za rękę, wyprowadził ich z kuchni i podążał korytarzem z beczkowym sklepieniem do innej części domu. Abigail była zaskoczona, gdy tak szli i szli. W podświadomości zanotowała, że jego dom był ogromny, ale dopiero teraz uderzyło to w nią. Cholera… Otworzył drzwi do innego garażu, który mieścił ogromną kolekcję samochodów i motocykli. Miał więcej wspólnego z magazynem niż z garażem, z wyjątkiem faktu, że był nieskazitelnie czysty i bogato zdobiony. Nawet wykończenie w kolorze złota wyglądało jak złoto. - Właściwie to jak wielki jest twój dom? Jess uśmiechnął się z zakłopotaniem. - To robota Andy’ego, nie moja. Nie pytaj, bo to jest po prostu nieprzyzwoite. I nie, z wyjątkiem czarnego Bronco, nic tutaj nie należy do mnie. Od kiedy Andy mieszka w mieszkaniu nad garażem to jego domena. - A jak duże jest mieszkanie Pana Andy’ego? 21

Lek łagodzący objawy napięcia przedmiesiączkowego.

219

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Rzeczywiście się zarumienił. - Sześćset dwadzieścia metrów kwadratowych i jestem pewien, że to dlatego wybrał ten dom. Chociaż zaprzecza. Kurka wodna… to wyjaśnia uczucie ogromności tego miejsca. Jej dom był jedną czwartą wielkości mieszkania Andy’ego. - A dlaczego twój Bronco jest tutaj? Jess kontynuował drogę do jego samochodu. - Był stosowany do holowania, a Andy nie chciał zarysować swoich ulubieńców. Ponieważ nie jeżdżę nim tak wiele, został tutaj. Była dziwnie rozbawiona, kiedy policzyła imponującą kolekcję Andy’ego. - Skoro ma szesnaście samochodów to dlaczego dba tak bardzo o Audi? Otworzył drzwi do Bronco i posłał jej wyzywający uśmieszek, czym postawił jej krew w ogniu. Och, chciała mieć pięć minut, by skubać te usta. - Audi jest jego najnowszym samochodem i szczerze mówiąc myślę, że chłopak szuka sobie powodu, by pojęczeć. Nie zwracaj na niego uwagi. Abigail wspięła się na tylne siedzenie, pozostawiając miejsce z przodu Choo Co La Tah, podczas gdy Sasha usiadł obok niej. Jess dostosował do siebie siedzenie i lusterka. Zanim ruszył przez lusterko wsteczne przyszpilił znaczącym spojrzeniem Sashę. - Czy wszyscy zapięli pasy? Sasha parsknął, po czym rozdziawił usta, kiedy zdał sobie sprawę, że Jess nie żartuje. - Serio? Czy jest tu ktoś, kto jest w stu procentach człowiekiem? Nie. Myślę, że śmierć z powodu niezapiętych pasów jest teraz naszym ostatnim zmartwieniem. - A ja nie ruszę dopóki wszyscy nie będą zabezpieczeni. Mam na myśli też ciebie, wilczy chłopcze. Rozdrażniony wyraz twarzy Sashy był bezcenny.

220

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie-kurwa-wiarygodne. Jestem w piekle. Z szaleńcem. Równie dobrze mogłem zostać z Zarekiem. Zanim się obejrzę, będę też topił naleśniki w syropie. – Zrobił wielki pokaz zapinania pasów. – Mam nadzieję, że załapiesz pchły – wymamrotał pod nosem. - Dziękuję. – Jess wyjechał z garażu. Zacisnęła wargi, żeby nie śmiać się z nich. Bez wątpienia skopaliby jej dupsko, gdyby to zrobiła. Wykrzywiając usta, Sasha sarkastycznie wyśmiał jego słowa w milczeniu. - A propos kowboju, wiesz, że gdybyśmy mieli wypadek mogę teleportować się z tej rzeczy. Prawda? - Czy Scooby nadal narzeka? – Jess zapytał Choo Co La Tah. – Przypomnij mi bym sprawdził zapiski jego weterynarza, kiedy wrócimy. Sądzę, że może mieć nosówkę bądź wściekliznę, albo coś w tym rodzaju. Choo Co La Tah się roześmiał. Abigail pokręciła głową na ich wybryki. Nie była przyzwyczajona do ludzi, którzy tak łatwo podchodzą do niebezpieczeństwa. Byli również najodważniejszymi stworzeniami jakie się kiedykolwiek narodziły… Lub najbardziej lekkomyślnymi. A gdy kierowali się w ciemność, poczuła dreszcz na ramieniu. Jestem obserwowana. To Ren. Nie przejmuj się. Możliwe, ale to nie było odczuwalne jak Ren. Tylko jak zło. ****** Coyote poczuł ogień przed sobą, gdy wędrował za pomocą umysłu, by szpiegować swoich wrogów. Nawet z zamkniętymi oczami mógł zobaczyć siebie

221

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

w jaskini. Ogień lizał kłody przed nim, rzucając niesamowite cienie stalagmitów i stalaktytów na ściany skalne wokół niego. Ale to nie było tym, co przykuło jego uwagę. Byli to jego wrogowie. Byli razem, co zagotowało go tak głęboko w środku, że był pewien, iż wypaliło to bruzdę w jego duszy. - Dlaczego nie umrzecie? – warknął. – Wszyscy. Ile razy musiał zabić Bawoła, by pozostał martwy? Jeśli chodzi o Rena… - Co się dzieje? Otworzył oczy, by zobaczyć Snake’a idącego w jego kierunku z ciemnego otworu, który poszerzył na wzgórzu. Wzgórzu, które przez wieki nazywał domem. - Zmierzają do Doliny. Snake przeklął. - Musimy ich powstrzymać. Tak jakby tego nie wiedział. - Dlaczego panikujesz, kiedy to ja jestem jedynym, który może stracić wszystko? - Nie jesteś jedynym, Coyote. Nie chcę przejść na emeryturę nie bardziej niż ty. Ale nie o emeryturę tutaj chodziło. Chodziło o zapłatę. O zdradę tak odrażającą, że żadna ilość czasu nie zmniejszy jej spalania. Jak mogłem być taki głupi? Pierwszy Strażnik wciąż go dręczył. Mógł to poczuć. Z jakiego innego powodu popełniłby taki błąd, jaki popełnił lata temu? Zabiłem złą osobę. Jedynie Pierwszy Strażnik mógł posunąć się do takiego podstępu i ochronić przed nim dziewczynę po tym jak zabił jej matkę.

222

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

I potrzebował tego klucza. To był jedyny sposób, by mógł zrealizować swoją zemstę. Jedynym sposobem na przetrwanie tego. Nie zawiodę. Nie tym razem. Czekał na to wieki, a to był sezon, w którym jego cierpliwość zostanie nagrodzona. Wstał i ruszył do wyjścia. Snake złapał go i przytrzymał przy swym boku. - Co robisz? - Idę za nimi. - Nie możesz. Poza Doliną jesteśmy jak bogowie. Za to wewnątrz nie. Wciąż wprawiało w zakłopotanie Coyote’a w jaki sposób ta kobieta mogła zabić Starego Niedźwiedzia. Było to coś, co powinno być niemożliwe nawet dla niej. A jeśli była w stanie zabić Strażnika poza Doliną, to najprawdopodobniej Bawół mógł również to zrobić. - Muszę ich powstrzymać. - Więc powstrzymaj ich, mój bracie… wraz z innymi. Coyote pokręcił głową. - Uwolniłem swoje plagi. - Zatem uwolnię swoje. – Snake umieścił rękę na ramieniu Coyote’a w wyrazie braterskiej solidarności. – Jesteśmy w tym do końca. Snake dla władzy. Coyote dla krwi. Skinął głową Strażnikowi Południa. - O świcie będziemy świętować na sercach naszych wrogów. - I wykąpiemy się w ich krwi. Więź wojowników. Snake wzmocnił uścisk na jego ramieniu, po czym go uwolnił. - Wezwę łowców nagród. – Zaczął odchodzić.

223

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Zaczekaj. – Coyote się zawahał, by powiedzieć więcej. Nie chciał pokazywać swojej słabości nikomu. Kiedykolwiek. Lecz nie miał wyboru. – Powiedz im, by nie skrzywdzili kobiety. Chcę, by przyprowadzili ją z powrotem do mnie. - Nienaruszoną? - Najlepiej. - Mogę zapytać dlaczego? Odpowiedź tliła się w nim jak szybkowar, który miał eksplodować. - To osobiste. Zmieszanie wygięło jego brwi, lecz Snake nie drążył tematu. - Upewnię się, że zostanie to wykonane. Dobrze. Coyote patrzył jak Snake wychodzi, a emocje piętrzyły się w nim. Lecz to wściekłość płonęła w nim najjaśniej. - Jesteś mi to winien! – krzyknął, a jego głos odbijał się od jaskini. I tym razem dopilnuje, by zapanowała równowaga. Jess Brady umrze, a on otrzyma nagrodę, którą mu obiecano.

224

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 14 Jess przeklął, kiedy skręcił, by ominąć pieszego, podczas gdy jechali Great Basin Highway22 w kierunku Doliny Ognia. W każdej części autostrady międzystanowej ludzie opuścili swoje samochody, które rozbiły się podczas ataku os albo późniejszej burzy jaką zesłał Talon. Pomimo tego co mówiły media, by wszyscy pozostali w domach, tysiące ludzi próbowało ewakuacji, a teraz chodzili po poboczu. Wielu z nich krzyczało, że to koniec świata, podczas gdy inni szli w ponurej determinacji, by dostać się tam, gdziekolwiek zmierzali. To był przykry widok, który sprawił, że Abigail modliła się, by jakakolwiek kolejna plaga, uwolniona przez Coyote’a ich nie dosięgła. Linie telefonów komórkowych zostały całkowicie zablokowane, co jedynie zwiększało u wszystkich panikę. Nie było żadnego sposobu, by dotrzeć do kogokolwiek w mieście bądź poza nim. Może to była przyczyna tego, że ludzie próbowali wyjechać. Potrzeba, by odnaleźć swoją rodzinę i przeczekać z nimi kryzys. Mimo tego, że straciła rodziców jako dziecko, nadal miała to pragnienie, by wczołgać się w ramiona matki, gdy działo się coś okropnego. Palącą potrzebę, by z nią porozmawiać, aby odpędziła wszystkie potwory i obawy. Ale one nigdy nie odeszły. Abigail chciała płakać nad tym, co widziała. Chciała płakać za ludzi, którzy zostali zranieni przez jej głupotę. - Nie mogę uwierzyć, że zrobiłam to wszystko. –Z pewnością będzie się za to smażyć w piekle. 22

autostrada.

225

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Choo Co La Tah odwrócił się na siedzeniu, by spojrzeć jej w twarz. - To nie jest wyłącznie twoja wina, kochanie. Nie bierz sobie tej winy do serca. Równowaga jest krucha i kontroluje wszystko we wszechświecie. Jeśli kiedykolwiek przechyli się szala… - Będziemy mieli przejebane – powiedział Sasha radosnym tonem z wielkim uśmiechem. - Nie jesteś zabawny, Sasha – warknął Jess. - Przepraszam. Próbowałem poprawić nastrój. – Spotkał wzrokiem Abigail. – Jeżeli to sprawi, że poczujesz się lepiej, to nie jest moja pierwsza apokalipsa. Zatem jest nadzieja. Nie była pewna co do tego. - Oczywiście świat przetrwał. Nawet w ciemności widziała ból, jaki wywołały w nim te słowa. - Taa, nie bardzo. To rodzaj ciosu, który sprowadził wszystko z powrotem do Epoki Kamienia Łupanego. Dobrą wiadomością jest to, że ludzie są odporni, a co cię nie zabije, służy jedynie jako opowieść - przestroga dla innych. – Spojrzał przez okno i westchnął. – To również czyni piekło z bajki do poduszki, zwłaszcza jeśli Strażnik Krypty23 robi za twoją publiczność. Zassała ostro powietrze na niewypowiedziane cierpienie, które ukrywało się pod tymi słowami. - Co się stało? - To, co zawsze się dzieje, kiedy paranormalne moce zostaną uwolnione albo pójdą na wojnę i nikt wtedy nie dba o uboczne szkody podczas bitwy. – Wskazał na ludzi na ulicy. – Straciłem całą rodzinę w mgnieniu oka. Ale hej, zaoszczędziłem dużo kasy, bo nie musiałem kupować kartek świątecznych. Jak mógł lekceważyć coś, co było dla niego bolesne w tak oczywisty sposób? 23

Postad z amerykaoskiego serialu telewizyjnego Opowieści z Krypty, utrzymanego w klimacie horroru i czarnej komedii. Wygląda tak: http://1.fwcdn.pl/blog/991385/443709.1.jpg

226

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Niewiele myśląc, wyciągnęła rękę i dotknęła jego dłoni. Sasha nie patrzył na nią, ale zamknął palce wokół niej i lekko ścisnął, co mówiło, że docenia jej gest. Sasha odchrząknął. - Więc, Choo? Ile apokalips ty przeżyłeś? - Więcej niż ty, Wilku. Więcej niż ty. Abigail była upokorzona przez ich doświadczenia. Cierpienie, które widzieli. Łatwo było stracić z oczu ból innych ludzi, kiedy własny był tak silny. Co to było, co powiedział Platon? Bądź dobry, ponieważ każdy, kogo spotykasz, toczy jakąś ciężką walkę. To była prawda. - Wszystko w porządku? – zapytał Jess. Uchwyciła jego spojrzenie w lusterku wstecznym. - Taa. Nie. Nie bardzo. Zżerała ją wina. I jedno pytanie zawisło ciężko w jej głowie. - Jak nauczyłeś się żyć, będąc płatnym mordercą? - To tak jak z każdym innym aktem okrucieństwa. Okłamujesz siebie. Mówisz, że na to zasłużyli. Tworzysz historyjki, by uzasadnić to dlaczego muszą zginąć i wmawiasz sobie, że jeżeli nie uderzysz pierwszy, oni to zrobią. W końcu robisz swoją przeklętą rzecz, w ogóle o tym nie myśląc. Tak, ludzie mieli paskudną tendencję do usprawiedliwiania ich złego zachowania, a potem mieli coś przeciwko, jeżeli inni zrobili to samo. Sasha puścił jej rękę. - Hej, Choo? Chcesz zrobić zakład o nasze przetrwanie tej nocy? W końcu jesteśmy w Vegas. Sądzę, że powinniśmy ustalić stawkę i mieć ogromną wygraną dla tego, kto zgadnie. – Kiedy Choo Co La Tah nie odpowiedział, skupił swoją uwagę na Jessie – A co z tobą, kowboju?

227

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Jess zadrwił. - Jedynie stawiam na to życie. - Ach… to wyjaśnia tak wiele o tobie. Wyjadę teraz z losowym tematem, aby odwrócić naszą uwagę od tego, że wszyscy najprawdopodobniej zbliżamy się z nadmierną prędkością do zagłady. Więc jak zdobyłeś swoją ksywkę, Sundown 24? - Chcesz to wiedzieć teraz? – jego ton był niedowierzający. - Dlaczego nie? Jess potrząsnął głową. - Dlaczego tak? - To po prostu dziwny pseudonim dla kogoś wyjętego spod prawa. Domyślam się, że ma to jakieś głębsze znaczenie. - Reporter gazety mu go nadał – powiedziała cicho Abigail. Przeczytała o tym artykuł, który Jonah znalazł lata temu. – Mężczyzna napisał, że wszyscy nazywali go Sundown, ponieważ wykonywał swoją najbardziej makabryczną robotę po zmroku. - Wierzysz we wszystko, co czytasz w gazetach? – Gniew w tonie Jessa przeciął samochód, podczas gdy wściekły tik wybijał ostry rytm na jego wyrzeźbionej szczęce. – Popieprzyli wszystkie fakty i myślę, że większość z nich jest tak chora, że srają w gacie każdego ranka. Do diabła, większość z nich musi iść po przekątnej, by w efekcie iść prosto. Oczywistym był fakt, że to uderzyło w jego czuły punkt. - Więc byli w błędzie? Sasha posłał jej „no-nie-pierdziel” spojrzenie. - Tak. – Złośliwość nasyciła mu głos. – Byli w błędzie. Moje prawdziwe imię to Manee Ya Doy Ay… co oznacza „zachód słońca” w języku mojej matki. Jak pięknie. Wątpiła, by kiedykolwiek mogła powiedzieć to poprawnie, ale brzmiało to wspaniale, kiedy wychodziło z jego ust. 24

z ang. zachód słooca

228

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Naprawdę? Subtelnie skinął głową. - To była jej ulubiona pora dnia. Kiedy to słońce musiało zawrzeć pokój z księżycem i na krótką chwilę stykały się we wzajemnej przyjaźni i szacunku. Idealna równowaga między światłem, a ciemnością. Czas na refleksję i przygotowanie. Jaki wspaniały sposób patrzenia na świat i to wywołało w niej ból z powodu jego straty. Kobieta tak dobra nie powinna być zabrana od swoich bliskich. Nie bardziej niż jej matka. - Brzmi jakby była niesamowita. - Była. - Była Czirokezem, prawda? - Tsalagi – poprawił. – Tak siebie nazywali. Abigail zmarszczyła brwi, gdy zobaczyła dziwny wyraz twarzy Choo Co La Tah. To było tak, jakby chciał coś powiedzieć, ale wiedział, że nie powinien. Zanim zdążyła go o to zapytać, coś uderzyło w samochód. Mocno. I postawiło go w ogniu. - Co do…? – Jess ponownie skręcił gwałtownie, kiedy spadało na nich więcej ognia. Uderzało to o dach jak żelowe jajka, rozpryskując się i rozpylając płomienie, które uczepiły się metalu. Abigail sapnęła, gdy niektóre uderzyły o szybę, barwiąc ją na czerwono. Czerwona krew. - Czy to krwawy ogień? Choo Co La Tah przytaknął. - Najgorsza część? Pali się w wodzie. Uroczo. Czy ktoś nie mógł kiedyś wymyśleć przyjaznej zarazy? Coś jak padające stokrotki? Euforie? Tańczące, latające świnie? Nie. Zawsze musiały być okropne.

229

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Uh, chłopaki? - powiedział Sasha zabawnym tonem. - To nie tylko plaga. Abigail zrozumiała co miał na myśli uderzenie serca później, kiedy Bronco dosłownie wypadł z drogi tak mocno, że odbił się od ściany mostu autostrady międzystanowej 15 i wylądował pod nią na autostradzie 93. Nawet po wstrząsającym upadku, Bronco nadal szybko się toczył i jak szalony kierował się w stronę miejsca, gdzie było zaparkowanych kilka ciągników siodłowych z naczepą. Do czasu kiedy się zatrzymali, była całkowicie zdezorientowana. I do góry nogami. Wyciągnęła rękę do czoła i dotknęła czegoś mokrego nad brwią. Cholera, krwawiła. Przynajmniej to tłumaczyło jej nagły ból głowy. Spojrzała na Jessa, aby upewnić się, że wszystko z nim w porządku. Tak jak ona miał ranę na skroni, a jego lewa ręka krwawiła. Poza tym, wydawał się być w dobrym stanie. Choo Co La Tah zdawał się być jedynym, który odniósł najmniej obrażeń. Trzymał jedną rękę ponad głową, opierając ją o sufit tak, by podeprzeć swoją wagę, aby pas bezpieczeństwa nie wrzynał się w niego tak jak jej. Grawitacja zdecydowanie była teraz suką. Sasha jęknął obok niej, walcząc z pasem. - Sądzę, że wyrzygam kłaczek. Jess wypuścił sfrustrowany oddech, próbując się wyswobodzić. - Nie możesz. Jesteś psowaty. - Powiedz to kłaczkowi w moim żołądku. Jess przeklął, kiedy wyślizgnęła mu się ręka, gdy starał się uwolnić. - Założę się, że jesteś teraz zadowolony, że sprawiłem, iż zapiąłeś pasy bezpieczeństwa, prawda panie mogę-błysnąć-na-zewnątrz-jeśli-w-coś-uderzymy? Sasha jęknął.

230

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Zamknij się, dupku - spojrzał na Jessa. - I błysnąłbym z samochodu, ale dlatego, że koziołkowaliśmy nie chciałem być trafiony przez niego. Niech szlag trafi prawa Rytisa. Abigail chciała zapytać co to było, ale nie było na to czasu, kiedy byli jeszcze bardziej bombardowani krwawym ogniem. Zapach gazu był silny. Jeśli Bronco obecnie nie stanął w ogniu, nie potrwa to długo zanim zapłonie pod wpływem deszczu. - Musimy się stąd wydostać. - Jess kopnął rozbitą szybę stopą odzianą w but. Abigail próbowała odpiąć swój pas bezpieczeństwa, ale nie mogła. Klamra złamała się podczas wypadku. - Nienawidzę być tak dziewczyńska, ale jestem uwięziona. - Gdzie jest Sasha? - zapytał Jess. Odpowiedź nadeszła zza jej okna. - Skopuje mu cztery litery, odwracając uwagę tego dupka od ciebie. W każdej chwili, w której będziesz chciał mi pomóc, Jess, zrób krok do przodu. Jess prychnął na zgryźliwego zmiennokształtnego, podczas gdy przecinał pas, a następnie trzepnął o sufit z dużą siłą. - Cokolwiek robisz, spraw, by był zajęty. - Nie ma problemu. Używanie mojej twarzy jako worek treningowy zdaje się działać. Będę cię jedynie potrzebował później do odnalezienia moich wszystkich zębów. Abigail zobaczyła jak Sasha uderza o ziemię w ich pobliżu. Oooch, to wyglądało naprawdę boleśnie. Jego twarz stała się śmiercionośna zanim odepchnął się i ponownie zniknął z pola jej widzenia. Choo Co La Tah był dziwnie spokojny, kiedy zapach gazu stawał się silniejszy, a jej oddech bardziej utrudniony. Ciężko było zaczerpnąć powietrza, kiedy wrzynał się w nią nylonowy pas.

231

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Ludziska! – krzyknął Sasha – Możecie chcieć teraz pomyśleć o wydostaniu się na zewnątrz. Płomienie rozprzestrzeniają się po całym dnie samochodu. Mogła usłyszeć ogień i poczuć jego ciepło. Umrę. I jeszcze nie odczuwała strachu. Nie miała pojęcia czemu. To w ogóle nie miało sensu. W rzeczywistości była dziwnie spokojna. Tak, jakby część niej mogła nawet tego pragnąć. Leżąc na plecach Jess wściekle kopał przednią szybę. - Niech. To. Szlag. Ty. Sukinsynie. Pożerający. Koty.– Miał najbardziej barwny sposób mówienia, kiedy przerywał każde słowo solidnym kopniakiem. Coś wydało z siebie skowyt o wysokim tonie. Sekundę później, szyba wylądowała na ziemi, a Jess przysunął się do niej. Potrząsnęła głową. - Najpierw Choo Co La Tah. Zawahał się. - Nie – Choo Co La Tah odparł ostro. – Uwolnij ją. Będę na zewnątrz w przeciągu sekundy. Widziała niezdecydowanie w tych ciemnych oczach oprawionych bujnymi rzęsami. - On jest ważniejszy ode mnie. Nie, dla mnie nie jest. Jess ledwie ugryzł się w język zanim wypowiedział te słowa na głos. Każda jego część wzdrygała się na myśl, że ona może zostać bardziej zraniona. Nie mógł znieść widoku jej krwawiącej i uwięzionej. To przyniosło ze sobą wspomnienia, których nie rozumiał. Nie były to wspomnienia o Matildzie. Były czymś zgoła innym. Wyblakłymi obrazami czasu i miejsca, których nie mógł pojąć. Ale widział jej twarz tak wyraźnie. Jej twarz. Te same czarne włosy i bezczelny uśmieszek, kiedy kiwnięciem palca pokazywała mu, by podążył za nią.

232

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zawsze za tobą pójdę, Kianini. Nic mnie przed tym nie powstrzyma. Roześmiała się, gdy wciągała go w ramiona i patrzyła na niego nieśmiało spod rzęs. I nigdy cię nie opuszczę, moje serce. Na zawsze twoja… Te słowa zostały wyszeptane mu do ucha. - Uwolnij ją. Zajęło mu chwilę zarejestrowanie słów Choo Co La Tah, wypowiedzianych w języku, którego nie słyszał nigdy wcześniej. Mimo to całkowicie je rozumiał. Mrugając, ruszył się, by to wykonać, gdy Choo Co La Tah wyczołgał się przez brakującą przednią szybę. Abigail napotkała zdeterminowane spojrzenie Jessa, a przerażenie w jego oczach powiedziało jej, że ich czas zbliżał się ku końcowi. Dźwięk ognia był już teraz ogłuszający. Co więcej, gryzący zapach gazu utrzymywał się tak gęsto, że mogła go posmakować, co jeszcze bardziej utrudniało jej oddychanie. Niezrażony niebezpieczeństwem, Jess z trudem przecinał pas. Samochód wydał głuchy odgłos i zaczął pękać z trzaskiem. Jej czas mógłby być teraz liczony w liczbie uderzeń serca. Dotknęło ją to, że Jess wciąż jej pomagał. Było to kretyńskie, ale wzruszające. Położyła dłoń na jego, by powstrzymać go od przecinania pasa. - Idź. Nie ma potrzeby byśmy umierali oboje. Uniósł jej rękę do ust i pocałował w kłykcie. - Nie zostawię cię. Jeśli idziemy, idziemy razem. - Nie bądź głupi, Jess. Zadrwił, wracając do przecinania pasa. - Mózgi niezbyt dokładnie działają w mojej rodzinie. Za to samobójczy obłęd, z drugiej strony… - Znaczy się tępota? Wyszczerzył się do niej. - Cofnij się.

233

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Metal zaskomlał w ostrzeżeniu dla nich, kiedy pas w końcu pękł. Jess przyciągnął ją do siebie i przez kilka sekund delektował się tym uczuciem zanim pocałował ją w skroń, a następnie wyciągnął z wraku. Ledwie opuścili Bronco, po czym samochód wybuchł w jednym, imponującym pokazie pirotechniki. Pożar strzelał w ciemne niebo, podczas gdy kawałki auta opadały na nich. Jess chwycił Abigail pod sobą, aby chronić ją przed odłamkami. Abigail nie mogła oddychać, gdy jego waga naciskała na nią. Ale była wdzięczna, że miała go jako tarczę. Jej jedyną nadzieją było to, że nic go nie trafi. Jess zamarł w chwili, gdy ich oczy się spotkały i pochwycił pełną siły adorację w jej spojrzeniu. To zaprało mu dech w piersi. Uniosła rękę i delikatnie położyła ją na jego policzku. Ciepło jej dłoni postawiło go w ogniu. Nagle głośny, smoczy dźwięk zwrócił jego uwagę i zrujnował urok chwili. Abigail odwróciła głowę w synchronizacji z Jessem. Wpatrywała się w widok Choo Co La Tah, Rena i Sashy wplątanych w gorzką walkę z najbardziej ohydną rzeczą jaką widziała odkąd Kurt podjął próbę ścięcia włosów Hanny, kiedy byli dziećmi. Zbity i czarny, był bardzo wysoki i szczupły z pajęczymi kończynami, skręconymi jak żywe wąsy rośliny pnącej. Czymkolwiek to było, potrafiło ciskać odnóżami jak biczem i uderzać nimi w ich przyjaciół. Poruszał się tak szybko, że ciężko było za nim nadążyć i to mówiło wiele o ich umiejętnościach walki, że byli w stanie stanąć do pojedynku z tym nowym stworzeniem. Jess odepchnął się od niej i pobiegł, by dołączyć do walki. Przewracając się, Abigail wstała, by przyłączyć się do starcia. Ale zanim mogła się poruszyć, a Jess dotrzeć do walki, Ren pojawił się przed nim. - Wracaj. Jess potrząsnął głową. - Nie możemy pozwolić, by Choo Co La Tah stała się krzywda.

234

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- On jest niepotrzebny, Jess. Ty i Abigail tak. Ta wiadomość powaliła ją. Jess się skrzywił. - Co? - Rób, co mówi! – krzyknął Choo Co La Tah, gdy zmusił jedno ze stworzeń do odwrotu, a drugie wykorzystało ten moment, by na niego ruszyć. – Oboje musicie przeżyć. Jess kłóciłby się, ale szczerze chciał ją chronić. W porządku. Zaufa im. - Czym to jest? – spytała, kiedy Jess wrócił do jej boku. - Dobra bajka skończyła się źle. - Co? Ren kopniakiem odepchnął jedną z kreatur. - To są tsi-nook. Powiedziała to tak, jakby ona miała to zrozumieć. - Bełkot nie jest moim ojczystym językiem, Ren. Co to są tsi-nook? Nikt nie odpowiedział, gdyż byli trochę zajęci walką i podczas gdy zadawali kilka dobrych ciosów, nie zdawali się wygrywać. Abigail nienawidziła uczucia bycia tak bezbronną. Nie miała pojęcia przeciwko czemu staje i nie wiedziała czy powinna wydłubać im oczy czy kopać je w kolana. Choć szczerze mówiąc nie sądziła, by mieli chociaż jedno. - Dobra, nie obchodzi mnie czym są. Jak je zabijemy? - Wielkimi umiejętnościami, moja dziewczyno. Wielkimi umiejętnościami. – Choo Co La Tah rozwinął pierzastą bransoletę ze swojej ręki. Kiedy ją zdjął, wyrósł z niej buzdygan niemal tak wysoki jak on. A gdy się rozszerzył mógł zaatakować nim najbliższego z tsi-nook. Lecz to nie zadziałało. Zdawało się jedynie zdenerwować bestię. Tsi-nook upadł na ziemię. Na plecy. Przynajmniej wzięła to za jego plecy. Ich kształty były tak poskręcane, że trudno było stwierdzić to na pewno.

235

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Po jego upadku, zobaczyła po raz pierwszy wyraźnie jego twarz. Co dziwne, przypominała jej drewnianą maskę. Bagienną z głębokimi liniami na całej twarzy, a jego oczy były niczym więcej jak szczelinami, które zdawały się nie mieć powiek. Z resztą i tak nie wydawał się mrugać. Jednym słowem, wyglądały szpetnie. Jakby przewidział to, co o nich myślała, odwrócił się do niej i wydał z siebie przeszywający wrzask. Najwyraźniej w dziwacznej mowie było to jakiegoś rodzaju wezwanie, ponieważ inne kreatury usłyszawszy ten dźwięk, zatrzymały się i gapiły na nią oraz na Jessa. Nigdy nie było dobrze być w centrum niechcianej uwagi, a ona czuła się teraz jak Carrie25 na balu. Lub bardziej do rzeczy, jak jedyny stek pośród hodowli psów. Serce jej waliło, podczas gdy strach zablokował ją przy Ziemi i utrzymywał ją tam. Poruszając się z dziwną, płynną gracją i prędkością, która nie powinna być możliwa, biegli w jej kierunku. Jess ruszył, by z nimi walczyć, lecz minęli go i nie przestawali pędzić z pełną prędkością. Na nią. Oczy Abigail rozszerzyły się, kiedy zdała sobie sprawę, że nie dbali o mężczyzn. To ona była ich celem. Jedynym celem. C-h-o-l-e-r-a. Szykowała się na walkę. Co ja robię? Było ich więcej niż kilkanaście, a ona była jedna. Jedyna. Podczas gdy szlachetnym było być odważnym, głupotą byłaby misja samobójcza. Walka z ponad tuzinem… kiedy nie miała broni i nie wiedziała jak ich zabić przeszła gładko obok sfery szlachetności, by wylądować solidnie w królestwie głupoty. 25

Postad z ekranizacji pierwszej powieści amerykaoskiego pisarza Stephena Kinga.

236

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Cytując jej ulubioną grę wszechczasów… Uciekaj! Odwróciła się i popędziła w kierunku pustyni tak szybko, jak tylko mogła. Jessa przeszyło zimno, kiedy tsi-nook ruszyły za Abigail. Jego wzrok pociemniał, a w tym czasie przeszył go strach o nią. Przez jedną sekundę był ponownie śmiertelny, po czym to uczucie zniknęło. - O nie, nie zrobicie tego. – Jego moce wzrosły w sposób, w jaki nie robiły tego od dziesięcioleci. Nagle poczuł się silniejszy niż kiedykolwiek wcześniej. Coś głęboko w nim pękło i wydostało się na zewnątrz, coś, co mógł opisać jedynie jako wewnętrznego wojownika. Takiego, który znał smak i uczucie krwi tsi-nook na swoich rękach. Nikt nie skrzywdzi Abigail. Rzucił się za nimi. A gdy zbliżał się do niej, zdał sobie sprawę, że jej oczy zmieniły się w czerwone. Demon ponownie brał ją w swoje posiadanie. To mogła być dobra rzecz. Albo naprawdę zła. Od kiedy tsi-nook, tak jak tradycyjne Daimony, żerowały na ludzkich duszach, mogli nie chcieć żadnej części demona Gallu. Albo jeśli byli jak nowa generacja Daimonów i pożarliby jej duszę, mogłoby to doładować ich moce i uczynić ich silniejszymi. Tak czy inaczej, nie miał zamiaru podejmować takiego ryzyka. Nie tej nocy. Jess sięgnął w głąb siebie i wydobył jedyną moc, której starał się nie używać. Tak silną i bolesną, że po jej użyciu będzie życzył sobie śmierci. Ale najpierw uratuje im to życia. Zamykając oczy, przywołał broń – nie byle jaką broń. Tą, która okryła go niechlubną sławą. Winchestera z 1887 roku z pięciocylindrycznym magazynkiem. Nie żeby było to potrzebne tej nocy. Jego moce upewnią się, że nie skończy tej rundy tak szybko.

237

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zapach krwi przenikał jego nozdrza. Jego nos zawsze krwawił, kiedy korzystał z tej mocy, dlatego prawie nigdy tego nie robił. Z powodu tego i okrutnego bólu głowy, który odczuwał później. Tyle, że Mroczni Łowcy ich nie miewali. Ale jeśli to sprawi, że będzie bezpieczna, będzie warto. Abigail zastygła, gdy dostrzegła Jessa, zbliżającego się do niej długimi, zdeterminowanymi krokami. Pustynny wiatr dął w jego czarny płaszcz i powiewał nim wzdłuż jego umięśnionego ciała. Ponury, śmiercionośny wyraz jego twarzy, obiecywał tsi-nook piekielny gniew, a nawet więcej. To nie był czuły mężczyzna, z którym kochała się w ciasnym samochodzie. Nie było już głuptasa, który żartował i się drażnił. To był zacięty, zimnokrwisty zabójca, który zostawiał legiony zmarłych w przerażającej legendzie, opowiadającej o tym, że nawet szeryf wolał oddać swoją odznakę niż wziąć konia Jessa do aresztu. To prawdziwa historia. A Jess miał wtedy jedynie siedemnaście lat. Nic dziwnego, że jego partner strzelił mu w plecy. Wątpiła, by ktokolwiek był w stanie stawić czoła Jessowi, kiedy był w takim stanie jak teraz. Nawet ona miała teraz dreszcze, biegnące wzdłuż kręgosłupa i podniesione włoski na karku. Była całkiem pewna, że nie skrzywdziłby jej, ale tak naprawdę nie chciała się dowiedzieć tego na pewno. Bez przerywania kroku, przechylił lufę strzelby do jego piersi, wycelował i rozerwał najbliżej stojącego tsi-nook na kawałki. Wzdrygnęła się w reakcji na dzwoniący dźwięk z broni i przenikliwy krzyk tsi-nook. Krew z tej istoty oblała całe jej ciało. Napięła się, niepewna czego może oczekiwać od krwi dotykającej jej skóry. Na szczęście nic się nie stało.

238

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zanim zdążyła pomyśleć, by znów oddychać, Jess nie przestawał strzelać, rozrywając każdego z nich po kolei. Ich krzyki odbijały się echem wokół niej, aż noc połknęła wszelkie dźwięki i uciszyła je na zawsze. Dopóki nie wycelował w jej głowę. Z szeroko otwartymi oczami, została ogarnięta przez przerażenie. Co ja zrobiłam? Dlaczego miałby zabić ją teraz? Patrzyła prosto w lufę. Czarna i zła, dała jej głębokie zrozumienie dla ludzi, których zabił. Nie rób tego. Te słowa utknęły jej w gardle. Z zimnym jak kamień wyrazem twarzy, wystrzelił. Abigail zassała gwałtownie oddech na ten dźwięk, spodziewając się bólu i odrzutu, który zwaliłby ją z nóg. Zamiast tego, pozostała nienaruszona. Bez żadnego bólu i uczucia siły uderzenia. Jess kontynuował, ponownie obierając cel. Dopiero kiedy wystrzelił kolejną rundę, zdała sobie sprawę, że strzelał obok niej, a nie w nią. Dzięki Bogu, że się nie poruszyła. Wtedy mógłby ją naprawdę zabić. W rzeczywistości, nie przestał strzelać dopóki nie stanął obok niej. Dopiero wtedy obniżył broń i skanował ciemność, by upewnić się, że nie było tam nic innego. Wiatr gwizdał wokół nich, a w oddali usłyszała wołanie pojedynczego kojota. Choć szczerze powiedziawszy była zdumiona, że mogła cokolwiek słyszeć, biorąc pod uwagę kilka ostatnich minut. - Czy to nasz przyjaciel? – zapytała Jessa. - Nie. – Jess przechylił głowę do tyłu i pociągnął nosem jak wilkołak, tropiący kogoś. – Są łowcami nagród. - Słucham? Wspomnienia Jessa zapłonęły, gdy cofnął się w czasie do chwili, kiedy miał piętnaście lat. Wtedy, tak samo jak teraz, był wyczuwalny chłód w ciepłym powietrzu. Ale nikt poza nim nie mógł tego wyczuć. Bart zostawił go, by zaszył się

239

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

w małej ziemiance na zboczu góry pośrodku Arizony. Grupa pościgowa została wysłana w pogoni za nimi, a on nie miał nic więcej poza paroma kulami. Spał jak zabity, gdy został zbudzony przez nic więcej jak walenie swojego serca. Kiedy próbował się zmusić do ponownego snu, wyczuł nawiedzający go smród, który był nie do opisania. To był ten sam zapach, który czuł właśnie teraz na wietrze. Spojrzał na Choo Co La Tah. - Co się dzieje? - Musimy dostać się do Doliny. Szybko. Coyote zaczyna robić się zdesperowany. Sasha ustał przed nimi, umieszczając ręce na biodrach. - Coyote ma chłopców. – Wskazał podbródkiem w kierunku ciał. – Wielu. Z czym do cholery właśnie walczyliśmy? Abigail była nawet bardziej wdzięczna wilkowi. - Dzięki, że pytasz. Też bym chciała wiedzieć. Jess nie odpowiedział, za to spotkał się spojrzeniem z Choo Co La Tah. - Co tam jest? - Zadajesz mi pytanie, na które znasz już odpowiedź. I tak, poszukiwali cię już wcześniej… Wiele razy. Ren westchnął. - Są to skinwalkersi26, którzy przegrali zakład z Coyote’m. Teraz służą mu jako łowcy nagród. - Są tacy sami jak ty? – zapytała Abigail. Ren pokręcił głową.

26

Skinwalker - Według legend indiaoskich, jest to istota posiadająca zdolnośd przemiany w zwierzę. Może przemienid się, kiedy zechce, pod warunkiem, że ma na sobie zwierzęce futro. Często utożsamia się go ze zmiennokształtnymi. Legendy o skinwalkerze związane są głównie z Indianami należącymi do plemienia Navajo. W ich wierzeniach nazywa się ich „yee naaldlooshii” (dosłownie: chodzący na czworakach).

240

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jestem zmiennokształtnym, nie skinwalkerem. Oni są najokropniejszymi ze stworzeń. Złem tak obrzydliwym, że psuje ich od wewnątrz. – Odwrócił się do Jessa. – To właśnie odór jaki czujesz. Nic nie jest do tego podobne. Sasha warknął. - Jakie są ich moce? - Mogą tropić tak samo dobrze jak ty. Może lepiej. Mogą zmieniać kształt, ale tak długo, jak trzymają skórę bądź futro zwierzęcia, w które chcą się zmienić. Poza tym posiadają nadludzką siłę. Choo Co La Tah się zgodził. - I cuchnący oddech tak bardzo silny, że mogą powalić nim budynki. Świetnie. Po prostu świetnie. Jess robił się zmęczony byciem ściganym. - Rozumiem dlaczego ruszyli na nas dzisiaj. Ale pamiętam, że ścigali mnie już kiedy byłem człowiekiem. Sasha gwizdnął. - Do tematu dlaczego wrócimy za chwilę. Po pierwsze, co do cholery leży w kawałkach wokół nas? Jestem Grekiem, pamiętacie? Więc to wszystko jest… nie greckie dla mnie, co oznacza, że nic o tym nie wiem. A muszę to wiedzieć na wypadek, gdybym miał z tym walczyć ponownie. Jess oparł strzelbę na ramieniu. - To stworzenie określane jest jako tsi-noo. Tsi-nook w liczbie mnogiej. Nie mylić z Narodem Chinook, bo nie mają z nimi nic wspólnego… W skrócie, są naszą wersją Daimonów. - Apollo też ich przeklął? Jess prychnął na lekceważące pytanie Sashy. - Nie. Byli ludźmi, którzy popełniali zbrodnie tak odrażające i przerażające, że zimowe wiatry obróciły ich serca w lód. Teraz mogą żyć jedynie dzięki ludzkim duszom.

241

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- I byli jedną z plag Snake’a – dodał Ren. – Co oznacza, że on i Coyote będą z jeszcze większą determinacją poszukiwać plag Starego Niedźwiedzia. Sasha przytaknął, słuchając. - Kleję. Teraz ważne pytanie, więc uważajcie degeneraci z ADHD. Jak do ch… mam ich zabić? Bo bez obrazy, ale próbowałem, lecz skopali mi dupsko. To naprawdę nie było ładne i nie uczyniło wiele dobrego mojemu ego. Moją jedyną ulgą jest to, że nikt z kim będę musiał stoczyć regularne walki nie był tego świadkiem. Nie wiem czemu chcieliście mnie tutaj, kiedy jestem tak pożyteczny jak brodawka na tyłku Artemidy. Uśmiechając się na jego tyradę, Choo Co La Tah przywrócił swój buzdygan do postaci bransoletki i ponownie zawiązał ją wokół nadgarstka. - Prosto, Wilku. Jak u Daimonów trzeba przebić im serca i zniszczyć ich wewnętrzny lód. Umierają natychmiast. Jak mogłeś zobaczyć z działań Sundowna, kule rozrywające ich serca, kończą ich życia. Sasha zmrużył wzrok na Jessa. - Skąd to wiedziałeś, kowboju? - Nie wiedziałem. Ale 12 mm kula w głowie bądź sercu powali praktycznie wszystko. Jeżeli nie, pocałuj swoją dupę na pożegnanie i uciekaj gdzie pieprz rośnie. Abigail skrzyżowała ręce na piersi i dudniła paznokciami o biceps. - Swoją drogą, ty i ja musimy porozmawiać o tym jak zdobyłeś broń, podczas gdy wiem, że nie było jej w samochodzie. – Zmierzyła go wzrokiem od stóp do głów, które sprawiło, że się wzdrygnął. – Ukrywasz coś przede mną. Pomocy… Jak mógł do diabła bardziej obawiać się jej, małej, drobnej kobiety, niż tsinook? - Hm… - Co to było?

242

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wszyscy spojrzeli na Sashę, wpatrującego się w ciemność. Jess się skrzywił. - Co? Ren cofnął się jakby też mógł to słyszeć. - Musimy ruszać. Sasha wskazał na dymiące szczątki Bronco. - Jak? Jesteś jaskółką w innej formie czy co? Choo Co La Tah popatrzył na niego wilkiem. - Jaskółką? Czy nie pleciesz teraz za dużo? - Och, dajcie spokój, z pewnością w każdym z was czai się humor Mon… ty… Pythona27… - Sasha przerwał, przypominając sobie o swojej publiczności. – Nieważne. Jess potarł szczękę. - Ma rację. To zbyt daleko, by iść i z wyjątkiem Rena i Sashy, nie mamy jak się przemieścić szybciej. Choo Co La Tah wskazał na zaparkowane ciągniki siodłowe z naczepą. - Co powiesz na jeden z tych? Jess rozważył to. - Ktoś może zostawił klucze w jednym. Chodźmy zobaczyć. Abigail szła po środku mężczyzn, nasłuchując kolejnego ataku. Było tak ciemno, że z trudem mogli cokolwiek zobaczyć. Na niebie była nisko położona chmura, która powstrzymywała gwiazdy. To sprawiło, że odczuwało się powietrze jako ciężkie. Złowieszcze. A może było to spowodowane faktem, że wiedziała co tam się czai, by ją dopaść. Niewiele myśląc, sięgnęła po szorstką dłoń Jessa i ją ścisnęła. Kiedy splótł swoje palce z jej, ogrzało ją to mimo zimnego, pustynnego wiatru. Czerpała siłę z jego bliskości, co sprawiło, że chciałaby, by nie musieli tego robić. 27

Monty Python, grupa Monty Pythona, Pythoni - zespół twórców i gwiazd telewizyjnego serialu komediowego Latający cyrk Monty Pythona, założony pod koniec lat 60. XX wieku w Anglii.

243

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Chciała znaleźć sposób, by zakończyć ten koszmar i powrócić do normalnego życia. Twoje życie nigdy nie było normalne. To z pewnością była prawda. Ale po raz pierwszy chciała normalności. Pragnęła tego teraz, ale było za późno, by tego żądać. Już zapewniła sobie śmierć. Tak czy siak, jej życie było skończone. Jeśli jakimś cudem przetrwa to wszystko i przekona Choo Co La Tah, by nie poświęcał jej duchom, które obraziła, nie miała wątpliwości, że jeden z Mrocznych Łowców zabije ją za to, co zrobiła. Nie było żadnej nadziei. Nie teraz. Jak mogłam tak bardzo spieprzyć swoje życie? W ten sam sposób jak wszyscy to robili. Słuchała i zaufała niewłaściwym ludziom. Pokładała wiarę i energię w złe rzeczy, jedynie po to, by za późno nauczyć się tego, że nie powinna żywić nienawiści. Jestem taka głupia. Jess zatrzymał się, kiedy dotarli do ciągników. On i Abigail przeszukali pierwszy w poszukiwaniu kluczy, podczas gdy inni sprawdzali resztę. Jeden po drugim, zgłaszali porażkę. - Hej! – po chwili krzyknął Sasha. – Nie mam kluczy, ale ten jest otwarty. Czy ktoś wie jak go uruchomić? Ren posłał mu spojrzenie z wygiętą brwią w łuk. - Nie możesz użyć własnych mocy, aby go odpalić? Sasha omiótł go równie obrażonym spojrzeniem. - A ty nie możesz? Abigail podniosła ręce do góry. - Rozsunąć się chłopcy. Mam na to nikczemne moce. Jess uśmiechnął się, kiedy wdrapała się do wnętrza kabiny i zniknęła pod deską rozdzielczą. - Moja pani ma niegrzeczne umiejętności – stwierdził.

244

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Potem otrzeźwiał, gdy zdał sobie sprawę z tego co zrobił. Rościł sobie do niej prawa. Publicznie. Ale to nie było tym, co go zszokowało. Był to fakt, że naprawdę myślał o niej w ten sposób. Teraz była częścią niego. Mimo, że nie znali się długo, naruszyła jego obronę i ogrzała sobie drogę do jego serca. O mój Boże. Ten pomysł go przerażał. Nie nazwałby tego miłością. Prawda? Bynajmniej nie było to tym, co czuł w stosunku do Matildy, a jednak istniało wystarczająco dużo podobieństw, każących mu się zastanowić. Kiedy dowiedział się, że kocha Matildę? W dniu, w którym zdał sobie sprawę, że nie może bez niej żyć. Bart powiedział mu, że chce ruszyć dalej. Że nadszedł czas, by znaleźć nową bazę operacyjną. Normalnie Jess spakowałby się w kilka godzin i byłby gotowy do drogi. Zamiast tego, rozdzierający ból rozszarpywał go na strzępy, kiedy pomyślał, że nie zobaczy ponownie Matildy. Było to tak osłabiające, że powaliło go na kolana. Nic nie uderzyło w niego tak od tamtej chwili. Dopóki nie zobaczył jak tsi-nook ruszają na Abigail. Umarłbym za nią. Fakt ten uderzył w niego jak cios w szczękę. Naprawdę by to zrobił. Opętała go mocą tak silną, jakiej nie miała nawet Matilda. Mam przejebane. Ciężarówka z naczepą została uruchomiona, odwodząc go od obecnego toku myślenia. Mrugając, zdał sobie sprawę, że wszyscy patrzą na niego tak, jakby wyrosła mu trzecia głowa. - Co? – zapytał defensywnie. Sasha prychnął.

245

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nigdy w swoim życiu nie widziałem kogoś, kto by tak długo zwlekał z odpowiedzią na pytanie. To tak jakbyś wszedł do swojego umysłu i się zgubił. Potrzebujesz okruszka chleba, koleżko? – Jego głos zaczął brzmieć tak, jakby wołał szczeniaka. - Tutaj, Lessie, tutaj. Wróć, dziecinko. Jess popchnął go. - Zamknij się. Tak w ogóle to jakie było pytanie? Sasha klepnął się w czoło i jęknął. - Serio? Dobrze, że nie powiedziałem tobie, byś rozbroił bombę. Zaczął odpowiadać, lecz powstrzymał go rozgorączkowany głos Abigail. - Panowie. Mamy towarzystwo.

246

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 15 Mężczyźni wspięli się po bokach ciężarówki, by zobaczyć dlaczego Abigail ich wołała. Ren i Sasha znaleźli się po stronie pasażera. Jess i Choo Co La Tah po jej. Jess stanął w otwartych drzwiach z jedną ręką w górze, patrząc na nią w dół. - O co chodzi, kochanie? Będąc oszołomioną, wszystko co mogła zrobić to wskazać na stado… czymkolwiek to było, pędziło w ich kierunku. Horda pozostawiała po sobie ogromną chmurę dymu. Nawet ciemność nie mogła ukryć ich obecności. Głównie dlatego, że ich liczba była po prostu imponująca. Wiedziała, że niektórzy byli tsi-nook. Inni byli zdecydowanie kojotami, a ostatnią grupę stanowili łowcy nagród, o których mówili. Renowi opadła szczęka. Jess się napiął. Sasha przewyższył ich wszystkich. Roześmiał się. - To jest coś, czego nie widzi się codziennie. Jej, mam nadzieję, że nie ma wokół ludzi z telefonami komórkowymi bądź kamerami. Byłoby przekichane to wyjaśniać. Łatwiejszym okazałoby się zabicie ich. Ren zignorował go. - Czy już otworzyli Bramę? To wszystko by wyjaśniało. Ale Choo Co La Tah potrząsnął głową. - Próbują nas nastraszyć.

247

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- To działa. Wilk tutaj zdecydowanie wyczuwa moment „o kurwa”. – Spojrzał na Abigail. – Nie zechciałabyś zmienić mi pieluchy? Jess pokręcił głową na wilka. Zaczął przejmować kierownicę od Abigail, po czym się zatrzymał. - Wiesz, to jest jeden z tych momentów, kiedy myślisz o tym, że nie do końca wykonałeś plan. Zmarszczyła czoło. - Jak to? Rozejrzał się po ich małej grupie. - Czy ktoś wie jak się prowadzi ciężarówkę z naczepą? Ugh! Powinna siebie kopnąć za nie pomyślenie o tym. Od kiedy była trenowana, by ścigać Mrocznych Łowców, Jonah nauczył ją umiejętności odpalania samochodu bez kluczyków – na wszelki wypadek, gdyby potrzebowała szybkiej ucieczki. Wiedziała nawet jak uruchomić elektroniczną i cyfrową stacyjkę w aucie. Dlaczego nigdy nie poświęciła czasu, by nauczyć się obsługi manualnej skrzyni biegów? Sasha i Ren wymienili skonsternowane spojrzenia. - Ja nie prowadzę – powiedzieli jednocześnie. Jej serce zamarło. Oczywiście, że nie będą prowadzić. Ren potrafił latać jako ptak, a Sasha błyskał. Czy kiedykolwiek potrzebowali prawa jazdy? - Czy możesz nas błysnąć? – spytał Sashy. Wydał z siebie fałszywy, histeryczny śmiech. - Moje moce zostały stłumione przez boginię sukę jako kara za moją rażącą głupotę. Jestem farciarzem, że wciąż potrafię błyskać siebie, nie wspominając o innych ludziach. Wszystko co teraz mam to surową moc i seksowną waleczność. Cóż, okay, jeśli musiałbym, teleportowałbym jedną, może dwie osoby. Ale nie postawiłbym na to moich najlepszych części ciała.

248

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Ren zmarszczył brwi. - Nie sądziłem, że możesz stracić paranormalne moce. - Ty nie możesz, niewyrośnięty Mroczny Łowco. Ale moje nie były darem. Urodziłem się z nimi. Całkowicie inny standard. Szczęściarz ze mnie. Jess wygiął na nią brew w łuk. - Potrafisz to prowadzić? - Nie. W ogóle nie umiem obsługiwać dźwigni do zmiany biegów. To dlatego wzięłam samochód Andy’ego, a nie żadnego z twoich. - Och ludziska, na litość boską… przesuńcie się. – Choo Co La Tah przepchnął się przez Jessa, by usiąść na miejscu kierowcy. Ciekawa tego, ześlizgnęła się, aby zrobić miejsce starożytnemu. Jess się zawahał. - Czy ty wiesz, co robisz? Choo Co La Tah posłał mu miażdżące spojrzenie. - Wcale. Ale pomyślałem, że ktoś musi się nauczyć, a nikt inny nie zgłaszał się na ochotnika. Zajmijcie miejsca. Liczy się czas. Serce Abigail waliło. - Mam nadzieję, że on żartuje. – Jeśli nie to będzie bardzo krótka wycieczka. Ren zmienił się w kruka i odleciał. Jess i Sasha wspięli się do środka, a następnie przenieśli się do kabiny za siedzeniami. Całun zawisł nad nimi wszystkimi, kiedy Choo Co La Tah dostosowywał siedzenie i lusterka. Jak najbardziej, proszę nie śpiesz się. Nie to żeby wszyscy mieli umrzeć czy coś w tym stylu. Nie mogła mówić, kiedy patrzyła jak ich wrogowie szybko zmniejszają dystans między nimi. To była zdecydowanie najstraszniejsza rzecz jaką kiedykolwiek widziała. W przeciwieństwie do os i skorpionów, ta horda potrafiła myśleć i dostosowywać się.

249

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Miała nawet przeciwstawne kciuki. To zupełnie inna sytuacja. Choo Co La Tah zmienił bieg. Albo przynajmniej próbował. Ciężarówka wydała gwałtowny, zgrzytający dźwięk, który wywołał skrzywienie na twarzy Jessa w wyniku czego potrząsnął głową jak pies, który wrócił z deszczu. - Na pewno nie chcesz, abym spróbował? – zaoferował Jess. Choo Co La Tah odprawił go machając. - Jestem odrobinę zardzewiały. Daj mi sekundę, bym ponownie się do tego przyzwyczaił. Abigail przełknęła mocno. - Jak dawno temu prowadziłeś? Choo Co La Tah puścił sprzęgło, a oni wzdrygnęli się, poruszając się z imponującą prędkością dwóch mil na godzinę. Była to taka sama prędkość jaką osiąga kulejący żółw. - Hmm, prawdopodobnie gdzieś około roku tysiąc dziewięćset… Wszyscy czekali z zapartym tchem, podczas gdy on wrzucał kolejne biegi. Przy każdej zmianie biegu, silnik głośno protestował przeciw jego umiejętnościom. Po cichu robiła to również ona. Ciężarówka poruszała się teraz naprawdę. Osiągnęła zawrotną prędkość piętnastu mil na godzinę. W takim tempie będą w stanie prześcignąć załadowany szkolny autobus… Jutro. Albo w ostateczności pojutrze.

250

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

-… musiało być wtedy lato… hm… niech no pomyślę. Pięćdziesiąty trzeci. Tak, to było wtedy. W 1953 roku, kiedy to wyszły kolorowe telewizory. To był dobry rok, jak dobrze pamiętam. W tym samym roku urodził się Bill Gates 28. Spojrzenie na twarz Jessa i Sashy rozbawiłoby ją, gdyby nie była tak samo przerażona. O mój Boże, kto posadził go za kierownicą? Sasha widocznie się wzdrygnął, kiedy zobaczył jak blisko ich zderzaka byli ich prześladowcy. - Powinienem wyjść na zewnątrz i ją popchać? Jess przeklął, kiedy również ich zobaczył. - W tym momencie chciałbym wysiąść i uciekać. Sądzę, że wtedy jechałbyś szybciej. Choo Co La Tah przyjął z łatwością ich komentarze. - Chwilunia, panowie. Wszystko jest dobrze. Zobaczcie, radzę sobie coraz lepiej. – W końcu zmienił bieg bez jęków ciężarówki i zgrzytliwych dźwięków. Abigail skuliła się, gdy ujrzała białka oczu swych prześladowców. - Są niemalże na naszym ogonie. - Przepraszam, kochanie – Jess ześlizgnął się po jej kolanach, by otworzyć okno. Już miała zapytać się co robi, ale zanim mogła to zrobić wyciągnął rękę w kierunku Sashy. - Pistolet. Sasha przekazał mu go niczym asystent chirurga. Jess wychylił się przez drzwi i oparł jedną nogę na jej kolanach. Przycisnął lekko udo do jej brzucha, gdy zaczął strzelać do tych, którzy ich ścigali. Dźwięk kul brzęczał jej w uszach, gdy czuła jak jego mięśnie napinają się z każdym ruchem. Pochylił się mocniej.

28

I w tym momencie albo pani Kenyon nie odwiedziła google, albo specjalnie wstawiła złą datę. Bill Gates urodził się w 1955 roku.

251

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Choo Co La Tah szarpnął kierownicą, by uniknąć porzuconych samochodów na drodze. Ruch rzucił Jessem tak szybko, że stracił równowagę i upadł do przodu, przez okno. Abigail przerażona tym, że mógłby wypaść na ulicę, otuliła się wokół niego, by utrzymać go w miejscu. Jess przez sekundę nie mógł oddychać. Z jego żeber zrobiło się posiniaczone gówno, kiedy poślizgnął się i uderzył bokiem o drzwi. Nie wspominając o tym, że Abigail przyszpiliła go w niedźwiedzim uścisku tak mocno, iż był zdziwiony, że nie zsiniał. Lecz nie przeszkadzał mu ból. Czucie jej było tak dobre, że był gotów za to cierpieć. Niestety w ten sposób nie mógł strzelać. - Skarbie? Spojrzała w górę na niego. - Potrzebuję swojej ręki z powrotem. Jej twarz stała się jasnoczerwona. - Przepraszam. – Szybko ją uwolniła, ale wciąż trzymała ręce wokół jego talii dając mu oparcie. Jego serce waliło na widok jej trzymającej go, by był bezpieczny. Chciał tak bardzo ją pocałować, że mógł posmakować jej ust. Najpierw musiał ją ochronić. Powrócił do swojego stanowiska i zaczął odstrzeliwać ich prześladowców, podczas gdy Choo Co La Tah powalał ich. W końcu poruszali się szybciej i nabrali pewnego dystansu do tych, którzy ich ścigali. Jess kontynuował strzelanie, a wiatr pędził wokół niego. Tsi-noo krzyczał z frustracji. Tak, właśnie tak. Płacz dzieciaku, płacz. Wracaj do domu do tatusia i powiedz mu, że zawiodłeś. Niech skopie ci tyłek. - Jess?

252

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Poczuł jak Abigail szarpie go mocno za koszulę. Schylając się ponownie do kabiny, wygiął brew w łuk. - Tak? Choo Co La Tah odchrząknął, a potem zapytał go najspokojniejszym z tonów: - Wiesz może jak zatrzymać jedno z tych urządzeń? Och, proszę nie… Z pewnością źle usłyszał. - Słucham? Choo Co La Tah wcisnął pedał hamulca aż do podłogi. Głośny dźwięk odbił się echem. Nic się nie stało. Ciężarówka nie zwolniła w najmniejszym stopniu. Żołądek Jessa obniżył się do poziomu stóp. Ręce Choo Co La Tah rozłożone były szeroko na gigantycznej kierownicy, którą chwycił tak mocno, że pobielały mu kłykcie. - Przykro mi to mówić, ale zdaje się, że mamy mały problem. Jak widać nie ma reakcji, kiedy wciskam hamulec. I zbliżali się do niemalże 90 stopniowego skrętu, który musieli pokonać, by dostać się autostradą do Doliny. Jess rozważył ich opcje. - Jedź prosto. Nie zjedź z autostrady. - I ponownie muszę powiedzieć, że mamy problem. Jess bał się kolejnego słowa. - Tak? Abigail przełknęła zanim wskazała w dół drogi. - Są tam dwie złożone jak scyzoryk ciężarówki, blokujące drogę. Cholera!

253

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

A oni jechali zbyt szybko. Powiedziałby, by uderzyli w ciężarówki, ale jedna przewoziła gaz. Eksplodowaliby jak ognie rzymskie. Dlaczego, Panie, dlaczego? Sasha pochylił się do przodu. - Ponownie wciśnij hamulec. Choo Co La Tah zastosował się do jego słów. Wiatr dmuchał na niego, kiedy głośne szzz wypełniło kabinę. - Obawiam się, że jest do naprawy, mój chłopcze. - Tak, ale myślę, że wiem co mu dolega. – Sasha zanurkował na podłogę w samochodzie i zaczął uderzać go pięścią. – No dalej, ty mały draniu. Działaj. – Uderzył ponownie hamulec. Tak jak wcześniej, nic się nie stało. Sasha warknął nisko. - Wyślij wilka, by na nich zerknął – przedrzeźniał falsetem. Jego nozdrza zadrżały. – Przysięgam Z, jeśli przeżyję zamierzam zgolić ci tą przeklętą, kozią bródkę i trzymać krem do golenia w lodówce. – Spotkał się spojrzeniem z Jessem. – Zaraz wracam. Abigail przegryzła wargę, gdy strach przyćmił jej oczy. - Dokąd on się wybiera? Jess wzruszył ramionami. - Nie mam pojęcia. - O Boże… Ponieważ Jess był zwrócony plecami do przedniej szyby, naprawdę nie chciał patrzeć na to, co zaalarmowało starożytnego. Dużo bardziej wolał patrzeć na Abigail. Ale wewnętrzny przymus był zbyt wielki. Odwrócił się, a następnie pożałował, że siebie nie posłuchał. Ay carumba! Byli zdecydowanie zbyt blisko zniszczonych ciężarówek. Jedna leżała na boku,

254

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

jakby zemdlała, podczas gdy następna była po drugiej stronie autostrady. Nie było sposobu, by je ominąć. Spłoniemy… Nagle coś uderzyło ciężko o podłogę pod stopami Choo Co La Tah. - Naciśnij hamulec! – stłumiony okrzyk Sashy był ledwie słyszalny, nawet z super słuchem Jessa. Choo Co La Tah mocno tupnął w hamulec i wszyscy zbiorowo wstrzymali oddech, modląc się. Nic się nie stało. Jess poczuł jak jego serce się zatrzymuje, kiedy zdał sobie sprawę, że się rozbiją. Nie martwił się o siebie, ponieważ wiedział, że przeżyje. Abigail może jednak tego nie przetrwać. - Ponownie! – krzyknął Sasha. Choo Co La Tah podporządkował się, a Jess napiął się w oczekiwaniu na nadchodzącą katastrofę. Wtedy, ku jego ogromnemu zdziwieniu, ciężarówka wreszcie zaczęła zwalniać. Nie mógł w to uwierzyć. Sasha błysnął z powrotem do kabiny z dumnym uśmiechem na twarzy. Abigail odchyliła głowę na siedzeniu i odpowiedziała mu uśmiechem. Przybiła sobie piątkę z Sashą. Trwało to dopóki Choo Co La Tah nie przeklął – a było to coś, czego nigdy nie robił. - Trzymajcie się. Jess rzucił się na przód, kiedy opuścili autostradę międzystanową i udali się w dół zjazdu z prędkością, za którą zostaliby aresztowani, gdyby zobaczyła ich policja. Na szczęście nie było tam betonowej bariery ani czegokolwiek znaczącego w pobliżu. Jedynie małe znaki, ostrzegające o poboczu, które dosłownie zorali. Proszę, nie przechyl się. Proszę, nie przechyl się.

255

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

I nie zrównaj z ziemią Kasyna Dla Ciężarówek. Właściciel z pewnością by tego nie docenił. To stało się teraz jego największą obawą. Zabicie kogoś innego. Ciężarówka zachybotała i zatrzęsła się, jakby miała się przewrócić. Lecz w wyniku jakiegoś cudu, nie zrobiła tego. W przeciągu kilku sekund spowolnili do bezpiecznej prędkości, a Choo Co La Tah prowadził ich w kierunku Doliny. Sasha wycofał się i roześmiał. - W porządku ludziska. Teraz przyznawać się. Kto nasrał w gacie? No dalej. Nie czaić się. – Podniósł rękę do góry. – Ja wiem, że to zrobiłem i jestem na tyle wilczy by się do tego przyznać. Jess zignorował go. - Wszystko w porządku? – zapytał Abigail. Wciąż była zbyt blada jak na jego gust. - Sądzę, że powinnam odpowiedzieć na pytanie Sashy. Zdecydowanie umieść mnie na swojej liście. Jess zaśmiał się i spojrzał na Sashę. - Więc Wilku, co zrobiłeś? - Masz na myśli przed tym kiedy zabrudziłem sobie jeansy czy po? Za co, nawiasem mówiąc, żądam sławy, ponieważ wróciłem do ciężarówki, podczas gdy mogłem zniknąć do domu. – Sasha otrzeźwiał. – Zawór stopowy był zablokowany. Nie zdarza się to często. Jeśli masz szczęście możesz wepchnąć to z powrotem pod kabinę. Oczywiście biorąc pod uwagę okropności tej nocy ja nie byłem szczęściarzem i musiałem czołgać się przy prędkości dziewięćdziesięciu mil na godzinę i walić w tą cholerną rzecz od spodu. Nigdy więcej nie chcę wisieć pod tak rozpędzonym pojazdem. Przysięgam, że straciłem tam osiem z moich dziewięciu żyć. - Co jest z tobą i kocią analogią? - Długa, niezbyt nudna opowieść. W każdym razie, jestem zadowolony, że wiedziałem co to jest.

256

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Imponujące, ale… - Skąd wiedziałeś? - Z gier wideo – odparł dumnie Sasha. – Nigdy nie pozwól, by ktoś powiedział, że są stratą czasu. Dzięki nim oszczędziliśmy niektóre lepsze części naszych ciał i nie krwawimy. Mówiąc już o tym, prawdopodobnie powinniśmy zostawić notatkę właścicielowi tej rzeczy, by ją naprawił. Nie chcemy, by ludzie zostali skrzywdzeni przez złą konserwację. Choo Co La Tah sprawdził lusterko boczne. - Nienawidzę być tym, który przerywa zadumę i opinie pełne gratulacji, ale wciąż mamy przyjaciół za nami. Jess wypuścił długi oddech na ich wytrwałość. - Co bym dał, by mieć C-429 na wszelki wypadek. – I wtedy stała się najgorsza rzecz. Uderzył w niego ból, spowodowany przywołaniem broni. Abigail sapnęła, gdy Jess przyłożył dłoń do czoła i zgiął się w pół. - Jess? - Jest dobrze – powiedział z pomiędzy zaciśniętych zębów. – Będzie wszystko w porządku. Pomimo tych słów pochwycił ją strach. - Nie wyglądasz dobrze. Z jego nosa zaczęła lać się krew. Jej oczy się rozszerzyły. - Kochanie? Sasha przywołał mały ręcznik i rzucił mu go. Jess przycisnął go do nosa i odchylił głowę do tyłu. Przerażona Abigail przeczesała jego włosy dłonią. - Czy jest cokolwiek co mogę zrobić? 29

rodzaj plastycznego materiału wybuchowego.

257

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Potrząsnął głową. - W porządku, mój chłopcze. Teraz, kiedy jesteśmy w drodze powrotnej… Choo Co La Tah zaczął śpiewać coś pod nosem. Najpierw cicho, a następnie coraz głośniej, jak w szalonym tańcu. Był to harmonijny śpiew, z którego nie zrozumiała ani jednego słowa, jedynie piękno dźwięku. A kiedy przemówił, ziemia zaczęła wirować i kotłować się, rosnąć w małe tornada. Abigail była zaskoczona tym, co zobaczyła. W ciągu kilku sekund mieli wokół siebie chmurę pyłu. Jedynym ich problemem było to, że przez nią została ograniczona widoczność. - Dlaczego nie zrobiłeś tego wcześniej? – spytał Sasha. – Kiedy mogło nam to naprawdę pomóc. Jess odsunął ręcznik, który szybko został przesiąknięty krwią. - Musiał być blisko Doliny, by poruszyć piaskiem. I to nie był byle jaki piasek. Urósł do kształtu wzburzonej pięści i ruszył na ich wrogów jak śródlądowe tsunami. Słyszała krzyki, kiedy piasek ich zbombardował i porwał. Tak, to musiał być palący ból. W przeciągu kilku minut, wirujący piasek opadł, nie pozostawiając na drodze nikogo poza nimi. Abigail zajęło chwilę zrelaksowanie się i miała nadzieję, że tym razem będzie trwało to dłużej niż kilka nierównych uderzeń serca. Potrzebowała małej przerwy. Tak samo jak wszyscy. To była niesamowita, nieustająca podróż. Jess patrzył jak ulga gra na delikatnych rysach twarzy Abigail, kiedy wyluzowała się, mając na wpół otwarte oczy. Światło z kabiny rzucało cień na jej twarz. Jej miękkie dłonie głaskały go po włosach, podczas gdy on próbował oddychać przez ból pulsujący w jego czaszce. Nie miał pojęcia dlaczego ta moc dawała mu się we znaki. Chciałby ubić za to Artemidę.

258

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Ale jeśli oznaczało to bycie trzymanym tak czule przez Abigail, był gotowy cierpieć. Nikt nic nie mówił, kiedy podróżowali w dół samotnej, pustynnej drogi. Wszyscy odczuli ulgę, że żyją i nie muszą o to walczyć. Cisza uwiodła ich tak bardzo potrzebnym spokojem. Dochodził do nich jedynie dźwięk silnika i toczących się po asfalcie opon. Ale zbyt szybko dotarli do Doliny – miejsca, którego obawiali się od godzin. Choo Co La Tah zwolnił jeszcze bardziej tak, aby móc skanować otaczający krajobraz. - Czego szukasz? – spytał Jess. - Kopca, który znaczy nasz szlak. Abigail rozejrzała się po dolinach i szczelinach ziemi i skał, które teraz ciągnęły się po dwóch stronach autostrady. Nigdy wcześniej nie była w Dolinie. Było to straszne w nocy. Krzaki wyglądające jak szkielety i krzewy róży wystawały z ziemi niczym złe duchy. Część niej poczuła nawet jakby się za nią oglądały. - Czujesz to? Spojrzała na Choo Co La Tah. - Czuję, co? - Manitu30? Energię ziemi, która przepływa przez wszystko i wszystkich. Jest to żywa istota, która czuje nasz ból i radość. Wszystko czym jesteśmy karmi ją i pozostawia na niej trwały ślad po tym jak odejdziemy. Sasha usiadł. - Więc to jest jak duch? Uśmiechając się, potrząsnął głową. - To trudne do wyjaśnienia. Musisz to poczuć. 30

Manitou, Manitu, w religiach Indian północnoamerykaoskich nieznana, tajemnicza siła (nazywana też wśród niektórych plemion wakonda lub orenda), która była uosobieniem sił przyrody. Magiczna moc, tak jak w hinduskich Wedach Maja, którą jest w czarodziejski sposób przesiąknięta cała otaczająca przyroda.

259

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail starała się, ale jedyną rzeczą jaką czuła był ciężar głowy Jessa na jej kolanach i ciążące jej sumienie, które wciąż ją chłostało za to wszystko. Słowa Choo Co La Tah również jej nie pomogły. Jeżeli cokolwiek sprawiły to jedynie to, że poczuła się gorzej. Jej trwałym śladem były cztery plagi i niezliczone horrory zrealizowane na niewinnych ludziach. Część niej chciała być na tyle pokręconą, by o to nie dbać. Lecz niestety dbała. Choo Co La Tah zaparkował samochód na poboczu. Jess usiadł powoli. - Czy czujesz się chociaż trochę lepiej? Odsunął ręcznik, a ona się wzdrygnęła. Wciąż krwawił całkiem mocno. - Sasha? Potrzebuję jakiejś chusteczki higienicznej, by wsadzić ją do nosa. Wilk posłał mu podejrzliwe spojrzenie. - Czy to brzmi higienicznie? - Sasha… - W porządku, ale jeśli dostaniesz toksycznego wstrząsu nosa czy czegoś, pamiętaj kolego, że cię ostrzegałem. – Wystawił w górę dłoń i pojawiło się w niej pudełko Kleenex’ów. Jess wyciągnął kilka chusteczek i wcisnął je do swoich nozdrzy. Podarował Abigail zawstydzony uśmiech. - Seksowne, prawda? - O tak, kochanie. Jesteś teraz tak podniecajacy, że gdybym była kurą, zniosłabym jajko ugotowane na twardo. Sasha odchylił się, śmiejąc. Jess rzucił w niego pudełkiem chusteczek. - Przynajmniej nie liżę sobie krocza. - Hej! – warknął Sasha. – To po prostu było niegrzeczne. I w ramach wyjaśnień, nie robię tego. Mamy pełno poznawczych funkcji w naszych formach

260

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

zwierzęcych i to wszystko co mam zamiar powiedzieć w tej sprawie. Obalam twoje wredne kłamstwa. – Wyluzował się i zaśmiał z Jessa. – Tak na marginesie to naprawdę powinieneś zobaczyć swoje odbicie w lustrze. - Naprawdę nie zamierzam. – Były pewne rzeczy, których mężczyzna nie potrzebował wiedzieć o sobie. Np. jak wielkim prostakiem wydawał się być w oczach kobiet. Jego wyobraźnia była wystarczająca. Boże broń, by rzeczywistość była gorsza od jego wyobrażeń. Nie byłby w stanie dojść do siebie po takim ciosie. Sasha błysnął z kabiny, podczas gdy reszta wyszła normalnie. Jess upewnił się, że wziął broń. Spotkali się z tyłu przyczepy, kiedy Ren spadł z nieba i wrócił do swojej ludzkiej postaci. Abigail była pod wrażeniem w jaki sposób to zrobił. W jednej sekundzie był ptakiem, by następnie po drobnym błysku światła, który łatwo można przeoczyć, jeśli nie zwraca się na to uwagi, stał się ponownie człowiekiem. Ren pokręcił głową na Choo Co La Tah. - Niezła jazda. Myślałem, że jesteście już martwi. Sasha prychnął. - Tak samo jak my. Ciesz się, że nie byłeś tam, żeby krzyczeć. Abigail potarła dłońmi ramiona, próbując pozbyć się nagłego chłodu. - Więc co robimy teraz? Choo Co La Tah przyszpilił ją złowieszczym spojrzeniem. - Znajdziemy święty kamień, a ty złożysz swoją ofiarę.

261

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 16 Abigail wzięła głęboki oddech, aby stłumić rosnące w niej lęki. To właśnie po to tutaj przyszła. Wymienić swoje życie za świat. Możesz to zrobić. Nie, nie mogę. Nie mogę. Nie chcę umrzeć. Nie teraz, kiedy miała prawdziwy powód do życia. Chciała trzymać się kurczowo każdego uderzenia serca. Każdego oddechu. Ponieważ każdy z nich teraz znaczył coś w sposób, w jaki nie znaczył przedtem. Po życiu wypełnionym czekaniem na coś, na cokolwiek specjalnego, każda sekunda z Jessem była niezwykłą przygodą w odkrywaniu… Jego. A przede wszystkim, samej siebie. Dowiedziała się o swojej całkiem nowej stronie, o której istnieniu nigdy nie wiedziała. Jess wydobył z niej poczucie zdumienia i pokazał jej cuda tkwiące w najmniejszych rzeczach, a ona nie chciała tego zostawić. Nie tak szybko. Jeden dzień więcej, proszę… Panika wbiła swoje stalowe szpony w jej odwagę i nie zamierzała odpuścić. Dopóki nie napotkała mrocznego wzroku Jessa, który był skupiony i koił jej nerwy. Tak, wyglądał jak głupi dzieciak z Kleenex’ami w nosie. Lecz wciąż nie umniejszało to tego jaki był wspaniały z ciemnymi, potarganymi włosami delikatnie opadającymi na oczy. Z tymi ostrymi kośćmi policzkowymi i miękkimi ustami, które mogłaby skubać dopóki jej własne nie byłyby zdrętwiałe. Z otaczającą go jestem-tutaj-by-skopać-ci-tyłek aurą. Jedynie Jess mógł sprawić, by Kleenex’y były seksowne. I to przyniosło ze sobą prostą prawdę. Nie umrę, by ocalić świat. Ale umrze za niego. 262

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Nie zasłużył na to, by płacić za jej głupotę. Wystarczająco nacierpiał się w swoim życiu. To była jej kolej, by się poświęcić. Dorosnąć i stawić czoła konsekwencjom swoich czynów. Tak, została okłamana, ale pozwoliła im się okłamać. Nie było nikogo innego, kogo mogłaby o to obwiniać. Wciągnęła w to wszystko niewinnego mężczyznę… Prawdą było to, że widziała jego twarz tej nocy w swoim pokoju, ale kobieta w niej znała tego mężczyznę. Podczas gdy nie miała wątpliwości co do tego, że byłby w stanie zabić jej ojca bez zastanowienia, Sundown nigdy nie byłby w stanie skrzywdzić jej matki. Nie w ten sposób. I nie było absolutnie żadnej opcji, by kiedykolwiek szukał dziecka, aby je zabić. Był śmiercionośny, ale nigdy celowo okrutny. Jess był niewinny, a ona z całą pewnością była winna. Zasłużyła na to, by być ukaraną za to, co zrobiła. Jej całe ciało drżało ze strachu, ale odmówiła pokazania tego komukolwiek. Nie będzie hipokrytką. Podnosząc podbródek skinęła na Choo Co La Tah. - Gdzie mnie potrzebujesz? - Chodź za mną, moja droga. Zrobiła krok naprzód. Jess odciął jej drogę. - Nie musimy tego robić. Mogę walczyć z Coyote’m. Mamy umiejętności, by go pokonać. Sasha roześmiał się histerycznie. - Postradałeś swój cholerny rozum? Heloł? Gdzie byłeś przez ostatnie dwa dni? Chce takie same popieprzone okulary jakie nosisz. Bo z miejsca, w którym stoję, nasze tyłki zostały poważnie skopane. Jess wydał z siebie dźwięk najwyższej irytacji, kiedy rzucił wilkowi zabójcze spojrzenie. - Jeszcze nie jesteśmy martwi.

263

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jeszcze jest właściwym słowem. Jeśli to wszystko co stoi nam na drodze, zabiję cię i to zakończę. Ren? Podaj mi swój nóż. Ren pokręcił głową. - To ich decyzja. Sasha wydął wargę z odrazą. - Och, to jest to. Jesteś jego przyjacielem, koleżko. Opuść moją wyspę, dopóki nie nauczysz się grać zespołowo. Abigail zignorowała jego tyradę. Jedyną osobą, która miała teraz jej pełną uwagę był Sundown. - Jest dobrze, Jess. Jestem gotowa. - Ja nie. – Te ciemne oczy przypalały ją emocjami, których nawet nie zaczęła rozumieć. Czy było możliwe, że po tym wszystkim znaczyła coś dla niego? Czy odważy się mieć na to nadzieję? Weszła w jego ramiona i trzymała go blisko przy sobie, życząc sobie, by mogli mieć jeszcze jedną wspólną noc. Dałabym za to wszystko. Ale to nie miało się zdarzyć. I jedynie przez to chciało jej się płakać. Jess nie mógł oddychać, kiedy trzymał ją i jej ból rozrywał go na strzępy. Każdy centymetr jej ciała przyciskał się do niego, czyniąc go głodnym jej w sposób, w jaki nigdy nie pragnął niczego. Jak mógł stracić ją teraz, kiedy dopiero co ją odnalazł? Głębia jego uczuć do niej nie miała żadnego sensu. Powaliła go bezsensownie, dosłownie od pierwszej chwili, kiedy ujrzał ją na oczy i uczyniła go zwichrowanym. Nie można było zaprzeczyć cierpieniu, które wybuchło w nim na myśl o tym, że nie zobaczy jej ponownie. Samo pojęcie utraty jej sprawiało, że się słaniał. Nie mógł odpuścić. Nie w tej sprawie. Nie, jeśli chodziło o nią.

264

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Nie jestem wystarczająco silny, by stracić kolejną kobietę, którą kocham. Tak, mógł zebrać okrutny łomot i nawet nie mrugnąć. Mógł przejść przez samo piekło i kpić z diabła, podczas gdy demony Lucyfera chłostałyby go na każdym kroku. Ale życie bez niej złamałoby go. Strata Matildy bolała bardzo, ale to było o wiele gorsze. Po prostu nie straci kobiety, którą kocha. Nie byłoby wtedy jedynej kobiety, która zobaczyła jego rzeczywiste ja. Jedynej osoby, która znała jego prawdziwe uczucia. Nigdy z nikim nie był tak szczery. Nawet ze sobą. Nie mogę pozwolić ci odejść… Abigail poprowadziła ręce wzdłuż jego umięśnionych pleców i rozkoszowała się tym ostatnim połączeniem z jedyną osobą, na której spotkanie czekała całe życie. Mężczyzną, którego kochała każdą częścią siebie. Ściskając go mocno zmusiła siebie, by go puścić i odsunąć się. Patrzył na nią, gdy sięgnęła do jego kieszeni i wyjęła z niej zegarek. Otworzyła go i wpatrywała się w twarz, która zmieniła go na zawsze. W twarz, która ocaliła go przed nim samym i podarowała mu z powrotem duszę. Na kobietę, za którą sprzedał duszę, by ją pomścić. Gdyby sama miała zegarek to nosiłaby w nim jego twarz. Przybita i zmęczona, zamknęła zegarek i umieściła go w jego dłoni, po czym splotła jego palce wokół niego. Podniosła jego rękę do ust i wciągnęła głęboki, męski zapach jego skóry, a następnie ucałowała go w pokryte bliznami kłykcie. Były one stałym przypomnieniem o tym, jak trudne było jego życie i jak bardzo musiał o nie walczyć. - Na zawsze będziesz należeć do Matildy, Jess. Rozumiem to teraz. – Tak samo jak rozumiała teraz to, co mówił jej Jess o swojej relacji z jej matką.

265

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Bycie zakochanym znacznie różniło się od kochania kogoś. Kiedy jesteś zakochany to cię pochłania. Pożera. I czyni cię nieprzytomnie szczęśliwym. To właśnie było tym, co zrobił dla niej. Zadbaj o naszego chłopca, Matilda. Nie będę walczyła z tobą o jego uczucia. Powstrzymując łzy, obeszła go dookoła i wspięła się na mroczną ziemię, na której Choo Co La Tah czekał na nią. Nie odwracaj się. Nie torturuj siebie. Ale nie mogła się powstrzymać. Musiała go zobaczyć ostatni raz. Jej gardło się zacisnęło i odwróciła się by odnaleźć te ciemne oczy, które nigdy nie wyrażały wahania. Wygląd jego twarzy udręczonej bólem, odcisnął na niej piętno i sprawił, że chciała ukraść każde jego złe wspomnienie i zastąpić je szczęściem. Czas zdawał się zatrzymać, kiedy patrzyli na siebie. I nawet jej serce stanęło. - Abigail… - Jess zrobił krok naprzód, ale powstrzymał go Ren. - Ona musi zrobić to sama, penyo. Znajomy tik wybijał rytm na jego chudej szczęce. Patrzyła na walkę jaką toczył z samym sobą. W końcu odepchnął Rena na bok i pobiegł na górę, gdzie stała. Wziął jej rękę w swoją i umieścił na jej dłoni zegarek, który był jeszcze ciepły od jego dotyku. Skrzywiła się na niego. - Co robisz? - Chcę byś dłużej nie była sama. – Zamknął jej palce wokół zegarka i ucałował jej rękę tak jak ona jego.

266

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Te słowa i zachowanie powaliły ją na kolana. Zniszczyły jej fasadę i udało im się wydobyć z niej szloch. Dokładnie rozumiała sens jego słów. Oddawał jej jego najcenniejszą własność. Kochał ją. I to sprawiło, że płakała bardziej. - Niech cię szlag, Jess –wyszeptała, nie bacząc na słabość, którą pokazuje przy innych. – Nienawidzę cię. Błysnął jej tym uroczym uśmiechem, który był częścią jego tak samo jak południowe przeciąganie samogłosek. - Wiem… Ja siebie też. – Chwycił jej dłoń w swoją. Nie pozwól mi odejść. - Abigail? Musimy iść. Otarła łzy wierzchem dłoni. Było tak wiele rzeczy, które chciała mu powiedzieć. Kocham cię. Jak takie dwa małe słowa mogły utknąć jej w gardle? Jess miał rację. Najtrudniejszymi słowami były te, których nie wypowiedziałeś, chociaż powinieneś. Przywołując odwagę, odepchnęła się i podeszła do Choo Co La Tah. Jess nie mógł oddychać, kiedy patrzył jak znikała pośród krajobrazu. Jak mogłeś pozwolić jej odejść? Obowiązek. Honor. Mógłby wymyślać „szlachetne” powody całą noc. Ale żadne z nich nie uczyniłyby tego czymś, co mógłby znieść. Jedno życie, by ocalić świat. To była sprawiedliwa wymiana. Jedynym problemem było to, że to jedno życie stało się dla niego całym światem. A on po prostu wysłał ją na śmierć. Samą. ******

267

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail trzymała kurczowo zegarek Jessa przy sercu, kiedy podążała za Choo Co La Tah do jaskini, która wyglądała jak coś innego od tego, co natura sama wyrzeźbiła ze wzgórz. Gdy ciemność połknęła ich w całości, klasnął w dłonie trzy razy, a podczas ostatniego razu między jego dłońmi pojawił się ogień. Rozłożył szeroko ręce, pozwalając by ogień utworzył łuk. Niebieskie, zielone, czerwone i pomarańczowe płomienie były porywające dla niej niczym melodia dla oczu. Wtedy ogień wystrzelił po pomieszczeniu, oświetlając pochodnie, o których nawet nie wiedziała, że tam są. Światło pochodni tańczyło na ścianach w sposób, który sprawiał, że miriady petroglifów zdawały się poruszać jak żywa istota. Jeden z dalszych, zachodnich petroglifów zwrócił jej uwagę. Ukazywał mężczyznę w bawolej skórze trzymającego za rękę kobietę ze skrzydłami motyla. Ale to co ją urzekło to wzór skrzydeł. Widziała to już wcześniej. Ale gdzie? Choo Co La Tah poruszył się, by stanąć za nią. - Otwórz swój umysł, Abigail. Nie lękaj się. Coś w jego głosie kołysało jej zmysły. Nagle jej powieki stały się ciężkie. Tak ciężkie, że było trudno utrzymać je otwartymi. Nie zaśnij. Ale nie mogła. Wbrew jej woli zamknęła oczy, a obrazy nadal grały jej pod powiekami.

Chłodny wiatr dmuchał jej w twarz, gdy biegła przy małym stawie w poszukiwaniu czegoś. Nie, w poszukiwaniu kogoś. - Gdzie jesteś? – zapytała głośnym szeptem.

268

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Gdy nikt się nie pojawił stała się szalona z obaw. Gdzie on był? Czy coś się stało? Nigdy się nie spóźniał. Przerażenie wypełniło każdą część jej ciała. Co zrobi jeżeli się okaże, że już go nie ma? - Nigdy cię nie opuszczę, moja droga. Roześmiała się na głęboki, dźwięczny głos, który szepnął jej te słowa do ucha. - Wiesz, żeby mi tego nie robić. Przyłożył swój lekko zarośnięty policzek do jej gładkiego i otoczył ją ramionami. Ach… to właśnie tego pragnęła przez cały dzień. Uśmiechając się, pozwoliła mu kołysać się, podczas gdy słuchali wody uderzającej o brzeg i serenad ptaków. Pocałował ją w kark. - Powiedziałaś mu już? To pytanie przebiło jej szczęście strzałą smutku. - Nie. Nie odważyłam się. - Więc poślubisz go? - Nie – odparła, obniżając podbródek nieśmiało. – Tego nie mogę zrobić. Zacisnął ramiona wokół niej. - Te dwa wybory są jedynymi jakie masz. Ale ona wiedziała lepiej. Była również trzecia opcja. - Moglibyśmy razem uciec. – Przycisnęła jego ręce bliżej swojej skóry. – Tylko my dwoje. Bylibyśmy wolni i nikt… - Mam obowiązki – jego ton stał się ostrzejszy. – Czy według ciebie mam się od nich odwrócić? - Tak – odrzekła szczerze. Zacisnął zęby. - Nie. To słowo zraniło ją w serce, które biło tylko dla niego. - Nie kochasz mnie?

269

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Oczywiście, że kocham. Odwróciła się w jego ramionach tak, by mógł zobaczyć jej desperację. - Więc ucieknij ze mną. Teraz. Dzisiaj. Jego oczy błyszczały ciepłem, kiedy patrzył na jej lekkomyślną swawolność i to zaowocowało pojawieniem się gniewu w jego tonie. - Nie mogę. – Delikatnie głaskał jej brodę. – Musisz mu powiedzieć o nas. Wina wbiła się w jej pierś, kiedy pomyślała o człowieku, który kochał ją tak bardzo jak ona mężczyznę przed nią. Człowieku, który dokładnie pokazał jej jak wiele dla niego znaczy w sposób, w jaki nikt inny tego nie zrobił. Dlaczego nie mogę go pokochać? Byłoby o wiele łatwiej, gdyby to zrobiła. A starała się bardzo. Niestety jej serce grało swoją własną melodię i nie chciało słuchać tego, co miała do powiedzenia jej głowa. - To go zniszczy, a jest to ostatnia rzecz jaką chcę zrobić. Dał mi tak wiele i był taki dobry… Gniew sączył się z jego ciemnych oczu. - Więc go poślub. Te słowa uderzyły w nią jak policzek. Nie zasłużyła sobie na nie. - Nie powinieneś mówić rzeczy, których nie masz na myśli. A co jeśli zrobiłabym tak jak powiedziałeś? Jego nozdrza się rozszerzyły. - Wyrwałbym mu serce i nakarmił go nim. Teraz ją przestraszył. Czy to było jego prawdziwe oblicze, które jej pokazywał, ponieważ jej miłość sprawiła, że poczuł się komfortowo? - Co się z tobą dzieje? - Kobieta którą kocham, straciła rozsądek. To wszystko. Potrząsnęła głową i każdy instynkt jaki posiadała zaprzeczał jego słowom.

270

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jest coś jeszcze. Jesteś… inny. - Jestem taki jak zawsze. Ale ona wiedziała lepiej. To nie był mężczyzna, który zrujnował jej obronę i zawładnął nią w sposób w jaki nikt inny tego nie zrobił. - Czy twoje stanowisko cię zdeprawowało? Zadrwił. - Jestem silniejszy niż to. Każdy miał słabość. Każdy. - Skąd się bierze twoja arogancja? – Nie rozumiała tego. - Prawda nie jest arogancją. Gapiła się na niego. - Kim jesteś? - Mężczyzną, którego kochasz. I te słowa zabolały ją najbardziej ze wszystkiego. - Czy nie jesteś mężczyzną, który kocha mnie? - Oczywiście, że jestem. Pokręciła głową w zaprzeczeniu. - To nie jest to co powiedziałeś. Ustaliłeś kolejność tego, co się najbardziej dla ciebie liczy. Zależy tobie tylko na sobie. - Nie powiedziałem tego. - Nie musiałeś. – Łzy zaczęły zalewać jej oczy, a wzrok utonął w nędzy. – Twoje słowa zdradziły twoje myśli. – Próbowała go opuścić, ale powstrzymał ją. Starała się wyswobodzić. – Puść mnie! - Nie, dopóki nie nauczysz się być rozsądną. Nauczy się? Nie była dzieckiem, które potrzebowało lekcji. Była dorosłą kobietą. Jak on śmie tego nie widzieć?

271

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- To nie ja jestem tą, która się zmieniła. Jest w Tobie coś mrocznego, czego nie było wcześniej. Zaszydził z niej. - Nie wiesz o czym mówisz. Ale wiedziała i ta wiedza boleśnie pulsowała wewnątrz niej. Pochylił się, a jego oczy były lodowate i obce. - Jeżeli mnie kochasz, powiesz mu. Dlaczego musiała udowadniać swoją miłość? Czy nie wystarczyło to, że widział ją na własne oczy? Wyrwała rękę z jego uścisku. - Muszę iść. Nic nie mówił, gdy patrzył jak odchodzi. Cień pojawił się z nicości i uformował w mężczyznę, który stanął za jego ramieniem i wyszeptał mu do ucha: - A nie mówiłem? Kobiety są zawsze zmienne. Nie ma mężczyzny, który utrzymałby jedną wiecznie zadowoloną. - Rusałka jest inna. Reprezentuje wszystkie dobre rzeczy. - A ty nie. Miał rację. Był wojownikiem, a jego skóra była skąpana we krwi więcej razy niż mógł zliczyć. Nie okazywał miłosierdzia i cierpliwości nikomu. Jako prawa ręka swojego szefa zabił niewinnych w bród. To była jego praca. Ale teraz, gdy pozostawali w stanie pokoju, był zagubiony. Dopóki nie spotkał Rusałki. Ona oswoiła dzikość wewnątrz niego. Sprawiła, że był zadowolony siedząc przed ogniskiem i oglądając jej łagodne ruchy. Nie rozumiał tego. Ale tak długo jak była z nim nie miał ochoty władać nożem czy włócznią. Chciał jedynie ją zadowolić.

272

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail mrugała, kiedy obraz zaczął się zacierać. Kiedy zniknął całkowicie zdała sobie sprawę, że wciąż stoi przed ścianą, a Choo Co La Tah za nią. - Teraz wiesz – powiedział cicho. Zaskoczona, odwróciła się, by napotkać jego życzliwe spojrzenie. - Co wiem? - Kim naprawdę jesteś. Kim jest Jess. Więcej obrazów błysnęło w jej umyśle niczym stroboskop, próbując doprowadzić ją do szału. Migały tak szybko, że ledwie mogła je zobaczyć, a jednak jakimś cudem jej umysł zarejestrował wszystkie. - Nie rozumiem. Umieścił swoje dłonie na jej ramionach. - Ty jesteś Rusałką, a Jess Bawołem. Pokojem i wojną. Dwiema połówkami, które miały utworzyć jedną całość. Potrząsnęła głową w zaprzeczeniu. - Coś ty palił, niuchał albo wciągał? - Nie czujesz połączenia tutaj? Wystarczająco dziwne było to, że czuła. Ale to sprawiło, że ześwirowała bardziej. Choo Co La Tah westchnął, kiedy zdał sobie sprawę, że nie była jeszcze gotowa na prawdę. Ukrywał ją przez te wszystkie wieki i czekał na to, by znaleźć sposób, aby uwolnić ją od klątwy. A ona ciągle była nią obarczona. Jaka szkoda. Może w jej następnym życiu… - Chodź. – Gestem wskazał na skałę pośrodku pomieszczenia która leżała jak łóżko pod gromadą stalaktytów. Była silna w tym życiu. Silniejsza niż była kiedykolwiek wcześniej. Widział bunt w jej oczach, na który czekał przez milenia.

273

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zwalczyła go i przeszła do posłuszeństwa. Mimo to było oczywiste, że jej uległość kłóciła się z każdą częścią jej istoty. Z mocno zaciśniętymi zębami wspięła się i położyła na zimnej, kamiennej płycie. Choo Co La Tah zaczął śpiewać, przywołując święte duchy, aby oczyściły ich oboje. Abigail słuchała jego pieśni, ale odpłynęła myślami, gdy przywołała obraz Jessa w swojej głowie. Uśmiech pojawił się na jej twarzy, kiedy zobaczyła go ponownie w samochodzie. Gdy poczuła wspomnienie jego dotyku na swoim ciele. Ścisnęła mocniej zegarek w swojej dłoni i trzymała go na brzuchu. - Choo Co La Tah? – Nienawidziła przerywać jego ceremonię, ale musiała tego dopilnować. - Tak? - Kiedy będę już martwa będziesz mógł zwrócić Jessowi zegarek? - Dlaczego? Przeciągnęła kciukiem po wygrawerowanej części. - Kocha go. - Czy jego szczęście jest wszystkim, co się dla ciebie liczy? - Nie. Ale nie chcę, by czegoś żałował. Nie w stosunku do mnie. Pochylił głowę w jej stronę i wrócił do śpiewania. Abigail na początku była cierpliwa, ale gdy to trwało i trwało, zaczęło działać jej na nerwy. Dlaczego już nie mógł jej zabić? Czy to było częścią tortur? Zboczeniec. Kiedy rozpoczął kolejny monotonny śpiew, bez wizji końca, straciła pozory manier. - Choo? Serio? Czy to jest konieczne? Zatrzymał się w środku sylaby. - Zatem jesteś gotowa, by umrzeć? Och… to było to.

274

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Odwróciła głowę, by na niego spojrzeć. - A mogę dostać to, co jest za bramką numer dwa? Rzeczywiście się roześmiał. - Już i tak wybrałaś. - Wiem. – Przełknęła mocno i zamknęła oczy. – Jestem gotowa. Poczuła, że Choo Co La Tah porusza się, by stanąć przy jej ramieniu. Najcichszy szept metalu skrobiący o skórę dał jej znać, że dzierżył w dłoni nóż. Przygotowując się na to co miało nadejść, przywołała widok twarzy Jessa i wyobraziła sobie siebie w jego ramionach. Na plaży. Trochę było to trudne, to prawda, ponieważ nie mógł przebywać w świetle dziennym i nie stanąć w płomieniach, ale ona bardzo kochała plażę, kiedy była małym dzieckiem. A ponieważ Apollici mieli taki sam problem spontanicznego spalania się nie była na plaży od czasu, kiedy jej matka ją tam zaprowadziła na jej czwarte urodziny. Ale była tam teraz. Z Jessem, który miał na sobie slipy. Nie, to tylko żart. To było zbyt krzykliwe nawet jak na niego. Może… Nago. Tak, nago. Lubiła ten wybór najbardziej ze wszystkich. Ich dwójka leżała na desce surfingowej jak w tym starym filmie Stąd do Wieczności, który uwielbiała jej matka. Coś zimnego i ostrego dotknęło jej gardła. Zdenerwowana napięła się, oczekując cięcia, które miało zakończyć jej życie. - Czy nie chcesz ze mną walczyć o życie? Trzymaj się Jessa. Nagiego. Na plaży. - Odpowiedz mi, Abigail. Czy chcesz żyć? - Oczywiście, że chcę. – Jakiego rodzaju pytanie to było? - Więc dlaczego ze mną nie walczysz? Abigail nie odpowiedziała. Musiała trzymać się obrazu twarzy Jessa albo będzie z nim walczyła ze wszystkich sił.

275

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Dlaczego nie walczysz? Otworzyła oczy, by na niego spojrzeć. - Nie rozumiesz? Ratuję moje życie. - Nie nadążam. Robisz to, by ocalić świat? Potrząsnęła głową. - Robię to, by ocalić Jessa. - Dla niego mogę poderżnąć ci gardło? – Przycisnął nóż do jej szyi. Tak blisko, że nie mogła przełknąć bez zranienia siebie. Tym razem trzymała oczy otwarte. Pieprzyć to. Jeśli ją zabije, będzie patrzył jej w oczy. - Tak. Jego spojrzenie złagodniało natychmiast i powolny uśmiech pojawił się na jego twarzy. - To jest prawidłowa odpowiedź. – Po czym odsunął nóż. Kompletnie zdezorientowana, skrzywiła się na niego. - Co ty wyprawiasz? - Złożyłaś swoją ofiarę. Możesz teraz wstać. Wciąż nie rozumiała. - Muszę umrzeć. Nieprawdaż? - Nie wszystkie ofiary wiążą się ze śmiercią, dziecko. Jak to mawiał Enapay najszlachetniejszą ofiarą jest ta, kiedy całkowicie otwierasz swoje serce na drugą osobę i podajesz jej sztylet, którym ma cię zgładzić… Byłaś gotowa umrzeć za Jessa. Byłaś dzielna. Udowodniłaś to. To wystarczy duchom, by je uspokoić. Gapiła się na niego z niedowierzaniem. - Więc wychodzimy stąd. – Czy to naprawdę mogło być tak proste? - Obawiam się, że nie, moja droga. Wszystko co musimy teraz zrobić to zlokalizować słoje, by je chronić. Rzuciła się do pozycji pionowej.

276

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Naprawdę nie muszę umierać? - Będziemy robić to całą noc? Powinienem zrobić tu rezerwacje? Zaśmiała się, dopóki jej spojrzenie nie uciekło za jego ramię… Zajęło chwile jej oczom zobaczenie go ponownie i wtedy zdała sobie sprawę czym był… Był to znajomy cień, który widziała na ścianie jako dziecko. Był również tym, który szeptał do Bawoła. I zanim zdołała wydać pojedynczy dźwięk ostrzeżenia, zaatakował.

277

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 17 Jess chodził w tą i z powrotem jak kuguar na sterydach w klatce. Za każdym razem, gdy zaczynał iść po Abigail, Ren chwytał go za ramię i powstrzymywał. Drań był tak blisko dostania mocnego kopa w dupę, że nosiłby ślad podeszwy do końca swojego nieśmiertelnego życia. Jess ruszył ponownie w stronę jaskini. Ren odciął mu drogę. - Nie możesz. - Gówno prawda. To czego nie mogę zrobić to zostawić ją. Nie rozumiesz tego? Ren zaśmiał się gorzko. - Tak, rozumiem bardziej niż kiedykolwiek będziesz w stanie to sobie wyobrazić. Wiem dokładnie jak to jest pragnąć kogoś tak bardzo, że możesz go niemalże posmakować i musieć patrzeć na to jak dobrowolnie odchodzi do kogoś innego, a ty życzysz im wszystkiego co najlepsze i starasz się mieć to naprawdę na myśli. Znam gorzki smak żółci, kiedy siadają przy twoim stole, a ty musisz się uśmiechać, kiedy wewnątrz umierasz za każdym razem, gdy się dotykają czy wymieniają przepełnione miłością spojrzenia. Nie mów mi nic na temat męczarni, Jess. Mógłbym napisać pieprzoną książkę na jej temat. Teraz to było coś, czym Ren nigdy wcześniej się z nim nie dzielił. Nie miał pojęcia, że jego przyjaciel przeżył takie doświadczenia. Ren nigdy nie rozmawiał o swojej przeszłości. Cholera, Jess nawet nie wiedział dlaczego Ren był Mrocznym Łowcą. Ze względu na własną przeszłość, nigdy nie wściubiał nosa w czyjąś. Zauważył, że ludzie mówili mu to co chcieli, żeby wiedział, a jeśli tego nie robili to prawdopodobnie mieli ku temu dobry powód.

278

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Był daleki od tego, by wtykać nos w nie swoje sprawy. Jess pochylił głowę z szacunkiem. - Przykro mi, Ren. Ren przybrał wyraz twarzy, który mówił nawet nie masz pojęcia. Ze wzgórza, gdzie znajdowała się jaskinia, rozbrzmiał krzyk zażartej walki. Brzmiał jak krzyk Choo Co La Tah. Serce Jessa się ścisnęło, kiedy przeszyło go złe przeczucie. Proszę pozwól, bym się mylił. Tak szybko jak mógł pobiegł po zabrudzonym czerwienią wzgórzu, podczas gdy Ren zmienił się w ptaka, a Sasha w wilka. W momencie, w którym Jess dotarł do prywatnej jaskini Choo Co La Tah, Sasha – ciągle w wilczej formie, walczył z kojotem, a Ren był poza zasięgiem wzroku. Jak również Abigail. To nie cieszyło go wcale. Czy była martwa? Zagryzł zęby na cierpienie, które przeszło przez niego. To był ten sam ból, niszczący uczucie jakiego doznał w noc, w którą sprzedał duszę Artemidzie. Abigail nie było. Proszę, nie bądź martwa. - Jess? – głos Choo Co La Tah przywrócił go do ich obecnej sytuacji. Znajdowali się w środku ataku i musiał się skupić, by przetrwać. Sześć ciał kojotów leżało w pobliżu, w makabrycznym stosie. Krew spływała po ścianach i tworzyła kałuże na ziemi pod ciałami. Choo Co La Tah zrobił krok w jego stronę, a następnie pośliznął się i upadł na pokrytą krwią ziemię. I nie wstał. Jess sprintem podbiegł do Starszego, który leżał w małej szczelinie po jego stronie. Szybkie zerknięcie na jego rany mówiło, iż to był cud, że wciąż żył.

279

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Coyote grał na poważnie. Ale na pierwszy rzut oka było widać, że Choo Co La Tah również. Jess schylił się, by delikatnie go odwrócić, aby móc zobaczyć jak wiele odniósł ran. A było ich mnóstwo. Kojoty poważnie go rozdarły. - Co się stało? Przełknął ciężko. - Zaatakowali nas. - Nas? Choo Co La Tah odchrząknął. - Zabrali Abigail zanim mogłem dokończyć rytuał. Musimy złożyć ofiarę przed świtem… w przeciwnym razie… Piekło spadnie na nich w biblijnych proporcjach. Świetnie, jego snobistyczni sąsiedzi będą wkurzeni. I tak go nie lubili w jego najlepsze dni. Nie żeby mu na tym zależało. - Wiesz gdzie ją zabrali? Choo Co La Tah otarł krwawiące czoło, podczas gdy Jess starał się opatrzyć ranę. - Najbardziej prawdopodobnym miejscem wydaje się być kryjówka Coyote’a… i nie możesz go tam zabić, Jess. Musimy go dorwać tutaj, w Dolinie. Jess rozejrzał się wokół, by zobaczyć, że Sasha pokonał swojego przeciwnika. - Gdzie jest Ren? - Poszedł za Coyote’m i Abigail. Musisz ich znaleźć, Jess. Sprowadź ich z powrotem. - Nie martw się. Nie zawiodę. Miał taką nadzieję.

280

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

****** Abigail walczyła z linami, które trzymały jej ręce i nogi razem, ale nie mogła dać sobie z nimi rady. Jakby powiedział to Jess, była związana jak gęś na Boże Narodzenie. I otaczała ją całkowita ciemność. Gdyby tylko wiedziała gdzie jest. Wtedy usłyszała głęboki głos po drugiej stronie miejsca, w którym była. - Zajmę się nim później – warknął mężczyzna znajomym głosem, jednak nie mogła go zidentyfikować. Sekundę później drzwi otworzyły się i przelała się przez nią ulga na widok przyjaznej twarzy. A myślała, że była w niebezpieczeństwie. Dzięki Bogu. Uśmiechnęła się do niego. - Ren, jak dobrze cię widzieć. Nie uwierzysz w to, co się stało. Wykrzywił wargę, uciszając jej szczęśliwe powitanie. - Czy wyglądam jak ten kawałek gówna? Dobra… najwyraźniej utożsamiał Rena z czymś złym. Co było dziwne, bo byli praktycznie identyczni. Takie same czarne włosy, ciemne oczy. Subtelne rysy twarzy. Ale teraz kiedy o tym wspomniał, była pewna różnica. Ren nie był szalony. A ten mężczyzna był. Czy miał wielorakie zaburzenia osobowości? - Czy jesteś zmiennokształtnym? – spróbowała ponownie. - Jesteś głupia? Oczywiście, że jestem. Zachowywał się tak, jakby powinna go znać i jeszcze twierdził, że nie był Renem. Z czym miała do czynienia? - Gramy w jakąś grę? Chwycił ją i przybliżył do siebie. - Nie gram w gry. Nigdy.

281

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Był psycholem. Mogła z tym żyć. Stał się jeszcze bardziej dziwny parę chwil później, kiedy pochylił się i przeczesał palcami jej włosy. Złapał garść i uniósł do nosa tak, by móc je powąchać. - Takie piękne. Fuj… jakiego rodzaju zboczeńcem on był? Otarł ustami o jej czoło. W momencie, w którym jej dotknął, jasny obraz pojawił się w jej głowie. Ponownie ujrzała Rusałkę i tym razem rozmawiała z… Renem? - Nie poślubię ciebie, Coyocie. To imię uderzyło w nią jak ciężarówka. Przez pełną minutę nie mogła oddychać. Coyote wyglądał identycznie jak Ren? Co jest do cholery? Dlaczego Ren nie wspomniał o tym fakcie? Czy coś takiego nie było tak jakby odrobinę ważne? Zwłaszcza, kiedy byli w stanie wojny. Ta myśl zmroziła jej krew w żyłach, a zaraz za nią przyszła kolejna. Czy Ren szpiegował dla Coyote’a? To miało całkowity sens. Nic dziwnego, że Coyote ciągle ich znajdywał, a Ren znikał. Prawdopodobnie zmierzał prosto do brata za każdym razem, kiedy zaczynała się walka. Była jedyną osobą, która o tym wiedziała. Nie mogę umrzeć, dopóki inni też się nie dowiedzą. I wciąż obrazy z przeszłości grały w jej umyśle… Przystojna twarz Coyote’a była mieszaniną przerażenia i cierpienia, kiedy Rusałka z nim zrywała. Jego oddech był nierówny, kiedy potrząsnął głową w zaprzeczeniu. - Nie rozumiem. Kocham cię bardziej niż cokolwiek. Dlaczego chcesz mnie zostawić?

282

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wina zawisła ciężko w jej sercu. Ostatnią rzeczą jaką chciała robić to go krzywdzić. - Kocham kogoś innego. Coyote stanął z nią twarzą w twarz. - Nie. To niemożliwe. Oczywiście, że to było możliwe. To się już stało. Zaczęła płakać. - Tak bardzo mi przykro, Cy. Nigdy nie chciałam by to się stało. Chciałam cię poślubić, ale wtedy się spotkaliśmy… i… nie byłam już taka sama. Proszę, bądź szczęśliwy z naszego powodu. – Jej rozmarzony uśmiech przebił się przez łzy. – On rozumie mnie w sposób, w jaki nikt inny tego nie robi. Czuję się taka żywa i wszystko co muszę zrobić, by tak się czuć to pomyśleć o nim. Twarz Coyote’a zrobiła się ze złości czerwona jak burak i przez sekundę faktycznie pomyślała, że mógłby ją uderzyć. Dziewczyno, zmiataj stamtąd. To był taki moment, w którym Freddy Krueger albo jakiś inny upiór wyskakuje, by zabić nieszczęsną ofiarę. Dlaczego Rusałka nie stanęła w swojej obronie? Coyote pogardliwie spojrzał na jej twarz. - Nigdy nie chciałaś by to się stało? – wyśmiewał ją. – Co za kłamstwa opowiadasz ty kurwo? Gdzie go spotkałaś? Było to przed tym czy po tym jak byłem torturowany przez rok, by cię chronić? Nękała ją wina. Miał rację. Wycierpiał tak wiele dla niej. Ale to było niewłaściwe rzucać jej tym w twarz i ona to wiedziała. - Przepraszam. Naprawdę. Nie chciałam cię skrzywdzić. Proszę, zrozum. Wiem, że w swoim czasie to zrozumiesz. Odwróciła się i zaczęła iść w stronę drzwi. - Odzyskam cię Rusałko! – zawołał za nią. – Zobaczysz. Jesteś moja. Teraz i zawsze. Jaki palant…

283

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Szzz… - Coyote wyszeptał do niej, pocierając jej czoło, a wspomnienia przeszłości zniknęły. Prześledził linię jej brwi, na co się wzdrygnęła. - Czego chcesz ode mnie? – spytała. - Byś dotrzymała swojej obietnicy. Oczy Abigail się rozszerzyły. - Nie obiecywałam ci niczego. Posłał jej złowieszczy uśmieszek. - Zawsze miałaś problem z pamiętaniem swoich obietnic. Z dotrzymywaniem słowa. Ale nie tym razem. Jesteś mi coś winna. I mam zamiar to odebrać. Tak, miała zamiar mu się odpłacić. Ale nie była pewna czy mu się to spodoba. Chwila. Raczej na pewno mu się to nie spodoba. Odrywając się od niej, podniósł głowę jakby coś usłyszał. Wepchnął ją z powrotem w ciemność i wycofał się, a następnie zamknął drzwi. Właśnie tak. Uciekaj, Coyote, uciekaj. Bez względu na to co myślał Choo Co La Tah i Coyote nie była Rusałką. Była Abigail Yager. I nie uginała się pod niczym, ani się nie poddawała. Tak, spędziła dzieciństwo w okropnym poddaniu jej rodzicom Apollitom. Ale od tego dnia odrodziła się jako asertywna kobieta, która odmawiała kulenia się ze strachu. - Abby? Zatrzymała swoją tyradę, kiedy usłyszała w głowie najwspanialszy głos na świecie. - Sundown? - Tak. Wszystko z tobą w porządku, skarbie? Teraz zdecydowanie tak. - Czy nie mówiłam ci, byś trzymał się z dala od moich myśli?

284

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Możesz pobić mnie później. Tylko zrób to nago. Mimo niebezpieczeństwa i bycia związaną, roześmiała się na jego humor. Dopóki nie przypomniała sobie, że Ren mógł być z nim. - Jess, słuchaj. Mamy szpiega w szeregach. - Że co? - To prawda. Wiedziałeś, że Coyote jest bratem Rena? - Nie. Nie ma mowy. To niemożliwe. - To jest zdecydowanie możliwe i nadzwyczaj odrażające. Miej oko na Rena. Cokolwiek robisz nie odwracaj się do niego plecami. - Okay. Jesteś gdzieś, gdzie jest bezpiecznie? Rozejrzała się po swoim czarnym więzieniu. - Naprawdę nie mogę na to odpowiedzieć. Jestem związana w jakimś małym pokoju bez jakiegokolwiek światła. - W porządku. Sasha cię tropi. Zamierzam zostać tutaj z tobą w twojej głowie dopóki tam nie dotrzemy… jeśli z tobą jest dobrze to ok. Nie chcę się narzucać. Mimo niebezpieczeństwa te słowa wywołały u niej uśmiech. - Dziękuję, Jess. - Nie ma powodu, by mi dziękować, Abby. Powiesz słowo, a zawsze przyjdę po ciebie. Nieważne co by się działo. Ta obietnica sprawiła, że się dusiła i miała łzy w oczach. Nigdy w swoim całym życiu nie miała zapewnionego takiego bezpieczeństwa. Nawet z Kurtem i Hanną. Jako najstarsza z ich trójki zawsze pozwala im na sobie polegać. Nie odwrotnie. Najbliższy temu był Jonah. Ale nawet on nie był niezawodny. Kocham cię, Jess. Jak bardzo chciała mu to powiedzieć. Ale wiedziała, że nie mogła. Była świadoma tego, że on zawsze będzie Mrocznym Łowcą i nie będą mogli się pobrać.

285

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Wciąż jesteś ze mną, Abby? - Jestem tutaj. Ile godzin zostało do świtu? - Mniej niż dwie. Auć. Kończył im się czas. Choo Co La Tah musiał ukończyć ich ceremonię i złożyć ofiarę z jej krwi Matce Ziemi. - Gdzie teraz jesteście? – spytała. - W mojej opinii niewystarczająco blisko. - A jak blisko by to było? - Przy twoim boku. - Mów tak do mnie kowboju, a może poszczęści się tobie dziś wieczorem. - Już mi się poszczęściło. - Hmm, więc jesteś facetem nocnym-jednostrzałowcem, co? Roześmiał się w jej głowie. - Och, kotku, nie powiedziałem tego. Ogier nie ma nigdy nic przeciwko całonocnej jeździe, szczególnie gdy jest dziki. - Ogier? Ale masz ego. - To nie ego, to prawda. Dreszcz przeszedł wzdłuż jej kręgosłupa na to stwierdzenie. Było takie same jak te, które powiedział Bawół do Rusałki. Czy to mogła być prawda? Zanim mogła podążyć za tą myślą, usłyszała dziwny dźwięk na zewnątrz drzwi. Czy to Coyote wrócił? Coś wielkiego uderzyło mocno w drzwi na sekundę przed tym, kiedy zostały rozerwane. Reagując wyłącznie instynktownie, zaatakowała nowoprzybyłego i kopnęła go z całej siły, mając nadzieję, że to wystarczy, by go obezwładnić. Upadł prosto na ziemię, gdzie kręcił się w bólu tam i z powrotem. Głośny jęk wypełnił jej uszy. Poruszyła się, by ponownie kopnąć go w pachwinę.

286

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Abigail! – wysapał, podnosząc rękę, by zasłonić się przed jej niesławnym kopniakiem miażdżącym jaja. – Przestań! Nie będąc pewną z kim ma do czynienia, zmrużyła oczy na mężczyznę. - Jesteś Renem czy Coyote’m? Zmienił się w kruka. Nie trwało to jednak długo. Uderzenie serca później powrócił do swojej ludzkiej postaci. Wciąż był blady jak ściana i chwytał się za krocze. Poza tym Ren skomlał. - Och, daj spokój duży dzieciaku. Nie uderzyłam ciebie tak mocno. - Całkowicie się nie zgadzam. Kopiesz jak cholerny muł i przysięgam, że oba moje jądra są teraz w moim gardle. – Wypuścił długi oddech, przyciskając dłoń do pachwiny. Potem powoli zaczął wstawać. Przegryzając wargę, wydał z siebie kilka dźwięków świadczących o silnym bólu, zanim stanął i spojrzał na nią gniewnie. Cofnęła się, niepewna jego zamiaru. Czy zabije ją za jego brata? - Co jest z tobą nie tak? Abigail się zawahała. - Ze mną wszystko w porządku. A co z tobą nie tak? - Kopnęłaś mnie w jaja. To było to. A poza tym była kolejna sprawa. - Co ty tutaj robisz? - Starałem się ciebie uratować, ale teraz sądzę, że to był zły pomysł. I niech to szlag, wciąż jesteś związana. Nie chciałbym zobaczyć co mogłabyś zrobić nieskrępowana. Prawdopodobna historia. Kto kiedykolwiek kwestionowałby go, ruszającego jej na ratunek? Ale ona nie była taka głupia. - Skąd wiedziałeś gdzie jestem? - Śledziłem jednego z kojotów, który tutaj wracał. – Wyciągnął nóż z kieszeni i zrobił krok w jej stronę. Abigail cofnęła się z niepokojem.

287

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Wolałabym raczej poczekać na to aż Jess się tutaj zjawi. Lecz on nie słuchał. Zamiast tego przeciął jej liny i pozwolił im opaść na podłogę. - Nie mamy czasu, by czekać… Jesteś pewna, że z tobą wszystko w porządku? Jesteś tak płochliwa jak kot w fabryce dobermanów. Zawahała się. Czy zaprowadzi ją do domu? A może gdzieś dalej w złowieszcze miejsce? - Abigail? - Nie chcę iść z tobą. Odskoczył jakby go uderzyła. - Nie musisz się martwić o swoją prywatność. Nie zdradzę cię. - To nie jest to czym się martwię. - Zatem czym się martwisz? - Twoją lojalnością. Czy chcesz porozmawiać ze mną na temat Coyote’a i wyjaśnić dlaczego wygląda tak jak ty? Przyłapany. Było to wypisane na jego twarzy. Mogła niemalże zobaczyć zaskakujące trybiki w jego głowie. - Tak – powiedziała, oskarżając go. – Tak właśnie myślałam. Potrząsnął głową. - Nie. To nie tak jak myślisz. - Myślę, że nawiązałeś współpracę ze swoim bratem i sprzedawałeś mu wszystko o nas, byśmy byli w gównie po uszy. A przetrzepanie skóry dostaliśmy ekstra. - Nie zrobiłem tego. Pamiętasz tą historię o wojowniku i Bramie, którą ci opowiadałem? - Tak? - Ja byłem tym wojownikiem. Jej umysł został wstrząśnięty tą wiedzą. - Nie. 288

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Skinął głową. - Mój brat nienawidzi mnie za to po dziś dzień i nie winię go za to. Byłem poza kontrolą. - Ale dlaczego? - Mówiłem ci dlaczego. Zazdrość. Spędziłem całe życie będąc w cieniu Coyote’a. Inni lgnęli do niego. I przeważnie radziłem sobie z tym. – Ren zacisnął zęby. – Do dnia, w którym sprowadził cię do domu. – Skrzywił się jakby ten ból był wciąż nie do zniesienia. – Nigdy nie widziałem piękniejszej kobiety. Dla naszych ludzi rusałki są symbolem nadziei. Mówi się, że jeżeli się jedną złapie i wyszepcze jej swoje marzenia to wzniesie je do nieba tak, by się spełniły. Sarkastyczny aplauz rozbrzmiał tuż za nim. Ren odwrócił się i znalazł tam Coyote’a. - Nieźle, bracie. Wciąż starasz się dostać do jej łóżka, co? Abigail dostrzegła ból na twarzy Rena. - Odłożyłem to na bok, Coyocie. Teraz czas byś ty również to zrobił. Coyote pokręcił głową. - Nie. Rusałka należy do mnie. Zdobyłem ją. Oswoiłem. A przede wszystkim, ochroniłem ją. - Ona nie jest własnością. Uśmiechnął się złowieszczo. - Jest. Jest najcenniejszą własnością. Abigail zakręciło się w głowie na słowa jakie wypowiadali, co spowodowało, że jej umysł cofnął się do czasu i miejsca, którego wciąż nie mogła zidentyfikować. Zobaczyła Rena i Coyote’a na łące, walczących tak jak teraz. Nawet powód był ten sam. Coyote pogardliwie spojrzał na Rena.

289

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- To wszystko twoja wina. Ty i ta twoja nieistotna zazdrość. Dlaczego nie mogłeś być szczęśliwy z mojego powodu? Chociaż raz. Dlaczego? Gdybyś zostawił nas w spokoju nic z tego nigdy by się nie wydarzyło. Nie byłoby Ducha Grizzly. Strażnicy nie byliby potrzebni i on… - Coyote wskazał na podłogę nożem – nigdy by się tu nie zjawił. Ren nie odpowiedział. Jego spojrzenie było utkwione w czerwień na dłoniach Coyote’a. Skapywała na ziemię, gdzie… Leżał martwy Bawół w kałuży własnej krwi. Ren się skrzywił. - Jak mogłeś to zrobić? On był Strażnikiem. – I moim najlepszym przyjacielem. Jedyną osobą, która stała za nim bez zadawania pytań. Nawet wtedy, kiedy zło wzięło go w posiadanie i służył mu chętnie, Bawół z nim został i go ochraniał. A teraz leżał zarżnięty przez brata Rena. Moje okrucieństwo doprowadziło go do szaleństwa… Coyote splunął na plecy Bawoła. - Był sukinsynem i ukradł jej serce ode mnie. Ren powoli pokręcił głową, kiedy wina i smutek rozdzierały go od wewnątrz. - Serce nigdy nie może być skradzione, Cy. Może jedynie zostać dane. Coyote rzucił mu pogardliwe spojrzenie. - Mylisz się! Przemawia przez ciebie zazdrość. Ale tak nie było. Ren nauczył się ją porzucić. Teraz było za późno. Zniszczył wszystko, co było dobre w jego życiu. Wszystko. Czując się chorym, podszedł do Bawoła i ukląkł przed nim, szepcząc krótką modlitwę nad jego ciałem.

290

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Przeraźliwy krzyk rozniósł się echem. Spoglądając w górę Ren zobaczył biegnącą Rusałkę do swojego Bawoła. Szlochała histerycznie i rzuciła się na niego. - Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego skrzywdziłeś mnie tak bardzo? Coyote wykrzywił wargę. - Wyrwałaś mi serce. - A ty zabiłeś moje. – Położyła się na Bawole i płakała. Ren wstał, zostawił ją tam, by miała chwilę na żałobę i skonfrontował się ze swoim bratem. To był jego błąd. Nie pomyślał o tym co się stanie, kiedy Rusałka wypłacze swoje nieszczęście bogom i duchom. Wyszlocha i wykrzyczy utratę swojego Bawoła. Ale teraz było za późno. Wyjące wiatry nadeszły z lasu, tańcząc dookoła ich białych ciał. Te wiatry zjednoczyły się formując dwóch trębaczy, którzy dęli w rogi, by ogłosić nadejście najgroźniejszej istoty ze wszystkich. Ducha Zemsty. Coś, co mogło zostać wezwane jedynie przez płacz skrzywdzonej kobiety, która pragnęła zemsty na tych, którzy ją zranili. Jako mglista forma była cała skąpana w bieli. Jego włosy i półprzezroczysta skóra zasłaniały rysy twarzy jak u szkieleta. Miał pióra i koźlą skórę. Jedynym kolorem jaki posiadał były granatowe koraliki wokół jego szyi. - Dlaczego zostałem wezwany? – domagał się odpowiedzi. Rusałka podniosła wzrok. Jej piękna twarz była wykrzywiona przez smutek, co sprawiło, że wyglądała teraz staro i mizernie. Jej włosy powiewały wokół ciała, kiedy jej spojrzenie przeszyło ich gniewem. - Coyote zabił moje serce. Więc chcę, by zapłacił za to, co mi odebrał. Duch Zemsty ukłonił się jej, a następnie odwrócił się w kierunku mężczyzn. Jego twarz starego, chudego mężczyzny z włosami jak strąki zmieniła się w twarz największego zła. Wtedy otworzył swoje usta, wykrzywiając i wydłużając rysy twarzy. Abigail zadrżała z przerażenia.

291

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Z jego ust wyleciał gigantyczny orzeł z samotnym, upiornym wojownikiem na jego plecach. Wojownik uniósł swoją włócznię. Ren cofnął się, by dać wojownikowi przestrzeń. Z nieharmonijnym okrzykiem zemsty, który wstrząsnął samym sednem Matki Ziemi, pozwolił polecieć włóczni wprost w serce Coyote’a. W jednej chwili Ren stał na uboczu, a w drugiej był już po drugiej stronie miejsca, gdzie uderzenie serca wcześniej był Coyote. Zanim mógł nabrać zdrowego rozsądku i się ruszyć, włócznia przeleciała przez środek jego klatki piersiowej, przebijając serce. Siła uderzenia podniosła go z ziemi i przyszpiliła do drzewa. Ból eksplodował w jego ciele, zabierając mu oddech. Smak krwi wypełnił jego usta. Zrobiło mu się ciemno przed oczami. Umierał. Wojownik odwrócił swojego orła i z powrotem wleciał do ust Ducha Zemsty. Tak szybko jak przyszli, odeszli. Oddech Rena stawał się ciężki. Spojrzał na swojego brata. - Oddaję ci moje życie tak jak o to prosiłeś. - Nauczyłeś mnie brać to, co chcę. – Coyote zmniejszył dystans między nimi i zerwał naszyjnik z kości z szyi Rena, który miał pieczęć Strażnika. Odwiązał worek z paska Rena, w którym trzymał najsilniejszą magię. – A chcę twojego stanowiska Strażnika. - Nie zostałeś wybrany. - Jak również ty. – Coyote chwycił włócznię i wbił ją jeszcze głębiej. Roześmiał się triumfalnie, kiedy Ren dławił się własną krwią. Wydał z siebie ostatnie tchnienie i zamilkł. Duma na twarzy Coyote’a była obrzydliwa, kiedy zwrócił uwagę na Rusałkę. - Jestem teraz Strażnikiem. Możesz teraz pokochać mnie ponownie.

292

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wykrzywiła wargi z odrazą. - Nigdy nie mogłabym pokochać cię po tym co zrobiłeś. Jesteś potworem. Podniósł ją szarpnięciem za ramię. - Jesteś moja i nigdy się tobą nie podzielę. Szykuj się do naszego ślubu. - Nie. Uderzył ją w twarz. - Nie kłóć się ze mną, kobieto. Masz być posłuszna. – Puścił ją tak szybko, że z powrotem upadła na ciało Bawoła, gdzie płakała aż zabrakło jej łez. Wciąż tam była, kiedy służące przyszły i ubrały ją dla Coyote’a. O zachodzie słońca wrócił po nią. Ale zanim mogła rozpocząć się ceremonia, by połączyć ich razem, pojawił się Stróż na środku łąki. Jego ciemne oczy promieniowały wściekłością. - Jestem tutaj, aby żądać życia tego, kto jest odpowiedzialny za śmierć dwóch Strażników. Coyote sapnął z przerażenia. Jego umysł wirował, kiedy starał się wymyślić jakiś podstęp, który uratuje mu życie. I choć magia jego brata była potężna to wciąż niewystarczająca. Stróż przemierzył przestrzeń zdeterminowanymi krokami, obiecującymi zemstę. Zza pasa wyjął Sztylet Sprawiedliwości i bez wahania zatopił go w piersi osoby, która spowodowała tyle zamieszania i nieszczęścia. Rusałka słaniała się, kiedy krew zmoczyła jej suknię i spływała po jej warkoczu. Zamiast okazywać ból, westchnęła z ulgą. Krew płynęła z jej ust, kiedy odwróciła się do Coyote’a. - Będę teraz z moją miłością. Na zawsze w jego ramionach. – Osunęła się na ziemię, gdzie zmarła z błogim wyrazem twarzy. Coyote bełkotał. - Nie rozumiem. Stróż wzruszył ramionami.

293

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Byłeś narzędziem. A Rusałka przyczyną. Gdyby się nie urodziła, nie uczyniłbyś tego. - Nie, nie, nie, nie. To nie tak. To nie miało się tak skończyć. – Przeczesując dłońmi włosy, podszedł do swojej jedynej, prawdziwej miłości i wziął ją w ramiona ostatni raz. Była taka maleńka i delikatna. Krew zabarwiła jej weselne ubranie, a on płakał na jej stratę. Nie będzie czekała na niego po drugiej stronie. Nie teraz. Ból tej wiedzy rozdzierał go. Będzie witała się z Bawołem. Odrzucając głowę do tyłu, krzyczał w oburzeniu. Nie, to się tak nie skończy. Był dobrym człowiekiem. Przyzwoitym. I jedno po drugim zabijało to w nim. Pierw jego brat, a później Rusałka i Bawół. Zrujnowali mu życie. Nie było takiej opcji, by pozwolił im na szczęśliwą wieczność. Nie po tym jak go torturowali. Sięgnął do swojego woreczka i przywołał z niego najsilniejsze elementy. - Przeklinam cię, Bawole. Będziesz przeżywał tysiąc żyć i w żadnym z nich nie będziesz szczęśliwy. Będziesz kroczył po ziemi i będziesz zdradzany przez wszystkich, którzy cię dostrzegą. Nie będzie żadnego miejsca, które mógłbyś nazwać domem. I nigdy nie będziesz miał mojej Rusałki. – Wystrzelił magię w powietrze tak, by mogła zostać spełniona przez duchy. Potem spojrzał w dół na niezmącone piękno Rusałki. Była taka łagodna. Taka słodka. Myśl o przeklęciu jej kłuła go do żywego. Ale ona nim gardziła. - Ze względu na to, co mi zrobiłaś, nigdy nie poślubisz tego, kogo kochasz. Zawsze będzie umierał na drodze zjednoczenia z tobą, a ty będziesz spędzała życie na żałobie. Bez spokoju. Dopóki mnie nie zaakceptujesz. A jeśli poślubisz kogoś innego, on nigdy ci nie zaufa. Nigdy nie będziesz szczęśliwa w jakimkolwiek małżeństwie. Tak długo jak będziesz mieć ludzką krew w sobie. – Sięgnął do woreczka i wyciągną ostatnią z jego magii i wyrzucił ją na wiatr.

294

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Czy wiesz co żeś uczynił? Coyote spojrzał w górę i zobaczył, że zbliża się Choo Co La Tah. - Wyrównałem rachunki. Choo Co La Tah się roześmiał. - Taka magia zawsze wraca do tego, kto ją dzierży. - Jak to? Wskazał w kierunku nieba i drzew. - Znasz prawo. Nie czyń krzywdy, a ty wyrządziłeś jej dzisiaj wystarczająco. - Oni pierwsi mnie skrzywdzili. Choo Co La Tah westchnął. - A ty zasiałeś ziarno swojego ostatecznego upadku. Kiedy przeklinasz razem dwie osoby, związujesz je. Z tym, w połączeniu z siłą, będą mieli możliwość złamania klątwy i zabicia cię. - Nie wiesz o czym mówisz. - Arogancja. Przyczyna śmierci numer jeden zarówno wśród chłopów jak i królów. Strzeż się jej ostrza. Najczęściej rani tego, kto nim włada. Coyote odrzucił słowa Strażnika. Nie był nimi zainteresowany. Nigdy nie będzie cierpiał. Ale za to mógł im zapewnić cierpienie. ****** Abigail wyszła z transu z pełnym zrozumieniem wszystkiego wokół nich. Ren i Coyote byli teraz w trybie walki i trwali w nim, jakby nic innego ich nie obchodziło. Okładali się na zmianę przechodząc tunelami jaskini Coyote’a. Nigdy nie widziała bardziej krwawej walki, co biorąc pod uwagę liczbę bijatyk w jakich brała udział przez lata, mówiło sporo. Rozglądała się dookoła, poszukując broni, która mogła być użyteczna.

295

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Niestety nie było tu takiej. Ale jeśli arogancka agresywność mogła pokonać przeciwnika… Ciężko było przewidzieć kto wygra. Lecz ona wiedziała, po której jest stronie. Do boju Red Sox31. - Abigail? - Jestem tutaj, Jess. - My też. Teraz to była najlepsza wiadomość jaką słyszała od wielu dni. Zostawiając Rena i Coyote’a, ruszyła do wyjścia. Przynajmniej miała nadzieję, że to tam się kierowała. Wiedziała, że idzie w dobrym kierunku, kiedy eksplozja rozniosła się echem i rozrzuciła wszędzie kawałki skały. Tak, jej chłopcy przybyli. Zostawić ich, a zrobią wielkie wejście. Pobiegła i rzuciła się na Jessa. Jess uśmiechnął się, kiedy poczuł jej miękkie krągłości przyciskające się do jego twardego ciała. A kiedy pocałowała go, trzymał ją przy sobie jeszcze mocniej. Aż poczuł coś, czego nie powinno tutaj być. Odsuwając się, podniósł głowę i nasłuchiwał. - Co się stało? – spytała. - Daimony są tutaj. Skrzywiła się. - Nie. Dlaczego miałyby tu być? - Nie wiem. Ale mogę je wyczuć. To tak jakby ich legowisko było w pobliżu. Ale to nie miało żadnego sensu. Dlaczego Daimony miałyby być tutaj z Coyote’m? Chyba, że… 31

Boston Red Sox - drużyna baseballowa grająca we wschodniej dywizji American League, ma siedzibę w Bostonie w stanie Massachusetts.

296

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Coyote jest oszustem. Jess przeklął, gdy doszedł do tego samego wniosku co ona. Jak mogli kiedykolwiek być tak bardzo głupi? To była pułapka, a oni w nią wpadli.

297

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 18

Jess śmiałby się, gdyby nie byłoby to tak cholernie ironiczne. Jedną z jego mocy była zdolność odczytywania, kiedy wpadał w zasadzkę. A jaskinia w jakiej byli działała jak tłumik na psychiczne moce. Nie żeby on i Ren ich potrzebowali właśnie teraz, bo i tak osuszali się z nich nawzajem przez ostatnie kilka dni. W najlepszym wypadku jego moce działały na pół gwizdka. I nie miało to znaczenia, bo nawet bez nich wszedłby w to. Z jednego, prostego powodu. Był tak sfiksowany na punkcie tego, by dostać się do Abigail i upewnić się, iż była bezpieczna, że był ślepy na wszystko inne. Cóż. Umieraj i się ucz… Objął jej twarz dłońmi i wsiąknął w błysk w jej oczach. Oparł czoło o jej i przez chwilę wdychał słodki zapach jej skóry. Tak, to dawało mu siłę. - Um, ludziska? – powiedział Sasha obok nich. – Nienawidzę wylewać lodowatej wody na wasz nastrój, ale mamy tutaj sytuację i możecie chcieć rzucić na to okiem, przygotować się albo mieć to w nosie. Tak tylko mówię. Jess nie musiał się rozglądać. Czuł każdą parę oczu na sobie. Trójka z nich była w środku dużego, okrągłego pomieszczenia w głębi jaskini. Ściany w nieskazitelnie czystej bieli i starannie utrzymanej czerni przypominały pałac. Rodzaj miejsca, o którym myślał, że nigdy go nie zobaczy od czasu, kiedy był człowiekiem. Rzeczy się zmieniły. Nie zawsze na dobre i nie zawsze na złe.

298

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Sasha stanął po jego lewej stronie, a Abigail z przodu. Z powodu odniesionych ran Choo Co La Tah nie był z nimi, a Ren zdawał się zniknąć całkowicie. Ponownie. Ruszała na nich szóstka Daimonów. Trójka z lewej i trójka z prawej. I całe stado z tyłu w tunelu. Ach, cholera. Bywały gorsze przeciwności. I to było zaledwie wczoraj. Abigail zajęło sekundy wpatrywanie się w te ciemne oczy, które ją ścigały. Stając na palcach ucałowała czubek rozkosznego nosa Jessa. - Dziękuję, że po mnie przyszedłeś. - Przyjemność po mojej stronie. Objęła go. - A w przypadku, gdybyśmy nie wyszli z tego żywi… kocham cię, Jessie Brady. Po prostu chciałam, żebyś to wiedział. Jess poczuł jak jego serce puchnie na słowa, o których myślał, że nigdy ich nie usłyszy z ust, stawiających jego świat w ogniu. - Ja ciebie też kocham. Uśmiechnęła się. Dopóki Sasha nie zaczął ujadać. - Atakują. Jess rozkoszował się uczuciem jej skóry przy swojej o jedną sekundę dłużej. - Celuj w serce. Pochyliła się, by dać mu znać, że zrozumiała i sięgnęła wokół jego talii, aby wyciągnąć dwie bronie, które miał z tyłu w kaburze. On wyciągnął te z przodu. Odwrócili się synchronicznie i otworzyli ogień na swoich wrogów. Pierwszy, którego trafił przekręcił się w powietrzu i padł u jego stóp. Nie

299

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

eksplodował, co oznaczało, że nie był martwy albo był jednym z nowej rasy maszyn do zabijania. Daimony nacierały na nich z każdej strony. Przypominało mu to grę wideo Alien. Im więcej strzelał tym więcej ich się robiło. Jedyna różnica? Daimony nie spadały z sufitu. Jeszcze. Kto wie jaką moc mogą rozwinąć w późniejszych dniach. Za każdym razem, kiedy był na półmetku wykombinowania o co chodzi, oni odkrywali coś nowego – jak na przykład żerowanie na Gallu, by zwiększyć swoją siłę. Kto do cholery na to wpadł? Prawdopodobnie ten sam chory skurwysyn, który zobaczył kurczaka i zaczął strzelać w okolice jego intymnych części ciała, celując w jajko i mówiąc: Ej, wszyscy. Zamierzam to usmażyć i zjeść. Życzcie mi szczęścia. Jeśli się od tego pochoruję, niech ktoś sprowadzi lekarza. Abigail wystrzelała swoją ostatnią serię i obróciła Daimona w pył. Miała poważny kryzys ze swoim sumieniem jeżeli chodzi o zabijanie ludzi, dla których umarłaby jeszcze tydzień temu. Ale fakt, że byli tak zdeterminowani, by ją zabić sprawiał, że było to łatwiejsze. Obróciła się w prawą stronę i zamarła, gdy dostrzegła walczącego Jessa. Wystrzelał serię ze strzelby, a następnie użył zapasu amunicji, by palnąć następnych. Odwracając się w pełnym gracji łuku wystrzelił ponownie w nowy cel, a następnie uchylił się i prześlizgnął po ziemi na kolanach, by dorwać złego gościa, którego uderzył bronią i pchnął nożem. Poruszał się tak szybko, że był już dwa kroki przed nią zanim zdążyła cokolwiek zrobić. Niesamowite. Kolejny Daimon zaatakował, dzierżąc w dłoniach siekierę. Całkowicie spokojny Jess… dziwacznie spokojny, odchylił głowę do tyłu i pozwolił, aby

300

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

siekiera przeleciała z dala od jego gardła. Jednak wciąż była tak blisko, że nie wiedziała jak mógł zaufać sobie, że uniknie ciosu. Dzięki Bogu to zrobił. W przeciwnym razie właśnie teraz podnosiłaby jego głowę. Kiedy ubywało amunicji, a Daimony wciąż nadciągały, Jess ustawił się pomiędzy nią i Sashą, który był w wilczej formie. Kochała w nim zaciekłego obrońcę. Wciąż walczył jak ninja. Była pod ogromnym wrażeniem. I prawdę mówiąc była zdziwiona, że była w stanie pokazać mu gdzie raki zimują, kiedy walczyli. Do tej pory nie zdawała sobie sprawy z tego, jaki był znakomity. Chłopak miał wściekłe umiejętności. W krótkim czasie ich amunicja została zużyta, a oni cofali się w głąb jaskini, podczas, gdy Daimony dawały im w kość tak jak tylko mogły. Jess naprawdę zaczynał tracić jego zdolność do przeładowywania broni. I ich tworzenia. Niech szlag strzeli jego wysuszone moce. Byłoby z nimi o wiele łatwiej, zwłaszcza, że Coyote nie miał tu nic, co mogło zostać użyte jako broń. Sukinsyn. - Słyszysz ludzkie dusze, które zostają uwolnione, kiedy się ich zabije? – spytała Abigail. - Nie. Ale po wyglądzie jej twarzy mógł stwierdzić, że ona słyszała. - Czy wszystko z tym w porządku? - Nie – powiedziała, kręcąc głową. – Wciąż myślę o tym, że dusza mojej matki została zabrana i skonsumowana przez Daimona. I nikt jej nie uwolnił. - Przykro mi. - To nie twoja wina. Może, ale i tak źle się czuł z jej powodu.

301

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Moce Sashy były ograniczone. Walczył z nimi lekko, jakby z palcem w nosie, a Daimony posiadały pełnię paranormalnych zdolności. Abigail zaczynała panikować, kiedy pojawiło się więcej Daimonów. Rozmnażały się jak karaluchy. - Umrzemy, prawda? - Mam nadzieję, że nie. Mam kolejny odcinek No Ordinary Family ściągnięty na komputerze i nie zdążyłem go jeszcze obejrzeć. Byłby to cholerny wstyd, gdybym to przegapił. Mogę ich skrzywdzić jeśli to się stanie. Pokręciła na niego głową. - Jesteś taki niepoprawny. – Ale to było to, co w nim kochała. Cofali się przez pieczarę i uciekali przez resztę pomieszczeń. Kiedy dotarli do ostatniego, utworzyli małe koło. Sasha westchnął. - Więc to jest to, co? Nie sądziłem, że tak wyjdzie. – Rozejrzał się wokół po niezwykle zielonych ścianach jaskini. – Cóż, przynajmniej wszyscy będziemy świeżo miętowi, kiedy odejdziemy. - Sza! Sasha obrócił się w okręgu, nasłuchując źródła dźwięku. Jess wygiął brew w stronę Abigail. - Nie zrobiłam tego. Spojrzeli na Sashę. - Co? Rozchodzi się dziwny dźwięk i od razu winicie psa? To nie w porządku. Następną rzeczą o jaką zostanę posądzony to o ataki gazowe. A tego też nie zrobiłem. - Cicho! Abby! Abigail zastygła, kiedy rozpoznała głos Hanny. Odwróciła się, by znaleźć siostrę w małej dziurze w ścianie. Ubrana na czarno wyglądała jak Lalka Barbie – Szpieg. Jeśli to miało sprawić, by wyglądała agresywnie, to nie zdało to egzaminu.

302

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Hanna była zbyt mała, za bardzo blond i posiadała zbyt słodki wygląd, by ktokolwiek się jej bał. - Co ty tu robisz, H? - Ratuję wasze tyłki. Chodźcie. Abigail podążyła za nią bez zastrzeżeń. - Mówcie naprawdę cicho – ostrzegła szeptem Hanna. – Niektóre z Daimonów mają naprawdę dobre uszy, a ściany są cienkie. - Wiesz, gdzie jest Ren? – spytał Jess. Skinęła głową. - Planują złożyć go w ofierze o północy. Teraz Coyote go torturuje. Abigail się skrzywiła. Hanna zachowywała się tak, jakby była w domu i znała plan wszystkiego. Co najlepsze, wiedziała o tym ukrytym przejściu. - Nie rozumiem. Jak udało się wam podczepić pod Coyote’a? - Jonah. Ta nieoczekiwana odpowiedź zaskoczyła ją tak bardzo, że faktycznie się potknęła. - Co? - Pamiętasz jak Jonah robił wszystkie badania, by znaleźć lekarstwo dla nas? Abigail przytaknęła. Wszyscy, którzy kiedykolwiek spotkali Jonaha znali tą historię. Odnalazł jakiś niejasny tekst, który mówił, że jedno z miejscowych plemion Nevady ukryło serum w górach, mogące uleczyć każdą chorobę i przekształcić czyjeś DNA w idealną strukturę. Jonah wziął to do siebie i sądził, że to naprawi wszystkie fizjologiczne szkody, jakie wyrządził im Apollo przeklinając ich. Zarówno ona jak i Hanna myślały, że takie jest już ich brzemię, lecz Jonah nalegał i przez lata wybierał się na nocne przejażdżki na pustynię w poszukiwaniu serum.

303

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jonah nie znalazł serum. Za to spotkał Coyote’a, który powiedział mu, że legenda jest prawdziwa, i że jeśli pomoże odnaleźć mu słoje zawierające surowicę, Coyote się z nim podzieli. Wciąż tego szukali, kiedy… - Spojrzała ostro na Abigail. – Jonah umarł. W każdym razie, pracowali ze sobą przez dziesięciolecia. Więc kiedy Coyote wezwał Kurta i poprosił go, by zebrał Daimony, aby zabić Mrocznego Łowcę – przyjechaliśmy. Serce Abigail przestało bić. - My? - Wzięłam z Kurtem krew Gallu. Nie chcę zabijać ludzi, Abby, ale również nie chcę umrzeć. Zrozumiałam, że nikt nie będzie tęsknić za demonem. Wdzięczna za jej współczucie i człowieczeństwo, Abigail przytuliła ją. - Kocham cię, siostrzyczko. - Też cię kocham. To dlatego nie mogłam pozwolić im, by cię zabili. Nawet jeśli jesteś z wrogiem. – Hanna wyciągnęła małe pudełeczko z kurtki i nacisnęła na nim przycisk. Jess odetchnął z ulgą. Wyłączyła pułapkę. Hanna zwiesiła głowę w dół. - Czuję się tak, jakbym zdradzała jednego członka rodziny dla drugiego. Abigail pokręciła głową. - Nie zdradziłaś Kurta. On nie chce mnie martwej, prawda? - Nie wiem. Jest taki zły i trudny do odczytania. Szczególnie jeśli chodzi o Jonaha. Wiesz jak tych dwóch było ze sobą blisko. Ale ja nie chcę żyć w ten sposób. To zabiera zbyt wiele energii. Wolałabym raczej ruszyć ze swoim życiem niż martwić się o kogoś innego. Jess odchrząknął. - Przepraszam, że przeszkadzam, ale musimy znaleźć Rena. - Prawdopodobniej jest w dolnej sali.

304

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail wygięła na to brew w łuk. Hanna odpowiedziała bez jakiegokolwiek namysłu. - Jak wiele czasu tutaj spędziłaś? - Zbyt wiele. Coyote… - Hanna przerwała jakby szukała odpowiedniego przymiotnika dla niego. - Co? – namawiała Abigail. Wierciła się tak, jak robiła to jako dziecko, kiedy zrobiła coś, za co mogli ukarać ją rodzice. - Obiecaj, że nie znienawidzisz mnie jeśli coś ci powiem. Abigail przeszyło zimno z przerażenia. Co tym razem było nie tak? - Powiesz mi, co? - Najpierw mi obiecaj. Ach, mogła ukręcić swojej siostrze łeb, kiedy grała w takie głupie gry. - W porządku. Obiecuję. Hanna oblizała usta i rozejrzała się nerwowo. - To Coyote zabił twoich rodziców. Ta wiadomość uderzyła w nią z siłą wichury i pozostawiła ją wstrząśniętą. - Co? Skinęła głową. - Chciał twojej mamy, ale ona nie chciała mieć z nim nic wspólnego. Przychodził w różnych przebraniach i próbował ją uwieść. Lecz bez względu na to, co robił, nie chciała na niego spojrzeć. Najwyraźniej ostatnim razem powiedziała coś, czego nie powinna i Coyote zabił ich za to. Abigail była oszołomiona. Zaprzeczyłaby temu, ale teraz wszystko miało sens. To nie Jess był w jej pokoju, a Coyote w jego skórze. - Skąd to wiesz? - Jonah. Upił się jednej nocy i powiedział mi o tym. Był tam razem z Coyote’m. - Było tak jak widziała w swoim domu. Dlatego tamten głos wydał jej

305

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

się znajomy. – Powinnam powiedzieć ci, kiedy się dowiedziałam, ale Kurt i inni byli zakochani w idei przekształcenia cię w ich osobistego Terminatora do zabijania złych Mrocznych Łowców. Było to wszystkim, o czym rozmawiali. Widzieli cię jako doskonałą broń przeciwko naszym wrogom. Smutną rzeczą było to, że się nią stała. I Abigail nie wiedziała co na to odpowiedzieć. Surowe emocje walczyły w jej wnętrzu. Złość, nienawiść, zdrada. Przynajmniej w końcu znała prawdę o nocy, w której zginęli jej rodzice. - Dziękuję, Hanna. - Nie jesteś zła? - Nie na ciebie. – Kurta i resztę mogłaby zabić po tym wszystkim. Ale przede wszystkim pragnęła krwi Coyote’a. Ta potrzeba była tak silna, że wrzała w niej jak wulkan. - Hej, Jess? Jess zwrócił swoją uwagę na Sashę. - Tak? Wskazał na Abigail. Jess zerknął na nią i faktycznie podskoczył, kiedy zobaczył jak wygląda. Jasna cholera. Wyglądała teraz ledwie jak człowiek. W rzeczywistości ich trójka zrobiła krok w tył, gdy zobaczyli jej oczy. Nie były po prostu czerwone. Przechodziły przez nie pomarańczowe paski. Jej zęby się wydłużyły, a zła aura wokół niej mówiła, że była gotowa do walki. Jess podszedł do niej powoli. Wszelki nagły ruch mógłby sprawić, że by go wypatroszyła. - Kochanie? Abigail położyła dłoń na jego piersi, by go powstrzymać przed podchodzeniem bliżej.

306

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Nie tym razem, Jess. – Jej głos brzmiał tak, jakby niósł echo. – Chcę krwi Coyote’a i nikt mnie nie powstrzyma. Normalnie, by ją powstrzymał. Ale wiecie co? Zemsta jest suką, a ta była zaległa. Jeśli chce oderwać Coyote’owi głowę i zagrać nią w koszykówkę to on przyniesie siatkę. - Osłaniam Twoje plecy, Abs. Sasha wykrzywił twarz. - Pewnie zmusisz mnie, bym również pilnował jej pleców, prawda? Posłał wilkowi pocieszne spojrzenie. - A chcesz żyć? - W niektóre dni. – Sasha wydał z siebie długi, zmęczony jęk. – W porządku. Będę za nią nawet jeśli mnie to zabije, a lepiej, żeby tak się nie stało. Kiedy Abigail zaczęła schodzić do sali położonej poniżej, Hanna dostosowała się do ich kroku. Tak szybko jak Abigail zobaczyła jak Hanna prześlizguje się za Sashą, zatrzymała ją. - Chciałabym, żebyś nie brała w tym udziału. Na twarzy Hanny pojawił się grymas. - Nie rozumiem. - Jeżeli ktokolwiek zobaczy, że wspierasz Mrocznego Łowcę… - Wspieram siostrę. Abigail była dotknięta jej słowami. Ale wiedziała jakiego rodzaju konsekwencje poniosłaby Hanna. Od wszystkich. - Nie będą widzieli tego w ten sposób i ty to wiesz. – Zrobiliby z jej życia piekło, a może nawet usunęli ze swojej społeczności. Hanna westchnęła. - W porządku. Uważaj na siebie. – To był jej ulubiony tekst z filmu Pretty Woman.

307

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail ponownie ją objęła. - Trzymaj się. – Po czym odsunęła swoją siostrę na bok i uzyskała dostęp do części siebie, która wciąż była obca i przerażająca. Do demona. Jess wymienił ostrożne spojrzenie z Sashą. Staremu kowbojowi w nim nie podobało się pozostawienie tak drobnej kobiety przed niebezpieczeństwem. Jego zadaniem było chronienie kobiety, którą kochał. A nie wpakowanie jej na linię ognia. Lecz wiedział, że jeżeli powie to głośno, ona sprawi, że będzie płacił wieczność za swoje szowinistyczne podejście. Więc ugryzł się w język i podwoił swoją czujność. Jeżeli ktoś zamierzy się na nią, odpowie przed nim. A on go wypatroszy. Nie wiedział jak to zrobiła, ale poszła prosto do miejsca, gdzie Coyote przetrzymywał Rena tak, jakby żyła tu od lat. Jess skrzywił się, kiedy zobaczył celę, w której Ren został przywiązany do metalowego pręta. Coyote umieścił go w cewkach Tesli32, które wysyłały wstrząs za wstrząsem wywołując krzyk Renegade’a. Tak, to była wada nieśmiertelności. Jeśli ktoś chciał cię torturować, nie mogłeś umrzeć, by od tego uciec. Jess otworzył usta, by zapytać Abigail jaki miała plan, lecz nie miał na to szansy. Jego porywcza kobieta bez żadnego wstępu wtargnęła w obszar roboczy Coyote’a i chwyciła starożytną istotę za gardło. Kiedy Coyote poruszył się, by walczyć, uderzyła go z bekhendu tak mocno, że został wgnieciony w ścianę. Przypomnij mi bym jej nie złościł. Jess ruszył w pośpiechu, by wyłączyć elektryczność w celi Rena i zatrzymać jego ból. 32

cewka Tesli (transformator rezonansowy, generator Tesli) – transformator powietrzny wytwarzający wysokie napięcie rzędu milionów woltów.

308

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Sasha odskoczył od centrali. - Facet, tylko mnie nie poraź. – Miało to naprawdę paskudne konsekwencje dla Zwierzo Łowców. - Sprawdź Rena. Sasha prychnął. - W elektrycznej kabinie? Jakim rodzajem psychola jesteś? - Sasha… Wyszczerzył zęby w czysto psim geście sprzeciwu. - W porządku. Jeśli zostanę porażony lepiej, żebyś wtedy sprawdzał buty zanim je założysz. – Odszedł, żeby wykonać zadanie. Jess popędził, aby zobaczyć jak Abigail wyciera podłogę Coyote’m. - Jak mogłeś zabić moją matkę? Ty skurwysynu! – Wielokrotnie uderzyła jego głową o ziemię. Coyote wykręcił się i wysłał ją w powietrze. - Chciałem jedynie, by mnie kochała. - Więc zabiłeś ją, kiedy tego nie zrobiła? To nie miłość. To jest chore. Coyote kopniakiem posłał ją wzdłuż sali. - Nie waż się mnie pouczać. Myślałem, że jej dusza była twoją. Ty. To ty jesteś tą, która mnie zdradziła. - Nie mam wspomnień o tobie i jestem za to wdzięczna. Wściekłość w jego oczach była paląca. - Nie możesz mnie zabić. Abigail zerknęła na miejsce, gdzie Sasha pomagał Renowi. - Tortury brzmią dla mnie świetnie. Poza tym już zabiłam jednego Strażnika. Czymże jest następny? Popchnął na nią stolik laboratoryjny. Abigail złapała go i rzuciła nim w jego głowę. Jess wytrzeszczył oczy na jej siłę, ale mądrze trzymał się od tego z dala.

309

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Jesteś zwierzęciem – warknęła. – Nie robisz nic poza niszczeniem wszystkich wokół ciebie. - Ja? – Coyote spytał z oburzeniem. – Nie jestem zwierzęciem. – Spiorunował wzrokiem Rena. – On nim jest. Abigail wyciągnęła nóż z buta. - Tak, cóż. W miejscu, które nazywam domem uśmiercamy wściekłe zwierzęta. Snake wszedł do pomieszczenia, a w tym samym czasie Coyote zaczął uciekać. Wszystko, co Abigail mogła zobaczyć to to, że zabójca jej matki zbiega. Bez nawet chwili namysłu, rzuciła nóż w plecy uciekającego. W jednej sekundzie był tam. W drugiej zamienił się miejscem ze Snake’m, tak samo jak zrobił to z Renem. Jej nóż zagłębił się prosto w serce Snake’a. Nie! Snake zbladł, kiedy spojrzał w dół i zobaczył nóż wystający ze swojej piersi. Oddychając z trudem posłał jej tak smutne, żałosne spojrzenie, że złamało jej to serce. - Tak bardzo przepraszam. Powiedział coś w języku, którego nie rozumiała, po czym osunął się na podłogę. Abigail podbiegła do niego z Jessem krok za nią. - Nie umieraj, Snake. Możemy ci pomóc. – Spojrzała na Jessa. – Prawda? Lecz było za późno. Jego wzrok stał się zamglony i opuścił go ostatni oddech. Abigail zasłoniła oczy, kiedy przeszył ją horror tego wszystkiego. - Myślałam, że Strażnicy są nieśmiertelni. Jak mogłam zabić kolejnego? - Nie umierają z przyczyn naturalnych. – Jedynie z nienaturalnych.

310

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Zacisnęła zęby z frustracji. Sasha przyniósł do nich Rena. Ren runął na podłogę i oparł się o ścianę. - To nie była twoja wina, Abigail. Zaufaj mi. Zabił mnie w ten sam sposób. Coyote jest oszustem. To właśnie to, co robi. Jess warknął, kiedy jego własna potrzeba zemsty przerosła go. - Znajdziemy go. Ren pokręcił głową. - Nie. Nie znajdziecie. Nie na tą chwilę. Nie przed Czasem Bez Czasu. Będzie się teraz ukrywał. Spiskował i knuł, by odzyskać swoją Rusałkę. - Nie pozwolę mu. - Wiem, ale to nie powstrzyma go przed próbowaniem. – Ren zatopił rękę w kieszeni i wyciągnął z niej naszyjnik. Wręczył go Abigail. Jej serce waliło, kiedy zobaczyła naszyjnik, który Jess podarował jej matce w dniu jej śmierci. - Skąd to masz? - Zerwałem go z szyi Coyote’a, kiedy walczyliśmy. Pomyślałem, że chciałabyś go z powrotem. Skinęła głową, przyciskając go do piersi. - Dziękuję. - Powiedziałbym, że żaden problem, ale rzeczywiście było to problemem. – Ren wypuścił długi oddech i zamknął oczy. Jess przeklął. Abigail była prawie zbyt przestraszona, by spytać. - Co? - Świta – powiedział w synchronizacji z Renem. Jess westchnął. - Przegapiliśmy ostateczny termin na ofiarę. Abigail jęknęła, gdy usłyszała te straszne słowa.

311

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Co teraz zrobimy? Ku jej rozczarowaniu, zarówno Jess jak i Ren zaczęli się śmiać. Jess przyciągnął ją do siebie. - Zrobimy to, co robiliśmy zawsze. Będziemy chronić… - I walczyć – dokończył Ren. – Ale dopiero wtedy, kiedy się zdrzemnę i najlepiej z dala od energii elektrycznej i światła dziennego. Sasha pomógł stanąć mu na nogi. - Chodź, Mroczny Łowco ty skurczybyku. – Spojrzał na Abigail.- Wezmę tego, jeżeli ty weźmiesz swojego. - Stoi. Patrzyła jak Sasha i Ren pokuśtykali z dala od nich. Potem odwróciła się do Jessa. - Czy to już koniec? - Jak na razie. Zatrzymałaś swoją pierwszą apokalipsę. Powinnaś być dumna. - Jestem zbyt zmęczona, aby być dumna. Roześmiał się. - Znam to uczucie. – Wyłowił telefon z kieszeni i zadzwonił po swojego giermka. Abigail stała w milczeniu, słuchając jak Jess negocjuje podwózkę dla nich w czymś, w czym nie stanąłby w płomieniach. Z tego co usłyszała, Andy nie był chętny, by transportować ich gdziekolwiek, ponieważ wciąż opłakiwał zniszczenie jego Audi. Po kilku minutach grzecznego proszenia, a następnie grożenia giermkowi uszkodzeniem ciała, Jess się rozłączył. - Andy będzie tu wkrótce.

312

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Taa, jasne… Mogła zobaczyć Andy’ego w słodkiej przejażdżce, narzekającego przez każdy centymetr drogi. Będą mieli szczęście jeśli nie pozwoli im umrzeć z głodu zanim tutaj dotrze. Spojrzenie Jessa ją ominęło, aby mógł zobaczyć coś za nią, co sprawiło, że opadła mu szczęka. Jej żołądek skurczył się ze strachu. Jak źle jest tym razem? Co ważniejsze, jak wielu atakowało ich tym razem? Nie całkiem gotowa na kolejną rundę, odwróciła się, by odkryć… Że jej szczęka również opadła. Czy to był Choo Co La Tah? Zniknął stary mężczyzna, a na jego miejscu była młodsza jego wersja, którą widziała w swojej wizji przeszłości. Dziwne było to, że nie zauważyła wcześniej jakim był przystojnym mężczyzną. Jego długie, czarne włosy były luźno rozpuszczone na ramionach, kiedy szedł z dumą drapieżnika. To był wojownik w kwiecie młodości i fakt ten był widoczny w każdym mięśniu, a przede wszystkim w postawie, która mówiła, że może cię zabić w mgnieniu oka. Jess umieścił siebie pomiędzy nimi tak jakby ją chronił. Choo Co La Tah uśmiechnął się. - Ustąp, Jess. Nie jestem tutaj, by zranić którekolwiek z was. – Rozłożył ręce na boki, by udowodnić swoje intencje. – Muszę powiedzieć „dziękuję” naszej Rusałce. Abigail się skrzywiła. - Jak to? - Zdaje się, że nie przegapiliśmy terminu tak jak się obawialiśmy. Kiedy zaatakowali nas wcześniej i obroniłaś mnie, odrobina twojej krwi spadła na ziemię w jaskini. Ze względu na to, pieczęci są wciąż nienaruszone.

313

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Nie była pewna czy powinna być mu wdzięczna czy wkurzona. Pewnego dnia będą musieli zrobić coś ze skłonnością Choo Co La Tah do zatajania ważnych szczegółów. - To była ofiara jaką miałam złożyć? Skinął głową. - To również przywróciło moją młodość i zdrowie. A za to, moja droga, mam wobec ciebie ogromny dług wdzięczności. Nie czułem takiej siły od wieków. Jess przesunął się na bok, kiedy ona dała krok naprzód, by zmierzyć wzrokiem starożytnego Strażnika z szacunkiem. - Nie rozumiem – powiedział Jess, przeciągając samogłoski. – Dlaczego ty i Stary Niedźwiedź się zestarzeliście, a Coyote i Snake nie? Choo Co La Tah opuścił ręce. - Potrzeba więcej energii, by nie poddać się Mrocznemu, któremu zdecydowali się służyć. Walka z nimi i wierność naszym obowiązkom zebrała swoje żniwo. To kolejny powód, dla którego nasze stanowiska są skończone. – Omiótł spojrzeniem miejsce, gdzie leżał martwy Snake. Ból mienił się głęboko w jego ciemnych oczach. – Byłeś głupcem, mój przyjacielu. Zostałeś sprowadzony na złą stronę, i z tego powodu jest mi naprawdę przykro. Niech twoja dusza znajdzie spokój, którego ciało nie zaznało. – Spojrzał z powrotem na Abigail. – Możesz odłożyć swój strach na bok, dziecko. Starożytni nigdy nie utrzymywali, że jesteś odpowiedzialna za śmierć Starego Niedźwiedzia ani za Snake’a. Jego słowa zmąciły jej w głowie. - Nie rozumiem. Mówiłeś, że… - Mówiłem w sposób pośredni, a ty wyciągnęłaś wnioski. Byłaś jedynie narzędziem, które Coyote wykorzystał do własnych celów. Starożytni są w stanie spojrzeć w przeszłość i zobaczyć prawdziwą przyczynowość, i kto wprawił ją w ruch. I cofnęli się w przeszłość Coyote’a oglądając jego działania i chciwość. A ja

314

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

starałem się wykorzystać ciebie i Sundowna, by zwabić go do Doliny, abyśmy mogli go uwięzić. Wiedziałem, że podąży za wami. Lecz niestety uciekł ponownie. - Możemy zacząć go śledzić, kiedy zajdzie słońce – zaoferował Jess. Choo Co La Tah westchnął. - Nie znajdziemy go. Jest mądry jeśli o to chodzi, zaszyje się pod ziemią, by lizać swoje rany i planować następny ruch. Abigail poczuła mrowienie nadziei na jego słowa, kiedy kolejny pomysł wpadł jej do głowy. - Czy teraz równowaga jest przywrócona, kiedy Snake jest martwy? - W teorii. Nie dbała o jego ton, który mówił jej, że to nigdy nie będzie takie łatwe. - Teorii? Choo Co La Tah zamilkł na chwilę, jakby myślał nad tym jak najlepiej odpowiedzieć. - Równowaga jest bardzo delikatną sprawą. Podczas gdy ja i Coyote możemy powstrzymać siebie nawzajem, wciąż brakuje nam dwóch Strażników. Słoje nie są otwarte, ale ich pieczęci są osłabione przez śmierć ich Strażników. Prorok Wiatr może się teraz uwolnić, a następnie pójść po Ducha Grizzly. Jeżeli się z nim zjednoczy, sprowadzą apokaliptyczne piekło, które zrobi wrażenie nawet na Sashy. Świetnie. Ale nie była gotowa na to, by się poddać. - A co z Jessem i Renem? Byli pierwotnymi Strażnikami, prawda? Czy nie mogą zastąpić Snake’a i Starego Niedźwiedzia? Potrząsnął głową. - Do Resetu, nie może zostać mianowany żaden nowy Strażnik. Jess się skrzywił. - Ren powiedział mi wcześniej, że działania Coyote’a przyspieszyły wszystko.

315

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- W rzeczy samej. I będziemy musieli stanąć przeciwko niemu, by utrzymać Mrocznego z dala od panowania w następnym cyklu. - Jestem gotowy – stwierdził Jess z przekonaniem. Choo Co La Tah się uśmiechnął. - Choć to doceniam, to ostatni rozdział do napisania nie należy do ciebie. - Co masz na myśli? - Teraz jest to sprawa między Renem, a jego bratem. Twoim zadaniem było powstrzymanie Coyote’a przed roszczeniem sobie praw do Rusałki i splamieniem jej linii krwi. Zrobiłeś to i zatrzymałeś go, kiedy żądał magii Starego Niedźwiedzia. Abigail była jeszcze bardziej zdezorientowana przez jego słowa. - Splamić? Jak? - Lud Rusałki był strażnikami duszy. Rodzili się ze Światła, podczas gdy Coyote i Kruk powstali z Mroku, który okryłby duszę i sprawił, że stałaby się zła. Podczas gdy oni, tak jak my wszyscy, byli przyciągani do Rusałki z powodu jej magii i piękna, ona nigdy nie była im przeznaczona. Rusałka może zostać schwytana, ale nigdy nie można rościć sobie do niej praw. Jej miłość jest darem, którym może obdarzyć jedynie swego wybrańca. – Wskazał na petroglify na ścianie, gdzie motyl latał wokół białego bawoła. – Bawoły były najsilniejszymi wojownikami jakich kiedykolwiek znano. Intuicyjnymi. Bezczelnymi. Nieustraszonymi. Ich zadaniem była ochrona wszystkich ludzi. To dlatego waszą dwójkę od zawsze do siebie ciągnęło – zostaliście przeznaczeni do połączenia tych dwóch linii krwi. Jednakże w pierwszym życiu Rusałka była zbyt słaba, by być z Bawołem. Musiała nauczyć się walczyć o siebie. By wstać i dać znać światu, że jest nieustraszona. – Zwrócił się do Jessa. – Bawół był arogancki i egocentryczny. Musiał nauczyć się stawiać Rusałkę przed sobą i uświadomić sobie, że jest jego najważniejszą częścią. – Przerwał. – Oboje tego dokonaliście. Zrozumieliście, że gdy jesteście silni w pojedynkę, jesteście o wiele silniejsi razem. Tak długo jak jesteście razem nikt nie może was zniszczyć.

316

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Abigail przełknęła. - Wciąż jesteśmy przeklęci. - Tak i nie. Stanęliście twarzą w twarz ze złem Coyote’a, a ty nie posiadasz już w sobie ludzkiej krwi. Klątwa Coyote’a miała rację bytu jedynie wtedy, kiedy byłaś człowiekiem. Poważnie żałowała tej decyzji. Gdyby tylko mogła cofnąć… - Co z demonem w moim wnętrzu? - Kontrolujesz go i masz Jessa do pomocy. Sprawił, że zabrzmiało to na o wiele łatwiejsze niż było. Nawet teraz mogła poczuć go w sobie, jak się ślinił. Chciał pożywienia i trudno było zaprzeczać temu pragnieniu. - Ale gdy chce się pożywić… co mam wtedy zrobić? - Zrobisz to, co powinien zrobić każdy z nas, kiedy kusi go zło. Walczysz z nim i zmuszasz do uległości, górując nad nim. Jesteś wystarczająco silna, by odnieść sukces. Wiem to. Nie była pewna czy podobała jej się ta odpowiedź. Choo Co La Tah zmniejszył dystans między nimi i wziął jej dłonie w swoje. - Lud Bawoła miał powiedzenie. Cel jest we wszystkim, bez względu na to jak przypadkowy się wydaje. Matka Los zawsze nas obserwuje i stara się nam pomóc. – Spojrzał na Jessa. – Twoja matka była ostatnią z jej ludu. Wiedziała, że Coyote chciał cię dopaść, dlatego nigdy nie powiedziała ci kim naprawdę byłeś. Kim naprawdę był jej lud. Ukrywała swoje prawdziwe plemię przed tobą i poślubiła twego ojca, mając nadzieję, że jego rodowód ukryje cię i da ci szansę na spełnienie swojego przeznaczenia. – Wzmocnił uścisk na jej dłoniach. – Dzięki ofierze twojej matki tak się stało i przekształciłeś się w osobę, którą potrzebowałeś być. To dlatego byłeś wtedy tak blisko poślubienia prawdziwej Rusałki. Niestety ona nie przeobraziła się wystarczająco. Matilda była wciąż za słaba, by stać u twego boku. – Sięgnął po Abigail. – Lecz teraz jesteście gotowi. –

317

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Złączył ich ręce razem, pomiędzy swoimi. – Pomimo wszystkich wrogów, którzy starają się was zniszczyć, znaleźliście się ponownie. Jakby powiedział Tsalagi: ścieżką przyszłości jest ta, którą wybierasz, by nią podążać. Oboje przeszliście tak wiele w tym życiu i wcześniejszych wcieleniach. Wiem, że tym razem będziecie mieć życie o jakim marzyliście. – Ścisnął ich dłonie, po czym je uwolnił. – Teraz muszę iść i odpocząć. Walka między Mrocznym, a Pale One jest przed nami. Będziemy potrzebować całej naszej siły do bitwy, która nadchodzi. – Wypowiedziawszy te słowa, zniknął. Abigail stała tam przez kilka uderzeń serca, wchłaniając wszystko, co zaszło. Nie wiedziała co chowała w sobie przyszłość i to ją przerażało. Dla kobiety, która miała nakreślone swoje całe życie, straszne było stanie tu bez wyraźnej ścieżki, którą miała podążać. Wybrała złą drogę tak wiele razy, że nie była pewna czy dłużej ufała swoim instynktom. Ale ufała Jessowi. Spojrzała w dół na ich złączone dłonie. Kto by pomyślał? Szukając wroga, znalazła w nim swojego najlepszego przyjaciela. - Więc dokąd nas to prowadzi? Jess zamarł na słowo, o którym nie myślał od bardzo dawna. Nas. Czyli dwie zjednoczone istoty. Po raz pierwszy od ponad wieku nie był sam. Wpatrywał się w to, jak delikatne były kości w jej palcach. Na to jakie ciepło wywoływał w nim jej dotyk. To było doznanie, którego nie chciał ponownie stracić. - Mam nadzieję, że do bycia razem. - Czy to jest tym, czego chcesz? - Absolutnie. – Jak kiedykolwiek mogła w to wątpić? – Wyjdź za mnie, Abigail. A przysięgam, że tym razem, z klątwą czy bez, doprowadzę cię do

318

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

cholernego ołtarza. Nawet gdybym musiał wlec ze sobą diabła, by być tam na czas. Podarowała mu uśmiech. - Zdecydowanie poślubię cię, Sundownie Brady. I tym razem zabiję każdego, kto będzie się starał cię powstrzymać, przed zrobieniem tego przed ołtarzem. Pochylił się i dał jej najsłodszy pocałunek w jej życiu. A kiedy się wycofał jej wargi nadal płonęły. - Więc powiedz mi… - szepnęła. – Jak uwolnimy cię od służby Artemidzie?

319

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

ROZDZIAŁ 19 Tydzień później Najcięższą częścią życia jest pogodzenie się ze swoją przeszłością. Przede wszystkim pogodzenie się z samym sobą. Słowa Asha zawisły w umyśle Jessa jak trzeźwe przypomnienie ciężkiej podróży jaką odbył, by dotrzeć do tego doskonałego momentu. Nigdy nie przypuszczał, że osiągnie taki spokój, ale gdy patrzył na śpiącą na kanapie Abigail po całym dniu badania siebie nawzajem, wiedział, że przeszłość nie ma już wcale dla niego znaczenia. Miało tylko jutro. Uśmiechając się, wstał poszukać dla niej jakiegoś koca. Abigail wiedziała, w którym momencie Jess wyszedł z pokoju, choć mocno spała. Nie była pewna skąd pochodziła ta moc. Ale była tam. I to dało jej znać, że coś innego było z nią tutaj. Otworzyła gwałtownie oczy, gdy skoczyła na nogi znajdując nieznajomego mężczyznę tuż przed sobą. Już chciała go zaatakować, ale zobaczyła znak podwójnego łuku i strzały Mrocznych Łowców na jego policzku. Był jednym z nich, a jednak… Demon w niej, rozpoznał demona w nim. Był czymś więcej niż się wydawało i zdawało się, że był bezwzględnym drapieżnikiem. Nosił ciemne włosy zaczesane z przystojnej twarzy, która mogła też być określona jako bezlitosna. Nie było żadnego współczucia, czy też jakieś oczywistej dobroci w jakiejkolwiek jego części. - Nick, co ty tu robisz? Odwróciła cię i zobaczyła, że Jess do nich dołącza. Ciemne, przerażające spojrzenie spotkało się z Jessem. 320

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

- Powiedziano mi, że chcesz odzyskać duszę. - Myślałem, że Ash mi ją przyniesie. Nick wykrzywił wargę na wspomnienie imienia Asha, ale nic o nim nie powiedział. Sięgnął jedynie do swojego długiego, czarnego płaszcza i wyjął drewniane pudełko. Delikatne zawijasy dekorowały jego wierzch. Bez wstępu podał je Abigail. - Upewnij się, że naprawdę go kochasz zanim w ogóle spróbujesz cokolwiek z tym zrobić. Jeśli zawiedziesz, zabijesz go i nie będzie drugiej szansy. Zanim ktokolwiek mógł się odezwać, Nick zniknął. Abigail zadrżała od nagłego chłodu jaki Nick zostawił po sobie w powietrzu. - Czy tylko mi się wydawało to odrażające i dziwne? - Tak, Nick nie jest dokładnie…w porządku. Jest najmłodszy z nas i zgaduję, że się jeszcze nie zaaklimatyzował. Już chciała wspomnieć o demonie w Nicku, ale potem zmieniła zdanie. Jeśli nie chciał, by ktoś o tym wiedział to mógł wszcząć z nią o to wojnę. Ostatnią rzeczą jakiej potrzebowali to przychodzący po nich wróg. Ciekawa zawartości, otworzyła pudełko. W środku na czarnym aksamicie świecił czerwony medalion, który zawierał duszę Jessa. To było takie piękne, że instynktownie chciała tego dotknąć. Ale Jess ostrzegł ją, że to przypali jej skórę i zostawi jej taką bliznę na dłoni, jaką miał Talon. Jess przesunął się i stanął przed nią. - Co myślisz? Uśmiechnęła się na fakt, że nie wchodził w jej myśli. - Jak bardzo cię kocham. - Też cię kocham. – Spojrzał ponad pokrywkę na medalion. – Musisz mnie zabić, by przywrócić duszę do mojego ciała. - Wiem, ale…

321

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Wygiął brew na jej wahanie. - Ale co? - Nie jestem tego pewna. Wciąż mamy Coyote’a polującego na nas. Jeśli przyłożę to do ciebie, to znowu będziesz śmiertelny i możesz umrzeć. - Teraz też mogę umrzeć. Potrząsnęła głową. - Nie tak łatwo i doskonale o tym wiesz. - Nadal będę mieć swoje moce. Fakt, ale nie była pewna czy to wystarczy. Nie wiedziała jakich podstępnych sztuczek mógł użyć Coyote. - To nie to samo. Musimy to robić? - Nie. Odzyskałem już swoją duszę. Technicznie nie służę już Artemidzie. O ile mi wiadomo nie ma nic, co mówiłoby, że muszę przywrócić swoją duszę, kiedy mam ją teraz ponownie. Ale nie będziemy mogli bez tego założyć rodziny. - Już mamy rodzinę. Ty, ja… i jeden irytujący giermek. Roześmiał się na to. - Tak, zgaduję, że Andy jest naszym pozbawionym dobrego wychowania adoptowanym synem. Abigail zamknęła pudełko. Głęboko w sercu miała niedobre przeczucie, że to nie będzie łatwe. Tam było coś jeszcze i szło po nich. - Nie chcę ryzykować szansy na utratę ciebie, Jess. Nie znowu. Poczekajmy z tym. Wziął pudełko z jej ręki. - Dobrze. Zaczekajmy. To w nim kochała najbardziej. Nigdy nie naciskał na nią swoją wolą. Decyzje jakie podejmowali, podejmowali jako drużyna. Razem. Spojrzała w dół na prostą obrączkę na jej lewej dłoni. Chociaż Mroczni Łowcy nie mogli brać ślubów, oni uciekli sześć nocy temu, by potajemnie się

322

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

pobrać. W końcu to Vegas. A Sin miał małą kaplicę w swoim kasynie, która idealnie wyglądała. Zarek był drużbą, a Hannah druhną. Kat, Sin, Sasha, Choo Co La Tah, Ren i Andy również tam byli jako świadkowie. Tak, mieli falstart, ale biorąc pod uwagę wszystko, co im się przytrafiło, to wydawało się najbardziej właściwe. I żadne z nich nie chciało zaryzykować, że coś może pójść nie tak. Carpe Noctem. Chwytaj noc. Dokładnie to robili. - Jesteś pewna, że diament nie powinien komponować się tuż obok? – Jess suszył jej tym głowę odkąd nie przyjęła pierścionka zaręczynowego. Ale to nie było w jej stylu. - Mam wszystko, czego pragnę i to stoi właśnie naprzeciw mnie. Jess rozkoszował się tymi słowami, które były jednocześnie ich ślubną przysięgą. Nawet z nią przed sobą, nie mógł uwierzyć, że tu była i w końcu byli razem. Że to jej twarz teraz nosił w zegarku. - Resztę mojego życia, nieważne jak długiego, będę upewniał się, że będziesz czuła właśnie w ten sposób. Głęboko w sobie czuł, że Coyote przyjdzie po nich ponownie. Nie wiedział co przyniesie jutro, ale wiedział co przyniosło dziś. Ją. I to było wszystko, czego potrzebował.

KONIEC

323

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Notatka autorki czyli kilka słów od pani Kenyon

Jako kobieta z mieszanym dziedzictwem Tsalagi (Czirokezów), zawsze byłam zafascynowana wierzeniami i legendami wszystkich Indiańskich Narodów. Jako dziecko spędziłam niezliczone godziny przeczesując bibliotekę, czytając wszystko co mogłam znaleźć, co dałoby mi wgląd w tą część historii mojej rodziny. Jak również słuchałam niezliczonych opowiadań mojej familii, a każda osoba z niej tkała wielką magię swoimi słowami. Kiedy w college’u zaczęłam pisać historię o Mrocznych Łowcach, postanowiłam oprzeć ją na greckiej mitologii z jednym wyjątkiem. Daimony. Przeklęte wampiry – które jak demony, nie były nieśmiertelne i zamiast krwią, karmiły się czymś bardziej… krzepkim. Ludzką duszą. Podczas gdy stworzyłam klątwę i mity wokół Atlantydów, Apollitów i Daimonów z własnej głowy, była jedna rzecz, którą pożyczyłam od moich przodków. Część legendy o tsi-noo (chenoo). Kiedy byłam dzieckiem, tsi-noo był straszydłem, którym moja matka mnie straszyła, kiedy się źle zachowywałam (używała również Manitou, ale to inna historia). Wg legendy Wabanaki, tsi-noo zaczynał życie jako człowiek, który został opętany przez złego demona albo taki, który popełnił jakieś okropne przestępstwo (zazwyczaj kanibalizm), co powodowało, że jego serce zmieniało się w lód. Również znany jako Kanibal z Lodu, tsi-noo pozostawał żywy i rósł w siłę, spożywając ludzi, zwłaszcza ich dusze. To dlatego mama powiedziała mi, że koniecznie muszę zmawiać modlitwę w nocy i prosić Boga, aby trzymał moją duszę w bezpieczeństwie, kiedy będę spała. Jeśli nie udałoby mi się tego zrobić,

324

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

jeden mógłby wślizgnąć się do mojego łóżka (lub moich snów) i ukraść moją duszę… ponieważ wszyscy wiedzą, że dusza dziecka jest najbardziej pożądana przez tsi-noo i jeżeli nie byłeś ostrożny mogłeś łatwo oddać duszę jednemu z nich. Ale jestem całkiem pewna, że zostało to zmyślone przez moją mamę jako czynnik wzbudzający strach, ponieważ nie byłam w stanie znaleźć żadnej historii, potwierdzającej ten fakt. Ale jako małą dziewczynkę, pomysł o kradzieży duszy, fascynował mnie i zdecydowałam zapożyczyć go dla moich Daimonów. Także włączyłam w tą książkę tsi-noo, jak również kilka innych potworów. To coś, co chciałam zrobić od bardzo długiego czasu. Przedstawiłam na początku serii Sunshine Runningwolf (była bohaterką drugiej opublikowanej książki o Mrocznych Łowcach, Night Embrance). Kobietę o mieszanym dziedzictwie Indian. Ona – podobnie jak ja, pieczołowicie przechowywała skarby związane z dwiema stronami jej przodków. I od chwili, w której skończyłam tą powieść, bardzo chciałam powrócić do swoich korzeni i odkryć je bardziej. Wreszcie w tej książce byłam w stanie oddać hołd wielu indiańskim legendom i wierzeniom, w tym mojej rodzinie, i zbadać ją dokładniej. Trzeba powiedzieć, że również stworzyłam własną historię Indian na potrzeby książki. Pierwotne plemiona/klany, twórcy i Strażnicy, których użyłam, jak również niektóre potwory, nie są zaczerpnięte z żadnych Indiańskich wierzeń czy religii. Zostało zrobione to celowo. Jako bardzo uduchowiony człowiek, który wychował się w różnych religiach, żywię głęboką i trwałą miłość oraz szacunek do wszystkich religii i punktów widzenia. Nigdy bym celowo nikogo nie znieważyła czy obraziła. Czas Bez Czasu jest prawdziwym wierzeniem Czirokezów, którego pożyczeniu nie mogłam się oprzeć. Jest kolejną historią, z którą dorastałam. Jednakże podrasowałam ją nieco i będę kontynuować w kolejnym tomie Mrocznych Łowców.

325

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Nie mogę opisać jak bardzo cieszyła mnie wycieczka do innego panteonu. Wiedziałam, że kiedy zasiadłam do pisania historii Jessa, że chwyci mnie ona za serce i wywoła u mnie śmiech i łzy. Zarówno jedno jak i drugie robiłam wiele razy. Jak w przypadku wszystkich moich książek, jestem bardzo dumna z tej i mam nadzieję, że czerpaliście przyjemność z podróży ze mną. Teraz muszę powrócić do głosów w mojej głowie, które – o co się modlę, nigdy mnie nie opuszczą i które będą śpiewać mi swoje pieśni jeszcze przez wiele lat. Ale zanim zniknę, chciałabym zostawić was z pierwszymi słowami w języku Tsalagi, których nauczył mnie wujek. Wa-do (wah doe). Dziękuję.

326

Retribution – Kenyon Sherrilyn Tłumaczenie: Feisty Beta: axses 22 października 2011

Kilka słów od tłumaczki Bardzo dziękuję Mad – mojej ukochanej i niezastąpionej becie, przede wszystkim za motywację (czyt. smaganie batem) i dzielne wysłuchiwanie moich narzekań. Dziękuję również dziewczynom z divinehotties – w łamigłówkach lingwistycznych jesteście najlepsze. Do zobaczenia przy następnym tłumaczeniu, Feisty.

327