Fakty i Mity 30-2007

Świadkowie zeznają, francuska prokuratura potwierdza:

KSIĘŻA MÓWILI, JAK JECHAĆ INDEKS 356441

http://www.faktyimity.pl

ISSN 1509-460X

Nr 30 (386) 2 SIERPNIA 2007 r. Cena 3 zł (w tym 7% VAT)


Str. 3

Cmentarz w Lubinie. Czy w tym grobie leży Bogdan R.? Wiele wskazuje, że nie. A powinien, bo to jego nazwisko widnieje na nagrobnej płycie. Dziwne? Niekoniecznie. Bogdan R. był domniemanym kurierem mafii salezjańskiej. Jego zeznania mogłyby pogrążyć bossów i zaprowadzić do 133 milionów złotych, zrabowanych przez polskich księży...
Str. 9


Str. 17


Str. 7

ISSN 1509-460X


Str. 20

2

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

KOMENTARZ NACZELNEGO

FA K T Y Straszliwa tragedia polskich pielgrzymów we Francji po raz kolejny zaprzecza działaniom opatrzności katolickiego Boga. Dziennikarka TVN 24 zadała pytanie, które w podobnej formie cisnęło się na usta wielu wstrząśniętych katastrofą osób: „Dlaczego? Dlaczego właśnie oni?”. Gość w studio (22 lipca, 22.30) – dominikanin – nie miał żadnego problemu z odpowiedzią: „Pan Bóg jest jak dobry ogrodnik. Po wejściu do szklarni ścina tylko najpiękniejsze kwiaty”. Inni księża powtarzali jak mantrę: „Niezbadane są wyroki opatrzności”. Wynika z tego, że na 26 zabitych Pan Bóg wydał wyrok śmierci... Nie dogasły jeszcze w Alpach szczątki polskiego autokaru, a już Caritas Polska podała numer bankowego konta, na które można wpłacać datki dla osób poszkodowanych i ich rodzin. Informację tę zamieściły wszystkie agencje. Żadna jednak – zapewne przez jakieś karygodne niedopatrzenie – nie poinformowała, ile procent wpłat Caritas zatrzymuje dla siebie i czy uruchomi własne, gigantyczne przecież środki, np. ile pałaców otrzymanych od państwa spienięży na charytatywny cel. Pozostajemy w przekonaniu, iż będą to kwoty kolosalne! To nie koniec nieszczęść związanych z sanktuariami. W okolicach Częstochowy przeszła potężna trąba powietrzna. 100 domów i 170 zabudowań gospodarczych zostało zniszczonych lub poważnie uszkodzonych, siedem osób odniosło obrażenia. Kilka dni później podobny kataklizm dotknął Lubelszczyznę. Tę od Matki Boskiej Płaczącej... Premier Jarosław uważnie czyta „Fakty i Mity”. Stwierdził, że z LiS-em dadzą sobie radę „drapieżne kaczory”. Sprawdziliśmy w wyszukiwarkach – przed wypowiedzią premiera ten zwrot został użyty tylko w „FiM”, w komentarzu Jonasza. Amerykański sąd odrzucił wniosek strony polskiej o ekstradycję Edwarda Mazura – osoby jakoby zamieszanej w zamordowanie byłego szefa policji. Mało, że odrzucił, to jeszcze w uzasadnieniu zbeształ prokuratorów Ziobry. Okazało się bowiem, że „dokument zawiera wiele błędów i jest wewnętrznie sprzeczny”. „Być może błędy rzeczywiście się we wniosku znalazły” – oświadczył z rozbrajającą szczerością w programie III PR Zbigniew Błąd-Ziobro. „Leszek Miller zadeptywał ślady na miejscu zabójstwa generała Marka Papały” – oświadczył podczas konferencji prasowej minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Oświadczył po złości, gdyż były premier określił niegdyś obecnego ministra słowami: „Pan jest zerem”. Wiemy już, że Miller mocno przesadził. Poziom Ziobry znacznie bardziej charakteryzuje znany szlagier zespołu Lady Pank. Według sondażu PBS, wielki wódz rewolucji moralnej, Jarosław Kaczyński, uważany jest za najgorszego premiera po 1989 roku. Jego działalność dobrze oceniło zaledwie 31 procent respondentów. Reszta, jak zgadujemy, należy do układu... Prawie 80 procent Polaków (według CBOS) to zdecydowani przeciwnicy wysłania polskich żołnierzy do Afganistanu. Ponad połowa z nich zamierza w jakiś sposób czynnie zaprotestować przeciwko promilitarnej polityce naszego kraju. 18 procent populacji jest za udziałem Polski w tej operacji. To chyba ci, którzy nie mają synów... lub serc. Ministrem od sportu (po niesławnej dymisji Lipca) będzie dotychczasowa szefowa gabinetu prezydenta – Elżbieta Jakubiak. Nowa głowa resortu na dzień dobry zmierzy się z PZPN-em, który w przededniu rozgrywek ligowych nie ma pojęcia, ile drużyn (i które) będzie grało w poszczególnych ligach. Mogą być z tym jednak pewne problemy, bo Jakubiak nie odróżnia gry w nogę od gry w domino. Związany z Młodzieżą Wszechpolską Maksymilian G. został skazany na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 2 lata i 2,2 tys. zł grzywny za rozpowszechnianie pornografii. Dwóch pozostałych narodowo-katolickich podejrzanych o wieszanie obscenicznych plakatów z okazji Marszu Tolerancji w Krakowie czeka na proces. Ojciec Zdzisław Kafka – prowincjał redemptorystów w Polsce – nazwał szum wokół wypowiedzi Rydzyka („Prezydent to oszust, a jego żona to czarownica”) ordynarną, medialną prowokacją i manipulacją. A tak w ogóle – zdaniem Kafki – publikacje na ten temat to „donosicielstwo, którego nie można akceptować!”. „Pragniemy bronić prawdy w miłości, ludzkiej godności i wolności człowieka” – napisał główny redemptorysta w specjalnym oświadczeniu. Jak to tłumaczyć na język zrozumiały dla tych wszystkich, którzy wierzyli, że Rydzyk zostanie choćby upomniany? Otóż tak: „Pocałujcie mnie w d..ę!”. Prezydent Wenezueli Hugo Chávez zapowiedział, że wydali z kraju wszystkich cudzoziemców, którzy go krytykują. Podobno pomysł ten tak bardzo spodobał się Lechowi Kaczyńskiemu, że natychmiast postanowił przeszczepić go na grunt i naród polski. W ostatniej chwili wytłumaczono mu, że logistycznie i organizacyjnie będzie dość trudno wyrzucić jakieś 20 milionów ludzi. Piętnaście książek na sekundę. Tak sprzedaje się ostatni (?), siódmy tom przygód czarodzieja Harrego Pottera. Polskie tłumaczenie zapowiadane jest na jesień bieżącego roku. Oczywiście, tak jak sześć poprzednich tomów, zostanie wyklęte przez Kościół katolicki i w związku z tym zrobi w naszym kraju totalną klapę. He, he, he...

1001 cudów świata P

rawie 100 milionów osób ze wszystkich kontynentów wybierało sobie niedawno nowe siedem cudów świata. Wybierano spośród budowli, dzieł sztuki i innych, wybitnych tworów rąk ludzkich. Jak wiadomo, wygrał Wielki Mur Chiński, pałac Tadż Mahal w Indiach, świątynia wykuta w skale w Jordanii, statua Zbawiciela w Rio de Janeiro itd. Same znane i oklepane gmaszyska. Osobiście uważam pomysł za poroniony. Bo niby co takiego nadzwyczajnego jest w tych murach? Różni je od siebie tylko wiek i ilość ludzi do układania kamieni. Jako lewicowy patriota (to nowe określenie, warte upowszechnienia) protestuję też przeciwko nieuwzględnieniu w rankingu Polski, której samo istnienie jest już jednym wielkim cudem, zawdzięczanym wiadomo komu. Noo, jak nie wiadomo? Oczywiście, Kościołowi, który nam niepodległość wymodlił, a także cudownemu wstawiennictwu świętych patronów – św. Wojciechowi, biskupowi Stanisławowi, papieżowi Wojtyle itp. Pominięcie naszego kraju w kwestii cudotwórstwa jest więc wielkim skandalem. Cuda są wszak polskim znakiem firmowym, taką narodową marką jak Mercedes dla Niemców, czy Nokia dla Finlandii. Na dodatek, oprócz zwykłych cudów – takich jak te, że słonko świeci, ptaszki śpiewają, a drzewa rosną – mamy też cuda na szczeblu wyższym, np. ocalenie dwóch premierów w wypadkach: podczas lotu helikopterem i na ślizgawce przed Pałacem Namiestnikowskim. Niewątpliwie cudem jest, że polski prezydent słyszy wypowiedzi i obietnice, których nie jest w stanie usłyszeć żaden inny żyjący człowiek, choćby był europejskim mężem stanu. Z cudowności historycznych należy wymienić zaślubiny polskiego króla Jana Kazimierza ze zmarłą około 2 tysiące lat temu Żydówką Miriam. I tu wkraczamy już w kategorię cudów zupełnie wyjątkowych – endemicznych, czyli nigdzie indziej niewystępujących. Są to np.: wspomniana, „nieustanna” opieka świętych, przeżycie części ofiar wypadku, czy oczekiwany podczas suszy deszcz. Tylko Polacy mają ten wyjątkowy dar rozeznania, co jest prawdziwym cudem, a co tylko zbiegiem okoliczności (w Polsce prawie nie występuje). Niespotykana wśród innych nacji mnogość wydarzeń przypisywanych siłom nadprzyrodzonym wynika u nas z totalnego, ogólnonarodowego zakompleksienia, tudzież wiary w opatrzność i niewiary we własne siły. Im bowiem większa wiara w cud, tym mniejsza w osobiste możliwości. Jeśli już coś się uda, to zasługi przypisywane są siłom z wysoka – „dzięki Bogu!”. Ktoś – nawet w przysłowiowym czepku urodzony – kto tak rozumuje, nie będzie się zbytnio starał, bo jeśli Bóg zechce, to i tak mu pomoże po raz drugi. A jak nie, to nie. Do tego dochodzi przeświadczenie o przeznaczeniu, czyli losie nieuniknionym. Przykład, który idzie z góry, pokazuje, że nasi wierzący rządzący nie potrafią samodzielnie kierować krajem. Muszą jeździć na pielgrzymki do Częstochowy czy Krakowa, gdzie modlą się o cuda w dziedzinie polityki i gospodarki. I te cuda się zdarzają! Mieliśmy lub mamy: jedyny na świecie rząd sterowany radiem; wicepremiera po zawodówce, z siedmioma wyrokami i po 70 postępowaniach

sądowych; drugiego wicepremiera o poglądach średnio rozwiniętego szympansa; premiera daltonistę, który twierdzi, że białe nie jest białe, a czarne nie jest czarne; Rzecznika Praw Dziecka, oskarżającego postaci z bajek o propagowanie homoseksualizmu; eurodeputowanego i wiceministra wierzących w smoki. Schodząc na poziom poselski, możemy się pochwalić cudownymi wprost anomaliami. Mamy więc posłankę lubiącą seks jak koń owies i taką, która seks potępia. Ta druga podobno do dziś nie może wybaczyć rodzicom, że ją spłodzili... Cuda zdarzają się też w gospodarce: dla przykładu w latach 70. kilka krajów kupiło od nas Fiata 126P. Tak zwane „mrówki” (osoby szmuglujące towary w torbach) na granicy zarabiają więcej od ordynatora szpitala. W czasie zakazu połowu dorsza w Bałtyku polski rynek jest nim zawalony. Rosjanie zajadają się polskim mięsem z Litwy podczas embarga na jego sprowadzanie. Cudowne jest zawieranie sojuszy politycznych oraz wyznawanie poglądów. Okazuje się np., że można wyjść z koalicji i nadal w niej pozostać. Jest się zdecydowanie za aborcją i zarazem przeciwko niej. Biskupi i księża podczas konfliktów społecznych popierają rząd i strajkujących, choć ci reprezentują przeciwstawne stanowiska. Kościół, który okrada państwo i ogłupia naród, uważany jest powszechnie za dobroczyńcę. Lewica głosi prawicowe idee, a prawica realizuje lewicowy program. Nasze państwo jest zadłużone tak bardzo, że dłużnicy zaczynają podejrzewać, iż Polska liczy na koniec świata. Cudowne mają być nawet rakiety, zainstalowane w „naszej” tarczy antyrakietowej – będą nas chronić przed pociskami nuklearnymi, poprzez rozwalanie ich i rozpylanie nad naszymi głowami... Zdarzają się również cuda publiczne, nie mniej cudowne, a bardziej powszechne. Ludzie więcej wydają, niż zarabiają, i piją więcej, niż mogą przeżyć. Polscy sportowcy zdobywali od czasu do czasu złote medale, choć nie mieli na sobie napisu: „Jan Paweł II” (Adam Małysz bez sygnatury JPII wygrał nawet dwa razy Puchar Świata!). Asfalt na drogach topi się w polskim słońcu szybciej niż w krajach równikowych. Na 90 procent katolików tylko ok. 2 procent zna katolickie credo i prawdy własnej wiary. Tylko w Polsce dziecko po urodzeniu miało prawie 1,5 promila alkoholu. I niech ktoś powie, że polskie cuda są gorsze od zagranicznych! Otóż, są lepsze, bo liczniejsze i jedyne w swoim rodzaju. A jeśli ktoś koniecznie chce mieć cud architektoniczny, to niech sobie jedzie do Lichenia. Dwunastą co do wielkości bazylikę na świecie postawił kustosz ks. Machulski za wdowie grosze polskich gospodyń wiejskich. Postawił w ciągu 10 lat. I jeszcze samochód w tym czasie kochankowi kupił, i dom mu wybudował! JONASZ

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

K

ościół ma problem w ustaleniu, czy za tragiczną śmiercią pielgrzymów stoi Bóg czy szatan. Tymczasem francuska prokuratura twierdzi, że to księża organizatorzy... Zginęło 26 osób, a 24 odniosło obrażenia – część z nich wciąż walczy o życie. „Pojechali szukać Boga i znaleźli go...” – zapewniał podczas mszy żałobnej wikariusz generalny Biskupa Polowego WP, ksiądz pułkownik Sławomir Żarski. To nieszczególna zachęta dla następnych pielgrzymek... Obecni na tej smutnej uroczystości przedstawiciele najwyższych władz państwowych z prezydentem Lechem Kaczyńskim na czele usłyszeli też, że ludzie, którzy rankiem 22 lipca zginęli we francuskich Alpach koło Grenoble, wracając z pielgrzymki po sanktuariach maryjnych w Europie, „jechali po to, by spotkać Boga. I oni go znaleźli, on wyszedł im na spotkanie. Oni są w niebie i chwała Panu, że w ten czas powołał ich do siebie” – pocieszał zebranych klecha. – To byli święci, ludzie gotowi na spotkanie z Oblubieńcem. Są już w niebie, bo Boga odnaleźli, kończąc swoją pielgrzymkę na Ziemi – powiedział o zmarłych ks. Żarski, sugerując, że ci, którzy przeżyli wypadek, byli mniej godni... Tymczasem francuska prokuratura szuka winnych i przesłuchała jednego z kierowców (drugi z nich, prowadzący pojazd w chwili

C

GORĄCE TEMATY

Chwała Panu!

Fot. PAP/EPA/Lisa Marcelja

wypadku, zginął) oraz kilku lżej rannych pasażerów. Z wstępnych zeznań świadków oraz rekonstrukcji przebiegu wypadku wynika, że: ¤ kierowca absolutnie nie miał prawa znaleźć się na tej drodze. Ten wyjątkowo stromy jej odcinek jest wyłączony dla transportu publicznego, o ile pojazdy nie mają specjalnego pozwolenia; ¤ stan techniczny autokaru wciąż jest badany, ale wiadomo już, że podczas długiego i ostrego zjazdu hamulce nie wytrzymały obciążenia;

zy chodziliście w lecie po uliczkach jakiejś nadmorskiej miejscowości o piątej rano? Tysiące bud, miliony bud, a morze tylko jedno... Gofry, kebab, gyros, alkohole świata, Tyskie, Warka, Żubr. Co wieczorem podchodzi bardziej? Na środkowym Wybrzeżu zdecydowanie króluje Warka. Przynajmniej „na oko”. Warka tu, tam, tam też – na plaży, na materacach, w wodzie, na kocach, w męskich dłoniach, w damskich rączkach... Tatuś do kolegi, znad Warki: „Wiesz, chciałbym, k...a, mieć taką komórę z aparatem, bo, k...a, takiej jeszcze nie miałem. Ta, co mi ją zaj...li, to stara była...”. Ten sam tatuś, prawie w tej samej chwili do syna: „Dawid, jak się nie uspokoisz, to nigdzie nie pójdziemy”. Obok stoi mama i żona kolegi, też z dziećmi. Młodzi znajomi na wspólnych wakacjach. Nikogo z nich, ale też nikogo z okolicznych opalających się, nie dziwi, nie oburza, nie drażni ten język. Tu wszyscy tak mówią. Wszędzie wszyscy tak mówią. Młode pokolenie Polaków doskonale porozumiewa się przy pomocy czterech, pięciu słów: „k...a”, „pier...lić”, „ch..”, „super”, „ekstra”... Alejka w nadmorskim parku w Kołobrzegu. On wysoki, chudy, lat 16–17: „Ja nie lubię się bić, ale jak już przy...bię, to gość siada...”. „A ja lubię i potrafię się napie...lać” – to ona, lat 16–17, mała, może 160 cm, w uszach słuchawki od MP3... Dziewczyny i chłopaki, kobiety i mężczyźni – już tylko pierwszorzędne cechy płciowe ich różnią. Reszta, zwłaszcza obyczaje, są już takie same – grube i chamskie jak wielgachne krzyże, zwisające na ich piersiach i między ich biustami. „Polacy to bardzo pobożny naród” – powiedział pan prezydent, gdy pojechał sfotografować się w pozie „zatroskany ojciec narodu”, na tle pielgrzymkowych szczątków. Ten autokar roztrzaskany pod Grenoble to przecież

¤ objazd byłby o 30 kilometrów dłuższy, ale siedzący z przodu księża wymogli na kierowcy, żeby pojechał krótszą, górską trasą, bo chcieli zobaczyć szlak, którym w 1815 roku cesarz Napoleon wracał z Elby. Kilku pielgrzymów natychmiast to podchwyciło. Zresztą parafianie wiedzą, kto rządzi, zwłaszcza na pielgrzymce... ¤¤¤ Premier Jarosław Kaczyński zapowiedział, że przeznaczy po 100 tys. zł dla każdej z rodzin osób poszkodowanych w wyniku wypadku autokaru we Francji.

kawałek nas: na drodze, na której nie miał prawa być, z pieśnią maryjną na ustach, ale bez zezwolenia, choć takiego tam wymagają... Alleluja i do przodu! Na nadmorskich uliczkach tłumy. Każdy kawałek byle trawnika, byle podwórka to teraz co najmniej płatny parking. Obok domów najnowsze mercedesy, hondy, toyoty – w stanie takim samym jak tuż po zdobyciu. Od stu do stu kilkudziesięciu tysięcy sztuka. Na ich właścicielach adidasy, reeboki, łańcuchy, bransolety,

– Wesprzemy ich dodatkową kwotą, przekraczającą 10 tysięcy złotych – obiecuje szef gabinetu prezydenta Maciej Łopiński. Polacy na forach internetowych zaczynają pytać: ¤ „Czy ofiary zawalenia się hali w Katowicach i rodziny górników z Halemby też tak zostały docenione jak pielgrzymi?”; ¤ „Czy rodziny ofiar wypadków na polskich drogach, matki okaleczonych dzieci i sieroty, które straciły rodziców, będą dostawać porównywalne kwoty?”.

srebrem, z bursztynem krajowym lub z Chin (nikt już nie wie), z majtkami, parasolami, okręciki, wisiorki, kogutki... Nie ma co do ręki wziąć? Jak to nie ma – przez tłum nie sposób się przebić, tu każda „potwora” znajdzie swego amatora. Gdy słonko zaświeci na deptakach, aż roi się od gołych biustów, brzuchów, ramion, piersi, pleców, nóg. Tatuaże, tatuaże – kolorowe, czarne, małe, duże... Nie ma takich spacerniaków, choćby i we Wronkach, Bartoszycach, w Czarnem, na Montelupich

COŚ NA ZĄB

Jesteśmy na wczasach sygnety – też nielicho warte. Pośród nich – zbratani jedną ulicą, tymi samymi automatami do gier, goframi, lodami „kręconymi” i dorszem w panierce – tysiące mniej zamożnych obywateli. Różnica jest w gruncie rzeczy taka, że jedni przyjeżdżają na dwa tygodnie, a inni na trzy, cztery dni. Tym bardziej więc chcą użyć, „być na wczasach”. Wielkim powodzeniem cieszą się maszyny do sprawdzania siły bokserskiego ciosu. Równie popularne są maszyny do sprawdzania siły piłkarskiego „kopa”. Panie przytrzymują puszkę z piwem, panowie idą w zawody. Obok dzieci: na bujaku-koniku, na bujaku-traperskim wozie, na motocyklu, w samochodzie wyścigowym, w helikopterze, który strzela, przy automacie do sprzedawania piłeczek i piłek... Dwa złote, dwa złote, dwa złote, dwa złote... Kilogram jabłek – osiem złotych. Piwo wychodzi taniej... Tandeta, tandeta, tandeta... Ręczniki w pejzaże, ręczniki w misie, stragany ze

czy Rakowieckiej, gdzie byłoby tyle tatuaży na raz. Bardzo nam przypadła do gustu kultura więzienna i grypsera spod celi... Czy chodziliście po Kołobrzegu w niedzielę, o szóstej rano? Spróbujcie kiedyś. W sezonie, w niedzielę o szóstej rano Kołobrzeg jest chyba najbardziej pijanym miastem w Polsce. Po ulicach przewalają się tłumy chłopaków i dziewczyn, którzy wyszli z dyskotek i jeszcze dopijają, dopijają, dopijają... Wielu już zabrakło „paliwa”, wielu już straciło głos od wrzasków, fajek i zimnego piwa, ale od czego wakacyjny handel – gdzie nie spojrzysz otwarty bar, karczma, piwna chata... Można pić do upadłego, na umór, na zabój, na sztywno... K...wa, k...wa, k...wa … niesie się przez park, po plaży, po molo... Dziewczyna z piwem w garści, z petem w ustach – normalka. Nie ma wstydu, jaki wstyd, co „nie wypada”... Spadaj! Walą się pijani jak bela do samochodów, którymi przyjechali i które są ich „hotelem” (tak taniej,

3

Odpowiadamy: 2 x NIE! ¤ „Czy Watykan, Episkopat lub parafia organizująca wyjazd też zabezpieczą potrzeby bytowe rodzin pielgrzymów?”. Odpowiadamy: TAK! Modlitwą. ¤ „Na ile ta nadzwyczajna hojność polskiego rządu jest związana z przewidywanymi, przyspieszonymi wyborami parlamentarnymi?”. Odpowiadamy: odpowiedzcie sobie sami! ¤¤¤ Przypomnijmy jeszcze: ¤ wrzesień 2005 r. – dziewięciu maturzystów z Białegostoku plus dwaj kierowcy autobusu wiozącego ich na pielgrzymkę do Częstochowy. Spłonęli żywcem. Zginął też kierowca tira, z którym zderzył się pojazd z pielgrzymami. 40 dziewcząt i chłopców zostało rannych. „Pan tak chciał” – wytłumaczyli tragedię kościelni organizatorzy; ¤ czerwiec 2002 r. – nieopodal węgierskiego jeziora Balaton zginęło 20 polskich pielgrzymów do Medjugorie. Ok. 30 osób doznało obrażeń. „To szatan nie chciał pozwolić, by dotarli do Medjugorie! Chciał, żeby wszyscy zginęli!” – wyjaśnił na łamach Rydzykowego „Naszego Dziennika” światowej sławy egzorcysta, ks. Gabriel Amorth. Francuska prokuratura upiera się, że to jednak księża wymogli na kierowcy przejazd zakazaną trasą... DOMINIKA NAGEL

więcej starczy na „grzanie”), walą się w krzaki, walą się w krzakach... Gówno ich obchodzi, co się dzieje. Niedziela? Jaka niedziela? To co, że niedziela? Kto chce, idzie do kościoła, a kto nie, to nie... Pod pomnikiem Zaślubin z Morzem przedstawiciel narodu „zwycięzców” gra na harmoszce „Podmoskownyje wieczera” – po ile kto rzuci... Może zdjęcie z Kubusiem Puchatkiem, może z Tygryskiem? Proszę bardzo, żywy wąż – zdjęcie, kto chce zrobić sobie zdjęcie z wężem? Lody „amerykańskie”, ryby morskie, kuchnia „polska”... Kto już nie może, kto gaśnie w oczach, idzie spać. Spać, spać, bo impreza goni imprezę. W Kołobrzegu twórców można wiązać w pęczki. Ustawieni w kolejce do widza, do jego kasy. Kto żyw, kto jeszcze się rusza, jedzie w nadmorską trasę, nawet zgrany Rosiewicz. Co tam Rosiewicz – Alosza Awdiejew, Krzysztof Krawczyk, Monika Brodka, Bayer Full, kabaret Ani Mru-Mru. No i Marcin Daniec. Daniec! Dla młodzieży do lat 12 – bilety po 15 złotych, dla dorosłych – po 25. Tyle co śniadanie w „New Skanpol”. Tanio jak na takiego artystę, ale za to w amfiteatrze. Frekwencja, publisia... Autokar, Alpy, trąba w Częstochowie... Kogo to obchodzi? Jaka trąba, jaki autokar? To nic nie wiesz – spłonęli żywcem, utonęli, zabili się, zniszczeni do cna. Z pielgrzymki wracali... Mój Boże, mój Boże... O w mordę – patrz! Kibel miejski w parku koło plaży – 2 złote albo pół euro! – Ale za to czysto... – Za złotówkę też było czysto... – Co tu napisali: „Nie wchodzić bez potrzeby”. Dzięki Bogu! Mogli przecież napisać: „Przed wejściem określić potrzebę u dyżurnej”. MAREK BARAŃSKI

4

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

Z NOTATNIKA HERETYKA

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Mnie to rybka Specjalnie nie przejmuję się, że seriale dopiero od września. Ale jak pomyślę, że obrady sejmowe dopiero za miesiąc, to mam spięcie w inkubatorze. Zaczynam tęsknić za posłami niedoróbkami. Według OBOP, statystyczny Polak w pierwszym półroczu 2007 r. oglądał telewizję przez 3 godziny i 27 minut dziennie! Z tego na seriale poświęcił 1/4 tego czasu. Najlepszą oglądalnością cieszył się serial „M jak miłość”, który podoba się, bowiem ukazuje, jak wielkimi wartościami są: rodzina, miłość, ufność w ludzi i pogoda ducha, mimo nie zawsze sprzyjających okoliczności życiowych. W czołówce polskich seriali do niedawna znajdował się „Na dobre i na złe”. Jednakże strajk lekarzy i pielęgniarek obnażył ruinę polskiego systemu zdrowotnego, a poza tym tylko psychol uwierzy, że w Leśnej Górze istnieje tak idealny szpital. Mnie to rybka, ale, niestety, trochę zmian obsadowych szykuje się po przerwie urlopowo-wakacyjnej. Małgorzata Kożuchowska (Hanka Mostowiak) prawdopodobnie pozostanie w „M jak miłość”, aczkolwiek niewiele brakowało, by się sama wyautowała. Przyjęła propozycję (od konkurencyjnego Polsatu) jednej z głównych ról w nowej telenoweli pt. „Tylko miłość”, a to nie spodobało się producentom sagi rodu Mostowiaków. Ponoć już jej wybaczono tę „zdradę”. TVN był

jednak bardziej rygorystyczny w stosunku do Edyty Herbuś. Kiedy wystąpiła w Polsacie, natychmiast wycięto jej rolę ze scenariusza „Na Wspólnej” oraz nie zaproszono do szóstej edycji „Tańca z gwiazdami”. Co ciekawe, w polsatowskim serialu „Tylko miłość” Herbuś wystąpi obok Kożuchowskiej. Natomiast Paulina Holtz (Agnieszka Lubicz) nieodwołalnie żegna się z „Klanem”. Aktorkę zastąpi ktoś inny. Paulina była w „Klanie” 10 lat, natomiast Kożuchowska występowała w „M jak miłość”, począwszy od drugiego odcinka, przez 7 lat. Mnie to rybka, bo nowe ciała zawsze są w cenie. Już we wrześniu obejrzymy pilotażowy odcinek nowego serialu TVN pt. „Gotowi na miłość”. Zanosi się na sensację! W serialu wystąpi hollywoodzka gwiazda Liliana Komorowska, która grała z takimi sławami jak Tom Selleck, Donald

T

arcza chroniąca przed rakietami z Iranu może okazać się niezbędna. Irańczycy mogą tu posłać jedną lub drugą rakietę z zazdrości, że Polska republika teokratyczna jest lepsza od tej, którą oni budują już 30 lat. „Nasze przystąpienie do Unii Europejskiej stworzyło nam wyjątkową szansę uporania się z zacofaniem i biedą. Dobrze wykorzystujmy tę szansę, bo z każdym

RZECZY POSPOLITE

Prowincjałki Tak można by zatytułować film, który pojawił się ostatnio w internecie. Fabuła prosta – rolnik ciągnie krowę do stodoły. Tyle że rolnik ma twarz sołtysa Zalesia Królewskiego – Józefa Mroza – a szyję leżącej krowy oplata sznur, którego drugi koniec przywiązany jest do traktora. Sołtys poinformował policjantów, że nie miał po prostu innego pomysłu na poradzenie sobie ze zwierzęciem. Fakt, na plecy przecież krowy nie weźmie.

KRÓTKA HISTORIA

W Pacanowie Koziołek Matołek to postać numer jeden. Nic dziwnego więc, że w miasteczku zawrzało, kiedy którejś nocy ktoś zdewastował 3-metrową, styropianową figurę popularnego kozła. Wandale urwali mu rogi, uszy i nogi. Po dokładnej i sumiennej naprawie Koziołek znów stanął w rynku. Nie możemy pojąć, dlaczego pomniki papieża są ze spiżu, a Koziołka Matołka ze styropianu...

MATOŁKI

Dwaj 16-latkowie z Grudziądza dorabiali w wakacje na budowie pod okiem majstra inwalidy. Mężczyzna – swój chłop – zaprosił ich po robocie do domu i nalał im po szklanie wina, a potem zaserwował rosołek, po którym chłopakom urwał się film. Policja wyjaśniła rodzicom, że ich dzieci zatruły się etanolem. Majster robotę stracił.

MISTRZ

Rozdarte miłością serce 13-latka przyćmiło mu rozum. Aby zwrócić na siebie uwagę swej wybranki, postanowił udać samobójstwo. Akcję wieszania się na pasku miał zarejestrować telefonem komórkowym jego najlepszy kumpel. Operator był na tyle pochłonięty filmowaniem, że nawet się nie zorientował, iż mistyfikacja wymyka się spod kontroli. Na szczęście ocknął się w porę i uratował kochasia, który trafił do szpitala. Serce wybranki nie drgnęło.

LOVE STORY

Atmosfera na jarmarku w Opolu Lubelskim musiała być niezwykle rozluźniona – nie wiadomo, czy zabawą, czy procentami. Dość, że w rytm dźwięków wyśpiewywanych przez Piaska siedzący w loży dla VIP-ów wiceburmistrz miasta oraz dyrektor ośrodka kultury w pobliskim Chodlu postanowili zacisnąć pięści i rozprostować ręce. Tylko dzięki interwencji rezolutnych ochroniarzy skończyło się na złamanym nosie wiceburmistrza. Opracowała WZ

KOLOROWE JARMARKI

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Polska obecność w Unii jest zresztą bardzo dwuznaczna. Zauważył to dziennikarz włoskiej „La Repubblica”, który pisze o Polsce jako o „pierwszej próbie ustanowienia republiki teokratycznej na Zachodzie”. Przywódcy Islamskiej Republiki Iranu mogą polskim kolegom pozazdrościć sytuacji geopolitycznej. Iran po dziesięcioleciach wtłaczania Koranu do prawodawstwa i głów poddanych pozostaje krajem dosyć izolowanym w swoim regionie świata. Próby eksportowania religijnej rewolucji za pomocą petrodolarów raczej się nie powiodły. Polski taliban tymczasem wszedł do Unii niczym koń trojański watykańskiej wersji republiki teokratycznej. Kolejnych, nawróconych na narodowy katolicyzm krajów, na razie jeszcze nie widać, ale wszelki ciemnogród europejski w Kaczyńskich i europośle Giertychu ma swój wzór oraz duchowe wsparcie. Zresztą nie tylko duchowe, czego świadectwem jest ostatnio hojne dofinansowanie z polskich publicznych pieniędzy dla katolickiego kongresu rodzin w Warszawie. Polski taliban śle zresztą swoich misjonarzy. Brytyjskie, irlandzkie i norweskie parafie rzymskokatolickie są ratowane przed bankructwem przez dwa miliony polskich emigrantów. W Oslo polscy katolicy robili tłok w katedrze nawet na mszy odprawianej po wietnamsku, co widziałem na własne oczy. W Szkocji w wielu parafiach Polaków jest już więcej niż miejscowych katolików. Irańscy zwolennicy Królestwa Bożego na ziemi mogą więc Kaczyńskim pozazdrościć. Miejmy nadzieję, że będzie to zazdrość przedwczesna. ADAM CIOCH

Republika teokratyczna miesiącem zmniejsza się dystans, jaki nas dzieli od bogatszych państw Unii. Możemy zmodernizować Polskę i na trwałe wprowadzić do grona państw liczących się w Europie”. Który euroentuzjasta wypowiedział te słowa? Kwaśniewski, Belka, Frasyniuk, Olechowski? Nie, to Jarosław Kaczyński – ten sam, który demonstrował dystans wobec wejścia Polski do Unii. Najlepsze jest to, że słowa te skierował do swoich dwóch koalicjantów: LPR i Samoobrony – zapiekłych wrogów naszej akcesji do UE. Cóż, można powiedzieć, że teokratyczna IV RP to kraina cudów i nawet ludzie tak pewni siebie jak Jarosław Kaczyński zmieniają w końcu zdanie. Tylko smutno jest patrzeć na to, jak śmietankę z polskiego uczestnictwa w Unii, czyli laury za spadek bezrobocia i rozwój gospodarczy, zjadają ci, którzy najmniej na to zasłużyli, a więc obecna koalicja – ludzie, którzy zrobili wszystko, abyśmy w znienawidzonej przez nich UE się nie znaleźli.

Sutherland, Telly Savalas. W Polsce aktorka znana była jako Liliana Głąbczyńska i wystąpiła w filmie „Z dalekiego kraju” Krzysztofa Zanussiego, w „Austerii” Jerzego Kawalerowicza, jak również w serialach „Alternatywy 4” i „O7 zgłoś się”. Aktorka wyjechała z Polski w 1985 roku, zaangażowana do amerykańskiej produkcji „War and love” („Wojna i miłość”), i pozostała w Stanach na stałe. Sądzę, że Liliana Komorowska jest po Joannie Pacule najbardziej słynną polską aktorką w Stanach. Te dwie dziewczyny zdobyły Hollywood i – co ważniejsze – mężów... milionerów. Mnie to rybka, ale ciekawy jestem, w jakiej kolejności... Czego będzie mi brakowało w letnim sezonie? Na pewno sejmowego serialu. Oj, kiedy wreszcie pojawi się Ludwik Dorn, stuknie lagą i zacznie się akcja Polish Comedy?! Mnie to rybka, bo jestem człowiekiem wielu zalet (nie chwalę się, tylko informuję), ale mam jedną wadę: kiedy słucham i patrzę na przemądrzałego Ludwika Dorna – staję się wybiórczym antysemitą! ANDRZEJ RODAN

Jako centrolewica będziemy stanowczo przeciwstawiać się wszelkim przejawom dyskryminacji i homofobii. Obywatelami Polski są także geje i lesbijki. Mają prawo czuć się dobrze w swoim kraju i mieć możliwość legalizowania swoich związków. (...) Teraz trzeba bronić Polski przed populizmem i parafiańszczyzną. Będę to robił niezależnie od tego, ile czasu spędzę w prokuraturach. Będę głośno mówił, że obecny rząd jest zły, każdy inny byłby znacznie lepszy. (Aleksander Kwaśniewski)

¶¶¶

Premier popełnił olbrzymi błąd. Nie chodzi o samą sprawę, ale sposób jej załatwienia. Przeszliśmy do gry, w której stawką zaczęły być nie same wybory, ale wielomiesięczne przebywanie w więzieniu. Rywalizacja polityczna bardzo się zaostrzyła, a stare przysłowie mówi: kto od miecza wojuje, ten od miecza ginie. (Roman Giertych)

¶¶¶

Oglądałem ostatnio „Parszywą dwunastkę”. Nie wiem czemu, ale przyszedł mi wtedy do głowy właśnie marszałek Ludwik Dorn. (Marek Borowski)

¶¶¶

Byłbym zaskoczony, gdyby Radio Maryja zaczęło promować Samoobronę w sytuacji, gdy jeden z jej liderów – Stanisław Łyżwiński – jest oskarżony o gwałt, próbę zabicia dziecka nienarodzonego i inne czyny kryminalne. (Przemysław Gosiewski)

¶¶¶

Premier spaceruje dumny jak paw, w doskonale skrojonym garniturze, śnieżnobiałej koszuli i błękitnym krawacie, podkreślającym majestat. Wygląda jak monarcha absolutny. Przecież wykosił już wszystkich, którzy mu zagrażali. (Zbigniew Chlebowski, PO)

¶¶¶

Premier niech się na temat seksu nie odzywa najlepiej, bo on tego uczucia bycia z kobietą w stałych uczuciach nie przeżył. (...) do osobistych spraw ludzi, którzy żyją w związku przez kilkadziesiąt lat, niech on się też nie wtrąca. Bo ja takie rzeczy słyszałem na temat premiera, to też mogę je powiedzieć. (Andrzej Lepper) Wybrała OH

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

NA KLĘCZKACH

KACZA ROCZNICA Premier wszem wobec ogłasza niezwykłe sukcesy gospodarcze i społeczne swojego rządu. Jednak zarówno tzw. zwykli Polacy, jak i specjaliści od gospodarki widzą to zgoła inaczej. Przy okazji pierwszej kaczej rocznicy portal Wirtualna Polska zapytał swych użytkowników o to, jak oceniają rok rządów Jarosława Kaczyńskiego. W dwudniowej ankiecie wzięło udział aż 63789 internautów. Wyniki okazały się dla premiera druzgocące. Oto aż 53 proc. uczestników postrzega jego działania bardzo źle, kolejne 22 proc. – źle, natomiast 8 proc. – średnio. Jedynie 10 proc. stwierdziło, że premier i jego rząd działali bardzo dobrze, a kolejne 7 proc., że dobrze. Podobnego zdania są specjaliści. „Naprawdę trudno zaakceptować to, co premier mówi” – komentuje fanfaronadę Kaczyńskiego prezes Skarbiec Asset Management i były członek Rady Polityki Pieniężnej, Bogusław Grabowski. A

to marketing będzie tu najważniejszy. Miejscowy ksiądz zamierza dołożyć starań, aby św. Bogumiła ogłosić dodatkowo patronem rybaków, a samorządowcy planują wybudować przystań nad Wartą, dzięki czemu uczestnicy spływów kajakowych będą mogli rozprostować nogi, podziwiając odnowiony za unijne pieniądze drewniany kościół. Znaczy – sanktuarium. OH

PLUSUJĄ

MARKETING Mamy w Polsce kolejne sanktuarium. Po latach starań i nieustannej rywalizacji o św. Bogumiła pomiędzy parafiami w Dobrowie i Uniejowie palmę pierwszeństwa przyznano tej pierwszej. Ludzie nie kryli łez wzruszenia, bo – jak twierdzą – to właśnie w ich miasteczku żył i dokonywał cudów ów święty biskup! Z tego wzruszenia zapomniał się natomiast starosta Wieńczysław Oblizajek, który wyrecytował z rozbrajającą szczerością: „Marketingowo wyprzedziliśmy Uniejów”... Bo rzeczywiście odtąd

OJCZYZNA W WATYKANIE Na budynku pewnej rozgłośni w Toruniu można przeczytać dewizę: „Bóg, Kościół, Ojczyzna”. Zwracamy uwagę na kolejność – przed Ojczyzną, jak wół, stoi Kościół. A że Kościół ma stolicę w Watykanie, obcym państwie, w oczy rzuca się skandal: na terenie Polski jakieś łotry uprawiają propagandę, że obce państwo ma być dla Polaków ważniejsze niż Polska! Czy to nie pachnie zdradą? Bo nam się wydaje, że na milę. LV

PRZECIW RÓWNOŚCI

BÓG TAK, EURO NIE Radni Warszawy nie przejmują się mistrzostwami EURO 2012, czy sprzątaniem po ekipie Kaczyńskiego. Ważniejsze są boje o preambułę do nowego statutu miasta i... odwołanie w niej do Boga! Miałby on być dla widocznie leniwych rajców dodatkowym natchnieniem do pracy. Za takim zapisem są kluby PO i PiS. Przeciwni są tylko radni z Lewicy i Demokratów. Dodajmy – współrządzący z PO. Póki co, dziwaczny pomysł opiniują rady dzielnic. Mieszkańcy są wyraźnie na „nie”. Upartą zwolenniczką konfesyjnego dokumentu jest za to prezydent miasta Hanna Gronkiewicz-Waltz, która jeszcze niedawno, podczas wyborów, kreowała się na wielką „przyjaciółkę” lewicowych wyborców. Przecież poparli ją i Borowski, i Kwaśniewski. No ale w końcu oni obaj walczyli już o innego Boga, w innej konstytucji. Borowski jeszcze niedawno mówił, że koalicja LiD i PO to koniec ideologizacji zarządzania. Czyżby zbliżał się koniec, ale koalicji? DP

uspokoił nastroje, zapewniając, że Wadowicom niezwykłego pociągu nie będą zabierać. MaK

Sieć telefonii komórkowej Plus GSM została partnerem portalu katolickiego Opoka. Co ich połączyło? Wirtualna Mapa Pielgrzymkowa. Dzięki najbardziej nowoczesnej technologii cały naród z zapartym tchem i wzmożoną uwagą będzie mógł obserwować zmagania maszerujących na Jasną Górę pątników. Ci ostatni nie mają powodów do radości, bo skończy się sranie po krzakach! Żeby tylko sranie... OH

SZKAPLERZ NA PIELGRZYMKĘ... Jak donosi zakon karmelitów, w Polsce rozkwita pochodzący ze średniowiecza zwyczaj noszenia szkaplerza, czyli fragmentu szmatki, mającej symbolizować... ubiór Matki Boskiej. Według katolickiej tradycji, propagowanej właśnie przez karmelitów, noszenie szkaplerza ma chronić przed nieszczęściami, ogniem piekielnym oraz skracać męki czyśćcowe (sic!). Ponieważ czcicielem szkaplerza był JPII, w Polsce mnożą się bractwa szkaplerzne. Jeśli ktoś pyta o wielkie zasługi papieża dla Polski – oto jedna z nich... AC

POCIĄG DO KAROLA Prasa lokalna w Wadowicach doniosła, że być może słynny pociąg papieski, kursujący z Krakowa do Wadowic („FiM” 20/2007), będzie przeniesiony na trasę Częstochowa–Kraków. Na starej trasie przynosi straty. Na to podniósł się krzyk i larum, a pomysł nazwano „zamachem na papieski pociąg”. I dopiero Urząd Marszałkowski z Krakowa

Episkopat włoski rozpoczął histeryczną akcję wymierzoną w powstającą właśnie ustawę o wolności religijnej. Biskupom bardzo nie podoba się, że lewicowy rząd chce zrównać w prawach wszystkie wyznania. Mówią więc, że „Kościół katolicki zostanie postawiony na równi z sektami”. Podobnie boli ich zrównanie katolickich ślubów konkordatowych z innymi ślubami religijnymi. Episkopat wieszczy zagrożenie dla „naszej cywilizacji prawnej”, a chodzi o to, co zawsze, czyli o przywileje. AC

PAPIEŻ WYGNANY We Włoszech skandal. W Mediolanie zamknięto wystawę sztuki, nawiązującą do wątków homoseksualnych, po tym, jak przygotowujący ją pracownicy galerii rozpoznali na jednej z rzeźb twarz Benedykta XVI. Rzeźba przedstawiała starszego mężczyznę w pończochach i stringach... Burmistrz Mediolanu najpierw nakazała usunąć eksponat, a później zamknąć całą wystawę. MaK

GUMKI W SZKOLE Tabletki wczesnoporonne, prezerwatywy i testy ciążowe – to wszystko dostępne w szkole. Oczywiście, nie u nas, lecz w Wielkiej Brytanii. Środki antykoncepcyjne można dostać w tzw. klinikach zdrowia seksualnego, które powstały już w 226 brytyjskich szkołach. Lekarze i pielęgniarki udzielają tam porad oraz przekazują uczennicom prezerwatywy oraz tabletki wczesnoporonne, działające do 72 godzin po stosunku. Zainteresowanie, nawet wśród 11-latek (sic!), jest duże. Inicjatywa władz wywołała, oczywiście, protesty kilku kościołów, jednak brytyjski rząd mało się tym przejmuje. Cała akcja ma przeciwdziałać

zachodzeniu w ciążę nastolatek, w czym Wielka Brytania wiedzie od wielu lat prym w Europie. Efekty akcji są z roku na rok coraz bardziej widoczne. „Chcielibyśmy, aby nastolatki w ogóle nie uprawiały seksu, ale ponieważ i tak to robią, wolimy, żeby nie zachodziły w ciążę i nie chorowały” – wyjaśnia przewodniczący niezależnej komisji rządowej do zwalczania ciąży nieletnich, Gill Frances. I pomyśleć, że dzieci naszych rodaków na emigracji są narażone... na antykoncepcję. A

PROTEST UCZONYCH Grupa wybitnych rosyjskich naukowców (w tym dwóch fizyków noblistów) opublikowała w Moskwie list wyrażający protest przeciwko mieszaniu się Cerkwi prawosławnej do polityki. Uczeni przypominają, że konstytucja Federacji Rosyjskiej zakłada rozdział Kościołów i państwa. Sygnatariusze z niepokojem patrzą „na mieszanie się duchownych do wszystkich spraw życia społecznego”. Uważają także, że rosnąca pozycja Cerkwi zagraża innym wyznaniom oraz integralności kraju, który jest wieloetniczny i wieloreligijny. AC

BEZ KOŚCIELNEGO Po raz pierwszy w historii, w okręgu stołecznym w Hiszpanii zanotowano więcej ślubów cywilnych niż kościelnych. Liczba katolickich ślubów w Madrycie kurczy się gwałtownie. W 2005 roku było ich jeszcze 16 tysięcy, rok później – zaledwie 12 tysięcy. Laicyzacja ślubów jest kolejnym sygnałem silnej dekatolicyzacji – zmian obyczajowych i światopoglądowych zachodzących w Hiszpanii. AC

BUNT PIUSEK W Portugalii zbuntował się Episkopat. Przeciwko władzy. Biskupi twierdzą, że socjalistyczny rząd nie

5

wywiązuje się z konkordatu w zakresie edukacji i środków przekazu. Powód, dla którego hierarchia podniosła larum, to znaczna redukcja państwowych dotacji na Uniwersytet Katolicki, zmniejszenie dofinansowania na lekcje religii w szkołach publicznych oraz brak jasnych wytycznych w sprawie obecności kapelanów w szpitalach i więzieniach. WZ

UCIEC OD OŁTARZA W Izraelu, kraju zamieszkałym na ogół przez ludzi niereligijnych, działają ortodoksyjni rabini, narzucając świeckiej większości judaistyczne nakazy. Rząd postanowił na to uczynić pewien krok w stronę państwa świeckiego – przygotowano ustawę, która ma wprowadzić śluby cywilne, ale... tylko dla mieszkańców Izraela, uważanych przez ortodoksyjny rabinat za nie-Żydów. Dotąd wszyscy, którzy chcieli uniknąć błogosławienia ich związku przez duchownych, musieli wyjeżdżać po ślub za granicę (najczęściej na Cypr), a później legalizować związek w Izraelu. MaK

CO KRAJ, TO OBYCZAJ Saudyjska Komisja ds. Promocji Cnoty i Zapobiegania Występkom wespół z królewską policją w ciągu ostatniego roku aresztowała ponad 100 czarowników – podała PAP. Wśród zatrzymanych za zakazaną magię zdecydowaną większość stanowią kobiety: wróżbitki, czarodziejki, szamanki. Aresztowań w większości przypadków dokonywano dzięki denuncjacjom, za które płacono sowite nagrody. Komisja nadal szuka czarowników. A u nas, w Kaczolandzie, tacy delikwenci chodzą sobie w biały dzień po ulicach, za robienie ludziom wody z mózgów zbierają ciężką kasę i tworzą własne komisje do zwalczania konkurencji! KC

6

K

to to taki: chadza w sędziowskiej todze, choć ma postawione zarzuty? Oczywiście że „prawy” narodowiec! Zoologiczny antykomunista, obywatel Ryszard M., wiceprezes Stowarzyszenia Narodowego im. Romana Dmowskiego (dawniej Stronnictwo Narodowe „Szczerbiec”), karierę zawodową rozwija w Wydziale Postępowania Administracyjnego Urzędu Miasta w Lublinie. Poza tym Ryszard M. rozwija się politycznie: raz kandyduje

Kilka lat temu w siedzibie Rady Osiedla pan Ryszard prowadził wśród mieszkańców nabór do obwodowych komisji wyborczych, działających w trakcie referendum dotyczącego przystąpienia Polski do UE (w trakcie kampanii przedreferendalnej M. aktywnie włączył się po stronie, rzecz jasna, przeciwników akcesji). Od chętnych do komisji bezprawnie miał pobrać po 20 złotych. Sprawę prokuratura umorzyła, bo M. pieniądze w końcu pooddawał.

Przypadki Ryszarda M. do Sejmu z listy PiS, by za cztery lata uzyskać rekomendację LPR. W obu przypadkach z mizernym skutkiem. Realizuje się więc pan Ryszard także w ramach Rady Osiedla Śródmieście, gdzie był nawet przewodniczącym zarządu. W zeszłym roku kadencja rady wygasła i M. już się w niej realizować nie może. Tym bardziej że w wyborach do nowo powołanej przez miasto – w miejsce „osiedlówki” – Rady Dzielnicy frekwencja mieszkańców nie dopisała, więc biedne lubelskie Śródmieście musi sobie radzić i bez niej, i bez pana Ryszarda. Co do słabej frekwencji, to jest to osobista porażka M., gdyż w trakcie kampanii wyborczej wyprodukował ulotkę, opatrzoną w herb miejski oraz podpisaną przez Zarząd Dzielnicy, na której nawoływał do udziału w głosowaniu i umieścił listę kandydatów... tylko tych, którzy akurat jemu przypadli do gustu. Na druku – sprawiającym wrażenie oficjalnego – obwieszczenia zabrakło, oczywiście, nazwisk ludzi związanych z lewicą. „I co w tym złego, dlaczego miałoby być inaczej?” – wyjaśniał. Ulotkę kolportował M. za pośrednictwem Poczty Polskiej.

P

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

POLSKA PARAFIALNA

Kiedy afera wyszła na jaw, Ryszard M. został zwolniony z pracy w urzędzie, ale po umorzeniu ówczesny prezydent Lublina, Andrzej Pruszkowski z PiS (dziś przewodniczący sejmiku województwa), po cichu przyjął go z powrotem. Pan Ryszard jest też ławnikiem w Sądzie Rejonowym w Lublinie i nawet przez pewien czas był przewodniczącym Rady Ławniczej. Nie jest to jedyny związek M. z wymiarem sprawiedliwości, bo przed Sądem Okręgowym toczy się sprawa rozwodowa pana Ryszarda i jego małżonki. Niezadowolony z przebiegu postępowania pan Ryszard śle do ministra Ziobry listy alarmujące, że w strukturach lubelskich sądów zalęgło się zło, ubecja i w ogóle... Prezes Sądu Rejonowego wystąpił właśnie do lubelskiej Rady Miasta z wnioskiem o odwołanie Ryszarda M. z funkcji ławnika, bo ciążą na nim zarzuty postawione przez Prokuraturę Rejonową Lublin-Północ. Są one pokłosiem doniesienia pani adwokat, żony M., która twierdzi, iż pan Rysio wysuwał pod jej adresem groźby karalne. KAZIMIERZ CIUCIURKA

rzypomnienia o stosownym ubiorze można zobaczyć w wielu kościołach, ale proboszcz z parafii św. ap. Piotra i Pawła w Łapach rad by ubrać swoich parafian w specjalne „kościółkowe” mundurki. Ze szczegółowymi wytycznymi dotyczącymi ubiorów, w jakich należy odwiedzać kościół, wierni mogą zapoznać się, odwiedzając stronę internetową parafii. W świątyni obowiązuje strój „stosowny i odświętny. Negliż (?!), ubrania robocze i sportowe (dżinsy, kurtki, podkoszulki, dresy, szorty, adidasy itp.) są stanowczo wykluczone” – czytamy w zamieszczonym tamże pouczeniu. „Mężczyzna udający się do kościoła na Mszę św. powinien mieć na sobie garnitur, najlepiej białą koszulę i oczywiście krawat oraz skórzane półbuty. Latem, szczególnie w godzinach południowych, ten ubiór może być jasny, a nawet biały, a zimą szary aż do czerni, którą mężczyzna przywdziewa w tych najbardziej uroczystych chwilach”.

Kruchta bez dna Arcybiskup Łodzi Władysław Ziółek wielce był kontent, gdy urzędnicy podnóżkowego prezydenta, Jerzego Kropiwnickiego, postanowili lekką rączką wydać 40 tys. złotych na... zraszacze wokół katedry i w pobliżu pałacu kurialnego. Jakby tego było mało, do końca wakacji na liczącym blisko 9 tysięcy metrów kwadratowych placu przed pałacem i świątynią położona zostanie trawa z rolki. Całą instalacją nawadniającą trawniki sterować ma elektroniczna aparatura. Ale to przecież tylko aktualne „kwiatki”, bo na okrągło wyrastają jakieś nowe. Np. ostatnio w Wieluniu, w archidiecezji częstochowskiej, dojenie publicznej kasy przez Kościół stało się już tradycją. A wszystko to za przyzwoleniem „wybrańców narodu”, czyli radnych, którzy obiecywali stać na straży publicznego grosza. Właśnie „dzięki” nim aż 200 tysięcy złotych popłynie w tym roku na potrzeby wieluńskiej parafii św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Nie po raz pierwszy zresztą. Jednak rozmowa na ten temat jest w ratuszu niemożliwa i trudno uzyskać szczegółowe informacje dotyczące konkretnych kwot, bo kruchtowa władza nie dopuszcza żadnej dyskusji i pytań. – Ja chcę jeszcze popracować do emerytury – mówi jedna z urzędniczek, choć wyraźnie daje do zrozumienia, że do marnotrawienia pieniędzy publicznych ma jednoznaczny stosunek, mimo iż nie chce się na ten temat wypowiadać. Także niektórzy radni nieoficjalnie krytykują nienasycone apetyty Kościoła, ale podczas sesji Rady Miejskiej karnie podnoszą ręce za przyznaniem kasy sutannowym. Po prostu żenada... – Rekordzistą pod względem dojenia publicznej kasy jest w tym

W przypadku ubioru kobiecego, odpowiedniego do kościoła, obowiązuje przede wszystkim opcja „zero seksu”, tzn. brak „elementów, które mogą rozpraszać, gorszyć, wywoływać skutki w perspektywie seksualności”. Paniom w żad-

Pomnik JPII w Wieluniu

mieście proboszcz parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, ks. Marian Stochniałek – mówi pan Ryszard, jeden z mieszkańców Wielunia. – To między innymi za jego sprawą upadła przed laty budowa cmentarza komunalnego. Bo ten mógł zagrażać interesom na jego nekropolii. Mieszkańcy Wielunia musieli sfinansować potężny pomnik JPII, ustawiony w samym centrum miasta, a teraz niemała kwota trafi na remont wspomnianego kościoła św. Józefa. Mało kto dziś pamięta, że w latach 1980–1990 odnowiono za miejskie pieniądze elewację kościoła i pokryto miedzianą blachą m.in. wieże kościelne, nie zapominając

księdza (czy księży) lub inne osoby znajdujące się przy ołtarzu”. Ale jaja... Kościelny „mundurek” dla kobiet musi być elegancki i zarazem bardzo skromny. Spódnica nie może być krótka, ramiona, dekolt i ple-

Paramundurki nym wypadku nie wolno emanować kobiecością i eksponować swoich wdzięków, ponieważ „ubiór podkreślający kobiecość, uwypuklający ją, może, co powinno być oczywiste, ściągać i rozpraszać uwagę mężczyzn, a przecież przyszli tu oni po to, by spotkać się z Panem Bogiem, a nie podziwiać kobiecą urodę”. Szczególnie restrykcyjnie na stosowność swojej kreacji zobowiązane są zwracać uwagę parafianki zasiadające w pierwszych ławkach – „ich ubiór może bowiem rozpraszać również

Fot. RP

cy muszą być zasłonięte, całość zaś – broń Boże! – ani za obcisła, ani prześwitująca, zaś buty powinny zakrywać palce i pięty. „Za najbardziej reprezentatywne dla takiego ubioru uznaje się kostium, garsonkę, sukienkę z marynarką lub mniej odświętne – klasyczną szmizjerkę z długimi rękawami czy bliźniak”. To jednak nie wszystko. „W kościele kobiety nie powinny epatować innych nie tylko swoją kobiecością, seksapilem, ale również w żaden inny sposób. Nie powinny rozpraszać ich, ściągać na siebie ich

przy okazji i o plebanii. W połowie lat 90., przy wsparciu Urzędu Miejskiego, wykonywano jeszcze inne prace remontowe. – W tegorocznym budżecie dla parafii św. Józefa przewidziano początkowo 100 tysięcy złotych – mówi jeden z magistrackich urzędników – a potem drugie tyle zaserwowano z nadwyżki budżetowej. Tymczasem w naszym niedoinwestowanym mieście brakuje pieniędzy na remonty dziurawych chodników, nie ma też grosza dla ludzi, którzy żyją na krawędzi ubóstwa. I wszystko jest w porządku, jak na państwo wyznaniowe przystało. BARBARA SAWA

uwagi”. Na przykład noszoną biżuterią (dopuszczalna tylko skromna), makijażem (jeśli w ogóle, to bardzo dyskretny) czy zapachem perfum, których, wybierając się do kościoła, nie wolno używać. Niestosowne są ponadto pantofelki na wysokich obcasach, bo „mogą głośno stukać o posadzkę i rozpraszać uwagę wiernych, szczególnie wtedy, gdy kobieta przemieszcza się przez świątynię w momentach ciszy”. Analogiczne jak dla dorosłych reguły dotyczą „kościółkowego” stroju dzieci. „Ubierając dzieci »elegancko«, trzeba przede wszystkim zwrócić uwagę na strój dziewczynek i dziewcząt. Ich ubiór nie może być kalką ubioru dorosłych kobiet, wybierających się na tańce (krótka spódniczka, prześwitująca bluzka, duży dekolt). Trzeba też nauczyć już bardzo małego chłopca, że przed wejściem do kościoła zdejmuje nakrycie głowy”. Zakazane jest przy tym zabieranie przez dzieci do kościoła misiów, lalek i zabawek. Poważnie obawiamy się o frekwencję na nabożeństwach w Łapach... AK

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

S

łowa, słowa, słowa... Ludzie nie przywiązują do nich zbyt wielkiej wagi. Ale politycy powinni... Jego nie trzeba nikomu przedstawiać. Do wielkiej polityki wkroczył tak szybko, że ledwo zdążył zmienić gumofilce na wypolerowane półbuty za 1200 zł, bo tylko w takich – jak zapewnia – chodzi się dwa sezony. Andrzej Lepper. Pojawiał się na naszych łamach na tyle często, że teraz, kiedy desperacko stawia czoła światłu reflektorów, postanowiliśmy skonfrontować

zresztą nam opowiedział: „Pojechaliśmy na Jasną Górę (członkowie zlotu gwiaździstego Samoobrony, latem 1992 r. – dop. red.), by przeor odprawił mszę za Samoobronę. Okazało się jednak, że odmówił nawet pomodlenia się za rolników. Spotkaliśmy się później z przeorem, zaczął mi ubliżać i wypominać, że jestem komunistą, dzieckiem PGR-ów”. Wtedy to Andrzej Lepper powiedział przeorowi, że go niechybnie moce piekielne pochłoną za takie traktowanie drugiej co do wielkości partii w parlamencie. Dziś, kiedy

PATRZYMY IM NA RĘCE się rozwijał. Ale przy tej nędzy, to jest zrozumiałe dla mnie całkowicie, że oni chcą ogłupić ludzi”. Aż dziw, że w tej sytuacji nie zapadł się pod ziemię, kiedy rząd z Samoobroną w koalicji przeznaczył na Glempią fanaberię 40 mln zł z państwowego, niedomagającego budżetu! Zapewne uznał, że kraj, z którego młodzi masowo emigrują za granicę, w którym emeryci żyją z głodowych zapomóg, a większość grup zawodowych strajkuje, to kraina mlekiem i miodem płynąca. No, ale przecież punkt widzenia zależy od punktu

7

Być może dzięki temu pewnie utrzymywał się na powierzchni przez kolejne lata, by w 2004 roku na łamach „FiM” oświadczyć: „Nastąpił lęk przed Lepperem i jego partią, bo chcemy rozliczyć przeszłość i spełnić pustą obietnicę Lecha Wałęsy co do puszczenia niektórych w skarpetkach”. Z upływem lat lęk najwidoczniej osłabł albo sam wódz stracił czujność i postawił na nieodpowiednich partnerów. Bo jeśli nie zdarzy się cud, to zamiast puszczać, przewodniczący zostanie puszczony. Może nawet bez skarpetek...

¤ „Kościół nie może wkraczać w sferę zarezerwowaną dla państwa i na odwrót. Są liczne przykłady na to, że pomiędzy państwem a Kościołem można zachować odpowiednie stosunki. Korzystajmy z nich” – przykład „wkraczania” dał ostatnio podczas 15 pielgrzymki Rodziny Radia Maryja na Jasną Górę... I jeszcze wcześniej, kiedy tuż po aferze rozporkowej cała Samoobrona na jego rozkaz pojechała do Częstochowy wyspowiadać się; „Trzeba wreszcie uwolnić sądy i prokuratury od politycznych nacisków.

¤¤¤ O czym jeszcze mówił „FiM” chłopski wódz? ¤ „Panowie z PO zaczynają ze mnie ostatnio robić agenta obcych służb, szkolonego za pieniądze niepolskich podatników. Do kompletu brakuje jeszcze afery rozporkowej i choroby psychicznej” – jeśli założyć, że niecałe 3 lata temu pan Andrzej miał dar jasnowidzenia, o czym bezspornie świadczy seksafera z posłem Łyżwińskim, to tylko patrzeć, jak pan przewodniczący podupadnie – czego mu, oczywiście, nie życzymy – na zdrowiu. Psychicznym; ¤ „Poważnym problemem jest śladowa obecność Samoobrony w mediach” – może być zadowolony. Samoobrona ma niemal na wyłączność najlepszy czas antenowy i niemal wszystkie czołówki gazet;

Bo teraz (2004 rok – dop. red.) trójpodział władz jest czystą fikcją” – po ponad roku bytności Samoobrony w rządzącej koalicji, a szczególnie ogromnemu poparciu dla powołania politycznego do bólu Centralnego Biura Antykorupcyjnego (które – notabene – odbija się teraz Lepperowi czkawką), można powiedzieć, że dziś trójpodział tych władz jest fikcją nieczystą. ¤¤¤ „Ja tylko proszę Boga o to, żebym nie popełnił jakiegoś zasadniczego błędu, który by zniwelował naszą działalność” – zdradził swe obawy dziennikarzowi „FiM” w 2002 roku. Cóż, najwidoczniej prosił za mało gorliwie! Teraz nadrabia. Z Giertychem i Rydzykiem. WIKTORIA ZIMIŃSKA Fot. WHO BE

Sztuka samoobrony niedawne myśli przewodniczącego z jego teraźniejszymi czynami. Wracamy do tych rozmów także dlatego, że z niedowierzaniem wprost patrzymy na nagłą atencję, jaką Lepper darzy Kościół i Rydzyka. Toć Andrzejek jest naszym bratem – antyklerykałem z krwi i kości! ¤¤¤ Na łamach „FiM” w 2001 roku bez większego wstydu wyrażał się o katolickim klerze, chociaż – jak zapewniał – jego rodzina jest od dawna katolicka, czego dowodem niezbitym jest fakt, że „syn do końca szkoły średniej uczęszczał na religię, co może potwierdzić ksiądz proboszcz”. Deklarował przewodniczący także, że jego poglądy na temat religii i Kościoła „nie są sprzeczne z wiarą, natomiast charakteryzują się krytycznym stosunkiem do kleru”. Ów antyklerykalny stosunek (dziś pan premier ma tyle kłopotów z powodu stosunków, że pewnie trzy razy ugryzłby się w język, zanim użyłby tak parszywego słowa) bierze się z tego, że – przewodniczący „jest przeciwnikiem fałszu i obłudy”! Ta przesadna otwartość spowodowała, że wódz chłopskiej partii był przez największą polityczną siłę w państwie, a więc kler katolicki, traktowany per noga, o czym

J

Samoobrona musiała się połączyć z LPR, żeby mieć szansę wejścia do Sejmu, Lepper zapomniał, że jest przeciwnikiem obłudy, zapomniał też o tym, że nie był wypatrywanym na Jasnej Górze gościem, i bez zahamowań spotyka się tam z o. Tadeuszem i jego wielomilionową rodziną. Udowadnia tym, że Kościół i kler traktuje instrumentalnie, w celu pozyskania elektoratu. ¤¤¤ Rok później byliśmy świadkami ważnego w historii polskiego katolickiego narodu wydarzenia. Ziściło się marzenie prymasa Józefa Glempa i 3 maja 2002 r. wmurowano kamień węgielny pod jego Świątynię Bożej Opatrzności. Andrzej Lepper perorował („FiM” 23/2002): „(...) dzisiaj, przy tej totalnej biedzie, przy tym bezrobociu, gdzie emeryt nie ma na leki, buduje się jeszcze następną świątynię kultu. Jestem katolikiem, wierzącym i praktykującym, ale już patrzeć nie mogę na to, że zamyka się żłobki, przedszkola, likwiduje szkoły, szpitale, domy kultury, biblioteki, a w tym czasie co chwilę powstają nowe świątynie. Zapełnijmy tylko te świątynie, które są. Jeśli jest potrzeba, by budować tę świątynię, to dobrze, ale wtedy, kiedy kraj będzie normalnie

arosław K. z okazji rocznicy swego premierowania powiedział, że jego rząd w ciągu roku zrobił więcej dla polskiej gospodarki niż wszystkie inne rządy. Co o tym sądzi – nieco bardziej kompetentna – Konfederacja Pracodawców Polskich? Jej ocena w całości pokrywa się z tym, co o obecnym rządzie piszą od roku „Fakty i Mity”. Oto główne wątki tej oceny. Zdaniem KPP – „rząd nie podjął żadnych przełomowych inicjatyw gospodarczych”. Rządowy plan legislacyjny zakładał skierowanie do Sejmu 150 najpilniejszych ustaw. Do dziś skierowano co czwartą z nich. A nie przyjęto ŻADNEJ! Oprócz skromnej obniżki o 2 pkt proc. składki na ubezpieczenie rentowe. To jawne działanie na szkodę państwa, jeśli się weźmie pod uwagę, jak wiele jest obecnie rozwiązań prawnych, które hamują rozwój gospodarczy. Rząd nie rozpoczął nawet prac nad tak

siedzenia. Lepper potwierdził tę starą prawdę już jako minister rolnictwa, kiedy w 2006 r. biedne – jak mówił – Ministerstwo Rolnictwa pozbawił ogromnego majątku: budynku Centralnej Biblioteki Rolniczej przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Komu ją ofiarował? Oczywiście, „fałszywemu i obłudnemu Kościołowi” („FiM” 33/2006). Z nie mniejszą zajadłością krytykował też kleszą niemoralność, a raczej moralność podwójną: „Trzeba znieść celibat. Przestać się oszukiwać nawzajem, że ksiądz mężczyzna to jest eunuch. Że jest to człowiek, który nie ma żadnego popędu płciowego. Jeżeli tak uważają, że są powołani przez Boga, to co trzeba zrobić? Knura, który ma nie kryć, kastruje się. I to jest brutalne, ale prawdziwe. Przestańmy się więc czarować, bo każdy żyjący jest potrzebujący”. Dziś wiemy, że zrozumienie tej sprawy nie stanowiło dla wodza żadnego kłopotu, bo to człek nadzwyczaj w tej sferze doświadczony. Wiemy też, że w Samoobronie eunuchów raczej nie ma, o czym na własnej skórze przekonała się nie tylko Aneta K. Skrupułów nigdy nie miał – ani wtedy, gdy łamał prawo, ani wtedy, gdy się przed tym prawem migał.

ważnymi ustawami jak ustawa o swobodzie działalności gospodarczej i ustawa o planowaniu przestrzennym, a także o podatku VAT w budownictwie, emeryturach pomostowych czy wypłacie emerytur z II filaru.

wykupienie terenów pod inwestycje i wreszcie – na same budowy. Tymczasem rząd nie robi w tym kierunku NIC! Martwić musi także złożona sytuacja społeczna: strajki i gotowość strajkowa zgłaszana

Pracodawcy o rządzie KPP przeraża brak jakichkolwiek regulacji w zakresie przygotowań do EURO 2012. Obecne ustawodawstwo gospodarcze uniemożliwia wybudowanie tak wielu obiektów w tak krótkim czasie. Konieczne są natychmiastowe zmiany w kilkunastu ustawach i rozporządzeniach. Nawet gdyby je przeprowadzić już, od ręki, to i tak zostanie mało czasu na zgromadzenie finansów, zorganizowanie przetargów,

przez kolejne branże, np. nauczycieli tuż po wakacjach. Dialog społeczny praktycznie zamarł. Polska – zdaniem KPP – bezpowrotnie straciła okres największej dynamiki rozwoju gospodarki. Nie wykorzystano go do działań prorozwojowych. To, co Polacy przez ostatni rok wypracowali, zostało przejedzone i zmarnotrawione przez miliardy niepotrzebnych wydatków Skarbu Państwa. Na chude lata, które mogą

nastąpić po okresie prosperity, mamy złe prawo, żadnych pomysłów i same długi. W ciągu minionego roku dług publiczny osiągnął rekord – prawie pół biliona złotych – a mimo to rząd populistycznie zaplanował zwiększenie wydatków socjalnych z jednej i zwiększenie obciążeń firm i obywateli z drugiej strony. Rozwój ma być zatem nadal hamowany, a nieliczne środki marnotrawione. Oto ocena rządu według pracodawców. Bardzo niekompletna, bo nie wspomnieli oni o wielu innych tragicznych aspektach kaczych rządów, np. o wyciekaniu z Polski kapitału (podatki i inwestycje) oraz fachowej siły roboczej. Faktycznie – premier ma rację. Żadne rządy (nawet te w II i III RP) nie zrobiły dla Polski tego, co rząd PiS-LiS. I to w ciągu roku! To prawdziwy cud! Cud...? Noo, w tej kwestii działo się bardzo dużo... RK

8

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

POLSKA PARAFIALNA

Lizanie spiżu Inicjatorom stawiania pomników zmarłego papieża nie chodzi o oddawanie mu czci – bo jest wiele sposobów, by zrobić to piękniej i taniej – a podlizanie się czarnej, „przewodniej sile narodu”.

N

Podczas sesji radna Grażyna Obuchowska proponowała wykreślenie dotacji z projektu uchwały, z kolei radny Zdzisław Mioduszewski proponował, by radni przekazali na pomnik część swoich diet. Oczywiście, nie spotkało się to z aplauzem, podobnie zresztą jak i wniosek Mariusza Miłuna, dotyczący przeprowadzenia referendum w tej sprawie. Kilka miesięcy wcześniej kruchtowy burmistrz Wacław Olszewski z własnej inicjatywy przekazał 25 tys. zł na przygotowanie terenu pod monument, choć jeden z miejscowych przedsiębiorców gotów był wykonać te prace kilkakrotnie taniej. Teraz, za sprawą Olszewskiego, budowa pomnika stała się zadaniem własnym gminy, bo przecież,

aród polski znany jest ze swej pobożności i hołdowania posągom. Lokalni politycy dopatrzyli się w tym szaleństwie metody na utrzymanie wygodnych stołków. Szaleństwo pomnikomanii związane jest, oczywiście, z osobą Jana „Sancto Subito” Pawła II. Nie ma już chyba w Polsce ani jednego miasteczka, ani jednej wioski, w której czegoś nie poświęcono by Karolowi Wielkiemu. Im więcej – tym lepiej, bo liczba pomników JPII w danym mieście jest odzwierciedleniem pobożności mieszkańców i... lokalnych polityków. Ci traktują pomniki JPII jako inwestycje w swą polityczną przyszłość – mówi jeden z łódzkich radnych. A inwestycje te (ceny monumentów) są doprawdy niemałe. Popatrzmy: Dzierżoniów – 130 tys. zł; Zielona Góra – 160 tys. zł; Piła – 330 tys. zł; Kościan – ok. 100 tys. zł; Suwałki – 250 tys. zł; Zduńska Wola – 204 tys. zł; Katowice – 190 tys. zł; Zambrów – co najmniej 240 tys. zł; Racibórz – 80 tys. zł („Poczet króla”, „FiM” 46/2006). I listę można by uzupełniać w nieskończoność. ¤¤¤ Ale pojawiają się i tacy, którzy Papamanii i marnotrawieniu na nią publicznych pieniędzy mówią głośno: dość! W połowie lipca w Toruniu stała się rzecz bez precedensu. W biały dzień, w samym sercu miasta, przy pomniku Mikołaja Kopernika, zebrała się

jak twierdzi burmistrz, nie chodzi o papieża i religię, a wielkiego człowieka, którego wszyscy kochamy. – Takim szastaniem publicznym groszem powinni się zainteresować dyspozycyjni stróże Kaczorowo-Ziobrowego prawa – mówi jeden z mieszkańców Olecka. – Miasto jest bardzo biedne i pieniądze przydałyby się na przykład na łatanie dziur w jezdniach i chodnikach. Zbigniew Kaczmarek z kolei podkreśla, że miasto co miesiąc płaci 6 tysięcy złotych za oświetlenie kościoła w centrum, co w skali roku kosztuje podatników 72 tys. zł. Za taką kwotę można by zapewnić wakacyjny wypoczynek kilkudziesięciu biednym dzieciom. – Z powodzeniem można było zrezygnować z tego pomnika, bowiem

grupa ludzi, którzy postanowili zaprotestować przeciwko hipokryzji. Inspiracją do zorganizowania tej prekursorskiej akcji stało się odsłonięcie w mieście (30-procentowe bezrobocie) trzeciego pomnika Jana Pawła II. Pomnika wartego 500 tys. zł (!), na który miasto z publicznych pieniędzy dorzuciło 200 tysięcy. „Jako osoby reprezentujące środowisko anarchistyczne sprzeciwiamy się, żeby pieniądze

już prawie dwa lata temu uczczono papieża nadaniem jego imienia Szkole Podstawowej nr 3 – mówi Kaczmarek. W krakowskiej pracowni rzeźbiarskiej powstaje już model spiżowego JPII, który stanie na oleckim pl. Wolności, czyli w samym centrum miasta. Według wstępnego kosztorysu, pomnik ma kosztować 120 tys. zł, ale wtajemniczeni twierdzą, że dobrze będzie, jeśli sprawa zamknie się kwotą 160–180 tysięcy. Oznaczać to bowiem będzie, że i tak do tej inicjatywy miejscowego prałata Edmunda Ł. miasto dołoży jeszcze sporo złociszy. Ludziska, co prawda, same miały sfinansować monument sługi bożego, ale jakoś nie kwapiły się do sypania groszem i – jak wszędzie

– trzeba było sięgnąć do publicznej kasy. – Odmówili ludzie datków, to weźmiemy z ich podatków – trafnie skwitował powstałą sytuację olecczanin, Waldemar Bereśniewicz. Opisywane przez nas skandaliczne przypadki finansowania papieskich pomników z publicznych pieniędzy, np. w Zduńskiej Woli, niczego nie nauczyły Polaków. Gdy piszę te słowa, jedna z Czytelniczek donosi nam o kolejnym „świętym monumencie”. Tym razem stanie on w podkrakowskiej Skawinie, gdzie wycięto już drzewa przy ulicy... Świętego Jana Pawła II, nr 5. Pod 5-tką właśnie na 2 minuty zatrzymał się papamobil, co teraz upamiętni monument papieża. BARBARA SAWA

wydawanie publicznych pieniędzy na budowę kolejnych pomników w imię „katolickich wartości” – twierdzą organizatorzy. – Zaniedbywany sektor świadczeń publicznych w imię pokazowych działań tzw. porządnych katolików nie poprawi sytuacji bytowej biednych rodzin i głodnych dzieci, o które tzw. katolickie elity troszczą się podczas swoich licznych wystąpień – dodają.

Stop hipokryzji! publiczne przekazywane były na podobne inicjatywy, które nie wpływają bezpośrednio na poprawę warunków bytowych najbiedniejszych mieszkańców naszego miasta” – napisali w oświadczeniu organizatorzy protestu. Żeby zademonstrować swoje niezadowolenie, na wieży miejskiego ratusza rozwiesili więc transparent (na zdjęciu). Po co zadali sobie tyle trudu, tym bardziej że ochrona ratusza dość szybko uporała się z niepoprawnym polityczno-religijnie kawałkiem materiału? – Biorąc pod uwagę obecną sytuację służby zdrowia oraz finansowy poziom świadczeń socjalnych państwa, uważamy za bezzasadne

Ludzie zadzierali głowy, robili zdjęcia, przyglądali się. Miejmy więc nadzieję, że protest skłoni ich do myślenia. Na wszelki wypadek przypominamy im słowa abpa Józefa Życińskiego, który starał się swego czasu jakoś naród opamiętać (niestety, bezskutecznie): „Piękniej uczcimy pamięć zmarłego Papieża przez tworzenie kuchni dla ubogich, świetlic dla dzieci, hospicjów dla chorych, czy młodzieżowych ośrodków kultury im. Jana Pawła II. Zrezygnujmy z chorych ambicji, które sugerują wybudowanie kolejnego pomnika szybciej, niż uczyni to sąsiednie miasteczko”. Gdyby tak słowo stało się ciałem... JULIA STACHURSKA

Fot. Indymedia Toruń

Siedemnastotysięczne Olecko. Tutaj tak zwana polska transformacja gospodarcza zamiast rozwoju przyniosła stagnację i bezrobocie, które w woj. warmińsko-mazurskim jest szczególnie bolesne. Dlatego wielu mieszkańców wkurzyła wiadomość, że w tych dniach radni podjęli decyzję o przekazaniu z tegorocznego budżetu miasta 88 tys. zł na budowę pomnika JPII. – To zaskakująca decyzja, bo były radny Stanisław Rekść, skarbnik Urzędu Miejskiego Cecylia Domel, a także ks. infułat Edmund Łagód i ks. Cezary Rozmus w imieniu Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Jana Pawła II zwrócili się o dotację w wysokości tylko 36 tysięcy złotych – mówi mieszkaniec Olecka, znany apostata Zbigniew Kaczmarek.

Pomnik JPII ma upamiętnić jego dwuminutowy postój na jednej z ulic Skawiny. Pierwszą ofiarą Papamanii padły drzewa

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

W

niebywałym tempie i niezwykłych okolicznościach sprowadzono z Włoch opieczętowaną trumnę oraz pochowano w Polsce człowieka, który – gdyby żył – mógłby mieć wiele do powiedzenia w słynnej aferze salezjańskiej. Sprawa 10 zakonników z Inspektorii Towarzystwa Salezjańskiego we Wrocławiu, którzy na podstawie fałszywych dokumentów i w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, kierowanej przez ks. doktora teologii Ryszarda Matkowskiego (prezes Fundacji Pomocy dla Młodzieży im. św. Jana Bosko), wyłudzili z Kredyt Banku S.A. ponad 418 mln zł, znalazła swój finał w sądzie. Kiedy zapadnie

Problem w tym, że część owych kwitów została ewidentnie sfałszowana, a okoliczności towarzyszące identyfikacji zwłok oraz określeniu przyczyny śmierci budzą najwyższe wątpliwości. Czy Bogdan R. faktycznie umarł? Czy – jeśli umarł – to leży w mogile sygnowanej jego nazwiskiem? Czy może pod zmienionymi personaliami ukrywa się przed światem? Popatrzmy... ¤¤¤ Poniedziałek, 4 czerwca 2001 r., godziny popołudniowe, dzika i opustoszała plaża nad Morzem Tyrreńskim, nieopodal maleńkiego włoskiego miasteczka Nocera Terinese w prowincji Catanzaro. Bogdan R., mimo protestów żony Bożeny, wybiera sobie na kąpiel nadzwyczaj

POD PARAGRAFEM odległej od Lamezia Terme o prawie 70 km, choć lekarzy z uprawnieniami medyków sądowych jest w okolicy jeszcze jedenastu (z tego pięciu w promieniu 35 km), a już całkiem pod bokiem prokuratury pracuje w Lamezia Terme, przy Via Nicotera 117, dr Lucia Greco, która – jak sprawdziliśmy – była w czerwcu 2001 r. w pełni sprawna i gotowa do pracy? ¤ nr 3 – jakim cudem dr Pistininzi stwierdził u denata „utonięcie w słonej wodzie”, skoro w swoim orzeczeniu podpisanym 5 czerwca 2001 r. o godz. 16.15 (zapamiętajmy tę godzinę...) przyznał, że nie pobierał żadnych próbek z płuc, ograniczając się jedynie do „24-godzinnej obserwacji” ciała?

zezwoleniu na pochówek znajduje się adnotacja „ignoti”, oznaczająca „ofiarę nieznaną”, choć blankiet (nie ma nań choćby jednej pieczęci urzędowej prokuratury!) jest wypełniony najprawdziwszymi danymi Bogdana R.? ¤ nr 7 – z jakich kwitów urzędnik stanu cywilnego w Nocera Terinese spisywał dane R., skoro na akcie jego zgonu (obok szeregu prawidłowych danych personalnych) widzimy zupełnie inne, aczkolwiek bardzo podobne nazwisko? ¤ nr 8 – kim był ów tajemniczy urzędnik (na dokumencie znajduje się jedynie jakiś zygzak, mający uchodzić za podpis, i okrągła pieczęć „Comune di Nocera Terinese”)?

¤ nr 4 – kogo medyk faktycznie obserwował, jeśli zwłoki Bogdana R. przechowywano – wedle naszej wiedzy – w Lamezia Terme, a na „Zaświadczeniu z przeprowadzonej sekcji zwłok” widnieje zapis, że dr Pistininzi wystawił ten dokument w... Catanzaro? A może włoski informator „FiM” coś przeoczył i wyłowione z morza ciało jednak przetransportowano dyskretnie do stolicy prowincji, dokąd udał się też dr Pistininzi? Taka ewentualność jest, oczywiście, możliwa, aczkolwiek rodzi następne zagadki: ¤ nr 5 – dlaczego prokurator Annalisa Marzano z Lamezia Terme (urzędująca zawsze w swoim biurze do godz. 16.30) 5 czerwca pozostała dłużej w pracy, żeby jakiś specjalny kurier (?) dostarczył jej z Catanzaro (godzina jazdy samochodem) podpisany o 16.15 oryginał zaświadczenia z oględzin Bogdana R., aby mogła jeszcze w tym samym dniu wystawić „Zezwolenie na pochowanie zwłok”, które następnie zawieziono do Nocera Terinese, gdzie tamtejszy urzędnik stanu cywilnego musiał otworzyć zamknięte już na cztery spusty biuro, celem sporządzenia i wydania z datą 5 czerwca aktu zgonu Bogdana R.? ¤ nr 6 – co sprawiło, że w podpisanym przez prokurator Marzano

¤¤¤ Polskie przepisy powiadają, że: ¤ „na sprowadzenie zwłok z obcego państwa należy uzyskać zezwolenie starosty właściwego dla miejsca, w którym zwłoki mają być pochowane”, przy czym „podstawą do wydania przez starostę zezwolenia jest obowiązkowe przedłożenie” m.in. aktu zgonu; ¤ z kolei „do wpisania aktu zgonu sporządzonego za granicą niezbędny jest oryginalny odpis zagranicznego aktu stanu cywilnego lub kserokopia poświadczona przez organ, który przechowuje oryginały ksiąg, a dokument musi być przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego bądź polskiego konsula”. Innymi słowy: aby trumnę z Bogdanem R. przywieźć do Lubina, należało dostarczyć do tamtejszego Urzędu Stanu Cywilnego uwierzytelniony i przetłumaczony na język polski akt zgonu wystawiony w Nocera Terinese, a uzyskane w USC zaświadczenie podpiąć do podania złożonego w starostwie powiatowym. Zagadka nr 8 brzmi: dlaczego lubińskie starostwo wystawiło 6 czerwca 2001 r. zgodę na transport zwłok z Włoch do Polski, choć nie dostało wymaganych kwitów? – Bo do urzędu przyszedł osobiście ksiądz dziekan Wiesław Migdał (proboszcz największej w tym mieście

Kamień w wodę wyrok, nie wiadomo, ale jedno jest już pewne: w ostatecznym rozrachunku bank bezpowrotnie stracił ok. 133 mln zł i nikt – włącznie z ks. Matkowskim – nie potrafi dzisiaj wyjaśnić, gdzie się te miliony zawieruszyły. Nie jedyna to zresztą tajemnica... ¤¤¤ Gdy w 2001 r. salezjańskim aferzystom zaczęło już zaglądać w oczy widmo nieuchronnej wpadki, „boska” fundacja ks. Matkowskiego zorganizowała we Włoszech „wakacyjny obóz salezjańskiej młodzieży”. W rzeczywistości była to wycieczka kilku spokrewnionych ze sobą osób, blisko związanych z salezjanami. Uczestniczył w niej 44-letni wówczas Bogdan R., którego ksiądz Ryszard określił na toczącym się aktualnie procesie mianem swojego zaufanego kuriera, wożącego przez granicę pieniądze. Czy ów kurier – uchodzący w Lubinie za człowieka kryształowej uczciwości – mógł świadomie uczestniczyć w przestępstwie? – Faktem jest, że w naszych wstępnych przymiarkach – gdy jeszcze oczekiwaliśmy na polityczne „zielone światło” w sprawie fundacji – zajmował jedną z czołowych pozycji na liście osób przewidzianych do zatrzymania. Niestety, nie zdołaliśmy wyjaśnić, jaką faktycznie odgrywał w nich rolę – przyznaje wrocławski policjant, specjalizujący się w rozpracowywaniu „przestępczości zorganizowanej”. Nie zdołali, bo Bogdan R. nieszczęśliwie utonął we Włoszech podczas morskiej kąpieli, a jego ciało sprowadzono do Polski i pochowano na cmentarzu w Lubinie. Tak przynajmniej mówią dokumenty.

niebezpieczne miejsce, gdzie – według późniejszych zapewnień jego najbliższych – „nie było dnia, żeby ktoś nie tonął”. No i stało się... Jak? Tego rodzina nie ujawnia, zatem o okolicznościach śmierci Bogdana R. wiadomo dzisiaj jedynie tyle, że ok. godz. 17 karabinierzy wyłowili z morza zwłoki człowieka, w którym jeszcze tego samego dnia Kamila J. (siostrzenica pani Bożeny) rozpoznała swojego wujka. Młoda kobieta wyznała 22 listopada 2002 r. w polskim sądzie, że miała pewien kłopot z urzędową identyfikacją, bo ciało było już bardzo opuchnięte. Nazwijmy to zagadką nr 1, bowiem opisany wygląd zwłok jednoznacznie dowodzi, że czas ich pobytu w wodzie należy szacować nie na godziny czy pół dnia, lecz wiele dni. Gwoli ścisłości dodajmy, że Kamila J. pamiętała m.in., jakoby lekarz dokonujący wstępnych oględzin mówił coś o rozbitej głowie i połamanych kręgach szyjnych wujka. Zwłoki topielca przewieziono do miejscowości Lamezia Terme, gdzie znajduje się siedziba prokuratury obejmującej właściwością gminę Nocera Terinese, po czym do pomocy w załatwianiu dalszych formalności włączył się z najwyższą ofiarnością włoski wspólnik ks. Matkowskiego, sterowany telefonicznie z Polski. Wszystko potoczyło się teraz z niewiarygodną wprost szybkością, rodząc przy okazji kolejne zagadki: ¤ nr 2 – dlaczego przyczynę zgonu badał chirurg Rocco Pistininzi, urzędujący w miejscowości Gerocarne (prowincja Vibo Walentia),

9

parafii św. Maksymiliana Kolbe – dop. red.), wspierając swoim autorytetem towarzyszącego mu jakiegoś włoskiego zakonnika, który praktycznie wymusił na wicestaroście Krzysztofie Krajewskim podpisanie pisma w tej sprawie, mimo braku koniecznych dokumentów – wyjaśnia nam pewien urzędnik. I zagadka nr 9: jakim sposobem trumna z Bogdanem R. (?) została 13 czerwca 2001 r. złożona w grobie, choć akt zgonu wystawiony przez USC w Lubinie nosi datę 17 czerwca, a dopiero 20 czerwca Wydział Konsularny Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Rzymie nadał do Polski pocztą kurierską „zalegalizowany akt zgonu Pana Bogdana R.”? ¤¤¤ Oprócz cudów zręczności w jak najszybszym pochowaniu Bogdana R. (a może tylko uznania go za zmarłego...?), natknęliśmy się również na ewidentne przekłamania w dokumentach, które wynikać mogą albo z kompletnej nieudolności tłumacza przysięgłego (nazwisko znane redakcji), albo – nie bójmy się tego słowa – ordynarnego fałszerstwa. Oto w przetłumaczonym na język polski: 1. „Zezwoleniu na pochowanie zwłok” (Nulla-osta per il seppellimento del cadevere), podpisanym przez prokurator Marzano, pominięto wspomnianą wyżej adnotację „ignoti” (nieznany), choć stoi ona jak byk w sygnaturze rzeczonego dokumentu; 2. „Informacji dotyczącej zmarłego” (Indicazioni relative al cadevere) czytamy, że obok podpisu prok. Marzano znajdują się jeszcze inne pieczęcie i podpisy, których nawet pod mikroskopem dopatrzyć się tam nie sposób – patrz skan; 3. „Akcie zgonu” (Certificato di morte), wystawionym przez urzędnika w Nocera Terinese, tłumacz na własną rękę rozwiązał zagadkę nr 7, bezprawnie usuwając w polskiej wersji aktu błąd w zapisie nazwiska R. ¤¤¤ I co z takim pasztetem zrobiono? Nic! Kładziemy na karb ludzkiej zawiści uporczywie krążące po Lubinie pogłoski, że rodzina Bogdana R. opływa dzisiaj w dostatki, silnie odbiegające od uzyskiwanych oficjalnie dochodów. Ale z całą stanowczością musimy, panie ministrze Zbigniewie Ziobro, podkreślić, że z dobrze na ogół poinformowanego źródła słyszeliśmy, jakoby ukradzione przez salezjanów 133 mln zł skutecznie zniechęcały ludzi, mających wpływ na wszczynanie i prowadzenie śledztw, do zajmowania się takimi „drobiazgami” jak śmierć kuriera ks. Matkowskiego, którego zeznania mogłyby doprowadzić do zaginionej, ogromnej fortuny. ANNA TARCZYŃSKA

10

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

Z PRAWA... I Z LEWA

P

łaciłem abonament za TVP 1 i TVP 2, a obecnie płacę 49 zł miesięcznie za telewizję Polsat. W jaki sposób mogę się uwolnić od TVP 1 i 2? Ciągle przysyłają mi rachunki. Co się stanie, jeśli ich nie zapłacę? Wiem, że jest ustawa, z której wynika, że mogę być ukarany

Pana opłaty w wysokości stanowiącej trzydziestokrotność miesięcznej opłaty abonamentowej, obowiązującej w dniu stwierdzenia używania niezarejestrowanego odbiornika. Niezależnie od tego, zostanie Pan obciążony obowiązkiem uiszczania bieżącej opłaty abonamentowej za okres od dnia stwierdzenia używania niezarejestrowanego odbiornika

eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów, przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Nadto, od członka będącego właścicielem lokalu, niezależnie od jego obowiązków w zakresie pokrywania kosztów zarządu nieruchomością wspólną, spółdzielnia może

Porady prawne 12-krotnie, jeśli telewizor jest zarejestrowany. Proszę o podanie numeru dziennika ustaw. (Leszek S. z Braniewa) Opłata za telewizję satelitarną jest czymś zupełnie innym niż opłata abonamentowa. Opłatę abonamentową pobiera się bowiem za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych. Nadto, domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. W związku z tym, odbiorniki radiowe i telewizyjne podlegają rejestracji. Uiszczanie przez Pana opłaty za telewizję satelitarną nie zwalnia Pana z obowiązku uiszczania opłat abonamentowych. W razie stwierdzenia, iż używa Pan niezarejestrowanego odbiornika, nastąpi pobranie od

N

(podstawa prawna: Ustawa z 21.04. 2005 r., o opłatach abonamentowych, DzU 05.85.728). ¤¤¤ Jestem właścicielem mieszkania własnościowego w spółdzielni mieszkaniowej. Wszyscy mieszkańcy budynku przystępują do tzw. uwłaszczenia. Czy po uwłaszczeniu przestanę być członkiem spółdzielni, czy będę nim nadal, tylko nie będę ponosił odpowiedzialności za ewentualne długi zaciągnięte przez spółdzielnię? (Stanisław L., Gdańsk) Okoliczność nabycia lokalu na własność nie spowoduje utraty Pana członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej. Członkowie spółdzielni, będący właścicielami lokali, są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych,

apisano – również na gruncie myśli chrześcijańskiej – więcej dzieł o tzw. wojnie słusznej, czyli sprawiedliwej, niż o sensowności zaprowadzenia trwałego pokoju. Należy ubolewać, że także w naszych czasach nie ujmuje się człowieka jako części składowej ludzkości, bo w tym rozumieniu żadna wojna nie może zostać usprawiedliwiona. Należy się szacunek tym, którzy brali udział w powstaniach, rewolucjach i wojnach, ale ceniąc odwagę i poświęcenie umarłych oraz kombatantów, którzy żyją – czas położyć kres działaniom wojennym. Nie ma wątpliwości, że ludzkość powinna zaniechać agresywnych działań, chociażby z tego powodu, że obecnie każda wojna może stać się ostatnią i doprowadzić do niewyobrażalnej katastrofy. Biorąc pod uwagę środki masowego rażenia, nie ma już ani czasu, ani sensu, ażeby dyskutować, czy można jakieś wojny uznać za słuszne. Poglądy o społecznej naturze człowieka w nielogiczny sposób łączą się z przekonaniem o wojnach jako zjawisku rzekomo z konieczności towarzyszącemu ludzkości. Z reguły stan trwałego pokoju jest traktowany jako wizja utopijna, a więc nienadająca się do poważnych rozważań. Jej zwolenników w niejednym państwie spotkały drastyczne sankcje. Przykładem jest wypędzenie arian czy prześladowania świadków Jehowy – za odmowę udziału w wojnie – w Niemczech hitlerowskich. Nota bene, jedynie niektóre spośród mniejszych wyznań chrześcijańskich domagają się trwałego pokoju.

również żądać wpłat na fundusz remontowy (Ustawa z 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, DzU 2003 r., nr 119, poz. 1116). ¤¤¤ Chciałbym, aby po mojej śmierci moje ciało zostało poddane kremacji, a prochy pochowane pod ulubionym drzewem w mym ogrodzie. Czy w myśl obowiązujących przepisów jest to możliwe? W jaki sposób mogę uzyskać na to zgodę? (Kazimierz J., Kowal) Niestety, nie będzie to możliwe. W myśl polskiego prawa, zwłoki mogą być pochowane przez złożenie w grobach ziemnych, w grobach murowanych lub katakumbach i zatopienie w morzu. Groby ludzkie mogą się znajdować tylko na cmentarzach. Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny, który uznał, iż niedopuszczalne jest grzebanie zmarłych na prywatnych posesjach. Dodam, że

Wielkie liczebnie wyznania chrześcijańskie jak protestanci, katolicy, prawosławni – głoszą teorię sprawiedliwych wojen. Wiemy zresztą o tym, że kapłani tych wyznań są kapelanami w wojsku. Błogosławią idących na wojnę, a więc aprobują tym samym zabijanie innych ludzi, uznanych za wrogów. Kompromituje nas udział w wojnie w Iraku, Afganistanie

za działanie sprzeczne z przepisami ustawy o chowaniu zmarłych grozi grzywna, a nawet kara aresztu. Kontrowersyjna jest natomiast kwestia kremacji zwłok. Ustawa nie wspomina bowiem nic na ten temat. W praktyce jest to działanie dopuszczalne, pomimo iż można przyjąć, że nie do końca zgodne z obowiązującym prawem. Problemem tym zajął się już ustawodawca i powstał projekt nowej ustawy pogrzebowej, która będzie szczegółowo regulowała te kwestie (podstawa prawna: Ustawa z 31.01.1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, DzU 2000 r., nr 23, poz. 295; Wyrok NSA – Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z 19.05.1997 r., SA/Ka 1717/95). ¤¤¤ Zameldowałam u siebie na pobyt stały człowieka, który wyprowadził się po kilku miesiącach, ale nie wymeldował. Nie wiem, gdzie przebywa, nie znam jego aktualnego adresu ani numeru telefonu. Czy i w jaki sposób mogę go wymeldować? Mieszkanie jest własnościowe, posiadam akt notarialny i wpis do księgi wieczystej. Czy jeśli zaniecham wymeldowania, to spotkają mnie z tego tytułu jakieś negatywne konsekwencje? Człowiek ten jest mi zupełnie obcy. (Elżbieta P., Katowice) W opisanej przez Panią sytuacji należy dokonać tzw. wymeldowania z urzędu. Obowiązkiem osoby, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące, jest wymeldowanie się w organie gminy, właściwym ze względu

Powiem najkrócej: albo pacyfizm, albo zagłada. Do wojny skłaniają ludzkość szaleni politycy oraz koncerny zbrojeniowe, a nawet farmaceutyczne, bowiem one odnoszą wielkie zyski z działań wojennych. Warto też zdawać sobie sprawę z tego, że krótkotrwała wojna bywa tanim środkiem służącym niszczeniu przestarzałego uzbrojenia, co też skłania do prowadzenia

FILOZOFIA CODZIENNOŚCI

Wartość pokoju oraz w kilku innych jeszcze miejscach. Znamienne, że koalicja prawicowa, która objęła u nas władzę, nie wycofała polskich wojsk z Iraku, lecz odwrotnie – nakazała wzmożone formy agresji. Profesor Julian Aleksandrowicz twierdził, że dla społeczeństwa pokój jest tym, czym zdrowie dla pojedynczego człowieka. Trwały pokój jest konieczny ze względu na szacunek dla życia i zdrowia człowieka, jak również dla środowiska naturalnego. Niezbędny jest także z uwagi na szacunek dla świata kultury i cywilizacji, stwarzanego przez człowieka. Zaskakuje mnie, że teorie prawa naturalnego nie głoszą nakazu trwałego pokoju. Wydawałoby się, że z teorii głoszących, iż istota człowieka albo godność człowieka stanowi źródło prawa naturalnego, powinna wynikać wartość pokoju.

wojen. Tym zresztą niektórzy wyjaśniają powód stosunkowo niedawnej wojny wznieconej przez Amerykanów w Wietnamie. Problem ten jest wyjątkowo aktualny, również i z tego powodu, że grozi nam zainstalowanie tarczy antyrakietowej. Oburza mnie to, że politycy zarówno lewicy, jak i prawicy podejmują decyzje o charakterze militarnym, nie pytając o zgodę społeczeństwa. Uzurpują więc sobie prawo, by decydować o losach narodu. Myśl o trwałym pokoju od wieków towarzyszy ludzkości. W starożytności domagali się go stoicy. Pacyfizm był głoszony na gruncie pierwotnego chrześcijaństwa, ale w późniejszych wiekach głosili go jedynie przedstawiciele tych wyznań chrześcijańskich, które oceniano jako herezje. Przeżycia związane z pierwszą wojną światową stały się bodźcem dla organizowania

na dotychczasowe miejsce jej pobytu, najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca. Jeżeli nie dopełniła ona tego obowiązku, organ gminy dokona wymeldowania na Pani wniosek, jeżeli przedstawi Pani tytuł prawny do lokalu (akt notarialny) i uprawdopodobni Pani, że osoba ta już u Pani nie mieszka. Trudno stwierdzić, jakie negatywne konsekwencje mogą Panią spotkać w związku z niewymeldowaniem się osoby, która już u Pani nie mieszka. Na pewno miałaby Pani problem w przypadku, gdyby chciała Pani ten lokal sprzedać. Przede wszystkim jednak, ewentualne konsekwencje wynikające z tej sytuacji dotkną osobę, która nie dopełniła obowiązku wymeldowania. Dotyczy to np. nieodebranej korespondencji czy przewidzianego w przepisach prawa skutku doręczenia w wypadku niepowiadomienia organu w toku sprawy o zmianie adresu (podstawa prawna: Ustawa z 10.04.1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, DzU 2001 r., nr 87, poz. 960). ¤¤¤ Drodzy Czytelnicy! Nasza rubryka zyskała wśród Was uznanie. Z tego względu prosimy o cierpliwość – będziemy systematycznie odpowiadać na Wasze pytania i wątpliwości. Prosimy o nieprzysyłanie znaczków pocztowych, bowiem odpowiedzi znajdziecie tylko na łamach „FiM”. Informujemy, że odpowiedzi na pytania przysyłane do redakcji e-mailem będą zamieszczane na stronie internetowej tygodnika: www.faktyimity.pl. Opracował MECENAS

ruchów pacyfistycznych oraz pisania dzieł literackich mających tę wymowę. Wymienię przykładowo Jarosława Haszka, Bertolta Brechta czy Ericha Marii Remarque’a. Ustanowiona została pokojowa Nagroda Nobla. Twórca języka esperanto, Ludwik Zamenhof, miał nadzieję, że język ten, ułatwiając porozumienie narodów, przyczyni się do utrwalenia tendencji pokojowych. Czas, by odejść od traktowania wojny jako uprawnionego narzędzia polityki. Niestety, nie wszyscy są przekonani, że wojna jest postacią patologii. Pacyfizm wykracza poza kategorie dobra i zła, które bywają zresztą rozmaicie interpretowane. Można by liczyć na powszechną zgodę, ponieważ uzasadnieniem pokoju nie jest określona koncepcja moralna, lecz uznanie bezwzględnej wartości życia i zdrowia człowieka. Mahatma Gandhi pozostaje przykładem skutecznego polityka pacyfisty. Rezygnacja z wojen przyczyniłaby się w istotny sposób do poprawy poziomu życia i ochrony zdrowia społeczeństw. Zaniechanie wojen pozwoliłoby także, na przykład, zagwarantować zasiłki dla bezrobotnych oraz podnieść wysokość rent i emerytur. Powołajmy więc do życia Stowarzyszenie Pacyfistów. Chętnych proszę o kontakt ze mną. MARIA SZYSZKOWSKA Fot. Jan Stępień Od redakcji Zachęcamy Czytelników do nadsyłania na adres redakcji listów do profesor Marii Szyszkowskiej z sugestiami tematów oraz pytaniami do Autorki cyklu.

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

PATRZYMY IM NA RĘCE

Policyjne przetargi Jak skutecznie nie wydać prawie 300 milionów złotych przy morzu potrzeb? Takie szkolenie mogą spokojnie prowadzić komendanci Marek Bieńkowski i Konrad Kornatowski. Efekt? Brak nowych samochodów dla policji i europejski skandal. Ludwik Dorn chwalił się, że załatwił polskiej policji gigantyczną kasę na modernizację sprzętu. W planach budżetowych pojawiła się rubryka zatytułowana „Program unowocześnienia policji”. Rząd na zakup nowego wyposażenia glin przeznaczył prawie 3 miliardy złotych. Już się chłopcy cieszyli, że wreszcie zaczną jeździć nowymi samochodami, a nie złomem na kółkach. Panowie komendanci obiecywali im ponad pięć tysięcy nowych autek. No to mamy bardzo złą wiadomość. Niebiescy na pojazdy muszą jeszcze poczekać. Jak dobrze pójdzie – rok. Tak twierdzą optymiści, a realiści mówią o trzech latach. Komenda Główna Policji chwali się, że robi wszystko, aby uniknąć kompromitacji, jaką był zakup tandetnych, rumuńskich aut marki ARO. Zresztą w tej sprawie panowie prokuratorzy postawili mundurowym i cywilnym pracownikom policji szereg zarzutów. A część członków policyjnej komisji przetargowej siedzi w areszcie... Tym razem miało być przejrzyście. I było, do czasu. Komendant główny

W

Marek Bieńkowski uznał, że na początek wielkich zakupów otworzy przetarg na 85 nowiutkich autobusów. Ich koszt eksperci szacują na ponad 30 milionów złotych. Pojazdy miały być przeznaczone dla... Oddziałów Prewencji Policji. Priorytetem dla szefa policji było wyposażenie jednostek zajmujących się tłumieniem rozruchów społecznych, a nie kupno radiowozów. Gdy Marek Bieńkowski został pogoniony ze stołka szefa polskiej policji, wielu myślało, że idiotyczny przetarg zostanie odwołany. Na dzień dobry jego następca Konrad Konratowski (z drużyny Ziobry) polecił kontynuację przetargu. Największymi wrogami panów komendantów okazali się jednak producenci i importerzy autobusów. Nie spodobało im się, że policja wyliczyła co do milimetra tak zwany prześwit. W dokumentacji znalazło się wymaganie określające go na 180 milimetrów. Większość producentów montuje autobusy z owym prześwitem ustawionym na 170–177 milimetrów. Wymóg KGP eksperci nazwali próbą ustawienia przetargu. Potem okazało się, że w katalogu życzeń mundurowych mieści się pełna regulacja położenia kierownicy.

jakim to kraju w Europie państwowa agenda kupuje sprzęt komputerowy po najwyższych na świecie cenach? Oczywiście w Polsce. Szczęśliwego wyboru dokonał nasz Roman Giertych. Unia Europejska w ramach tak zwanego Europejskiego Funduszu Społecznego (wielki projekt pod nazwą „Wyrównywanie szans edukacyjnych”) w latach 2004–2006 przeznaczyła dla Polski prawie 3 miliardy złotych. Do grudnia 2006 r. wydaliśmy z tego... 27 procent. Reszta przepadła. Większość z tej kasy rozdysponowali lewicowi ministrowie: Krystyna Łybacka i Mirosław Sawicki. Gdy w listopadzie 2005 r. władzę w MEN przejął słuszny minister Michał Seweryński, ani jedna unijna złotówka nie została w terminie wydana. Z kolei Roman Giertych miał nawet dobre zamiary. Tyle że, aby wydać pieniądze unijne, trzeba – oprócz dobrych chęci – mieć trochę oleju w głowie... Najgorzej naszemu ministrowi szło z kupowaniem sprzętu komputerowego. A plany miał niezwykle ambitne. Za kwotę 350 milionów złotych (w tym 87,5 miliona złotych środków budżetu państwa na tak zwany wkład własny) chciał kupić tysiące pracowni komputerowych dla szkół, centrów multimedialnych, bibliotek oraz specjalistyczny sprzęt dla małolatów niedowidzących i niewidomych. Oczywiście, sprzętu nie kupił, bo zorganizowanie prostych przetargów okazało się dla ekipy Giertycha za trudne.

Nie był to koniec niespodzianek przygotowanych przez KGP. W trakcie przetargu okazało się bowiem, że wspomniany wymóg 0–177 pełnej regulacji położenia kierownicy jest nie do pogodzenia z innym. Poszło o wyposażenie pojazdu w poduszkę powietrzną dla kierowcy. Znawcy techniki samochodowej uznali, że dostarczenie autobusu wyposażonego jednocześnie w poduszkę powietrzną i pełne regulacje położenia kierownicy jest niewykonalne. Nikt dotąd seryjnie takich pojazdów nie wyprodukował.

W odpowiedzi na tak poważny zarzut panowie policjanci zmienili reguły przetargu w trakcie jego trwania i poinformowali chętnych, że jak chcą, to mogą dostarczyć autobusy bez poduszek, bez regulacji kierownicy albo z poduszką.

Eksperci obserwujący rynek informatyczny przecierali oczy ze zdumienia. Na przełomie kwietnia i maja 2007 r. w oficjalnych dziennikach urzędowych Polski i Unii oraz na stronach internetowych MEN znów ukazały się ogłoszenia Romana, obwieszczające, że chce on kupić sprzęt informatyczny za 350 milionów.

W języku prawniczym nazywa się to zmianą istotnych warunków zamówienia i powinno skończyć się unieważnieniem przetargu przez KGP. Ale szef panów policjantów, do niedawna prokurator, uznał, że nic się nie stało i polecił kontynuować operację zakupu autobusów. Jego twórczość przerwał prezes Urzędu Zamówień Publicznych i unieważnił przetarg. Gdyby tego nie zrobił, polscy producenci autobusów gotowi byli na awanturę nawet w Brukseli. Musimy dodać, iż prezes UZP nie jest z PiS. Komendantowi Kornatowskiemu nie udało się zorganizować w zgodzie ze wszystkimi regułami gry jeszcze innego przetargu.

Tym razem za drobne 230 milionów złotych KGP chciała kupić ponad 5,2 tys. aut osobowych. Najpoważniejszym, światowym producentom samochodów (między innymi Fordowi, GM, Fiatowi) nie spodobało się łamanie prawa, procedur i ograniczanie konkurencji przez polską policję. Okazało się bowiem, że warunki zamówienia znów są tak

giełdowej spółki Emax oraz firmy ECE Konrad Łukasiewicz (producent specjalnych komputerów naręcznych). Niektórzy z dyrektorów szkół doznali szoku, gdy policzyli, ile kosztowały elektroniczne zabawki. Otóż, według MEN, każda z pracowni warta jest drobne 128 tys. z groszami.

Giertych na zakupach Oczywiście, podzielił tę kwotę na pakiety. Gdy jednak szefowie zainteresowanych udziałem w przetargu firm przeczytali uważnie ogłoszenia, o mało nie popękali ze śmiechu. Otóż, podwładni ministra zażyczyli sobie, aby oferenci dostarczyli im... imienne wykazy oraz kwalifikacje osób odpowiedzialnych za sprzęt. Jednocześnie geniusze biurokracji nie określili szczegółowych kryteriów i sposobu oceny ich kwalifikacji. Część oferentów uznała żądanie urzędasów za dowcip, inni uważnie wypełnili idiotyczne rubryczki. W atmosferze niesłychanego pośpiechu (podczas wakacji) dostawcy mieli 10 dni na spisanie swojej oferty. MEN je zebrał i zabrał się za ich lekturę. W końcu urzędnicy oświadczyli, że kupią za prawie 38 milionów złotych specjalistyczny sprzęt komputerowy do ponad 200 placówek dla uczniów niewidomych i niedowidzących. Na dostawcę wybrano konsorcjum

W skład zestawu wchodzi: komputer (sztuk: jeden), skaner, powiększalnik oraz oprogramowanie. I tyle! Dlaczego parę sztuk coraz tańszego na rynku sprzętu wyceniono jak wysokiej klasy samochód? Dyrektorzy, nie mogąc uwierzyć, że naprawdę dostali prezent za taką kwotę, polecieli do specjalistycznych sklepów komputerowych. I tutaj doznali drugiego szoku. Tam analogiczne zestawy można było nabyć za jedną trzecią tej sumy. Pan Giertych kupił także za ponad 300 milionów złotych kompletne pracownie dla zwykłych gimnazjów i liceów. One też budzą emocje. Okazuje się bowiem, że niektóre z ekstrazestawów zawierają stacje robocze dla uczniów bez czytników CD-ROM-ów. Nie mają nawet zwykłej kieszeni na dyskietki! Dlaczego Ministerstwo Edukacji zapłaciło tak dużo? Czy ktoś na tym zarobił? Na razie wiadomo tyle, że firmy zaoferowały sprzęt po

11

przedziwnie sformułowane, iż decyzji komisji przetargowej nie da się w żaden sposób zweryfikować. Ot, choćby nie ma podanych miejsc, gdzie producenci i importerzy mają dostarczyć pojazdy zamówione przez Komendę Główną Policji. Stający do przetargu nie wiedzą, czy będą musieli organizować na swój koszt jeden czy może 200 parkingów. Najwięcej emocji budził wymóg udzielenia gwarancji na pojazdy nawet w przypadku, gdyby policjanci samodzielnie dokonywali w nich przeróbek – rzecz niespotykana w XXI wieku. Komenda Główna Policji bardzo grzecznie odpowiedziała na protesty firm i oświadczyła, że wobec tego... zmienia reguły przetargu. Na takie coś zareagowali jego uczestnicy i zażądali od prezesa Urzędu Zamówień Publicznych unieważnienia całej procedury. Ten po krótkiej lekturze kwitów przychylił się do żądań samochodziarzy. Pouczył przy tym panów w mundurach, że zgodnie z prawem... nie wolno zmieniać warunków zamówienia w trakcie przetargu. Jego decyzja jakoś nie zraziła niebieskich. Dalej twierdzą, że przyjmują oferty. I nawet chcą 18 sierpnia otworzyć koperty i podjąć decyzję o wyborze marki. Fajnie, tylko że przetargu nie ma. Jak widać, pochodzące z nadania PiS kierownictwo policji ma świetne kwalifikacje. Proponujemy, aby komendanci zaczęli jeździć po Europie ze szkoleniami pt.: „Jak kupować, żeby niczego nie kupić”. A glinom współczujemy fatalnych warunków pracy i komendantów. MiC

cenach wyższych od rynkowych, bo kazano im go dostarczyć cito. Nikt normalny nie produkuje sprzętu elektronicznego na masową skalę tak, aby leżał on sobie w magazynie. Zresztą, zwycięzcy przetargu nie mieli większej konkurencji. Światowi producenci takiego sprzętu jakoś nie mieli ochoty na dostarczenie polskiemu resortowi czegokolwiek. Dziwne, bo dotąd to realizacja rządowych zamówień oznaczała pewny zysk. Wszyscy, z którymi rozmawialiśmy, zwracali uwagę, iż Giertych przetarg na ów sprzęt próbował zorganizować od wiosny 2006 roku. Poważne, duże firmy, które gwarantowały niższe ceny, zrezygnowały z udziału w nim, gdyż za każdym razem dokumentacja ministerstwa była niechlujnie sporządzona i brakowało załączników. Gdyby nie atmosfera bałaganu i pośpiechu, jaka mu towarzyszyła, to MEN mógłby zapłacić za sprzęt nawet o 3/4 mniej. Tak jak Słowacy, którzy w 2005 r. zamówili owe pracownie z terminem dostawy na rok 2008. Łatwiej się przecież rozmawia z producentami, którzy mają wolne moce, a inaczej, gdy są obłożeni zamówieniami. Oczywiście, Giertych mógł, a wręcz powinien przetarg unieważnić. Po to się przecież go organizuje, aby nie przepłacać. U nas, jak widać, na odwrót! Całą sprawą, jak donoszą biznesowe portale internetowe, zainteresowała się już odpowiednia Dyrekcja Generalna Komisji Europejskiej. I wtedy może zażądać zwrotu całej, tak fatalnie wydanej sumy. Ciekawe, kto temu będzie winien... MC

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

PATRZYMY IM NA RĘCE

Policyjne przetargi Jak skutecznie nie wydać prawie 300 milionów złotych przy morzu potrzeb? Takie szkolenie mogą spokojnie prowadzić komendanci Marek Bieńkowski i Konrad Kornatowski. Efekt? Brak nowych samochodów dla policji i europejski skandal. Ludwik Dorn chwalił się, że załatwił polskiej policji gigantyczną kasę na modernizację sprzętu. W planach budżetowych pojawiła się rubryka zatytułowana „Program unowocześnienia policji”. Rząd na zakup nowego wyposażenia glin przeznaczył prawie 3 miliardy złotych. Już się chłopcy cieszyli, że wreszcie zaczną jeździć nowymi samochodami, a nie złomem na kółkach. Panowie komendanci obiecywali im ponad pięć tysięcy nowych autek. No to mamy bardzo złą wiadomość. Niebiescy na pojazdy muszą jeszcze poczekać. Jak dobrze pójdzie – rok. Tak twierdzą optymiści, a realiści mówią o trzech latach. Komenda Główna Policji chwali się, że robi wszystko, aby uniknąć kompromitacji, jaką był zakup tandetnych, rumuńskich aut marki ARO. Zresztą w tej sprawie panowie prokuratorzy postawili mundurowym i cywilnym pracownikom policji szereg zarzutów. A część członków policyjnej komisji przetargowej siedzi w areszcie... Tym razem miało być przejrzyście. I było, do czasu. Komendant główny

W

Marek Bieńkowski uznał, że na początek wielkich zakupów otworzy przetarg na 85 nowiutkich autobusów. Ich koszt eksperci szacują na ponad 30 milionów złotych. Pojazdy miały być przeznaczone dla... Oddziałów Prewencji Policji. Priorytetem dla szefa policji było wyposażenie jednostek zajmujących się tłumieniem rozruchów społecznych, a nie kupno radiowozów. Gdy Marek Bieńkowski został pogoniony ze stołka szefa polskiej policji, wielu myślało, że idiotyczny przetarg zostanie odwołany. Na dzień dobry jego następca Konrad Konratowski (z drużyny Ziobry) polecił kontynuację przetargu. Największymi wrogami panów komendantów okazali się jednak producenci i importerzy autobusów. Nie spodobało im się, że policja wyliczyła co do milimetra tak zwany prześwit. W dokumentacji znalazło się wymaganie określające go na 180 milimetrów. Większość producentów montuje autobusy z owym prześwitem ustawionym na 170–177 milimetrów. Wymóg KGP eksperci nazwali próbą ustawienia przetargu. Potem okazało się, że w katalogu życzeń mundurowych mieści się pełna regulacja położenia kierownicy.

jakim to kraju w Europie państwowa agenda kupuje sprzęt komputerowy po najwyższych na świecie cenach? Oczywiście w Polsce. Szczęśliwego wyboru dokonał nasz Roman Giertych. Unia Europejska w ramach tak zwanego Europejskiego Funduszu Społecznego (wielki projekt pod nazwą „Wyrównywanie szans edukacyjnych”) w latach 2004–2006 przeznaczyła dla Polski prawie 3 miliardy złotych. Do grudnia 2006 r. wydaliśmy z tego... 27 procent. Reszta przepadła. Większość z tej kasy rozdysponowali lewicowi ministrowie: Krystyna Łybacka i Mirosław Sawicki. Gdy w listopadzie 2005 r. władzę w MEN przejął słuszny minister Michał Seweryński, ani jedna unijna złotówka nie została w terminie wydana. Z kolei Roman Giertych miał nawet dobre zamiary. Tyle że, aby wydać pieniądze unijne, trzeba – oprócz dobrych chęci – mieć trochę oleju w głowie... Najgorzej naszemu ministrowi szło z kupowaniem sprzętu komputerowego. A plany miał niezwykle ambitne. Za kwotę 350 milionów złotych (w tym 87,5 miliona złotych środków budżetu państwa na tak zwany wkład własny) chciał kupić tysiące pracowni komputerowych dla szkół, centrów multimedialnych, bibliotek oraz specjalistyczny sprzęt dla małolatów niedowidzących i niewidomych. Oczywiście, sprzętu nie kupił, bo zorganizowanie prostych przetargów okazało się dla ekipy Giertycha za trudne.

Nie był to koniec niespodzianek przygotowanych przez KGP. W trakcie przetargu okazało się bowiem, że wspomniany wymóg 0–177 pełnej regulacji położenia kierownicy jest nie do pogodzenia z innym. Poszło o wyposażenie pojazdu w poduszkę powietrzną dla kierowcy. Znawcy techniki samochodowej uznali, że dostarczenie autobusu wyposażonego jednocześnie w poduszkę powietrzną i pełne regulacje położenia kierownicy jest niewykonalne. Nikt dotąd seryjnie takich pojazdów nie wyprodukował.

W odpowiedzi na tak poważny zarzut panowie policjanci zmienili reguły przetargu w trakcie jego trwania i poinformowali chętnych, że jak chcą, to mogą dostarczyć autobusy bez poduszek, bez regulacji kierownicy albo z poduszką.

Eksperci obserwujący rynek informatyczny przecierali oczy ze zdumienia. Na przełomie kwietnia i maja 2007 r. w oficjalnych dziennikach urzędowych Polski i Unii oraz na stronach internetowych MEN znów ukazały się ogłoszenia Romana, obwieszczające, że chce on kupić sprzęt informatyczny za 350 milionów.

W języku prawniczym nazywa się to zmianą istotnych warunków zamówienia i powinno skończyć się unieważnieniem przetargu przez KGP. Ale szef panów policjantów, do niedawna prokurator, uznał, że nic się nie stało i polecił kontynuować operację zakupu autobusów. Jego twórczość przerwał prezes Urzędu Zamówień Publicznych i unieważnił przetarg. Gdyby tego nie zrobił, polscy producenci autobusów gotowi byli na awanturę nawet w Brukseli. Musimy dodać, iż prezes UZP nie jest z PiS. Komendantowi Kornatowskiemu nie udało się zorganizować w zgodzie ze wszystkimi regułami gry jeszcze innego przetargu.

Tym razem za drobne 230 milionów złotych KGP chciała kupić ponad 5,2 tys. aut osobowych. Najpoważniejszym, światowym producentom samochodów (między innymi Fordowi, GM, Fiatowi) nie spodobało się łamanie prawa, procedur i ograniczanie konkurencji przez polską policję. Okazało się bowiem, że warunki zamówienia znów są tak

giełdowej spółki Emax oraz firmy ECE Konrad Łukasiewicz (producent specjalnych komputerów naręcznych). Niektórzy z dyrektorów szkół doznali szoku, gdy policzyli, ile kosztowały elektroniczne zabawki. Otóż, według MEN, każda z pracowni warta jest drobne 128 tys. z groszami.

Giertych na zakupach Oczywiście, podzielił tę kwotę na pakiety. Gdy jednak szefowie zainteresowanych udziałem w przetargu firm przeczytali uważnie ogłoszenia, o mało nie popękali ze śmiechu. Otóż, podwładni ministra zażyczyli sobie, aby oferenci dostarczyli im... imienne wykazy oraz kwalifikacje osób odpowiedzialnych za sprzęt. Jednocześnie geniusze biurokracji nie określili szczegółowych kryteriów i sposobu oceny ich kwalifikacji. Część oferentów uznała żądanie urzędasów za dowcip, inni uważnie wypełnili idiotyczne rubryczki. W atmosferze niesłychanego pośpiechu (podczas wakacji) dostawcy mieli 10 dni na spisanie swojej oferty. MEN je zebrał i zabrał się za ich lekturę. W końcu urzędnicy oświadczyli, że kupią za prawie 38 milionów złotych specjalistyczny sprzęt komputerowy do ponad 200 placówek dla uczniów niewidomych i niedowidzących. Na dostawcę wybrano konsorcjum

W skład zestawu wchodzi: komputer (sztuk: jeden), skaner, powiększalnik oraz oprogramowanie. I tyle! Dlaczego parę sztuk coraz tańszego na rynku sprzętu wyceniono jak wysokiej klasy samochód? Dyrektorzy, nie mogąc uwierzyć, że naprawdę dostali prezent za taką kwotę, polecieli do specjalistycznych sklepów komputerowych. I tutaj doznali drugiego szoku. Tam analogiczne zestawy można było nabyć za jedną trzecią tej sumy. Pan Giertych kupił także za ponad 300 milionów złotych kompletne pracownie dla zwykłych gimnazjów i liceów. One też budzą emocje. Okazuje się bowiem, że niektóre z ekstrazestawów zawierają stacje robocze dla uczniów bez czytników CD-ROM-ów. Nie mają nawet zwykłej kieszeni na dyskietki! Dlaczego Ministerstwo Edukacji zapłaciło tak dużo? Czy ktoś na tym zarobił? Na razie wiadomo tyle, że firmy zaoferowały sprzęt po

11

przedziwnie sformułowane, iż decyzji komisji przetargowej nie da się w żaden sposób zweryfikować. Ot, choćby nie ma podanych miejsc, gdzie producenci i importerzy mają dostarczyć pojazdy zamówione przez Komendę Główną Policji. Stający do przetargu nie wiedzą, czy będą musieli organizować na swój koszt jeden czy może 200 parkingów. Najwięcej emocji budził wymóg udzielenia gwarancji na pojazdy nawet w przypadku, gdyby policjanci samodzielnie dokonywali w nich przeróbek – rzecz niespotykana w XXI wieku. Komenda Główna Policji bardzo grzecznie odpowiedziała na protesty firm i oświadczyła, że wobec tego... zmienia reguły przetargu. Na takie coś zareagowali jego uczestnicy i zażądali od prezesa Urzędu Zamówień Publicznych unieważnienia całej procedury. Ten po krótkiej lekturze kwitów przychylił się do żądań samochodziarzy. Pouczył przy tym panów w mundurach, że zgodnie z prawem... nie wolno zmieniać warunków zamówienia w trakcie przetargu. Jego decyzja jakoś nie zraziła niebieskich. Dalej twierdzą, że przyjmują oferty. I nawet chcą 18 sierpnia otworzyć koperty i podjąć decyzję o wyborze marki. Fajnie, tylko że przetargu nie ma. Jak widać, pochodzące z nadania PiS kierownictwo policji ma świetne kwalifikacje. Proponujemy, aby komendanci zaczęli jeździć po Europie ze szkoleniami pt.: „Jak kupować, żeby niczego nie kupić”. A glinom współczujemy fatalnych warunków pracy i komendantów. MiC

cenach wyższych od rynkowych, bo kazano im go dostarczyć cito. Nikt normalny nie produkuje sprzętu elektronicznego na masową skalę tak, aby leżał on sobie w magazynie. Zresztą, zwycięzcy przetargu nie mieli większej konkurencji. Światowi producenci takiego sprzętu jakoś nie mieli ochoty na dostarczenie polskiemu resortowi czegokolwiek. Dziwne, bo dotąd to realizacja rządowych zamówień oznaczała pewny zysk. Wszyscy, z którymi rozmawialiśmy, zwracali uwagę, iż Giertych przetarg na ów sprzęt próbował zorganizować od wiosny 2006 roku. Poważne, duże firmy, które gwarantowały niższe ceny, zrezygnowały z udziału w nim, gdyż za każdym razem dokumentacja ministerstwa była niechlujnie sporządzona i brakowało załączników. Gdyby nie atmosfera bałaganu i pośpiechu, jaka mu towarzyszyła, to MEN mógłby zapłacić za sprzęt nawet o 3/4 mniej. Tak jak Słowacy, którzy w 2005 r. zamówili owe pracownie z terminem dostawy na rok 2008. Łatwiej się przecież rozmawia z producentami, którzy mają wolne moce, a inaczej, gdy są obłożeni zamówieniami. Oczywiście, Giertych mógł, a wręcz powinien przetarg unieważnić. Po to się przecież go organizuje, aby nie przepłacać. U nas, jak widać, na odwrót! Całą sprawą, jak donoszą biznesowe portale internetowe, zainteresowała się już odpowiednia Dyrekcja Generalna Komisji Europejskiej. I wtedy może zażądać zwrotu całej, tak fatalnie wydanej sumy. Ciekawe, kto temu będzie winien... MC

12

POLSKA PARAFIALNA

Papieski szlak

Pilnujcie mi tych szlaków... Zaznaczcie mi te ścieżki... JPII

W dniu 9 czerwca 2007 r. otwarty został pierwszy odcinek jeleniogórsko-wałbrzyskiego Szlaku Papieskiego: Sobieszów (dzielnica Jeleniej Góry)–Góra Chojnik.

N

a razie tylko dla pieszych i rowerzystów, ale – jeśli taka będzie wola nieba, a dyrekcja Karkonoskiego Parku Narodowego (KPN) pozwoli (a ma inne wyjście?) – będzie i dla zmotoryzowanych, jako że w przeszłości już im pozwalała poszaleć w rezerwacie Chojnika, a na kilka dni przed opisaną tu fetą dyrektor parku terenowym mercem obwoził po Śnieżce samego Gosiewskiego Edgara. Poza wszystkim wiedzieć trzeba, że to szlak święty, a świętości Kościoła katolickiego w Polsce są poza ekologią i prawem. Trasę szlaku pieczołowicie odtworzono na podstawie wpisów ks. Wojtyły do parafialnych ksiąg posług kapłańskich oraz notatek i wspomnień czterech krakowskich studentów, w towarzystwie których w dniach wrześniowych roku pańskiego 1956 odbył rowerową wycieczkę. Jej trasa, nie licząc jazdy pociągiem z i do Krakowa, wiodła z Bolesławca do Świdnicy. Teraz będzie dygresja. Lokomotywy, które ciągnęły składy pociągów, i wagony, w których jechał przyszły święty, trzeba obowiązkowo odszukać i postawić na opustoszałych torach kolejowych Kotliny Jeleniogórskiej. Poświęcać ich nie trzeba, bo uświęciła je już stopa świętego. Wagony przerobić można na muzea lub minimotele i bufety restauracyjki, serwujące papieskie nalewki, dania i ciasta, ze słynnymi kremówkami włącznie. Ale ad rem. Papieski Szlak ma wieść przez Lwówek Śląski, w którym ponownie niemieckie warzą piwo, Lubomierz, Mirsk, Świeradów Zdrój, Szklarską Porębę i Wzgórze Chojnik, z ruinami zamku o tym samym imieniu, na które ks. Wojtyła i jego studenci zasuwali per pedes z Sobieszowa, i gdzie strudzone ciała na nocleg złożyli. Dalej przez Karpacz, Kamienną Górę, Krzeszów, Wałbrzych, Świebodzice, do Świdnicy. Wymieniam wszystkie te miejscowości, by uprzedzić mieszkańców o czekających ich wydatkach na podobną do jeleniogórskiej uroczystość. Odbędzie się prędzej czy później – raczej prędzej – chociaż świątobliwi badacze nie są do końca pewni, jak przebiegała ta

trasa. Ustalając ją, kierowali się głównie komercyjnymi przesłankami. Jeleniogórska część szlaku została uroczyście otwarta przy współudziale (czytaj: sfinansowaniu) podmiotów państwowych i samorządowych. Odbyła się wg precyzyjnego scenariusza, bez większych zakłóceń, nie licząc cudów, o których wspomnę później. Zlustrujmy jej przebieg:
Ustawienie przenośnej sceny, będącej własnością miasta (jego kosztem, siłami i środkami), na łące u podnóża Chojnika;
Pseudoartystyczne na tej scenie „wysiłki” uczniów szkół papieskich, zwieńczone mszą polową, koncelebrowaną pod przewodnictwem purpurata – ordynariusza legnickiego;
Przejście (nie wszyscy, godniejszych dowieziono) do zamku Chojnik, połączone z biciem się w piersi. By nie pomylić Papieskiego Szlaku z jakimś innym, oznakowano go świętymi znakami turystycznymi: błękitny kwadrat

Święty Papieski Szlak Międzynarodowy („Dookoła świata śladami JPII”) mógłby całą kulę ziemską kilka razy opasać i dojną być krową dla parafialnych biur podróży. Można by pierwszej pięćsetce najbogatszych obywateli IV RP za pokutę zadawać odbycie takiej pielgrzymki, z obowiązkową zbiórką „na Kościół”. Jeśli któ-

Fot.: cafik

z centralnie umieszczonym żółtym krzyżykiem na trójkątnej podstawie. Wchodząc nań, rączki nabożnie złóżcie, uduchowioną przybierzcie minę, klepcie pacierze i – co najważniejsze – bijcie się w piersi! Sposób oznakowania – jednolity w całej Polsce – wprowadziła Fundacja Szlaki Papieskie z Krakowa, która ślady sudeckiej wyprawy JPII odkryła i udokumentowała. Dlaczego tylko polskie? Co z zagranicznymi?

ry wymigiwałby się brakiem czasu, to mógłby na rzecz swojej parafii wpłacić równoważnik jej kosztów albo wysłać za siebie jakiegoś posła moherowca;
Uroczyste odsłonięcie i poświęcenie tablicy ołtarza, upamiętniającej pobyt w Karkonoszach „Największego Syna Polskiej Ziemi”, wykonanej i zamontowanej (wszyscy już wiedzą, czyimi siłami i środkami oraz za czyje pieniądze?) na murze zamku. To

monumentalne dzieło architektoniczne wykonano w całości z granitu karkonoskiego (49 ważących ponad 4 tony elementów) z krzyżem metalowym o wysokości 3 m ustawionym pośrodku. Szczególną pomoc w tym przedsięwzięciu wykazali (czytaj: falandyzując prawo, na to zezwolili): urząd konserwatora zabytków w Jeleniej Górze i dyrekcja Karkonoskiego Parku Narodowego, a także Kamieniołom w Szklarskiej Porębie (czytaj: za Bóg zapłać wykonał i zamontował). A ja się czepiam, a ja się pytam: a jest odpowiednia uchwała jeleniogórskiej Rady Miejskiej, zezwalająca na postawienie tego typu „pomnika”? Myślę, że wątpię! Sił tych żadne ziemskie uchwały nie obowiązują. Niezależnie od powyższego biskup legnicki otwarcie Szlaku Papieskiego Urbi et Orbi ogłosił, pomnik ołtarz odsłonił i poświęcił oraz od złego okadził, a także z armaty salut oddać kazał.


Przypominam, że kiedyś w tym miejscu znajdowała się niemiecka tablica poświęcona pamięci poległych na frontach I wojny światowej mieszkańców Sobieszowa i okolic. Ich uwidocznione nazwiska skuto zaraz po „powrocie Śląska do Macierzy”. Dziś o jej istnieniu przypomina dwujęzyczny napis, umieszczony z prawej strony tego swoistego ołtarza. Jestem pewien, że JPII tego by sobie nie życzył i domyślam się, co o tym sądzą dawni mieszkańcy tych ziem, ale za Boga pojąć nie mogę, jakim cudem konserwator zabytków wyraził na to zgodę. Wyobraźcie sobie, że coś takiego zrobiono by na cmentarzu Orląt Lwowskich albo Wileńskiej Rosie. Oj, by się działo! Za swój trud (czytaj: wybulenie kasy) „zleceniodawców” postawienia ołtarza i malowania szlaku (nie zabrakło wśród nich dawnych lewicowych i lewicujących prominentów), prócz nagrody zagwarantowanej w niebie, ziemska

czekała zapłata: papieski album, dyplom i uścisk dłoni purpurowej eminencji. Mogą też liczyć na życzliwe słowo z parafialnej ambony, gdyby zdecydowali się startować w kolejnych wyborach (to ostatnie nie dotyczy, oczywiście, „postkomuchów”. Tym zezwala się, w ramach wieczystej pokuty, krzyżem przed ołtarzem leżeć i dawać na Kościół). A co z cudami? Pierwszy zdarzył się, kiedy zadowoleni z siebie organizatorzy fety paśli się wykwintnym, darmowym żarełkiem. Oto w Cieplicach (innej, położonej nieopodal, jeleniogórskiej dzielnicy) nastąpiło oberwanie chmury i spadł grad wielkości piłek golfowych, a uczestników otwarcia, odbywającego się w ogromnym skwarze, ochłodził święty, ożywczy deszczyk. Z kolejnym cudem mieliśmy do czynienia w całym powiecie. Oto w czasie planowania świętego szlaku – mimo długich, z wielkim rozmachem prowadzonych poszukiwań – nie udało się znaleźć ani jednego mieszkańca, który przyznałby się do spotkania z ks. Karolem Wojtyłą, kiedy ten na Chojnik zasuwał. Gdzie ten cud? A czy nie jest nim właśnie fakt, że nikt nie kłamał – nie chwalił się choćby tylko spotkaniem z ówczesnym, szerzej nieznanym księdzem, który przed 51 laty ubrany po cywilnemu, z plecakiem i w pumpach, region nasz (ponoć...) przemierzał? – Tera, jak będziesz szedł na Chojnik – jak gadają ludziska – to obowiązkowo z różańcem, we włosiennicy i z rózgą do biczowania. Dopilnują tego odpowiednio namaszczeni strażnicy miejscy i KPN. Zaś ludek boży praktyczne stawia pytanie: A co z opłatami? Będzie je KPN pobierał od osób pielgrzymujących po świętym szlaku? Godzi się to, by ajent Chojnika skórę z pielgrzymów, dążących pod papieski ołtarz, zdzierał? Odpowiadam: O święta naiwności! Toć to właśnie wszystko dla zgarniania większej mamony zrobiono! JÓZEF PAWŁOWSKI

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

Rok nie wyrok

13

Minęło całe 12 miesięcy rządów Jarosława Kaczyńskiego. Zaprosił z tej okazji żurnalistów na garden party i długo opowiadał o swoich sukcesach. Ba, nawet specjalną z nimi książeczkę wydał i każdemu dziennikarzowi dał do ręki, żeby przypadkiem czegoś nie przekręcił. Wycisnęliśmy z tego ogromu materiałów wodę i przedstawiamy najważniejsze z dokonań pana premiera. Jak on to wszystko przeżywał...

Obiecuję dziadom 3 miliony mieszkań, niech się cieszą

Jeeezzzuuu... Ale się mama ucieszyła!

Spuszczałem Kazia w kanał. Coś tam mamrocze przez zęby, że jeszcze się spotkamy. Ale uśmi echa się całkiem ładnie

Cel uświęca środki, cel uświęca środki, cel...

Fajnie było na szczycie wyszehradzkim. mnie zauważył...

Jakiś Donald będzie mi mówić, co jest czarne, a co białe?!

Jeden nawet

Musiałem go pocałować... Niemca w rękę!!!

To chyba ten, co pomaga bliźniak om... Wymieniłem marszałków. Jurek wydawał się na okrągło pijany...

Endriu czasem się przydawał jako wice. Wysyłałem chłopa do koni... szczycie Unii, to się Co ja miałem z Leszkiem na . Mówię mu pierwiastek, normalnie w pale nie mieści czy sześcienny? a on się pyta: kwadratowy

Wielka jak brzoza... Tymczasem Romek całkiem się zbiesił o tego Gombrowicz a. Co on się tak czepia męskiej miło ści...?

ktoś powie, No i niech mi debeściak! że nie jestem

14

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

ZE ŚWIATA

TRAN NA DEPRESJĘ Jest nowy lek na depresję. Tani, ogólnodostępny, bez skutków ubocznych. Tran. Lekarze z Massachusetts General Hospital wierzą w jego skuteczność.

mocnym argumentem na rzecz tych pierwszych. Para została właśnie aresztowana, grozi im do 12 lat więzienia. Przez gry. Niemal zagłodzili na śmierć dwójkę swych dzieci – 22-miesięcznego chłopca i jego 11-miesięczną siostrę – bo nie mogli oderwać się od komputerowych gier. Nie chodziło o brak funduszy: lodówka była pełna jedzenia, tylko na karmienie dzieci nie wystarczało czasu. Michael odziedziczył 50 tys. dolarów i wydał je w całości na sprzęt komputerowy oraz wielki telewizor plazmowy. Lekarze stwierdzają, że analogiczne przypadki zdarzają się w rodzinach narkomanów i alkoholików, którzy pieniądze przeznaczają na używki. ST

do komputerów. Czujniki pokazują, czy studenci przeprowadzający badania ginekologiczne i doodbytnicze używają stosownej siły. Zwłoki ludzkie są wciąż w użyciu do nauki anatomii, ale jest ich za mało. Poza tym badanie sztywnego nieboszczyka nie przypomina badania żywego pacjenta. W USA z ludzkiej seksualności zrobiono sprawę drażliwą i temat tabu, stąd problemy – konstatuje dr Pugh. CS

PIORUN W KOMÓRCE Wieść gminna niesie, że przenośne elektroniczne urządzenia (komórki, beepery, walkmany) podczas burzy przyciągają błyskawice.

zbudowaną w latach 20-tych minionego wieku za 120 tysięcy. Wyposażona jest w 29 sypialni, 3 baseny, kino, dyskotekę oraz osobny dom dla służby. Obecnie sprzedaje ją adwokat inwestor, Leonard Ross (właściciel od roku 1976), bowiem „zamierza zmienić styl życia”. Za czasów Hearsta w domu położonym na północ od Bulwaru Zachodzącego Słońca odbywały się bale dla finansowej i politycznej elity. Część miodowego miesiąca spędzili w nim w roku 1953 John i Jacqueline Kennedy. Później rezydencja była kwaterą podczas kampanii prezydenckiej Johna. Nagrywano w niej sceny do filmu „Ojciec chrzestny”. TN

WSZYSTKO DO DUPY LUBY MIĘŚNIAK Konkretnie chodzi o zawarte w rybach nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3. Naukowcy spostrzegli, że w krajach o znacznym spożyciu ryb jest mniej przypadków depresji. W Anglii stwierdzono, że kobiety w ciąży, jedzące mało ryb, częściej zapadają na groźną depresję poporodową. Prosiaki karmione tabletkami z tłuszczami omega-3 zachowywały się tak jak te, którym podawano antydepresyjny prozac: poziom antydepresyjnego neuroprzekaźnika serotoniny wzrósł dwukrotnie już po 18 dniach. „Jest oczywiste, że terapia tłuszczami omega-3 skutkuje” – twierdzą badacze. Tłuszcze te nie mogą być produkowane przez organizm. Bogatym ich źródłem są ryby, zwłaszcza łosoś, tuńczyk i sardynki. Należy je jeść kilka razy w tygodniu lub połykać tran w pastylkach – 1 gram dziennie. PZ

ZDROWE SADŁO Słyszymy od białych kitli: trzeba dbać o wagę, nie można się obżerać, tusza zwiększa prawdopodobieństwo ataku serca. I nagle – masz babo placek – okazuje się, że otyli ludzie mają większe szanse przeżycia zawału! Potwierdziły to różne badania, przeprowadzone w wielu krajach – grubi po ataku serca mają nieco większe szanse przetrwania; pokazuje to statystyka. Kardiolodzy przypuszczają, że serca tęgich ludzi od dawna były przeciążone, więc teraz łatwiej znoszą stres. Medycyna wciąż jednak nie rezygnuje z twierdzeń, że otyłość prowadzi do poważnych zagrożeń zdrowotnych: cukrzycy, nadciśnienia, raka. TN

CYBERHAJ Eksperci coraz powszechniej skłaniają się ku twierdzeniu, że gry komputerowe mogą przybierać formę nałogu. Producenci gier oraz badacze prowadzący badania na ich zlecenie zaprzeczają temu. Przykład Michaela i Iany Straw z Reno w Nevadzie jest

Co w mężczyznach pociąga kobiety? Intelekt, pieniądze, dowcip, charakter? To też, ale przede wszystkim... muskuły. Niestety, atawizmy nie dają za wygraną. Silny, umięśniony samiec jest sexy, gwarantuje (?) obronę domu i zdobycie pokarmu. „Kobiety mają predyspozycje, by preferować muskularnych mężczyzn” – konstatuje dr David Frederick, na podstawie swych badań na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Wynika z nich, że osiłki mają aż trzy razy więcej partnerek łóżkowych niż inni mężczyźni. Zanim wątlejsi panowie popadną w depresję, pobiegną do sali gimnastycznej lub sięgną po sterydy, spieszymy pocieszyć, że nie wszystko stracone. Dr Frederick stwierdza, że muskuły pełnią taką samą funkcję jak ogon pawia. Czyli bajer. Jeśli przychodzi do wyboru stałego partnera, buły schodzą na dalszy plan i znów liczy się portfel, szare komórki, wdzięk osobisty... CS

UCZONA W SEX-SHOPIE Dr Carla Pugh, wykładowca w szkole medycznej Northwestern Uniwersity w Chicago, na początku każdego roku odwiedza liczne sex-shopy. „Proszę o wiele penisów, różnych rozmiarów, w stanie spoczynku i wzwodu, obrzezane i nieobrzezane. Śmieją się ze mnie” – opowiada. Dr Pugh nie jest nimfomanką. Chodzi jej wyłącznie o dobro studentów: kupuje manekiny i części ciała służące do wykładów. Narzeka, że materiały pomocnicze dostępne normalną drogą są fatalnej jakości. Manekiny mają odbytnice nie w tym miejscu, gdzie powinna się znajdować, gruczoł prostaty jest odwrócony do góry nogami itd. Penisy są ze styropianu i wszystkie identyczne. „Wzięłam sprawy we własne ręce – stwierdziła Pugh. – Studenci nie mają pojęcia, przez co muszę przejść”. Nabywa również sekslale do ćwiczeń porodowych i piłeczki (miękkie ilustrują zdrowe jajniki, twardsze – te zaatakowane przez raka). Pugh opracowała i opatentowała technologię podłączania anatomicznych manekinów

Prawda jest taka, że zbudowane są między innymi z metalu, który jest dobrym przewodnikiem elektryczności. Typowym przykładem tego, co może się zdarzyć, jest Kanadyjczyk, który uprawiał jogging, słuchając przez słuchawki muzyki. Gdy uderzył piorun, doznał oparzeń szyi i klatki piersiowej, uszkodzeń uszu z perforacją bębenków i złamania żuchwy. Wypadki takie można mnożyć. Z reguły strumień elektryczności przemierza ciało porażonego ponad skórą, a urządzenia elektroniczne, biżuteria, pieniądze lub klucze w kieszeniach przyczyniają się do poważnych oparzeń. Lekarze przypominają, że piorun może uderzyć nawet wówczas, gdy burza jest w odległości kilku kilometrów. PZ

CHATKA Niedawno padł rekord ceny domu mieszkalnego: 155 mln dolarów za dziesięciosypialniową posiadłość w górach, w stanie Montana. Oferta ta przebiła poprzednią rekordzistkę – willę byłego ambasadora Arabii Saudyjskiej w USA, Bandara bin Sultana, którą wystawiono na sprzedaż w Aspen w Kolorado za 135 mln. W chwili obecnej najdroższym domem świata jest posiadłość amerykańskiego magnata prasowego, Williama Randolpha Hearsta, w Beverly Hills – została wystawiona na sprzedaż za 165 mln dol. Hearst w roku 1947 nabył różową rezydencję w kształcie litery „H”,

Elektronika od dawna zagościła w światowych wychodkach. Fotokomórka włącza wodę w kranie i spuszcza ją w muszli, uruchamia też suszarkę do rąk. Ostatnim bastionem niepoddającym się nowoczesności była dystrybucja papieru toaletowego, który trzeba urywać z rolki ręcznie. Ale i z tym sobie poradzono. Firma Kimberly-Clark opracowała elektroniczny dozownik papieru toaletowego. Wystarczy pod rolkę podstawić rękę, by maszynka wydzieliła 5 kawałków podcieracza. Taką ilość po żmudnych badaniach uznano za standardową i wystarczającą. Choć okazało się, że Amerykanie potrzebują dwa razy więcej papieru niż Europejczycy. Elektroniczna rolka pozwoli na oszczędność 20 procent papieru. Jednak na wszelki wypadek postanowiono – dla tradycjonalistów oraz na ewentualność awarii mechanizmu – stawiać obok rolkę „ratowniczą”, do konwencjonalnego użycia. Wynalazcy są dumni z elektronicznej rolki, która jest w sprzedaży w cenie 30–55 dolarów. Ale nie do końca. Bo jednak operację, do której potrzebny jest papier, trzeba wciąż wykonywać ręcznie. Niedługo więc na deskach konstruktorów pojawią się szkice automatycznego, elektronicznego podcieracza tyłka. ST

energetyczną” niż dotychczasowe – Marguerite. Należało również nadać nowe imię córce: Yaana było o niebo doskonalsze od dotychczasowego – Yana. Korwitts eksperymentowała na sobie. Banalne imię, Mary Ann, zastąpiła obecnym – Maryanna. Psy imionolożki wabią się Zeus i Maggie. JF

PRACOWNIK ROKU Miano najgorliwszego pracownika roku na świecie nieoficjalnie zdobył 45-letni pracownik restauracyjny z Bostonu. O 3 nad ranem został dźgnięty nożem przed restauracją: była to kara za odmowę dania rzezimieszkowi dolara. Rana była na penisie. Sumienny pracownik – mimo krwawienia – poszedł do toalety, przewiązał sobie członek ręcznikiem, by powstrzymać krwotok, i pracował jeszcze 2 godziny do końca szychty. Dopiero potem wezwał pogotowie. Lekarz w szpitalu opatrzył 5-centymetrową ranę. Nie wiadomo, czy ofiarny pracownik został uhonorowany przez szefa podwyżką, ale niewykluczone, że doczeka się deportacji, ponieważ jest Meksykaninem... PZ

MIAU Kocina uznawana jest w południowych Chinach za delikates. Na jarmarkach koty sprzedawane są i zabijane na miejscu, by konsumenci mieli pewność, że potrawa będzie świeżutka.

IMIONOLOŻKA Jak nazwać potomka? To dylemat przyszłych i świeżo upieczonych rodziców. Okazuje się, że można na nim zarobić niezłe pieniądze. W USA, oczywiście. Maryanna Korwitts z Chicago ma nietypowe zajęcie: określa się mianem imionologa. Zwracają się do niej rodzice, którzy sami nie mogą znaleźć odpowiedniego imienia dla dziecka. Choć nie tylko dziecka – czasem sami pragną zmienić imię lub nawet nazwisko, czasem nosicielem imienia ma być domowy zwierzak. Niekiedy chodzi o nazwę firmy. Rozwiązanie problemu kosztuje głupie 350 dolarów, nic więc dziwnego, że biznes Korwitts od 15 lat prosperuje. Jedna z klientek opowiada, jak pouczona została, że jej nowe imię, Gabrielle, ma „większą częstotliwość

Nie wszyscy w tym kraju godzą się na kocinę. Akcję ratowania kotów przed konsumpcją koordynuje od dawna Duo Zirong. Ostatnio wezwał policję, by na przedmieściach Szanghaju zatrzymała ciężarówkę z 80 kotami przeznaczonymi dla miejscowych restauracji. Kiedy pojazd stał na parkingu, Zirong zorganizował w internecie błyskawiczną zbiórkę pieniędzy, która przyniosła 1320 dolarów, za które wykupiono koty przeznaczone na talerz. Azjaci mają apetyt na psy i koty, co w cywilizacji zachodniej przyjmowane jest ze wstrętem. Dobrze by się stało, gdyby rozreklamować potrawy ze szczurów, które wszędzie stanowią plagę, a ich mięso jest równie kaloryczne i smaczne jak psina i kocina. ST

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

O

patrzone stemplem papieskim oświadczenie Watykanu, stwierdzające, że tylko katolicyzm jest prawdziwym Kościołem, wywołało duże poruszenie w świecie religijnym. Ksiądz Setri Nyomi, sekretarz generalny Światowego Stowarzyszenia Kościołów Zreformowanych,

w roku 2006: „Każdy Kościół jest Kościołem katolickim, a nie tylko jego częścią czy całością. Każdy Kościół wypełnia swój katolicyzm we wspólnocie z innymi Kościołami”. Biskup Kościoła episkopalnego z Arizony, Kirk Stevan Smith, stwierdza: „Dokument tak rygorystyczny jak watykański rozczarowuje. Nie wiem, dlaczego papież występuje

ZE ŚWIATA oczywista próba zawłaszczenia Chrystusa. Katolicyzm pokazuje swą ignorancję wobec biblijnych wersetów. Chrystus nigdy nie uważał, że Kościół jako taki jest najważniejszy. W Ewangelii św. Jana stwierdza się: »Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przechodzi do Ojca jak tylko przeze Mnie«. Nie ma mowy o św. Piotrze, papieżu Benedykcie, strukturach,

Dzieci gorszych bogów opublikował list otwarty do szefa Pontyfikalnej Rady Promocji Jedności Chrześcijańskiej – kard. Waltera Kaspera. Pisze w nim: „Rygorystyczna deklaracja, identyfikująca Kościół katolicki jako jedyny Kościół Jezusa Chrystusa, stoi w sprzeczności z chrześcijańskim wezwaniem do jedności w Chrystusie. Zmusza nas do zadania pytania, czy Kościół katolicki poważnie traktuje dialog z rodziną Kościołów zreformowanych. Zmusza nas, by zapytać, czy istotnie modlimy się razem za chrześcijańską jedność. Wdzięczni jesteśmy, będąc częścią Kościoła chrystusowego, niezależną od watykańskich interpretacji. To dar boży”. Prezydent Wspólnoty Kościołów Protestanckich w Europie, Thomas Wipf, zauważa, że pierwotna, biblijna charakterystyka Kościoła chrystusowego akcentuje szerzenie Ewangelii i udzielanie świętych sakramentów, a nie ciągłość personalną od św. Piotra. „Taka powinna być autentyczna interpretacja przynależności do rodziny Kościołów chrystusowych” – pisze Wipf. W oświadczeniu Światowej Rady Kościołów, skupiającej 340 protestanckich, ortodoksyjnych i anglikańskich wyznań, zastępca sekretarza generalnego, Georges Lemopoulos, cytuje fragment deklaracji zatwierdzonej przez zgromadzenie ogólne

z tym akurat teraz”. W stanowisku Benedykta nie ma nic, co by różniło je od treści dokumentu „Dominus Iesus” z roku 2000 – konstatuje pastor Thomas Goodhue, odpowiedzialny za ekumenizm w nowojorskiej Konferencji Kościołów Metodystycznych i przewodniczący Rady Kościołów Long Island. „Nie wydaje mi się, żeby wydawanie takich oświadczeń pomagało sprawie ekumenizmu. To tylko niepotrzebnie obraża”. Komentarz Rolanda Martina w telewizji CNN w kwestii dokumentu watykańskiego potwierdza, że niekatolicy powinni zlekceważyć proklamację papieża. „Staruszek stara się o odrobinę uwagi. To nic innego jak

W

numerze 28/2007 pisaliśmy o dwóch amerykańskich stronach internetowych oferujących „usługi spowiednicze”. Widać, że w ludzkich sumieniach tkwi całkiem niemała potrzeba wywlekania na forum publiczne swoich postępków. Świadczy o tym powodzenie kolejnego internetowego konfesjonału.

Daily Confession jest świeckim forum i nie ma żadnych związków z jakąkolwiek konkretną religią czy grupami religijnymi. Wszelkie wiary, religie czy polityczne postawy są równouprawnione. Zainteresowani mogą się wyspowiadać, wybierając jedną z czternastu kategorii – dziesięć przykazań dekalogu i cztery dodatkowe: kłamstwa, szkody, zadurzenia oraz inne. Wyznanie grzechów nie może tylko przekroczyć tysiąca znaków. Każda spowiedź jest prezentowana na stronie i dostępna dla internautów z całego świata. Każdy może ją przeczytać, zrecenzować oraz przedyskutować. Stworzony przez Grega Foksa wirtualny serwis spowiedniczy bije rekordy popularności – ponad milion odwiedzin w ciągu doby oraz setki dodawanych codziennie nowych spowiedzi. Najwięcej wyznań dotyczy wyrządzonych innym szkód i przykrości oraz spraw sercowych. Wśród kategorii dekalogu internauci najczęściej spowiadają się z przewinień wobec szóstego, czwartego i siódmego przykazania. AK

Wielka spowiedź „Powiedz całemu światu, co złego zrobiłeś, wyznaj wszystkim swoje grzechy, grzechy, z których nie masz odwagi wyspowiadać się księdzu, czy sekrety, z których nigdy nie zwierzysz się własnej matce. DailyConfession.com to jedyne miejsce na świecie, gdzie możesz przyznać się do swoich występków i słabości naprawdę anonimowo i całkowicie za darmo” – zachęca Greg Fox z Florydy, twórca największego internetowego konfesjonału.

biskupach czy kimkolwiek innym, kto próbowałby zastąpić Chrystusa jako lider Kościoła (...). Nie przejmujcie się tą głupotą. Niech sobie papież gada, co chce, i produkuje deklaracje bez sensu” – stwierdza Martin (czy ktoś taki, po czymś takim, mógłby pracować lub choćby występować w TVP?). Brytyjski dziennik „Guardian” zamieścił artykuł Simona Jenkinsa pt. „Wybacz papieżu, ale koncepcja jedynego prawdziwego Kościoła jest surrealistyczna”, który zarzuca Benedyktowi „teologiczny surrealizm”, „teologiczny szowinizm”, „megalomanię”, „nadużycie Kościoła”. „Twierdząc, że Kościół katolicki jest jedynym prawdziwym, Benedykt na nowo definiuje to słowo, by uwypuklić swą pozycję. Wspiął się na czubek katedry św. Piotra i wali się w tors jak King Kong”. Egipska gazeta anglojęzyczna „The Egyptian Mail” ostro krytykuje papieża w artykule „Na celowniku w tym roku: niekatolicy”. Konstatując, że watykański dokument stanowi afront, gazeta pisze: „Nieusatysfakcjonowany dostatecznie obrażeniem milionów wyznawców w świecie muzułmańskim Watykan atakuje ponownie, tym razem obrażając wyznawców protestantyzmu i prawosławia”. PIOTR ZAWODNY

15

Zaufany pedofil K

ilkanaście miesięcy przed wyborami prezydenckimi na ringu pretendentów wielka aktywność. W gronie republikanów rej wodzi były burmistrz nowojorski – Giuliani. Kandydatura, mimo największej obecnie popularności, bardzo niepewna. Konserwatyści nie wybaczają mu kilku rozwodów oraz poparcia dla aborcji i praw gejów. Jego główne zasługi (zorganizowanie sprawnej akcji ratowniczej po zamachu na WTC) już nie błyszczą jak kiedyś. Teraz Giulianiego spotyka kolejny cios. Okazuje się, że najęty przezeń konsultant biznesowy to ksiądz, na którym ciążą oskarżenia o molestowanie seksualne nieletnich. Prałata Alana Placę Giuliani zna od dzieciństwa. Ława przysięgłych oskarżyła go w roku 2003 o bronienie duchownych diecezji Rockville Center, którzy dopuszczali się pedofilii. Richard Tollner,

zeznając pod przysięgą, stwierdził, że Placa molestował jego oraz dwóch innych uczniów. Szkoła katolicka, choć powiadomiona, nie kiwnęła palcem. Wreszcie Kościół zawiesił Placę w obowiązkach kapłana. Natychmiast pomocną rękę wyciągnął stary druh i zatrudnił go w swej firmie Giuliani Partners. Teraz sprawa się wydała i David Clohessy, przewodniczący organizacji Survivors Network, reprezentującej ofiary kleru, domaga się, by Giuliani zwolnił Placę: „Są ewidentne dowody, że systematycznie bronił seksualnych drapieżców, oszukiwał poszkodowanych, taił okropne przestępstwa seksualne kleru”. CS

Stalin bronił katolików W

ydaje się nieprawdopodobnym, żeby Józef Stalin w ogóle mógł kogokolwiek bronić. A jednak...

Czasopismo włoskie „Ventunesimo Secolo” przedstawia wyniki analiz pary naukowców, którzy badali archiwum byłego lidera komunistów włoskich – Pamiro Togliattiego. Z notatek ze spotkania ze Stalinem na Kremlu w roku 1949 wynika, że sowiecki dyktator przestrzegał go:

„Proszę nie atakować katolików”. Przez długi czas komuniści włoscy byli bardzo wpływową siłą polityczną, współuczestniczyli w rządach i dogadywali się z chadekami. Zapewne dlatego, że nie skompromitowali się powielaniem wzorów sowieckich. ST

Jasne piekło Z

wycięską walkę z przygłupami z dyrekcji szkoły katolickiej św. Piotra Apostoła w Australii stoczyli rodzice z Melbourne.

Świątobliwa placówka edukacyjna nie chciała przyjąć ich 5-letniego syna w poczet uczniów z powodu nazwiska: Hell. Alex Hell. Hell to po angielsku piekło, a więc diabeł, grzech itd. Dyrektor zgodził się pod warunkiem że Alex wpisany zostanie pod panieńskim nazwiskiem matki, na co i ona, i ojciec pokazali księdzu gest

Kozakiewicza... „Wolimy posłać dziecko gdzie indziej, niż godzić się na tak absurdalne żądania” – oświadczyli. Gdy media wyśmiały szkołę, kierownictwo zgodziło się przyjąć Alexa nawet z nazwiskiem Piekło, ale rodzice już nie byli zainteresowani. „Wywodzimy się z Austrii, po niemiecku »hell« znaczy »jasny«” – wyjaśnili. PZ

16

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

NASI OKUPANCI

PRAWDZIWA HISTORIA KOŚCIOŁA W POLSCE (47)

Żyć, nie umierać Z końcem XVIII w. aż około miliona chłopów pańszczyźnianych stanowiło własność Krk i pracowało na wygodne życie duchownych. Oprócz tego czasy saskie upamiętniły się rozrywkowym trybem życia kleru. Pęd za wygodami życiowymi, popuszczanie pasa, polityka – oto zajęcia biskupów tego czasu. O tym, kto zostanie biskupem – to znaczy, kto będzie zgarniał miliony złotych – nie decydowała ani pobożność, ani zalety moralne, ale prawie wyłącznie koneksje rodzinne i łapówki. Pamiętnikarz Jędrzej Kitowicz („Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III”) ubolewał, że diecezjami rządzili tylko sufragani. To oni wyświęcali i bierzmowali wiernych, zaś biskupi ordynariusze rzadko pokazywali się przy ołtarzu, „bo sami się rozrywkami, publikami i chwytaniem dworskich faworów zatrudniali”. Na swych urzędach kościelnych byli wszystkim innym, tylko nie pasterzami powierzonej im diecezji. Gregoriański celibat był co prawda przez nich przestrzegany (oczywiście, w tym sensie, że biskupi nie żenili się, jak to dawniej bywało), jednak od seksualnych rozrywek bynajmniej nie stronili. I tak oto prymas Gabriel Podoski w pałacu biskupim żył z „przyjaciółką”, a gdy już mu się ona znudziła, wyjeżdżał „na hops” do Łowicza. Tak samo uganiali się za spódniczkami biskup kujawski Rybiński i biskup łucki Naruszewicz. U każdego była gospodyni, tylko tytuł miała większy, nazywała się

O

bowiem „starościną”. Przyjęcia u biskupów nie miały nic wspólnego z ewangelicznym ubóstwem czy franciszkańską skromnością. Były to huczne biesiady, uczty bogaczy suto zakrapiane wszelkim alkoholem. Frykasów z biskupich stołów często nie znali nawet magnaci, jako że hierarchowie częściej bywali za granicą. Gdy prymas Władysław Łubieński w roku 1764 urządził bankiet na cześć księcia Augusta Czartoryskiego, przygrywał im zespół i śpiewał chór – nie jakichś braciszków klasztornych, ale najlepszych muzyków, między którymi była madame Farinella, słynna włoska śpiewaczka operowa. Postępowanie biskupa krakowskiego i zarazem senatora Kajetana Sołtyka – bohatera narodowego fanatycznej szlachty katolickiej – również odbiegało od ideału. W piątki urządzał on obiady mięsne, na które zapraszał nawet protestantów. Biskup poznański Czartoryski, gdy mu na przyjęciu w Puławach w dzień postny podano rybę, zawołał: „Co mi dajecie! Mój pudel nie jadłby tego!”. Kler polski był w tym czasie potęgą dużo większą niż biedne i słabe państwo. Aż do drugiej połowy XIX w. Krk umacniał porządek feudalny, pańszczyznę i poddaństwo; bronił starych przywilejów feudalnych

Polsce znów zrobiło się głośno. Tym razem jednak nie chodzi o polowanie na gejów ani tro pienie teletubisia z damską torebką, lecz o nową krajową specjalizację – smażenie żywcem katolickich pielgrzymów. W ciągu ostatnich 4 lat to już trzecia wielka katastrofa w drodze do lub z sanktuarium maryjnego. Przed czterema laty rozbił się autokar jadący do Medjugorie (19 ofiar śmiertelnych), w ubiegłym roku spłonęli maturzyści jadący do Jasnogórskiej Panienki, a w ostatnich dniach ich śladem poszli pątnicy jadący z La Salette we Francji. W sumie prawie sześćdziesięciu zabitych, rozmodlonych turystów i znacznie więcej rannych. Kościół, jak to on, doskonale zagospodarował nieszczęścia, które wynikły z prowadzonej przez niego samego działalności. W parafiach, z których pochodziły ofiary, natychmiast odprawiono specjalne msze, a Caritas jeszcze w dniu katastrofy pospieszył ze zbieraniem pieniędzy. Gdyby podobną gorliwością wykazały się biura podróży odpowiedzialne za wycieczki z tragicznym finałem, uznano by taką pilność za niesmaczną. Kościołowi jednak nikt nie robi z powodu tej dziwnej

i uświęcał feudalną hierarchię. W roku 1791 Kościół posiadał na własność 921 tysięcy pańszczyźnianych chłopów. Tylu ich trzeba było, ażeby wyżywić 12 tysięcy księży i zakonników. Tak ogromny majątek wziął się przede wszystkim stąd, że w zamian za umacnianie nierówności społecznej magnaci feudalni odwdzięczali się Kościołowi hojnymi darowiznami. Nadania – nieraz całe wsie lub nowe kościoły – składano też na ofiary przebłagalne za grzechy i za zbawienie duszy. Nazwy wsi ofiarowanych Kościołowi spisywano w uroczystych dokumentach i jednocześnie spisywano imiona wszystkich mieszkających tam chłopów – w tym celu, „żeby z czasem chłopi ci do wolności nie poważyli rościć sobie prawa”. Tak brzmiała prawna formuła. Przez sam fakt posiadania chłopów na własność Krk był wrogiem mas ludowych i ich dążeń do zrzucenia feudalnego jarzma. Ksiądz, biskup lub opat, jeżeli zechciał, mógł chłopa w każdej chwili rozłączyć z rodziną i sprzedać, zamienić, zabić albo przegrać w karty. Na usługach pańszczyzny znajdowało się również „prawo pierwszej nocy” (jus primae noctis), choć czy uznawano je w Polsce, to rzecz niedowiedziona. Podporządkowując sobie masy chłopskie, kler posługiwał

aktywności wyrzutów. Ale wszystko jest dobre dla większej chwały, ozdoby i pożytku Kościoła! I nic nie śmierdzi, a najmniej już pieniądze. Wierni usłyszą na mszach, że „niezbadane są wyroki opatrzności”, „taka była wola

się straszeniem piekłem, a jeśli to nie wystarczało – klątwą. Z upodobaniem rzucano je jeszcze w XVIII wieku, tak jakby świat dalej tkwił w mrokach średniowiecza. Przykładem tego było zdarzenie w Stryszowie. Plebana stryszowskiego, księdza Dembińskiego, napadli w 1772 r. nieznani bandyci i powiesili na drzewie. Sufragan krakowski z tego powodu rzucił interdykt na 32 parafie dziekanatu zatorskiego, dopóki nie zostaną ujawnieni mordercy. Skutkiem interdyktu, we wszystkich kościołach odprawiano nabożeństwa przy zamkniętych drzwiach, pogrzeby i śluby urządzano bez parad, a w Stryszowie w ogóle nie odprawiano nabożeństw. Dopiero pod wpływem cesarzowej Marii Teresy władze kościelne cofnęły interdykt. Trwał on przez 53 dni. Inny fakt rzucenia klątwy na wieś miał miejsce w 1774 r., kiedy to chłopi ze wsi Malszczowy odmówili płacenia dziesięciny. Wyklęci chłopi udali się po pomoc do starosty wielickiego, a ten zaalarmował gubernatora. W międzyczasie z powodu dziesięciny wyklęto jeszcze dwie wsie – Sadki i Grabianinę. Dopiero na żądanie gubernatora biskup krakowski Kajetan Sołtyk wszystkie trzy wsie z klątwy rozgrzeszył. Przy

ma on wielu powodów do sympatii dla katolików, których wyznanie nakazuje to, czego chrześcijańskie Pismo Święte zdecydowanie zabrania. Kult figur i obrazów jest tego szczególnie rażącym przykładem!

ŻYCIE PO RELIGII

Bóg nie lubi katolików? boża” i że „Bóg ich wybrał i umiłował” i... dlatego spalił. I że wszystko to „wielka tajemnica wiary”. Ludzie z pokorą wysłuchają, spuszczą głowy, i za rok-dwa znów zaczną zbierać kasę dla proboszczów na kolejne pielgrzymki. Zawsze wierni i pewni, że z księdzem nic im się nie stanie. Inni, jeszcze wierzący, znajdą odmienne interpretacje owych pielgrzymkowych katastrof. Część gorliwych protestantów zapewne uzna je za karę boską za „katolickie bałwochwalstwo”, czyli kult maryjny. Fakt, jeśli brać poważnie biblijnego Boga, to rzeczywiście nie

Polscy katolicy są zresztą w wyjątkowo kłopotliwej sytuacji. Nasz krajowy antysemityzm, występujący szczególnie silnie w środowiskach okołokościelnych, musi bardzo drażnić Jahwe. Wszak to Bóg plemienny Izraela, który obiecał srogo karać wszystkich nienawidzących narodu wybranego. A matka Chrystusa to – jakby nie patrzeć – Żydówka, więc… aż boję się pomyśleć! Szczęśliwie jednak nie jesteśmy zdani na religijną mitologię, nie musimy w wydarzeniach dnia codziennego dopatrywać się nadprzyrodzonych znaków. Bo nie ma najmniejszych

tej sposobności gubernator pouczył biskupa, że klątwa biskupia wchodzi w zakres spraw politycznych; zakłóca porządek społeczny, wobec czego biskup, nim ogłosi klątwę, powinien powiadomić o tym zamiarze władze świeckie. Te zaś zadecydują, czy ogłoszeniu klątwy nie sprzeciwiają się jakieś ważne okoliczności. Od tego czasu nie słychać już było w Galicji o klątwach rzucanych na całe wsie. Powodem poprawy doli chłopów było między innymi to, że w końcu XVIII w. Polska mogła się poszczycić całym szeregiem postępowych księży, na czele z księdzem Stanisławem Staszicem. Byli też księża, którzy już w roku 1791 wzywali chłopów do nieodrabiania pańszczyzny. Klątwy kościelne „wielkie”, zwane ekskomunikami, i „małe”, zwane interdyktami, stosował dalej kler w walce między sobą, zwłaszcza kiedy szło o dochody wynikające z urzędów i godności kościelnych. W 1781 roku biskup Sołtyk rzucił klątwę na księdza Hugona Kołłątaja, a to z okazji procesu, jaki prowadził on z księdzem Chrzanowskim o wieś Bieńczyce. Rzucił ją również na kapitułę krakowską, gdy ta zaczęła wytykać mu błędy – nadmierne ucztowanie i rozrzutność. Jego zachowanie zdradzało, że „myszki chodzą mu po głowie”... Kapituła nie podporządkowała się klątwie, a nawet doprowadziła do uwięzienia biskupa. Podniosło się z tego powodu wielkie larum, bo uwięziono biskupa i senatora w jednej osobie. Kapituła postawiła jednak na swoim i ogłosiła, że biskup jest wariatem (!). Wywieziono go następnie do pałacu biskupiego w Kielcach, gdzie w roku 1788 zmarł na przepuklinę. ARTUR CECUŁA

powodów do wierzenia w nadprzyrodzoność i jej bogów, również Boga papieży i Izraela. Racjonalne wyjaśnienie pielgrzymkowych katastrof jest dosyć proste. Pielgrzymują na ogół ludzie niezamożni, których stać jedynie na korzystanie z trzeciej jakości biur podróży, z ich marnymi autokarami i niekoniecznie najlepszymi kierowcami. Polscy kierowcy – zawodowi i wszyscy inni – jeżdżą z lekceważeniem wszelkich przepisów, bo to taka nasza narodowa tradycja. A jeśli dodać do tego księży, którzy organizują i dobrze zarabiają na takich eskapadach, i których starym, katolickim zwyczajem nikt nie rozlicza z tego, na co wydali zebrane pieniądze (może starczyłoby na wynajem lepszych autobusów), to przepis na masowe katastrofy gotowy. I nie potrzeba do tego zazdrosnego Jahwe ani mściwej, żydowskiej Najświętszej Panienki. I jak myślicie, czy nasz odważny premier albo rząd zarządzi teraz kontrole parafii organizujących pielgrzymkowe wyjazdy, aby zapobiec podobnym katastrofom w przyszłości? Skontrolują wszystkich, tylko nie księży! MAREK KRAK

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r. d swych początków głosiciele Dobrej Nowiny skłonni byli do jej rozgłaszania wśród grup szczególnie podupadłych społecznie, w tym prostytutek. Wiele z nich musiało zasilić szeregi wiernych Kościoła. Niekoniecznie zrywając od razu z dawną profesją... Wbrew pozorom, Kościół nie miał i w tej kwestii twardego stanowiska. Generalnie akceptowano istnienie tego procederu, co więcej – zajmowano się wspólnie z władzami świeckimi regulowaniem jego funkcjonowania. Nie zawsze tak jednak było. W konstytucjach apostolskich, pochodzących z III wieku (a przypisanych „papieżowi” Klemensowi,

O

w przeciwnym przypadku zostanie usunięty ze wspólnoty wiernych”. Na wykonawców wszystkich tych profesji spadała ekskomunika. Obszernie problemem prostytucji zajął się sobór w Elwirze (ok. 300 roku), przewidując szereg sankcji kościelnych wobec różnych form prostytucji. Nie uważano jej jednak za hańbę niezmywalną. Niemniej jednak sama kobiecość była obciążająca. Sobór w Laodycei w 346 r., poświęcony głównie życiu księży, zabronił wszystkim kobietom wstępu do miejsc świętych. Z kolei sobór w Tyrze zakazał kobietom wstępu do domów, w których mieszkali księża. Owa dyspozycja miała swą bezpośrednią przyczynę w oskarżeniu, jakie na wielebnego

PRZEMILCZANA HISTORIA tysiącom mężczyzn. Moralni radykałowie uważali z kolei, iż wystarczy już czterdziestu lub sześćdziesięciu kochanków... Pius II przekonywał króla Czech, Jerzego z Podiebradu, że bez uporządkowanego systemu domów publicznych Kościół istnieć nie może. Czy dlatego, iż nękana oficjalnie seksualność musiała mieć jakiś wentyl bezpieczeństwa, jakiś kanał? Sobór w Mediolanie, pod przewodnictwem biskupa Karola Boromeusza, wydał takie oto postanowienie: „Biskupi powinni dbać o to, by prostytutki pokazywały się publicznie w specjalnym stroju, świadczącym o ich haniebnej profesji i pozwalającym odróżnić je od przyzwoitych kobiet”. Roszcząc sobie

kobiet sprzedajnych. Templariusze, prowadzący w szeregach krzyżowców swoistą księgowość, w jednym roku doliczyli się trzynastu tysięcy prostytutek towarzyszących rycerstwu. Zastępów prostytutek nie brakowało w czasie dużych zjazdów duchowieństwa, jak synody i sobory. Na sobory w Bazylei i Konstancji miało przybyć tysiąc pięćset „dziewek”. Pierwsze domy publiczne pojawiły się u schyłku XIII w., by się rozprzestrzenić w wieku następnym. Nosiły nazwy takie jak: dom kobiet, dom córek, dom pospólny, otwarty, wolny, zajazd dziewic. Personel owych przybytków zwano na ogół „wolnymi córami”, „wesołymi panienkami”, „przystępnymi chłopczycami”,

MROCZNE KARTY HISTORII KOŚCIOŁA (65)

Kościół i prostytucja „Jeśli wykorzenicie prostytucję, zniszczy was gwałtowność waszych namiętności” – pouczał rzeczowo św. Augustyn. Ewangelia mówi: „Zaprawdę, powiadam wam, iż celnicy i wszetecznice uprzedzą was do Królestwa Bożego” (Mt 21, 31–32). Według legendy, chrześcijaństwo miało u swych początków historię nawróconej prostytutki – Marii Magdaleny. wybranemu na urząd w 67 lat po Chrystusie), uregulowano zasady zachowania dziewic chrześcijańskich. Chrześcijanki nie mogły publicznie stosować wyszukanych toalet („insygnia prostytucji”), nie mogły zatem m.in. podpinać włosów ani smarować ich pomadami. Na ulicach powinny mieć zasłoniętą twarz (tak, chrześcijańskie czadory), nie mogły pudrować policzków. Oczy winny być spuszczone na ziemię, a w każdym razie nie powinny spoglądać na przechodniów. Z łaźni korzystać mogły, byle tylko skromnie, niezbyt długo, w półmroku i najlepiej nie codziennie. Z prostytucją i zepsuciem obyczajów wiązano teatr, z którym podjęto bezpardonową walkę. „Wszyscy komedianci – pisał Cyprian – którzy występują w religijnych lub świeckich sztukach, grzebią się w brudzie teatru, nie tylko dlatego, że sztuki przez nich grane są plugawe, lecz także dlatego, że plugawe są gesty i poruszenia ich samych, przedstawienie bowiem nie jest często niczym innym niż przeniesionym na scenę aktem prostytucji”. 22. rozdział VIII księgi konstytucji apostolskiej zawierał wyliczenie zawodów grzesznych, w szczególności związanych z teatrem: „Jeśli jakikolwiek komediant, kobieta lub mężczyzna, woźnica cyrkowy, gladiator, biegacz, zarządca teatru, atleta, chórzysta, harfiarka, lirnik, linoskoczek, czy też ktoś inny, chce zostać przyjęty na łono Kościoła, musi wyrzec się swego rzemiosła,

Atanazego rzuciła pewna kobieta lżejszych obyczajów. Otóż miał on ją zgwałcić, mimo iż złożyła śluby czystości. Przed świętym zgromadzeniem wymachiwała pierścieniem, który miała otrzymać od Atanazego za dopuszczenie do swych wdzięków. Ojcowie nie dali wiary kobiecie, niemniej Atanazego obłożono karą dwudziestu lat klątwy kościelnej. Sobór kartagiński uzupełnił te postanowienia zakazem wstępu do domów dziewic i wdów – bez odpowiedniej asysty – jaki miał obowiązywać księży, chyba że za zezwoleniem biskupa. Wszystkie te reguły niewiele zmieniały w samej rzeczywistości kościelnej, która zwłaszcza w klasztorach, tych niemądrych pomysłach na konsekwentną katolickość w sferze seksualnej, przynosiła efekty przeciwne do zamierzonych. Biskup Moguncji, Bonifacy, w 742 r. pisał rozżalony do papieża Zachariasza: „Biskupstwa przydziela się niemal zawsze niemoralnie żyjącym ludziom świeckim lub też znanym z rozpusty duchownym, pragnącym za wszelką cenę po swojemu korzystać z życia. Wśród tych, których zwiemy diakonami, spotkałem ludzi trwających od dzieciństwa w rozpasaniu i hołdujących najobrzydliwszym chuciom”. Co ciekawe, średniowieczni kazuiści katoliccy miewali niejakie problemy ze zdefiniowaniem kobiety nierządnej. Najbardziej liberalni uważali, iż nierządnicą staje się ta, która oddała się... dwudziestu trzem

Maria Magdalena – wzór nawróconej prostytutki wg. Tycjana

prawo do regulowania i ograniczania zawodu prostytutki, Kościół objął kontrolę i posiadł w nim swój udział, partycypując także w zyskach z uprawiania nierządu. Wyklinając kuplerstwo, chciano zjawisko prostytucji objąć monopolem państwowo-kościelnym. To nie gdzie indziej jak w Rzymie regularnie notowano najwięcej dotkniętych chorobami wenerycznymi. Związane to było przede wszystkim z ruchem pielgrzymkowym. W związku z tym św. Bonifacy naciskał na arcybiskupa Canterbury, by ten uregulował ruch pątniczy. Bowiem w drodze do Rzymu, wskazywał, mało jest miast, gdzie peregrynujące angielskie kobiety nie oddawałyby się jawnemu nierządowi. W Polsce Maciej Miechowita odnotował, iż kiłę przywlokła do nas w 1496 r. „jedna niewiasta z Rzymu na odpust chodząca”. Eskalację zjawiska „mobilnej” prostytucji wywołały wyprawy krzyżowe. Wraz z rycerzami pątnikami na Bliski Wschód podążały gromady

„pięknotkami” itp. W późnym średniowieczu niemal każde miasto miało tego rodzaju instytucje, położone na ogół w bocznej uliczce, w pobliżu kościoła. Zarządcy zamtuzów w Würzburgu byli traktowani jak urzędnicy miejscy. Składali oni przysięgę radzie miejskiej, biskupowi i kapitule katedralnej. Regulamin burdelu w Nördlinger z 1472 roku zaczynał się od słów: „Tak więc matka świętego chrześcijaństwa, by ubiec większe zło, zgadza się, aby w każdej zbiorowości był dom z wolnymi córkami...”. Papież Benedykt IX w roku 1033 pozwolił założyć w Rzymie dom publiczny nieopodal kościoła św. Mikołaja. Podobnie uczynił Sykstus IV w XV w., który na koszt skarbu papieskiego wybudował dom publiczny, następnie wydzierżawiony. Ciągnął od swych dziewczyn dochód w wysokości 20 tys. dukatów rocznie. W tymże okresie w Sisteron prostytutki płaciły po 5 soldów podatku na rzecz klasztoru św. Klary. Podatek od konkurencji?

17

W roku 1489 z inicjatywy papieża Innocentego VIII abp Canterbury zarządził kontrolę obyczajów w klasztorach pozostających pod jego nadzorem. Okazało się, że w zasadzie wszędzie plenił się grzech nieczystości i nierządu. Niektóre klasztory były wręcz wyspecjalizowane w płatnym nierządzie, obsługując okolicznych mieszkańców, a zwłaszcza mnichów (np. opactwo św. Alberta). Papież Klemens VII zażądał w 1523 r. od wszystkich prostytutek połowy ich majątków na budowę konwentu Santa Maria della Penitenza. W roku 1542 pobierano specjalny podatek od 4500 prostytutek zwykłych (bez arystokratycznych kurtyzan). O pewnym bardzo oczytanym prałacie niemieckim mówiono, iż miał w swych domach tyle nierządnic, ile książek w bibliotece. Pewien angielski kardynał zakupił burdel, zaś biskup Strasburga sam go wybudował. Z kolei arcybiskup Moguncji uskarżał się, iż miejskie domy publiczne powodują znaczny uszczerbek dla jego „przedsiębiorstw”. Uważał, iż tyle w jego rękach „moralność nie wybiega poza właściwą koleinę”. Bardzo charakterystyczne, że inkwizycja nie nękała prostytutek zatrudnionych w miejskich czy kościelnych domach publicznych, prześladując jedynie kobiety zarobkujące swym ciałem na własny rachunek. Także opaci i przeorysze uchodzących za zacne klasztorów utrzymywali domy rozpusty – często obok Domów Magdaleny, dla skruszonych grzesznic. Przypuszcza się nawet, iż instytucja współczesnej kurtyzany jest wytworem domu papieskiego w Awinionie, nad którego obyczajami użalał się Petrarka w Liście do przyjaciela: „Tutaj panują następcy biednych rybaków z Galilei, którzy w jakiś dziwny sposób zapomnieli o swoich początkach. Zdumiony jestem, gdy myślę o ich poprzednikach i widzę tych ludzi obciążonych złotem i obleczonych w purpurę, chlubiących się ze złupienia książąt i narodów, gdy widzę luksusowe pałace i obwarowane wzniesienia, zamiast łodzi odwróconej dnem do góry, by posłużyć mogła za schronienie. Nie widzimy już prostych sieci, których niegdyś używano, aby zyskać skromne utrzymanie z Jeziora Galilejskiego i którymi, nic nie złapawszy przez całą noc, o poranku schwytali mnóstwo ryb w imieniu Jezusa. Dzisiaj ze zdumieniem słyszymy kłamiące języki i widzimy bezwartościowe pergaminy, zamienione pieczęcią z ołowiu w sieci, które w imieniu Chrystusa, ale z kunsztem Beliala są używane do łowienia tłumów nieświadomych chrześcijan... Zamiast świętego odosobnienia, znajdujemy zgraję złoczyńców i tłumy najbardziej niesławnych służalców; zamiast trzeźwości, lubieżne bankiety, zamiast pobożnych pielgrzymek, nienormalne i obrzydliwe lenistwo”. MARIUSZ AGNOSIEWICZ www.racjonalista.pl

18

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

CZYTELNICY DO PIÓR

C

o jakiś czas dochodzą do nas słuchy o pojawieniu się UFO. Większość z nas wykazuje głęboki sceptycyzm do tych informacji, a przecież o wiele więcej mamy wiarygodnych danych na ten temat, niż np. o biblijnym Bogu, w którego istnienie niektórzy głęboko wierzą.

Skoro więc na temat Boga nasłuchaliśmy się już tyle nieprawdopodobnych historii i ciągle są powtarzane – bo to działa! – to teraz ja pozwolę sobie przedstawić o wiele bardziej prawdopodobną wersję powstania mitu o... Bogu. Adam i Ewa – pierwsza para genetycznie zmodyfikowana przez

W efekcie tych zbliżeń powstały krzyżówki, które nie były przewidziane „programem”. W Biblii nazwano to Sodomą i Gomorą. Przywódca kosmitów (w Biblii – Bóg) zbyt późno zorientował się, że został wystrychnięty na dudka i potopem (lokalnym oczywiście) dał wyraz swej dezaprobaty, co jednak nic nie dało, gdyż

Zaprogramowani Czy to nie dziwne? Nikt go nie widział, z nikim nie rozmawiał... W grę wchodzi zatem kwestia indoktrynacji. I to już od dziecka. Mnie to nie przekonuje. Jestem wręcz zniesmaczony, gdy ktoś próbuje mi wciskać (mnie, człowiekowi żyjącemu w XXI wieku, w wieku lotów kosmicznych!), że „ma kontakt z Bogiem”. Mamy wszak aż 5 zmysłów, a nawet one nie dają takich możliwości. Nie dajmy się więc zwariować. Do mnie o wiele bardziej przemawia wersja, którą częściowo zasłyszałem, wyczytałem, a resztę dopowiedziała mi wyobraźnia. Wielu z nas ogląda różne programy na kanale Discovery Science, w tym materiały dotyczące UFO. Między innymi na ich podstawie uznałem, że w przypadku UFO mamy do czynienia z o wiele wyżej postawioną od naszej cywilizacją, której jesteśmy dziećmi. Takimi ulepszonymi genetycznie neandertalczykami. Mówiąc bardziej obrazowo – jesteśmy ich (kosmitów) programem, nad którym czuwają od tysiącleci.

D

kosmitów z materiału wyjściowego, który stanowili neandertalczycy, miała zadanie obdarzyć ziemię pierwszymi „ludźmi”, urodzonymi już w sposób naturalny. Zakładam, że par tych było kilka lub nawet kilkanaście, by eksperyment szybciej przebiegał. Przyjąłem także (jak chce tego Biblia), że miejscem tego eksperymentu była piękna dolina, leżąca gdzieś pomiędzy Tygrysem a Eufratem. Część załogi kosmitów miała czuwać, by nie dochodziło do nieplanowanych zbliżeń pomiędzy „nowymi ludźmi” i neandertalczykami, co potem do Biblii trafiło jako zakaz zrywania owoców „z drzewa wiadomości dobrego i złego”. W końcu doszło jednak do złamania tych reguł. I to w dwu kierunkach, bowiem kosmici zasmakowali w pięknych kobietach (o czym mówi Księga Rodzaju), które lawinowo wyrastały z dziewczynek spłodzonych przez „nowych ludzi”, a ci z kolei zapragnęli kopulować ze swoimi krewnymi, żyjącymi poza rezerwatem, czyli z neandertalczykami, co w zasadzie nie było żadnym zboczeniem.

laczego większość społeczeństwa jest przeciwna instalacji amerykańskich rakiet? Dlatego, że raz już byliśmy – w ramach Układu Warszawskiego – wystawieni na pierwsze uderzenie nuklearne... Politycy, którzy wmawiają społeczeństwu, że zadbają, by zainstalowanie wyrzutni „tarczy antyrakietowej” USA poprawiło bezpieczeństwo naszego państwa, chyba nie zdają sobie sprawy z zagrożeń, jakie obecnie niesie obca broń rakietowa, montowana na naszym terytorium! Słyszymy o tym, że popiera nas pan prezydent Czech. Że z panem prezydentem RP rozmawia o „tarczy”. Że trwają intensywne konsultacje i negocjacje, a nawet, że zapadła już decyzja... Ale nikt z polityków polskich nie mówi nam, że wystawiamy nasze państwo i naród na największą groźbę – utratę możliwości biologicznego przetrwania w razie jakiegokolwiek konfliktu zbrojnego, w który zostaną wciągnięte np. Rosja lub Chiny. Bez względu na to, jakie pociski umieszczą Amerykanie w wyrzutniach na terenie Polski, staną się one celem nr 1 dla obrony rakietowo-nuklearnej Rosji, czego ta nie kryje. W bajki o zagrożeniu ze strony Iranu czy Korei Północnej nie wierzy dziś nikt. Te państwa nie mają i długo nie będą mieć możliwości ataku na państwa na innych kontynentach. Mamy więc do czynienia z kłamstwem.

dziki materiał genetyczny już mu się wymknął spod kontroli i nie był do wychwycenia. Wynika więc z tego, że my wszyscy jesteśmy krzyżówką pierwszych „ludzi” z neandertalczykami i czort jeden wie, z czym lub z kim jeszcze, na co wskazuje tak duża ilość ras, które przetrwały do dziś, a w przeszłości było ich z całą pewnością jeszcze więcej. Przyjmuję, że częściowo przyczyniła się do tego także ewolucja. Nauka nie może sobie pozwolić na tak daleko idące wnioski, ale skoro może Kościół, mogę także ja. Istnieją różne domniemania dotyczące możliwości przenoszenia się w przestrzeni (a może i w czasie), a teoria Einsteina została w gruncie rzeczy już nie raz naukowo podważona, co prowadzi do wniosku, że ONI musieli do nas przybyć nieco wcześniej, nim pojawili się na ziemi pierwsi. Wszystkie zatem elementy tej układanki pokazują, że to właśnie oni są tym „brakującym ogniwem”. W Biblii jeszcze się z nami kontaktują, ale powoli, wraz z osiąganiem

Poprosiłem o opinię wybitnego eksperta obrony powietrznej kraju – człowieka, który przez wiele lat, na najwyższych szczeblach dowodzenia, zajmował się problematyką dziś poruszaną i uczestniczył w eksperymentach nuklearnych. Oto wypowiedź płk. dypl. w st. sp., nawigatora sił powietrznych Kazimierza Stecia:

przez ludzi coraz większych zasobów wiedzy, musieli zniknąć, jeżeli postanowili dalej prowadzić swój program. Jednak pamięć ludzka zachowała częściowo tamte wydarzenia i pojawiły się one w różnych religiach (np. egipskich), przekazywane z pokolenia na pokolenie – najpierw ustnie, a potem w formie pisanej. Zakaz modlenia się do obrazów i rzeźb, występujący w II przykazaniu biblijnego Dekalogu (z katolickiego zostało ono przez Kościół usunięte) też daje tu wiele do myślenia. Kosmici bowiem, tracąc wpływ na nasze poczynania, próbowali chwytać się różnych sposobów, by nasza o nich wiedza zeszła jedynie do legend i baśni, co im się doskonale udało. Nie sądzę jednak, by aż tyle rzeczy wyjętych z tych opowieści było jedynie owocem ludzkiej wyobraźni. Zatem obraz doskonale opisanego przez biblijnego Ezechiela pojazdu kosmicznego (Księga Ezechiela) również nie mógł powstać w jego wyobraźni, lecz w wyniku autentycznego oglądu. Leżąc kiedyś w szpitalu, próbowałem rozmawiać na te wszystkie tematy z towarzyszami niedoli – dla zabicia nudy – i okazało się, że żaden z nich nigdy, nawet przez moment, nie myślał o tym w podobny do mnie sposób. Gdy zapytałem ich, czy na podstawie dość często pojawiających się ostatnio informacji na temat UFO, bardziej są za istnieniem kosmitów czy biblijnego Boga, żaden nie potrafił w sposób zdecydowany opowiedzieć się, po której jest stronie. Dla mnie jest to potwierdzeniem moich hipotez. ONI perfekcyjnie zadbali o nasze umysły, siejąc w nich dużo zamieszania, a jeszcze więcej wątpliwości, a nawet niewiary.

1 megatony, czyli musi być od 5 do 50 razy silniejsza niż ta, którą Amerykanie zrzucili na Hiroszimę. Próbne naziemne wybuchy jądrowe o sile 100 kiloton wykazały, że strefa skażenia o stężeniu śmiertelnym dla człowieka może sięgać 200 km długości i 60 km szerokości, w zależności od warunków atmosferycznych, głównie siły wiatru na średnich wysokościach.

Tarcza to wyrok na Polskę! „Oczywistym jest, że zamierza się instalować tę broń u nas z założeniem jej bojowego wykorzystania. Bo gdyby zakładano, że nie będzie wojny – nonsensem byłoby wydawanie na nią miliardów dolarów. Rosjanie doskonale wiedzą o przeznaczeniu tej »tarczy« i dlatego otwarcie głoszą, że jej elementy usytuowane w Polsce i Czechach potraktują jako cele pierwszorzędnej wagi. Oznacza to, że w przypadku konfliktu, w pierwszych jego minutach, wykonają niszczące uderzenia na te obiekty. Wiadomo, że zniszczenie rakiet w silosach możliwe jest jedynie przez wykonanie silnych, naziemnych wybuchów jądrowych, niosących maksymalne promieniotwórcze skażenie terenu. Moc ładunków stosowanych na tego typu cele musi wahać się od 100 do 500 kiloton, a nawet

W Polsce dominują wiatry wiejące w kierunku południowo-wschodnim. Zatem potencjalna strefa skażenia śmiertelnego może błyskawicznie pozbawić życia kilka milionów Polaków. I to niezależnie od tego, czy amerykańskie silosy z rakietami będą usytuowane w rejonie Wicka ( k. Słupska ), czy też lotniska w Debrznie. Wystarczy spojrzeć na mapę naszego kraju, by uzmysłowić sobie realne zagrożenie. To, o czym mowa wyżej, to tylko jeden aspekt problemu. Wyobraźmy sobie, że antyrakiety zestrzeliwują nad Polską rakiety lecące w stronę USA, niosące ładunki nuklearne. Trafione mogą eksplodować lub rozrzucać na dużej przestrzeni fragmenty promieniotwórcze o wieloletnim (nawet setki lat) półrozpadzie. Istnieje więc realna groźba, że na polskiej ziemi pojawi się

Uważam, że nauka na obecnym etapie nie powinna mieć większych problemów z ustaleniem tego brakującego ogniwa...! Czyja to zatem sprawka, że ten, niby tak niezbyt odległy problem stanowi dla niej aż tak wielką zagadkę, podczas gdy inne, o wiele bardziej odległe w czasie (np. dinozaury), już nie stanowią tajemnicy?! Niejeden powie zapewne, że tak chciał ślepy los, że okoliczności tak się złożyły. Dodać należy tylko, że zwłaszcza wtedy, gdy układami kieruje jakaś niewidzialna ręka, którą dla przykładu Kościół nazywa „ręką opatrzności”, a ja natomiast mówię na to – ONI lub UFO! Nie daje mi także spokoju to 90 proc. mózgu, które bezproduktywnie spoczywa w naszej głowie. Jaki powód kierował NIMI, że uruchomili nam tylko 10 proc. tej szarej masy?! Sądzę, że była to obawa, że błyskawicznie zniszczymy wszystko to, czego ONI dokonali, a także samych siebie. Wystarczy przecież popatrzeć na te sterty śmieci i odpadów poprodukcyjnych, z którymi nie potrafimy sobie poradzić. Na te zatrute rzeki, jeziora, morza i oceany. Na całą masę gatunków fauny i flory, które wyginęły dzięki naszej wydatnej pomocy! Na ocieplający się klimat. Przychodzą mi do głowy o wiele straszniejsze jeszcze rzeczy, na które byłoby nas stać po otwarciu tej puszki Pandory, ale na razie to przemilczę. Nie pytajcie mnie, dlaczego ONI nam na to pozwalają. Nie wiem. Po prostu, nie wiem. Mogę jednak zadać pytanie – a dlaczego Bóg na to pozwala?! Jest przecież Wszechmogący i Miłosierny. Tak o nim mówi Kościół. A ile w tym jest prawdy...? WITOLD PATER

wiele stref skażonych na bardzo długi okres, powodujących doskonale znane tragiczne skutki dla wielu pokoleń...”. Wnioski ogólne są nadzwyczaj tragiczne: rząd polski, przyjmując amerykańską „ofertę”, zgodzi się ponieść wszystkie negatywne konsekwencje w wielu dziedzinach, m.in.: ¤ zgodzi się na zagrożenie życia kilku milionów Polaków; ¤ wyłącznie w interesie USA zgodzi się na śmiertelne skażenie nieokreślonych rejonów naszego kraju; ¤ spowoduje wzrost zagrożenia terrorystycznego; ¤ zgodzi się na konsekwencje awarii i katastrof oraz skażenie środowiska w rejonie amerykańskiej bazy na terenie Polski; ¤ ograniczy suwerenność państwa, czyniąc je zakładnikiem USA; ¤ negatywnie wpłynie na polityczne i ekonomiczne stosunki międzynarodowe naszego kraju. Większość polskiego społeczeństwa jest przeciwna amerykańskim rakietom na naszym terytorium. Ale wynika to z intuicji, a nie fachowej oceny, którą dziś przekazujemy. Dziwić musi, że do tej pory dostojnicy Kościoła rzymskiego – zatroskani życiem nienarodzonych – nie wyrazili swej opinii na temat tworzenia przez władze państwowe totalnego zagrożenia dla istnienia narodu... TADEUSZ SAMITOWSKI

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

LISTY Jarosław prezydentem Bawią mnie nieustanne analizy i rozważania wszelkiej maści doktorów i profesorów, zakładających, że Jarosław Kaczyński to jakiś wielki strateg czy mistrz rozgrywek politycznych i personalnych. Jest to zwyczajny cwaniak z paranoiczną podejrzliwością, niemający żadnej wiedzy w zakresie zarządzania i konstruowania czegoś pozytywnego. Tacy ludzie jak on zawsze uciekną od bezpośredniej odpowiedzialności. To tylko kwestia wyboru odpowiedniej chwili. Zaczynają zbliżać się prawdziwe problemy (służba zdrowia czy EURO 2012). Nośność lustracji i „szatanów” wyczerpała się. W odpowiedniej chwili ta cała „kacza hucpa” zorganizuje nowe wybory i zajmie wygodne miejsca jako opozycja. Proszę zapamiętać moją prognozę: Jarosław Kaczyński wystartuje w wyborach prezydenckich, ponieważ jego brat – mimo że są bliźniakami jednojajowymi – jest zwyczajną, ciągle zagubioną ofermą, niemającą żadnych szans w następnych wyborach prezydenckich! Zakładając, że Jarosław wygra (duże prawdopodobieństwo), będzie mógł robić to, co najbardziej lubi: blokować i wetować. Po „służbie dla Polski” obaj Kaczyńscy będą spokojnie korzystać z przywilejów należnych byłym głowom państwa. To jest ich cel życia. Pan Jarosław bez problemu będzie powiększał konto mamusi. Brak konta to też symptom jego paranoicznego umysłu. Normalny człowiek boi się, aby mu ktoś konta nie „wyczyścił”, natomiast pan premier – by mu ktoś nie wpłacił. Tłumaczenie tak jasne jak umysł premiera, bo wynika z niego, iż na konto mamusi nie da mu się nic lewego wpłacić (nie śmiem przypuszczać, iż ten zabieg jest po to, żeby właśnie wpłacać). Marek Ofiarski

Komu żałoba? Po głośnym wypadku polskich pielgrzymów we Francji prezydent ogłosił trzydniową żałobę. A iludniową powinien ogłosić po codziennych zgonach wielu ludzi (statystyk się nie ogłasza), którzy umierają z powodu braku środków na leczenie, coraz bardziej wydłużających się kolejek do lekarzy specjalistów i ciągle przesuwanych na dalszy termin niezbędnych operacji?! A wystarczyłoby ograniczyć wydatki na Kościół, obciążyć go podatkami (skoro można rencistów i emerytów), by zadośćuczynić sprawiedliwości społecznej, zapisanej w Konstytucji RP. W ten prosty sposób znalazłyby się fundusze konieczne do wyleczenia chorej służby zdrowia. Ale cóż, jak widać, nawet ta obecna żałoba to ukłon Kaczora

w stronę Kościoła, bo przecież to z jego inicjatywy (Krk) organizowane są te pielgrzymki. Z jakiej więc racji nasze wspólne pieniądze mają być wypłacane w charakterze zadośćuczynienia rodzinom ofiar tego wypadku?! Te pieniądze powinny być wyasygnowane przez pomysłodawców tych wycieczek oraz tych, którym sąd udowodni winę za spowodowanie wypadku. A Kościół wciąż

LISTY OD CZYTELNIKÓW Kościół milczy Pewnie się czepiam, ale jak to jest: Kościół zorganizował pielgrzymkę i już na niej zarobił. Zgarną dodatkowo za pogrzeby i ofiary za tych nieszczęśników. Może głuchy jestem, ale nie słyszałem, żeby księża posypywali publicznie głowy popiołem, żeby się wyrywali z jakąś pomocą dla rodzin i ofiar.

ludzi zarabiających ciężko na chleb. Dlaczego Kancelaria Premiera nie dzieli wspólnych pieniędzy po równo, dlaczego, gdy ktoś ginie za granicą, jego rodzina musi sprowadzić zwłoki na swój koszt, o wypożyczaniu rządowego samolotu już nie wspomnę. 27 lipca 2001 roku moja matka została zamordowana. Byłam niecały rok po ślubie, w ciąży, a tu dwie osierocone siostry – 11- i 13-letnia. Bez wahania wzięliśmy je z mężem do rodziny zastępczej. Matka zostawiła same długi, w domu nie było wody, a dach przeciekał. Przez te 6 lat wzięłam ok. 100 tys. zł na obie siostry, przy czym doprowadzenie domu i pospłacanie długów to koszt dwukrotnie wyższy. Nikt mi z rodziny nie pomógł, nikt nie udzielił mi pomocy psychologicznej. I co się okazuje po tylu latach? Że wzięłam siostry dla pieniędzy!!! To zarzuciła mi szanowna rodzinka, która po 6 latach przypomniała sobie, że ma dwie małe sierotki (jedna z sióstr skończyła 19 lat i od roku ma już odrębne pieniądze). Dodam, że od świtu do nocy z mężem pracujemy, bierzemy dodatkowe prace, tyramy, jak możemy. Co powiedzą mohery, jeśli dodam, że mam żal do matki, że nie zginęła w drodze z pielgrzymki? Czytelniczka

Ludzie to kupią! Zbyszek Ciechanowicz w koszulce „FiM” pod piramidą w Meksyku

namawia do modłów, mimo że ofiary tego wypadku zamodliły się na śmierć. No cóż – pecunia non olet! A.S.

Nic dziwnego...? Nie jestem pod wrażeniem wypadku autokaru, w którym zginęli polscy pielgrzymi objeżdżający europejskie maryjne sanktuaria. Kilka lat temu poznałem poszkodowaną w wypadku autokaru z Medjugorie – dziewczynę ze złamanym biodrem. W tymże wypadku zginęło kilkanaście osób. Powiedziałem jej, że to nie ostatni wypadek tego typu, zadając pytanie: „Dlaczego Maryja Panna mogła pozwolić, by taka okropna tragedia spotkała tych, którzy tak gorliwie modlą się do niej?”. Dziewczyna nie umiała odpowiedzieć. Moje prorocze słowa spełniają się i będą się spełniać, póki ludzie wybierają się do sanktuariów, które są niczym innym jak pomnikami pogaństwa. Czcząc kilkaset matek Jezusa Chrystusa, ludzie nie zrozumieją, że Maryja, matka Jezusa, nie miała, nie ma i nigdy nie będzie miała nic wspólnego z boskością. Po każdym takim wypadku, w którym modlący się na pokaz ludzie giną, następni pędzą do tych samych sanktuariów, by modlić się ponownie do fałszywej bogini. Tylko po co? A kiedy czas na autokar do lub z Lichenia? Eryk antykleryk

Nic. Zarobi jeszcze, jak zwykle, Caritas – z tego, co zbierze od ludzi i firm. Tymczasem to rząd zachowuje się, jakby był współwinny tej tragedii. Władze państwa prześcigają się w niesieniu pomocy, w pokazywaniu się w miejscu tragedii lub towarzystwie poszkodowanych i ich rodzin (czyżby chodziło mimo wszystko o procenty?). Została ogłoszona żałoba narodowa (notabene, praktycznie mogłaby być ogłaszana w każdy weekend), pomoc finansowa (niespotykana w rozmachu, biorąc pod uwagę wszystkie poprzednie tragedie zbiorowe), a Kościół co? Nic! Milczy, potakuje, że faktycznie tragedia, łączy się w żalu i modlitwie. Nawet się nie szarpnęli na psychologów dla ofiar. Idę o zakład, że za pogrzeby stawka będzie normalna. Jak dalece trzeba być chorym na religijność, żeby to wszystko wydawało się ludziom normalne? A.R.

Nikt mi nie pomógł Chciałam nawiązać do ostatniej tragedii we Francji i artykułu na portalu Interia „Ofiary lepsze i gorsze”. Codziennie ginie na drodze więcej ludzi niż w tym wypadku – ludzi spieszących się do pracy, ludzi pędzących do dzieci i rodzin,

Tragedia polskich pielgrzymów we Francji przyćmiła skutki działania trąby powietrznej, która dwa dni wcześniej przeszła w bliskich okolicach Częstochowy (kolejna tragedia tuż obok siedziby „naszej Królowej”...). Odbije się to gorzką czkawką wszystkim tym, którym tornado zabrało cały dorobek życia, gdyż uwaga rządu i społeczeństwa została skierowana gdzie indziej. Bardzo ciekawym dla mnie zjawiskiem, jakie odnotowałem w swojej pamięci, był fakt całkowitej nieobecności sług bożych w studiach telewizyjnych po tornadzie, choć pewnie nasze katolickie społeczeństwo oczekiwało na jakiś gest ze strony Kościoła. Na wsparcie duchowe (bo na inne z ich strony nie można liczyć, a i za duchowe każą sobie płacić), które wiernym przynosi ulgę. Nic takiego się jednak nie stało. Natomiast po wypadku z pielgrzymami nastąpił totalny wysyp na wizji wszelkiej maści księży i ojczulków. Takiego steku bzdur, jakie z ich ust wyszły, nie słyszałem już dawno. Nad wszystkim królował znany slogan wytrych: „Nieznane są wyroki Opatrzności Bożej...”, który świadczy o tym, że pomysłowość tych, którzy nim operowali, jest na żenująco niskim poziomie. Każdy tzw. duchowny starał się za wszelką cenę wykazać, że tylko zwrócenie się do Boga w takich okolicznościach może dać człowiekowi siłę przetrwania i zrozumienia tego, co się stało. Że właściwie

19

oni (te 27 osób) nie umarli, bo przeszli do życia wiecznego, zwłaszcza że to podczas pielgrzymki... To może wypada się cieszyć z tej „nagłej i niespodziewanej śmierci”?! Długo zastanawiałem się, po co to wszystko, i w końcu doszedłem do wniosku, że oni po prostu handlują ludzkim nieszczęściem. Ten ciągły apel o modły był niczym innym jak reklamą pampersów, calgonu czy każdych innych dóbr materialnych. Tylko że oni dostali ten czas antenowy (mnóstwo tych drogich minut, a nawet godzin)... za frajer! To było widowisko, jakie zdarza się rzadko. Większe było jedynie po śmierci JPII i zaskutkowało pełnymi kościołami w kilka kolejnych niedziel (taca, taca, taca i płatne msze). Teraz będzie podobnie, bo ludzie to kupią. Oni to już kupili! Alan Struś

Naiwne owieczki Po niespotykanej w Polsce trąbie powietrznej najbardziej ucierpiały bliskie okolice Częstochowy. W głowie mi się nie może pomieścić, że mieszkająca na Jasnej Górze M.B. Częstochowska, słynąca z tyyylu (!) cudów, tym razem patrzyła obojętnie (a może się nawet cieszyła, kto to wie...?) na ludzkie nieszczęście, nie robiąc nic, by mu przeciwdziałać. Gdyby mnie w podobny sposób zawiódł najbliższy przyjaciel, do którego mam bezgraniczne zaufanie, z całą pewnością nie podałbym mu więcej ręki. Tu aż prosi się o pytanie: dlaczego „Miłosierny Bóg” zesłał tę trąbę powietrzną właśnie tam...?! Czyżby chciał przestrzec naród przed zbliżającymi się sierpniowymi pielgrzymkami, pokazać, że nie tędy do Niego droga?! Krk nabrał wody w usta, bo nie wie na razie, jak przekuć to nieszczęście w oręż, który pozwoli mu otumanić naiwne owieczki. Wmówić im, że po tym przykrym doświadczeniu powinny jeszcze bardziej błagać Boga (dawać na tacę), by odwrócił od nich karzącą rękę. Już tylko patrzeć, jak z ambon kościelnych polecą takie właśnie słowa. Słowa siejące strach i pokorę wśród głupców. Str

Każde pierdnięcie Kolejny przykład włazidupstwa. Ostatnio widziałem spot, w którym bodajże Radosław Pazura nawołuje, aby widzowie wysyłali SMS-y na jakiś tam numer. Cel zbiórki zaszczytny – kupno autobusu do pobierania krwi. A teraz uwaga – autobus będzie nosił imię JPII!!! Dziwne? Bynajmniej. Większość tego, co dobre i pożyteczne, nazywane jest kościelnymi nazwami – tak, aby stworzyć wrażenie, że to zasługa czarnych. Za niedługo, jak ktoś pierdnie, to będzie to pierdnięcie „w intencji”. Wojciech Król

20

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

OKIEM BIBLISTY

PYTANIA CZYTELNIKÓW

Chrześcijańskie życie małżeńskie Mam kilka pytań. Czy Bóg, a więc Biblia, dopuszcza rozwód i powtórne małżeństwo? Czy do zawarcia związku małżeńskiego potrzebna jest asysta jakiegoś duchownego (np. księdza lub pastora)? Czy życie w związku tylko cywilnym jest grzechem, czy też jest uważane przez Boga za prawdziwe małżeństwo? Rozpocznijmy od pytania o rozwód i ponowne małżeństwo. Czy Biblia dopuszcza jedno i drugie? Oczywiście, że tak. Co prawda głosi, że związek mężczyzny i kobiety został ustanowiony przez samego Boga jako związek monogamiczny i nierozerwalny (por. Rdz 1. 27–28; 2. 24; Mt 19. 4–6), ale w wyjątkowych przypadkach dopuszcza i rozwód, i ponowne małżeństwo. Kiedy więc zachodziła taka wyjątkowa sytuacja? Według Księgi Powtórzonego Prawa, była nią okoliczność, kiedy mężczyzna „odkrył w niej [małżonce] coś odrażającego”. Wówczas mógł „wypisać jej list rozwodowy, wręczyć jej go i odprawić ją ze swego domu” (Pwt 24. 1). Niestety, w praktyce zwrot „coś odrażającego” był dość często nadużywany, a jego interpretacja doprowadziła do tego, że ofiarami nieudanych związków padały kobiety. Udzielenie rozwodu było bowiem przywilejem głównie mężczyzny. Natomiast kobieta mogła starać się o rozwód tylko w wyjątkowych przypadkach, np. gdy mąż zaraził się trądem lub odstąpił od wiary. Ponadto, aby mogła uzyskać rozwód, zawsze musiała odwoływać się do sądu. O prawie do rozwodu i ponownego małżeństwa mówił również Jezus. Powiedział On: „Ktokolwiek by odprawił żonę swoją, z wyjątkiem przyczyny wszeteczeństwa, i poślubił inną, cudzołoży, a kto by odprawioną poślubił, cudzołoży” (Mt 19. 9). W słowach tych Jezus uznał zatem żydowskie prawo do rozwodu, ale opowiedział się za jego surową interpretacją według szkoły Szammaja, która – w przeciwieństwie do liberalnej szkoły Hillela – dopuszczała rozwód jedynie w przypadku cudzołóstwa (tak mężczyzny jak i kobiety). Przypomnijmy, że szkoła Hillela pozwalała mężczyźnie oddalić żonę z tak błahego powodu jak przypalenie posiłku, gadulstwo, kłótliwość, chodzenie z rozpuszczonymi włosami lub lekceważenie rodziców. Stąd też Jezus sprzeciwił się takiemu podejściu do rozwodów, mając na uwadze m.in. ochronę pozycji kobiety. Drugą podstawę do rozwodu podał z kolei ap. Paweł. W Pierwszym Liście do Koryntian czytamy: „Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan:

Jeśli jakiś brat ma żonę pogankę, a ta zgadza się na współżycie z nim, niech się z nią nie rozwodzi; i żona, która ma męża poganina, a ten się zgadza na współżycie z nią, niech się nie rozwodzi (...). A jeśli poganin chce się rozwieść, niechże się rozwiedzie; w takich przypadkach brat czy siostra nie są niewolniczo związani, gdyż do pokoju powołał was Bóg” (1 Kor 7. 12–13, 15). David H. Stern komentuje ten tekst następująco: „Podstawę do rozwodu sprecyzowano w w. 15, a wynika z niej jasno, że jeśli niewierzący małżonek odchodzi, to małżonek wierzący może uzyskać rozwód i zawrzeć ponowne małżeństwo – w takich okolicznościach brat czy siostra nie są zniewoleni. Bo niemożność uzyskania rozwodu i ponownego małżeństwa byłaby zniewoleniem w małżeństwie” („Komentarz żydowski do Nowego Testamentu”). Biblia wymienia zatem tylko dwie podstawy do rozwodu i ponownego małżeństwa. W wielu jednak miejscach możemy przeczytać: „Jeśli Pan domu nie zbuduje, próżno trudzą się ci, którzy go budują” (Ps 127. 1); „(...) dom rozdwojony sam w sobie, nie ostoi się” (Mt 12. 25) oraz jeśli jakaś „sprawa jest z ludzi, wniwecz się obróci; jeśli jednak jest z Boga, nie zdołacie ich zniszczyć” (Dz 5. 38–39). Teksty te sugerują więc, że również z innych powodów może dojść do rozwodu, ale czy z prawem do ponownego małżeństwa, to już każdy musi rozstrzygnąć we własnym sumieniu. O tym bowiem, jakie są przyczyny rozpadu danego związku, najlepiej wiedzą same osoby zainteresowane. O ile nie sposób akceptować egoistycznych i wybujałych przyczyn, to każdy zdrowo myślący człowiek zgodzi się z tym, że utrzymywanie na siłę patologicznych związków (np. z osobą uzależnioną) nie służy ani małżonkom, ani dzieciom. Tak więc chociaż rozwód jest nieszczęściem – najczęściej dla dzieci (choć też nie zawsze, jeśli na przykład są maltretowane) – w wielu przypadkach może okazać się on jedynym sposobem uniknięcia jeszcze większego zła. Bóg dał człowiekowi rozum do rozeznania różnych sytuacji. Dlatego też większość kościołów protestanckich dopuszcza rozwód nie tylko z powodu cudzołóstwa, ale również

z innych przyczyn, takich jak: samowolne opuszczenie rodziny przez współmałżonka, uporczywa odmowa spełniania obowiązków małżeńskich, długotrwały pobyt w więzieniu, psychiczne i fizyczne znęcanie, impotencja mężczyzny, niepłodność kobiety oraz pijaństwo. Często też pada pytanie: czy do zawarcia związku małżeńskiego potrzebna jest asysta jakiegoś duchownego, na przykład księdza, pastora lub rabina? Na tak postawione pytanie można odpowiedzieć krótko: nie! Po pierwsze dlatego, że Biblia nie daje ku temu żadnych podstaw. Po drugie – ponieważ nawet Kościół rzymski uczy, że tzw. sakramentu udzielają sobie sami małżonkowie. Po cóż więc aprobata czy nawet asysta księdza? I wreszcie dlatego, że przez wiele stuleci nie zawierano ślubów kościelnych. „Na Wschodzie błogosławieństwo ślubne stało się

obowiązkiem dopiero w IX w. (i od razu biskup otrzymał prawo pobierania za nie opłaty!). Na Zachodzie, zasiadający w owym czasie na papieskim tronie, Mikołaj I nie uważał, by przy zawieraniu małżeństwa była potrzebna ceremonia kościelna. Dopiero w wiekach XI i XII, gdy pojawiła się idea »sakramentu małżeńskiego«, nabrała też wagi deklaracja małżonków, wyrażona w obecności kapłana. Jednakże aż po wiek XVI, a konkretnie do Soboru Trydenckiego, uznawało się za ważne małżeństwo zawarte bez udziału księdza” (Karlheinz Deschner, „Krzyż Pański z Kościołem”). Powyższe fakty przeczą twierdzeniu, jakoby Chrystus powierzył Kościołowi rzymskokatolickiemu ustawodawstwo dotyczące małżeństwa. Tym bardziej że w formie zinstytucjonalizowanej powstał on faktycznie dopiero w IV wieku. Ponadto

przez długie wieki Kościół rzymski gloryfikował dziewictwo, a nie małżeństwo, które dyskredytował, traktując je jako zło konieczne. Biblia nie daje więc żadnych podstaw dla roszczeń Kościoła rzymskiego lub innego, aby był szafarzem łask Bożych w sprawach małżeństwa. Akt małżeństwa jest bowiem przede wszystkim kontraktem cywilno-prawnym, o zawarciu którego decydują sami małżonkowie, a do jego zalegalizowania lub unieważniania wystarczająco kompetentne są władze cywilne (Rz 13. 1–2). Podobnie zresztą na instytucję małżeństwa zapatruje się judaizm, który jakkolwiek uznaje świętość tego związku, to jednak jego zawarcia nie uzależnia od obecności rabina

oraz tzw. błogosławieństwa małżeńskiego. Oto co na ten temat czytamy w „Obrzędach i symbolach Żydów”: „Zazwyczaj mówi się o błogosławieństwie małżeńskim. Także i w przypadku ślubu kościelnego. Nawet o powiązaniu małżeństwa błogosławieństwem kościelnym. Wszystkie te jednak wyrażenia są właściwie zapożyczone. W rzeczywistości nie są one żydowskie. Nie odpowiadają one kategoriom czysto żydowskim. W prawdziwie żydowskim świecie małżeństwa są one nie na miejscu (...). Przeważnie podczas uroczystości wypowiada się życzenia. Zdarza się to

zarówno przed, jak i po ślubie. Wypowiadają je nie tylko osoby sprawujące w tych obrzędach funkcje ani też jakieś określone osoby. Do tego nie potrzeba jakiegoś autorytetu, jakiegoś powołania. Nikt nie ma do tego jakiegoś specjalnego upoważnienia. Wszyscy ludzie razem składają życzenia młodej parze. (...) formuły poświęcające nie są żadnymi »błogosławieństwami«. Nie stanowią one jądra owych czynności; nie urzeczywistniają one samego aktu ślubu, nie przydają mu ważności formalno-prawnej. Są wyłącznie oprawą, uroczystą oprawą (...). Żydowski ślub jest w swej istocie aktem o charakterze żydowsko-cywilno-prawnym. Niczym mniej, niczym więcej. Niczym więcej dlatego, że nie posiada on charakteru sakramentalnego. Poświęcenie to jeszcze nie sakrament. Dlatego też nikt nie ma mocy usankcjonowania z góry ani tego aktu, ani treści zamiaru czy decyzji. Możemy wyrażać życzenia, wypowiadać modlitwy. Serdeczne życzenia i płomienne modlitwy. To wszystko” (rabin Simon Philip De Vries Mzn.). Powyższy tekst nie wymaga żadnych komentarzy. Odpowiada też na ostatnie pytanie: czy życie tylko w związku cywilnym jest grzechem, czy też jest uważane przez Boga za prawdziwe małżeństwo? Również w tym przypadku odpowiedź jest prosta i jednoznaczna. O tym, czy mamy do czynienia z prawdziwym małżeństwem, nie decyduje żaden Kościół ani żaden duchowny, ani żaden sakrament, ale wyłącznie sami małżonkowie. Prawdziwe bowiem i udane małżeństwo zależy przede wszystkim od nich samych, od ich uczciwych intencji. A zatem nie może być mowy o grzechu (przestępstwie – 1 J 3. 4) tam, gdzie i pobudki są najszczersze i gdzie postępuje się zgodnie z prawem. Niezależnie więc od tego, czy pobierają się wierzący czy niewierzący, Bóg uznaje za właściwe każde małżeństwo, które zrodzone jest z uczciwych intencji i prawdziwej miłości. Bez nich bowiem każde małżeństwo, również to sakramentalne (co potwierdzają statystyki), prędzej czy później może stać się prawdziwym piekłem na ziemi. Zawarcie związku małżeńskiego i udane pożycie małżeńskie nie jest więc uzależnione ani od miejsca zawarcia ślubu (kościoła, kaplicy, domu weselnego), ani od asysty jakiegoś duchownego, ale od samych małżonków. Z racji doniosłego wydarzenia, jakim jest ślub, uroczystość ta, co prawda, zwykle odbywa się w takim lub innym miejscu chrześcijańskich zgromadzeń i przy asyście duchownego, ale nie jest to wymogiem Biblii. Ta bowiem przede wszystkim kładzie nacisk na duchową jedność i wzajemną miłość małżonków. Bez których nie można nawet myśleć o trwałości i szczęściu małżeńskim. BOLESŁAW PARMA

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

U

rzędujący pan premier marzy o tym, żeby sprawować władzę do 91 roku życia, a jednocześnie obiecuje rozstania z podejrzanymi o najdrobniejsze nawet świństwa. Przyjdzie mu chyba rządzić bezpartyjnie... Wprowadzenie przez Jarosława Kaczyńskiego trybu doraźnego (tzw. krąg podejrzeń) do eliminowania z życia publicznego ludzi, w stosunku do których pojawia się domniemanie, że naruszyli prawo (casus Leppera), jest szansą, której nie wolno zmarnować. Szansą na radykalne przewietrzenie urzędów państwowych i samorządowych oraz kadr partyjnych, bez oglądania się na ślamazarne sądy. Pan premier obiecał publicznie, że będzie niezłomny i konsekwentny w stosowaniu nowych reguł. Trzymamy więc za niego kciuki i serwujemy obiecany w ubiegłym tygodniu („Al-

że funkcjonariusze posługujący się fałszywkami, zwanymi dokumentami legalizacyjnymi, działają bezprawnie, a jeśli dzieje się to za wiedzą i zgodą ich przełożonego, również on wpada w objęcia kodeksu karnego. Czy panu premierowi żal d...ę ściska, że popełnił tak idiotyczny błąd zaniechania, przez co – skoro słowo u niego droższe pieniędzy – będzie musiał wiernego druha Mariusza odsunąć na boczny tor?! ¤¤¤ 2. Przewodniczący Klubu Parlamentarnego PiS Marek Kuchciński (fot. 2) już od maleńkości nasiąkał brzydkimi skłonnościami (por. „Żywot Członka” – „FiM” 22/2007), ale zapomnijmy o tym – wszak działo się to jeszcze za komuny... Czy można jednak puścić w niepamięć rażące i uporczywe naruszanie prawa, polegające na lekce sobie ważeniu przez pana przewodniczące-

PATRZYMY IM NA RĘCE ligi PiS. Zacznijmy od Gorzowa Wielkopolskiego, rodzinnego miasta byłego pana premiera Kazimierza Marcinkiewicza (fot. 3), który zostawił na gospodarce swojego młodszego brata Arkadiusza (radny PiS). Człowiek ten ma smykałkę do różnych biznesów, co udowodniliśmy przed rokiem („Kinomania” – „FiM” 28/2006), publikując stenogramy jego tajnych pertraktacji z SLD-owskim prezydentem Gorzowa Tadeuszem Jędrzejczakiem (słynnym na całą Polskę z tego, że przez kilka miesięcy pełnił swoje obowiązki z aresztu). Pan Arkadiusz przyczaił się później, ale wciągnęło wilka do lasu i za 900 tys. zł (kredytu udzielił mu oddział banku PKO BP, kierowany przez Mirosława – najstarszego z braci Marcinkiewiczów) kupił budynek kina Kopernik oraz 0,75 ha gruntu od syndyka upadłej spółki Skarbu Państwa. Bar-

obrachunkowa, to jest mniej ważne, bo są dwie fazy. Jedna faza to są słupki, a druga faza to są jakieś tam niuanse, powiedziałbym polityczne, które czasami wchodzą w grę. Nikt nie jest w stanie udowodnić, że na przetargach są koperty, czy coś tam innego. Nikt nie jest w stanie, w Polsce nie było jeszcze takiej rzeczy!” – zauważył Arkadiusz Marcinkiewicz we wspomnianej rozmowie z Jędrzejczakiem. 3 miliony w sprawie Leppera, 3 miliony w Gorzowie, nikt nie jest w stanie udowodnić kopert... Czy to wystarczy do umieszczenia go w „kręgu podejrzeń”? ¤¤¤ 4. Ci Marcinkiewicze to chyba mają coś w genach. Oto specjalny zespół Komisji Rewizyjnej Rady War-

Dream Team fabet mafii” – „FiM” 29/2007) ciąg dalszy listy osobników kwalifikujących się do niezwłocznego odstrzału... ¤¤¤ 1. Z najgłębszym żalem umieszczamy na pierwszym miejscu Mariusza Kamińskiego (fot. 1) – szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego. Nasza frustracja jest tym większa, że jeśli chodzi o wziątki, to on nawet papierosem nie pozwoli się poczęstować, a tu masz ci los: pracując ofiarnie nad casusem Leppera, poślizgnął się na fałszerstwie dokumentów. Sprawa Kamińskiego jest beznadziejna, bo pozwalając swoim ludziom na posługiwanie się fałszywymi dokumentami, naruszył w sposób ewidentny ustawę o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym. Oto w jej artykule 24 (ust. 2) czytamy, że „przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze CBA mogą posługiwać się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących funkcjonariusza (...)”, co w przełożeniu na język potoczny oznacza, że podkomendnym Kamińskiego wolno używać fałszywych dowodów tożsamości, praw jazdy, dowodów rejestracyjnych pojazdów itp. Pod jednym wszakże warunkiem, określonym w ust. 5 cytowanego artykułu 24: „Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy tryb wydawania i posługiwania się, a także przechowywania dokumentów, o których mowa(...)”. Kamińskiego zdemaskował dr Waldemar Gontarski, redaktor naczelny „Gazety Sądowej”, który po przeprowadzeniu drobiazgowego śledztwa i przekopaniu się przez dzienniki urzędowe ujawnił nam: – Premier, choć miał ponad rok czasu, dotychczas nie wydał takiego zarządzenia, co w praktyce oznacza,

go ciążącego na nim prawomocnego wyroku (por. „III władca IV RP” – „FiM” 21/2006) w pełni już demokratycznej Rzeczypospolitej? Pytanie jest retoryczne, więc aż boimy się pomyśleć, na jaką placówkę gminną wyśle pan premier kompromitującego partię człowieka, skazanego 9 listopada 1993 r. przez Sąd Wojewódzki w Przemyślu za kłamliwe oskarżenia swojego ówczesnego konkurenta politycznego Józefa Kalinowskiego – dyrektora Liceum Sztuk Plastycznych 1 w Jarosławiu (także członka Klubu Inteligencji Katolickiej, co świadczy już, niestety, o wyjątkowej demoralizacji Kuchcińskiego). Dodajmy, że uchyla się on od przeprosin na łamach prasy i zapłaty bagatelnej w gruncie rzeczy kwoty 2,5 tys. zł (w tym nawiązki na rzecz PCK), czym daje fatalny przykład innym przestępcom, a rzeczonemu Kalinowskiemu pozwala na cyniczne wypowiedzi na łamach lokalnej prasy, typu: „Niedobrze mi się robi, gdy widzę go w telewizji”. Tymczasem pan przewodniczący woli wydać pieniądze na gorzałę (vide: słynna impreza w hotelu sejmowym z udziałem m.in. wicemarszałka Senatu Krzysztofa Putry oraz ministra skarbu Wojciecha Jasińskiego, z całonocnymi przyśpiewkami, że „Przemek Gosiewski naszym przyjacielem jest”), zamiast zapłacić choćby tę nawiązkę na PCK... Bo Kalinowskiemu to już nic nie pomoże. On i tak będzie wymiotował na widok pana przewodniczącego... ¤¤¤ 3. Opuśćmy ekstraklasę i sprawdźmy, co słychać u zawodników drugiej

2

dzo przy tym skorzystał z gapiostwa magistratu, który nie stanął do przetargu, choć również miał ochotę na nieruchomość. Podobno urzędnikom coś się pokićkało i zamiast u syndyka – zabiegali o nią u marszałka województwa. PiS-owski polityk nie cieszył się zbyt długo nowym nabytkiem i odsprzedał go warszawskiej firmie Ariadna za... 3,9 mln zł! Zarabiając na czysto 3 mln zł, żadnego przestępstwa oczywiście nie popełnił, ale... – Radny Marcinkiewicz zadbał przede wszystkim o własny interes, choć powinien troszczyć się o dobro Gorzowa. Wiedział, że miasto interesuje się tym terenem, bo obok ma powstać Centrum Edukacji Artystycznej, a jednak – gdy dostał informację od syndyka – nie poinformował nas o możliwości nabycia działki. Biznes zrobił dobry, ale oceny moralnej wolę mu nie wystawiać – żaliła się na konferencji prasowej rzeczniczka ratusza Jolanta Cieśla. „Panie prezydencie, to, że ktoś tam bada słupki, na przykład izba

szawy wyniuchał niedawno, że za uroczym ekspremierem Kazimierzem (obecnie dyrektorem w Europejskim Banku Rozbudowy i Rozwoju w Londynie, ale wciąż graczem występującym w barwach PiS-u) ciągnie się straszny smród. Czyżby stołował się w jakiejś spelunie? Okazuje się, że chodzi o to, iż w ostatnim dniu zarządzania stolicą w charakterze komisarza namaszczonego przez premiera Kaczyńskiego, Marcinkiewicz wydzierżawił na 12 lat korty tenisowe warszawskiej Legii stowarzyszeniu, na którego czele stoi Jerzy Hertel – były poseł Platformy Obywatelskiej i małżonek wydalonej z PO za „interesowność” byłej radnej, Małgorzaty Ławniczak-Hertel. Korty poszły na superpreferencyjnych warunkach (38 groszy/mkw.) z prawem do pobierania opłat z biletów, reklam, wynajmu itp. I tylko tym – zdaniem ekspertów – komisarz

21

Marcinkiewicz „stuknął” miasto na co najmniej 1,5 mln zł. Żeby było śmieszniej: w przygotowanym przez jego ekipę budżecie Warszawy na 2007 r. przewidziano 12 milionów publicznych złotych na naprawę kortów i nowe trybuny u Hertlów... Niedopatrzenie? Warszawscy politycy są zgodni, że chodziło o rozmyślną spłatę „długu” wobec Małgorzaty Ławniczak-Hertel, która w 2005 r. – gdy w stolicy rozpadła się koalicja PiS-LPR – wraz z grupą zdradzieckich radnych uratowała ówczesnemu panu prezydentowi Warszawy, Lechowi Kaczyńskiemu, większość w Radzie Miasta. Pan premier „z zasadami” i „wysokimi standardami” jak nic odwoła swojemu poprzednikowi rezerwację na polityczny powrót z Londynu... ¤¤¤ 4. W Zielonej Górze prokuratura oskarżyła przed kilkoma dniami radnego Sejmiku Wojewódzkiego, Roberta Sapę (PiS), o znieważenie dwóch policjantów na służbie. Reprezentant rządzącej partii bawił się najpierw „U Jadźki” (uspokajamy, że nie jest to żadna miejscowa piękność, lecz nobliwa galeria – miejsce spotkań lokalnego establishmentu), a wracając nocą do domu, zdrzemnął się na ławce przed ratuszem. Patrolujący okolicę policjanci oczywiście rozpoznali znamienitego polityka, ale zamiast wystawić obok ławki wartę, nieroztropnie obudzili radnego, pytając go, czy aby nie zasłabł i zdoła dojść do domu o własnych siłach. Tej obrazy Sapa nie zdzierżył. Najpierw zaatakował policjantów słowami na „k” i „ch”, później spróbował szarpaczki. Ostatecznie funkcjonariusze zaryzykowali kariery i zakutego w kajdanki napastnika odwieźli do izby wytrzeźwień, gdzie wydmuchał w alkomat 1,78 promila. Nie zdołano go tam wszakże zatrzymać, bo na3 gle poskarżył się na... złe samopoczucie (Sapa jest z zawodu lekarzem) oraz zapewnił, że zażywa medykamenty, których w izbie akurat nie mieli. Radnego PiS odwieziono na oddział ratunkowy miejscowego szpitala, skąd czmychnął po kilku godzinach. Sprawie nie udało się ukręcić łba, bo w Zielonej Górze komuchy trzymają się mocno. Radny Sapa też trzyma się mocno, bo sąd partyjny PiS żywi nadzieję, że jak gówienko wyschnie, to się wykruszy z pamięci opinii publicznej. Ale nie z panem premierem takie numery, Sapa! ¤¤¤ Ujawniliśmy niedawno („Ostał się im jeno... kryzys” – „FiM” 16/2007), że Jarosławowi Kaczyńskiemu marzy się rządzenie do 91 roku życia. Kto z nim pozostanie, po wyczyszczeniu w „trybie doraźnym” szeregów...? ANNA TARCZYŃSKA

22

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

RACJONALIŚCI

J

eśli istnieją gdzieś jacyś bogowie (załóżmy na chwilę taką ryzykowną teorię) i ci bogowie mają akurat chwileczkę czasu, aby przelotnie spojrzeć na kraniec wszechświata... To co zobaczą? Co sobie pomyślą? Poczytajmy, jak to „boskie” myśli podsłuchała Wisława Szymborska.

Okienko z wierszem Sto pociech Zachciało mu się szczęścia, zachciało mu się prawdy, zachciało mu się wieczności, patrzcie go! Ledwie rozróżnił sen od jawy, ledwie domyślił się, że on to on, ledwie wystrugał ręką z płetwy rodem krzesiwo i rakietę, łatwy do utopienia w łyżce oceanu, za mało nawet śmieszny, żeby pustkę śmieszyć, oczami tylko widzi, uszami tylko słyszy, rekordem jego mowy jest tryb warunkowy, rozumem gani rozum, słowem: prawie nikt, ale wolność mu w głowie, wszechwiedza i byt poza niemądrym mięsem, patrzcie go! Bo przecież chyba jest, naprawdę się wydarzył pod jedną z gwiazd prowincjonalnych. Na swój sposób żywotny i wcale ruchliwy. Jak na marnego wyrodka kryształu – dość poważnie zdziwiony. Jak na trudne dzieciństwo w koniecznościach stada – nieźle już poszczególny. Patrzcie go! Tylko tak dalej, dalej choć przez chwilę, bodaj przez mgnienie galaktyki małej! Niechby się wreszcie z grubsza okazało, czym będzie, skoro jest. A jest – zawzięty. Zawzięty, trzeba przyznać, bardzo. Z tym kółkiem w nosie, w tej todze, w tym swetrze. Sto pociech, bądź co bądź. Niebożę. Istny człowiek.

RACJA Polskiej Lewicy www.racja.org.pl, tel. (022) 620 69 66 Darowizny na działalność RACJI PL (adres: ul. E. Plater 55/81, 00-113 Warszawa) ING Bank, nr 04 1050 1461 1000 0022 6600 1722 (niezbędny PESEL darczyńcy w tytule wpłaty)

Zapraszamy do pikietowania RACJA Polskiej Lewicy Oddział Warszawa zaprasza członków RACJI PL, jej sympatyków, antyklerykałów, wolnomyślicieli, racjonalistów i ludzi lewicy do wzięcia udziału w pikiecie, która odbędzie się 28 lipca 2007 r. (sobota) w godz. 10.00–12.00 przed pałacem Arcybiskupów Warszawskich, rezydencją prymasa Polski, przy ul. Miodowej 17/19 w Warszawie, w celu zaprotestowania przeciwko podpisaniu w dniu 28 lipca 1993 r., a następnie ratyfikowaniu w 1998 r., konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzeczypospolitą Polską. Zbieramy się o godz. 9.45 w miejscu pikiety. Z poważaniem Krzysztof Mróź, Sekretarz Zarządu Warszawy RACJI PL

KATEDRA PROFESOR JOANNY S.

Trąd w Pałacu Prawa i Sprawiedliwości Miało być uczciwie. Nie uczciwiej. Po raz pierwszy ucz-ci-wie, bo wcześniej podobno nigdy nie było. Także szlachetnie, dobrze i pięknie. IV RP miała być Matką wszystkich brzydkich kaczątek, dla których III RP była złą macochą. Miała być „Piękna nasza Polska cała, piękna, żyzna i wspaniała...”. Miała rosnąć w siłę, a ludzie – żyć dostatniej. Kaczyńskim mówić – tak, wypaczeniom – nie. Bogaci mieli być solidarni z biednymi, elity z masami, odrodzona arystokracja z ludem pracującym miast i wsi. Genetyczni patrioci bratać się z euronacjonalistami, robotni z bezrobotnymi. Chłopi mieli żywić, żołnierze bronić, kobiety rodzić, księża błogosławić, Kaczyńscy rządzić. Państwo miało być tanie. Ojczyzna droga. „Ukochany kraj, umiłowany kraj, ukochane i miasta, i wioski...”. PiS miał zawrzeć sojusz z PO, LPR z wszystkimi normalnymi rodzinami, d... z batem. Wróg został zidentyfikowany. A jego imię UKŁAD. Utrzymał go i umocnił Okrągły Stół – wbrew nazwie, niepozbawiony kantów. Dzięki grubej kresce układ był wszędzie. Zrobił z Polski „stolik do brydża dla partii rozgrywanych między politykami, ludźmi biznesu, aktualnymi i byłymi funkcjonariuszami służb specjalnych i pospolitymi gangsterami”. Ewentualny brak dowodów stanowił „porażający dowód” winy. Winni mieli pójść do piachu. Chyba że się nawrócili na kaczyzm. Wtedy mogli nawet do rządu. Jak

Gilowska, Religa, Jasiński... To przyciągnęło do PiS Samoobronę i LPR. Chcieli mieć swój udział w podziale łupów, co gwarantował nowy układ. Tworzony przez PiS. Pod patronatem nieświętej rodziny ojca Rydzyka, a gdyby się udało ogłupić Sejm – Chrystusa Króla.

III Rzeczpospolita, jako zepsuta moralnie, miała być zamieniona na lepszy model. IV. Model do składania. Obietnic wyborczych. Dało się nabrać 27 proc. głosujących. Co dziesiąty uprawniony uwierzył, że „warto być Polakiem” nowej generacji. Wystarczyło do przejęcia przez Kaczyńskich władzy absolutnej. Zamiast Polski solidarnej zafundowali obywatelom policyjną. Zawłaszczyli, co było do zawłaszczenia. Koalicjantów nie pomijając. Mają władzę ustawodawczą, wykonawczą i przynajmniej część sądowniczej. Mściciele Ziobro i Kamiński sterują prokuraturą i Centralnym Biurem Antykorupcyjnym. Stworzyli nowe służby, które stoją na straży bezprawia i niesprawiedliwości. Wciąż

tworzą nowe afery, żeby mieć co wykrywać. Choć nawet to idzie im słabo, premier chwali. Dla swoich jest dobrym wujkiem. Dla reszty – bezlitosnym dyktatorem. Dzieli profity i społeczeństwo. Rządzi i raz zdobytej władzy nie odda. Głośno zapewnia, że „trzeba iść do przodu, ku Polsce solidarnej”, że „w tym kierunku iść chce i będzie w dalszym ciągu w tym kierunku maszerować”. Cichcem majstruje przy ordynacji wyborczej i przy okręgach. Stale coś tuszuje i bagatelizuje, a i tak na światło dzienne wychodzi afera za aferą. Gdzie PiS, tam smród. W rządzie jak nie OZI, to OCHUI. Jak nie korupcja polityczna, to zwyczajna. Jak nie taxi-Jurgiel, to taxi-Serafin i wieśmaki. Jak nie doping w Lipcu, to narkotyki w Piłce. W odróżnieniu od Marcinkiewicza, Jarosław Kaczyński nawet nie udaje, że jest premierem wszystkich Polaków. No bo co on, inteligent z Żoliborza, może mieć wspólnego z łże-elitami i hołotą z PRL? Tyle, co prezydent z dziadami. Mają spieprzać. Zostawić pole, żeby wszyscy ludzie prezydenta i premiera mogli stać „i tam, gdzie wtedy, i tam, gdzie ZOMO”, i tutaj, gdzie jest Polska. Zaściankowa, ksenofobiczna, antysemicka, słabo wykształcona, antyinteligencka, ale katolicka i dająca siłę swojemu rządowi. Obcy nie powinni widzieć trądu w Pałacu Prawa i Sprawiedliwości. JOANNA SENYSZYN PS Zapraszam na www.senyszyn.blog. onet.pl

Poległemu JPII RACJA Polskiej Lewicy skierowała (22.03.2006 r.) sprzeciw do Urzędu Miasta Torunia wobec „dyslokacji pomnika – głazu pamiątkowego ku czci poległych i zamordowanych w walkach z hitlerowskim najeźdźcą w latach 1939–1945”, usytuowanego przy Wałach gen. Sikorskiego. Uzyskaliśmy odpowiedź, której już pierwszy akapit „wyjaśniał”, iż stało się tak „ze względu na fakt, że dotychczasowe miejsce głazu nie było miejscem kaźni (…)”. Coś tutaj się chyba komuś poplątało: przykładowe „pomniki głazy” z wyraźną inskrypcją itp. są przecież miejscami pamięci, niekoniecznie odpowiednikami cmentarzy. Stawia się je często w miejscach szczególnie eksponowanych. W tym akurat przypadku – upamiętniającym cierpienie naszego narodu, naszej ojczyzny, ofiarę życia i krwi naszych bliskich... Rada Miasta „przekwaterowała” pomnik głaz w niedalekie pobliże innego jeszcze symbolu martyrologii, tworząc w ten sposób enklawę wspomnień i symboli. Dalszym jednak ciągiem uzasadnienia tej przeprowadzki – w najpoważniejszym tonie – była zaplanowana budowa Muzeum Sztuki Współczesnej, która jakoby „uniemożliwiała pozostawienie głazu” (cyt. jw.), a obecnie „będzie można lepiej zagospodarować ten teren (gdzie stał poprzednio pomnikowy głaz), dostosowując (go) do aktualnych potrzeb w związku z organizacją uroczystości miejskich”. Minęło zaledwie kilka pracowitych miesięcy, powstała w zarysie bryła przyszłego muzeum i doczekaliśmy się niemałej niespodzianki. 2 czerwca ogłoszono uroczyste odsłonięcie trzeciego już w Toruniu pomnika... Jana Pawła II. Gdzież został on usytuowany? Właśnie na tym odzyskanym poprzednio skrawku poprzedniego skweru, przy masywie przyszłego Muzeum Sztuki Współczesnej! Czy zatem tenże pomnik nie przeszkadza aby wznoszonemu budynkowi (jak poprzednik)? Ale dość wisielczego humoru. Boli jednak kolejność przyczyn i skutków oraz narzucająca się gorycz domysłów. W Toruniu jest wszakże wyjątkowa obfitość wspaniałych skwerów, alei, zakątków i otwartych perspektyw. Pamiętnego pomnika głazu nie obroniła szlachetna pamięć o śmierci i upodleniu. Józef Ziółkowski, RACJA PL w Toruniu

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

Fot. W.K.

Na zakupach: – Chodź, wejdziemy tutaj, muszę kupić staremu jakiś prezent na imieniny. – Masz jakiś pomysł? – Myślałam o portfelu. O, może ten... – Zwariowałaś, po co żonatemu facetowi taki wielki portfel?! ¤¤¤ Na plaży ciasno jak cholera – ni przejść, ni się gdzieś położyć. Pani w średnim wieku do młodego chłopaka, który stara się tuż obok niej znaleźć skrawek wolnego piasku: – A pan co się tak przytula do mojego kocyka? Aż tak się panu podobam (tu znaczące trzepotanie rzęsami...)? – Nie, skądże... – To idź pan gdzie indziej. Daj pan innym szansę...

ŚWIAT SIĘ ŚMIEJE

23

Tadeusz Rydzyk przeprosił jednak prezydenta! Ojciec dyrektor zadzwonił do Pałacu Namiestnikowskiego: – Jarosław? – Nie, Lech. – A, to przepraszam... ¤¤¤ Do Torunia przyjechał prezes pewnej wielkiej firmy. Jednym z punktów jego pobytu w mieście była wizyta w siedzibie Radia Maryja. Podczas wielce kulturalnego spotkanka w sześcioro oczu (tłumacz) doszło do małego nieporozumienia: – What is your favorite classical composer? – Pan prezes pyta, jaki jest ulubiony kompozytor muzyki klasycznej ojca dyrektora. – Wagner. A niech pan spyta, jaki jego. – My? Bach. – Wiedziałem! Wiedziałem, że to szatan! Won mi z Radyja! ¤¤¤ Prałat Jankowski zaprosił do siebie najsłynniejszego na świecie kipera win – Roberta Parkera. Ten zakosztował prałaciego winka „Monsignore”, popłukał, wypluł. Zmarszczył brew, jakby z niedowierzaniem, i łyknął powtórnie. Żyła mu wyszła na czoło. Wypluł. Nalał do kieliszka, popatrzył pod światło i popadł w zadumę. Wodząc oczyma po pokoju, trafił wreszcie wzrokiem na koloratkę ks. Henryka i wtedy uśmiech zrozumienia rozjaśnił mu twarz. – Chrzczone? – zapytał. ¤¤¤ Wycieczka szkolna odwiedza budynek parlamentu. Dzieci zwiedzają salę obrad i salę posiedzeń Rady Ministrów, w której to mają okazję spotkać się z premierem Jarosławem Kaczyńskim. Następnie wycieczka udaje się do Pałacu Prezydenckiego i w sali audiencyjnej przyjmuje ją prezydent Lech Kaczyński. Po powrocie do szkoły pani wychowawczyni pyta się klasy: – No to, dzieci, powiedzcie, czego się dzisiaj nauczyliście? Może ty, Jasiu, pierwszy powiesz? Jasiu wstaje, przeciera rękawem nos i mówi: – Że kłamstwo ma krótkie nogi, proszę pani.

KRZYŻÓWKA POZIOMO: 3) Łza zimy, 9) Kłusowniczy samostrzał, 11) Poławiana i zjadana, 12) Nagły do rywala, 13) Gubi igły na zimę, 14) Fiolka z lekiem, 15) Podwyższenie na przemówienie, 18) Kontrastuje z żytem, 19) Po raz wtóry do matury, 23) Trzeba ją zawsze zachować, 25) Mogę ją zwać nałogiem, 28) Atak na Pałac Zimowy, 29) Kółeczka w roleczkach, 32) Satyryczne pantofelki, 33) Systemowa przebudowa, 34) Zachwyca w Katowicach, 35) Ekspens, 36) Towarzyszy ciemnocie, 37) Jeden wykrzykuje, reszta wiosłuje. PIONOWO: 1) Macie go przy armacie, 2) W przedziale, na pokładzie lub w kajucie, 3) Gdy się go rzekło, klamka zapadła, 4) Z lepiku w słoiku, 5) Zamieszkał u Polańskiego, 6) Do łapania czasu, 7) Lawy po boku stoku, 8) Czasem w rodzinie się nawinie, 10) Zgłębia arkana w spódnicy, 16) Cały czas zielony, 17) Pospolicie o dobrym apetycie, 20) Miodowy koncern, 21) W ładną noc ma pracy moc, 22) Astry na golfie, 24) Nad przepaścią Gonczarowa, 25) Żer panter, 26) O gwałtowności waszmości, 27) Obca w kantorze, 30) Łysieje na drodze, 31) Kołnierz w czasach Zygmunta III. Rozwiązanie krzyżówki z numeru 28/2007: „Brudnemu chlew na myśli”. Nagrody otrzymują: Czesław Kaproń z Biłgoraju, Wojciech Jarentowski z Kalisza, Marek Kołton z Tarnowskich Gór. Gratulujemy! Aby wziąć udział w losowaniu nagród, wystarczy w terminie 10 dni od ukazania się aktualnego numeru „FiM” przesłać hasło krzyżówki e-mailem na: [email protected] lub pocztą WYŁĄCZNIE NA KARTKACH POCZTOWYCH na adres redakcji podany w stopce. W rozwiązaniu prosimy podać numer tygodnika oraz adres, na który mamy wysłać nagrody. TYGODNIK FAKTY i MITY (ISSN 356441); Prezes zarządu i redaktor naczelny: Roman Kotliński (Jonasz); Zastępca red. naczelnego: Marek Szenborn; Sekretarz redakcji: Adam Cioch; Dział reportażu: Ryszard Poradowski – tel. (42) 630 72 33; Dział historyczno-religijny: Bolesław Parma, e-mail: [email protected]; Redaktor graficzny: Tomasz Kapuściński; Dział promocji i reklamy: tel. (42) 630 73 27; Dział łączności z czytelnikami: (42) 639 85 41; Adres redakcji: 90-601 Łódź, ul. Zielona 15; e-mail: [email protected], tel./faks (42) 630 70 65; Wydawca: „BŁAJA News” Sp. z o.o.; Sekretariat: tel./faks (42) 630 70 65; Druk: POLSKAPRESSE w Łodzi. Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych oraz zastrzega sobie prawo do adiustacji i skracania tekstów. WARUNKI PRENUMERATY: 1. W Polsce przedpłaty przyjmują: a) Urzędy pocztowe i listonosze. Cena prenumeraty – 39 zł za jeden kwartał; b) RUCH SA. Wpłaty przyjmują jednostki kolportażowe RUCH SA w miejscu zamieszkania prenumeratora. 2. Prenumerata zagraniczna: Wpłaty w PLN przyjmuje jednostka RUCH SA Oddział Krajowej Dystrybucji Prasy na konto w PEKAO SA IV O/Warszawa nr 68124010531111000004430494 lub w kasie Oddziału. Informacji o warunkach prenumeraty udziela ww. Oddział: 01-248 Warszawa, ul. Jana Kazimierza 31/33, tel.: 0 (prefiks) 22 532 87 31, 532 88 16, 532 88 19; infolinia 0 800 12 00 29. Prenumerata zagraniczna RUCH SA płatna kartą płatniczą na www.ruch.pol.pl 3. Prenumerata w Niemczech: Verlag Hûbsch & CO., Dortmund, tel. 0 231 101948, fax 0 231 7213326. 4. Dystrybutorzy w USA: New York – European Distribution Inc., tel. (718) 782 1135; Chicago – J&B Distributing c.o., tel. (773) 736 6171; Lowell International c.o., tel. (847) 349 1002. 5. Dystrybutor w Kanadzie: Mississauga – Vartex Distributing Inc., tel. (905) 624 4726. Księgarnia „Pegaz” – Polska Plaza Wisła, tel. (905) 238 9994. 6. Prenumerata redakcyjna: cena 39 zł. Wpłaty (przekaz pocztowy) dokonywać na adres: BŁAJA NEWS, 90-601 Łódź, ul. Zielona 15. 7. Zagraniczna prenumerata elektroniczna: [email protected]. Szczegółowe informacje na stronie internetowej http://www.faktyimity.pl Prenumerator upoważnia firmę „BŁAJA News” Sp. z o.o. ul. Zielona 15, 90-601 Łódź, NIP: 725-00-20-898 do wystawienia faktury VAT na prenumeratę tygodnika „Fakty i Mity” bez podpisu.

24

ŚWIĘTUSZENIE

Leżenie krzyżem

Kapliczka – pamiątka pobytu JPII w Sopocie. Na polskich plażach powstaje tyle krzyży (Rewal, „FiM” 9/2007) i kaplic, że strach się opalać. Obraza uczuć religijnych gotowa! Fot. AK

Rys. Tomasz Kapuściński

Nr 30 (386) 27 VII – 2 VIII 2007 r.

JAJA JAK BIRETY

N

ie było i nie ma w obowiązującym kanonie lektur „Faraona” Bolesława Prusa – powieści historycznej. Kilkadziesiąt lat temu rozsławił ją na cały świat film Kawalerowicza z Zelnikiem w roli głównej. Szkoda, że młode pokolenie tylko dzięki telewizji, i to najczęściej przez przypadek, może poznać poruszaną w niej problematykę... A jest się nad czym zastanawiać, skoro ponad 3000 lat po opisanych wydarzeniach – w całkowicie odmiennej kulturze i przy nieporównywalnych okolicznościach politycznych – tak zadziwiająco aktualne może wydawać się narzekanie Ramzesa XIII, następcy tronu egipskiego: „Jestem najnieszczęśliwszym człowiekiem w Egipcie! Niedługo nawet w moim łóżku będę znajdować kapłanów...”. Dzieło Prusa to nie tylko powieść o mechanizmach władzy, o antagonizmie między władzą świecką a duchową i „o wyższości jego świątobliwości kapłana nad jego świątobliwością faraonem”, lecz przede wszystkim o wyższości nauki i wiedzy nad ciemnotą i niewiedzą. W walce między Herhorem a Ramzesem zwyciężył ten, który skuteczniej tę wiedzę wykorzystał. I choć sam fakt jej poszukiwania i wykorzystywania godny jest pochwały, to przecież Herhor oszukał nie tylko nieuczony, ciemny

NOWE LEKTUR ODCZYTANIE

Zaćmienie... tłum. On bluźnierczo zadysponował głosem „samego Ozyrysa” i sfingował cud uratowania ludu przed zagładą i sądem bogów... „Takie same sceny z pewnymi odmianami miały miejsce w całym Dolnym Egipcie (...). A gdy tłum uciekał w popłochu albo padał na ziemię, arcykapłani modlili się do Ozirisa, aby ukazał swoje oblicze, i – dzienna światłość (...) powracała na ziemię”. Czyż to nie zadziwiająco sprawna organizacja – skutecznie prowokować zamieszki tuż przed przewidzianym zaćmieniem słońca? Przeminął starożytny Egipt, pojawiły się nowe cywilizacje, nowe kultury i nowe religie, ale żądza panowania nad prostym ludem przy pomocy bogów przeminąć, cholercia, nie chce. Dziś wiedza astronomiczna nie może być wykorzystana

do zastraszania ludzi, a to właśnie dzięki upowszechnieniu nauki, która przestała być domeną kapłanów. Nie bez powodu więc w kręgu zainteresowań współczesnych guru pozostają nauki nie nazbyt ścisłe, za to ściśle powiązane z wpływem na człowieka – na jego zachowanie i stany uczuciowe. I oto na początku trzeciego tysiąclecia nowej ery rozwija się w najlepsze nowa dyscyplina – demonologia egzorcystów (zjazd w Częstochowie). Przeczytajmy rozdział 65 „Faraona”, zadziwmy się nad przemyślnością egipskich kapłanów, z pobłażliwą wyższością podumajmy nad ciemnotą egipskiego ludu, a potem weźmy do ręki np. współczesne gazety katolickie... JOLCZYK