Fakty i Mity 30-2010

Co generał robił w kabinie tupolewa

REWELACJE CZARNYCH SKRZYNEK ! Str. 3

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 30 (542) 29 LIPCA 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

Dziennikarz „FiM” podstępnie wkradł się w łaski obrońców krzyża – „Prawdziwych Polaków” i nocą z 18 na 19 lipca pełnił wraz z nimi „honorową wartę” pod Pałacem Prezydenckim. Blisko 10 godzin słuchał o Żydach, masonach i zdrajcach, którzy zamachnęli się na prezydenta. Wytrzymał. Gdyby został zdekonspirowany, byłby zapewne 97 ofiarą smoleńskiej katastrofy. ! Str. 14–15

! Str. 8

! Str. 13 ISSN 1509-460X

! Str. 23

2

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

ZAMIAST SIĘ DZIELIĆ...

FAKTY W momencie gdy oddawaliśmy ten numer „FiM” do druku, podpisano porozumienie w sprawie krzyża pod Pałacem Prezydenckim. Sygnatariusze: Kancelaria Prezydenta, kuria metropolitalna i harcerze zgodzili się co do tego, że krzyż ma zostać przeniesiony do kościoła św. Anny. Tymczasem nic o żadnym porozumieniu nie chcą słyszeć broniący krzyża „Prawdziwi Polacy”. Przewidujemy kłopoty! „Nie jestem odmóżdżonym, nieemocjonalnym cyborgiem” – oświadczył w wywiadzie talib PiS-u Joachim Brudziński. Obawiamy się, że teza ta będzie trudna do obronienia. Krystian Legierski jest gejem – czego nie ukrywa. Jest też mulatem – co z kolei widać. Być może dodatkowo czyta „Wyborczą”, jeżdżąc na rowerze – zatem Żyd i cyklista. No i ten Legierski ogłosił, że będzie kandydował w wyborach na prezydenta Warszawy. Życzymy powodzenia! Pękły dobre maniery prawej ręki Kaczyńskich, prof. Legutki. „To święte krowy, to jest tyrania mniejszości, która zdołała przejąć główne instytucje, główne ideologie w świecie zachodnim. Oni teraz dyktują warunki” – powiedział filozof o gejach i dodał, że „to umysł zniewolony”. Podziwiamy odwagę profesora w autoironii. Przemysław Babiarz, znany spiker sportowy, modlił się w jednym z warszawskich kościołów (nomen omen kapucynów) o nawrócenie gejów maszerujących w warszawskiej Paradzie Równości. Jeśli natura (Bóg?), która nie zna próżni, wysłucha modłów komentatora, to geje staną się babiarzami, a Babiarz gejem. Na wrocławskim Starym Mieście stała sobie piękna, dziewiętnastowieczna kamienica. Stała i niszczała. No to władze grodu postanowiły ją wyremontować zgodnie z wytycznymi konserwatora zabytków. Nie zdążyły. Kuria bez niczyjej zgody (twierdząc, że to jej własność) wynajęła ekipę i rozebrała budynek do fundamentów. Bezrozumni radni wściekli się i zapowiadają, że nakażą Kościołowi odtworzenie budynku w jego pierwotnej postaci. Głupi jacyś. Się tam postawi krzyż i kto podskoczy? W nocy z poniedziałku na wtorek (20 lipca) pod kołami autobusu wiozącego pielgrzymów do Lichenia zginął niczemu niewinny człowiek. Niezrażeni tragedią pątnicy ruszyli w dalszą podróż ku celowi swojej krucjaty. I to nas akurat nie dziwi. Zastanawia natomiast fakt, że do wypadku doszło w miejscowości Kaczki Średnie. Może już wystarczy tych kaczek małych, średnich i w ogóle... Prześladuje dziewczynę i robi wszystko, by jej koncerty nie dochodziły do skutku. No więc ta dziewczyna – a jest nią Doda – oddała sprawę do sądu. Jej prześladowca to Ryszard Nowak – szef Komitetu Obrony przed Sektami. Widocznie uważa, że Rabczewska to jedna wielka sekta, a może raczej sexta. „Tylko Kościół potrafi uznać swoje błędy i przeprosić” – oświadczył Watykan po publikacji dokumentu, która miała być epokowym wydarzeniem rozliczającym Kościół z pedofilii, lecz okazało się, że góra zrodziła mysz. Bezczelność Białego Papy przekroczyła już wszelkie granice przyzwoitości. Gwałcenie dzieci przez dziesięciolecia, maltretowanie sierot i wykorzystywanie malców do pracy fizycznej wielokrotnie przekraczającej ich siły nazywa się „błędami”. To co to w takim razie jest hańba, draństwo i s...syństwo? Prezydent Wenezueli Chavez, po fali krytyki jego rządów (celuje w niej hierarchia Kościoła katolickiego), zapowiedział zerwanie stosunków dyplomatycznych z Watykanem i oświadczył: „Papież wcale nie jest przedstawicielem Chrystusa na ziemi. Jezus nie potrzebuje takiego ambasadora”. Niesamowite – albo Hugo Chavez zna język polski, albo ktoś mu tłumaczy artykuły Marka Kraka z „Faktów i Mitów”. Pamiętacie jak Silvio Berlusconi dostał w facjatę modelem katedry w Mediolanie? Sprawca nie został skazany, bo okazał się nienormalny. Za to normalny premier Włoch wysupłał z kieszeni milion euro i kasiorę przekazał właścicielom katedry (tym razem prawdziwej), czyli kapucynom. Dlaczego? Bo uważa, że życie uratowała mu Zawsze Dziewica. O ile pamiętamy, to Berlusconi nie miał do tej pory specjalnego nabożeństwa do dziewic. No ale teraz będzie nabożeństwo, że ho, ho... W Kalifornii, a dokładniej w Sacramento, zauważono ślad diabła. Objawił się ów ślad na wielkim murze biblioteki miejskiej. Mowa o billboardzie, na którym zobaczyć można opasły tom Biblii i napis: „Uwaga! Pogarszam możliwość racjonalnego osądu”. Organizacja „Sacramento-based Pacific Justice Institute” grozi dyrekcji biblioteki sądem. Ostatecznym?

Róbmy swoje olitycy i media karmią nas nieustannie Smoleńskiem i krzyżem pod Pałacem Prezydenckim, choć tak naprawdę karmią tym siebie. I to dosłownie. Kaczyński już dawno przegrał wybory, ale chwili oddechu od jego nienawistnej facjaty i chorych majaczeń próżno wyczekiwać. Nikt, nawet Palikot, nie powie głośno, że treść wystąpień Jarosława to materiał i pole do popisu dla psychiatry, a nie dla ogólnopolskich stacji telewizyjnych i dzienników. Tylko patrzeć, jak różni „eksperci” całkiem poważnie wezmą się za badanie kaczej hipotezy, według której wrogie uczucia względem jego brata miały bezpośredni wpływ na powstanie mgły, stres pilotów, a może nawet zaburzenie pracy silników Tu-154. Owszem, są ponoć magicy, którzy siłą woli wyginają widelce i przesuwają na stole monety. Ale żeby zaraz strącać samoloty? Kaczora pełno wszędzie. Po klęsce wyborczej dokonała się w nim kolejna „przemiana” (zbawiciel to czy kameleon?) i znów pokazał twarz bezwzględnego, cynicznego gracza, który dla władzy wykorzysta wszystko i wszystkich. Niektórzy byli tym zaskoczeni... W ramach „nowego pokoju” J.K. domaga się uczynienia ze swojego zmarłego brata świeckiego świętego, patrona wymarzonej IV RP. No cóż, faktem jest, że żaden prezydent na świecie nie odszedł dotąd w takim stylu. Do 10 kwietnia 2010 r. zabieranie ze sobą na tamten świat orszaku przybocznych było domeną wyłącznie starożytnych władców, i to nielicznych. Nawet pierwszy cesarz Chin wolał armię rzeźbioną w terakocie niż taką z krwi i kości. Ale dajmy pokój zmarłym, pamiętając, jak okrutnie zemściło się ciągłe zawracanie duszy ofiarom Katynia. Na szczęście mamy krzyż na Krakowskim Przedmieściu – symbol tych dwóch wielkich tragedii – który jako taki idealnie nadaje się do świątyni Opatrzności Bożej. Niniejszym postuluję, aby w jednej z jej naw umiejscowić ołtarz: u góry aniołek trzyma szarfę ze złotym napisem A.D. 2010; pod nim, na tle obłoczków, podwieszony model – replika Tu-154 z relikwią w postaci grzyba ze smoleńskiego lasu w środku; poniżej obraz owalny przedstawiający dwa walczące żywioły – powódź stulecia i wielką suszę. Na ołtarzu można rozłożyć czarną folię i umieścić na niej figurkę Lecha w ruskiej trumnie. Sam prałat Jankowski byłby dumny z takiej konstrukcji. Pod obrazem warto zostawić trochę miejsca – wszak rok się jeszcze nie skończył, a opatrzność działa nieustannie. Po takim upamiętnieniu może wreszcie zamkną temat. Ale jeśli Jarkowi, Jurkowi i różnym innym Brudzińskim będzie wciąż mało, to należy każdemu z nich postawić krzyż (ale taki co najmniej 3-metrowy!) przed samym wejściem do chałupy. I niech jeden z drugim spróbuje usunąć krzyż! Już stowarzyszenie Instytut im. ks. Piotra Skargi się nimi zajmie. Są wreszcie ciekawsze i ważniejsze tematy do Polaków rozmów niż wojna polsko-wolska albo też roztrząsanie bez końca, czy premier Tusk „ma krew na rękach” i jest faktycznym „mordercą”, czy tylko nieumyślnym, „bezwzględnym, cynicznym politykiem”. Wakacje to najlepszy czas na wzajemne poznanie się i snucie planów na przyszłość. Narzekamy na kler i polityków. I tyle. A historia uczy, że mają oni tym większą władzę nad nami, im mniej zorganizowane jest społeczeństwo. Im mniejszy jest tzw. kapitał zaufania społecznego, czyli wola i chęć wspólnego działania, tym chętniej biskupi i władza świecka wchodzą z butami w nasze życie. Powód? Życie nie znosi próżni i tam, gdzie MY nie potrafimy sami się zorganizować, ONI tworzą najróżniejsze agendy mające rozwiązać nasze problemy. A jak to robią (za nasze pieniądze) – doskonale wiemy. Niestety, chęć wspólnego działania wśród Polek i Polaków jest mizerna, bowiem nie znamy się i nie ufamy sobie nawzajem. Te nieufności i podziały, w trosce o swój monopol na rząd dusz, podsyca Kościół, a za nim radykalna prawica. W przypadku dualistycznego Kościoła jest to naturalne i trwa od zarania dziejów: zawsze byli grzesznicy i święci, barany i owce, naród wybrany i cała reszta do wybicia. PiS tylko te wzory uaktualnił: postkomuna i patrioci, zlustrowani negatywnie i pozytywnie, lekarze i pacjenci, antagoniści i obrońcy krzyża, liberałowie i narodowcy. Jednym słowem ZOMO i cała reszta. Zasada dziel i rządź sprawdza się zawsze. Człowiek wrogo nastawiony lub bojący się drugiego jest bardziej podatny na

P

manipulację. Z tego bierze się „autorytet” księży w mniejszych miejscowościach. Dzięki odpowiednio dozowanej presji, polegającej na przykład na wskazywaniu paluchem grzeszników i tych, którzy nie dają ofiar, kontrolują oni życie społeczne. Sprawiają wrażenie, że jako jedyni wiedzą wszystko o wszystkich. Nie opłaca się więc buntować, bo ksiądz może zablokować mój start w gminnym przetargu – myśli lokalny przedsiębiorca, a i pani nauczycielka wie, że jak podskoczy proboszczowi, to może stracić posadę w szkole. O trzęsących portkami politykach i samorządowcach nawet szkoda gadać. Samotni i podzieleni Polacy, niczym współcześni niewolnicy, zdani są na pomysły władzy i „wszechwładzę” kleru. Możemy się jednak z tej niebezpiecznej pułapki wyrwać. Strach przed założeniem spółki bądź spółdzielni można przełamać. Na początek... profesjonalnie skonstruowaną umową. W latach 90. XIX wieku krakowskim feministkom udało się zbudować miniosiedle dla kobiet – urzędniczek poczty. A przecież można zacząć od znacznie mniejszych projektów. Ot choćby wspólnych zakupów dla kilku rodzin. Już teraz w internecie skrzykują się chętni z dzielnicy do wspólnych wypadów (ceny negocjowane), na przykład po sprzęt RTV czy AGD. Na giełdach rolnych można w cenach hurtowych kupić owoce i warzywa. To się opłaca i sprzyja integracji, zawieraniu znajomości. W większych miastach powstają pierwsze tzw. banki czasu. Jest to wzajemna wymiana usług pomiędzy mieszkańcami jednego osiedla, ulicy czy bloku – na przykład nauczyciel udziela korepetycji dziecku księgowej, a ta w zamian rozlicza mu rodzinę itp. Ludzie ci nie tylko oszczędzają, ale tworzą z czasem wspólnotę, która jest gotowa do podjęcia większych wyzwań. Takie banki z czasem rozwijają się w spółdzielnie osiedlowe, które doceniła nawet Unia Europejska i wsparła ich działania poważnymi środkami w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Możemy także pomyśleć o stworzeniu własnego obywatelskiego internetowego forum dyskusyjnego. Po co rozlepiać karteczki na przystankach, skoro to samo ogłoszenie można za darmo zamieścić na forum osiedla? Polak naprawdę potrafi. Przykład dawali nam już nasi przodkowie z przełomu XIX i XX wieku. To wtedy, pod zaborami, powstały pierwsze spółdzielnie. To w nich ludzie niemal bez kapitału, pracując razem, budowali własne osiedla, tworzyli firmy i fundusze. Dorównywała nam wówczas tylko Dania. Dziś 49 proc. PKB Danii powstaje w spółdzielniach, a kraj ten jest liderem rankingów zaufania społecznego i najwyższej jakości życia. Nasze elity rozwaliły spółdzielnie na początku lat 90. ubiegłego wieku pod hasłem walki z nomenklaturą. A wystarczyło je trochę przebudować. Dlaczego w Warszawie jedynym samorządowym programem stypendialnym dla ubogich, acz zdolnych małolatów jest fundacja im. JPII? Dlaczego oddano władzę nad duchem dzieci i młodzieży Kościołowi? Gdyby warszawscy przedsiębiorcy zrzucili się i utworzyli, wzorem na przykład Nidzicy, własny fundusz stypendialny, władza i kler nie mieliby nic do gadania. A współczesny klaster firm lotniczych na Podkarpaciu? Ich szefowie zrozumieli, że tylko razem są w stanie wygrać rywalizację. Właściciele świętokrzyskich firm transportowych powołali własne zrzeszenie, które dba o to, żeby rozkłady jazdy kilkudziesięciu firm były dostępne w jednym miejscu, a dworzec busów lśnił czystością. To przyjaciele zbudowali w garażu z niczego takie firmy jak Atlas czy zielonogórski światowy potentat w produkcji dekoderów satelitarnych i cyfrowych ADB. Można pogodzić chęć zysku, egoizm i wspólne działanie? Można. Wykorzystajmy tegoroczne lato na rozmowę o tym, co zrobić, aby odzyskać nasz piękny kraj dla nas i naszych dzieci. Zamiast nawijać o Smoleńsku i krzyżu, pomyślmy, jak stworzyć wspólnie punkt przedszkolny, tak aby nie wyprzedziła nas miejscowa parafia, która będzie indoktrynować nasze dzieci za nasze pieniądze. Pomyślmy w gronie przyjaciół czy sąsiadów, jak razem wykorzystać biznesowe pomysły. Nie dajmy się ograbić z poczucia wspólnoty, nie dajmy się podzielić. Podzielonym, skłóconym i przestraszonym społeczeństwem łatwiej się rządzi. Dał nam przykład Jurek Owsiak, jak zwyciężać mamy! JONASZ

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r. olskim ekspertom udało się odczytać nieco więcej rozmów z kokpitu rozbitego pod Smoleńskiem samolotu, niż ujawniono w zapisach rozszyfrowanych przez Rosjan. Fakt ten potwierdził oficjalnie prokurator generalny Andrzej Seremet, podkreślając przy tym, że chodzi o kilkanaście nowych słów, które nie mają żadnego znaczenia dla weryfikowanych w śledztwie hipotez. Poinformował ponadto, że specjaliści z Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie zakończyli już odszumianie taśm z tzw. czarnych skrzynek i przystąpili do ponownego ich odsłuchu, a prace powinny zostać zakończone w okolicach października br., po którym to terminie prokuratura przedstawi opinii publicznej wszystkie stenogramy. Co konkretnie udało się usłyszeć podczas pierwszego etapu badań,

P

jednak, że nie jest pewne, czy zdanie to wypowiada Protasiuk”. Gazeta wyjaśniła, że dała się wyprzedzić TVN-owi tylko dlatego, że nie zdołała „przechlapania” jednoznacznie potwierdzić, ale owo zdanie wypowiedziano tuż przed lub tuż po wejściu do kabiny pilotów gen. broni Andrzeja Błasika, dowódcy Sił Powietrznych; ! 16 lipca – dziennikowi „Polska The Times”, postawionemu przez konkurencję pod ścianą, „udało się ustalić”, że „na nagraniach czarnych skrzynek jest więcej tego typu wypowiadanych zdań. Jedno z nich – według osoby zbliżonej do śledztwa – nie zostało jednak zawarte w upublicznionym stenogramie. Miało ono brzmieć: »To patrzcie, jak lądują debeściaki«. Prawdopodobnie stwierdzenie to padło tuż po tym, jak załoga samolotu Jak-40

GORĄCY TEMAT Zebraliśmy więc przy jednym stole trzech fachowców: eksperta zbliżonego do zespołu badającego czarne skrzynki (będziemy go dalej oznaczać symbolem E1), byłego pilota wojskowego, a obecnie doradcę członka Komisji Badania Wypadków Lotniczych (E2) i czynnego dowódcę z Sił Powietrznych (E3). Oto co nam powiedzieli: E1: – Na tym etapie badań mamy zaledwie ogólny obraz wydarzeń i atmosfery w kokpicie, gdzie panował ruch jak przy kasie w supermarkecie. Jest dużo pytań, na które znajdziemy odpowiedź, ale próba udzielenia jej dzisiaj jest zwykłym nadużyciem. Wciąż jeszcze na przykład nie wiadomo, czy Mariusz Kazana ze stenogramów (szef protokołu dyplomatycznego, któremu przypisywano dotychczas słowa: „Na razie nie ma decyzji prezydenta, co

wiesz, wtedy zapierdala do Poznania”, o czym drugi pilot mjr Robert Grzywna dowiedział się od bliżej nieokreślonego „dowódcy”. E1: – Kilkanaście sekund przed tą wymianą zdań generał Błasik zajrzał do kabiny i coś powiedział do pilotów (jego słów jeszcze nie rozszyfrowano), po czym wyszedł. E2: – Rosjanie tego nie rozgryźli, bo nie znali niuansów. Otóż piloci obrabiają w tym momencie tyłek Błasikowi, który miał przejść do Kwatery Głównej NATO w Norfolk na przydzielone Polsce stanowisko czterogwiazdkowego generała. Był jednym z kandydatów, ponieważ za kilka dni kończyła mu się kadencja w Siłach Powietrznych, a prezydencki szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Aleksander Szczygło silnie go popierał. Ironizując dalej, że brakuje mu 40 godzin,

Siła bezwładności Już wiadomo, co robił szef Sił Powietrznych w kabinie pilotów prezydenckiego Tu-154... Seremet nie ujawnił, czemu oczywiście trudno się dziwić, bo przecież szumu informacyjnego wywoływanego pojawiającymi się tu i ówdzie rzekomymi „przeciekami” z laboratoriów nie oczyszczą najbardziej wymyślne urządzenia... Przypomnijmy, co ostatnio opinii publicznej zaserwowano: ! 14 lipca – telewizja TVN nadała newsa, jakoby „dotarła do kolejnego fragmentu odczytanego stenogramu (wcześniej oznaczonego jako »niezrozumiały«) z ostatnich minut lotu prezydenckiego Tu-154. To nieoficjalne informacje. »Jak nie wyląduję/wylądujemy, to mnie zabiją/zabije« – tak mają brzmieć słowa wypowiedziane przez kapitana Arkadiusza Protasiuka kilkadziesiąt sekund przed katastrofą. Nie wiadomo, w jakim kontekście padły te słowa. Prokuratura nie chciała się wypowiadać w tej sprawie. Krakowski Instytut Ekspertyz Sądowych zajmujący się odczytywaniem zapisu z czarnej skrzynki nie chciał komentować doniesień”. Bo i cóż tu komentować, skoro stacja twierdzi, że co najmniej widziała stenogram, a nie potrafi skojarzyć słów z godziną ich wypowiedzenia?; ! 15 lipca – nie chcąc pozostać w tyle, „Gazeta Wyborcza” wypaliła, że jeszcze przed drugą turą wyborów prezydenckich jej „(...) informator uczestniczący w pracach rosyjskiego Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego mówił, że o 8.16 czasu warszawskiego, czyli 25 minut przed katastrofą, Protasiuk powiedział: »Jeśli nie wyląduję, będę miał przechlapane (przewalone)«. Inna osoba, która doskonale zna przebieg wyjaśniania katastrofy, ostrzegała

dalej robić” wypowiedziane o godz. 8:30:32,7 po zgłoszeniu przez kpt. Protasiuka, że mogą być kłopoty z wylądowaniem w Smoleńsku – dop. red.) to faktycznie Kazana. Mamy natomiast znamienną wiedzę (o wiele bardziej istotną niż te bzdury, kto kogo zabije lub czy będzie miał przechlapane), kiedy po raz pierwszy i w jakim celu generał Błasik pojawił się w kabinie pilotów.

piloci mają na myśli dodatek za latanie, czyli „normę lot”. E1: – Ich pokpiwanie nie wzięło się z niczego, bo rozmawiali o przełożonym, sprowokowani jego zapowiedzią, że za chwilę wróci. E2: – Innymi słowy: nie przyszedł do kabiny, żeby wspomagać, bo na decyzję o lądowaniu mieli jeszcze trochę czasu, ale po to, żeby odfajkować godziny i mieć z tego dodatkową kasę.

poinformowała prezydenckiego Tu-154 o pogarszającej się pogodzie i nieudanej przez to próbie posadzenia na pasie startowym w Smoleńsku wojskowego iła”. Pogłosek tego rodzaju znamy wiele. A o czym wiadomo już z całą pewnością? Zapis czarnych skrzynek analizowany jest równolegle w dwóch instytucjach: Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji w Warszawie (na zlecenie Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego) oraz Pracowni Analizy Mowy i Nagrań cieszącego się światową sławą krakowskiego Instytutu Ekspertyz Sądowych (dla prokuratury). Żadna z nich nie udziela informacji. Nawet tak banal- Generał Błasik otrzymuje nominację na szefa Sił Powietrznych nych, jak liczba speSięgamy do oficjalnych stenogracjalistów zajmujących się taśmami. E3: – Gdy w 2007 r. Błasik zomów przekazanych przez stronę ro– Sparzyliśmy się, wpuszczając stał szefem Sił Powietrznych, miał syjską. Widzimy, że samolot rozbił dziennikarzy poważnych zdawać by ciut ponad 1400 godzin nalotu żysię o godz. 8:41:02 (czasu polskiesię mogło mediów, żeby pokazać naciowego. W sierpniu 2009 r. na Święgo), a niespełna 40 minut wcześniej sze pracownie i sprzęt. I tylko po to. cie Lotnictwa został wyróżniony przez (między godziną 8:03:20 a 8:04:58) Później okazało się, że wykorzystyministra obrony Bogdana Klicha w kabinie toczyła się rozmowa (przewali te wizyty do uwiarygadniania odznaką, na którą bardzo choroplatana korespondencją radiową plotek i sugerowania między wierwał: „Zasłużony pilot RP”. Warunz wieżą kontrolną w Mińsku) o kimś, szami rzekomych przecieków z nakiem jej otrzymania jest posiadanie kto wybiera się „za wielką wodę szej strony – tłumaczy odmowę minimum 2000 godzin i 20 lat bezna czterogwiazdkowego generała. I teudzielenia jakiejkolwiek merytoryczawaryjnego latania. Ten nalot teoraz tak zapierdala, bo musi jeszcze nej wypowiedzi dyrektorka Instyturetycznie robił na samolocie Jak-40. nalatać 40 godzin, a jak nie może, to tu dr Maria Kała. A to by znaczyło, że wylatywał

3

po 300 godzin rocznie, co w jego przypadku było czystą fikcją. Skoro w kabinie jest mowa o 40 godzinach, to znaczy, że po otrzymaniu odznaki już tak „intensywnie” nie latał. Chłopcy doskonale o tym wiedzieli, bo wozili go jako pasażera, dysponenta i nierzadko drugiego pilota, czyli de facto pasażera, który tylko posiedział sobie na prawym fotelu. E1: – O godz. 8:08:34, cztery minuty po tym, jak nierozpoznany w stenogramie głos (dzisiaj wiemy na 99 proc., że należał do Protasiuka) powiedział: „To będzie... makabra będzie. Nie będzie nic widać”, Grzywna zapytał: „Postanowiliście?”. Początkowo nie mieliśmy bladego pojęcia, jak to ugryźć... E2: – Pierwszy pilot, zamiast samemu zadecydować, rozmawiał z obecnym w kabinie decydentem (jeszcze nie zidentyfikowanym), co robić, a drugi ich nie słyszał, bo miał słuchawki na uszach, więc chciał się upewnić, jaka jest decyzja w kwestii lądowania. E3: – To potwierdza niestety, że w kabinie panował niedopuszczalny rozgardiasz i jakaś zdumiewająca bezwładność, skoro Protasiuk nie czuł się na siłach, żeby tych wszystkich ważnych doradców i konsultantów stamtąd wyp...ć, do czego zresztą miał święte prawo. No cóż, tak ich szkolimy... E1: – Tylko nagranie ostatnich ośmiu minut lotu, gdzieś tak od 8:33, jest czyste, bo ci mądrale siedzieli już przypięci pasami do foteli i nikt się nie wcinał. E3: – Tym niemniej rozwalili się przez ewidentne błędy pilotów. Popatrzcie: o 8:30:10 są na wysokości 1500 m, natomiast o 8:32:05 mają 1000, czyli 500 przebyli w 125 sekund, zniżając się z prędkością ok. 4 m/s. O 8:34:54 mają 800 metrów – podobnie ok. 4 m/s zniżania, a kontroler ich ponagla do ziemi, bo żeby usiąść, powinni już być niżej. Mamy godzinę 8:37:02, gdy porucznik Artur Wosztyl (dowódca samolotu Jak-40, który wylądował wcześniej w Smoleńsku) przekazuje im, że widoczność pozioma sięga zaledwie 200 m, czyli wynosi pięć razy mniej niż minimum bezpieczeństwa na tym lotnisku. Zamiast natychmiast przerwać manewr i uciekać na zapasowe, oni dalej schodzili. Od wysokości 250 do 20 m (uzyskanej o 8:40:55, czyli 7 sek. przed katastrofą) zniżali się ze średnią prędkością ok. 10 m/s zamiast 2–3 m/s, co jest po prostu kryminałem i już gwarantowało, że się rozpieprzą. Radiowysokościomierz ustawili sobie na 100 m. Gdy zadzwonił, a wciąż nie widzieli pasa, próbowali się ratować, ale chyba nikt ich wcześniej nie nauczył, że zanim ten samolot nabierze silnikami pełnej mocy, straci jeszcze 60–120 m, w zależności od ciężaru. E2: – Ale teoria spiskowa jest bardziej atrakcyjna... ANNA TARCZYŃSKA

4

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

Z NOTATNIKA HERETYKA

POLKA POTRAFI

Gastroseksualny metroseksualista Począwszy od bieżącego roku, mężczyzna, któremu urodziło się dzieciątko, podobnie jak szczęśliwa położnica, może udać się na okolicznościowy urlop – w tym przypadku tak zwany tacierzyński. Dodatkowe wolne to zaledwie siedem dni, ale od 2012 roku – dwa tygodnie. Można je wziąć w ciągu 12 miesięcy od narodzin dziecka. Niestety, do tej pory przynajmniej, zaledwie ok. 6 tysięcy tatusiów – na setki tysięcy uprawnionych – zechciało wziąć urlop przeznaczony na siedzenie w domu z nowo narodzonym potomstwem. Wizerunek macho i zarabiającej głowy rodziny ma się tak dobrze? Niekoniecznie... Jak twierdzą znawcy tematu, „tacierzyński” to na razie nowość i trzeba trochę czasu, aby stał się modny. A będzie modny – nikt nie ma co do tego wątpliwości. Równouprawnione panie, które sprawdzają się w rolach do tej pory typowo męskich, wychowały sobie kilka odmian mężczyzn, których nasze babki i prababki jak nic uznałyby za zniewieściałych. Prawdziwą rewolucję widać na porodówkach. Nie tak dawno panowie praktycznie nie mieli tam wstępu,

dziś coraz częściej uczestniczą w narodzinach potomka. W Polsce na porody rodzinne decyduje się miej więcej jedna trzecia par. Do lamusa odchodzi model nieogolonego, zaniedbanego macho. Pojawił się nowy superman, wyprodukowany przez kulturę masową – tzw. metroseksualista. W powszechnym rozumieniu – facet, który używa, a nawet nadużywa, kosmetyków, solarium i zna się na modzie. Dodatkowo – wrażliwy, delikatny, czuły. Taki, co to wie, że jemu też wolno płakać. Daleki od stereotypowego wizerunku mężczyzn. Idealny partner do kobiecych rozmów i zakupów.

Jakiś czas temu studenci Uniwersytetu Łódzkiego przeprowadzili badania wśród młodych panów. Większość (90 procent) mężczyzn przed 30. przyznawała się do metroseksualizmu – wręcz inspiracji kobiecą modą i dbałością o wygląd – a przy tym uważała się za pełnowartościowych i męskich. Jak to możliwe? Zwyczajnie. Zmienił się kanon urody. Poza tym, jak tłumaczą socjologowie, coraz więcej nastolatków wychowuje się w rozbitych rodzinach, czyli w praktyce wychowuje ich kobieta. Kolejny męski odłam, novum na rynku, to tzw. typ gastroseksualny, czyli mężczyzna gotujący. Taki domowy mistrz patelni, zjawisko niegdyś niewystępujące. Kiedyś facet był wyłącznie myśliwym. Teraz stara się być połączeniem łowcy i kucharczyka – nie tylko przynosi mięso do domu, ale jeszcze potrafi je przyrządzić. Pitraszący mężczyźni podobają się kobietom. W opinii młodych Polek, mężczyzna gastroseksualny dba o swoją partnerkę, jest szczodry, zmysłowy, nastawiony na stały związek... Ideał po prostu. JUSTYNA CIEŚLAK

Prowincjałki 70-latka z Katowic pokłóciła się ze swoim 62-letnim partnerem. Poszło na siekiery – za pomocą tego właśnie narzędzia kobieta skończyła – i to na amen – zajadłą kłótnię. Grozi jej za to dożywocie.

ZARĄBANY

...smażyła sobie jedna z lokatorek kamienicy w Orzyszu. Nagle na patelni zapalił się tłuszcz. Z sobie tylko znanych powodów z tą płonącą patelnią rezolutna kobieta popędziła na balkon, gdzie stały kartonowe pudła. Efekt to spalone dachy dwóch kamienic, ewakuowanie 15 osób, kilku strażaków podtrutych dymem i trzy zalane, przy profesjonalnym już gaszeniu, mieszkania.

PLACKI KARTOFLANE...

Z założenia, że umarlakom i tak wszystko jedno, wyszedł pracownik zakładu pogrzebowego z Nowej Soli. Po zwłoki do prosektorium jechał swoim karawanem bez ważnych badań technicznych pod prąd jednokierunkową ulicą. Miał za to 32-letni pan kierowca ponad 2 promile.

POD PRĄD(EM)

Najpierw 22-letni złodziej z Rybnika ukradł kasę fiskalną ze stacji benzynowej na obrzeżach miasta. Wypatroszył ją w pobliskim lesie, a ze swoim łupem chciał się jakoś dostać do centrum miasta. Postanowił więc zatrzymać okazję. No i zatrzymał – policyjny patrol w cywilu, który zamiast do centrum – odstawił go na komendę.

AUTOSTOP

Inny 22-latek z Gorlic chciał zaimponować kolegom. W okolicach jednej z katolickich atrakcji regionu – gorlickiej golgoty – postanowił oberwać skrzydła tamtejszemu aniołowi stróżującemu przy figurze klęczącego Chrystusa. Skrzydła anioła wyceniono na 6 tysięcy złotych. Chłopakowi grozi do 5 lat więzienia. Opracowała WZ

ANIOŁ I DEMON

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE Tusk, który nie jest heroldem idei, cały czas stara się zachować jak najmniejszy dystans pomiędzy tym, co robi, a oczekiwaniami Polaków. Gdyby się okazało, że jest ogromna społeczna presja na ustawę regulującą związki partnerskie, to PO by to zrobiła. Pod presją Kongresu Kobiet marszałek Komorowski zadeklarował poparcie dla parytetu. (Janusz Czapiński, psycholog społeczny)

!!! rudno zrozumieć wpływy i sukcesy polskiej populistycznej prawicy bez wzięcia pod uwagę sytuacji gospodarczej wielu regionów kraju. Trzeci Świat leży nie tylko w Indiach, Boliwii i Nigerii. Mamy go także nad Wisłą... Nie przypadkiem populistyczna prawica katolicka odnosiła i odnosi sukcesy wszędzie tam, gdzie jest niższy poziom dochodów i wysokie bezrobocie, a więc na terenach wiejskich, oddalonych od wielkich centrów gospodarczych. Nie chodzi o to, że Kaczyński ma sposób na rozładowanie narosłych od dwóch dekad problemów ekonomicznych. Jego zresztą zupełnie to nie obchodzi. On tylko umiejętnie zagospodarowuje gniew i frustrację części polskiej prowincji. Uświadomiłem to sobie ostatnio lepiej po rozmowie z młodym mieszkańcem południowego Mazowsza. Jak wiadomo, mimo zdecydowanie antykaczyńskiej postawy Warszawy i okolic, większość mieszkańców największego polskiego województwa oddała swoje głosy na Kaczyńskiego. Mój bezrobotny od kilku miesięcy rozmówca, nazwijmy go Andrzejem, ma dwadzieścia kilka lat i mieszka w małym miasteczku w trójkącie Łódź–Warszawa–Radom. Udało mu się zdobyć średnie wykształcenie mimo uciążliwych dojazdów do większego miasta, przy stale pogarszającej się komunikacji publicznej, co jest zresztą zjawiskiem ogólnopolskim. Nie mamy więc do czynienia z typem leniwego, roszczeniowego nieuka. A taki obraz bezrobotnego chętnie odmalowuje dominująca propaganda, aby uzasadnić, że „oni sami są sobie winni”.

T

Głównym problemem Andrzeja jest brak pracy, zwłaszcza pracy normalnej. Bo trudno za taką uznać kilkumiesięczne kontrakty na umowę-zlecenie oferowane przez międzynarodowe koncerny w nielicznych fabrykach w okolicy. Za „swoją okolicę” Andrzej uważa zresztą tereny odległe nawet o 50 km i nie waha się dojeżdżać tak daleko, gdy tylko jest gdzieś jakaś praca – nawet tak marna, jak ta w owych zakładach. Ostatnio pracował w zachodniej firmie produkującej słodycze. Mordercza praca przy taśmie, za najniższą możliwą stawkę, bez normalnej umowy o pracę. Kiedy tylko, zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem, należy podpisać już normalną umowę, wówczas firma zwalnia wszystkich zatrudnionych na śmieciowych umowach, a po jakimś czasie z powrotem ich zatrudnia, oczywiście znów na najgorszych możliwych warunkach. Warto przypomnieć, że polska płaca minimalna jest niższa nawet od tych, które obowiązują w niektórych krajach Ameryki Łacińskiej, zatem nie ma potrzeby przenoszenia zakładów pracy do Trzeciego Świata, skoro Polska bywa lokalnie bardzo trzecioświatowa. PiS-u nie usunie się ze sceny politycznej, jeżeli nie zlikwiduje się najpierw frustracji płynącej z nieludzkich warunków życia i zatrudnienia, którą ta partia świetnie wykorzystuje. A w naszym Trzecim Świecie żyje i pracuje co najmniej 25 procent Polaków. Wyrwać tych ludzi z beznadziei to wielkie zadanie dla ekonomistów, polityków, związkowców i samorządowców. ADAM CIOCH

RZECZY POSPOLITE

Nasz Trzeci Świat

Doskonale wiadomo, czego można się spodziewać po Jarosławie Kaczyńskim. Człowiek lewicy może go popierać tylko w takim przypadku, gdy ma orientację fachowo zwaną sadomasochizmem. (profesor Bronisław Łagowski, filozof, publicysta)

!!! Uważam się za człowieka wyjątkowo łagodnego serca. (Joachim Brudziński, poseł PiS)

!!! Episkopat w tegorocznej kampanii prezydenckiej uczynił wszystko, aby zachować pozycję niezależną od podziałów politycznych. (Marcin Przeciszewski, redaktor naczelny KAI)

!!! Problem z Kościołem w Polsce na tym polega, że gdy powinien mówić i działać jak w sprawie krzyża z Krakowskiego Przedmieścia, milczy jak zaklęty. Kiedy zaś powinien zachowywać wstrzemięźliwość (jak choćby w sprawie in vitro) i skupić się na formowaniu sumień, zachowuje się jak policjant, który za każde przewinienie moralne gotów jest wyznaczać kary. (Jarosław Makowski, teolog i publicysta)

!!! Czy celem tych parad jest to, aby całe społeczeństwo było gejowskie? Jakiej wizji społeczeństwa bronią rządcy Warszawy, że na to się zgadzają? Wiem, że sprzeciw wywoła ogromny krzyk, ale jako chrześcijanie kiedyś nauczyliśmy się sprzeciwiać aż do krwi. (ks. Andrzej Rębacz, dyrektor Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin)

!!! Parada gejów to okazja do uwodzenia dzieci, młodzieży i zbuntowanych heteroseksualistów. (tygodnik „Przewodnik Katolicki”)

!!! Choć ksiądz Henryk Jankowski umierał, nie mając grosza przy duszy, czuwali przy nim najbliżsi przyjaciele. (dziennik „Super Express”) Wybrali: AC, PPr

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

NA KLĘCZKACH

BIEDACZYSKO Wielkim pośmiertnym szacunkiem zaczyna się cieszyć ksiądz Henryk Jankowski w niektórych środowiskach. Dziennik „Super Express”, gdy pisze o Jankowskim, używa zaimków pisanych wielką literą – „Jemu”, „Go”, „Nim”. W taki sam sposób pisze się o Bogu i Chrystusie w niektórych wydaniach Biblii. Wzorem Chrystusa przypisuje się także cechy męczeństwa zmarłemu kontrowersyjnemu księdzu. Był ponoć okradany przez młodzież spod ciemnej gwiazdy, która ciągle kręciła się po jego plebanii. Smutna sprawa, ale co właściwie robili ci dziwni chłopcy u Jankowskiego?! MaK

EWANGELIZACJA ŻEBRACZA

LEWACZKA W PiS? Posłowie Prawa i Sprawiedliwości sprzeciwiają się kandydaturze Joanny Kluzik-Rostkowskiej na wicemarszałka Sejmu. Chodzi głównie o nieco zbyt lewicowo-liberalne poglądy posłanki i byłej szefowej sztabu wyborczego Jarosława Kaczyńskiego. Posłowie PiS najchętniej w roli wicemarszałka widzieliby Joachima Brudzińskiego, który – ich zdaniem – dawałby sobie radę z niesfornym Schetyną. Uważają również, że Kluzik-Rostkowska nie trzyma się sztywnych partyjnych zasad, popierając zabiegi in vitro. Być może jesteśmy świadkami rozłamu w jedynie słusznej partii. ASz

RZECZNICZKA NIERÓWNOŚCI W czasie imprez towarzyszących Marszowi Równości w Warszawie odbyło się m.in. spotkanie ze szwedzką rzeczniczką ds. równości Katri Linną. Polska minister Elżbieta Radziszewska odmówiła udziału w spotkaniu ze swoją szwedzką odpowiedniczką. Radziszewska nie przybyła również na ogólnoeuropejskie spotkanie związkowców poświęcone prawom pracowniczym gejów i lesbijek. Pani minister jest największym nieporozumieniem rządu Tuska i powinna jak najszybciej odejść ze stanowiska, którego najwyraźniej i tak nie lubi pełnić. MaK

AGITUJE ZA JEZUSEM Policja w Bielsku-Białej prowadzi postępowanie w sprawie doniesienia o złamaniu ciszy wyborczej przez ks. Damiana Nyka. Duchowny, który w niedzielę wyborczą wygłosił kazanie w jednej z miejskich parafii, zaprzecza, jakoby agitował na rzecz jednego z kandydatów. – Nigdy nie mówiłem o żadnym polityku, ale o Jezusie Chrystusie, jedynym kandydacie zgłoszonym przez Kościół – podkreśla ks. Nyk. PPr

Już po raz trzeci diecezja koszalińsko-kołobrzeska organizuje wielką ewangelizację wczasowiczów wypoczywających nad morzem. Żeby było bardziej ekstremalnie, cała akcja ma charakter żebraczy. To znaczy – jak wyjaśnia ks. Radosław Siwiński – „idziemy bez żadnych zabezpieczeń – bez jedzenia, bez umówionych noclegów, bez pieniędzy, wierząc, że Pan się o to wszystko dla nas zatroszczy”. Przez dwa sierpniowe tygodnie kilkudziesięciu ewangelizatorów żebraków będzie więc przemierzać nadbałtyckie kurorty i na plażach w Ustce, Darłówku, Mielnie czy Dąbkach wszelkimi możliwymi sposobami zachęcać urlopowiczów do wspólnej modlitwy oraz głosić dobrą nowinę. Za „co łaska”. AK

LATO Z PAPIEŻEM Dni papieskie to już nie tylko 16 października czy 2 kwietnia. Równie dobrze mogą odbywać się w środku wakacji. X Dni Papieskie na przełomie lipca i sierpnia w Lublinie organizuje Stowarzyszenie Pamięć Jana Pawła II z Rejowca. W programie w ramach X Krajowej Konferencji Stowarzyszenia Pamięć JP II zaplanowano wykłady „Jan Paweł II na kartach telefonicznych”, „Jan Paweł II w malarstwie” i „Dęby – żywe pomniki Jana Pawła II”. Oprócz wysłuchania referatów uczestnicy konferencji spotkają się z władzami Lublina i województwa lubelskiego, złożą kwiatki pod pomnikiem papieskim, a dla wszystkich wielką atrakcją ma być V Ogólnopolska Giełda Papaliów. W Rejowcu tymczasem X Dniom Papieskim towarzyszyć będzie walne zebranie sprawozdawczo-wyborcze Stowarzyszenia Pamięć JP II połączone z ustaleniem strategii na następne lata, msza w kościele oraz posadzenie drzewka papieskiego poświęconego przez Benedykta XVI na pamiątkę pontyfikatu Jana Pawła II. AK

SPOWIEDŹ U CELEBRYTY Nad Bałtykiem podczas jednej z imprez organizatorzy wpadli na nietypowy pomysł. Pod nazwą „Karuzela Cooltury” zorganizowano kilka koncertów, debat i wystaw dla osób spędzających wakacje w Świnoujściu. Postanowiono również, że celebryci uczestniczący w imprezie będą rozmawiali ze swoimi fanami. Wszystko byłoby w porządku gdyby nie fakt, że gwiazdy rozmawiały z ludźmi, siedząc w konfesjonałach. Chodziło o artystyczny performance, ale oczywiście dla prawdziwych katolików to żadne wytłumaczenie i już zapowiadają wniesienie sprawy do sądu, bo obrzydliwy – ich zdaniem – pomysł organizatorów obraził ich uczucia religijne. „Spowiedzi” udzielali m.in. Magdalena Mołek, Katarzyna Grochola i Edyta Herbuś. Ciekawe, czy pani Grochola jako pokutę zadawała całodobowe oglądanie jej filmów... ASz

WARTOŚCI LUTERAŃSKIE Pierwsza na świecie luterańska kobieta – biskup Maria Jepsen z Hamburga zrezygnowała ze stanowiska, po tym jak jeden z podległych jej pastorów został zdemaskowany jako pedofil, a ją media oskarżyły o to, że go kryła. „Zakwestionowano moją wiarygodność. W obliczu insynuacji mediów nie mogę dalej sprawować swojego urzędu” – stwierdziła pani biskup. Nie od dziś wiadomo, że ewangelicy mają wysokie standardy moralne. Mimo że pani biskup nie udowodniono dotąd żadnego związku ze sprawą, ta nie trzymała się kurczowo stołka, jak to robią hierarchowie katoliccy. Gdyby ci rezygnowali w podobnych sytuacjach, Kościół papieski musiałby się obyć bez biskupów. PPr

ZAKONNIK DORADCA Szefem 12-osobowego zespołu doradców nowej premier Słowacji Iwety Radiczowej został zakonnik Jan Kristiel Balazs. Mnich nie ukrywa swojej radości: „To dla mnie zaszczyt i kontynuacja dotychczasowej współpracy”. Franciszkanin będzie jednocześnie specjalistą do spraw medialnych i kontaktów Kościoła katolickiego z rządem. Zakonnik oficjalnym doradcą rządu – tego nawet Katoland nie wymyślił! PPr

DRODZY PARAFIANIE Coroczne, tradycyjne spotkanie kalabryjskich mafiosów odbywało się w maryjnym sanktuarium w San

5

Luca. W tym roku zostało ono rozbite przez policję, a uczestników aresztowano. Nas intryguje, że przebywający w sanktuarium duchowni nie mieli pojęcia, kto przez całe długie lata się u nich spotyka i daje im zarobić. MaK

rolą Kościoła jest załagodzenie cierpienia, a nie odbieranie życia” – powiedział Jim Goodness, rzecznik prasowy archidiecezji Newark. Tej samej, która kilkanaście lat temu ukrywała księdza oskarżonego o pedofilię. ASz

KOŚCIÓŁ NIEPOPULARNY

MODLITWA ZA PIŁKĘ

Po tym, jak katolickie władze kościelne odmówiły wprowadzenia do katedry trumny z ciałem byłego prezydenta Litwy Algirdasa Brazauskasa, gwałtownie wzrosła niechęć Litwinów do Kościoła: liczba osób oceniających negatywnie arcybiskupa Wilna Audrysa Baczkisa wzrosła w ciągu kilku tygodni niemal sześciokrotnie. Hierarchowie chcieli pośmiertnie ukarać zmarłego prezydenta i twórcę niepodległości współczesnej Litwy za to, że żył w związku niesakramentalnym. MaK

W ARGENTYNIE TĘCZOWO Argentyński parlament mimo protestów Kościoła katolickiego zrównał w prawach małżeństwa jedno- i dwupłciowe. W ten sposób Argentyna stała się dziesiątym krajem świata, w którym nastąpiło pełne równouprawnienie. W kilkudziesięciu innych krajach istnieją legalnie jednopłciowe związki partnerskie posiadające mniej praw niż małżeństwa heteroseksualne. A w Polsce mamy też jednopłciowe, ale... rządy kleru. MaK

OSTATNIE WYJŚCIE „Moje życie. Moja Śmierć. Mój wybór” – to hasło przewodnie kampanii o prawo do eutanazji. Organizacja „The Final Exit” mówi, że chce pokazać ludziom, iż mają wybór, możliwość, o jakiej nie wiedzą, a śmierć to fakt, który powinien wziąć pod uwagę każdy racjonalnie myślący człowiek. Inaczej uważa Kościół katolicki: „To wszystko jest sprzeczne z katolickim nauczaniem. Ludzkie życie domaga się szacunku i należytej troski (...). To bardzo bolesne i smutne, kiedy ktoś cierpi na nieuleczalną chorobę, ale

Futbolem ekscytują się wszyscy, księża również. Podczas finału MŚ pewien sympatyczny holenderski kapłan z rzymskokatolickiej parafii Haarlen w Holandii odprawił mszę za sukces drużyny narodowej Holandii, ubierając się w pomarańczowy strój i... kopiąc w kościele piłkę. Podobnej atmosfery uniesienia piłkarskiego święta nie odczuł jego znacznie mniej sympatyczny, nadęty zwierzchnik biskup Jozef Marianus Punt, który zawiesił swojego podwładnego. „Kapłan pomieszał wydarzenie Eucharystii ze świeckim eventem” – głosił komunikat diecezji. PPr

PEDOGOOGLE Przez kilka dni po wpisaniu hasła „Vatican” wyszukiwarka Google polecała strony na temat pedofilii. Pracownicy internetowego giganta zdążyli już przeprosić Stolicę Apostolską, ale kościelni hierarchowie są pewni, że to zmowa mająca na celu znieważenie Kościoła. „Nie ma spisku przeciwko Kościołowi, ale zachodzi raczej zbieżność bardzo różnych interesów, by, wykorzystując przypadki nadużyć seksualnych wobec nieletnich, prowadzić kampanię oczerniającą (...). Dowiedziałem się od pewnego ambasadora, że toczy się wojna z Kościołem, której celem jest – jak sądzę – zdyskredytowanie Kościoła w dziedzinie moralności seksualnej i jego roli wychowawczej. W niektórych krajach państwo dąży do laicyzacji szkół katolickich. Zmierza się do uniemożliwienia Kościołowi wypowiadania się w przestrzeni publicznej. Ludzie nie chcą, by Słowo Boże było w niej głoszone” – powiedział sekretarz Kongregacji Edukacji Katolickiej – abp Jean-Louis Bruguès. Google sugerowała, czy może chodziło o ostrzeżenie? ASz

6

POLSKA PARAFIALNA

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

TRYBUNA(Ł) LUDU

Polskie piekiełko Jan Kochanowski, XVI wiek: „Cieszy mię ten rym: Polak mądry po szkodzie: lecz jeśli prawda i z tego nas zbodzie, nową przypowieść Polak sobie kupi, że i przed szkodą, i po szkodzie głupi”. Mamy wiek XXI i... Cóż z tego Kolejne odsłony dramatu pt. „Smoleńsk”. W jednej z głównych ról wystąpił Joachim Brudziński. Dzielił się z narodem swoim bólem, który odczuwał, kiedy patrzył, jak wstrętny Tusk obściskuje się z Putinem, podczas gdy ciało prezydenta Lecha leży w błocie. Do tego w „ruskiej trumnie”. Niezgorzej poszło mu wtedy, gdy oświadczył, że gdyby nie wścieklizna polityczna smoleńskiej tragedii można byłoby uniknąć. Występy Brudzińskiego internauci ocenili surowo: ! Gdyby nie ten poziom wścieklizny, która właściwa była Kaczyńskim, obecnie Kaczyńskiemu i jego poplecznikom, to istotnie mogło tragedii nie być... („żądny rewanżu”); ! Panie Brudziński, plucie jadem to Pańskie dorywcze zajęcie czy może cały etat? („antyPiS”); ! Powinien dostąpić wniebowstąpienia. Jak niebiosa mogły dopuścić, że leżał w ruskiej trumnie? („pn-si”); ! Brudziński mówi prawdę! Prezydent leżał na czarnej folii, a ten wredny Tusk wyjadał mu wątrobę. Po udanym zamachu Tusk z Putinem tańczyli i strzelali z bandelotów w portrety przodków Kaczyńskich. Deszcz padał i nie mogli trafić w osłupiałego ze zgrozy Jarosława Kaczyńskiego, który ich podglądał w namiocie. Razem z małymi diabełkami wrzucili ciało prezydenta do ruskiej trumny i zabili dekiel hufnalami, uprzednio przebijając mu serce osikowym kołkiem. I wtedy się obudziłem, a Brudziński nie... („mawi”). Niestety, Polacy jeszcze długo nie uwolnią się od widma smoleńskiej katastrofy. Bo choć do wyborów prezydenckich się nie przydała, do zbliżających się parlamentarnych – jak widać – pasuje jak najbardziej. Toteż kto żyw odcina kupony, żeby na długo zapaść w społeczną świadomość. Teraz na topie są pamiątkowe tablice. Jedna w sierpniu zawiśnie na Wawelu. Będzie z gładkiego różowego piaskowca.

Przez długie miesiące nie było chętnych, żeby szlachetny gest sfinansować. Wypinali się na ideę po kolei: kuria, kancelaria premiera, wojewoda małopolski i prezydent Krakowa. W końcu honorem ujęli się parlamentarzyści PiS. Zaczęli już nawet ciułać potrzebne 15 tys. zł, ale wtedy nieoczekiwanie okazało się, że wykonanie tablicy zlecił sam wojewoda małopolski Stanisław Kracik (popierany przez PO). Kto za nią zapłaci? My wszyscy, czyli budżet państwa. To nie koniec. Kolejne tablice zawisną w Sejmie. Miały być dwie (poświęcone posłom i senatorom oraz Maciejowi Płażyńskiemu), ale politycy PiS poprosili marszałka, żeby zezwolił na dokooptowanie trzeciej – na cześć prezydenckiej pary. A to dlatego, że – tłumaczą pomysłodawcy – z niczym tak bardzo Lech Kaczyński nie był związany jak z polskim parlamentem, zaś swoim życiem, pracą i poświęceniem w pełni zasłużył na upamiętnienie jego osoby również w polskim Sejmie:

! A jakie to ma znaczenie wobec biedy, bezrobocia, rosnącej gwałtownie inflacji, spadku złotówki? Lepiej niech niby-rząd zajmie się tymi sprawami, a nie podjudza i szuka głupich tłumaczeń („realista”);

dominikanom, żeby walkę o hekta! Teraz już szczyt swojej durnory przenieśli do cywilnego sądu. ty osiągnęli! Proponuję, aby Bałtyk zmienić na Duck See, bo kaczki wy! To święci braciszkowie będą jątkowo z wodą są związane, oraz wyszlajać się po sądach? („TW Filobudować dwie bazyliki, jedną imiezof”); nia Marii K., a drugą Lecha K. Póź! Jedna jaskółka wiosny nie czyniej już będzie z górki, bo tylko przyni, ale kropla wody drąży skałę. Mospieszona beatyfikacja (jeszcze dlę się o Ojczyznę wolną od czarnej przed Wojtyłą) i przerobienie orła zarazy („Józek”); na innego ptaka. Nowelizacja kodek! I tu nasuwa się mądrość: su karnego i dopisanie dożywocia za niezapłacenie abonamentu dla Radia M. oraz poczęcie dziecka bez ważnego ślubu i aprobaty proboszcza. Można jeszcze burmistrzów miast zastąpić wikarymi, wojewodów biskupami, a policję ministrantami! Wtedy każdy z nas będzie uprawiał rolę dla pobliskiej parafii, a na wezwanie z wieży pobiegnie zdać codzienny raport i ofiarę. Pewnie wszyscy o takiej Polsce marzą („zoran”); ! I wybić kilka milionów medalików z wizerunkiem pary prezydenckiej („Leon”); ! Wmurować czwartą tablicę ku czci kota Brata Prezydenta („lewy”); ! To już Wawel nie wystarcza? („hedor”); Joachim Brudziński ! Dla zaspokojenia ambicyjek PiS-owskich proponuję, żeby „Puknij się w glacę, zanim dasz na tadobrowolnie zwolennicy PiS-u opocę” („marek”); datkowali się na rzecz wmurowania ! Czyż celem zakonu nie jest tablic upamiętniających pamięć ofiar ubóstwo? A pozbycie się wszelkich katastrofy w Smoleńdóbr materialnych nie pozwoli lepiej sku na każdym narożsłyszeć głosu Pana swego? („gość”). niku ulic. Byłoby bli17 lipca wspólnoty parafialne sko każdemu, można z Nowego Targu, Zakopanego by było codziennie zai Kościeliska modliły się o oczyszpalić znicz i złożyć czenie Podhala od handlu narkowieniec („Bolek”); tykami i pochodnymi oraz uwolnienie od zniewolenia. Żarliwe pa! Super! Tablice, cierze z nowotarskiego kościoła św. długopisy, breloczki, Katarzyny przeniosły się w procenaklejki, bombki chosji pod wciąż legalnie działające inkowe, meble, kusklepy z dopalaczami. „Czy nie chenki, kafelki, panechciałoby się obrzucić witryny tale podłogowe, pisuary, kiego sklepu, przekląć, wygonić? bidety, pościel, szklanA to właśnie jedno z największych ki, garnuszki – wszystzwycięstw szatana – umiejętność ko z podobizną pary wpojenia w człowieka przekonaprezydenckiej! Konia, że przemoc w słusznej spracham cię, Polsko! wie jest dobra. W świetle nauki Je(„diana”). zusa nie da się takiej postawy obroOdetchnijmy nić” – głosił sugestywnie ks. Maod martyrologii. Korian Wanat. misja Majątkowa ! Brawo dla ks. Mariana, że poduznała, że dominikanom nie należy się 14 jął tak drażliwy temat, mam nadziehektarów w krakowję, że pójdzie dalej za ciosem i stwoskich Mistrzejowicach rzy warunki dla naszych dzieci i mło(wartość ziemi to dzieży, udostępniając im salki i staok. 100 mln zł). To rą plebanię przy swojej parafii. Mobył ostatni fragment z 50 ha utraże księża z parafii św. Katarzyny wyconych w PRL, o które ubiegali się każą sie inicjatywą i przy pomocy chętzakonnicy. Wśród urzędników nych parafian (mam nadzieję, że jest gminnych zapanowała uzasadnioich niemało) zorganizują czas dziena radość, która może jednak pociom, których rodzice pracują. trwać krótko, bo prawnicy doradzają Do dzieła, ks. Marianie! („*”);

! Jutro idźcie pod sklepy monopolowe i sklepy z wyrobami tytoniowymi („gość”); ! Śmiech ciśnie się na usta. Kurcze, tu potrzeba zmiany prawa, a nie modlitw pod sklepami („xdc”); ! Nowotarski, Najwielebniejszy z Wielebnych postanowił urządzić redyk w lipcu i spędzić owieczki z hal. Mam dziwne wrażenie, że niebawem na naszych ulicach zapłoną stosy, a ciała właścicieli sklepów i najemców lokali zaskwierczą ku uciesze tych, którzy posiedli monopol na cnotliwe życie... („mieszcz”); ! Żenujące. Dlaczego nie pójdą się modlić pod fabryki kuśnierskie – aby kuśnierze przestali zatruwać nasze miasto? Albo pod salon samochodowy – gdyby nikt nie kupował samochodów, nie byłoby wypadków. Albo pod rozlewnie alkoholu – przyczynę rozbitych małżeństw i maltretowanych dzieci. Najlepiej zamknijmy wszystko! Po co tłumaczyć jak można zakazać („kkk”); ! W Warszawie bronią krzyża, u nas dopalacze. Takiej komedii nie ma chyba nigdzie („Santiago”). Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach (fot. z lewej) ma już swojego dyrektora. Z namaszczenia kardynała Dziwisza został nim ks. Paweł Danek z diecezji bielsko-żywieckiej. Na temat 20 milionów złotych potrzebnych na remont zrujnowanej chałupy Wojtyłów (por. „Dzieła odtworzenia”, „FiM” 15/2010) jakoś się Dziwisz nie zająknął. Dwoi się za to i troi, żeby wyrwać z Unii potrzebne środki marszałek województwa: ! Lepiej wyremontować szkołę, bo jest w opłakanym stanie, wychować nowe społeczeństwo, a będzie to prawdziwy pomnik ku czci. Utopienie pieniędzy w chorobliwy plan pomnoży tylko majątek kościelny („t. molska”); ! Może by tak przekazać te 20 mln dla powodzian? („anty”); ! Jest tyle ludzi bez pracy, czy etat dla kogoś świeckiego nie byłby sprawiedliwszy, zważywszy, że koszt utrzymania muzeum spadnie na nas, podatników? („wadowiczanin”); ! Czy my długo jeszcze z pieniędzy podatników będziemy utrzymywać chłopców w sukienkach? („lok”); ! Tak wygląda wadowicka symbioza – ministerstwo daje kasę na remonty i płaci rachunki, a archidiecezja zbiera kasę za bilety! („Karamba”). JULIA STACHURSKA

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r. zeroko od niedawna reklamowany w mediach twór o nazwie Ruch 10 Kwietnia prezentuje się jako owoc absolutnie spontanicznej społecznej mobilizacji po katastrofie smoleńskiej, co – zdaniem działaczy tej organizacji – stanowi certyfikat wiarygodności i daje legitymację do występowania w imieniu obywateli „pragnących uczcić pamięć ofiar i wyrazić zaniepokojenie biernością polskich władz w wyjaśnianiu okoliczności katastrofy”. „Po 10 kwietnia okazało się, że jest bardzo dużo ludzi, którzy myślą w sposób obywatelski i propaństwowy. To było przeżycie powszechne. Chcemy, by miało to charakter trwały. Nie chcemy dalszego walenia nienawiścią w przeciwników i zajmowania się drobnostkami; dobrze by było, byśmy zaczęli zastanawiać się nad sprawami bardzo ważnymi” – w wywiadzie dla portalu internetowego Fronda.pl tłumaczy działacz Przemysław Wipler, nie wyjaśniając wszakże, kogo uważa za przeciwników. „Martwi nas, że polskie państwo nie potrafi sprostać obecnej sytuacji. Ten niepokój połączył nas i zachęcił do wspólnego działania, choć pochodzimy z różnych środowisk (...). Jesteśmy aktywnymi obywatelami, którym zależy na Polsce. Nieważne, kto rządzi, ale w jaki sposób. Gdyby u steru rządów była dzisiejsza opozycja, a władza była sprawowana tak jak obecnie, nasze żądania byłyby takie same” – podkreśla na łamach „Rzeczpospolitej” aktywistka Joanna Potocka (fot. górna), „niezależna publicystka”, której teksty najczęściej drukuje „Przewodnik Katolicki” i „Gość Niedzielny”, a poglądy chętnie przedstawia Jan Pospieszalski w programie „Warto rozmawiać”... Jak wyglądają te „przyjazne i propaństwowe” inicjatywy Ruchu? Dla ilustracji: ! 9 maja – manifestacja około 2 tysięcy osób pod Pałacem Prezydenckim. Organizatorzy zbierali podpisy pod listem wystosowanym do premiera Donalda Tuska z żądaniem natychmiastowego powołania międzynarodowej komisji śledczej. – Komisja powinna powstać, bo jesteśmy karmieni kłamstwami, a polski rząd i strona rosyjska nie przykładają się do wyjaśnienia przyczyn katastrofy – tłumaczył dziennikarzom Wipler; ! 6 lipca – ten sam działacz zapowiedział zaostrzenie kursu: – Kampania wyborcza to był taki knebel. Teraz nasze działania będą znacznie bardziej zdecydowane i widoczne; ! 10 lipca – wiec na placu Piłsudskiego w Warszawie z udziałem ponad tysiąca osób. Niektóre wyposażone były w transparenty z napisami typu: „10.04. POlityczny mord. PO trupach do władzy”. – Żądamy sprowadzenia do Polski szczątków samolotu i czarnych skrzynek oraz tego, żeby śledztwem zajęła się międzynarodowa komisja, bo nie wierzymy polskim ani rosyjskim prokuratorom!

A TO POLSKA WŁAŚNIE

7

S

Kabaret moralnego niepokoju Sianie podejrzeń, aluzje, że kolaborujący z „Ruskimi” rząd ma coś do ukrycia... – jakim cudem taktykę strategów PiS przejęła inicjatywa obywatelska zatroskana o prawdę w sprawie Smoleńska? – wołał przez megafon Marcin Roszkowski, reprezentant organizatorów imprezy. Po jej zakończeniu część uczestników przeniosła się pod Pałac Prezydencki, gdzie przy słynnym już drewnianym krzyżu odśpiewano kilka pieśni i wysłuchano nagrania prelekcji wygłoszonej na antenie Radia Maryja przez Antoniego Macierewicza, który wyjaśnił zebranym, o co naprawdę chodziło z tą katastrofą, i kto ją sprokurował. Dwa dni po imprezie Ruch wydał komunikat, że „nie ponosi odpowiedzialności za postulaty i żądania” zagrzewanych do boju „widzów happeningu”. Sianie podejrzeń, podsycanie niepokojów, aluzje, że kolaborujący z „Ruskimi” rząd ma coś do ukrycia... – wypisz, wymaluj taktyka strategów PiS. Jakim cudem przejęła ją spontaniczna inicjatywa obywatelska? Żeby znaleźć odpowiedź, wystarczy uważnie przestudiować życiorysy jej animatorów... ! ! ! Ruch 10 Kwietnia utworzyły organizacje, których wspólnym mianownikiem są ultraprawicowy program i światopogląd działaczy oraz ich dotychczasowe kariery: ! Kobiety dla Rzeczpospolitej – kółko towarzyskie kilkunastu pań (odnajdujemy wśród nich m.in. prezesa „słusznego” Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich Krystynę Mokrosińską oraz socjologa wsi prof. Barbarę Fedyszak-Radziejowską, która była członkiem Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach 2005 r., za co pan prezydent powołał ją później do Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej, gdzie objęła funkcję

przewodniczącej) zajmujących się dotychczas zawziętym zwalczaniem inicjatyw dotyczących wprowadzenia parytetów płci w polityce; ! Fundacja Republikańska – wśród jej ojców założycieli znajdujemy m.in. wspomnianego wyżej Wiplera (prezes zarządu), który po nieudanej próbie uzyskania mandatu poselskiego z listy PiS w 2005 r. pracował później u Jarosława Kaczyńskiego na posadzie dyrektora Departamentu Dywersyfikacji Dostaw Nośników Energii w Ministerstwie Gospodarki, oraz Marka

Roszkowski, do niedawna rzecznik tragicznie zmarłego w Smoleńsku prezesa Narodowego Banku Polskiego Sławomira Skrzypka, a wcześniej zastępca dyrektora w Biurze Spraw Zagranicznych Kancelarii Prezydenta RP i były rzecznik Lecha Kaczyńskiego w okresie sprawowania przez niego funkcji prezydenta Warszawy; ! Teologia Polityczna – środowisko skupione wokół czasopisma założonego przez prawicowych filozofów: Marka Cichockiego (były doradca społeczny Lecha Kaczyńskiego), Dariusza Karłowicza i Dariusza Gawina (zastępca dyrektora zmonopolizowanego przez PiS Muzeum Powstania Warszawskiego); ! Fundacja Ius et Lex – dziecko Janusza Kochanowskiego, byłego Rzecznika Praw Obywatelskich (jedna z ofiar katastrofy smoleńskiej),

Od lewej: Marcin Roszkowski i Przemysław Wipler

Wróbla (wiceprezes zarządu), byłego szefa gabinetu politycznego ministra gospodarki w rządzie PiS; ! Instytut Jagielloński – ufundowany przez prof. Wojciecha Roszkowskiego, byłego europosła z listy PiS i członka Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. Prezesem zarządu Instytutu jest natomiast gardłujący 10 lipca na placu Piłsudskiego Marcin

na której czele stoi prezes zarządu Wojciech Arndt (pracujący także w charakterze eksperta w Instytucie Jagiellońskim), niegdysiejszy szef gabinetu politycznego PiS-owskiego ministra edukacji prof. Ryszarda Legutki (obecnie europoseł tej partii), a wiceprezesem jest Marcin Warchoł, osobisty asystent Zbigniewa Ziobry, gdy ten sprawował funkcję ministra sprawiedliwości;

! Fundacja Odpowiedzialność Obywatelska – założona przez Jana Abgarowicza występującego niekiedy jako wiceprzewodniczący rady politycznej nowej partii ultrakatolickiego Marka Jurka (Prawica Rzeczypospolitej założona po jego odejściu z PiS). Wśród jej aktywu znajdujemy m.in. byłego rzecznika prasowego tej partii Michała Wojutyńskiego. Fundacja znana była dotychczas jedynie z organizowania na ulicach Warszawy rekonstrukcji starć opozycjonistów z oddziałami ZOMO podczas rocznic wprowadzenia stanu wojennego. ! Towarzystwo Edukacyjno-Naukowe „Ośrodek Myśli Politycznej” – organizujące różnego rodzaju konferencje, seminaria i szkolenia oraz prowadzące działalność wydawniczą lansującą zwłaszcza Legutkę, Cichockiego, Gawina, Karłowicza i uchodzącego za czołowego ideologa PiS prof. Zdzisława Krasnodębskiego (były członek Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego); ! Kresy.pl – portal internetowy Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie (finansowanej przez państwo), będącej wyraźnym intruzem w powyższym towarzystwie, niemającym czytelnych powiązań z PiS. ! ! ! Ruch 10 Kwietnia powstał w pierwszej dekadzie maja, gdy w związku z kampanią prezydencką Kaczyński nałożył uwierającą go w twarz maskę z dobrotliwym uśmiechem i zapowiedział, że w wyścigu do Belwederu nie będzie wykorzystywał śmierci brata. Gdy tylko sprawa się rypła, prezes pokazał prawdziwe oblicze, a Ruch wyraźnie zaostrzył ton wystąpień i treści haseł na sztandarach, choć stanowczo zaprzecza, jakoby było to uzależnione od partii politycznych. Lepszego dowcipu dawno nie słyszeliśmy... ANNA TARCZYŃSKA

8

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

A TO POLSKA WŁAŚNIE

Według kościelnych teoretyków, zło czai się wszędzie i może nas dopaść w najmniej spodziewanej chwili. Toteż nad dusz bezpieczeństwem czuwają pogromcy szatana – egzorcyści. I to jak czuwają! „Można zauważyć u demonów swego rodzaju specjalizację w określonych kategoriach zła. Są demony zabójstwa, samobójstwa, zwyrodniałego seksu, alkoholizmu, narkomanii, pychy, pogardy, sadyzmu i inne” – wylicza koordynator polskich egzorcystów, ks. Marian Piątkowski. Zgodnie z zaleceniami Watykanu, biskupi mają obowiązek powołania w każdej diecezji przynajmniej jednego egzorcysty. Zwykle jest ich kilku. Ponieważ mają pełne ręce roboty, szczególnie teraz, w czasach nadmiernej aktywności szatana, oferują swoje usługi także na telefon. A złego możemy sprowokować poprzez wywoływanie duchów, korzystanie z usług tzw. uzdrowicieli, a nawet decydując się na aborcję, tarota, radiestezję czy homeopatię. Na szatańskie podszepty niezwykle podatni są ci, którzy żyją ze sobą bez ślubu kościelnego, a także nieochrzczone dzieci. Bóle, słabość, brak sił do działania, lęki, poczucie bezsensu życia, problemy w relacjach interpersonalnych – to wszystko objawy działań szatana, który intensywnie dokucza człowiekowi. Robi to nie tylko z nienawiści, ale i z zazdrości o jego pozycję. Najbardziej narażeni są ci, którzy nie wierzą w Boga. Oni z lęku o swoją przyszłość zaczynają szukać

Diabeł nie śpi... z byle kim informacji. No i wtedy wpadają w pułapkę wróżbiarstwa. W ramiona – jak uważa ks. Jan Szymborski, egzorcysta diecezji warszawskiej – nieznanych sił. Oczywiście wrogich. Żeby się z tej pułapki wydostać, należy kierować się rozsądkiem i bożym objawieniem. Jak ktoś sam nie potrafi, na posterunku czuwa egzorcysta. ! ! ! Jako uzależniona od wróżby szukam więc fachowej pomocy. Pierwszy jest ksiądz Andrzej z diecezji koszalińskiej. Niestety, teraz nie ma

dla mnie czasu, bo wyjeżdża. Mogę ewentualnie próbować za tydzień. Cały tydzień dla szatana! A przecież, jak przestrzega inny egzorcysta – franciszkanin Marek Dettlaf, „każda praktyka bałwochwalcza wnosi zło w życie ludzkie, może skończyć się dręczeniem diabelskim, obsesją demoniczną czy nawet opętaniem”. – Ma pani problem z duchami? – dopytuje mój kolejny potencjalny wybawiciel. Ze wstydem wyznaję więc księdzu Andrzejowi (diec. gdańska)

To, co w obecnym świecie szatan robi z człowiekiem, egzorcyści nazywają dręczeniem. Opętania – takie jak na amerykańskich filmach – zdarzają się rzadko. Widocznie Złemu się nie chce. Wśród zalecanych dręczonym form terapii jest specjalna msza święta z nabożeństwem o uwolnienie oraz indywidualną modlitwą nad każdym. Gromadzą te msze masy przekonanych, że senne koszmary, problemy z zaśnięciem, depresja, kłótnie z bliskimi, migreny – to nic innego jak dotyk szatana. A że litania objawów właściwie nie ma końca, każdy bez większych wyrzutów sumienia może uważać się za dręczonego, a nawet za kandydata do skutecznego opętania. Antidotum – modlitwa, fragmenty ewangelii i nałożenie rąk przez kapłana. No i obowiązkowy znak krzyża. Na drogę – poświęcona podczas mszy woda, oleje, lekarstwa czy świece... Tymczasem, analizując teorię złego ducha głoszoną przez ks. Mariana Piątkowskiego, koordynatora polskich egzorcystów, trudno się oprzeć wrażeniu, że ów Zły Kościołowi do naganiania zestrachanych owieczek jest nadzwyczaj potrzebny: „Zły duch – jako przewrotny geniusz zła – rozwija swą działalność w całym naszym świecie wobec osób i społeczności, zarówno świeckich – jak szkoły, stowarzyszenia, partie, narody – czy w Kościele – wśród duchowieństwa, w zakonach, seminariach – wszędzie, gdzie może gasić wiarę, odebrać niewinność, doprowadzić do występku, wzbudzić niezgodę. Papież Paweł VI stwierdził, że w Kościele dzieją się rzeczy, których nie można wytłumaczyć inaczej, jak tylko osobistym działaniem szatana. Umie omamić ludzki umysł kłamstwem, podstępem i uwodzić obłędnymi ideologiami. Sprytnie nadaje pozytywnym hasłom przewrotne znaczenie, na przykład pod pozorem tolerancji każe usprawiedliwiać najgorsze wynaturzenia. Sugerując jako ideę laickość państwa, wspiera laicki terror, wymuszający pod groźbą kar wykluczanie różnych przejawów religijności. Wciąga ludzi w skrajny irracjonalizm, wspierając najróżniejsze formy okultyzmu, zwłaszcza magii i wróżbiarstwa. Obserwujemy dziś również zmasowane ataki na godność kobiety w postaci zwyrodniałych form feminizmu – aż do dawania jej prawa do swobodnego dysponowania swoim ciałem w dziedzinie seksualnej i zabijania dzieci nienarodzonych. Jako wróg wszelkiej dobrej wspólnoty, która zawsze jest pewną analogią do Trójcy Świętej, przystąpił do gwałtownego i, niestety, dość skutecznego ataku na rodzinę, oswajając z rozwodami, związkami niesakramentalnymi i całkowicie nieformalnymi, a także homoseksualnymi – jako z czymś najzupełniej normalnym i uprawnionym”.

swoją słabość do horoskopów oraz tarota i uzależnienie od przepowiedni. Ustalamy, czy jestem praktykującą katoliczką. Jeśli nie mam ślubu kościelnego, powinnam go natychmiast wziąć. Żyjąc w grzechu, opowiadam się po stronie złego ducha. Uspokajam duszpasterza, że żyję nie w grzechu, ale w samotności. Tylko że właśnie w tarocie namiętnie szukam odpowiedzi na pytanie, kiedy ta ostatnia skończy się na ślubnym kobiercu. Ksiądz Andrzej, nie bacząc na moje niedociągnięcia w praktykowaniu wiary, egzorcyzmy, tzn. modlitwę o uwolnienie połączoną z rozkazem w imieniu Kościoła skierowanym do złego ducha, żeby odszedł, nade mną, niewierną, odprawi. – To podziała? – dopytuję. – Nie od razu, to nie jest żadna magia. To Pan Bóg uwalnia. Jego trzeba czcić i prosić o pomoc. Potrzebna jest współpraca, sakrament pokuty, komunii świętej, nawrócenie się do praktyk religijnych. Takie zniewolenie Bóg dopuszcza, żeby człowiek, który jest na złej drodze, uświadomił sobie to zło. Pani przez te wróżby poddaje się pod wpływ złego ducha. On zaczyna panią kierować. A kieruje ku złemu zawsze. ! ! ! Harry Potter – równie modny bicz na niepokorne owieczki. „Są to książki, które mogą prowadzić do okultyzmu. Nie widzę w nich bezpośredniego zagrożenia, ale trzeba pamiętać, że tematyka tych książek cały czas krąży wokół magii, a to

może stać się wprowadzeniem do okultyzmu” – twierdzi egzorcysta, ks. Bogusław Jaworowski. Znacznie bardziej stanowczy jest ks. Aleksander Posacki. Jego zdaniem, cykl powieści Joanne Rowling zawiera wszystkie formy okultyzmu, a także elementy... satanistyczne, zaś lektura tych książek może prowadzić do opętania. Kolejny pogromca szatana, do którego zwracam się z prośbą o pomoc, to ks. Henryk (diec. tarnowska). – Jest pewien taki delikatny problem organizacyjny, może się pani domyśla... – zaczyna duchowny nieśmiało. A ponieważ się nie domyślam, wyjaśnia, że nie może mi pomóc, bo nie jestem mieszkanką jego diecezji. – To są takie sztuczne granice, bo to przecież jest jedna wiara, ale nie chciałbym odpowiadać za tamtego księdza. Ja zachowuję się czysto organizacyjnie – usprawiedliwia się ks. Henryk i – życząc wszystkiego dobrego, co wszakże na ścieżce wojennej z szatanem przydać mi się może – odsyła mnie do właściwego terytorialnie kolegi. Bogatsza o wiedzę, że szatan jest w Kościele zrejonizowany, próbuję dalej. Trafiam do ks. Andrzeja (diec. wrocławska). – Jeżeli ta książka to nie była jedna z lektur, które człowiek przeczytał i odłożył, ale codziennie do niej zagląda, to rzeczywiście może narobić dużo kłopotów i zamieszania w głowie – tłumaczy mi kapłan. Muszę więc za wszelką cenę chronić się przed tym niebezpieczeństwem duchowym. Najlepiej codzienną modlitwą koronką do bożego miłosierdzia, udziałem we mszy świętej, regularną spowiedzią. No a przede wszystkim – odłożyć książki o czarodzieju z Hogwartu. I zabrać się za lekturę ewangelii. Codziennie jeden rozdział. Po tych zaleceniach przystępujemy do... telefonicznego przeganiania złego, które we mnie kiełkuje. Karnie powtarzam za ks. Andrzejem: „Wyrzekam się ducha złego, wyrzekam się wszelkich spraw jego. Oby mnie grzech nie opanował. Wyznaję, że szczerze wierzę w Boga Ojca, który mnie stworzył, w Syna Bożego jednorodzonego Jezusa Chrystusa, który także za mnie umarł na krzyżu i trzeciego dnia zmartwychwstał, który mnie odkupił i chce mnie obdarzyć zbawieniem. A także w Ducha Świętego, który mnie uświęca. Wierzę, że do Boga należy ostatnie słowo, że Najwyższy obroni mnie przed zakusami szatana i przed wszelkim złem. Wierzę, że Zbawiciel obdarzy mnie swoją łaską. On, Jezus Chrystus, pan mój i Bóg mój, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen”. Jeszcze tylko krótka modlitwa, w którą ksiądz egzorcysta mimo szumów na linii zaleca się wsłuchać. I gotowe. Jestem uzdrowiona. WIKTORIA ZIMIŃSKA [email protected] Fot. MaHus

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

A TO POLSKA WŁAŚNIE

Wakacje w Pontonie z nich – zrozpaczone i pozostawione samym sobie – pomocy szukały u wolontariuszy Pontonu: „Mam 15 lat, zrobiłam test i wyszedł pozytywny, to był mój pierwszy raz i nie wiem, co teraz zrobię ze swoim życiem, boję się komukolwiek o tym powiedzieć”; „Zaszłam w ciążę i nie wiem, co zrobić. Nie skończyłam jeszcze szkoły. Jestem w gimnazjum, czy przez to mogę być wyrzucona ze szkoły?

! młodzi ludzie bywają bardzo osamotnieni w zmaganiu się z problemami wieku dojrzewania; ! coraz częściej wiedza, na której bazują osoby zadające nam pytania, to wiedza zaczerpnięta z portali prezentujących treści pornograficzne, które kreują rzeczywistość fikcyjną; ! dziewczyny traktują siebie w sposób przedmiotowy, starają się wejść w rolę obiektu seksualnego i w ten sposób zdobyć wysoką pozycję w grupie rówieśniczej. Pytają o to, jak powinny wyglądać podczas uprawiania seksu, w jakiej wystąpić bieliźnie, jak się zachowywać, czy wzdychać, czy jęczeć, czy być dziką, czy niewinną; ! chłopcy są zestresowani rozmiarem penisa i tym, czy będą potrafili dostatecznie długo uprawiać

Czy powiedzieć rodzicom? Strasznie boję się ich reakcji. Nie wiem co robić, błagam, pomóżcie”... Pomagają, jak mogą. Od kilku lat grupa prowadzi m.in. Wakacyjne Pogotowie Pontonowe – czynny przez cały lipiec i sierpień telefon zaufania (pod numer 507 83 27 41 można dzwonić lub wysyłać SMS-y w godz. 18–21). Oto wnioski, zamieszczone w raporcie po ubiegłorocznej akcji: ! edukatorzy odpowiadają na coraz więcej pytań, ale liczba problemów nie zmniejsza się, a poziom niewiedzy młodzieży wciąż jest tak samo niepokojący;

seks i doprowadzą partnerkę do orgazmu. – W zeszłoroczne wakacje w ciągu trzygodzinnego dyżuru dostawaliśmy czasem ponad 100 sms-ów z pytaniami. Najczęściej pytano o antykoncepcję, ale dostawaliśmy również wiele sygnałów świadczących o tym, że młodzi ludzie nie mają wystarczającej wiedzy na temat własnej płodności i fizjologii dojrzewania. W tym roku nic się nie zmieniło – mówi Aleksandra Józefowska, koordynatorka grupy Ponton. OKSANA HAŁATYN-BURDA [email protected] Fot. MaHus

Czy od połknięcia spermy można zajść w ciążę? Czy zastosowanie dwóch prezerwatyw naraz jest skuteczniejsze? Czy dziewczyna musi chodzić do ginekologa jeśli nie współżyje? – te pytania kierowane do wolontariuszy z grupy Ponton* obrazują przerażający stan niewiedzy polskich nastolatków. Najbardziej widocznymi skutkami braku edukacji seksualnej lub jej niewłaściwej jakości są przypadki zarażeń wirusem HIV i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową oraz wczesne i nieplanowane ciąże dziewcząt i młodych kobiet – uznano w 1994 r. w Kairze podczas Światowej Konferencji na rzecz Ludności. Polska – jako uczestnik konferencji – przyjęła te ustalenia bez zastrzeżeń. Mimo to edukacja seksualna w naszym kraju wciąż znacznie odbiega od standardów międzynarodowych. Polska młodzież, często karmiona stereotypami, dysponuje fałszywymi informacjami, które czerpie z nierzetelnych źródeł, najczęściej z internetu lub... podwórka. – Zagubienie młodych ludzi i pozostawienie ich na pastwę własnych lęków i niepewności prowadzi często do autoagresji i przemocy wobec innych. Należy uczyć młodych ludzi, z czym się łączy współżycie, jak odmawiać i stawiać granice – twierdzą edukatorzy z Pontonu. A jak wygląda realizowana w ramach zajęć z wychowania do życia w rodzinie edukacja seksualna w Polsce, pokazuje ich raport z czerwca 2009 r. Wśród osób, które prowadzą te lekcje, dominują księża i katechetki, ale są też nauczyciele polskiego, WOS-u, biologii, WF-u, informatyki, muzyki, a nawet panie bibliotekarki. Bywa i tak, że cała edukacja seksualna sprowadza się do godzinnej wizyty pań reprezentujących firmę produkującą podpaski. Czy polska młodzież rzeczywiście nie potrzebuje rzetelnej wiedzy? – W podręcznikach wychowania do życia w rodzinie 30 stron poświęca się naturalnym metodom antykoncepcji, a nie ma jednego zdania o tym, jak poprawnie założyć prezerwatywę. Ja zawsze powtarzam rodzicom: jeśli wybudujecie w ogrodzie basen, to nawet jeśli ogrodzicie go murem, wasze dzieci i tak znajdą do niego drogę. Więc lepiej chyba nauczyć je pływać – mówi psycholożka Aleksandra Jodko. O tym, że drogę znajdą, świadczą dane GUS-u, z których wynika, że z każdym rokiem rośnie liczba nieprzygotowanych na macierzyństwo nastolatek w ciąży (w 2008 r. było ich aż 21 tysięcy!). Niektóre

* Grupa Edukatorów Seksualnych „Ponton” jest nieformalną grupą wolontariuszy działających przy Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny. To młodzieżowi doradcy zajmujący się edukacją seksualną oraz poradnictwem dla młodzieży w sprawach dojrzewania, antykoncepcji oraz zdrowia i praw reprodukcyjnych, a także elementów asertywności. Wolontariusze Pontonu od kilku lat prowadzą w szkołach pogadanki z tego zakresu, a także odpowiadają codziennie na pytania młodzieży za pośrednictwem forum na stronie internetowej www.ponton.org.pl

9

Odpowiedzi na pytania najczęściej zadawane przez młodzież Czy są jakieś domowe sposoby na uniknięcie ciąży? Nie ma żadnych takich metod! Na pewno w niczym nie pomogą: czosnek, ocet, mydło, woda czy sok z cytryny. Nie należy nic wlewać do pochwy, to niebezpieczne. Słyszałam, że kiedy nie zastosuje się w czasie stosunku żadnego zabezpieczenia, wystarczy dokładnie umyć się tam mydłem, które zabije wszystkie plemniki. Czy to prawda? Płukanie pochwy – nieważne czy wodą, czy innymi płynami – po niezabezpieczonym stosunku NIE zmniejsza ryzyka zajścia w ciążę! Zajście w ciążę jest możliwe zawsze, kiedy sperma znajdzie się w pochwie lub w pobliżu sromu. Nie da się wypłukać całej spermy z pochwy, a nawet jeden plemnik wystarczy do zapłodnienia. Jak najlepiej zapobiec zajściu w ciążę? Ze środków dostępnych na polskim rynku antykoncepcja z najwyższym wskaźnikiem skuteczności to pigułki i zastrzyki hormonalne (wśród nowoczesnych preparatów dostępnych na rynku wiele przystosowanych jest do stosowania przez młode dziewczyny). O ile zastrzyk hormonalny przyjmowany jest przez kobietę raz na 3 miesiące, o tyle tabletki antykoncepcyjne muszą być przez nią połykane regularnie, o tej samej porze. Nie ma tabletki działającej przez połknięcie przed stosunkiem. Na rynku są dostępne preparaty do antykoncepcji doraźnej (do kupienia w aptece za okazaniem recepty), które mają działanie antykoncepcyjne do 72 godzin po stosunku – do zażywania doraźnie w sytuacjach wyjątkowych. Warto o nich pamiętać w momencie, gdy na przykład pęknie prezerwatywa. Jeśli natomiast ktoś nie chce brać tabletek, bardzo dobrą metodą jest prezerwatywa, której wskaźnik skuteczności waha się pomiędzy 88 a 98 proc. Razem z prezerwatywą można stosować dodatkowo inne środki antykoncepcyjne, na przykład globulki i kremy dopochwowe (aplikowane kilka minut przed stosunkiem) – dostępne w aptece bez recepty. Nie jest to jednak konieczne, bo prezerwatywa sama w sobie jest bardzo skuteczną metodą. W przypadku pęknięcia prezerwatywy globulki nie gwarantują tego, że nie zajdzie się w ciążę. Czy podczas pettingu można zajść w ciążę? Ryzyko zajścia w ciążę istnieje wyłącznie wtedy, gdy sperma znajdzie się bezpośrednio w okolicy narządów rodnych kobiety (czyli nie tylko bezpośrednio w pochwie kobiety, ale również na wargach sromowych). W ciążę można zajść nie tylko podczas tradycyjnego stosunku płciowego, więc, aby nie zdarzyła się wpadka, para powinna zachować szczególną ostrożność w kontakcie ze spermą, która może być przeniesiona w okolice pochwy kobiety na przykład za pośrednictwem rąk (dlatego po każdym kontakcie ze spermą należy umyć je w ciepłej wodzie z mydłem przed kontynuowaniem dalszych pieszczot). Czy dziewica może zajść w ciążę? Dziewica może zajść w ciążę, ponieważ stosunek seksualny nie jest warunkiem zapłodnienia – wystarczy, aby nasienie lub płyn wydostający się z członka przy podnieceniu dostał się do pochwy. Błona dziewicza nie działa jak bariera, są w niej zawsze małe otworki, przez które wypływa krew miesiączkowa. Niebezpieczne sytuacje w czasie pieszczot: chłopak dotyka nagim członkiem wejścia do pochwy (preejakulat może znajdować się na członku i dostać do pochwy); po pieszczotach ręką i wytrysku nasienie znalazło się na dłoni jednego z partnerów i zostało przeniesione do pochwy lub w jej okolice (nasienie zaschnięte nie jest groźne); wytrysk miał miejsce bezpośrednio na genitalia partnerki (minimalne ryzyko jest także, gdy miała na sobie skąpe, wycięte majtki, np. stringi); nie da się wykluczyć ryzyka przy seksie oralnym zakończonym wytryskiem w ustach partnerki, gdy po krótkim czasie następują pocałunki i partner pieści dziewczynę ustami. Czy plemniki przechodzą przez ubranie? Czy można zajść w ciążę, uprawiając seks w ubraniu? Nie, plemniki nie przechodzą przez materiał. Imitując ruchy seksualne w ubraniu, nie można zajść w ciążę. Nawet jeśli ubranie przemiękło, nie oznacza to, że przeszły przez nie plemniki. Sperma nie jest jednolitym płynem, a zawiesiną. Płyny wchodzące w skład spermy przenikają przez tkaniny, natomiast plemniki osadzają się na tkaninie i nie są w stanie bez płynów tworzących sprzyjające środowisko przedostać się do pochwy – plemniki nie potrafią się czołgać, a jedynie „pływają” w spermie. Czy można zajść w ciążę, kąpiąc się w basenie albo w wannie? Jeśli nie było normalnego stosunku, nie ma możliwości, aby sperma dostała się do pochwy i doszło do zapłodnienia. Gdy facet ma wytrysk w basenie, plemniki giną, bo woda jest za zimna i jest w niej za dużo chemikaliów. W wannie z kolei woda jest za gorąca i też są w niej chemikalia i detergenty (np. płyn do kąpieli). Gdyby miał mieć miejsce normalny stosunek w basenie lub wannie, trzeba koniecznie się zabezpieczyć. Źródło: www.ponton.org.pl

10

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

POD PARAGRAFEM

Operacja „Szczucie” Co robi dobry katolik, gdy dowiaduje się, że jego bliźni nieukrywający swojego homoseksualizmu pomaga biednym dzieciom? Wspiera go w szerzeniu dobra? Nie. Jego odpowiedzią jest wezwanie do zrobienia porządku z owym człowiekiem. A wszystko pod hasłem walki z handlem ludźmi. Jak na takie donosy reaguje liberalna władza? Poleca organom ścigania wszczęcie śledztwa. Sprawą zajmują się specjaliści od mafii i handlu ludźmi zatrudnieni w naczelnych jednostkach policji i prokuratury. Jasne jest także, że nikt nie przesłucha głównego podejrzanego. Przecieki ze śledztwa obficie cytuje za to prawicowa prasa. I nie jest to fikcja. Rzecz dzieje się teraz w Polsce. Ofiarą katolickiej kampanii miłości i troski o dzieci padł nauczyciel języka francuskiego Arkadiusz Karski. Przez lata udzielał on także korepetycji z matematyki i historii, niegdyś był też przewodnikiem turystycznym oraz organizatorem wycieczek. Zawsze wokół niego były dzieci. Jego orientacja seksualna nikomu nie przeszkadzała, gdyż wszyscy wiedzieli, że Karski to fantastyczny opiekun małolatów. Można wręcz powiedzieć, że nasz bohater pełnił rolę lokalnego, śląskiego pogotowia opiekuńczego – jak matki musiały iść do szpitala, to zostawiały dzieci u niego; tak samo było, gdy chciały spędzić miły wieczór. Jak sam szacuje, do chwili wyjazdu z Polski w 2001 r. przez jego mieszkania przewinęło się kilkaset dzieci. Gdy zamieszkał w Budapeszcie, bardzo szybko wśród nowych sąsiadów rozeszła się informacja, że jest wymarzonym opiekunem dla małolatów. I znowu jego dom pełen był dzieciaków. Gdy władzę w Polsce objęła koalicja PiS-Samoobrona-LPR, nasz bohater postanowił rozwinąć swoją społeczną działalność w internecie. Założył kilka profili w portalach internetowych. Niektóre służyły mu do walki z narastającą u nas homofobią. Konserwatywni publicyści zaczęli wtedy rzucać wyzwiska pod adresem Arkadiusza. Ich nienawiść do tego zwykłego nauczyciela francuskiego rosła z każdym dniem. Okazało się bowiem, że w umiejętny sposób ośmieszał ich zakłamanie. Obrońców życia wkurzyło to, że facet nieukrywający swojej orientacji seksualnej jest w stanie sam zorganizować skuteczną pomoc dla kobiet, które są w niechcianej ciąży. Oferował im wsparcie i doradztwo prawne. Wskazywał, w jaki sposób można załatwić adopcję ze wskazaniem. Jest to najszybsza forma znalezienia narodzonemu dziecku nowej rodziny. Jego witryny zanotowały tysiące unikalnych odwiedzin internautów.

Ponad sześć tysięcy osób zdecydowało się tam zarejestrować. I to wszystko – uwaga! – bez choćby jednego euro publicznych pieniędzy. Na swoją działalność Arkadiusz Karski nie otrzymał dotacji ani od rządu polskiego, ani węgierskiego, ani też od Unii Europejskiej. Nie dość, że wydawał na pomoc obcym ludziom swoje własne pieniądze, to jeszcze pokazał, iż polscy geje i lesbijki mogą skutecznie zawrzeć związek małżeński. Mimo że nasze prawo nie przewiduje takiej możliwości. Wystarczy skorzystać z unijnej swobody przemieszczania się i osiedlania i zamieszkać w państwie, które uznaje jednopłciowe związki. Warto pamiętać, że większość państw Unii tę sprawę uregulowało. Uczyniła to nawet Andora, którą współrządzą francuski prezydent i... hiszpański biskup. Arkadiusz Karski postanowił wobec tego skorzystać z możliwości, jakie daje mu węgierskie prawo. Wykorzystał przy tym zasady określane przez konwencje, dotyczące międzynarodowego prawa prywatnego i publicznego. Na ich mocy w przypadku małżeństw bierze się pod uwagę zasady, jakie obowiązują w miejscu zawarcia małżeństwa, nie zaś regulacje państw pochodzenia małżonków. Obowiązkiem władz RP jest wobec tego wydanie dokumentów potwierdzających stan cywilny. Chciał wybrać jeden z obowiązujących na Węgrzech modeli prawnej regulacji relacji z partnerem. Węgrzy mogą skorzystać z uproszczonej formy rejestracji związku. Wystarczy oświadczenie o istnieniu bliskich wzajemnych relacji przez co najmniej dziesięć lat. Uprawnia to do otrzymania świadczeń rentowych po zmarłym partnerze. Drugim wariantem jest zgłoszenie w samorządzie „związku partnerskiego”. Nie wiąże się to jednak z żadnymi prawami ani obowiązkami partnerów względem siebie. Nie oznacza także wprost prawa do dziedziczenia po zmarłym towarzyszu życia. Geje i lesbijki najczęściej zawierają wobec tego „zarejestrowane związki partnerskie”. Są one funkcjonalnym, ale nieprawnym odpowiednikiem małżeństwa heteroseksualnego. Na ich mocy pomiędzy partnerami powstaje pełna wspólnota majątkowa i cywilna. Państwo polskie postanowiło wobec takich udogodnień utrudnić

życie swoim obywatelom – kierownicy urzędów stanu cywilnego odmawiają wydania poświadczenia stanu cywilnego lesbijkom i gejom – obywatelom RP. Jest to oczywiście działanie bezprawne. Jak wynika z relacji Arkadiusza Karskiego, węgierscy urzędnicy znają sprawę i są do tego przyzwyczajeni. Na pytanie Arkadiusza, co będzie, jeśli polski urząd odmówi wydania zaświadczenia o braku przeszkód prawnych, węgierski biurokrata odpowiedział: „Nie ma powodu do niepokoju. My istniejemy po to, aby panowie się mogli pobrać, a nie po to, aby nie mogli. Mamy doświadczenie z polskim systemem prawnym. Zdarzało się już, że wasz obywatel przyniósł świstek papieru podpisany przez proboszcza z żądaniem,

homoseksualne źle się rozwijają i są deprawowane przez jednopłciowych rodziców. Były to dość odważne stwierdzenia, gdyż nie istnieją żadne badania, które potwierdzałyby taką tezę. Nasi katoliccy psychologowie wiedzą jednak lepiej. Dla prezesa Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia Pawła Wosickiego akcja Karskiego jest przykładem traktowania dziecka jak przedmiot. Ten sam działacz za rzecz normalną przyjmuje, że w kościelnych ośrodkach adopcyjnych można określić preferowaną płeć dziecka, kolor jego oczu, a nawet typ rodziny, w której się ono urodziło. Dziennikarzy „Rzeczpospolitej” oburzyła także odpowiedź Arkadiusza Karskiego na pytanie, czy nie boi się on zarzutów

żeby mu to uznać jako akt zawarcia małżeństwa. Tak więc mnie nic nie dziwi. Jeśli pojawią się kłopoty, to pomożemy panu napisać podanie (...) o zwolnienie z obowiązku dostarczenia tego dokumentu. Wtedy napisze pan oświadczenie: »Nie istnieje żadna przeszkoda prawna, abym zawarł związek«”. Arkadiusz Karski o tym, że ma prawnego męża, poinformował jesienią 2009 roku publicznie na swoich stronach internetowych. I wtedy się zaczęło. Pierwsi sygnał do nagonki rzucili publicyści „Rzeczpospolitej”. Panowie Tomasz Terlikowski i Wojciech Wybranowski uznali, że „Karski handluje dziećmi”. Dowodem na to, że zajmuje się owym niecnym procederem, było niewinne ogłoszenie o możliwości pomocy w przeprowadzeniu na Węgrzech operacji uznania dziecka przez mężczyznę, który nie jest jego ojcem biologicznym. Jest to prosty i tani odpowiednik adopcji. Co ważne, zarówno prawo polskie, jak i węgierskie oraz obowiązujące traktaty międzynarodowe nie zakazują takiej operacji. Prawica znalazła ekspertów, którzy propozycję Karskiego uznali za „oszustwo i działanie pozbawione wszelkich barier moralnych”. Twierdzili przy tym, że dzieci wychowywane przez pary

prokuratury. Usłyszeli oni bowiem zdanie, że „dziwne (...), iż chęć zapewnienia dziecku opieki ma być powodem do zarzutów”. Tropem dziennikarzy „Rzeczpospolitej” poszli posłowie klubu Prawo i Sprawiedliwość. W grudniu 2009 roku 28 z nich pod wodzą Stanisława Pięty złożyło interpelację do MSWiA. Aby obronić dzieci przed czyhającymi na nich wszędzie gejami pedofilami, policja powinna natychmiast zwiększyć nakłady na monitoring stron organizacji homoseksualnych oraz blogów ich liderów. Na liście, co jest zastanawiające, nie znajdziemy kościelnych forów i list dyskusyjnych. Także świątynie i katolickie placówki społeczno-kulturalne nie zasłużyły na uwagę funkcjonariuszy zwalczających pedofilów. Konieczne za to jest spisywanie gości jawnych klubów i lokali dla homoseksualistów. Niektórym żądania posłów PiS przypomniały akcję Milicji Obywatelskiej o kryptonimie „Hiacynt” z lat 1987–1988. Wtedy bez żadnej podstawy prawnej zarejestrowano kilka tysięcy gejów i lesbijek. Przeciw organizowaniu współczesnego „Hiacynta” opowiedział się zastępca ministra spraw wewnętrznych i administracji Adam Rapacki. Twórca Centralnego Biura Śledczego uznał,

że żądania polityków PiS są nie do pogodzenia z konstytucyjnymi zasadami równości wobec prawa i zakazu wszelkiej dyskryminacji. Prokuratura Krajowa, do której także trafiły żądania parlamentarzystów Prawa i Sprawiedliwości, okazała się o wiele bardziej strachliwa. Uznała, że Arkadiuszowi Karskiemu bez trudu można postawić między innymi zarzuty pomocnictwa przy oszustwie i wyłudzeniu poświadczenia nieprawdy oraz handlu ludźmi. Sprawą polecono zająć się specjalistom od zwalczania mafii w stołecznej prokuraturze apelacyjnej. Ta w lutym 2010 r. wszczęło śledztwo. Zazwyczaj małomówni prokuratorzy dość obficie i chętnie informowali prawicowe pisma i portale internetowe o postępach śledztwa. Padły więc zdania, że „Arkadiusz Karski zbiegł za granicę”, co było oczywistą nieprawdą. Dotarły do nas przy tym sygnały o dość niekonwencjonalnych metodach zbierania danych o świadkach. Otóż policjanci mieli rozpytywać na prawo i lewo, czy kobiety odwiedzające strony Karskiego przypadkiem nie były w ciąży. Co ciekawe, przez pół roku żaden z prokuratorów nie zechciał przyjąć wyjaśnień od samego obwinionego. Nie przeszkadza im to w dalszym prowadzeniu tego przedziwnego postępowania. Rozumiemy frustrację Tomasza Terlikowskiego spowodowaną tym, że w Polsce od 1932 r. (jako jednym z pierwszych państw na świecie) stosunki homoseksualne nie podlegają karze. Jeszcze w XVI wieku gejów i lesbijki palono na stosach. Nie jesteśmy jednak w stanie pojąć, jak organy ścigania mogą marnotrawić tysiące złotych na śledztwo, które nie ma żadnego sensu. W tym samym czasie nikt nie ściga prawdziwych handlarzy ludźmi. Ot choćby gangów zajmujących się organizacją nielegalnych przyjazdów obywateli Wietnamu, Bułgarii, Rumunii i Ukrainy do Polski oraz pozostałych państw UE. Są oni zmuszani do niewolniczej pracy. Nikogo nie interesują dziwne ogłoszenia prasowe, za pośrednictwem których werbownicy poszukują kobiet do burdeli w Turcji i Europie Zachodniej. Zdaniem ekspertki z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego dr Barbary Namysłowskiej-Gabrysiak, Polska stała się w Europie prawdziwym eldorado dla handlarzy żywym towarem. To być może wyjaśnia niechęć prawicowych rządów do ratyfikacji traktatów i konwencji dotyczących międzynarodowych operacji wymierzonych w bandytów zajmujących się współczesną formą niewolnictwa. Po co sobie dodawać obowiązków? Być może wtedy specjalny „międzyresortowy zespół ds. zwalczania handlu żywym towarem” musiałby się zbierać częściej niż raz na dwa, trzy lata? Łatwiej przecież ścigać Karskiego, który... przed prokuraturą się nie ukrywa. MiC Fot. MaHus

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

aczęło się brutalnie. Grupa wyrostków z Młodzieży Wszechpolskiej nie wytrzymała. W stronę uczestników parady poleciały jajka. Chcieli zablokować wymarsz – w imię katolickiej Polski i Boga. Doszło do przepychanek z policją. Funkcjonariusze nie wahali się użyć pałek, jeden z nich został ranny. Zatrzymano 7 osób. Po tym incydencie było już spokojnie, kolorowo, a przede wszystkim – radośnie. Do EuroPride 2010 (parada i całotygodniowe imprezy kulturalne) polskie organizacje gejów i lesbijek przygotowywały się kilka lat. Prestiżowa, europejska impreza mogła się wreszcie odbyć w Warszawie. Blisko 10 tysięcy osób z Polski, Europy, ale też innych kontynentów, nie przyjechali manifestować swojej seksualności. Przyjechali, by pokazać tu – w Polsce – że geje i lesbijki nie różnią się niczym od reszty, że są normalni. I że domagają się takiego samego traktowania przez państwo i społeczeństwo. Związki partnerskie po raz kolejny powróciły jako główny postulat parady. Nawet w Sejmie lewica znów nie boi się o nich mówić i coraz odważniej proponuje projekt ustawy. Wicemarszałek Sejmu Jerzy Wenderlich, Ryszard Kalisz, Wojciech Olejniczak, Katarzyna Piekarska – lewica w tym roku była szeroko reprezentowana na paradzie. Byli Zieloni 2004, RACJA, Partia Kobiet, Młodzi Socjaliści. Środowiska polityczne wreszcie dostrzegają potrzebę dorośnięcia do poziomu krajów Zachodu, gdzie o równości już się nie mówi, bo ona już

A TO POLSKA WŁAŚNIE

11

Z

Za wolność waszą i naszą! Blisko 10 tysięcy uśmiechniętych uczestników, agresywni, bezlitośni neonaziści i jeden mocny postulat – związków partnerskich. EuroPride, czyli europejska Parada Równości, już za nami. dawno jest. Kto nawalił? Platforma Obywatelska. Partia, która mieni się liberalną, a nie potrafi wyrwać się z kościelnych kajdan i odważnie wystąpić w imię praw człowieka. Wciąż ważniejsze są konformizm i układy z duchownymi. Nawaliły też władze Warszawy. Choć nie przeszkadzały (jak za czasów Lecha Kaczyńskiego) w organizacji imprezy, kompletnie nie wykorzystały jej do promocji stolicy za granicą. A okazja była idealna. Stołeczny ratusz nie posłuchał za to rozszalałych „obrońców” moralności. Znane czytelnikom „FiM”

stowarzyszenie im. Piotra Skargi rozprowadziło po domach tysiące ulotek z protestem przeciwko paradzie. Wiele z nich trafiło do prezydent miasta. Dzień przed paradą Marek Jurek przyniósł 55 tys. podpisów przeciwników EuroPride. Na nic się zdały. Władze nie zabroniły ani parady, ani kilku niewielkich kontrmanifestacji. Działacze katoliccy „stanęli” jednak na wysokości zadania. Były msze, modlitwy, a nawet plakaty z wizerunkiem Jezusa i słowami papieża Jana Pawła II. Księża rozdawali Biblię, by walczyć – jak nam mówili

– z Sodomą i Gomorą. Najwyraźniej ich błagania nie zostały wysłuchane. Bo parada jak miała przejść, tak przeszła. I wypadła idealnie. DANIEL PTASZEK Fot. Autor, MaHus

12

Krakowie wybuchł okropny skandal, bo oto jeden z najbardziej poczytnych lokalnych dzienników wykrył, że turyści zwiedzający Wawel doznają wstrząsu psychicznego, gdy pogrążeni w zadumie opuszczają kryptę z sarkofagiem Lecha i Marii Kaczyńskich, a po drugiej stronie Wisły dostrzegają wielką reklamę piwa: „Spragniony wrażeń? Zimny Lech”... W imieniu społeczeństwa głos zabrał przewodniczący Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych Jerzy Bukowski, który zapewnił, że osobiście i ogólnie nie ma nic przeciwko piwu, ale reklama tego akurat gatunku „blisko miejsca pochówku prezydenta” powinna być absolutnie zakazana. Wywołana do tablicy Kompania Piwowarska SA (właściciel inkryminowanej marki) bije się w piersi, że akcja reklamowa miała ruszyć już w drugiej połowie kwietnia, ale przez wiele tygodni wstrzymywano się z jej inauguracją, żeby przeprowadzić badania „zamówione w renomowanej firmie sondażowej”, czy aby nie rani uczuć patriotyczno-religijnych zwolenników PiS, i odważono się wywiesić billboardy dopiero po otrzymaniu papieru z pieczątką, że nie. Żeby sprawdzić, jak jest w istocie, przeprowadziliśmy własny sondaż i wizję lokalną... ! ! ! Przypomnijmy, że pan prezydent trafił na Wawel w nader niejasnych

W

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

A TO POLSKA WŁAŚNIE

Kryptologia stosowana Pan prezydent na Wawelu grozi kolejną wojną. Tym razem piwną... okolicznościach, bowiem wciąż nikt nie chce się przyznać do pomysłu udostępnienia mu tam kwatery. ! „To nie ja przedstawiłem propozycję” – idzie w zaparte kard. Stanisław Dziwisz w wywiadzie dla dziennika włoskiego Episkopatu „Avvenire”, podkreślając, że on tylko wysłuchał „pragnienia wyrażonego przez rodzinę”. ! „Chciałbym zaprzeczyć tym absurdalnym informacjom, że było to życzenie rodziny. Zdecydowanym zwolennikiem tej decyzji był kardynał Dziwisz” – upiera się Andrzej Duda, do niedawna podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta. Wykonany z alabastru sarkofag Lecha i Marii znajdujemy w podziemiach wawelskiej wieży Srebrnych Dzwonów, w pustym dotychczas przedsionku krypty Piłsudskiego. Usytuowanie nie jest najszczęśliwsze, bo wśród zwiedzających słychać komentarze, że pana prezydenta położyli „w nogach” Marszałka, co niestety odpowiada prawdzie.

Pogrążeni w zadumie opuszczają kryptę

Zastępca szefa Kancelarii Prezydenta Jacek Sasin przekonywał, że o wyborze Wawelu na miejsce pochówku zadecydował „widok ogromnych tłumów czekających w kolejce pod pałacem w Warszawie, żeby oddać hołd” jego pryncypałowi. Dzisiaj okazuje się, że mimo panującego

– krzyczał. Całe szczęście, że nie miał przy sobie młotka, bo dopiero byłaby afera. Często zdarza się, że ktoś splunie, rzuci jakieś wyzwisko. Musimy bardzo uważać – podkreśla strażnik. I słusznie, bo każdą chwilę jego nieuwagi zwiedzający wykorzystują

na zewnątrz dokuczliwego upału, w chłodnej krypcie tłoku nie ma. Do środka wchodzimy z marszu (badania frekwencji przeprowadziliśmy w dwóch kolejnych dniach) i wbrew pojawiającym się tu i ówdzie sensacjom nikt zwiedzających nie pogania, aby upłynnić ruch, bo po prostu nie ma takiej potrzeby. – Było trochę ludzi i zamieszania na początku, ale teraz, jeśli tylko ktoś ma życzenie, może tu siedzieć nawet godzinami – zapewnia nas młody człowiek w uniformie Wewnętrznej Służby Ochrony Katedry. Czego pilnuje? – Były już różne wypadki. 19 czerwca w samo południe jakiś facet zatrzymał się przy sarkofagu Kaczyńskiego i zaczął walić w niego parasolem. „No i co ty na to, Lechu? Możesz mi teraz naskoczyć!”

do pozowania przy sarkofagu oraz pstrykania sobie pamiątkowych fotek z panem prezydentem, choć w krypcie obowiązuje absolutny zakaz robienia zdjęć. Oczywiście nie omieszkaliśmy sprawdzić, jak wygląda sytuacja z tym nieszczęsnym antypatriotycznym piwem. W obrębie Wawelu natknęliśmy się na dwa bary i restaurację. Ceny kosmiczne, piwo, owszem jest, ale wybór gatunków ograniczony. – Lecha w ogóle nie podajemy – wyjaśniła kelnerka w restauracji. W barze to samo: – Lecha z lodówki?! Kiedyś

mieliśmy, ale już nam nie wolno go zamawiać. Gdy zaczęliśmy przebąkiwać o dyskryminacji, ograniczaniu konkurencji tudzież prawach konsumenta, kazali chwilę poczekać i przynieśli z zaplecza ukrytą w torebce puszkę z wystudzonym napojem. – Uwzględniając moje ryzyko, należy się dycha – tłumaczył trzykrotne przebicie dostawca. Zapłaciliśmy i skonsumowaliśmy eksperymentalnie w miejscu publicznym – nikt z wrażenia nie padł... Czy ogromny billboard ze „spragnionym wrażeń” umieszczony na dawnym hotelu po drugiej stronie Wisły, dobrze widoczny z Wawelu, rani uczucia? Przez dobre dwie godziny polowaliśmy na osobę, która wyszła z krypty zadumana, aż wreszcie się udało. – Czuje pani ból, widząc taką reklamę w pobliżu pana prezydenta? – pytamy kobietę ocierającą łzy. – A co mnie obchodzi Kaczyński! Przed chwilą ktoś wyjął mi z torebki portmonetkę! – łka niewiasta. – Już wiadomo, że Palikot zamówił te plakaty. Będziemy protestować i albo je zdejmą, albo niech zmienią nazwę tych szczyn – wtrącił starszy jegomość przysłuchujący się naszej rozmowie. – Dziadek, kontroluj bajerę, bo jeszcze słowo i możesz w dziób zarobić – ostrzegł mężczyznę uczestnik wycieczki z Poznania z wpiętym w koszulę znaczkiem tamtejszego „Kolejorza”. I pomyśleć, że tam na Wawelu miał nas łączyć... ANNA TARCZYŃSKA Fot. Autor

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

PATRZYMY IM NA RĘCE

Spieprzaj, arcybiskupie! Arcybiskup Melbourne opublikował pismo, w którym rozdziera szaty nad pedofilią pleniącą się na podlegającym mu terenie. Ofiary jego podwładnych nie traktują jednak poważnie tych przeprosin. Mają ku temu ważne powody... Wszędzie na świecie, od Ameryki przez Europę i Afrykę, aż po Australię, trwa tzw. kryzys pedofilski w Kościele rzymskokatolickim. Hierarchowie Kościoła po dziesięcioleciach (a właściwie wiekach!) starannego ukrywania przestępstw seksualnych duchownych oraz chronienia sprawców, a nie ofiar, muszą teraz, przyciśnięci za gardło przez media, prokuratury, sądy i rządy, wypłacać odszkodowania, robić czystkę wśród duchownych czy w końcu – kajać się publicznie. To samo musiał wreszcie uczynić także arcybiskup Denis Hart,

szef Kościoła w australijskim Melbourne. Hart wprawdzie wyraźnie przeprosił w liście ofiary Kościoła i przyznał, że „nie zawsze postępowano odpowiednio z przestępstwami”, ale pochwalił się też, ileż to archidiecezja przez ostatnie 14 lat zrobiła dobrego, aby naprawić wyrządzone krzywdy. Arcybiskup jest dosyć groteskową postacią. Przed dwoma laty został nazwany przez media „morderczym obrońcą życia”. Chodziło o to, że sprzeciwiał się nowemu projektowi prawa, który w przypadku zagrożenia śmiercią kobiety w ciąży zmuszał personel medyczny, niezależnie od jego przekonań, do przeprowadzenia aborcji. Oczywiście ten pomysł uderzał w katolickich medyków oraz w kościelne szpitale, gdzie dotąd kobiety z komplikacjami ciąży nie zawsze mogły być pewne, że ujdą z życiem

Nihil novi W czwartek 15 lipca Watykan zmienił normy postępowania wobec duchownych pedofilów. Niestety, te zmiany to drobna kosmetyka. Kongregacja Nauki Wiary, której kiedyś przewodniczył Joseph Ratzinger, wystosowała list do wszystkich hierarchów kościelnych dotyczący zmian, jakie wprowadził Watykan w dokumencie „Sacramentorum sanctitatis tutela”. Przyjrzeliśmy się tym „poprawkom” i naszym zdaniem to nihil novi. Oto teoretycznie najistotniejsze zmiany, które podobno mają ukrócić seksualne podboje księży. Czyli ich zboczenia i dewiacje. „Do kompetencji Kongregacji Nauki Wiary włączono sądzenie spraw kardynałów, patriarchów, legatów Stolicy Apostolskiej, biskupów i innych osób, o których mówi kanon 1405 par. 3 KPK i 1061 KKKW (art. 1 par. 2)”. Wspaniale, ale czy sądzenie za zbrodnie na tle seksualnym nie powinno należeć do kompetencji policji i prokuratury? Według KNW, najwyraźniej nie ma takiej potrzeby. „Wydłużono termin przedawnienia w przypadku działań przestępczych z dziesięciu do dwudziestu lat, pozostawiając Kongregacji Nauki Wiary prawo do uchylenia lub przyspieszenia przedawnienia w poszczególnych wypadkach”. Ten zapis można skomentować jednym słowem – SKANDAL! Właściwie tej zmiany mogłoby w ogóle nie być. Nie dość, że w przypadkach pedofilii osoby poszkodowane jako dzieci dopiero w dorosłym życiu mają odwagę, i przede wszystkim szansę, głośno powiedzieć, że były molestowane (czyli właśnie po około 15–25 latach), to KNW bez zbędnego tłumaczenia może przedawnić przestępstwo kiedy tylko chce. „Kongregacja Nauki Wiary może udzielić personelowi Trybunału, adwokatom i prokuratorom dyspensy od wymogu kapłaństwa oraz doktoratu w dziedzinie prawa kanonicznego”. Pewnie powinniśmy jeszcze za to podziękować. Dlaczego ten zapis nie zaczyna się od słów „Kongregacja Nauki Wiary ma obowiązek!”? Prawda, że lepiej? „Kongregacja Nauki Wiary po przeanalizowaniu faktów dotyczących zbrodni podejmuje decyzję (w każdym przypadku indywidualnie), czy zezwolić na proces administracyjny, na prośbę lokalnego hierarchy. Nałożenie

w przypadku wystąpienia groźnych powikłań. Praktyka była taka, że kobietę w ciężkim stanie przewożono do świeckiej placówki, aby tam jakiś nieskażony kościelnym nauczaniem lekarz mógł uratować życie nieszczęśnicy. Tyle że czasem na ratunek było już za późno... Ale to nie wszystko. Hart jest znany

dożywotniej kary ekspiacyjnej wymaga nakazu Kongregacji Nauki Wiary”. Gdzie wzmianka o natychmiastowym zgłoszeniu przestępstwa na policję? Z tego zapisu wynika, że na przykład ksiądz pedofil, który ma życzliwego kolegę w KNW, może spać spokojnie, bo jego przyszłość zależy od jego najlepszych kumpli. „W przypadku przestępstw przeciw moralności, dokonanie ich wobec osoby powyżej 18 roku życia trwale niepełnosprawnej psychicznie, traktowane jest tak samo, jak w przypadku osoby zdrowej poniżej tego wieku. Włączono też do tej kategorii przestępstwa polegające na nabywaniu, przetrzymywaniu i upowszechnianiu przez duchownego obrazów pornograficznych przedstawiających nieletnich poniżej 14 roku życia”. Co to znaczy „osoby zdrowej”? Wnioskujemy, że przed nowymi poprawkami, gdy młody człowiek cierpiał na przykład na astmę kiedy był wykorzystywany seksualnie, to wyrządzona mu krzywda była dużo mniejsza aniżeli jak byłby zdrowy. To jakieś faszystowskie brednie, a do tego dochodzi jeszcze rozpowszechnianie pornografii... Nie dość, że wcześniej posiadanie i rozsyłanie tego typu materiałów było całkowicie legalne, to teraz księżulek spokojnie może wysyłać do swoich kumpli zdjęcia nagich 15-latków... „Do przestępstw szczególnie poważnych zaliczono też usiłowanie udzielenia święceń kapłańskich kobiecie”. Tylko Kościół potrafi zrównać przestępstwo na tle seksualnym z wyświęceniem kobiety! Po opublikowaniu „poprawek” tak zwana Stolica Apostolska nie kryje dumy. Według najwyższych kościelnych decydentów, dzięki „Sacramentorum sanctitatis tutela” problem pedofilii zniknie. Dokument stanowi o integracji i aktualizacji norm. Chodzi o uproszczenie i usprawnienie procedur w celu zwiększenia ich skuteczności lub uwzględnienia nowych problemów – powiedział Federico Lombardi, dyrektor Biura Prasowego Watykanu. Po licznych aferach pedofilskich Watykan obiecał zaostrzyć prawo wobec zboczeńców w sutannach. Niestety dokument „Crimen Sollicitationis” (zakaz upubliczniania afer pedofilskich w Kościele) z 1962 roku jest nadal w mocy. Na pewno każdy zauważył, że obiecane zmiany w postępowaniu wobec kościelnych przestępców Watykan skwitował krótko: „Pocałujcie nas w d...ę”. ARIEL KOWALCZYK

z prowadzenia rozmów z ofiarami przestępstw seksualnych w dosyć specyficznym duchu. Jedna ze zdesperowanych kobiet usłyszała na przykład od arcybiskupa: „Go to hell, bitch!”, czyli dosłownie: „Idź do piekła, dziwko!”. Wprawdzie zwrotu „go to hell” używa się tak jak naszego popularnego „spieprzaj”, jednak wysłanie

dkąd Irlandczycy przestali się cackać z przestępcami w sutannach, nie ma właściwie tygodnia, w którym na światło dzienne nie wychodziłyby kolejne przerażające historie. Oto jedna z nich. Mający dziś 75 lat mężczyzna był przed laty członkiem Kongregacji Braci w Chrystusie. Trafił do niej w wieku 13 lat i wśród duchownej braci zdobywał edukację i... nawyki. Towarzysze nazywali go bratem Cyrylem. Zdecydowali

O

13

kogoś do piekła w przypadku duszpasterza jest czymś więcej niż pospolitym grubiaństwem. Ale to nie wszystko – miał on także wykrzykiwać w stronę poszkodowanych przez księży: „Nie będę z wami rozmawiał”, a nawet pytał jednego z chłopców: „Czy zawsze srasz krwią?”. To ostatnie było komentarzem zniecierpliwionego duchownego do opisywanych przez ofiarę skutków gwałtu analnego. Nic dziwnego, że znaczna część ofiar Kościoła oświadczyła, iż „przeprosiny arcybiskupa nic nie znaczą” i domaga się otwarcia poważnego śledztwa w sprawie nadużyć seksualnych, prowadzonego niezależnie od hierarchii. Niektóre też odmówiły przyjęcia odszkodowań aż do pełnego i uczciwego wyjaśnienia afery pedofilskiej. Ich zdaniem, osoba Harta nie daje gwarancji takiego rozwiązania. MAREK KRAK

sięgał do genitaliów chłopca i, zadając pytania, bawił się nimi. Oczywiście nie spotkała go wówczas żadna kara. W „nagrodę” został dyrektorem innej szkoły w Dublinie. Tam uzyskał też znacznie łatwiejszy dostęp do dzieci. Został trenerem szkolnej drużyny piłkarskiej. Chłopcom wydał oryginalne zalecenia. W piłkę mieli grać bez bielizny pod spodenkami. Po co? Po to, żeby ich troskliwy „duchowy opiekun” mógł sprawdzać, czy w kieszeniach nie

Brat Cyryl szuka papierosów także, że najlepszą drogą będzie dla niego „kariera” nauczyciela. Do szkoły trafił w 1965 roku i szybko się w niej odnalazł. Pomogło mu w tym zapewne przede wszystkim ogromne upodobanie do młodych chłopców, które zaczął szybko zdradzać. Odpowiedział za nie dopiero teraz, po prawie 40 latach. Jego sześciu byłych uczniów dopiero dziś mogło podzielić się z sądem i policją tym, co ich spotkało. A zachowania brata Cyryla, który uczył matematyki, były naprawdę nieprzyjemne. Jeden z chłopców, który teraz jest dorosłym mężczyzną, opowiedział, że nauczyciel szczególnie go sobie upodobał. Zapamiętał, że był często wzywany do tablicy. Matematyk kazał mu siadać sobie na kolanach. Przez spodenki

ukrywają papierosów. Nie trzeba chyba dodawać, że sprawdzał wyjątkowo dokładnie. Jeden z chłopców, którzy padli ofiarą brata pedofila, zapamiętał, że Cyryl zamknął się z nim kiedyś w ciemnej szatni i pod pretekstem luźnych guzików (sic!) w ubraniu głaskał go po genitaliach. Skazany mężczyzna odszedł z kongregacji w 1972 roku i założył rodzinę. Sąd wymierzył mu karę 12 miesięcy pozbawienia wolności. „The Irish Times” poinformował, że jako okoliczność łagodzącą potraktowano przyznanie się do winy, głęboką skruchę oraz poddanie się psychoterapii przez pedofila. Uznano także, że od tamtego czasu były brat Cyryl prowadził życie bez skazy. KB

14

POLSKA PARAFIALNA

aopatrzony w mały, niepozorny aparat fotograficzny, za to z wielkim zniczem i okazałym różańcem w dłoni wybrałem się przed Pałac Prezydencki na Krakowskim Przedmieściu. Wszystko po to, by sprawdzić, jak „Solidarni 2010” bronią sławnego już krzyża, który po katastrofie smoleńskiej postawili tu harcerze. Mój ekwipunek na zasadzie mimikry pozwolił wtopić się w grupę „Prawdziwych Polaków”. Bez niego byłoby dosyć niebezpiecznie. A i tak było... W ciągu dnia krzyża pilnuje około dwudziestu osób. W nocy towarzystwo nieco się przerzedza, wartowników zostaje tylko czwórka. Na miejsce dotarłem wczesnym wieczorem. Na dzień dobry zapaliłem znicz i poszeptałem pod nosem coś, co zostało odebrane jako zdrowaśka, i czym zaskarbiłem sobie sympatię Solidarnych. Dobra nasza... – Widzisz, młody człowieku, tu brakuje takich jak ty. My jesteśmy już trochę starzy. W Polsce rządzi ponad 15 milionów Żydów, sami nie damy im rady, potrzebujemy młodych. Tak przywitał mnie rosły, szpakowaty mężczyzna. Odpowiedziałem, że przyjechałem z daleka, ale chciałem chociaż przez chwilę pobyć z nimi. Pytałem o przeszkody, jakie stawiają im obrzydliwi politycy i sprzedajni dziennikarze. – Rząd Tuska opłaca ludzi, żeby tu przychodzili i szpiegowali. Niech pan uważa. Najlepiej w ogóle się nie schylać i nie klękać przed krzyżem. Tam może być zdalnie sterowana bomba, która zabije nas wszystkich – tłumaczy mi jedna z wartowniczek – zakonnica. Odpowiadam, ledwie dusząc śmiech, że nic tam nie widać. Okropny błąd, bo z mety podpadłem kobiecinie, która spojrzała na mnie podejrzliwie: – Dziwne. To pan nie wie, że technika jest teraz na bardzo wysokim poziomie?! Oni od Ruskich mogą mieć

Z

Krzyżaki Tam byłem i... pod tym krzyżem, tylko pod tym znakiem dowiedziałem się, jak to jest być „Prawdziwym Polakiem”. prawie niewidzialne bomby. Na Jarosława Kaczyńskiego organizowali już dwa zamachy. Na szczęście to bardzo mądry człowiek, wiedział, co się święci i nie jechał tam, gdzie planowali go zamordować. Na przykład na pogrzeb ks. Jankowskiego.

Nie kontynuowałem tematu w obawie przed atakiem chichotu, który mógłby mnie zdekonspirować. Obok mnie stoi zakonnik z człowiekiem tytułującym się rycerzem niepokalanej. Duchowny na moich oczach udzielał dzielnemu „wojakowi” błogosławieństwa, wykonując znak krzyża przed jego twarzą. W tym czasie mówi, że winę za śmierć prezydenta ponoszą „Komoruscy”. Z głupia frant pytam świeżo „błogosławionego” gościa, dlaczego prezydent elekt chce usunąć krzyż: – Wy, młodzi, głupi

jesteście i to jest największe nieszczęście Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Jak to dlaczego? Putin i NKWD mu każe. Komorowski jako głowa państwa nie będzie miał wszystkich należących mu się praw. Przecież on jest przeciwko krzyżowi Jezusowemu, jak więc miałby odznaczać zasłużonych na przykład Orderem Krzyża Wojskowego albo Virtuti Militari, który również jest krzyżem? ! ! ! Podchodzę do starszego pana (ok. 70 lat), który właśnie poprawiał znajdujące się przed krzyżem kartki z napisem „TO BYŁ ZAMACH – mówią eksperci – polski i niemiecki”. Pytam, czy to prawda: – Oczywiście! Ty jesteś młody i jeszcze mało wiesz o życiu. Ruscy zawsze chcieli zagarnąć Polskę i zniewolić Polaków. To oni podsyłają nam Żydów, żeby ci zniszczyli nasz kraj. Tusk od dawna układał się z Putinem. Mord prezydenta był mu na rękę, bo Lech Kaczyński zagrażał prezydenturze Komorowskiego. Obok stoi przysłuchująca się naszej rozmowie starsza pani. – Skąd przyjechałeś? – pyta nagle i groźnie. Odpowiadam, że z południa Polski. – Wspaniale. Stań tu ze mną, pomodlimy się razem. To dużo daje. Zatem modlę się pospołu z wiekową damą i już jestem prawie ich. Aby jeszcze bardziej zaskarbić sobie sympatię „Prawdziwych Polaków”, zwracam się z prośbą o pokierowanie mnie do najbliższego sklepu ze zniczami, bo przywiozłem tylko jeden, a to przecież bardzo mało i „wstyd mi”. W odpowiedzi słyszę:

– To bardzo ładnie z twojej strony, ale odkąd jest tu ten krzyż, to ta wstrętna żydówka Waltz zabroniła sprzedaży zniczy w całej Warszawie. W CAŁEJ! Specjalnie to zrobiła, żebyśmy nie mogli oddawać hołdu zamordowanym. W pewnym momencie zaczyna padać. Mam parasol, więc nadal dzielnie bronię krzyża. Północ. Towarzystwo mocno się przerzedza. Nagle zauważam znanego z mediów pieniacza, który krzyczał parę dni temu do kamer, żeby dać mu tu Komorowskiego, to on mu wtedy pokaże. Podchodzę na miękkich nogach i z lekkim przerażeniem. Ale witam się i wylewnie dziękuję za wysiłek, „jaki wkłada pan w obronę tego krzyża. To dla pana przyjechałem tu z tak daleka”. Na takie dictum facet rozpływa się z samouwielbienia, a jego konusowata postać rośnie w oczach: – Wie pan, kiedy zwykłym ludziom ginie ktoś bliski, to idą na cmentarz. Kiedy jest Święto Zmarłych, to całymi rodzinami chodzą na groby palić znicze. Ja panu powiem, że naszczałbym na te ich groby. Naszczałbym, bo są bezczelni i niegodni Chrystusa. Tutaj to żadnemu nie chce się przyjść. Dobrze, że my jesteśmy, musimy trzymać się razem, a tacy pseudokatolicy niech lepiej trzymają się z daleka. Podczas rozmowy zauważam, że gość trzyma w ręku jedną z gazet, która zamieściła jego zdjęcie: – Patrz pan, jak ta gadzinówka mnie opisała. Stałem tu sam, przyszło chyba z 300 osób, chcieli zlikwidować krzyż. Nie pozwoliłem im. Sam jeden! Nagle zza moich pleców głośno krzyczy starsza kobieta:

– Jak to sam? A gdzie ja wtedy byłam?! To niemożliwe, że tego nie widziałam, cały czas tu stoję. – Nie wiem gdzie byłaś, ja byłem sam. No i zaczyna się licytacja, kto bardziej pilnuje krzyża i kto jest prawdziwszym „Prawdziwym Polakiem”. Cóż, Solidarni nie zawsze są solidarni. Zwłaszcza wobec siebie. – Widzi pan... nawet nie można wyjść do toalety, bo od razu chcą krzyż usuwać. Ciekawe, ile im za to płaci Tusk. Mnie za pilnowanie nikt nic nie płaci, a przecież mam tylko 400 zł emerytury – żali się nieobecna podczas rzekomej „próby likwidacji krzyża” kobieta. ! ! ! Przestaje padać. Pod krzyżem zbiera się spora grupa osób. To ci, co przyszli właśnie po mszy w pobliskim kościele. Przysłuchuję się ich rozmowie: – A widzieli państwo tych pederastów wczoraj? Całą Warszawą szli. Oni też nie chcą krzyża. Przyszły tu takie trzy lesby. Jedna położyła się

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

pod naszym krzyżem, druga powiedziała do niej, że tutaj przecież nie ma przed czym leżeć. Wyobrażacie sobie? Robiły sobie żarty z naszej świętości. Musimy się za nie modlić, bo nic innego już im nie pomoże. Ta wizja rozjuszyła współrozmówców. – Platforma już całkiem zwariowała, pozwalając na takie bezeceństwa. Komorowski podzielił już nie tylko Polaków. Nawet harcerze są skłóceni. Jedna z kobiet, wymachując parasolem, krzyczy: – To oczywiste, co się stało i kto to zrobił. Ja sama słyszałam kilka dni przed 10 kwietnia, jak Komorowski powiedział, że zaczął się sezon na kaczki. To nie wymaga pytań ani dowodów, oni ich zamordowali. Żydzi i Ruscy to zrobili. Krzyki oburzonych Solidarnych wzbudzają zainteresowanie turystów. Zamieniam kilka zdań z Anglikami spędzającymi urlop w Warszawie. Pytają, czy wiem, co tu się dzieje. Starałem się nie mówić całej prawdy, ale

oni i tak z trudem powstrzymywali śmiech. ! ! ! Wracam do Łodzi i przesłuchuję nagrania z dyktafonu. Słucham, słucham i nie mogę uwierzyć w to, co przeżyłem. To jakiś inny świat, jakiś matrix. Ci ludzie faktycznie są przekonani o zamachu na Lecha Kaczyńskiego. Według nich, premier jest po pierwsze Niemcem, bo miał dziadka w Wehrmachcie, po drugie Ruskiem, bo zadaje się z Putinem, a po trzecie – to z całą pewnością – Żydem. Uważają również, że Tusk, Komorowski i ich rosyjscy pobratymcy parę lat zbierali te 96 osób, żeby naraz je wyeliminować. Jedna rzecz, która pozwoliła mi spokojnie zasnąć, to fakt, że „Solidarni 2010” do najmłodszych raczej nie należą, co oznacza, że Jarosławowi nie udało się przekonać do siebie młodych odpowiedzialnych za przyszłość tego kraju ludzi. ARIEL KOWALCZYK Fot. Autor

15

16

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

ZE ŚWIATA

JEZUS POWIESZONY? Znowu zamach na podstawy katolicyzmu. Według szwedzkiego religioznawcy i pastora ewangelickiego Gunnara Samuelssona nie ma żadnego dowodu, że Chrystus został ukrzyżowany. Żadna z ewangelii – utrzymuje Samuelsson – nie informuje, że zginął na krzyżu. W oryginalnych, starożytnych tekstach pisze się, że był torturowany jakimś urządzeniem, i że został „zawieszony” na wzgórzu. Pastor podpiera swe twierdzenie tym, że prześledził materiały pisemne z okresu 900 lat – pracował przez 3 lata po 12 godzin dziennie. Słowo „zawieszony” może mieć, jego zdaniem, szersze znaczenie niż tylko ukrzyżowany. Bardziej wskazuje na powieszenie – przekonuje pastor. – „Dopiero po śmierci Jezusa i tylko z jej powodu greckie słowo stauron zaczęto tłumaczyć jako śmierć na krzyżu”. Promotor doktoratu Szweda uważa, że Samuelsson może mieć rację. A co na to obrońcy krzyża na Krakowskim Przedmieściu? JF

PRZESTĘPSTWA MATKI TERESY Matka Teresa zabiła siostrę zakonną – doniosły media. Nie, święta nie zmartwychwstała, żeby popełnić mord – sprawa dotyczy jej imienniczki, matki Teresy Brenninkmejier.

Ta matka Teresa była przeoryszą duńskiego klasztoru w Sostrup, który prowadziła gestapowskimi metodami. Cierpiącą na demencję starszą zakonnicę przywiązywała do krzesła, a kiedyś inną siostrę wyrzuciła na mróz w samym habicie. Siostra zmarła w wyniku odmrożeń w klasztornym ogrodzie. Sprawa miała miejsce w 1993 roku. Zakonnicom, które były świadkami zdarzenia, matka Teresa nakazała mówić, że śmierć nastąpiła w łóżku. Tamtejszy biskup Czesław Kozon (oczywiście Polak) został poinformowany, co naprawdę się zdarzyło, lecz odmówił zawiadomienia policji. Poinformował tylko Watykan, który także zataił przestępstwo. Matka Teresa została wysłana najpierw do Czech, potem do Niemiec, a w końcu do Peru. Zawsze mianowano ją przeoryszą. Teraz policja podjęła śledztwo w sprawie śmierci zakonnicy – usiłuje znaleźć przeoryszę i przesłuchać ją. CS

DROGI ŻYDZIE Lepiej być żydem czy chrześcijaninem? To zależy gdzie. W USA okazuje się, że bycie żydem jest cholernie drogie.

Zabójcze są koszty członkostwa w synagodze – 1100 dol. rocznie od łebka, a w dużych miastach nawet trzykrotnie więcej. Drogie są także hebrajskie szkoły. Uderza to zwłaszcza w żydów ortodoksyjnych, którzy są mniej zamożni niż konserwatywni, reformowani i ateistyczni, a ponieważ przestrzegają ścisłych rygorów wiary, muszą płacić więcej. Szacuje się, że rodzina ortodoksyjna z trójką potomstwa musi wydać 50–110 tys. dolarów rocznie na szkołę, synagogę, obozy wakacyjne i koszerną żywność. Być może koszty sprawiają, że liczba religijnych żydów w USA spada: W roku 1990 było ich 3,1 mln, zaś w 2008 – 2,7 mln. Ponadto 50 proc. żydów amerykańskich zawiera małżeństwa z innowiercami i rabini załamują ręce, że ludność czysto semicka jest w USA skazana na wymarcie. Coraz częściej żydzi spoglądają na Kościoły chrześcijańskie. Jay Samuelson, lider Jewish Federation z rejonu Los Angeles, stwierdza: „Mamy bardzo dziwaczną mentalność, która wyraża się w żądaniu: płać za uczestnictwo. W chrześcijańskich Kościołach zaczyna się od zaproszenia do modlitwy, a o pieniądzach mówi dopiero później. A u nas od razu – forsa na stół!”. Ostatnio z tego powodu bardzo wzrasta popularność ruchu Chabad dla biedniejszych: aktywiści religijni w czarnych chałatach stoją na rogach ulic i zapraszają przechodniów do wspólnej modlitwy i biesiady. Ten chrześcijański model odnosi wielkie sukcesy. Problemy finansowe związane z kultywowaniem religii dotyczą nie tylko niektórych żydów w USA. W XX wieku, kiedy żydzi świetnie prosperowali, filantropi przekazywali pieniądze na budowę wielkich synagog i centrów wspólnotowych. Dziś koszty utrzymania obiektów rosną, a frekwencja spada, bo żydzi z USA mają inne, pozareligijne, alternatywy spędzania czasu. TN

UPADANIE Święto Niepodległości pobożni Amerykanie spędzili na czworakach. Nie dlatego, że zalali pałę w patriotycznym nastroju, tylko że klęczeli, błagając Boga, by wybawił ich ojczyznę i nie karał jej więcej. Uczestniczyli (liczbę szacuje się na setki tysięcy) w akcji arcydewocyjnej organizacji Family Research Council (Rada Badań nad Rodziną) pod hasłem „Call2Fall” (Wezwanie do padnięcia). Na klęczki właśnie. „W dniu, gdy celebrujemy naszą niepodległość, powinniśmy wyrazić nasze poddanie się Bogu” – konstatują inicjatorzy. Dlaczego? „Od ataku 11 września, poprzez klęski naturalne, finansowe aż po upadek moralny – wszystko to nas spotkało, bo jako naród odwróciliśmy się od Boga” – taka jest egzegeza Call2Fall. Nie podlizujemy się mu dostatecznie intensywnie, więc się mści. Jako dowód przytaczany jest fragment biblijny, w którym Bóg ma informować, że jak będzie „przez swój lud” emablowany, czczony i hołubiony, to odpuści mu winy i dopuści do niebios. „Dlatego chrześcijanie muszą uczynić duchowy w tył zwrot” – komenderowali na czwartolipcowych nabożeństwach pastorzy. Należy wystrzegać się wpływów zgniłych, bezbożnych mediów i „buntować przeciw rządowi, broniącemu grzesznych homoseksualistów, zwalczać tych, którzy zarażają nas kłamstwem i duchowym mrokiem, a zło nazywają dobrem”. Jedyne wyjście i ocalenie jest takie: „Przywrócić Amerykę Bogu, który ją zniszczy, jeśli będzie nadal podążać drogą grzechu”. Pogrążeni w błagalnych modłach Amerykanie nawet nie zauważyli, że upadli nie tylko na kolana, ale też na głowę. PZ

PIĘKNA PARTIA Rumuńska modelka Sanziana Buruiana założyła Partię Pięknych Ludzi.

Zdaniem 23-latki, tylko piękni ludzie zdołają uzdrowić jej ojczyznę. Po pierwsze – wszyscy powinni dobrze wyglądać. Grubasy muszą się odchudzić! Modelka proponuje, żeby rząd płacił obywatelom za stracone kilogramy. Po drugie – każdy powinien żyć moralnie i dawać dobry przykład bliźnim. Przyłapani na zdradzie cudzołożnicy mają wrzucić do państwowej skarbonki równowartość 120 euro w ramach zadośćuczynienia. Sanziana ma pomysł, jak napędzić do Rumunii turystów – w roli przewodników miałyby występować modelki w bikini. Blondwłosa liderka chce też wprowadzenia zakazu opowiadania dowcipów o blondynkach. „Jeżeli ktoś chce opowiadać takie żarty, zostanie wysłany do więzienia” – czytamy w statucie partii. JC

JAK W DOMU W centrach handlowych w angielskim mieście Rochdale powstaną specjalne toalety dla klientów z Azji.

na telefony tropiących ją mediów. Udało się tylko ustalić, że mieszka w Las Vegas, a do Teksasu jeździ odwiedzać ojca i przy okazji kupuje los. Zapewne zarządców hazardu ogarnia strach, że Ginther ruszy w tournée po kasynach. CS

ZĄB NA PROSTEJ Dentyści w Kanadzie są bardzo drodzy. W końcu musiało się to jakoś zemścić... Kierowca zatrzymał policję i poinformował, że minął właśnie ciężarówkę halsującą od lewa do prawa. Pijany! – sugerował. Policjant zatrzymał ciężarówkę i okazało się, że kierowca był całkiem trzeźwiutki... Tyle że przed chwilą wykonał sobie zabieg ekstrakcji bolącego zęba, a wyrywanie zęba nie sprzyja jednoczesnemu prowadzeniu pojazdu mechanicznego po prostej. Policjant uwierzył, bo zakrwawiony ząb z przywiązanym doń sznurkiem leżał obok. „Drugi koniec przywiązałem do dachu szoferki” – wyjaśnił kierowca. Wiedziałem, że jedna, dwie dziury w drodze i będzie po bólu. Policja podkreśla, że ta droga była niedawno przerabiana i jest dość gładka. Mimo to zabieg się powiódł. „Powinien pan wybrać którąś z bocznych dróg” – doradził post factum gliniarz. JF

SŁODKO I ZDROWO Czekolada – traktowana, zwłaszcza przez kobiety, jako generator kalorii przetwarzanych potem na tłuszcz – od pewnego czasu wraca do łask, a to ze względu na zbawienne właściwości kakao, bogatego w silne antyutleniacze. Wszystko zaczęło się od kursu na temat „różnic kulturowych i problemów asymilacji imigrantów z egzotycznych państw w Wielkiej Brytanii”. Szkolenie zorganizowały władze miasta, które słynie z niechęci do obcokrajowców. Nauki przyniosły efekt... Na dobry początek postanowiono przygotować ustępy, które azjatyckim imigrantom przypomną ich rodzinne strony – to dziury w podłodze służące do sikania „na narciarza”... JC

FART TOTALNY Oficjalne: największym szczęściarzem świata (wszech czasów?) jest 63-letnia Joan Ginther. Od 1993 roku na loterii Texas Lottery wygrywała czterokrotnie, i to grubo ponad milion dolarów. Ostatnio wygrała 10 milionów w zdrapce. W sumie skosiła 20,4 mln dol. Dwa losy nabyła w tym samym sklepie w miasteczku Bishop. Szczęście Ginther przyniosło jej międzynarodowy rozgłos. Ale multimilionerka dobrze się konspiruje. Nie reklamuje się, nie odpowiada

Właśnie stwierdzono, że spożycie kilku kawałków czekolady dziennie „wydatnie” przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi i dzięki temu redukuje ryzyko ataków serca i wylewów krwi do mózgu o 20 proc. Właściwości takie ma zwłaszcza ciemna, gorzka czekolada. Dr Karin Ried z uniwersytetu w Adelajdzie zestawiła wyniki 15 badań prowadzonych w latach 1955–2009 i stwierdziła, że czekolada obniża ciśnienie o 5 proc. Skutki jedzenia jej są porównywalne do uprawiania ćwiczeń fizycznych przez 30 minut dziennie. A więc ci, którzy jedzą czekoladę i ćwiczą, podwajają efekt. PZ

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

BEZ DOGMATÓW

Ewolucja kreacjonizmu Teoria Darwina ma niewątpliwie jeden bardzo poważny, dla niektórych dyskryminujący ją feler. Tym felerem jest jej nazwa. Gdy Karol Darwin w roku 1859 opublikował swoje wiekopomne dzieło „O pochodzeniu gatunków drogą doboru naturalnego”, prasa brukowa, nie chcąc narażać się Kościołowi, okrzyknęła je bzdurą, a nieco ambitniejsze gazety – jedną z wielu teorii. I to nieszczęsne słowo „teoria” przylgnęło do ewolucjonizmu chyba na zawsze. Jeśli nawet przyjmiemy, że w połowie XIX wieku nie było dostatecznie wielu światłych umysłów, żeby zrozumieć fundamentalność i przełomowość odkrycia, to już w wieku XX, a tym bardziej XXI, nazywanie darwinizmu teorią jest niedorzeczne. Bo słowo „teoria” jest w tym przypadku równoznaczne dla niektórych ze słowem „hipoteza” – czyli coś bardzo niepewnego, łatwego do zastąpienia czymś alternatywnym. Tymczasem to bzdura. Nie ma dziś na świecie naukowca, który odważyłby się – nie narażając na śmieszność – kwestionować podstawy darwinizmu. To coś takiego jak grawitacja. Wszyscy wiedzą, że istnieje, a niektórzy przekonali się o tym dość boleśnie, upuszczając sobie na nogę na przykład żelazko. Powszechne ciążenie jest wszechobecne, choć co do jego definicji jest wiele koncepcji: newtonowska, einsteinowska i z tuzin innych. Czy z tego, że naukowcy spierają się co do natury grawitacji, należy wysnuć wniosek, że takowej nie ma? Lub że jest hipotezą? Świetnie i obrazowo opisuje to światowej sławy fizyk James Trefil, którego często będę tu cytował: „Rozróżnianie pomiędzy teoriami i faktami jest ważne, ponieważ kreacjoniści posługują się następującą techniką argumentacji. Naukowcy wciąż toczą spory na temat różnych szczegółów teorii ewolucji, a zetem teoria ta jest niesłuszna, należy ją odrzucić i przyjąć teorię kreacji. To tak, jakby podsłuchawszy spór o to, czy biuro jest na 52, czy na 53 piętrze Empire State Building, wyciągnąć wniosek, że dom jest dwukondygnacyjny”. A jednak żyje sobie na świecie jakieś 100 milionów ludzi, którzy gotowi są iść na kolejną krucjatę, żeby udowodnić, że darwinizm jest wymysłem, podszeptem szatana, a jedyną istotą zdolną do stworzenia życia jest Bóg. To kreacjoniści. O nich za chwilę. Na ponawianą prośbę Czytelników jedną z audycji Radia „FiM” poświęciliśmy ewolucji. Dyskusja na antenie i poza nią (liczne e-maile) była wielce ciekawa, ale i obfitująca w niespodziewane interakcje.

Otóż poza kilkoma mniej lub bardziej rozsądnymi polemikami otrzymałem także pogróżki typu: „Za to, co głosisz, już wkrótce spotka cię zasłużona kara” lub „Jeszcze w tym roku spotkasz Pana Boga, a wtedy się przekonasz...”. Kim są ci pełni chrześcijańskiego miłosierdzia ludzie, gotowi poprzez anonimowe, zastraszające listy i telefony prostować kręte ścieżki mojego myślenia? To ludzie (ortodoksyjnie wierzący w literalną Biblię) gotowi umierać za twierdzenie, że życie na Ziemi (ba, cały wszechświat) powstało jakieś sześć i pół tysiąca lat temu za sprawą Boskiej kreacji. Dokładnie tak jak tego chce Księga Rodzaju. Kreacjonizm (wykładany np. w niektórych szkołach w USA!) próbuje dowieść, że Bóg wszystko, co widzimy dookoła, stworzył kiedyś niezmienne, jednostajne i statyczne. Na argumenty, że przecież miliony lat temu żyły na ziemi na przykład dinozaury, których skamieniałości do dziś odnajdujemy, odpowiadają, że owe wykopaliska zostały celowo podrzucone... przez Stwórcę w celu sprawdzenia siły ludzkiej wiary. Podobnie jest z gwiazdami i galaktykami. Gdy zapytasz, jakże świat może istnieć 6 tysięcy lat, skoro mrugają do nas obiekty kosmiczne oddalone o miliony lat świetlnych, usłyszysz odpowiedź, że to celowe, Boskie postarzanie świata. Jak Wam się podoba Bóg – oszust i kłamca specjalnie wprowadzający ludzi w błąd? Ciekawa koncepcja, przyznajcie... ! ! ! Audycja w Radiu „FiM” o ewolucjonizmie, jak już pisałem, powstała po licznych Waszych listach na ten temat. Prosiliście w nich o argumenty do dyskusji z ortodoksyjnymi chrześcijanami. O fakty, które Waszych antagonistów zmusiłyby do „płaczu”. Zatem do dzieła. Oto kilka podstawowych pytań i argumentów, którymi w dyskusji spróbują zagiąć Was Prawdziwi Chrześcijanie. Do owych pytań załączamy garść stosownych odpowiedzi. 1. Darwin dowodzi, że człowiek pochodzi od małpy. To oburzające. Odpowiedź: W żadnym miejscu swojego dzieła „O pochodzeniu gatunków...” Karol Darwin nie napisał, że człowiek jest pochodną małpy. Dowodził tylko tyle, że współczesny człowiek i współczesna małpa człekokształtna mieli wspólnego przodka. Przyznacie, że to wielka różnica. 2. Jeśli teoria ewolucji miałaby być prawdziwa, to archeolodzy albo

paleontolodzy już dawno znaleźliby brakujące ogniwo pomiędzy małpą a człowiekiem. Odpowiedź: Nic podobnego. Gdyby takie ogniwo przypadkowo znaleźli, to właśnie ten fakt zdruzgotałby darwinizm. Brakującego ogniwa nie ma i być nie może. A dlaczego? A z tego powodu, że nie istnieje stwór przejściowy (jakiś małpolud) pomiędzygatunkowy, bowiem, jak już napisaliśmy w punkcie 1, człekokształtne miały wspólnych przodków. 3. Ewolucji nie można zobaczyć, a więc udowodnić! Otóż można. Dobrym przykładem jest historia pewnej odmiany ciem żyjących w Anglii w pobliżu Londynu. Ćmy te żerowały na korze brzóz, zatem broniąc się przed ptakami, przybrały kolor biały – lekko cętkowany. W ten sposób stały się niemal niewidoczne dla swoich

prześladowców. Jednak wybuchła rewolucja przemysłowa, kominy fabryk zaczęły dymić i pnie brzóz znacznie pociemniały. Na szarej, coraz ciemniejszej korze białe ćmy stanowiły łatwy cel dla ptaków. I tu dał o sobie znać dobór naturalny. W ciągu kilku lat (przełom XIX i XX wieku) angielskie ćmy z białych stały się szare i znów świetnie wtopiły się w podłoże. Żyłyby tak sobie stworzonka spokojnie, gdyby nie ekologia. Ta spowodowała, że na fabrycznych kominach poumieszczano filtry, więc w ciągu 20 lat brzozy, niegdyś niemal czarne, znów zaczęły cieszyć oko śnieżną bielą. Biedne, szare ćmy znów stały się łatwym obiadem dla ptaków. Ale od czego mamy ewolucję, działającą w tym przypadku błyskawicznie? Od 30 lat londyńskie nocne motyle znów są bielutkie i niech tak pozostanie. 4. Ćmy londyńskie to znany argument ewolucjonistów. Gdzie tu jednak miejsce na dobór naturalny? To jest właśnie klasyczny przykład doboru naturalnego. Podobnie jak długa szyja u żyrafy, o czym za chwilę. Otóż jak w każdej populacji, tak

i u ciem rodzą się pojedyncze osobniki o innej karnacji, na przykład albinosi. Pierwotnie takie właśnie egzemplarze o białej karnacji miały znacznie więcej szans na przeżycie na korze brzóz niż ich ciemniejsi kuzyni. Te bielsze motyle wydawały potomstwo itd. Gdy kora drzew stawała się ciemniejsza, większe szanse na dożycie dnia następnego miały osobniki ciemniejsze, a jaśniejsze były eliminowane przez ptactwo. Te ciemniejsze ćmy rodziły podobne sobie dzieci itd. Gdy kora drzew bielała, proces się odwrócił. Nie inaczej było kiedyś z żyrafą. Tereny, na których żyją te sympatyczne czworonogi, często nawiedzają susze. Trwa więc ostra konkurencja w walce o pożywienie, a łańcuch troficzny często jest przerywany z braku jedzenia. Można sobie wyobrazić, że jakąś sawannę zamieszkiwały żyrafy krótkoszyje, ot takie dzisiejsze okapi. Urodził się jednak pewnego razu mutant z szyją nieco dłuższą niż szyje siostrzyczek i braciszków. Gdy dorósł, spostrzegł, że sięga wyżej niż reszta stada i tylko dla niego dostępne są smaczne liście w wyższych koronach drzew. Najedzony do syta, nasz pan żyraf miał znacznie większe szanse przeżycia niż głodna rodzinka. Syty zwierzak był też znacznie sprawniejszym kochankiem, przyczynił się więc do wydania na świat sporej gromady żyrafiątek, przekazując im swoje długoszyjne geny. Wiele pokoleń później potomek naszego bohatera urodził się z nieco dłuższą szyją niż rodzeństwo... itd. Jak wygląda dziś żyrafa, każdy widzi. 5. Darwin ogłosił swoją teorię, posługując się dedukcją, a nie dowodem – to trochę za mało, żeby mówić o naukowym empiryzmie. Nieprawda. Karol Darwin zobaczył ewolucję na własne oczy. Obserwował m.in. zięby na Galapagos. Na tym niewielkim archipelagu trwała ostra między- i śródgatunkowa rywalizacja o pożywienie. Młody naukowiec z niemałym zdumieniem stwierdził, że każda z grup zięb ma inny kształt dzioba. W jakim celu? Otóż po to, żeby nie wchodzić sobie w drogę. I tak na przykład zięby z dziobem zakrzywionym lepsze były w wydłubywaniu robaczków spod kamieni, natomiast ptaki z dziobem spiczastym zachowywały się jak nasze dzięcioły. W obrębie jednego gatunku nastąpił zatem podział na wąskie specjalizacje. Wszystko po to, żeby przeżyć. „Zatem – dowodził Darwin – nic nie jest jednakowo niezmienne, tylko mutuje w zależności od potrzeb”. Wielu wybitnych naukowców uważa, być może nie bez racji, że praca „O pochodzeniu gatunków...” jest najwybitniejszym, najbardziej epokowym dziełem naukowym stworzonym przez człowieka.

17

6. Czy w ideach kreacjonizmu nie ma choćby cienia racji? Nie. Jeśli przyjmiemy możliwość istnienia biblijnego Boga, i to nawet w dowolnej postaci (np. jakiejś inteligentnej siły sprawczej), to ów Bóg nie stworzył – jak tego chce Księga Rodzaju – wszystkich roślin, zwierząt i ludzi. To, co nas otacza – od przykrego komara, od zarazka eboli po słonia, wieloryba i człowieka – powstało z jakiejś prabakterii, w którą tchnęły życie procesy chemiczne. Świadczy o tym niezbicie kod DNA. Patrząc na jego kolejne sekwencje, można się zdumieć, jak niewiele dzieli nas na przykład... od cytryny. Notabene to z tego powodu cytryna jest świetna na przeziębienie, ale to już inna sprawa. 7. Nawet gdyby to wszystko było prawdą, to ewolucjonizm musi być błędną koncepcją, bo przeczy niepodważalnej drugiej zasadzie termodynamiki. Wcale nie przeczy. Wręcz przeciwnie. W zasadzie, o której mowa, chodzi w skrócie o to, że każdy układ dąży do skrajnego nieuporządkowania, czyli do chaosu. Tymczasem ewolucjonizm zakłada, że z bardzo prymitywnych organizmów powstają coraz bardziej skomplikowane i uporządkowane. I tu was mamy – triumfują kreacjoniści. Przedwcześnie i absolutnie nienaukowo. Otóż druga zasada termodynamiki mówi o układzie zamkniętym, czyli izolowanym. A Ziemia takim układem nie jest, bo otrzymuje energię ze słońca. To dokładnie tak jak z lodówką, w której z układu chaotycznego – czyli wody – tworzy się układ wysoce uporządkowany – kostka lodu. I choć lodówka wydaje się układem izolowanym, to przecież energię do niej dostarcza elektrownia. ! ! ! Reasumując, żaden poważny naukowiec, nawet bardzo wierzący (co w świecie nowoczesnej nauki nie jest zjawiskiem częstym), nie kwestionuje ewolucjonizmu. Dawno zaprzestano też jego udowadniania, uznając, że darwinizm jest aksjomatem. Współczesna nauka bada natomiast różne koncepcje ewolucji. Na przykład, czy ewolucja przebiegała równomiernie i jednostajnie, czy też – o czym świadczą najnowsze wykopaliska – skokowo. Dowodem na to, że wszystko ewoluuje, jest sam kreacjonizm. Głosiciele tej koncepcji, widząc swoją kompromitację, mówią teraz o tzw. inteligentnym projekcie. To znaczy, że Bóg dał klocki, z których natura wciąż układa coraz bardziej skomplikowane puzzle. Czyli taki biblijny darwinizm. Cóż, z całą pewnością lepsze to niż nauczanie dzieci, że dinozaury nigdy nie istniały. MAREK SZENBORN Bibliografia: James Trefil, „1001 spotkań z nauką”, Michno Kaku, „Hiperprzestrzeń”, Karol Darwin, „O pochodzeniu gatunków...”

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

NIECH NAS ZOBACZĄ!

Do podanych cen należy doliczyć koszty wysyłki według cennika Poczty Polskiej w zależności od sumarycznej wagi zamówienia. 1. Ceny listów i paczek przy przedpłacie (płatność przed wysyłką):

40 cm

18

ICZNA EKOLOG ORBA T PY NA ZAKUKO TYL

za sztukę

Przesyłka listowa polecona ekonomiczna (wysyłka mniejszych zamówień: do 4 koszulek, czapeczki): - ponad 0,1 kg do 0,35 kg = 4,10 zł, - ponad 0,35 kg do 0,50 kg = 4,90 zł, - ponad 0,50 kg do 1,00 kg = 7,00 zł. Paczki pocztowe ekonomiczne (wysyłka cięższych zamówień od 5 koszulek): - do 1 kg = 9,50 zł, - ponad 1 kg do 2 kg = 11 zł. 2. Ceny paczek pobraniowych ekonomicznych (płatność przy odbiorze wysyłki): - do 0,5 kg = 10,50 zł, - ponad 0,5 kg do 1 kg = 12,50 zł, - ponad 1 kg do 2 kg = 14 zł.

35 cm

A NALEPK W Ó IK CZYTELN ITÓW” AKTÓW i M ”F GRATIS GO DO KAŻDE IA N ZAMÓWIE

9 cm

Przykładowe wagi gadżetów: - koszulki M około 0,14 kg, - koszulki L około 0,15 kg, - koszulki XL około 0,16 kg, - koszulki XXL około 0,17 kg, - kubek 1 sztuka około 0,336 kg, - czapka około 0,076 kg, - pudełko paczki około 0,071 kg.

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

LISTY Ponad prawem Zmarł ks. Jankowski – duchowny znany przede wszystkim z tego, że jego luksusowe życie w oczywisty i skrajny sposób różniło się od tego, co zwykło się kojarzyć z wymogami stawianymi kapłanowi. Ubóstwo? Pokora? Skromność? Nic z tych rzeczy – pretensjonalna rezydencja, wyszukana kuchnia, przednie trunki, produkcja wina z własnym konterfektem, bursztynowy, nikomu niepotrzebny ołtarz, armia asystentów (kochanków), limuzyny godne głowy państwa. A do tego z trudem skrywany kompleks braku biskupiej nominacji – widoczny choćby w operetkowych, pełnych świecidełek przyodziewkach prałata. Żebyż chodziło tylko o to, pal licho, rzecz jednak w tym, że ksiądz H.J. był szowinistą i antysemitą. Tymczasem sprawiono mu pyszny pogrzeb, transmitowany przez dwie ogólnopolskie telewizje. Pochowano księdza w nawie bocznej kościoła św. Brygidy w Gdańsku, w płytkim grobie pod posadzką, czym w rażący sposób naruszono obowiązujące przepisy ustawy z 31.01.1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Gwoli przypomnienia: groby murowane i ziemne mogą być lokalizowane tylko na cmentarzach, a poza nimi wolno dokonywać pochówków jedynie w katakumbach i w morzu. Tymczasem w samym I półroczu 2010 r. bynajmniej nie na cmentarzu pochowano zwłoki i szczątki ponad 280 osób. Większość (niektóre ofiary smoleńskiej katastrofy lotniczej) w kościołach, a księdza Ryszarda Dominika (Kłodzko) i księdza Jerzego Popiełuszki (Warszawa) obok świątyń. Czy duchowni uprzywilejowanego ponad wszelką miarę Krk mają uważać się za lepszych od zwykłych śmiertelników nie tylko za życia, lecz i po śmierci? Czy składanie ciał księży i wyróżnionych przez Krk świeckich we wnętrzach świątyń ma być kolejnym wyrazem żywionego przez ów Kościół przekonania, że stoi on ponad stanowionym w Polsce prawem? Czy administracja publiczna, powołana do sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem owego prawa (w tym cmentarnego), nie powinna wreszcie zareagować na jaskrawe przejawy jego łamania i naśmiewania się z jego unormowań? Maciej Kijowski

A to Wolska właśnie W Polsce dzieją się cuda polityczne. Harcerze decydują o tym, co rząd ma robić z krzyżem! Przynieśli krzyż, postawili przed pałacem prezydenta, a prezydent ma go nie ruszać. Nie wiadomo, czy harcerze się zgodzą, ale wiadomo, że Jarosław Kaczyński nie pozwoli ruszać

krzyża i w razie czego prezydent zniknie na życzenie Kaczyńskiego ze sceny politycznej i stanie tam, gdzie było ZOMO i gdzie teraz jest Napieralski i Zapatero. Oczywiście Kaczyński będzie stał tu, gdzie jest, czyli w średniowiecznej Polsce, bo jego od Zapatery oddziela kilka lat świetlnych. Zapatero udowodnił, że Hiszpania jest suwerennym państwem, czego nie potrafił w Polsce udowodnić żaden rząd prawicowy. Ale skoro harcerze decydują za rząd i za prezydenta...

SZKIEŁKO I OKO podatków, ale niemający prawa do wyrażania swoich opinii w miejscach publicznych. T.U.

Znów wojna Mamy kolejną wojnę polsko-polską, wojnę katolicko-katolicką, wojnę o krzyż pod Pałacem Prezydenckim. To następny dowód na to, czym jest religia – źródłem samego zła. Przez ten krzyż w historii życie straciły miliony ludzi. Krzyż dzieli, a nie

Dlatego też proponuję: ! zamiast stawiania nowego pomnika przed Pałacem Prezydenckim – zrzucenie z konia Józefa Poniatowskiego. Jego miejsce zajmie gustowna podobizna Lecha Kaczyńskiego, pozostali będą się trzymać końskiego ogona; ! natychmiastowy zakup transportowego „Herkulesa”, który będzie towarzyszył państwowym delegacjom z kompletem polskich trumien. Aby nikt nigdy nie wrócił we wrażej trumnie! Wacław Kopulski

Polska norma

Maciej Wysocki pozdrawia ze szczytu Etny

Wątpię, żeby samym harcerzom przyszło do głowy targać krzyż. Gdyby to nie był krzyż, tylko na przykład wyrko bezdomnego, to by je policja natychmiast sprzątnęła. Mam pytanie: jeśli jakieś dziecko, z woli katechety albo rodziców, przyniesie krzyżyk i położy go na środku chodnika, na przykład przed drzwiami komisji wyborczej, to czy rząd zwróci się do Episkopatu z prośbą o radę, co zrobić z krzyżykiem, skoro krzyżyk jako krzyż jest nietykalny i nieusuwalny z przestrzeni publicznej? Pytanie drugie: czy rolą harcerzy w demokracji jest przynoszenie krzyży i zbieranie pieniędzy na Caritas, a rolą związków zawodowych jest naganianie związkowców do udziału w pogrzebach księży w oprawie uroczystości państwowych? Sa dwie Polski w jednej Polsce. Jest Polska-Wolska, rodem ze średniowiecza, która ma dzielnego strażnika w osobie „brata prezydenta”. Brat prezydenta to jak prezydent – równy Komorowskiemu – a nie tylko prezes partii, która jest tak moralna, że znowu rwie się do władzy, żeby psuć to, co zostało zbudowane. I jest Polska tych, którzy są jej niepotrzebni jako „nieprawdziwi Polacy”, mający prawo do głosowania i do płacenia

łączy. W Irlandii Północnej bez przerwy walczą ze sobą katolicy i protestanci. Jeden Bóg, jeden Jezus, a nienawiść jednych do drugich – ogromna. Miejsce krzyża jest na cmentarzach, w kościołach i prywatnych domach. Powinien zniknąć z miejsc publicznych, żeby nie powodować niepotrzebnych kłótni. Za krzyżem kryje się zbyt wiele zbrodni popełnionych w czasie wojen religijnych, w czasie działalności Świętej Inkwizycji, żeby wisiał on w urzędach państwowych. Jezus zresztą sam powiedział: „Nie przyszedłem po to, by przynieść pokój, lecz miecz...” – tym mieczem był i jest krzyż. Katolicyzm był szerzony mieczem z krzyżem w ręku. Waldemar Szydłowski Gdańsk www.bezboga.pl

Krzyż z krzyżem Słowa J.K.: „Krzyż – który odnosi się do wszystkich ofiar – można usunąć spod pałacu dopiero wtedy, gdy stanie tam pomnik”. Skoro politycy PiS-u sięgnęli juz szczytów groteski, należy ten temat dalej prowadzić w takiej konwencji.

PiS-ia sfora szaleje! Ten medialny wrzask ma zagłuszyć ich własne sumienia! Chcą ukryć to, że chorobliwa rusofobia Kaczyńskich doprowadziła do tragicznego zakończenia groteskowej prezydentury. Szkoda tylko, że zginęło tylu porządnych ludzi. Jest już pewne, że pilot lądował pod presją, choć nie powinien. Retoryczne, jeszcze niezadane pytanie: gdzie na świecie delegacje wybierają się na poważne uroczystości bez rezerwy czasowej? Jak na razie największe powodzenie ma taka wersja: Rosjanie wyprodukowali „gadającą mgłę”, która tak otumaniła pilota, że ten zdecydował się lądować. Dla pewności użyli jeszcze broni elektronicznej... Nie jest tak bardzo ważne, że Kaczyński i jego najbliższe otoczenie to ludzie podli. Ale już to, że ich postawa ma takie poparcie, o czymś świadczy. Widocznie takie negatywne cechy to norma w narodzie. Trudno się zatem dziwić naszej historii. Marek Ofiarski

Parada równości W Warszawie odbyła się Ogólnoeuropejska Parada Gejów i Lesbijek. Był to piękny, kolorowy, tęczowy korowód ludzi, którzy chcieli zwrócić uwagę na to, że są pełnoprawnymi członkami społeczeństwa. Po dwudziestu latach demokracji katolickiej w Polsce ci ludzie nadal nie mogą zawierać legalnych związków partnerskich. Dopiero muszą walczyć o należne im prawa. Oczywiście przeszkodą w tym jest polski katolicki ciemnogród. A całe zło idzie na świat z Watykanu. Ja jako ateista uważam, że musimy

19

wspierać tych ludzi w ich dążeniach. W czasie II wojny światowej to my wraz z gejami lądowaliśmy w obozach koncentracyjnych. A o tym, co tam się działo, dobrze wiedział Watykan Piusa XII. W.Sz., Gdańsk

Medal za zdradę „Papież położył nadzwyczajne zasługi w dziele pokojowego jednoczenia Europy, niestrudzenie promując kontakty i dialog, i w sposób decydujący przyczynił się do budowania mostów między Wschodem a Zachodem” – napisał Gerhard Schröder. To był rok 2004. A w roku 2010 odznaczenie Pana Premiera Tuska jest, zdaniem Radia Maryja, odznaczeniem za zdradę interesów Polski. Kilka razy słyszałam taką opinię na antenie tego radia. Ostatnio 15.07.2010 r. znowu umniejszano znaczenie wspomnianego odznaczenia. Już raz próbowałam o to zapytać redakcję radia, ale nie dostałam żadnej odpowiedzi. Razi to tak bardzo, że aż boli. Mieszkam za granicą i nie mam prawa wypowiadać się na temat polityki polskiej, ale zawsze się cieszę, jak jest doceniany polski polityk, sportowiec czy misjonarz, po prostu Polak. Aurelia z Niemiec

Superpielgrzymka Moja współpracownica w ubiegły weekend odbierała swoją krewną, która odbywała „pielgrzymkę” do Włoch, organizowaną przez księży z bazyliki przy ulicy Kawęczyńskiej w Warszawie. Pielgrzymka była bardzo ciekawa... Krewna mojej znajomej, kobieta po 70., wróciła z nogą w gipsie i ciężko potłuczona. Obecnie unieruchomiona leczy się z pomocą rodziny i lekarzy. W trakcie pielgrzymki zginął tragicznie jeden z uczestników, mężczyzna w starszym wieku (notabane kościelny) – podobno utonął w Morzu Adriatyckim. Jeden z dwóch autokarów w drodze powrotnej zepsuł się, więc część podróżnych dotarła z gigantycznym opóźnieniem i na własną rękę. Ponieważ media nagłaśniają wszelkie problemy podróżnych, ciekawi mnie, dlaczego o tak tragicznej w skutkach „pielgrzymce” cisza jak makiem zasiał. Jak

20

KORZENIE POLSKI (67)

Matka miast Szczecin miał renomę „matki innych grodów” na Pomorzu. Był zarazem centrum oporu pogańskiego. Pierwszą osadę założono w Szczecinie już w epoce żelaza. W czasach antycznych w okolicach Szczecina istniała miejscowość o nazwie Susudata. Została ona odwzorowana na mapie Klaudiusza Ptolemeusza z lat 142–147. Rozwój miasta rozpoczął się od VI w., kiedy na Pomorze Zachodnie przybyli Słowianie. Osadnictwo Słowian rozwijało się głównie w przybrzeżnym pasie nadmorskim, a także na sąsiadujących z nim wyspach – Rugii, Uznamie i Wolinie. Do najstarszych osad na Pomorzu przedodrzańskim należą Wolin i Kamień, położone u ujścia Odry, oraz oddalony w kierunku wschodnim Kołobrzeg, natomiast na Pomorzu zaodrzańskim – Szczecin oraz Wołogoszcz nad Pianą. Najstarsze osady słowiańskie zlokalizowano na terenie Gocławia, Krzekowa i Niemierzyna, lecz początek Szczecina badacze wiążą z osadą, która powstała na zboczu Wzgórza Zamkowego w latach 650–750. Była to zrazu osada rybacka, która z biegiem czasu przekształciła się w gród, a następnie w miejski ośrodek portowy, handlowy i rzemieślniczy, z rozbudowanym zapleczem wiejskim zapewniającym wyżywienie ludności. Szczecin, który stał się

Z

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

OKIEM SCEPTYKA

w XII wieku dużym ośrodkiem gospodarczym i politycznym, miał renomę „matki miast”, „matki innych grodów”. Gród szczeciński rozciągał się na błotnistych terenach lewego brzegu Odry oraz na wyspie rzecznej – Łasztowni. Przekazy Ibrahima ibn Jakuba z połowy X w. mówią o dużym słowiańskim mieście portowym na Odrą, które nazywało się Sadżin lub Sasin. Nazwa Szczecin, według jednej z hipotez, wzięła się od szczeciny, pozyskiwanej ze świń (według innej teorii, wywodzi się od szczytu, za który uważano Wzgórze Zamkowe). Ludność Szczecina i okolic zajmowała się handlem, warzeniem soli, połowem śledzi i hodowlą świń na skalę niemal przemysłową. Pamięć o tym przetrwała w nazwach okolicznych miejscowości: Świnoujście, Świniary, Świnice i Świnie. Szczecin, jak to u nadbałtyckich Słowian było, cieszył się niezależnością polityczną i samowładztwem. Wyodrębniły się tutaj dwie podstawowe warstwy społeczne – patrycjat możnowładczo-kupiecki oraz masy plebejskie. Wszystkie postanowienia dotyczące zarówno spraw wewnętrznych, jak i polityki

agadnienie ewentualnego życia po śmierci ze zrozumiałych względów budzi nadzieje, fascynuje, czasem przeraża. Do badania tych spraw tym pilniej należy więc przyłożyć nauko we „szkiełko i oko”. W numerze 26/2010 z końca czerwca ukazał się mój tekst pt. „Złudzenie nieśmiertelności”. Pisałem w nim na temat najnowszych badań dotyczących tzw. przeżyć granicznych, czyli doświadczeń osób, które przeżyły śmierć kliniczną. W ubiegłym numerze natomiast opublikowaliśmy obszerny list jednego z Czytelników pt. „Trudny temat”, który nieco polemicznie odnosi się do moich konkluzji. Otóż pisałem o badaniach klinicznych, które wiążą niezwykłe wizje doświadczane przez niektórych przed zgonem z niedotlenieniem mózgu. Nasz Czytelnik zachęca do podchodzenia z wielką ostrożnością do tego – jak pisze – „trudnego tematu”. Kwestię uważa za subtelną i niełatwą z powodu niedostatku narzędzi badawczych, którymi dysponujemy. Ponadto przywołuje przeżycia własne oraz kogoś zajmującego się badaniem niezwykłych stanów świadomości. Oczywiście nie mam zamiaru kwestionować niczyich przeżyć. Cały problem polega na ich interpretacji oraz poszukiwaniu ich przyczyn. Sądzę, że w tej sprawie, tak jak w każdej innej, dobrą rzeczą będzie zastosowanie podstawowych zasad racjonalistycznego

zewnętrznej zapadały na naradach starszyzny. Natomiast w przypadkach spornych decydował ogólny wiec ludności, na którym podejmowano ostateczne uchwały. Szczecin był swoistą „republiką miejską” – zachowywał dużą niezależność od władzy książęcej i opierał się wszelkim usiłowaniom narzucenia mu obcego zwierzchnictwa. Silnym czynnikiem jednoczącym Słowian nadbałtyckich w oporze przeciwko wpływom zewnętrznym była religia. Kiedy w rugijskiej Arkonie królował Świętowit (który z biegiem czasu stał się naczelnym bóstwem Słowiańszczyzny północnej), a w Radogoszczy – Swarożyc, w Szczecinie i Wolinie oddawano cześć Trygławowi (Trzygławowi). W Szczecinie znajdowały się cztery świątynie (kąciny), „(...) ale jedna, będąca pomiędzy nimi główną, była zbudowana z przedziwną czcią i sztuką, wewnątrz i zewnątrz ozdobiona rzeźbami, ze ścian występującymi płaskorzeźbami (...)” – wzmiankował Herbord, mnich z Bambergu i kronikarz Ottona z Bambergu. Główna świątynia Trygława znajdowała się

myślenia. Wiem, że nieco krytyczny wobec mnie Czytelnik też nawołuje do ostrożności, ale obawiam się, że nie do końca mamy to samo na myśli. Otóż ostrożność, którą mam na myśli, odwołuje się zawsze do poświadczonej już wiedzy naukowej. Obecnie niemal w każdej dziedzinie dysponujemy jakimś zasobem wiedzy,

na Wzgórzu Trygława (dziś jest to Wzgórze Zamkowe). Z tego samego źródła wiadomo, że „(...) był tam posąg trzygłowy, który na jednym kadłubie trzy głowy mając, nazywał się Trzygławem (...)”. Był ozdobiony srebrem i złotem, a jego podobiznę – jak napisał inny kronikarz Ottona, mnich Ebbo – „(...) zakrywała złocista zasłona na oczach i wargach, przy czym kapłani zapewniali, że dlatego bóg najwyższy posiada trzy głowy, bo trzema włada królestwami, to jest niebem, ziemią i piekłem (...)”. Zakrywanie posągu chustą miało jednak konkretny cel – chodziło o to, „by bóg przeoczył grzechy ludzkie”. Malowidła, które pokrywały świątynię, były odporne na wilgoć i budziły podziw wśród obcych. Tak jak w Wolinie, także tutaj do wróżenia używano konia maści karej i zawsze przed podjęciem ważniejszej decyzji zasięgano rady bóstwa. W przekazywaniu i umacnianiu „odwiecznych” tradycji plemiennych szczególną rolę pełniła kasta kapłanów, których wysoka pozycja społeczna umacniała się coraz bardziej.

Dusza nie „mieszka w ciele” w taki sposób, aby mogła je opuścić. Ona jest ciałem, jego częścią. Nie udowodniono jak dotąd istnienia żadnego życia psychicznego niezależnego od ciała. Podobnie jak pamięć komputerowa nie istnieje niezależnie od materialnych nośników tej pamięci. Tak zwane „choroby” psychiczne są chorobami jak najbardziej

ŻYCIE PO RELIGII

Ostrożność racjonalisty który możemy uznać za pewny lub niemal pewny. Są to te wszystkie konkluzje, które poczyniła poważna nauka odnośnie do jakiejś kwestii, i to po wielokrotnych badaniach oraz doświadczeniach dokonywanych w różnych ośrodkach. Ta powszechna wiedza (naukowa!) nie ma wiele wspólnego z rewelacjami tego lub innego pojedynczego badacza, nawet jeśli ma doktorat albo profesurę. Zwłaszcza wtedy, kiedy jego badania nie zostały potwierdzone przez nikogo innego, a jednocześnie zdają się podważać dorobek dotychczasowych ustaleń. A co nauka wie na temat zjawisk duchowych? Tyle wie na pewno, że nasze tzw. życie duchowe oraz przeżycia psychiczne mają integralny związek z naszym życiem biologicznym.

cielesnymi i biologicznymi. Najlepszy dowód na to jest taki, że możemy je leczyć farmakologicznymi, a więc absolutnie materialnymi sposobami. Podobnie fizyczne deformacje lub uszkodzenia mózgu mają wpływ na nasze duchowe i psychiczne funkcjonowanie. Zatem racjonalistyczna ostrożność podchodzi z wielką obawą do wszelkich rewelacji, które podważają obecny stan wiedzy. Ostrożność ta nie wyklucza oczywiście nowych odkryć, ale czyni to zawsze w duchu naturalistycznym: wszystko, co jest prawdą, musi być sprawdzalne i weryfikowalne (wielokrotnie!) naukowymi metodami. Jeśli czegoś nie da się sprawdzić w taki sposób, a ktoś domaga się przyjęcia swoich twierdzeń

W Szczecinie otaczano czcią święte drzewa. Jednym był dąb, spod którego wypływało źródło. Drugim – orzech. Kiedy w wykopaliskach szczecińskich odnaleziono mnóstwo skorup orzecha laskowego, okazało się, że żadna z nich nie była zgnieciona – wszystkie nosiły ślady delikatnego otwierania nożem. Widocznie orzechy szły na ofiary dla bóstw i nie wolno było niszczyć skorup. W drugiej połowie X w. Szczecin wraz z Pomorzem Zachodnim znalazł się w sferze wpływów Piastów. Za czasów Bolesława Chrobrego ziemie te odzyskały niezależność, ale Bolesław Krzywousty po bitwie pod Szczecinem i zajęciu go w 1121 r. ponownie uczynił Pomorzan zachodnich lennikami Polski, czyniąc swym wasalem księcia Warcisława I z dynastii Gryfitów. Jak napisał kronikarz, mieszkańcy Pomorza, ufni w swe siły i mając liczne grody i miasta obronne z natury i umocnione sztuką, sądzili, że pozostaną niepokonani, jednak Bolesław „(...) wiele ciężkich zadał im raz po raz klęsk. Bo i stolicę całego Pomorza, miasto Szczecin, które opasane zewnątrz bagnami i wodami uchodziło za niedostępne wszelkiemu wrogowi, zimową porą, kiedy woda była ścięta mrozem, nie bez niebezpieczeństwa po lodzie prowadząc wojsko, niespodziewaną klęską poraził”. Świątynia Trzygława niedługo przeżyła tę datę. Głowy bożyszcza odesłali misjonarze papieżowi na znak nawrócenia (czyt. podbicia) Pomorza. W miejsce słowiańskiej świątyni wybudowano kościół św. Wojciecha. ARTUR CECUŁA

„na wiarę”, czyli żąda zaufania jego zdolnościom oraz prawdziwości samych jego słów (i słów jego znajomych), to z punktu widzenia nauki jest to wiedza bezwartościowa. To właściwie nie jest żadna wiedza. Świat jest pełen książek o nadzwyczajnych przeżyciach oraz „prawdziwych świadectwach” tychże, mających czasem charakter pseudonaukowy. Jeśli są to rzeczy obiektywnie nieweryfikowalne, niesprawdzone wielokrotnie, to – moim zdaniem – nie warto sobie nimi zawracać głowy. Dotyczy to także tzw. medycyny naturalnej, która na ogół różni się tym od medycyny zwykłej, że nie podlega weryfikacji. Najczęściej kryje się za nią czyjeś myślenie życzeniowe i/lub chęć zysku. Na koniec chciałbym wrócić jeszcze do kwestii badań, o których pisałem. Jeżeli ktoś miał przeżycia psychiczne podobne do tych ze śmierci klinicznej, ale niezależnie od takich dramatycznych okoliczności jak nadchodzący zgon, to możliwe, że niedotlenienie mózgu może występować w skrajnej formie także poza stanami agonalnymi. Możliwe też, że takie przeżycia mogą występować także z innych powodów niż niedotlenienie. Zgadzam się z polemizującym Czytelnikiem, że brakuje nam na przykład przyrządów do badania zjawisk psychicznych. Jakieś urządzenia jednak mamy, o czym świadczą przytoczone przeze mnie badania. I wierzę, że będzie ich coraz więcej. MAREK KRAK

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

PRZEMILCZANA HISTORIA

Wybuchowe relikwie Oprócz radości z posiadania relikwii świętych wiele kościołów w Polsce szczyci się dodatkowo tkwiącymi w murach pociskami różnego kalibru. Wmurowanym w kościelne fasady niewypałom i łuskom towarzyszy swoisty kult budowany wokół legend o różnych cudach, za sprawą których pociski wystrzelane przez różne wrogie armie w kierunku przybytku katolickiej wiary miały nie wybuchnąć. Tyle że najczęściej żadnych cudów nie było, a i owe „cudowne” pociski i niewypały (a przynajmniej ich większość) z reguły wmurowywano „na pamiątkę” i „dla ozdoby” podczas odbudowy świątyń lub tylko naprawy ze zniszczeń wojennych. I tak w murach kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Ostrowie Lubelskim „ku pamięci” ostrzału niemieckiej artylerii w czasie walk w 1915 roku umieszczono kilkanaście pocisków. Z kolei fasadę gotyckiego kościoła pw. NMP i św. Wojciecha w Staniątkach zdobią wmurowane pociski artyleryjskie pozostałe po ostrzelaniu kościoła w roku 1916 przez wojska rosyjskie. Kilkudziesięcioma łuskami od pocisków został udekorowany podczas remontu w latach dwudziestych ubiegłego wieku kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Garbowie, na który podczas I wojny światowej spadło ponad sto bomb, poważnie go uszkadzając. Natomiast we frontonie kościoła pw. św. Wojciecha w Górkach dumnie tkwią trzy niemieckie pociski armatnie, które w 1915 roku poważnie naruszyły konstrukcję świątyni. Podobnie w ścianie kościoła pw. Wniebowzięcia NMP w Sierzchowach umieszczono pocisk

artyleryjski, który doprowadził do zniszczenia świątyni w 1915 roku. Jaki był cel „dekoratorów”? Największą jednak czcią otaczane są pociski z czasów wojny polsko-bolszewickiej. W późnogotyckim kościele pw. św. Jana Chrzciciela we Włocławku w ścianie od strony Wisły tkwią trzy pociski, wystrzelone przez bolszewików w 1920 roku. Również mury kościoła w Komarowie zdobią pociski wmurowane na pamiątkę wielkiej bitwy polsko-bolszewickiej z 1920 roku.

a wspomnienie „prawdziwej Polski”, czyli II Rzeczypospolitej, niejednemu współcześnie żyjącemu „prawdziwemu patriocie” łza się w oku kręci. Podobnie jak dziś, także za tamtych „dobrych czasów” do więzienia można było trafić za obrazę uczuć katolickich. Mało tego, odsiadka groziła także za „grzech przeciwko świętemu sakramentowi małżeństwa”, czyli zdradzanie współmałżonka. Obywatele II RP stale musieli mieć się na baczności, bowiem znieważenia „jedynie słusznej” wiary katolickiej wyjątkowo łatwo było się dopuścić. Przekonał się o tym w 1937 roku szlifierz z Olsztyna, niejaki Zygmunt D., który popełnił przestępstwo profanacji religii polegające na niezdjęciu czapki z głowy na widok przechodzącej ulicą pielgrzymki. Zajęty ostrzeniem noży na ulicy nie tylko nie przerwał pracy, kiedy obok przechodziła pielgrzymka głuchoniemych, ale nawet nie zdjął czapki mimo uwag przechodniów. I na dodatek, kiedy podszedł do niego ksiądz i ostentacyjnie zdjął mu z głowy czapkę, ośmielił się użyć „ordynarnych i bluźnierczych wyrazów”. Za bluźnierstwo przeciwko religii olsztyński szlifierz prawomocnym wyrokiem wysokiego sądu (ku przestrodze innym obywatelom) przesiedział w więzieniu bite 8 miesięcy.

N

Nie można też narzekać na brak „relikwii” z ostatniej wojny. Choćby w kościele pw. św. Małgorzaty w Sobótce w zewnętrznej ścianie prezbiterium podziwiać można pociski „grubej Berty”, którymi Niemcy ostrzelali kościół. Ile jest w Polsce kościołów ozdobionych tego rodzaju „wojennymi relikwiami” otaczanymi czcią niemal religijną? A przede wszystkim, w ilu, tak jak w Goworowie, oprócz łusek mogą znajdować się niewypały? W roku ubiegłym ekipa prowadząca prace remontowe w kościele pw. Podwyższenia Krzyża w Goworowie na widok tkwiących w murach kościoła pocisków artyleryjskich wezwała patrol rozminowywania. Jak się okazało, najzupełniej słusznie, bowiem spośród wmurowanych w ściany i sufit „pamiątek” z czasów I i II wojny światowej saperzy, oprócz 29 pustych łusek, wykuli aż pięć w pełni uzbrojonych pocisków artyleryjskich. Jak stwierdzili pirotechnicy, gdyby podczas remontu naruszono niewybuchy, oprócz kościoła z powierzchni ziemi zniknęłoby pół miejscowości. AK

Z kolei w 1938 roku jednego z właścicieli restauracji na warszawskiej Pradze ukarano kilkudniowym aresztem za profanację polegającą na... niewyłączeniu w swoim lokalu radia podczas transmisji mszy świętej. Tu należy wyjaśnić, że obowiązywało wówczas zarządzenie kategorycznie nakazujące wyłączanie głośników radiowych we wszystkich lokalach publicznych na czas transmisji nabożeństw, co miało „zapobiec profanacji uczuć religijnych”, w związku z tym, że „niejednokrotnie były wypadki, iż osoby znajdujące się w lokalach, w chwili gdy z głośnika wydobywały się słowa nabożne, zachowywały się nieodpowiednio, często bluźniąc”. Właścicielom lokali za publiczne odtwarzanie mszy groziła więc kara pieniężna, a w razie recydywy – nawet więzienie. W II RP również za zdradę można było trafić za kratki. W 1930 roku Sąd Okręgowy w Warszawie rozpatrywał sprawę pana A.J., który swojej ślubnej M.J. zarzucił zdradę sakramentu małżeńskiego. Po rozpatrzeniu wszystkich okoliczności sąd orzekł, że oskarżyciel ma całkowitą słuszność i niewiernej (nieobecnej na rozprawie) wymierzył karę spędzenia 2 miesięcy w areszcie. AK

Do kicia za zdradę

skarżenia żydów o mordy rytualne sięgają w Polsce początku XVI w. Najczęściej były one bezpodstawne i wynikały z uprzedzeń religijnych lub czystej, ludzkiej zawiści. Nagonka była również spowodowana swoistym poczuciem zagrożenia, gdyż w czasach staropolskich w wielu miejscowościach liczba

O

21

echem w ówczesnej Rzeczypospolitej. Oskarżono tam starszyznę żydowską o dokonanie rytualnego mordu na 3-letnim chłopcu o imieniu Maciej, który był synem Tymona Łukaszewicza. W trakcie procesu przeprowadzono błyskawiczne dochodzenie. Na podstawie fałszywych zeznań świadków sąd skazał wówczas na śmierć kodeńskiego rabina oraz

W imię Boga? mieszkańców wyznania żydowskiego przewyższała liczbę ludności chrześcijańskiej. Bardzo często zdarzało się, że kler celowo podburzał katolików przeciwko ludności żydowskiej. Dochodziło wówczas do pogromów i niszczenia domów, sklepów, synagog, kirkutów, a także wypędzania żydów. Jeden z najgłośniejszych rzekomych mordów rytualnych miał miejsce w Sandomierzu w 1710 r. Oskarżono wówczas żydów o dokonanie mordu na dziecku Jerzego Krasnowskiego. W 1712 r. August II Mocny wydał dekret, który nakazywał żydom opuszczenie Sandomierza. Rok później na karę śmierci skazano kilku żydów oskarżonych w tym procesie. Takich nieuzasadnionych oskarżeń w samym tylko XVIII w. było kilkadziesiąt. Ostatnie zarzuty o rytualne mordy w Polsce miały miejsce jeszcze pół wieku temu! W 1959 r. żydów oskarżono o mord rytualny dokonany na Bohdanie Piaseckim, synu Bolesława Piaseckiego, przedwojennego radykalnego działacza narodowego. Mało znany jest natomiast przypadek oskarżenia żydów o mord rytualny dokonany w miasteczku Kodeń na Podlasiu 8 maja 1698 r. Wydarzenie to odbiło się głośnym

jego zastępcę. Wyrok wykonano poprzez publiczne ścięcie na rynku miasta. Ponadto sąd nakazał zburzyć synagogę. W niespełna godzinę po wyroku rozfanatyzowany tłum katolików z Kodnia i okolic doszczętnie zniszczył miejscowy kirkut. Całe to wydarzenie opisał J. Walick w dziele pt. „Opisanie okrutnego przez żydów kodeńskich zamordowania dziecięcia chrześcijańskiego”. Książka ta ukazała się w 1720 r. i do dziś przechowywana jest w miejscowej bibliotece klasztoru oblatów. Zdarzenie to opisuje również ks. Józef Pruszkowski w książce „Kodeń Sapiehów” (Kraków 1898, s. 81–83). Obecnie nikt już nie pamięta o wydarzeniach sprzed ponad 3 wieków. Dziś w Kodniu nie ma żydów, a po synagodze i kirkucie nie pozostał nawet ślad. Wieś stanowi za to jedno z najważniejszych centrów pielgrzymkowych we wschodniej Polsce. Znajduje się tutaj bazylika św. Anny z obrazem M.B. Kodeńskiej. Obraz ten w 1630 r. wykradł z papieskiej kaplicy w Rzymie książę Mikołaj Sapieha zwany „Pobożnym”. Po tym wydarzeniu ówczesny papież Urban VIII nałożył na niego ekskomunikę. Ponoć kradzione nie tuczy. Horda

Skandalistka w kurorcie W okresie międzywojennym we wszystkich polskich i czeskich uzdrowiskach orkiestra zdrojowa o godzinie 18 tradycyjnie grała pieśń „Wszystkie nasze dzienne sprawy”. Słysząc dźwięki kościelnego hymnu, kuracjusze zobowiązani byli zatrzymać się i wysłuchać go z odkrytą głową i z nabożną powagą. Tymczasem pod koniec lipca 1938 roku bawiąca w kurorcie w Morszynie senator II Rzeczypospolitej Władysława Macieszyna dopuściła się niebywałej prowokacji. Mianowicie ośmieliła się nie zastosować do tegoż katolickiego zwyczaju, to znaczy w czasie odgrywania kościelnej pieśni najzwyczajniej w świecie spacerowała sobie po deptaku przed pijalnią wód. Przy tym na zwróconą przez policjanta zdrojowego uwagę, że powinna uszanować hymn religijny, oświadczyła, że jest

bezwyznaniowa i nic ją kościelne pienia nie obchodzą. Niestety, kiedy tylko orkiestra skończyła grać, pałający świętym oburzeniem tłum kuracjuszy rzucił się na nią z pięściami i tylko interwencja policjanta zdołała „skandalistkę” uchronić przed pobiciem. Senator Macieszyna została następnie doprowadzona na posterunek policji, gdzie stwierdzono jej tożsamość. „Skandal”, jakiego dopuściła się wypoczywająca w kurorcie senator Władysława Macieszyna, „Wieczór Warszawski” skomentował następująco: „Wolno p. Macieszynie być bezwyznaniową i nie uznawać świętości katolickich. Ale nie wolno jej publicznie prowokować uczuć religijnych znakomitej większości społeczeństwa polskiego – tego społeczeństwa, którego »elita« obdarzyła ją mandatem senatorskim. O cóż tu chodziło? Tylko o stanięcie na 2 minuty”. AK

22

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

OKIEM BIBLISTY

ludzi, powołuje się na cytaty z Pisma Świętego, w którym mowa jest o powszechnym występowaniu grzechu, głównie na Ps 51. 7 oraz Rz 3. 9, 12, 23; 5. 12 (...). Lutrowy przekład nie stwierdza jednak, że wszyscy zgrzeszyli, ale stwierdza, że wszyscy są grzesznikami” (M.J. Uglorz, tamże, s. 135–136). W „Artykułach szmalkaldzkich” Luter pisał: „Tutaj musimy wyznać, jak to potwierdza Paweł w Liście do Rzymian 5. 12, że grzech wywodzi się od jednego człowieka, Adama, i od niego wszedł w ten świat, i że przez jego nieposłuszeństwo wszyscy ludzie stali się grzesznikami podległymi śmierci i diabłu. To nazywa się grzechem pierworodnym, dziedzicznym, naczelnym i głównym” (tamże, s. 136).

nauce o człowieku od czasów Augustyna, jest zupełnie obca myśli biblijnej” (Konstanty Wiazowski, „Podstawy naszej wiary”, s. 186). Podobne stanowisko zajął również judaizm. Chociaż – według Talmudu – człowiek dziedziczy zepsutą naturę swoich pierwszych rodziców. „(...) grzech popełniony w Rajskim Ogrodzie rzutuje na wszystkie kolejne pokolenia (...). Mimo wszystko koncepcja talmudyczna daleka jest od twierdzenia, że grzech to rzecz dziedziczna. Wprawdzie człowiek może być obciążony konsekwencjami występków popełnionych przez praojców, lecz żaden rabin z epoki talmudycznej nie zgodziłby się, że ktoś mógłby popełnić grzech, nie ponosząc zań osobiście odpowiedzialności” (Abraham Cohen, „Talmud”, s. 116). Poza tym Talmud głosi, że w każdym człowieku drzemią dwie skłonności, jedna – do dobrego, druga – do złego. Jednak początkowo charakter człowieka zdominowany był przez skłonność do dobrego, został bowiem stworzony jako istota wolna i o wysokim potencjale duchowości (Rdz 1. 27, 31). Dopiero

Również J. Kalwin uważał, że grzech pierworodny jest dziedzicznym zepsuciem ludzkiej natury. Co ciekawe, pod koniec okresu oświecenia wypowiedział się na ten temat nawet Immanuel Kant. W „Religii w obrębie samego rozumu” (1793 r.) „utrzymywał, że w ludzkiej naturze tkwi radykalna skłonność do zła, co oznacza m.in., że nikt nigdy nie jest w stanie wywiązać się ze swoich obowiązków etycznych” (Keith Ward, „Bóg”, s. 141). Również dziewiętnastowieczny biblista ewangelicki J.T. Beck wyrażał pogląd, że „jak śmiertelnemu nie jest dane poczynać nieśmiertelnych, tak grzesznemu bezgrzesznych (...). Wszystkie pokolenia ludzkie na ziemi wywodzą się z jednej krwi (Dz 17. 26), a więc i Adam mógł tylko na swój cielesny i duchowy obraz począć ludzi (Rdz 5. 3). Tak tedy i swojemu potomstwu zaszczepił w duszę i ciało obraz własnego zepsucia, wskutek czego wszyscy ludzie są zrodzeni z ciała i podlegają śmierci” (Teodor Haarbeck, „U podstaw wiary”, s. 68). Z kolei Emil Brunner, kalwinistyczny teolog szwajcarski, uważał, że katolicka ,,teoria o grzechu pierworodnym, obowiązująca w chrześcijańskiej

po zgrzeszeniu Adama ów porządek został odwrócony i charakter człowieka zdominowała skłonność do złego. Jak widać, oprócz katolickiej koncepcji grzechu pierworodnego istnieją również inne interpretacje następstw grzechu Adama. Po zapoznaniu się z nimi nasuwają się przynajmniej dwa pytania: czy Biblia uczy o grzechu pierworodnym i czy chrzest rzeczywiście gładzi ten grzech? Aby odpowiedzieć na te pytania, warto najpierw przytoczyć opinię jednego z katolickich biblistów, Zenona Ziółkowskiego, który – chociaż opowiada się za koncepcją grzechu pierworodnego – przyznaje jednak, że pojęcia takiego „(...) nie znajdujemy w Piśmie Świętym ani też nie znajdujemy w Biblii jego sformułowania” („Najtrudniejsze stronice Starego Testamentu”, s. 277). Jest to poniekąd odpowiedź na pierwsze pytanie. Oznacza zaś, że skoro w Biblii takiego pojęcia nie ma, a na sformułowanie go Kościół potrzebował wielu wieków, dogmat ten musi budzić poważne zastrzeżenia. Chociaż bowiem Biblia uczy, że grzech praprzodków wpłynął na kondycję duchową potomstwa i uaktywnił w nim skłonność

HISTORIA SOBORÓW I DOGMATÓW (33)

Grzech pierworodny Sobór trydencki zdogmatyzował istnienie grzechu pierworodnego, jego pochodzenie, istotę i skutki. Orzekł, że każdy człowiek rodzi się z grzechem pierworodnym zasługującym na karę piekła. Aby dostąpić oczyszczenia z tego grzechu oraz uniknąć potępienia, należy koniecznie przyjąć chrzest i uwierzyć w odkupieńczą śmierć Chrystusa. W ten sposób uzasadniana jest konieczność chrztu dzieci, na których również ciąży wyrok wiecznego oddalenia od oblicza Bożego. Ksiądz Wincenty Granat pisze: „Dogmat grzechu pierworodnego stanowi jedną z naczelnych prawd wiary chrześcijańskiej i logicznie bardzo ściśle jest powiązany z ideą odkupienia (...). Negacja grzechu pierworodnego podsuwa od razu myśl, że Chrystus nas nie wyzwala ze stanu grzechu, lecz tylko daje przykład, jak mamy uwalniać się od grzechów osobistych. Mistyczny związek zła byłby wówczas jedynie chimerą i sakrament chrztu również byłby niepotrzebny, szczególnie dla dzieci przed użyciem rozumu” („Bóg Stwórca, aniołowie – człowiek. Dogmatyka katolicka” t. II, s. 362). Na potwierdzenie swego stanowiska Kościół katolicki powołuje się na upadek Adama i Ewy (Rdz 3), słowa Dawida (Ps 51. 7) oraz List św. Pawła do Rzymian (5. 12–21). Grzech pierworodny jest więc jakoby konsekwencją upadku Adama i Ewy i dziedziczą go wszyscy potomkowie wspomnianych prarodziców. Przechodzi bowiem z pokolenia na pokolenie i przekazywany jest dziecku w akcie poczęcia. Zanim ustosunkujemy się do katolickiego dogmatu o grzechu pierworodnym, zwróćmy najpierw uwagę na rozwój tej doktryny. Pytając o jej początek, przede wszystkim należy podkreślić, że nauki o grzechu pierworodnym nie znali ani apostołowie, ani ojcowie apostolscy. Pierwsze wyraźne wzmianki na ten temat pojawiły się dopiero u Ireneusza, biskupa Lyonu (zm. w 202 r.), który pisał: „W osobie pierwszego Adama obraziliśmy Boga”, a następnie u Tertuliana (160–220), który twierdził, że „zło, które istnieje w duszy (...), wywodzi się z dziedzicznego grzechu” (ks. Marek Jerzy Uglorz, „Studia humanistyczno-teologiczne” 1–2/2004, s. 128–129) oraz Ambrożego (zm. w 397 r.), który poszedł jeszcze dalej, twierdząc, że grzech nie tylko przeszczepia się z Adama na jego potomków, ale również, że jedynie chrzest usuwa grzeszny stan człowieka i dlatego konieczny jest chrzest dzieci, aby zmazać grzech Adama.

Idee te przejął i rozwinął Augustyn (354–430). Chociaż początkowo nauczał, że pochodzenia zła należy doszukiwać się nie w czymś naturalnym, lecz w woli ludzkiej – w swobodnej decyzji Adama – jednak pod wpływem Ambrożego oraz egzegezy Rz 5. 12–21 odrzucił wszelką ludzką inicjatywę i skonstruował teorię grzechu pierworodnego i jego skutku. Augustyn uważał więc, że „w Adamie mieściła się cała przyszła ludzkość. Dlatego w nim wszyscy zgrzeszyli i w nim wszyscy zostali ukarani. Stan, w jaki Adam popadł po upadku, panuje odtąd nad całą ludzkością. Nawet i nowo narodzeni mają tę samą winę i tę samą karę, choć w formie łagodniejszej. Gdyż także i odrodzony chrześcijanin pozostaje nadal grzesznikiem, który uczynkami swoimi, a więc i rozmnażaniem swoim, czyni tylko to, co grzeszne. Augustyn starał się oddzielić wyraźnie małżeństwo od płodzenia. Małżeństwo jest wprawdzie stanem gorszym niż dziewictwo, lecz dlatego nie jest jeszcze niemoralne. Płodzenie natomiast, którego nie da się oddzielić od żądzy zmysłowej, przenosi w konsekwencji żądzę tę i na dzieci” (ks. Wiktor Niemczyk, „Historia dogmatów”, s. 115–116). Następnie nauka ta – z daleko idącymi następstwami – została przyjęta na synodach: w Kartaginie (418 rok), w Orange (529 r.) i ostatecznie jako dogmat została sformułowana na soborze trydenckim (1546 rok), który orzekł, że pierwsi rodzice zostali stworzeni przez Boga w stanie świętości, lecz przez grzech utracili ją dla siebie i innych i dlatego też wszyscy ludzie (z wyjątkiem Matki Bożej) dziedziczą ten grzech, czyli przychodzą na świat obarczeni jego winą. Ale istotą grzechu Adama zajęli się również reformatorzy. Z tym że na przykład M. Luter „zajmował się grzechem pierworodnym głównie w powiązaniu z nauką o usprawiedliwieniu. Brak w jego teologii głębszej refleksji na temat sposobu partycypowania całej ludzkości w grzechu pierwszego człowieka, Adama. Przyjmuje on za coś oczywistego grzeszność całego rodzaju ludzkiego. Pisząc o grzeszności wszystkich

do zła, nie potwierdza jednak, by grzech Adama przesądzał o czyimś wiecznym losie. Nikt nie może przecież odpowiadać za grzech Adama. Przecież napisano: „Syn nie poniesie kary za winę ojca ani ojciec nie poniesie kary za winę syna” (Ez 18. 20). Nie jest więc tak, jak głosi teoria Augustyna, że z powodu Adama rodzimy się winni i zasługujemy na potępienie. Raczej „każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu” (Rz 14. 12), czyli każdy poniesie odpowiedzialność za własne przewinienia, a nie cudze. Tak więc, chociaż według Biblii każdy człowiek dziedziczy grzeszną naturę, o czym pisał św. Paweł (Rz 5. 12), nikt z tego powodu nie jest automatycznie skazany na potępienie ani na życie w grzechu. Gdyby było inaczej, nie czytalibyśmy o Kainie, że może czynić dobrze (Rdz 4. 6–7). To, że Kain mimo upadku Adama mógł nadal podejmować właściwe decyzje i „czynić dobrze”, a nawet „panować” nad złem, uczy, że każdy człowiek odpowiedzialny jest za własne decyzje i może czynić to samo (Rz 8. 28). Nauka o grzechu pierworodnym, stanowiąca główny argument przemawiający za chrztem niemowląt, jest więc z gruntu błędna. Tym bardziej że chrzest sam w sobie, bez poznania i przyjęcia Ewangelii (wiary) oraz całkowitego odwrócenia się od zła i zwrócenia się do Boga (Mk 16. 15–16; Dz 2. 38) – co jest niemożliwe w przypadku niemowląt – nie ma żadnego znaczenia. Zresztą Jezus nie traktował nieochrzczonych dzieci jako obciążonych grzechem pierworodnym. Przeciwnie, powiedział, że do nich właśnie należy Królestwo Niebios (Mt 19. 14). Poza tym nikt nie ponosi żadnej odpowiedzialności (tym bardziej niemowlęta) za niepoznane jeszcze zło. „Grzechu się nie liczy, gdy prawa nie ma” (Rz. 5. 13, por. 4. 15). Krótko mówiąc, chrzest nie gładzi żadnych grzechów, tym bardziej grzechu pierworodnego, bo taki nie istnieje. Nauka o grzechu pierworodnym, jakoby w osobie pierwszego Adama mówiąca, że obraziliśmy Boga i zasługujemy na potępienie, a nieochrzczone dzieci na wieczne oddalenie od oblicza Bożego, jest w świetle Pisma Świętego absolutnie nie do przyjęcia. Dobrze więc się stało, że jakiś czas temu Kościół rzymski zmienił nieco podejście przynajmniej w sprawie „otchłani niemowląt” (rzekome miejsce przebywania dusz dzieci zmarłych bez chrztu). Sam Benedykt XVI wyznał, że nigdy nie wierzył w istnienie „otchłani niemowląt”! Czyżby Kościół, który chlubi się nieomylnością i niezmiennością swoich nauk, uznał, że był do tej pory w błędzie? BOLESŁAW PARMA

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r. laczego bowiem chrześcijanin miałby sobie na tym świecie dogadzać i korzystać z ułatwień? Wszak mówi Pismo: „Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują” (Mt 7. 13–14). Ich dzieje zaczęły się w XVI w., kiedy pewien ksiądz – Menno Simons – upadł w wierze katolickiej, by podnieść się jako twórca odnowionego anabaptyzmu. Przełomem

D

na Żuławach, w dolinie Wisły oraz w Kazuniu nieopodal Warszawy – na terenach niezamieszkałych, dając jednocześnie początek tzw. kolonizacji olęderskiej (tak zwano u nas tych emigrantów z Holandii). Ich kolonizacja możliwa była nie tylko dzięki olbrzymiej pracowitości w organizowaniu dzikich terenów, ale i dzięki dużej sprawności w osuszaniu bagien. Stworzyli w Rzeczypospolitej subkulturę o niezwykle surowych obyczajach, której „religią” była praca. Z czasem w łonie mennonityzmu zaczęły się uwidaczniać podziały – nie wokół dogmatów i wierzeń, lecz wobec stylu życia. W 1693 roku szwajcarski biskup mennonicki

OKIEM SCEPTYKA kobiecych spodni” (polskiemu czytelnikowi przyswoiła go Organizacja Monarchistów Polskich) powiadają: „Biskup de Castro Mayer zwykł był mawiać, że spodnie noszone przez kobietę są gorsze od minispódniczki. Krótka spódnica jest nieskromna i atakuje zmysły, ale spodnie są wyrazem pewnej ideologii i atakują umysł. Rzeczywiście, kobiece spodnie noszone dzisiaj, czy to długie, czy krótkie, skromne lub nie, obcisłe czy luźne, zwykłe czy tzw. spódnicospodnie, są zamachem na istotę kobiecości, odbiciem radykalnego buntu przeciwko porządkowi ustanowionemu przez Boga. Może w najmniejszym stopniu dotyczy to spódnicospodni, spodni

Nabożeństwa religijne odbywają się w domach członków w niedzielę. Co tydzień odbywają się w innym domu. Śluby są bez pocałunków. Pogrzeby są bez mowy pogrzebowej oraz kwiatów. Trumna jest prosta, bez żadnych ozdób. Nie robią sobie zdjęć (zakaz w Księdze Wyjścia 20. 4, drugie z Dziesięciu Przykazań). Ich domy mogą być pomalowane w środku tylko na zielono, brązowo lub niebiesko. Posiadanie samochodów jest surowo zabronione, choć mogą być w nich przewożeni jako pasażerowie. Każda szanująca się amiszowska rodzina ma bryczkę. Różne osady amiszów specjalizują się

NIEZNANE OBLICZA CHRZEŚCIJAŃSTWA (63)

Chrystus na hulajnodze Mennonici i pochodzący od nich amisze zaliczają się do pacyfistycznego odłamu anabaptyzmu, którego najbardziej charakterystycznym założeniem jest prymitywizm – styl życia mniej lub bardziej rygorystycznie odrzucający udogodnienia techniczne. w jego księżowskim życiu była krwawa rozprawa, jakiej dokonał gubernator jednego z fryzyjskich miast nad trzystoma anabaptystami, którzy zajęli klasztor Oldekloster. Grupa „nowochrzczeńców” zapragnęła w opanowanym miejscu zorganizować komunę na wzór słynnej wspólnoty münsterskich „marzycieli”. Oddziały gubernatora odbiły klasztor i wyrżnęły niedoszłych komunistów, wśród których znajdował się również brat Simonsa. Wprawdzie Simons nie popierał idei „marzycieli”, jednak wydarzenie to było dla niego prawdziwym katharsis: „Gdy to się stało, krew ofiar, choć dali zwieść się na złą drogę, spłynęła takim ogniem na me serce, że nie mogłem znaleźć spokoju dla mej duszy. Rozmyślałem o moim własnym, brudnym, cielesnym życiu, a także o mojej obłudnej nauce i bałwochwalstwie, jakie uprawiałem codziennie dla pozoru, bez wewnętrznego przekonania i na przekór mej duszy”. Niecały rok później zrzucił sutannę, przystąpił do anabaptystów i do końca swych dni był ścigany przez władze jako heretyk. Główne zasady wiary mennonitów zostały wyłożone w napisanej przez Simonsa „Fondamentboek”. Obejmują one: chrzest młodzieży od lat 14, możliwość wykluczenia z gminy mennonickiej grzeszników, kolegialność wyrażającą się w możliwości wyboru pastorów przez wiernych, całkowity zakaz noszenia i używania broni, zakaz przysięgania na cokolwiek, zakaz sprawowania wysokich urzędów. Z czasem, w wyniku prześladowań, mennonici emigrowali poza Niderlandy. W Polsce osiedlali się m.in.

Jakub Amman uznał swoich surowych współwyznawców za nazbyt rozpuszczonych i zdemoralizowanych, nazbyt ochoczo przyjmujących byłych odstępców od wiary, nieprzestrzegających ściśle biblijnego stylu życia. Czyż bowiem Bóg nie daje wskazówek, jak mamy się ubierać? Biblia nie jest tutaj neutralna. Prawo Mojżeszowe stanowi dla przykładu: „Nie oblecze się niewiasta w męskie odzienie ani mężczyzna używać będzie szaty niewieściej, bo obrzydły jest u Pana, kto to czyni” (Pwt 22. 5). Można więc, a nawet trzeba, dekodować zamysły Boga sięgające w najdalsze zakątki ludzkiego życia. Ten sposób myślenia dał początek amiszom. Amman głosił, że ten z wiernych, który dopuści się grzechu ciężkiego, zostaje trwale wykluczony ze wspólnoty i powinien być unikany przez pozostałych chrześcijan. Nie wolno z nim rozmawiać, wspólnie jeść, jechać w jednej bryczce... Bryczka to współcześnie bodaj najbardziej charakterystyczny wyróżnik amiszów. Nie wiadomo dlaczego nie odrzucili i tego ułatwienia albo jaką logiką dowiedli, że Bogu miłe są bryczki, a samochody nienawistne. Dlaczego Bóg odrzuca rower, ale akceptuje hulajnogę? Próżno by jednak szukać logiki u amiszów, ale na tym polega ich rozbrajający urok – są nieprzyzwoicie dziwaczni. Zwróćmy uwagę, że nie oni jedni rozciągają teologię aż na krój koszuli czy spodni. Oto na przykład katoliccy fundamentaliści od biskupa Lefèbvre’a ustami wielebnego Richarda Williamsona w tekście „Plaga

najbardziej przypominających spódnicę”. W przeciwieństwie jednak do tego pełnego nienawiści fanatyka amisze praktykują swój fundamentalizm z większą gracją. Nie mogą mieć doprowadzonych do domu elektryczności, wodociągów czy gazociągów. Mogą korzystać z gazu, wody i elektryczności, ale nie mogą mieć rur, które łączyłyby ich domostwo ze światem zewnętrznym. Dlatego sami sobie wytwarzają prąd, ich kuchenki są podłączone do butli z gazem, a ich bieżąca woda pochodzi z własnych studni i pomp. Odrzucają edukację powyżej ośmiu klas. Nie posiadają radioodbiorników, telewizji czy internetu (i żyją!). Małżeństwa możliwe są jedynie w łonie wspólnoty. Jeżeli chodzi o długość bród, mężczyźni przestrzegają prawa biblijnego. Nie noszą wąsów, gdyż kojarzyły im się one z wojskiem.

w produkcji różnych podzespołów do bryczek, dzięki czemu mogą sprawnie wytwarzać dla swoich potrzeb owe pojazdy z innej epoki. Mężczyźni noszą proste, ciemne ubrania. Ich marynarki nie mają guzików – guziki na marynarkach znów kojarzą im się z wojskiem. Mogą za to mieć guziki na koszulach. Nie wolno mieć rozporków – zamiast tego mają zapinane na guziki klapy na spodniach. Nie wolno im także używać pasków – mogą chodzić w szelkach. Kobiety ubierają się w proste suknie z długimi rękawami, czepki i fartuszki. Po śmierci kobieta jest ubierana w swoją suknię ślubną. Według amiszyzmu, kobieta potrzebuje tylko cztery komplety ubrania: do prania, do noszenia, od święta i jedno na zapas. Niestosowanie się do zasad ubierania grozi ekskomuniką.

23

Najbardziej konserwatywne grupy zakazują używania szelek, kolorowych koszul (można nosić jedynie białe), wysokich dachów w domach, zasłon w oknach i drzwiach czy kotar. Włosy u mężczyzn muszą być odpowiednio uczesane, zaś kobiet – przykryte stosownym czepkiem. Obojętny nie jest nawet kolor powozu, który musi być biały, żółty lub czarny, w zależności od rodzaju grupy. Amisze nie podejmują ubezpieczenia społecznego, zasiłku dla bezrobotnych ani innej formy opieki społecznej. Wszystko organizowane jest w ramach wspólnoty. Dawniej wokół tego spierano się z państwem amerykańskim, lecz Sąd Najwyższy w końcu zezwolił im żyć wedle własnych reguł. Także w zakresie unikania wyższej edukacji dzieci. W wieku 16 lat amisz ma organizowaną imprezę, w czasie której uwalnia się go od zasad wspólnoty (niepisane tzw. Ordnung). Może się wyszaleć, a po tym ma zdecydować: zostaje amiszem czy obywatelem świata z biletem w jedną tylko stronę. Duże bezpieczeństwo socjalne jest na pewno atrakcyjne. Wspólnota amiszów jest zwarta i silna. Kiedy młoda para decyduje się na ślub – ich nowy dom buduje cała wspólnota. Podobnie wszyscy składają się na potrzebne w domu rzeczy, zaś gdy jeden z gospodarzy zachoruje, pozostali wykonują za niego jego pracę. Z czasem poszczególne wspólnoty zaczęły w różny sposób rozluźniać surowe zasady tradycyjnego amiszyzmu tak, że obecnie jedynie część spotykanych na świecie wspólnot jest wierna zasadom z XVII wieku. Na przykład w Polsce żyje jedna rodzina amiszów (w Cięciwie), która pokazuje się w mediach, nie ma bryczki lecz samochód, używa telefonu komórkowego i okazjonalnie odwiedza zbór zielonoświątkowy – niewyobrażalne to herezje względem ortodoksji. Z humanistycznej perspektywy prymitywny świat amiszów przedstawia pewną wartość. Nie dlatego, aby kusił przyjęciem takiego stylu życia, lecz jako forma podróży sentymentalnej do bardzo prostego świata, do którego chyba każdy z nas czasami tęskni. Chodzi o ludzkie potrzeby. Nie jest bowiem tak, że istnieje zewnętrznie narzucony katalog naszych potrzeb – świecki lub religijny. Sami je definiujemy. Odnalezienie swojego złotego środka wielu z nas zapewnia spokój umysłu. Konsumpcjonizm sam w sobie nie jest zły. Choć pewne jego przejawy takimi być mogą. Media i „rynek” starają się przekonać nas, że potrzebujemy naprawdę bardzo wielu rzeczy do szczęścia. Dzięki amiszom (choć nie tylko dzięki nim) możemy spojrzeć na naszą codzienność z większego dystansu. Społeczności zaspokojone niewielką ilością dóbr pozwalają nam z odpowiednim dystansem kształtować nasze własne rzeczywiste potrzeby. MARIUSZ AGNOSIEWICZ www.racjonalista.pl

24

Mamy tego roku wyjątkowo gorące lato i chociaż wiele osób cieszy się z udanych wakacji, to jednak nadmiar słońca może być przyczyną bardzo poważnych problemów zdrowotnych.

ednym z nich jest udar słoneczny, inaczej nazywany porażeniem słonecznym lub udarem cieplnym. Wywołany jest przegrzaniem organizmu, zwłaszcza głowy i karku, najczęściej poprzez działanie słonecznego promieniowania ultrafioletowego. Może też powstać podczas przebywania w dusznej, wilgotnej i gorącej atmosferze lub przy nadmiernym wysiłku fizycznym. Udar to nic innego jak nagromadzenie się zbyt dużej ilości ciepła w organizmie i zaburzenie wewnętrznego układu regulacji termicznej. W takich warunkach zdolność naturalnego ochładzania się organizmu przez pocenie znacznie spada. Szczególnie narażone na niego są osoby starsze oraz dzieci, gdyż mają one już lub jeszcze niezbyt dobrze działającą termoregulację. Narażone są także osoby cierpiące na cukrzycę, choroby serca, osoby otyłe i przyjmujące leki antyuczuleniowe, moczopędne, antydepresyjne i rozszerzające naczynia krwionośne, a także osoby pod wpływem alkoholu. Pierwsze objawy udaru to zazwyczaj: ogólne osłabienie organizmu, przyspieszony puls, gorączka, suchość skóry, podwyższenie ciśnienia krwi, wymioty i nudności, dreszcze, bóle i zawroty głowy. W dalszej kolejności nastąpić mogą: utrata

J

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

GRUNT TO ZDROWIE ! ! ! Kolejnym niebezpieczeństwem związanym z wystawianiem się na działanie promieni słonecznych jest ryzyko wystąpienia raka skóry, czyli czerniaka. Liczba zachorowań na czerniaka z roku na rok rośnie. Powodem jest ogólne przekonanie, że ciało opalone jest zdrowe i piękne. Obok nadmiernej ekspozycji skóry na słońce szczególnie niebezpieczne może być korzystanie z solarium. Często widzi się na ulicach kobiety, a nawet i mężczyzn, których skóra na twarzy jest wprost wypalona przez częste wizyty w solarium. Jest to najprostsza droga nie tylko do czerniaka, ale do wielu innych schorzeń, a z pewnością do szybkiego zestarzenia się skóry. I chociaż większość tych zwolenników

Na co powinniśmy zwrócić szczególną uwagę? Amerykanie stosują regułę ABCD, co oznacza: A – asymetrię znamienia – niepokojące jest, jeśli jedna połowa znamienia różni się od drugiej; B – obrzeże znamienia – niepokojące jest, jeśli wykazuje nierówności; C – kolor znamienia – niepokojące jest, jeśli jest różny w różnych częściach znamienia (od barwy białej i niebieskawej do czerwonej, brązowej i czarnej); D – średnicę znamienia – należy zwrócić szczególną uwagę na każde znamię, które ma 6 mm średnicy lub więcej, a także na każde, które powiększyło się lub wzniosło ponad powierzchnię skóry. Pojawienie się znamion barwnikowych na ciele często wywołuje

Jasne jak słońce

Niezwykle ważne jest uzupełnienie płynów w organizmie. Pijmy duże ilości wody mineralnej niegazowanej, którą możemy wzbogacić połową łyżeczki soli morskiej w celu uzupełnienia niedoborów elektrolitów. Całkowicie zabrania się spożywania alkoholu, kawy oraz mocnej herbaty. Zastąpić je powinny rozcieńczone soki wielowarzywne, które także uzupełnią braki soli mineralnych. Dobrze jest też zażyć chłodną kąpiel zamiast prysznica. U osób nieprzytomnych zastosować należy pozycję boczną ustaloną (patrz ilustracja) i wezwać pogotowie, zaś w przypadku braku oddechu stosować sztuczne oddychanie aż do przybycia lekarza. Leczenie skutków ubocznych to stosowanie zimnych, wilgotnych okładów na głowę przez 10 minut, 3–4 razy dziennie przez 2–3 dni, unikanie słońca przez kilka dni w zależności od stopnia oparzenia i smarowanie poparzonych miejsc kremami nawilżającymi, jednoprocentowym roztworem octu winnego, jogurtem lub maślanką czy też kremami z dodatkiem aloesu. Jeśli rozerwane bąble oparzeniowe uległy Bezpieczna pozycja „boczna ustalona” zakażeniu i zaczynają ropieć, należy bezzwłoczprzytomności, oparzenia skóry nie zgłosić do lekarza. I lub II stopnia, wysoka temperatura ciała przekraczająca 39°C, zaPo kilku dniach objawy udaru miczerwienienie skóry, czasem bąble. ną, ale musimy pamiętać o tym, że Charakterystycznym objawem jest nasz organizm został niejako uwrażteż brak pocenia się. liwiony na słońce i nie powinniśmy Zauważywszy u siebie objawy już w danym sezonie wystawiać się udaru cieplnego, natychmiast zajna jego bezpośrednie działanie. Pomijmy pozycję półsiedzącą w zaciewinniśmy pamiętać o jasnych, szczelnionym miejscu z dostępem świeżenie okrywających ciało ubraniach, najgo powietrza i zastosujmy zimne, lepiej z naturalnych tkanin takich jak wilgotne okłady na głowę i kark. bawełna, len czy jedwab.

niepokój. Zastanawiamy się, czy jest południowej karnacji słyszało wieto czerniak, czy zwykły niegroźny lokrotnie o zgubnych skutkach ich pieprzyk. Bez specjalistycznych banałogu, to nie potrafią oni odnaleźć dań nie da się tego jednoznacznie umiaru w korzystaniu ze słońca. stwierdzić. Dlatego w przypadku Ponad 90 proc. wszystkich czerwątpliwości zawsze lepiej jest zasięniaków znajduje się na skórze, ale gnąć profesjonalnej porady dermanowotwór ten może umiejscawiać tologa lub onkologa. się wszędzie tam, gdzie pojawiają się komórki barwnikowe, a zwłaszcza wewnątrz gałki ocznej, na błonie śluzowej narządów płciowych, w jamie ustnej, krtani, przełyku, jelitach czy żołądku. Czerniak jest nowotworem złośliwym, charakteryzuje się wyjątkowo dużą skłonnością do wczesnych przerzutów oraz niewielką podatnością na leczenie. Dlatego niezmiernie istotną rzeczą jest jak najszybsze zareagowanie w momencie zauważenia u siebie niepokojących Różne postacie czerniaka objawów. U kobiet czerniak występuje najNadmierne i długotrwałe przeczęściej na twarzy bądź kończynach bywanie na słońcu, nawet jeśli nie dolnych, u mężczyzn na tułowiu. Na„zaowocuje” czerniakiem, to i tak leży przyjąć generalną zasadę, że nie doda nam na dłuższą metę zdrowszystkie znamiona barwnikowe, wia i urody, ponieważ naturalną rez którymi coś zaczyna się dziać (to akcją skóry na przewlekłe narażeznaczy: zaczynają zmieniać kolor, nie na promieniowanie słoneczne pojawiło się swędzenie, powiększajest starzenie się. Różni się ono ją się i różnią od innych), trzeba od normalnego starzenia związakoniecznie dokładnie zdiagnozować nego z wiekiem. Skóra w takim u lekarza. Niektóre placówki dyspoprzypadku ma cechy przewlekłego nują specjalistycznym urządzeniem uszkodzenia posłonecznego – głębo nazwie dermatoskop, które pozwasze zmarszczki i bruzdy. W przecila na określenie prawdopodobieńwieństwie do skóry osób w podestwa „złośliwości” danej zmiany szłym wieku nie jest zwiotczała barwnikowej na ciele. W przypadi cienka, lecz pogrubiała. Ponadto ku stwierdzenia ryzyka wystąpienia jest mało sprężysta, sucha i szorsttej choroby lekarz zaleca dalsze speka, często żółtawo zabarwiona, cjalistyczne badania, które polegają z przebarwieniami, odbarwieniana chirurgicznym wycięciu zmiany mi i rozszerzeniami powierzchowi przeprowadzeniu badania histopanych naczyń krwionośnych. Nierzadtologicznego wycinka. ko pojawiają się zmiany noszące

nazwę rogowacenia słonecznego lub starczego. Należą one do tzw. stanów przedrakowych skóry. Mają postać żółtobrunatnych, drobnych nawarstwień rogowych, najczęściej umiejscowionych na skórze twarzy. Stanowią czasami punkt wyjścia dla nowotworów. Wszelkie tego typu zmiany powinny być usuwane chirurgicznie, zamrażane płynnym azotem lub leczone zewnętrznie, w zależności od stopnia zaawansowania. Podczas mikroskopowego badania wycinka skóry wykazującej cechy starzenia słonecznego można m.in. zaobserwować zmniejszoną liczbę naczyń krwionośnych, gruczołów potowych, a przede wszystkim odkładanie się substancji pochodzących ze zdegradowanych włókien tkanki łącznej skóry, odpowiadających za jej elastyczność i sprężystość. Do niedawna procesy związane z posłonecznym starzeniem się skóry uważano za nieodwracalne. Obecnie, wraz z wprowadzeniem do lecznictwa retinoidów, istnieją nowe możliwości walki z tymi niekorzystnymi zmianami. Retinoidy stosuje się zewnętrznie, w postaci kremu, przez wiele miesięcy. Ich używanie wymaga bezwzględnie ochrony skóry przed słońcem, gdyż sam lek może nieco zwiększyć jej wrażliwość. Preparaty te kupimy w aptece, a najpopularniejsze z nich to: retin, zorac, atrederm.

Stosowanie do opalania preparatów z filtrami chroni przed niekorzystnym działaniem promieniowania słonecznego, a więc przed ostrymi odczynami posłonecznymi, fotostarzeniem się skóry, rozwojem zmian przednowotworowych. Pośrednio natomiast zapobiega niebarwnikowym nowotworom skóry i zmianom stanowiącym czynniki rozwoju czerniaka złośliwego. Preparaty te różnią się intensywnością blokowania niekorzystnego promieniowania wnikającego w głąb skóry. Im większa liczba na opakowaniu (tzw. faktor), tym silniejsze działanie ochronne. Osoby z jasną karnacją powinny używać preparatów intensywnie chroniących, natomiast osoby o ciemnej karnacji – preparatów o niższym działaniu blokującym. Tak więc starajmy się w te gorące letnie dni zachować umiar i rozsądek w zażywaniu słonecznego dobrodziejstwa. ZENON ABRACHAMOWICZ

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

TRZECIA STRONA MEDALU

GŁASKANIE JEŻA

Były Kaczyński To ja! Tak, JA osobiście odpowiadam za to, że 10 kwietnia pod Smoleńskiem spadł samolot. Wiem to z wypowiedzi Beaty Kempy, która stwierdziła, że „moralnie winni katastrofy są ci wszyscy, którzy krytykowali Lecha Kaczyńskiego”. Poza mną są jeszcze inni quasi-mordercy. Jakieś 45 procent narodu. Ludzie, którzy przed feralną datą uważali, że Kaczyński jest dla Polski prezydentem złym czy wręcz fatalnym. Co innego dla Gruzji... Zatem nie tylko Tusk ma krew na rękach. Ja też mam, a i Ty, Szanowny Czytelniku, powinieneś czym prędzej dokładnie obejrzeć swoje dłonie. Zastanawiam się nie bez satysfakcji, jak głupie miny muszą mieć teraz ci, którzy dali się nabrać na wyborczy pic prezesa. Ci, co uwierzyli, że „raz na zawsze musi zakończyć się wojna polsko-polska”. Tuż po wyborczej klęsce (a tak, klęsce, i to po raz czwarty z rzędu) Jarosław pokazał swoje dawne, czyli prawdziwe, oblicze pełnego nienawistnych resentymentów pieniacza. Ale są tacy, którzy nie bez racji twierdzą, że jego obecne zachowanie przekracza wszelkie dopuszczalne (nawet jak na PiS) granice. Spotkałem i takie opinie, że Jarosław Kaczyński zwyczajnie postradał

zmysły, a przynajmniej nie jest w pełni władz umysłowych. Miały się na to złożyć trauma po utracie brata, nad którym dominował, i przegrana ze znienawidzonym Tuskiem, czyli z Komorowskim. Osobiście nie sądzę, aby tak było. Przypomnę, że tuż po Smoleńsku pisałem, iż jestem niemal stuprocentowo przekonany, że przyczyną katastrofy była kalka wydarzeń znad stolicy Gruzji. Jeśli nawet Lech Kaczyński nie próbował znów zmusić kapitana samolotu do lądowania (a moim zdaniem próbował), jeżeli nie powtórzył słynnych, obrzydliwych słów „Jak się jest oficerem, to nie można być tchórzem”, to pierwszy pilot, próbując lądować w Smoleńsku, musiał mieć te słowa z tyłu głowy. Podwójnie, bo w tamtym locie nad Tbilisi uczestniczył. Obawiam się, że prezes Jarosław coraz bardziej podziela mój pogląd na scenariusz wydarzeń z 10 kwietnia. I coś ważnego na ten temat wie. Odcyfrowywane zapisy czarnych skrzynek, coraz pełniejsze i coraz bardziej dramatyczne, zdają się to, niestety, potwierdzać. Kaczyński nie ma więc wyboru. To znaczy wybór pozostał mu tylko taki:

odzina ulokowana w samochodzie, pasy zapięte, ruszamy i zaczynamy. Ojcze nasz, aniele Boży, wezwanie do św. Krzysztofa – patrona kierowców, również Pod Twoją obronę to odpowiednie modlitwy w takiej sytuacji – radzi wszystkim udającym się w podróż redakcja „Niedzieli”.

R

albo oskarżać wszystkich o spisek i tym samym dezawuować wszelkie ustalenia śledztwa, albo przyznać, że... że Wawel jest akurat ostatnim miejscem, w którym może spoczywać człowiek winny śmierci blisko setki osób.

Może być jednak też i tak, że przywódca PiS żyje od jakiegoś czasu w urojonym świecie ułudy i postępującej aberracji. Szkoda w takim razie, że nie ma w partii nikogo, kto krzyknąłby: „Król jest nagi!”. Na razie ów król sam sobie nadał prawo bycia najwyższym sędzią moralności. I mówi, że kto chce

Na inaugurację sezonu motorowego w 1934 roku połączoną z konsekracją nowo wybudowanego kościoła pw. św. Krzysztofa do Podkowy Leśnej przybyło 250 samochodów i motocykli, w tym warszawscy taksówkarze oraz specjalnie wydelegowany przez prezydenta Warszawy autobus komunikacji miejskiej.

usunąć krzyż, „popełnia ciężkie moralne nadużycie”. Do mediów powrócili dawno nieoglądani talibowie PiS: Ziobro, Kurski, Kempa, Brudziński. Ten ostatni mówi: „Tusk zostawił ciało prezydenta RP w ruskiej trumnie, na czarnej folii, w błocie”. Ma to wywołać u Polaków odruch odrazy wobec premiera. W czym „ruska trumna” jest gorsza od polskiej, tego cynik już nie wyjaśnia. Poza tym rozumiem, że gdyby do katastrofy doszło nad Niemcami, Kaczyński

leżałby w trumnie szwabskiej, a jeśli samolot spadłby na Izrael, to trumna byłaby żydowska. Bo tu przede wszystkim o obraźliwą frazeologię chodzi. Nigdy przez myśl mi nie przeszło, że przyjdzie taki czas, gdy zatęsknię za Jakubiak, Kluzik-Rostkowską czy Poncyljuszem. Poszli

stolarzami, cieślami, kapelusznikami, sprzedawcami owoców i ogrodnikami oraz modystkami, poszukiwaczami skarbów i dziećmi. Ponadto wzywano go na pomoc w przypadku pożarów, powodzi i trzęsienia ziemi, suszy i burzy z gradem oraz przy chorobach oczu i bólach zębów.

Czar czterech kółek Katolik w kwestii bezpieczeństwa zawsze przed odjazdem powinien wykonywać symboliczny znak krzyża oraz odmawiać „Święty Krzysztofie, módl się za nami i prowadź nas szczęśliwie” – i dotyczy to zarówno korzystających z prywatnych, jak i publicznych środków transportu. Oprócz tego redakcja proponuje urozmaicenie samej jazdy samochodem „modlitewnymi akcentami”, co pozwoli uczynić z niej „ciekawą ucztę duchową”. W tym celu wystarczy włączyć nagrania rekolekcji, rozważań, sesji tematycznych, muzyki o treściach religijnych lub odmawiać różaniec. Samochód, którym jeździ katolik, wypada oczywiście poświęcić. Pierwszej w Polsce ceremonii błogosławieństwa pojazdów dokonał ks. bp Antoni Szlagowski 3 maja 1934 roku w Podkowie Leśnej z inicjatywy pionierów polskiego sportu automobilowego Haliny i Janusza Regulskich.

Po wojnie święcenia pojazdów w Podkowie Leśnej wznowiono w 1965 roku. Długo stanowiło to swego rodzaju atrakcję, następnie pomysł zaczęły podchwytywać inne parafie, aż kropienie aut i motorów święconą wodą stało się praktyką powszechną. Podobnie jak dopełnianie rytuału kościelnego hałasem klaksonów. Zwyczaj święcenia wszystkiego, co jeździ, w Europie (poza Polską) zyskał popularność jedynie we Włoszech. Z tą różnicą, że Polacy za patrona kierowców uważają św. Krzysztofa, a według Włochów czuwać nad nimi ma św. Franciszka Rzymska, której – jak głosi legenda – w czasie podróży drogę oświetlał anioł z latarnią. Zanim św. Krzysztof zaczął być kojarzony niemal wyłącznie jako opiekun kierowców, przypisywano mu sprawowanie pieczy nad woźnicami, biegaczami, flisakami, marynarzami, tragarzami, farbiarzami, introligatorami,

W 1968 roku Watykan uznał św. Krzysztofa wyłącznie za wytwór legendarny, a jego kult został zakwalifikowany jako lokalny. Naturalnie w Polsce nikt się tym nie przejmuje. A o lansowanie św. Krzysztofa jako patrona kierowców troszczy się nie tylko Kościół. Tak jak w średniowieczu wierzono, że kto z rana popatrzy na św. Krzysztofa, tego nic złego nie spotka przez cały dzień, tak w XXI wieku na wyposażeniu katolickiego auta są talizmany w postaci breloczków do kluczyków i obrazki z modlitwą do świętego. Równie modne jest umieszczanie na karoserii symbolu ryby – znaku rozpoznawczego pierwszych chrześcijan mającego stanowić manifest wiary. Umieszczenie naklejki z rybą na samochodzie oprócz deklaracji wiary ma być przy tym – poucza Kościół – „daniem sygnału innym uczestnikom ruchu drogowego: tym samochodem kieruje chrześcijanin. Jesteś bezpieczny”. Jak te zabobony mają się do

25

w odstawkę, bo okazali się za mało wściekli. Teraz to ich tzw. PiS-owski taliban obwinia za przegraną prezesa. Tymczasem pod krzyżem (tym krzyżem) trwa dyskusja Prawdziwych Polaków, czy Komorowski jest Żydem, czy raczej bolszewikiem, którego przodkowie wyrżnęli w Bitwie Warszawskiej prawdziwych Komorowskich i przywłaszczyli sobie ich nazwisko (sic!). Takie dylematy ma żelazny elektorat PiS, który szacowany jest na około 20 procent. I szczęśliwie wymiera. Że do głosu doszli Kurscy i Brudzińscy, a nawet Macierewicze, to paradoksalnie dla Polski dobra wiadomość. Bo to skazuje PiS na wieczny

opozycyjny niebyt, a z Kaczyńskiego czyni coraz bardziej marginalnego polityka bez znaczenia. Także i z tego powodu, że trzeźwo myślący ludzie – nawet ci, co uwierzyli w metamorfozę prezesa – teraz wiedzą, że to była tylko perfidna gra. Że kłamał. I elektorat drugi raz – mam nadzieję – już na te sztuczki nabrać się nie da. Chyba że historia znów pokaże, iż Polaków nigdy niczego nie jest w stanie nauczyć. MAREK SZENBORN

bezpieczeństwa – sprawdziliśmy osobiście na samochodowym szrocie. Rozwalonych aut z rybkami i różańcami jest tam bez liku... W katolickiej Polsce Kościół jednak wcale nie ma monopolu w kwestii „magicznej ochrony samochodu” – wystarczy zajrzeć do internetu, by się o tym przekonać. Poświęcone magii portale zalecają przesądnym właścicielom samochodów stosowanie różnych praktyk magicznych i – oprócz poświęcenia auta przez księdza i zaopatrzenia go w amulet w postaci poświęconego medalika św. Krzysztofa – proponują umieszczanie „na szczęście” w samochodowych skrytkach: kocich wąsów i kawałków imbiru o kształcie przypominającym człowieka oraz otaczanie auta pozytywną aurą. „W tym celu stań naprzeciwko samochodu i wyobraź sobie jak otacza go jasna, biało-złota poświata, gruba na około 50 centymetrów. Od tej poświaty wszystko odbija się jak od wielkiej poduszki! To bardzo prosta i skuteczna wizualizacja, którą możesz wykonywać także na taksówkę lub inny samochód, którym przypadkowo jeździsz. Ponawiaj ją raz na jakiś czas, szczególnie po wyjeździe z myjni”. W przypadku zakupu nowego lub używanego samochodu spece od magii nakazują dokładnie auto umyć i na jakiś czas pozostawić w nim święte obrazki i amulety. Natomiast po każdej stłuczce czy wypadku samochód bezwzględnie powinno się oczyścić ze „złej energii”. W tym celu oprócz umycia i posprzątania trzeba koniecznie „wymienić lub odnowić wszystkie amulety”. Także te katolickie. AK

26

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

RACJONALIŚCI

ochani, był kiedyś taki song w „Kabarecie” Olgi Lipińskiej. Zaczynało się to od słów „Moja nowa siło przewodnia...” – dalej nie pamiętam, ale było świetne. Moglibyście to znaleźć i dać do OKIENKA – takiej treści list otrzymaliśmy jakiś czas temu. Potem drugi i trzeci w podobnym stylu. Cośmy się tej „siły przewodniej” naszukali... Ale jest!

K

Okienko z wierszem Moja nowa siło przewodnia W eleganckim czarnym kolorze Parę słów od zwykłego przechodnia, Zechciej przyjąć, jeżeli możesz Razem tyle przeszliśmy, Skąd więc taka nieufność Kontrolować chcesz myśli i słowa Chcesz, by wczoraj zmieniło się w jutro. Mogę pójść za furtę klasztorną, Choć od tego nie będę lepszy A ja wierzę, że jednak dla Niego, Nie ostatni będę lecz pierwszy Nim życie zatrujesz z kretesem Daj przejechać się raz mercedesem W eleganckim czarnym kolorze...

Kontakty wojewódzkie RACJI Polskiej Lewicy dolnośląskie kujawsko-pomorskie lubelskie lubuskie łódzkie małopolskie mazowieckie opolskie podkarpackie podlaskie pomorskie śląskie świętokrzyskie warm.-maz. wielkopolskie zachodniopomorskie

Marcin Kunat Józef Ziółkowski Tomasz Zielonka Czesława Król Halina Krysiak Stanisław Błąkała Joanna Gajda Kazimierz Zych Andrzej Walas Krzysztof Stawicki Barbara Krzykowska Waldemar Kleszcz Jan Cedzyński Krzysztof Stawicki Witold Kayser Tadeusz Szyk

tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel. tel.

508 543 629 607 811 780 515 629 043 604 939 427 607 708 631 692 226 020 501 760 011 667 252 030 606 870 540 512 312 606 691 943 633 606 681 923 609 770 655 512 312 606 61 821 74 06 510 127 928

RACJA Polskiej Lewicy www.racja.org.pl tel. (022) 620 69 66 Darowizny na działalność RACJI PL (adres: ul. E. Plater 55/81, 00-113 Warszawa) Getin Bank, nr 67 1560 0013 2026 0026 9351 1001 (niezbędny PESEL darczyńcy w tytule wpłaty)

KATEDRA PROFESOR JOANNY S.

Czym żyje Polska Trzy tygodnie byłam poza Polską. W Strasburgu pytałam Komisję o kontrolę nad wykonywaniem przez państwa członkowskie UE wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Komisarz, jak to jest w zwyczaju, odpowiadał na okrągło. Ostatecznie wyraził przekonanie, że nie powinno być kłopotów z dobrowolnym wykonywaniem wyroków. Nieusatysfakcjonowana takim miganiem się przypomniałam o orzeczeniach Trybunału dotyczących drażliwych kwestii światopoglądowych, które jak dotąd wywołały tylko liczne burze. W sprawie Lautsi przeciwko Włochom, wyrokiem z 3 listopada 2009 roku, Trybunał uznał wieszanie krzyży w klasach szkolnych za naruszenie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W sprawie Grzelak przeciwko Polsce, wyrokiem z 15 czerwca 2010 roku, za takie naruszenie uznał brak możliwości uczęszczania przez ucznia na lekcje etyki w większości polskich szkół. Ani we Włoszech, ani w Polsce nie poczyniono żadnych kroków, by znieść wadliwe rozwiązania prawne i jeszcze gorszą praktykę. Czekamy na rzetelną odpowiedź. Bez migania. Prosto z obrad plenarnych z koleżanką i kolegą z PE polecieliśmy na Madagaskar, gdzie sytuacja po zamachu stanu jest bardzo poważna. Wspólnie z parlamentarzystami z ACP rozmawialiśmy z opozycją i namawialiśmy prezydenta do powrotu na łono demokracji, czyli wyznaczenia terminu wyborów i ich przeprowadzenia. Byliśmy w dzielnicach nędzy i w więzieniu, gdzie wśród tysięcy pospolitych przestępców odsiadujących karę są więźniowie

polityczni. Byli parlamentarzyści, dziennikarze, naukowcy. Siedzą bez wyroku i perspektyw na wolność. Na Seszelach, podczas wspólnego posiedzenia ACP-UE, zastanawialiśmy się, jakich środków nacisku można użyć wobec władz Madagaskaru, by osiągnąć cel (demokratyczne wybory, natychmiastowe zwolnienie więźniów politycznych) i nie pogorszyć przy tym sytuacji mieszkańców, którzy i bez sankcji żyją w skrajnej biedzie. Następnie rozważaliśmy sprawy pokoju i przestrzegania praw człowieka we wschodniej Afryce oraz sytuację wysiedlonych z archipelagu Chagos, gdzie Amerykanie mają bazę wojskową. Początkowo chcieli ją zlokalizować na wyspie, na której jest kolonia żółwi olbrzymich. Ostatecznie uznali, że łatwiej wysiedlić 2 tysiące tubylców, niż zadzierać z obrońcami przyrody i zwierząt. Teraz Chagosanie domagają się należnych im praw do własnej ojczyzny. Na razie bezskutecznie. Do Polski wróciłam 19 lipca. Spragniona newsów i ciekawa, czym po wyborach żyją moi rodacy. Okazało się, że dokładnie tym, czym przed wyborami. Życiem celebrytów. Politycznych, serialowych, estradowych. Pierwsza wiadomość optymistyczna: „Anna Komorowska chce być piękną pierwszą damą.” Po zamknięciu salonu piękności na Powiślu, dokąd udała się pieszo, za 30 zł, przez półtorej godziny robiła sobie pełny manicure. Cokolwiek miałoby to oznaczać. Czyżby w Pałacu Prezydenckim miało być jak w piosence Maryli Rodowicz: „Gdy twoje żony piłują szpony...”? Oby tylko szparka sekretarka nie okazała się kaszalotem.

Spokojnie mogą za to spać wielbiciele PiS. Wprawdzie bezbożnicy chcą usunąć krzyż symbolizujący męczeńską śmierć prezydentostwa, ale za to „Marta Kaczyńska ma ochronę”. Ściślej – trzech ochroniarzy. Chroniony jest też jej mąż i córki oraz matka rodu, babcia Jadwiga. Sam prezes ma obstawę podwójną. I BOR, i prywatną. Chronić Polskę może już tylko Bóg. Na razie nie chce. Tancerka Herbuś nie ma wprawdzie ochrony, ale ma szofera. Dzięki temu, „wybierając się do restauracji, Herbuś i Treliński mogli zająć się tam wyłącznie okazywaniem sobie miłości przy kieliszkach pełnych wytwornego trunku”. Podczas powrotu z romantycznego wieczoru oddawali się „relaksowi na tylnym siedzeniu samochodu”. Oby szofer był ostrożniejszy niż ten księżnej Diany. „Trudy codziennego życia zabiły małżeństwo Ani i Michała Wiśniewskich”. Ponoć nie piorą brudów i się już z dziećmi nie mieszczą w domu. Michał ma dość związków. „Najważniejsze, że mi się nie chce. Żadnych kobiet” – ujawnia urbi et orbi. Borys Szyc przeciwnie. Chce ślubu. Pewnie doszedł do wniosku, że jak kupi pralkę, wyeliminuje część uciążliwości życia małżeńskiego. Z resztą obowiązków jakoś sobie poradzi, bo jeszcze mu się chce. Nergalowi też się chce i „wrócił do Dody”. Było to tym łatwiejsze, że nie odchodził, a tylko na tydzień wyjechał. Ja wrócę do Was jak zwykle za tydzień. Z kolejnym felietonem. JOANNA SENYSZYN www.senyszyn.blog.onet.pl

Zaproszenie Śląska Rada Wojewódzka RACJI Polskiej Lewicy serdecznie zaprasza na coroczne obchody Dnia Antyklerykała, które odbędą się w sobotę 7 sierpnia bieżącego roku w Katowicach. Celem imprezy jest promowanie idei racjonalnego postrzegania świata oraz wyrażenie sprzeciwu wobec postępującej indoktrynacji religijnej i klerykalizacji większości obszarów życia społecznego w Polsce. Nie możemy dopuścić, by w XXI wieku o polityce i gospodarce kraju decydował Kościół katolicki. Jego instytucje i hierarchowie nie biorą udziału w wytwarzaniu majątku narodowego, a szeroko korzystają z ulg i przywilejów, którymi obdarzają ich urzędnicy państwowi i politycy sprawujący władzę. Po raz kolejny wspólnie zademonstrujmy, że RACJA jest po naszej stronie, że antyklerykalizm to nie zbrodnia, lecz światła idea! Stańmy dumnie razem i upomnijmy się o świeckość państwa, o poszanowanie dla każdego człowieka bez względu na jego płeć, kolor skóry, światopogląd, status społeczny i majątkowy czy poglądy polityczne! Impreza rozpoczyna się o godz. 10.30 zbiórką na katowickim Rynku (plac przed Teatrem Śląskim). O godz. 11.00 wyruszy kolorowy korowód. Przemaszerujemy aleją Wojciecha Korfantego pod pomnik Powstańców Śląskich, gdzie będą miały miejsce wystąpienia przedstawicieli RACJI Polskiej Lewicy oraz przybyłych gości. W trakcie trwania imprezy z namiotu przy pomniku rozdawane będą egzemplarze tygodnika „Fakty i Mity” oraz materiały promujące partię. Kazimierz Zych Przewodniczący Śląskiej Rady Wojewódzkiej RACJI Polskiej Lewicy Po zakończeniu centralnej imprezy dla członków RACJI i przybyłych gości przewidziana jest część nieoficjalna. Odpowiedzi na wszelkie pytania odnośnie do organizacji i przebiegu imprezy udzieli Dariusz Lekki. tel. kom.: 784 448 671, e-mail: [email protected]

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

27

ŚWIAT SIĘ ŚMIEJE – – – –

Po operacji chirurg pyta pacjenta: – Czy jest pan przesądny? – Nie, panie doktorze... – To dobrze, bo od jutra będzie pan wstawał z łóżka tylko lewą nogą. " " " Przychodzi student do lekarza. Ten go dokładnie bada, w pewnej chwili wzdycha i mówi: – Został panu jakiś miesiąc życia. – Ale... – Ale zwolnienia dam najwyżej tydzień! " " " Przychodzi facet do okulisty. Lekarz zagląda pacjentowi w oczy, po czym stwierdza: – Musi pan koniecznie przestać się masturbować. – Panie doktorze, aa... ale dlaczego? – Bo próbuję panu zbadać oczy. KRZYŻÓWKA Określenia słów znajdujących się w tym samym wierszu (lub kolumnie) diagramu zostały oddzielone bombką Poziomo: 1) demoniczna pokazówka ! w akwarium panny młodej ! kłębowisko myśli w głowie 2) udręka, co długo nęka ! ciężar na karku ! stoi na granicy 3) wiosną spływa ! mają pędzelki w zarysie ! szybka na lodzie 4) wyspa pana Anatola ! co też wyjdzie z Wacka z Ewką? ! jakie państwo w Afryce ma początek tu? 5) galeria z organami ! gadanie kaszubskich panien ! nadzieja tonących 6) koniec nudy ! do wpuszczania jak maliny ! lubieżny w leszczynie ! lepiej go nie wsadzać do cudzego trzosa 7) jedna drugą myje ! tykająca moralność ! ptaszek z korka 8) na bruk z klasztoru mnicha wypycha ! cyklon z norki ! tłusty konserwator Pionowo: A) ludowy władca ! męcząca ręka B) stulona nic nie powie ! z kotkami na gałęzi ! przyjmuje papierki za cukierki C) tam szukaj bratanka ! tak jak książka – czeka na wydanie ! potrafi podłożyć bombę, w karecie D) dziewczyna z wesela ! bez niego nie może być mowy o zbiorze ! kości sroki E) były w butach rekruta ! część z wałka ! nad barkiem F) kościelny przyczółek w afrykańskim buszu ! rzucają mu w pracy kłody pod nogi, a on rżnie na okrągło ! rzeka, z tyłu nas G) co czwarty to „przestępca” ! dom ma cztery kąty, on robi ten piąty ! wnyki poplątane H) Martwa też się trzyma koryta ! bawił bajkami Greków przed wiekami ! co to za zasada bez grupy OH? I) ta armia po „Wiśle” miała przestać istnieć ! wąwóz stary, ale jary ! oskarżony bez żony

Kochanie, co dzisiaj jest na obiad? Nic. Ale wczoraj też nic nie było... Bo ugotowałam na dwa dni. " " " Mąż przychodzi do domu trzymając w ręku kupon totolotka, i pyta: – Kochanie, co byś zrobiła, gdybym ci powiedział, że na tym kuponie jest wygrana? Żona na to: – Wzięłabym połowę tej kwoty i odeszła od ciebie. Na to mąż: – To masz tu 8 zł i wypier…aj! " " " Dwie sąsiadki: – Jak tam pani dzieci? – Córka wyszła za mąż, nawet dobrze trafiła. Chłop pomaga jej sprzątać, myje okna, obiad ugotuje. Zadowolona jest. No, ale syn źle trafił. Zołza jedna. Każe mu sprzątać, myć okna i nawet obiad gotować. " " " Studentka przychodzi do profesora na konsultacje w sprawie niezaliczonego egzaminu. Egzaminator odszukuje pracę i pyta ze zdziwieniem: – Jak pani chciała zdać egzamin, skoro oddała pani dziewiczo czystą kartkę?! – No właśnie. Miałam nadzieję, że jest pan mężczyzną... " " " Noc poślubna. Młodzi leżą w łóżku i palą papierosy po skończonym akcie. – Czy miałaś przede mną jakiegoś faceta? – Ależ co ty, kochanie, żadnego. – A ja miałem. " " " Młody, zamożny, przystojny, wysportowany, bez nałogów poszukuje wielkiej, prawdziwej i czułej miłości. Raz na tydzień.

A

B

C

D

E

F

G

H

I

11

1

6

10

16

2

8

4

3

19

15

7

14

4

18

13

5

2

1

6

5

7

3

9

17

20

12

8 óltworzą rozwiązainie – iprzedwojenną reklamę LLi itery z ponumerowanych phól u p ezerwatyw - rprzedwojenną reklamę prezerwatyw. 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10 11 12 13 14

15 16 17 18 19 20

Rozwiązanie krzyżówki z numeru 28/2010: „Gdzie dwóch się bije, korzysta dentysta”. Nagrody otrzymują: Cezary Halicki z Białegostoku, Marek Kardasz ze Swarzędza, Zdzisław Spadło z Białogardu. Aby wziąć udział w losowaniu nagród, wystarczy w terminie 7 dni od ukazania się aktualnego numeru „FiM” przesłać hasło krzyżówki e-mailem na: [email protected] lub pocztą na adres redakcji podany w stopce. TYGODNIK FAKTY i MITY (ISSN 356441); Prezes zarządu i redaktor naczelny: Roman Kotliński (Jonasz); Zastępcy red. naczelnego: Marek Szenborn, Adam Cioch; p.o. Sekretarz redakcji: Justyna Cieślak; Dział reportażu: Wiktoria Zimińska – tel. (42) 630 72 33; Dział historyczno-religijny: Bolesław Parma, e-mail: [email protected]; Redaktor graficzny: Tomasz Kapuściński; Fotoreporter: Maja Husko; Dział promocji i reklamy: tel. (42) 630 73 27; Dział łączności z czytelnikami: (42) 639 85 41; Adres redakcji: 90-601 Łódź, ul. Zielona 15; e-mail: [email protected], tel./faks (42) 630 70 65; Wydawca: „BŁAJA News” Sp. z o.o.; Sekretariat: tel./faks (42) 630 70 65; Druk: POLSKAPRESSE w Łodzi. Redakcja nie zwraca materiałów niezamówionych oraz zastrzega sobie prawo do adiustacji i skracania tekstów. WARUNKI PRENUMERATY: 1. W Polsce przedpłaty przyjmują: a) Urzędy pocztowe i listonosze. Cena prenumeraty – 52,80 zł na czwarty kwartał; b) RUCH SA. Wpłaty przyjmują jednostki kolportażowe RUCH SA w miejscu zamieszkania prenumeratora. 2. Prenumerata zagraniczna: Wpłaty w PLN przyjmuje jednostka RUCH SA Oddział Krajowej Dystrybucji Prasy na konto w PEKAO SA IV O/Warszawa nr 68124010531111000004430494 lub w kasie Oddziału. Informacji o warunkach prenumeraty udziela ww. Oddział: 01-248 Warszawa, ul. Jana Kazimierza 31/33, tel.: 0 (prefiks) 22 532 87 31, 532 88 16, 532 88 19; infolinia 0 800 12 00 29. Prenumerata zagraniczna RUCH SA płatna kartą płatniczą na www.ruch.pol.pl 3. Prenumerata w Niemczech: Verlag Hûbsch & CO., Dortmund, tel. 0 231 101948, fax 0 231 7213326. 4. Dystrybutorzy w USA: New York – European Distribution Inc., tel. (718) 782 3712; Chicago – J&B Distributing c.o., tel. (773) 736 6171; Lowell International c.o., tel. (847) 349 1002. 5. Dystrybutor w Kanadzie: Mississauga – Vartex Distributing Inc., tel. (905) 624 4726. Księgarnia „Pegaz” – Polska Plaza Wisła, tel. (905) 238 9994. 6. Prenumerata redakcyjna: cena 52,80 zł na czwarty kwartał. Wpłaty (przekaz pocztowy) dokonywać na adres: BŁAJA NEWS, 90-601 Łódź, ul. Zielona 15 lub przelewem na rachunek bankowy ING Bank Śląski: 76 1050 1461 1000 0023 0596 2777. 7. Zagraniczna prenumerata elektroniczna: [email protected]. Szczegółowe informacje na stronie internetowej http://www.faktyimity.pl Prenumerator upoważnia firmę „BŁAJA News” Sp. z o.o. ul. Zielona 15, 90-601 Łódź, NIP: 725-00-20-898 do wystawienia faktury VAT na prenumeratę tygodnika „Fakty i Mity” bez podpisu.

28

Nr 30 (542) 23 – 29 VII 2010 r.

JAJA JAK BIRETY

ŚWIĘTUSZENIE Tylko dla katolików

Rys. Tomasz Kapuściński

Tak równość użytkowników dróg rozumieją w Zamościu

Fot. A.K.

daniem naukowców, połowa osób, które urodziły się już w nowym tysiącleciu, będzie świętować setne urodziny. Doczekanie setki będzie w XXI wieku normą. ! Najstarszym żyjącym człowiekiem jest prawdopodobnie 130-letnia Antisa Chiczawa. Gruzinka przyszła na świat 8 lipca 1880 roku. Czuje się dobrze, doczekała gromady prawnuków, nie pogardzi kieliszkiem wódki. ! Statystycznie najdłużej żyjące kobiety to Japonki. Ze średnią życia 86 lat. Jeżeli o mężczyzn idzie, największymi długodystansowcami są Irlandczycy – żyją średnio 86,3 lat. Dla porównania, przeciętny mieszkaniec Afganistanu – zarówno pani, jak i pan – może liczyć na podziwianie około 40 wiosen... Dysproporcje mają oczywiście związek ze stanem opieki zdrowotnej w poszczególnych krajach. ! W Polsce sędziwego wieku najłatwiej dożyć na Podkarpaciu – wynika z raportu opublikowanego przez Główny Urząd Statystyczny. To zasługa czystego powietrza oraz niskiego poziomu stresu. ! W Wielkiej Brytanii przeprowadzono badania, które miały odpowiedzieć na pytanie, kiedy, naszym zdaniem, kończy się młodość. I tak, według najmłodszych angielskich respondentów (15–24 lat), młodość definitywnie kończy

Z

CUDA-WIANKI

Sto lat? się wraz z 28 rokiem życia, zaś starość zaczyna po 54 roku. Około 80-letni ankietowani byli bardziej wyrozumiali: za starych uznali dopiero 67-latków, a młodość, ich zdaniem, trwa do 42 roku życia. Podobne badania przeprowadzono w 21 europejskich krajach – młodość kończy się najwcześniej dla Portugalczyków (w wieku 29 lat), a najpóźniej dla Cypryjczyków (w wieku 45 lat). ! Clara Meadmore, 105-letnia Brytyjka, zapewnia, że w doczekaniu matuzalemowych lat pomaga... celibat. Cnotliwa staruszka decyzję o wiecznym dziewictwie podjęła już jako 12-latka. „Seks nigdy mnie nie interesował ani o nim nie marzyłam. Zawsze byłam zbyt zajęta innymi sprawami” – oznajmiła dziennikarzom.

! Naukowcy z amerykańskiej uczelni technicznej MIT odkryli kolejny sposób na długowieczność – znaczne ograniczenie spożywanych kalorii. To zdolność wykształcona przez zwierzęta, które musiały przeżyć także w środowisku, w którym brakowało pożywienia. ! Włoski farmaceuta Giovanni de Munari ogłosił, że odkrył eliksir długowieczności. Podstawowym składnikiem eliksiru jest czerwone wino przyrządzone według tajemniczej XVIII-wiecznej receptury, odnalezionej przez Giovanniego w czasie remontu domu. Ruszyła masowa produkcja cudownego trunku. ! Naukowcy z uniwersytetu bostońskiego opracowali test zdolny przewidzieć prawdopodobieństwo ponad 100-letniego życia. Dokonali tego, opierając się na analizie genetycznej tysięcy stulatków z różnych państw świata. Skuteczność testu oceniana jest na 77 proc. JC